წრფელი, მართალი გული
საკვანძო მუხლები:
გამოსვლა 18 : 21 ;1 . ყველაფერი შეიტყო ითრომ, მიდიანელმა მღვდელმა, მოსეს სიმამრმა, რაც ღმერთმა მოსესა და ისრაელს, თავის ხალხს გაუკეთა, როგორ გამოიყვანა უფალმა ისრაელი ეგვიპტიდან.
2 . და წამოიყვანა ითრომ, მოსეს სიმამრმა, მოსეს ცოლი ციფორა, მისი უკან გაგზავნის შემდეგ.
3 . და მისი ორი ძე, რომელთაგან ერთის სახელი იყო გერშომი, რადგან თქვა - "ხიზანი ვიყავი უცხო ქვეყანაში”.
4 . მეორეს სახელად ელიეზერი ერქვა, რადგან თქვა: "მამაჩემის ღმერთი შემეწია და დამიხსნა ფარაონის მახვილისგან”.
5 . მივიდნენ ითრო, მოსეს სიმამრი და მისი ცოლი თავისი ძეებითურთ მოსესთან უდაბნოში, სადაც იყო დაბანაკებული, ღვთის მთასთან.
6 . შეატყობინა მოსეს: "მე, შენი სიმამრი, ითრო, მოვდივარ შენთან და მომყავს შენი ცოლი, თავის ორ ძესთან ერთად”.
7 . და გავიდა მოსე თავის სიმამრთან შესახვედრად, თაყვანისცა და ეამბორა; მოიკითხეს ერთმანეთი და შევიდნენ კარავში.
8 . უამბო მოსემ თავის სიმამრს ყველაფერი, რა უყო უფალმა ფარაონსა და ეგვიპტელებს ისრაელის გამო, ყველა გასაჭირი, რაც გზაში შეხვდათ და თუ როგორ მფარველობდა მათ უფალი.
9 . გაიხარა ითრომ ყველა იმ სიკეთის გამო, რაც უყო უფალმა ისრაელს, ეგვიპტელთაგან მათი გამოხსნისას.
10 . თქვა ითრომ: "კურთხეულია უფალი, რომელმაც გიხსნათ ეგვიპტელთა და ფარაონის ხელთაგან, რომელმაც იხსნა ეს ხალხი ეგვიპტელთა მონობისგან.
11 . ახლა კი ვიცი, რომ ყველა ღმერთზე დიდია უფალი; რადგან რაშიც ამაყად ექცეოდნენ ისრაელიანებს, იმაში იმძლავრა მათზე.
12 . და შესწირა ითრომ, მოსეს სიმამრმა, სრულადდასაწველი და საკლავი ღმერთს. და მივიდნენ აჰარონი და ისრაელის ყველა უხუცესი მოსეს სიმამრთან, ღვთის წინაშე პურის საჭმელად.
13 . მეორე დღეს დაჯდა მოსე ხალხის განსასჯელად. და იდგა ხალხი მოსეს წინაშე დილიდან საღამომდე.
14 . იხილა მოსეს სიმამრმა ყოველივე, რასაც ის ხალხისთვის აკეთებდა და უთხრა: "რას უკეთებ ამ ხალხს? მარტო შენ რად ზიხარ და მთელი ეს ხალხი კი შენს წინ დგას დილიდან საღამომდე?”
15 . უთხრა მოსემ თავის სიმამრს: "იმიტომ, რომ ჩემთან მოდის ხალხი ღვთის ნების საძიებლად.
16 . როცა რაიმე საქმე აქვთ, ჩემამდე მოაქვთ და განვსჯი კაცსა და მის მოყვასს შორის, ვუცხადებ ღვთის წესებსა და რჯულს”.
17 . უთხრა მოსეს სიმამრმა: "არაა კარგი, რასაც შენ აკეთებ.
18 . გამოიფიტებით შენც და ეს ხალხიც, რომელიც შენთან არის, რადგან მძიმეა შენთვის ეს საქმე, მარტო ვერ შეძლებ ამის კეთებას.
19 . ახლა ისმინე ჩემი სიტყვა, რჩევას მოგცემ და ღმერთი იყოს შენთან: შენ უშუამდგომლე ხალხს ღმერთთან და წარუდგინე მათი საქმენი ღმერთს.
20 . ასწავლე მათ წესები და რჯული და უჩვენე გზა, რომლითაც უნდა იარონ და საქმენი, რაც უნდა აკეთონ.
21 . ამასთან ერთად მოძებნე მთელ ერში უნარიანი კაცები, ღვთისმოშიშნი და ერთგულნი, რომელთაც სძულთ ანგარება და ათასისთავებად, ასისთავებად, ორმოცდაათისთავებად და ათისთავებად დაუნიშნე ხალხს.
22 . მათ განსაჯონ ხალხი ყოველთვის; ყველა დიდი საქმე შენთან მოიტანონ, ხოლო ყოველი მცირე საქმე თვითონ განსაჯონ; ზიდონ ასე ტვირთი შენთან ერთად და შენც შეგიმსუბუქდება.
23 . თუ ამას გააკეთებ და ღმერთიც ასე გიბრძანებს, მაშინ გაუძლებ და მთელი ეს ხალხიც მშვიდობით მივა თავის ადგილზე”.
24 . ისმინა მოსემ თავისი სიმამრის სიტყვა და აასრულა ყოველი მისი ნათქვამი.
25 . ამოარჩია მოსემ მთელი ისრაელიდან უნარიანი კაცები და ხალხს მეთაურებად: ათასისთავებად, ასისთავებად, ორმოცდაათისთავებად და ათისთავებად დაუნიშნა.
26 . და განსჯიდნენ ისინი ხალხს ყოველთვის: ძნელი საქმე მოსესთან მიჰქონდათ, ყოველ წვრილმან საქმეს კი თვითონ წყვეტდნენ.
27 . გაისტუმრა მოსემ სიმამრი და წავიდა იგი თავის ქვეყანაში.
1 . "ყურად იღე, ცაო, და ვილაპარაკებ, ისმინე, დედამიწავ, ჩემი სიტყვები.
2 . წვიმასავით იღვრება ჩემი მოძღვრება, ცვარივითაა ჩემი ნათქვამი, როგორც ნამი მოლზე და თავსხმა ბალახზე.
3 . რადგან გამოვაცხადებ უფლის სახელს, დიდება მიაგეთ ჩვენს ღმერთს.
4 . სალი კლდეა იგი, სრულყოფილია მისი საქმენი, რადგან სამართლიანია მისი ყველა გზა; ჭეშმარიტი ღმერთია ის, არ არის მასში უსამართლობა; მართალია იგი და წრფელი.
5 . გაირყვნენ მის წინაშე; აღარ იწოდებიან მის ძეებად მათი მანკიერების გამო; ურჩი და გარყვნილი მოდგმაა.
6 . ამას მიაგებ უფალს, ბრიყვო და უგუნურო ხალხო? განა ის არაა მამაშენი, ვინც გაგაჩინა, გამოგისყიდა და დაგაფუძნა?!
7 . გაიხსენე ძველი დღეები, გარდასულ თაობათა წლები; ჰკითხე მამაშენს და გეტყვის; მოხუცებულთ და ისინი გეტყვიან.
8 . როცა სამკვიდროს უნაწილებდა ხალხებს უზენაესი და ერთმანეთს დააშორა ადამის ძენი, მაშინ დაუდგინა ერებს საზღვრები ისრაელის ძეთა რიცხვისამებრ.
9 . რადგან უფლის ხვედრია მისი ხალხი; მემკვიდრეობად ერგო მას იაკობი.
10 . უდაბურ მიწაზე იპოვა იგი, სიცარიელესა და უდაბნოს კივილში; გარს შემოერტყა და თვალისჩინივით უფრთხილდებოდა,
11 . როგორც არწივი ფხიზლობს თავის ბუდეზე, თავს დასტრიალებს მართვეებს, გაშლის ფრთებს, შეისხავს და მხრებით მიჰყავს ისინი.
12 . მარტოდ-მარტო უფალი მიუძღოდა მას და უცხო ღმერთი არ ჰყოლია გვერდით.
13 . წარუძღვა მას დედამიწის სიმაღლეებზე, კვებავდა ველის ნაყოფებით და აწოვებდა კლდიდან თაფლსა და ზეთს,
14 . ძროხის ერბოს და ცხვრის რძეს, კრავთა, ვერძთა და ბაშანის ვაცთა ცხიმს, ნოყიერ ხორბალთან ერთად; და სვამდი ღვინოს, ყურძნის სისხლს.
15 . გასუქდა იეშურუნი და ტლინკების ყრა იწყო; გასივდა, გასქელდა, გათქვირდა და მიატოვა ღმერთი, მოიძულა შემოქმედი მისი, კლდე თავისი ხსნისა.
16 . აეჭვიანეს იგი უცხო კერპებით, სისაძაგლით განარისხეს.
17 . ეშმაკებს სწირავდნენ მსხვერპლს და არა თავის ღმერთს; ღმერთებს, რომელთაც არ იცნობდნენ მანამდე, ახალგაჩენილთ, მეზობელთაგან მოსულთ, რომლებისაც არ ეშინოდათ თქვენს მამებს;
18 . შენი გამჩენი კლდე აღარ გახსოვს და ღმერთი, შენი შემოქმედი - დაივიწყე.
19 . იხილა უფალმა და რისხვით უარყო თავისი ძეები და ასულები.
20 . თქვა: დავუფარავ ჩემს სახეს და ვნახავ, როგორი იქნება მათი ბოლო; რადგან უკუღმართთა მოდგმაა, ძენი, რომლებშიც არაა ერთგულება.
21 . მაეჭვიანეს არაღმერთებით და განმარისხეს თავიანთი კერპებით: მეც ვაეჭვიანებ არახალხით და გავაღიზიანებ უგვანი ერით.
22 . რადგან ცეცხლივით აინთო ჩემი მრისხანება, ფსკერამდე ბუგავს შავეთს, ნთქავს დედამიწას თავის მოსავლიანად და წვავს მთათა საფუძვლებს.
23 . უბედურებას დავუხვავებ და ჩემს ისრებს დავხარჯავ მათზე.
24 . მისუსტდებიან შიმშილით, მოისპობიან ცხელებითა და სასტიკი სენით, მხეცთა ეშვებითა და ქვეწარმავალთა შხამით, მე რომ გავუგზავნი.
25 . გარეთ მახვილი მოსრავს ჭაბუკებს, ქალწულთ და ძუძუმწოვრებს, ჭაღარა მოხუცებთან ერთად და შიგნით - ძრწოლა!
26 . ვთქვი: განვაბნევ მათ, გავაქრობ-მეთქი კაცთაგან მათ სახსენებელს,
27 . რომ არ მოვრიდებოდი მტრის გაკადნიერებას, არამც გაამაყებულიყო და ეთქვა: ჩემი ხელია შემართული და უფალს არ ჩაუდენიაო ეს ყველაფერი.
28 . რჩევას განრიდებული ხალხია, გონიერება არ არის მათში.
29 . ბრძენნი რომ ყოფილიყვნენ მიხვდებოდნენ ამას და განჭვრეტდნენ თავიანთ აღსასრულს.
30 . როგორ დაედევნება ერთი - ათასს და როგორ განდევნის ორი - ათი ათასს, თუ მათი კლდე არ გაყიდის მათ და მათი უფალი არ ჩაუგდებს ხელში?!
31 . რადგან ჩვენს კლდეს არა ჰგავს მათი კლდე და თავად ჩვენი მტრები ხვდებიან ამას!
32 . ვინაიდან სოდომის ვაზისგანაა და გომორას ველებიდან მათი ყურძენი, შხამიანია მისი მტევნები და მწარეა მარცვლები;
33 . გველეშაპის შხამია მათი ღვინო და ასპიტის განუქარვებელი გესლი.
34 . განა ჩემს საგანძურში არაა იგი დაფარული და ჩემს საუნჯეში დაბეჭდილი?!
35 . ჩემია შურისგება და საზღაურის მიზღვა, განსაზღვრულ დროს წაიბორძიკებს მათი ფეხი, რადგან ახლოა მათი უბედურების დღე და მსწრაფლ მოაწევს მათთვის გამზადებული.
36 . რადგან უფალი განიკითხავს თავის ხალხს, შეიბრალებს თავის მონებს, როცა დაინახავს, რომ გამოეცალათ ძალა - აღარც ტყვე დარჩა და აღარც თავისუფალი.
37 . და იტყვის უფალი: სად არიან მათი ღმერთები, კლდე, რომელსაც თავს აფარებდნენ?
38 . ვინც ჭამდა მათი შესაწირის ქონს და სვამდა მათ ჩამოსხმულ ღვინოს? ადგნენ ახლა - შეგეწიონ და შეგიფარონ!
39 . ახლა ხომ ხედავთ, რომ ეს მე ვარ, მე ვარ და არავინ არის ღმერთი ჩემს გარდა; მე ვკლავ და ვაცოცხლებ, მე ვლახვრავ და ვკურნავ: არავის ძალუძს დახსნა ჩემი ხელიდან.
40 . ამიტომ ხელს აღვმართავ ზეცისკენ და ვამბობ: ცოცხალი ვარ უკუნისამდე!
41 . თუ ავლესე ჩემი მოელვარე ხმალი და სამართალი მოვიმარჯვე ხელში, შურს ვიძიებ ჩემს მტრებზე და მივუზღავ მათ, ვისაც ვძულვარ.
42 . სისხლით დავათრობ ჩემს ისრებს; მტრის მთავართა თავებით, მოკლულთა და ტყვეთა სისხლითა და ხორცით გაძღება ჩემი მახვილი.
43 . მის ხალხთან ერთად იზეიმეთ ერებო, რადგან შურს იძიებს თავის მსახურთა სისხლისთვის, საზღაურს მიაგებს თავის მტრებს და გაწმენდს თავის მიწასა და ერს”.
44 . და მივიდა მოსე ხალხთან და ხმამაღლა წარმოთქვა ამ სიმღერის ყოველი სიტყვა; იეშუა ნავეს ძეც თან ახლდა მას.
45 . და დაასრულა მოსემ ეს სიტყვა მთელი ისრაელის მიმართ,
46 . უთხრა მათ: "გულში აღიბეჭდეთ ყოველი სიტყვა, რომელსაც მე გიმოწმებთ დღეს და ამცნეთ თქვენს ძეებს, რათა იფხიზლონ ამ რჯულის ყოველი სიტყვის აღსასრულებლად.
47 . რადგან ფუჭი სიტყვა არაა ის თქვენთვის, თქვენი სიცოცხლეა იგი და მისით გაიგრძელებთ დღეებს იმ მიწაზე, რომლის დასამკვიდრებლადაც გადადიხართ იორდანეს”.
48 . იმავე დღეს უთხრა უფალმა მოსეს:
49 . "ადი ყაბარიმის ამ მთაზე, ნებოს მთაზე, მოაბის ქვეყანაში, იერიხოს პირდაპირ და იხილე ქანაანის ქვეყანა, რომელსაც ისრაელის ძეთ ვაძლევ სამკვიდრებლად.
50 . და მოკვდი მთაზე, რომელზეც ახვალ და შეუერთდი შენს ხალხს, როგორც აჰარონი, შენი ძმა მოკვდა ჰორის მთაზე და შეუერთდა თავის ხალხს.
51 . რადგან არ მიერთგულე ისრაელის ძეთა შორის მერიბაჰ-კადეშის წყლებთან, ცინის უდაბნოში და წმიდად არ მყავი ისრაელიანთა შორის.
52 . შორიდან კი იხილავ ქვეყანას, რომელსაც ვაძლევ ისრაელის ძეთ, მაგრამ ვერ შეხვალ მასში”.
1 . იმ დღეს, როცა უფალმა ყოველი მისი მტრის ხელთაგან იხსნა დავითი, ამ სიტყვებით უგალობა მან უფალს:
2 . "უფალი კლდეა ჩემი, ციხესიმაგრეა და მხსნელი ჩემი.
3 . ღმერთი კლდეა ჩემი, იგია ჩემი თავშესაფარი; ფარია ჩემი და ხსნის რქაა, სიმაგრეა და თავშესაფარი ჩემი, ჩემი მხსნელია, რომელმაც დამიფარა ძალადობისგან.
4 . მოვუხმე უფალს, დიდად საქებარს და გადამარჩინა ჩემი მტრებისგან.
5 . ალყაში მომიქციეს სიკვდილის ტალღებმა, განადგურების ნაკადები დამესხნენ თავს,
6 . ქვესკნელის ბორკილები შემომეხლართა და სიკვდილის ბადეებში გავები.
7 . გასაჭირში მოვუხმე უფალს, ჩემს ღმერთს შევღაღადე; და ისმინა ჩემი ხმა თავის ტაძარში და მისწვდა მის ყურს ჩემი ღაღადი.
8 . შეირყა, იძრა დედამიწა, ათრთოლდა და შეირყა ზეცის საფუძველი ღვთის განრისხებისას.
9 . კვამლი ავარდა მისი ნესტოებიდან, მშთანმთქმელი ცეცხლი - მის ბაგეებიდან; ნაკვერჩხლები ცვიოდა მისგან.
10 . მოდრიკა ცანი და ჩამოვიდა; უკუნი ნისლი იდგა მის ფეხქვეშ.
11 . ქერუბიმებზე ამხედრებული გაფრინდა და გამოჩნდა ქარიშხლის ფრთებზე;
12 . წყვდიადი შემოირტყა გარშემო კარვებად, წყლის ბინულებად ცათა ღრუბელნი.
13 . მისმა ელვარებამ ცეცხლის ნაკვერჩხლები ააგიზგიზა.
14 . ზეციდან დაიქუხა უფალმა, ხმა გამოსცა უზენაესმა.
15 . ისრებით გაფანტა ჩემი მტრები, ელვით გაანადგურა ისინი.
16 . შერისხა უფალმა, თავისი ნესტოების სუნთქვა მიაქცია და გამოჩნდნენ ზღვის დინებანი და გაშიშვლდნენ სამყაროს საფუძველნი.
17 . მაღლიდან მომწვდა, ამიყვანა და წყალთა მორევიდან გამომიყვანა.
18 . უძლიერესი მტრისგან მიხსნა, მათგან, ვისაც ვძულდი, ვინც ძლიერი იყო ჩემზე.
19 . თავს დამესხნენ ჩემი გასაჭირის დღეს და უფალი იყო ჩემი საყრდენი.
20 . გაშლილ სივრცეში გამიყვანა და მიხსნა, რადგან სასურველი ვიყავი მისთვის.
21 . ჩემი სიმართლისამებრ მომაგო უფალმა, ჩემი ხელის სიწმინდისამებრ გადამიხადა.
22 . რადგან ვიცავდი უფლის გზას, და ჩემი ღმერთისთვის არ შემიცოდავს.
23 . რადგან ჩემ წინაშეა მისი მცნებები და არ გადამიხვევია მის დადგენილებათაგან;
24 . უბიწო ვიყავი მის წინაშე და ცოდვას გავურბოდი.
25 . საზღაური მომაგო უფალმა ჩემი სიმართლისა და სიწმიდის გამო მის თვალში.
26 . წყალობის მქნელს - წყალობით ექცევი და წრფელ კაცთან წრფელი ხარ.
27 . წმიდასთან - წმიდა ხარ და მზაკვართან - მისი ცბიერებისამებრ.
28 . დაჩაგრულ ხალხს შველი, ქედმაღლებს კი მზერით დაამდაბლებ;
29 . რადგან შენ ხარ ჩემი ლამპარი, უფალო; უფალი გამინათებს ბნელს.
30 . რადგან შენით შევმუსრავ ლაშქარს და ჩემი ღვთით გადავევლები გალავანს.
31 . უმწიკვლოა ღვთის გზა; წმიდაა უფლის სიტყვა, ფარია მათთვის, ვინც მასში ეძებს თავშესაფარს.
32 . რადგან ვინაა ღმერთი უფლის გარდა ან ვინაა კლდე გარდა ჩვენი ღმერთისა?
33 . ღმერთი მტკიცე ციხესიმაგრეა ჩემი; უბიწოებს, თავის გზაზე აყენებს იგი,
34 . ფურირმის ფეხებს მომცემს და მწვერვალებზე დამაყენებს.
35 . გაწრთვნის ჩემს ხელებს საბრძოლველად და სპილენძის მშვილდს მოჭიმავენ ჩემი მკლავები.
36 . შენგან მომეცა ხსნის ფარი და შენმა მოწყალებამ შემმოსა დიდებით.
37 . შენ გამიფართოვე ნაბიჯები, რათა არ მომიცურდეს ფეხები.
38 . ვდიე ჩემს მტრებს და არ მოვბრუნებულვარ, ვიდრე არ წარვხოცე ისინი.
39 . ვსპობ და ვანადგურებ, ვეღარასოდეს წამოდგებიან, ჩემს ფეხქვეშ დაეცნენ ისინი.
40 . შენ მმოსავ ძალით ბრძოლისთვის და ჩემს წინ აჩოქებ ჩემს წინააღმდგომთ.
41 . შენ უკუაქციე ჩემგან მტრები, და მეც გავანადგურე ჩემი მოძულენი.
42 . ეძიებენ და არავინ ჰყავთ მშველელი; უფალსაც კი უხმობენ და არ პასუხობს უფალი.
43 . მიწის მტვერივით ვფანტავ, ქუჩის ტალახივით ვთელავ მათ.
44 . შენ მიხსენი ჩემი ხალხის ამბოხისგან; შენ შემინახე, რათა ერების მთავარი ვიყო; ხალხი, რომელსაც არ ვიცნობდი, მემსახურება.
45 . უცხოტომელთა შვილები მეპირფერებიან, მემორჩილებიან, როგორც კი ესმით ჩემს შესახებ.
46 . უცხოტომელთა შვილები მისავათდებიან და თავისი სიმაგრეების მიღმა შეძრწუნდებიან.
47 . ცოცხალია უფალი! კურთხეულ იყოს სიმტკიცე ჩემი! ამაღლდეს ღმერთი, კლდე ჩემი ხსნისა;
48 . ღმერთი იძიებს ჩემთვის შურს და ის დამიმორჩილებს ხალხებს.
49 . ის მიხსნის მტრისგან და ამამაღლებ მათზე, ვინც ჩემს წინააღმდეგ აღსდგა; მიხსნის მოძალადე კაცისგან.
50 . ამიტომ გმადლობ, შენ უფალო, ერებს შორის და ვუგალობებ შენს სახელს.
51 . ხსნის გოდოლია უფალი თავისი ცხებული მეფის, დავითისა და მისი შთამომავლობისთვის უკუნისამდე!
1 . ფარაონის ასულის გარდა, მრავალი უცხოტომელი ქალი უყვარდა მეფე სოლომონს: მოაბელნი, ყამონელნი, ედომელნი, ციდონელნი და ხეთელნი.
2 . იმ ერებიდან, რომლებზეც ნათქვამი ჰქონდა უფალს ისრაელის ძეთათვის: "ნუ შეხვალთ მათთან და ნურც ისინი შემოვლენ თქვენთან, თორემ უსათუოდ მიდრეკენ თქვენს გულებს თავიანთი ღმერთებისკენ”, სოლომონი სწორედ ასეთებს მიეწება სიყვარულით.
3 . შვიდასი ცოლი ჰყავდა სამეფო გვარიდან და სამასი ხარჭა; და მიდრიკეს მისი გული მისმა ცოლებმა.
4 . სიბერის ჟამს მიდრიკეს სოლომონის გული მისმა ცოლებმა უცხო ღმერთებისკენ და ისე სრულად მიძღვნილი აღარ იყო მისი გული უფლის, თავისი ღმერთის მიმართ, როგორც დავითის, მამამისის გული.
5 . მიჰყვა სოლომონი აშთორეთს, ციდონელთა ქალღმერთს და მილქომს, ყამონელთა სიბილწეს.
6 . ბოროტად იქცეოდა სოლომონი უფლის თვალში და სრულად არ მიჰყვებოდა უფლის კვალს, როგორც მამამისი, დავითი.
7 . მაშინ აუშენა სოლომონმა მაღლობი ქემოშს, მოაბის სიბილწეს, მთაზე, იერუსალიმის პირდაპირ; ასევე მოლოქს, ყამონის ძეთა სიბილწეს.
8 . ასევე მოიქცა ყველა თავისი უცხოელი ცოლის გულისთვის, რომლებიც თავ-თავის ღმერთებს უკმევდნენ და სწირავდნენ.
9 . განურისხდა უფალი სოლომონს, რადგან გული მიედრიკა თავისი უფლისგან, ისრაელის ღმერთისგან, რომელიც ორჯერ გამოეცხადა მას.
10 . რომელმაც უბრძანა, არ გაჰყოლოდა უცხო ღმერთების კვალს; მაგრამ არ შეასრულა მან უფლის ბრძანება.
11 . უთხრა უფალმა სოლომონს: "იმის გამო, რომ ასეთი გახდი და არ დაიცავი ჩემი აღთქმა და წესები, რომლებიც გიბრძანე, უსათუოდ გამოგგლეჯ სამეფოს და მივცემ შენს მსახურს.
12 . ოღონდ შენს სიცოცხლეში არ გავაკეთებ ამას დავითის, მამაშენის გულისთვის; შენს ძეს კი გამოვგლეჯ ხელიდან.
13 . მაგრამ მთელს სამეფოს არ გამოვგლეჯ, ერთ ტომს შენს ძეს მივცემ - დავითის, ჩემი მსახურის გულისთვის და იერუსალიმის გულისთვის, მე რომ ავირჩიე”.
14 . და აღუდგინა უფალმა მტერი სოლომონს, ედომელი ჰადადი, ედომის მეფის შთამომავალი.
15 . ედომში დავითის ყოფნისას, როცა მხედართმთავარი იოაბი ამოვიდა დახოცილთა დასამარხად იმის მერე, რაც გაწყვიტა ყოველი მამაკაცი ედომში,
16 . რადგან ექვს თვეს დარჩნენ იქ იოაბი და მთელი ისრაელი, ვიდრე არ მოსპეს ყოველი მამაკაცი ედომში,
17 . გაიქცა ჰადადი მამამისის მსახურ ედომელებთან ერთად, რომ ეგვიპტეში ჩასულიყვნენ; პატარა ბიჭი იყო მაშინ ჰადადი.
18 . აიყარნენ მიდიანიდან და მოვიდნენ ფარანს. წაიყვანეს ფარანიდან ხალხი და მივიდნენ ეგვიპტეში, ფარაონთან, ეგვიპტის მეფესთან, რომელმაც მისცა მას სახლი, სარჩო და მიწა.
19 . დიდი მადლი ჰპოვა ჰადადმა ფარაონის თვალში და მისცა მას ცოლად თავისი ცოლის, დედოფალ თახფენესის და.
20 . და უშვა მას თახფენესის დამ ვაჟი, გენუბათი. ფარაონის სახლში გაზარდა ბავშვი თახფენესმა და იზრდებოდა გენუბათი ფარაონის სახლში ფარაონის შვილებთან ერთად.
21 . გაიგონა ჰადადმა ეგვიპტეში, რომ განისვენა დავითმა თავის მამებთან, და რომ მოკვდა მხედართმთავარი იოაბი. უთხრა ჰადადმა ფარაონს: "გამიშვი, წავალ ჩემს ქვეყანაში”.
22 . უთხრა ფარაონმა: "რა გაკლია ჩემთან, შენს ქვეყანაში წასვლა რომ მოინდომე?” უპასუხა: "არაფერი, მაგრამ მაინც გამიშვი”.
23 . კიდევ აღუდგინა სოლომონს ღმერთმა მტერი, რეზონი, ელიადაყის ძე, რომელიც გაექცა ჰადად-ყეზერს, ცობის მეფეს, თავის ბატონს;
24 . შემოიკრიბა კაცები და გახდა მძარცველთა მეთაური. მას შემდეგ, რაც მოსრა დავითმა ისინი ცობში, დამასკოსკენ წავიდნენ, დასახლდნენ და იქ ბატონობდნენ.
25 . ისრაელის მტერი იყო ის სოლომონის დღეებში; იმ ხანად ისრაელს ჰადადიც მტრობდა. სძულდა მას ისრაელი და არამზე გამეფდა იგი.
26 . იერობყამ ნებატის ძემაც, ეფრათელმა, ცარედიდან, სოლომონის მსახურმა, რომლის დედა იყო ცერუყა, ქვრივი ქალი, ხელი აღმართა მეფეზე.
27 . აი, მიზეზი, რის გამოც ხელი აღმართა მეფეზე: მილო ააშენა სოლომონმა, დანგრეულ ნაპრალებს აღადგენდა მამამისის, დავითის ქალაქში.
28 . მამაცი კაცი იყო იერობყამი. დაინახა სოლომონმა, რომ კარგად ასრულებდა საქმეს ეს ახალგაზრდა და ჩააბარა იოსების სახლიდან გამოყვანილი ბეგარის ხალხი.
29 . ერთ დღეს გავიდა იერობყამი იერუსალიმიდან და შეხვდა გზად შილოამელი წინასწარმეტყველი ახია, რომელსაც ახალი მოსასხამი ემოსა. მხოლოდ ეს ორნი იყვნენ მინდვრად.
30 . აიღო ახიამ ახალი მოსასხამი ზედ რომ ემოსა და თორმეტ ნაჭრად დაგლიჯა.
31 . უთხრა იერობყამს: "აიღე შენთვის ათი ნაჭერი, რადგან ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, გამოვგლეჯ სამეფოს სოლომონს ხელიდან და შენ მოგცემ ათ ტომს.
32 . ერთი ტომი მას დარჩება ჩემი მსახურის, დავითის გულისთვის და იერუსალიმის გულისთვის, რომელიც მე ავირჩიე ისრაელის ყველა ტომისგან,
33 . რადგან მიმატოვეს და თაყვანს სცემენ აშთორეთს, ციდონელთა ქალღმერთს, ქემოშს, მოაბის ღმერთს და მილქომს, ყამონის ძეთა ღმერთს; არ იარეს ჩემს გზებზე, რომ სიმართლე ექმნათ ჩემს თვალში, დაეცვათ ჩემი წესები და სამართალი, როგორც მამამისი, დავითი იცავდა.
34 . არ გამოვგლეჯ ხელიდან მთელ სამეფოს, რადგან მთავრად დავადგინე იგი მთელი მისი სიცოცხლე ჩემი მსახურის, დავითის გულისთვის, რომელიც მე ავირჩიე და რომელიც იცავდა ჩემს მცნებებს და ჩემს წესებს.
35 . ხელიდან გამოვგლეჯ მის ძეს სამეფოს და შენ მოგცემ ათ ტომს,
36 . მის ძეს კი ერთ ტომს მივცემ, რომ მუდმივად დაურჩეს ლამპარი დავითს, ჩემს მსახურს, ჩემ წინაშე იერუსალიმში, ქალაქში, რომელიც ჩემთვის ავირჩიე ჩემი სახელის იქ დასამკვიდრებლად.
37 . აგირჩევ და ისე იმეფებ, როგორც შენი სული მოისურვებს; შენ იქნები ისრაელის მეფე.
