ყიჟინა, შეძახილი
საკვანძო მუხლები:
გამოსვლა 32 : 18 ;1 . დაინახა ხალხმა, რომ აყოვნებდა მოსე მთიდან ჩამოსვლას, შეიკრიბნენ აჰარონთან და უთხრეს: "ადექი, გაგვიკეთე ღმერთი, რომელიც ჩვენი წინამძღოლი იქნება, რადგან არ ვიცით, რა შეემთხვა იმ კაცს, მოსეს, რომელმაც გამოგვიყვანა ეგვიპტის ქვეყნიდან”.
2 . უთხრა მათ აჰარონმა: "ჩამოხსენით ოქროს საყურეები თქვენს ცოლებს, ძეებსა და ასულებს და მოიტანეთ ჩემთან”.
3 . და ჩამოიხსნა მთელმა ხალხმა ოქროს საყურეები ყურებიდან და მიუტანეს აჰარონს.
4 . აიღო მათი ხელიდან აჰარონმა, გამოკვეთა საჭრეთელით დარიჯაგი და ხბო ჩამოასხა. თქვეს: "ესაა შენი ღმერთი, ისრაელო, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოგიყვანა”.
5 . ეს რომ დაინახა აჰარონმა, სამსხვერპლო ააგო მის წინ და თქვა: "უფლის დღესასწაულია ხვალ!”
6 . ადგნენ მეორე დღეს დილაადრიანად, სრულადდასაწველი შესწირეს და სამშვიდობო მსხვერპლიც მიიტანეს; დასხდა ხალხი საჭმელად და სასმელად, მერე ადგნენ და გამართეს ცეკვა-თამაში.
7 . უთხრა უფალმა მოსეს: "ჩადი ძირს, რადგან გაირყვნა შენი ხალხი, რომელიც გამოიყვანე ეგვიპტის ქვეყნიდან.
8 . მალე გადაუხვიეს გზიდან, რომელიც დავუდგინე: ხბო ჩამოასხეს, თაყვანს სცემენ მას და მსხვერპლს სწირავენ, ამბობენ: ეს არისო შენი ღმერთი, ისრაელ, რომელმაც გამოგიყვანა ეგვიპტის ქვეყნიდან”.
9 . უთხრა უფალმა მოსეს: "ვხედავ ამ ხალხს და აჰა, ქედმაგარი ხალხია.
10 . ახლა მიმიშვი, რათა აინთოს ჩემი რისხვა მათზე და მოვსპო, შენ კი დიდ ერად გაქცევ”.
11 . შეევედრა მოსე უფალს, თავის ღმერთს, და უთხრა: "რად უნდა აინთოს შენი რისხვა შენს ხალხზე, რომელიც დიადი ძალითა და მაგარი ხელით გამოიყვანე ეგვიპტის ქვეყნიდან?
12 . რად უნდა ილაპარაკონ ეგვიპტელებმა: ბოროტი განზრახვით გაიყვანაო ისინი, მთებში დასახოცად და მიწის პირიდან აღსაგველად? დაიცხრე მგზნებარე რისხვა და გადაიფიქრე შენი ხალხის დაღუპვა.
13 . გაიხსენე აბრაჰამი, ისაკი და ისრაელი, შენი მსახურნი, რომელთაც შენი თავი დაუფიცე და უთხარი: ცის ვარსკვლავებივით გავამრავლებო თქვენს შთამომავლობას და მთელ იმ ქვეყანას, რომელზეც ვთქვი, მივცემ თქვენს თესლს და დაიმკვიდრებენ სამარადისოდ”.
14 . გადაიფიქრა უფალმა და აღარ დაატეხა უბედურება, რომლის გაკეთებასაც უპირებდა თავის ხალხს.
15 . პირი იბრუნა მოსემ და ჩავიდა მთიდან; ორივე მხრიდან ნაწერი, მოწმობის ორი ქვის დაფა ეჭირა ხელში; აქეთაც და იქითაც წარწერები ჰქონდა.
16 . ღვთის ნაკეთები იყო ეს დაფები, წარწერაც ღვთისა იყო, დაფებზე ამოკვეთილი.
17 . მოესმა იეშუას ხალხის მშფოთვარე ხმა და უთხრა მოსეს: "ბრძოლის ხმაა ბანაკში”.
18 . უთხრა მოსემ: "არც გამარჯვების ყიჟინაა ეს და არც დამარცხების გოდების ხმა: ლხინის ხმა მესმის მე”.
19 . ბანაკს რომ მიუახლოვდა, დაინახა ხბო და მოცეკვავენი, აინთო მოსე რისხვით, მოისროლა ხელიდან ქვის დაფები და დაამსხვრია მთის ძირას.
20 . აიღო მათი გაკეთებული ხბო, ცეცხლში დაწვა და ნაცარტუტად აქცია, მოაბნია წყლის ზედაპირზე და ისრაელიანებს ასვა.
21 . უთხრა მოსემ აჰარონს: "რა დაგიშავა ამ ხალხმა, ასეთი დიდი ცოდვა რომ მოაწიე მასზე?”
22 . უთხრა აჰარონმა: "ნუ აინთება ჩემი ბატონის რისხვა: შენ იცი, რომ ბოროტებისკენ არის მიდრეკილი ეს ხალხი.
23 . მითხრეს: გააკეთე ჩვენთვის ღმერთი, რომელიც ივლის ჩვენს წინ, რადგან არ ვიცით რა დაემართა მოსეს, კაცს, რომელმაც გამოგვიყვანა ეგვიპტის ქვეყნიდან.
24 . ვუთხარი: ვისაც აქვს ოქრო, ჩამოიხსნას და მომცეს; ცეცხლში ჩავყარე და ეს ხბო გამოვიდა”
25 . იხილა მოსემ, რომ თავაშვებულია ეს ხალხი, რადგან ააშვებინა თავი აჰარონმა, მტერთაგან გასაქირდად.
26 . დადგა მოსე ბანაკის შესასვლელთან და თქვა: "ვინც უფლისაა - ჩემკენ!” და შეიკრიბა მასთან ლევის ყველა ძე.
27 . უთხრა მათ: "ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: მახვილი შეიბას ყველამ, მოიარეთ ბანაკი ჭიშკრიდან ჭიშკრამდე და მოკალით ძმამ ძმა, მეგობარმა მეგობარი და ნათესავმა ნათესავი”.
28 . მოსეს სიტყვისამებრ მოიქცნენ ლევის ძენი: სამი ათასამდე კაცი დაეცა იმ დღეს ხალხიდან;
29 . უთხრა მათ მოსემ: "მიუძღვენით დღეს თავები უფალს, რადგან თითოეულმა თავის ძეზე და ძმაზე აღმართა ხელი, რათა კურთხევა გადმოვიდეს თქვენზე”.
30 . უთხრა ხალხს მოსემ მეორე დღეს: "დიდი ცოდვა ჩაიდინეთ; ახლა ავალ უფალთან, ეგებ გაპატიოთ მან თქვენი ცოდვა”.
31 . დაბრუნდა მოსე უფალთან და უთხრა: "დიდი ცოდვა ჩაიდინა ამ ხალხმა: ოქროს ღმერთი გაიკეთა.
32 . ახლა მიუტევე მათ ეს ცოდვა, თუ არა და, მეც ამომშალე წიგნიდან, შენ რომ დაწერე”.
33 . უთხრა უფალმა მოსეს: "ვინც შესცოდა ჩემს წინაშე, იმას ამოვშლი ჩემი წიგნიდან.
34 . ახლა წადი, გაუძეხი ხალხს იქით, საითაც გითხარი; აჰა, ჩემი ანგელოზი წაგიძღვება წინ; მონახულების დღეს მოვკითხავ მათ ცოდვებს”.
35 . და მოსრა უფალმა ხალხი ჩადენილის გამო - ხბოსათვის, რომელიც გააკეთა აჰარონმა.
1 . მერვე დღეს მოუხმო მოსემ აჰარონს, მის ძეებსა და ისრაელის უხუცესებს.
2 . უთხრა აჰარონს: "მოიყვანე შენთვის მოზვერი ცოდვის მსხვერპლად და ვერძი სრულადდასაწველად, ორივე უნაკლო, და შესწირე უფლის წინაშე.
3 . და ასე უთხარი ისრაელის შვილებს: მოიყვანეთ თიკანი ცოდვის მსხვერპლად, ერთწლიანი მოზვერი და კრავი, ორივე უნაკლო, სრულადდასაწველად.
4 . მოზვერი და ვერძი სამშვიდობო შესაწირად, რათა უფლის წინაშე აღასრულოთ მსხვერპლშეწირვა და პურეულის ძღვენი, ზეთში აზელილი, რადგან დღეს გამოგეცხადებათ უფალი”.
5 . მოიყვანეს საკრებულო კარვის წინ, რაც ბრძანა მოსემ; მიეახლა მთელი თემი და დადგა უფლის წინაშე.
6 . თქვა მოსემ: "აი, რისი გაკეთება გიბრძანათ უფალმა, რომ გამოგეცხადოთ უფლის დიდება”.
7 . უთხრა მოსემ აჰარონს: "მიუახლოვდი სამსხვერპლოს და შესწირე შენი ცოდვის მსხვერპლი და შენი სრულადდასაწველი და გამოისყიდე შენი თავი და შენი ხალხი და მიიტანე ხალხის შესაწირი და გამოისყიდე ისინი, როგორც ბრძანა უფალმა”.
8 . მიუახლოვდა აჰარონი სამსხვერპლოს და დაკლა მოზვერი თავისი ცოდვის გამოსასყიდად.
9 . და მიუტანეს აჰარონის ძეებმა სისხლი მამას, თითი ამოაწო მან სისხლში და მოასხურა სამსხვერპლოს რქებზე, ხოლო დანარჩენი სისხლი სამსხვერპლოს საძირკველთან დაღვარა.
10 . ცოდვისთვის შესაწირის ქონი, თირკმელები და ღვიძლის აპკი სამსხვერპლოზე დააკმია, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს;
11 . ხოლო ხორცი და ტყავი ბანაკის გარეთ დაწვა ცეცხლში.
12 . დაკლა სრულადდასაწველი; და მიართვეს აჰარონის ძეებმა სისხლი და მოაპკურა იგი სამსხვერპლოს ირგვლივ.
13 . ნაჭრებად მიუტანეს სრულადდასაწველი თავთან ერთად და დააკმია სამსხვერპლოზე.
14 . გარეცხა შიგნეული, წვივები და დააკმია სრულადდასაწველთან ერთად სამსხვერპლოზე.
15 . მიიტანა ხალხის შესაწირი; აიყვანა თხა ხალხის ცოდვის მსხვერპლად, დაკლა და შესწირა, ცოდვის მსხვერპლის მსგავსად.
16 . მიიტანა სრულადდასაწველი და აღასრულა რჯულისამებრ.
17 . დილის სრულადდასაწველის გარდა, პურეულის ძღვენი მიიტანა, აივსო ხელი და დააკმია სამსხვერპლოზე.
18 . დაკლა მოზვერი და ვერძი სამშვიდობო შესაწირად ხალხისთვის; და მიართვეს აჰარონის ძეებმა სისხლი და მოაპკურა იგი სამსხვერპლოს ირგვლივ.
19 . მიუტანეს მოზვრისა და ვერძის ქონი, დუმა და შიგნეულის ქონი, თირკმელები და ღვიძლის აპკი.
20 . დაადეს ქონი მკერდზე და დააკმია მან ქონი სამსხვერპლოზე.
21 . შერხევით შეარხია აჰარონმა უფლის წინაშე მკერდი და მარჯვენა ბეჭი, როგორც უბრძანა მოსემ.
22 . და აღაპყრო აჰარონმა ხელები ხალხისკენ, აკურთხა ისინი და ჩამოვიდა ძირს ცოდვისთვის შესაწირის, სრულადდასაწველისა და სამშვიდობო შესაწირის შეწირვის შემდეგ.
23 . შევიდნენ მოსე და აჰარონი საკრებულო კარავში; გამოვიდნენ და აკურთხეს ხალხი. და გამოეცხადა უფლის დიდება მთელ ხალხს.
24 . გამოვიდა ცეცხლი უფლისგან და დაწვა სამსხვერპლოზე სრულადდასაწველი და ქონი; იხილა მთელმა ხალხმა, ყიჟინა დასცა და პირქვე დაემხო.
1 . ჩაიკეტა იერიხო და დახშული იყო ისრაელიანთა გამო: ვერავინ გამოდიოდა იქიდან და ვერავინ შედიოდა იქ.
2 . უთხრა უფალმა იეშუას: "ნახე, ხელში ჩაგაგდებინე იერიხო და მისი მეფე, თავისი ძლიერი მებრძოლებით.
3 . გარს შემოუარეთ ქალაქს და ყველამ, ვისაც ბრძოლა შეუძლია, ერთხელ შემოავლეთ წრე. ასე უარეთ ექვსი დღის მანძილზე;
4 . და შვიდი მღვდელი, ვერძის რქის შვიდი ბუკით ივლის კიდობნის წინ. მეშვიდე დღეს შვიდჯერ შემოუარეთ ქალაქს და სცენ ბუკი მღვდლებმა.
5 . როცა ჩაჰბერავენ ვერძის რქებს და გაიგონებთ ბუკის ხმას, დასცეს დიდი ყიჟინა მთელმა ხალხმა, იქვე ჩაიქცევა ქალაქის კედელი და ავა მასზე ხალხი, თითოეული თავისი მხრიდან”.
6 . მოუხმო იეშუა ნავეს ძემ მღვდლებს და უთხრა: "ასწიეთ აღთქმის კიდობანი და ატაროს შვიდმა მღვდელმა ვერძის რქის შვიდი საყვირი უფლის კიდობნის წინ!”
7 . უთხრა ხალხს: "წადით და გარს შემოუარეთ ქალაქს, ხოლო შეიარაღებულებმა უფლის კიდობნის წინ იარონ”.
8 . როგორც კი ეს უთხრა ხალხს იეშუამ, წავიდა შვიდი მღვდელი, ვერძის რქის შვიდ ბუკს რომ დაატარებდა და ჩაჰბერეს ბუკებს, უკან მიჰყვებოდა მათ უფლის აღთქმის კიდობანი.
9 . წინ შეიარაღებული კაცები მიუძღოდნენ მღვდლებს, რომლებიც ბუკებს სცემდნენ, მათ უკან მომავალნი კი კიდობანს მიჰყვებოდნენ და გზად განუწყვეტლივ ბუკს აყვირებდნენ.
10 . ასე უბრძანა ხალხს იეშუამ: "ნუ აიმაღლებთ და ნურავის გააგონებთ თქვენს ხმას, სიტყვა არ დაგცდეთ ბაგიდან იმ დღემდე, ვიდრე არ გეტყვით: დაეცით ყიჟინა! მაშინ დასცემთ ყიჟინას”.
11 . და შემოუარეს უფლის კიდობნით ქალაქს, ერთი წრე დაარტყეს; შემდეგ დაბრუნდნენ ბანაკში და იქ გაათიეს.
12 . ადგა დილაადრიანად იეშუა და წაიღეს მღვდლებმა უფლის კიდობანი.
13 . და შვიდი მღვდელი, რომელთაც უფლის კიდობნის წინ ვერძის რქის შვიდი ბუკი მოჰქონდათ, გზად განუწყვეტლივ ბუკს აყვირებდა, წინ შეიარაღებული კაცები მიუძღოდნენ, მათ უკან მომავალნი კი კიდობანს მიჰყვებოდნენ და გზად განუწყვეტლივ ბუკს აყვირებდნენ.
14 . მეორე დღესაც ერთხელ შემოუარეს ქალაქს და დაბრუნდნენ ბანაკში; ასე აკეთებდნენ ექვს დღეს.
15 . მეშვიდე დღეს ადრე ადგნენ, განთიადისას, და იმავე წესით შვიდჯერ შემოუარეს ქალაქს. მხოლოდ ამ დღეს შემოუარეს ქალაქს შვიდჯერ.
16 . და მეშვიდე ჯერზე, როცა ჩაჰბერეს მღვდლებმა რქის ბუკებს, უთხრა იეშუამ ხალხს: "დაეცით ყიჟინა, რადგან ხელში ჩაგიგდოთ უფალმა ეს ქალაქი!
17 . უფლისთვის დარისხდება ქალაქი და ყველაფერი, რაც მასშია, მხოლოდ მეძავი რახაბი და ყველა, ვინც მასთან ერთად არის მის სახლში, უნდა გადარჩნენ, რადგან დამალა ჩვენი გაგზავნილი მსტოვრები.
18 . ერიდეთ დარისხებულს, რომ თავი არ დაირისხოთ. არაფერი აიღოთ დარისხებულიდან, არ შეაჩვენოთ ისრაელის ბანაკი და უბედურება არ დაატეხოთ თავზე.
19 . მთელი ვერცხლი და ოქრო, სპილენძისა და რკინის ჭურჭელი წმიდაა უფლისთვის, უფლის საგანძურში უნდა შევიდეს”.
20 . ახმაურდა ხალხი და ბუკებსაც ჩაჰბერეს. როგორც კი ხალხს ბუკის ხმა მოესმა, დასცა ხალხმა დიდი ყიჟინა და იქვე ჩაიქცა კედელი; ავიდა ხალხი ქალაქში, თითოეული თავისი მხრიდან, და აიღეს ქალაქი.
21 . მახვილის პირით მოსრეს ქალაქში ყოველივე, რაც დარისხებული იყო: მამაკაცი და დედაკაცი, ჭაბუკი და მოხუცებული, ხარი, ცხვარი და სახედარი.
22 . უთხრა იეშუამ ქვეყნის დასაზვერად გაგზავნილ კაცებს: "მიდით იმ მეძავი ქალის სახლში და გამოიყვანეთ იქიდან ის და ყველა, ვინც მასთანაა, როგორც შეჰფიცეთ”.
23 . მივიდნენ მზვერავი ჭაბუკები და გამოიყვანეს რახაბი, მამამისი, დედამისი, ძმა და ყველა, ვინც ჰყავდა და დატოვეს ისრაელის ბანაკის გარეთ,
24 . ხოლო ქალაქი და ყოველივე, რაც მასში იყო, ცეცხლით გადაბუგეს; მხოლოდ ვერცხლი და ოქრო, სპილენძისა და რკინის ჭურჭელი დადეს უფლის სახლის საგანძურში.
25 . რახაბ მეძავი, მამამისის სახლეული და ყველა, ვინც მას ჰყავდა, ცოცხალი დატოვა იეშუამ და დამკვიდრდა ის ისრაელში დღემდე, რადგან დამალა მსტოვრები, რომლებიც იერიხოს დასაზვერად გაგზავნა იეშუამ.
26 . ასეთი წყევლა წარმოთქვა მაშინ იეშუამ: "წყეული იყოს უფლის წინაშე კაცი, რომელიც ადგება და ააშენებს ამ ქალაქს, იერიხოს: თავის პირმშოზე დააფუძნოს მისი საძირკველი და თავის უმცროსზე დადგას მისი კარიბჭე”.
27 . უფალი იყო იეშუასთან და განითქვა მისი სახელი მთელ ქვეყანაში.
1 . და მოედო სამუელის სიტყვები მთელ ისრაელს. გავიდა ისრაელი ფილისტიმელებთან საბრძოლველად და დაიბანაკა ებენ-ყეზერთან; ფილისტიმელები კი აფეკში დაბანაკდნენ.
2 . დადგნენ ფილისტიმელები ისრაელის პირისპირ, გაჩაღდა ბრძოლა და დამარცხდა ისრაელი ფილისტიმელებთან. ოთხი ათასამდე კაცი მოისრა ბრძოლის ველზე.
3 . მოვიდა ხალხი ბანაკში და თქვეს ისრაელის უხუცესებმა: "რატომ დაგვამარცხა უფალმა დღეს ფილისტიმელთა წინაშე? წამოვიღოთ შილოდან უფლის აღთქმის კიდობანი, ჩვენს შორის იყოს და გვიხსნას მტრების ხელიდან”.
4 . კაცები გაგზავნეს შილოში და მოიტანეს ქერუბებზე ამხედრებული ცაბაოთ უფლის აღთქმის კიდობანი; ღვთის აღთქმის კიდობანს თან ყელის ორი ძე - ხოფნი და ფინხასი ახლდა.
5 . როცა უფლის აღთქმის კიდობანი ბანაკში შევიდა, მაღალი ხმით გამართა ყიჟინი მთელმა ისრაელმა და შეიძრა მიწა.
6 . როცა მოესმათ ფილისტიმელებს შეძახილის ყიჟინი, თქვეს: "ეს რა ყიჟინია ებრაელთა ბანაკში?” და შეიტყვეს, რომ უფლის კიდობანი მოსულიყო ბანაკში.
7 . შეეშინდათ ფილისტიმელებს, რადგან თქვეს: "ღმერთი მოვიდაო ბანაკში”. ამბობდნენ: "ვაი ჩვენ, რადგან არ მომხდარა ასეთი რამ არც გუშინ და არც გუშინწინ.
8 . ვაი ჩვენ! ვინ დაგვიხსნის ამ ძლიერი ღმერთის ხელიდან? ეს ის ღმერთია, ეგვიპტელები რომ მოსრა უდაბნოში ყოველგვარი წყლულებით.
9 . გაძლიერდით და ივაჟკაცეთ ფილისტიმელნო, რომ არ დავემონოთ ებრაელებს, როგორც ისინი გვემონებოდნენ. ვაჟკაცურად დადექით და იბრძოლეთ!”
10 . შეებრძოლნენ ფილისტიმელები და გაანადგურეს ისრაელი; გაიქცნენ თავ-თავიანთ კარვებში; ფრიად დიდი იყო მარცხი, ოცდაათი ათასი ქვეითი დაეცა ისრაელიდან.
11 . წაიღეს ღვთის კიდობანი; და დაიხოცა ყელის ორივე ვაჟი, ხოფნი და ფინხასი.
12 . გაიქცა ბენიამინელი კაცი ლაშქრიდან და იმავე დღეს მივიდა შილოში, სამოსელი ჰქონდა შემოხეული და თავზე მიწის მტვერი ეყარა.
13 . მივიდა და, აჰა, ზის ყელი თავის სკამზე გზის პირას და ელოდება, რადგან გული უთრთოდა ღვთის კიდობნის გამო. მივიდა ის კაცი ქალაქში და მოყვა, რაც მოხდა; და გლოვა გამართა მთელმა ქალაქმა.
14 . მოესმა ყელის გლოვის ხმა და იკითხა: "ეს რა ხმაურია?” საჩქაროდ მივიდა ის კაცი და უამბო ყველაფერი.
15 . ოთხმოცდათვრამეტი წლისა იყო ყელი, თვალისჩინი წართმეული ჰქონდა, ვერ ხედავდა.
16 . უთხრა კაცმა ყელის: "ლაშქრიდან წამოვედი, დღეს გამოვიქეცი”. ჰკითხა ყელიმ: "რა მოხდა, შვილო?”
17 . მიუგო მაცნემ და უთხრა: "უკუექცა ისრაელი ფილისტიმელებს, დიდი მუსვრა იყო ხალხში, შენი ორი ვაჟი, ხოფნი და ფინხასიც დაიხოცნენ და ღვთის კიდობანიც წაღებულია”.
18 . ღვთის კიდობნის ხსენებაზე უკან, სკამიდან კარისკენ, გადაიქცა ყელი, ხერხემალი გადაუტყდა და მოკვდა, რადგან მოხუცებული და მძიმე იყო. ორმოც წელიწადს მსაჯულობდა იგი ისრაელში.
19 . ყელის რძალი, ფინხასის ცოლი მოსალოგინებელი იყო. როგორც კი ღვთის კიდობნის წაღების, თავისი მამამთილისა და ქმრის სიკვდილის ამბავი გაიგო, მუხლებზე დაეცა და შვა, რადგან უცაბედად დაეწყო მშობიარობის ტკივილები.
20 . როცა კვდებოდა, ეუბნებოდნენ მასთან მყოფი ქალები: "ნუ გეშინია, რადგან ვაჟი შეგეძინა”. მაგრამ ქალი არ პასუხობდა, რადგან უგრძნობი იყო მისი გული;
21 . და დაარქვა ვაჟს სახელად იქაბოდი. თქვა: "განშორდა დიდება ისრაელს” - ღვთის კიდობნის წაღებისა და მამამთილისა და ქმრის სიკვდილის გამო თქვა ეს.
22 . თქვა: "განშორდა დიდება ისრაელს, რადგან წაიღეს ღვთის კიდობანი”.
1 . აიღო სამუელმა ზეთის ჭურჭელი, თავზე დაასხა საულს, აკოცა და უთხრა: "აჰა, თავისი სამკვიდროს მთავრად გცხო უფალმა.
2 . დღესვე, ჩემგან რომ წახვალ, ორ კაცს შეხვდები რახელის სამარხთან ცელცახში, ბენიამინის საზღვარზე. გეტყვიან: ნაპოვნია ვირები, რომელთა საძებრადაც წახვედი; აჰა, დაავიწყდა მამაშენს ვირები და შენზე დარდობს: რა ვიღონო ჩემი შვილისთვისო?
3 . გასცდები იმ ადგილს და თაბორის მუხნარამდე მიხვალ. იქ ბეთელისკენ ღმერთთან მიმავალ სამ კაცს შეხვდები. ერთს სამი თიკანი მიჰყავს, მეორეს სამი პური მიაქვს, ხოლო მესამეს - ტიკით ღვინო.
4 . მოგესალმებიან და ორ პურს მოგცემენ; და შენც გამოართმევ.
5 . ამის შემდეგ ღვთის ბორცვზე ახვალ, სადაც ფილისტიმელთა სადარაჯოებია; ქალაქში შესვლისას, გორაკიდან ჩამომავალ წინასწარმეტყველთა გუნდს შეხვდები, რომელთაც ქნარით, დაფდაფით, სტვირითა და ებნით მიუძღვებიან წინ; თავად კი წინასწარმეტყველებენ.
6 . უფლის სული გადმოვა შენზე და მათთან ერთად იწყებ წინასწარმეტყველებას; სხვა კაცად გარდაიქმნები.
7 . ამ ნიშნების შემდეგ, როგორც მოგიხდეს, ისე მოიქეცი, რადგან ღმერთი იქნება შენთან.
8 . ჩემზე წინ ჩადი გილგალში და მეც მალე მოვალ შენთან, რათა შევწირო სრულადდასაწველი და სამშვიდობო მსხვერპლი. შვიდი დღე მელოდე, ვიდრე არ მოვალ შენთან და მე გეტყვი, როგორ უნდა მოიქცე”.
9 . როგორც კი გატრიალდა საული სამუელისგან, სხვა გული მისცა ღმერთმა; და ყველა ნიშანი აუხდა იმ დღეს.
10 . მივიდნენ გორაკთან და, აჰა, წინასწარმეტყველთა გუნდი მოდის მასთან შესახვედრად. გადმოვიდა მასზე უფლის სული და მათთან ერთად იწყო წინასწარმეტყველება.
11 . ყველა, ვინც მანამდე იცნობდა საულს, ხედავდა: აჰა, წინასწარმეტყველთა შორის წინასწარმეტყველებს იგი; ლაპარაკი გააბეს ერთმანეთში: "ეს რა დაემართა კიშის ძეს? ნუთუ საულიც წინასწარმეტყველთა შორისაა?”
12 . და თქვა პასუხად ერთმა იქაურმა კაცმა: "ვინ არის მათი მამა?” ასე წარმოიშვა ანდაზა: "ნუთუ საულიც წინასწარმეტყველთა შორისააო?”
13 . შეწყვიტა წინასწარმეტყველება და ავიდა მაღლობზე.
14 . უთხრა საულის ბიძამ საულსა და მის მსახურს: "სად იყავით?” უპასუხა: "ვირებს ვეძებდით და რომ ვერ ვიპოვეთ, სამუელთან მივედით”.
15 . "რა გითხრათ სამუელმა?” - ჰკითხა საულს ბიძამ.
16 . მიუგო საულმა: "გვითხრა, ნაპოვნიაო ვირები”. არ გაუმხელია სიტყვა მეფობის შესახებ, რომელიც უთხრა სამუელმა.
17 . და დაუძახა სამუელმა ხალხს უფალთან მიცფაში.
18 . უთხრა ისრაელის ძეებს: "ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: მე გამოვიყვანე ისრაელი ეგვიპტიდან. მე გიხსენით ეგვიპტელთა და ყველა სამეფოს ხელთაგან, რომელიც გავიწროვებდათ”.
19 . გიხსნათ ძნელბედობისა და გაჭირვებისას, თქვენ კი უარყოფთ თქვენს ღმერთს და ეუბნებით: "მეფე დაგვიდგინეო. აჰა, წარსდექით უფლის წინაშე, თქვენ-თქვენი ტომისა და სახლეულის მიხედვით”.
