1 . თავდაპირველად შექმნა ღმერთმა ცანი და მიწა.
2 . მიწა იყო უსახო და უდაბური, და ბნელი იწვა უფსკრულებზე, და სული ღვთისა მიმოქროდა წყლებზე.
3 . და თქვა ღმერთმა: „იყოს ნათელი!“ და იქმნა ნათელი.
4 . და დაინახა ღმერთმა, რომ კარგია ნათელი და გაჰყარა ღმერთმა ნათელი ბნელისაგან.
5 . უწოდა ღმერთმა ნათელს დღე, ხოლო ბნელს - ღამე. იყო საღამო და იყო დილა - დღე ერთი.
6 . თქვა ღმერთმა: "იყოს მყარი წყალთა შორის, რათა გაყოს წყალი წყლისგან”.
7 . შექმნა ღმერთმა მყარი და გაყო მყარს ქვემო წყალი მყარს ზემო წყლისგან. და იქმნა ასე.
8 . უწოდა ღმერთმა მყარს ცა. იყო საღამო და იყო დილა - მეორე დღე.
9 . თქვა ღმერთმა: "ერთად შეგროვდეს წყლები ცის ქვეშ და გამოჩნდეს ხმელეთი”. და იქმნა ასე.
10 . უწოდა ღმერთმა ხმელეთს მიწა, ხოლო შეგროვილ წყალს - ზღვა. და იხილა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.
11 . შემდეგ თქვა ღმერთმა: "აღმოაცენოს მიწამ მცენარეული - ბალახი, თესლის მთესველი, ხე ნაყოფიერი - მიწაზე თავისი ჯიშებისამებრ, თესლოვანი ნაყოფის მომტანი”. და იქმნა ასე.
12 . აღმოაცენა მიწამ მცენარეული - ბალახი, თესლის მთესველი და ხე ნაყოფიერი, მიწაზე თავისი ჯიშებისამებრ თესლოვანი ნაყოფის მომტანი. და იხილა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.
13 . იყო საღამო და იყო დილა - მესამე დღე.
14 . თქვა ღმერთმა: "იყვნენ მნათობნი ცის მყარზე დღისა და ღამის გასაყრელად და იყვნენ ისინი ნიშნებად, წელიწადის დროთა, დღეთა და წელთა აღსანიშნად.
15 . იყვნენ მანათობლებად ცის მყარზე, რათა მისცენ სინათლე მიწას”. და იქმნა ასე.
16 . შექმნა ღმერთმა ორი მთავარი მნათობი: დიდი - დღის მმართველად, ხოლო მცირე - მმართველად ღამისა; და ვარსკვლავები.
17 . დაადგინა ისინი ღმერთმა ცის მყარზე მიწის გასანათებლად,
18 . რათა განეგოთ დღე და ღამე და ერთმანეთისგან გაეყოთ ნათელი და ბნელი. და იხილა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.
19 . იყო საღამო და იყო დილა - მეოთხე დღე.
20 . თქვა ღმერთმა: "წარმოშვას წყლებმა ცოცხალი არსებანი და იფრინონ ფრინველებმა მიწის ზემოთ ცის მყარზე”. და იქმნა ასე.
21 . შექმნა ღმერთმა ზღვის ურჩხულნი და ყოველი სულდგმული, წყალში მცურავი თავისი ჯიშებისამებრ და ყოველი ფრთოსანი თავისი ჯიშებისამებრ. და იხილა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.
22 . აკურთხა ღმერთმა ისინი და თქვა: "ინაყოფიერეთ და იმრავლეთ, აავსეთ ზღვის წყლები და გამრავლდეს ფრთოსანი მიწაზე”.
23 . იყო საღამო და იყო დილა - მეხუთე დღე.
24 . თქვა ღმერთმა: "წარმოშვას მიწამ ცოცხალი არსებანი თავისი ჯიშებისამებრ - პირუტყვი, ქვეწარმავალი და მიწის მხეცები”. და იქმნა ასე.
25 . შექმნა ღმერთმა მიწის მხეცები თავისი ჯიშებისამებრ, პირუტყვი თავისი ჯიშებისამებრ და ყოველი ქვეწარმავალი თავისი ჯიშებისამებრ. და იხილა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.
26 . თქვა ღმერთმა: "შევქმნათ კაცი ჩვენს ხატად და ჩვენს მსგავსად; დაე იბატონოს ზღვაში თევზზე, ცაში ფრინველზე, პირუტყვზე, მთელ დედამიწაზე და ყოველ ქვეწარმავალზე, რომელიც დაძვრება მიწაზე”.
27 . შექმნა ღმერთმა კაცი თავის ხატად, ღვთის ხატად შექმნა იგი. მამაკაცად და დედაკაცად შექმნა ისინი.
28 . აკურთხა ღმერთმა ისინი და უთხრა: "ინაყოფიერეთ და იმრავლეთ, აავსეთ ქვეყანა და იუფლეთ მასზე; იბატონეთ ზღვაში თევზებზე, ცაში ფრინველებზე, და ყოველ ცოცხალ არსებაზე, რაც კი მიწაზე იძვრის.
29 . თქვა ღმერთმა: "აჰა, მოგეცით საჭმელად ყოველი ბალახი თესლის მთესველი და ნაყოფიერი ხე, რაც დედამიწის ზურგზეა”.
30 . მიწის ყველა ცხოველს, ცის ყველა ფრინველს და ყველა ქვეწარმავალს დედამიწაზე, რასაც სიცოცხლის სუნთქვა აქვს, მცენარეები მივეცი საჭმელად”. და იქმნა ასე.
31 . იხილა ღმერთმა ყოველივე, რაც შექმნა, და აჰა, კარგი იყო ფრიად. იყო საღამო და იყო დილა - მეექვსე დღე.
1 . შინყარის მეფის, ამრაფელის მეფობის დროს არიოქმა, ელასარის მეფემ, ქედორლაღომერმა, ყელამის მეფემ და თიდყალმა, გოიმის მეფემ,
2 . ომი დაიწყეს სოდომის მეფე ბერაყთან, გომორას მეფე ბირშაყთან, ადმას მეფე შინაბთან, ცებოიმის მეფე შემებერთან და ბელაყის ანუ ცოყარის მეფესთან.
3 . ყველანი სიდიმის ველზე შეიკრიბნენ, სადაც ახლა მლაშე ზღვაა.
4 . თორმეტ წელს ემორჩილებოდნენ ქედორლაღომერს, ხოლო მეცამეტე წელს აუჯანყდნენ.
5 . მეთოთხმეტე წელს მოვიდა ქედორლაღომერი, მასთან მყოფ მეფეებთან ერთად და დაამარცხა რეფაიმელნი ყაშთორეთ-კარნაიმში, ზუზიელნი - ჰამში, ემიელნი - შავეკირიათაიმში.
6 . ხორიელები კი - სეყირის მთებში ელ-ფარანამდე, უდაბნოსთან.
7 . უკან მობრუნებისას მივიდნენ ყენ-მიშფატთან, რომელიც კადეშშია და გაანადგურეს ყამალეკის მთელი ქვეყანა, ასევე ამორელნიც, ხაცეცონ-თამარის მკვიდრნი.
8 . და გამოვიდნენ სოდომის, გომორას, ადმას, ცებოიმის, ბელაყის ანუ ცოყარის მეფეები და სიდიმის ველზე გაუმართეს ბრძოლა.
9 . ყელამის მეფე ქედორლაღომერს, გოიმის მეფე თიდყალს, შინყარის მეფე ამრაფელს და ელასარის მეფე არიოქს - ხუთმა მეფემ ოთხ მეფეს.
10 . და იყო სიდიმის ველზე უამრავი ფისოვანი ორმო; და შიგ ჩაცვივდნენ უკუქცეული სოდომისა და გომორას მეფენი; დანარჩენები კი მთებში გაიქცნენ.
11 . და წაიღეს სოდომისა და გომორას მთელი ქონება, მთელი მათი სარჩო-საბადებელი და წავიდნენ.
12 . ლოტიც, აბრამის ძმისწულიც წაიყვანეს, მთელი მისი ქონებითურთ და წავიდნენ.
13 . და მოვიდა ერთი ლტოლვილი ებრაელ აბრამთან და შეატყობინა ეს ამბავი. მაშინ იგი ამორელი მამრეს, ეშქოლისა და ყანერის ძმის მუხნარში ბინადრობდა; აბრამის მოკავშირენი იყვნენ ისინი.
14 . როცა აბრამმა მისი ძმისშვილის დატყვევების ამბავი გაიგო, აღჭურვა თავის სახლში შობილი სამას თვრამეტი კაცი და სდია მტერს დანამდე.
15 . გაიყვნენ ღამე აბრამი და მისი კაცნი, დაამარცხეს ისინი და ხობამდე სდიეს, რომელიც დამასკოს მარცხნივაა.
16 . დაიბრუნა მთელი ქონება და თავისი ძმისშვილი ლოტიც, მისი ქალებითა და ქონებითურთ.
17 . გამოეგება სოდომის მეფე შავეს ველზე, რომელსაც ახლა სამეფო ველს უწოდებენ, ქედორლაღომერსა და მასთან მყოფ მეფეებზე გამარჯვების შემდეგ.
18 . და გამოუტანა პური და ღვინო მელქისედეკმა, შალემის მეფემ; და იყო ის უზენაესი ღმერთის მღვდელი.
19 . აკურთხა იგი და თქვა: "კურთხეულია აბრამი უზენაესი ღმერთის, ცისა და დედამიწის მპყრობელის მიერ.
20 . კურთხეულია უზენაესი ღმერთი, რომელმაც ხელში ჩაგაგდებინა შენი მტრები”. და მისცა მას აბრამმა მეათედი ყოველივედან.
21 . უთხრა სოდომის მეფემ აბრამს: "ხალხი მომეცი, ქონება კი შენთვის დაიტოვე”.
22 . უთხრა აბრამმა სოდომის მეფეს: "აღვაპყრობ ხელებს უფლისადმი, უზენაესი ღმერთისადმი, ცისა და დედამიწის მფლობელისადმი,
23 . რომ ძაფსა და ფეხსაცმლის თასმასაც კი არ ავიღებ იქიდან, რაც შენია, რომ არ გათქმევინო - მე გავამდიდრეო აბრამი!
24 . გარდა იმისა, რაც ჭამეს ჭაბუკებმა და რაც ჩემთან წამოსულებს ხვდათ წილად; ყანერმა, ეშქოლმა და მამრემ თავ-თავიანთი წილი წაიღონ”.
1 . და გამოეცხადა უფალი აბრაჰამს მამრეს მუხნართან, როცა შუადღის პაპანაქებაში კარვის კართან იჯდა.
2 . აღაპყრო თვალები და ხედავს, სამი კაცი დგას შორიახლოს; დაინახა, კარვის კარიდან მათ შესახვედრად გაიქცა და მდაბლად სცა თაყვანი.
3 . უთხრა: "უფალო! თუ რამ მადლი ვპოვე შენს თვალში, გვერდს ნუ აუვლი შენს მსახურს.
4 . ცოტა წყალს მოვატანინებ და ფეხს დაგბანენ; მერე ხის ჩრდილში მოისვენეთ.
5 . გამოგიტანთ მცირეოდენ პურს და დაინაყრეთ გული, შემდეგ კი წადით; რაკი გზად ჩაუარეთ თქვენს მსახურს”. და უთხრეს მას: "ისე გააკეთე, როგორც თქვი”.
6 . აჩქარებით მივიდა სარას კარავთან აბრაჰამი და უთხრა: "იჩქარე, სამი საწყაული საუკეთესო ფქვილი მოზილე და კვერები დააცხვე”.
7 . ნახირისკენ გაიქცა აბრაჰამი. აიყვანა ჩვილი, საღი ხბო, მსახურს მისცა და ისიც სასწრაფოდ შეუდგა მის მომზადებას.
8 . აიღო ერბო, რძე, მომზადებული ხბო და მიართვა, ხოლო თვითონ ხის ძირში, შორიახლოს იდგა, ისინი რომ ჭამდნენ.
9 . ჰკითხეს: "სად არის სარა, შენი ცოლი?” უპასუხა: "აქ არის, კარავში”.
10 . და თქვა ერთმა მათგანმა: "გაისად ამ დროს აუცილებლად დავბრუნდები შენთან და აჰა, ძე ეყოლება სარას, შენს ცოლს”. და ისმენდა სარა ამას კარვის შესასვლელთან, რადგან მის უკან იდგა.
11 . მოხუცები იყვნენ აბრაჰამი და სარა, ხანში შესულნი; და შეწყვეტილი ჰქონდა სარას დედათა წესი.
12 . გაეცინა სარას გულში და თქვა: "როგორ უნდა განვიცადო მოხუცმა სიამე? და ჩემი ბატონიც ხომ მოხუცია!”
13 . და უთხრა უფალმა აბრაჰამს: "რად გაიცინა სარამ ამ სიტყვებით: ‘ნუთუ მართლა ვშობ ამ მოხუცობისას’?
14 . განა უფლისთვის შეუძლებელია რაიმე? დათქმულ დროს, გაისად დავბრუნდები შენთან; და ეყოლება სარას ძე!”
15 . შეეშინდა სარას და უარყო, არ გამიცინიაო. და უთხრა: "არა, გაიცინე!”
16 . ადგნენ კაცები და სოდომისკენ გაიხედეს; გაჰყვა აბრაჰამი გასაცილებლად.
17 . თქვა უფალმა: "დავუმალო აბრაჰამს, რის გაკეთებას ვაპირებ?
18 . აბრაჰამი ხომ დიდ და ძლიერ ხალხად იქცევა და მისით იკურთხება დედამიწის ყოველი ერი.
19 . რადგან იმისთვის ავირჩიე იგი, რომ უბრძანოს თავის ძეებსა და თავის სახლეულს თავის შემდეგ, უფლის გზით სიარული, სიმართლის ქმნა და სამართლიანობა, რათა დაუმკვიდროს უფალმა აბრაჰამს ყველაფერი, რაც აღუთქვა”.
20 . და თქვა უფალმა: "რაკი ფრიად გახშირდა სამდურავი სოდომსა და გომორზე და მეტისმეტად დაუმძიმდათ ცოდვები,”
21 . ჩავალ და ვნახავ, საქმით დაიმსახურეს თუ არა სამდურავი, ჩემამდე რომ მოაწია; თვითონ შევიტყობ”.
22 . გაემართნენ ეს კაცები იქიდან და წავიდნენ სოდომს. აბრაჰამი კი ჯერ კიდევ უფლის წინაშე იდგა.
23 . მიეახლა აბრაჰამი და უთხრა: "ნუთუ მართალსაც დაღუპავ უკეთურთან ერთად?
24 . იქნებ აღმოჩნდეს ორმოცდაათი მართალი მაგ ქალაქში? ნუთუ დაღუპავ და არ შეიწყალებ მაგ ადგილს ორმოცდაათი მართალის გულისათვის, მანდ რომ არიან?
25 . შორს შენგან ასეთი საქმე - რომ მართალი უკეთურთან ერთად დაღუპო და უკეთურივით იყოს მართალი! შორს შენგან - რომ მთელი ქვეყნიერების მსაჯულმა, სამართლიანად არ განსაჯოს!”
26 . უთხრა უფალმა: "თუ ვპოვებ სოდომში ორმოცდაათ მართალს მთელ ქალაქში, მაშინ შევიწყალებ მაგ ადგილს”.
27 . მიუგო აბრაჰამმა: "გავკადნიერდი, რომ ვლაპარაკობ ჩემს მეუფესთან მე, მტვერი და ნაცარი.
28 . იქნებ ორმოცდაათ მართალს მხოლოდ ხუთი დააკლდეს, ნუთუ ამის გამო დაღუპავ მთელ ქალაქს?” უპასუხა: "არ დავღუპავ, თუ ვპოვებ ორმოცდახუთს!”
29 . განაგრძო აბრაჰამმა საუბარი და თქვა: "იქნებ ორმოცი აღმოჩნდეს?” უპასუხა: "არც ორმოცისთვის ჩავიდენ ამას”.
30 . კვლავ თქვა აბრაჰამმა: "ნუ განრისხდები მეუფეო, მაგრამ იქნებ ოცდაათი აღმოჩნდეს?” უპასუხა: "არ გავაკეთებ ამას, თუ ვპოვებ ოცდაათს”.
31 . კვლავ უთხრა: "გავკადნიერდი, რომ ჩემს მეუფეს ველაპარაკები: იქნებ ოცი აღმოჩნდეს?” უპასუხა: "ოცისთვისაც არ დავღუპავ”.
32 . თქვა აბრაჰამმა: "ნუ განმირისხდება უფალი და ერთხელაც ვიტყვი: ათი კაცი რომ აღმოჩნდეს?” უთხრა: "არც ათისთვის დავღუპავ”.
32 . თქვა აბრაჰამმა: "ნუ განმირისხდება უფალი და ერთხელაც ვიტყვი: ათი კაცი რომ აღმოჩნდეს?” უთხრა: "არც ათისთვის დავღუპავ”.
33 . და წავიდა უფალი, როგორც კი აბრაჰამთან საუბარი დაასრულა; და დაბრუნდა აბრაჰამიც თავის ადგილზე.
1 . დაინახა რახელმა, რომ ვერ გაუჩინა შვილი იაკობს, შეშურდა თავისი დისა და უთხრა იაკობს: "მომეცი შვილები, თორემ მოვკვდები”.
2 . განრისხდა იაკობი რახელზე და უთხრა: "ღმერთი ხომ არ ვარ, რომელმაც მუცლის ნაყოფი დაგიბრკოლა?”
3 . უთხრა რახელმა: "აჰა, ბილჰა, ჩემი მხევალი, შედი მასთან, ჩემს მუხლებზე შობს და მეც მეყოლება მისგან შვილები”.
4 . მისცა ბილჰა, თავისი მხევალი, ცოლად და შევიდა მასთან იაკობი.
5 . დაორსულდა ბილჰა და ძე უშვა იაკობს.
6 . თქვა რახელმა: "ღმერთმა განმსაჯა, შეისმინა ჩემი ხმა და მომცა ძე”. ამიტომ დანი უწოდა სახელად.
7 . კვლავ დაორსულდა ბილჰა, რახელის მხევალი და მეორე ძე უშვა იაკობს.
8 . თქვა რახელმა: ღვთიური ჭიდილით შევეჭიდე ჩემს დას და ვძლიე კიდეც”. და უწოდა მას სახელად ნაფთალი.
9 . დაინახა ლეამ, რომ შეწყვიტა შობა; ადგა და ზილფა, თავისი მხევალი, მისცა იაკობს ცოლად.
10 . და შვა ზილფამ, ლეას მხევალმა, ძე იაკობისთვის.
11 . თქვა ლეამ: "როგორ გამიმართლა” და უწოდა სახელად გადი.
12 . და უშვა ზილფამ, ლეას მხევალმა, იაკობს მეორე ძე.
13 . თქვა ლეამ: "ბედნიერი ვარ, რადგან ბედნიერად მიმიჩნევენ ქალები”. და დაარქვა სახელად აშერი.
14 . გავიდა ველად რეუბენი ხორბლის მკის დღეებში, იპოვა მანდრაგორები და მიართვა დედას. უთხრა რახელმა ლეას: "გთხოვ, მიწილადე შენი ძის მანდრაგორები”.
15 . უთხრა ლეამ: "ქმარი რომ წამართვი, აღარ გყოფნის? ახლა ჩემი ძის მანდრაგორებსაც მართმევ?” უთხრა რახელმა: "ამაღამ შენთან დაწვეს იაკობი, ოღონდ მომეცი შენი ძის მანდრაგორები “.
16 . საღამოჟამს, ველიდან რომ დაბრუნდა იაკობი, გამოეგება ლეა და უთხრა: "ჩემთან შემოდი, რადგან ჩემი ძის მანდრაგორებით გამოგისყიდე”. და იმ ღამით იაკობი მასთან დაწვა.
17 . უსმინა ღმერთმა ლეას, დაორსულდა და მეხუთე ძე უშვა იაკობს.
18 . და თქვა ლეამ: "საზღაური მომცა ღმერთმა, რადგან მივეცი ჩემი მხევალი ჩემს ქმარს”. და უწოდა სახელად ისაქარი.
19 . კვლავ დაორსულდა ლეა და იაკობს მეექვსე ძე უშვა.
20 . თქვა ლეამ: "კარგი საჩუქარი მარგუნა ღმერთმა; ახლა კი ჩემთან დამკვიდრდება ჩემი ქმარი, რადგან ექვსი ძე გავუჩინე”. და უწოდა სახელად ზებულუნი.
21 . ამის შემდეგ შვა ასული და დაარქვა სახელად დინა.
22 . გაიხსენა ღმერთმა რახელი, ისმინა მისი და გაუხსნა საშო.
23 . დაორსულდა, გააჩინა ძე და თქვა: "მიხსნა ღმერთმა სირცხვილისგან”.
24 . უწოდა სახელად იოსები და თქვა: "სხვა ძეც შემძინოს უფალმა!”
25 . მას შემდეგ, რაც იოსები გააჩინა რახელმა, უთხრა იაკობმა ლაბანს: "გამიშვი, რომ წავიდე ჩემს ქვეყანაში.
26 . მომეცი ჩემი ცოლები და შვილები, რომელთათვისაც გემსახურე და წავალ; რადგან იცი ჩემი სამსახური, როგორც გემსახურე”.
27 . უთხრა ლაბანმა: "თუ ვპოვე მადლი შენს თვალში, ჩემთან დარჩი! მივხვდი, რომ შენს გამო მაკურთხა უფალმა”.
28 . უთხრა: "თქვი, რას ითხოვ ჩემგან საზღაურად და მოგცემ”.
29 . უთხრა იაკობმა: "შენც იცი, როგორ გემსახურე და როგორ გამრავლდა შენი საქონელი ჩემს ხელში!
30 . რადგან ჩემამდე ცოტა გყავდა და ფრიად გაგიმრავლდა. გაკურთხა შენ უფალმა ჩემი მოსვლით, ჩემი სახლისთვის კი როდისღა ვიზრუნო?”
31 . ჰკითხა ლაბანმა: "რა მოგცე?” მიუგო იაკობმა: "ნურაფერს მომცემ. რასაც გეტყვი, იმ საქმეს თუ გამიკეთებ, კვლავ დავმწყემსავ და დავიცავ შენს ცხვარს.
32 . გავივლი დღეს შენს ფარაში; და გამოაცალკევე ყოველი დაწინწკლული და ჭრელი კრავი, ყოველი შავი ცხვარი და ჭრელი და დაწინწკლული თიკანი. და ეს იქნება ჩემი გასამრჯელო.
33 . და მომეგოს ჩემი სიმართლისამებრ იმ დღეს, როცა მოხვალ, რათა იხილო ჩემი გასამრჯელო შენს წინაშე: ყოველი თხა, რომელიც დაწინწკლული და ჭრელი არ იქნება, ხოლო ცხვარი - შავი, ნაქურდლად ჩამითვალე”.
34 . უთხრა ლაბანმა: "დაე იყოს შენი სიტყვისამებრ”.
35 . და გამოაცალკევა იმ დღეს ლაბანმა ყველა ზოლიანი და ჭრელი ვაცი, ყველა დაწინწკლული და ჭრელი ნერბი, და ყველა რომელსაც თეთრი ერია, ყველა შავი ცხვარი და თავის ძეებს ჩააბარა.
36 . და დაცილდა იაკობს ლაბანი სამი დღის სავალ მანძილზე და მწყემსავდა იაკობი ლაბანის დანარჩენ ფარას.
37 . აიღო იაკობმა ალვის ხის, ნუშისა და წაბლის ნედლი წნელები და ისე შემოაჭრა ქერქი, რომ თეთრი ზოლები გამოჩენილიყო.
38 . აჭრელებული წნელები გეჯებში ჩაალაგა, სადაც ცხვარი წყლის დასალევად მიდიოდა და ახურდებოდა ხოლმე.
39 . ხურდებოდა ცხვარი წნელების წინ და იგებდა ზოლიან, დაწინწკლულ და ჭრელ ბატკნებს.
40 . გამოაცალკევებდა იაკობი ბატკნებს და ლაბანის ზოლიანი და შავი ფარის პირდაპირ აყენებდა; ასე გამოყო თავისი სამწყსო და არ დატოვა ლაბანის ფარასთან.
41 . ჯანსაღი ფარის ახურებისას, იაკობი ცხვრის თვალწინ დაზოლილ წნელებს ჩაჰყრიდა ხოლმე გეჯებში, რათა წნელებთან შეწყვილებულიყვნენ.
42 . და როცა სუსტი იყო ფარა, არ ჰყრიდა. ლაბანს სუსტი რჩებოდა, იაკობს კი - ჯანსაღი.
43 . და ძალიან გამდიდრდა ეს კაცი, ფრიად გაუმრავლდა ცხვარი, მხევლები და მსახურები, აქლემები და სახედრები.
1 . ორი წლის თავზე სიზმარი ნახა ფარაონმა: თითქოს ნილოსის პირას იდგა;
2 . და აჰა, ამოვიდა ნილოსიდან შვიდი მშვენიერი და ხორცსავსე ძროხა და ბალახობს ლერწმიანში.
3 . მერე შვიდი უშნო და გამხდარი ძროხა ამოვიდა ნილოსიდან და გვერდში ამოუდგა იმ ძროხებს ნილოსის პირას.
4 . და შეჭამეს უშნო და გამხდარმა ძროხებმა შვიდი მშვენიერი და ხორცსავსე ძროხა. და გაეღვიძა ფარაონს.
5 . კვლავ დაეძინა და კვლავ ნახა სიზმარი: აჰა, შვიდი თავთავი ამოვიდა ერთ ღეროზე, საღი და სავსე.
6 . მერე აღმოცენდა შვიდი გამოფიტული და ხორშაკისგან გარუჯული თავთავი.
7 . და შთანთქეს გამოფიტულმა თავთავებმა შვიდი საღი და სავსე თავთავი; და გამოეღვიძა ფარაონს და აჰა, ეს იყო სიზმარი.
8 . შეშფოთდა დილით მისი სული, მოახმობინა ეგვიპტის ყველა გრძნეული და ბრძენი და უამბო მათ თავისი სიზმრები, მაგრამ ვერავინ განუმარტა ისინი ფარაონს.
9 . და უთხრა მწდეთუხუცესმა ფარაონს: "ჩემს ცოდვებს ვიხსენებ დღეს:
10 . განურისხდა ფარაონი თავის მსახურებს და მცველთა უფროსის სახლში მეპურეთუხუცესთან ერთად დამატუსაღა.
11 . ერთ ღამეს სიზმარი გვესიზმრა მე და მას, თითოეულს საკუთრივ ასახსნელი.
12 . იყო ჩვენთან ებრაელი ყმაწვილი, მცველთა უფროსის მსახური. ვუამბეთ მას ჩვენი სიზმრები და მანაც ზუსტად აგვიხსნა ისინი.
13 . როგორც აგვიხსნა, ისე აგვიხდა: მე ჩემს ადგილზე დამაბრუნა ფარაონმა, ის კი - ჩამოკიდა”.
14 . მიავლინა კაცი ფარაონმა და მოაყვანინა იოსები. სასწრაფოდ ამოიყვანეს დილეგიდან. გაიპარსა იოსებმა, სამოსელი გამოიცვალა და წარუდგა ფარაონს.
15 . უთხრა ფარაონმა: "სიზმარი მესიზმრა, მაგრამ არავინაა ამხსნელი. შენზე გავიგე, რომ იცი სიზმრების ახსნა”.
16 . მიუგო იოსებმა ფარაონს: "მე რა ძალმიძს, ღმერთი უპასუხებს ფარაონს სამშვიდობოდ”.
17 . და უამბო ფარაონმა იოსებს: "სიზმარში ნილოსის პირას ვიდექი.
18 . აჰა, ამოვიდა ნილოსიდან შვიდი მშვენიერი და ხორცსავსე ძროხა და ლერწმიანში იწყეს ბალახობა.
19 . მერე კიდევ შვიდი სხვა ძროხა ამოვიდა, მეტისმეტად უშნო და გამხდარი; მთელ ეგვიპტეში მათზე უშნო არაფერი მინახავს.
20 . დამჭლევებულმა და უშნო ძროხებმა წინა შვიდი საღი ძროხა შეჭამეს.
21 . შთანთქეს, მაგრამ არ ემჩნეოდათ, რომ მათ შიგნეულში იყვნენ შესული; ისეთივე უშნონი დარჩნენ, როგორც მანამდე იყვნენ და გამეღვიძა.
22 . კიდევ ვიხილე სიზმარი: შვიდი თავთავი ამოდის ერთ ღეროზე, სავსე და კარგი.
23 . აჰა, სხვა შვიდი თავთავიც აღმოცენდა მათ შემდეგ, გამოფიტული, წვრილი და ხორშაკისაგან გარუჯული.
24 . წვრილმა თავთავებმა შვიდი კარგი თავთავი შთანთქეს. ვუამბე მისნებს, მაგრამ ვერ განმიმარტეს!”
25 . უთხრა იოსებმა ფარაონს: "ერთი და იგივეა ფარაონის სიზმრები: ღმერთი უცხადებს ფარაონს, რის გაკეთებასაც აპირებს.
26 . შვიდი კარგი ძროხა შვიდი წელია, შვიდი კარგი თავთავიც შვიდი წელია: ეს ერთი სიზმარია.
27 . მათ შემდეგ ამოსული შვიდი გამხდარი და უშნო ძროხა შვიდი წელია; შვიდი გამოფიტული და ხორშაკისგან გარუჯული თავთავიც შიმშილობის შვიდი წელია.
28 . ეს ისაა, რაც უკვე ვუთხარი ფარაონს - რის გაკეთებასაც აპირებს ღმერთი, სიზმრად აჩვენა მან ფარაონს.
29 . აჰა, მოდის შვიდი უხვმოსავლიანი წელი ეგვიპტის ქვეყანაში.
30 . მას შემდეგ შიმშილობის შვიდი წელიწადი დადგება და დავიწყებული იქნება სიუხვე ეგვიპტეში და შიმშილი დააუძლურებს ქვეყანას.
31 . ვეღარავინ გაიხსენებს სიუხვეს იმ შიმშილობის გამო, რომელიც დადგება, რადგან მეტისმეტად მძიმე იქნება იგი.
32 . და რაკი ორჯერ გამეორდა ფარაონის სიზმარი, ეს იმას ნიშნავს, რომ ღვთისაგანაა ეს საქმე და აღარ დააყოვნებს ღმერთი მის აღსრულებას.
33 . ახლა გამოძებნოს ფარაონმა და დააყენოს ეგვიპტის ქვეყნის განმგებლად გონიერი და ბრძენი კაცი.
34 . ბრძანოს ფარაონმა და ზედამხედველნი განაწესოს ქვეყანაზე, რომ მეხუთედი ახდევინოს ეგვიპტის ქვეყანას სიუხვის წლებში.
35 . დააგროვონ მომავალი კარგი წლების მთელი საზრდო, ფარაონის განმგებლობაში მყოფ ქალაქებში დაახვავონ საზრდოდ ხორბალი და შეინახონ.
36 . ხოლო შვიდწლიანი შიმშილობის დროს, რომელიც დადგება ეგვიპტის ქვეყანაში, ეს მარაგი საზრდო იქნება ქვეყნისათვის და არ დაიღუპება შიმშილისაგან”.
37 . მოეწონა ფარაონს და მის ყველა მსახურს ეს სიტყვა.
38 . უთხრა ფარაონმა თავის მსახურებს: "ნუთუ ვიპოვით ასეთ კაცს, რომელშიც ღვთის სულია?”
39 . და უთხრა ფარაონმა იოსებს: "რაკი ღმერთმა შენ გაუწყა ეს ყველაფერი, არავინაა შენზე გონიერი და ბრძენი!
40 . შენ იქნები ჩემი სახლის განმგებელი, შენი სიტყვით წარიმართება მთელი ჩემი ხალხი, მხოლოდ ტახტით ვიქნები შენზე ამაღლებული”.
41 . უთხრა ფარაონმა იოსებს: "აჰა, დაგადგინე მთელი ეგვიპტის ქვეყნის განმგებლად”.
42 . და წაიძრო ფარაონმა ხელიდან ბეჭედი და გაუკეთა იოსებს; ბისონის სამოსლით შემოსა და კისერზე ოქროს ძეწკვი ჩამოკიდა,
43 . დასვა თავის მეორე ეტლზე და აცხადებდნენ მის წინაშე: დაიჩოქეთ! და დაადგინა იგი განმგებლად ეგვიპტის მთელ ქვეყანაზე.
44 . უთხრა ფარაონმა იოსებს: "მე ფარაონი ვარ, მაგრამ უშენოდ ხელ-ფეხს ვერავინ გაანძრევს ეგვიპტის მთელ ქვეყანაში”.
45 . უწოდა ფარაონმა იოსებს სახელად ცაფნათ-ფაყნეახი და ონის ქურუმის, ფოტიფერაყის ასული ასენათი შერთო ცოლად; და გამოვიდა იოსები ეგვიპტის ქვეყანაში.
46 . ოცდაათი წლის იყო იოსები, როცა ეგვიპტის ფარაონის წინაშე წარსდგა. გამოვიდა იოსები ფარაონისაგან და მოიარა ეგვიპტის მთელი ქვეყანა.
47 . უხვი მოსავალი წარმოქმნა მიწამ სიუხვის შვიდწლეულში.
48 . და შეაგროვა იოსებმა მთელი შვიდი წლის მოსავალი, რომელიც ფრიად უხვად მოვიდა ეგვიპტის ქვეყანაში და საზრდოდ დაუდგინა ქალაქებს. თითოეულ ქალაქს თავისი შემოგარენი მინდვრებიდან აღებული მოსავალი დაუდგინა საზრდოდ.
49 . ზღვის ქვიშასავით დაახვავა იოსებმა ხორბალი, იმდენი, რომ შეწყვიტა მისი აღრიცხვა, რადგან სათვალავი აღარ იყო.
50 . ორი ვაჟი შეეძინა იოსებს შიმშილობის წელიწადის დადგომამდე, რომლებიც ასენათმა, ონის ქურუმის, ფოტიფერაყის ასულმა უშვა.
51 . და დაარქვა იოსებმა პირმშოს სახელად მენაშე, რადგან თქვა: "ღმერთმა დამავიწყა ყოველგვარი ტანჯვა და მამაჩემის სახლეული”.
52 . მეორეს დაარქვა ეფრემი, რადგან თქვა: "ნაყოფიერმყო ღმერთმა ჩემი წამების ქვეყანაში”.
53 . დასრულდა სიუხვის შვიდი წელი, რომელიც ეგვიპტის ქვეყანაში იდგა
54 . და დაიწყო შიმშილობის შვიდი წელი, როგორც თქვა იოსებმა. ყველა ქვეყანა შიმშილობდა, ხოლო ეგვიპტელებს კი ჰქონდათ პური.
55 . და როცა მთელი ეგვიპტის ქვეყანაც დაიმშა, შეჰღაღადა ხალხმა ფარაონს პურისთვის; და გამოუცხადა ფარაონმა მთელ ეგვიპტეს: "იოსებთან მიდით და როგორც გეტყვით, ისე მოიქეცით”.
56 . შიმშილი იყო დედამიწის ზურგზე; და გახსნა იოსებმა ყველა ბეღელი და მიჰყიდა პური ეგვიპტელებს. მაგრამ ძლიერდებოდა შიმშილი ეგვიპტის ქვეყანაში.
57 . ყველა ქვეყნიდან მოდიოდნენ იოსებთან პურის საყიდლად, რადგან გაძლიერდა შიმშილი დედამიწაზე.
1 . გაძლიერდა შიმშილი ქვეყანაზე.
2 . როცა ეგვიპტიდან ჩამოტანილი პური გაუთავდათ, უთხრა მათ მამამ: "წადით და იყიდეთ ჩვენთვის მცირედი საზრდო”.
3 . უთხრა იუდამ: "მკაცრად გაგვაფრთხილა იმ კაცმა: თუ თან არ გეყოლებათ თქვენი ძმა, ჩემს სახეს ვერ იხილავთო.
4 . თუ გაგვაყოლებ ჩვენს ძმას, ჩავალთ და გიყიდით საზრდოს.
5 . თუ არ გამოუშვებ, ვერ წავალთ, რადგან გვითხრა იმ კაცმა, რომ არ დავენახოთ თვალით, თუ თან არ გვეყოლება ძმა”.
6 . თქვა ისრაელმა: "რად მიბოროტეთ, რატომ უთხარით იმ კაცს, რომ კიდევ გყავთ ძმა?”
7 . უთხრეს: "გამოგვკითხა იმ კაცმა ჩვენი და ჩვენი მოდგმის ამბავი; აინტერესებდა, მამათქვენი ცოცხალიაო თუ არა, კიდევ თუ გყავთო ძმა. ყველაფერი ვუამბეთ. საიდან უნდა გვცოდნოდა, რომ ძმის ჩაყვანას მოგვთხოვდა?”
8 . უთხრა იუდამ მამამისს: "გამოუშვი ყმაწვილი; ავდგებით, წავალთ და აღარ დავიხოცებით შიმშილით, არც შენ და არც ჩვენი შვილები!
9 . მე ვიქნები მისი თავდები, ჩემგან მოითხოვე იგი. თუ არ დავაბრუნებ და არ წარმოვადგენ შენს წინაშე, შემცოდე ვიყო შენთან მთელი სიცოცხლე!
10 . რომ არ დავყოვნებულიყავით, აქამდე ორჯერ დავბრუნდებოდით”.
11 . თქვა ისრაელმა, მათმა მამამ: "სხვა გზა თუ არ არის, ეს მაინც გააკეთეთ: გაავსეთ ამ ქვეყნის დოვლათით ჭურჭლები; ჩაუტანეთ იმ კაცს საჩუქრად მცირეოდენი ბალსამონი და მცირეოდენი თაფლი, საკმეველი და მური, ფუსტუღი და ნუში.
12 . ორჯერ მეტი ვერცხლი წაიყოლეთ და უკან დააბრუნეთ თქვენს ტომრებში აღმოჩენილი ფული, ეგებ რაღაც შეცდომა იყო.
13 . წაიყვანეთ თქვენი ძმაც და დაბრუნდით იმ კაცთან.
14 . ყოვლადძლიერმა ღმერთმა გაპოვნინოთ წყალობა იმ კაცის თვალში, იქნებ მეორე ძმაც გამოუშვას და ბენიამინიც. შვილების გარეშე თუ უნდა დავრჩე, დაე, ასე იყოს”.
15 . წაიღეს კაცებმა საჩუქარი, ორჯერ მეტი ფული და ბენიამინიც თან წაიყვანეს. ჩავიდნენ ეგვიპტეში და წარსდგნენ იოსების წინაშე.
16 . დაინახა იოსებმა მათთან ერთად ბენიამინი და უთხრა თავისი სახლის მოურავს: "ეს ხალხი ჩემს სახლში მიიყვანე, საკლავი დაკალი და მოამზადე, რადგან ჩემთან ერთად უნდა ჭამონ პური შუადღისას”.
17 . ისე მოიქცა მოურავი, როგორც იოსებმა უთხრა და მიიყვანა ისინი იოსების სახლში.
18 . როცა იოსების სახლში მიიყვანეს, შეშინდნენ ძმები. თქვეს: "აქ, ალბათ, ჩვენს ტომრებში ნაპოვნი ფულის გამო მოგვიყვანეს, რათა ცილი დაგვწამონ, თავს დაგვესხან და დაგვატყვევონ ჩვენ და ჩვენი სახედრები”.
19 . მივიდნენ იოსების სახლის მოურავთან და ელაპარაკნენ ჭიშკართან.
20 . "გთხოვთ ჩვენო ბატონო! აქ უწინაც ჩამოვსულვართ საზრდოს საყიდლად!
21 . ღამის გასათევში რომ შევჩერდით, ტომრები გავხსენით და, აჰა, თითოეულის ფული მისივე ტომარაშია! ჩვენივე ხელით უკან გიბრუნებთ.
22 . კიდევ წამოვიღეთ ფული, ჩვენი ხელით საზრდოს საყიდლად. არ ვიცით, ვინ ჩაგვიდო ის ვერცხლი ტომრებში!”
23 . უთხრა მათ: "მშვიდად იყავით! ნუ გეშინიათ: თქვენმა ღმერთმა და თქვენი მამების ღმერთმა ჩაგიდოთ განძი ტომრებში. მე მქონდა თქვენი ვერცხლი”. და გამოუყვანა სიმონი.
24 . შეიყვანა იმ კაცმა ეს ხალხი იოსების სახლში, მისცა წყალი ფეხების დასაბანად და საკვები სახედრებისთვის.
25 . და მოამზადეს საჩუქარი შუადღისას იოსების მოსვლამდე, რადგან გაიგეს, რომ იქ უნდა ეჭამათ პური.
26 . დაბრუნდა იოსები სახლში და მიართვეს საჩუქარი თავის ხელით, თან მიწამდე სცეს თაყვანი.
27 . გამოიკითხა იოსებმა მათი ჯანმრთელობის ამბავი და უთხრა: "ხომ მშვიდობითაა თქვენი მოხუცი მამა, ვისზეც მელაპარაკეთ? ხომ ჯერაც ცოცხალია?”
28 . უთხრეს: "ჯანმრთელადაა შენი მსახური მამაჩვენი, ჯერაც ცოცხალია”. დაიჩოქეს და თაყვანი სცეს.
29 . აღაპყრო თვალი იოსებმა და დაინახა თავისი ძმა ბენიამინი, ძე თავისი დედისა. თქვა: "ესაა თქვენი უმცროსი ძმა, რომელზეც მიამბობდით?” და დაამატა: "ღმერთი გწყალობდეს, შვილო!”
30 . და ისწრაფა იოსებმა გასვლა, რადგან გაღვივდა მისი გრძნობები თავისი ძმისადმი, და ტირილი მოუნდა; შევიდა თავის ოთახში და ატირდა.
31 . პირი დაიბანა, გული გაიმაგრა, გამოვიდა და თქვა: "პური მოგვიტანეთ”.
32 . ცალკე მიართვეს მას, იმათაც - ცალკე და მასთან ერთად მეინახე ეგვიპტელებსაც - ცალკე, რადგან არ შეეძლოთ ეგვიპტელებს ებრაელებთან პურის ჭამა - სისაძაგლე იყო ეს ეგვიპტელთათვის
33 . და დასხეს ძმები მის წინაშე უფროს-უმცროსობის მიხედვით. და გაოგნებულნი უყურებდნენ ერთმანეთს კაცები.
34 . უგზავნიდა მათ იოსები თავისი სუფრიდან კერძს; მაგრამ ხუთჯერ მეტი იყო ბენიამინის კერძი სხვების კერძზე. სვეს და შეთვრნენ მასთან ერთად.
1 . ვეღარ შეძლო თავის შეკავება იოსებმა და შეჰყვირა: "ყველანი გაიყვანეთ!” და არავინ იყო მასთან, როცა თავისი ვინაობა გაუმჟღავნა ძმებს.
2 . ხმამაღლა აქვითინდა და გაიგონეს ეგვიპტელებმა, და გაიგონა ფარაონის სახლეულმაც.
3 . უთხრა თავის ძმებს: "იოსები ვარ. კიდევ ცოცხალია მამაჩემი?” და ვერ შეძლეს მისმა ძმებმა პასუხის გაცემა, რადგან შეცბნენ მის წინაშე.
4 . უთხრა ძმებს იოსებმა: "მომიახლოვდით!” მიეახლნენ. თქვა: "იოსები ვარ, თქვენი ძმა, ეგვიპტეში რომ გაყიდეთ.
5 . ახლა ნუღარ სწუხართ და ნუღარ ბრაზობთ საკუთარ თავზე, აქ რომ გამყიდეთ. თქვენი სიცოცხლის შესანარჩუნებლად წარმომგზავნა ღმერთმა.
6 . რადგან ეს ორი წელია შიმშილია ქვეყანაზე და კიდევ ხუთი წელი არ იქნება ხვნა და მკა.
7 . თქვენს წინ წარმომგზავნა ღმერთმა, ქვეყნად თქვენი ნატამალის დასატოვებლად, რათა დიადი ხსნით შეგინარჩუნოთ სიცოცხლე.
8 . თქვენ კი არ წარმომგზავნეთ აქ, არამედ ღმერთმა; და მან დამადგინა ფარაონის მამად, მთელი მისი სახლის პატრონად და მთელი ეგვიპტის ქვეყნის განმგებლად.