38 . თუ შეისმენ ყველაფერს, რასაც გიბრძანებ და ჩემს გზებზე ივლი, თუ იქმ სიმართლეს ჩემს თვალში და დაიცავ ჩემს წესებსა და მცნებებს, როგორც ჩემი მსახური დავითი აკეთებდა, შენთან ვიქნები, აგიშენებ გამძლე სახლს, როგორც დავითს ავუშენე და მოგცემ ისრაელს.
39 . ამის გულისთვის მოვდრეკ დავითის შთამომავლებს, ოღონდ არა სამუდამოდ”.
40 . ეძებდა სოლომონი იერობყამს მოსაკლავად, მაგრამ ადგა და ეგვიპტეში გაიქცა იერობყამი, შიშაკთან, ეგვიპტის მეფესთან; და იყო იქ სოლომონის სიკვდილამდე.
41 . სოლომონის დანარჩენი საქმეები, ყველაფერი, რაც მან გააკეთა და მისი სიბრძნე სოლომონის საქმეთა წიგნშია ჩაწერილი.
42 . ხანი სოლომონის მეფობისა იერუსალიმში და მთელს ისრაელზე იყო ორმოცი წელი.
43 . განისვენა სოლომონმა თავის მამებთან და დაიმარხა იგი დავითის, მამამისის ქალაქში, ხოლო მის ნაცვლად მისი ძე, რეხაბყამი გამეფდა.
1 . სამოცდაათი ძე ჰყავდა ახაბს სამარიაში. ასეთი წერილები მისწერა იეჰუმ იზრეყელის მთავრებს, სამარიელ უხუცესებს და ახაბის ძეთა აღმზრდელთ:
2 . "ახლა, როცა ამ წერილს მიიღებთ, რადგან თან გყავთ თქვენი ბატონიშვილნი, ეტლები, ცხენები, გამაგრებული ქალაქები და იარაღი,
3 . ამოარჩიეთ საუკეთესო და შესაფერისი თქვენს ბატონიშვილთაგან, დასვით მამამისის ტახტზე და იბრძოლეთ თქვენი ბატონის სახლისთვის”.
4 . ძალიან, ძალიან შეშინდნენ და თქვეს: "აჰა, ორი მეფე ვერ აღუდგა წინ, ჩვენ როგორღა დავდგეთ?”
5 . მოციქულნი გაუგზავნეს იეჰუს სასახლისა და ქალაქის გამგებლებმა, უხუცესებმა და აღმზრდელებმა ამ სიტყვებით: "შენი მსახურნი ვართ, რასაც გვეტყვი, აღვასრულებთ. არავის გავამეფებთ, რაც სწორად მიგაჩნდეს, ის გააკეთე”.
6 . ასეთი წერილი მისწერა მათ მეორედ: "თუ ჩემი მსახურნი ხართ და ჩემს ბრძანებებს ასრულებთ, მაშინ ხვალ ამ დროს მომიტანეთ თქვენი ბატონიშვილების თავები და მოდით ჩემთან იზრეყელში”. სამოცდაათნი იყვნენ მეფის ძენი, ქალაქის დიდებულნი ზრდიდნენ მათ.
7 . როგორც კი ეს წერილი მიუვიდათ, გამოიყვანეს უფლისწულები, სამოცდაათივე მოკლეს; გოდრებში ჩააწყვეს მათი თავები და გაუგზავნეს იზრეყელში.
8 . მივიდა მოციქული და უთხრა იეჰუს: "უფლისწულთა თავები მოიტანეს”. თქვა: ორ გროვად დაყარეთ კარიბჭესთან, დილამდე”.
9 . გამოვიდა იეჰუ მეორე დილას და უთხრა მთელ ხალხს: "თქვენ უდანაშაულონი ხართ. მე ავუმხედრდი ჩემს ბატონს და მოვკალი, მაგრამ ესენი ვინღა დახოცა?
10 . იცოდეთ, არაფერი დარჩება შეუსრულებელი უფლის სიტყვიდან, რომელიც ახაბის სახლზე აქვს ნათქვამი; უფალმა აღასრულა, რაც ელიას, თავისი მსახურის, პირით წარმოთქვა”.
11 . ყველა დარჩენილი დახოცა იეჰუმ ახაბის სახლიდან იზრეყელში, ყველა მისი დიდებული, ახლობელი და მღვდელი, ისე რომ, აღარავინ დარჩენილა.
12 . ადგა იეჰუ და წავიდა სამარიას. ჯერ კიდევ მწყემსთა თავშესაფრისკენ მიმავალ გზაზე იდგა,
13 . რომ იუდას მეფის, ახაზიას ძმებს შეხვდა. ჰკითხა: "ვინ ხართ?” მიუგეს: "ახაზიას ძმები ვართ, მეფისა და დედოფლის ძეების მოსაკითხად მივდივართ”.
14 . ბრძანა იეჰუმ: "ცოცხლად შეიპყარით!” ცოცხლად შეიპყრეს და ბეთ-ყეკედის მწყემსთა ბინის ორმოსთან დაკლეს ისინი - ორმოცდაორი კაცი. ერთი კაციც არ დაუტოვებია ცოცხალი.
15 . წამოვიდა იქიდან და მასთან შესახვედრად წამოსულ რეხაბის ძეს, იონადაბს შეხვდა; აკურთხა იგი და უთხრა: "ისეთივე წრფელია შენი გული, როგორც ჩემია შენ მიმართ?” მიუგო იონადაბმა: "წრფელია!” უთხრა იეჰუმ: "მაშ მომეცი ხელი”. მანაც მისცა ხელი და თავის ეტლში აიყვანა იგი”.
16 . უთხრა: "წამოდი და იხილე უფლისთვის ჩემი მოშურნეობა”. და თავისი ეტლით წაიყვანა.
17 . მივიდა იეჰუ სამარიას და გაჟლიტა ყველა, ვინც კი ახაბს სამარიაში დაურჩა; ასე მოსპო ყველა, ელიასადმი ნათქვამი უფლის სიტყვისამებრ.
18 . შეკრიბა იეჰუმ მთელი ხალხი და უთხრა: "ახაბი ცუდად ემსახურებოდა ბაყალს, იეჰუ უკეთესად მოემსახურება.
19 . მოუხმეთ ჩემთან ბაყალის ყველა წინასწარმეტყველს, მის ყველა მსახურსა და მღვდელს; არავინ დააკლდეს, რადგან დიდი მსხვერპლი უნდა შევწირო ბაყალს. ვინც დააკლდება, მოკვდება”. ცბიერებით გააკეთა ეს იეჰუმ, რათა ბაყალის მსახურები გაენადგურებინა.
20 . თქვა იეჰუმ: "გამოაცხადეთ სადღესასწაულო თავშეყრა ბაყალისთვის!” და გამოაცხადეს.
21 . მთელ ისრაელში დაგზავნა იეჰუმ. მოვიდა ბაყალის ყველა მსახური, კაცი არ დარჩენილა, რომ არ მისულიყო; შევიდნენ ბაყალის სახლში და კიდით კიდემდე აავსეს.
22 . უთხრა იეჰუმ სამოსელთა მცველს: "გამოუღე სამოსი ბაყალის ყოველ მსახურს”; გამოუღო.
23 . შევიდნენ იეჰუ და იონადაბი, რეხაბის ძე, ბაყალის სახლში და უთხრეს ბაყალის მსახურებს: "მოიძიეთ და ნახეთ, ხომ არ არის თქვენ შორის უფლის მსახური, რადგან აქ მხოლოდ ბაყალის მსახურნი უნდა იყვნენ”.
24 . მსხვერპლებისა და სრულადდასაწველთა მომზადება დაიწყეს. ოთხმოცი კაცი დააყენა იეჰუმ გარედან და თქვა: "თუ ვინმე გაგექცათ მათგან, ხელში რომ ჩაგიგდეთ, თქვენი სიცოცხლე ჩაენაცვლება გადარჩენილისას”.
25 . როცა სრულადდასაწველი დაასრულეს, უთხრა იეჰუმ მცველთა მეთაურებს: "მიდით, ამოჟლიტეთ, არავინ გაგექცეთ”. მახვილით ამოჟლიტეს მცველთა მეთაურებმა, იქვე დაყარეს და ბაყალის სახლშიც შევიდნენ.
26 . გამოიტანეს ბაყალის სახლის ქანდაკებანი და დაწვეს.
27 . დაამსხვრიეს ბაყალის ქანდაკება, დაანგრიეს ბაყალის ტაძარიც და უწმინდურ ადგილად აქციეს დღემდე.
28 . ამოძირკვა იეჰუმ ბაყალი ისრაელიდან.
29 . მხოლოდ იერობყამ ნაბატის ძის ცოდვებს არ განშორებია იეჰუ, რითაც ისრაელი აცდუნა; არც ოქროს ხბორებს, ბეთელსა და დანში რომ იყო.
30 . უთხრა უფალმა იეჰუს: "რადგან ყოველივე აღასრულე ჩემ წინაშე, რაც ახაბის სახლეულზე მქონდა გულში, მეოთხე თაობამდე ისხდებიან შენი ძენი ისრაელის ტახტზე”.
31 . მაგრამ გულმოდგინედ არ იცავდა იეჰუ უფლის, ისრაელის ღმერთის რჯულს, არ განშორებია იგი იერობყამის ცოდვებს, რითაც ისრაელი აცდუნა.
32 . იმ დღეებში დაიწყო უფალმა მიწების ჩამოჭრა ისრაელისთვის და მუსრავდა მათ ხაზაელი ისრაელის ყოველ საზღვარზე:
33 . წაართვა იორდანედან მზის აღმოსავლეთით გილყადის მთელი ქვეყანა, გადის, რეუბენისა და მენაშეს მიწები - ყაროყერიდან, რომელიც არნონის ხევს, გილყადსა და ბაშანს ემიჯნებოდა.
34 . იეჰუს დანარჩენი საქმენი, ყოველივე, რაც გააკეთა და მისი ყველა გმირობა, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
35 . მიიძინა იეჰუმ და თავის მამებთან დაკრძალეს სამარიაში. მის ნაცვლად იეჰოახაზი, მისი ძე გამეფდა.
36 . დღეებმა, რომლებიც იეჰუმ ისრაელზე იმეფა სამარიაში, ოცდარვა წელი შეადგინა.
1 . იმ დღეებში სასიკვდილოდ დასნეულდა ხიზკიაჰუ; მივიდა მასთან ესაია წინასწარმეტყველი, ძე ამოცისა, და უთხრა: "ასე ამბობს უფალი: ანდერძი დაუტოვე შენს სახლს, რადგან მოკვდები, ვერ იცოცხლებ”.
2 . გადაბრუნდა კედლისკენ ხიზკიაჰუ და ასე ილოცა უფლისადმი:
3 . "უფალო! ახლა გაიხსენე, როგორ ერთგულად და მთელი გულით დავდიოდი და კეთილად ვიქცეოდი შენ წინაშე”. მწარედ ატირდა ხიზკიაჰუ.
4 . ჯერ შუა ეზოდან არ გასულიყო ესაია, რომ უფლის სიტყვა გამოეცხადა:
5 . "დაბრუნდი და უთხარი ხიზკიაჰუს, ჩემი ხალხის მთავარს, ასე ამბობს-თქო უფალი, დავითის, მამაშენის ღმერთი: ვისმინე შენი ლოცვა, ვიხილე შენი ცრემლები. აჰა, განგკურნავ და ახვალ უფლის ტაძარში მესამე დღეს.
6 . თხუთმეტ წელიწადს შევმატებ შენს დღეებს, გიხსნით აშურის მეფის ხელიდან შენ და ამ ქალაქს; დავიცავ ამ ქალაქს ჩემთვის და ჩემი მსახური დავითისთვის”.
7 . თქვა ესაიამ: "აიღეთ ლეღვის ჩირი”. აიღეს, წყლულზე დაადეს და განიკურნა იგი.
8 . ჰკითხა ხიზკიაჰუმ ესაიას: "რა არის ნიშანი, რომ უფალი განმკურნავს და უფლის ტაძარში ავალ მესამე დღეს?”
9 . მიუგო ესაიამ: "ესაა შენთვის ნიშანი უფლისგან, რადგან აღასრულებს უფალი თავის ნათქვამს: ათი საფეხურით წინ წავიდეს ჩრდილი, თუ ათი საფეხურით უკან დაბრუნდეს?
10 . უპასუხა ხიზკიაჰუმ: "ადვილია აჩრდილის ათი საფეხურით წინ გადახრა; არა, ათი საფეხურით უკან მობრუნდეს ჩრდილი”.
11 . შეღაღადა ესაია წინასწარმეტყველმა უფალს და ათი საფეხურით უკან დააბრუნა ჩრდილი ახაზის გაკეთებულ მზის საათზე, როცა მასზე დაბლა ჩამოდიოდა.
12 . იმ დღეებში გაუგზავნა ბეროდახ-ბალადანმა, ბალადანის ძემ, ბაბილონის მეფემ, წერილები და ძღვენი ხიზკიაჰუს, რადგან შეიტყო, რომ სნეულად იყო იგი.
13 . მოუსმინა ხიზკიაჰუმ წარმოგზავნილთ და უჩვენა მათ საუნჯეთა სახლი: ვერცხლი და ოქრო, სურნელებანი და საცხებელი ზეთები, თავისი საჭურველის სახლი და ყველაფერი, რაც საგანძურში მოეპოვებოდა; არაფერი დარჩენილა თავის სახლსა და მთელ თავის სამფლობელოში, რაც არ უჩვენებია მათთვის ხიზკიაჰუს.
14 . მოვიდა ესაია წინასწარმეტყველი მეფე ხიზკიაჰუსთან და უთხრა: "რას ამბობდნენ ეს კაცები და საიდან მოვიდნენ შენთან?" უპასუხა ხიზკიაჰუმ: "შორეული ქვეყნიდან, ბაბილონიდან მოვიდნენ".
15 . ჰკითხა ესაიამ: "რა იხილეს შენს სახლში?” მიუგო ხიზკიაჰუმ: "ყველაფერი იხილეს, რაც ჩემს სახლშია; არაფერი დარჩენილა, რომ არ მეჩვენებინოს ჩემს საგანძურში”.
16 . უთხრა ესაიამ ხიზკიაჰუს: "ისმინე უფლის სიტყვა:
17 . აჰა მოდის დღეები და ყოველივე, რაც შენს სახლშია და რაც შენმა მამებმა დააგროვეს დღემდე - ბაბილონს იქნება წაღებული, არაფერი დარჩება! - ამბობს უფალი.
18 . შენს ძეებსაც, რომლებიც შეგეძინება, წაიყვანენ და საჭურისებად დააყენებენ ბაბილონის მეფის სასახლეში”.
19 . მიუგო ხიზკიაჰუმ ესაიას: "კეთილია უფლის სიტყვა, რომელიც წარმოთქვი”. თან დასძინა: "რადგან მშვიდობა და კეთილდღეობა იქნება ჩემს დღეებში!”
20 . ხიზკიაჰუს დანარჩენი საქმენი და მისი გმირობანი, წყალი რომ გაიყვანა ქალაქში, წყალსატევი და არხი რომ ააშენა, განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
21 . განისვენა ხიზკიაჰუმ თავის მამებთან, მის ნაცვლად კი მისი ძე, მენაშე გამეფდა.
1 . გაგზავნა მეფემ მოციქულები და შეკრიბეს მასთან იუდასა და იერუსალიმის მთელი უხუცესობა.
2 . წავიდა მეფე უფლის სახლში და მასთან ერთად იუდას ყველა კაცი და იერუსალიმის ყველა მცხოვრები, ასევე მღვდლები, წინასწარმეტყველნი, მთელი ერი დიდიდან პატარამდე და მათ გასაგონად წაიკითხა მეფემ იმ აღთქმის წიგნის ყოველი სიტყვა, უფლის სახლში რომ იპოვეს.
3 . დადგა მეფე სვეტის წინ და დადო აღთქმა უფლის წინაშე, რომ ივლიდა უფლის კვალზე, მთელი გულით და მთელი სულით დაიცავდა მის მცნებებს, მოწმობებსა და დადგენილებებს, რათა აღსრულებულიყო ამ წიგნში ჩაწერილი აღთქმის სიტყვები. მთელმა ხალხმა მოიწონა აღთქმა.
4 . უბრძანა მეფემ ხილკიაჰუ მღვდელმთავარს, მეორე საფეხურის მღვდლებსა და კარიბჭის მცველთ, რომ გამოეტანათ უფლის სახლიდან ბაყალისთვის, აშერისთვის და მთელი ციური ლაშქრისთვის გაკეთებული ჭურჭელი და ცეცხლს მისცა ისინი იერუსალიმის გარეთ, კედრონის ველზე, ხოლო ნაცარი ბეთელში წაიღო.
5 . გაყარა იუდას მეფეთა მიერ დაყენებული ქურუმები, რომლებიც საკმეველს აკმევდნენ მაღლობებზე იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის შემოგარენში; და ბაყალს, მზეს, მთვარეს, ვარსკვლავებსა და ცის მთელ მხედრობას უკმევდნენ;
6 . გაიტანა აშერი უფლის სახლიდან იერუსალიმის გარეთ, კედრონის ხევისკენ, დაწვა კედრონის ხევში, მტვრად აქცია და ხალხის ძეთა საფლავებზე გააბნია.
7 . დაანგრია უფლის სახლთან მდგარი მეძავთა სახლები, სადაც დედაკაცები საფარველს უქსოვდნენ აშერს;
8 . გამოიყვანა იუდას ქალაქებიდან ყველა მღვდელი და წაბილწა ის მაღლობები, სადაც აკმევდნენ ისინი, გებაყიდან ბეერ-შებაყამდე, დაანგრია კარიბჭის მაღლობები, ერთი - ქალაქის მთავრის, იეშუას, კარიბჭის შესასვლელთან რომ იყო და მეორე - ქალაქის კარიბჭის ხელმარცხნივ.
9 . თუმცა არ ადიოდნენ მაღლობთა მღვდლები უფლის სამსხვერპლოსთან იერუსალიმში, მაინც ჭამდნენ ხმიადებს თავის ძმებთან ერთად.
10 . წაბილწა სამსხვერპლო, ჰინომის ძეთა ველზე რომ იყო, რათა არავის გაეტარებინა ცეცხლში მოლოქისთვის თავისი ძე ან ასული.
11 . გაუშვა ცხენები, რომლებიც იუდას მეფეებს მზისთვის ჰყავდათ მიძღვნილი, უფლის სახლის შესასვლელიდან სარდალ ნეთან-მელექის ოთახამდე, გარეუბანში რომ არის; მზის ეტლები კი ცეცხლში დაწვა.
12 . დაანგრია მეფემ იუდას მეფეთა მიერ, ახაზის ზედა სახლის ერდოზე და უფლის სახლის ორივე ეზოში, მანაშეს მიერ აღმართული სამსხვერპლოები, მოაშორა იქაურობას და კედრონის ხევში გადაყარა მათი მტვერი.
13 . შებილწა მეფე იოშიამ მაღლობები იერუსალიმის გასწვრივ, გახრწნილების მთის მარჯვნივ, სოლომონმა, ისრაელის მეფემ რომ აუშენა ყაშთორეთს - ციდონელთა სიბილწეს, ქამოშს - მოაბის სიბილწეს და მილქომს - ყამონის ძეთა სისაძაგლეს.
14 . ნამსხვრევებად აქცია სვეტები, გაჩეხა აშერები და ადამიანების ძვლებით შეავსო მათი ადგილები.
15 . ასევე მოექცა სამსხვერპლოს, რომელიც ბეთელშია. იერობყამ ნაბატის ძის, ისრაელის მაცდუნებლის მოწყობილი მაღლობიც და სამსხვერპლოც მანვე დაანგრია; ცეცხლში დაწვა მაღლობი და გააცამტვერა; აშერიც დაწვა.
16 . მიბრუნდა იოშია და დაინახა სამარხები, მთაზე რომ იყო; გაგზავნა და ამოაღებინა სამარხებიდან ძვლები და სამსხვერპლოზე დაწვა. ამით წაბილწა იგი უფლის სიტყვისამებრ, რომელიც წარმოთქვა ღვთისკაცმა, რომელმაც წინასწარ განაცხადა ეს ამბები.
17 . იკითხა იოშიამ: „ეს რა ძეგლია, მე რომ ვხედავ?” უთხრეს ქალაქის მცხოვრებლებმა: „იუდადან მოსული ღვთისკაცის სამარხია, რომელმაც წინასწარ განაცხადა ეს ამბები, შენ რომ დამართე ახლა ბეთელის სამსხვერპლოს”.
18 . თქვა: „მოასვენეთ, ნურავინ დასძრავს მის ძვლებს”. არ შეხებიან არც მის და არც იმ წინასწარმეტყველის ძვლებს, რომელიც სამარიიდან მოვიდა.
19 . ასევე მოაშორა იოშიამ ყველა სახლი მაღლობებზე, სამარიის ქალაქებში რომ ჰქონდათ აშენებული ისრაელის მეფეებს უფლის განსარისხებლად და ისეთივე საქმე დამართა მათ, როგორც ბეთელში.
20 . სამსხვერპლოებზე დაკლა მაღლობთა მღვდლები, ვინც კი იქ იყო, ზედ დაწვა კაცთა ძვლები და იერუსალიმში დაბრუნდა.
21 . უბრძანა მეფემ მთელ ხალხს და უთხრა: „იდღესასწაულეთ პასექი უფლისთვის, თქვენი ღმერთისთვის, როგორც ამ აღთქმის წიგნში წერია”.
22 . არ მომზადებულა ასეთი პასექი მსაჯულთა დროიდან, რომლებიც განსჯიდნენ ისრაელს და არც ისრაელისა და იუდას მეფეთა დღეებში არ მომხდარა ასეთი რამ.
23 . მხოლოდ იოშია მეფის გამეფების მეთვრამეტე წელს მომზადდა ასეთი პასექი უფლისთვის იერუსალიმში.
24 . აღმოფხვრა იოშიამ მესულთანეები, გრძნეულები, ჯადოქრები, თერაფიმები, კერპები და ყოველი სისაძაგლე, რაც კი იუდას ქვეყანასა და იერუსალიმში გამოჩნდა, რათა აღსრულებულიყო იმ წიგნში ჩაწერილი რჯულის სიტყვები, რომელიც უფლის სახლში იპოვა ხილკიაჰუ მღვდელმა.
25 . არ ყოფილა მანამდე მისი მსგავსი მეფე, რომელიც უფლისკენ მთელი თავისი გულით, სულითა და ძალით მოიქცა, მოსეს რჯულის თანახმად და არც მის მერე აღმდგარა მისი მსგავსი.
26 . მაგრამ არ შებრუნებულა უფალი მძვინვარე რისხვისგან, რითაც მრისხანებდა იგი იუდაზე იმ სიბრაზის გამო, რომლითაც გააბრაზა მანაშემ.
27 . თქვა უფალმა: „იუდასაც მოვიშორებ, როგორც ისრაელი მოვიშორე, უარვყოფ ამ ქალაქს, იერუსალიმს და სახლს რომელიც ავირჩიე და რომელზეც ვთქვი: აქ დამკვიდრდება ჩემი სახელი”.
28 . იოშიას დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა, განა იუდას მეფეთა მატიანეში არაა ჩაწერილი?
29 . მის დროს გამოვიდა ფარაონი ნექო, ეგვიპტის მეფე, აშურის მეფესთან მდინარე ევფრატზე. გაემართა მეფე იოშია მის დასახვედრად და მოკლა იგი ფარაონმა მეგიდოში, დანახვისთანავე.
30 . ეტლით წაასვენეს იგი მისმა მსახურებმა მეგიდოდან იერუსალიმში და მის სამარხში დამარხეს. აიყვანა ქვეყნის ხალხმა იეჰოახაზი, იოშიას ძე, ზეთი სცხეს და მამამისის ნაცვლად გაამეფეს.
31 . ოცდასამი წლისა იყო იეჰოახაზი, როცა გამეფდა და სამი თვე იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ხამუტალი, იერემიას ასული, ლიბნადან.
32 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამები.
33 . დაატუსაღა იგი ფარაონმა ნექომ რიბლაში, ხამათის ქვეყანაში, რომ იერუსალიმში არ ემეფა და ქვეყანას ხარკად ასი ტალანტი ვერცხლი და ერთი ტალანტი ოქრო დააკისრა.
34 . გაამეფა ფარაონმა ნექომ ელიაკიმი, იოშიას ძე, მამამისის, იოშიას ნაცვლად: სახელი შეუცვალა და დაარქვა იეჰოიაკიმი. იეჰოახაზი კი ეგვიპტეში წაიყვანა და იქ მოკვდა.
35 . ოქრო-ვერცხლს აძლევდა იეჰოიაკიმი ფარაონს, ოღონდ ქვეყანას დაადო გადასახადები, რათა მიეცა ფული ფარაონის ბრძანებისამებრ; ქვეყნის ხალხს, თითოეულს მისი ქონების მიხედვით დააკისრა ნექოსთვის მისაცემი ფული.
36 . ოცდახუთი წლისა იყო იეჰოიაკიმი როცა გამეფდა და თერთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ზებუდა, ფედაიას ასული, რუმადან.
37 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამები.
1 . აჰა, ესენი მივიდნენ დავითთან ციკლაგში, როცა ის ჯერ კიდევ ემალებოდა საულ კიშის ძეს. ძლევამოსილი ვაჟკაცები იყვნენ და ბრძოლაში ეხმარებოდნენ დავითს.
2 . მშვილდითა და შურდულით შეიარაღებულნი, ორივე ხელით ქვისა და ისრის მტყორცნელნი, საულის მოძმენი, ბენიამინისგან.
3 . მეთაურობდნენ ახიყეზირი და იოაში, გიბყათელი შემაყას ძენი; იეზიელი და ფელეტი, ყაზმავეთის ძენი; ბერაქა და იეჰუ ყანათოთელი,
4 . იშმაყია გაბაონელი, ძლევამოსილი ოცდაათთაგანი და ოცდაათის მეთაური. იერემია, იახაზიელი, იოხანანი და გედერათელი იოზაბადი;
5 . ელყუზაი, იერიმოთი, ბეყალია, შემარიაჰუ და ხარუფელი შეფატია;
6 . ელკანა, იშიაჰუ, ყაზარელი იოყეზერი და იაშაბყამი - კორახიანები;
7 . იოყელა და ზებადია, გედორელი იეროხამის ძენი.
8 . გადელთაგან, ფარებითა და შუბებით შეიარაღებული ბრძოლისთვის გაწვრთნილი ვაჟკაცი მეომრები გადავიდნენ დავითის მხარეს უდაბნოს სიმაგრეში. სახეებით ლომის მსგავსნი და მთის ქურციკივით სწრაფნი.
9 . ყეზერი - მეთაური, მეორე - ყობადია, მესამე - ელიაბი;
10 . მეოთხე - მიშმანა, მეხუთე - იერემია.
11 . მეექვსე - ყათაი, მეშვიდე - ელიელი.
12 . მერვე - იოხანანი, მეცხრე - ელზაბადი.
13 . მეათე - იერემიაჰუ, მეთერთმეტე - მაქბანაი.
14 . ესენი გადის ძეთაგან იყვნენ, ლაშქრის მეთაურნი; ყველაზე სუსტი ასს გაუტოლდებოდა, ყველაზე ძლიერი კი - ათასს.
15 . სწორედ მათ გადალახეს იორდანე პირველ თვეში, როდესაც ნაპირებიდან გადმოდის მდინარე და გააქციეს იქაური მკვიდრნი, როგორც აღმოსავლეთით, ისე დასავლეთით.
16 . და მივიდნენ სიმაგრეში დავითთან ბენიამინისა და იუდას ძენი.
17 . გამოვიდა დავითი მათთან შესახვედრად და უთხრა: „თუ მშვიდობით მოხვედით ჩემთან, მზად ვარ გავერთიანდეთ, მაგრამ თუ საღალატოდ მოხვედით, აჰა სუფთაა ჩემი ხელები, დაე, ჩვენი მამების ღმერთმა დაინახოს ეს და განსაჯოს”.
18 . მაშინ სულმა მოიცვა ყამასა, ოცდაათმეთაური და თქვა: „შენი ვართ დავით და შენს მხარეს ვართ, იესეს ძეო! მშვიდობა, მშვიდობა შენ და მშვიდობა შენს შემწეთ, ვინაიდან ღმერთია შენი შემწე!” მიიღო ისინი დავითმა და ლაშქრის მეთაურებად დააყენა.
19 . მენაშესგანაც გადავიდნენ დავითისკენ, როცა ფილისტიმელებთან ერთად მოვიდა საულის წინააღმდეგ საბრძოლველად, თუმცა არ დახმარებიან მათ, რადგან თათბირის შემდეგ, უკან მიაბრუნეს იგი ფილისტიმელმა დიდებულებმა ამ სიტყვებით: „თავისი ბატონის, საულის მხარეზე გადავა ჩვენდა საზიანოდ”.
20 . როცა ციკლაგში დაბრუნდა, მენაშეს ტომიდანაც შეუერთდნენ: ყადნახი, იოზაბადი, იდიყაელი, მიქაელი, იოზაბადი, ელიჰუ და ცილათი - მენაშეს ტომის ათასისთავნი.
21 . ისინი შველოდნენ დავითს ყამალეკელთა ურდოების წინააღმდეგ, რადგან ყველა გმირი, მამაცი და ჯარის სარდალი იყო.
22 . დღითი დღე ემატებოდნენ დავითს და ეხმარებოდნენ, ვიდრე ღვთის დიადი ლაშქარივით არ გაიზარდა მისი ჯარი.
23 . ეს არის რიცხვი საომრად აღკაზმული მეთაურებისა, რომლებიც ხებრონში მივიდნენ დავითთან, რათა უფლის სიტყვისამებრ მისთვის გადაეცათ საულის სამეფო:
24 . იუდას ძენი, ფარ-შუბის მატარებელნი, ექვსიათას რვაასნი, საბრძოლველად იყვნენ გამზადებულნი.
25 . სიმონის ძენი, ვაჟკაცი მეომარნი - შვიდიათას ასი;
26 . ლევის ძეთაგან - ოთხიათას ექვსასი.
27 . იეჰოიადაყი აჰარონის სახლს წინამძღოლობდა და თან სამი ათას შვიდასი მებრძოლი ახლდა;
28 . ვაჟკაც ყმაწვილს, ცადოკს და მამამისის სახლს ოცდაორი მეთაური ჰყავდა.
29 . ბენიამინის ძენი, საულის ძმათაგან, სამი ათასი იყვნენ, მაგრამ მათი უმრავლესობა ჯერ კიდევ საულის სახლს ემხრობოდა.
30 . ეფრემის ძეთაგან - ოციათას რვაასი მამაცი მებრძოლი, სახელგანთქმული კაცები იყვნენ თავ-თავის მამის სახლებში.
31 . მენაშეს ნახევარტომიდან - თვრამეტი ათასი მებრძოლი, რომლებიც სახელდებით გამოიხმეს, რათა დავითის გასამეფებლად მოსულიყვნენ;
32 . ისაქარის ძეთაგან ორასი მეთაური იყო, რომელთაც დრო-ჟამთა განსაზღვრა შეეძლოთ და უწყოდნენ, თუ რა უნდა ექნა ისრაელს. ყველა მათი ძმა მათი დარიგებით მოქმედებდა.