20 . სათითაოდ მოიახლოვა სამუელმა ისრაელის ყველა ტომი და ბენიამინის ტომს ხვდა წილი.
21 . მიიყვანა ბენიამინის ტომი სახლეულების მიხედვით და მატრის სახლს ხვდა წილი; მერე კი საულს, კიშის ძეს, ხვდა წილი. დაუწყეს ძებნა და ვერ იპოვეს;
22 . კვლავ დაეკითხნენ უფალს: "უკვე მოვიდა ის კაცი?” უთხრა უფალმა: "აჰა, აღალს არის ამოფარებული”.
23 . გაიქცნენ და წამოიყვანეს იქიდან. ჩადგა ხალხს შორის და ერთი თავით ყველაზე მაღალი გამოჩნდა.
24 . უთხრა სამუელმა მთელ ხალხს: "ხედავთ, ვინ აირჩია უფალმა, რადგან არავინაა მისი მსგავსი მთელ ხალხში”. შესძახა მთელმა ხალხმა და თქვა: "დღეგრძელი იყოს მეფე!”
25 . და გამოუცხადა სამუელმა მთელ ხალხს მეფის უფლებები, ჩაწერა წიგნში და დადო უფლის წინაშე. გაუშვა სამუელმა ხალხი და დაბრუნდა ყველა თავის სახლში.
26 . საულიც წავიდა თავის სახლისკენ, გიბყაში; და თან გაჰყვნენ ვაჟკაცები, რომელთა გულებსაც შეეხო ღმერთი.
27 . უღირსი ხალხი კი ამბობდა: როგორ გვიხსნისო ეგ კაცი? შეიძულეს, არც პატივი მიაგეს და არც ძღვენი მიართვეს. მას კი არაფერი უთქვამს.
1 . შემოიკრიბეს ფილისტიმელებმა ლაშქარი საომრად იუდას სოქოთში და ეფეს-დამიმში, სოქოთსა და ყაზეკას შორის დაბანაკდნენ.
2 . საული და ისრაელიანებიც შეიკრიბნენ, ელაჰის ველზე დაბანაკდნენ და ფილისტიმელთა პირისპირ განლაგდნენ საბრძოლველად.
3 . ფილისტიმელნი ერთი მთის კალთაზე იდგნენ, ისრაელიანები - მეორე მთისა; ველი იყო მათ შორის.
4 . და გამოვიდა ფილისტიმელთა ბანაკიდან ფალავანი, გოლიათი ერქვა, წარმოშობით გათელი იყო; ექვსი წყრთა და ერთი მტკაველი ჰქონდა სიმაღლე.
5 . თავზე სპილენძის მუზარადი ეხურა და აბჯარ-ჯავშნით იყო შემოსილი, რომელიც სპილენძის ხუთი ათას შეკელს იწონიდა.
6 . სპილენძის სამუხლეები ეკეთა ფეხებზე და სპილენძის შუბი ეკიდა ბეჭთა შორის.
7 . მისი შუბის ტარი საქსოვი ლილვის ოდენა იყო, პირი კი რკინის ექვსას შეკელს იწონიდა. ფარის მზიდველი მიუძღოდა წინ.
8 . გამოვიდა და ეს სიტყვები შესძახა ისრაელის მხედრობას: "რად გამოდიხართ საომრად? განა მე ფილისტიმელი არა ვარ, თქვენ კი საულის მსახურნი? გამოარჩიეთ თქვენში კაცი და ჩამოვიდეს ჩემთან.
9 . თუ გამიმკლავდება და მომერევა, თქვენი მონები გავხდებით, ხოლო თუ მე დავძლევ და მოვერევი, თქვენ გაგვიხდით მონებად და გვემსახურეთ!”
10 . თქვა ფილისტიმელმა: "სირცხვილი ვაჭამე დღეს ისრაელის მხედრობას! გამოიყვანეთ კაცი, რომ შევერკინოთ ერთმანეთს!”
11 . ისმინეს ფილისტიმელის სიტყვები საულმა და მთელმა ისრაელმა; შეძრწუნდნენ და შეშინდნენ ფრიად.
12 . ეფრათელი კაცის, იესეს ძე იყო დავითი, იუდას ბეთლემიდან. რვა ძე ჰყავდა მამამისს. ხანში შესული იყო იესე საულის დღეებში, კაცთა შორის უხუცესი.
13 . იესეს სამი უფროსი ვაჟი ომში გაჰყვა საულს; აი, მისი სამი ძის სახელები: პირმშო ელიაბი, აბინადაბი და შამა.
14 . დავითი ყველაზე უმცროსი იყო; საულს სამი უფროსი გაჰყვა.
15 . მიდიოდა ხოლმე დავითი საულთან და მერე ისევ ბრუნდებოდა მამამისის ფარის დასამწყემსად ბეთლემში.
16 . დილა-საღამოს გამოდიოდა ხოლმე ფილისტიმელი; ასე იქცეოდა ორმოცი დღე.
17 . უთხრა იესემ დავითს, თავის ძეს: "წაიღე ეს ერთი ეფა მოხალული მარცვლეული და ათი პური და სასწრაფოდ წაუღე შენს ძმებს ბანაკში.
18 . ხოლო ეს ათი ყველი ათასისთავს მიართვი; მშვიდობით მოიკითხე შენი ძმები და მოიტანე მათი ამბავი”.
19 . საული, ისინი და ყველა სხვა ისრაელიანი ელაჰის ველზე იდგნენ ფილისტიმელებთან საომრად.
20 . დილაადრიანად ადგა დავითი, ცხვარი მეთვალყურეს დაუტოვა, მოსაკითხი აიღო და წავიდა, როგორც იესეს ჰქონდა ნაბრძანები; და იმ დროს მიუახლოვდა ბანაკს, როცა ჯარი გამოდიოდა მწყობრად და საომარ ყიჟინას სცემდნენ ბრძოლის ველზე.
21 . ერთმანეთის პირისპირ განლაგდნენ ისრაელიანთა და ფილისტიმელთა მეომრები.
22 . მცველებთან დატოვა დავითმა თავისი ტვირთი და ბრძოლის ველისკენ გაიქცა; მივიდა და მშვიდობით მოიკითხა თავისი ძმები.
23 . ამ ლაპარაკში იყო და, აჰა, გამოვიდა ფალავანი, ფილისტიმელი გოლიათი გათიდან და უწინდებურად დაიწყო ლანძღვა; დავითმაც მოისმინა მისი სიტყვები.
24 . გოლიათის დანახვაზე, უკუიქცნენ შეძრწუნებულნი ისრაელიანები.
25 . თან ამბობდნენ: "ხედავთ იმ კაცს, რომ გამოვიდა? უსათუოდ ისრაელის შესარცხვენად არის გამოსული; ვინც მას მოერევა, დიდად გაამდიდრებს მეფე და თავის ასულსაც მიათხოვებს; მამამისის სახლეულს კი გადასახადებს აღარ მოსთხოვს ისრაელში”.
26 . ჰკითხა მასთან მდგომ კაცებს დავითმა: "რა ბედი ელის მას, ვინც მოკლავს ამ ფილისტიმელს და სირცხვილს მობანს ისრაელს? ვინაა ეს წინადაუცვეთელი ფილისტიმელი, რომ ცოცხალი ღმერთის მხედრობას ლანძღავს?!”
27 . იგივე სიტყვები გაუმეორა ხალხმა: "ამას და ამას მისცემენ მას, ვინც მას მოკლავს”.
28 . გაიგონა ელიაბმა, მისმა უფროსმა ძმამ, დავითის ლაპარაკი ხალხთან, გაუბრაზდა და უთხრა: "აქ რისთვის ჩამოხვედი? რატომ მიატოვე მცირედი ფარა უდაბნოში? ვიცი შენი სიამაყისა და ბოროტი გულის ამბავი, ბრძოლის სანახავად ჩამოხვიდოდი”.
29 . შეეპასუხა დავითი: "ისეთი რა გავაკეთე?! მხოლოდ სიტყვა ვთქვი!”
30 . ზურგი აქცია და ლაპარაკი განაგრძო. ხალხმა იგივე გაუმეორა.
31 . დავითის ნათქვამი რომ მოისმინეს, საულსაც უამბეს. ბრძანა და მოაყვანინა იგი.
32 . უთხრა დავითმა საულს: "ნურავის შეუდრკება გული ამის გამო! წავა შენი მსახური და შეებრძოლება იმ ფილისტიმელს”.
33 . უთხრა საულმა დავითს: "ვერ შეძლებ იმ ფილისტიმელთან შებრძოლებას, რადგან ყმაწვილი ხარ, ის კი, სიყრმიდან მებრძოლი კაცია”.
34 . მიუგო დავითმა: "მწყემსავდა შენი მსახური თავის მამის ცხვარს და როცა ლომი ან დათვი დაგვეცემოდა და ფარიდან კრავს გაიტაცებდა,
35 . უკან მივდევდი, ვკლავდი და პირიდან ვგლეჯდი კრავს. ხოლო თუ ჩემზე გამოიწევდა, ფაფარში ჩავავლებდი ხელს და იქვე ვკლავდი.
36 . ორივე მოუკლავს შენს მსახურს, ლომიც და დათვიც; ამ წინადაუცვეთელ ფილისტიმელსაც იგივეს ვუზამ, რადგან ცოცხალი ღმერთის მხედრობა გალანძღა”.
37 . თქვა დავითმა: "უფალი, რომელმაც ლომისა და დათვისგან მიხსნა, ამ ფილისტიმელისგანაც მიხსნის!” მიუგო საულმა დავითს: "წადი და უფალი იყოს შენთან”.
38 . თავისი მხედრული სამოსი ჩააცვა საულმა დავითს, თავზე სპილენძის მუზარადი დაადგა და აბჯრით შემოსა.
39 . შემოირტყა დავითმა მახვილი მხედრულ სამოსელზე და შეეცადა გაევლო, რადგან მიჩვეული არ იყო. უთხრა დავითმა საულს: "არ შემიძლია ამაში სიარული, რადგან არასოდეს მიცდია”. და გაიძრო ისინი დავითმა.
40 . ხელში აიღო თავისი კვერთხი, ნაკადულიდან რიყის ხუთი ქვა ამოირჩია, ჩაიდო მწყემსის აბგაში და თავისი შურდულით ხელში ფილისტიმელისკენ წავიდა.
41 . ფილისტიმელიც წამოვიდა და მიუახლოვდა დავითს, წინ ფარისმზიდველი ედგა.
42 . დავითი რომ დაინახა ფილისტიმელმა, ზიზღით შეხედა, რადგან ყმაწვილი იყო იგი, წითური და კარგი შესახედი.
43 . უთხრა ფილისტიმელმა დავითს: "განა ძაღლი ვარ, კეტით რომ გამოდიხარ?” და თავისი ღმერთების სახელით დასწყევლა ფილისტიმელმა დავითი.
44 . უთხრა ფილისტიმელმა დავითს: "მომიახლოვდი, რომ ცის ფრინველებსა და მინდვრის მხეცებს გადავუგდო შენი გვამი”.
45 . მიუგო დავითმა ფილისტიმელს: "შენ მახვილით, შუბითა და ფარით გამოდიხარ ჩემთან, მე კი ცაბაოთ უფლის, ისრაელის მხედრობის ღმერთის სახელით მოვდივარ შენთან, რომელიც შენ შეურაცხყავი.
46 . დღეს ჩამაგდებინებს შენს თავს ხელში უფალი, განგგმირავ და თავს მოგაცლი, დღესვე ცის ფრინველებსა და მიწის მხეცებს მივუყრი ფილისტიმელთა ლაშქრის მძორებს და შეიტყობს მთელი ქვეყნიერება, რომ ღმერთია ისრაელში!
47 . რათა შეიტყოს მთელმა კრებულმა, რომ არა მახვილითა და შუბით იხსნის უფალი, ვინაიდან უფლის ბრძოლაა ეს და ჩაგაგდებთ ჩვენს ხელში!”
48 . აღიმართა ფილისტიმელი, დაიძრა და დავითისკენ წამოვიდა და გაიქცა დავითიც ფილისტიმელთან შესახვედრად.
49 . აბგაში ჩაიყო ხელი დავითმა, ამოიღო ქვა, სტყორცნა შურდულით და შიგ შუბლში მოარტყა ფილისტიმელს; ჩაეჭედა ქვა შუბლში და პირქვე დაეცა მიწაზე.
50 . იმარჯვა დავითმა ფილისტიმელზე, შურდულითა და ქვით განგმირა და მოკლა იგი; მახვილი კი არ სჭერია დავითს ხელში.
51 . სირბილით მივიდა დავითი ფილისტიმელთან, აიღო მისი მახვილი, ამოიღო ქარქაშიდან და თავი მოაჭრა გოლიათს; დაინახეს ფილისტიმელებმა, რომ მოკვდა მათი გმირი და გაიქცნენ.
52 . აღიმართნენ ისრაელისა და იუდას მეომრები, დასცეს ყიჟინა და ყეკრონის კარიბჭის ველამდე სდიეს ფილისტიმელებს. მრავალი ფილისტიმელი დაეცა განგმირული შაყარაიმის გზაზე, გათამდე და ყეკრონამდე.
53 . დაბრუნდნენ ისრაელიანები ფილისტიმელთა დევნიდან და გაძარცვეს მათი ბანაკი.
54 . აიღო დავითმა ფილისტიმელის თავი და მიიტანა იერუსალიმში; მისი საჭურველი კი კარავში დაიდო.
55 . როცა საულმა ფილისტიმელთან შესახვედრად მიმავალ დავითს შეხედა, ჰკითხა აბნერს, ჯარის სარდალს: "აბნერ! ვისი ძეა ეს ჭაბუკი?” უთხრა აბნერმა: "შენს სიცოცხლეს ვფიცავ მეფეო, თუ ვიცოდე”.
56 . უთხრა მეფემ: "გამიგე, ვისი ძეა ეს ჭაბუკი?”
57 . და დაბრუნდა დავითი ფილისტიმელის დამარცხების შემდეგ, მოკიდა ხელი აბნერმა და წარადგინა საულის წინაშე, ხელში ფილისტიმელის თავი ეჭირა.
58 . ჰკითხა საულმა: "ვისი ძე ხარ, ჭაბუკო?” მიუგო დავითმა: "შენი მსახურის, ბეთლემელი იესეს ძე ვარ”.
1 . კვლავ შემოიკრიბა დავითმა ისრაელის ყველა რჩეული ვაჟკაცი, ოცდაათი ათასი.
2 . ადგა და წავიდა დავითი, იუდას ბაყალეში, მასთან მყოფ მთელ ხალხთან ერთად, ღვთის კიდობნის გადასატანად, რომელიც ცაბაოთ უფლის სახელით იწოდება, რომელიც ქერუბებზე ზის.
3 . ახალ ურემზე შემოდგეს ღვთის კიდობანი და გაიტანეს აბინადაბის სახლიდან გიბყაში. აბინადაბის ძეთ, ყუზას და ახიოს, მიჰყავდათ ახალი ურემი.
4 . გამოიყვანეს ურემი ღვთის კიდობანთან ერთად აბინადაბის სახლიდან გიბყაში, წინ ახიო მიუძღოდა კიდობანს.
5 . დავითი და ისრაელის მთელი სახლი უფლის წინაშე უკრავდნენ კვიპაროსის ხის ყველა საკრავით: ქნარებით, ჩანგებით, დაფდაფებით, ბობღნებითა და წინწილებით.
6 . ნახონის კალომდე რომ მივიდნენ, ღვთის კიდობნისკენ გაიწოდა ყუზამ ხელი დასაჭერად, რადგან კინაღამ გადმოაგდეს იგი ხარებმა.
7 . აღინთო უფლის რისხვა ყუზაზე და დასცა იგი ღმერთმა მისი უპატივცემლობის გამო და მოკვდა იქ, ღვთის კიდობანთან.
8 . დამწუხრდა დავითი, რომ მოკლა უფალმა ყუზა; დღემდე ფერეც-ყუზა (ყუზას განგმირვა) ეწოდება ამ ადგილს.
9 . შეეშინდა დავითს უფლისა იმ დღეს და თქვა: "ჩემამდე როგორ მოვა უფლის კიდობანი?”
10 . აღარ მოინდომა დავითმა უფლის კიდობნის გადატანა თავისთან, დავითის ქალაქში და გითელი ყობედ-ედომის სახლისკენ მიაბრუნა.
11 . სამ თვეს დარჩა უფლის კიდობანი გითელი ყობედ-ედომის სახლში და აკურთხა უფალმა ყობედ-ედომი და მთელი მისი სახლეული.
12 . ეუწყა მეფე დავითს: "აკურთხა უფალმა ღვთის კიდობნის გამო ყობედ-ედომის სახლეული და ყველაფერი, რაც გააჩნია”. მაშინ წავიდა დავითი და სიხარულით გადაიტანა ღვთის კიდობანი ყობედ-ედომის სახლიდან დავითის ქალაქში.
13 . როგორც კი ექვს ნაბიჯს გაივლიდნენ უფლის კიდობნის მზიდველნი, მოზვერსა და ვერძს სწირავდა იგი.
14 . მთელი ძალით ცეკვავდა დავითი უფლის წინაშე; სელის ეფოდით იყო შემოსილი.
15 . ყიჟინას სცემდნენ და საყვირებს აყვირებდნენ დავითი და ისრაელის მთელი სახლი ღვთის კიდობნის გადატანისას.
16 . როცა შევიდა უფლის კიდობანი დავითის ქალაქში, სარკმლიდან იმზირებოდა მიქალი, საულის ასული. დაინახა უფლის წინაშე მხტომელი და მროკველი მეფე დავითი და დამცირდა იგი მის გულში.
17 . მიიტანეს უფლის კიდობანი და დადგეს თავის ადგილზე შუა კარავში, რომელიც მისთვის გაშალა დავითმა; და აღავლინა დავითმა სრულადდასაწველი და სამშვიდობო მსხვერპლები უფლის წინაშე.
18 . დაასრულა დავითმა სრულადდასაწველი და სამშვიდობო მსხვერპლების აღვლენა და აკურთხა ხალხი ცაბაოთ უფლის სახელით.
19 . ისრაელის მთელ სახლს, ყოველ მამაკაცსა და ქალს საკვები ჩამოურიგა: თითო პური, ხორცის ნაჭერი და გამომშრალი ყურძნის ნამცხვარი; და გაბრუნდა ხალხი თავის სახლებში.
20 . დაბრუნდა დავითიც თავისი სახლეულის საკურთხებლად; გამოეგება მიქალი, საულის ასული და უთხრა: "რარიგ გამოირჩეოდა დღეს მეფე ისრაელისა, რომელიც ისე გაშიშვლდა თავისი მხევლების წინაშე, როგორც ერთი უგუნური ვინმე!”
21 . უპასუხა მიქალს დავითმა: "იმ უფლის წინაშე ვროკავდი, რომელმაც მამაშენსა და მთელ მის სახლეულს მამჯობინა და მმართველად დამადგინა თავის ხალხზე, ისრაელზე. ამიტომაც სიხარულით ვიზეიმებ უფლის წინაშე.
22 . და რაც უფრო მეტადაც გავუგუნურდები და დავმდაბლდები ჩემს თვალში და იმ მხევლების წინაშე, რომლებიც მიხსენე, მით უფრო დიდებული გამოვჩნდები”.
23 . და არ ჰყოლია შვილი მიქალს, საულის ასულს, სიკვდილამდე.
1 . მოხუცდა მეფე დავითი, ხანში შევიდა; აფარებდნენ სამოსლებს, მაგრამ ვერ თბებოდა.
2 . უთხრეს მისმა მსახურებმა: "მოვძებნით ჩვენი ბატონი მეფისთვის ახალგაზრდა, ქალწულ ქალს, რომელიც მეფის წინაშე იდგება, მოუვლის და გვერდში დაუწვება. მაშინ გათბება მეფე, ბატონი ჩვენი”.
3 . ეძებეს ლამაზი ყმაწვილი ქალი მთელ ისრაელში და იპოვეს აბიშაგ შუნამელი; და მიჰგვარეს მეფეს.
4 . ძალიან ლამაზი იყო ეს ყმაწვილი ქალი, უვლიდა მეფეს და ემსახურებოდა; მაგრამ არ შეუცვნია იგი მეფეს.
5 . თავი აიმაღლა ადონიამ, ხაგითის ძემ; ამბობდა: "მე ვიქნები მეფე!” გაიჩინა ეტლები, მხედრები და ორმოცდაათი მორბენალი კაცი.
6 . არ საყვედურობდა მამამისი, არც შეჰკითხვია, ასე რატომ იქცევიო. ლამაზი კაცი იყო ადონია, აბესალომის შემდეგ შეეძინა იგი დედამისს.
7 . მოითათბირა იოაბ ცერუიას ძესა და აბითარ მღვდელთან; ისინი ეხმარებოდნენ ადონიას.
8 . ცადოკ მღვდელი, ბენაია იეჰოიადაყის ძე, ნათან წინასწარმეტყველი, შიმყი, რეყი და დავითის მამაცი მებრძოლები არ ემხრობოდნენ ადონიას.
9 . მსხვერპლად მიიტანა ადონიამ ცხვრები, ხარები და ნასუქალი პირუტყვი ზოხელეთის ქვასთან, ყენ-როგელის მახლობლად რომაა და მოიწვია თავისი ყველა ძმა, მეფისწულები, იუდას კაცები და მეფის მსახურები;
10 . ხოლო ნათან წინასწარმეტყველი, ბენაია, დავითის მამაცი მებრძოლები და სოლომონი, თავისი ძმა, არ მიიწვია.
11 . უთხრა ნათანმა ბათ-შებაყს, სოლომონის დედას: "გაიგე, რომ გამეფდა ადონია ხაგითის ძე? ჩვენმა ბატონმა დავითმა კი არაფერი იცის.
12 . ახლა, მოდი, რჩევას მოგცემ, უშველე საკუთარ თავსა და სოლომონს, შენს შვილს.
13 . წადი, შედი მეფე დავითთან და უთხარი: განა შენ არ იყავი მეფევ, ჩემო ბატონო, რომ შემომფიცე შენს მხევალს, სოლომონი, შენი ძე გამეფდებაო ჩემ შემდეგ, ის დაჯდებაო ჩემს ტახტზე! მაშ რატომ გამეფდა-თქო ადონია?
14 . აჰა, ჯერ კიდევ მეფესთან ლაპარაკში იქნები, რომ მეც შემოვალ და დავადასტურებ შენს ნათქვამს”.
15 . შევიდა ბათ-შებაყი მეფესთან საწოლ ოთახში; ძალიან მოხუცებული იყო მეფე, აბიშაგ შუნამელი ემსახურებოდა მას.
16 . თავი დახარა ბათ-შებაყმა და მიწამდე სცა მეფეს თაყვანი; ჰკითხა მეფემ: "რა გინდა?”
17 . უთხრა ბათ-შებაყმა: "ბატონო, ხომ შეჰფიცე უფლით, შენი ღმერთით, შენს მხევალს: სოლომონი, შენი ძე გამეფდებაო ჩემ შემდეგ, ის დაჯდებაო ჩემს ტახტზე!
18 . აჰა, ადონია გამეფდა ახლა, შენ კი მეფევ, ჩემო ბატონო, არაფერი იცი ამის შესახებ.
19 . მრავლად შესწირა ხარები, ნასუქალი პირუტყვი და ცხვარი, მიიწვია ყველა მეფისწული, აბიათარ მღვდელი და მხედართმთავარი იოაბი, ხოლო შენი მსახური სოლომონი არ მიუწვევია.
20 . შენ ხარ მეფე, შენკენაა მოპყრობილი მთელი ისრაელის თვალი, რომ ბრძანო, ვინ დაჯდება მეფის, ჩემი ბატონის, ტახტზე შენ შემდეგ.
21 . სხვაგვარად, როცა განისვენებს მეფე, ჩემი ბატონი მამა-პაპასთან, დამნაშავენი აღმოვჩნდებით მე და ჩემი ძე სოლომონი”.
22 . ჯერ კიდევ ელაპარაკებოდა მეფეს, რომ ნათან წინასწარმეტყველიც მოვიდა.
23 . მოახსენეს მეფეს: "ნათან წინასწარმეტყველი მოვიდაო”. წარსდგა იგი მეფის წინაშე და სცა თაყვანი მიწამდე.
24 . უთხრა ნათანმა: "მეფევ, ჩემო ბატონო, განა ასე გაქვს ნაბრძანები, ადონია გამეფდებაო ჩემ შემდეგ და ის დაჯდებაო ჩემს ტახტზე?
25 . რადგან ჩამოვიდა დღეს, მრავლად შესწირა ხარები, ნასუქალი პირუტყვი და ცხვარი, მოიწვია ყველა მეფისწული, მხედართმთავრები და აბიათარ მღვდელი; ახლა ჭამენ და სვამენ მის წინაშე და ამბობენ: იცოცხლოსო მეფე ადონიამ!
26 . არ მიგვიწვია მე, შენი მსახური, ცადოკ მღვდელი, ბენაია იეჰოიადაყის ძე და სოლომონი, შენი მსახური.
27 . თუ მეფემ, ჩემმა ბატონმა, ბრძანა ეს საქმე, რატომ არ გამაგებინე შენს მსახურს, ვინ დაჯდება მეფის, ჩემი ბატონის ტახტზე მის შემდეგ?”
28 . თქვა მეფე დავითმა: "ბათ-შებაყს დამიძახეთ!” შევიდა იგი მეფესთან და წარსდგა მის წინაშე.
29 . დაიფიცა მეფემ და თქვა: "ცოცხალია უფალი, რომელმაც გამომისყიდა ყველა გაჭირვებისგან,
30 . რომ, როგორც შემოგფიცე უფლით, ისრაელის ღმერთით, და გითხარი: სოლომონი, შენი ძე გამეფდება ჩემ შემდეგ და ის დაჯდება-მეთქი ჩემს ტახტზე, ჭეშმარიტად ასე გავაკეთებ დღეს”.
31 . სახით მიწამდე დაიხარა ბათშებაყი, თაყვანი სცა მეფეს და თქვა: "უკუნისამდე იცოცხლოს მეფე დავითმა, ჩემმა ბატონმა!”
32 . თქვა მეფე დავითმა: "დამიძახეთ ცადოკ მღვდელს, ნათან წინასწარმეტყველს და ბენაია იეჰოიადაყის ძეს”. და წარსდგნენ მეფის წინაშე.
33 . უთხრა მათ მეფემ: "დაიმგზავრეთ თქვენი ბატონის მსახურები, ჩემს ჯორზე შესვით ჩემი ძე, სოლომონი და გიხონში ჩაიყვანეთ.
34 . იქ სცხონ იგი ცადოკ მღვდელმა და ნათან წინასწარმეტყველმა ისრაელის მეფედ; მერე ჩაჰბერეთ საყვირს და გამოაცხადეთ: იცოცხლოს მეფე სოლომონმა!
35 . მერე ამოჰყევით, მოვიდეს, დაჯდეს ჩემს ტახტზე და იმეფოს ჩემ ნაცვლად; ის დავადგინე მე, ისრაელისა და იუდას მთავრად!”
36 . უპასუხა ბენაია იეჰოიადაყის ძემ მეფეს: "ამინ! ასე თქვას უფალმაც, მეფის, ჩემი ბატონის ღმერთმა!
37 . როგორც მეფესთან, ჩემს ბატონთან იყო უფალი, ისევე იყოს სოლომონთანაც და ჩემი ბატონის, დავითის ტახტზე მეტად განადიდოს მისი ტახტი”.
38 . გამოვიდნენ ცადოკ მღვდელი, ნათან წინასწარმეტყველი, ბენაია იეჰოიადაყის ძე, ქერეთელნი და ფერეთელნი, შესვეს სოლომონი მეფე დავითის ჯორზე და გიხონისკენ წაიყვანეს.
39 . აიღო ცადოკ მღვდელმა კარვიდან ზეთის რქა და სცხო სოლომონს. ჩაჰბერა საყვირს და დაიძახა მთელმა ხალხმა: "იცოცხლოს მეფე სოლომონმა!”
40 . უკან გაჰყვა მთელი ხალხი სოლომონს, სტვირებს უკრავდნენ და ხარობდნენ დიდი სიხარულით. მიწა ირყეოდა მათი ყიჟინისგან.
41 . პურობას ამთავრებდნენ, რომ შემოესმათ ადონიასა და მის სტუმრებს ყიჟინა. გაიგონა იოაბმა ბუკის ხმა და იკითხა: "რატომ ხმაურობს ქალაქი?”
42 . ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ მოვიდა იონათანი, აბიათარ მღვდლის ძე; უთხრა ადონიამ: "მოდი, მამაცი კაცი ხარ და კარგი ამბავი მოგაქვს”.
