ციკლაგი

1 . ეს არგუნა წილისყრამ იუდას ძეთა ტომს, მათი საგვარეულოების მიხედვით: ედომის საზღვართან, ცინის უდაბნო, სამხრეთის კიდემდე.

2 . მისი სამხრეთის საზღვარი ყურედან, მარილოვანი ზღვის კიდიდან სამხრეთისკენ იწყებოდა.

3 . სამხრეთიდან ყაკრაბიმის მაღლობისკენ გადიოდა და ცინამდე გრძელდებოდა, სამხრეთიდან კადეშ-ბარნეაყამდე მაღლდებოდა, ხეცრონზე გადიოდა, მერე კარკაყასკენ უხვევდა და ადარასთან გადიოდა;

4 . ყაცმონის შემდეგ, ეგვიპტის ხევისკენ გადიოდა; იქ კი საზღვარი ზღვასთან სრულდებოდა. ეს იყო მათთვის სამხრეთის საზღვარი.

5 . აღმოსავლეთიდან მარილოვანი ზღვა ესაზღვრებოდა, იორდანეს შესართავამდე. ჩრდილოეთის საზღვარი, ზღვის ყურედან იყო, იორდანეს შესართავიდან.

6 . ადიოდა საზღვარი ბეთ-ხოგლამდე და ბეთ-ყარაბასკენ გადიოდა ჩრდილოეთით რეუბენის ძის, ბოჰანის ქვამდე.

7 . ყაქორის ველიდან დებირას საზღვარს წვდებოდა და ჩრდილოეთით, გილგალისკენ უხვევდა, რომელიც ადუმიმის მაღლობის პირდაპირ იყო, ხევის სამხრეთით; ყენ-შემეშის წყლებისკენ გადადიოდა საზღვარი და ყენ-როგელთან სრულდებოდა.

8 . ბენ-ჰინომის ველის გასწვრივ ადიოდა იგი, იებუსის იგივე იერუსალიმის სამხრეთით, მთის მწვერვალისკენ, რომელიც ჰინომის ჭალის ზემოთაა დასავლეთით, რეფაიმის ველის კიდეზე ჩრდილოეთიდან.

9 . მთის მწვერვალიდან წყაროს წყლებისკენ უხვევდა საზღვარი, ყეფრონის მთის ქალაქებისკენ გრძელდებოდა და ბაყალასკენ, იგივე კირიათ-იეყარიმისკენ მიემართებოდა.

10 . ბაყალადან დასავლეთისკენ, სეყირის მთისკენ უხვევდა საზღვარი და იეყარიმის ანუ ქესალონის მთის ჩრდილო მხარეს გრძელდებოდა, ბეთ-შემეშისკენ ეშვებოდა და თიმნაყისკენ გადადიოდა;

11 . ყეკრონის ჩრდილო მხარისკენ გადიოდა საზღვარი, შოქრონისკენ უხვევდა, ბაყალას მთაზე გადადიოდა და იაბნელამდე აღწევდა, ზღვასთან კი ბოლოვდებოდა.

12 . დასავლეთიდან დიდი ზღვა ესაზღვრებოდა; აი, საზღვარი იუდას ტომისა, მათი საგვარეულოების მიხედვით, ყოველი მხრიდან.

13 . ხალებ იეფუნეს ძეს ნაკვეთი იუდას ძეთა შორის მისცა, როგორც უფალს ჰქონდა ნაბრძანები იეშუასადმი; კერძოდ კირიათ-არბაყი. არბა ყენაკელთა მამაა იგივე ხებრონი.

14 . და განდევნა იქიდან ხალებმა ყენაკის სამი ძე: შეშაი, ახიმანი და თალმაი, ყენაკის შვილები.

15 . იქიდან კი იგი დებირის მკვიდრთა წინააღმდეგ ავიდა; უწინ კირიათ-სეფერი ერქვა დებირს.

16 . თქვა ხალებმა: "ვინც კირიათ-სეფერს მოსრავს და დაიპყრობს, მივცემ ცოლად ყაქსას, ჩემს ასულს.

17 . და დაიპყრო იგი ღოთენიელმა, ხალების ძმის, კენაზის ძემ და მისცა მას ცოლად ყაქსა, თავისი ასული.

18 . წასვლისას ქალმა დაიყოლია ღოთენიელი, რომ მამამისისგან მინდორი მოეთხოვა; თვითონ კი ჩამოხდა სახედრიდან და როცა ხალებმა ჰკითხა: "რა გინდა?”

19 . უპასუხა: "მაკურთხე, და რადგან ნეგები ანუ სამხრეთის მიწა გაქვს მოცემული, ბარემ წყაროებიც მომეცი”. და მანაც მისცა ზემო და ქვემო წყაროები.

20 . ესაა იუდას ტომის ძეთა სამკვიდრებელი მათი საგვარეულოების მიხედვით.

21 . აი, ქალაქები, იუდას ტომის მიწის კიდეზე, ედომის საზღვრის მიმართულებით, სამხრეთით: კაბცეელი, ედერი, იაგური;

22 . კინა, დიმონა, ყადყადა;

23 . კედეში, ხაცორი, ითნანი;

24 . ზიფი, ტელემი, ბაყალოთი;

25 . ხაცორ-ხადათა, კირიოთი, ხეცრონი იგივე ხაცორი;

26 . ამამი, შემაყი, მოლადა;

27 . ხაცორ-გადა, ხეშმონი, ბეთ-ფელეტი;

28 . ხაცორ-შუყალი, ბეერ-შებაყი, ბიზიოთია;

29 . ბაყალა, ყიიმი, ყეცემი;

30 . ელთოლადი, ქესილი, ხორმა;

31 . ციკლაგი, მადმანა, სანსანა;

32 . ლებაოთი, შილხიმი, ყაინი და რიმონი - სულ ოცდაცხრა ქალაქი, თავისი სოფლებით.

33 . დაბლობზე: ეშთაოლი, ცორყა, აშნა;

34 . ზანოახი, ყენ-განიმი, თაფუახი, ჰაყენამი;

35 . იარმუთი, ყადულამი, სოქო, ყაზეკა;

36 . შაყარაიმი, ყადითაიმი, გედერა, გედეროთაიმი - სულ თოთხმეტი ქალაქი, თავისი სოფლებით.

37 . ცენანი, ხადაშა, მიგდალ-გადი;

38 . დილყანი, მიცფე, იოკთეყელი;

39 . ლაქიში, ბაცკათი, ყეგლონი;

40 . ქაბონი, ლახმასი, ქითლიში;

41 . გედეროთი, ბეთ-დაგონი, ნაყამა და მაკედა - თექვსმეტი ქალაქი, თავისი სოფლებით.

42 . ლიბნა, ყეთერი, ყაშანი;

43 . იფთახი, აშნა, ნეციბი;

44 . კეყილა, აქზიბი, მარეშა - ცხრა ქალაქი თავისი სოფლებით.

45 . ყეკრონი, შემოგარენი დაბებითა და სოფლებით.

