მერცხალი
საკვანძო მუხლები:
ფსალმუნები 83 : 3 ;1 . გუნდის ლოტბარს, გათის საკრავზე, კორახის ძეთაფსალმუნი. რაოდენ სასურველია შენი სადგომები, უფალო ძალთა!
2 . ნატრობს და ელტვის კიდეც ჩემი სული უფლის ეზოებს, გული ჩემი და სხეული ჩემი უმღერიან უკვდავ ღმერთს.
3 . ჩიტმაც კი ჰპოვა სახლი და მერცხალმა ბუდე თავისთვის, რომ ჩასხას ბარტყები თვისი შენს სამსხვერპლოებთან, უფალო ძალთა, მეუფევ ჩემო და ღმერთო ჩემო!
4 . ნეტარ არიან შენს სახლში მსხდომნი. მარადჟამს გადიდებენ შენ. სელა.
5 . ნეტარ არს კაცი, რომლის ძლიერებაც შენშია, გზაა მათ გულში.
6 . გლოვის ველზე გამვლელნი წყაროს აღმოაჩენენ და კურთხევით დაფარავს მათ წვიმა შემოდგომისა.
7 . ივლიან ძალით-ძალამდე, გამოცხადდებიან ღმერთთან სიონში.
8 . უფალო, ღმერთო ძალთა, მოისმინე ჩემი ლოცვა, მური მომაპყარ, ღმერთო იაკობისა. სელა.
9 . ჩვენო ფარო, დაინახე, ღმერთო, და შეხედე სახეში შენს ცხებულს.
10 . რადგან ერთი დღე შენს ეზოებში ათასზე უმჯობესია. ღმერთის სახლის ზღურბლთან დგომას ვარჩევ ბოროტების კარვებში ბინადრობას.
11 . რადგან მზე და ფარია უფალი ღმერთი. მადლსა და ღირსებას მისცემს უფალი, სიკეთეს არ მოაკლებს უბიწოდ მოარულთ.
12 . უფალო ძალთა! ნეტარია კაცი შენზე მონდობილი.
1 . უგუნურს ისე არ შეჰფერის პატივი, როგორც ზაფხულს თოვლი და მოსავლის აღებას წვიმა.
2 . ისევე არ მოეწევა კაცს დაუმსახურებელი წყევლა, როგორც ბეღურის გაფრენა ან მერცხლის ნავარდი.
3 . მათრახი - ცხენისთვის, აღვირი - ვირისთვის, ჯოხი კი - უგუნურთა ზურგისთვის.
4 . ბრიყვს მისი სიბრიყვისამებრ ნუ უპასუხებ, რათა არ დაემსგავსო მას.
5 . ბრიყვს მისი სიბრიყვისამებრ უპასუხე, თორემ თავი ბრძენი ეგონება.
6 . საკუთარ ფეხებს იჭრის და თავს იწვალებს, ვინც ბრიყვს სიტყვას აბარებს.
7 . რაღა კოჭლის უსარგებლო ფეხები და რაღა ბრიყვის ბაგეზე იგავი.
8 . ბრიყვისთვის პატივის მიგება იგივეა, რაც შურდულზე ქვის მიბმა.
9 . როგორც მთვრალი კაცის ხელში მოხვედრილი ეკალი, ისეა იგავი ბრიყვის ბაგეზე.
10 . რაღა მშვილდოსანი ყველას რომ ესვრის და რაღა ბრიყვისა და გამვლელის დამქირავებელი.
11 . როგორც ძაღლი უბრუნდება თავის ნარწყევს, ასევე იმეორებს ბრიყვი თავის სისულელეს.
12 . გინახავს ადამიანი, თავი ბრძენკაცად რომ მიაჩნია? მასზე მეტი იმედი აქვს ბრიყვს.
13 . ზარმაცი ამბობს: ლომიაო გზაზე, ლომიაო შუა მოედანზე.
14 . კარი თავის ანჯამაზე ტრიალებს, ხოლო ზარმაცი - თავის ლოგინზე.
15 . ზარმაცი ხელს ჯამში ყოფს, მაგრამ პირთან მიტანა ეზარება.
16 . ზარმაცი უფრო ბრძენია საკუთარ თვალში, ვიდრე შვიდი კაცი, გონივრული პასუხის გამცემი.
