1 . ეგვიპტიდან ნეგებისაკენ გაემართა აბრამი, თავის ცოლთან და ლოტთან ერთად; და ყველაფერი, რაც გააჩნდა, თან ჰქონდა.
2 . ძალზედ მდიდარი იყო აბრამი ჯოგებითა და ოქრო-ვერცხლით.
3 . ნეგებიდან ბეთელისაკენ გაემართა, იმ ადგილამდე, სადაც უწინ კარავი ედგა ბეთელსა და ჰაღაის შორის.
4 . იმ ადგილამდე, სადაც პირველად ააგო სამსხვერპლო და მოუხმო უფლის სახელს.
5 . ლოტსაც, რომელიც აბრამთან ერთად მგზავრობდა, ასევე ჰყავდა მსხვილფეხა და წვრილფეხა საქონელი და ჰქონდა კარვები.
6 . და ვერ იტევდა მათ ის ქვეყანა ერთად საცხოვრებლად, რადგან დიდძალი ქონება ჰქონდათ და არ შეეძლოთ თანაცხოვრება.
7 . დავა ჰქონდათ ერთმანეთში აბრამისა და ლოტის მწყემსებს; ქანაანელები და ფერიზელები ცხოვრობდნენ მაშინ იმ ქვეყანაში.
8 . და უთხრა აბრამმა ლოტს: "ნუ იქნება უთანხმოება ჩვენ შორის, ჩემსა და შენს მწყემსებს შორის, რადგან ძმები ვართ.
9 . განა მთელი ქვეყანა ჩვენს წინ არ არის? გავიყაროთ; თუ შენ მარცხნივ წახვალ, მე მარჯვნივ წავალ; ხოლო თუ მარჯვნივ წახვალ, მე მარცხნივ წავალ”.
10 . აღაპყრო თვალები ლოტმა და დაინახა, რომ იორდანეს მთელი ტაფობი, ცოყარის მისადგომამდე კარგად ირწყვებოდა, როგორც უფლის ბაღი, როგორც ეგვიპტის მიწა. ეს იქამდე, ვიდრე უფალი სოდომსა და გომორს მოსპობდა.
11 . და აირჩია ლოტმა იორდანეს მთელი ტაფობი. დაიძრა ლოტი აღმოსავლეთისკენ და გაეყარა კაცი თავის ძმას.
12 . აბრამი ქანაანის ქვეყანაში დამკვიდრდა, ხოლო ლოტი ტაფობის ქალაქებში და სოდომამდე დასცა კარვები.
13 . ბოროტნი იყვნენ სოდომელები და ძალიან სცოდავდნენ უფლის წინაშე.
14 . და უთხრა უფალმა აბრამს ლოტთან გაყრის შემდეგ: "აღაპყრე თვალები და გაიხედე ჩრდილოეთისა და სამხრეთისკენ, აღმოსავლეთისა და დასავლეთისკენ.
15 . რადგან, მთელ ამ ქვეყანას, რასაც ხედავ, შენ და შენს შთამომავლობას მოგცემთ უკუნისამდე.
16 . მიწის მტვერივით გავამრავლებ შენს შთამომავლობას და თუ ვინმე შეძლებს ქვიშის დათვლას, შენი შთამომავლობაც დაითვლება.
17 . ადექი და მოიარე ეს ქვეყანა კიდით კიდემდე, რადგან შენ გაძლევ მას”.
18 . აშალა აბრამმა კარვები, წავიდა და დასახლდა მამრეს მუხნარში, რომელიც ხებრონშია; და იქ აუგო სამსხვერპლო უფალს.
1 . შინყარის მეფის, ამრაფელის მეფობის დროს არიოქმა, ელასარის მეფემ, ქედორლაღომერმა, ყელამის მეფემ და თიდყალმა, გოიმის მეფემ,
2 . ომი დაიწყეს სოდომის მეფე ბერაყთან, გომორას მეფე ბირშაყთან, ადმას მეფე შინაბთან, ცებოიმის მეფე შემებერთან და ბელაყის ანუ ცოყარის მეფესთან.
3 . ყველანი სიდიმის ველზე შეიკრიბნენ, სადაც ახლა მლაშე ზღვაა.
4 . თორმეტ წელს ემორჩილებოდნენ ქედორლაღომერს, ხოლო მეცამეტე წელს აუჯანყდნენ.
5 . მეთოთხმეტე წელს მოვიდა ქედორლაღომერი, მასთან მყოფ მეფეებთან ერთად და დაამარცხა რეფაიმელნი ყაშთორეთ-კარნაიმში, ზუზიელნი - ჰამში, ემიელნი - შავეკირიათაიმში.
6 . ხორიელები კი - სეყირის მთებში ელ-ფარანამდე, უდაბნოსთან.
7 . უკან მობრუნებისას მივიდნენ ყენ-მიშფატთან, რომელიც კადეშშია და გაანადგურეს ყამალეკის მთელი ქვეყანა, ასევე ამორელნიც, ხაცეცონ-თამარის მკვიდრნი.
8 . და გამოვიდნენ სოდომის, გომორას, ადმას, ცებოიმის, ბელაყის ანუ ცოყარის მეფეები და სიდიმის ველზე გაუმართეს ბრძოლა.
9 . ყელამის მეფე ქედორლაღომერს, გოიმის მეფე თიდყალს, შინყარის მეფე ამრაფელს და ელასარის მეფე არიოქს - ხუთმა მეფემ ოთხ მეფეს.
10 . და იყო სიდიმის ველზე უამრავი ფისოვანი ორმო; და შიგ ჩაცვივდნენ უკუქცეული სოდომისა და გომორას მეფენი; დანარჩენები კი მთებში გაიქცნენ.
11 . და წაიღეს სოდომისა და გომორას მთელი ქონება, მთელი მათი სარჩო-საბადებელი და წავიდნენ.
12 . ლოტიც, აბრამის ძმისწულიც წაიყვანეს, მთელი მისი ქონებითურთ და წავიდნენ.
13 . და მოვიდა ერთი ლტოლვილი ებრაელ აბრამთან და შეატყობინა ეს ამბავი. მაშინ იგი ამორელი მამრეს, ეშქოლისა და ყანერის ძმის მუხნარში ბინადრობდა; აბრამის მოკავშირენი იყვნენ ისინი.
14 . როცა აბრამმა მისი ძმისშვილის დატყვევების ამბავი გაიგო, აღჭურვა თავის სახლში შობილი სამას თვრამეტი კაცი და სდია მტერს დანამდე.
15 . გაიყვნენ ღამე აბრამი და მისი კაცნი, დაამარცხეს ისინი და ხობამდე სდიეს, რომელიც დამასკოს მარცხნივაა.
16 . დაიბრუნა მთელი ქონება და თავისი ძმისშვილი ლოტიც, მისი ქალებითა და ქონებითურთ.
17 . გამოეგება სოდომის მეფე შავეს ველზე, რომელსაც ახლა სამეფო ველს უწოდებენ, ქედორლაღომერსა და მასთან მყოფ მეფეებზე გამარჯვების შემდეგ.
18 . და გამოუტანა პური და ღვინო მელქისედეკმა, შალემის მეფემ; და იყო ის უზენაესი ღმერთის მღვდელი.
19 . აკურთხა იგი და თქვა: "კურთხეულია აბრამი უზენაესი ღმერთის, ცისა და დედამიწის მპყრობელის მიერ.
20 . კურთხეულია უზენაესი ღმერთი, რომელმაც ხელში ჩაგაგდებინა შენი მტრები”. და მისცა მას აბრამმა მეათედი ყოველივედან.
21 . უთხრა სოდომის მეფემ აბრამს: "ხალხი მომეცი, ქონება კი შენთვის დაიტოვე”.
22 . უთხრა აბრამმა სოდომის მეფეს: "აღვაპყრობ ხელებს უფლისადმი, უზენაესი ღმერთისადმი, ცისა და დედამიწის მფლობელისადმი,
23 . რომ ძაფსა და ფეხსაცმლის თასმასაც კი არ ავიღებ იქიდან, რაც შენია, რომ არ გათქმევინო - მე გავამდიდრეო აბრამი!
24 . გარდა იმისა, რაც ჭამეს ჭაბუკებმა და რაც ჩემთან წამოსულებს ხვდათ წილად; ყანერმა, ეშქოლმა და მამრემ თავ-თავიანთი წილი წაიღონ”.
1 . უთხრეს ამ ამბების შემდეგ იოსებს: "ავადაა მამაშენი”. და თან წაიყვანა თავისი ორი ძე, მენაშე და ეფრემი.
2 . აუწყეს იაკობს: "აი, შენი ძე, იოსები მოდის შენთან”. ძალა მოიკრიბა ისრაელმა და წამოჯდა სარეცელზე.
3 . უთხრა იაკობმა იოსებს: "ელ შადაი - ყოვლადძლიერი ღმერთი გამომეცხადა ლუზში, ქანაანის ქვეყანაში და მაკურთხა.
4 . მითხრა: "მე გაქცევ ნაყოფიერად, გაგამრავლებ და ხალხების კრებულად გადაგაქცევ; და მივცემ ამ ქვეყანას შენს თესლს შენს შემდეგ - საუკუნო სამფლობელოდ.
5 . ახლა შენი ორი ძე, ეფრემი და მენაშე, რომლებიც ეგვიპტის ქვეყანაში ჩემ მოსვლამდე შეგეძინა, ჩემები არიან; ისევე, როგორც რეუბენი და სიმონი არიან ჩემები.
6 . შვილები, მათ შემდეგ რომ შეგეძინება, შენი იქნებიან. ისინი თავიანთი ძმების სახელზე ჩაიწერებიან მათ სამკვიდროში.
7 . ფადანიდან წამოსვლისას მომიკვდა რახელი ქანაანის ქვეყანაში, გზაში; ეფრათამდე არ ვიყავი მისული, იქ დავკრძალე, ეფრათას გზაზე, დღევანდელ ბეთლემში”.
8 . დაინახა ისრაელმა იოსების ძენი და იკითხა: "ვინ არიან ესენი?”
9 . უთხრა იოსებმა: "ჩემი ძენი არიან, რომლებიც აქ მომცა ღმერთმა”. უთხრა იაკობმა: "მომიყვანე, რათა ვაკურთხო!”
10 . ბინდი გადაჰკროდა ისრაელს სიბერისაგან თვალებზე და ვერ ხედავდა. ახლოს მიუყვანა ისინი იოსებმა, მან კი აკოცა და გულში ჩაიკრა.
11 . და უთხრა ისრაელმა იოსებს: "აღარც კი მეგონა თუ კვლავ ვიხილავდი შენს სახეს, და აჰა, ღმერთმა შენი ძენიც მახილვინა”.
12 . გადმოსვა ისინი იოსებმა მამის მუხლებიდან და მიწამდე სცა თაყვანი.
13 . აიყვანა იოსებმა ორივე: ეფრემი ხელმარჯვნივ, ისრაელის მარცხენა მხარეს, მენაშე - ხელმარცხნივ, ისრაელის მარჯვენა მხარეს; და მიიყვანა მასთან.
