1 . კიდევ შეირთო ცოლი აბრაჰამმა, სახელად კეტურა.
2 . და შვა მან ზიმრანი, იოკშანი, მედანი, მიდიანი, იშბაკი და შუაყი.
3 . იოკშანმა შვა შება და დედანი. ხოლო დედანის ძენი იყვნენ: აშურიმი, ლეტუშიმი და ლეუმიმი.
4 . მიდიანის ძენი: ღეფა, ყეფერი, ხანოქი, აბიდაყი და ელდაყა. ესენი იყვნენ კეტურას შვილები.
5 . და მისცა აბრაჰამმა ისაკს ყველაფერი, რაც გააჩნდა.
6 . ხოლო თავის ხარჭათა შვილებს, რომლებიც მასთან ცხოვრობდნენ, თავის სიცოცხლეშივე დაურიგა აბრაჰამმა საჩუქრები და თავისი ძის - ისაკისგან შორს, აღმოსავლეთის მხარეში გაუშვა.
7 . და იცოცხლა აბრაჰამმა ას სამოცდათხუთმეტი წელი.
8 . ტკბილ სიბერეში აღესრულა აბრაჰამი, მოხუცებული და დღეებით მაძღარი; და შეერთო თავის ხალხს.
9 . დაკრძალეს იგი ისაკმა და ისმაელმა, მისმა ძეებმა, მახფელას მღვიმეში, ხეთელი ყეფრონ ცოყარის ძისეულ მინდორზე, მამრეს მოპირდაპირედ.
10 . მინდორზე, რომელიც ხეთელებისგან იყიდა აბრაჰამმა. იქ დაიკრძალნენ აბრაჰამი და სარა, მისი ცოლი.
11 . აკურთხა ღმერთმა აბრაჰამის სიკვდილის შემდეგ ისაკი, მისი ძე. და დამკვიდრდა ისაკი ბეერ-ლახაი-როისთან.
12 . ეს არის აბრაჰამის ძის, ისმაელის შთამომავლობა რომელიც უშვა მას ეგვიპტელმა ჰაგარმა, სარას მხევალმა.
13 . ესაა ისმაელის ძეთა სახელები თავიანთი მოდგმის მიხედვით: ისმაელის პირმშო იყო ნებაიოთი, მერე კედარი, ყადბეელი და მიბსამი,
14 . მიშმაყი, დუმა, მასა,
15 . ხადადი, თემა, იეტური, ნაფიში და კედემა.
16 . ესენი იყვნენ ისმაელის ძენი, ეს იყო მათი სახელები მათ სოფლებსა და ბანაკებში, თორმეტი მთავარი თავ-თავისი ტომისა.
17 . იცოცხლა ისმაელმა ას ოცდაჩვიდმეტი წელი; გარდაიცვალა და შეერთო თავის ხალხს.
18 . და ბინადრობდნენ ისინი ხავილადან შურამდე, ეგვიპტის პირდაპირ, აშურის მიმართულებით. ყველანი ერთმანეთის პირისპირ დამკვიდრდნენ.
19 . აი, ისაკის, აბრაჰამის ძის, შთამომავლობა. აბრაჰამმა შვა ისაკი.
20 . და იყო ისაკი ორმოცი წლისა, როდესაც ცოლად შეირთო რებეკა, ასული არამელი ბეთუელისა ფადან-არამიდან, არამელი ლაბანის და.
21 . ემუდარებოდა ისაკი უფალს თავისი ცოლისთვის, რადგან ბერწი იყო იგი; ისმინა მისი უფალმა და დაორსულდა რებეკა, მისი ცოლი.
22 . მაგრამ ერთმანეთს ეხლებოდნენ ძენი მის მუცელში და თქვა მან: "თუ ასეა, რატომ ჩამესახნენ?” და წავიდა უფალთან შესაკითხად.
23 . უთხრა უფალმა: "ორი ერია შენს მუცელში, ორი ხალხი გამოვა შენი საშოდან. ერთი მეორეზე ძლიერი იქნება და უფროსი დაემონება უმცროსს”.
24 . დადგა მშობიარობის ჟამი და, აჰა, ტყუპები იყვნენ მის მუცელში.
25 . გამოვიდა პირველი მთლად წითური, თითქოს ბეწვის ქურქით შემოსილი; და სახელად ესავი უწოდეს
26 . მერე მისი ძმა გამოვიდა, ხელი ესავის ქუსლზე ჰქონდა მოჭიდებული; და სახელად იაკობი უწოდეს; სამოცი წლის იყო მაშინ ისაკი.
27 . გაიზარდნენ ყმაწვილები; მარჯვე მონადირე დადგა ესავი - კაცი ველისა; იაკობი კი მშვიდი კაცი იყო, კარვების მკვიდრი.
28 . უყვარდა ისაკს ესავი, რადგან მის ნანადირევს ჭამდა. ხოლო რებეკას იაკობი უყვარდა.
29 . ერთხელ იაკობმა შეჭამანდი მოამზადა, ამასობაში ველიდან დაღლილი ესავი მოვიდა.
30 . უთხრა ესავმა იაკობს: "გთხოვ, მაჭამე წითელი, ეგ წითელი, რადგან მოქანცული ვარ”. ამიტომ ეწოდა სახელად ედომი.
31 . უთხრა იაკობმა: "მომყიდე დღეს შენი პირმშოობა”.
32 . და თქვა ესავმა: "აჰა, სიკვდილის პირას ვარ, რაღად მინდა პირმშოობა?”
33 . უთხრა იაკობმა: "შემომფიცე!” მანაც შეჰფიცა და მიჰყიდა იაკობს თავისი პირმშოება.
34 . მისცა იაკობმა ესავს პური და ოსპის შეჭამანდი; ჭამა, სვა, ადგა და წავიდა. ასე აიგდო ესავმა თავისი პირმშოება.
1 . ჰკითხეს უფალს ისრაელის ძეებმა იეშუას გარდაცვალების შემდეგ: "ჩვენგან პირველი ვინ გავა ქანაანელებთან საომრად?”
2 . თქვა უფალმა: "იუდა გავა; აჰა, მას ჩავუგდე ხელში ის მიწა”.
3 . უთხრა იუდამ სიმონს, თავის ძმას: "გამოდი ჩემთან ქანაანელებთან საომრად, ჩემს წილხვედრში, მე კი შენს წილხვედრში გამოგყვები”. და გაჰყვა სიმონი.
4 . გავიდა იუდა და ხელში ჩაუგდო უფალმა ქანაანელნი და ფერიზელნი, ბეზეკში მოსრა ისინი, ათი ათასი კაცი.
5 . იქ შეხვდნენ ადონი-ბეზეკს, შეებრძოლნენ და მოსრეს ქანაანელნი და ფერიზელნი ბეზეკში,
6 . გაიქცა ადონი-ბეზეკი; დაედევნენ მას, შეიპყრეს და ცერები მოჰკვეთეს ხელ-ფეხზე.
7 . ამბობდა ადონი-ბეზეკი: "ხელ-ფეხზე ცერმოკვეთილი სამოცდაათი მეფე ჩემი მაგიდის ქვეშ აგროვებდა ნარჩენებს; ჩემი ნამოქმედარისამებრ მომაგო ღმერთმა”. წაიყვანეს იგი იერუსალიმში და იქ მოკვდა.
8 . შეებრძოლნენ იუდას ძენი იერუსალიმს, დაიპყრეს და მოსრეს იგი მახვილის პირით, ქალაქი კი ცეცხლს მისცეს.
9 . ამის მერე მთებში, ნეგებსა და დაბლობზე მცხოვრებ ქანაანელებთან საბრძოლველად გავიდნენ იუდას ძენი.
10 . გაილაშქრა იუდამ ხებრონში დამკვიდრებულ ქანაანელებზე; უწინ ხებრონს კირიათ-არბაყი ერქვა; და განგმირეს შეშაი, ახიმანი და თალმაი.
11 . იქიდან დებირის მკვიდრთა წინააღმდეგ გავიდნენ; უწინ დებირს კირიათ-სეფერი ერქვა.
12 . თქვა ხალებმა: "ვინც გაილაშქრებს კირიათ-სეფერზე და დაიპყრობს, ჩემს ასულს, ყაქსას შევრთავ ცოლად”.
13 . და დაიპყრო ქალაქი ღოთენიელმა, ხალების უმცროსი ძმის, კენაზის ძემ და მიათხოვა მას ყაქსა, თავისი ასული.
14 . ერთხელ, ხალებთან მისვლისას, წააქეზა იგი, რომ მინდორი გამოეთხოვა თავისი მამისგან. და როცა ყაქსა სახედრიდან ჩამოხდა, ჰკითხა ხალებმა: "რა გინდა?”
15 . მიუგო: "მომეცი კურთხევა, რაკი ნეგების ურწყავ მიწას მაძლევ, ბარემ წყაროებიც მომეცი”. და მისცა ხალებმა როგორც ზედა, ისე ქვედა წყაროები.
16 . და გამოყვნენ იუდას ძეებს კენიელი ითროს, მოსეს სიმამრის ძენი, პალმების ქალაქიდან იუდას უდაბნოში, რომელიც ყარადის სამხრეთითაა. წავიდნენ და დამკვიდრდნენ იმ ხალხს შორის.
17 . წაჰყვა იუდა სიმონს, თავის ძმას, და მოსრეს ქანაანელნი, ცეფათის მკვიდრნი, ააოხრეს ის ქალაქი და უწოდეს სახელად ხორმა.
18 . დაიპყრო იუდამ ღაზა და მისი შემოგარენი, აშკელონი და მისი შემოგარენი, ყეკრონი და მისი შემოგარენი.
19 . უფალი იყო იუდასთან და დაიმკვიდრა მთა, ხოლო ბარის მკვიდრთა განდევნა ვერ შეძლო, რადგან რკინის ეტლები ჰქონდათ.
20 . მისცეს ხალებს ხებრონი მოსეს ნათქვამისამებრ და ყენაკის სამივე ძე განდევნა იქიდან.
21 . ხოლო იერუსალიმის მკვიდრი იებუსელნი არ განდევნეს ბენიამინის ძეებმა და დღემდე მკვიდრობენ იებუსელნი ბენიამინის ძეთა შორის იერუსალიმში.
22 . შეუტია ბეთელს იოსების სახლმა და უფალი იყო მასთან.
23 . და გააგზავნა იოსების სახლმა მზვერავები ბეთელს; ამ ქალაქს უწინ ლუზი ერქვა.
24 . დაინახეს მზვერავებმა ქალაქიდან გამომავალი კაცი და უთხრეს: "გვიჩვენე როგორ შევიდეთ ამ ქალაქში და წყალობით მოგექცევით”.
25 . უჩვენა ქალაქში შესასვლელი და მოსრეს ქალაქი მახვილის პირით, ხოლო ის კაცი და მთელი მისი ოჯახი გაუშვეს.
26 . წავიდა ეს კაცი ხეთელთა ქვეყანაში, ააშენა ქალაქი და უწოდა მას ლუზი. დღემდე შემორჩა მას ეს სახელი.
27 . არც ბეთ-შეანისა და მისი შემოგარენის, თაყანაქისა და მისი შემოგარენის, დორისა და მისი შემოგარენის, იბლეყამისა და მისი შემოგარენის, მეგიდოსი და მისი შემოგარენის მკვიდრნი განდევნა მენაშემ და ინებეს ქანაანელებმა ამ ქვეყანაში დარჩენა.
28 . როცა გაძლიერდა ისრაელი, თავის მოხარკედ აქცია ქანაანელები, მაგრამ ვერ განდევნა.
29 . არც ეფრემმა აყარა გაზერის მკვიდრი ქანაანელნი და მკვიდრობდნენ ქანაანელები მათ შორის, გაზერში.
30 . არც ზებულონმა განდევნა კიტრონის და ნაჰალალის მკვიდრნი; დარჩნენ ქანაანელნი მათ შორის და იქცნენ მოხარკედ.
31 . არც აშერმა განდევნა ყაქოს და ციდონის, ახლაბის, აქზიბის, ხელბას, აფეკისა და რეხობის მკვიდრნი.
32 . მკვიდრობდა აშერი ქანაანში, ამ ქვეყნის მკვიდრთა შორის, რადგან არ განდევნა ისინი.
33 . ნაფთალმაც არ აყარა ბეთ-შემეშისა და ბეთ-ყანათის მკვიდრნი; ქანაანში, ამ ქვეყნის მკვიდრთა შორის დამკვიდრდა და მოხარკეებად გაიხადა ბეთ-შემეშისა და ბეთ-ყანათის მკვიდრნი.
34 . ავიწროებდნენ ამორელნი დანის ძეებს მთაში, არ აძლევდნენ ბარში ჩასვლის უფლებას.
35 . ამორელებმა კი ხერესის მთაზე ინებეს დამკვიდრება, აიალონსა და შაყალბიმში; მაგრამ დამძიმდა იოსების სახლის ხელი მათზე და მოხარკეებად გაუხდნენ ისინი.
36 . კლდიდან ზემოთ, ყაკრაბიმის მაღლობისკენ იყო ამორელთა საზღვარი.
1 . იყო კაცი ბენიამინის ტომში, სახელად კიში, აბიელის ძე, ცერორის, ბეხორათის, ბენიამინელი აფიას შთამომავალი - პატივდებული და მამაცი კაცი.
2 . ჰყავდა ძე, სახელად საული, ახალგაზრდა და მშვენიერი კაცი; ისრაელის ძეთაგან მასზე უკეთესი არვინ იყო: ერთი თავით მაღალი იყო ხალხზე.
3 . ერთხელ ხრდალი ვირები დაეკარგა კიშს, საულის მამას და უთხრა საულს, თავის ძეს: "გაიყოლე ერთი მსახურთაგანი და წადი ვირების მოსაძებნად”.
4 . გადაიარა ეფრემის მთა, მოიარა შალიშას მიწა, მაგრამ ვერ იპოვეს; გაიარეს შაყალიმის ქვეყანა და ვერც იქ მიაგნეს; მოიარეს ბენიამინის მიწა და ვერ იპოვეს.
5 . მივიდნენ ცუფის მხარეში და უთხრა საულმა მსახურ ბიჭს, თან რომ ახლდა: "მოდი დავბრუნდეთ, რადგან დაივიწყებდა მამაჩემი ვირებს და ჩვენზე უფრო იდარდებს”.
6 . მიუგო მსახურმა: "აჰა, ღვთის კაცია ამ ქალაქში. პატივდებული კაცია: რასაც იტყვის, ყოველივე სრულდება. მოდი, მივიდეთ მასთან, იქნებ გვითხრას, რა გზას დავადგეთ”.
7 . უთხრა საულმა თავის მსახურს: "კარგი, წავიდეთ, მაგრამ რა მივართვათ იმ კაცს? პური გამოგველია ხურჯინში და არც სხვა საჩუქარი გვაქვს, რომ ღვთის კაცს მივუტანოთ; გვაქვს რამე?”
8 . ისევ მიუგო მსახურმა: "აჰა, მეოთხედი შეკელი ვერცხლი მაქვს ხელთ, მივცემ ღვთის კაცს და გვაუწყებს ჩვენს გზას”.
9 . ძველად ისრაელში, როცა კაცი ღმერთთან კითხვით მიდიოდა, ასე ამბობდა: "მოდი, წავიდეთ მხილველთან”, რადგან ახლანდელ წინასწარმეტყველს მაშინ მხილველს უწოდებდნენ.
10 . უთხრა საულმა თავის მსახურს: "კეთილი, წავიდეთ”. და წავიდნენ იმ ქალაქისკენ, სადაც ეგულებოდათ ღვთის კაცი.
11 . ქალაქის აღმართს რომ შეუყვნენ, წყლის ამოსახაპად გამოსული ყმაწვილქალები შემოხვდათ. ჰკითხეს: "არის აქ სადმე მხილველი?”
12 . მიუგეს ყმაწვილქალებმა: "აქვეა ახლოში, ოღონდ იჩქარეთ, დღეს ამოვიდა ქალაქში, რადგან მსხვერპლშეწირვა აქვს ხალხს მაღლობზე.
13 . და როგორც კი შეხვალთ ქალაქში, მაშინვე მოიკითხეთ იგი, სანამ მაღლობზე არ ასულა საჭმელად; მის მისვლამდე არ შეჭამს ხალხი, რადგან მან უნდა აკურთხოს მსხვერპლი და მერე შეუდგებიან ჭამას წვეულნი. აჰა, ადით მაღლობზე და იპოვით”.
14 . ავიდნენ ქალაქში; კარიბჭეში რომ შედიოდნენ, აჰა, მაღლობისკენ მიმავალი სამუელი წამოვიდა მათ შესაგებებლად.
15 . ერთი დღით ადრე გაუმხილა უფალმა სამუელს საულის მოსვლა და უთხრა:
16 . "ხვალ ამ დროს მოგივლენ კაცს ბენიამინის მიწიდან და სცხე იგი ჩემი ხალხის, ისრაელის მთავრად; ის დაიხსნის ჩემს ერს ფილისტიმელთა ხელიდან, რადგან მოვხედე ჩემს ხალხს, როცა ჩემამდე მოაღწია მისმა ღაღადმა”.
17 . დაინახა სამუელმა საული და უფალმაც დაუმოწმა: "აი, ის კაცი, რომელზეც გითხარი; ის იმეფებს ჩემს ხალხზე”.
18 . ჭიშკართან მიუახლოვდა საული სამუელს და უთხრა: "მითხარი, სად არის მხილველის სახლი?”
19 . მიუგო სამუელმა საულს და უთხრა: "მე ვარ მხილველი; წამიძეხი მაღლობზე. დღეს ჩემთან ერთად შეჭამთ, ხვალ განთიადისას კი გაგიშვებ და ყველაფერს გაგიცხადებ, რაც გულში გაქვს.
20 . ვირებზე კი, რომლებიც სამი დღეა, რაც დაკარგე, ნუ ინაღვლებ, რადგან უკვე ნაპოვნია ისინი. ვის ეკუთვნის ისრაელის მთელი საუნჯე, თუ არა შენ და მამაშენის მთელ სახლს?”
21 . მიუგო საულმა: "არა, მე ბენიამინელი ვარ, ისრაელის ყველაზე მცირერიცხოვანი ტომიდან; ჩემი საგვარეულო კი უმცირესია ბენიამინის საგვარეულოთა შორის. რისთვის მეუბნები ამას?”
22 . წაიყვანა სამუელმა საული და მისი მსახური. შეიყვანა დარბაზში და დასვა ოცდაათი წვეულის სათავეში.
23 . უთხრა სამუელმა მზარეულს: "მომეცი ის ხორცის ნაჭერი, რომელიც მოგეცი და რომელზეც გითხარი, გადაინახე-მეთქი”.
24 . აიღო მზარეულმა ბეჭი და წინ დაუდო საულს. თქვა სამუელმა: "აი, რაც მორჩა, დაიდე წინ და ჭამე, რადგან იმ დროიდან გინახავდი, რაც ხალხი მოვიპატიჟე”. და იმ დღეს სამუელთან პურობდა საული.