46 . ყველა ქალაქი ყეკრონიდან ზღვამდე, რომელიც აშდოდის მახლობლად იყო, თავისი სოფლებით:

47 . აშდოდი, შემოგარენი ქალაქებითა და სოფლებით, ღაზა, შემოგარენი ქალაქებითა და სოფლებით ეგვიპტის ხევამდე, რომელსაც დიდი ზღვა ებჯინება.

48 . მთაში: შამირი, იათირი, სოქო;

49 . დანა, კირიათ-სანა, იგივე დებირი;

50 . ყანაბი, ეშთემო, ყანიმი;

51 . გოშენი, ხოლონი და გილო - თერთმეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.

52 . არაბი, რუმა, ეშყანი;

53 . იანუმი, ბეთ-თაფუახი და აფეკა;

54 . ხუმტა, კირიათ-არბაყი, იგივე ხებრონი და ციყორი - ცხრა ქალაქი თავისი სოფლებით.

55 . მაყონი, ქარმელი, ზიფი, იუტა;

56 . იზრეყელი, იოკდეყამი, ზანოახი;

57 . კინი, გიბყა და თიმნა - ათი ქალაქი თავისი სოფლებით.

58 . ხალხული, ბეთ-ცური, გედორი;

59 . მაყარათი, ბეთ-ყანოთი და ელ-თეკონი - ექვსი ქალაქი თავისი სოფლებით;

60 . კირიათ-ბაყალი იგივე კირიათ-იეყარიმი და რაბა - ორი ქალაქი თავისი სოფლებით.

61 . უდაბნოში: ბეთ-ყარაბა, მიდინი, სექაქა;

62 . ნიბშანი, ირმელახი და ყენგედი - ექვსი ქალაქი თავისი სოფლებით.

63 . ვერ შეძლეს იუდას ძეებმა იებუსელთა, იერუსალიმის მკვიდრთა განდევნა და დღემდე მკვიდრობენ იებუსელნი იუდას ძეებთან ერთად იერუსალიმში.

1 . მეორე წილი სიმონს, სიმონის ძეთა ტომს ხვდა, მათი საგვარეულოებისამებრ; მათი სამკვიდრო იუდას ძეთა სამკვიდრებელში იყო.

2 . აი მათი სამკვიდრო: ბეერ-შება, შებაყი, მოლადა;

3 . ხაცარ-შუყალი, ბალა, ყეცემი;

4 . ელთოლადი, ბეთული, ხორმა;

5 . ციკლაგი, ბეთ-მარქაბოთი, ხაცარ-სუსა;

6 . ბეთ-ლებაოთი და შარუხენი - სულ ცამეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.

7 . ყაინი, რიმონი, ყეთერი და ყაშანი - ოთხი ქალაქი თავისი სოფლებით.

8 . და ყველა სოფელი, რომელიც ამ ქალაქების ირგვლივ იყო, ბაყალათ-ბეერამდე და რამათ-ნეგებამდე; ესაა სიმონის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით.

9 . იუდას ტომის წილიდანაც მისცეს სიმონის ძეებს სამკვიდრებელი, რადგან დიდი იყო იუდას ძეთა წილი; და ერგოთ სიმონის ძეებს სამკვიდრო იუდას ძეთა სამკვიდროს შორის.

10 . მესამე წილი ზებულონის ძეებს ერგო მათი საგვარეულოების მიხედვით. სარიდამდე იყო მათი სამკვიდროს საზღვარი.

11 . და მარყალასკენ, დასავლეთით მიიწევდა მათი საზღვარი, დაბეშეთს ეხებოდა და ეკვროდა ხევს, რომელიც იოკნეყამის წინაა.

12 . სარიდადან აღმოსავლეთისკენ უხვევდა ქისლოთ-თაბორამდე, გადადიოდა დაბერათთან და იაფიაყისკენ მიიწევდა.

13 . იქიდან აღმოსავლეთით, აისისკენ, გათ-ხეფერისკენ, ყითაკაცინისკენ გრძელდებოდა, გადადიოდა რიმონისკენ და ნეყასკენ უხვევდა.

14 . ჩრდილოეთით ხანათონისკენ უხვევდა საზღვარი და იფთახელის ველზე ბოლოვდებოდა.

15 . კატათი, ნაჰალალი, შიმრონი, იდალა და ბეთლემი - თორმეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.

16 . აი, ზებულონის ძეთა სამკვიდრო - ეს ქალაქები თავისი სოფლებით.

17 . ისაქარს მეოთხე წილი ერგო, ისაქარის ძეებს მათი საგვარეულოების მიხედვით.

18 . მათ საზღვრებში მოხვდა: იზრეყელი, ქესულოთი, შუნემი;

19 . ხაფარაიმი, შიონი, ანახარათი;

20 . რაბითი, კიშიონი, ებეცი;

21 . რემეთი, ყენ-განიმი, ყენ-ხადა და ბეთ-ფაცეცი.

22 . საზღვარი თაბორს, შახაციმას და ბეთ-შემეშს ეკვროდა. იორდანესთან ბოლოვდებოდა საზღვარი: თექვსმეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.

23 . აი, ისაქარის ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები თავისი სოფლებით.

24 . მეხუთე წილი აშერის ძეთა ტომს ხვდა, მათი საგვარეულოების მიხედვით.

25 . აი, მათი სამკვიდრო: ხელკათი, ხალი, ბეტენი, აქშაფი;

26 . ყალამელექი, ყამყადი და მიშალი. დასავლეთით ქარმელსა და შიხორ-ლიბნათს ემიჯნებოდა.

27 . ბრუნდებოდა მზის აღმოსავალისკენ, ბეთ-დაგონის მიმართულებით და ზებულონსა და იფთახ-ელის ველს ჩრდილოეთიდან, ბეთ-ყემეკისა და ნეყიელის მიმართულებით ეკვროდა და მარცხნივ ქაბულისკენ გადიოდა;

28 . ყებრონი, რეხობი, ხამონი და კანა დიდ ციდონამდე;

29 . ბრუნდებოდა საზღვარი რამასკენ ცორის გამაგრებულ ქალაქამდე, ხოსასკენ უხვევდა და ზღვასთან, აქზიბის მხარეში ბოლოვდებოდა.

30 . ასევე ყუმა, აფეკი და რეხობი - ოცდაორი ქალაქი თავისი სოფლებით.

31 . ეს იყო აშერის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები და მათი სოფლები.

32 . მეექვსე წილი ნაფთალის ძეებს ერგო, ნაფთალის ძეთ მათი საგვარეულოების მიხედვით:

33 . მოდიოდა მათი საზღვარი ხელეფიდან და ცაყანანიმის მუხიდან ადამი-ნეკებთან და იაბნეელთან ლაკუმამდე და იორდანესთან ბოლოვდებოდა.

34 . ბრუნდებოდა საზღვარი დასავლეთით აზნოთ-თაბორისკენ, იქიდან ხუკოკისკენ გადადიოდა და ზებულონს სამხრეთიდან ეკვროდა, აშერს - დასავლეთიდან და იუდას - იორდანეს მხრიდან, მზის აღმოსავლეთით.