17 . გინდა ძაღლი ყურებით დაუჭერია კაცს და გინდა იმ ჩხუბში ჩარეულა, მას რომ არ ეხება.
18 . რაღა ცეცხლის, ისრებისა და სიკვდილის მფრქვეველი გიჟი
19 . და რაღა ის, ვინც თავის მოყვასს ატყუებს და თან ეუბნება, გეხუმრეო.
20 . შეშის გარეშე ცეცხლი ჩაქრება, ჭორიკანას გარეშე დავა ჩაცხრება.
21 . როგორც ნახშირი ნაკვერჩხლისთვის და შეშა ცეცხლისთვის, ისეა შარიანი კაცი ჩხუბის გაჩაღებისთვის.
22 . ნუგბარივით გემრიელია ჭორიკანას სიტყვები, შიგნეულობამდე აღწევს.
23 . გაცეცხლებული ბაგეები და ბოროტი გული ისეა, როგორც წიდიანი ვერცხლით დაფარული თიხა.
24 . მოძულე კაცი თავისი ბაგეებით თავს ინიღბავს, გულში კი მზაკვრობა უდევს;
25 . ნუ ენდობი მას, როცა ხმას ინაზებს, რადგან შვიდი სისაძაგლეა მის გულში;
26 . სიძულვილს სიცრუით ფარავს, მისი ბოროტება კრებულში გამოჩნდება.
27 . ორმოს გამთხრელი თვითონვე ჩავარდება შიგ, ქვა მისვე დამგორებელს გაჭყლეტს.
28 . მატყუარა ენას სძულს თავის მიერ შემუსვრილნი; მლიქვნელი პირი დამანგრეველია.
1 . იმ დღეებში სასიკვდილოდ დასნეულდა ხიზკიაჰუ. მივიდა მასთან წინასწარმეტყველი ესაია ამოცის ძე და უთხრა, ასე ამბობს უფალი: "ანდერძი დაწერე შენი სახლისთვის, რადგან მოკვდები, ვერ იცოცხლებ!”
2 . კედლისკენ მიაბრუნა პირი ხიზკიაჰუმ და შეევედრა უფალს;
3 . ამბობდა: "გევედრები, გაიხსენე უფალო, ჭეშმარიტებით და მთელი გულით რომ დავდიოდი შენ წინაშე და კეთილად რომ ვიქცეოდი შენს თვალში”. მწარედ ატირდა ხიზკიაჰუ.
4 . და იყო უფლის სიტყვა ესაიას მიმართ. ეთქვა:
5 . "წადი და უთხარი ხიზკიაჰუს, ასე ამბობს-თქო უფალი, მამაშენის, დავითის ღმერთი: "შევისმინე შენი ვედრება, დავინახე შენი ცრემლი და აჰა, კიდევ თხუთმეტ წელს შევმატებ შენს დღეებს.
6 . დაგიხსნით აშურის მეფის ხელიდან შენ და ამ ქალაქს და დავიცავ ამ ქალაქს”.
7 . ეს იყოს შენთვის ნიშნად უფლისგან, რომ შეასრულებს უფალი სიტყვას, რომელიც წარმოსთქვა:
8 . "აჰა, უკან დავაბრუნებ მზის ჩრდილს, რომელიც უკვე ჩამოსულია ახაზიას საფეხურებზე, ათი საფეხურით უკან დავაბრუნებ”. და უკან დაბრუნდა მზე ათი საფეხურით, უკვე ჩავლილი რომ ჰქონდა.
9 . ხიზკიაჰუს, იუდას მეფის წერილი, როცა სნეული იყო და განიკურნა სნეულებისგან.
10 . ვთქვი: "ჩემი ცხოვრების შუაძალს შავეთის კარიბჭეში შევდივარ; წამერთვა დარჩენილი წლები”.
11 . ვთქვი: "ვეღარ ვიხილავ უფალს, უფალს ცოცხალთა ქვეყანაში, ვეღარ დავინახავ ადამიანს ქვეყნიერების მცხოვრებთა შორის.
12 . მწყემსის კარავივით ამოიძირკვა ჩემი სამკვიდრო და გამეცალა; მქსოველივით ვახვევდი ჩემი ცხოვრების ძაფს, სართავის ძირშივე მოვიკვეთე; დღედაღამ ველოდი, რომ ბოლოს მომიღებდი.