14 . გაიწოდა ისრაელმა მარჯვენა და ეფრემს დაადო თავზე, თუმცა ის უმცროსი იყო, ხოლო მარცხენა მენაშეს დაადო თავზე; განზრახ გადაანაცვლა ხელები, თუმცა მენაშე იყო პირმშო.
15 . აკურთხა იოსები და თქვა: "ღმერთმა, რომლის წინაშეც დადიოდნენ ჩემი მამები, აბრაჰამი და ისაკი, ღმერთმა, რომელიც მმწყემსავს ჩემი გაჩენიდან დღემდე,
16 . ანგელოზმა, რომელმაც მიხსნა ყოველი ბოროტისაგან, აკურთხოს ეს ყრმანი; იწოდებოდნენ ჩემი სახელით და ჩემი მამების, აბრაჰამისა და ისაკის სახელით და გამრავლდნენ ფრიად ქვეყანაზე”.
17 . როცა იხილა იოსებმა, რომ მარჯვენა ხელი ეფრემს დაადო მამამისმა, არ მოეწონა. აიღო მამის ხელი, რათა ეფრემის თავიდან მენაშეს თავზე გადაენაცვლებინა.
18 . უთხრა იოსებმა მამას: "ასე არა, მამაჩემო. ესაა პირმშო. მის თავს დაადე შენი მარჯვენა”.
19 . მაგრამ იუარა მამამისმა და თქვა: "ვიცი, შვილო, ვიცი; ისიც იქცევა ხალხად და ისიც განდიდდება; მაგრამ მისი უმცროსი ძმა მასზე მეტად განდიდდება და მისი შთამომავლობა გადაიქცევა მრავალრიცხოვან ხალხად”.
20 . აკურთხა ისინი იმ დღეს და თქვა: "შენით წარმოსთქვამს ისრაელი კურთხევას, იტყვის: "ღმერთმა გქმნას როგორც ეფრემი და როგორც მენაშე!” და დააყენა ეფრემი მენაშეზე წინ.
21 . უთხრა ისრაელმა იოსებს: "აი, მე ვკვდები. თქვენთან იქნება ღმერთი და დაგაბრუნებთ თქვენი მამების მიწაზე.
22 . შენთვის მომიცია მიწის ერთი წილით მეტი ძმათა წინაშე, რომელიც ჩემი მახვილითა და მშვილდით წავგლიჯე ამორელებს”.
1 . მაშინ უგალობეს მოსემ და ისრაელის შვილებმა ეს საგალობელი უფალს: "ვუგალობებ უფალს, რადგან განდიდდა ფრიად. ზღვაში ჩაყარა ცხენი და მხედარი.
2 . ჩემი ძალა და დიდებაა უფალი. ის მყავდა მხსნელად, იგია ჩემი ღმერთი და მას განვადიდებ; მამაჩემის ღმერთია და მას ავამაღლებ.
3 . მეომარია უფალი, უფალია მისი სახელი.
4 . ფარაონის ეტლები და მისი ჯარი ზღვაში ჩაყარა და მისი რჩეული მხედართმთავარნი ჩაიძირნენ წითელ ზღვაში.
5 . დაფარა ისინი წყალმა; ლოდებივით ჩაეშვნენ სიღრმეში.
6 . მარჯვენა შენი, უფალო, განდიდებულია ძალით, მარჯვენამ შენმა, უფალო, გააცამტვერა მტერი.
7 . შენი დიდების აღმატებულობით ამხობ შენს წინააღმდეგ ამხედრებულებს; გზავნი შენს რისხვას და ბზესავით შთანთქავს მათ.
8 . შენი ნესტოების ქარის ქროლვით აზვირთდნენ წყლები, კედლად აღიმართნენ ტალღები, შედედდნენ მორევნი ზღვის გულში.
9 . თქვა მტერმა: "დავედევნები, დავეწევი, გავიყოფ ნადავლს; ჯავრს ამოვიყრი, ვიშიშვლებ მახვილს, მოსრავს მათ ხელი ჩემი”.
10 . დაჰქროლე შენი სუნთქვით და ზღვამ დაფარა ისინი - ტყვიასავით ჩაიძირნენ აბობოქრებულ წყალში.
11 . ვინ არის ღმერთთა შორის შენი მსგავსი, უფალო? ვინ არის შენსავით დიდებული სიწმიდეში, მოშიშებით საქებო, სასწაულმოქმედო?
12 . გაიწოდე მარჯვენა და მიწამ შთანთქა ისინი.
13 . წარმართავ შენი წყალობით ამ ხალხს, რომელიც გამოიხსენი; წინ წაუძეხი შენი ძალით შენს წმინდა სავანეში.
14 . ისმინეს ხალხებმა და ათრთოლდნენ; ძრწოლამ მოიცვა ფილისტიმის მკვიდრნი.
15 . მაშინ შეშფოთდნენ ედომის მთვარნი, აცახცახდნენ მოაბის თავკაცნი და შეკრთნენ მკვიდრნი ქანაანისა.
16 . დაეცათ შიში და ძრწოლა; შენი მკლავის სიმაგრემ ლოდივით დაადუმა ისინი, სანამ გაივლის შენი ხალხი, უფალო, სანამ გაივლის ეს ხალხი, რომელიც შეისყიდე.
17 . მიიყვანე და დააფუძნე ის შენს სამკვიდრებელ მთაზე, იმ ადგილზე, რომელიც შენს საცხოვრებლად შექმენი, უფალო. საწმიდარში, უფალო, რომელიც შენმა ხელებმა შექმნა.
18 . უფალი იმეფებს უკუნითი უკუნისამდე”.
19 . როდესაც ფარაონის ცხენები ეტლებითა და მხედრებით ზღვაში შევიდნენ, მოაქცია უფალმა მათზე ზღვის წყალნი, ისრაელის შვილებმა კი მშრალ მიწაზე გაიარეს შუა ზღვაში.
20 . აიღო წინასწარმეტყველმა მირიამმა, აჰარონის დამ, დაფდაფი ხელში, და მიჰყვა ყველა ქალი უკან დაფდაფებითა და ფერხულით.
21 . და ხოტბით უპასუხა მირიამმა: "უგალობეთ უფალს, რადგან ფრიად განდიდდა იგი; ზღვაში ჩაყარა ცხენი და მხედარი”.
22 . წაიყვანა მოსემ ისრაელი მეწამული ზღვიდან და გავიდნენ შურის უდაბნოში. იარეს სამი დღე უდაბნოში და ვერ იპოვეს წყალი.
23 . მივიდნენ მარას და ვერ შეძლეს წყლის დალევა მარაში, რადგან მწარე იყო, ამიტომ ეწოდა მას სახელად მარა.
24 . და ებუზღუნებოდა ხალხი მოსეს: "რა დავლიოთ?”
25 . შეჰღაღადა მოსემ უფალს და უჩვენა მას უფალმა მორი. ჩააგდო იგი წყალში და გამტკნარდა წყალი. იქ დაუდგინა ღმერთმა ისრაელს წესი და სამართალი და იქ გამოსცადა იგი.
26 . თქვა: "თუ მთელი გულით დაემორჩილები უფლის, შენი ღმერთის ხმას, სწორად მოიქცევი მის თვალში, ყურად იღებ მის მცნებებს და დაიცავ მის ყოველ წესს, არ მოვავლენ შენზე არც ერთ სენს, რომელიც მოვავლინე ეგვიპტეზე, რადგან მე ვარ უფალი, შენი მკურნალი.
27 . მივიდნენ ელიმში და იყო იქ თორმეტი წყაროსთვალი და სამოცდაათი პალმის ხე; და იქ დაიბანაკეს წყლის პირას.
1 . "აი, რა უნდა გააკეთო მათ განსაწმედად, რომ მღვდლობა გამიწიონ: აიყვანე ერთი ნორჩი მოზვერი და ორი უმანკო ვერძი,
2 . აიღე ხმიადები და ზეთში მოზელილი უფუარი კვერები, ხორბლის გამტკიცული ფქვილისგან იყოს გამომცხვარი.
3 . ერთ კალათაში ჩააწყვე და მოიტანე; მოზვერი და ორი ვერძიც მოიყვანე.
4 . მიიყვანე აჰარონი და მისი ძენი საკრებულო კარვის კართან და განბანე წყლით.
5 . აიღე სამოსელი და შემოსე აჰარონი კვართით, ეფოდის მოსასხამით, ეფოდით და სამკერდულით; და შემოარტყი ეფოდის სარტყელი.
6 . დაახურე თავსაბურავი და სიწმიდის ჯიღა მიამაგრე თავსაბურავზე.
7 . აიღე საცხებელი ზეთი, დაასხი თავზე და სცხე.
8 . მიაახლე მისი ძენი და ისინიც შემოსე კვართებით.
9 . შემოარტყი სარტყელი აჰარონსა და მის ძეებს, დაახურე თავსაბურავები და იქნება მათი მღვდლობა სამუდამოდ; ასე მიუძღვენი აჰარონი და მისი ძეები.
10 . მიიყვანე მოზვერი საკრებულო კარავთან და თავზე დაადონ მოზვერს ხელები აჰარონმა და მისმა ძეებმა.
11 . და დაკლავ მოზვერს უფლის წინაშე საკრებულო კარვის შესასვლელთან.
12 . აიღე მოზვრის სისხლი და სცხე თითებით სამსხვერპლოს რქებს, ხოლო დარჩენილი სისხლი სამსხვერპლოს საძირკველზე დაღვარე.
13 . აიღე მთელი ქონი, რომელიც შიგნეულს აკრავს, ღვიძლის ქონი, ორივე თირკმელი მათი ქონითურთ და სამსხვერპლოზე დაწვი საკმევლად.
14 . ხოლო მოზვრის ხორცი, მისი ტყავი და განავალი ბანაკის გარეთ ცეცხლში დაწვი; ცოდვის შესაწირია იგი.
15 . აიყვანე ერთი ვერძი და ხელები დაადონ თავზე აჰარონმა და მისმა ძეებმა.
16 . დაკალი ვერძი, აიღე მისი სისხლი და მოაპკურე ირგვლივ სამსხვერპლოს.
17 . დაჭერი ვერძი ნაწილებად, გარეცხე შიგნეული და კიდურები და დაალაგე მის ნაჭრებსა და თავზე.
18 . მთლიანი ვერძი აღავლინე საკმევლად სამსხვერპლოზე; ეს სრულადდასაწველი შესაწირია უფლისა, კეთილსურნელებაა, საცეცხლო მსხვერპლია იგი უფლისთვის.
19 . აიყვანე მეორე ვერძი და ხელები დაადონ თავზე აჰარონმა და მისმა ძეებმა.
20 . დაკალი ვერძი, აიღე მისი სისხლი და სცხე აჰარონს და მის ძეებს მარჯვენა ყურის ბიბილოზე, მარჯვენა ხელის ცერსა და მარჯვენა ფეხის ცერზე; და ირგვლივ მოაპკურე სისხლი სამსხვერპლოს.
