შარონი

1 . ესენი არიან იმ ქვეყნების მეფეები, რომლებიც მოსრეს ისრაელის ძეებმა და დაიკავეს მათი მიწები იორდანეს გაღმა, მზის აღმოსავლეთით, არნონის ხევიდან ხერმონის მთამდე და მთელი ყარაბა აღმოსავლეთით:

2 . სიხონი, ამორელთა მეფე, რომელიც ხეშბონში მკვიდრობდა; იგი მართავდა ყაროყერიდან, რომელიც არნონის ხევის ნაპირზეა, შუა ხევიდან და გილყადის ნახევრიდან, ვიდრე იაბოკის ხევამდე, ყამონის ძეთა საზღვრამდე;

3 . და დაბლობი ქინეროთის ზღვამდე, აღმოსავლეთით და ყარაბას (მარილოვან) ზღვამდე აღმოსავლეთით, ბეთ-იეშიმოთის გზით, სამხრეთით, ფისგას ფერდობთა ქვეშ.

4 . და ყოგის მიწა, ბაშანის მეფისა, რეფაიმთაგან შემორჩენილი, რომელიც ყაშთაროთსა და ედრეყში მკვიდრობდა,

5 . რომელიც ხერმონის მთაზე გამგებლობდა, სალქაზე და მთელს ბაშანზე, გეშურელთა და მაყაქათელთა საზღვრამდე და გილყადის ნახევარზე, ხეშბონის მეფის, სიხონის საზღვრამდე.

6 . მოსემ, უფლის მსახურმა, და ისრაელის ძეებმა მოსრეს ისინი; და მისცა ეს მიწა სამკვიდრებლად უფლის მსახურმა მოსემ რეუბენს, გადს და მენაშეს ნახევარ ტომს.

7 . ესენი არიან იმ ქვეყნის მეფენი, რომლებიც მოსრეს იეშუამ და ისრაელის ძეებმა გაღმა, დასავლეთით, ბაყალ-გადიდან ლიბანის დაბლობზე, ხალაკის მთამდე, რომელიც სეყირისკენ ადის. მისცა იგი იეშუამ სამკვიდრებლად ისრაელის ტომებს, მათი დანაყოფების მიხედვით.

8 . მთაში, დაბლობსა და ყარაბაში, ფერდობებზე, უდაბნოსა და სამხრეთში, ხეთების, ამორელებისა და ქანაანელების, ფერიზელების, ხიველებისა და იებუსელების:

9 . იერიხოს მეფე - ერთი, მეფე ჰაღაისა, რომელიც ბეთელის გვერდზეა - ერთი;

10 . იერუსალიმის მეფე - ერთი, ხებრონის მეფე - ერთი;

11 . იარმუთის მეფე - ერთი, ლაქიშის მეფე - ერთი;

12 . ყეგლონის მეფე - ერთი, გეზერის მეფე - ერთი;

13 . დებირის მეფე - ერთი, გედერის მეფე - ერთი;

14 . ხორმას მეფე - ერთი, ყარადის მეფე - ერთი;

15 . ლიბნის მეფე - ერთი, ყადულამის მეფე - ერთი;

16 . მაკედას მეფე - ერთი, ბეთელის მეფე - ერთი;

17 . თაფუახის მეფე - ერთი, ხეფერის მეფე - ერთი;

18 . აფეკის მეფე - ერთი, შარონის მეფე - ერთი;

19 . მადონის მეფე - ერთი, ხაცორის მეფე - ერთი;

20 . შიმრონ-მერონის მეფე - ერთი, აქშაფის მეფე - ერთი;

21 . თაყანაქის მეფე - ერთი, მეგიდოს მეფე - ერთი;

22 . კადეშის მეფე - ერთი, იოკნეყამის მეფე ქარმელში - ერთი;

23 . დორის მეფე დორის ბორცვებთან - ერთი, გოიმის მეფე გილგალთან - ერთი;

24 . თირცას მეფე - ერთი. სულ ოცდათერთმეტი მეფე.

1 . ძენი რეუბენისა, ისრაელის პირმშოსი; პირმშო იყო იგი, მაგრამ შებილწა თავისი მამის სარეცელი და მისი პირმშოობა ისრაელის ძის, იოსების ძეთ გადაეცა, ამიტომ პირმშოდ ვეღარ ჩაიწერებოდნენ.

2 . გაძლიერდა იუდა თავის ძმათა შორის და წინამძღვარიც მისგან იყო; პირმშოობა კი იოსებმა მიიღო.

3 . რეუბენის, ისრაელის პირმშოს ძენი: ხანოხი, ფალუ, ხეცრონი და ქარმი.

4 . იოელის ძენი: შემაყია, მისი ძე გოგი, მისი ძე შიმყი,

5 . მისი ძე მიქა, მისი ძე რეაია, მისი ძე ბაყალი,

6 . მისი ძე ბეერა, რომელიც ტყვედ წაიყვანა აშურის მეფემ, თიგლათ-ფილესერმა, ის იყო რეუბენის ძეთა წინამძღოლი.