9 . საჩქაროდ დაბრუნდით მამაჩემთან და უთხარით: "ასე ამბობს-თქო იოსები, შენი ძე - მთელი ეგვიპტის ბატონად დამადგინა ღმერთმა; ჩამოდი ჩემთან, ნუღარ დააყოვნებ!
10 . იცხოვრებ გოშენის მიწაზე, ჩემს მახლობლად, შენ, შენი შვილები და შენი შვილთა შვილები, შენი ცხვარ-ძროხა და ყველაფერი თან გექნება, რაც გაგაჩნია.
11 . აქ გარჩენ, რადგან კიდევ ხუთი წელი იქნება შიმშილი, რათა არ გაღატაკდეთ შენ და შენი სახლეული და მთელი შენი მონაგები.
12 . ხომ ხედავს თქვენი თვალი და ჩემი ძმის, ბენიამინის თვალი, რომ ჩემი ბაგეა, თქვენ რომ გელაპარაკებათ.
13 . უამბეთ მამაჩემს მთელი ჩემი დიდების ამბავი ეგვიპტეში; ყველაფერი უამბეთ, რაც ნახეთ; იჩქარეთ და ჩამოიყვანეთ მამაჩემი”.
14 . დაემხო თავისი ძმის, ბენიამინის კისერზე და აქვითინდა; და ბენიამინიც ქვითინებდა მის კისერზე.
15 . ეამბორა ყველა თავის ძმას და ტიროდა მათთან ერთად. ამის შემდეგღა ილაპარაკეს მასთან ძმებმა.
16 . მიაღწია ხმამ ფარაონის სახლამდე, ძმები ჩამოუვიდნენო იოსებს და ეამათ ფარაონსა და მის მსახურებს.
17 . უთხრა ფარაონმა იოსებს: "შენს ძმებს უთხარი: ასე მოიქეცით: დატვირთეთ თქვენი პირუტყვი და წადით ქანაანის ქვეყანაში;
18 . წამოიყვანეთ მამათქვენი, თქვენი სახლეული და მოდით ჩემთან. საუკეთესოს გარგუნებთ ეგვიპტის მიწაზე და ამ მიწის დოვლათს შეჭამთ.
19 . შენ კი გებრძანება: წაიყოლეთ ეგვიპტის ქვეყნიდან ურმები თქვენი პატარებისა და ცოლებისათვის, წამოიყვანეთ მამათქვენი და წამოდით;
20 . თვალი ნუ დაგრჩებათ თქვენს ქონებაზე, რადგან ყოველივე საუკეთესო თქვენია ეგვიპტის მიწაზე”.
21 . ასეც მოიქცნენ ისრაელის ძენი. მისცა მათ იოსებმა ურმები და საგზალი ფარაონის ბრძანებისამებრ.
22 . ერთი ხელი სამოსელი თითოეულ მათგანს, ხოლო ბენიამინს სამასი ვერცხლი და ხუთი ხელი სამოსელი მისცა.
23 . მამამისს კი ეგვიპტური დოვლათით დატვირთული ათი სახედარი, ათი ჭაკი ვირი ხორბლით და პურით დატვირთული გაუგზავნა, და საკვები - მამამისის სამგზავროდ.
24 . გაუშვა თავისი ძმები და ისინიც წავიდნენ. უთხრა: "გზაში ნუ იდავებთ”.
25 . წავიდნენ ეგვიპტიდან და მივიდნენ ქანაანის ქვეყანაში იაკობთან, თავის მამასთან.
26 . ახარეს: "ცოცხალია იოსები და ეგვიპტის მთელ ქვეყანაზე განმგებლობს!” გაოგნდა, თუმცა არ ერწმუნა მათ.
27 . გადასცეს იოსების ყოველი სიტყვა და ნახა ურმები, რომლებიც მის წასაყვანად გამოგზავნა იოსებმა და გაცოცხლდა იაკობის, მათი მამის, სული.
28 . თქვა ისრაელმა: "კმარა, ცოცხალია ჩემი ძე, იოსები! წავალ და ვნახავ, სანამ არ მოვმკვდარვარ”.
1 . მივიდა იოსები და აუწყა ფარაონს: "მამაჩემი და ჩემი ძმები მოვიდნენ ქანაანიდან თავიანთი საქონლით და მთელი სარჩო-საბადებლით; უკვე გოშენის მიწაზე არიან”.
2 . ძმათაგან ხუთი კაცი წამოიყვანა და წარადგინა ფარაონის წინაშე.
3 . ჰკითხა ფარაონმა მის ძმებს: "რა საქმიანობას ეწევით?” უთხრეს: "ცხვრის მწყემსნი გახლავართ შენი მსახურნი, როგორც ჩვენი მამა-პაპა”.
4 . უთხრეს ფარაონს: "ხიზნად მოვედით ამ ქვეყანაში, რადგან შიმშილობის გამო აღარაა საძოვარი შენი მსახურების ცხვრისთვის ქანაანში. ახლა თუ ინებებ, დასახლდებიან შენი მსახურნი გოშენის მიწაზე”.
5 . უთხრა ფარაონმა იოსებს: "მამაშენი და შენი ძმები მოგივიდნენ.
6 . შენს წინაშეა ეგვიპტის ქვეყანა; საუკეთესო მიწაზე დაასახლე მამაშენი და შენი ძმები. დაე იცხოვრონ გოშენის მიწაზე. და თუ არიან მათ შორის უნარიანი კაცები, ზედამხედველებად დაუდგინე ჩემს საქონელს”.
7 . მიიყვანა იოსებმა იაკობი, თავისი მამა და წარადგინა იგი ფარაონის წინაშე. და აკურთხა იაკობმა ფარაონი.
8 . ჰკითხა ფარაონმა იაკობს: "რამდენი წლისა ხარ?”
9 . უპასუხა იაკობმა ფარაონს: "ას ოცდაათ წელს ითვლის ჩემი ხიზნობის ხანი. მცირე და ავი იყო ჩემი ცხოვრების წლები. ვერ მივაწიე ჩემი მამების ხანს, ხიზნობაში რომ გაატარეს”.
10 . აკურთხა იაკობმა ფარაონი და გამოვიდა ფარაონისაგან.
11 . დაასახლა იოსებმა მამა და ძმები და მისცა მათ სამფლობელოდ საუკეთესო მიწა ეგვიპტის ქვეყანაში, რამზესის ქვეყანაში, როგორც ფარაონმა ბრძანა.
12 . ამარაგებდა იოსები მამასა და ძმებს და მთელ მათ სახლეულს პურით, ბავშვთა სულადობის მიხედვით.
13 . და არ იყო პური მთელ ქვეყანაზე, რადგან ფრიად გაძლიერდა შიმშილი. დაუძლურდნენ ეგვიპტისა და ქანაანის ქვეყნები შიმშილისაგან.
14 . შეკრიბა იოსებმა მთელი ფული, რომელიც მარცვლეულის გაყიდვით შემოდიოდა და მოხვეჭილი ვერცხლი ფარაონის სახლში შეიტანა.
15 . და გამოილია ფული ქანაანისა და ეგვიპტის ქვეყნებში. მოვიდა მთელი ეგვიპტე იოსებთან და უთხრა: "მოგვეცი პური! რატომ უნდა დავიხოცოთ შენს წინაშე იმის გამო, რომ ვერცხლი გამოგველია?!”
16 . უთხრა მათ იოსებმა: "მოასხით თქვენი საქონელი და საქონლის ფასად მოგცემთ, ფული თუ გამოგელიათ”.
17 . მოასხეს საქონელი იოსებთან და აძლევდა მათ იოსები პურს ცხენებისა და ცხვრის ფარების, ნახირისა და სახედრების სანაცვლოდ; კვებავდა მათ იოსები პურით იმ წლის განმავლობაში მთელი მათი პირუტყვის სანაცვლოდ.
18 . გავიდა ის წელი; მივიდნენ მასთან მეორე წელს და უთხრეს: "არ დავუმალავთ ჩვენს ბატონს, რომ გამოგველია ფული და ჩვენი პირუტყვიც ჩვენს ბატონთანაა: არაფერი შეგვრჩა ჩვენი ბატონის წინაშე, გარდა ჩვენი სხეულისა და ჩვენი მიწისა.
19 . რად დავიხოცოთ შენს თვალწინ და გავნადგურდეთ ჩვენც და ჩვენი მიწაც? გვიყიდე ჩვენს მიწასთან ერთად პურის საფასურში და ვიქნებით ფარაონის მონები. მოგვეცი მარცვალი, რათა ვიცოცხლოთ და არ ამოვწყდეთ და არ გაუკაცრიელდეს მიწა”.
20 . და იყიდა იოსებმა ეგვიპტის მთელი მიწა ფარაონისთვის, რადგან გაყიდა ყველა ეგვიპტელმა თავისი ყანა აუტანელი შიმშილის გამო და გახდა მიწა ფარაონისა.
21 . მონებად აქცია ხალხი ქალაქებში - ეგვიპტის ერთი კიდიდან მეორე კიდემდე.
22 . მხოლოდ ქურუმთა მიწა არ უყიდია, რადგან ფარაონისგან იყო დაწესებული ქურუმთათვის ნაკვეთები; თავს ირჩენდნენ ისინი თავიანთი ნაკვეთებით, რომლებიც ფარაონმა მისცა მათ. ამიტომ არ გაყიდეს თავიანთი მიწები.
23 . უთხრა იოსებმა ხალხს: "აჰა, გიყიდეთ ფარაონისთვის თქვენს მიწებთან ერთად. აი, თესლი თქვენთვის, დათესეთ მიწა.
24 . მოსავლის აღებისას მეხუთედი ფარაონს მიეცით, და ოთხი წილი კი მინდვრის დასათესად, თქვენთვის, თქვენს სახლში მყოფთათვის და თქვენი ბავშვების გამოსაკვებად დაიტოვეთ”.
25 . თქვეს: "სიცოცხლე შეგვინარჩუნე! ოღონდ მადლი ვპოვოთ ჩვენი ბატონის თვალში და გავუხდებით ფარაონს მონებად”.
26 . დღემდე იოსების დადგენილი წესია ეგვიპტის მიწაზე: მოსავლის მეხუთედი ფარაონისაა; მხოლოდ ქურუმთა მიწები არ ეკუთვნის ფარაონს.
27 . და დამკვიდრდა ისრაელი ეგვიპტეში, გოშენის ქვეყანაში. დაეუფლნენ მას, მოშენდნენ და გამრავლდნენ ფრიად.
28 . იცხოვრა იაკობმა ეგვიპტის ქვეყანაში ჩვიდმეტი წელი; და იყო მისი სიცოცხლის დღენი ასორმოცდაშვიდი წელი.
29 . როცა მოახლოვდა ისრაელის სიკვდილის ჟამი, უხმო თავის ძეს, იოსებს, და უთხრა: "თუ მადლი ვპოვე შენს თვალში, ხელი ამომიდე საზარდულქვეშ, მიყავი სიკეთე და მიერთგულე! ნუ დამმარხავ ეგვიპტეში!
30 . და როცა ჩემს მამებთან განვისვენებ, წამიღე ეგვიპტიდან და დამკრძალე მათ სამარხში”. უთხრა იოსებმა: "შენი სიტყვისამებრ მოვიქცევი!”
31 . უთხრა იაკობმა: "შემომფიცე!” შეჰფიცა იოსებმა. და სცა ისრაელმა თაყვანი სარეცლის თავზე.
1 . თუ ვინმე ხარს ან კრავს მოიპარავს და დაკლავს ან გაყიდის, მაშინ ხუთი ხარი გადაიხადოს ხარის წილ და ოთხი კრავი - კრავის წილ.
2 . თუ ქურდს ხვრელის თხრისას დაიჭერენ და ისე სცემენ, რომ მოკვდება, მისი სისხლი ბრალად არავის დაედება.
3 . მაგრამ თუ მზისით მოხდება ეს ამბავი, მაშინ მისი სისხლი ბრალად დაედება; ქურდმა უნდა ზღოს. თუ არაფერი გააჩნია, მაშინ ქურდობის გამო გაყიდონ.
4 . თუ ნაქურდალი ცოცხლად აღმოაჩნდება ხელში: ხარი იქნება ეს, სახედარი თუ კრავი, ორმაგად ზღოს.
5 . თუ ვინმეს მიზეზით მდელო ან ვენახი მოისპობა, გაუშვებს კაცი თავის საქონელს და მოაძოვინებს სხვის მდელოს, მაშინ თავის საუკეთესო მდელოსა და ვენახისგან უნდა ზღოს.
6 . თუ ცეცხლი გაჩნდა და მოედო ძეძვს, ზვინი, თავთავი ან მდელო გადაწვა, უსათუოდ უნდა ზღოს ხანძრის გამჩაღებელმა.
7 . თუ კაცი მოყვასს ფულს ან ჭურჭელს მიაბარებს შესანახად და იმ კაცის სახლიდან მოიპარავენ, ქურდმა, თუ იპოვეს, ორმაგად უნდა ზღოს.
8 . ხოლო თუ ვერ იპოვეს ქურდი, სახლის პატრონი ღვთის მსაჯულს ეახლოს, რათა გაირკვეს, ხელი ხომ არ გაიწოდა მოყვასის ქონებაზე.
9 . ყოველგვარ ზიანზე, ხარის საქმე იქნება ეს თუ სახედრისა, კრავისა თუ სამოსლისა, ყოველ დაკარგულ ნივთზე, თუ ვინმე იდავებს - ჩემიაო, ორივე მხარე ღვთის სამსჯავროზე უნდა წარსდგეს; ვისაც სამსჯავრო გაამტყუნებს, ორმაგად გადაუხდის მოყვასს.
10 . თუ კაცი მოყვასს სახედარს, ხარს, კრავს ან სხვა საქონელს შესანახად მიაბარებს და მოუკვდება მიბარებული, დაუშავდება ან დაეკარგება და არავინაა ამის მოწმე,
11 . დაიფიცოს უფლის წინაშე, რომ ხელი არ გაუწვდია მოყვასის საკუთრებაზე; მიიღებს ფიცს პატრონი და არაფერს ზღავს.
12 . თუ მოპარეს, მაშინ გადაუხადოს მის პატრონს.
13 . თუ მხეცი დაგლეჯს, წარმოადგინოს დაგლეჯილი დასამოწმებლად და არ გადაიხდის.
14 . თუ კაცი მოყვასისაგან პირუტყვს ინათხოვრებს და პატრონის იქ არ ყოფნისას დაუშავდება ან მოუკვდება, მაშინ უსათუოდ უნდა ზღოს;
15 . მაგრამ თუ პატრონი იქ იყო, მაშინ არ უნდა ზღოს. თუ დაქირავებულია, მაშინ ჯამაგირიდან დაექვითება.
16 . თუ ვინმე დაუნიშნავ ქალწულს აცდუნებს და დაწვება მასთან, მაშინ ურვადი უნდა გადაიხადოს, რათა ცოლად შეირთოს.
17 . თუ მამა ქალის მითხოვებას არ ინებებს, მაშინ მაცდუნებელმა ქალწულობის ურვადი გადაიხადოს.
18 . ჯადოქარს ნუ აცოცხლებ.
19 . ყველა, ვინც პირუტყვთან დაწვება, უსათუოდ მოკვდეს.
20 . თუ ვინმე უფლის გარდა სხვა ღმერთებსაც შესწირავს მსხვერპლს, სრულად განადგურდეს.
21 . მდგმურს ნუ დაჩაგრავ და ნუ შეავიწროვებ, რადგან თქვენც მდგმურები იყავით ეგვიპტის ქვეყანაში.
22 . ქვრივსა და ობოლს ნუ შეავიწროვებ.
23 . თუ რაიმენაირად შეავიწროვებ, შემომღაღადებენ და უსათუოდ შევისმენ მათ ღაღადისს,
24 . აინთება ჩემი რისხვა, მახვილით მოგსრავთ და დაქვრივდებიან თქვენი ცოლები და დაობლდებიან თქვენი შვილები.
25 . თუ ფულს ასესხებ ჩემი ხალხიდან ვინმე ღარიბ-ღატაკს, ნუ შეავიწროვებ მას და ვახშს ნუ დააკისრებ.
26 . თუ შენი მოყვასის სამოსელს აიღებ გირაოდ, მზის ჩასვლამდე დაუბრუნე,
27 . რადგან ის მისი ერთადერთი საფარველია; მისი სხეულის სამოსელია - რაში დაიძინოს? როცა შემომჩივლებს, მოვუსმენ, რადგან მოწყალე ვარ.
28 . ღმერთს ნუ დაგმობ და შენი ხალხის თავკაცს ნუ დასწყევლი.
29 . პირველნაყოფი შენი მოსავლის სისავსისა და პირველდაწურული საწნახელისა, შემომწირე, არ დააგვიანო; შენს ძეთაგან პირმშო მე მომეცი.
30 . ასევე შენი ხარისა და შენი ცხვრის პირველმონაგებიც იყოს შვიდი დღე დედასთან, ხოლო მერვე დღეს მე მომეცი.
31 . წმინდა ხალხი უნდა იყოთ ჩემთვის; ნუ შეჭამთ მინდორში დაგდებულ ნამხეცავ ხორცს: ძაღლებს მიუგდეთ.
1 . "სავანე გრეხილი სელისგან, ათი ცისფერი, მეწამული და ძოწისფერი გადასაფარებლისგან გააკეთე და ზედ ქერუბები ამოქარგე.
2 . თითოეული გადასაფარებელის სიგრძე ოცდარვა წყრთა, ხოლო სიგანე - ოთხი წყრთა იყოს; ყველა გადასაფარებელი ერთი ზომის უნდა იყოს.
3 . ხუთი გადასაფარებელი გადააკერე ერთმანეთს და მეორე ხუთი - ერთმანეთს.
4 . ცისფერი მარყუჟები გაუკეთე ერთი გადასაფარებლის პირველი ნაჭრის კიდეზე და იგივე გააკეთე მეორე გადასაფარებლის ბოლო ნაჭრის კიდეზეც.
5 . ორმოცდაათი მარყუჟი ერთ გადასაფარებელს გაუკეთე და ორმოცდაათი - მეორეს, იმ ადგილზე, სადაც ერთმანეთს უნდა შეუერთდნენ ისე, რომ მარყუჟები ერთიმეორეს შეესაბამებოდეს.
6 . გააკეთე ორმოცდაათი ოქროს კაუჭი და გადასაფარებლები ერთმანეთთან კაუჭებით შეაერთე ისე, რომ გამთლიანდეს სავანე.
7 . დაამზადე თხის მატყლის გადასაფარებლები, სავანის გადასახურად: თერთმეტი ასეთი გადასაფარებელი დაამზადე.
8 . ერთი გადასაფარებლის სიგრძე ოცდაათი წყრთა იყოს, ხოლო სიგანე - ოთხი წყრთა; თერთმეტივე გადასაფარებელი ერთი ზომისა იყოს.
9 . ხუთი გადასაფარებელი ცალკე გადააკერე, ექვსი - ცალკე; სავანის წინა მხარეს ორად მოკეცე მეექვსე გადასაფარებელი.
10 . ორმოცდაათი მარყუჟი ერთ გადასაფარებელს გაუკეთე და ორმოცდაათი მარყუჟი მეორეს - კიდეებზე, ერთმანეთთან შესაერთებლად.
11 . დაამზადე სპილენძის ორმოცდაათი კაუჭი, გაუყარე ისინი მარყუჟებს, შეაერთე სავანე და გამთლიანდება.
12 . გადასახურავს მორჩენილი გადასაფარებლის ნახევარი სავანის უკანა მხარეს იყოს ჩამოშვებული.
13 . სიგრძეზე მორჩენილი გადასაფარებლის ნაწილი, სავანის ორივე გვერდზე თითო წყრთაზე იყოს ჩამოშვებული აქეთა და იქითა მხარეს, მის დასაფარად.
14 . სავანის გადასაფარი ვერძების წითელი ტყავისგან, ხოლო ზემოდან გადასაფარი მაჩვის ტყავისგან გააკეთე.
15 . აკაციის სწორი ძელებისგან დაამზადე ბოძები სავანისთვის.
16 . თითოეული ბოძის სიგრძე - ათი, ხოლო სიგანე ერთნახევარი წყრთა იყოს.
17 . ერთიმეორეზე მიერთებული ორ-ორი რიკი ჰქონდეს თითოეულ ბოძს. ასე გააკეთე სავანის ყოველი ძელი.
18 . გაუკეთე ბოძები სავანეს: ოცი ბოძი სამხრეთის მხარეს.
19 . ვერცხლის ორმოცი კვარცხლბეკი გაუკეთე ქვეშ ოცივე ბოძს: ორი კვარცხლბეკი ერთი ბოძის ქვეშ მისი ორი რიკისთვის და ორი კვარცხლბეკი შემდეგი ბოძის ქვეშ მისი ორი რიკისთვის.
20 . სავანის მეორე გვერდისთვის, ჩრდილოეთის მხარეს ოცი ბოძი.
21 . მათი ვერცხლის ორმოცი კვარცხლბეკი: ორ-ორი კვარცხლბეკი თითო ბოძის ქვეშ.
22 . სავანის უკანა მხარეს, დასავლეთით, ექვსი ბოძი გააკეთე.
23 . გააკეთე ორი ბოძი სავანის კუთხეებისთვის უკანა მხარეს.
24 . ორმაგად შეკრული უნდა იყოს, ქვემოთ და ზემოთ, ერთი რგოლით: ასე უნდა იყოს ორთავესთვის; ორივე კუთხისთვის ასე უნდა იყოს.
25 . რვა ბოძი და თექვსმეტი ვერცხლის კვარცხლბეკი უნდა იყოს, ორ-ორი კვარცხლბეკი თითოეული ბოძისთვის.
26 . გააკეთე ძელაკები აკაციის ხისგან: ხუთი - სავანის ერთი გვერდის ბოძებისთვის,
27 . ხუთი ძელაკი სავანის მეორე მხარის ბოძებისთვის და ხუთი ძელაკი სავანის უკანა მხარის ბოძებისთვის, დასავლეთით.
28 . შუა ძელაკი ერთი ბოლოდან მეორემდე უნდა გასდევდეს ბოძებს შუაგულში.
29 . ბოძები ოქროთი მოჭედე: მისი რგოლები, ძელაკების გასაყრელები და ძელაკებიც ოქროთი მოჭედე.
30 . იმ წესისამებრ ააგე სავანე, მთაზე რომ განახე.
31 . გრეხილი ბისონისგან გააკეთე ფარდა ცისფერი, მეწამული და ძოწისფერი; ოსტატის მიერ ამოქარგული ქერუბებით.
32 . ოქროთი მოჭედილ აკაციის ოთხ სვეტზე ჩამოკიდე იგი, ოქროსი იყოს კაუჭები, ვერცხლის ოთხ კვარცხლბეკზე,
33 . ჩამოკიდე ფარდა კაუჭებზე და მის მიღმა შეიტანე მოწმობის კიდობანი, რათა ფარდამ გამიჯნოს თქვენთვის წმიდა წმიდათა წმიდისაგან.
34 . დაახურე სარქველი მოწმობის კიდობანს წმიდათა წმიდაში.
35 . დადგი მაგიდა ფარდის გარეთ და სასანთლე მაგიდის პირდაპირ სავანის მხარეს, სამხრეთისკენ, მაგიდა კი - ჩრდილოეთისკენ.
36 . გრეხილი, ნაქარგი ბისონის კრეტსაბმელი გაუკეთე სავანის შესასვლელს, ცისფერი, მეწამული და ძოწისფერი.
37 . გააკეთე კრეტსაბმელისთვის აკაციის ხუთი სვეტი და ოქროთი მოჭედე; მათი კაუჭები ოქროსი იყოს და სპილენძის ხუთი კვარცხლბეკი ჩამოასხი მათთვის.
1 . "გააკეთე სამსხვერპლო აკაციის ხისგან, ხუთი წყრთა იყო მისი სიგრძე და ხუთი - სიგანე; ოთხკუთხა იყოს სამსხვერპლო და სამი წყრთა ჰქონდეს სიმაღლე.
2 . გაუკეთე რქები ოთხივე კუთხეში; მისგანვე იყოს რქები და სპილენძით მოაპირკეთე.
3 . გაუკეთე ქოთნები ფერფლის გასატანად, ნიჩბები, სასხურებელნი, ჩანგლები და აქანდაზები, მისი ყოველი ჭურჭელი სპილენძისგან გააკეთე.
4 . გაუკეთე ბადისებრი ცხაური სპილენძისგან, გაუკეთე ბადეს ოთხი სპილენძის რგოლი ოთხივე კუთხეში.
5 . დადე იგი სამსხვერპლოს წრიული შვერილის ქვეშ ისე, რომ ბადე სამსხვერპლოს შუამდე სწვდებოდეს.
6 . გაუკეთე კეტები სამსხვერპლოს, კეტები აკაციის ხისგან და სპილენძით მოჭედე.
7 . გაუყარე კეტები რგოლებში და იყოს სამსხვერპლოს ორივე მხარეს, მის სატარებლად.
8 . ღრუიანი გააკეთე იგი ფიცრებისგან; როგორც მთაზე გაჩვენე - ისე გააკეთონ.
9 . სამხრეთის მხარეს სავანის ეზო მოაწყვე, ასი წყრთის სიგრძის გრეხილი ბისონის ფარდები ჰქონდეს ეზოს ერთ მხარეზე.
10 . სვეტები მისი - ოცი, თავისი სპილენძის ოცი კვარცხლბეკით: სვეტების სამაგრები და მათი კაუჭები - ვერცხლისა.
11 . ჩრდილოეთის მხარის გასწვრივაც ასი წყრთის სიგრძის ფარდა იყოს; სვეტები - ოცი, თავისი სპილენძის ოცი კვარცხლბეკით; სვეტების სამაგრები და მათი კაუჭები - ვერცხლისა.
12 . ეზოს სიგანეზე დასავლეთით ორმოცდაათი წყრთის სიგრძის ფარდა ჰქონდეს; თავისი ათი სვეტითა და ათი კვარცხლბეკით.
13 . ეზოს სიგანეზე აღმოსავლეთით, მზის აღმოსავლისკენ - ფარდა ორმოცდაათი წყრთა იყოს;
14 . თხუთმეტი წყრთა ფარდა ერთი მხარისთვის თავისი სამი სვეტითა და სამი კვარცხლბეკით.
15 . მეორე მხარისთვისაც - თხუთმეტი წყრთა ფარდა სამი სვეტითა და სამი კვარცხლბეკით.
16 . ჩამოსაფარებელი ეზოს შესასვლელისათვის - ოცი წყრთა, ცისფერი, მეწამული და ძოწისფერი ქსოვილებისა და მოქარგული, დაგრეხილი ბისონისგან; ოთხი სვეტი და ოთხი კვარცხლბეკი.
17 . ეზოს ყოველი სვეტი ვერცხლის კაუჭებით იყოს შეერთებული ირგვლივ; მათი სამაგრები ვერცხლის იყოს და მათი კვარცხლბეკები _ სპილენძისა.
18 . ეზოს სიგრძე ასი წყრთაა, ხოლო სიგანე - ორმოცდაათი. სიმაღლე ხუთი წყრთაა; ფარდები გრეხილი ბისონისა, თავისი სპილენძის კვარცხლბეკებით.
19 . სავანის ყველა ჭურჭელი, რაც კი იქ უნდა მოიხმარონ და ყველა მისი პალო და ეზოს პალო - სპილენძის უნდა იყოს.
20 . და უბრძანე ისრაელის შვილებს, მოგიტანონ წმიდა ზეთისხილის ზეთი გასანათებლად, რომ მუდმივად ენთოს ლამპარი.
21 . საკრებულო კარავში კრეტსაბმელის გარეთ, რომელიც მოწმობის კიდობნის წინაა, ანთებული ჰქონდეთ იგი აჰარონს და მის ძეებს საღამოდან დილამდე უფლის წინაშე. ეს არის საუკუნო წესი ისრაელის ძეთათვის თაობიდან თაობამდე”.
1 . და უთხრა უფალმა მოსეს:
2 . "თუ შესცოდავს ვინმე, იმუხთლებს უფლის წინაშე და უპატიოსნოდ მოექცევა თავის მოყვასს, უარს იტყვის შესანახად ან გირაოდ მიცემულ ნივთზე, ან მოსტაცებს რასმე, ან გაძარცვავს თავის მოყვასს;
3 . ან იპოვნის დაკარგულს, მაგრამ იუარებს, ან ცრუდ დაიფიცებს რაიმეზე, რასაც ადამიანი სჩადის და სცოდავს;
4 . თუ ასე მოიქცა და დადანაშაულდა, დაე დააბრუნოს მიტაცებული, რაც მიიტაცა, ან გაძარცვული, ან მიბარებული, რაც მიაბარეს, ან დაკარგული, რაც იპოვა.
5 . ნებისმიერი რამ, რისთვისაც ცრუდ დაიფიცა, სრულად უნდა აანაზღაუროს და მეხუთედიც დაუმატოს იმას, ვისაც ეკუთვნის, მისი დანაშაულის აღიარების დღეს.
6 . თვითონ კი მიიტანოს უფალთან ფარის უნაკლო ვერძი, შენი შეფასებით, როგორც დანაშაულის შესაწირი მღვდელთან.
7 . გამოისყიდის მას მღვდელი უფლის წინაშე და ეპატიება მას ყოველივე, რაშიც დადანაშაულდა”.
8 . უთხრა უფალმა მოსეს:
9 . "უბრძანე აჰარონსა და მის ძეებს: ეს არის-თქო სრულადდასაწველის რჯული: სამსხვერპლოს კოცონზე უნდა იდოს მთელი ღამე, დილამდე; მუდმივად ენთოს მასზე სამსხვერპლოს ცეცხლი.
10 . შეიმოსოს მღვდელმა სელის სამოსელი და ქვედა საცვალიც სელისვე ჩაიცვას, აიღოს ფერფლი სამსხვერპლოდან, სადაც სრულადდასაწველი დაწვა ცეცხლმა და მიუდოს იგი სამსხვერპლოს.
11 . გაიხადოს სამოსელი, სხვა ჩაიცვას და გამოიტანოს ფერფლი სუფთა ადგილზე, ბანაკის გარეთ.
12 . ენთოს ცეცხლი სამსხვერპლოზე, არ ჩაქრეს; შეუკეთოს მღვდელმა შეშა ყოველ დილით და განალაგოს მასზე სრულადდასაწველი და ზედვე დააკმიოს სამშვიდობო შესაწირის ქონი.
13 . მუდმივად გიზგიზებდეს ცეცხლი სამსხვერპლოზე, არ ჩაქრეს.
14 . ეს არის პურეული ძღვენის რჯული: აჰარონის ძეებმა შესწირონ იგი უფალს, სამსხვერპლოს წინ.
15 . აიღოს მისგან პეშვით პურეული ძღვენის გამტკიცული ფქვილი, ზეთი და მთელი საკმეველი, რომელიც პურეულის ძღვენზეა და დააკმიოს სამსხვერპლოზე მისი მოსაგონარი წილი, საამო კეთილსურნელებად უფლისთვის.
16 . მისგან მონარჩენი კი აჰარონმა და მისმა ძეებმა შეჭამონ; წმიდა ადგილზე, საკრებულო კარვის ეზოში შეიჭამოს, საფუარის გარეშე.
17 . საფუარით ნუ გამოცხვება იგი, მე მივეცი მათ ჩემი წილი სრულადდასაწველი შესაწირისგან, წმიდათა წმიდაა იგი, როგორც ცოდვისა და დანაშაულის შესაწირი.
18 . აჰარონის შთამომავალთაგან ყოველ მამაკაცს აქვს უფლის სრულადდასაწველ შესაწირთაგან ჭამის უფლება, სამარადისო წესია ეს თქვენთვის და ყოველი, ვინც მათ შეეხება, განიწმინდება”.
19 . უთხრა უფალმა მოსეს:
20 . "ესაა აჰარონისა და მისი ძეების შესაწირი, რომელსაც შესწირავენ უფალს მათი ცხების დღეს: მეათედი ეფა გამტკიცული ფქვილისა - მუდმივ ძღვნად; ნახევარი დილით და ნახევარი საღამოს.
21 . ტაფაზე, ზეთში უნდა მომზადდეს, შეკაზმული, ნამცხვრის წილობებად, პურეულის ძღვენივით საამო კეთილსურნელებად შესწიროს იგი უფალს.
22 . აჰარონის ძეთაგან, მის მაგიერ ცხებულმა მღვდელმა, უნდა შეასრულოს ეს. სამარადისო წესად გქონდეთ. მთლიანად უფლისთვის უნდა დაეკმიოს იგი.
23 . მღვდლის ყოველი პურეული შესაწირი მთლიანად დაეკმიოს, არ შეიჭამოს”.
24 . უთხრა უფალმა მოსეს:
25 . "უთხარი აჰარონსა და მის ძეთ: ეს არის-თქო ცოდვის მსხვერპლის რჯული: იმ ადგილზე დაიკლას ცოდვის მსხვერპლიც, სადაც სრულადდასაწველი იკვლება უფლის წინაშე; წმიდათა წმიდაა იგი.
26 . მღვდელს, რომელმაც ცოდვისთვის შესწირა, შეუძლია შეჭამოს იგი; წმიდა ადგილზე შეიჭამოს, საკრებულო კარვის ეზოში.
27 . ყველა, ვინც შეეხება მის ხორცს, განიწმიდება; როცა მისი სისხლიდან სამოსელს მიესხურება, გარეცხოს იგი, სადაც მიესხურება, წმიდა ადგილზე.
28 . თიხის ჭურჭელი, რომელშიც იგი იხარშებოდა, დაიმსხვრეს; ხოლო, თუ სპილენძის ჭურჭელში მოიხარშა, მაშინ საგულდაგულოდ გამოიწმიდოს იგი და წყალი გამოევლოს.
29 . მღვდლების შვილთაგან ყოველ მამაკაცს შეუძლია ჭამოს მისგან. წმიდათა წმიდაა იგი.
30 . ცოდვის ყოველი შესაწირი, რომლის სისხლიც საკრებულო კარავში იქნება შეტანილი საწმიდარში გამოსასყიდად, არ შეიჭამოს: ცეცხლზე დაიწვას.
1 . უთხრა უფალმა მოსეს:
2 . "უთხარი აჰარონსა და მის ძეებს, გაუფრთხილდნენ ისრაელის ძეთა სიწმიდეებს და არ შებღალონ ჩემი წმიდა სახელი იმით, რასაც მიძღვნიან. მე ვარ უფალი.
3 . უთხარი მათ: თუ მთელი თქვენი შთამომავლობიდან, თაობიდან თაობამდე, ვინმე გაუწმიდურებული მიეახლება უფლისადმი ისრაელიანთა მიძღვნილ სიწმიდეებს, მოიკვეთება იგი ჩემგან. მე ვარ უფალი.
4 . არცერთი კაცი აჰარონის შთამომავალთაგან, რომელიც კეთროვანია ან გამონადენი აქვს, არ ჭამდეს სიწმიდეთაგან, სანამ არ გასუფთავდება. თუ შეეხება რაიმე უწმიდურს: მიცვალებულს, თესლდენის მქონეს,
5 . თუ რომელიმე ქვემძრომს შეეხება და გაუწმიდურდება ან რაიმეთი გაუწმიდურებულ კაცს, რა უწმიდურებაც არ უნდა იყოს,
6 . უწმიდური იქნება საღამომდე და არ უნდა ჭამოს სიწმიდეთაგან, სანამ წყლით არ განიბანს სხეულს.
7 . ჩავა მზე და ისიც განიწმიდება, მაშინ შეუძლია ჭამოს სიწმიდეთაგან, რადგან ეს მისი საკვებია.
8 . ლეში ან ნამხეცავი არ უნდა ჭამოს, რათა არ გაუწმიდურდეს; მე ვარ უფალი.
9 . დაიცვან ჩემი დადგენილებანი, თორემ ცოდვას იტვირთავენ და დაიხოცებიან, მათი შებღალვის გამო. მე ვარ უფალი, მათი გამწმედი.
10 . უცხომ არ უნდა ჭამოს წმიდა; არც მღვდლის ხიზანმა ან მოჯამაგირემ ჭამოს წმიდასგან.
11 . მღვდლის მიერ თავისი ფულით ნაყიდ მონას და მის სახლში დაბადებულს შეუძლიათ ჭამონ მისი პური.
12 . თუ მღვდლის ასული უცხოს მისთხოვდა, არ ჭამოს წმიდა შენაწირთაგან.
13 . თუ მღვდლის ასული დაქვრივდა ან ქმარს გაცილდა, შვილი არ ჰყავს და მამის სახლში დაბრუნდა, ჭამოს მამის პური, როგორც თავისი სიყმაწვილის დროს. მაგრამ უცხომ არ უნდა ჭამოს.
14 . ვინმე თუ შეცდომით შეჭამს წმიდას, ზედ მისი მეხუთედი წილი დაურთოს და მისცეს მღვდელს წმიდასთან ერთად.
15 . ნუ შებღალავენ ისრაელიანები სიწმიდეებს, რომლებსაც უფალს სწირავენ.
16 . თორემ დადანაშაულდებიან და სასჯელს დაატეხენ ისრაელს, სიწმიდეთა ჭამით, რადგან მე ვარ უფალი, მათი განმწმედი”.
17 . უთხრა უფალმა მოსეს:
18 . "ელაპარაკე აჰარონს, მის ძეებს, ყოველ ისრაელიანს და უთხარი მათ: თუ ვინმე ისრაელის სახლიდან ან ხიზანთაგან მსხვერპლს მოიტანს თავისი რომელიმე აღთქმისთვის ან სამშვიდობო ძღვნად, რომელსაც სრულადდასაწველად შესწირავენ უფალს;
19 . იმისათვის, რომ კეთილგანწყობა მოიპოვოთ, იყოს ის უნაკლო მამალი - ცხვარი, თხა ან საქონელი.
20 . ნაკლიანი არაფერი შესწიროთ, რადგან არ იქნება მიღებული.
21 . თუ ვინმე სამშვიდობო მსხვერპლს შესწირავს უფალს აღთქმის შესასრულებლად ან ძღვნად, მსხვილფეხა იქნება ეს თუ წვრილფეხა საქონელი: უნაკლო უნდა იყოს, რათა მიღებულ იქნას; არავითარი ნაკლი არ ჰქონდეს.
22 . ბრმა, დასახიჩრებული, დასერილი, დაკოჟრილი ან ქეციანი არ შესწიროთ უფალს და არც სრულადდასაწველად მისცეთ იგი უფლისთვის სამსხვერპლოზე.
23 . ზედმეტად გაზრდილი ან მოკლე კიდურებიანი ხარი და კრავი შეგიძლიათ შესწიროთ ძღვნად, მაგრამ აღთქმისთვის მიღებული არ იქნება.
24 . კვერცხებგაჭყლეტილი, გასრესილი, მოგლეჯილი ან ჩამოგლეჯილი არ შესწიროთ უფალს და თქვენს ქვეყანაში ასეთი მსხვერპლი არ გაიღოთ.
25 . უცხოელის ხელიდან არ შესწიროთ თქვენს ღმერთს ამ ყოველთაგან, რადგან ნაკლიანი და გაფუჭებულია; არ იქნება მიღებული”.
26 . უთხრა უფალმა მოსეს:
27 . "როცა მოზვერი, კრავი ან თიკანი გაჩნდება, შვიდი დღე დედასთან იყოს, მერვე დღიდან კი გამოსადეგია უფლისთვის სრულადდასაწველად.
28 . ძროხა ან ცხვარი არ დაკლათ ერთ დღეს თავის ნაშობთან ერთად.
29 . როცა სამადლობელ მსხვერპლს შესწირავთ უფალს, ისე გააკეთეთ, რომ მიიღოს თქვენი მსხვერპლი.
30 . იმავე დღეს შეიჭამოს იგი, არ დატოვოთ მისგან განთიადამდე. მე ვარ უფალი.
31 . დაიცავით ჩემი მცნებანი და აღასრულეთ ისინი. მე ვარ უფალი.
32 . ნუ შებღალავთ ჩემს წმიდა სახელს, რათა წმიდა ვიყო ისრაელის ძეთა შორის, მე ვარ უფალი, თქვენი გამწმედი,
33 . რომელმაც გამოგიყვანეთ ეგვიპტის ქვეყნიდან, რათა თქვენი ღმერთი ვყოფილიყავი. მე ვარ უფალი”.
1 . "არ გაიკეთოთ კერპები და გამოსახულებანი, არ აღმართოთ სვეტები და მოხატული ქვა არ დაიდგათ ქვეყანაში თაყვანის საცემად, რადგან მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი.
2 . ჩემი შაბათები დაიცავით და მოწიწებით იყავით ჩემი საწმიდრის წინაშე, მე ვარ უფალი.
3 . თუ ივლით ჩემი წესებით, დაიცავთ ჩემს მცნებებს და აღასრულებთ,
4 . მაშინ თავის დროზე მოგცემთ წვიმას და გამოიღებს მიწა თავის მოსავალს და ველის ხე - თავის ნაყოფს.
5 . რთვლამდე გაგიგრძელდებათ ლეწვა, რთველი კი - თესვამდე; ძღომამდე შეჭამთ თქვენს პურს და მშვიდად იცხოვრებთ თქვენს ქვეყანაში.
6 . მშვიდობას მოგცემთ ქვეყნად და უშფოთველად დაწვებით; მტაცებელ მხეცებს მოგაშორებთ მიწიდან და მახვილი არ გაივლის თქვენს ქვეყანაში.
7 . დაედევნებით თქვენს მტრებს და დაეცემიან თქვენს წინაშე მახვილით.
8 . ხუთი თქვენიანი ასს განდევნის, ასი კი - ათი ათასს და მახვილით დაეცემიან თქვენი მტრები თქვენს წინაშე.
9 . მოვიხედავ თქვენკენ, მოგაშენებთ, გაგამრავლებთ და განვამტკიცებ თქვენთან ჩემს აღთქმას.
10 . შარშანდელს, ძველს შეჭამთ და გადაყრით ძველს ახლისთვის.
11 . ჩემს სავანეს დავიდებ თქვენში და არ შეგიძულებთ ჩემი სული.
12 . ვივლი თქვენ შორის და ვიქნები თქვენი ღმერთი და იქნებით ჩემი ხალხი.
13 . მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი, რომელმაც გამოგიყვანეთ ეგვიპტის ქვეყნიდან, რათა არ ყოფილიყავით იქ მონებად; დავგლიჯე თქვენი უღლის აპეურები და წელგამართულნი წამოგიყვანეთ.
14 . მაგრამ, თუ არ დამემორჩილებით და არ აღასრულებთ ყველა ამ მცნებას,
15 . უკუაგდებთ ჩემს წესებს და მოიძულებთ ჩემს სამართალს, რომ არ აღასრულოთ ყოველი ჩემი მცნება და დაარღვიოთ ჩემი აღთქმა.
16 . მაშინ მეც ასე მოგექცევით; დაგატეხთ საშინელებას, ჭლექსა და ციებ-ცხელებას, რომლებიც თვალებს დაგივსებენ და სულს გაგიწამებენ; ამაოდ დათესავთ თესლს, თქვენი მტრები შეგიჭამენ.
17 . სახეს მოვაქცევ თქვენს წინააღმდეგ, განიგმირებით თქვენი მტრების წინაშე და თქვენი მოძულენი იბატონებენ თქვენზე; გაიქცევით, თუმცა მდევარი არ გეყოლებათ.
18 . თუ მაინც არ მომისმენთ, შვიდჯერ გაგიზრდით სასჯელს თქვენი ცოდვების გამო.
19 . გავტეხ თქვენი სიძლიერის სიამაყეს, რკინად გიქცევთ ცას და სპილენძად - მიწას.
20 . ფუჭად დაილევა თქვენი ძალა, არ გამოიღებს მოსავალს თქვენი მიწა და არ მოისხამს ხე ნაყოფს.
21 . და თუ მაინც ჩემს წინააღმდეგ წამოხვალთ და არ ისურვებთ ჩემთვის ყურის დაგდებას, შვიდმაგად გაგიმრავლებთ ცემას თქვენი ცოდვების გამო.
22 . მოგისევთ ველის მხეცებს და ამოგიწყვეტენ შვილებს, მოგისპობენ საქონელს, შეგამცირებენ და გაუკაცრიელდება თქვენი გზები.
