სულიერი მშობელი - ღვთისმსახური
საკვანძო მუხლები:
იესო ნავეს ძე 7 : 19 ;1 . მაგრამ ორგულად მოიქცნენ ისრაელის ძენი დარისხებულის მიმართ; და აიღო დარისხებულისგან ყაქანმა, ქარმის ძემ, ზაბდის ძემ, ზერახის შთამომავალმა იუდას ტომიდან; და აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელის ძეებზე.
2 . წარგზავნა იეშუამ კაცები იერიხოდან ჰაღაისკენ, რომელიც ბეთავენის მახლობლად, ბეთელის აღმოსავლეთით იყო და უთხრა: "ადით და დაზვერეთ ქვეყანა”. ავიდნენ კაცები და დაზვერეს ჰაღაი.
3 . დაბრუნდნენ იეშუასთან და უთხრეს: "ნუ წავა მთელი ხალხი; ორი ან სამი ათასი კაცი ავიდეს და მოსრას ჰაღაი; ნუ გარჯი მთელ ხალხს, რადგან მცირედნი არიან ისინი”.
4 . ავიდა სამი ათასამდე კაცი ხალხიდან, მაგრამ უკუაქციეს ჰაღაის კაცებმა;
5 . დახოცეს მათგან ოცდათექვსმეტამდე ჰაღაის კაცებმა, კარიბჭიდან შებარიმამდე სდიეს და გაწყვიტეს მთის დამრეცზე; დაუდნა ხალხს გული, წყალივით გაუხდა.
6 . შემოიხია იეშუამ სამოსელი, პირქვე დაემხო მიწაზე უფლის კიდობნის წინ საღამომდე და მტვერი დაიყარა თავზე ისრაელის უხუცესებთან ერთად.
7 . მოსთქვამდა იეშუა: "ვაი, უფალო ღმერთო! რად გადმოალახვინე ამ ხალხს იორდანე, რათა ამორელთა ხელში ჩაგეგდო და დაგეღუპა? ნეტა იორდანეს გაღმა დამკვიდრება გვერჩია!
8 . გემუდარები, უფალო, რაღა ვთქვა, მას შემდეგ, რაც ზურგი აქცია ისრაელმა თავის მტრებს?
9 . გაიგებენ ქანაანელნი და ამ მიწის ყველა მკვიდრნი, გარს შემოგვადგებიან და წარხოცენ ჩვენს სახელს დედამიწის პირიდან. შენს დიად სახელს რაღას უზამ?”
10 . უთხრა უფალმა იეშუას: "ადექი, რას დამხობილხარ პირქვე?!
11 . შესცოდა ისრაელმა და დაარღვია ჩემი აღთქმაც, რომელიც ვამცნე; დარისხებულიდან აიღეს, კიდეც მოიპარეს, გადამალეს და თავის ჭურჭელთან დადეს.
12 . ამიტომ ვერ შეძლეს ისრაელის ძეებმა მტრებთან გამკლავება და ზურგი აქციეს მათ, რადგან თვითონ შეიქნენ დარისხებულნი; აღარ ვიქნები თქვენთან თუ არ ამოშანთავთ დარისხებულს თქვენი წიაღიდან.
13 . ადექი, განწმიდე ხალხი და უთხარი განიწმიდენით-თქო ხვალისთვის, რადგან ასე თქვა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა: დარისხებულია შენს შორის, ისრაელ; ვერ შეძლებ მტერთან გამკლავებას, ვიდრე არ მოიშორებ დარისხებულს წიაღიდან.
14 . დილას ტომებად დადექით და ტომი, რომელსაც დაიკავებს უფალი, დადგეს საგვარეულოების მიხედვით; საგვარეულო, რომელსაც დაიკავებს უფალი, დადგეს სახლეულების მიხედვით; სახლეული, რომელსაც დაიკავებს უფალი, დადგეს კაცების მიხედვით.
15 . ცეცხლით დაიწვას დარისხებულის დატაცებაში მხილებული, ის და ყოველივე, რაც მისია, რადგან დაარღვია უფლის აღთქმა და ურჩობა გამოიჩინა ისრაელში”.
16 . ადგა იეშუა დილით და დააყენა ისრაელი ტომებად; დაკავდა იუდა.
17 . გამოვიდა იუდას ტომი და დაკავდა ზერახის საგვარეულო. გამოვიდა სახლეულებით ზერახის საგვარეულო და დაკავდა ზაბდი.
18 . სათითაოდ გამოიყვანა მამაკაცები მისი სახლეულიდან და დაკავდა ყაქანი, ძე ქარმისა, ძისა ზაბდისა, ზერახის შთამომავალი, იუდას ტომიდან.
19 . უთხრა იეშუამ ყაქანს: "შვილო, დიდება მიაგე უფალს, ისრაელის ღმერთს, აღიარე მის წინაშე და მითხარი, რა ჩაიდინე, ნუ დამიმალავ”.
20 . მიუგო ყაქანმა იეშუას: "ჭეშმარიტად შევცოდე უფალს, ისრაელის ღმერთს, ცუდად მოვიქეცი:
21 . დავინახე ნადავლში შინყარის ერთი მშვენიერი მოსასხამი, ორასი შეკელი ვერცხლი და ორმოცდაათ შეკელიანი ოქროს ზოდი, მომინდა და ავიღე; აჰა, ჩემს კარავში, მიწაშია ჩამარხული, ვერცხლი კი მის ქვეშაა”.
