1 . ეს არგუნა წილისყრამ იუდას ძეთა ტომს, მათი საგვარეულოების მიხედვით: ედომის საზღვართან, ცინის უდაბნო, სამხრეთის კიდემდე.
2 . მისი სამხრეთის საზღვარი ყურედან, მარილოვანი ზღვის კიდიდან სამხრეთისკენ იწყებოდა.
3 . სამხრეთიდან ყაკრაბიმის მაღლობისკენ გადიოდა და ცინამდე გრძელდებოდა, სამხრეთიდან კადეშ-ბარნეაყამდე მაღლდებოდა, ხეცრონზე გადიოდა, მერე კარკაყასკენ უხვევდა და ადარასთან გადიოდა;
4 . ყაცმონის შემდეგ, ეგვიპტის ხევისკენ გადიოდა; იქ კი საზღვარი ზღვასთან სრულდებოდა. ეს იყო მათთვის სამხრეთის საზღვარი.
5 . აღმოსავლეთიდან მარილოვანი ზღვა ესაზღვრებოდა, იორდანეს შესართავამდე. ჩრდილოეთის საზღვარი, ზღვის ყურედან იყო, იორდანეს შესართავიდან.
6 . ადიოდა საზღვარი ბეთ-ხოგლამდე და ბეთ-ყარაბასკენ გადიოდა ჩრდილოეთით რეუბენის ძის, ბოჰანის ქვამდე.
7 . ყაქორის ველიდან დებირას საზღვარს წვდებოდა და ჩრდილოეთით, გილგალისკენ უხვევდა, რომელიც ადუმიმის მაღლობის პირდაპირ იყო, ხევის სამხრეთით; ყენ-შემეშის წყლებისკენ გადადიოდა საზღვარი და ყენ-როგელთან სრულდებოდა.
8 . ბენ-ჰინომის ველის გასწვრივ ადიოდა იგი, იებუსის იგივე იერუსალიმის სამხრეთით, მთის მწვერვალისკენ, რომელიც ჰინომის ჭალის ზემოთაა დასავლეთით, რეფაიმის ველის კიდეზე ჩრდილოეთიდან.
9 . მთის მწვერვალიდან წყაროს წყლებისკენ უხვევდა საზღვარი, ყეფრონის მთის ქალაქებისკენ გრძელდებოდა და ბაყალასკენ, იგივე კირიათ-იეყარიმისკენ მიემართებოდა.
10 . ბაყალადან დასავლეთისკენ, სეყირის მთისკენ უხვევდა საზღვარი და იეყარიმის ანუ ქესალონის მთის ჩრდილო მხარეს გრძელდებოდა, ბეთ-შემეშისკენ ეშვებოდა და თიმნაყისკენ გადადიოდა;
11 . ყეკრონის ჩრდილო მხარისკენ გადიოდა საზღვარი, შოქრონისკენ უხვევდა, ბაყალას მთაზე გადადიოდა და იაბნელამდე აღწევდა, ზღვასთან კი ბოლოვდებოდა.
12 . დასავლეთიდან დიდი ზღვა ესაზღვრებოდა; აი, საზღვარი იუდას ტომისა, მათი საგვარეულოების მიხედვით, ყოველი მხრიდან.
13 . ხალებ იეფუნეს ძეს ნაკვეთი იუდას ძეთა შორის მისცა, როგორც უფალს ჰქონდა ნაბრძანები იეშუასადმი; კერძოდ კირიათ-არბაყი. არბა ყენაკელთა მამაა იგივე ხებრონი.
14 . და განდევნა იქიდან ხალებმა ყენაკის სამი ძე: შეშაი, ახიმანი და თალმაი, ყენაკის შვილები.
15 . იქიდან კი იგი დებირის მკვიდრთა წინააღმდეგ ავიდა; უწინ კირიათ-სეფერი ერქვა დებირს.
16 . თქვა ხალებმა: "ვინც კირიათ-სეფერს მოსრავს და დაიპყრობს, მივცემ ცოლად ყაქსას, ჩემს ასულს.
17 . და დაიპყრო იგი ღოთენიელმა, ხალების ძმის, კენაზის ძემ და მისცა მას ცოლად ყაქსა, თავისი ასული.
18 . წასვლისას ქალმა დაიყოლია ღოთენიელი, რომ მამამისისგან მინდორი მოეთხოვა; თვითონ კი ჩამოხდა სახედრიდან და როცა ხალებმა ჰკითხა: "რა გინდა?”
19 . უპასუხა: "მაკურთხე, და რადგან ნეგები ანუ სამხრეთის მიწა გაქვს მოცემული, ბარემ წყაროებიც მომეცი”. და მანაც მისცა ზემო და ქვემო წყაროები.
20 . ესაა იუდას ტომის ძეთა სამკვიდრებელი მათი საგვარეულოების მიხედვით.
21 . აი, ქალაქები, იუდას ტომის მიწის კიდეზე, ედომის საზღვრის მიმართულებით, სამხრეთით: კაბცეელი, ედერი, იაგური;
22 . კინა, დიმონა, ყადყადა;
23 . კედეში, ხაცორი, ითნანი;
24 . ზიფი, ტელემი, ბაყალოთი;
25 . ხაცორ-ხადათა, კირიოთი, ხეცრონი იგივე ხაცორი;
26 . ამამი, შემაყი, მოლადა;
27 . ხაცორ-გადა, ხეშმონი, ბეთ-ფელეტი;
28 . ხაცორ-შუყალი, ბეერ-შებაყი, ბიზიოთია;
29 . ბაყალა, ყიიმი, ყეცემი;
30 . ელთოლადი, ქესილი, ხორმა;
31 . ციკლაგი, მადმანა, სანსანა;
32 . ლებაოთი, შილხიმი, ყაინი და რიმონი - სულ ოცდაცხრა ქალაქი, თავისი სოფლებით.
33 . დაბლობზე: ეშთაოლი, ცორყა, აშნა;
34 . ზანოახი, ყენ-განიმი, თაფუახი, ჰაყენამი;
35 . იარმუთი, ყადულამი, სოქო, ყაზეკა;
36 . შაყარაიმი, ყადითაიმი, გედერა, გედეროთაიმი - სულ თოთხმეტი ქალაქი, თავისი სოფლებით.
37 . ცენანი, ხადაშა, მიგდალ-გადი;
38 . დილყანი, მიცფე, იოკთეყელი;
39 . ლაქიში, ბაცკათი, ყეგლონი;
40 . ქაბონი, ლახმასი, ქითლიში;
41 . გედეროთი, ბეთ-დაგონი, ნაყამა და მაკედა - თექვსმეტი ქალაქი, თავისი სოფლებით.
42 . ლიბნა, ყეთერი, ყაშანი;
43 . იფთახი, აშნა, ნეციბი;
44 . კეყილა, აქზიბი, მარეშა - ცხრა ქალაქი თავისი სოფლებით.
45 . ყეკრონი, შემოგარენი დაბებითა და სოფლებით.
46 . ყველა ქალაქი ყეკრონიდან ზღვამდე, რომელიც აშდოდის მახლობლად იყო, თავისი სოფლებით:
47 . აშდოდი, შემოგარენი ქალაქებითა და სოფლებით, ღაზა, შემოგარენი ქალაქებითა და სოფლებით ეგვიპტის ხევამდე, რომელსაც დიდი ზღვა ებჯინება.
48 . მთაში: შამირი, იათირი, სოქო;
49 . დანა, კირიათ-სანა, იგივე დებირი;
50 . ყანაბი, ეშთემო, ყანიმი;
51 . გოშენი, ხოლონი და გილო - თერთმეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.
52 . არაბი, რუმა, ეშყანი;
53 . იანუმი, ბეთ-თაფუახი და აფეკა;
54 . ხუმტა, კირიათ-არბაყი, იგივე ხებრონი და ციყორი - ცხრა ქალაქი თავისი სოფლებით.
55 . მაყონი, ქარმელი, ზიფი, იუტა;
56 . იზრეყელი, იოკდეყამი, ზანოახი;
57 . კინი, გიბყა და თიმნა - ათი ქალაქი თავისი სოფლებით.
58 . ხალხული, ბეთ-ცური, გედორი;
59 . მაყარათი, ბეთ-ყანოთი და ელ-თეკონი - ექვსი ქალაქი თავისი სოფლებით;
60 . კირიათ-ბაყალი იგივე კირიათ-იეყარიმი და რაბა - ორი ქალაქი თავისი სოფლებით.
61 . უდაბნოში: ბეთ-ყარაბა, მიდინი, სექაქა;
62 . ნიბშანი, ირმელახი და ყენგედი - ექვსი ქალაქი თავისი სოფლებით.
63 . ვერ შეძლეს იუდას ძეებმა იებუსელთა, იერუსალიმის მკვიდრთა განდევნა და დღემდე მკვიდრობენ იებუსელნი იუდას ძეებთან ერთად იერუსალიმში.
1 . წავიდა რეხაბყამი შექემს, რადგან იქ შეიკრიბა მთელი ისრაელი მის გასამეფებლად.
2 . ეს ამბავი იერობყამ ნებატის ძემ ჯერ კიდევ ეგვიპტეში ყოფნისას გაიგო, სადაც მეფე სოლომონს გაექცა და დარჩა.
3 . გაუგზავნეს მას კაცები და მოიხმეს იგი. მივიდა იერობყამი და ისრაელის მთელი კრებული და უთხრეს რეხაბყამს:
4 . "უღელი დაგვიმძიმა მამაშენმა, ახლა შენ შეგვიმსუბუქე მამაშენის მიერ დაკისრებული რთული სამსახური და მძიმე უღელი, რომ გემსახუროთ”.
5 . უპასუხა რეხაბყამმა: "წადით და სამი დღის შემდეგ კვლავ დაბრუნდით ჩემთან”. წავიდა ხალხი.
6 . ითათბირა მეფე რეხაბყამმა უხუცესებთან, რომლებიც მამამისს, სოლომონს ემსახურებოდნენ, ვიდრე ცოცხალი იყო; ჰკითხა მათ: "რას მირჩევთ, რა ვუპასუხო ამ ხალხს?”
7 . უთხრეს: "თუ ამ ხალხის მსახური გახდები დღეს, დაეთანხმები და კეთილ სიტყვებს ეტყვი, მაშინ სამუდამო მსახურებად გაგიხდებიან”.
8 . მაგრამ ზურგი აქცია უხუცესთა რჩევას, მას რომ ურჩიეს და მასთან ერთად გაზრდილ და მის წინაშე მდგომ ჭაბუკებს დაეკითხა;
9 . ჰკითხა: "რას მირჩევთ, რა ვუპასუხო იმ ხალხს, მამაჩემის მიერ დადებული უღლის შემსუბუქება რომ მთხოვეს?”
10 . უპასუხეს ჭაბუკებმა, რომლებიც მასთან ერთად აღიზარდნენ: "ასე უთხარი ხალხს, რომელმაც გითხრა, შეგვიმსუბუქეო მამაშენის მიერ ჩვენზე დამძიმებული უღელი: მამაჩემის წელზე უფრო მსხვილია-თქო ჩემი ნეკი.
11 . თუ მამაჩემის მიერ დადებული უღელი გემძიმებათ, მე უფრო მეტად დაგიმძიმებთ; მამაჩემი შოლტებით გსჯიდათ, მე კი მორიელებით დაგსჯით”.
12 . მივიდნენ იერობყამი და მთელი ხალხი რეხაბყამთან მესამე დღეს, როგორც უბრძანა მათ მეფემ: დაბრუნდითო ჩემთან მესამე დღეს!
13 . მკაცრად ელაპარაკა ხალხს მეფე; არად ჩააგდო უხუცესთა მიერ მისთვის მიცემული რჩევა.
14 . ჭაბუკთა ამალის რჩევისამებრ უთხრა: "მამაჩემმა ხომ მძიმე უღელი დაგაკისრათ, მე უფრო მეტად დაგიმძიმებთ; მამაჩემი შოლტებით გსჯიდათ, მე კი მორიელებით დაგსჯით”.
15 . არ შეისმინა მეფემ ხალხის თხოვნა, რადგან ასეთი იყო უფლის ნება, რათა აღსრულებულიყო მისი სიტყვა, რომელიც ახია შილონელის მეშვეობით გამოუცხადა იერობყამ ნებატის ძეს უფალმა.
16 . როცა იხილა სრულიად ისრაელმა, რომ არ შეისმინა მეფემ მისი სიტყვა, ასე შეეპასუხა მეფეს: "რა წილი გვაქვს დავითთან? არც მემკვიდრეობა გვაქვს იესეს ძესთან! შენი კარვებისკენ გასწი, ისრაელო! ახლა შენს სახლს შენ თვითონ მიხედე, დავით! და თავის კარვებში გაბრუნდა ისრაელი.
17 . მხოლოდ იუდას ქალაქებში მცხოვრებ ისრაელის ძეებზეღა მეფობდა რეხაბყამი.
18 . გაგზავნა მეფე რეხაბყამმა ჰადორამი ხარკის ასაკრეფად, მაგრამ ქვებით ჩაქოლა იგი მთელმა ისრაელმა და მოკვდა. ისწრაფა მეფე რეხაბყამმა ეტლზე ასვლა და იერუსალიმს გაქცევა.
19 . ასე განუდგა ისრაელი დავითის სახლეულს.
20 . როცა გაიგო სრულიად ისრაელმა, რომ დაბრუნდა იერობყამი, წარგზავნეს, მოუხმეს და გაამეფეს მთელ ისრაელზე. აღარავინ ერთგულებდა დავითის სახლს, გარდა იუდას ტომისა.
21 . მივიდა რეხაბყამი იერუსალიმში, შეკრიბა იუდას მთელი სახლი და ბენიამინის ტომი: ას ოთხმოცი ათასი რჩეული მებრძოლი, ისრაელის სახლთან საბრძოლველად, რათა რეხაბყამ სოლომონის ძისთვის დაებრუნებინათ სამეფო.
22 . მაგრამ ღვთის სიტყვა გამოეცხადა შემაყიას, ღვთისკაცს:
23 . "უთხარი რეხაბყამს, სოლომონის ძეს, იუდას მეფეს, იუდას მთელ სახლს, ბენიამინსა და დანარჩენ ხალხს:
24 . ასე ამბობს უფალი: ნუ გახვალთ და ნუ იბრძოლებთ თქვენს ძმებთან, ისრაელის ძეებთან; თითოეული თავის სახლს დაუბრუნდეს, რადგან ჩემი ნებით მოხდა ეს”. და ისმინეს უფლის სიტყვა და დაბრუნდნენ უკან უფლის სიტყვისამებრ.
25 . ააშენა იერობყამმა შექემი ეფრემის მთაში და იქ დამკვიდრდა; გამოვიდა იქიდან და ააშენა ფენუელი.
26 . გულში ამბობდა იერობყამი: "ისევ დაუბრუნდება სამეფო დავითის სახლს;
27 . თუ იერუსალიმში, უფლის ტაძარში ივლის ეს ხალხი მსხვერპლის შესაწირად, მაშინ ისევ თავისი ბატონის, რეხაბყამისკენ, იუდას მეფისკენ მიიქცევა ხალხის გული, მომკლავენ და დაბრუნდებიან რეხაბყამთან, იუდას მეფესთან”.
28 . ითათბირა მეფემ თავის მრჩევლებთან, ოქროს ორი ხბო გააკეთა და უთხრა თავის ხალხს: "გეყოფათ იერუსალიმში სიარული; აჰა, ისრაელო, შენი ღმერთები, რომლებმაც გამოგიყვანეს ეგვიპტიდან”.
29 . ერთი ბეთელში დადგეს, მეორე დანში.
30 . ცოდვად ექცა ეს ხალხს და დანამდე ადიოდა ხბოს თაყვანსაცემად.
31 . საკერპე ააშენა იერობყამმა მაღლობზე და მღვდლები დანიშნა ყველა ტომიდან, გარდა ლევის ძეებისა.
32 . დღესასწაული დაადგინა იერობყამმა მერვე თვის მეთხუთმეტე დღეს, იმ დღესასწაულის მსგავსად, იუდაში რომ იყო და სამსხვერპლოზეც ავიდა; ასევე მოიქცა ბეთელშიც, რათა ხბოებისთვის შეეწირა, რომლებიც გააკეთა. და მღვდლები დაუდგინა ბეთელში მაღლობებს, რომლებიც აღმართა.
33 . და ავიდა თავის გაკეთებულ სამსხვეპლოზე ბეთელში, მერვე თვის მეთხუთმეტე დღეს, იმ თვეს, რომელიც თვითონ დაუდგინა დღესასწაულად ისრაელის ძეებს და ავიდა სამსხვერპლოზე საკმევად.
1 . ესენი იყვნენ ისრაელის ძენი: რეუბენი, სიმონი, ლევი, იუდა, ისაქარი, ზებულონი,
2 . დანი, იოსები, ბენიამინი, ნაფთალი, გადი და აშერი.
3 . იუდას ძენი: ყერი, ონანი და შელა; სამი შეეძინა მას ქანაანელი შუაყის ასულისგან. ყერი, იუდას პირმშო, ბოროტი იყო უფლის თვალში და მოაკვდინა იგი უფალმა.
4 . და უშვა მას თამარმა, მისმა რძალმა, ფერეცი და ზერახი; სულ ხუთი ძე ჰყავდა იუდას.
5 . ფერეცის ძენი: ხეცრონი და ხამული.
6 . ზერახის ძენი: ზიმრი, ეთანი, ჰემანი, ქალქოლი და დარა - სულ ხუთნი.
7 . ქარმის ძე - ყაქარი, რომელმაც აღთქმა დაარღვია და განსაცდელში ჩააგდო ისრაელი.
8 . ეთანის ძე - ყაზარია.
9 . ხეცრონის ძენი, რომლებიც შეეძინათ: იერახმეელი, რამი და ქელუბაი.
10 . რამმა შვა ამინადაბი; ამინადაბმა შვა ნახშონი, იუდას ძეთა წინამძღოლი.
11 . ნახშონმა შვა სალმა და სალმამ შვა ბოყაზი.
12 . ბოყაზმა შვა ყობედი, ყობედმა შვა იესე,
13 . იესემ შვა თავისი პირმშო ელიაბი და მეორე - აბინადაბი, მესამე - შიმყა,
14 . მეოთხე - ნეთანელი, მეხუთე - რადაი,
15 . მეექვსე - ოცემი, მეშვიდე - დავითი.
16 . მათი დები იყვნენ: ცერუია და აბიგაილი. ცერუიას ძენი: აბიშაი, იოაბი და ყასაელი - სამნი.
17 . აბიგაილმა შვა ყამასა. ყამასას მამა იყო ისმაელიანი იეთერი.
18 . ხალებმა, ხეცრონის ძემ, შვა თავისი ცოლებისგან, ყაზუბასაგან და იერიყოთისგან. აი, მისი ძენი: იეშერი, შობაბი და არდონი.
19 . მოკვდა ყაზუბა და შეირთო ხალებმა ეფრათი, რომელმაც უშვა ხური.
20 . ხურმა შვა ური და ურმა შვა ბეცალელი.
21 . ამის შემდეგ, სამოცი წლის იყო ხეცრონი, როცა მაქირის (გილყადის მამის) ასულთან შევიდა და ცოლად შეირთო; უშვა მან სეგუბი.
22 . სეგუბმა შვა იაირი, რომელსაც ოცდასამი ქალაქი ეკუთვნოდა გილყადის ქვეყანაში.
