გათი, გათ-რიმონი, გათ-ხეფერი, გაყთამი, გეთერი, კიბროთ-ჰათაავა, ჰათაქი
საკვანძო მუხლები:
დაბადება 10 : 23 ;1 . ეს არის ნოეს ძეთა - სემის, ქამისა და იაფეთის - შთამომავლობა. ძენი შეეძინათ მათ წარღვნის შემდეგ.
2 . იაფეთის ძენი: გომერი და მაგოგი, მადაი და იავანი, თუბალი, მეშექი და თირასი.
3 . გომერის ძენი: აშქენაზი, რიფათი და თოგარმა.
4 . იავანის ძენი: ელიშა და თარშიში, ქითიმი და დოდანიმი.
5 . ამათგან განშტოვდნენ ზღვისპირელი ხალხები თავიანთ ქვეყნებში, თითოეული თავისი ენის, თავისი ტომის მიხედვით, საკუთარ ხალხში.
6 . ქამის ძენი: ქუში და მიცრაიმი, ფუტი და ქანაანი.
7 . ქუშის ძენი: სება, ხავილა, საბთა, რაყმა და საბთექა. და რაყმას ძენი: შება და დედანი.
8 . ქუშმა შვა ნიმროდი. მან იწყო ძალის გამოჩენა დედამიწაზე.
9 . ძლიერი მონადირე იყო იგი უფლის წინაშე. ამიტომაც თქმულა - ნიმროდივით ძლიერი მონადირეაო უფლის წინაშე!
10 . თავიდან მის სამეფოს შეადგენდა ბაბილონი, ერექი, აქადი და ქალნე - შინყარის ქვეყანაში.
11 . ამ ქვეყნიდან წამოვიდა აშურში და ააშენა ნინევე, რეხობოთ-ქალაქი და ქალახი.
12 . და რესენი, რომელიც ნინევესა და ქალახს შორის იყო, დიდი ქალაქი.
13 . მიცრაიმი იყო მამა ლუდელთა, ყანამელთა, ლეჰაბელთა, ნაფთუხელთა,
14 . ფათრუსელთა, ქასლუხელთა (რომელთაგანაც გამოვიდნენ ფილისტიმელნი) და ქაფთორელთა.
15 . ქანაანს ეყოლა სიდონი, მისი პირმშო, და ხეთი,
16 . იებუსელნი, ამორელნი, გირგაშელნი,
17 . ჰიველნი, ყარკელნი, სინელნი,
18 . არვადელნი, ცემარელნი და ჰამათელნი და მერე გაიფანტნენ ქანაანის ტომებად.
19 . და იყო ქანაანელთა საზღვარი სიდონიდან გერარის მიმართულებით - ღაზამდე, სოდომის, გომორას, ადმას და ცებოიმის მიმართულებით - ლაშაყამდე.
20 . ესენი იყვნენ ქამის ძენი თავისი გვარებისა და ენების მიხედვით, თავ-თავის მიწებსა და ერებში.
21 . სემს, იაფეთის უფროს ძმასაც, შეეძინა შვილები. სემი იყო ყებერის მთელი შთამომავლობის მამა.
22 . სემის ძენი: ყელამი, აშური, არფაქშადი, ლუდი და არამი.
23 . არამის ძენი: ყუცი, ჰული, გეთერი და მაში.
24 . არფაქშადს შეეძინა შელახი, შელახს - ყებერი.
25 . ყებერმა შვა ორი ძე: ერთს ერქვა ფელეგი, რადგან მის დროს გაიყო დედამიწა, მის ძმას ერქვა იოკტანი.
26 . იოკტანს შეეძინა ალმოდადი, შალეფი, ხაცარმავეთი და იერახი.
27 . ჰადორამი, უზალი და დიკლა,
28 . ყობალი, აბიმაელი და შება,
29 . ოფირი, ხავილა და იობაბი. ესენი ყველა იოკტანის ძენი იყვნენ.
30 . მათი დასახლება მეშაყიდან სეფარის მიმართულებით აღმოსავლეთის მთამდე ვრცელდებოდა.
31 . ესენი არიან სემის ძენი თავიანთი გვარებისა და ენების მიხედვით, თავიანთ მიწებზე და ერებში.
32 . ეს არის ნოეს ძეთა შთამომავლობა, თავ-თავის ხალხებში, თავისი გვარების მიხედვით. წარღვნის შემდეგ მათგან განშტოვდნენ ერები მთელ დედამიწაზე.
1 . ეს არის ესავის, იგივე ედომის, მოდგმა:
2 . ესავმა ქანაანის ასულთაგან შეირთო ცოლები: ყადა, ხეთელი ელონის ასული, და ოჰოლიბამა, ყანას ასული, ხიველი ციბეყონის შვილიშვილი;
3 . და ბასმათი, ისმაელის ასული, ნებაიოთის და.
4 . უშვა ყადამ ესავს ელიფაზი, ბასმათმა - რეღუელი.
5 . ოჰოლიბამამ შვა იეყუში, იაყლამი და კორახი. ესენი იყვნენ ესავის ძენი, რომლებიც ქანაანის ქვეყანაში შეეძინენ.
6 . წაიყვანა ესავმა თავისი ცოლები, ძენი და ასულნი, მთელი თავისი სახლეული, სამწყსო და პირუტყვი, მთელი თავისი ქონება წაიღო, რომელიც ქანაანში შეიძინა და სხვა ქვეყანაში წავიდა, რათა მოცილებოდა იაკობს, თავის ძმას.
7 . რადგან დიდი ქონება ჰქონდათ და არ შეეძლოთ ერთად ცხოვრება. ჯოგების სიმრავლის გამო ვერ დაიტია ისინი მათი ხიზნობის ქვეყანამ.
8 . და დამკვიდრდა ესავი სეყირის მთაზე; იგივე ედომია ესავი.
9 . ესაა ედომელთა მამის, ესავის მოდგმა სეყირის მთაზე.
10 . ესავის ძეთა სახელებია: ელიფაზი, ყადას, ესავის ცოლის ძე; რეღუელი, ბასმათის, ესავის ცოლის ძე;
11 . ელიფაზის შვილები იყვნენ: თემანი, ომარი, ცეფო, გაყთამი და კენაზი.
12 . თიმნაყი ესავის ძის, ელიფაზის ხარჭა იყო; მან უშვა ელიფაზს ყამალეკი. ესენი იყვნენ ყადას, ესავის ცოლის ძენი.
13 . რეღუელის ძენი: ნახათი, ზერახი, შამა და მიზა. ესენი იყვნენ ბასმათის, ესავის ცოლის ძენი.
14 . ესენი იყვნენ ოჰოლიბამას, ყანას ასულის, ციბეყონის ასულის, ესავის ცოლის ძენი: მან უშვა ესავს იეყუში, იაყლამი და კორახი.
15 . ესენი იყვნენ ესავის ძეთა უხუცესნი, ელიფაზის, ესავის პირმშოს ძენი: თავკაცი თემანი, თავკაცი ომარი, თავკაცი ცეფო, თავკაცი კენაზი.
16 . თავკაცი კორახი, თავკაცი გაყთამი, თავკაცი ყამალეკი. ესენი იყვნენ ელიფაზის უხუცესები ედომის ქვეყანაში, ყადას ძენი.
17 . აი, რეღუელის, ესავის ძის ძენი: თავკაცი ნახათი, თავკაცი ზერახი, თავკაცი შამა, თავკაცი მიზა. ესენი იყვნენ რეღუელის უხუცესნი ედომის ქვეყანაში; ესავის ცოლის, ბასმათის ძენი.
18 . აი, ოჰოლიბამას, ესავის ცოლის ძენი: თავკაცი იეყუში, თავკაცი იაყლამი, თავკაცი კორახი. ესენი იყვნენ ოჰოლიბამას, ყანას ასულის, ესავის ცოლის ძენი.
19 . ესენი იყვნენ ესავის ძენი და ედომის უხუცესნი.
20 . აი, ხორიელი სეყირის ძენი, იმ ქვეყნის მკვიდრნი: ლოტანი, შობალი, ციბეყონი, ყანა.
21 . დიშონი, ეცერი და დიშანი: ესენი იყვნენ სეყირის ძენი, ხორიელი უხუცესნი ედომის ქვეყანაში.
22 . ლოტანის ძენი იყვნენ: ხორი და ჰემამი, თიმნაყი კი ლოტანის და იყო.
23 . აი, შობალის ძენი: ყალვანი, მანახათი, ღებალი, შეფო და ონამი.
24 . აი, ციბეყონის ძენი: აია და ყანა, ის ყანა, რომელმაც თბილი წყარო იპოვა უდაბნოში, როდესაც მამამისის, ციბეყონის სახედრებს მწყემსავდა.
25 . ესენი იყვნენ ყანას შვილები: დიშონი და ოჰოლიბამა, ყანას ასული.
26 . აი, დიშონის ძენი: ხემდანი, ეშბანი, ითრანი და ქერანი.
27 . ესენი იყვნენ ეცერის ძენი: ბილჰანი, ზაყვანი და ყაკანი.
28 . აი, დიშანის ძენი: ყუცი და არანი.
29 . ესენი იყვნენ ხორიელთა უხუცესები: თავკაცი ლოტანი, თავკაცი შობალი, თავკაცი ციბეყონი, თავკაცი ყანა.
30 . თავკაცი დიშონი, თავკაცი ეცერი, თავკაცი დიშანი. ესენი იყვნენ ხორიელთა უხუცესები სეყირის ქვეყანაში.
31 . აი, მეფენი, რომლებიც მეფობდნენ ედომის ქვეყანაში, ვიდრე ისრაელის ძეებზე გამეფდებოდა მეფე.
32 . ედომში გამეფდა ბელაყი, ბეყორის ძე; მის ქალაქს დენჰაბა ერქვა.
33 . გარდაიცვალა ბელაყი და მის ნაცვლად იობაბი გამეფდა, ზერახის ძე, ბოცრადან.
34 . გარდაიცვალა იობაბი და მის ნაცვლად ხუშამი გამეფდა, თემანელთა ქვეყნიდან.
35 . გარდაიცვალა ხუშამი, და მის ნაცვლად ჰადადი გამეფდა, ბედადის ძე, მოაბის ველზე მიდიანის მძლეველი; მის ქალაქს ყავითი ერქვა.
36 . გარდაიცვალა ჰადადი და მის ნაცვლად სამლა გამეფდა, მასრეკადან.
37 . გარდაიცვალა სამლა და მის ნაცვლად შაული გამეფდა, მდინარისპირა რეხობოთიდან.
38 . გარდაიცვალა შაული და მის ნაცვლად ბაყალ-ხანანი გამეფდა, ყაქბორის ძე.
39 . გარდაიცვალა ბაყალ-ხანანი, ძე ყაქბორისა და მის ნაცვლად ჰადარი გამეფდა; მის ქალაქს ფაყუ ერქვა, ცოლს - მეჰეტაბიელი, ასული მატრედისა, ასული მეზაჰაბისა.
40 . ესენია ესავის უხუცესთა სახელები მათი გვარტომობის, ადგილებისა და სახელების მიხედვით: თავკაცი თიმნაყი, თავკაცი ყალვა, თავკაცი იეთეთი;
41 . თავკაცი ოჰოლიბამა, თავკაცი ელა, თავკაცი ფინონი,
42 . თავკაცი კენაზი, თავკაცი თემანი, თავკაცი მიბცარი,
43 . თავკაცი მაგდიელი, თავკაცი ყირამი. ესენი იყვნენ ედომის უხუცესნი თავიანთი სამკვიდრებლებით მათ სამფლობელო ქვეყანაში. ეს იყო ესავი - ედომელთა მამამთავარი.
1 . ბოროტად წუწუნებდა ხალხი უფლის გასაგონად, ისმინა უფალმა და აღინთო მისი მწველი რისხვა და შთანთქა უფლის ცეცხლმა ბანაკის კიდეები.
2 . შეღაღადა ხალხმა მოსეს; ლოცვით შეევედრა მოსე უფალს და დაცხრა ცეცხლი.
3 . და უწოდეს იმ ადგილს სახელად თაბერა - მწველი, რადგან უფლის ცეცხლი მოეკიდათ იქ.
4 . გულისთქმა დაეუფლა მათ შორის მყოფ ბრბოს, მათთან ერთად ისრაელიანებიც მოთქვამდნენ და ამბობდნენ - ვინ გვაჭმევსო ხორცს.
5 . გვახსოვს თევზი, რომელსაც უსასყიდლოდ ვჭამდით ეგვიპტეში, აგრეთვე - კიტრი, ნესვი, პრასი, ხახვი და ნიორი.
6 . ახლა ჩამოვხმით, რადგან მანნას გარდა არაფერია ჩვენს თვალწინ”.
7 . ქინძის თესლივით იყო მანნა და ქარვის შეხედულება ჰქონდა.
8 . დადიოდა ხალხი და კრეფდა, ფქვავდა წისქვილის ქვაზე ან ფილით ნაყავდა; ხარშავდნენ ქვაბში და კვერებს აცხობდნენ მისგან; ზეთიანი კვერის გემო ჰქონდა.
9 . როცა ღამით ცვარი დაეფინებოდა ბანაკს, მანნაც ეფინებოდა მას.
10 . გაიგონა მოსემ ხალხის ტირილი თავთავის სახლებში, თითოეული თავისი კარვის შესასვლელთან ტიროდა; და ფრიად აღინთო უფლის რისხვა. ეს მოსეს თვალშიც ბოროტება იყო.
11 . უთხრა მოსემ უფალს: "რატომ უმტრე შენს მონას? რად ვერ ვპოვე მადლი შენს თვალში, ამ ხალხის ტვირთი რომ დამაკისრე?
12 . ნუთუ მე ვატარე მთელი ეს ხალხი მუცლით და მე ვშობე იგი, რომ მეუბნები: ატარე შენი უბით, როგორც ძიძა ატარებს ძუძუმწოვარ ჩვილს, და წაიყვანე იმ მიწაზე, რომელიც შევფიცეო მის მამებს?
13 . სად მაქვს ხორცი ამდენი ხალხისთვის? ჩემს წინ მოთქვამენ - ხორცი მოგვეცი, რომ შევჭამოთო.
14 . მე ერთი ვერ ვატარებ ამ ხალხს; რადგან მძიმეა ეს ტვირთი ჩემთვის,
15 . და თუ ასე მექცევი, გთხოვ მომკალი, თუ რამ მადლი ვპოვე შენს თვალში, რათა აღარ ვუყურო ჩემს გაჭირვებას”.
16 . უპასუხა უფალმა მოსეს: "შეკრიბე სამოცდაათი კაცი ისრაელის უხუცესთაგან, ვინც იცი, რომ ხალხის უხუცესები და ზედამხედველნი არიან. მიიყვანე ისინი საკრებულო კარავთან და იყვნენ იქ შენთან ერთად.
17 . ჩამოვალ და დაგელაპარაკები, ავიღებ სულიდან, რომელიც შენზეა და მათაც მოვაფენ, რათა შენთან ერთად ზიდონ ხალხის ტვირთი და მარტომ აღარ ატარო.
18 . უთხარი ხალხს: განიწმიდეთო ხვალისთვის და შეჭამთ ხორცს, რადგან ყურში ჩასტიროდით უფალს, ხორცს ვინ გვაჭმევსო, ეგვიპტეში გვერჩივნაო; მოგცემთ უფალი ხორცს და შეჭამთ.
19 . ოღონდ, ერთ დღეს კი არ შეჭამთ, არც ორ დღეს, არც ხუთ დღეს, არც ათ დღეს და არც ოც დღეს,
20 . არამედ მთელ თვეს, სანამ არ შეგზიზღდებათ და ნესტოებიდან არ გადმოანთხევთ, რადგან უარყავით უფალი, რომელიც თქვენ შორისაა და მოსთქვამდით მის წინაშე, რად გამოვედითო ეგვიპტიდან”.
21 . თქვა მოსემ: "ექვსასი ათასი ქვეითია ამ ხალხში, რომელთა შორისაც ვიმყოფები, შენ კი ამბობ: ერთი თვის საჭმელ ხორც მივცემო.
22 . მთელი ფარა და ნახირიც რომ დაიკლას მათთვის, ნუთუ ეს ეყოფათ? ან ზღვის მთელი თევზიც რომ მივცეთ, ნუთუ საკმარისი იქნება?”
23 . უპასუხა უფალმა მოსეს: "განა დამოკლდა უფლის ხელი? ახლა იხილავ, აგისრულდება თუ არა ჩემი სიტყვა”.
24 . გამოვიდა მოსე და უამბო ხალხს უფლის ნათქვამი, შეკრიბა სამოცდაათი კაცი ხალხის უხუცესთაგან და დააყენა ისინი კარვის გარშემო.
25 . და ჩამოვიდა უფალი ღრუბელში, თან ელაპარაკებოდა მას, აიღო სულისგან, რომელიც მოსეზე იყო და მოჰფინა სამოცდაათ უხუცეს მამაკაცს; დაივანა მათზე სულმა და განუწყვეტლივ იწყეს წინასწარმეტყველება.
26 . მაგრამ ორი კაცი დარჩა ბანაკში; ერთის სახელი იყო ელდადი, მეორისა - მედადი; ისინიც ჩაწერილნი იყვნენ, მაგრამ არ გასულან სავანესთან; მათზეც დაივანა სულმა და იწყეს წინასწარმეტყველება ბანაკში.
27 . გაიქცა ერთი ჭაბუკი და აუწყა მოსეს: ელდადი და მედადი წინასწარმეტყველებენო ბანაკში.
28 . მიუგო იეშუამ, ნავეს ძემ, რომელიც სიყრმიდან მოსეს მსახური იყო: "მოსე, ჩემო ბატონო! აუკრძალე!”
29 . უთხრა მას მოსემ: "ჩემ გამო ხომ არ ეჭვიანობ? ნეტავ უფლის მთელი ხალხი გაწინასწარმეტყველდებოდეს და მათზეც მოაფენდეს უფალი თავის სულს”.
30 . და დაბრუნდნენ მოსე და უხუცესები ისრაელის ბანაკში.
