ბოროტეულებს გზას უბნევს უფალი
საკვანძო მუხლები:
დაბადება 19 : 11 ;1 . საღამო ჟამს ორი ანგელოზი შევიდა სოდომში, ლოტი კი ქალაქის კარიბჭესთან იჯდა. ისინი რომ დაინახა, ადგა, წინ მიეგება და მიწამდე სცა თაყვანი.
2 . თქვა: "ჩემო ბატონებო, შემობრძანდით თქვენი მსახურის სახლში; ფეხს დაიბანთ, ღამეს გაათევთ და დილაადრიან თქვენი გზით წახვალთ!” უპასუხეს: "არა, მოედანზე გავათევთ ღამეს”.
3 . მაგრამ ფრიად ემუდარა მათ ლოტი და მათაც შეუხვიეს და შევიდნენ მის სახლში. ნადიმი გაუმართა ლოტმა; ხმიადები დაუცხო და ჭამეს.
4 . სანამ დაწვებოდნენ, მოვიდნენ სოდომის მკვიდრნი ჭაბუკიდან მოხუცამდე და სახლს შემოეხვივნენ ყველანი.
5 . დაუძახეს ლოტს და უთხრეს: "სად არიან ის კაცები, ღამით რომ გესტუმრნენ? გამოიყვანე ჩვენთან, უნდა შევიცნოთ”.
6 . გამოვიდა ლოტი მათთან გარეთ და გამოიხურა კარი.
7 . უთხრა: "ძმებო, ნუ იზამთ ამ უკეთურებას.
8 . აჰა, ორი ქალიშვილი მყავს, რომელთაც ჯერ არ შეუცვნიათ მამაკაცი; თქვენთან გამოვიყვან და რაც გენებოთ, ის უყავით; ოღონდ ამ კაცებს ნურაფერს დაუშავებთ, რადგან ჩემს ჭერქვეშ შემოვიდნენ”.
9 . უთხრეს: "აქედან მოშორდი!” კვლავ უთხრეს: "ვიღაც უცხო მოსულხარ ხიზნად და უკვე სამართალს სჯი? ახლა მათზე უარესს შენ დაგმართებთ!” მიესივნენ ლოტს და კარების შემტვრევა მოინდომეს.
10 . მაგრამ ხელი გამოიწოდეს ლოტის სტუმრებმა, ლოტი შინ შეიყვანეს და კარი ჩაკეტეს.
11 . ხოლო ისინი, სახლის კარს რომ ამტვრევდნენ, დიდიან-პატარიანად დააბრმავეს და ქანცი გაუწყდათ კარის ძებნაში.
12 . ჰკითხეს ლოტს სტუმრებმა: "კიდევ ვინ გყავს აქ? ძენი, ასულნი, სიძეები - გაიყვანე აქედან ყველა, ვინც შენიანია ამ ქალაქში.
13 . რადგან გავანადგურებთ ამ ადგილს, რაკი სამდურავი ამაღლდა მასზე უფლის წინაშე და მის გასანადგურებლად მოგვავლინა ჩვენ უფალმა.
14 . გამოვიდა ლოტი და ელაპარაკა თავის სასიძოებს, მისი ასულები რომ უნდა ეთხოვათ. უთხრა: "ადექით, წადით აქედან, რადგან ამ ადგილის განადგურებას აპირებს უფალი”. სასიძოებს ეგონათ ხუმრობსო.
15 . განთიადისას, ააჩქარეს ანგელოზებმა ლოტი ამ სიტყვებით: "ადექი და წაიყვანე შენი ცოლი და ორი ქალიშვილი, აქ რომ არიან, რათა შენც არ დაიღუპო ქალაქის ურჯულოების გამო”.
16 . მაგრამ აყოვნებდა ლოტი და ჩასჭიდეს ხელი იმ კაცებმა მას, მის ცოლსა და ორ ასულს, მათდამი უფლის წყალობის გამო, და ქალაქის გარეთ გაიყვანეს ისინი.
17 . გარეთ რომ გაიყვანეს, უთხრა ერთმა მათგანმა: "თუ თქვენი სიცოცხლის ხსნა გინდათ, უკან ნუ მიიხედავთ და ნურც ამ დაბლობზე გაჩერდებით! მთას შეეფარეთ, თორემ დაიღუპებით!”
18 . და უთხრა ლოტმა: "არა, ბატონო!
19 . აჰა, რადგან მადლი ჰპოვა შენმა მსახურმა შენს თვალში და დიდია წყალობა, რომელიც არ დაიშურე ჩემი სიცოცხლის გადასარჩენად, მთას ვერ შევეფარები, ვაითუ უბედურებას გადავაწყდე და მოვკვდე!”
20 . აჰა, ახლოსაა ეს ქალაქი გასაქცევად, თანაც უმნიშვნელოა. იქ შევეფარები და გადავირჩენ თავს”.
21 . უთხრა: "ამ თხოვნასაც შეგისრულებ და არ დავამხობ ამ ქალაქს, შენ რომ ახსენე.
22 . იჩქარე, იქ შეაფარე თავი, რადგან არაფრის ქმნა არ ძალმიძს შენს იქ მისვლამდე!” ამიტომ ეწოდა ამ ქალაქს ცოყარი ანუ უმნიშვნელო.
23 . ამოვიდა მზე ქვეყანაზე და ლოტმაც მიაღწია ცოყარს.
24 . და აწვიმა უფალმა სოდომს და გომორას გოგირდი და ცეცხლი უფლისაგან ციდან.
25 . დაამხო ეს ქალაქები და მთელი მათი შემოგარენი; ყოველი მკვიდრი ამ ქალაქებისა და ყოველი მცენარე მიწისა.
26 . უკან მიიხედა ლოტის ცოლმა და იქცა მარილის სვეტად.
27 . ადგა დილაადრიანად აბრაჰამი და წავიდა იმ ადგილისაკენ, სადაც უფალს ელაპარაკა.
28 . გაიხედა სოდომისა და გომორასაკენ და, აჰა, ხედავს კვამლი ისე ასდის მიწას, როგორც ღუმელს.
29 . როცა ღმერთი ამ ტაფობის ქალაქებს ამხობდა, გაიხსენა ღმერთმა აბრაჰამი და გაარიდა ლოტი ნგრევას, როცა იმ ქალაქებს ანადგურებდა, სადაც ლოტი ცხოვრობდა.
30 . აიყარა ლოტი ცოყარიდან და თავის ორ ასულთან ერთად მთაში დასახლდა, რადგან ცოყარში ცხოვრების ეშინოდა და ცხოვრობდნენ ისინი მღვიმეში.
31 . უთხრა უფროსმა ქალიშვილმა უმცროსს: "მოხუცდა მამაჩვენი, აქ კი მამაკაცი არ არის, რომ დაწვეს ჩვენთან, როგორც ქვეყნის წესია.
32 . მოდი, დავალევინოთ მამაჩვენს ღვინო, დავათროთ, მივუწვეთ და გავაგრძელოთ მამაჩვენის შთამომავლობა.
33 . დაალევინეს თავიანთ მამას ღვინო იმ ღამეს; მივიდა უფროსი და მიუწვა მამას. ლოტმა ვერც დაწოლა გაიგო მისი და ვერც ადგომა.
34 . და მეორე დღეს უთხრა უფროსმა უმცროსს: "აჰა, ვიწექი წუხელ მამაჩემთან. ამაღამაც დავალევინოთ ღვინო; მიდი, შენც მიუწექი და გავამრავლოთ მამაჩვენის შთამომავლობა”.
35 . იმ ღამითაც დაალევინეს ღვინო მამას; და უმცროსი დაც მიუწვა მამას. ლოტმა ვერც დაწოლა გაიგო მისი და ვერც ადგომა
36 . და დაორსულდა ლოტის ორივე ასული თავისი მამისაგან.
37 . ეყოლა უფროსს ძე და სახელად მოაბი დაარქვა. ის არის მოაბელთა მამა დღემდე.
38 . უმცროსსაც ეყოლა ძე, დაარქვა სახელად ბენ-ყამი და თქვა: "ძე ჩემი მოდგმისა”. ის არის ყამონელთა მამა დღემდე.
1 . "მოვბრუნდით და დავიძარით უდაბნოში წითელი ზღვის გზით, როგორც მითხრა უფალმა; და გარს ვუვლიდით სეყირის მთას მრავალი დღე.
2 . მითხრა უფალმა:
3 . "გეყოფათ ამ მთის შემოვლა, გადაუხვიეთ ჩრდილოეთისკენ.
4 . და ასე უბრძანე ხალხს: თქვენი ძმების, ესავიანთა მიწას გაივლით, რომლებიც სეყირში მკვიდრობენ; შეეშინდებათ თქვენი, მაგრამ ფრთხილად იყავით.
5 . ნუ შეებრძოლებით მათ, ვინაიდან მათი ქვეყნიდან ნატერფალსაც არ მოგცემთ, რადგან სეყირის მთა ესავს მივეცი სამკვიდროდ.
6 . ვერცხლით იყიდეთ მათგან სასმელიც და საჭმელიც; და ჭამეთ და სვით.
7 . რადგან გაკურთხათ უფალმა, თქვენმა ღმერთმა, ყველა საქმეში, ვინაიდან იცოდა ყოველი თქვენი გზა ამ დიდ უდაბნოში; აი, ორმოცი წელიწადია უფალი, თქვენი ღმერთი, თქვენთანაა და არ დაგკლებიათ არაფერი”.
8 . და მოვბრუნდით ეილათის ველიდან, ყეციონ-გებერიდან, ჩვენი ძმებისგან, ესავის ძეთაგან, რომლებიც სეყირში მკვიდრობენ, გადავუხვიეთ და გავიარეთ მოაბის უდაბნოს გზით.
9 . მითხრა უფალმა: "ნუ შეავიწროებ მოაბს და ომს ნუ წამოიწყებ მასთან, ვინაიდან არ მოგცემ სამკვიდრებელს მისი ქვეყნიდან, რადგან ლოტის ძეთ მივეცი ყარი სამკვიდროდ.
10 . უწინ ემიელნი მკვიდრობდნენ იქ, დიდი ხალხი, მრავალრიცხოვანი და ყენაკელებივით ტანმაღალი.
11 . ყენაკელებივით რეფაიმელნად ითვლებოდნენ ისინიც, მაგრამ მოაბელნი ემიელებს უწოდებდნენ.
12 . ხორიელნი მკვიდრობდნენ უწინ სეყირში და ესავიანებმა განდევნეს, მოსრეს მიწის პირისგან და მათ მაგიერ დამკვიდრდნენ, როგორც ისრაელმა დაიმკვიდრა თავისი მიწა, რომელიც მისცა უფალმა.
13 . ახლა ადექით და გადალახეთ ზარედის ხევი!” და გადავლახეთ ზარედის ხევი.
14 . იმ დღიდან, რაც კადეშ-ბარნეაყიდან ზარედის ხევამდე მივაღწიეთ, ოცდათვრამეტი წელი გავიდა, დაიხოცა ყველა მებრძოლი მამაკაცი ბანაკში, როგორც შეჰფიცა მათ უფალმა.
15 . მეტიც, უფლის ხელი იყო მათზე, რათა ამოეჟლიტა ისინი ბანაკში, ვიდრე ამოწყდებოდნენ.
16 . და როცა ყოველი მებრძოლი კაცი, უკანასკნელამდე, მოისპო ხალხიდან,
17 . მაშინ მითხრა უფალმა:
18 . "გადალახავ დღეს მოაბის საზღვარს ყართან
19 . და მიუახლოვდები ყამონის ძეთ, მაგრამ ნუ შეებრძოლები და ნუ შეავიწროებ მათ, ვინაიდან არ მოგცემ სამკვიდრებელს ყამონის ძეთა ქვეყნიდან, რადგან ლოტის ძეთ მივეცი იგი.
20 . რეფაიმელთა ქვეყნად ითვლება ისიც; უწინ რეფაიმელნი მკვიდრობდნენ მასში. მაგრამ ზამზუმელებს უწოდებენ მათ ყამონელნი.
21 . დიდი, მრავალრიცხოვანი და ტანმაღალი ხალხი იყო, ყენაკელებივით, მაგრამ მოსპო უფალმა ყამონელთა პირისგან და მათ მაგიერ დასახლდნენ ისინი;
22 . როგორც სეყირში დამკვიდრებულ ესავის ძეებს გაუკეთა, მოსპო ხორიელნი მათი პირისგან და მათ მაგიერ დამკვიდრდნენ ისინი დღევანდელ დღემდე.
23 . ყავიმელებიც - სოფლებში, ღაზამდე, ქაფთორიდან გამოსულმა ქაფთორელებმა მოსრეს და დასახლდნენ მათ მაგიერ.
24 . ადექით, აღიჭურვეთ და გადალახეთ არნონის ხევი; აჰა, ხელში ჩაგიგდეთ სიხონი, ხეშბონის ამორელი მეფე და მისი ქვეყანა: დაიწყეთ დამკვიდრება და შეებრძოლეთ მას.
25 . დღეიდან დავიწყებ; და ძრწოლასა და შიშს მოვგვრი თქვენ გამო ყველა ხალხს მთელს ცისქვეშეთში; ვინც მოისმენს თქვენს ამბავს - შეძრწუნდება და ათრთოლდება თქვენს წინაშე”.
26 . წარვგზავნე მოციქულნი სიხონთან, ხეშბონის მეფესთან კედემოთის უდაბნოდან, სამშვიდობო სიტყვებით:
27 . "გავივლი შენს ქვეყანაზე, მხოლოდ გზად ვივლი, არ გადავუხვევ არც მარჯვნივ და არც მარცხნივ;
28 . საკვებიც ვერცხლით მომყიდე საჭმელად და წყალსაც ვერცხლით ვიყიდი დასალევად; მხოლოდ ფეხით გავივლი,
29 . როგორც სეყირის მკვიდრმა ესავის ძეებმა და ყარში მაცხოვრებელმა მოაბელებმა გამიკეთეს, ვიდრე გადავლახავ იორდანეს იმ ქვეყნისკენ, რომელიც მოგვცა უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა”.
30 . მაგრამ არ ინება სიხონმა, ხეშბონის მეფემ, ჩვენი იქ გავლა, რადგან გააქვავა უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა, მისი სული და გააჯიუტა მისი გული, რათა თქვენს ხელთ ჩაეგდო იგი, როგორც დღეს გამოჩნდა.
31 . და მითხრა უფალმა: "აჰა, დავიწყე სიხონისა და მისი ქვეყნის შენთვის გადმოცემა; შენც დაიწყე მისი ქვეყნის დაკავება დასამკვიდრებლად”.
32 . და გამოვიდა სიხონი იაჰაცში, მთელ თავის ხალხთან ერთად, ჩვენთან შესახვედრად და საბრძოლველად.
33 . ხელში ჩაგვიგდო იგი უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა. შევმუსრეთ ის, მისი ძენი და მთელი მისი ხალხი.
34 . მაშინ დავიპყარით და ავაოხრეთ ყველა ქალაქი, მოსახლეობასთან, ქალებთან და ახალშობილებთან ერთად, ცოცხალი არავინ დაგვიტოვებია მათგან.
35 . მხოლოდ საქონელი და ნადავლი დავიტაცეთ იმ ქალაქებიდან, ხელში რომ ჩავიგდეთ.
36 . ყაროყერიდან, არნონის მდინარის სანაპიროდან და ხეობის ქალაქიდან გილყადამდე, არ დარჩენილა ჩვენთვის მიუწვდომელი ქალაქი; ყოველივე გადმოგვცა უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა.
37 . მხოლოდ ყამონის ძეთა ქვეყანას არ მიახლოებიხარ: იაბოკის ხევის პირს, მთის ქალაქებს და ყოველივეს, როგორც ბრძანა უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა”.
1 . ესენია იმ აღთქმის სიტყვები, რომელიც ისრაელის ძეებთან დასადებად უბრძანა უფალმა მოსეს მოაბის ქვეყანაში, გარდა იმ აღთქმისა, რომელიც ხორებში დაუდო მათ.
2 . მოუხმო მოსემ მთელს ისრაელს და უთხრა: "ყველაფერი ნახეთ, რაც ეგვიპტის ქვეყანაში თქვენს თვალწინ დამართა უფალმა ფარაონს, მის ყველა მსახურსა და მთელ ქვეყანას;
3 . დიდი განსაცდელები, რომლებიც იხილეს თქვენმა თვალებმა, ნიშნები და დიდი სასწაულები.
4 . და დღემდე არ მოუცია უფალს შენთვის გული მისახვედრად, თვალები სახილველად და ყურები მოსასმენად.
5 . ორმოცი წელი გატარებდით უდაბნოში: არ გაგცვეთიათ სამოსი და ფეხსაცმელი.
6 . პური არ გიჭამიათ, ღვინო და მაგარი სასმელი არ გისვამთ, რათა შეგძლებოდათ ცოდნა, რომ მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი.
7 . მოხვედით ამ ადგილამდე და გამოვიდნენ თქვენს წინააღმდეგ საბრძოლველად სიხონი, ხეშბონის მეფე და ყოგი, ბაშანის მეფე, და დავამარცხეთ ისინი.
8 . ავიღეთ მათი ქვეყანა და მივეცით სამკვიდროდ რეუბენს, გადს და მენაშეს ნახევარ ტომს.
9 . დაიცავით ამ აღთქმის სიტყვები და აღასრულეთ, რათა წარმატებას მიაღწიოთ ყველაფერში, რასაც გააკეთებთ.
10 . ყველანი დგახართ დღეს უფლის, თქვენი ღმერთის წინაშე: ტომთა თავკაცები, უხუცესები, ზემდგომები და ისრაელის ყოველი კაცი;
11 . თქვენი მცირეწლოვანნი, ცოლები, შენი ხიზანი, რომელიც შენი ბანაკის წიაღშია, შეშის მჩეხავიდან წყლის მხაპავამდე,
12 . რათა შეხვიდე უფლის, შენი ღმერთის აღთქმაში და მის ფიცში, რომელსაც გიდებს დღეს უფალი, შენი ღმერთი,
13 . რათა დაგადგინოს დღეს თავის ხალხად, თვითონ კი შენი ღმერთი გახდეს, როგორც გითხრა და შეჰფიცა შენს მამებს: აბრაჰამს, ისაკსა და იაკობს.
