იაირი, იაიროსი
საკვანძო მუხლები:
რიცხვნი 32 : 41 ;1 . დიდძალი საქონელი ჰყავდათ რეუბენიანებს და გადიანებს. ნახეს იაყზერისა და გილყადის ქვეყანა და, აჰა, გამოსადეგი იყო ის ადგილი საქონლისთვის.
2 . მივიდნენ გადისა და რეუბენის ძენი და უთხრეს მოსეს, ელეაზარ მღვდელს და თემის თავკაცებს:
3 . "ყატაროთი, დიბონი, იაყზერი, ნიმრა, ხეშბონი, ელყალე, სებამი, ნებო და ბეყონი -
4 . ქვეყანა, რომელიც მოსრა უფალმა ისრაელის თემის წინაშე, გამოსადეგი ყოფილა საქონლისთვის, შენს მსახურებს კი ჰყავთ საქონელი”.
5 . კიდევ უთხრეს: თუ ვპოვეთ მადლი შენს თვალში, მიეცეს ეს ქვეყანა შენს მსახურთ სამკვიდრებლად; ნუ გადაგვიყვან იორდანეს გაღმა”.
6 . უთხრა მოსემ გადის ძეთ და რეუბენის ძეთ: "თქვენი ძმები ომში წავლენ და თქვენ აქ ისხდებით?
7 . რატომ უცრუებთ გულს ისრაელის ძეთ იმ ქვეყანაში გადასვლაზე, რომელიც მათთვის აქვს მიცემული უფალს?
8 . ასე მოიქცნენ თქვენი მამები, როცა ქვეყნის დასაზვერად გავგზავნე ისინი კადეშ-ბარნეაყიდან.
9 . მივიდნენ ეშქოლის ხეობამდე, იხილეს ქვეყანა და გული აუცრუეს ისრაელის ძეთ იმ ქვეყანაში შესვლაზე, რომელიც მათთვის ჰქონდა მიცემული უფალს.
10 . და აღინთო უფლის რისხვა იმ დღეს და ასე დაიფიცა:
11 . ვერ იხილავს ეგვიპტიდან გამოსული ეს ხალხი, ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ქვეყანას, რომელზეც შევფიცე აბრაჰამს, ისაკს და იაკობს, რადგან არ გამომყვნენ მთელი გულით.
12 . გარდა ხალებისა, კენიზელი იეფუნეს ძისა და იეშუა ნავეს ძისა, რადგან ისინი მიჰყვებიან უფალს.
13 . აღინთო უფლის რისხვა ისრაელზე და ახეტიალა უდაბნოში ორმოც წელს, ვიდრე არ შთაინთქა მთელი თაობა, რომელიც ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში.
14 . და აჰა, ახლა თქვენ აღმდგარხართ თქვენი მამების მაგიერ, ცოდვილ კაცთა ნაშიერნო, რათა კვლავ გააძლიეროთ უფლის მრისხანება ისრაელის მიმართ.
15 . თუ მიიქცევით მისგან, მაშინ კვლავ მიატოვებს მას უდაბნოში და დაღუპავთ მთელ ამ ხალხს”.
16 . ეახლნენ მას და უთხრეს: "აქ ავაშენებთ ცხვრის ფარეხებს ჩვენი საქონლისთვის და ქალაქებს ჩვენი ბავშვებისთვის.
17 . ჩვენ თვითონ კი შეიარაღებულნი წავალთ ისრაელის ძეთა წინ, ვიდრე არ მივიყვანთ თავ-თავის ადგილებამდე; ხოლო ჩვენი ბავშვები დარჩნენ გამაგრებულ ქალაქებში ამ ქვეყნის მკვიდრთა გამო.
18 . არ დავბრუნდებით ჩვენს სახლებში, ვიდრე ისრაელის თითოეული ძე არ დაიმკვიდრებს თავის სამკვიდრებელს.
19 . რადგან არ დავიმკვიდრებთ მათთან ერთად იორდანეს გაღმა და იქით, ვინაიდან გვერგო ჩვენ სამკვიდროდ იორდანეს აღმოსავლეთი მხარე.
20 . უთხრა მათ მოსემ: "თუ ასე მოიქცევით, შეიარაღდებით და წახვალთ ომში უფლის წინაშე,
21 . თითოეული თქვენგანი შეიარაღებული გადავა იორდანეს გაღმა უფლის წინაშე, ვიდრე არ განდევნის თავის მტრებს თავის პირისგან,
22 . და დაპყრობილი იქნება ქვეყანა უფლის წინაშე.
23 . თუ ასე არ მოიქცევით, აჰა, შესცოდავთ უფალს: იცოდეთ, რომ თქვენი ცოდვა გიპოვით თქვენ.
24 . აიშენეთ ქალაქები თქვენი ბავშვებისთვის და ფარეხები თქვენი ცხვრისთვის და ის, რაც წარმოთქვა თქვენმა ბაგემ - შეასრულეთ.
25 . და უთხრეს მოსეს გადისა და რეუბენის ძეებმა: "ისე მოიქცევიან შენი მსახურნი, როგორც ბრძანებს ჩვენი ბატონი.
26 . ჩვენი ბავშვები და ჩვენი ცოლები, ჩვენი პირუტყვი და მთელი ჩვენი საქონელი აქ დარჩებიან, გილყადის ქალაქებში;
27 . ყველა შენი მსახური გადავა, ვინც საბრძოლველადაა შეიარაღებული უფლის წინაშე, როგორც ამბობს ჩვენი ბატონი”.
28 . და უბრძანა მათზე მოსემ ელეაზარ მღვდელს, იეშუა ნავეს ძესა და ისრაელიანთა ტომების მამისსახლთა მთავრებს.
29 . უთხრა მათ მოსემ: "თუ თქვენთან ერთად გადავლენ გადისა და რეუბენის ძენი იორდანეს გაღმა უფლის წინაშე საომრად შეიარაღებულნი და დაგემორჩილებათ ის ქვეყანა, მაშინ მიეცით მათ გილყადის ქვეყანა სამკვიდრებლად.
30 . ხოლო თუ არ გადავლენ შეიარაღებულნი თქვენთან ერთად, მაშინ თქვენ შორის მიიღებენ ისინი წილს ქანაანის ქვეყანაში”.
31 . მიუგეს გადისა და რეუბენის ძეებმა: "როგორც უთხრა უფალმა შენს მსახურებს, ისე მოვიქცევით.
32 . შეიარაღებულნი გადავალთ ქანაანის ქვეყანაში უფლის წინაშე, სამკვიდრებელი კი იორდანეს გამოღმა გვექნება”.
33 . და მისცა მოსემ გადისა და რეუბენის ძეთ და იოსების ძის - მენაშეს ნახევარტომს, ამორელთა მეფის სიხონისა და ბაშანის მეფის ყოგის სამეფო, მიწა თავისი ქალაქებითა და სავარგულებით, ქვეყნის ქალაქები ირგვლივ.
34 . და ააშენეს გადის ძეებმა დიბონი, ყატაროთი, ყაროყერი,
35 . ყატაროთ-შოფანი, იაყზერი, იაგბეჰა,
36 . ბეთნიმრა და ბეთჰარანი, გამაგრებული ქალაქები ცხვრის ფარეხებიანად.
37 . რეუბენის ძეებმა ააშენეს ხეშბონი, ელყალე და კირიათაიმი,
38 . ნებო და ბაყალ-მეყონი (რომელთაც შეცვლილი აქვთ სახელები) და სიბმა; დაარქვეს თავის აშენებულ ქალაქებს სახელები.
39 . წავიდნენ მენაშეს ძის, მაქირის შთამომავალნი გილყადში, დაიპყრეს იგი და განდევნეს იქ მცხოვრები ამორელნი.
40 . და მისცა მოსემ გილყადი მაქირს, მენაშეს ძეს და ის დამკვიდრდა იქ.
41 . მენაშეს ძე, იაირი კი წავიდა, დაიპყრო მათი სოფლები და უწოდა მათ "ჰავოთ იაირ”.
42 . და წავიდა ნობახი, დაიპყრო კენათი თავის სოფლებიანად და მას თავისი სახელი, ნობახი უწოდა.
1 . "გადავუხვიეთ და ავედით ბაშანის გზით; გამოვიდა ყოგი - ბაშანის მეფე, ჩვენს შესახვედრად, მთელი თავისი ხალხით, ედრეყში საბრძოლველად.
2 . და მითხრა უფალმა: "ნუ გეშინია მისი, რადგან ხელში ჩაგიგდე იგი, მთელი მისი ხალხითა და ქვეყნით; ისე მოექეცი მას, როგორც მოექეცი სიხონს, ამორელ მეფეს, რომელიც ხეშბონში მკვიდრობდა”.
3 . ხელში ჩაგვიგდო უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა, ბაშანის მეფე ყოგიც მთელი თავისი ხალხით და ისე გავანადგურეთ იგი, რომ არავინ გადარჩენილა ცოცხალი.
4 . იმ დროს ავიღეთ ყველა მისი ქალაქი; არ დარჩენილა ქალაქი, მისთვის, რომ არ წაგვერთვა: სამოცი ქალაქი, არგობის მთელი მხარე, ყოგის სამეფო, ბაშანში,
5 . ყველა ეს ქალაქი მაღალი გალავნით, ბჭეებითა და ურდულებით იყო გამაგრებული, გარდა უამრავი უგალავნო ქალაქისა.
6 . სიხონივით, ხეშბონის მეფესავით, გავანადგურეთ ისინი, ყველა ქალაქი - კაცებთან, ქალებთან და პატარებთან ერთად.
7 . მაგრამ იმ ქალაქების საქონელი და ნადავლი ჩვენთვის დავიტოვეთ.
8 . მაშინ წავართვით ქვეყანა ამორელთა ორ მეფეს, იორდანეს გამოღმა, არნონის ხევიდან ხერმონის მთამდე.
9 . სიდონელები სირიონს უწოდებენ ხერმონს, ამორელნი კი სენირს.