31 . ამოვარდა ქარი უფლისგან, მოზიდა ზღვიდან მწყერი და დაყარა ბანაკიდან ერთი დღის სავალზე იქით და ერთი დღის სავალზე აქეთ, ბანაკის ირგვლივ, მიწიდან თითქმის ორი წყრთის სიმაღლეზე.
32 . მთელ იმ დღე-ღამეს და მთელ მეორე დღეს აგროვებდა ხალხი მწყერს; ყველაზე ცოტას ამკრეფმაც კი ათი ხომერი აკრიფა. ბანაკის გარშემო დაილაგეს თავისთვის.
33 . ჯერ კიდევ კბილებში ჰქონდათ ხორცი, დაღეჭვაც ვერ მოასწრეს, რომ უფლის რისხვა აღინთო ხალხზე და მოსრა უფალმა მრავალი.
34 . ეწოდა იმ ადგილს კიბროთ ჰათაავა - გულისთქმათა საფლავი, რადგან იქ დამარხეს ხალხი.
35 . კიბროთ ჰათაავადან ხაცეროთისკენ დაიძრა ხალხი; და დადგნენ ხაცეროთში.
1 . ასეთია ისრაელის ძეთა მოგზაურობა, რომლებიც ეგვიპტის ქვეყნიდან თავისი ლაშქრებით მოსესა და აჰარონის წინამძღოლობით გამოვიდნენ.
2 . ჩაიწერა მოსემ მათი გამოსვლისა და დაბანაკების ადგილები, უფლის ბრძანებისამებრ; ასეთია მათი სვლა დაბანაკების ადგილების მიხედვით:
3 . დაიძრნენ რაყმესესიდან პირველ თვეში, პირველი თვის მეთხუთმეტე დღეს; პასექის მეორე დღეს, შემართული ხელით გამოვიდნენ ისრაელიანები, მთელი ეგვიპტის წინაშე.
4 . ეგვიპტელნი კი უფლის მიერ მათში განგმირულ ყოველ პირმშოს მარხავდნენ. და აღასრულა უფალმა სამართალი მათ ღმერთებზე.
5 . დაიძრნენ ისრაელიანები რაყმესესიდან და სუქოთში დაბანაკდნენ.
6 . დაიძრნენ სუქოთიდან და დაბანაკდნენ ეთამში, რომელიც უდაბნოს ემიჯნება.
7 . დაიძრნენ ეთამიდან და ფი-ჰახიროთში, ბაყალ-ცეფონის პირდაპირ, მიგდოლის წინ დაბანაკდნენ.
8 . დაიძრნენ ფიჰახიროთიდან და უდაბნოსავით გადაიარეს შუა ზღვა; სამი დღე იარეს ეთამის უდაბნოში და დაბანაკდნენ მარაში.
9 . დაიძრნენ მარადან და მივიდნენ ელიმში, სადაც თორმეტი წყარო და ფინიკის სამოცდაათი ხეა და იქ დაბანაკდნენ.
10 . დაიძრნენ ელიმიდან და დაბანაკდნენ წითელ ზღვასთან.
11 . დაიძრნენ წითელი ზღვიდან და დაბანაკდნენ სინის უდაბნოში.
12 . დაიძრნენ სინის უდაბნოდან და დაბანაკდნენ დოფკაში.
13 . დაიძრნენ დოფკადან და დაბანაკდნენ ალუშში.
14 . დაიძრნენ ალუშიდან და დაბანაკდნენ რეფიდიმში, სადაც სასმელი წყალი არ იყო ხალხისთვის.
15 . დაიძრნენ რეფიდიმიდან და დაბანაკდნენ სინაის უდაბნოში.
16 . დაიძრნენ სინაის უდაბნოდან და დაბანაკდნენ კიბროთ-ჰათაავაში.
17 . დაიძრნენ კიბროთ-ჰათაავადან და დაბანაკდნენ ხაცეროთში.
18 . დაიძრნენ ხაცეროთიდან და დაბანაკდნენ რითმაში.
19 . დაიძრნენ რითმადან და დაბანაკდნენ რიმონ-ფერეცში.
20 . დაიძრნენ რიმონ-ფერეციდან და დაბანაკდნენ ლიბნაში.
21 . დაიძრნენ ლიბნადან და დაბანაკდნენ რისაში.
22 . დაიძრნენ რისადან და დაბანაკდნენ კეჰელათაში.
23 . დაიძრნენ კეჰელათადან და დაბანაკდნენ შეფერში.
24 . დაიძრნენ შეფერიდან და დაბანაკდნენ ხარადაში.
25 . დაიძრნენ ხარადადან და დაბანაკდნენ მაკჰელოთში.
26 . დაიძრნენ მაკჰელოთიდან და დაბანაკდნენ თახათში.
27 . დაიძრნენ თახათიდან და დაბანაკდნენ თარახში.
28 . დაიძრნენ თარახიდან და დაბანაკდნენ მითკაში.
29 . დაიძრნენ მითკადან და დაბანაკდნენ ხაშმონაში.
30 . დაიძრნენ ხაშმონადან და დაბანაკდნენ მოსეროთში.
31 . დაიძრნენ მოსეროთიდან და დაბანაკდნენ ბენე-იაყაკანში.
32 . დაიძრნენ ბენე-იაყაკანიდან და დაბანაკდნენ ჰორ-ჰაგიდგადში.
33 . დაიძრნენ ჰორ-ჰაგიდგადიდან და დაბანაკდნენ იოტბათაში.
34 . დაიძრნენ იოტბათადან და დაბანაკდნენ ყაბრონაში.
35 . დაიძრნენ ყაბრონადან და დაბანაკდნენ ყეციონ-გებერში.
36 . დაიძრნენ ყეციონ-გებერიდან და დაბანაკდნენ კადეშის უდაბნოში.
37 . დაიძრნენ კადეშიდან და დაბანაკდნენ ჰორის მთაზე, ედომის ქვეყნის საზღვარზე.
38 . ავიდა აჰარონ მღვდელი ჰორის მთაზე უფლის ბრძანებით და მოკვდა იქ ეგვიპტიდან ისრაელიანთა გამოსვლის მეორმოცე წელს, მეხუთე თვეს, თვის პირველ დღეს.
39 . ასოცდასამი წლის იყო აჰარონი, როცა გარდაიცვალა ჰორის მთაზე.
40 . და ისმინა ყარადის მეფემ, ქანაანელმა, რომელიც ნეგებში ცხოვრობდა, ქანაანის ქვეყანაში, ისრაელის ძეთა მოსვლის შესახებ.
41 . დაიძრნენ ჰორის მთიდან და დაბანაკდნენ ცალმონაში.
42 . დაიძრნენ ცალმონადან და დაბანაკდნენ ფუნონში.
43 . დაიძრნენ ფუნონიდან და დაბანაკდნენ ობოთში.
44 . დაიძრნენ ობოთიდან და დაბანაკდნენ ყიე-ყაბარიმში, მოაბის საზღვარზე.
45 . დაიძრნენ ყიიმიდან და დაბანაკდნენ დიბონ-გადში.
46 . დაიძრნენ დიბონ-გადიდან და დაბანაკდნენ ალმონ-დიბლათაიმში.
47 . დაიძრნენ ალმონ-დიბლათაიმიდან და დაბანაკდნენ ყაბარიმის მთებში ნებოს წინ.
48 . დაიძრნენ ყაბარიმის მთებიდან და იორდანესთან, მოაბის ველზე დაბანაკდნენ, იერიხოს პირდაპირ.
49 . და დაბანაკდნენ იორდანესთან, ბეთ-იეშიმოთიდან აბელშიტიმამდე მოაბის ველზე.
50 . უთხრა უფალმა მოსეს მოაბის ველზე იორდანესთან, იერიხოს პირდაპირ:
51 . "განუცხადე ისრაელის ძეთ და უთხარი: როდესაც გადახვალთ იორდანეზე ქანაანის ქვეყნისკენ,
52 . განდევნეთ იმ ქვეყნის ყველა მკვიდრი და მოსპეთ მათი კერპების ყველა გამოსახულება და მოსპეთ ყველა ჩამოსხმული კერპი და ააოხრეთ ყოველი მათი მაღლობი.
53 . დაეუფლეთ ქვეყანას და იცხოვრეთ მასში, ვინაიდან თქვენ მოგეცით ის ქვეყანა სამკვიდრებლად.
54 . დაიმკვიდრეთ ქვეყანა წილის ყრით, საგვარეულოთა მიხედვით. მრავალრიცხოვანთ მეტი სამკვიდრებელი მიეცით და მცირერიცხოვანთ ნაკლები; ვისაც სად შეახვედრებს წილის ყრა, იქ იყოს მისი სამკვიდრო; თქვენი მამების ტომთა მიხედვით დაიმკვიდრეთ.
55 . მაგრამ თუ არ განდევნით იმ ქვეყნის მცხოვრებლებს თქვენგან, მაშინ ვისაც დატოვებთ, ეკლად გექცევიან თვალებში და ნემსებად გვერდებში და შეგავიწროვებენ იმ ქვეყანაში, რომელშიც იცხოვრებთ.
56 . და რისი გაკეთებაც მათთვის განვიზრახე, თქვენ გაგიკეთებთ”.
1 . "ისმინე, ისრაელ! დღეს გადალახავ იორდანეს, რომ წახვიდე და დაიმკვიდრო შენზე დიდი და ძლიერი ხალხები, დიდი, ზეცამდე გამაგრებული ქალაქები.
2 . ხალხი დიდი და მაღალი, ყენაკის ძენი, რომელიც იცი და რომელზეც ამბობენ: ვინ აღუდგებაო წინ ყენაკის ძეებს!
3 . იცოდე დღეს, რომ უფალი, შენი ღმერთი, მიგიძღვის წინ, როგორც მშთანმთქმელი ცეცხლი; ის გაანადგურებს და დაამხობს მათ შენს წინაშე, განდევნი მათ და მალე დაღუპავ, როგორც გითხრა უფალმა;
4 . და როცა განდევნის მათ შენგან უფალი, შენი ღმერთი, ნუ იტყვი გულში: ჩემი სიმართლის გამო მომიყვანაო უფალმა ამ ქვეყნის დასამკვიდრებლად! რადგან ამ ხალხთა ბოროტების გამო დევნის მათ უფალი შენგან.
5 . შენი სიმართლისა და გულწრფელობის გამო კი არ მიდიხარ მათი ქვეყნის დასამკვიდრებლად; არამედ მათი სიბოროტის გამო დევნის უფალი, შენი ღმერთი, ამ ხალხებს, შენგან, რათა შეასრულოს სიტყვა, რომელიც შეჰფიცა უფალმა შენს მამებს, აბრაჰამს, ისაკსა და იაკობს.
6 . იცოდე, რომ შენი სიმართლის გამო არ გაძლევს უფალი, შენი ღმერთი, ამ ბარაქიან ქვეყანას დასამკვიდრებლად, რადგან ქედმაგარი ხალხი ხარ.
7 . გახსოვდეს, ნუ დაივიწყებ, როგორ ანრისხებდი უფალს, შენს ღმერთს, უდაბნოში, ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოსვლის დღიდან ამ ადგილზე მოსვლამდე, მუდამ უჯანყდებოდი უფალს.
8 . ხორებშიც განარისხეთ უფალი და განადგურება დაგიპირათ თქვენზე გამწყრალმა.
9 . როცა მთაზე ავედი, ქვის დაფების ჩამოსატანად, აღთქმის დაფების, რომელიც აღგითქვათ უფალმა, ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე ვიყავი მთაზე, არც პური მიჭამია და არც წყალი დამილევია;
10 . და მომცა უფალმა ღვთის თითით დაწერილი ქვის ორი დაფა, ზედ იყო ყველა ის სიტყვა, რომელიც შუაგულ ცეცხლიდან წარმოთქვა მთაზე უფალმა, შეკრების დღეს;
11 . ორმოცი დღისა და ორმოცი ღამის დასასრულს მომცა უფალმა ორი ქვის დაფა.
12 . მითხრა უფალმა: "ადექი, სასწრაფოდ ჩადი აქედან, რადგან გაიხრწნა შენი ხალხი, რომელიც გამოიყვანე ეგვიპტიდან; მალევე გადაუხვიეს ჩემ მიერ ნაბრძანებ გზას: კერპი ჩამოისხეს”.
13 . კიდევ მითხრა უფალმა: "ვნახე, რომ ქედმაგარი ყოფილა ეს ხალხი.
14 . დამანებე, გავანადგურებ და წავშლი მათ სახელს ცისქვეშეთიდან, შენ კი მათზე ძლიერ და მრავალრიცხოვან ერად გაქცევ”.
15 . პირი ვიბრუნე და ჩამოვედი მთიდან, მთას კი ცეცხლი ეკიდა, ორივე ხელით მეჭირა აღთქმის ორი ქვის დაფა.
16 . ვიხილე: აჰა, შესცოდეთ უფალს, თქვენს ღმერთს, ჩამოსხმული ხბო გაიკეთეთ, მალევე გადაუხვიეთ უფლის მიერ ნაბრძანებ გზას.
17 . მოვკიდე ხელი ორივე დაფას, გავაგდე ხელებიდან და დავამსხვრიე თქვენს თვალწინ.
18 . დავემხე უფლის წინაშე, როგორც უწინ, ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე, პური არ მიჭამია და წყალი არ შემისვამს თქვენი ცოდვების გამო, რომლებითაც სცოდავდით, ბოროტებას რომ სჩადიოდით მის თვალში და აჯავრებდით.
19 . რადგან მეშინოდა რისხვისა და წყრომისა, რომლითაც განრისხდა უფალი თქვენზე, რათა გაენადგურებინეთ. ამჯერადაც ისმინა უფალმა ჩემი.
20 . ძლიერ განრისხდა აჰარონზე უფალი, განადგურებას უპირებდა; აჰარონისთვისაც ვილოცე მაშინ.
21 . თქვენი ცოდვა კი, თქვენს მიერ ჩამოსხმული ხბო, ავიღე და ცეცხლში დავწვი, დავნაყე, მტვრად ვაქციე და მთიდან ჩამოდენილ ღელეში ჩავყარე.
22 . ანრისხებდით უფალს თაბყერაში, მასაში და კიბროთ-ჰათაავაში.
23 . როცა გაგგზავნათ უფალმა კადეშ-ბარნეაყიდან სიტყვებით: წადით და დაიპყარით ქვეყანა, რომელიც მოგეცითო, წინ აღუდექით უფლის, თქვენი ღმერთის ბრძანებას, არ ერწმუნეთ და არ შეისმინეთ მისი ხმა.
24 . მეამბოხენი ხართ უფლის მიმართ იმ დღიდან, რაც გიცნობთ.
25 . დავემხე უფლის წინაშე და ასე ვიყავი ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე, რადგან თქვა უფალმა, "გავანადგურებ ამ ხალხს”.
26 . ვილოცე უფლისადმი და ვთქვი: "უფალო ღმერთო! ნუ დაღუპავ შენს ხალხს და შენს სამკვიდროს, რომელიც გამოისყიდე შენი სიდიადით და ძლიერი ხელით გამოიყვანე ეგვიპტიდან.
27 . გაიხსენე შენი მსახურები - აბრაჰამი, ისაკი და იაკობი. ნუ შეხედავ ამ ხალხის სიჯიუტეს, მის უკეთურებასა და ცოდვას,
28 . რომ არ თქვას ქვეყანამ, საიდანაც გამოგვიყვანე: ვერ შეძლო უფალმა მათი შეყვანა იმ ქვეყანაში, რომელიც აღუთქვა მათ, მათდამი სიძულვილის გამო გაიყვანა, უდაბნოში რომ დაეხოცაო!
29 . შენი ხალხი და სამკვიდროა იგი, რომელიც შენი დიადი ძალითა და შემართული მკლავით გამოიყვანე”.
1 . როგორც კი გაიგო იაბინმა, ხაცორის მეფემ ეს ამბები, მიავლინა იობაბთან, მადონის მეფესთან და შიმრონისა და აქშაფის მეფეებთან;
2 . აგრეთვე იმ მეფეებთან, რომლებიც ჩრდილოეთით მთასა და ველზე, ქინერეთის სამხრეთით, დაბლობსა და დასავლეთისკენ, დორის მაღლობებზე მკვიდრობდნენ;
3 . აღმოსავლეთით და დასავლეთით დამკვიდრებულ ქანაანელებთან; ამორელებთან, ხეთელებთან, ფერიზელებთან და მთიელ იებუსელებთან, ხიველებთან ხერმონის ძირში, მიცფას ქვეყანაში.
4 . და გამოვიდნენ ისინი მთელ თავის ხალხთან ერთად - მრავალრიცხოვანნი ქვიშასავით, რომელიც ზღვის სანაპიროზეა; უამრავი ცხენითა და ეტლით.
5 . შეიკრა ყველა ეს მეფე, მოვიდნენ და ერთად დაიბანაკეს მერომის წყლებთან ისრაელის წინააღმდეგ საბრძოლველად.
6 . უთხრა უფალმა იეშუას: "ნუ გეშინია მათი, რადგან ხვალ ამ დროს ისრაელიანებს ჩავუგდებ ხელში ყველას დასახოცად; მათ ბედაურებს მყესები გადაუჭერით, ეტლები კი ცეცხლში დაწვით;
7 . ანაზდეულად მივიდა იეშუა ყველა მებრძოლთან ერთად მერომის წყლებთან და თავს დაესხა მათ.
8 . ხელში ჩაუგდო უფალმა ისრაელს და ამოხოცეს ისინი, სდიეს დიდ ციდონამდე, მისრეფოთ-მაიმამდე და მიცფას ველამდე აღმოსავლეთით და ჟლეტდნენ მათ, ვიდრე აღარავინ დარჩა.
9 . ისე მოექცა მათ იეშუა, როგორც უფალმა უთხრა: ბედაურებს მყესები გადაუჭრა, ეტლები კი ცეცხლში დაწვა.
10 . მაშინ მობრუნდა იეშუა და დაიპყრო ხაცორი, მისი მეფე კი მახვილით განგმირა, რადგან უწინ ხაცორი მთავრობდა მთელ ამ სამეფოებზე.
11 . მახვილის პირით განგმირეს ყოველი სული, ვინც იქ იყო, არ დარჩენილა არცერთი; ხაცორი კი გადაწვეს.