14 . არა მხოლოდ თქვენთან ვდებ ამ აღთქმასა და ფიცს,
15 . არამედ მათთანაც, ვინც ჩვენთან ერთად დგას დღეს აქ უფლის, ჩვენი ღმერთის წინაშე და იმათთანაც, ვინც ჩვენთან ერთად არ არიან დღეს.
16 . რადგან იცით, როგორ ვცხოვრობდით ეგვიპტის ქვეყანაში და როგორ გამოვაღწიეთ იმ ხალხებში, რომელთა შორისაც გამოიარეთ.
17 . ნანახი გაქვთ მათი სისაძაგლენი, ხისა და ქვის, ვერცხლისა და ოქროს კერპები, რომლებიც აქვთ მათ.
18 . ნუ იქნება თქვენ შორის მამაკაცი ან დედაკაცი, საგვარეულო ან შტო, რომელიც გულს აიყრის დღეს უფალზე, ჩვენს ღმერთზე, რათა წავიდეს და ემსახუროს იმ ხალხების ღმერთებს; ნუ იქნება თქვენ შორის ფესვი, რომელიც შხამიან ნაყოფს გამოიღებს.
19 . რომელიც მოისმენს რა, ამ წყევლისა და ფიცის სიტყვებს, თავს ასე გაიმხნევებს: მაინც მშვიდობა მექნება, თუმცა დავდივარო ჩემს ნებაზე, რათა მწყურვალთან ერთად დაიღუპოს დარწყულებულიც.
20 . არ აპატიებს მას უფალი, რადგან აღინთება მაშინ უფლის რისხვა და შური იმ კაცზე და ეწევა მას ყოველი წყევლა, რაც ამ წიგნშია ჩაწერილი და აღგვის უფალი მის სახელს ცისქვეშეთიდან.
21 . გამოაცალკევებს მას უფალი დასაღუპად ისრაელის ყველა ტომიდან, ამ რჯულის წიგნში დაწერილი აღთქმის ყოველი წყევლის თანახმად.
22 . და იტყვის მომავალი თაობა, თქვენი შვილები, რომლებიც გაჩნდებიან თქვენს შემდეგ და უცხოტომელი, რომელიც მოვა შორეული ქვეყნიდან და დაინახავს ამ ქვეყნის წყლულებს და მის სნეულებებს, რითაც დაასნეულა იგი უფალმა:
23 . გოგირდი და მარილი; გადამწვარია მთელი ქვეყანა, არ ითესება და არც არაფერი იზრდება, დაიქცა როგორც სოდომი და გომორა, ადმა და ცებოიმი, ქალაქები, რომლებიც თავისი რისხვითა და წყრომით დააქცია უფალმა.
24 . იტყვის ყველა ხალხი: რისთვის მოექცა უფალი ასე ამ ქვეყანას? რის გამო იყო ეს დიდი რისხვა?
25 . და იტყვიან: იმის გამო, რომ მიატოვეს უფლის, თავისი მამების ღმერთის აღთქმა, რომელიც დადო მათთან, როცა გამოჰყავდა ისინი ეგვიპტის ქვეყნიდან.
26 . წავიდნენ და ემსახურნენ უცხო ღმერთებს და თაყვანს სცემდნენ მათ, ღმერთებს, რომელთაც არ იცნობდნენ და რომლებიც არ ურგუნებია მათთვის უფალს.
27 . და აინთო უფლის რისხვა ამ ქვეყანაზე და მოეწია მას მთელი წყევლა, რომელიც ამ წიგნშია ჩაწერილი.
28 . და რისხვით, მძვინვარებითა და დიდი წყრომით აღმოფხვრა ისინი უფალმა მათი მიწიდან; განდევნა ისინი სხვა ქვეყანაში, როგორც ეს დღეს არის.
29 . დაფარული - უფალს, ჩვენს ღმერთს ეკუთვნის, გაცხადებული კი ჩვენ და ჩვენს შვილებს უკუნისამდე, რათა შევასრულოთ ამ რჯულის ყოველი სიტყვა”.
1 . სამ წელს არ უომიათ ერთმანეთთან არამსა და ისრაელს.
2 . მესამე წელს ჩამოვიდა იოშაფატი, იუდას მეფე, ისრაელის მეფესთან.
3 . უთხრა ისრაელის მეფემ თავის მსახურთ: "ნუთუ არ იცით, რომ ჩვენია გილყადის რამოთი? ჩვენ კი არ ვზრუნავთ, რომ გამოვაცალოთ იგი არამელთა მეფეს ხელიდან”.
4 . ჰკითხა იოშაფატს: "წამოგვყვები გილყადის რამოთს საბრძოლველად?” უპასუხა იოშაფატმა ისრაელის მეფეს: "ერთი ვართ მე და შენ; ჩემი ხალხი - შენი ხალხია, ჩემი ცხენები - შენი ცხენებია,
5 . მაგრამ გთხოვ - უთხრა იოშაფატმა ისრაელის მეფეს - ჯერ უფლის სიტყვას დაეკითხე”.
6 . შეკრიბა ისრაელის მეფემ წინასწარმეტყველნი, ოთხასამდე კაცი, და ჰკითხა მათ: "წავიდე გილყადის რამოთზე საბრძოლველად, თუ დავთმო?” უთხრეს: "წადი და ხელში ჩაუგდებს მეფეს უფალი”.
7 . თქვა იოშაფატმა: "ნუთუ არაა აქ სადმე კიდევ უფლის წინასწარმეტყველი, რომ მასაც დავეკითხოთ?”
8 . მიუგო ისრაელის მეფემ იოშაფატს: "არის კიდევ ერთი კაცი, მიქა იმლას ძე. შეგვიძლია მას ვაკითხვინოთ უფლისთვის, მაგრამ მძულს იგი, რადგან სასიკეთოს არ წინასწარმეტყველებს ჩემზე, არამედ ბოროტს. უთხრა იოშაფატმა: "ასე ნუ ამბობ, მეფეო”.
9 . მოუხმო ისრაელის მეფემ ერთ საჭურისს და უბრძანა: "სასწრაფოდ მომიყვანე მიქა იმლას ძე”.
10 . თავ-თავის ტახტებზე ისხდნენ ისრაელის მეფე და იუდას მეფე, იოშაფატი; სამეფო ტანსაცმელში გამოწყობილნი, კალოზე, სამარიის კარიბჭესთან; და მათ წინაშე წინასწარმეტყველებდნენ წინასწარმეტყველნი.
11 . რკინის რქები გაიკეთა ციდკია ქენაყანის ძემ და თქვა: "ასე ამბობს უფალი: ამით ურქენ არამელთ, სანამ ბოლომდე არ მოსპობ”.
12 . ყოველი წინასწარმეტყველი ასე წინასწარმეტყველებდა: "გაილაშქრე გილყადის რამოთზე, გაიმარჯვებ და ხელში ჩაუგდებს მეფეს უფალი”.
13 . მოციქულმა, რომელიც მიქას მოსახმობად წავიდა, უთხრა: "აჰა, წინასწარმეტყველნი, როგორც ერთი ისე წინასწარმეტყველებენ, ყველანი გამარჯვებას და კეთილს უქადიან მეფეს; შენი სიტყვაც მათი სიტყვისამებრ იყოს, შენც სასიკეთოდ ელაპარაკე”.
14 . მიუგო მიქამ: "ცოცხალია უფალი, რასაც მეტყვის უფალი, იმას ვილაპარაკებ!”
15 . მივიდა მეფესთან და უთხრა მეფემ: "მიქა, წავიდეთ გილყადის რამოთზე საბრძოლველად, თუ დავთმოთ?” მიუგო მიქამ: "წადი და გაიმარჯვებ, მეფის ხელში ჩააგდებს მას უფალი”.
16 . უთხრა მას მეფემ: "რამდენჯერ დაგაფიცო, რომ არაფერი მითხრა უფლის სახელით, გარდა ჭეშმარიტებისა?”
17 . მიუგო მიქამ: "ფარასავით მთებზე გაბნეული ვნახე მთელი ისრაელი, რომელსაც მწყემსი არ ჰყავდა. თქვა უფალმა: პატრონი არ ჰყავთ, მშვიდობით დაუბრუნდეს თავის სახლს ყოველი”.
18 . უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: "აკი გითხარი, არ მიწინასწარმეტყველებს-მეთქი სასიკეთოს, არამედ მხოლოდ ბოროტს”.
19 . თქვა მიქამ: "ახლა, ისმინე უფლის სიტყვა! ვიხილე თავის ტახტზე მჯდომი უფალი და ცის მთელი ლაშქარი მასთან მდგომი, მის მარჯვნივ და მის მარცხნივ.
20 . თქვა უფალმა: ვინ გაიტყუებს ახაბს, რომ წავიდეს და დაეცეს გილყადის რამოთში? ზოგმა ის თქვა, ზოგმა - ეს.
21 . გამოვიდა სული, დადგა უფლის წინაშე და თქვა: მე გავიტყუებ. ჰკითხა უფალმა: როგორ?
22 . უპასუხა: გავალ და მაცდურ სულად ვიქცევი მისი ყოველი წინასწარმეტყველის პირში. თქვა უფალმა: გაიტყუებ და გამოგივა კიდეც; წადი და ასე მოიქეცი.
23 . და აჰა, სიცრუის სული ჩაუდო უფალმა ბაგეში ყველა შენს წინასწარმეტყველს. უფალს კი ცუდი აქვს ნათქვამი შენზე”.
24 . მივიდა ციდკია ქენაყანის ძე, სახეში გაარტყა მიქას და უთხრა: "როგორ, ნუთუ ჩემგან განვიდა უფლის სული, რომ შენში ელაპარაკა?”
25 . უთხრა მიქამ: "თვითონ დაინახავ იმ დღეს, როცა სამალავს დაუწყებ ძებნას”.
26 . მაშინ ბრძანა ისრაელის მეფემ: "წაიყვანეთ მიქა და ქალაქისთავ ამონსა და უფლისწულ იოაშს მიუყვანეთ.
27 . უთხარით, ასე თქვა-თქო მეფემ: საპყრობილეში ჩასვით და ძღომამდე არ აჭამოთ პური და არ ასვათ წყალი, ვიდრე მშვიდობით მოვბრუნდებოდე”.
28 . უთხრა მიქამ მეფეს: "თუ მშვიდობით დაბრუნდები, უფალს არ ულაპარაკია ჩემი პირით”. და კიდევ თქვა: "ხალხნო, მისმინეთ ყველამ?”
29 . წავიდნენ ისრაელის მეფე და იოშაფატი, იუდას მეფე და გილყადის რამოთზე გაილაშქრეს.
30 . უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: "შევინიღბები და ისე გავალ საბრძოლველად; შენ კი შენი მოსასხამი მოიცვი”. გადაცმული ჩაება ისრაელის მეფე ბრძოლაში.
31 . ასე უბრძანა არამის მეფემ თავისი ეტლების ოცდათორმეტ მხედართმთავარს: "ნურც დიდს შეებრძოლებით და ნურც პატარას, მხოლოდ ისრაელის მეფეს შეუტიეთ”.
32 . როცა დაინახეს ეტლების მხედართმთავრებმა იოშაფატი, იფიქრეს, ნამდვილად ისრაელის მეფეაო და მისკენ მიბრუნდნენ საომრად; და შეჰყვირა იოშაფატმა.
33 . დაინახეს ეტლების მხედართმთავრებმა, რომ არ იყო ისრაელის მეფე და შეწყვიტეს მისი დევნა.
34 . ალალბედზე მოზიდა ერთმა კაცმა მშვილდი და აბჯრის ნაწიბურებს შორის დალახვრა ისრაელის მეფე. უთხრა ახაბმა თავის მეეტლეს: "მობრუნდი და გამიყვანე ბრძოლის ველიდან, ვინაიდან დაჭრილი ვარ”.
35 . გახურდა იმ დღეს ბრძოლა; ეტლში მოუწია მეფეს დგომა არამელთა პირისპირ და მოკვდა საღამოს, რადგან სისხლი სდიოდა ჭრილობიდან.
36 . მზის ჩასვლისას ასეთი ხმა დაირხა ბანაკში: "თითოეული თავის ქალაქს და თითოეული თავის ქვეყანას დაუბრუნდეს!”
37 . მოკვდა მეფე, გადაასვენეს სამარიაში და იქ დაკრძალეს.
38 . გარეცხეს ეტლი სამარიის აუზთან, სადაც მეძავებიც ბანაობდნენ და ძაღლები ლოკავდნენ მის სისხლს უფლის სიტყვისამებრ.
39 . ახაბის დანარჩენი საქმენი და ყოველივე, რაც გააკეთა, სპილოს ძვლის სახლი და ყველა ქალაქი, რომელიც ააშენა, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
40 . მიიძინა ახაბმა თავის მამებთან, მის ნაცვლად კი მისი ძე, ახაზია გამეფდა.
41 . იოშაფატ ასას ძე იუდაზე ისრაელის მეფის, ახაბის მეფობის მეოთხე წელს გამეფდა.
42 . ოცდათხუთმეტი წლისა იყო თავისი გამეფებისას იოშაფატი და ოცდახუთ წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისი იყო ყაზუბა, შილხის ასული.
43 . მამამისის, ასას გზით დადიოდა იოშაფატი, არ განშორებია მას და მართებულად იქცეოდა უფლის თვალში. თუმცა მაღლობები არ გაუუქმებია, და ხალხი ჯერ კიდევ მაღლობებზე სწირავდა და აკმევდა.
44 . მშვიდობა დაამყარა იოშაფატმა ისრაელის მეფესთან.
45 . იოშაფატის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც აღასრულა და მისი ბრძოლები, განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
46 . საკერპოთა მეძავი კაცები კი, რომლებიც მამამისის, ასას დღეებიდან შემორჩა, ამოძირკვა ქვეყნიდან.
47 . მეფე არ იყო მაშინ ედომში; იუდას მეფისნაცვალი მმართველობდა.
48 . ათი სავაჭრო ხომალდი ააგო იოშაფატმა, ოფირიდან ოქროს შემოსაზიდად, მაგრამ ვერ ჩააღწიეს, რადგან დაიმსხვრნენ ყეციონ-გებერში.
49 . მაშინ უთხრა ახაზიამ, ახაბის ძემ, იოშაფატს: ერთად ინაოსნონ ჩემმა და შენმა მსახურებმა გემებზე, მაგრამ არ ინება იოშაფატმა.
50 . მიიძინა იოშაფატმა თავის მამებთან და მათთანვე დაიკრძალა მამამისის, დავითის ქალაქში, მის ნაცვლად კი მისი ძე, იორამი გამეფდა.
51 . სამარიაში კი ახაზია, ახაბის ძე გამეფდა ისრაელზე, იოშაფატის იუდაზე გამეფების მეჩვიდმეტე წელს და ორ წელიწადს მეფობდა ისრაელზე.
52 . ბოროტს სჩადიოდა უფლის თვალში, თავისი დედ-მამისა და იერობყამ ნებატის ძის გზით დადიოდა, რომლებმაც აცდუნეს ისრაელი.
53 . ემსახურებოდა ბაყალს და თაყვანს სცემდა. და ანრისხებდა უფალს, ისრაელის ღმერთს ყველა იმ საქმით, რასაც მამამისი აკეთებდა.
1 . უთხრეს წინასწარმეტყველთა ძეებმა ელისეს: "აჰა, ადგილი, სადაც ვმკვიდრობთ შენ წინაშე, ძალიან ვიწროა ჩვენთვის;
2 . გთხოვთ, გაგვიშვი იორდანეზე, ავიღებთ იქიდან თითოეული თითო მორს და გავიკეთებთ ჩვენთვის საცხოვრებელ სადგომს”. მიუგო: "წადით”.
3 . უთხრა ერთმა მათგანმა: "გთხოვ, ინებე და წამოგვყევი შენს მსახურებს”. უპასუხა: "წამოვალ”.
4 . წავიდა მათთან ერთად. მივიდნენ იორდანესთან და ჭრიდნენ ხეებს.
5 . მაგრამ, როცა ერთი მათგანი მორს აქცევდა, ცულის თავი წყალში ჩაუვარდა. და შეჰყვირა: "ვაი, ბატონო, ნათხოვარი მქონდა!”
6 . ჰკითხა ღვთისკაცმა: "სად ჩავარდა?” უჩვენა მას ადგილი. მან ტოტი მოჭრა, ჩააგდო და ამოტივტივდა რკინა.
7 . უთხრა: "აიღე”. მანაც გაიწოდა ხელი და აიღო.
8 . არამელთა მეფე ებრძოდა ისრაელს; ეთათბირებოდა თავის სარდლებს: "ამა და ამ ადგილზე ჩავუსაფრდებიო”.
9 . შეუთვალა ღვთისკაცმა ისრაელის მეფეს: "ამ ადგილზე ნუ გაივლი, რადგან იქ ჩაგისაფრდნენ არამელნი”.
10 . გაგზავნა ისრაელის მეფემ იმ ადგილზე, რომელზეც ღვთის კაცმა უთხრა და გააფრთხილა. გადაირჩინა თავი არა ერთგზის და ორგზის.
11 . შეშფოთდა არამელთა მეფე, მოუხმო თავის მსახურებს და ჰკითხა: "არ მეტყვით, ვინ ემხრობა ჩვენგან ისრაელის მეფეს?”
12 . მიუგო მისმა ერთმა მსახურმა: "არავინ მეფევ, ჩემო ბატონო. ისრაელში მცხოვრები წინასწარმეტყველი ელისე ეუბნება ისრაელის მეფეს სიტყვებს, რომელთაც შენს საწოლ ოთახში ლაპარაკობ”.
