1 . ესენი არიან, ვინც ბეჭდები დაუსვეს: განმგებელი ნეემია, ხაქალიას ძე და ციდკია,
2 . სერაია, ყაზარია, იერემია,
3 . ფაშხური, ამარია, მალქია,
4 . ხატუში, შებანია, მალუქი,
5 . ხარიმი, მერემოთი, ყობადია,
6 . დანიელი, გინეთონი, ბარუქი,
7 . მეშულამი, აბია, მიამინი,
8 . მაყაზია, ბილგაი, შემაია - ესენი მღვდლები იყვნენ.
9 . ასევე ლევიანები: იეშუა აზანიას ძე, ბინუი ხენადადის ძე, კადმიელი.
10 . მათი ძმები - შებანია, ჰოდია, კელიტა, ფელაია, ხანანი,
11 . მიქა, რეხობი, ხაშაბია,
12 . ზაქური, შერებია, შებანია,
13 . ჰოდია, ბანი და ბენინუ.
14 . ხალხის წინამძღოლები: ფარყოში, ფათახ-მოაბი, ყელამი, ზათუ, ბანი,
15 . ბუნი, ყაზგადი, ბებაი,
16 . ადონია, ბიგვაი, ყადინი,
17 . ატერი, ხიზკია, ყაზური,
18 . ჰოდია, ხაშუმი, ბეცაი,
19 . ხარიფი, ყანათოთი, ნებაი,
20 . მაგფიყაში, მეშულამი, ხეზირი,
21 . მეშეზაბელი, ცადოკი, იადუაყი,
22 . ფელეტია, ხანანი, ყანაია,
23 . ოსია, ხანანია, ხაშუბი,
24 . ჰალოხეში, ფილხა, შობეკი,
25 . რეხუმი, ხაშაბნა, მაყასეია,
26 . ახია, ხანანი, ყანანი,
27 . მალუქი, ხარიმი და ბაყანა.
28 . დანარჩენი ხალხიც - მღვდლები, ლევიანები, კარისმცველები, მგალობლები, ტაძრის მსახურები და ყველა ისინი, ვინც გამოეყო იმ ქვეყნის ხალხებს და მოექცა ღმერთის რჯულზე, მათი ცოლები, მათი ძენი და მათი ასულები, ყველა მცოდნე და გამგები,
29 . შეუერთდა თავიანთ ძმებს, თავიანთ დიდებულებს და წყევლა და ფიცი დადეს, რათა ევლოთ ღმერთის რჯულით, რომელიც მოსეს, ღვთისმსახურის ხელით იყო მოცემული და დაეცვათ და შეესრულებინათ უფლის, ჩვენი ღმერთის ყველა მცნება, მისი სამართალი და მისი წესები.
30 . რომ არ მივცემდით ჩვენს ასულებს უცხო ქვეყნის ხალხებს და არც მათ ასულებს შევრთავდით ჩვენს ძეებს.
31 . და იმ ქვეყნის ხალხებისგან, რომელთაც შაბათ დღეს გასაყიდად მოაქვთ საქონელი და ყოველგვარი მოსავალი, არაფერს შევიძენდით მათგან შაბათ დღეს - წმიდა დღეს; და ყოველ მეშვიდე წელს მოვასვენებდით მიწას და ყოველ ვალს მივუტევებდით.
32 . მცნებად დავიდეთ, რომ წელიწადში შეკელის მესამედს გავიღებდით, ჩვენი ღმერთის სახლის სამსახურისთვის,
33 . საწინაშეო პურისთვის, ყოველდღიური შესაწირისთვის, მუდმივი სრულადდასაწველისთვის, შაბათებისთვის, ახალმთვარობებისთვის, დღესასწაულებისთვის და წმიდა ნივთებისთვის. ისრაელის ცოდვის გამომსყიდველი მსხვერპლებისა და ჩვენი ღმერთის სახლის ყველა საქმისთვის.
34 . წილი ვუყარეთ მღვდლებს, ლევიანებს და ხალხს შესაწირი შეშის მოტანაზე, რათა მოეტანათ ჩვენი ღვთის სახლში თავისი მამისსახლების მიხედვით, დათქმულ დროს, წლიდან წლამდე, რომ ისე ენთოს ცეცხლი უფლის, ჩვენი ღმერთის სამსხვერპლოზე, როგორც ეს რჯულის წიგნში წერია.
35 . რომ მოგვეტანა ჩვენი მიწის პირველნაყოფი და ყველა ხის პირველნაყოფი წლიდან წლამდე უფლის სახლში.
36 . ასევე ჩვენი ვაჟებიდან პირმშოები, ჩვენი პირუტყვის პირველმოგებული, როგორც რჯულში წერია. ჩვენი მსხვილფეხა და წვრილფეხა საქონლის პირველმოგებულების მიყვანა ჩვენი ღმერთის სახლში, მღვდლებთან, რომლებიც ჩვენი ღმერთის სახლში მსახურობენ.
37 . პირველი ცომი, ჩვენი შესაწირი და ყველა ხის პირველი ნაყოფი, ასევე ახალი ღვინო და ზეთი მღვდლებს უნდა მივუტანოთ ჩვენი ღმერთის სახლის ოთახებში. ჩვენი მიწის მეათედს კი ლევიანებს მივუტანთ. ეს ის ლევიანები არიან მეათედს რომ იღებენ ჩვენი სამიწათმოქმედო ქალაქებიდან.
38 . აჰარონის შთამომავალი მღვდელი იქნება ლევიანებთან, როცა ლევიანები მეათედს მიიღებენ, ლევიანები კი მეათედის მეათედს ჩვენი ღმერთის სახლის საგანძურის ოთახებში მიიტანენ,
39 . ამ ოთახებში უნდა მიიტანონ ისრაელის ძეებმა და ლევიანებმა ხორბლის შესაწირი, ახალი ღვინო და ზეთი, რადგან იქ ინახება საწმიდრის ჭურჭელი, იქ არიან მომსახურე მღვდლები, კარისმცველები და მგალობლები. არ მივატოვებთ ჩვენი ღმერთის სახლს.
1 . უთხრა უფალმა მოსეს:
2 . "გააკეთე ნაჭედი ვერცხლის ორი საყვირი, თემის შესაკრებად და ბანაკთა ასაყრელად გქონდეს ისინი.
3 . როდესაც ჩაჰბერავენ მათ, საკრებულო კარვის შესასვლელთან შეიკრიბება მთელი თემი,
4 . თუ ერთ ბუკს ჩაჰბერავენ, შენთან შეიკრიბებიან მთავარნი, თავკაცნი და ისრაელის ათასისთავნი.
5 . როდესაც საგანგაშოს ჩაჰბერავენ, დაიძრებიან ბანაკები, რომლებიც აღმოსავლეთით არიან დაბანაკებულნი.
6 . როდესაც მეორედ ჩაჰბერავენ საგანგაშოს, დაიძვრებიან ბანაკები, რომლებიც სამხრეთით ბანაკობენ; საგანგაშო ჩაჰბერონ მათი დაძვრისთვის.
7 . თემის შესაკრებადაც ჩაჰბერეთ, ოღონდ არა საგანგაშო.
8 . აჰარონის ძეებმა, მღვდლებმა, უნდა ჩაჰბერონ ბუკებს; და იქნება ეს მარადიულ წესად თქვენთვის თაობიდან თაობამდე.
9 . როცა თქვენსავე ქვეყანაში გახვალთ საბრძოლველად მტრის წინააღმდეგ, რომელიც გავიწროებთ, მაშინ ჩაჰბერეთ ბუკებს საგანგაშო; რათა იყოთ გახსენებულნი უფლის, თქვენი ღმერთის წინაშე და დახსნილნი თქვენი მტრებისგან.
10 . თქვენი სიხარულის დღეს, დღესასწაულებზე და ყოველი თვის დასაწყისში, ჩაჰბერეთ ბუკებს თქვენს სრულადდასაწველებზე და თქვენს სამშვიდობო შესაწირებზე; იქნება ეს თქვენთვის სამახსოვროდ თქვენი ღმერთის წინაშე. მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი”.
11 . მეორე წლის მეორე თვეს, თვის მეოცე დღეს აიწია ღრუბელი მოწმობის კარვიდან.
12 . დაიძრნენ ისრაელის ძენი სინაის უდაბნოდან; და შეჩერდა ღრუბელი ფარანის უდაბნოში.
13 . დაიძრნენ პირველად, მოსეს მეშვეობით გადაცემული უფლის ბრძანებით.
14 . პირველი დაიძრა იუდას ძეთა ბანაკის დროშა თავისი ლაშქრით, მისი მეთაური იყო ნახშონი, ყამინადაბის ძე.
15 . ისაქარის ძეთა ტომის ლაშქრის მეთაური იყო ნათანელი, ცუყარის ძე.
16 . ზებულონის ძეთა ტომის ლაშქრის მეთაური იყო ელიაბი, ხელონის ძე.
17 . დაშალეს სავანე და ამის მერე დაიძრნენ გერშონისა და მერარის ძენი, სავანის მზიდველნი.
18 . დაიძრა რეუბენის ბანაკის დროშა თავისი ლაშქრით, მისი ლაშქრის მეთაური იყო ელიცური, შედეურის ძე.
19 . სიმონის ძეთა ტომის ლაშქრის მეთაური იყო შელუმიელი, ცურიშადაის ძე.
20 . გადის ძეთა ტომის ლაშქრის მეთაური იყო ელიასაფი, რეღუელის ძე.
21 . შემდეგ დაიძრნენ კეჰათელები, საწმიდრის მზიდველნი; რათა სავანე მათ მისვლამდე ყოფილიყო აღმართული.
22 . დაიძრა ეფრემის ძეთა ბანაკის დროშა თავისი ლაშქრით, ლაშქრის მეთაური იყო ელიშამაყი, ყამიჰუდის ძე.
23 . მენაშეს ძეთა ტომის ლაშქრის მეთაური იყო გამალიელი, ფედაცურის ძე.
24 . ბენიამინის ტომის ლაშქრის მეთაური იყო აბიდანი, გედეონის ძე.
25 . შემდეგ დანის ძეთა ბანაკის დროშა დაიძრა, თავისი ლაშქრით - ეს ბანაკი ყოველთვის ზურგს ამაგრებდა, მისი ლაშქრის მეთაური იყო ახიყეზერი, ყამიშადაის ძე.
26 . აშერის ტომის ლაშქრის მეთაური იყო ფაგეყიელი, ყაქრანის ძე.
27 . ნაფთალის ძეთა ტომის ლაშქრის მეთაური იყო ახირაყ ყენანის ძე.
28 . ასეთი იყო ისრაელიანთა ლაშქართა წყობა, როცა დაიძრებოდნენ ხოლმე.
29 . უთხრა მოსემ ხობაბს, მოსეს სიმამრის, მიდიანელი რეღუელის ძეს: "ჩვენ იმ ადგილისკენ მივემგზავრებით, რომელიც უფალმა აღგვითქვა მოსაცემად. წამოგვყევი და სიკეთეს გწევთ, რადგან სიკეთეს შეპირდა უფალი ისრაელს”.
30 . უპასუხა: "არ წამოვალ, ჩემს ქვეყანაში, ჩემს სამშობლოში დავბრუნდები”.
31 . უთხრა მოსემ: "ნუ მიგვატოვებ, ვინაიდან იცი შენ, როგორ უნდა დავიბანაკოთ უდაბნოში და თვალი იქნები ჩვენთვის.
32 . თუ გამოგვყვები, რა სიკეთესაც მოგვმადლებს უფალი, იმავე სიკეთეს შენც გაგიზიარებთ”.
33 . დაიძრნენ უფლის მთიდან სამი დღის სავალ გზაზე და მათ წინაშე სამი დღის სავალ გზაზე მიდიოდა უფლის აღთქმის კიდობანი, რათა დასასვენებელი ადგილი აღმოეჩინა მათთვის.
34 . ფარავდა მათ დღისით უფლის ღრუბელი, ბანაკიდან მათი დაძვრისას.
35 . როცა დაიძრებოდა კიდობანი, იტყოდა მოსე: "აღსდექ, უფალო, და გაიფანტებიან შენი მტრები და გაიქცევიან შენი მოძულენი შენი პირისგან”.
36 . როცა ჩერდებოდა კიდობანი, იტყოდა: "დაბრუნდი, უფალო, ისრაელთა მრავალ ათასეულთან”.
1 . უთხრა უფალმა მოსეს:
2 . "უბრძანე ისრაელის ძეებს და უთხარი: გახსოვდეთ, რომ თავის დროზე მოიტანოთ ჩემი შესაწირი ჩემთან, ჩემი პური საცეცხლო მსხვერპლისთვის, საამო კეთილსურნელებად.
3 . უთხარი: ესაა საცეცხლო მსხვერპლი, რომელსაც შესწირავ უფალს - ორი ერთწლიანი უნაკლო კრავი ყოველდღე, მუდმივ სრულადდასაწველად.
4 . ერთი კრავი დილით შესწირე, მეორე კრავი კი - დაბინდებისას.