25 . როცა მაღლობიდან ქალაქში ჩამოვიდნენ, ერდოზე ელაპარაკა საულს სამუელი.
26 . ადრიანად ადგნენ მეორე დღეს. განთიადისას ამ სიტყვებით იხმო სამუელმა საული ერდოზე: "ადექი, გაგაცილებ”. ადგა საული და ორივენი გარეთ გავიდნენ, ის და სამუელი.
27 . ქალაქის ბოლოს რომ მიუახლოვდნენ, უთხრა სამუელმა საულს: "უბრძანე შენს მსახურს, წინ წავიდეს, შენ კი შეჩერდი, ღვთის სიტყვა უნდა გამოგიცხადო”. და წინ გაუშვეს მსახური.
1 . ისევ აღინთო უფლის რისხვა ისრაელზე და წააქეზა მან დავითი მათ წინააღმდეგ: "წადი, აღრიცხე ისრაელი და იუდა”.
2 . უთხრა მეფემ მხედართმთავარ იოაბს, მასთან რომ იყო: "მოიარე ისრაელის ყოველი ტომი, დანიდან ბეე
3 . უთხრა იოაბმა მეფეს: "დაე, ასმაგად გაამრავლოს უფალმა, შენმა ღმერთმა, ხალხი, ვიდრე დღეს არის, ჩემი ბატონის სიცოცხლეშივე, მაგრამ რისთვის მოისურვა მეფემ, ჩემმა ბატონმა, ეს საქმე?”
4 . მაგრამ იმძლავრა მეფის სიტყვამ იოაბსა და ლაშქართა მთავრებზე; და გამოვიდნენ მეფისგან იოაბი და ლაშქართა მთავარნი ისრაელიანი ხალხის აღსაწერად.
5 . გადალახეს იორდანე და ყაროყერში, ქალაქის მარჯვნივ, გადის ხეობაში, იაყზერის პირდაპირ დაიბანაკეს.
6 . გილყადში, თახთიმ-ხოდშის მხარეში მივიდნენ, დანიაყანში გადავიდნენ და ციდონს შემოუარეს.
7 . მივიდნენ ცორის სიმაგრემდე, ხიველთა და ქანაანელთა ყველა ქალაქში და იუდას სამხრეთით ბეერ-შებაყისკენ გადავიდნენ.
8 . მოიარეს მთელი ქვეყანა და ცხრა თვისა და ოცი დღის დასასრულს დაბრუნდნენ იერუსალიმში.
9 . მისცა იოაბმა მეფეს ხალხის აღრიცხვის ჩამონათვალი: რვაასი ათასი ძლიერი, ხმლისამომწვდელი კაცი იყო ისრაელში, ხუთასი ათასი კი - იუდაში.
10 . გული აუფორიაქდა დავითს ხალხის აღრიცხვის შემდეგ. და უთხრა დავითმა უფალს: "დიდად შეგცოდე იმით, რაც ჩავიდინე; ახლა, გემუდარები, უფალო, მიუტევე შენს მსახურს ცოდვა, რადგან ძლიერ უგუნურად მოვიქეცი”.
11 . ადგა დილას დავითი და ესმა უფლის სიტყვა გადს, დავითის წინასწარმეტყველს:
12 . "წადი და უთხარი დავითს, ასე ამბობს-თქო უფალი: სამ სასჯელს გთავაზობ, ერთ-ერთი ამოირჩიე შენთვის და აგისრულებ”.
13 . მივიდა გადი დავითთან და უთხრა: "აირჩიე - შვიდწლიანი შიმშილობა შენს მიწაზე, სამთვიანი ლტოლვილება მტერთაგან და მათგან შენი დევნა, თუ სამდღიანი ჭირი შენს ქვეყანაში? ახლა განსაჯე, რა ვუპასუხო ჩემს მომავლინებელს?”
14 . მიუგო გადს დავითმა: "დიდად მემძიმება სამივე, მაგრამ უფლის ხელში ჩავარდნა მირჩევნია, რადგან დიადია მისი მოწყალება; ნუმც ჩავვარდნილვარ კაცთა ხელში”.
15 . ჭირი მოუვლინა უფალმა ისრაელს განთიადიდან დადგენილ დრომდე და მოისრა ხალხი დანიდან ბეერ-შებაყამდე, სამოცდაათი ათასი კაცი.
16 . ხელი ჰქონდა გაწვდილი ანგელოზს იერუსალიმის ასაოხრებლად. და გადაიფიქრა უფალმა ეს უბედურება და უთხრა ხალხის მომსვრელ ანგელოზს: "კმარა, შეაჩერე ხელი!” არავნა იებუსელის კალოსთან იდგა უფლის ანგელოზი.
17 . დაინახა დავითმა, როგორ მუსრავდა ანგელოზი ხალხს და უთხრა უფალს: "აჰა, მე შევცოდე! მე ჩავიდინე ბოროტება! ამ ხალხმა რა დააშავა?! ჩემი და მამაჩემის სახლის წინააღმდეგ იყოს შენი ხელი”.
18 . იმავე დღეს მივიდა გადი დავითთან და უთხრა: "წადი და სამსხვერპლო დაუდგი უფალს არავნა იებუსელის კალოზე”.
19 . და წავიდა დავითი გადის სიტყვისამებრ, როგორც ბრძანა უფალმა.
20 . გაიხედა არავნამ და, აჰა, მეფე და მისი მსახურები მოდიან მისკენ; გამოვიდა არავნა და პირქვე დაემხო მეფის წინაშე.
21 . ჰკითხა არავნამ: "რისთვის მოსულა მეფე, ჩემი ბატონი, თავის მსახურთან?” მიუგო დავითმა: "კალოს საყიდლად მოვედი, რათა სამსხვერპლო ავაგო უფლისთვის, ვინძლო შეწყდეს სენი ხალხში”.
22 . უთხრა არავნამ დავითს: "აიღოს და აღავლინოს მეფემ, ჩემმა ბატონმა, რაც სათნოა მის თვალში. აჰა, ხარები სრულადდასაწველად, საცეხველი, ხარების აღკაზმულობა და უღელი კი შეშის სანაცვლოდ.
23 . ყოველივეს მოგცემ, მეფეო”. თან დააყოლა: "გისმინოს უფალმა, შენმა ღმერთმა და მადლი გაპოვნინოს”.
24 . უპასუხა მეფემ არავნას: "არა, საფასურით უნდა ვიყიდო შენგან, რადგან მუქთ სრულადდასაწველს ვერ აღვუვლენ უფალს, ჩემს ღმერთს”. ვერცხლის ორმოცდაათ შეკელად იყიდა კალო დავითმა.
25 . და აუშენა იქ დავითმა სამსხვერპლო უფალს და აღავლინა სრულადდასაწველი და სამშვიდობო შესაწირები. შეისმინა უფალმა მათი ვედრება ქვეყნისთვის და შეწყდა უბედურება ისრაელში.
1 . სამ წელს არ უომიათ ერთმანეთთან არამსა და ისრაელს.
2 . მესამე წელს ჩამოვიდა იოშაფატი, იუდას მეფე, ისრაელის მეფესთან.
3 . უთხრა ისრაელის მეფემ თავის მსახურთ: "ნუთუ არ იცით, რომ ჩვენია გილყადის რამოთი? ჩვენ კი არ ვზრუნავთ, რომ გამოვაცალოთ იგი არამელთა მეფეს ხელიდან”.
4 . ჰკითხა იოშაფატს: "წამოგვყვები გილყადის რამოთს საბრძოლველად?” უპასუხა იოშაფატმა ისრაელის მეფეს: "ერთი ვართ მე და შენ; ჩემი ხალხი - შენი ხალხია, ჩემი ცხენები - შენი ცხენებია,
5 . მაგრამ გთხოვ - უთხრა იოშაფატმა ისრაელის მეფეს - ჯერ უფლის სიტყვას დაეკითხე”.
6 . შეკრიბა ისრაელის მეფემ წინასწარმეტყველნი, ოთხასამდე კაცი, და ჰკითხა მათ: "წავიდე გილყადის რამოთზე საბრძოლველად, თუ დავთმო?” უთხრეს: "წადი და ხელში ჩაუგდებს მეფეს უფალი”.
7 . თქვა იოშაფატმა: "ნუთუ არაა აქ სადმე კიდევ უფლის წინასწარმეტყველი, რომ მასაც დავეკითხოთ?”
8 . მიუგო ისრაელის მეფემ იოშაფატს: "არის კიდევ ერთი კაცი, მიქა იმლას ძე. შეგვიძლია მას ვაკითხვინოთ უფლისთვის, მაგრამ მძულს იგი, რადგან სასიკეთოს არ წინასწარმეტყველებს ჩემზე, არამედ ბოროტს. უთხრა იოშაფატმა: "ასე ნუ ამბობ, მეფეო”.
9 . მოუხმო ისრაელის მეფემ ერთ საჭურისს და უბრძანა: "სასწრაფოდ მომიყვანე მიქა იმლას ძე”.
10 . თავ-თავის ტახტებზე ისხდნენ ისრაელის მეფე და იუდას მეფე, იოშაფატი; სამეფო ტანსაცმელში გამოწყობილნი, კალოზე, სამარიის კარიბჭესთან; და მათ წინაშე წინასწარმეტყველებდნენ წინასწარმეტყველნი.
11 . რკინის რქები გაიკეთა ციდკია ქენაყანის ძემ და თქვა: "ასე ამბობს უფალი: ამით ურქენ არამელთ, სანამ ბოლომდე არ მოსპობ”.
12 . ყოველი წინასწარმეტყველი ასე წინასწარმეტყველებდა: "გაილაშქრე გილყადის რამოთზე, გაიმარჯვებ და ხელში ჩაუგდებს მეფეს უფალი”.
13 . მოციქულმა, რომელიც მიქას მოსახმობად წავიდა, უთხრა: "აჰა, წინასწარმეტყველნი, როგორც ერთი ისე წინასწარმეტყველებენ, ყველანი გამარჯვებას და კეთილს უქადიან მეფეს; შენი სიტყვაც მათი სიტყვისამებრ იყოს, შენც სასიკეთოდ ელაპარაკე”.
14 . მიუგო მიქამ: "ცოცხალია უფალი, რასაც მეტყვის უფალი, იმას ვილაპარაკებ!”
15 . მივიდა მეფესთან და უთხრა მეფემ: "მიქა, წავიდეთ გილყადის რამოთზე საბრძოლველად, თუ დავთმოთ?” მიუგო მიქამ: "წადი და გაიმარჯვებ, მეფის ხელში ჩააგდებს მას უფალი”.
16 . უთხრა მას მეფემ: "რამდენჯერ დაგაფიცო, რომ არაფერი მითხრა უფლის სახელით, გარდა ჭეშმარიტებისა?”
17 . მიუგო მიქამ: "ფარასავით მთებზე გაბნეული ვნახე მთელი ისრაელი, რომელსაც მწყემსი არ ჰყავდა. თქვა უფალმა: პატრონი არ ჰყავთ, მშვიდობით დაუბრუნდეს თავის სახლს ყოველი”.
18 . უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: "აკი გითხარი, არ მიწინასწარმეტყველებს-მეთქი სასიკეთოს, არამედ მხოლოდ ბოროტს”.
19 . თქვა მიქამ: "ახლა, ისმინე უფლის სიტყვა! ვიხილე თავის ტახტზე მჯდომი უფალი და ცის მთელი ლაშქარი მასთან მდგომი, მის მარჯვნივ და მის მარცხნივ.
20 . თქვა უფალმა: ვინ გაიტყუებს ახაბს, რომ წავიდეს და დაეცეს გილყადის რამოთში? ზოგმა ის თქვა, ზოგმა - ეს.
21 . გამოვიდა სული, დადგა უფლის წინაშე და თქვა: მე გავიტყუებ. ჰკითხა უფალმა: როგორ?
22 . უპასუხა: გავალ და მაცდურ სულად ვიქცევი მისი ყოველი წინასწარმეტყველის პირში. თქვა უფალმა: გაიტყუებ და გამოგივა კიდეც; წადი და ასე მოიქეცი.
23 . და აჰა, სიცრუის სული ჩაუდო უფალმა ბაგეში ყველა შენს წინასწარმეტყველს. უფალს კი ცუდი აქვს ნათქვამი შენზე”.
24 . მივიდა ციდკია ქენაყანის ძე, სახეში გაარტყა მიქას და უთხრა: "როგორ, ნუთუ ჩემგან განვიდა უფლის სული, რომ შენში ელაპარაკა?”
25 . უთხრა მიქამ: "თვითონ დაინახავ იმ დღეს, როცა სამალავს დაუწყებ ძებნას”.
26 . მაშინ ბრძანა ისრაელის მეფემ: "წაიყვანეთ მიქა და ქალაქისთავ ამონსა და უფლისწულ იოაშს მიუყვანეთ.
27 . უთხარით, ასე თქვა-თქო მეფემ: საპყრობილეში ჩასვით და ძღომამდე არ აჭამოთ პური და არ ასვათ წყალი, ვიდრე მშვიდობით მოვბრუნდებოდე”.
28 . უთხრა მიქამ მეფეს: "თუ მშვიდობით დაბრუნდები, უფალს არ ულაპარაკია ჩემი პირით”. და კიდევ თქვა: "ხალხნო, მისმინეთ ყველამ?”
29 . წავიდნენ ისრაელის მეფე და იოშაფატი, იუდას მეფე და გილყადის რამოთზე გაილაშქრეს.
30 . უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: "შევინიღბები და ისე გავალ საბრძოლველად; შენ კი შენი მოსასხამი მოიცვი”. გადაცმული ჩაება ისრაელის მეფე ბრძოლაში.
31 . ასე უბრძანა არამის მეფემ თავისი ეტლების ოცდათორმეტ მხედართმთავარს: "ნურც დიდს შეებრძოლებით და ნურც პატარას, მხოლოდ ისრაელის მეფეს შეუტიეთ”.
32 . როცა დაინახეს ეტლების მხედართმთავრებმა იოშაფატი, იფიქრეს, ნამდვილად ისრაელის მეფეაო და მისკენ მიბრუნდნენ საომრად; და შეჰყვირა იოშაფატმა.
33 . დაინახეს ეტლების მხედართმთავრებმა, რომ არ იყო ისრაელის მეფე და შეწყვიტეს მისი დევნა.
34 . ალალბედზე მოზიდა ერთმა კაცმა მშვილდი და აბჯრის ნაწიბურებს შორის დალახვრა ისრაელის მეფე. უთხრა ახაბმა თავის მეეტლეს: "მობრუნდი და გამიყვანე ბრძოლის ველიდან, ვინაიდან დაჭრილი ვარ”.
35 . გახურდა იმ დღეს ბრძოლა; ეტლში მოუწია მეფეს დგომა არამელთა პირისპირ და მოკვდა საღამოს, რადგან სისხლი სდიოდა ჭრილობიდან.
36 . მზის ჩასვლისას ასეთი ხმა დაირხა ბანაკში: "თითოეული თავის ქალაქს და თითოეული თავის ქვეყანას დაუბრუნდეს!”
37 . მოკვდა მეფე, გადაასვენეს სამარიაში და იქ დაკრძალეს.
38 . გარეცხეს ეტლი სამარიის აუზთან, სადაც მეძავებიც ბანაობდნენ და ძაღლები ლოკავდნენ მის სისხლს უფლის სიტყვისამებრ.
39 . ახაბის დანარჩენი საქმენი და ყოველივე, რაც გააკეთა, სპილოს ძვლის სახლი და ყველა ქალაქი, რომელიც ააშენა, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
40 . მიიძინა ახაბმა თავის მამებთან, მის ნაცვლად კი მისი ძე, ახაზია გამეფდა.
41 . იოშაფატ ასას ძე იუდაზე ისრაელის მეფის, ახაბის მეფობის მეოთხე წელს გამეფდა.
42 . ოცდათხუთმეტი წლისა იყო თავისი გამეფებისას იოშაფატი და ოცდახუთ წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისი იყო ყაზუბა, შილხის ასული.
43 . მამამისის, ასას გზით დადიოდა იოშაფატი, არ განშორებია მას და მართებულად იქცეოდა უფლის თვალში. თუმცა მაღლობები არ გაუუქმებია, და ხალხი ჯერ კიდევ მაღლობებზე სწირავდა და აკმევდა.
44 . მშვიდობა დაამყარა იოშაფატმა ისრაელის მეფესთან.
45 . იოშაფატის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც აღასრულა და მისი ბრძოლები, განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
46 . საკერპოთა მეძავი კაცები კი, რომლებიც მამამისის, ასას დღეებიდან შემორჩა, ამოძირკვა ქვეყნიდან.
47 . მეფე არ იყო მაშინ ედომში; იუდას მეფისნაცვალი მმართველობდა.
48 . ათი სავაჭრო ხომალდი ააგო იოშაფატმა, ოფირიდან ოქროს შემოსაზიდად, მაგრამ ვერ ჩააღწიეს, რადგან დაიმსხვრნენ ყეციონ-გებერში.
49 . მაშინ უთხრა ახაზიამ, ახაბის ძემ, იოშაფატს: ერთად ინაოსნონ ჩემმა და შენმა მსახურებმა გემებზე, მაგრამ არ ინება იოშაფატმა.
50 . მიიძინა იოშაფატმა თავის მამებთან და მათთანვე დაიკრძალა მამამისის, დავითის ქალაქში, მის ნაცვლად კი მისი ძე, იორამი გამეფდა.
51 . სამარიაში კი ახაზია, ახაბის ძე გამეფდა ისრაელზე, იოშაფატის იუდაზე გამეფების მეჩვიდმეტე წელს და ორ წელიწადს მეფობდა ისრაელზე.
52 . ბოროტს სჩადიოდა უფლის თვალში, თავისი დედ-მამისა და იერობყამ ნებატის ძის გზით დადიოდა, რომლებმაც აცდუნეს ისრაელი.
53 . ემსახურებოდა ბაყალს და თაყვანს სცემდა. და ანრისხებდა უფალს, ისრაელის ღმერთს ყველა იმ საქმით, რასაც მამამისი აკეთებდა.
1 . ახაზის, იუდას მეფის მეთორმეტე წელს გამეფდა ჰოშეაყ ელას ძე სამარიაში ისრაელზე და ათი წელი იმეფა.
2 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, მაგრამ არც ისე, როგორც ისრაელის მეფეები, მასზე წინ რომ იყვნენ.
3 . წამოვიდა მის წინააღმდეგ შალმანესერი, აშურის მეფე. გახდა ჰოშეაყი მისი მსახური და ხარკს უხდიდა.
4 . გაუგო შეთქმულება აშურის მეფემ ჰოშეაყს, რადგან მოციქულები გააგზავნა ეგვიპტის მეფე სოსთან და აღარ უხდიდა აშურის მეფეს ყოველწლიურ ხარკს. შეიპყრო იგი აშურის მეფემ და საპყრობილეში დაამწყვდია.