10 . ავიღეთ ბარის ყველა ქალაქი, მთელი გილყადი, მთელი ბაშანი სალქამდე და ედრეყამდე, ყოგის სამეფოს ქალაქები ბაშანში,
11 . რადგან მხოლოდ ყოგი, ბაშანის მეფე იყო დარჩენილი რეფაიმელთა მოდგმიდან. აჰა, რკინისაა მისი სარეცელი, განა რაბათში არაა იგი ყამონის ძეებთან? სიგრძე მისი ცხრა, ხოლო სიგანე - ოთხი წყრთაა, მამაკაცის წყრთით.
12 . იმ დროს დავიმკვიდრეთ ეს ქვეყანა: არნონის ხევზე მდებარე ყაროყერიდან, გილყადის მთის ნახევარი და მისი ქალაქები რეუბენისა და გადის ძეთ მივეცი.
13 . დანარჩენი გილყადი და მთელი ბაშანი, ყოგის სამეფო, მენაშეს ნახევარ ტომს მივეცი, არგობის მთელი მიდამო, მთელი ბაშანით, რომელსაც რეფაიმის ქვეყანა ეწოდება.
14 . და აიღო იაირმა, მენაშეს ძემ მთელი არგობის მხარე, გეშურისა და მაყაქათელის საზღვრამდე და უწოდა ბაშანს თავისი სახელი: სოფლები იაირისა და ასე ეწოდება დღემდე.
15 . მაქირს გილყადი მივეცი.
16 . ყამონის ძეთა საზღვრამდე - იაბოკის ხევამდე მივეცი მიწა რეუბენისა და გადის ძეთ, გილყადიდან არნონის ხევამდე, ხევის შუაგულამდე და საზღვრამდე.
17 . ყარაბა და იორდანე საზღვარია, ქინერეთიდან ვიდრე იამ-ყარაბამდე, მარილოვან (მკვდარ) ზღვამდე, ფისგას ფერდობების ქვეშ, აღმოსავლეთით.
18 . ასე გიბრძანეთ მაშინ: "უფალმა, თქვენმა ღმერთმა, მოგცათ ეს ქვეყანა დასამკვიდრებლად; წინ წაუძეხით თქვენს ძმებს, ისრაელიანებს, ყოველი შეიარაღებული, გულადი კაცი.
19 . მხოლოდ ცოლები, თქვენი პატარები და პირუტყვი - ვიცი, რომ დიდძალი პირუტყვი გყავთ - დატოვეთ ქალაქებში, რომლებიც თქვენთვის მომიცია,
20 . ვიდრე თქვენსავით მოასვენებს უფალი თქვენს ძმებს და დაიმკვიდრებენ ისინი ქვეყანას, რომელსაც აძლევს მათ უფალი, თქვენი ღმერთი, იორდანეს გაღმა; მაშინ დაუბრუნდებით თითოეული საკუთარ სამკვიდრებელს, რომელიც მოცემული მაქვს თქვენთვის”.
21 . ვამცნე იმ დროს იეშუას: "შენი თვალით ნახე, რა დამართა უფალმა, შენმა ღმერთმა, ამ ორ მეფეს; ამასვე დამართებს უფალი ყველა სამეფოს, რომელსაც გაივლი.
22 . ნუ გეშინია მათი, რადგან უფალი, თქვენი ღმერთი, იბრძვის თქვენთვის”.
23 . ასე შევევედრე იმ დროს უფალს:
24 . "უფალო, ღმერთო! შენ წამოიწყე შენი მსახურისთვის შენი სიდიადისა და ძლიერი ხელის ჩვენება; რომელი ღმერთია ცაში ან დედამიწაზე, რომ თავისი საქმეებითა და ძლიერებით შეგედაროს?
25 . ნება მომეცი, გადავიდე და ვიხილო ის ბარაქიანი ქვეყანა, რომელიც იორდანეს გაღმაა, ის მშვენიერი მთიანი მიწა და ლიბანი”.
26 . განმირისხდა უფალი თქვენ გამო და არ ისმინა ჩემი; მომიგო უფალმა: "გეკმაროს, ამიერიდან ნუღარ დამელაპარაკები ამ საქმეზე.
27 . ადი ფისგას მწვერვალზე, გადაიხედე დასავლეთის, ჩრდილოეთის, სამხრეთისა და აღმოსავლეთისკენ და თვალი მოავლე გარემოს, რადგან ვერ გადახვალ იორდანეს გადაღმა.
28 . დაადგინე, გაამხნევე და გაამაგრე იეშუა, რადგან ის გადაუძღვება ამ ხალხს და ის დაუმკვიდრებს მათ ქვეყანას, რომელსაც დაინახავ”.
29 . და ბეთ-ფეღორის გასწვრივ გავჩერდით, ველზე”.
1 . მოხუცდა იეშუა, ხანში შევიდა. უთხრა მას უფალმა: "მოხუცდი შენ და ხანში შეხვედი, მიწა კი ძალიან ბევრი რჩება დასამკვიდრებელი;
2 . ეს არის მიწა, რომელიც დარჩა: ფილისტიმელთა ყველა მხარე და მთელი გეშური;
3 . ეგვიპტის მოპირდაპირე შიხორიდან ყეკრონის საზღვრამდე ჩრდილოეთით, რაც ქანაანის კუთვნილებად ითვლება; ფილისტიმელთა ხუთი სამთავრო: ღაზის, აშდოდის, აშკელონის, გათისა და ყეკრონის ანუ ყავიმისა.
4 . ქანაანელთა მთელი მიწა სამხრეთით და სიდონელთა გვერდით მეყარადან აფეკამდე, ამორელთა საზღვრამდე;
5 . გიბლელთა მიწა და მთელი ლიბანი მზის აღმოსავლისკენ, ბაყალ-გადიდან, ხერმონის მთის ძირში, ხამათის შესასვლელამდე.
6 . მთის ყველა მკვიდრს ლიბანიდან მისრეფოთ-მაიმამდე და ყოველ სიდონელს განვდევნი ისრაელის ძეთაგან. ოღონდ წილისყრით გაუნაწილე მიწები ისრაელს, როგორც ნაბრძანები მაქვს.
7 . დაუნაწილე ახლა ეს ქვეყანა სამკვიდრებლად ცხრა ტომსა და მენაშეს ნახევარ ტომს”.
8 . მეორე ნახევარმა კი რეუბენისა და გადის ძეებთან ერთად მიიღეს თავისი სამკვიდრებელი, რომელიც იორდანეს გაღმა, აღმოსავლეთით მისცა მათ მოსემ, უფლის მსახურმა.
9 . ყაროყერიდან, არნონის ხევის პირას, ქალაქი, რომელიც შუა ხევშია და მედებას მთელი დაბლობი დიბონამდე;
10 . ყველა ქალაქი სიხონისა, ამორელთა მეფისა, რომელიც მეფობდა ხეშბონში, ყამონელთა საზღვრამდე;
11 . ასევე გილყადი, გეშურელთა და მაყაქათელთა მხარე და მთელი ბაშანი სალქამდე.
12 . ბაშანში - მთელი სამეფო ყოგისა, რომელიც ყაშთაროთსა და ედრეყში მეფობდა. ისღა დარჩა უკანასკნელ რეფაიმელთაგან, ვინაიდან მოსრა ისინი მოსემ და განდევნა.
13 . მაგრამ არ განუდევნიათ ისრაელის ძეებს გეშურელნი და მაყაქათელნი და ამ დღემდე მკვიდრობენ ისინი ისრაელის ძეთა შორის.
14 . მხოლოდ ლევის ტომისთვის არ მიუცია სამკვიდრებელი. უფლის, ისრაელის ღმერთის, საცეცხლო შესაწირები იყო მისი მემკვიდრეობა, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მათთვის.
15 . და მისცა მოსემ სამკვიდრებელი რეუბენის ძეთა ტომს მათი საგვარეულოების მიხედვით:
16 . არნონის ხეობის გასწვრივ, ყაროყერიდან იყო მათი საზღვარი და ქალაქი, რომელიც შუა ხეობაშია, მედებას მთელ დაბლობთან ერთად.
17 . ხეშბონი და ყველა მისი ქალაქი, რომელიც ტაფობზეა: დიბონი, ბამოთ-ბაყალი და ბეთ-ბაყალ-მეყონი;
18 . იაჰცა, კედემოთი, მეფაყათი;
19 . კირიათაიმი, სიბმა და ცერეთ-შახარი ყემეკის მთაზე;
20 . ბეთ-ფეღორი და ფისგას ფერდობები და ბეთ-იეშიმოთი.
21 . ყოველი ქალაქი დაბლობზე და მთელი სამეფო სიხონისა, ამორელი მეფისა, რომელიც ხეშბონში მეფობდა, მოსრა მოსემ ის და მიდიანის მთავრები: ევი, რეკემი, ცური, ხური და რებაყი, სიხონის მთავარნი, ამ ქვეყნის მკვიდრნი.
22 . ასევე ნათელმხილველი ბეყორის ძე, ბილყამიც მოაკვდინეს ისრაელის ძეებმა მახვილით.
23 . იორდანე იყო რეუბენის ძეთა საზღვრად. საგვარეულოთა მიხედვით დანაწილდა მათი სამკვიდრო, ქალაქები და სოფლები.
24 . და მისცა მოსემ სამკვიდრო გადის ტომს, მათი საგვარეულოების მიხედვით:
25 . იაყზერი, გილყადის ყოველი ქალაქი და ყამონიანთა ნახევარი ქვეყანა იყო მათ საზღვრად, ყაროყერამდე, რომელიც რაბას პირდაპირაა.
26 . ხეშბონიდან რამათ-მიცფემდე და ბეტონიმამდე, მახანაიმიდან დებირის საზღვრამდე.