33 . ზებულონის ტომიდან გამოვიდა და საომრად იყო დარაზმული ყოველგვარი საბრძოლო იარაღით შეიარაღებული ორმოცდაათი ათასი მებრძოლი, რათა ერთსულოვნად დახმარებოდნენ დავითს.
34 . ნაფთალის ტომიდან - ათასი მთავარი, რომელთაც თან ფარ-შუბით შეიარაღებული ოცდაჩვიდმეტი ათასი მოლაშქრე ახლდათ.
35 . დანის ტომელთაგან, საომრად იყვნენ დარაზმულნი - ოცდარვაათას ექვსასნი.
36 . აშერის ტომიდან საომრად დარაზმული ორმოცი ათასი გამოვიდა.
37 . იორდანეს გაღმა რეუბენიანთაგან, გადელთა და მენაშეს ნახევარტომისგან, ყოველგვარი საბრძოლო იარაღით აღჭურვილი - ასოცი ათასი მებრძოლი.
38 . ყველანი გამოცდილი მებრძოლნი იყვნენ, საომრად დარაზმულნი; მთელი გულით მოვიდნენ ხებრონს, დავითის გასამეფებლად ისრაელზე. დანარჩენი ისრაელიც ერთსულოვანი იყო დავითის გასამეფებლად.
39 . იყვნენ იქ დავითთან სამი დღე, ჭამდნენ და სვამდნენ, რადგან ყველაფერს ამზადებდნენ მათთვის მათი ძმები.
40 . მათთან ახლომყოფ ისაქარის, ზებულონის და ნაფთალის ტომებიდანაც მოჰქონდათ პური და საჭმელი სახედრებით, აქლემებით, ჯორებითა და ხარებით: საუკეთესო ფქვილისგან გამომცხვარი ლეღვის ნამცხვრები და ჩამიჩის ნამცხვრები, ღვინო და ზეთი, ცხვრები და ხარები, რადგან სიხარული იყო ისრაელში.
1 . შემოკრიბა დავითმა ისრაელის ყველა მთავარი იერუსალიმში, მამისსახლთა თავკაცები, ჯარების სარდალნი, მეფის მსახურნი, ათასისთავნი, ასისთავნი, მეფისა და მისი ძეების მთელი ქონებისა და ჯოგის გამგებელნი, მეფისწულები თავისი საჭურისებით და ყველა მამაცი ვაჟკაცი.
2 . ფეხზე წამოდგა მეფე დავითი და ბრძანა: „მისმინეთ, ძმანო ჩემო და ხალხო ჩემო! გულში მქონდა უფლის აღთქმის კიდობნისთვის სამუდამო სახლისა და ჩვენი ღვთის ფეხთათვის კვარცხლბეკის აშენება; აჰა, ყველაფერი გავამზადე მშენებლობის დასაწყებად.
3 . მითხრა უფალმა: არ ააშენო ტაძარი ჩემს სახელზე, რადგან მებრძოლი კაცი ხარ და სისხლი გაქვს დაღვრილი!
4 . მამაჩემის მთელი სახლეულიდან გამომარჩია უფალმა, ისრაელის ღმერთმა, უკუნისამდე სამეფებლად ისრაელზე, რადგან იუდა გამოარჩია მმართველად, იუდას სახლში მამაჩემის სახლი აირჩია, მამაჩემის ძეთა შორის კი, ჩემი გამეფება ინება მთელ ისრაელზე!
5 . ჩემი ყველა ვაჟიდან კი, ვინაიდან მრავალი ძე მომცა უფალმა, სოლომონი ამოირჩია, უფლის სამეფოს, ისრაელის ტახტზე დასასმელად.
6 . მითხრა: სოლომონი, შენი ძე, ის ააშენებს ჩემს სახლსა და ეზოებს, რადგან ის ავირჩიე ჩემთვის ძედ და მე ვიქნები მის მამად.
7 . სამარადისოდ განვუმტკიცებ სამეფოს, თუ მტკიცედ დაიცავს ჩემს მცნებებსა და დადგენილებებს, როგორც დღეს იცავს!
8 . ახლა კი, მთელი ისრაელის, უფლის კრებულის წინაშე და ჩვენი ღმერთის გასაგონად ვამბობ: დაიცავით და გამოიკვლიეთ უფლის, თქვენი ღმერთის ყოველი მცნება, რათა დაიმკვიდროთ ეს ბარაქიანი ქვეყანა და დაუტოვოთ თქვენს ძეთ, თქვენ შემდეგ სამუდამოდ.
9 . შენც სოლომონ, ჩემო ძეო, შეიცანი მამაშენის ღმერთი და მთელი გულითა და გონებით ემსახურე მას, რამეთუ მთლიანად იკვლევს გულს უფალი და ფიქრთა ყოველი ზრახვა უწყის. თუ მოძებნი მას - იპოვი, თუ მიატოვებ - სამუდამოდ უარგყოფს.
10 . აჰა, შენ გამოგარჩია უფალმა, რათა სახლი აუშენო საწმიდრად, მტკიცედ იდექი და შეასრულე!”
11 . და მისცა დავითმა სოლომონს, თავის ძეს, კარიბჭის, მისი სახლების, ზედა სათავსების, ქორედების, შიდა ოთახებისა და კიდობნის სახლის ნახაზები;
12 . ასევე ყველაფრის გეგმა, რისი გაკეთებაც სულით უნდოდა, უფლის სახლის ეზოების, ირგვლივ თითოეული ოთახების, ღვთის ტაძრის საგანძურებისა და შეწირული ნივთების საგანძურებისა;
13 . მღვდელთა და ლევიანთა დასებისთვის, უფლის სახლის ყველა მსახურებისა და მისთვის საჭირო მთელი ჭურჭლისა;
14 . ოქროს ნივთებისა განსაზღვრული წონით, ყოველგვარი მსახურებისთვის განკუთვნილი ყოველი ჭურჭლისა, ვერცხლის ყველა ნივთისა, განსაზღვრული წონით, ყოველგვარი მსახურებისთვის განკუთვნილი ყოველი ჭურჭლისა.
15 . ოქროს სალამპრეებისა თავ-თავისი წონით, თითოეული სალამპრე, თავის სადგომზე წონის ნიშნულით და ვერცხლის სალამპრეებისა წონით, თითოეული სალამპრე, თავის სადგომზე წონის ნიშნულით, თითოეული სალამპრე თავისი სამსახურებრივი დანიშნულებისამებრ.
16 . ოქროს წონა, საწინაშეო პურის მაგიდისთვის, თითოეული მაგიდისთვის და ვერცხლიც, ვერცხლის მაგიდისთვის.
17 . ასევე სუფთა ოქრო ჩანგლების, თასებისა და ოქროს ფიალებისთვის ოქროსავე სარქვლებით, თითოეული სარქვლისთვის წონით, ასევე ვერცხლიც წონით, თითოეული სარქვლისთვის.
18 . და საკმევლის სამსხვერპლოსთვის ხალასი ოქრო, განსაზღვრული წონა და ეტლის გამოსახულება ოქროს ფრთებგაშლილი ქერუბებით, რომლებიც უფლის აღთქმის კიდობანს ფარავდნენ.
19 . და თქვა დავითმა: "ეს ყველაფერი უფლისგან არის, რაც ჩამაგონა აღსასრულებლად”.
20 . უთხრა დავითმა სოლომონს, თავის ძეს: „მტკიცედ იდექი, გაბედული იყავი და შეუდექი საქმეს. ნუ შეგეშინდება და ნუ შეძრწუნდები, რადგან უფალი ღმერთი, ჩემი ღმერთი, შენთანაა და არ მიგატოვებს, უფლის სახლის მსახურების ყოველი საქმის აღსრულებამდე.
21 . და აჰა, მღვდელთა და ლევიანთა დასები ყოველგვარი მსახურებისთვის ღვთის სახლში და ყველა გულმოდგინე, ხელოსნობაში გაწაფული კაცი შენთან არის ყოველ საქმეში; ასევე ყველა მთავარი და მთელი ხალხი, შენს ბრძანებაზეა”.
1 . და უთხრა მეფე დავითმა მთელ კრებულს: „სოლომონი, ჩემი ძე ამოირჩია ღმერთმა, ყმაწვილია იგი და გამოუცდელი, ეს საქმე კი ძალზე დიდია, რადგან ეს ტაძარი კაცისთვის კი არა, უფალი ღმერთისთვისაა.
2 . რაც შემეძლო ყველაფერი მოვამზადე ღვთის სახლისთვის: ოქრო - ოქროს ნივთებისთვის, ვერცხლი - ვერცხლის ნივთებისთვის, სპილენძი - სპილენძის ნივთებისთვის, რკინა - რკინის ნივთებისთვის, ხე - ხის ნაკეთობებისთვის, აგრეთვე ონიქსის ქვები, ბუდეებში ჩასასმელი ქვები და დაფერილი ქვები, ყველანაირი ძვირფასი ქვა და უამრავი მარმარილოს ქვა.
3 . ამასთან ერთად, ჩემი ღმერთის სახლის სიყვარულის გამო საკუთარ ოქროსა და ვერცხლის საგანძურს ჩემი ღმერთის სახლს ვაძლევ, ყოველივე იმის გარდა, რაც წმიდა ტაძრისთვის მაქვს მომზადებული:
4 . სამი ათასი ტალანტი ოქრო, ოფირის ოქრო, შვიდი ათასი ტალანტი გამოდნობილი ვერცხლი, შენობის კედლების მოსაპირკეთებლად,
5 . ოქრო - ოქროს ნივთებისთვის, ვერცხლი - ვერცხლის ნივთებისთვის, ყველა ოსტატური საქმისთვის. კიდევ ვის სურს შესწიროს დღეს უფალს სავსე ხელით?”
6 . საკუთარი ნებით სწირავდნენ მამისსახლთა თავკაცები და მთავრები, ათასეულთა და ასეულთა სარდლები და მეფის საქმეთა გამგებლები.
7 . და გაიღეს ღვთის სახლის სამსახურისთვის: ხუთი ათასი ტალანტი ოქრო, ათი ათასი დრაქმა და ათი ათასი ტალანტი ვერცხლი, თვრამეტი ათასი ტალანტი სპილენძი და ასი ათასი ტალანტი რკინა.
8 . და ვისაც კი ძვირფასი ქვები აღმოაჩნდა, უფლის სახლის საგანძურს გადასცეს იეხიელ გერშონელის ხელით.
9 . ხარობდა ხალხი შესაწირის გამო, რადგან ყველა მათგანი მთელი გულით სწირავდა უფალს; მეფე დავითიც ხარობდა დიდი სიხარულით.
10 . აკურთხა დავითმა უფალი მთელი კრებულის თვალწინ და თქვა: „კურთხეული ხარ შენ, უფალო, ისრაელის ღმერთო, ჩვენო მამაო, უკუნითი უკუნისამდე.
11 . შენია ღმერთო სიდიადე, ძლიერება, დიდება, გამარჯვება და დიდებულება, შენია ყველაფერი ცაში თუ დედამიწაზე, ღმერთო; შენია სამეფო და ყოველივეს სათავე ხარ და ამაღლებული ყოველივეზე.
12 . სიმდიდრე და პატივი შენგან მოდის, შენ ბატონობ ყოველივეზე, შენს ხელშია ძალა და ძლიერება, შენს ხელშია ყველას განდიდება და გაძლიერება,
13 . ახლა, გმადლობთ ჩვენო ღმერთო და ვაქებთ შენს დიდებულ სახელს.
14 . ვინა ვარ მე ან ვინ არის ჩემი ხალხი, ამდენის შემოწირვა რომ შევძელით? მაგრამ ყოველივე ეს შენგან არის, შენი ხელით მოცემული დაგიბრუნეთ!
15 . რადგან მდგმურნი და ხიზანნი ვართ შენს წინაშე, ჩვენი მამების მსგავსად! აჩრდილივით არის ჩვენი დღეები ამ ქვეყნად, არაფერია საიმედო.
16 . უფალო, ღმერთო ჩვენო! მთელი ეს სიმდიდრე, რაც მოვამზადეთ შენს წმიდა სახელზე სახლის ასაშენებლად, შენმა ხელმა მოგვცა და ყველაფერი შენ გეკუთვნის.
17 . ვიცი, ჩემო ღმერთო, რომ ცდი ჩვენს გულებს და სიმართლით ხარობ. ჩემი გულის სიწრფელით და ნებით შემოგწირე ეს ყველაფერი და ახლა ვხედავ, რომ სიხარულით გიძღვნის შესაწირს შენი ხალხი.
18 . უფალო, აბრაჰამის, ისაკისა და ისრაელის, ჩვენი მამების ღმერთო! დაიცავი უკუნისამდე შენი ხალხის გულის ფიქრები და ზრახვები და შენკენ წარმართე მათი გული.
19 . მიეცი სოლომონს, ჩემს ძეს, ერთგული გული, რომ დაიცვას შენი მცნებები, შენი მოწმობანი და წესები, რომ ყოველივე ამასთან ერთად ტაძარი აგიშენოს, რომლისთვისაც მოვამზადე ყველაფერი”.
20 . უთხრა დავითმა მთელ კრებულს: „აკურთხეთ უფალი, თქვენი ღმერთი!” და აკურთხა მთელმა კრებულმა უფალი, თავისი მამების ღმერთი, მოიდრიკნენ და თაყვანი სცეს უფალსა და მეფეს.
21 . მეორე დღეს მსხვერპლები შესწირეს უფალს და სრულადდასაწველი აღუვლინეს: ათასი მოზვერი, ათასი ვერძი, ათასი კრავი თავისი საღვრელით და უამრავი მსხვერპლი მთელი ისრაელისთვის.
22 . დიდი სიხარულით ჭამეს და სვეს იმ დღეს უფლის წინაშე და მეორედ გაამეფეს სოლომონი, დავითის ძე და სცხეს მთავრად უფლის წინაშე, ხოლო ცადოკი მღვდლად.
23 . დაჯდა სოლომონი უფლის ტახტზე მეფედ, დავითის, მამამისის ნაცვლად, წარმატებული იყო იგი და მთელი ისრაელი ემორჩილებოდა.
24 . ყველა მთავარი, ძლიერი მეომარი და მეფე დავითის ყველა ძე დაემორჩილა მეფე სოლომონს.
25 . დიდად აღამაღლა უფალმა სოლომონი მთელი ისრაელის თვალში და ისეთი მეფური ბრწყინვალება მისცა, როგორიც არც ერთ მის წინამორბედ მეფეს არ ჰქონია ისრაელში.
26 . და მეფობდა მთელს ისრაელზე დავით იესეს ძე.
27 . ორმოც წელიწადს იმეფა მან ისრაელზე: აქედან შვიდ წელიწადს ხებრონში მეფობდა, ოცდაცამეტს კი - იერუსალიმში.
28 . და მოკვდა კეთილ სიბერეში, მაძღარი წლებით, სიმდიდრითა და დიდებით; მის ნაცვლად კი სოლომონი, მისი ძე გამეფდა.
29 . მეფე დავითის საქმეები, პირველი და უკანასკნელი, აჰა, წინასწარმეტყველ სამუელის წიგნში, წინასწარმეტყველ ნათანის წიგნსა და წინასწარმეტყველ გადის წიგნშია აღწერილი,
30 . მთელი მისი მეფობა, მისი ძალა და ამბები, რომლებიც თავად მას, ისრაელს და სხვა ქვეყნების სამეფოებს გადახდა.
1 . იყო კაცი ვინმე ყუცის ქვეყანაში, სახელად იობი. უბიწო, წრფელი, ღვთისმოშიში და ბოროტებას განრიდებული იყო ეს კაცი.
2 . შვიდი ძე და სამი ასული შეეძინა მას.
3 . საქონელი ჰყავდა: შვიდი ათასი ცხვარი, სამი ათასი აქლემი, ხუთასი უღელი ხარი, ხუთასი ხრდალი ვირი და ფრიად მრავალი მსახური; აღმოსავლეთის ყველა ძეზე მეტად იყო განდიდებული ეს კაცი.
4 . მორიგეობით იკრიბებოდნენ მისი ძენი ერთმანეთთან და ნადიმობდნენ, თითოეულის სახლში; აგზავნიდნენ და ეპატიჟებოდნენ თავის სამ დას, რათა მათთან ერთად ესვათ და ეჭამათ.
5 . ლხინის დღეები რომ ჩამთავრდებოდა, გაგზავნიდა იობი და განწმედდა მათ, დილაადრიან ადგებოდა და აღავლენდა სრულდდასაწველებს მათი რიცხვისამებრ, რადგან ამბობდა: ეგებ შესცოდეს ჩემმა ძეებმა და დაგმესო ღმერთი გულში. ყოველთვის ასე იქცეოდა იობი.
6 . და მივიდნენ ერთ დღეს ღვთის ძენი უფლის წინაშე წარსადგომად და სატანაც მივიდა მათ შორის.
7 . ჰკითხა უფალმა სატანას: "საიდან მოხვედი?” მიუგო სატანამ უფალს: "ქვეყნად დავწანწალებდი და მიმოვდიოდი”.
8 . უთხრა უფალმა სატანას: "თუ შეგინიშნავს ჩემი მსახური იობი? არავინაა მასავით უბიწო, წრფელი, ღვთისმოშიში და ბოროტებას განრიდებული კაცი დედამიწაზე”.
9 . მიუგო სატანამ უფალს: "განა ამაოდაა იობი ღვთისმოშიში?
10 . განა შენ არ აღმართე ზღუდე მისი სახლისა და მთელი საბადებლის გარშემო? შენგან ეკურთხა ნახელავი მისი და დიდად გამრავლდა ჯოგები მისი ქვეყანაზე.
11 . აბა, გაიწოდე ხელი და შეეხე ყოველივეს, რაც გააჩნია, თუ მაშინვე პირში არ დაგიწყოს გმობა!”
12 . უთხრა უფალმა სატანას: "აჰა, ყოველივე, რაც გააჩნია, შენს ძალაუფლებაშია, ოღონდ თავად მასზე ნუ აღმართავ ხელს!” და გასცილდა სატანა უფლის სახეს.
13 . ერთ დღეს მისი ძენი და ასულნი ჭამდნენ და ღვინოს სვამდნენ უფროსი ძმის სახლში.
14 . მივიდა მაცნე იობთან და უთხრა: "ხარები ხნავდნენ და ვირები ძოვდნენ მათ გვერდით,
15 . შებაელნი დაესხნენ თავს და წაასხეს, მსახურები კი მახვილით მოსრეს; მხოლოდ მე გადავრჩი შენთვის ამბის საუწყებლად!”
16 . ჯერ ლაპარაკი არ დაემთავრებინა, რომ მოვიდა მეორე და თქვა: "ღვთის ცეცხლი დაეშვა ზეციდან, ცხვარი და მსახურები გადაბუგა და შთანთქა ისინი; მეღა გადავრჩი შენთვის ამბის საუწყებლად!”
17 . ჯერ კიდევ ლაპარაკობდა, როცა კიდევ მოვიდა სხვა და თქვა: "სამ მწკრივად დაეწყვნენ ქალდეველნი, აქლემებს დაესხნენ თავს და გაირეკეს, მსახურნი კი მახვილით მოსრეს; მხოლოდ მე გადავრჩი შენთვის ამბის საუწყებლად!”
18 . ამას რომ ამბობდა, მოვიდა კიდევ სხვა და თქვა: "შენი ძენი და ასულნი ჭამდნენ და ღვინოს სვამდნენ უფროსი ძმის სახლში.
19 . აჰა, ძლიერმა ქარიშხალმა დაბერა უდაბნოდან, წარხოცა სახლის ოთხივე კუთხე, ნანგრევები ზედ დაემხოთ ჭაბუკებს და მოკვდნენ; მხოლოდ მე გადავრჩი შენთვის ამბის საუწყებლად!”
20 . ადგა იობი, შემოიხია სამოსელი, თავი გადაიპარსა, მიწას დაემხო და თაყვანი სცა.
21 . თქვა: "შიშველი გამოვედი დედაჩემის მუცლიდან და შიშველი დავბრუნდები იქ. უფალმა მომცა და უფალმა წაიღო. კურთხეულ იყოს უფლის სახელი!”
22 . ამ ყველაფერშიც არ შეუცოდავს იობს და არც ღვთისთვის დაუბრალებია რაიმე უგუნურად.
1 . მივიდნენ ერთ დღეს ღვთის ძენი უფლის წინაშე წარსადგომად; და მათ შორის სატანაც მივიდა უფლის წინაშე წარსადგომად.
2 . უთხრა უფალმა სატანას: "საიდან მოდიხარ?” მიუგო სატანამ უფალს: "ქვეყნად დავწანწალებდი და მიმოვდიოდი”.
3 . უთხრა უფალმა სატანას: "თუ შეგინიშნავს ჩემი მსახური იობი? არავინაა მისი მსგავსი დედამიწაზე; უმწიკვლო, წრფელი, ღვთისმოშიში კაცია, ბოროტებას განრიდებული. კვლავაც უმწიკვლოდ ინახავს თავს, შენ კი მაქეზებდი, რომ უმიზეზოდ დამეღუპა”.
4 . მიუგო სატანამ უფალს: "ტყავი ტყავის წილ, მაგრამ სიცოცხლისთვის ყველაფერს გაიღებს კაცი;
5 . აბა, გაიწოდე ხელი და მის ძვალსა და ხორცს შეეხე, თუ პირში არ დაგიწყოს გმობა!
6 . უთხრა უფალმა სატანას: "აჰა, შენს ხელშია იგი, ოღონდ მის სიცოცხლეს არ შეეხო!”
7 . გავიდა სატანა უფლისგან და ტერფიდან თხემამდე საშინელი ქეცი შეჰყარა იობს.
8 . აიღო იობმა თიხის ნატეხი წყლულების მოსაქავებლად და ჩაჯდა ნაცარში.
9 . უთხრა ცოლმა იობს: "ისევ შენს უბიწოებას ებღაუჭები? დაგმე ღმერთი და მოკვდი!”
10 . უპასუხა: "ერთი უგუნური დედაკაცივით ლაპარაკობ! სიკეთის მიღება ვიცით ღვთის ხელიდან, სიავე კი არ უნდა მივიღოთ?” არც ამჯერად შეუცოდავს იობს თავისი ბაგით.
11 . გაიგო იობის სამმა მეგობარმა ყველა ის უბედურება, რაც იობს დაატყდა თავს და მოვიდნენ თავ-თავიანთი ადგილებიდან ელიფაზ თემანელი, ბილდად შუხელი და ცოფარ ნაყამათელი. შეიკრიბნენ, რომ თანაგრძნობისა და ნუგეშისცემისათვის მისულიყვნენ.
12 . შორიდანვე აღაპყრეს თვალები, მაგრამ ვერ იცნეს, ხმა აიმაღლეს და ტირილი მორთეს, სამოსელი შემოიხიეს და თავს ზემოთ ცისკენ მტვერი აბნიეს.
13 . შვიდ დღესა და შვიდ ღამეს ისხდნენ მის წინ მიწაზე. სიტყვა არ დასცდენიათ, რადგან ხედავდნენ, რომ მეტისმეტად დიდი იყო მისი სატკივარი.
1 . მიუგო ბილდად შუხელმა და თქვა:
2 . "როდემდე ილაპარაკებ ასე? მძვინვარე ქარია შენი პირის სიტყვები!
3 . ნუთუ აუკუღმართებს ღმერთი სამართალს და სიმართლეს - ყოვლადძლიერი?!
4 . თუ შენმა ძეებმა შესცოდეს, მან მათსავე ურჯულოებას გადასცა ისინი.
5 . შენ რომ ღმერთი გეძებნა და ყოვლადძლიერს შევედრებოდი,
6 . სუფთა და ალალმართალი რომ ყოფილიყავი, უსათუოდ იფხიზლებდა შენთვის და შენი სიმართლის სამყოფელს აღგიდგენდა.
7 . და თუ შენი დასაწყისი უმნიშვნელო იყო, შენი დასასრული ძლიერ გამრავლდებოდა.
8 . აბა, ჰკითხე გარდასულ თაობას და ყურად იღე მამების სიბრძნე;
9 . რადგან გუშინდელნი ვართ და არაფერი ვიცით, რადგან ჩრდილია ჩვენი დღეები დედამიწაზე.
10 . განა არ გასწავლიან, არ გეტყვიან და გულიდან არ ამოიღებენ სიტყვებს?
11 . თუ იზრდება ჭილი უჭაობოდ? ან ლერწამი - უწყლოდ?
12 . ჯერ კიდევ მწვანეა იგი და მოუჭრელი, და ყველა ბალახზე ადრე ჭკნება.
13 . ასევეა ყველას ბილიკი, ვინც ივიწყებს ღმერთს და გაქრება უღვთოთა იმედი,
14 . რადგან წარიკვეთება მისი გაბედულება, მისი იმედი ობობას ქსელივითაა.
15 . თავის სახლზეა დანდობილი და ვერ უძლებს, ეჭიდება და ვერ იჭერს.
16 . მზის გულზე ყვავის იგი და ყლორტები ბაღნარზე აქვს გადმოშლილი.
17 . ქვების გროვაში ჩახლართულა მისი ფესვები, ქვის ლოდებში დაუდევს ბინა.
18 . თუ აღმოფხვრიან თავისი ადგილიდან, უარყოფს მას: არასოდეს მინახიხარო!
19 . აჰა, ეს არის მისი გზის სიხარული! მიწიდან კი სხვა აღმოცენდება.
20 . ღმერთი არ უკუაგდებს უმწიკვლოს და ბოროტმოქმედს არ შეეწევა.
21 . ისევ აგივსებს პირს სიცილით და ბაგეებს სიხარულის ყიჟინით.
22 . შენი მოძულენი სირცხვილით შეიმოსებიან და ურჯულოთა კარავი აღარ იქნება!”
1 . მიუგო ელიფაზ თემანელმა და თქვა:
2 . "რა სარგებელი აქვს ღმერთს კაცისგან? ან რას არგებს მას, სიბრძნის მქონე?
3 . ნუთუ აამებს ყოვლადძლიერს შენი სიმართლე? ან რას სარგებლობს შენი გზების უბიწოებით?
4 . განა შენი ღვთისმოშიშების გამო შეგაგონებს, ანდა წამოვა შენთან ერთად სასამართლოში?
5 . განა დიდი არ არის შენი ბოროტება და შენი ბრალი - უსაზღვრო?
6 . რადგან არაფრის გამო ართმევდი გირაოს შენს ძმებს და სამოსელს ხდიდი ნახევრად შიშვლებს;
7 . წყურვილით ტანჯულს წყალს არ ასმევდი და მშიერს პურს არ აწვდიდი;
8 . ძლიერი კაცის არის ეს ქვეყანა და წარჩინებული მკვიდრობს აქ.
9 . ქვრივებს ხელცარიელს ისტუმრებდი და ობლების მკლავებს მუსრავდი;
10 . ამიტომ არის შენ გარშემო მახეები და გაძრწუნებს უეცარი შიში;
11 . ნათელი ბნელად გადაგექცა და დიდმა წყლებმა დაგფარეს ძილში!
12 . განა ცათა მწვერვალზე არ იმყოფება ღმერთი? შეხედე ვარსკვლავთა თავანს, რა მაღალია!
13 . შენ კი ამბობ: რა იცისო ღმერთმა, სქელი ღრუბლიდან რა უნდა განსაჯოსო?!
14 . სქელი ღრუბელი უდევს საფარად, ვერაფერს ხედავს, ისე დადის ცის კაბადონზე.
15 . ნუთუ იმ ძველ ბილიკს ადგახარ, ბოროტეულნი რომ დადიოდნენ,
16 . რომლებიც ნაადრევად წარიტაცნენ და რომელთა საძირკველიც წარხოცა მდინარემ?
17 . ღმერთს უთხრეს: გაგვშორდი, რას გვარგებსო ყოვლადძლიერი?!
18 . მან კი სიკეთით აუვსო სახლები, თუმცაღა შორსაა ჩემგან ურჯულოთა რჩევა.
19 . დაინახეს ეს მართლებმა და გაეცინათ, უწიკვლოები კი დასცინოდნენ მათ:
20 . იტყვიან: "აჰა, განადგურდა ჩვენი მტერი და ცეცხლმა შთანთქა მათი ნატამალი”.
21 . ემსახურე მას და სიმშვიდეში დარჩი, ამით მოვა შენთან სიკეთე.
22 . მიიღე რჯული მისი პირიდან და გულში ჩაიდე სიტყვები მისი;
23 . თუ დაუბრუნდები ყოვლადძლიერს, კვლავ აშენდები, მოაშორე უმართლობა შენს კარავს;
24 . შენი ოქრო მტვერში გააბნიე, ოფირის ოქრო - ხევის ლოდებში;
25 . მაშინ ყოვლადძლიერი იქნება შენთვის ოქრო და რჩეული ვერცხლი,
26 . რადგან მაშინ დატკბები ყოვლადძლიერში და ღმერთს მიაპყრობ სახეს.
27 . შეევედრები მას და მოგისმენს იგი და შეუსრულებ შენს დაპირებებს.
28 . რასაც გადაწყვეტ - აგისრულდება, სინათლე გაბრწყინდება შენს გზაზე.
29 . რადგან ამდაბლებს ამაყად მოლაპარაკეს, თვალდახრილს კი იხსნის!
30 . იმათაც იხსნის, ვინც არაა უბიწო, აჰა, შენი ხელების სიწმიდით იხსნის მათ!”
1 . "აბა, მოისმინე, იობ, ჩემი სიტყვები და ყურად იღე ყოველი ჩემი გამონათქვამი.
2 . აჰა, გავხსენი ბაგე და ალაპარაკდა ჩემი ენა ჩემს პირში;
3 . გულწრფელად ვილაპარაკებ სიტყვებს და ნათლად გამოთქვამენ ცოდნას ჩემი ბაგენი;
4 . ღმერთის სულმა შემქმნა და ყოვლისშემძლის სუნთქვა მასულდგმულებს.
5 . თუ ძალგიძს - მიპასუხე, მოემზადე და წინ დამიდექი;
6 . აჰა, მეც შენსავით ვარ ღმერთის წინაშე, მეც თიხისგან ვარ გამოძერწილი.
7 . აჰა, ჩემი შიში შენ არ შეგაშინებს და ჩემი ხელი შენ არ დაგამძიმებს;
8 . აკი ეუბნებოდი ჩემს ყურს და შენი სიტყვების ხმა გავიგონე:
9 . სუფთა ვარო და უცოდველი, უმწიკვლო და უდანაშაულო;
10 . მაგრამ მინახაო საბაბი და თავის მტრად შემრაცხა;
11 . ბორკილები დამადოო ფეხებზე და ყოველ ჩემს ნაბიჯს აკვირდება!
12 . აი, ამაში არა ხარ მართალი. გიპასუხებ - რადგან ადამიანზე დიდია ღმერთი.
13 . რატომ ეპაექრები? თავის არც ერთ ნამოქმედარზე არ ჩაგაბარებს ანგარიშს.
14 . ვინაიდან ერთხელ იტყვის ღმერთი და ორჯერ, მაგრამ ვერავინ ამჩნევს.
15 . სიზმარში, ღამის ხილვაში, როცა სარეცელზე თვლემს კაცი და ძილქუში ეცემა.