23 . თუ ესეც არ შემოგაბრუნებთ ჩემსკენ და შემეწინააღმდეგებით,
24 . მეც წამოვალ თქვენს წინააღმდეგ და შვიდმაგად დაგლახვრავთ თქვენი ცოდვებისთვის.
25 . მოგივლენთ მახვილს აღთქმისთვის შურის საძიებლად, შეგროვდებით თქვენს ქალაქებში, მაგრამ შავ ჭირს შეგყრით და მტრის ხელში ჩაცვივდებით.
26 . შეგიმუსრავთ პურის მარაგებს, ათი ქალი გამოაცხობს თქვენს პურს ერთ თონეში და წონით მოგცემენ თქვენს პურს; შეჭამთ და ვერ გაძღებით.
27 . თუ არც ამის შემდეგ მომისმენთ და ჩემს წინააღმდეგ წამოხვალთ,
28 . მეც წამოვალ მძვინვარედ თქვენს წინააღმდეგ და შვიდმაგად დაგსჯით თქვენი ცოდვებისთვის.
29 . შეჭამთ თქვენი ძეებისა და ასულების ხორცს.
30 . გაგინადგურებთ მაღლობებს, აგიჩეხავთ მზის სვეტებს, თქვენს მძორებს კერპების ნანგრევებზე დავყრი და შეგიძულებთ ჩემი სული.
31 . გავაუდაბურებ თქვენს ქალაქებს, ავაოხრებ თქვენს საწმიდრებს და არ ვიყნოსავ თქვენს კეთილსურნელებას.
32 . ავაოხრებ თქვენს ქვეყანას და განცვიფრდებიან იქ ჩასახლებული თქვენი მტრები.
33 . გაგფანტავთ ხალხთა შორის და კვალდაკვალ დაგადევნებთ მახვილს; გაუდაბურდება თქვენი ქვეყანა და ნანგრევებად იქცევა თქვენი ქალაქები.
34 . აინაზღაურებს მიწა თავის შაბათებს მისი უკაცრიელების დღეებში, როცა თქვენი მტრების ქვეყანაში იქნებით; მაშინ დაისვენებს იგი და დაკმაყოფილდება თავისი შაბათებით.
35 . მთელი მისი უკაცრიელობის განმავლობაში დაისვენებს მიწა, თითოეული შაბათისთვის, რამდენიც არ დაუსვენია, როცა მასზე მკვიდრობდით.
36 . თქვენგან ცოცხლად გადარჩენილებს, სილაჩრეს ჩავუდებ გულში მათი მტრების ქვეყანაში; დაფრთხებიან შერხეული ფოთლის შრიალზე, გაიქცევიან, თითქოს მახვილს გაურბოდნენ და დაეცემიან, თუმცა არ ეყოლებათ მდევარი.
37 . ერთმანეთზე წაიბორძიკებენ, როგორც მახვილისგან გაქცეულნი, თუმცა არ ეყოლებათ მდევარი; და არ გექნებათ ძალა მტრების წინააღმდეგ დასადგომად.
38 . დაიღუპებით ხალხთა შორის და გშთანთქავთ თქვენი მტრების მიწა.
39 . გადარჩენილნი ჩამოხმებით მტრების ქვეყანაში თქვენი ცოდვების გამო და თქვენი მამების ცოდვებისთვისაც ჩამოხმებით.
40 . და თუ აღიარებენ თავის დანაშაულს და თავისი მამების ბრალს, თავიანთი ორგულობით რომ მიმუხთლეს და ჩემს წინააღმდეგ წამოვიდნენ,
41 . ამიტომ მეც წავედი მათ წინააღმდეგ და მივიყვანე მათი ტყვეობის ქვეყანაში; თუ დამდაბლდება მათი წინადაუცვეთელი გული და აღიარებენ თავის დანაშაულს;
42 . მაშინ გავიხსენებ ჩემს აღთქმას იაკობთან, ჩემს აღთქმას ისაკთან, ჩემს აღთქმას აბრაჰამთან და მიწასაც გავიხსენებ.
43 . მიწაც მიტოვებული იქნება მათ მიერ და დატკბება თავისი შაბათებით მათგან დაცარიელებული და იგემებენ სასჯელს თავისი ცოდვების გამო, რადგან შეიზიზღეს ჩემი სამართალი და მოიძულა ჩემი წესები მათმა გულმა.
44 . და მაინც, ტყვეობის ქვეყანაში მათი ყოფნისას, არ უკუვაგდებ მათ და ისე არ მოვიძულებ, რომ მოვსპო ისინი და დავარღვიო ჩემი აღთქმა მათთან; რადგან მე ვარ უფალი, მათი ღმერთი.
45 . და გავიხსენებ აღთქმას მათ მამებთან, რომლებიც ხალხების თვალწინ გამოვიყვანე ეგვიპტის ქვეყნიდან, რათა ვყოფილიყავი მათი ღმერთი. მე ვარ უფალი”.
46 . ეს არის წესები, სამართალი და რჯული, რომელიც მოსეს მეშვეობით დაადგინა უფალმა სინაის მთაზე, საკუთარ თავსა და ისრაელიანთა შორის.
1 . უთხრა უფალმა მოსეს:
2 . "ელაპარაკე ისრაელის შვილებს და უთხარი: თუ ვინმე განსაკუთრებული აღთქმით მიუძღვნის რომელიმე სულს უფალს, შენი შეფასებით შეაფასე.
3 . შეფასდეს ოცი წლიდან სამოც წლამდე მამაკაცი ორმოცდაათ შეკელ ვერცხლად, საწმიდარის შეკელით, შენი შეფასებით.
4 . თუ ქალია, მაშინ ოცდაათი შეკელი იყოს შენი შეფასება.
5 . თუ ხუთი წლიდან ოც წლამდეა, შენი შეფასება მამაკაცისთვის ოცი შეკელი იყოს, ქალისთვის კი - ათი.
6 . თუ ერთი თვიდან ხუთ წლამდეა, შენი შეფასება ვაჟისთვის ვერცხლის ხუთი შეკელი იყოს, ხოლო ქალისთვის - ვერცხლის სამი შეკელი.
7 . თუ სამოცი წლის ან უფრო მეტისაა, მამაკაცისთვის შენი შეფასება თხუთმეტი შეკელი იყოს და ქალისთვის - ათი.
8 . თუ ღარიბია და შენი შეფასებით არ შეუძლია საფასურის გადახდა, წარუდგინოს მღვდელს და მღვდელი შეაფასებს მას; აღთქმის მიმცემის ქონების შესაბამისად შეაფასოს იგი მღვდელმა.
9 . თუ პირუტყვია აღთქმული, მსხვერპლად რომ შეიწირება უფლისთვის, უფლისთვის მიცემული, წმიდა უნდა იყოს.
10 . არ შეიძლება გაიცვალოს და არც შეიცვალოს კარგი ცუდით, ან ცუდი კარგით; და თუ შეცვლის, შეცვალოს პირუტყვი პირუტყვით, მაშინ იგი და მისი სანაცვლო წმიდა იქნება.
11 . თუ არაწმიდაა პირუტყვი, ისეთი, როგორიც არ უნდა მიუტანო მსხვერპლად უფალს, მაშინ მღვდელს წარუდგინონ პირუტყვი.
12 . შეაფასოს მღვდელმა კარგია თუ ცუდი და როგორც შეაფასებს, ისე იყოს.
13 . თუ გამომსყიდველი გამოისყიდის, მაშინ დაუმატოს მეხუთედი ნაწილი შენს შეფასებას.
14 . თუ ვინმე თავის სახლს სიწმიდედ შესწირავს უფალს, მაშინ შეაფასოს მღვდელმა, კარგია თუ ცუდი; როგორც მღვდელი შეაფასებს, ისე იყოს.
15 . თუ გამოისყიდის თავის სახლს შემწირავი, საფასურის მეხუთედი დაუმატოს შენს შეფასებას და მისი იქნება.
16 . თუ ვინმე თავისი საკუთარი სამფლობელოდან ყანის ნაწილს მიუძღვნის უფალს, საფასური ნათესის ზომის მიხედვით უნდა განისაზღვროს: ერთი ღომერი ქერის ნათესისთვის - ვერცხლის ორმოცდაათი შეკელი.
17 . თუ ვინმე საზეიმო წლის დროს მიუძღვნის თავის ყანას, მაშინ შენი შეფასებისამებრ მოხდეს.
18 . და თუ ვინმე ზეიმის შემდეგ მიუძღვნის თავის ყანას, მაშინ მღვდელმა ფული საზეიმო წლამდე დარჩენილი წლების მიხედვით იანგარიშოს და მისი საფასურიდან გამოუქვითოს.
19 . თუ ყანის გამოსყიდვას მოინდომებს მისი შემწირავი, მაშინ შენ შეფასებას ფულის მეხუთედი ნაწილი დაუმატოს და მას დარჩება.
20 . თუ არ გამოისყიდის ყანას ან თუ ყანა სხვა კაცს მიჰყიდა, მაშინ ვეღარ გამოისყიდის.
21 . თუ ყანას საზეიმო წელიწადი ათავისუფლებს, უფლის სიწმიდედ ჩაითვალოს, როგორც მიძღვნილი ყანა; მღვდელს ექნება ის სამფლობელოდ.
22 . თუ მიუძღვნის უფალს ნაყიდ ყანას, რომელიც არ არის მისი სამფლობელო ყანებიდან,
23 . უანგარიშოს მღვდელმა საფასური საზეიმო წლამდე და ამ შეფასების მიხედვით იმავე დღეს გადაიხადოს ფული, როგორც სიწმიდე უფლისთვის.
24 . საზეიმო წელს ყანა იმას დაუბრუნდება, ვისგანაც იყო ნაყიდი, ვისაც მიწის მფლობელობა ეკუთვნის.
25 . ყოველი შენი შეფასება საწმიდრის შეკელით იყოს, ოცი გერა იყოს შეკელში.
26 . საქონლის პირველმოგებულს კი, რომელიც პირველმონაგებია და უფალს ეკუთვნის, ვერავინ მიუძღვნის - ხარი იქნება თუ ცხვარი, უფლისაა.
27 . თუ უწმიდურია პირუტყვი, მაშინ გამოსყიდული იქნება შენი შეფასებისამებრ და მისი მეხუთედიც დაემატოს; თუ არ გამოისყიდება, მაშინ გაიყიდოს შენი შეფასებით.
28 . ხოლო ყოველი აღკვეთილი, რასაც თავისი საკუთრებიდან აღკვეთს კაცი უფლისთვის: ადამიანს, საქონელს, თავის სამფლობელო ყანას, არ გაიყიდება და არც გამოისყიდება; ყოველი აღკვეთილი ყოვლად წმიდაა უფლისთვის.
29 . ყოველი აღკვეთილი, რაც ადამიანმა აღკვეთა, არ გამოისყიდება - უნდა მოკვდეს.
30 . ყოველი მეათედი მიწისა: მიწის თესლისა, ხის ნაყოფისა, უფლისაა, უფლის წმიდაა.
31 . თუ ვინმეს თავისი მეათედის გამოსყიდვა უნდა, მისი მეხუთედი ნაწილი დაუმატოს.
32 . ყოველი მეათედი მსხვილფეხა და წვრილფეხა საქონლისა, ყოველი, რაც მეათე კვერთხის ქვეშ გაივლის, უფლის წმიდაა;
33 . არ გაირჩეს კარგი და ცუდი და არ შეიცვალოს; და თუ შეცვლით, ორივე შეცვლილთან ერთად წმიდა იქნება და არ გამოისყიდება”.
34 . ეს არის ბრძანებანი, რომლებიც ამცნო უფალმა მოსეს სინაის მთაზე ისრაელიანთათვის.
1 . იმ დღეს, როცა დაასრულა მოსემ სავანის აღმართვა, სცხო მას, გაწმიდა ის და მთელი მისი აღჭურვილობა, სამსხვერპლო მთელი თავისი ჭურჭლეულით, სცხო მათ და გაწმიდა ისინი.
2 . და მიეახლნენ მას ისრაელის მთავრები, მამისსახლთა მეთაურები, ტომთა მთავარნი, რომლებიც წინამძღოლობდნენ აღრიცხულებს;
3 . და მიიტანეს თავისი შესაწირი უფლის წინაშე: ექვსი გადახურული ურემი და თორმეტი ხარი; ერთი ურემი ორი მთავრისგან და თითო ხარი თითოეულისგან; წარადგინეს სავანის წინ.
4 . უთხრა უფალმა მოსეს:
5 . "მიიღე მათგან, საკრებულო კარვის მსახურებისთვის და მიეცი ლევიანებს, თითოეულს თავისი მსახურებისამებრ”.
6 . აიღო მოსემ ურმები ხარებთან ერთად და გადასცა ლევიანებს.
7 . ორი ურემი და ოთხი ხარი გერშონის ძეებს მისცა, მათი მსახურებისამებრ.
8 . ოთხი ურემი და რვა ხარი მერარის ძეებს მისცა, მათი მსახურებისამებრ, აჰარონ მღვდლის ძის, ითამარის ზედამხედველობით.
9 . კეჰათის ძეებს არ მისცა, რადგან მათი სამსახური წმიდა ჭურჭლის მხრით ტარება იყო.
10 . შესწირეს მთავრებმა თავისი შესაწირი სამსხვერპლოს წინ, სამსხვერპლოს საზეიმო კურთხევისთვის, მისი ზეთისცხებისას.
11 . უთხრა უფალმა მოსეს: "ერთმა მთავარმა ერთ დღეს შესწიროს თავისი შესაწირი სამსხვერპლოს საზეიმო კურთხევისთვის და მეორემ - მეორე დღეს”.
12 . პირველ დღეს თავისი შესაწირი გაიღო ნახშონმა, ამინადაბის ძემ, იუდას ტომიდან.
13 . აი, მისი შენაწირი: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის.
14 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
15 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
16 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
17 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო ნახშონის, ამინადაბის ძის შესაწირი.
18 . მეორე დღეს ნათანელმა, ცურის ძემ, ისაქარის ტომის მთავარმა გაიღო თავისი შესაწირი:
19 . აი, მისი შენაწირი: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის.
20 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
21 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
22 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
23 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო ნათანელის, ცურის ძის შესაწირი.
24 . მესამე დღეს ზებულონის ძეთა მთავარმა, ელიაბ ხელონის ძემ შესწირა.
25 . აი, მისი შენაწირი: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის.
26 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
27 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
28 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
29 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო ელიაბის, ხელონის ძის შესაწირი.
30 . მეოთხე დღეს ელიცურ შედეურის ძემ, რეუბენის ძეთა მთავარმა შესწირა.
31 . აი, მისი შენაწირი: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის;
32 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
33 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
34 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
35 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო ელიცურის, შედეურის ძის შესაწირი.
36 . მეხუთე დღეს სიმონის ძეთა მთავარმა, შელუმიელ ცურიშადაის ძემ შესწირა.
37 . აი, მისი შენაწირი: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის;
38 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
39 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
40 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
41 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო შელუმიელის, ცურიშადაის ძის შესაწირი.
42 . მეექვსე დღეს ელიასაფმა, რეღუელის ძემ, გადის ძეთა მთავარმა შესწირა.
43 . მისი შენაწირი იყო: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის;
44 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
45 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
46 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
47 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო ელიასაფის, რეღუელის ძის შენაწირი.
48 . მეშვიდე დღეს ეფრემის ძეთა მთავარმა, ელიშამაყ ყამიჰუდის ძემ შესწირა.
49 . მისი შენაწირი იყო: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის;
50 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
51 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
52 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
53 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო ელიშამაყ ყამიჰუდის ძის შენაწირი.
54 . მერვე დღეს მენაშეს ძეთა მთავარმა, გამალიელ ფედაცურის ძემ შესწირა.
55 . აი, მისი შენაწირი: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის;
56 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
57 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
58 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
59 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო გამალიელ, ფედაცურის ძის შენაწირი.
60 . მეცხრე დღეს ბენიამინის ძეთა მთავარმა, აბიდან გედეონის ძემ შესწირა.
61 . აი, მისი შენაწირი: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის;
62 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
63 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
64 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
65 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო აბიდანის, გედეონის ძის შენაწირი.
66 . მეათე დღეს დანის ძეთა მთავარმა, ახიყეზერ ყამიშადაის ძემ შესწირა.
67 . აი, მისი შენაწირი: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის;
68 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
69 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
70 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
71 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო ახიყეზერ ყამიშადაის ძის შენაწირი.
72 . მეთერთმეტე დღეს აშერის ძეთა მთავარმა, ფაგეყიელ ყაქრანის ძემ შესწირა.
73 . აი, მისი შენაწირი: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის;
74 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
75 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
76 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
77 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო ფაგეყიელ ყაქრანის ძის შენაწირი.
78 . მეთორმეტე დღეს ნაფთალის ძეთა მთავარმა, ახირაყ ყენანის ძემ შესწირა.
79 . აი, მისი შენაწირი: ას ოცდაათი შეკელის წონა ვერცხლის ერთი ლანგარი, სამოცდაათ შეკელიანი ვერცხლის ერთი სასხურებელი, საწმიდრის შეკელით, ორივე ზეთში შერეული გამტკიცული ფქვილით სავსე, პურეული ძღვნისთვის;
80 . ოქროს ერთი ათ შეკელიანი თასი, საკმევლით სავსე;
81 . ერთი ნორჩი მოზვერი, ერთი ვერძი, ერთი ერთწლიანი კრავი - სრულადდასაწველად;
82 . ერთი მამალი თხა ცოდვისგან გასაწმედად.
83 . ხოლო სამშვიდობო შესაწირად: ორი ხარი, ხუთი ვერძი, ხუთი ვაცი, ხუთი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო ახირაყ ყენანის ძის შენაწირი.
84 . ეს იყო სამსხვერპლოს საზეიმო კურთხევა, ზეთისცხების დღეს ისრაელის მთავართაგან: ვერცხლის თორმეტი ლანგარი, ვერცხლის თორმეტი სასხურებელი, ოქროს თორმეტი თასი,
85 . ვერცხლის ას ოცდაათი შეკელი თითოეულ ლანგარში და სამოცდაათი შეკელი თითოეულ სასხურებელში; ამ ჭურჭელში სულ ორი ათას ოთხასი საწმიდრის შეკელი ვერცხლი იყო;
86 . ოქროს თორმეტი თასი, საკმევლით სავსე, თითოეული მათგანი ათ წმიდა შეკელს იწონიდა. სასაკმევლეებში სულ ას ოცი შეკელი ოქრო იყო.
87 . მთლიანად სრულადდასაწველი საქონელი იყო: თორმეტი ხარი, თორმეტი ვერძი, თორმეტი ერთწლიანი კრავი, თავის პურეულ ძღვენთან ერთად, თორმეტი თიკანი ცოდვისგან გასაწმედად.
88 . სამშვიდობო შესაწირად კი საქონელმა სულ შეადგინა: ოცდაოთხი ხარი, სამოცი ვერძი, სამოცი ერთწლიანი კრავი. ეს იყო სამსხვერპლოს კურთხევის ძღვენი, მისი ზეთისცხების შემდეგ.
89 . და როცა შედიოდა მოსე საკრებულო კარავში უფალთან სალაპარაკოდ, ესმოდა ხმა, რომელიც მოწმობის კიდობნის სარქველს ზემოდან ელაპარაკებოდა, ორი ქერუბის შუიდან; და ლაპარაკობდა იგი მასთან.
1 . ასეთია ისრაელის ძეთა მოგზაურობა, რომლებიც ეგვიპტის ქვეყნიდან თავისი ლაშქრებით მოსესა და აჰარონის წინამძღოლობით გამოვიდნენ.
2 . ჩაიწერა მოსემ მათი გამოსვლისა და დაბანაკების ადგილები, უფლის ბრძანებისამებრ; ასეთია მათი სვლა დაბანაკების ადგილების მიხედვით:
3 . დაიძრნენ რაყმესესიდან პირველ თვეში, პირველი თვის მეთხუთმეტე დღეს; პასექის მეორე დღეს, შემართული ხელით გამოვიდნენ ისრაელიანები, მთელი ეგვიპტის წინაშე.
4 . ეგვიპტელნი კი უფლის მიერ მათში განგმირულ ყოველ პირმშოს მარხავდნენ. და აღასრულა უფალმა სამართალი მათ ღმერთებზე.
5 . დაიძრნენ ისრაელიანები რაყმესესიდან და სუქოთში დაბანაკდნენ.
6 . დაიძრნენ სუქოთიდან და დაბანაკდნენ ეთამში, რომელიც უდაბნოს ემიჯნება.
7 . დაიძრნენ ეთამიდან და ფი-ჰახიროთში, ბაყალ-ცეფონის პირდაპირ, მიგდოლის წინ დაბანაკდნენ.
8 . დაიძრნენ ფიჰახიროთიდან და უდაბნოსავით გადაიარეს შუა ზღვა; სამი დღე იარეს ეთამის უდაბნოში და დაბანაკდნენ მარაში.
9 . დაიძრნენ მარადან და მივიდნენ ელიმში, სადაც თორმეტი წყარო და ფინიკის სამოცდაათი ხეა და იქ დაბანაკდნენ.
10 . დაიძრნენ ელიმიდან და დაბანაკდნენ წითელ ზღვასთან.
11 . დაიძრნენ წითელი ზღვიდან და დაბანაკდნენ სინის უდაბნოში.
12 . დაიძრნენ სინის უდაბნოდან და დაბანაკდნენ დოფკაში.
13 . დაიძრნენ დოფკადან და დაბანაკდნენ ალუშში.
14 . დაიძრნენ ალუშიდან და დაბანაკდნენ რეფიდიმში, სადაც სასმელი წყალი არ იყო ხალხისთვის.
15 . დაიძრნენ რეფიდიმიდან და დაბანაკდნენ სინაის უდაბნოში.
16 . დაიძრნენ სინაის უდაბნოდან და დაბანაკდნენ კიბროთ-ჰათაავაში.
17 . დაიძრნენ კიბროთ-ჰათაავადან და დაბანაკდნენ ხაცეროთში.
18 . დაიძრნენ ხაცეროთიდან და დაბანაკდნენ რითმაში.
19 . დაიძრნენ რითმადან და დაბანაკდნენ რიმონ-ფერეცში.
20 . დაიძრნენ რიმონ-ფერეციდან და დაბანაკდნენ ლიბნაში.
21 . დაიძრნენ ლიბნადან და დაბანაკდნენ რისაში.
22 . დაიძრნენ რისადან და დაბანაკდნენ კეჰელათაში.
23 . დაიძრნენ კეჰელათადან და დაბანაკდნენ შეფერში.
24 . დაიძრნენ შეფერიდან და დაბანაკდნენ ხარადაში.
25 . დაიძრნენ ხარადადან და დაბანაკდნენ მაკჰელოთში.
26 . დაიძრნენ მაკჰელოთიდან და დაბანაკდნენ თახათში.
27 . დაიძრნენ თახათიდან და დაბანაკდნენ თარახში.
28 . დაიძრნენ თარახიდან და დაბანაკდნენ მითკაში.
29 . დაიძრნენ მითკადან და დაბანაკდნენ ხაშმონაში.
30 . დაიძრნენ ხაშმონადან და დაბანაკდნენ მოსეროთში.
31 . დაიძრნენ მოსეროთიდან და დაბანაკდნენ ბენე-იაყაკანში.
32 . დაიძრნენ ბენე-იაყაკანიდან და დაბანაკდნენ ჰორ-ჰაგიდგადში.
33 . დაიძრნენ ჰორ-ჰაგიდგადიდან და დაბანაკდნენ იოტბათაში.
34 . დაიძრნენ იოტბათადან და დაბანაკდნენ ყაბრონაში.
35 . დაიძრნენ ყაბრონადან და დაბანაკდნენ ყეციონ-გებერში.
36 . დაიძრნენ ყეციონ-გებერიდან და დაბანაკდნენ კადეშის უდაბნოში.
37 . დაიძრნენ კადეშიდან და დაბანაკდნენ ჰორის მთაზე, ედომის ქვეყნის საზღვარზე.
38 . ავიდა აჰარონ მღვდელი ჰორის მთაზე უფლის ბრძანებით და მოკვდა იქ ეგვიპტიდან ისრაელიანთა გამოსვლის მეორმოცე წელს, მეხუთე თვეს, თვის პირველ დღეს.
39 . ასოცდასამი წლის იყო აჰარონი, როცა გარდაიცვალა ჰორის მთაზე.
40 . და ისმინა ყარადის მეფემ, ქანაანელმა, რომელიც ნეგებში ცხოვრობდა, ქანაანის ქვეყანაში, ისრაელის ძეთა მოსვლის შესახებ.
41 . დაიძრნენ ჰორის მთიდან და დაბანაკდნენ ცალმონაში.
42 . დაიძრნენ ცალმონადან და დაბანაკდნენ ფუნონში.
43 . დაიძრნენ ფუნონიდან და დაბანაკდნენ ობოთში.
44 . დაიძრნენ ობოთიდან და დაბანაკდნენ ყიე-ყაბარიმში, მოაბის საზღვარზე.
45 . დაიძრნენ ყიიმიდან და დაბანაკდნენ დიბონ-გადში.
46 . დაიძრნენ დიბონ-გადიდან და დაბანაკდნენ ალმონ-დიბლათაიმში.
47 . დაიძრნენ ალმონ-დიბლათაიმიდან და დაბანაკდნენ ყაბარიმის მთებში ნებოს წინ.
48 . დაიძრნენ ყაბარიმის მთებიდან და იორდანესთან, მოაბის ველზე დაბანაკდნენ, იერიხოს პირდაპირ.
49 . და დაბანაკდნენ იორდანესთან, ბეთ-იეშიმოთიდან აბელშიტიმამდე მოაბის ველზე.
50 . უთხრა უფალმა მოსეს მოაბის ველზე იორდანესთან, იერიხოს პირდაპირ:
51 . "განუცხადე ისრაელის ძეთ და უთხარი: როდესაც გადახვალთ იორდანეზე ქანაანის ქვეყნისკენ,
52 . განდევნეთ იმ ქვეყნის ყველა მკვიდრი და მოსპეთ მათი კერპების ყველა გამოსახულება და მოსპეთ ყველა ჩამოსხმული კერპი და ააოხრეთ ყოველი მათი მაღლობი.
53 . დაეუფლეთ ქვეყანას და იცხოვრეთ მასში, ვინაიდან თქვენ მოგეცით ის ქვეყანა სამკვიდრებლად.
54 . დაიმკვიდრეთ ქვეყანა წილის ყრით, საგვარეულოთა მიხედვით. მრავალრიცხოვანთ მეტი სამკვიდრებელი მიეცით და მცირერიცხოვანთ ნაკლები; ვისაც სად შეახვედრებს წილის ყრა, იქ იყოს მისი სამკვიდრო; თქვენი მამების ტომთა მიხედვით დაიმკვიდრეთ.
55 . მაგრამ თუ არ განდევნით იმ ქვეყნის მცხოვრებლებს თქვენგან, მაშინ ვისაც დატოვებთ, ეკლად გექცევიან თვალებში და ნემსებად გვერდებში და შეგავიწროვებენ იმ ქვეყანაში, რომელშიც იცხოვრებთ.
56 . და რისი გაკეთებაც მათთვის განვიზრახე, თქვენ გაგიკეთებთ”.
1 . როცა გაიგო ადონი-ცედეკმა, იერუსალიმის მეფემ, როგორ აიღო იეშუამ ჰაღაი და როგორ გაანადგურა იგი, რომ ისევე მოექცა ჰაღაის და მის მეფეს, როგორც იერიხოსა და მის მეფეს მოექცა, რომ დაეზავნენ გაბაონის მკვიდრნი ისრაელს და დარჩნენ მათ შორის,
2 . ფრიად შეშინდა, რადგან სამეფო ქალაქივით დიდი ქალაქი იყო გაბაონი, ჰაღაისაც აღემატებოდა და მისი კაცებიც მამაცნი იყვნენ.
3 . შეუთვალა ადონი-ცედეკმა, იერუსალიმის მეფემ, ჰოჰამს, ხებრონის მეფეს, ფირამს, იარმუთის მეფეს, იაფიაყს, ლაქიშის მეფეს და დებირს, ყეგლონის მეფეს:
4 . "ამოდით ჩემთან და შემეწიეთ, რომ მოვსრათ გაბაონი, რადგან იეშუას და ისრაელის ძეებს დაეზავა”.
5 . შეიკრიბნენ და ავიდა ხუთი ამორელი მეფე - იერუსალიმის, ხებრონის, იარმუთის, ლაქიშისა და ყეგლონის მეფეები და მთელი მათი ლაშქარი, დაიბანაკეს გაბაონის პირდაპირ და ბრძოლა გაუმართეს.
6 . გაგზავნეს გაბაონის კაცებმა იეშუასთან გილგალის ბანაკში და შეუთვალეს: "ნუ აიღებ ხელს შენს მორჩილებზე; ისწრაფე, ამოდი ჩვენთან, გვიხსენი და მოგვეშველე: რადგან ჩვენს წინააღმდეგ შეიკრიბნენ მთაში მცხოვრები ამორელი მეფეები”.
7 . და გავიდა იეშუა გილგალიდან ყველა ბრძოლისუნარიანი ხალხითა და მაგარი ვაჟკაცებით.
8 . უთხრა უფალმა იეშუას: "ნუ შეგეშინდება მათი, რადგან ხელში ჩაგიგდე ისინი; ვერცერთი მათგანი ვერ დაგიდგება წინ”.
9 . და მოულოდნელად მიადგა მათ იეშუა, გილგალიდან მთელი ღამის ნავალი.
10 . თავზარი დასცა მათ უფალმა ისრაელის წინაშე და შემუსრა ისინი დიდი შემუსვრით გაბაონში, სდია ბეთ-ხორონის აღმართზე და მუსრავდა მათ ყაზეკამდე და მაკედამდე.
11 . როცა ისრაელიანთაგან ბეთ-ხორონის აღმართზე გარბოდნენ, უფალი დიდ ქვებს უშენდა ზეციდან ყაზეკამდე და იხოცებოდნენ. ქვების სეტყვამ უფრო მეტი ხალხი დახოცა, ვიდრე ისრაელიანთა მახვილმა.
12 . მაშინ ელაპარაკა იეშუა უფალს, იმ დღეს, როცა უფალმა ამორელები ჩააგდებინა ხელში ისრაელიანებს; თქვა ისრაელის გასაგონად: "მზეო, შეჩერდი გაბაონზე და მთვარევ, აიალიონის ველზე!”
13 . შეჩერდა მზე და დადგა მთვარე, ვიდრე მტერი არ დაამარცხა ხალხმა. განა ჩაწერილი არ არის ეს იაშარის წიგნში: "იდგა მზე შუაგულ ცაზე და მთელი დღე არ ჩქარობდა ჩასვენებას!”
14 . არ ყოფილა ასეთი დღე არც მანამდე და არც მერე, რომ ამგვარად შეესმინოს კაცის ხმა უფალს, რადგან ისრაელისთვის იბრძოდა უფალი.
15 . დაბრუნდა იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი გილგალის ბანაკში.
16 . გაიქცა ის ხუთი მეფე და მაკედას მღვიმეში დაიმალა.
17 . აუწყეს იეშუას: "იპოვეს ხუთი მეფე, მაკედას მღვიმეში იმალებიან”.
18 . თქვა იეშუამ: "მიაგორეთ დიდი ლოდები მღვიმის პირთან და დააყენეთ კაცები მათ საყარაულოდ.
19 . თქვენ კი ნუ შეჩერდებით, დაედევნეთ მტრებს და კუდი მოსწყვიტეთ, ნუ დაანებებთ თავიანთ ქალაქებში შესვლას, რადგან ხელში ჩაგიგდოთ ისინი უფალმა, თქვენმა ღმერთმა”.
20 . დაასრულეს იეშუამ და ისრაელის ძეებმა მათი ჟლეტა დიადი შემუსვრით და საბოლოოდ გაანადგურეს; გადარჩენილებმა გამაგრებულ ქალაქებს შეაფარეს თავი;
21 . და მშვიდობით დაბრუნდა მთელი ხალხი იეშუასთან მაკედას ბანაკში; ვერავინ დაძრა ენა ისრაელის ძეთა წინააღმდეგ.
22 . თქვა იეშუამ: "გახსენით მღვიმის პირი და გამომიყვანეთ ის ხუთი მეფე მღვიმიდან”.
23 . ასეც მოიქცნენ, გამოუყვანეს ის ხუთი მეფე მღვიმიდან: იერუსალიმის, ხებრონის, იარმუთის, ლაქიშისა და ყეგლონის მეფეები.
24 . როცა გამოუყვანეს ეს ხუთი მეფე იეშუას, მაშინ მოუხმო იეშუამ მთელ ისრაელს და მხედართმთავრებს, თან რომ ახლდნენ, უთხრა: "ახლოს მოდექით და ქედზე ფეხით შედექით ამ მეფეებს”. მიუახლოვდნენ და დაადგეს ქედზე ფეხი.
25 . უთხრა მათ იეშუამ: "ნუ შეგეშინდებათ და ნურც შეძრწუნდებით, გაძლიერდით და მტკიცედ იდექით, რადგან ასე მოექცევა უფალი ყველა თქვენს მტერს, ვისაც კი შეებრძოლებით”.
26 . შემდეგ დახოცა ისინი იეშუამ, მოკლა, ხუთ ხეზე ჩამოკიდა და საღამომდე ეკიდნენ ხეებზე.
27 . ბრძანა იეშუამ მზის ჩასვლისას, ჩამოხსნეს ისინი ხეებიდან და დაყარეს იმ მღვიმეში, რომელშიც იმალებოდნენ; ქვის ლოდები მიაყარეს მღვიმის პირს და ასეა დღემდე.
28 . იმავე დღეს დაიპყრო იეშუამ მაკედა, მოსრა იგი და მისი მეფე, მახვილის პირით გაანადგურა მასში მყოფი ყოველი სულდგმული, არავინ დაუტოვებია ცოცხალი; მაკედას მეფესაც ისევე მოექცა, როგორც იერიხოს მეფეს.
29 . გაემართა იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი მაკედადან ლიბნასკენ და ბრძოლა გაუმართა ლიბნას.
30 . ხელში ჩაუგდო უფალმა ლიბნაც და მისი მეფეც; მახვილის პირით განგმირა იგი და მასში მყოფი ყოველი სუდგმული; არ დატოვა არც ერთი სულიერი. ისევე მოექცა მის მეფეს, როგორც იერიხოს მეფეს მოექცა.
31 . და გაემართა იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი, ლიბნადან ლაქიშისკენ; დაიბანაკა მის წინააღმდეგ და ბრძოლა გაუმართა.
32 . ხელში ჩაუგდო უფალმა ლაქიში ისრაელს და დაიპყრო იგი მეორე დღეს, და მახვილის პირით მოსრა იგი და მასში მყოფი ყოველი სულდგმული, ისევე, როგორც ლიბნაში.
33 . მაშინ ამოვიდა ჰორამი, გეზერის მეფე, ლაქიშის დასახმარებლად და ისე შემუსრა იეშუამ ის და მისი ხალხი, რომ არავინ დაუტოვებია ცოცხალი.
34 . იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი, ლაქიშიდან ყეგლონისკენ გაემართა, დაიბანაკა მის წინააღმდეგ და ბრძოლა გაუმართა.
35 . იმავე დღეს დაიპყრო იგი და მოსრა მახვილის პირით მასში მყოფი ყოველი სულდგმული; ისევე მოექცა, როგორც ლაქიშს.
36 . გაემართა იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი, ყეგლონიდან ხებრონისკენ და ბრძოლა გაუმართა.
37 . დაიპყრო ხებრონი და მოსრა იგი მახვილის პირით, მისი მეფე და ყოველი მისი ქალაქი და მასში მყოფი ყოველი სულდგმული; არავინ დატოვა ცოცხალი ისევე, როგორც ყეგლონში. მოსპო იგი და მასში მყოფი ყოველი სულდგმული.
38 . მობრუნდა იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი დებირისკენ და ბრძოლა გაუმართა.
39 . დაიპყრო იგი, მისი მეფე, ყოველი მისი ქალაქი და გაწყვიტა ისინი მახვილის პირით, მოსპო მასში მყოფი ყოველი სულდგმული, არ დატოვა არავინ. როგორც მოექცა ხებრონს, ასევე მოექცა დებირს და მის მეფეს, ასევე მოექცა ლიბნას და მის მეფეს.
40 . მოსრა იეშუამ მთელი მთიანი ქვეყანა, სამხრეთი მხარე, დაბლობი, ფერდობები და მათი მეფეები; არავინ დაუტოვებია ცოცხალი, ყოველი სულდგმული მოსპო, როგორც უბრძანა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა.
41 . მოსრა ისინი იეშუამ კადეშ-ბარნეაყიდან ღაზამდე, მთელი გოშენის ქვეყანა გაბაონამდე.
42 . ყველა ეს მეფე და მათი ქვეყნები ერთ ჯერზე აიღო იეშუამ, რადგან უფალი, ისრაელის ღმერთი იბრძოდა ისრაელისთვის;
43 . და დაბრუნდა იეშუა მთელ ისრაელთან ერთად გილგალის ბანაკში.
1 . მოხუცდა იეშუა, ხანში შევიდა. უთხრა მას უფალმა: "მოხუცდი შენ და ხანში შეხვედი, მიწა კი ძალიან ბევრი რჩება დასამკვიდრებელი;
2 . ეს არის მიწა, რომელიც დარჩა: ფილისტიმელთა ყველა მხარე და მთელი გეშური;
3 . ეგვიპტის მოპირდაპირე შიხორიდან ყეკრონის საზღვრამდე ჩრდილოეთით, რაც ქანაანის კუთვნილებად ითვლება; ფილისტიმელთა ხუთი სამთავრო: ღაზის, აშდოდის, აშკელონის, გათისა და ყეკრონის ანუ ყავიმისა.
4 . ქანაანელთა მთელი მიწა სამხრეთით და სიდონელთა გვერდით მეყარადან აფეკამდე, ამორელთა საზღვრამდე;
5 . გიბლელთა მიწა და მთელი ლიბანი მზის აღმოსავლისკენ, ბაყალ-გადიდან, ხერმონის მთის ძირში, ხამათის შესასვლელამდე.
6 . მთის ყველა მკვიდრს ლიბანიდან მისრეფოთ-მაიმამდე და ყოველ სიდონელს განვდევნი ისრაელის ძეთაგან. ოღონდ წილისყრით გაუნაწილე მიწები ისრაელს, როგორც ნაბრძანები მაქვს.
7 . დაუნაწილე ახლა ეს ქვეყანა სამკვიდრებლად ცხრა ტომსა და მენაშეს ნახევარ ტომს”.
8 . მეორე ნახევარმა კი რეუბენისა და გადის ძეებთან ერთად მიიღეს თავისი სამკვიდრებელი, რომელიც იორდანეს გაღმა, აღმოსავლეთით მისცა მათ მოსემ, უფლის მსახურმა.
9 . ყაროყერიდან, არნონის ხევის პირას, ქალაქი, რომელიც შუა ხევშია და მედებას მთელი დაბლობი დიბონამდე;
10 . ყველა ქალაქი სიხონისა, ამორელთა მეფისა, რომელიც მეფობდა ხეშბონში, ყამონელთა საზღვრამდე;
11 . ასევე გილყადი, გეშურელთა და მაყაქათელთა მხარე და მთელი ბაშანი სალქამდე.
12 . ბაშანში - მთელი სამეფო ყოგისა, რომელიც ყაშთაროთსა და ედრეყში მეფობდა. ისღა დარჩა უკანასკნელ რეფაიმელთაგან, ვინაიდან მოსრა ისინი მოსემ და განდევნა.
13 . მაგრამ არ განუდევნიათ ისრაელის ძეებს გეშურელნი და მაყაქათელნი და ამ დღემდე მკვიდრობენ ისინი ისრაელის ძეთა შორის.
14 . მხოლოდ ლევის ტომისთვის არ მიუცია სამკვიდრებელი. უფლის, ისრაელის ღმერთის, საცეცხლო შესაწირები იყო მისი მემკვიდრეობა, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მათთვის.
15 . და მისცა მოსემ სამკვიდრებელი რეუბენის ძეთა ტომს მათი საგვარეულოების მიხედვით:
16 . არნონის ხეობის გასწვრივ, ყაროყერიდან იყო მათი საზღვარი და ქალაქი, რომელიც შუა ხეობაშია, მედებას მთელ დაბლობთან ერთად.
17 . ხეშბონი და ყველა მისი ქალაქი, რომელიც ტაფობზეა: დიბონი, ბამოთ-ბაყალი და ბეთ-ბაყალ-მეყონი;
18 . იაჰცა, კედემოთი, მეფაყათი;
19 . კირიათაიმი, სიბმა და ცერეთ-შახარი ყემეკის მთაზე;
20 . ბეთ-ფეღორი და ფისგას ფერდობები და ბეთ-იეშიმოთი.
21 . ყოველი ქალაქი დაბლობზე და მთელი სამეფო სიხონისა, ამორელი მეფისა, რომელიც ხეშბონში მეფობდა, მოსრა მოსემ ის და მიდიანის მთავრები: ევი, რეკემი, ცური, ხური და რებაყი, სიხონის მთავარნი, ამ ქვეყნის მკვიდრნი.
22 . ასევე ნათელმხილველი ბეყორის ძე, ბილყამიც მოაკვდინეს ისრაელის ძეებმა მახვილით.
23 . იორდანე იყო რეუბენის ძეთა საზღვრად. საგვარეულოთა მიხედვით დანაწილდა მათი სამკვიდრო, ქალაქები და სოფლები.
24 . და მისცა მოსემ სამკვიდრო გადის ტომს, მათი საგვარეულოების მიხედვით:
25 . იაყზერი, გილყადის ყოველი ქალაქი და ყამონიანთა ნახევარი ქვეყანა იყო მათ საზღვრად, ყაროყერამდე, რომელიც რაბას პირდაპირაა.
26 . ხეშბონიდან რამათ-მიცფემდე და ბეტონიმამდე, მახანაიმიდან დებირის საზღვრამდე.
27 . დაბლობზე: ბეთ-ჰარამ, ბეთნიმრა, სუქოთი, ცაფონი და სიხონის, ხეშბონის მეფის მიწის დარჩენილი ნაწილი; იორდანე ესაზღვრებოდა ქინეროთის ანუ გალილეის ზღვამდე, იორდანეს მეორე მხარეს, აღმოსავლეთით.
28 . ეს იყო გადის ძეების სამკვიდრებელი, ქალაქები და სოფლები მათი საგვარეულოების მიხედვით.
29 . და მისცა მოსემ მენაშეს ნახევარ ტომს სამკვიდრებელი მათი საგვარეულოების მიხედვით:
30 . აჰა, მათი საზღვარი: მახანაიმიდან - მთელი ბაშანი, ყოგის, ბაშანის მეფის მთელი სამეფო და იაირის მთელი დასახლება, რომელიც ბაშანშია - სამოცი ქალაქი.
31 . ნახევარი გილყადი, ყაშთაროთი და ედრეყი, ყოგის სამეფო ქალაქები ბაშანში, მენაშეს ძის, მაქირის ძეთა ნახევარს ერგო, მათი საგვარეულოების მიხედვით.
32 . ეს არის, რაც გაანაწილა მოსემ მოაბის ველებზე, იორდანეს გაღმა, იერიხოს აღმოსავლეთით.
33 . ლევის ტომისთვის არ მიუცია მოსეს სამკვიდრებელი: უფალი, ისრაელის ღმერთი იყო მათი სამკვიდრებელი, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მათთვის.
1 . აი, ის ხალხები, რომლებიც დატოვა უფალმა, რათა მათი მეშვეობით გამოეცადა ყოველი ისრაელიანი, რომელიც ვერ შეესწრო ქანაანელებთან გამართულ ვერც ერთ ომს.
2 . მხოლოდ იმისთვის, რომ სცოდნოდათ ისრაელიანთა შთამომავლებს და ესწავლათ ომი, რის შესახებაც უწინ არაფერი იცოდნენ:
3 . ხუთი ფილისტიმელი მთავარი, ყოველი ქანაანელი, ციდონელი და ხიველი, ლიბანის მთაზე რომ მკვიდრობდნენ, ბაყალ-ხერმონის მთიდან ხამათის მისასვლელამდე.