22 . წარგზავნა იეშუამ შიკრიკნი და გაიქცნენ კარვისკენ; და აჰა, ყაქანის კარავშია დამალული, ვერცხლი კი - მის ქვეშაა.
23 . წამოიღეს კარვიდან, მიუტანეს იეშუას, ყველა ისრაელიანს და დაყარეს უფლის წინაშე.
24 . წაიყვანა იეშუამ ყაქანი, ზერახის ძე, თავისი ვერცხლით, მოსასხამითა და ოქროს ზოდით, ასევე მისი ძეები და ასულები, ხარი, სახედარი, ცხვარი, კარავი და ყოველივე, რაც გააჩნდა; მთელი ისრაელი ახლდა თან; და გაიყვანეს ყაქორის ველზე.
25 . უთხრა იეშუამ: "რად დაგვატეხე უბედურება? დღესვე დაგატეხს უბედურებას უფალი”. და ქვით ჩაქოლა იგი მთელმა ისრაელმა და ცეცხლით დაწვეს, მას შემდეგ, რაც ჩაქოლეს.
26 . ზედ ქვების დიდი გროვა აღმართეს, რომელიც დღემდე დგას; და დაცხრა უფლის მძვინვარე რისხვა. დღემდე ამიტომ ეწოდება იმ ადგილს ყაქორის ველი.
1 . განა თავისუფალი არა ვარ? განა მოციქული არა ვარ? განა არ მიხილავს ჩვენი უფალი იესო ქრისტე? განა თქვენ ჩემი ნამოღვაწარი არა ხართ უფალში?
2 . თუ სხვებისთვის არა, თქვენთვის ხომ მაინც ვარ მოციქული, ვინაიდან ჩემი მოციქულობის ბეჭედი თქვენ ხართ უფალში.
3 . აი, რა პასუხს გავცემ ჩემს განმკითხველებს:
4 . განა ჩვენ არა გვაქვს ჭამა-სმის უფლება?
5 . განა უფლება არა გვაქვს დავიმგზავროთ მორწმუნე ცოლი, როგორც სხვა მოციქულებს, უფლის ძმებსა და კეფას?
6 . თუ მარტო მე და ბარნაბას არა გვაქვს უმუშევრობის უფლება?
7 . რომელ ჯარისკაცს უომია ოდესმე საკუთარი ხარჯით? ვინ რგავს ვაზს და მის ნაყოფს კი არ ჭამს? ვინ მწყემსავს სამწყსოს და სამწყსოდან რძეს არ სვამს?
8 . განა ადამიანურად ვლაპარაკობ ასე? განა რჯულიც ამასვე არ ამბობს?
9 . რადგან დაწერილია მოსეს რჯულში: პირს ნუ აუკრავ მლეწავ ხარს. განა ხარებზე ზრუნავს ღმერთი?
10 . თუ ყველა ჩვენთაგანისთვის ამბობს ამას? დიახაც, ჩვენთვის წერია, რადგან მხვნელმა იმედით უნდა ხნას და ლეწვისას, მლეწავსაც უნდა ჰქონდეს თავისი წილის მიღების იმედი.
11 . თუ სულიერი დავთესეთ თქვენში, განა დიდი ამბავია, რომ ხორციელი მოვიმკათ თქვენგან?
12 . თუ სხვებს ძალაუფლება აქვთ თქვენზე, განა ჩვენ უფრო მეტად არა? მაგრამ ჩვენ არ გამოვიყენეთ ეს ძალაუფლება, არამედ ყოველგვარ ტანჯვას ვიტანთ, რათა რაიმე დაბრკოლება არ შეექმნას ქრისტეს სახარებას.
13 . ნუთუ არ იცით, რომ ტაძრისგან ჭამენ მღვდელმსახურნი? ხოლო სამსხვერპლოს მსახურნი მსხვერპლიდან იღებენ წილს?
14 . ასევე დაუწესა უფალმა სახარების მქადაგებლებს სახარებით ცხოვრება.
15 . თუმცა მე არც ამათგან გამომიყენებია რაიმე; და არც იმიტომ გწერთ, რომ ახლა ვქმნა ასე; ვინაიდან სიკვდილი მირჩევნია ვინმეს მიერ ჩემი ქადილის გაბათილებას!
16 . ვინაიდან თუ ვახარებ, არაფერი მაქვს დასაკვეხნი, რადგან ეს ჩემი აუცილებელი მოვალეობაა; და ვაი მე, თუ არ ვახარებ.
17 . რადგან თუ ნებით ვაკეთებ ამას, საზღაური მაქვს, ხოლო თუ ნების საწინააღმდეგოდ - სახლმართველობა მაქვს მონდობილი.
18 . მაშ, რა არის ჩემი საზღაური? ის, რომ როცა სახარებას ვქადაგებ, უსასყიდლოდ ვახარებ ქრისტეს და არ ვიყენებ ჩემს ძალაუფლებას სახარებაში.
19 . ვინაიდან ყველასგან თავისუფალი ყველას დავემონე, რათა უფრო მეტი შემეძინა ღვთისთვის.
20 . იუდეველებისთვის იუდეველი გავხდი, რათა იუდეველები შემეძინა; რჯულის ქვეშ მყოფთათვის - როგორც რჯულის ქვეშ მყოფი, თუმცა თვითონ რჯულის ქვეშ არა ვარ, რათა რჯულის ქვეშ მყოფნი შემეძინა.