5 . შეიჭრა აშურის მეფე ქვეყანაში, მოადგა სამარიას და სამ წელიწადს ალყაში ჰყავდა.
6 . ჰოშეაყის გამეფების მეცხრე წელს დაიპყრო სამარია აშურის მეფემ; აშურში გადაასახლა ისრაელი და დაასახლა ისინი ხალახში, ხაბორში, გოზანის მდინარესთან და მიდიელთა ქალაქებში.
7 . ეს იმიტომ მოხდა, რომ შესცოდეს ისრაელის ძეთ უფალს, თავის ღმერთს, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანა ისინი და გამოიხსნა ფარაონის, ეგვიპტის მეფის, ხელიდან და სხვა ღმერთების მოშიშება დაიწყეს;
8 . იმ ხალხების წესებით დადიოდნენ, რომლებიც განდევნა უფალმა ისრაელისგან და ისრაელის მეფეთა სახისგან, რომლებიც დაისვეს.
9 . ფარულად სჩადიოდნენ ამ საქმეებს უფლის, თავისი ღმერთის წინააღმდეგ ისრაელის ძენი და გორაკები გაიმართეს თავიანთ ქალაქებში, საგუშაგო გოდოლიდან გამაგრებულ ქალაქამდე.
10 . სვეტები და აშერები დაიდგეს ყველა მაღალ ბორცვსა და ყოველი მწვანე ხის ქვეშ.
11 . საკმეველს აკმევდნენ იქ, ყოველ მაღლობზე, იმ ერების მსგავსად, რომლებიც განდევნა უფალმა მათგან, ბოროტად იქცეოდნენ უფლის გასაჯავრებლად.
12 . ემსახურებოდნენ კერპებს, თუმცა ნათქვამი ჰქონდა მათთვის უფალს: "ნუ გააკეთებთო ამ საქმეს!”
13 . აფრთხილებდა უფალი ისრაელსა და იუდას, ყველა თავისი წინასწარმეტყველისა და მჭვრეტელის მეშვეობით, ეუბნებოდა: "მობრუნდით თქვენი ბოროტი გზებიდან, დაიცავით ჩემი მცნებები და ჩემი დადგენილებები, იმ რჯულის მიხედვით, რომელიც თქვენს მამებს ვამცნე და თქვენამდე მოვიტანე ჩემი წინასწარმეტყველების პირით”.
14 . არ ისმინეს და ქედი გაიმაგრეს თავიანთი მამებივით, რომლებმაც არ ირწმუნეს უფალი, თავიანთი ღმერთი;
15 . უარყვეს მისი წესები და აღთქმა, უფალმა რომ დაუდო მათ მამებს, გაფრთხილებანი, რითაც აფრთხილებდა მათ და მიჰყვებოდნენ ამაოებას, სანამ თავადაც ამაონი არ გახდნენ; ჰბაძავდნენ გარშემო მყოფ ერებს, ვისზედაც უბრძანა უფალმა, რომ არ მოქცეულიყვნენ მათ მსგავსად.
16 . მიატოვეს უფლის, თავიანთი ღმერთის მცნებები, ჩამოასხეს ორი ხბოს გამოსახულება და აშერი გაიკეთეს. თაყვანს სცემდნენ ციურ მხედრობას და ბაყალს ემსახურებოდნენ;
17 . ცეცხლში ატარებდნენ თავიანთ ვაჟებსა და ასულებს, მკითხაობდნენ, ჯადოქრობდნენ და ბოროტად იქცეოდნენ უფლის თვალში, მის განსარისხებლად.
18 . ფრიად განურისხდა უფალი ისრაელს და განდევნა თავისი პირისგან. მხოლოდ ერთი, იუდას ტომიღა დარჩა.
19 . იუდამაც არ დაიცვა უფლის, თავისი ღმერთის მცნებები და ისრაელის მიერ დადგენილ წესებს მისდევდა.
20 . შეიძულა უფალმა ისრაელის მთელი შთამომავლობა და დატანჯა იგი, მძარცველებს ჩაუგდო ხელში, ვიდრე საბოლოოდ არ განდევნა თავისი პირისგან;
21 . როცა მოწყდა ისრაელი დავითის სახლს და გაამეფეს იერობყამ ნაბატის ძე, ჩამოაშორა ისრაელი იერობყამმა უფლის კვალს და დიდი ცოდვებით აცდუნა.
22 . დადიოდნენ ისრაელის ძენი იერობყამის ცოდვებში, რომლებიც მან ჩაიდინა და არ განრიდებიან მათ,
23 . ვიდრე არ განდევნა უფალმა ისრაელი თავისი პირისგან, როგორც ნათქვამი ჰქონდა თავისი მსახური წინასწარმეტყველების მეშვეობით. დღემდე აშურშია გადასახლებული ისრაელი თავისი მიწიდან.
24 . მოიყვანა აშურის მეფემ ხალხი ბაბილონიდან, ქუთადან, ყავადან, ხამათიდან და სეფარვაიმიდან და დაასახლა ისინი სამარიის ქალაქებში ისრაელის ძეთა ნაცვლად. დაიმკვიდრეს მათ სამარია და ცხოვრობდნენ მის ქალაქებში.
25 . არ ეშინოდათ უფლისა იქ ცხოვრების პირველ ხანებში; და უსევდა მათ უფალი ლომებს, რომლებიც მუსრს ავლებდნენ ამ ხალხებს.
26 . უთხრეს აშურის მეფეს: "ერებმა, რომლებიც შენ აჰყარე და სამარიის ქალაქებში დაასახლე, არ იციან იმ ქვეყნის ღმერთის ჩვეულება, ამიტომაც მიუსია ამ ხალხებს ლომები, რომლებიც მუსრს ავლებენ მათ”.
27 . ბრძანა აშურის მეფემ: "წაიყვანეთ იქ ვინმე მღვდელი, იქიდან გადმოსახლებულთაგან. წავიდეს, იცხოვროს იქ და ასწავლოს მათ იმ ქვეყნის ღმერთის ჩვეულება”.
28 . მივიდა იქ ერთი მღვდელთაგანი, სამარიიდან გადასახლებული. ცხოვრობდა ბეთელში და ასწავლიდა მათ უფლის მოშიშებას.
29 . მაგრამ თავ-თავისი ღმერთები გაიკეთა თითოეულმა ერმა და დადგეს მაღლობთა სახლებში, სამარიელებს რომ ჰქონდათ მოწყობილი, თითოეულმა ერმა თავ-თავის ქალაქში, სადაც ცხოვრობდნენ.
30 . ბაბილონელებმა სუქოთ-ბენოთი გაიკეთეს, ქუთელებმა - ნერეგალი, ხამათელებმა კი - აშიმა,
31 . ყაველებმა ნიბხაზი და თართაკი გაიკეთეს, ხოლო სეფარვიმელნი ცეცხლში წვავდნენ თავიანთ შვილებს ადარმელექისა და ყანამელექისთვის, სეფარიმის ღმერთებისთვის.
32 . უფლისაც ეშინოდათ და თავისი წიაღიდან ირჩევდნენ მაღლობების მღვდლებს, რომლებიც მათთვის მსახურობდნენ მაღლობების სახლებში.
33 . უფლისაც ეშინოდათ და თავის ღმერთებსაც ემსახურებოდნენ იმ ერების ჩვეულებით, რომელთაგანაც გადმოასახლეს.
34 . დღემდე ძველი ჩვეულების თანახმად იქცევიან. უფლის არ ეშინიათ და არ ასრულებენ იმ წესებს, დადგენილებებს, რჯულსა და მცნებებს, უფალმა რომ ამცნო იაკობის ძეებს, რომელსაც ისრაელი უწოდა.
35 . ვისთანაც აღთქმა დადო უფალმა და ამცნო: "ნუ გეშინიათ უცხო ღმერთებისა, ნუ სცემთ თაყვანს, ნუ ემსახურებით და მსხვერპლს ნუ შესწირავთ მათ;
36 . მხოლოდ უფლის გეშინოდეთ, რომელმაც დიდი ძალითა და შემართული მკლავით გამოგიყვანათ ეგვიპტის ქვეყნიდან, მისი გეშინოდეთ, თაყვანს სცემდეთ და მსხვერპლს სწირავდეთ.
37 . მუდამდღე იცავდეთ წესებს, რჯულსა და მცნებას, რაც უფალმა დაგიწესათ და უცხო ღმერთებისა ნუ გეშინიათ.
38 . ნუ დაივიწყებთ აღთქმას, მე რომ დაგიდეთ და უცხო ღმერთებისა ნუ გეშინიათ;
39 . მხოლოდ უფლის, თქვენი ღმერთის გეშინოდეთ და ის გიხსნით ყველა თქვენი მტრის ხელიდან”.
40 . მაგრამ არ შეისმინეს მისი ხმა და წინანდელ ჩვეულებებს მისდევდნენ.
41 . ამ ერებს უფლისაც ეშინოდათ და თავიანთ კერპებსაც სცემდნენ თაყვანს. ისევე როგორც მათი მამები იქცეოდნენ, დღემდე ასე იქცევიან მათი შვილები და მათი შვილიშვილები.
1 . აღნუსხეს მთელი ისრაელი და ჩაწერეს ისრაელის მეფეთა წიგნში. იუდაელები კი ბაბილონს გაასახლეს, მათი ორგულობის გამო.
2 . პირველი მკვიდრნი, თავიანთ სამფლობელოებსა და ქალაქებში რომ ცხოვრობდნენ, იყვნენ - ისრაელიანები, მღვდლები, ლევიანები და ტაძრის მსახურებისთვის მიძღვნილნი ანუ ნეთინელნი.
3 . იერუსალიმში ცხოვრობდნენ იუდას, ბენიამინის, ეფრემისა და მენაშეს ძეთაგან:
4 . ყუთაი, ყამიჰუდის ძე, ყომრის ძე, იმრის ძე, ბანის ძე, ფერეცის - იუდას ძის, ძეთაგან.
5 . შილონელთაგან - პირმშო ყასაია და მისი ძენი.
6 . ზერახის ძეთაგან: იეყუელი და მისი ძმები, ექვსას ოთხმოცდაათნი.
7 . ბენიამინის ძეთაგან: სალუ, მეშულამის ძე, ჰოდავიას ძე, ჰასენუას ძე;
8 . იბნეია, იეროხამის ძე, ელა, ყუზის ძე, მიხრის ძე, მეშულამი, შეფატიას ძე, რეღუელის ძე, იბნიას ძე.
9 . მათი ძმები თავ-თავისი გვარ-ტომების მიხედვით ცხრაას ორმოცდათექვსმეტნი იყვნენ. ყველანი გვარის თავკაცები იყვნენ მამისსახლში.
10 . მღვდელთაგან იყვნენ: იედაყია, იეჰოიარიბი და იაქინი,
11 . ყაზარია, ხილკიას ძე, მეშულამის ძე, ცადოკის ძე, მერაიოთის ძე და ახიტუბის ძე, ღვთის სახლის მთავარი;
12 . ყადაია, იეროხამის ძე, ფაშხურის ძე, მალქიას ძე და მაყასაი ყადიელის ძე, იახზერას ძე, მეშულამის ძე, მეშილემითის ძე, იმერის ძე,
13 . მათი ძმები, მამისსახლთა თავკაცები, ღვთის სახლის სამსახურში ნაცადი ათას შვიდას სამოცი კაცი.
14 . ლევიანთაგან: შემაყია ხაშუბის ძე, ყაზრიკამის ძე, ხაშაბიას ძე, მერარის ძეთაგან.
15 . ბაკბარი, ხერეში, გალალი, მათანია, მიქას ძე, ზიქრის ძე, ასაფის ძე.
16 . ყობადია, შემაყიას ძე, გალალის ძე, იედუთუნის ძე და ბერექია, ასას ძე, ელკანას ძე, ნეტოფათელთა სოფლებში მცხოვრებნი.
17 . კარიბჭის მცველნი: შალუმი, ყაკუბი, ტალმონი, ახიმანი და მათი ძმები; შალუმი მთავარი იყო.
18 . დღემდე ისინი დგანან მეფის კარიბჭეში, აღმოსავლეთით, ისევე როგორც ლევიანთა ბანაკის კარისმცველნი.
19 . შალუმი, კორეს ძე, ებიასაფის ძე, კორახის ძე და მისი ძმები. კორახელთა მამისსახლიდან მსახურებდნენ და კარვის ზღურბლებს იცავდნენ, ხოლო მათი მამები უფლის ბანაკის შესასვლელს დარაჯობდნენ.
20 . ფინხას ელეაზარის ძე უწინ მათი მმართველი იყო და უფალი იყო მასთან.
21 . ზაქარია მეშელემიას ძე სადღესასწაულო კარვის კარის მცველი იყო.
22 . სულ ორას თორმეტი კაცი შეირჩა ზღურბლების მცველებად; ისინი საგვარტომო ნუსხაში თავ-თავისი სოფლების მიხედვით არიან ჩაწერილნი. დავითმა და სამუელ მხედველმა დანიშნეს ისინი მათი ერთგულების გამო.
23 . თავის ძეებთან ერთად იდგნენ უფლის სახლისა და კარვის კარიბჭის სადარაჯოდ.
24 . ოთხივე მხრიდან იდგნენ კარისმცველები: აღმოსავლეთით, დასავლეთით, ჩრდილოეთით და სამხრეთით.
25 . მათი ძმები თავიანთ სოფლებში ცხოვრობდნენ, რათა დრო და დრო, შვიდი დღით მისულიყვნენ მათთან.
26 . რადგან კარიბჭის მცველთა ის ოთხი მთავარი, რომლებიც ლევიანები იყვნენ, მუდამ ოთახებსა და ღვთის სახლის საგანძურებს მეთვალყურეობდნენ.
27 . ისინი ღვთის სახლის გარშემო ბანაკობდნენ მთელ ღამეს, ვინაიდან მათ ებარათ დაცვა და ყოველ დილით კარიბჭის გაღება.
28 . ერთ მათგანს სამსახურებელი ჭურჭელი ებარა, ვინაიდან თვლით შეჰქონდათ და თვლით გაჰქონდათ.
29 . ზოგიერთ მათგანს, წმიდა ნივთები ებარა, საწმიდრის ყველა ჭურჭელი, წმიდა პურის ფქვილი, ღვინო, ზეთი, საკმეველი და სურნელებანი.
30 . ზოგიერთი მღვდლის ძენი კი სურნელებათა შემზავებლები იყვნენ.
31 . მათითიას, ლევიანთაგან ერთ-ერთს, შალუმ კორახელის პირმშოს, პურეულის ცხობის საქმე მიენდო.
32 . ზოგიერთ მათ ძმას კეჰათიანთაგან, წინადაგების პური ჩააბარეს, რათა მოემზადებინათ შაბათობით.
33 . ესენი არიან მგალობლები, ლევიანთა მამისსახლების თავკაცნი, რომლებიც გათავისუფლებულნი იყვნენ ტაძრის ოთახებში საქმიანობისგან, რადგან დღე და ღამე გალობის საქმით იყვნენ დაკავებულნი.
34 . ესენი არიან ლევიანების მამისსახლთა თავკაცნი, თავ-თავისი გვარ-ტომის მთავარნი. იერუსალიმში ცხოვრობდნენ ისინი.
35 . გაბაონში ცხოვრობდნენ: გაბაონის მამა იეყიელი. სახელად მაყაქა ერქვა მის ცოლს.
36 . მისი ძენი: პირმშო ყაბდონი, მის შემდეგ ცური, კიში, ბაყალი, ნერი, ნადაბი,
37 . გედორი, ახიო, ზაქარია და მიკლოთი.
38 . მიკლოთმა შვა შიმამი. ისინი თავიანთი ძმების პირისპირ ცხოვრობდნენ იერუსალიმში.
39 . ნერმა შვა კიში, კიშმა შვა საული, საულმა შვა იონათანი, მალქი-შუაყი, აბინადაბი და ეშბაყალი.
40 . იონათანის ძე იყო მერიბ-ბაყალი, მერიბ-ბაყალმა შვა მიქა.
41 . მიქას ძენი: ფითონი, მელექი, თახრეაყი და ახაზი.
42 . ახაზმა შვა იაყრა, იაყრამ შვა ყალემეთი, ყაზმავეთი და ზიმრი; ზიმრიმ შვა მოცა;
43 . მოცამ შვა ბინყა; მისი ძე რეფაია, მისი ძე ელყასა, მისი ძე აცელი;
44 . აცელს ექვსი ძე ჰყავდა. მათი სახელებია: ყაზრიკამი, ბოქრუ, იშმაყელი, შეყარია, ყობადია და ხანანი; ესენი იყვნენ აცელის ძენი.
1 . აღდგა სატანა ისრაელზე და აღძრა დავითი ისრაელის აღსარიცხად.
2 . უთხრა დავითმა იოაბსა და ხალხის მთავრებს: „წადით და აღრიცხეთ ისრაელი ბეერ-შებაყიდან დანამდე და შემატყობინეთ, რომ ვიცოდე მათი რიცხვი”.
3 . უთხრა იოაბმა: „დაე, ასმაგად გაამრავლოს უფალმა თავისი ხალხი, განა ყველა მათგანი ჩემი ბატონი მეფის მონები არ არიან? მაშ რაღად ითხოვს ამას ჩემი ბატონი? ცოდვისკენ რად უნდა უბიძგო ისრაელს?”
4 . მაგრამ იმძლავრა მეფის სიტყვამ იოაბზე. წავიდა იოაბი, მთელი ისრაელი მოიარა და დაბრუნდა იერუსალიმში.
5 . მიუტანა იოაბმა დავითს აღრიცხული ხალხის რიცხვი და მილიონ ასი ათასი მახვილის ამღები კაცი აღმოჩნდა ისრაელში, იუდაში კი ოთხას სამოცდაათი ათასი მახვილის ამღები კაცი იყო.
6 . ლევიანები და ბენიამინი არ აღურიცხავს, რადგან სისაძაგლედ მიიჩნია იოაბმა მეფის ბრძანება.
7 . ბოროტი იყო ეს საქმე ღმერთის თვალში და ამიტომაც დასცა მან ისრაელი.
8 . უთხრა დავითმა ღმერთს: „ფრიად შევცოდე, ეს რომ გავაკეთე! ახლა გევედრები, მიუტევე უფალო, დანაშაული შენს მსახურს, რადგან უგუნურად მოვიქეცი”.
9 . დაელაპარაკა უფალი გადს, დავითის წინასწარმეტყველს და უთხრა:
10 . „წადი და ელაპარაკე დავითს: ასე ამბობს უფალი: სამ სასჯელს შემოგთავაზებ და ერთ-ერთი ამოირჩიე, რომ დაგსაჯო”.
11 . მივიდა გადი დავითთან და უთხრა: „ასე ამბობს უფალი: ამოირჩიე,
12 . სამი წლის შიმშილობა გირჩევნია, სამი თვით შევიწროება შენი მტრისაგან და თან მისი მახვილი გემუქრებოდეს თუ სამი დღის მანძილზე შავი ჭირი და უფლის შემმუსვრელი ანგელოზი მძვინვარებდეს ისრაელის მთელ საზღვრებში. რა ვუპასუხო ჩემს წარმომგზავნელს?”