7 . მისი ძმები, მათი საგვარეულოებისა და მისი საგვარტომო ნუსხის მიხედვით იყვნენ: მთავარი იეყიელი, ზაქარია,

8 . და ბელაყი, ყაზაზის ძე, შემაყის ძე, იოელის ძე. იგი ყაროყერში ცხოვრობდა, ნებომდე და ბაყალ-მეყონამდე.

9 . აღმოსავლეთით დასახლდა, მდინარე ევფრატიდან მოყოლებული უდაბნოს პირამდე, რადგან გაუმრავლდათ საქონელი გილყადის ქვეყანაში.

10 . ეომებოდნენ აგარელებს საულის დღეებში და დაეცნენ კიდეც მათი ხელით. და დაისაკუთრეს მათი კარვები, გილყადის მთელ აღმოსავლეთ მხარეში.

11 . გადის ძენი მათ მეზობლად ცხოვრობდნენ ბაშანის ქვეყანაში - სალქამდე:

12 . მთავარი იოელი, მეორე შაფამი, შემდეგ იაყნაი და შაფატი ბაშანში ცხოვრობდნენ.

13 . მათი ძმები, თავ-თავისი მამების სახლეულებით: მიქაელი, მეშულამი, შებაყი, იორაი, იაქყანი, ზიაყი, ყებერი და შიბყა.

14 . ესენი არიან ძენი აბიხაილისა, ხურის ძისა, იაროახაის ძისა, გილყადის ძისა, მიქაელის ძისა, იეშიშაის ძისა, იახდოს ძისა და ბუზის ძისა;

15 . ახი, ყაბდიელის ძე, გუნის ძე, მათი მამისსახლის თავკაცი.

16 . ცხოვრობდნენ გილყადში, ბაშანსა და მის ქალაქებში, ასევე შარონის მთელ საძოვრებზე, მთელ მის საზღვრებში.

17 . ყველანი აღირიცხნენ იუდას მეფის, იოთამისა და ისრაელის მეფის, იერობყამის დღეებში.

18 . რეუბენის ძენი, გადელები და მენაშეს ნახევარი ტომი მამაცი კაცები იყვნენ, ფარ-შუბის ამღებნი, მშვილდოსანნი, ომებში დახელოვნებულნი. მათგან რიცხვით ორმოცდაოთხიათას შვიდას სამოცი გადიოდა საომრად.

19 . ეომებოდნენ აგარელებს, იეტურს, ნაფიშს და ნოდაბს.

20 . მიეხმარნენ ბრძოლაში და ხელში ჩაუვარდათ აგარელები და ყველაფერი, რაც გააჩნდათ. ეს იმიტომ, რომ ბრძოლაში ღმერთს მოუხმეს და მანაც უსმინა, რაკი მიენდნენ მას.

21 . წამოასხეს მათი საქონელი: ორმოცდაათიათასი აქლემი, ორასორმოცდაათი ათასი ცხვარი, ორი ათასი სახედარი და ასი ათასი ტყვე,

22 . მრავალი მოკლული დაეცა, რადგან ღმერთისგან იყო ეს ომი. და დასახლდნენ ისინი მათ ადგილზე, სანამ გადაასახლებდნენ ტყვეობაში.

23 . მენაშეს ძეთა ნახევარი ტომიც დამკვიდრდა იმ ქვეყანაში, ბაშანიდან მოყოლებული ბაყალ-ხერმონამდე, სენირამდე და ხერმონის მთამდე. მრავალრიცხოვანნი იყვნენ ისინი.

24 . ესენი იყვნენ მათი მამისსახლთა თავკაცები: ყეფერი, იშყი, ელიელი, ყაზრიელი, იერემია, ჰოდავია, იახდიელი - მამაცი ვაჟკაცები, მამისსახლთა სახელოვანი თავკაცები.

25 . უღალატეს თავისი მამების ღმერთს და იმრუშეს იმ ქვეყნის ხალხთა ღმერთების კვალობაზე, ღმერთმა რომ მოსპო მათგან.

26 . მაშინ აღძრა ისრაელის ღმერთმა ფულის, აშურის მეფის სული და აშურის მეფის თიგლათ-ფილესერის სული და გადაასახლა რეუბენიანნი, გადელნი და მენაშეს ნახევარი ტომი და მიიყვანა ისინი ხელახში, ხაბორსა და ჰარაში, მდინარე გოზანთან, ამ დღემდე.

27 . ლევის ძენი: გერშონი, კეჰათი და მერარი.

28 . კეჰათის ძენი: ყამრამი, იცჰარი, ხებრონი და ყუზიელი.

29 . ყამრამის ძენი: აჰარონი, მოსე და მირიამი; აჰარონის ძენი: ნადაბი, აბიჰუ, ელეაზარი და ითამარი.

30 . ელეაზარმა შვა ფინხასი, ფინხასმა შვა აბიშუაყი.

31 . აბიშუაყმა შვა ბუკი და ბუკიმ შვა ყუზი,

32 . ყუზიმ შვა ზერახია, ზერახიამ შვა მერაიოთი,

33 . მერაიოთმა შვა ამარია, ამარიამ შვა ახიტუბი,

34 . ახიტუბმა შვა ცადოკი და ცადოკმა შვა ახიმაყაცი,

35 . ახიმაყაცმა შვა ყაზარია, ყაზარიამ შვა იოხანანი,

36 . იოხანანმა შვა ყაზარია, - ეს იმ ტაძრის მღვდელი იყო, რომელიც სოლომონმა ააშენა იერუსალიმში.