21 . ურჯულოთათვის - როგორც ურჯულო, თუმცა არა ვარ ღმერთის ურჯულო, არამედ - ქრისტეს რჯულის ქვეშ მყოფი, რათა ურჯულოები შემეძინა.
22 . უძლურებისთვის უძლური ვიყავი, რათა უძლურნი შემეძინა. ყველასთვის ყველაფერი გავხდი, რათა როგორმე მეხსნა ზოგიერთები.
23 . და ყოველივე ამას ვაკეთებ სახარებისთვის, რათა მეც გავხდე მისი თანამონაწილე.
24 . განა არ იცით, რომ ასპარეზზე ყველანი გარბიან, მაგრამ მხოლოდ ერთი იღებს ჯილდოს? მაშ, ირბინეთ ისე, რომ ჯილდო მოიპოვოთ.
25 . ყველა, ვინც იღწვის, თავს იკავებს ყველაფრისგან; ისინი - ხრწნადი გვირგვინის მისაღებად, ჩვენ კი - უხრწნადისა.
26 . ამიტომ მეც გავრბივარ, მაგრამ არა უმიზნოდ, და არც ისე ვიქნევ მუშტებს, ვითომ ჰაერს ვცემდე;
27 . არამედ ვთრგუნავ და ვიმონებ ჩემს სხეულს, რათა სხვებს რომ ვუქადაგებ, თვითონ უღირსი არ აღმოვჩნდე.
1 . ნუთუ კიდევ დავიწყოთ საკუთარი თავის წარდგენა? ნუთუ ზოგიერთებივით გვჭირდება წარდგენის წერილები თქვენდამი ან თქვენგან?
2 . თქვენ ხართ ჩვენი წერილი, ჩვენს გულებში ჩაწერილი, რომელსაც იცნობს და კითხულობს ყოველი ადამიანი;
3 . თქვენ აჩვენებთ, რომ თქვენ ხართ ქრისტეს წერილი, ჩვენგან გაგზავნილი, დაწერილი არა მელნით, არამედ ცოცხალი ღვთის სულით; არა ქვის დაფებზე, არამედ გულის ხორციელ დაფებზე.
4 . აი, ასეთი გულდაჯერება გვაქვს ქრისტეს მეშვეობით ღვთის მიმართ;
5 . არა იმიტომ, რომ საკუთარ თავებს ვთვლით რამის შემძლეებად, არამედ იმიტომ, რომ ღვთის მიერ არის ჩვენი შემძლეობა;
6 . მან მოგვცა შეძლება, ვყოფილიყავით მსახურნი ახალი აღთქმისა, არა ასოებისა, არამედ სულისა; ვინაიდან ასო კლავს, სული კი აცოცხლებს.
7 . ხოლო ქვაზე ასოებით გამოსახული სიკვდილის მსახურება თუ იმდენად დიდებული იყო, რომ ისრაელიანებმა ვერ შეძლეს მოსეს სახისთვის თვალის გასწორება მასზე გადმოსული დიდების გამო,
8 . რამდენად უფრო დიადი იქნება სულის მსახურების დიდება?
9 . რადგან, თუ მსჯავრის მსახურება დიდებაა, რამდენად უფრო აღმატებული იქნება დიდებით გამართლების მსახურება?
10 . რადგან ის, რაც ამრიგად იყო განდიდებული, ვეღარ ჩაითვლება დიდებულად ამ აღმატებულ დიდებასთან შედარებით.
11 . ვინაიდან, თუ გარდამავალს ჰქონდა დიდება, რამდენად მეტი აქვს დიდება მას, რაც რჩება.
12 . ამიტომ, რაკი ასეთი იმედი გვაქვს, დიდი გაბედულებით ვმოქმედებთ.
13 . და არა როგორც მოსე, რომელმაც რიდე ჩამოიფარა სახეზე, რომ ისრაელიანებს გარდამავალი დიდების დასასრულისათვის არ ემზირათ.
14 . მაგრამ გონება დაეხშოთ მათ, ვინაიდან ძველი აღთქმის კითხვისას დღემდე რჩება იგივე მოუხდელი რიდე, რომელიც ქრისტეში იხსნება.
15 . მაგრამ დღემდე, მოსეს რომ კითხულობენ, რიდე ადევთ გულზე,
16 . ხოლო უფლისკენ რომ მოიქცევიან, რიდე ეხსნებათ.
17 . უფალი სულია და სადაც უფლის სულია, იქ თავისუფლებაა.
18 . ჩვენ კი ყველანი, რიდეახდილი სახის მსგავსად ვხედავთ უფლის დიდებას, ვუმზერთ რა სარკეში ამ ხატებას და გარდავისახებით დიდებიდან დიდებაში, როგორც უფლის სულისაგან.
1 . ვამბობ: მემკვიდრე-მეთქი, მაგრამ ვიდრე ის ჩვილია, არაფრით განირჩევა მონისგან, თუმცა ყოვლის მფლობელია.
2 . არამედ აღმზრდელთა და მოურავთა ხელქვეით იმყოფება იგი მამამისის მიერ დანიშნულ ვადამდე.
3 . ასევე ჩვენც, ვიდრე ყრმანი ვიყავით, წუთისოფლის წესებს ვემონებოდით.
4 . და როცა მოვიდა სისრულე დროისა, მოავლინა ღმერთმა თავისი ძე, რომელიც დედაკაცისგან იშვა და დაემორჩილა რჯულს.
5 . რჯულის ქვეშ მყოფთა გამოსასყიდად, რათა შვილობა მიგვეღო.