35 . გამაგრებული ქალაქები: ციდიმი, ცერი, ხამათი, რაკათი, ქინერეთი;

36 . ადამა, რამა, ხაცორი;

37 . კედეში, ედრეყი, ყენ-ხაცორი;

38 . ირონი, მიგდალელი, ხორემი, ბეთ-ყანათი და ბეთ-შემეში - ცხრამეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.

39 . აი, ნაფთალის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები და მათი სოფლები.

40 . დანის ძეთა ტომს, მათი საგვარეულოების მიხედვით, მეშვიდე წილი ერგო.

41 . აი, მათი სამკვიდრებელი: ცორყა, ეშთაოლი, ყირ-შემეში;

42 . შაყალაბინი, აიალონი, ითლა;

43 . ელონი, თიმნა, ყეკრონი;

44 . ელთეკე, გიბთონი, ბაყალათი;

45 . იეჰუდი, ბენე-ბერაკი, გათ-რიმონი;

46 . მეიარკონი და რაკონი მიწებიანად, იაფოს პირდაპირ.

47 . ამ საზღვრებში ერგო დანის ძეთ წილი, ავიდნენ ისინი, შეებრძოლნენ ლეშემს, დაიპყრეს იგი და მოსრეს მახვილის პირით. დაიმკვიდრეს და დასახლდნენ იქ; და უწოდეს ლეშემს დანი, მათი მამის, დანის სახელის მიხედვით.

48 . ეს იყო დანის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები და სოფლები.

49 . როცა დაასრულეს დანაწილება ქვეყნისა თავისი საზღვრებით, მაშინ მისცეს ისრაელის ძეებმა სამკვიდრო იეშუას, ნავეს ძეს, თავიანთ შორის.

50 . უფლის ბრძანებისამებრ მისცეს მას ქალაქი, რომელიც მოითხოვა: თიმნათ-სერახი - ეფრემის მთაზე; ააშენა ქალაქი და იქ დასახლდა.

51 . ეს იყო მემკვიდრეობა, რომელიც დაუნაწილეს უფლის წინაშე ელეაზარ მღვდელმა, იეშუა ნავეს ძემ და მთავრებმა ისრაელიანთა ტომებს წილისყრით შილოში, საკრებულო კარვის შესასვლელთან. და დაასრულეს ქვეყნის დანაწილება.

1 . და გადავიდნენ დავითი და მასთან მყოფი ექვსასი კაცი აქიშთან, მაყოხის ძესთან, გათის მეფესთან.

2 . ცხოვრობდა დავითი აქიშთან გათში, თავის კაცებთან ერთად, თითოეული თავისი სახლეულით; იქ ჰყავდა დავითს თავისი ორი ცოლი: იზრეყელელი ახინოყამი და აბიგაილი, ქარმელელი ნაბალის ქვრივი.

3 . შეატყობინეს საულს დავითის გათში გაქცევა და შეწყვიტა მისი ძებნა.

4 . უთხრა დავითმა აქიშს: "თუ მადლი ვპოვე შენს თვალში, მომცენ ადგილი რომელიმე პატარა ქალაქში და იქ ვიცხოვრებ; რატომ უნდა ცხოვრობდეს შენი მსახური შენთან ერთად სამეფო ქალაქში?”

5 . და მისცა მას აქიშმა იმ დღეს ციკლაგი; დღემდე ამიტომ ეკუთვნის ციკლაგი იუდას მეფეებს.

6 . წელიწადი და ოთხი თვე ცხოვრობდა დავითი ფილისტიმელებთან.

7 . წავიდოდნენ დავითი და მისი კაცები და თავს ესხმოდნენ გეშურელებს, გიზრელებს და ყამალეკელებს, რადგან დასაბამიდან ისინი მკვიდრობდნენ ამ ქვეყანაში, შურის მისადგომებიდან ეგვიპტის ქვეყნამდე.

8 . მუსრავდა დავითი იმ ქვეყანას, არც კაცს უშვებდა ცოცხალს და არც ქალს. გამოირეკავდა ცხვარს, ნახირს, სახედრებს, აქლემებს, წამოაყოლებდა სამოსელს და ბრუნდებოდა აქიშთან.

9 . ჰკითხავდა აქიში: "დღეს სად დაარბიეთ?” დავითი მიუგებდა: "იუდას სამხრეთით” ან "იერახმეელის სამხრეთით” ან "კენიელთა სამხრეთით”.

10 . არც კაცს ტოვებდა ცოცხალს და არც ქალს; გათში ცოცხლად არავინ მოჰყავდა დავითს, რადგან ფიქრობდა: არავინ ილაპარაკოს ჩვენზე, ფილისტიმელთა ქვეყნად ცხოვრებისას ასე და ასე იქცეოდაო დავითი, ასეთი წესი ჰქონდაო.

11 . მიენდო აქიში დავითს; ამბობდა: "თავი შეაძულა თავის ერს, ისრაელს, და სამუდამო მსახურად გამიხდებაო”.

12 . იმ ხანებში იყო, რომ ლაშქარი შეკრიბეს ფილისტიმელებმა ისრაელთან საომრად; უთხრა აქიშმა დავითს: "იცოდე, უსათუოდ ჩემს ლაშქარში გამოხვალთ შენც და შენი კაცებიც!”

1 . ფილისტიმელთა მთავრები ასეულებსა და ათასეულებს მიუძღოდნენ, ხოლო დავითი აქიშს მიჰყვებოდა თავის კაცებთან ერთად.

2 . თქვეს ფილისტიმელმა მთავრებმა: "აქ რას აკეთებენ ეს ებრაელები?” უპასუხა აქიშმა ფილისტიმელ მთავრებს: "განა არ იცნობთ დავითს, ისრაელის მეფის, საულის მსახურს? წელიწადზე მეტია ჩემთანაა და მისი მოსვლიდან დღემდე, ცუდი ვერაფერი ვპოვე მასში”.

3 . ძლიერ განრისხდნენ ფილისტიმელი მთავრები და უთხრეს: "გაუშვი ეგ კაცი და დაბრუნდეს ადგილზე, რომელიც მიუჩინე; ნუ წამოგვყვება ომში, რათა მტრად არ გვექცეს. რითი დაიმსახურებს თავისი ბატონის წყალობას, თუ არა ჩვენი მებრძოლების თავებით?

4 . განა ეს ის დავითი არაა, როკვისას რომ უმღეროდნენ: განგმირა საულმა ათასი, დავითმა კი - ათი ათასიო?!”

5 . მოუხმო აქიშმა დავითს და უთხრა: "ცოცხალია უფალი, უმწიკვლო ხარ; ჩემთვის მოსაწონია შენი შესვლა და გამოსვლა ჩემს ბანაკში, რადგან არ შემინიშნავს შენში ბოროტება ჩემთან შენი მოსვლიდან დღემდე, მაგრამ მთავრებს არ მოუდიხარ თვალში.

6 . ახლა მშვიდობით გაბრუნდი და ფილისტიმელი მთავრების თვალში ცუდი არაფერი გააკეთო”.

7 . ჰკითხა დავითმა აქიშს: "განა ჩავიდინე ან შენიშნე შენს მსახურში რამე, დღიდან ჩემი მოსვლისა დღემდე, რომ არ წამოვიდე და არ ვიბრძოლო ჩემი ბატონი მეფის მტრების წინააღმდეგ?”