21 . აიღე სამსხვერპლოდან სისხლი, საცხებელი ზეთი და ასხურე აჰარონს, მის სამოსელს, მის ძეებსა და მათ სამოსელს და განიწმიდებიან ის და მისი სამოსელი და მისი ძენი და მათი სამოსელი.
22 . აიღე ვერძისგან ქონი, დუმა, შიგნეულზე გამოკრული ქონი, ღვიძლის ქონი, ორივე თირკმელი ქონიანად და მარჯვენა ბეჭი, ვინაიდან მიძღვნის ვერძია ეს.
23 . ერთი მთლიანი პური, ერთი ზეთიანი ნამცხვარი, ერთი ფუნთუშა უფლის საწინაშეო ხმიადების კალათიდან.
24 . და ხელებზე დაუწყვე ყოველივე ეს აჰარონსა და მის ძეებს და შეარხიე შესარხეველ შესაწირად უფლის წინაშე.
25 . მერე გამოართვი ყველაფერი ხელიდან და სრულადდასაწველ კეთილსურნელებად შესწირე სამსხვერპლოზე, უფლის წინაშე. საცეცხლო შესაწირია ეს უფლისთვის.
26 . აიღე აჰარონის მიძღვნისათვის განკუთვნილი ვერძის მკერდი და შეარხიე იგი შესარხევ შესაწირად უფლის წინაშე; ეს იქნება შენი წილი.
27 . გაწმიდე შესარხევი მკერდი და აღსავლენი ბეჭი, რომელიც მიძღვნის ვერძისგან შეირხა და აღიმართა; აჰარონისა და მისი ძეების კუთვნილებაა ეს.
28 . და იქნება ეს აჰარონისა და მისი ძეებისთვის საუკუნო წესად ისრაელიანთა მიერ აღსამართ მსხვერპლთაგან; ისრაელის ძეთა აღსამართ მსხვერპლთაგან უნდა იყოს იგი. და იქნება იგი ისრაელიანთა აღსამართი, სამშვიდობო შესაწირის მსხვერპლთაგან უფლისადმი.
29 . აჰარონის წმიდა სამოსელი, მის შემდგომ მის ძეთ დარჩეს, რათა მასში იყვნენ ცხებულნი და მიძღვნილნი.
30 . შვიდი დღე იმოსებოდეს მასში ღვთის მსახური - მისი მაგიერი მის ძეთაგან, რომელიც საკრებულო კარვის საწმიდარში შევა მსახურებისთვის.
31 . აიყვანე მიძღვნის ვერძი და წმიდა ადგილზე მოხარშე მისი ხორცი;
32 . საკრებულო კარვის შესასვლელთან ჭამონ აჰარონმა და მისმა ძეებმა ვერძის ხორცი და საწინაშეო პური კალათიდან.
33 . ჭამონ ყველაფერი, რითაც გამოსყიდვა მოხდა, მათ მისაძღვნელად და გასაწმედად; მაგრამ უცხომ არ ჭამოს იქიდან, რადგან წმიდაა იგი.
34 . თუ დილამდე მორჩება მიძღვნის ხორცისა და პურისგან, მაშინ მორჩენილი ცეცხლში დაწვი: აღარ იჭამოს, რადგან წმიდაა იგი.
35 . ყოველივე ისე გაუკეთე აჰარონსა და მის ძეებს, როგორც გიბრძანე - შვიდი დღის მანძილზე მიუძღვენი ისინი.
36 . ყოველდღიურად შესწირე ცოდვისათვის შესაწირი მოზვერი გამოსასყიდად. ასე განწმედ სამსხვერპლოს, როცა მსხვერპლს მოიტან მასზე; სცხებ, და განიწმიდება იგი.
37 . შვიდ დღეს ასრულებდე სამსხვერპლოს გამოსყიდვას და განწმედას და შეიქნება სამსხვერპლო წმიდათაწმიდა; ყველაფერი, რაც სამსხვერპლოს შეეხება, განიწმიდება.
38 . აი, რა უნდა შესწირო სამსხვერპლოზე: ორი ერთწლიანი კრავი ყოველდღე, მუდმივად.
39 . ერთი კრავი დილით შესწირე, ხოლო მეორე - მწუხრის ჟამს.
40 . ეფის მეათედი გამტკიცული ფქვილი, მეოთხედი ჰინის გამოხდილ ზეთში შერეული და მეოთხედი ჰინი ღვინო საღვრელად ერთი კრავისთვის.
41 . მეორე კრავი კი მწუხრის ჟამს შესწირე, დილის შესაწირის მსგავსად და ასეთივე საღვრელით შესწირე იგი, კეთილსურნელებად, საცეცხლო შესაწირად უფალს.
42 . მუდმივი, სრულადდასაწველი მსხვერპლია ეს, თაობიდან თაობამდე, საკრებულო კარვის შესასვლელთან უფლის წინაშე, სადაც გამოგეცხადები ხოლმე, რომ ვილაპარაკო შენთან.
43 . იქ გამოვეცხადები ისრაელიანებს და განიწმიდება ჩემი დიდებით.
44 . გავწმედ საკრებულო კარავს და სამსხვერპლოს და აჰარონს თავის ძეებიანად ჩემი მსახურებისთვის.
45 . დავივანებ ისრაელიანთა შორის და ღმერთი ვიქნები მათთვის.
46 . და შეიცნობენ, რომ მე ვარ უფალი, მათი ღმერთი, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოვიყვანე ისინი, რათა დავივანო მათ შორის. მე ვარ უფალი, მათი ღმერთი”.
1 . "ეს არის დანაშაულის გამოსასყიდი რჯული: წმიდათა წმიდაა იგი.
2 . იმ ადგილზე, სადაც დაკლავენ სრულადდასაწველს, დანაშაულისთვის შესაწირი დაიკლას და მოეპკუროს მისი სისხლი სამსხვერპლოს ირგვლივ.
3 . შესწიროს მთელი მისი ქონი: დუმა და ქონი, რომელიც შიგნეულს ფარავს;
4 . ორივე თირკმელი და ქონი, რომელიც მათ აკრავს, რომელიც ბარძაყთა კუნთებზეა, მოაცილოს ქონის ფენა ღვიძლსა და თირკმელებს.
5 . და დააკმიოს ისინი მღვდელმა სამსხვერპლოზე საცეცხლო შესაწირად უფლისთვის. ეს დანაშაულისთვის შესაწირია.
6 . ყოველმა მამრმა მღვდლების შვილთაგან ჭამოს იგი. წმიდა ადგილზე ჭამონ. ეს წმიდათა წმიდაა.
7 . ერთი რჯული აქვს ცოდვისთვის შესაწირს და დანაშაულისთვის შესაწირს: მღვდელს ეკუთვნის იგი, რომელიც მისი მეშვეობით გამოისყიდის.
8 . თუ ამა თუ იმ კაცის სრულადდასაწველს სწირავს მღვდელი, მაშინ ტყავი სრულადდასაწველისა, რომელიც მან შესწირა, მღვდელს ეკუთვნის.
9 . ყოველი ძღვენი პურეულისა, რომელიც თონეშია გამომცხვარი და ყველაფერი, რაც ქოთანში ან ტაფაზეა დამზადებული, ეკუთვნის მღვდელს, რომელიც სწირავს.
10 . პურეულის ყოველი ძღვენი, ზეთში არეული თუ მშრალი, აჰარონის ყველა ძეს ეკუთვნის, როგორც ერთს, ასევე მეორესაც.
11 . ესაა რჯული სამშვიდობო შესაწირისა, რომელსაც უფალს სწირავენ:
12 . თუ სამადლობელს სწირავს, მაშინ სამადლობელის შეწირვისას შესწიროს ზეთში შეზელილი უფუარი პურები და ზეთწაცხებული უფუარი ნამცხვრები და ზეთში მოზელილი წმიდა პურის ფქვილის ქადაპურები.
13 . გაფუებული პურის ნამცხვრებთან ერთად შესწიროს თავისი შესაწირი, მადლობის სამშვიდობო შესაწირთან ერთად.
14 . ერთი ნაწილი თითოეული შესაწირიდან უფლისადმი აღსამართი იყოს; იგი ეკუთვნის მღვდელს, რომელიც სამშვიდობო შესაწირის სისხლს აპკურებს.
15 . სამადლობელი და სამშვიდობო მსხვერპლის ხორცი შეწირვის დღეს უნდა შეიჭამოს; დილამდე არაფერი დარჩეს მისგან.
16 . თუ აღთქმით ან ნებითაა შეწირული მისი მსხვერპლი, მაშინ მისი შეწირვის დღეს შეიჭამოს, რაც მორჩება, მეორე დღესაც შეიძლება შეიჭამოს.
17 . დარჩენილი მსხვერპლის ხორცი ცეცხლში დაიწვას მესამე დღეს.
18 . თუ მესამე დღესაც შეიჭმევა სამშვიდობო შესაწირის ხორცი, არ იქნება კეთილსასურველი, არ ჩაეთვლება მის შემწირველს; საძაგლობაა იგი და ვინც შეჭამს, ცოდვას იტვირთავს.
19 . ხორცი, რომელიც რაიმე უწმინდურს შეეხო, არ უნდა შეიჭამოს, ცეცხლში დაიწვას. ვინც განწმედილია, იმას შეუძლია ჭამოს ხორცი.
20 . ვინც წაბილწულია და შეჭამს უფლის სამშვიდობო შესაწირის ხორცს, უნდა მოიკვეთოს თავისი ხალხიდან;
21 . ვინც რაიმე არაწმიდას შეეხება, ადამიანურ სიბილწეს ან არაწმიდა პირუტყვს, ან რაიმე არაწმიდა ქვემძრომს და შეჭამს უფლის სამშვიდობო შესაწირის ხორციდან, თავისი ხალხიდან უნდა მოიკვეთოს”.
22 . უთხრა უფალმა მოსეს:
23 . "უთხარი ისრაელის შვილებს: არ ჭამოთ არც ხარის, არც ცხვრის და არც თხის ქონი.
24 . ლეშის ქონი და ნამხეცავის ქონი შეიძლება გამოიყენოთ ყველა საქმეში; ჭამით კი არ ჭამოთ,
25 . რადგან ვინც უფლისთვის საცეცხლო შესაწირად შეწირული პირუტყვის ქონს შეჭამს, მოიკვეთოს თავისი ხალხიდან.
26 . არავითარი სისხლი არ ჭამოთ თქვენს სადგომებში: არც ფრინველისა და არც პირუტყვისა.
27 . ყოველი სული, რომელიც შეჭამს ამა თუ იმ სისხლს, უნდა მოიკვეთოს თავისი ხალხიდან”.
28 . უთხრა უფალმა მოსეს:
29 . "უთხარი ისრაელის შვილებს: უფლისადმი სამშვიდობო შესაწირის შემწირველმა მიართვას თავისი შესაწირი უფალს თავისი სამშვიდობო შესაწირიდან.