6 . და რაკიღა თქვენ ძენი ხართ, ღმერთმა მოავლინა თქვენს გულებში თავისი ძის სული, რომელიც შესძახის: "აბბა, მამაო!”
7 . ამიტომ, უკვე აღარ ხარ მონა, არამედ ძე, ხოლო თუ ძე, მემკვიდრეც ხარ ღვთის მიერ.
8 . თუმცა მაშინ, როცა არ იცნობდით ღმერთს, ემსახურებოდით მათ, რომლებიც ბუნებით ღმერთები არ არიან.
9 . ახლა კი, როცა ღმერთი იცანით, უფრო მეტიც, როცა ღვთისგანაც შეცნობილი ხართ, როგორღა უბრუნდებით უძლურ და ღატაკ საწყისებს და გინდათ ხელახლა დაემონოთ მათ?
10 . დღეებს აკვირდებით და თვეებს, ჟამსა და წელიწადებს.
11 . ვშიშობ, ამაოდ ხომ არ გავისარჯე თქვენ შორის!
12 . გახდით ჩემნაირნი, როგორც მე - თქვენნაირი, ძმებო გევედრებით, ცუდად არაფერში მომქცევიხართ.
13 . იცით, რომ ხორცის უძლურებით გახარეთ პირველად.
14 . და არ მოიძულეთ ჩემი განსაცდელი სხეულში, არც უგულებელყავით, არამედ მიმიღეთ როგორც ღვთის ანგელოზი, როგორც ქრისტე იესო.
15 . სად არის თქვენი მაშინდელი ნეტარება! ვამოწმებ თქვენზე: რომ შეგძლებოდათ, თვალებს ამოითხრიდით და მე მომცემდით.
16 . მაშ, ნუთუ თქვენი მტერი გავხდი, ჭეშმარიტებას რომ გელაპარაკებით?
17 . სასიკეთოდ როდი არიან თქვენთვის მოშურნენი, არამედ სურთ თქვენი დაცილება ჩვენგან, რათა მათთვის გქონდეთ მოშურნეობა.
18 . კარგია სასიკეთოდ მოშურნეობა ყოველთვის და არა მხოლოდ თქვენთან ჩემი ყოფნისას.
19 . ჩემო შვილებო, რომელთათვისაც ჯერაც განვიცდი მშობიარობის ტკივილებს, ვიდრე თქვენში ქრისტე გამოისახება.
20 . ვისურვებდი თქვენთან ყოფნას და კილოს შეცვალას, ვინაიდან გაოგნებული ვარ თქვენ გამო.
21 . მითხარით, ვისაც რჯულის ქვეშ ყოფნა გსურთ, განა არ უსმენთ რჯულს?
22 . ვინაიდან დაწერილია, რომ ორი ძე ჰყავდა აბრაჰამს, ერთი მხევლისგან, მეორე კი - თავისუფლისგან.
23 . მაგრამ მხევლისგან გამოსული ხორციელად იყო შობილი, ხოლო თავისუფლისგან გამოსული - აღთქმის მიხედვით.
24 . ამაში არის ქარაგმა. ეს არის ორი აღთქმა: ერთი სინაის მთიდან, რომელიც მონობისთვის შობს; და ეს აგარია.
25 . ვინაიდან აგარი არის სინაის მთა არაბეთში და ამჟამინდელ იერუსალიმს შეესაბამება, ვინაიდან ის მონობაშია თავის შვილებთან ერთად.
26 . ხოლო ზენა იერუსალიმი თავისუფალია - ის ყველა ჩვენგანის დედაა.
27 . რადგან დაწერილია: "იხარებდე, ბერწო, უშობელო! სიხარულით აყიჟინდი, სალმობის განუცდელო! რადგან მიტოვებულს მეტი შვილები ეყოლება, ვიდრე გათხოვილს”.
28 . და თქვენც, ძმებო, ისაკის მიხედვით აღთქმის შვილები ხართ.
29 . მაგრამ როგორც მაშინ სდევნიდა ხორციელად შობილი სულით შობილს, ასევეა ახლაც.
30 . თუმცა, აი, რას ამბობს წერილი: "განდევნე მხევალი და მისი ძე, ვინაიდან მხევლის ძე ვერ გახდება მემკვიდრე თავისუფლის ძესთან ერთად!”
31 . ამრიგად, ძმებო, მხევლის შვილები კი არა ვართ, არამედ - თავისუფლისა!
1 . რადგან თავადვე იცით, ძმებო, რომ ჩვენი თქვენთან შემოსვლა ფუჭი არ ყოფილა.
2 . ოღონდ მანამდე ფილიპეში გატანჯულებმა და გალანძღულებმა, როგორც იცით, გაბედულება მოვიკრიბეთ ჩვენს ღმერთში, რომ გვექადაგა თქვენთვის სახარება, მიუხედავად მრავალი წინააღმდეგობისა.
3 . ვინაიდან ჩვენს შეგონებაში არც საცდური ყოფილა, არც უწმიდურება და არც ცბიერება.
4 . არამედ, როგორც ღვთისგან გამოვიცადეთ, რომ ჩვენთვის მოენდო სახარება, ისე ვლაპარაკობთ, და ვაამებთ არა ადამიანებს, არამედ ღმერთს, რომელიც სცდის ჩვენს გულებს.
5 . რადგან არც პირმოთნე სიტყვებით გვილაპარაკია ოდესმე, როგორც იცით, და არც ანგარებით, ღმერთია მოწმე.