13 . ბრძანა მეფემ: "წადით და იპოვეთ, სად არის, რათა გავგზავნო და მოვაყვანინო”. შეატყობინეს: "აჰა, დოთანშია”.
14 . გაგზავნა იქ ცხენები, ეტლები და დიდი ლაშქარი. მივიდნენ ღამით და ალყაში მოიქციეს ქალაქი.
15 . ადგა დილაადრიან ღვთისკაცის მსახური, გამოვიდა და, აჰა, ლაშქარი შემორტყმია ქალაქს ცხენებითა და ეტლებით. ჰკითხა მსახურმა: "ვაი, ბატონო, როგორ მოვიქცეთ?”
16 . მიუგო ელისემ: "ნუ გეშინია, რადგან ჩვენს მხარეს უფრო ბევრნი არიან, ვიდრე მათთან”.
17 . ასე ილოცა ელისემ: "უფალო, გთხოვ აუხილე თვალი, რომ დაინახოს”. აუხილა უფალმა ჭაბუკს თვალი და ხედავს: აჰა, მოფენილია მთა ელისეს ირგვლივ ცხენებითა და ცეცხლოვანი ეტლებით.
18 . დაეშვნენ მისკენ არამელნი და ილოცა ელისემ უფლის წინაშე: "გთხოვ, სიბრმავით დალახვრე ეს წარმართნი”. და დააბრმავა ისინი ელისეს სიტყვისამებრ.
19 . უთხრა მათ ელისემ: "ეს ის გზა და ის ქალაქი არ არის. წამომყევით და მიგიყვანთ იმ კაცთან, რომელსაც ეძებთ”. და სამარიისკენ წაიყვანა ისინი.
20 . სამარიაში რომ მივიდნენ, თქვა ელისემ: "უფალო! აუხილე თვალი, რათა დაინახონ”. აუხილა მათ თვალი და დაინახეს: აჰა, შუა სამარიაში არიან.
21 . ჰკითხა ისრაელის მეფემ ელისეს, როცა ისინი დაინახა: "დავხოცო, მამაო ჩემო, დავხოცო?”
22 . მიუგო: "ნუ დახოცავ. განა შენი მახვილითა და მშვილდით დაატყვევე, რომ ამოხოცო? დაუდე წინ პური და წყალი, რათა ჭამონ, სვან და გაბრუნდნენ თავიანთ ბატონთან”.
23 . დიდი ნადიმი გაუმართა მათ მეფემ და როცა ჭამეს და სვეს, გაუშვა და წავიდნენ თავიანთ ბატონთან. აღარ გამოსულან არამელთა რაზმები ისრაელის წინააღმდეგ.
24 . ამის მერე შეკრიბა ბენ-ჰადადმა, არამელთა მეფემ, მთელი თავისი ლაშქარი, გამოვიდა და გარს შემოადგა სამარიას.
25 . დიდი შიმშილი იყო სამარიაში; იმდენ ხანს ყავდათ ალყაში ქალაქი, რომ სახედრის თავი ოთხმოცი ვერცხლი ღირდა, მეოთხედი კაბა მტრედის სკლინტი კი - ხუთი ვერცხლი.
26 . გაიარა ისრაელის მეფემ ქალაქის გალავანზე და ერთმა ქალმა შეჰბღავლა: "მიშველე მეფევ, ჩემო ბატონო!”
27 . მიუგო მეფემ: "თუ უფალი არ გშველის, მე საიდან გიშველო - კალოდან თუ საწნახელიდან?”
28 . ჰკითხა მეფემ: "რა შეგემთხვა?” მიუგო: "ერთმა ქალმა მითხრა: მოდი, დღეს შენი შვილი შევჭამოთ, ხვალ კი ჩემიო.
29 . მოვხარშეთ ჩემი ძე და ვჭამეთ. მეორე დღეს ვუთხარი: ახლა შენი ძე შევჭამოთ-მეთქი, მან კი გადამალა თავისი ძე”.
30 . როცა მეფემ ქალის სიტყვები მოისმინა, სამოსელი შემოიხია, გალავანზე გავიდა და დაინახა ხალხმა, რომ ჯვალო ემოსა შიშველ სხეულზე.
31 . თქვა: "ასე და ასე მიყოს ღმერთმა და უარესიც დამმართოს, თუ ელისე შაფატის ძეს თავი შერჩეს მხრებზე ამ დღის ბოლომდე”.
32 . თავის სახლში იჯდა ელისე უხუცესებთან ერთად. კაცი გაგზავნა მეფემ, მაგრამ სანამ ის მივიდოდა ელისესთან, უთხრა მან უხუცესებს: "ხედავთ, კაცი გამომიგზავნა მკვლელის შვილმა, რომ თავი მომკვეთოს. დახურეთ კარი მოციქულის მოსვლისას და ჩარაზეთ! განა მისი ბატონის ფეხის ხმა არ ისმის მის უკან?”
33 . ჯერ კიდევ ლაპარაკობდა იგი, რომ მეფეც მოვიდა და თქვა: "აჰა, უფლისგანაა ეს უბედურება! რაღად უნდა ვიტოვებდე უფლის იმედს?”
1 . მიუგო იობმა და თქვა:
2 . "ჭეშმარიტად, ხალხი მხოლოდ თქვენა ხართ და სიბრძნეც თქვენთან ერთად მოკვდება.
3 . მეც თქვენსავით მაქვს გონება და არც მე ვარ თქვენზე ნაკლები ვინ არ იცის ეს ყოველივე?
4 . დასაცინი შევიქენი მეგობრებისთვის, ღმერთს მოვუხმობდი მე და ის პასუხს მცემდა; სამასხროდ შევიქენი მართალი და უბიწო.
5 . ფეხდასასხლეტად გამზადებული კაცი, მოძულებული ჩირაღდანივითაა უდარდელი კაცის ფიქრებში;
6 . აყვავებულია მოძალადეთა კარვები, უშიშრად არიან ღმერთის განმარისხებელნი, თითქოს თავისი ხელით ატარებენო ღმერთს.
7 . აბა, ჰკითხე მხეცებს და გასწავლიან, ცის ფრინველთ და გეტყვიან.
8 . ან მიწას დაელაპარაკე და ის გასწავლის, ყველაფერს გეტყვიან ზღვის თევზები.
9 . ვინ არ იცის მათ შორის, რომ ეს ყოველივე ღვთის ხელმა შეჰქმნა?
10 . მის ხელთაა ყოველი სულდგმულის სიცოცხლე და ყოველი ძეხორციელის სუნთქვა.
11 . განა ყური არ განარჩევს სიტყვებს და სასა - საჭმლის გემოს?
12 . ასაკი - სიბრძნეა, და ხანგრძლივი სიცოცხლე - გონიერება.
13 . ღმერთთანაა სიბრძნე და ძალა, მას ეკუთვნის რჩევა და გაგება.
14 . აჰა, დაანგრევს და ვეღარ აშენდება, კაცს დაატუსაღებს და ვეღარ გამოიხსნება.
15 . აჰა, შეაჩერებს წყლებს და დაშრებიან, გამოუშვებს მათ და გათელავენ მიწას.
16 . მასთანაა ძალა და სრული სიბრძნე, ცდუნებულიც მისია და მაცდუნებელიც.
17 . შიშველი ფეხით დაატარებს მრჩევლებს და მსაჯულებს აბრიყვებს.
18 . მეფეებს ბორკილებს ხსნის და სარტყელს არტყამს წელზე;
19 . მღვდლებს შიშველი ფეხით დაატარებს და ძლიერებს ამხობს;
20 . თავდაჯერებულთ მეტყველებას ართმევს და უხუცესებს - გაგების უნარს.
21 . დიდებულებზე დამცირებას გადმოღვრის და მძლავრთა სარტყელს ასუსტებს;
22 . წყვდიადიდან ამჟღავნებს საიდუმლოებებს და ნათელს ჰფენს უკუნეთის სიღრმეებს;
23 . გაამრავლებს ერებს და ანადგურებს, განავრცობს ერებს და წარუძღვება მათ.
24 . გონებას ურევს დედამიწის ხალხთა მთავრებს და უდაბნოში ახეტიალებს უგზოუკვლოდ.
25 . უსინათლოდ დადიან ბნელში და მთვრალებივით დაბორიალებენ!
1 . როგორც მკვდარი ბუზი ამყრალებს სურნელოვან ზეთს, ისე გადასწონის მცირე სიბრიყვე სიბრძნესა და ღირსებას.
2 . ბრძენის გული მარჯვნივ იხრება, ბრიყვისა კი - მარცხნივ.
3 . საითაც არ უნდა წავიდეს ბრიყვი, ბრიყვად რჩება და ყველა ხედავს, რომ ბრიყვია.
4 . თუ მთავრის სული ამხედრდა შენს წინააღმდეგ, ნუ მიატოვებ შენს ადგილს, რადგან დიდი დანაშაულისგანაც კურნავს თვინიერება.
5 . არის სიავე, რომელიც ვიხილე მზისქვეშეთში - შეცდომა, რომელიც მთავრებს მოსდით:
6 . ბრიყვები სიმაღლეებში დაუსვამთ, მდიდრები კი მდაბლად სხედან.
7 . მონები ცხენებზე ამხედრებულან, მთავარნი კი მონებივით დაიარებიან ქვეყანაზე.
8 . ორმოს ამომთხრელი - შიგ თავად ჩავარდება, ღობის გამრღვევს კი გველი უკბენს.
9 . ქვის მთლელი ქვით ზიანდება, ხის მჭრელს კი ხისგან აქვს საფრთხე.
10 . ბლაგვი ცული თუ არ გაილესა, მეტი ძალა დაჭირდება. წინდახედულობა წარმატებას მოგიტანს.
11 . თუ მონუსხვამდე უკბენს გველი, მომნუსხველი რაღას არგებს?!
12 . ბრძენი კაცის პირიდან გამოსული სიტყვები მადლიანია, ბრიყვს კი მისივე ბაგეები შთანთქავს,
13 . დასაწყისში - სიბრიყვეა მისი ბაგის სიტყვები, მისი საუბრის ბოლო კი - ავი სიგიჟე.
14 . მრავალსიტყვიანობს ბრიყვი, თუმცა კაცმა არ იცის რა მოხდება და ვინ ეტყვის მას რა იქნება მის შემდეგ?
15 . სულელს მისივე გარჯა ქანცავს, რადგან არ იცის მან ქალაქისაკენ მიმავალი გზა.
16 . ვაი შენ, ქვეყანავ, მეფედ ყრმა რომ გყავს და შენი მთავარნი დილიდანვე რომ სხდებიან მოსალხენად.
17 . კურთხეული ხარ, ქვეყანავ, თუ კეთილშობილთა ძეა შენი მეფე და თავის დროზე ჭამენ პურს შენი მთავრები, ძალღონის მოსაკრებად და არა სათრობად.
18 . სიზარმაცის გამო ჭერი ინგრევა და ხელების დაკრეფით სახლში წვეთავს.
19 . სამხიარულოდ მართავენ ნადიმს, ღვინო ცხოვრებას ახალისებს, ვერცხლი კი ყველაფრის პასუხია.
20 . შენს ფიქრებშიც კი ნუ დასწყევლი მეფეს; ნურც საწოლ ოთახში - მდიდარს, რადგან ცის ფრინველი წაუღებს ნათქვამს და ფრთოსანი მოუთხრობს ამბავს.
1 . განაჩენი ეგვიპტისა: ნახეთ, უფალი ამხედრებულა სწრაფ ღრუბელზე, რათა მიქროლდეს ეგვიპტეში; ათრთოლდებიან ეგვიპტის კერპები მის წინაშე და დადნება ეგვიპტის გული მის წიაღში.
2 . "დაჩრდილავენ ეგვიპტელნი ეგვიპტელთ და შეებრძოლება თითოეული თავის ძმასა და მოყვასს, ქალაქი - ქალაქს, სამეფო - სამეფოს.
3 . სული დაელევა ეგვიპტეს მის წიაღში; წახდება მათი განზრახვა; დაეკითხებიან კერპებს, მომნუსხველებს, მესულთანეებს და ჯადოქრებს;
4 . სასტიკი ბატონის ხელში ჩავაგდებ ეგვიპტელთ და ძლიერი მეფე იქნება მათი ხელისუფალი”. - ამბობს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი.
5 . ამოშრება წყალი ზღვიდან, დაიწრიტება მდინარე და დაშრება.
6 . ამყრალდებიან მდინარეები, დაწვრილდება და დაშრება ეგვიპტის ნაკადულები, გახმება ლერწამი და ლელი.
7 . მოშიშვლდება ნილოსის ნაპირები, სანაპირო და მთელი ნათესები გახმება, გადაიბუგება და აღარ იქნება.
8 . იგლოვებენ მეთევზენი, იდარდებენ მდინარეში ანკესის მსროლელნი, ივაგლახებენ წყლის ზედაპირზე ბადეების გამშლელნი.
9 . გაწბილდებიან სელის მჩეჩავნი და თეთრი ტილოს მქსოველნი.
10 . ეგვიპტის სვეტები დაიმსხვრევა და დაქირავებულ მუშებს სული დაუმწუხრდებათ.
11 . გამოსულელდნენ ცოყანის მთავარნი, ფარაონის ბრძენკაცთა რჩევა უგუნურებად იქცა! როგორღა ეტყვით ფარაონს: ბრძენთა ნაშიერი ვარო, ძე უძველესი მეფეებისა?
12 . მაშ, სად არიან შენი ბრძენნი? იქნებ გაგიგონ, რას უპირებს ცაბაოთ უფალი ეგვიპტეს?
13 . სულელურად მოიქცნენ ცოყანის მთავარნი, მოტყუებულნი არიან ნოფის მთავარნი; მათ აცდუნეს ეგვიპტე - ქვაკუთხედი თავიანთი კვერთხისა.
14 . უფალმა შეურია მაცდური სული მის წიაღში და აცდუნეს ეგვიპტე ყველა საქმეში; მთვრალივით გორაობს საკუთარ ნარწყევში.
15 . არც არა იქნება საქმე ეგვიპტეში, რომელსაც მისი თავი ან კუდი, ფინიკი ან ლელქაში გააკეთებს.
16 . ქალებს დაემსგავსებიან იმ დღეს ეგვიპტელნი; დაფრთხებიან და შეძრწუნდებიან ცაბაოთ უფლის ხელის გამო, მათ რომ მოუქნევს.
17 . თავზარდამცემი იქნება იუდას მიწა ეგვიპტისთვის; ყველას, ვისაც გაახსენდება, ააკანკალებს ცაბაოთ უფლის განაჩენი, რასაც გამოიტანს მასზე.
18 . იმ დღეს ეგვიპტის ქვეყანაში ხუთი ქალაქი ილაპარაკებს ქანაანის ენაზე და დაიფიცებს ცაბაოთ უფალს. ერთ-ერთს დამხობის ქალაქს უწოდებენ.
19 . იმ დღეს უფლის სამსხვერპლო იქნება ეგვიპტის ქვეყნის შუაგულში და უფლის სვეტი - მის საზღვართან.
20 . და იქნება ეს ნიშნად და ცაბაოთ უფლის მოწმობად ეგვიპტის ქვეყანაში, როდესაც შეჰღაღადებენ ისინი უფალს შემჭირვებელთა გამო, გამოუგზავნის მხსნელსა და ქომაგს, რომელიც გადაარჩენს მათ.
21 . გამოეცხადება უფალი ეგვიპტეს და შეიცნობენ უფალს იმ დღეს ეგვიპტელნი, მოიტანენ შესაწირსა და ძღვენს, აღთქმას დაუდებენ უფალს და შეუსრულებენ.
22 . დალახვრავს ეგვიპტეს უფალი, განსაკურნად მოიქცევიან უფლისკენ, შეისმენს მათ ვედრებას და განკურნავს.
23 . იმ დღეს ფართო გზა გაიჭრება ეგვიპტიდან აშურში და მოვლენ აშურელნი ეგვიპტეში და ეგვიპტელნი აშურში; ეგვიპტელნი აშურელებთან ერთად მოემსახურებიან უფალს.
24 . იმ დღეს ისრაელი მესამე მოკავშირე იქნება ეგვიპტისა და აშურისა; კურთხევად იქნებიან ისინი ქვეყნიერების შუაგულში.
25 . რადგან ასე აკურთხა ცაბაოთ უფალმა: "კურთხეულ იყოს ეგვიპტე - ჩემი ხალხი, აშური - ჩემი ხელით შექმნილი და ისრაელი - ჩემი სამკვიდრო”.
1 . ვაი მთვრალი ეფრემის სიამაყის გვირგვინს და მისი დიდებული მშვენების დამჭკნარ ყვავილს, ღვინით დაძლეულთა ნაყოფიერი ხეობის თავზე რომ არის.
2 . აჰა, უფლის ძლიერი, მაგარი, თავსხმა სეტყვასავით და წყლის მჩქეფარე ნიაღვრებივით დამღუპველი გრიგალი, მიწაზე რომ ანარცხებს ხელით.
3 . ფეხით გაითელება მთვრალი ეფრემის სიამაყის გვირგვინი.
4 . მისი დიდებული მშვენების დამჭკნარი ყვავილი, ნაყოფიერი ხეობის თავზე რომ არის, ზაფხულის დადგომამდე დამწიფებული პირველნაყოფივით იქნება, რომელსაც დაინახავს თუ არა მნახველი, აიღებს და გადაყლაპავს.
5 . იმ დღეს, ცაბაოთ უფალი გახდება მშვენების გვირგვინი და დიდების ჯიღა თავისი ერის ნატამალისთვის.
6 . სამართლის სული - სამსჯავროში მსხდომთათვის და ძალა - კარიბჭიდან თავდამსხმელთა მომგერიებელთათვის.