13 . უთხრა დავითმა გადს: „ძალიან მიჭირს, მაგრამ მიჯობს უფლის ხელში ჩავვარდე, რადგან ძალზედ დიდია მისი მოწყალება. ოღონდ კაცის ხელში ნუ ჩავვარდები”.
14 . მოუვლინა უფალმა შავი ჭირი ისრაელს და სამოცდაათი ათასი კაცი დაეცა ისრაელში.
15 . და წარგზავნა ღმერთმა ანგელოზი იერუსალიმში მის გასანადგურებლად. დაინახა უფალმა, როგორ ანადგურებდა და გადაიფიქრა ეს უბედურება. უთხრა უფალმა ანგელოზს: „კმარა! დაუშვი ხელი”. ორნან იებუსელის კალოსთან იდგა უფლის ანგელოზი.
16 . აღაპყრო დავითმა თვალები და დაინახა დედამიწასა და ცას შორის მდგარი უფლის ანგელოზი, რომელსაც ხელში იერუსალიმზე გაწვდილი გაშიშვლებული მახვილი ეჭირა. და პირქვე დაემხნენ ჯვალოთი შემოსილი დავითი და უხუცესნი.
17 . უთხრა დავითმა ღმერთს: „განა მე არ ვბრძანე შენი ხალხის აღრიცხვა? მე შეგცოდე და ბოროტება ჩავიდინე, ამ ცხვრებს ხომ არაფერი დაუშავებიათ? უფალო, ღმერთო ჩემო! გევედრები, ჩემზე და მამაჩემის სახლეულზე იყოს შენი ხელი, ოღონდ შენს ერზე ნუ იქნება მის დასაღუპად”.
18 . და უბრძანა უფლის ანგელოზმა გადს დავითისთვის სათქმელად, წასულიყო და სამსხვერპლო აღემართა ორნან იებუსელის კალოზე.
19 . წავიდა დავითი გადის სიტყვისამებრ, რომელიც უფლის სახელით ჰქონდა ნათქვამი.
20 . შემობრუნდა ორნანი, დაინახა ანგელოზი და დაიმალა თავის ოთხ ვაჟთან ერთად. ხორბალს ლეწავდა მაშინ ორნანი.
21 . მივიდა დავითი ორნანთან. გამოიხედა ორნანმა და დაინახა დავითი, კალოდან გამოეგება და მიწამდე სცა თაყვანი.
22 . უთხრა დავითმა ორნანს: „მომეცი ამ კალოს ადგილი და უფლის სამსხვერპლოს ავაშენებ; სრულ ფასს გადაგიხდი, რათა შეწყდეს ხალხის განადგურება”.
23 . უთხრა ორნანმა დავითს: „მეფე ბატონო, აიღე და გააკეთე, რაც გენებოს. მოგცემ ხარებს სრულადდასაწველად, კევრებს - შეშად და ხორბალს - პურეულის შესაწირად. ყველაფერს მოგცემ!”
24 . უპასუხა ორნანს მეფე დავითმა: „არა, სრულ საფასურად უნდა ვიყიდო შენგან, ვერც შენს საკუთრებას შევწირავ უფალს და ვერც მუქთ სრულადდასაწველს აღვუვლენ”.
25 . ექვსასი შეკელი ოქრო მისცა დავითმა ორნანს იმ ადგილის საფასურად.
26 . იქ აუშენა დავითმა უფალს სამსხვერპლო და აღავლინა სრულადდასაწველნი და სამშვიდობო მსხვერპლები, მოუხმო უფალს, მან კი სრულადდასაწველის სამსხვერპლოზე ზეციდან ცეცხლის დაშვებით უპასუხა.
27 . უბრძანა უფალმა ანგელოზს და მანაც ქარქაშში ჩააგო თავისი მახვილი.
28 . დაინახა დავითმა, რომ უპასუხა უფალმა ორნან იებუსელის კალოზე და იქ შესწირა მსხვერპლი.
29 . ხოლო უფლის სავანე, მოსემ უდაბნოში რომ გააკეთა და სრულადდასაწველის სამსხვერპლო, იმჟამად გაბაონის მაღლობზე იყო.
30 . არ შეეძლო დავითს იქ მისვლა ღვთისთვის შესაკითხად, რადგან უფლის ანგელოზის მახვილის ეშინოდა.
1 . დაანაწილეს მსახურებისთვის დავითმა და მისმა მხედართმთავრებმა ასაფის, ჰემანის და იედუთუნის ძენი, რათა ქნარების, ჩანგებისა და წინწილების თანხლებით გაეწიათ წინასწარმეტყველური მსახურება; მათი რიცხვი, რომლებიც ამ მსახურებას ეწეოდნენ, იყო:
2 . ასაფის ძეთაგან: ზაქური, იოსები, ნეთანია და ასარელა; ასაფის ძენი ასაფის ხელქვეითნი იყვნენ და მეფის მითითებით წინასწარმეტყველებდნენ.
3 . იედუთუნისგან, იედუთუნის ძენი: გედალიაჰუ, ცერი, იეშაყიაჰუ, ხაშაბიაჰუ, მათითიაჰუ, შიშა - ექვსნი. თავიანთი მამის, იედუთუნის ხელქვეითნი იყვნენ, რომელნიც ქნარზე წინასწარმეტყველებდნენ უფლის სამადლობელს და საქებ-სადიდებელს.
4 . ჰემანისგან, ჰემანის ძენი: ბუკიაჰუ, მათანიაჰუ, ყუზიელი, შებუელი, იერიმოთი, ხანანია, ელიათა, გიდალთი, რომამთი, ყეზერი, იოშბეკაშა, მალოთა, ჰოთირი და მახაზიოთი.
5 . ესენი იმ ჰემანის ძენი არიან, რომელიც მეფისთვის წინასწარმეტყველებდა ღმერთის სიტყვით, რათა მისი დიდების რქა აემაღლებინა. ღმერთმა ჰემანს თოთხმეტი ძე და სამი ასული მისცა.
6 . ყველა ესენი თავისი მამის ხელქვეით გალობდნენ უფლის სახლში წინწილებით, ჩანგებით და ქნარებით მეფის, ასაფის, იედუთუნისა და ჰემანის მითითებით.
7 . უფლისთვის გალობაში განსწავლულთა და მცოდნეთა რიცხვი, თავის ძმებთან ერთად, ორას ოთხმოცდარვა იყო.
8 . ჰყარეს წილი, თუ ვის როდის უნდა ემსახურა, როგორც დიდმა, ისე პატარამ, განსწავლულმა და მოსწავლემ.
9 . პირველი წილი ერგო ასაფს იოსებისთვის; მეორე გედალიაჰუს, იგი, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი.
10 . მესამე - ზაქურს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
11 . მეოთხე - იცრის, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
12 . მეხუთე - ნეთანიაჰუს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
13 . მეექვსე - ბუკიაჰუს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
14 . მეშვიდე - იეშარელას, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
15 . მერვე - ესაიას, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
16 . მეცხრე - მათანიაჰუს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
17 . მეათე - შიმყის, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
18 . მეთერთმეტე - ყაზარელს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
19 . მეთორმეტე - ხაშაბიას, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
20 . მეცამეტე - შუბაელს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
21 . მეთოთხმეტე - მათითიაჰუს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
22 . მეთხუთმეტე - იერემოთს, მისი ძენი და ძმები - თორმენტი;
23 . მეთექვსმეტე - ხანანიაჰუს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
24 . მეჩვიდმეტე - იოშბეკაშას, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
25 . მეთვრამეტე - ხანანის, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
26 . მეცხრამეტე - მალოთის, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
27 . მეოცე - ელიათას, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
28 . ოცდამეერთე - ჰოთირს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
29 . ოცდამეორე - გიდალთის, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
30 . ოცდამესამე - მახაზიოთს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
31 . ოცდამეოთხე - რომამთი-ყეზერს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი.
1 . და უთხრა მეფე დავითმა მთელ კრებულს: „სოლომონი, ჩემი ძე ამოირჩია ღმერთმა, ყმაწვილია იგი და გამოუცდელი, ეს საქმე კი ძალზე დიდია, რადგან ეს ტაძარი კაცისთვის კი არა, უფალი ღმერთისთვისაა.
2 . რაც შემეძლო ყველაფერი მოვამზადე ღვთის სახლისთვის: ოქრო - ოქროს ნივთებისთვის, ვერცხლი - ვერცხლის ნივთებისთვის, სპილენძი - სპილენძის ნივთებისთვის, რკინა - რკინის ნივთებისთვის, ხე - ხის ნაკეთობებისთვის, აგრეთვე ონიქსის ქვები, ბუდეებში ჩასასმელი ქვები და დაფერილი ქვები, ყველანაირი ძვირფასი ქვა და უამრავი მარმარილოს ქვა.
3 . ამასთან ერთად, ჩემი ღმერთის სახლის სიყვარულის გამო საკუთარ ოქროსა და ვერცხლის საგანძურს ჩემი ღმერთის სახლს ვაძლევ, ყოველივე იმის გარდა, რაც წმიდა ტაძრისთვის მაქვს მომზადებული:
4 . სამი ათასი ტალანტი ოქრო, ოფირის ოქრო, შვიდი ათასი ტალანტი გამოდნობილი ვერცხლი, შენობის კედლების მოსაპირკეთებლად,
5 . ოქრო - ოქროს ნივთებისთვის, ვერცხლი - ვერცხლის ნივთებისთვის, ყველა ოსტატური საქმისთვის. კიდევ ვის სურს შესწიროს დღეს უფალს სავსე ხელით?”
6 . საკუთარი ნებით სწირავდნენ მამისსახლთა თავკაცები და მთავრები, ათასეულთა და ასეულთა სარდლები და მეფის საქმეთა გამგებლები.
7 . და გაიღეს ღვთის სახლის სამსახურისთვის: ხუთი ათასი ტალანტი ოქრო, ათი ათასი დრაქმა და ათი ათასი ტალანტი ვერცხლი, თვრამეტი ათასი ტალანტი სპილენძი და ასი ათასი ტალანტი რკინა.
8 . და ვისაც კი ძვირფასი ქვები აღმოაჩნდა, უფლის სახლის საგანძურს გადასცეს იეხიელ გერშონელის ხელით.
9 . ხარობდა ხალხი შესაწირის გამო, რადგან ყველა მათგანი მთელი გულით სწირავდა უფალს; მეფე დავითიც ხარობდა დიდი სიხარულით.
10 . აკურთხა დავითმა უფალი მთელი კრებულის თვალწინ და თქვა: „კურთხეული ხარ შენ, უფალო, ისრაელის ღმერთო, ჩვენო მამაო, უკუნითი უკუნისამდე.
11 . შენია ღმერთო სიდიადე, ძლიერება, დიდება, გამარჯვება და დიდებულება, შენია ყველაფერი ცაში თუ დედამიწაზე, ღმერთო; შენია სამეფო და ყოველივეს სათავე ხარ და ამაღლებული ყოველივეზე.
12 . სიმდიდრე და პატივი შენგან მოდის, შენ ბატონობ ყოველივეზე, შენს ხელშია ძალა და ძლიერება, შენს ხელშია ყველას განდიდება და გაძლიერება,
13 . ახლა, გმადლობთ ჩვენო ღმერთო და ვაქებთ შენს დიდებულ სახელს.
14 . ვინა ვარ მე ან ვინ არის ჩემი ხალხი, ამდენის შემოწირვა რომ შევძელით? მაგრამ ყოველივე ეს შენგან არის, შენი ხელით მოცემული დაგიბრუნეთ!
15 . რადგან მდგმურნი და ხიზანნი ვართ შენს წინაშე, ჩვენი მამების მსგავსად! აჩრდილივით არის ჩვენი დღეები ამ ქვეყნად, არაფერია საიმედო.
16 . უფალო, ღმერთო ჩვენო! მთელი ეს სიმდიდრე, რაც მოვამზადეთ შენს წმიდა სახელზე სახლის ასაშენებლად, შენმა ხელმა მოგვცა და ყველაფერი შენ გეკუთვნის.
17 . ვიცი, ჩემო ღმერთო, რომ ცდი ჩვენს გულებს და სიმართლით ხარობ. ჩემი გულის სიწრფელით და ნებით შემოგწირე ეს ყველაფერი და ახლა ვხედავ, რომ სიხარულით გიძღვნის შესაწირს შენი ხალხი.
18 . უფალო, აბრაჰამის, ისაკისა და ისრაელის, ჩვენი მამების ღმერთო! დაიცავი უკუნისამდე შენი ხალხის გულის ფიქრები და ზრახვები და შენკენ წარმართე მათი გული.
19 . მიეცი სოლომონს, ჩემს ძეს, ერთგული გული, რომ დაიცვას შენი მცნებები, შენი მოწმობანი და წესები, რომ ყოველივე ამასთან ერთად ტაძარი აგიშენოს, რომლისთვისაც მოვამზადე ყველაფერი”.
20 . უთხრა დავითმა მთელ კრებულს: „აკურთხეთ უფალი, თქვენი ღმერთი!” და აკურთხა მთელმა კრებულმა უფალი, თავისი მამების ღმერთი, მოიდრიკნენ და თაყვანი სცეს უფალსა და მეფეს.
21 . მეორე დღეს მსხვერპლები შესწირეს უფალს და სრულადდასაწველი აღუვლინეს: ათასი მოზვერი, ათასი ვერძი, ათასი კრავი თავისი საღვრელით და უამრავი მსხვერპლი მთელი ისრაელისთვის.
22 . დიდი სიხარულით ჭამეს და სვეს იმ დღეს უფლის წინაშე და მეორედ გაამეფეს სოლომონი, დავითის ძე და სცხეს მთავრად უფლის წინაშე, ხოლო ცადოკი მღვდლად.
23 . დაჯდა სოლომონი უფლის ტახტზე მეფედ, დავითის, მამამისის ნაცვლად, წარმატებული იყო იგი და მთელი ისრაელი ემორჩილებოდა.
24 . ყველა მთავარი, ძლიერი მეომარი და მეფე დავითის ყველა ძე დაემორჩილა მეფე სოლომონს.
25 . დიდად აღამაღლა უფალმა სოლომონი მთელი ისრაელის თვალში და ისეთი მეფური ბრწყინვალება მისცა, როგორიც არც ერთ მის წინამორბედ მეფეს არ ჰქონია ისრაელში.
26 . და მეფობდა მთელს ისრაელზე დავით იესეს ძე.
27 . ორმოც წელიწადს იმეფა მან ისრაელზე: აქედან შვიდ წელიწადს ხებრონში მეფობდა, ოცდაცამეტს კი - იერუსალიმში.
28 . და მოკვდა კეთილ სიბერეში, მაძღარი წლებით, სიმდიდრითა და დიდებით; მის ნაცვლად კი სოლომონი, მისი ძე გამეფდა.
29 . მეფე დავითის საქმეები, პირველი და უკანასკნელი, აჰა, წინასწარმეტყველ სამუელის წიგნში, წინასწარმეტყველ ნათანის წიგნსა და წინასწარმეტყველ გადის წიგნშია აღწერილი,
30 . მთელი მისი მეფობა, მისი ძალა და ამბები, რომლებიც თავად მას, ისრაელს და სხვა ქვეყნების სამეფოებს გადახდა.
1 . შეიტყო შებას დედოფალმა სოლომონის ამბავი და მივიდა იერუსალიმში, რათა ძნელი კითხვებით გამოეცადა იგი. მივიდა დიდძალი დოვლათით, აქლემებს მოჰქონდათ ნელსაცხებლები, უამრავი ოქრო და ძვირფასი ქვები; ეახლა სოლომონს და ელაპარაკა ყველაფერზე, რაც გულში ჰქონდა.
2 . ყველა კითხვაზე საკადრისი პასუხი გასცა სოლომონმა; არაფერი ყოფილა მეფისგან დაფარული, რომ უპასუხოდ დაეტოვებინა.
3 . იხილა შებას დედოფალმა სოლომონის სიბრძნე და სახლი, რომელიც მან ააშენა,
4 . მისი სუფრის სანოვაგე, მის მსახურთა საცხოვრებელი, სუფრის მომსახურეთა საქმიანობა და მათი შესამოსელი, მისი ღვინისმწდენი და მათი შესამოსელი, კიბეები, რითაც უფლის სახლში ადიოდა და გაოცდა დედოფალი;
5 . უთხრა მეფეს: "ჭეშმარიტება ყოფილა ყველაფერი, რაც ჩემს ქვეყანაში მსმენია შენს საქმეებსა და სიბრძნეზე.
6 . სიტყვებს არ ვუჯერებდი, ვიდრე თავად არ მოვედი და ჩემი თვალით არ ვიხილე; და, აჰა, თურმე ნახევარიც კი არ მსმენია შენს აღმატებულ სიბრძნეზე, ყველაფერს გადააჭარბე, რაც გაგონილი მქონდა.
7 . ნეტარია შენი ხალხი და ნეტარ არიან შენი მსახურნი, რომლებიც მუდმივად შენ წინაშე დგანან და შენს სიბრძნეს ისმენენ.
8 . კურთხეულ იყოს უფალი, შენი ღმერთი, რომელმაც მოგიწონა, რათა მის ტახტზე დაესვი უფლის, შენი ღმერთის, მეფედ. ისრაელისადმი შენი ღმერთის სიყვარულის გამო დაგაყენა მეფედ, რათა საუკუნოდ დააფუძნოს იგი და სამართალი და სიმართლე გაუჩინოს”.
9 . მისცა მან მეფეს ასოცი ტალანტი ოქრო, დიდძალი სურნელებანი და ძვირფასი ქვები; არასოდეს შემოზიდულა ქვეყანაში იმგვარი სურნელოვნება, როგორიც შებას დედოფალმა მიუძღვნა მეფე სოლომონს.
10 . ხურამისა და სოლომონის მსახურებმა, ოფირიდან ჩამოტანილ ოქროსთან ერთად სანდალოზის ხეები და ძვირფასი ქვებიც ჩამოიტანეს.
11 . სანდალოზის ხის საფეხურები გაუკეთა მეფემ უფლის ტაძარსა და მეფის სასახლეს, მგალობლებს კი - ქნარები და ჩანგები; არასდროს უნახავს ვინმეს ამის მსგავსი რამ იუდას ქვეყანაში.
12 . ყველაფერი უბოძა მეფე სოლომონმა შებას დედოფალს, რაც კი ინება და ითხოვა, იმაზე მეტი, რაც თვითონ მოართვა მეფეს; და დაბრუნდა იგი თავის ქვეყანაში თავის მსახურებთან ერთად.
13 . ოქროს წონა, რომელიც ერთ წელიწადში შემოსდიოდა სოლომონს, ექვსას სამოცდაექვსი ტალანტი იყო.