43 . მიუგო იონათანმა ადონიას: "არა, სოლომონი გაამეფა ჩვენმა ბატონმა, მეფე დავითმა,
44 . და გაგზავნა მეფემ მასთან ერთად ცადოკ მღვდელი, ნათან წინასწარმეტყველი და ბენაია იეჰოიადაყის ძე, ასევე ქერეთელნი და ფერეთელნი და სამეფო ჯორზე შესვეს იგი.
45 . მეფედ სცხეს გიხონში ცადოკ მღვდელმა და ნათან წინასწარმეტყველმა, გამხიარულებულნი გამოვიდნენ იქიდან და ახმაურდა ქალაქი. ეს ხმა იყო, თქვენ რომ გაიგონეთ.
46 . სამეფო ტახტზე ზის უკვე სოლომონი.
47 . მეფის მსახურებიც მივიდნენ მეფე დავითთან, ჩვენს ბატონთან და აკურთხეს ამ სიტყვებით: შენს სახელზე მეტად აღამაღლოს ღმერთმა სოლომონის სახელი და შენს ტახტზე მეტად განადიდოს მისი ტახტი! და მოიდრიკა მეფე საწოლზე.
48 . თქვა: კურთხეულია უფალი, ღმერთი ისრაელისა, რომელმაც მომცა დღეს ტახტის მემკვიდრე და ჩემი თვალები ხედავს ამას!”
49 . შიშის ზარი დაეცათ ადონიას სტუმრებს, ადგნენ და თავ-თავისი გზით წავიდნენ.
50 . შეეშინდა ადონიას სოლომონისა, ადგა, წავიდა და სამსხვერპლოს რქებს მოეჭიდა.
51 . შეატყობინეს სოლომონს: "აჰა, ეშინია ადონიას მეფე სოლომონისა და სამსხვერპლოს რქებს არის ჩაჭიდებული; ამბობს: შემომფიცოს დღეს მეფე სოლომონმა, რომ მახვილით არ მოკლავს თავის მსახურს”.
52 . თქვა სოლომონმა: "თუ ღირსეულად მოიქცევა, მისი თმის ერთი ღერიც არ დავარდება მიწაზე, ხოლო თუ ბოროტება განიზრახა, მოკვდება!”
53 . გაგზავნა მეფე სოლომონმა და ჩამოიყვანეს იგი სამსხვერპლოდან. მივიდა და განერთხა ადონია მეფის წინაშე. უთხრა სოლომონმა: "წადი შენს სახლში”.
1 . თქვა ელისემ: "ისმინეთ უფლის სიტყვა! ასე ამბობს უფალი: ხვალ ამ დროს სამარიის კარიბჭესთან ერთი სეა საუკეთესო პურის ფქვილი ერთი შეკელი ეღირება და ორი სეა ქერიც - ერთი შეკელი”.
2 . მიუგო ღვთისკაცს მეფის ერთ-ერთმა მსახურმა, რომლის მკლავსაც მეფე ეყრდნობოდა: "აჰა, სარკმელებიც რომ გააკეთოს უფალმა ცაზე, განა მოხდება ასეთი რამ?” მიუგო ელისემ: "შენი თვალით იხილავ, მაგრამ ჭამით ვერ შეჭამ”.
3 . ოთხი კეთროვანი იჯდა კარიბჭესთან და ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: "რატომ უნდა ვისხდეთ აქ სიკვდილის მოსვლამდე?
4 . თუ ქალაქში შევალთ, შიმშილია ქალაქში და დავიხოცებით; თუ აქ დავრჩით, მაინც დავიხოცებით. ავდგეთ და არამელთა ბანაკს მივადგეთ. თუ დაგვინდეს და გვაცოცხლეს, ხომ კარგი; თუ დაგვხოცეს, დავიხოცებით”.
5 . ადგნენ დაბინდებისას, რომ არამელთა ბანაკში წასულიყვნენ. მიადგნენ არამელთა ბანაკის მისადგომებს და, აჰა, კაციშვილი არ იყო იქ.
6 . უფალმა ჩაასმინა არამელთა ლაშქარს ეტლებისა და ცხენების ხმაური და დიდი ლაშქრის ყიჟინა. ერთმანეთისთვის უთქვამთ: ხეთელთა და ეგვიპტელთა მეფეები დაიქირავა ჩვენს წინააღმდეგ ისრაელის მეფემ და თავს დაგვესხნენო.
7 . ამდგარან და გაქცეულან დაბინდებისას, მიატოვეს კარვები, ცხენები და სახედრები, მთელი ბანაკი ხელუხლებლად დატოვეს და გაიქცნენ თავის გადასარჩენად.
8 . მივიდნენ კეთროვნები ბანაკის მისადგომებთან, შევიდნენ ერთ კარავში, ჭამეს და სვეს, აიღეს ოქრო-ვერცხლი და ტანისამოსი, წამოიღეს და დამალეს. მობრუნდნენ და სხვა კარავში შევიდნენ, იქიდანაც წამოიღეს და დამალეს.
9 . და უთხრეს ერთმანეთს: "ასე არ უნდა ვიქცეოდეთ. ეს დღე სასიხარულო უწყების დღეა, ჩვენ კი ჩუმად ვართ. თუ გათენებამდე ვიცდით, სასჯელი არ აგვცდება. ახლავე წავიდეთ და მეფის სახლს შევატყობინოთ”.
10 . მივიდნენ, დაუძახეს კარიბჭის მცველებს და უამბეს: "არამელთა ბანაკში მივედით და იქ კი არავინ დაგვხვდა, კაციშვილის ხმა არ ისმოდა, მხოლოდ დაბმული ცხენები და სახედრები და მიტოვებული კარვები ვნახეთ”.
11 . დაუძახეს მათ გუშაგებს და მათაც გაავრცელეს ეს ამბავი მეფის სასახლეში.
12 . ადგა მეფე ღამით და უთხრა მსახურებს: "ახლა გეტყვით, რა ჩაიფიქრეს არამელებმა. იციან, რომ ვშიმშილობთ, გავიდნენ ბანაკიდან, ველზე ჩაგვისაფრდნენ და ამბობენ: როცა ქალაქიდან გამოვლენ, ცოცხლად შევიპყრობთ და ქალაქსაც ავიღებთო”.
13 . მიუგო ერთმა მსახურთაგანმა და თქვა: "გამოიყვანონ ქალაქში დარჩენილი ცხენებიდან ხუთი და გავიგოთ რა მოხდა, რადგან ისინი მაინც ისრაელის სიმრავლესავით იქნებიან რომელიც განადგურდა. გავგზავნოთ და ვნახოთ”.
14 . გაიყვანეს ცხენებში ჩაბმული ორი ეტლი, გაგზავნა მეფემ არამელთა ლაშქრის კვალზე და დააბარა: "წადით და ნახეთ”.
15 . იორდანემდე მიჰყვნენ მათ კვალს და, აჰა, მთელი გზა სავსე იყო ტანისამოსით და საბრძოლო აღჭურვილობით, არამელებს რომ დასცვენოდათ სიჩქარეში. მობრუნდნენ მოციქულები და მოახსენეს მეფეს.
16 . გავიდა ხალხი და გაძარცვა არამელთა ბანაკი; ერთი სეა საუკეთესო პურის ფქვილი ერთი შეკელი გახდა და ორი სეა ქერიც - ერთი შეკელი, უფლის სიტყვისამებრ.
17 . კარიბჭის მეთვალყურედ მეფემ ის მსახური დააყენა, რომლის მკლავსაც ეყრდნობოდა; გადათელა იგი ხალხმა კარიბჭეში და მოკვდა, როგორც ნათქვამი ჰქონდა ღვთისკაცს, როცა მასთან მეფე ჩავიდა.
18 . ასე უთხრა მაშინ ღვთისკაცმა მეფეს: "ერთი სეა საუკეთესო პურის ფქვილი ერთი შეკელი ეღირებაო და ორი სეა ქერიც - ერთი შეკელი ხვალ ამ დროს, სამარიის კარიბჭესთან”.
19 . მიუგო მაშინ ღვთისკაცს მეფის მსახურმა: "სარკმლებიც რომ გაუკეთოს უფალმა ზეცას, განა მოხდება ასეთი რამ?” მან კი უპასუხა: "შენი თვალით იხილავ, მაგრამ ჭამით ვერ შეჭამ”.
20 . ასეც აუხდა: გადათელა იგი ხალხმა კარიბჭეში და მოკვდა.
1 . და აიშენა დავითმა სახლები დავითის ქალაქში. ადგილი გაუმზადა ღვთის კიდობანს და კარავი გაუშალა.
2 . მაშინ თქვა დავითმა: „ლევიანთა გარდა არავინ ატაროს კიდობანი, რადგან ისინი ამოირჩია უფალმა ღვთის კიდობნის სატარებლად და მის მსახურებად უკუნისამდე”.
3 . შეკრიბა დავითმა მთელი ისრაელი იერუსალიმში, რომ უფლის კიდობანი იმ ადგილზე მიეტანათ, რომელიც მისთვის იყო გამზადებული.
4 . შეკრიბა დავითმა აჰარონის ძენი და ლევიანები:
5 . კეჰათის ძეთაგან: მთავარი ურიელი და მისი მოძმენი - ას ოცი კაცი;
6 . მერარის ძეთაგან: მთავარი ყასაია და მისი მოძმენი - ორას ოცი კაცი;
7 . გერშომის ძეთაგან: მთავარი იოელი და მისი მოძმენი - ას ოცდაათი კაცი;
8 . ელიცაფანის ძეთაგან: მთავარი შემაყია და მისი მოძმენი - ორასი კაცი;
9 . ხებრონის ძეთაგან: მთავარი ელიელი და მისი მოძმენი - ოთხმოცი კაცი;
10 . ყუზიელის ძეთაგან: მთავარი ყამინადაბი და მისი მოძმენი - ას თორმეტი კაცი.
11 . მოუხმო დავითმა მღვდლებს - ცადოკს, აბიათარსა და ლევიანებს: ურიელს, ყასაიას, იოელს, შემაყიას, ელიელსა და ყამინადაბს.
12 . უთხრა: „თქვენა ხართ ლევიანების მამისსახლთა თავკაცები. განიწმიდენით თქვენ და თქვენი მოძმენი, რათა შეძლოთ უფლის, ისრაელის ღმერთის კიდობნის იმ ადგილზე მიტანა, მე რომ მოვუმზადე მას.
13 . რაკი ასე არ მოიქეცით უწინ, ღმერთი გამოვიდა ჩვენს წინააღმდეგ, რადგან წესისამებრ არ დავეკითხეთ მას”.
14 . განიწმინდნენ მღვდლები და ლევიანნი უფლის, ისრაელის ღმერთის კიდობნის წამოსაღებად.
15 . ასწიეს ლევიანებმა ღვთის კიდობანი და, როგორც ჰქონდა მოსეს ნაბრძანები უფლის სიტყვისამებრ, კეტებით შეიდგეს მხრებზე.
16 . უთხრა დავითმა ლევიანთა მთავრებს, რომ თავიანთი ძმები დაეყენებინათ მგალობლებად, სხვადასხვა მუსიკალური ინსტრუმენტებით: ჩანგებით, ქნარებითა და წინწილებით, რათა სიხარულის ხმები აღემაღლებინათ.
17 . და დააყენეს ლევიანებმა ჰემან იოელის ძე, ხოლო მის მოძმეთაგან ასაფ ბერექიაჰუს ძე; ასევე მერარის ძეთაგან, მათი მოძმე ეთან კუშაიაჰუს ძე;
18 . მათთან ერთად მათი მოძმენი, მეორე რიგისანი: ზაქარიაჰუ, ბენი, იაყაზიელი, შემირამოთი, იეხიელი, ყუნი, ელიაბი, ბენაიაჰუ, მაყასიაჰუ, მათითიაჰუ, ელიფელეჰუ, მიკნეიაჰუ, ყობედ-ედომი, იეყიელი - კარიბჭის მცველნი.
19 . მგალობელნი: ჰემანი, ასაფი და ეთანი, სპილენძის წინწილებს ახმიანებდნენ.
20 . ზაქარია, იაყაზიელი, შემირამოთი, იეხიელი, ყუნი, ელიაბი, მაყასიაჰუ და ბენაიაჰუ კი - ქნარს ალამოთზე.
21 . მათითიაჰუ, ელიფელეჰუ, მიკნეიაჰუ, ყობედ-ედომი, იეყიელი და ყაზაზიაჰუ რვასიმიან ქნარზე, სალოტბაროდ.
22 . ქენანიაჰუ კი, ლევიანთა მთავარი - გალობას უძღვებოდა, ვინაიდან ამაში იყო დახელოვნებული.
23 . ბერექია და ელკანა კიდობნის კარიბჭის მცველები იყვნენ.
24 . ხოლო მღვდლები: შებანიაჰუ, იოშაფატი, ნეთანელი, ყამასაი, ზაქარიაჰუ, ბენაიაჰუ და ელიეზერი საყვირებს უკრავდნენ ღვთის კიდობნის წინაშე. ყობედ-ედომი და იეხია კიდობნის კარიბჭის მცველები იყვნენ.
25 . გაემართნენ დავითი, ისრაელის უხუცესობა და ათასისთავები, რათა მხიარულებით წამოეღოთ უფლის აღთქმის კიდობანი ყობედ-ედომის სახლიდან.
26 . ღმერთი დაეხმარა ლევიანებს, უფლის აღთქმის კიდობნის მტვირთველებს და შესწირეს შვიდი მოზვერი და შვიდი ვერძი.
27 . წმიდა ბისონის მოსასხამი ემოსათ დავითს, ყველა ლევიანს, კიდობნის მტვირთველებს, მგალობლებს და ქენანიას, მგალობელთა ლოტბარს. დავითს კი სელის ეფოდიც ემოსა ზემოდან.
28 . მოჰყვებოდა უფლის აღთქმის კიდობანს მთელი ისრაელი ყიჟინით, ბუკისცემით, საყვირების, წინწილების, ბობღნებისა და ქნარების მაღალ ხმაზე.
29 . და როცა მიაღწია დავითის ქალაქს უფლის აღთქმის კიდობანმა, სარკმლიდან გამოიხედა საულის ასულმა მიქალმა; დაინახა მეფე დავითი მროკველი და მოყიჟინე და დამცირდა იგი მის გულში.
1 . იერობყამის მეფობის მეთვრამეტე წელს აბია გამეფდა იუდაზე. 2 სამ წელიწადს მეფობდა იგი იერუსალიმში; დედამისი იყო მიქაიაჰუ, გიბყელი ურიელის ასული. ბრძოლა იყო აბიასა და იერობყამს შორის.
2 . სამ წელიწადს მეფობდა იგი იერუსალიმში; დედამისი იყო მიქაიაჰუ, გიბყელი ურიელის ასული. ბრძოლა იყო აბიასა და იერობყამს შორის.
3 . აბიამ ბრძოლაში მამაც მეომართაგან, ოთხასი ათასი რჩეული ვაჟკაცი განალაგა; იერობყამი კი მის წინააღმდეგ საბრძოლველად რვაასი ათასი რჩეული და მამაცი ვაჟკაცით გამოვიდა.
4 . დადგა აბია ცემარაიმის მთაზე, ეფრემის მაღლობებზე რომ არის, და თქვა: „ისმინეთ ჩემი, იერობყამ და მთელო ისრაელო!
5 . განა არ იცით, რომ უფალმა, ისრაელის ღმერთმა, დავითსა და მის ძეებს მარილის აღთქმით მისცა ისრაელზე მეფობა საუკუნოდ?
6 . მაგრამ აღდგა იერობყამ ნაბატის ძე, სოლომონის, დავითის ძის მსახური და აჯანყდა თავისი ბატონის წინააღმდეგ.
7 . შემოიკრიბნენ მის ირგვლივ უღირსი, უგვანო ხალხი და გამაგრდნენ რეხაბყამ სოლომონის ძის წინააღმდეგ. ჯერ კიდევ ყმაწვილი და გაუბედავი იყო რეხაბყამი, ამიტომ ვერ დადგა მათ წინააღმდეგ.
8 . ახლა უფლის სამეფოს წინააღმდეგ გამოსვლა განიზრახეთ, რომელიც დავითის ძეთა ხელშია. თქვენ ბევრნი ხართ და თქვენთან არის ოქროს ხბორები, რომლებიც იერობყამმა ღმერთებად დაგიდგინათ.
9 . განა თქვენ არ გამოაძევეთ უფლის მღვდლები - აჰარონის ძენი და ლევიანები და სხვა ქვეყნების მსგავსად არ გაიჩინეთ მღვდლები? და ყველა, ვინც თავისი თავის საკურთხებლად მოდის მოზვრითა და შვიდი ვერძით, ცრუ ღმერთების მღვდელი ხდება.
10 . ჩვენ კი უფალი, ჩვენი ღმერთი გვყავს და არ მიგვიტოვებია. მღვდლებად მხოლოდ აჰარონის ძენი ემსახურებიან უფალს და ლევიანები მათ სამსახურში დგანან.
11 . ყოველ დილა-საღამოს უფლისთვის სრულადდასაწველს აღავლენენ, კეთილსურნელებას აკმევენ, საწინაშეო პურს სუფთა მაგიდაზე აწყობენ, ოქროს სასანთლეზე ლამპრებს ანთებენ ყოველ საღამოს გასანათებლად, რადგან უფლის, ჩვენი ღმერთის ბრძანებას ვასრულებთ, თქვენ კი მიატოვეთ იგი.
12 . ახლა, აჰა, ღმერთი და მისი მღვდლები გვიდგანან სათავეში, მქუხარე საყვირებით თქვენს წინააღმდეგ დასაჭექებლად! ისრაელის ძენო, ნუ შეებრძოლებით უფალს, თქვენი მამების ღმერთს, რადგან არ მოგემართებათ ხელი”.
13 . ამასობაში იერობყამმა უკან ჩაუსაფრა ხალხი; თვითონ იუდეველთა წინ იდგნენ, საფარი კი მათ უკან ეყენათ.
14 . უკან მოიხედა იუდამ და აჰა, წინიდან და უკნიდან უტევენ მას; მაშინ შეჰღაღადეს უფალს და მღვდლებმაც ჩაჰბერეს საყვირებს.
15 . აღსდგნენ იუდას კაცები და ყიჟინა დასცეს; და როდესაც ყიჟინა დასცეს იუდევლებმა, ღმერთმა განგმირა იერობყამი და მთელი ისრაელი აბიასა და იუდას წინაშე.
16 . გაექცნენ ისრაელის ძენი იუდას და მათ ხელში ჩაყარა ღმერთმა ისინი.
17 . და სძლია მათ აბიამ და მისმა ხალხმა დიდი ძლევით; ხუთასი ათასი მკვდარი დაეცა ისრაელის რჩეულ ვაჟკაცთაგან.
18 . მაშინ მოიდრიკნენ ისრაელის ძენი, იუდას ძენი კი გაძლიერდნენ, რადგან მიენდნენ უფალს, თავიანთი მამების ღმერთს.
19 . დაედევნა აბია იერობყამს და წაართვა ქალაქები: ბეთელი თავისი სოფლებით, იეშანა თავისი სოფლებით და ყეფრონი თავისი სოფლებით.
20 . ვეღარ მოიკრიბა იერობყამმა ძალა აბიას დღეებში, განგმირა იგი უფალმა და მოკვდა.
21 . ძალიან გაძლიერდა აბია, თოთხმეტი ცოლი შეირთო და ოცდაორი ძე და თექვსმეტი ასული შვა.
22 . აბიას დანარჩენი საქმეები, მისი გზები და სიტყვები ყიდო წინასწარმეტყველის წიგნშია აღწერილი.
1 . ამის შემდეგ იყო, რომ მოვიდნენ მოაბის ძენი და ყამონის ძენი, მეყუნიმელნიც მასთან იყვნენ იოშაფატის წინააღმდეგ საბრძოლველად.
2 . მოვიდნენ და შეატყობინეს იოშაფატს: „დიდძალი ურდო დაიძრა შენს წინააღმდეგ ზღვის გაღმიდან, არამიდან და, აჰა, ხაცეცონ-თამარში ანუ ყენ-გედში არიან ისინი”.
3 . შეშინდა და სახე უფლის საძიებლად იბრუნა იოშაფატმა. მარხვა გამოაცხადა მთელ იუდაში.
4 . შეიკრიბა იუდა, რომ ეძიათ უფლისაგან შეწევნა; იუდას ყველა ქალაქიდან მოვიდნენ უფალთან შესავედრებლად;
5 . დადგა იოშაფატი იუდასა და იერუსალიმის კრებულში უფლის სახლის ახალი ეზოს წინ
6 . და თქვა: „უფალო, ჩვენი მამების ღმერთო! განა შენ არა ხარ ღმერთი ზეცაში და შენ არ ბატონობ ყველა ერის სამეფოზე? შენს ხელთაა ძალა და ძლევამოსილება და შენს წინააღმდეგ ვერავინ აღდგება.
7 . განა შენ არ განდევნე, ღმერთო ჩვენო, ამ ქვეყნის მკვიდრნი შენი ხალხის, ისრაელიანებისაგან? და სამუდამოდ მიეცი იგი შენი მეგობრის, აბრაჰამის შთამომავლობას!
8 . დამკვიდრდნენ იქ და საწმიდარი ააშენეს შენს სახელზე და თქვეს:
9 . როცა ბოროტება მოვა ჩვენზე, განკითხვის მახვილი ან შავი ჭირი და შიმშილი, დავდგებით ამ სახლის წინაშე და შენ წინაშე, რადგან შენს სახელზეა ეს სახლი და შემოგღაღადებთ ჩვენს გასაჭირს, რათა ისმინო და გვიხსნა.
10 . ახლა კი, აჰა, მოდიან ყამონისა და მოაბის ძენი და სეყირის მთის მკვიდრნი, რომელთა შორის გავლის უფლება არ მიეცი ისრაელს, როცა ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოდიოდა, არამედ გვერდი აუარეს და არ გაუნადგურებიათ ისინი.
11 . შეხედე, როგორ გვიხდიან სამაგიეროს?! მოდიან, რომ გაგვდევნონ სამკვიდრებლიდან, რომელიც შენ მოგვეცი.
12 . ღმერთო ჩვენო! განა არ განიკითხავ მათ?! რადგან უძლურნი ვართ ამოდენა ურდოს წინაშე, რომელიც ჩვენს წინააღმდეგ მოდის და არ ვიცით, როგორ მოვიქცეთ, ვინაიდან შენკენაა მოპყრობილი ჩვენი თვალი!”
13 . მთელი იუდა იდგა უფლის წინაშე, თავიანთი ჩვილებით, ცოლებითა და ძეებით.
14 . მაშინ გადმოვიდა უფლის სული შუაგულ კრებულში იახაზიელ ზაქარიაჰუს ძეზე, რომელიც ბენაიას, იეყიელის და ლევიანი მათანიას შთამომავალი იყო, ასაფიანთაგან.
15 . თქვა: „ისმინე, მთელო იუდავ, იერუსალიმის მკვიდრნო და მეფე იოშაფატ! ასე ამბობს უფალი: ნუ შეგაშინებთ და შეგაძრწუნებთ ეს დიდი ურდო, რადგან თქვენი კი არაა ეს ბრძოლა, არამედ ღმერთის.
16 . ჩადით ხვალ მათთან; აჰა, ისინი ჰაციცის მაღლობზე ამოვლენ და ხევის ბოლოს, იერუელის უდაბნოს წინ წააწყდებით მათ.
17 . ამჯერად თქვენ არ იბრძოლებთ; აღსდექით და იხილეთ უფლისმიერი ხსნა, იუდავ და იერუსალიმ! ნუ შეშინდებით და შეძრწუნდებით. გადით ხვალ მათ პირისპირ, რადგან უფალი იქნება თქვენთან!”
18 . მიწაზე დაემხო იოშაფატი; მთელი იუდა და იერუსალიმის მკვიდრნი უფლის წინაშე დაემხნენ და თაყვანს სცემდნენ უფალს.
19 . აღიმართნენ ლევიანნი კეჰათელთაგან და კორახელთაგან უფლის, ისრაელის ღმერთის ხმამაღლა საქებრად.
20 . დილაადრიანად ადგნენ და თეკოაყის უდაბნოსკენ გავიდნენ. გასვლისას ადგა იოშაფატი და თქვა: „ისმინეთ ჩემი, იუდეველნო და იერუსალიმის მკვიდრნო! ირწმუნეთ უფლის, თქვენი ღმერთის და განმტკიცდებით; ირწმუნეთ მისი წინასწარმეტყველების და წარმატება გექნებათ”.
21 . მოეთათბირა ხალხს და უფლის მგალობლები დააყენა, რათა ევლოთ მეომრების წინ, ექოთ მისი სიწმიდის დიდებულება და ეთქვათ: „ადიდეთ უფალი, რადგან უკუნისამდეა წყალობა მისი!”
22 . როცა იწყეს ყიჟინა და ქება, უფალმა შფოთი დაუშვა ყამონისა და მოაბის ძეებისა და სეყირის მთის მკვიდრებზე, რომლებიც იუდას წინააღმდეგ იყვნენ გამოსულნი და გაანადგურა.
23 . აღდგნენ ყამონისა და მოაბის ძენი სეყირის მკვიდრთა წინააღმდეგ მათ ასაოხრებლად და გასანადგურებლად; და როცა სეყირის მკვიდრთა განადგურება დაასრულეს, ერთმანეთს დაერივნენ დასახოცად.
24 . როცა უდაბნოს საგუშაგოსთან მივიდნენ იუდეველნი, ურდოსკენ გაიხედეს და, აჰა, გვამებითაა მოფენილი მიწა და ცოცხალი აღარავინაა.
25 . მივიდა იოშაფატი თავის ხალხთან ერთად ნადავლის წამოსაღებად და იპოვეს დიდძალი ქონება, უამრავი სამოსელი და ძვირფასი ნივთები; იმდენი ნადავლი დაგროვდა, რომ ერთბაშად წაღება ვერ შეძლეს და სამ დღეს ეზიდებოდნენ სიმრავლის გამო.
26 . მეოთხე დღეს ბერახას (კურთხევის) ველზე შეიკრიბნენ, ვინაიდან იქ აკურთხეს უფლის სახელი. ამიტომ ეწოდება იმ ადგილს კურთხევის ველი ამ დღემდე.
27 . დაბრუნდა იუდასა და იერუსალიმის ყველა კაცი და სიხარულით მიუძღოდა მათ იოშაფატი იერუსალიმში დასაბრუნებლად, რადგან უფალმა მტრებზე გაახარა ისინი.
28 . ჩანგებით, ქნარებითა და ბუკებით მივიდნენ იერუსალიმში, უფლის სახლში.
29 . უფლის შიში დაეცა დედამიწის ყოველ სამეფოს, როცა ესმათ, რომ უფალმა იბრძოლა ისრაელის მტრებთან.
30 . დამშვიდდა იოშაფატის სამეფო და მშვიდობა მისცა ღმერთმა გარშემო.
31 . მეფობდა იოშაფატი იუდაზე. ოცდათხუთმეტი წლის გამეფდა იგი და ოცდახუთი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ყაზუბა, შილხის ასული.
32 . მამამისის, ასას გზით დადიოდა და არ გადაუხვევია უფლის თვალში სიმართლის კეთებისგან.
33 . თუმცა მაღლობები არ გაუუქმებია და ხალხსაც ბოლომდე არ მიუმართავს გული თავიანთი მამების ღმერთისკენ.
34 . იოშაფატის დანარჩენი საქმენი, პირველიც და უკანასკნელიც, იეჰუ ხანანის ძის მატიანეშია აღწერილი, რომელიც ისრაელის მეფეთა წიგნში იქნა შეტანილი.
35 . ამის მერე იოშაფატი, იუდას მეფე, ისრაელის მეფე ახაზიას შეეკრა, რომელიც ბოროტად იქცეოდა.
36 . თარშიშში გასამგზავრებელი გემების ასაშენებლად შეეკრა მას და ყეციონ-გებერში ააგო ხომალდები.
37 . იწინასწარმეტყველა იოშაფატზე ელიეზერ დოდავაჰუს ძემ, მარეშელმა: „რადგან ახაზიას შეეკარი, ჩაგიშლის საქმეებს უფალი!” დაიმსხვრნენ ხომალდები და ვეღარ შეძლეს თარშიშში წასვლა.
1 . როცა დადგა მეშვიდე თვე და ისრაელიანები უკვე თავ-თავიანთ ქალაქებში დასახლდნენ, შეიკრიბა მთელი ხალხი იერუსალიმში, როგორც ერთი კაცი.
2 . ადგნენ იეშუა იოცადაკის ძე და მისი ღვთისმსახური ძმები, ზერუბაბელ შეალთიელის ძე და მისი ძმები და აუშენეს სამსხვერპლო ისრაელის ღმერთს მასზე სრულადდასაწველთა აღსავლენად, როგორც ეს მოსეს, ღვთის კაცის რჯულში იყო დაწერილი.