7 . ესენიც ბარბაცებენ ღვინისგან და მაგარი სასმლისგან ირხევიან. მღვდელსა და წინასწარმეტყველს მაგარი სასმელი აბარბაცებთ, აირივნენ ღვინისგან, ბარბაცებენ მაგარი სასმელისგან, ხილვის დროს ირხევიან, განკითხვისას ბორძიკობენ.
8 . ვინაიდან ყოველი სუფრა ბინძური ნარწყევით გაივსო, სუფთა ადგილი აღარ დარჩა.
9 . ვის უნდა მისცეს ცოდნა და ვის უნდა განუმარტოს უწყება? რძეს მოწყვეტილთ და ძუძუს მოსხლეტილთ?
10 . რადგან მცნება მცნებაზე, მცნება მცნებაზე, წესი წესზე, წესი წესზე, ცოტა იქ, ცოტა აქ.
11 . დიახ, ლუღლუღა ბაგეებით და უცხო ენით დაელა0არაკებ ამ ხალხს.
12 . ეუბნებოდნენ მათ: "აჰა, მოსვენება; მიეცით დაქანცულს მოსვენება, აჰა, სიმშვიდე”, მაგრამ არ უნდოდათ მოსმენა.
13 . ასეთი იქნება მათთვის უფლის სიტყვა: მცნება მცნებაზე, მცნება მცნებაზე, წესი წესზე, წესი წესზე, ცოტა იქ, ცოტა აქ, რომ წავიდნენ და გულაღმა დაეცნენ, დაილეწონ, მახეში გაებნენ და დატყვევდნენ.
14 . ამიტომ ისმინეთ უფლის სიტყვა, დამცინავო კაცებო, ამ ხალხის მბრძანებელნო იერუსალიმში.
15 . რადგან ამბობდით: "აღთქმა გვაქვს დადებული სიკვდილთან და კავშირი შევკარით ქვესკნელთან; როცა შემმუსვრელი მათრახი ჩამოივლის, ვერ მოგვწვდება, რადგან სიცრუე გავიხადეთ თავშესაფრად და ტყუილი - სამალავად”.
16 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, ქვას დავაფუძნებ სიონში, გამონაცად ქვას, ძვირფას ქვაკუთხედს, საიმედო საძირკველს და მასზე მინდობილს შიში ვერ ააჩქარებს.
17 . სამართალს დავდებ საზომად და სიმართლეს - საწონად, სეტყვა წარხოცავს სიცრუის თავშესაფარს და წყალი წალეკავს სიცრუის სამალავს.
18 . გაუქმდება თქვენი აღთქმა სიკვდილთან და ვერ გაძლებს თქვენი კავშირი ქვესკნელთან. და როცა შემმუსვრელი მათრახი ჩამოივლის, მისი გასათელი შეიქნებით.
19 . რამდენჯერაც არ უნდა ჩამოიაროს, შეგიპყრობთ; ყოველ დილით ჩამოივლის. დღისით და ღამით; მისი ამბის გაგონებაზეც კი ძრწოლა შეგიპყრობთ.
20 . მოკლე იქნება საწოლი ფეხის გასაშლელად და საბანი - ვიწრო, მასში გასახვევად,
21 . რადგან აღდგება უფალი, როგორც ფერაციმის მთაზე აღდგა, შეიძრება, როგორც გაბაონის ხეობაში შეიძრა, რათა აღასრულოს თავისი განზრახვა, უჩვეულო მიზანი; შეასრულოს თავისი საქმე, საქმე - უცნაური.
22 . ახლა კი, მოეშვით დაცინვას, თორემ განმტკიცდება თქვენი ბორკილები, რადგან მთელი ქვეყნის განადგურების ამბავი მოვისმინე ღვთისგან, ცაბაოთ უფლისგან.
23 . ყური დაუგდეთ და უსმინეთ ჩემს ხმას, ყურად იღეთ და გაიგონეთ ჩემი ნათქვამი.
24 . განა ყოველდღე ხნავს მხვნელი დასათესად, განა სულმუდამ აბრუნებს და ფარცხავს მიწას?
25 . განა არ ასწორებს მის ზედაპირს, მოფანტავს შავკაკალას და კვლიავს მიმოყრის, ხორბალს რიგებად თესავს და ქერს თავის ადგილზე ჰყრის, ჭვავს კი ყანის კიდეებზე ათავსებს.
26 . ღმერთმა დამოძღვრა იგი, სწორად ასწავლა მას.
27 . რადგან კევრით არ ლეწავენ შავკაკალას და ურმის თვალს არ ატარებენ კვლიავზე; რადგან კეტით ბერტყავენ შავკაკალას და ჯოხით - კვლიავს.
28 . ლეწავენ საპურე ხორბალს, თუმცა ბოლომდე არ ნაყავენ; რადგან ურმის თვალი და ცხენები, ასე თუ გაგრძელდა, გააფუჭებენ მას, ამიტომ ჩერდება და აღარ ლეწავს.
29 . ესეც ცაბაოთ უფლისგანაა; საკვირველია მისი რჩევა და დიადი - მისი სიბრძნე.
1 . ვაი, არიელ, არიელ, ქალაქო სადაც დავითი დაბანაკდა! წელიწადს წელიწადი მიამატეთ, დაკალით და იდღესასწაულეთ.
2 . შევაჭირვებ არიელს და იქნება ურვასა და ტირილში და იქნება ის ჩემთვის, როგორც არიელი - დიდი სამსხვერპლოს საცეცხლური.
3 . შენს ირგვლივ დავბანაკდები, სანგარს შემოგავლებ და გოდოლებს აღვმართავ.
4 . მიწამდე დამცირდები, მტვრიდან ილაპარაკებ და ყრუდ გამოვა შენი ნათქვამი მუცლით მეზღაპრის ხმასავით და მტვრიდან იჩურჩულებს შენი ნათქვამი.
5 . თხელი მტვერივით იქნება შენი მტრების სიმრავლე და ქარით ატაცებულივით - დაუნდობელთა სიმრავლე; მოულოდნელად, მყისიერად მოხდება ეს.
6 . ქუხილით მოგინახულებს ცაბაოთ უფალი - მიწისძვრითა და დიდი ხმით, ქარიშხლით, გრიგალითა და მშთანმთქმელი ცეცხლის ალით.
7 . სიზმარივით იქნება და ღამის ხილვასავით არიელის წინააღმდეგ მებრძოლი ხალხების სიმრავლე; ყველა, ვინც ამხედრებულა მის წინააღმდეგ და მისი სიმაგრეების წინააღმდეგ, მისი შემაწუხებელნი.
8 . და იქნება, როგორც მშიერს ესიზმრება, თითქოს ჭამს, გამოიღვიძებს და ცარიელი აქვს სტომაქი; როგორც მწყურვალს ესიზმრება, თითქოს სვამს, გამოიღვიძებს და გასავათებულია, სწყურია მის სულს; ასე მოუვა ყველა ხალხს, სიონის მთის წინააღმდეგ მებრძოლთ.
9 . შეჩერდით და გაოცდით, თავი დაიბრმავეთ და ბრმანი იყავით. მთვრალნი არიან, მაგრამ არა ღვინით, ირწევიან, თუმცა არა მაგარი სასმელისგან.
10 . რადგან ძილქუშის სული გადმოღვარა თქვენზე უფალმა და თვალები დაგიხუჭათ - თქვენი წინასწარმეტყველნი და თავები დაგიფარათ - თქვენი მხილველნი.
11 . ყოველი ხილვა დალუქული წიგნის სიტყვებივით გაგიხდათ, რომელსაც აძლევენ წერა-კითხვის მცოდნეს და ეუბნებიან: "წაიკითხე”. მაგრამ ის ამბობს: "არ შემიძლია, ვინაიდან დალუქულია იგი”.
12 . მისცემენ წიგნს წერა-კითხვის უცოდინარს და ეტყვიან: "წაიკითხე”. მაგრამ პასუხობს იგი "არ ვიცი კითხვა”.
13 . და თქვა უფალმა: "იმის გამო, რომ ეს ხალხი მხოლოდ სიტყვებით მიახლოვდება და მხოლოდ ბაგეთა მსახურებით მცემს პატივს, მათი გული კი შორს არის ჩემგან და მათი მოშიშება ჩემდამი გაზეპირებულ წესებად იქცა.
14 . ამიტომ, აჰა, კვლავ მოვიმოქმედებ საოცრებებს ამ ხალხში, ნიშნებსა და სასწაულებს მოვახდენ, და დაიკარგება სიბრძნე მისი ბრძენკაცებისა და დაიმალება გონიერთა გონება”.
15 . ვაი მათ, ვინც უფლისგან გულის სიღრმეში მალავენ ზრახვებს, სიბნელეში აქვთ საქმენი და ამბობენ: "ვინ გვხედავს ან ვინ გვიცნობს?”
16 . თქვენ გააუკუღმართეთ ყველაფერი! განა მექოთნე თიხის თანასწორად ჩაითვლება? ნუთუ ნივთი თავის გამკეთებელზე იტყვის, მას არ გავუკეთებივარო? ქმნილება თუ იტყვის თავის შემქმნელზე: მას რა გაეგებაო?
17 . კიდევ ცოტაც, ძალიან ცოტაც და ნაყოფიერ მინდვრად იქცევა ლიბანი. ხოლო ნაყოფიერი მინდორი ტყედ გადაიქცევა.
18 . მოისმენენ იმ დღეს ყრუნი წიგნის სიტყვებს და დაინახავენ ბრმათა თვალები წყვდიადიდან და სიბნელიდან.
19 . წამებულნი უფრო მეტ სიხარულს ჰპოვებენ უფალში, ადამიანთაგან შეჭირვებულნი ისრაელის წმიდაში გაიხარებენ.
20 . რადგან გადავა დაუნდობელი და გაქრება აბუჩად ამგდები, მოიკვეთებიან გულმოდგინენი ურჯულოებაში.
21 . სიტყვით რომ აცთუნებენ ადამიანს, მახეს რომ უგებენ კარიბჭესთან მამხილებელს და ამაოებისკენ ახვევინებენ მართალს.
22 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი, აბრაჰამის გამომსყიდველი, იაკობის სახლზე: "აღარ იქნება იაკობი შერცხვენილი და აღარ გაუფითრდება სახე.
23 . როცა იხილავს თავის შვილებს, ჩემი ხელის ნაყოფთ მის წიაღში, წმიდად ჰყოფენ ჩემს სახელს, დიახ, წმიდად ჰყოფენ იაკობის წმიდას და ისრაელის ღმერთის შიში ექნებათ.
24 . მაშინ, თავიანთ გონებაში ცთომილნი ჭეშმარიტებას შეიცნობენ და მობუზღუნენი მოძღვრებაში გაიწაფებიან".
1 . სიტყვა, რომელიც ისმინა იერემიამ იუდას მთელ ხალხზე იეჰოიაკიმ იოშიას ძის, იუდას მეფის მეფობის მეოთხე წელს. ეს იყო პირველი წელი ბაბილონის მეფის ნაბუქოდონოსორის მეფობისა.
2 . ელაპარაკა წინასწარმეტყველი იერემია იუდას მთელ ხალხსა და იერუსალიმის ყველა მცხოვრებს:
3 . "იოშია ყამონის ძის, იუდას მეფის მეცამეტე წლიდან დღემდე, უკვე ოცდასამი წელია, რაც უფლის სიტყვა მოვიდა ჩემთან; ისევ და ისევ გელაპარაკებოდით, მაგრამ არ ისმენდით.
4 . გიგზავნიდათ უფალი თავის მსახურებსა და წინასწარმეტყველებს, განთიადიდანვე გიგზავნიდათ, მაგრამ თქვენ არ უსმენდით, ყურად არ იღებდით.
5 . გეუბნებოდნენ: მობრუნდეს თითოეული თავისი ბოროტი გზიდან და თავისი ბოროტმოქმედებიდან და, დაე, მკვიდრობდეს მიწაზე, რომელიც უფალმა მოგცათ თქვენ და თქვენს მამებს უკუნითი უკუნისამდეო.
6 . ნუ გაჰყვებით სხვა ღმერთებს, არ ემსახუროთ და თაყვანი არ სცეთ მათ, ნურც თქვენი ნახელავით გამაჯავრებთ, რომ არც მე გიბოროტოთო.
7 . მაგრამ არ მომისმინეთ, ამბობს უფალი, რომ გაგეჯავრებინეთ თქვენი ნახელავით თქვენსავე საზიანოდ.
8 . ამიტომ, ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "იმის გამო, რომ არ ისმინეთ ჩემი სიტყვა,
9 . აჰა, გამოვგზავნი და მივიყვან ჩრდილოეთის ყველა ტომს, ამბობს უფალი, ნაბუქოდონოსორთან, ბაბილონის მეფესთან, ჩემს მსახურთან. და ავამხედრებ მათ ამ ქვეყანასა და მის მკვიდრებზე და ყველა ხალხზე ირგვლივ, გავანადგურებ მათ, სამუდამო საფრთხობელად, დასაცინად და ნანგრევებად გადავაქცევ.
10 . ჩავაჩუმებ მათი სიხარულისა და ლხინის ხმას, ნეფისა და პატარძლის ხმას, წისქვილთა ხმაურსა და ლამპრის სინათლეს გავაქრობ.
11 . გადაიქცევა მთელი ეს ქვეყანა ნანგრევებად და უდაბნოდ, ემსახურებიან ეს ერები ბაბილონის მეფეს სამოცდაათ წელს.
12 . სამოცდაათი წლის შესრულებისას კი დავსჯი ბაბილონის მეფეს და მის ერს, ამბობს უფალი, მათი ურჯულოების გამო და საუკუნო უდაბნოდ ვაქცევ ქალდეველთა ქვეყანას.
13 . აღსრულდება იმ ქვეყანაზე ჩემი ყველა სიტყვა, მასზე რომ წარმოვთქვი, ყოველივე, რაც ამ წიგნშია ჩაწერილი, იერემიამ რომ იწინასწარმეტყველა ყველა ერზე.
14 . რადგან მათაც დაიმონებენ ერნი მრავალნი და დიდი მეფენი; მივუზღავ მათ თავიანთი საქმეებისა და ნახელავის მიხედვით”.
15 . ვინაიდან ასე მითხრა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა: "აიღე, ეს თასი მრისხანების ღვინით და შეასვი ყველა ერს, ვისთანაც გაგგზავნი.
16 . შესვამენ და აბობოქრდებიან, შეიშლებიან მახვილის გამო, რომელსაც მათზე დავუშვებ”.
17 . ავიღე თასი უფლის ხელიდან და შევასვი ყველა ერს, ვისთანაც უფალმა გამგზავნა.
18 . იერუსალიმსა და იუდას ქალაქებს, მის მეფეებსა და მთავრებს, რათა გადამეცა ისინი ნგრევისთვის, თავზარდაცემისთვის, დაცინვისა და წყევლისთვის, როგორც ეს დღესაა.
19 . ფარაონს - ეგვიპტის მეფეს, მის მსახურებს, მთავრებს და მთელ მის ხალხს,
20 . ყველა აღრეულ ტომსა და ყუცის ქვეყნის ყველა მეფეს, ფილისტიმელთა ქვეყნის ყველა მეფეს, აშკელონს, ღაზასა და ყეკრონს, აშდოდის ნარჩენს,
21 . ედომს და მოაბს, ყამონის ძეთ,
22 . ტვიროსისა და სიდონის ყველა მეფეს, იმ კუნძულების მეფეებს, ზღვის გაღმა რომ იყვნენ;
23 . დედანს, თემას და ბუზს, ყველა გვერდებზე თმაშეკრეჭილს;
24 . არაბეთის ყველა მეფეს და უდაბნოში დასახლებული ყველა შერეული ტომის მეფეს;
25 . ზიმრის, ყელამისა და მადაის ყველა მეფეს;
26 . ჩრდილოეთის ყველა მეფეს, ახლობელსა და შორეულს; მსოფლიოს ყველა სამეფოს, რაც მიწის ზედაპირზეა; შეშაქის მეფე კი მათ შემდეგ შესვამს.
27 . და უთხარი მათ: "ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი, დალევთ და დათვრებით, ამოარწყევთ და დაეცემით, ვერ ადგებით მახვილის გამო, რომელსაც თქვენზე დავუშვებ.
28 . და თუ უარს იტყვიან შენი ხელიდან თასის აღებასა და შესმაზე, მაშინ უთხარი: ასე ბრძანა ყოვლადძლიერმა უფალმა: შესვამთ!
29 . რადგან, აჰა, ჩემი სახელით წოდებული ქალაქის განადგურებით ვიწყებ და ნუთუ თქვენ დაუძვრებით სასჯელს? რადგან მახვილს ვუშვებ მიწის ყველა მცხოვრებზე!” ამბობს ცაბაოთ უფალი.
30 . "იწინასწარმეტყველებ მათზე ყველა ამ სიტყვას და ეტყვი: მაღლიდან იგრგვინებს უფალი, თავისი წმიდა სამყოფელიდან გამოსცემს ხმას; ძლევამოსილად იგრგვინებს თავის სამკვიდროზე, საწნახელში ყურძნის მწურავივით დასძახებს დედამიწის ყველა მცხოვრების წინააღმდეგ.
31 . ქვეყნის კიდემდე მიაღწევს გრგვინვა, ვინაიდან დავა აქვს უფალს ერებთან, განიკითხავს ყველა ხორციელს, ბოროტმოქმედთ კი მახვილს გადასცემს” - ამბობს უფალი.
32 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "აჰა, ერიდან ერში გადავა უბედურება და დიდი ქარიშხალი აღდგება ქვეყნის კიდიდან.
33 . და შეიმუსრებიან იმ დღეს უფლის მიერ ქვეყნის კიდიდან კიდემდე, არავინ დაიტირებს მათ, არ აკრეფენ და არ დამარხავენ, განავალივით ეყრებიან დედამიწის ზედაპირზე.
34 . იქვითინეთ, მწყემსებო! იკივლეთ, ნაცარში ჩაწექით, ფარის წინამძღოლნო! რადგან მოაწია თქვენი დაკვლისა და მიმოფანტვის დღემ; დაიმსხვრევით ძვირფასი ჭურჭელივით.