14 . ამის გარდა, მოგზაურებს, ვაჭრებს, არაბთა მეფეებსა და მხარეთა გამგებლებს შემოჰქონდათ ოქრო-ვერცხლი.
15 . გააკეთა მეფე სოლომონმა ორასი ფარი ნაჭედი ოქროსგან; ექვსასი შეკელი ნაჭედი ოქრო დაიხარჯა თითოეულ ფარზე.
16 . ასევე გააკეთა სამასი მცირე ზომის ფარი, ნაჭედი ოქროსგან; სამასი შეკელი ოქრო დაიხარჯა თითოეულ ფარზე და ლიბანის ტყის სახლში დააწყო მეფემ ისინი.
17 . გააკეთა მეფემ სპილოს ძვლისგან დიდი ტახტი და სუფთა ოქროთი მოაპირკეთა.
18 . ექვსი საფეხური ადიოდა ტახტამდე და ოქროს ფეხსადგამი ჰქონდა მიდგმული ტახტს, დასაჯდომ ადგილს ორივე მხრიდან სანიდაყვეები ჰქონდა, ხოლო სანიდაყვეებს თითო ლომი ედგა გვერდით.
19 . თორმეტი ლომი ედგა ექვსივე საფეხურს აქეთ-იქიდან.
20 . მეფე სოლომონის ყველა სასმისი ოქროსი იყო და ლიბანის ტყის სახლის ყველა ჭურჭელიც ასევე ხალასი ოქროსი იყო; ვერცხლისა არაფერი იყო, რადგან არაფრად ფასობდა ვერცხლი სოლომონის დღეებში.
21 . რადგან მეფის გემები ხურამის მსახურებთან ერთად თარშიშში დაცურავდნენ; სამ წელიწადში ერთხელ ბრუნდებოდნენ გემები და მოჰქონდათ ოქრო-ვერცხლი, სპილოს ძვალი, მოჰყავდათ მაიმუნები და ფარშევანგები.
22 . დედამიწის ყველა მეფეს გადააჭარბა მეფე სოლომონმა სიმდიდრითა და სიბრძნით.
23 . დედამიწის ყოველ მეფეს სურდა სოლომონთან მისვლა და იმ სიბრძნის მოსმენა, რომელიც ღმერთმა ჩაუდო გულში.
24 . თითოეულ მათგანს თავისი საჩუქარი მოჰქონდა: ოქრო-ვერცხლის ჭურჭელი, სამოსელი, საჭურველი, კეთილსურნელებანი, ცხენები და ჯორები ყოველწლიურად.
25 . სოლომონს ოთხი ათასი თავლა ჰქონდა, ცხენებისთვის და ეტლებისთვის და თორმეტი ათასი ცხენოსანი ჰყავდა; და განალაგა ისინი ეტლების სადგომ ქალაქებში და თავისთან იერუსალიმში.
26 . გახდა იგი ყველა მეფის მბრძანებელი, მდინარე ევფრატიდან ფილისტიმელთა ქვეყნამდე და ეგვიპტის საზღვრებამდე.
27 . მეფემ ვერცხლი ქვის ფასს გაუთანაბრა იერუსალიმში და კედარის ხე სიკომორის ხეს, რომელიც მრავლად ხარობს დაბლობში.
28 . ეგვიპტიდან და ყველა სხვა ქვეყნიდან მოჰყავდათ ცხენები სოლომონისთვის.
29 . სოლომონის დანარჩენი საქმენი, პირველი და უკანასკნელი, განა არ სწერია ნათან წინასწარმეტყველის წიგნში, ახია შილონელის წინასწარმეტყველებასა და ყიდო მხილველის ხილვაში, იერობყამ ნებატის ძეს რომ შეეხება?
30 . ორმოცი წელი იმეფა სოლომონმა მთელს ისრაელზე იერუსალიმში.
31 . და განისვენა სოლომონმა თავის მამებთან და დამარხეს იგი თავისი მამის, დავითის ქალაქში. მის ნაცვლად რეხაბყამი, მისი ძე გამეფდა.
1 . როცა განმტკიცდა და გაძლიერდა რეხაბყამის მეფობა, მიატოვა მან უფლის რჯული და მასთან ერთად მთელმა ისრაელმა.
2 . რეხაბყამის გამეფების მეხუთე წელს იერუსალიმზე გაილაშქრა ეგვიპტის მეფე შიშაკმა, რადგან უღალატეს უფალს მისმა მცხოვრებლებმა,
3 . ათას ორასი ეტლით, სამოცი ათასი ცხენოსნითა და ურიცხვი ხალხით, რომელიც მასთან ერთად გამოვიდა ეგვიპტიდან - ლიბიელნი, სუქიელნი და ქუშელნი.
4 . დაიპყრო იუდას გამაგრებული ქალაქები და იერუსალიმამდე მივიდა.
5 . მივიდა შემაყია წინასწარმეტყველი რეხაბყამთან და იუდას მთავრებთან, რომლებიც შიშაკისგან გადარჩენილნი იერუსალიმში შეიკრიბნენ და უთხრა მათ: „ასე ამბობს უფალი: თქვენ მიმატოვეთ და მეც მიგატოვეთ შიშაკის ხელში!”
6 . თავი დაიმდაბლეს ისრაელის მთავრებმა და მეფემ და თქვეს: „მართალია უფალი!”
7 . როცა იხილა უფალმა მათი დამდაბლება, გამოეცხადა უფლის სიტყვა შემაყიას და უთხრა: „რადგან თავები დაიმდაბლეს, აღარ მოვსპობ მათ, ცოტა ხანში გამოვიხსნი და არ გადმოვღვრი შიშაკის ხელით ჩემს გულისწყრომას იერუსალიმზე.
8 . მაგრამ მონებად გაუხდებიან მას, რათა იცოდნენ რა სხვაობაა ჩემს მსახურებასა და ქვეყნიერების მეფეთა მსახურებას შორის”.
9 . გაილაშქრა შიშაკმა, ეგვიპტის მეფემ, იერუსალიმზე და წაიღო მეფის სასახლისა და უფლის ტაძრის საგანძური. ყველაფერი წაიღო და სოლომონის გაკეთებული ოქროს ფარებიც.
10 . მათ სანაცვლოდ მეფე რეხაბყამმა სპილენძის ფარები გააკეთა და მისცა მცველთა უფროსებს, რომლებიც მეფის სასახლის კარს იცავდნენ.
11 . და ყოველთვის, როცა მეფე უფლის ტაძარში შედიოდა, მოდიოდნენ მცველები და მოჰქონდათ ისინი, ხოლო შემდეგ კვლავ მცველთა პალატაში აბრუნებდნენ.
12 . და რაკი დაიმდაბლა თავი, მიიქცა მისგან უფლის რისხვა და საბოლოოდ არ დაღუპა იგი. იუდაშიც კარგად მიდიოდა საქმეები.
13 . გაძლიერდა მეფე რეხაბყამი იერუსალიმში და მეფობდა; ორმოცდაერთი წლის იყო რეხაბყამი თავისი გამეფებისას და ჩვიდმეტ წელს მეფობდა ქალაქში - რომელიც ისრაელის ყოველ ტომში ამოირჩია უფალმა თავისი სახელის დასამკვიდრებლად. დედამისი იყო ნაყამა ყამონელი.
14 . ბოროტად იქცეოდა, რადგან გულით არ ეძებდა უფალს.
15 . რეხაბყამის პირველი და უკანასკნელი საქმენი, განა შემაყია წინასწარმეტყველისა და ყიდო მხილველის წიგნში არაა აღწერილი საგვარტომო ნუსხასთან ერთად? გამუდმებული ბრძოლა იყო რეხაბყამსა და იერობყამს შორის.
16 . განისვენა რეხაბყამმა თავის მამებთან და დაიკრძალა დავითის ქალაქში, მის ნაცვლად კი მისი ძე აბია გამეფდა.
1 . ასას მეფობის ოცდამეთექვსმეტე წელს გამოვიდა ისრაელის მეფე ბაყაშა იუდას წინააღმდეგ და დაიწყო რამას შენება, რათა არავისთვის მიეცა ასასთან, იუდას მეფესთან, შესვლისა და გამოსვლის საშუალება.
2 . გამოიტანა ასამ ვერცხლი და ოქრო უფლის სახლისა და მეფის სასახლის საგანძურებიდან; გაუგზავნა ბენ-ჰადადს, არამის მეფეს, რომელიც დამასკოში მკვიდრობდა და თან შეუთვალა:
3 . „იყოს კავშირი ჩვენ შორის, როგორც მამაჩემსა და მამაშენს შორის იყო; აჰა, გამოგიგზავნე ოქრო-ვერცხლი, გააუქმე შენი კავშირი ბაყაშასთან, ისრაელის მეფესთან და გამშორდება”.
4 . დაუჯერა ბენ-ჰადადმა მეფე ასას; გაგზავნა ისრაელის ქალაქების წინააღმდეგ თავისი ჯარის სარდლები და დაიპყრო იონი, დანი, აბელ-მაიმი და ნაფთალის ყველა სამარაგო ქალაქი.
5 . ბაყაშამ რომ ეს ამბავი გაიგო, შეწყვიტა რამას შენება და შეაჩერა თავისი საქმე.
6 . წაიყვანა მეფე ასამ მთელი იუდა და გადმოზიდეს ქვები და მორები რამადან, რითაც აშენებდა ბაყაშა და გებაყი და მიცფა გაამაგრა.
7 . მივიდა იმ დროს ხანან მხილველი ასასთან, იუდას მეფესთან და უთხრა: „რადგან არამელთა მეფეს დაეყრდენ და არა უფალს, შენს ღმერთს, ამიტომ გადაურჩა არამელთა მეფის ლაშქარი შენს ხელს.
8 . განა მრავალრიცხოვანი ეტლები და ცხენოსნები არ ჰყავდათ ქუშელებსა და ლიბიელებს, მაგრამ რაკი უფალს მიენდე, ხელში ჩაგიგდო ისინი.
9 . მთელ დედამიწას ადევნებს თვალს უფალი, რათა განამტკიცოს და მხარი დაუჭიროს მათ, ვინც მთელი გულით მასზეა მინდობილი. უგუნურად მოიქეცი, ამიტომ ამიერიდან ომები გექნება”.
10 . განურისხდა ასა მხილველს და საპყრობილეში ჩააგდო, რადგან გაბრაზდა; ავიწროებდა ასა ზოგიერთებს ხალხიდან იმ ხანებში.
11 . და, აჰა, იუდასა და ისრაელის მეფეთა წიგნშია აღწერილი ასას პირველი და უკანასკნელი საქმენი.
12 . დაუსნეულდა ასას ფეხები თავისი მეფობის ოცდამეცხრამეტე წელს და მძიმედ დაავადდა, მაგრამ თავის სნეულებაშიც არ უძებნია უფალი, არამედ მკურნალებს ეძებდა.
13 . გარდაიცვალა ასა თავის მეფობის ორმოცდამეერთე წელს და განისვენა თავის მამებთან.
14 . დაკრძალეს იგი თავის სამარხში, თავისთვის რომ გაათხრევინა დავითის ქალაქში; დაასვენეს იგი კეთილსურნელებითა და მენელსაცხებლეთა მიერ ოსტატურად დამზადებული ნაირნაირი ნელსაცხებლით ავსებულ სარეცელზე და ძალზე დიდი კოცონი დაუნთეს.
1 . მშვიდობით დაბრუნდა თავის სახლში იოშაფატი, იუდას მეფე, იერუსალიმში.
2 . გამოეგება მხილველი იეჰუ ხანანის ძე და უთხრა მეფე იოშაფატს: „განა შეიძლება ბოროტი კაცისთვის დახმარების გაწევა და უფლის მოძულის სიყვარული? ამის გამო უფლის რისხვა დაგატყდება.
3 . თუმცა კეთილი საქმეებიც გიკეთებია, რადგან მოსპე აშერის კერპები ქვეყნიდან და გული ღვთის საძიებლად მოიმზადე.
4 . ცხოვრობდა იოშაფატი იერუსალიმში და კვლავ გავიდა ხალხში ბეერ-შებაყიდან ეფრემის მთამდე და მოაქცია ისინი უფლისკენ, მათი მამების ღმერთისკენ.
5 . დააყენა მსაჯულები ქვეყანაში, იუდას ყველა გამაგრებულ ქალაქში, ერთიმეორეს მიყოლებით ყოველ ქალაქში.
6 . უთხრა მსაჯულებს: „დაუკვირდით რას აკეთებთ, რადგან ადამიანის სახელით კი არ გამოგაქვთ მსჯავრი, არამედ უფლის სახელით, რომელიც თქვენთანაა სამართლის გაჩენაში.
7 . უფლის შიში იყოს თქვენში, ფრთხილად მოიქეცით, რადგან არ არის უფალთან, ჩვენს ღმერთთან, უსამართლობა, პირმოთნეობა და მექრთამეობა”.
8 . ასევე იერუსალიმშიც დააყენა იოშაფატმა უფლის სამართლის გასაჩენად ზოგიერთი ლევიანთაგანი, მღვდლები და ისრაელის მამისსახლთა თავკაცები და დაბრუნდნენ იერუსალიმში.
9 . უბრძანა მათ და უთხრა: „ასე იმოქმედეთ უფლის მოშიშებით, ერთგულებით და მთელი გულით.
10 . ყველა სადაო საქმე, რომელიც თქვენამდე მოვა თავ-თავის ქალაქებში დამკვიდრებული თქვენი მოძმეებისგან, სასისხლო იქნება ეს თუ რჯულის, მცნების, წესებისა და დადგენილებების საქმე, გააფრთხილეთ, რომ უფალს არ შესცოდონ და თქვენც, თქვენს ძმებთან ერთად უფლის რისხვა არ დაიტეხოთ თავზე. ასე იმოქმედეთ და არ შესცოდავთ.
11 . აჰა, მღვდელმთავარი ამარიაჰუ გეყოლებათ მთავრად ყველა საუფლო საქმეში, ზებადიაჰუ იშმაელის ძე, იუდას სახლის მმართველი, მეფის ყველა საქმეს განაგებს; ზედამხედველებად ლევიანები იქნებიან თქვენს წინაშე. მტკიცედ იმოქმედეთ და მართალთან იქნება უფალი!”
1 . ოცდახუთი წლის გამეფდა ხიზკიაჰუ და ოცდაცხრა წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისი იყო აბია, ზაქარიას ასული.
2 . სწორად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც დავითი, მამამისი იქცეოდა.
3 . მან თავისი მეფობის პირველსავე წელს, პირველ თვეში, გააღო უფლის სახლის კარებები და შეაკეთა ისინი.
4 . მოიყვანა მღვდლები, ლევიანები და აღმოსავლეთის მოედანზე შეკრიბა.
5 . უთხრა მათ: „მისმინეთ, ლევიანებო! ახლა, განიწმიდენით და განწმიდეთ უფლის, თქვენი მამების ღმერთის სახლი და გამოიტანეთ უწმიდურება წმიდა ადგილიდან.
6 . რადგან შესცოდეს ჩვენმა მამებმა, ბოროტად იქცეოდნენ უფლის, ჩვენი ღმერთის თვალში, მიატოვეს იგი, პირი იბრუნეს უფლის სამყოფელისგან და ზურგი აქციეს მას.
7 . ჩაკეტეს დარბაზის კარები და ჩააქრეს ლამპრები, აღარც საკმეველს აკმევდნენ და აღარც სრულადდასაწველებს აღუვლენდნენ წმიდა ადგილზე ისრაელის ღმერთს.
8 . უფლის რისხვა დაატყდა იუდასა და იერუსალიმს და გადასცა ისინი ნგრევას, გატიალებასა და შერცხვენას, როგორც თქვენი თვალით ხედავთ.
9 . აჰა, მახვილით დაეცნენ ჩვენი მამები; ჩვენი ძეები, ასულები და ცოლები კი ტყვეობაში არიან ამის გამო.
10 . ახლა გულით მსურს აღთქმა დავუდო უფალს, ისრაელის ღმერთს, რათა მიაქციოს ჩვენგან თავისი მწველი რისხვა.
11 . ჩემო ძეებო, ნუ იქნებით დაუდევარნი! რადგან თქვენ ამოგირჩიათ უფალმა, რათა მის წინაშე მდგარიყავით, გემსახურათ, მისი მსახურები და საკმევლის მკმეველები ყოფილიყავით”.
12 . ადგნენ ლევიანები: კეჰათის ძეთაგან - მახათ ყამასაის ძე და იოელ ყაზარიას ძე; მერარის ძეთაგან - კიში ყაბდიას ძე და ყაზარია იეჰალელელის ძე; გერშონის ძეთაგან - იოახ ზიმას ძე და ყედენ იოახის ძე.
13 . ელიცაფანის ძეთაგან - შიმრი და იეყიელი; ასაფის ძეთაგან - ზაქარია და მათანია;
14 . ჰემანის ძეთაგან - იეხიელი და შიმყი; იედუთუნის ძეთაგან - შემაყია და ყუზიელი.
15 . შეკრიბეს თავიანთი ძმები და განიწმიდნენ. მივიდნენ მეფის ბრძანებით, უფლის სიტყვის მიხედვით, უფლის სახლის დასასუფთავებლად.
16 . შევიდნენ მღვდლები უფლის სახლის შიდა ოთახში დასასუფთავებლად და გამოიტანეს ყველაფერი არაწმიდა, რაც კი უფლის ტაძარში და მის ეზოში იპოვეს; აიღეს ლევიანებმა ეს უწმიდურება, გამოიტანეს და კედრონის ხევში გადაყარეს.
17 . პირველი თვის პირველ დღეს დაიწყეს განწმენდა, თვის მერვე დღეს კი უფლის დარბაზში შევიდნენ; რვა დღეს წმინდეს უფლის სახლი და პირველი თვის მეთექვსმეტე დღეს დაასრულეს.
18 . შევიდნენ მეფე ხიზკიაჰუსთან და უთხრეს: „გავასუფთავეთ უფლის მთელი სახლი, სრულადდასაწველის სამსხვერპლო და მთელი მისი ჭურჭელი, საწინაშეო პურის მაგიდა და მთელი მისი ჭურჭელი;
19 . ასევე მთელი ჭურჭელი, რომელიც მიატოვა მეფე ახაზმა თავის მეფობაში ორგულობის გამო - ჩვენ მოვამზადეთ და განვწმიდეთ. აჰა, უფლის სამსხვერპლოს წინაშეა ისინი”.
20 . დილაადრიანად ადგა მეფე ხიზკიაჰუ, შეკრიბა ქალაქის მთავრები და უფლის სახლში ავიდა.
21 . შვიდი მოზვერი, შვიდი ვერძი, შვიდი კრავი და შვიდი ვაცი მიიყვანეს - სამეფოს, საწმიდარისა და იუდას ცოდვისთვის; და უბრძანა მღვდლებს, აჰარონის ძეებს, რომ უფლის სამსხვერპლოზე აღევლინათ ისინი.