3 . იმისდა მიუხედავად, რომ გარშემო ქვეყანათა ხალხების შიში ჰქონდათ, თავისივე საძირკველზე დადგეს სამსხვერპლო და აღავლენდნენ მასზე სრულადდასაწველს; დილის და საღამოს სრულადდასაწველს.
4 . კარვობის დღესასწაულიც აღასრულეს, როგორც წერია და სწირავდნენ ყოველდღიურ სრულადდასაწველთ განსაზღვრული რაოდენობით, წესის მიხედვით, ყოველდღიური საჭიროებისამებრ.
5 . ამის შემდეგ მუდმივად აღავლენდნენ სრულადდასაწველს ახალმთვარობისას და უფლის ყოველ წმიდა დღესასწაულზე; ყველასთვის, ვინც კეთილი ნებით სწირავდა შესაწირს უფალს.
6 . მეშვიდე თვის პირველი დღიდან დაიწყეს უფლისთვის სრულადდასაწველთა აღვლენა, თუმცა უფლის ტაძრისთვის საძირკველი ჯერ არ იყო ჩაყრილი.
7 . ფული მისცეს ქვის მთლელებსა და ხუროებს, საჭმელ-სასმელი და ზეთი ციდონელებსა და ცორელებს, რათა ლიბანიდან კედარის ხეები მოეზიდათ ზღვით იაფოში, სპარსეთის მეფის, კიროსის მიერ მათთვის მიცემული ნებართვისამებრ.
8 . ღვთის სახლში, იერუსალიმში მათი მისვლიდან მეორე წლის მეორე თვეს დაიწყეს ზერუბაბელ შეალთიელის ძემ და იეშუა იოცადაკის ძემ თავიანთ დანარჩენ ძმებთან, ტყვეობიდან იერუსალიმში მობრუნებულ მღვდლებთან და ლევიანებთან ერთად, მშენებლობა; ზედამხედველებად ოცი წლისა და უფროსი ლევიანები დააყენეს უფლის სახლის საქმეზე.
9 . დადგნენ იეშუა, მისი ძენი და ძმანი, კადმიელი და მისი ძენი, ჰოდავიას ძენი, აგრეთვე ხენადადის ძენი, მათი ძეები და ძმები, ლევიანები, როგორც ერთი კაცი, ღვთის ტაძარში მუშების ზედამხედველებად.
10 . საძირკველი რომ ჩაუყარეს უფლის ტაძარს მშენებლებმა, მღვდლები დააყენეს საყვირებით, თავიანთი სამოსით შემოსილნი და ლევიანები, ასაფის ძენი, წინწილებით, რათა დავითის, ისრაელის მეფის, წესისამებრ ედიდებინათ უფალი.
11 . აქებდნენ და ემადლიერებოდნენ უფალს. ამბობდნენ: „რადგან კეთილია იგი და უკუნისამდეა მისი წყალობა ისრაელზე!” ყიჟინას სცემდა მთელი ხალხი და მაღალი ხმით აქებდა უფალს, ღმერთის სახლის დაფუძნების გამო.
12 . მრავალი მოხუცი მღვდელი, ლევიანი და მამისსახლთა თავკაცი, ვისაც პირვანდელი ტაძარი ჰქონდა ნანახი, ხმამაღლა ტიროდა, როცა საძირკველი ჩაუყარეს ტაძარს მათ თვალწინ. ბევრი სიხარულით ყიჟინებდა.
13 . ასე რომ, ხალხი ერთმანეთისგან ვერ არჩევდა სასიხარულო ყიჟინისა და ტირილის ხმებს, რადგან დიდი ხმით ყიჟინებდნენ და შორს ისმოდა მათი ხმა.
1 . იმავე დღეს მისცა მეფე ახაშვეროშმა დედოფალ ესთერს ებრაელთა მტრის, ჰამანის სახლი. მორდექაი კი მეფის წინაშე წარსდგა, რადგან გაუმხილა ესთერმა, ვინ იყო იგი მისთვის.
2 . წაიძრო მეფემ ჰამანისთვის ჩამორთმეული ბეჭედი და მისცა მორდექაის. ხოლო ესთერმა ჰამანის სასახლის განმგებლად დანიშნა მორდექაი.
3 . კვლავ ელაპარაკა მეფეს ესთერი, დაემხო მის ფეხთით და ტირილით ემუდარებოდა, გაეუქმებინა ჰამან აგაგელის ბოროტება და მისი განზრახვა, რომელიც ებრაელთა წინააღმდეგ განიზრახა.
4 . გაუწოდა მეფემ ესთერს ოქროს კვერთხი, წამოდგა ესთერი და დადგა მეფის წინაშე.
5 . თქვა: "თუ ინებებს მეფე, თუ მადლი მიპოვია მის წინაშე, თუ მისაღებია ეს საქმე მეფისთვის და მეც სათნო ვარ მის თვალში, დაიწეროს ბრძანება, რომელიც გააუქმებს აგაგელი ჰამან ჰამედათას ძის მიერ მეფის ყველა სამთავროში მცხოვრებ ებრაელთა გასანადგურებლად შეთხზულ წერილებს.
6 . რადგან, როგორ ვუყურო იმ ბოროტებას, რაც ჩემს ხალხს უნდა შეემთხვას? როგორ ვუყურო ჩემიანების დაღუპვას?”
7 . და უთხრა მეფე ახაშვეროშმა დედოფალ ესთერს და მორდექაი ებრაელს: "აჰა, მე მივეცი ესთერს ჰამანის სახლი, თავად კი ძელზე ჩამოჰკიდეს, რადგან ებრაელებზე აღმართა ხელი.
8 . თქვენ კი მეფის სახელით დაწერეთ და მეფის ბეჭედით დაბეჭდეთ ებრაელებზე ის, რაც სათნოდ მიგაჩნიათ, რადგან არ შეიცვლება მეფის სახელით დაწერილი და მეფის ბეჭდით დაბეჭდილი განკარგულება”.
9 . მაშინ მესამე თვეს, სივანის თვის ოცდამესამე დღეს, მოუხმეს მეფის მწიგნობრებს და ყველაფერი ისე დაიწერა, როგორც უბრძანა მორდექაიმ ებრაელებს, სატრაპებს, განმგებლებსა და სამთავროთა მთავრებს, ინდოეთიდან ეთიოპიამდე, ას ოცდაშვიდ სამთავროს, ყოველ სამთავროს თავისი დამწერლობით და ყოველ ხალხს თავის ენაზე, ებრაელებსაც თავისი დამწერლობით და თავის ენაზე.
10 . მეფე ახაშვეროშის სახელით დაწერა, მეფის ბეჭდით დაბეჭდა და სამეფო ცხენებზე, ჯორებსა და აქლემებზე ამხედრებული შიკრიკების მეშვეობით დააგზავნა წერილები.
11 . ნებას აძლევდა მეფე ებრაელებს, რომელ ქალაქშიც არ უნდა ყოფილიყვნენ, რომ შეკრებილიყვნენ და დაეცვათ თავისი სიცოცხლე, გაენადგურებინათ, დაეხოცათ და დაეღუპათ იმ ხალხებისა და სამთავროს შენაერთები, რომელიც მტრულად მოეკიდებოდა მათ და გაილაშქრებდა მათი შვილებისა და ქალების წინააღმდეგ და ნადავლად წაეღოთ მათი ქონება.
12 . ერთი დღის განმავლობაში, მეფე ახაშვეროშის ყველა სამთავროში, მეთორმეტე თვის, ანუ ადარის, მეცამეტე დღეს,
13 . წერილის ასლი უნდა გაეცათ, როგორც კანონი ყველა სამთავროში და უნდა გამოქვეყნებულიყო ყველა ხალხისთვის, რომ მზად ყოფილიყვნენ ებრაელები ამ დღისთვის, თავის მტრებზე შურის საძიებლად.
14 . აჩქარებით და გამალებით დაიძრნენ სამეფო ბედაურებზე ამხედრებული შიკრიკები, მეფის ბრძანებით. სატახტო ქალაქ შუშანშიც გამოცხადდა მეფის განკარგულება.
15 . გამოვიდა მორდექაი მეფისგან ლურჯი და თეთრი ფერის სამეფო შესამოსელით, ოქროს დიდი გვირგვინით, ბისონისა და მეწამული მოსასხამით. ყიჟინებდა და ხარობდა ქალაქი შუშანი.
16 . და იყო ებრაელთათვის ნათელი, სიხარული, მხიარულება და პატივი.
17 . ყველა სამთავროში, ყველა ქალაქში, ყველგან, სადაც კი მივიდა მეფის ბრძანება და განკარგულება, სიხარული და მხიარულება ჰქონდათ ებრაელებს, ნადიმი და დღესასწაული. იმ მიწაზე მცხოვრები ხალხებისგან ბევრი გაებრაელდა, რადგან ებრაელთა შიშმა მოიცვა ისინი.
1 . მიუგო ბილდად შუხელმა და თქვა:
2 . "როდემდე ილაპარაკებ ასე? მძვინვარე ქარია შენი პირის სიტყვები!
3 . ნუთუ აუკუღმართებს ღმერთი სამართალს და სიმართლეს - ყოვლადძლიერი?!
4 . თუ შენმა ძეებმა შესცოდეს, მან მათსავე ურჯულოებას გადასცა ისინი.
5 . შენ რომ ღმერთი გეძებნა და ყოვლადძლიერს შევედრებოდი,
6 . სუფთა და ალალმართალი რომ ყოფილიყავი, უსათუოდ იფხიზლებდა შენთვის და შენი სიმართლის სამყოფელს აღგიდგენდა.
7 . და თუ შენი დასაწყისი უმნიშვნელო იყო, შენი დასასრული ძლიერ გამრავლდებოდა.
8 . აბა, ჰკითხე გარდასულ თაობას და ყურად იღე მამების სიბრძნე;
9 . რადგან გუშინდელნი ვართ და არაფერი ვიცით, რადგან ჩრდილია ჩვენი დღეები დედამიწაზე.
10 . განა არ გასწავლიან, არ გეტყვიან და გულიდან არ ამოიღებენ სიტყვებს?
11 . თუ იზრდება ჭილი უჭაობოდ? ან ლერწამი - უწყლოდ?
12 . ჯერ კიდევ მწვანეა იგი და მოუჭრელი, და ყველა ბალახზე ადრე ჭკნება.
13 . ასევეა ყველას ბილიკი, ვინც ივიწყებს ღმერთს და გაქრება უღვთოთა იმედი,
14 . რადგან წარიკვეთება მისი გაბედულება, მისი იმედი ობობას ქსელივითაა.
15 . თავის სახლზეა დანდობილი და ვერ უძლებს, ეჭიდება და ვერ იჭერს.
16 . მზის გულზე ყვავის იგი და ყლორტები ბაღნარზე აქვს გადმოშლილი.
17 . ქვების გროვაში ჩახლართულა მისი ფესვები, ქვის ლოდებში დაუდევს ბინა.
18 . თუ აღმოფხვრიან თავისი ადგილიდან, უარყოფს მას: არასოდეს მინახიხარო!
19 . აჰა, ეს არის მისი გზის სიხარული! მიწიდან კი სხვა აღმოცენდება.
20 . ღმერთი არ უკუაგდებს უმწიკვლოს და ბოროტმოქმედს არ შეეწევა.
21 . ისევ აგივსებს პირს სიცილით და ბაგეებს სიხარულის ყიჟინით.
22 . შენი მოძულენი სირცხვილით შეიმოსებიან და ურჯულოთა კარავი აღარ იქნება!”
1 . მიუგო უფალმა იობს გრიგალიდან და უთხრა:
2 . „ვინ არის ეს, ჩემს ჩანაფიქრს რომ აბნელებს უმეცარი სიტყვებით?
3 . წელზე სარტყელი შემოირტყი, როგორც კაცს შეჰფერის; შეგეკითხები და მიპასუხე:
4 . სად იყავი, დედამიწას რომ ვაფუძნებდი? მითხარი, თუ გაქვს გაგება.
5 . ვინ დაადგინა მისი საზომი, თუ იცი? ან ვინ გადაჭიმა მასზე ლარი?
6 . რაზე დგას მისი საძირკვლები, ან ვინ დადო მისი ქვაკუთხედი?
7 . როცა ერთობლივად გალობდნენ ცისკრის ვარსკვლავები და ყიჟინებდა ღვთის ყველა შვილი?
8 . ვინ ჩაკეტა ზღვა კარიბჭეებით, როცა ამოხეთქა, როგორც საშოდან?
9 . როცა ნისლი სამოსელად მივეცი და სქელი ღრუბელი - სახვევებად,
10 . როცა დავუდგინე ჩემი წესები, დავუყენე ურდული და ბჭენი?
11 . ვუთხარი: აქამდე მოხვალ, მეტად არა; აქ უნდა შედგნენ შენი ამაყი ზვირთები-მეთქი.
12 . შენს დღეში თუ გიბრძანებია განთიადისთვის და გიჩვენებია მისი ადგილი ცისკრისთვის,
13 . რომ მოეცვა დედამიწის კიდეები და ბოროტეულნი ჩამოეფერთხა მისგან,
14 . შეეცვალა იგი, როგორც თიხა ტვიფარის ქვეშ და ისინი დგანან, როგორც სამოსელი.
15 . რათა წართმეოდათ ნათელი ბოროტეულთ და შემუსვროდათ შემართული მკლავი.
16 . თუ ჩასულხარ ზღვის სიღრმეებში და უფსკრულის ფსკერზე თუ გივლია?
17 . თუ გახსნილან შენთვის სიკვდილის ბჭენი და ბნელეთის ბჭენი თუ გინახავს?
18 . თუ განგიჭვრიტავს დედამიწის სიგრძე-სიგანე? მითხარი, თუ იცი ეს ყველაფერი.
19 . სად არის გზა, სინათლის სამკვიდრებლისკენ და სად არის ადგილი წყვდიადისა?
20 . ნამდვილად მიგიღწევია მის საზღვრებამდე და იცი მისი სახლის ბილიკები?!
21 . გეცოდინება ეს, რადგან უკვე დაბადებული იყავი და მრავალია რიცხვი შენი დღეების!
22 . თუ შესულხარ თოვლის სანახებში და სეტყვის სანახები თუ გინახავს?
23 . შეჭირვების ჟამისთვის რომ შემოვინახე, ბრძოლისა და ომის დღისთვის.
24 . რა გზით ნაწილდება ნათელი და როგორ ვრცელდება მიწაზე აღმოსავლეთის ქარი?
25 . ვინ გაიყვანა არხი ნიაღვრისთვის და გზა - ელვისა და ქუხილისთვის?
26 . რომ აწვიმოს უკაცრიელ მიწაზე, უდაბნოში, სადაც არ არის ადამიანი,
27 . რომ დაარწყულოს უდაბური ხრიოკი და ჯეჯილი აღმოაცენოს?
28 . თუ ჰყავს წვიმას მამა ან ვინ დაბადა ცვარის წვეთები?
29 . ვისი საშოდან გამოვიდა ყინული და ციური ჭირხლი ვინ დაბადა?
30 . წყალი ქვასავით მაგრდება და მყარდება უფსკრულის ზედაპირი.
31 . თუ შეკრავ თანავარსკვლავედის საბელებს ან თუ გახსნი საბელებს ორიონისას?
32 . თუ იცი ცათა დადგენილებანი და თუ დაადგენ მის წესს მიწაზე?
33 . თუ იცი ცათა დადგენილებანი და თუ დაადგენ მის წესს მიწაზე?
34 . თუ მიაწვდენ ხმას ღრუბლებს, რათა დაგფაროს წყლის სიუხვემ?
35 . ელვებს თუ წარავლენ, რომ წავიდნენ და თქვან, აჰა, აქა ვართო?
36 . ვინ ჩადო სიბრძნე გულის სიღრმეში და ვინ მისცა გონებას გაგება?
37 . ვინ დათვლის ღრუბლებს სიბრძნით ან ვინ წამოაქცევს ცათა წყლის ჭურჭელს,
38 . როცა მტვერი გამაგრდება და გოროხები ერთმანეთს მიეწებება?
39 . შენ უნადირებ მსხვერპლს ძუ ლომს და უკლავ შიმშილს ლომის ბოკვრებს,
40 . როცა განირთხმებიან ბუნაგებში ან თავიანთ საფარში ისვენებენ?
41 . საკვებს ვინ უმზადებს ყორანს, როცა ღმერთს შესჩხავიან მისი ბახალები და უსაზრდოოდ წანწალებენ?
1 . „თუ უწყი ჟამი ჯიხვთა შობადობისა? ფურირემთა მშობიარობა თუ გინახავს?
2 . თუ აღგირიცხავს მათი მაკეობის თვეები ან თუ უწყი ჟამი მათი მოგებისა?
3 . ჩაიმუხლებენ, შობენ თავის ნაშიერთ, გათავისუფლდებიან შობის ტკივილებისგან.
4 . მომაგრდებიან მათი ნაშიერნი, ველზე იზრდებიან, წავლენ და აღარ დაბრუნდებიან მათთან.
5 . ვინ გაუშვა კანჯარი ლაღად? ველურ ვირს საბელები ვინ აუხსნა,
6 . რომელსაც სახლად უდაბნო მივეცი და სამკვიდრებლად - მლაშობი?
7 . ქალაქის ხმაურს არაფრად აგდებს და გამრეკის შეძახილებს არ უსმენს.
8 . მთებში დაეხეტება თავისი საზრდოსთვის და დაეძებს ყოველგვარ სიმწვანეს.
9 . თუ ინებებს გარეული ხარი შენს მსახურებას ან თუ გაათევს ღამეს შენს ბაგაზე?
10 . თუ შეძლებ მის უღელში შებმას, თუ დაგიფარცხავს მინდორს შენს უკან?
11 . თუ დაენდობი მის ძლიერებას და შენს საშრომელს თუ მიანდობ?
12 . ნუთუ დაიჯერებ, რომ მარცვლეულს დაგიბრუნებს და კალოზე დაგიხვავებს?
13 . მხიარულად აფრთხიალებს ფრთებს სირაქლემა, თუმცა არა აქვს ყარყატივით ნაკრტენი და ბუმბული.
14 . თავის კვერცხებს ქვიშაში ტოვებს და მიწაში ათბობს მათ,
15 . ავიწყდება, რომ ფეხი გასრესს ან ველის მხეცი გათელავს მათ.
16 . უმოწყალოდ ექცევა თავის ბარტყებს, თითქოს მისები არ იყვნენ; ამაოა მისი შრომა და არ ადარდებს,
17 . რადგან ღმერთმა დაავიწყა მას სიბრძნე და გონიერება არ მიუცია მისთვის,
18 . თუმცა, როგორც კი გასაქცევად შეიმართება, აბუჩად იგდებს ცხენსა და მხედარს.
19 . შენ მიეცი ცხენს ძლიერება, და ფაფარით შენ შეუმოსე კისერი?
20 . შენ ახტუნებ მას კალიასავით? შემაძრწუნებელია მისი დიდებული ჭიხვინი!
21 . ჩლიქით თხრის ველზე მიწას, ხარობს თავის ძლიერებაში, გადის და მახვილს ეგებება.
22 . შიშს დასცინის, არ ეშინია და მახვილისგან პირს არ აბრუნებს.
23 . მკერდზე კაპარჭი უწკრიალებს, ელვარებს შუბი და მახვილი.
24 . მძვინვარე ხმაურით ყლაპავს მიწას და არ ყოვნდება საყვირის ხმაზე.
25 . ყოველი საყვირის დაყვირებაზე, იტყვის: აჰა! შორიდან იყნოსავს ბრძოლას, სარდალთა გრგვინვასა და ომის ყიჟინას.
26 . განა შენი გონიერებით ნავარდობს ქორი და შლის ფრთებს სამხრეთისკენ?
27 . განა შენი ბრძანებით მაღლდება არწივი და იკეთებს ბუდეს სიმაღლეზე?
28 . კლდეზე ბინადრობს და იქ ათევს ღამეს, კლდის ქიმზე და მიუდგომელ ადგილზე.
29 . იქიდან ეძებს თავის საზრდოს; შორიდანვე ხედავენ მისი თვალები.
30 . სისხლს სვამენ მისი მართვენი და სადაც ლეშია, ისიც იქ არის”.
1 . ყურად იღე ჩემი ნათქვამი, უფალო, ჩასწვდი ჩემს წუხილს.
2 . ისმინე ჩემი ღაღადი, მეფევ ჩემო და ღმერთო ჩემო, რადგან შენ გევედრები.
3 . უფალო! დილაობით მოისმინე ჩემი ხმა, დილაადრიან წარვდგები ლოცვით შენ წინაშე და დაგელოდები.
4 . რადგან არა ხარ სიავის მოყვარული ღმერთი, ბოროტება ვერ დაისადგურებს შენთან.
5 . ვერ დადგებიან ქედმაღალნი შენ წინაშე და გძულს ყველა ჩამდენი უსამართლობისა.
6 . შენ დაღუპავ სიცრუის მთქმელს; სისხლისმსმელი და მაოხრებელი სძაგს უფალს.
7 . მე კი შენი უხვი წყალობის გამო შემოვალ შენს სახლში, მოწიწებით გცემ თაყვანს შენს წმიდა ტაძარში.
8 . უფალო, მატარე შენი სიმართლის გზით ჩემს მტერთა გამო, მოასწორე შენი გზა ჩემ წინაშე.
9 . რადგან არ არის სიწრფელე მათ ბაგეებზე, ბილწია მათი შიგნეულობა, ხორხი მათი ღია საფლავია, მათი ენები პირფერობენ.
10 . განსაჯე ისინი, ღმერთო, დაეცნენ თავიანთი ზრახვების გამო; უკუაგდე ისინი თავიანთი ცოდვების სიმრავლისთვის, რადგან აღდგნენ შენს წინააღმდეგ.
11 . გაიხაროს ყველამ, ვინც შენზეა მონდობილი, იმხიარულონ უკუნისამდე; შეიფარე ისინი, რათა გაიხარონ შენი სახელის მოყვარულებმა.
12 . რადგან შენ აკურთხებ მართალს, უფალო, და ისე მოსავ შენი წყალობით, როგორც ჯავშნით.
1 . გუნდის ლოტბარს, კორახის ძეთა ფსალმუნი. ხალხნო ყოველნო, შემოჰკარით ტაში, შეჰღაღადეთ ღმერთს გალობის ხმით;
2 . რადგან საშიშია უფალი ზენაარი, დიდი ხელმწიფე მთელი ქვეყნისა.
3 . დაგვიმორჩილებს ხალხებს და ერებს - ჩვენთა ფეხთა ქვეშ. სელა.
4 . ამოგვირჩევს ჩვენს სამკვიდრებელს, მშვენებას იაკობისას, რომ შეიყვარა. სელა.
5 . ამაღლდა ღმერთი შეძახილის ჟამს, უფალი - საყვირის ხმაზე.
6 . უგალობეთ ღმერთს, უგალობეთ, უგალობეთ ჩვენს მეფეს, უგალობეთ.
7 . რადგან მთელი ქვეყნიერების მეფეა ღმერთი; უგალობეთ გონივრულად.
8 . გამეფდა ღმერთი ხალხებზე, ღმერთი ზის თავის წმიდა ტახტზე.
9 . მთავარნი ხალხთა შეიკრიბნენ აბრაამის ღმერთის ხალხად, რადგან ღმერთისაა ფარნი ქვეყნისანი; ამაღლდა ფრიად.
1 . როცა შეიბრალებს უფალი იაკობს, ისევ აირჩევს ისრაელს და მათივე მიწაზე დაასახლებს; შეუერთდებიან მათ უცხოტომელნი და იაკობის სახლს შეემატებიან.
2 . აიყვანენ მათ ხალხები, მოიყვანენ თავიანთ ადგილზე და დაიმკვიდრებს მათ ისრაელის სახლი უფლის მიწაზე მონებად და მხევლებად, თავიანთ დამატყვევებლებს დაატყვევებენ და თავიანთ მჩაგვრელებზე გაბატონდებიან.
3 . და იქნება: იმ დღეს, როცა მოგასვენებს უფალი შენი ტკივილისგან, შფოთისა და ჯაფისაგან, რომლითაც იტანჯებოდი,
4 . მაშინ წარმოთქვამ ამ იგავს ბაბილონის მეფეზე და იტყვი: "როგორ შეაჩერეს მოძალადე, როგორ აღიკვეთა ჩაგვრა.
5 . შემუსრა უფალმა ბოროტეულთა არგანი, დაამსხვრია ხელმწიფეთა კვერთხი.
6 . რისხვით რომ მუსრავდა ხალხებს უკურნებელი წყლულებით, ბრაზით იმორჩილებდა ერებს და დაუოკებლად დევნიდა მათ.
7 . დაწყნარდა და დამშვიდდა მთელი ქვეყანა, ხმამაღლა ყიჟინებს.
8 . კვიპაროსებიც შემოგხარიან და ლიბანის კედრებიც - რაც ძირს განერთხე, ხის მჭრელი აღარ მოსულა ჩვენთან.
9 . შავეთი, ქვესკნელი შეიძრა შენს შესახვედრად, შენი მოსვლისას; გამოაღვიძა შენთვის აჩრდილნი, ქვეყნის ყველა წინამძღოლი; ხალხთა მეფენი წამოაყენა თავ-თავისი ტახტებიდან.
10 . მოგიგებს ყველა და გეტყვის: შენც ჩვენსავით დაუძლურდი და ჩვენ დაგვემსგავსე.
11 . ქვესკნელს ჩაეშვა შენი ბრწყინვალება და შენი ებნების ხმა; ქვეშ მატლი გიგია და ზედ ჭიაღუა გახურავს.
12 . როგორ ჩამოვარდი ციდან, მნათობო, ძეო განთიადისა; მიწამდე ჩამოემხე, ერთა დამძაბუნებელო.
13 . გულში ამბობდი: "ცამდე ავმაღლდები, ღვთის ვარსკვლავთა ზემოთ ავიმაღლებ ტახტს, საკრებულო მთაზე დავჯდები, ჩრდილოეთის კიდეებზე.
14 . ღრუბლებს ზემოთ ავმაღლდები, უზენაესს დავემსგავსები!”
15 . თუმცაღა ქვესკნელში იქნები ჩაგდებული, შავეთის ჯურღმულებში.
16 . დაგაკვირდებიან შენი დამნახავნი და ჩაფიქრდებიან - ესაა ის კაცი, მიწას რომ ათრთოლებდა, სამეფოებს რომ აზანზარებდა,
17 . ქვეყნიერებას რომ აუდაბურებდა, ქალაქებს ანგრევდა და თავის ტყვეებს არ ათავისუფლებდა ტყვეობის სახლიდან?
18 . ხალხების მეფეები დიდებაში განისვენებენ, თავ-თავიანთ სამყოფელში.
19 . შენ კი უსამაროდ ხარ დატოვებული, გადაგდებული, როგორც საძაგელი ლერწი, შემოსილი ხარ მახვილით დახოცილებით, რომლებსაც ქვის ორმოებში ყრიან; გათელილ გვამს ჰგავხარ.
20 . მათთან ერთად ვერ დაიმარხები, რადგან ააოხრე შენი ქვეყანა და გაჟლიტე შენი ხალხი; ბოროტმოქმედთა თაობა, ნუმც მოიხსენება საუკუნოდ.
21 . სასაკლაო გაამზადეთ მისი შვილებისთვის, მათი მამების ურჯულოების გამო, რათა არ აღდგნენ, არ დაიპყრონ ქვეყანა და მღელვარებით არ აავსონ მიწის ზედაპირი.
22 . "აღვდგები მათ წინააღმდეგ! - ამბობს ცაბაოთ უფალი - და მოვკვეთ ბაბილონის სახელს, მისი მონაგარისა და შთამომავლობის მონარჩენს!” - ამბობს უფალი.
23 . "მაჩვზღარბთა და ჭანჭყობთა სამკვიდროდ ვაქცევ და განადგურების ცოცხით გავხვეტ!” - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
24 . დაიფიცა ცაბაოთ უფალმა და თქვა: "როგორც ჩავიფიქრე, ისე იქნება, როგორც განვიზრახე, ისე აღსრულდება.
25 . ჩემს მიწაზე შევმუსრავ აშურს და ჩემს მთებზე გავთელავ მას; გადაიგდება მათგან მისი უღელი და მისი ტვირთი ჩამოეხსნებათ მხრებიდან”.
26 . ეს არის განაჩენი, მთელი ქვეყნის მიმართ გამოტანილი და, ეს არის, ხელი მოღერებული ყველა ხალხზე.
27 . რადგან გადაწყვიტა ცაბაოთ უფალმა და ვინ დაარღვევს? ხელი შემართა და ვინ შეაბრუნებს?