23 . აიღეს მათგან გეშურმა და არამმა იარის სოფლები, კენათი და მისი შემოგარენი - სამოცი ქალაქი. ყველა ესენი მაქირის, გილყადის მამის ძენი იყვნენ.
24 . მას შემდეგ, რაც ხეცრონი ხალების ეფრათში მოკვდა, შვა აბიამ, მისმა ცოლმა აშხური, თეკოაყის მამა.
25 . იერახმეელის, ხეცრონის პირმშოს ძენი იყვნენ: პირმშო რამი, ბუნა, ორენი, ოცემი და ახია.
26 . სხვა ცოლიც ჰყავდა იერახმეელს, სახელად ყათარა; ის იყო ონამის დედა.
27 . იერახმეელის პირმშოს, რამას ძენი იყვნენ: მაყაცი, იამანი და ყეკერი.
28 . ონამის ძენი იყვნენ: შამაი და იდაყი. შამაის ძენი - ნადაბი და აბიშური.
29 . აბიშურის ცოლს აბიგაილი ერქვა, რომელმაც ახბანი და მოლიდი უშვა მას.
30 . ნადაბის ძეები იყვნენ სელედი და აფაიმი; ისე მოკვდა სელედი, შვილები არ ჰყოლია.
31 . აფაიმის ძე - იშყი, იშყის ძე - შეშანი, შეშანის ძე კი - ახლაი.
32 . შამაის ძმის, იდაყის ძენი: ახი, შამი, იეთერი და იონათანი. ისე მოკვდა იეთერი, რომ შვილები არ ჰყოლია.
33 . იონათანის ძენი იყვნენ ფელეთი და ზაზა. ესენი იერახმეელის ძენი იყვნენ.
34 . ძეები არ ჰყოლია შეშანს, მხოლოდ ასულები. ეგვიპტელი მონა ჰყავდა შეშანს, სახელად იარხაყი.
35 . მისცა შეშანმა თავის მონას, იარჰას, ცოლად თავისი ასული და უშვა მან ყათაი.
36 . ყათაიმ შვა ნათანი, ნათანმა შვა ზაბადი,
37 . ზაბადმა შვა ეფლალი, ეფლალმა შვა ყობედი,
38 . ყობედმა შვა იეჰუ, იეჰუმ შვა ყაზარია,
39 . ყაზარიამ შვა ხალეცი, ხალეცმა შვა ელყასა,
40 . ელყასამ შვა სისმაი, სისმაიმ შვა შალუმი,
41 . შალუმმა შვა იეკამეა, იეკამეამ შვა ელიშამაყი.
42 . იერახმეელის ძმის, ხალების ძე იყო: მისი პირმშო მეშაყი, ზიფის მამა; ხოლო მარეშა - ხებრონის მამა.
43 . ხებრონის ძენი: კორახი, თაფუახი, რეკემი და შემაყი.
44 . შემაყმა შვა რახამი, იორკეყამის მამა; რახამმა შვა შამაი.
45 . შამაის ძე იყო მაყონი, მაყონი ბეთცურის მამა გახდა.
46 . ყეიფას, ხალების ხარჭას, ეყოლა ხარანი, მოცა და გაზეზი. ხარანმა შვა გაზეზი.
47 . იაჰედაის ძენი: რეგემი, იოთამი, გეშანი, ფელეტი, ყეიფა და შაყაფი.
48 . ხალების ხარჭამ, მაყაქამ, შვა შებერი და თირხანა.
49 . მანვე შვა შაყაფი, მადმანას მამა, შევა - მახბენას და გიბყას მამა და აქსახი - ხალების ასული.
50 . ესენი იყვნენ ხალების ძენი: ხური, ეფრათის პირმშო და შობალი, კირიათ-იეყარიმის მამა;
51 . სალმა, ბეთ-ლეხემის მამა, ხარეფი, ბეთ-გადერის მამა.
52 . შობალის, კირიათ-იეყარიმის მამის, შთამომავალნი იყვნენ: ჰარო, ჰაცი, მენუჰოტი.
53 . კირიათ-იეყარიმის საგვარეულოებია: ითრელნი, ფუთელნი და შუმათელნი. ამათგან გამოვიდნენ ცორათელნი და ეშთაოლელნი.
54 . სალმას ძენი: ბეთ-ლეხემი და ნეტოფელი, ყატროთ ბეთ-იოაბი, ჰაცი, მანუჰოტი და ცარყელნი.
55 . იაყბეცში მცხოვრები მწერლების საგვარეულონი: თირყათელნი, შიმყათელნი, სუქათელნი. ესენი იყვნენ კინიმელნი, ხამათის, ბეთ-რეხაბის მამის შთამომავალნი.
1 . ესენი იყვნენ დავითის ძენი, რომლებიც შვა მან ხებრონში: პირმშო ყამნონი, იზრეყელელი ახინოყამისგან; მეორე - დანიელი, ქარმელელი აბიგაილისგან;
2 . მესამე - აბესალომი, გეშურის მეფე თალმაის ასულის, მაყაქას ვაჟი; მეოთხე - ადონია, ხაგითის ვაჟი;
3 . მეხუთე - შეფატია აბიტალისგან; მეექვსე - ითრაყამი ყეგლასგან, თავისი ცოლისგან.
4 . ეს ექვსნი შეეძინენ ხებრონში. იმეფა იქ შვიდ წელსა და ექვს თვეს, ოცდაცამეტი წელი კი იერუსალიმში იმეფა.
5 . ესენი შეეძინენ იერუსალიმში: შიმყა, შობაბი, ნათანი და სოლომონი - ოთხნი, ბათ-შუაყისგან, ყამიელის ასულისგან.
6 . იბხარი, ელიშამაყი, ელიფალეტი,
7 . ნოგა, ნეფეგი, იაფიაყი,
8 . ელიშამაყი, ელიადაყი და ელიფალეტი - ცხრანი.
9 . ყველა ესენი დავითის ძენი არიან, ხარჭების ძეთა გარდა და თამარი, მათი და.
10 . სოლომონის ძე რეხაბყამი, მისი ძე აბია, მისი ძე ასა და მისი ძე იოშაფატი,
11 . მისი ძე იორამი, მისი ძე ახაზიაჰუ, მისი ძე იოაში და მისი ძე ამაციაჰუ,
12 . მისი ძე ყაზარია, მისი ძე იოთამი,
13 . მისი ძე ახაზი, მისი ძე ჰიზკიაჰუ, მისი ძე მენაშე,
14 . მისი ძე ამონი და მისი ძე იოშია.
15 . იოშიას ძენი: პირმშო - იოხანანი, მეორე - იეჰოიაკიმი, მესამე - ციდკიაჰუ, მეოთხე - შალუმი.
16 . იეჰოიაკიმის ძენი: მისი ძე იექონია, მისი ძე ციდკიაჰუ.
17 . იექონიას ძენი: ასირი, მისი ძე შეალთიელი,
18 . მალქირამი, ფედაია, შენაცარი, იეკამი, ჰოშემაყი და ნედაბია;
19 . ფედაიას ძენი: ზერუბაბელი და შიმყი; ზერუბაბელის ძენი: მეშულამი, ხანანია და მათი და შელომითი;
20 . ხაშუბა, ოჰელი, ბერექია, ხასადია და იუშაბ-ხესედი - ხუთნი.
21 . ხანანიას ძენი: ფელატია და ესაია, რეფაიას ძენი, არნანის ძენი, ყობადიას ძენი, შექანიას ძენი;
22 . შექანიას ძე შემაყია; შემაყიას ძენი: ხატუში, იგეალი, ბარიახი, ნეყარია და შაფატი - ექვსნი.
23 . ნეყარიას ძენი: ელიოყენაი, ხიზკია, ყაზრიკამი, - სამნი.
24 . ელიოყენაის ძენი: ჰოდავიაჰუ და ელიაშიბი, ფელაია, ყაკუბი, იოხანანი, დელაია და ყანანი - შვიდნი.
1 . ძენი რეუბენისა, ისრაელის პირმშოსი; პირმშო იყო იგი, მაგრამ შებილწა თავისი მამის სარეცელი და მისი პირმშოობა ისრაელის ძის, იოსების ძეთ გადაეცა, ამიტომ პირმშოდ ვეღარ ჩაიწერებოდნენ.
2 . გაძლიერდა იუდა თავის ძმათა შორის და წინამძღვარიც მისგან იყო; პირმშოობა კი იოსებმა მიიღო.
3 . რეუბენის, ისრაელის პირმშოს ძენი: ხანოხი, ფალუ, ხეცრონი და ქარმი.
4 . იოელის ძენი: შემაყია, მისი ძე გოგი, მისი ძე შიმყი,
5 . მისი ძე მიქა, მისი ძე რეაია, მისი ძე ბაყალი,
6 . მისი ძე ბეერა, რომელიც ტყვედ წაიყვანა აშურის მეფემ, თიგლათ-ფილესერმა, ის იყო რეუბენის ძეთა წინამძღოლი.
7 . მისი ძმები, მათი საგვარეულოებისა და მისი საგვარტომო ნუსხის მიხედვით იყვნენ: მთავარი იეყიელი, ზაქარია,
8 . და ბელაყი, ყაზაზის ძე, შემაყის ძე, იოელის ძე. იგი ყაროყერში ცხოვრობდა, ნებომდე და ბაყალ-მეყონამდე.
9 . აღმოსავლეთით დასახლდა, მდინარე ევფრატიდან მოყოლებული უდაბნოს პირამდე, რადგან გაუმრავლდათ საქონელი გილყადის ქვეყანაში.
10 . ეომებოდნენ აგარელებს საულის დღეებში და დაეცნენ კიდეც მათი ხელით. და დაისაკუთრეს მათი კარვები, გილყადის მთელ აღმოსავლეთ მხარეში.
11 . გადის ძენი მათ მეზობლად ცხოვრობდნენ ბაშანის ქვეყანაში - სალქამდე:
12 . მთავარი იოელი, მეორე შაფამი, შემდეგ იაყნაი და შაფატი ბაშანში ცხოვრობდნენ.
13 . მათი ძმები, თავ-თავისი მამების სახლეულებით: მიქაელი, მეშულამი, შებაყი, იორაი, იაქყანი, ზიაყი, ყებერი და შიბყა.
14 . ესენი არიან ძენი აბიხაილისა, ხურის ძისა, იაროახაის ძისა, გილყადის ძისა, მიქაელის ძისა, იეშიშაის ძისა, იახდოს ძისა და ბუზის ძისა;
15 . ახი, ყაბდიელის ძე, გუნის ძე, მათი მამისსახლის თავკაცი.
16 . ცხოვრობდნენ გილყადში, ბაშანსა და მის ქალაქებში, ასევე შარონის მთელ საძოვრებზე, მთელ მის საზღვრებში.
17 . ყველანი აღირიცხნენ იუდას მეფის, იოთამისა და ისრაელის მეფის, იერობყამის დღეებში.
18 . რეუბენის ძენი, გადელები და მენაშეს ნახევარი ტომი მამაცი კაცები იყვნენ, ფარ-შუბის ამღებნი, მშვილდოსანნი, ომებში დახელოვნებულნი. მათგან რიცხვით ორმოცდაოთხიათას შვიდას სამოცი გადიოდა საომრად.
19 . ეომებოდნენ აგარელებს, იეტურს, ნაფიშს და ნოდაბს.
20 . მიეხმარნენ ბრძოლაში და ხელში ჩაუვარდათ აგარელები და ყველაფერი, რაც გააჩნდათ. ეს იმიტომ, რომ ბრძოლაში ღმერთს მოუხმეს და მანაც უსმინა, რაკი მიენდნენ მას.
21 . წამოასხეს მათი საქონელი: ორმოცდაათიათასი აქლემი, ორასორმოცდაათი ათასი ცხვარი, ორი ათასი სახედარი და ასი ათასი ტყვე,
22 . მრავალი მოკლული დაეცა, რადგან ღმერთისგან იყო ეს ომი. და დასახლდნენ ისინი მათ ადგილზე, სანამ გადაასახლებდნენ ტყვეობაში.
23 . მენაშეს ძეთა ნახევარი ტომიც დამკვიდრდა იმ ქვეყანაში, ბაშანიდან მოყოლებული ბაყალ-ხერმონამდე, სენირამდე და ხერმონის მთამდე. მრავალრიცხოვანნი იყვნენ ისინი.
24 . ესენი იყვნენ მათი მამისსახლთა თავკაცები: ყეფერი, იშყი, ელიელი, ყაზრიელი, იერემია, ჰოდავია, იახდიელი - მამაცი ვაჟკაცები, მამისსახლთა სახელოვანი თავკაცები.
25 . უღალატეს თავისი მამების ღმერთს და იმრუშეს იმ ქვეყნის ხალხთა ღმერთების კვალობაზე, ღმერთმა რომ მოსპო მათგან.
26 . მაშინ აღძრა ისრაელის ღმერთმა ფულის, აშურის მეფის სული და აშურის მეფის თიგლათ-ფილესერის სული და გადაასახლა რეუბენიანნი, გადელნი და მენაშეს ნახევარი ტომი და მიიყვანა ისინი ხელახში, ხაბორსა და ჰარაში, მდინარე გოზანთან, ამ დღემდე.
27 . ლევის ძენი: გერშონი, კეჰათი და მერარი.
28 . კეჰათის ძენი: ყამრამი, იცჰარი, ხებრონი და ყუზიელი.
29 . ყამრამის ძენი: აჰარონი, მოსე და მირიამი; აჰარონის ძენი: ნადაბი, აბიჰუ, ელეაზარი და ითამარი.
30 . ელეაზარმა შვა ფინხასი, ფინხასმა შვა აბიშუაყი.
31 . აბიშუაყმა შვა ბუკი და ბუკიმ შვა ყუზი,
32 . ყუზიმ შვა ზერახია, ზერახიამ შვა მერაიოთი,
33 . მერაიოთმა შვა ამარია, ამარიამ შვა ახიტუბი,
34 . ახიტუბმა შვა ცადოკი და ცადოკმა შვა ახიმაყაცი,
35 . ახიმაყაცმა შვა ყაზარია, ყაზარიამ შვა იოხანანი,
36 . იოხანანმა შვა ყაზარია, - ეს იმ ტაძრის მღვდელი იყო, რომელიც სოლომონმა ააშენა იერუსალიმში.
37 . ყაზარიამ შვა ამარია და ამარიამ შვა ახიტუბი,
38 . ახიტუბმა შვა ცადოკი, ცადოკმა შვა შალუმი,
39 . შალუმმა შვა ხილკია და ხილკიამ შვა ყაზარია,
40 . ყაზარიამ შვა სერაია და სერაიამ შვა იეჰოცადაკი.
41 . გადასახლებულ იქნა იეჰოცადაკი, როცა უფალმა ტყვედ წაასხა იუდა და იერუსალიმი ნაბუქოდონოსორის ხელით.
1 . აღნუსხეს მთელი ისრაელი და ჩაწერეს ისრაელის მეფეთა წიგნში. იუდაელები კი ბაბილონს გაასახლეს, მათი ორგულობის გამო.
2 . პირველი მკვიდრნი, თავიანთ სამფლობელოებსა და ქალაქებში რომ ცხოვრობდნენ, იყვნენ - ისრაელიანები, მღვდლები, ლევიანები და ტაძრის მსახურებისთვის მიძღვნილნი ანუ ნეთინელნი.
3 . იერუსალიმში ცხოვრობდნენ იუდას, ბენიამინის, ეფრემისა და მენაშეს ძეთაგან:
4 . ყუთაი, ყამიჰუდის ძე, ყომრის ძე, იმრის ძე, ბანის ძე, ფერეცის - იუდას ძის, ძეთაგან.
5 . შილონელთაგან - პირმშო ყასაია და მისი ძენი.
6 . ზერახის ძეთაგან: იეყუელი და მისი ძმები, ექვსას ოთხმოცდაათნი.
7 . ბენიამინის ძეთაგან: სალუ, მეშულამის ძე, ჰოდავიას ძე, ჰასენუას ძე;
8 . იბნეია, იეროხამის ძე, ელა, ყუზის ძე, მიხრის ძე, მეშულამი, შეფატიას ძე, რეღუელის ძე, იბნიას ძე.
9 . მათი ძმები თავ-თავისი გვარ-ტომების მიხედვით ცხრაას ორმოცდათექვსმეტნი იყვნენ. ყველანი გვარის თავკაცები იყვნენ მამისსახლში.
10 . მღვდელთაგან იყვნენ: იედაყია, იეჰოიარიბი და იაქინი,
11 . ყაზარია, ხილკიას ძე, მეშულამის ძე, ცადოკის ძე, მერაიოთის ძე და ახიტუბის ძე, ღვთის სახლის მთავარი;
12 . ყადაია, იეროხამის ძე, ფაშხურის ძე, მალქიას ძე და მაყასაი ყადიელის ძე, იახზერას ძე, მეშულამის ძე, მეშილემითის ძე, იმერის ძე,
13 . მათი ძმები, მამისსახლთა თავკაცები, ღვთის სახლის სამსახურში ნაცადი ათას შვიდას სამოცი კაცი.
14 . ლევიანთაგან: შემაყია ხაშუბის ძე, ყაზრიკამის ძე, ხაშაბიას ძე, მერარის ძეთაგან.
15 . ბაკბარი, ხერეში, გალალი, მათანია, მიქას ძე, ზიქრის ძე, ასაფის ძე.
16 . ყობადია, შემაყიას ძე, გალალის ძე, იედუთუნის ძე და ბერექია, ასას ძე, ელკანას ძე, ნეტოფათელთა სოფლებში მცხოვრებნი.
17 . კარიბჭის მცველნი: შალუმი, ყაკუბი, ტალმონი, ახიმანი და მათი ძმები; შალუმი მთავარი იყო.
18 . დღემდე ისინი დგანან მეფის კარიბჭეში, აღმოსავლეთით, ისევე როგორც ლევიანთა ბანაკის კარისმცველნი.
19 . შალუმი, კორეს ძე, ებიასაფის ძე, კორახის ძე და მისი ძმები. კორახელთა მამისსახლიდან მსახურებდნენ და კარვის ზღურბლებს იცავდნენ, ხოლო მათი მამები უფლის ბანაკის შესასვლელს დარაჯობდნენ.
20 . ფინხას ელეაზარის ძე უწინ მათი მმართველი იყო და უფალი იყო მასთან.
21 . ზაქარია მეშელემიას ძე სადღესასწაულო კარვის კარის მცველი იყო.
22 . სულ ორას თორმეტი კაცი შეირჩა ზღურბლების მცველებად; ისინი საგვარტომო ნუსხაში თავ-თავისი სოფლების მიხედვით არიან ჩაწერილნი. დავითმა და სამუელ მხედველმა დანიშნეს ისინი მათი ერთგულების გამო.
23 . თავის ძეებთან ერთად იდგნენ უფლის სახლისა და კარვის კარიბჭის სადარაჯოდ.
24 . ოთხივე მხრიდან იდგნენ კარისმცველები: აღმოსავლეთით, დასავლეთით, ჩრდილოეთით და სამხრეთით.
25 . მათი ძმები თავიანთ სოფლებში ცხოვრობდნენ, რათა დრო და დრო, შვიდი დღით მისულიყვნენ მათთან.
26 . რადგან კარიბჭის მცველთა ის ოთხი მთავარი, რომლებიც ლევიანები იყვნენ, მუდამ ოთახებსა და ღვთის სახლის საგანძურებს მეთვალყურეობდნენ.
27 . ისინი ღვთის სახლის გარშემო ბანაკობდნენ მთელ ღამეს, ვინაიდან მათ ებარათ დაცვა და ყოველ დილით კარიბჭის გაღება.
