1 . "ჭეშმარიტად, ვერცხლს თავისი საბადო აქვს და ოქროს - ადგილი, სადაც მას ასუფთავებენ.
2 . რკინას მიწიდან იღებენ, სპილენძს კი მადნიდან ადნობენ.
3 . ზღვარი დაუდო კაცმა სიბნელეს და ქვეყნის კიდემდე ეძებს წიაღისეულს წყვდიადსა და სიბნელის სიღრმეებში.
4 . მაღაროს თხრიან მიწის სიღრმეში, უკაცრიელ ადგილებში. კაცთაგან შორს არიან გამოკიდებულნი და ქანაობენ.
5 . ცეცხლივით არის აბრუნებული ქვეშეთი მიწისა, საიდანაც აღმოცენდება პური,
6 . მისი ქვები საფირონის საბადოა და ოქროს მტვერია მასში.
7 . მისი ბილიკი არ იცის მტაცებელმა ფრინველმა, შევარდენს თვალი არ მოუკრავს მისთვის;
8 . ამაყ მხეცებს ფეხი არ დაუდგამთ იქ, ლომს არ გაუვლია მასზე.
9 . სალი კლდისკენ გაიშვირა ხელი, ძირფესვიანად აყირავებს მთებს;
10 . არხები გაჰყავს კლდეებში და ყოველივე ძვირფასს ხედავს მისი თვალი;
11 . მდინარეთა ნიაღვრებს აკავებს, და სინათლეზე გამოაქვს დაფარული.
12 . მაგრამ სად იპოვება სიბრძნე? სად არის ცოდნის ადგილი?
13 . მისი ფასი არ იცის კაცმა და ცოცხალთა ქვეყანაში არ იპოვება.
14 . უფსკრული ამბობს: ის ჩემში არ არის; ზღვაც ამბობს: ჩემთან არ არის!
15 . არ გაიცვლება იგი ოქროში და ვერ აიწონება ვერცხლი მის ფასად;
16 . არ შეფასდება ოფირის ოქროდ, არც ძვირფასი ონიქსით და არც საფირონით;
17 . ვერ გაუსწორდება მას ოქრო და ბროლი, ვერც ბაჯაღლოს ჭურჭელში გაიცვლება იგი!
18 . მარჯანი და ბროლი არაფერია მასთან, მარგალიტზე ძვირფასია სიბრძნე!
19 . ვერ გაუსწორდება მას ეთიოპიის ტოპაზი, სუფთა ოქროთი არ შეფასდება.
20 . საიდან მოდის სიბრძნე და სად მკვიდრობს გონიერება?
21 . დაფარულია იგი ყოველი ცოცხალის თვალთაგან და თვალთაგან ცის ფრინველებისა;
23 . ღმერთმა იცის მისი გზა და მან უწყის მისი ადგილი,
24 . რადგან ის გაჰყურებს დედამიწის კიდეებს და ხედავს მთელ ცისქვეშეთს.
25 . როდესაც ქარს წონას უწესებდა და წყალი არწყა საწყაულით;
26 . წვიმას საზომი დაუდგინა და ჭექა-ქუხილს გზა-სავალი!
27 . მაშინ იხილა სიბრძნე და გამოაცხადა; დააფუძნა და გამოიკვლია;
28 . უთხრა ადამიანს: აჰა, უფლის შიშია სიბრძნე და ბოროტისგან განდგომა - გონიერება!”