37 . ყაზარიამ შვა ამარია და ამარიამ შვა ახიტუბი,

38 . ახიტუბმა შვა ცადოკი, ცადოკმა შვა შალუმი,

39 . შალუმმა შვა ხილკია და ხილკიამ შვა ყაზარია,

40 . ყაზარიამ შვა სერაია და სერაიამ შვა იეჰოცადაკი.

41 . გადასახლებულ იქნა იეჰოცადაკი, როცა უფალმა ტყვედ წაასხა იუდა და იერუსალიმი ნაბუქოდონოსორის ხელით.

1 . ესენი არიან ისრაელის შვილები, მათი რიცხვის მიხედვით, მამისსახლთა მთავრები, ათასისთავები, ასისთავები და მათი სარდლები, რომლებიც მეფეს ემსახურებოდნენ რაზმების ყველა საქმეში, მიდი-მოდიოდნენ ყოველთვიურად, წელიწადის ყოველ თვეში. თითოეული რაზმი ოცდაოთხი ათასისგან შედგებოდა.

2 . პირველ რაზმს პირველ თვეში იაშაბყამ ზაბდიელის ძე მეთაურობდა; მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

3 . ფერეცის ძეთაგანი იყო იგი, პირველი თვის ყველა მხედართმთავრის მეთაური.

4 . მეორე თვეს რაზმს დოდა ახოხიელი მეთაურობდა; მასთან მიკლოთი იყო მთავარი და მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

5 . მესამე თვის მესამე მხედართმთავარი ბენაიაჰუ, იეჰოიადაყ მღვდლის ძე იყო. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

6 . ეს ბენაიაჰუ, ოცდაათ მებრძოლთაგანი იყო და მათ მეთაურობდა; მისი ძე ყამიზაბადიც მის რაზმში ირიცხებოდა.

7 . მეოთხე თვეში ყასაელი იყო მეოთხე, იოაბის ძმა. მის შემდეგ კი მისი ძე ზებადია; მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

8 . მეხუთე თვეში, შამუთ იზრახელი იყო მეხუთე მეთაური. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

9 . მეექვსე თვეში ყირა ყიკეშის ძე, თეკოაყელი იყო მეექვსე. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

10 . მეშვიდე თვეში ხელეც ფელონელი იყო მეშვიდე, ეფრემის ძეთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

11 . მერვე თვეში სიბექაი ხუშათელი იყო მერვე, ზარხელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

12 . მეცხრე თვეში აბიყეზერ ყანეთოთელი იყო მეცხრე, ბენიამინელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

13 . მეათე - მეათე თვეში, მაჰარაი ნეტოფელი, ზერახის ნაშიერი; მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

14 . მეთერთმეტე თვეში მეთერთმეტე იყო ბენაია ფირყათონელი, ეფრემელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

15 . მეთორმეტე თვეში ხელდაი ნეტოფათელი იყო მეთორმეტე, ყათნიელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.

16 . ისრაელის ტომებს მეთაურობდნენ: რეუბენიანთა მთავარი - ელიეზერ ზიქრის ძე; სიმონიანთა - შეფატიაჰუ, მაყაქას ძე.

17 . ლევიანებისა - ხაშაბია, კემუელის ძე; აჰარონისა - ცადოკი;

18 . იუდასი - ელიჰუ, დავითის ძმათაგანი; ისაქარისა - ყომრი, მიქაელის ძე;

19 . ზებულონისა - იშმაყიაჰუ, ყობადიაჰუს ძე; ნაფთალისა - იერიმოთ ყაზრიელის ძე.

20 . ეფრემის ძეთა - ჰოშეაყ ყაზაზიაჰუს ძე, მენაშეს ნახევარტომისა - იოელ ფედიაჰუს ძე;

21 . მენაშეს ნახევარტომისა, გილყადში - ყიდო ზაქარიას ძე; ბენიამინისა - იაყასიელ აბნერის ძე;

22 . დანისა - ყაზარელ იეროხამის ძე; ესენი არიან ისრაელის ტომების მთავრები.

23 . ოცი წლისანი და მის ქვემოთ არ აღურიცხავს დავითს, რადგან თქვა უფალმა, რომ ცის ვარსკვლავებივით გაამრავლებდა ისრაელს.

24 . იოაბ ცერუიას ძემ დაიწყო აღრიცხვა, მაგრამ ვერ დაასრულა იმის გამო, რომ უფლის რისხვა დაატყდა ისრაელს. ეს აღწერა მეფე დავითის მატიანის აღრიცხვაში არ შესულა.

25 . მეფის საგანძურზე ყაზმავეთ ყადიელის ძე იყო; ხოლო იმ საგანძურზე, რომელიც მინდორში, ქალაქებში, სოფლებსა და ციხე-სიმაგრეებში იყო - იეჰონათან ყუზიაჰუს ძე;

26 . მინდვრის სამუშაოების შემსრულებლებზე, მიწას რომ ამუშავებდნენ - ყეზრი, ქელუბის ძე.