5 . პურეულ შესაწირად - მეოთხედ ჰინ სუფთა ზეთში აზელილი ეფის მეათედი გამტკიცული ფქვილი.
6 . მუდმივი სრულადდასაწველია ეს, რომელიც სინაის მთაზე, საამო კეთილსურნელებად, საცეცხლო შესაწირად იყო შეწირული უფლისთვის;
7 . და სასმელი მასთან ერთად - თითო კრავზე ჰინის მეოთხედი; წმიდა ადგილზე დაღვარე იგი, მაგარი სასმელი უფლისთვის.
8 . მეორე კრავი დაბინდებისას შესწირე; დილანდელი პურეული და საღვრელი შესაწირის მსგავსად, მოამზადე საცეცხლო შესაწირად, საამო კეთილსურნელებად უფლისთვის.
9 . შაბათ დღეს ორი ერთწლიანი, უნაკლო კრავი და პურეული შესაწირი, ჰინის მეოთხედ სუფთა ზეთში აზელილი ორი მეათედი ნაწილი გამტკიცული ფქვილი და მისი საღვრელი.
10 . ეს საშაბათო სრულადდასაწველია ყოველ შაბათს, მუდმივი სრულადდასაწველისა და მისი საღვრელი შესაწირის გარდა.
11 . ყოველი თვის დასაწყისში შესწირეთ სრულადდასაწველი უფალს: ორი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი და შვიდი ერთწლიანი უნაკლო კრავი.
12 . პურეულ შესაწირად, ერთ მოზვერზე, ზეთში აზელილი სამი მეათედი ეფა გამტკიცული ფქვილი და ერთ ვერძზე ზეთში აზელილი ორი მეათედი ეფა გამტკიცული ფქვილი;
13 . პურეულ შესაწირად - ერთ კრავზე, ზეთში აზელილი ერთი მეათედი ეფა გამტკიცული ფქვილი. ეს სრულადდასაწველი, საამო კეთილსურნელებაა, შესაწირია უფლისა.
14 . მათი საღვრელი შესაწირი: ჰინის ნახევარი ღვინო მოზვერზე, მესამედი ჰინი ვერძზე და მეოთხედი ჰინი - კრავზე. ეს არის სრულადდასაწველი ყოველი თვის დასაწყისში, წელიწადის თვეებში.
15 . და შესწირეთ უფალს ერთი ვაცი ცოდვის მსხვერპლად, მუდმივი სრულადდასაწველის გარდა უნდა შეიწიროს იგი, მის საღვრელთან ერთად.
16 . პირველ თვეს, თვის მეთოთხმეტე დღეს უფლის პასექია.
17 . ამ თვის მეთხუთმეტე დღეს - დღესასწაულია; შვიდ დღეს ხმიადები უნდა იჭამოს.
18 . წმიდა შეკრებაა პირველ დღეს; არავითარი საქმე არ უნდა აკეთოთ.
19 . და შესწირეთ უფალს საცეცხლო, სრულადდასაწველ მსხვერპლად: ორი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი და შვიდი ერთწლიანი კრავი; უნაკლონი უნდა იყვნენ.
20 . მათი პურეული შესაწირი იყოს ზეთში აზელილი გამტკიცული ფქვილი, სამი მეათედი ეფა მოზვერზე და ორი მეათედი ეფა ვერძზე;
21 . მეათედი ეფა შესწირე თითოეულ კრავზე იმ შვიდთაგან;
22 . ერთი ვაცი ცოდვისთვის შესაწირად, თქვენს გამოსასყიდად.
23 . დილის მუდმივ სრულადდასაწველზე დამატებით შესწირეთ ესენი;
24 . ასე შესწირეთ ყოველდღე შვიდი დღის განმავლობაში; პური, საცეცხლო შესაწირი, საამო კეთილსურნელებად უფლისთვის; მუდმივი სრულადდასაწველის გარდა უნდა შეიწიროს მის საღვრელ შესაწირთან ერთად.
25 . მეშვიდე დღეს წმიდა შეკრებაა თქვენთვის, არავითარი საქმე არ გააკეთოთ.
26 . პირველნაყოფთა დღეს, როცა ახალ პურეულ შესაწირს შესწირავთ უფალს თქვენს შვიდეულებში, წმიდა შეკრება გქონდეთ; არავითარი საქმე არ გააკეთოთ.
27 . და შესწირეთ სრულადდასაწველი, საამო კეთილსურნელებად უფალს: ორი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი და შვიდი ერთწლიანი კრავი;
28 . და მათი პურეული შესაწირი - ზეთში აზელილი გამტკიცული ფქვილი: სამი მეათედი ეფა თითოეულ მოზვერზე, ორი მეათედი - ვერძზე,
29 . ერთი მეათედი ეფა - თითოეულ კრავზე შვიდ კრავთაგან;
30 . ერთი ვაცი - თქვენს გამოსასყიდად.
31 . მუდმივი სრულადდასაწველისა და მისი პურეულის გარდა ესენი შესწირეთ მათ სასმლის შესაწირთან ერთად; უნაკლონი უნდა იყვნენ ისინი.
1 . გაიქცა დავითი რამას ნაიოთიდან, მივიდა და უთხრა იონათანს: "რა გავაკეთე, რა დავაშავე, რა ცოდვა მაქვს მამაშენის წინაშე, მოსაკლავად რომ მეძებს?”
2 . უთხრა იონათანმა: "შორს შენგან ასეთი საქმე, არ მოკვდები! აჰა, მე თუ არ გამიმხილა, ისე არც დიდ საქმეს აკეთებს მამაჩემი და არც მცირეს. ეს საქმე რატომ უნდა დაემალა ჩემთვის? ეს არ მოხდება”.
3 . იფიცებოდა დავითი და ამბობდა: "კარგად იცის მამაშენმა, რომ მადლი მაქვს ნაპოვნი შენს თვალში, ამიტომ იფიქრებდა საული: არ გაიგოსო იონათანმა, რომ არ დამწუხრდეს! მაგრამ უფალს და შენს თავს ვფიცავ, თუ ერთი ნაბიჯი არ იყოს ჩემსა და სიკვდილს შორის”.
4 . უთხრა იონათანმა დავითს: "რასაც შენი გული ისურვებს, იმას გავაკეთებ შენთვის”.
5 . უთხრა დავითმა იონათანს: "აჰა, ხვალ ახალმთვარობაა, წესისამებრ პურის საჭმელად უნდა დავჯდე მეფესთან. გამიშვი, რომ მინდორში დავიმალო ზეგ საღამომდე.
6 . თუ მომიკითხა მამაშენმა, უთხარი: დავითმა მთხოვა, ბეთლემში, ჩემს ქალაქში უნდა წავიდე, ყოველწლიური მსხვერპლშეწირვა გვაქვსო მთელს საგვარეულოს.
7 . თუ იტყვის: კეთილიო, მაშინ მშვიდობით იქნება შენი მსახური, ხოლო თუ განრისხდა - იცოდე, ბოროტება აქვს განზრახული.
8 . კეთილად მოექეცი შენს მსახურს, რაკი საუფლო აღთქმით მიიღე შენი მსახური და თუ რაიმე დანაშაული მაქვს ჩადენილი, შენ მომკალი, რისთვის უნდა მიმიყვანო მამაშენთან?”
9 . უპასუხა იონათანმა: "შორს შენგან ასეთი საქმე! როგორ იქნება, არ შეგატყობინო, თუკი გავიგე, რომ ბოროტი საქმე განუზრახავს მამაჩემს შენს წინააღმდეგ?”
10 . უთხრა დავითმა იონათანს: "ვინ შემატყობინებს, მკაცრად თუ გიპასუხა მამაშენმა?”
11 . უთხრა იონათანმა: "წამო, გავიდეთ მინდორში”. და გავიდნენ ორივენი მინდორში.
12 . უთხრა იონათანმა დავითს: "უწყის უფალმა, ისრაელის ღმერთმა, ხვალ ან ზეგ ამ დროისთვის გავიგებ მამაჩემისგან, კეთილად არის განწყობილი თუ არა დავითის მიმართ, და განა არავის გამოვგზავნი შენთან და არ გაგიმხელ?
13 . მაშინ ასე და ასე მოექცეს უფალი იონათანს და უარესადაც; თუ ბოროტება განიზრახა მამაჩემმა შენთვის, გაგიმხელ და გაგიშვებ, რომ მშვიდობით წახვიდე. უფალი იყოს შენთან, როგორც მამაჩემთან იყო!
14 . მაგრამ, სანამ ცოცხალი ვარ, წყალობას ნუ მომაკლებ უფლის გულისათვის, და როცა მოვკვდები
15 . საუკუნოდ ნუ მოაკლებ შენს მოწყალებას ჩემს სახლს, მაშინაც კი, როცა სათითაოდ აღგვის უფალი დავითის მტრებს მიწის პირისგან!”
16 . ასე დადო იონათანმა კავშირი დავითის სახლთან: უფალმა აგებინოსო პასუხი დავითის მტრებს.
17 . კიდევ დააფიცა იონათანმა დავითი, მისდამი სიყვარულის გამო, რადგან საკუთარი თავივით უყვარდა იგი.
18 . უთხრა იონათანმა: "ხვალ ახალმთვარობაა. მოგიკითხავენ, რადგან თავისუფალი იქნება შენი ადგილი.
19 . მესამე დღის საღამომდე მოიცადე, მერე წადი იმ ადგილას, სადაც იმალებოდი და აზელის ქვასთან დაჯექი.
20 . სამ ისარს ვისვრი იმ მხარეს, თითქოსდა მიზანში მესროლოს.
21 . და, აჰა, ყმაწვილს გამოვგზავნი: წადი, ისრები მოძებნე-მეთქი; თუ ვეტყვი ყმაწვილს: აჰა, შენთან ახლოს ყრია ისრები, აიღე და მომიტანე-თქო, მაშინ მშვიდობაა, არაფერი შეგემთხვევა. ცოცხალია უფალი!
22 . თუ ვეტყვი ყმაწვილს: აჰა, შენს იქით არის-მეთქი ისრები, მაშინ წადი, რადგან გაუშვიხარ უფალს.
23 . იმ საქმეში კი, რაზეც მე და შენ ვილაპარაკეთ, გახსოვდეს, უკუნისამდე უფალია მოწმე ჩემსა და შენს შორის”.
24 . დაიმალა დავითი მინდორში და როდესაც ახალმთვარობის დღე დადგა, დაჯდა მეფე პურის საჭმელად.
25 . და იჯდა მეფე თავის ჩვეულ ადგილზე, კედელთან. ადგა იონათანი და აბნერი დაჯდა საულის გვერდით; დავითის ადგილი კი თავისუფალი იყო.
26 . არაფერი უთქვამს საულს იმ დღეს, რადგან იფიქრა: "ალბათ რაღაც შეემთხვა დავითს; უწმიდური იქნება, ნამდვილად განუწმედელიაო”.
27 . ახალმთვარობის მეორე დღესაც თავისუფალი იყო დავითის ადგილი. უთხრა საულმა იონათანს, თავის ძეს: "რატომ არ მოვიდა პურის საჭმელად იესეს ძე, არც გუშინ და არც დღეს?”
28 . მიუგო იონათანმა საულს: "ბეთლემში წასასვლელად დამეთხოვა დავითი.
29 . მითხრა: გამიშვი, რადგან საგვარეულო მსხვერპლი უნდა შევწიროთ ქალაქში. ძმამ მიბრძანაო ჩასვლა; ახლა, თუ მადლი ვპოვე შენს თვალში, გამიშვი და მოვინახულებო ჩემს ძმებს. ამიტომ არ მოვიდა სამეფო სუფრაზე”.
30 . რისხვით აინთო საული იონათანის მიმართ და უთხრა: "უკუღმართობისა და სიჯიუტის ძეო! განა არ ვიცი, რომ იესეს ძე აირჩიე მეგობრად შენდა სამარცხვინოდ და დედაშენის შესარცხვენად?
31 . რადგან ვიდრე ცოცხალია იესეს ძე ამ მიწაზე, ვერც შენ განმტკიცდები და ვერც შენი მეფობა. ახლა გაგზავნე და მოაყვანინე, რადგან სიკვდილის ღირსია”.
32 . მიუგო იონათანმა საულს, თავის მამას, და უთხრა: "რისთვის უნდა მოკვდეს, რა ჩაიდინა?”
33 . და შუბი სტყორცნა მოსაკლავად საულმა. მიხვდა იონათანი, რომ გადაწყვეტილი ჰქონდა მამამისს დავითის მოკვლა.
34 . განრისხებული ადგა იონათანი სუფრიდან, აღარ უჭამია პური ახალმთვარობის მეორე დღეს, რადგან წუხდა დავითზე და იმაზე, რომ ასე შეურაცხყო მამამისმა.
35 . მეორე დილას გავიდა იონათანი მინდორში დავითთან დანიშნულ დროზე და პატარა ყმაწვილიც თან იახლა.