6 . არ ვეძიებთ კაცთაგან დიდებას - არც თქვენგან, არც სხვებისგან, თუმცა კი შეგვეძლო მძიმე ტვირთად დაგწოლოდით, როგორც ქრისტეს მოციქულები.
7 . მაგრამ მშვიდად ვიქცეოდით თქვენს შორის, როგორც მეძუძური, თავის ბალღებს რომ დაჰფოფინებს.
8 . ასევე ჩვენც, თქვენდამი გულმხურვალთ გვსურდა მოგვეცა თქვენთვის არა მარტო ღვთის სახარება, არამედ ჩვენი სიცოცხლეც, ვინაიდან საყვარელნი გახდით ჩვენთვის.
9 . ხომ გახსოვთ, ძმებო, ჩვენი შრომა და ჯაფა: დღედაღამ ვშრომობდით, რათა არავის დავწოლოდით ტვირთად და ისე ვქადაგებდით თქვენს შორის ღვთის სახარებას.
10 . მოწმენი ხართ თქვენც და ღმერთიც, თუ რა წმიდად, სამართლიანად და უმწიკვლოდ ვიქცეოდით თქვენს მიმართ, მორწმუნენო.
11 . რადგან იცით, რომ ისე შევაგონებდით თითოეულ თქვენგანს, როგორც მამა - შვილებს;
12 . განუგეშებდით და გარწმუნებდით, რომ გევლოთ ღვთის ღირსად, ვინც თავისი სამეფოსა და დიდებისკენ მოგიწოდებთ.
13 . ამიტომ, ჩვენც განუწყვეტლივ ვმადლობთ ღმერთს, რომ თქვენ, როცა ჩვენგან მოსმენილი ღვთის სიტყვა მიიღეთ, მიიღეთ იგი არა როგორც კაცთა სიტყვა, არამედ როგორც ღვთის სიტყვა - როგორც სინამდვილეშია, რომელიც მოქმედებს კიდეც თქვენში, მორწმუნენო.
14 . რადგან თქვენ, ძმებო, გახდით იუდეაში მყოფი ღვთის ეკლესიების მიმბაძველნი ქრისტე იესოში, ვინაიდან თქვენც იგემეთ ტანჯვა თქვენი თვისტომებისგან, ისევე როგორც მათ - იუდეველთაგან.
15 . რომელთაც უფალი იესოც მოკლეს და მისი წინასწარმეტყველნიც და ჩვენც გამოგვრეკეს, რადგან ღმერთს არ აამებენ და ყველა ადამიანს ეწინააღმდეგებიან;
16 . წარმართებთან ლაპარაკშიც გვაბრკოლებენ, რომ არ ვიხსნათ ისინი, რითაც მუდამ უმატებენ თავიანთ ცოდვებს, და საბოლოოდ მოაღწია კიდეც მათზე რისხვამ.
17 . ჩვენ კი, ძმებო, მცირე ხნით რომ დაგშორდით სახით და არა გულით, მით უფრო მეტად ვესწრაფოდით თქვენი სახის ხილვას დიდი წადილით.
18 . ამისთვის გვინდოდა, განსაკუთრებით კი მე, პავლეს, ერთი-ორჯერ თქვენთან მოსვლა, მაგრამ სატანა გვაბრკოლებდა.
19 . რადგან ვინ არის ჩვენი იმედი ან ჩვენი სიხარული ან ჩვენი სიქადულის გვირგვინი, თუ არა თქვენ, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს წინაშე მისი მოსვლისას?
20 . ვინაიდან თქვენა ხართ ჩვენი დიდება და სიხარული.
1 . პავლე, ქრისტე იესოს პატიმარი, და ძმა ტიმოთე, ფილიმონს, ჩვენს საყვარელ ძმასა და თანამშრომელს,
2 . ასევე აპფიას, საყვარელ დას, და არქიპოსს, ჩვენს თანამებრძოლს და ეკლესიას შენს სახლში:
3 . მადლი თქვენ და მშვიდობა, ჩვენი მამა ღმერთისა და უფალ იესო ქრისტესგან.
4 . ყოველთვის ვმადლობ ჩემს ღმერთს და გიხსენებ ჩემს ლოცვებში,
5 . მესმის რა შენი სიყვარული და რწმენა, უფალ იესოსა და ყველა წმიდანის მიმართ რომ გაქვს,
6 . ვლოცულობ, რათა ქმედითი იყოს შენი რწმენის გაზიარება, რომ სრულად შეიცნო ყველა ის სიკეთე, რაც ჩვენშია ქრისტესთვის,
7 . რადგან დიდი სიხარული და ნუგეში გვაქვს შენს სიყვარულში, ვინაიდან შენით გახალისდნენ წმიდანთა გულები, ძმაო.
8 . ამიტომ, თუმცა ქრისტეში მაქვს დიდი სითამამე, რომ გიბრძანო, რისი ქმნაც გმართებს,
9 . მაგრამ უფრო გთხოვ სიყვარულით, არა ვინმე სხვა, არამედ მე, მოხუცებული პავლე, ახლა კი პატიმარიც, ქრისტე იესოსთვის;
10 . გთხოვ ჩემს შვილ ონისიმეზე, რომელიც ჩემს ბორკილებში ვშვი.
11 . იგი ოდესღაც გამოუსადეგარი იყო შენთვის, ახლა კი გამოსადეგია შენთვისაც და ჩემთვისაც.
