ხებრონი
საკვანძო მუხლები:
დაბადება 13 : 18 ;1 . ეგვიპტიდან ნეგებისაკენ გაემართა აბრამი, თავის ცოლთან და ლოტთან ერთად; და ყველაფერი, რაც გააჩნდა, თან ჰქონდა.
2 . ძალზედ მდიდარი იყო აბრამი ჯოგებითა და ოქრო-ვერცხლით.
3 . ნეგებიდან ბეთელისაკენ გაემართა, იმ ადგილამდე, სადაც უწინ კარავი ედგა ბეთელსა და ჰაღაის შორის.
4 . იმ ადგილამდე, სადაც პირველად ააგო სამსხვერპლო და მოუხმო უფლის სახელს.
5 . ლოტსაც, რომელიც აბრამთან ერთად მგზავრობდა, ასევე ჰყავდა მსხვილფეხა და წვრილფეხა საქონელი და ჰქონდა კარვები.
6 . და ვერ იტევდა მათ ის ქვეყანა ერთად საცხოვრებლად, რადგან დიდძალი ქონება ჰქონდათ და არ შეეძლოთ თანაცხოვრება.
7 . დავა ჰქონდათ ერთმანეთში აბრამისა და ლოტის მწყემსებს; ქანაანელები და ფერიზელები ცხოვრობდნენ მაშინ იმ ქვეყანაში.
8 . და უთხრა აბრამმა ლოტს: "ნუ იქნება უთანხმოება ჩვენ შორის, ჩემსა და შენს მწყემსებს შორის, რადგან ძმები ვართ.
9 . განა მთელი ქვეყანა ჩვენს წინ არ არის? გავიყაროთ; თუ შენ მარცხნივ წახვალ, მე მარჯვნივ წავალ; ხოლო თუ მარჯვნივ წახვალ, მე მარცხნივ წავალ”.
10 . აღაპყრო თვალები ლოტმა და დაინახა, რომ იორდანეს მთელი ტაფობი, ცოყარის მისადგომამდე კარგად ირწყვებოდა, როგორც უფლის ბაღი, როგორც ეგვიპტის მიწა. ეს იქამდე, ვიდრე უფალი სოდომსა და გომორს მოსპობდა.
11 . და აირჩია ლოტმა იორდანეს მთელი ტაფობი. დაიძრა ლოტი აღმოსავლეთისკენ და გაეყარა კაცი თავის ძმას.
12 . აბრამი ქანაანის ქვეყანაში დამკვიდრდა, ხოლო ლოტი ტაფობის ქალაქებში და სოდომამდე დასცა კარვები.
13 . ბოროტნი იყვნენ სოდომელები და ძალიან სცოდავდნენ უფლის წინაშე.
14 . და უთხრა უფალმა აბრამს ლოტთან გაყრის შემდეგ: "აღაპყრე თვალები და გაიხედე ჩრდილოეთისა და სამხრეთისკენ, აღმოსავლეთისა და დასავლეთისკენ.
15 . რადგან, მთელ ამ ქვეყანას, რასაც ხედავ, შენ და შენს შთამომავლობას მოგცემთ უკუნისამდე.
16 . მიწის მტვერივით გავამრავლებ შენს შთამომავლობას და თუ ვინმე შეძლებს ქვიშის დათვლას, შენი შთამომავლობაც დაითვლება.
17 . ადექი და მოიარე ეს ქვეყანა კიდით კიდემდე, რადგან შენ გაძლევ მას”.
18 . აშალა აბრამმა კარვები, წავიდა და დასახლდა მამრეს მუხნარში, რომელიც ხებრონშია; და იქ აუგო სამსხვერპლო უფალს.
1 . იცოცხლა სარამ ას ოცდაშვიდი წელი.
2 . და გარდაიცვალა სარა კირიათ-არბაყს, დღევანდელ ხებრონში, ქანაანის ქვეყანაში. და წავიდა აბრაჰამი სარას საგლოვად და დასატირებლად.
3 . წამოდგა აბრაჰამი თავის მკვდრისაგან და უთხრა ხეთელებს:
4 . "მწირი და ხიზანი ვარ თქვენთან; გთხოვთ, მომცეთ სამარხი ადგილი, რომ ჩემი მიცვალებულის დაკრძალვა შევძლო”.
5 . და მიუგეს ხეთელებმა აბრაჰამს:
6 . "მოგვისმინე, ჩვენო ბატონო, ღვთის მთავარი ხარ ჩვენ შორის! დაკრძალე შენი მიცვალებული ჩვენს საუკეთესო სამარხში; ჩვენგან არავინ დაგიკავებს სამარხს შენი მიცვალებულის დასაკრძალავად”.
7 . წამოდგა აბრაჰამი და მიწამდე დაუკრა თავი იმ ქვეყნის ხალხს, ხეთელებს.
8 . უთხრა მათ აბრაჰამმა: "თუ თანახმა ხართ, რომ ჩემი მიცვალებული დავკრძალო, ისმინეთ ჩემი და შემავედრეთ ყეფრონ ცოხარის ძეს,
9 . რომ მომცეს მახფელას მღვიმე, მისი მინდვრის კიდეზე რომ არის; სრულ ფასად მომყიდოს იგი, თქვენი თანდასწრებით, საკუთარი სამარხი რომ მქონდეს”.
10 . ყეფრონი კი ხეთელებს შორის იჯდა. მიუგო ყეფრონ ხეთელმა აბრაჰამს, ხეთელებისა და ქალაქის კარიბჭეში შემავალთა გასაგონად:
11 . "არა ჩემო ბატონო, მისმინე: მინდორიც მომიცია შენთვის და მღვიმეც; ჩემი ხალხის წინაშე გაძლევ, რომ დაკრძალო შენი მიცვალებული”.
12 . მიწამდე დაუკრა თავი აბრაჰამმა ამ ქვეყნის ხალხს
13 . და ელაპარაკა ყეფრონს, ამ ქვეყნის ხალხის გასაგონად: "იქნებ ისმინო ჩემი! მინდვრის საფასურს გადაგიხდი, გამომართვი, და დავკრძალავ იქ ჩემს მიცვალებულს”.
14 . მიუგო ყეფრონმა აბრაჰამს:
15 . "ბატონო, ყური დამიგდე! ჩვენ შორის ოთხასი შეკელის საღირალი მიწა რა სალაპარაკოა? დაკრძალე შენი მიცვალებული!”
16 . დაეთანხმა აბრაჰამი ყეფრონს და მიუწონა ოთხასი შეკელი ვერცხლი სავაჭრო მაზანდით, როგორც ხეთელთა გასაგონად მოითხოვა.
17 . და დაუმტკიცდა მას საკუთრებად ყეფრონისეული მინდორი მახფელაში, მამრეს პირდაპირ, ასევე მღვიმე, რომელიც იქ არის, და ხეები, რომლებიც იმ მინდორზე და მის ირგვლივ არის,
18 . შეიძინა აბრაჰამმა საკუთრებად, ხეთელებისა და ქალაქში ყველა შემავალის თანდასწრებით.
19 . ამის შემდეგ დაკრძალა აბრაჰამმა თავისი ცოლი, სარა, მახფელას მინდვრის მღვიმეში, მამრეს ანუ ხებრონის პირდაპირ, ქანაანის ქვეყანაში.
20 . დაუმტკიცდა აბრაჰამს ხეთელთაგან მინდორი და იქ მდებარე მღვიმე საკუთარ სამარხად.
1 . უთხრა ღმერთმა იაკობს: "ადექი, ადი ბეთელში და იქ დამკვიდრდი; და იქ აუგე სამსხვერპლო ღმერთს, რომელიც გამოგეცხადა, როცა შენს ძმას, ესავს გაურბოდი”.
2 . უთხრა იაკობმა თავის სახლეულს და ყველას, ვინც მასთან იყო: "მოიშორეთ უცხო ღმერთები, რომლებიც თქვენშია, განიწმინდენით და გამოიცვალეთ სამოსელი.
3 . ავდგეთ და ავიდეთ ბეთელში, სამსხვერპლოს ავუგებ იქ ღმერთს, რომელმაც მისმინა გაჭირვების ჟამს და ჩემთან ერთად იყო ჩემს გზაზე”.
4 . მისცეს იაკობს ყველა უცხო ღმერთი, რომელიც კი ჰქონდათ, აგრეთვე საყურეები, და ჩაფლა ისინი იაკობმა შექემთან მდგარი მუხის ქვეშ.
5 . და გაემგზავრნენ. ღვთის შიში იყო ირგვლივ მდებარე ქალაქებზე და არ დაედევნენ იაკობის ძეებს.
6 . და მივიდა იაკობი მთელ თავის ხალხთან ერთად ლუზში, იგივე ბეთელში, რომელიც ქანაანის ქვეყანაში იყო.
7 . ააგო იქ სამსხვერპლო და უწოდა იმ ადგილს სახელად ელ-ბეთელი, რადგან იქ გამოეცხადა უფალი, როცა გაურბოდა თავის ძმას.
8 . გარდაიცვალა დებორა, რებეკას ძიძა და დაიკრძალა ბეთელის ქვემოთ, მუხის ქვეშ. უწოდა იაკობმა ამ ადგილს ალონ-ბაქუთი - გოდების მუხა.
9 . და კვლავ გამოეცხადა იაკობს ღმერთი ფადან-არამიდან დაბრუნებისას და აკურთხა იგი.
10 . უთხრა ღმერთმა: "შენი სახელი იაკობია, მაგრამ ამიერიდან აღარ გერქმევა იაკობი, არამედ ისრაელი იქნება შენი სახელი!” ასე უწოდა ღმერთმა სახელად ისრაელი.
11 . უთხრა ღმერთმა: "მე ვარ ღმერთი ელ-შადაი ანუ ყოვლადძლიერი; ინაყოფიერე და გამრავლდი; ხალხი და ხალხთა კრებული გამოვა შენგან და მეფენი გამოვლენ შენი საზარდულიდან.
12 . ქვეყანა, რომელიც მივეცი აბრაჰამს და ისაკს, შენთვის და შენი შთამომავლობისათვის მომიცია”.
13 . და ამაღლდა ღმერთი მისგან იმ ადგილიდან, სადაც ელაპარაკებოდა.
14 . სვეტი აღმართა იაკობმა იმ ადგილზე, სადაც ღმერთი ელაპარაკა, ქვის სვეტი, დაღვარა მასზე საღვრელი და სცხო ზეთი.
15 . და უწოდა იაკობმა იმ ადგილს, სადაც ღმერთი ელაპარაკებოდა, ბეთელი.
16 . გაემგზავრნენ ისინი ბეთელიდან. ცოტა მანძილი კიდევ იყო ეფრათამდე რახელმა რომ იმშობიარა. და გაუძნელდა მას მშობიარობა.
17 . მშობიარობის გასაჭირში უთხრა ბებიაქალმა: "ნუ გეშინია, რადგან ამჯერადაც ვაჟი გყავს შენ”.
18 . და ვიდრე სული ამოხდებოდა, დაარქვა თავის ვაჟს ბენ-ყონი. მამამისმა კი ბენიამინი უწოდა.
19 . გარდაიცვალა რახელი და დაიკრძალა ეფრათის გზაზე, ბეთლემში.
20 . და აღმართა იაკობმა სვეტი მის საფლავზე. დღესაც დგას იმ საფლავის ძეგლი.
21 . გაემგზავრა ისრაელი და გედერის კოშკის გაღმა გაშალა კარავი.
22 . ისრაელის ამ ქვეყანაში მკვიდრობისას დაწვა რეუბენი ბილჰასთან, მამამისის ხარჭასთან. და გაიგო ეს ისრაელმა. თორმეტი ძე ჰყავდა იაკობს.
23 . ლეასგან: იაკობის პირმშო რეუბენი, სიმონი, ლევი, იუდა, ისაქარი და ზებულუნი;
24 . რახელისგან: იოსები და ბენიამინი;
25 . ბილჰას, რახელის მხევლისგან: დანი და ნაფთალი.
26 . ზილფას, ლეას მხევლისგან: გადი და აშერი. ესენი იყვნენ ძენი იაკობისა, რომლებიც შუამდინარეთში შეეძინა.
27 . და მივიდა იაკობი ისაკთან, მამამისთან, მამრეში, კირიათ-არბაყში, იგივე ხებრონში, სადაც ხიზნობდნენ აბრაჰამი და ისაკი.
28 . ას ოთხმოცი წლის იყო ისაკი.
29 . განუტევა სული ისაკმა და გარდაიცვალა. შეერთო თავის ხალხს მოხუცებული და დღეებით მაძღარი; და დაკრძალეს იგი ესავმა და იაკობმა, მისმა ძეებმა.
1 . და დამკვიდრდა იაკობი ქანაანში, მამამისის ხიზნობის ქვეყანაში.
2 . აი, იაკობის მოდგმა: ჩვიდმეტი წლის ყმაწვილი იყო იოსები, როცა თავის ძმებთან, მამამისის ცოლების - ბილჰასა და ზილფას ძეებთან ერთად მწყემსავდა ფარას. და ცუდი ამბები მიჰქონდა მათზე მამასთან.
3 . ისრაელს თავის ყველა ძეზე მეტად უყვარდა იოსები, რადგან მისი სიბერის ძე იყო იგი; და გაუმზადა მას ჭრელი კვართი.
4 . დაინახეს ძმებმა, რომ მამას იგი ყველა თავის ძეზე მეტად უყვარდა და მოიძულეს. არ შეეძლოთ მასთან მშვიდობიანად ლაპარაკი.