35 . აღარ ექნებათ მწყემსებს თავშესაფარი და ხსნა - ფარის წინამძღოლებს.
36 . მწყემსების ქვითინისა და ფარის წინამძღოლთა გლოვის ხმა ისმის, ვინაიდან უფალი აჩანაგებს მათ საძოვრებს.
37 . იღუპებიან მშვიდობიანი სამკვიდრებლები უფლის მძვინვარების გამო.
38 . ლომივით გამოვიდა იგი თავისი სადგომიდან, და გაუდაბურდა მათი ქვეყანა სასტიკი მახვილისა და მისი მრისხანების გამო”.
1 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი მოაბზე: "ვაი ნებოს, რადგან განადგურდა, კირიათაიმი შერცხვენილი და დაპყრობილია, ციხე-სიმაგრე შერცხვენილი და დანგრეულია.
2 . განქარდა მოაბის დიდება, ხეშბონში განიზრახეს ბოროტება მის წინააღმდეგ: მოდით და მოვსპოთ, რომ აღარ იარსებოს მისმა თესლმა! შენც დადუმდები, მადმენა, მახვილი მოგდევს უკან.
3 . ყვირილის ხმა ისმის ხორონაიმიდან: გაუდაბურება და დიდი ნგრევაა!
4 . განადგურდა მოაბი, აკივლდნენ მისი პატარები.
5 . რადგან ლუხითის აღმართზე ტირილ-ტირილით ადიან, ხორონაიმის გზაზე კივილის ხმა ესმით:
6 . გაიქეცით, თავი გადაირჩინეთ! ღვიასავით რომ დარჩეთ უდაბნოში!
7 . იმის გამო, რომ შენი შრომისა და საგანძურის იმედი გქონდა, შენც შეგიპყრობენ და ქემოშსაც გადაასახლებენ თავის მღვდლებთან და მთავრებთან ერთად.
8 . გამანადგურებელი მიადგება ყოველ ქალაქს, არცერთი ქალაქი არ გადარჩება; ხეობები გაჩანაგდება და ვაკე განადგურდება, როგორც უფალმა ბრძანა.
9 . ფრთები მიეცით მოაბს, რომ გაფრინდეს, მისი ქალაქები გაუკაცრიელდება, აღარავინ იქნება მათში.
10 . წყეულიმც იყოს, ვინც უფლის საქმეს დაუდევრად აკეთებს! წყეულიმც იყოს, ვინც თავის მახვილს სისხლისგან აკავებს!
11 . სიყრმიდანვე მშვიდად იყო მოაბი, უშფოთველად იჯდა თავის ლექზე, არ გადაღებულა ჭურჭლიდან ჭურჭელში; არც დევნილობაში წასულა; ამიტომ შერჩა თავისი გემო და სურნელი არ შეუცვლია.
12 . ამიტომ, აჰა, დგება დღეები, ამბობს უფალი, როცა გადამღებლებს გავუგზავნი! გადაიღებენ, ჭურჭლებს დაუცარიელებენ და ქოთნებს დაუმსხვრევენ.
13 . შერცხვება მოაბი ქემოშის გამო, როგორც ისრაელის სახლი შერცხვა მათი იმედის, ბეთელის გამო.
14 . როგორღა ამბობთ: მამაცი მეომრები ვართ, ომში ძლევამოსილნიო?
15 . გაიძარცვა მოაბი, მტერი შევიდა მის ქალაქებში და მისი რჩეული ჭაბუკნი სასაკლაოზე წავიდნენ, ამბობს მეფე, ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.
16 . მალე დადგება მოაბის დაღუპვის ჟამი, მოიჩქარის მისი უბედურება.
17 . იგლოვეთ მისთვის, ყველამ, მის გარშემო მცხოვრებნო, და ყველამ, ვინც მისი სახელი იცით; თქვით: როგორ გატყდა ძლიერი არგანი, დიდებული კვერთხი!
18 . ჩამოდი დიდებიდან და გვალვიანში დაჯექი, დიბონში მცხოვრებო ასულო, რადგან მოაბის დამანგრეველი ამოვა შენთან და დაანგრევს შენს ციხე-სიმაგრეებს.
19 . გზასთან დადექი და თვალი ადევნე, ყაროყერის მკვიდრო; ჰკითხე გაქცეულსა და თავდაღწეულს: რა მოხდა?
20 . შერცხვენილია მოაბი, რადგან გაჩანაგდა, იღრიალე და იღაღადე, აუწყეთ არნონში, რომ განადგურდა მოაბი.
21 . სასჯელი ეწია დაბლობ ქვეყანას: ხოლონს, იაჰცას და მეფაათს,
22 . დიბონს, ნებოს და ბეთ-დიბლათაიმს,
23 . კირიათაიმს, ბეთ-გამულს და ბეთ-მაყონს,
24 . კერიოთს, ბოცრას და მოაბის ქვეყნის ყველა შორეულ და მახლობელ ქალაქს.
25 . რქა მოეკვეთა მოაბს და მკლავი მოტყდა, ამბობს უფალი.
26 . დაათვრეთ იგი, რადგან უფალს გაუამპარტავნდა; ჩაწვება მოაბი თავის ნარწყევში და ისიც სამასხროდ შეიქნება.
27 . განა სამასხროდ არ გყავდა ისრაელი? განა ქურდობაზე იყო წასწრებული, თავს რომ აქნევ მის ყოველ ხსენებაზე?
28 . ქალაქები დატოვეთ და კლდეებში დასახლდით, მოაბის მკვიდრნო, ნაპრალის პირას დაბუდებული მტრედებივით იყავით!
29 . გვესმა მოაბის ამპარტავნობა, მისი ქედმაღლობა და მისი ამპარტავნობა, უზომო სიამაყე და დიდგულობა.
30 . ვიცი მისი თავხედობა, ამბობს უფალი, მაგრამ უსარგებლოა იგი, მისმა ფუჭმა კვეხნამ ვერაფერს მიაღწია.
31 . ამიტომ ვიგოდებ მოაბზე და მთელ მოაბზე ვიქვითინებ, კირ-ხერესის კაცებზე ვიკვნესებ.
32 . იაყეზერზე მეტად ვიტირებ შენზე, სიბმას ვაზო, შენი ლერწები ზღვას მისწვდნენ, იაყეზერის ზღვას მიაღწიეს. შენს ზაფხულის ხილსა და შენს რთველს გამანადგურებელი შეესია.
33 . სიხარული და მხიარულება წაერთვა ნაყოფიერ ველს, მოაბის ქვეყანას. ღვინოს გავაქრობ საწნახელიდან, აღარ დაწურავენ შეძახილებით; აღარ გაისმება სიხარულის შეძახილები.
34 . ხეშბონიდან კივილს ელყალემდე გაიგონებენ და იაჰაცამდე შეუერთებენ ხმას, ცოყარიდან ხორონაიმამდე და ეგლათ-შელიშიამდე; რადგან დაიშრიტება ნიმრიმის წყლებიც.
35 . ბოლოს მოვუღებ მოაბს, ამბობს უფალი, მაღლობზე რომ მიაქვს მსხვერპლი და თავის ღმერთებს საკმეველს უკმევს.
36 . ამიტომ სტვირივით კვნესის ჩემი გული მოაბზე და კირ-ხერესის ხალხზე; რადგან დაეღუპათ უხვი მოსავალი.
37 . ყველას გაპარსული აქვს თავი, წვერი მოკლედ აქვთ შეკრეჭილი, დახოკილი აქვთ ხელები და წელზე ძაძა აქვთ შემორტყმული.
38 . მოაბის ყველა ბანზე და ქუჩებში გლოვის ხმა ისმის, რადგან მე დავამსხვრიე მოაბი, როგორც უსარგებლო ჭურჭელი! ამბობს უფალი.
39 . როგორ დაიმსხვრა! როგორ მოთქვამენ! როგორ აჩვენა მოაბმა ზურგი - შერცხვენილია იგი! იქნება მოაბი სამასხროდ და შესაზარად ყველა მის ირგვლივ მყოფთათვის.
40 . რადგან ასე ამბობს უფალი: აჰა, არწივივით დააფრინდება მოაბს და ფრთებს გაშლის მასზე.
41 . დაპყრობილ იქნა კერიოთი, ციხე-სიმაგრენი - აღებული; იმ დღეს მოაბელი ვაჟკაცების გული მშობიარე ქალის გულივით იქნება.
42 . და აღმოიფხვრება მოაბის თესლი, რადგან უფალს გაუმედიდურდა იგი.
43 . შიში, ორმო და მახე გელით, მოაბის მცხოვრებნო! ამბობს უფალი.
44 . შიშისგან გაქცეული ორმოში ჩავარდება, ორმოდან ამოსული მახეში გაებმება, რადგან მოვაწევ მოაბზე მისი დასჯის წელიწადს! ამბობს უფალი.
45 . ხეშბონის ჩრდილში გაჩერდნენ დაუძლურებული ლტოლვილები, რადგან ცეცხლი გამოვიდა ხეშბონიდან და ალი - სიხონის წიაღიდან; შუბლი შეუჭამა მოაბს და თხემი - შფოთის ძეებს.
46 . ვაი შენ, მოაბო! დაიღუპა ქემოშის ხალხი, რადგან ტყვედ არიან წაყვანილნი შენი ძენი და დატყვევებულნი არიან შენი ასულნი.
47 . მაგრამ დავაბრუნებ მოაბის ტყვეებს უკანასკნელ დღეებში! ამბობს უფალი. აქამდეა მოაბის განაჩენი”.
1 . ისრაელის უხუცესთაგან მოვიდნენ კაცნი და დასხდნენ ჩემ წინაშე.
2 . იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
3 . "ძეო კაცისავ! ამ კაცებმა კერპები დაიდგეს თავიანთ გულებში და საკუთარი ურჯულოება დაიდეს დაბრკოლებად. როგორ ვუპასუხო მათ საჭიროებას?
4 . ამიტომ ელაპარაკე მათ და უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი, ღმერთი: თითოეული კაცი ისრაელის სახლიდან, რომელიც გულში დაიდგამს კერპებს და საკუთარ ცოდვას დაიდებს დაბრკოლებად, მერე კი მივა წინასწარმეტყველთან შესაკითხად, მე, უფალი, მისი კერპების სიმრავლის მიხედვით გავცემ პასუხს!
5 . რომ დავიბრუნო ისრაელის ტაძრის გული, რომელიც თავისი კერპების გამო გამიუცხოვდა.
6 . ამიტომ უთხარი ისრაელის სახლს, ასე ამბობს-თქო უფალი, ღმერთი: მოინანიეთ და მობრუნდით თქვენი კერპებისგან და ყველა თქვენი სისაძაგლისგან მოაბრუნეთ თქვენი სახე,
7 . ვინაიდან ყოველი კაცი ისრაელის სახლიდან და ხიზანთაგან, რომელიც ისრაელში ხიზნობს და გამიუცხოვდება, კერპებს დაიდგამს გულში და ცოდვას დაბრკოლებად დაიდებს, მერე კი მივა წინასწარმეტყველთან შესაკითხად, მე, უფალი, ვუპასუხებ მას?!
8 . მივაბრუნებ სახეს ასეთი კაცის წინააღმდეგ, ნიშნად და იგავად ვაქცევ მას და გავდევნი ჩემი ხალხიდან; გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი.
9 . ხოლო თუ წინასწარმეტყველი ცდუნდება და ეტყვის სიტყვას, მე, უფალი, ვაცდუნებ იმ წინასწარმეტყველს; გავიწვდენ ხელს მასზე და გავდევნი მას ჩემი ხალხიდან, ისრაელიდან.
10 . იტვირთავენ ისინი თავიანთ ურჯულოებას: ისეთივე იქნება წინასწარმეტყველის უმართლობა, როგორიც შემკითხველისა.
11 . რათა მეტად აღარ განმიდგეს სახლი ისრაელისა და აღარ შეიბილწოს ყველა თავისი დანაშაულით! გახდეს ჩემი ხალხი, მე კი ვიყო მათი ღმერთი! - ამბობს უფალი ღმერთი”.
12 . იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
13 . "ძეო კაცისავ! როცა შესცოდავს ქვეყანა ჩემ წინაშე და მიღალატებს, ხელს გავიწვდენ მასზე და გავუნადგურებ საკვების მარაგს; დავუშვებ მასზე შიმშილს და მოვკვეთ მისგან ადამიანსა და საქონელს.
14 . ეს სამი კაციც რომ აღმოჩენილიყო მასში - ნოე, დანიელი და იობი, თავისი სიმართლით მხოლოდ საკუთარ სულებს გადაირჩენდნენ!” - ამბობს უფალი ღმერთი,
15 . "თუნდაც დაუნდობელი მხეცები შევუსიო იმ ქვეყანას, გააუკაცრიელონ და გააუდაბურონ მიწა, აღარავინ დარჩეს გამვლელი იმ მხეცების გამო,
16 . და ეს სამი კაცი ცხოვრობდეს იქ, ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი ღმერთი, ვერც ძეებს დაიხსნიდნენ და ვერც ასულთ, მხოლოდ თავს გადაირჩენდნენ, ის ქვეყანა კი გატიალდებოდა.
17 . ან მახვილი რომ დავუშვა იმ ქვეყანაზე და ვბრძანო: დაე, მახვილმა მოიაროს ეს ქვეყანა და ამოჟლიტოს-მეთქი ადამიანი და საქონელი.
18 . და ეს სამი კაცი ცხოვრობდეს იქ, ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი ღმერთი, ვერც ძეებს დაიხსნიდნენ და ვერც ასულთ, მხოლოდ თავებს გადაირჩენდნენ.
19 . ან შავი ჭირი მოვუვლინო იმ ქვეყანას და სისხლად დავანთხიო მასზე ჩემი გულისწყრომა ადამიანისა და საქონლის გასაწყვეტად.
20 . ნოე, დანიელი და იობიც რომ იყვნენ იქ, ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი ღმერთი, ვერც ძეებს დაიხსნიდნენ და ვერც ასულთ, თავიანთი სიმართლით მხოლოდ საკუთარ თავებს გადაირჩენდნენ”.
21 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: "რა საშინელება იქნება, როცა ჩემი ოთხი მძიმე სასჯელი - მახვილი და შიმშილი, დაუნდობელი მხეცი და შავი ჭირი - დაეშვება იერუსალიმზე, რათა ამოვწყვიტო ადამიანი და საქონელი.
22 . აჰა, დარჩება მასში ნატამალი, იქიდან დახსნილი ძეებისა და ასულებისა! აჰა, გამოვლენ, დაინახავთ მათ სვლასა და მოქმედებას და ნუგეშცემული იქნებით უბედურებაში, რომელიც მე მოვაწიე იერუსალიმზე, ყოველივეში, რაც მოვაწიე.
23 . ინუგეშებთ, როცა მათ სვლასა და მოქმედებას იხილავთ და მიხვდებით, რომ უმიზეზოდ არ მომიმოქმედია ის, რაც მოვიმოქმედე!” აცხადებს უფალი ღმერთი.
1 . იმავე დღეს გამოვიდა იესო სახლიდან და ზღვის პირას დაჯდა.
2 . და მოგროვდა მასთან დიდძალი ხალხი, ისე, რომ ნავზე ავიდა და ჩაჯდა, ხოლო მთელი ხალხი ნაპირზე იდგა.
3 . მრავლად ელაპარაკა მათ იგავებით და ეუბნებოდა: "აჰა, გამოვიდა მთესველი დასათესად.
4 . თესვისას ზოგი მარცვალი გზის პირას დავარდა, მოფრინდნენ ფრინველები და აკენკეს.
5 . ზოგი ქვიან ადგილზე დავარდა, სადაც მიწა ბევრი არ იყო; და მალევე აღმოცენდა, ვინაიდან სიღრმე არ ჰქონდა ნიადაგს.
6 . ხოლო მზე რომ ამოვიდა, დაჭკნა და, რაკი ფესვი არ ჰქონდა, გახმა.
7 . ზოგი ეკლებში ჩავარდა; გაიზარდა ეკალი და მოაშთო ისინი.
8 . სხვა კი კეთილ ნიადაგზე დავარდა და ნაყოფი გამოიღო: ზოგმა ასი, ზოგმა სამოცი და ზოგმა ოცდაათი.
9 . ვისაც ყურნი აქვს, ისმინოს!”
10 . მივიდნენ მასთან მოწაფეები და ჰკითხეს: "რატომ ელაპარაკები მათ იგავებით?”
11 . პასუხად კი უთხრა მათ: "იმიტომ, რომ თქვენ მოცემული გაქვთ ცათა სამეფოს საიდუმლოებათა ცოდნა, მათ კი არ მიეცათ.
12 . ამიტომ, ვისაც აქვს, მას მიეცემა და უხვად ექნება, ხოლო, ვისაც არ აქვს, ისიც წაერთმევა, რაც აქვს.
13 . იგავებით იმიტომ ველაპარაკები მათ, რომ უყურებენ და ვერ ხედავენ, უსმენენ და არ ესმით და ვერ ხვდებიან.
14 . მათზე სრულდება ესაიას წინასწარმეტყველება, რომელიც ამბობს: სმენით მოისმენთ, მაგრამ ვერ გაიგებთ, ხილვით იხილავთ, მაგრამ ვერ მიხვდებით.
15 . ვინაიდან გაუქვავდა ამ ხალხს გული, ყურით მძიმედ ესმით და თვალები დახუჭეს, რომ თვალით არ დაინახონ და ყურით არ მოისმინონ, გულით არ ჩაწვდნენ და არ მოიქცნენ, რათა განვკურნო ისინი.
16 . ნეტარ არიან თქვენი თვალები, რომ ხედავენ და ყურები - რომ ისმენენ.