4 . ისრაელის გამოსაცდელად იყვნენ ისინი, რათა გაცხადებულიყო შეისმენდნენ თუ არა უფლის მცნებებს, მოსეს მეშვეობით რომ ამცნო მათ მამებს.
5 . და დამკვიდრდნენ ისრაელის ძენი ქანაანელთა, ხეთელთა, ამორელთა, ფერიზელთა, ხიველთა და იებუსელთა შორის.
6 . შეირთეს ცოლებად მათი ასულნი, თავიანთი ასულები კი მათ ძეებს მიათხოვეს და ემსახურებოდნენ მათ ღმერთებს.
7 . ბოროტად იქცეოდნენ ისრაელის ძენი უფლის წინაშე: დაივიწყეს უფალი, თავიანთი ღმერთი და ემსახურებოდნენ ბაყალსა და აშერებს.
8 . აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელზე და გადასცა ისინი ქუშან-რიშათაიმს, არამის, შუამდინარეთის მეფეს; რვა წელი ემსახურებოდნენ მას ისრაელის ძენი.
9 . შეჰღაღადეს უფალს ისრაელის ძეებმა და აღუდგინა უფალმა ისრაელიანებს მხსნელი, რომელმაც იხსნა ისინი: ღოთენიელი, ხალების უმცროსი ძმის, კენაზის ძე.
10 . უფლის სული იყო მასზე ისრაელში სამსაჯულოდ. გავიდა საომრად და ხელში ჩაუგდო უფალმა ქუშან-რიშათაიმი, არამის შუამდინარეთის მეფე; და განამტკიცა თავისი ხელი ქუშან-რიშათაიმზე;
11 . დამშვიდდა ქვეყანა ორმოცი წელიწადი; და გარდაიცვალა ღოთენიელი, კენაზის ძე.
12 . კვლავ იწყეს ისრაელიანებმა ბოროტების ჩადენა უფლის წინაშე; და გააძლიერა უფალმა ყეგლონი, მოაბის მეფე, ისრაელის წინააღმდეგ, რადგან ბოროტად იქცეოდნენ უფლის თვალში.
13 . შემოიკრიბა ყეგლონმა ყამონისა და ყამალეკის ძენი, წავიდა, დაამარცხა ისრაელი და დაიპყრო პალმების ქალაქი.
14 . თვრამეტი წელი ემსახურებოდნენ ისრაელიანები ყეგლონს, მოაბის მეფეს;
15 . შეჰღაღადეს უფალს ისრაელის ძეებმა, მოუვლინა მათ უფალმა მხსნელად ეჰუდი, ძე გერასი, ბენიამინის ძისა, ცაცია კაცი; და ძღვენი გაუგზავნეს ისრაელის ძეებმა მისი ხელით ყეგლონს, მოაბის მეფეს.
16 . გაიკეთა ეჰუდმა ორლესული მახვილი, ერთი წყრთა იყო მისი სიგრძე და მოსასხამის ქვეშ, მარჯვენა თეძოზე შეიბა იგი.
17 . და მიართვა ძღვენი ყეგლონს, მოაბის მეფეს; ყეგლონი კი ფრიად ხორცსავსე კაცი იყო.
18 . როგორც კი დაასრულა ძღვენის მირთმევა, მაშინვე გაისტუმრა ძღვენის მზიდველი ხალხი.
19 . მობრუნდა ეჰუდი გილგალის კერპთაგან და უთხრა: "საიდუმლო სიტყვა მაქვს შენთან, მეფეო”. მიუგო: "ჩუმად იყავი!” და გამოვიდა მისგან ყველა იქ მდგომი.
20 . მივიდა მასთან ეჰუდი, ის კი ზემო გრილ ოთახში იჯდა, მხოლოდ თავისთვის რომ ჰქონდა. უთხრა ეჰუდმა: "ღვთის სიტყვა მაქვს შენთან”. და წამოიმართა მეფე სავარძლიდან.
21 . გაიწოდა ეჰუდმა მარცხენა ხელი, იძრო მარჯვენა თეძოზე შებმული მახვილი და აძგერა მუცელში.
22 . ვადიანად შევიდა ხმალი და ქონმა გადაფარა იგი; მუცელშივე ჩაუტოვა მახვილი და გარეთ გამოუვიდა განავალი.
23 . გამოვიდა ეჰუდი ტალანში, გამოიკეტა კარი და ჩარაზა.
24 . მოვიდნენ მისი გამოსვლის შემდეგ მეფის მონები და ჩარაზული დახვდათ ზემო ოთახის კარი; თქვეს: ალბათ მოსასაქმებლადააო საგრილობელ ოთახში ჩაკეტილი.
25 . დიდ ხანს ელოდნენ, ვიდრე არ შეწუხდნენ, მაგრამ არ გაიღო ზემო ოთახის კარი. მაშინ აიღეს გასაღები, გახსნეს კარი და, აჰა, მკვდარი აგდია ძირს მათი ბატონი.
26 . სამშვიდობოს გააღწია ეჰუდმა, ვიდრე გონს მოეგნენ ისინი, გასცდა კერპებს და სეყირში მიიმალა.
27 . მისვლისას ჩაჰბერა რქის საყვირში ეფრემის მთაზე, ჩამოვიდნენ მთიდან ისრაელის ძენი და წინ წაუძღვა მათ.
28 . უთხრა: "მომყევით, რადგან ხელში ჩაგიგდოთ უფალმა თქვენი მტრები, მოაბელნი”. გაჰყვნენ მას, გადაჭრეს იორდანეზე გადასასვლელები მოაბისკენ და არავინ გაატარეს
29 . იმ დროს თითქმის ათი ათასი მოაბელი კაცი მოსრეს, ყველა ძლიერი და მამაცი, არავინ გადარჩენილა.
30 . ასე დამორჩილდნენ იმ დღეს მოაბელნი ისრაელს და ოთხმოცი წლით დამშვიდდა ქვეყანა.
31 . მის შემდეგ იყო შამგარი, ყანათის ძე, რომელმაც ხარის საგმირით მოსრა ექვსასი ფილისტიმელი და იხსნა ისრაელი.
1 . შვიდი თვე იყო უფლის კიდობანი ფილისტიმელთა ქვეყანაში.
2 . მოიხმეს ფილისტიმელებმა ქურუმები და მისნები და უთხრეს: "რა ვუყოთ უფლის კიდობანს? გვირჩიეთ, როგორ გავგზავნოთ თავის ადგილზე”.
3 . უპასუხეს: "თუ ისრაელის ღმერთის კიდობნის გაგზავნა გინდათ, ძღვენის გარეშე ნუ გაგზავნით, შესწირეთ დანაშაულის გამოსასყიდი მსხვერპლი; მაშინ განიკურნებით და გაიგებთ, რატომ არ გცილდებათ მისი ხელი”.
4 . თქვეს: "რა უნდა გავატანოთ დანაშაულის გამოსასყიდ მსხვერპლად?” მიუგეს: "ოქროს ხუთი ბუგრი და ოქროს ხუთი თაგვი ფილისტიმელთა მთავრების რიცხვისამებრ, რადგან ერთი სასჯელი გეწიათ თქვენც და თქვენს მთავრებსაც.
5 . გააკეთეთ თქვენი ბუგრებისა და იმ თაგვების გამოსახულებანი, რომლებიც გინადგურებენ ქვეყანას და ამით მიაგებთ დიდებას ისრაელის ღმერთს; იქნებ შეამსუბუქოს ხელი თქვენზე, თქვენს ღმერთებსა და ქვეყანაზე.
6 . რატომ იქვავებთ გულებს, როგორც იქვავებდნენ ეგვიპტელები და ფარაონი? განა არ გაუშვეს მათ ხალხი, როგორც კი სასტიკად დასაჯა ისინი უფალმა?!
7 . ახლა ადექით, გააკეთეთ ერთი ახალი ურემი, გამოარჩიეთ ორი მეწველი, უღელდაუდებელი ფური, ფურები ურემში შეაბით, ხბორები კი სახლისკენ წამოიყვანეთ.
8 . აიღეთ უფლის კიდობანი და დადეთ ურემზე. ის ოქროს ნივთები, რომელთაც დანაშაულის გამოსასყიდ მსხვერპლად ატანთ, სკივრში ჩააწყეთ და გვერდში მიუდგით. მერე გაუშვით და წავიდეს.
9 . შეხედეთ, თუ დაადგა გზას თავისი ქვეყნის, ბეთ-შემეშისკენ, მას დაუწევია ჩვენს თავზე ეს დიდი უბედურება, თუ არადა, გვეცოდინება, რომ მისმა ხელმა კი არ შეგვმუსრა, შემთხვევით გვეწია ეს ამბავი”.
10 . ასეც მოიქცა ხალხი: შეარჩიეს ორი მეწველი ფური და შეაბეს ურემში; ხბორები კი სახლში დაამწყვდიეს.
11 . ურემზე დადეს უფლის კიდობანი და სკივრი, ოქროს თაგვებითა და ბუგრების გამოსახულებებით.
12 . არც მარჯვნივ გადაუხვევიათ ფურებს და არც მარცხნივ, პირდაპირ ბეთ-შემეშის გზას დაადგნენ. ერთ გზას მიჰყვებოდნენ და ბღაოდნენ. უკან კი ფილისტიმელთა მთავრები მიჰყვებოდნენ ბეთ-შემეშის საზღვრამდე.
13 . ამ დროს, ხალხი ხორბალს მკიდა ველზე, ბეთ-შემეშში; გაიხედეს, დაინახეს კიდობანი და დიდი სიხარულით გაიხარეს.
14 . მივიდა ურემი და გაჩერდა ბეთ-შემეშელი იეშუას ყანაში. დიდი ქვა იდო იქ. დაჩეხეს ურმის ხეები, ფურები კი სრულადდასაწველად შესწირეს უფალს.
15 . გადმოიღეს ლევიანებმა უფლის კიდობანი და მის გვერდით მდგარი სკივრი, რომელშიც ოქროს ნივთები იყო და დადეს იმ დიდ ქვაზე. ბეთ-შემეშელებმა კი სრულადდასაწველი აღუვლინეს და მსხვერპლები შესწირეს უფალს იმ დღეს.
16 . ეს რომ დაინახეს, იმავე დღეს გაბრუნდა ფილისტიმელთა ხუთი მთავარი ყეკრონისაკენ.
17 . ესენია ის ოქროს ბუგრები, რომლებიც უფალს შესწირეს ფილისტიმელებმა დანაშაულის გამოსასყიდ მსხვერპლად. ერთი აშდოდისთვის იყო, ერთი ღაზასთვის, ერთი აშკელონისთვის, ერთი გათისთვის და ერთიც ყეკრონისთვის.
18 . იყო აგრეთვე ოქროს თაგვები ფილისტიმელთა ქალაქების რიცხვისამებრ, რომელიც ხუთ მთავარს ეკუთვნოდა გამაგრებული ქალაქებიდან მოყოლებული უგალავნო სოფლებამდე და იმ დიდ ქვამდე, რომელზეც დადეს უფლის კიდობანი და რომელიც დღემდე ბეთ-შემეშელი იეშუას ყანაშია.
19 . მოსრა უფალმა ბეთ-შემეშში მცხოვრები ორმოცდაათიათას სამოცდაათი კაცი, რომლებმაც ჩაიხედეს უფლის კიდობანში; და გლოვობდა ხალხი, რადგან დიდი მოსვრით მოსრა უფალმა ხალხი.
20 . თქვეს ბეთ-შემეშის მცხოვრებლებმა: "ვინ შეძლებს უფლის, ამ წმიდა ღმერთის წინაშე დგომას? ვისთან წავა იგი ჩვენგან?”
21 . ამ სიტყვებით გაუგზავნეს მოციქულები კირიათ-იეყარიმის მოსახლეობას: "დააბრუნეს ფილისტიმელებმა უფლის კიდობანი, ჩამოდით და წაიღეთ”.
1 . შემოიკრიბეს ფილისტიმელებმა ლაშქარი საომრად იუდას სოქოთში და ეფეს-დამიმში, სოქოთსა და ყაზეკას შორის დაბანაკდნენ.
2 . საული და ისრაელიანებიც შეიკრიბნენ, ელაჰის ველზე დაბანაკდნენ და ფილისტიმელთა პირისპირ განლაგდნენ საბრძოლველად.
3 . ფილისტიმელნი ერთი მთის კალთაზე იდგნენ, ისრაელიანები - მეორე მთისა; ველი იყო მათ შორის.
4 . და გამოვიდა ფილისტიმელთა ბანაკიდან ფალავანი, გოლიათი ერქვა, წარმოშობით გათელი იყო; ექვსი წყრთა და ერთი მტკაველი ჰქონდა სიმაღლე.
5 . თავზე სპილენძის მუზარადი ეხურა და აბჯარ-ჯავშნით იყო შემოსილი, რომელიც სპილენძის ხუთი ათას შეკელს იწონიდა.
6 . სპილენძის სამუხლეები ეკეთა ფეხებზე და სპილენძის შუბი ეკიდა ბეჭთა შორის.
7 . მისი შუბის ტარი საქსოვი ლილვის ოდენა იყო, პირი კი რკინის ექვსას შეკელს იწონიდა. ფარის მზიდველი მიუძღოდა წინ.
8 . გამოვიდა და ეს სიტყვები შესძახა ისრაელის მხედრობას: "რად გამოდიხართ საომრად? განა მე ფილისტიმელი არა ვარ, თქვენ კი საულის მსახურნი? გამოარჩიეთ თქვენში კაცი და ჩამოვიდეს ჩემთან.
9 . თუ გამიმკლავდება და მომერევა, თქვენი მონები გავხდებით, ხოლო თუ მე დავძლევ და მოვერევი, თქვენ გაგვიხდით მონებად და გვემსახურეთ!”
10 . თქვა ფილისტიმელმა: "სირცხვილი ვაჭამე დღეს ისრაელის მხედრობას! გამოიყვანეთ კაცი, რომ შევერკინოთ ერთმანეთს!”
11 . ისმინეს ფილისტიმელის სიტყვები საულმა და მთელმა ისრაელმა; შეძრწუნდნენ და შეშინდნენ ფრიად.
12 . ეფრათელი კაცის, იესეს ძე იყო დავითი, იუდას ბეთლემიდან. რვა ძე ჰყავდა მამამისს. ხანში შესული იყო იესე საულის დღეებში, კაცთა შორის უხუცესი.
13 . იესეს სამი უფროსი ვაჟი ომში გაჰყვა საულს; აი, მისი სამი ძის სახელები: პირმშო ელიაბი, აბინადაბი და შამა.
14 . დავითი ყველაზე უმცროსი იყო; საულს სამი უფროსი გაჰყვა.
15 . მიდიოდა ხოლმე დავითი საულთან და მერე ისევ ბრუნდებოდა მამამისის ფარის დასამწყემსად ბეთლემში.
16 . დილა-საღამოს გამოდიოდა ხოლმე ფილისტიმელი; ასე იქცეოდა ორმოცი დღე.
17 . უთხრა იესემ დავითს, თავის ძეს: "წაიღე ეს ერთი ეფა მოხალული მარცვლეული და ათი პური და სასწრაფოდ წაუღე შენს ძმებს ბანაკში.
18 . ხოლო ეს ათი ყველი ათასისთავს მიართვი; მშვიდობით მოიკითხე შენი ძმები და მოიტანე მათი ამბავი”.
19 . საული, ისინი და ყველა სხვა ისრაელიანი ელაჰის ველზე იდგნენ ფილისტიმელებთან საომრად.
20 . დილაადრიანად ადგა დავითი, ცხვარი მეთვალყურეს დაუტოვა, მოსაკითხი აიღო და წავიდა, როგორც იესეს ჰქონდა ნაბრძანები; და იმ დროს მიუახლოვდა ბანაკს, როცა ჯარი გამოდიოდა მწყობრად და საომარ ყიჟინას სცემდნენ ბრძოლის ველზე.
21 . ერთმანეთის პირისპირ განლაგდნენ ისრაელიანთა და ფილისტიმელთა მეომრები.
22 . მცველებთან დატოვა დავითმა თავისი ტვირთი და ბრძოლის ველისკენ გაიქცა; მივიდა და მშვიდობით მოიკითხა თავისი ძმები.
23 . ამ ლაპარაკში იყო და, აჰა, გამოვიდა ფალავანი, ფილისტიმელი გოლიათი გათიდან და უწინდებურად დაიწყო ლანძღვა; დავითმაც მოისმინა მისი სიტყვები.
24 . გოლიათის დანახვაზე, უკუიქცნენ შეძრწუნებულნი ისრაელიანები.
25 . თან ამბობდნენ: "ხედავთ იმ კაცს, რომ გამოვიდა? უსათუოდ ისრაელის შესარცხვენად არის გამოსული; ვინც მას მოერევა, დიდად გაამდიდრებს მეფე და თავის ასულსაც მიათხოვებს; მამამისის სახლეულს კი გადასახადებს აღარ მოსთხოვს ისრაელში”.
26 . ჰკითხა მასთან მდგომ კაცებს დავითმა: "რა ბედი ელის მას, ვინც მოკლავს ამ ფილისტიმელს და სირცხვილს მობანს ისრაელს? ვინაა ეს წინადაუცვეთელი ფილისტიმელი, რომ ცოცხალი ღმერთის მხედრობას ლანძღავს?!”
27 . იგივე სიტყვები გაუმეორა ხალხმა: "ამას და ამას მისცემენ მას, ვინც მას მოკლავს”.
28 . გაიგონა ელიაბმა, მისმა უფროსმა ძმამ, დავითის ლაპარაკი ხალხთან, გაუბრაზდა და უთხრა: "აქ რისთვის ჩამოხვედი? რატომ მიატოვე მცირედი ფარა უდაბნოში? ვიცი შენი სიამაყისა და ბოროტი გულის ამბავი, ბრძოლის სანახავად ჩამოხვიდოდი”.
29 . შეეპასუხა დავითი: "ისეთი რა გავაკეთე?! მხოლოდ სიტყვა ვთქვი!”
30 . ზურგი აქცია და ლაპარაკი განაგრძო. ხალხმა იგივე გაუმეორა.
31 . დავითის ნათქვამი რომ მოისმინეს, საულსაც უამბეს. ბრძანა და მოაყვანინა იგი.
32 . უთხრა დავითმა საულს: "ნურავის შეუდრკება გული ამის გამო! წავა შენი მსახური და შეებრძოლება იმ ფილისტიმელს”.
33 . უთხრა საულმა დავითს: "ვერ შეძლებ იმ ფილისტიმელთან შებრძოლებას, რადგან ყმაწვილი ხარ, ის კი, სიყრმიდან მებრძოლი კაცია”.
34 . მიუგო დავითმა: "მწყემსავდა შენი მსახური თავის მამის ცხვარს და როცა ლომი ან დათვი დაგვეცემოდა და ფარიდან კრავს გაიტაცებდა,
35 . უკან მივდევდი, ვკლავდი და პირიდან ვგლეჯდი კრავს. ხოლო თუ ჩემზე გამოიწევდა, ფაფარში ჩავავლებდი ხელს და იქვე ვკლავდი.
36 . ორივე მოუკლავს შენს მსახურს, ლომიც და დათვიც; ამ წინადაუცვეთელ ფილისტიმელსაც იგივეს ვუზამ, რადგან ცოცხალი ღმერთის მხედრობა გალანძღა”.
37 . თქვა დავითმა: "უფალი, რომელმაც ლომისა და დათვისგან მიხსნა, ამ ფილისტიმელისგანაც მიხსნის!” მიუგო საულმა დავითს: "წადი და უფალი იყოს შენთან”.
38 . თავისი მხედრული სამოსი ჩააცვა საულმა დავითს, თავზე სპილენძის მუზარადი დაადგა და აბჯრით შემოსა.
39 . შემოირტყა დავითმა მახვილი მხედრულ სამოსელზე და შეეცადა გაევლო, რადგან მიჩვეული არ იყო. უთხრა დავითმა საულს: "არ შემიძლია ამაში სიარული, რადგან არასოდეს მიცდია”. და გაიძრო ისინი დავითმა.
40 . ხელში აიღო თავისი კვერთხი, ნაკადულიდან რიყის ხუთი ქვა ამოირჩია, ჩაიდო მწყემსის აბგაში და თავისი შურდულით ხელში ფილისტიმელისკენ წავიდა.
41 . ფილისტიმელიც წამოვიდა და მიუახლოვდა დავითს, წინ ფარისმზიდველი ედგა.
42 . დავითი რომ დაინახა ფილისტიმელმა, ზიზღით შეხედა, რადგან ყმაწვილი იყო იგი, წითური და კარგი შესახედი.
43 . უთხრა ფილისტიმელმა დავითს: "განა ძაღლი ვარ, კეტით რომ გამოდიხარ?” და თავისი ღმერთების სახელით დასწყევლა ფილისტიმელმა დავითი.
44 . უთხრა ფილისტიმელმა დავითს: "მომიახლოვდი, რომ ცის ფრინველებსა და მინდვრის მხეცებს გადავუგდო შენი გვამი”.
45 . მიუგო დავითმა ფილისტიმელს: "შენ მახვილით, შუბითა და ფარით გამოდიხარ ჩემთან, მე კი ცაბაოთ უფლის, ისრაელის მხედრობის ღმერთის სახელით მოვდივარ შენთან, რომელიც შენ შეურაცხყავი.
46 . დღეს ჩამაგდებინებს შენს თავს ხელში უფალი, განგგმირავ და თავს მოგაცლი, დღესვე ცის ფრინველებსა და მიწის მხეცებს მივუყრი ფილისტიმელთა ლაშქრის მძორებს და შეიტყობს მთელი ქვეყნიერება, რომ ღმერთია ისრაელში!
47 . რათა შეიტყოს მთელმა კრებულმა, რომ არა მახვილითა და შუბით იხსნის უფალი, ვინაიდან უფლის ბრძოლაა ეს და ჩაგაგდებთ ჩვენს ხელში!”
48 . აღიმართა ფილისტიმელი, დაიძრა და დავითისკენ წამოვიდა და გაიქცა დავითიც ფილისტიმელთან შესახვედრად.
49 . აბგაში ჩაიყო ხელი დავითმა, ამოიღო ქვა, სტყორცნა შურდულით და შიგ შუბლში მოარტყა ფილისტიმელს; ჩაეჭედა ქვა შუბლში და პირქვე დაეცა მიწაზე.
50 . იმარჯვა დავითმა ფილისტიმელზე, შურდულითა და ქვით განგმირა და მოკლა იგი; მახვილი კი არ სჭერია დავითს ხელში.
51 . სირბილით მივიდა დავითი ფილისტიმელთან, აიღო მისი მახვილი, ამოიღო ქარქაშიდან და თავი მოაჭრა გოლიათს; დაინახეს ფილისტიმელებმა, რომ მოკვდა მათი გმირი და გაიქცნენ.
52 . აღიმართნენ ისრაელისა და იუდას მეომრები, დასცეს ყიჟინა და ყეკრონის კარიბჭის ველამდე სდიეს ფილისტიმელებს. მრავალი ფილისტიმელი დაეცა განგმირული შაყარაიმის გზაზე, გათამდე და ყეკრონამდე.
53 . დაბრუნდნენ ისრაელიანები ფილისტიმელთა დევნიდან და გაძარცვეს მათი ბანაკი.
54 . აიღო დავითმა ფილისტიმელის თავი და მიიტანა იერუსალიმში; მისი საჭურველი კი კარავში დაიდო.
55 . როცა საულმა ფილისტიმელთან შესახვედრად მიმავალ დავითს შეხედა, ჰკითხა აბნერს, ჯარის სარდალს: "აბნერ! ვისი ძეა ეს ჭაბუკი?” უთხრა აბნერმა: "შენს სიცოცხლეს ვფიცავ მეფეო, თუ ვიცოდე”.
56 . უთხრა მეფემ: "გამიგე, ვისი ძეა ეს ჭაბუკი?”
57 . და დაბრუნდა დავითი ფილისტიმელის დამარცხების შემდეგ, მოკიდა ხელი აბნერმა და წარადგინა საულის წინაშე, ხელში ფილისტიმელის თავი ეჭირა.
58 . ჰკითხა საულმა: "ვისი ძე ხარ, ჭაბუკო?” მიუგო დავითმა: "შენი მსახურის, ბეთლემელი იესეს ძე ვარ”.
1 . მივიდა დავითი ახიმელექ მღვდელთან ნობში. თრთოლვით გამოეგება დავითს ახიმელექი და ჰკითხა: "მარტო რატომ ხარ და არავინ გახლავს?”
2 . უთხრა დავითმა ახიმელექ მღვდელს: "საქმე დამავალა მეფემ და მითხრა, არავინ გაიგოს, რასაც გავალებ და სადაც გაგზავნიო, ამიტომაც ამა და ამ ადგილზე დავიბარე ხალხი.
3 . სახელდახელოდ თუ გაქვს რამე? მომეცი ხუთი პური ან რაც გექნება”.
4 . მიუგო მღვდელმა დავითს: "უბრალო პური ხელთ არა მაქვს, მხოლოდ წმიდა პური მაქვს; ოღონდ ქალებს ხომ არ მიჰკარებიან ჭაბუკნი?”
5 . უპასუხა დავითმა: "ქალებს არ გავკარებივართ, რაც გამოვედით, არც გუშინ, არც გუშინწინ; წმიდაა ჩემი ჭაბუკების ჭურჭელი, მით უმეტეს დღეს, როცა განიწმიდება სხეული”.
6 . და მისცა მღვდელმა წმიდა პური, რადგან არ იყო სხვა პური, გარდა საწინაშეო პურებისა, რომელიც უფლის სახის წინაშე აელაგებინათ, რათა მათ ნაცვლად ახალი პურები დაეწყოთ.
7 . იყო იქ უფლის წინაშე ერთი კაცი, საულის მსახურთაგანი, სახელად დოეგ ედომელი, საულის მთავარი მწყემსი.
8 . უთხრა დავითმა ახიმელექს: "ხომ არა გაქვს ხელთ შუბი ან მახვილი? რადგან სასწრაფო იყო მეფის ბრძანება და თან არ წამომიღია ჩემი მახვილი და საჭურველი”.
9 . უპასუხა მღვდელმა: "ელაჰის ველზე რომ ფილისტიმელი მოკალი, იმ გოლიათის მახვილია გახვეული სამოსელში, ეფოდის უკან; თუ გინდა, აიღე, რადგან სხვა არაფერია მის გარდა”. უთხრა დავითმა: "ვერაფერი შეედრება, მომეცი”.
10 . ადგა დავითი, გაექცა იმ დღეს საულს და მივიდა აქიშთან, გათის მეფესთან.
11 . უთხრეს აქიშს მისმა მსახურებმა: "ეს ხომ დავითია, იმ ქვეყნის მეფე! მას არ უმღეროდნენ როკვისას: საულმა სძლია ათასს, დავითმა - ათი ათასსო?”
12 . გულში ჩაიდო ეს სიტყვები დავითმა და ძალიან ეშინოდა აქიშისა, გათის მეფისა.
13 . თავი მოიგიჟიანა მათ თვალში, ყვიროდა, ხაზებს კაწრავდა კარიბჭეზე და დორბლი ჩამოსდიოდა წვერზე.
14 . უთხრა აქიშმა თავის მსახურთ: "აჰა, გაგიჟებულა კაცი, რაღად მომიყვანეთ?
15 . შეშლილიღა მაკლდა, რომ მოგიყვანიათ ჩემთან და გიჟობს?! ნუთუ ეს უნდა შემოსულიყო ჩემს სახლში?”
16 . წავიდა იქიდან დავითი და ყადულამის გამოქვაბულს შეაფარა თავი. როცა გაიგეს ეს ამბავი მისმა ძმებმა და მამამისის მთელმა სახლმა, ჩავიდნენ იქ მასთან.
1 . იყო ერთი კაცი მაყონში; ქარმელში ჰქონდა მამული; ფრიად შეძლებული იყო ეს კაცი - სამი ათასი ცხვარი და ათასი თხა ჰყავდა, პარსვის დროს ისიც ქარმელში იმყოფებოდა.
2 . ნაბალი ერქვა კაცს, მის ცოლს კი - აბიგაილი; კეთილგონიერი და მშვენიერი იყო ქალი, კაცი კი - ულმობელი და ბოროტმოქმედი; ხალების შთამომავალი იყო იგი.
3 . გაიგო დავითმა უდაბნოში, რომ ცხვარს პარსავდა ნაბალი.
4 . გაგზავნა დავითმა ათი ჭაბუკი და დააბარა: "ქარმელში ადით, ნაბალთან მიდით და ჩემი სახელით მოიკითხეთ.
5 . უთხარით: იცოცხლე! მშვიდობა შენდა, მშვიდობა შენს სახლს და მთელ შენს საბადებელს.
6 . გავიგე მპარსველები გყოლია; ამას წინათ შენი მწყემსები იყვნენ ჩვენთან, არ დაგვიჩაგრავს და არაფერი დაუკარგავთ ქარმელში ყოფნის დღეებში.
7 . ჰკითხე შენს ჭაბუკებს და თავადაც გეტყვიან. დაე, მადლი ჰპოვონ ჩემმა მსახურებმა შენს თვალში, რადგან სასიკეთო დღეს მოვედით; მიეცი შენს მსახურთ და შენს ძეს, დავითს, რასაც შესძლებ”.
8 . მივიდნენ დავითის ჭაბუკნი, გადასცეს ნაბალს დაბარებული სიტყვები და დაელოდნენ.
9 . მიუგო ნაბალმა დავითის მსახურთ: "ვინაა დავითი და ვინაა იესეს ძე? მომრავლდნენ დღეს თავიანთი ბატონებისგან გაქცეული მონები.
10 . ჩემი პური, წყალი და ცხვრის მპარსველთათვის დაკლული საკლავი იმ კაცებს მივცე, რომელთა ასავალ-დასავალიც არ ვიცი?”
11 . გამობრუნდნენ დავითის ჭაბუკნი თავის გზაზე, მივიდნენ და გადასცეს ეს სიტყვები დავითს.
12 . უთხრა დავითმა თავის კაცებს: "შეიბით ყველამ თქვენ-თქვენი მახვილი!” შემოირტყა ყოველმა მახვილი და დავითმაც შეიბა თავისი მახვილი. ოთხასამდე კაცი გაჰყვა დავითს, ორასი კი აღალთან დარჩა.
13 . უთხრა ერთმა ჭაბუკმა აბიგაილს, ნაბალის ცოლს: "აჰა, მოციქულნი გამოგზავნა დავითმა უდაბნოდან ჩვენი ბატონის მოსაკითხად, მან კი აბუჩად აიგდო ისინი.
14 . ძალიან კარგად გვეპყრობოდა ეს ხალხი, სანამ ველზე ვიყავით მათთან ერთად, არ გვჩაგრავდნენ და არც არაფერი დაგვიკარგავს.
15 . ზღუდედ იყვნენ ჩვენთვის ღამით და დღისით, მთელი დროის მანძილზე, სანამ მათთან ახლოს ვმწყემსავდით ფარებს.
16 . ახლა იფიქრე და როგორც გიჯობს ისე მოიქეცი, რადგან გარდაუვალია უბედურება ჩვენს ბატონსა და მთელ მის სახლეულზე, ის კი უღირსი კაცია, მასთან ლაპარაკი არ იქნება”.
17 . აჩქარდა აბიგაილი; აიღო ორასი პური, ორი ტიკჭორა ღვინო, ხუთი მომზადებული ცხვარი, ხუთი საწყაული მშრალი მარცვლეულობა, ასი ასხმა დაჩამიჩებული ყურძენი, ორასი ასხმა ლეღვი და სახედრებს აჰკიდა.
18 . უთხრა თავის ჭაბუკებს: "ჩემს წინ გასწით და მეც გამოგყვებით”. ხოლო ნაბალს, თავის ქმარს, არაფერი უთხრა.
19 . მთის ხრიოკებზე ეშვებოდა ვირზე შემჯდარი და, აჰა, დავითი და მისი კაცებიც მოდიან; და შეეგება მათ აბიგაილი.
20 . ამბობდა დავითი: "ნამდვილად ამაოდ ვიცავდი უდაბნოში ნაბალის ქონებას, არაფერი დაუკარგავს თავისი საბადებლიდან, მაგრამ ბოროტებით გადამიხადა სიკეთეზე.
21 . ასე და ასე უყოს ღმერთმა დავითის მტრებს და უარესიც, თუ მთელ მის მოდგმაში ერთი კედელთან მიმშარდავი მაინც დავტოვო ცოცხლად დილამდე”.
22 . დაინახა აბიგაილმა დავითი, სწრაფად ჩამოხტა ვირიდან, პირქვე დაეცა დავითის წინაშე და მიწამდე სცა თაყვანი.
23 . დაეცა მის ფეხებთან და თქვა: "ჩემზეა, ბატონო, დანაშაული; გთხოვ, ალაპარაკე შენი მხევალი და შეისმინე შენი მხევლის სიტყვები.
24 . ყურადღებას ნუ მიაქცევს ჩემი ბატონი იმ უღირს კაცს, ნაბალს, რადგან როგორი სახელიცა აქვს - ნაბალი (უღირსი), თვითონაც ისეთია; მე კი, შენს მხევალს, არ მინახავს ჩემი ბატონის გამოგზავნილი ჭაბუკნი.
25 . ახლა, ჩემო ბატონო, ცოცხალია უფალი და ცოცხალია შენი სული, შეგაკავებს უფალი სისხლისღვრისა და შურისძიებისგან. დაე, ნაბალივით იყვნენ შენი მტრები და ჩემი ბატონისთვის ბოროტის მსურველნი.
26 . აი, ეს ძღვენი, რომელიც შენმა მხევალმა მოართვა ჩემს ბატონს, რათა მიეცეს ჭაბუკებს, ჩემი ბატონის ნაკვალევს რომ მიჰყვებიან.
27 . აპატიე შენს მხევალს დანაშაული, რადგან უსათუოდ აუშენებს მტკიცე სახლს უფალი ჩემს ბატონს, ვინაიდან საღვთო ომშია ჩართული ჩემი ბატონი და მთელი სიცოცხლე არ გაივლებს გულში ბოროტებას.
28 . და თუნდაც აღდგეს კაცი და გდევნოს და ეძიოს სული შენი, სიცოცხლის საკვრელით იქნება შეკრული უფალთან, შენს ღმერთთან, ჩემი ბატონის სული, ხოლო შენი მტრების სულს შურდულივით გასტყორცნი.
29 . და როცა აღუსრულებს უფალი ჩემს ბატონს ყოველ სიკეთეს, რაც ნათქვამი აქვს მისთვის და დაგადგენს ისრაელის წინამძღვრად,
30 . ნუ ექნება ჩემს ბატონს გულის ქეჯნა და წუხილი ამაო სისხლისღვრისა და შურისძიების გამო. და როცა კეთილს მიაგებს უფალი ჩემს ბატონს, მაშინ გაიხსენე შენი მხევალი”.
31 . მიუგო აბიგაილს დავითმა: "კურთხეულია უფალი, ისრაელის ღმერთი, რომელმაც მოგავლინა დღეს ჩემთან შესახვედრად.
32 . კურთხეულია გონიერება შენი და კურთხეული ხარ შენ, რომ გადამაფიქრებინე დღეს სისხლისღვრა და შურისძიება.
33 . ცოცხალია უფალი, ღმერთი ისრაელისა, რომელმაც არ ჩამადენინა შენთვის ბოროტება, რადგან საჩქაროდ რომ არ წამოსულიყავ ჩემთან შესახვედრად, არ დარჩებოდა ნაბალს განთიადამდე არც ერთი კედელთან მიმშარდავი”.
34 . მიიღო დავითმა მისი ხელიდან, რაც ჰქონდა მოტანილი და უთხრა: "მშვიდობით გაბრუნდი შენს სახლში; აჰა, ვისმინე შენი ხმა და პატივი დავდე შენს სახეს”.
35 . დაბრუნდა აბიგაილი ნაბალთან და, აჰა, ნადიმობს სახლში, როგორც სამეფო ნადიმზე; მხიარულობდა ნაბალის გული და თან მთვრალი იყო ფრიად; დილამდე არაფერი უთქვამს მისთვის აბიგაილს, არც მცირე, არც დიდი.
36 . დილით კი, როცა გამოფხიზლდა ნაბალი, ყოველივე უამბო ცოლმა. გული ჩაუკვდა ნაბალს მკერდში და ქვასავით გახდა.
37 . დაჰკრა უფალმა ნაბალს ათი დღის შემდეგ და მოკვდა იგი.
38 . გაიგო დავითმა, რომ მოკვდა ნაბალი და თქვა: "კურთხეულია უფალი, რომელმაც უზღო ნაბალს ჩემი შეურაცხყოფისთვის და აარიდა ბოროტებას თავისი მსახური; ნაბალს თავისივე სიავე მიუბრუნა უკან უფალმა!” და სიტყვა შეუთვალა დავითმა აბიგაილს, რომ ცოლად თხოულობდა მას.
39 . მივიდნენ დავითის მსახურნი აბიგაილთან ქარმელში და უთხრეს: "დავითმა გამოგვგზავნა შენთან, რომ ცოლად შეგირთოს”.
40 . ადგა აბიგაილი, მიწამდე მოიდრიკა და თქვა: "აჰა, მოახლედ წამოვა შენი მხევალი, რომ ჩემი ბატონის მსახურებს დაბანოს ფეხი”.
41 . აჩქარდა აბიგაილი, შეჯდა ვირზე და თან ხუთი მოახლე წაიყოლა, გაჰყვა დავითის კაცებს, მივიდა და გახდა მისი ცოლი.
42 . იზრეყელელი ახინოყამიც მოიყვანა დავითმა და ეს ორნი იყვნენ მისი ცოლები.
43 . საულმა კი მიქალი, თავისი ასული, დავითის ცოლი, ფალტის, გალიმელი ლაიშის ძეს მიათხოვა.
44 . მივიდნენ ზიფელები საულთან გიბყაში და უთხრეს: "იცი, რომ დავითი ხაქილას გორაზე იმალება, იეშიმონის პირდაპირ?”
1 . ხანგრძლივი ომი იყო საულისა და დავითის სახლებს შორის. და სულ უფრო ძლიერდებოდა დავითი, ხოლო საულის სახლი უფრო და უფრო სუსტდებოდა.
2 . ძეები შეეძინა დავითს ხებრონში; პირმშო ყამნონი - იზრეყელელი ახინოყამისგან.
3 . მომდევნო - ქილაბი აბიგაილისგან, ქარმელელი ნაბალის ქვრივისგან; მესამე - აბესალომი, მაყაქას შვილი, გეშურის მეფის, თალმაის ასულისა.
4 . მეოთხე, ადონია - ხაგითის შვილი; მეხუთე, შეფატია - აბიტალის შვილი.
5 . მეექვსე, ითრეამი - ყეგლასგან, დავითის ცოლისგან; ესენი შეეძინა დავითს ხებრონში.
6 . საულისა და დავითის სახლებს შორის ომში, მტკიცედ ეჭირა აბნერს საულის სახლის მხარე.
7 . ხარჭა ჰყავდა საულს, სახელად რიცფა, აიას ასული. და უთხრა იშბოშეთმა აბნერს: "რატომ შეხვედი მამაჩემის ხარჭასთან?”
8 . დიდად განრისხდა აბნერი იშბოშეთის ნათქვამზე; უთხრა: "ძაღლის თავი ხომ არ ვარ იუდაში? დღემდე ერთგული ვარ მამაშენის, საულის სახლის, მისი ძმებისა და მეგობრების მიმართ, არ ჩამიგდიხარ დავითის ხელში. და ახლა ამ ქალზე მდებ ბრალს?
9 . ასე და ასე უყოს ღმერთმა აბნერს და უარესიც დამართოს, თუ ისე არ მოვიქეცი, როგორც უფალმა შეჰფიცა დავითს:
10 . მეფობას წავართმევ საულის სახლს და დავითის ტახტს დავადგენ ისრაელსა და იუდაზე, დანიდან ბეერ-შებაყამდე”.
11 . და ვეღარ შეეპასუხა აბნერს, რადგან ეშინოდა მისი.
12 . მოციქულები გაუგზავნა აბნერმა დავითს, რომ ეთქვათ: "ვისია ეს ქვეყანა? კავშირი შემიკარი და, აჰა, შენთან იქნება ჩემი ხელი, რათა შენკენ მოვაქციო მთელი ისრაელი”.
13 . მიუგო დავითმა: "კეთილი, შევკრავ კავშირს შენთან, ოღონდ ერთ რამეს მოვითხოვ: ვერ იხილავ ჩემს სახეს, როცა ჩემს სანახავად მოხვალ თუ მიქალს, საულის ასულს არ მოიყვან ჩემთან”.
14 . მოციქულები გაუგზავნა დავითმა იშბოშეთს, საულის ძეს და მოსთხოვა: "მომეცი ჩემი ცოლი მიქალი, რომელიც ასი წინდაუცვეთელი ფილისტიმელის ჩუჩის ფასად დავნიშნე”.
15 . გაგზავნა კაცი იშბოშეთმა და წაართვა ქალი მის ქმარს, ფალტიელ ლაიშის ძეს.
16 . წამოჰყვა ქმარი ქალს, მიჰყვებოდა და მისტიროდა ბახურიმამდე. მერე უთხრა აბნერმა: "წადი, გაბრუნდი!” და ისიც გაბრუნდა.
17 . ელაპარაკა აბნერი ისრაელის უხუცესობას და უთხრა: "გუშინაც და გუშინწინაც გინდოდათ დავითი მეფედ.
18 . ახლა ასე უნდა მოიქცეთ, რადგან ნათქვამი აქვს უფალს დავითზე: "ჩემი მსახურის დავითის ხელით გადავარჩენ ჩემს ერს, ისრაელს, ფილისტიმელებისა და ყველა მტრის ხელიდან”.
19 . ამასვე ელაპარაკა აბნერი ბენიამინელებს. და მერე ხებრონში წავიდა, რათა დავითისთვის ეთქვა ყველაფერი, რაც ისრაელსა და ბენიამინელთა მთელ სახლს მიაჩნდა მოსაწონად.
20 . მივიდა აბნერი დავითთან ხებრონს, თან ოცი კაცი ახლდა და ნადიმი გაუმართა დავითმა აბნერსა და მასთან მყოფ კაცებს.
21 . უთხრა აბნერმა დავითს: "ავდგები და წავალ, შევუკრებ ჩემს ბატონ მეფეს მთელ ისრაელს, რათა აღთქმა დადონ შენთან და შენს ნებაზე იმეფებ მათზე”. გაისტუმრა დავითმა აბნერი და მშვიდობით წავიდა იგი.
22 . აჰა, დაბრუნდნენ სათარეშოდ გასული დავითის მსახურები და იოაბი თარეშიდან, თან დიდძალი ნადავლი მოიყოლეს. აბნერი აღარ დახვდათ დავითთან ხებრონში, რადგან გაგზავნილი ჰყავდა დავითს და მშვიდობით წასულიყო იგი.
23 . როცა მოვიდა იოაბი და მასთან მყოფი მთელი ლაშქარი, უთხრეს იოაბს: "მოვიდა აბნერ ნერის ძე მეფესთან, გაისტუმრა იგი მეფემ და წავიდა იგი მშვიდობით”.
24 . მივიდა იოაბი დავითთან და უთხრა: "ეს რა ჰქენი? აჰა, აბნერი მოსულა, შენ კი გაგისტუმრებია და ისიც წასულა თავის ნებაზე.
25 . განა არ იცნობ აბნერ ნერის ძეს? შენს მოსატყუებლად მოვიდა, რომ იცოდეს, როდის გადიხარ და როდის შემოდიხარ, ყველაფერი გაიგოს, რასაც აკეთებ”.
26 . დავითისგან რომ გამოვიდა იოაბი, მოციქულები დაადევნა აბნერს და სირას ჭიდან მოაბრუნა. არ იცოდა ეს ამბავი დავითმა.
27 . დაბრუნდა აბნერი ხებრონს და გაიხმო იგი იოაბმა კარიბჭის შიგნით, ვითომ განმარტოებით სურდა საუბარი; იქ ჩასცა მახვილი მუცელში, თავისი ძმის, ყასაელის სისხლის გამო და მოკვდა აბნერი.
