1 . კვლავ განაგრძო იობმა თავისი სათქმელი:
2 . "ცოცხალია ღმერთი, რომელმაც მართლმსაჯულება წამართვა და ყოვლადძლიერი, რომელმაც სული გამიმწარა,
4 . არ წარმოთქვამენ ჩემი ბაგენი უსამართლობას და არ იტყვის სიცრუეს ჩემი ენა!
5 . შორს იყოს ჩემგან, რომ გაგამართლოთ, სიკვდილამდე არ განვიშორებ ჩემს უმწიკვლობას!
6 . ჩემს სიმართლეს ვეჭიდები და არ მოვეშვები, დღემდე არ გავუმტყუნებივარ ჩემს გულს;
7 . იყოს ჩემი მტერი დამნაშავესავით და ჩემი მოწინააღმდეგე - უმართლოსავით!
8 . რადგან რა არის უღმერთოს იმედი, როცა მოჰკვეთს, როცა სულს ამოართმევს მას ღმერთი?
9 . განა შეისმენს ღმერთი მის ღაღადს, როცა გასაჭირი წამოადგება თავზე?
10 . განა გაიხარებს იგი ყოვლადძლიერში და ღმერთს მოუხმობს ყოველ ჟამს?
11 . მე თქვენ გასწავლით ღვთის ძალის შესახებ და ყოვლადძლიერის გზებს არ დავმალავ.
12 . აჰა, ყველას გაქვთ ნანახი და რაღად გინდათ ამაო ლაპარაკი?
13 . ეს არის უღმერთოთა ხვედრი ღმერთისგან და მოძალადეთა მემკვიდრეობა, რომელსაც მიიღებენ ყოვლადძლიერისგან!
14 . თუნდაც გამრავლდნენ მისი ძენი, მახვილისთვის იქნებიან და ვერ გაძღება პურით მისი შთამომავლობა;
15 . გადარჩენილნი ჭირით დასამარდებიან და მათი ქვრივები ვერ იგლოვებენ;
16 . თუნდაც მტვერივით დაიხვავოს ვერცხლი, და ტალახივით გაიმრავლოს სამოსელი,
17 . ის მოამზადებს და მართალი ჩაიცვამს, ვერცხლს კი უდანაშაულო დაანაწილებს;
18 . ჩრჩილივით იშენებს სახლს და ქოხს იკეთებს, დარაჯივით;
19 . წვება მდიდარი და არაფერი აქვს შესაძენი, თვალს გაახელს და აღარაფერია მისი ქონებიდან.
20 . ნიაღვარივით მიეწევა საშინელებანი; ღამით მოიპარავს მას ქარიშხალი;
21 . წარიტაცებს აღმოსავლეთის ქარი და წავა; გააქროლებს მისი ადგილიდან.
22 . მოისვრის მას და არ შეიბრალებს; ამაოდ ეცდება, გაექცეს მის ხელს;
23 . ტაშს შემოკრავენ მასზე და სტვენას დაუწყებენ მისი ადგილიდან.