8 . მიუგო მას აქიშმა: "ვიცი, რომ ღვთის ანგელოზივით კეთილი ხარ ჩემს თვალში, მაგრამ ფილისტიმელ მთავრებს არ უნდათ, რომ წამოგვყვე ომში.

9 . ამიტომ დილაადრიანად ადექით შენ და შენი მებრძოლნი, რომლებიც თან გახლავს და ინათებს თუ არა, უკან გაბრუნდით”.

10 . ადრიანად ადგა დავითი თავის კაცებთან ერთად ფილისტიმელთა ქვეყანაში დასაბრუნებლად. ფილისტიმელნი კი იზრეყელში წავიდნენ.

11 . სანამ მესამე დღეს დავითი და მისი ხალხი ციკლაგში მივიდოდნენ, ყამალეკელები სამხრეთიდან შეესივნენ ციკლაგს, შემუსრეს ციკლაგი და გადაწვეს.

1 . და ტყვედ წაასხეს ქალები, ვინც იქ იყვნენ, დიდიდან პატარამდე; არავინ მოუკლავთ, მხოლოდ ტყვედ წაასხეს და წავიდნენ თავისი გზით.

2 . დაბრუნდნენ დავითი და მისი ხალხი ქალაქში და, აჰა, გადამწვარია იგი, მათი ცოლები, ვაჟები და ასულები კი ტყვედ არიან წაყვანილნი.

3 . ხმა აღიმაღლეს დავითმა და მისმა ხალხმა, მოთქვამდნენ და ტიროდნენ, ვიდრე ძალა შესწევდათ.

4 . ტყვედ წაიყვანეს დავითის ორი ცოლიც - იზრეყელელი ახინოყამი და ქარმელელი ნაბალის ქვრივი.

5 . დიდად დამწუხრდა დავითი, რადგან მის ჩაქოლვას განიზრახავდა ხალხი, ვინაიდან გამწარებულნი იყვნენ თავიანთი ვაჟებისა და ასულების გამო, მაგრამ უფლით, თავისი ღმერთით განიმტკიცა თავი დავითმა.

6 . უთხრა დავითმა აბიათარ მღვდელს, ახიმელექის ძეს: "გთხოვ, მომიტანე ეფოდი”. და მიუტანა აბიათარმა დავითს ეფოდი.

7 . დაეკითხა დავითი უფალს: "დავედევნო იმ ურდოს? დავეწევი?” მიუგო: "დაედევნე, რადგან უსათუოდ დაეწევი და სრულად წაართმევ ნადავლს”.

8 . წავიდა დავითი, თან ექვსასი კაცი გაიყოლა და მიადგნენ ბესორის ხევს. ვინც ჩამორჩა, იქ დარჩა.

9 . დაედევნა დავითი ოთხასი კაცითურთ, რადგან ჩამორჩა ორასი კაცი, რომელთაც დაქანცულობის გამო გაუჭირდათ ბესორის ხევის გადალახვა.

10 . მინდორში ერთი ეგვიპტელი კაცი იპოვეს და დავითს მიუყვანეს; მისცეს პური და შეჭამა, წყალიც მისცეს და დალია.

11 . მისცეს ლეღვი და ორი მტევანი ჩამიჩი. შეჭამა კაცმა და მოსულიერდა, რადგან უჭმელ-უსმელი იყო სამი დღე და ღამე.

12 . უთხრა დავითმა: "ვისი ხარ და სადაური ხარ?” მიუგო: "ეგვიპტელი ვარ, ერთი ყამალეკელის ყმა. მიმატოვა ჩემმა ბატონმა, რადგან ავად გავხდი სამი დღის წინ.

13 . შევესიეთ ქერეთის სამხრეთს, იუდასა და ხალების სამხრეთს, ციკლაგი კი გადავწვით”.

14 . უთხრა დავითმა: "თუ გამიძღვები იმ ურდომდე?” მიუგო: "ღმერთი დაიფიცე, რომ არც მომკლავ და არც ჩემს ბატონს გადამცემ და გაგიძღვები იმ ურდომდე”.

15 . გაუძღვა და, აჰა, გაფანტულან არემარეზე, ჭამენ, სვამენ და ხარობენ ფილისტიმელთა ქვეყნიდან და იუდადან წამოღებული დიდი ნადავლის გამო.

16 . მუსრი გაავლო მათ დავითმა დილის ბინდიდან მეორე დღის საღამომდე; არვინ გადარჩენილა ოთხასი ჭაბუკის გარდა, ისინიც აქლემებს მოახტნენ და გაიქცნენ.

17 . ყველაფერი უკან დაიბრუნა დავითმა, რაც ყამალეკს ჰქონდა წაღებული; თავისი ორი ცოლიც დაიბრუნა დავითმა.

18 . არავის არაფერი დააკლდა, არც მცირე, არც დიდი, არც ვაჟებიდან და არც ასულებიდან. მთელი ნადავლიდან, რაც გატაცებული ჰქონდათ, ყველაფერი დაიბრუნა დავითმა.

19 . წამოასხა დავითმა მთელი მათი საქონელი; მოერეკებოდნენ დავითის კაცები ამ საქონელს და ამბობდნენ: "დავითის ნადავლიაო ეს”.

20 . მივიდა დავითი იმ ორას კაცთან, რომლებიც დაქანცულობის გამო ვერ გაჰყვნენ დავითს და ბესორის ხევთან იყვნენ დარჩენილნი. და გამოვიდნენ დავითთან და მასთან მყოფ მეომრებთან მისაგებებლად. მივიდა დავითი ამ ხალხთან და მიესალმა მათ.

21 . ზოგიერთი ბოროტი და უღირსი კაცი, დავითთან ერთად რომ იყო წასული, ასე ამბობდა: "ბრძოლაში არ წამოგვყვნენ, ამიტომ ნურაფერს გავუნაწილებთ ნადავლიდან, უკან რომ დავიბრუნეთო. მხოლოდ თავ-თავისი ცოლ-შვილი წაიყვანონ და წავიდნენო”.

22 . თქვა დავითმა: "არა, ძმებო, ნუ იზამთ ამას, რადგან უფლის მოცემულია ეს ყველაფერი, მან დაგვიფარა, მან ჩაგვიგდო ხელში ეს ურდო, თავს რომ დაგვესხა.

23 . ვინ დაგეთანხმებათ ამ საქმეზე? რადგან რა წილიც ნაომარ კაცს უდევს, იგივე წილი უნდა ხვდეს საჭურველთან დარჩენილთ; ყველას თანაბრად უნდა ხვდეს წილი”.

24 . ასე იყო ამ დღიდან და მერეც. ეს არის ისრაელისთვის, მისგან დადგენილი წესი და რჯული დღემდე.