36 . უთხრა ყმაწვილს: "გაიქეცი და მომიძებნე ჩემი ნასროლი ისრები”. გაიქცა ყმაწვილი, ისროლა მან ისრები და გადააცილა ყმაწვილს.
37 . მივიდა ყმაწვილი იონათანის ნასროლ ისართან და მიაძახა იონათანმა ყმაწვილს: "განა შენს იქით არ არის ისარი?!”
38 . კიდევ მიაძახა იონათანმა ყმაწვილს: ჩქარა დაბრუნდი, ნუ გაჩერდები! მოაგროვა იონათანთან მყოფმა ბიჭმა ისრები და მივიდა თავის ბატონთან.
39 . ყმაწვილი ვერაფერს მიხვდა. მხოლოდ იონათანმა და დავითმა იცოდნენ, რა ხდებოდა.
40 . მისცა იონათანმა ყმაწვილს თავისი იარაღი, თან რომ ჰქონდა, და უთხრა: წადი, წაიღე ქალაქში!
41 . როგორც კი წავიდა ყმაწვილი, ადგა დავითი სამხრეთის მხრიდან, პირქვე დაეცა და სამგზის სცა თაყვანი, აკოცეს ერთმანეთს და ატირდნენ. დავითი უფრო მეტს ტიროდა.
42 . უთხრა იონათანმა დავითს: მშვიდობით წადი! როგორც ჩვენ ორთავემ დავიფიცეთ უფლის სახელით: უკუნისამდე უფალი იყოს ჩვენს შორის, ჩემსა და შენს შთამომავლობას შორის! ადგა და წავიდა, ხოლო იონათანი ქალაქში დაბრუნდა.
1 . ასე შეღაღადა ერთმა ქალმა, წინასწარმეტყველთა ცოლთაგან, ელისეს: "მოკვდა ჩემი ქმარი, შენი მსახური; შენ იცი, რომ უფლის მოშიში იყო იგი. ახლა კი მევახშე მომადგა, რათა ორივე ჩემი შვილი მონებად წაიყვანოს თავისთვის”.
2 . უთხრა ელისემ: "რა გაგიკეთო? მითხარი, რა გაქვს სახლში?” უპასუხა: "ერთი დოქი ზეთის მეტი არაფერი აქვს სახლში შენს მხევალს”.
3 . უთხრა ელისემ: "წადი და მთელი შენი სამეზობლოდან ითხოვე ჭურჭელი; ყველა მეზობლისგან წამოიღე, რაც შეიძლება ბევრი ცარიელი ჭურჭელი ინათხოვრე.
4 . მერე შედით და შეიკეტეთ კარი შენ და შენმა ძეებმა; ჩაასხი ზეთი ყოველ ამ ჭურჭელში და სავსეები განზე გადგი”.
5 . წავიდა და შეიკეტა კარი თავის ძეებთან ერთად. აწვდიდნენ მას ჭურჭელს, ის კი ზეთს ასხამდა.
6 . როცა ყველა ჭურჭელი აივსო, უთხრა თავის ძეს: "კიდევ მომიტანე ჭურჭელი”. უპასუხა: "აღარაა მეტი ჭურჭელი” და ზეთიც შეწყდა.
7 . მივიდა ქალი და უამბო ღვთისკაცს. უთხრა მან: "წადი, გაყიდე ზეთი და გადაიხადე შენი ვალი; დანარჩენით კი თავი ირჩინეთ შენ და შენმა ძეებმა”.
8 . ერთ დღეს შუნამში მივიდა ელისე; იყო იქ ერთი დიდგვაროვანი ქალი; დაჟინებით მიიწვია პურის საჭმელად; გავლისას ყოველთვის შეუხვევდა ხოლმე მასთან პურის საჭმელად.
9 . უთხრა ქალმა თავის ქმარს: "აჰა, ვიცი, რომ წმიდაა ის ღვთისკაცი, რომელიც ჩვენთან დადის მუდამ.
10 . მოვუწყოთ პატარა ოთახი ზედა სართულზე, დავუდგათ საწოლი, მაგიდა, სკამი, სასანთლე და როცა ჩვენთან შემოივლის, იქ გაჩერდეს”.
11 . ერთ დღესაც მივიდა ელისე, ავიდა ზედა ოთახში და დაწვა.
12 . უთხრა ელისემ გეხაზს, თავის მსახურს: "მოუხმე იმ შუნამელ ქალს”. მოუხმო და დადგა ქალი მის წინაშე.
13 . უთხრა მსახურს: "უთხარი: აჰა, ასე მოწიწებით ზრუნავ ჩვენზე, რა გავაკეთო შენთვის? ხომ არ ველაპარაკო მეფეს ან მხედართმთავარს შენზე?” მიუგო ქალმა: "არაფერი მჭირდება, მე ჩემს ხალხში ვცხოვრობ”.
14 . ჰკითხა გეხაზს: "რაღა გავაკეთო მისთვის?” მიუგო გეხაზმა: "ძე არ ჰყავს, ხოლო ქმარი მოხუცებულია”.
15 . უთხრა ელისემ: "დაუძახე”. მოუხმო და დადგა კართან ქალი.
16 . უთხრა: "გაისად ამ დროს, ძეს ჩაიკონებ”. მიუგო ქალმა: "ნუ, ჩემო ბატონო, ღვთისკაცო, ნუ მოატყუებ შენს მხევალს”.
17 . დაორსულდა ის ქალი და ერთი წლის მერე ძე გააჩინა, როგორც ელისემ უთხრა.
18 . გაიზარდა ბიჭი და ერთ დღეს მამამისს გაჰყვა მომკელებთან.
19 . შესჩივლა მამამისს: "თავი მტკივა! თავი მტკივა! უთხრა მან მსახურს: "წაიყვანე დედამისთან”.
20 . წაიყვანა და დედას მიუყვანა. შუადღემდე მუხლებზე ეჯდა დედამისს და მოკვდა.
21 . ავიდა და ღვთისკაცის საწოლზე მიაწვინა ბავშვი, გამოიკეტა კარი და გამოვიდა.
22 . მოიხმო ქმარი და უთხრა: "გთხოვ, ვინმე მსახური და ერთი ვირი გამომიგზავნე, ღვთისკაცთან გავიქცევი და მოვბრუნდები”.
23 . ჰკითხა ქმარმა: "რისთვის მიდიხარ მასთან? არც ახალმთვარობაა დღეს და არც შაბათი!” უთხრა ქალმა: "მშვიდად იყავი!”
24 . შეკაზმა სახედარი და უთხრა მსახურს: "წაიყვანე და წინ წადი, ნუ შემაჩერებ, ვიდრე არ გეტყვი”.
25 . წავიდა და ქარმელის მთაზე მივიდა ღვთისკაცთან; შორიდან დაინახა იგი ღვთისკაცმა და უთხრა გეხაზს, თავის მსახურს: "აგერ, ის შუნამელი ქალი.
26 . ახლა გაიქეცი, შეეგებე და ჰკითხე, ხომ მშვიდობით ხართ შენ, შენი ქმარი და ბავშვი-თქო?” უპასუხა: "მშვიდობით”.
27 . როცა მივიდა მთაზე ღვთის კაცთან, ფეხებზე ჩაებღაუჭა. გეხაზი შეეცადა მის მოცილებას, მაგრამ ღვთისკაცმა უთხრა: "დაეხსენი, რადგან სულგამწარებულია იგი, უფალმა კი დამიმალა და არ უთქვამს”.
28 . უთხრა ქალმა: "განა მე ვითხოვე შვილი ჩემი ბატონისგან? აკი ვთქვი, ამაოდ ნუ დამპირდები-მეთქი”.
29 . უთხრა გეხაზს: "შემოისარტყლე, აიღე ჩემი კვერთხი და წადი. თუ ვინმეს შეხვდი, ნუ მიესალმები და თუ მოგესალმოს ვინმე, ნუ უპასუხებ. სახეზე დაადე ყრმას კვერთხი”.
30 . უთხრა ბიჭუნას დედამ: "ვფიცავ უფალს და ვფიცავ შენს სულს, თუ მიგატოვო!” ადგა ელისე და წაჰყვა.
31 . მათზე ადრე მივიდა გეხაზი და სახეზე დაადო ყრმას კვერთხი, მაგრამ არც ხმა გაისმა და არც ჩქამი. მობრუნდა მათთან შესახვედრად და შესჩივლა: "ვერ გაიღვიძა ყრმამ”.
32 . შევიდა ელისე სახლში და, აჰა, მკვდარია ყრმა, მის საწოლზეა მიწვენილი.
33 . შევიდა ოთახში, კარი შეიკეტა და ილოცა უფლის წინაშე.
34 . ადგა და ზემოდან დააწვა ყრმას; პირი პირზე დაადო, თვალები თვალებზე, ხელის მტევნები ხელის მტევნებზე, განერთხა მასზე და გათბა ყრმის სხეული.
35 . გაიარ-გამოიარა ოთახში და შემდეგ კვლავ განერთხა მასზე. შვიდჯერ დააცემინა ყრმამ და თვალები გაახილა.
36 . უთხრა ელისემ გეხაზს: "მოუხმე იმ შუნამელს”. მანაც მოუხმო. მივიდა ქალი და უთხრა ელისემ: "წაიყვანე შენი ძე”.
37 . მის ფერხთით დაემხო ქალი, მდაბლად მოიდრიკა, მერე აიყვანა თავისი ძე და ოთახიდან გავიდა.
38 . ელისე გილგალში დაბრუნდა. შიმშილი იყო იმ მიწაზე; მის წინაშე ისხდნენ წინასწარმეტყველთა ძენი. უთხრა თავის მსახურს: "დიდი ქვაბი შემოდგი ცეცხლზე და შეჭამანდი მოხარშე წინასწარმეტყველთა ძეთათვის”.
39 . ერთი მათგანი ველზე გავიდა მწვანილის მოსაკრეფად, იპოვა ველური მცენარე, მოკრიფა მისი ველური ნაყოფი, აივსო სამოსელი, მივიდა და წვრილად ჩააჭრა შეჭამანდის ქვაბში _ მათ კი არ იცოდნენ რა იყო.
40 . დაუსხეს კაცებს საჭმელად და შეჭამანდს რომ შეექცეოდნენ, შეჰყვირეს: "სიკვდილია ქვაბში, ღვთისკაცო!” და ვეღარ შეძლეს ჭამა.
41 . თქვა ელისემ: "მოიტანეთ ფქვილი”. ჩაყარა ქვაბში და თქვა: "დაუსხი ხალხს, რათა ჭამონ”. საზიანო აღარაფერი დარჩა ქვაბში.
42 . კაცი მივიდა ბაყალ-შალიშადან და მიუტანა ღვთისკაცს პირველმოწეული პურეულისგან: ქერის ოცი პური და ნედლი მარცვლეული გუდით. თქვა ელისემ: "მიეცი ხალხს და ჭამონ”.
43 . ჰკითხა მსახურმა: "განა რა იქნება ეს ასი კაცისთვის?” კვლავ უთხრა ელისემ: "მიეცი ხალხს და ჭამონ, რადგან ასე ამბობს უფალი: შეჭამენ და კიდევ დარჩება”.
44 . მისცა, ჭამეს და კიდეც დარჩათ, უფლის სიტყვისამებრ.
1 . მოხუცდა დავითი და გაძღა წლებით, ისრაელზე კი თავისი ძე სოლომონი გაამეფა.
2 . და შეკრიბა ისრაელის ყველა უხუცესი, მღვდელი და ლევიანი.
3 . აღირიცხა ყველა ოცდაათ წელს გადაცილებული ლევიანი და გამოვიდა ოცდათვრამეტი ათასი კაცი.
4 . ამათგან ოცდაოთხი ათასი უფლის სახლის საქმეებს უძღვებოდა, ექვსი ათასი კი მწიგნობრები და მსაჯულები იყვნენ;
5 . ოთხი ათასი კარისმცველი იყო, ოთხი ათასი კი იმ საკრავებით აქებდა უფალს, რომლებიც დავითმა გააკეთა.
6 . ლევის, გერშონის, კეჰათისა და მერარის ძეთა დასებად დაჰყო ისინი დავითმა.
7 . გერშონელთაგან იყვნენ: ლაყდანი და შიმყი.
8 . ლაყდანის ძენი: თავკაცი იეხიელი, ზეთამი და იოელი - სამნი.
9 . შიმყის ძენი: შელომითი, ხაზიელი და ჰარანი - სამნი. ესენი იყვნენ ლაყდანის მამისსახლის თავკაცები.
10 . შიმყის ძენი: იახათი, ზიზა, იეყუში და ბერიყა. ეს ოთხნი იყვნენ შიმყის ძენი.
11 . იახათი თავკაცი იყო, ზიზა - მეორე, იეყუში და ბერიყა არ იყვნენ მრავალშვილიანნი, ამიტომ აღრიცხვისას ერთ მამისსახლს შეადგენდნენ.
12 . კეჰათის ძენი: ყამრამი, იცჰარი, ხებრონი და ყუზიელი - ოთხნი.