28 . ერთ მათგანს სამსახურებელი ჭურჭელი ებარა, ვინაიდან თვლით შეჰქონდათ და თვლით გაჰქონდათ.
29 . ზოგიერთ მათგანს, წმიდა ნივთები ებარა, საწმიდრის ყველა ჭურჭელი, წმიდა პურის ფქვილი, ღვინო, ზეთი, საკმეველი და სურნელებანი.
30 . ზოგიერთი მღვდლის ძენი კი სურნელებათა შემზავებლები იყვნენ.
31 . მათითიას, ლევიანთაგან ერთ-ერთს, შალუმ კორახელის პირმშოს, პურეულის ცხობის საქმე მიენდო.
32 . ზოგიერთ მათ ძმას კეჰათიანთაგან, წინადაგების პური ჩააბარეს, რათა მოემზადებინათ შაბათობით.
33 . ესენი არიან მგალობლები, ლევიანთა მამისსახლების თავკაცნი, რომლებიც გათავისუფლებულნი იყვნენ ტაძრის ოთახებში საქმიანობისგან, რადგან დღე და ღამე გალობის საქმით იყვნენ დაკავებულნი.
34 . ესენი არიან ლევიანების მამისსახლთა თავკაცნი, თავ-თავისი გვარ-ტომის მთავარნი. იერუსალიმში ცხოვრობდნენ ისინი.
35 . გაბაონში ცხოვრობდნენ: გაბაონის მამა იეყიელი. სახელად მაყაქა ერქვა მის ცოლს.
36 . მისი ძენი: პირმშო ყაბდონი, მის შემდეგ ცური, კიში, ბაყალი, ნერი, ნადაბი,
37 . გედორი, ახიო, ზაქარია და მიკლოთი.
38 . მიკლოთმა შვა შიმამი. ისინი თავიანთი ძმების პირისპირ ცხოვრობდნენ იერუსალიმში.
39 . ნერმა შვა კიში, კიშმა შვა საული, საულმა შვა იონათანი, მალქი-შუაყი, აბინადაბი და ეშბაყალი.
40 . იონათანის ძე იყო მერიბ-ბაყალი, მერიბ-ბაყალმა შვა მიქა.
41 . მიქას ძენი: ფითონი, მელექი, თახრეაყი და ახაზი.
42 . ახაზმა შვა იაყრა, იაყრამ შვა ყალემეთი, ყაზმავეთი და ზიმრი; ზიმრიმ შვა მოცა;
43 . მოცამ შვა ბინყა; მისი ძე რეფაია, მისი ძე ელყასა, მისი ძე აცელი;
44 . აცელს ექვსი ძე ჰყავდა. მათი სახელებია: ყაზრიკამი, ბოქრუ, იშმაყელი, შეყარია, ყობადია და ხანანი; ესენი იყვნენ აცელის ძენი.
1 . აჰა, ესენი მივიდნენ დავითთან ციკლაგში, როცა ის ჯერ კიდევ ემალებოდა საულ კიშის ძეს. ძლევამოსილი ვაჟკაცები იყვნენ და ბრძოლაში ეხმარებოდნენ დავითს.
2 . მშვილდითა და შურდულით შეიარაღებულნი, ორივე ხელით ქვისა და ისრის მტყორცნელნი, საულის მოძმენი, ბენიამინისგან.
3 . მეთაურობდნენ ახიყეზირი და იოაში, გიბყათელი შემაყას ძენი; იეზიელი და ფელეტი, ყაზმავეთის ძენი; ბერაქა და იეჰუ ყანათოთელი,
4 . იშმაყია გაბაონელი, ძლევამოსილი ოცდაათთაგანი და ოცდაათის მეთაური. იერემია, იახაზიელი, იოხანანი და გედერათელი იოზაბადი;
5 . ელყუზაი, იერიმოთი, ბეყალია, შემარიაჰუ და ხარუფელი შეფატია;
6 . ელკანა, იშიაჰუ, ყაზარელი იოყეზერი და იაშაბყამი - კორახიანები;
7 . იოყელა და ზებადია, გედორელი იეროხამის ძენი.
8 . გადელთაგან, ფარებითა და შუბებით შეიარაღებული ბრძოლისთვის გაწვრთნილი ვაჟკაცი მეომრები გადავიდნენ დავითის მხარეს უდაბნოს სიმაგრეში. სახეებით ლომის მსგავსნი და მთის ქურციკივით სწრაფნი.
9 . ყეზერი - მეთაური, მეორე - ყობადია, მესამე - ელიაბი;
10 . მეოთხე - მიშმანა, მეხუთე - იერემია.
11 . მეექვსე - ყათაი, მეშვიდე - ელიელი.
12 . მერვე - იოხანანი, მეცხრე - ელზაბადი.
13 . მეათე - იერემიაჰუ, მეთერთმეტე - მაქბანაი.
14 . ესენი გადის ძეთაგან იყვნენ, ლაშქრის მეთაურნი; ყველაზე სუსტი ასს გაუტოლდებოდა, ყველაზე ძლიერი კი - ათასს.
15 . სწორედ მათ გადალახეს იორდანე პირველ თვეში, როდესაც ნაპირებიდან გადმოდის მდინარე და გააქციეს იქაური მკვიდრნი, როგორც აღმოსავლეთით, ისე დასავლეთით.
16 . და მივიდნენ სიმაგრეში დავითთან ბენიამინისა და იუდას ძენი.
17 . გამოვიდა დავითი მათთან შესახვედრად და უთხრა: „თუ მშვიდობით მოხვედით ჩემთან, მზად ვარ გავერთიანდეთ, მაგრამ თუ საღალატოდ მოხვედით, აჰა სუფთაა ჩემი ხელები, დაე, ჩვენი მამების ღმერთმა დაინახოს ეს და განსაჯოს”.
18 . მაშინ სულმა მოიცვა ყამასა, ოცდაათმეთაური და თქვა: „შენი ვართ დავით და შენს მხარეს ვართ, იესეს ძეო! მშვიდობა, მშვიდობა შენ და მშვიდობა შენს შემწეთ, ვინაიდან ღმერთია შენი შემწე!” მიიღო ისინი დავითმა და ლაშქრის მეთაურებად დააყენა.
19 . მენაშესგანაც გადავიდნენ დავითისკენ, როცა ფილისტიმელებთან ერთად მოვიდა საულის წინააღმდეგ საბრძოლველად, თუმცა არ დახმარებიან მათ, რადგან თათბირის შემდეგ, უკან მიაბრუნეს იგი ფილისტიმელმა დიდებულებმა ამ სიტყვებით: „თავისი ბატონის, საულის მხარეზე გადავა ჩვენდა საზიანოდ”.
20 . როცა ციკლაგში დაბრუნდა, მენაშეს ტომიდანაც შეუერთდნენ: ყადნახი, იოზაბადი, იდიყაელი, მიქაელი, იოზაბადი, ელიჰუ და ცილათი - მენაშეს ტომის ათასისთავნი.
21 . ისინი შველოდნენ დავითს ყამალეკელთა ურდოების წინააღმდეგ, რადგან ყველა გმირი, მამაცი და ჯარის სარდალი იყო.
22 . დღითი დღე ემატებოდნენ დავითს და ეხმარებოდნენ, ვიდრე ღვთის დიადი ლაშქარივით არ გაიზარდა მისი ჯარი.
23 . ეს არის რიცხვი საომრად აღკაზმული მეთაურებისა, რომლებიც ხებრონში მივიდნენ დავითთან, რათა უფლის სიტყვისამებრ მისთვის გადაეცათ საულის სამეფო:
24 . იუდას ძენი, ფარ-შუბის მატარებელნი, ექვსიათას რვაასნი, საბრძოლველად იყვნენ გამზადებულნი.
25 . სიმონის ძენი, ვაჟკაცი მეომარნი - შვიდიათას ასი;
26 . ლევის ძეთაგან - ოთხიათას ექვსასი.
27 . იეჰოიადაყი აჰარონის სახლს წინამძღოლობდა და თან სამი ათას შვიდასი მებრძოლი ახლდა;
28 . ვაჟკაც ყმაწვილს, ცადოკს და მამამისის სახლს ოცდაორი მეთაური ჰყავდა.
29 . ბენიამინის ძენი, საულის ძმათაგან, სამი ათასი იყვნენ, მაგრამ მათი უმრავლესობა ჯერ კიდევ საულის სახლს ემხრობოდა.
30 . ეფრემის ძეთაგან - ოციათას რვაასი მამაცი მებრძოლი, სახელგანთქმული კაცები იყვნენ თავ-თავის მამის სახლებში.
31 . მენაშეს ნახევარტომიდან - თვრამეტი ათასი მებრძოლი, რომლებიც სახელდებით გამოიხმეს, რათა დავითის გასამეფებლად მოსულიყვნენ;
32 . ისაქარის ძეთაგან ორასი მეთაური იყო, რომელთაც დრო-ჟამთა განსაზღვრა შეეძლოთ და უწყოდნენ, თუ რა უნდა ექნა ისრაელს. ყველა მათი ძმა მათი დარიგებით მოქმედებდა.
33 . ზებულონის ტომიდან გამოვიდა და საომრად იყო დარაზმული ყოველგვარი საბრძოლო იარაღით შეიარაღებული ორმოცდაათი ათასი მებრძოლი, რათა ერთსულოვნად დახმარებოდნენ დავითს.
34 . ნაფთალის ტომიდან - ათასი მთავარი, რომელთაც თან ფარ-შუბით შეიარაღებული ოცდაჩვიდმეტი ათასი მოლაშქრე ახლდათ.
35 . დანის ტომელთაგან, საომრად იყვნენ დარაზმულნი - ოცდარვაათას ექვსასნი.
36 . აშერის ტომიდან საომრად დარაზმული ორმოცი ათასი გამოვიდა.
37 . იორდანეს გაღმა რეუბენიანთაგან, გადელთა და მენაშეს ნახევარტომისგან, ყოველგვარი საბრძოლო იარაღით აღჭურვილი - ასოცი ათასი მებრძოლი.
38 . ყველანი გამოცდილი მებრძოლნი იყვნენ, საომრად დარაზმულნი; მთელი გულით მოვიდნენ ხებრონს, დავითის გასამეფებლად ისრაელზე. დანარჩენი ისრაელიც ერთსულოვანი იყო დავითის გასამეფებლად.
39 . იყვნენ იქ დავითთან სამი დღე, ჭამდნენ და სვამდნენ, რადგან ყველაფერს ამზადებდნენ მათთვის მათი ძმები.
40 . მათთან ახლომყოფ ისაქარის, ზებულონის და ნაფთალის ტომებიდანაც მოჰქონდათ პური და საჭმელი სახედრებით, აქლემებით, ჯორებითა და ხარებით: საუკეთესო ფქვილისგან გამომცხვარი ლეღვის ნამცხვრები და ჩამიჩის ნამცხვრები, ღვინო და ზეთი, ცხვრები და ხარები, რადგან სიხარული იყო ისრაელში.
1 . და აიშენა დავითმა სახლები დავითის ქალაქში. ადგილი გაუმზადა ღვთის კიდობანს და კარავი გაუშალა.
2 . მაშინ თქვა დავითმა: „ლევიანთა გარდა არავინ ატაროს კიდობანი, რადგან ისინი ამოირჩია უფალმა ღვთის კიდობნის სატარებლად და მის მსახურებად უკუნისამდე”.
3 . შეკრიბა დავითმა მთელი ისრაელი იერუსალიმში, რომ უფლის კიდობანი იმ ადგილზე მიეტანათ, რომელიც მისთვის იყო გამზადებული.
4 . შეკრიბა დავითმა აჰარონის ძენი და ლევიანები:
5 . კეჰათის ძეთაგან: მთავარი ურიელი და მისი მოძმენი - ას ოცი კაცი;
6 . მერარის ძეთაგან: მთავარი ყასაია და მისი მოძმენი - ორას ოცი კაცი;
7 . გერშომის ძეთაგან: მთავარი იოელი და მისი მოძმენი - ას ოცდაათი კაცი;
8 . ელიცაფანის ძეთაგან: მთავარი შემაყია და მისი მოძმენი - ორასი კაცი;
9 . ხებრონის ძეთაგან: მთავარი ელიელი და მისი მოძმენი - ოთხმოცი კაცი;
10 . ყუზიელის ძეთაგან: მთავარი ყამინადაბი და მისი მოძმენი - ას თორმეტი კაცი.
11 . მოუხმო დავითმა მღვდლებს - ცადოკს, აბიათარსა და ლევიანებს: ურიელს, ყასაიას, იოელს, შემაყიას, ელიელსა და ყამინადაბს.
12 . უთხრა: „თქვენა ხართ ლევიანების მამისსახლთა თავკაცები. განიწმიდენით თქვენ და თქვენი მოძმენი, რათა შეძლოთ უფლის, ისრაელის ღმერთის კიდობნის იმ ადგილზე მიტანა, მე რომ მოვუმზადე მას.
13 . რაკი ასე არ მოიქეცით უწინ, ღმერთი გამოვიდა ჩვენს წინააღმდეგ, რადგან წესისამებრ არ დავეკითხეთ მას”.
14 . განიწმინდნენ მღვდლები და ლევიანნი უფლის, ისრაელის ღმერთის კიდობნის წამოსაღებად.
15 . ასწიეს ლევიანებმა ღვთის კიდობანი და, როგორც ჰქონდა მოსეს ნაბრძანები უფლის სიტყვისამებრ, კეტებით შეიდგეს მხრებზე.
16 . უთხრა დავითმა ლევიანთა მთავრებს, რომ თავიანთი ძმები დაეყენებინათ მგალობლებად, სხვადასხვა მუსიკალური ინსტრუმენტებით: ჩანგებით, ქნარებითა და წინწილებით, რათა სიხარულის ხმები აღემაღლებინათ.
17 . და დააყენეს ლევიანებმა ჰემან იოელის ძე, ხოლო მის მოძმეთაგან ასაფ ბერექიაჰუს ძე; ასევე მერარის ძეთაგან, მათი მოძმე ეთან კუშაიაჰუს ძე;
18 . მათთან ერთად მათი მოძმენი, მეორე რიგისანი: ზაქარიაჰუ, ბენი, იაყაზიელი, შემირამოთი, იეხიელი, ყუნი, ელიაბი, ბენაიაჰუ, მაყასიაჰუ, მათითიაჰუ, ელიფელეჰუ, მიკნეიაჰუ, ყობედ-ედომი, იეყიელი - კარიბჭის მცველნი.
19 . მგალობელნი: ჰემანი, ასაფი და ეთანი, სპილენძის წინწილებს ახმიანებდნენ.
20 . ზაქარია, იაყაზიელი, შემირამოთი, იეხიელი, ყუნი, ელიაბი, მაყასიაჰუ და ბენაიაჰუ კი - ქნარს ალამოთზე.
21 . მათითიაჰუ, ელიფელეჰუ, მიკნეიაჰუ, ყობედ-ედომი, იეყიელი და ყაზაზიაჰუ რვასიმიან ქნარზე, სალოტბაროდ.
22 . ქენანიაჰუ კი, ლევიანთა მთავარი - გალობას უძღვებოდა, ვინაიდან ამაში იყო დახელოვნებული.
23 . ბერექია და ელკანა კიდობნის კარიბჭის მცველები იყვნენ.
24 . ხოლო მღვდლები: შებანიაჰუ, იოშაფატი, ნეთანელი, ყამასაი, ზაქარიაჰუ, ბენაიაჰუ და ელიეზერი საყვირებს უკრავდნენ ღვთის კიდობნის წინაშე. ყობედ-ედომი და იეხია კიდობნის კარიბჭის მცველები იყვნენ.
25 . გაემართნენ დავითი, ისრაელის უხუცესობა და ათასისთავები, რათა მხიარულებით წამოეღოთ უფლის აღთქმის კიდობანი ყობედ-ედომის სახლიდან.
26 . ღმერთი დაეხმარა ლევიანებს, უფლის აღთქმის კიდობნის მტვირთველებს და შესწირეს შვიდი მოზვერი და შვიდი ვერძი.
27 . წმიდა ბისონის მოსასხამი ემოსათ დავითს, ყველა ლევიანს, კიდობნის მტვირთველებს, მგალობლებს და ქენანიას, მგალობელთა ლოტბარს. დავითს კი სელის ეფოდიც ემოსა ზემოდან.
28 . მოჰყვებოდა უფლის აღთქმის კიდობანს მთელი ისრაელი ყიჟინით, ბუკისცემით, საყვირების, წინწილების, ბობღნებისა და ქნარების მაღალ ხმაზე.
29 . და როცა მიაღწია დავითის ქალაქს უფლის აღთქმის კიდობანმა, სარკმლიდან გამოიხედა საულის ასულმა მიქალმა; დაინახა მეფე დავითი მროკველი და მოყიჟინე და დამცირდა იგი მის გულში.
1 . აჰა, აჰარონიანთა დასები: აჰარონის ძენი - ნადაბი და აბიჰუ, ელეაზარი და ითამარი.
2 . მამაზე ადრე დაიხოცნენ ნადაბი და აბიჰუ, ისე, რომ ძენი არ ჰყოლიათ და ელეაზარი და ითამარი მღვდლობდნენ.
3 . დაადგინა დავითმა ცადოკი - ელეაზარის ძეთაგან და ახიმელექი, ითამარის ძეთაგან, თავ-თავის ადგილზე, თავ-თავისი მსახურების მიხედვით.
4 . აღმოჩნდა, რომ ელეაზარის ძეთაგან მამისსახლთა თავკაცები უფრო მეტი იყო, ვიდრე ითამარის ძეთაგან. ასე დაანაწილა ისინი: ელეაზარის ძეთაგან მამისსახლთა თექვსმეტი თავკაცი, ითამარის ძეთაგან კი - რვა.
5 . წილისყრით დაანაწილეს ისინი, ვინაიდან ელეაზარისა და ითამარის ძენი მთავრობდნენ საწმიდრისა და უფლის წინაშე.
6 . და აღნუსხავდა მათ შემაყია ნეთანელის ძე, ლევიანი მწერალი, მეფისა და მთავართა, ცადოკ მღვდლისა და ახიმელექ აბიათარის ძის, ლევიანი ღვთისმსახურების მამისსახლთა თავკაცების წინაშე; წილის ყრისას
7 . პირველი წილი იეჰოიარიბს ერგო, მეორე - იედაიას,
8 . მესამე - ხარიმს, მეოთხე - სეყორიმს,
9 . მეხუთე - მალქიას, მეექვსე - მიამინს,
10 . მეშვიდე - ჰაკოცს, მერვე - აბიას,
11 . მეცხრე - იეშუას, მეათე - შექანიაჰუს,
12 . მეთერთმეტე - ელიაშიბს, მეთორმეტე - იაკიმს,
13 . მეცამეტე - ხუფას, მეთოთხმეტე - იეშებაბს,
14 . მეთხუთმეტე - ბილგას, მეთექვსმეტე - იმერს,
15 . მეჩვიდმეტე - ხეზირს, მეთვრამეტე - ჰაფიცეცს,
16 . მეცხრამეტე - ფეთახიას, მეოცე - იეხეზკელს,
17 . ოცდამეერთე - იაქინს, ოცდამეორე - გამულს,
18 . ოცდამესამე - დელაიაჰუს, ოცდამეოთხე - მაყაზიაჰუს.
19 . ეს იყო მათი განაწესი უფლის ტაძარში სამსახურისას თავისი წესისამებრ, რომელიც მიიღეს მათი მამის, აჰარონის ხელით, როგორც ამცნო მას უფალმა, ისრაელის ღმერთმა.