30 . თავისი ხელით მიართვას საცეცხლო შესაწირი უფალს: ქონი მკერდთან ერთად მიართვას, რომ შეარხიოს მკერდი შესარხეველ შესაწირად უფლის წინაშე.
31 . დააკმევს მღვდელი ქონს სამსხვერპლოზე, მკერდი კი აჰარონისა და მისი ძეებისაა.
32 . მარჯვენა ბეჭი მიეცით მღვდელს, როგორც აღვლენის შესაწირი თქვენი სამშვიდობო შესაწირიდან.
33 . მარჯვენა ბეჭი ექნება ულუფად აჰარონის ძეს, რომელიც სამშვიდობო შესაწირის სისხლსა და ქონს შესწირავს.
34 . რადგან შესარხეველი მკერდი და აღსავლენი ბეჭი ავიღე მე ისრაელის ძეთაგან, მათ სამშვიდობო შესაწირთაგან და მივეცი ისინი აჰარონ მღვდელს და მის ძეებს, საუკუნო წესად ისრაელის ძეთათვის
35 . ეს არის წილი აჰარონისა და წილი მისი ძეებისა უფლისადმი შეწირული საცეცხლო შესაწირიდან, იმ დღიდან, რაც წარდგენილ იქნენ ისინი მსახურ მღვდლებად უფლის წინაშე;
36 . როგორც ბრძანა უფალმა მათთვის მისაცემად ისრაელიანთაგან მათი ცხების დღეს. ესაა საუკუნო წესი მათი თაობებისთვის.
37 . ესაა რჯული ყოვლადდასაწველისა, პურეული შესაწირის, ცოდვისათვის შესაწირის, დანაშაულის გამო შესაწირის, მიძღვნისა და სამშვიდობო შესაწირისა,
38 . რომელიც სინაის მთაზე უბრძანა მოსეს უფალმა, იმ დღეს, როცა უბრძანა ისრაელის შვილებს თავის მსხვერპლთა შეწირვა უფლისთვის სინაის უდაბნოში”.
1 . აი, ის ხალხები, რომლებიც დატოვა უფალმა, რათა მათი მეშვეობით გამოეცადა ყოველი ისრაელიანი, რომელიც ვერ შეესწრო ქანაანელებთან გამართულ ვერც ერთ ომს.
2 . მხოლოდ იმისთვის, რომ სცოდნოდათ ისრაელიანთა შთამომავლებს და ესწავლათ ომი, რის შესახებაც უწინ არაფერი იცოდნენ:
3 . ხუთი ფილისტიმელი მთავარი, ყოველი ქანაანელი, ციდონელი და ხიველი, ლიბანის მთაზე რომ მკვიდრობდნენ, ბაყალ-ხერმონის მთიდან ხამათის მისასვლელამდე.
4 . ისრაელის გამოსაცდელად იყვნენ ისინი, რათა გაცხადებულიყო შეისმენდნენ თუ არა უფლის მცნებებს, მოსეს მეშვეობით რომ ამცნო მათ მამებს.
5 . და დამკვიდრდნენ ისრაელის ძენი ქანაანელთა, ხეთელთა, ამორელთა, ფერიზელთა, ხიველთა და იებუსელთა შორის.
6 . შეირთეს ცოლებად მათი ასულნი, თავიანთი ასულები კი მათ ძეებს მიათხოვეს და ემსახურებოდნენ მათ ღმერთებს.
7 . ბოროტად იქცეოდნენ ისრაელის ძენი უფლის წინაშე: დაივიწყეს უფალი, თავიანთი ღმერთი და ემსახურებოდნენ ბაყალსა და აშერებს.
8 . აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელზე და გადასცა ისინი ქუშან-რიშათაიმს, არამის, შუამდინარეთის მეფეს; რვა წელი ემსახურებოდნენ მას ისრაელის ძენი.
9 . შეჰღაღადეს უფალს ისრაელის ძეებმა და აღუდგინა უფალმა ისრაელიანებს მხსნელი, რომელმაც იხსნა ისინი: ღოთენიელი, ხალების უმცროსი ძმის, კენაზის ძე.
10 . უფლის სული იყო მასზე ისრაელში სამსაჯულოდ. გავიდა საომრად და ხელში ჩაუგდო უფალმა ქუშან-რიშათაიმი, არამის შუამდინარეთის მეფე; და განამტკიცა თავისი ხელი ქუშან-რიშათაიმზე;
11 . დამშვიდდა ქვეყანა ორმოცი წელიწადი; და გარდაიცვალა ღოთენიელი, კენაზის ძე.
12 . კვლავ იწყეს ისრაელიანებმა ბოროტების ჩადენა უფლის წინაშე; და გააძლიერა უფალმა ყეგლონი, მოაბის მეფე, ისრაელის წინააღმდეგ, რადგან ბოროტად იქცეოდნენ უფლის თვალში.
13 . შემოიკრიბა ყეგლონმა ყამონისა და ყამალეკის ძენი, წავიდა, დაამარცხა ისრაელი და დაიპყრო პალმების ქალაქი.
14 . თვრამეტი წელი ემსახურებოდნენ ისრაელიანები ყეგლონს, მოაბის მეფეს;
15 . შეჰღაღადეს უფალს ისრაელის ძეებმა, მოუვლინა მათ უფალმა მხსნელად ეჰუდი, ძე გერასი, ბენიამინის ძისა, ცაცია კაცი; და ძღვენი გაუგზავნეს ისრაელის ძეებმა მისი ხელით ყეგლონს, მოაბის მეფეს.
16 . გაიკეთა ეჰუდმა ორლესული მახვილი, ერთი წყრთა იყო მისი სიგრძე და მოსასხამის ქვეშ, მარჯვენა თეძოზე შეიბა იგი.
17 . და მიართვა ძღვენი ყეგლონს, მოაბის მეფეს; ყეგლონი კი ფრიად ხორცსავსე კაცი იყო.
18 . როგორც კი დაასრულა ძღვენის მირთმევა, მაშინვე გაისტუმრა ძღვენის მზიდველი ხალხი.
19 . მობრუნდა ეჰუდი გილგალის კერპთაგან და უთხრა: "საიდუმლო სიტყვა მაქვს შენთან, მეფეო”. მიუგო: "ჩუმად იყავი!” და გამოვიდა მისგან ყველა იქ მდგომი.
20 . მივიდა მასთან ეჰუდი, ის კი ზემო გრილ ოთახში იჯდა, მხოლოდ თავისთვის რომ ჰქონდა. უთხრა ეჰუდმა: "ღვთის სიტყვა მაქვს შენთან”. და წამოიმართა მეფე სავარძლიდან.
21 . გაიწოდა ეჰუდმა მარცხენა ხელი, იძრო მარჯვენა თეძოზე შებმული მახვილი და აძგერა მუცელში.
22 . ვადიანად შევიდა ხმალი და ქონმა გადაფარა იგი; მუცელშივე ჩაუტოვა მახვილი და გარეთ გამოუვიდა განავალი.
23 . გამოვიდა ეჰუდი ტალანში, გამოიკეტა კარი და ჩარაზა.
24 . მოვიდნენ მისი გამოსვლის შემდეგ მეფის მონები და ჩარაზული დახვდათ ზემო ოთახის კარი; თქვეს: ალბათ მოსასაქმებლადააო საგრილობელ ოთახში ჩაკეტილი.
25 . დიდ ხანს ელოდნენ, ვიდრე არ შეწუხდნენ, მაგრამ არ გაიღო ზემო ოთახის კარი. მაშინ აიღეს გასაღები, გახსნეს კარი და, აჰა, მკვდარი აგდია ძირს მათი ბატონი.
26 . სამშვიდობოს გააღწია ეჰუდმა, ვიდრე გონს მოეგნენ ისინი, გასცდა კერპებს და სეყირში მიიმალა.
27 . მისვლისას ჩაჰბერა რქის საყვირში ეფრემის მთაზე, ჩამოვიდნენ მთიდან ისრაელის ძენი და წინ წაუძღვა მათ.
28 . უთხრა: "მომყევით, რადგან ხელში ჩაგიგდოთ უფალმა თქვენი მტრები, მოაბელნი”. გაჰყვნენ მას, გადაჭრეს იორდანეზე გადასასვლელები მოაბისკენ და არავინ გაატარეს
29 . იმ დროს თითქმის ათი ათასი მოაბელი კაცი მოსრეს, ყველა ძლიერი და მამაცი, არავინ გადარჩენილა.
30 . ასე დამორჩილდნენ იმ დღეს მოაბელნი ისრაელს და ოთხმოცი წლით დამშვიდდა ქვეყანა.
31 . მის შემდეგ იყო შამგარი, ყანათის ძე, რომელმაც ხარის საგმირით მოსრა ექვსასი ფილისტიმელი და იხსნა ისრაელი.
1 . გამოვიდა მთელი ისრაელი დანიდან ბეერ-შებაყამდე, ასევე გილყადის მთელი ქვეყანა და უფლის წინაშე, მიცფაში შეიკრიბა, როგორც ერთი კაცი.
2 . გამოცხადნენ მთელი ერის მეთაურნი, ისრაელის ყოველი ტომი, ღმერთის ხალხის კრებულად, ოთხასი ათასი ქვეითი, მახვილის ამღები კაცი.
3 . და შეიტყვეს ბენიამინის ძეებმა, რომ ავიდნენ ისრაელის ძეები მიცფას. თქვეს ისრაელიანებმა: "გვითხარით, როგორ მოხდა ეს ბოროტება?”
4 . მიუგო ლევიანმა, მოკლული ქალის ქმარმა: "ღამის გასათევად მივედი ბენიამინის გიბყაში ჩემს ხარჭასთან ერთად.
5 . აღდგნენ ჩემზე გიბყას მკვიდრნი, გარს შემოერტყნენ სახლს ღამით და მოკვლა დამიპირეს. ხარჭა გამიუპატიურეს და მოკვდა იგი.
6 . ავიყვანე ჩემი ხარჭა, ასო-ასო დავჭერი და ისრაელის სამკვიდრებლის ყველა მხარეში დავგზავნე, რადგან ურჯულო და გარყვნილი საქმე ჩაიდინეს ისრაელში.
7 . აჰა, ყველანი ძენი ხართ ისრაელისა, განიხილეთ ეს საქმე და აქვე გადაწყვიტეთ!”
8 . წამოდგა ხალხი როგორც ერთი კაცი და თქვა: "არც ერთი ჩვენგანი არ წავა თავის კარავში და არც ერთი ჩვენგანი არ დაბრუნდება თავის სახლში.
9 . აი, რას დავმართებთ დღეს გიბყას: წილისყრით გავილაშქრებთ მის წინააღმდეგ!
