რიცხვი "ოცი" ბიბლიაში
საკვანძო მუხლები:
დაბადება 18 : 31 ;1 . და გამოეცხადა უფალი აბრაჰამს მამრეს მუხნართან, როცა შუადღის პაპანაქებაში კარვის კართან იჯდა.
2 . აღაპყრო თვალები და ხედავს, სამი კაცი დგას შორიახლოს; დაინახა, კარვის კარიდან მათ შესახვედრად გაიქცა და მდაბლად სცა თაყვანი.
3 . უთხრა: "უფალო! თუ რამ მადლი ვპოვე შენს თვალში, გვერდს ნუ აუვლი შენს მსახურს.
4 . ცოტა წყალს მოვატანინებ და ფეხს დაგბანენ; მერე ხის ჩრდილში მოისვენეთ.
5 . გამოგიტანთ მცირეოდენ პურს და დაინაყრეთ გული, შემდეგ კი წადით; რაკი გზად ჩაუარეთ თქვენს მსახურს”. და უთხრეს მას: "ისე გააკეთე, როგორც თქვი”.
6 . აჩქარებით მივიდა სარას კარავთან აბრაჰამი და უთხრა: "იჩქარე, სამი საწყაული საუკეთესო ფქვილი მოზილე და კვერები დააცხვე”.
7 . ნახირისკენ გაიქცა აბრაჰამი. აიყვანა ჩვილი, საღი ხბო, მსახურს მისცა და ისიც სასწრაფოდ შეუდგა მის მომზადებას.
8 . აიღო ერბო, რძე, მომზადებული ხბო და მიართვა, ხოლო თვითონ ხის ძირში, შორიახლოს იდგა, ისინი რომ ჭამდნენ.
9 . ჰკითხეს: "სად არის სარა, შენი ცოლი?” უპასუხა: "აქ არის, კარავში”.
10 . და თქვა ერთმა მათგანმა: "გაისად ამ დროს აუცილებლად დავბრუნდები შენთან და აჰა, ძე ეყოლება სარას, შენს ცოლს”. და ისმენდა სარა ამას კარვის შესასვლელთან, რადგან მის უკან იდგა.
11 . მოხუცები იყვნენ აბრაჰამი და სარა, ხანში შესულნი; და შეწყვეტილი ჰქონდა სარას დედათა წესი.
12 . გაეცინა სარას გულში და თქვა: "როგორ უნდა განვიცადო მოხუცმა სიამე? და ჩემი ბატონიც ხომ მოხუცია!”
13 . და უთხრა უფალმა აბრაჰამს: "რად გაიცინა სარამ ამ სიტყვებით: ‘ნუთუ მართლა ვშობ ამ მოხუცობისას’?
14 . განა უფლისთვის შეუძლებელია რაიმე? დათქმულ დროს, გაისად დავბრუნდები შენთან; და ეყოლება სარას ძე!”
15 . შეეშინდა სარას და უარყო, არ გამიცინიაო. და უთხრა: "არა, გაიცინე!”
16 . ადგნენ კაცები და სოდომისკენ გაიხედეს; გაჰყვა აბრაჰამი გასაცილებლად.
17 . თქვა უფალმა: "დავუმალო აბრაჰამს, რის გაკეთებას ვაპირებ?
18 . აბრაჰამი ხომ დიდ და ძლიერ ხალხად იქცევა და მისით იკურთხება დედამიწის ყოველი ერი.
19 . რადგან იმისთვის ავირჩიე იგი, რომ უბრძანოს თავის ძეებსა და თავის სახლეულს თავის შემდეგ, უფლის გზით სიარული, სიმართლის ქმნა და სამართლიანობა, რათა დაუმკვიდროს უფალმა აბრაჰამს ყველაფერი, რაც აღუთქვა”.
20 . და თქვა უფალმა: "რაკი ფრიად გახშირდა სამდურავი სოდომსა და გომორზე და მეტისმეტად დაუმძიმდათ ცოდვები,”
21 . ჩავალ და ვნახავ, საქმით დაიმსახურეს თუ არა სამდურავი, ჩემამდე რომ მოაწია; თვითონ შევიტყობ”.