5 . და დაესიზმრა იოსებს სიზმარი. უამბო თავის ძმებს და უფრო მეტად შეიძულეს იგი.
6 . უთხრა მათ: "მოისმინეთ სიზმარი, რომელიც მესიზმრა:
7 . აი, შუაგულ მინდორში ძნებს ვკონავთ; წამოდგა ჩემი ძნა და აღიმართა, გარსშემოეხვივნენ თქვენი ძნები და თაყვანი სცეს მას”.
8 . უთხრეს ძმებმა: "ნუთუ ჩვენზე გამეფდები? ნუთუ ბატონად გაგვიხდები?” და შეიძულეს იგი კიდევ უფრო მეტად მისი სიზმრისა და სიტყვების გამო.
9 . კიდევ დაესიზმრა სიზმარი და უამბო ძმებს; თქვა: "კიდევ დამესიზმრა სიზმარი, მზე, მთვარე და თერთმეტი ვარსკვლავი მცემდა თაყვანს”.
10 . უამბო ეს მამას და ძმებს; გაკიცხა იგი მამამისმა და უთხრა: "რა არის ეს სიზმარი, რომელიც დაგესიზმრა? ნუთუ მოვალთ მე, დედაშენი და შენი ძმები და თაყვანს გცემთ მიწამდე?”
11 . შეშურდათ ძმებს მისი, მამამისმა კი გულში დაიმარხა ეს ამბავი.
12 . და წავიდნენ ძმები შექემში, მამის ფარის სამწყემსად.
13 . უთხრა ისრაელმა იოსებს: "შენი ძმები ხომ შექემში მწყემსავენ, მოდი, გამეგზავნე მათთან”. უპასუხა: "მზად ვარ”.
14 . უთხრა: "წადი და ნახე, მშვიდობით არიან თუ არა შენი ძმები და ფარა და მომიტანე ამბავი”. გაგზავნა ხებრონის ველიდან და მივიდა შექემს.
15 . ველზე გზა აებნა; იპოვა იგი ერთმა კაცმა და ჰკითხა: "ვის ეძებ?”
16 . უპასუხა: "ჩემს ძმებს ვეძებ; მიმასწავლე, სად მწყემსავენ”.
17 . უთხრა კაცმა: "წავიდნენ აქედან; ყური მოვკარი, რომ დოთანში მიდიოდნენ”. და გაჰყვა იოსები ძმების კვალს და დოთანში იპოვა ისინი.
18 . ვიდრე მიუახლოვდებოდა, შორიდანვე დაინახეს იგი ძმებმა და განიზრახეს მისი მოკვლა.
19 . უთხრეს ერთმანეთს: "აჰა, მესიზმრეც მოდის!
20 . მოდი, მოვკლათ და რომელიმე ორმოში ჩავაგდოთ; ვიტყვით, ვითომ მტაცებელმა ნადირმა შეჭამა. ვნახოთ, როგორ აუხდება სიზმრები”.
21 . გაიგონა ეს რეუბენმა და იხსნა მათი ხელიდან; უთხრა: "ნუ მოვკლავთ!”
22 . თქვა რეუბენმა: "სისხლს ნუ დაღვრით! უდაბნოში რომ ორმოა, იქ ჩააგდეთ, ხელს ნუ აღმართავთ მასზე”. ეს იმიტომ თქვა, რომ დაეხსნა მათი ხელიდან და მამასთან დაებრუნებინა.
23 . და როცა მივიდა იოსები თავის ძმებთან, გააძვრეს კვართი, ჭრელი კვართი, ზედ რომ ეცვა.
24 . აიყვანეს და ჩააგდეს ორმოში; ცარიელი იყო ორმო, წყალი არ იდგა შიგ.
25 . როცა დასხდნენ პურის საჭმელად, გაიხედეს და დაინახეს, ისმაელიანთა ქარავანი მოდიოდა აქლემებით გილყადიდან, რომელსაც გუნდრუკი, ნელსაცხებელი და მური მიჰქონდა გასაყიდად ეგვიპტის ქვეყანაში.
26 . უთხრა იუდამ ძმებს: "რას გვარგებს ჩვენი ძმის მოკვლა და მისი სისხლის დაფარვა?
27 . მოდით, ისმაელიანებს მივყიდოთ; ხელს ნუ აღვმართავთ მასზე, რადგან ჩვენი ძმაა იგი, ჩვენი სისხლი და ხორცი”. და გაუგონეს ძმებმა.
28 . ჩამოიარეს მიდიანელმა ვაჭრებმა და ამოსწიეს და ამოიყვანეს ორმოდან იოსები და ოც ვერცხლად მიჰყიდეს იოსები ისმაელიანებს. მათ კი ეგვიპტეში წაიყვანეს იგი.
29 . მიბრუნდა რეუბენი ორმოსთან და ნახა, რომ აღარ იყო იქ იოსები; და შემოიხია სამოსელი.
30 . დაბრუნდა თავის ძმებთან და თქვა: "ბავშვი იქ აღარ არის! რაღა ვქნა, სადღა წავიდე?”
31 . აიღეს ძმებმა იოსების კვართი და ამოავლეს დაკლული თიკნის სისხლში.
32 . წაიღეს ეს კვართი, მიუტანეს მამას და უთხრეს: "ეს ვიპოვეთ; ნახე, შენი ძის კვართი ხომ არ არის?”
33 . იცნო მან კვართი და თქვა: "ჩემი შვილის კვართია; მძვინვარე მხეცს შეუჭამია! ნადირს დაუგლეჯია იოსები!”
34 . და შემოიხია იაკობმა სამოსელი, წელზე ძაძა შემოიხვია და მრავალი დღე გლოვობდა თავის ძეს.
35 . ცდილობდნენ მისი ძენი და ასულნი ნუგეში ეცათ მისთვის, მაგრამ არ ინება ნუგეშისცემა. თქვა: "მგლოვიარე ჩავალ ჩემს შვილთან შავეთში!” და დაიტირა იოსები მამამისმა.
36 . ხოლო მიდიანელებმა იოსები ეგვიპტეში ფოტიფარს, ფარაონის კარისკაცს, მცველთა უფროსს, მიჰყიდეს.
1 . ასეთია აჰარონისა და მოსეს შთამომავლობა იმ დღისთვის, უფალი რომ ელაპარაკა მოსეს სინაის მთაზე.
2 . ესენია აჰარონის ძეთა სახელები: პირმშო ნადაბი და აბიჰუ, ელეაზარი და ითამარი.
3 . ესაა აჰარონის ძეთა სახელები, ცხებული მღვდლებისა, რომლებიც დაადგინა მსახურებისთვის.
4 . დაიხოცნენ ნადაბი და აბიჰუ უფლის წინაშე, როცა სინაის უდაბნოში, უცხო ცეცხლი მიიტანეს უფლის წინაშე, შვილები კი არ ჰყავდათ მათ; და მსახურებდნენ ელეაზარი და ითამარი აჰარონის, მათი მამის სიცოცხლეში.
5 . უთხრა უფალმა მოსეს:
6 . "დაუახლოვე ლევის ტომი აჰარონ მღვდელს და დაადგინე მის წინაშე, რათა ემსახურონ.
7 . ისინი აასრულებენ მოვალეობას აჰარონისა და მთელი თემის წინაშე საკრებულო კარვისა და სავანის სამსახურებლად.
8 . იფხიზლებენ საკრებულო კარვის ყოველ ჭურჭელსა და ისრაელიანთა ვალდებულებებზე, სავანის მსახურების გასაწევად.
9 . გადაეცი ლევიანები აჰარონსა და მის ძეებს, მთლიანად იქნებიან გადაცემულნი ისრაელის ძეთაგან.
10 . მღვდლობა აჰარონსა და მის ძეებს დაავალე, უცხო თუ მიუახლოვდეს, მოიკლას”.
11 . უთხრა უფალმა მოსეს:
12 . "აჰა, ავიყვანე ლევიანნი ისრაელიანთაგან, ყოველი პირმშოს სანაცვლოდ, რომელიც საშოს გააპობს; ჩემები იქნებიან ისინი;
13 . ვინაიდან ჩემია ყველა პირველშობილი, რადგან იმ დღეს, როცა განვგმირე ყოველი ეგვიპტელი პირმშო, ჩემთვის განვიწმიდე ყველა პირველშობილი ისრაელიანთაგან; ადამიანიდან პირუტყვამდე ჩემები არიან, მე ვარ უფალი”.
14 . უთხრა უფალმა მოსეს სინაის უდაბნოში:
15 . "აღრიცხე ლევის ძენი მათი მამის სახლეულითა და გვარებით; აღრიცხე ყოველი მამრი, ერთი თვის ასაკისა და უფროსი”.
16 . და აღრიცხა ისინი მოსემ უფლის სიტყვისამებრ, როგორც ებრძანა.
17 . ესენი იყვნენ ლევის ძენი თავისი სახელებით: გერშონი, კეჰათი და მერარი.
18 . ესენია გერშონის ძეთა სახელები საგვარეულოთა მიხედვით: ლიბნი და შიმყი.
19 . და კეჰათის ძენი საგვარეულოთა მიხედვით: ყამრამი, იცჰარი, ხებრონი და ყუზიელი.
20 . მერარის ძენი საგვარეულოთა მიხედვით: მახლი და მუში. ესაა ლევიანთა საგვარეულო მათი მამისსახლთა მიხედვით.
21 . გერშონისგან: ლიბნისა და შიმყის ოჯახი; ესაა გერშონის საგვარეულო.
22 . ყოველი აღრიცხული მამრი, ერთი თვის ასაკისა და უფროსი, შვიდი ათას ხუთასს შეადგენდა.
23 . სავანის უკან, დასავლეთით უნდა დაებანაკა გერშონიანთა საგვარეულოს.
24 . გერშონის მამისეული სახლის მთავარი ლაელის ძე, ელიასაფი იყო.
25 . გერშონიანების პასუხისმგებლობაში შედიოდა სავანე, კარავი თავისი გადასაფარებლით და კრეტსაბმელი, საკრებულო კარვის შესასვლელში;
26 . ეზოს ფარდები, აღთქმის კარვისა და სამსხვერპლოს ირგვლივ ეზოს კარიბჭის ფარდა, თავისი მისაბმელებითა და სრული აღჭურვილობით.
27 . კეჰათისგან: ყამრამის, იცჰარის, ხებრონისა და ყუზიელის საგვარეულო: ესენი იყვნენ კეჰათიანები.
28 . ყოველი აღრიცხული მამრი, ერთი თვის ასაკისა და უფროსი, რომელიც საწმიდრის მსახურებას ასრულებდა, რვა ათას ექვსას შეადგენდა.
29 . სავანის გვერდით, სამხრეთისკენ უნდა დაებანაკა კეჰათიანთა საგვარეულოს.
30 . კეჰათიანთა მამისეული სახლის მთავარი ყუზიელის ძე, ელიცაფანი იყო.
31 . მათ პასუხისმგებლობაში შედიოდა კიდობანი, მაგიდა და სასანთლე, სამსხვერპლოები და წმიდა ჭურჭლეული, რომლითაც მსახურებდნენ და კრეტსაბმელი მთელი მისი აღჭურვილობით.
32 . ლევიანების მთავართა მთავარი აჰარონ მღვდლის ძე, ელეაზარი იყო: მისი ზედამხედველობის ქვეშ იყვნენ საწმიდრის მომსახურენი.
33 . მერარისგან: მახლისა და მუშის საგვარეულო: ესენი იყვნენ მერარიანები.
34 . ყოველი აღრიცხული მამრი, ერთი თვის ასაკისა და უფროსი, ექვსი ათას ორასს შეადგენდა.
35 . მერარის მამისეული სახლის მთავარი აბიჰაილის ძე, ცურიელი იყო; სავანის გვერდით, ჩრდილოეთით უნდა დაებანაკათ მათ.
36 . მერარიანებს სავანის ძელების, მისი ურდულების, სვეტების, კვარცხლბეკების, ჭურჭლისა და მთელი მისი აღჭურვილობის მოვლა ევალებოდათ;
37 . ასევე სვეტები ეზოს გარშემო, მისი კვარცხლბეკები და პალოები თავისი თოკებით.
38 . სავანის წინ, აღმოსავლეთით, საკრებულო კარვის წინ, მზის აღმოსავალისკენ დაბანაკდნენ მოსე, აჰარონი და მისი ძენი, საწმიდრის მსახურების გასაწევად და ისრაელიანთა ვალდებულებების შესასრულებლად; უცხო კი, ვინც მიუახლოვდებოდა, უნდა მომკვდარიყო;
39 . ყველა ლევიანი, რომელიც უფლის ბრძანებით აღრიცხეს მოსემ და აჰარონმა თავისი საგვარეულოებით, ყოველი მამრი, ერთი თვის ასაკისა და უფროსი, ოცდაორ ათასს შეადგენდა.
40 . უთხრა უფალმა მოსეს: "აღრიცხე ისრაელიანთაგან ყოველი მამრი პირმშო, ერთი თვის ასაკისა და უფროსი, გადათვალე ისინი სახელებით
41 . და აიყვანე ჩემთვის ლევიანნი, მე ვარ უფალი, ყოველი პირმშოს სანაცვლოდ ისრაელიანთაგან, ლევიანთა პირუტყვი კი, ისრაელიანთა პირუტყვის ყოველი პირველმონაგების სანაცვლოდ”.