12 . ყველა მეფე შეიპყრო იეშუამ, თითოეული თავისი ქალაქებიანად ჩაიგდო ხელში და მახვილის პირით გაანადგურა ისინი, როგორც უბრძანა მას მოსემ, უფლის მსახურმა.
13 . ყოველი ქალაქი, რომელიც მაღლობზე იდგა, არ გადაუწვავს ისრაელს, გარდა ხაცორისა, მარტო ის გადაწვა.
14 . ამ ქალაქების მთელი ნადავლი და პირუტყვი თავისთვის წამოასხეს ისრაელის ძეებმა; ადამიანები კი მახვილით განგმირეს, სანამ სრულად არ მოსპეს; არ დატოვეს არცერთი სული.
15 . როგორც ჰქონდა ნაბრძანები უფალს მოსესთვის, თავისი მსახურისთვის, ისე უბრძანა მოსემ იეშუას და ასე მოიქცა იეშუაც - შეუსრულებელი არ დაუტოვებია არცერთი სიტყვა, რაც ჰქონდა ნაბრძანები უფალს მოსესთვის.
16 . აიღო იეშუამ მთელი ეს მთიანეთი, მთელი სამხრეთის ქვეყანა და გოშენის მთელი მიწა დაბლობითა და ველებით და ისრაელის მთა და ბარი.
17 . ხალაკის მთიდან სეყირისკენ, ბაყალ-გადამდე, ლიბნის ველზე, ხერმონის მთის ძირთან; ყველა მათი მეფე შეიპყრო და ამოხოცა.
18 . მრავალი დღე ებრძოდა იეშუა ამ მეფეებს.
19 . არცერთი ქალაქი არ დაზავებულა ისრაელის ძეებთან გაბაონის მკვიდრი ხიველების გარდა: ბრძოლით აიღეს ყოველი მათგანი.
20 . რადგან უფალმა გაუქვავა გული, რათა ბრძოლაში შეხვედროდენ ისრაელს, რომ დაეხოცათ ისინი და არ ჰქონოდათ შეწყალება; ამოეჟლიტათ, როგორც უბრძანა მოსეს უფალმა.
21 . იმ დროსვე მივიდა იეშუა და ამოწყვიტა ყენაკელნი მთაში, ხებრონში, დებირში, ყანაბში, იუდასა და ისრაელის მთელ მთაზე; ქალაქებიანად ააოხრა ისინი იეშუამ.
22 . არავინ დარჩენილა ყენაკელთაგან ისრაელის ძეთა ქვეყანაში, მხოლოდ ღაზაში, გათში და აშდოდში დარჩნენ.
23 . ასე დაიპყრო იეშუამ მთელი ქვეყანა, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს და მისცა იგი სამკვიდრებლად ისრაელს, თავისი ტომებისთვის დასანაწილებლად; და დამშვიდდა ქვეყანა ომისგან.
1 . მოხუცდა იეშუა, ხანში შევიდა. უთხრა მას უფალმა: "მოხუცდი შენ და ხანში შეხვედი, მიწა კი ძალიან ბევრი რჩება დასამკვიდრებელი;
2 . ეს არის მიწა, რომელიც დარჩა: ფილისტიმელთა ყველა მხარე და მთელი გეშური;
3 . ეგვიპტის მოპირდაპირე შიხორიდან ყეკრონის საზღვრამდე ჩრდილოეთით, რაც ქანაანის კუთვნილებად ითვლება; ფილისტიმელთა ხუთი სამთავრო: ღაზის, აშდოდის, აშკელონის, გათისა და ყეკრონის ანუ ყავიმისა.
4 . ქანაანელთა მთელი მიწა სამხრეთით და სიდონელთა გვერდით მეყარადან აფეკამდე, ამორელთა საზღვრამდე;
5 . გიბლელთა მიწა და მთელი ლიბანი მზის აღმოსავლისკენ, ბაყალ-გადიდან, ხერმონის მთის ძირში, ხამათის შესასვლელამდე.
6 . მთის ყველა მკვიდრს ლიბანიდან მისრეფოთ-მაიმამდე და ყოველ სიდონელს განვდევნი ისრაელის ძეთაგან. ოღონდ წილისყრით გაუნაწილე მიწები ისრაელს, როგორც ნაბრძანები მაქვს.
7 . დაუნაწილე ახლა ეს ქვეყანა სამკვიდრებლად ცხრა ტომსა და მენაშეს ნახევარ ტომს”.
8 . მეორე ნახევარმა კი რეუბენისა და გადის ძეებთან ერთად მიიღეს თავისი სამკვიდრებელი, რომელიც იორდანეს გაღმა, აღმოსავლეთით მისცა მათ მოსემ, უფლის მსახურმა.
9 . ყაროყერიდან, არნონის ხევის პირას, ქალაქი, რომელიც შუა ხევშია და მედებას მთელი დაბლობი დიბონამდე;
10 . ყველა ქალაქი სიხონისა, ამორელთა მეფისა, რომელიც მეფობდა ხეშბონში, ყამონელთა საზღვრამდე;
11 . ასევე გილყადი, გეშურელთა და მაყაქათელთა მხარე და მთელი ბაშანი სალქამდე.
12 . ბაშანში - მთელი სამეფო ყოგისა, რომელიც ყაშთაროთსა და ედრეყში მეფობდა. ისღა დარჩა უკანასკნელ რეფაიმელთაგან, ვინაიდან მოსრა ისინი მოსემ და განდევნა.
13 . მაგრამ არ განუდევნიათ ისრაელის ძეებს გეშურელნი და მაყაქათელნი და ამ დღემდე მკვიდრობენ ისინი ისრაელის ძეთა შორის.
14 . მხოლოდ ლევის ტომისთვის არ მიუცია სამკვიდრებელი. უფლის, ისრაელის ღმერთის, საცეცხლო შესაწირები იყო მისი მემკვიდრეობა, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მათთვის.
15 . და მისცა მოსემ სამკვიდრებელი რეუბენის ძეთა ტომს მათი საგვარეულოების მიხედვით:
16 . არნონის ხეობის გასწვრივ, ყაროყერიდან იყო მათი საზღვარი და ქალაქი, რომელიც შუა ხეობაშია, მედებას მთელ დაბლობთან ერთად.
17 . ხეშბონი და ყველა მისი ქალაქი, რომელიც ტაფობზეა: დიბონი, ბამოთ-ბაყალი და ბეთ-ბაყალ-მეყონი;
18 . იაჰცა, კედემოთი, მეფაყათი;
19 . კირიათაიმი, სიბმა და ცერეთ-შახარი ყემეკის მთაზე;
20 . ბეთ-ფეღორი და ფისგას ფერდობები და ბეთ-იეშიმოთი.
21 . ყოველი ქალაქი დაბლობზე და მთელი სამეფო სიხონისა, ამორელი მეფისა, რომელიც ხეშბონში მეფობდა, მოსრა მოსემ ის და მიდიანის მთავრები: ევი, რეკემი, ცური, ხური და რებაყი, სიხონის მთავარნი, ამ ქვეყნის მკვიდრნი.
22 . ასევე ნათელმხილველი ბეყორის ძე, ბილყამიც მოაკვდინეს ისრაელის ძეებმა მახვილით.
23 . იორდანე იყო რეუბენის ძეთა საზღვრად. საგვარეულოთა მიხედვით დანაწილდა მათი სამკვიდრო, ქალაქები და სოფლები.
24 . და მისცა მოსემ სამკვიდრო გადის ტომს, მათი საგვარეულოების მიხედვით:
25 . იაყზერი, გილყადის ყოველი ქალაქი და ყამონიანთა ნახევარი ქვეყანა იყო მათ საზღვრად, ყაროყერამდე, რომელიც რაბას პირდაპირაა.
26 . ხეშბონიდან რამათ-მიცფემდე და ბეტონიმამდე, მახანაიმიდან დებირის საზღვრამდე.
27 . დაბლობზე: ბეთ-ჰარამ, ბეთნიმრა, სუქოთი, ცაფონი და სიხონის, ხეშბონის მეფის მიწის დარჩენილი ნაწილი; იორდანე ესაზღვრებოდა ქინეროთის ანუ გალილეის ზღვამდე, იორდანეს მეორე მხარეს, აღმოსავლეთით.
28 . ეს იყო გადის ძეების სამკვიდრებელი, ქალაქები და სოფლები მათი საგვარეულოების მიხედვით.
29 . და მისცა მოსემ მენაშეს ნახევარ ტომს სამკვიდრებელი მათი საგვარეულოების მიხედვით:
30 . აჰა, მათი საზღვარი: მახანაიმიდან - მთელი ბაშანი, ყოგის, ბაშანის მეფის მთელი სამეფო და იაირის მთელი დასახლება, რომელიც ბაშანშია - სამოცი ქალაქი.
31 . ნახევარი გილყადი, ყაშთაროთი და ედრეყი, ყოგის სამეფო ქალაქები ბაშანში, მენაშეს ძის, მაქირის ძეთა ნახევარს ერგო, მათი საგვარეულოების მიხედვით.
32 . ეს არის, რაც გაანაწილა მოსემ მოაბის ველებზე, იორდანეს გაღმა, იერიხოს აღმოსავლეთით.
33 . ლევის ტომისთვის არ მიუცია მოსეს სამკვიდრებელი: უფალი, ისრაელის ღმერთი იყო მათი სამკვიდრებელი, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მათთვის.
1 . მეორე წილი სიმონს, სიმონის ძეთა ტომს ხვდა, მათი საგვარეულოებისამებრ; მათი სამკვიდრო იუდას ძეთა სამკვიდრებელში იყო.
2 . აი მათი სამკვიდრო: ბეერ-შება, შებაყი, მოლადა;
3 . ხაცარ-შუყალი, ბალა, ყეცემი;
4 . ელთოლადი, ბეთული, ხორმა;
5 . ციკლაგი, ბეთ-მარქაბოთი, ხაცარ-სუსა;
6 . ბეთ-ლებაოთი და შარუხენი - სულ ცამეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.
7 . ყაინი, რიმონი, ყეთერი და ყაშანი - ოთხი ქალაქი თავისი სოფლებით.
8 . და ყველა სოფელი, რომელიც ამ ქალაქების ირგვლივ იყო, ბაყალათ-ბეერამდე და რამათ-ნეგებამდე; ესაა სიმონის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით.
9 . იუდას ტომის წილიდანაც მისცეს სიმონის ძეებს სამკვიდრებელი, რადგან დიდი იყო იუდას ძეთა წილი; და ერგოთ სიმონის ძეებს სამკვიდრო იუდას ძეთა სამკვიდროს შორის.
10 . მესამე წილი ზებულონის ძეებს ერგო მათი საგვარეულოების მიხედვით. სარიდამდე იყო მათი სამკვიდროს საზღვარი.
11 . და მარყალასკენ, დასავლეთით მიიწევდა მათი საზღვარი, დაბეშეთს ეხებოდა და ეკვროდა ხევს, რომელიც იოკნეყამის წინაა.
12 . სარიდადან აღმოსავლეთისკენ უხვევდა ქისლოთ-თაბორამდე, გადადიოდა დაბერათთან და იაფიაყისკენ მიიწევდა.
13 . იქიდან აღმოსავლეთით, აისისკენ, გათ-ხეფერისკენ, ყითაკაცინისკენ გრძელდებოდა, გადადიოდა რიმონისკენ და ნეყასკენ უხვევდა.
14 . ჩრდილოეთით ხანათონისკენ უხვევდა საზღვარი და იფთახელის ველზე ბოლოვდებოდა.
15 . კატათი, ნაჰალალი, შიმრონი, იდალა და ბეთლემი - თორმეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.
16 . აი, ზებულონის ძეთა სამკვიდრო - ეს ქალაქები თავისი სოფლებით.
17 . ისაქარს მეოთხე წილი ერგო, ისაქარის ძეებს მათი საგვარეულოების მიხედვით.
18 . მათ საზღვრებში მოხვდა: იზრეყელი, ქესულოთი, შუნემი;
19 . ხაფარაიმი, შიონი, ანახარათი;
20 . რაბითი, კიშიონი, ებეცი;
21 . რემეთი, ყენ-განიმი, ყენ-ხადა და ბეთ-ფაცეცი.
22 . საზღვარი თაბორს, შახაციმას და ბეთ-შემეშს ეკვროდა. იორდანესთან ბოლოვდებოდა საზღვარი: თექვსმეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.
23 . აი, ისაქარის ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები თავისი სოფლებით.
24 . მეხუთე წილი აშერის ძეთა ტომს ხვდა, მათი საგვარეულოების მიხედვით.
25 . აი, მათი სამკვიდრო: ხელკათი, ხალი, ბეტენი, აქშაფი;
26 . ყალამელექი, ყამყადი და მიშალი. დასავლეთით ქარმელსა და შიხორ-ლიბნათს ემიჯნებოდა.
27 . ბრუნდებოდა მზის აღმოსავალისკენ, ბეთ-დაგონის მიმართულებით და ზებულონსა და იფთახ-ელის ველს ჩრდილოეთიდან, ბეთ-ყემეკისა და ნეყიელის მიმართულებით ეკვროდა და მარცხნივ ქაბულისკენ გადიოდა;
28 . ყებრონი, რეხობი, ხამონი და კანა დიდ ციდონამდე;
29 . ბრუნდებოდა საზღვარი რამასკენ ცორის გამაგრებულ ქალაქამდე, ხოსასკენ უხვევდა და ზღვასთან, აქზიბის მხარეში ბოლოვდებოდა.
30 . ასევე ყუმა, აფეკი და რეხობი - ოცდაორი ქალაქი თავისი სოფლებით.
31 . ეს იყო აშერის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები და მათი სოფლები.
32 . მეექვსე წილი ნაფთალის ძეებს ერგო, ნაფთალის ძეთ მათი საგვარეულოების მიხედვით:
33 . მოდიოდა მათი საზღვარი ხელეფიდან და ცაყანანიმის მუხიდან ადამი-ნეკებთან და იაბნეელთან ლაკუმამდე და იორდანესთან ბოლოვდებოდა.
34 . ბრუნდებოდა საზღვარი დასავლეთით აზნოთ-თაბორისკენ, იქიდან ხუკოკისკენ გადადიოდა და ზებულონს სამხრეთიდან ეკვროდა, აშერს - დასავლეთიდან და იუდას - იორდანეს მხრიდან, მზის აღმოსავლეთით.
35 . გამაგრებული ქალაქები: ციდიმი, ცერი, ხამათი, რაკათი, ქინერეთი;
36 . ადამა, რამა, ხაცორი;
37 . კედეში, ედრეყი, ყენ-ხაცორი;
38 . ირონი, მიგდალელი, ხორემი, ბეთ-ყანათი და ბეთ-შემეში - ცხრამეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.
39 . აი, ნაფთალის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები და მათი სოფლები.
40 . დანის ძეთა ტომს, მათი საგვარეულოების მიხედვით, მეშვიდე წილი ერგო.
41 . აი, მათი სამკვიდრებელი: ცორყა, ეშთაოლი, ყირ-შემეში;
42 . შაყალაბინი, აიალონი, ითლა;
43 . ელონი, თიმნა, ყეკრონი;
44 . ელთეკე, გიბთონი, ბაყალათი;
45 . იეჰუდი, ბენე-ბერაკი, გათ-რიმონი;
46 . მეიარკონი და რაკონი მიწებიანად, იაფოს პირდაპირ.
47 . ამ საზღვრებში ერგო დანის ძეთ წილი, ავიდნენ ისინი, შეებრძოლნენ ლეშემს, დაიპყრეს იგი და მოსრეს მახვილის პირით. დაიმკვიდრეს და დასახლდნენ იქ; და უწოდეს ლეშემს დანი, მათი მამის, დანის სახელის მიხედვით.
48 . ეს იყო დანის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები და სოფლები.
49 . როცა დაასრულეს დანაწილება ქვეყნისა თავისი საზღვრებით, მაშინ მისცეს ისრაელის ძეებმა სამკვიდრო იეშუას, ნავეს ძეს, თავიანთ შორის.
50 . უფლის ბრძანებისამებრ მისცეს მას ქალაქი, რომელიც მოითხოვა: თიმნათ-სერახი - ეფრემის მთაზე; ააშენა ქალაქი და იქ დასახლდა.
51 . ეს იყო მემკვიდრეობა, რომელიც დაუნაწილეს უფლის წინაშე ელეაზარ მღვდელმა, იეშუა ნავეს ძემ და მთავრებმა ისრაელიანთა ტომებს წილისყრით შილოში, საკრებულო კარვის შესასვლელთან. და დაასრულეს ქვეყნის დანაწილება.
1 . მივიდნენ ლევის ტომის მამისსახლთა მთავარნი ელეაზარ მღვდელთან, იეშუა ნავეს ძესთან და ისრაელიანთა ტომების მთავრებთან,
2 . და ასე უთხრეს მათ ქანაანის შილოში: "ბრძანა უფალმა მოსეს მეშვეობით, რომ მოგვცემოდა საცხოვრებლად ქალაქები და მათი საძოვრები - ჩვენი საქონლისთვის”.
3 . და მისცეს ისრაელის ძეებმა უფლის ბრძანებისამებრ ლევიანებს საკუთარი სამკვიდრებლიდან ეს ქალაქები თავისი საძოვრებით.
4 . და ერგოთ წილი კეჰათის საგვარეულოებს; სულ ცამეტი ქალაქი შეხვდათ აჰარონის, ლევიანი მღვდლის ძეებს - იუდას, სიმონისა და ბენიამინის ტომიდან წილისყრით.
5 . კეჰათის დანარჩენ ძეებს კი ათი ქალაქი ერგოთ წილისყრით - ეფრემის, დანისა და მენაშეს ნახევარი ტომის საგვარეულოებიდან.
6 . გერშონის ძეებს ბაშანში: ისაქარისა და აშერის, ნაფთალისა და მენაშეს ნახევარი ტომის საგვარეულოებიდან წილისყრით - ცამეტი ქალაქი.
7 . მერარის ძეებს - თორმეტი ქალაქი, რეუბენის, გადისა და ზებულონის ტომიდან მათი საგვარეულოებისამებრ.