22 . გაემართნენ ეს კაცები იქიდან და წავიდნენ სოდომს. აბრაჰამი კი ჯერ კიდევ უფლის წინაშე იდგა.
23 . მიეახლა აბრაჰამი და უთხრა: "ნუთუ მართალსაც დაღუპავ უკეთურთან ერთად?
24 . იქნებ აღმოჩნდეს ორმოცდაათი მართალი მაგ ქალაქში? ნუთუ დაღუპავ და არ შეიწყალებ მაგ ადგილს ორმოცდაათი მართალის გულისათვის, მანდ რომ არიან?
25 . შორს შენგან ასეთი საქმე - რომ მართალი უკეთურთან ერთად დაღუპო და უკეთურივით იყოს მართალი! შორს შენგან - რომ მთელი ქვეყნიერების მსაჯულმა, სამართლიანად არ განსაჯოს!”
26 . უთხრა უფალმა: "თუ ვპოვებ სოდომში ორმოცდაათ მართალს მთელ ქალაქში, მაშინ შევიწყალებ მაგ ადგილს”.
27 . მიუგო აბრაჰამმა: "გავკადნიერდი, რომ ვლაპარაკობ ჩემს მეუფესთან მე, მტვერი და ნაცარი.
28 . იქნებ ორმოცდაათ მართალს მხოლოდ ხუთი დააკლდეს, ნუთუ ამის გამო დაღუპავ მთელ ქალაქს?” უპასუხა: "არ დავღუპავ, თუ ვპოვებ ორმოცდახუთს!”
29 . განაგრძო აბრაჰამმა საუბარი და თქვა: "იქნებ ორმოცი აღმოჩნდეს?” უპასუხა: "არც ორმოცისთვის ჩავიდენ ამას”.
30 . კვლავ თქვა აბრაჰამმა: "ნუ განრისხდები მეუფეო, მაგრამ იქნებ ოცდაათი აღმოჩნდეს?” უპასუხა: "არ გავაკეთებ ამას, თუ ვპოვებ ოცდაათს”.
31 . კვლავ უთხრა: "გავკადნიერდი, რომ ჩემს მეუფეს ველაპარაკები: იქნებ ოცი აღმოჩნდეს?” უპასუხა: "ოცისთვისაც არ დავღუპავ”.
32 . თქვა აბრაჰამმა: "ნუ განმირისხდება უფალი და ერთხელაც ვიტყვი: ათი კაცი რომ აღმოჩნდეს?” უთხრა: "არც ათისთვის დავღუპავ”.
32 . თქვა აბრაჰამმა: "ნუ განმირისხდება უფალი და ერთხელაც ვიტყვი: ათი კაცი რომ აღმოჩნდეს?” უთხრა: "არც ათისთვის დავღუპავ”.
33 . და წავიდა უფალი, როგორც კი აბრაჰამთან საუბარი დაასრულა; და დაბრუნდა აბრაჰამიც თავის ადგილზე.
1 . და მოისმინა იაკობმა ლაბანის ძეთა ნათქვამი: ყველაფერი წაიღოო იაკობმა, რაც მამაჩვენს გააჩნდა, მამაჩვენისეული ქონებით გამდიდრდაო.
2 . იხილა იაკობმა ლაბანის სახე და, აჰა, ისეთი აღარ იყო იგი მის მიმართ, როგორც გუშინ და გუშინწინ.
3 . და უთხრა უფალმა იაკობს: "დაბრუნდი შენი მამა-პაპის ქვეყანაში და შენს ოჯახში და მე ვიქნები შენთან”.
4 . გააგზავნა კაცი იაკობმა და ველზე, თავის ფარასთან მოუხმო რახელსა და ლეას.
5 . უთხრა: "მამათქვენს სახეზე ეტყობა, რომ ისეთი აღარაა ჩემ მიმართ, როგორც გუშინ და გუშინწინ იყო, მაგრამ მამაჩემის ღმერთია ჩემთან.
6 . თქვენ იცით, რომ მთელი ძალღონით ვემსახურებოდი მამათქვენს.
7 . მამათქვენმა კი მიმუხთლა და ათჯერ შემიცვალა საზღაური. მაგრამ ღმერთმა არ მისცა უფლება, რომ ებოროტნა ჩემთვის.