42 . და აღრიცხა მოსემ, როგორც უბრძანა მას უფალმა, ისრაელიანთა ყოველი პირმშო,
43 . ყოველი მამრი პირმშო, სახელდებითი აღრიცხვით, ერთი თვის ასაკისა და უფროსი, ოცდაორი ათას ორას სამოცდაცამეტი იყო.
44 . უთხრა უფალმა მოსეს:
45 . "აიყვანე ლევიანნი ისრაელიანთა ყოველი პირმშოს სანაცვლოდ, ლევიანების პირუტყვი, მათი საქონლის სანაცვლოდ და ჩემი იქნებიან ლევიანები; მე ვარ უფალი.
46 . ხოლო იმ ორას სამოცდაცამეტის გამოსასყიდად, რომლითაც აღემატებიან ლევიანებს ისრაელიანთა პირმშონი,
47 . ხუთ-ხუთი შეკელი აიღე ყოველ სულზე საწმიდრის შეკელის მიხედვით, რომელიც ოც გერას იწონის.
48 . და მიეცი ეს ფული აჰარონსა და მის ძეთ, ზედმეტის გამოსასყიდად”.
49 . აიღო მოსემ ზედმეტის გამოსასყიდი ფული, ლევიანთა მიერ შენაცვლებულთა საპირწონედ.
50 . ისრაელიანთა პირმშოებისგან აიღო ეს ფული, საწმიდრის ათას სამას სამოცდახუთი შეკელით;
51 . და მისცა მოსემ გამოსასყიდი ფული აჰარონსა და მის ძეებს, უფლის სიტყვისამებრ, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს.
1 . მერე დაიძრა ხალხი ხაცეროთიდან და ფარანის უდაბნოში დაბანაკდა.
2 . ასე უთხრა უფალმა მოსეს:
3 . "გაგზავნე კაცები და ფარულად დაათვალიერონ ქანაანის ქვეყანა, ისრაელის ძეთ რომ ვაძლევ; თითო კაცი ყოველი ტომიდან, მამისსახლთა მთავარნი წარგზავნე.
4 . და წარგზავნა ისინი მოსემ უფლის ბრძანებისამებრ ფარანის უდაბნოდან; ყოველი წარგზავნილი ისრაელიანთა მთავართაგანნი იყო.
5 . აი, მათი სახელები: რეუბენის ტომიდან - შამუაყი, ზაქურის ძე.
6 . სიმონის ტომიდან - შაფატი, ხორის ძე.
7 . იუდას ტომიდან - ხალები, იეფუნეს ძე.
8 . ისაქარის ტომიდან - იგალი, იოსების ძე.
9 . ეფრემის ტომიდან - ჰოსია, ნავეს ძე.
10 . ბენიამინის ტომიდან - ფალტი, რაფუს ძე.
11 . ზებულონის ტომიდან - გადიელი, სოდის ძე.
12 . იოსების ტომიდან - გადი, სუსის ძე, მენაშეს მხრიდან.
13 . დანის ტომიდან - ყამიელი, გემალის ძე.
14 . აშერის ტომიდან - სეთური, მიქაელის ძე.
15 . ნაფთალის ტომიდან - ნახბი, ვოფსის ძე.
16 . გადის ტომიდან - გეუელი, მაქის ძე.
17 . ესენია მოსეს მიერ ქვეყნის დასაზვერად წარგზავნილი კაცების სახელები; ჰოსია ნავეს ძეს კი იეშუა უწოდა მოსემ.
18 . წარგზავნა ისინი მოსემ ქანაანის ქვეყნის დასაზვერად და უთხრა მათ: "ნეგებისკენ წადით და მთაზე ადით;
19 . ნახეთ ქვეყანა, როგორია იგი და ხალხი, რომელიც იქ ცხოვრობს, ძლიერია თუ უძლური, მცირერიცხოვანია თუ მრავალრიცხოვანი;
20 . და როგორია ქვეყანა, რომელშიც ცხოვრობს იგი, კარგია ის თუ ცუდი, როგორია ქალაქები, რომლებშიც ის ცხოვრობს, ბანაკებში მკვიდრობს თუ ციხე-სიმაგრეებში;
21 . და როგორია ნიადაგი, პოხიერია თუ ხრიოკი, იზრდება ხე თუ არა, იყავით გაბედულნი და წამოიღეთ იმ მიწის ნაყოფები”. ყურძნის მწიფობის დრო იდგა მაშინ.
22 . ავიდნენ და ფარულად დაათვალიერეს ქვეყანა ცინის უდაბნოდან რეხობამდე, ხამათის შესასვლელამდე.
23 . წავიდნენ ნეგებისკენ და ხებრონამდე მივიდნენ; და სახლობდნენ იქ ყენაკის ძენი: ახიმანი, შეშაი და თალმაი. შვიდი წლით ადრე აშენდა ხებრონი ეგვიპტის ქალაქ ცოყანზე.
24 . მივიდნენ ეშქოლის ხევამდე, მოჭრეს იქ რტო, ყურძნის ერთი მტევნით და ორმა კაცმა წაიღო იგი ლატანით; თან გამოაყოლეს ბროწეული და ლეღვი.
25 . და უწოდეს იმ ადგილს ნახალ-ეშქოლი - მტევნის ხევი, იმ მტევნის გამო, რომელიც ისრაელის ძეებმა მოჭრეს.
26 . დაბრუნდნენ, ქვეყნის დაზვერვიდან ორმოცი დღის შემდეგ.
27 . წამოვიდნენ და მოვიდნენ მოსესთან, აჰარონთან და ისრაელიანთა მთელ თემთან, ფარანის უდაბნოში, კადეშში, უამბეს ყველას ამბავი და აჩვენეს იმ ქვეყნის ნაყოფები.
28 . უამბეს და უთხრეს: "მივედით იმ ქვეყანაში, სადაც მიგვავლინე, ნამდვილად მოედინება იქ რძე და თაფლი: აი, მისი ნაყოფები.
29 . მაგრამ ძლიერია ხალხი იმ ქვეყანაში რომ ცხოვრობს, ქალაქები ფრიად დიდია და გამაგრებული; ყენაკის ძენიც ვნახეთ იქ.
30 . ნეგების ქვეყანაში ყამალეკელნი მკვიდრობენ, ხოლო ხეთელნი, იებუსელნი და ამორელნი მთაში ცხოვრობენ, ქანაანელები კი ზღვის კიდეზე და იორდანეს სანაპიროზე მკვიდრობენ”.
31 . გააჩუმა ხალებმა ხალხი მოსეს წინაშე და თქვა: "წავიდეთ და დავიმკვიდროთ ის ქვეყანა, რადგან ძალგვიძს მათი ძლევა”.
32 . მაგრამ კაცებმა, რომლებიც მასთან ერთად იყვნენ წასულნი, თქვეს: "ვერ შევძლებთ იმ ხალხის წინააღმდეგ გასვლას, რადგან ჩვენზე ძლიერია იგი”.
33 . ბოროტად ილაპარაკეს ისრაელიანთა შორის ქვეყანაზე, რომელიც დაზვერეს: ქვეყანა, რომელიც დავზვერეთ, მშთანთქმელიაო თავისი მკვიდრებისა; მთელი ხალხი კი, იქ რომ ვნახეთ - ახოვანი.
34 . ვიხილეთ იქ ბუმბერაზებიც, ყენაკის ძენი - ბუმბერაზთა მოდგმისგან; კალიებივით ვჩანდით ჩვენს თვალში და ამ თვალით გვიყურებდნენო ისინი”.
1 . როცა გაიგო ადონი-ცედეკმა, იერუსალიმის მეფემ, როგორ აიღო იეშუამ ჰაღაი და როგორ გაანადგურა იგი, რომ ისევე მოექცა ჰაღაის და მის მეფეს, როგორც იერიხოსა და მის მეფეს მოექცა, რომ დაეზავნენ გაბაონის მკვიდრნი ისრაელს და დარჩნენ მათ შორის,
2 . ფრიად შეშინდა, რადგან სამეფო ქალაქივით დიდი ქალაქი იყო გაბაონი, ჰაღაისაც აღემატებოდა და მისი კაცებიც მამაცნი იყვნენ.
3 . შეუთვალა ადონი-ცედეკმა, იერუსალიმის მეფემ, ჰოჰამს, ხებრონის მეფეს, ფირამს, იარმუთის მეფეს, იაფიაყს, ლაქიშის მეფეს და დებირს, ყეგლონის მეფეს:
4 . "ამოდით ჩემთან და შემეწიეთ, რომ მოვსრათ გაბაონი, რადგან იეშუას და ისრაელის ძეებს დაეზავა”.
5 . შეიკრიბნენ და ავიდა ხუთი ამორელი მეფე - იერუსალიმის, ხებრონის, იარმუთის, ლაქიშისა და ყეგლონის მეფეები და მთელი მათი ლაშქარი, დაიბანაკეს გაბაონის პირდაპირ და ბრძოლა გაუმართეს.
6 . გაგზავნეს გაბაონის კაცებმა იეშუასთან გილგალის ბანაკში და შეუთვალეს: "ნუ აიღებ ხელს შენს მორჩილებზე; ისწრაფე, ამოდი ჩვენთან, გვიხსენი და მოგვეშველე: რადგან ჩვენს წინააღმდეგ შეიკრიბნენ მთაში მცხოვრები ამორელი მეფეები”.
7 . და გავიდა იეშუა გილგალიდან ყველა ბრძოლისუნარიანი ხალხითა და მაგარი ვაჟკაცებით.
8 . უთხრა უფალმა იეშუას: "ნუ შეგეშინდება მათი, რადგან ხელში ჩაგიგდე ისინი; ვერცერთი მათგანი ვერ დაგიდგება წინ”.
9 . და მოულოდნელად მიადგა მათ იეშუა, გილგალიდან მთელი ღამის ნავალი.
10 . თავზარი დასცა მათ უფალმა ისრაელის წინაშე და შემუსრა ისინი დიდი შემუსვრით გაბაონში, სდია ბეთ-ხორონის აღმართზე და მუსრავდა მათ ყაზეკამდე და მაკედამდე.
11 . როცა ისრაელიანთაგან ბეთ-ხორონის აღმართზე გარბოდნენ, უფალი დიდ ქვებს უშენდა ზეციდან ყაზეკამდე და იხოცებოდნენ. ქვების სეტყვამ უფრო მეტი ხალხი დახოცა, ვიდრე ისრაელიანთა მახვილმა.
12 . მაშინ ელაპარაკა იეშუა უფალს, იმ დღეს, როცა უფალმა ამორელები ჩააგდებინა ხელში ისრაელიანებს; თქვა ისრაელის გასაგონად: "მზეო, შეჩერდი გაბაონზე და მთვარევ, აიალიონის ველზე!”
13 . შეჩერდა მზე და დადგა მთვარე, ვიდრე მტერი არ დაამარცხა ხალხმა. განა ჩაწერილი არ არის ეს იაშარის წიგნში: "იდგა მზე შუაგულ ცაზე და მთელი დღე არ ჩქარობდა ჩასვენებას!”
14 . არ ყოფილა ასეთი დღე არც მანამდე და არც მერე, რომ ამგვარად შეესმინოს კაცის ხმა უფალს, რადგან ისრაელისთვის იბრძოდა უფალი.
15 . დაბრუნდა იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი გილგალის ბანაკში.
16 . გაიქცა ის ხუთი მეფე და მაკედას მღვიმეში დაიმალა.
17 . აუწყეს იეშუას: "იპოვეს ხუთი მეფე, მაკედას მღვიმეში იმალებიან”.
18 . თქვა იეშუამ: "მიაგორეთ დიდი ლოდები მღვიმის პირთან და დააყენეთ კაცები მათ საყარაულოდ.
19 . თქვენ კი ნუ შეჩერდებით, დაედევნეთ მტრებს და კუდი მოსწყვიტეთ, ნუ დაანებებთ თავიანთ ქალაქებში შესვლას, რადგან ხელში ჩაგიგდოთ ისინი უფალმა, თქვენმა ღმერთმა”.
20 . დაასრულეს იეშუამ და ისრაელის ძეებმა მათი ჟლეტა დიადი შემუსვრით და საბოლოოდ გაანადგურეს; გადარჩენილებმა გამაგრებულ ქალაქებს შეაფარეს თავი;
21 . და მშვიდობით დაბრუნდა მთელი ხალხი იეშუასთან მაკედას ბანაკში; ვერავინ დაძრა ენა ისრაელის ძეთა წინააღმდეგ.
22 . თქვა იეშუამ: "გახსენით მღვიმის პირი და გამომიყვანეთ ის ხუთი მეფე მღვიმიდან”.
23 . ასეც მოიქცნენ, გამოუყვანეს ის ხუთი მეფე მღვიმიდან: იერუსალიმის, ხებრონის, იარმუთის, ლაქიშისა და ყეგლონის მეფეები.
24 . როცა გამოუყვანეს ეს ხუთი მეფე იეშუას, მაშინ მოუხმო იეშუამ მთელ ისრაელს და მხედართმთავრებს, თან რომ ახლდნენ, უთხრა: "ახლოს მოდექით და ქედზე ფეხით შედექით ამ მეფეებს”. მიუახლოვდნენ და დაადგეს ქედზე ფეხი.
25 . უთხრა მათ იეშუამ: "ნუ შეგეშინდებათ და ნურც შეძრწუნდებით, გაძლიერდით და მტკიცედ იდექით, რადგან ასე მოექცევა უფალი ყველა თქვენს მტერს, ვისაც კი შეებრძოლებით”.