10 . ისრაელის ყოველი ტომის ასეულიდან ათი კაცი გამოვარჩიოთ, ათასეულიდან - ასი, ათიათასიდან - ათასი; საგზლით მოამარაგონ ისინი, ვინც ბენიამინის გიბყაზე გაილაშქრებს, რათა დასაჯოს იგი იმ სამარცხვინო საქმის გამო, რომელიც ჩაიდინა ისრაელში!”
11 . შეიკრიბა მთელი ისრაელი ქალაქის წინააღმდეგ და შეიკრნენ როგორც ერთი კაცი.
12 . კაცები დაგზავნეს ისრაელის ტომებმა ბენიამინის მთელ ტომში და უთხრეს: "ეს რა ბოროტება მოხდა თქვენ შორის?
12 . კაცები დაგზავნეს ისრაელის ტომებმა ბენიამინის მთელ ტომში და უთხრეს: "ეს რა ბოროტება მოხდა თქვენ შორის?
13 . ახლა მოგვეცით ის ზნედაცემული ხალხი გიბყაში რომ არიან, რათა დავხოცოთ და აღმოვფხვრათ ბოროტება ისრაელიდან”. მაგრამ არ შეისმინეს ბენიამინის ძეებმა თავიანთი ძმების, ისრაელის ძეთა სიტყვა.
14 . და შეიყარნენ გიბყაში ბენიამინის ძენი თავ-თავისი ქალაქებიდან, ისრაელის ძეებთან საბრძოლველად.
15 . ოცდაექვსი ათასი ხმლის ამღები კაცი შემოიკრიბა ბენიამინის ძეთა ქალაქებიდან; მათ გარდა, შვიდასი რჩეული კაცი გიბყელთაგან აღირიცხა.
16 . მთელი ამ ხალხიდან, შვიდასი რჩეული კაცი ცაცია იყო, თითოეულ მათგანს თმის ღერისთვისაც რომ ესროლა შურდულით ქვა, არ ააცდენდა.
17 . ისრაელის ძენი, ბენიამინის გამოკლებით, ოთხასი ათასი კაცი აღირიცხა, მახვილის ამღები; თითოეული მათგანი მებრძოლი იყო.
18 . ადგნენ და ავიდნენ ბეთელში, რჩევა ჰკითხეს ღმერთს ისრაელიანებმა: "რომელი ჩვენგანი გავიდეს პირველი ბენიამინის ძეებთან საბრძოლველად?” უთხრა მათ უფალმა: "იუდა გავიდეს პირველი!”
19 . ადგნენ დილით ისრაელიანები და დაიბანაკეს გიბყას პირდაპირ.
20 . გავიდნენ ისრაელის კაცები ბენიამინთან საომრად და გიბყას მახლობლად დადგნენ საბრძოლო წყობით.
21 . გამოვიდნენ ბენიამინის ძენი გიბყადან და მიწაზე დასცეს ოცდაორი ათასი ისრაელიანი იმ დღეს.
22 . მხნეობა მოიკრიბეს ისრაელის კაცებმა და კვლავ დადგნენ საბრძოლო წყობით იმ ადგილას, სადაც პირველ დღეს იდგნენ.
23 . და ავიდნენ ისრაელის ძენი, საღამომდე ტიროდნენ უფლის წინაშე და ჰკითხეს უფალს: "ისევ გავიდეთ ჩვენს ძმასთან, ბენიამინთან საბრძოლველად?” თქვა უფალმა: "გადით”.
24 . და კვლავ მიუახლოვდნენ ისრაელის ძენი ბენიამინის ძეებს მეორე დღეს.
25 . გამოვიდა ბენიამინი მათ წინააღმდეგ გიბყადან მეორე დღეს და დასცეს მიწაზე ისრაელის ძეთაგან კიდევ თვრამეტი ათასი კაცი, ყველა მახვილის ამღები.
26 . ავიდა ბეთელს მთელი ისრაელი, მთელი ერი და შესტიროდა უფალს, იჯდა და მარხულობდა საღამომდე, აღავლინეს უფლის წინაშე სრულადდასაწველი და სამშვიდობო მსხვერპლები.
27 . ჰკითხეს ისრაელის ძეებმა უფალს, (იმ დღეებში ღვთის აღთქმის კიდობანი იქ ესვენა.
28 . და ფინხასი, ძე ელეაზარისა, აჰარონის ძისა, იდგა მის წინაშე იმ დღეებში.) თქვეს: "ისევ გავიდეთ ჩვენს ძმასთან, ბენიამინთან საბრძოლველად, თუ შევწყვიტოთ?” უთხრა მათ უფალმა: "გადით, რადგან ხვალ ხელში ჩაგაგდებინებთ მათ”.
29 . და ჩასაფრდნენ ისრაელიანები გიბყას ირგვლივ.
30 . გაილაშქრეს ისრაელიანებმა ბენიამინის ძეთა წინააღმდეგ მესამე დღეს და წინანდებურად საბრძოლო წყობით დადგნენ გიბყას წინ.
31 . გამოვიდნენ ბენიამინის ძენი ხალხის წინააღმდეგ, დაშორდნენ ქალაქს და იწყეს უწინდებურად ხალხის მოსვრა გზებზე, რომელთაგანაც ერთი ბეთელისკენ ადის, მეორე კი გიბყასკენ. ოცდაათამდე ისრაელიანი მოკლეს.
32 . თქვეს ბენიამინის ძეებმა: "უწინდებურად იმუსრებიან ჩვენ წინაშე”. ისრაელის ძეებმა კი თქვეს: "გავექცეთ და ქალაქიდან გზებზე გამოვიტყუოთ”.
33 . ადგა ისრაელის ყველა კაცი თავ-თავისი ადგილიდან და დადგა ბაყალ-თამარში. ჩასაფრებული ისრაელიანებიც გამოვიდნენ თავ-თავისი ადგილებიდან, გიბყას დასავლეთით.
34 . გამოვიდა გიბყას წინააღმდეგ ათი ათასი რჩეული კაცი, მთელი ისრაელიდან და სასტიკი ბრძოლა გაიმართა; არ იცოდნენ ბენიამინის ძეებმა, რომ უბედურება ელოდათ.
35 . და განგმირა უფალმა ბენიამინი ისრაელის წინაშე; დახოცეს იმ დღეს ისრაელის ძეებმა ბენიამინის ოცდახუთი ათას ასი კაცი, ყველა მახვილის ამღები.
36 . დაინახეს ბენიამინის ძეებმა, რომ განადგურდნენ; ადგილი მოუტოვეს ისრაელიანებმა ბენიამინს, რადგან გიბყას მახლობლად ჩასაფრებული ხალხის იმედი ჰქონდათ.
37 . ჩასაფრებულები სწრაფად დაესხნენ თავს გიბყას, ეკვეთნენ და მახვილის პირით მოსრეს მთელი ქალაქი.
38 . ისრაელის კაცებსა და ჩასაფრებულებს ნიშანი ჰქონდათ დათქმული, რომ კვამლის დიდ სვეტს აუშვებდნენ ქალაქიდან.
39 . როცა უკუიქცა ისრაელი ბრძოლის ველიდან და იწყო ბენიამინმა მუსვრა და გაწყვიტა ოცდაათამდე კაცი; თქვეს: უწინდებურად იმუსრებიანო ჩვენს წინაშე, როგორც წინა ბრძოლების დროს.
40 . ამ დროს სვეტად აედინა კვამლი ქალაქს. მოიხედა ბენიამინმა და, აჰა, ქალაქის ყოველ კუთხეს კვამლი ასდის ცამდე.
41 . მოუბრუნდნენ ისრაელის კაცები, ბენიამინი კი შედრკა, რადგან დაინახა რომ უბედურება ეწია.
42 . ზურგი აქციეს და გაექცნენ ისრაელის კაცებს უდაბნოს გზაზე, მაგრამ მაინც წამოეწიათ ბრძოლა და ქალაქებიდან გამოსულებიც მუსრავდნენ მათ თავიანთ შორის.
43 . ალყაში მოაქციეს ბენიამინი, მოქანცვამდე სდიეს და გიბყამდე ხოცეს, აღმოსავლეთით.
44 . თვრამეტი ათასი კაცი დაეცა ბენიამინისგან, ყველა მათგანი მამაცი ვაჟკაცი.
45 . უდაბნოსკენ იბრუნეს პირი და რიმონის კლდისკენ გაიქცნენ; გზადაგზა კიდევ ხუთი ათასი კაცი მოკლეს ისრაელიანებმა, გიდომამდე სდიეს და მოსრეს მათგან კიდევ ორი ათასი კაცი.
46 . მთლიანად იმ დღეს ოცდახუთი ათასი, მახვილის ამღები კაცი დაეცა ბენიამინისგან, ყველა მამაცი ვაჟკაცი.
47 . ექვსასი კაცი გაბრუნდა და გაიქცა უდაბნოსკენ, რიმონის კლდისკენ და ცხოვრობდნენ რიმონის კლდეში ოთხ თვეს.
48 . კვლავ მოუბრუნდნენ ისრაელის კაცები ბენიამინის ძეებს და მოსრეს მახვილის პირით მთელი ქალაქი, პირუტყვი და ყველაფერი, რაც დახვდათ; და ცეცხლს მისცეს ყველა ქალაქი, რომელიც შემოხვდათ.
1 . შვილო, ჩემი რჯული არ დაივიწყო, ჩვმი მცნებები დაიმარხოს შენმა გულმა,
2 . დღეგრძელობას, სიცოცხლის წლებს და ჯანმრთელობას შეგძენენ.
3 . წყალობა და ჭეშმარიტება ნუ დაგტოვებს, ყელზე მოიბი, გულის ფიცარზე დაიწერე.
4 . მადლსა და კეთილგონიერებას მოიპოვებ ღვთისა და ადამიანის თვალში.
5 . მთელი შენი გულით მიენდე უფალს და შენს გონიერებას ნუ დაეყრდნობი.
6 . ყოველ შენს გზაზე შეიცანი უფალი და ის მოგისწორებს ბილიკებს.
7 . ნუ იქნები ბრძენი საკუთარ თვალში, უფლის გეშინოდეს და ბოროტებას განერიდე.
8 . კურნება იქნება ეს შენი სხეულისთვის და სინედლე შენი ძვლებისთვის.
9 . პატივი ეცი უფალს შენი ქონებიდან და მთელი შენი მოსავლის პირველნაყოფიდან;
10 . და დოვლათით გაივსება შენი ბეღლები და მაჭარი იდინებს შენი საწნახლიდან.
11 . შვილო, უფლისგან წვრთნას ნუ უგულებელყოფ და მისი შეგონება ნუ მოგძულდება.
12 . რადგან, ვინც უყვარს უფალს, იმას სჯის კიდეც, როგორც მამა - შვილს, თავის საქებარს!
13 . ნეტარია კაცი სიბრძნის მპოვნელი და ადამიანი - გონიერების მომხვეჭი!
14 . რადგან მისით მონახვეჭი ვერცხლით მონახვეჭს სჯობია და შემოსავალი - ბაჯაღლოს.