8 . იტყოდა - ‘დაწინწკლულები იყოსო შენი გასამრჯელო’ და დაწინწკლულებს იგებდა მთელი ფარა; იტყოდა - ‘ზოლიანები იყოსო შენი გასამრჯელო’ და ზოლიანებს იგებდა მთელი ფარა.
9 . წაართვა ღმერთმა მამათქვენს საქონელი და მე მომცა.
10 . ცხვრის ახურების ჟამს, სიზმარში აღვაპყრე თვალნი და ვხედავ, ვაცები, ფარას რომ ნერბავენ, სულ ჭრელები, დაწინწკლულები და ხალიანები იყვნენ.
11 . და დამიძახა ღვთის ანგელოზმა სიზმარში: "იაკობ!” ვუპასუხე: "აქ ვარ”.
12 . მითხრა: "თვალი გაახილე და შეხედე, ყველა ვაცი, ფარას რომ ახტება, ჭრელი, წინწკლებიანი და ხალებიანია, რადგან ყველაფერს ვხედავ, რასაც ლაბანი გიკეთებს.
13 . მე ვარ ბეთელის ღმერთი, სადაც ზეთი სცხე სვეტს და აღთქმა დამიდე; ახლა ადექი, გადი ამ ქვეყნიდან და დაუბრუნდი შენი შობის ქვეყანას”.
14 . მიუგეს რახელმა და ლეამ და უთხრეს: "ნუთუ კიდევ გვაქვს წილი და სამკვიდრო მამაჩვენის სახლში?
15 . განა უცხოებად არ ვითვლებით მისთვის? რადგან გაგვყიდა და შეჭამა ჩვენი ვერცხლი.
16 . ამიტომ მთელი სიმდიდრე, რომელიც ღმერთმა წაართვა მამაჩვენს, ჩვენი და ჩვენი შვილებისაა. ახლა ისე მოიქეცი, როგორც ღმერთმა გითხრა”.
17 . ადგა იაკობი და აქლემებზე შესხა თავისი ძენი და ცოლები.
18 . წაასხა მთელი თავისი სამწყსო და წაიღო მთელი თავისი ქონება, რომელიც ფადან-არამში მოაგროვა, რათა ისაკთან, მამამისთან მისულიყო ქანაანის ქვეყანაში.
19 . ცხვრის გასაპარსად იყო ლაბანი წასული და მოჰპარა რახელმა მამამისს საოჯახო კერპები.
20 . გააცურა იაკობმა არამელი ლაბანი - დაუმალა რა, რომ გარბოდა მისგან.
21 . გაიქცა და რაც კი რამ ებადა, თან წაიღო. მდინარე გადალახა და გილყადის მთისკენ გაემართა.
22 . მესამე დღეს გაიგო ლაბანმა იაკობის გაქცევა.
23 . წაიყვანა თანამოძმენი, შვიდი დღის სავალზე სდია და გილყადის მთასთან დაეწია.
24 . ღამით სიზმარში ღმერთი გამოეცხადა არამელ ლაბანს და უთხრა: "ფრთხილად იყავი, ნურც კარგს ეტყვი იაკობს და ნურც ავს”.
25 . დაეწია ლაბანი იაკობს; და აჰა, მთაზე კარავი ჰქონდა გაშლილი იაკობს და ლაბანმაც გაშალა კარავი გილყადის მთაზე თავის ხალხთან ერთად.
26 . უთხრა ლაბანმა იაკობს: "ეს რა გამიკეთე? გამაცურე და მახვილით ნაშოვნი ტყვეებივით წაასხი ჩემი ასულები.
27 . ფარულად რატომ გაიქეცი, რატომ მიმუხთლე და არ გამიმხილე? ლხინით, სიმღერით, ებნითა და ქნარით გაგისტუმრებდი.
28 . ჩემი ძეებისა და ასულების გადაკოცნა არ დამაცადე; უგუნურად მოიქეცი.
29 . შემიძლია, რომ გიბოროტო, მაგრამ წუხელ მამაშენის ღმერთმა მითხრა, გაფრთხილდი, იაკობს ნურც კარგს ეტყვი და ნურც ავსო.