13 . დილამდე ველოდი, ლომივით შემიმუსრა ყველა ძვალი, დღედაღამ ველოდი, რომ ბოლოს მომიღებდი;
14 . როგორც მერცხალი, როგორც წერო, ისე ვჭყიოდი; მტრედივით ვკვნესოდი და ცისკენ მქონდა თვალები აპყრობილი; უფალო, მიჭირს, მიშველე;
15 . რა ვთქვა? მითხრა და თვითონვე აღასრულა; ვიხეტიალებ მთელი წლები სულის სიმწარეში.
16 . უფალო! ამით ცოცხლობენ ადამიანები და ყოველივე ამაშია ჩემი სულის სიცოცხლე; გამაჯანსაღე და გამაცოცხლე.
17 . აჰა, ჩემი სიმრთელისთვის ვიწვნიე სიმწარე, შენ დაიცავი სული ჩემი არარაობის ორმოსგან და შენს ზურგს უკან მოისროლე ჩემი ყველა ცოდვა.
18 . რადგან საფლავი ვერ შეგაქებს, სიკვდილი ვერ შეგასხამს ხოტბას და საფლავში ჩამავალნი ვერ დაიმედდებიან შენს ერთგულებაზე.
19 . ცოცხალი! მხოლოდ ცოცხალი შეგაქებს, როგორც მე გაქებ დღეს. მამა აუწყებს შვილებს შენს ერთგულებას.
20 . უსათუოდ გადამარჩენს უფალი და ჩვენც ავაჟღერებთ ჩემს საკრავებს მთელი სიცოცხლე უფლის სახლში”.
21 . თქვა ესაიამ: "მოუტანეთ ლეღვის კვერი, დაადეთ წყლულზე და იცოცხლებს”.
22 . თქვა ხიზკიაჰუმ: "რა იქნება იმის ნიშნად, რომ შევძლებ უფლის სახლში ასვლას?”
1 . "იმ დროს, ამბობს უფალი, ამოყრიან იუდას მეფეების ძვლებს, მის მთავართა ძვლებს, მის მღვდელთა, მის წინასწარმეტყველთა და იერუსალიმის მცხოვრებთა ძვლებს მათი საფლავებიდან.
2 . და მიმოფანტავენ მზის, მთვარისა და ცის მთელი ლაშქრის წინ, რომლებიც უყვარდათ მათ, რომლებსაც ემსახურებოდნენ, რომელთაც მიყვებოდნენ, რომელთაც ეძებდნენ და რომელთაც თაყვანს სცემდნენ; აღარ მოაგროვებენ და აღარ დაკრძალავენ; ნეხვივით ეყრებიან მიწის ზედაპირზე.
3 . სიცოცხლეს სიკვდილს ამჯობინებენ დარჩენილნი, ვინც ამ ბოროტი მოდგმიდან დარჩება ყველა ადგილზე, სადაც გავფანტე ისინი”, ამბობს ცაბაოთ უფალი.
4 . ასე ეტყვი: "ასე ამბობს-თქო უფალი, განა დაცემულა კაცი და ფეხზე აღარ ამდგარა, განა განდგომილა კაცი და არ მოუნანიებია?
5 . რატომ განმიდგა ეს ხალხი, იერუსალიმი, სამუდამო განდგომით? ჩასჭიდებიან სიცრუეს და მობრუნებას უარობენ.
6 . ყური მივუგდე და მოვისმინე: სიმართლეს არ ლაპარაკობენ, არავინ ინანიებს თავის ბოროტებას, ამბობენ: განა რა დავაშავეო? ყველა თავის გზაზე მიიჩქარის, ბრძოლაში შევარდნილი ცხენივით.
7 . ყარყატმაც კი იცის ცაში თავისი დრო; გვრიტი, მერცხალი და წერო იცავენ თავიანთი მოფრენის ჟამს: ჩემმა ხალხმა კი არ იცის უფლის ნება.
8 . როგორ ამბობთ, ბრძენები ვართ, ვინაიდან უფლის რჯულია ჩვენთანო? აჰა, სიცრუედ აქცია იგი მწიგნობართა ცრუ კალამმა.
9 . შერცხვნენ ბრძენები, დაიბნენ და გაებნენ; აჰა, უარყვეს უფლის სიტყვა, რაღა სიბრძნე აქვთ?