27 . დაბლობზე: ბეთ-ჰარამ, ბეთნიმრა, სუქოთი, ცაფონი და სიხონის, ხეშბონის მეფის მიწის დარჩენილი ნაწილი; იორდანე ესაზღვრებოდა ქინეროთის ანუ გალილეის ზღვამდე, იორდანეს მეორე მხარეს, აღმოსავლეთით.
28 . ეს იყო გადის ძეების სამკვიდრებელი, ქალაქები და სოფლები მათი საგვარეულოების მიხედვით.
29 . და მისცა მოსემ მენაშეს ნახევარ ტომს სამკვიდრებელი მათი საგვარეულოების მიხედვით:
30 . აჰა, მათი საზღვარი: მახანაიმიდან - მთელი ბაშანი, ყოგის, ბაშანის მეფის მთელი სამეფო და იაირის მთელი დასახლება, რომელიც ბაშანშია - სამოცი ქალაქი.
31 . ნახევარი გილყადი, ყაშთაროთი და ედრეყი, ყოგის სამეფო ქალაქები ბაშანში, მენაშეს ძის, მაქირის ძეთა ნახევარს ერგო, მათი საგვარეულოების მიხედვით.
32 . ეს არის, რაც გაანაწილა მოსემ მოაბის ველებზე, იორდანეს გაღმა, იერიხოს აღმოსავლეთით.
33 . ლევის ტომისთვის არ მიუცია მოსეს სამკვიდრებელი: უფალი, ისრაელის ღმერთი იყო მათი სამკვიდრებელი, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მათთვის.
1 . აბიმელექის შემდეგ ისრაელის სახსნელად თოლაყი, ძე ფუყასი, ძისა დოდოსი, ისაქარის კაცი აღდგა. შამირში ცხოვრობდა იგი, ეფრემის მთაზე.
2 . ოცდასამი წელი განსჯიდა ისრაელს, მერე მოკვდა და დამარხეს შამირში.
3 . მის შემდგომ გილყადელი იაირი აღდგა და განსჯიდა ისრაელს ოცდაორი წელი.
4 . ოცდაათი ვაჟი ჰყავდა, ოცდაათ ჩოჩორზე ამხედრებული, ოცდაათი ქალაქის მფლობელი, დღემდე ხავოთიაირად წოდებული გილყადის ქვეყანაში.
5 . მოკვდა იაირი და დაიმარხა კამონში.
6 . ისევ ბოროტად იქცეოდნენ ისრაელის ძენი უფლის თვალში, ემსახურებოდნენ ბაყალებს, ყაშთაროთებს, არამისა და ციდონის ღმერთებს, მოაბის, ყამონისა და ფილისტიმის ღმერთებს. მიატოვეს უფალი და აღარ ემსახურებოდნენ მას.
7 . აღინთო უფლის რისხვა ისრაელზე და ხელში ჩაუგდო ისინი ფილისტიმელებსა და ყამონელებს.
8 . იმ წლიდან მოყოლებული ავიწროებდნენ და ჩაგრავდნენ ისინი ისრაელიანებს თვრამეტი წელი, ყველა ისრაელიანს, ვინც იორდანეს გაღმა, ამორელთა მიწაზე იყო, გილყადში.
9 . გადალახეს ყამონის ძეებმა იორდანე, რომ შებრძოლებოდნენ იუდას, ბენიამინსა და ეფრემის სახლს. ძლიერ გაუჭირდა ისრაელს.
10 . შეჰღაღადეს უფალს ისრაელის ძეებმა და უთხრეს: "შევცოდეთ შენს წინააღმდეგ, რადგან მივატოვეთ ჩვენი ღმერთი და ვემსახურებოდით ბაყალებს!”
11 . უთხრა უფალმა ისრაელიანებს: "ხომ დაგიხსენით ეგვიპტელთაგან, ამორელთაგან, ყამონელთაგან და ფილისტიმელთაგან.
12 . ციდონელები, ყამალეკი და მაყონი გავიწროებდნენ; როცა კი შემომღაღადეთ, ხომ მიხსნიხართ მათი ხელიდან?
13 . თქვენ კი მიმატოვეთ და ემსახურებოდით უცხო ღმერთებს. ამიტომაც აღარ გიხსნით.
14 . წადით და შეჰღაღადეთ იმ ღმერთებს, რომლებიც აირჩიეთ. მათ გიხსნან თქვენს გასაჭირში!”
15 . უთხრეს ისრაელის ძეებმა უფალს: "შევცოდეთ; რაც გინდა გვიყავი, ოღონდ დღეს გვიხსენი”.
16 . განიშორეს უცხო ღმერთები თავისი წიაღიდან და შეუდგნენ უფლის მსახურებას; და ვეღარ აიტანა უფალმა ისრაელის ტანჯვა.
17 . შეიყარნენ ყამონელები და დაბანაკდნენ გილყადში. ისრაელიანებიც შეიკრიბნენ და დაბანაკდნენ მიცფაში.
18 . უთხრეს ერთმანეთს გილყადში ხალხმა და მთავრებმა: "ვინც პირველი შეებრძოლება ყამონელებს, ის იყოს გილყადის მკვიდრთა წინამძღოლი”.
1 . იყო იქ ერთი უღირსი კაცი, სახელად შება, ბიქრის ძე, ბენიამინის ტომიდან; ჩაჰბერა საყვირს და გამოაცხადა: "არა გვაქვს წილი დავითში, არა გვაქვს სამკვიდრებელი იესეს ძეში! ყველა თავის კარავს დაუბრუნდეს, ისრაელიანნო!”
2 . ზურგი აქციეს ისრაელიანებმა დავითს და გაჰყვნენ შებას, ბიქრის ძეს. იუდა კი იორდანედან იერუსალიმამდე თავის მეფესთან დარჩა.
3 . როცა დაუბრუნდა დავითი თავის სახლს იერუსალიმში, გამოიყვანა მეფემ ათი ხარჭა, რომლებიც სასახლის მისახედად ჰყავდა დატოვებული, სახლში ჩაკეტა და მცველები დაუყენა. არჩენდა, მაგრამ აღარ შესულა მათთან. სიკვდილამდე გამოკეტილნი იყვნენ ისინი და ქვრივებივით ცხოვრობდნენ.
4 . უთხრა მეფემ ყამასას: "სამ დღეში შემიყარე იუდა და მაშინვე აქ დაბრუნდი”.
5 . წავიდა ყამასა იუდას მოსახმობად, მაგრამ მეფის მიერ დადებულ ვადაზე მეტად დაყოვნდა.
6 . უთხრა დავითმა აბიშაის: "აბესალომზე მეტად გვიბოროტებს შება, ბიქრის ძე; წაიყვანე შენი ბატონის მსახურნი და მისდიე, სანამ არ იპოვნი, რომ გამაგრებული ქალაქები არ შეიგულოს და არ მიეფაროს ჩვენს თვალთაგან”.
7 . და მიჰყვნენ იოაბის ხალხს ქერეთელნი და ფერეთელნი, ყველა ძლევამოსილი ვაჟკაცი; წავიდნენ იერუსალიმიდან შებას, ბიქრის ძის სადევნად.
8 . გაბაონის დიდ ქვასთან იყვნენ მისული და ყამასაც მივიდა მათთან შესახვედრად. თავისი მხედრული სამოსით იყო იოაბი შემოსილი, ზედ მახვილი ეკიდა თავისი ქარქაშით; წინ რომ გამოვიდა, ქარქაშიდან ამოუვარდა მახვილი.
9 . მოიკითხა იოაბმა ყამასა: "ხომ მშვიდობით ხარ, ძმაო?” და მარჯვენა ხელი წვერზე მოკიდა ყამასას, საამბორებლად.
10 . ვერ დაიცვა თავი ყამასამ მახვილისგან, იოაბს რომ ეჭირა, ჩასცა იოაბმა მუცელში და ნაწლავები მიწაზე გადმოაყრევინა. მეორედ აღარ დაურტყამს იოაბს. მოკვდა ყამასა, იოაბი და მისი ძმა აბიშაი კი შება ბიქრის ძის კვალს მიჰყვნენ.
11 . იოაბის მსახურთაგან ერთ-ერთმა შესძახა: "ვისაც უყვარს იოაბი და ვინც დავითთანაა, მიჰყვეს იოაბის კვალს”.
12 . ყამასა კი შუა გზაზე ეგდო და სისხლში ცურავდა; დაინახა იმ კაცმა, რომ ყოვნდებოდა ხალხი, გზიდან მინდორზე გადაათრია ყამასა და სამოსელი გადააფარა, რადგან ხედავდა, რომ ყოველი გამვლელი ჩერდებოდა და უყურებდა.
13 . როგორც კი გზიდან გადაათრია, ყველანი იოაბის კვალს მიჰყვნენ, რათა შება ბიქრის ძეს დადევნებოდნენ.
14 . ისრაელის ყოველი ტომი მოიარა შებამ აბელ-ბეთ-მაყაქამდე და მთელი ბერიმი. იკრიბებოდნენ და მიჰყვებოდნენ.
15 . მოვიდა იოაბის ხალხი და ალყა შემოარტყეს აბელ-ბეთ-მაყაქაში; მიწაყრილი აღმართეს ქალაქთან და გალავანს გაუტოლეს. იოაბის მთელმა ხალხმა კი კედლის ნგრევა იწყო.
16 . დაიძახა ერთმა ბრძენმა დედაკაცმა ქალაქიდან: "მომისმინეთ, მომისმინეთ, უთხარით იოაბს, ახლოს მოდგეს, უნდა ველაპარაკო”.
17 . მიუახლოვდა. ჰკითხა დედაკაცმა: "შენ ხარ იოაბი?” უპასუხა: "მე ვარ”. უთხრა დედაკაცმა: "ყური უგდე შენი მხევლის სიტყვას”. მიუგო: "გისმენ”.
18 . თქვა დედაკაცმა: "ძველად ამბობდნენ, ვისაც კითხვა სურს, აბელში მოიკითხოსო. ასე წყვეტდნენ საქმეს.