8 . ეს ქალაქები მისცეს თავის საძოვრებიანად ისრაელის ძეებმა ლევიანებს წილისყრით, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს მოსეს მეშვეობით.
9 . და მისცეს იუდასა და სიმონის ძეთა ტომებმა ეს ქალაქები, რომლებიც სახელდებით არიან აქ ჩამოთვლილი:
10 . აჰარონის ძეებს, კეჰათიანთა საგვარეულოში, ლევიანთაგან - რამდენადაც პირველად იყარეს წილი,
11 . მისცეს კირიათ-არბაყი იგივე ხებრონი, ყენაკის მამისეული არბა ყენაკის წინაპარი იყო, თავისი საძოვრებით მის გარშემო, იუდას მთაზე.
12 . ხოლო ამ ქალაქის მინდვრები და სოფლები ხალებ იეფუნეს ძეს მისცეს.
13 . მისცეს აჰარონის ძეებს ხებრონი - მკვლელებისთვის თავშესაფარი ქალაქი თავისი საძოვრებით და ლიბნა თავისი საძოვრებით;
14 . იათირი თავისი საძოვრებით, ეშთემოაყი თავისი საძოვრებით;
15 . ხოლონი თავისი საძოვრებით, დებირი თავისი საძოვრებით;
16 . ყაინი თავისი საძოვრებით, იუტა თავისი საძოვრებით და ბეთ-შემეში თავისი საძოვრებით - ცხრა ქალაქი ამ ორი ტომიდან.
17 . ბენიამინის ტომიდან: გაბაონი და გება თავ-თავისი საძოვრებით;
18 . ყანათოთი და ალმონი თავ-თავისი საძოვრებით - სულ ოთხი ქალაქი.
19 . აჰარონის ძეების, მღვდლების ყველა ქალაქი ცამეტი იყო, თავ-თავისი საძოვრებით.
20 . დანარჩენებს კეჰათიანთა საგვარეულოებიდან, ლევიანებს კეჰათის ძეთაგან, წილისყრით ეფრემის ტომიდან ერგოთ ქალაქები.
21 . მისცეს მათ შექემი ეფრემის მთაზე - მკვლელებისთვის თავშესაფარი ქალაქი თავისი საძოვრებით, და გეზერი თავისი საძოვრებით;
22 . კიბცაიმი და ბეთხორონი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
23 . დანის ტომიდან - ელთეკე და გიბეთონი თავ-თავისი საძოვრებით;
24 . აიალონი და გათ-რიმონი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
25 . მენაშეს ნახევარტომიდან - თაყანაქი და გათ-რიმონი, თავ-თავისი საძოვრებით - ორი ქალაქი.
26 . სულ ათი ქალაქი ერგოთ თავ-თავისი საძოვრებით კეჰათის ძეთა დანარჩენ საგვარეულოებს.
27 . მენაშეს ნახევარ ტომიდან ქალაქი გოლანი ერგოთ გერშონის ძეებს, ლევიანთა საგვარეულოებში - მკვლელებისთვის თავშესაფარი ბაშანში, თავისი საძოვრებით და ბეყეშთერა თავისი საძოვრებით, სულ ორი ქალაქი.
28 . ისაქარის ტომიდან - კიშიონი და ბერათი თავ-თავისი საძოვრებით;
29 . იარმუთი და ყენ-განიმი თავ-თავისი საძოვრებით - ოთხი ქალაქი.
30 . აშერის ტომიდან - მიშალი და ყაბდონი თავ-თავისი საძოვრებით;
31 . ხელკათი და რეჰობი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
32 . ნაფთალის ტომიდან კედეში - მკვლელისთვის თავშესაფარი ქალაქი გალილეაში, თავისი საძოვრებით, ხამოთ-დორი და კართანი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ სამი ქალაქი.
33 . სულ ცამეტი ქალაქი იყო თავ-თავისი საძოვრებით, გერშონელებ-ისთვის, მათი საგვარეულოების მიხედვით.
34 . მერარის ძეთა დანარჩენი საგვარეულოებისთვის ლევიანთაგან, ზებულონის ტომიდან - იოკნეყამი და კართა თავ-თავისი საძოვრებით;
35 . დიმნა და ნაჰალალი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
36 . რეუბენის ტომიდან: ბეცერი და იაჰცა თავ-თავისი საძოვრებით;
37 . კედემოთი და მეფაყათი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
38 . გადის ტომიდან რამოთი - მკვლელისთვის თავშესაფარი ქალაქი გილყადში, თავისი საძოვრებით და მახანაიმი თავისი საძოვრებით;
39 . ხეშბონი და იაყზერი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
40 . ლევიანთა დანარჩენი გვარებიდან, მერარის ძეთა საგვარეულოებისთვის სულ თორმეტი ქალაქი იყო მიკუთვნებული წილისყრით.
41 . სულ ორმოცდარვა ქალაქი ერგოთ თავ-თავისი საძოვრებით ლევიანებს, ისრაელის ძეთა სამფლობელოებში.
42 . ყველა ამ ქალაქს საძოვრები ჰქონდა გარშემო: ასე იყო ყველა ამ ქალაქის ირგვლივ.
43 . ასე მისცა უფალმა ისრაელს მთელი მიწა, რომლის მიცემაც შეჰფიცა მათ მამებს, დაიმკვიდრეს იგი და დასახლდნენ მასზე.
44 . ყოველი მხრიდან მოასვენა ისინი უფალმა, როგორც შეჰფიცა მათ მამებს; მტერთაგან ვერავინ აღუდგა წინ: ხელში ჩაუგდო ყველა მათი მტერი უფალმა.
45 . ერთი სიტყვაც კი არ გამტყუვნებულა იმ კეთილი დანაპირებიდან, რომელიც უფალს ჰქონდა ნათქვამი ისრაელის სახლეულისთვის - ყოველივე ახდა.
1 . შვიდი თვე იყო უფლის კიდობანი ფილისტიმელთა ქვეყანაში.
2 . მოიხმეს ფილისტიმელებმა ქურუმები და მისნები და უთხრეს: "რა ვუყოთ უფლის კიდობანს? გვირჩიეთ, როგორ გავგზავნოთ თავის ადგილზე”.
3 . უპასუხეს: "თუ ისრაელის ღმერთის კიდობნის გაგზავნა გინდათ, ძღვენის გარეშე ნუ გაგზავნით, შესწირეთ დანაშაულის გამოსასყიდი მსხვერპლი; მაშინ განიკურნებით და გაიგებთ, რატომ არ გცილდებათ მისი ხელი”.
4 . თქვეს: "რა უნდა გავატანოთ დანაშაულის გამოსასყიდ მსხვერპლად?” მიუგეს: "ოქროს ხუთი ბუგრი და ოქროს ხუთი თაგვი ფილისტიმელთა მთავრების რიცხვისამებრ, რადგან ერთი სასჯელი გეწიათ თქვენც და თქვენს მთავრებსაც.
5 . გააკეთეთ თქვენი ბუგრებისა და იმ თაგვების გამოსახულებანი, რომლებიც გინადგურებენ ქვეყანას და ამით მიაგებთ დიდებას ისრაელის ღმერთს; იქნებ შეამსუბუქოს ხელი თქვენზე, თქვენს ღმერთებსა და ქვეყანაზე.
6 . რატომ იქვავებთ გულებს, როგორც იქვავებდნენ ეგვიპტელები და ფარაონი? განა არ გაუშვეს მათ ხალხი, როგორც კი სასტიკად დასაჯა ისინი უფალმა?!
7 . ახლა ადექით, გააკეთეთ ერთი ახალი ურემი, გამოარჩიეთ ორი მეწველი, უღელდაუდებელი ფური, ფურები ურემში შეაბით, ხბორები კი სახლისკენ წამოიყვანეთ.
8 . აიღეთ უფლის კიდობანი და დადეთ ურემზე. ის ოქროს ნივთები, რომელთაც დანაშაულის გამოსასყიდ მსხვერპლად ატანთ, სკივრში ჩააწყეთ და გვერდში მიუდგით. მერე გაუშვით და წავიდეს.
9 . შეხედეთ, თუ დაადგა გზას თავისი ქვეყნის, ბეთ-შემეშისკენ, მას დაუწევია ჩვენს თავზე ეს დიდი უბედურება, თუ არადა, გვეცოდინება, რომ მისმა ხელმა კი არ შეგვმუსრა, შემთხვევით გვეწია ეს ამბავი”.
10 . ასეც მოიქცა ხალხი: შეარჩიეს ორი მეწველი ფური და შეაბეს ურემში; ხბორები კი სახლში დაამწყვდიეს.
11 . ურემზე დადეს უფლის კიდობანი და სკივრი, ოქროს თაგვებითა და ბუგრების გამოსახულებებით.
12 . არც მარჯვნივ გადაუხვევიათ ფურებს და არც მარცხნივ, პირდაპირ ბეთ-შემეშის გზას დაადგნენ. ერთ გზას მიჰყვებოდნენ და ბღაოდნენ. უკან კი ფილისტიმელთა მთავრები მიჰყვებოდნენ ბეთ-შემეშის საზღვრამდე.
13 . ამ დროს, ხალხი ხორბალს მკიდა ველზე, ბეთ-შემეშში; გაიხედეს, დაინახეს კიდობანი და დიდი სიხარულით გაიხარეს.
14 . მივიდა ურემი და გაჩერდა ბეთ-შემეშელი იეშუას ყანაში. დიდი ქვა იდო იქ. დაჩეხეს ურმის ხეები, ფურები კი სრულადდასაწველად შესწირეს უფალს.
15 . გადმოიღეს ლევიანებმა უფლის კიდობანი და მის გვერდით მდგარი სკივრი, რომელშიც ოქროს ნივთები იყო და დადეს იმ დიდ ქვაზე. ბეთ-შემეშელებმა კი სრულადდასაწველი აღუვლინეს და მსხვერპლები შესწირეს უფალს იმ დღეს.
16 . ეს რომ დაინახეს, იმავე დღეს გაბრუნდა ფილისტიმელთა ხუთი მთავარი ყეკრონისაკენ.
17 . ესენია ის ოქროს ბუგრები, რომლებიც უფალს შესწირეს ფილისტიმელებმა დანაშაულის გამოსასყიდ მსხვერპლად. ერთი აშდოდისთვის იყო, ერთი ღაზასთვის, ერთი აშკელონისთვის, ერთი გათისთვის და ერთიც ყეკრონისთვის.
18 . იყო აგრეთვე ოქროს თაგვები ფილისტიმელთა ქალაქების რიცხვისამებრ, რომელიც ხუთ მთავარს ეკუთვნოდა გამაგრებული ქალაქებიდან მოყოლებული უგალავნო სოფლებამდე და იმ დიდ ქვამდე, რომელზეც დადეს უფლის კიდობანი და რომელიც დღემდე ბეთ-შემეშელი იეშუას ყანაშია.
19 . მოსრა უფალმა ბეთ-შემეშში მცხოვრები ორმოცდაათიათას სამოცდაათი კაცი, რომლებმაც ჩაიხედეს უფლის კიდობანში; და გლოვობდა ხალხი, რადგან დიდი მოსვრით მოსრა უფალმა ხალხი.
20 . თქვეს ბეთ-შემეშის მცხოვრებლებმა: "ვინ შეძლებს უფლის, ამ წმიდა ღმერთის წინაშე დგომას? ვისთან წავა იგი ჩვენგან?”
21 . ამ სიტყვებით გაუგზავნეს მოციქულები კირიათ-იეყარიმის მოსახლეობას: "დააბრუნეს ფილისტიმელებმა უფლის კიდობანი, ჩამოდით და წაიღეთ”.
1 . შემოიკრიბეს ფილისტიმელებმა ლაშქარი საომრად იუდას სოქოთში და ეფეს-დამიმში, სოქოთსა და ყაზეკას შორის დაბანაკდნენ.
2 . საული და ისრაელიანებიც შეიკრიბნენ, ელაჰის ველზე დაბანაკდნენ და ფილისტიმელთა პირისპირ განლაგდნენ საბრძოლველად.
3 . ფილისტიმელნი ერთი მთის კალთაზე იდგნენ, ისრაელიანები - მეორე მთისა; ველი იყო მათ შორის.
4 . და გამოვიდა ფილისტიმელთა ბანაკიდან ფალავანი, გოლიათი ერქვა, წარმოშობით გათელი იყო; ექვსი წყრთა და ერთი მტკაველი ჰქონდა სიმაღლე.
5 . თავზე სპილენძის მუზარადი ეხურა და აბჯარ-ჯავშნით იყო შემოსილი, რომელიც სპილენძის ხუთი ათას შეკელს იწონიდა.
6 . სპილენძის სამუხლეები ეკეთა ფეხებზე და სპილენძის შუბი ეკიდა ბეჭთა შორის.
7 . მისი შუბის ტარი საქსოვი ლილვის ოდენა იყო, პირი კი რკინის ექვსას შეკელს იწონიდა. ფარის მზიდველი მიუძღოდა წინ.
8 . გამოვიდა და ეს სიტყვები შესძახა ისრაელის მხედრობას: "რად გამოდიხართ საომრად? განა მე ფილისტიმელი არა ვარ, თქვენ კი საულის მსახურნი? გამოარჩიეთ თქვენში კაცი და ჩამოვიდეს ჩემთან.
9 . თუ გამიმკლავდება და მომერევა, თქვენი მონები გავხდებით, ხოლო თუ მე დავძლევ და მოვერევი, თქვენ გაგვიხდით მონებად და გვემსახურეთ!”
10 . თქვა ფილისტიმელმა: "სირცხვილი ვაჭამე დღეს ისრაელის მხედრობას! გამოიყვანეთ კაცი, რომ შევერკინოთ ერთმანეთს!”
11 . ისმინეს ფილისტიმელის სიტყვები საულმა და მთელმა ისრაელმა; შეძრწუნდნენ და შეშინდნენ ფრიად.
12 . ეფრათელი კაცის, იესეს ძე იყო დავითი, იუდას ბეთლემიდან. რვა ძე ჰყავდა მამამისს. ხანში შესული იყო იესე საულის დღეებში, კაცთა შორის უხუცესი.
13 . იესეს სამი უფროსი ვაჟი ომში გაჰყვა საულს; აი, მისი სამი ძის სახელები: პირმშო ელიაბი, აბინადაბი და შამა.
14 . დავითი ყველაზე უმცროსი იყო; საულს სამი უფროსი გაჰყვა.
15 . მიდიოდა ხოლმე დავითი საულთან და მერე ისევ ბრუნდებოდა მამამისის ფარის დასამწყემსად ბეთლემში.
16 . დილა-საღამოს გამოდიოდა ხოლმე ფილისტიმელი; ასე იქცეოდა ორმოცი დღე.
17 . უთხრა იესემ დავითს, თავის ძეს: "წაიღე ეს ერთი ეფა მოხალული მარცვლეული და ათი პური და სასწრაფოდ წაუღე შენს ძმებს ბანაკში.
18 . ხოლო ეს ათი ყველი ათასისთავს მიართვი; მშვიდობით მოიკითხე შენი ძმები და მოიტანე მათი ამბავი”.
19 . საული, ისინი და ყველა სხვა ისრაელიანი ელაჰის ველზე იდგნენ ფილისტიმელებთან საომრად.
20 . დილაადრიანად ადგა დავითი, ცხვარი მეთვალყურეს დაუტოვა, მოსაკითხი აიღო და წავიდა, როგორც იესეს ჰქონდა ნაბრძანები; და იმ დროს მიუახლოვდა ბანაკს, როცა ჯარი გამოდიოდა მწყობრად და საომარ ყიჟინას სცემდნენ ბრძოლის ველზე.
21 . ერთმანეთის პირისპირ განლაგდნენ ისრაელიანთა და ფილისტიმელთა მეომრები.
22 . მცველებთან დატოვა დავითმა თავისი ტვირთი და ბრძოლის ველისკენ გაიქცა; მივიდა და მშვიდობით მოიკითხა თავისი ძმები.
23 . ამ ლაპარაკში იყო და, აჰა, გამოვიდა ფალავანი, ფილისტიმელი გოლიათი გათიდან და უწინდებურად დაიწყო ლანძღვა; დავითმაც მოისმინა მისი სიტყვები.
24 . გოლიათის დანახვაზე, უკუიქცნენ შეძრწუნებულნი ისრაელიანები.
25 . თან ამბობდნენ: "ხედავთ იმ კაცს, რომ გამოვიდა? უსათუოდ ისრაელის შესარცხვენად არის გამოსული; ვინც მას მოერევა, დიდად გაამდიდრებს მეფე და თავის ასულსაც მიათხოვებს; მამამისის სახლეულს კი გადასახადებს აღარ მოსთხოვს ისრაელში”.
26 . ჰკითხა მასთან მდგომ კაცებს დავითმა: "რა ბედი ელის მას, ვინც მოკლავს ამ ფილისტიმელს და სირცხვილს მობანს ისრაელს? ვინაა ეს წინადაუცვეთელი ფილისტიმელი, რომ ცოცხალი ღმერთის მხედრობას ლანძღავს?!”
27 . იგივე სიტყვები გაუმეორა ხალხმა: "ამას და ამას მისცემენ მას, ვინც მას მოკლავს”.
28 . გაიგონა ელიაბმა, მისმა უფროსმა ძმამ, დავითის ლაპარაკი ხალხთან, გაუბრაზდა და უთხრა: "აქ რისთვის ჩამოხვედი? რატომ მიატოვე მცირედი ფარა უდაბნოში? ვიცი შენი სიამაყისა და ბოროტი გულის ამბავი, ბრძოლის სანახავად ჩამოხვიდოდი”.
29 . შეეპასუხა დავითი: "ისეთი რა გავაკეთე?! მხოლოდ სიტყვა ვთქვი!”
30 . ზურგი აქცია და ლაპარაკი განაგრძო. ხალხმა იგივე გაუმეორა.
31 . დავითის ნათქვამი რომ მოისმინეს, საულსაც უამბეს. ბრძანა და მოაყვანინა იგი.
32 . უთხრა დავითმა საულს: "ნურავის შეუდრკება გული ამის გამო! წავა შენი მსახური და შეებრძოლება იმ ფილისტიმელს”.