22 . დაკლეს მოზვრები; აიღეს მღვდლებმა სისხლი და სამსხვერპლოს ასხურეს; დაკლეს ვერძები და სისხლი სამსხვერპლოს ასხურეს; დაკლეს კრავები და სისხლი სამსხვერპლოს ასხურეს.
23 . მოიყვანეს განტევების ვაცები მეფისა და კრებულის წინაშე და ხელები დაასხეს მათ.
24 . დაკლეს ისინი მღვდლებმა და მთელი ისრაელის ცოდვების გამოსასყიდად გაწმიდეს მათი სისხლით სამსხვერპლო; რადგან მთელი ისრაელისთვის ბრძანა მეფემ სრულადდასაწველი და ცოდვის მსხვერპლი.
25 . დააყენა ლევიანები უფლის სახლში წინწილებით, ჩანგებითა და ქნარებით, დავითისა და გადის, მეფის მხილველის და ნათან წინასწარმეტყველის მიერ დადგენილი ბრძანების მიხედვით, რადგან ასე იყო ნაბრძანები ეს უფლის მიერ წინასწარმეტყველთა მეშვეობით.
26 . ლევიანები დავითის საკრავებით დადგნენ, მღვდლები კი საყვირებით.
27 . ბრძანება გასცა ხიზკიაჰუმ, რომ სრულადდასაწველი აღევლინათ სამსხვერპლოზე. როგორც კი დაიწყო სრულადდასაწველის აღვლენა, მაშინვე გაისმა უფლის საგალობელი დავითის
28 . მთელი კრებული თაყვანს სცემდა; მგალობელნი გალობდნენ და საყვირები ხმიანობდნენ; ასე გრძელდებოდა სრულადდასაწველის დამთავრებამდე.
29 . სრულადდასაწველი რომ აღასრულეს, მეფემ და ყველა მასთან მყოფმა ქედი მოიხარეს და თაყვანი სცეს.
30 . უბრძანეს მეფე ხიზკიაჰუმ და მთავრებმა ლევიანებს, რომ ედიდებინათ უფალი, დავითისა და ასაფ წინასწარმეტყველის სიტყვებით; ისინიც სიხარულით აქებდნენ, ქედს იხრიდნენ და თაყვანს სცემდნენ.
31 . მიუგო ხიზკიაჰუმ და თქვა: „ახლა უკვე განწმედილნი ხართ უფლისთვის; მოდით, მოიტანეთ მსხვერპლები და სამადლობელნი უფლის სახლში”. მოიტანა მთელმა კრებულმა მსხვერპლები და სამადლობელნი, ხოლო ვისაც გულით სურდა მოიტანა სრულადდასაწველი.
32 . იმ სრულადდასაწველთა რიცხვი, კრებულმა რომ მოიყვანა, იყო: სამოცდაათი ხარი, ასი ვერძი, ორასი კრავი; ყოველივე ეს უფლისთვის იყო სრულადდასაწველად.
33 . სულ შეწირული იქნა: ექვსასი ხარი და სამიათასი ცხვარი.
34 . ოღონდ ცოტანი იყვნენ მღვდლები და ვეღარ შეძლეს სრულადდასაწველის გატყავება, ამიტომ მათი ძმები ლევიანები ეხმარებოდნენ, ვიდრე საქმე არ მოთავდა და სხვა მღვდლებიც არ განიწმიდნენ, რადგან ლევიანები უფრო წრფელი გულებით იწმიდებოდნენ, ვიდრე მღვდლები.
35 . თანაც უამრავი იყო სრულადდასაწველი, სამშვიდობო შესაწირის ქონთან და საღვრელ შესაწირებთან ერთად. ასე განახლდა უფლის სახლის მსახურება.
36 . გაიხარეს ხიზკიაჰუმ და მთელმა ხალხმა იმის გამო, რაც ხალხს მოუმზადა ღმერთმა, რადგან მოულოდნელად მოხდა ეს ყველაფერი.
1 . თორმეტი წლისა იყო მენაშე, როცა გამეფდა და ორმოცდათხუთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში.
2 . მაგრამ ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში იმ ერების სიბილწეთა კვალზე, რომლებიც განდევნა უფალმა ისრაელის ძეთაგან.
3 . კვლავ ააშენა მაღლობები, ხიზკიაჰუმ, მამამისმა რომ დაანგრია; სამსხვერპლოები აღუმართა ბაყალებს, აშერი დარგო, თაყვანს სცემდა მთელ ციურ ლაშქარს და მათ ემსახურებოდა.
4 . სამსხვერპლოები ააშენა უფლის სახლში, რომელზეც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს: "იერუსალიმში იქნება ჩემი სახელი სამარადისოდ”
5 . სამსხვერპლოები აუშენა მთელ ციურ ლაშქარს უფლის სახლის ორივე ეზოში.
6 . ცეცხლში ატარებდა თავის ძეებს ბენ-ჰინომის ველზე. მარჩიელობდა, მისნობდა, ჯადოქრობდა და მესულთანეებთან იჭერდა საქმეს; ბევრ ბოროტებას სჩადიოდა უფლის თვალში მის განსარისხებლად.
7 . ღმერთის სახლში, მის მიერ გამოთლილი კერპი აღმართა, რომელზეც უთხრა ღმერთმა დავითსა და მის ძეს სოლომონს: ამ სახლში და იერუსალიმში, რომელიც მე ამოვირჩიე ისრაელის ყველა ტომიდან, საუკუნოდ დავამკვიდრებო ჩემს სახელს;
8 . აღარ მოვაცვლევინებ ფეხს ისრაელს ამ მიწიდან, რომელიც მათ მამებს მივეცი, თუ მოიქცევიან იმ რჯულის, წესებისა და მცნებების თანახმად, მოსეს მეშვეობით რომ ვამცნეო მათ!
9 . მაგრამ აცდუნა მენაშემ იუდა და იერუსალიმის მკვიდრნი და იმ ერებზე მეტ ბოროტებას სჩადიოდნენ, უფალმა რომ გაანადგურა ისრაელის ძეთა წინაშე.
10 . ელაპარაკა უფალი მენაშეს და მის ხალხს, მაგრამ არ შეისმინეს.
11 . და გამოიყვანა მის წინააღმდეგ უფალმა აშურის მეფის მხედართმთავრები, კაუჭებით შეიპყრეს მენაშე, სპილენძის ბორკილები დაადეს და ბაბილონში წაიყვანეს.
12 . გაჭირვების დროს შეევედრა მენაშე უფალს, თავის ღმერთს და ძლიერ დაიმდაბლა თავი თავისი მამების ღმერთის წინაშე.
13 . ილოცა მის მიმართ და ღმერთმაც ისმინა მისი ვედრება და იერუსალიმში, თავის სამეფოში დააბრუნა იგი. მიხვდა მენაშე, რომ უფალია ღმერთი.
14 . ამის შემდეგ გარე კედელი შემოუშენა დავითის ქალაქს გიხონის დასავლეთით, ხევისკენ, თევზის კარიბჭის შესასვლელამდე; გარს შემოარტყა ყოფელს და ძალზე აამაღლა. ასევე მხედართმთავრები ჩააყენა იუდას ყველა გამაგრებულ ქალაქში.
15 . მოაშორა უფლის სახლიდან უცხო ღმერთები და კერპი, ასევე სამსხვერპლოები, რომლებიც მან ააშენა უფლის სახლის მთაზე და იერუსალიმში და ქალაქის გარეთ გადაყარა.
16 . აღადგინა უფლის სამსხვერპლო და შესწირა მასზე სამშვიდობო და სამადლობელი მსხვერპლები და უბრძანა იუდევლებს, ემსახურათ უფლისთვის, ისრაელის ღმერთისთვის.
17 . მაგრამ ხალხი მაინც მაღლობებზე სწირავდა მსხვერპლს, ოღონდ უფალს, მხოლოდ თავის ღმერთს.
18 . მენაშეს დანარჩენი საქმეები, მისი ლოცვა თავის ღმერთის მიმართ და იმ მხილველთა სიტყვები, რომლებიც მას ისრაელის ღმერთის, უფლის სახელით ელაპარაკებოდნენ, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
19 . მისი ლოცვა და ის, რომ ღმერთმა ისმინა მისი, მისი ცოდვები და ორგულობა, მაღლობები რომ ააშენა, აშერები და კერპები რომ აღმართა, ყველაფერი მის დამდაბლებამდე, აჰა, ხოზაის მატიანეშია ჩაწერილი.
20 . მიიძინა მენაშემ თავის მამებთან და დამარხეს იგი თავის სახლში. მის ნაცვლად კი ამონი, მისი ძე გამეფდა.
21 . ოცდაორი წლისა იყო ამონი, როცა გამეფდა და ორი წელი იმეფა იერუსალიმში.
22 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მამამისი მენაშე; მენაშეს, მამამისის მიერ გაკეთებულ ყველა კერპს მსხვერპლს სწირავდა ამონი და ემსახურებოდა მათ.
23 . არ დაიმდაბლა თავი უფლის წინაშე, როგორც მამამისმა, მენაშემ დაიმდაბლა, არამედ უფრო მეტად გაამრავლა დანაშაული.
24 . შეითქვნენ მის წინააღმდეგ მისი მსახურები და თავის სახლში მოკლეს.
25 . დახოცა ქვეყნის ხალხმა მეფე ამონის წინააღმდეგ შეთქმულნი; და მის ნაცვლად მისი ძე, იოშია გაამეფეს.
1 . მითხრა უფალმა: აიღე დიდი ფიქალი და ამოკვეთე მასზე ჩვეული ასოებით: "მაჰერ შალალ ხაშ ბაზ” (ისწრაფე სათარეშოდ, დააჩქარე ძარცვა).
2 . ავიყვანე სარწმუნო მოწმეები: მღვდელი ურია და ზაქარია, იბერექიაჰუს ძე.
3 . მივუახლოვდი წინასწარმეტყველ ქალს, რომელიც დაორსულდა და შვა ვაჟი; მითხრა უფალმა: ‘უწოდე მას სახელად: მაჰერ შალალ ხაშ ბაზ!’
4 . რადგან სანამ ყმაწვილი "მამის” და "დედის” დაძახებას შეძლებს, დამასკოს სიმდიდრესა და სამარიის ნადავლს აშურის მეფეს მიუტანენ.
5 . კვლავ მელაპარაკა უფალი და მითხრა:
6 . "რადგანაც მოიძულა ხალხმა წყნარად მომდინარე შილოახის წყალი და რეცინსა და რამალიაჰუს ძე შეჰხარის,
7 . ამიტომ, აჰა, გადმოადენს უფალი მათზე ძლიერი და დიდი მდინარის წყლებს - აშურის მეფეს და მთელ მის დიდებას; აივსება მისი ყველა არხი და გადმოვა ყველა ნაპირიდან,
8 . გადმოდინდება, გადაუვლის და წალეკავს იუდას, ყელამდე მისწვდება, ფრთებს გაშლის და აავსებს ქვეყანას მთელ სიგანეზე, იმანუელ!
9 . გაბოროტდებიან ხალხები და შეიმუსრებიან! ისმინე, ქვეყნის ყველა შორეულო მხარევ! შეიარაღდით, მაგრამ შეიმუსრებით! შეიარაღდით, მაგრამ შეიმუსრებით!
10 . გეგმას დააწყობთ, მაგრამ დაირღვევა, სიტყვას იტყვით და არ შესრულდება, რადგან ჩვენთან არის ღმერთი!”
11 . რადგან ასე მელაპარაკა უფალი ძლიერი ხელით და გამაფრთხილა - ამ ხალხის გზით არ მევლო. მითხრა:
12 . "ნუ უწოდებთ შეთქმულებას ყველაფერს, რასაც ეს ხალხი უწოდებს შეთქმულებას; ნუ შეგეშინდებათ და შეგზარავთ ის, რისაც მათ ეშინიათ.
13 . ცაბაოთ უფალი შერაცხეთ წმიდად; ის იქნება თქვენი შიში და ის იქნება თქვენი ძრწოლა.
14 . ის იქნება თქვენი საწმიდარი და შებრკოლების ლოდი, რომელსაც ფეხს წამოჰკრავს ისრაელიანთა ორივე სამეფო; მახე და ხაფანგი იქნება ის იერუსალიმის მცხოვრებთათვის.
15 . მრავალი წაიბორძიკებს მასზე, დაეცემა და დაიმტვრევა, გაებმება და დაჭერილი იქნება.
16 . შეკარი მოწმობა, დაბეჭდე ეს დარიგება და ჩემს მოწაფეებს გადაეცი”.
17 . მე კი უფალს დაველოდები, რომელიც მალავს თავის სახეს იაკობის სახლისგან; მის მოლოდინში ვარ.
18 . აჰა, მე და შვილები, რომლებიც მომცა უფალმა ნიშნებად და სასწაულებად ისრაელში ცაბაოთ უფლისგან, რომელიც სიონის მთაზეა დამკვიდრებული.
19 . როცა გეტყვიან: "დაეკითხეთო მესულთნეებსა და გრძნეულებს, რომლებიც ჩურჩულებენ და ბუტბუტებენ; განა ყოველი ხალხი თავის ღმერთს არ ეკითხება, განა მკვდრებს უნდა ეკითხებოდნენ ცოცხალთა გამო?”
20 . რჯულსა და მოწმობას მიმართეთ! თუ ამ სიტყვის მიხედვით არ ამბობენ, სინათლე არ არის მათში.
21 . ტანჯულნი და დამშეულნი იხეტიალებენ ქვეყანაზე და შიმშილისა და სიბრაზის გამო დაგმობენ თავიანთ მეფესა და ღმერთს. მაღლა აიხედავენ,
22 . დახედავენ მიწას და აჰა, უბედურება, სიბნელე და ტკივილის წყვდიადია ყველგან და უკუნეთში განიდევნებიან.
1 . ვაი, არიელ, არიელ, ქალაქო სადაც დავითი დაბანაკდა! წელიწადს წელიწადი მიამატეთ, დაკალით და იდღესასწაულეთ.
2 . შევაჭირვებ არიელს და იქნება ურვასა და ტირილში და იქნება ის ჩემთვის, როგორც არიელი - დიდი სამსხვერპლოს საცეცხლური.
3 . შენს ირგვლივ დავბანაკდები, სანგარს შემოგავლებ და გოდოლებს აღვმართავ.
4 . მიწამდე დამცირდები, მტვრიდან ილაპარაკებ და ყრუდ გამოვა შენი ნათქვამი მუცლით მეზღაპრის ხმასავით და მტვრიდან იჩურჩულებს შენი ნათქვამი.
5 . თხელი მტვერივით იქნება შენი მტრების სიმრავლე და ქარით ატაცებულივით - დაუნდობელთა სიმრავლე; მოულოდნელად, მყისიერად მოხდება ეს.
6 . ქუხილით მოგინახულებს ცაბაოთ უფალი - მიწისძვრითა და დიდი ხმით, ქარიშხლით, გრიგალითა და მშთანმთქმელი ცეცხლის ალით.
7 . სიზმარივით იქნება და ღამის ხილვასავით არიელის წინააღმდეგ მებრძოლი ხალხების სიმრავლე; ყველა, ვინც ამხედრებულა მის წინააღმდეგ და მისი სიმაგრეების წინააღმდეგ, მისი შემაწუხებელნი.
8 . და იქნება, როგორც მშიერს ესიზმრება, თითქოს ჭამს, გამოიღვიძებს და ცარიელი აქვს სტომაქი; როგორც მწყურვალს ესიზმრება, თითქოს სვამს, გამოიღვიძებს და გასავათებულია, სწყურია მის სულს; ასე მოუვა ყველა ხალხს, სიონის მთის წინააღმდეგ მებრძოლთ.
9 . შეჩერდით და გაოცდით, თავი დაიბრმავეთ და ბრმანი იყავით. მთვრალნი არიან, მაგრამ არა ღვინით, ირწევიან, თუმცა არა მაგარი სასმელისგან.
10 . რადგან ძილქუშის სული გადმოღვარა თქვენზე უფალმა და თვალები დაგიხუჭათ - თქვენი წინასწარმეტყველნი და თავები დაგიფარათ - თქვენი მხილველნი.
11 . ყოველი ხილვა დალუქული წიგნის სიტყვებივით გაგიხდათ, რომელსაც აძლევენ წერა-კითხვის მცოდნეს და ეუბნებიან: "წაიკითხე”. მაგრამ ის ამბობს: "არ შემიძლია, ვინაიდან დალუქულია იგი”.
12 . მისცემენ წიგნს წერა-კითხვის უცოდინარს და ეტყვიან: "წაიკითხე”. მაგრამ პასუხობს იგი "არ ვიცი კითხვა”.
13 . და თქვა უფალმა: "იმის გამო, რომ ეს ხალხი მხოლოდ სიტყვებით მიახლოვდება და მხოლოდ ბაგეთა მსახურებით მცემს პატივს, მათი გული კი შორს არის ჩემგან და მათი მოშიშება ჩემდამი გაზეპირებულ წესებად იქცა.
14 . ამიტომ, აჰა, კვლავ მოვიმოქმედებ საოცრებებს ამ ხალხში, ნიშნებსა და სასწაულებს მოვახდენ, და დაიკარგება სიბრძნე მისი ბრძენკაცებისა და დაიმალება გონიერთა გონება”.
15 . ვაი მათ, ვინც უფლისგან გულის სიღრმეში მალავენ ზრახვებს, სიბნელეში აქვთ საქმენი და ამბობენ: "ვინ გვხედავს ან ვინ გვიცნობს?”
16 . თქვენ გააუკუღმართეთ ყველაფერი! განა მექოთნე თიხის თანასწორად ჩაითვლება? ნუთუ ნივთი თავის გამკეთებელზე იტყვის, მას არ გავუკეთებივარო? ქმნილება თუ იტყვის თავის შემქმნელზე: მას რა გაეგებაო?
17 . კიდევ ცოტაც, ძალიან ცოტაც და ნაყოფიერ მინდვრად იქცევა ლიბანი. ხოლო ნაყოფიერი მინდორი ტყედ გადაიქცევა.
18 . მოისმენენ იმ დღეს ყრუნი წიგნის სიტყვებს და დაინახავენ ბრმათა თვალები წყვდიადიდან და სიბნელიდან.
19 . წამებულნი უფრო მეტ სიხარულს ჰპოვებენ უფალში, ადამიანთაგან შეჭირვებულნი ისრაელის წმიდაში გაიხარებენ.
20 . რადგან გადავა დაუნდობელი და გაქრება აბუჩად ამგდები, მოიკვეთებიან გულმოდგინენი ურჯულოებაში.
21 . სიტყვით რომ აცთუნებენ ადამიანს, მახეს რომ უგებენ კარიბჭესთან მამხილებელს და ამაოებისკენ ახვევინებენ მართალს.
22 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი, აბრაჰამის გამომსყიდველი, იაკობის სახლზე: "აღარ იქნება იაკობი შერცხვენილი და აღარ გაუფითრდება სახე.