27 . ვენახებზე - შიმყი რამათელი; ყურძნისა და ღვინის მარაგზე - ზაბდი შიფმელი.

28 . ზეთისხილისა და ლეღვის ხეებზე, დაბლობში რომ არის - ბაყალ-ხანან გედერელი; ზეთის მარაგზე - იოყაში.

29 . შარონში მდგომ ნახირს შიტრაი შარონელი ზედამხედველობდა, ნახირს - ხეობებში, შაფატ ყადლაის ძე.

30 . აქლემებს - იობილი, ისმაელიანი, სახედრებს - იეხდეიაჰუ მერონოთელი.

31 . ცხვარს - იაზიზ ჰაგერელი. ყველა ესენი მეფე დავითის ქონების განმგებლები იყვნენ.

32 . იონათანი, დავითის ბიძა, მრჩეველი იყო, კაცი გონიერი და მწიგნობარი; იეხიელი, ხაქმონის ძე, მეფისწულებთან იყო.

33 . ახითოფელი მეფის მრჩეველი იყო, ხუშაი არქელი კი მეფის მეგობარი.

34 . ახითოფელის შემდეგ იყვნენ: იეჰოიადაყ ბენაიაჰუს ძე და აბიათარი. მეფის ჯარის სარდალი იოაბი იყო.

1 . მე შარონის ვარდი ვარ და ველის შროშანი.

2 . როგორც შროშანი ეკლებს შორის, ისეა ჩემი სატრფო ასულთა შორის.

3 . როგორც ვაშლის ხე ტყის ხეთა შორის, ისეა ჩემი მიჯნური ჭაბუკთა შორის. ვისურვე მისი ჩრდილი და დავჯექი, მისი ნაყოფი ეტკბო ჩემს სასას.

4 . ღვინის სახლში შემიყვანა და სიყვარულის ალამი დამადგა თავზე.

5 . ნუგბარით გამამაგრეთ და ვაშლებით განმიახლეთ ძალა, რადგან სიყვარულით ვარ სნეული!

6 . თავქვეშ მედოს მისი მარცხენა, მარჯვენა კი მეხვეოდეს.

7 . გაფიცებთ, იერუსალიმის ასულნო, ველის ქურციკებსა და ფურირმებს გაფიცებთ, ნუ გააღვიძებთ და ნუ აღძრავთ სიყვარულს, სანამ თვითონ არ მოისურვებს!

8 . ხმაა ჩემი მიჯნურის! აჰა, მოდის იგი, მთებზე მოხტის და ბორცვებზე მოილტვის.

9 . ქურციკს ჰგავს ჩემი მიჯნური, ახალგაზრდა ირემს; აჰა, ჩვენი ზღუდის უკან დგას იგი, ცხაურებს შორის, სარკმელში იჭვრიტება.

10 . მომიგო ჩემმა მიჯნურმა და მითხრა: ადექი, სატრფოვ ჩემო, ჩემო მშვენიერო, და წამომყევი!

11 . რადგან, აჰა, მიიწურა ზამთარი, გადაიარეს წვიმებმა და წავიდნენ.

12 . ყვავილები გამოჩნდნენ მიწაზე, გალობის ჟამმა მოაღწია და გვრიტის ხმა ისმის ჩვენს მხარეში.

13 . ლეღვმა ნაყოფი გამოისხა და აყვავებული ვაზები სურნელებას აფრქვევენ. ადექი, სატრფოვ ჩემო, ჩემო მშვენიერო, და წამომყევი.

14 . კლდის ფარულ ნაპრალში შეხიზნულო, ჩემო მტრედო! მაჩვენე შენი სახე, მომასმენინე შენი ხმა, რადგან ტკბილია შენი ხმა და მშვენიერია შენი სახე.

15 . დაიჭირეთ მელიები, პატარა მელიები, ვენახებს რომ აჩანაგებენ, რადგან ყვავიან ჩვენი ვენახები.

16 . ჩემი მიჯნური ჩემია და მე მისი ვარ, შროშანთა შორის მწყემსავს იგი.

17 . ვიდრეღა დღის სიგრილეა, სანამ გადახრილან ჩრდილები და გამქრალან, მობრუნდი ჩემო მიჯნურო მსგავსად ნაპრალოვან მთებზე მოარული ქურციკისა ან ირმის ნუკრისა!

1 . ვაი მძარცველო, რადგან ჯერ არ გაძარცვულხარ და, მოღალატევ, რადგან ჯერ არ უღალატიათ შენთვის! დაამთავრებ ძარცვას და შენც გაგძარცვავენ, შეწყვეტ ღალატს და შენც გიღალატებენ.

2 . უფალო! შეგვიწყალე, რამეთუ შენით ვსასოებთ; მკლავი განგვიმტკიცე ყოველ დილით და გვიხსენი გაჭირვების ჟამს.

3 . ჩოჩქოლის ხმაზე გაიქცნენ ხალხები, ფეხზე წამოდგები და იფანტებიან ერები.

4 . მოგროვდება თქვენი ნადავლი, როგორც მუხლუხო აგროვებს; კალიის სისწრაფით მივარდებიან მას.