20 . ასე დანაწილდნენ ლევის დანარჩენი ძენი: ყამრამის ძეთაგან - შუბაელი; შუბაელის ძეთაგან - იეხდეიაჰუ;
21 . რეხაბიაჰუსგან: მის ძეთაგან - იშია, თავკაცი;
22 . იცჰარელთაგან - შელომოთი; შელომოთის ძეთაგან - იახათი;
23 . ხებრონის ძენი: იერიაჰუ, ამარიაჰუ - მეორე, იახაზიელი - მესამე და იაკამეამი - მეოთხე.
24 . უზიყელის ძეთაგან - მიქა; მიქას ძეთაგან - შამირი;
25 . მიქას ძმა - იშია; იშიას ძეთაგან - ზაქარია;
26 . მერარის ძენი - მახლი და მუში; იაყაზიაჰუს ძეთაგან - ბენო.
27 . მერარის ძეები იაყაზიაჰუსგან: ბენო, შოჰამი, ზაქური და ყიბრი.
28 . მახლისგან - ელეაზარი, რომელსაც ძენი არ ჰყავდა.
29 . კიშისგან - მისი ძე, იერახმეელი.
30 . მუშის ძენი - მახლი, ყედერი და იერიმოთი, ესენი იყვნენ ლევიანთა ძენი, თავიანთი საგვარეულოების მიხედვით.
31 . მათაც უყარეს წილი, როგორც აჰარონის ძეებს - მეფე დავითის, ცადოკის, ახიმელექის, მამისსახლთა თავკაცების, მღვდლებისა და ლევიანთა წინაშე; მამისსახლთა თავკაცებმა თავიანთ უმცროს ძმებთან ერთად იყარეს წილი.
1 . კარიბჭეთა მცველების განაწილება: კორახელთაგან - მეშელემიაჰუ კორეს ძე, ასაფის ძეთაგან.
2 . მეშელემიაჰუს ძენი: ზაქარია - პირმშო, იედიყაელი - მეორე, ზებადიაჰუ - მესამე, იათნიელი - მეოთხე,
3 . ყელამი - მეხუთე, იოხანანი - მეექვსე, ელიეჰოყენაი - მეშვიდე;
4 . ყობედ-ედომის ძენი: შემაყია - პირმშო, იეჰოზაბადი - მეორე, იოახი - მესამე, საქარი - მეოთხე, ნეთანელი - მეხუთე,
5 . ყამიელი - მეექვსე, ისაქარი - მეშვიდე და ფეყულათი - მერვე, რადგან აკურთხა ღმერთმა იგი.
6 . მის ძეს, შემაყიას შეეძინა ძენი, რომლებიც მათი საგვარეულოს უფროსები გახდნენ, ვინაიდან ძლიერი ვაჟკაცები იყვნენ.
7 . შემაყიას ძენი: ყოთნი, რეფაელი, ყობედი და ელზაბადი, რომელთა ძმანიც მამაცი ვაჟკაცები იყვნენ, ელიჰუ და სემაქიაჰუ.
8 . ყველა ესენი ყობედ-ედომის ძეთაგან იყვნენ; ისინი, მათი ძენი და ძმანი, ძლიერი და უნარიანი ვაჟკაცები იყვნენ მსახურებაში; ასეთი სამოცდაორი ჰყავდა ყობედ-ედომს.
9 . მეშელემიაჰუს თვრამეტი ძე და ძმა ჰყავდა.
10 . ხოსა მერარის ძის ვაჟები: თავკაცი შიმრი, თუმცა პირმშო არ ყოფილა, მამამისმა დაადგინა საგვარეულოს თავკაცად,
11 . ხილკიაჰუ - მეორე, ტებალიაჰუ - მესამე, ზაქარია - მეოთხე; სულ ცამეტი ძმა და ვაჟი ჰყავდა ხოსას.
12 . კარიბჭის მცველთა ამ რაზმების თავკაცებსაც, თავიანთი ძმების მსგავსად უფლის ტაძარში მსახურება ევალებოდათ.
13 . ყოველ კარიბჭეზე წილი ჰყარეს, როგორც დიდებმა, ისე პატარებმა, თავ-თავიანთი მამისსახლების მიხედვით.
14 . აღმოსავლეთისკენ წილი შელემეიჰუს ერგო; ზაქარიას, მის ძეს, გონიერ მრჩეველს, უყარეს წილი და ჩრდილოეთით ერგო;
15 . ყობედ-ედომს - სამხრეთით, მის ძეებს კი - საწყობებთან;
16 . შუფიმსა და ხოსას - დასავლეთით, შელექეთის კარიბჭესთან აღმავალ გზაზე, სადაც საგუშაგო იყო საპყრობილეს პირდაპირ.
17 . აღმოსავლეთით - ექვსი ლევიანი იყო, ჩრდილოეთით - დღიურად ოთხი, სამხრეთით - დღიურად ოთხი და საწყობებთან - ორ-ორი.
18 . დასავლეთ მოედანთან: გზაზე - ოთხი, ხოლო თვით მოედანზე - ორი.
19 . ესაა კარიბჭეთა გუშაგების დანაწილება კორახისა და მერარის ძეთაგან.
20 . ლევიანთაგან - ახია, ღვთის საგანძურსა და შეწირული ნივთების საგანძურზე იყო დადგენილი.
21 . ლაყდანის ძენი, გერშონიანის შთამომავალთაგან, გერშონელებში ლაყდანის მამისსახლის თავკაცები: იეხიელი;
22 . იეხიელის ძენი - ზეთამი და მისი ძმა იოელი უფლის ტაძრის საგანძურს დარაჯობდნენ
23 . ყამრამის, იცჰარის, ხებრონის და ყუზიელის ძეებთან ერთად.
24 . შებუელ გერშომის ძე, მოსეს შთამომავალი - საგანძურების მთავარი გამგებელი იყო.
25 . მისი ძმები ელეაზარისგან; რეხაბიაჰუ - მისი ძე, ეშაყიაჰუ - მისი ძე, იორამი - მისი ძე, ზიქრი - მისი ძე და შელომითი - მისი ძე.
26 . ეს შელომითი და მისი ძმები ზედამხედველობდნენ მეფე დავითის, მამისსახლის თავკაცების, ათასისთავების, ასისთავებისა და ჯარის სარდლების მიერ შეწირული ნივთების მთელ საგანძურს,
27 . რომელიც ბრძოლებში მონაპოვარი ნადავლიდან მიუძღვნეს უფლის სახლს მის განსამტკიცებლად.
28 . ყველაფერი, რაც სამუელ წინასწარმეტყველს, საულ კიშის ძეს, აბნერ ნერის ძეს, იოაბ ცერუიას ძეს და დანარჩენებს ჰქონდათ მიძღვნილი, შელომითსა და მის ძმებს გადასცეს.
29 . იცჰარის საგვარეულოდან ქენანიაჰუ და მისი ძენი განწესდნენ ისრაელის გარე საქმეებზე - მთავრებად და მსაჯულებად.
30 . ხებრონის საგვარეულოდან ხაშაბიაჰუ და მისი ძმანი, ათას შვიდასი მამაცი კაცი გამწესდა ისრაელზე, იორდანეს გაღმა, დასავლეთით, უფლის ყოველი საქმისა და მეფის მსახურებისთვის.
31 . ხებრონის საგვარეულოში იერია იყო ხებრონელთა მეთაური. დავითის მეფობის მეორმოცე წელს აღირიცხნენ ისინი და გილყადის იაყეზერში აღმოჩნდა მათ შორის მამაცი ხალხი.
32 . მათი ძმანი, ორი ათას შვიდასი მამაცი ვაჟკაცი, მამისსახლთა თავკაცნი იყვნენ. მეფე დავითმა რეუბენელებზე, გადელებსა და მენაშეს ნახევარ ტომზე დააყენა ისინი უფლისა და მეფის ყოველი საქმისთვის.
1 . მივიდა რეხაბყამი იერუსალიმში და შეკრიბა იუდასა და ბენიამინის მთელი სახლი - ასოთხმოცი ათასი ახალგაზრდა, რჩეული მეომარი, რათა შებრძოლებოდნენ ისრაელს რეხაბყამისთვის სამეფოს დასაბრუნებლად.
2 . გამოეცხადა უფლის სიტყვა შემაყიას, ღვთისკაცს:
3 . „ელაპარაკე რეხაბყამ სოლომონის ძეს, იუდას მეფეს, მთელ ისრაელს, იუდას და ბენიამინს და უთხარი:
4 . ასე ამბობს უფალი: ნუ გახვალთ საბრძოლველად თქვენს მოძმეებთან! თავ-თავის სახლში გაბრუნდეს ყველა, რადგან ჩემი ნებით მოხდა ეს ამბავი!” დაემორჩილნენ უფლის სიტყვას და იერობყამთან საბრძოლველად გასულნი უკან გაბრუნდნენ.
5 . რეხაბყამი იერუსალიმში ცხოვრობდა და ამაგრებდა ქალაქებს იუდაში:
6 . გაამაგრა: ბეთლემი, ყეტამი და თეკოაყი,
7 . ბეთ-ცური, სოქო, ყადულამი,
8 . გათი, მარეშა, ზიფი,
9 . ადორაიმი, ლაქიში, ყაზეკა,
10 . ცორყა, აიალონი და ხებრონი - ციხე-სიმაგრეებიანი ქალაქები იუდასა და ბენიამინის სამთავროში.
11 . და გაამაგრა ეს ციხე-სიმაგრენი, ჩააყენა მათში სარდლები და მოაწყო სურსათ-სანოვაგის, ზეთისა და ღვინის საცავები.
12 . ყველა ქალაქში ფარ-შუბები ჩამოარიგა და ძლიერ განამტკიცა ისინი. იუდა და ბენიამინი მის მხარეს იყვნენ.
13 . მთელ ისრაელში მყოფი მღვდლები და ლევიანები თავ-თავისი საზღვრებიდან დაიძრნენ მისკენ და გვერდში დაუდგნენ მას.
14 . ვინაიდან ტოვებდნენ ლევიანები თავიანთ საძოვრებსა და სამფლობელოებს და მიდიოდნენ იუდაში და იერუსალიმში, რადგან იერობყამმა და მისმა ძეებმა უფლის მსახურება დაუშალეს.
15 . თავისი მღვდლები დააყენა მაღლობებზე, ციკნებისა და ხბორების კერპებისთვის, თვითონ რომ გააკეთა.
16 . ისრაელის ყველა ტომიდან მიჰყვებოდნენ ლევიანებს, ვინც გულით ეძებდა უფალს, ისრაელის ღმერთს, რომ მოსულიყვნენ იერუსალიმში და მსხვერპლი შეეწირათ უფლისთვის, თავიანთი მამების ღმერთისთვის.
17 . გაამაგრეს იუდას სამეფო და სამ წელიწადს უჭერდნენ მხარს რეხაბყამს, სოლომონის ძეს, რადგან ამ სამ წელიწადს დადიოდა დავითისა და სოლომონის გზით.
18 . რეხაბყამმა ცოლად მახალათი შეირთო, იერიმოთ დავითის ძის ასული და აბიხაილი, ელიაბ იესეს ძის ასული.
19 . უშვეს ვაჟები: იეყუში, შემარია და ზაჰამი.
20 . ამის შემდეგ მაყაქა შეირთო, აბესალომის ასული, რომელმაც აბია, ყათაი, ზიზა და შელომითი უშვა.
21 . რეხაბყამს ყველა თავის ცოლსა და ხარჭაზე მეტად უყვარდა მაყაქა, აბესალომის ასული, რადგან თვრამეტი ცოლი და სამოცი ხარჭა ჰყავდა. ოცდარვა ძე და სამოცი ასული შვა რეხაბყამმა.
22 . დააყენა რეხაბყამმა თავკაცად აბია, მაყაქას ვაჟი, წინამძღოლად მის ძმათა შორის, რადგან მის გამეფებას ფიქრობდა.
23 . გონივრულად მოქმედებდა, თავისი ყველა შვილი ყოველ გამაგრებულ ქალაქში ჩაასახლა იუდასა და ბენიამინის მთელ მიწაზე, სარჩო-სანოვაგეც უხვად მისცა და მრავალი ცოლი უთხოვა.
1 . როცა განმტკიცდა და გაძლიერდა რეხაბყამის მეფობა, მიატოვა მან უფლის რჯული და მასთან ერთად მთელმა ისრაელმა.
2 . რეხაბყამის გამეფების მეხუთე წელს იერუსალიმზე გაილაშქრა ეგვიპტის მეფე შიშაკმა, რადგან უღალატეს უფალს მისმა მცხოვრებლებმა,
3 . ათას ორასი ეტლით, სამოცი ათასი ცხენოსნითა და ურიცხვი ხალხით, რომელიც მასთან ერთად გამოვიდა ეგვიპტიდან - ლიბიელნი, სუქიელნი და ქუშელნი.
4 . დაიპყრო იუდას გამაგრებული ქალაქები და იერუსალიმამდე მივიდა.
5 . მივიდა შემაყია წინასწარმეტყველი რეხაბყამთან და იუდას მთავრებთან, რომლებიც შიშაკისგან გადარჩენილნი იერუსალიმში შეიკრიბნენ და უთხრა მათ: „ასე ამბობს უფალი: თქვენ მიმატოვეთ და მეც მიგატოვეთ შიშაკის ხელში!”
6 . თავი დაიმდაბლეს ისრაელის მთავრებმა და მეფემ და თქვეს: „მართალია უფალი!”
7 . როცა იხილა უფალმა მათი დამდაბლება, გამოეცხადა უფლის სიტყვა შემაყიას და უთხრა: „რადგან თავები დაიმდაბლეს, აღარ მოვსპობ მათ, ცოტა ხანში გამოვიხსნი და არ გადმოვღვრი შიშაკის ხელით ჩემს გულისწყრომას იერუსალიმზე.
8 . მაგრამ მონებად გაუხდებიან მას, რათა იცოდნენ რა სხვაობაა ჩემს მსახურებასა და ქვეყნიერების მეფეთა მსახურებას შორის”.
9 . გაილაშქრა შიშაკმა, ეგვიპტის მეფემ, იერუსალიმზე და წაიღო მეფის სასახლისა და უფლის ტაძრის საგანძური. ყველაფერი წაიღო და სოლომონის გაკეთებული ოქროს ფარებიც.
10 . მათ სანაცვლოდ მეფე რეხაბყამმა სპილენძის ფარები გააკეთა და მისცა მცველთა უფროსებს, რომლებიც მეფის სასახლის კარს იცავდნენ.
11 . და ყოველთვის, როცა მეფე უფლის ტაძარში შედიოდა, მოდიოდნენ მცველები და მოჰქონდათ ისინი, ხოლო შემდეგ კვლავ მცველთა პალატაში აბრუნებდნენ.
12 . და რაკი დაიმდაბლა თავი, მიიქცა მისგან უფლის რისხვა და საბოლოოდ არ დაღუპა იგი. იუდაშიც კარგად მიდიოდა საქმეები.
13 . გაძლიერდა მეფე რეხაბყამი იერუსალიმში და მეფობდა; ორმოცდაერთი წლის იყო რეხაბყამი თავისი გამეფებისას და ჩვიდმეტ წელს მეფობდა ქალაქში - რომელიც ისრაელის ყოველ ტომში ამოირჩია უფალმა თავისი სახელის დასამკვიდრებლად. დედამისი იყო ნაყამა ყამონელი.
14 . ბოროტად იქცეოდა, რადგან გულით არ ეძებდა უფალს.
15 . რეხაბყამის პირველი და უკანასკნელი საქმენი, განა შემაყია წინასწარმეტყველისა და ყიდო მხილველის წიგნში არაა აღწერილი საგვარტომო ნუსხასთან ერთად? გამუდმებული ბრძოლა იყო რეხაბყამსა და იერობყამს შორის.
16 . განისვენა რეხაბყამმა თავის მამებთან და დაიკრძალა დავითის ქალაქში, მის ნაცვლად კი მისი ძე აბია გამეფდა.
1 . მის ნაცვლად იოშაფატი, მისი ძე გამეფდა და ძალა მოიკრიბა ისრაელის წინააღმდეგ.
2 . ჯარი ჩააყენა იუდას ყველა გამაგრებულ ქალაქში, გუშაგები დააყენა იუდას ქვეყანაში და ეფრემის იმ ქალაქებში, რომლებიც მამამისმა ასამ დაიპყრო.
3 . უფალი იყო იოშაფატთან, რადგან დავითის, მამამისის, პირვანდელი გზით დადიოდა და ბაყალებს არ ეძებდა.
4 . მამამისის ღმერთს ეძიებდა, მის მცნებებს მიჰყვებოდა და ისრაელის მსგავსად არ იქცეოდა.
5 . განამტკიცა უფალმა სამეფო მის ხელში და მთელი იუდა ძღვენს აძლევდა იოშაფატს; უხვად ჰქონდა სიმდიდრე და არც პატივი აკლდა.
6 . უფლის გზების ერთგული იყო და იუდაშიც კი მოშალა მაღლობები და აშერის კერპები.
7 . გამეფებიდან მესამე წელს წარგზავნა თავისი მთავრები: ბენ-ხაილი, ყობადია, ზაქარია, ნეთანელი და მიქაიაჰუ, რომ ესწავლებინათ იუდას ქალაქებში.
8 . თან გააყოლა ლევიანები: შემაყია, ნეთანია, ზებადია, ყასაელი, შემირამოთი, იონათანი, ადონია, ტობია და ტობადონია. მათვე გააყოლა მღვდლები: ელიშამაყი და იორამი,
9 . ასწავლიდნენ იუდაში, თან უფლის რჯულის წიგნი ჰქონდათ. შემოიარეს იუდას ყველა ქალაქი და ასწავლიდნენ ხალხს.
10 . უფლის შიშმა მოიცვა ყველა ის სამეფო იუდას ირგვლივ რომ იყო; და არ ებრძოდნენ იოშაფატს.
11 . ფილისტიმელთაგან ზოგს ძღვენი მოჰქონდა იოშაფატთან და ზოგს ვერცხლი ხარკად; ასევე არაბებმაც მოუყვანეს მას წვრილფეხა საქონელი: შვიდი ათას შვიდასი ვერძი და შვიდი ათას შვიდასი ვაცი.
12 . თანდათან აღზევდა და გაძლიერდა იოშაფატი და ააშენა იუდაში ციხე-სიმაგრეები და სამარაგო ქალაქები.
13 . დიდძალი მარაგი ჰქონდა იუდას ქალაქებში და მებრძოლი ხალხი, მამაცი ვაჟკაცები ჰყავდა იერუსალიმში.
14 . ეს არის მათი რიცხვი, მამისსახლთა მიხედვით. იუდას ათასისთავები: მთავარი ყადნა და მასთან სამასი ათასი მამაცი მეომარი;
15 . მის მერე იყო მთავარი იეჰოხანანი და მასთან ორას ოთხმოცი ათასი;
16 . მის მერე იყო ამაცია ზიქრის ძე, ნებით რომ შესწირა თავი უფალს და მასთან ორასი ათასი მამაცი მეომარი.
17 . ბენიამინისგან: მამაცი მეომარი ელიადაყი და მასთან ორასი ათასი მშვილდითა და ფარით შეიარაღებული მებრძოლი;
18 . მის მერე იყო - იეჰოზაბადი და მასთან ას ოთხმოცი ათასი საბრძოლოდ შეიარაღებული მეომარი.