12 . გიგზავნი მას, ხოლო შენ მიიღე იგი, როგორც ჩემი გული.
13 . მინდოდა ჩემთან დამეყენებინა იგი, რათა შენს მაგივრად მომმსახურებოდა სახარების ბორკილებში.
14 . მაგრამ შენი თანხმობის გარეშე არაფრის გაკეთება არ ვინდომე, რათა შენი კეთილი საქმე ნაძალადევი კი არა, ნებაყოფლობითი ყოფილიყო.
15 . ვინაიდან იქნებ იმიტომ დაგშორდა დროებით, რომ სამუდამოდ მიგეღო იგი,
16 . ოღონდ უკვე არა როგორც მონა, არამედ მონაზე მეტი, როგორც საყვარელი ძმა, განსაკუთრებით ჩემთვის და, მით უმეტეს, შენთვის - ხორციელადაც და უფალშიც.
17 . მაშ, თუ თანაზიარად მიგაჩნივარ, მიიღე იგი, ვითომც მე ვიყო.
18 . თუ რამე გაწყენინა ან მართებს, მე მომკითხე.
19 . მე, პავლე, ჩემი ხელით ვწერ ამას: მე გადავიხდი, რათა არ გითხრა, რომ შენ თავად მოვალე ხარ ჩემი.
20 . მაშ ასე, ძმაო, ნება მომეცი ვისარგებლო შენგან უფალში. გაახალისე ჩემი გული ქრისტეში.
21 . შენი მორჩილების იმედით მოგწერე და ვიცი, რომ იმაზე მეტსაც გააკეთებ, ვიდრე ვამბობ.
22 . ამასთან ერთად ბინაც გამიმზადე, ვინაიდან ვიმედოვნებ, რომ მოგეცემით თქვენი ლოცვით.
23 . მოგიკითხავენ ეპაფრა, ჩემი თანაპატიმარი ქრისტე იესოსთვის,
24 . მარკოზი, არისტარქოსი, დემასი და ლუკა - ჩემი თანამშრომლები.
25 . ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მადლი თქვენს სულს, ამინ!
1 . უხუცესი - საყვარელ გაიუსს, რომელიც მიყვარს ჭეშმარიტებაში.
2 . ვინაიდან დიდად გავიხარე, ძმები რომ მოვიდნენ და დაამოწმეს შენს ჭეშმარიტებაზე, რომელშიც დადიხარ ჭეშმარიტებით.
3 . ვინაიდან დიდად გავიხარე, ძმები რომ მოვიდნენ და დაამოწმეს შენს ჭეშმარიტებაზე, რომელშიც დადიხარ ჭეშმარიტებით.
4 . არ არის ჩემთვის იმაზე მეტი სიხარული, ვიდრე იმის მოსმენა, რომ ჩემი შვილები ჭეშმარიტებაში დადიან.
5 . საყვარელო! ერთგულად აკეთებ ყველაფერს, რასაც იქმ ძმებისთვის, თანაც უცხოთათვის,
6 . რომელთაც დაამოწმეს კიდეც შენს სიყვარულზე ეკლესიის წინაშე. კარგს იზამ ღვთის წინაშე, თუ ღირსეულად გამოისტუმრებ მათ.
7 . ვინაიდან მისი სახელის გულისთვის წამოვიდნენ და არაფერი აუღიათ წარმართთაგან.
8 . ამიტომ გვმართებს, რომ მივიღოთ ასეთები, რათა ჭეშმარიტების თანამშრომელნი გავხდეთ.
9 . ეკლესიას მივწერე, მაგრამ მათთან პირველობის მოყვარე დიოტრეფე არ გვღებულობს ჩვენ.
10 . ამიტომ, თუ მივალ, შევახსენებ იმ საქმეებს, ის რომ სჩადის, ბოროტ ხმებს რომ გვიყრის; თითქოს ეს არ კმაროდეს, ძმებსაც არ ღებულობს და მსურველებსაც უკრძალავს და სდევნის ეკლესიიდან.
11 . საყვარელო! ბოროტს ნუ მიბაძავ, კეთილს მიბაძე. კეთილის მოქმედი ღვთისგანაა, ბოროტმოქმედს კი ღმერთი არ უხილავს.
12 . დიმიტრის შესახებ ყველამ დაამოწმა და თვით ჭეშმარიტებამაც. ჩვენც ვამოწმებთ და თავადაც იცი, რომ ჩვენი მოწმობა ჭეშმარიტია.
13 . ბევრი რამ მქონდა შენთვის მოსაწერი, მაგრამ არ ვისურვე მელნითა და კალმით მომეწერა.
14 . ვიმედოვნებ, რომ მალე გნახავ და პირისპირ ვისაუბრებთ. მშვიდობა შენდა! მოკითხვას გითვლიან მეგობრები. მოიკითხე მეგობრები სახელდებით.
1 . ისე უნდა ჩაგვთვალოს ადამიანმა, როგორც ქრისტეს მსახურნი და ღვთის საიდუმლოთა მნენი.
2 . მნეთაგან კი მოითხოვენ, რომ ერთგული იყოს.
3 . ჩემთვის კი ნაკლებად მნიშვნელოვანია, თქვენ განმიკითხავთ თუ ადამიანთა სამსჯავრო; მე თვითონაც არ განვიკითხავ საკუთარ თავს.
4 . თუმცა არაფერში მამხელს სინდისი, ამით მაინც არ ვმართლდები, რადგან უფალია ჩემი განმსჯელი.