26 . შემდეგ დახოცა ისინი იეშუამ, მოკლა, ხუთ ხეზე ჩამოკიდა და საღამომდე ეკიდნენ ხეებზე.
27 . ბრძანა იეშუამ მზის ჩასვლისას, ჩამოხსნეს ისინი ხეებიდან და დაყარეს იმ მღვიმეში, რომელშიც იმალებოდნენ; ქვის ლოდები მიაყარეს მღვიმის პირს და ასეა დღემდე.
28 . იმავე დღეს დაიპყრო იეშუამ მაკედა, მოსრა იგი და მისი მეფე, მახვილის პირით გაანადგურა მასში მყოფი ყოველი სულდგმული, არავინ დაუტოვებია ცოცხალი; მაკედას მეფესაც ისევე მოექცა, როგორც იერიხოს მეფეს.
29 . გაემართა იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი მაკედადან ლიბნასკენ და ბრძოლა გაუმართა ლიბნას.
30 . ხელში ჩაუგდო უფალმა ლიბნაც და მისი მეფეც; მახვილის პირით განგმირა იგი და მასში მყოფი ყოველი სუდგმული; არ დატოვა არც ერთი სულიერი. ისევე მოექცა მის მეფეს, როგორც იერიხოს მეფეს მოექცა.
31 . და გაემართა იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი, ლიბნადან ლაქიშისკენ; დაიბანაკა მის წინააღმდეგ და ბრძოლა გაუმართა.
32 . ხელში ჩაუგდო უფალმა ლაქიში ისრაელს და დაიპყრო იგი მეორე დღეს, და მახვილის პირით მოსრა იგი და მასში მყოფი ყოველი სულდგმული, ისევე, როგორც ლიბნაში.
33 . მაშინ ამოვიდა ჰორამი, გეზერის მეფე, ლაქიშის დასახმარებლად და ისე შემუსრა იეშუამ ის და მისი ხალხი, რომ არავინ დაუტოვებია ცოცხალი.
34 . იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი, ლაქიშიდან ყეგლონისკენ გაემართა, დაიბანაკა მის წინააღმდეგ და ბრძოლა გაუმართა.
35 . იმავე დღეს დაიპყრო იგი და მოსრა მახვილის პირით მასში მყოფი ყოველი სულდგმული; ისევე მოექცა, როგორც ლაქიშს.
36 . გაემართა იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი, ყეგლონიდან ხებრონისკენ და ბრძოლა გაუმართა.
37 . დაიპყრო ხებრონი და მოსრა იგი მახვილის პირით, მისი მეფე და ყოველი მისი ქალაქი და მასში მყოფი ყოველი სულდგმული; არავინ დატოვა ცოცხალი ისევე, როგორც ყეგლონში. მოსპო იგი და მასში მყოფი ყოველი სულდგმული.
38 . მობრუნდა იეშუა და მასთან ერთად მთელი ისრაელი დებირისკენ და ბრძოლა გაუმართა.
39 . დაიპყრო იგი, მისი მეფე, ყოველი მისი ქალაქი და გაწყვიტა ისინი მახვილის პირით, მოსპო მასში მყოფი ყოველი სულდგმული, არ დატოვა არავინ. როგორც მოექცა ხებრონს, ასევე მოექცა დებირს და მის მეფეს, ასევე მოექცა ლიბნას და მის მეფეს.
40 . მოსრა იეშუამ მთელი მთიანი ქვეყანა, სამხრეთი მხარე, დაბლობი, ფერდობები და მათი მეფეები; არავინ დაუტოვებია ცოცხალი, ყოველი სულდგმული მოსპო, როგორც უბრძანა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა.
41 . მოსრა ისინი იეშუამ კადეშ-ბარნეაყიდან ღაზამდე, მთელი გოშენის ქვეყანა გაბაონამდე.
42 . ყველა ეს მეფე და მათი ქვეყნები ერთ ჯერზე აიღო იეშუამ, რადგან უფალი, ისრაელის ღმერთი იბრძოდა ისრაელისთვის;
43 . და დაბრუნდა იეშუა მთელ ისრაელთან ერთად გილგალის ბანაკში.
1 . ეს არის, რაც დაიმკვიდრეს ისრაელის ძეებმა ქანაანის ქვეყანაში, რაც გაუნაწილეს მათ ელეაზარ მღვდელმა, იეშუა ნავეს ძემ და ისრაელის ძეთა ტომების მამამთავრებმა.
2 . წილის ყრით დაუმკვიდრეს, როგორც ბრძანა უფალმა მოსეს მეშვეობით, ცხრა ტომსა და ნახევარ ტომს.
3 . რადგან ორ ტომს და მენაშეს ნახევარ ტომს იორდანეს გაღმა მისცა მოსემ სამკვიდრო; ხოლო ლევიანებისთვის არ მიუცია სამკვიდრო მათ შორის.
4 . იმიტომ, რომ იოსების ძენი ორ ტომად იყვნენ: მენაშედ და ეფრემად. არ მიუციათ წილი ლევიანებისთვის ქვეყანაში, არამედ მხოლოდ ქალაქები მისცეს საცხოვრებლად და მათი შემოგარენი მინდვრები მათი საქონლისთვის და ქონებისთვის.
5 . როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს, ისე მოიქცნენ ისრაელის ძეები და დაინაწილეს ქვეყანა.
6 . მივიდნენ იუდას ძენი გილგალში იეშუასთან და უთხრა მას ხალებ იეფუნეს ძემ, კენიზელმა: "შენ იცი, რაც უთხრა უფალმა მოსეს, ღვთის კაცს, კადეშ-ბარნეაყში, შენზე და ჩემზე.
7 . ორმოცი წლის ვიყავი, როცა გამგზავნა უფლის მსახურმა მოსემ, კადეშ-ბარნეაყიდან ქვეყნის დასაზვერად და ის სიტყვა მივუტანე მას, რაც გულში მქონდა.
8 . ჩემმა ძმებმა, ჩემთან ერთად რომ წამოვიდნენ, გული გაუტეხეს ხალხს; მე კი ბოლომდე მივყევი უფლის, ჩემი ღმერთის კვალს.
9 . და ასე დაიფიცა მოსემ იმ დღეს: ქვეყანა, რომელსაც ფეხი დაადგი, შენი და შენი შვილების სამკვიდრო იქნება უკუნისამდე, რადგან ბოლომდე მიჰყევი უფლის, შენი ღმერთის კვალს.
10 . აჰა, მაცოცხლა უფალმა, როგორც თქვა; ორმოცდახუთი წელი გავიდა მას მერე, რაც ეს სიტყვა უთხრა უფალმა მოსეს, როცა უდაბნოში დადიოდა ისრაელი; ოთხმოცდახუთი წლისა ვარ დღეს.
11 . ჯერ კიდევ ძლიერი ვარ, როგორც იმ დღეს, მოსემ რომ გამგზავნა; რა ძალაც მაშინ მქონდა, ახლაც ის ძალა მაქვს საომრად, გასასვლელად და შემოსასვლელად.
12 . ახლა მომეცი ეს მთა, რომელზეც თქვა იმ დღეს უფალმა; რადგან შენ მოისმინე იმ დღეს, რომ ყენაკელნი იყვნენ იქ, დიდი და გამაგრებული ქალაქებით; ეგებ უფალი იყოს ჩემთან და გავნდევნო ისინი, როგორც ბრძანა უფალმა”.
13 . აკურთხა იგი იეშუამ და მისცა ხებრონი ხალებ იეფუნეს ძეს სამკვიდროდ.
14 . ამიტომ არის ხებრონი კენიზელი ხალებ იეფუნეს ძის სამკვიდრო დღემდე, რადგან უფლის, ისრაელის ღმერთის კვალს მიჰყვა იგი.
15 . უწინ ხებრონს კირიათ-არბაყი ერქვა, არბა სახელოვანი კაცი იყო ყენაკებს შორის. და დაისვენა ქვეყანამ ომისგან.
1 . ელაპარაკა უფალი იეშუას:
2 . "ელაპარაკე ისრაელის ძეებს და უთხარი: დაიდგინეთ თავშესაფარი ქალაქები, რაზეც გელაპარაკეთ მოსეს მეშვეობით.
3 . რათა მკვლელი, რომელსაც უნებლიედ, შეცდომით შემოაკვდება კაცი, გაიქცეს და თავშესაფრად ჰქონდეს მესისხლესგან.
4 . გაიქცეს ერთ ამ ქალაქთაგანში, დადგეს ქალაქის კარიბჭესთან და გამოაცხადოს თავისი ამბავი იმ ქალაქის უხუცესთა გასაგონად; და შეიფარებენ ქალაქში, მისცემენ ადგილს და იცხოვრებს მათ შორის.
5 . თუ დაედევნა მესისხლე, არ უნდა გადასცენ მკვლელი, რადგან უნებლიედ შემოაკვდა თავისი მოყვასი, არ სძულებია იგი არც გუშინ, არც გუშინწინ.
6 . და იცხოვროს ამ ქალაქში, ვიდრე არ წარსდგება განსასჯელად თემის წინაშე, ვიდრე არ მოკვდება იმ დღეებში მყოფი მღვდელმთავარი. მაშინ დაბრუნდეს მკვლელი და მივიდეს თავის ქალაქში, თავის სახლში იმ ქალაქში, საიდანაც გამოიქცა”.
7 . და გამოყვეს კედეში გალილეაში, ნაფთალის მთაში; შექემი ეფრემის მთაზე და კირიათ-არბაყი იგივე ხებრონი იუდას მთაზე.
8 . და დაადგინეს იორდანეს გაღმა იერიხოს აღმოსავლეთით: ბეცერი უდაბნოში, ტაფობზე, რეუბენის ტომიდან; რამოთი გილყადში, გადის ტომიდან და გოლანი ბაშანში, მენაშეს ტომიდან.
9 . განეკუთვნა ეს ქალაქები ყველა ისრაელიანსა და ხიზანს, რომელიც ხიზნობს მათ შორის, რომ თავი შეაფაროს იქ უნებლიე მკვლელმა და არ მოკვდეს მესისხლეს ხელით სანამ თემს წარუდგება.
1 . მივიდნენ ლევის ტომის მამისსახლთა მთავარნი ელეაზარ მღვდელთან, იეშუა ნავეს ძესთან და ისრაელიანთა ტომების მთავრებთან,
2 . და ასე უთხრეს მათ ქანაანის შილოში: "ბრძანა უფალმა მოსეს მეშვეობით, რომ მოგვცემოდა საცხოვრებლად ქალაქები და მათი საძოვრები - ჩვენი საქონლისთვის”.
3 . და მისცეს ისრაელის ძეებმა უფლის ბრძანებისამებრ ლევიანებს საკუთარი სამკვიდრებლიდან ეს ქალაქები თავისი საძოვრებით.
4 . და ერგოთ წილი კეჰათის საგვარეულოებს; სულ ცამეტი ქალაქი შეხვდათ აჰარონის, ლევიანი მღვდლის ძეებს - იუდას, სიმონისა და ბენიამინის ტომიდან წილისყრით.
5 . კეჰათის დანარჩენ ძეებს კი ათი ქალაქი ერგოთ წილისყრით - ეფრემის, დანისა და მენაშეს ნახევარი ტომის საგვარეულოებიდან.
6 . გერშონის ძეებს ბაშანში: ისაქარისა და აშერის, ნაფთალისა და მენაშეს ნახევარი ტომის საგვარეულოებიდან წილისყრით - ცამეტი ქალაქი.
7 . მერარის ძეებს - თორმეტი ქალაქი, რეუბენის, გადისა და ზებულონის ტომიდან მათი საგვარეულოებისამებრ.
8 . ეს ქალაქები მისცეს თავის საძოვრებიანად ისრაელის ძეებმა ლევიანებს წილისყრით, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს მოსეს მეშვეობით.
9 . და მისცეს იუდასა და სიმონის ძეთა ტომებმა ეს ქალაქები, რომლებიც სახელდებით არიან აქ ჩამოთვლილი:
10 . აჰარონის ძეებს, კეჰათიანთა საგვარეულოში, ლევიანთაგან - რამდენადაც პირველად იყარეს წილი,
11 . მისცეს კირიათ-არბაყი იგივე ხებრონი, ყენაკის მამისეული არბა ყენაკის წინაპარი იყო, თავისი საძოვრებით მის გარშემო, იუდას მთაზე.
12 . ხოლო ამ ქალაქის მინდვრები და სოფლები ხალებ იეფუნეს ძეს მისცეს.
13 . მისცეს აჰარონის ძეებს ხებრონი - მკვლელებისთვის თავშესაფარი ქალაქი თავისი საძოვრებით და ლიბნა თავისი საძოვრებით;
14 . იათირი თავისი საძოვრებით, ეშთემოაყი თავისი საძოვრებით;
15 . ხოლონი თავისი საძოვრებით, დებირი თავისი საძოვრებით;
16 . ყაინი თავისი საძოვრებით, იუტა თავისი საძოვრებით და ბეთ-შემეში თავისი საძოვრებით - ცხრა ქალაქი ამ ორი ტომიდან.
17 . ბენიამინის ტომიდან: გაბაონი და გება თავ-თავისი საძოვრებით;
18 . ყანათოთი და ალმონი თავ-თავისი საძოვრებით - სულ ოთხი ქალაქი.