16 . მაშინ უხსნის ადამიანებს ყურებს და თავის შეგონებებს ბეჭდავს მათში,
17 . რომ ბოროტი საქმისგან მოაბრუნოს იგი და ამპარტავნებისგან იხსნას კაცი,
18 . რათა იხსნას იგი შავეთისგან და მისი სიცოცხლე - მახვილით დაღუპვისგან;
19 . ტკივილით შეაგონებს თავის სარეცელზე და არ უამდება ძვლები,
20 . ისე რომ პური შესძაგდება მის სიცოცხლეს და მის სულს - სანატრელი საჭმელი.
21 . დადნება მისი ხორცი, აღარ გამოჩნდება და გამოჩნდებიან მისი ძვლები, რომლებიც არ ჩანდნენ.
22 . საფლავს მიუახლოვდება იგი და მისი სიცოცხლე - სიცოცხლის მომსწრაფველებს;
23 . მაგრამ, თუ აღმოჩნდება ათასში ერთი ანგელოზი, მისი მეოხი, რომ შეახსენოს კაცს, რა არის სიმართლე,
24 . შეიწყალებს მას და იტყვის: "იხსენი იგი საფლავისგან: მისთვის ნაპოვნი მაქვს გამოსასყიდი!”
25 . ყმაწვილკაცივით განუახლდება ხორცი და სიჭაბუკის წლებს დაუბრუნდება;
26 . შესთხოვს ღმერთს, ღმერთი კი შეიწყალებს მას, სიხარულით შეხედავს მის სახეს და სიმართლეს აღუდგენს კაცს.
27 . შეხედავს ადამიანებს და იტყვის: შევცოდე და სწორი გავაუკუღმართე, მაგრამ საზღაური არ მომაგო.
28 . ორმოში ჩასვლისგან გამომისყიდა და სინათლეს იხილავს სიცოცხლე ჩემი.
29 . აჰა, ამ ყოველივეს ხანდახან სამგზის უკეთებს ღმერთი ადამიანს.
30 . რომ გამოაბრუნოს მისი სული ორმოდან და სიცოცხლის სინათლით განათლდეს იგი.
31 . ყური დამიგდე, იობ, მომისმინე, დადუმდი და მე ვილაპარაკებ.
32 . თუ რამ სათქმელი გაქვს, მიპასუხე, რადგან შენი გამართლება მწადია.
33 . და თუ არა - მე მომისმინე, დადუმდი და გასწავლი სიბრძნეს”.
1 . განაგრძო ელიჰუმ და თქვა:
2 . „ცოტა მაცალე და გაიგებ, რომ ჯერ კიდევ არის ღვთის სასარგებლოდ სათქმელი სიტყვები.
3 . შორიდან წამოვიღებ ჩემს აზრს და სიმართლეს მივაგებ შემოქმედს,
4 . რადგან ნამდვილად არ არის სიცრუე ჩემს სიტყვებში; რადგან ცოდნაში უნაკლო შენს წინაშეა.
5 . აჰა, ძლიერია ღმერთი და არავინ სძულს; ის სიბრძნის ძალითაა ძლიერი.
6 . დიდხანს არ აცოცხლებს ბოროტეულს და სამართალს მიაგებს ჩაგრულთ;
7 . თვალს არ მოაშორებს მართლებს, აღამაღლებს მათ და მეფეთა ტახტზე დასვამს სამარადისოდ.
8 . და თუ ვინმეს ბორკილები ადევს ან ტანჯვის საბელით არის შეკრული,
9 . გამოუცხადებს მათ თავიანთ ნამოქმედარს და დანაშაულს, რადგან გაამაყდნენ ისინი;
10 . ყურებს გაუხსნის შეგონებისთვის და უბრძანებს, რომ განუდგნენ ბოროტებას.
11 . თუ გაუგონებენ და ემსახურებიან, კურთხევაში დაასრულებენ დღეებს და წლებს - ნეტარებაში.
12 . და თუ არ გაუგონებენ - მახვილით დაეცემიან და უმეცრებაში დაიხოცებიან.
13 . 13 უღმერთო გული რისხვით აღიძვრება, შველას არ ითხოვს, როდესაც ბორკავს მას.
14 . ახალგაზრდობაშივე კვდებიან და მათი სიცოცხლე თავდება საკერპოს მეძავებში.
15 . ის იხსნის ტანჯულს მისივე ტანჯვით და თრგუნვისას ყურს უხსნის მათ.
16 . შენც გამოგიყვანდა სივიწროვიდან სიფართოვეში, გაშლილ ადგილზე, სადაც არ არის წუხილი და შენი სუფრაც გაივსებოდა მსუყე საჭმელებით.
17 . მაგრამ უკეთური განკითხვით ავსებულხარ, განსჯა ჩაგჭიდებია შენ და მართლმსაჯულება.
18 . გაფრთხილდი, ბრაზმა მასხარად არ გაქციოს და დიდმა გამოსასყიდმა არ გადაგახვევინოს.
19 . გიშველის ყვირილი გასაჭირში, ოქრო ან მთელი შენი ძალისხმევა?
20 . ნუ ინატრებ იმ ღამეს, როცა ხალხები აიყრებიან თავიანთი ადგილებიდან;
21 . გაფრთხილდი, რომ არ მიუბრუნდე ავკაცობას, რადგან ამით სატანჯველს ირჩევ.
22 . აჰა, ღმერთი თავისი ძლიერებითაა ამაღლებული, ვინ არის მისი მსგავსი მასწავლებელი?
23 . ვის დაუწესებია მისთვის გზები? ვის უთქვამს: დანაშაული ჩაიდინეო?
24 . გახსოვდეს, რომ შენ უნდა ადიდო მისი საქმე, რომელსაც ხალხი უგალობს.
25 . ყველა ადამიანს უნახავს მისი საქმე და შორიდანვე ამჩნევს მას კაცი.
26 . აჰა, ამაღლებულია ღმერთი და ვერ შევიცნობთ მას, ვინ გამოიკვლევს მის წელთა რიცხვს.
27 . შეკრებს წყლის წვეთებს და წვიმად და ნისლად ასხურებს მათ,
28 . ღვრიან მათ ღრუბლები და უხვად ესხურება ადამიანს.
29 . თუ ხვდება ვინმე ღრუბლების გაშლას, ქუხილს - მისი კარვიდან?
30 . რადგან ამით განსჯის ხალხებს და უხვად იძლევა საზრდოს.
31 . რადგან ამით განსჯის ხალხებს და უხვად იძლევა საზრდოს.
32 . ხელისგულებს ელვით ივსებს და უბრძანებს, ვინ განგმიროს.
33 . ქუხილი გვაუწყებს მასზე და ჯოგი - გრიგალის ამოვარდნას.
1 . გუნდისლოტბარს, დავითისფსალმუნი. უფალზე ვარ მინდობილი; როგორ ეტყვით ჩემს სულს: „გადაიხვეწე ჩიტივით თქვენს მთებში“.
2 . რადგან აგერ ბოროტნი მოზიდავენ მშვილდს, ლარზე მიამაგრებენ ისარს, რომ სიბნელიდან ესროლონ გულმართლებს.
3 . თუ საძირკვლები დანგრეულია, მართალმა რა ჰქნას?
4 . უფალი თავის წმიდა ტაძარშია, ცაშია უფლის ტახტი; მისი თვალები იმზირებიან, ქუთუთოები ამოწმებენ ადამის შვილებს.
5 . უფალი მართალს გადაარჩენს, ხოლო ბოროტი და ძალადობის მოყვარული სძულს მის სულს.
6 . ნაკვერჩხალს აწვიმებს ბოროტთა ზედა, ცეცხლსა და გოგირდს; და ქარბორბალა ხვედრია მათი.
7 . რადგან მართალია უფალი, უყვარს სიმართლე. გულწრფელი იხილავს მის სახეს.
1 . დავითისა. განმსაჯე, უფალო, რადგან ვიდოდი ჩემი სიწრფელით, უფალზე ვიყავ მინდობილი და არ წავბორძიკდები.
2 . გამომცადე, უფალო, და შემამოწმე, ბრძმედში გამოატარე შიგნეულობა და გული ჩემი.
3 . რადგან თვალწინ მიდგას შენი წყალობა და მივყვებოდი შენს ჭეშმარიტებას.
4 . არ დავმეგობრებივარ სიცრუის მოყვარულთ და მზაკვრებთან არ მივალ.
5 . შევიძულე კრებული უკეთურთა და ბოროტთა გვერდით არ დავჯდები.
6 . ხელებს დავიბან უბიწოებით და გარს შემოვუვლი შენს სამსხვერპლოს, უფალო.
7 . რომ ვიღაღადო მადლობის ხმით და ყველა შენი საოცრება ვილაპარაკო.
8 . უფალო, შევიყვარე სავანე შენი სახლისა და. ადგილი - კარავი შენი დიდებისა.
9 . ნუ მოსპობ ჩემს სულს ცოდვილთა გვერდით და ჩემს სიცოცხლეს - სისხლისმსმელებთან.
10 . რომელთაც ხელთ აქვთ ბოროტება და მათი მარჯვენა სავსეა ქრთამით.
11 . ხოლო მე ვივლი უბიწოებით; მიხსენი მე და შემიწყალე.
12 . სწორ გზაზე დგას ჩემი ფეხი; საკრებულოებში ვადიდებ უფალს.
1 . გუნდის ლოტბარს, დავითის ფსალმუნი. რაჟამს მივიდა მასთან ნათან წინასწარმეტყველი, მას შემდეგ,როცა ბათ-შებაყთან შევიდა. შემიწყალე, ღმერთო, შენი წყალობისამებრ, შენი მრავალი შებრალებისამებრ წაშალე ჩემი დანაშაული.
2 . მრავლად განმბანე ჩემი ბრალისაგან და ჩემი ცოდვისაგან განმწმინდე.
3 . რადგან ვიცი ჩემი დანაშაული და ჩემი ცოდვა მუდამ თვალწინ მიდგას.
4 . შენ, მხოლოდ შენ შეგცოდე და ბოროტება ჩავიდინე შენს თვალში, ამიტომ მართალი ხარ შენს სიტყვებში და სწორი - შენს სამართალში.
5 . აჰა, უკანონოდ ჩავისახე და ცოდვით დაორსულდა ჩემზე დედაჩემი.
6 . აჰა, შენ შეიყვარე ჭეშმარიტება გულით და გამაგებინე სიბრძნე ფარული.
7 . მასხურე უსუპი და განვიწმინდები; განმბანე და თოვლზე მეტად გავსპეტაკდები.
8 . მომასმენინე ლხინი და მხიარულება, გაახარე ჩემი ძვლები, შენ რომ დათრგუნე.
9 . სახე არიდე ჩემს შეცოდებებს და ყველა ჩემი ბრალი წაშალე.
10 . სუფთა გული შეჰქმენი ჩემში, ღმერთო, და წრფელი სული განაახლე ჩემს სხეულში.
11 . ნუ უკუმაგდებ შენგან და ნუ წამართმევ შენი სიწმიდის სულს.
12 . დამიბრუნე სიხარული შენი ხსნით და დიდებული სულით გამამაგრე.
13 . ვასწავლი დამნაშავეებს შენს გზებს და ცოდვილნი დაბრუნდებიან შენთან.
14 . მიხსენ სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ჩემი ხსნისა, და ჩემი ენა ხოტბას შეასხამს შენს სიმართლეს.
15 . უფალო! გახსენი ჩემი ბაგენი და ჩემი პირი იტყვის შენს ქებას.
16 . რადგან მსხვერპლი არა გსურს, რომ შემოგწირო, და აღსავლენს არ ინებებ.
17 . შესაწირავი ღმერთისა - სული მოდრეკილი; მოდრეკილისა და მორჩილის გული არ დაამცირო, ღმერთო.
18 . კეთილი უყავ შენი სურვილით სიონს, ააშენე გალავნები იერუსალიმისა.
19 . მაშინ ისურვებ სიმართლის შესაწირავებს, აღსავლენსა და მთლად დასაწველს; მაშინ აიტანენ შენს სამსხვერპლოზე ზვარაკებს.
1 . მოვუხმობ უზენაეს ღმერთს, ღმერთს, რომელიც ქველმოქმედია ჩემს მიმართ.
2 . მოვუხმობ უზენაეს ღმერთს, ღმერთს, რომელიც ქველმოქმედია ჩემს მიმართ.
3 . გამომიგზავნის ციდან და მიშველის, შეარცხვენს ჩემი გათელვის მსურველს. სელა. გამომიგზავნის ღმერთი თავის წყალობას და ჭეშმარიტებას.
4 . ჩემი სული ლომების შუაგულშია; ვწევარ ცეცხლის ალში, ადამის ძეთა შორის, რომელთა კბილები მშვილდ-ისრებია და ენა - ბასრი მახვილი.
5 . ამაღლდი ცათა ზემოთ, ღმერთო; მთელ დედამიწაზეა შენი დიდება.
6 . ბადე გაამზადეს ჩემთა ფეხთათვის; ჩემი სული მოიდრიკა; ჩემს წინ ორმო გათხარეს, თვითონ ჩაცვივდნენ შიგ. სელა.
7 . წრფელია ჩემი გული, ღმერთო, წრფელია ჩემი გული. გიმღერებ და გიგალობებ.
8 . გამოიღვიძე, დიდებავ ჩემო, გამოაღვიძე ჩანგი და ქნარი; გამოვაღვიძებ ცისკარს.
9 . განგადიდებ ხალხებში, უფალო, გიგალობებ ერებში.
10 . რადგან დიდია ზეცამდე შენი წყალობა და ღრუბლებამდე - შენი ჭეშმარიტება.
11 . ამაღლდი ცათა ზემოთ, ღმერთო; მთელს დედამიწაზეა შენი დიდება.
1 . მოძღვრება ასაფისა. ისმინე, ხალხო ჩემო, ჩემი კანონი; ყური მოაპყარით ჩემთა ბაგეთა ნათქვამს.
2 . იგავით გავხსნი პირს, ავამეტყველებ გამოცანებს დასაბამისა.
3 . რაც მიავისმინეთ და გავიგეთ, და ჩვენმა მამებმა გვიამბეს,
4 . არ დავუმალავთ ჩვენ მათს შვილებს, მომავალ თაობას ვუამბობთ უფლის ქება- დიდებას და მის ძლიერებას, და მის სასწაულებს, რაც მოიმოქმედა.
5 . დაუდგინა წესდება იაკობს და რჯული დაუდო ისრაელს, რაც დაუწესა ჩვენს მამებს საუწყებლად მათთა შვილთათვის.
6 . რათა შეიტყოს მომავალმა თაობამ, შვილებმა, რომელნიც დაიბადებიან, ვინძლო ადგნენ და გაუცხადონ თავიანთ შვილებს.
7 . და დაამყარონ ღმერთზე თავიანთი იმედი, და არ დაივიწყონ ღმერთის საქმენი, და დაიცვან მისი აღთქმანი.
8 . და არ ემსგავსონ თავიანთ მამებს, გულარძნილთა და ურჩთა თაობას, თაობას, რომ არ აწაღმართა გული თავისი და ურწმუნო-ჰყო უფლის მიმართ თავისი სული.
9 . ძენი ეფრემისა, აღჭურვილნი და მშვილდმოზიდულნი, უკუიქცნენ ბრძოლის დღეს.
10 . მათ არ დაიცვეს აღთქმა უფლისა და მის მცნებაზე სიარული აღარ ისურვეს.
11 . გადაივიწყეს მისი საქმენი და სასწაულნი, მათ რომ მოუვლინა.
12 . მათი მამების თვალწინ მოიმოქმედა სასწაული ეგვიპტის ქვეყანაში, ცოყანის ველზე.
13 . გააპო ზღვა და შიგ გაატარა ისინი, და კედელივით წამომართა წყლები.
14 . და უძღოდა დღისით ღრუბლით და მთელი ღამე - ცეცხლის შუქით.
15 . გააპო კლდენი უდაბნოში და დაარწყულა ვით უფსკრულის წყალსატევიდან.
16 . გადმოადინა ნაკადები კლდისაგან და წამოვიდნენ წყლები მდინარეებივით.
17 . ისინი კი განაგრძობდნენ შეცოდებას მის მიმართ, აბრაზებდნენ უზენაესს უდაბნოში.
18 . ცდიდნენ ღმერთს თავიანთ გულში, როს ხორაგეულს მოითხოვდნენ თავის სულისთვის.
19 . და ლაპარაკობდნენ ღმერთზე, ამბობდნენ: შეიძლებს ღმერთი უდაბნოში ტაბლის გამართვას?
20 . ჰა, კლდეს დაჰკრა და გადმოსკდა წყალი და გადმოინთხა ნაკადები. პურის მოცემაც თუ ძალუძს? ხორცს თუ მოუმზადებს თავის ხალხს?
21 . ამიტომაც, მოისმინა უფალმა და განრისხდა, და მოედო ცეცხლი იაკობს, და ისრაელზე აღზევდა რისხვა.
22 . რადგან არ დაუჯერეს ღმერთს და მის შველაზე არ დაამყარეს იმედი.
23 . და უბრძანა ღრუბლებს მაღლიდან და გახსნა ცათა ბჭეები.
24 . და გადმოაწვიმა მათზე მანანა საზრდოდ და ციური პური მისცა მათ.
25 . ძლიერთა პურსა ჭამდა კაცი; საზრდოს უგზავნიდა მათ მაძღრისად.
26 . აღძრა აღმოსავლეთის ქარი ზეცაზე და წარმართა თავისი ძალით სამხრეთის ქარი.
27 . და აწვიმა მათზე ხორცი, ვითარცა მტვერი, და ვითარცა ზღვის ქვიშა - ფრთოსანი ფრინველი.
28 . და ჩამოჰყარა მათი ბანაკის სიახლოვეს, გარშემო მათი საცხოვრისებისა.
29 . ჭამეს და გაძღნენ მეტისმეტად, და შეუსრულა სურვილი მათი.
30 . ჯერ არ მოყირჭებოდათ სურვილი, საჭმელი კიდევ პირში ჰქონდათ;
31 . რომ ღმერთის რისხვა აღიძრა მათზე და ამოხოცა სხვებზე მსუქნები და ჩააჩოქა რჩეულები ისრაელისა.
32 . მაინც შესცოდეს კიდევ და არ ირწმუნეს მისი სასწაულები.
33 . და დაასრულა ამაოებით მათი დღეები და მათი წლები ძრწოლით.
34 . როცა ხოცავდა, მაშინ მოიძიებდნენ მას. და ბრუნდებოდნენ და მიმართავდნენ ღმერთს.
35 . და იხსენიებდნენ, რომ ღმერთი მათი სიმაგრეა და უზენაესი ღმერთი მათი მხსნელია.
36 . და ელაქუცებოდნენ მას პირით და ენით ეცრუებოდნენ მას.
37 . ხოლო არ იყო მათი გული წრფელი მასთან და არც მის აღთქმას ერწმუნებოდნენ.
38 . და ის, გულმოწყალე, შეუნდობს ცოდვას და არ მოსპობს, მრავალჯერ უკუაგდებს თავის რისხვას და არ აღაგზნებს მთელ თავის გულისწყრომას.
39 . გაიხსენებს, რომ ხორციელნი არიან ისინი, სული, რომელიც გარდავა და აღარ ბრუნდება.
40 . რამდენჯერ გაუჯიუტდნენ უდაბნოში, განარისხეს უკაცრიელ ადგილას.
41 . ბრუნდებოდნენ და სცდიდნენ უფალს და შეურაცხყოფდნენ სიწმიდეს ისრაელისას.
42 . არ გაიხსენეს ხელი მისი, დღე, როცა დაიხსნა ისინი გასაჭირიდან.
43 . როცა მოიმოქმედა ეგვიპტეში სასწაულები თავისი და საოცრებანი ცოყანის ველზე.
44 . და გადააქცია სისხლად მდინარეები და ნაკადები მათი, რომ ვეღარ ესვათ.
45 . მიავლინა მათთან მწერნი, რომ დაეკბინათ ისინი და მყვარნი, რომ დაეღუპათ ისინი.
46 . და მისცა მუხლუხს მათი მოსავალი და მათი ნაჯაფი - კალიას.
47 . სეტყვით მოსრა ვენახი მათი და ლეღვსულელნი მათნი - თრთვილით.
48 . და მისცა სეტყვას მათი პირუტყვი და ხორშაკ ქარებს - ჯოგები მათი.
49 . მიავლინა მათთან თავისი რისხვის ალი, მრისხანება, მძვინვარება და გაჭირვება, როს წარმოგზავნა უკეთური ანგელოზები.
50 . გზა გაუკვალა თავის რისხვას, არ დაინდო სიკვდილისაგან მათი სული და მათი ცხოველები ჭირს მისცა.
51 . განგმირა ყოველი პირმშო ეგვიპტეში, პირველშობილნი - ხამის კარვებში.
52 . წაიყვანა ცხვარივით ხალხი თავისი და უდაბნოში, როგორც ფარას, ისე წარუძღვა.
53 . უძღოდა მათ იმედიანად და არ ეშინოდათ, ხოლო მათი მტრები ზღვამ დაფარა.
54 . მოიყვანა თავის წმიდა საზღვარზე, მთაზე, რომელიც მოიხელთა მისმა მარჯვენამ.
55 . განდევნა მათი გულისათვის ხალხები და გაუნაწილა მათი მამულები სამკვიდრებლად, და დაასახლა მათს კარვებში ტომები ისრაელისა.
56 . კვლავ გამოსცადეს და გაუჯიუტდნენ ღმერთს უზენაესს და მისი მცნებანი არ დაიცვეს.
57 . იხევდნენ და ღალატობდნენ თავიანთი მამების მსგავსად, უკან ბრუნდებოდნენ ყალბი მშვილდივით.
58 . განარისხეს იგი თავიანთი სამსხვერპლოებით და თავიანთი კერპებით გააღვიძეს მისი შური.
59 . მოისმინა ღმერთმა და განრისხდა და მეტისმეგად შეიძულა ისრაელი.
60 . მიატოვა შილოს სავანე, სადაც ადამიანებთან ერთად იყო დამკვიდრებული.
61 . და მისცა ტყვედ სიმაგრე თვისი და დიდება თვისი - მტრის ხელთ.
62 . და გასწირა სამახვილოდ ხალხი თავისი და თავის მემკვიდრეობაზე განრისხდა.
63 . მისი ჭაბუკები ცეცხლმა შეჭამა და მისი ქალწულები ვერ გათხოვდნენ.
64 . მისი მღვდლები ხმლით დაეცნენ და მის ქვრივებს არ უტირიათ.
65 . და გაიღვიძა, ვითარცა მძინარემ, უფალმა, როგორც დევგმირმა, ღვინისაგან გამოფხიზლებულმა.
66 . და განგმირა მისი მტრები ზურგში, სამუდამო სირცხვილი მიანიჭა მათ.
67 . დაიწუნა იოსების კარავი და ეფრემის ტომი არ ამოირჩია.
68 . ამოირჩია ტომი იუდასი, მთა სიონისა, რომელიც უყვარდა.
69 . მოაწყო ცასავით ტაძარი თვისი, დედამიწასავით სამუდამოდ დააფუძნა.
70 . ამოირჩია მორჩილი თვისი დავითი და წამოიყვანა იგი ცხვრის ფარებიდან.
71 . მეწველი ჯოგიდან მოიყვანა იგი იაკობის - თავისი ხალხის და ისრაელის - თავისი სამკვიდრებლის სამწყემსად.
72 . და მწყემსა ისინი თავისი სპეტაკი გულით და თავის ხელთა გონიერებით უძღოდა მათ.
1 . იგავები სოლომონისა, დავითის ძისა, იერუსალიმის მეფისა.
2 . სიბრძნისა და შეგონების გასაგებად, გონიერი ნათქვამების შესაგნებად;
3 . ჭკუის, სიმართლის, სამართლის და სიწრფელის შეგონების მისაღებად.
4 . ბრიყვთათვის გამჭრიახობის, ყრმისათვის ცოდნისა და გონიერების მისანიჭებლად.
5 . გაიგონოს ბრძენმა და სიბრძნე შეემატოს, მცოდნემ შეიძინოს თავგზიანობა.
6 . რომ მიხვდეს იგავს და ანდაზას, ბრძენთა ნათქვამებს და მათ არაკებს.
7 . უფლის შიშის ცოდნის სათავეა. სიბრძნე და შეგონება ბრიყვებს არ უყვართ.
8 . ისმინე, შვილო, მამაშენის დარიგება და დედაშენის რჯულს ნუ გადახვალ.
9 . რადგან იგი ლამაზი გვირგვინია შენს თავზე და შენი ყელის სამკაულია.
10 . შვილო, თუ ცოდვილნი ეცდებიან შენს შეცთენას არ დაჰყვე მათ ნებას.
11 . თუ გეტყვიან: წამო ჩვენთან, მოსაკლავად ჩავუსაფრდეთ, უდანაშაულოს დავუდარაჯდეთო,
12 . შავეთივით ჩავყლაპოთ ცოცხლები და ალალმართალნი სასიკვდილოდ განწირულთა მსგავსადო,
13 . მოვჩხრიკოთ ყოველი ძვირფასეულობა და სახლები ნაძარცვ-ნაგლეჯით ავივსოთო,
14 . წილი ჰყარე ჩვენთან ერთად, ერთი ქისა გვქონდესო ყველას, -
15 . შვილო, ნუ წახვალ მათ გზაზე, მოარიდე ფეხი მათ ბილიკებს,
16 . რადგან მათი ფეხი საბოროტოდ გარბის და სისხლის დასაღვრელად იჩქარის.
17 . ამაოდ არის გაშლილი ბადე ფრინველთა თვალწინ:
18 . თავიანთი სისხლის დასაღვრელად ჩასაფრებულან და საკუთარი თავის მოსაკლავად დადარაჯებულან.
19 . ასეთია გზა ყოველი მძარცველისა: საკუთარსავე თავს ამოართმევენ სულს.
20 . სიბრძნე გარეთ მღერის, მოედნებზე გამოსცემს ხმას;
21 . ხმაურიან ადგილებში ქადაგებს, კარიბჭეებთან, ქალაქში, აცხადებს თავის სიტყვას:
22 . როდემდის უნდა გიყვარდეთ, ბრიყვებო, სიბრიყვე? როდემდის უნდა ნეტარებდნენ თავქარიანნი თავიანთი თვქარიანობით? როდემდის უნდა სძულდეთ უმეცრებს ცოდნა?
23 . მოუბრუნდით ჩემს დარიგებებს: აჰა, გადმოგაღვრით ჩემს სულს, გამოგიცხადებთ ჩემს სიტყვებს.
24 . ვინაიდან მე გეძახდით, თქვენ კი უარმყოფდით; ხელს აღვმართავდი, გამგონე კი არავინ იყო.
25 . უკუაგდებდით ჩემს რჩევებს და ჩემს დარიგებებს ყურს არ ათხოვებდით.
26 . და მეც გავიცინებ თქვენს უბედურებებზე, გავიხარებ, როცა თავზარი დაგეცემათ;
27 . როცა დაგეცემათ შიში ქარტეხილივით და გრიგალივით დაგატყდებათ უბედურება, როცა მოვა თქვენზე ჭირი და ვაება.
28 . მაშინ მომიხმობენ მე და მე ხმას არ გავცემ მათ, ძებნას დამიწყებენ და ვერ მიპოვნიან,
29 . რაკი შეიძულვს ცოდნა და უფლის შიში არ ირჩიეს,
30 . არ ისურვეს ჩემი რჩევები და შეიძულეს ყველა ჩემი დარიგება,
31 . იგემებენ ნაყოფებს მათი საქციელისამებრ და თავიანთი ავი ზრახვებით გაძღებიან.
32 . რადგან დაღუპავს ბრიყვებს მათი განდგომილება და თავქარიანებს დაუდევრობა.
33 . ჩემი გამგონე უდარდელად იცხოვრებს და მშვიდად, ბოროტის შიში არ ექნება.
1 . გულის ზრახვები კაცს ეკუთვნის, ენის პასუხი კი უფლისგან მოდის.
2 . კაცის ყველა გზა სუფთაა მის თვალში, მაგრამ უფალი სწონის სულებს.
3 . უფალს მიანდე შენი საქმეები და შენი გეგმები განმტკიცდება.
4 . უფალმა ყველაფერი თავისი მიზნისთვის შექმნა, ბოროტეულიც კი - ავი დღისთვის.
5 . ყველა გულით ამაყი საძაგელია უფლისთვის, უსათუოდ დაუსჯელი ვერ გადარჩება ასეთი.
6 . წყალობითა და ჭეშმარიტებით გამოისყიდება დანაშაული, უფლის შიშით განერიდებიან ბოროტებას.
7 . როდესაც მოსაწონია უფლისათვის კაცის გზები, მტერთანაც კი შეარიგებს მას.
8 . სჯობს სიმართლით მცირედი, უმართლობით მოხვეჭილ დიდ შემოსავალს.
9 . კაცი თავის გულში გეგმავს გზას, ნაბიჯებს კი უფალი წარუმართავს.
10 . ღვთიური განაჩენია მეფის ბაგეზე, განკითხვისას არ უნდა უმართლობდეს მისი პირი.
11 . მართალი სასწორი და საწყაო აქვს უფალს, მისი შექმნილია აბგის ყველა საწონი.
12 . სისაძაგლეა მეფეთათვის უკანონობის ქმნა, რადგან სიმართლით განმტკიცდება ტახტი.
13 . მოსაწონია მეფეთათვის მართალი ბაგენი და უყვართ მათ წრფელად მოლაპარაკენი.
14 . სიკვდილის მაუწყებელია მეფის რისხვა, ბრძენი კი დააცხრობს მას.
15 . მეფის ხალას მზერაში სიცოცხლეა, მისი კეთილგანწყობა კი გაზაფხულის წვიმის ღრუბელივითაა.
16 . სიბრძნის შეძენა ოქროზე ბევრად უკეთესია, გონიერების შეძენა - რჩეულ ვერცხლზე უმჯობესი.
17 . წრფელთა გზა ბოროტებისგან განშორებაა, თავისი გზის დამცველი სიცოცხლეს უფრთხილდება.
18 . დაღუპვას წინ სიამაყე უძღვის, დაცემას - ქედმაღლობა.
19 . ჯობია თავმდაბლობის სული გქონდეს და მდაბიოებთან იყო, ვიდრე ამაყებთან იყოფდე ნადავლს.
20 . საქმის გონივრულად მკეთებელი სიკეთეს ჰპოვებს; ნეტარია უფალზე დაიმედებული.
21 . გულით ბრძენს გონიერს უწოდებენ, ტკბილი საუბარი დამაჯერებლობას მატებს.
22 . გონიერება სიცოცხლის წყაროა მისი პატრონისთვის, უგუნურთა შეგონება კი სისულელეა.
23 . ბრძენის გული გონიერს ხდის მის პირს და მის ბაგეთ ცოდნას მატებს.
24 . სასიამოვნო სიტყვები გოლეული თაფლივითაა, ტკბილი - სულისთვის და კურნება - ძვლებისთვის.
25 . არის გზა, რომელიც სწორი ჩანს კაცის წინაშე, მისი ბოლო კი სიკვდილია.
26 . მშრომელს თავისი მადა აშრომებს, შიმშილი უბიძგებს შრომისკენ.
27 . უღირსი კაცი სიავეს განიზრახავს, მწველი ცეცხლივითაა მისი სიტყვები.