13 . ყამრამის ძენი: აჰარონი და მოსე. გამოეყო აჰარონი, რომ განეწმიდა წმიდათა წმიდა საგნები, უკუნისამდე საკმეველი ეკმიათ მას და მის ძეებს, რათა ემსახურათ უფლის წინაშე და მისი სახელით ეკურთხებინათ უკუნისამდე.
14 . მოსე ღვთისკაცი იყო და მისი ძენი ლევის ტომს მიათვალეს.
15 . მოსეს ძენი: გერშომი და ელიეზერი.
16 . გერშომის ძენი: თავკაცი - შებუელი.
17 . ელიეზერის ძენი იყვნენ: თავკაცი - რეხებია. ელიეზერს მეტი შვილი არ ჰყოლია, რეხებიას ძენი კი ძალზე ბევრნი იყვნენ.
18 . იცჰარის ძენი: თავკაცი - შელომითი.
19 . ხებრონის ძენი: თავკაცი - იერიაჰუ, მეორე - ამარია, მესამე - იახაზიელი და მეოთხე - იკამყამი.
20 . ყუზიელის ძენი: თავკაცი - მიქა, იშია - მეორე.
21 . მერარის ძენი: მახლი და მუში; მახლის ძენი: ელეაზარი და კიში.
22 . მოკვდა ელეაზარი და ძენი არ ჰყოლია მას, მხოლოდ ასულები, კიშის ძეებმა, მათმა ძმებმა შეირთეს ისინი.
23 . მუშის ძენი: მახლი, ყედერი და იერიმოთი - სამნი.
24 . ესენი იყვნენ ლევის ძენი, თავ-თავისი მამისსახლების მიხედვით, მამისსახლთა თავკაცები, სახელებისა და სულადობის რიცხვის მიხედვით აღრიცხულნი, რომლებიც უფლის სახლის სამსახურის საქმეს უძღვებოდნენ, ოც წელს გადაცილებულნი.
25 . რადგან თქვა დავითმა: „უფალმა, ისრაელის ღმერთმა, მოსვენება მისცა თავის ხალხს, რათა უკუნისამდე იერუსალიმში დამკვიდრდნენ ისინი.
26 . აღარც ლევიანებს დასჭირდებათ სამსახურის გასაწევად კარვისა და მთელი მისი ჭურჭლეულის ტარება”.
27 . დავითის უკანასკნელი სიტყვების მიხედვით აღრიცხეს ოც წელს გადაცილებული ლევიანები,
28 . რათა აჰარონის ძეთ დახმარებოდნენ ისინი უფლის სახლში, ეზოებსა და ოთახებში მსახურებით, რომ სუფთად შეენახათ ყოველი სიწმიდე და აღესრულებინათ ღვთის სახლის სამსახური,
29 . რათა აჰარონის ძეთ დახმარებოდნენ ისინი უფლის სახლში, ეზოებსა და ოთახებში მსახურებით, რომ სუფთად შეენახათ ყოველი სიწმიდე და აღესრულებინათ ღვთის სახლის სამსახური,
30 . დილა-საღამოს უფლის წინაშე ფეხზე დგომით, მადლიერებასა და ქება-დიდებაზე;
31 . რომ აღევლინათ სრულადდასაწველი ყოველ შაბათს, ახალმთვარობათა დღესასწაულების განსაზღვრულ რიცხვებში, როგორც მათთვისაა დადგენილი უფლის წინაშე სამარადჟამო აღსასრულებლად.
32 . რათა დაეცვათ საკრებულო კარვის, საწმიდრის, აჰარონის ძეებისა და მათი მოძმეების დადგენილება, უფლის სახლში მსახურების გასაწევად.
1 . ბრძანა სოლომონმა უფლის სახლისა და სამეფო სასახლის აშენება.
2 . და აღრიცხა სოლომონმა სამოცდაათი ათასი კაცი ტვირთის საზიდად, ოთხმოციათასი კაცი მთიდან ქვის გამოსაკვეთად და სამიათას ექვსასი კაცი მათ ზედამხედველად.
3 . შეუთვალა სოლომონმა ხურამს, ცორის მეფეს: „როგორც მამაჩემს, დავითს უგზავნიდი კედრებს, მისთვის საცხოვრებელი სახლის ასაშენებლად, მეც ისე მომექეცი.
4 . აჰა, სახლს ვაშენებ უფლის, ჩემი ღმერთის სახელზე, მისთვის მისაძღვნელად, კეთილსურნელებათა საკმევად მის წინაშე და სრულადდასაწველთა მუდმივად აღსავლენად დილა-საღამოს, შაბათობით, ახალმთვარობასა და ჩვენი უფალი ღმერთის დღესასწაულებზე. უკუნისამდე ასეა ისრაელისთვის დადგენილი.
5 . სახლი, რომელსაც ავაშენებ, დიადია, ვინაიდან ყველა ღმერთზე დიდია ჩვენი ღმერთი.
6 . განა შესწევს ვინმეს მისი სახლის აშენების ძალა, როცა ცანი და ზეცანი ვერ იტევენ მას? მე ვინღა ვარ, რომ მას სახლი ავუშენო, მხოლოდ იმისთვის, რომ მსხვერპლები აღვავლინო მის წინაშე?
7 . ახლა გამომიგზავნე ოქროზე, ვერცხლზე, სპილენძზე, რკინაზე, მეწამულ და ცისფერ ნართზე მომუშავე ოსტატები და მეჩუქურთმე ხელოსნები, რათა იმუშაონ დავითის, მამაჩემის მიერ მომზადებულ მეჩუქურთმეებთან ერთად, რომლებიც იუდასა და იერუსალიმში მყავს.
8 . კედარის, კვიპაროსისა და სანდალოზის ხეთა მორებიც გამომიგზავნე ლიბანიდან, რადგან გამიგია, რომ იციან შენმა მსახურებმა ლიბანის ხეთა ჭრა. აჰა, ჩემი მსახურნი კი შენს მსახურებთან იქნებიან.
9 . რათა მრავლად გამიმზადონ მორები, ვინაიდან სახლი, რომელსაც ვაშენებ, დიადი და საოცარი უნდა იყოს.
10 . აჰა, ხისმჭრელებსა და მხერხავებს, შენს მსახურთ, ოც-ოცი ათას ქორ დაფქულ ხორბალსა და ქერს და ოც-ოცი ათას საწყაულ ღვინოსა და ზეთს ვაძლევ”.
11 . წერილით უპასუხა სოლომონს ხურამმა, ცორის მეფემ: „შეიყვარა უფალმა თავისი ხალხი და ამიტომ დაგადგინა მათზე მეფედ!
12 . კურთხეულია ისრაელის უფალი ღმერთი, რომელმაც შექმნა ცა და დედამიწა, რომელმაც მეფე დავითს ბრძენი, ჭკუა-გონების პატრონი ძე მისცა, რომელიც სახლს ააშენებს უფლისთვის და სასახლეს თავისი სამეფოსთვის.
13 . ახლა გიგზავნი ბრძენკაც ხურამს, ოსტატთა უფროსს.
14 . დედამისი დანის ასულთაგანაა, მამამისი კი - ცორელი კაცია. ოქრო-ვერცხლზე, სპილენძზე, რკინაზე, ქვასა და ხეზე, მეწამულ და ცისფერ ნართზე, ბისონსა და ძოწეულზე და ყოველ ჩუქურთმაზე მომუშავეა ხურამი. შეასრულებს ყოველ საქმეს, რაც კი დაევალება, შენი და ჩემი ბატონი დავითის, მამაშენის ხელოსნებთან ერთად.
15 . ახლა ის ხორბალი და ქერი, ზეთი და ღვინო გამოუგზავნოს თავის მსახურთ, რასაც ჩვენი ბატონი შეგვპირდა.
16 . ჩვენ კი ლიბანის ხეებს მოვჭრით რამდენსაც გვეტყვი და ტივებად მოგიტანთ ზღვაზე იაფოში, რათა იქიდან იერუსალიმში აიტანო”.
17 . აღრიცხა სოლომონმა ყოველი უცხოელი, რომელიც ისრაელის ქვეყანაში იყო, დავითის, მამამისის მიერ აღწერის შემდეგ და ასორმოცდაცამეტი ათას ექვსასი კაცი აღმოჩნდა.
18 . დაადგინა მათგან სამოცდაათი ათასი ტვირთმზიდველად, ოთხმოცი ათასი - ქვისმჭრელად მთაში და სამი ათას ექვსასი - მუშა ხალხის ზედამხედველად.
1 . ოცი წელი აშენებდა სოლომონი უფლის სახლსა და თავის სასახლეს.
2 . ააშენა მან ხურამის მიერ მიცემული ქალაქები და ისრაელის ძენი დაამკვიდრა მათში.
3 . წავიდა სოლომონი ხამათ-ცობაში და გაამაგრა იგი.
4 . ააშენა უდაბნოში თადმორი და ყველა სამარაგო ქალაქი, რომელიც ხამათში ააშენა.
5 . ააშენა ზემო და ქვემო ბეთ-ხორონი, გამაგრებული ქალაქები, ზღუდეებით, კარიბჭეებითა და ურდულებით.
6 . ბაყალათი და სათადარიგო ქალაქები, რომელთაც სოლომონი ფლობდა; ყოველი საცხენოსნო და საეტლო ქალაქი და ყველაფერი, რისი აშენებაც სურდა იერუსალიმში, ლიბანსა და მთელ თავის სამფლობელოში.
7 . ხეთელთაგან, ამორელთაგან, ფერიზელთაგან, ხიველთაგან და იებუსელთაგან დარჩენილი ხალხი, რომლებიც ისრაელიანთაგანი არ იყვნენ,
8 . მათი ძენი, რომლებიც მათ შემდგომ ქვეყანაში დარჩნენ და რომლებიც არ დაუხოცავთ ისრაელის ძეთ, ბეგარაზე მომუშავეებად აქცია სოლომონმა დღემდე.
9 . ისრაელის ძეთაგან კი არავინ დაუყენებია სოლომონს მუშებად თავის საქმეზე, რადგან მეომრები იყვნენ ისინი, მცველთა, მეეტლეთა და მხედართა მეთაურები.
10 . ორას ორმოცდაათი კაცი ზედამხედველთა მთავრებად ედგა მეფე სოლომონს ხალხის გასაძღოლად.
11 . დავითის ქალაქიდან თავის აშენებულ სასახლეში გადაიყვანა ფარაონის ასული სოლომონმა, რადგან ამბობდა: "ნუ დამკვიდრდებაო ქალი, ისრაელის მეფის, დავითის სახლში, რადგან წმიდაა ადგილი, სადაც უფლის კიდობანი შევიდა”.
12 . მაშინ აღუვლინა სოლომონმა სრულადდასაწველნი უფალს, მის მიერ შესასვლელის წინ აშენებულ უფლის სამსხვერპლოზე.
13 . რათა ყოველდღიურად აღევლინათ საჭიროებისამებრ, მოსეს რჯულისამებრ, შაბათობით, ახალმთვარობაზე, დადგენილ დღესასწაულებზე სამჯერ წელიწადში, უფუარობის, შვიდეულისა და კარვობის დღესასწაულებზე.
14 . მამამისის, დავითის წესისამებრ დაადგინა მღვდელთა დასები თავიანთ მსახურებაში და ლევიანები თავ-თავის მოვალეობაზე, რათა ქება აღევლინათ და ემსახურათ მღვდლებთან ერთად ყოველდღიური მოვალეობის შესასრულებლად. ასევე კარიბჭის მცველნი, თავ-თავისი დასებით თითოეულ კართან, რადგან ასე ჰქონდა ნაბრძანები დავითს, ღვთის კაცს.
15 . არ გადაუხვევიათ იმ ბრძანებისთვის, რომელიც ეხებოდა მღვდლებს, ლევიანებს, სხვა საქმეებსა და საგანძურს.
16 . ასე წარმართა სოლომონმა ყოველი საქმე უფლის სახლის დაფუძნების დღიდან მის მთლიანად დასრულებამდე.
17 . მაშინ წავიდა სოლომონი ზღვისპირეთში, ყეციონ-გებერში და ელოთში, ედომის ქვეყანაში.
18 . და გაუგზავნა მას ხურამმა თავის მსახურთა ხელით ხომალდები და ზღვის მცოდნე მსახურები. მივიდნენ სოლომონის მსახურებთან ერთად ოფირს, წამოიღეს იქიდან ოთხასორმოცდაათი ტალანტი ოქრო და მიუტანეს მეფე სოლომონს.
1 . გაასრულეს რა ეს ყოველივე, გავიდა იქ მყოფი მთელი ისრაელი იუდას ქალაქებში და დაამსხვრიეს სვეტები, აჩეხეს აშერები, დაანგრიეს მაღლობები და სამსხვერპლოები მთელ იუდაში, ბენიამინში, ეფრემსა და მენაშეში, ვიდრე მთლიანად არ გაანადგურეს. ამის შემდეგ ისრაელის ყოველი ძე თავ-თავის სამფლობელოსა და ქალაქში დაბრუნდა.