19 . აჰარონის ძეების, მღვდლების ყველა ქალაქი ცამეტი იყო, თავ-თავისი საძოვრებით.
20 . დანარჩენებს კეჰათიანთა საგვარეულოებიდან, ლევიანებს კეჰათის ძეთაგან, წილისყრით ეფრემის ტომიდან ერგოთ ქალაქები.
21 . მისცეს მათ შექემი ეფრემის მთაზე - მკვლელებისთვის თავშესაფარი ქალაქი თავისი საძოვრებით, და გეზერი თავისი საძოვრებით;
22 . კიბცაიმი და ბეთხორონი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
23 . დანის ტომიდან - ელთეკე და გიბეთონი თავ-თავისი საძოვრებით;
24 . აიალონი და გათ-რიმონი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
25 . მენაშეს ნახევარტომიდან - თაყანაქი და გათ-რიმონი, თავ-თავისი საძოვრებით - ორი ქალაქი.
26 . სულ ათი ქალაქი ერგოთ თავ-თავისი საძოვრებით კეჰათის ძეთა დანარჩენ საგვარეულოებს.
27 . მენაშეს ნახევარ ტომიდან ქალაქი გოლანი ერგოთ გერშონის ძეებს, ლევიანთა საგვარეულოებში - მკვლელებისთვის თავშესაფარი ბაშანში, თავისი საძოვრებით და ბეყეშთერა თავისი საძოვრებით, სულ ორი ქალაქი.
28 . ისაქარის ტომიდან - კიშიონი და ბერათი თავ-თავისი საძოვრებით;
29 . იარმუთი და ყენ-განიმი თავ-თავისი საძოვრებით - ოთხი ქალაქი.
30 . აშერის ტომიდან - მიშალი და ყაბდონი თავ-თავისი საძოვრებით;
31 . ხელკათი და რეჰობი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
32 . ნაფთალის ტომიდან კედეში - მკვლელისთვის თავშესაფარი ქალაქი გალილეაში, თავისი საძოვრებით, ხამოთ-დორი და კართანი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ სამი ქალაქი.
33 . სულ ცამეტი ქალაქი იყო თავ-თავისი საძოვრებით, გერშონელებ-ისთვის, მათი საგვარეულოების მიხედვით.
34 . მერარის ძეთა დანარჩენი საგვარეულოებისთვის ლევიანთაგან, ზებულონის ტომიდან - იოკნეყამი და კართა თავ-თავისი საძოვრებით;
35 . დიმნა და ნაჰალალი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
36 . რეუბენის ტომიდან: ბეცერი და იაჰცა თავ-თავისი საძოვრებით;
37 . კედემოთი და მეფაყათი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
38 . გადის ტომიდან რამოთი - მკვლელისთვის თავშესაფარი ქალაქი გილყადში, თავისი საძოვრებით და მახანაიმი თავისი საძოვრებით;
39 . ხეშბონი და იაყზერი თავ-თავისი საძოვრებით, სულ ოთხი ქალაქი.
40 . ლევიანთა დანარჩენი გვარებიდან, მერარის ძეთა საგვარეულოებისთვის სულ თორმეტი ქალაქი იყო მიკუთვნებული წილისყრით.
41 . სულ ორმოცდარვა ქალაქი ერგოთ თავ-თავისი საძოვრებით ლევიანებს, ისრაელის ძეთა სამფლობელოებში.
42 . ყველა ამ ქალაქს საძოვრები ჰქონდა გარშემო: ასე იყო ყველა ამ ქალაქის ირგვლივ.
43 . ასე მისცა უფალმა ისრაელს მთელი მიწა, რომლის მიცემაც შეჰფიცა მათ მამებს, დაიმკვიდრეს იგი და დასახლდნენ მასზე.
44 . ყოველი მხრიდან მოასვენა ისინი უფალმა, როგორც შეჰფიცა მათ მამებს; მტერთაგან ვერავინ აღუდგა წინ: ხელში ჩაუგდო ყველა მათი მტერი უფალმა.
45 . ერთი სიტყვაც კი არ გამტყუვნებულა იმ კეთილი დანაპირებიდან, რომელიც უფალს ჰქონდა ნათქვამი ისრაელის სახლეულისთვის - ყოველივე ახდა.
1 . დაეკითხა ამის შემდეგ უფალს დავითი: "წავიდე იუდას რომელიმე ქალაქში?” უთხრა უფალმა: "წადი”. ჰკითხა დავითმა: "საით წავიდე?” უპასუხა: "ხებრონისკენ”.
2 . წავიდა იქ დავითი და მასთან ერთად მისი ორი ცოლი: ახინოყამ იზრეყელელი და აბიგაილი, ქარმელელი ნაბალის ქვრივი.
3 . მასთან მყოფი კაცებიც თან წაიყვანა დავითმა, თითოეული თავისი სახლეულით და ცხოვრობდნენ ისინი ხებრონის ქალაქებში.
4 . მოვიდნენ იუდას კაცები და სცხეს იქ დავითი მეფედ იუდას სახლზე. და შეატყობინეს დავითს: გილყადის იაბეშელებმა დაკრძალესო საული.
5 . მოციქულები გაგზავნა დავითმა გილყადის იაბეშელებთან და უთხრა: "კურთხეულიმც ყოფილიყავით უფლის მიერ, რომ ასეთი წყალობა გამოიჩინეთ საულის, თქვენი ბატონისადმი და დაკრძალეთ.
6 . დაე, უფალიც წყალობითა და ჭეშმარიტებით მოგექცეთ; მეც სიკეთეს მოგაგებთ, რადგან აღასრულეთ ეს საქმე.
7 . განიმტკიცეთ მკლავნი და ვაჟკაცურად იყავით, რადგან მოკვდა თქვენი ბატონი, საული; ახლა მე მცხო იუდას სახლმა თავის მეფედ”.
8 . ამასობაში აბნერმა, ნერის ძემ, საულის მხედართმთავარმა, წაიყვანა იშბოშეთი, საულის ძე და მახანაიმში გადაიყვანა.
9 . და გაამეფა იშბოშეთი გილყადსა და აშურზე, იზრეყელსა და ეფრემზე, ბენიამინსა და მთელ ისრაელზე.
10 . ორმოცი წლის იყო იშბოშეთი, საულის ძე, როცა გამეფდა ისრაელზე; მხოლოდ ორი წელი იმეფა; იუდას სახლი კი დავითს გაჰყვა.
11 . შვიდი წელი და ექვსი თვე მეფობდა დავითი ხებრონში, იუდას სახლზე.
12 . მახანაიმიდან გაბაონისკენ გადავიდნენ აბნერ ნერის ძე და იშბოშეთის, საულის ძის ხალხი.
13 . იოაბ ცერუიას ძეც გავიდა დავითის ხალხთან ერთად და გაბაონის წყალსატევთან შეხვდნენ მათ; ერთნი წყალსატევის აქეთა მხარეს განლაგდნენ, მეორენი - იქითა მხარეს.
14 . უთხრა აბნერმა იოაბს: "გამოვიდნენ ჩვენი მეომრები და ჩვენს წინ შეებრძოლონ ერთმანეთს”. თქვა იოაბმა: "შეებრძოლონ”.
15 . თორმეტი ბენიამინელი იშბოშეთის, საულის ძისგან გამოვიდა, თორმეტი კი - დავითის მსახურთაგან.
16 . შეეჭიდნენ ერთმანეთს, მახვილები ჩასცეს ერთურთს ფერდებში და დაეცნენ ერთად; და უწოდეს გაბაონის იმ ადგილს, ხელკათ-ჰაცურიმ (მახვილთა ველი).
17 . ულმობელი ბრძოლა გაიმართა იმ დღეს და დამარცხდა აბნერი ისრაელიანებთან ერთად დავითის მეომართა წინაშე.
18 . ცერუიას სამი ძე იყო იქ: იოაბი, აბიშაი და ყასაელი. ველის ქურციკივით ფეხმარდი იყო ყასაელი.
19 . დაედევნა ყასაელი აბნერს და არ გადაუხვევია მისი დევნისას არც მარჯვნივ, არც მარცხნივ.
20 . მოიხედა აბნერმა უკან და თქვა: "შენა ხარ, ყასაელ?” უპასუხა: "მე ვარ”.
21 . უთხრა აბნერმა: "გადაუხვიე მარჯვნივ ან მარცხნივ, შეიპყარი ვინმე ჭაბუკი და წაართვი საჭურველი”. მაგრამ არ ინება ყასაელმა მისგან მოცილება.
22 . კვლავ უთხრა აბნერმა ყასაელს: "მომცილდი, რომ არ შემომაკვდე; როგორღა შევხედო სახეში შენს ძმას, იოაბს?”
23 . მაგრამ არ ინება მან მოცილება. მაშინ უკუსცა აბნერმა შუბი მუცელში და მეორე მხარეს გაატანა; დაეცა ყასაელი და იქვე მოკვდა; და ყველა, ვინც კი იმ ადგილას გამოივლიდა, ჩერდებოდა ყასაელის სიკვდილის ადგილზე.
24 . მზის ჩასვლამდე მისდევდნენ იოაბი და აბიშაი აბნერის კვალს; და მივიდნენ ამმაჰის მაღლობზე, გიახის პირდაპირ, გაბაონის უდაბნოს გზაზე.
25 . ზურგს უკან ამოუდგნენ აბნერს ბენიამინელნი, ერთ გუნდად შეიკრნენ და დადგნენ მაღლობის თხემზე.
26 . დაუძახა აბნერმა იოაბს და უთხრა: "როდემდე უნდა ჭამოს მახვილმა? ნუთუ არ იცი, რომ მწარე იქნება ბოლო? რატომ არ ეტყვი ხალხს, რომ თავი დაანებოს თავის მოძმეთა დევნას?”
27 . უპასუხა იოაბმა: "ცოცხალია ღმერთი, შენი ნათქვამი რომ არა, დილიდანვე შეწყვეტდა ხალხი თავის მოძმეთა დევნას”.
28 . ჩაჰბერა იოაბმა საყვირს და შეწყვიტა ხალხმა ისრაელის დევნა და ბრძოლა.
29 . მთელ იმ ღამეს იორდანეს ტრამალზე მიდიოდნენ აბნერი და მისი ხალხი, გადალახეს იორდანე, გაიარეს მთელი ბითრონი და მივიდნენ მახანაიმს.
30 . დაბრუნდა იოაბი აბნერის დევნისგან და შეკრიბა მთელი ხალხი; ცხრამეტი კაცი აკლდა დავითის მსახურთაგან და ყასაელი.
31 . სამას სამოცდაექვსი მებრძოლი განგმირეს დავითის მეომრებმა ბენიამინელთაგან და აბნერის ხალხისგან.
32 . წაასვენეს ყასაელი და დაკრძალეს თავისი მამის აკლდამაში, ბეთლემში. მთელ ღამეს მიდიოდნენ იოაბი და მისი კაცები და განთიადისას მიაღწიეს ხებრონს.
1 . ხანგრძლივი ომი იყო საულისა და დავითის სახლებს შორის. და სულ უფრო ძლიერდებოდა დავითი, ხოლო საულის სახლი უფრო და უფრო სუსტდებოდა.
2 . ძეები შეეძინა დავითს ხებრონში; პირმშო ყამნონი - იზრეყელელი ახინოყამისგან.
3 . მომდევნო - ქილაბი აბიგაილისგან, ქარმელელი ნაბალის ქვრივისგან; მესამე - აბესალომი, მაყაქას შვილი, გეშურის მეფის, თალმაის ასულისა.
4 . მეოთხე, ადონია - ხაგითის შვილი; მეხუთე, შეფატია - აბიტალის შვილი.
5 . მეექვსე, ითრეამი - ყეგლასგან, დავითის ცოლისგან; ესენი შეეძინა დავითს ხებრონში.
6 . საულისა და დავითის სახლებს შორის ომში, მტკიცედ ეჭირა აბნერს საულის სახლის მხარე.
7 . ხარჭა ჰყავდა საულს, სახელად რიცფა, აიას ასული. და უთხრა იშბოშეთმა აბნერს: "რატომ შეხვედი მამაჩემის ხარჭასთან?”
8 . დიდად განრისხდა აბნერი იშბოშეთის ნათქვამზე; უთხრა: "ძაღლის თავი ხომ არ ვარ იუდაში? დღემდე ერთგული ვარ მამაშენის, საულის სახლის, მისი ძმებისა და მეგობრების მიმართ, არ ჩამიგდიხარ დავითის ხელში. და ახლა ამ ქალზე მდებ ბრალს?
9 . ასე და ასე უყოს ღმერთმა აბნერს და უარესიც დამართოს, თუ ისე არ მოვიქეცი, როგორც უფალმა შეჰფიცა დავითს:
10 . მეფობას წავართმევ საულის სახლს და დავითის ტახტს დავადგენ ისრაელსა და იუდაზე, დანიდან ბეერ-შებაყამდე”.
11 . და ვეღარ შეეპასუხა აბნერს, რადგან ეშინოდა მისი.
12 . მოციქულები გაუგზავნა აბნერმა დავითს, რომ ეთქვათ: "ვისია ეს ქვეყანა? კავშირი შემიკარი და, აჰა, შენთან იქნება ჩემი ხელი, რათა შენკენ მოვაქციო მთელი ისრაელი”.