19 . ესენი ემსახურებოდნენ მეფეს, იმათ გარდა, მეფემ იუდას ყველა გამაგრებულ ქალაქში რომ ჩააყენა.
1 . ოცდახუთი წლის გამეფდა ხიზკიაჰუ და ოცდაცხრა წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისი იყო აბია, ზაქარიას ასული.
2 . სწორად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც დავითი, მამამისი იქცეოდა.
3 . მან თავისი მეფობის პირველსავე წელს, პირველ თვეში, გააღო უფლის სახლის კარებები და შეაკეთა ისინი.
4 . მოიყვანა მღვდლები, ლევიანები და აღმოსავლეთის მოედანზე შეკრიბა.
5 . უთხრა მათ: „მისმინეთ, ლევიანებო! ახლა, განიწმიდენით და განწმიდეთ უფლის, თქვენი მამების ღმერთის სახლი და გამოიტანეთ უწმიდურება წმიდა ადგილიდან.
6 . რადგან შესცოდეს ჩვენმა მამებმა, ბოროტად იქცეოდნენ უფლის, ჩვენი ღმერთის თვალში, მიატოვეს იგი, პირი იბრუნეს უფლის სამყოფელისგან და ზურგი აქციეს მას.
7 . ჩაკეტეს დარბაზის კარები და ჩააქრეს ლამპრები, აღარც საკმეველს აკმევდნენ და აღარც სრულადდასაწველებს აღუვლენდნენ წმიდა ადგილზე ისრაელის ღმერთს.
8 . უფლის რისხვა დაატყდა იუდასა და იერუსალიმს და გადასცა ისინი ნგრევას, გატიალებასა და შერცხვენას, როგორც თქვენი თვალით ხედავთ.
9 . აჰა, მახვილით დაეცნენ ჩვენი მამები; ჩვენი ძეები, ასულები და ცოლები კი ტყვეობაში არიან ამის გამო.
10 . ახლა გულით მსურს აღთქმა დავუდო უფალს, ისრაელის ღმერთს, რათა მიაქციოს ჩვენგან თავისი მწველი რისხვა.
11 . ჩემო ძეებო, ნუ იქნებით დაუდევარნი! რადგან თქვენ ამოგირჩიათ უფალმა, რათა მის წინაშე მდგარიყავით, გემსახურათ, მისი მსახურები და საკმევლის მკმეველები ყოფილიყავით”.
12 . ადგნენ ლევიანები: კეჰათის ძეთაგან - მახათ ყამასაის ძე და იოელ ყაზარიას ძე; მერარის ძეთაგან - კიში ყაბდიას ძე და ყაზარია იეჰალელელის ძე; გერშონის ძეთაგან - იოახ ზიმას ძე და ყედენ იოახის ძე.
13 . ელიცაფანის ძეთაგან - შიმრი და იეყიელი; ასაფის ძეთაგან - ზაქარია და მათანია;
14 . ჰემანის ძეთაგან - იეხიელი და შიმყი; იედუთუნის ძეთაგან - შემაყია და ყუზიელი.
15 . შეკრიბეს თავიანთი ძმები და განიწმიდნენ. მივიდნენ მეფის ბრძანებით, უფლის სიტყვის მიხედვით, უფლის სახლის დასასუფთავებლად.
16 . შევიდნენ მღვდლები უფლის სახლის შიდა ოთახში დასასუფთავებლად და გამოიტანეს ყველაფერი არაწმიდა, რაც კი უფლის ტაძარში და მის ეზოში იპოვეს; აიღეს ლევიანებმა ეს უწმიდურება, გამოიტანეს და კედრონის ხევში გადაყარეს.
17 . პირველი თვის პირველ დღეს დაიწყეს განწმენდა, თვის მერვე დღეს კი უფლის დარბაზში შევიდნენ; რვა დღეს წმინდეს უფლის სახლი და პირველი თვის მეთექვსმეტე დღეს დაასრულეს.
18 . შევიდნენ მეფე ხიზკიაჰუსთან და უთხრეს: „გავასუფთავეთ უფლის მთელი სახლი, სრულადდასაწველის სამსხვერპლო და მთელი მისი ჭურჭელი, საწინაშეო პურის მაგიდა და მთელი მისი ჭურჭელი;
19 . ასევე მთელი ჭურჭელი, რომელიც მიატოვა მეფე ახაზმა თავის მეფობაში ორგულობის გამო - ჩვენ მოვამზადეთ და განვწმიდეთ. აჰა, უფლის სამსხვერპლოს წინაშეა ისინი”.
20 . დილაადრიანად ადგა მეფე ხიზკიაჰუ, შეკრიბა ქალაქის მთავრები და უფლის სახლში ავიდა.
21 . შვიდი მოზვერი, შვიდი ვერძი, შვიდი კრავი და შვიდი ვაცი მიიყვანეს - სამეფოს, საწმიდარისა და იუდას ცოდვისთვის; და უბრძანა მღვდლებს, აჰარონის ძეებს, რომ უფლის სამსხვერპლოზე აღევლინათ ისინი.
22 . დაკლეს მოზვრები; აიღეს მღვდლებმა სისხლი და სამსხვერპლოს ასხურეს; დაკლეს ვერძები და სისხლი სამსხვერპლოს ასხურეს; დაკლეს კრავები და სისხლი სამსხვერპლოს ასხურეს.
23 . მოიყვანეს განტევების ვაცები მეფისა და კრებულის წინაშე და ხელები დაასხეს მათ.
24 . დაკლეს ისინი მღვდლებმა და მთელი ისრაელის ცოდვების გამოსასყიდად გაწმიდეს მათი სისხლით სამსხვერპლო; რადგან მთელი ისრაელისთვის ბრძანა მეფემ სრულადდასაწველი და ცოდვის მსხვერპლი.
25 . დააყენა ლევიანები უფლის სახლში წინწილებით, ჩანგებითა და ქნარებით, დავითისა და გადის, მეფის მხილველის და ნათან წინასწარმეტყველის მიერ დადგენილი ბრძანების მიხედვით, რადგან ასე იყო ნაბრძანები ეს უფლის მიერ წინასწარმეტყველთა მეშვეობით.
26 . ლევიანები დავითის საკრავებით დადგნენ, მღვდლები კი საყვირებით.
27 . ბრძანება გასცა ხიზკიაჰუმ, რომ სრულადდასაწველი აღევლინათ სამსხვერპლოზე. როგორც კი დაიწყო სრულადდასაწველის აღვლენა, მაშინვე გაისმა უფლის საგალობელი დავითის
28 . მთელი კრებული თაყვანს სცემდა; მგალობელნი გალობდნენ და საყვირები ხმიანობდნენ; ასე გრძელდებოდა სრულადდასაწველის დამთავრებამდე.
29 . სრულადდასაწველი რომ აღასრულეს, მეფემ და ყველა მასთან მყოფმა ქედი მოიხარეს და თაყვანი სცეს.
30 . უბრძანეს მეფე ხიზკიაჰუმ და მთავრებმა ლევიანებს, რომ ედიდებინათ უფალი, დავითისა და ასაფ წინასწარმეტყველის სიტყვებით; ისინიც სიხარულით აქებდნენ, ქედს იხრიდნენ და თაყვანს სცემდნენ.
31 . მიუგო ხიზკიაჰუმ და თქვა: „ახლა უკვე განწმედილნი ხართ უფლისთვის; მოდით, მოიტანეთ მსხვერპლები და სამადლობელნი უფლის სახლში”. მოიტანა მთელმა კრებულმა მსხვერპლები და სამადლობელნი, ხოლო ვისაც გულით სურდა მოიტანა სრულადდასაწველი.
32 . იმ სრულადდასაწველთა რიცხვი, კრებულმა რომ მოიყვანა, იყო: სამოცდაათი ხარი, ასი ვერძი, ორასი კრავი; ყოველივე ეს უფლისთვის იყო სრულადდასაწველად.
33 . სულ შეწირული იქნა: ექვსასი ხარი და სამიათასი ცხვარი.
34 . ოღონდ ცოტანი იყვნენ მღვდლები და ვეღარ შეძლეს სრულადდასაწველის გატყავება, ამიტომ მათი ძმები ლევიანები ეხმარებოდნენ, ვიდრე საქმე არ მოთავდა და სხვა მღვდლებიც არ განიწმიდნენ, რადგან ლევიანები უფრო წრფელი გულებით იწმიდებოდნენ, ვიდრე მღვდლები.
35 . თანაც უამრავი იყო სრულადდასაწველი, სამშვიდობო შესაწირის ქონთან და საღვრელ შესაწირებთან ერთად. ასე განახლდა უფლის სახლის მსახურება.
36 . გაიხარეს ხიზკიაჰუმ და მთელმა ხალხმა იმის გამო, რაც ხალხს მოუმზადა ღმერთმა, რადგან მოულოდნელად მოხდა ეს ყველაფერი.
1 . გაასრულეს რა ეს ყოველივე, გავიდა იქ მყოფი მთელი ისრაელი იუდას ქალაქებში და დაამსხვრიეს სვეტები, აჩეხეს აშერები, დაანგრიეს მაღლობები და სამსხვერპლოები მთელ იუდაში, ბენიამინში, ეფრემსა და მენაშეში, ვიდრე მთლიანად არ გაანადგურეს. ამის შემდეგ ისრაელის ყოველი ძე თავ-თავის სამფლობელოსა და ქალაქში დაბრუნდა.
2 . დააყენა ხიზკიაჰუმ მღვდლები და ლევიანები, თავ-თავისი დასების მიხედვით, თავ-თავისი მსახურების შესასრულებლად. მღვდლები და ლევიანები - სრულადდასაწველების და სამშვიდობო შესაწირების მსახურებად, უფლის ბანაკის კარიბჭეში, მადლიერებისა და ქების აღსავლენად.
3 . თავისი ქონების ნაწილი სრულადდასაწველთათვის გამოყო მეფემ: დილისა და საღამოს სრულადდასწველთათვის, შაბათების, ახალმთვარობათა და დადგენილი დღესასწაულებისთვის, როგორც უფლის რჯულშია ჩაწერილი.
4 . უბრძანა იერუსალიმის მკვიდრთ, რომ თავისი წილი გასამრჯელო მიეცათ მღვდლებისა და ლევიანებისთვის, რათა მთლიანად უფლის რჯულისთვის ყოფილიყვნენ მიძღვნილნი.
5 . როგორც კი ეს ბრძანება გავრცელდა, უხვად მოიტანეს ისრაელის ძეებმა ხორბლის, ახალი ღვინის, ზეთის, თაფლისა და მინდვრის მთელი მოსავლის პირველნაყოფი და ამასთან ერთად, ყველაფრის მეათედიც მოიტანეს უხვად.
6 . ისრაელის ძეებს და იუდას ქალაქებში მცხოვრებლებსაც მოჰქონდათ ხარების, ცხვრების და განწმედილთა მეათედი, რომელიც უფლისთვის, თავისი ღმერთისთვის ჰქონდათ გამოყოფილი; მოიტანეს და გროვად დაახვავეს.
7 . მესამე თვეში დაიწყეს გროვების დახვავება და მეშვიდე თვეში დაასრულეს.
8 . მოვიდნენ ხიზკიაჰუ და მთავრები, დაინახეს გროვები და აკურთხეს უფალი და მისი ხალხი ისრაელი.
9 . ჰკითხა ხიზკიაჰუმ მღვდლებსა და ლევიანებს გროვების შესახებ.
10 . მიუგო მას მღვდელმთავარმა ყაზარიამ, ცადოკის სახლეულიდან: "როცა უფლის სახლში შემოწირულობათა მოტანა დაიწყეს, დანაყრებამდე ვჭამდით, მაგრამ მაინც ბევრი დარჩა, რადგან უფალმა აკურთხა თავისი ხალხი და მონარჩენიდან კიდევ ამდენი დარჩა”.
11 . ბრძანა ხიზკიაჰუმ ოთახები მოემზადებინათ უფლის სახლში; და მოამზადეს.
12 . ერთგულად მოჰქონდათ შემოწირულობანი, მეათედები და უფლისადმი მიძღვნილი ნივთები, რომელთა გამგებლად ლევიანი ქანანია დააყენეს და მისი ძმა შიმყი კი მეორე კაცად - მის მერე.
13 . იეხიელი, ყაზაზიაჰუ, ნახათი, ყასაელი, იერიმოთი, იოზაბადი, ელიელი, ისმახიაჰუ, მახათი და ბენაიაჰუ მეთვალყურეები იყვნენ ქანანიასა და შიმყის, მისი ძმის ხელქვეით, მეფე ხიზკიაჰუსა და ყაზარიას, უფლის სახლის განმგებლის, ბრძანებით.
14 . კორე იმნას ძე, ლევიანი, აღმოსავლეთის მხარის კარის მცველი, ღმერთისადმი ნებაყოფლობით შენაწირის ზედამხედველი, რათა გაეცა უფლისთვის შემოწირული და წმინდა ნივთები.
15 . მისი ძალაუფლების ქვეშ, მღვდელთა ქალაქებში იყვნენ: ყედენი, მინიამინი, იეშუა, შემაყიაჰუ, ამარიაჰუ და შექანიაჰუ, რომ სამართლიანად გაენაწილებინათ თავიანთი ძმებისთვის, მათი დასების მიხედვით, როგორც დიდისთვის, ისე პატარისთვის.
16 . უნაწილებდნენ ყველას, სამი წლის ასაკიდან მოყოლებულ ყველა მამაკაცს, მათი საგვარტომო ნუსხის აღრიცხვისდა მიუხედავად, ვინც კი უფლის სახლში მოვიდოდა ყოველდღიურ საქმეზე, მსახურებისთვის, თანამდებობისა და დასების მიხედვით;
17 . ოც წელს გადაცილებული, საგვარტომო ნუსხაში ჩაწერილი მღვდლებისთვის და ლევიანებისთვის, მათი მამისსახლების მიხედვით, თანამდებობისა და დასების მიხედვით.
18 . საგვარტომო ნუსხაში ჩაწერილი, ყველა მათი მცირეწლოვანი შვილებისთვის, ცოლებისთვის, ძეებისა და ასულებისთვის, მთელი კრებულისთვის, ვინაიდან მთელი ერთგულებით განიწმიდნენ უფლისთვის სამსახურად.
19 . ხოლო აჰარონის ძეებისთვის - მღვდლებისთვის, რომლებიც მათი ქალაქების ირგვლივ მდებარე მინდვრებზე იყვნენ გასულები, კაცები განუწესეს სახელდებით ყველა ქალაქში, რომ წილი მიეცათ ყველა მღვდლისა და საგვარტომო ნუსხაში აღრიცხული ყველა ლევიანისთვის.
20 . ასე მოიქცა ხიზკიაჰუ მთელს იუდაში და გააკეთა ის, რაც სამართლიანი და ჭეშმარიტი იყო უფლის, თავისი ღვთის წინაშე.
21 . ყველა საქმეში, რაც კი წამოიწყო ღვთის სახლის მომსახურებისთვის, რჯული იყო თუ მცნებები, ყველაფერში მთელი გულით ეძებდა თავის ღმერთს და წარმატებას აღწევდა.
1 . საუფლო პასექი იდღესასწაულა იოშიამ იერუსალიმში და პირველი თვის მეთოთხმეტე დღეს დაკლეს საპასექო კრავი.
2 . თავ-თავის საქმეზე დააყენა მღვდლები და ამხნევებდა უფლის სახლის მომსახურებისთვის.
3 . უთხრა ლევიანებს, რომლებიც მთელ ისრაელს მოძღვრავდნენ და წმიდად იდგნენ უფლის წინაშე: „დადგით წმიდა კიდობანი იმ სახლში, სოლომონმა, დავითის ძემ, ისრაელის მეფემ რომ ააშენა, ნუღარ იტვირთებთ მხრებით; ემსახურეთ ახლა უფალს, თქვენს ღმერთს და მის ხალხს - ისრაელს.
4 . მოემზადეთ თქვენ-თქვენი მამისსახლებისა და დასების მიხედვით, დავითის, ისრაელის მეფის განაწესის მიხედვით და სოლომონის, მისი ძის განაწესის მიხედვით;
5 . დადექით საწმიდარში: მამისსახლების, მოძმეებისა და ხალხის დასების მიხედვით და ლევიანთა მამისსახლების დასის მიხედვით.
6 . დაკალით საპასექო, ჯერ თავები განიწმიდეთ და შემდეგ თქვენი ძმებისთვის განამზადეთ კრავები, რათა მოსეს ხელით მოცემული უფლის სიტყვის თანახმად მოიქცნენ”.
7 . უბოძა იოშიამ ერის შვილებს და ყველას, ვინც კი იქ იმყოფებოდა, ოცდაათი ათასი კრავი და თიკანი ფარიდან საპასექო მსხვერპლისთვის და სამი ათასი ხარი, მეფის ქონებიდან.
8 . მისი მთავრებიც ნებაყოფლობით გასცემდნენ ხალხისთვის, მღვდლებისა და ლევიანებისთვის. ხილკიამ, ზაქარიამ და იეხიელმა, ღვთის სახლის წინამძღვრებმაც მისცეს მღვდლებს საპასექო მსხვერპლებისთვის ორი ათას ექვსასი კრავი და სამასი ხარი.
9 . ქანანიაჰუმ, შემაყიამ, ნეთანელმა და მისმა ძმებმა, ხაშაბიამ, იეყიელმა, იოზაბადმა - ლევიანთა მთავრებმა, ლევიანებს საპასექო მსხვერპლისთვის ორი ათას ექვსასი კრავი და ხუთასი ხარი მისცეს.
10 . ასე მომზადდა მსახურება. მღვდლები თავ-თავის ადგილებზე დადგნენ, ლევიანები კი თავისი დასების მიხედვით, მეფის ბრძანებისამებრ.
11 . დაკლეს საპასექო. მღვდლები ხელით აპკურებდნენ, ლევიანები კი ატყავებდნენ.
12 . გამოაცალკევეს სრულადდასაწველნი, რომ მამისსახლთა დასებისთვის დაენაწილებინათ, რათა ისე შეეწირათ მსხვერპლი, როგორც მოსეს წიგნში სწერია. ასევე დაანაწილეს ხარებიც.
13 . წესის მიხედვით შეწვეს საპასექო ცეცხლზე, ქვაბებში, ქოთნებსა და ქვაბქოთნებში მოხარშეს წმინდა მსხვერპლები და აჩქარებით ჩამოურიგეს მთელ ხალხს.
14 . შემდეგ თავისთვის და მღვდლებისთვის მოამზადეს, რადგან მღვდლები, აჰარონის ძენი, დაღამებამდე სწირავდნენ სრულადდასაწველს და ქონს; ამიტომაც მოამზადეს ლევიანებმა თავისთვის და მღვდლებისთვის, აჰარონის ძეთათვის.
15 . მგალობელნი, ასაფის ძენი, თავ-თავიანთ ადგილზე იდგნენ დავითის, ასაფის, ჰემანის და იედუთუნის, მეფის მხილველის ბრძანებით, კარისმცველებიც ყველა კარებთან იდგნენ, არ მიუტოვებიათ მსახურება, რადგან მათი ძმები, ლევიანები ამზადებდნენ მათთვის.
16 . ასე მომზადდა იმ დღეს უფლის ყველა მსახურება, რომ პასექი დაცულიყო და სრულადდასაწველი აღვლენილიყო უფლის სამსხვერპლოზე, მეფე იოშიას ბრძანების მიხედვით.