19 . მე ერთი მშვიდობიანი და ერთგული ქალაქი ვარ ისრაელის ქალაქებს შორის; შენ კი ქალაქი გინდა დააქციო, დედა ისრაელში; რად უნდა ჩაყლაპო უფლის სამკვიდრებელი?”
20 . მიუგო იოაბმა: "შორს ჩემგან, შორს ჩემგან, დაქცევა და განადგურება!
21 . სხვაგვარადაა საქმე. კაცმა ეფრემის მთიდან, ბიქრის ძემ, შებამ, ხელი აღმართა მეფე დავითის წინააღმდეგ; მომეცით ის კაცი და წავალ აქედან”. უთხრა იოაბს დედაკაცმა: "აჰა, გალავნიდან გადმოგიგდებენ მის თავს”.
22 . ბრძნულად მიუდგა დედაკაცი ხალხს. თავი მოკვეთეს შებას, ბიქრის ძეს და იოაბს გადაუგდეს. ჩაჰბერა იოაბმა საყვირს და ყველა თავ-თავის კარავს დაუბრუნდა ქალაქიდან. იოაბი კი მეფესთან დაბრუნდა იერუსალიმში.
23 . ისრაელის მთელ ლაშქარს სარდლობდა იოაბი; ბენაია იეჰოიადაყის ძე კი - ქერეთელებსა და ფელეთელებს.
24 . ყადორამი - ხარკის აკრეფას უძღვებოდა, იოშაფატ ახილუდის ძე მემატიანე იყო.
25 . შევა - მწერლობდა და ცადოკი და აბიათარი - მღვდლები იყვნენ.
26 . ყირა იაირელიც მღვდლობდა დავითთან.
1 . სამ წელიწადს, წლიდან-წლამდე შიმშილობა იყო დავითის დროს. დაეკითხა დავითი უფალს და უთხრა უფალმა: "საულისა და მისი სისხლიანი სახლის გამო ხდება ეს ამბავი, რადგან გაწყვიტა გაბაონელნი
2 . დაუძახა მეფემ გაბაონელებს და ელაპარაკა. გაბაონელნი ისრაელის ძენი კი არა, გადარჩენილ ამორელთა შთამომავალნი იყვნენ. შეჰფიცეს მათ ისრაელის ძეებმა, მაგრამ მაინც ცდილობდა მათ გაწყვეტას საული, ისრაელისა და იუდას ძეთა მიმართ მოშურნეობის გამო.
3 . ჰკითხა დავითმა გაბაონელებს: "რა გაგიკეთოთ, რომ ცოდვა გამოვისყიდო და აკურთხოთ უფლის სამკვიდრო?”
4 . მიუგეს გაბაონელებმა: "არც ვერცხლი გვინდა და არც ოქრო საულისა და მისი სახლისგან, არც იმას მოვითხოვთ, რომ ჩვენს გამო ვინმე მოკლან ისრაელში”. თქვა მეფემ: "რასაც იტყვით, აგისრულებთ”.
5 . უთხრეს მეფეს: "გვავიწროებდა ის კაცი და ჩვენს გადაშენებას ცდილობდა ისრაელის საზღვრებიდან,
6 . ამიტომ მოგვეცით შვიდი კაცი მის ნაშიერთაგან და ჩამოვკიდებთ მათ უფლის წინაშე უფლის რჩეულის, საულის გიბყაში. თქვა მეფემ: "მოგცემთ”.
7 . დაინდო მეფემ მეფიბოშეთი, ძე იონათანისა, საულის ძისა, უფლისადმი ფიცის გამო, რომელიც დავითსა და იონათან საულის ძეს შორის იყო დადებული.
8 . წამოიყვანა მეფემ აიას ასულის რიცფას ორი ვაჟი არმონი და მეფიბოშეთი, რომლებიც უშვა საულს და მიქალის, საულის ასულის ხუთი ვაჟი, რომლებიც ყადრიელ მეხოლათელი ბარზილაის ძეს უშვა.
9 . გადასცა გაბაონელებს და მათაც ჩამოკიდეს ისინი მთაზე უფლის წინაშე. ასე დაეცა შვიდივე ერთად. მკათათვის პირველ დღეებში, ქერის მკის დასაწყისში დახოცეს ისინი.
10 . აიღო რიცფამ, აიას ასულმა ჯვალო, კლდეზე დაიფინა და იყო იქ მკის დაწყებიდან, ვიდრე ციდან წყალმა არ იწვიმა მათზე; დღისით ცის ფრინველებს უგერიებდა გვამებს და ღამით ნადირს.
11 . შეატყობინეს დავითს რიცფას, საულის ხარჭის საქციელი.
12 . წავიდა დავითი და წამოიღო საულისა და მისი ძის, იონათანის ძვლები გილყადის იაბეშის მკვიდრთაგან, რომელთაც ბეთ-შანის მოედნიდან მოიპარეს ისინი, სადაც ფილისტიმელებმა ჩამოკიდეს, როცა განგმირეს საული ფილისტიმელებმა გილბოაყში.
13 . წამოიღო იქიდან საულისა და მისი ძის, იონათანის ძვლები და მოაგროვეს ჩამოკიდებულთა ძვლებიც.
14 . დამარხეს საულისა და მისი ძის, იონათანის ძვლები ბენიამინის ქვეყანაში, ცელაყში, მამამისის კიშის სამარხში. ყველაფერი შეასრულეს, რაც ბრძანა მეფემ. ამის შემდეგ შეიწყალა ღმერთმა ქვეყანა.
15 . ისევ დაიწყო ომი ფილისტიმელებსა და ისრაელს შორის. წამოვიდა დავითი თავის მსახურებთან ერთად და შეებრძოლნენ ფილისტიმელებს. მოიქანცა დავითი.
16 . მაშინ იშბი-ბენობმა, ბუმბერაზის შთამომავალმა, რომელსაც წონით სამასშეკელიანი სპილენძის შუბი ეჭირა ხელში და წელზე ახალი მახვილი ეკიდა, განიზრახა მოეკლა დავითი.
17 . მაგრამ მიეშველა აბიშაი ცერუიას ძე, დაჰკრა ფილისტიმელს და მოკლა. მაშინ დააფიცეს დავითი მასთან მყოფმა კაცებმა და უთხრეს: "აღარ გამოხვიდე ჩვენთან ერთად საომრად, რომ არ ჩააქრო ისრაელის ლამპარი”.
18 . ამის შემდეგ კვლავ მოხდა შეტაკება ფილისტიმელებთან გობში. აქ სიბექაი ხუშათელმა განგმირა საფი, რომელიც ასევე ბუმბერაზის შთამომავალთაგანი იყო.
19 . კიდევ მოხდა ბრძოლა გობში ფილისტიმელებთან; იქ ელხანანმა, იაყრე-ორეგიმის ძემ, ბეთლემელმა განგმირა გითელი ბუმბერაზი, რომლის შუბის ტარი მქსოველთა ლილვისოდენა იყო.
20 . გითში კიდევ მოხდა ბრძოლა; იყო იქ ერთი უზარმაზარი კაცი, რომელსაც ხელებსა და ფეხებზე ექვს-ექვსი თითი ება - სულ ოცდაოთხი. ისიც ბუმბერაზის ნაშიერი იყო.
21 . აბუჩად იგდებდა იგი ისრაელს, მაგრამ იონათან შიმყას ძემ, დავითის ძმისწულმა მოკლა იგი.
22 . ეს ოთხნი იყვნენ ბუმბერაზთა ნაშიერთაგან გითში; და ყველანი დავითისა და მისი მსახურების ხელით დაეცნენ.
1 . ესენი იყვნენ ისრაელის ძენი: რეუბენი, სიმონი, ლევი, იუდა, ისაქარი, ზებულონი,
2 . დანი, იოსები, ბენიამინი, ნაფთალი, გადი და აშერი.
3 . იუდას ძენი: ყერი, ონანი და შელა; სამი შეეძინა მას ქანაანელი შუაყის ასულისგან. ყერი, იუდას პირმშო, ბოროტი იყო უფლის თვალში და მოაკვდინა იგი უფალმა.
4 . და უშვა მას თამარმა, მისმა რძალმა, ფერეცი და ზერახი; სულ ხუთი ძე ჰყავდა იუდას.
5 . ფერეცის ძენი: ხეცრონი და ხამული.
6 . ზერახის ძენი: ზიმრი, ეთანი, ჰემანი, ქალქოლი და დარა - სულ ხუთნი.
7 . ქარმის ძე - ყაქარი, რომელმაც აღთქმა დაარღვია და განსაცდელში ჩააგდო ისრაელი.
8 . ეთანის ძე - ყაზარია.
9 . ხეცრონის ძენი, რომლებიც შეეძინათ: იერახმეელი, რამი და ქელუბაი.
10 . რამმა შვა ამინადაბი; ამინადაბმა შვა ნახშონი, იუდას ძეთა წინამძღოლი.
11 . ნახშონმა შვა სალმა და სალმამ შვა ბოყაზი.
12 . ბოყაზმა შვა ყობედი, ყობედმა შვა იესე,
13 . იესემ შვა თავისი პირმშო ელიაბი და მეორე - აბინადაბი, მესამე - შიმყა,
14 . მეოთხე - ნეთანელი, მეხუთე - რადაი,
15 . მეექვსე - ოცემი, მეშვიდე - დავითი.
16 . მათი დები იყვნენ: ცერუია და აბიგაილი. ცერუიას ძენი: აბიშაი, იოაბი და ყასაელი - სამნი.
17 . აბიგაილმა შვა ყამასა. ყამასას მამა იყო ისმაელიანი იეთერი.
18 . ხალებმა, ხეცრონის ძემ, შვა თავისი ცოლებისგან, ყაზუბასაგან და იერიყოთისგან. აი, მისი ძენი: იეშერი, შობაბი და არდონი.
19 . მოკვდა ყაზუბა და შეირთო ხალებმა ეფრათი, რომელმაც უშვა ხური.