25 . მივიდა დავითი ციკლაგში, გაუგზავნა ნადავლიდან წილი იუდას უხუცესებს, თავის მეგობრებს და შეუთვალა: "აჰა, საჩუქარი თქვენთვის უფლის მტრების ნადავლიდან,

26 . მათთვის, ვინც ბეთელში, სამხრეთ რამოთში და იათირში არიან;

27 . ყაროყერში, სიფმოთში, ეშთე-მოაყში მყოფთათვის,

28 . რაქალში, იერახმეელთა და კენიელთა ქალაქებში მყოფთათვის,

29 . ხორმაში, ქორ-ყაშანში, ყათაქში მყოფთათვის;

30 . ხებრონში მყოფთათვის. და ყველგან, სადაც დავითსა და მის კაცებს უვლიათ”.

31 . შეებნენ ფილისტიმელნი ისრაელიანებს და გარბოდნენ ისრაელის ძენი ფილისტიმელთაგან და გილბოაყის მთაზე ეცემოდნენ განგმირულნი.

1 . დაეწივნენ ფილისტიმელნი საულს და მის ძეებს და განგმირეს ფილისტიმელებმა იონათანი, აბინადაბი და მალქიშუაყი - საულის ძენი.

2 . სასტიკი ბრძოლა გაიმართა საულთან, ისრები დაჰკრეს მშვილდოსნებმა და მძიმედ დაიჭრა იგი.

3 . უთხრა საულმა თავის საჭურველთმტვირთველს: "იშიშვლე მახვილი და გამიყარე, თორემ მოვლენ ეს წინადაუცვეთელნი, მომკლავენ და შეურაცხმყოფენ”, მაგრამ არ გაუგონა საჭურველთმტვირთველმა, რადგან ძალიან ეშინოდა. მაშინ აიღო საულმა მახვილი და ზედ დაეგო.

4 . დაინახა საჭურველთმტვირთველმა, რომ მოკვდა საული, დაეგო ისიც მახვილს და მოკვდა მასთან ერთად.

5 . ერთად დაიხოცნენ საული, მისი სამი ძე, საჭურველთმტვირთველი და ყველა მისი კაცი იმ დღეს.

6 . დაინახეს ველს გაღმა და იორდანეს გაღმა მცხოვრებმა ისრაელიანებმა, რომ მოკვდნენ საული და მისი ძენი, მიატოვეს ქალაქები და გაიქცნენ; ფილისტიმელები კი მივიდნენ და ჩასახლდნენ იქ.

7 . მეორე დღეს, როცა მოკლულთა გასაძარცვად მივიდნენ ფილისტიმელნი, იპოვეს გილბოაყის მთაზე დაცემული საული და მისი სამი ძე.

8 . თავი მოჰკვეთეს საულს, საჭურველი ახსნეს და ფილისტიმელთა ქვეყანასა და მის შემოგარენში გააგზავნეს, რათა ხალხისთვის ეხარებინათ ეს ამბავი თავის საკერპეებში.

9 . საჭურველი ყაშთაროთის საკერპეში დადეს, ხოლო გვამი ბეთშანის გალავანზე მიაჭედეს.

10 . და გაიგეს გილყადის იაბეშის მცხოვრებლებმა, რაც გაუკეთეს ფილისტიმელებმა საულს;

11 . ადგა ყველა ვაჟკაცი, მთელი ღამე იარეს, ჩამოხსნეს საულისა და მისი ძეების გვამები ბეთ-შანის გალავნიდან, იაბეშში წაიღეს და დაწვეს.

12 . აიღეს მათი ძვლები და დაკრძალეს იაბეშის იალღუნის ქვეშ; და იმარხულეს შვიდი დღე.

13 . საულის სიკვდილის შემდეგ, დაბრუნდა ყამალეკზე გამარჯვებული დავითი და ციკლაგში დარჩა ორ დღეს.

1 . როცა შეიტყო საულის ძემ, რომ მოკვდა აბნერი ხებრონში, მხნეობა წაერთვა და შეშფოთდა მთელი ისრაელიც.

2 . ორი კაცი ჰყავდა საულის ძეს ლაშქრის წინამძღოლებად. ერთს ბაყანა ერქვა, მეორეს - რეხაბი, ბეეროთელი რიმონის ძენი, ბენიამინის ძეთაგან, რადგან ბეეროთიც ბენიამინში ირიცხებოდა.

3 . გაიქცნენ ბეეროთელნი გითაიმს და იქ დამკვიდრდნენ საცხოვრებლად.

4 . კოჭლი ძე ჰყავდა იონათანს, საულის შვილს. ხუთი წლის იყო, როცა საულისა და იონათანის ამბავი მოვიდა იზრეყელიდან; აიყვანა იგი მისმა ძიძამ და გაიქცა; სიჩქარეში დაუვარდა ბავშვი და დაკოჭლდა. მეფიბოშეთი ერქვა სახელად.

5 . წავიდნენ ბეეროთელი რიმონის ძენი, რეხაბი და ბაყანა, მივიდნენ შუადღის ხვატში იშბოშეთის სახლთან; ის კი შუადღის ძილით ისვენებდა.

6 . და აჰა, სახლში შევიდნენ, ვითომდა ხორბლის საყიდლად, ჩასცეს მახვილი მუცელში და გაიქცნენ რეხაბი და ბაყანა.

7 . როცა შევიდნენ სახლში, ტახტზე იწვა იგი, თავის საწოლ ოთახში; მახვილი უგმირეს, მოკლეს და თავი მოკვეთეს; შემდეგ აიღეს მისი თავი და ყარაბას გზით იარეს მთელი ღამე.

8 . და მიუტანეს იშბოშეთის თავი დავითს ხებრონში და უთხრეს: "აჰა, იშბოშეთის, საულის ძის, შენი მტრის თავი, რომელსაც შენი მოკვლა უნდოდა; შური უძია დღეს უფალმა ჩვენს ბატონ მეფეს საულზე და მის შთამომავლობაზე”.

9 . მიუგო დავითმა ბეეროთელი რიმონის ძეებს, რეხაბსა და მის ძმას ბაყანას: "ცოცხალია უფალი, რომელმაც მიხსნა ყოველი გასაჭირისგან!

10 . თუ ამბის მომტანი, რომელმაც საულის სიკვდილი შემატყობინა და მახარებელი ეგონა თავი, შევიპყარი ციკლაგში და მოვკალი, სამახარებლოს მიცემის ნაცვლად,

11 . რაღას ვუზამ ბოროტმოქმედებს, რომელთაც მართალი კაცი თავის სახლში, თავის სარეცელზე მოკლეს?! განა არ უნდა მოვიკითხო მისი სისხლი თქვენი ხელიდან და არ უნდა აღმოგფხვრათ ამ ქვეყნიდან?”

12 . უბრძანა დავითმა მსახურებს და მოკლეს ძმები; ხელფეხი მოჰკვეთეს და ხებრონის წყალსატევზე გამოკიდეს. იშბოშეთის თავი კი აიღეს და ხებრონს დაკრძალეს, აბნერის აკლდამაში.

1 . იუდას ძენი: ფერეცი, ხეცრონი, ქარმი, ხური და შობალი.

2 . რეყაია შობალის ძემ, შვა იახათი, იახათმა შვა ახუმაი და ლაჰადი. ესენი იყვნენ ცორყათის საგვარეულონი.