33 . უთხრა საულმა დავითს: "ვერ შეძლებ იმ ფილისტიმელთან შებრძოლებას, რადგან ყმაწვილი ხარ, ის კი, სიყრმიდან მებრძოლი კაცია”.
34 . მიუგო დავითმა: "მწყემსავდა შენი მსახური თავის მამის ცხვარს და როცა ლომი ან დათვი დაგვეცემოდა და ფარიდან კრავს გაიტაცებდა,
35 . უკან მივდევდი, ვკლავდი და პირიდან ვგლეჯდი კრავს. ხოლო თუ ჩემზე გამოიწევდა, ფაფარში ჩავავლებდი ხელს და იქვე ვკლავდი.
36 . ორივე მოუკლავს შენს მსახურს, ლომიც და დათვიც; ამ წინადაუცვეთელ ფილისტიმელსაც იგივეს ვუზამ, რადგან ცოცხალი ღმერთის მხედრობა გალანძღა”.
37 . თქვა დავითმა: "უფალი, რომელმაც ლომისა და დათვისგან მიხსნა, ამ ფილისტიმელისგანაც მიხსნის!” მიუგო საულმა დავითს: "წადი და უფალი იყოს შენთან”.
38 . თავისი მხედრული სამოსი ჩააცვა საულმა დავითს, თავზე სპილენძის მუზარადი დაადგა და აბჯრით შემოსა.
39 . შემოირტყა დავითმა მახვილი მხედრულ სამოსელზე და შეეცადა გაევლო, რადგან მიჩვეული არ იყო. უთხრა დავითმა საულს: "არ შემიძლია ამაში სიარული, რადგან არასოდეს მიცდია”. და გაიძრო ისინი დავითმა.
40 . ხელში აიღო თავისი კვერთხი, ნაკადულიდან რიყის ხუთი ქვა ამოირჩია, ჩაიდო მწყემსის აბგაში და თავისი შურდულით ხელში ფილისტიმელისკენ წავიდა.
41 . ფილისტიმელიც წამოვიდა და მიუახლოვდა დავითს, წინ ფარისმზიდველი ედგა.
42 . დავითი რომ დაინახა ფილისტიმელმა, ზიზღით შეხედა, რადგან ყმაწვილი იყო იგი, წითური და კარგი შესახედი.
43 . უთხრა ფილისტიმელმა დავითს: "განა ძაღლი ვარ, კეტით რომ გამოდიხარ?” და თავისი ღმერთების სახელით დასწყევლა ფილისტიმელმა დავითი.
44 . უთხრა ფილისტიმელმა დავითს: "მომიახლოვდი, რომ ცის ფრინველებსა და მინდვრის მხეცებს გადავუგდო შენი გვამი”.
45 . მიუგო დავითმა ფილისტიმელს: "შენ მახვილით, შუბითა და ფარით გამოდიხარ ჩემთან, მე კი ცაბაოთ უფლის, ისრაელის მხედრობის ღმერთის სახელით მოვდივარ შენთან, რომელიც შენ შეურაცხყავი.
46 . დღეს ჩამაგდებინებს შენს თავს ხელში უფალი, განგგმირავ და თავს მოგაცლი, დღესვე ცის ფრინველებსა და მიწის მხეცებს მივუყრი ფილისტიმელთა ლაშქრის მძორებს და შეიტყობს მთელი ქვეყნიერება, რომ ღმერთია ისრაელში!
47 . რათა შეიტყოს მთელმა კრებულმა, რომ არა მახვილითა და შუბით იხსნის უფალი, ვინაიდან უფლის ბრძოლაა ეს და ჩაგაგდებთ ჩვენს ხელში!”
48 . აღიმართა ფილისტიმელი, დაიძრა და დავითისკენ წამოვიდა და გაიქცა დავითიც ფილისტიმელთან შესახვედრად.
49 . აბგაში ჩაიყო ხელი დავითმა, ამოიღო ქვა, სტყორცნა შურდულით და შიგ შუბლში მოარტყა ფილისტიმელს; ჩაეჭედა ქვა შუბლში და პირქვე დაეცა მიწაზე.
50 . იმარჯვა დავითმა ფილისტიმელზე, შურდულითა და ქვით განგმირა და მოკლა იგი; მახვილი კი არ სჭერია დავითს ხელში.
51 . სირბილით მივიდა დავითი ფილისტიმელთან, აიღო მისი მახვილი, ამოიღო ქარქაშიდან და თავი მოაჭრა გოლიათს; დაინახეს ფილისტიმელებმა, რომ მოკვდა მათი გმირი და გაიქცნენ.
52 . აღიმართნენ ისრაელისა და იუდას მეომრები, დასცეს ყიჟინა და ყეკრონის კარიბჭის ველამდე სდიეს ფილისტიმელებს. მრავალი ფილისტიმელი დაეცა განგმირული შაყარაიმის გზაზე, გათამდე და ყეკრონამდე.
53 . დაბრუნდნენ ისრაელიანები ფილისტიმელთა დევნიდან და გაძარცვეს მათი ბანაკი.
54 . აიღო დავითმა ფილისტიმელის თავი და მიიტანა იერუსალიმში; მისი საჭურველი კი კარავში დაიდო.
55 . როცა საულმა ფილისტიმელთან შესახვედრად მიმავალ დავითს შეხედა, ჰკითხა აბნერს, ჯარის სარდალს: "აბნერ! ვისი ძეა ეს ჭაბუკი?” უთხრა აბნერმა: "შენს სიცოცხლეს ვფიცავ მეფეო, თუ ვიცოდე”.
56 . უთხრა მეფემ: "გამიგე, ვისი ძეა ეს ჭაბუკი?”
57 . და დაბრუნდა დავითი ფილისტიმელის დამარცხების შემდეგ, მოკიდა ხელი აბნერმა და წარადგინა საულის წინაშე, ხელში ფილისტიმელის თავი ეჭირა.
58 . ჰკითხა საულმა: "ვისი ძე ხარ, ჭაბუკო?” მიუგო დავითმა: "შენი მსახურის, ბეთლემელი იესეს ძე ვარ”.
1 . მივიდა დავითი ახიმელექ მღვდელთან ნობში. თრთოლვით გამოეგება დავითს ახიმელექი და ჰკითხა: "მარტო რატომ ხარ და არავინ გახლავს?”
2 . უთხრა დავითმა ახიმელექ მღვდელს: "საქმე დამავალა მეფემ და მითხრა, არავინ გაიგოს, რასაც გავალებ და სადაც გაგზავნიო, ამიტომაც ამა და ამ ადგილზე დავიბარე ხალხი.
3 . სახელდახელოდ თუ გაქვს რამე? მომეცი ხუთი პური ან რაც გექნება”.
4 . მიუგო მღვდელმა დავითს: "უბრალო პური ხელთ არა მაქვს, მხოლოდ წმიდა პური მაქვს; ოღონდ ქალებს ხომ არ მიჰკარებიან ჭაბუკნი?”
5 . უპასუხა დავითმა: "ქალებს არ გავკარებივართ, რაც გამოვედით, არც გუშინ, არც გუშინწინ; წმიდაა ჩემი ჭაბუკების ჭურჭელი, მით უმეტეს დღეს, როცა განიწმიდება სხეული”.
6 . და მისცა მღვდელმა წმიდა პური, რადგან არ იყო სხვა პური, გარდა საწინაშეო პურებისა, რომელიც უფლის სახის წინაშე აელაგებინათ, რათა მათ ნაცვლად ახალი პურები დაეწყოთ.
7 . იყო იქ უფლის წინაშე ერთი კაცი, საულის მსახურთაგანი, სახელად დოეგ ედომელი, საულის მთავარი მწყემსი.
8 . უთხრა დავითმა ახიმელექს: "ხომ არა გაქვს ხელთ შუბი ან მახვილი? რადგან სასწრაფო იყო მეფის ბრძანება და თან არ წამომიღია ჩემი მახვილი და საჭურველი”.
9 . უპასუხა მღვდელმა: "ელაჰის ველზე რომ ფილისტიმელი მოკალი, იმ გოლიათის მახვილია გახვეული სამოსელში, ეფოდის უკან; თუ გინდა, აიღე, რადგან სხვა არაფერია მის გარდა”. უთხრა დავითმა: "ვერაფერი შეედრება, მომეცი”.
10 . ადგა დავითი, გაექცა იმ დღეს საულს და მივიდა აქიშთან, გათის მეფესთან.
11 . უთხრეს აქიშს მისმა მსახურებმა: "ეს ხომ დავითია, იმ ქვეყნის მეფე! მას არ უმღეროდნენ როკვისას: საულმა სძლია ათასს, დავითმა - ათი ათასსო?”
12 . გულში ჩაიდო ეს სიტყვები დავითმა და ძალიან ეშინოდა აქიშისა, გათის მეფისა.
13 . თავი მოიგიჟიანა მათ თვალში, ყვიროდა, ხაზებს კაწრავდა კარიბჭეზე და დორბლი ჩამოსდიოდა წვერზე.
14 . უთხრა აქიშმა თავის მსახურთ: "აჰა, გაგიჟებულა კაცი, რაღად მომიყვანეთ?
15 . შეშლილიღა მაკლდა, რომ მოგიყვანიათ ჩემთან და გიჟობს?! ნუთუ ეს უნდა შემოსულიყო ჩემს სახლში?”
16 . წავიდა იქიდან დავითი და ყადულამის გამოქვაბულს შეაფარა თავი. როცა გაიგეს ეს ამბავი მისმა ძმებმა და მამამისის მთელმა სახლმა, ჩავიდნენ იქ მასთან.
1 . და გადავიდნენ დავითი და მასთან მყოფი ექვსასი კაცი აქიშთან, მაყოხის ძესთან, გათის მეფესთან.
2 . ცხოვრობდა დავითი აქიშთან გათში, თავის კაცებთან ერთად, თითოეული თავისი სახლეულით; იქ ჰყავდა დავითს თავისი ორი ცოლი: იზრეყელელი ახინოყამი და აბიგაილი, ქარმელელი ნაბალის ქვრივი.
3 . შეატყობინეს საულს დავითის გათში გაქცევა და შეწყვიტა მისი ძებნა.
4 . უთხრა დავითმა აქიშს: "თუ მადლი ვპოვე შენს თვალში, მომცენ ადგილი რომელიმე პატარა ქალაქში და იქ ვიცხოვრებ; რატომ უნდა ცხოვრობდეს შენი მსახური შენთან ერთად სამეფო ქალაქში?”
5 . და მისცა მას აქიშმა იმ დღეს ციკლაგი; დღემდე ამიტომ ეკუთვნის ციკლაგი იუდას მეფეებს.
6 . წელიწადი და ოთხი თვე ცხოვრობდა დავითი ფილისტიმელებთან.
7 . წავიდოდნენ დავითი და მისი კაცები და თავს ესხმოდნენ გეშურელებს, გიზრელებს და ყამალეკელებს, რადგან დასაბამიდან ისინი მკვიდრობდნენ ამ ქვეყანაში, შურის მისადგომებიდან ეგვიპტის ქვეყნამდე.
8 . მუსრავდა დავითი იმ ქვეყანას, არც კაცს უშვებდა ცოცხალს და არც ქალს. გამოირეკავდა ცხვარს, ნახირს, სახედრებს, აქლემებს, წამოაყოლებდა სამოსელს და ბრუნდებოდა აქიშთან.
9 . ჰკითხავდა აქიში: "დღეს სად დაარბიეთ?” დავითი მიუგებდა: "იუდას სამხრეთით” ან "იერახმეელის სამხრეთით” ან "კენიელთა სამხრეთით”.
10 . არც კაცს ტოვებდა ცოცხალს და არც ქალს; გათში ცოცხლად არავინ მოჰყავდა დავითს, რადგან ფიქრობდა: არავინ ილაპარაკოს ჩვენზე, ფილისტიმელთა ქვეყნად ცხოვრებისას ასე და ასე იქცეოდაო დავითი, ასეთი წესი ჰქონდაო.
11 . მიენდო აქიში დავითს; ამბობდა: "თავი შეაძულა თავის ერს, ისრაელს, და სამუდამო მსახურად გამიხდებაო”.
12 . იმ ხანებში იყო, რომ ლაშქარი შეკრიბეს ფილისტიმელებმა ისრაელთან საომრად; უთხრა აქიშმა დავითს: "იცოდე, უსათუოდ ჩემს ლაშქარში გამოხვალთ შენც და შენი კაცებიც!”
1 . ამის შემდეგ იყო, რომ გაიჩინა აბესალომმა ეტლი, ცხენები და ორმოცდაათი მალემსრბოლი.
2 . ადგებოდა დილაადრიანად აბესალომი, დადგებოდა კარიბჭისკენ მიმავალ გზაზე, და ყველას, ვინც მეფესთან სამართლის საძებრად მიდიოდა, თავისთან იხმობდა და ეკითხებოდა: "რომელი ქალაქიდან ხარ?” პასუხობდნენ: "ისრაელის ამა და ამ ტომიდან ვარო შენი მსახური”.
3 . ეტყოდა აბესალომი: "კარგია და სამართლიანია შენი საქმე, მაგრამ არავინ მოგისმენს მეფის კარზე!”
4 . ამბობდა აბესალომი: "ნეტავ მსაჯულად ვიყო ამ ქვეყანაში! ვისაც სადაო საქმე და საჩივარი ექნებოდა, ყველა ჩემთან მოვიდოდა, და მეც სამართალს გავუჩენდი”.
5 . წამოაყენებდა ხოლმე თაყვანსაცემად მისულ კაცს, მოეხვეოდა და აკოცებდა.
6 . ასე ექცეოდა აბესალომი ყველა ისრაელიანს, ვინც სამართლის საძებრად მიდიოდა მეფესთან; და მოიგო აბესალომმა ისრაელის ძეთა გული.
7 . ოთხი წლის თავზე უთხრა აბესალომმა მეფეს: "გევედრები, წავალ ხებრონში და შევასრულებ უფლისთვის მიცემულ აღთქმას.
8 . რადგან აღთქმა დადო შენმა მსახურმა გეშურში, არამში ყოფნის დროს: თუ დამაბრუნებს უფალი იერუსალიმში, მსხვერპლს შევწირავ-მეთქი უფალს”.
9 . უთხრა მეფემ: "მშვიდობით წადი”. ადგა და წავიდა ხებრონს.
10 . და დაგზავნა აბესალომმა შიკრიკები ისრაელის ყველა ტომში ამ სიტყვებით: "ბუკის ხმა რომ მოგესმებათ, გამოაცხადეთ: გამეფდაო ხებრონში აბესალომი!”
11 . ალალად გაჰყვა აბესალომს იერუსალიმიდან ორასი კაცი, არ იცოდნენ, რა ხდებოდა.
12 . მსხვერპლის შესაწირად გილონელი ახითოფელი, დავითის მრჩეველი დაიბარა აბესალომმა გილონიდან, მისი ქალაქიდან. უამრავმა ხალხმა იწყო დენა აბესალომისკენ და განმტკიცდა შეთქმულება.
13 . მივიდა მაცნე დავითთან და უთხრა: "აბესალომს მიემხრო ისრაელი”.
14 . უთხრა დავითმა ყველა თავის მსახურს, ვინც თან ახლდა იერუსალიმში: "ადექით და გავიქცეთ, თორემ ვერ გადავურჩებით აბესალომს. იჩქარეთ, რომ უცაბედად არ დაგვეცეს, თავს უბედურება არ დაგვატეხოს და მახვილს არ მისცეს ქალაქი”.
15 . უთხრეს მეფეს მსახურებმა: "რაც არ უნდა გადაწყვიტოს მეფემ, ჩვენმა ბატონმა, აჰა, აქ ვართ, შენი მსახურნი”.
16 . გავიდა მეფე და გაჰყვა მთელი სახლი. მხოლოდ ათი ხარჭა დატოვა სასახლის მისახედად.
17 . გავიდა მეფე და მიჰყვა მთელი ხალხი. და დადგნენ ერთ განაპირა სახლში.
18 . გვერდით მიჰყვებოდნენ მსახურები, ხოლო ქერეთელები, ფელეთელები და გითელები, ექვსასი კაცი, გითიდან რომ წამოჰყვა, წინ მიუძღოდნენ მეფეს.
19 . უთხრა მეფემ ითაი გითელს: "შენ რატომ მოგვყვები? გაბრუნდი და დარჩი იმ მეფესთან, რადგან უცხოელი ხარ, შენი ქვეყნიდან გადმოსახლებული.
20 . გუშინ მოხვედი და დღეს ვერ გაიძულებ ჩვენთან ერთად წამოსვლას. მე წავალ, სადაც იქნება, შენ გაბრუნდი და შენი ძმებიც თან გაიყოლე. წყალობა და სიმართლე იყოს შენთან!”
21 . მიუგო ითაიმ მეფეს: "უფალს და მეფეს, ჩემს ბატონს ვფიცავ, სადაც არ უნდა წავიდეს მეფე, ჩემი ბატონი, სასიკვდილოდ თუ სასიცოცხლოდ, შენი მსახურიც იქ იქნება”.
22 . უთხრა დავითმა ითაის: "კეთილი, გადმოდი მეორე მხარეს”. და წაჰყვა ითაი გითელი თავისი ხალხით და წვრილშვილით, ვინც მასთან იყო.
23 . ხმამაღლა ტიროდა ქვეყანა და მიმავალი ხალხი. გადალახა მეფემ კედრონის ხევი და უდაბნოსკენ მიმავალ გზას დაადგა.
24 . აჰა, ყველა ლევიანთან ერთად მოჰქონდა ცადოკს ღვთის აღთქმის კიდობანი. დაასვენეს ღვთის კიდობანი და იდგა აბიათარი მაღლობზე, ვიდრე მთლიანად არ გამოვიდა ხალხი ქალაქიდან.
25 . უთხრა მეფემ ცადოკს: "დააბრუნე ქალაქში ღვთის კიდობანი. თუ მადლი მიპოვნია უფლის თვალში, ისევ დამაბრუნებს და კვლავ მახილვინებს მას და მის სამყოფელს.
26 . თუ იტყვის, აღარ მინდიხარო, აჰა, აქ ვარ, მიყოს რაც ენებოს”.