23 . როცა იხილავს თავის შვილებს, ჩემი ხელის ნაყოფთ მის წიაღში, წმიდად ჰყოფენ ჩემს სახელს, დიახ, წმიდად ჰყოფენ იაკობის წმიდას და ისრაელის ღმერთის შიში ექნებათ.
24 . მაშინ, თავიანთ გონებაში ცთომილნი ჭეშმარიტებას შეიცნობენ და მობუზღუნენი მოძღვრებაში გაიწაფებიან".
1 . "ვაი მეამბოხე შვილებს, ამბობს უფალი, რჩევას რომ იღებენ, თუმცა არა ჩემსას! კავშირს რომ ჰკრავენ, მაგრამ არა ჩემი სულით, რათა ცოდვას ცოდვა მიუმატონ.
2 . ეგვიპტეში რომ ჩადიან ჩემი ბაგის უკითხავად, ფარაონის მფარველობის ქვეშ რომ მტკიცდებიან და ეგვიპტის ჩრდილქვეშ რომ ეძებენ თავშესაფარს.
3 . მაგრამ სირცხვილად გექცევათ ფარაონის მფარველობა და ეგვიპტის ჩრდილში თავის შეფარება - დამცირებად.
4 . რადგან მისი მთავრები ცოყანში არიან და მისმა წარგზავნილებმა ხანესამდე მიაღწიეს.
5 . ყველა შერცხვება იმ ხალხის გამო, რომელიც უსარგებლოა, ვერ იხსნის, სარგებლობას ვერ მოუტანს, მხოლოდ შეარცხვენს და შეურაცხყოფს.
6 . წინასწარმეტყველება ნეგების პირუტყვზე: უბედურებისა და გაჭირვების ქვეყნის გავლით, საიდანაც გამოდიან ძუ და ხვადი ლომი, ასპიტი და მფრინავი ურჩხული! ჩოჩორთა ზურგით მიაქვთ მათ თავიანთი სიმდიდრე და აქლემთა კუზით - თავიანთი საუნჯე უსარგებლო ხალხთან.
7 . ეგვიპტის შემწეობა ფუჭია და ამაო, ამიტომ განვაცხადე: ‘მათი ძალა უქმად ჯდომაშია.’
8 . ახლა მიდი, ფიქალზე დაუწერე ეს მათ და წიგნში ამოუკვეთე და დარჩეს უკანასკნელ დღემდე, მოწმობად უკუნითი უკუნისამდე.
9 . რადგან მეამბოხეა ეს ხალხი, ცრუ ძენი არიან, შვილები, რომლებსაც უფლის შეგონების მოსმენა არ სურთ;
10 . მხედველებს ეუბნებიან: "ნუ ხედავთ ხილვებს”, წინასწარმეტყველებს: "სიმართლეს ნუ გვიწინასწარმეტყველებთ, სასიამოვნო სიტყვები გვითხარით, სიცრუე გვიწინასწარმეტყველეთ.
11 . გზიდან გადადექით, ბილიკიდან გადაუხვიეთ, მოგვაშორეთ ისრაელის წმიდა”.
12 . ამიტომ ასე ამბობს ისრაელის წმიდა: "რადგან უარყავით ეს სიტყვა, ძალადობის და ცბიერების იმედად ხართ და ამას ეყრდნობით,
13 . ამიტომ ეს დანაშაული თქვენთვის დამანგრეველი ბზარივით იქნება, მაღალ კედელზე გაჩენილი ნაპრალივით, რომლის ჩამოქცევაც უცაბედად, ერთ წამში მოხდება.
14 . ისე დალეწავს, როგორც მექოთნის ჭურჭელს ლეწავენ, ისე შეუბრალებლად, რომ ერთ ნატეხსაც ვერავინ იპოვის ნამსხვრევებში, რათა კერიდან ცეცხლი აიღოს ან ჭურჭლიდან წყალი ამოხაპოს.
15 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი, ისრაელის წმიდა: "მონანიებასა და სიმშვიდეში იქნებოდით დახსნილნი, სიწყნარესა და მყუდროებაში იქნებოდა თქვენი ძალა. მაგრამ არ ინდომეთ.
16 . ამბობდით: არა, ცხენებით გავიქცევითო - ამიტომაც გაიქცევით; კიდევ: სწრაფად გავაჭენებთო! - ამიტომაც სწრაფები იქნებიან თქვენი მდევრები.
17 . ერთის მუქარა ათასს გააქცევს, ხუთის მუქარაზე კი ყველანი გაიქცევით, ვიდრე ალამივით არ შერჩებით მთის თხემზე და ნიშანივით - მაღლობზე”.
18 . მაინც დაგელოდებათ უფალი, რათა შეგიწყალოთ; მაღლობზე იცდის, რომ შეგიბრალოთ, რადგან სამართლის ღმერთია უფალი, ნეტარია ყველა, ვინც მას მოელის.
19 . რადგან, აღარ იტირებ და მოსთქვამ, ხალხო სიონისა, მცხოვრებო იერუსალიმში. შეგიწყალებს შენი ღაღადის ხმაზე; მოსმენისთანავე გიპასუხებს.
20 . უფალი მოგცემს გაჭირვებაში პურს და ძალადობისას წყალს, აღარ დაიმალება შენი წარმმართველი და შენი თვალები იხილავენ მას.
21 . შენი ყურები ხმას გაიგონებენ ზურგის მხრიდან: "ეს არის გზა, მასზე იარე”, როცა მარჯვნივ ან მარცხნივ გადაუხვევ.
22 . სიბილწედ მიიჩნევთ ვერცხლით დაფარულ თქვენს ქანდაკებებს და ოქროთი მოჭედილ ჩამოსხმულ კერპებს, გაფანტავთ მათ როგორც სისაძაგლეს და იტყვით: მოგვცილდითო.
23 . და იქნება: წვიმას მისცემს იგი შენს თესლს, რომელსაც დათესავ მიწაზე; და პური, მიწის ნაყოფი, მსუყე იქნება და ნოყიერი. იბალახებს იმ დღეს შენი პირუტყვი გაშლილ საძოვარზე.
24 . ხარები და ვირები, მიწას რომ ამუშავებენ, მარილიან საკვებს შეჭამენ, ნიჩბითა და ფოცხებით გასუფთავებულს.
25 . ყოველ მაღალ მთაზე და ყოველ მომაღლებულ ბორცვზე წყლის ნაკადები იდინებენ, მრავალთა შემუსვრის დღეს, როცა დაეცემიან კოშკები.
26 . მთვარის ნათელი მზის ნათელივით იქნება და მზის ნათელი შვიდჯერ მეტად გაბრწყინდება, შვიდი დღის ნათელივით; იმ დღეს უფალი შეუხვევს ჭრილობებს თავის ერს და მის მიერ მიყენებულ ჭრილობებს განუკურნავს.
27 . აჰა, შორიდან მოდის უფლის სახელი, გიზგიზებს მისი რისხვა, შენივთდა კვამლი, მისი ბაგენი სავსეა მრისხანებით, მისი ენა მჭამელი ცეცხლია.
28 . მისი სუნთქვა მოვარდნილ ნიაღვარს ჰგავს და ყელამდე უწვდენს; რომ ცხრილით გაცხრილოს ხალხები, ლაგამი ამოსდოს ყბაზე და ნგრევისკენ გაუძღვეს.
29 . სიმღერა გექნებათ როგორც დღესასწაულის კურთხევის ღამეს და გულის სიხარული როგორც სალამურის ჰანგებით მიმავალს, რომ ავიდეთ უფლის მთაზე, ისრაელის კლდეზე.
30 . უფალი მოასმენინებს თავისი ძალაუფლების ხმას და შემართულ მკლავს გაიწვდენს მძვინვარე რისხვაში, მშთანმთქმელი ცეცხლის ალში, ქუხილსა და ღვართქაფში, ქვის სეტყვაში.
31 . რადგან უფლის ხმაზე შეძრწუნდება აშური, როცა კვერთხს დასცემს.
32 . ყოველი ჩავლა დამსჯელი კვერთხისა, რომელსაც უფალი დაუშვებს მასზე, დაფდაფთა და ქნართა ხმაზე მოხდება. მოღერებული მკლავით შეებრძოლება მას.
33 . რადგან დიდი ხანია გამზადებულია სამსხვერპლო ადგილი, მეფისთვის არის გამზადებული, მან გააღრმავა და გააფართოვა იგი. უხვად არის მასზე ცეცხლი და შეშა, გოგირდის ნიაღვარივით ააგიზგიზებს მას უფლის სუნთქვა.
1 . "ვაი მწყემსებს, ჩემი სამწყსოს ცხვარს რომ ანადგურებენ და ფანტავენ!” - ამბობს უფალი.
2 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი, ჩემი ხალხის მწყემსებზე: "თქვენ გაფანტეთ ჩემი ფარა, განდევნეთ, არ იფხიზლეთ მასზე; აჰა, დაგსჯით თქვენი ბოროტი საქმეების გამო, ამბობს უფალი.
3 . თვითონ შევკრებ ჩემი ფარის ნარჩენს ყველა ქვეყნიდან, სადაც განვდევნე და თავ-თავიანთ საძოვარზე დავაბრუნებ; განაყოფიერდებიან და გამრავლდებიან.
4 . გამოვიყვან მწყემსებს, რომლებიც მომწყემსავენ მათ, აღარც შეშინდებიან, აღარც დაფრთხებიან და აღარც არაფერი დააკლდებათ, ამბობს უფალი.
5 . აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, და აღვუდგენ დავითს მართალ ყლორტს, გამეფდება მეფე, გონივრულად მოიქცევა და სამართალსა და სიმართლეს აღასრულებს ქვეყანაში.
6 . მის დღეებში გამოიხსნება იუდა და უსაფრთხოდ დასახლდება ისრაელი; ესაა სახელი, რომელსაც უწოდებენ: უფალი - ჩვენი სიმართლე!
7 . ამიტომ, აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, როცა აღარ იტყვიან: ცოცხალია უფალი, რომელმაც ისრაელის ძენი ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანაო!
8 . არამედ: ცოცხალია უფალი, რომელმაც ისრაელის სახლის თესლი ჩრდილოეთის ქვეყნიდან და ყველა ქალაქიდან, რომლებშიც მე განვდევნე ისინი, გამოიყვანა და მოიყვანაო; იცხოვრებენ ისინი თავ-თავიანთ მიწაზე”.
9 . წინასწარმეტყველების გამო მიკვდება გული და მითრთის ძვლები, მთვრალს დავემსგავსე, ღვინით დაძლეულ კაცს, უფლისა და მისი წმიდა სიტყვებისთვის.
10 . რადგან მრუშებითაა სავსე ქვეყანა, რადგან გმინავს ქვეყანა წყევლის გამო, გადაიბუგა უდაბნოს საძოვრები; ბოროტებას ესწრაფვიან, უსამართლობას ამკვიდრებენ.
11 . "რადგან შეიბღალა წინასწარმეტყველიცა და ღვთისმსახურიც, ჩემს სახლშიც კი ვიპოვე მათი ბოროტება!” - ამბობს უფალი.
12 . "ამიტომ ისე იქნება მათი გზა, როგორც მოლიპული სიბნელეში, უბიძგებენ და დაეცემიან, ვინაიდან უბედურებას მოვაწევ მათზე მათი მონახულების წელს!” - ამბობს უფალი.
13 . სამარიის წინასწარმეტყველებშიც დავინახე უგუნურება. ბაყალის სახელით წინასწარმეტყველებდნენ და აცდუნეს ჩემი ხალხი, ისრაელი.
14 . იერუსალიმის წინასწარმეტყველებში საშინელება დავინახე: მრუშობენ, სიცრუეში დადიან და ბოროტმოქმედებს უჭერენ მხარს, რათა არც ერთი მათგანი არ მობრუნდეს თავისი ბოროტებისგან. ყველანი სოდომივით გახდნენ, გომორას მკვიდრებივით.
15 . ამიტომ ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი წინასწარმეტყველებზე: "აი, ვაჭმევ მათ აბზინდას და ვასმევ შხამიან წყალს, ვინაიდან იერუსალიმის წინასწარმეტყველებისგან გამოდის სიბილწე მთელ ქვეყანაზე”.
16 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "ნუ მოუსმენთ წინასწარმეტყველთა სიტყვებს, რომლებიც გიწინასწარმეტყველებენ; ფუჭია, საკუთარი გულის ხილვებს აცხადებენ და არა იმას, რაც უფლის ბაგედანაა.
17 . ჩემს მაძაგებელთ ეუბნებიან, უფალი ამბობს, მშვიდობა გექნებათო! ყველა ურჩი გულით მავალს ეუბნებიან, უბედურება არ მოგეწევათო!
18 . მაგრამ ვინ იდგა უფლის სათათბიროში, ვინ მოისმინა და იხილა მისი სიტყვა? ვინ დაუგდო ყური მის სიტყვას და ვინ გაიგონა?
19 . აჰა, რისხვით გამოვიდა უფლის ქარიშხალი, სასტიკი ქარბორბალა; ბოროტმოქმედთა თავზე დატრიალდება იგი.
20 . არ შებრუნდება უფლის რისხვა, სანამ არ აღასრულებს, სანამ არ შეასრულებს თავისი გულის ზრახვას, უკანასკნელ დღეებში ნათლად მიხვდებით ამას.
21 . მე არ გამომიგზავნია ის წინასწარმეტყველნი, მაგრამ მორბოდნენ, მე არ მილაპარაკია მათთან, მაგრამ წინასწარმეტყველებდნენ.
22 . ჩემს სათათბიროში, რომ მდგარიყვნენ, მაშინ ჩემს სიტყვებს აუწყებდნენ და მოაქცევდნენ ჩემს ხალხს, თავიანთი ბოროტი გზიდან და ბოროტმოქმედებიდან.
23 . განა მხოლოდ ახლოდან ვარ ღმერთი? ამბობს უფალი, ნუთუ შორიდან ღმერთი არა ვარ?
24 . სამალავშიც რომ დაიმალოს ვინმე, განა ვერ დავინახავ? ამბობს უფალი, განა ცა და ქვეყანა ჩემით არ არის სავსე? ამბობს უფალი.
25 . გავიგონე, რას ამბობდნენ წინასწარმეტყველნი, ჩემი სახელით რომ წინასწარმეტყველებდნენ სიცრუეს და ამბობდნენ: სიზმარი ვნახე, სიზმარიო!
26 . როდემდე ექნებათ ასეთი გული სიცრუის წინასწარმეტყველთ? როდემდე იწინასწარმეტყველებენ საკუთარი გულის საცდურიდან?
27 . ცდილობენ თავიანთი სიზმრებით, ერთმანეთს რომ უყვებიან, დაავიწყონ ჩემს ხალხს ჩემი სახელი, როგორც მათმა მამებმა დაივიწყეს ჩემი სახელი ბაყალის გამო.
28 . წინასწარმეტყველმა, ვინც სიზმარი ნახა, მოყვეს სიზმარი; ვისაც ჩემი სიტყვა აქვს, ჩემი ჭეშმარიტი სიტყვა ილაპარაკოს. რა საერთო აქვს ბზეს ხორბალთან? ამბობს უფალი.
29 . განა ცეცხლივით არაა ჩემი სიტყვა? ამბობს უფალი, და უროსავით არ ანგრევს კლდეს?
30 . ამიტომ, აჰა, მე გამოვდივარ წინასწარმეტყველთა წინააღმდეგ, ამბობს უფალი, ერთმანეთს რომ პარავენ ჩემს სიტყვებს.
31 . აჰა, მე ვარ იმ წინასწარმეტყველთა წინააღმდეგ, თავისას რომ ლაპარაკობენ, მაგრამ გაიძახიან, ის ამბობსო!
32 . აჰა, მე ვარ სიზმრების ცრუგანმმარტებელთა წინააღმდეგ, ამბობს უფალი, სიცრუეს რომ უყვებიან ჩემს ხალხს და თავიანთი სისულელით აცდუნებენ; მე არ გამომიგზავნია ისინი, არაფერი დამივალებია მათთვის, არც არავითარი სარგებელი მოაქვთ ამ ხალხისთვის, ამბობს უფალი.
33 . ახლა, როცა გკითხავს ეს ხალხი ან წინასწარმეტყველი, ან ღვთისმსახური: როგორი სიტყვით დაგტვირთა უფალმაო? ეტყვი: თქვენ ხართ ტვირთი, და მე მიგატოვებთ თქვენ, - ამბობს უფალი.
34 . წინასწარმეტყველი, ღვთისმსახური ან სხვა ვინმე, იტყვის: უფლის სიტყვით ვარ დატვირთულიო, მე დავსჯი მას და მის სახლს.
35 . ასე ეტყვის თითოეული თავის ახლობელს და თითოეული თავის ძმას: რა უპასუხა უფალმა? რა თქვა უფალმა?
36 . აღარ ახსენოთ უფლის სიტყვის ტვირთი, ვინაიდან თითოეულს საკუთარი სიტყვა ექცევა ტვირთად, რადგან თქვენ ამახინჯებთ ცოცხალი ღმერთის, ცაბაოთ უფლის, ჩვენი მეუფის სიტყვებს.
37 . ასე ეტყვი წინასწარმეტყველს: რა გიპასუხა უფალმა? რა თქვა უფალმა?
38 . თუ კიდევ იტყვით - ტვირთი უფლისა, ასე ამბობს უფალი, რადგან მაინც ამბობთ - ტვირთი უფლისა, მე კი დაგავალეთ, რომ არ გეთქვათ ტვირთი უფლისა,
39 . აჰა, საუკუნოდ მოგიშორებთ ჩემი სახიდან, მიგატოვებთ თქვენ და თქვენს ქალაქს, რომელიც მე მოგეცით თქვენ და თქვენს მამებს.
40 . მოვაწევ თქვენზე ლანძღვასა და სამუდამო დამცირებას, რომელსაც აღარ დაივიწყებენ”.
1 . და იყო სიტყვა უფლისა ჩემ მიმართ:
2 . "შენ, ძეო კაცისავ, ასე ეუბნება უფალი ღმერთი ისრაელის მიწას: აჰა, დასასრული! დასასრული მოადგა ქვეყნის ოთხივე კიდეს.
3 . ახლა დასასრულია შენზე; ჩემს რისხვას დავუშვებ შენს წინააღმდეგ, შენი გზების მიხედვით გაგასამართლებ და მთელ შენს სისაძაგლეებს გაზღვევინებ.
4 . არ შეგიცოდებს ჩემი თვალი და არ დაგინდობ, აუცილებლად დაგსჯი შენი ქცევებისა და საძაგელი ჩვევების გამო. მაშინ გაიგებ, რომ მე ვარ უფალი!
5 . "ასე ამბობს უფალი ღმერთი: უბედურება, აჰა, გაუგონარი უბედურება მოდის.
6 . დასასრული დგება; დადგა დასასრული! შენს წინააღმდეგ გამოიღვიძა, აჰა, დადგა!
7 . დადგა შენი ჯერი, ამ ქვეყნის მცხოვრებო! მოვიდა ჟამი, მოახლოვდა დღე, დღე შფოთისა და არა მთებზე მხიარული შეძახილებისა.