28 . მოგვიანებით, როცა გაიგო დავითმა ეს ამბავი, თქვა: "უბრალონი ვართ მე და ჩემი სამეფო უფლის წინაშე საუკუნოდ აბნერ ნერის ძის სისხლში.
29 . იოაბის თავს და მამამისის სახლს დაატყდეს! არ გამოილიოს იოაბის სახლში სისხლმდინარი, კეთროვანი, ყავარჯენზე დაყრდნობილი, მახვილით განგმირული და უპურობით დამშეული!”
30 . იოაბმა და მისმა ძმამ, აბიშაიმ, იმის გამო მოკლეს აბნერი, რომ მან მოკლა მათი ძმა ყასაელი, გაბაონთან ბრძოლაში.
31 . უთხრა დავითმა იოაბს და მასთან მყოფ ხალხს: "შემოიგლიჯეთ სამოსელი, შემოირტყით ჯვალო და იგლოვეთ აბნერი”. მეფე დავითი თავად მიჰყვებოდა საკაცეს.
32 . როცა მარხავდნენ აბნერს ხებრონში, აღიმაღლა ხმა და ტიროდა მეფე აბნერის საფლავზე, ტიროდა ხალხიც.
33 . დაიტირა მეფემ აბნერი და თქვა: "განა უგუნური კაცივით უნდა მომკვდარიყო აბნერი?
34 . ხელები შეკრული არ გქონია, ფეხებზე ბორკილი არ გდებია. ისე დაეცი, როგორც ავაზაკთა წინაშე ეცემიან”. და კიდევ უფრო ატირდა ხალხი.
35 . ჯერ კიდევ დღე იყო, რომ მოდიოდა ხალხი და პურის ჭამას სთავაზობდნენ დავითს. იფიცებოდა დავითი: "ასე და ასე მიყოს ღმერთმა და უარესიც დამმართოს, თუ ვიგემო მზის ჩასვლამდე პური ან სხვა რამე”.
36 . მთელმა ხალხმა შენიშნა და მოეწონა ეს ისევე, როგორც ყველაფერი მოსწონდათ, რასაც აკეთებდა მეფე.
37 . გაიგო მთელმა ხალხმა და მთელმა ისრაელმა იმ დღეს, რომ მეფეს არ მოუკლავს აბნერ ნერის ძე.
38 . უთხრა მეფემ თავის მსახურებს: "იცით თუ არა, რომ მხედართმთავარი და დიდებული კაცი დაეცა დღეს ისრაელში?
39 . მე დღეს სუსტი ვარ, თუმცა ცხებული მეფე ვარ. ეს ხალხი კი, ცერუიას შვილები, ჩემზე ძლიერნი არიან. დაე, უფალმა მიუზღოს ბოროტმოქმედს მისი ბოროტებისამებრ!”
1 . მეფობდა სოლომონი მთელ ისრაელზე.
2 . აჰა, მთავრები, რომლებიც იყვნენ მასთან: ყაზარია, ძე ცადოკ მღვდლისა;
3 . ელიხორეფი და ახია, შიშას ძენი, მწიგნობარნი; იოშაფატ ახილუდის ძე - მემატიანე;
4 . ბენაია იეჰოიადაყის ძე - მხედართმთავარი; ცადოკი და აბიათარი - მღვდლები.
5 . ყაზარია ნათანის ძე - გამგებელთა მთავარი; ზაბუდ ნათანის ძე - მღვდელმთავარი და მეფის მეგობარი.
6 . ახიშარი - სახლთუხუცესი; ადონირამ ყაბდას ძე - ხარკთგანმგებელი;
7 . თორმეტი გამგებელი ჰყავდა სოლომონს მთელ ისრაელში, რომლებიც მეფესა და მის სახლეულს სარჩოთი ამარაგებდნენ; თითოეულს წელიწადში ერთი თვე უნდა მოემარაგებინა სარჩოთი მეფე.
8 . აჰა, მათი სახელები: ბენ ხური - ეფრემის მთაზე;
9 . ბენ დეკერი - მაკაცში, შაყალბიმში, ბეთ-შემეშსა და ყელონ-ბეთ-ჰანანში;
10 . ბენ ხესედი - არუბოთში. მას ეკუთვნოდა სოქო და ხეფერის მთელი მხარე;
11 . ბენ აბინადაბი - დორის მთელ მხარეში. (სოლომონის ასული ტაფათი ჰყავდა ცოლად);
12 . ბაყანა ახილუდის ძე - თაყანაქში, მეგიდოსა და მთელ ბეთ-შეანში, ცართანასთან, იზრეყელის ქვემოთ, ბეთ-შეანიდან აბელ მეხოლამდე, იოკმეყამის გაღმა მხარემდე;
13 . ბენ გებერი - გილყადის რამოთში. მასვე ეკუთვნოდა იარის, მენაშეს ძის დასახლებანი, რომელიც გილყადში იყო და არგობის მხარე ბაშანში, სამოცი დიდი ქალაქი ზღუდეებითა და სპილენძის ურდულებით;
14 . ახინადიბი, ყიდოს ძე - მახანაიმში.
15 . ახიმაყაცი - ნაფთალში, (მასაც სოლომონის ასული, ბასემათი ჰყავდა ცოლად);
16 . ბაყანა, ხუშის ძე - აშერსა და ბეყალოთში;
17 . იოშაფატ ფარუახის ძე - ისაქარში;
18 . შიმყი, ელას ძე - ბენიამინში.
19 . შიმყი, ელას ძე - ბენიამინში.
20 . ზღვის ქვიშასავით ურიცხვი იყო იუდა და ისრაელი. ჭამდნენ, სვამდნენ და მხიარულობდნენ.
21 . მეფობდა სოლომონი ყველა სამეფოზე - ევფრატის მდინარიდან ფილისტიმელთა ქვეყანამდე და ეგვიპტის საზღვრამდე. ხარკს უხდიდნენ და ემსახურებოდნენ სოლომონს მთელი მისი სიცოცხლის მანძილზე.
22 . ეს იყო სოლომონის ყოველდღიური სარჩო: ოცდაათი ქორი გამტკიცული ფქვილი და სამოცი ქორი სხვა ფქვილი;
23 . ათი ბაგაზე და ოცი საძოვარზე გამოკვებილი ხარი. ასი ცხვარი, გარდა ირმებისა, ქურციკებისა, შვლებისა და გამოკვებილი ფრინველებისა.
24 . რადგან ის ბატონობდა მდინარის გამოღმა ყველა მიწასა და მეფეზე, თიფსახიდან ღაზამდე; ყოველი მხრიდან მშვიდობა იყო მის ირგვლივ.
25 . მშვიდად ცხოვრობდნენ იუდა და ისრაელი, თითოეული თავისი ვაზისა და ლეღვის ძირას, დანიდან ბეერ-შებაყამდე, სოლომონის მთელი მეფობის მანძილზე.
26 . ჰქონდა სოლომონს ორმოცი ათასი ბაგა ეტლის ცხენებისთვის და ჰყავდა თორმეტი ათასი მხედარი.
27 . ამარაგებდნენ ეს გამგებელნი მეფე სოლომონსა და ყველას, ვინც იჯდა მის სუფრასთან, თითოეული მისთვის დადგენილ თვეში; არაფერს აკლებდნენ.
28 . ქერიცა და ჩალაც მოჰქონდათ ცხენებისა და ბედაურებისთვის შესაბამის ადგილზე, თითოეულს თავისი ვალდებულებისამებრ.
29 . და მისცა ღმერთმა სოლომონს სიბრძნე, დიდი წვდომის უნარი და ზღვის ქვიშასავით ვრცელი გონება.
30 . ისე გაუმრავლა სიბრძნე სოლომონს, რომ აღმოსავლეთის ძეთა სიბრძნესა და ეგვიპტის მთელ სიბრძნეს აღემატებოდა.
31 . ყველას აღემატებოდა სიბრძნით; ეთან ეზრახელს, ჰემანს, ქალქოლსა და დარდას - მახოლის ძეებზე მეტად ბრძენი იყო; განითქვა მისი სახელი გარშემო ყველა ერში.
32 . სამი ათასი იგავი გამოთქვა და ათას ხუთი საგალობელი.
33 . ლაპარაკობდა ცხოველებზე, ფრინველებზე, ქვეწარმავლებზე, თევზებსა და ხეებზე: ლიბანის კედრიდან - კედელზე მცოცავ უსუპამდე.
34 . ყოველ ხალხთაგან მოდიოდნენ სოლომონის სიბრძნის მოსასმენად და დედამიწის ყოველ მეფეთაგან, ვისაც კი გაგონილი ჰქონდა მისი სიბრძნის ამბავი.
1 . ცამეტი წლის განმავლობაში აშენებდა სოლომონი თავის სახლს და მთლიანად დაასრულა იგი.
2 . ლიბანის ტყიდან მოტანილი ხისგან ააშენა სახლი, სიგრძით ასი წყრთა, სიგანით - ორმოცდაათი და სიმაღლით - ოცდაათი; ოთხ წყება კედარის სვეტებზე იყო შედგმული, კედარისავე ძელები იყო გადებული კედარის სვეტებზე.
3 . კედარით იყო გადახურული დარბაზი, ორმოცდახუთ სვეტზე შედგმული, თხუთმეტი სვეტი იდგა თითო რიგში.
4 . სამ რიგად იყო სარკმლის ჩარჩოები და სამ წყებად იყო სარკმელები, ერთმანეთის პირდაპირ.
5 . ყველა კარსა და წირთხლს ოთხი კუთხე ჰქონდა, სარკმელები კი ერთმანეთის პირდაპირ იყო სამ მწკრივად.
6 . სვეტებიანი დარბაზი გააკეთა; სიგრძეში ორმოცდაათი წყრთა იყო, სიგანეში - ოცდაათი, მის წინ სხვა დარბაზი იყო სვეტებით და ზღურბლი მათ წინ.
7 . სატახტო დარბაზი გააკეთა, სადაც მსჯავრი უნდა გამოეტანა; სამსჯავრო დარბაზის მთელი იატაკი და ჭერი კედარით დაფარა.
8 . მეორე ეზო ჰქონდა სახლს, დარბაზის უკან, სადაც სოლომონი ცხოვრობდა და ასევე იყო აგებული საცხოვრებელი სახლი ფარაონის ასულისთვის, რომელიც ცოლად მოიყვანა სოლომონმა.
9 . ეს ყველაფერი ზომაზე გათლილი, დახერხილი ძვირფასი ქვებისგან გაკეთდა, როგორც შიგნით, ასევე გარეთ, საძირკვლიდან თხემამდე და მთელი ნაგებობა დიდ ეზომდე.
10 . საძირკვლად ძვირფaსი ქვები ედო, დიდი ქვები, ათწყრთიანი და რვაწყრთიანი ქვები;
11 . ხოლო ზემოთ ზომაზე გამოთლილი ძვირფასი ქვები და კედარი;
12 . დიდი ეზო ირგვლივ სამი წყება თლილი ქვითა და ერთი წყება კედარის ძელით იყო შემოზღუდული; ასევე იყო მოპირკეთებული უფლის სახლის შიდა ეზო და სახლის დარბაზიც.
13 . კაცი გაგზავნა მეფე სოლომონმა და მოაყვანინა ცორიდან ხირამი.
14 . ნაფთალის ტომელი ქვრივი ქალის ძე იყო, მამამისი კი ცორელი იყო - სპილენძის ოსტატი. სიბრძნით, გონებითა და ცოდნით იყო აღვსილი ხირამი, სპილენძის ყველა ნაკეთობის საკეთებლად. მივიდა მეფე სოლომონთან და ყველა სამუშაო შეუსრულა.
15 . სპილენძის ორი სვეტი გამოსახა: თითო სვეტის სიმაღლე თვრამეტი წყრთა იყო და თორმეტი წყრთის ზონარი სწვდებოდა გარშემო ორივე სვეტს ცალ-ცალკე.
16 . ორი სპილენძის გვირგვინი გამოსახა სვეტების თავზე დასადგმელად; ერთი გვირგვინის სიმაღლეც ხუთი წყრთა იყო და მეორე გვირგვინისაც.
17 . სვეტის თავზე დასადგმელ გვირგვინებს დაწნული ბადეები და ძეწკვისებური ჯინჯილები გაუკეთა: შვიდი - ერთ გვირგვინს და შვიდი მეორეს.
18 . გააკეთა სვეტები და ირგვლივ ბადეები შემოავლო, რათა თითოეულ თხემზე არსებული გვირგვინი ორ რიგად შემოვლებული ბროწეულებით დაეფარა.
19 . დარბაზის სვეტების გვირგვინებს შროშანის ფორმა ჰქონდა და ოთხი წყრთის სიმაღლის იყო.
20 . ორ სვეტზე შედგმულ გვირგვინებს ორასი ბროწეული ჰქონდა ორ რიგად შემოვლებული, ზემოთ, მომრგვალებულ ზედაპირზე, რომელიც ბადის მხარეს იყო.
21 . სვეტები აღმართა ტაძრის დარბაზში; აღმართა მარჯვენა სვეტი და უწოდა სახელად იაქინი, აღმართა მარცხენა სვეტი და უწოდა სახელად ბოყაზი.
22 . სვეტის თავებზე შროშანები გამოსახა და დასრულდა სვეტების სამუშაო.
23 . ჩამოასხა სპილენძის ზღვა, ერთი კიდიდან მეორე კიდემდე ათი წყრთა იყო, სრულიად მრგვალი, სიმაღლე ხუთი წყრთა ჰქონდა, ოცდაათი წყრთა ზონარი სწვდებოდა ირგვლივ.
24 . ირგვლივ, კიდის ქვემოთ, კიტრის ჩუქურთმები ჰქონდა შემოვლებული, ათ-ათი თითო წყრთაზე და ორ რიგად ევლებოდა ზღვას. კიტრები, ზღვასთან ერთად იყო ჩამოსხმული.
25 . თორმეტ ხარზე იყო შედგმული: სამი ჩრდილოეთს უმზერდა, სამი - დასავლეთს, სამი - სამხრეთს და სამიც - აღმოსავლეთს; ზღვა ზედ ედგათ და მთელი უკანა მხარე შიგნით ჰქონდათ მიქცეული.
26 . სისქე ერთი მტკაველი ჰქონდა - მისი კიდეები თასის კიდესავით იყო გაკეთებული და აყვავებულ შროშანს ჰგავდა. ორი ათას ბათს იტევდა.
27 . გააკეთა სპილენძის ათი კვარცხლბეკი: თითოეული კვარცხლბეკის სიგრძე ოთხი წყრთა იყო, სიგანე ოთხი წყრთა, სიმაღლე სამი წყრთა.
28 . ამგვარად იყო გაკეთებული კვარცხლბეკი: დაფები ჰქონდათ, ჩარჩოში ჩასმული.
29 . ჩარჩოებში ჩასმულ დაფებზე: ლომები, ხარები და ქერუბები იყო გამოსახული; ასევე ჩარჩოებზე ლომებსა და ხარებს ზემოთ და ქვემოთ - დაშვებული ყვავილწნულები.
30 . სპილენძის ოთხ-ოთხი ბორბალი და სპილენძის ღერძები ჰქონდა თითო კვარცხლბეკს, მის ოთხივე კუთხეზე იყო შვერილები. საბანელის ქვეშაც შვერილები იყო, ხოლო ყოველ გვერდზე - ყვავილწნულები.
31 . მისი ღიობი შიდა გვირგვინიდან მაღლითამდე ერთი წყრთა იყო; ღიობი მრგვალი იყო, როგორც კვარცხლბეკი - წყრთანახევარი. ჩუქურთმები იყო ღიობზე. ოთხკუთხედი იყო მისი კედლები, არა მრგვალი.
32 . ოთხი ბორბალი იყო კედლებს ქვემოთ და ბორბლების ღერძები კვარცხლბეკზე იყო დამაგრებული; თითო ბორბლის სიმაღლე ერთ-ნახევარი წყრთა.
33 . ბორბლები ეტლის ბორბლებივით იყო გაკეთებული; მათი ღერძები, სალტეები, მანები და მორგვები სულ ჩამოსხმული სპილენძისა იყო.
34 . ოთხი შვერილი ჰქონდა თითოეული კვარცხლბეკის ოთხსავე კუთხეს, კვარცხლბეკთან ერთად იყო ჩამოსხმული.
35 . კვარცხლბეკს თავზე ნახევარი წყრთის სიმაღლის მრგვალი სადგამი ჰქონდა. კვარცხლბეკის სახელურები და კედლები მისივე მასალისგან იყო.
36 . ამოკვეთა სახელურების დაფებზე და კედლებზე ქერუბები, ლომები და პალმები ერთმანეთის დაშორებით, ირგვლივ ყვავილწნულები.
37 . ასეთი სახის ათი კვარცხლბეკი გააკეთა: ყველა ერთიანად იყო ჩამოსხმული, ერთი ზომა ჰქონდა, ერთი სახე.
38 . გააკეთა სპილენძის ათი საბანელი: ორმოც ბათს იტევდა თითოეული საბანელი, ოთხი წყრთა იყო თითოეული მათგანი; იმ ათი საბანელიდან თითოეული ერთ კვარცხლბეკზე იდგა.
39 . ხუთი კვარცხლბეკი სახლის მარჯვენა მხარეს დადგა, ხუთი სახლის მარცხენა მხარეს, ზღვა სახლის მარჯვენა მხარეს დადგა, სამხრეთ-აღმოსავლეთით.
40 . გააკეთა ხირამმა საბანელნი, აქანდაზები და სასხურებლები. და დაასრულა ხირამმა ყველა სამუშაო, რომელიც სოლომონს ჰქონდა დავალებული უფლის სახლისთვის.
41 . ორი სვეტი და სვეტების თავზე შემდგარი ორი ფიალის ფორმის გვირგვინი, ორი ბადე სვეტებზე შედგმული ფიალის ფორმის გვირგვინთა დასაფარად;
42 . ოთხასი ბროწეული ორი ბადისთვის: ბროწეულების ორი რიგი თითოეულ ბადეს სვეტებზე შედგმული გვირგვინების ორი ფიალის დასაფარად;
43 . ათი კვარცხლბეკი და ათ კვარცხლბეკზე შემდგარი ათი საბანელი;
44 . ერთი ზღვა და თორმეტი ხარი ზღვის ქვეშ;
45 . ქვაბები, აქანდაზები და სასხურებლები. ყველა ეს ჭურჭელი, რომლებიც მეფე სოლომონის დავალებით გააკეთა უფლის სახლისთვის ხირამმა, გაპრიალებული სპილენძისა იყო.
46 . იორდანეს მხარეში ჩამოასხა ისინი მეფემ, თიხნარ ნიადაგზე, სუქოთსა და ცართანს შორის.
47 . არ აუწონია ჭურჭელი სოლომონს, რადგან ფრიად მრავალი იყო. დიდი სიმრავლის გამო ვერ გაირკვა სპილენძის წონა.
48 . გააკეთა სოლომონმა უფლის სახლისთვის განკუთვნილი ყოველი ჭურჭელი: ოქროს სამსხვერპლო და ოქროს ტაბლა, რომელზეც საწინაშეო პური ეწყო;
49 . სუფთა ოქროს სასანთლეები: ხუთი მარჯვენა მხარეს და ხუთი მარცხენა მხარეს, შიდა საწმიდრის წინ, ყვავილებით, ლამპრებით და ოქროს მაშებით.
50 . სუფთა ოქროს ფიალები, საკვეთები, სასხურებლები, კოვზები და საცეცხლურები; და ოქროსავე ანჯამები შიდა სახლის კარისა და წმიდათა-წმიდის კარისთვის, ასევე ტაძარში შესასვლელი კარისთვის.
51 . და დასრულდა ყოველი სამუშაო, რაც უფლის სახლისთვის შეასრულა მეფე სოლომონმა. მოიტანა სოლომონმა დავითის, მამამისის მიერ მიძღვნილი ვერცხლი და ოქრო, ასევე ჭურჭელი და ერთად დადო უფლის ტაძრის საგანძურთან.
1 . უთხრეს წინასწარმეტყველთა ძეებმა ელისეს: "აჰა, ადგილი, სადაც ვმკვიდრობთ შენ წინაშე, ძალიან ვიწროა ჩვენთვის;
2 . გთხოვთ, გაგვიშვი იორდანეზე, ავიღებთ იქიდან თითოეული თითო მორს და გავიკეთებთ ჩვენთვის საცხოვრებელ სადგომს”. მიუგო: "წადით”.
3 . უთხრა ერთმა მათგანმა: "გთხოვ, ინებე და წამოგვყევი შენს მსახურებს”. უპასუხა: "წამოვალ”.
4 . წავიდა მათთან ერთად. მივიდნენ იორდანესთან და ჭრიდნენ ხეებს.
5 . მაგრამ, როცა ერთი მათგანი მორს აქცევდა, ცულის თავი წყალში ჩაუვარდა. და შეჰყვირა: "ვაი, ბატონო, ნათხოვარი მქონდა!”
6 . ჰკითხა ღვთისკაცმა: "სად ჩავარდა?” უჩვენა მას ადგილი. მან ტოტი მოჭრა, ჩააგდო და ამოტივტივდა რკინა.
7 . უთხრა: "აიღე”. მანაც გაიწოდა ხელი და აიღო.
8 . არამელთა მეფე ებრძოდა ისრაელს; ეთათბირებოდა თავის სარდლებს: "ამა და ამ ადგილზე ჩავუსაფრდებიო”.
9 . შეუთვალა ღვთისკაცმა ისრაელის მეფეს: "ამ ადგილზე ნუ გაივლი, რადგან იქ ჩაგისაფრდნენ არამელნი”.
10 . გაგზავნა ისრაელის მეფემ იმ ადგილზე, რომელზეც ღვთის კაცმა უთხრა და გააფრთხილა. გადაირჩინა თავი არა ერთგზის და ორგზის.
11 . შეშფოთდა არამელთა მეფე, მოუხმო თავის მსახურებს და ჰკითხა: "არ მეტყვით, ვინ ემხრობა ჩვენგან ისრაელის მეფეს?”
12 . მიუგო მისმა ერთმა მსახურმა: "არავინ მეფევ, ჩემო ბატონო. ისრაელში მცხოვრები წინასწარმეტყველი ელისე ეუბნება ისრაელის მეფეს სიტყვებს, რომელთაც შენს საწოლ ოთახში ლაპარაკობ”.
13 . ბრძანა მეფემ: "წადით და იპოვეთ, სად არის, რათა გავგზავნო და მოვაყვანინო”. შეატყობინეს: "აჰა, დოთანშია”.
14 . გაგზავნა იქ ცხენები, ეტლები და დიდი ლაშქარი. მივიდნენ ღამით და ალყაში მოიქციეს ქალაქი.
15 . ადგა დილაადრიან ღვთისკაცის მსახური, გამოვიდა და, აჰა, ლაშქარი შემორტყმია ქალაქს ცხენებითა და ეტლებით. ჰკითხა მსახურმა: "ვაი, ბატონო, როგორ მოვიქცეთ?”
16 . მიუგო ელისემ: "ნუ გეშინია, რადგან ჩვენს მხარეს უფრო ბევრნი არიან, ვიდრე მათთან”.
17 . ასე ილოცა ელისემ: "უფალო, გთხოვ აუხილე თვალი, რომ დაინახოს”. აუხილა უფალმა ჭაბუკს თვალი და ხედავს: აჰა, მოფენილია მთა ელისეს ირგვლივ ცხენებითა და ცეცხლოვანი ეტლებით.
18 . დაეშვნენ მისკენ არამელნი და ილოცა ელისემ უფლის წინაშე: "გთხოვ, სიბრმავით დალახვრე ეს წარმართნი”. და დააბრმავა ისინი ელისეს სიტყვისამებრ.
19 . უთხრა მათ ელისემ: "ეს ის გზა და ის ქალაქი არ არის. წამომყევით და მიგიყვანთ იმ კაცთან, რომელსაც ეძებთ”. და სამარიისკენ წაიყვანა ისინი.
20 . სამარიაში რომ მივიდნენ, თქვა ელისემ: "უფალო! აუხილე თვალი, რათა დაინახონ”. აუხილა მათ თვალი და დაინახეს: აჰა, შუა სამარიაში არიან.
21 . ჰკითხა ისრაელის მეფემ ელისეს, როცა ისინი დაინახა: "დავხოცო, მამაო ჩემო, დავხოცო?”
22 . მიუგო: "ნუ დახოცავ. განა შენი მახვილითა და მშვილდით დაატყვევე, რომ ამოხოცო? დაუდე წინ პური და წყალი, რათა ჭამონ, სვან და გაბრუნდნენ თავიანთ ბატონთან”.
23 . დიდი ნადიმი გაუმართა მათ მეფემ და როცა ჭამეს და სვეს, გაუშვა და წავიდნენ თავიანთ ბატონთან. აღარ გამოსულან არამელთა რაზმები ისრაელის წინააღმდეგ.
24 . ამის მერე შეკრიბა ბენ-ჰადადმა, არამელთა მეფემ, მთელი თავისი ლაშქარი, გამოვიდა და გარს შემოადგა სამარიას.
25 . დიდი შიმშილი იყო სამარიაში; იმდენ ხანს ყავდათ ალყაში ქალაქი, რომ სახედრის თავი ოთხმოცი ვერცხლი ღირდა, მეოთხედი კაბა მტრედის სკლინტი კი - ხუთი ვერცხლი.
26 . გაიარა ისრაელის მეფემ ქალაქის გალავანზე და ერთმა ქალმა შეჰბღავლა: "მიშველე მეფევ, ჩემო ბატონო!”
27 . მიუგო მეფემ: "თუ უფალი არ გშველის, მე საიდან გიშველო - კალოდან თუ საწნახელიდან?”
28 . ჰკითხა მეფემ: "რა შეგემთხვა?” მიუგო: "ერთმა ქალმა მითხრა: მოდი, დღეს შენი შვილი შევჭამოთ, ხვალ კი ჩემიო.
29 . მოვხარშეთ ჩემი ძე და ვჭამეთ. მეორე დღეს ვუთხარი: ახლა შენი ძე შევჭამოთ-მეთქი, მან კი გადამალა თავისი ძე”.
30 . როცა მეფემ ქალის სიტყვები მოისმინა, სამოსელი შემოიხია, გალავანზე გავიდა და დაინახა ხალხმა, რომ ჯვალო ემოსა შიშველ სხეულზე.
31 . თქვა: "ასე და ასე მიყოს ღმერთმა და უარესიც დამმართოს, თუ ელისე შაფატის ძეს თავი შერჩეს მხრებზე ამ დღის ბოლომდე”.
32 . თავის სახლში იჯდა ელისე უხუცესებთან ერთად. კაცი გაგზავნა მეფემ, მაგრამ სანამ ის მივიდოდა ელისესთან, უთხრა მან უხუცესებს: "ხედავთ, კაცი გამომიგზავნა მკვლელის შვილმა, რომ თავი მომკვეთოს. დახურეთ კარი მოციქულის მოსვლისას და ჩარაზეთ! განა მისი ბატონის ფეხის ხმა არ ისმის მის უკან?”
33 . ჯერ კიდევ ლაპარაკობდა იგი, რომ მეფეც მოვიდა და თქვა: "აჰა, უფლისგანაა ეს უბედურება! რაღად უნდა ვიტოვებდე უფლის იმედს?”
1 . თქვა ელისემ: "ისმინეთ უფლის სიტყვა! ასე ამბობს უფალი: ხვალ ამ დროს სამარიის კარიბჭესთან ერთი სეა საუკეთესო პურის ფქვილი ერთი შეკელი ეღირება და ორი სეა ქერიც - ერთი შეკელი”.
2 . მიუგო ღვთისკაცს მეფის ერთ-ერთმა მსახურმა, რომლის მკლავსაც მეფე ეყრდნობოდა: "აჰა, სარკმელებიც რომ გააკეთოს უფალმა ცაზე, განა მოხდება ასეთი რამ?” მიუგო ელისემ: "შენი თვალით იხილავ, მაგრამ ჭამით ვერ შეჭამ”.
3 . ოთხი კეთროვანი იჯდა კარიბჭესთან და ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: "რატომ უნდა ვისხდეთ აქ სიკვდილის მოსვლამდე?
4 . თუ ქალაქში შევალთ, შიმშილია ქალაქში და დავიხოცებით; თუ აქ დავრჩით, მაინც დავიხოცებით. ავდგეთ და არამელთა ბანაკს მივადგეთ. თუ დაგვინდეს და გვაცოცხლეს, ხომ კარგი; თუ დაგვხოცეს, დავიხოცებით”.
5 . ადგნენ დაბინდებისას, რომ არამელთა ბანაკში წასულიყვნენ. მიადგნენ არამელთა ბანაკის მისადგომებს და, აჰა, კაციშვილი არ იყო იქ.
6 . უფალმა ჩაასმინა არამელთა ლაშქარს ეტლებისა და ცხენების ხმაური და დიდი ლაშქრის ყიჟინა. ერთმანეთისთვის უთქვამთ: ხეთელთა და ეგვიპტელთა მეფეები დაიქირავა ჩვენს წინააღმდეგ ისრაელის მეფემ და თავს დაგვესხნენო.
7 . ამდგარან და გაქცეულან დაბინდებისას, მიატოვეს კარვები, ცხენები და სახედრები, მთელი ბანაკი ხელუხლებლად დატოვეს და გაიქცნენ თავის გადასარჩენად.
8 . მივიდნენ კეთროვნები ბანაკის მისადგომებთან, შევიდნენ ერთ კარავში, ჭამეს და სვეს, აიღეს ოქრო-ვერცხლი და ტანისამოსი, წამოიღეს და დამალეს. მობრუნდნენ და სხვა კარავში შევიდნენ, იქიდანაც წამოიღეს და დამალეს.
9 . და უთხრეს ერთმანეთს: "ასე არ უნდა ვიქცეოდეთ. ეს დღე სასიხარულო უწყების დღეა, ჩვენ კი ჩუმად ვართ. თუ გათენებამდე ვიცდით, სასჯელი არ აგვცდება. ახლავე წავიდეთ და მეფის სახლს შევატყობინოთ”.
10 . მივიდნენ, დაუძახეს კარიბჭის მცველებს და უამბეს: "არამელთა ბანაკში მივედით და იქ კი არავინ დაგვხვდა, კაციშვილის ხმა არ ისმოდა, მხოლოდ დაბმული ცხენები და სახედრები და მიტოვებული კარვები ვნახეთ”.
11 . დაუძახეს მათ გუშაგებს და მათაც გაავრცელეს ეს ამბავი მეფის სასახლეში.
12 . ადგა მეფე ღამით და უთხრა მსახურებს: "ახლა გეტყვით, რა ჩაიფიქრეს არამელებმა. იციან, რომ ვშიმშილობთ, გავიდნენ ბანაკიდან, ველზე ჩაგვისაფრდნენ და ამბობენ: როცა ქალაქიდან გამოვლენ, ცოცხლად შევიპყრობთ და ქალაქსაც ავიღებთო”.
13 . მიუგო ერთმა მსახურთაგანმა და თქვა: "გამოიყვანონ ქალაქში დარჩენილი ცხენებიდან ხუთი და გავიგოთ რა მოხდა, რადგან ისინი მაინც ისრაელის სიმრავლესავით იქნებიან რომელიც განადგურდა. გავგზავნოთ და ვნახოთ”.
14 . გაიყვანეს ცხენებში ჩაბმული ორი ეტლი, გაგზავნა მეფემ არამელთა ლაშქრის კვალზე და დააბარა: "წადით და ნახეთ”.
15 . იორდანემდე მიჰყვნენ მათ კვალს და, აჰა, მთელი გზა სავსე იყო ტანისამოსით და საბრძოლო აღჭურვილობით, არამელებს რომ დასცვენოდათ სიჩქარეში. მობრუნდნენ მოციქულები და მოახსენეს მეფეს.
16 . გავიდა ხალხი და გაძარცვა არამელთა ბანაკი; ერთი სეა საუკეთესო პურის ფქვილი ერთი შეკელი გახდა და ორი სეა ქერიც - ერთი შეკელი, უფლის სიტყვისამებრ.
17 . კარიბჭის მეთვალყურედ მეფემ ის მსახური დააყენა, რომლის მკლავსაც ეყრდნობოდა; გადათელა იგი ხალხმა კარიბჭეში და მოკვდა, როგორც ნათქვამი ჰქონდა ღვთისკაცს, როცა მასთან მეფე ჩავიდა.
18 . ასე უთხრა მაშინ ღვთისკაცმა მეფეს: "ერთი სეა საუკეთესო პურის ფქვილი ერთი შეკელი ეღირებაო და ორი სეა ქერიც - ერთი შეკელი ხვალ ამ დროს, სამარიის კარიბჭესთან”.
19 . მიუგო მაშინ ღვთისკაცს მეფის მსახურმა: "სარკმლებიც რომ გაუკეთოს უფალმა ზეცას, განა მოხდება ასეთი რამ?” მან კი უპასუხა: "შენი თვალით იხილავ, მაგრამ ჭამით ვერ შეჭამ”.
20 . ასეც აუხდა: გადათელა იგი ხალხმა კარიბჭეში და მოკვდა.
1 . იუდას მეფის, იოაშ ახაზიას ძის, ოცდამესამე წელს სამარიაში ისრაელზე გამეფდა იეჰოახაზ იეჰუს ძე და ჩვიდმეტ წელს იმეფა.
2 . ბოროტს აკეთებდა უფლის თვალში, მიჰყვებოდა იერობყამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომლითაც აცდუნა ისრაელი; არ განშორებია მათ.
3 . აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელზე და ჩაუგდო ისინი ხელში ხაზაელს, არამის მეფეს და ბენ-ჰადადს, მის ძეს, დიდი ხნით.
4 . შეევედრა იეჰოახაზი უფალს და შეისმინა უფალმა, რადგან დაინახა ისრაელიანების შეჭირვება, როგორ ავიწროებდა მათ არამის მეფე.
5 . მისცა უფალმა ისრაელს მხსნელი და დააღწია თავი არამის ხელს. იწყეს ცხოვრება ისრაელის ძეებმა საკუთარ კარვებში, როგორც გუშინ და გუშინწინ.
6 . მაგრამ არ განერიდნენ იერობყამის სახლის ცოდვებს, რომლითაც ცდუნდა ისრაელი; ამ ცოდვებში დადიოდნენ და აშერიც კვლავინდებურად იდგა სამარიაში.
7 . მხოლოდ ორმოცდაათი მხედარი, ათი ეტლი და ათი ათასი ქვეითი შერჩა იეჰოახაზს, რადგან გაანადგურა ისინი არამის მეფემ და მიწის მტვერივით გათელა.
8 . იეჰოახაზის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა და მისი სიძლიერე, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეში არაა ჩაწერილი?
9 . განისვენა იეჰოახაზმა და თავის მამებთან დამარხეს სამარიაში. მის ნაცვლად მისი ძე, იოაში გამეფდა.
10 . იუდას მეფის, იოაშის, ოცდამეჩვიდმეტე წელს გამეფდა იოაშ იეჰოახაზის ძე ისრაელზე სამარიაში და თექვსმეტი წელი იმეფა.
11 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, არ განრიდებია იერობყამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომლითაც ცდუნდა ისრაელი. ამ ცოდვებში დადიოდა.
12 . იოაშის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა და მისი სიძლიერე, იუდას მეფეს, ამაციას რომ ეომებოდა, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
13 . განისვენა იოაშმა თავის მამებთან და მის ტახტზე იერობყამი დაჯდა. სამარიაში, ისრაელის მეფეთა გვერდით დაიმარხა იოაში.
14 . დასნეულდა ელისე და მოკვდა ამ სენისგან. მოვიდა მასთან იოაში, ისრაელის მეფე, დასტიროდა და ამბობდა: "მამავ, მამავ! ისრაელის ეტლო და მხედარო!”
15 . უთხრა ელისემ: "აიღე მშვილდი და ისრები”. მანაც აიღო მშვილდი და ისრები.
16 . უთხრა ისრაელის მეფეს: "დაადე ხელი მშვილდს”, მანაც დაადო ხელი მშვილდს. დაადო ელისემ ხელები მეფის ხელებს.
17 . უთხრა: "გააღე აღმოსავლეთის სარკმელი”. გააღო. უთხრა ელისემ: "სტყორცნე”, და სტყორცნა. თქვა: "უფლისმიერი გამარჯვების ისარია და არამზე გამარჯვების ისარი. დაამარცხებ არამს აფეკში იქამდე, სანამ სრულად არ გაანადგურებ”.
18 . უთხრა ელისემ: "აიღე ისრები”. აიღო. უთხრა ისრაელის მეფეს: "დაჰკარი მიწას”. სამგზის დაჰკრა მიწას და გაჩერდა.
19 . გაუჯავრდა ღვთისკაცი და უთხრა: "ხუთჯერ ან ექვსჯერ უნდა დაგეკრა, მაშინ საბოლოოდ გაანადგურებდი არამს; ახლა კი მხოლოდ სამჯერ სძლევ არამს”.
20 . მოკვდა ელისე და დამარხეს. მოაბის მოთარეშენი შემოესეოდნენ ხოლმე ქვეყანას ყოველი წლის გაზაფხულს.
21 . ერთხელ კაცს მარხავდნენ ისრაელიანები და, აჰა, როცა მოთარეშენი დაინახეს, ელისეს სამარხში ჩააგდეს ეს კაცი. როგორც კი კაცი ელისეს ძვლებს შეეხო, გაცოცხლდა და ფეხზე წამოდგა.
22 . ავიწროებდა ისრაელს ხაზაელი, არამის მეფე, იეჰოახაზის მეფობის განმავლობაში.
23 . შეიწყალა ისინი უფალმა და შეიბრალა; მოხედა მათ თავისი აღთქმის გამო, რომელიც აღუთქვა აბრაჰამს, ისაკსა და იაკობს და არ ინება მათი განადგურება და თავიდან მოშორება დღემდე.
24 . მოკვდა ხაზაელი, არამის მეფე და მის ნაცვლად მისი ძე, ბენ-ჰადადი გამეფდა.
25 . ხელიდან გამოგლიჯა იოაშ იეჰოახაზის ძემ ბენ-ჰადად ხაზაელის ძეს ქალაქები, რომლებიც ბრძოლით ჰქონდა წართმეული მისი მამისთვის, იეჰოახაზისთვის. სამჯერ დაამარცხა იგი იოაშმა და დაიბრუნა ისრაელის ქალაქები.
1 . ესენი იყვნენ ისრაელის ძენი: რეუბენი, სიმონი, ლევი, იუდა, ისაქარი, ზებულონი,
2 . დანი, იოსები, ბენიამინი, ნაფთალი, გადი და აშერი.
3 . იუდას ძენი: ყერი, ონანი და შელა; სამი შეეძინა მას ქანაანელი შუაყის ასულისგან. ყერი, იუდას პირმშო, ბოროტი იყო უფლის თვალში და მოაკვდინა იგი უფალმა.
4 . და უშვა მას თამარმა, მისმა რძალმა, ფერეცი და ზერახი; სულ ხუთი ძე ჰყავდა იუდას.
5 . ფერეცის ძენი: ხეცრონი და ხამული.
6 . ზერახის ძენი: ზიმრი, ეთანი, ჰემანი, ქალქოლი და დარა - სულ ხუთნი.
7 . ქარმის ძე - ყაქარი, რომელმაც აღთქმა დაარღვია და განსაცდელში ჩააგდო ისრაელი.
8 . ეთანის ძე - ყაზარია.
9 . ხეცრონის ძენი, რომლებიც შეეძინათ: იერახმეელი, რამი და ქელუბაი.
10 . რამმა შვა ამინადაბი; ამინადაბმა შვა ნახშონი, იუდას ძეთა წინამძღოლი.
11 . ნახშონმა შვა სალმა და სალმამ შვა ბოყაზი.
12 . ბოყაზმა შვა ყობედი, ყობედმა შვა იესე,
13 . იესემ შვა თავისი პირმშო ელიაბი და მეორე - აბინადაბი, მესამე - შიმყა,
14 . მეოთხე - ნეთანელი, მეხუთე - რადაი,
15 . მეექვსე - ოცემი, მეშვიდე - დავითი.
16 . მათი დები იყვნენ: ცერუია და აბიგაილი. ცერუიას ძენი: აბიშაი, იოაბი და ყასაელი - სამნი.
17 . აბიგაილმა შვა ყამასა. ყამასას მამა იყო ისმაელიანი იეთერი.
18 . ხალებმა, ხეცრონის ძემ, შვა თავისი ცოლებისგან, ყაზუბასაგან და იერიყოთისგან. აი, მისი ძენი: იეშერი, შობაბი და არდონი.
19 . მოკვდა ყაზუბა და შეირთო ხალებმა ეფრათი, რომელმაც უშვა ხური.
20 . ხურმა შვა ური და ურმა შვა ბეცალელი.
21 . ამის შემდეგ, სამოცი წლის იყო ხეცრონი, როცა მაქირის (გილყადის მამის) ასულთან შევიდა და ცოლად შეირთო; უშვა მან სეგუბი.
22 . სეგუბმა შვა იაირი, რომელსაც ოცდასამი ქალაქი ეკუთვნოდა გილყადის ქვეყანაში.
23 . აიღეს მათგან გეშურმა და არამმა იარის სოფლები, კენათი და მისი შემოგარენი - სამოცი ქალაქი. ყველა ესენი მაქირის, გილყადის მამის ძენი იყვნენ.
24 . მას შემდეგ, რაც ხეცრონი ხალების ეფრათში მოკვდა, შვა აბიამ, მისმა ცოლმა აშხური, თეკოაყის მამა.
25 . იერახმეელის, ხეცრონის პირმშოს ძენი იყვნენ: პირმშო რამი, ბუნა, ორენი, ოცემი და ახია.
26 . სხვა ცოლიც ჰყავდა იერახმეელს, სახელად ყათარა; ის იყო ონამის დედა.
27 . იერახმეელის პირმშოს, რამას ძენი იყვნენ: მაყაცი, იამანი და ყეკერი.
28 . ონამის ძენი იყვნენ: შამაი და იდაყი. შამაის ძენი - ნადაბი და აბიშური.
29 . აბიშურის ცოლს აბიგაილი ერქვა, რომელმაც ახბანი და მოლიდი უშვა მას.
30 . ნადაბის ძეები იყვნენ სელედი და აფაიმი; ისე მოკვდა სელედი, შვილები არ ჰყოლია.
31 . აფაიმის ძე - იშყი, იშყის ძე - შეშანი, შეშანის ძე კი - ახლაი.
32 . შამაის ძმის, იდაყის ძენი: ახი, შამი, იეთერი და იონათანი. ისე მოკვდა იეთერი, რომ შვილები არ ჰყოლია.
33 . იონათანის ძენი იყვნენ ფელეთი და ზაზა. ესენი იერახმეელის ძენი იყვნენ.
34 . ძეები არ ჰყოლია შეშანს, მხოლოდ ასულები. ეგვიპტელი მონა ჰყავდა შეშანს, სახელად იარხაყი.
35 . მისცა შეშანმა თავის მონას, იარჰას, ცოლად თავისი ასული და უშვა მან ყათაი.
36 . ყათაიმ შვა ნათანი, ნათანმა შვა ზაბადი,
37 . ზაბადმა შვა ეფლალი, ეფლალმა შვა ყობედი,
38 . ყობედმა შვა იეჰუ, იეჰუმ შვა ყაზარია,
39 . ყაზარიამ შვა ხალეცი, ხალეცმა შვა ელყასა,
40 . ელყასამ შვა სისმაი, სისმაიმ შვა შალუმი,
41 . შალუმმა შვა იეკამეა, იეკამეამ შვა ელიშამაყი.
42 . იერახმეელის ძმის, ხალების ძე იყო: მისი პირმშო მეშაყი, ზიფის მამა; ხოლო მარეშა - ხებრონის მამა.
43 . ხებრონის ძენი: კორახი, თაფუახი, რეკემი და შემაყი.
44 . შემაყმა შვა რახამი, იორკეყამის მამა; რახამმა შვა შამაი.
45 . შამაის ძე იყო მაყონი, მაყონი ბეთცურის მამა გახდა.
46 . ყეიფას, ხალების ხარჭას, ეყოლა ხარანი, მოცა და გაზეზი. ხარანმა შვა გაზეზი.
47 . იაჰედაის ძენი: რეგემი, იოთამი, გეშანი, ფელეტი, ყეიფა და შაყაფი.