5 . ამაღლებულია უფალი, რადგან სიმაღლეში მკვიდრობს, მან აავსო სიონი სიმართლითა და სამართლიანობით.

6 . დაგიდგება უსაფრთხო ჟამი, ხსნის, სიბრძნისა და ცოდნის სიუხვეში; და ღვთისმოშიშებაში - რომელიც მისი საგანძურია.

7 . აჰა, ქუჩებში ტირიან მათი ვაჟკაცები და მშვიდობის მაცნენი მწარედ მოთქვამენ.

8 . გატიალდა გზები, აღარაა გამვლელი; დაარღვია მან აღთქმა, შეიზიზღა ქალაქები, არად ჩათვალა ადამიანი;

9 . გლოვობს, გაუბედურებულია ქვეყანა, შერცხვა ლიბანი, დაჭკნა; შარონი უდაბნოს დაემსგავსა, გაშიშვლებულია ბაშანი და ქარმელი.

10 . "ახლა ავდგები, ამბობს უფალი, ახლა ავმაღლდები, ახლა აღვზევდები.

11 . თივა ჩაგესახებათ და ჩალას შობთ, ცეცხლივით გშთანთქავთ თქვენივე სუნთქვა.

12 . გამომწვარი კირივით იქნებიან ხალხები, აჩეხილი ეკლებივით დაიწვებიან ცეცხლში.

13 . ისმინეთ, შორეულნო, ჩემი ნამოქმედარი და აღიარეთ ჩემი ძალა, ახლობელნო”.

14 . შეშინდნენ ცოდვილნი სიონზე, კანკალმა აიტანა მლიქვნელნი; "ჩვენგან რომელი დამკვიდრდება მჭამელ ცეცხლთან და ჩვენგან ვინ იცხოვრებს საუკუნო კოცონთან?”

15 . ის, ვინც სამართლიანად დადის და სიმართლეს ლაპარაკობს, ეზიზღება ძარცვით მონაპოვარი, ვინც ხელს იფერთხავს ქრთამისგან, ყურს იცობს სისხლისღვრის ამბის გაგონებაზე და თვალს ხუჭავს ბოროტების დანახვაზე.

16 . სიმაღლეებში დაბინავდება იგი; უმტკიცესი კლდეა მისი საყრდენი, თავისი პური მიეცემა და თავისი წყლით იქნება უზრუნველყოფილი.

17 . იხილავენ შენი თვალები მეფის მშვენებას და დაინახავენ შორეულ ქვეყანას.

18 . გაიხსენებს შენი გული საშინელებას: სადაა აღმწერი? სადაა ამწონელი? სადაა გოდოლთა დამთვლელი?

19 . აღარ იხილავ დაუნდობელ ხალხს, გაურკვეველი, გაუგებარი, დამცინავი ენით მოლაპარაკეს.

20 . აგერ სიონი, ჩვენი შეკრების ქალაქი! იხილავენ შენი თვალები იერუსალიმს, მშვიდ სავანეს, უსაფრთხო კარავს, რომელიც არ დაიძვრება, რომლის პალოებსაც აღარასოდეს ამოიღებენ და არცერთი საბელი მისი - არ გაწყდება.

21 . არამედ დიადი უფალი იქნება იქ ჩვენთან, ფართო მდინარეებისა და ნაკადულების ადგილზე, სადაც ვერ შევლენ ნიჩბებიანი ნავები და უზარმაზარი საბრძოლო ხომალდები ვერ გაივლიან მასში.

22 . რადგან უფალია ჩვენი განმკითხავი და უფალია ჩვენი კანონმდებელი, უფალია ჩვენი მეფე - ის გვიხსნის ჩვენ.

23 . მოეშვა შენი საბელები, ვეღარ აკავებენ ანძის საყრდენს, იალქნებს ვეღარ ჭიმავენ; მაშინ განაწილდება დიდი ნადავლი და ხეიბარნიც წარიტაცებენ ნაძარცვს.

24 . და არ იტყვიან დამკვიდრებულნი ავად ვართო, რადგან ეპატია დანაშაული მასში მცხოვრებ ხალხს.

1 . გაიხარებს უდაბნო და ურწყული მიწა, გამხიარულდება ყარაბა და მთის შროშანივით გაიფურჩქნება.

2 . გაიფურჩქნება, აყვავდება და ილხენს მხიარულებითა და სიმღერით; ლიბანის დიდება მიეცემა მას, ქარმელისა და შარონის ბრწყინვალება; უფლის დიდებას იხილავენ ისინი, ჩვენი ღმერთის ბრწყინვალებას.

3 . გაიმაგრეთ მოდუნებული ხელები და განიმტკიცეთ აკანკალებული მუხლები.

4 . უთხარით სულსწრაფებს: "გამაგრდით, ნუ შეშინდებით, აჰა, თქვენი ღმერთი. მოვა შურისგება, ღვთის საზღაური, მოვა და გიხსნით”.

5 . ბრმებს თვალები აეხილებათ და დაყრუებულთ ყურები გაეხსნებათ.

6 . ირემივით იხტუნებს ხეიბარი და მუნჯის ენა ამღერდება, რადგან უდაბნოში წყალი ამოხეთქავს და ტრამალზე - ნაკადულები.