8 . მალე გადმოვღვრი ჩემს რისხვას შენზე და დავასრულებ ჩემს რისხვას შენ მიმართ, შენი გზების მიხედვით გაგასამართლებ და მთელი შენი სისაძაგლეებისთვის გაზღვევინებ.
9 . არ შეგიცოდებს ჩემი თვალი და არ დაგინდობ, არამედ გაზღვევინებ შენი ქცევებისა და საძაგელი ჩვევების გამო. მაშინ გაიგებ, რომ მე, უფალი ვმუსრავ!
10 . გაფრთხილდით, დადგა სასჯელის დღე! კვერთხმა კვირტები გამოიღო, აყვავდა ამპარტავნება.
11 . ძალადობა ბოროტების კვერთხად აღიმართა და აღარ იქნებიან ისინი, არც მათი ხალხი, არც მათი ქონება; აღარ იქნება არაფერი გამორჩეული მათში.
12 . დადგა ჟამი, მოაწია დღემ. ნუ გაიხარებს მყიდველი, ნუ იგლოვებს გამყიდველი, რადგან რისხვაა მთელი მათი სიმრავლის წინააღმდეგ.
13 . გამყიდველი სიცოცხლის ბოლომდე ვეღარ დაიბრუნებს გაყიდულს, რადგან ხილვა მთელ მათ სიმრავლეზე არ გაცუდდება; თავისი ურჯულოებით სიცოცხლეს ვერავინ შეინარჩუნებს.
14 . საყვირს ჩაჰბერავენ და გაემზადებიან, მაგრამ ვერავინ გავა საბრძოლველად, რადგან ჩემი რისხვაა მთელ მათ სიმრავლეზე.
15 . გარეთ მახვილია, შინ - შავი ჭირი და შიმშილი. მინდორში მყოფი მახვილით მოკვდება; ქალაქში მყოფს შიმშილი და შავი ჭირი შთანთქავს.
16 . გადარჩენილებიც კი მთებში მყოფი ხეობის მტრედებივით იქნებიან - ყველა თავის ურჯულოების გამო იგლოვებს.
17 . ყველა ხელი მოდუნდება და ყველა მუხლი გაწყალდება.
18 . ძაძას შემოირტყამენ და შიშის ზარი დაეცემათ უცაბედად; სირცხვილი იქნება ყველას სახეზე და სიქაჩლე - ყველას თავზე.
19 . თავიანთ ვერცხლს ქუჩებში გადაყრიან და ოქრო საზიზღრობად ექცევათ; ვერცხლი და ოქრო ვერ იხსნის მათ უფლის რისხვის დღეს, თავს ვერ გაიძღობენ და მუცლებს ვერ ამოიყორავენ, რადგან იგი იყო მათი უკეთურების მიზეზი.
20 . მისი მშვენიერი მორთულობით ამაყობდნენ და საძაგელი და ბილწი კერპები გაიკეთეს, ამიტომ სისაძაგლედ გავხდი მას მათთვის.
21 . უცხოთა ხელს გადავცემ მას გასაძარცვად და ქვეყნის ბოროტმოქმედთ - ნადავლად, ისინი შებილწავენ მას.
22 . სახეს მივაბრუნებ მათგან, შებღალავენ ჩემს წმიდა ადგილს, მძარცველები შევლენ მასში და შებილწავენ მას.
23 . ჯაჭვი გააკეთე, რადგან ქვეყანა სავსეა სისხლიანი დანაშაულებით და ქალაქი - ძალადობით.
24 . უვარგისზე უვარგისს მოვიყვან ხალხებიდან და დაეპატრონებიან მათ სახლებს. ძლიერთა სიამაყეს დავამხობ და შეიბილწებიან მათი სიწმინდენი.
25 . როცა ტანჯვა მოვა, მშვიდობას დაუწყებენ ძებნას და არ იქნება.
26 . უბედურებას უბედურება მოჰყვება, ამბავს ამბავი დაემატება, წინასწარმეტყველისგან ხილვას მოითხოვენ, მაგრამ რჯული დაეკარგება მღვდელს და რჩევა უხუცესებს.
27 . იგლოვებს მეფე, მთავარი შიშით შეიმოსება და ქვეყნის ხალხს ხელები აუკანკალდებათ. მათი გზების მიხედვით მოვექცევი მათ და მათი სამართლის მიხედვით გავასამართლებ; გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი!”
1 . ისრაელის უხუცესთაგან მოვიდნენ კაცნი და დასხდნენ ჩემ წინაშე.
2 . იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
3 . "ძეო კაცისავ! ამ კაცებმა კერპები დაიდგეს თავიანთ გულებში და საკუთარი ურჯულოება დაიდეს დაბრკოლებად. როგორ ვუპასუხო მათ საჭიროებას?
4 . ამიტომ ელაპარაკე მათ და უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი, ღმერთი: თითოეული კაცი ისრაელის სახლიდან, რომელიც გულში დაიდგამს კერპებს და საკუთარ ცოდვას დაიდებს დაბრკოლებად, მერე კი მივა წინასწარმეტყველთან შესაკითხად, მე, უფალი, მისი კერპების სიმრავლის მიხედვით გავცემ პასუხს!
5 . რომ დავიბრუნო ისრაელის ტაძრის გული, რომელიც თავისი კერპების გამო გამიუცხოვდა.
6 . ამიტომ უთხარი ისრაელის სახლს, ასე ამბობს-თქო უფალი, ღმერთი: მოინანიეთ და მობრუნდით თქვენი კერპებისგან და ყველა თქვენი სისაძაგლისგან მოაბრუნეთ თქვენი სახე,
7 . ვინაიდან ყოველი კაცი ისრაელის სახლიდან და ხიზანთაგან, რომელიც ისრაელში ხიზნობს და გამიუცხოვდება, კერპებს დაიდგამს გულში და ცოდვას დაბრკოლებად დაიდებს, მერე კი მივა წინასწარმეტყველთან შესაკითხად, მე, უფალი, ვუპასუხებ მას?!
8 . მივაბრუნებ სახეს ასეთი კაცის წინააღმდეგ, ნიშნად და იგავად ვაქცევ მას და გავდევნი ჩემი ხალხიდან; გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი.
9 . ხოლო თუ წინასწარმეტყველი ცდუნდება და ეტყვის სიტყვას, მე, უფალი, ვაცდუნებ იმ წინასწარმეტყველს; გავიწვდენ ხელს მასზე და გავდევნი მას ჩემი ხალხიდან, ისრაელიდან.
10 . იტვირთავენ ისინი თავიანთ ურჯულოებას: ისეთივე იქნება წინასწარმეტყველის უმართლობა, როგორიც შემკითხველისა.
11 . რათა მეტად აღარ განმიდგეს სახლი ისრაელისა და აღარ შეიბილწოს ყველა თავისი დანაშაულით! გახდეს ჩემი ხალხი, მე კი ვიყო მათი ღმერთი! - ამბობს უფალი ღმერთი”.
12 . იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
13 . "ძეო კაცისავ! როცა შესცოდავს ქვეყანა ჩემ წინაშე და მიღალატებს, ხელს გავიწვდენ მასზე და გავუნადგურებ საკვების მარაგს; დავუშვებ მასზე შიმშილს და მოვკვეთ მისგან ადამიანსა და საქონელს.
14 . ეს სამი კაციც რომ აღმოჩენილიყო მასში - ნოე, დანიელი და იობი, თავისი სიმართლით მხოლოდ საკუთარ სულებს გადაირჩენდნენ!” - ამბობს უფალი ღმერთი,
15 . "თუნდაც დაუნდობელი მხეცები შევუსიო იმ ქვეყანას, გააუკაცრიელონ და გააუდაბურონ მიწა, აღარავინ დარჩეს გამვლელი იმ მხეცების გამო,
16 . და ეს სამი კაცი ცხოვრობდეს იქ, ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი ღმერთი, ვერც ძეებს დაიხსნიდნენ და ვერც ასულთ, მხოლოდ თავს გადაირჩენდნენ, ის ქვეყანა კი გატიალდებოდა.
17 . ან მახვილი რომ დავუშვა იმ ქვეყანაზე და ვბრძანო: დაე, მახვილმა მოიაროს ეს ქვეყანა და ამოჟლიტოს-მეთქი ადამიანი და საქონელი.
18 . და ეს სამი კაცი ცხოვრობდეს იქ, ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი ღმერთი, ვერც ძეებს დაიხსნიდნენ და ვერც ასულთ, მხოლოდ თავებს გადაირჩენდნენ.
19 . ან შავი ჭირი მოვუვლინო იმ ქვეყანას და სისხლად დავანთხიო მასზე ჩემი გულისწყრომა ადამიანისა და საქონლის გასაწყვეტად.
20 . ნოე, დანიელი და იობიც რომ იყვნენ იქ, ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი ღმერთი, ვერც ძეებს დაიხსნიდნენ და ვერც ასულთ, თავიანთი სიმართლით მხოლოდ საკუთარ თავებს გადაირჩენდნენ”.
21 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: "რა საშინელება იქნება, როცა ჩემი ოთხი მძიმე სასჯელი - მახვილი და შიმშილი, დაუნდობელი მხეცი და შავი ჭირი - დაეშვება იერუსალიმზე, რათა ამოვწყვიტო ადამიანი და საქონელი.
22 . აჰა, დარჩება მასში ნატამალი, იქიდან დახსნილი ძეებისა და ასულებისა! აჰა, გამოვლენ, დაინახავთ მათ სვლასა და მოქმედებას და ნუგეშცემული იქნებით უბედურებაში, რომელიც მე მოვაწიე იერუსალიმზე, ყოველივეში, რაც მოვაწიე.
23 . ინუგეშებთ, როცა მათ სვლასა და მოქმედებას იხილავთ და მიხვდებით, რომ უმიზეზოდ არ მომიმოქმედია ის, რაც მოვიმოქმედე!” აცხადებს უფალი ღმერთი.
1 . ასეთი ხილვა მომცა უფალმა ღმერთმა: აჰა, შექმნა მან კალია გაზაფხულის ბალახის ამოსვლისას და აჰა, აღმოცენდა ბალახი სამეფო თიბვის შემდეგ.
2 . და იყო, მოამთავრა კალიამ ქვეყნის ბალახის ჭამა და ვთქვი: უფალო ღმერთო, მომიტევე! როგორ წამოდგება იაკობი? რადგან მცირეა იგი.
3 . გადაიფიქრა უფალმა; ‘არ მოხდებაო’ - თქვა უფალმა.
4 . და მახილვინა უფალმა ღმერთმა: აჰა, მოუხმო უფალმა ღმერთმა ცეცხლის სასჯელს, რომელმაც დიდი უფსკრული შთანთქა და მინდვრის შთანთქმა დაიწყო.
5 . ვთქვი: უფალო ღმერთო! გთხოვ, შეჩერდი. როგორ წამოდგება იაკობი? რადგან მცირეა იგი.
6 . გადაიფიქრა უფალმა; ‘არ მოხდებაო’ - თქვა უფალმა ღმერთმა.
7 . ასეთი ხილვა მომცა: აჰა, აღმართულ კედელთან იდგა უფალი და შვეული ეჭირა ხელში.
8 . მითხრა: რას ხედავ, ამოს? ვუპასუხე: შვეულს. თქვა: აჰა, დავდებ შვეულს ჩემი ხალხის, ისრაელის შუაგულში და მეტად აღარ დავინდობ.
9 . ისაკის მაღლობები გაუკაცურდება, ისრაელის საწმიდრები ნანგრევებად იქცევა, მახვილით აღვდგები იერობყამის სახლზე.
10 . ამაციამ, ბეთელის მღვდელმა, შეუთვალა იერობყამს, ისრაელის მეფეს. აუწყა: შეთქმულებას გიწყობს ამოსი ისრაელის სახლის შუაგულში; მიწა ვერ აიტანს მის ყველა სიტყვას.
11 . ასე ამბობს ამოსი: იერობყამი მახვილით მოკვდება, ხოლო ისრაელი უსათუოდ ტყვეობაში წავაო თავისი ქვეყნიდან.
12 . უთხრა ამაციამ ამოსს: წინასწარმეტყველო, წადი, გაიქეცი იუდას ქვეყანაში, იქ ჭამე პური და იქ იწინასწარმეტყველე.
13 . ნუღარ იწინასწარმეტყველებ ბეთელში, რადგან, აჰა, მეფის საწმიდარი და სამეფო სახლია ის.
14 . მიუგო ამოსმა ამაციას და უთხრა: მე არც წინასწარმეტყველი ვარ და არც წინასწარმეტყველის შვილი, მეჯოგე ვარ და ლეღვს ვუვლი.
15 . მაგრამ წამომიყვანა უფალმა ფარიდან და მითხრა უფალმა: წადი, უწინასწარმეტყველეო ჩემს ხალხს, ისრაელს.
16 . ახლა მოისმინე უფლის სიტყვა: შენ ამბობ, ნუ იწინასწარმეტყველებ ისრაელის წინააღმდეგ და ნუ ილაპარაკებო ისაკის სახლის წინააღმდეგ.
17 . ამიტომ, ასე ამბობს უფალი: შენი ცოლი ქალაქში იმეძავებს, ხოლო შენი ძენი და შენი ასულნი მახვილით დაეცემიან; შენი მიწა საბელით დანაწილდება და უწმიდურ მიწაზე მოკვდები; ისრაელი კი უსათუოდ ტყვეობაში წავა თავისი მიწიდან.
1 . ვთქვი: ისმინეთ, იაკობის თავკაცნო და ისრაელის სახლის მთავარნო; განა თქვენი ვალი არაა სამართლის ცოდნა?
2 . სიკეთის მოძულენი და ბოროტების მოყვარულნი ხართ; ჩემს ხალხს ტყავს აძრობთ და ძვლებიდან ხორცს აგლეჯთ.
3 . ჩემი ხალხის ხორცს ჭამთ და ტყავს აძრობთ მათ; ძვლებს უმტვრევთ და ანაკუწებთ, როგორც ქოთანში და ხორცს, როგორც ქვაბში ჩასაყრელად.
4 . მაშინ შეჰღაღადებთ უფალს, ის კი არ გიპასუხებთ; სახეს დაგიმალავთ ღაღადისას, რადგან ბოროტ საქმეებს სჩადიოდით.
5 . ასე ამბობს უფალი წინასწარმეტყველებზე, გზა-კვალს რომ ურევენ ჩემს ხალხს; კბილებით საჯიჯგნს მისცემ და მაშინვე მშვიდობას ქადაგებენ, მაგრამ პირში ჩასადებს თუ არაფერს მისცემ, მაშინვე ომს აცხადებენ.
6 . ამიტომ დაგიდგებათ ღამე ხილვათა გარეშე და სიბნელე - მისნობის გარეშე. მზე ჩავა წინასწარმეტყველთა თავზე და დღე დაბნელდება.
7 . გაწბილდებიან მისნები და შერცხვებიან მკითხავები; ყველანი პირზე აიფარებენ ხელს, რადგან პასუხი არ იქნება ღმერთისგან.
8 . მე კი აღვსილი ვარ ძალითა და უფლის სულით, სამართლითა და სიმტკიცით, რომ გამოვუცხადო იაკობს მისი დანაშაული და ისრაელს - მისი ცოდვა.
9 . ისმინეთ ეს, იაკობის სახლის თავკაცნო და ისრაელის სახლის მთავარნო, სამართალი რომ შეგიძულებიათ და ყოველივე სწორი გაგიმრუდებიათ.
10 . სისხლით რომ აშენებთ სიონს და უსამართლობით - იერუსალიმს.
11 . ქრთამით რომ სჯით სამართალს თავკაცნო და გასამრჯელოს საფასურად მოძღვრავთ მღვდლებო; ვერცხლზე მისნობთ წინასწარმეტყველნო, თანაც უფალს ეყრდნობით და ამბობთ: "განა ჩვენ შორის არ არისო უფალი? არ გვეწევა უბედურება!”
12 . ამიტომ თქვენ გამო იქნება, რომ მინდორივით მოიხვნება სიონი, ქვის გროვად იქცევა იერუსალიმი, ტაძრის მთა კი - ტყიან მაღლობად.
1 . მეფე დარიოსის მეფობის მეოთხე წელს, მეცხრე თვის მეოთხე დღეს, უფლის სიტყვა იყო ზაქარიას მიმართ.
2 . გაგზავნა ბეთელის ხალხმა შარეცერი და რეგემ-მელექი მათი კაცებითურთ უფლის წინაშე სალოცად.
3 . რომ ეკითხათ ცაბაოთ უფლის სახლის მღვდლებისა და წინასწარმეტყველთათვის: ვიტირო მეხუთე თვეს და ვიმარხულო, როგორც მრავალი წლის მანძილზე ვიქცეოდიო?
4 . და იყო ცაბაოთ უფლის სიტყვა ჩემდამი:
5 . უთხარი ქვეყნის მთელ ხალხს და მღვდლებს: ამ სამოცდაათი წლის მანძილზე რომ მარხულობდით და გლოვობდით მეხუთე და მეშვიდე თვეში, განა ჩემთვის მარხულობდით?
6 . როცა ჭამთ და როცა სვამთ, განა თქვენთვის არა ჭამთ და თქვენთვის არა სვამთ?
7 . განა ეს სიტყვები არ არის, უფალმა რომ ილაპარაკა წინანდელ წინასწარმეტყველთა მეშვეობით, როცა დასახლებული და დამშვიდებული იყო იერუსალიმი, მის გარშემო არსებულ ქალაქებთან, ნეგებთან და დაბლობთან ერთად?
8 . და იყო უფლის სიტყვა ზაქარიასადმი:
9 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: ქმენით ჭეშმარიტი სამართალი, სიკეთით და მოწყალებით მოექეცით ერთმანეთს.
10 . ქვრივს, ობოლს, უცხოტომელსა და ღარიბს ნუ დაჩაგრავთ; ბოროტებას ნუ განიზრახავთ ერთმანეთის მიმართ თქვენს გულებში.
11 . მაგრამ მათ არ მოისურვეს ყურის დაგდება, ურჩი მხრები აიჩეჩეს და ყურები დაიმძიმეს, რომ არ შეესმინათ.
12 . გულები გაიქვავეს, რომ არ ესმინათ რჯული და სიტყვები, ცაბაოთ უფალმა რომ მოავლინა თავისი სულით წინანდელ წინასწარმეტყველთა მეშვეობით; ამიტომ იყო მათზე დიდი რისხვა ცაბაოთ უფლისგან.
13 . და როგორც ვუხმობდი და არ მისმინეს, ასევე არ ვუსმინე მათ, როცა მიხმობდნენ - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
14 . ძლიერი ქარით გავფანტე ისინი ხალხებში, რომელსაც არ იცნობდნენ და აოხრდა ქვეყანა მათ შემდეგ; არავინ იყო მიმსვლელ-მომსვლელი და გააუდაბურეს საამური ქვეყანა.