13 . მიუგო დავითმა: "კეთილი, შევკრავ კავშირს შენთან, ოღონდ ერთ რამეს მოვითხოვ: ვერ იხილავ ჩემს სახეს, როცა ჩემს სანახავად მოხვალ თუ მიქალს, საულის ასულს არ მოიყვან ჩემთან”.
14 . მოციქულები გაუგზავნა დავითმა იშბოშეთს, საულის ძეს და მოსთხოვა: "მომეცი ჩემი ცოლი მიქალი, რომელიც ასი წინდაუცვეთელი ფილისტიმელის ჩუჩის ფასად დავნიშნე”.
15 . გაგზავნა კაცი იშბოშეთმა და წაართვა ქალი მის ქმარს, ფალტიელ ლაიშის ძეს.
16 . წამოჰყვა ქმარი ქალს, მიჰყვებოდა და მისტიროდა ბახურიმამდე. მერე უთხრა აბნერმა: "წადი, გაბრუნდი!” და ისიც გაბრუნდა.
17 . ელაპარაკა აბნერი ისრაელის უხუცესობას და უთხრა: "გუშინაც და გუშინწინაც გინდოდათ დავითი მეფედ.
18 . ახლა ასე უნდა მოიქცეთ, რადგან ნათქვამი აქვს უფალს დავითზე: "ჩემი მსახურის დავითის ხელით გადავარჩენ ჩემს ერს, ისრაელს, ფილისტიმელებისა და ყველა მტრის ხელიდან”.
19 . ამასვე ელაპარაკა აბნერი ბენიამინელებს. და მერე ხებრონში წავიდა, რათა დავითისთვის ეთქვა ყველაფერი, რაც ისრაელსა და ბენიამინელთა მთელ სახლს მიაჩნდა მოსაწონად.
20 . მივიდა აბნერი დავითთან ხებრონს, თან ოცი კაცი ახლდა და ნადიმი გაუმართა დავითმა აბნერსა და მასთან მყოფ კაცებს.
21 . უთხრა აბნერმა დავითს: "ავდგები და წავალ, შევუკრებ ჩემს ბატონ მეფეს მთელ ისრაელს, რათა აღთქმა დადონ შენთან და შენს ნებაზე იმეფებ მათზე”. გაისტუმრა დავითმა აბნერი და მშვიდობით წავიდა იგი.
22 . აჰა, დაბრუნდნენ სათარეშოდ გასული დავითის მსახურები და იოაბი თარეშიდან, თან დიდძალი ნადავლი მოიყოლეს. აბნერი აღარ დახვდათ დავითთან ხებრონში, რადგან გაგზავნილი ჰყავდა დავითს და მშვიდობით წასულიყო იგი.
23 . როცა მოვიდა იოაბი და მასთან მყოფი მთელი ლაშქარი, უთხრეს იოაბს: "მოვიდა აბნერ ნერის ძე მეფესთან, გაისტუმრა იგი მეფემ და წავიდა იგი მშვიდობით”.
24 . მივიდა იოაბი დავითთან და უთხრა: "ეს რა ჰქენი? აჰა, აბნერი მოსულა, შენ კი გაგისტუმრებია და ისიც წასულა თავის ნებაზე.
25 . განა არ იცნობ აბნერ ნერის ძეს? შენს მოსატყუებლად მოვიდა, რომ იცოდეს, როდის გადიხარ და როდის შემოდიხარ, ყველაფერი გაიგოს, რასაც აკეთებ”.
26 . დავითისგან რომ გამოვიდა იოაბი, მოციქულები დაადევნა აბნერს და სირას ჭიდან მოაბრუნა. არ იცოდა ეს ამბავი დავითმა.
27 . დაბრუნდა აბნერი ხებრონს და გაიხმო იგი იოაბმა კარიბჭის შიგნით, ვითომ განმარტოებით სურდა საუბარი; იქ ჩასცა მახვილი მუცელში, თავისი ძმის, ყასაელის სისხლის გამო და მოკვდა აბნერი.
28 . მოგვიანებით, როცა გაიგო დავითმა ეს ამბავი, თქვა: "უბრალონი ვართ მე და ჩემი სამეფო უფლის წინაშე საუკუნოდ აბნერ ნერის ძის სისხლში.
29 . იოაბის თავს და მამამისის სახლს დაატყდეს! არ გამოილიოს იოაბის სახლში სისხლმდინარი, კეთროვანი, ყავარჯენზე დაყრდნობილი, მახვილით განგმირული და უპურობით დამშეული!”
30 . იოაბმა და მისმა ძმამ, აბიშაიმ, იმის გამო მოკლეს აბნერი, რომ მან მოკლა მათი ძმა ყასაელი, გაბაონთან ბრძოლაში.
31 . უთხრა დავითმა იოაბს და მასთან მყოფ ხალხს: "შემოიგლიჯეთ სამოსელი, შემოირტყით ჯვალო და იგლოვეთ აბნერი”. მეფე დავითი თავად მიჰყვებოდა საკაცეს.
32 . როცა მარხავდნენ აბნერს ხებრონში, აღიმაღლა ხმა და ტიროდა მეფე აბნერის საფლავზე, ტიროდა ხალხიც.
33 . დაიტირა მეფემ აბნერი და თქვა: "განა უგუნური კაცივით უნდა მომკვდარიყო აბნერი?
34 . ხელები შეკრული არ გქონია, ფეხებზე ბორკილი არ გდებია. ისე დაეცი, როგორც ავაზაკთა წინაშე ეცემიან”. და კიდევ უფრო ატირდა ხალხი.
35 . ჯერ კიდევ დღე იყო, რომ მოდიოდა ხალხი და პურის ჭამას სთავაზობდნენ დავითს. იფიცებოდა დავითი: "ასე და ასე მიყოს ღმერთმა და უარესიც დამმართოს, თუ ვიგემო მზის ჩასვლამდე პური ან სხვა რამე”.
36 . მთელმა ხალხმა შენიშნა და მოეწონა ეს ისევე, როგორც ყველაფერი მოსწონდათ, რასაც აკეთებდა მეფე.
37 . გაიგო მთელმა ხალხმა და მთელმა ისრაელმა იმ დღეს, რომ მეფეს არ მოუკლავს აბნერ ნერის ძე.
38 . უთხრა მეფემ თავის მსახურებს: "იცით თუ არა, რომ მხედართმთავარი და დიდებული კაცი დაეცა დღეს ისრაელში?
39 . მე დღეს სუსტი ვარ, თუმცა ცხებული მეფე ვარ. ეს ხალხი კი, ცერუიას შვილები, ჩემზე ძლიერნი არიან. დაე, უფალმა მიუზღოს ბოროტმოქმედს მისი ბოროტებისამებრ!”
1 . როცა შეიტყო საულის ძემ, რომ მოკვდა აბნერი ხებრონში, მხნეობა წაერთვა და შეშფოთდა მთელი ისრაელიც.
2 . ორი კაცი ჰყავდა საულის ძეს ლაშქრის წინამძღოლებად. ერთს ბაყანა ერქვა, მეორეს - რეხაბი, ბეეროთელი რიმონის ძენი, ბენიამინის ძეთაგან, რადგან ბეეროთიც ბენიამინში ირიცხებოდა.
3 . გაიქცნენ ბეეროთელნი გითაიმს და იქ დამკვიდრდნენ საცხოვრებლად.
4 . კოჭლი ძე ჰყავდა იონათანს, საულის შვილს. ხუთი წლის იყო, როცა საულისა და იონათანის ამბავი მოვიდა იზრეყელიდან; აიყვანა იგი მისმა ძიძამ და გაიქცა; სიჩქარეში დაუვარდა ბავშვი და დაკოჭლდა. მეფიბოშეთი ერქვა სახელად.
5 . წავიდნენ ბეეროთელი რიმონის ძენი, რეხაბი და ბაყანა, მივიდნენ შუადღის ხვატში იშბოშეთის სახლთან; ის კი შუადღის ძილით ისვენებდა.
6 . და აჰა, სახლში შევიდნენ, ვითომდა ხორბლის საყიდლად, ჩასცეს მახვილი მუცელში და გაიქცნენ რეხაბი და ბაყანა.
7 . როცა შევიდნენ სახლში, ტახტზე იწვა იგი, თავის საწოლ ოთახში; მახვილი უგმირეს, მოკლეს და თავი მოკვეთეს; შემდეგ აიღეს მისი თავი და ყარაბას გზით იარეს მთელი ღამე.
8 . და მიუტანეს იშბოშეთის თავი დავითს ხებრონში და უთხრეს: "აჰა, იშბოშეთის, საულის ძის, შენი მტრის თავი, რომელსაც შენი მოკვლა უნდოდა; შური უძია დღეს უფალმა ჩვენს ბატონ მეფეს საულზე და მის შთამომავლობაზე”.
9 . მიუგო დავითმა ბეეროთელი რიმონის ძეებს, რეხაბსა და მის ძმას ბაყანას: "ცოცხალია უფალი, რომელმაც მიხსნა ყოველი გასაჭირისგან!
10 . თუ ამბის მომტანი, რომელმაც საულის სიკვდილი შემატყობინა და მახარებელი ეგონა თავი, შევიპყარი ციკლაგში და მოვკალი, სამახარებლოს მიცემის ნაცვლად,
11 . რაღას ვუზამ ბოროტმოქმედებს, რომელთაც მართალი კაცი თავის სახლში, თავის სარეცელზე მოკლეს?! განა არ უნდა მოვიკითხო მისი სისხლი თქვენი ხელიდან და არ უნდა აღმოგფხვრათ ამ ქვეყნიდან?”
12 . უბრძანა დავითმა მსახურებს და მოკლეს ძმები; ხელფეხი მოჰკვეთეს და ხებრონის წყალსატევზე გამოკიდეს. იშბოშეთის თავი კი აიღეს და ხებრონს დაკრძალეს, აბნერის აკლდამაში.
1 . ამის შემდეგ იყო, რომ გაიჩინა აბესალომმა ეტლი, ცხენები და ორმოცდაათი მალემსრბოლი.
2 . ადგებოდა დილაადრიანად აბესალომი, დადგებოდა კარიბჭისკენ მიმავალ გზაზე, და ყველას, ვინც მეფესთან სამართლის საძებრად მიდიოდა, თავისთან იხმობდა და ეკითხებოდა: "რომელი ქალაქიდან ხარ?” პასუხობდნენ: "ისრაელის ამა და ამ ტომიდან ვარო შენი მსახური”.
3 . ეტყოდა აბესალომი: "კარგია და სამართლიანია შენი საქმე, მაგრამ არავინ მოგისმენს მეფის კარზე!”
4 . ამბობდა აბესალომი: "ნეტავ მსაჯულად ვიყო ამ ქვეყანაში! ვისაც სადაო საქმე და საჩივარი ექნებოდა, ყველა ჩემთან მოვიდოდა, და მეც სამართალს გავუჩენდი”.
5 . წამოაყენებდა ხოლმე თაყვანსაცემად მისულ კაცს, მოეხვეოდა და აკოცებდა.
6 . ასე ექცეოდა აბესალომი ყველა ისრაელიანს, ვინც სამართლის საძებრად მიდიოდა მეფესთან; და მოიგო აბესალომმა ისრაელის ძეთა გული.
7 . ოთხი წლის თავზე უთხრა აბესალომმა მეფეს: "გევედრები, წავალ ხებრონში და შევასრულებ უფლისთვის მიცემულ აღთქმას.
8 . რადგან აღთქმა დადო შენმა მსახურმა გეშურში, არამში ყოფნის დროს: თუ დამაბრუნებს უფალი იერუსალიმში, მსხვერპლს შევწირავ-მეთქი უფალს”.
9 . უთხრა მეფემ: "მშვიდობით წადი”. ადგა და წავიდა ხებრონს.
10 . და დაგზავნა აბესალომმა შიკრიკები ისრაელის ყველა ტომში ამ სიტყვებით: "ბუკის ხმა რომ მოგესმებათ, გამოაცხადეთ: გამეფდაო ხებრონში აბესალომი!”
11 . ალალად გაჰყვა აბესალომს იერუსალიმიდან ორასი კაცი, არ იცოდნენ, რა ხდებოდა.
12 . მსხვერპლის შესაწირად გილონელი ახითოფელი, დავითის მრჩეველი დაიბარა აბესალომმა გილონიდან, მისი ქალაქიდან. უამრავმა ხალხმა იწყო დენა აბესალომისკენ და განმტკიცდა შეთქმულება.
13 . მივიდა მაცნე დავითთან და უთხრა: "აბესალომს მიემხრო ისრაელი”.
14 . უთხრა დავითმა ყველა თავის მსახურს, ვინც თან ახლდა იერუსალიმში: "ადექით და გავიქცეთ, თორემ ვერ გადავურჩებით აბესალომს. იჩქარეთ, რომ უცაბედად არ დაგვეცეს, თავს უბედურება არ დაგვატეხოს და მახვილს არ მისცეს ქალაქი”.
15 . უთხრეს მეფეს მსახურებმა: "რაც არ უნდა გადაწყვიტოს მეფემ, ჩვენმა ბატონმა, აჰა, აქ ვართ, შენი მსახურნი”.
16 . გავიდა მეფე და გაჰყვა მთელი სახლი. მხოლოდ ათი ხარჭა დატოვა სასახლის მისახედად.
17 . გავიდა მეფე და მიჰყვა მთელი ხალხი. და დადგნენ ერთ განაპირა სახლში.