3 . ესენი იყვნენ ყეთამის მამის ძენი: იზრეყელი, იშმა, იდბაში. მათ დას კი ჰაცლელფონი ერქვა;

4 . ფენუელი, გედორის მამა, და ყეზერი, ხუშას მამა; ესენი იყვნენ ბეთ-ლეხემის მამის, ხურის ძენი, ეფრათას პირმშოსი.

5 . ახშურს, თეკოაყის მამას, ორი ცოლი ჰყავდა: ხელა და ნაარა.

6 . უშვა მას ნაარამ ახუზამი, ხეფერი, თეიმენი და ახაშთარი. ესენი იყვნენ ნაარას ძენი.

7 . ხელას ძენი: ცერეთი, ცოხარი და ეთნანი.

8 . კოცმა შვა ყანუბი და ცობება, ყაქარხელის, ჰარუმის ძის საგვარეულონი.

9 . პატივდებული იყო იაყბეცი თავის ძმებზე მეტად. დედამისმა იაყბეცი დაარქვა, რადგან ამბობდა, ტკივილებში გავაჩინეო იგი.

10 . და მოუხმო იაყბეცმა ისრაელის ღმერთს: „ნეტა კურთხევით მაკურთხებდე და საზღვარს განმივრცობდე, შენი ხელი ჩემთან იქნებოდეს და დამიცავდე ბოროტებისგან, რომ არ გავიტანჯო!” და მისცა ღმერთმა, რაც სთხოვა.

11 . შუხას ძმამ ქელუბმა შვა მეხირი, ეშთონის მამა.

12 . ეშთონმა შვა ბეთ-რაფა, ფასეახი და თეხინა, ქალაქ ნახაშის მამამთავარი. ესენი იყვნენ რექას მცხოვრებნი.

13 . კენაზის ძენი: ყათნიყელი და სერაია; ყათნიყელის ძე იყო ხათათი.

14 . მეყონოთაიმ შვა ყოფრა, სერაიამ შვა იოაბი, ხუროთა ველის მამამთავარი, რადგან ხუროები იყვნენ ისინი.

15 . ხალებ იეფუნეს ძის ვაჟები: ყირუ, ელა და ნაყამი; ელას ძე იყო კენაზი.

16 . იეჰალელის ძენი: ზიფი და ზიფა, თირია და ასარელი.

17 . ყეზრას ძენი: იეთერი, მერედი, ყეფერი და იალონი; იეთერმა შვა მირიამი, ხოლო მირიამმა შვა შამაი და იშბახი, ეშთემოაყის მამამთავარი.

18 . მისმა იუდაელმა ცოლმა კი შვა იერედი, გედორის მამამთავარი, ხებერი - სოხოს მამამთავარი და იეკუთიელი - ზანოახის მამამთავარი; ესენი იყვნენ ძენი ბითიასი, ფარაონის ასულისა, რომელიც ცოლად მოიყვანა მერედმა.

19 . მისი ცოლის, ნახამის დის, ჰოდიას ვაჟები: კეყილას მამამთავრები - გარმელი და ეშთემოაყ მაყაქათელი.

20 . შიმონის ძენი: ამნონი და რინა, ბენ-ხანანი და თილონი; იშყის ძენი: ზოხეთი და ბენ-ზოხეთი;

21 . იუდას ძის, შელას ვაჟები: ყერი - ლექას მამა და ლაყდა - მარეშას მამა და სელის ოსტატთა საგვარეულონი, აშბეაყის სახლიდან.

22 . იოკიმი და ქოზებას კაცები, იოაში და სარაფი, რომლებიც მოაბსა და იაშუბ-ლეხემზე ბატონობდნენ; ეს ძველი ამბებია.

23 . ისინი იყვნენ მექოთნენი და მეფის ბაღ-ბოსტნებთან მცხოვრებნი, მისთვის მშრომელნი.

24 . სიმეონის ძენი: ნემუელი, იამინი, იარიბი, ზერახი და შაული;

25 . მისი ძე შალუმი, მისი ძე მიბსამი და მისი ძე მიშმაყი;

26 . მიშმასყის ძენი: ხამუელი, ზაქური, შიმყი.

27 . შიმყის თექვსმეტი ძე და ექვსი ასული ჰყავდა, მაგრამ მის ძმებს მრავალი შვილი არ ჰყოლიათ და არც მათი საგვარეულო გამრავლებულა, იუდას შვილებივით.

28 . და მკვიდრობდნენ ისინი ბეერ-შებაყში, მოლადში და ხაცარ-შუყალში,

29 . ბილჰაში, ყეცემში, თოლადში,

30 . ბეთუელში, ხორმაში, ციკლაგში,

31 . ბეთ-მარბაქოთში, ხაცარ-სუსიმში, ბეთ-ბირში და შაყარაიმში. ესენი იყვნენ მათი ქალაქები დავითის გამეფებამდე.

32 . მათი სოფლები: ყეტამი და ყაინი, რიმონი, თოქენი და ყაშანი, სულ ხუთი;

33 . მთელი სოფლები, რომლებიც ამ ქალაქების ირგვლივ იყვნენ ბაყალამდე. აჰა, მათი საცხოვრებელი და მათი საგვარტომო ნუსხა.

34 . მეშობაბი, იამლექი და იოშა, ამაციას ძე,

35 . იოელი და იეჰუ, იოშიბიას ძე, სერაიას და ყასიელის შთამომავალი,

36 . ელიოყენაი, იაკობ, იშოხაია, ყასაია, ყადიელი, იშიმიელი, ბენაია,

37 . ზიზა, შიფყის ძე, ალონის, იედაიას, შიმრის და შემაიას შთამომავალი.

38 . ესენი სახელდებით რომ არიან ჩამოთვლილნი, მთავრები იყვნენ თავიანთ მამისსახლებში. ძლიერ განივრცო მათი მამისეული სახლი.

39 . გედორამდე წავიდნენ და ველის აღმოსავლეთსაც გასცდნენ, რათა საძოვრები ეპოვათ თავისი სამწყსოსთვის.

40 . და იპოვეს ნოყიერი და კარგი საძოვარი; ვრცელი, წყნარი და მშვიდობიანი ქვეყანა, ვინაიდან, უწინ ქამის შთამომავლები მკვიდრობდნენ იქ.

41 . მოვიდნენ ესენი, სახელდებით ჩამოთვლილნი, იუდას მეფე ხიზკიაჰუს დღეებში, წარხოცეს მათი კარვები და სავანენი, რომლებიც პოვეს იქ და ააოხრეს ისინი; იქ დამკვიდრდნენ მათ ნაცვლად, რადგან საძოვრები იყო მათი ფარებისთვის.

42 . სიმონის ძეთაგან ზოგიერთნი, ხუთასი კაცი, სეყირის მთისკენ წავიდა; იშყის ძენი: ფელატია, ნეყარია, რეფაია და ყუზიელი მეთაურობდნენ.

43 . დარჩენილი ყამალეკელნიც შემუსრეს და მკვიდრობენ იქ დღემდე.

1 . აჰა, ესენი მივიდნენ დავითთან ციკლაგში, როცა ის ჯერ კიდევ ემალებოდა საულ კიშის ძეს. ძლევამოსილი ვაჟკაცები იყვნენ და ბრძოლაში ეხმარებოდნენ დავითს.