2 . დააყენა ხიზკიაჰუმ მღვდლები და ლევიანები, თავ-თავისი დასების მიხედვით, თავ-თავისი მსახურების შესასრულებლად. მღვდლები და ლევიანები - სრულადდასაწველების და სამშვიდობო შესაწირების მსახურებად, უფლის ბანაკის კარიბჭეში, მადლიერებისა და ქების აღსავლენად.
3 . თავისი ქონების ნაწილი სრულადდასაწველთათვის გამოყო მეფემ: დილისა და საღამოს სრულადდასწველთათვის, შაბათების, ახალმთვარობათა და დადგენილი დღესასწაულებისთვის, როგორც უფლის რჯულშია ჩაწერილი.
4 . უბრძანა იერუსალიმის მკვიდრთ, რომ თავისი წილი გასამრჯელო მიეცათ მღვდლებისა და ლევიანებისთვის, რათა მთლიანად უფლის რჯულისთვის ყოფილიყვნენ მიძღვნილნი.
5 . როგორც კი ეს ბრძანება გავრცელდა, უხვად მოიტანეს ისრაელის ძეებმა ხორბლის, ახალი ღვინის, ზეთის, თაფლისა და მინდვრის მთელი მოსავლის პირველნაყოფი და ამასთან ერთად, ყველაფრის მეათედიც მოიტანეს უხვად.
6 . ისრაელის ძეებს და იუდას ქალაქებში მცხოვრებლებსაც მოჰქონდათ ხარების, ცხვრების და განწმედილთა მეათედი, რომელიც უფლისთვის, თავისი ღმერთისთვის ჰქონდათ გამოყოფილი; მოიტანეს და გროვად დაახვავეს.
7 . მესამე თვეში დაიწყეს გროვების დახვავება და მეშვიდე თვეში დაასრულეს.
8 . მოვიდნენ ხიზკიაჰუ და მთავრები, დაინახეს გროვები და აკურთხეს უფალი და მისი ხალხი ისრაელი.
9 . ჰკითხა ხიზკიაჰუმ მღვდლებსა და ლევიანებს გროვების შესახებ.
10 . მიუგო მას მღვდელმთავარმა ყაზარიამ, ცადოკის სახლეულიდან: "როცა უფლის სახლში შემოწირულობათა მოტანა დაიწყეს, დანაყრებამდე ვჭამდით, მაგრამ მაინც ბევრი დარჩა, რადგან უფალმა აკურთხა თავისი ხალხი და მონარჩენიდან კიდევ ამდენი დარჩა”.
11 . ბრძანა ხიზკიაჰუმ ოთახები მოემზადებინათ უფლის სახლში; და მოამზადეს.
12 . ერთგულად მოჰქონდათ შემოწირულობანი, მეათედები და უფლისადმი მიძღვნილი ნივთები, რომელთა გამგებლად ლევიანი ქანანია დააყენეს და მისი ძმა შიმყი კი მეორე კაცად - მის მერე.
13 . იეხიელი, ყაზაზიაჰუ, ნახათი, ყასაელი, იერიმოთი, იოზაბადი, ელიელი, ისმახიაჰუ, მახათი და ბენაიაჰუ მეთვალყურეები იყვნენ ქანანიასა და შიმყის, მისი ძმის ხელქვეით, მეფე ხიზკიაჰუსა და ყაზარიას, უფლის სახლის განმგებლის, ბრძანებით.
14 . კორე იმნას ძე, ლევიანი, აღმოსავლეთის მხარის კარის მცველი, ღმერთისადმი ნებაყოფლობით შენაწირის ზედამხედველი, რათა გაეცა უფლისთვის შემოწირული და წმინდა ნივთები.
15 . მისი ძალაუფლების ქვეშ, მღვდელთა ქალაქებში იყვნენ: ყედენი, მინიამინი, იეშუა, შემაყიაჰუ, ამარიაჰუ და შექანიაჰუ, რომ სამართლიანად გაენაწილებინათ თავიანთი ძმებისთვის, მათი დასების მიხედვით, როგორც დიდისთვის, ისე პატარისთვის.
16 . უნაწილებდნენ ყველას, სამი წლის ასაკიდან მოყოლებულ ყველა მამაკაცს, მათი საგვარტომო ნუსხის აღრიცხვისდა მიუხედავად, ვინც კი უფლის სახლში მოვიდოდა ყოველდღიურ საქმეზე, მსახურებისთვის, თანამდებობისა და დასების მიხედვით;
17 . ოც წელს გადაცილებული, საგვარტომო ნუსხაში ჩაწერილი მღვდლებისთვის და ლევიანებისთვის, მათი მამისსახლების მიხედვით, თანამდებობისა და დასების მიხედვით.
18 . საგვარტომო ნუსხაში ჩაწერილი, ყველა მათი მცირეწლოვანი შვილებისთვის, ცოლებისთვის, ძეებისა და ასულებისთვის, მთელი კრებულისთვის, ვინაიდან მთელი ერთგულებით განიწმიდნენ უფლისთვის სამსახურად.
19 . ხოლო აჰარონის ძეებისთვის - მღვდლებისთვის, რომლებიც მათი ქალაქების ირგვლივ მდებარე მინდვრებზე იყვნენ გასულები, კაცები განუწესეს სახელდებით ყველა ქალაქში, რომ წილი მიეცათ ყველა მღვდლისა და საგვარტომო ნუსხაში აღრიცხული ყველა ლევიანისთვის.
20 . ასე მოიქცა ხიზკიაჰუ მთელს იუდაში და გააკეთა ის, რაც სამართლიანი და ჭეშმარიტი იყო უფლის, თავისი ღვთის წინაშე.
21 . ყველა საქმეში, რაც კი წამოიწყო ღვთის სახლის მომსახურებისთვის, რჯული იყო თუ მცნებები, ყველაფერში მთელი გულით ეძებდა თავის ღმერთს და წარმატებას აღწევდა.
1 . როცა დადგა მეშვიდე თვე და ისრაელიანები უკვე თავ-თავიანთ ქალაქებში დასახლდნენ, შეიკრიბა მთელი ხალხი იერუსალიმში, როგორც ერთი კაცი.
2 . ადგნენ იეშუა იოცადაკის ძე და მისი ღვთისმსახური ძმები, ზერუბაბელ შეალთიელის ძე და მისი ძმები და აუშენეს სამსხვერპლო ისრაელის ღმერთს მასზე სრულადდასაწველთა აღსავლენად, როგორც ეს მოსეს, ღვთის კაცის რჯულში იყო დაწერილი.
3 . იმისდა მიუხედავად, რომ გარშემო ქვეყანათა ხალხების შიში ჰქონდათ, თავისივე საძირკველზე დადგეს სამსხვერპლო და აღავლენდნენ მასზე სრულადდასაწველს; დილის და საღამოს სრულადდასაწველს.
4 . კარვობის დღესასწაულიც აღასრულეს, როგორც წერია და სწირავდნენ ყოველდღიურ სრულადდასაწველთ განსაზღვრული რაოდენობით, წესის მიხედვით, ყოველდღიური საჭიროებისამებრ.
5 . ამის შემდეგ მუდმივად აღავლენდნენ სრულადდასაწველს ახალმთვარობისას და უფლის ყოველ წმიდა დღესასწაულზე; ყველასთვის, ვინც კეთილი ნებით სწირავდა შესაწირს უფალს.
6 . მეშვიდე თვის პირველი დღიდან დაიწყეს უფლისთვის სრულადდასაწველთა აღვლენა, თუმცა უფლის ტაძრისთვის საძირკველი ჯერ არ იყო ჩაყრილი.
7 . ფული მისცეს ქვის მთლელებსა და ხუროებს, საჭმელ-სასმელი და ზეთი ციდონელებსა და ცორელებს, რათა ლიბანიდან კედარის ხეები მოეზიდათ ზღვით იაფოში, სპარსეთის მეფის, კიროსის მიერ მათთვის მიცემული ნებართვისამებრ.
8 . ღვთის სახლში, იერუსალიმში მათი მისვლიდან მეორე წლის მეორე თვეს დაიწყეს ზერუბაბელ შეალთიელის ძემ და იეშუა იოცადაკის ძემ თავიანთ დანარჩენ ძმებთან, ტყვეობიდან იერუსალიმში მობრუნებულ მღვდლებთან და ლევიანებთან ერთად, მშენებლობა; ზედამხედველებად ოცი წლისა და უფროსი ლევიანები დააყენეს უფლის სახლის საქმეზე.
9 . დადგნენ იეშუა, მისი ძენი და ძმანი, კადმიელი და მისი ძენი, ჰოდავიას ძენი, აგრეთვე ხენადადის ძენი, მათი ძეები და ძმები, ლევიანები, როგორც ერთი კაცი, ღვთის ტაძარში მუშების ზედამხედველებად.
10 . საძირკველი რომ ჩაუყარეს უფლის ტაძარს მშენებლებმა, მღვდლები დააყენეს საყვირებით, თავიანთი სამოსით შემოსილნი და ლევიანები, ასაფის ძენი, წინწილებით, რათა დავითის, ისრაელის მეფის, წესისამებრ ედიდებინათ უფალი.
11 . აქებდნენ და ემადლიერებოდნენ უფალს. ამბობდნენ: „რადგან კეთილია იგი და უკუნისამდეა მისი წყალობა ისრაელზე!” ყიჟინას სცემდა მთელი ხალხი და მაღალი ხმით აქებდა უფალს, ღმერთის სახლის დაფუძნების გამო.
12 . მრავალი მოხუცი მღვდელი, ლევიანი და მამისსახლთა თავკაცი, ვისაც პირვანდელი ტაძარი ჰქონდა ნანახი, ხმამაღლა ტიროდა, როცა საძირკველი ჩაუყარეს ტაძარს მათ თვალწინ. ბევრი სიხარულით ყიჟინებდა.
13 . ასე რომ, ხალხი ერთმანეთისგან ვერ არჩევდა სასიხარულო ყიჟინისა და ტირილის ხმებს, რადგან დიდი ხმით ყიჟინებდნენ და შორს ისმოდა მათი ხმა.
1 . "აღთქმა დავუდე ჩემს თვალებს, რომ ქალწულს არ შევხედავდი გულისთქმით?
2 . , რა წილი გვაქვს მაღლა მყოფი ღმერთისგან, ანდა რა მემკვიდრეობას ვიღებთ ყოვლადძლიერისგან, მაღლიდან?
3 . განა უმართლოსთვის არ არის დაღუპვა და ავბედობა ბოროტმოქმედისთვის?
4 . განა არ ხედავს ჩემს გზებს და ჩემს ყოველ ნაბიჯს არ ითვლის?
5 . განა სიცრუით დავდიოდი და სამზაკვროდ ისწრაფოდა ჩემი ფეხი?
6 . დაე, ამწონოს სამართლიან სასწორზე და გაიგოს ღმერთმა ჩემი უმწიკვლოება.
7 . თუ გადამიხვევია გზიდან ან თვალებს თუ აჰყოლია ჩემი გული, ან ბიწი თუ მისცხებია ჩემს ხელებს.
8 . მაშინ სხვამ ჭამოს ჩემი დათესილი და ამოიძირკვოს ჩემი მონაგარი!
9 . თუ ცთუნებულა ჩემი გული დედაკაცით ან მოყვასის კართან თუ ჩავსაფრებულვარ?
10 . მაშინ სხვას უფქვას ჩემმა ცოლმა და სხვებმა ჩაიმუხლონ მასზე!
11 . რადგან მრუშობის დანაშაულია ეს და მსაჯულები უნდა სჯიდნენ მას,
12 . რადგან ცეცხლი იქნებოდა ეს, განადგურებამდე მშთანთქმელი და ამოძირკვავდა მთელ ჩემს მონაგარს!
13 . თუ ოდესმე უგულებელვჰყავი ჩემი მსახურისა და მხევლის საჩივარი ჩემს წინააღმდეგ,
14 . რაღას ვიზამ მაშინ, როცა აღდგება ღმერთი და მომინახულებს, რა პასუხი გავცე?
15 . განა ვინც მე შემქმნა დედის მუცელში, მანვე არ შექმნა ისინი? განა ერთმა არ გამოგვსახა საშოში?
16 . თუ უარმიყვია ღატაკთა სათხოვარი ან მოლოდინით მომიქანცავს ქვრივთა თვალები?
17 . ან თუ მეჭამოს პურის ლუკმა მარტოს და ობლისთვის არ გამეყოს?
18 . რადგან სიყრმიდანვე ვზრდიდი მამასავით, და დედის მუცლიდანვე ვუძღვებოდი;
19 . თუ მინახავს სიშიშვლის გამო მომაკვდავი ან გლახაკი უმოსასხამოდ
20 . და არ დავულოცივარ მის გულს, რადგან გათბნენ ჩემი ცხვრის მატყლით?
21 . ან თუ აღმიმართავს ხელი ობოლზე, კარიბჭესთან მჯდომთა მხარდაჭერის იმედით?
22 . მაშინ მომწყდეს მხრები ბეჭიდან და იდაყვში მომტყდეს მკლავები!
23 . რადგან მაშინებს ღვთის რისხვა და მის სიდიადეს ვერ გავუძლებ.