15 . მარგალიტზე ძვირფასია იგი და შენი არც ერთი საწადელი არ შეედრება მას.
16 . დღეგრძელობა მის მარჯვენაშია, მარცხენაში - სიმდიდრე და პატივი.
17 . მისი გზები საამურია, ბილიკები - მშვიდობიანი.
18 . სიცოცხლის ხეა მათთვის, ვინც ჩაეჭიდა მას და ნეტარნი არიან მასზე ჩაბღაუჭებულნი.
19 . უფალმა სიბრძნით დააფუძნა დედამიწა, გონიერებით განამტკიცა ცანი.
20 . ჯურღმულნი გაიპო მისი ცოდნით და ცვარს აფრქვევენ ღრუბელნი.
21 . შვილო, ნუ მიეფარება შენს თვალს ისინი, ჯანსაღი აზრი და ავკარგიანობა დაიცავი.
22 . და იქნებიან სიცოცხლედ შენი სულისთვის და მადლის სამკაულად - შენი ყელისთვის.
23 . მაშინ უსაფრთხოდ ივლი შენს გზებზე და ფეხი შენი არ წაბორძიკდება.
24 . როცა დაწვები, არ შეგეშინდება და ტკბილი იქნება შენი ძილი.
25 . არც უეცარი შიში შეგაძრწუნებს და არც სიავე, ბოროტეულთაგან რომ მოვა,
26 . რადგან უფალი იქნება შენი საყრდენი და ის დაიფარავს შენს ფეხს მახისგან.
27 . ნუ დაუკავებ სიკეთეს მას, ვინც ამას იმსახურებს, თუკი ძალუძს შენს ხელს ამის გაკეთება,
28 . ნუ ეტყვი მოყვასს: "წადი, ხვალ მოდი და მაშინ მოგცემ!” თუ მისაცემი თან გაქვს.
29 . ნუ განიზრახავ ბოროტებას შენი მოყვასისთვის, როცა დანდობილად ცხოვრობს იგი შენს გვერდით.
30 . ნურც უმიზეზოდ შეედავები კაცს, თუ არ უბოროტია შენთვის.
31 . ნუ შეგშურდება მოძალადე კაცისა, მის ნურც ერთ გზას ნუ აირჩევ;
32 . რადგან მზაკვარნი საძაგელნი არიან უფლის წინაშე, წრფელებთან კი ახლობლობს იგი.
33 . უფლის წყევლაა ბოროტეულის სახლზე, მართალთა სამკვიდრებელს კი აკურთხებს.
34 . დამცინავთ დასცინის, თავმდაბალთ კი მადლს ანიჭებს.
35 . ბრძენნი პატივს დაიმკვიდრებენ, ბრიყვთა მემკვიდრეობა კი დამცირებაა.
1 . როგორც მკვდარი ბუზი ამყრალებს სურნელოვან ზეთს, ისე გადასწონის მცირე სიბრიყვე სიბრძნესა და ღირსებას.
2 . ბრძენის გული მარჯვნივ იხრება, ბრიყვისა კი - მარცხნივ.
3 . საითაც არ უნდა წავიდეს ბრიყვი, ბრიყვად რჩება და ყველა ხედავს, რომ ბრიყვია.
4 . თუ მთავრის სული ამხედრდა შენს წინააღმდეგ, ნუ მიატოვებ შენს ადგილს, რადგან დიდი დანაშაულისგანაც კურნავს თვინიერება.
5 . არის სიავე, რომელიც ვიხილე მზისქვეშეთში - შეცდომა, რომელიც მთავრებს მოსდით:
6 . ბრიყვები სიმაღლეებში დაუსვამთ, მდიდრები კი მდაბლად სხედან.
7 . მონები ცხენებზე ამხედრებულან, მთავარნი კი მონებივით დაიარებიან ქვეყანაზე.
8 . ორმოს ამომთხრელი - შიგ თავად ჩავარდება, ღობის გამრღვევს კი გველი უკბენს.
9 . ქვის მთლელი ქვით ზიანდება, ხის მჭრელს კი ხისგან აქვს საფრთხე.
10 . ბლაგვი ცული თუ არ გაილესა, მეტი ძალა დაჭირდება. წინდახედულობა წარმატებას მოგიტანს.
11 . თუ მონუსხვამდე უკბენს გველი, მომნუსხველი რაღას არგებს?!
12 . ბრძენი კაცის პირიდან გამოსული სიტყვები მადლიანია, ბრიყვს კი მისივე ბაგეები შთანთქავს,
13 . დასაწყისში - სიბრიყვეა მისი ბაგის სიტყვები, მისი საუბრის ბოლო კი - ავი სიგიჟე.
14 . მრავალსიტყვიანობს ბრიყვი, თუმცა კაცმა არ იცის რა მოხდება და ვინ ეტყვის მას რა იქნება მის შემდეგ?
15 . სულელს მისივე გარჯა ქანცავს, რადგან არ იცის მან ქალაქისაკენ მიმავალი გზა.
16 . ვაი შენ, ქვეყანავ, მეფედ ყრმა რომ გყავს და შენი მთავარნი დილიდანვე რომ სხდებიან მოსალხენად.
17 . კურთხეული ხარ, ქვეყანავ, თუ კეთილშობილთა ძეა შენი მეფე და თავის დროზე ჭამენ პურს შენი მთავრები, ძალღონის მოსაკრებად და არა სათრობად.
18 . სიზარმაცის გამო ჭერი ინგრევა და ხელების დაკრეფით სახლში წვეთავს.
19 . სამხიარულოდ მართავენ ნადიმს, ღვინო ცხოვრებას ახალისებს, ვერცხლი კი ყველაფრის პასუხია.
20 . შენს ფიქრებშიც კი ნუ დასწყევლი მეფეს; ნურც საწოლ ოთახში - მდიდარს, რადგან ცის ფრინველი წაუღებს ნათქვამს და ფრთოსანი მოუთხრობს ამბავს.
1 . მე შარონის ვარდი ვარ და ველის შროშანი.
2 . როგორც შროშანი ეკლებს შორის, ისეა ჩემი სატრფო ასულთა შორის.
3 . როგორც ვაშლის ხე ტყის ხეთა შორის, ისეა ჩემი მიჯნური ჭაბუკთა შორის. ვისურვე მისი ჩრდილი და დავჯექი, მისი ნაყოფი ეტკბო ჩემს სასას.
4 . ღვინის სახლში შემიყვანა და სიყვარულის ალამი დამადგა თავზე.
5 . ნუგბარით გამამაგრეთ და ვაშლებით განმიახლეთ ძალა, რადგან სიყვარულით ვარ სნეული!
6 . თავქვეშ მედოს მისი მარცხენა, მარჯვენა კი მეხვეოდეს.
7 . გაფიცებთ, იერუსალიმის ასულნო, ველის ქურციკებსა და ფურირმებს გაფიცებთ, ნუ გააღვიძებთ და ნუ აღძრავთ სიყვარულს, სანამ თვითონ არ მოისურვებს!
8 . ხმაა ჩემი მიჯნურის! აჰა, მოდის იგი, მთებზე მოხტის და ბორცვებზე მოილტვის.
9 . ქურციკს ჰგავს ჩემი მიჯნური, ახალგაზრდა ირემს; აჰა, ჩვენი ზღუდის უკან დგას იგი, ცხაურებს შორის, სარკმელში იჭვრიტება.
10 . მომიგო ჩემმა მიჯნურმა და მითხრა: ადექი, სატრფოვ ჩემო, ჩემო მშვენიერო, და წამომყევი!
11 . რადგან, აჰა, მიიწურა ზამთარი, გადაიარეს წვიმებმა და წავიდნენ.
12 . ყვავილები გამოჩნდნენ მიწაზე, გალობის ჟამმა მოაღწია და გვრიტის ხმა ისმის ჩვენს მხარეში.
13 . ლეღვმა ნაყოფი გამოისხა და აყვავებული ვაზები სურნელებას აფრქვევენ. ადექი, სატრფოვ ჩემო, ჩემო მშვენიერო, და წამომყევი.
14 . კლდის ფარულ ნაპრალში შეხიზნულო, ჩემო მტრედო! მაჩვენე შენი სახე, მომასმენინე შენი ხმა, რადგან ტკბილია შენი ხმა და მშვენიერია შენი სახე.
15 . დაიჭირეთ მელიები, პატარა მელიები, ვენახებს რომ აჩანაგებენ, რადგან ყვავიან ჩვენი ვენახები.
16 . ჩემი მიჯნური ჩემია და მე მისი ვარ, შროშანთა შორის მწყემსავს იგი.
17 . ვიდრეღა დღის სიგრილეა, სანამ გადახრილან ჩრდილები და გამქრალან, მობრუნდი ჩემო მიჯნურო მსგავსად ნაპრალოვან მთებზე მოარული ქურციკისა ან ირმის ნუკრისა!
1 . "ერიდეთ წყალობის კეთებას ადამიანთა თვალწინ, მათ დასანახად; თორემ ვერ მიიღებთ საზღაურს თქვენი ზეციერი მამისგან.
2 . როცა მოწყალებას გასცემ, ნუ გაახმაურებ შენ წინაშე, როგორც თვალთმაქცნი აკეთებენ სინაგოგებსა და ქუჩებში, რათა განდიდდნენ ხალხის მიერ. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: მათ უკვე მიიღეს თავიანთი საზღაური.
3 . შენ კი, როცა მოწყალებას გასცემ, შენს მარცხენას ნუ ეცოდინება, რას აკეთებს შენი მარჯვენა.
4 . რათა შენი მოწყალება დაფარულში იყოს; და მამაშენი, რომელიც ხედავს დაფარულში, ცხადად მოგიზღავს შენ.
5 . როცა ლოცულობთ, ნუ მოიქცევით თვალთმაქცებივით, რომელთაც უყვართ სინაგოგებსა და ქუჩის კუთხეებში დგომა და ლოცვა, ხალხის დასანახად. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: მათ უკვე მიიღეს თავიანთი საზღაური.
6 . შენ კი, როცა ლოცულობ, შედი შენს ოთახში, ჩაიკეტე კარი და ილოცე დაფარულში მყოფი შენი მამისადმი; და შენი მამა, რომელიც დაფარულში ხედავს, მოგიზღავს შენ.
7 . ლოცვის დროს კი ნუ მოჰყვებით ამაო სიტყვების გამეორებას, როგორც წარმართები იქცევიან, რადგან ჰგონიათ, რომ მრავალსიტყვაობის გამო იქნებიან შესმენილნი.
8 . ნუ იქნებით მათი მსგავსები, რადგან თქვენმა მამამ მანამდე იცის, რა გჭირდებათ, ვიდრე თხოვდეთ.