18 . გვერდით მიჰყვებოდნენ მსახურები, ხოლო ქერეთელები, ფელეთელები და გითელები, ექვსასი კაცი, გითიდან რომ წამოჰყვა, წინ მიუძღოდნენ მეფეს.
19 . უთხრა მეფემ ითაი გითელს: "შენ რატომ მოგვყვები? გაბრუნდი და დარჩი იმ მეფესთან, რადგან უცხოელი ხარ, შენი ქვეყნიდან გადმოსახლებული.
20 . გუშინ მოხვედი და დღეს ვერ გაიძულებ ჩვენთან ერთად წამოსვლას. მე წავალ, სადაც იქნება, შენ გაბრუნდი და შენი ძმებიც თან გაიყოლე. წყალობა და სიმართლე იყოს შენთან!”
21 . მიუგო ითაიმ მეფეს: "უფალს და მეფეს, ჩემს ბატონს ვფიცავ, სადაც არ უნდა წავიდეს მეფე, ჩემი ბატონი, სასიკვდილოდ თუ სასიცოცხლოდ, შენი მსახურიც იქ იქნება”.
22 . უთხრა დავითმა ითაის: "კეთილი, გადმოდი მეორე მხარეს”. და წაჰყვა ითაი გითელი თავისი ხალხით და წვრილშვილით, ვინც მასთან იყო.
23 . ხმამაღლა ტიროდა ქვეყანა და მიმავალი ხალხი. გადალახა მეფემ კედრონის ხევი და უდაბნოსკენ მიმავალ გზას დაადგა.
24 . აჰა, ყველა ლევიანთან ერთად მოჰქონდა ცადოკს ღვთის აღთქმის კიდობანი. დაასვენეს ღვთის კიდობანი და იდგა აბიათარი მაღლობზე, ვიდრე მთლიანად არ გამოვიდა ხალხი ქალაქიდან.
25 . უთხრა მეფემ ცადოკს: "დააბრუნე ქალაქში ღვთის კიდობანი. თუ მადლი მიპოვნია უფლის თვალში, ისევ დამაბრუნებს და კვლავ მახილვინებს მას და მის სამყოფელს.
26 . თუ იტყვის, აღარ მინდიხარო, აჰა, აქ ვარ, მიყოს რაც ენებოს”.
27 . უთხრა მეფემ ცადოკ მღვდელს: "განა წინასწარმეტყველი არა ხარ?! მშვიდობით დაბრუნდით ქალაქში, შენს ვაჟთან, ახიმაყაცთან, და აბითარის ვაჟთან იონათანთან ერთად, ორივე ვაჟთან ერთად.
28 . აჰა, უდაბნოს ველზე დაველოდები, ვიდრე ამბავი არ მომივა თქვენგან”.
29 . გააბრუნეს ცადოკმა და აბიათარმა ღვთის კიდობანი იერუსალიმში და იქ დარჩნენ.
30 . დავითი კი ზეთისხილის მთას შეუდგა, ადიოდა და ტიროდა, თავდაბურული და ფეხშიშველი. მასთან მყოფ ყველა კაცს თავი ჰქონდა დაბურული და ქვითინით ადიოდნენ.
31 . შეატყობინეს დავითს, აბესალომთან შეითქვაო ახითოფელიც და თქვა დავითმა: "უგუნურებად აქციე ახითოფელის რჩევა უფალო”.
32 . ავიდა დავითი მთის წვერზე და თაყვანისცა ღმერთს. ხედავს, აჰა, მოდის ხუშაი არქელი სამოსელშემოხეული და თავზე მტვერწაყრილი.
33 . უთხრა დავითმა: "თუ წამომყვები, ტვირთად დამაწვები.
34 . მაგრამ თუ ქალაქში დაბრუნდები და ეტყვი აბესალომს: შენი მსახური ვარ, მეფეო. ადრე თუ მამაშენის მსახური ვიყავი, ამიერიდან შენი მსახური ვიქნები-თქო, ამით ახითოფელს ჩაუშლი გეგმას.
35 . განა შენთან ერთად არ იქნებიან ცადოკი და აბიათარ მღვდლები? რასაც მეფის სასახლეში გაიგონებ, ცადოკსა და აბიათარ მღვდლებს შეატყობინე.
36 . ორი ვაჟი ჰყავთ, ცადოკს - ახიმაყაცი და აბიათარს - იონათანი. რასაც გაიგებთ, მათი მეშვეობით მომაწვდინეთ”.
37 . შევიდა დავითის მეგობარი ხუშაი ქალაქში და აბესალომიც შევიდა იერუსალიმში.
1 . უთხრეს იოაბს: "აჰა, ტირის მეფე, აბესალომს გლოვობს”.
2 . და გლოვად გადაექცა იმდღევანდელი გამარჯვება მთელ ხალხს, რადგან გაიგეს, რომ წუხდა მეფე თავის ძეზე.
3 . ჩუმად მოიპარებოდა იმ დღეს ქალაქში ხალხი, როგორც ბრძოლის ველიდან უკუქცეული და შერცხვენილი ხალხი მოიპარება ხოლმე.
4 . სახე დაიფარა მეფემ და ხმამაღლა მოსთქვამდა: "შვილო, აბესალომ! შვილო, აბესალომ! შვილო!”
5 . მივიდა იოაბი მეფესთან და უთხრა: "სირცხვილში ჩააგდე დღეს ყველა შენი მსახური, რომელთაც გადაგირჩინეს ვაჟები, ასულები, ცოლები და ხარჭები.
6 . შენი მოძულენი შეგყვარებია და მოყვარულნი შეგძულებია; დღეს დაგვანახე, რომ არაფრად აგდებ არც მთავრებს და არც მსახურებს. ახლა ვხვდები, რომ გერჩია აბესალომი გყოლოდა ცოცხალი, ჩვენ კი ყველანი დავხოცილიყავით.
7 . ახლა ადექი და გადი, გული გაუმაგრე შენს მსახურთ, რადგან თუ არ გახვედი, უფალს გეფიცები, ერთი კაციც არ შეგრჩება ამაღამ. და ეს უარესი იქნება იმ უბედურებათაგან, რაც სიყმაწვილიდან დღემდე შეგმთხვევია”.
8 . ადგა მეფე და დაჯდა კარიბჭესთან. ამცნეს ხალხს: აჰა, კარიბჭესთან ზის მეფე. და მოდიოდა ხალხი მეფის წინაშე, ხოლო ისრაელი თავ-თავის კარვებში გაიქცა.
9 . ასე ამბობდა ხალხი ისრაელის ყოველ ტომში: "მეფემ გვიხსნა მტრების ხელიდან და ფილისტიმელთაგან გაგვათავისუფლა. ახლა კი, თავად გაიქცა ქვეყნიდან აბესალომის გამო.
10 . ხომ მოკვდა ბრძოლაში აბესალომი, რომელიც ვცხეთ ჩვენს მეფედ. ახლა რატომ არაფერს ამბობთ მეფის დასაბრუნებლად?”
11 . კაცი გაგზავნა მეფე დავითმა ცადოკ და აბიათარ მღვდლებთან და შეუთვალა: "ასე უთხარით იუდას უხუცესებს: რაღად აყოვნებთ მეფის დაბრუნებას მის სახლში, როცა უკვე მოაღწია მთელი ისრაელის სიტყვამ მეფემდე მის სახლში?
12 . ჩემი ძმები ხართ, ჩემი ძვალი და ხორცი, რატომღა აყოვნებთ მეფის დაბრუნებას თავის სახლში?
13 . ყამასას უთხარით: განა ჩემი ძვალი და ხორცი არა ხარ? ასე და ასე მიყოს ღმერთმა და უარესიც დამმართოს, თუ იოაბის ნაცვლად შენ არ გახდე ჩემი ჯარის სარდალი სამუდამოდ!”
14 . ერთი კაცივით გადაიბირა დავითმა მთელი იუდას გული და მათაც შეუთვალეს მეფეს: "დაბრუნდი შენს მსახურებთან ერთად”.
15 . დაბრუნდა მეფე და მიადგა იორდანეს, ხოლო იუდა მივიდა გილგალს, რომ მიჰგებებოდა მეფეს და იორდანეს გაღმიდან გადმოეყვანა იგი.
16 . შიმყა გერას ძემ, ბენიამინელმა, რომელიც ბახურიმიდან იყო, იჩქარა და იუდასთან ერთად ჩამოვიდა მეფე დავითის შესახვედრად.
17 . თან ათასი ბენიამინელი კაცი ახლდა. ჩამოვიდა ციბაც, საულის სახლის მსახური თავის თხუთმეტი შვილითა და ოცი მსახურით; იჩქარეს და მეფეზე წინ გადმოლახეს იორდანე.
18 . გაღმა გავიდა ბორანი, რომ მეფის სახლი გადმოეყვანა და კეთილად მომსახურებოდნენ. იორდანე რომ გადმოლახა მეფემ, დაემხო მის წინაშე შიმყა გერას ძე.
19 . უთხრა მეფეს: "დანაშაულად ნუ ჩამითვლის ჩემი ბატონი, ნუ გაიხსენებს, რომ დააშავა შენმა მსახურმა იმ დღეს, როცა იერუსალიმიდან გამოდიოდა მეფე-ბატონი, გულში წყენას ნუ ჩაიდებს მეფე.
20 . რადგან იცის შენმა მსახურმა, რომ შევცოდე. აჰა, იოსების მთელი სახლიდან პირველი მოვედი დღეს, რომ მივგებებოდი მეფეს, ჩემს ბატონს”.
21 . თქვა აბიშაიმ, ცერუიას ძემ: "განა არ უნდა მოკვდეს შიმყა, იმის გამო, რომ დაწყევლა უფლის ცხებული?”
22 . უთხრა დავითმა: "რა საქმე მაქვს თქვენთან ცერუიას ძენო, რომ გამოსულხართ დღეს ჩემს წინააღმდეგ? განა დღეს ვინმე უნდა მოკვდეს ისრაელში, როცა გავიგე, რომ კვლავ ისრაელის მეფე ვარ?”
23 . უთხრა მეფემ შიმყას: "არ მოკვდები”. და შეჰფიცა მეფემ.
24 . მეფიბოშეთიც ჩამოვიდა, საულის ძე, მეფესთან მისაგებებლად. არც ფეხი დაუბანია, არც წვერ-ულვაში შეუსწორებია და არც ტანისამოსი გაურეცხავს მეფის წასვლიდან მისი მშვიდობით დაბრუნების დღემდე.
25 . როდესაც მივიდა მეფესთან შესახვედრად, ჰკითხა მეფემ: "ჩემთან ერთად რატომ არ წამოხვედი, მეფიბოშეთ?”
26 . უპასუხა: "მეფევ ბატონო! ჩემმა მსახურმა მომატყუა. ვუთხარი შენმა მორჩილმა, სახედარი შემიკაზმე-მეთქი, რათა შევმჯდარიყავი და გავყოლოდი მეფეს, რადგან კოჭლია შენი მორჩილი.
27 . ცილი დამწამა შენს მსახურს მეფე-ბატონთან, მაგრამ ღვთის ანგელოზივითაა მეფე-ბატონი. მიყავი, რაც გენებოს!
28 . განა სიკვდილის ღირსი არ იყო მეფე-ბატონის წინაშე მამაჩემის მთელი სახლი? შენ კი მაინც შენს თანამეინახეთა შორის დაისვი შენი მსახური, რა უფლება მაქვს, ვიწუწუნო მეფის წინაშე?”
29 . მიუგო მეფემ: "რატომღა ლაპარაკობ ამას? ხომ ვბრძანე, შენ და ციბამ გაიყავით-მეთქი მიწები”.
30 . უთხრა მეფიბოშეთმა მეფეს: "ყველაფერი წაიღოს, რაკი მშვიდობით დაბრუნდა მეფე-ბატონი თავის სახლში”.
31 . ბარზილაი გილყადელიც ჩამოვიდა როგელიმიდან და მეფესთან ერთად გადალახა იორდანე, რათა გაეცილებინა მეფე იორდანეს გაღმა.
32 . ძალზე მოხუცი იყო ბარზილაი, ოთხმოცი წლისა. ის არჩენდა მეფეს მახანაიმში ყოფნისას, რადგან დიდი შეძლების კაცი იყო.
33 . უთხრა მეფემ ბარზილაის: "გადმომყევი მეორე მხარეს და მე გარჩენ იერუსალიმში”.
34 . მიუგო ბარზილაიმ მეფეს: "რამდენი დღე დამრჩენია, რომ იერუსალიმში წავყვე მეფეს?
35 . ოთხმოცი წლისა ვარ. განაღა შემიძლია ავისა და კარგის გარჩევა? რა გემო უნდა გაუგოს შენმა მსახურმა სასმელ-საჭმელს? განა კიდევ შემიძლია მგალობელთა გალობის მოსმენა? რატომ დავუმატო ტვირთი მეფეს, ჩემს ბატონს?
36 . ცოტაზე კიდევ გაჰყვება მეფეს შენი მორჩილი იორდანეს გაღმა; ასეთი წყალობით რისთვის უნდა მაჯილდოვებდეს მეფე?
37 . ნება მიეცი შენს მსახურს, რომ დაბრუნდეს თავის ქალაქში და თავისი დედ-მამის საფლავთან მოკვდეს. აჰა, შენი მორჩილი ქიმჰამი წამოგყვება მეფე-ბატონს. მოექეცი, როგორც გენებოს”.