24 . ან თუ ოქროზე ვდებდი იმედს და ბაჯაღლო მაძლევდა გაბედულებას?
25 . თუ მახარებდა ჩემი სიმდიდრის სიმრავლე ან ის, რომ ბევრი მოიხვეჭა ჩემმა ხელებმა?
26 . თუ შემიხედავს გაბრწყინებული მზის ან მოლივლივე ბადრი მთვარისთვის,
27 . და ფარულად ცდუნებულიყოს ჩემი გული და ხელით გამეგზავნოს მათთვის კოცნა;
28 . ესეც სამსჯავრო დანაშაული იქნებოდა, რადგან უზენაეს ღმერთს უარვყოფდი.
29 . ან თუ გამხარებია ჩემი მოძულის უბედურება და მიზეიმია, როცა ბოროტება მიეწია მას?
30 . არა, შეცოდების უფლებას არ ვაძლევდი ჩემს ბაგეს, რომ დამეწყევლა მისი სიცოცხლე.
31 . განა არ ამბობდნენ ჩემი კარვის კაცები, ვინ არ გამძღარა მისი ხორცითო?!
32 . მგზავრს გარეთ არ გაუთევია და კარი ღია მქონდა სტუმრისთვის.
33 . იქნება ადამივით დავფარე დანაშაული, და გულში დავმალე უწმიდურება?
34 . ნუთუ ხალხის სიმრავლე მაშინებდა და მოძმეთა ზიზღი მაძრწუნებდა, ისე, რომ ვდუმდი და კარში არ გავდიოდი?
35 . ნეტავი ვინმე მომისმენდეს, აჰა, ეს არის ჩემი სურვილი, რომ მიპასუხოს ყოვლადძლიერმა და საბუთი დაწეროს ჩემმა მოქიშპემ.
36 . განა მხრებზე არ შევისვამდი და გვირგვინივით არ შემოვიხვევდი?
37 . ჩემს ნაბიჯებს ჩამოვუთვლიდი და როგორც მთავარს, ისე მივეახლებოდი.
38 . ოდესმე მიწას თუ დაუჩივლია ჩემზე ან ერთად თუ ატირებულან მისი ხნულები?
39 . ოდესმე მუქთად თუ მიჭამია მისი მოსავალი ან მისი მფლობელი თუ შემიწუხებია?
40 . მაშინ ხორბლის ნაცვლად ნარშავა აღმოცენდეს და ქერის ნაცვლად - ღვარძლმა იხაროს!” და დაასრულა სიტყვა იობმა.
1 . გუნდის ლოტბარს, გათის საკრავზე. ასაფისა. უგალობეთ ღმერთს, სიმაგრეს ჩვენსას, შეჰღაღადეთ იაკობის ღმერთს.
2 . ასწიეთ სიმღერა და დაუკარით დაირა, ტკბილხმიანი ქნარი ებანთან ერთად.
3 . დაუკარით ახალი თვის თავზე ბუკი, მთვარის მოვანების ჟამს, ჩვენი დღესასწაულის დღეს.
4 . რადგან ეს არის კანონი ისრაელისა, სამართალი იაკობის ღმერთისა.
5 . დაადგინა მოწმობად იოსებისათვის, როცა გამოვიდა ეგვიპტის ქვეყნიდან; ენა, რომელიც არ ვიცოდი, ვისმინე.
6 . მოვხსენი ტვირთი მის მხრებს. მისი ხელები გოდრისაგან განთავისუფლდნენ.
7 . გაჭირვებაში მომიხმე და გადაგარჩინე, გიპასუხე ელვის საფარში, გამოგცადე მერიბას წყლებზე. სელა.
8 . ისმინე, ჩემო ხალხო, და დაგიმოწმებ მე, ისრაელო, თუ მომისმენ.
9 . არ იყოს შენში სხვა ღმერთი და თაყვანი არ სცე უცხო ღმერთს.
10 . მე ვარ უფალი, ღმერთი შენი, შენი გამომყვანი ეგვიპტის ქვეყნიდან; განავრცე ძირი შენი და გავავსებ მას.
11 . არ ისმინა ჩემმა ხალხმა ხმა ჩემი და ისრაელი არ დამემორჩილა.
12 . და მივუშვი ისინი თავიანთ გულისწადილზე, იარონ თავიანთ ნებაზე.
13 . ჩემს ერს რომ ჩემი ესმინა და ისრაელს ჩემს გზაზე ევლო.
14 . მოკლე ხანში მოვდრეკდი მათს მტრებს და მათს მჩაგვრელებზე ხელს აღვმართავდი.
15 . უფლის მოძულენი იპირფერებდნენ მასთან და მათი ჟამი იქნებოდა სამარადისო.
16 . გამოვკვებავდი მათ მაწიერი ხორბლით და კლდის თაფლით დავანაყრებდი.
1 . ესაიას, ამოცის ძის ხილვა, რომელიც იხილა იუდასა და იერუსალიმის შესახებ, იუდას მეფეების - ყუზიას, იოთამის, ახაზის, ხიზკიაჰუს მეფობის დღეებში:
2 . ისმინეთ ცანო და ყური უგდე ქვეყანავ, რადგან უფალი ლაპარაკობს: ძენი გავზარდე და აღვამაღლე, ისინი კი ამიჯანყდნენ.
3 . ხარი ცნობს თავის მფლობელს, ვირი - თავისი პატრონის ბაგას, ისრაელი კი არ მიცნობს; ჩემს ხალხს არა აქვს გაგება.
4 . ჰოი, ცოდვილო ერო, დანაშაულით დამძიმებულო ხალხო, ბოროტმოქმედთა თესლო, გახრწნილების ძენო; მათ მიატოვეს უფალი, შეიძულეს ისრაელის წმიდა, ზურგი აქციეს.
5 . როდემდე უნდა იცემებოდეთ და უმატებდეთ განდგომას? ყოველი თავი სნეულია და ყოველი გული უძლური.
6 . აღარ შეგრჩათ ჯანსაღი ადგილი ტერფიდან თხემამდე, ყველგან ჭრილობა და წყლული გაქვთ, ჩირქოვანი იარები, გამოურწყველი და შეუხვეველი, ზეთით დაუამებელი.
7 . გაუდაბურდა თქვენი ქვეყანა, გადაიწვა თქვენი ქალაქები, უცხონი ჭამენ თქვენი მინდვრების ნაყოფს თქვენს თვალწინ, ყოველივე გაცამტვერდა, თითქოს მომხდურთ დაერბიოთ.
8 . და დარჩა სიონის ასული, როგორც სადგომი ვენახში და ქოხი ბოსტანში, როგორც ალყაშემორტყმული ქალაქი.
9 . ცაბაოთ უფალს რომ არ დაეტოვებინა გადარჩენილნი ჩვენთვის, სოდომივით ვიქნებოდით და გომორას დავემსგავსებოდით.
10 . ისმინეთ უფლის სიტყვა, სოდომის მთავარნო, ყური დაუგდეთ ჩვენი ღმერთის სჯულს, გომორას ხალხო:
11 . "რად მიმრავლებთ შესაწირს? ამბობს უფალი. გამძღარი ვარ სრულადდასაწველი ვერძებითა და მსუქანი საქონლის ცხიმით; არ მახარებს მოზვერთა, ცხვართა და ვაცთა სისხლი.
12 . ჩემს წინაშე წარსადგომად რომ მოდიხართ, ვინ მოგთხოვათ ჩემი ეზოების გათელვა?
13 . აღარ მომიტანოთ ამაო ძღვენი; თქვენი საკმეველი სისაძაგლეა ჩემთვის, ისევე როგორც ახალმთვარობის და შაბათების სადღესასწაულო შეკრებები; ვერ ვიტან - ურჯულოებას და დღესასწაულს!
14 . თქვენი ახალმთვარობანი და კრებულნი შეიძულა ჩემმა სულმა, ტვირთად მექცა, მიმძიმს მათი ზიდვა.
15 . ხელებს რომ იწვდით, მე თვალს გარიდებთ, რამდენიც უნდა ილოცოთ, არ მოგისმენთ - ხელები სისხლით გაქვთ სავსე.
16 . განიბანეთ, განიწმიდეთ, მოიშორეთ ავი საქმენი ჩემს წინაშე, ბოროტებას ნუ სჩადიხართ.
17 . სიკეთის ქმნა ისწავლეთ, სამართალი ეძიეთ; ჩაგრულს დაეხმარეთ, ობოლი განიკითხეთ, ქვრივს გამოესარჩლეთ.
18 . მერე მოდით და ვიდავოთ, ამბობს უფალი, მეწამულივით რომ იყოს თქვენი ცოდვები, თოვლივით გასპეტაკდება და ჭიაფერივით წითელიც რომ იყოს, მატყლივით გათეთრდება.
19 . თუ მოინდომებთ და შეისმენთ, მიწის დოვლათს შეჭამთ,
20 . მაგრამ თუ იუარებთ და ამიჯანყდებით, მახვილი შეგჭამთ! რადგან უფლის პირმა თქვა ასე.
21 . როგორ იქცა მეძავად ერთგული ქალაქი? სამართლის ნაყოფი, სიმართლის სავანე, ახლა კი მკვლელები არიან იქ!
22 . შენი ვერცხლი გაუფასურდა, შენი ღვინო გაწყალდა.
23 . შენი მთავარნი მეურჩებიან და ქურდებთან მეგობრობენ; ქრთამი უყვართ და საზღაურს ეხარბებიან; ობოლს არ იცავენ და ქვრივის გასაჭირი ვერ აღწევს მათთან.
24 . ამიტომ აცხადებს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი, ისრაელის ძლევამოსილი: "ჰოი, მოვისვენებ ჩემს შემავიწროებელთაგან და შურს ვიძიებ ჩემს მტრებზე.
25 . შენს წინააღმდეგ მოვაქცევ ხელს და სახმილით განვწმედ შენს ნატამალს, მოვაცილებ მთელ მინარევს.
26 . აღვადგენ შენს მსაჯულთ, როგორც უწინ, და შენს მრჩეველთ, როგორც დასაწყისში! ამის შემდეგ დაგერქმევა სიმართლის სადარაჯო, სარწმუნო ქალაქი.
27 . სამართლით გამოისყიდება სიონი და სიმართლით - მისკენ მოქცეულნი.
28 . ერთად შეიმუსრებიან ბოროტმოქმედნი და ცოდვილნი; დაიღუპებიან უფლის მიმტოვებელნი.
29 . უსათუოდ შეგრცხვებათ მუხების გამო, რომელთაც ნატრობდით და ბაღნარების გამო, რომლებსაც ირჩევდით.
30 . ვინაიდან ფოთოლშემჭკნარი მუხასავით და უწყლო ბაღნარივით იქნებით.
31 . ძლიერი ძენძად იქცევა და საქმენი მისი - ნაპერწკლად; ერთად დაიწვება ორივე და არავინ იქნება ჩამქრობი”.
1 . "ჩამოემხე და მტვერში ჩაჯექი, ქალწულო, ასულო ბაბილონისა, მიწაზე დაჯექი ტახტის გარეშე, ქალდეველთა ასულო, რადგან ნაზსა და სათუთს აღარ გიწოდებენ.
2 . აიღე დოლაბი და დაფქვი, მოიშორე პირბადე, აიწიე კალთა, გამოაჩინე წვივები, გადაიარე მდინარეები;
3 . გამოჩნდება შენი სიშიშვლე და წარმოჩინდება შენი სირცხვილი; შურს ვიძიებ და არ დავინდობ ადამიანს.
4 . მხსნელი ჩვენი - ცაბაოთ უფალია მისი სახელი, წმიდა ისრაელისა.
5 . მდუმარედ იჯექ და წყვდიადს მიდი, ქალდეველთა ასულო, რადგან სამეფოთა დედოფალს აღარ გიწოდებენ.
6 . განვრისხდი ჩემს ხალხზე, შევბღალე ჩემი სამკვიდრებელი და ხელში გადმოგეცი, შენ კი წყალობა არ გაიმეტე, ფრიად დაუმძიმე მოხუცს უღელი.
7 . ამბობდი: მუდამ ქალბატონი ვიქნებიო! გულთან არ მიიტანე და შედეგი არ გაიხსენე.
8 . ახლა კი ისმინე, ფაქიზო, უსაფრთხოდ მჯდომო, რომ ამბობ შენს გულში: მე ვარ და არავინააო ჩემს გარდა, არ დავქვრივდები და არ ვიგემებო შვილის სიკვდილს!
9 . ერთ დღესაც ორივე უცბად მოგეწევა, შვილსაც დაკარგავ და კიდეც დაქვრივდები, მიუხედავად შენი დიდი ჯადოსნობისა და მრავალი ჯადოებისა.
10 . შენი ბოროტმოქმედების იმედი გქონდა; ამბობდი: ვერავინ მხედავსო. შენმა სიბრძნემ და ცოდნამ გაგრყვნა, გულში ამბობდი: მე ვარ და ჩემს გარდა არავინააო!