28 . მეფე ახაზის სიკვდილის წელს იქნა ეს წარმოთქმული.
29 . ნუ გიხარიათ, ფილისტიმელნო, თქვენი მგვემელი კვერთხის დამსხვრევა, რადგან გველის ფესვიდან გამოვა ასპიტი და მისი ნაყოფი ფრთოსანი გველი იქნება.
30 . უმწეოთა პირმშონი გამოიკვებებიან და გაჭირვებულნი უსაფრთხოდ წამოწვებიან; შიმშილით გავანადგურებ შენს ფესვს და გავჟლეტ შენს მონარჩენს.
31 . იქვითინე, კარიბჭევ! იტირე, ქალაქო! მთლიანად დადნები, ფილისტიმო, რადგან ჩრდილოეთიდან მოდის კვამლი და არავინ ჩამორჩება მის ბანაკს.
32 . რა პასუხს გასცემს ხალხთა წარგზავნილთ? რომ უფალმა დააფუძნა სიონი და მასში ჰპოვებენ თავშესაფარს მისი ხალხის ჩაგრულნი”.
1 . აჰა, უფალი აუკაცრიელებს დედამიწას და აცამტვერებს, ასხვაფერებს მის ზედაპირს და ფანტავს მის მცხოვრებთ.
2 . გახდება ხალხი მღვდელივით, მსახური - ბატონივით, მხევალი - ქალბატონივით, მყიდველი - გამყიდველივით, მსესხებელი - გამსესხებელივით და მოვალე - მევალესავით.
3 . გაუკაცრიელდება ქვეყანა და გაიძარცვება, რადგან უფალმა თქვა ეს.
4 . გლოვობს და დაჭკნა დედამიწა, მიილია და გახმა ქვეყნიერება, გაქრნენ ქვეყნის წარჩინებულნი.
5 . შეიბილწა ქვეყანა მისი მცხოვრებლებით, რადგან განუდგნენ რჯულს, შებღალეს წესი და დაარღვიეს საუკუნო აღთქმა.
6 . ამის გამო წყევლამ შეჭამა ქვეყანა; მისი მცხოვრებნი არიან დამნაშავენი. გადაიბუგნენ ქვეყნის მკვიდრნი და მცირედნიღა დარჩნენ.
7 . მაჭარი გლოვობს, ვაზი ხმება, ოხრავს ყველა გულმხიარული.
8 . შეწყდა ხმა დაფდაფებისა, მინავლდა მოლხინეთა ხმაური, დაცხრა ქნარის მხიარულება.
9 . აღარ მღერიან ღვინის სმისას, სასმელი გაუმწარდათ მსმელთ.
10 . დაინგრა დაცარიელებული ქალაქი, ყველა სახლი დაიკეტა - ვერავინ შედის.
11 . ღვინოს მისტირიან ქუჩებში, მხიარულება სიმწარედ იქცა, ლხინი განიდევნა ქვეყნიდან.
12 . აოხრდა ქალაქი, ნანგრევებად იქცა კარიბჭე.
13 . ვინაიდან ისე იქნება შუაგულ ქვეყანაში, ხალხებს შორის, როგორც ზეთისხილის ჩამობერტყისას და ნამცვრევის კრეფისას, როგორც რთველის შემდეგ.
14 . აიმაღლებენ ხმას, იმღერებენ უფლის დიდებაზე, ხმამაღლა იყიჟინებენ ზღვიდან.
15 . ამიტომ განადიდეთ უფალი აღმოსავლეთში და უფლის, ისრაელის ღმერთის სახელი - ზღვისპირეთში.
16 . ქვეყნის კიდიდან გვესმის სიმღერა: "დიდება მართალს!” მაგრამ მე ვთქვი: ვაი მე, ვაი მე, ვაგლახ მე! მოღალატენი ღალატობენ და მეტად ღალატობენ მოღალატენი.
17 . შიში, ორმო და მახეა თქვენს წინაშე, ქვეყნიერების მკვიდრნო!
18 . და იქნება: უბედურების ხმაზე გაქცეული ორმოში ჩავარდება და ორმოდან ამოსული მახეში გაებმება, რადგან გაიღო ცის სარკმელები და შეირყა ქვეყნის საძირკველნი.
19 . შეიმუსრა, შეიმუსრა დედამიწა; გაიპო, გაიპო დედამიწა; შეირყა, შეირყა ქვეყანა.
20 . მთვრალივით ბარბაცებს დედამიწა და ფიცრულივით ირყევა, დანაშაულმა დაამძიმა, დაეცემა და ვეღარ ადგება.
21 . იმ დღეს იქნება, რომ უფალი დასჯის ზეცის მხედრობას მაღლა და ქვეყნის მეფეებს დედამიწაზე.
22 . ერთად შეკრებენ მათ, როგორც ტუსაღებს დილეგში, საპყრობილეში გამოამწყვდევენ და მრავალი დღის შემდეგ დასჯიან.
23 . მთვარე გაწბილდება და მზე შერცხვება, რადგან ცაბაოთ უფალი იმეფებს სიონის მთაზე და იერუსალიმში, და თავის უხუცესთა წინაშე იქნება მისი დიდება.
1 . იმ დღეს ამ სიმღერას იმღერებენ იუდას ქვეყანაში: "გამაგრებული ქალაქი გვაქვს; ხსნისთვის დაგვიდგენს გალავანსა და მიწაყრილს.
2 . გააღეთ ჭიშკრები! რათა შემოვიდეს მართალი და ერთგულების შემნახველი ერი.
3 . აზრებში მტკიცეს სრულყოფილ სიმშვიდეში დაიფარავ, რადგან შენზეა მონდობილი.
4 . სამარადისოდ მიენდეთ უფალს, რადგან მარადიული კლდეა უფალი ღმერთი.
5 . რადგან მან დაამდაბლა მაღლა მცხოვრებნი, მიუწვდომელი ქალაქი. დაამხო მიწამდე, მტვრად აქცია.
6 . ფერხნი გათელავენ მას, ღარიბთა ფეხები, უმწეოთა ტერფები”.
7 . მართლის გზა მოსწორებულია; შენ ასწორებ მართალთა ნაბიჯებს, წრფელო!
8 . შენი სამართლის გზაზე, უფალო, შენზე ვიყავით დაიმედებულნი, შენი სახელი და შენი ხსენება სწყუროდა ჩვენს სულებს.
9 . შენკენ ილტვის ღამღამობით ჩემი სამშვინველი; დიახ, ჩემში მყოფი სულით გეძებ დილაობით; როცა შენი სამართლით განიკითხავ ქვეყანას, მაშინ ისწავლიან სიმართლეს ქვეყნიერების მკვიდრნი.
10 . შეიწყალებენ ბოროტეულს და მაინც ვერ ისწავლის სიმართლეს. უსამართლოდ იქცევა წრფელთა ქვეყანაში და ვერ ხვდება უფლის სიდიადეს.
11 . უფალო! შემართულია შენი ხელი, მაგრამ ვერ ხედავენ; დაინახავენ შენს მოშურნეობას შენი ხალხის გამო და შერცხვებათ, ცეცხლი შეჭამს შენს მტრებს.
12 . უფალი დაგვიმყარებს მშვიდობას! რადგან მან აღასრულა ყველა ჩვენი საქმე!
13 . უფალო, ღმერთო ჩვენო! შენს გარდა სხვებიც ბატონობდნენ ჩვენზე, ჩვენ კი, მხოლოდ შენს სახელს ვიხსენებთ.
14 . მკვდრები ვერ გაცოცხლდებიან და აჩრდილები ვერ აღსდგებიან, რადგან შენ დასაჯე და გაანადგურე ისინი. აღგავე მათი სახსენებელი.
15 . შენ გაამრავლე ერი, უფალო, შენ გაამრავლე ერი! განდიდებული ხარ, შენ გააფართოვე ქვეყნის ყველა საზღვარი.
16 . უფალო! შენ გეძებდნენ გასაჭირის დროს; ჩურჩულით ლოცულობდნენ, როცა სჯიდი მათ.
17 . ფეხმძიმე ქალის მსგავსად, მშობიარობის მოახლოებისას რომ იტანჯება და კივის ტკივილისგან, ასე ვიყავით შენ წინაშე, უფალო!
18 . ფეხმძიმედ ვიყავით, ვიტანჯეთ და აჰა, თითქოს ქარი ვშვით; ხსნა ვერ მოვუტანეთ მიწას და არც ქვეყნის მკვიდრნი დაბადებულან.
19 . გაცოცხლდებიან შენი მკვდრები, აღდგებიან მათი გვამები! გამოიღვიძეთ და იყიჟინეთ, მტვერში ჩაწოლილნო, რადგან ცისკრის ცვარია შენი ცვარი და მიწა აჩრდილებს დაბადებს.
20 . მოდით, ჩემო ხალხო, შედით თქვენს ოთახებში და გამოიკეტეთ კარი, მცირე ხნით შეაფარეთ თავი, ვიდრე რისხვა გადაივლიდეს.
21 . რადგან, აჰა, უფალი გამოდის თავისი სამყოფელიდან, რათა დასაჯოს ქვეყნის მცხოვრებნი მათი დანაშაულის გამო, მიწა გამოაჩენს თავის სისხლს და ვეღარ დაფარავს თავის დახოცილთ.
1 . გაიხარებს უდაბნო და ურწყული მიწა, გამხიარულდება ყარაბა და მთის შროშანივით გაიფურჩქნება.
2 . გაიფურჩქნება, აყვავდება და ილხენს მხიარულებითა და სიმღერით; ლიბანის დიდება მიეცემა მას, ქარმელისა და შარონის ბრწყინვალება; უფლის დიდებას იხილავენ ისინი, ჩვენი ღმერთის ბრწყინვალებას.
3 . გაიმაგრეთ მოდუნებული ხელები და განიმტკიცეთ აკანკალებული მუხლები.
4 . უთხარით სულსწრაფებს: "გამაგრდით, ნუ შეშინდებით, აჰა, თქვენი ღმერთი. მოვა შურისგება, ღვთის საზღაური, მოვა და გიხსნით”.
5 . ბრმებს თვალები აეხილებათ და დაყრუებულთ ყურები გაეხსნებათ.
6 . ირემივით იხტუნებს ხეიბარი და მუნჯის ენა ამღერდება, რადგან უდაბნოში წყალი ამოხეთქავს და ტრამალზე - ნაკადულები.
7 . ტბად იქცევა ხრიოკი, წყლის ნაკადულებად - მოწყურებული მიწები, ტურების ბუნაგი ლერწმითა და ლელქაშით დაიფარება.
8 . და იქნება იქ გაკვალული ბილიკი, რომელსაც სიწმიდის გზას დაარქმევენ, უწმიდური ვერ გაივლის მასზე, დაკვალიანებულთათვის იქნება იგი და მასზე მავალი უგუნურნიც კი არ აიბნევიან.
9 . ვერ მოხვდება ზედ ლომი და მტაცებელი ცხოველი ვერ აღმოჩნდება; გამოსყიდულნი ივლიან მასზე.
10 . დაბრუნდებიან უფლის გამოსყიდულნი და სიმღერით მივლენ სიონში. ყიჟინა და საუკუნო მხიარულება იქნება მათში, ლხინი და სიხარული ეწევათ და დარდი და ოხვრა განშორდებათ.
1 . "აჰა, მსახური ჩემი, ხელი რომ ჩავჭიდე, ჩემი რჩეული - სანდომი ჩემი გულისა, მასზე დაივანა ჩემმა სულმა და გაუჩენს ერებს სამართალს.
2 . არც იყვირებს და არც ხმას აიმაღლებს, არ გააგონებს თავის ხმას ქუჩაში.
3 . დაზიანებულ ლერწს არ გადატეხს და მბჟუტავ პატრუქს არ ჩააქრობს, ერთგულებით აღასრულებს სამართალს.
4 . არ შედრკება და არ გატყდება, ვიდრე სამართალს არ დაამკვიდრებს ქვეყნად. მისი რჯულის მოლოდინში არიან ზღვისპირელნი.
5 . ასე ამბობს ღმერთი, უფალი, ცათა შემოქმედი და გადამჭიმველი, განმრცობი დედამიწისა მისი ნაყოფებითურთ, ვინც სუნთქვას აძლევს მასზე მცხოვრებ ხალხს და სულს - მასზე მავალთ:
6 . "მე, უფალმა, მოგიწოდე სიმართლით, ხელი ჩაგჭიდე და თვალს გადევნებ, აღთქმად დაგადგენ ხალხებისთვის და სინათლედ - ერებისთვის.
7 . ბრმათა თვალების ასახელად, საპყრობილედან ტყვეთა გამოსაყვანად და ბნელში მსხდომთა გასათავისუფლებლად”.
8 . "მე ვარ უფალი (იაჰვე), ეს არის ჩემი სახელი. ჩემს დიდებას სხვას არ მივცემ და ჩემს ხოტბას - გამოკვეთილ კერპებს.
9 . აჰა, აღსრულდა პირვანდელი, ახლა კი ახალს განგიცხადებთ: მე გაუწყებთ, ვიდრე აღმოცენდება”.
10 . უმღერეთ უფალს ახალი სიმღერა, ხოტბა შეასხით მას ქვეყნის კიდეებიდან, ვინც ზღვაში ნაოსნობთ და ყველამ, რაც მასშია - კუნძულებო და მათზე მცხოვრებნო.
11 . ხმა აიმაღლოს უდაბნომ და მისმა ქალაქებმა, დაბა-სოფლებმა, სადაც კედარი მკვიდრობს, ხმამაღლა იგალობონ სელაყის მცხოვრებლებმა და იყიჟინონ მთათა მწვერვალებიდან,
12 . დიდება მიაგონ უფალს და მისი ქება აუწყონ ზღვისპირეთში.
13 . მებრძოლივით გამოვა უფალი, მოშურნეობით აღივსება როგორც მეომარი, დაიგრგვინებს, დიახ, ყიჟინას დასცემს თავის მტრებს და გაიმარჯვებს მათზე.
14 . დიდხანს ვდუმდი, გავჩერდი, თავს ვიკავებდი; ახლა კი მშობიარესავით ავკივლდები, გავანადგურებ და ვშთანთქავ ერთიანად.
15 . გავაუდაბურებ მთებსა და ბორცვებს, მთელ მათ სიმწვანეს გადავახმობ, მდინარეებს ხმელეთად ვაქცევ, ტბებს ამოვაშრობ.
16 . ბრმებს მათთვის უცნობ გზაზე წარვუძღვები და უცნობი ბილიკებით ვატარებ, სიბნელეს სინათლედ ვაქცევ მათ წინაშე და ოღრო-ჩოღრო გზებს მოვასწორებ! ამ საქმეებს მოვიმოქმედებ და არ მივატოვებ მათ.
17 . უკან დაიხევენ და დიდად შერცხვებათ კერპებზე დაიმედებულებს, ჩამოსხმულ გამოსახულებებს რომ ეუბნებიან, ჩვენი ღმერთები ხართო.
18 . ისმინეთ ყრუებო და შეხედეთ ბრმებო, რომ დაინახოთ.
19 . ვინ არის ჩემი ხალხივით, ჩემი მსახურივით ბრმა და ყრუ - ჩემი მაცნესავით, მე რომ წარვგზავნე? ვინ არის ბრმა მსგავსად ჩემი სრულქმნილისა და ბრმა მსგავსად უფლის მსახურისა?
20 . ბევრი გინახავთ, მაგრამ არ იცავთ, ყურები ღია გაქვთ, მაგრამ არცერთს არ გესმით.
21 . თავისი სიმართლის გამო ინება უფალმა რჯულის განდიდება და მისთვის პატივის მიგება.
22 . მაგრამ გაძარცული და დარბეული ხალხია ისრაელი, მღვიმეებში გამომწყვდეულან და საპყრობილეებში გამოკეტილან; ნადავლად იქცნენ და მშველელი არა ჰყავთ, იტაცებენ და არავინ ამბობს - დააბრუნეთო!
23 . 23
24 . იაკობი ვინ ჩაუგდო ხელში ყაჩაღებს და ისრაელი - მძარცველებს? განა უფალმა არა, რომელსაც შევცოდეთ? არ ვისურვეთ მისი გზებით სიარული და მისი რჯული არ შევისმინეთ.
25 . გადმოღვარა თავისი გულისწყრომის ცეცხლი და ომის სისასტიკე. ცეცხლი შემოუნთო ირგვლივ, მაგრამ ვერ მიხვდა, სწვავდა მას და გულს მაინც ვერ უდებდა.
1 . "ახლა ისმინე, იაკობ, ჩემო მსახურო და ისრაელ, ჩემო რჩეულო.
2 . ასე ამბობს უფალი, შენი შემქმნელი და დედის მუცელში შენი გამომსახველი, რომელიც შეგეწევა: ნუ გეშინია, ჩემო მსახურო, იაკობ, და შენ, იეშურუნ, ჩემო რჩეულო.
3 . რადგან წყალს გადმოვღვრი მწყურვალ ქვეყანაზე და ნაკადებს - გამომშრალ მიწაზე: ჩემს სულს გადმოვღვრი შენს თესლზე და ჩემს კურთხევას - შენს შთამომავლობაზე.
4 . აღმოცენდებიან ისინი ბალახებს შორის, როგორც ტირიფები წყლის ნაკადებთან.
5 . ერთი იტყვის: უფლისა ვარ! მეორე იაკობის სახელით იწოდება, სხვა თავისივე ხელით დაიწერს: "უფალს ვეკუთვნი” და ისრაელის სახელი დაერქმევა.
6 . ასე ამბობს უფალი, ისრაელის მეფე და გამომსყიდველი, ცაბაოთ უფალი: მე ვარ პირველი და მე ვარ უკანასკნელი და ჩემს გარდა არ არის ღმერთი.
7 . ან ვინ არის ჩემი მსგავსი? თქვას და გამოაცხადოს თანმიმდევრულად, რა მოხდა მას შემდეგ, უძველესი ხალხი რომ დავაფუძნე; ან დამდეგი და მომავალი აუწყონ.
8 . ნუ კანკალებთ და ნუ გეშინიათ. განა ძველთაგან არ გაუწყეთ და არ გამოგიცხადეთ? თქვენა ხართ ჩემი მოწმენი. განა არის ჩემს გარდა ღმერთი? განა არის ჩემს გარდა კლდე? არავინ ვიცი”.
9 . არარაობაა კერპთა ყველა გამომსახველი, მათ საუნჯეს არავითარი სარგებელი არ მოაქვს, თავადვე რწმუნდებიან ამაში. ვერაფერს ხედავენ და ვერც ხვდებიან, ამიტომაც გაწბილდებიან.
10 . ვინ გამოსახა ღმერთი და კერპი ვინ ჩამოასხა, რომელსაც სარგებლობა არ მოაქვს?
11 . აჰა, შერცხვებიან მათი თანამდგომნი, რადგან ხელოსნებიც უბრალო ადამიანები არიან; შეიკრიბონ ყველანი, წამოდგნენ, შეძრწუნდნენ და შერცხვნენ ერთიანად.
12 . მჭედელი რკინისგან ჭედავს და ნაკვერჩხლებზე ამუშავებს, უროთი აძლევს ფორმას, თავისი ძლიერი მკლავით მუშაობს, მერე შივდება და ძალა ეცლება, წყალს არ სვამს და იქანცება.
13 . გაჭიმავს საზომს დურგალი და საჭრეთლით შემოხაზავს, წალდით ამუშავებს, ფარგლით შემოხაზავს და შექმნის მისგან კაცის მსგავსებას, ადამიანის მშვენებასავით, რათა სახლში დადგას.
14 . მოჭრის კედრებს; შეარჩევს ცაცხვს და მუხას, ტყის ხეთა შორის მოამაღლებს მათ, დარგავს ფიჭვს და წვიმა გაზრდის,
15 . შემდეგ კი დასაწვავად აქცევს, აიღებს მათგან და თბება; ღუმელს ახურებს, პურს აცხობს და მისგანვე აკეთებს ღმერთს და თაყვანს სცემს, კერპს აკეთებს და მის წინაშე ემხობა.
16 . ნაწილს ცეცხლში წვავს, ნაწილით ხორცს ხარშავს, შეწვავს და ძღება შემწვარით, თბება კიდეც და ამბობს: "ოჰ, გავთბი, ცეცხლი დავინახეო!”
17 . ხის მონარჩენისგან კი ღმერთი, გამოთლილი კერპი გაიკეთა, მის წინაშე ემხობა და თაყვანს სცემს, მის წინაშე ლოცულობს და ეუბნება: "მიხსენი, რადგან ღმერთი ხარ ჩემი!”
18 . არ იციან და არ გაეგებათ, რადგან თვალები აქვთ ამოლესილი, რომ ვერ დაინახონ და გულები - რომ ვერ მიხვდნენ.
19 . ვერავინ ხვდება, არც ცოდნა აქვთ და არც გონიერება, რომ თქვან: "ნაწილი ცეცხლში დავწვი, ნაკვერჩხლებზე პური გამოვაცხვე, ხორცი შევწვი და შევჭამე; მის მონარჩენს კი სიბილწედ ვაქცევ, ხის ნაჭერს როგორ ვეთაყვანები?”
20 . ფერფლით იკვებება, მოტყუებულმა გულმა გზას ააცდინა; თავს ვერ გადაირჩენს და ვერ იტყვის: "განა სიცრუე არ არის ჩემს მარჯვენაში?”
21 . გახსოვდეს ეს, იაკობ და ისრაელ, რადგან ჩემი მსახური ხარ. მე გამოგსახე, ჩემი მსახური ხარ, ისრაელ, არ დაგივიწყებ!
22 . ღრუბელივით წარვხოცე შენი დანაშაული და ნისლივით - შენი ცოდვები; დამიბრუნდი, რადგან მე გამოგისყიდე.
23 . სიხარულით შემოსძახეთ, ცანო, რადგან უფალმა მოიმოქმედა ეს; იყიჟინეთ, ქვეყნის დაბლობებო; სიხარულით დასჭექეთ, მთებო, ტყევ და ყველა ხევ მასში, რადგან გამოისყიდა უფალმა იაკობი და თავისი დიდება გამოაჩინა ისრაელში.
24 . ასე ამბობს უფალი, შენი გამომსყიდველი და შენი გამომსახველი დედის მუცელში: "მე ვარ უფალი, ყოველივეს შემოქმედი, მე თვითონ გადავჭიმე ცანი და მარტომ განვავრცე მიწა”.
25 . იგი აცამტვერებს ამაოთა ნიშნებს და აუგუნურებს მკითხავებს, უკუაქცევს ბრძენთ და სიბრიყვედ აქცევს მათ ცოდნას;
26 . ადასტურებს თავის მსახურთა სიტყვას და თავის მოციქულთა თათბირს აღასრულებს; ეუბნება იერუსალიმს: "დასახლდები!” იუდას ქალაქებს: "აშენდებით და მის ნანგრევებს მე აღვადგენ!”
27 . ეტყვის ზღვის უფსკრულს: "ამოშრი და მე დავაშრობ შენს მდინარეებს”.
28 . კიროსზე ამბობს: "ჩემი მწყემსია და ჩემს ყველა სურვილს შეასრულებს!” იერუსალიმს ეუბნება: "აშენდები!” და ტაძარს: "ჩაიყრება შენი საძირკველი!”
1 . მისმინეთ, კუნძულებო, ყური მომაპყრეთ, შორეულო ერებო. უფალმა დედის მუცლიდან მომიხმო, დედაჩემის წიაღშივე ახსენა ჩემი სახელი.
2 . ბასრ მახვილად აქცია ჩემი პირი, თავისი ხელის ჩრდილში შემიფარა; წამახულ ისრად მაქცია და თავის კაპარჭში შემინახა.
3 . მითხრა, ჩემი მსახური ხარ შენ, ისრაელ, რომელშიც გავბრწყინდები!
4 . ვუპასუხე: "არაფრისთვის ვირჯებოდი, ამაოდ და ტყუილად გამოვლიე ძალა, თუმცა უფალშია ჩემი სამართალი და საზღაური ჩემი - ჩემს ღმერთთან!”
5 . ახლა კი ასე ამბობს უფალი: დედის მუცელშივე მის მსახურად გამომსახა, რათა მოვაბრუნო მისკენ იაკობი და მასთან შეიკრიბოს ისრაელი. პატივდებული ვარ უფლის თვალში და ჩემი ღმერთია ჩემი ძალა.
6 . მითხრა: "არ გაკმარებ ჩემს სამსახურს იაკობის ტომთა აღსადგენად და ისრაელის ნატამალის დასაბრუნებლად, ერების სინათლედ განგაწესებ, რათა დედამიწის კიდეებს მისწვდეს ჩემმიერი ხსნა”.
7 . ასე ეუბნება უფალი, ისრაელის გამომსყიდველი და მისი წმიდა, ადამიანთა მიერ აბუჩად აგდებულთ, ერთა მიერ შეძულებულთ, აღზევებულთა მსახურთ: "იხილავენ მეფენი და წამოიმართებიან, მთავარნი კი თაყვანს სცემენ უფლის გულისთვის, რომელიც ერთგულია, ისრაელის წმიდის გამო, რომელმაც ამოგირჩია”.
8 . ასე ამბობს უფალი: "შესაფერ დროს გიპასუხე და ხსნის დღეს შეგეწიე; შეგიფარებ და სახალხო აღთქმად დაგადგენ, რათა აღადგინო ქვეყანა და აოხრებული სამკვიდრებლები დაუბრუნო მემკვიდრეებს;
9 . რათა ტყვეებს უთხრა: გამოდით! და სიბნელეში მსხდომთ: გამოჩნდით! გზების გასწვრივ გამოიკვებებიან და ყველა მოშიშვლებულ სიმაღლეზე მათი საძოვარი იქნება.
10 . არც მოშივდებათ, არც მოსწყურდებათ და არც პაპანაქება მზე დალახვრავს, რადგან მათი შემბრალებელი წარუძღვება მათ და წყლის ნაკადულებთან მიიყვანს.
11 . ჩემს ყველა მთას გზად დავადგენ და მომაღლდებიან ჩემი ბილიკები.
12 . აჰა, ესენი შორიდან მოვლენ, ესენი - ჩრდილოეთიდან და ზღვიდან, ესენი კი - სინიმის ქვეყნიდან”.
13 . იყიჟინეთ ცანო, და იმხიარულე ქვეყნიერებავ; ზარზეიმით შემოსძახეთ მთებო, ვინაიდან ანუგეშა უფალმა თავისი ხალხი და შეიბრალებს თავის ღატაკთ.
14 . ამბობდა სიონი: მიმატოვაო უფალმა, დამივიწყაო უფალმა!
15 . განა დაივიწყებს ქალი თავის ძუძუმწოვარ შვილს; განა არ შეიბრალებს ძეს თავისი მუცლისას? იმათ რომც დაივიწყონ, მე არ დაგივიწყებ!
16 . აჰა, ხელის გულებზე ამოგტვიფრე, შენი ზღუდეები მუდამ ჩემს წინაშეა.
17 . შენკენ მოისწრაფიან შენი ძენი და გავლენ შენგან შენი დამარბეველნი და ამაოხრებელნი.
18 . აღაპყარ ირგვლივ თვალები და შეხედე: ყველანი შეიკრიბნენ, შენთან მოვიდნენ. ცოცხალი ვარ! ამბობს უფალი, ყველა მათგანით მოირთვები, სამკაულივით მოიხდენ მათ, როგორც პატარძალი.
19 . ვინაიდან ახლა უკვე ვიწრო იქნება საცხოვრებლად შენი დაქცეული, აოხრებული ადგილები, შენი აკლებული ქვეყანა და ნანგრევები; შენი ჩამყლაპავნი კი მოშორდებიან.
20 . იტყვიან კიდეც შენს გასაგონად შენი დაკარგული შვილები: "ვიწროა ჩემთვის ეს ადგილი, გაიწიე, რომ მეც დავსახლდე!”
21 . შენ კი გულში იტყვი: "ვინ მიშვა ესენი? მე ხომ დავკარგე შვილები, უთვისტომო ვიყავი, დევნილი და უკუგდებული; ესენი ვინ გაზარდა? აკი მარტო დავრჩი, სად იყვნენ ესენი?”
22 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: "აჰა, აღვმართავ ხელს ერებისკენ, ტომების წინაშე მოვამაღლებ ჩემს ბაირაღს და მოიყვანენ შენს ძეებს უბით და შენს ასულთ - მხრებით!
23 . მეფენი იქნებიან შენი გამზრდელნი და დედოფალნი - შენთვის ძუძუს მაწოვებელნი; პირქვე თაყვანს გცემენ მიწამდე და შენს ფერხთა მტვერს ალოკავენ; გაიგებ, რომ მე უფალი ვარ, რომ არ შერცხვებიან ჩემი მომლოდინენი!