38 . უპასუხა მეფემ: "ქიმჰამი გადმოვა ჩემთან ერთად მეორე მხარეს და ისე მოვექცევი, როგორც შენ გაგიხარდება. რასაც მთხოვ, ყველაფერს გავაკეთებ”.
39 . და გადავიდა მთელი ხალხი იორდანეს გაღმა, გადავიდა მეფეც. აკოცა მეფემ ბარზილაის, აკურთხა და ისიც დაბრუნდა თავის ადგილზე.
40 . გილგალისკენ გაემართა მეფე და თან წაჰყვა ქიმჰამიც. მთელი იუდა და ისრაელის ხალხის ნახევარიც აცილებდა მეფეს.
41 . აჰა, მთელი ისრაელი მოვიდა მეფესთან და უთხრა: "რატომ მოგიტაცეს ჩვენმა ძმებმა, იუდაელებმა, რომ მეფე, მისი სახლი და დავითის მთელი ხალხი იორდანეს მეორე მხარეს გადაეყვანათ?”
42 . უპასუხეს იუდას კაცებმა ისრაელის კაცებს: "იმიტომ, რომ ჩვენი ახლო ნათესავია მეფე. რატომ გაბრაზებთ ეს ამბავი? განა მეფის ხარჯზე გვიჭამია, ან განა მოუცია ჩვენთვის საჩუქრები?”
43 . მიუგეს ისრაელის კაცებმა იუდას კაცებს: "ათი წილი გვერგება მეფეში და დავითიც თქვენზე მეტად გვეკუთვნის. რად დაგვამცირეთ? განა პირველმა ჩვენ არა ვთქვით სიტყვა ჩვენი მეფის დასაბრუნებლად?” მაგრამ ისრაელზე უფრო მკაცრად ლაპარაკობდა იუდა.
1 . ესენი იყვნენ ისრაელის ძენი: რეუბენი, სიმონი, ლევი, იუდა, ისაქარი, ზებულონი,
2 . დანი, იოსები, ბენიამინი, ნაფთალი, გადი და აშერი.
3 . იუდას ძენი: ყერი, ონანი და შელა; სამი შეეძინა მას ქანაანელი შუაყის ასულისგან. ყერი, იუდას პირმშო, ბოროტი იყო უფლის თვალში და მოაკვდინა იგი უფალმა.
4 . და უშვა მას თამარმა, მისმა რძალმა, ფერეცი და ზერახი; სულ ხუთი ძე ჰყავდა იუდას.
5 . ფერეცის ძენი: ხეცრონი და ხამული.
6 . ზერახის ძენი: ზიმრი, ეთანი, ჰემანი, ქალქოლი და დარა - სულ ხუთნი.
7 . ქარმის ძე - ყაქარი, რომელმაც აღთქმა დაარღვია და განსაცდელში ჩააგდო ისრაელი.
8 . ეთანის ძე - ყაზარია.
9 . ხეცრონის ძენი, რომლებიც შეეძინათ: იერახმეელი, რამი და ქელუბაი.
10 . რამმა შვა ამინადაბი; ამინადაბმა შვა ნახშონი, იუდას ძეთა წინამძღოლი.
11 . ნახშონმა შვა სალმა და სალმამ შვა ბოყაზი.
12 . ბოყაზმა შვა ყობედი, ყობედმა შვა იესე,
13 . იესემ შვა თავისი პირმშო ელიაბი და მეორე - აბინადაბი, მესამე - შიმყა,
14 . მეოთხე - ნეთანელი, მეხუთე - რადაი,
15 . მეექვსე - ოცემი, მეშვიდე - დავითი.
16 . მათი დები იყვნენ: ცერუია და აბიგაილი. ცერუიას ძენი: აბიშაი, იოაბი და ყასაელი - სამნი.
17 . აბიგაილმა შვა ყამასა. ყამასას მამა იყო ისმაელიანი იეთერი.
18 . ხალებმა, ხეცრონის ძემ, შვა თავისი ცოლებისგან, ყაზუბასაგან და იერიყოთისგან. აი, მისი ძენი: იეშერი, შობაბი და არდონი.
19 . მოკვდა ყაზუბა და შეირთო ხალებმა ეფრათი, რომელმაც უშვა ხური.
20 . ხურმა შვა ური და ურმა შვა ბეცალელი.
21 . ამის შემდეგ, სამოცი წლის იყო ხეცრონი, როცა მაქირის (გილყადის მამის) ასულთან შევიდა და ცოლად შეირთო; უშვა მან სეგუბი.
22 . სეგუბმა შვა იაირი, რომელსაც ოცდასამი ქალაქი ეკუთვნოდა გილყადის ქვეყანაში.
23 . აიღეს მათგან გეშურმა და არამმა იარის სოფლები, კენათი და მისი შემოგარენი - სამოცი ქალაქი. ყველა ესენი მაქირის, გილყადის მამის ძენი იყვნენ.
24 . მას შემდეგ, რაც ხეცრონი ხალების ეფრათში მოკვდა, შვა აბიამ, მისმა ცოლმა აშხური, თეკოაყის მამა.
25 . იერახმეელის, ხეცრონის პირმშოს ძენი იყვნენ: პირმშო რამი, ბუნა, ორენი, ოცემი და ახია.
26 . სხვა ცოლიც ჰყავდა იერახმეელს, სახელად ყათარა; ის იყო ონამის დედა.
27 . იერახმეელის პირმშოს, რამას ძენი იყვნენ: მაყაცი, იამანი და ყეკერი.
28 . ონამის ძენი იყვნენ: შამაი და იდაყი. შამაის ძენი - ნადაბი და აბიშური.
29 . აბიშურის ცოლს აბიგაილი ერქვა, რომელმაც ახბანი და მოლიდი უშვა მას.
30 . ნადაბის ძეები იყვნენ სელედი და აფაიმი; ისე მოკვდა სელედი, შვილები არ ჰყოლია.
31 . აფაიმის ძე - იშყი, იშყის ძე - შეშანი, შეშანის ძე კი - ახლაი.
32 . შამაის ძმის, იდაყის ძენი: ახი, შამი, იეთერი და იონათანი. ისე მოკვდა იეთერი, რომ შვილები არ ჰყოლია.
33 . იონათანის ძენი იყვნენ ფელეთი და ზაზა. ესენი იერახმეელის ძენი იყვნენ.
34 . ძეები არ ჰყოლია შეშანს, მხოლოდ ასულები. ეგვიპტელი მონა ჰყავდა შეშანს, სახელად იარხაყი.
35 . მისცა შეშანმა თავის მონას, იარჰას, ცოლად თავისი ასული და უშვა მან ყათაი.
36 . ყათაიმ შვა ნათანი, ნათანმა შვა ზაბადი,
37 . ზაბადმა შვა ეფლალი, ეფლალმა შვა ყობედი,
38 . ყობედმა შვა იეჰუ, იეჰუმ შვა ყაზარია,
39 . ყაზარიამ შვა ხალეცი, ხალეცმა შვა ელყასა,
40 . ელყასამ შვა სისმაი, სისმაიმ შვა შალუმი,
41 . შალუმმა შვა იეკამეა, იეკამეამ შვა ელიშამაყი.
42 . იერახმეელის ძმის, ხალების ძე იყო: მისი პირმშო მეშაყი, ზიფის მამა; ხოლო მარეშა - ხებრონის მამა.
43 . ხებრონის ძენი: კორახი, თაფუახი, რეკემი და შემაყი.
44 . შემაყმა შვა რახამი, იორკეყამის მამა; რახამმა შვა შამაი.
45 . შამაის ძე იყო მაყონი, მაყონი ბეთცურის მამა გახდა.
46 . ყეიფას, ხალების ხარჭას, ეყოლა ხარანი, მოცა და გაზეზი. ხარანმა შვა გაზეზი.
47 . იაჰედაის ძენი: რეგემი, იოთამი, გეშანი, ფელეტი, ყეიფა და შაყაფი.
48 . ხალების ხარჭამ, მაყაქამ, შვა შებერი და თირხანა.
49 . მანვე შვა შაყაფი, მადმანას მამა, შევა - მახბენას და გიბყას მამა და აქსახი - ხალების ასული.
50 . ესენი იყვნენ ხალების ძენი: ხური, ეფრათის პირმშო და შობალი, კირიათ-იეყარიმის მამა;
51 . სალმა, ბეთ-ლეხემის მამა, ხარეფი, ბეთ-გადერის მამა.
52 . შობალის, კირიათ-იეყარიმის მამის, შთამომავალნი იყვნენ: ჰარო, ჰაცი, მენუჰოტი.
53 . კირიათ-იეყარიმის საგვარეულოებია: ითრელნი, ფუთელნი და შუმათელნი. ამათგან გამოვიდნენ ცორათელნი და ეშთაოლელნი.
54 . სალმას ძენი: ბეთ-ლეხემი და ნეტოფელი, ყატროთ ბეთ-იოაბი, ჰაცი, მანუჰოტი და ცარყელნი.
55 . იაყბეცში მცხოვრები მწერლების საგვარეულონი: თირყათელნი, შიმყათელნი, სუქათელნი. ესენი იყვნენ კინიმელნი, ხამათის, ბეთ-რეხაბის მამის შთამომავალნი.
1 . მივიდა რეხაბყამი იერუსალიმში და შეკრიბა იუდასა და ბენიამინის მთელი სახლი - ასოთხმოცი ათასი ახალგაზრდა, რჩეული მეომარი, რათა შებრძოლებოდნენ ისრაელს რეხაბყამისთვის სამეფოს დასაბრუნებლად.
2 . გამოეცხადა უფლის სიტყვა შემაყიას, ღვთისკაცს:
3 . „ელაპარაკე რეხაბყამ სოლომონის ძეს, იუდას მეფეს, მთელ ისრაელს, იუდას და ბენიამინს და უთხარი:
4 . ასე ამბობს უფალი: ნუ გახვალთ საბრძოლველად თქვენს მოძმეებთან! თავ-თავის სახლში გაბრუნდეს ყველა, რადგან ჩემი ნებით მოხდა ეს ამბავი!” დაემორჩილნენ უფლის სიტყვას და იერობყამთან საბრძოლველად გასულნი უკან გაბრუნდნენ.
5 . რეხაბყამი იერუსალიმში ცხოვრობდა და ამაგრებდა ქალაქებს იუდაში:
6 . გაამაგრა: ბეთლემი, ყეტამი და თეკოაყი,
7 . ბეთ-ცური, სოქო, ყადულამი,
8 . გათი, მარეშა, ზიფი,
9 . ადორაიმი, ლაქიში, ყაზეკა,
10 . ცორყა, აიალონი და ხებრონი - ციხე-სიმაგრეებიანი ქალაქები იუდასა და ბენიამინის სამთავროში.
11 . და გაამაგრა ეს ციხე-სიმაგრენი, ჩააყენა მათში სარდლები და მოაწყო სურსათ-სანოვაგის, ზეთისა და ღვინის საცავები.
12 . ყველა ქალაქში ფარ-შუბები ჩამოარიგა და ძლიერ განამტკიცა ისინი. იუდა და ბენიამინი მის მხარეს იყვნენ.
13 . მთელ ისრაელში მყოფი მღვდლები და ლევიანები თავ-თავისი საზღვრებიდან დაიძრნენ მისკენ და გვერდში დაუდგნენ მას.
14 . ვინაიდან ტოვებდნენ ლევიანები თავიანთ საძოვრებსა და სამფლობელოებს და მიდიოდნენ იუდაში და იერუსალიმში, რადგან იერობყამმა და მისმა ძეებმა უფლის მსახურება დაუშალეს.
15 . თავისი მღვდლები დააყენა მაღლობებზე, ციკნებისა და ხბორების კერპებისთვის, თვითონ რომ გააკეთა.
16 . ისრაელის ყველა ტომიდან მიჰყვებოდნენ ლევიანებს, ვინც გულით ეძებდა უფალს, ისრაელის ღმერთს, რომ მოსულიყვნენ იერუსალიმში და მსხვერპლი შეეწირათ უფლისთვის, თავიანთი მამების ღმერთისთვის.
17 . გაამაგრეს იუდას სამეფო და სამ წელიწადს უჭერდნენ მხარს რეხაბყამს, სოლომონის ძეს, რადგან ამ სამ წელიწადს დადიოდა დავითისა და სოლომონის გზით.
18 . რეხაბყამმა ცოლად მახალათი შეირთო, იერიმოთ დავითის ძის ასული და აბიხაილი, ელიაბ იესეს ძის ასული.
19 . უშვეს ვაჟები: იეყუში, შემარია და ზაჰამი.
20 . ამის შემდეგ მაყაქა შეირთო, აბესალომის ასული, რომელმაც აბია, ყათაი, ზიზა და შელომითი უშვა.
21 . რეხაბყამს ყველა თავის ცოლსა და ხარჭაზე მეტად უყვარდა მაყაქა, აბესალომის ასული, რადგან თვრამეტი ცოლი და სამოცი ხარჭა ჰყავდა. ოცდარვა ძე და სამოცი ასული შვა რეხაბყამმა.
22 . დააყენა რეხაბყამმა თავკაცად აბია, მაყაქას ვაჟი, წინამძღოლად მის ძმათა შორის, რადგან მის გამეფებას ფიქრობდა.
23 . გონივრულად მოქმედებდა, თავისი ყველა შვილი ყოველ გამაგრებულ ქალაქში ჩაასახლა იუდასა და ბენიამინის მთელ მიწაზე, სარჩო-სანოვაგეც უხვად მისცა და მრავალი ცოლი უთხოვა.