28 . უკუღმართი კაცი განხეთქილებას თესავს, ცილისმწამებელი მეგობრებს აშორებს.
29 . მოძალადე მოყვასს აცდუნებს და უკეთურ გზაზე ატარებს.
30 . ვინც თვალებს ჭუტავს უკუღმართობას განიზრახავს, ვინც ბაგეს იკვნეტს ბოლომდე მიჰყავს ბოროტი ზრახვები.
31 . ჭაღარა, დიდების გვირგვინია, სიმართლის გზაზე იპოვება იგი.
32 . რისხვაში ნელი მამაცს სჯობია, საკუთარი თავის მმართველი კი ქალაქის ამღებს.
33 . წილს კალთაში ყრიან, მაგრამ ყველა განაჩენი უფლისგან მოდის.
1 . კაცი, რომელიც მრავალი მხილებისას ქედს არ იდრეკს, უცაბედად განადგურდება და კურნება არ ექნება.
2 . მართალთა აღზევებისას ხარობს ხალხი, უმართლოთა ბატონობისას კი კვნესის.
3 . სიბრძნის მოყვარული კაცი მამას ახარებს, მეძავთა მადევარი - ქონებას ანიავებს.
4 . მეფე სამართლით განამტკიცებს ქვეყანას, ქრთამის ამღები კაცი კი დააქცევს მას.
5 . მოყვასთან მლიქვნელი, ბადეს უგებს მას ფეხქვეშ.
6 . ბოროტი კაცი თავისივე დანაშაულის ხაფანგშია გაბმული, მართალი კი მღერის და ხარობს.
7 . იცის მართალმა ღარიბთა უფლებები, უკეთურს კი არც უნდა რომ იცოდეს.
8 . თავქარიანები ცეცხლს უკიდებენ ქალაქს, ბრძენნი კი უკუაქცევენ რისხვას.
9 . უგუნურ კაცთან მოდავე ბრძენს, ბრაზობს თუ იცინის, არ აქვს მოსვენება.
10 . სისხლისმღვრელ კაცს სძულს უბიწო, წრფელნი კი მის სიცოცხლეს მფარველობენ.
11 . ბრიყვი მთელ თავის შინაგანს გადმოღვრის, ბრძენი კი - თავშეკავებულია.
12 . ბატონი, რომელიც ყურს უგდებს ტყუილ სიტყვას, ყველა მისი მსახური უკეთურდება.
13 . ღატაკსა და მჩაგვრელს ერთი აქვთ საერთო; ორივესთვის უფალია თვალის ჩინის მიმცემი.
14 . მეფე, რომელიც სიმართლით განიკითხავს ღარიბთ, სამუდამოდ განამტკიცებს თავის ტახტს.
15 . წკეპლა და დარიგება სიბრძნეს იძლევა, ხოლო მიშვებული ყმაწვილი დედას არცხვენს.
16 . ბოროტეულთა აღზევებისას დანაშაულიც მრავლდება; მართალნი კი მოესწრებიან მათ დაცემას.
17 . დასაჯე შენი შვილი და მოგასვენებს, სულს დაგიამებს.
18 . ხედვის გარეშე თავს იშვებს ხალხი; რჯულის დამცველი კი ნეტარია.
19 . სიტყვით არ გაიწვრთნება მონა, რადგან რომც გაიგოს, არ შეისმენს.
20 . გინახავს სიტყვაში მოჩქარე კაცი? ბრიყვს მასზე მეტი იმედი აქვს.
21 . სიყმაწვილიდანვე განებივრებული მონა შემდგომში მემკვიდრედ გაგიხდება.
22 . მრისხანე კაცი შფოთს იწვევს, გულფიცხი - მრავალ დანაშაულს.
23 . ქედმაღლობა კაცს დაამდაბლებს, თავმდაბალი სული კი პატივს დაიმკვიდრებს.
24 . ქურდის მოზიარეს სძულს საკუთარი სიცოცხლე, ესმის რომ აფიცებენ, მაგრამ არაფერს ამბობს.
25 . ადამიანის მოშიშარს მახე დაეგება, უფალზე დანდობილი კი - დაცული იქნება.
26 . მრავალნი ეძებენ მთავართა კეთილგანწყობას, მაგრამ კაცთა განკითხვა უფლისაგან არის.
27 . უსამართლო კაცი სისაძაგლეა მართალთათვის და სწორი გზით მოსიარულე სიბილწეა ბოროტეულთათვის.
1 . კარგი სახელი სჯობს ძვირფას ნელსაცხებელს, ხოლო სიკვდილის დღე - შობის დღეს.
2 . გლოვის სახლში მისვლა სჯობს ლხინის სახლში მისვლას, რადგან ისაა ყოველი ადამიანის ბოლო. დაე, გულში დაიმარხონ ეს ცოცხლებმა!
3 . სიცილს მწუხარება სჯობს, ვინაიდან სახის დაღვრემისას გული უკეთესდება.
4 . ბრძენთა გული გლოვის სახლშია, ხოლო ბრიყვთა გული - მხიარულების სახლში.
5 . ბრძენთაგან მხილების მოსმენა სჯობს, ბრიყვთაგან ქების მოსმენას.
6 . რადგან ქვაბის ქვეშ მოტკაცუნე ეკლების ხმასავითაა ბრიყვის სიცილი; და ესეც ამაოებაა.
7 . ჩაგვრა ბრძენსაც გააუგუნურებს, ქრთამი კი - გულს აფუჭებს.
8 . საქმის ბოლო სჯობს მის დასაწყისს და თავშეკავება - ქედმაღლობას.
9 . ნუ იჩქარებ გაბრაზებას, რადგან ბრიყვთა გულში ბუდობს სიბრაზე.
10 . ნუ იტყვი: "წარსული დღეები რატომ სჯობდაო ახლანდელს?!” _ რადგან სიბრძნე არ ახლავს ამ სიტყვებს!
11 . კარგია სიბრძნე მემკვიდრეობასთან ერთად და სასარგებლო - მზის მომზირალთათვის.
12 . სიბრძნეც დაგიფარავს და ვერცხლიც, ცოდნის სარგებელი კი ისაა, რომ სიბრძნე სიცოცხლეს ანიჭებს მის მფლობელს.
13 . ჩაუკვირდი ღვთის მოქმედებას, ვინაიდან ვინ შეძლებს მისი გამრუდებულის გასწორებას?
14 . დატკბი სიკეთის დღეს და უბედურების დღეს - ჩაუკვირდი; ესეც და ისიც ღმერთმა შექმნა იმისთვის, რომ კაცი ვერ მიხვდეს რა იქნება მის შემდეგ.
15 . ვიხილე ეს ყოველივე ჩემი ამაოების დღეებში: მართალი, რომელიც თავის სიმართლეში იღუპება და ბოროტი - დღეგრძელი თავის ბოროტებაში.
16 . ნუ იქნები გარდამეტებულად მართალი და ზედმეტად ნუ დაბრძენდები; ნუ დაიღუპავ თავს!
17 . დიდად ნუ გაბოროტდები და ნურც გაუგუნურდები - დროზე ადრე რად უნდა მოკვდე?
18 . კარგია თუ ამას ჩაეჭიდები და არც იმას გაუშვებ ხელს, რადგან უფლის მოშიში ყოველივეს გადალახავს.
19 . სიბრძნე, ქალაქში მყოფ ათ ხელისუფალზე მეტად განამტკიცებს ბრძენს.
20 . მართლაც არ არის ქვეყანაზე მართალი ადამიანი, რომელიც სიკეთეს იქმს და არ სცოდავს.
21 . ნურც ყოველ ნათქვამ სიტყვას მიაყურადებ, რათა არ გაიგონო როგორ გწყევლის შენი მონა.
22 . რადგან ბევრჯერ მიხვდა შენი გული, რომ შენც სწყევლიდი სხვებს.
23 . ყოველივე ეს, სიბრძნით გამოვცადე და ვამბობდი დავბრძენდები-თქო, მაგრამ შორსაა ჩემგან სიბრძნე.
24 . შორია გარდასული და ღრმაა, ძალიან ღრმა, ვინ მოიძიებს?
25 . მოვმართე ჩემი გული, რათა მესწავლა და გამომეკვლია რა არის სიბრძნე და გონიერება, რომ უკეთურება სიბრიყვეა და უგუნურება _ შეშლილობა.
26 . აღმოვაჩინე, რომ სიკვდილზე მწარეა ქალი, რადგან ხაფანგია ის, მისი გული - ბადე და მისი ხელები კი - ბორკილები! უფლის წინაშე კეთილი დაუსხლტება მას, ცოდვილი კი გაებმება მასში.
27 . "აჰა, ეს აღმოვაჩინე!” - თქვა ეკლესიასტემ - "ერთიმეორეს მიყოლებით, ხანგრძლივი კვლევით,
28 . რასაც ეძიებდა ჩემი გული, მაგრამ ვერ ვპოვე; ათასი კაციდან ერთი ღირსეული ვპოვე, ქალებიდან კი _ ვერც ერთი.
29 . აჰა, მხოლოდ ეს აღმოვაჩინე - რომ ღმერთმა წრფელი შექმნა ადამიანები, მათ კი მრავალი თავსატეხი გაიჩინეს!”
1 . იღუპება მართალი და კაცი არ არის ამის გულთან მიმტანი; ღვთისმოსავი კაცები წაყვანილ არიან და ვერავინ ხვდება, რომ მართალნი უბედურების გამო არიან წაყვანილნი.
2 . ის სიმშვიდეში შედის, თავის სარეცელზე განისვენებს, სწორი გზით მავალი.
3 . მოახლოვდით, გრძნეული ქალის ძენო, შთამომავალნო მრუშთა და მეძავთა.
4 . ვისზე სეირობთ, ვისზე აფჩენთ პირს, იგრძელებთ ენას, განა
5 . კერპებით აღეგზნებით ყოველი აყვავებული ხის ძირში, ბავშვების შემწირავნო ხევებსა და კლდეთა ნაპრალებში.
6 . ხევის გლუვ ქვებშია შენი წილი. ისაა შენი ხვედრი. მათ სწირავდი საღვრელსა და პურეულს. არაფრად ჩავაგდო ეს ყველაფერი?
7 . მაღალ და წარმოსაჩენ მთაზე გაიწყობ სარეცელს და იქაც მსხვერპლის შესაწირად ადიხარ.
8 . კარებისა და წირთხლის უკან ტოვებ სამახსოვრო ნიშნებს, რადგან გამშორდი, გაშიშვლდი და ამაღლდი, გაიფართოვე შენი სარეცელი და აღთქმა დადე მათთან, რომელთა საწოლიც შეიყვარე და იხილე მათი კაცობა.
9 . მეფესაც ეახელი ნელსაცხებლით, გაიმრავლე ფერუმარილი, ძალიან შორს გზავნიდი მაცნეებს და ქვესკნელამდე დამდაბლდი.
10 . იღლებოდი შენს შორეულ გზებზე, მაგრამ არ გითქვამს, იმედი დავკარგეო. ძალებს განიახლებდი და ამიტომ არ იქანცებოდი.
11 . ვის უფრთხოდი და ვისი გეშინოდა, როცა იცრუე, არ გამიხსენე და გულს აღარ მიდებდი? დიდხანს ვდუმდი და ამიტომ აღარ გეშინოდა ჩემი?
12 . გამოვაცხადებ შენს ეგრეთწოდებულ სიმართლესა და ნამოქმედარს, მაგრამ სარგებელს არ მოგიტანს შენ.
13 . როცა იყვირებ, გიშველოს შენი კერპების კრებულმა! ყველას ქარი წარიტაცებს და ორთქლი წარხვეტავს, ჩემზე დაიმედებული კი ქვეყანას მიიღებს მემკვიდრეობად და ჩემს წმიდა მთას დაეუფლება”.
14 . იტყვის: "მოასწორეთ, მოასწორეთ, გაათავისუფლეთ გზა, მოაშორეთ დაბრკოლება ჩემი ხალხის გზიდან!”
15 . ვინაიდან ასე ამბობს მაღალი და ამაღლებული, ის, ვინც მარადიულია და წმიდაა მისი სახელი: "მაღალ და წმიდა ადგილზე ვმკვიდრობ მე, თუმცა ტანჯულთან და სულით მორჩილთან ვარ, რათა გამოვაცოცხლო თავმდაბალთა სული და მწუხარეთა გული.
16 . ვინაიდან ასე ამბობს მაღალი და ამაღლებული, ის, ვინც მარადიულია და წმიდაა მისი სახელი: "მაღალ და წმიდა ადგილზე ვმკვიდრობ მე, თუმცა ტანჯულთან და სულით მორჩილთან ვარ, რათა გამოვაცოცხლო თავმდაბალთა სული და მწუხარეთა გული.
17 . მისი ანგარების ცოდვის გამო ვბრაზობდი და ვლახვრავდი მას; დავემალე, რადგან ვბრაზობდი, ის კი თავხედურად დადიოდა თავისი გულის გზით.
18 . ვიხილე მისი გზები, მაგრამ განვკურნავ მას. წავუძღვები და ნუგეშს აღვუდგენ მას და მასზე მგლოვიარეთ.
19 . მე ვქმნი ბაგეთა ნაყოფს: მშვიდობა, მშვიდობა შორეულსა თუ ახლობელს, ამბობს უფალი, - და მე განვკურნავ მას!
20 . ბოროტეულნი კი აღელვებულ ზღვასავით არიან, რომელსაც დამშვიდება არ შეუძლია, შლამსა და ტალახს გამორიყავს მისი წყალი.
21 . არ არის მშვიდობა ბოროტეულთათვის! - ამბობს ჩემი ღმერთი.
1 . უფალი ამბობს: "თუ კაცი ცოლს გაუშვებს, ისიც წავა და სხვა კაცისა გახდება, განა კვლავ დაიბრუნებს მას ქმარი? განა არ შეიბილწება ის ქვეყანა? შენ კი მრავალ საყვარელთან მეძავობდი და ახლა მიბრუნდები? ამბობს უფალი.
2 . მიაპყარ თვალები მოტიტვლებულ სიმაღლეებს და ნახე, სად აღარ მრუშობდნენ შენთან ერთად. გზებზე უსაფრდებოდი მათ, როგორც არაბი უდაბნოში, შებილწე ქვეყანა შენი სიძვითა და ბოროტებით.
3 . ამიტომ, შეკავდა წვიმები, არც ნაგვიანევად გაწვიმებულა. შენ კი მეძავის შუბლი გქონდა, უკუაგდე სირცხვილი.
4 . წეღან არ იყო, რომ მეძახდი: მამავ, ჩემი სიყმაწვილის წინამძღვარი ხარ!
5 . ნუთუ ბოლომდე განმირისხდება და არასოდეს გაუვლის გულისწყრომაო? აჰა, ამას ამბობ და ბოროტებას სჩადიხარ, მთელი შეძლებით!”
6 . მითხრა უფალმა მეფე იოშიას დღეებში: "ნახე, რა გააკეთა განდგომილმა ისრაელმა? ყველა მაღალ მთაზე მიდიოდა და იქ ყოველი ამწვანებული ხის ქვეშ მეძავობდა.
7 . ვამბობდი, ყოველივე ამის ჩადენის შემდეგ მომიბრუნდება-მეთქი! არ მობრუნდა. ეს მისმა მოღალატე დამ - იუდამაც იხილა.
8 . დაინახა, რომ განდგომილი ისრაელი მეძავობის გამო გავუშვი და გაყრის წერილი მივეცი, მაინც არ შეშინდა მისი მოღალატე და იუდა, წავიდა და ისიც მეძავობდა.
9 . თავისი თავქარიანი მეძავობით შებილწა ეს ქვეყანა, ქვასთან და ხესთან ბილწობდა.
10 . მაინც არ მობრუნდა ჩემკენ მთელი გულით იუდა, მოღალატე და, არამედ მხოლოდ თვალთმაქცურად!” - ამბობს უფალი.
11 . მითხრა უფალმა: "განდგომილი ისრაელი მოღალატე იუდაზე მართალია.
12 . წადი, გამოაცხადე ეს სიტყვები ჩრდილოეთში და თქვი: მობრუნდი, განდგომილო ისრაელო! არ დაგატეხ მრისხანებას, რადგან მოწყალე ვარ, ამბობს უფალი, გულისწყრომას საუკუნოდ არ შეგინახავ!
13 . ოღონდ მიხვდი შენს ურჯულოებას, რადგან უფლის, შენი ღმერთის წინააღმდეგ ჩაიდინე დანაშაული, განავრცე შენი გზები უცხოებისკენ ყოველი ამწვანებული ხის ქვეშ, არ ისმინე ჩემი ხმა!
14 . მობრუნდით, განდგომილო ძეებო, ამბობს უფალი, რადგან მე ვარ თქვენი ბატონი, ქალაქიდან თითოს აგიყვანთ, ორს - გვარიდან და მოგიყვანთ სიონში.
15 . ჩემი გულის კარნახით დაგიდგენთ მწყემსებს და დაგმწყემსავენ ცოდნითა და გონიერებით.
16 . როცა გამრავლდებით და განაყოფიერდებით მიწაზე, იმ დღეებში, ამბობს უფალი, მეტად აღარ იტყვიან: "კიდობანი უფლის აღთქმისაო”, გულშიც აღარ გაივლებენ, აღარ გაიხსენებენ, აღარც მოენატრებათ და აღარც გაკეთდება.
17 . იმ დროს "უფლის ტახტს” უწოდებენ იერუსალიმს, უფლის სახელით შეიკრიბება ყველა ხალხი იერუსალიმში და მეტად აღარ ივლიან თავიანთი გულის ბოროტი ზრახვებით.
18 . იმ დღეებში იუდას სახლი ისრაელის სახლთან ერთად ივლის და მოვლენ ჩრდილოეთის ქვეყნიდან ქვეყანაში, რომელიც მე დავუმკვიდრე თქვენს მამებს.
19 . მაგრამ ვთქვი: როგორ შეგრაცხო ჩემს ძეთა შორის და მოგცე სასურველი ქვეყანა, წარმართი ხალხების მშვენიერი სამკვიდრებელი? მიწოდებ მამას და აღარ განდგები ჩემგან.
20 . მართლაც, როგორც ცოლი ღალატობს ქმარს, ისე მიღალატე, ისრაელის სახლო! ამბობს უფალი.
21 . მოტიტვლებულ სიმაღლეებზე ისმის ხმა, ისრაელის ძეთა მოთქმა-ვედრება, რადგან გაიუკუღმართეს გზები და დაივიწყეს უფალი, თავიანთი ღმერთი.
22 . მობრუნდით, განდგომილო ძენო, მე განვკურნავ თქვენს განდგომილებას. აჰა, აქ ვართ, მოვედით შენთან, რადგან შენა ხარ უფალი, ღმერთი ჩვენი.
23 . მართლაც სიყალბე გამოდგა მაღლობები და მთებზე ღრიალი, მართლაც უფალში, ჩვენს ღმერთშია ისრაელის ხსნა.
24 . ეს სირცხვილი ჭამდა ჩვენი სიყმაწვილის ხანიდან ჩვენი მამების ჯაფას, მათ ცხვარსა და ძროხას, მათ ძეებსა და ასულებს.
25 . ჩვენს სირცხვილში ვწევართ და ზედ ჩვენი გაწბილება გვახურავს, რადგან უფალს, ჩვენს ღმერთს ვცოდეთ ჩვენ და ჩვენმა მამებმა სიყმაწვილიდან დღემდე; არ ვუსმენდით უფლის, ჩვენი ღმერთის ხმას!”
1 . ვთქვი: ისმინეთ, იაკობის თავკაცნო და ისრაელის სახლის მთავარნო; განა თქვენი ვალი არაა სამართლის ცოდნა?
2 . სიკეთის მოძულენი და ბოროტების მოყვარულნი ხართ; ჩემს ხალხს ტყავს აძრობთ და ძვლებიდან ხორცს აგლეჯთ.
3 . ჩემი ხალხის ხორცს ჭამთ და ტყავს აძრობთ მათ; ძვლებს უმტვრევთ და ანაკუწებთ, როგორც ქოთანში და ხორცს, როგორც ქვაბში ჩასაყრელად.
4 . მაშინ შეჰღაღადებთ უფალს, ის კი არ გიპასუხებთ; სახეს დაგიმალავთ ღაღადისას, რადგან ბოროტ საქმეებს სჩადიოდით.
5 . ასე ამბობს უფალი წინასწარმეტყველებზე, გზა-კვალს რომ ურევენ ჩემს ხალხს; კბილებით საჯიჯგნს მისცემ და მაშინვე მშვიდობას ქადაგებენ, მაგრამ პირში ჩასადებს თუ არაფერს მისცემ, მაშინვე ომს აცხადებენ.
6 . ამიტომ დაგიდგებათ ღამე ხილვათა გარეშე და სიბნელე - მისნობის გარეშე. მზე ჩავა წინასწარმეტყველთა თავზე და დღე დაბნელდება.
7 . გაწბილდებიან მისნები და შერცხვებიან მკითხავები; ყველანი პირზე აიფარებენ ხელს, რადგან პასუხი არ იქნება ღმერთისგან.
8 . მე კი აღვსილი ვარ ძალითა და უფლის სულით, სამართლითა და სიმტკიცით, რომ გამოვუცხადო იაკობს მისი დანაშაული და ისრაელს - მისი ცოდვა.
9 . ისმინეთ ეს, იაკობის სახლის თავკაცნო და ისრაელის სახლის მთავარნო, სამართალი რომ შეგიძულებიათ და ყოველივე სწორი გაგიმრუდებიათ.
10 . სისხლით რომ აშენებთ სიონს და უსამართლობით - იერუსალიმს.
11 . ქრთამით რომ სჯით სამართალს თავკაცნო და გასამრჯელოს საფასურად მოძღვრავთ მღვდლებო; ვერცხლზე მისნობთ წინასწარმეტყველნო, თანაც უფალს ეყრდნობით და ამბობთ: "განა ჩვენ შორის არ არისო უფალი? არ გვეწევა უბედურება!”
12 . ამიტომ თქვენ გამო იქნება, რომ მინდორივით მოიხვნება სიონი, ქვის გროვად იქცევა იერუსალიმი, ტაძრის მთა კი - ტყიან მაღლობად.
1 . ვაი მე, რომ ნარჩენი ხილის შემგროვებელს და ყურძნის მომცვრელს დავემსგავსე! მაგრამ ერთი მტევანიც აღარ დარჩა საჭმელად, პირველმოწეული ლეღვიც კი სანატრელი გამიხდა.
2 . მოისპო ღვთისნიერი ქვეყანაზე, აღარავინ დარჩა წრფელი კაცთა შორის. ყველანი სისხლის დასაღვრელად ჩასაფრებულან, ერთმანეთზე ნადირობენ ბადით ხელში.
3 . გაწაფულია მათი ხელები ბოროტის ქმნაში; მთავარი და მოსამართლე ქრთამს ითხოვენ; დიდებული ხარბი გულით ლაპარაკობს და სამართალს ამრუდებს.
4 . საუკეთესო მათ შორის ნარ-ეკალსა ჰგავს, უწრფელესი კი ძეძვზე უარესია; დადგა შენი გუშაგის დღე, დღე შენი მონახულებისა. დაგიდგა შფოთვის ჟამი.
5 . ნუ ენდობი ახლობელს, ნუ დაეყრდნობი მეგობარს, შენს მკერდზე მწოლისგანაც კი დაიცავი შენი ბაგეთა კარი.
6 . რადგან შვილი არცხვენს მამას, ასული თავისი დედის წინააღმდეგ აღსდგა, რძალი - დედამთილის წინააღმდეგ. კაცის მტრები მისი ოჯახის წევრები არიან.
7 . მე კი უფალს შევცქერი, ჩემი ხსნის ღმერთის მოლოდინში ვარ; მომისმენს ჩემი ღმერთი.
8 . ნუ ხარობ ჩემზე, მტერო! რომც დავეცე, წამოვდგები, ბნელშიც რომ დავჯდე, უფალია ჩემი ნათელი!
9 . უფლის გულისწყრომას დავითმენ, რადგან შევცოდე მის წინაშე, ვიდრე ჩემს საქმეს არ განიკითხავს და არ გადამიწყვეტს თავის სამართალს; სინათლეში გამომიყვანს და ვიხილავ მის სიმართლეს.
10 . იხილავს ამას ჩემი მტერი და შერცხვება, რომ მეუბნებოდა: სად არის უფალი, შენი ღმერთიო? იხილავენ ჩემი თვალები ჩემს მტერს, ქუჩის ტალახივით რომ გაითელება.
11 . შენი კედლების აშენების დღე შენი საზღვრების გავრცელების დღე იქნება.
12 . იმ დღეს იქნება, რომ შენამდეც მოვლენ აშურიდან და ეგვიპტის ქალაქებიდან; ეგვიპტიდან მდინარე ევფრატამდე, ზღვიდან ზღვამდე და მთიდან მთამდე.
13 . გაუდაბურდება ქვეყანა მის მკვიდრთა გამო, მათ საქმეთა ნაყოფის გამო.
14 . დამწყემსე შენი ხალხი შენი კვერთხით, შენი სამკვიდრო ფარა, მარტოდმარტო რომ ცხოვრობს ტყეში, ქარმელის შუაგულში! იბალახოს ბაშანში და გილყადში, როგორც უწინდელ დღეებში.
15 . გიჩვენებ სასწაულებს, როგორც იმ დღეებში გიჩვენე, როცა გამოხვედი ეგვიპტის ქვეყნიდან.
16 . ერები იხილავენ და შერცხვებათ თავიანთი ძლიერებისა, ხელს აიფარებენ პირზე და ყურები დაუყრუვდებათ.
17 . გველივით მტვერს ალოკავენ, მიწაზე მძრომი ქვეწარმავალივით; კანკალით გამოძვრებიან თავიანთი ციხე-სიმაგრეებიდან, შიშით მოვლენ უფალთან, ჩვენს ღმერთთან და შენს წინაშე შეძრწუნდებიან.
18 . ვინ არის შენი მსგავსი ღმერთი, დანაშაულს რომ პატიობს და აღარ უხსენებს ცოდვას თავისი სამკვიდროს ნატამალს? სამუდამოდ არ მრისხანებს იგი, რადგან სიკეთის მოყვარულია.
19 . კვლავ შეგვიბრალებს და ფეხქვეშ გათელავს ჩვენს დანაშაულს; ზღვის სიღრმეებში მოისვრი ყველა მათ ცოდვას.
20 . მისცემ იაკობს ჭეშმარიტებას და აბრაჰამს - სიკეთეს, ძველთაგანვე რომ შეჰფიცე ჩვენს მამებს.
1 . ვინაიდან ბევრმა მიჰყო ხელი ჩვენ შორის მომხდარი ამბების აღწერას,
2 . როგორც გადმოგვცეს თავიდანვე თვითმხილველებმა და სიტყვის მსახურებმა,
3 . მეც საჭიროდ მივიჩნიე, გულდასმით გამოკვლევის შემდეგ, ყოველივე თანმიმდევრულად აღგიწერო, ღირსეულო თეოფილე,
4 . რათა შეიცნო იმ მოძღვრების საიმედოობა, რომლითაც განისწავლე.
5 . იუდეის მეფის, ჰეროდეს დღეებში, იყო ვინმე მღვდელი, სახელად ზაქარია, აბიას წყებიდან; ცოლად ჰყავდა ელისაბედი, აჰარონის ასულთაგანი.
6 . ორივენი მართლები იყვნენ ღვთის წინაშე და უბიწოდ იცავდნენ უფლის ყოველ მცნებასა და წესდებას.
7 . შვილი კი არ ჰყავდათ, რადგან უნაყოფო იყო ელისაბედი; თანაც უკვე ხანდაზმულნი იყვნენ ორივენი.
8 . ერთხელ, როცა თავისი წყების წესისამებრ მსახურობდა ღმერთის წინაშე,
9 . მღვდელთა სამსახურის წესის მიხედვით კმევა ხვდა წილად; და შევიდა უფლის ტაძარში.
10 . კმევის დროს მთელი ხალხი გარეთ ლოცულობდა.
11 . და ეჩვენა მას უფლის ანგელოზი - საკმევლის სამსხვერპლოს მარჯვნივ მდგომი.
12 . მისი მხილველი ზაქარია შეკრთა და შიშმა შეიპყრო.
13 . უთხრა ანგელოზმა: "ნუ გეშინია, ზაქარია, რადგან შესმენილია შენი ლოცვა; და ცოლი შენი, ელისაბედი ძეს გიშობს, რომელსაც სახელად იოანეს დაარქმევ.
14 . გექნება სიხარული და ლხენა; და მრავალი გაიხარებს მისი შობით.
15 . ვინაიდან დიდი იქნება ის უფლის წინაშე, ღვინოსა და მაგარ სასმელს არ დალევს და სულიწმიდით აღივსება დედის მუცლიდანვე.
16 . მრავალ ისრაელიანს მოაქცევს უფლისკენ - მათი ღმერთისკენ.
17 . და ივლის მის წინაშე ელიას სულითა და ძალით, რათა მოაქციოს მამათა გული შვილების მიმართ, ხოლო ურჩნი - მართალთა გზაზე და წარუდგინოს უფალს მომზადებული ხალხი”.
18 . ზაქარიამ უთხრა ანგელოზს: "რითი გავიგებ ამას? მე ხომ მოხუცებული ვარ და ჩემი ცოლიც უკვე ხანგადასულია”.
19 . უთხრა ანგელოზმა პასუხად: "მე ვარ გაბრიელი, ღმერთის წინაშე მდგომი და წარმოგზავნილი ვარ, რათა გელაპარაკო და გახარო ეს.
20 . და აჰა, დადუმდები, და ვეღარ შეძლებ ლაპარაკს იმ დღემდე, ვიდრე ეს არ ახდება, რაკი არ ერწმუნე ჩემს სიტყვებს, რომლებიც თავის დროზე აღსრულდება”.
21 . ხალხი კი იდგა და ელოდებოდა ზაქარიას; უკვირდა მისი ტაძარში დაყოვნება.
22 . გამოსულმა ვერ შეძლო მათთვის ხმის გაცემა და მიხვდნენ, რომ ჩვენება იხილა ტაძარში. მხოლოდ ანიშნებდა მათ, ხმას ვერ იღებდა.
23 . მისი მსახურების დღენი რომ დასრულდა, შინ დაბრუნდა.
24 . იმ დღეების შემდეგ დაორსულდა ელისაბედი, მისი ცოლი; ხუთ თვეს იმალებოდა და ამბობდა:
25 . "ასე მიყო უფალმა ამ დღეებში, როცა მომხედა, რათა მოეშორებინა ჩემთვის სირცხვილი ხალხში”.
26 . მეექვსე თვეს კი ღმერთმა ანგელოზი გაბრიელი გალილეაში, ნაზარეთად წოდებულ ქალაქში წარმოგზავნა,
27 . ქალწულთან, რომელიც დანიშნული იყო იოსებზე, დავითის სახლიდან; ქალწულს სახელად მარიამი ერქვა.
28 . შევიდა მასთან და უთხრა: "გიხაროდეს! მადლით მოსილო, შენთანაა უფალი. კურთხეული ხარ დედათა შორის!”