24 . თუ წაერთმევა ნადავლი ძლევამოსილს ან გამარჯვებულს თუ წაერთმევა ტყვეები?
25 . მაგრამ ასე ამბობს უფალი: "ძლევამოსილსაც წაართმევენ ტყვეებს და სასტიკსაც გამოაცლიან ნადავლს; შენს მოდავესთან კი მე ვიდავებ და გადავარჩენ შენს ძეებს.
26 . თავისივე ხორცს შევაჭმევ შენს შემჭირვებელთ; საკუთარი სისხლით ისე დათვრებიან, როგორც ტკბილი ღვინით. შეიტყობს ყოველი ხორციელი, რომ მე, უფალი ვარ შენი მხსნელი, და შენი გამომსყიდველი - ძლიერი იაკობისა”.
1 . გაიღვიძე, გაიღვიძე, შენი ძალით შეიმოსე, სიონო! შეიმოსე შენი დიდების სამოსელით, იერუსალიმო, წმიდა ქალაქო, რადგან ვეღარ შემოვა შენში წინადაუცვეთელი და უწმიდური.
2 . ჩამოიფერთხე მტვერი, აღსდექ, ტყვე იერუსალიმო, ქედის საკვრელები მოიხსენი, დატყვევებულო სიონის ასულო!
3 . რადგან ასე ამბობს უფალი: "მუქთად გაიყიდეთ და ვერცხლის გარეშე გამოისყიდებით”.
4 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: "ერთ დროს, ეგვიპტეში იყო ჩასული ჩემი ხალხი საცხოვრებლად, აშური კი უმიზეზოდ ჩაგრავდა მას.
5 . ახლა კი, რა დამრჩენია აქ? - ამბობს უფალი - მუქთად არის ჩემი ერი წაყვანილი, გმინავენ მისი მთავრები, ამბობს უფალი, გამუდმებით, ყოველდღიურად იგმობა ჩემი სახელი.
6 . ამიტომ შეიცნობს ჩემი ხალხი ჩემს სახელს; ამიტომ, იმ დღეს შეიცნობს, რომ მე ვარ ის, რომელიც ამბობს - "აჰა, აქ ვარ!”
7 . რა მშვენიერია მთებზე ფერხნი მახარებლისა, მშვიდობის მაუწყებლისა, სიკეთის მახარებლისა და ხსნის გამომცხადებლისა, რომელიც ეუბნება სიონს: "გამეფდა შენი ღმერთი!”
8 . ისმინე! შენმა გუშაგებმა ხმა აიმაღლეს, ერთად ყიჟინებენ, რადგან საკუთარი თვალით ხედავენ უფლის დაბრუნებას სიონში.
9 . აყიჟინდით, ერთად შემოსძახეთ სიხარულით, იერუსალიმის ნანგრევებო, რადგან ანუგეშა უფალმა თავისი ხალხი, გამოისყიდა იერუსალიმი.
10 . გაიშიშვლა უფალმა წმიდა მკლავი ყველა ერის თვალწინ, რათა დედამიწის ყველა კიდემ იხილოს ჩვენი ხსნა ღვთისმიერი.
11 . გაშორდით, გაშორდით, გადით მანდედან, უწმიდურს ნუ შეეხებით! გამოდით მისი წიაღიდან, განიწმიდეთ, უფლის საჭურველთმტვირთველნო.
12 . მაგრამ აჩქარებით არ გამოხვალთ და სირბილით არ ივლით, რადგან უფალი წაგიძღვებათ და ისრაელის ღმერთი გამოგყვებათ უკან, მცველად.
13 . აჰა, წარმატებული იქნება ჩემი მსახური; ამაღლდება, აიწევა და დიდად აღზევდება.
14 . მრავალი განცვიფრდა მისი შემხედვარე, რადგან არავინ იყო მასზე მეტად დამახინჯებული კაცთა შორის, მისი იერი ადამის ძისას არ ჰგავდა.
15 . ასე განაცვიფრებს იგი ბევრ ხალხს, მის გამო პირს მოკუმავენ მეფენი, რადგან ვისთვისაც არ გამოუცხადებიათ - დაინახავენ, და ვისაც არ მოუსმენია - მიხვდება.
1 . სიხარულით შემოსძახე, ბერწო, ჯერ რომ არ გიშვია! სიხარულით აყიჟინდი და ხმამაღლა შესძახე, ჯერ რომ ტკივილები არ განგიცდია! რადგან მიტოვებულს მეტი შვილები ეყოლება, ვიდრე გათხოვილს, ამბობს უფალი.
2 . გააფართოვე შენი კარვის ადგილი და შენი საცხოვრებლის ფარდები დაჭიმე, ნუ დაინანებ, დააგრძელე შენი საბელები და შენი პალოები გაამაგრე,
3 . რადგან მარჯვნივ და მარცხნივ განივრცობი, შენი შთამომავლობა ერებს დაიპყრობს და უკაცრიელ ქალაქებს დაასახლებს.
4 . ნუ გეშინია, რადგან არ შერცხვები, დამცირებულად ნუ იგრძნობ თავს, რადგან არ დამცირდები, სიყმაწვილის სირცხვილს დაივიწყებ და შენი ქვრივობის უპატივობას აღარ გაიხსენებ.
5 . რადგან შენი შემქმნელია შენი ქმარი, ცაბაოთ უფალია მისი სახელი; ისრაელის წმიდაა შენი გამომსყიდველი, მთელი ქვეყნის ღმერთად იწოდება იგი.
6 . რადგან უფალმა მოგიხმო, როგორც ცოლს, მიტოვებულს და სულით მგლოვიარეს, როგორც სიყმაწვილის ცოლს, უარყოფილს! ამბობს შენი ღმერთი.
7 . მცირე ხნით მიგატოვე და დიდი თანაგრძნობით შეგკრებ.
8 . მრისხანების გზნებაში, ცოტა ხნით დავმალე სახე შენგან, მაგრამ საუკუნო წყალობით შეგიბრალებ!” - ამბობს უფალი, შენი გამომსყიდველი.
9 . რადგან ნოეს წყლებივით არის ეს ჩემთვის; როგორც დავიფიცე, რომ მეტად აღარ დაფარავდნენ ნოეს წყლები დედამიწას, ისე დავიფიცე, რომ აღარ განვრისხდები შენზე და აღარ გაგკიცხავ.
10 . რადგან მთები დაიძვრებიან და ბორცვები შეირყევიან, ჩემი წყალობა კი არ დაიძვრება და ჩემი მშვიდობის აღთქმა არ შეირყევა შენგან, ამბობს უფალი, შენი შემბრალე.
11 . ოჰ, ტანჯულო, ქარის მიერ მიმოტაცებულო და უნუგეშებელო! აჰა, ძვირფასი ქვებით აგაშენებ და საფირონს დაგიდებ საძირკვლად.
12 . ლალის ქონგურებს, ბროლის კარიბჭეებს და ძვირფასი ქვების გალავანს გაგიკეთებ.
13 . შენი ყველა ძე, უფლისგან იქნება დამოძღვრილი და დიდი იქნება შენი ძეების კეთილდღეობა.
14 . სიმართლეში დაფუძნდები, შორს იქნები ჩაგვრისგან, რადგან არ შეგეშინდება; შორს იქნები ძრწოლისგან, რადგან არ მოგიახლოვდება.
15 . თუ ვინმე შეგებრძოლება, ეს არ იქნება ჩემგან! ვინც შენ შეგებრძოლება, შენს წინაშე დაეცემა.
16 . აჰა, მე შევქმენი მჭედელი, რომელიც უბერავს ცეცხლის ნაკვერჩხალს და გამოჰყავს იარაღი თავისი საქმისთვის; მე შევქმენი გამანადგურებელი, რომ ანადგუროს.
17 . შენს წინააღმდეგ გამოჭედილი ყოველი იარაღი გაცუდდება და ყოველ ენას, რომელიც ბრალს დაგდებს სამსჯავროზე, შენ დასდებ მსჯავრს. ეს არის უფლის მსახურთა ხვედრი და მათი გამართლება ჩემგან არის! - ამბობს უფალი.
1 . "თუ მობრუნდები, ისრაელ, ამბობს უფალი, ჩემკენ უნდა მობრუნდე; თუ მომაშორებ შენს სისაძაგლეებს და აღარ იწანწალებ.
2 . თუ დაიფიცებ უფლის სახელს - ჭეშმარიტებაში, სამართალსა და სიმართლეში, მაშინ გახდები კურთხევად ხალხებისთვის და ღმერთში იდიდებენ ისინიც”.
3 . რადგან ასე ეუბნება უფალი იუდას კაცებსა და იერუსალიმს: "გატეხეთ ყამირი, ეკალბარდებში ნუ დათესავთ.
4 . წინადაიცვითეთ უფლისთვის და მოიცილეთ გულის ჩუჩა, იუდას კაცნო და იერუსალიმში მცხოვრებნო, რათა ცეცხლივით არ გამოვიდეს ჩემი რისხვა თქვენი ბოროტმოქმედების გამო და ისე არ აგიზგიზდეს, რომ ვერავინ ჩააქროს.
5 . აუწყეთ იუდაში და გამოაცხადეთ იერუსალიმში, საყვირს ჩაბერეთ ქვეყანაში, მთელი ძალით იყვირეთ და თქვით: მოდით, შევიკრიბოთ და გამაგრებულ ქალაქებში წავიდეთ.
6 . სიონისკენ აღმართეთ ალამი. გაიქეცით, ნუ გაჩერდებით, რადგან უბედურება და დიდი ნგრევა მომაქვს ჩრდილოეთიდან.
7 . ლომი გამოვიდა თავისი ტევრიდან და დაიძრა ხალხთა მომსპობი; გამოვიდა თავისი ადგილიდან, რათა გააპარტახოს შენი ქვეყანა; აოხრდება და გაუკაცრიელდება შენი ქალაქები.
8 . ამის გამო ძაძით შეიმოსეთ, იგლოვეთ და ივაგლახეთ, რადგან უფლის მგზნებარე მძვინვარება ჯერ არ გაბრუნებულა ჩვენგან.
9 . იმ დღეს იქნება, ამბობს უფალი, შედრკება მეფისა და მთავართა გულები, მღვდლები შეძრწუნდებიან და წინასწარმეტყველნი გაოგნდებიან”.
10 . და ვთქვი: "ო, უფალო ღმერთო! მართლაც შენ მოატყუე ეს ხალხი და იერუსალიმი, რომ უთხარი: მშვიდობა გექნებათო, არადა მახვილი მისწვდა მათ ყელს”.
11 . იმ დროს ეტყვიან ამ ხალხსა და იერუსალიმს: "მწველი ქარი ქრის უდაბნოს ხრიოკი სიმაღლეებიდან ჩემი ხალხის ასულის გზისკენ - არც გასანიავებლად და არც გასაწმენდად.
12 . ამაზე ძლიერი ქარი დაუბერავს ჩემს ბრძანებაზე. მერე მეც წარმოვთქვამ განაჩენს მათ წინააღმდეგ.
13 . აჰა, ღრუბელივით ამოვა იგი, ქარიშხალივით არიან მისი ეტლები. არწივებზე სწრაფნი არიან მისი ცხენები, ვაი ჩვენ, რადგან გავნადგურდით”.
14 . ბოროტება ამოირეცხე გულიდან, იერუსალიმო, რათა გადარჩე; როდემდე უნდა იბუდოს შენში ბოროტმა ზრახვებმა?
15 . რადგან ხმა გვწვდება დანიდან და უბედურების მაცნე - ეფრემის მთიდან.
16 . ახლავე უთხარით ხალხებს, გამოუცხადეთ იერუსალიმს: აჰა, დამპყრობელნი მოდიან შორი ქვეყნიდან და დიდი ხმით დასცემენ ყიჟინას იუდას ქალაქებს.
17 . მეველეებივით გარს უვლიან იერუსალიმს, რადგან მე ამიჯანყდა, ამბობს უფალი.
18 . შენმა გზამ და შენმა საქმეებმა დაგატეხა ეს ყველაფერი; ასეთია შენი ბოროტება, იმდენად მწარეა იგი, რომ გულამდე მოგწვდა!
19 . ვაიმე, მუცელი, ჩემი მუცელი! ვიტანჯები! გული მტკივა! ლამის ამომივარდეს! ვერ დავდუმდები, რადგან ბუკის ხმა გესმის, სულო ჩემო, საომარი ყიჟინა.
20 . უბედურებას უბედურება მოსდევს, გაპარტახდა მთელი ქვეყანა, უცებ განადგურდა ჩემი კარვები, ერთ წამში - ჩემი ფარდაგები.
21 . როდემდე უნდა ვუყურებდე ალამს და ბუკის ხმა მესმოდეს?
22 . უგუნურია ჩემი ხალხი, არ მიცნობს; ბრიყვი შვილები არიან, გონიერება აკლიათ. ბოროტების ჩასადენად ჰყოფნით გონება, მაგრამ სიკეთის კეთება არ იციან.
23 . შევხედე ქვეყანას და, აჰა, უსახური და უდაბურია, ცებს - და არ ჰქონდათ ნათელი.
24 . მთებს შევხედე და, აჰა, ირყევიან, ბორცვები ერთიანად ზანზარებენ.
25 . შევხედე და, აჰა, აღარ არის ადამიანი, ცის ყველა ფრინველიც გაფრენილა.
26 . შევხედე და, აჰა, ნაყოფიერი მხარე უდაბნოდ ქცეულა, და ყველა ქალაქი გაუკაცრიელებულა უფლის წინაშე, მისი მგზნებარე რისხვისგან.
27 . რადგან ასე ამბობს უფალი: "მთელი ქვეყანა გაუდაბურდება, მაგრამ ბოლომდე არ მოვსპობ მას.
28 . იგლოვებს ქვეყანა, მაღლა ცა დაბნელდება, რადგან მე ვთქვი და მე განვიზრახე, აზრს არ შევიცვლი და არ გადავთქვამ.
29 . მხედართა და მშვილდოსანთა ხმაზე გარბის ყველა ქალაქი, უღრანებში შერბიან, კლდეებზე ცოცდებიან; ყველა ქალაქი მიტოვებულია, აღარავინ ცხოვრობს მათში”.
30 . შენ კი, გაპარტახებულო, რას გააკეთებ? თუმცა მეწამული ჩაგიცვამს, ოქროს მოსართავებით მორთულხარ და თვალები სურმით მოგიხატავს, ამაოდ ილამაზებ თავს. შენმა საყვარლებმა შეგიზიზღეს, შენს სულს ეძიებენ.
31 . თითქოს მშობიარე ქალის ხმა მესმა, კივილი პირველად მშობიარისა, ხმა სიონის ასულისა; სული ეხუთება, ხელებს იწვდის და ამბობს: "ვაიმე, რადგან ჩემს მოსაკლავად მოდიან!”
1 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი მოაბზე: "ვაი ნებოს, რადგან განადგურდა, კირიათაიმი შერცხვენილი და დაპყრობილია, ციხე-სიმაგრე შერცხვენილი და დანგრეულია.
2 . განქარდა მოაბის დიდება, ხეშბონში განიზრახეს ბოროტება მის წინააღმდეგ: მოდით და მოვსპოთ, რომ აღარ იარსებოს მისმა თესლმა! შენც დადუმდები, მადმენა, მახვილი მოგდევს უკან.
3 . ყვირილის ხმა ისმის ხორონაიმიდან: გაუდაბურება და დიდი ნგრევაა!
4 . განადგურდა მოაბი, აკივლდნენ მისი პატარები.
5 . რადგან ლუხითის აღმართზე ტირილ-ტირილით ადიან, ხორონაიმის გზაზე კივილის ხმა ესმით:
6 . გაიქეცით, თავი გადაირჩინეთ! ღვიასავით რომ დარჩეთ უდაბნოში!
7 . იმის გამო, რომ შენი შრომისა და საგანძურის იმედი გქონდა, შენც შეგიპყრობენ და ქემოშსაც გადაასახლებენ თავის მღვდლებთან და მთავრებთან ერთად.
8 . გამანადგურებელი მიადგება ყოველ ქალაქს, არცერთი ქალაქი არ გადარჩება; ხეობები გაჩანაგდება და ვაკე განადგურდება, როგორც უფალმა ბრძანა.
9 . ფრთები მიეცით მოაბს, რომ გაფრინდეს, მისი ქალაქები გაუკაცრიელდება, აღარავინ იქნება მათში.
10 . წყეულიმც იყოს, ვინც უფლის საქმეს დაუდევრად აკეთებს! წყეულიმც იყოს, ვინც თავის მახვილს სისხლისგან აკავებს!
11 . სიყრმიდანვე მშვიდად იყო მოაბი, უშფოთველად იჯდა თავის ლექზე, არ გადაღებულა ჭურჭლიდან ჭურჭელში; არც დევნილობაში წასულა; ამიტომ შერჩა თავისი გემო და სურნელი არ შეუცვლია.
12 . ამიტომ, აჰა, დგება დღეები, ამბობს უფალი, როცა გადამღებლებს გავუგზავნი! გადაიღებენ, ჭურჭლებს დაუცარიელებენ და ქოთნებს დაუმსხვრევენ.
13 . შერცხვება მოაბი ქემოშის გამო, როგორც ისრაელის სახლი შერცხვა მათი იმედის, ბეთელის გამო.
14 . როგორღა ამბობთ: მამაცი მეომრები ვართ, ომში ძლევამოსილნიო?
15 . გაიძარცვა მოაბი, მტერი შევიდა მის ქალაქებში და მისი რჩეული ჭაბუკნი სასაკლაოზე წავიდნენ, ამბობს მეფე, ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.
16 . მალე დადგება მოაბის დაღუპვის ჟამი, მოიჩქარის მისი უბედურება.
17 . იგლოვეთ მისთვის, ყველამ, მის გარშემო მცხოვრებნო, და ყველამ, ვინც მისი სახელი იცით; თქვით: როგორ გატყდა ძლიერი არგანი, დიდებული კვერთხი!
18 . ჩამოდი დიდებიდან და გვალვიანში დაჯექი, დიბონში მცხოვრებო ასულო, რადგან მოაბის დამანგრეველი ამოვა შენთან და დაანგრევს შენს ციხე-სიმაგრეებს.
19 . გზასთან დადექი და თვალი ადევნე, ყაროყერის მკვიდრო; ჰკითხე გაქცეულსა და თავდაღწეულს: რა მოხდა?
20 . შერცხვენილია მოაბი, რადგან გაჩანაგდა, იღრიალე და იღაღადე, აუწყეთ არნონში, რომ განადგურდა მოაბი.
21 . სასჯელი ეწია დაბლობ ქვეყანას: ხოლონს, იაჰცას და მეფაათს,
22 . დიბონს, ნებოს და ბეთ-დიბლათაიმს,
23 . კირიათაიმს, ბეთ-გამულს და ბეთ-მაყონს,
24 . კერიოთს, ბოცრას და მოაბის ქვეყნის ყველა შორეულ და მახლობელ ქალაქს.
25 . რქა მოეკვეთა მოაბს და მკლავი მოტყდა, ამბობს უფალი.
26 . დაათვრეთ იგი, რადგან უფალს გაუამპარტავნდა; ჩაწვება მოაბი თავის ნარწყევში და ისიც სამასხროდ შეიქნება.
27 . განა სამასხროდ არ გყავდა ისრაელი? განა ქურდობაზე იყო წასწრებული, თავს რომ აქნევ მის ყოველ ხსენებაზე?
28 . ქალაქები დატოვეთ და კლდეებში დასახლდით, მოაბის მკვიდრნო, ნაპრალის პირას დაბუდებული მტრედებივით იყავით!
29 . გვესმა მოაბის ამპარტავნობა, მისი ქედმაღლობა და მისი ამპარტავნობა, უზომო სიამაყე და დიდგულობა.
30 . ვიცი მისი თავხედობა, ამბობს უფალი, მაგრამ უსარგებლოა იგი, მისმა ფუჭმა კვეხნამ ვერაფერს მიაღწია.
31 . ამიტომ ვიგოდებ მოაბზე და მთელ მოაბზე ვიქვითინებ, კირ-ხერესის კაცებზე ვიკვნესებ.
32 . იაყეზერზე მეტად ვიტირებ შენზე, სიბმას ვაზო, შენი ლერწები ზღვას მისწვდნენ, იაყეზერის ზღვას მიაღწიეს. შენს ზაფხულის ხილსა და შენს რთველს გამანადგურებელი შეესია.
33 . სიხარული და მხიარულება წაერთვა ნაყოფიერ ველს, მოაბის ქვეყანას. ღვინოს გავაქრობ საწნახელიდან, აღარ დაწურავენ შეძახილებით; აღარ გაისმება სიხარულის შეძახილები.
34 . ხეშბონიდან კივილს ელყალემდე გაიგონებენ და იაჰაცამდე შეუერთებენ ხმას, ცოყარიდან ხორონაიმამდე და ეგლათ-შელიშიამდე; რადგან დაიშრიტება ნიმრიმის წყლებიც.
35 . ბოლოს მოვუღებ მოაბს, ამბობს უფალი, მაღლობზე რომ მიაქვს მსხვერპლი და თავის ღმერთებს საკმეველს უკმევს.
36 . ამიტომ სტვირივით კვნესის ჩემი გული მოაბზე და კირ-ხერესის ხალხზე; რადგან დაეღუპათ უხვი მოსავალი.
37 . ყველას გაპარსული აქვს თავი, წვერი მოკლედ აქვთ შეკრეჭილი, დახოკილი აქვთ ხელები და წელზე ძაძა აქვთ შემორტყმული.
38 . მოაბის ყველა ბანზე და ქუჩებში გლოვის ხმა ისმის, რადგან მე დავამსხვრიე მოაბი, როგორც უსარგებლო ჭურჭელი! ამბობს უფალი.
39 . როგორ დაიმსხვრა! როგორ მოთქვამენ! როგორ აჩვენა მოაბმა ზურგი - შერცხვენილია იგი! იქნება მოაბი სამასხროდ და შესაზარად ყველა მის ირგვლივ მყოფთათვის.
40 . რადგან ასე ამბობს უფალი: აჰა, არწივივით დააფრინდება მოაბს და ფრთებს გაშლის მასზე.
41 . დაპყრობილ იქნა კერიოთი, ციხე-სიმაგრენი - აღებული; იმ დღეს მოაბელი ვაჟკაცების გული მშობიარე ქალის გულივით იქნება.
42 . და აღმოიფხვრება მოაბის თესლი, რადგან უფალს გაუმედიდურდა იგი.
43 . შიში, ორმო და მახე გელით, მოაბის მცხოვრებნო! ამბობს უფალი.
44 . შიშისგან გაქცეული ორმოში ჩავარდება, ორმოდან ამოსული მახეში გაებმება, რადგან მოვაწევ მოაბზე მისი დასჯის წელიწადს! ამბობს უფალი.
45 . ხეშბონის ჩრდილში გაჩერდნენ დაუძლურებული ლტოლვილები, რადგან ცეცხლი გამოვიდა ხეშბონიდან და ალი - სიხონის წიაღიდან; შუბლი შეუჭამა მოაბს და თხემი - შფოთის ძეებს.
46 . ვაი შენ, მოაბო! დაიღუპა ქემოშის ხალხი, რადგან ტყვედ არიან წაყვანილნი შენი ძენი და დატყვევებულნი არიან შენი ასულნი.
47 . მაგრამ დავაბრუნებ მოაბის ტყვეებს უკანასკნელ დღეებში! ამბობს უფალი. აქამდეა მოაბის განაჩენი”.
1 . სიტყვა, რომელიც წარმოთქვა უფალმა ბაბილონსა და ქალდეველთა ქვეყანაზე წინასწარმეტყველ იერემიას პირით.
2 . "გამოაცხადეთ და აუწყეთ ხალხებს, ალამი ასწიეთ და აუწყეთ, ნუ დაფარავთ, თქვით: დაპყრობილია ბაბილონი, შერცხვენილია ბელი, დალეწილია მარდუქი, გაწბილებულია მისი კერპები და დამსხვრეულია მათი ქანდაკებები!
3 . რადგან ხალხი მოადგა ჩრდილოეთიდან და უდაბნოდ აქცევს მის ქვეყანას; აღარ იქნება მასში მცხოვრები, ადამიანიდან პირუტყვამდე ყველა დაიძრება და წავა.
4 . იმ დღეებში და იმ ჟამად, ამბობს უფალი, მოვლენ ისრაელის ძენი და იუდას ძენი, ერთად ივლიან და გზადაგზა იტირებენ, ძებნას დაუწყებენ უფალს, თავიანთ ღმერთს.
5 . სიონის გზას იკითხავენ, მისკენ მიმართავენ სახეებს და იტყვიან: მოდით და შევეკრათ უფალს საუკუნო აღთქმით, რომელიც აღარ იქნება დავიწყებული!
6 . დაკარგული ცხვარია ჩემი ხალხი, მწყემსებმა გადაახვევინეს გზიდან, მთებისკენ მიაბრუნეს, მთიდან ბორცვზე ახეტიალეს, თავიანთი მოსასვენებელი ადგილი დაავიწყეს.
7 . მათი მპოვნელები ჭამდნენ; მათი მტრები ამბობდნენ: რა ჩვენი ბრალია, უფალს შესცოდეს, რომელიც სიმართლის სამკვიდროა, უფალს, მათი მამების იმედსო.
8 . გაიქეცით ბაბილონიდან, გადით ქალდეველთა ქვეყნიდან; ვაცებივით გაუძეხით ფარას.
9 . რადგან, აჰა, წამოვაყენებ და მოვიყვან ბაბილონის წინააღმდეგ დიდი ხალხების ურდოებს ჩრდილოეთის ქვეყნიდან, დაეწყობიან მის წინააღმდეგ და დაატყვევებენ; მათი ისრები გამოცდილი მეომრებივით არიან, ხელცარიელი არ ბრუნდებიან უკან.
10 . ნადავლად იქცევა ქალდეველთა ქვეყანა და გაძღება ყველა მისი მძარცველი, ამბობს უფალი.
11 . რადგან გიხარიათ და დღესასწაულობთ, ჩემი სამკვიდროს მძარცველებო; რადგან დეკეულივით კუნტრუშობთ და ცხენებივით ჭიხვინებთ.
12 . დიდად შერცხვება დედათქვენი, დამცირდება თქვენი მშობელი; უკანასკნელი იქნები ერებს შორის - უდაბნო, ხრიოკი და ტრამალი.
13 . უფლის რისხვის გამო აღარ დასახლდება, მთლიანად გაუდაბურდება. ყველა, ვინც ბაბილონს ჩაუვლის, შეძრწუნდება და დაუსტვენს, მისი წყლულების დამნახავი.
14 . ჩამწკრივდით ბაბილონის გარშემო, მშვილდის მომზიდველნო! ესროლეთ, ისრებს ნუ დაინანებთ, რადგან უფალს შესცოდა.
15 . ყოველი მხრიდან დაეცით საბრძოლო ყიჟინა; დანებდა, დაეცნენ მისი საძირკვლები, დაინგრნენ მისი კედლები, რადგან ეს უფლის შურისგებაა; შური იძიეთ მასზე, როგორც იქცეოდა, ისე მოექეცით.
16 . მთესველი და ნამგლის დამჭერი ამოძირკვეთ ბაბილონიდან მოსავლის აღების დროს. მოძალადის მახვილისგან ყოველი თავისი ხალხისკენ გაბრუნდეს და ყოველი თავის ქვეყანაში გაიქცეს.
17 . გაფანტული ცხვარია ისრაელი, ლომებმა გაფანტეს. პირველად აშურის მეფემ შეჭამა იგი, ბოლოს კი, ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა დაუმტვრია ძვლები”.
18 . ამიტომ ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: "მე დავსჯი ბაბილონის მეფეს და მის ქვეყანას, როგორც აშურის მეფე დავსაჯე.
19 . დავაბრუნებ ისრაელს თავის საძოვარზე, და იბალახებს იგი ქარმელზე და ბაშანზე; ეფრემისა და გილყადის მაღლობებზე დაიკმაყოფილებს სურვილს.
20 . იმ დღეებში და იმ ჟამს, ამბობს უფალი, მოიძიებენ ისრაელის დანაშაულს და აღარ იქნება, იუდას ცოდვებს - და ვეღარ იპოვნიან, რადგან მე მივუტევებ, ვისაც მოვიტოვებ.
21 . მერათაიმის ქვეყანაზე და ფეკოდის მცხოვრებლებზე გაილაშქრე, ააოხრე და გაანადგურე მათ უკან ყველაფერი, ამბობს უფალი, ყველაფერი ისე გააკეთე, როგორც მე გიბრძანე!
22 . ბრძოლის ხმა ისმის ქვეყანაში, დიდი ნგრევაა.
23 . როგორ გატყდა და დაიმტვრა მთელი ქვეყნის ურო! როგორ იქცა ბაბილონი საშინელებად ერებისთვის?