48 . ხალების ხარჭამ, მაყაქამ, შვა შებერი და თირხანა.
49 . მანვე შვა შაყაფი, მადმანას მამა, შევა - მახბენას და გიბყას მამა და აქსახი - ხალების ასული.
50 . ესენი იყვნენ ხალების ძენი: ხური, ეფრათის პირმშო და შობალი, კირიათ-იეყარიმის მამა;
51 . სალმა, ბეთ-ლეხემის მამა, ხარეფი, ბეთ-გადერის მამა.
52 . შობალის, კირიათ-იეყარიმის მამის, შთამომავალნი იყვნენ: ჰარო, ჰაცი, მენუჰოტი.
53 . კირიათ-იეყარიმის საგვარეულოებია: ითრელნი, ფუთელნი და შუმათელნი. ამათგან გამოვიდნენ ცორათელნი და ეშთაოლელნი.
54 . სალმას ძენი: ბეთ-ლეხემი და ნეტოფელი, ყატროთ ბეთ-იოაბი, ჰაცი, მანუჰოტი და ცარყელნი.
55 . იაყბეცში მცხოვრები მწერლების საგვარეულონი: თირყათელნი, შიმყათელნი, სუქათელნი. ესენი იყვნენ კინიმელნი, ხამათის, ბეთ-რეხაბის მამის შთამომავალნი.
1 . ისაქარის ძენი: თოლაყი, ფუყა, იაშუბი და შიმრონი - ოთხნი.
2 . თოლაყის ძენი: ყუზი, რეფაია, იერიელი, იახმაი, იაბსამი და სამუელი - თოლაყის მამისსახლის თავკაცები, თოლაყის ტომიდან, თავისი მოდგმის ძლიერი ვაჟკაცები; დავითის დღეებში მათი რიცხვი ოცდაორიათას ექვსასი იყო.
3 . ყუზის ძე იზრახია. იზრახია და მისი ძენი: მიქაელი, ყობადია, იოელი, იშია - ხუთნი; ყველა მეთაური.
4 . თავ-თავისი მოდგმით და მამისსახლებით, ოცდათექვსმეტი ათასი მეომარი გამოჰყავდათ ომში, რადგან ბევრი ცოლები და ძეები ჰყავდათ.
5 . მათი ძმები და ისაქარის მთელი საგვარეულოს მამაცი მეომრები, ოთხმოცდაშვიდი ათასი იყვნენ. ყველანი თავ-თავისი გვარტომით აღრიცხული.
6 . ბენიამინის ძენი: ბელაყი, ბექერი და იედიყაელი - სამნი.
7 . ბელაყის ძენი: ეცბონი, ყუზი, ყუზიელი, იერიმოთი და ყირი - ხუთი თავკაცი; მათი საგვარტომოს რიცხვი, მამისსახლის თავკაცების მიხედვით, სულ ოცდაორიათას ოცდათოთხმეტი კაცი.
8 . ბექერის ძენი: ზემირა, იოყაში, ელიეზერი, ელიოყენაი, ყომრი, ირემოთი, აბია, ყანათოთი და ყალამეთი - ყველა ესენი ბექერის ძენი არიან.
9 . მათი საგვარტომოს რიცხვი, მამისსახლის თავკაცების მიხედვით - სულ ოციათას ორასი მამაცი მებრძოლი.
10 . იედიყაელის ძე; ბილჰანი და ბილჰანის ძენი: იეყუში, ბენიამინი, ეჰუდი, ქენაყანა, ზეთანი, თარშიში და ახიშახარი.
11 . ყველა ესენი იედიყაელის ძენი არიან. მამისსახლთა თავკაცები, მამაცი მეომრები; მათგან ჩვიდმეტიათას ორასი კაცი გადიოდა ომში:
12 . შეფიმი და ხუფიმი ყირის ძენი იყვნენ, ხოლო ხუშიმი ახერის ძე იყო,
13 . ნაფთალის ძენი: იახაციელი, გუნი, იეცერი და შალუმი - ბილჰას შვილები იყვნენ.
14 . მენაშეს ძენი: ასრიელი, რომელიც მისმა არამელმა ხარჭამ უშვა და მაქირი, გილყადის მამა.
15 . მოიყვანა ცოლად მაქირმა ხუფიმისა და შუფიმის და მაყაქა. მენაშეს მეორე ძეს ცელაფხადი ერქვა; მას მხოლოდ ასულები ჰყავდა.
16 . მაყაქამ, მაქირის ცოლმა შვა ძე და ფერეში დაარქვა. მის ძმას შარეში ერქვა, მისი ძენი იყვნენ ულამი და რაკამი.
17 . ულამის ძე - ბედანი. ესენი იყვნენ გილყადის ძენი, მაქირის ძისა, მენაშეს ძისა.
18 . მისმა დამ, ჰამოლექეთმა შვა იშჰოდი, აბიყეზერი და მახლა.
19 . შემიყადის ძენი იყვნენ: ახიანი, შექემი, ლიკხი და ანიყამი.
20 . ეფრემის ძენი: შუთელახი, მისი ძე ბერედი, მისი ძე თახათი, მისი ძე ელყადა, მისი ძე თახათი,
21 . მისი ძე ზაბადი, მისი ძე შუთელახი, ყეზერი და ელყადი, რომლებიც გათელმა კაცებმა მოკლეს, ვინაიდან მათი საქონლის წასართმევად მივიდნენ.
22 . მრავალ დღეს გლოვობდა ეფრემი, მათი მამა. მისი ძმები მოვიდნენ მის სანუგეშოდ.
23 . შევიდა იგი თავის ცოლთან, დაორსულდა და შვა ძე, სახელად ბერიყა დაარქვეს, რადგან უბედურება ეწია მის სახლს.
24 . შეერამ, მისმა ასულმა, ააშენა ქვემო და ზემო ბეთხორონი და უზენ-შეერა.
25 . მისი ძე იყო რეფახი; მისი ძე რეშეფი და თელახი და მისი ძე თახანი,
26 . მისი ძე ლაყდანი, მისი ძე ყამიჰუდი, მისი ძე ელიშამაყი,
27 . მისი ძე ნავე, მისი ძე იეშუა.
28 . მათი სამფლობელო და სამკვიდრო იყო: ბეთელი თავისი ქალაქებით, აღმოსავლეთით ნაყარანი და დასავლეთით გეზერი, თავისი ქალაქებით, შექემი თავისი ქალაქებით ყაიამდე და მის ქალაქებამდე.
29 . მენაშეს ძეთა საზღვრები: ბეთ-შეანი და მისი ქალაქები, თანახი და მისი ქალაქები, მეგიდო და მისი ქალაქები, დორი და მისი ქალაქები. ამ ქალაქებში ცხოვრობდნენ იოსების, ისრაელის ძის ვაჟები.
30 . აშერის ძენი: იმნა, იშვა, იშვი, ბერიყა და სერახი, მათი და.
31 . ბერიყას ძენი: ხებერი და მალქიელი, ბირზაითის მამა.
32 . ხებერმა შვა იაფლეტი, შომერი, ხოთამი და შუაყი, მათი და.
33 . იაფლეტის ძენი: ფასაქი, ბიმჰალი და ყაშვათი. ესენი იყვნენ იაფლეტის ძენი.
34 . შამერის ძენი: ახი, როჰგა, იეხუბა და არამი.
35 . მისი ძმის, ჰელემის ძენი: ცოფახი, იმნაყი, შელეში და ყამალი.
36 . ცოფახის ძენი: სუახი, ხარნეფერი, შუყალი, ბერი და იმრა,
37 . ბეცერი, ჰოდი, შამა, შილშა, ითრანი და ბეერა.
38 . იეთერის ძენი: იეფუნე, ფისფა და არა.
39 . ყულას ძენი: არახი, ხანიელი და რიცია.
40 . ყველა ესენი აშერის ძენი არიან, მამისსახლთა თავკაცები, რჩეული, მამაცი მეომრები, მთავართა მთავრები. მათ საგვარტომო ნუსხაში რიცხვით ოცდაექვსი ათასი ომში გამსვლელი კაცია ჩაწერილი.
1 . გააკეთა სპილენძის სამსხვერპლო, რომლის სიგრძე და სიგანე ოცი წყრთა იყო, ხოლო სიმაღლე - ათი.
2 . გაუკეთა ჩამოსხმული ზღვა, ათი წყრთა კიდიდან კიდემდე, გარშემო მომრგვალებული, რომელსაც სიმაღლე ხუთი წყრთა ჰქონდა და ოცდაათი წყრთა გარშემოწერილობა;
3 . ქვეშ ხარების მსგავსი სხმული ჰქონდა ათ წყრთაზე, მის ირგვლივ, ყოველი მხრიდან ორ რიგად.
4 . თორმეტ ხარზე იდგა იგი, სამი ჩრდილოეთით, სამი დასავლეთით, სამი სამხრეთით და სამი აღმოსავლეთით იყო მიმართული, ზღვა ზემოდან ედგათ; გავები კი შიგნით ჰქონდათ მიქცეული.
5 . მტკაველის ოდენა სისქე ჰქონდა; კიდეები გაშლილ შროშანს მიუგავდა და სამიათას ბათს იტევდა.
6 . ათი მცირე აუზი გააკეთა; ხუთი - მარჯვნივ და ხუთი კი მარცხნივ მოათავსა, რათა მათში ამოევლოთ სრულადდასაწველად გამზადებული, მღვდელმსახურნი კი ზღვაში განიბანებოდნენ.
7 . ოქროს ათი სასანთლე გააკეთა დადგენილი წესით და ტაძარში მოათავსა, ხუთ-ხუთი მარჯვნივ და მარცხნივ.
8 . ათი მაგიდა გააკეთა და დადგა ტაძარში, ხუთი მარჯვნივ, ხუთიც - მარცხნივ; ასევე ოქროს ასი ფიალა გააკეთა.
9 . ქვეშ ხარების მსგავსი სხმული ჰქონდა ათ წყრთაზე, მის ირგვლივ, ყოველი მხრიდან ორ რიგად.
10 . ზღვა სახლის მარჯვენა მხარეს, სამხრეთ-აღმოსავლეთით მოათავსა.
11 . გააკეთა ხურამმა ქვაბები, ნიჩბები, ფიალები და დაასრულა ყველაფრის კეთება, რაც მეფე სოლომონისთვის, ღვთის სახლში უნდა გაეკეთებინა:
12 . ორი სვეტი და ორი გვირგვინი სვეტის თავზე დასადგმელი და ორი ბადე გვირგვინების დასაფარად;
13 . ოთხასი ბროწეული ორი ბადისთვის, ბროწეულთა ორი მწკრივი თითოეული ბადისთვის, სვეტების თხემზე, გვირგვინების სარტყელის დასაფარად;
14 . გააკეთა სადგარნი და ზედ საბანელნი გაუკეთა;
15 . ერთი ზღვა და თორმეტი ხარი მის ქვეშ;
16 . ქვაბები, ნიჩბები, ფიალები და მთელი ჭურჭელი ხურამმა გააკეთა უფლის სახლისთვის გაპრიალებული სპილენძისგან.
17 . იორდანეს ტაფობის თიხაში ჩამოასხა ისინი მეფემ, სუქოთსა და ცერედათს შორის.
18 . მრავლად გააკეთა სოლომონმა მთელი ეს ჭურჭელი, ისე რომ არც აღრიცხულა სპილენძის წონა.
19 . გააკეთა სოლომონმა მთელი ეს ჭურჭელი ღვთის სახლისთვის, ოქროს სამსხვერპლო, მაგიდები და საწინაშეო პური მათზე,
20 . სასანთლეები და მათი კანდელები სუფთა ოქროსგან წესისამებრ, რათა წმიდაის წინ ანთებულიყო.
21 . ყვავილები, ლამპრები და ოქროს მაშები, სუფთა ოქროსგან;
22 . მაკრატლები პატრუქისთვის, ფიალები, კოვზები და აქანდაზები სუფთა ოქროსგან; სახლის კარიბჭენი, შიდა კარი, წმიდათაწმიდაში შესასვლელი და სახლის კარებიც ოქროსი იყო.
1 . როდესაც სანბალატმა, ტობიამ, არაბმა გაშმუმ და ჩვენმა დანარჩენმა მტრებმა გაიგეს, რომ ავაშენეთ კედელი და ბზარი არ დაგვიტოვებია მასში, თუმცა იმ ჟამად კარიბჭეებში კარები არ მქონდა ჩაყენებული,
2 . კაცი მომიგზავნეს სანბალატმა და გაშმუმ და შემომითვალეს: "წამო, ონოს დაბლობის რომელიმე სოფელში შევიკრიბოთ”. განზრახული ჰქონდათ, რომ ბოროტება შეემთხვიათ ჩემთვის.
3 . მაცნეები გავუგზავნე და შევუთვალე: "დიდ საქმეს ვაკეთებ და არ შემიძლია ჩამოსვლა; რატომ უნდა შეჩერდეს საქმე, როცა მივატოვებ და ჩამოვალ თქვენთან?”
4 . ოთხჯერ გამომიგზავნეს ამ სიტყვით მაცნე და მეც იგივე პასუხი დავუბრუნე.
5 . ამავე სიტყვით მეხუთედ გამომიგზავნა სანბალატმა თავისი მსახური, რომელსაც ხელში გახსნილი წერილი ეჭირა.
6 . წერილში ეწერა: "ერებში ხმა დადის და გაშმუც ამბობს, რომ შენ და ებრაელებს ამბოხება გაქვთ განზრახული და კედელსაც ამიტომ აშენებ. ამავე ხმების თანახმად, მათზე გამეფება გაქვს განზრახული.
7 . წინასწარმეტყველებიც დაგიდგენია, რათა იერუსალიმში განაცხადონ შენზე და თქვან: არის მეფე იუდაში! ახლა მეფესაც აცნობებენ ამ სიტყვებს; ამიტომ მოდი და მოვილაპარაკოთ”.
8 . გავუგზავნე მაცნე და შევუთვალე: "ასეთი რამ, რასაც ამბობ, არ თქმულა, რადგან შენი გონებით თხზავ მაგას!”
9 . ყველანი გვაშინებდნენ და ამბობდნენ: "ხელები დაუსუსტდებათ და საქმეს ვერ დაასრულებენო”. ღმერთო, ახლა უფრო განმიმტკიცე ხელები!
10 . ამის შემდეგ შემაყიას, დელაიას ძის, მეჰეტაბელის ძის სახლში შევედი, რომელიც სახლში იყო ჩაკეტილი და მითხრა: "ღვთის სახლში წავიდეთ, ტაძარში და ჩავკეტოთ ტაძრის კარი, რადგან შენს მოსაკლავად მოდიან; ამაღამ მოვლენ შენს მოსაკლავად”.
11 . ვუთხარი: "განა ჩემნაირი კაცი უნდა გაიქცეს? ანდა ისეთი, როგორიც მე ვარ, სიცოცხლის გადასარჩენად ტაძარში უნდა შევიდეს? არ შევალ-მეთქი!”
12 . მივხვდი, რომ ღმერთის გამოგზავნილი არ იყო. ჩემს წინააღმდეგ იმიტომ იწინასწარმეტყველა, რომ ტობიასა და სანბალატს დაექირავებინათ.
13 . დაიქირავეს იმისთვის, რომ შემშინებოდა და ჩემი საქციელით ცოდვა ჩამედინა; ამით ისინი სახელს გამიტეხდნენ და ჩემს დასაგმობად გამოიყენებდნენ.
14 . ღმერთო ჩემო, გაიხსენე ტობია და სანბალატი ამ საქმეებისამებრ; აგრეთვე ნოყადია, წინასწარმეტყველი ქალი და დანარჩენი წინასწარმეტყველებიც, რომლებსაც ჩემი დაშინება სურდათ.
15 . დასრულდა ქალაქის კედელი ელულის ოცდახუთში - ორმოცდათორმეტ დღეში.
16 . როცა ეს ყველაფერი ჩვენმა მტრებმა გაიგეს და ჩვენს ირგვლივ მცხოვრებმა ერებმა დაინახეს, ძალიან დამცირდნენ საკუთარ თვალში და მიხვდნენ, რომ ჩვენმა ღმერთმა აღასრულა ეს საქმე.
17 . იმ დღეებში, იუდას დიდებულების მრავალი წერილი მისდიოდა ტობიას, ტობიას წერილები კი მათ მისდიოდათ,
18 . რადგან იუდაში მრავალი იყო მასთან ფიცით შეკრული, რაკი იგი შექანია არახის ძის სიძე იყო, ხოლო მის ძეს, იოხანანს, ცოლად მეშულამ ბერექიაჰუს ძის ასული ჰყავდა.
19 . ჩემს წინაშე მის კეთილ საქმეებზე ლაპარაკობდნენ, ჩემი სიტყვები კი მასთან მიჰქონდათ, ხოლო ტობია წერილებს მიგზავნიდა, რომ დავეშინებინე.
1 . დამასკოს განაჩენი: "აჰა, ქალაქი აღარ იქნება დამასკო, არამედ მხოლოდ ნანგრევთა გროვა.
2 . მიტოვებულია ყაროყერის ქალაქები, ცხვრის ფარებისთვის იქნებიან; წამოწვებიან და არავინ იქნება მათი დამაფრთხობელი.
3 . აღიგვება ეფრემის სიმაგრე და დამასკოს ხელმწიფება, ისრაელის ძეთა დიდებასავით დაემხობა არამის ნარჩენი!” - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
4 . და იქნება იმ დღეს: დაილევა იაკობის დიდება და ჩამოუხმება ხორცი.
5 . იქნება სამკალის მომკასავით, როგორც მომკელი ხვეტს თავთავებს მკლავით რეფაიმის ხეობაში.
6 . დარჩება მცირე ნაყოფი, როგორც ზეთისხილის ჩამობერტყვის შემდეგ რჩება: ორი, სამი მარცვალი კენწეროზე, ოთხი, ხუთი - რტოებზე”. - ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი.
7 . იმ დღეს მიაპყრობს ადამიანი მზერას თავის შემოქმედს და მისი თვალები ისრაელის წმიდას იხილავენ.
8 . აღარ გაიხედავს საკუთარი ხელით ნაკეთები სამსხვერპლოებისკენ, მისმა თითებმა რომ გააკეთეს; აღარც აშერებსა და მზის სვეტებს მიხედავს.
9 . გაუდაბურდება იმ დღეს მისი გამაგრებული ქალაქები, უღრან ტყეს დაემსგავსება, ისრაელის ძეებმა რომ მიატოვეს, და იქნება უკაცრიელი.
10 . რადგან დაივიწყე შენი ხსნის ღმერთი და არ გახსოვდა შენი თავშესაფრის კლდე; დაირგე საამური ნარგავები და გაიშენე უცხო ვენახი.
11 . დარგე და ზრუნავდი მასზე დილაობით, რომ ადრიანად გაფურჩქნულიყო ნერგი, მაგრამ ავადმყოფობას, ტკივილსა და უკურნებელ სენს მოიმკი იმ დღეს.
12 . ჰოი, ხმაური მრავალი ხალხებისა, რომლებიც ზღვასავით ხმაურობენ; ვაი, ღრიალი ტომთა, ვითარცა ღრიალი ადიდებული წყლებისა.
13 . აღრიალდებიან ტომები, როგორც ღრიალებენ წყალნი მრავალნი, მაგრამ შერისხავს და შორს გააქცევს მათ; გაიხვეტებიან მთებში ქარის მიერ მიმოტაცებული ჩენჩოსავით დევნილნი.
14 . საღამო ჟამია და აჰა, ძრწოლაა! გათენებამდე ვეღარ გაძლებს იგი. ასეთი იქნება ჩვენი მძარცველების წილი და ჩვენი გამღატაკებლების ხვედრი.
1 . განაჩენი ეგვიპტისა: ნახეთ, უფალი ამხედრებულა სწრაფ ღრუბელზე, რათა მიქროლდეს ეგვიპტეში; ათრთოლდებიან ეგვიპტის კერპები მის წინაშე და დადნება ეგვიპტის გული მის წიაღში.
2 . "დაჩრდილავენ ეგვიპტელნი ეგვიპტელთ და შეებრძოლება თითოეული თავის ძმასა და მოყვასს, ქალაქი - ქალაქს, სამეფო - სამეფოს.
3 . სული დაელევა ეგვიპტეს მის წიაღში; წახდება მათი განზრახვა; დაეკითხებიან კერპებს, მომნუსხველებს, მესულთანეებს და ჯადოქრებს;
4 . სასტიკი ბატონის ხელში ჩავაგდებ ეგვიპტელთ და ძლიერი მეფე იქნება მათი ხელისუფალი”. - ამბობს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი.
5 . ამოშრება წყალი ზღვიდან, დაიწრიტება მდინარე და დაშრება.
6 . ამყრალდებიან მდინარეები, დაწვრილდება და დაშრება ეგვიპტის ნაკადულები, გახმება ლერწამი და ლელი.
7 . მოშიშვლდება ნილოსის ნაპირები, სანაპირო და მთელი ნათესები გახმება, გადაიბუგება და აღარ იქნება.
8 . იგლოვებენ მეთევზენი, იდარდებენ მდინარეში ანკესის მსროლელნი, ივაგლახებენ წყლის ზედაპირზე ბადეების გამშლელნი.
9 . გაწბილდებიან სელის მჩეჩავნი და თეთრი ტილოს მქსოველნი.
10 . ეგვიპტის სვეტები დაიმსხვრევა და დაქირავებულ მუშებს სული დაუმწუხრდებათ.
11 . გამოსულელდნენ ცოყანის მთავარნი, ფარაონის ბრძენკაცთა რჩევა უგუნურებად იქცა! როგორღა ეტყვით ფარაონს: ბრძენთა ნაშიერი ვარო, ძე უძველესი მეფეებისა?
12 . მაშ, სად არიან შენი ბრძენნი? იქნებ გაგიგონ, რას უპირებს ცაბაოთ უფალი ეგვიპტეს?
13 . სულელურად მოიქცნენ ცოყანის მთავარნი, მოტყუებულნი არიან ნოფის მთავარნი; მათ აცდუნეს ეგვიპტე - ქვაკუთხედი თავიანთი კვერთხისა.
14 . უფალმა შეურია მაცდური სული მის წიაღში და აცდუნეს ეგვიპტე ყველა საქმეში; მთვრალივით გორაობს საკუთარ ნარწყევში.
15 . არც არა იქნება საქმე ეგვიპტეში, რომელსაც მისი თავი ან კუდი, ფინიკი ან ლელქაში გააკეთებს.
16 . ქალებს დაემსგავსებიან იმ დღეს ეგვიპტელნი; დაფრთხებიან და შეძრწუნდებიან ცაბაოთ უფლის ხელის გამო, მათ რომ მოუქნევს.
17 . თავზარდამცემი იქნება იუდას მიწა ეგვიპტისთვის; ყველას, ვისაც გაახსენდება, ააკანკალებს ცაბაოთ უფლის განაჩენი, რასაც გამოიტანს მასზე.
18 . იმ დღეს ეგვიპტის ქვეყანაში ხუთი ქალაქი ილაპარაკებს ქანაანის ენაზე და დაიფიცებს ცაბაოთ უფალს. ერთ-ერთს დამხობის ქალაქს უწოდებენ.
19 . იმ დღეს უფლის სამსხვერპლო იქნება ეგვიპტის ქვეყნის შუაგულში და უფლის სვეტი - მის საზღვართან.
20 . და იქნება ეს ნიშნად და ცაბაოთ უფლის მოწმობად ეგვიპტის ქვეყანაში, როდესაც შეჰღაღადებენ ისინი უფალს შემჭირვებელთა გამო, გამოუგზავნის მხსნელსა და ქომაგს, რომელიც გადაარჩენს მათ.
21 . გამოეცხადება უფალი ეგვიპტეს და შეიცნობენ უფალს იმ დღეს ეგვიპტელნი, მოიტანენ შესაწირსა და ძღვენს, აღთქმას დაუდებენ უფალს და შეუსრულებენ.
22 . დალახვრავს ეგვიპტეს უფალი, განსაკურნად მოიქცევიან უფლისკენ, შეისმენს მათ ვედრებას და განკურნავს.
23 . იმ დღეს ფართო გზა გაიჭრება ეგვიპტიდან აშურში და მოვლენ აშურელნი ეგვიპტეში და ეგვიპტელნი აშურში; ეგვიპტელნი აშურელებთან ერთად მოემსახურებიან უფალს.
24 . იმ დღეს ისრაელი მესამე მოკავშირე იქნება ეგვიპტისა და აშურისა; კურთხევად იქნებიან ისინი ქვეყნიერების შუაგულში.
25 . რადგან ასე აკურთხა ცაბაოთ უფალმა: "კურთხეულ იყოს ეგვიპტე - ჩემი ხალხი, აშური - ჩემი ხელით შექმნილი და ისრაელი - ჩემი სამკვიდრო”.
1 . "ვაი მეამბოხე შვილებს, ამბობს უფალი, რჩევას რომ იღებენ, თუმცა არა ჩემსას! კავშირს რომ ჰკრავენ, მაგრამ არა ჩემი სულით, რათა ცოდვას ცოდვა მიუმატონ.
2 . ეგვიპტეში რომ ჩადიან ჩემი ბაგის უკითხავად, ფარაონის მფარველობის ქვეშ რომ მტკიცდებიან და ეგვიპტის ჩრდილქვეშ რომ ეძებენ თავშესაფარს.
3 . მაგრამ სირცხვილად გექცევათ ფარაონის მფარველობა და ეგვიპტის ჩრდილში თავის შეფარება - დამცირებად.
4 . რადგან მისი მთავრები ცოყანში არიან და მისმა წარგზავნილებმა ხანესამდე მიაღწიეს.
5 . ყველა შერცხვება იმ ხალხის გამო, რომელიც უსარგებლოა, ვერ იხსნის, სარგებლობას ვერ მოუტანს, მხოლოდ შეარცხვენს და შეურაცხყოფს.
6 . წინასწარმეტყველება ნეგების პირუტყვზე: უბედურებისა და გაჭირვების ქვეყნის გავლით, საიდანაც გამოდიან ძუ და ხვადი ლომი, ასპიტი და მფრინავი ურჩხული! ჩოჩორთა ზურგით მიაქვთ მათ თავიანთი სიმდიდრე და აქლემთა კუზით - თავიანთი საუნჯე უსარგებლო ხალხთან.
7 . ეგვიპტის შემწეობა ფუჭია და ამაო, ამიტომ განვაცხადე: ‘მათი ძალა უქმად ჯდომაშია.’
8 . ახლა მიდი, ფიქალზე დაუწერე ეს მათ და წიგნში ამოუკვეთე და დარჩეს უკანასკნელ დღემდე, მოწმობად უკუნითი უკუნისამდე.
9 . რადგან მეამბოხეა ეს ხალხი, ცრუ ძენი არიან, შვილები, რომლებსაც უფლის შეგონების მოსმენა არ სურთ;
10 . მხედველებს ეუბნებიან: "ნუ ხედავთ ხილვებს”, წინასწარმეტყველებს: "სიმართლეს ნუ გვიწინასწარმეტყველებთ, სასიამოვნო სიტყვები გვითხარით, სიცრუე გვიწინასწარმეტყველეთ.
11 . გზიდან გადადექით, ბილიკიდან გადაუხვიეთ, მოგვაშორეთ ისრაელის წმიდა”.
12 . ამიტომ ასე ამბობს ისრაელის წმიდა: "რადგან უარყავით ეს სიტყვა, ძალადობის და ცბიერების იმედად ხართ და ამას ეყრდნობით,
13 . ამიტომ ეს დანაშაული თქვენთვის დამანგრეველი ბზარივით იქნება, მაღალ კედელზე გაჩენილი ნაპრალივით, რომლის ჩამოქცევაც უცაბედად, ერთ წამში მოხდება.
14 . ისე დალეწავს, როგორც მექოთნის ჭურჭელს ლეწავენ, ისე შეუბრალებლად, რომ ერთ ნატეხსაც ვერავინ იპოვის ნამსხვრევებში, რათა კერიდან ცეცხლი აიღოს ან ჭურჭლიდან წყალი ამოხაპოს.
15 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი, ისრაელის წმიდა: "მონანიებასა და სიმშვიდეში იქნებოდით დახსნილნი, სიწყნარესა და მყუდროებაში იქნებოდა თქვენი ძალა. მაგრამ არ ინდომეთ.
16 . ამბობდით: არა, ცხენებით გავიქცევითო - ამიტომაც გაიქცევით; კიდევ: სწრაფად გავაჭენებთო! - ამიტომაც სწრაფები იქნებიან თქვენი მდევრები.
17 . ერთის მუქარა ათასს გააქცევს, ხუთის მუქარაზე კი ყველანი გაიქცევით, ვიდრე ალამივით არ შერჩებით მთის თხემზე და ნიშანივით - მაღლობზე”.
18 . მაინც დაგელოდებათ უფალი, რათა შეგიწყალოთ; მაღლობზე იცდის, რომ შეგიბრალოთ, რადგან სამართლის ღმერთია უფალი, ნეტარია ყველა, ვინც მას მოელის.
19 . რადგან, აღარ იტირებ და მოსთქვამ, ხალხო სიონისა, მცხოვრებო იერუსალიმში. შეგიწყალებს შენი ღაღადის ხმაზე; მოსმენისთანავე გიპასუხებს.
20 . უფალი მოგცემს გაჭირვებაში პურს და ძალადობისას წყალს, აღარ დაიმალება შენი წარმმართველი და შენი თვალები იხილავენ მას.
21 . შენი ყურები ხმას გაიგონებენ ზურგის მხრიდან: "ეს არის გზა, მასზე იარე”, როცა მარჯვნივ ან მარცხნივ გადაუხვევ.
22 . სიბილწედ მიიჩნევთ ვერცხლით დაფარულ თქვენს ქანდაკებებს და ოქროთი მოჭედილ ჩამოსხმულ კერპებს, გაფანტავთ მათ როგორც სისაძაგლეს და იტყვით: მოგვცილდითო.
23 . და იქნება: წვიმას მისცემს იგი შენს თესლს, რომელსაც დათესავ მიწაზე; და პური, მიწის ნაყოფი, მსუყე იქნება და ნოყიერი. იბალახებს იმ დღეს შენი პირუტყვი გაშლილ საძოვარზე.
24 . ხარები და ვირები, მიწას რომ ამუშავებენ, მარილიან საკვებს შეჭამენ, ნიჩბითა და ფოცხებით გასუფთავებულს.
25 . ყოველ მაღალ მთაზე და ყოველ მომაღლებულ ბორცვზე წყლის ნაკადები იდინებენ, მრავალთა შემუსვრის დღეს, როცა დაეცემიან კოშკები.
26 . მთვარის ნათელი მზის ნათელივით იქნება და მზის ნათელი შვიდჯერ მეტად გაბრწყინდება, შვიდი დღის ნათელივით; იმ დღეს უფალი შეუხვევს ჭრილობებს თავის ერს და მის მიერ მიყენებულ ჭრილობებს განუკურნავს.
27 . აჰა, შორიდან მოდის უფლის სახელი, გიზგიზებს მისი რისხვა, შენივთდა კვამლი, მისი ბაგენი სავსეა მრისხანებით, მისი ენა მჭამელი ცეცხლია.
28 . მისი სუნთქვა მოვარდნილ ნიაღვარს ჰგავს და ყელამდე უწვდენს; რომ ცხრილით გაცხრილოს ხალხები, ლაგამი ამოსდოს ყბაზე და ნგრევისკენ გაუძღვეს.
29 . სიმღერა გექნებათ როგორც დღესასწაულის კურთხევის ღამეს და გულის სიხარული როგორც სალამურის ჰანგებით მიმავალს, რომ ავიდეთ უფლის მთაზე, ისრაელის კლდეზე.
30 . უფალი მოასმენინებს თავისი ძალაუფლების ხმას და შემართულ მკლავს გაიწვდენს მძვინვარე რისხვაში, მშთანმთქმელი ცეცხლის ალში, ქუხილსა და ღვართქაფში, ქვის სეტყვაში.
31 . რადგან უფლის ხმაზე შეძრწუნდება აშური, როცა კვერთხს დასცემს.
32 . ყოველი ჩავლა დამსჯელი კვერთხისა, რომელსაც უფალი დაუშვებს მასზე, დაფდაფთა და ქნართა ხმაზე მოხდება. მოღერებული მკლავით შეებრძოლება მას.
33 . რადგან დიდი ხანია გამზადებულია სამსხვერპლო ადგილი, მეფისთვის არის გამზადებული, მან გააღრმავა და გააფართოვა იგი. უხვად არის მასზე ცეცხლი და შეშა, გოგირდის ნიაღვარივით ააგიზგიზებს მას უფლის სუნთქვა.
1 . იმ ხანებში ესმა იესოს ამბავი მეოთხედმთავარ ჰეროდეს.
2 . უთხრა თავის მსახურებს: "ეს იოანე ნათლისმცემელია, მკვდრეთით აღდგა და ამიტომაც მოქმედებენ მასში ძალნი”.
3 . რადგან ჰეროდემ შეიპყრო იოანე, შებორკა და საპყრობილეში ჩასვა თავისი ძმის, ფილიპეს ცოლის, ჰეროდიას გამო.
4 . ვინაიდან იოანე ეუბნებოდა, ნებადართული არ არისო შენთვის მისი ყოლა.
5 . უნდოდა მოეკლა, მაგრამ ხალხისა ეშინოდა, რადგან წინასწარმეტყველად მიაჩნდათ იგი.
6 . ჰეროდეს დაბადების დღეს კი შეკრებილთა წინაშე იცეკვა ჰეროდიას ასულმა და აამა ჰეროდეს.
7 . ამიტომ ფიცით შეპირდა, რომ მისცემდა, რასაც სთხოვდა.
8 . ხოლო მან, დედისგან წინასწარ დარიგებულმა, უთხრა: "ლანგრით მომეცი იოანე ნათლისმცემლის თავი”.
9 . შეწუხდა მეფე, მაგრამ ფიცისა და თანამეინახეთა რიდით, მიცემა ბრძანა.
10 . წარგზავნა და იოანესთვის თავი მოაკვეთინა საპყრობილეში.
11 . მოართვეს თავი ლანგრით და გადასცეს ყმაწვილ ქალს, მან კი დედამისს მიართვა.
12 . მოვიდნენ იოანეს მოწაფეები, წაიღეს მისი ნეშტი და დამარხეს. მივიდნენ და შეატყობინეს იესოს.
13 . ეს რომ გაიგო იესომ, ნავით გაეცალა იქაურობას და ერთ უდაბურ ადგილზე განმარტოვდა; შეიტყო ეს ხალხმა და ფეხით გაჰყვნენ ქალაქებიდან.
14 . გამოვიდა და უამრავი ხალხი რომ დაინახა, შეებრალა ისინი და განკურნა მათი სნეულები.
15 . როცა მოსაღამოვდა მივიდნენ მასთან მოწაფენი და უთხრეს: "აქ უკაცრიელი ადგილია, ჟამიც გვიანია; გაუშვი ეს ხალხი, რომ სოფლებში წავიდნენ და საჭმელი იყიდონ თავიანთთვის”.
16 . იესომ კი უთხრა მათ: "არ არის საჭირო მათი წასვლა; თქვენ მიეცით საჭმელი”.
17 . უპასუხეს: "არაფერი გვაქვს გარდა ხუთი პურისა და ორი თევზისა”.
18 . უთხრა: "აქ მომიტანეთ ისინი”.
19 . უბრძანა ხალხს ბალახზე დამსხდარიყვნენ. აიღო ხუთი პური და ორი თევზი, ზეცას ახედა, აკურთხა, დაამტვრია და მისცა პურები მოწაფეებს, მოწაფეებმა კი ხალხს დაურიგეს.
20 . ყველამ ჭამა და გაძღა, ნატეხებით კი თორმეტი გოდორი აივსო.
21 . მჭამელი კი ხუთი ათასამდე კაცი იყო, გარდა ქალებისა და ბავშვებისა.
22 . მაშინვე აიძულა იესომ თავისი მოწაფეები ნავში ჩამსხდარიყვნენ და მასზე ადრე გასულიყვნენ მეორე მხარეს, ვიდრე თვითონ ხალხს გაუშვებდა.
23 . ხალხი რომ გაისტუმრა, მთაზე ავიდა, რათა განმარტოებით ელოცა; მოსაღამოვდა, ის კი მარტო იყო იქ.
24 . ნავი კი უკვე მრავალ სტადიონზე შესულიყო ზღვაში; ტალღები ეხეთქებოდნენ, რადგან პირქარი ქროდა.
25 . ღამის მეოთხე გუშაგობა იყო, ზღვაზე სვლით რომ მივიდა მათთან.
26 . ზღვაზე მომავალი რომ დაინახეს, შეძრწუნდნენ მოწაფეები; ამბობდნენ, მოჩვენებააო და შიშისგან შეჰყვირეს.
27 . მაგრამ იესო მყისვე გამოელაპარაკა მათ და უთხრა: "გამხნევდით, მე ვარ, ნუ გეშინიათ!”
28 . მიუგო პეტრემ და უთხრა: "უფალო, თუ ეს შენა ხარ, მიბრძანე, რომ წყალდაწყალ მოვიდე შენთან”.
29 . უთხრა: "მოდი!” პეტრე გადმოვიდა ნავიდან და წყალზე გაიარა, რათა იესოსთან მისულიყო.
30 . მაგრამ ძლიერი ქარი რომ იხილა, შეშინდა, ჩაძირვა დაიწყო და იყვირა: "უფალო, მიხსენი!”
31 . იესომ იმ წამსვე გაუწოდა ხელი, ამოიყვანა და უთხრა: "რატომ დაეჭვდი, მცირედმორწმუნევ?”
32 . ნავში რომ ავიდნენ, ქარი ჩადგა.
33 . ხოლო ნავში მყოფებმა თაყვანი სცეს მას და უთხრეს: "ჭეშმარიტად ღმერთის ძე ხარ შენ”.
34 . გაღმა გავიდნენ და მივიდნენ გენესარეთის ქვეყანაში.
35 . იცნეს იგი იქაურებმა, დაგზავნეს მთელ იმ მხარეში და მოჰყავდათ მასთან ყველა ავადმყოფი.
36 . ევედრებოდნენ, რომ მისი მოსასხამის კიდეს მაინც შეხებოდნენ; და ვინც შეეხო, განიკურნა.
1 . მაშინ ცათა სამეფო დაემსგავსება იმ ათ ქალწულს, თავიანთი ლამპრები რომ აიღეს და ნეფის შესახვედრად გამოვიდნენ.
2 . ხუთი მათგანი უგუნური იყო და ხუთი - გონიერი.
3 . ლამპრები კი აიღეს უგუნურებმა, მაგრამ ზეთი არ გაიყოლეს თან.
4 . ხოლო გონიერებმა ლამპრებთან ერთად ზეთიც თან გაიყოლეს ჭურჭლებით.
5 . ნეფემ რომ შეიგვიანა, ყველამ ჩათვლიმა, და დაეძინათ.
6 . შუაღამისას დაიძახეს: აჰა, ნეფე მოდის, გამოდით შესაგებებლად!
7 . წამოდგნენ ქალწულები და გამართეს თავიანთი ლამპრები.
8 . სთხოვეს გონიერებს უგუნურებმა: გვიწილადეთ თქვენი ზეთი, რადგან გვიქრება ლამპრები.
9 . გონიერებმა კი მიუგეს პასუხად: ჩვენც და თქვენც რომ არ დაგვაკლდეს, უმჯობესია ვაჭრებთან წახვიდეთ და თქვენთვის იყიდოთო.
10 . ვიდრე საყიდლად იყვნენ წასულნი, მოვიდა ნეფე; მზადმყოფნი მასთან ერთად შევიდნენ ქორწილში და კარიც დაიკეტა.
11 . მოგვიანებით მოვიდნენ დანარჩენი ქალწულებიც და თქვეს: უფალო, უფალო, გაგვიღე ჩვენ.
12 . ხოლო მან მიუგო: ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, არ გიცნობთ!
13 . ამიტომ იფხიზლეთ, რადგან არ იცით არც დღე, არც საათი, როდის მოვა ძე კაცისა”.
14 . "ვინაიდან ეს ისე მოხდება, კაცმა რომ გამგზავრებამდე მოუხმო თავის მონებს და თავისი ქონება ჩააბარა.
15 . ერთს ხუთი ტალანტი მისცა, მეორეს - ორი და სხვას - ერთი; თითოეულს მისი შეძლების მიხედვით, და წავიდა.
16 . ხუთი ტალანტის მიმღები მაშინვე წავიდა, იშრომა და დამატებით ხუთი მოიგო.
17 . ორის მიმღებმაც ორი სხვა მოიგო.
18 . ხოლო ერთის მიმღები, წავიდა, ამოთხარა მიწა და დაფლა თავისი ბატონის ვერცხლი.
19 . კარგა ხნის შემდეგ მოვიდა იმ მონების ბატონი და ანგარიში მოჰკითხა მათ.
20 . მივიდა ხუთი ტალანტის მიმღები, სხვა ხუთი ტალანტიც მიუტანა და უთხრა: ბატონო, ხუთი ტალანტი რომ ჩამაბარე, აჰა სხვა ხუთი ტალანტიც მოვიგე.
21 . უთხრა მას მისმა ბატონმა: კარგი, კეთილო და ერთგულო მონავ! მცირედზე ერთგული იყავი, მრავალზე დაგაყენებ. შედი შენი ბატონის სიხარულში.
22 . მივიდა ორი ტალანტის მიმღები და უთხრა: ბატონო, ორი ტალანტი რომ ჩამაბარე, აჰა, სხვა ორი ტალანტიც მოვიგე.
23 . უთხრა მას ბატონმა: კარგი, კეთილო და ერთგულო მონავ! მცირედზე ერთგული იყავი, მრავალზე დაგაყენებ; შედი შენი ბატონის სიხარულში.
24 . მივიდა ისიც, რომელმაც ერთი ტალანტი მიიღო და უთხრა: ბატონო, ვიცოდი, რომ მკაცრი კაცი ხარ - იმკი, სადაც არ დაგითესავს, და კრეფ, სადაც არ დაგიბნევია.
25 . შემეშინდა, წავედი და მიწაში დავფალი შენი ტალანტი. აჰა, შენი შენვე გქონდეს.
26 . მაშინ მიუგო ბატონმა პასუხად: ბოროტო და უქნარა მონავ! იცოდი, რომ ვიმკი, სადაც არ დამითესავს, და ვკრეფ, სადაც არ დამიბნევია;
27 . ამიტომ ჩემი ვერცხლი ვაჭრებისთვის უნდა მიგეცა და დაბრუნებისას სარგებლითურთ მივიღებდი ჩემსას.
28 . ამიტომ წაართვით მაგას ტალანტი და მიეცით ათი ტალანტის მქონეს.
29 . ვინაიდან ყოველ მქონებელს მიეცემა და ჭარბად ექნება, ხოლო უქონელს ისიც წაერთმევა, რაც აქვს.
30 . ეს უსარგებლო მონა კი გადააგდეთ გარესკნელის ბნელში. იქ იქნება ტირილი და კბილთა ღრჭენა.
31 . ხოლო, როცა თავისი დიდებით მოვა ძე კაცისა და ყველა ანგელოზი მასთან ერთად, მაშინ დაჯდება თავისი დიდების ტახტზე.
32 . შეიყრება მის წინაშე ყოველი ერი და გამოარჩევს ერთიმეორისგან, როგორც მწყემსი გამოარჩევს ხოლმე თხებს ცხვრებისგან.
33 . დააყენებს ცხვრებს თავის მარჯვნივ, თხებს კი - თავის მარცხნივ.
34 . მაშინ ეტყვის მეფე მარჯვნივ მდგომთ: მოდით, მამაჩემის მიერ კურთხეულნო, დაიმკვიდრეთ წუთისოფლის დასაბამიდან თქვენთვის გამზადებული სამეფო.
35 . ვინაიდან მშიოდა და საჭმელი მომეცით; მწყუროდა და მასვით; უცხო ვიყავი და მიმიღეთ;
36 . შიშველი ვიყავი და შემმოსეთ; სნეული ვიყავი და მიპატრონეთ; საპყრობილეში ვიყავი და მომაკითხეთ.
37 . მაშინ ეტყვიან მას მართლები პასუხად: უფალო, როდის გიხილეთ შენ მშიერი და დაგაპურეთ? ან მწყურვალი და გასვით?