27 . უთხრა მეფემ ცადოკ მღვდელს: "განა წინასწარმეტყველი არა ხარ?! მშვიდობით დაბრუნდით ქალაქში, შენს ვაჟთან, ახიმაყაცთან, და აბითარის ვაჟთან იონათანთან ერთად, ორივე ვაჟთან ერთად.
28 . აჰა, უდაბნოს ველზე დაველოდები, ვიდრე ამბავი არ მომივა თქვენგან”.
29 . გააბრუნეს ცადოკმა და აბიათარმა ღვთის კიდობანი იერუსალიმში და იქ დარჩნენ.
30 . დავითი კი ზეთისხილის მთას შეუდგა, ადიოდა და ტიროდა, თავდაბურული და ფეხშიშველი. მასთან მყოფ ყველა კაცს თავი ჰქონდა დაბურული და ქვითინით ადიოდნენ.
31 . შეატყობინეს დავითს, აბესალომთან შეითქვაო ახითოფელიც და თქვა დავითმა: "უგუნურებად აქციე ახითოფელის რჩევა უფალო”.
32 . ავიდა დავითი მთის წვერზე და თაყვანისცა ღმერთს. ხედავს, აჰა, მოდის ხუშაი არქელი სამოსელშემოხეული და თავზე მტვერწაყრილი.
33 . უთხრა დავითმა: "თუ წამომყვები, ტვირთად დამაწვები.
34 . მაგრამ თუ ქალაქში დაბრუნდები და ეტყვი აბესალომს: შენი მსახური ვარ, მეფეო. ადრე თუ მამაშენის მსახური ვიყავი, ამიერიდან შენი მსახური ვიქნები-თქო, ამით ახითოფელს ჩაუშლი გეგმას.
35 . განა შენთან ერთად არ იქნებიან ცადოკი და აბიათარ მღვდლები? რასაც მეფის სასახლეში გაიგონებ, ცადოკსა და აბიათარ მღვდლებს შეატყობინე.
36 . ორი ვაჟი ჰყავთ, ცადოკს - ახიმაყაცი და აბიათარს - იონათანი. რასაც გაიგებთ, მათი მეშვეობით მომაწვდინეთ”.
37 . შევიდა დავითის მეგობარი ხუშაი ქალაქში და აბესალომიც შევიდა იერუსალიმში.
1 . მოახლოვდა დავითის გარდაცვალების დღე. უბრძანა სოლომონს, თავის ძეს და უთხრა:
2 . "მიწის ყოველი მკვიდრის გზით მივდივარ, ამიტომ გაძლიერდი და კაცი იყავი.
3 . დაიცავი უფლის, შენი ღმერთის მცნებანი, რათა მის გზებზე დადიოდე, იცავდე მის დადგენილებებს, მცნებებსა და მოწმობებს, როგორც მოსეს რჯულში სწერია; რათა წარმატებას მიაღწიო ყოველივეში, რასაც გააკეთებ და რასაც განიზრახავ;
4 . რათა აღასრულოს უფალმა ყველა სიტყვა, რომელიც აღმითქვა: თუ დაიცავენ შენი ძენი ჩემს გზებს, რომ იარონ ჩემ წინაშე ჭეშმარიტებით, მთელი გულითა და გონებით, მაშინ არ ამოგეძირკვებაო შთამომავალი ისრაელის ტახტზე!
5 . შენ თვითონ იცი, რაც იოაბ ცერუიას ძემ მიყო, როგორ მოექცა ისრაელის ორ მხედართმთავარს: აბნერ ნერის ძესა და ყამასა იეთერის ძეს. მოკლა ისინი და საბრძოლო სისხლი დაღვარა მშვიდობის ჟამს; საბრძოლო სისხლში გაისვარა სარტყელი, რომელიც წელზე ერტყა და ფეხსაცმელი, რომელიც ფეხზე ემოსა.
6 . შენი სიბრძნისამებრ მოექეცი, მშვიდობით ნუ ჩაიყვან მის ჭაღარას საფლავში.
7 . გილყადელი ბარზილაის ძეთ სიკეთე უყავ, სუფრასთან გესხდნენ, რადგან თვითონაც ასე მომექცნენ, აბესალომს, შენს ძმას რომ გავურბოდი.
8 . აჰა, შენთანაა შიმყი გერას ძე, ბენიამინელი, ბახურიმიდან, რომელიც მწარედ მწყევლიდა, მახანაიმში რომ მივდიოდი, მაგრამ იორდანესთან ჩამოვიდა ჩემს შესახვედრად და ასე შევფიცე უფლის სახელით: არ მოგკლავ-მეთქი მახვილით!
9 . მაგრამ შენ ნუ დატოვებ დაუსჯელს, ვინაიდან ბრძენი კაცი ხარ და იცი, როგორ უნდა მოექცე! სისხლიანი ჭაღარით ჩაიყვანე საფლავში!”
10 . განისვენა დავითმა თავის მამებთან და დაიმარხა დავითის ქალაქში.
11 . ორმოც წელს იმეფა დავითმა ისრაელზე, შვიდ წელიწადს ხებრონში მეფობდა და ოცდაცამეტ წელიწადს - იერუსალიმში.
12 . დაჯდა სოლომონი მამამისის, დავითის ტახტზე და ფრიად განმტკიცდა მისი მეფობა.
13 . მივიდა ადონია ხაგითის ძე ბათ-შებაყთან, სოლომონის დედასთან; ჰკითხა ბათ-შებაყმა: "მშვიდობით მოხვედი?” მიუგო: "მშვიდობით”.
14 . თქვა: "სიტყვა მაქვს შენთან”. უთხრა ბათ-შებაყმა: "ილაპარაკე”.
15 . უთხრა: "იცი, რომ ჩემი იყო სამეფო; მთელმა ისრაელმა მე მომაპყრო თვალი, რომ მეფედ დავმჯდარიყავი, მაგრამ შეტრიალდა სამეფო და ჩემს ძმას ერგო, რადგან მისთვის ჰქონდა უფალს მიცემული”.
16 . ახლა ერთი რამ უნდა გთხოვო და უარს ნუ მეტყვი!” მიუგო ბათ-შებაყმა: "ილაპარაკე”.
17 . თქვა ადონიამ: "მიშუამდგომლე მეფე სოლომონთან, შენ უარს არ გეტყვის, აბიშაგ შუნამელი მომცეს ცოლად”.
18 . უპასუხა ბათ-შებაყმა: "კეთილი, გადავცემ შენს თხოვნას მეფეს”.
19 . მივიდა ბათ-შებაყი მეფე სოლომონთან, რათა ადონიაზე დალაპარაკებოდა. ადგა მეფე მის შესახვედრად, თაყვანი სცა და კვლავ თავის ტახტზე დაჯდა. მეფის დედასაც დაუდგეს ტახტი და დაჯდა მის მარჯვნივ.
20 . უთხრა სოლომონს: "ერთ მცირე სათხოვარს ვითხოვ შენგან და უარს ნუ მეტყვი”. მიუგო მეფემ: "მთხოვე, დედაჩემო, არ გეტყვი უარს”.
21 . უთხრა: "ადონიას, შენ ძმას, აბიშაგ შუნამელი მიეცი ცოლად”.
22 . მიუგო მეფე სოლომონმა: "რად ითხოვ აბიშაგ შუნამელს ადონიასთვის? და რადგან ჩემი უფროსი ძმაა იგი ბარემ სამეფოც მთხოვე მისთვის; მასთან არიან აბიათარ მღვდელი და იოაბი, ცერუიას ვაჟი”.
23 . დაიფიცა მეფე სოლომონმა უფალი: "ასე და ასე დამმართოს ღმერთმა და უარესიც, თუ თავის საუბედუროდ არ ეთქვას ადონიას ეს სიტყვები!
24 . ახლა, როგორც ჩემი განმამტკიცებელი უფალია ცოცხალი, რომელმაც დამსვა მამაჩემის, დავითის ტახტზე და შეპირებისამებრ მომცა სამეფო სახლი, ისე დღესვე მოკვდება ადონია”.
25 . გაგზავნა მეფე სოლომონმა ბენაია იეჰოიადაყის ძე, დაჰკრა და მოკლა ადონია.
26 . უთხრა მეფემ აბიათარ მღვდელს: "წადი ყანათოთში, შენი ველებისკენ, სიკვდილს იმსახურებ, მაგრამ არ მოგკლავ, რადგან უფლის, ღმერთის კიდობანს ატარებდი დავითის, მამაჩემის წინაშე და ყველაფერს იტანდი, რასაც მამაჩემი იტანდა”.
27 . გააძევა სოლომონმა აბიათარი უფლის მღვდლობიდან, რათა აღსრულებულიყო უფლის სიტყვა, რომელიც ყელის სახლეულზე წარმოითქვა შილოში.
28 . მიუვიდა ეს ამბავი იოაბს, რომელიც ადონიასკენ იყო გადახრილი, თუმცა აბესალომს არ მიმხრობია. გაიქცა იოაბი უფლის კარვისკენ და სამსხვერპლოს რქებს ჩაეჭიდა.
29 . შეატყობინეს მეფე სოლომონს, უფლის კარვისკენ, სამსხვერპლოსკენ გაიქცაო იოაბი; გაგზავნა სოლომონმა ბენაია იეჰოიადაყის ძე და დაავალა: "წადი და მოკალი”.
30 . მივიდა ბენაია უფლის კარავთან და უთხრა: "ასე ბრძანა მეფემ: გამოდი!” მიუგო: "არა, აქვე მოვკვდები”. და შეატყობინა ბენაიამ მეფეს ეს სიტყვები: "ასე თქვაო იოაბმა”.
31 . უთხრა მეფემ: "ისე მოექეცი, როგორც თვითონ თქვა, მოკალი და დამარხე, მომბანე უდანაშაულო სისხლი მეც და მამაჩემის სახლსაც, რომელიც იოაბმა დაღვარა.
32 . უფალი მის თავზევე მიაქცევს მის სისხლს, რადგან ორ მართალ და თავისზე უკეთეს კაცს დაეცა და მახვილით დახოცა: აბნერი, ძე ნერისა, ისრაელის მხედართმთავარი და ყამასა, იეთერის ძე, იუდას მხედართმთავარი; მამაჩემმა დავითმა კი არა უწყოდა რა.
33 . მიექცეს მათი სისხლი იოაბისა და მისი შთამომავლობის თავს საუკუნოდ, ხოლო დავითს, მისი შთამომავლობის სახლსა და ტახტს კი საუკუნო მშვიდობა ჰქონდეს უფლისგან”.
34 . წავიდა ბენაია იეჰოიადაყის ძე და განგმირა იოაბი; თავისივე სახლში დაიმარხა იგი, უდაბნოში.
35 . მის ნაცვლად ბენაია იეჰოიადაყის ძე დანიშნა მეფემ ლაშქრის სარდლად, აბიათარის ნაცვლად კი - ცადოკ მღვდელი.
36 . წარგზავნა მეფემ, მოიხმო შიმყი და უთხრა: "აიშენე სახლი იერუსალიმში, იქ იცხოვრე და არ გახვიდე იქიდან,
37 . რადგან როგორც კი გახვალ და გასცდები კედრონის ხევს, იცოდე, სიკვდილი არ აგცდება; შენზევე იქნება შენი სისხლი”.
38 . უპასუხა შიმყიმ მეფეს: "კეთილია ეს სიტყვა; როგორც მიბრძანა მეფემ, ჩემმა ბატონმა, ისე მოიქცევა შენი მსახური”. და დიდხანს ცხოვრობდა შიმყი იერუსალიმში.
39 . სამი წლის თავზე ორი მსახური გაექცა შიმყის აქიშ მაყაქას ძესთან, გათის მეფესთან. შეატყობინეს შიმყის: გათში არიანო შენი მსახურნი.
40 . ადგა შიმყი, შეკაზმა სახედარი და წავიდა გათში აქიშთან, რათა გაქცეული მსახურები მოეძებნა. მივიდა შიმყი და წამოიყვანა გათიდან თავისი მსახურნი.
41 . ეუწყა სოლომონს, შიმყი იერუსალიმიდან გათში წავიდა და დაბრუნდაო.
42 . გაგზავნა მეფემ, მოიხმო შიმყი და უთხრა: "განა უფალი არ დაგაფიცე და არ გაგაფრთხილე, როგორც კი გახვალ ქალაქიდან, მოკვდები-მეთქი? ხომ მიპასუხე, შენი ბრძანებისამებრ მოვიქცევიო.
43 . რატომ დაარღვიე უფლის ფიცი და ჩემი ნაბრძანები?!”
44 . კვლავ მიუგო მეფემ შიმყის: "იცის შენმა გულმა მთელი ის ბოროტება, რაც დავითს, მამაჩემს გაუკეთე; შენივე თავზე მოაქცია უფალმა შენი უკეთურება!
45 . მეფე სოლომონი კი კურთხეული იქნება და საუკუნოდ განმტკიცდება დავითის ტახტი უფლის წინაშე”.
46 . უბრძანა ბენაია იეჰოიადაყის ძეს, მანაც დაჰკრა და მოკლა შიმყი. განმტკიცდა სამეფო სოლომონის ხელში.
1 . ისრაელის მეფის იოაშ იოახაზის ძის გამეფების მეორე წელს იუდაში გამეფდა ამაციაჰუ, იოაშის ძე, იუდას მეფე.
2 . ოცდახუთი წლის იყო, როცა გამეფდა და ოცდაცხრა წელს მეფობდა იერუსალიმში. იერუსალიმელი იეჰოყადანი იყო დედამისი.
3 . სწორად იქცეოდა უფლის თვალში, მაგრამ არა მამამის დავითივით, არამედ ისიც მამამისის, იოაშის მსგავსად იქცეოდა.
4 . ოღონდ მაღლობები არ გაუუქმებია და ხალხი ჯერ კიდევ იქ სწირავდა და აკმევდა.
5 . განუმტკიცდა ამაციაჰუს ხელში მეფობა და დახოცა თავისი მსახურნი, რომლებმაც მამამისი, მეფე მოკლეს.
6 . მკვლელთა შვილები კი არ დაუხოცავს, როგორც მოსეს რჯულის წიგნში სწერია, რადგან ასე ბრძანა უფალმა: "ნუ მოკვდებიან მამები შვილთა გამო და ნუ მოკვდებიან შვილები მამათა გამო; არამედ თითოეული თავისი ცოდვისთვის დაისაჯოს სიკვდილით”.
7 . ათი ათასი ედომელი გაჟლიტა მარილოვან ველზე, ომით დაიპყრო სელა და იოკთეყელი უწოდა, როგორც დღემდე უწოდებენ.
8 . ამის მერე მოციქულები გაუგზავნა ამაციაჰუმ იოაშს, იოახაზის ძეს, იეჰუს ძეს, ისრაელის მეფეს და შეუთვალა: "გამოდი, პირისპირ შევხვდეთ”.
9 . შეუთვალა იოაშმა, ისრაელის მეფემ ამაციაჰუს, იუდას მეფეს: "სთხოვა ლიბანის ძეძვმა ლიბანის კედარს: ცოლად მიეცი შენი ასული ჩემს ძეს, მაგრამ გაიარა ლიბანის ველურმა ცხოველმა და გასრისა ძეძვი.
10 . აჰა, დაგიმარცხებია ედომი და გაამაყდი? განდიდებულხარ, მაგრამ დაჯექი შენს სახლში. რაღად ეძიებ შფოთს, შენც დაეცემი და იუდაც შენთან ერთად”.
11 . არ შეისმინა მისი ამაციაჰუმ; მაშინ გამოვიდა იოაში, ისრაელის მეფე და შეხვდნენ პირისპირ იუდეის ბეთ-შემეშში ის და ამაციაჰუ, იუდას მეფე.
12 . დამარცხდა იუდა ისრაელთან; ყველანი თავ-თავისი სახლებისკენ გაიქცნენ.
13 . იოაშმა, ისრაელის მეფემ შეიპყრო ამაციაჰუ, იუდას მეფე, იოაშ ახაზიას ძის ძე ბეთ-შემეშში, მივიდა იერუსალიმს და ეფრემის კარიბჭიდან კუთხის კარიბჭემდე დაანგრია მისი გალავანი, ოთხასი წყრთა.
14 . აიღო მთელი ოქრო-ვერცხლი და ჭურჭლეული, რაც კი უფლის ტაძარსა და მეფის სახლის საგანძურში ნახა, ტყვეები წაიყვანა და სამარიაში გაბრუნდა.
15 . იოაშის დანარჩენი საქმენი, რაც აღასრულა, მიღწევები და ამაციაჰუსთან, იუდას მეფესთან ბრძოლის ამბები, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
16 . განისვენა იოაშმა თავის მამებთან და სამარიაში, ისრაელის მეფეებთან დაიკრძალა. მის ნაცვლად მისი ძე იერობყამი გამეფდა.
17 . ამაციაჰუ იოაშის ძემ, იუდას მეფემ, თხუთმეტი წელი იცოცხლა, ისრაელის მეფის, იოაშ იოახაზის ძის სიკვდილის შემდეგ.
18 . ამაციაჰუს დანარჩენი საქმენი განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
19 . შეთქმულება მოუწყვეს მას იერუსალიმში; ლაქიშს გაიქცა. ბოლომდე სდიეს და იქ მოკლეს.
20 . ცხენებით მოასვენეს და დაკრძალეს იერუსალიმში, თავის მამებთან, დავითის ქალაქში.
21 . ადგა იუდას მთელი ხალხი და თექვსმეტი წლის აზარია გაამეფა მამამისის, ამაციაჰუს ნაცვლად.
22 . ეილათი ააშენა და დაუბრუნა იუდას. მერე თავის მამებთან განისვენა.
23 . იუდას მეფის, ამაციაჰუ იოაშის ძის, გამეფებიდან მეთხუთმეტე წელს გამეფდა სამარიაში იერობყამი, ისრაელის მეფის, იოაშის ძე და იმეფა ორმოცდაერთი წელიწადი.
24 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, არ განუშორებია იერობყამის, ნაბატის ძის ყველა ის ცოდვა, რომლითაც ისრაელი ცდუნდა.