17 . შვიდ დღეს დღესასწაულობდნენ იმ დროს იქ მყოფი ისრაელის ძეები პასექს და უფუარობის დღესასწაულს.
18 . სამუელ წინასწარმეტყველის დღეების შემდეგ არ უდღესასწაულიათ ისრაელში ასეთი პასექი; ისრაელის არცერთ მეფეს არ უდღესასწაულია ასეთი პასექი, იოშიამ, მღვდლებმა, ლევიანებმა, მთელმა იუდამ, იქ მყოფმა ისრაელმა და იერუსალიმის მკვიდრებმა რომ იდღესასწაულეს.
19 . იოშიას მეფობის მეთვრამეტე წელს იდღესასწაულეს ეს პასექი.
20 . ყოველივე ამის შემდეგ, როდესაც იოშიამ ღვთის სახლი მოამზადა, ამოვიდა ნექო, ეგვიპტის მეფე ქარქემიშთან საბრძოლველად მდინარე ევფრატზე; და გამოვიდა იოშია მასთან შესახვედრად.
21 . მოციქულები გაუგზავნა ნექომ, ამ სიტყვებით: „რა საქმე მაქვს შენთან, იუდას მეფევ? შენს წინააღმდეგ არ გამოვსულვარ დღეს, სხვა სახლს ვებრძვი და თვით ღმერთმა მიბრძანა რომ ვიჩქარო; შეჩერდი და ნუ შეეწინააღმდეგები ღმერთს, რომელიც ჩემთანაა, რომ არ გაგანადგუროს”.
22 . პირი არ იბრუნა მისგან იოშიამ და შეიმოსა მის წინააღმდეგ საბრძოლველად; არ შეისმინა ნექოს სიტყვები, ღვთის მიერ წარმოთქმული, და გავიდა მეგიდოს ველზე საბრძოლველად.
23 . ესროლეს მეისრეებმა მეფე იოშიას და დაჭრეს; უთხრა მეფემ თავის მსახურებს: „გამიყვანეთ, რადგან მძიმედ ვარ დაჭრილი”.
24 . ჩამოიყვანეს მისმა მსახურებმა ეტლიდან, ჩასვეს მეორე ეტლში და იერუსალიმში წაიყვანეს. მოკვდა იგი და თავისი მამების სამარხში დაიკრძალა. მთელი იუდა და იერუსალიმი გლოვობდა იოშიას.
25 . გოდებდა იერემია იოშიაზე: ყველა მგალობელი კაცი და ქალი დღემდე მოთქვამს იოშიაზე თავის გოდებაში. წესად დაუდგინეს ეს ისრაელს და, აჰა, საგოდებლებშია ჩაწერილი.
26 . იოშიას დანარჩენი საქმენი და მისი სიკეთე, უფლის რჯულშია ჩაწერილი.
27 . საქმენი მისი, პირველი და უკანასკნელი, აჰა, ისრაელისა და იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
1 . ესენი არიან მამისსახლთა თავკაცები და ეს არის მათი საგვარტომო ნუსხა, რომლებიც ჩემთან ერთად ამოვიდნენ ბაბილონიდან მეფე ართახშასთას მეფობაში:
2 . ფინხასის ძეთაგან გერშომი; ითამარის ძეთაგან დანიელი; დავითის ძეთაგან ხატუში;
3 . შექანიას ძეთაგან და ფარყოშის ძეთაგან: ზაქარია და მასთან, მისი საგვარტომოდან ასორმოცდაათი მამაკაცი;
4 . ფათახ-მოაბის ძეთაგან: ელიოჰოყენაი ზერახის ძე და მასთან ერთად ორასი მამაკაცი;
5 . შექანიას ძეთაგან: იახაზიელის ძე და მასთან ერთად სამასი მამაკაცი;
6 . ყადინის ძეთაგან: ყებედი იონათანის ძე და მასთან ერთად ორმოცდაათი მამაკაცი;
7 . ყელამის ძეთაგან: ესაია ყათალიას ძე და მასთან ერთად სამოცდაათი მამაკაცი;
8 . შეფატიას ძეთაგან: ზებადია მიქაელის ძე და მასთან ერთად ოთხმოცი მამაკაცი;
9 . იოაბის ძეთაგან: ყობადია იეხიელის ძე და მასთან ერთად ორას თვრამეტი მამაკაცი;
10 . ბანის ძეთაგან: შელომითი იოსიფიას ძე, და მასთან ერთად ას სამოცი მამაკაცი;
11 . ბებაის ძეთაგან: ზაქარია ბებაის ძე და მასთან ერთად ოცდარვა მამაკაცი;
12 . ყაზგადის ძეთაგან: იოხანან ჰაკატანის ძე და მასთან ერთად ას ათი მამაკაცი;
13 . ადონიკამის ძეთაგან უკანასკნელნი; მათი სახელებია: ელიფელეტი, იეყიელი, შემაყია და მათთან ერთად სამოცი მამაკაცი;
14 . ბიგვაის ძეთაგან: ყუთაი და ზაბუდი და მათთან ერთად სამოცდაათი მამაკაცი.
15 . შევკრიბე ისინი მდინარესთან, რომელიც აჰავას ერთვის და ვიდექით იქ სამ დღეს. ვაკვირდებოდი ხალხს და მღვდლებს, მაგრამ მათ შორის ლევის ძეთაგან ვერავინ ვპოვე.
16 . დავიბარე ხალხის მეთაურები: ელეაზარი, არიელი, შემაყია, ელნათანი, იარიბი, ელნათანი, ნათანი, ზაქარია, მეშულამი; ასევე მოძღვრები: იოიარიბი და ელნათანი.
17 . გავგზავნე ისინი იდოსთან, ქასიფიას ადგილის მთავართან. ვუთხარი რა უნდა ელაპარაკათ იდოსთან და მის ძმებთან, ტაძრის მსახურებთან, ქასიფიას ადგილზე მყოფებთან, რათა მოეყვანათ ჩვენამდე მსახურები, ჩვენი ღმერთის სახლისთვის.
18 . ჩვენი ღმერთის კეთილი ხელის გამო, რომელიც ჩვენზე იყო, მოიყვანეს ჩვენთან ერთი გონიერი კაცი მახლის ძეთაგან, ლევის ძე, ისრაელის ძე, სახელად შერებია და მასთან ერთად მისი ძენი და მისი ძმები, თვრამეტი კაცი;
19 . და ხაშაბია და მასთან ესაია მერარის ძეთაგან, მისი ძმები და მისი ძენი - ოცი კაცი.
20 . ასევე ტაძრის მსახურები, რომლებიც დავითმა და მთავრებმა დაუდგინეს ლევიანებს მსახურებად - ორას ოცი მსახური; ყველა მათგანი სახელებით იყო დადგენილი.
21 . და გამოვაცხადე იქ მარხვა, მდინარე აჰავაზე, რათა თავი დაგვემდაბლებინა ჩვენი ღმერთის წინაშე და მისთვის გვეთხოვა, დაცული გზა ჩვენთვის, ჩვენი პატარებისთვის და მთელი ჩვენი ქონებისთვის,
22 . რადგან შემრცხვა მეფისთვის ლაშქარი და მხედრები მეთხოვნა, მტრისგან თავის დასაცავად გზაზე, რადგან ნათქვამი გვქონდა მეფისთვის: "ჩვენი ღმერთის ხელი სასიკეთოა ყველასთვის, ვინც ეძებს მას, ხოლო მისი ძალა და რისხვა ეწინააღმდეგება მათ, ვინც მიატოვებს მას!”
23 . ვიმარხულეთ და ვთხოვეთ ჩვენს ღმერთს ეს და შეისმინა მან ჩვენი.
24 . გამოვყავი თორმეტი მთავარი მღვდელი: შერებია, ხაშაბია და მათთან ერთად ათი კაცი მათი ძმებიდან;
25 . ავუწონე მათ ვერცხლი, ოქრო და ჭურჭელი, ჩვენი ღვთის სახლისთვის შეწირული, რაც შესწირეს მეფემ, მისმა მრჩევლებმა და იქ დამსწრე მთელმა ისრაელმა.
26 . მივუწონე მათ ხელში ექვსას ორმოცდაათი ტალანტი ვერცხლი, ასი ტალანტის ვერცხლის ჭურჭელი და ასი ტალანტი ოქრო.
27 . ათასი დრაქმის ოქროს ოცი საბანებელი და საუკეთესო სპილენძის ორი ჭურჭელი, ოქროსავით ძვირფასი.
28 . ვუთხარი მათ: „თქვენ წმიდა ხართ უფლისთვის და ეს ჭურჭელიც წმიდაა, ხოლო ეს ვერცხლი და ოქრო ნებაყოფლობითი შესაწირია თქვენი მამების ღმერთისადმი.
29 . გაუფრთხილდით და დაიცავით, ვიდრე მიუწონიდეთ მთავარ მღვდლებს, ლევიანებს და ისრაელის მამების მთავრებს იერუსალიმში, უფლის სახლის ოთახებში”.
30 . მიიღეს მღვდლებმა და ლევიანებმა ვერცხლი, ოქრო, და ჭურჭელი წონით, რათა მიეტანათ იერუსალიმში, ჩვენი ღვთის სახლში.
31 . პირველი თვის მეთორმეტე დღეს გავემგზავრეთ მდინარე აჰავადან იერუსალიმში; ჩვენი ღმერთის ხელი იყო ჩვენზე, მან გვიხსნა მტრის ხელიდან და გზაზე ჩასაფრებულთაგან.
32 . მივედით იერუსალიმში და გავჩერდით იქ სამ დღეს.
33 . მეოთხე დღეს მიუწონეს მერემოთს, ურია მღვდლის ძეს ხელში ვერცხლი, ოქრო და ჭურჭელი ჩვენი ღვთის სახლში; მასთან ერთად იყო ელეაზარ ფინხასის ძე; ასევე მათთან ერთად იყვნენ იოზაბადი იეშუას ძე და ნოადია ბინუის ძე, ლევიანები.
34 . ყველაფერი დაითვალა და აიწონა; და ჩაიწერა მთელი ეს წონა იმ დროს.
35 . შესწირეს ისრაელის ღმერთს სრულადდასაწველი, ტყვეობიდან დაბრუნებულებმა, გადასახლებაში ნამყოფმა ხალხმა: თორმეტი მოზვერი მთელი ისრაელისთვის, ოთხმოცდათექვსმეტი ვერძი, სამოცდაჩვიდმეტი კრავი, თორმეტი ვაცი ცოდვის მსხვერპლისთვის, ყოველივე ეს სრულადდასაწველად უფლისთვის.
36 . და გადასცეს მეფის დავალება მეფისნაცვლებს და მდინარის გაღმელ განმგებლებს და ისინიც მხარში ედგნენ ხალხსა და ღვთის სახლს.
1 . როცა ლოცულობდა ეზრა და ტირილით ინანიებდა ღვთის სახლის წინ გართხმული, შემოიკრიბა მის ირგვლივ ისრაელიანთა დიდძალი კრებული - კაცები, ქალები, ბავშვები, რადგან მწარედ ტიროდა ხალხიც.
2 . მიუგო შეხანიამ, იეხიელის ძემ, ყელამის ძეთაგან და უთხრა ეზრას: „ვუღალატეთ ჩვენს ღმერთს და შევირთეთ უცხოელი ცოლები ამ ქვეყნის ხალხთაგან; მიუხედავად ამისა, არის იმედი ისრაელისთვის!
3 . აღთქმა დავდოთ ჩვენს ღმერთთან, რომ ჩვენი უფლისა და ჩვენი ღმერთის მცნებების მოშიშთა რჩევის მიხედვით გავუშვებთ ცოლებს და მათგან შეძენილ შვილებს. და რჯულის მიხედვით აღსრულდეს
4 . ადექი, რადგან შენზეა ეს საქმე და ჩვენც შენთან ვართ; გამხნევდი და აღასრულე!”
5 . ადგა ეზრა და დააფიცა მთავარი მღვდლები, ლევიანები და მთელი ისრაელი, რომ მოიქცეოდნენ ფიცის თანახმად. მათაც დაიფიცეს.
6 . ადგა ეზრა ღვთის სახლიდან და წავიდა იოხანანის, ელიაშიბის ძის ოთახისკენ; მაგრამ პური არ უჭამია და წყალი არ დაულევია, რადგან გლოვობდა გადასახლებული ხალხის ორგულობის გამო.
7 . და გამოუცხადეს იუდასა და იერუსალიმში ყველა გადასახლებაში ნამყოფთ, რომ თავი მოეყარათ იერუსალიმში.
8 . და ყველას, ვინც სამ დღეში არ მოვიდოდა, მთელი ქონება ჩამოერთმეოდა მთავართა და უხუცესთა გადაწყვეტილებით და მოკვეთილი იქნებოდა გადასახლებაში ნამყოფთა კრებულიდან.
9 . სამ დღეში შეიკრიბა იერუსალიმში ბენიამინისა და იუდას ყველა კაცი; ეს იყო მეცხრე თვეს, თვის მეოცე დღეს. იჯდა მთელი ხალხი ღვთის სახლის მოედანზე, კანკალებდა ამ საქმისა და თავსხმა წვიმის გამო.
10 . ადგა ეზრა მღვდელი და უთხრა მათ: „შესცოდეთ, რადგან უცხოელი ცოლები შეირთეთ და ამით დანაშაული გაუმრავლეთ ისრაელს.
11 . ახლა აღიარეთ ცოდვა უფლის, თქვენი მამების ღმერთის წინაშე და აღასრულეთ მისი ნება: გამოეყავით ამ ქვეყნის ხალხებს და უცხოელ ცოლებს!”
12 . უპასუხა მთელმა კრებულმა და ხმამაღლა უთხრა: „როგორც თქვი, ისე მოვიქცევით!
13 . ოღონდ ხალხი ბევრია, წვიმების დროა და გარეთ დგომა არ შეგვიძლია; თანაც ეს ერთი ან ორი დღის საქმე არ არის, რადგან ბევრს შეგვიცოდავს ამ საქმეში.
14 . დადგნენ ჩვენი მთავრები მთელი კრებულის ნაცვლად, ხოლო ის, ვისაც ჩვენს ქალაქში უცხოელი ცოლი ჰყავს, მოვიდეს დანიშნულ დროს თავისი ქალაქის უხუცესებთან და მსაჯულებთან ერთად, ვიდრე არ მიიქცევა ჩვენგან ჩვენი ღმერთის რისხვა ამ საქმის გამო”.
15 . მხოლოდ იონათანი, ყასელის ძე და იახზეია, თიკვას ძე გამოვიდნენ ამის წინააღმდეგ; მეშულამი და ლევიანი შაბეთაი უჭერდნენ მათ მხარს.
16 . ასეც მოიქცნენ გადასახლებაში ნამყოფები. გამოარჩია ეზრა მღვდელმა კაცები, მეთაურები, თავ-თავიანთი მამისსახლების მიხედვით, ყველანი სახელდებით გამორჩეულნი; და დასხდნენ ისინი მეათე თვის პირველ დღეს ამ საქმის გამოსაძიებლად.
17 . პირველი თვის პირველი დღისთვის დაასრულეს ყველა იმ მამაკაცთა საქმე, რომელთაც უცხოელი ცოლები ჰყავდათ.
18 . მღვდლების ძეებში, რომელთაც უცხოელი ცოლები ესვათ, აღმოჩნდნენ: იეშუა იოცადაკის ძის ძენი და მისი ძმები: მაყასეია, ელეაზარი, იარიბი და გედალია.
19 . მათ ხელი მისცეს, რომ გაუშვებდნენ ცოლებს და შესწირავდნენ ვერძს თავიანთი ცოდვის გამოსასყიდად.
20 . იმერის ძეთაგან: ხანანი და ზებადია;
21 . ხარიმის ძეთაგან: მაყასეია, ელია, შემაყია, იეხიელი, ყუზია;
22 . ფაშხურის ძეთაგან: ელიოყენაი, მაყასეია, ისმაელი, ნეთანელი, იოზაბადი და ელყასა;
23 . ლევიანთაგან: იოზაბადი, შიმყი, კელაია, იგივე კელიტა, ფეთახია, იუდა და ელეაზარი.
24 . მგალობელთაგან: ელიაშიბი. კარის მცველთაგან: შალუმი, ტელემი და ური.
25 . ისრაელიდან - ფარყოშის ძეთაგან: რამია, იეზია, მალქია, მიამინი, ელეაზარი, მალქია, ბენაია;
26 . ყელამის ძეთაგან: მათანია, ზაქარია, იეხიელი, ყაბდი, იერემოთი, ელია;
27 . ზათუს ძეთაგან: ელიოყენაი, ელიაშიბი, მათანია, იერიმოთი, ზაბადი, ყაზიზა;
28 . ბებაის ძეთაგან: იეჰოხანანი, ხანანია, ზაბაია, ყათლაი;
29 . ბანის ძეთაგან: მეშულამი, მალუქი, ყადაია, იაშუბი, შეალი, იერამოთი;
30 . ფათახ-მოაბის ძეთაგან: ყადნა, ქელალი, ბენაია, მაყასეია, მათანია, ბეცალელი, ბინუი და მანაშე;
31 . ხარიმის ძეთაგან: ელეაზარი, იშია, მალქია, შემაყია, შიმყონი;
32 . ბენიამინი, მალუქი, შემარია;
33 . ხაშუმის ძეთაგან: მათენაი, მათათა, ზაბადი, ელიფელეტი, იერემაი, მენაშე, შიმყი;
34 . ბანის ძეთაგან: მაყადაი, ყამრამი, უელი,
35 . ბენაია, ბედეია, ქელუჰუ,
36 . ვანია, მერემოთი, ელიაშიბი,
37 . მათანია, მათენაი და იაყასაი;
38 . ბანი, ბინუი, შიმყი,
39 . შელემია, ნათანი, ყადაია,
40 . მაქნადბაი, შაშაი, შარაი,
41 . ყაზარიელი, შელემიაჰუ, შემარია,
42 . შალუმი, ამარია, იოსები.
43 . ნებოს ძეთაგან: იეყიელი, მათითია, ზაბადი, ზებინა, იადაი, იოელი და ბენაია.
44 . ყველა ამათ უცხოელი ცოლები ჰყავდათ შერთული; და ზოგიერთს შვილებიც ჰყავდა მათგან.
1 . ადგნენ მღვდელმთავარი ელიაშიბი და მისი ძმანი, მღვდლები და ააშენეს ცხვრის კარიბჭე; წმიდა ჰყვეს იგი, კარი ჩაუყენეს და წმიდა ჰყვეს მეას გოდოლამდე და ხანანელის გოდოლამდე.
2 . გვერდით იერიხოელნი აშენებდნენ. ხოლო მათ გვერდით ზაქურ იმრის ძე აშენებდა.
3 . თევზის კარიბჭეს სენაყას ძენი აშენებდნენ; გადახურეს და კარები ჩამოკიდეს თავისი ბოქლომებითა და ურდულებით.
4 . მათ გვერდით კი ურია კოცის ძის შვილი, მერემოთი ამაგრებდა კედელს. მის გვერდით ბერექიაჰუ მეშეზაბელის ძის შვილი, მეშულამი ამაგრებდა, ხოლო მის გვერდით - ცადოკი, ბაყანას ძე.
5 . მათ გვერდით თეკოაყელები ამაგრებდნენ, თუმცა მათი დიდებულები თავს არ იწუხებდნენ თავიანთი უფლის საქმის გამო.
6 . ძველ კარიბჭეს იეჰოიადა ფასეახის ძე და მეშულამ ბესოდეიას ძე ამაგრებდნენ; გადახურეს და ჩამოკიდეს კარები, თავისი ბოქლომებითა და ურდულებით.