38 . როდის გიხილეთ უცხო და მიგიღეთ? ან შიშველი და შეგმოსეთ?
39 . როდის გიხილეთ სნეული, ან საპყრობილეში მყოფი და მოგაკითხეთ?
40 . მეფე მიუგებს მათ პასუხად: ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: რაც ერთს ამ ჩემს უმცირეს ძმათაგანს გაუკეთეთ, მე გამიკეთეთ.
41 . მაშინ იმათაც ეტყვის, ვინც მარცხნივაა: წადით ჩემგან, წყეულნო, საუკუნო ცეცხლში, რომელიც გამზადებულია ეშმაკისა და მისი ანგელოზებისთვის.
42 . ვინაიდან მშიოდა და საჭმელი არ მომეცით; მწყუროდა და არ მასვით;
43 . უცხო ვიყავი და არ მიმიღეთ; შიშველი ვიყავი და არ შემმოსეთ; სნეული ვიყავი, და საპყრობილეში, და არ მომინახულეთ.
44 . მაშინ ისინიც მიუგებენ პასუხად: უფალო, როდის გიხილეთ შენ მშიერი, ან მწყურვალი, ან უცხო, ან შიშველი, ან სნეული, ან საპყრობილეში და არ გემსახურეთ?
45 . მაშინ მიუგებს იგი პასუხად: ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, როგორც არც ერთს ამ მცირეთაგანს არაფერი გაუკეთეთ - არც მე გამიკეთეთ!
46 . და წავლენ ისინი საუკუნო სატანჯველში, ხოლო მართალნი - საუკუნო სიცოცხლეში”.
1 . ამასობაში ათასობით ადამიანმა მოიყარა თავი, ისე რომ ერთმანეთს თელავდნენ. იესომ ჯერ თავის მოწაფეებს მიმართა: "მოერიდეთ ფარისეველთა საფუარს, რომელიც თვალთმაქცობაა.
2 . რადგან არაფერია დაფარული, რომ არ გაცხადდეს და დამალული, რომ არ გამჟღავნდეს.
3 . ამიტომ, რასაც ბნელში იტყვით, სინათლეზე მოისმენენ, და რასაც ოთახებში ჩასჩურჩულებთ ერთმანეთს, ერდო-ბანებზე გახმაურდება.
4 . გეუბნებით თქვენ, ჩემო მეგობრებო, იმათი ნუ შეგეშინდებათ, ვინც სხეულს კლავს და ამის მეტი აღარაფრის გაკეთება შეუძლია.
5 . გიჩვენებთ, ვისი უნდა გეშინოდეთ: გეშინოდეთ იმისა, ვისაც მოკვლის შემდეგ გეენაში ჩაგდების ხელმწიფება აქვს. აჰა, გეუბნებით, მისი გეშინოდეთ.
6 . განა ხუთი ბეღურა ორ ასარად არ იყიდება? მაგრამ არც ერთი მათგანი დავიწყებული არ არის ღმერთის წინაშე.
7 . თქვენს თავზე კი ყოველი თმაც დათვლილია. ნუ გეშინიათ, ბევრ ბეღურაზე უკეთესნი ხართ.
8 . ამასაც გეტყვით: ყველას, ვინც მე მაღიარებს ადამიანთა წინაშე, ძე კაცისაც აღიარებს ღმერთის ანგელოზთა წინაშე.
9 . ხოლო, ვინც ადამიანთა წინაშე უარმყოფს, თავადაც უარყოფილი იქნება ღმერთის ანგელოზთა წინაშე.
10 . და ყველას, ვინც ძე კაცისას წინააღმდეგ იტყვის სიტყვას, მიეტევება, მაგრამ სულიწმიდის გმობა არ მიეტევება.
11 . სინაგოგებში რომ შეგიყვანენ მთავართა და ხელისუფალთა წინაშე, ნუ იდარდებთ, როგორ ან რა უპასუხოთ, ან რა ილაპარაკოთ.
12 . რადგან სულიწმიდა გასწავლით იმ დროს, რაც უნდა ილაპარაკოთ”.
13 . ხალხიდან ვიღაცა შეესიტყვა: "მოძღვარო, უთხარი ჩემს ძმას, რომ მემკვიდრეობა გამიყოს”.
14 . მან კი უთხრა მას: "ადამიანო, ვინ დამაყენა თქვენს მსაჯულად ან გამყოფად?”
15 . უთხრა: "იფხიზლეთ და დაიცავით თავი ანგარებისგან, რადგან ადამიანის სიცოცხლე მისი ქონების სიუხვეზე როდია დამოკიდებული”.
16 . და უთხრა მათ იგავი: "ერთ მდიდარ კაცს ყანაში კარგი მოსავალი მოუვიდა.
17 . იფიქრა თავისთვის: რა ვქნა, ვინაიდან არ მაქვს მოსავლის დასაბინავებელი?
18 . თქვა, ასე მოვიქცევი: ჩემს ბეღლებს დავანგრევ, უფრო დიდებს ავაშენებ და იქ შევინახავ მთელ ჩემს ხორბალსა და დოვლათს.
19 . და ვეტყვი საკუთარ თავს: ჩემო თავო, ბევრი სიკეთე გაქვს დაგროვილი, მრავალი წლის საკმარი; მოისვენე, ჭამე, სვი და იმხიარულე.
20 . მაგრამ უთხრა ღმერთმა: უგუნურო, ამაღამ მოგთხოვენ შენს სულს, და რაც დაიმზადე, ვიღას დარჩება?
21 . ასე მოუვა ყველას, ვინც თავისთვის იუნჯებს და ღმერთში არ მდიდრდება”.
22 . უთხრა თავის მოწაფეებს: "ამიტომ გეუბნებით თქვენ: ნუ დარდობთ თქვენს თავზე - რა ჭამოთ, ნურც სხეულისთვის - რით შეიმოსოთ.
23 . რადგან სული საზრდოზე მეტია და სხეული - სამოსელზე.
24 . ყორნებს დააკვირდით: არც თესავენ, არც მკიან, არც ბეღლები აქვთ, არც საწყობი და ღმერთი არჩენს მათ. თქვენ კი რამდენად სჯობიხართ ფრინველებს?
25 . რომელ თქვენგანს შეუძლია, დარდით ერთი საათი მაინც შემატოს თავის სიცოცხლეს?
26 . მაშ, თუ უმცირესიც არ შეგიძლიათ, დანარჩენზე რაღად დარდობთ?
27 . დაუკვირდით შროშანებს, როგორ იზრდებიან: არც ჯაფა აქვთ, არც ართავენ. მაგრამ გეუბნებით, რომ სოლომონიც კი, მთელი თავისი დიდებით არ შემოსილა ისე, როგორც ერთი ამათგანი.
28 . თუკი ველის ბალახს, რომელიც დღეს არის, ხვალ კი თონეში ჩაიყრება, ღმერთი ასეთნაირად მოსავს, თქვენ უფრო მეტად არ შეგმოსავთ, მცირედ მორწმუნენო?
29 . ამიტომ ნუ ეძებთ, რა ჭამოთ და რა სვათ, და ნუ შფოთავთ.
30 . რადგან ყოველივე ამას ქვეყნიერების ხალხები ეძიებენ; თქვენმა მამამ იცის, რომ გჭირდებათ ეს ყველაფერი.
31 . მაშ, ეძიეთ ღმერთის სამეფო და ყოველივე ეს შეგემატებათ.
32 . ნუ გეშინია, მცირე სამწყსოვ, ვინაიდან თქვენმა ზეციერმა მამამ კეთილინება თქვენთვის ცათა სამეფოს მოცემა.
33 . გაყიდეთ თქვენი ქონება და გაეცით მოწყალება. დაიმზადეთ უცვეთელი ქისები, საუკუნოდ ულევი საუნჯე ზეცაში, სადაც ქურდი ვერ მიეკარება და ჩრჩილი ვერ დააზიანებს.
34 . რადგან, სადაც თქვენი საუნჯეა, თქვენი გულიც იქ იქნება.
35 . დე, იყოს თქვენი წელი შემოსარტყლული და თქვენი ლამპარი - ანთებული.
36 . იმ ადამიანთა მსგავსად, თავიანთი ბატონის დაბრუნებას რომ ელიან ქორწილიდან, რათა როგორც კი დააკაკუნებს, იმწამსვე გაუღონ.
37 . ნეტარ არიან ის მონები, რომლებსაც შინ დაბრუნებული ბატონი ფხიზლებს ჰპოვებს. ჭეშმარიტად გეტყვით, შემოირტყამს სარტყელს და დასხამს მათ, მივა და მოემსახურება.
38 . მეორე ან მესამე გუშაგობისას რომ მოვიდეს და ასე ჰპოვოს, ნეტარ არიან ისინი.
39 . ესეც იცოდეთ: სახლის პატრონმა რომ იცოდეს, რომელ საათზე მოვა ქურდი, იფხიზლებდა და თავისი სახლის გატეხვას არ დაანებებდა.
40 . ამიტომ მზად იყავით, რადგან, როცა არ მოელით, მაშინ მოვა ძე კაცისა”.
41 . პეტრემ ჰკითხა: "უფალო, ამ იგავს ჩვენ გვეუბნები თუ ყველას?”
42 . უთხრა უფალმა: "ვინ არის ერთგული და გონიერი სახლმართველი, რომელსაც თავის მსახურებზე დააყენებს ბატონი, დროულად რომ მისცეს მათ ულუფა?
43 . ნეტარია ის მონა, რომლის ბატონიც მოვა და ამის მოქმედს ჰპოვებს მას.
44 . ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, რომ მთელ თავის ქონებაზე დააყენებს მას.
45 . ხოლო თუ იტყვის ეს მონა თავის გულში: აგვიანებსო მოსვლას ჩემი ბატონი და დაიწყებს მსახურებისა და მხევლების ცემას, ჭამა-სმასა და ლოთობას,
46 . მოვა იმ მონის ბატონი იმ დღეს, რომელზეც არ ფიქრობს, და იმ ჟამს, როცა არ იცის, შუაზე გაჰკვეთს მას და ურწმუნოებთან დაუდებს წილს.
47 . ის მონა კი, რომელმაც იცოდა თავისი ბატონის ნება და არ მოემზადა ან არ მოიქცა მისი ნებისამებრ, მაგრად იგვემება.
48 . ხოლო, რომელმაც არ იცოდა და ისე მოიქცა, რომ გვემა დაიმსახურა, ნაკლებად იგვემება. ყველას, ვისაც მეტი მიეცა, მეტს მოსთხოვენ; ვისაც მეტს მიანდობენ, მეტსაც მოჰკითხავენ.
49 . ქვეყანაზე ცეცხლის დასანთებად მოვედი და როგორ მინდა, რომ უკვე ენთოს.
50 . ნათლობით უნდა მოვინათლო და როგორ ვწუხვარ, ვიდრე ეს აღსრულდება.
51 . გგონიათ, ქვეყანაზე მშვიდობის მოსატანად მოვედი? არა, გეუბნებით თქვენ, გასაყოფად.
52 . რადგან ამიერიდან ხუთნი გაიყოფიან ერთ სახლში, სამნი ორის წინააღმდეგ და ორი სამის წინააღმდეგ.
53 . გაიყოფიან, მამა ძის წინააღმდეგ და ძე - მამის წინააღმდეგ; დედა - ასულისა და ასული დედის წინააღმდეგ”.
54 . ხალხსაც უთხრა: "როცა დასავლეთიდან მომავალ ღრუბელს დაინახავთ, მაშინვე იტყვით: იწვიმებსო, და ასეც ხდება.
55 . ხოლო, როცა სამხრეთის ქარი დაუბერავს, იტყვით: დაცხებაო, და ხდება.
56 . თვალთმაქცნო! ცისა და მიწის პირის გამოცნობა შეგიძლიათ, ეს ჟამი კი როგორ ვერ გამოგიცვნიათ?
57 . თავად რაღატომ არ განსჯით, რა არის სამართლიანი?
58 . როცა მეტოქესთან ერთად მიდიხარ მთავართან, ეცადე გზაშივე გათავისუფლდე მისგან, რომ მოსამართლესთან არ მიგიყვანოს, მოსამართლემ მოხელეს არ გადაქცეს და მოხელემ საპყრობილეში არ ჩაგაგდოს.
59 . გეუბნები, ვეღარ გამოხვალ იქიდან, ვიდრე უკანასკნელ ლეპტასაც არ გადაიხდი”.
1 . ისე მოხდა, რომ შაბათს, ფარისეველთა ერთ-ერთ მთავართან მივიდა პურის საჭმელად, ისინი კი უთვალთვალებდნენ.
2 . და აჰა, მის წინაშე ერთი წყალმანკით დაავადებული კაცი წარსდგა.
3 . ჰკითხა იესომ რჯულის მცოდნეებსა და ფარისევლებს: "შეიძლება თუ არა განკურნება შაბათს?”
4 . ისინი დუმდნენ. მაშინ შეეხო მას, განკურნა და გაუშვა.
5 . მათ კი უთხრა: "რომელიმე თქვენგანს ვირი ან ხარი ჭაში რომ ჩაუვარდეს, განა მაშინვე არ ამოიყვანს შაბათ დღეს?”
6 . და ვერ შეძლეს ამაზე პასუხის გაცემა.
7 . როცა დაინახა, რომ საპატიო ადგილებს ირჩევდნენ მოწვეულნი, უთხრა მათ იგავი:
8 . "თუ ვინმე ქორწილში მიგიწვევს, ნუ დაჯდები წინა ადგილზე, რადგან შეიძლება შენზე უფრო საპატიო სხვა ჰყავდეს მოწვეული.
9 . რომ არ მოვიდეს შენი და მისი მასპინძელი და გითხრას: დაუთმე ამას ადგილი! მაშინ შერცხვენილს ბოლო ადგილის დაკავება მოგიწევს.
10 . როცა მიგიწვევენ, მიდი და ბოლო ადგილზე დაჯექი, რომ მოვიდეს შენი მასპინძელი და გითხრას: მეგობარო, უფრო საპატიო ადგილზე გადაბრძანდიო! მაშინ მეტი პატივი დაგედება ყოველი თანამეინახის წინაშე.
11 . რადგან ყველა, ვინც თავს აიმაღლებს, დამდაბლდება, და ვინც თავს დაიმდაბლებს - ამაღლდება”.
12 . თავის მასპინძელსაც უთხრა: "როდესაც სადილს ან ვახშამს გამართავ, ნუ მოიწვევ შენს მეგობრებს, ნურც შენს ძმებს, ნურც შენს ნათესავებს, ნურც მდიდარ მეზობლებს, რათა მერე იმათაც არ მიგიწვიონ და სამაგიერო არ მიიღო.
13 . არამედ ლხინს რომ გამართავ, გლახაკნი, ხეიბრები, კოჭლები და ბრმები მოიწვიე.
14 . ნეტარი იქნები, რადგან მათ არაფერი აქვთ, სანაცვლოდ რომ მოგიზღან. ამიტომ მართალთა აღდგომისას მოგეზღვება”.
15 . ეს რომ გაიგონა, ერთმა სტუმარმა უთხრა მას: "ნეტარია, ვინც ღმერთის სამეფოში ჭამს პურს”.
16 . მან კი უთხრა: "ერთმა კაცმა დიდი ვახშამი გამართა და ბევრი მიიწვია.
17 . სერობის დრომ რომ მოაწია, მონა გაგზავნა, რათა წვეულთათვის ეთქვა: მობრძანდით, ყველაფერი მზად არისო.
18 . ყველამ ერთიანად დაიწყო მობოდიშება. ერთმა თქვა: ყანა ვიყიდე და მის სანახავად უნდა წავიდე, გთხოვ, მაპატიოო.
19 . მეორემ უთხრა: ხუთი უღელი ხარი ვიყიდე და მათ გამოსაცდელად უნდა წავიდე, გთხოვ, მაპატიოო.
20 . მესამემ უთხრა: ცოლი შევირთე და ამის გამო არ შემიძლიაო მოსვლა.
21 . დაბრუნდა მონა და აუწყა ეს თავის ბატონს. განრისხდა მაშინ მასპინძელი და უთხრა თავის მონას: სასწრაფოდ გადი ქალაქის ქუჩებსა და შესახვევებში და გლახაკნი, ხეიბრები, ბრმები და კოჭლები მომიყვანე.
22 . უთხრა მონამ: ბატონო, რაც ბრძანე აღსრულებულია, მაგრამ კიდევ დარჩა ადგილი.
23 . უთხრა ბატონმა მონას: გადი გზებზე და ორღობეებში, დაიყოლიე ისინი, რომ მოვიდნენ და აივსოს ჩემი სახლი;
24 . რადგან გეუბნებით, ვერავინ იმ წვეულ კაცთაგან ვერ იგემებს ჩემს ვახშამს!”
25 . დიდძალი ხალხი მიჰყვებოდა უკან. მიუბრუნდა და უთხრა:
26 . "თუ ვინმე მოდის ჩემთან და არ მოიძულებს თავის მამას და დედას, ცოლსა და შვილებს, ძმებსა და დებს, საკუთარ თავსაც კი, იგი ვერ გახდება ჩემი მოწაფე.
27 . ვინც თავის ჯვარს არ იტვირთავს და ისე არ გამომყვება, ჩემი მოწაფე ვერ გახდება.
28 . რადგან რომელიმე თქვენგანმა რომ კოშკის აშენება მოინდომოს, განა თავდაპირველად არ დაჯდება და არ იანგარიშებს იმ ფასს, რაც მის დასამთავრებლად იქნება საჭირო?
29 . ვინაიდან საძირკველს თუ ჩაყრის, მაგრამ ვერ დაამთავრებს, ყველა, ვინც დაინახავს, დაცინვას დაუწყებს.
30 . იტყვიან: ამ კაცმა შენება დაიწყო და ვეღარ დაამთავრაო.
31 . ან რომელი მეფე გამოვა მეორე მეფის წინააღმდეგ საომრად, თუ მანამდე არ დაჯდა და მოითათბირა, შეძლებს კი ათი ათასით შეებას ოცი ათას მომხდურს?
32 . თუ არადა, ელჩებს გაუგზავნის, ვიდრე ჯერ კიდევ შორს არის მომხდური და ზავს სთხოვს.
33 . ასევე, ვერც ერთი თქვენგანი ვერ შეძლებს ჩემს მოწაფედ ყოფნას, თუ უარს არ იტყვის ყველაფერზე, რაც გააჩნია.
34 . მარილი კარგია, მაგრამ თუ მარილმა გემო დაკარგა, რიღათი დამარილდეს?
35 . არც მიწისთვის გამოდგება, არც ნაკელისთვის, ამიტომ გადაყრიან. ვისაც ყური აქვს სასმენად, ისმინოს!”
1 . თავის მოწაფეებსაც უთხრა: "იყო ერთი მდიდარი კაცი; ჰყავდა სახლმმართველი, რომელზეც ამბავი მიუტანეს, ქონებას გინიავებსო.
2 . დაიბარა და უთხრა: ეს რა გავიგე შენზე? ჩამაბარე შენი მმართველობის ანგარიში, რადგან სახლმმართველი ვეღარ იქნებიო.
3 . მაშინ თქვა სახლმმართველმა თავისთვის: როგორ მოვიქცე? ჩემი ბატონი მმართველობას მართმევს. ბარვა მე არ შემიძლია, მათხოვრობის კი მრცხვენია.
4 . ვიცი, როგორ უნდა მოვიქცე, რომ მიმიღონ თავიანთ სახლებში, როცა მმართველობას ჩამომაშორებენ.
5 . სათითაოდ დაიბარა თავისი ბატონის მოვალეები; ჰკითხა პირველს: რამდენი გმართებს ჩემი ბატონისა?
6 . მიუგო: ასი საწყაო ზეთი. უთხრა: აიღე შენი თამასუქი, ახლავე დაჯექი და ორმოცდაათი დაწერე.
7 . შემდეგ სხვას ჰკითხა: შენ რამდენი გმართებს? მან თქვა: ასი საწყაო ხორბალი. უთხრა: აიღე შენი თამასუქი და ოთხმოცი დაწერე.
8 . და შეაქო ბატონმა უმართლო სახლმმართველი, გონივრულად რომ მოიქცა, რადგან წუთისოფლის შვილები სინათლის შვილებზე მოხერხებულნი არიან თავიანთ თაობაში.
9 . მეც გეუბნებით თქვენ: შეიძინეთ მეგობრები უმართლობის მამონით, რომ, როდესაც გაღარიბდებით, მიგიღონ მარადიულ სავანეში.
10 . მცირედში ერთგული დიდშიც ერთგულია; და მცირედში უმართლო, დიდშიც უმართლოა.
11 . ჰოდა, თუ უმართლო მამონაში არ იქნებით ერთგულნი, ჭეშმარიტს ვინ მოგანდობთ?
12 . და თუ სხვისაში არ იქნებით ერთგულნი, თქვენსას ვინ მოგცემთ?
13 . არც ერთ მსახურს არ შეუძლია ორ ბატონს ემსახუროს: ან ერთი უნდა სძულდეს და მეორე უყვარდეს; ან იმ ერთს შეეთვისოს და მეორე მოიძულოს. ვერ შეძლებთ ღმერთსაც ემსახუროთ და მამონასაც!”
14 . ყოველივე ეს ფარისევლებსაც ესმოდათ, რომლებიც ვერცხლის მოყვარულნი იყვნენ, და სასაცილოდ იგდებდნენ მას.
15 . უთხრა მათ: "თქვენ თავს იმართლებთ ადამიანთა წინაშე, მაგრამ ღმერთმა იცის თქვენი გული, რადგან, რაც ამაღლებულია კაცთა შორის, სიბილწეა ღმერთის წინაშე.
16 . რჯული და წინასწარმეტყველნი იოანემდე იყო; ხოლო მას მერე ღმერთის სამეფო იქადაგება და ყველანი ძალისხმევით შედიან მასში.
17 . უფრო ადვილია ცისა და მიწის გარდასვლა, ვიდრე თუნდაც ერთი წერტილი ამოვარდეს რჯულიდან.
18 . ყოველი, ვინც თავის ცოლს გაუშვებს და სხვას შეირთავს, მრუშობს, და, ვინც ქმრის მიერ გაშვებულს შეირთავს, მრუშობს”.
19 . "იყო ერთი მდიდარი კაცი, ძოწეულსა და ბისონს იცვამდა და ყოველდღე დიდებულად ნადიმობდა.
20 . ასევე იყო ერთი ღატაკი, სახელად ლაზარე, რომელიც მის ჭიშკართან იწვა წყლულებით დაფარული.
21 . ენატრებოდა მდიდრის სუფრიდან გადმოცვენილი ნამცეცებით გაძღომა. ძაღლები მოდიოდნენ და წყლულებს ულოკავდნენ.
22 . მოკვდა გლახაკი და ანგელოზებმა აბრაჰამის წიაღში მიიყვანეს. მდიდარიც მოკვდა და დამარხეს.
23 . და ჯოჯოხეთში, ტანჯვა-წამებაში მყოფმა, აღაპყრო თვალები და დაინახა შორიდან აბრაჰამი და ლაზარეც მის წიაღში.
24 . შესძახა: მამაო აბრაჰამ, შემიწყალე და მომივლინე ლაზარე, რომ თითის წვერი დაისველოს წყალში და ენა გამიგრილოს, რადგან ვიტანჯები ამ ალში.
25 . უთხრა აბრაჰამმა: შვილო, გაიხსენე, რომ უკვე მიიღე შენ სიცოცხლეში სიკეთენი, ლაზარემ კი - სიავენი. ამიტომ ახლა ის აქ ნუგეშცემულია, შენ კი იტანჯები.
26 . გარდა ამისა, ჩვენსა და თქვენს შორის დიდი უფსკრულია, ისე რომ, გადმოსვლის მსურველები ვერც აქედან მანდეთ გადმოვლენ თქვენსკენ და ვერც მანდედან აქეთ ჩვენსკენ.
27 . უთხრა: რაკი ასეა, გევედრები, მამაო, მამაჩემის სახლში მაინც მიავლინე იგი.
28 . რადგან ხუთი ძმა მყავს, მივიდეს და გააფრთხილოს, რომ ისინიც არ მოხვდნენ ამ სატანჯველში.
29 . მაგრამ უთხრა მას აბრაჰამმა: მათ ჰყავთ მოსე და წინასწარმეტყველნი; მათ უსმინონ.
30 . მან კი თქვა: არა, მამაო აბრაჰამ, თუ ვინმე მკვდართაგანი მივა მათთან, მოინანიებენ.
31 . და უთხრა მას აბრაჰამმა: თუკი მოსეს და წინასწარმეტყველთ არ დაუგდეს ყური, მკვდრეთითაც რომ აღდგეს ვინმე, იმასაც არ ერწმუნებიან”.
1 . შევიდა და გაიარა იერიხოზე.
2 . აჰა, იყო ვინმე მდიდარი კაცი, სახელად ზაქე - მებაჟეთა უფროსი.
3 . უნდოდა იესოს ხილვა, რომ გაეგო, ვინ იყო იგი, მაგრამ ხალხის სიმრავლის გამო ვერ შეძლო, რადგან ტანდაბალი იყო.
4 . წინ გაიქცა და ლეღვის ხეზე ავიდა, რომ დაენახა, რადგან იესოს აქეთ უნდა გამოევლო.
5 . როცა იმ ადგილამდე მივიდა, აიხედა იესომ მაღლა და უთხრა: "ზაქე, სწრაფად ჩამოდი! რადგან დღეს შენს სახლში მომიწევს დარჩენა”.
6 . და სწრაფად ჩამოსულმა, სიხარულით მიიღო იგი.
7 . ვინც ეს დაინახა, ყველანი აბუზღუნდნენ; ამბობდნენ: "ცოდვილ კაცთან შევიდა დასარჩენად”.
8 . ზაქე წამოდგა და უთხრა უფალს: "უფალო, აჰა, ჩემი ქონების ნახევარს ღარიბებს მივცემ, ხოლო თუ ვინმესთვის რაიმე გამომიძალავს, ოთხმაგად მივაგებ”.
9 . უთხრა იესომ: "დღეს მოხდა ამ სახლის გადარჩენა, რაკი ისიც აბრაჰამის ძეა.
10 . ვინაიდან ძე კაცისა დაკარგულის მოსაძებნად და გადასარჩენად მოვიდა”.
11 . ამას რომ ისმენდნენ, ერთი იგავიც დაურთო, რადგან ახლოს იყო იერუსალიმთან და ეგონათ, ღმერთის სამეფო ახლავე გამოჩნდებაო.
12 . ამის გამო თქვა: "წავიდა ერთი კეთილშობილი კაცი შორეულ ქვეყანაში, რომ მეფობა მიეღო და უკან დაბრუნებულიყო.
13 . მოუხმო თავის ათ მონას, მისცა ათი მინა და უთხრა, ვიდრე დავბრუნდებოდე, ივაჭრეთო.
14 . მაგრამ მისი ქალაქის მკვიდრთ სძულდათ იგი, უკან ელჩები დაადევნეს და დააბარეს: არ გვსურს, რომ მაგან იმეფოს ჩვენზეო.
15 . მეფობა რომ მიიღო და უკან დაბრუნდა, ბრძანა მოეგვარათ მისთვის ის მონები, ვერცხლი რომ მისცა, რათა გაეგო, ვინ როგორ ივაჭრა.
16 . მოვიდა პირველი და უთხრა: ბატონო, შენმა მინამ ათი მინა მოიგო.
17 . უთხრა მას: კარგი, კეთილო მონავ, რაკი მცირედზე ერთგული იყავი, ათ ქალაქზე გქონდეს ხელმწიფებაო.
18 . მოვიდა მეორე და უთხრა: ბატონო, შენმა მინამ ხუთი მინა მოიტანა.
19 . მასაც უთხრა: შენ ხუთ ქალაქზე დადექიო.
20 . სხვა მოვიდა და უთხრა: ბატონო, აჰა, შენი მინა, რომელიც ხელსახოცში მქონდა გამოკრული,
21 . შემეშინდა, რადგან მკაცრი კაცი ხარ - იღებ, რაც არ დაგიდევს, და იმკი, რაც არ დაგითესავს.
22 . უთხრა მას: შენივე ნათქვამით განგიკითხავ, ბოროტო მონავ. იცოდი, რომ მკაცრი კაცი ვარ - ვიღებ, რაც არ დამიდევს და ვიმკი, რაც არ დამითესავს.
23 . მაშ, რატომ არ მიეცი ჩემი ვერცხლი მოვაჭრეთ, რომ დაბრუნებულს სარგებლითურთ მიმეღო უკან?
24 . და უთხრა იქ მდგომთ: წაართვით ამას მინა და მიეცით ათი მინის მქონეს.
25 . მათ უთხრეს: უფალო, მას ისედაც ათი მინა აქვს.
26 . გეუბნებით თქვენ, რომ ყოველ მქონეს კიდევ მიეცემა, ხოლო უქონელს ისიც წაერთმევა, რაც აქვს.
27 . ჩემი მტრები კი, რომლებსაც არ სურდათ, რომ მათზე მემეფა, მომგვარეთ აქ და დახოცეთ ჩემ წინაშე”.
28 . ეს თქვა და გაუდგა გზას იერუსალიმში ასასვლელად.
29 . ბეთბაგესა და ბეთანიას რომ მიუახლოვდა, ზეთისხილად წოდებული მთის მოპირდაპირედ, მოწაფეთაგან ორნი მიავლინა.
30 . უთხრა: "წადით მოპირდაპირე სოფელში. შეხვალთ თუ არა, დაბმულ ჩოჩორს დაინახავთ, რომელზეც ჯერ არ მჯდარა კაცი. ახსენით და მომიყვანეთ.
31 . თუ ვინმემ გკითხოთ, რატომ ხსნითო, უთხარით, უფალს სჭირდება-თქო”.
32 . წავიდნენ წარგზავნილები და ჰპოვეს მისი ნათქვამისამებრ.
33 . ჩოჩორის ახსნისას, ჰკითხეს მისმა პატრონებმა: "რატომ ხსნით ჩოჩორს?”
34 . უპასუხეს: "უფალს ესაჭიროება”.
35 . მიჰგვარეს იესოს, ტანისამოსი დააფინეს ჩოჩორს და ზედ შესვეს იგი.
36 . მიმავალს კი თავის ტანისამოსს უფენდნენ გზაზე.
37 . ზეთისხილის მთის დაღმართს რომ მიუახლოვდა, მისმა მრავალრიცხოვანმა მოწაფეებმა ხმამაღლა და სიხარულით იწყეს ღმერთის ქება-დიდება ყველა ძალთაქმედებისათვის, რაც იხილეს.
38 . ამბობდნენ: "კურთხეულია უფლის სახელით მომავალი მეფე! მშვიდობა ზეცად და დიდება მაღალთა შინა!”
39 . ამბობდნენ: "კურთხეულია უფლის სახელით მომავალი მეფე! მშვიდობა ზეცად და დიდება მაღალთა შინა!”
40 . მიუგო მან პასუხად: "თქვენ გეუბნებით, ესენი რომ გაჩუმდნენ, ქვები აღაღადდებიან”.
41 . ქალაქს რომ მიუახლოვდა და დაინახა, ატირდა მის გამო.
42 . ამბობდა: "დღეს რომ მაინც გცოდნოდა, რა არის სამშვიდობო შენთვის, მაგრამ ახლა დაფარულია ეს შენს თვალთაგან.
43 . რადგან დაგიდგება დღეები, როცა მტრები გამოვლენ შენს წინააღმდეგ, ყოველი მხრიდან მიწაყრილს შემოგავლებენ და შეგავიწროვებენ.
44 . მიწასთან გაგასწორებენ შენ და შენს შვილებს შენში. ქვას ქვაზე აღარ დატოვებენ შენში, რადგან ვერ შეიცანი შენი მონახულების ჟამი”.
45 . შევიდა ტაძარში და დაიწყო მოვაჭრეთა გამორეკვა.
46 . ეუბნებოდა მათ: "დაწერილია, ჩემი სახლი, სამლოცველო სახლია, თქვენ კი ავაზაკთა ბუნაგად აქციეთ იგი”.
47 . ყოველდღე ტაძარში ასწავლიდა. ხოლო მღვდელმთავარნი, მწიგნობარნი და ერისმთავარნი მის დაღუპვას ცდილობდნენ.
48 . მაგრამ ვერ მოიფიქრეს, რა ექნათ, რადგან მთელი ხალხი მოუშორებლად უსმენდა მას.
1 . როცა შეიტყო იესომ, რომ გაიგეს ფარისევლებმა, იესო იოანეზე მეტ მოწაფეებს იძენს და ნათლავსო,
2 . თუმცა ნათლავდა არა თვით იესო, არამედ მისი მოწაფეები,
3 . დატოვა იუდეა და კვლავ გალილეაში წავიდა.
4 . გზად სამარიაზე უნდა გაევლო.
5 . მივიდა სამარიელთა ქალაქში, სიქარი რომ ჰქვია, იმ მიწის ნაკვეთის მახლობლად, იაკობმა რომ მისცა თავის ძეს - იოსებს.
6 . და იყო იქ იაკობის ჭა. გზით დაქანცული იესო წყაროსთან ჩამოჯდა. ასე ექვსი საათი იქნებოდა.
7 . მოვიდა სამარიელი დედაკაცი წყლის ამოსაღებად. უთხრა იესომ: "წყალი დამალევინე,”
8 . რადგან მისი მოწაფეები ქალაქში იყვნენ წასული საჭმლის საყიდლად.
9 . სამარიელმა დედაკაცმა უთხრა: "შენ, იუდეველი, სამარიელ დედაკაცს როგორ მთხოვ, დამალევინეო? იუდევლებს ხომ ურთიერთობა არა აქვთ სამარიელებთან”.
10 . უპასუხა იესომ: "შენ რომ იცოდე ღვთის საჩუქარი და ის, თუ ვინ გთხოვს, წყალი დამალევინეო, შენ თვითონ სთხოვდი მას და ისიც მოგცემდა ცოცხალ წყალს”.
11 . უთხრა დედაკაცმა: "ბატონო, არც ჭურჭელი გაქვს და ეს ჭაც ღრმაა. საიდან გაქვს ცოცხალი წყალი?
12 . ნუთუ შენ ჩვენს მამა იაკობზე მეტი ხარ, რომელმაც მოგვცა ეს ჭა და აქედან სვამდა თვითონაც, მისი ძენიც და მისი საქონელიც?”
13 . მიუგო იესომ და უთხრა მას: "ყველას, ვინც ამ წყალს დალევს, კვლავ მოსწყურდება.
14 . ხოლო ვინც იმ წყალს დალევს, რომელსაც მე მივცემ, საუკუნოდ აღარ მოსწყურდება; რადგან წყალი, რომელსაც მე მივცემ, მასში იქცევა წყლის წყაროდ, რომელიც საუკუნო სიცოცხლედ იდინებს”.
15 . დედაკაცმა უთხრა: "ბატონო, მომეცი ის წყალი, რომ აღარ მომწყურდეს და აღარც წყლის ამოსაღებად მოვიდე აქ”.
16 . უთხრა იესომ: "წადი, შენს ქმარს დაუძახე და აქ მოდი”.
17 . დედაკაცმა მიუგო: "ქმარი არა მყავს”. იესომ უთხრა: "მართალი თქვი, ქმარი არ მყავსო,
18 . რადგან ხუთი ქმარი გყავდა; ხოლო ის, ვინც ახლა გყავს, არც ის არის შენი ქმარი. ეს მართალი თქვი”.
19 . დედაკაცმა უთხრა: "ბატონო, ვხედავ, რომ წინასწარმეტყველი ხარ.
20 . ჩვენი მამები ამ მთაზე სცემდნენ თაყვანს, თქვენ კი ამბობთ, იერუსალიმშია ის ადგილი, სადაც თაყვანს უნდა სცემდნენო”.
21 . იესომ მიუგო: "დედაკაცო, მერწმუნე, დგება ჟამი, როცა არც ამ მთაზე და არც იერუსალიმში აღარ სცემთ თაყვანს მამას.
22 . თქვენ არ იცით, რას სცემთ თაყვანს; ჩვენ კი ვიცით, რას ვცემთ თაყვანს, რადგან ხსნა იუდეველთაგან არის.
23 . მაგრამ დგება ჟამი და დადგა კიდეც, როცა ჭეშმარიტი თაყვანისმცემელნი სულითა და ჭეშმარიტებით სცემენ მამას თაყვანს, რადგან მამაც სწორედ ასეთ თაყვანისმცემლებს ეძებს თავისთვის.
24 . ღმერთი არის სული და მისი თაყვანისმცემლებიც სულითა და ჭეშმარიტებით უნდა სცემდნენ თაყვანს”.
25 . უთხრა დედაკაცმა: "ვიცი, რომ მოდის მესია, რომელსაც ჰქვია ქრისტე. ის რომ მოვა, ყველაფერს გაგვიცხადებს”.
26 . იესომ უთხრა: "მე ვარ, ვინც გელაპარაკება”.
27 . ამ დროს მისი მოწაფეები დაბრუნდნენ და გაუკვირდათ, რომ იგი დედაკაცს ესაუბრებოდა, მაგრამ არცერთს არ უკითხავს, რას ეძიებ ან რას ელაპარაკებიო მას.
28 . დედაკაცმა თავისი ჭურჭელი მიატოვა, ქალაქში დაბრუნდა და ხალხს უთხრა:
29 . "წადით, ნახეთ კაცი, რომელმაც ყველაფერი მითხრა, რაც კი რამ ჩამიდენია; ის ხომ არ არის ქრისტე?”
30 . გამოვიდნენ ქალაქიდან და მივიდნენ მასთან.
31 . ამასობაში მოწაფეები ეუბნებოდნენ: "რაბი, ჭამე!”
32 . იესომ უთხრა მათ: "მე მაქვს საჭმელი, რომელიც თქვენ არ იცით”.
33 . მოწაფეებმა ერთმანეთს გადაულაპარაკეს: "ვინმემ ხომ არ მოუტანა საჭმელი?”
34 . უთხრა მათ იესომ: "ჩემი საჭმელია - ვქმნა ჩემი მომავლინებლის ნება და დავასრულო მისი საქმე.
35 . განა არ ამბობთ, კიდევ ოთხი თვე და მკის დრო დადგებაო? აჰა, მე კი გეუბნებით, აახილეთ თვალები და შეხედეთ ყანებს, როგორ გადათეთრებულან სამკალად.
36 . მომკელი საზღაურს ღებულობს და ნაყოფს აგროვებს საუკუნო სიცოცხლისთვის, რათა ერთად გაიხარონ მთესველმაც და მომკელმაც.
37 . ამიტომ ჭეშმარიტია ეს ანდაზა: ერთი თესავს, მეორე იმკის.
38 . მე თქვენ იმის მოსამკელად გგზავნით, რაზეც არ გიშრომიათ. სხვებმა იშრომეს, თქვენ კი მათ შრომაში შეხვედით”.
39 . იმ ქალაქში მცხოვრებმა ბევრმა სამარიელმა ირწმუნა იგი იმ დედაკაცის სიტყვით, რომელიც ამოწმებდა: ყველაფერი მითხრა, რაც ჩამიდენიაო.
40 . ამიტომ სამარიელები მასთან რომ მოვიდნენ, სთხოვეს, მათთან დარჩენილიყო, და ისიც ორ დღეს დარჩა იქ.
41 . კიდევ მრავალმა ირწმუნა მისი სიტყვის გამო.
42 . იმ დედაკაცს კი უთხრეს: "უკვე გვწამს არა შენი ნათქვამის გამო, არამედ ჩვენ თვითონ მოვუსმინეთ და ვიცით, რომ ჭეშმარიტად ის არის ქვეყნიერების მხსნელი”.
43 . ორი დღე რომ გავიდა, იქიდან გალილეაში წავიდა.
44 . თავად იესო მოწმობდა, რომ წინასწარმეტყველს თავის სამშობლოში პატივი არა აქვს;
45 . მაგრამ გალილეაში რომ მივიდა, გალილეველებმა მიიღეს იგი, რაკი ყველაფერი ნახეს, რაც იერუსალიმში დღესასწაულზე მოიმოქმედა, რადგან ისინიც ესწრებოდნენ დღესასწაულს.
46 . ასე რომ, იესო კვლავ მივიდა გალილეის კანაში, სადაც წყალი ღვინოდ გადააქცია. იყო იქ მეფის ერთი მოხელე, რომელსაც ავადმყოფი შვილი ჰყავდა კაპერნაუმში.
47 . როგორც კი გაიგო, იესო იუდეიდან გალილეაში მოსულაო, მივიდა მასთან და შეევედრა, წაჰყოლოდა და განეკურნა მისი შვილი, რომელიც სიკვდილის პირას იყო.
48 . იესომ უთხრა: "არ ირწმუნებთ, თუკი ნიშნებსა და სასწაულებს არ იხილავთ”.
49 . მეფის მოხელემ მიუგო: "უფალო, წამოდი სანამ ჩემი შვილი არ მომკვდარა”.
50 . უთხრა მას იესომ: "წადი, ცოცხალია შენი შვილი”. ირწმუნა იმ კაცმა იესოს ნათქვამი სიტყვა და წავიდა.
51 . შინ რომ ბრუნდებოდა, მისი მსახურები მიეგებნენ და უთხრეს, რომ ცოცხალი იყო მისი ვაჟი.
52 . გამოიკითხა, რომელ საათზე გამოკეთდაო და უთხრეს: გუშინ მეშვიდე საათზე გაუარა სიცხემ.
53 . მამა მიხვდა, რომ ის დრო იყო ეს, როცა უთხრა იესომ: ცოცხალიაო შენი შვილი; და ირწმუნა მან და მთელმა მისმა სახლეულმა.
54 . ეს მეორე სასწაული მოახდინა იესომ მას შემდეგ, რაც იუდეიდან გალილეაში დაბრუნდა.
1 . ამ ამბების შემდეგ იუდეველთა დღესასწაული იყო და იესო იერუსალიმში ავიდა.
2 . იერუსალიმში, ცხვრის კარიბჭესთან, არის აუზი, რომელსაც ებრაულად ბეთ-ხასდა ეწოდება და ხუთი დერეფანი აქვს,
3 . მათში იწვა ძალიან ბევრი სნეული: ბრმები, ხეიბრები, დავრდომილები, რომლებიც წყლის ამღვრევას ელოდნენ.
4 . დროდადრო ანგელოზი ეშვებოდა აუზში და წყალს ამღვრევდა. წყალი რომ აიმღვრეოდა, ვინც პირველი ჩავიდოდა, რა სენითაც არ უნდა ყოფილიყო შეპყრობილი, განიკურნებოდა.
5 . იქ იყო კაცი, რომელიც ოცდათვრამეტი წელი იტანჯებოდა თავისი სნეულებით.
6 . იესომ მწოლარე რომ დაინახა, მიხვდა, რომ დიდი ხნის სნეული იყო და ჰკითხა: "გინდა გამოჯანმრთელდე?”
7 . მიუგო ავადმყოფმა: "უფალო, არავინა მყავს, წყლის ამღვრევისას რომ აუზში ჩამიშვას. ჩემს მისვლამდე სხვა ჩადის”.
8 . უთხრა იესომ: "ადექი, აიღე შენი სარეცელი და გაიარე”.
9 . იგი მყისვე გამოჯანსაღდა. აიღო თავისი სარეცელი და გაიარა. იმ დღეს კი შაბათი იყო.
10 . ამიტომ იუდევლებმა განკურნებულს უთხრეს: "შაბათია და სარეცლის აღების უფლება არა გაქვს”.
11 . მან კი მიუგო: "ვინც განმკურნა, მანვე მითხრა, აიღე შენი სარეცელი და გაიარეო”.
12 . ჰკითხეს, ვინ არის ის კაცი, ვინც გითხრა, აიღე და გაიარეო?
13 . განკურნებულმა არ იცოდა, ვინ იყო იგი, რადგან იესო იმ ადგილზე მყოფ ხალხს შეერია.
14 . ამის შემდეგ იესო ტაძარში შეხვდა მას და უთხრა: "აჰა, შენ გამოჯანსაღდი, ნუღარ შესცოდავ, რათა რაიმე უარესი არ დაგემართოს”.
15 . ის კაცი წავიდა და უთხრა იუდევლებს, რომ იესომ განკურნა.
16 . იუდევლებმა დევნა დაუწყეს იესოს იმის გამო, რომ შაბათს ასეთი რამ გააკეთა.