25 . ხამათის მისადგომებიდან ყარაბას ზღვამდე აღუდგინა ისრაელს საზღვრები, როგორც უფალს, ისრაელის ღმერთს, თავისი მსახურის, გათ-ხეფერელი წინასწარმეტყველის, იონა ამითაის ძის პირით ჰქონდა ნათქვამი.
26 . რადგან იხილა უფალმა ისრაელის მწარე უბედურება, აღარც ტყვე იყო და აღარც თავისუფალი; არავინ იყო შემწე ისრაელისა.
27 . არ უნდოდა უფალს ისრაელის სახელის გაქრობა ცისქვეშეთიდან და იხსნა ისინი იერობყამის, იოაშის ძის ხელით.
28 . იერობყამის დანარჩენი საქმენი და ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა, მისი მიღწევები, როგორ იბრძოდა და როგორ დაუბრუნა ისრაელს დამასკო და ხამათი, რომლებიც იუდას ეკუთვნოდა, განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
29 . მიიძინა იერობყამმა თავის მამებთან, ისრაელის მეფეებთან; მის ნაცვლად მისი ძე ზაქარია გამეფდა.
1 . ადამი, შეთი, ენოში,
2 . კენანი, მაჰალალელი, იარედი,
3 . ხანოქი, მეთუშელახი, ლამექი,
4 . ნოე, სემი, ქამი და იაფეთი.
5 . იაფეთის ძენი: გომერი, მაგოგი, მადაი, იავანი, თუბალი, მეშექი და თირასი.
6 . გომერის ძენი: აშქენაზი, რიფათი და თოგარმა.
7 . იავანის ძენი: ელიშა, თარშიშა, ქითიმი და როდანიმი.
8 . ქამის ძენი: ქუში, მიცრაიმი, ფუტი და ქანაანი.
9 . ქუშის ძენი: სება, ხავილა, საბთა, რაყმა და საბთეხა. რაყმას ძენი: შება და დედანი.
10 . ქუშმა შვა ნიმროდი, ის გახდა პირველი მეომარი ქვეყანაზე.
11 . მიცრაიმმა შვა ლუდიმი, ყანამი, ლეჰაბი და ნაფთუხი,
12 . ფათრუსი და ქასლუხი, რომელთაგანაც ფილისტიმელნი და ქაფთორელნი გამოვიდნენ.
13 . ქანაანმა შვა ციდონი, თავისი პირმშო, და ხეთი,
14 . იებუსელნი, ამორელნი, გირგაშელნი,
15 . ხიველნი, ყარკელნი და სინელნი,
16 . არვადელნი, ცემარელნი და ხამათელნი.
17 . სემის ძენი: ყელამი, აშური, არფაქშადი, ლუდი, არამი, ყუცი, ხული, გეთერი და მეშექი.
18 . არფაქშადმა შვა შელახი, შელახმა შვა ყებერი.
19 . ორი ძე შეეძინა ყებერს: ერთის სახელი იყო ფელეგი, რადგან მის დღეებში გაიყო ქვეყანა, მისი ძმის სახელი იყო იოკტანი.
20 . იოკტანმა შვა ალმოდადი, შალეფი, ხაცარმავეთი, იარახი,
21 . ჰადორამი, უზალი, დიკლა,
22 . ღებალი, აბიმაელი, შება,
23 . ოფირი, ხავილა, იობაბი - ყველა ესენი იოკტანის ძენი არიან.
24 . სემი, არფაქშადი, შელახი,
25 . ყებერი, ფელეგი, რეღუ,
26 . სერუგი, ნახორი, თერახი,
27 . აბრამი - იგივე აბრაჰამი.
28 . აბრაჰამის ძენი: ისაკი და ისმაელი.
29 . მათი მოდგმა: ისმაელის პირმშო ნებაიოთი, კედარი, ადბეელი და მიბსამი,
30 . მიშმაყი, დუმა, მასა, ხადადი, თემა,
31 . იეტური, ნაფიში და კედამა; ესენი არიან ისმაელის ძენი.
32 . შვა ძენი კეტურამ, აბრაჰამის ხარჭამ: ზიმრანი, იაკშანი, მედანი, მიდიანი, იშბაკი და შუახი. იაკშანის ძენი: შება და დედანი.
33 . მიდიანის ძენი: ღეფა, ყეფერი, ხანოხი, აბიდაყი და ელყადა; ყველა ესენი კეტურას ძენი იყვნენ.
34 . აბრაჰამმა შვა ისაკი. ისაკის ძენი: ესავი და ისრაელი.
35 . ესავის ძენი: ელიფაზი, რეღუელი, იეყუში, იაყლამი და კორახი.
36 . ელიფაზის ძენი: თემანი, ომარი, ცეფი, გაყთამი, კენაზი, თიმნაყი და ყამალეკი.
37 . რეღუელის ძენი: ნახათი, ზერახი, შამა და მიზა.
38 . სეყირის ძენი: ლოტანი, შობალი, ციბყონი, ყანა, დიშონი, ეცერი და დიშანი.
39 . ლოტანის ძენი: ხორი, ჰომამი; თიმნაყი კი ლოტანის და იყო.
40 . შობალის ძენი: ყალიანი, მანახათი, ღებალი, შეფი და ონამი. ციბყონის ძენი: აია და ყანა.
41 . ყანას ძე: დიშონი. დიშონის ძენი: ხამრანი, ეშბანი, ითრანი და ქერანი.
42 . ეცერის ძენი: ბილჰანი, ზაყავანი, იაყაკანი. დიშონის ძენი: ყუცი და არანი.
43 . ესენი არიან ის მეფენი, ედომის მიწაზე რომ მეფობდნენ, ვიდრე ისრაელის ძეებზე მეფე გამეფდებოდა: ბელაყი ბეყორის ძე. მისი ქალაქის სახელი იყო დინჰაბა.
44 . მოკვდა ბელაყი და მის ნაცვლად გამეფდა იობაბ ზერახის ძე ბოცრადან.
45 . მოკვდა იობაბი და მის ნაცვლად ხუშამი გამეფდა, თემანის ქვეყნიდან.
46 . მოკვდა ხუშამი და მის ნაცვლად ბედადის ძე ჰადადი გამეფდა, მან გაანადგურა მიდიანელნი მოაბის ველზე. მისი ქალაქის სახელი იყო ყავითი.
47 . მოკვდა ჰადადი და მის ნაცვლად სამლა მასრეკელი გამეფდა.
48 . მოკვდა სამლა და მის ნაცვლად შაული გამეფდა, მდინარისპირა რეხობოთიდან.
49 . მოკვდა შაული და მის ნაცვლად ბაყალ-ხანანი გამეფდა, ყაქბორის ძე.
50 . მოკვდა ბაყალ-ხანანი და მის ნაცვლად ჰადადი გამეფდა. მისი ქალაქის სახელი იყო ფაყი, მისი ცოლის სახელი - მეჰეტაბელი, მატრედის ასული, ასული მეზაჰაბისა.
51 . მოკვდა ჰადადი და გახდნენ ედომის მთავრები: მთავარი თიმნაყი, მთავარი ყალია, მთავარი იეთეთი,
52 . მთავარი აჰოლიბამა, მთავარი ელა, მთავარი ფინონი,
53 . მთავარი კენაზი, მთავარი თემანი, მთავარი მიბცარი,
54 . მთავარი მაგდიელი, მთავარი ყირამი. ესენი იყვნენ ედომის მთავრები.
1 . ლევის ძენი იყვნენ: გერშომი, კეჰათი და მერარი.
2 . გერშომის ძეთა სახელები: ლიბნი და შიმყი.
3 . კეჰათის ძენი იყვნენ: ყამრამი, იცჰარი, ხებრონი და ყუზიელი.
4 . მერარის ძენი: მახლი და მუში; ლევის საგვარეულონი თავ-თავისი მამის სახლებით:
5 . გერშომის ძე ლიბნი; მისი ძე იახათი, ხოლო მისი ძე ზიმა,
6 . მისი ძე იოახი, მისი ძე ყიდო, მისი ძე ზერახი, მისი ძე იეათრაი.
7 . კეჰათის ძენი: მისი ძე ყამინადაბი, მისი ძე კორახი, მისი ძე ასირი,
8 . მისი ძე ელკანა, მისი ძე ებიასაფი და მისი ძე ასირი,
9 . მისი ძე თახათი, მისი ძე ურიელი, მისი ძე ყუზია და მისი ძე შაული.
10 . ელკანას შთამომავალნი: ყამასაი, ახიმოთი.
11 . ახიმოთის ძე იყო ელკანა, მისი ძენი: ცეფაია და ნახათი,
12 . მისი ძე ელიაბი; მისი ძე იეროხამი; მისი ძე ელკანა.
13 . სამუელის ძენი: პირმშო ვაშნი და აბია.
14 . მერარის ძენი: მახლი, ლიბნი, შიმყი და ყუზა,
15 . მისი ძე შიმყა, მისი ძე ხაგია, მისი ძე ყასაია.
16 . აი ისინი, ვინც მგალობლებად დაადგინა დავითმა უფლის ტაძარში, როცა კიდობანი დაასვენა იქ.
17 . მსახურობდნენ მგალობლებად, საკრებულო კარვის, სავანეს წინაშე, სანამ სოლომონი უფლის ტაძარს ააშენებდა იერუსალიმში; თავისი წესდებისამებრ დგებოდნენ მსახურებაზე.
18 . აჰა, მომსახურენი და მათი ძენი: კეჰათის ძეთაგან - ჰემან მგალობელი, იოელის ძე, ძისა სამუელის,
19 . ელკანას, იეროხამის, ელიელის, თოახის,
20 . ცუფის, ელკანას, მახათას, ყამასაის,
21 . ელკანას, იოელის, ყაზარიას, ცეფანიას,
22 . თახათის, ასირის, ებიასაფის, კორახის,
23 . იცჰარის, კეჰათის, ლევისა და ისრაელის შთამომავალი.
24 . მისი ძმა ასაფი, მის მარჯვნივ იდგა. ასაფ - ძე ბერექიაჰუ შიმყის ძისა,
25 . მიქაელის, ბაყასეიას, მალქიას,
26 . ეთნის, ზერახის, ყადაიას,
27 . ეთანის, ზიმას, შიმყის,
28 . იახათის, გერშომისა და ლევის შთამომავალი.
29 . მათ ხელმარცხნივ მერარის ძენი იდგნენ: ეთან კიშის ძე, ყაბდის, მალუქის,
30 . ხაშაბიას, ამაციას, ხილკიას,
31 . ამაცის, ბანის, შამერის,
32 . მახლის, მუშის, მერარისა და ლევის შთამომავალი.
33 . მათი ძმანი, ლევიანნი დაინიშნენ სავანის ყოველ მსახურებაზე, ღვთის სახლში,
34 . აჰარონი და მისი ძენი კი სრულადდასაწველისა და საკმეველის სამსხვერპლოზე აკმევდნენ, წმიდათა-წმიდაის ყოველი საქმისა და ისრაელის შენდობისათვის, როგორც ამცნო მათ მოსემ, ღვთის მსახურმა.
35 . ესენი იყვნენ აჰარონის ძენი: მისი ძე ელეაზარი, მისი ძე ფინხასი, მისი ძე აბიშუაყი,
36 . მისი ძე ბუკი, მისი ძე ყუზი, მისი ძე ზერახი,
37 . მისი ძე მერაიოთი, მისი ძე ამარია, მისი ძე ახიტუბი,
38 . მისი ძე ცადოკი და მისი ძე ახიმაყაცი.
39 . ეს არის მათი სამკვიდრებელი, რომელიც წილისყრით შეხვდა აჰარონის ძეთ, კეჰათის საგვარეულოდან.
40 . მისცეს ხებრონი თავისი საძოვრებით, იუდას ქვეყანაში.
41 . ქალაქის ყანები კი, თავისი სოფლებით, ხალებ იეფუნეს ძეს მისცეს.
42 . მისცეს აჰარონის ძეებს თავშესაფარი ქალაქები: ხებრონი და ლიბნა, იათირი და ეშთემოა თავ-თავისი საძოვრებით,
43 . ხილენი თავისი ყანებით, ასევე დებირი თავისი ყანებით,
44 . აშანი თავისი ყანებით და ბეთშემეში თავისი ყანებით.
45 . ბენიამინის ტომიდან: გებაყი და ყალამეთი თავ-თავისი საძოვრებით, აგრეთვე ყანათოთი თავისი საძოვრებით: მათი საგვარეულოების მთელი ქალაქები, სულ ცამეტი.
46 . კეჰათის დანარჩენ ძეებს, მენაშეს ნახევარტომიდან, ათი ქალაქი მისცეს წილისყრით.
47 . გერშომის ძეებს ცამეტი ქალაქი მისცეს ბაშანში თავისი საგვარეულოების მიხედვით, ისაქარის, აშერის, ნაფთალისა და მენაშეს ტომებიდან.
48 . მერარის ძეებს წილისყრით თორმეტი ქალაქი მისცეს თავისი საგვარეულოების მიხედვით, რეუბენის, გადისა და ზებულონის ტომიდან.
49 . აი, ეს ქალაქები მისცეს ისრაელის ძეებმა ლევიანებს თავ-თავისი შემოგარენით.
50 . წილისყრით მისცეს იუდას, სიმონისა და ბენიამინის ტომების ძეთ სახელდებული ქალაქები.
51 . ხოლო კეჰათის ძეთა ზოგიერთ საგვარეულოს ეფრემის ტომის ქალაქები მისცეს.
52 . მისცეს მათ თავშესაფარი ქალაქები: შექემი და მისი საძოვრები ეფრემის მთაზე და გეზერი თავისი მიწებით,
53 . იაკმეყამი და ბეთ-ხორენი თავ-თავისი საძოვრებით,
54 . აიალონი და გათ-რიმონი თავ-თავისი საძოვრებით.
55 . კეჰათის დანარჩენ ძეებს მენაშეს ნახევარტომიდან ყანერი და ბილყამი გადასცეს თავ-თავისი საძოვრებით.
56 . მენაშეს ნახევარტომის საგვარეულოებისგან გერშონის ძეებს გადასცეს გოლანი ბაშანში და აგრეთვე ყაშთაროთი თავ-თავისი საძოვრებით.
57 . ისაქარის ტომიდან - კედეში და დაბრათი თავ-თავისი საძოვრებით,
58 . რამოთი და ყანემი თავ-თავისი საძოვრებით.
59 . აშერის ტომიდან - მაშალი და ყაბდონი თავ-თავისი საძოვრებით,
60 . ხუკოკი და რეხობი თავ-თავისი საძოვრებით.
61 . ნაფთალის ტომიდან - კედეში გალილეაში, ხამონი და კირიათაიმი თავ-თავისი საძოვრებით.
62 . მერარის დანარჩენ ძეებს ზებულონის ტომიდან - რიმონი და თაბორი თავ-თავისი საძოვრებით.
63 . მისცეს რეუბენის ტომიდან იორდანეს გაღმა - აღმოსავლეთით, იერიხოს პირდაპირ, უდაბნოში მდებარე ბეცერი და იაჰცა თავ-თავისი საძოვრებით,
64 . კედემოთი და მეფაყათი თავ-თავისი საძოვრებით.
65 . გადის ტომიდან - რამოთი გილყადში თავ-თავისი საძოვრებით,
66 . ხეშბონი და იაყზერი თავ-თავისი საძოვრებით.
1 . ისაქარის ძენი: თოლაყი, ფუყა, იაშუბი და შიმრონი - ოთხნი.
2 . თოლაყის ძენი: ყუზი, რეფაია, იერიელი, იახმაი, იაბსამი და სამუელი - თოლაყის მამისსახლის თავკაცები, თოლაყის ტომიდან, თავისი მოდგმის ძლიერი ვაჟკაცები; დავითის დღეებში მათი რიცხვი ოცდაორიათას ექვსასი იყო.
3 . ყუზის ძე იზრახია. იზრახია და მისი ძენი: მიქაელი, ყობადია, იოელი, იშია - ხუთნი; ყველა მეთაური.
4 . თავ-თავისი მოდგმით და მამისსახლებით, ოცდათექვსმეტი ათასი მეომარი გამოჰყავდათ ომში, რადგან ბევრი ცოლები და ძეები ჰყავდათ.
5 . მათი ძმები და ისაქარის მთელი საგვარეულოს მამაცი მეომრები, ოთხმოცდაშვიდი ათასი იყვნენ. ყველანი თავ-თავისი გვარტომით აღრიცხული.
6 . ბენიამინის ძენი: ბელაყი, ბექერი და იედიყაელი - სამნი.
7 . ბელაყის ძენი: ეცბონი, ყუზი, ყუზიელი, იერიმოთი და ყირი - ხუთი თავკაცი; მათი საგვარტომოს რიცხვი, მამისსახლის თავკაცების მიხედვით, სულ ოცდაორიათას ოცდათოთხმეტი კაცი.
8 . ბექერის ძენი: ზემირა, იოყაში, ელიეზერი, ელიოყენაი, ყომრი, ირემოთი, აბია, ყანათოთი და ყალამეთი - ყველა ესენი ბექერის ძენი არიან.
9 . მათი საგვარტომოს რიცხვი, მამისსახლის თავკაცების მიხედვით - სულ ოციათას ორასი მამაცი მებრძოლი.
10 . იედიყაელის ძე; ბილჰანი და ბილჰანის ძენი: იეყუში, ბენიამინი, ეჰუდი, ქენაყანა, ზეთანი, თარშიში და ახიშახარი.
11 . ყველა ესენი იედიყაელის ძენი არიან. მამისსახლთა თავკაცები, მამაცი მეომრები; მათგან ჩვიდმეტიათას ორასი კაცი გადიოდა ომში:
12 . შეფიმი და ხუფიმი ყირის ძენი იყვნენ, ხოლო ხუშიმი ახერის ძე იყო,
13 . ნაფთალის ძენი: იახაციელი, გუნი, იეცერი და შალუმი - ბილჰას შვილები იყვნენ.
14 . მენაშეს ძენი: ასრიელი, რომელიც მისმა არამელმა ხარჭამ უშვა და მაქირი, გილყადის მამა.
15 . მოიყვანა ცოლად მაქირმა ხუფიმისა და შუფიმის და მაყაქა. მენაშეს მეორე ძეს ცელაფხადი ერქვა; მას მხოლოდ ასულები ჰყავდა.