9 . თქვენ კი ასე ილოცეთ: მამაო ჩვენო, რომელიც ხარ ცათა შინა, წმიდა იყოს სახელი შენი;
10 . მოვიდეს მეფობა შენი, და იყოს ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა;
11 . პური ჩვენი არსობისა მოგვეც ჩვენ დღეს;
12 . და მოგვიტევე ჩვენ თანანადებნი ჩვენი, ვითარცა ჩვენ მივუტევებთ თანამდებთა მათ ჩვენთა;
13 . და ნუ შეგვიყვან ჩვენ განსაცდელში, არამედ გვიხსენ ჩვენ ბოროტისგან. რადგან შენია მეფობა, ძალი და დიდება საუკუნეთა მიმართ. ამინ!
14 . ვინაიდან, თუ თქვენ მიუტევებთ ადამიანებს მათ შეცოდებებს, თქვენც მოგიტევებთ თქვენი ზეციერი მამა.
15 . ხოლო თუ თქვენ არ მიუტევებთ ადამიანებს მათ შეცოდებებს, არც თქვენი მამა მოგიტევებთ თქვენს შეცოდებებს.
16 . როცა მარხულობთ, ნუ იქნებით მწუხარენი, როგორც თვალთმაქცნი, დამწუხრებულ სახეებს რომ ღებულობენ, რათა ადამიანებს მარხულად აჩვენონ თავი. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: მათ უკვე მიიღეს თავიანთი საზღაური.
17 . ხოლო შენ, მარხვისას ზეთი იცხე თავზე და პირი დაიბანე,
18 . რათა ადამიანებს კი არ ეჩვენო მარხულად, არამედ შენს მამას დაფარულში; და მამაშენი, რომელიც ხედავს დაფარულში, მოგაგებს შენ ცხადად.
19 . ნუ დაიუნჯებთ დედამიწაზე, სადაც ჩრჩილი და ჟანგი სპობს და სადაც ქურდები თხრიან და იპარავენ.
20 . დაიუნჯეთ ზეცაში, სადაც არც ჩრჩილი და ჟანგი სპობს, და სადაც არც ქურდები თხრიან და იპარავენ.
21 . რადგან, სადაც შენი საუნჯეა, შენი გულიც იქვე იქნება.
22 . სხეულის ლამპარი თვალია; ჰოდა, თუ შენი თვალი სუფთაა, მთელი შენი სხეულიც განათებული იქნება.
23 . ხოლო თუ შენი თვალი ბოროტია, მთელი შენი სხეულიც ბნელი იქნება. ამრიგად, თუკი სინათლე, რომელიც შენშია, სიბნელეა, რამდენად დიდი იქნება სიბნელე?
24 . არავის შეუძლია ორ ბატონს ემსახუროს: ან ერთი უნდა სძულდეს და მეორე უყვარდეს; ანდა იმ ერთს შეეთვისოს და მეორე მოიძულოს. ვერ შეძლებთ ღმერთსაც ემსახუროთ და მამონასაც.
25 . ამიტომ გეუბნებით თქვენ: ნუ წუხხართ თქვენთვის, რა ჭამოთ ან რა სვათ, ნურც თქვენი სხეულისთვის, თუ რითი შეიმოსოთ. განა სიცოცხლე საზრდოზე მეტი არ არის და სხეული - სამოსელზე?
26 . შეხედეთ ცის ფრინველებს: არც თესავენ, არც მკიან, არც ბეღლებში აგროვებენ, და თქვენი ზეციერი მამა ასაზრდოებს მათ. განა თქვენ მათზე ბევრად უკეთესები არა ხართ?
27 . ანდა, რომელ თქვენგანს შეუძლია დარდით ერთი წყრთა მაინც შემატოს თავის სიმაღლეს?
28 . სამოსელზე რაღად დარდობთ? შეხედეთ ველის შროშანებს, როგორ იზრდებიან: არც შრომობენ, არც ართავენ.
29 . მაგრამ გეუბნებით თქვენ, რომ სოლომონიც კი მთელ თავის დიდებაში არ შემოსილა ისე, როგორც ერთი ამათგანი.
30 . თუკი მინდვრის ბალახს, რომელიც დღეს არის, ხვალ კი თონეში ჩაიყრება, ღმერთი ასე მოსავს, თქვენ უფრო მეტად არა, მცირედ მორწმუნენო?
31 . მაშ, ნუ დარდობთ და ნუ ამბობთ: რა ვჭამოთ, ან რა ვსვათ, ან რით შევიმოსოთო?
32 . რადგან ყოველივე ამას წარმართნი ეძებენ; ვინაიდან იცის თქვენმა ზეციერმა მამამ, რომ გჭირდებათ ეს ყოველივე.
33 . თქვენ კი უწინარეს ყოვლისა ღმერთის სამეფო და მისი სიმართლე ეძიეთ, ხოლო ყოველივე ეს შეგემატებათ.
34 . მაშ, ნუ დარდობთ ხვალინდელ დღეზე, ვინაიდან ხვალინდელი დღე თვითონ იზრუნებს თავის თავზე. ყოველ დღეს საკმარისად აქვს თავისი გასაჭირი”.
1 . "რადგან ცათა სამეფო წააგავს ადამიანს, სახლის პატრონს, დილაადრიანად რომ გავიდა თავისი ვენახისთვის მუშაკთა დასაქირავებლად.
2 . მუშებს დღეში თითო დინარად მოურიგდა და გაისტუმრა თავის ვენახში.
3 . მესამე საათი იქნებოდა, რომ კვლავ გავიდა და დაინახა სხვები, ბაზარში რომ იდგნენ უქმად.
4 . უთხრა მათ: თქვენც წადით ჩემს ვენახში და რაც გერგებათ, მოგცემთო; და ისინიც წავიდნენ.
5 . კიდევ გავიდა მეექვსე და მეცხრე საათზე, და ასევე მოიქცა.
6 . გავიდა თერთმეტ საათზეც, კიდევ ნახა უქმად მდგარნი და უთხრა მათ: რატომ დგახართ აქ მთელ დღეს უქმად?
7 . უპასუხეს: იმიტომ, რომ არავინ დაგვიქირავა. უთხრა მათ: წადით ვენახში და რაც გერგებათ, მოგცემთო.
8 . რომ მოსაღამოვდა, ვენახის პატრონმა უთხრა თავის მნეს: დაუძახე მუშაკებს და გადაუხადე ქირა, უკანასკნელიდან პირველამდე.
9 . მივიდნენ თერთმეტ საათზე დაქირავებულნი და მიიღეს თითო დინარი.
10 . პირველად მისულებმა იფიქრეს, მეტს მოგვცემენო, მაგრამ იმათაც თითო დინარი მიიღეს.
11 . როცა მიიღეს, ბუზღუნი დაუწყეს სახლის პატრონს.
12 . ამბობდნენ: ამ უკანასკნელებმა, მხოლოდ ერთი საათი წაიმუშავეს და ისინი ჩვენ გაგვიტოლე, ვინც დღის სიმძიმე და სიცხე ავიტანეთო.
13 . მან კი მიუგო ერთ მათგანს და უთხრა: მეგობარო, უსამართლოდ არ მოგქცევივარ, განა დინარად არ მოგირიგდი?
14 . აიღე შენი გასამრჯელო და წადი; მე კი მინდა, ამ უკანასკნელსაც იგივე მივცე, რაც შენ.
15 . ნუთუ არა მაქვს უფლება, რაც მე მეკუთვნის ჩემი ნებისამებრ მოვიხმარო? იქნებ შენს თვალს შურს, რომ კეთილი ვარ?
16 . ასე იქნებიან უკანასკნელნი პირველნი და პირველნი - უკანასკნელნი, რადგან მოწოდებული ბევრია, რჩეული კი ცოტა”.
17 . იერუსალიმში რომ ადიოდა, იესომ ცალკე გაიხმო თორმეტნი და უთხრა მათ გზად მიმავალმა:
18 . "აჰა, იერუსალიმში ავდივართ; და გადაეცემა ძე კაცისა მღვდელმთავრებსა და მწიგნობრებს, და სასიკვდილო მსჯავრს დასდებენ მას.
19 . წარმართებს გადასცემენ მას, რომ აგინონ, გაშოლტონ და ჯვარს აცვან; მესამე დღეს კი აღდგება”.
20 . მაშინ მივიდა მასთან ზებედეს ძეთა დედა თავის ვაჟებთან ერთად, თაყვანს სცემდა და რაღაცას სთხოვდა მას.
21 . მან ჰკითხა: "რა გინდა?” ხოლო ქალმა მიუგო: "ბრძანე, რომ შენს სამეფოში, ერთი შენ მარჯვნივ, მეორე კი შენ მარცხნივ დაჯდეს ჩემს ამ ორ ძეთაგან”.
22 . მიუგო იესომ პასუხად: "არ იცით, რას ითხოვთ. განა შეგიძლიათ იმ სასმისის შესმა, მე რომ უნდა შევსვა? ან იმ ნათლობით მოინათლოთ მე რომ მოვინათლე?” და უთხრეს: "შეგვიძლია”.
23 . უთხრა მათ: "ჩემს სასმისს შესვამთ და იმ ნათლობითაც მოინათლებით, მე რომ მოვინათლე, მაგრამ ჩემ მარჯვნივ და მარცხნივ დაჯდომის ნებართვა ჩემგან არ არის, არამედ ვისთვისაც გამზადებულია მამაჩემის მიერ”.
24 . ეს რომ იმ ათმა გაიგონა, გული მოუვიდათ ამ ორ ძმაზე.
25 . იესომ კი მოიხმო ისინი და უთხრა: "თქვენ იცით, რომ წარმართთა მთავარნი ბატონობენ მათზე და დიდებულნი ძალაუფლებით მართავენ მათ.
26 . თქვენ შორის ასე ნუ იქნება; არამედ, ვისაც სურს თქვენ შორის დიდი იყოს, ის თქვენს მსახურად იქცეს.
27 . და ვისაც თქვენ შორის პირველობა სურს, თქვენი მონა იყოს.
28 . ისევე, როგორც ძე კაცისა არ მოსულა იმისთვის, რომ მას ემსახურონ, არამედ იმისთვის, რომ თავად მოემსახუროს და თავი შესწიროს მრავალთა გამოსასყიდად”.
29 . იერიხოდან გამოსვლისას დიდძალი ხალხი გაჰყვა მას.
30 . და აჰა, ორი ბრმა იჯდა გზის პირას; როცა გაიგონეს, იესო აქეთ მოდისო, აყვირდნენ; ამბობდნენ: "შეგვიწყალე ჩვენ, უფალო, ძეო დავითისა!”
31 . უწყრებოდა მათ ხალხი და აჩუმებდა. ისინი კი უფრო მეტად აყვირდნენ: "შეგვიწყალე, უფალო, ძეო დავითისა!”
32 . იესო შეჩერდა, დაუძახა მათ და ჰკითხა: "რა გინდათ, რომ გაგიკეთოთ?”
33 . უთხრეს: "უფალო, გვინდა თვალები აგვეხილოს”.
34 . შეებრალა ისინი იესოს, შეეხო მათ თვალებს და მყისვე აეხილათ; და გაჰყვნენ მას.