30 . ახლა მიდიხარ, რაკი მოგნატრებია მამაშენის სახლი, მაგრამ ჩემი ღმერთები რაღად მოიპარე?”
31 . მიუგო იაკობმა: "მეშინოდა, შენი ასულები არ წაგერთმია.
32 . და ვისაც უპოვი შენს ღმერთებს, ცოცხალი აღარ დარჩეს! ჩვენი ძმების თვალწინ ამოიცანი, რაც შენია და წაიღე, რაც გეკუთვნის”. არ იცოდა იაკობმა, რომ რახელმა მოიპარა კერპები.
33 . შევიდა ლაბანი იაკობის კარავში, ლეას კარავში და ორი მხევლის კარავში, მაგრამ ვერაფერი იპოვნა. გამოვიდა ლეას კარვიდან და რახელის კარავში შევიდა.
34 . აიღო რახელმა კერპები, აქლემის უნაგირის ქვეშ ამოდო და ზედ დაჯდა. გაჩხრიკა ლაბანმა მთელი კარავი და ვერაფერი იპოვა.
35 . და უთხრა რახელმა მამას: "ნუ მიწყენს ჩემი ბატონი, მაგრამ არ შემიძლია წამოდგომა შენს წინაშე, რადგან დედათა წესი მჭირს”. ეძება ლაბანმა და ვერ იპოვა კერპები.
36 . განრისხდა იაკობი და შეედავა ლაბანს. უთხრა იაკობმა ლაბანს: "რა დავაშავე, რა შეგცოდე, რომ ასე გაცეცხლებული დამდევნებიხარ?
37 . მთელი ჩემი ქონება გაჩხრიკე, რა იპოვე შენი სახლიდან მოპარული? შენი და ჩემი თანამოძმეების თვალწინ დააწყვე და მათ გაგვსაჯონ!
38 . ეს ოცი წელია შენთან ვარ და შენს ცხვრებსა და თხებს მკვდარი არ მოუგიათ; არც ვერძი მიჭამია შენი ფარიდან.
39 . მხეცის მიერ დაგლეჯილი შენთან არ მომიტანია, მე ვზარალდებოდი; როგორც ღამით, ისე დღისით მოპარულის საზღაურს ჩემგან ითხოვდი.
40 . დღისით ხორშაკი მინელებდა, ღამით - ყინვა; ძილი არ მიკარებია ჩემს თვალებს.
41 . ეს ოცი წელი შენს სახლში ვიყავი: თოთხმეტი წელი შენი ორი ასულისთვის გემსახურე, ექვსი წელი - შენი ფარისთვის; გასამრჯელო კი ათჯერ შემიცვალე.
42 . თქვა ადამმა: "აი, ეს არის ძვალი ჩემი ძვალთაგანი და ხორცი ჩემი ხორცთაგანი. ეწოდოს მას დედაკაცი, რადგან კაცისგანაა გამოღებული.
43 . მიუგო ლაბანმა იაკობს: "ეს ასულნი ჩემი შვილები არიან; ეს ვაჟები ჩემი ძეები არიან; ეს ფარა ჩემი ფარაა. ყოველივე, რასაც ხედავ, ჩემია. აჰა, რა ვუყო ჩემს ასულებს ან მათ ძეებს, რომლებიც მათ შვეს?
44 . ახლა მოდი და აღთქმა დავდოთ მე და შენ; ეს იყოს მოწმედ ჩემსა და შენს შორის”.
45 . აიღო ქვა იაკობმა და სვეტად აღმართა.
46 . და უთხრა იაკობმა თავის თანამოძმეებს: "ქვები მოაგროვეთ”. მოიტანეს ქვები და გროვად აღმართეს; და ჭამეს იქ, მასთან.
47 . და უწოდა მას ლაბანმა იეგარ-საჰადუთა, ხოლო იაკობმა - გილყადი.
48 . თქვა ლაბანმა: "ეს იყოს მოწმედ დღეს ჩვენ შორის”. ამიტომ ეწოდა იმ ადგილს გილყადი
49 . და მიცფა, რადგან თქვა: "დაე, თვალყური გვადევნოს უფალმა, როცა ერთმანეთს დავშორდებით.