2 . მშვილდითა და შურდულით შეიარაღებულნი, ორივე ხელით ქვისა და ისრის მტყორცნელნი, საულის მოძმენი, ბენიამინისგან.

3 . მეთაურობდნენ ახიყეზირი და იოაში, გიბყათელი შემაყას ძენი; იეზიელი და ფელეტი, ყაზმავეთის ძენი; ბერაქა და იეჰუ ყანათოთელი,

4 . იშმაყია გაბაონელი, ძლევამოსილი ოცდაათთაგანი და ოცდაათის მეთაური. იერემია, იახაზიელი, იოხანანი და გედერათელი იოზაბადი;

5 . ელყუზაი, იერიმოთი, ბეყალია, შემარიაჰუ და ხარუფელი შეფატია;

6 . ელკანა, იშიაჰუ, ყაზარელი იოყეზერი და იაშაბყამი - კორახიანები;

7 . იოყელა და ზებადია, გედორელი იეროხამის ძენი.

8 . გადელთაგან, ფარებითა და შუბებით შეიარაღებული ბრძოლისთვის გაწვრთნილი ვაჟკაცი მეომრები გადავიდნენ დავითის მხარეს უდაბნოს სიმაგრეში. სახეებით ლომის მსგავსნი და მთის ქურციკივით სწრაფნი.

9 . ყეზერი - მეთაური, მეორე - ყობადია, მესამე - ელიაბი;

10 . მეოთხე - მიშმანა, მეხუთე - იერემია.

11 . მეექვსე - ყათაი, მეშვიდე - ელიელი.

12 . მერვე - იოხანანი, მეცხრე - ელზაბადი.

13 . მეათე - იერემიაჰუ, მეთერთმეტე - მაქბანაი.

14 . ესენი გადის ძეთაგან იყვნენ, ლაშქრის მეთაურნი; ყველაზე სუსტი ასს გაუტოლდებოდა, ყველაზე ძლიერი კი - ათასს.

15 . სწორედ მათ გადალახეს იორდანე პირველ თვეში, როდესაც ნაპირებიდან გადმოდის მდინარე და გააქციეს იქაური მკვიდრნი, როგორც აღმოსავლეთით, ისე დასავლეთით.

16 . და მივიდნენ სიმაგრეში დავითთან ბენიამინისა და იუდას ძენი.

17 . გამოვიდა დავითი მათთან შესახვედრად და უთხრა: „თუ მშვიდობით მოხვედით ჩემთან, მზად ვარ გავერთიანდეთ, მაგრამ თუ საღალატოდ მოხვედით, აჰა სუფთაა ჩემი ხელები, დაე, ჩვენი მამების ღმერთმა დაინახოს ეს და განსაჯოს”.

18 . მაშინ სულმა მოიცვა ყამასა, ოცდაათმეთაური და თქვა: „შენი ვართ დავით და შენს მხარეს ვართ, იესეს ძეო! მშვიდობა, მშვიდობა შენ და მშვიდობა შენს შემწეთ, ვინაიდან ღმერთია შენი შემწე!” მიიღო ისინი დავითმა და ლაშქრის მეთაურებად დააყენა.

19 . მენაშესგანაც გადავიდნენ დავითისკენ, როცა ფილისტიმელებთან ერთად მოვიდა საულის წინააღმდეგ საბრძოლველად, თუმცა არ დახმარებიან მათ, რადგან თათბირის შემდეგ, უკან მიაბრუნეს იგი ფილისტიმელმა დიდებულებმა ამ სიტყვებით: „თავისი ბატონის, საულის მხარეზე გადავა ჩვენდა საზიანოდ”.

20 . როცა ციკლაგში დაბრუნდა, მენაშეს ტომიდანაც შეუერთდნენ: ყადნახი, იოზაბადი, იდიყაელი, მიქაელი, იოზაბადი, ელიჰუ და ცილათი - მენაშეს ტომის ათასისთავნი.

21 . ისინი შველოდნენ დავითს ყამალეკელთა ურდოების წინააღმდეგ, რადგან ყველა გმირი, მამაცი და ჯარის სარდალი იყო.

22 . დღითი დღე ემატებოდნენ დავითს და ეხმარებოდნენ, ვიდრე ღვთის დიადი ლაშქარივით არ გაიზარდა მისი ჯარი.

23 . ეს არის რიცხვი საომრად აღკაზმული მეთაურებისა, რომლებიც ხებრონში მივიდნენ დავითთან, რათა უფლის სიტყვისამებრ მისთვის გადაეცათ საულის სამეფო:

24 . იუდას ძენი, ფარ-შუბის მატარებელნი, ექვსიათას რვაასნი, საბრძოლველად იყვნენ გამზადებულნი.

25 . სიმონის ძენი, ვაჟკაცი მეომარნი - შვიდიათას ასი;

26 . ლევის ძეთაგან - ოთხიათას ექვსასი.

27 . იეჰოიადაყი აჰარონის სახლს წინამძღოლობდა და თან სამი ათას შვიდასი მებრძოლი ახლდა;

28 . ვაჟკაც ყმაწვილს, ცადოკს და მამამისის სახლს ოცდაორი მეთაური ჰყავდა.

29 . ბენიამინის ძენი, საულის ძმათაგან, სამი ათასი იყვნენ, მაგრამ მათი უმრავლესობა ჯერ კიდევ საულის სახლს ემხრობოდა.

30 . ეფრემის ძეთაგან - ოციათას რვაასი მამაცი მებრძოლი, სახელგანთქმული კაცები იყვნენ თავ-თავის მამის სახლებში.

31 . მენაშეს ნახევარტომიდან - თვრამეტი ათასი მებრძოლი, რომლებიც სახელდებით გამოიხმეს, რათა დავითის გასამეფებლად მოსულიყვნენ;

32 . ისაქარის ძეთაგან ორასი მეთაური იყო, რომელთაც დრო-ჟამთა განსაზღვრა შეეძლოთ და უწყოდნენ, თუ რა უნდა ექნა ისრაელს. ყველა მათი ძმა მათი დარიგებით მოქმედებდა.

33 . ზებულონის ტომიდან გამოვიდა და საომრად იყო დარაზმული ყოველგვარი საბრძოლო იარაღით შეიარაღებული ორმოცდაათი ათასი მებრძოლი, რათა ერთსულოვნად დახმარებოდნენ დავითს.

34 . ნაფთალის ტომიდან - ათასი მთავარი, რომელთაც თან ფარ-შუბით შეიარაღებული ოცდაჩვიდმეტი ათასი მოლაშქრე ახლდათ.

35 . დანის ტომელთაგან, საომრად იყვნენ დარაზმულნი - ოცდარვაათას ექვსასნი.

36 . აშერის ტომიდან საომრად დარაზმული ორმოცი ათასი გამოვიდა.

37 . იორდანეს გაღმა რეუბენიანთაგან, გადელთა და მენაშეს ნახევარტომისგან, ყოველგვარი საბრძოლო იარაღით აღჭურვილი - ასოცი ათასი მებრძოლი.