17 . მან კი მიუგო: "მამაჩემი აქამდე ასე აკეთებს და მეც ვაკეთებ”.
18 . ამიტომ იუდევლები მით უფრო მეტად ცდილობდნენ მის მოკვლას, რადგან არა მარტო შაბათი გატეხა, არამედ ღმერთს საკუთარ მამას უწოდებდა და თავს ღმერთს უტოლებდა.
19 . უთხრა მათ იესომ ამის პასუხად: "ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, ძეს თვითონ არაფრის გაკეთება არ შეუძლია, თუ არ იხილავს, რას აკეთებს მამა, რადგან რასაც ის აკეთებს, ძეც იმასვე აკეთებს.
20 . რადგან მამას უყვარს ძე და, რასაც აკეთებს, ყველაფერს უჩვენებს მას. ამაზე უფრო დიდ საქმეებსაც აჩვენებს მას, ისე რომ გაგიკვირდებათ.
21 . რადგან როგორც მამა აღადგენს მკვდრებს და აცოცხლებს, ასევეა ძეც - აცოცხლებს მას, ვინც სურს.
22 . არც არავის განიკითხავს მამა, არამედ მთელი სამსჯავრო ძეს გადასცა,
23 . რათა ყველამ მიაგოს პატივი ძეს, როგორც მამას მიაგებენ პატივს. ვინც ძეს არ მიაგებს პატივს, ის არც მის მომავლინებელ მამას მიაგებს პატივს.
24 . ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, ვინც ჩემს სიტყვებს ისმენს და სწამს ჩემი მომავლინებელი, მას საუკუნო სიცოცხლე აქვს და არ მიდის სამსჯავროზე, არამედ სიკვდილიდან სიცოცხლეში გადავიდა.
25 . ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, მოდის ჟამი და უკვე არის კიდეც, როცა მკვდრები მოისმენენ ღმერთის ძის ხმას და მსმენელნი გაცოცხლდებიან.
26 . რადგან, როგორც მამას აქვს სიცოცხლე თავის თავში, ასევე ძესაც მისცა, რათა ჰქონდეს სიცოცხლე თავის თავში.
27 . განკითხვის ხელმწიფებაც მისცა მას, რადგან კაცის ძეა იგი.
28 . ნუ გაიკვირვებთ ამას, რადგან დგება ჟამი, როდესაც ყველანი, ვინც სამარხებში არიან, მოისმენენ მის ხმას.
29 . კეთილის მოქმედნი სიცოცხლის აღდგომისთვის გამოვლენ, სიავის მქნელნი კი - განკითხვის აღდგომისთვის.
30 . ჩემით არაფრის გაკეთება არ შემიძლია. როგორც ვისმენ, ისე განვიკითხავ და განკითხვა ჩემი სამართლიანია, რადგან მე ჩემს ნებას კი არ ვეძებ, არამედ ჩემი მომავლინებლის ნებას.
31 . თუ მე ვამოწმებ ჩემს თავზე, ჩემი მოწმობა არ არის ჭეშმარიტი.
32 . სხვა ამოწმებს ჩემ შესახებ და ვიცი, რომ ჭეშმარიტია ის მოწმობა, რომლითაც ის ამოწმებს ჩემ შესახებ.
33 . თქვენ წარგზავნეთ ხალხი იოანესთან და დაამოწმა ჭეშმარიტება.
34 . თუმცა ადამიანისგან მოწმობას არ ვიღებ, მაგრამ ამას იმიტომ ვამბობ, რომ თქვენ გადარჩეთ.
35 . იგი ანთებული და მანათობელი ლამპარი იყო, და თქვენც გინდოდათ, მის შუქზე გეხარათ ერთხანს.
36 . მე კი იოანეზე აღმატებული მოწმობა მაქვს; რადგან საქმენი, რომლებიც მამამ მომცა აღსასრულებლად და თვით, ჩემ მიერ გაკეთებული საქმენი, ამოწმებენ ჩემ შესახებ, რომ მამამ მომავლინა.
37 . და ჩემმა მომავლინებელმა მამამ დაამოწმა ჩემ შესახებ. თქვენ კი არასოდეს მოგისმენიათ მისი ხმა და არც გამოსახულება გიხილავთ მისი.
38 . მისი სიტყვა არ მკვიდრობს თქვენში, რადგან არ გწამთ მისი წარმოგზავნილისა.
39 . წერილებს იკვლევთ, რადგან გგონიათ, რომ მათში გაქვთ საუკუნო სიცოცხლე. ისინი კი ჩემ შესახებ მოწმობენ.
40 . ჩემთან მოსვლა კი არ გსურთ, რათა სიცოცხლე გქონდეთ.
41 . ადამიანთაგან არ ვღებულობ დიდებას,
42 . მაგრამ გიცნობთ თქვენ, ღმერთის სიყვარული არა გაქვთ თქვენში.
43 . მე მამაჩემის სახელით მოვედი და არ მღებულობთ; სხვა ვინმე მოვა თავისი სახელით და მას მიიღებთ.
44 . როგორ შეგიძლიათ ირწმუნოთ, როცა ერთიმეორისგან ღებულობთ დიდებას, ხოლო დიდებას, რომელიც ერთადერთი ღმერთისგან არის, არ ეძებთ?
45 . ნუ იფიქრებთ, რომ მე დაგდებთ ბრალს მამის წინაშე; თქვენი ბრალმდებელი მოსეა, ვისი იმედიც გაქვთ.
46 . რადგან მოსესი რომ გწამდეთ, მეც მიწამებდით, ვინაიდან მან ჩემ შესახებ დაწერა.
47 . ჰოდა, თუ მისი დაწერილისა არ გწამთ, ჩემს ნათქვამს როგორღა იწამებთ?”
1 . ესწრაფეთ სიყვარულს და ეშურეთ სულიერ ნიჭებს, უფრო კი, რომ იწინასწარმეტყველოთ.
2 . ვინაიდან ენებით მოლაპარაკე ადამიანებს კი არა, ღმერთს ელაპარაკება და არავის ესმის, რადგან საიდუმლოებებს ლაპარაკობს სულით.
3 . ხოლო, ვინც წინასწარმეტყველებს, ის ადამიანებს ელაპარაკება ასაშენებლად, გასამხნევებლად და სანუგეშებლად.
4 . ენით მოლაპარაკე თავის თავს აშენებს, ხოლო, ვინც წინასწარმეტყველებს ეკლესიას აშენებს.
5 . მე მსურს, რომ ყველანი ლაპარაკობდეთ ენებით, უფრო მეტად კი - რომ წინასწარმეტყველებდეთ, ვინაიდან, ის, ვინც წინასწარმეტყველებს, ენებით მოლაპარაკეზე მეტია, თუ არ განმარტავს კიდეც, რათა აშენდეს ეკლესია.
6 . ახლა კი, ძმებო, თუ მოვალ თქვენთან და ენებით ვილაპარაკებ, რა სარგებლობას მოგიტანთ, თუ არ გეტყვით ან გამოცხადებით, ან ცოდნით, ან წინასწარმეტყველებით, ანდა სწავლებით?
7 . ასევე უსულო საგნებიც, ხმას რომ გამოსცემენ - სალამური ან ებანი, თუ ხმებში განსხვავებას არ იძლევიან, როგორ გავიგოთ, რას უკრავენ სალამურზე თუ ებანზე?
8 . საყვირი თუ გაურკვეველ ხმას გამოსცემს, ვინ გაემზადება საბრძოლველად?
9 . ასევე თქვენც თუ ენით გაურკვეველ სიტყვებს წარმოთქვამთ, როგორ გაიგონ ნათქვამი? ჰაერზე მოლაპარაკენი იქნებით.
10 . რამდენგვარი ბგერაა წუთისოფელში და მათგან უმნიშვნელო არცერთი არ არის.
11 . თუ არ ვიცი სიტყვის მნიშვნელობა, მე მოლაპარაკესთვის ვიქნები უცხო და მოლაპარაკე - ჩემთვის.
12 . ასევე თქვენც, როცა სულიერ ნიჭებს ეშურებით, ეცადეთ ეკლესიის ასაშენებლად იუხვოთ.
13 . ამიტომ ენით მოლაპარაკემ ილოცოს, რომ განმარტოს კიდეც.
14 . ვინაიდან, ენით რომ ვლოცულობ, ჩემი სული ლოცულობს, გონება კი უნაყოფოა.
15 . მაშ, რა ვქნა? ვილოცებ სულით და ვილოცებ გონებითაც; ვიგალობებ სულით და ვიგალობებ გონებითაც.
16 . ვინაიდან, თუ სულით ჰმადლობ, როგორ იტყვის ამინს შენს მადლობაზე იმ ადგილზე მყოფი უმეცარი, რადგან არ იცის, რას ამბობ შენ?
17 . შენ კეთილად სწირავ მადლს, მაგრამ სხვა არ შენდება.
18 . ვმადლობ ჩემს ღმერთს, რომ ყველა თქვენგანზე მეტს ვლაპარაკობ ენებით.
19 . მაგრამ მირჩევნია ეკლესიაში ხუთი სიტყვა ვთქვა ჩემი გონებით, რათა სხვებსაც ვასწავლო, ვიდრე ათი ათასი - ენებით.
20 . ძმებო! ნუ იქნებით გონებით ბავშვები, არამედ ბოროტებისთვის იყავით ბალღები, გონებისთვის კი - ზრდასრულნი.
21 . რჯულში სწერია: სხვა ენებით და სხვათა ბაგეებით დაველაპარაკები ამ ხალხს და მაინც არ მომისმენენ, ამბობს უფალი.
22 . ენა მორწმუნეებისთვის კი არ არის ნიშანი, არამედ ურწმუნოთათვის. წინასწარმეტყველება კი ურწმუნოებისთვის კი არ არის, არამედ მორწმუნეთათვის.
23 . თუ მთელი ეკლესია ერთად შეიკრიბება და ყველანი ენებით ილაპარაკებენ, უვიცნი ან ურწმუნონი რომ შემოვიდნენ, არ იტყვიან, შეშლილები ხართო?
24 . მაგრამ, თუ ყველა წინასწარმეტყველებს და შემოვა ვინმე ურწმუნო ან უვიცი, ყველა მას ამხელს და განსჯის.
25 . გამომჟღავნდება მისი გულის საიდუმლო და პირქვე დამხობილი თაყვანს სცემს ღმერთს და განაცხადებს: ჭეშმარიტად თქვენ შორის არისო ღმერთი!
26 . მაშ, რაღა ძმებო? შეკრებისას თითოეულს აქვს ფსალმუნი, აქვს სწავლება, აქვს ენა, აქვს გამოცხადება, აქვს განმარტება. ყოველივე ეს ხდებოდეს ასაშენებლად.
27 . თუ ვინმე ლაპარაკობს ენებით, ილაპარაკოს ორ-ორმა, ან დიდი-დიდი სამმა, ერთიმეორის მიყოლებით, და ერთმა განმარტოს.
28 . თუ არ არის განმმარტებელი, მაშინ გაჩუმდეს ეკლესიაში და ელაპარაკოს თავის თავს და ღმერთს.
29 . წინასწარმეტყველებმა კი ილაპარაკონ ორმა ან სამმა, ხოლო სხვებმა განსაჯონ.
30 . თუ იქ მჯდომთაგან სხვას ექნება გამოცხადება, პირველი გაჩუმდეს.
31 . ვინაიდან ყველას სათითაოდ შეგიძლიათ წინასწარმეტყველება, რათა ყველამ ისწავლოს და ყველამ ინუგეშოს.
32 . ვინაიდან წინასწარმეტყველნი იმორჩილებენ თავიანთ სულებს.
33 . ვინაიდან ღმერთი უწესრიგობის ღმერთი კი არ არის, არამედ მშვიდობის, როგორც წმიდანთა ყველა ეკლესიაში.
34 . დედაკაცები ჩუმად იყვნენ ეკლესიებში; რადგან უფლება არა აქვთ ილაპარაკონ, არამედ მორჩილად იყვნენ, როგორც რჯულიც ამბობს.
35 . თუ რამის შესწავლა სურთ, სახლში თავიანთ ქმრებს ჰკითხონ; ვინაიდან სამარცხვინოა დედაკაცისთვის ეკლესიაში ლაპარაკი.
36 . განა თქვენგან გამოვიდა ღვთის სიტყვა? ან მარტო თქვენამდე მოაღწია?
37 . თუ ვინმეს წინასწარმეტყველი ან სულიერი ჰგონია თავი, დაე, გაიგოს, რომ რასაც გწერთ, უფლის მცნებაა.
38 . ხოლო თუ არ აღიარებს ვინმე, ნურც იგი იქნება აღიარებული.
39 . მაშ ასე, ჩემო ძმებო, წინასწარმეტყველებას ეშურეთ, მაგრამ ენებზე ლაპარაკს ნუ აკრძალავთ.
40 . ყველაფერი შესაფერისად და წესიერად ხდებოდეს.
1 . ო, ნეტა ოდნავ მაინც შეიწყნარებდეთ ჩემს უგუნურებას! თუმცა მიწყნარებთ კიდეც.
2 . ვინაიდან მოშურნე ვარ თქვენ მიმართ ღვთიური მოშურნეობით, რადგან დაგნიშნეთ ერთ კაცზე, რათა წმიდა ქალწულად წარგადგინოთ ქრისტეს წინაშე.
3 . მაგრამ ვშიშობ, რომ როგორც გველმა აცდუნა ევა თავისი მზაკვრობით, ასევე არ გაიხრწნას თქვენი გონება და არ გადაუხვიოთ უბრალოებასა და სიწმიდეს ქრისტეში.
4 . ვინაიდან სიხარულით იწყნარებთ მათ, რომლებიც მოდიან და გიქადაგებენ სხვა იესოს, რომელიც ჩვენ არ გვიქადაგია; და ღებულობთ სხვა სულს და სხვა სახარებას, რომელიც ჩვენგან არ მიგიღიათ.
5 . მაგრამ, ვფიქრობ, რომ არაფერში ჩამოვუვარდები ესოდენ მაღალ მოციქულებს.
6 . მართალია, სიტყვაში გაუწაფავი, მაგრამ არა ცოდნაში; თუმცა ყველაფერში გაცხადებულნი ვართ თქვენს წინაშე.
7 . ანდა, ნუთუ ცოდვა ჩავიდინე, თავი რომ დავიმდაბლე, რათა თქვენ ამაღლებულიყავით, და უსასყიდლოდ გახარებდით ღვთის სახარებას?
8 . სხვა ეკლესიებს ვართმევდი და გასამრჯელოს ვიღებდი მათგან, რათა თქვენ მოგმსახურებოდით; ხოლო როცა თქვენთან ვიყავი და მიჭირდა, არავინ შემიწუხებია.
9 . ვინაიდან ჩემს ნაკლულობას მაკედონიიდან მოსული ძმები ავსებდნენ; ყველაფერში ვცდილობდი ტვირთად არ დაგწოლოდით და კვლავაც ვეცდები.
10 . და როგორც ქრისტეს ჭეშმარიტებაა ჩემში, გეუბნებით, რომ ეს სიქადული ვერ წამერთმევა აქაიის მხარეებში.
11 . რატომ? განა იმიტომ, რომ არ მიყვარხართ? ღმერთმა იცის!
12 . მაგრამ რასაც ვაკეთებდი, იმასვე გავაკეთებ, რომ საბაბი არ მივცე საბაბის მძებნელთ, ჩვენი მსგავსნი რომ უნდათ აღმოჩნდნენ იმაში, რაშიც იკვეხნიან.
13 . რადგან ასეთები არიან ცრუმოციქულნი, მზაკვარი მუშები, ქრისტეს მოციქულების სახეს რომ ღებულობენ.
14 . თუმცა არ მიკვირს, რადგან თვით სატანაც ხომ ნათლის ანგელოზის სახეს ღებულობს.
15 . მაშ, რაღა გასაკვირია, თუ მისი მსახურებიც სიმართლის მსახურთა სახეს ღებულობენ? მაგრამ მათი ბოლო მათი საქმეებისამებრ იქნება.
16 . და კვლავაც ვიტყვი - ნურავინ ჩამთვლის უგუნურად; და თუ არა, ისე მაინც მიმიღეთ, როგორც უგუნური, რათა მცირეოდენით მეც დავიკვეხნო.
17 . რასაც ასეთ თავდაჯერებულ კვეხნაზე ვამბობ, უფლის მიხედვით კი არ ვამბობ, არამედ თითქოს უგუნურებით,
18 . და რაკი ბევრი იკვეხნის ხორციელად, ამიტომ მეც დავიკვეხნი.
19 . ვინაიდან თქვენ, ასე გონიერნი, ხალისით იწყნარებთ უგუნურებს.
20 . იწყნარებთ, თუ ვინმე გიმონებთ, თუ ვინმე გჭამთ, თუ ვინმე სარგებლობს თქვენით, თუ ვინმე თავს იმაღლებს ან სახეში გცემთ.
21 . ჩვენდა სამარცხვინოდ ვამბობ ამას, რომ უძლურნი აღმოვჩნდით ამაში. მაგრამ, თუ ვინმე გაბედავს და დაიკვეხნის, უგუნურებით ვიტყვი ამას: მეც გავბედავ.
22 . ისინი ებრაელები არიან? - მეც. ისრაელიანები არიან? - მეც. აბრაჰამის თესლნი არიან? - მეც.
23 . ქრისტეს მსახურნი არიან? უგუნურივით ვამბობ: მე უფრო მეტად: უფრო მეტად შრომაში, ბევრად უფრო მეტად ტანჯვაში, უფრო მეტად საპყრობილეში და მრავალგზის სიკვდილის პირას.
24 . ხუთჯერ მივიღე იუდეველთაგან ორმოცზე ერთით ნაკლები დარტყმა.
25 . სამჯერ ჯოხით მცემეს, ერთხელ ჩამქოლეს და სამჯერ გემის მსხვრევა განვიცადე, ღამე და დღე შუა ზღვაში დავყავი;
26 . გამუდმებით გზაზე მდგომი, განსაცდელში მდინარეებზე, განსაცდელში ყაჩაღებისგან, განსაცდელში თანატომელთაგან, განსაცდელში წარმართთაგან, განსაცდელში ქალაქად, განსაცდელში უდაბნოში, განსაცდელში ზღვაზე, განსაცდელში ცრუ ძმებს შორის;
27 . შრომასა და გაჭირვებაში, ხშირ უძილობაში, შიმშილსა და წყურვილში, ხშირ მარხვაში, ყინვასა და სიშიშვლეში.
28 . გარდა ამისა, ყოველდღე მიხდება ზრუნვა ყველა ეკლესიაზე.
29 . ვინმე დაუძლურდა და მე არ ვუთანაგრძნე უძლურებაში? ვინმე დაბრკოლდა და მე არ ვიწვოდი?
30 . თუ დასაკვეხნია, ჩემი უძლურებით დავიკვეხნი.
31 . ღმერთმა, ჩვენი უფლის, იესო ქრისტეს მამამ, უკუნითი უკუნისამდე კურთხეულმა, იცის, რომ არ ვცრუობ.
32 . დამასკოში მეფე არეტას ოლქის განმგებელი დამასკელთა მთელ ქალაქს დარაჯობდა, რათა შევეპყარი.
33 . სარკმლიდან გადმომიშვეს გოდრით კედლის ჩასწვრივ და ხელიდან დავუსხლტი მას.
1 . შემდეგ ვიხილე, რომ ახსნა კრავმა შვიდთაგან ერთი ბეჭედი და გავიგონე ოთხიდან ერთი არსება თითქოს ქუხილის ხმით ამბობდა: "მოდი!”
2 . შევხედე და, აჰა, თეთრი ცხენი და ზედ მხედარი, რომელსაც მშვილდი ეჭირა და მიცემული ჰქონდა გვირგვინი; გამოვიდა გამარჯვებით, რათა გაიმარჯვოს.
3 . ახსნა მეორე ბეჭედი და გავიგონე მეორე არსების ხმა; რომელიც ამბობდა: "მოდი და იხილე!”
4 . გამოვიდა მეორე ცხენი, ალისფერი; და მიეცა მის მხედარს დედამიწიდან მშვიდობის წაღების ნება, რათა ერთმანეთი დაეხოცათ; და მიეცა დიდი მახვილი.
5 . მესამე ბეჭედი რომ ახსნა, მესამე არსების ხმა მომესმა, რომელიც ამბობდა: "მოდი და იხილე!” და ვიხილე, აჰა, შავი ცხენი და მის მხედარს სასწორი უჭირავს ხელში.
6 . და მომესმა მსგავსი ხმისა ოთხი არსების შუაგულიდან, რომელიც ამბობდა: "საწყაო ხორბალი დინარად და სამი საწყაო ქერი დინარად, ხოლო ზეთსა და ღვინოს ნურას ავნებ”.
7 . როცა მეოთხე ბეჭედი ახსნა, მომესმა მეოთხე არსების ხმა, რომელიც ამბობდა: "მოდი და იხილე!”
8 . შევხედე და, აჰა, ფერმიხდილი ცხენი და მისი მხედარი; სახელი მისი - სიკვდილი; ჯოჯოხეთი მოჰყვებოდა მას და მიეცა ხელმწიფება დედამიწის მეოთხედ ნაწილზე, რომ დაეხოცა მახვილითა და შიმშილით, ჭირითა და მიწის მხეცებით.
9 . მეხუთე ბეჭედი რომ ახსნა, დავინახე სამსხვერპლოს ქვეშ ღვთის სიტყვისა და იმ მოწმობისთვის მოკლულთა სულები, მათ რომ ჰქონდათ.
10 . დიდი ხმით ღაღადებდნენ და ამბობდნენ: "ხელმწიფევ, წმიდაო და ჭეშმარიტო, როდემდე არ განიკითხავ და არ იძიებ შურს დედამიწის მკვიდრებზე ჩვენი სისხლისთვის?”
11 . და მიეცა თითოეულ მათგანს თეთრი სამოსი და ეთქვა მათ, რომ დამშვიდებულიყვნენ ცოტა ხანს, ვიდრე მათი თანამსახურნი და მათი ძმები არ გაასრულებენ რიცხვს და მათსავით არ მოიკვლებიან.
12 . როცა ახსნა მეექვსე ბეჭედი, ვიხილე, აჰა, დიდი მიწისძვრა მოხდა, მზე გაშავდა, როგორც ბალნის ძაძა, და მთვარე მთლიანად სისხლივით გაწითლდა.
13 . ცის ვარსკვლავები მიწაზე ჩამოცვივდნენ, როგორც ძლიერი ქარით შერხეულ ლეღვის ხეს გასცვივა მკვახე ლეღვი.
14 . და გარდახდა ცა დაგრაგნილი წიგნივით; და ყოველი მთა და კუნძული დაიძრა თავისი ადგილიდან.
15 . დედამიწის მეფეები და მთავრები, ათასისთავები, მდიდრები და ძლიერები, ყოველი მონა და თავისუფალი მღვიმეებსა და მთის გამოქვაბულებში შეიმალნენ.
16 . და ეუბნებოდნენ მთებსა და კლდეებს: "ზედ დაგვეცით და დაგვმალეთ ტახტზე მჯდომარის პირისგან და კრავის რისხვისგან;
17 . რადგან დადგა მათი დიდი რისხვის დღე და ვინ გაუძლებს?”
1 . დააყვირა მეხუთე ანგელოზმა და ვიხილე ციდან დედამიწაზე ჩამოვარდნილი ვარსკვლავი; და მიეცა მას უფსკრულის ჯურღმულის გასაღები.
2 . და გააღო უფსკრულის ჯურღმული და ამოვიდა კვამლი ჯურღმულიდან, როგორც დიდი ღუმლის კვამლი; დაბნელდა მზე და ჰაერი ჯურღმულის კვამლისგან.
3 . კვამლიდან გამოვიდნენ კალიები დედამიწაზე და მიეცა მათ ისეთი ძალაუფლება, დედამიწის მორიელებს რომ აქვთ.
4 . და ეთქვა მათ, რომ არ დაეზიანებინათ დედამიწის ბალახეულობა, არც არავითარი მწვანილეულობა და არც არავითარი ხე, არამედ მხოლოდ ადამიანები, რომელთაც ღვთის ბეჭედი არა აქვთ შუბლზე.
5 . და მიეცა მათ უფლება, რომ არ დაეხოცათ, არამედ მხოლოდ ეწამებინათ ისინი ხუთ თვეს; და მათი წამება ჰგავს წამებას მორიელისგან, ადამიანს რომ დაგესლავს.
6 . იმ დღეებში ადამიანები სიკვდილს დაუწყებენ ძებნას, მაგრამ ვერ იპოვიან; სიკვდილს ინატრებენ, მაგრამ სიკვდილი გაექცევა მათ.
7 . შესახედაობით კალიები საომრად გამზადებულ ცხენებს წააგავდნენ; თავებზე თითქოს ოქროს გვირგვინები ედგათ, სახე ადამიანის სახეს მიუგავდათ.
8 . თმები ჰქონდათ, როგორც დედაკაცებს, ხოლო კბილები - როგორც ლომის ეშვები.
9 . ჯავშანი ჰქონდათ, როგორც რკინისა, ხოლო მათი ფრთების ხმა ჰგავდა საომრად აჩქარებულ მრავალი ეტლისა და ცხენის გრიალს.
10 . კუდები მორიელს მიუგავდათ, და ნესტრებიც; და კუდებში ჰქონდათ ადამიანების ხუთი თვით წამების ძალაუფლება.
11 . მეფედ ჰყავდათ უფსკრულის ანგელოზი, ებრაულად აბადონი რომ ჰქვია, ხოლო ბერძნულად - აპოლიონი.
12 . ერთმა უბედურებამ ჩაიარა; აჰა, კიდევ ორი მოდის მის შემდეგ.
13 . დააყვირა მეექვსე ანგელოზმა და ღვთის წინაშე მდგარი ოქროს სამსხვერპლოს ოთხი რქისგან ერთის ხმა გავიგონე.
14 . უთხრა მეექვსე ანგელოზს, საყვირი რომ ჰქონდა: "ახსენი ოთხი ანგელოზი, დიდ მდინარე ევფრატზე რომ არიან შეკრულნი;
15 . და აიხსნა ოთხი ანგელოზი, რომლებიც იმ საათისა და დღის, თვისა და წლისთვის იყვნენ გამზადებულნი, ადამიანთა მესამედი რომ უნდა ამოეწყვიტათ.
16 . მათი მხედრობის რიცხვი იყო ორასი ათასჯერ ათასი; მე მოვისმინე მათი რიცხვი.
17 . ასე ვიხილე ჩვენებაში ცხენები და მხედრები, რომელთაც ეკეთათ ცეცხლოვანი, ალისფერი და გოგირდოვანი ჯავშნები; ცხენების თავები, როგორც ლომთა თავები; პირიდან ცეცხლს, კვამლსა და გოგირდს აფრქვევდნენ.
18 . ამ სამი წყლულებისგან - ცეცხლის, კვამლისა და გოგირდისგან, მათი პირიდან რომ გამოდიოდა, ადამიანთა მესამედი დაიხოცა;
19 . ვინაიდან ცხენთა ძალა მათ პირებსა და მათ კუდებშია; მათი კუდები გველებს ჰგავს და აქვთ თავები, რომლებითაც აზიანებენ ადამიანებს.
20 . დანარჩენმა ადამიანებმა კი, რომლებიც ამ წყლულებით არ დახოცილან, არ მოინანიეს თავიანთი ხელის საქმენი, რომ თაყვანი არ ეცათ დემონებისთვის და ოქროს, ვერცხლის, სპილენძის, ქვისა და ხის კერპებისთვის, რომელთაც არც ხილვა შეუძლიათ, არც მოსმენა და არც სიარული.
21 . არ მოინანიეს ჩადენილი მკვლელობანი, არც თავიანთი გრძნეულებანი, არც თავიანთი მეძავობანი და არც თავიანთი ქურდობანი.
1 . და გავიგონე ტაძრიდან დიდი ხმა, შვიდი ანგელოზისადმი მიმართული: "წადით და დედამიწაზე გადაღვარეთ ღვთის მძვინვარების შვიდი თასი”.
2 . წავიდა პირველი და გადმოღვარა თავისი თასი მიწაზე; და გაუჩნდათ სასტიკი და საზარელი ჭრილობები იმ ადამიანებს, რომელთაც მხეცის ნიშანი ჰქონდათ და მის ხატებას სცემდნენ თაყვანს.
3 . გადმოღვარა მეორემ თავისი თასი ზღვაზე, რომელიც იქცა სისხლად თითქოს მკვდრისა; და დაიხოცა ყოველი ცოცხალი არსება ზღვაში.
4 . გადმოღვარა მესამემ თავისი თასი მდინარეებსა და წყალთა წყაროებზე, და იქცა სისხლად.
5 . გავიგონე წყლების ანგელოზი რომ ამბობდა: "მართალი ხარ შენ, რომელიც ხარ და იყავი, წმიდაო, რადგანაც ასე განიკითხე.
6 . ვინაიდან დაღვარეს მათ წმიდათა და წინასწარმეტყველთა სისხლი, და სისხლი მიეცი მათ სასმელად, რადგან დაიმსახურეს”.
7 . გავიგონე სამსხვერპლო რომ ამბობდა: "დიახ, უფალო ღმერთო, ყოვლისმპყრობელო, ჭეშმარიტი და მართალია შენი განკითხვა”.
8 . გადმოღვარა მეოთხემ თავისი თასი მზეზე და ადამიანების ცეცხლით დაწვა მიეცა მას.
9 . იწვოდნენ ადამიანები დიდი სიცხით და გმობდნენ ღვთის სახელს, რომელსაც ხელმწიფება აქვს წყლულებზე; და არ მოინანიეს, რომ დიდება მიეგოთ მისთვის.
10 . გადმოღვარა მეხუთემ თავისი თასი მხეცის ტახტზე და დაბნელდა მისი სამეფო და ტკივილისგან ენებს იკვნეტდნენ.
11 . გმობდნენ ზეციერ ღმერთს თავიანთი ტკივილებისა და ჭრილობების გამო; და არ მოინანიეს თავიანთი საქმეები.
12 . გადმოღვარა მეექვსემ თავისი თასი დიდ მდინარე ევფრატზე და დაშრა მისი წყალი, რათა გამზადებული ყოფილიყო გზა იმ მეფეთათვის, მზის აღმოსავლიდან რომ მოდიან.
13 . ვიხილე როგორც გველეშაპისა და მხეცის, ისე ცრუწინასწარმეტყველის პირიდან გამოსული სამი უწმიდური სული, მსგავსი ბაყაყებისა.
14 . ესენი ეშმაკთა სულები არიან. ისინი ახდენენ სასწაულებს, გამოდიან მთელი მსოფლიოს მეფეებთან, რათა შეკრიბონ ისინი საომრად ყოვლისმპყრობელი ღვთის დიდი დღისთვის.
15 . "აი, მოვდივარ, როგორც ქურდი. ნეტარია, ვინც ფხიზლობს და იცავს თავის სამოსელს, რათა შიშველმა არ იაროს და არ დაინახონ მისი სირცხვილი”.
16 . და მოაგროვა ისინი ადგილზე, რომელსაც ებრაულად არმაგედონი ეწოდება.
17 . გადმოღვარა მეშვიდემ თავისი თასი ჰაერში და ტახტიდან გამოვიდა დიდი ხმა, რომელმაც თქვა: "აღსრულდა!”
18 . იქმნა ელვანი და ხმანი და ქუხილნი და მოხდა დიდი მიწისძვრა, როგორიც არ მომხდარა მას შემდეგ, რაც ადამიანი გაჩნდა დედამიწაზე. ისეთი დიდი იყო ის მიწისძვრა!
19 . სამ ნაწილად დაიყო დიდი ქალაქი, ხოლო წარმართთა ქალაქები დაემხნენ და გახსენებულ იქნა დიდი ბაბილონი ღვთის წინაშე, რომ მისცემოდა მას მისი რისხვის მძვინვარების ღვინის თასი.
20 . და გაიქცა ყველა კუნძული და აღარ იყო მთები.
21 . ციდან ტალანტის სიდიდის სეტყვა წამოვიდა ადამიანებზე; და გმობდნენ დასეტყვილი ადამიანები ღმერთს, ვინაიდან ძალიან დიდი იყო მათი წყლული.
1 . "თუ შესცოდა ვინმემ იმით, რომ გაიგონა ფიცის ხმა ან მოწმე იყო, ან იხილა, ან იცოდა და არ განაცხადა, იტვირთებს ცოდვას.
2 . ან ვინმე, რომ შეეხოს რაიმე უწმინდურ საგანს, არაწმიდა ცხოველის მძორს ან არაწმიდა საქონლის მძორს, ან არაწმიდა ქვეწარმავლის მძორს, რომც არ იცოდეს ეს, იგი მაინც არაწმიდა და დამნაშავეა.
3 . ან რომ შეეხოს ადამიანის უსუფთაობას, რა უსუფთაობანიც არ უნდა იყოს, რითაც უწმიდურდება კაცი და ეს არ იცოდეს მან, როდესაც გაიგებს ამას - დამნაშავეა.
4 . ან ვინმემ რომ მოუფიქრებლად დაიფიცოს საბოროტოდ ან სასიკეთოდ, ყველაფერს, რასაც მოუფიქრებლად გამოთქვამს ადამიანი ფიცით და ეს დაფარული იყო მისგან და მერე გაიგებს, დამნაშავეა იგი ერთ-ერთ მათგანში.
5 . და თუ დამნაშავეა ერთ-ერთ მათგანში, უნდა აღიაროს, რა შესცოდა.
6 . და მიუყვანოს უფალს დანაშაულის მსხვერპლი ჩადენილი ცოდვის გამო, დედალი ცხვარი ან თიკანი ცოდვის მსხვერპლად და შესწირავს მღვდელი ჩადენილი ცოდვის გამოსასყიდად.
7 . და თუ ხელი არ მიუწვდება ცხვარზე, მიიტანოს უფლისთვის მსხვერპლად, თავისი ცოდვის გამოსასყიდად, ორი გვრიტი ან მტრედის ორი ხუნდი; ერთი ცოდვის მსხვერპლად, მეორე - სრულადდასაწველად.
8 . მიიტანოს ისინი მღვდელთან; და ჯერ ცოდვისთვის შესაწირი შესწიროს მღვდელმა; კისერი გადაუგრიხოს, მაგრამ თავი არ მოაცალოს;
9 . მიასხუროს სამსხვერპლოს კედელს ცოდვისთვის შესაწირის სისხლი, დანარჩენი სისხლი კი სამსხვერპლოს საძირკველზე დაწრიტოს: ეს ცოდვისთვის შესაწირია.
10 . მეორე კი წესისამებრ უნდა გაამზადოს სრულადდასაწველად და გამოისყიდის მღვდელი მის ცოდვას, რომლითაც შესცოდა და ეპატიება.
11 . და თუ ხელი არ მიუწვდება ორ გვრიტზე ან მტრედის ორ ხუნდზე, მიიტანოს შესაწირად, რადგან შესცოდა, გამტკიცული პურის ფქვილის ეფის მეათედი ნაწილი; არ დაასხას მასზე ზეთი და ნუ დაადებს გუნდრუკს, რადგან ეს ცოდვისგან განსაწმედი შესაწირია.
12 . მიიტანოს იგი მღვდელთან; აიღოს მისგან მღვდელმა სავსე პეშვი, როგორც მოსაგონარი ნაწილი და დააკმიოს სამსხვერპლოზე უფლის საცეცხლო შესაწირად: ეს ცოდვისთვის შესაწირია.
13 . და გამოისყიდის მღვდელი ცოდვიდან, რითაც შესცოდა და ეპატიება; რაც დარჩება მღვდელს ეკუთვნის, როგორც ძღვენი”.
14 . ასე ელაპარაკა უფალი მოსეს:
15 . "თუ ვინმე დააშავებს და უნებლიეთ შესცოდავს უფლისთვის მიძღვნილის წინააღმდეგ, შესწიროს უფალს ფარიდან გამოყვანილი საღი ვერძი დანაშაულის გამოსასყიდად. შენი შეფასებით, ვერცხლის შეკელებით, საწმიდრის შეკელით, დანაშაულისთვის შესაწირად.
16 . და რომელი სიწმიდის მიმართაც შესცოდა, გადაიხადოს და მეხუთედიც დაუმატოს და მისცეს მღვდელს; და გამოისყიდის მღვდელი მის დანაშაულს ვერძით - გამოსასყიდი შესაწირით, და მიეტევება.
17 . და თუ ვინმე შესცოდავს და ჩაიდენს რამეს უფლის რომელიმე მცნების წინააღმდეგ, რაც არ უნდა ჩადენილიყო და არ იცოდა, დამნაშავეა იგი და თავის ცოდვას ატარებს.
18 . მიიტანოს მღვდელთან უნაკლო ვერძი წვრილფეხა საქონლიდან, შენი შეფასებით, დანაშაულის შესაწირად; და გამოისყიდის მღვდელი მის შეცდომას, რითაც შეცდა და არ იცოდა და ეპატიება.
19 . დანაშაულის შესაწირია ეს უფლის წინაშე, რა დანაშაულიც ჩაიდინა”.
1 . შეუდგნენ საქმეს ბეცალელი და ოჰოლიაბი და ყველა ოსტატი, რომელთაც მიანიჭა უფალმა სიბრძნე და გონიერება, საწმიდარისთვის საჭირო საგნების გასაკეთებლად უფლის ბრძანებისამებრ.
2 . მოუხმო მოსემ ბეცალელს, ოჰოლიაბს და ყველა ოსტატს, რომელთაც მიანიჭა უფალმა გულის სიბრძნე, თითოეულს, ვისაც გული ერჩოდა საქმის დასაწყებად და საკეთებლად.
3 . და მიიღეს მოსესაგან მთელი შემოწირულობა, რაც მიიტანეს ისრაელის შვილებმა საწმიდრის საქმის აღსასრულებლად, მის საკეთებლად; კვლავ მიჰქონდათ მასთან ძღვენი დილაობით.
4 . მოვიდა ყველა ბრძენკაცი, საწმიდარის ყოველგვარი საქმის მკეთებელი, თითოეული თავისი საქმის მცოდნე, ვის რისი გაკეთებაც შეეძლო.
5 . ასე უთხრეს მოსეს: "იმაზე მეტი მოაქვს ხალხს, ვიდრე იმ სამუშაოს შესასრულებლადაა საჭირო, რისი გაკეთებაც ბრძანა უფალმა”.
6 . მაშინ ბრძანა მოსემ და გაავრცელეს ხმა ბანაკში: "არც კაცმა და არც ქალმა აღარაფერი გაამზადოს საწმიდრისათვის შესაწირად”. და შეწყვიტა ხალხმა მოტანა.
7 . საკმარისი იყო მარაგი ყოველი გასაკეთებელი საქმისთვის და ზედმეტადაც კი დარჩა.
8 . გააკეთა თითოეულმა ოსტატმა, კარვის საქმის შემსრულებელმა: გრეხილი ბისონის, ცისფერი, ძოწისფერი და მეწამული ქსოვილის ათი ნაჭერი; ქერუბებიც ამოქარგეს ზედ.
9 . თითოეული გადასაფარებლის სიგრძე ოცდარვა წყრთა იყო, სიგანე - ოთხი წყრთა; ერთი ზომისა იყო ყოველი გადასაფარებელი.
10 . ხუთი გადასაფარებელი ერთმანეთს გადააკერა და მეორე ხუთი ნაჭერიც ერთმანეთს გადააკერა.
11 . გააკეთა ცისფერი მარყუჟები ერთი გადასაფარებლის კიდეზე, სადაც იგი სხვებთან ერთიანდება; ასევე გააკეთა ბოლო გადასაფარებლის კიდეზე სხვებთან შესაერთებლად.
12 . ორმოცდაათი მარყუჟი გაუკეთა ერთ გადასაფარებელს და ორმოცდაათი მარყუჟი გააკეთა გადასაფარებლის ბოლოს, სადაც იგი სხვებთან ერთიანდება; ეს მარყუჟები ერთმანეთს ესადაგებოდნენ.
13 . გააკეთა ორმოცდაათი ოქროს კაუჭი, შეაერთა გადასაფარებლები ერთიმეორესთან კაუჭებით და გამოვიდა ერთიანი სავანე.
14 . გააკეთა გადასაფარებლები თხისურისგან სავანის გადასახურად: თერთმეტი ასეთი გადასაფარებელი დაამზადა.
15 . თითოეული გადასაფარებლის სიგრძე - ოცდაათი, ხოლო სიგანე ოთხი წყრთა იყო; ერთი ზომისა იყო თერთმეტივე გადასაფარებელი.
16 . შეაერთა ხუთი გადასაფარებელი ცალკე და ექვსი გადასაფარებელი ცალკე.
17 . გააკეთა ორმოცდაათი მარყუჟი ბოლო გადასაფარებლის კიდეზე, მისაერთებელთან და ორმოცდაათი მარყუჟი გააკეთა მეორე მისაერთებელი გადასაფარებლის კიდეზე.
18 . გააკეთა სპილენძის ორმოცდაათი კაუჭი კარვის შესაერთებლად, რათა ერთიანი ყოფილიყო.
19 . საფარი გააკეთა კარვისათვის ვერძთა ალისფერი ტყავებისგან და ზემოდან გადასახურავი მაჩვის ტყავებისგან.
20 . სვეტებად აკაციის ძელები გაუკეთა სავანეს.
21 . თითოეული ძელის სიგრძე ათი წყრთა იყო, სიგანე - ერთნახევარი.
22 . ორი რიკი ჰქონდა თითოეულ ძელს, ერთმანეთთან მიერთებული. ასე გაუკეთა აღთქმის კარვის ყოველ ძელს.
23 . გაუკეთა სავანეს ძელები, ოცი ძელი სამხრეთით.
24 . ორმოცი ვერცხლის კვარცხლბეკი გააკეთა ოცი ძელის ქვეშ: ორი კვარცხლბეკი ერთი ძელის ქვეშ ორივე სახელურისთვის და ორი კვარცხლბეკი მეორე ძელის ქვეშ - ორივე სახელურისთვის.
25 . გააკეთა ოცი ძელი აღთქმის კარვის მეორე გვერდისთვის, ჩრდილოეთით.
26 . და ორმოცი ვერცხლის კვარცხლბეკი: ორი კვარცხლბეკი ერთი ძელის ქვეშ და ორი კვარცხლბეკი მეორე ძელის ქვეშ.
27 . გააკეთა ექვსი ძელი აღთქმის კარვის უკანა მხარეს, დასავლეთისკენ.
28 . ორი ძელი გააკეთა აღთქმის კარვის კუთხეებისთვის, უკანა მხარეს.
29 . შეერთებული იყო ქვემოდან და ზემოდან ერთი რგოლით; ასე გააკეთა ორივესთვის ორივე კუთხეში.
30 . რვა ძელი იყო თავ-თავისი ვერცხლის კვარცხლბეკებით, თექვსმეტი კვარცხლბეკი: ორ-ორი კვარცხლბეკი თითოეული ძელის ქვეშ.
31 . გააკეთა ძელაკები აკაციის ხისგან: ხუთი - სავანის ერთი გვერდის ძელებისთვის,
32 . ხუთიც - სავანის მეორე გვერდის ძელებისთვის, დასავლეთით.
33 . გააკეთა შუა ძელაკი ძელების შუაგულში გასაყრელად ერთი ბოლოდან მეორემდე.
34 . ძელები და მათი რგოლები ოქროთი მოჭედა, ოქროსაგან გააკეთა სათავსები ძელაკებისთვის; ისინიც ოქროთი მოჭედა.
35 . გააკეთა ფარდა ცისფერი, ძოწისფერი, მეწამული და გრეხილი ბისონისგან; ზედ ოსტატურად ამოქარგა ქერუბები.
36 . გაუკეთა მას აკაციის ოთხი სვეტი, ოქროს კაუჭებით და ოქროთი მოჭედა; და ჩამოასხა მათთვის ოთხი ვერცხლის კვარცხლბეკი.
37 . დაამზადა მოხატული ფარდა კარვის შესასვლელისთვის ცისფერი, ძოწისფერი, მეწამული და გრეხილი ბისონისგან, მქარგველის ნამუშევარი.
38 . და ხუთი სვეტი კაუჭებითურთ. ოქროთი მოჭედა მათი თავები და კაუჭები; გააკეთა ხუთი სპილენძის კვარცხლბეკი.