10 . ამიტომ მათ ცოლებს სხვებს მივცემ და მათ მინდვრებს - ახალ პატრონებს, რადგან დიდიდან პატარამდე ყველა ანგარია, წინასწარმეტყველიდან მღვდლამდე ყველა სიცრუის მქმნელია.
11 . ზერელედ კურნავენ ჩემი ხალხის ჭრილობებს; გაიძახიან: მშვიდობაა, მშვიდობაო! მაგრამ არ არის მშვიდობა.
12 . რცხვენიათ კი იმ სისაძაგლის გამო, რომ სჩადიან? სულ არ რცხვენიათ, არც კი წითლდებიან. ამიტომ დაეცემიან დაცემულთა შორის; სასჯელს მოვუვლენ და დაეცემიან”, - ამბობს უფალი.
13 . "მე წავართმევ მათ მოსავალს, ამბობს უფალი, ყურძენი აღარ შერჩება ვაზს და ლეღვი - ლეღვის ხეს; ფოთოლი დაჭკნება და, რაც მივეცი, ხელიდან გამოეცლებათ”.
14 . რატომ ვსხედვართ? შეიყარეთ, წავიდეთ გამაგრებულ ქალაქებში და იქ დავიღუპოთ, რადგან უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა გაგვწირა და მოწამლული წყალი გვასვა, ვინაიდან უფალს შევცოდეთ.
15 . მშვიდობის მოლოდინი გვქონდა და არ არის სიკეთე, განკურნების ჟამს მოველოდით და, აჰა, საშინელებაა!
16 . დანიდან ისმის მისი ცხენების ქშენა; მისი ულაყების ჭიხვინის ხმაზე მთელი ქვეყანა ზანზარებს; რადგან მოდიან, ჭამენ ქვეყანას და მის სისავსეს, ქალაქებსა და მათში მცხოვრებთ.
17 . რადგანაც, "აჰა, შემოგისევთ გველებსა და მოუნუსხავ ასპიტებს და დაგგესლავენ”, - ამბობს უფალი.
18 . ჩემი მწუხარება უსაზღვროა, გული დამისუსტდა.
19 . აჰა, ისმის ჩემი ხალხის, ჩემი ასულის ტირილის ხმა შორეული ქვეყნიდან: ნუთუ აღარ არის უფალი სიონში? აღარ არის იქ მისი მეფე? "რატომ გამაბრაზეს თავიანთი ქანდაკებებით, უცხო ქვეყნების კერპებით?”
20 . მკის დრო გავიდა, ზაფხული მიილია, ჩვენ კი დახსნილნი არა ვართ.
21 . ჩემი ხალხის, ჩემი ასულის შემუსვრით მეც შევიმუსრე, ვგლოვობ, მღელვარებამ შემიპყრო.
22 . განა აღარ არის მალამო გილყადში? განა აღარ არის იქ მკურნალი? მაშ, რატომ არ გამოჯანმრთელდა ჩემი ხალხი, ჩემი ასული?
- ბუდობს სამსხვერპლოებთან ფს.83,3
- გამოსცემს ხმას ეს.38,14
- გადამფრენი ფრინველი იერ.8,7
- სიმბოლურად: წყევლის ვერასრულება იგავ.26,2
ბიბლიის მუხლები
ფსალმუნი 83
3. ჩიტიც კი პოულობს ბინას და მერცხალი - ბუდეს, რომ შენს სამსხვერპლოებთან ჩასხას თვისი ბარტყები, უფალო ცაბაოთ, მეფევ ჩემო და ღმერთო ჩემო!
იგავნი 26
2. ბეღურას გაფრენისა და მერცხლის ნავარდივით ასცდება კაცს უმიზეზო წყევლა.
ესაია 38
14. მერცხალივით ვჟიოდი, წეროსავით ვყიოდი, მტრედივით ვკვნესოდი, დაღლილი თვალებით შევყურებდი ზეცას: უფალო, გამიჭირდა, მომეშველე!
იერემია 8
7. ცისქვეშეთში ყანჩამაც კი იცის თავისი ვადები, და გვრიტი და მერცხალი და წერო იცავენ თავიანთი მოსვლის ჟამს, ჩემმა ერმა კი არ იცის უფლის განგება.