5 . ამიტომ ნუ განსჯით დროზე ადრე, სანამ უფალი არ მოვა, რომელიც გაანათებს ბნელში დამალულს და გამოაჩენს გულის ზრახვებს! მაშინ მიიღებს თითოეული ქებას ღვთისგან.
6 . ეს კი ძმებო, თქვენი გულისთვის ვთქვი ჩემი და აპოლოს მაგალითზე, რათა ჩვენგან ისწავლოთ, რომ დაწერილს არ გადახვიდეთ და ერთმანეთს არ გაუყოყოჩდეთ.
7 . რადგან ვინ განგასხვავებს? ან რა გაქვს, რაც არ მიგიღია? ხოლო თუ მიიღე, რად იკვეხნი, თითქოს არ მიგეღოს?
8 . უკვე გაძეხით, უკვე გამდიდრდით, ჩვენს გარეშე გამეფდით და ნეტა მართლა მეფობდეთ, რომ ჩვენც ვმეფობდეთ თქვენთან ერთად.
9 . რადგან ვფიქრობ, რომ ჩვენ, მოციქულები, ღმერთმა უკანასკნელად შეგვრაცხა, როგორც სიკვდილმისჯილნი; ვინაიდან სანახაობად ვიქეცით წუთისოფლისთვის, ანგელოზებისთვის და ადამიანთათვის.
10 . ჩვენ უგუნურები ვართ ქრისტეს გულისთვის, თქვენ კი ბრძენნი ხართ ქრისტეში; ჩვენ უძლურები ვართ, თქვენ კი - ძლიერნი; თქვენ დიდებულები, ჩვენ კი - უპატიონი.
11 . მშივრები ვართ ამ დრომდე და მწყურვალნი, შიშვლები, ნაცემნი და მოხეტიალენი.
12 . ჯაფაში ვართ და საკუთარი ხელებით ვშრომობთ; გვლანძღავენ - ვლოცავთ, გვდევნიან - ვითმენთ;
13 . სახელს გვიტეხენ - ვეფერებით; და გავხდით ნაგავი წუთისოფლისა, ყოვლის ნარჩენი აქამდე.
14 . თქვენს შესარცხვენად როდი ვწერ ამას, არამედ შეგაგონებთ, როგორც ჩემს საყვარელ შვილებს.
15 . ვინაიდან, თუნდაც ათი ათასი აღმზრდელი გყავდეთ ქრისტეში, მამა ბევრი ვერ გეყოლებათ, რადგან მე გშობეთ თქვენ ქრისტე იესოში სახარებით.
16 . ამიტომ გევედრებით, გახდით ჩემი მომბაძველნი.
17 . ამისთვის გამოვგზავნე თქვენთან ტიმოთე, ჩემი საყვარელი და ერთგული შვილი უფალში, რომელიც გაგახსენებთ ჩემს გზებს ქრისტე იესოში, როგორც ვასწავლი ყველგან, ყველა ეკლესიაში.
18 . ზოგიერთი გადიდგულდა, რადგან ჰგონია რომ არ მოვალ თქვენთან,
19 . მაგრამ მალე მოვალ, თუ ინებებს უფალი და გამოვცდი არა ქედმაღალთა სიტყვებს, არამედ ძალას.
20 . რადგან ღვთის სამეფო არის არა სიტყვაში, არამედ ძალაში.
21 . რა გსურთ, არგნით მოვიდე თქვენთან თუ სიყვარულითა და თავმდაბლობის სულით?
იესნ.7,19,, 3იოან.1,4; 1კორ.4,17; 9,1.2,, 2კორ.3,2.3 გალ.4,19,, 1თეს.2,7.8.19.20 ფილიმ.1,10
ბიბლიის მუხლები
იესო ნავეს ძე 7
19. უთხრა იესომ ყაქანს: შვილო, პატივი მიაგე დღეს უფალს, ისრაელის ღმერთს და აღსარება უთხარი, გამიცხადე, რა გააკეთე, ნუ დამიმალავ.
4. არ არის ჩემთვის იმაზე მეტი სიხარული, ვიდრე იმის მოსმენა, რომ ჩემი შვილები ჭეშმარიტებაში დადიან.
17. ,,,ტიმოთე, ჩემი საყვარელი და ერთგული შვილი უფალში...
1კორინთელთა 9
1. არა ვარ მოციქული? არა ვარ თავისუფალი? არ მიხილავს ჩვენი უფალი იესო ქრისტე? და არც თქვენ ხართ ჩემი ნაღვაწი უფალში?
2. სხვებისთვის თუ არა ვარ მოციქული, თქვენთვის ხომ მაინც ვარ, რადგანაც ჩემი მოციქულობის ბეჭედი თქვენა ხართ უფალში.
2კორინთელთა 3
2. ჩვენი წერილი თქვენა ხართ, ჩვენს გულებში ჩაწერილი, ყოველი კაცისთვის გასაგები და მათ მიერვე წაკითხული.
3. თქვენ ცხადყოფთ, რომ ქრისტეს წერილი ხართ, ჩვენი მეშვეობით შეთხზული და მელნით კი არა, ცოცხალი ღვთის სულით დაწერილი, არა ქვიფილაზე, არამედ ხორციელი გულის ფიცარზე.
გალატელთა 4
19. შვილნო ჩემნო, რომელთათვისაც კვლავაც მშობიარობის სალმობით მელმის, ვიდრე თქვენში გამოისახებოდეს ქრისტე.