7 . მათ გვერდით მელატია გაბაონელი და იადონ მერონოთელი ამაგრებდნენ, გიბაონისა და მიცფას მკვიდრნი, რომლებიც მდინარისგაღმელი განმგებლის მფლობელობაში იყვნენ.
8 . მათ გვერდით ყუზიელ ხარჰაიას ძე, ოქრომჭედელი ამაგრებდა და მის გვერდით კი ანანია, რომელიც ერთ-ერთი მენელსაცხებლის ძე იყო; ფართო კედლამდე აღადგინეს მათ იერუსალიმი.
9 . მის გვერდით რეფაია ხურის ძე ამაგრებდა, იერუსალიმის ნახევაროლქის მთავარი.
10 . მის გვერდით საკუთარი სახლის წინ ამაგრებდა იედაია ხარუმაფის ძე, მის შემდეგ კი - ხატუშ ხაშაბნიას ძე.
11 . მეორე ნაწილი მალქია ხარიმის ძემ და ხაშუბ ფახათ-მოაბის ძემ გაამაგრეს და მათვე შეაკეთეს ღუმელის გოდოლიც.
12 . მის გვერდით იერუსალიმის ნახევაროლქის მთავარმა, შალუმ ჰალოხეშის ძემ გაამაგრა, თვითონ და მისმა ასულებმა.
13 . ხევის კარიბჭე ხანუნმა და ზანოახის მცხოვრებლებმა გაამაგრეს; ააშენეს და ჩამოკიდეს კარები, თავისი ბოქლომებითა და ურდულებით. მათვე ააშენეს ასი წყრთა კედელი ნაგვის კარიბჭემდე.
14 . ნაგვის კარიბჭე ბეთ-ქარემის ოლქის მთავარმა მალქია რეხაბის ძემ გაამაგრა, მან ააშენა იგი და ჩამოკიდა კარები, თავისი ბოქლომებითა და ურდულებით.
15 . წყაროსთვალის კარიბჭე კი მიცფას ოლქის მთავარმა, შალუნ ქოლხოზეს ძემ გაამაგრა; მან ააშენა, გადახურა იგი და ჩამოკიდა კარები, თავისი ბოქლომებითა და ურდულებით. მანვე ააშენა შელახის აუზის კედელი, სამეფო ბაღთან, დავითის ქალაქიდან ჩამომავალ საფეხურებამდე.
16 . მის შემდეგ ბეთცურის ნახევაროლქის მთავარმა ნეემია ყაზბუკის ძემ გაამაგრა, დავითის სამარხის მოპირდაპირე მხარემდე, ხელოვნურ წყალსატევამდე და გმირთა სახლამდე.
17 . მის გვერდით ლევიანები ამაგრებდნენ, რეხუმბანის ძის ხელმძღვანელობით, ხოლო მის გვერდით, კეყილას ოლქის ნახევრის მთავარმა ხაშბაიამ გაამაგრა თავისი ოლქის სახელით.
18 . გვერდით კი მათი ძმები ამაგრებდნენ, ბავაი ხენადადის ძე, კეყილას ნახევაროლქის მთავარი.
19 . მის გვერდით მიცფას ოლქის მთავარი ყეზერ იეშუას ძე ამაგრებდა კედლის ერთ ნაწილს, იარაღის საწყობის ასასვლელამდე, რომელიც კუთხეში იყო.
20 . მის შემდეგ კი მეორე ნაწილს ბარუქ ზაბაის ძე ამაგრებდა გულანთებული, კუთხიდან ელიაშიბ მღვდელმთავრის სახლის შესასვლელამდე.
21 . შემდეგ ურია კოცის ძის შვილი, მერემოთი ამაგრებდა მეორე ნაკვეთს - ელიაშიბის სახლის შესასვლელიდან, ელიაშიბის სახლის ბოლომდე.
22 . შემდეგ შემოგარენში მცხოვრები მღვდლები ამაგრებდნენ.
23 . მათ შემდეგ ბენიამინი და ხაშუბი ამაგრებდნენ თავიანთი სახლის წინ; შემდეგ კი მაყასეია ანანიას ძის ვაჟი ყაზარია ამაგრებდა კედელს თავის სახლთან;
24 . მის შემდეგ ბინუი, ხენადადის ძე ამაგრებდა მეორე ნაკვეთს - ყაზარიას სახლიდან კუთხემდე და მოსახვევამდე.
25 . ფალალ უზაის ძე კუთხისა და გოდოლის პირდაპირ აგებდა კედელს, მეფის ზემო სახლისა და სატუსაღოს ეზოსთან. მის შემდეგ ფედაია ფარყოშის ძე იყო.
26 . ტაძრის მსახურნი, ყოფელში რომ მკვიდრობდნენ, წყლის კარიბჭისა და აღმოსავლეთით, გამოშვერილი გოდოლის წინ ამაგრებდნენ.
27 . მათ შემდეგ თეკოაყელნი ამაგრებდნენ მეორე ნაკვეთს დიდი გამოშვერილი გოდოლის პირდაპირ და ყოფელის კედლამდე.
28 . ცხენთა კარიბჭის ზემოთ მღვდლები ამაგრებდნენ, თითოეული თავისი სახლის წინ.
29 . მათ შემდეგ ცადოკ იმერის ძე ამაგრებდა თავისი სახლის წინ; მის შემდეგ კი შემაყია შექანიას ძე ამაგრებდა, აღმოსავლეთის კარიბჭის გუშაგი.
30 . მის შემდეგ ხანანია შელემიას ძე და ხანუნ ცალაფის მეექვსე ძე ამაგრებდნენ მეორე ნაწილს; მათ შემდეგ მეშულამ ბერექიას ძე ამაგრებდა თავისი საცხოვრებლის წინ.
31 . მის შემდეგ ამაგრებდა მალაქია, ერთ-ერთი ოქრომჭედლის ძე, ნეთინელთა და ვაჭართა სახლამდე, რომელიც სათვალთვალო კარიბჭის პირდაპირ, ზემო მოსახვევთან იყო.
32 . ზემო მოსახვევსა და ცხვართა კარიბჭეს შორის მჭედლები და ვაჭრები ამაგრებდნენ.
1 . როდესაც სანბალატმა, ტობიამ, არაბმა გაშმუმ და ჩვენმა დანარჩენმა მტრებმა გაიგეს, რომ ავაშენეთ კედელი და ბზარი არ დაგვიტოვებია მასში, თუმცა იმ ჟამად კარიბჭეებში კარები არ მქონდა ჩაყენებული,
2 . კაცი მომიგზავნეს სანბალატმა და გაშმუმ და შემომითვალეს: "წამო, ონოს დაბლობის რომელიმე სოფელში შევიკრიბოთ”. განზრახული ჰქონდათ, რომ ბოროტება შეემთხვიათ ჩემთვის.
3 . მაცნეები გავუგზავნე და შევუთვალე: "დიდ საქმეს ვაკეთებ და არ შემიძლია ჩამოსვლა; რატომ უნდა შეჩერდეს საქმე, როცა მივატოვებ და ჩამოვალ თქვენთან?”
4 . ოთხჯერ გამომიგზავნეს ამ სიტყვით მაცნე და მეც იგივე პასუხი დავუბრუნე.
5 . ამავე სიტყვით მეხუთედ გამომიგზავნა სანბალატმა თავისი მსახური, რომელსაც ხელში გახსნილი წერილი ეჭირა.
6 . წერილში ეწერა: "ერებში ხმა დადის და გაშმუც ამბობს, რომ შენ და ებრაელებს ამბოხება გაქვთ განზრახული და კედელსაც ამიტომ აშენებ. ამავე ხმების თანახმად, მათზე გამეფება გაქვს განზრახული.
7 . წინასწარმეტყველებიც დაგიდგენია, რათა იერუსალიმში განაცხადონ შენზე და თქვან: არის მეფე იუდაში! ახლა მეფესაც აცნობებენ ამ სიტყვებს; ამიტომ მოდი და მოვილაპარაკოთ”.
8 . გავუგზავნე მაცნე და შევუთვალე: "ასეთი რამ, რასაც ამბობ, არ თქმულა, რადგან შენი გონებით თხზავ მაგას!”
9 . ყველანი გვაშინებდნენ და ამბობდნენ: "ხელები დაუსუსტდებათ და საქმეს ვერ დაასრულებენო”. ღმერთო, ახლა უფრო განმიმტკიცე ხელები!
10 . ამის შემდეგ შემაყიას, დელაიას ძის, მეჰეტაბელის ძის სახლში შევედი, რომელიც სახლში იყო ჩაკეტილი და მითხრა: "ღვთის სახლში წავიდეთ, ტაძარში და ჩავკეტოთ ტაძრის კარი, რადგან შენს მოსაკლავად მოდიან; ამაღამ მოვლენ შენს მოსაკლავად”.
11 . ვუთხარი: "განა ჩემნაირი კაცი უნდა გაიქცეს? ანდა ისეთი, როგორიც მე ვარ, სიცოცხლის გადასარჩენად ტაძარში უნდა შევიდეს? არ შევალ-მეთქი!”
12 . მივხვდი, რომ ღმერთის გამოგზავნილი არ იყო. ჩემს წინააღმდეგ იმიტომ იწინასწარმეტყველა, რომ ტობიასა და სანბალატს დაექირავებინათ.
13 . დაიქირავეს იმისთვის, რომ შემშინებოდა და ჩემი საქციელით ცოდვა ჩამედინა; ამით ისინი სახელს გამიტეხდნენ და ჩემს დასაგმობად გამოიყენებდნენ.
14 . ღმერთო ჩემო, გაიხსენე ტობია და სანბალატი ამ საქმეებისამებრ; აგრეთვე ნოყადია, წინასწარმეტყველი ქალი და დანარჩენი წინასწარმეტყველებიც, რომლებსაც ჩემი დაშინება სურდათ.
15 . დასრულდა ქალაქის კედელი ელულის ოცდახუთში - ორმოცდათორმეტ დღეში.
16 . როცა ეს ყველაფერი ჩვენმა მტრებმა გაიგეს და ჩვენს ირგვლივ მცხოვრებმა ერებმა დაინახეს, ძალიან დამცირდნენ საკუთარ თვალში და მიხვდნენ, რომ ჩვენმა ღმერთმა აღასრულა ეს საქმე.
17 . იმ დღეებში, იუდას დიდებულების მრავალი წერილი მისდიოდა ტობიას, ტობიას წერილები კი მათ მისდიოდათ,
18 . რადგან იუდაში მრავალი იყო მასთან ფიცით შეკრული, რაკი იგი შექანია არახის ძის სიძე იყო, ხოლო მის ძეს, იოხანანს, ცოლად მეშულამ ბერექიაჰუს ძის ასული ჰყავდა.
19 . ჩემს წინაშე მის კეთილ საქმეებზე ლაპარაკობდნენ, ჩემი სიტყვები კი მასთან მიჰქონდათ, ხოლო ტობია წერილებს მიგზავნიდა, რომ დავეშინებინე.
1 . ერისმთავარნი იერუსალიმში დამკვიდრდნენ, დანარჩენმა ხალხმა კი წილი ჰყარა, რათა ათიდან ერთი იერუსალიმში, წმიდა ქალაქში დასამკვიდრებლად მოეყვანათ, დანარჩენი ცხრა კი - სხვა ქალაქებში.
2 . და აკურთა ხალხმა ისინი, ვინც საკუთარი სურვილით დასახლდა იერუსალიმში.
3 . აი, ოლქების მთავარნი, რომლებიც იერუსალიმში დასახლდნენ, იუდას ქალაქებში კი, თითოეული თავის ქალაქსა და სამოსახლოზე ცხოვრობდა: ისრაელიანები, მღვდლები და ლევიანნი, სოლომონისა და ტაძრის მსახურთა შთამომავალნი.
4 . დამკვიდრდნენ იერუსალიმში იუდას და ბენიამინის ძეები. იუდას ძეთაგან: ყათაია, ძე ყუზიასი, ზაქარიასი, ამარიასი, შეფატიასი, მაჰალალელისა - ფერეცის ძეთაგან.
5 . და მაყასეია, ძე ბარუქისა, ქოლხოზესი, ხაზაიასი, ყადაიასი, იოიარიბისა, ზაქარიასი, შილონისა.
6 . ფერეცის ძენი, რომლებიც იერუსალიმში მკვიდრობდნენ, ოთხას სამოცდარვა ძალოვანი კაცნი იყვნენ.
7 . ბენიამინის შთამომავალთაგან: სალუ ძე მეშულამისა, იოყედისა, ფედაიასი, კოლაიასი, მაყასეიასი, ითიელისა, ესაიასი.
8 . მის შემდეგ გაბაი და სალაი - ცხრაას ოცდარვა.
9 . და იოელი, ძე ზიქრისა - მათი მეთაური. იუდა სენუას ძე კი ქალაქში მეორე იყო.
10 . მღვდელთაგან: იედაყია იოიარიბის ძე, იაქინი,
11 . სერაია ძე ხილკიასი, მეშულამისა, ცადოკისა, მერაიოთისა, ახიტუბისა, ღვთის სახლის მმართველი.
12 . და მათი ძმები, რომლებიც ტაძრის საქმეს აკეთებდნენ - რვაას ოცდაორი. და ყადაია ძე იეროხამისა, ფელალიასი, ამცისა, ზაქარიასი, ფაშხურისა, მალქიასი
13 . და მისი ძმები, მამისსახლთა თავკაცები - ორას ორმოცდაორი. ყამაშაი ძე ყაზარელისა, ახაზიასი, მეშიმოლეთისა, იმერისა
14 . და მათი ძმები, ძლიერი ვაჟკაცები - ას ოცდარვა, რომელთაც ზაბდიელ ჰაგედოლიმის ძე მეთაურობდა.
15 . ლევიანთაგან - შემაყია, ძე ხაშუბისა, ყაზრიკამისა, ხაშაბიასი, ბუნისა.
16 . ლევიანთა თავკაცები - შაბთაი და იოზაბადი, ღვთის სახლის გარე სამუშაოებზე იყვნენ.
17 . მადლიერების ლოცვის წამომწყები იყო მათანია, ძე მიქასი, ზაბდისა, ასაფის ძისა, მეორე კი ბაკბუკია იყო მის ძმათაგან და ყაბდა შამუაყის ძე, გალალისა და იედუთუნის შთამომავალი.
18 . სულ ორას ორმოცდაოთხი ლევიანი იყო წმიდა ქალაქში.
19 . კარიბჭის მცველნი: ყაკუბი, ტალმონი და მათი ძმები, კარიბჭეთა მცველნი - ას სამოცდათორმეტი.
20 . დანარჩენი ისრაელიანები, მღვდლები და ლევიანნი, იუდას ქალაქებში, თითოეული თავის ქალაქსა და სამოსახლოზე ცხოვრობდა.
21 . ტაძრის მსახურნი ყოფელში მკვიდრობდნენ, რომელთაც ციხა და გიშფა თავკაცობდნენ.
22 . იერუსალიმში ლევიანთა ზედამხედველი იყო ყუზი, ძე ბანისა, ხაშაბიასი, მათანიასი, მიქასი - ტაძარში ღვთისმსახურებისას მგალობლებად დადგენილი ასაფიანებიდან,
23 . ვინაიდან მათზე მეფის საგანგებო ბრძანება გაიცა, რომ ყოველდღიური სარჩო ჰქონოდათ მგალობლებს.
24 . ფეთახია, ძე მეშეზაბელისა, ზერახისა, იუდას ძეთაგან, მეფის მარჯვენა ხელი იყო ყოველ სახალხო საქმეში.
25 . ისინი კი, ვინც იუდას ძეთაგან სოფლად, თავიანთ ველებზე დამკვიდრდნენ, ცხოვრობდნენ კირიათ-არბაყსა და დიბონში, თავ-თავისი ქალაქებით, იეკაბცეელსა და მათ ირგვლივ სოფლებში;
26 . იეშუაში, მოლადაში, ბეთ-ფალეტში,
27 . ხაცარ-შუყალში, ბეერ-შებაყსა და მის შემოგარენში,
28 . ციკლაგში, მექონასა და მის შემოგარენში,
29 . ყენ-რიმონში, ცორყაში, იარმუთში,
30 . ზანოახში, ყადულამსა და მათ სოფლებში, ლაქიშსა და მის ველებზე, ყაზეკასა და მის შემოგარენში. და ბეერ-შებაყიდან ჰინომის ხეობამდე დაბანაკდნენ.
31 . ცხოვრობდნენ ბენიამინის ძენი გებაყიდან დაწყებული, მიქმასსა და ყაიაში, ბეთელსა და მის შემოგარენში,
32 . ყანათოთში, ნობში, ყანანიაში,
33 . ხაცორში, რამაში, გითაიმში,
34 . ხადიდში, ცებოყიმში, ნებალატში,
35 . ლოდში, ონოსა და მშვენიერ ხეობაში.
36 . იუდას ლევიანთაგან ზოგიერთი ბენიამინში დასახლდა.
1 . ესენი არიან ის მღვდლები და ლევიანები, ზერუბაბელ შეალთიელის ძესთან და იეშუასთან ერთად რომ ამოვიდნენ იერუსალიმს: შერაია, იერემია, ეზრა,
2 . ამარია, მალუქი, ხატუში,
3 . შექანია, რეხუმი, მერემოთი,
4 . ყიდო, გინთოი, აბია,
5 . მიამინი, მაყადია, ბილგა,
6 . შემაყია, იოარიბი, იედაყია,
7 . სალუ, ყამოკი, ხილკია, იედაყია - ესენი იყვნენ მღვდლების თავკაცები და მათი ძმები იეშუას დღეებში.
8 . ლევიანები: იეშუა, ბინუი, კადმიელი, შერებია, იუდა. მათანი თავის ძმებთან ერთად სამადლობელ საგალობლებს ხელმძღვანელობდა.
9 . ბაკბუკია და ყუნი თავის ძმებთან ერთად მათ მოპირდაპირე მხარეზე გუშაგობდნენ.
10 . იეშუამ შვა იოაკიმი, იოაკიმმა შვა ელიაშიბი და ელიაშიბმა შვა იოიადაყი,
11 . იოიადაყმა შვა იონათანი და იონათანმა - იადუაყი.
12 . იოაკიმის დღეებში მამისსახლთა თავკაცები იყვნენ მღვდლები: სერაიასთან - მერაია, იერემიასთან - ხანანია,
13 . ეზრასთან - მეშულამი, ამარიასთან - იეჰოხანანი,
14 . მელიქუსთან - იონათანი, შებანიასთან - იოსები,
15 . ხარიმთან - ყადნა, მერაიოთთან - ხელკაი,
16 . ყიდოსთან - ზაქარია, გინეთონთან - მეშულამი,
17 . აბიასთან - ზიქრი, მინიამინის ძე და მოადიასთან - ფილტაი,
18 . ბილგასთან - შამუაყი, შემაყიასთან - იეჰონათანი,
19 . და იოარიბთან - მათენაი, იეადაყიასთან - ყუზი,
20 . სალაისთან - კალაი, ყამოკთან - ყებერი,
21 . ხილკიასთან - ხაშაბია, იედაყიასთან - ნეთანელი.
22 . ლევიანები: ელიაშიბის, იოიადაყის, იოხანანის და იადუაყის დღეებში მამისსახლთა თავკაცებად იქნენ ჩაწერილნი, ხოლო მღვდლები დარიოს სპარსელის მეფობისას.