20 . ხურმა შვა ური და ურმა შვა ბეცალელი.
21 . ამის შემდეგ, სამოცი წლის იყო ხეცრონი, როცა მაქირის (გილყადის მამის) ასულთან შევიდა და ცოლად შეირთო; უშვა მან სეგუბი.
22 . სეგუბმა შვა იაირი, რომელსაც ოცდასამი ქალაქი ეკუთვნოდა გილყადის ქვეყანაში.
23 . აიღეს მათგან გეშურმა და არამმა იარის სოფლები, კენათი და მისი შემოგარენი - სამოცი ქალაქი. ყველა ესენი მაქირის, გილყადის მამის ძენი იყვნენ.
24 . მას შემდეგ, რაც ხეცრონი ხალების ეფრათში მოკვდა, შვა აბიამ, მისმა ცოლმა აშხური, თეკოაყის მამა.
25 . იერახმეელის, ხეცრონის პირმშოს ძენი იყვნენ: პირმშო რამი, ბუნა, ორენი, ოცემი და ახია.
26 . სხვა ცოლიც ჰყავდა იერახმეელს, სახელად ყათარა; ის იყო ონამის დედა.
27 . იერახმეელის პირმშოს, რამას ძენი იყვნენ: მაყაცი, იამანი და ყეკერი.
28 . ონამის ძენი იყვნენ: შამაი და იდაყი. შამაის ძენი - ნადაბი და აბიშური.
29 . აბიშურის ცოლს აბიგაილი ერქვა, რომელმაც ახბანი და მოლიდი უშვა მას.
30 . ნადაბის ძეები იყვნენ სელედი და აფაიმი; ისე მოკვდა სელედი, შვილები არ ჰყოლია.
31 . აფაიმის ძე - იშყი, იშყის ძე - შეშანი, შეშანის ძე კი - ახლაი.
32 . შამაის ძმის, იდაყის ძენი: ახი, შამი, იეთერი და იონათანი. ისე მოკვდა იეთერი, რომ შვილები არ ჰყოლია.
33 . იონათანის ძენი იყვნენ ფელეთი და ზაზა. ესენი იერახმეელის ძენი იყვნენ.
34 . ძეები არ ჰყოლია შეშანს, მხოლოდ ასულები. ეგვიპტელი მონა ჰყავდა შეშანს, სახელად იარხაყი.
35 . მისცა შეშანმა თავის მონას, იარჰას, ცოლად თავისი ასული და უშვა მან ყათაი.
36 . ყათაიმ შვა ნათანი, ნათანმა შვა ზაბადი,
37 . ზაბადმა შვა ეფლალი, ეფლალმა შვა ყობედი,
38 . ყობედმა შვა იეჰუ, იეჰუმ შვა ყაზარია,
39 . ყაზარიამ შვა ხალეცი, ხალეცმა შვა ელყასა,
40 . ელყასამ შვა სისმაი, სისმაიმ შვა შალუმი,
41 . შალუმმა შვა იეკამეა, იეკამეამ შვა ელიშამაყი.
42 . იერახმეელის ძმის, ხალების ძე იყო: მისი პირმშო მეშაყი, ზიფის მამა; ხოლო მარეშა - ხებრონის მამა.
43 . ხებრონის ძენი: კორახი, თაფუახი, რეკემი და შემაყი.
44 . შემაყმა შვა რახამი, იორკეყამის მამა; რახამმა შვა შამაი.
45 . შამაის ძე იყო მაყონი, მაყონი ბეთცურის მამა გახდა.
46 . ყეიფას, ხალების ხარჭას, ეყოლა ხარანი, მოცა და გაზეზი. ხარანმა შვა გაზეზი.
47 . იაჰედაის ძენი: რეგემი, იოთამი, გეშანი, ფელეტი, ყეიფა და შაყაფი.
48 . ხალების ხარჭამ, მაყაქამ, შვა შებერი და თირხანა.
49 . მანვე შვა შაყაფი, მადმანას მამა, შევა - მახბენას და გიბყას მამა და აქსახი - ხალების ასული.
50 . ესენი იყვნენ ხალების ძენი: ხური, ეფრათის პირმშო და შობალი, კირიათ-იეყარიმის მამა;
51 . სალმა, ბეთ-ლეხემის მამა, ხარეფი, ბეთ-გადერის მამა.
52 . შობალის, კირიათ-იეყარიმის მამის, შთამომავალნი იყვნენ: ჰარო, ჰაცი, მენუჰოტი.
53 . კირიათ-იეყარიმის საგვარეულოებია: ითრელნი, ფუთელნი და შუმათელნი. ამათგან გამოვიდნენ ცორათელნი და ეშთაოლელნი.
54 . სალმას ძენი: ბეთ-ლეხემი და ნეტოფელი, ყატროთ ბეთ-იოაბი, ჰაცი, მანუჰოტი და ცარყელნი.
55 . იაყბეცში მცხოვრები მწერლების საგვარეულონი: თირყათელნი, შიმყათელნი, სუქათელნი. ესენი იყვნენ კინიმელნი, ხამათის, ბეთ-რეხაბის მამის შთამომავალნი.
1 . ერთი წლის შემდეგ, მეფეთა ბრძოლაში გასვლის ჟამს, გაიყვანა იოაბმა ლაშქარი და ააოხრა ყამონის ძეთა ქვეყანა. მივიდა და ალყა შემოარტყა რაბას. დავითი კი იერუსალიმში რჩებოდა. დაიპყრო იოაბმა რაბა და დაანგრია.
2 . გვირგვინი მოჰხადა თავიდან მათ მეფეს დავითმა და აღმოჩნდა, რომ ტალანტი ოქრო იყო მისი წონა, უამრავი ძვირფასი ქვა იყო მასზე; თავზე დაიდგა იგი დავითმა და მრავალი ნადავლი გამოიტანა იმ ქალაქიდან.
3 . იქ მცხოვრები ხალხი კი წამოიყვანა მხერხავებად, ქვის მჭრელებად და რკინის ბასრი იარაღებითა და ცულებით სამუშაოს შესასრულებლად. ასე მოექცა დავითი ყამონის ძეთა ყველა ქალაქს და დაბრუნდა დავითი თავის ხალხთან ერთად იერუსალიმში.
4 . ამის შემდეგ იყო, რომ ომი ატყდა ფილისტიმელებთან გეზერში. მაშინ მოკლა ხუშათელმა სიბექაიმ სიფაი, რეფაიმელთა ბუმბერაზი შთამომავალი და დამორჩილდნენ ფილისტიმელნი.
5 . კვლავ გაჩაღდა ომი ფილისტიმელებთან და განგმირა ელხანან იაირის ძემ ლახმი, გითელი ბუმბერაზის ძმა, რომლის შუბის ტარი საქსოვი ლილვისოდენა იყო.
6 . ისევ გაიმართა ბრძოლა გათში. იყო იქ კაცი ახოვანი, რომელსაც ექვს-ექვსი თითი ქონდა, სულ ოცდაოთხი. ისიც ბუმბერაზთა შთამომავალი იყო.
7 . დასცინოდა იგი ისრაელს, მაგრამ განგმირა იგი იონათანმა, დავითის ძმის, შიმყის ძემ.
8 . ესენი იყვნენ გათში ბუმბერაზისგან დაბადებულნი; დავითისა და მის მსახურთა ხელით დაეცნენ ისინი.
1 . ამ ამბების შემდეგ, როცა დაცხრა მეფე ახაშვეროშის რისხვა, გაიხსენა მან ვაშთი, მისი საქციელი და მის წინააღმდეგ გამოტანილი განაჩენი.
2 . და თქვეს მეფის გარემოცვამ, მისმა მსახურებმა: "მოუძებნონ მეფეს ყმაწვილი ლამაზი ქალწულები.
3 . დანიშნოს მეფემ ზედამხედველები თავისი სამეფოს ყველა სამთავროში, რათა შეკრიბონ ყველა ლამაზი და ყმაწვილი ქალწული შუშანში, სატახტო ქალაქში, ქალთა სახლში და ჩააბარონ ჰეგეს, მეფის საჭურისს, ქალთა მცველს და დაურიგოს მათთვის საჭირო ნელსაცხებლები.
4 . ქალწულმა, რომელიც თვალში მოუვა მეფეს, იდედოფლოს ვაშთის ნაცვლად!” მოეწონა ეს სიტყვა მეფეს და ასეც მოიქცა.
5 . იყო ერთი ებრაელი კაცი სატახტო ქალაქ შუშანში, სახელად მორდექაი, ძე იაირისა, ძისა შიმყისა, ძისა კიშისა, ბენიამინელი,
6 . რომელიც გადასახლებულ იქნა იერუსალიმიდან იუდას მეფე იექონიასთან და იმ ტყვეებთან ერთად, რომლებიც გადაასახლა ნაბუქოდონოსორმა, ბაბილონის მეფემ.
7 . მან უპატრონა თავისი ბიძის ასულ ჰადასას, იმავე ესთერს, რადგან არც მამა ჰყავდა მას და არც დედა. ტანადი და მშვენიერი იყო ეს ყმაწვილქალი. დედ-მამა რომ დაეხოცა, მორდექაიმ იშვილა.
8 . როცა მეფის ბრძანებითა და განკარგულებით მრავალ ყმაწვილქალს მოუყარეს თავი სატახტო ქალაქ შუშანში და ჩააბარეს ჰეგეს, მაშინ ესთერიც წაიყვანეს მეფის სახლში და ჩააბარეს ქალთა მცველს.
9 . მოეწონა მას ყმაწვილქალი და მადლი ჰპოვა ჰეგეს თვალში. სასწრაფოდ მიაცემინა მისთვის განკუთვნილი ნელსაცხებელი და მისი წილი საზრდო; მეფის სახლიდან შვიდი საუკეთესო მხევალი მიუჩინა და ქალთა სახლის საუკეთესო სადგომში გადაიყვანა, თავის მხევლებთან ერთად.