1თესალონიკელთა 2
7. თუმცაღა, როგორც ქრისტეს მოციქულებს, შეგვეძლო მძიმე ტვირთად დაგწოლოდით, მაგრამ მშვიდად ვიყავით თქვენს შორის, როგორც ძიძა, თავს რომ ევლება თავის პატარებს.
8. ასევე ჩვენც, თქვენდამი კეთილგანწყობის გამო, მოვისურვეთ გადმოგვეცა თქვენთვის არა მარტო სახარება ღვთისა, არამედ ჩვენი სული, ვინაიდან საყვარელნი გახდით ჩვენთვის.
19. ვინაიდან, რა არის ჩვენი სასოება, ან სიხარული, ან სიქადულის გვირგვინი, თუ არა თქვენ, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს წინაშე. მისი მოსვლისას?
20. რადგანაც თქვენა ხართ ჩვენი დიდება და სიხარული.
ფილიმონი 1
10. ჩემი შვილის ონისიმესათვის გთხოვ, რომელიც შემეძინა ტყვეობაში;
[ნერონმა ცეცხლი წაუკიდა რომს. ქრისტიანები საგონებელში არიან ჩავარდნილნი] შეკრებილნი ძრწოლამ მოიცვა . . . უცებ მიწაზე გართხმულ ხალხს ვიღაცის დამშვიდებული ხმა ჩაესმა:
- მშვიდობა თქვენდა!
ეს ხმა მოციქულ პეტრეს ხმა იყო. ის იყო მღვიმეში შევიდა, მისი ხმის გაგონებაზე წუთშივე გაქრა შიში, როგორც ცხვრის ფარას გაამხნევებს მწყემსის მოსვლა. ხალხი მიწიდან წამოდგა. ვინც მოციქულის ახლოს იყო, მის მუხლებს მოეხვია, თითქოს მის ფრთათა ქვეშე თავშესაფარს ეძებსო. ხოლო პეტრემ ხელები განაპყრო და ლაპარაკი დაიწყო:
- რაისად შეძრწუნებულა გული თქვენი? ვინ თქვენგანს შეუძლია გამოიცნოს, თუ რა მოუხდება, როდის დაკრავს მისი ჟამი? უფალმა ცეცხლი მოუვლინა ბაბილონს, ხოლო თქვენ, რომელნი ნათლისღებამ განბანა და რომელთა ცოდვანი კრავის სისხლმა გამოიხსნა, მოწყალე გექმნათ. თქვენ ბაგეთა ზედა მისი სახელით მოკვდებით. იყოსმცა მშვიდობა თქვენზე!
__ ჰ. სენკევიჩი __
***
სმირნაში მოციქულმა იოანემ ჰპოვა ერთი სხარტი გონების ახალგაზრდა, რომელსაც განსაკუთრებული ნიჭიერება შეამჩნია. დაიახლოვა იგი და ეფესში წასვლის წინ ჩააბარა სმირნას ეკლესიის ეპისკოპოსს მასზე შემდგომი სულიერი მუშაობისთვის. მალე იგი მოექცა ქრისტიანად, რის საფუძველზეც იგი მონათლა. ჩათვალა რა თავისი მოვალეობა აღსრულებულად ეპისკოპოსს აღარ მიუქცევია ყურადღება ახალგაზრდის სულისთვის, აღარ ჩაუღრმავებია ქრისტიანული ჭეშმარიტების სწავლებაში. ახალგაზრდა დარჩა რა სულიერის სწავლის გარეშე გაეცნო ცუდ ხალხს. გააბა მათთან მეგობრული ერთიერთობა და მოკლე ხანში იქცა ავაზაკთა რაზმის მეთაურად, და მიჰყო ხელი მშვიდობიანი მოსახლეობის ძარცვას.
როცა მოციქული იოანე დაბრუნდა სმირნაში და ეპისკოპოსს ჰკითხა თუ სად იყო ახალგაზრდა, რომელიც მას ჩააბარა. ეპისკოპოსმა ცრემლები ვერ შეიმაგრა და უთხრა, რომ იგი მოკვდა უფლისთვის და გადაიქცა ავაზაკად რაზმის მეთაურად. მოციქულმა დაუყოვნებლივ მოითხოვა ცხენი და წავიდა ახალგაზრდის მოსაძებნად.
მალე იგი მოხვდა ავაზაკთა ხელში, მაგრამ მას მათი არ შეშინებია, არამედ მოითხოვა ეჩვენებინათ მისთვის მეთაური, რომელმაც როგორც კი მოჰკრა თვალი მოხუცს გაიქცა მისგან. მოციქული გამოეკიდა და უძახოდა: “შვილო ჩემო! რატომ გამირბიხარ? მე მოხუცი ვარ და შეუიარაღებელი! შემიბრალე მე! . . მოდი შვილო, ნუ გეშინია ჩემი!“
მეთაურს შემოესმა რა მისი სიტყვები ძალა აღარ ეყო გაქცეულიყო, შეჩერდა, მოისროლა მახვილი, დაეცა მოხუცის ფეხებთან და მწარედ ატირდა. მოციქულმა დააბრუნა იგი ეკლესიაში ჭეშმარიტი მონანიებისა და დაცემული ადამიანებისადმი თავისი მიციქულებრივი სიყვარული დასტურად.
ამ მაგალითით მან მოუწოდა მწყემსებს თავდადებით უყვარდეთ თავიანთი სამწყსო.
__ იაკობ ლევენი __