29 . ის კი შეაკრთო ამ ნათქვამმა; და ფიქრობდა, რას უნდა ნიშნავდესო ეს მისალმება.
30 . უთხრა მას ანგელოზმა: "ნუ გეშინია, მარიამ, ვინაიდან მადლი ჰპოვე ღმერთთან.
31 . აჰა, დაორსულდები და გაგიჩნდება ძე, რომელსაც სახელად იესოს დაარქმევ!
32 . დიდი იქნება ის და უზენაესის ძედ იწოდება; და მისცემს მას უფალი ღმერთი მისი მამის, დავითის ტახტს.
33 . უკუნისამდე იმეფებს იაკობის სახლზე და არ ექნება დასასრული მის მეფობას”.
34 . ჰკითხა მარიამმა ანგელოზს: "როგორ მოხდება ეს, როცა მამაკაცი არ ვიცი?”
35 . მიუგო ანგელოზმა პასუხად: "სულიწმიდა გადმოვა შენზე და უზენაესის ძალა დაგჩრდილავს; ამიტომაც იწოდება ღმერთის ძედ წმიდად შობილი.
36 . აჰა, შენს ნათესავ ელისაბედსაც ჩაესახა ძე სიბერეში, მეექვსე თვეშია უკვე, ბერწად შერაცხული.
37 . ვინაიდან ღმერთთან არცერთი მისი ნათქვამი არ იქნება შეუძლებელი”.
38 . მაშინ თქვა მარიამმა: "აჰა, უფლის მხევალი ვარ; დაე, მეყოს შენი სიტყვისამებრ”. და გაშორდა მას ანგელოზი.
39 . ადგა მარიამი და საჩქაროდ წავიდა იმ დღეებში მთიან მხარეში, იუდეის ქალაქში.
40 . მივიდა ზაქარიას სახლში და ელისაბედს მიესალმა.
41 . მარიამის მისალმების გაგონებისთანავე ელისაბედს ყრმა შეუთამაშდა მუცელში და აღივსო სულიწმიდით ელისაბედი.
42 . შესძახა ხმამაღლა და თქვა: "კურთხეული ხარ დედაკაცთა შორის და კურთხეულია შენი მუცლის ნაყოფი.
43 . როგორ მოხდა, რომ ჩემი უფლის დედა მოვიდა ჩემთან?
44 . რადგან შენი მისალმების ხმა მოსწვდა თუ არა ჩემს ყურს, სიხარულით შეთამაშდა ყრმა ჩემს მუცელში.
45 . ნეტარია, ვინც ირწმუნა, ვინაიდან აღსრულდება უფლის მიერ თქმული მის მიმართ”.
46 . თქვა მარიამმა: "ადიდებს სული ჩემი უფალს,
47 . და იზეიმა ჩემმა სულმა ღმერთში, ჩემს მაცხოვარში.
48 . რადგან მოხედა თავისი მხევლის თავმდაბლობას და ამიერიდან ნეტარად ჩამთვლის ყოველი თაობა.
49 . ვინაიდან დიდი საქმე მიყო ყოვლადძლიერმა, წმიდაა მისი სახელი;
50 . წყალობა მისი თაობიდან თაობამდეა მის მოშიშთათვის.
51 . გვიჩვენა თავისი მკლავის ძლიერება; გაფანტა ამპარტავანნი თავიანთ გულის ზრახვებთან ერთად;
52 . ტახტებიდან გადმოყარა ძლიერნი და აამაღლა თავმდაბალნი;
53 . მშივრები სიკეთით აღავსო და მდიდრები ხელცარიელი გაუშვა;
54 . შეეწია თავის მსახურს, ისრაელს, გაიხსენა წყალობა,
55 . როგორც ეუბნებოდა ჩვენს მამებს, აბრაჰამს და მის თესლს საუკუნოდ”.
56 . და დარჩა მარიამი მასთან სამიოდე თვეს, შემდეგ კი დაბრუნდა თავის სახლში.
57 . დაუდგა ელისაბედს მშობიარობის ჟამი და შვა ვაჟი.
58 . და ესმათ მის მეზობლებსა და ნათესავებს, რომ გაამრავლა უფალმა თავისი წყალობა მის მიმართ და გაიხარეს მასთან ერთად.
59 . მერვე დღეს მოვიდნენ ბავშვის წინადასაცვეთად და უნდოდათ მამამისის სახელი, ზაქარია დაერქმიათ მისთვის,
60 . მაგრამ დედამისმა თქვა: "არა, იოანე ერქმევა მას”.
61 . უთხრეს: "შენს სანათესაოში არავინაა მაგ სახელის მქონე”.
62 . მაშინ ნიშნებით ჰკითხეს მამამისს, რისი დარქმევა სურდა.
63 . მან დაფა მოითხოვა და დაწერა: "მისი სახელია იოანე”. და ყველას გაუკვირდა.
64 . უცებ გაეხსნა მას ბაგე და ენა, ალაპარაკდა და აკურთხებდა ღმერთს.
65 . შიშმა მოიცვა ყველა, ვინც მათ ირგვლივ ცხოვრობდა; და დიდი მითქმა-მოთქმა იყო ამის თაობაზე იუდეის მთიანეთში.
66 . ყველა, ვინც გაიგებდა, გულში ინახავდა ამას და ამბობდა: "ვინ დადგება ამ ყრმისგან?” და უფლის ხელი იყო მასთან.
66 . ყველა, ვინც გაიგებდა, გულში ინახავდა ამას და ამბობდა: "ვინ დადგება ამ ყრმისგან?” და უფლის ხელი იყო მასთან.
67 . და აღივსო სულიწმიდით მამამისი ზაქარია, წინასწარმეტყველებდა და ამბობდა:
68 . "კურთხეულ არს უფალი, ისრაელის ღმერთი, რადგან მოხედა თავის ხალხს და გამოსყიდვა მოუმზადა.
69 . და აგვიმაღლა ხსნის რქა თავისი მსახურის, დავითის სახლში;
70 . როგორც ამბობდა დასაბამიდან თავის წმიდა წინასწარმეტყველთა პირით,
71 . რომ გვიხსნიდა ჩვენი მტრებისგან და ყველა ჩვენი მოძულის ხელიდან;
72 . წყალობას უჩვენებდა ჩვენს მამებს და თავის წმიდა აღთქმას გაიხსენებდა;
73 . როგორც შეჰფიცა ჩვენს მამას, აბრაჰამს, რომ მოგვანიჭებდა ჩვენ,
74 . რათა ჩვენი მტრების ხელიდან თავდახსნილთ, უშიშრად გვემსახურა მისთვის,
75 . სიწმიდესა და სიმართლეში მის წინაშე, მთელი ჩვენი სიცოცხლის განმავლობაში.
76 . და შენ, ყრმაო, უზენაესის წინასწარმეტყველი დაგერქმევა, ვინაიდან ივლი უფლის წინაშე მისი გზების გასამზადებლად,
77 . რათა მისცე მის ხალხს ხსნის ცოდნა, მათი ცოდვების მიტევების მეშვეობით,
78 . ჩვენი ღმერთის გულმოწყალებით, რომლითაც გადმოგვხედა მზის აღმოსავლის სიმაღლიდან,
79 . სიბნელესა და სიკვდილის ჩრდილში მსხდომთათვის გასანათებლად, ჩვენს ფერხთა სამშვიდობო გზაზე წარსამართად”.
80 . ყრმა კი იზრდებოდა და სულით მტკიცდებოდა; და უდაბნოში იყო იმ დღეებამდე, ვიდრე ისრაელს გამოეცხადებოდა.
1 . ხოლო სავლე იწონებდა მის მოკვლას. იმ დღეებში მოხდა იერუსალიმის ეკლესიის დიდი დევნა და მოციქულების გარდა, ყველა იუდეისა და სამარიის სხვადასხვა მხარეს მიმოიფანტა.
2 . დაკრძალეს სტეფანე ღვთისმოშიშმა კაცებმა და დიდად იგლოვეს.
3 . სავლე კი არბევდა ეკლესიას, სახლებში იჭრებოდა, ძალით გამოჰყავდა მამაკაცები და დედაკაცები და საპყრობილეში ჰყრიდა მათ.
4 . მიმოფანტულნი კი მიმოდიოდნენ და სიტყვას ახარებდნენ.
5 . ფილიპე სამარიელთა ქალაქში ჩავიდა და მათ უქადაგებდა ქრისტეს.
6 . ფილიპეს ლაპარაკს ხალხი ერთსულოვნად უგდებდა ყურს, უსმენდა და ხედავდა ნიშნებს, რომლებსაც ის ახდენდა.
7 . მრავალი დაკავებულისგან ყვირილით გამოდიოდნენ არაწმიდა სულები; ბევრი დავრდომილიც და კოჭლიც იკურნებოდა.
8 . და იყო დიდი სიხარული იმ ქალაქში.
9 . იმავე ქალაქში იყო ერთი კაცი, სახელად სიმონი, რომელიც ადრე ჯადოქრობდა და აოცებდა სამარიელ ხალხს; თავი დიდ ვინმედ მოჰქონდა.
10 . ყველა, დიდიან-პატარიანად, ყურს უგდებდა მას და ამბობდა: "ეს ის ღვთიური ძალაა, დიადად რომ იწოდება”.
11 . ყურს კი იმიტომ უგდებდნენ, რომ დიდი ხნის მანძილზე აოცებდა მათ ჯადოქრობით.
12 . ხოლო, ერწმუნენ რა ფილიპეს, რომელიც ღმერთის სამეფოსა და იესო ქრისტეს სახელს ახარებდა, ინათლებოდნენ როგორც მამაკაცები, ისე დედაკაცებიც.
13 . სიმონმაც ირწმუნა და მოინათლა, აღარ შორდებოდა ფილიპეს და მოხდენილ დიდ სასწაულებსა და ნიშნებს რომ ხედავდა, უკვირდა.
14 . იერუსალიმში მყოფმა მოციქულებმა რომ გაიგეს, სამარიამ ღმერთის სიტყვა მიიღოო, პეტრე და იოანე გაგზავნეს მათთან,
15 . რომლებიც ჩავიდნენ და ილოცეს მათთვის, რომ მიეღოთ სულიწმიდა.
16 . რადგან ამ დრომდე არც ერთ მათგანზე არ იყო გადმოსული, მხოლოდ ინათლებოდნენ უფალ იესოს სახელით.
17 . დაასხეს მათ ხელები და მათაც მიიღეს სულიწმიდა.
18 . სიმონმა რომ დაინახა, მოციქულთა ხელდასხმით ეძლევათო სულიწმიდა, ფული მიუტანა მათ.
19 . უთხრა: "მეც მომეცით ძალაუფლება, რომ ვისაც ხელს დავასხავ მიიღოს სულიწმიდა”.
20 . მაგრამ მიუგო მას პეტრემ: "შენი ვერცხლი შენვე გქონდეს შენს დასაღუპად, რადგან ღვთის ნიჭის ფულით შეძენა განიზრახე.
21 . არა გაქვს შენ წილი და ხვედრი ამ სიტყვაში, რადგან წრფელი არ არის შენი გული ღვთის წინაშე.
22 . მაშ, მოინანიე შენი უკეთურება და უფალს შეევედრე, იქნებ მოგიტევოს შენი გულის ზრახვა,
23 . ვინაიდან მწარე ნაღვლით და უსამართლობით შებორკილს გხედავ”.
24 . თქვა სიმონმა: "შეევედრეთ ჩემთვის უფალს, რომ არაფერი მომეწიოს თქვენი ნათქვამიდან”.
25 . უფლის სიტყვა რომ დაამოწმეს და იქადაგეს, გამობრუნდნენ იერუსალიმს და სამარიელთა მრავალ სოფელში ახარებდნენ.
26 . უთხრა უფლის ანგელოზმა ფილიპეს: "ადექი და სამხრეთით დაუყევი უდაბურ გზას, რომელიც იერუსალიმიდან ღაზას ეშვება”.
27 . ადგა და წავიდა. და აჰა, ერთი ეთიოპიელი კაცი, საჭურისი, ეთიოპიის დედოფლის, კანდაკის დიდებული, მთელი მისი საგანძურის მცველი, რომელიც თაყვანსაცემად იყო მოსული იერუსალიმში;
28 . უკან ბრუნდებოდა და ეტლში მჯდომი, წინასწარმეტყველ ესაიას კითხულობდა.
29 . მაშინ უთხრა სულმა ფილიპეს: "მიდი, ახლოს დაუდექი მაგ ეტლს”.
30 . ფილიპემ მიირბინა და მოისმინა, რომ წინასწარმეტყველ ესაიას კითხულობდა და ჰკითხა: "თუ გესმის, რას კითხულობ?”
31 . მიუგო მან: "როგორ გავიგებ, თუ არავინ განმიმარტავს?” და სთხოვა ფილიპეს ასულიყო და მის გვერდით დამჯდარიყო.
32 . წერილის ადგილი, რომელსაც საჭურისი კითხულობდა, ეს იყო: "დასაკლავი კრავივით წაიყვანეს, და როგორც ცხ
33 . დამცირებაში წაერთვა სამართალი, მაგრამ ვინ განუმარტავს მის თაობას, რომ მოკვეთილ იქნა დედამიწიდან სიცოცხლე მისი. ჩემი ხალხის ცოდვებისთვის შეხვდა სატანჯველი”.
34 . ჰკითხა საჭურისმა ფილიპეს: "გევედრები, ვისზე ამბობს ამას წინასწარმეტყველი, თავის თავზე თუ სხვა ვინმეზე?”
35 . გახსნა ფილიპემ ბაგეები, ამ წერილით დაიწყო და იესოს შესახებ ახარა.
36 . განაგრძეს გზა და წყალს მიადგნენ. უთხრა საჭურისმა: "აჰა, წყალი. რა მაბრკოლებს რომ მოვინათლო?”
37 . ფილიპემ მიუგო: "თუ მთელი გულით გწამს, შეიძლება”. მან უპასუხა: "მწამს, რომ იესო ქრისტე ღვთის ძეა”.
38 . უბრძანა ეტლი გაეჩერებინათ. ფილიპე და საჭურისი ერთად ჩავიდნენ წყალში, და მონათლა იგი.
39 . როგორც კი წყლიდან ამოვიდნენ, უფლის სულმა წარიტაცა ფილიპე, ისე რომ, ვეღარ დაინახა იგი საჭურისმა და გახარებულმა გააგრძელა გზა.
40 . ფილიპე კი აშდოდში აღმოჩნდა, მიმოდიოდა და ახარებდა ყველა ქალაქს, ვიდრე კესარიაში მივიდოდა.
1 . გაიგეს იუდეაში მყოფმა მოციქულებმა და ძმებმა, რომ წარმართებმაც მიიღეს ღვთის სიტყვა.
2 . და როცა იერუსალიმში ავიდა პეტრე, უსაყვედურეს ზოგიერთებმა წინადაცვეთილთაგან.
3 . უთხრეს: "წინადაუცვეთელ ხალხთან შეხვედი სახლში და მათთან ერთად ჭამე”.
4 . ხოლო პეტრემ თანმიმდევრულად განმარტება დაიწყო და თქვა:
5 . "ქალაქ იაფოში ვიყავი, ვლოცულობდი და აღტაცებაში მოსულმა ჩვენება ვიხილე: რაღაც დიდი ტილოს მსგავსი, უცნაური ჭურჭელი, ოთხი კიდით დაჭერილი დაეშვა ზეციდან და ჩემამდე მოვიდა.
6 . შევხედე, დავაკვირდი და შიგ დედამიწის ოთხფეხნი, მხეცნი, ქვეწარმავალნი და ცის ფრინველნი დავინახე.
7 . მერე ხმა მომესმა; მითხრა: ადექი პეტრე, დაკალი და ჭამე!
8 . მივუგე: არა, უფალო! რადგან ბიწიერი და უწმიდური არასოდეს არაფერი ჩამსვლია პირში.
9 . მეორედაც მომმართა ხმამ ზეციდან: ღმერთის მიერ განწმედილს, ბიწიერად ნუ მიიჩნევ!
10 . ეს სამჯერ მოხდა; მერე ყველაფერი ისევ ზეცად ამაღლდა.
11 . და აჰა, მაშინვე იმ სახლის ჭიშკარს, სადაც მე ვიყავი, კესარიიდან ჩემთან გამოგზავნილი სამი კაცი მოადგა.
12 . მითხრა სულმა, რომ უყოყმანოდ გავყოლოდი მათ. წამომყვა ეს ექვსი ძმა და მივედით იმ კაცის სახლში.
13 . მან გვიამბო, როგორ იხილა თავის სახლში ანგელოზი, რომელმაც უთხრა: გაგზავნე იაფოში და მოუხმე სიმონს, პეტრედ წოდებულს.
14 . ის გეტყვის სიტყვას, რომლითაც გადარჩები შენ და მთელი შენი სახლეულიც.
15 . როგორც კი ვიწყე ლაპარაკი, სულიწმიდა ისევე გადმოვიდა მათზე, როგორც ჩვენზე დასაწყისში.
16 . მაშინ გამახსენდა უფლის სიტყვა, რომ გვეუბნებოდა - იოანე წყლით ნათლავდა, თქვენ კი სულიწმიდით მოინათლებითო.
17 . თუკი ღმერთმა ისეთივე ნიჭი მისცა მათ, როგორც ჩვენ, რომელთაც ვირწმუნეთ უფალი იესო ქრისტე, მე ვინ ვიყავი, რომ შემძლებოდა წინ აღვდგომოდი ღმერთს?”
18 . ეს რომ მოისმინეს, დადუმდნენ. ღმერთს ადიდებდნენ და ამბობდნენ - აჰა, წარმართებსაც მისცაო ღმერთმა მონანიება სასიცოცხლოდ.
19 . სტეფანეს გამო დაწყებული დევნით დაფანტულები, ფინიკიამდე, კვიპროსამდე და ანტიოქიამდე მივიდნენ; თუმცა არავის ეუბნებოდნენ სიტყვას, იუდეველთა გარდა.
20 . თუმცა ზოგიერთი კვიპროსელთაგან და კვირინელთაგან, ანტიოქიაში მისვლისას გაბერძნებულთაც ელაპარაკებოდა და ახარებდა უფალ იესოს.
21 . უფლის ხელი იყო მათთან, ძალიან ბევრმა ირწმუნა და მოიქცა უფლისკენ.
22 . ამ ამბავმა იერუსალიმში მყოფი ეკლესიის ყურამდეც მიაღწია და მიავლინეს ბარნაბა ანტიოქიაში.
23 . როდესაც მივიდა და იხილა ღვთის მადლი, გაიხარა და ყველას შეაგონებდა, წრფელი გულით დამკვიდრებულიყვნენ უფალში.
24 . კეთილი კაცი იყო იგი, სულიწმიდითა და რწმენით აღსავსე, ამიტომ მრავალი ხალხი შეემატა უფალს.
25 . ამის შემდეგ ტარსუსში წავიდა სავლეს საძებნელად.
26 . როგორც კი ნახა, ანტიოქიაში ჩაიყვანა. მთელ წელიწადს იკრიბებოდნენ ეკლესიაში და დიდძალ ხალხს ასწავლიდნენ; პირველად ანტიოქიაში ეწოდათ მოწაფეებს ქრისტიანები.
27 . იმ დღეებში ჩამოვიდნენ წინასწარმეტყველნი იერუსალიმიდან ანტიოქიაში.
28 . ერთი მათგანი, სახელად აგაბოსი, წამოდგა და სულით გამოაცხადა, რომ მთელ ქვეყნიერებაზე დიდი შიმშილობა ჩამოვარდებოდა, რაც მოხდა კიდეც კლავდიუსის დროს.
29 . მაშინ, გადაწყვიტეს, რომ მოწაფეებს, თითოეულს თავისი შეძლებისამებრ, დახმარება გაეგზავნათ ძმებისთვის, რომლებიც იუდეაში ცხოვრობდნენ.
30 . ასეც მოიქცნენ, და ბარნაბასა და სავლეს ხელით გაუგზავნეს უხუცესებს.
1 . ანტიოქიის ეკლესიაში იყვნენ წინასწარმეტყველები და მოძღვრები: ბარნაბა და სიმონი, ნიგერი რომ ერქვა, ლუციუს კვირინელი და მანაინი - მეოთხედმთავარ ჰეროდეს ძუძუმტე, და სავლე.
2 . უფლის მსახურებასა და მარხვაში იყვნენ ისინი, რომ უთხრა მათ სულიწმიდამ: "გამომიყავით ბარნაბა და სავლე იმ საქმისთვის, რისთვისაც მოვუწოდე”.
3 . მარხვისა და ლოცვის შემდეგ ხელები დაასხეს მათ და გაუშვეს.
4 . სულიწმიდის მიერ მივლინებულნი სელევკიაში ჩავიდნენ, ხოლო იქიდან კვიპროსისკენ გასცურეს.
5 . სალამისში ყოფნისას იუდეველთა სინაგოგებში ქადაგებდნენ ღვთის სიტყვას; იოანე კი მათ ემსახურებოდა.
6 . პაფომდე რომ მოიარეს მთელი კუნძული, ნახეს ერთი გრძნეული და ცრუწინასწარმეტყველი იუდეველი, სახელად ბარიესუ,
7 . რომელიც პროკონსულ სერგიუს-პავლიუსთან, გონიერ კაცთან იყო. მან მოუხმო ბარნაბას და სავლეს, ვინაიდან ღვთის სიტყვის მოსმენა სურდა.
8 . თუმცა წინ აღუდგა მათ გრძნეული ელიმასი (ასე ითარგმნება მისი სახელი), და ცდილობდა რწმენისგან გადაეცდინა პროკონსული.
9 . სავლე, იგივე პავლე, სულიწმიდით აივსო, მიაპყრო მას მზერა
10 . და უთხრა: "ჰოი, ყოველგვარი მზაკვრობითა და ბოროტებით აღვსილო, ეშმაკის ძეო და სიმართლის მტერო, აღარ მოეშვები უფლის სწორი გზების გამრუდებას?
11 . აჰა, შენზეა ახლა უფლის ხელი, დაბრმავდები და დრომდე ვეღარ დაინახავ მზეს”. მაშინვე დაეშვა მასზე წყვდიადი და სიბნელე, აქეთ-იქით აწყდებოდა და გამძღოლს ეძებდა.
12 . დაინახა პროკონსულმა, რაც მოხდა და ირწმუნა, უფლის მოძღვრებით გაოცებულმა.
13 . პაფოდან რომ წავიდნენ, პავლე და მასთან მყოფნი პამფილიის პერგეში მივიდნენ; ხოლო იოანე ჩამოშორდა მათ და იერუსალიმში დაბრუნდა.
14 . ისინი კი პერგეს გავლით პისიდიის ანტიოქიაში მივიდნენ, შაბათ დღეს სინაგოგაში შევიდნენ და დასხდნენ.
15 . რჯულისა და წინასწარმეტყველთა კითხვის დასრულების შემდეგ სინაგოგის უფროსებმა კაცი მიუგზავნეს მათ და უთხრეს: "კაცნო, ძმანო, თუ რამე შეგონების სიტყვა გაქვთ ამ ხალხისთვის სათქმელი, თქვით”.
16 . პავლე ადგა, ხელით ანიშნა და თქვა: "კაცნო ისრაელიანნო და ღვთის მოშიშნო, ისმინეთ!
17 . ამ ხალხის, ისრაელის ღმერთმა ამოარჩია ჩვენი მამები, აღამაღლა ეს ხალხი ეგვიპტის მიწაზე ყოფნისას და შემართული მკლავით გამოიყვანა იქიდან.
18 . ასაზრდოებდა მათ უდაბნოში, ასე ორმოც წელიწადს.
19 . მოსპო შვიდი ერი ქანაანის მიწაზე და დაუმკვიდრა მათი ქვეყანა.
20 . ამის შემდეგ, ასე ოთხას ორმოცდაათ წელიწადს მსაჯულებს აძლევდა მათ, წინასწარმეტყველ სამუელამდე.
21 . მერე მოითხოვეს მეფე და მისცა მათ ღმერთმა საული, კიშის ძე, კაცი ბენიამინის ტომიდან, ორმოცი წლის მანძილზე.
22 . მისი მოცილების შემდეგ, მეფედ დავითი აამაღლა მათთვის, რომლის შესახებ თქვა დამოწმებით: ვპოვე დავითი, ძე იესესი, ჩემი გულის სანდომი კაცი, რომელიც შეასრულებს ყველა ჩემს ნება-სურვილს.
23 . ღმერთმა აღთქმისამებრ მისი თესლიდან აღუდგინა ისრაელს მაცხოვარი იესო.
24 . სწორედ მისი მოსვლის წინ უქადაგებდა იოანე ისრაელის მთელ ხალხს მონანიების ნათლისღებას.
25 . თავის სარბიელს რომ ასრულებდა, იოანემ თქვა: თქვენ რომ გგონივართ, მე ის არა ვარ, არამედ, აჰა, მოდის ჩემ შემდეგ ის, ვისი სანდლის შეხსნის ღირსიც არა ვარ!
26 . კაცნო, ძმანო, აბრაჰამის მოდგმის ძენო, თქვენ შორის ღვთისმოშიშნო, თქვენ მოგევლინათ ხსნის სიტყვა!
27 . ვინაიდან იერუსალიმის მკვიდრებმა და მათმა მთავრებმა არ ცნეს იგი, დასაჯეს და ამით შეასრულეს წინასწარმეტყველთა სიტყვები, ყოველ შაბათს რომ იკითხება.
28 . ვერავითარი სასიკვდილო ბრალდება რომ ვერ მოუნახეს, პილატეს სთხოვეს მისი მოკვლა.
29 . როცა აღსრულდა ყოველივე, მასზე რომ დაიწერა, ჩამოხსნეს ძელიდან და სამარხში დაასვენეს.
30 . ღმერთმა კი მკვდრეთით აღადგინა იგი.
31 . მრავალი დღის განმავლობაში ეჩვენებოდა მათ, რომლებიც მასთან ერთად ამოვიდნენ გალილეიდან იერუსალიმში და რომლებიც, ახლა მასზე ამოწმებენ ხალხის წინაშე.
32 . და ჩვენ გახარებთ, რომ აღთქმა, მამებს რომ მისცა,
33 . ღმერთმა ჩვენ, მათ შვილებს, შეგვისრულა და აღგვიდგინა იესო. როგორც მეორე ფსალმუნში წერია: ჩემი ძე ხარ, დღეს გშობე შენ.
34 . ხოლო რაკი მკვდრეთით აღადგინა, რათა აღარასოდეს დაბრუნებოდა ხრწნილებას, ასე თქვა: მოგცემთ თქვენ სიწმიდეს, დავითისთვის აღთქმულს.
35 . ამიტომ სხვაგანაც ამბობს: ხრწნილებას არ ახილვინებ შენს წმიდას.
36 . თუმცა დავითმა, რომელიც თავის თაობაში ღვთის ნებით მსახურებდა, განისვენა, თავის მამებს შეუერთდა და იხილა ხრწნილება.
37 . მან კი, ღმერთმა რომ აღადგინა, ხრწნილება არ იხილა!
38 . ცნობილი იყოს თქვენთვის, კაცნო, ძმანო, რომ ცოდვების მიტევება მის მიერ გეუწყებათ.
39 . ყოველივესგან, რისგანაც მოსეს რჯულით ვერ გამართლდით, მასში მართლდება ყველა მორწმუნე.
40 . გაფრთხილდით, რომ არ მოგეწიოთ წინასწარმეტყველებებში ნათქვამი:
41 . იხილეთ, აბუჩად ამგდებნო, განცვიფრდით და განადგურდით, რადგან ისეთ საქმეს მოვიმოქმედებ თქვენს დღეებში, რომელსაც არ დაიჯერებდით, ვინმეს რომ მოეთხრო თქვენთვის”.
42 . იუდეველთა სინაგოგიდან გამოსვლისას ევედრებოდა მათ ხალხი, რომ მომავალ შაბათსაც ელაპარაკა მათთვის ეს სიტყვები.
43 . როცა დაიშალა კრებული, ბევრი იუდეველთაგანი და ღვთისმოსავი პროზელიტი მიჰყვა პავლეს და ბარნაბას; ისინი კი ესაუბრებოდნენ და არწმუნებდნენ, რომ დარჩენილიყვნენ ღვთის მადლში.
44 . მეორე შაბათს თითქმის მთელმა ქალაქმა მოიყარა თავი ღვთის სიტყვის მოსასმენად.
45 . იუდევლებმა ამდენი ხალხი რომ დაინახეს, შურით აღივსნენ და პავლეს ნათქვამის საწინააღმდეგოდ დაიწყეს ლაპარაკი და გმობა.
46 . მაშინ პავლემ და ბარნაბამ მხნეობა მოიკრიბეს და თქვეს: "პირველად თქვენთვის უნდა თქმულიყო ღვთის სიტყვა, მაგრამ ვინაიდან უარყოფთ მას და საუკუნო სიცოცხლის უღირსად ხდით თქვენს თავს, აჰა, წარმართებს მივუბრუნდებით.
47 . ვინაიდან ასე გვიბრძანა ჩვენ უფალმა: მე დაგაყენე წარმართთა სინათლედ, რომ შენ მიიტანო ხსნა ქვეყნის კიდეებამდე.
48 . ეს რომ გაიგეს, გაიხარეს წარმართებმა; ადიდებდნენ უფლის სიტყვას, და ყველამ ირწმუნა, ვინც საუკუნო სიცოცხლისთვის იყო განწესებული.
49 . უფლის სიტყვა კი მთელ ქვეყანაში ვრცელდებოდა.
50 . მაგრამ წააქეზეს იუდევლებმა ღვთისმოშიში ქალები, ქალაქის წარჩინებულნი და მთავარნი, და იწყეს პავლესა და ბარნაბას დევნა და გამოაძევეს თავიანთი საზღვრებიდან.
51 . მათ ფეხიდან მტვერი ჩაიბერტყეს და იკონიაში წავიდნენ.
52 . მოწაფეები კი აღივსებოდნენ სიხარულითა და სულიწმიდით.
1 . პავლემ მზერა მიაპყრო სინედრიონს და თქვა: "კაცნო, ძმანო, ყოველივეში კეთილი სინდისით ვმოქალაქეობდი ღვთის წინაშე დღემდე”.
2 . მღვდელმთავარმა ანანიამ კი თავის წინაშე მდგომთ უბრძანა, რომ სახეში გაერტყათ მისთვის.
3 . მაშინ უთხრა პავლემ: "ღმერთი გცემს შენ, თეთრად შეფეთქილო კედელო! მანდ იმიტომ ზიხარ, რომ რჯულით განმიკითხო და ურჯულოდ კი ბრძანებ ჩემს ცემას”.
4 . უთხრეს იქ მდგომებმა: "ღვთის მღვდელმთავარს შეურაცხჰყოფ?”
5 . უთხრა მათ პავლემ: "არ ვიცოდი, ძმებო, ეგ თუ მღვდელმთავარი იყო, ვინაიდან დაწერილია, შენი ხალხის მთავარზე აუგს ნუ იტყვი”.
6 . იცოდა პავლემ, რომ კრებულში ნაწილი სადუკეველები იყვნენ, ნაწილი კი ფარისევლები, და იყვირა სინედრიონში: "კაცნო ძმანო, მე ფარისეველი ვარ, ფარისევლის ძე. მკვდრეთით აღდგომის იმედისთვის განვიკითხები”.