10 . არ გაუმჟღავნებია ესთერს თავისი ხალხი და წარმომავლობა, რადგან ასე დაარიგა მორდექაიმ.
11 . ყოველდღე მიმოდიოდა მორდექაი ქალთა სახლის ეზოს წინ, რომ ესთერის მდგომარეობა და ამბავი გაეგო.
12 . თორმეტი თვის შემდეგ მოუწევდა ყმაწვილქალს მეფე ახაშვეროშთან შესვლის რიგი, როგორც ქალებისთვის იყო დაწესებული, რადგან მანამდე ექვსი თვე მურის ზეთით ზელდნენ და ექვსი თვე _ სურნელებებით და ქალთა ნელსაცხებლებით.
13 . ამის შემდეგ შედიოდა ყმაწვილქალი მეფესთან და რაც არ უნდა მოეთხოვა ქალთა სახლიდან მეფის სახლში მიმავალს, გაატანდნენ ხოლმე.
14 . საღამო ხანს შედიოდა და დილით ბრუნდებოდა ქალთა მეორე სახლში, შაყაშგაზის, მეფის საჭურისის და ხარჭათა მცველის ხელქვეით; ვეღარ შევიდოდა მეფესთან, თუ თვითონ მეფე არ მოისურვებდა მას და სახელდებით არ დაუძახებდა.
15 . როდესაც ესთერს, მორდექაის ბიძის, აბიხაილის ასულს, რომელიც მორდექაის ჰყავდა ნაშვილები, მეფესთან შესვლის რიგმა მოუწია, არაფერი მოუთხოვია, გარდა იმისა, რაც მეფის საჭურისმა, ქალთა მცველმა ჰეგემ ურჩია. და მადლი ჰპოვა ესთერმა ყველა მისი მხილველის თვალში.
16 . მიჰგვარეს ესთერი მეფე ახაშვეროშს მის სამეფო სახლში მეათე თვეს, ანუ ტებეთის თვეში, მისი მეფობის მეშვიდე წელს.
17 . ყველა ქალზე მეტად შეიყვარა მეფემ ესთერი და ყველა ქალწულზე მეტი მადლი და სიკეთე ჰპოვა მეფის თვალში. დაადგა თავზე სამეფო გვირგვინი მეფემ და ვაშთის ნაცვლად გაადედოფლა.
18 . გამართა მეფემ დიდი ნადიმი, ესთერის ნადიმი, ყველა თავისი მთავრისა და მსახურისთვის, გადასახადები შეუმსუბუქა სამთავროებს და საჩუქრები გასცა მეფური გულუხვობით.
19 . როცა მეორედ შეკრიბეს ქალწულები, მეფის კარიბჭესთან იჯდა მორდექაი,
20 . ჯერ კიდევ არ ამჟღავნებდა ესთერი თავის წარმომავლობასა და ხალხს, როგორც მორდექაის ჰქონდა ნათქვამი. ისევე ასრულებდა მორდექაის სიტყვას, როგორც მაშინ, როცა მისი მზრუნველობის ქვეშ იყო.
21 . იმ დღეებში, როდესაც მეფის კარიბჭესთან იჯდა მორდექაი, გაბრაზდნენ ბიგთანი და თერეში, მეფის ორი საჭურისი, მისი კარის მცველები და მეფე ახაშვეროშზე ხელის აღმართვა ჩაიდეს გულში.
22 . შეიტყო ეს ამბავი მორდექაიმ და აცნობა დედოფალ ესთერს, ხოლო ესთერმა მეფეს მოახსენა მორდექაის სახელით.
23 . გამოიძიეს ეს საქმე, დადასტურდა და ორივენი ხეზე ჩამოკიდეს. და ჩაიწერა ეს მეფის წინაშე, მატიანის წიგნში.
1 . ჩაჯდა ნავში, გაღმა გავიდა და თავის ქალაქში მივიდა.
2 . და აჰა, მიუყვანეს ლოგინად ჩავარდნილი დავრდომილი. იხილა რა მათი რწმენა, უთხრა იესომ დავრდომილს: "გამხნევდი შვილო, მოგეტევა შენი ცოდვები”.
3 . ამაზე ზოგიერთმა მწიგნობარმა თავისთვის თქვა, ეს კაცი ღმერთს გმობსო.
4 . იესომ კი იცოდა რა მათი ზრახვები, უთხრა: "რატომ ფიქრობთ ბოროტს თქვენს გულში?
5 . რა უფრო ადვილია: უთხრა, მოგეტევა შენი ცოდვები თუ უთხრა, ადექი და გაიარე?
6 . ხოლო რათა იცოდეთ, რომ ძე კაცისას ამ ქვეყნად ცოდვების მიტევების ძალაუფლება აქვს - მიუბრუნდა და უთხრა დავრდომილს: "ადექი, აიღე შენი სარეცელი და წადი შენს სახლში!”
7 . ისიც წამოდგა და წავიდა თავის სახლში.
8 . ამის შემყურე ხალხი განცვიფრდა და ადიდებდა ღმერთს, რომელმაც ასეთი ძალაუფლება მისცა ადამიანებს.
9 . იქაურობას გაშორებულმა იესომ დაინახა საბაჟოსთან მჯდომარე კაცი, სახელად მათე, და უთხრა: "გამომყევი”. ისიც წამოდგა და გაჰყვა.
10 . მოხდა ისე, რომ სანამ იგი სუფრასთან იჯდა სახლში, აჰა, მრავალი მებაჟე და ცოდვილი მოვიდა და დაჯდა იესოსთან და მის მოწაფეებთან.
11 . ამის შემხედვარე ფარისეველნი ეუბნებოდნენ მის მოწაფეებს: "რატომ ჭამს და სვამს თქვენი მოძღვარი მებაჟეებთან და ცოდვილებთან ერთად?”
12 . იესომ გაიგონა ეს და უთხრა მათ: "მკურნალი ჯანმრთელებს კი არა, ავადმყოფებს სჭირდებათ.
13 . თქვენ კი წადით და ისწავლეთ, რას ნიშნავს: წყალობა მსურს და არა მსხვერპლი; მართალთა კი არა, ცოდვილთა მოსახმობად მოვედი”.
14 . მაშინ მივიდნენ მასთან იოანეს მოწაფეები და უთხრეს: "რატომ არის, რომ ჩვენ და ფარისევლები ხშირად ვმარხულობთ, შენი მოწაფეები კი არ მარხულობენ?”
15 . უთხრა მათ იესომ: "განა შეიძლება გლოვობდნენ მექორწილეები, ვიდრე მათთან არის ნეფე? მაგრამ დადგება დღე, როცა ნეფე წაერთმევათ და მაშინ იმარხულებენ.
16 . ძველ ტანისამოსს არავინ დაადებს ახალი ქსოვილის საკერებელს, რადგან ახლად დაკერებული მაინც მოიხევა სამოსელისგან და უარესად დაიხევა.
17 . არც ახალ ღვინოს ასხამენ ძველ ტიკებში, რათა ტიკები არ დასკდეს; ღვინოც დაიღვრება და ტიკებიც გაფუჭდება. ახალ ღვინოს ახალ ტიკებში ასხამენ და ორივე ინახება”.
18 . ამას რომ ლაპარაკობდა, მივიდა მასთან ერთი მთავარი, თაყვანი სცა და უთხრა: "ჩემი ქალიშვილი ეს-ესაა მოკვდა, მოდი, ხელი დაადე და იცოცხლებს”.
19 . წამოდგა იესო და მოწაფეებთან ერთად გაჰყვა მას.
20 . აჰა, ერთი ქალი, რომელიც თორმეტ წელიწადს იტანჯებოდა სისხლის დენით, უკნიდან მიუახლოვდა და მისი სამოსელის კალთას შეეხო.
21 . ვინაიდან ამბობდა თავისთვის: მის სამოსელს მაინც თუ შევეხე, განვიკურნებიო.
22 . იესო მიუბრუნდა, დაინახა იგი და უთხრა: "გამხნევდი, ასულო, შენმა რწმენამ გიხსნა”. და მაშინვე განიკურნა ქალი.
23 . მივიდა იესო მთავრის სახლში და დაინახა მესტვირეები და შეჩოჩქოლებული ხალხი.
24 . უთხრა მათ: "წადით აქედან, რადგან არ მომკვდარა გოგონა, არამედ სძინავს”. და სასაცილოდ აიგდეს იგი.
25 . ხალხი რომ გაიყვანეს, შევიდა იესო, ხელი მოკიდა და წამოდგა გოგონა.
26 . მთელ იმ მხარეს მოედო ეს ამბავი.
27 . იქიდან გამოსულ იესოს ორი ბრმა გამოჰყვა ყვირილით; ამბობდნენ: "შეგვიწყალე, ძეო დავითისა!”
28 . სახლში შესულს, ბრმებიც მიადგნენ. უთხრა მათ იესომ: "გწამთ, რომ ძალმიძს ამის გაკეთება?” უპასუხეს: "ჰო, უფალო!”
29 . მაშინ შეეხო მათ თვალებს და უთხრა: "თქვენი რწმენისამებრ მოგეგოთ!”
30 . და აეხილათ თვალები. იესომ კი მკაცრად გააფრთხილა ისინი და უთხრა: "აჰა, არავინ გაიგოს!”
31 . ისინი კი გავიდნენ და მთელ იმ ქვეყანას მოსდეს მისი ამბავი.
32 . გავიდნენ ისინი და აჰა, მოიყვანეს მასთან მუნჯი კაცი, ეშმაკით შეპყრობილი.
33 . როცა ეშმაკი განიდევნა, ალაპარაკდა მუნჯი; ამბობდა განცვიფრებული ხალხი: ასეთი რამ არასოდეს უნახავთო ისრაელში.
34 . ფარისევლები კი ამბობდნენ: ეშმაკთა მთავრით დევნისო ეშმაკებს.