17 . ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, რომ მრავალ წინასწარმეტყველსა და მართალს სურდა ეხილა ის, რასაც თქვენ ხედავთ, მაგრამ ვერ იხილეს, და ესმინათ, რასაც თქვენ ისმენთ, მაგრამ ვერ მოისმინეს.
18 . თქვენ კი მოისმინეთ იგავი მთესველზე.
19 . ყველას, ვისაც ესმის სიტყვა სამეფოზე და გონებით არ ჩასწვდება, მიუვა ბოროტი და მოსტაცებს გულში ჩათესილს: ეს არის გზის პირას დათესილი თესლი.
20 . ქვიან ადგილზე დათესილი ის არის, ვინც სიტყვას მოისმენს თუ არა მყისვე სიხარულით მიიღებს მას;
21 . მაგრამ ფესვები არ გაუშვია მასში, ამიტომ ხანმოკლეა. რაჟამს დადგება ჭირი ანდა დევნა სიტყვის გამო, მაშინვე ცდუნდება.
22 . ეკლებში დათესილი ის არის, ვინც სიტყვას ისმენს, მაგრამ წუთისოფლის საზრუნავი და სიმდიდრის საცდური აშთობენ სიტყვას და იგი უნაყოფო შეიქნება.
23 . ხოლო კეთილ ნიადაგზე დათესილი ის არის, ვინც მოისმენს სიტყვას და გონებით ჩასწვდება; სწორედ მას გამოაქვს ნაყოფი, ზოგს ასი, ზოგს სამოცი და ზოგსაც ოცდაათი”.
24 . სხვა იგავი შესთავაზა და უთხრა: "ცათა სამეფო ჰგავს ადამიანს, რომელმაც კარგი თესლი დათესა თავის ყანაში.
25 . როცა ეძინათ ადამიანებს, მოვიდა მისი მტერი, ღვარძლი ჩათესა ხორბალში და წავიდა.
26 . ჯეჯილი რომ აღმოცენდა და ნაყოფი გამოიღო, ღვარძლმაც მაშინ იჩინა თავი.
27 . მივიდნენ მონები და ჰკითხეს სახლის პატრონს: ბატონო! განა კარგი თესლი არ დათესე ყანაში? ღვარძლი საიდანღა შეერია?
28 . მან კი უთხრა მათ: მტერი კაცის ნახელავია ეს. მონებმა უთხრეს: თუ გვიბრძანებ, წავალთ და გავმარგლავთ.
29 . მაგრამ მან უთხრა: არა, რათა გამარგვლისას ღვარძლთან ერთად ხორბალიც არ ამოგლიჯოთ.
30 . გაუშვით, ერთად იზარდოს ორივემ მკის დრომდე. მკის დროს კი ვეტყვი მომკელებს: უწინ ღვარძლი მოაგროვეთ და ძნებად შეჰკარით, რომ დაწვათ ისინი; ხორბალი კი ჩემს ბეღელში დაახვავეთ”.
31 . სხვა იგავი შესთავაზა და უთხრა მათ: "ცათა სამეფო წააგავს მდოგვის მარცვალს, რომელიც აიღო კაცმა და დათესა თავის ყანაში.
32 . იგი ყოველგვარ თესლზე მცირეა, მაგრამ როდესაც იზრდება, ყველა ბოსტნეულს აღემატება და ხედ იქცევა. მოფრინდებიან ცის ფრინველები და მის ტოტებს შეაფარებენ თავს”.
33 . სხვა იგავიც უთხრა მათ: "ცათა სამეფო წააგავს საფუარს, რომელიც აიღო დედაკაცმა და ჩამალა სამ საწყაო ფქვილში, ვიდრე მთლიანად არ გაფუვდა”.
34 . ყოველივე ამას იესო იგავებით ელაპარაკებოდა ხალხს; იგავის გარეშე არაფერს ეუბნებოდა.
35 . რათა აღსრულებულიყო წინასწარმეტყველის მიერ ნათქვამი, რომელიც ამბობს: "იგავებით გავხსნი ჩემს პირს. ვიტყვი, რაც წუთისოფლის დასაბამიდანაა დაფარული”.
36 . მაშინ გაუშვა იესომ ის ხალხი და შინ შევიდა. მივიდნენ მასთან მოწაფეები და უთხრეს: "განგვიმარტე ყანისა და ღვარძლის იგავი”.
37 . მან პასუხად მიუგო: "კეთილი თესლის მთესველი არის ძე კაცისა.
38 . ყანა არის წუთისოფელი; კეთილი თესლი სამეფოს ძენი არიან, ხოლო ღვარძლი - ბოროტის ძენი.
39 . მტერი, რომელმაც ღვარძლი დათესა, არის ეშმაკი; მკა წუთისოფლის აღსასრულია, მომკელნი კი ანგელოზები არიან.
40 . ამიტომ როგორც ღვარძლს აგროვებენ და ცეცხლში წვავენ, ასევე იქნება წუთისოფლის დასასრულს.
41 . წარმოგზავნის ძე კაცისა თავის ანგელოზებს, მოაგროვებენ მისი სამეფოდან ყოველ მაცდურსა და ურჯულოების მოქმედს,
42 . და ჩაყრიან ცეცხლის ქურაში. იქნება იქ ტირილი და კბილთა ღრჭენა.
43 . მაშინ მართალნი მზესავით გაბრწყინდებიან თავიანთი მამის სამეფოში. ვისაც ყურები აქვს, ისმინოს!
44 . ცათა სამეფო წააგავს მინდორში დაფარულ საუნჯეს, რომელსაც იპოვის კაცი და დამალავს, სიხარულით მიდის და ყიდის ყოველივეს, რაც აბადია და ყიდულობს იმ მინდორს.
45 . კიდევ, ცათა სამეფო წააგავს ვაჭარს, რომელიც ლამაზ მარგალიტებს ეძიებს;
46 . როგორც კი ძვირფას მარგალიტს იპოვის, წავა, გაყიდის ყოველივეს, რაც აბადია და მას იყიდის.
47 . კიდევ, ცათა სამეფო წააგავს ბადეს, რომელსაც ზღვაში მოისვრიან და ყოველნაირი ჯიშის თევზს იჭერენ.
48 . როცა ივსება, გამოაქვთ ნაპირზე, მერე დასხდებიან, კარგებს ჭურჭელში მოათავსებენ, ხოლო ცუდებს გადაყრიან.
49 . ასევე იქნება წუთისოფლის აღსასრულის დროს: გამოვლენ ანგელოზები და გამოაცალკევებენ ბოროტებს მართლებისგან.
50 . ჩაყრიან მათ ცეცხლის ქურაში: და იქნება იქ ტირილი და კბილთა ღრჭენა.
51 . "თუ გაიგეთ ყოველივე ეს?” კიო, მიუგეს მას.
52 . იესომ კი უთხრა მათ: "ამიტომ ყოველი მწიგნობარი, რომელიც ცათა სამეფოს მოწაფე გახდა, წააგავს სახლის პატრონს, რომელსაც თავისი საუნჯიდან გამოაქვს ძველი და ახალი”.
53 . იგავები რომ დაასრულა იესომ, იქაურობას გასცილდა.
54 . მივიდა თავის სამშობლოში და ასწავლიდა მათ სინაგოგაში. იქ უკვირდათ და ამბობდნენ: "საიდან აქვს მას ეს სიბრძნე და ძალა?
55 . განა ეს ხუროს ძე არ არის? განა მარიამი არ ჰქვია დედამისს, მის ძმებს კი იაკობი და იოსები, სიმონი და იუდა?
56 . განა ჩვენ შორის არ არიან მისი დანი? საიდან აქვს ყოველივე ეს?”
57 . და შებრკოლდნენ ამის გამო. იესომ კი უთხრა მათ: "წინასწარმეტყველი არსად არ არის უპატივოდ, გარდა თავისი სამშობლოსი და საკუთარი სახლისა”.
58 . არ მოუხდენია იქ ბევრი ძალთაქმედებანი მათი ურწმუნოების გამო.
1 . ანტიოქიის ეკლესიაში იყვნენ წინასწარმეტყველები და მოძღვრები: ბარნაბა და სიმონი, ნიგერი რომ ერქვა, ლუციუს კვირინელი და მანაინი - მეოთხედმთავარ ჰეროდეს ძუძუმტე, და სავლე.
2 . უფლის მსახურებასა და მარხვაში იყვნენ ისინი, რომ უთხრა მათ სულიწმიდამ: "გამომიყავით ბარნაბა და სავლე იმ საქმისთვის, რისთვისაც მოვუწოდე”.
3 . მარხვისა და ლოცვის შემდეგ ხელები დაასხეს მათ და გაუშვეს.
4 . სულიწმიდის მიერ მივლინებულნი სელევკიაში ჩავიდნენ, ხოლო იქიდან კვიპროსისკენ გასცურეს.
5 . სალამისში ყოფნისას იუდეველთა სინაგოგებში ქადაგებდნენ ღვთის სიტყვას; იოანე კი მათ ემსახურებოდა.
6 . პაფომდე რომ მოიარეს მთელი კუნძული, ნახეს ერთი გრძნეული და ცრუწინასწარმეტყველი იუდეველი, სახელად ბარიესუ,
7 . რომელიც პროკონსულ სერგიუს-პავლიუსთან, გონიერ კაცთან იყო. მან მოუხმო ბარნაბას და სავლეს, ვინაიდან ღვთის სიტყვის მოსმენა სურდა.
8 . თუმცა წინ აღუდგა მათ გრძნეული ელიმასი (ასე ითარგმნება მისი სახელი), და ცდილობდა რწმენისგან გადაეცდინა პროკონსული.
9 . სავლე, იგივე პავლე, სულიწმიდით აივსო, მიაპყრო მას მზერა
10 . და უთხრა: "ჰოი, ყოველგვარი მზაკვრობითა და ბოროტებით აღვსილო, ეშმაკის ძეო და სიმართლის მტერო, აღარ მოეშვები უფლის სწორი გზების გამრუდებას?
11 . აჰა, შენზეა ახლა უფლის ხელი, დაბრმავდები და დრომდე ვეღარ დაინახავ მზეს”. მაშინვე დაეშვა მასზე წყვდიადი და სიბნელე, აქეთ-იქით აწყდებოდა და გამძღოლს ეძებდა.
12 . დაინახა პროკონსულმა, რაც მოხდა და ირწმუნა, უფლის მოძღვრებით გაოცებულმა.
13 . პაფოდან რომ წავიდნენ, პავლე და მასთან მყოფნი პამფილიის პერგეში მივიდნენ; ხოლო იოანე ჩამოშორდა მათ და იერუსალიმში დაბრუნდა.
14 . ისინი კი პერგეს გავლით პისიდიის ანტიოქიაში მივიდნენ, შაბათ დღეს სინაგოგაში შევიდნენ და დასხდნენ.
15 . რჯულისა და წინასწარმეტყველთა კითხვის დასრულების შემდეგ სინაგოგის უფროსებმა კაცი მიუგზავნეს მათ და უთხრეს: "კაცნო, ძმანო, თუ რამე შეგონების სიტყვა გაქვთ ამ ხალხისთვის სათქმელი, თქვით”.
16 . პავლე ადგა, ხელით ანიშნა და თქვა: "კაცნო ისრაელიანნო და ღვთის მოშიშნო, ისმინეთ!
17 . ამ ხალხის, ისრაელის ღმერთმა ამოარჩია ჩვენი მამები, აღამაღლა ეს ხალხი ეგვიპტის მიწაზე ყოფნისას და შემართული მკლავით გამოიყვანა იქიდან.
18 . ასაზრდოებდა მათ უდაბნოში, ასე ორმოც წელიწადს.
19 . მოსპო შვიდი ერი ქანაანის მიწაზე და დაუმკვიდრა მათი ქვეყანა.
20 . ამის შემდეგ, ასე ოთხას ორმოცდაათ წელიწადს მსაჯულებს აძლევდა მათ, წინასწარმეტყველ სამუელამდე.
21 . მერე მოითხოვეს მეფე და მისცა მათ ღმერთმა საული, კიშის ძე, კაცი ბენიამინის ტომიდან, ორმოცი წლის მანძილზე.
22 . მისი მოცილების შემდეგ, მეფედ დავითი აამაღლა მათთვის, რომლის შესახებ თქვა დამოწმებით: ვპოვე დავითი, ძე იესესი, ჩემი გულის სანდომი კაცი, რომელიც შეასრულებს ყველა ჩემს ნება-სურვილს.
23 . ღმერთმა აღთქმისამებრ მისი თესლიდან აღუდგინა ისრაელს მაცხოვარი იესო.
24 . სწორედ მისი მოსვლის წინ უქადაგებდა იოანე ისრაელის მთელ ხალხს მონანიების ნათლისღებას.
25 . თავის სარბიელს რომ ასრულებდა, იოანემ თქვა: თქვენ რომ გგონივართ, მე ის არა ვარ, არამედ, აჰა, მოდის ჩემ შემდეგ ის, ვისი სანდლის შეხსნის ღირსიც არა ვარ!
26 . კაცნო, ძმანო, აბრაჰამის მოდგმის ძენო, თქვენ შორის ღვთისმოშიშნო, თქვენ მოგევლინათ ხსნის სიტყვა!
27 . ვინაიდან იერუსალიმის მკვიდრებმა და მათმა მთავრებმა არ ცნეს იგი, დასაჯეს და ამით შეასრულეს წინასწარმეტყველთა სიტყვები, ყოველ შაბათს რომ იკითხება.
28 . ვერავითარი სასიკვდილო ბრალდება რომ ვერ მოუნახეს, პილატეს სთხოვეს მისი მოკვლა.
29 . როცა აღსრულდა ყოველივე, მასზე რომ დაიწერა, ჩამოხსნეს ძელიდან და სამარხში დაასვენეს.
30 . ღმერთმა კი მკვდრეთით აღადგინა იგი.
31 . მრავალი დღის განმავლობაში ეჩვენებოდა მათ, რომლებიც მასთან ერთად ამოვიდნენ გალილეიდან იერუსალიმში და რომლებიც, ახლა მასზე ამოწმებენ ხალხის წინაშე.
32 . და ჩვენ გახარებთ, რომ აღთქმა, მამებს რომ მისცა,
33 . ღმერთმა ჩვენ, მათ შვილებს, შეგვისრულა და აღგვიდგინა იესო. როგორც მეორე ფსალმუნში წერია: ჩემი ძე ხარ, დღეს გშობე შენ.
34 . ხოლო რაკი მკვდრეთით აღადგინა, რათა აღარასოდეს დაბრუნებოდა ხრწნილებას, ასე თქვა: მოგცემთ თქვენ სიწმიდეს, დავითისთვის აღთქმულს.
35 . ამიტომ სხვაგანაც ამბობს: ხრწნილებას არ ახილვინებ შენს წმიდას.
36 . თუმცა დავითმა, რომელიც თავის თაობაში ღვთის ნებით მსახურებდა, განისვენა, თავის მამებს შეუერთდა და იხილა ხრწნილება.
37 . მან კი, ღმერთმა რომ აღადგინა, ხრწნილება არ იხილა!
38 . ცნობილი იყოს თქვენთვის, კაცნო, ძმანო, რომ ცოდვების მიტევება მის მიერ გეუწყებათ.
39 . ყოველივესგან, რისგანაც მოსეს რჯულით ვერ გამართლდით, მასში მართლდება ყველა მორწმუნე.
40 . გაფრთხილდით, რომ არ მოგეწიოთ წინასწარმეტყველებებში ნათქვამი:
41 . იხილეთ, აბუჩად ამგდებნო, განცვიფრდით და განადგურდით, რადგან ისეთ საქმეს მოვიმოქმედებ თქვენს დღეებში, რომელსაც არ დაიჯერებდით, ვინმეს რომ მოეთხრო თქვენთვის”.
42 . იუდეველთა სინაგოგიდან გამოსვლისას ევედრებოდა მათ ხალხი, რომ მომავალ შაბათსაც ელაპარაკა მათთვის ეს სიტყვები.
43 . როცა დაიშალა კრებული, ბევრი იუდეველთაგანი და ღვთისმოსავი პროზელიტი მიჰყვა პავლეს და ბარნაბას; ისინი კი ესაუბრებოდნენ და არწმუნებდნენ, რომ დარჩენილიყვნენ ღვთის მადლში.
44 . მეორე შაბათს თითქმის მთელმა ქალაქმა მოიყარა თავი ღვთის სიტყვის მოსასმენად.
45 . იუდევლებმა ამდენი ხალხი რომ დაინახეს, შურით აღივსნენ და პავლეს ნათქვამის საწინააღმდეგოდ დაიწყეს ლაპარაკი და გმობა.
46 . მაშინ პავლემ და ბარნაბამ მხნეობა მოიკრიბეს და თქვეს: "პირველად თქვენთვის უნდა თქმულიყო ღვთის სიტყვა, მაგრამ ვინაიდან უარყოფთ მას და საუკუნო სიცოცხლის უღირსად ხდით თქვენს თავს, აჰა, წარმართებს მივუბრუნდებით.
47 . ვინაიდან ასე გვიბრძანა ჩვენ უფალმა: მე დაგაყენე წარმართთა სინათლედ, რომ შენ მიიტანო ხსნა ქვეყნის კიდეებამდე.
48 . ეს რომ გაიგეს, გაიხარეს წარმართებმა; ადიდებდნენ უფლის სიტყვას, და ყველამ ირწმუნა, ვინც საუკუნო სიცოცხლისთვის იყო განწესებული.
49 . უფლის სიტყვა კი მთელ ქვეყანაში ვრცელდებოდა.
50 . მაგრამ წააქეზეს იუდევლებმა ღვთისმოშიში ქალები, ქალაქის წარჩინებულნი და მთავარნი, და იწყეს პავლესა და ბარნაბას დევნა და გამოაძევეს თავიანთი საზღვრებიდან.
51 . მათ ფეხიდან მტვერი ჩაიბერტყეს და იკონიაში წავიდნენ.
52 . მოწაფეები კი აღივსებოდნენ სიხარულითა და სულიწმიდით.