24 . მახე დაგიგე და გაები, ბაბილონო, მაშინ, როცა არ ელოდი. მოგძებნეს და შეგიპყრეს, რადგან უფალს შეეჭიდე.
25 . გახსნა უფალმა თავისი საცავი და გამოიტანა თავისი რისხვის იარაღი, რადგან უფალს, ცაბაოთ ღმერთს საქმე აქვს ქალდეველთა ქვეყანაში.
26 . შორეული კიდეებიდან მოდით მის წინააღმდეგ, გახსენით მისი ბეღლები, ზვინებივით დაახვავეთ, სრულად გაანადგურეთ, რომ ნატამალი აღარ დარჩეს მისგან.
27 . მახვილს მიეცით მისი მოზვრები, დასაკლავად ჩავიდნენ; ვაი მათ, რადგან მათი დღე დადგა, მათი დასჯის ჟამი.
28 . აჰა, გაქცეულთა და ლტოლვილთა ხმა ისმის ბაბილონის ქვეყნიდან, რომ სიონში განაცხადონ უფლის, ჩვენი ღმერთის შურისგება, მისი ტაძრის გამო.
29 . მრავალნი შეჰყარეთ ბაბილონის წინააღმდეგ, ყველა მშვილდის მომზიდველი. ბანაკად შემოეწყვეთ ყოველი მხრიდან, არავინ გაგექცეთ. მისი საქმისამებრ მიუზღეთ; როგორც გექცეოდათ, ისე
30 . ამიტომ დაეცემიან მისი ჭაბუკნი მის ქუჩებში და ყველა მისი მებრძოლი დადუმდება იმ დღეს, ამბობს უფალი.
31 . აჰა, შენ წინააღმდეგ გამოვდივარ, მედიდურო, ამბობს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი, რადგან შენი დღე დადგა, შენი დასჯის ჟამი.
32 . წაიბორძიკებს მედიდური და დაეცემა, არავინ იქნება მისი ამყენებელი; ცეცხლს წავუკიდებ მის ქალაქებს და შეჭამს მის შემოგარენს.
33 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: დაჩაგრულნი არიან ისრაელის ძენი და იუდას ძენიც, მაგრად უჭირავთ ისინი მათ დამტყვევებლებს, არ უნდათ მათი გაშვება.
34 . მაგრამ ძლიერია მათი გამომსყიდველი, ცაბაოთ უფალია მისი სახელი, დაჟინებით განიკითხავს იგი მათ საქმეს, რათა მოსვენება მოიტანოს ქვეყანაზე, ხოლო ბაბილონის მცხოვრებნი შეაშფოთოს.
35 . მახვილი ქალდეველთა წინააღმდეგ, ამბობს უფალი, ბაბილონის მცხოვრებლების წინააღმდეგ, მისი მთავრებისა და მისი ბრძენკაცების წინააღმდეგ;
36 . მახვილი მისი მისანი ქურუმების წინააღმდეგ და გაუგუნურდებიან; მახვილი მისი ძლიერი კაცების წინააღმდეგ და დაუძლურდებიან;
37 . მახვილი მისი ცხენების წინააღმდეგ, მისი ეტლებისა და ყველა უცხოტომელის წინააღმდეგ, მის წიაღში რომ არიან და დიაცებად იქცევიან; მახვილი მისი საგანძურების წინააღმდეგ და გაიძარცვებიან.
38 . გვალვა მის წყლებზე და ამოშრებიან, რადგან კერპების ქვეყანაა და შეიშალნენ მრისხანე კერპებისგან.
39 . დაიბუდებენ იქ უდაბნოს არსებები ტურებთან ერთად და სირაქლემები. უკაცრიელი იქნება სამუდამოდ და დაუსახლებელი თაობიდან თაობამდე.
40 . როგორც ღმერთის მიერ დაქცეულ სოდომში და გომორასა და მის მეზობელ ქალაქებში, ამბობს უფალი, აქაც აღარავინ დასახლდება, კაციშვილი აღარ იცხოვრებს მასში.
41 . აჰა, ხალხი მოდის ჩრდილოეთიდან, დიდი ერი; მრავალი მეფე აღდგება ქვეყნის კიდეებიდან;
42 . მშვილდი და შუბი უჭირავთ ხელში; სასტიკნი არიან, დაუნდობელნი; მათი ხმა ზღვასავით გრგვინავს, ცხენებზე არიან ამხედრებულნი; ერთი კაცივით მზად არიან შენთან საბრძოლველად, ბაბილონის ასულო!
43 . გაიგო ბაბილონის მეფემ მათი ამბავი და ხელები დაუდუნდა, ტანჯვამ და მწუხარებამ შეიპყრო მშობიარე ქალივით.
44 . აჰა, ლომივით ამოვალ იორდანის უღრანიდან საძოვრებზე, გამუდმებით რომ ირწყვება. წამში გავაქცევ მათ და ჩემს რჩეულს დავადგენ მასზე; რადგან ვინ არის ჩემი მსგავსი? სამსჯავროზე ვინ დამიძახებს? რომელი მწყემსი დამიდგება წინ?”
45 . ამიტომ ისმინეთ უფლის განზრახვა, ბაბილონზე რომ განიზრახა; მისი გადაწყვეტილება, ქალდეველთა ქვეყანაზე რომ გადაწყვიტა; უსათუოდ წაათრევენ ფარის პატარა ბატკნებსაც კი, უსათუოდ გაუდაბურდება მათი საძოვრები.
46 . მიწა შეიძრება, როცა ხმა გაისმება: "შეიპყრეს ბაბილონი”; კივილი გაისმება ერებში.
1 . ასე ამბობს უფალი: "მე აღვძრავ დამღუპველ ქარს ბაბილონსა და ქალდეაში მცხოვრებლებზე.
2 . უცხოტომელებს მივუსევ ბაბილონს, ისინი გაანიავებენ და გააცამტვერებენ მის ქვეყანას, რადგან ყოველი მხრიდან დაესხმიან თავს, უბედურების დღეს.
3 . არ მოაზიდინოთ მშვილდი მშვილდოსანს, არავის დაანებოთ ჯავშნის ჩაცმა, ნუ შეიბრალებთ მის ჭაბუკებს, მთელი მისი ჯარი გაანადგურეთ.
4 . დაეცემიან განგმირულნი ქალდეველთა ქვეყანაში და დალახვრულნი მის ქუჩებში.
5 . რადგან არ დაქვრივებულა ისრაელი და იუდა მათი ღმერთის, ცაბაოთ უფლისგან, თუმცა დანაშაულითაა სავსე მათი მიწა ისრაელის წმიდის წინაშე.
6 . გაიქეცით ბაბილონიდან, თითოეულმა საკუთარი სული იხსნას. ნუ დაიღუპებით მისი ურჯულოების გამო, რადგან შურისძიების დროა უფლისთვის, მისაგებელი უნდა მიუზღას მას.
7 . ოქროს ფიალა იყო ბაბილონი უფლის ხელში, დამათრობელი მთელი ქვეყნისა, მისგან სვამდნენ ერები ღვინოს, ამიტომაც შეშლილებივით იქცევიან ერები.
8 . უცებ დაეცა ბაბილონი და გაცამტვერდა, იქვითინეთ მასზე, მალამო მოიტანეთ მისი წყლულისთვის, იქნებ განიკურნოს.
9 . ვმკურნალობდით და ვერ განიკურნა; დავტოვოთ და წავიდეთ თითოეული საკუთარ ქვეყანაში, ვინაიდან ცას მიაღწია მისმა განაჩენმა და ღრუბლებამდე ავიდა.
10 . უფალმა გამოამჟღავნა ჩვენი სიმართლე; მოდით და ვაუწყოთ სიონში საქმენი უფლისა, ჩვენი ღმერთისა.
11 . წაუმახეთ წვერები ისრებს, კაპარჭები შეავსეთ! გამოაღვიძა უფალმა მიდიელი მეფეების სული, ვინაიდან ბაბილონის განადგურება განიზრახა, რადგან უფლის შურისძიებაა ეს, შურს იძიებს თავისი ტაძრის გამო.
12 . ასწიეთ ალამი ბაბილონის კედლების წინააღმდეგ, გაამაგრეთ დაცვა, დააყენეთ მცველნი, მოამზადეთ საფარი, რადგან განიზრახა უფალმა და აღასრულებს კიდეც, რაც ბაბილონის მცხოვრებლებზე თქვა.
13 . დიდ წყალზე დასახლებულო, მრავალი განძეულის მფლობელო, მოვიდა შენი აღსასრული, შენი სიხარბის შესაბამისად.
14 . საკუთარი თავი დაიფიცა ცაბაოთ უფალმა: "კალიასავით გაგავსებ ადამიანებით, ისინი დაგცემენ ყიჟინას”.
15 . მან შექმნა დედამიწა თავისი ძალით, სამყარო სიბრძნით განამტკიცა და თავისი გონებით გადაჭიმა ზეცა.
16 . მის ხმაზე წყლები ხმაურობენ ზეცაში, იგი ამაღლებს ღრუბლებს დედამიწის კიდეებიდან, წვიმაში ელვას ბადებს და ქარი გამოჰყავს თავისი სანახებიდან.
17 . საკუთარი ცოდნისგან გამოსულელდა ყოველი კაცი, სირცხვილნაჭამია ყოველი ოქრომჭედელი თავისი გამოჭედილი კერპის გამო, რადგან ყალბია მისი ჩამოსხმული, სული არაა მათში.
18 . ამაოებაა იგი, გასაკიცხი ნახელავი; გაქრებიან მონახულების ჟამს.
19 . მათი მსგავსი არაა წილხვედრი იაკობისა, რადგან ყოველივეს შემქმნელია იგი, თავისი სამკვიდრებელი ტომისაც; ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.
20 . შენა ხარ ჩემი საბრძოლო კვერთხი; შენით შევმუსრავ ერებს და შენით მოვსპობ სამეფოებს;
21 . შენით შევმუსრავ ცხენსა და ეტლს თავისი მხედრებით;
22 . შენით შევმუსრავ კაცსა და ქალს, მოხუცსა და ყმაწვილს, ჭაბუკსა და ქალწულს;
23 . შენით შევმუსრავ მწყემსსა და მის ფარას, მიწათმოქმედსა და მის ხარუღელს, ერის მთავრებსა და გამგებლებს;
24 . "თქვენს თვალწინ მივუზღავ ბაბილონსა და ქალდეას ყველა მცხოვრებს, ყველა იმ ბოროტების გამო, სიონზე რომ მოაწიეს! ამბობს უფალი.
25 . აჰა, შენ წინააღმდეგ ვარ გამოსული, დამანგრეველო მთავ, ამბობს უფალი, დამღუპველო მთელი ქვეყნისა; ხელს გავიწვდენ შენზე, კლდეებიდან დაგაგორებ და ცეცხლმოკიდებულ მთად გაქცევ.
26 . ნუმც აიღებენ ქვას შენგან ქვაკუთხედად და საძირკვლისთვის, რადგან სამარადისო უდაბნოდ იქცევი! ამბობს უფალი.
27 . ასწიეთ ბაირაღი ქვეყანაში, ჩაჰბერეთ საყვირს ერებში, მის წინააღმდეგ გამოიწვიეთ ხალხები, მოუხმეთ არარატის, მინისა და აშქენაზის სამეფოებს, სარდალი დაადგინეთ მის წინააღმდეგ, ბუსუსებიანი კალიასავით შეასიეთ ცხენები.
28 . მოუხმეთ მასზე ხალხებს, მიდიის მეფეებს, მის ყველა მთავარსა და გამგებელს, მისი სამფლობელოს ყოველ ქვეყანაში.
29 . ზანზარებს და თრთის მიწა, რადგან სრულდება ბაბილონზე უფლის განზრახვა - უკაცრიელ უდაბნოდ აქციოს ბაბილონის ქვეყანა.
30 . მიატოვეს ბრძოლა ბაბილონის ვაჟკაცებმა, ციხე-სიმაგრეებში ჩასხდნენ, დაილია მათი ძალა, დიაცებივით გახდნენ; ცეცხლი მოედო მათ საცხოვრებლებს, დაილეწა მათი დარაბები.
31 . შიკრიკი შიკრიკს მიჰყვება და მოამბე მოამბეს, რათა ბაბილონის მეფეს აუწყონ, რომ ყოველი მხრიდან დაიკავეს მისი ქალაქი.
32 . ფონები დაკავებულია, ჭალები ცეცხლითაა დამწვარი. მებრძოლნი დაფეთებულნი არიან.
33 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: "გალეწილი კალოსავითაა ბაბილონის ასული, ცოტაც და მკის დროც მოაწევს”.
34 . "შემჭამა, დამამსხვრია ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა, ცარიელ ჭურჭლად მაქცია! გველეშაპივით გაივსო მუცელი ჩემი ნუგბარით და წამლეკა.
35 . დაე, ისეთივე ძალადობით მოექცნენ ბაბილონს, როგორც მე მომექცნენ იტყვის სიონის მკვიდრი; ჩემი სისხლი იყოს ქალდეის მცხოვრებლებზე”, იტყვის იერუსალიმი.
36 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი: "მე გავარჩევ შენს საქმეს და ვიძიებ შურს შენ გამო, მის ზღვას ამოვაშრობ და მის ნაკადულს დავაშრობ.
37 . ნანგრევების გროვად იქცევა გაუკაცრიელებული ბაბილონი, ტურების ბუნაგად, საფრთხობელად და დასაცინად.
38 . ბოკვრებივით ერთად იღრიალებენ და ლომებივით ბრდღვინვას მოჰყვებიან მისი მცხოვრებნი.
39 . როცა გახურდებიან, ნადიმს მოვუწყობ და დავათრობ, რათა გამხიარულდნენ, სამარადისო ძილით დაიძინონ და აღარ გამოიღვიძონ” - ამბობს უფალი.
40 . "ისე წავასხამ, როგორც კრავებს დასაკლავად, ვერძებს ვაცებითურთ.
41 . როგორ შეიპყრეს შეშაკი და გარდახდა მთელი ქვეყნის დიდება! როგორ იქცა ბაბილონი ხალხთა შესაზარად!
42 . ზღვამ მოიქცია ბაბილონი, მღელვარე ტალღებმა დაფარა იგი.
43 . გაცამტვერდნენ მისი ქალაქები, უწყლო უდაბნოდ გადაიქცა მიწა, რომელზეც აღარავინ მკვიდრობს; ადამის ძენი აღარ დადიან მასზე.
44 . მე დავსჯი ბელს ბაბილონში, პირიდან ამოვგლეჯ გადაყლაპულს. აღარ იდინებენ მისკენ ერები; ბაბილონის გალავანიც დაეცემა.
45 . გამოდი მისი წიაღიდან, ჩემო ხალხო, თითოეულმა საკუთარი სული გადაირჩინეთ უფლის მძვინვარებისგან.
46 . ნუ დაგისუსტდებათ გულები და ნუ შეგეშინდებათ ხმისა, ქვეყნად რომ გაისმის; ეს ხმა მოვა ამ წელს, მომდევნო წელს - სხვა ხმა; არ შეწყდება ძალადობა ქვეყანაზე და მბრძანებელი მბრძანებელზე აღდგება.
47 . ამიტომ, აჰა, მოდის დღეები, როცა განაჩენს გამოვუტან ბაბილონის კერპებს, შერცხვება მთელი ქვეყანა და მის წიაღში დაეცემა ყველა მისი მოკლული.
48 . იყიჟინებს ბაბილონზე ცა და ქვეყანა და ყოველივე, რაც მათშია, რადგან ჩრდილოეთიდან დაესხმიან მძარცველნი”, - ამბობს უფალი.
49 . "როგორც ბაბილონი დასცემდა ისრაელის განგმირულთ, ისე ბაბილონშიც დაეცემიან მოკლულნი მთელი ქვეყნიდან.
50 . წადით, მახვილისგან თავდაღწეულნო, ნუ გაჩერდებით. შორიდან გაიხსენეთ უფალი და იერუსალიმი მოიგონეთ თქვენს გულებში.
51 . შერცხვენილნი ვართ, რადგან ვისმინეთ ლანძღვა; სირცხვილმა დაფარა ჩვენი სახე, ვინაიდან უცხონი შევიდნენ უფლის სახლის საწმიდარში.
52 . ამიტომ, აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, მოვინახულებ მის კერპებს და მთელ მის ქვეყანაში აკვნესდებიან სასიკვდილოდ დაჭრილნი.
53 . ცამდეც რომ ამაღლდეს ბაბილონი და სიმაღლეებშიც რომ გამაგრდეს, მაინც მოეწევიან მძარცველნი ჩემგან” - ამბობს უფალი.
54 . გოდების ხმა ისმის ბაბილონიდან და დიდი ნგრევისა ქალდეველთა ქვეყნიდან.
55 . ვინაიდან უფალი გაატიალებს ბაბილონს და აღკვეთს მის ხმამაღალ ტრაბახს. ახმაურდება მისი ტალღები დიდი წყალივით და გაისმება მათი ჩოჩქოლის ხმა.
56 . რადგან გამტიალებელი მოდის ბაბილონზე, შეპყრობილ არიან მისი ვაჟკაცნი, შეიმუსრა მათი მშვილდები, ვინაიდან ღმერთი, შურისგების უფალი, ბოლომდე მიუზღავს მათ.
57 . "დავათრობ მის მთავრებსა და ბრძენკაცებს, მის მმართველებს, გამგებლებსა და ვაჟკაცებს, დაიძინებენ საუკუნო ძილით და აღარ გაიღვიძებენ, ამბობს მეფე, ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.
58 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: ბაბილონის განიერი გალავნები გაშიშვლდება, მისი მაღალი კარიბჭენი კი ცეცხლით დაიწვება; ამაოდ იშრომა ხალხმა, ცეცხლისთვის მოიქანცნენ ერები”.
59 . სიტყვა, რომელიც წინასწარმეტყველმა იერემიამ უბრძანა სერაია ნერიას ძეს, მახსეიაის შვილიშვილს, როცა ის იუდას მეფე ციდკიაჰუსთან ერთად წავიდა ბაბილონში, მისი მეფობის მეოთხე წელს; მესაწოლთუხუცესი იყო სერაია.
60 . ერთ გრაგნილში ჩაწერა იერემიამ ყველა ის უბედურება, ბაბილონს რომ მოეწევა; ყველა ეს სიტყვა ბაბილონზე იქნა დაწერილი.
61 . უთხრა იერემიამ სერაიას: "ბაბილონში რომ მიხვალ, მაშინ ნახე და წაიკითხე ყველა ეს სიტყვა.
62 . იტყვი: უფალო, შენ თქვი ამ ადგილზე, ისე გავანადგურებ, რომ ვეღარავინ იცხოვრებსო მასში, ვერც ადამიანი, ვერც პირუტყვი, რადგან საუკუნო უდაბნოდ ვაქცევო მას.
63 . ამ გრაგნილის კითხვას რომ დაასრულებ, დაგრაგნე, ქვა მოაბი და ეფრატში ჩააგდე.
64 . და თქვი: ასე ჩაიძირება ბაბილონი და ვეღარ წამოდგება იმ უბედურების გამო, მე რომ მოვაწევ; მოიქანცებიან ისინი!” აქამდეა იერემიას სიტყვები.
1 . და იყო სიტყვა უფლისა ჩემ მიმართ:
2 . "შენ, ძეო კაცისავ, ასე ეუბნება უფალი ღმერთი ისრაელის მიწას: აჰა, დასასრული! დასასრული მოადგა ქვეყნის ოთხივე კიდეს.
3 . ახლა დასასრულია შენზე; ჩემს რისხვას დავუშვებ შენს წინააღმდეგ, შენი გზების მიხედვით გაგასამართლებ და მთელ შენს სისაძაგლეებს გაზღვევინებ.
4 . არ შეგიცოდებს ჩემი თვალი და არ დაგინდობ, აუცილებლად დაგსჯი შენი ქცევებისა და საძაგელი ჩვევების გამო. მაშინ გაიგებ, რომ მე ვარ უფალი!
5 . "ასე ამბობს უფალი ღმერთი: უბედურება, აჰა, გაუგონარი უბედურება მოდის.
6 . დასასრული დგება; დადგა დასასრული! შენს წინააღმდეგ გამოიღვიძა, აჰა, დადგა!
7 . დადგა შენი ჯერი, ამ ქვეყნის მცხოვრებო! მოვიდა ჟამი, მოახლოვდა დღე, დღე შფოთისა და არა მთებზე მხიარული შეძახილებისა.
8 . მალე გადმოვღვრი ჩემს რისხვას შენზე და დავასრულებ ჩემს რისხვას შენ მიმართ, შენი გზების მიხედვით გაგასამართლებ და მთელი შენი სისაძაგლეებისთვის გაზღვევინებ.
9 . არ შეგიცოდებს ჩემი თვალი და არ დაგინდობ, არამედ გაზღვევინებ შენი ქცევებისა და საძაგელი ჩვევების გამო. მაშინ გაიგებ, რომ მე, უფალი ვმუსრავ!
10 . გაფრთხილდით, დადგა სასჯელის დღე! კვერთხმა კვირტები გამოიღო, აყვავდა ამპარტავნება.
11 . ძალადობა ბოროტების კვერთხად აღიმართა და აღარ იქნებიან ისინი, არც მათი ხალხი, არც მათი ქონება; აღარ იქნება არაფერი გამორჩეული მათში.
12 . დადგა ჟამი, მოაწია დღემ. ნუ გაიხარებს მყიდველი, ნუ იგლოვებს გამყიდველი, რადგან რისხვაა მთელი მათი სიმრავლის წინააღმდეგ.
13 . გამყიდველი სიცოცხლის ბოლომდე ვეღარ დაიბრუნებს გაყიდულს, რადგან ხილვა მთელ მათ სიმრავლეზე არ გაცუდდება; თავისი ურჯულოებით სიცოცხლეს ვერავინ შეინარჩუნებს.
14 . საყვირს ჩაჰბერავენ და გაემზადებიან, მაგრამ ვერავინ გავა საბრძოლველად, რადგან ჩემი რისხვაა მთელ მათ სიმრავლეზე.
15 . გარეთ მახვილია, შინ - შავი ჭირი და შიმშილი. მინდორში მყოფი მახვილით მოკვდება; ქალაქში მყოფს შიმშილი და შავი ჭირი შთანთქავს.
16 . გადარჩენილებიც კი მთებში მყოფი ხეობის მტრედებივით იქნებიან - ყველა თავის ურჯულოების გამო იგლოვებს.
17 . ყველა ხელი მოდუნდება და ყველა მუხლი გაწყალდება.
18 . ძაძას შემოირტყამენ და შიშის ზარი დაეცემათ უცაბედად; სირცხვილი იქნება ყველას სახეზე და სიქაჩლე - ყველას თავზე.
19 . თავიანთ ვერცხლს ქუჩებში გადაყრიან და ოქრო საზიზღრობად ექცევათ; ვერცხლი და ოქრო ვერ იხსნის მათ უფლის რისხვის დღეს, თავს ვერ გაიძღობენ და მუცლებს ვერ ამოიყორავენ, რადგან იგი იყო მათი უკეთურების მიზეზი.
20 . მისი მშვენიერი მორთულობით ამაყობდნენ და საძაგელი და ბილწი კერპები გაიკეთეს, ამიტომ სისაძაგლედ გავხდი მას მათთვის.
21 . უცხოთა ხელს გადავცემ მას გასაძარცვად და ქვეყნის ბოროტმოქმედთ - ნადავლად, ისინი შებილწავენ მას.
22 . სახეს მივაბრუნებ მათგან, შებღალავენ ჩემს წმიდა ადგილს, მძარცველები შევლენ მასში და შებილწავენ მას.
23 . ჯაჭვი გააკეთე, რადგან ქვეყანა სავსეა სისხლიანი დანაშაულებით და ქალაქი - ძალადობით.
24 . უვარგისზე უვარგისს მოვიყვან ხალხებიდან და დაეპატრონებიან მათ სახლებს. ძლიერთა სიამაყეს დავამხობ და შეიბილწებიან მათი სიწმინდენი.
25 . როცა ტანჯვა მოვა, მშვიდობას დაუწყებენ ძებნას და არ იქნება.
26 . უბედურებას უბედურება მოჰყვება, ამბავს ამბავი დაემატება, წინასწარმეტყველისგან ხილვას მოითხოვენ, მაგრამ რჯული დაეკარგება მღვდელს და რჩევა უხუცესებს.
27 . იგლოვებს მეფე, მთავარი შიშით შეიმოსება და ქვეყნის ხალხს ხელები აუკანკალდებათ. მათი გზების მიხედვით მოვექცევი მათ და მათი სამართლის მიხედვით გავასამართლებ; გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი!”
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! იერუსალიმისკენ მიმართე სახე, საწმიდარის წინააღმდეგ იქადაგე და ისრაელის მიწის წინააღმდეგ იწინასწარმეტყველე.
3 . უთხარი ისრაელის მიწას: ასე ამბობს-თქო უფალი: აჰა, შენს წინააღმდეგ ვარ, მახვილს ვიშიშვლებ ქარქაშიდან და მოვკვეთავ შენგან მართალსაც და ბოროტეულსაც.
4 . რადგან მოვკვეთავ შენგან მართალსაც და ბოროტეულსაც, ამიტომ ვიშიშვლებ მახვილს ქარქაშიდან ყოველი ხორციელის წინააღმდეგ სამხრეთიდან ჩრდილოეთამდე.
5 . გაიგებს ყოველი ხორციელი, რომ მე, უფალმა, ვიშიშვლე მახვილი ქარქაშიდან და მეტად აღარ ჩაეგება.
6 . შენ კი, ძეო კაცისავ! იგლოვე გულგატეხილმა, სიმწრით იკვნესე მათ თვალწინ!
7 . როცა გკითხავენ: რაზე კვნესიო? უთხარი: იმ ამბის გამო, რომელიც მოდის, ყოველი გული დადნება, ყოველი ხელი მოდუნდება, ყოველი სული დაუძლურდება, ყოველი მუხლი გაწყალდება. აჰა, მოდის და ასეც მოხდება! ამბობს უფალი ღმერთი”.
8 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
9 . "ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე და თქვი: ასე ამბობს-თქო უფალი. თქვი: მახვილი, მახვილი გაილესა და გაპრიალდა.
10 . გალესილია, რომ დაკლას; გაპრიალდა, რომ ელვასავით განათდეს! არ უნდა გვიხაროდეს, რომ ჩემი ძის კვერთხმა მოიძულა ყველა ხე?
11 . მიცემულია ასაპრიალებლად, რომ ხელი მოეჭიდოს; გალესილია ეს მახვილი და გაპრიალებული, რომ მკვლელს გადაეცეს ხელში.
12 . იტირე, მოთქმით იტირე, ძეო კაცისავ! რადგან ჩემი ხალხის წინააღმდეგ არის იგი, ისრაელის ყველა მთავრის წინააღმდეგ. მახვილს არიან გადაცემულნი ჩემს ხალხთან ერთად, ამიტომ მკერდზე ირტყი ხელი უბედურებისგან.
13 . რადგან დადგა გამოცდის ჟამი, და რა იქნება, თუ კვერთხი, რომელსაც მსჯავრი გამოაქვს, აღარ იქნება!” - ამბობს უფალი ღმერთი.
14 . "შენ კი, ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე, ხელი ხელს შემოჰკარი და სამგზის გაორკეცდეს მუსვრის მახვილი, დიდი შემუსვრის მახვილია ეს, მათ გარშემო რომ არის.
15 . რომ გული დაუდნეთ და მრავალი დაეცეს მათ კარიბჭეებთან. ელვასავით ბრწყინვალე მახვილი მივეცი, აჰა, დასაკვრელად არის გაკეთებული, შესამუსრად არის ალესილი.
16 . მახვილო! მარჯვნივ გასწი, მარცხნივ გასწი, საითკენაც შენი პირია მიმართული.
17 . მეც შემოვკრავ ხელს ხელზე და რისხვას დავიცხრობ; მე, უფალმა ვილაპარაკე”.
18 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
19 . "შენ კი, ძეო კაცისავ! ორი გზა დაადგინე ბაბილონის მეფის მახვილის მოსასვლელად; ერთი ქვეყნიდან გამოვა ორივე. მონიშნე ადგილი, ქალაქის გზის დასაწყისში მონიშნე.
20 . ერთი გზა დაადგინე მახვილის მოსასვლელად ყამონის ძეთა რაბაში და მეორე იუდაში, გამაგრებულ იერუსალიმში.
21 . მარჯვენა ხელით იერუსალიმს ერგო წილი, რომ განელაგებინათ ტარანები და პირი გაეღოთ ჟლეტვისთვის, ხმა აღემაღლებინათ საომარი ყიჟინით და ტარანები კარიბჭეებისკენ მიემართათ, აღემართათ მიწაყრილები, აეშენებინათ გოდლები.