35 . დადიოდა იესო ყველა ქალაქსა და სოფელში, ასწავლიდა მათ სინაგოგებში, ქადაგებდა სამეფოს სახარებას, კურნავდა ყოველგვარ სენსა და ყოველგვარ უძლურებას.
36 . ხედავდა რა ხალხს, ებრალებოდა ისინი, ვინაიდან დაუძლურებულნი და მიტოვებულნი იყვნენ, როგორც უმწყემსო ცხვარი.
37 . მაშინ უთხრა თავის მოწაფეებს: "სამკალი ბევრია, მუშაკნი კი ცოტანი არიან.
38 . ამიტომ ევედრეთ სამკალის უფალს, რომ წარმოგზავნოს მუშაკნი თავის სამკალში”.
1 . და გავიდნენ ზღვის გადაღმა, ღერასენელთა მხარეში.
2 . ნავიდან გადმოსვლისთანავე მაშინვე შეხვდა არაწმიდა სულით შეპყრობილი კაცი სამარხებიდან.
3 . სამყოფელი სამარხებში ჰქონდა მას და ჯაჭვებითაც კი არავის შეეძლო მისი შებოჭვა.
4 . აქამდე უკვე მრავალჯერ იყო შეკრული ბორკილებითა და ჯაჭვებით, მაგრამ ჯაჭვებს წყვეტდა და ბორკილებს ამსხვრევდა; არავის შეეძლო მისი დამორჩილება.
5 . მუდამ, დღე და ღამ, სამარხებსა და მთებში იყო, ღრიალებდა და ლოდებს ეხეთქებოდა.
6 . შორიდანვე დაინახა იესო, მიირბინა მასთან და თაყვანი სცა.
7 . ხმამაღლა იყვირა და უთხრა: "რა გინდა ჩემგან, ძეო უზენაესი ღმერთისა? ღმერთს გაფიცებ, ნუ მტანჯავ!”
8 . რადგან ეუბნებოდა მას იესო: "გადი ამ კაცისგან, არაწმიდა სულო!”
9 . ჰკითხა: "რა არის შენი სახელი?” უპასუხა: "ლეგიონია ჩემი სახელი, ვინაიდან ბევრნი ვართ”.
10 . და ძალიან ევედრებოდა, რომ არ გაეძევებინა ისინი იმ არემარედან.
11 . იქვე მთაზე მობალახე ღორების დიდი კოლტი იყო.
12 . ევედრებოდნენ მას და ამბობდნენ: "შეგვრეკე ღორებში, რომ შევიდეთ მათში”.
13 . დართო მათ ნება და გამოსული არაწმიდა სულები ღორებში შევიდნენ. კოლტი, დაახლოებით ორიათასამდე ღორი, კბოდედან ზღვაში გადაეშვა და დაიხრჩო.
14 . მეღორეები გაიქცნენ და ქალაქსა და სოფლებს შეატყობინეს მომხდარი ამბავი; და გამოვიდა ხალხი, რომ ენახა, რა მოხდა.
15 . მოვიდნენ იესოსთან და დაინახეს: ეშმაკეული, ლეგიონი რომ ჰყავდა, შემოსილი და გონთმოსული ზის, და შეშინდნენ.
16 . უამბეს მათ მხილველებმა, რაც დაემართა ეშმაკეულსა და ღორებს.
17 . და დაუწყეს მას ხვეწნა, ჩვენს საზღვრებს გაეცალეო.
18 . როდესაც ნავში ადიოდა, ყოფილი ეშმაკეული შეევედრა, თან წამიყვანეო.
19 . მაგრამ ნება არ დართო, არამედ უთხრა: "წადი შენს სახლში, შენიანებთან, და უთხარი მათ, რა გაგიკეთა ღმერთმა და რაოდენ შეგიწყალა”.
20 . წავიდა და დაიწყო ქადაგება ათქალაქში, როგორ მოექცა მას იესო და ყველას უკვირდა.
21 . როცა კვლავ გამოღმა გამოცურა ნავით იესომ, დიდძალი ხალხი მოგროვდა მასთან. ზღვის პირას იყო იგი.
22 . მოვიდა სინაგოგის ერთი მთავართაგანი, სახელად იაიროსი. დაინახა თუ არა იგი, მის ფერხთით დაეცა.
23 . ევედრებოდა და ეუბნებოდა: "ჩემი ქალიშვილი სიკვდილის პირასაა. მოდი და დაასხი ხელები, რომ განიკურნოს და იცოცხლოს”.
24 . წაჰყვა მას. დიდძალი ხალხი მიჰყვებოდა და ზედ აწყდებოდა.
25 . და იყო იქ ქალი, რომელსაც თორმეტი წელიწადი სისხლდენა სჭირდა,
26 . მრავალი ტანჯვა ჰქონდა გადატანილი ბევრი მკურნალისაგან, და რაც რამ გააჩნდა, ყველაფერი დახარჯა, მაგრამ ვერაფერმა უშველა, არამედ უარეს დღეში ჩავარდა,
27 . მოისმინა რა იესოზე, ზურგიდან მოუარა და მის სამოსელს შეეხო.
28 . რადგან ფიქრობდა, მის სამოსელსაც რომ შევეხო, განვიკურნებიო.
29 . იმწამსვე დაიშრიტა მისი სისხლდენის წყარო და იგრძნო თავის სხეულში, რომ განიკურნა წყლულისგან.
30 . მყისვე მიხვდა იესო, რომ ძალა გავიდა მისგან. მიუბრუნდა ხალხს და იკითხა: "ვინ შეეხო ჩემს სამოსელს?”
31 . მოწაფეებმა უთხრეს: "ხედავ, ხალხი ზედ გაწყდება, შენ კი კითხულობ: ვინ შემეხოო?”
32 . მიმოიხედა, რათა ამის ჩამდენი დაენახა.
33 . ხოლო ქალი, რომელმაც იცოდა, რაც დაემართა, შიშით ათრთოლებული მივიდა, მის წინაშე დაემხო და უთხრა მთელი სიმართლე.
34 . მან კი უთხრა: "ასულო, შენმა რწმენამ გიხსნა, წადი მშვიდობით და გამოჯანსაღებული ხარ შენი წყლულისგან”.
35 . ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ მოვიდნენ სინაგოგის მთავართან და უთხრეს: "შენი ასული მოკვდა, რაღად აწუხებ მოძღვარს?”
36 . მაგრამ გაიგონა თუ არა იესომ ნათქვამი, უთხრა სინაგოგის მთავარს: "ნუ გეშინია, მხოლოდ გწამდეს!”
37 . და არავის დართო ნება წაჰყოლოდა, პეტრეს, იაკობისა და იოანეს, იაკობის ძმის, გარდა.
38 . მივიდნენ სინაგოგის მთავრის სახლში; ხედავს, არეულობაა, ტირიან და მოთქვამენ.
39 . შევიდა და უთხრა: "რაზე სწუხხართ და შფოთავთ? არ მომკვდარა ბავშვი, არამედ სძინავს”.
40 . დასცინეს მას. მან კი ყველანი გამოაძევა, გაიყოლა ბავშვის დედ-მამა და თანმხლებნი და შევიდა, სადაც ბავშვი იყო.
41 . აიღო ბავშვის ხელი და თქვა: "ტალითა კუმ!” რაც ნიშნავს: "გოგონა, შენ გეუბნები, ადექ!”
42 . მაშინვე წამოდგა გოგონა და გაიარა, რადგან თორმეტი წლისა იყო; და დიდმა გაოცებამ შეიპყრო ისინი.
43 . მან კი მკაცრად გააფრთხილა, რომ არავისთვის ეთქვათ ეს ამბავი და უთხრა, საჭმელი მიეცათ გოგონასთვის.
1 . ამის შემდეგ ქალაქიდან ქალაქში, დაბიდან დაბაში დადიოდა; ქადაგებდა და ახარებდა ღმერთის სამეფოს. და თორმეტნიც მასთან იყვნენ.
2 . ასევე ზოგი დედაკაციც, რომლებიც ავი სულებისა და სნეულებებისგან განკურნა: მარიამი, მაგდალელად წოდებული, ვისგანაც შვიდი ეშმაკი განდევნა;
3 . იოანა, ჰეროდეს სახლმმართველ ქოზას ცოლი, სუსანა და ბევრი სხვა, რომლებიც ემსახურებოდნენ მას თავიანთი ქონებით.
4 . დიდძალი ხალხი რომ მოგროვდა და ქალაქის მცხოვრებნიც მოვიდნენ, იგავის მეშვეობით ილაპარაკა მან:
5 . "გამოვიდა მთესველი თავისი თესლის დასათესად; თესვისას ზოგი გზის პირას დავარდა, გაითელა და ცის ფრინველებმა აკენკეს.
6 . ზოგი კლდოვან ნიადაგზე დავარდა, აღმოცენდა და მაშინვე გახმა, რადგან სინოტივე აკლდა.
7 . ზოგი ეკლებში ჩავარდა, ეკალი გაიზარდა და მოაშთო.
8 . ზოგი კი კარგ ნიადაგზე დავარდა, აღმოცენდა და ასმაგი ნაყოფი გამოიღო”. ეს თქვა და დაიძახა: "ვისაც სასმენად აქვს ყურები, ისმინოს!”
9 . მოწაფეებმა ჰკითხეს, რას ნიშნავდა ეს იგავი?
10 . მან თქვა: "თქვენ მოგეცათ ღმერთის სამეფოს საიდუმლოებათა ცოდნა, სხვებს კი იგავებით მიეცათ ისე, რომ უყურებდნენ და ვერ ხედავდნენ, ისმენდნენ და ვერ იგებდნენ.
11 . ხოლო ეს იგავი ამას ნიშნავს: ის თესლი ღმერთის სიტყვაა.
12 . გზის პირას დაცვენილნი კი ისინი არიან, რომლებიც ისმენენ; მერე მოდის ეშმაკი და მიაქვს სიტყვა მათი გულიდან, რომ არ ირწმუნონ და არ გადარჩნენ.