1 . პავლე, იესო ქრისტეს მონა, მოწოდებული მოციქული, გამორჩეული ღვთის სახარებისთვის,
2 . წინასწარ რომ ჰქონდა აღთქმული თავის წინასწარმეტყველთა მიერ წმიდა წერილებში
3 . თავის ძეზე, დავითის თესლისგან რომ იშვა სხეულებრივად,
4 . სიწმიდის სულის მეშვეობით მკვდრეთით აღმდგარი, ძალაში რომ იქნა დადგენილი ღვთის ძედ - იესო ქრისტე, ჩვენი უფალი,
5 . რომლის მეშვეობითაც მივიღეთ მადლი და მოციქულობა, რათა მისი სახელით დავუმორჩილოთ რწმენას ყველა ხალხი,
6 . რომელთა შორის ხართ თქვენც, იესო ქრისტეს მიერ მოწოდებულნი,
7 . ყველას, ვინც რომში იმყოფებით, ღვთის საყვარლებს, მოწოდებულ წმიდანებს: მადლი თქვენ და მშვიდობა ჩვენი მამა ღმერთისაგან და უფალ იესო ქრისტესაგან.
8 . უპირველესად ჩემს ღმერთს ვმადლობ იესო ქრისტეს მეშვეობით ყველა თქვენგანისათვის, რადგან თქვენი რწმენა მთელს მსოფლიოში ეუწყება.
9 . მემოწმება ღმერთი, რომელსაც ჩემი სულით ვემსახურები მისი ძის სახარებით, რომ განუწყვეტლივ გიხსენებთ თქვენ.
10 . მუდამ ვევედრები ჩემს ლოცვებში, რომ ოდესმე მოვიდე თქვენთან ღვთის ნებით,
11 . ვინაიდან ძალიან მსურს თქვენი ნახვა, რათა გაგიზიაროთ სულიერი ნიჭი თქვენს განსამტკიცებლად,
12 . რაც თქვენთან ერთად მანუგეშებს საერთო რწმენის მეშვეობით, რომელიც თქვენიც არის და ჩემიც.
13 . მინდა იცოდეთ ძმებო, რომ მრავალჯერ განმიზრახავს თქვენთან მოსვლა, რათა თქვენშიც მქონოდა რაიმე ნაყოფი, როგორც დანარჩენ წარმართებში, თუმცა აქამდე ვბრკოლდებოდი.
14 . ბერძენთა და ბარბაროსთა, ბრძენთა და უგუნურთა მოვალე ვარ.
15 . ამიტომ ვესწრაფი, რომ გახაროთ თქვენც, რომში მყოფთ.
16 . ვინაიდან, მე არ მრცხვენია სახარებისა, რადგან ღმერთის ძალაა იგი ყოველი მორწმუნის გადასარჩენად ჯერ იუდევლისა და მერე ბერძენისა.
17 . ვინაიდან, მასში ცხადდება ღმერთის სიმართლე რწმენიდან რწმენაში, როგორც წერია: "მართალი იცოცხლებს რწმენით”.
18 . ვინაიდან ცხადდება ზეციდან ღმერთის რისხვა ადამიანთა ყოველგვარ უღმერთობასა და უმართლობაზე, უმართლობით რომ აბრკოლებენ ჭეშმარიტებას.
19 . იმიტომ, რომ ცხადია მათთვის, რაც შეიძლება იცოდნენ ღმერთზე, რადგან ღმერთმა განუცხადა მათ.
20 . ვინაიდან, ქვეყნიერების დასაბამიდან, ქმნილებათა განხილვით შეიცნობა უხილავნი ღვთისა - მისი მარადიული ძალა და ღვთაებრივობა - ასე რომ, ვერ გამართლდებიან ისინი.
21 . რადგან შეიცნეს ღმერთი და არ ადიდეს, როგორც ღმერთი, არც მადლობდნენ, არამედ ამაო გახდა მათი გონიერება და დაუბნელდათ უმეცარი გული.
22 . თავიანთ თავს ბრძენთ უწოდებენ და გამოსულელდნენ.
23 . და უხრწნადი ღმერთის დიდება გაცვალეს ხრწნადი ადამიანის, ფრინველთა, ოთხფეხთა და ქვეწარმავალთა ხატების მსგავსებაში.
24 . ამიტომ გადასცა ისინი ღმერთმა მათივე გულისთქმების უწმიდურებას, რათა თვითონვე შეებილწათ თავიანთი სხეულები ერთმანეთში.
25 . რომელთაც ღმერთის ჭეშმარიტება სიცრუით შეცვალეს, თაყვანს სცემდნენ და ემსახურებოდნენ ქმნილებას, ნაცვლად შემოქმედისა, რომელიც კურთხეულია უკუნისამდე. ამინ!
26 . ამიტომ გადასცა ისინი ღმერთმა სამარცხვინო ვნებებს, რადგან მათმა ქალებმაც კი შეცვალეს ბუნებრივი ურთიერთობის წესი ბუნების საწინააღმდეგოთი.
27 . ასევე მამაკაცებმაც მიატოვეს ქალის ბუნებრივი ურთიერთობის წესი და ავხორცობით გახურდნენ ერთიმეორის მიმართ. მამაკაცი მამაკაცთან სჩადიოდა სამარცხვინოს, და მიიღეს საკადრისი საზღაური თავიანთი ცდუნებისათვის.
28 . და რაკი არ ეცადნენ, რომ გონებით ჩაწვდომოდნენ ღმერთს, ღმერთმა უკუღმართ გონებას გადასცა ისინი, რათა დაუწესებელი ეკეთებინათ.
29 . აღვსილნი არიან ყოველგვარი უმართლობით, ბოროტებით, ანგარებითა და სიავით, სავსენი შურით, მკვლელობით, შუღლით, ვერაგობით, უზნეობითა და მაბეზღრობით.
30 . ცილისმწამებელნი, ღმერთის მოძულენი, შეურაცხმყოფელნი, ამპარტავანნი, მკვეხარნი, ბოროტგანმზრახველნი, მშობლების ურჩნი,
31 . უგუნურნი, ვერაგნი, არასანდონი, არამოყვარულნი და ულმობელნი.
32 . იციან მათ ღმერთის სამართალი, რომ ამის მოქმედნი სიკვდილს იმსახურებენ; მაგრამ არა მარტო აკეთებენ ამას, არამედ გამკეთებლებსაც უწონებენ.
1 . ნუთუ კიდევ დავიწყოთ საკუთარი თავის წარდგენა? ნუთუ ზოგიერთებივით გვჭირდება წარდგენის წერილები თქვენდამი ან თქვენგან?
2 . თქვენ ხართ ჩვენი წერილი, ჩვენს გულებში ჩაწერილი, რომელსაც იცნობს და კითხულობს ყოველი ადამიანი;
3 . თქვენ აჩვენებთ, რომ თქვენ ხართ ქრისტეს წერილი, ჩვენგან გაგზავნილი, დაწერილი არა მელნით, არამედ ცოცხალი ღვთის სულით; არა ქვის დაფებზე, არამედ გულის ხორციელ დაფებზე.
4 . აი, ასეთი გულდაჯერება გვაქვს ქრისტეს მეშვეობით ღვთის მიმართ;
5 . არა იმიტომ, რომ საკუთარ თავებს ვთვლით რამის შემძლეებად, არამედ იმიტომ, რომ ღვთის მიერ არის ჩვენი შემძლეობა;
6 . მან მოგვცა შეძლება, ვყოფილიყავით მსახურნი ახალი აღთქმისა, არა ასოებისა, არამედ სულისა; ვინაიდან ასო კლავს, სული კი აცოცხლებს.
7 . ხოლო ქვაზე ასოებით გამოსახული სიკვდილის მსახურება თუ იმდენად დიდებული იყო, რომ ისრაელიანებმა ვერ შეძლეს მოსეს სახისთვის თვალის გასწორება მასზე გადმოსული დიდების გამო,
8 . რამდენად უფრო დიადი იქნება სულის მსახურების დიდება?
9 . რადგან, თუ მსჯავრის მსახურება დიდებაა, რამდენად უფრო აღმატებული იქნება დიდებით გამართლების მსახურება?
10 . რადგან ის, რაც ამრიგად იყო განდიდებული, ვეღარ ჩაითვლება დიდებულად ამ აღმატებულ დიდებასთან შედარებით.
11 . ვინაიდან, თუ გარდამავალს ჰქონდა დიდება, რამდენად მეტი აქვს დიდება მას, რაც რჩება.
12 . ამიტომ, რაკი ასეთი იმედი გვაქვს, დიდი გაბედულებით ვმოქმედებთ.
13 . და არა როგორც მოსე, რომელმაც რიდე ჩამოიფარა სახეზე, რომ ისრაელიანებს გარდამავალი დიდების დასასრულისათვის არ ემზირათ.
14 . მაგრამ გონება დაეხშოთ მათ, ვინაიდან ძველი აღთქმის კითხვისას დღემდე რჩება იგივე მოუხდელი რიდე, რომელიც ქრისტეში იხსნება.
15 . მაგრამ დღემდე, მოსეს რომ კითხულობენ, რიდე ადევთ გულზე,
16 . ხოლო უფლისკენ რომ მოიქცევიან, რიდე ეხსნებათ.
17 . უფალი სულია და სადაც უფლის სულია, იქ თავისუფლებაა.
18 . ჩვენ კი ყველანი, რიდეახდილი სახის მსგავსად ვხედავთ უფლის დიდებას, ვუმზერთ რა სარკეში ამ ხატებას და გარდავისახებით დიდებიდან დიდებაში, როგორც უფლის სულისაგან.
1 . ამიტომ გემუდარებით, მე, პატიმარი უფალში, მოიქცეთ იმ მოწოდების ღირსად, რომელშიც მოგიწოდეს.
2 . მთელი თავმდაბლობით, თვინიერებითა და სულგრძელობით შეიწყნარეთ ერთმანეთი სიყვარულში,
3 . ეცადეთ შეინარჩუნოთ სულის ერთობა მშვიდობის საკვრელით.
4 . ერთია სხეული და ერთია სული, როგორც ხართ კიდეც მოწოდებულნი თქვენი მოწოდების ერთი იმედით;
5 . ერთია უფალი, ერთია რწმენა, ერთია ნათლისღება,
6 . ერთია ღმერთი და მამა ყოველთა, რომელიც არის ყოველთა ზედა, ყოველივეს მეშვეობით და ყველაფერში.
7 . ხოლო ყოველ ჩვენგანს მოცემული აქვს მადლი ქრისტეს საჩუქრის ზომისამებრ.
8 . ამიტომ ამბობს: "ავიდა მაღლობზე, დაატყვევა ტყვეობა და საჩუქრები უბოძა ადამიანებს”.
9 . ავიდა კი რა არის, თუ არა ის, რომ იგი დედამიწის ყველაზე ღრმა მხარეებშიც ჩავიდა?
10 . ჩასული კი იგივეა, რაც ასული ყველა ცაზე მაღლა, რათა აღავსოს ყოველივე.
11 . და მან მოგვცა ერთნი მოციქულებად, მეორენი წინასწარმეტყველებად, ზოგნი მახარებლებად, ზოგნი კი მწყემსებად და მასწავლებლებად,
12 . რათა აღჭურვონ წმიდანები მსახურების საქმისთვის, ქრისტეს სხეულის აღსაშენებლად,
13 . ვიდრე ყველანი მივაღწევდეთ რწმენის ერთიანობას და ღვთის ძის შემეცნებას, რათა გარდავიქმნათ სრულქმნილ კაცად, ქრისტეს სისრულის ასაკის ზომისამებრ.
14 . რათა აღარ ვიყოთ ბალღები, რომელთაც არყევს და წარიტაცებს მოძღვრების ყოველგვარი ქარი ადამიანთა ცბიერებით, ცდუნების მზაკვრული ხელოვნებით,
15 . არამედ ჭეშმარიტების სიყვარულით მთქმელნი, ყველაფერში ვიზრდებოდეთ მის მიმართ, ვინც არის თავი, ქრისტე.
16 . ვის მიერაც მთელი სხეული, ერთად შერწყმული და შეერთებული ყოველგვარი სახსრით, რომლითაც არის აღჭურვილი, სხეულის თითოეული ასოს სათანადო მოქმედებით ახორციელებს სხეულის ზრდას, თავისი თავის სიყვარულში აღსაშენებლად.
17 . ამიტომ ამას ვამბობ და ვმოწმობ უფალში, რათა აღარ დავდიოდეთ ისე, როგორც სხვა წარმართნი დადიან თავიანთი გონების ამაოებაში,
18 . დაბნელებულნი აზროვნებაში და ღვთის სიცოცხლისგან გაუცხოებულნი, თავიანთი უმეცრებისა და გულქვაობის გამო,
19 . ისინი, რომელთაც სირცხვილის გრძნობა დაკარგეს და გარყვნილებას მიეცნენ, რათა ყოველგვარი უწმიდურება ჩაიდინონ გაუმაძღრობით.
20 . ხოლო თქვენ ასე როდი გისწავლიათ ქრისტე,
21 . რადგან მოგისმენიათ მისთვის და მასში ხართ განსწავლულნი - ვინაიდან იესოშია ჭეშმარიტება,
22 . რათა განიშოროთ ძველი კაცის წინანდელი ცხოვრება, მაცდური გულისთქმებით რომ იხრწნება,
23 . და განიახლოთ თქვენი გონება სულით,
24 . და შეიმოსოთ ახალი კაცით, რომელიც შექმნილია ღვთისამებრ, ჭეშმარიტების სიმართლესა და სიწმიდეში.
25 . ამიტომ განიშორეთ სიცრუე და თითოეულმა ჭეშმარიტება ელაპარაკოს თავის მოყვასს, ვინაიდან ერთიმეორის ნაწილები ვართ.
26 . განრისხდით, და ნუ შესცოდავთ; მზე ნუ ჩავა თქვენს რისხვაზე.
27 . ადგილი არ მისცეთ ეშმაკს.
28 . მომპარავი ნუღარ მოიპარავს, არამედ იშრომოს და თავისი ხელით აკეთოს სიკეთე, რათა ჰქონდეს გაჭირვებულისთვის მისაცემი.
29 . არავითარი უშვერი სიტყვა არ დაგცდეთ პირიდან, არამედ მხოლოდ კეთილი - საჭიროებისამებრ ასაშენებლად, რათა მადლი მიანიჭოს მსმენელთ.
30 . ნუ დაანაღვლიანებთ ღვთის წმიდა სულს, რომლითაც დაიბეჭდეთ თქვენი გამოსყიდვის დღისთვის.
31 . ყოველგვარი სიმწარე, სიბრაზე, რისხვა, ყვირილი და გმობა განიშორეთ ყველა ბოროტებასთან ერთად.
32 . იყავით გამოსადეგნი ერთმანეთისთვის, თანაუგრძნეთ და მიუტევეთ ერთმანეთს, როგორც თქვენ მოგიტევათ ქრისტეში ღმერთმა.
1 . ჰოდა, გთხოვთ, ძმებო, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მოსვლისა და მასთან ჩვენი შეკრების გამო,
2 . რათა ნაჩქარევად არ შეიძრას თქვენი გონება და არ აფორიაქდეთ არც სულით, არც სიტყვით და არც ვითომდა ჩვენგან გამოგზავნილი წერილით, თითქოს უკვე დადგაო უფლის დღე.
3 . არც რაიმე ხერხით გაცდუნოთ ვინმემ, ვინაიდან ის დღე მანამდე არ დადგება, სანამ განდგომილება არ მოვა და არ გამოჩნდება ურჯულოების კაცი, - ძე გატიალებისა,
4 . წინააღმდგომი და აღზევებული ყველაფერზე მაღლა, რაც კი რამ სახელდებულია ღმერთად და სათაყვანებლად; ისე რომ, ღვთის ტაძარშიც კი დაჯდება იგი, როგორც ღმერთი და თავს ღმერთად გამოაცხადებს.
5 . განა არ გახსოვთ, რომ ჯერ კიდევ თქვენთან ყოფნისას გეუბნებოდით ამას?
6 . ახლა იცით, რა აკავებს მას, რომ გამოცხადდეს თავის დროზე.
7 . ვინაიდან ურჯულოების საიდუმლო უკვე მოქმედებს, ოღონდ ახლა არის შემკავებელი, სანამ გაყვანილ იქნება შუაგულიდან.
8 . მაშინ გამოჩნდება ურჯულო, რომელსაც უფალი იესო გაანადგურებს თავის ბაგეთა მონაბერით და თავისი მოსვლის გამოცხადებით განაქარვებს
9 . მას, ვისი მოსვლაც სატანის მოქმედებით იქნება, ყოველგვარი ყალბი ძალით, ნიშნებითა და სასწაულებით,
10 . და უსამართლობის ყოველგვარი საცდურით დაღუპულთათვის, იმის გამო, რომ არ მიიღეს ჭეშმარიტების სიყვარული თავის სახსნელად.
11 . ამიტომაც უგზავნის მათ ღმერთი მცდარ ქმედებას, რათა ყალბი იწამონ,
12 . რომ განკითხულ იქნას ყველა, ვინც არ იწამა ჭეშმარიტება, მაგრამ მოიწონა უსამართლობა.
13 . ჩვენ კი ყოველ ჟამს გვმართებს მადლიერება ღვთისადმი თქვენი გულისთვის, უფლის მიერ საყვარელო ძმებო, ვინაიდან დასაბამიდან ამოგირჩიათ ღმერთმა ხსნისთვის, სულით განწმედასა და ჭეშმარიტების რწმენაში,
14 . რისთვისაც მოგიწოდათ თქვენ, ჩვენი სახარებით, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს დიდების სამსახურად.
15 . მაშ ასე, ძმებო, მტკიცედ იდექით და გეპყრათ გადმოცემები, რაშიც განისწავლეთ ჩვენი სიტყვით თუ წერილებით.