16 . მაყაქამ, მაქირის ცოლმა შვა ძე და ფერეში დაარქვა. მის ძმას შარეში ერქვა, მისი ძენი იყვნენ ულამი და რაკამი.
17 . ულამის ძე - ბედანი. ესენი იყვნენ გილყადის ძენი, მაქირის ძისა, მენაშეს ძისა.
18 . მისმა დამ, ჰამოლექეთმა შვა იშჰოდი, აბიყეზერი და მახლა.
19 . შემიყადის ძენი იყვნენ: ახიანი, შექემი, ლიკხი და ანიყამი.
20 . ეფრემის ძენი: შუთელახი, მისი ძე ბერედი, მისი ძე თახათი, მისი ძე ელყადა, მისი ძე თახათი,
21 . მისი ძე ზაბადი, მისი ძე შუთელახი, ყეზერი და ელყადი, რომლებიც გათელმა კაცებმა მოკლეს, ვინაიდან მათი საქონლის წასართმევად მივიდნენ.
22 . მრავალ დღეს გლოვობდა ეფრემი, მათი მამა. მისი ძმები მოვიდნენ მის სანუგეშოდ.
23 . შევიდა იგი თავის ცოლთან, დაორსულდა და შვა ძე, სახელად ბერიყა დაარქვეს, რადგან უბედურება ეწია მის სახლს.
24 . შეერამ, მისმა ასულმა, ააშენა ქვემო და ზემო ბეთხორონი და უზენ-შეერა.
25 . მისი ძე იყო რეფახი; მისი ძე რეშეფი და თელახი და მისი ძე თახანი,
26 . მისი ძე ლაყდანი, მისი ძე ყამიჰუდი, მისი ძე ელიშამაყი,
27 . მისი ძე ნავე, მისი ძე იეშუა.
28 . მათი სამფლობელო და სამკვიდრო იყო: ბეთელი თავისი ქალაქებით, აღმოსავლეთით ნაყარანი და დასავლეთით გეზერი, თავისი ქალაქებით, შექემი თავისი ქალაქებით ყაიამდე და მის ქალაქებამდე.
29 . მენაშეს ძეთა საზღვრები: ბეთ-შეანი და მისი ქალაქები, თანახი და მისი ქალაქები, მეგიდო და მისი ქალაქები, დორი და მისი ქალაქები. ამ ქალაქებში ცხოვრობდნენ იოსების, ისრაელის ძის ვაჟები.
30 . აშერის ძენი: იმნა, იშვა, იშვი, ბერიყა და სერახი, მათი და.
31 . ბერიყას ძენი: ხებერი და მალქიელი, ბირზაითის მამა.
32 . ხებერმა შვა იაფლეტი, შომერი, ხოთამი და შუაყი, მათი და.
33 . იაფლეტის ძენი: ფასაქი, ბიმჰალი და ყაშვათი. ესენი იყვნენ იაფლეტის ძენი.
34 . შამერის ძენი: ახი, როჰგა, იეხუბა და არამი.
35 . მისი ძმის, ჰელემის ძენი: ცოფახი, იმნაყი, შელეში და ყამალი.
36 . ცოფახის ძენი: სუახი, ხარნეფერი, შუყალი, ბერი და იმრა,
37 . ბეცერი, ჰოდი, შამა, შილშა, ითრანი და ბეერა.
38 . იეთერის ძენი: იეფუნე, ფისფა და არა.
39 . ყულას ძენი: არახი, ხანიელი და რიცია.
40 . ყველა ესენი აშერის ძენი არიან, მამისსახლთა თავკაცები, რჩეული, მამაცი მეომრები, მთავართა მთავრები. მათ საგვარტომო ნუსხაში რიცხვით ოცდაექვსი ათასი ომში გამსვლელი კაცია ჩაწერილი.
1 . ეთათბირა დავითი ათასისთავებს, ასისთავებსა და ყველა წინამძღოლს,
2 . და უთხრა დავითმა ისრაელის მთელ კრებულს: „თუ სასიკეთოდ მიგაჩნიათ ეს საქმე და თუ ეს უფლის, ჩვენი ღმერთის ნება იქნება, ხალხი გავუგზავნოთ ისრაელის ყველა მხარეში ჩვენს ძმებს, მღვდლებს და ლევიანებს მათ ქალაქებსა და ველებზე, რათა შემოგვიერთდნენ.
3 . ჩვენთან გადმოვიტანოთ ჩვენი ღმერთის კიდობანი, რადგან არც კი მოგვიკითხავს იგი საულის დღეებში”.
4 . და თქვა მთელმა კრებულმა „ასე იყოს”, ვინაიდან მოსაწონი იყო ეს საქმე ხალხის თვალში.
5 . შეკრიბა დავითმა მთელი ისრაელი ეგვიპტის შიხორიდან ხამათის მისადგომამდე, კირიათ-იეყარიმიდან ღვთის კიდობნის გადმოსატანად.
6 . ავიდა დავითი და მთელი ისრაელი ბაყალ-ათაში, კირიათ-იეყარიმში, იუდას რომ ეკუთვნის, რათა იქიდან წამოეღოთ ღვთის კიდობანი, ქერუბებზე მჯდომი უფალი ღმერთისა, კიდობანი, რომელიც მისი სახელით იწოდება.
7 . შედგეს ღვთის კიდობანი ახალ ურემზე და წამოიღეს აბინადაბის სახლიდან. ყუზა და ახიო მიუძღვოდნენ ურემს.
8 . მთელი ძალით დღესასწაულობდნენ დავითი და მთელი ისრაელი სიმღერებით, ქნარებით, ჩანგებითა და დაფდაფებით, წინწილებითა და ბუკებით ღვთის წინაშე.
9 . ქიდონის კალოსთან რომ მივიდნენ, ყუზამ ხელი შეაშველა კიდობანს, რადგან ურემი დააყირავეს ხარებმა.
10 . აღენთო უფლის რისხვა ყუზაზე და ადგილზევე განგმირა იგი კიდობანზე ხელის მიშველების გამო; და მოკვდა იგი იქვე ღვთის წინაშე.
11 . დამწუხრდა დავითი, რომ მოაკვდინა ყუზა უფალმა და უწოდა იმ ადგილს ფერეც-ყუზა.
12 . შეეშინდა დავითს ღმერთისა იმ დღეს და თქვა: "როგორ მივიტანო ჩემამდე ღვთის კიდობანი?”
13 . აღარ წამოიღო დავითმა კიდობანი თავისთან, დავითის ქალაქში და გათელი ყობედ-ედომის სახლისკენ გადაახვევინა.
14 . სამ თვეს დარჩა ღვთის კიდობანი ყობედ-ედომის სახლსა და სამკვიდრებელში. და აკურთხა უფალმა ყობედ-ედომის სახლი და მთელი მისი საბადებელი.
1 . შეიტყო მორდექაიმ ყველაფერი, რაც მოხდა. შემოიხია სამოსელი, ჯვალოთი შეიმოსა, თავზე ნაცარი დაიყარა და შუაგულ ქალაქში გავიდა; ხმამაღლა მოსთქვამდა და მწარედ ღაღადებდა.
2 . მეფის კარიბჭემდე მივიდა, რადგან ჯვალოთი შემოსილი ვერავინ შევიდოდა მეფის კარიბჭეში.
3 . ყველა სამთავროში, ყველგან, სადაც კი მეფის ბრძანება და განკარგულება მივიდა, დიდი გლოვა ჰქონდათ გამართული ებრაელებს, მარხვა, გოდება და ქვითინი; ბევრს ქვეშ ჯვალო და ნაცარი ეგო.
4 . მივიდნენ ესთერთან მისი მხევლები და საჭურისები და უამბეს ეს ამბავი. დიდად დამწუხრდა დედოფალი. სამოსელი გაუგზავნა, რომ შემოსილიყო მორდექაი და გაეხადა ჯვალო, მაგრამ არ მიიღო.
5 . მოუხმო ესთერმა ჰათაქს, მეფის საჭურისს, რომელიც მეფემ მიუჩინა და უბრძანა, წასულიყო მორდექაისთან და გაეგო, რა ხდებოდა.
6 . და გავიდა ჰათაქი მორდექაისთან, ქალაქის მოედანზე, სამეფო კარიბჭის წინ.
7 . უამბო მას მორდექაიმ ყოველივე, რაც შეემთხვა და იმ ვერცხლის ზუსტი რაოდენობაც აუწყა, რომელიც ჰამანს უნდა შეეტანა მეფის საუნჯეში იუდეველთა მოსასპობად.
8 . დაწერილი განკარგულების პირიც გადასცა, შუშანში რომ გაიცა მათ გასანადგურებლად, რათა ესთერისთვის ეჩვენებინა და ყველაფერი ეამბნა; დაავალა ესთერს, რომ მეფესთან მისულიყო, შევედრებოდა და წყალობა გამოეთხოვა თავისი ხალხისთვის.
9 . მივიდა ჰათაქი და მოახსენა ესთერს მორდექაის სიტყები.
10 . ელაპარაკა ესთერი ჰათაქს და დააბარა მორდექაისთან:
11 . "მეფის ყველა მსახურმა და სამთავროების ხალხმა იცის, რომ ყოველ კაცს თუ ქალს, ვინც კი დაუძახებლად შევა მეფესთან შიდა ეზოში, კანონის თანახმად ერთი სასჯელი - სიკვდილი ელის; მხოლოდ ის იცოცხლებს, ვისაც მეფე თავის ოქროს კვერთხს გაუწვდის. მე კი უკვე ოცდაათი დღეა, რაც თავისთან არ მივუხმივარ მეფეს”.
12 . და გადასცეს მორდექაის ესთერის სიტყვები.
13 . შეუთვალა მორდექაიმ ესთერს საპასუხოდ: "ნუ იფიქრებ გულში, რომ შენ ერთი გადარჩები ებრაელთაგან მეფის სახლში.
14 . რადგან თუ დადუმდები ასეთ დროს, მაშინ შვება და ხსნა სხვა მხრიდან მოვა ებრაელთათვის, შენ და მამაშენის სახლი კი დაიღუპებით; ვინ იცის, იქნებ ამ ჟამისთვის ეწიე დედოფლობას?”
15 . და მიუგო პასუხად ესთერმა მორდექაის:
16 . "წადი და შეკრიბე შუშანის მთელი ებრაელობა, იმარხულეთ ჩემთვის, არ ჭამოთ და არ სვათ სამ დღეს, არც დღისით, არც ღამით; მეც ვიმარხულებ ჩემს მხევლებთან ერთად და ისე მივალ მეფესთან, თუმცა ამით წესს დავარღვევ; თუ დავიღუპები, დავიღუპო!”
17 . წავიდა მორდექაი და ყველაფერი ისე გააკეთა, როგორც უთხრა ესთერმა.
1 . გუნდისლოტბარს, გათის საკრავზე, დავითის ფსალმუნი. უფალო, ჩვენო მბრძანებელო! რაოდენ დიდია შენი სახელი მთელ ქვეყანაზე, ცათა ზემოთ სწვდება შენი დიდება.
2 . ჩვილთა და ძუძუმწოვართა ბაგეებიდან გამართე ხოტბა, რათა დაგედუმებინა შენი მტერი და შურისმგებელი.
3 . როცა შევხედავ შენს ცას - შენი თითების ნამოქმედარს, მთვარესა და ვარსკვლავებს, რომლებიც დააფუძნე,
4 . რა არის კაცი, რომ იხსენიებ? ან ძე ადამიანისა, რომ ყურადღებას აქცევ?
5 . ბევრად არ დაგიმცირებია იგი ანგელოზებზე; დიდება და ღირსება დაადგი გვირგვინად.
6 . გააბატონე იგი შენი ხელის ნამოქმედარზე; ყოველივე მას დაუმორჩილე.
7 . ყველა პირუტყვი - წვრილფეხა და მსხვილფეხა, ასევე ნადირი ველისა;
8 . ფრინველი ცისა და თევზი ზღვისა, და წყლის ბილიკებით რომ მოძრაობენ.
9 . უფალო, ჩვენო მბრძანებელო! რაოდენ დიდია შენი სახელი მთელს ქვეყანაზე.
1 . გუნდის ლოტბარს, გათის საკრავზე. ასაფისა. უგალობეთ ღმერთს, სიმაგრეს ჩვენსას, შეჰღაღადეთ იაკობის ღმერთს.
2 . ასწიეთ სიმღერა და დაუკარით დაირა, ტკბილხმიანი ქნარი ებანთან ერთად.
3 . დაუკარით ახალი თვის თავზე ბუკი, მთვარის მოვანების ჟამს, ჩვენი დღესასწაულის დღეს.
4 . რადგან ეს არის კანონი ისრაელისა, სამართალი იაკობის ღმერთისა.
5 . დაადგინა მოწმობად იოსებისათვის, როცა გამოვიდა ეგვიპტის ქვეყნიდან; ენა, რომელიც არ ვიცოდი, ვისმინე.
6 . მოვხსენი ტვირთი მის მხრებს. მისი ხელები გოდრისაგან განთავისუფლდნენ.
7 . გაჭირვებაში მომიხმე და გადაგარჩინე, გიპასუხე ელვის საფარში, გამოგცადე მერიბას წყლებზე. სელა.
8 . ისმინე, ჩემო ხალხო, და დაგიმოწმებ მე, ისრაელო, თუ მომისმენ.
9 . არ იყოს შენში სხვა ღმერთი და თაყვანი არ სცე უცხო ღმერთს.
10 . მე ვარ უფალი, ღმერთი შენი, შენი გამომყვანი ეგვიპტის ქვეყნიდან; განავრცე ძირი შენი და გავავსებ მას.
11 . არ ისმინა ჩემმა ხალხმა ხმა ჩემი და ისრაელი არ დამემორჩილა.
12 . და მივუშვი ისინი თავიანთ გულისწადილზე, იარონ თავიანთ ნებაზე.
13 . ჩემს ერს რომ ჩემი ესმინა და ისრაელს ჩემს გზაზე ევლო.
14 . მოკლე ხანში მოვდრეკდი მათს მტრებს და მათს მჩაგვრელებზე ხელს აღვმართავდი.
15 . უფლის მოძულენი იპირფერებდნენ მასთან და მათი ჟამი იქნებოდა სამარადისო.
16 . გამოვკვებავდი მათ მაწიერი ხორბლით და კლდის თაფლით დავანაყრებდი.
1 . გუნდის ლოტბარს, გათის საკრავზე, კორახის ძეთაფსალმუნი. რაოდენ სასურველია შენი სადგომები, უფალო ძალთა!
2 . ნატრობს და ელტვის კიდეც ჩემი სული უფლის ეზოებს, გული ჩემი და სხეული ჩემი უმღერიან უკვდავ ღმერთს.
3 . ჩიტმაც კი ჰპოვა სახლი და მერცხალმა ბუდე თავისთვის, რომ ჩასხას ბარტყები თვისი შენს სამსხვერპლოებთან, უფალო ძალთა, მეუფევ ჩემო და ღმერთო ჩემო!
4 . ნეტარ არიან შენს სახლში მსხდომნი. მარადჟამს გადიდებენ შენ. სელა.
5 . ნეტარ არს კაცი, რომლის ძლიერებაც შენშია, გზაა მათ გულში.
6 . გლოვის ველზე გამვლელნი წყაროს აღმოაჩენენ და კურთხევით დაფარავს მათ წვიმა შემოდგომისა.
7 . ივლიან ძალით-ძალამდე, გამოცხადდებიან ღმერთთან სიონში.
8 . უფალო, ღმერთო ძალთა, მოისმინე ჩემი ლოცვა, მური მომაპყარ, ღმერთო იაკობისა. სელა.
9 . ჩვენო ფარო, დაინახე, ღმერთო, და შეხედე სახეში შენს ცხებულს.
10 . რადგან ერთი დღე შენს ეზოებში ათასზე უმჯობესია. ღმერთის სახლის ზღურბლთან დგომას ვარჩევ ბოროტების კარვებში ბინადრობას.
11 . რადგან მზე და ფარია უფალი ღმერთი. მადლსა და ღირსებას მისცემს უფალი, სიკეთეს არ მოაკლებს უბიწოდ მოარულთ.
12 . უფალო ძალთა! ნეტარია კაცი შენზე მონდობილი.
გათი (ყურძნის საწურავი) არის ფილისტიმელთა ხუთი სამთავროდან ერთერთი იესნ.13,3; 1მფ.6,17
- არ განუდევნიათ ისრაელიანებს გათიდან ყენაკელები იესნ.11,22
- გოლიათი გათიდან იყო 1მფ.17,23
- დავითი გაექცა საულს და მივიდა აქიშთან, გათის მეფესთან 1მფ.21,10; 27,1
- 600 გათელი გაჰყვა დავითს 2მფ.15,18
- ორი მსახური გაექცა შიმყის გათის მეფესთან 3მფ.2,3
- საქონლის მოსაპარად მოსულმა გათელმა კაცებმა მოკლეს 1ნეშ.7,21
- გათელი ყობედ-ედომის სახლში იყო კიდობანი 1ნეშ.13,13
- გათის მუსიკალური საკრავი (სიმებიანი) ფს.8,1; 80,1; 83,1
გათ-რიმონი (ბროწეულის საწურავი) არის ქალაქი დანის წილხვდომილში იესნ.19,45
- გადაეცათ ლევიანებს იესნ.21,24; 1ნეშ.6,54
გათ-ხეფერი (საწურავი ორმოში) არის ადგილი ზებულონის წილხვდომილის საზღვარზე იესნ.19,13
- აქ დაიბადა იონა 4მფ.14,25
გაყთამი არის ესავის შვილიშვილი ელიფაზისგან, ერთერთი შტოს თავკაცი დაბ.36,11; 1ნეშ.1,36
გეთერი (შიში) არის სემის შვილიშვილი არამისგან დაბ.10,23
კიბროთ-ჰათაავა (გულისთქმათა საფლავი) ეწოდა ისრაელიანთა დაბანაკების ადგილს უდაბნოში რიცხ,11,34; 33,16
- იქ განარისხეს უფალი რჯ.9,22
ჰათაქი არის მეფის საჭურისი, რომელიც მიუჩინეს ესთერს ესთ.4,5