13 . კლდოვანზე დაცვენილი ისინი არიან, რომლებიც მოისმენენ სიტყვას და სიხარულით მიიღებენ, მაგრამ ფესვი არა აქვთ და მხოლოდ მცირე ხანს სწამთ, განსაცდელის ჟამს კი განდგებიან.
14 . ხოლო ეკალში ჩავარდნილნი ისინი არიან, რომლებიც ისმენენ, მაგრამ ცხოვრებისეული საზრუნავი, სიმდიდრის ძიება და განცხრომანი აშთობენ და ვეღარ მწიფდება ნაყოფი.
15 . კარგ ნიადაგზე დაცვენილნი კი ისინი არიან, რომლებიც წრფელი და კეთილი გულით ისმენენ სიტყვას, იცავენ და მოთმინებით იძლევიან ნაყოფს.
16 . არავინ ანთებს ლამპარს, რომ ჭურჭელი დაახუროს ან საწოლქვეშ დადოს; არამედ სალამპრეზე დებენ, რათა სინათლეს ხედავდნენ შემომსვლელნი.
17 . რადგან არ არსებობს დაფარული, რომ არ გაცხადდეს და არც საიდუმლო, რომ არ გამჟღავნდეს და არ გაცხადდეს.
18 . ამიტომ დაუკვირდით, როგორ ისმენთ: ვისაც აქვს, მას მიეცემა; და ვისაც არა აქვს, ისიც წაერთმევა, რაც ჰგონია, რომ აქვს”.
19 . მოვიდნენ მასთან მისი დედა და ძმები, მაგრამ ვერ მიუახლოვდნენ ხალხის სიმრავლის გამო.
20 . შეატყობინეს: დედაშენი და შენი ძმები გარეთ დგანან, შენი ნახვა სურთო.
21 . ხოლო მან მიუგო და უთხრა მათ: "დედაჩემი და ჩემი ძმები ისინი არიან, რომლებიც ღმერთის სიტყვას ისმენენ და ასრულებენ”.
22 . და იყო, ერთ დღეს თავის მოწაფეებთან ერთად ჩაჯდა ნავში და უთხრა მათ: ტბის გაღმა გავიდეთო, და გაცურეს.
23 . ცურვისას ჩაეძინა; ტბაზე გრიგალი ამოვარდა. ნავი წყლით ევსებოდათ და საფრთხეში ჩავარდნენ.
24 . მივიდნენ, გააღვიძეს და უთხრეს: "მოძღვარო, მოძღვარო, ვიღუპებით”. წამოდგა, შერისხა ქარი და ტალღები, დაცხრნენ და მყუდროება ჩამოვარდა.
25 . მაშინ უთხრა მათ: "სად არის თქვენი რწმენა?” ისინი შიშითა და გაოცებით ეუბნებოდნენ ერთიმეორეს: "ვინ არის ეს, ქარებსაც რომ უბრძანებს და წყალსაც და ემორჩილებიან მას?”
26 . გაცურეს გერასენელთა ქვეყნისკენ, რომელიც გალილეის გაღმა მხარესაა.
27 . ნაპირზე რომ გადავიდა, შემოხვდა ერთი კაცი ქალაქიდან. ეშმაკები დაუფლებოდნენ მას და დიდი ხანის მანძილზე არც სამოსელი ჩაეცვა და არც სახლში ცხოვრობდა, არამედ სამარხებში.
28 . როგორც კი იესო დაინახა, შეჰყვირა, მის წინ დაეცა და ხმამაღლა იყვირა: "რა გინდა ჩემგან, იესო, ძეო უზენაესი ღმერთისა, გევედრები, ნუ მტანჯავ”.
29 . რადგან ამ კაცისგან გამოსვლა უბრძანა არაწმიდა სულს, ვინაიდან დიდხანს სტანჯავდა მას, ჯაჭვებითა და ბორკილებით ჰკრავდნენ, რომ დაეკავებინათ იგი, მაგრამ ის საკვრელებს წყვეტდა და ეშმაკის მიერ უდაბნოში იდევნებოდა.
30 . ჰკითხა მას იესომ: "რა არის შენი სახელი?” მან უთხრა: "ლეგიონი”, რადგან ბევრი ეშმაკი იყო მასში შესული;
31 . და ევედრებოდნენ იესოს, რომ არ ებრძანებინა მათთვის უფსკრულში ჩასვლა.
32 . იქვე ღორების დიდი კოლტი ძოვდა მთაზე. ეშმაკები შეევედრნენ იესოს, ნება დაგვრთე მათში შევიდეთო; და დართო ნება.
33 . გამოვიდნენ ეშმაკები იმ კაციდან და შევიდნენ ღორებში. კოლტი კბოდედან ტბაში გადაეშვა და ჩაიხრჩო.
34 . ეს ამბავი რომ მეღორეებმა დაინახეს, გაიქცნენ და ქალაქსა და სოფლებს შეატყობინეს.
35 . გამოვიდნენ მომხდარის სანახავად. მოვიდნენ იესოსთან და ნახეს კაცი, რომლისგანაც ეშმაკები გავიდნენ; იგი შემოსილი და გონსმოსული იჯდა იესოს ფერხთით; და შეეშინდათ.
36 . უამბეს მათ, ვინც იხილა, თუ როგორ განიკურნა ეშმაკეული.
37 . შეევედრა გერასენელთა შემოგარენის მთელი ხალხი, რომ გასცლოდა მათ, რადგან დიდმა შიშმა მოიცვა ისინი. ისიც ჩაჯდა ნავში და გაბრუნდა.
38 . ხოლო კაცი, ვისგანაც ეშმაკები გავიდნენ, იესოს შეევედრა, წამოგყვებიო, მაგრამ მან გაუშვა და უთხრა:
39 . "შინ დაბრუნდი და თქვი, რა გაგიკეთა ღმერთმა”. ისიც წავიდა და მთელ ქალაქში ქადაგებდა, რა გაუკეთა იესომ.
40 . იესო რომ დაბრუნდა, ხალხი შეეგება მას, რადგან ყველანი ელოდნენ.
41 . და აჰა, მოვიდა კაცი, სახელად იაიროსი, რომელიც სინაგოგის მთავარი იყო; დაემხო იესოს ფერხთით და შეევედრა, შინ გამომყევიო.
42 . რადგან ერთადერთი ასული ჰყავდა, თორმეტი წლისა, და უკვდებოდა. გზად მიმავალ იესოს კი ხალხი აწყდებოდა ზედ.
43 . და იყო ერთი ქალი, რომელიც თორმეტი წელი სისხლის დენით იტანჯებოდა; მთელი ქონება ექიმებში დახარჯა, მაგრამ ვერავინ განკურნა.
44 . უკნიდან მიუახლოვდა, მისი ტანსაცმლის კალთას შეეხო და იმწამსვე შეუწყდა სისხლის დენა.
45 . და იკითხა იესომ: "ვინ შემეხო?” ყველამ იუარა. პეტრემ და მასთან მყოფებმა უთხრეს: "მოძღვარო, ხალხი გარს გახვევია და ზედ გაწყდება, შენ კი კითხულობ, ვინ შემეხოო?”
46 . ხოლო იესომ თქვა: "ვიღაც შემეხო, რადგან ვიგრძენი, რომ ძალა გავიდა ჩემგან”.
47 . დაინახა ქალმა, რომ ვერ დაიმალა, ძრწოლით მიუახლოვდა, დაემხო მის წინაშე და საჯაროდ განაცხადა, რა მიზეზითაც შეეხო და როგორ უცბად განიკურნა.
48 . უთხრა მას: "ასულო, შენმა რწმენამ განგკურნა. წადი მშვიდობით!”
49 . ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ ვიღაც მოვიდა სინაგოგის უფროსის სახლიდან და უთხრა მას: "შენი ასული მოკვდა. ნუღარ შეაწუხებ მოძღვარს”.
50 . იესომ კი ეს რომ მოისმინა, თქვა: "ნუ გეშინია, მხოლოდ ირწმუნე და გადარჩება”.
51 . სახლში რომ მივიდნენ, არავის დართო ნება შიგნით შესულიყო, პეტრეს, იაკობის, იოანესა და გოგონას დედ-მამის გარდა.
52 . ყველა ტიროდა და მოთქვამდა, მან კი თქვა: "ნუ სტირით. ის არ მომკვდარა, მხოლოდ სძინავს”.
53 . ისინი კი დასცინოდნენ მას, ვინაიდან იცოდნენ, რომ მკვდარი იყო.
54 . მან კი დაიჭირა მისი ხელი, შესძახა და თქვა: "გოგონავ, ადექ!”
55 . დაუბრუნდა სული და უცებ წამოდგა, მან კი ბრძანა, საჭმელი მიეცათ მისთვის.
56 . გაოცდნენ ბავშვის მშობლები; ხოლო მან ბრძანა, არავისთვის ეთქვათ მომხდარის შესახებ.
ის ანათლებს
იაირმა, მენაშეს ტომის მებრძოლმა დაიპყრო გალაადის სოფლები და უწოდა მათ "ჰავოთ იაირ” რიცხ.32,41 რჯ.3,14 იესნ.13,30
- იაირელია ყირა, რომელიც მღვდლობდა დავითთან 2მფ.20,26
მეორე იაირი არის ისრაელის მსაჯული მსაჯ.10,3-5
მესამე იაირი არის იუდას შთამომავალ ხეცრონის შვილიშვილი სეგუბისგან, რომელსაც გალაადში 23 ქალაქი ეკუთვნოდა 1ნეშ.2,22
მეოთხე იაირი (იაყრე-ორეგიმი) არის ელხანანის ძე 2მფ.21,19; 1ნეშ.20,5
მეხუთე იაირი არის მორდექაის მამა ესთ.2,5
მეექვსე იაიროსი არის სინაგოგის მთავარი, რომლის გოგონაც აღადგინა იესო ქრისტემ მათ.9,18 მარ.5,22 ლუკ.8,41