11 . მოგეწევა ბოროტი და არ გეცოდინება მისი შელოცვა. დაგატყდება უბედურება და ვერ შეძლებ მისგან გამოსყიდვას, ისე მოულოდნელად მოგივა წარწყმედა, რომ ვერც მიხვდები.
12 . დარჩი ახლა შენს ჯადოსნობასა და მრავალ გრძნეულებაში, რაზეც სიყმაწვილიდან ზრუნავდი; იქნებ მიიღო სარგებელი, იქნებ შიში მოჰგვარო ხალხს.
13 . დაქანცული ხარ მრავალი რჩევისგან; ახლა ადგნენ და გიხსნან ცისმზომელებმა და ვარსკვლავთმრიცხველებმა, ახალმთვარობისას რომ წინასწარმეტყველებენ და გეუბნებიან რა მოგივა.
14 . აჰა, ბზესავით გახდნენ, ცეცხლმა დაწვა ისინი, ვერ გადაირჩინეს სული ალისგან; არ დარჩა ნაკვერჩხალი გასათბობად, ცეცხლი - მის წინ დასაჯდომად.
15 . ასეთები გახდნენ შენთვის ისინი, ვისთვისაც იღწვოდი, ვისთანაც შენი სიყმაწვილიდან ვაჭრობდი; თითოეული თავის მხარეს წაჩანჩალდა, არავინაა შენი მხსნელი!
1 . ასე ამბობს უფალი: "ცა ტახტია ჩემი, დედამიწა კი ჩემს ფეხთა სადგამი. სად არის სახლი, რომელიც უნდა ამიშენოთ და სად არის ჩემი მოსასვენებელი ადგილი?
2 . ჩემმა ხელმა შექმნა ეს ყოველივე და ასე გაჩნდა ეს ყველაფერი!” - ამბობს უფალი. "აი, ვის მივაპყრობ მზერას: თავმდაბალს და სულით მოდრეკილს, ჩემს სიტყვაზე რომ თრთის.
3 . უკეთური რომ ხარს მწირავს, თუნდაც კაცი დაეკლას; კრავს რომ მწირავს, თუნდაც ძაღლი დაეხრჩოს; ძღვენს რომ აღმივლენს, თუნდაც ღორის სისხლი შემოეწიროს; გუნდრუკს რომ მიკმევს, თუნდაც კერპთან ელოცოს; მაგრამ მათ თავად აირჩიეს თავიანთი გზა და სისაძაგლენი სიამოვნებთ მათ სულებს.
4 . მეც ავარჩევ მათთვის სასჯელებს და რისიც ეშინიათ, იმას მოვუვლენ, რადგან ვეძახდი და არ იყო პასუხის გამცემი, ვლაპარაკობდი და არავის ესმოდა, ბოროტებას სჩადიოდნენ ჩემს თვალში და რაც არ მახარებდა იმას ირჩევდნენ!”
5 . ისმინეთ უფლის სიტყვა, თქვენ, რომლებიც თრთიხართ მის სიტყვაზე: "თქვენი ძმები, თქვენი მოძულენი და უარმყოფელნი - ჩემი სახელის გამო - ამბობენ: "გვაჩვენოს უფალმა თავისი დიდება, რომ ვიხილოთ თქვენი სიხარული!” მაგრამ შერცხვებიან ისინი.
6 . ღრიალის ხმა მოდის ქალაქიდან, ხმა მოდის ტაძრიდან, ხმა უფლისა, თავისი მტრებისთვის სამაგიეროს მიმზღველისა.
7 . შვა, სანამ დაიტანჯებოდა; ვიდრე ტკივილი მოუწევდა, ვაჟი გააჩინა.
8 . ვის გაუგონია ასეთი ამბავი, ვის უნახავს ასეთი საქმე? თუ გაჩენილა ქვეყანა ერთ დღეში, თუ შობილა ერი ერთბაშად? როგორც კი ასტკივდა სიონს, შვა კიდეც თავისი ძენი.
9 . მშობიარობამდე მივიყვან და არ ვამშობიარებ? - ამბობს უფალი. როგორ დავხშავ, როცა მე ვარ მამშობიარებელი? - ამბობს შენი ღმერთი.
10 . გაიხარეთ იერუსალიმთან ერთად, ყველა მისმა მოყვარულმა მის გამო იმხიარულეთ! დიდად გაიხარეთ მასთან ერთად, ყველამ, ვინც გლოვობთ მასზე!
11 . რათა მოსწოვოთ და გაძღეთ მისი მანუგეშებელი ძუძუებით, რათა მოსწოვოთ და დატკბეთ მისი სიუხვის დიდებისგან.
12 . რადგან ასე ამბობს უფალი: "აჰა, მდინარესავით გადავჭიმავ მასზე მშვიდობას, და ერებისდიდებას - როგორც ადიდებულ ნაკადს; გამოგკვებავენ, ხელში აყვანილს გატარებენ და მუხლებზე გალოლიავებენ.
13 . როგორც დედა ანუგეშებს კაცს, ისე განუგეშებთ მეც და იერუსალიმში იქნებით ნუგეშცემულნი.
14 . დაინახავთ და გაიხარებს თქვენი გული, ბალახივით აბიბინდება თქვენი ძვლები და უფლის ხელი მის მსახურებს გამოეცხადება. მისი რისხვა კი მისი მტრების წინააღმდეგ მიიმართება.
15 . რადგან, აჰა, ცეცხლში მოვა უფალი და ქარიშხალივითაა მისი ეტლები, რათა მიუზღოს თავისი რისხვა მძვინვარებით და თავისი საყვედური ცეცხლის ალით.
16 . რადგან ცეცხლით განსჯის უფალი და მახვილით ყოველ ხორციელს; ბევრნი იქნებიან უფლის მიერ დახოცილნი.
17 . ისინი, რომლებიც ბაღებში წასასვლელად იწმიდებიან და სუფთავდებიან, რომლებიც მის შუაგულში ჭამენ ღორის ხორცს, სისაძაგლეს და თაგვებს, ერთიანად მოისპობიან! - ამბობს უფალი.
18 . ვიცი მათი საქმეები და მათი ფიქრები. მოდის ჟამი ყველა ერისა და ყველა ენის შეკრებისა, მოვლენ და იხილავენ ჩემს დიდებას.
19 . ნიშანს დავდებ მათ შორის და გავგზავნი მათ ნატამალს ხალხებთან: თარშიშში, ფულში და ლუდში, მშვილდის მომზიდველებთან თუბალში და იაბანში, შორეულ ნაპირებზე, სადაც არ სმენიათ ჩემი ამბავი და არ უნახავთ ჩემი დიდება. ისინი გამოაცხადებენ ჩემს დიდებას ერებში.
20 . ისინი მოიყვანენ ყველა თქვენს ძმას ყველა ერიდან, ძღვნად უფლისთვის, ცხენებით და ეტლებით, ტახტრევნებით, ჯორებით და აქლემებით ჩემს წმიდა მთაზე, იერუსალიმში! - ამბობს უფალი - როგორც ისრაელის ძეთ მოაქვთ ძღვენი სუფთა ჭურჭლებით უფლის სახლში.
21 . მათგანაც ავიყვან მღვდლებად და ლევიანებად! ამბობს უფალი.
22 . რადგან როგორც ახალი ცა და ახალი მიწა, რომელთაც ვქმნი მე, იქნებიან ჩემს წინაშე - ამბობს უფალი - ასევე იქნება თქვენი თესლი და თქვენი სახელი.
23 . და იქნება, ახალმთვარიდან ახალმთვარემდე, შაბათიდან შაბათამდე, მოვა ყოველი ხორციელი თაყვანსაცემად ჩემს წინაშე! - ამბობს უფალი.
24 . გამოვლენ და დაინახავენ ჩემს წინააღმდეგ შემცოდე ადამიანთა გვამებს, რადგან მათი მატლი არ მოკვდება და მათი ცეცხლი არ ჩაქრება. და შესაზიზღი იქნებიან ყოველი ხორციელისთვის!
1 . "ასე ამბობს უფალი ღმერთი: შიდა ეზოს კარიბჭე, აღმოსავლეთით რომ არის მიმართული, ექვსი სამუშაო დღის განმავლობაში დახშული იქნება, ხოლო შაბათობითა და ახალმთვარობის დღეს გაიღება.
2 . შემოვა მთავარი კარიბჭის გარე დერეფნის გზით და დადგება კარიბჭის ზღურბლთან. აღასრულებენ ღვთისმსახურნი მის ყოვლადდასაწველსა და სამშვიდობო შესაწირს, სცემს ის თაყვანს კარიბჭის ზღურბლთან, გავა და საღამომდე არ დაიკეტება კარიბჭე.
3 . თაყვანს სცემს ქვეყნის ხალხი უფალს იმ კარიბჭის შესასვლელში შაბათებსა და ახალმთვარობისას.
4 . სრულადდასაწველი შესაწირი, მთავარი რომ შესწირავს უფალს შაბათ დღეს, ასეთი იქნება: ექვსი საღი ცხვარი და ერთიც უნაკლო ვერძი.
5 . ძღვნად ერთი ეფა მარცვლეული იქნება ვერძზე, ცხვრებზე - ხელგაშლილობისამებრ, ხოლო ზეთი - ჰინი ეფაზე.
6 . ახალმთვარობაზე უნაკლო მოზვერი ჯოგიდან, ექვსი საღი ცხვარი და ვერძი იქნება.
7 . ეფა ვერძზე და ეფა მოზვერზე - ძღვენს შეასრულებს, ცხვრებზე კი რამდენსაც გაიმეტებს მისი ხელი, ზეთი - ჰინი ეფაზე.
8 . როცა მთავარი შემოვა, კარიბჭის დერეფნის გზით შემოვა და იმავე გზით გავა.
9 . უფლის წინაშე დღესასწაულებზე სათაყვანებლად მოსული ქვეყნის ერიდან ჩრდილო კარიბჭის გზით შემოსული სამხრეთის გზით გავა, ხოლო სამხრეთ კარიბჭის გზით მომსვლელი ჩრდილო კარიბჭით გავა; არ გაბრუნდება იმავე კარიბჭის გზით, რომლითაც მოვიდა, არამედ მოპირდაპირეთი გავა.
10 . მათ შორის მთავარიც, მათი შემოსვლისას შემოვა და მათი გასვლისას გავა.
11 . ზეიმებსა და დღესასწაულებზე შესაწირი ასეთი უნდა იყოს: ეფა მოზვერზე და ეფა ვერძზე, ცხვრებზე კი - ხელგაშლილობისამებრ, ხოლო ზეთი - ჰინი ეფაზე.
12 . როცა მთავარი ნებაყოფლობით სრულადდასაწველ მსხვერპლს ან სამშვიდობო შესაწირს აღასრულებს, გაუხსნიან აღმოსავლეთით მიმართულ კარიბჭეს, აღავლენს თავის სრულადდასაწველ შესაწირსა და სამშვიდობო მსხვერპლს, როგორც შაბათ დღეს აკეთებს, გავა და დაკეტავენ კარიბჭეს მისი გასვლის შემდეგ.
13 . უნაკლო ერთწლიანი ვერძით შეუსრულე სრულადდასაწველი მსხვერპლი ყოველდღე უფალს, ყოველ დილით უნდა აღუვლინო.
14 . ძღვენს მიართმევ დილაობით - მეექვსედ ეფასა და მესამედ ჰინ ზეთს, გამტკიცული ფქვილის შესაზელად: ესაა უფლის ძღვნის სამუდამო და მუდმივი დადგენილება.
15 . აღავლინონ ვერძი სრულადდასაწველად და პური და ზეთი ყოველ დილას, მუდმივად.
16 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: თუ მთავარი რომელიმე თავის ძეს მიწას აძლევს საჩუქრად, მაშინ ეს მის შვილებსაც უნდა გადაეცეს მემკვიდრეობად. ეს მათი სამფლობელო მემკვიდრეობითი უნდა იყოს.
17 . ხოლო თუ საკუთარი მემკვიდრეობიდან თავის ერთ მონათაგანს აჩუქებს მიწას, ნაჩუქარი გათავისუფლების წლამდე მისი იქნება და მერე კვლავ მთავარს დაუბრუნდება; მხოლოდ მის ძეებს ექნებათ ის კუთვნილებაში.
18 . ნუ აიღებს მთავარი ხალხის მემკვიდეობიდან ან ქონებიდან წართმეულს, მხოლოდ თავისი ქონებიდან დაუმკვიდროს საკუთარ ძეებს, რათა არავინ გაიფანტოს ჩემი ხალხიდან, თავისი სამფლობელოდან.
19 . შემიყვანა შესასვლელით, კარიბჭის გვერდით რომაა, ღვთისმსახურთა წმიდა სენაკებთან, რომლებიც ჩრდილოეთითაა მიმართული; და, აჰა, ადგილი კიდეზე, დასავლეთით.
20 . მითხრა: "ეს არის ადგილი, სადაც ღვთისმსახურნი დანაშაულისა და ცოდვის გამოსასყიდ შემონაწირს მოამზადებენ და პურეულ ძღვენს გამოაცხობენ, რათა გარე ეზოში არ იქნეს გატანილი ხალხის განსაწმედად”.