1 . მაშინ ცათა სამეფო დაემსგავსება იმ ათ ქალწულს, თავიანთი ლამპრები რომ აიღეს და ნეფის შესახვედრად გამოვიდნენ.
2 . ხუთი მათგანი უგუნური იყო და ხუთი - გონიერი.
3 . ლამპრები კი აიღეს უგუნურებმა, მაგრამ ზეთი არ გაიყოლეს თან.
4 . ხოლო გონიერებმა ლამპრებთან ერთად ზეთიც თან გაიყოლეს ჭურჭლებით.
5 . ნეფემ რომ შეიგვიანა, ყველამ ჩათვლიმა, და დაეძინათ.
6 . შუაღამისას დაიძახეს: აჰა, ნეფე მოდის, გამოდით შესაგებებლად!
7 . წამოდგნენ ქალწულები და გამართეს თავიანთი ლამპრები.
8 . სთხოვეს გონიერებს უგუნურებმა: გვიწილადეთ თქვენი ზეთი, რადგან გვიქრება ლამპრები.
9 . გონიერებმა კი მიუგეს პასუხად: ჩვენც და თქვენც რომ არ დაგვაკლდეს, უმჯობესია ვაჭრებთან წახვიდეთ და თქვენთვის იყიდოთო.
10 . ვიდრე საყიდლად იყვნენ წასულნი, მოვიდა ნეფე; მზადმყოფნი მასთან ერთად შევიდნენ ქორწილში და კარიც დაიკეტა.
11 . მოგვიანებით მოვიდნენ დანარჩენი ქალწულებიც და თქვეს: უფალო, უფალო, გაგვიღე ჩვენ.
12 . ხოლო მან მიუგო: ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, არ გიცნობთ!
13 . ამიტომ იფხიზლეთ, რადგან არ იცით არც დღე, არც საათი, როდის მოვა ძე კაცისა”.
14 . "ვინაიდან ეს ისე მოხდება, კაცმა რომ გამგზავრებამდე მოუხმო თავის მონებს და თავისი ქონება ჩააბარა.
15 . ერთს ხუთი ტალანტი მისცა, მეორეს - ორი და სხვას - ერთი; თითოეულს მისი შეძლების მიხედვით, და წავიდა.
16 . ხუთი ტალანტის მიმღები მაშინვე წავიდა, იშრომა და დამატებით ხუთი მოიგო.
17 . ორის მიმღებმაც ორი სხვა მოიგო.
18 . ხოლო ერთის მიმღები, წავიდა, ამოთხარა მიწა და დაფლა თავისი ბატონის ვერცხლი.
19 . კარგა ხნის შემდეგ მოვიდა იმ მონების ბატონი და ანგარიში მოჰკითხა მათ.
20 . მივიდა ხუთი ტალანტის მიმღები, სხვა ხუთი ტალანტიც მიუტანა და უთხრა: ბატონო, ხუთი ტალანტი რომ ჩამაბარე, აჰა სხვა ხუთი ტალანტიც მოვიგე.
21 . უთხრა მას მისმა ბატონმა: კარგი, კეთილო და ერთგულო მონავ! მცირედზე ერთგული იყავი, მრავალზე დაგაყენებ. შედი შენი ბატონის სიხარულში.
22 . მივიდა ორი ტალანტის მიმღები და უთხრა: ბატონო, ორი ტალანტი რომ ჩამაბარე, აჰა, სხვა ორი ტალანტიც მოვიგე.
23 . უთხრა მას ბატონმა: კარგი, კეთილო და ერთგულო მონავ! მცირედზე ერთგული იყავი, მრავალზე დაგაყენებ; შედი შენი ბატონის სიხარულში.
24 . მივიდა ისიც, რომელმაც ერთი ტალანტი მიიღო და უთხრა: ბატონო, ვიცოდი, რომ მკაცრი კაცი ხარ - იმკი, სადაც არ დაგითესავს, და კრეფ, სადაც არ დაგიბნევია.
25 . შემეშინდა, წავედი და მიწაში დავფალი შენი ტალანტი. აჰა, შენი შენვე გქონდეს.
26 . მაშინ მიუგო ბატონმა პასუხად: ბოროტო და უქნარა მონავ! იცოდი, რომ ვიმკი, სადაც არ დამითესავს, და ვკრეფ, სადაც არ დამიბნევია;
27 . ამიტომ ჩემი ვერცხლი ვაჭრებისთვის უნდა მიგეცა და დაბრუნებისას სარგებლითურთ მივიღებდი ჩემსას.
28 . ამიტომ წაართვით მაგას ტალანტი და მიეცით ათი ტალანტის მქონეს.
29 . ვინაიდან ყოველ მქონებელს მიეცემა და ჭარბად ექნება, ხოლო უქონელს ისიც წაერთმევა, რაც აქვს.
30 . ეს უსარგებლო მონა კი გადააგდეთ გარესკნელის ბნელში. იქ იქნება ტირილი და კბილთა ღრჭენა.
31 . ხოლო, როცა თავისი დიდებით მოვა ძე კაცისა და ყველა ანგელოზი მასთან ერთად, მაშინ დაჯდება თავისი დიდების ტახტზე.
32 . შეიყრება მის წინაშე ყოველი ერი და გამოარჩევს ერთიმეორისგან, როგორც მწყემსი გამოარჩევს ხოლმე თხებს ცხვრებისგან.
33 . დააყენებს ცხვრებს თავის მარჯვნივ, თხებს კი - თავის მარცხნივ.
34 . მაშინ ეტყვის მეფე მარჯვნივ მდგომთ: მოდით, მამაჩემის მიერ კურთხეულნო, დაიმკვიდრეთ წუთისოფლის დასაბამიდან თქვენთვის გამზადებული სამეფო.
35 . ვინაიდან მშიოდა და საჭმელი მომეცით; მწყუროდა და მასვით; უცხო ვიყავი და მიმიღეთ;
36 . შიშველი ვიყავი და შემმოსეთ; სნეული ვიყავი და მიპატრონეთ; საპყრობილეში ვიყავი და მომაკითხეთ.
37 . მაშინ ეტყვიან მას მართლები პასუხად: უფალო, როდის გიხილეთ შენ მშიერი და დაგაპურეთ? ან მწყურვალი და გასვით?
38 . როდის გიხილეთ უცხო და მიგიღეთ? ან შიშველი და შეგმოსეთ?
39 . როდის გიხილეთ სნეული, ან საპყრობილეში მყოფი და მოგაკითხეთ?
40 . მეფე მიუგებს მათ პასუხად: ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: რაც ერთს ამ ჩემს უმცირეს ძმათაგანს გაუკეთეთ, მე გამიკეთეთ.
41 . მაშინ იმათაც ეტყვის, ვინც მარცხნივაა: წადით ჩემგან, წყეულნო, საუკუნო ცეცხლში, რომელიც გამზადებულია ეშმაკისა და მისი ანგელოზებისთვის.
42 . ვინაიდან მშიოდა და საჭმელი არ მომეცით; მწყუროდა და არ მასვით;
43 . უცხო ვიყავი და არ მიმიღეთ; შიშველი ვიყავი და არ შემმოსეთ; სნეული ვიყავი, და საპყრობილეში, და არ მომინახულეთ.
44 . მაშინ ისინიც მიუგებენ პასუხად: უფალო, როდის გიხილეთ შენ მშიერი, ან მწყურვალი, ან უცხო, ან შიშველი, ან სნეული, ან საპყრობილეში და არ გემსახურეთ?
45 . მაშინ მიუგებს იგი პასუხად: ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, როგორც არც ერთს ამ მცირეთაგანს არაფერი გაუკეთეთ - არც მე გამიკეთეთ!
46 . და წავლენ ისინი საუკუნო სატანჯველში, ხოლო მართალნი - საუკუნო სიცოცხლეში”.
1 . და ჩვენ, როგორც თანამშრომელნი, შეგაგონებთ, რომ ფუჭად არ მიიღოთ ღვთის მადლი.
2 . ვინაიდან ამბობს: "შესაფერ დროს გიპასუხე და ხსნის დღეს შეგეწიე”. აჰა, ახლაა შესაფერი ჟამი; აჰა, ახლაა ხსნის დღე.
3 . არაფერში არანაირად არ გაბრკოლებთ, რათა მსახურება არ შეიბღალოს,
4 . არამედ წარმოგიდგენთ თავებს, როგორც ღვთის მსახურნი ყველაფერში: დიდ მოთმინებაში, ჭირში, გაჭირვებაში, შევიწროებაში,
5 . ცემაში, საპყრობილეებში, შფოთში, უძილობაში, მარხვაში,
6 . სიწმინდეში, შემეცნებაში, სულგრძელობაში, სიკეთეში, სულიწმიდაში, უანგარო სიყვარულში,
7 . ჭეშმარიტების სიტყვაში, ღვთის ძალაში, სიმართლის იარაღით მარჯვენასა და მარცხენაში,
8 . დიდებასა და სირცხვილში, გმობასა და ქებაში; მაცდურებად გვთვლიან, მაგრამ ჭეშმარიტნი;
9 . ვითომც უცნობნი, მაგრამ ცნობილნი; ვითომც მომაკვდავნი, და აჰა, ვცოცხლობთ; გვსჯიან, მაგრამ არ ვკვდებით;
10 . თითქოს მწუხარენი, მაგრამ მუდამ მოხარულნი; ვითომც ღატაკნი, მაგრამ მრავალთა გამამდიდრებელნი; როგორც არასმქონენი, მაგრამ ყველაფრის მფლობელნი.
11 . ბაგე ჩვენი გახსნილია თქვენ მიმართ, კორინთელნო, და გული ჩვენი - ღია.
12 . თქვენ ვიწროდ არა ხართ ჩვენში, არამედ თქვენს შიგნით არის სივიწროვე.
13 . ამის სანაცვლოდ კი გეუბნებით, როგორც შვილებს: თქვენც იყავით გახსნილნი.
14 . ნუ შეებმებით ურწმუნოებთან უცხო უღელში. რადგან რა აქვს საერთო სიმართლეს ურჯულოებასთან? რა აქვს საერთო ნათელს წყვდიადთან?
15 . რა შეთანხმება აქვს ქრისტეს ბელიართან? ან რა წილი აქვს მორწმუნეს ურწმუნოსთან?
16 . რა კავშირი აქვს ღვთის ტაძარს კერპებთან? რადგან თქვენ ცოცხალი ღვთის ტაძარი ხართ, როგორც თქვა ღმერთმა: "დავმკვიდრდები და ვივლი თქვენ შორის და ვიქნები თქვენი ღმერთი და იქნებით ჩემი ხალხი.
17 . ამიტომ გამოდით მათგან და გამოეყავით! - ამბობს უფალი - უწმიდურს ნუ მიეკარებით და მე მიგიღებთ თქვენ.
18 . ვიქნები თქვენთვის მამა, და თქვენ იქნებით ჩემთვის ძენი და ასულნი - ამბობს უფალი ყოვლისმპყრობელი”.