38 . ყველანი გამოცდილი მებრძოლნი იყვნენ, საომრად დარაზმულნი; მთელი გულით მოვიდნენ ხებრონს, დავითის გასამეფებლად ისრაელზე. დანარჩენი ისრაელიც ერთსულოვანი იყო დავითის გასამეფებლად.

39 . იყვნენ იქ დავითთან სამი დღე, ჭამდნენ და სვამდნენ, რადგან ყველაფერს ამზადებდნენ მათთვის მათი ძმები.

40 . მათთან ახლომყოფ ისაქარის, ზებულონის და ნაფთალის ტომებიდანაც მოჰქონდათ პური და საჭმელი სახედრებით, აქლემებით, ჯორებითა და ხარებით: საუკეთესო ფქვილისგან გამომცხვარი ლეღვის ნამცხვრები და ჩამიჩის ნამცხვრები, ღვინო და ზეთი, ცხვრები და ხარები, რადგან სიხარული იყო ისრაელში.

1 . ერისმთავარნი იერუსალიმში დამკვიდრდნენ, დანარჩენმა ხალხმა კი წილი ჰყარა, რათა ათიდან ერთი იერუსალიმში, წმიდა ქალაქში დასამკვიდრებლად მოეყვანათ, დანარჩენი ცხრა კი - სხვა ქალაქებში.

2 . და აკურთა ხალხმა ისინი, ვინც საკუთარი სურვილით დასახლდა იერუსალიმში.

3 . აი, ოლქების მთავარნი, რომლებიც იერუსალიმში დასახლდნენ, იუდას ქალაქებში კი, თითოეული თავის ქალაქსა და სამოსახლოზე ცხოვრობდა: ისრაელიანები, მღვდლები და ლევიანნი, სოლომონისა და ტაძრის მსახურთა შთამომავალნი.

4 . დამკვიდრდნენ იერუსალიმში იუდას და ბენიამინის ძეები. იუდას ძეთაგან: ყათაია, ძე ყუზიასი, ზაქარიასი, ამარიასი, შეფატიასი, მაჰალალელისა - ფერეცის ძეთაგან.

5 . და მაყასეია, ძე ბარუქისა, ქოლხოზესი, ხაზაიასი, ყადაიასი, იოიარიბისა, ზაქარიასი, შილონისა.

6 . ფერეცის ძენი, რომლებიც იერუსალიმში მკვიდრობდნენ, ოთხას სამოცდარვა ძალოვანი კაცნი იყვნენ.

7 . ბენიამინის შთამომავალთაგან: სალუ ძე მეშულამისა, იოყედისა, ფედაიასი, კოლაიასი, მაყასეიასი, ითიელისა, ესაიასი.

8 . მის შემდეგ გაბაი და სალაი - ცხრაას ოცდარვა.

9 . და იოელი, ძე ზიქრისა - მათი მეთაური. იუდა სენუას ძე კი ქალაქში მეორე იყო.

10 . მღვდელთაგან: იედაყია იოიარიბის ძე, იაქინი,

11 . სერაია ძე ხილკიასი, მეშულამისა, ცადოკისა, მერაიოთისა, ახიტუბისა, ღვთის სახლის მმართველი.

12 . და მათი ძმები, რომლებიც ტაძრის საქმეს აკეთებდნენ - რვაას ოცდაორი. და ყადაია ძე იეროხამისა, ფელალიასი, ამცისა, ზაქარიასი, ფაშხურისა, მალქიასი

13 . და მისი ძმები, მამისსახლთა თავკაცები - ორას ორმოცდაორი. ყამაშაი ძე ყაზარელისა, ახაზიასი, მეშიმოლეთისა, იმერისა

14 . და მათი ძმები, ძლიერი ვაჟკაცები - ას ოცდარვა, რომელთაც ზაბდიელ ჰაგედოლიმის ძე მეთაურობდა.

15 . ლევიანთაგან - შემაყია, ძე ხაშუბისა, ყაზრიკამისა, ხაშაბიასი, ბუნისა.

16 . ლევიანთა თავკაცები - შაბთაი და იოზაბადი, ღვთის სახლის გარე სამუშაოებზე იყვნენ.

17 . მადლიერების ლოცვის წამომწყები იყო მათანია, ძე მიქასი, ზაბდისა, ასაფის ძისა, მეორე კი ბაკბუკია იყო მის ძმათაგან და ყაბდა შამუაყის ძე, გალალისა და იედუთუნის შთამომავალი.

18 . სულ ორას ორმოცდაოთხი ლევიანი იყო წმიდა ქალაქში.

19 . კარიბჭის მცველნი: ყაკუბი, ტალმონი და მათი ძმები, კარიბჭეთა მცველნი - ას სამოცდათორმეტი.

20 . დანარჩენი ისრაელიანები, მღვდლები და ლევიანნი, იუდას ქალაქებში, თითოეული თავის ქალაქსა და სამოსახლოზე ცხოვრობდა.

21 . ტაძრის მსახურნი ყოფელში მკვიდრობდნენ, რომელთაც ციხა და გიშფა თავკაცობდნენ.

22 . იერუსალიმში ლევიანთა ზედამხედველი იყო ყუზი, ძე ბანისა, ხაშაბიასი, მათანიასი, მიქასი - ტაძარში ღვთისმსახურებისას მგალობლებად დადგენილი ასაფიანებიდან,

23 . ვინაიდან მათზე მეფის საგანგებო ბრძანება გაიცა, რომ ყოველდღიური სარჩო ჰქონოდათ მგალობლებს.

24 . ფეთახია, ძე მეშეზაბელისა, ზერახისა, იუდას ძეთაგან, მეფის მარჯვენა ხელი იყო ყოველ სახალხო საქმეში.

25 . ისინი კი, ვინც იუდას ძეთაგან სოფლად, თავიანთ ველებზე დამკვიდრდნენ, ცხოვრობდნენ კირიათ-არბაყსა და დიბონში, თავ-თავისი ქალაქებით, იეკაბცეელსა და მათ ირგვლივ სოფლებში;

26 . იეშუაში, მოლადაში, ბეთ-ფალეტში,

27 . ხაცარ-შუყალში, ბეერ-შებაყსა და მის შემოგარენში,

28 . ციკლაგში, მექონასა და მის შემოგარენში,

29 . ყენ-რიმონში, ცორყაში, იარმუთში,

30 . ზანოახში, ყადულამსა და მათ სოფლებში, ლაქიშსა და მის ველებზე, ყაზეკასა და მის შემოგარენში. და ბეერ-შებაყიდან ჰინომის ხეობამდე დაბანაკდნენ.

31 . ცხოვრობდნენ ბენიამინის ძენი გებაყიდან დაწყებული, მიქმასსა და ყაიაში, ბეთელსა და მის შემოგარენში,

32 . ყანათოთში, ნობში, ყანანიაში,

33 . ხაცორში, რამაში, გითაიმში,

34 . ხადიდში, ცებოყიმში, ნებალატში,

35 . ლოდში, ონოსა და მშვენიერ ხეობაში.

36 . იუდას ლევიანთაგან ზოგიერთი ბენიამინში დასახლდა.