21 . გამიყვანა გარე ეზოში, მომატარა ეზოს ოთხივე კუთხე, და, აჰა, ეზო - ეზოს თითოეულ კუთხეში.
22 . ეზოს ოთხივე კუთხეს სხვა ეზო ერთვოდა, ორმოცი წყრთა სიგრძე და ოცდაათი სიგანე; ერთი ზომისა იყო ოთხივე კუთხეში.
23 . ოთხივე მათგანს ირგვლივ ქვების მწკრივი ჰქონდა შემოწყობილი, ძირს კი - გარშემო, სამზარეულოები იყო.
24 . მითხრა: "ეს სამზარეულო სახლებია, სადაც ხალხის შემონაწირს მოამზადებენ ტაძრის მსახურნი”.
1 . მიმართეთ თქვენს ძმებს: "ჩემო ხალხო”; თქვენს დებს: "შეწყალებულნო”.
2 . "ედავეთ დედათქვენს, ედავეთ, რადგან არ არის ის ჩემი ცოლი და არც მე ვარ მისი ქმარი; მოიშოროს სიძვა სახიდან და გარყვნილება - მკერდიდან.
3 . თორემ გავაშიშვლებ და გამოვამზევებ, როგორც შობის დღეს იყო. უდაბნოდ ვაქცევ და გამომშრალ მიწასავით წყურვილით მოვკლავ.
4 . არ შევიწყალებ მის შვილებს, ვინაიდან სიძვის შვილები არიან.
5 . რადგან იმრუშა მათმა დედამ, სირცხვილში დაორსულდა; ამბობდა: წავყვები ჩემს საყვარლებს და მომცემენ ჩემს წილ პურსა და წყალს, მატყლსა და სელს, ზეთსა და სასმელსო.
6 . ამიტომ, აჰა, გადავუღობავ გზას ნარ-ეკლით, ზღუდეს ავაგებ და ვეღარ მიაგნებს თავის ბილიკებს.
7 . გაეკიდება თავის საყვარლებს, მაგრამ ვერ დაეწევა; ძებნას დაუწყებს და ვეღარ იპოვნის; იტყვის: წავალ, პირველ ქმარს დავუბრუნდები, რადგან მაშინ უკეთესად ვიყავი, ვიდრე ახლა ვარო.
8 . ის კი არ იცოდა, რომ მე ვაძლევდი მარცვლეულს, მაჭარსა და ზეთს, ვუმრავლებდი ვერცხლსა და ოქროს, ბაყალს რომ ახარჯავდა.
9 . ამიტომ უკან წავიღებ ჩემს მარცვლეულს თავის დროზე და ჩემს მაჭარს თავის ჟამს; წავართმევ ჩემს მატყლსა და სელს, რითაც იფარავდა სიშიშვლეს.
10 . ახლა გამოვამზეურებ მის სირცხვილს მისი საყვარლების თვალწინ და ვერავინ დაიხსნის ჩემი ხელიდან.
11 . ბოლოს მოვუღებ ყველა მის ლხინს, ზეიმს, ახალმთვარობებს, შაბათებსა და ყველა დღესასწაულს.
12 . გავატიალებ მის ვაზსა და ლეღვს, რომ ამბობს: ჩემი საზღაურია, ჩემმა საყვარლებმა რომ მომცესო! ტყედ გადავაქცევ და მინდვრის მხეცები შეჭამენ.
13 . მოვკითხავ იმ დღეებს, ბაყალებს რომ უკმევდა; საყურეებითა და სამკაულებით რომ ირთვებოდა და თავის საყვარლებს დასდევდა კუდში, მე კი მივიწყებდა!” - ამბობს უფალი.
14 . "ამიტომ მოვხიბლავ და წავიყვან უდაბნოში, სადაც გულითადად დაველაპარაკები.
15 . მივცემ იქ თავის ვენახებს და ყაქორის ხეობას - როგორც იმედის ზღურბლს; იმღერებს იქ, როგორც სიყმაწვილის დღეებში, ეგვიპტის ქვეყნიდან მისი გამოსვლის დღეს.
16 . და იქნება იმ დღეს - ამბობს უფალი - დამიძახებ: ’ჩემო ქმარო!’ და აღარ დამიძახებ ‘ჩემო ბაყალო!’
17 . მოვაცილებ ბაყალთა სახელებს მის ბაგეებს და აღარ იქნება ხსენებული მათი სახელები.
18 . აღთქმას დავუდებ იმ დღეს მათთვის ველის ცხოველებს, ცის ფრინველებსა და მიწის ქვეწარმავლებს; მოვსპობ ქვეყანაზე მშვილდს, მახვილსა და ომებს და უსაფრთხოდ დაწვებიან.
19 . საუკუნოდ დაგნიშნავ ჩემზე, დაგნიშნავ სიმართლეში და სამართალში, მადლსა და წყალობაში.
20 . დაგნიშნავ ჩემს ერთგულებაში და შეიცნობ უფალს.
21 . იმ დღეს ვუპასუხებ! - ამბობს უფალი ღმერთი - ცებს ვუპასუხებ, ისინი კი მიწას უპასუხებენ.
22 . გამოეხმაურება მიწა მარცვლეულს, მაჭარსა და ზეთს და ისინიც გაეხმიანებიან იზრეყელს.
23 . დავთესავ მას ჩემთვის მიწაზე, შევიწყალებ არაშეწყალებულთ და ვეტყვი არა ჩემს ხალხს: "ჩემი ხალხი ხარ”, ის კი მეტყვის: "ჩემი ღმერთი ხარ!”
1 . მახილვინა უფალმა ღმერთმა: აჰა, კალათა იყო მწიფე ხილით სავსე.
2 . მითხრა: რას ხედავ, ამოს? მივუგე: კალათას, ზაფხულის ხილით სავსეს. მითხრა უფალმა: მოვიდა ჩემი ხალხის, ისრაელის აღსასრული. მეტად აღარ ვაპატიებ.
3 . გოდებად იქცევა ტაძრის სიმღერები იმ დღეს, - ამბობს უფალი ღმერთი, - უამრავი გვამი იქნება, ყველგან დაყრილი უხმოდ.
4 . გაიგონეთ ეს, გაჭირვებულთა ფეხქვეშ გამთელავნო და გლახაკთა დამღუპველნო,
5 . რომ ამბობთ: როდის გაივლის თვე, რომ მარცვლეული გავყიდოთ და შაბათი, რომ ხორბლის ბეღელი გავხსნათ, საწყაო შევამციროთ, შეკელის ფასი გავზარდოთ და მოვატყუოთ ცრუ სასწორებით.
6 . ვერცხლით ვიყიდოთ უმწეონი და გაჭირვებული - წყვილი ქალამნით; რათა მონარჩენი მარცვლეულიც გავყიდოთ.
7 . იაკობის დიდება დაიფიცა უფალმა: უკუნისამდე არ დავივიწყებ არცერთ მათ საქმეს.
8 . განა არ უნდა შეიძრას მიწა ამის გამო და არ უნდა იგლოვოს ყოველმა მისმა მკვიდრმა?! აზვირთდება იგი და კვლავ უკან დაიხევს, როგორც ეგვიპტის მდინარე.
9 . და იქნება იმ დღეს - ამბობს უფალი ღმერთი - შუადღის მზეს ჩავიყვან და მთელ დღეს დავაბნელებ ქვეყანას.
10 . თქვენს დღესასწაულებს გლოვად ვაქცევ და თქვენს ყველა სიმღერას - გოდებად! ყველას ძაძას ჩავაცმევ და ყველა თავი გადაიპარსება; ქვეყანას ერთადერთ ძეზე მგლოვიარესავით ვაქცევ და მისი ბოლო მწარე დღე იქნება.
11 . აჰა, მოდის დღეები - ამბობს უფალი ღმერთი - შიმშილს დავუშვებ ქვეყანაზე; არა პურის შიმშილს და წყლის წყურვილს, არამედ ღმერთის სიტყვის მოსმენის წყურვილს.
12 . იწანწალებენ ზღვიდან ზღვამდე და იხეტიალებენ ჩრდილოეთიდან აღმოსავლეთამდე უფლის სიტყვის სათხოვნელად, მაგრამ ვერ იპოვნიან.
13 . ღონე გამოეცლებათ იმ დღეს წყურვილისგან მშვენიერ ქალწულთ და ჭაბუკთ,
14 . სამარიის ურჯულოებას რომ იფიცებენ და ამბობენ - ცოცხალიაო შენი ღმერთი, დან! და - ცოცხალიაო ბეერ-შებას გზა! დაეცემიან და ვეღარ ადგებიან.
1 . მსურს იცოდეთ, რაოდენი ღვაწლი მაქვს თქვენზე, ლაოდიკიელებზე და ყველაზე, ვისაც ხორციელად არც უხილავს ჩემი სახე.
2 . რათა ინუგეშონ სიყვარულით შეერთებულმა მათმა გულებმა სრულქმნილი გონიერების ყოველგვარი სიმდიდრის მისაღებად, რათა შეიცნონ ღვთისა და მამის, და ქრისტეს საიდუმლო,
3 . რომელშიც სიბრძნისა და ცოდნის ყოველგვარი საუნჯეა დაფარული.
4 . ამას იმიტომ გეუბნებით, რომ დამაჯერებელი მჭევრმეტყველებით არავინ შეგაცდინოთ.
5 . ვინაიდან, თუმცა ხორციელად შორს ვარ თქვენგან, სულით თქვენთან ვიმყოფები და მიხარია, რომ ვხედავ თქვენს წესიერებას და თქვენი რწმენის სიმტკიცეს ქრისტეში.
6 . ამიტომ როგორც მიიღეთ ქრისტე იესო უფალი, ასევე იარეთ მასში
7 . ფესვგადგმულებმა და მასში აღშენებულებმა, როგორც გისწავლიათ, რწმენით გულდაჯერებულებმა, და გარდამეტებული მადლიერებით.
8 . იფხიზლეთ, არავინ წარგატყვევოთ ფილოსოფიითა და ამაო ტყუილებით, ადამიანური გადმოცემებისა და სამყაროს სტიქიათა მიხედვით და არა ქრისტეს მიხედვით.
9 . ვინაიდან სხეულებრივად მასშია დამკვიდრებული ღვთაებრიობის მთელი სისავსე;
10 . და სრულქმნილნი ხართ მასში, ვინც ყოველი მთავრობისა და ხელმწიფების თავია.
11 . რომელშიც წინადაცვეთილნიც ხართ ხელთუქმნელი წინადაცვეთით, ხორცის ცოდვილი ბუნების მოშორებით - ქრისტესმიერ წინადაცვეთაში.
12 . მასთან ერთად დამარხულნი ნათლისღებაში - მასთანვე აღსდექით ღვთის მოქმედებისადმი რწმენით, რომელმაც მკვდრეთით აღადგინა იგი.
13 . და თქვენც, მკვდრები რომ იყავით დანაშაულსა და თქვენი ხორცის წინადაუცვეთლობაში, გაგაცოცხლათ მასთან ერთად და მოგვიტევა ყველა შეცოდება.
14 . გააუქმა ჩვენ წინააღმდეგ დებულებათა ხელწერილი, აიღო იგი შუაგულიდან და ჯვარს მიამსჭვალა.
15 . განაიარაღა მთავრობანი და ხელმწიფებანი; საჯაროდ შეარცხვინა და ჯვრით იზეიმა მათზე გამარჯვება.
16 . ამიტომ ნურავინ განგსჯით თქვენ საჭმლისა თუ სასმლისთვის, ან რაიმე დღესასწაულისთვის, ანდა ახალმთვარობისა და შაბათებისთვის.
17 . ეს მომავლის ჩრდილია, სხეული კი ქრისტესია.
18 . ნურავინ დაგაკარგინებთ ჯილდოს ცრუთავმდაბლობითა და ანგელოზებისთვის მსახურებით, ვინც ეპოტინება იმას, რაც არ უნახავს და ფუჭად მედიდურობს თავისი ხორციელი გონებით;
19 . არ ეჭიდება თავს, რომლისგანაც არის მთელი სხეული, სახსრებითა და კავშირებით შეერთებული და უზრუნველყოფილი, და იზრდება ღვთიური ზრდით.
20 . თუ ქრისტესთან ერთად მოუკვდით წუთისოფლის სტიქიებს, წუთისოფელში მცხოვრებთა მსგავსად რაღად ემორჩილებით მათ:
21 . - ნუ მიეკარები, ნუ იგემებ, ნუ შეეხები, -
22 . და რადგან ეს ყველაფერი კაცთა დადგენილებებისა და მოძღვრების მიხედვითაა, მათ გამოყენებას ხრწნილება მოაქვს,
23 . ყოველივე ამას მხოლოდ გარეგანი სახე აქვს სიბრძნისა; თვითნებურ მსახურებასა და თავმდაბლობაში, და სხეულის დაძაბუნებით - არა რაიმე ღირსებისათვის, არამედ ხორცის დასაკმაყოფილებლად.