7 . ტბად იქცევა ხრიოკი, წყლის ნაკადულებად - მოწყურებული მიწები, ტურების ბუნაგი ლერწმითა და ლელქაშით დაიფარება.

8 . და იქნება იქ გაკვალული ბილიკი, რომელსაც სიწმიდის გზას დაარქმევენ, უწმიდური ვერ გაივლის მასზე, დაკვალიანებულთათვის იქნება იგი და მასზე მავალი უგუნურნიც კი არ აიბნევიან.

9 . ვერ მოხვდება ზედ ლომი და მტაცებელი ცხოველი ვერ აღმოჩნდება; გამოსყიდულნი ივლიან მასზე.

10 . დაბრუნდებიან უფლის გამოსყიდულნი და სიმღერით მივლენ სიონში. ყიჟინა და საუკუნო მხიარულება იქნება მათში, ლხინი და სიხარული ეწევათ და დარდი და ოხვრა განშორდებათ.

1 . გამოვეცხადე მათ, ვინც არ მეძიებდა; ვაპოვნინე თავი მათ, ვინც არ მკითხულობდა. ვუთხარი: "აქ ვარ!” ხალხს, რომელიც არ იწოდებოდა ჩემი სახელით.

2 . მთელ დღეს გაწვდილი მქონდა მათკენ ხელები, ურჩთა გზით თავის ნებაზე მავალი, უკეთური ხალხისკენ.

3 . ხალხისკენ, რომელიც გამუდმებით მიწვევს! ჩემს თვალწინ, ბაღებში მსხვერპლის მიმტანი და აგურებზე მკმეველი,

4 . სამარხებთან მჯდარი და დაფარულ ადგილებში ღამის მთეველი, ღორის ხორცს ჭამენ და უწმიდური ნახარში აქვთ თავიანთ ჭურჭლებში.

5 . ამბობენ: "განზე გადექ, ნუ მომიახლოვდები, რადგან შენზე წმიდა ვარ”. ესენი კვამლია ჩემს ნესტოებში, ცეცხლივით ანთია მთელი დღე.

6 . აჰა, ჩაწერილია ჩემს წინაშე, არ დავდუმდები, სანამ არ მივუზღავ; და მე მივუზღავ მათ უბეში.

7 . თქვენი ურჯულოებისა და თქვენი მამების ურჯულოების გამო, რომლებიც მთებზე და ბორცვებზე უკმევდნენ და შეურაცხმყოფდნენ! ამბობს უფალი, წინდაწინვე ავრწყავ მათ ნამოქმედარს მათივე უბეში!

8 . ასე ამბობს უფალი: "როცა ყურძნის მტევანში წვენი იპოვება, მაშინ ამბობენ, ნუ გააფუჭებო, რადგან სარგებელია მასში! ასე მოვიქცევი მათთვის, ვინც მემსახურება, რათა არ დავღუპო ყველა ისინი.

9 . გამოვიყვან თესლს იაკობიდან და ჩემი მთების მემკვიდრეს - იუდადან, დაიმკვიდრებენ მას ჩემი რჩეულნი და ჩემი მონები დასახლდებიან იქ.

10 . გახდება შარონი საძოვარი ფარისთვის და ყაქორის ველი - ნახირის მოსასვენებელი ჩემი ხალხისთვის, რომელიც მეძიებს.

11 . თქვენ კი, უფლის დამტოვებელნო, დამვიწყებელნო ჩემი წმიდა მთისა, იღბლის ღმერთს რომ უმზადებთ სუფრას და ბედისწერის ღვთაებას - შეზავებული ღვინის სავსე თასს.

12 . მე გადაგცემთ მახვილს და ყველანი დასაკლავად იქნებით მოდრეკილნი, რადგან გიხმობდით და არ გამომეხმაურეთ, ვლაპარაკობდი და არ ისმინეთ, ბოროტს ჩადიოდით ჩემს თვალში და, რაც არ მახარებდა, იმას ირჩევდით!

13 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: "აჰა, ჩემი მსახურნი შეჭამენ და თქვენ იშიმშილებთ; აჰა, ჩემი მსახურნი დალევენ და თქვენ წყურვილი შეგიპყრობთ; აჰა, ჩემი მსახურნი გაიხარებენ და თქვენ შერცხვებით;

14 . ჩემი მსახურნი გახარებული გულით შემოსძახებენ, თქვენ კი გულის ტკივილი აგაყვირებთ და სულდაძაბუნებულნი აქვითინდებით.

15 . დაუტოვებთ თქვენს სახელს საწყევლად ჩემს რჩეულთ, და მოგსპობთ უფალი ღმერთი. თავის მსახურთ კი სხვა სახელს უწოდებს.

16 . ვინც კურთხეულია - იკურთხება ქვეყანაზე ჭეშმარიტი ღმერთით; ქვეყნად დამფიცებელი - ჭეშმარიტ ღმერთს დაიფიცებს, ვინაიდან დავიწყებულია უწინდელი უბედურებანი და დაფარულია ჩემს თვალთაგან.

17 . რადგან, აჰა, ვქმნი ახალ ცას და ახალ დედამიწას. აღარ გაახსენდებათ პირვანდელი და გულზეც აღარავის მოუვა.