23 . ლევის ძენი, მამისსახლთა თავკაცები ჩაწერილნი იქნენ მატიანეთა წიგნში იოხანან ელიაშიბის ძის დღეებამდე.
24 . ლევიანთა თავკაცები: ხაშაბია, შერებია, იეშუა კადმიელის ძე და მათი ძმები მათ მოპირდაპირე მხარეზე იდგნენ, რათა რიგრიგობით ექოთ და მადლიერება აღევლინათ დავითის, ღვთისკაცის ბრძანებისამებრ.
25 . მათანია, ბაკბუკია, ყობადია, მეშულამი, ტალმონი და ყაკუბი კარისმცველები იყვნენ და კარიბჭეთა საკუჭნაოებს დარაჯობდნენ.
26 . ესენი იყვნენ იოაკიმ იეშუას ძის, იოცადაკის ძის, ნეემია განმგებლის, ეზრა მღვდლისა და მწიგნობრის დღეებში.
27 . იერუსალიმის კედლის კურთხევისას, დაძებნეს ლევიანები მათი საცხოვრებელი ადგილების მიხედვით იერუსალიმში მოსაყვანად, რათა სიხარულით, სამადლობელით, გალობითა და წინწილებით, ჩანგებითა და ქნარებით ეზეიმათ კედლის კურთხევა.
28 . და შეიკრიბნენ მგალობელთა ძენი იერუსალიმის სანახებიდან და ნეტოფათის სოფლებიდან.
29 . ბეთ-გილგადიდან, გებაყისა და ყაზმავეთის ველებიდან, რადგან სოფლები ჰქონდათ გაშენებული მგალობლებს იერუსალიმის სანახებში.
30 . განიწმიდნენ მღვდლები და ლევიანები და განწმიდეს ხალხი, კარიბჭეები და კედელი.
31 . კედელზე ავიყვანე იუდას მთავრები და დავაყენე ორი დიდი გუნდი, რომლებიც მადლობას სწირავდნენ და მარჯვენა მხარეს მიუყვებოდნენ სანაგვის კარიბჭისკენ.
32 . მათ უკან მიჰყვებოდნენ ჰოშაყია და იუდას მთავართა ნახევარი,
33 . ყაზარია, ეზრა და მეშულამი,
34 . იუდა, ბენიამინი, შემაყია და იერემია,
35 . და მღვდლების ძეთაგან საყვირებით: ზაქარია ძე იონათანისა, შემაყიასი, მათანიასი, მიქაიასი, ზაქურისა, ასაფისა.
36 . და მისი ძმები: შემაყია, ყაზარელი, მილალაი, გილალაი, მაყაი, ნეთანელი, იუდა და ხანანი, ღვთისკაცის, დავითის სამუსიკო საკრავებით; წინ ეზრა მწიგნობარი მიუძღოდათ.
37 . წყაროსთვალის კარიბჭიდან პირდაპირ მიუყვებოდნენ დავითის ქალაქის კიბეებს, კედელზე ამავალი კიბეებით, დავითის სახლის ზემოთ რომ გადადიოდა წყლის კარიბჭემდე, აღმოსავლეთით.
38 . მეორე მგალობელთა გუნდმა, მარცხენა მხრიდან დაიწყო მსვლელობა; მე და ხალხის ნახევარი მას მივყვებოდით კედელზე: ღუმელთა გოდოლიდან განიერ კედლამდე.
39 . ეფრემის კარიბჭეზე, ძველ კარიბჭეზე და თევზის კარიბჭეზე, ხანანელის გოდოლისა და ასეულის გოდოლზე გავლით ცხვრის კარიბჭემდე; და დადგნენ საპყრობილეს კარიბჭესთან.
40 . ღმერთის სახლთან დადგა ორივე მგალობელი გუნდი, მეც იქ ვიდექი და მთავრების ნახევარი ჩემთან ერთად.
41 . იქ იყვნენ მღვდლები - ელიაკიმი, მაყასეია, მინიამინი, მიქაია, ელიოყენაი, ზაქარია, ხანანია საყვირებით.
42 . აგრეთვე მაყასეია, შემაყია, ელეაზარი, ყუზი, იოხანანი, მალქია, ყელამი და ყეზერი. მგალობლები ხმამაღლა გალობდნენ იზრახიას წინამძღოლობით.
43 . დიდძალი მსხვერპლი შესწირეს იმ დღეს, ხარობდნენ, რადგან ღმერთმა დიდი სიხარულით გაახარა ისინი; ხარობდნენ ქალები და ბავშვები. შორს ისმოდა იერუსალიმის სიხარულის ხმა.
44 . იმავე დღეს განაწესეს კაცები საუნჯის ოთახებზე, შესაწირისთვის, პირველნაყოფთათვის და მეათედისთვის, რათა იქ შეეგროვებინათ ქალაქების ყანებიდან მოტანილი წილი, რჯულით დაწესებული მღვდლებისა და ლევიანებისთვის, რადგან ხარობდა იუდა, როდესაც ხედავდა მომსახურე მღვდლებსა და ლევიანებს,
45 . რომლებიც თავისი ღმერთის თაყვანისცემასა და განწმედის მსახურებას ასრულებდნენ. ასევე იქცეოდნენ მგალობლები და კარისმცველები დავითისა და მისი ძის, სოლომონის, ბრძანების მიხედვით.
46 . უძველესი დროიდან, ჯერ კიდევ დავითისა და ასაფის დღეებში დადგინდნენ მგალობელთა წინამძღოლნი და ღმერთის მიმართ ქებისა და მადლიერების საგალობელნი.
47 . მთელი ისრაელი აძლევდა ყოველდღიურ წილს მგალობლებსა და კარისმცველებს ზერუბაბელისა და ნეემიას დღეებში; ისინი ლევიანებს აძლევდნენ წილს, ლევიანები კი წილს აჰარონის ძეებს აძლევდნენ.
1 . იუდას მეფის, იეჰოიაკიმ იოშიას ძის მეფობის დასაწყისში, ეს სიტყვა იყო უფლისგან.
2 . ასე ამბობს უფალი: "დადექი უფლის სახლის ეზოში და უთხარი უფლის სახლში თაყვანსაცემად მოსულ იუდას ყველა ქალაქს ეს სიტყვები, მე რომ გიბრძანე მათთვის სათქმელად. არცერთი სიტყვა არ დააკლო.
3 . იქნებ შეისმინონ და მობრუნდნენ თავიანთი ბოროტი გზიდან. მაშინ აღარც მე დავუშვებ იმ უბედურებას, მათ რომ ვუპირებდი მათი ბოროტი საქმეების გამო.
4 . უთხარი: ასე ამბობს-თქო უფალი: თუ არ მომისმენთ და არ ივლით ჩემი რჯულის მიხედვით, წინ რომ დაგიდეთ,
5 . თუ არ მოუსმენთ ჩემს მსახურ წინასწარმეტყველებს, რომლებსაც გამუდმებით გიგზავნიდით და გიგზავნიდით, თქვენ კი არ უსმენდით მათ,
6 . მაშინ ამ სახლსაც შილოსავით მოვექცევი: დედამიწის ყველა ერის საწყევლად გავხდი ამ ქალაქს!”
7 . უსმენდნენ მღვდლები, წინასწარმეტყველები და მთელი ხალხი იერემიას, როცა იგი ყველა ამ სიტყვას ამბობდა უფლის სახლში.
8 . დაასრულა თუ არა იერემიამ ყველაფრის თქმა, რაც უფალმა უბრძანა ხალხისთვის სათქმელად, შეიპყრეს იგი მღვდლებმა, წინასწარმეტყველებმა და მთელმა ხალხმა, და უთხრეს: "უნდა მოკვდე!
9 . რატომ წინასწარმეტყველებ უფლის სახელით, რომ ამბობ: შილოსავით გაუდაბურდება და გაუკაცრიელდება ეს სახლი და ეს ქალაქიო?!” მთელი ხალხი იერემიას ირგვლივ შექუჩდა უფლის სახლში.
10 . ეს ამბავი რომ იუდას მთავრებმა გაიგეს, მეფის სასახლიდან უფლის სახლში ავიდნენ და უფლის სახლის ახალი კარიბჭის შესასვლელში დასხდნენ.
11 . უთხრეს მღვდლებმა და წინასწარმეტყველებმა მთავრებსა და მთელ ერს: "მოსაკლავია ეს კაცი, რადგან ამ ქალაქის საწინააღმდეგოდ იწინასწარმეტყველა, როგორც თქვენი ყურით მოისმინეთ!”
12 . მაშინ უთხრა იერემიამ ყველა მთავარსა და მთელ ერს: "უფალმა გამომგზავნა, რომ ამ სახლისა და ამ ქალაქის წინააღმდეგ მეწინასწარმეტყველა ყველა ეს სიტყვა, რაც მოისმინეთ.
13 . ახლა კი გამოასწორეთ თქვენი გზები და თქვენი საქმეები, და დაემორჩილეთ უფლის, თქვენი ღმერთის ხმას; მაშინ უფალიც გადაიფიქრებს იმ უბედურების დაშვებას, თქვენ რომ გიპირებთ.
14 . მე კი, აჰა, თქვენს ხელთა ვარ. ისე მომექეცით, როგორც უკეთესად და სამართლიანად მიგაჩნიათ.
15 . მაგრამ იცოდეთ: თუ მომკლავთ, მაშინ უდანაშაულო სისხლს დაიდებს ეს ქალაქი და მისი მცხოვრებლები, რადგან ნამდვილად უფალმა გამომგზავნა, რომ თქვენს გასაგონად მელაპარაკა ყველა ეს სიტყვა”.
16 . მაშინ უთხრეს მთავრებმა და მთელმა ერმა მღვდლებსა და წინასწარმეტყველებს: "ეს კაცი სიკვდილს არ იმსახურებს, რადგან უფლის, ჩვენი ღმერთის სახელით გველაპარაკებოდა”.
17 . წამოდგნენ ქვეყნის უხუცესთაგანნი და უთხრეს ხალხის მთელ კრებულს:
18 . "ხიზკიაჰუს, იუდას მეფის დღეებში მიქა მორეშეთელიც წინასწარმეტყველებდა და ეუბნებოდა იუდას მთელ ერს: ასე ამბობსო ცაბაოთ უფალი: მინდორივით მოიხვნება სიონი, ქვის გროვად იქცევა იერუსალიმი და სახლის მთა - ტყიან სიმაღლედ.
19 . განა მოკლეს იგი იუდას მეფე ხიზკიაჰუმ და იუდას მთელმა ერმა? განა არ შეეშინდათ უფლისა და განა არ გამოითხოვეს უფლის კეთილგანწყობა? და უფალმაც გადაიფიქრა იმ უბედურების დაშვება, მათ რომ უპირებდა. ჩვენ კი თვითონ ჩავდივართ დიდ უკეთურებას ჩვენივე თავისთვის!”
20 . კიდევ იყო კაცი, რომელიც უფლის სახელით წინასწარმეტყველებდა - ურია შემაყიას ძე, კირიათ-იეყარიმიდან. ისიც ამ ქალაქისა და ამ ქვეყნის წინააღმდეგ წინასწარმეტყველებდა, იერემიას მიერ ნათქვამი სიტყვებით.
21 . მოისმინეს მისი სიტყვები მეფე იეჰოიაკიმმა, ყველა მისმა ძლიერმა მეომარმა, ყველა მთავარმა; მისი მოკვლა განიზრახა მეფემ; ეს რომ ურიამ გაიგო, შეეშინდა, გაიქცა და ეგვიპტეში ჩავიდა.
22 . და იყო, გაგზავნა მეფე იეჰოიაკიმმა ეგვიპტეში თავისი კაცები: ელნათან ყაქბორის ძე და მასთან ერთად სხვა კაცებიც.
23 . წამოიყვანეს ურია ეგვიპტიდან და მეფე იეჰოიაკიმს მოჰგვარეს, რომელმაც მახვილით მოკლა იგი, მისი გვამი კი მდაბიოთა სასაფლაოზე გადააგდო.
24 . იერემიას კი ახიკამ შაფანის ძის ხელი იფარავდა, რომ ხალხს ხელში არ ჩავარდნოდა და არ მოეკლათ.
1 . ესაა წერილი, რომელიც იერემია წინასწარმეტყველმა გაუგზავნა იერუსალიმიდან დევნილთა ნარჩენ უხუცესთ და ღვთისმსახურთ, წინასწარმეტყველთ და მთელ ხალხს, რომლებიც ნაბუქოდონოსორმა იერუსალიმიდან ბაბილონში განდევნა.
2 . ეს მას შემდეგ იყო, მეფე იექონია და დედოფალი, იუდასა და იერუსალიმის საჭურისნი და მთავარნი, ხურონი და მჭედელნი რომ წავიდნენ იერუსალიმიდან.
3 . წერილი გაიგზავნა ყელასა შაფანის ძისა და გემარია ხილკიას ძის ხელით, რომლებიც ციდკიამ, იუდას მეფემ გაგზავნა ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორთან ბაბილონში, ამ სიტყვებით:
4 . "ასე ეუბნება ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი, ყველა დევნილს, ვინც იერუსალიმიდან ბაბილონში განიდევნა:
5 . აიშენეთ სახლები და დაფუძნდით, გაიშენეთ ბაღები და ჭამეთ მათი ნაყოფი,
6 . შეირთეთ ცოლები და შვით ძენი და ასულნი; შერთეთ თქვენს ძეებს ცოლები და გაათხოვეთ თქვენი ასულები; მათაც შვან ძენი და ასულნი; გამრავლდით, არ შემცირდეთ.
7 . მშვიდობა და სიკეთე ეძიეთ იმ ქალაქისთვის, რომელშიც გადაგასახლეთ, ევედრეთ მისთვის უფალს, რადგან მისი სიკეთით თქვენც გექნებათ სიკეთე.
8 . რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: ნუ გაცდუნებენ თქვენი წინასწარმეტყველნი და თქვენი გრძნეულნი, თქვენ შორის რომ არიან, ნურც სიზმრებს ირწმუნებთ, თქვენ რომ გესიზმრებათ.
9 . ვინაიდან ტყუილს გიწინასწარმეტყველებენ ისინი ჩემი სახელით - მე არ გამომიგზავნია! - ამბობს უფალი.
10 . რადგან ასე ამბობს უფალი: სამოცდაათი წელი რომ შეუსრულდება ბაბილონს, მაშინ მოგიკითხავთ და ავასრულებ თქვენზე ნათქვამ ჩემს კეთილ სიტყვას: დაგაბრუნებთ-მეთქი ამ ადგილზე.
11 . ვინაიდან მე ვიცი ზრახვანი, რაც თქვენზე განვიზრახე, ამბობს უფალი, სასიკეთო და არა საბოროტო ზრახვანი, რომ მომავალი და იმედი მოგცეთ.
12 . მომიხმობთ და მოვალ, შემევედრებით და მოგისმენთ.
13 . ძებნას დამიწყებთ და მიპოვით, როცა მთელი გულით მომძებნით.
14 . თავს გაპოვნინებთ, ამბობს უფალი, და დაგაბრუნებთ ტყვეობიდან, შეგკრებთ ყველა ერიდან და ყველა ადგილიდან, სადაც გაგფანტეთ, ამბობს უფალი; და დაგაბრუნებთ იმ ადგილზე, საიდანაც გაგდევნეთ.
15 . ამბობთ: უფალმა დაგვიყენაო წინასწარმეტყველნი ბაბილონში;
16 . ასე ამბობს უფალი მეფეზე, დავითის ტახტზე და ამ ქალაქში მცხოვრებ მთელ ხალხზე, თქვენს ძმებზე, რომლებიც თქვენთან ერთად არ წამოსულან გადასახლებაში;
17 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: აჰა, დავუშვებ მათზე მახვილს, შიმშილსა და შავ ჭირს, და დამპალ ლეღვს დავამგვანებ, რისი ჭამაც არ შეიძლება მისი უვარგისობის გამო.
18 . დავედევნები მათ მახვილით, შიმშილითა და შავი ჭირით, საფრთხობელად ვაქცევ ქვეყნის ყველა სამეფოსთვის, საწყევრად, შესაძრწუნებლად, გასაქირდად და სალანძღავად ყველა ერში, რომელშიც გავაძევებ.
19 . იმის საზღაურად, რომ არ შეისმინეთ ჩემი სიტყვები, ამბობს უფალი, რომელთაც ვგზავნიდი კვლავ და კვლავ ჩემი მსახურების, წინასწარმეტყველების მეშვეობით; გათენებისთანვე ვგზავნიდი, მაგრამ არ შეისმინეთ, ამბობს უფალი.
20 . თქვენც ისმინეთ უფლის სიტყვა, დევნილნო, მე რომ გაგაგზავნეთ იერუსალიმიდან ბაბილონში.
21 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი, ახაბზე, კოლაიას ძეზე, და ციდკიაზე, მაყასეიას ძეზე, რომლებიც ტყუილს გიწინასწარმეტყველებდნენ ჩემი სახელით: აჰა, ხელში ჩავუგდებ მათ ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორს და ის მოკლავს მათ თქვენს თვალწინ.
22 . ისინი იტვირთებენ წყევლას იუდას მთელი დევნილებისთვის ბაბილონში; იგავად იტყვიან: დაე, უფალმა გაგხადოს ციდკიასა და ახაბივით, რომლებიც ცეცხლზე შეწვა ბაბილონის მეფემო.
23 . რადგან უგუნურად იქცეოდნენ ისრაელში, მრუშობდნენ მოყვასთა ცოლებთან და სიცრუეს ლაპარაკობდნენ ჩემი სახელით, რაც მე არ მიბრძანებია; მე ვარ ამის მოწმე, ამბობს უფალი.
24 . შემაყია ნეხელამელს კი ეტყვი,
25 . ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: იმის გამო, რომ შენი სახელით უგზავნიდი წერილებს იერუსალიმის მთელ ხალხს, მღვდელ ცეფანია მაყასეიას ძეს, და ყველა მღვდლებს,
26 . რომ უფალმა იეჰოიადაყის ნაცვლად დაგაყენა ღვთისმსახურად, რათა თვალყური გედევნებინა ყოველი შეშლილისთვის უფლის ტაძარში, წინასწარმეტყველად რომ ასაღებს თავს, შეგებორკა და საკანში გამოგემწყვდია.
27 . ახლა რატომ არ ტუქსავ იერემია ყანათოთელს, რომელიც გიწინასწარმეტყველებთ?
28 . რადგან ჩვენც შემოგვითვალა ბაბილონში, დევნილობა ხანგრძლივი იქნებაო; აიშენეთ სახლები, დაფუძნდით, ბაღები გაიშენეთ და მათი ნაყოფი ჭამეთო”.
29 . წინასწარმეტყველ იერემიას გასაგონად წაიკითხა მღვდელმა ცეფანიამ ეს წერილი;
30 . ასეთი სიტყვა მოვიდა უფლისგან იერემიას მიმართ:
31 . "დევნილებს შეუთვალე: ასე ამბობს-თქო უფალი შემაყია ნეხელამელზე: იმის გამო, რომ შემაყია გიწინასწარმეტყველებთ, მე რომ არ გამომიგზავნია, და ამაოდ გაიმედებთ,
32 . ამიტომ ამბობს უფალი: აჰა, დავსჯი შემაყია ნეხელამელს და მის თესლს; აღარავინ ეყოლება ამ ხალხში, და ვერ იხილავს იმ სიკეთეს, ჩემს ხალხს რომ უნდა გავუკეთო, ამბობს უფალი, რადგან უფლისგან განდგომას ქადაგებდა!”