7 . ეს რომ თქვა, ფარისევლებსა და სადუკეველებს შორის დავა ჩამოვარდა, და გაიყო კრებული.
8 . რადგან სადუკეველნი ამბობდნენ, არ არის აღდგომა, არც ანგელოზი და სულიო, ფარისევლები კი ორივეს აღიარებდნენ.
9 . ატყდა დიდი აურზაური. წამოდგნენ მწიგნობრები ფარისეველთა მხრიდან, დავობდნენ და ამბობდნენ: "ამ კაცში ცუდი ვერაფერი ვპოვეთ, იქნებ სული ან ანგელოზი ელაპარაკებოდა მას, ღმერთს ნუ ეწინააღმდეგებით!”
10 . რაკი შფოთმა იმატა, შეშინდა ათასისთავი, პავლე არ გაგლიჯონო; ამიტომ ჯარისკაცებს უბრძანა, შესულიყვნენ, გამოერიდებინათ იგი მათგან და ციხე-სიმაგრეში წაეყვანათ.
11 . მომდევნო ღამეს უფალი გამოეცხადა მას და უთხრა: "გამხნევდი, რადგან, როგორც იერუსალიმში მოწმობდი ჩემზე, ისე რომშიც გმართებს დამოწმება”.
12 . რომ გათენდა, იუდეველთაგან ზოგიერთნი შეითქვნენ და დაიფიცეს, რომ არ ეჭამათ და არ ესვათ, სანამ პავლეს არ მოკლავდნენ.
13 . ორმოცზე მეტნი იყვნენ შეთქმულები.
14 . მივიდნენ ისინი მღვდელმთავრებთან და უხუცესებთან და უთხრეს: "დავიფიცეთ, რომ არაფერს ვიგემებთ, სანამ პავლეს არ მოვკლავთ.
15 . თქვენ და სინედრიონმა ათასისთავს შეუთვალეთ, რომ თქვენთან მოიყვანოს იგი, ვითომ უფრო დაწვრილებით გინდათ მისი საქმის გამოძიება; ჩვენ კი, ვიდრე თქვენამდე მოაღწევს, მზად ვიქნებით მის მოსაკლავად”.
16 . შეიტყო ეს ვერაგობა პავლეს დისწულმა, წავიდა, შევიდა ციხე-სიმაგრეში და პავლეს უთხრა.
17 . პავლემ კი ერთი ასისთავთაგანი იხმო და უთხრა: "ეს ჭაბუკი ათასისთავთან მიიყვანე, რაღაც აქვს მისთვის სათქმელი”.
18 . მანაც წაიყვანა, ათასისთავთან მიიყვანა და უთხრა: "პატიმარმა პავლემ დამიძახა და მთხოვა, ეს ჭაბუკი შენთან მომეყვანა, რადგან სათქმელი აქვს შენთვის”.
19 . ათასისთავმა ხელი მოჰკიდა მას, განზე გაიყვანა და ჰკითხა: "რა არის, რა გაქვს ჩემთვის სათქმელი?”
20 . მან უთხრა: "იუდევლები შეთანხმდნენ გთხოვონ, რომ ხვალ პავლე სინედრიონში წაიყვანო, თითქოს მისი საქმის უფრო დაწვრილებით გამოკვლევა სურდეთ.
21 . მაგრამ ნუ დაუჯერებ მათ; ორმოცზე მეტი კაცი, რომელთაც ფიცი დადეს, არც ჭამონ და არც სვან, სანამ პავლეს არ მოკლავენ, ჩასაფრდნენ და გამზადებულნი არიან, შენს ბრძანებასღა ელიან”.
22 . გაუშვა ათასისთავმა ჭაბუკი, თან უბრძანა, არავის უთხრა, რაც მე შემატყობინეო.
23 . გამოიძახა ორი ასისთავთაგანი და უთხრა: "ღამის მესამე საათისთვის ორასი ჯარისკაცი, სამოცდაათი ცხენოსანი და ორასი შუბოსანი მოამზადეთ კესარიაში წასასვლელად,
24 . და პირუტყვიც, პავლეს შესასმელად, რათა გამგებელ ფელიქსთან მიიყვანოთ”.
25 . თან ეს წერილი მისწერა:
26 . "კლავდიუს ლისია აღმატებულ გამგებელს ფელიქსს, იხარებდე!
27 . ეს კაცი იუდევლებმა შეიპყრეს და მისი მოკვლა ჰქონდათ განზრახული; მივედი ჯარისკაცებით და როცა გავიგე, რომ რომის მოქალაქეა, გამოვარიდე მათ.
28 . მინდოდა გამეგო, რაში ადანაშაულებდნენ და სინედრიონში მივუყვანე მათ.
29 . აღმოვაჩინე, რომ მათი რჯულის საკითხებში დაუდევთ ბრალი მისთვის, მაგრამ ისეთი არაფერი დაუშავებია, რომ სიკვდილის ან ბორკილების ღირსი იყოს.
30 . ხოლო, როდესაც გავიგე, რომ ამ კაცის წინააღმდეგ შეითქვნენ, დაუყოვნებლივ გამოვგზავნე შენთან. ბრალმდებლებსაც ვუბრძანე, შენს წინაშე ილაპარაკონ მასზე. იცოცხლე!”
31 . ამრიგად, ჯარისკაცებმა ბრძანებისამებრ წაიყვანეს პავლე და ღამით მიიყვანეს ანტიპატრიამდე.
32 . მეორე დღეს კი ცხენოსნებს გააყოლეს იგი და თვითონ ციხე-სიმაგრეში დაბრუნდნენ.
33 . მათ კი, რომლებიც კესარიაში მივიდნენ, გამგებელს წერილი გადასცეს და პავლეც წარუდგინეს.
34 . გამგებელმა წაიკითხა წერილი და ჰკითხა, საიდან ხარო. როცა შეიტყო, რომ კილიკიიდან იყო, თქვა:
35 . "მაშინ მოგისმენ, როცა შენი ბრალმდებლებიც მოვლენ”. და ბრძანა, ჰეროდესეულ პრეტორიუმში ჰყოლოდათ.
1 . მაგრამ ცრუწინასწარმეტყველნიც იყვნენ ხალხში, ისევე, როგორც თქვენშიც გეყოლებათ ცრუმოძღვარნი, რომლებიც დამღუპველ მწვალებლობას შემოიღებენ, თავიანთ გამომსყიდველ ხელმწიფეს უარყოფენ და სწრაფ დაღუპვას მოიწევენ თავზე.
2 . მრავალნი მიჰყვებიან მათ თავაშვებულებას და მათ გამო დაიგმობა გზა ჭეშმარიტებისა.
3 . მრავალნი მიჰყვებიან მათ თავაშვებულებას და მათ გამო დაიგმობა გზა ჭეშმარიტებისა.
4 . რადგან ღმერთმა ის ანგელოზებიც არ დაინდო, რომელთაც შესცოდეს, არამედ წყვდიადის ბორკილებს გადასცა და ტარტაროზში ჩაყარა სამსჯავროსთვის შესანახად,
5 . არც პირველი წუთისოფელი დაინდო, რვა სულის გარდა, შეინახა ნოე - სიმართლის მქადაგებელი, როცა წარღვნა მოუვლინა უღვთოთა ქვეყანას;
6 . მსჯავრი დასდო სოდომისა და გომორას ქალაქებს, ფერფლად აქცია და ამით მაგალითი დაუდო მომავალ უღმერთოებს;
7 . ხოლო მართალი ლოტი, ურჯულოთა ლაგამახსნილი ქცევით დაჩაგრული, იხსნა,
8 . რადგან ეს მართალი კაცი, რაკი მათ შორის ცხოვრობდა, დღითი-დღე იტანჯებოდა თავისი მართალი სულით, რაკი ხედავდა და ისმენდა მათ უკანონო საქმეებს.
9 . ვინაიდან იცის ღმერთმა, როგორ იხსნას განსაცდელისგან ღვთისმოსავნი, ხოლო განკითხვის დღისთვის დასასჯელად შემოინახოს უკეთურნი;
10 . უპირატესად კი ბილწ ხორციელ გულისთქმებს აყოლილნი, უფლებათა მოძულენი, თავხედნი, ჯიუტნი, დიდებით შემოსილთა ლანძღვისას რომ არ თრთიან;
11 . მაშინ, როცა ანგელოზებიც კი - მათზე მაგარნი და ძლევამოსილნი, არ წარმოთქვამენ უფლის წინაშე, მათ საწინააღმდეგოდ საგმობ ბრალდებას.
12 . ისინი კი როგორც პირუტყვნი, ბუნებით შესაპყრობად და მოსასპობად გაჩენილნი, თავიანთ ხრწნილებაშივე ლპებიან, ვინაიდან გმობენ იმას, რაც არ გაეგებათ.
13 . და მიიღებენ უკეთურების საზღაურს, რადგან ნებივრობენ ყოველდღიურ ფუფუნებაში; მანკიერნი და ბილწნი, საკუთარ საცდურში ნადიმობენ თქვენთან ერთად.
14 . მათი თვალები აღსავსეა მრუშობით და განუწყვეტელი ცოდვით; ისინი უმტკიცო სულებს აცდუნებენ, ანგარებაში გაწვრთნილი გულები აქვთ და წყევლის შვილები არიან!
15 . სწორი გზა მიატოვეს, ცდუნდნენ და ბილყამ ბოსორელის გზას დაადგნენ, რომელმაც უკეთურობის საზღაური შეიყვარა;
16 . მაგრამ მხილებულ იქნა თავის ურჯულოებაში; უტყვი სახედარი ადამიანის ხმით ალაპარაკდა და ალაგმა წინასწარმეტყველის უგუნურება.
17 . ესენი არიან დამშრალი წყაროები და ქარიშხლის მიერ დევნილი ღრუბლები; საუკუნო წყვდიადია მათთვის გამზადებული.
18 . ვინაიდან მაღალფარდოვანი ლაქლაქით ხორციელ გულისთქმებსა და გარყვნილებაში ითრევენ იმათ, რომლებიც ეს-ესაა ჩამოსცილდნენ ცდომილებაში მყოფთ.
19 . თავისუფლებას პირდებიან მათ, თვითონ კი გახრწნილების მონები არიან, რადგან ვინც რისგანაა ძლეული, მისივე მონაა.
20 . ვინაიდან თუ უფლისა და მაცხოვრის იესო ქრისტეს შემეცნებით წუთისოფლის სიბილწეებს ჩამოცილებულნი კვლავ გაეხვევიან მათში და დაიძლევიან, უკანასკნელი პირველზე უარესი იქნება.
21 . უმჯებესი იქნებოდა არ შეეცნოთ სიმართლის გზა, ვიდრე შეეცნოთ და უკუქცეულიყვნენ მათთვის გადაცემული წმიდა მცნებისგან.
22 . იმ ჭეშმარიტი იგავისა არ იყოს, მათაც ასე მოუვიდათ: ძაღლი თავის ნარწყევს უბრუნდება, ნაბანი ღორი კი ტალახს - საგორაოდ.
1 . და აჰა, გაუწყებთ ძმებო, ღვთის მადლის შესახებ, რომელიც მაკედონიის ეკლესიებს მიეცა;
2 . რადგან, მიუხედავად დიდი შეჭირვებით გამოცდისა, მათი სიხარულის სიუხვე და მათი სიღატაკის სიღრმე უხვად გამოიხატა მათი ხელგაშლილობის სიმდიდრეში.
3 . ვინაიდან ვადასტურებ, რომ თავიანთი ძალის შესაბამისად და უფრო მეტადაც იყვნენ გულუხვნი.
4 . დაჟინებით გვთხოვდნენ, რომ წმიდანთა მომსახურებაში მოზიარეობის უფლება მიგვეცა.
5 . და გაიღეს არა მარტო ის, რისი მოლოდინიც გვქონდა, არამედ მათ საკუთარი თავი მისცეს ჯერ უფალს და მერე ჩვენც, ღვთის ნებით;
6 . ამიტომ ტიტეს ვთხოვეთ, რომ, როგორც დაიწყო, ასევე დაემთავრებინა თქვენთან ეს კეთილი საქმე.
7 . ჰოდა, როგორი სიუხვეც გაქვთ ყველაფერში - რწმენასა და სიტყვაში, შემეცნებასა და ყოველგვარ სწრაფვაში, და თქვენდამი ჩვენს სიყვარულში, - ასევე იუხვეთ ამ მადლშიც.
8 . ამას ბრძანებით კი არ ვამბობ, არამედ იმისთვის, რომ სხვათა გულმოდგინებით თქვენი სიყვარულის სიწრფელეც გამოვცადო.
9 . ვინაიდან იცით ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მადლი, რომ თქვენთვის გაღატაკდა იგი, თუმცა მდიდარი იყო, რათა თქვენ გამდიდრებულიყავით მისი გაღატაკებით.
10 . ჩემს აზრს გეტყვით ამაზე: რადგან სასარგებლო იქნება არამხოლოდ აღასრულოთ ის, რაც შარშან პირველებმა წამოიწყეთ, არამედ ხალისიც იქონიოთ.
11 . ახლა კი საქმე დაასრულეთ, რათა, რისი გაკეთებაც ხალისით გეწადათ, შეასრულოთ კიდეც, თქვენი შესაძლებლობისამებრ.
12 . ვინაიდან, როცა წადილი არის, შენაწირი მიიღება იმის მიხედვით, ვისაც რა აქვს, და არა იმის მიხედვით, რაც არა აქვს.
13 . ვინაიდან, იმისთვის კი არ იძლევით, რომ სხვებს შვება ჰქონდეთ და თქვენ გაჭირვება, არამედ თანაბრობისთვის.
14 . ამჟამად თქვენი ნამეტი შეავსებს მათ ნაკლულობას, რათა მათმა ნამეტმაც შეავსოს თქვენი ნაკლულობა, რომ იყოს თანაბრობა.
15 . როგორც სწერია: ბევრის ამკრეფს ზედმეტი არ მოსვლია და ცოტას ამკრეფს არ დაჰკლებია.
16 . და მადლობა ღმერთს, რომელიც ასეთსავე სიბეჯითეს აძლევს თქვენ მიმართ ტიტეს გულს;
17 . ვინაიდან მართლაც გულიანად დათანხმდა ჩვენს თხოვნას და საკუთარი სურვილითაც გამოემართა თქვენთან.
18 . მასთან ერთად გამოვგზავნეთ ძმა, რომელსაც ყველა ეკლესიაში აქებენ სახარების ქადაგებისთვის.
19 . გარდა ამისა, ეკლესიების მიერ ხელდასხმულიცაა ჩვენს თანამგზავრად ამ სამადლო საქმეში, რასაც ვემსახურებით ჩვენ, თვით უფლის სადიდებლად და ჩვენი წადილის შესაბამისად.
20 . ვფრთხილობთ ამაში, რომ ვინმესგან არ დავდანაშაულდეთ ამ უხვი შესაწირის განკარგვის საქმეში.
21 . და რაკი კეთილს ვიზრახავთ, არამხოლოდ უფლის წინაშე, არამედ ადამიანთა წინაშეც,
22 . თან წამოვაყოლეთ ჩვენი ძმა, ვისი გულმოდგინებაც მრავალჯერ გამოვცადეთ ბევრ რამეში, და ახლა უფრო მოწადინებულია, რადგან დარწმუნებულია თქვენში.
23 . რაც შეეხება ტიტეს, ის ჩემი თანაზიარი და თანამშრომელია თქვენდამი მსახურებაში. ჩვენი ძმები კი, ეკლესიათაგან წარგზავნილნი არიან და ქრისტეს დიდება.
24 . ჰოდა, უჩვენეთ მათ თქვენი სიყვარული და დაადასტურეთ ჩვენი ქადილი თქვენს შესახებ ეკლესიების წინაშე.
1 . მერე, თოთხმეტი წლის შემდეგ კვლავ ავედი იერუსალიმში ბარნაბასთან ერთად. ტიტეც თან წავიყვანე.
2 . ავედი გამოცხადებით და წარვუდგინე მათ სახარება, რომელსაც ვქადაგებდი წარმართებს შორის; განსაკუთრებით წარვუდგინე იგი წარმოჩენილთ, ამაოდ ხომ არ დავრბივარ ან ვშრომობ-მეთქი;
3 . მაგრამ ჩემთან მყოფი ტიტეც კი, თუმცა ის ბერძენი იყო, არ აიძულეს, რომ წინადაეცვითა.
4 . ხოლო ცრუ ძმებს, რომლებიც შემოიპარნენ, რომ ეთვალთვალათ ჩვენი თავისუფლებისთვის, რომელიც იესო ქრისტეში გვაქვს, და დავემონებინეთ,
5 . ერთი საათითაც არ დავნებებულვართ, რათა სახარების ჭეშმარიტება დაცულიყო თქვენში.
6 . ხოლო რაც შეეხება მათ, ვინც რამედ ჩანან, როგორებიც არ უნდა იყვნენ ისინი, ჩემთვის სულ ერთია - ღმერთი გარეგნობის მიხედვით არ სჯის, მათაც არაფერი დაუკისრებიათ.
7 . პირიქით, როცა დაინახეს, რომ მე წინადაუცვეთელებისთვის მაქვს მონდობილი ხარება, ისევე, როგორც პეტრეს _ წინადაცვეთილებისთვის -
8 . რადგან ის, ვინც პეტრესთან იღწვოდა წინადაცვეთილებისთვის მოციქულობაში, ჩემთანაც იღწვოდა წარმართებისთვის -
9 . და როცა ჩემთვის მოცემული მადლის შესახებ შეიტყვეს იაკობმა, კეფამ და იოანემ, ბურჯებად რომ ითვლებოდნენ, მოგვცეს მე და ბარნაბას მოზიარეობის მარჯვენა, რომ ჩვენ წარმართებთან წავსულიყავით, ისინი კი - წინადაცვეთილებთან.
10 . ოღონდ უნდა გვხსომებოდა ღატაკები, რასაც ისედაც ვესწრაფოდი.
11 . ჰოდა, როცა კეფა ანტიოქიაში მოვიდა, საჯაროდ წინ აღვუდექი მას, ვინაიდან საჩივარი იყო მასზე.
12 . რადგან ვიდრე იაკობისგან ზოგიერთები მოვიდოდნენ, წარმართებთან ერთად ჭამდა, ხოლო მათი მოსვლისთანავე ჩამოშორდა მათ და წინადაცვეთილთა შიშით განზე გადგა.
13 . მასთან ერთად თვალთმაქცობდნენ სხვა იუდეველებიც, ისე, რომ ბარნაბაც კი ჩაითრია მათმა თვალთმაქცობამ.
14 . მაგრამ, ვიხილე რა, რომ სწორად არ მიჰყვებოდნენ სახარების ჭეშმარიტებას, ყველას თანდასწრებით ვუთხარი კეფას: თუ შენ, იუდეველი, წარმართივით ცხოვრობ და არა იუდეველივით, აბა, წარმართებს რაღად აიძულებ-მეთქი, რომ გაიუდეველდნენ?
15 . ჩვენ ბუნებით იუდეველნი ვართ და არა ცოდვილნი წარმართთაგან.
16 . მაგრამ რაკი შევიტყვეთ, რომ ადამიანი გამართლდება არა რჯულის საქმეებით, არამედ იესო ქრისტეს რწმენით, ჩვენც ვირწმუნეთ იესო ქრისტე, რათა გავმართლდეთ ქრისტეში რწმენით და არა რჯულის საქმეებით. ვინაიდან რჯულის საქმეებით ვერა ხორციელი ვერ გამართლდება.
17 . ხოლო თუ ქრისტეში გამართლების მძებნელნი ცოდვილნი აღმოვჩნდით, განა ქრისტე ცოდვის მსახურია? არამც და არამც!
18 . ვინაიდან თუ კვლავ იმას ვაშენებ, რაც დავანგრიე, ამით დამნაშავედ ვხდი ჩემს თავს.
19 . მე რჯულის მეშვეობით მოვკვდი რჯულისთვის, რათა ღვთისთვის ვიცოცხლო!
20 . ქრისტესთან ერთად ვარ ჯვარცმული! მე უკვე აღარ ვცოცხლობ, არამედ ქრისტე ცოცხლობს ჩემში. ახლა რომ სხეულში ვცხოვრობ, რწმენით ვცოცხლობ, ღვთის ძეში, რომელმაც შემიყვარა და თავი მისცა ჩემთვის.
21 . არ უგულებელვყოფ ღვთის მადლს, ვინაიდან თუ რჯულითაა გამართლება, აბა, ამაოდ მომკვდარა ქრისტე!
1 . შვილებო, დაემორჩილეთ თქვენს მშობლებს უფალში, ვინაიდან ეს სამართლიანია.
2 . პატივი მიაგე შენს მამას და დედას, - ეს არის პირველი მცნება აღთქმით,
3 . რათა მოგეცეს სიკეთე და დღეგრძელი იყო დედამიწაზე.
4 . თქვენც მამებო, ნუ გააღიზიანებთ თქვენს შვილებს, არამედ აღზარდეთ ისინი უფლის მოძღვრებითა და დარიგებით.
5 . მონებო, შიშითა და ძრწოლით დაემორჩილეთ თქვენს ხორციელ ბატონებს, გულწრფელად, როგორც ქრისტეს.
6 . არა თვალის ასახვევად, როგორც პირმოთნენი, არამედ როგორც ქრისტეს მონები, რომლებიც გულით ასრულებენ ღვთის ნებას.
7 . გულითადად, როგორც უფლისთვის და არა ადამიანთათვის.
8 . იცოდეთ, რომ ყველა, ვინც სიკეთეს სჩადის, მასვე მიიღებს უფლისგან, მონა იქნება ის, თუ თავისუფალი.
9 . და თქვენც, ბატონებო, ასევე მოექეცით მათ, თავი შეიკავეთ მუქარისგან და იცოდეთ, რომ მათაც და თქვენც ბატონი გყავთ ცაში და მის წინაშე არ არსებობს პირმოთნეობა.
10 . დასასრულს, ჩემო ძმებო, გამაგრდით უფლით და მისი ძალის სიმტკიცით.
11 . შეიმოსეთ ღვთის სრული საჭურველი, რათა შეძლოთ წინაღუდგეთ ეშმაკის ხრიკებს.
12 . რადგან ჩვენი ბრძოლა არ არის სისხლისა და ხორცის წინააღმდეგ, არამედ მთავრობათა წინააღმდეგ, ხელმწიფებათა წინააღმდეგ, ამ სიბნელის სამყაროს მპყრობელთა წინააღმდეგ, ცისქვეშეთის ბოროტების სულთა წინააღმდეგ.
13 . ამიტომ ხელი მოჰკიდეთ ღვთის სრულ საჭურველს, რათა შეძლოთ შეწინააღმდეგება ბოროტ დღეს; და ყველაფრის გადამლახველებმა გაძლოთ.
14 . მაშ, იდექით ჭეშმარიტებით წელშემოსარტყლულნი და სიმართლის ჯავშნით შემოსილები.
15 . და ფეხშემოსილნი მზადყოფნაში მშვიდობის სახარებლად.
16 . და ყოველივე ამასთან ერთად აიღეთ რწმენის ფარი, რომლითაც შეძლებთ ბოროტის გავარვარებული ისრების ჩაქრობას.
17 . აიღეთ ხსნის მუზარადი და სულის მახვილი, რომელიც არის ღმერთის სიტყვა.
18 . ყოველგვარი ლოცვით და ვედრებით ილოცეთ ყოველ ჟამს სულით და ამაზე იფხიზლეთ მთელი დაჟინებით და ლოცვით ყველა წმიდასთვის;
19 . ჩემთვისაც, რათა მომეცეს სიტყვა - ჩემი პირით თამამად ვაუწყო სახარების საიდუმლო,
20 . რომლის დესპანიცა ვარ ბორკილებში, რათა თამამად ვილაპარაკო, რისი თქმაც მმართებს.
21 . რათა თქვენც იცოდეთ ჩემი გარემოებანი და საქმეები, ყოველივეს ტვიქიკოსი გაუწყებთ, საყვარელი ძმა და ერთგული მსახური უფალში.
22 . რომელიც სწორედ იმიტომ გამოვგზავნე თქვენთან, რომ შეიტყოთ ჩვენი ამბავი და მანაც ანუგეშოს თქვენი გულები.
23 . მშვიდობა ძმებს და სიყვარული რწმენასთან ერთად, მამა ღმერთისგან და უფალ იესო ქრისტესგან.
24 . მადლი იყოს ყველასთან, ვისაც უხრწნელი სიყვარულით უყვარს ჩვენი უფალი იესო ქრისტე. ამინ!
1 . ამრიგად, თუ ქრისტესთან ერთად აღსდექით, ეძიეთ რაც მაღლაა, სადაც ქრისტე ზის ღმერთის მარჯვნივ.
2 . ზეციერზე იფიქრეთ და არა მიწიერზე.
3 . ვინაიდან თქვენ დაიხოცეთ და თქვენი სიცოცხლე დაფარულია ქრისტესთან ღმერთში;
4 . და როცა გამოჩნდება ქრისტე, თქვენი სიცოცხლე, მაშინ თქვენც გამოჩნდებით მასთან ერთად დიდებით.
5 . მაშ, მოაკვდინეთ თქვენი მიწიერი ასოები: სიძვა, უწმინდურება, ვნება, ბოროტი გულისთქმა და ანგარება, რაც კერპთმსახურებაა.
6 . რომელთა გამოც ღვთის რისხვა მოდის ურჩობის ძეებზე.
7 . ოდესღაც თქვენც ასე დადიოდით, როცა მათში ცხოვრობდით.
8 . ახლა კი განიშორეთ ეს ყოველივე: რისხვა, მძვინვარება, ბოროტება, გმობა, თქვენი ბაგეების ბილწსიტყვაობა.
9 . ნუ იცრუებთ ერთიმეორის მიმართ, რადგან შემოძარცული გაქვთ ძველი კაცი მის საქმეებთან ერთად,
10 . და შემოსილნი ხართ ახლით, რომელიც განახლებულია შემეცნებით მისი შემოქმედის ხატისამებრ,
11 . სადაც არ არის არც ბერძენი, არც იუდეველი, არც წინადაცვეთა, არც წინადაუცვეთელობა, არ არის ბარბაროსი, სკვითი, მონა და თავისუფალი, არამედ ქრისტეა ყოველივე და ყოველივეში.
12 . ამიტომ როგორც ღვთის რჩეულებმა, წმიდებმა და საყვარლებმა, შეიმოსეთ მოწყალება, სახიერება, თავმდაბლობა, სიმშვიდე, სულგრძელობა.
13 . შეიწყნარეთ ერთიმეორე და მიუტევეთ ერთმანეთს, თუ ვინმესთან რაიმე სადავო აქვს ვინმეს: როგორც ქრისტემ მოგიტევათ, თქვენც ასევე მიუტევეთ.
14 . და ყოველივე ამას დაურთეთ სიყვარული, რომელიც ყველაფერს აკავშირებს და სრულჰყოფს.
15 . და ბატონობდეს თქვენს გულებში ქრისტეს მშვიდობა, რომლისკენაც ერთ სხეულად ხართ მოწოდებულნი; და იყავით მადლიერნი.
16 . უხვად დამკვიდრდეს უფლის სიტყვა თქვენში სრული სიბრძნით; ასწავლეთ და შთააგონეთ ერთმანეთი ფსალმუნით, გალობით და სულიერი სადიდებლებით, და უგალობეთ ღმერთს თქვენს გულებში მადლიერებით.
17 . რასაც არ უნდა აკეთებდეთ სიტყვით თუ საქმით, ყოველივე გააკეთეთ უფალ იესოს სახელით და მის მიერ მადლობდეთ ღმერთს.
18 . ცოლებო, დაემორჩილეთ თქვენს ქმრებს, როგორც უფალშია საკადრისი.
19 . ქმრებო, გიყვარდეთ თქვენი ცოლები და ნუ იქნებით სასტიკნი მათ მიმართ.
20 . შვილებო, დაემორჩილეთ თქვენს მშობლებს ყველაფერში, ვინაიდან ასეა მოსაწონი უფალში.
21 . მამებო, ნუ გააღიზიანებთ თქვენს შვილებს, რათა გულები არ დაუძაბუნდეთ.
22 . მონებო, ყველაფერში დაემორჩილეთ თქვენს ხორციელ ბატონებს, არა მოჩვენებითი სამსახურით, როგორც კაცთმაამებლებმა, არამედ გულწრფელად, როგორც ღვთისმოშიშებმა.
23 . ყოველივე, რასაც აკეთებთ, მთელი გულით გააკეთეთ, როგორც ღვთისთვის და არა კაცთათვის.
24 . იცოდეთ, რომ მემკვიდრეობას მიიღებთ უფლისგან საზღაურად, ვინაიდან უფალ ქრისტეს ემსახურებით.
25 . ხოლო, ვინც უსამართლოდ მოიქცევა, იგი მიიღებს თავისი უსამართლობისთვის; მასში არაა პირმოთნეობა.
1 . პავლე, ქრისტე იესოს მოციქული, ჩვენი მხსნელი ღმერთისა და ჩვენი იმედის, იესო ქრისტეს ბრძანებით.
2 . ტიმოთეს, ჭეშმარიტ შვილს რწმენაში: მადლი, წყალობა და მშვიდობა მამა ღმერთისა და ჩვენი უფლის, ქრისტე იესოსგან.
3 . მაკედონიაში გამგზავრებამდე გთხოვე ეფესოში დარჩენილიყავი, რათა ზოგიერთებისთვის გემცნო, რომ არ ასწავლონ განსხვავებული მოძღვრება.
4 . ყურადღებას ნუ გაამახვილებენ მითებსა და დაუსრულებელ საგვარტომო ნუსხებზე, რომლებიც დავას უფრო იწვევენ, ვიდრე ღვთიურ მეურვეობას რწმენაში.
5 . ხოლო მცნების მიზანია წმიდა გულით, კეთილი სინდისითა და უპირფერო რწმენით სიყვარული,
6 . რასაც ზოგიერთები ასცდნენ და გადაუხვიეს ამაო ლაყბობისკენ.
7 . რჯულის მოძღვრობა სწადიათ, თუმცა არ გაეგებათ, რას ლაპარაკობენ და რას ამტკიცებენ.
8 . ხოლო ჩვენ ვიცით, რომ რჯული მაშინ არის კეთილი, თუ ვინმე კანონიერად იყენებს მას.
9 . ვიცით, რომ რჯული დადგენილია არა მართალთათვის, არამედ ურჯულოთა და ურჩთა, უღმერთოთა და ცოდვილთა, გარყვნილთა და ბილწთა, მამისმკვლელთათვის, დედისმკვლელთათვის და კაცისმკვლელთათვის;
10 . მეძავთა და მამათმავალთა, კაცისმპარავთა და ცრუთა, ფიცის გამტეხთა და ყველა სხვათათვის, საღ მოძღვრებას რომ ეწინააღმდეგებიან.
11 . თანახმად კურთხეული ღმერთის დიდებული სახარებისა, მე რომ მაქვს მონდობილი.
12 . მადლიერი ვარ მისი, ვინც ძალა მომცა, ჩვენი უფლის იესო ქრისტესი, რომელმაც ერთგულად მიმიჩნია და მსახურებაში განმაწესა.