18 . გაიხარეთ და სამუდამოდ ილხინეთ იმით, რასაც ვქმნი, რადგან, აჰა, მე ვქმნი იერუსალიმს ლხინად და მის ხალხს - სიხარულად.

19 . და მოვილხენ იერუსალიმში და გავიხარებ ჩემს ხალხში, და აღარ გაისმება მასში ტირილისა და მოთქმის ხმა.

20 . აღარ იქნება იქ ჩვილი ან მოხუცი, რომელიც არ გაასრულებს თავის დღეებს, რადგან ასი წლისაც ყმაწვილივით მოკვდება, და ცოდვილი, თუნდაც ასი წლისა, დაიწყევლება.

21 . ააშენებენ სახლებს და იცხოვრებენ, გააშენებენ ვენახებს და შეჭამენ მათ ნაყოფს.

22 . სხვათა საცხოვრებლად არ ააშენებენ და სხვათა საჭმელად არ გააშენებენ, რადგან დღეები ჩემი ხალხისა ხის დღეებივით იქნება და თვითონვე გაცვეთენ თავიანთი ხელის ნამოქმედარს ჩემი რჩეულნი.

23 . ამაოდ არ იშრომებენ და შფოთისთვის არ გააჩენენ, რადგან უფლის მიერ კურთხეული თესლის არიან და მათი შთამომავალიც მათთან ერთად.

24 . და იქნება, სანამ მომიხმობენ - ვუპასუხებ, ჯერ კიდევ ლაპარაკში იქნებიან, რომ შევისმენ.

25 . მგელი და კრავი ერთად იბალახებენ; ლომი, ხარივით შეჭამს თივას, გველს კი მტვერი ექნება საჭმელად. აღარ ავნებენ და დააზიანებენ ისინი მთელს ჩემს წმიდა მთაზე! - ამბობს უფალი.

1 . სავლე კი, რომელიც უფლის მოწაფეებისადმი ჯერ კიდევ სიკვდილითა და მუქარით სუნთქავდა, მღვდელმთავართან გამოცხადდა.

2 . ითხოვა მისგან წერილები დამასკოს სინაგოგებისადმი, რომ ვისაც ამ გზაზე მდგომს იპოვიდა, მამაკაცსა თუ დედაკაცს, შებოჭილი აეყვანა იერუსალიმში.

3 . გზად მიმავალს, დამასკოსთან ახლოს, მოულოდნელად ნათელი მოეფინა ზეციდან.

4 . გზად მიმავალს, დამასკოსთან ახლოს, მოულოდნელად ნათელი მოეფინა ზეციდან.

5 . მიუგო: ვინა ხარ, უფალო? მან კი თქვა: მე ვარ იესო, რომელსაც შენ სდევნი. გაგიჭირდება წიხლვა დეზისა.

6 . უთხრა შეძრწუნებულმა და გაოგნებულმა: "რას მიბრძანებ, უფალო, რომ გავაკეთო?” უთხრა მას უფალმა: "ადექი და შედი ქალაქში; იქ გეტყვიან, რა უნდა გააკეთო”.

7 . კაცები, მას რომ ახლდნენ, ენაჩავარდნილნი იდგნენ: ხმა ესმოდათ, თუმცა ვერავის ხედავდნენ.

8 . წამოდგა სავლე მიწიდან, თვალები გახელილი ჰქონდა, მაგრამ ვერაფერს ხედავდა; ხელი მოჰკიდეს და ისე შეიყვანეს დამასკოში.

9 . სამი დღე ვერაფერს ხედავდა. არც ჭამდა, არც სვამდა.

10 . იყო ერთი მოწაფე დამასკოში, სახელად ანანია. უფალმა ჩვენებაში უთხრა: "ანანია!” უპასუხა: "აქ ვარ, უფალო”.

11 . უთხრა უფალმა: "ადექი და წადი ქუჩაზე, რომელსაც ჰქვია "პირდაპირი” და იუდას სახლში, სავლედ წოდებული ტარსუსელი კაცი მოიკითხე, რადგან, აჰა, ლოცულობს იგი”.

12 . იხილა სავლემ ჩვენებაში კაცი, სახელად ანანია, რომელიც მივიდა და ხელები დაასხა მას, რათა თვალი ახელოდა.

13 . მიუგო ანანიამ: "უფალო, ბევრისგან მსმენია ამ ადამიანზე, რაოდენ ბოროტად ექცეოდა შენს წმიდებს იერუსალიმში.

14 . აქაც აქვს ძალაუფლება მღვდელმთავართაგან, შეიპყროს ყველა, ვინც შენს სახელს მოუხმობს”.

15 . მაგრამ უთხრა მას უფალმა: "წადი, ვინაიდან ჩემი რჩეული ჭურჭელია იგი, რათა მიიტანოს ჩემი სახელი წარმართთა, მეფეთა და ისრაელიანთა წინაშე.

16 . რადგან მე ვაჩვენებ, რამდენი უნდა იტანჯოს ჩემი სახელის გამო”.