22 . მარჯვენა ხელით იერუსალიმს ერგო წილი, რომ განელაგებინათ ტარანები და პირი გაეღოთ ჟლეტვისთვის, ხმა აღემაღლებინათ საომარი ყიჟინით და ტარანები კარიბჭეებისკენ მიემართათ, აღემართათ მიწაყრილები, აეშენებინათ გოდლები.
23 . ეს კი ამაო მკითხაობასავით იქნება მათ თვალში, ფიცით კი შეჰფიცეს, მაგრამ ის გაიხსენებს მათ ურჯულოებას და შეიპყრობს მათ.
24 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რადგან თავად გაიხსენეთ თქვენი ურჯულოება, გამოაშკარავდა თქვენი დანაშაული და გამოჩნდა თქვენი ცოდვა თქვენს ყველა ნამოქმედარში, ხელით იქნებით შეპყრობილნი.
25 . შენ კი, უწმიდურო ბოროტეულო, ისრაელის მთავარო, რომლის დღეც დადგა, რომ ბოლო მოეღოს დანაშაულს,
26 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: მოიშორე დოლბანდი და ჩამოიღე გვირგვინი. ასე აღარ იქნება, დამდაბლებული ამაღლდება და ამაღლებული დამდაბლდება.
27 . ნანგრევებად, ნანგრევებად, ნანგრევებად ვაქცევ და ესეც აღარ ექნება, სანამ არ მოვა ის, რომელსაც სამართლიანად ეკუთვნის იგი - მე გადავცემ მას.
28 . შენ კი, ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე და თქვი: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი ყამონის ძეებზე და მათ შერცხვენაზე. თქვი: მახვილი, მახვილია გაშიშვლებული ჩასახოცად, გაპრიალებულია შესამუსრად, რომ ელვასავით იყოს.
29 . ყალბ ხილვებს ხედავენ შენთვის და ტყუილს მკითხაობენ, რათა დახოცილ ბოროტეულთა კისერზე დაგდონ, რომელთაც დაუდგათ დღე, რომ ბოლო მოეღოს დანაშაულს.
30 . ჩააგე ქარქაშში; შენი გაჩენის ადგილას, შენი შობის ქვეყანაში გაგასამართლებ.
31 . ჩემს რისხვას გადმოვღვრი და ჩემი წყრომის ცეცხლს დავბერავ შენზე; ხელთ მიგცემ ხალხს, მძვინვარესა და მკვლელობაში დახელოვნებულს.
32 . ცეცხლის შესაჭმელი გახდები, შენი სისხლი ქვეყნის შუაგულში დაგუბდება და არავინ გაგიხსენებს, რადგან მე უფალმა ვილაპარაკე”.
1 . ისმინეთ, მღვდლებო! გაიგონე, ისრაელის სახლო! ყური დამიგდე, მეფის სახლო! მსჯავრი გადევთ იმის გამო, რომ მახედ ექეცით მიცფას და თაბორს - გაშლილ ბადედ.
2 . განდგომილნი ღრმად ჩაეფლნენ გახრწნილებაში, მაგრამ ყველას დავსჯი.
3 . ვიცნობ ეფრემს, ისრაელი არ არის დაფარული ჩემგან, რადგან ახლა შენ მრუშობ, ეფრემ, და თავი შეიბილწა ისრაელმა.
4 . მათი საქმეები არ ანებებენ, რომ თავიანთი ღმერთისკენ მოიქცნენ, რადგან სიძვის სულია მათში და უფალს არ იცნობენ.
5 . ისრაელის ამპარტავნება მოწმობს მისსავე წინააღმდეგ, წაიბორძიკებენ ისრაელი და ეფრემი თავიანთი ურჯულოების გამო, იუდაც წაბორძიკდება მათთან ერთად.
6 . თავიანთ ცხვარ-ძროხასთან ერთად წავლენ უფლის საძიებლად, მაგრამ ვერ იპოვნიან; იგი განერიდა მათ.
7 . უფალს უღალატეს, რადგან უკანონო შვილები შობეს; ახალმთვარობა შეჭამს მათ და მათ მიწას.
8 . ჩაბერეთ ბუკს გიბყაში, საყვირს - რამაში, დაეცით ყიჟინა ბეთ-ავენში, მტერი მოგდევს, ბენიამინ.
9 . გაუდაბურდება ეფრემი სასჯელის დღეს; ისრაელის ტომებში გამოვაცხადე ეს სარწმუნო უწყება.
10 . საზღვრის გადამნაცვლებლებივით არიან იუდას მთავრები, წყალივით გადმოვღვრი მათზე ჩემს რისხვას.
11 . დათრგუნულია ეფრემი, განაჩენით შემუსვრილი, რადგან კერპების გზით სიარული გადაწყვიტა.
12 . ამიტომ ჩრჩილად გავუხდები ეფრემს და სიდამპლედ - იუდას სახლს.
13 . დაინახა ეფრემმა თავისი სნეულება და იუდამ თავისი ჭრილობა; წავიდა ეფრემი აშურში და გაგზავნა მეფე იარებთან; მაგრამ მას არ ძალუძს თქვენი განკურნება და ჭრილობას ვერ მოგირჩენთ.
14 . რადგან ლომივით ვიქნები ეფრემისთვის და ლომის ბოკვერივით - იუდას სახლისთვის. მე, დიახ მე, დავგლეჯ და წავალ, გავიტაცებ და ვერავინ იხსნის.
15 . წავალ და დავბრუნდები ჩემს ადგილზე, ვიდრე არ აღიარებენ თავიანთ დანაშაულს და ძებნას არ დაუწყებენ ჩემს სახეს. თავიანთ გასაჭირში გულწრფელად დამიწყებენ ძებნას.
1 . ამოსის, თეკოაყელი მწყემსის სიტყვები, რომლებიც ხილვაში გაუცხადდა ისრაელზე იუდას მეფის ყუზიას დღეებში და ისრაელის მეფის იერობყამ იოაშის ძის დღეებში, მიწისძვრამდე ორი წლით ადრე.
2 . თქვა: უფალი დაიგრგვინებს სიონიდან და ხმას გამოსცემს იერუსალიმიდან; მწყემსთა საძოვრები გახმება და ქარმელის მწვერვალი გამოშრება.
3 . ასე ამბობს უფალი: არ დავინდობ დამასკოს სამი დანაშაულის გამო და არ გავაუქმებ მის სასჯელს ოთხის გამო, - რადგან რკინის უროებით ნაყავდნენ გილყადს.
4 . ცეცხლს დავცემ ხაზაელის სახლს და ცეცხლი შეჭამს ბენ-ჰადადის ციხე-დარბაზებს.
5 . დავლეწ დამასკოს ურდულს, მოვკვეთ ავენის ხეობის მკვიდრთ და ყედენის სახლის კვერთხის მპყრობელს; გადაიხვეწება არამის ხალხი კირში! - ამბობს უფალი.
6 . ასე ამბობს უფალი: არ დავინდობ ღაზას სამი დანაშაულის გამო და არ გავაუქმებ მის სასჯელს ოთხის გამო, - რადგან მთელი ხალხი გადახვეწეს, რომ ედომისთვის გადაეცათ ისინი.
7 . ცეცხლს დავცემ ღაზას გალავანს და ცეცხლი შეჭამს მის ციხე-დარბაზებს.
8 . მოვკვეთ აშდოდის მკვიდრთ და აშკელონელ კვერთხისმპყრობელს; ყეკრონზეც შევმართავ ხელს და გაწყდება ფილისტიმელთა ნატამალი! - ამბობს უფალი.
9 . ასე ამბობს უფალი: არ დავინდობ ცორს სამი დანაშაულის გამო და არ გავაუქმებ მის სასჯელს ოთხის გამო, - რადგან ტყვედ ჩაუგდეს მთელი ხალხი ედომს და ძმური აღთქმა დაივიწყეს.
10 . ცეცხლს დავცემ ცორის გალავანს და ცეცხლი შეჭამს მის ციხე-დარბაზებს.
11 . ასე ამბობს უფალი: არ დავინდობ ედომს სამი დანაშაულის გამო და არ გავაუქმებ მის სასჯელს ოთხის გამო - რადგან მახვილით დევნა თავისი ძმა, ჩაიხშო სიბრალული, რისხვით ბრდღვინავს გამუდმებით და გულში ბრაზს ინახავს.
12 . ცეცხლს დავცემ თემანს და ცეცხლი შეჭამს ბოცრას ციხე-დარბაზებს.
13 . ასე ამბობს უფალი: არ დავინდობ ყამონს სამი დანაშაულის გამო და არ გავაუქმებ მის სასჯელს ოთხის გამო, - რადგან ორსულ ქალებს ფატრავდნენ გილყადში, თავიანთი საზღვრები რომ გაეფართოებინათ.
14 . ცეცხლს დავცემ რაბას გალავანს და ცეცხლი შეჭამს მის ციხე-დარბაზებს: საომარი ყიჟინით - ბრძოლის დღეს, ქარბორბალათი - ქარიშხლიან დღეს;
15 . ტყვედ ჩავარდება მათი მეფე თავის მთავრებთან ერთად! - ამბობს უფალი.
1 . ასე ამბობს უფალი: არ დავინდობ მოაბს სამი დანაშაულის გამო და არ გავაუქმებ მის სასჯელს ოთხის გამო, - ედომის მეფის ძვლების კირად გამოწვის გამო.
2 . დავუშვებ ცეცხლს მოაბზე, შთანთქავს სასახლეებს კერიოთში და მოკვდება მოაბი ჩოჩქოლში, საომარ ყიჟინასა და საყვირის ხმაზე.
3 . მოვკვეთ მოსამართლეთ მისი წიაღიდან და ყველა მის მთავარს დავხოცავ მასთან ერთად! - ამბობს უფალი.
4 . ასე ამბობს უფალი: არ დავინდობ იუდას სამი დანაშაულის გამო და არ გავაუქმებ მის სასჯელს ოთხის გამო, - რადგან უკუაგდეს უფლის რჯული და არ იცავდნენ მის დადგენილებებს; რადგან გზა-კვალი აურიეს მათ ცრუღმერთებმა, რომელთაც მათი მამები მიჰყვებოდნენ.
5 . დავუშვებ ცეცხლს იუდაზე და შთანთქავს იერუსალიმის სასახლეებს!
6 . ასე ამბობს უფალი: არ დავინდობ ისრაელს სამი დანაშაულის გამო და არ გავაუქმებ მის სასჯელს ოთხის გამო - ვინაიდან მართალს ვერცხლზე ყიდიან და წყვილ ფეხსაცმელზე - ღარიბს.
7 . თავზე მიწის მტვერს აყრიან უმწეოთ და გზას უმრუდებენ ჩაგრულთ; მამა-შვილი ერთ ქალთან შედის, რათა შებღალონ ჩემი წმიდა სახელი!
8 . გირაოში წამოღებულ ტანსაცმელზე წვებიან ყოველ სამსხვერპლოსთან და გამოძალულ ღვინოს სვამენ თავიანთი ღმერთების სახლში.
9 . მე გავანადგურე მათ წინაშე ამორელნი, რომელთა სიმაღლეც კედარივით იყო და სიმაგრე მუხასავით. მოვსპე მისი ნაყოფი ზევით და ფესვები ქვემოთ.
10 . მე გამოგიყვანეთ ეგვიპტის ქვეყნიდან და ორმოც წელიწადს გატარებდით უდაბნოში, რათა დაგემკვიდრებინათ ამორელთა ქვეყანა.
11 . დავადგინე თქვენი ძენი წინასწარმეტყველებად და თქვენი ჭაბუკნი - მოწმიდრებად. განა ასე არაა, ძენო ისრაელისა? - ამბობს უფალი.
12 . თქვენ კი ღვინოს ასმევდით მოწმიდრებს, წინასწარმეტყველთ კი უბრძანებდით: არ იწინასწარმეტყველოთო!
13 . აჰა, ისე გაგჭყლეტთ, როგორც ძნებით სავსე ურემი ჭყლეტს.
14 . მალემსრბოლი ვეღარ გაიქცევა, ვეღარც ძლიერი მოიკრებს ძალას და ვერც მამაცი იხსნის თავის თავს.
15 . ვერც მშვილდის დამჭერი აღდგება, ვერც მალემსრბოლი გადარჩება და ვერც ცხენზე ამხედრებული იხსნის თავის სულს,
16 . მამაცთაგან ყველაზე გაბედულიც კი შიშველი გაიქცევა იმ დღეს! - ამბობს უფალი.
1 . უფლის სიტყვა, რომელიც გამოეცხადა სოფონია ქუშის ძეს, გედელიაჰუს ძეს, ამარიას ძეს, ხიზკიაჰუს შთამომავალს, იუდას მეფის, იოშია ყამონის ძის დღეებში.
2 . ყველაფერს აღვგვი მიწის პირიდან! - ამბობს უფალი.
3 . აღვგვი კაცსა და პირუტყვს, ცის ფრინველსა და ზღვის თევზებს, მაცდურს ბოროტეულებთან ერთად; აღვგვი ადამიანს მიწის პირიდან! - ამბობს უფალი.
4 . ხელს მოვუღერებ იუდასა და იერუსალიმის მკვიდრთ; მოვსპობ ამ ადგილიდან ბაყალის ნატამალს და ქურუმთა სახსენებელს, მღვდლებთან ერთად.
5 . მათ, ბანებზე რომ სცემენ თაყვანს ციურ ლაშქარს და უფალსა და მილქომს რომ იფიცებენ.
6 . მათ, ვინც განუდგნენ უფალს, აღარ ეძებდნენ და აღარაფერს ეკითხებოდნენ.
7 . დადუმდი უფლის, ღმერთის წინაშე, რადგან ახლოსაა უფლის დღე; რადგან გამზადებული აქვს უფალს მსხვერპლი, ამორჩეული ჰყავს სტუმრები.
8 . დადგება საუფლო მსხვერპლის დღე და დავსჯი მთავრებს, უფლისწულებს და ყველას, უცხო სამოსელით შემოსილს.
9 . დავსჯი იმ დღეს ყველას, ტაძრის ზღურბლის გადამლახველს, თავიანთი უფლის სახლს ძალადობითა და სიცრუით რომ ავსებდნენ.
10 . იმ დღეს გაისმება - ამბობს უფალი - გოდების ხმა თევზთა კარიბჭიდან, მოთქმა საპირისპირო მხრიდან და დიდი ნგრევის ხმა მაღლობებიდან.
11 . იბღავლეთ, ხეობის მკვიდრნო, რადგან ყველა მოვაჭრე განადგურდება და ვერცხლის ყველა მიმწონი ამოწყდება.
12 . მაშინ იქნება, რომ ლამპრით გამოვჩხრეკ იერუსალიმს და დავსჯი საკუთარ დოვლათზე მინდობილ კაცებს, გულში რომ ამბობენ: არც სიკეთეს მოიმოქმედებს უფალი და არც სიავესო!
13 . გაიძარცვება მათი ქონება და გაუკაცრიელდება მათი სახლები; სახლებს ააშენებენ და ვერ იცხოვრებენ მათში, ვენახებს გააშენებენ და ვერ დალევენ მათგან ღვინოს.
14 . ახლოა უფლის დიადი დღე, ახლოა და მალე მოვა; ისმინეთ ხმა უფლის დღისა! მწარედ ატირდება იმ დღეს ყველაზე მამაციც კი!
15 . რისხვის დღეა ეს დღე! უბედურებისა და გაჭირვების დღე, ნგრევისა და გაუდაბურების დღე, სიბნელისა და წყვდიადის დღე, ღრუბლებისა და ბურუსის დღე,
16 . ციხე-ქალაქთა და მაღალ კოშკთა წინააღმდეგ საყვირისა და საბრძოლო შეძახილების დღე!
17 . შევაჭირვებ ადამიანებს და ბრმებივით ივლიან, რადგან შესცოდეს უფალს; მტვერივით გაიბნევა მათი სისხლი და ნეხვივით - მათი ხორცი.
18 . ვერც მათი ვერცხლი იხსნის მათ და ვერც - მათი ოქრო, უფლის რისხვის დღეს; და შთანთქავს მთელს ქვეყანას თავისი ეჭვიანობის ცეცხლით, რადგან, უცაბედად მოუღებს ბოლოს ქვეყნის ყველა მკვიდრს.
1 . ვაი მეამბოხე და წაბილწულ, მოძალადე ქალაქს!
2 . არავის ხმას არ ისმენს, დარიგებას არ იღებს; უფალს არ მიენდო და თავის ღმერთს არ მიუახლოვდა.
3 . მისი მთავრები მბრდღვინავი ლომები არიან მის შუაგულში, მისი მსაჯულები - მგლები, საღამოდან დილამდე ძვალსაც რომ არ ტოვებენ.
4 . თავქარიანნი არიან მისი წინასწარმეტყველნი, მოღალატე კაცები; საწმიდარს ბილწავენ მისი მღვდლები, ფეხქვეშ თელავენ რჯულს.
5 . სამართლიანია მის წიაღში უფალი, უსამართლობას არ ჩაიდენს, დილ-დილობით გამოაქვს თავისი სამართალი სინათლეზე და არ ბრკოლდება, უსამართლომ კი არ იცის სირცხვილი.
6 . გავწყვიტე ერები, ნანგრევებად ვაქციე მათი კოშკები. გავაუკაცრიელე მათი ქუჩები, არ დარჩენილა გამვლელი; აოხრდა მათი ქალაქები, კაცი არ დარჩა, აღარავინაა მცხოვრები.
7 . ვამბობდი: მხოლოდ ჩემი გეშინოდეთ, მიიღეთ დარიგება, რომ არ განადგურდეს თქვენი სამკვიდრო და ჩემმა სასჯელმა გვერდი აგიაროთ-მეთქი. მაგრამ დილიდანვე ყოველმხრივ ბოროტებას სჩადიოდით.
8 . ამიტომ მაცალეთ - ამბობს უფალი - იმ დღემდე, როცა მოწმედ წამოვდგები, რადგან ჩემი განაჩენით მოიყრიან თავს ერები, შეიკრიბებიან სამეფოები, რომ თავზე დავანთხიო ჩემი წყრომა და მთელი ჩემი მგზნებარე რისხვის მძვინვარება, რადგან ჩემი ეჭვიანობის ცეცხლით შთაინთქმება მთელი ქვეყანა.
9 . მაშინ მივცემ ერებს გასუფთავებულ ბაგეებს, რომ ყველამ მოუხმოს უფლის სახელს და მხარდამხარ ემსახურონ ღმერთს.
10 . ჩემი თაყვანისმცემელნი ქუშის მდინარეთა გაღმიდან, ჩემი გაფანტული ხალხის ასულნი მომართმევენ ძღვენს.
11 . აღარ შეგრცხვება იმ დღეს ყველა შენი საქმის გამო, რითაც მიჯანყდებოდი, რადგან მაშინ მოვაშორებ შენი წიაღიდან ამპარტავნებსა და ქედმაღლებს, რომ აღარ იამპარტავნო ჩემს წმიდა მთაზე;
12 . დავტოვებ შენს წიაღში თავმდაბალსა და თვინიერ ხალხს და უფლის სახელში ჰპოვებენ თავშესაფარს ისინი.
13 . აღარ ჩაიდენს უსამართლობას ისრაელის ნატამალი, აღარ იცრუებს და აღარ იქნება მათ ბაგეებში მზაკვარი ენა; მოძოვენ და დაისვენებენ, აღარავინ შეაშინებს მათ.
14 . სიხარულით შესძახე, სიონის ასულო, იყიჟინე, ისრაელო! იმხიარულე და იხალისე მთელი გულით, იერუსალიმის ასულო!
15 . მოგაშორა უფალმა სასჯელი და განდევნა შენი მტრები. ისრაელის მეფე, უფალია შენს წიაღში და აღარ შეუშინდები უბედურებას.
16 . იმ დღეს ეტყვიან იერუსალიმს: ნუ გეშინია! და სიონს - ნუ მოგეშვება მკლავები.
17 . უფალი, შენი ღმერთია შენს შორის; ძლევამოსილი მეომარი. სიხარულით გაიხარებს შენზე, თავისი სიყვარულით განგაახლებს და გალობით იზეიმებს შენზე.
18 . შევკრებ მათ, ვინც უდღესასწაულობამ დაამწუხრა; შენგან რომ გავიდნენ, სიონო, გადასახლების სირცხვილი რომ აწევთ ტვირთად.
19 . აჰა, მე გავუსწორდები იმ დროს ყველა შენს მჩაგვრელს, კოჭლს გადავარჩენ და განდევნილთ თავს მოვუყრი; მათ სირცხვილს ქებითა და სახელით ჩავანაცვლებ, ყველა იმ მიწაზე, სადაც ილანძღებოდნენ.
20 . იმ დროს შემოგკრებთ და შინ დაგაბრუნებთ; დიდ სახელსა და ქებას მოგცემთ დედამიწის ყველა ხალხში, როცა აღვადგენ თქვენს კეთილდღეობას თქვენსავე თვალწინ! - ამბობს უფალი.
1 . აღვაპყარ თვალები და აჰა, კაცი, ხელში საზომი საბელით.
2 . ვკითხე: სად მიდიხარ? მიპასუხა: იერუსალიმის გასაზომად, მისი სიგანისა და მისი სიგრძის გასაგებად.
3 . და აჰა, გავიდა ჩემთან მოლაპარაკე ანგელოზი და სხვა ანგელოზი გამოვიდა მასთან შესახვედრად.
4 . უთხრა: გაიქეცი და ასე ელაპარაკე ამ ჭაბუკს: უგალავნოდ დასახლდება იერუსალიმი ადამიანთა და საქონლის სიმრავლის გამო.
5 . მე ვიქნები მისთვის - ამბობს უფალი - ცეცხლის გალავნად გარშემო და დიდებად მის წიაღში.
6 . ჰეი, ჰეი! გაიქეცით ჩრდილოეთის ქვეყნიდან - ამბობს უფალი - ვინაიდან ცის ოთხი ქარივით გაგფანტავთ - ამბობს უფალი.
7 . ჰეი, სიონო, თავს უშველე, ბაბილონის ასულთან დამკვიდრებულო!
8 . რაგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: დიდების ჟამის შემდეგ წარმომგზავნა თქვენი მძარცველი ხალხების წინააღმდეგ, რადგან, ვინც თქვენ გეხებათ, მისი თვალის გუგას ეხება.
9 . რადგან, აჰა, შევმართავ ხელს მათზე და მათივე მონების ნადავლად იქცევიან; და მიხვდებით, რომ ცაბაოთ უფალმა წარმომგზავნა.
10 . იყიჟინე და იმხიარულე, სიონის ასულო! რადგან, აჰა, მოვდივარ და დავმკვიდრდები შენს წიაღში - ამბობს უფალი.
11 . იმ დღეს მრავალი ერი შეუერთდება უფალს და იქნებიან ჩემს ხალხად; დავმკვიდრდები შენს წიაღში და მიხვდები, რომ ცაბაოთ უფალმა წარმომგზავნა შენთან.
12 . დაეუფლება უფალი იუდასა და წმიდა მიწას, როგორც თავის წილს და კვლავ ამოირჩევს იერუსალიმს.
13 . ყოველი ხორციელი დადუმდეს უფლის წინაშე, რადგან აჰა, წამოიმართა თავისი წმიდა სამკვიდრებლიდან.
1 . განაჩენი: უფლის სიტყვა, ხადრაქის ქვეყანაზე და დამასკოზე, მისი მოსვენების ადგილზე; რადგან კაცთა თვალები უფლისკენ არის მიმართული, განსაკუთრებით ისრაელის შტოთა თვალები.
2 . და ხამათზე, მას რომ ესაზღვრება, ტვიროსსა და სიდონზე, რადგან ფრიად დაბრძენდნენ.
3 . აიშენა ტვიროსმა ციხე-სიმაგრე და მტვერივით დაახვავა ვერცხლი და ოქრო - ქუჩის ტალახივით.
4 . აჰა, უფალი წაართმევს მას ქონებას და ზღვაში გადაისვრის; თავად კი ცეცხლში შთაინთქმება.
5 . იხილავს აშკელონი და შეშინდება, ღაზა და ყეკრონი დიდად შეძრწუნდება, რადგან გაწბილდება მისი იმედი; ღაზა დაკარგავს თავის მეფეს და აღარ დასახლდება აშკელონი.
6 . უცხო მოდგმა იცხოვრებს აშდოდში; აღვგვი ფილისტიმელთა ამპარტავნებას.
7 . პირიდან გამოვგლეჯ სისხლიან ხორცს და სიბილწეთ კბილებიდან; მისი ნატამალი ჩვენს ღმერთს დარჩება და მთავარივით იქნება იუდაში, ყეკრონი კი იებუსელივით.
8 . მე კი ჩემი სახლის გარშემო დავბანაკდები და ლაშქარი ვერ გაივლის მასში; აღარ მიუვა მას მჩაგვრელი, რადგან ვიხილე მათი ტანჯვა.
9 . დიდად იხარე, სიონის ასულო! გამარჯვებით შემოსძახე, იერუსალიმის ასულო! აჰა, შენი მეფე მოდის შენთან, მართალი და ხსნით შემოსილი; თავმდაბალია, ამხედრებულია სახედარზე და ჩოჩორზე, ხრდალი ვირის ნაშიერზე.
10 . მოვსპობ ეტლებს ეფრემიდან, ცხენებს იერუსალიმიდან; შეიმუსრება საბრძოლო მშვილდი; მშვიდობას აუწყებს იგი ხალხებს, ზღვიდან ზღვამდე იქნება მისი ხელმწიფება და მდინარიდან - ქვეყნის ბოლომდე.
11 . შენ კი: შენთან დადებული აღთქმის გამო, სისხლით რომ იქნა დაბეჭდილი, გავათავისუფლებ შენს ტყვეებს უწყლო ჭიდან.
12 . დაუბრუნდით ციხე-სიმაგრეებს, ტყვენო, რომლებსაც გაქვთ იმედი! დღეს გიცხადებთ, რომ ორმაგად აგინაზღაურებთ დანაკარგს.
13 . რადგან მშვილდივით მოვზიდავ იუდას და ისრებად მექნება ეფრემი; აღვძრავ შენს ძეებს, სიონო, შენი ძეების წინააღმდეგ საბერძნეთო, და მეომრის მახვილივით გაქცევ.
14 . უფალი გამოჩნდება მათ თავზე და ელვასავით გამოვარდება მისი ისარი; ჩაბერავს საყვირს უფალი ღმერთი და წამოვა სამხრეთის ქარიშხლებში.
15 . ცაბაოთ უფალი დაიცავს მათ, გაანადგურებენ და გათელავენ შურდულის ქვებს. დალევენ და მთვრალი კაცებივით აყიჟინდებიან ბრძოლაში; თასივით აივსებიან, სამსხვერპლოს რქებივით.
16 . უფალი, მათი ღმერთი, იხსნის მათ იმ დღეს, როგორც თავისი ხალხის ფარას, რადგან გვირგვინის ქვებივით არიან ისინი, ბრწყინავენ მის ქვეყანაზე.
17 . რამდენად დიდია მისი სიკეთე და რამდენად დიდია მისი მშვენება! ჭაბუკებს ხორბალი მისცემს ძალას, ქალწულებს - მაჭარი.
ყოველდღიურ ცხოვრებაში:
- ცოდვილი მხიარულებისას გამ.32,18
- სასწაულის ხილვისას ლევ.9,24
- იერიქონის აღებისას იესნ.6,5
- უფლის კიდობანთან შეხვედრისას 1მფ.4,5; 2მფ.6,15; 1ნეშ.15,28
- მეფედ კურთხევისას 1მფ.10,24; 3მფ.1,40
- საბრძოლო 1მფ.17,20; 4მფ.7,6; 2ნეშ.20,22 იობ.39,25 იერ.4,16; 50,15 ეზეკ.21,22 ოს.5,8 ამ.1,14; 2,2 სოფ.1,16
- გამარჯვებისას 2ნეშ.13,15
- საქმის გასრულებისას ეზრ.3,11
- მეფის კეთილგანწყობის ხილვისას ესთ.8,15
- სიხარულის გამომხატველი იობ.8,21 ეს.54,1 იერ.48,33 ეზეკ.7,7
- განდიდების ფს.46,5 ეს.24,14
- მშვიდობის დადგომისას ეს.14,7
სულიერ სფეროში:
- შესაქმისას იობ.38,7
- მართალთა მხიარულებისას ფს.5,12 ეს.35,10 სოფ.3,14
- აღდგომისას ეს.26,19
- უფალი ყიჟინას დასცემს თავის მტრებს ეს.42,13 იერ.51,14
- გამოსყიდვისას ეს.44,23; 49,13
- მესიის მოსვლისას ეს.52,8 ზაქ.2,10; 9,9