13 . მე, რომელიც უწინ მგმობელი, მდევნელი და შეურაცხმყოფელი ვიყავი, მაგრამ შეწყალებულ ვიქენი, ვინაიდან უმეცრებით და ურწმუნოებით ვაკეთებდი ამას.
14 . თუმცა ჩვენი უფლის მადლმა უფრო მეტად იმრავლა რწმენითა და სიყვარულით ქრისტე იესოში.
15 . სარწმუნოა და ყოველგვარი მიღების ღირსია სიტყვა, რომ ქრისტე იესო მოვიდა ქვეყნიერებაზე ცოდვილთა გადასარჩენად, რომელთა შორის პირველი მე ვარ.
16 . სწორედ იმიტომ ვიქენი შეწყალებული, რომ იესო ქრისტეს ჯერ ჩემში ეჩვენებინა მთელი სულგრძელება სანიმუშოდ მათთვის, რომლებიც ირწმუნებენ მას საუკუნო სიცოცხლისთვის.
17 . ხოლო საუკუნეთა მეფეს, უხრწნელ, უხილავ, ერთადერთ ღმერთს - მას დიდება და პატივი უკუნითი უკუნისამდე, ამინ!
18 . ამ მცნებას შენ განდობ, შვილო ტიმოთე, შენზე მოვლენილი უწინდელი წინასწარმეტყველების თანახმად, რათა მისი მეშვეობით იომო, როგორც კეთილმა მეომარმა,
19 . გქონდეს რწმენა და კეთილი სინდისი, რაც ზოგიერთმა უარყო და, რამაც დაამსხვრია მათი რწმენის ხომალდი.
20 . მათგან არიან ჰიმენევსი და ალექსანდრე, რომლებიც სატანას გადავეცი, რათა ისწავლონ და აღარ დაგმონ.
1 . სარწმუნოა სიტყვა: თუ ვინმეს ეპისკოპოსობა სურს, კეთილი საქმე სურს.
2 . მაგრამ ეპისკოპოსი უნდა იყოს უმწიკვლო, ერთი ცოლის ქმარი, ფრთხილი, აზრიანი, წესიერი, სტუმართმოყვარე, განმსწავლელი,
3 . არა ლოთი, არა მოჩხუბარი, არამედ შემწყნარე, თვინიერი და არა ფულის მოყვარული,
4 . თავისი სახლის კარგი მმართველი, რომელსაც შვილები მორჩილებაში ჰყავს ყოველგვარი ღირსებით.
5 . რადგან, თუ ვინმემ საკუთარი სახლის მართვა არ იცის, ღვთის ეკლესიაზე როგორღა იზრუნებს?
6 . ნურც ახალმოქცეული იქნება, რათა არ გაამაყდეს და ეშმაკის სამსჯავროში არ მოხვდეს.
7 . ასევე კარგი მოწმობა უნდა ჰქონდეს გარეშეთაგან, რათა გასაკიცხი არ გახდეს და ეშმაკის მახეში არ აღმოჩნდეს გაბმული.
8 . დიაკვნებიც პატიოსნები უნდა იყვნენ, არა ორპირნი, ღვინოს ნაკლებად მიძალებულნი, არა ანგარნი,
9 . რათა წმიდა სინდისში ინახავდნენ რწმენის საიდუმლოებას.
10 . ესენიც წინასწარ უნდა გამოიცადონ და შემდეგ, თუ უბიწონი იქნებიან, იმსახურონ.
11 . ცოლებიც ღირსეული უნდა იყვნენ: არა მაბეზღარნი, კდემამოსილნი და ყველაფერში ერთგულნი.
12 . დიაკვანიც ერთი ცოლის ქმარი იყოს, შვილებისა და თავისი სახლის კარგი მმართველი.
13 . ვინაიდან კეთილად მომსახურენი თავიანთი თავებისთვის იმკვიდრებენ პატივსა და დიდ სიმტკიცეს ქრისტე იესოს რწმენაში.
14 . ამას გწერ და ვიმედოვნებ, რომ მალე მოვალ შენთან,
15 . მაგრამ თუ დავიგვიანებ, იცოდე, როგორ მოიქცე ღვთის სახლში, რომელიც ცოცხალი ღმერთის ეკლესიაა, ჭეშმარიტების სვეტი და საფუძველი.
16 . უცილობლად დიდია ღვთისმოსაობის ეს საიდუმლო: ღმერთი გამოჩნდა ხორცში, გამართლებულ იქნა სულში, დანახულ იქნა ანგელოზების მიერ, ნაქადაგები იქნა ერებს შორის, რწმენით იქნა მიღებული ქვეყნიერებაზე და ამაღლდა დიდებაში.
1 . დარჩით ძმურ სიყვარულში.
2 . სტუმართმოყვარეობა არ დაივიწყოთ, ვინაიდან ზოგიერთებს ანგელოზებისათვის გაუწევიათ მასპინძლობა ისე, რომ არ სცოდნიათ.
3 . გახსოვდეთ პატიმრები, თითქოს თქვენც მათთან ერთად ხართ შებორკილნი; და ტანჯულნი, თითქოს მათ სხეულში იმყოფებით.
4 . ყველას ცოლ-ქმრობა იყოს პატიოსანი, სარეცელი - შეუბილწავი; მეძავებსა და მრუშებს ღმერთი გაასამართლებს.
5 . ვერცხლისმოყვარენი ნუ იქნებით; დასჯერდით იმას, რაც გაქვთ, რადგან თქვა: "არ მიგატოვებ და არ დაგაგდებ”.
6 . ამიტომ თამამად ვამბობთ: "უფალია ჩემი შემწე, არ მეშინია: რას მიზამს კაცი?”
7 . გახსოვდეთ თქვენი წინამძღოლნი, რომლებიც ღვთის სიტყვას გიქადაგებდნენ; მათი სიცოცხლის აღსასრულის შემყურენმა მიბაძეთ მათ რწმენას.
8 . იესო ქრისტე გუშინ, დღეს და უკუნისამდე იგივეა.
9 . არ გაგიტაცოთ სხვადასხვა უცხო მოძღვრებამ; კარგია გულის გამაგრება მადლით და არა საჭმლით, რომლისგანაც სარგებელი ვერ ნახეს მისმა მიმდევრებმა.
10 . ჩვენ გვაქვს სამსხვერპლო, საიდანაც ჭამის უფლება არ აქვთ კარვის მსახურებს.
11 . ვინაიდან ცხოველთა სხეულს, რომელთა სისხლი მღვდელმთავარს ცოდვებისთვის შეაქვს წმიდათა წმიდაში, ბანაკს გარეთ წვავენ,
12 . ამიტომ იესოც, იმისთვის, რომ ხალხი თავისი სისხლით განეწმიდა, კარიბჭის გარეთ იტანჯა.
13 . მაშ, გავიდეთ მასთან ბანაკის გარეთ და ვიტვირთოთ მისი შეურაცხყოფა;
14 . ვინაიდან არ გაგვაჩნია აქ მუდმივი ქალაქი, არამედ მომავალს ვეძებთ.
15 . მაშ, მისი საშუალებით მუდამ ვწირავდეთ ღმერთს ქების მსხვერპლს, ესე იგი, მისი სახელის აღმსარებელ ბაგეთა ნაყოფს.
16 . არ დაივიწყოთ ქველმოქმედება და მოზიარეობა, ვინაიდან ასეთი მსხვერპლები სათნოა ღმერთისთვის.
17 . მოუსმინეთ თქვენს წინამძღოლებს და დაემორჩილეთ მათ, ვინაიდან ისინი ფხიზლობენ თქვენს სულებზე, როგორც პასუხისმგებელნი, რათა ამას სიხარულით აკეთებდნენ და არა კვნესით; რადგან ეს სასარგებლო აღარ იქნება თქვენთვის.
18 . ილოცეთ ჩვენთვის, ვინაიდან დარწმუნებულნი ვართ, რომ კეთილი სინდისი გვაქვს და გვსურს კეთილად ვიქცეოდეთ ყველაფერში.
19 . უფრო მეტად კი შეგაგონებთ გააკეთოთ ეს იმისთვის, რომ მალე დავბრუნდე თქვენთან.
20 . ხოლო მშვიდობის ღმერთმა, რომელმაც საუკუნო აღთქმის სისხლით მკვდრეთით აღადგინა ცხვრის დიდი მწყემსი, ჩვენი უფალი იესო,
21 . სრულგყოთ ყოველ კეთილ საქმეში თავისი ნების შესასრულებლად და იესო ქრისტეს მეშვეობით მისი მოსაწონის საქმნელად თქვენში. მას დიდება უკუნითი უკუნისამდე, ამინ!
22 . გთხოვთ, ძმებო, შეიწყნაროთ ეს დარიგების სიტყვა, რადგან მოკლედ მოგწერეთ თქვენ.
23 . იცოდეთ, რომ ჩვენი ძმა ტიმოთე გათავისუფლდა და, თუ მალე მოვიდა, მასთან ერთად გინახულებთ.
24 . მოიკითხეთ ყველა თქვენი წინამძღოლი და ყველა წმიდანი. მოკითხვას გითვლიან იტალიელები.
25 . მადლი ყველა თქვენგანს, ამინ!
1 . და ვიხილე სხვა ნიშანი ზეცაში, დიდი და საკვირველი; შვიდი ანგელოზი უკანასკნელი შვიდი წყლულით, რომლებითაც თავდებოდა ღვთის რისხვა.
2 . და ვიხილე მსგავსი ცეცხლშერეული მინის ზღვისა; და დგანან მინის ზღვაზე გამარჯვებულნი მხეცზე, მის ხატებასა და მისი სახელის რიცხვზე და ხელთ ღმერთის ქნარები უჭირავთ.
3 . და გალობენ მოსეს, ღვთის მსახურის, საგალობელს და კრავის საგალობელს; ამბობენ: "დიდია და საკვირველი შენი საქმენი, უფალო ღმერთო, ყოვლისმპყრობელო! მართალია და ჭეშმარიტი შენი გზები, ხალხთა მეფეო!
4 . ვინ არ შეშინდება, უფალო, და არ განადიდებს შენს სახელს? რადგან მხოლოდ შენა ხარ წმიდა. ამიტომ ყველა ერი მოვა და თაყვანს გცემს შენ, ვინაიდან გამოჩნდა შენი სამართალნი”.
5 . ამის შემდეგ ვიხილე, აჰა, გაიხსნა მოწმობის კარვის ტაძარი ზეცაში.
6 . გამოვიდა ტაძრიდან შვიდი ანგელოზი, შვიდი წყლულის მქონე, წმიდა და ნათელი სელის სამოსელით შემოსილნი და მკერდზე ოქროს სარტყლები ერტყათ.
7 . ოთხი ცხოველიდან ერთმა შვიდ ანგელოზს შვიდი ოქროს თასი მისცა, უკუნითი უკუნისამდე ცოცხალი ღმერთის რისხვით სავსე.
8 . და აივსო ტაძარი კვამლით ღვთის დიდებისა და მისი ძალისგან, და ვერავინ შეძლო ტაძარში შესვლა, ვიდრე არ დასრულდა შვიდი ანგელოზის შვიდი წყლული.
1 . გაემგზავრა აბრაჰამი ნეგების ქვეყნისაკენ და კადეშსა და შურს შორის - გერარში დასახლდა.
2 . თქვა აბრაჰამმა სარაზე, თავის ცოლზე, რომ და იყო მისი. აბიმელექმა, გერარის მეფემ, კაცი გაგზავნა და თავისთან მიაყვანინა სარა.
3 . მაგრამ ღმერთი მოევლინა სიზმარში აბიმელექს და უთხრა: "აჰა, მოკვდები იმ ქალის გამო, რომელიც მოიყვანე, რადგან ქმრიანია იგი!”
4 . მაგრამ არ მიჰკარებია მას აბიმელექი და ამიტომ უთხრა უფალს: "უფალო, განა მართალ ხალხსაც დაღუპავ?
5 . მან ხომ მითხრა, ჩემი და არისო? ქალმაც თქვა: ჩემი ძმა არისო! გულმართლად და უმწიკვლო ხელით ჩავიდინე ეს”.
6 . და უთხრა ღმერთმა სიზმარში: "ვიცი, რომ გულმართლად გააკეთე ეს, ამიტომ განგარიდე ცოდვას ჩემს წინაშე და არ მიგაკარე მაგ ქალს.
7 . ახლა კი დაუბრუნე ცოლი თავის ქმარს, რადგან წინასწარმეტყველია ის კაცი, ისიც ილოცებს შენთვის და იცოცხლებ; ხოლო თუ არ დაუბრუნებ, იცოდე, რომ შენ და შენიანებს სიკვდილი არ აგცდებათ”.
8 . ადგა აბიმელექი დილაადრიანად, დაიბარა კარისკაცნი და ყველაფერს მოუყვა. ფრიად შეშინდა ხალხი.
9 . მოიხმო აბიმელექმა აბრაჰამი და უთხრა: "ეს რა გვიყავი? რა შეგცოდე, რომ მოაწიე ჩემზე და მთელ ჩემს სამეფოზე დიდი ცოდვა? საქმე, რომელიც არ ჩადენილა, ჩაიდინე ჩემთან!”
10 . უთხრა აბიმელექმა აბრაჰამს: "რა გქონდა განზრახული, ამას რომ სჩადიოდი?”
11 . მიუგო აბრაჰამმა: "მე მეგონა, ღვთის შიში არ იქნებოდა ამ მხარეში და მომკლავდნენ ჩემი ცოლის გამო.
12 . მართლაც ჩემი და არის სარა, მამაჩემის ასულია, თუმცა დედაჩემის ასული არ არის; და გახდა ჩემი ცოლი.
13 . ღმერთმა რომ გამომიყვანა მამაჩემის სახლიდან, ვუთხარი ქალს: "ერთი სიკეთე მიყავი, ყოველ უცხო ადგილას, სადაც კი მივალთ, თქვი: ჩემი ძმა არის-თქო ეს კაცი”.
14 . და აიღო აბიმელექმა წვრილფეხა და მსხვილფეხა საქონელი, მსახურნი და მხევალნი და მისცა აბრაჰამს; და დაუბრუნა სარაც, მისი ცოლი.
15 . უთხრა აბიმელექმა: "აჰა, შენს წინაშეა ჩემი ქვეყანა. სადაც გენებოს, იქ დამკვიდრდი”.
16 . სარას კი უთხრა: "აი, ათასი შეკელი ვერცხლი მივეცი შენს ძმას. იმის დასტურია ეს შენი თანმხლებისა და ყველას წინაშე, რომ უდანაშაულო ხარ”.
17 . ილოცა აბრაჰამმა ღვთის წინაშე და განკურნა ღმერთმა აბიმელექი, მისი ცოლი და მხევლები და კვლავ დაორსულდნენ ისინი.
18 . რადგან დაეხშო უფალს აბიმელექის სახლში ყველასთვის საშო, აბრაჰამის ცოლის - სარას გამო.
1 . და ჩვენ, როგორც თანამშრომელნი, შეგაგონებთ, რომ ფუჭად არ მიიღოთ ღვთის მადლი.
2 . ვინაიდან ამბობს: "შესაფერ დროს გიპასუხე და ხსნის დღეს შეგეწიე”. აჰა, ახლაა შესაფერი ჟამი; აჰა, ახლაა ხსნის დღე.
3 . არაფერში არანაირად არ გაბრკოლებთ, რათა მსახურება არ შეიბღალოს,
4 . არამედ წარმოგიდგენთ თავებს, როგორც ღვთის მსახურნი ყველაფერში: დიდ მოთმინებაში, ჭირში, გაჭირვებაში, შევიწროებაში,
5 . ცემაში, საპყრობილეებში, შფოთში, უძილობაში, მარხვაში,
6 . სიწმინდეში, შემეცნებაში, სულგრძელობაში, სიკეთეში, სულიწმიდაში, უანგარო სიყვარულში,
7 . ჭეშმარიტების სიტყვაში, ღვთის ძალაში, სიმართლის იარაღით მარჯვენასა და მარცხენაში,
8 . დიდებასა და სირცხვილში, გმობასა და ქებაში; მაცდურებად გვთვლიან, მაგრამ ჭეშმარიტნი;
9 . ვითომც უცნობნი, მაგრამ ცნობილნი; ვითომც მომაკვდავნი, და აჰა, ვცოცხლობთ; გვსჯიან, მაგრამ არ ვკვდებით;
10 . თითქოს მწუხარენი, მაგრამ მუდამ მოხარულნი; ვითომც ღატაკნი, მაგრამ მრავალთა გამამდიდრებელნი; როგორც არასმქონენი, მაგრამ ყველაფრის მფლობელნი.
11 . ბაგე ჩვენი გახსნილია თქვენ მიმართ, კორინთელნო, და გული ჩვენი - ღია.
12 . თქვენ ვიწროდ არა ხართ ჩვენში, არამედ თქვენს შიგნით არის სივიწროვე.
13 . ამის სანაცვლოდ კი გეუბნებით, როგორც შვილებს: თქვენც იყავით გახსნილნი.
14 . ნუ შეებმებით ურწმუნოებთან უცხო უღელში. რადგან რა აქვს საერთო სიმართლეს ურჯულოებასთან? რა აქვს საერთო ნათელს წყვდიადთან?
15 . რა შეთანხმება აქვს ქრისტეს ბელიართან? ან რა წილი აქვს მორწმუნეს ურწმუნოსთან?
16 . რა კავშირი აქვს ღვთის ტაძარს კერპებთან? რადგან თქვენ ცოცხალი ღვთის ტაძარი ხართ, როგორც თქვა ღმერთმა: "დავმკვიდრდები და ვივლი თქვენ შორის და ვიქნები თქვენი ღმერთი და იქნებით ჩემი ხალხი.
17 . ამიტომ გამოდით მათგან და გამოეყავით! - ამბობს უფალი - უწმიდურს ნუ მიეკარებით და მე მიგიღებთ თქვენ.
18 . ვიქნები თქვენთვის მამა, და თქვენ იქნებით ჩემთვის ძენი და ასულნი - ამბობს უფალი ყოვლისმპყრობელი”.
- წრფელი, სუფთა, უბრალო გულის კაცები
დავითი 3მფ.11,4
სოლომონი 3მფ.11,4
მეფე ხიზკია 4მფ.20,3
მეფე იოშია 4მფ.23,25
იობი იობ.1,[1.8]; 2,3
- ღმერთი და სიწრფელე დაბ.20,6 რჯ.32,4; 2მფ.22,31 იობ.8,6 ფს.10,7 ეკლ.7,29 ეს.57,2 გმცხ.15,3
- არაწრფელი გული ფს.77,37 იერ.3,10 მიქ.3,9; 7,2 საქ.8,21; 13,10; 2პეტ.2,15 გალ.2,14
- სიტყვა და საქმე წრფელი გულით დაბ.20,4-6 გამ.18,21; 2მფ.22,24; 4მფ.10,15; 1ნეშ.12,38; 28,9; 29,17 იობ.22,3; 33,3; 36,4 ფს.25,1; 50,12; 56,8 იგ.1,3; 16,6; 29,10 ლუკ.1,75 საქ.11,23; 23,1; 2კორ.6,13; 8,2; ეფ.6,5 კოლ.3,22; 1ტიმ.1,5.19; 3,9 ებრ.13,18
ბიბლიის მუხლები
დაბადება 20
5. განა თავად არ მითხრა, ჩემი და არისო? ქალმაც ხომ მითხრა, ჩემი ძმა არისო ეს კაცი? წრფელი გულითა და უმწიკვლო ხელით გავაკეთე ეს.
6. უთხრა მას ღმერთმა სიზმარში: მეც ვიცოდი, რომ წრფელი გულით გააკეთე ეს და ამიტომაც განგარიდე ცოდვას ჩემს წინაშე: არ მიგაკარე მაგ ქალს.
გამოსვლა 18
21. გამონახე ერში მაგარი ხალხი, ღვთისმოშიშნი, ანგარების მოძულენი, წრფელი ხალხი და ათასისთავებად, ასისთავებად, ორმოცდაათისთავებად და ათისთავებად დაუდგნენ ერს.
2მეფეთა 22
24. წრფელი ვიყავ მის მიმართ და ცოდვას გავურბოდი.
31. წრფელია ღვთის გზა, წმიდაა უფლის სიტყვა, მის მოიმედეთა ფარია იგი.
3მეფეთა 11
4. სიბერის ჟამს მიდრიკეს სოლომონის გული მისმა ცოლებმა უცხო ღმერთებისკენ და ისე სრულად მიძღვნილი აღარ იყო მისი გული უფლის, თავისი ღმერთის მიმართ, როგორც დავითის, მამამისის გული.
4მეფეთა 10
15. წავიდა იქიდან და შეეყარა იონადაბ რექაბის ძეს, რომელიც მის შესახვედრად მოდიოდა, მიესალმა და უთხრა: ისევე წრფელია შენი გული, როგორც ჩემი გული შენდამი? მიუგო იონადაბმა: წრფელია. წრფელია და მომეცი ხელი. მისცა ხელი და მანაც აიყვანა თავის ეტლზე.
4მეფეთა 20
3. უფალო! გაიხსენე, მტკიცედ და წრფელი გულით რომ დავდიოდი შენს წინაშე. კეთილად რომ ვიქცეოდი შენს თვალში! და მწარედ ატირდა ხიზკია.
4მეფეთა 23
25. არ ყოფილა მანამდე მისი მსგავსი მეფე, რომელიე მთელი გულითა და სულით, მთელი თავისი არსებით, მოსეს რჯულის თანახმად, ყოფილიყო მოქცეული უფლისადმი. არც მის მერე გამოჩენილა მისი მსგავსი.
1ნეშტთა 12
38. ყველა ეს მებრძოლი ვაჟკაცი მწყობრად დარაზმული, წრფელი გულით მოვიდა ხებრონში დავითის გასამეფებლად მთელს ისრაელზე. ასევე მთელი დანარჩენი ისრაელი ერთსულოვანი იყო დავითის გასამეფებღად.
1ნეშტთა 28
9. ხოლო შენ, სოლომონ, ძეო ჩემო, იცოდე მამაშენის ღმერთი წრფელი გულითა და ხალისიანი სულით. ემსახურე, რადგან ყოველთა გულის მხილველია უფალი და ყველა ფიქრისა და ზრახვის მცოდნეა. ძებნას თუ დაუწყებ, იპოვი კიდეც. თუ შენ მიატოვებ, ისიც სამუდამოდ მიგატოვებს.
1ნეშტთა 29
17. ღმერთო ჩემო, ვიცი, რომ გულთამხილველი და სიმართლისმოყვარული ხარ. ეს აყველაფერი ჩემი წრფელი გულით შემოგწირე. ახლა კი გახარებულს ვხედავ აქ მყოფ შენს ერს, რომელიც შესაწირავს გიძღვნის.
იობი 1
1. იყო ერთი კაცი ყუცის ქვეყანაში, სახელად იობი. ალალი, წრფელი, ღვთისმოშიში და ბოროტებას განრიდებული იყო ეს კაცი.
8. უთხრა უფალმა სატანას: თუ შეგინიშნავს ჩემი მორჩილი იობი? ხომ არავინ არის მისი მსგავსი ამ ქვეყანაზე? ალალი, წრფელი, ღვთისმოშიში კაცია, ბოროტებას განრიდებული.
იობი 2
3. უთხრა უფალმა სატანას: არ შეგინიშნავს ჩემი მორჩილი იობი? ხომ არავინ არის მისი მსგავსი ამ ქვენაზე? ალალი, წრფელი, ღვთისმოშიში კაცია, ბოროტებას განრიდებული. დღემდე სიალალით ინახავს თავს, შენ კი მაქეზებდი უმიზეზოდ დამეღუპა იგი.
იობი 8
6. თუ სუფთა და წრფელი ხარ, ის ახლავე იფხიზლებს შენთვის და შენს უმწიკვლო საცხოვრებელს აღგიდგენს.
იობი 22
3. რაში სჭირდება ყოვლადძლიერს შენი სიმართლე? ან რა გამორჩენა ექნება, თუ შენ წრფელი გზებით ივლი?
იობი 33
3. გულწრფელია ჩემი სიტყვები და ჩემი ბაგე ნათლად გამოაცხადებს ცოდნას;
იობი 36
4. რადგან, ჭეშმარიტად, არ არის სიცრუე ჩემს სიტყვებში, წრფელია ჩემი ფიქრები შენს წინაშე.
ფსალმუნი 10
7 რადგან მართალია უფალი, უყვარს სიმართლე. გულწრფელი იხილავს მის სახეს.
ფსალმუნი 25
1. დავითისა. განმსაჯე, უფალო, რადგან ვიდოდი ჩემი სიწრფელით, უფალზე ვიყავ მინდობილი და არ წავბორძიკდები.
ფსალმუნი 50
12. სუფთა გული შეჰქმენი ჩემში, ღმერთო, და წრფელი სული განაახლე ჩემს სხეულში.
ფსალმუნი 56
8. წრფელია ჩემი გული, ღმერთო, წრფელია ჩემი გული. გიმღერებ და გიგალობებ.
ფსალმუნი 77
37. ხოლო არ იყო მათი გული წრფელი მასთან და არც მის აღთქმას ერწმუნებოდნენ.
იგავნი 1
3. ჭკუის, სიმართლის, სამართლის და სიწრფელის შეგონების მისაღებად.
იგავნი 16
6. სიწრფელით და ჭეშმარიტებით გამოისყიდება ცოდვა, უფლის მოშიშებით ბოროტებისგან თავს დაიხსნის კაცი.
იგავნი 29
10. სისხლისმსმელ ხალხს ეჯავრება უმწიკვლო კაცი, წრფელი ხალხი კი მის სულს მფარველობს.
ეკლესიასტე 7
29. აჰა, ეს ვპოვე მხოლოდ: ღმერთმა წრფელი შექმნა კაცი, ისინი კი ზედმეტ თავსატეხს მრავლად იჩენენ.
ესაია 57
2. ის გადის სამშვიდობოს; განისვენებენ თავ-თავიანთ საწოლებში წრფელი გზით მავალნი.
იერემია 3
10. ყოველივე ამის შემდგაც არ მოქცეულა ჩემკენ წრფელი გულით მოღალატე დაჲ იუდა, არამედ მხოლოდ მოჩვენებით, ამბობს უფალი
მიქა 3
9. ისმინეთ ეს, იაკობის სახლის თავკაცნო და ისრაელის სახლის განმგებელნო, რომელთაც შეგიძულებიათ სამართალი და ყოველივე წრფელი გაგიმრუდებიათ.
მიქა 7
2. გადაშენდა ღვთისნიერი ქვეყანაზე და აღარავინ არის წრფელი კაცთა შორის; ყველანი სისხლის დასაღვრელად ჩასაფრებულან, ერთმანეთზე ნადირობენ სათხევლით.
ლუკა 1
75. და მის წინაშე სიწმინდითა და სიწრფელით მსახურების ნებას მთელი ჩვენი სიცოცხლის მანძილზე.
საქმე 8
21. არა გაქვს წილი და არც ხვედრი შენ ამ სიტყვაში, ვინაიდან შენი გული არაწრფელია ღმრთის წინაშე.
საქმე 11
23. როცა მივიდა, იხილა მადლი ღვთისა, გაიხარა და ყველას შეაგონებდა, წრფელი გულით დამკვიდრებულიყვნენ უფალში.
საქმე 13
10. და უთხრა: ეჰა, სავსეთ ყოველგვარი მზაკვრობით და უკეთურობით, ეშმაკის ძეო და ყოველგვარი სიმართლის მტერო, როდემდის უნდა ამრუდო უფლის წრფელი გზანი?
საქმე 23
1. პავლემ მზერა მიაპყრო საკრებულოს და თქვა: კაცნო, ძმანო, დღემდე წრფელი სინიდისით ვმოქალაქეობდი ღვთის წინაშე.
2პეტრე 2
15. წრფელი გზა რომ დაუტევეს, შეცდნენ და შეუდგნენ ბალაამის, ბოსორის ძის, კვალს, რომელმაც შეიყვარა უსამართლობის საზღაური.
2კორინთელთა 8
2. ვინაიდან, დიდი ჭირნაცადობის მიუხედავად, მათი სიხარულის სავსება და მათი სიღატაკის სიღრმე მოჭარბებულად გამოჩნდა მათივე სიწრფელის სიუხვით.
გალატელთა 2
14. მაგრამ, როდესაც დავრწმუნღი, რომ წრფელი გზით როდი მიდიან სახარებისეული ჭეშმარიტებისკენ, ყველას წინაშე ვუთხარი კეფას: თუკი შენ, იუდეველი, წარმართულად ცხოვრობ და არა იუდეურად, რატომღა აიძულებ წარმართებს, რომ იუდეველობდნენ?
ეფესელთა 6
5. მონებო, დაემორჩილეთ თქვენს ხორციელ ბატონებს შიშით, ძრწოლით და გულის სიწრფელით, როგორც ქრისტეს;
კოლასელთა 3
22. მონებო, ყველაფერში დაემორჩილეთ თქვენს ხორციელ ბატონებს, მაგრამ მოჩვენებითი სამსახურით კი არა, როგორც იქცევიან პირფერნი, არამედ გულის სიწრფელით და ღვთისმოშიშებით.
1ტიმოთე 1
5. ხოლო მცნების მიზანია სიყვარული წმიდა გულით, წრფელი სინიდისითა და უპირფერო რწმენით,
19. გქონდეს რწმენა და წრფელი სინიდისი, რაც უარყო ზოგიერთმა და მარცხი იწვნია რწმენაში, როგორც ხომალდმა - ზღვაში.
1ტიმოთე 3
9. რწმენის საიდუმლოს შემნახველნი წრფელი სინიდისით.
ებრაელთა 13
18. ილოცეთ ჩვენთვის, რადგანაც გვწამს, რომ წრფელი სინიდისი გვაქვს, და გვინდა ყოველთვის წრფელად ვიქცეოდეთ.
გამოცხადება 15
3. და გალობდნენ მოსეს, ღვთის მონის, საგალობელს და საგალობელს კრავისას: დიადია და საკვირველი შენი საქმენი, უფალო ღმერთო, ყოვლისმპყრობელო: წრფელია და ჭეშმარიტი შენი გზანი, ხალხთა მეუფეო!
Давид 3цар.11,4
Соломон 3цар.11,4
царь Хизкия 4цар.20,3
царь Иосия 4цар.23,25
Иов Иов.1,[1.8]; 2,3
- Бог и праведность Быт.20,6 Втор.32,4; 2цар.22,31 Иов.8,6 Пс.10,7 Екк.7,29 Ис.57,2 Отк.15,3
- неправедное сердце Пс.77,37 Иер.3,10 Мих.3,9; 7,2 Деян.8,21; 13,10; 2Пет.2,15 Гал.2,14
- Слово и дело с праведным сердцем Быт.20,4-6 Исх.18,21; 2цар.22,24; 4цар.10,15; 1Пар.12,38; 28,9; 29,17 Иов.22,3; 33,3; 36,4 Пс.25,1; 50,10; 56,7 Пр.1,3; 16,6; 29,10 Лук.1,75 Деян.11,23; 23,1; 2Кор.6,13; 8,2; Еф.6,5 Кол.3,22; 1Тим.1,5.19; 3,9 Евр.13,18