17 . წავიდა ანანია, შევიდა იმ სახლში, დაასხა მას ხელები და უთხრა: "ძმაო, სავლე, უფალმა გამომგზავნა, იესომ, რომელიც გზაზე მიმავალს გეჩვენა, რომ თვალი აგეხილოს და აღივსო სულიწმიდით”.

18 . და მაშინვე, თითქოს ქერცლი გადასძვრაო მის თვალებს, თვალი აეხილა, ადგა და მოინათლა.

19 . საჭმელი ჭამა და მომაგრდა. რამდენიმე დღე დამასკოში, მოწაფეებთან გაატარა.

20 . მაშინვე დაიწყო სინაგოგებში იესოს ქადაგება, რომ ის არის ძე ღვთისა.

21 . ყველა მსმენელს უკვირდა და ამბობდა: "ეს ის კაცი არ არის, იერუსალიმში ამ სახელის მხმობელთ რომ სპობდა? განა აქაც იმისთვის არ მოვიდა, რომ შეიპყროს და მღვდელმთავრებთან წაიყვანოს ისინი?”

22 . სავლე კი, სულ უფრო ძლიერდებოდა და აოგნებდა დამასკოში მცხოვრებ იუდევლებს და უმტკიცებდა, რომ იესო არის ქრისტე.

23 . კარგა ხნის შემდეგ, მის მოსაკლავად შეითქვნენ იუდევლები.

24 . გაიგო სავლემ მათი შეთქმულების ამბავი. ისინი კი დღე და ღამ კარიბჭესთან დარაჯობდნენ, რომ მოეკლათ იგი.

25 . მაგრამ ღამით აიყვანეს იგი მოწაფეებმა და გოდრით ჩაუშვეს გალავნიდან.

26 . იერუსალიმში რომ ავიდა, ცდილობდა მოწაფეებს შეერთებოდა; მაგრამ ყველას ეშინოდა მისი, არ სჯეროდათ მისი მოწაფეობა.

27 . წაიყვანა იგი ბარნაბამ, მიჰგვარა მოციქულებს და უამბო მათ, როგორ გამოეცხადა გზაში უფალი, რა უთხრა მას და როგორ გაბედულად ლაპარაკობდა იგი დამასკოში იესოს სახელით.

28 . დარჩა იგი მათთან, გამოდიოდა და შედიოდა იერუსალიმში და გაბედულად ლაპარაკობდა უფლის სახელით.

29 . გაბერძნებულთაც ელაპარაკებოდა და ეპაექრებოდა, ისინი კი მის მოკვლას ცდილობდნენ.

30 . ეს რომ ძმებმა შეიტყვეს, წაიყვანეს კესარიაში და ტარსუსში გაგზავნეს.

31 . ეკლესიას კი მთელ იუდეაში, გალილეასა და სამარიაში მშვიდობა ჰქონდა, შენდებოდა, უფლის მოშიშებით დადიოდა და სულიწმიდის ნუგეშისცემით მრავლდებოდა.

32 . ერთხელ, ყველა ადგილი რომ შემოიარა, პეტრე ლიდაში მცხოვრებ წმიდებთანაც მივიდა.

33 . ნახა იქ ერთი კაცი, სახელად ენეასი, რვა წელიწადს დავრდომილი რომ იწვა სარეცელზე.

34 . უთხრა პეტრემ: "ენეას, გკურნავს იესო ქრისტე. ადექი და თავად გაისწორე სარეცელი”. და მაშინვე წამოდგა.

35 . ყველამ, ვინც ლიდასა და შარონში ცხოვრობდა, იხილა იგი და უფლისკენ მოიქცა.

36 . იაფოში ერთი მოწაფე დედაკაცი იყო, სახელად ტაბითა, რაც თარგმანით ნიშნავს ქურციკს. იგი სავსე იყო კეთილი საქმეებითა და მოწყალებით, რომელსაც გასცემდა.

37 . იმ დღეებში იყო, რომ ავად გახდა და მოკვდა. განბანეს და დაასვენეს ზედა ოთახში.

38 . იაფო ლიდიასთან ახლოსაა, ამიტომ მოწაფეებმა შეიტყვეს, პეტრე აქ არისო და ორი კაცი გაუგზავნეს სათხოვნელად: "ნუ დააყოვნებ ჩვენთან მოსვლას”.

39 . ადგა პეტრე და წავიდა. როცა მივიდა, ზედა ოთახში აიყვანეს. ნახა იქ ქვრივი დედაკაცები, რომლებიც ტიროდნენ და უჩვენებდნენ მოსასხამებსა და სამოსელს, რომლებსაც ქურციკი უქსოვდა, სანამ მათთან იყო.

40 . პეტრემ ყველა გარეთ გაისტუმრა, მუხლი მოიყარა და ილოცა, მოუტრიალდა ცხედარს და უთხრა: "ტაბითა, აღსდექ!” ქალმა თვალი გაახილა და პეტრე რომ დაინახა, წამოჯდა.

41 . ხელი გაუწოდა, წამოაყენა, დაუძახა წმიდებსა და ქვრივებს და ცოცხალი წარუდგინა იგი.

42 . ეს ცნობილი გახდა მთელ იაფოში და მრავალმა იწამა უფალი.

43 . კარგა ხანი დაჰყო მან იაფოში, ვინმე მეტყავე სიმონთან.