16 . ხოლო თავად ჩვენმა უფალმა იესო ქრისტემ და ჩვენმა ღმერთმა და მამამ, რომელმაც შეგვიყვარა და მოგვცა მარადიული ნუგეში და კეთილი იმედი მადლით,
17 . ანუგეშოს თქვენი გულები და განგამტკიცოთ ყოველ კეთილ საქმესა და სიტყვაში.
1 . ეს კი იცოდე, რომ უკანასკნელ დღეებში დადგება საზარელი ჟამი,
2 . ვინაიდან ადამიანები იქნებიან საკუთარ თავზე შეყვარებულნი, ვერცხლის მოყვარენი, მკვეხარანი, ამპარტავანნი, მგმობელნი, მშობლების ურჩნი, უმადურნი, უწმიდურნი,
3 . ერთმანეთის მოძულენი, შეურიგებელნი, ცილისმწამებელნი, შეუკავებელნი, მოღალატენი, გასასტიკებულნი, კეთილის მოძულენი,
4 . მოღალატენი, თავხედნი, გაბღენძილნი, ღმერთზე მეტად სიამეთა მოყვარულნი,
5 . გარეგნულად ღვთისმოსავნი, სინამდვილეში კი ღმერთის ძალის უარმყოფელნი. ასეთებს ერიდე.
6 . რადგან ამათთაგან არიან, სახლებში რომ იპარებიან და ატყვევებენ უგუნურ ქალებს - ცოდვებში ჩაფლულებსა და სხვადასხვაგვარი გულისთქმებით მართულებს;
7 . რომლებიც მუდამ სწავლობენ, თუმცა ვერასოდეს აღწევენ ჭეშმარიტების შემეცნებას.
8 . როგორც იანე და იამბრე წინაღუდგნენ მოსეს, ასევე ესენიც ეწინააღმდეგებიან ჭეშმარიტებას; გონებით გახრწნილი ადამიანები, რწმენაში უმეცარნი.
9 . მაგრამ ისინი მეტად ვეღარ წაიწევენ წინ, რადგან მათი უგუნურება თავს იჩენს ყველას წინაშე, როგორც იმ ორს დაემართა.
10 . შენ კი მე მომყვებოდი მოძღვრებაში, ქცევაში, განზრახვაში, რწმენაში, მოთმინებაში, სიყვარულში, გამძლეობაში,
11 . დევნაში, ტანჯვებში, რაც შემემთხვა ანტიოქიაში, იკონიაში, ლისტრაში; რა დევნანი არ გადავიტანე, მაგრამ ყველაფრისგან მიხსნა უფალმა;
12 . და ყველა, ვისაც სურს ღვთისმოსაობით იცხოვროს ქრისტე იესოში, დევნილი იქნება.
13 . ხოლო ბოროტი ადამიანები და თვითმარქვიები წინ წაიწევენ უარესისკენ, სხვებსაც შეაცდენენ და თავადაც ცდუნდებიან.
14 . შენ კი დარჩი იმაში, რაც გისწავლია და რაშიც დარწმუნებულხარ, ვინაიდან იცი, ვისგან ისწავლე;
15 . რადგან შენ ხომ ბავშვობიდანვე იცი საღვთო წერილები, რომელთაც ძალუძთ შენი დაბრძენება გადასარჩენად ქრისტე იესოს რწმენის მეშვეობით,
16 . მთელი წერილი ღვთივსულიერია და სასარგებლოა სასწავლებლად, სამხილებლად, გამოსასწორებლად და დასარიგებლად სიმართლეში.
17 . რათა მზად იყოს ღვთის კაცი და აღჭურვილი ყოველი კეთილი საქმისთვის.
1 . მეფე ყუზიას სიკვდილის წელს ვიხილე უფალი, დიდებულ და აღზევებულ ტახტზე მჯდარი და მისი სამოსლის კალთები ავსებდა ტაძარს.
2 . სერაფიმნი იდგნენ მის ზემოთ: თითოეულს ექვსი ფრთა ჰქონდა, ორით სახეს იფარავდნენ, ორით - ფეხებს და ორით დაფრინავდნენ.
3 . გასძახოდნენ ერთიმეორეს და ამბობდნენ: "წმიდაა, წმიდაა, წმიდაა ცაბაოთ უფალი! სავსეა მისი დიდებით მთელი დედამიწა!”
4 . და შეირყა წირთხლთა საძირკვლები ძახილის ხმაზე და კვამლით აივსო სახლი.
5 . ვთქვი: "ვაი! დავიღუპე, რადგან ბაგეუწმიდური კაცი ვარ და ბაგეუწმიდურ ხალხში ვცხოვრობ, ჩემმა თვალებმა კი მეფე, ცაბაოთ უფალი იხილეს”.
6 . და მოფრინდა ჩემთან ერთ-ერთი სერაფიმი, რომელსაც ხელში სამსხვერპლოდან აღებული მოგიზგიზე მუგუზალი ეჭირა მაშით.
7 . ბაგეზე შემახო და თქვა: "აჰა, შეეხო მუგუზალი შენს ბაგეს და მოგცილდა ურჯულოება, მიგეტევა შენი ცოდვა”.
8 . და მოვისმინე უფლის ხმა, რომელიც ამბობდა: "ვინ წარვგზავნო და ვინ გაგვეგზავნება?” ვთქვი: "აქ ვარ, მე წარმგზავნე!”
9 . თქვა: "წადი და უთხარი ხალხს, სმენით მოისმენთ, ოღონდ ვერ გაიგებთ; ხილვით იხილავთ, მაგრამ ვერ მიხვდებით!
10 . დაასუქე ამ ხალხის გულები, ყურები დაუმძიმე და თვალები დაუბნელე, რომ თვალით ვერ ხედავდეს, ყურით ვერ ისმენდეს და გულით ვერ გებულობდეს, რათა არ მოექცეს და არ განიკურნოს”.
11 . ვთქვი: "როდემდე, უფალო?” თქვა: "სანამ არ გაუკაცრიელდება ქალაქები მცხოვრებთა გარეშე, სახლები - ადამიანთა გარეშე; სანამ მიწა არ გავერანდება და გაუდაბურდება.
12 . შორს განაგდებს უფალი ადამიანებს და დიდად მომრავლდება უდაბური ადგილები შუაგულ ქვეყანაში.
13 . თუმცა კვლავ დარჩება მისი მეათედი და ისიც დასაწვავი შეიქნება. მაგრამ როგორც მოჭრილ ბელეკონსა და მუხას რჩება კუნძი, ასევე წმიდა თესლი იქნება მათი კუნძი”.
1 . ვინ არის ეს, ედომიდან მომავალი, მეწამული სამოსლით - ბოცრადან? ასე დიდებული თავის სამოსელში, გამომავალი თავისი დიადი ძალით? "ეს მე ვარ, სიმართლით მოლაპარაკე, შემძლე ვარ ხსნისა.
2 . რატომაა წითელი შენი ტანსაცმელი და სამოსელი როგორც საწნახელში დამწურავისა?
3 . მარტომ დავწურე მტევნები და არავინ იყო ჩემთან. ჩემს რისხვაში ვწურავდი მათ და ვსრესდი ჩემს გულისწყრომაში. მათი სისხლი შეეშხეფა ჩემს ტანსაცმელს და მთელი ჩემი სამოსელი დავსვარე.
4 . რადგან შურისგების დღეა ჩემს გულში და ჩემი გამოსყიდვის წელი დადგა.
5 . ვიყურებოდი და არავინ იყო შემწე; გავოცდი, რადგან არავინ იყო დასაყრდენი; ამიტომ ჩემმა მკლავმა მიხსნა და ჩემმა გულისწყრომამ გამამაგრა.
6 . დავთრგუნე ხალხები ჩემი რისხვით, დავათვრე ჩემი გულისწყრომით და მიწაზე დავანთხიე მათი სისხლი.
7 . გავიხსენებ უფლის სიკეთეს და უფლის დიდებულ საქმეებს, ყველაფერს, რაც უფალმა გვიწყალობა - დიდი სიკეთე უწყალობა ისრაელის სახლს, თავისი თანაგრძნობითა და სიქველის სიუხვით.
8 . თქვა მან: "ნამდვილად ჩემი ხალხია ისინი, ძენი, რომლებიც არ მიღალატებენ”. და მხსნელი იყო იგი მათთვის.
9 . არ მიუტოვებია ისინი არცერთ უბედურებაში და მის წინაშე მდგარი ანგელოზი იხსნიდა მათ. თავისი სიყვარულითა და მოწყალებით გამოისყიდა ისინი; ხელში აყვანილთ ატარებდა ყოველთვის - ძველთაგანვე.
10 . მაგრამ აუჯანყდნენ და დაამწუხრეს მისი წმიდა სული; ამიტომ მტრად მოეკიდა მათ და ებრძოდა.
11 . მაშინ გაიხსენეს მოსე, ძველი დღეები: სად არის იგი, ზღვიდან რომ გამოიყვანა ხალხი თავისი ფარის მწყემსებთან ერთად? სად არის ის, ვინც თავისი წმიდა სული ჩადო მათ წიაღში?
12 . ვინც თავისი სახელოვანი მკლავით წარმართა მოსეს მარჯვენა, გააპო წყლები მათ წინაშე, რათა საუკუნოდ განეთქვა სახელი?
13 . ვინც უძღოდა მათ სიღრმეებში, როგორც ცხენს ველზე, ისე რომ არ წაბორძიკებულან ისინი?
14 . როგორც ნახირი ჩადის ხეობაში, ისე დაატარებდა მოსასვენებლად თავის ხალხს უფლის სული; ამგვარად მიუძღოდი შენს ხალხს, რათა დიადი სახელი დაგემკვიდრებინა.
15 . გადმოიხედე ზეციდან, იხილე შენი წმიდა და დიადი სავანიდან! სად არის შენი მოშურნეობა და ძლევამოსილება? დაგვიკავე შენი გულუხვობა და თანაგრძნობა.
16 . რადგან შენა ხარ ჩვენი მამა, თუმცა არ გვიცნობს აბრაჰამი და ისრაელი არ გვაღიარებს; ო, უფალო, შენა ხარ ჩვენი მამა და საუკუნოდ ჩვენი გამომსყიდველია შენი სახელი.
17 . რად გადაგვახვევინე შენი გზებიდან, უფალო, და გაგვიქვავე გულები, რომ არ გვეშინოდეს შენი? დაბრუნდი შენი მსახურების, შენი სამკვიდროს ტომთა გულისთვის.
18 . ცოტახნით დამკვიდრდა შენი ხალხი, წმიდავ, ჩვენმა მტრებმა გათელეს შენი საწმიდარი.
19 . ისე გავხდით, თითქოს არასოდეს გიბატონია ჩვენზე და არ ვწოდებულვართ შენი სახელით!
1 . ჰოდა, ჩემო შვილო, გაძლიერდი მადლში, ქრისტე იესოში რომ არის.
2 . და რაც მრავალი მოწმის თანდასწრებით მოისმინე ჩემგან, ის გადაეცი ერთგულ ადამიანებს, რომელთაც სხვათა განსწავლის უნარიც ექნებათ.
3 . ტანჯვაშიც ეზიარე, როგორც იესო ქრისტეს კეთილმა მეომარმა.
4 . არც ერთი მეომარი არ შეიბორკება ცხოვრებისეული საქმეებით, რათა ასიამოვნოს მხედართმთავარს.
5 . ხოლო, კიდეც რომ იასპარეზოს ვინმემ, გვირგვინს ვერ მიიღებს, თუ წესების გარეშე იასპარეზებს.
6 . მიწის მუშაკი პირველი უნდა ეზიაროს ნაყოფებს.
7 . დაფიქრდი ჩემს ნათქვამზე, რადგან უფალი მოგცემს გაგებას ყველაფერში.
8 . გახსოვდეს იესო ქრისტე დავითის თესლისგან, მკვდრეთით აღმდგარი ჩემი სახარების მიხედვით.
9 . ვისთვისაც ვიტანჯები თვით ბორკილებამდე, როგორც ბოროტმოქმედი, მაგრამ ღვთის სიტყვა არ იბორკება.
10 . ამიტომ ყოველივეს ვითმენ რჩეულებისთვის, რათა მათაც მიიღონ გადარჩენა ქრისტე იესოში, საუკუნო დიდებასთან ერთად.
11 . სარწმუნოა სიტყვა - თუ მასთან ერთად დავიხოცეთ, მასთან ერთად ვიცოცხლებთ კიდეც!
12 . თუ მოვითმენთ, მასთან ერთად ვიმეფებთ კიდეც! თუ უარვყოფთ, ისიც უარგვყოფს ჩვენ!
13 . თუ ჩვენ არ ვერწმუნებით, ის მაინც სარწმუნოდ რჩება, ვინაიდან არ ძალუძს საკუთარი თავის უარყოფა.
14 . ეს გახსოვდეს, ღვთის წინაშე დამოწმებისას ნუ იკინკლავებთ, რადგან სრულიად უსარგებლოა და ანადგურებს მსმენელთ.
15 . ესწრაფე წარუდგინო ღმერთს შენი თავი გამონაცად, შეურცხვენელ მუშაკად, ჭეშმარიტების სიტყვის სწორად გადამცემად.
16 . მოერიდე ბილწ და ფუჭ მოლაყბეებს, რომლებიც სულ უფრო მიიწევენ უღმერთობისკენ.
17 . მათი სიტყვა მთქვლეფავი სრსვილივითაა; ასეთები არიან ჰიმენევსი და ფილეტოსი,
18 . რომლებიც განუდგნენ ჭეშმარიტებას და ამბობენ, აღდგომა უკვე იყოო და აუკუღმართებენ ზოგიერთების რწმენას.
19 . ღვთის მტკიცე საფუძველი კი ურყევი რჩება და აქვს ეს ბეჭედი: "იცნო უფალმა თავისიანები და განუდგეს უსამართლობას ყველა, ვინც აღიარებს უფლის სახელს”.
20 . დიდ სახლში მხოლოდ ოქროსა და ვერცხლის ჭურჭელი არ არის, ასევეა ხისა და თიხისაც, ზოგი საპატიოდ სახმარი, ზოგიც - არასაპატიოდ.
21 . ამრიგად, ვინც ამათგან გასუფთავდება, ის იქნება პატივდებული ჭურჭელი, განწმედილი და ხელმწიფისთვის სახმარი, გამზადებული ყოველი კეთილი საქმისთვის.
22 . ყმაწვილკაცურ გულისთქმებს გაექეცი. მისდიე სიმართლეს, რწმენას, სიყვარულს, მშვიდობას ყველასთან, ვინც სუფთა გულით მოუხმობს უფალს.
23 . სულელურ და უმეცარ პაექრობებს მოერიდე, იცოდე, რომ ისინი მხოლოდ უთანხმოებებს ბადებენ.
24 . მონას ღვთისას კი ჩხუბი არ მართებს, არამედ შემწყნარე უნდა იყოს ყველას მიმართ და მოთმინებით დამმოძღვრავი.
25 . სიმშვიდით არწმუნებდეს მოწინააღმდეგეთ, იქნებ მისცეს მათ უფალმა მონანიება ჭეშმარიტების შესაცნობად,
26 . რათა გონს მოეგონ და გათავისუფლდნენ ეშმაკის მახიდან, რომელმაც საკუთარი ნებისამებრ დაატყვევა ისინი.
21. გამოვიდა სული და წარუდგა უფალს და თქვა: მე გავიტყუებ. ჰკითხა უფალმა: რითი?
22. მიუგო: გავალ და სიცრუის სულად ვიქცევი ყველა მისი წინასწარმეტყველის ბაგეში. თქვა უფალმა: გაიტყუებ და კიდეც გამოგივა. წადი, ასე გააკეთე.
23. აჰა, სიცრუის სული ჩაუდგა ახლა უფალმა ბაგეებში ამ შენს წინასწარმეტყველებს. უფალს კი ცუდი აქვს ნათქვამი შენზე.
10. უგრძნობს გახდი მაგ ხალხის გულს, სასმენელთ დაუმძიმებ და სახედველთ აუხვევ, რომ თვალით ვერ ხედავდეს, ყურით ვერ ისმენდეს, გულით ვერ ხვდებოდეს, რომ არ მოიქცეს და არ განიკურნოს.
8. რადგან ყოველი სუფრა სავსეა ნარწყევით, სუფთა ადგილი აღარ დარჩა.
10. რადგან გადმოღვარა თქვენზე უფალმა ძილქუშის სული და დაგიხუჭათ თვალები, წინასწარმეტყველნო, და დაგიფარათ თავები, მისნებო.
16. შესვან, შებარბაცდნენ და შეიშალონ მახვილის წინაშე, რომელსაც ჩავაგდებ მათ შორის.
8. პირს მივაქცევ ამ კაცის წინააღმდეგ, ნიშად და იგავად გავხდი მას და მოვკვეთავ ჩემი ერიდან. მაშინ მიხვდებით, რომ უფალი ვარ.
9. თუ წინასწარმეტყველი ჩავარდა ცთუნებაში და ალაპარაკდა, მე, უფალი, ვიქნები ამ წინასწარმეტყველის მაცთუნებელი; ხელს მოვუღერებ და ჩემი ერიდან, ისრაელიდან, ამოვძირკვავ მას.
14. მაგრამ დაჩლუნგდა მათი გონება, რადგანაც იგივე რიდე, ძველი აღთქმის კითხვისას, დღემდე ჩამოუხსნელი რჩება, ვინაიდან მხოლოდ ქრისტეში იხსნება იგი.
15. ასე რომ, დღემდე, მოსეს კითხვისას, იგივე რიდე უბურავთ გულს.
16. მაგრამ როცა უფლის მიმართ მიიქცევიან, ჩამოეხსნებათ საბურველი.
11. ამიტომაც ღმერთი საცდურის ქმედებას მოუვლენს მათ, რათა ირწმუნონ სიცრუე,
12. და განკითხული იქნეს ყველა, ვინც არ იწამა ჭეშმარიტება, არამედ უსამართლობა შეიტკბო.