50 . თუ დაჩაგრავ ჩემს ასულებს და თუ ჩემი ასულების გარდა სხვა ცოლებს შეირთავ, თუმცა არავინაა ჩვენთან, მაგრამ აჰა, ღმერთია ჩვენი მოწმე”.
51 . და უთხრა ლაბანმა იაკობს: "აჰა, ეს გროვა და აჰა, ეს სვეტი, რომლებიც აღვმართე ჩემსა და შენს შორის.
52 . მოწმეა ეს გროვა და მოწმეა ეს სვეტი, რომ მე არ გადმოვლახავ შენკენ ამ გროვას და ამ სვეტს საბოროტოდ და ნურც შენ გადმოლახავ.
53 . აბრაჰამის ღმერთმა, ნახორის ღმერთმა და მათი მამის ღმერთმა განგვსაჯოს”. და დაიფიცა იაკობმა მამამისის, ისაკის შიში.
54 . შესწირა იაკობმა მსხვერპლი მთაზე და მოუხმო თავის მოძმეთ პურის საჭმელად; ჭამეს და ღამე მთაზე გაათიეს.
55 . ადგა ლაბანი დილაადრიანად, აკოცა თავის შვილიშვილებსა და თავის ასულებს და აკურთხა ისინი. წავიდა ლაბანი და დაბრუნდა თავის სახლში.
1 . წავიდა იაკობი თავისი გზით; და შემოხვდნენ მას ღმერთის ანგელოზები.
2 . როცა დაინახა იაკობმა ისინი, თქვა: "ეს ღვთის ბანაკია” და უწოდა ამ ადგილს მახანაიმი - ორბანაკი.
3 . გაგზავნა იაკობმა მოციქულები ესავთან, თავის ძმასთან, რომელიც სეყირის ქვეყანაში, ედომის ველზე ცხოვრობდა.
4 . უბრძანა: "უთხარით ჩემს ბატონს, ესავს, ასე ამბობს-თქო შენი მსახური იაკობი: ლაბანთან ვიყავი და მასთან ვცხოვრობდი აქამდე;
5 . მყავს ხარები და სახედრები, ცხვარი, მსახურნი და მხევალნი; და გაუწყებ ჩემს ბატონს, რადგან მინდა მადლი ვპოვო შენს თვალში”.
6 . დაბრუნდნენ მოციქულები იაკობთან და უთხრეს: "მივედით შენს ძმასთან, ესავთან, და ისიც ოთხასი კაცით მოდის შენს შესახვედრად”.
7 . ძლიერ შეშინდა და შეშფოთდა იაკობი. ორ ჯგუფად გაყო ხალხი, რომელიც თან ახლდა, აგრეთვე საქონელი და აქლემები.
8 . თქვა: "ერთ ბანაკს თუ დაარბევს ესავი, მაშინ მეორე ბანაკი მაინც გადარჩება”.
9 . და თქვა იაკობმა: "მამაჩემის, აბრაჰამის ღმერთო და ჩემი მამის, ისაკის ღმერთო, უფალო, რომელმაც მითხარი: დაუბრუნდი შენს სამშობლოს, შენს სახლეულს და სიკეთეს გიყოფო.
10 . ღირსი არა ვარ ყველა იმ წყალობისა და სიკეთისა, რომელიც შენს მსახურს უწყალობე; ერთი ჯოხით გადავლახე ეს იორდანე, ახლა კი ორ ბანაკად ვდგავარ.
11 . მიხსენი ჩემი ძმის, ესავის ხელიდან, რადგან მეშინია, არ მოვიდეს და ოჯახიანად არ ამომწყვიტოს.
12 . ნათქვამი გაქვს: სიკეთეს გიყოფ და შენს შთამომავლობას ზღვის ქვიშასავით გავამრავლებ; და ვერ დაითვლებაო იგი სიმრავლის გამო.
13 . ღამე იქ გაათია და ძღვენი შეურჩია ძმას თავისი ქონებიდან.
14 . ორასი დედალი თხა და ოცი ვაცი, ორასი ნეზვი და ოცი ვერძი,
15 . ოცდაათი მეწველი აქლემი თავის კოზაკებით, ორმოცი ფური და ათი ხარი, ოცი დედალი ვირი და ათი ჩოჩორი.
16 . თავის მსახურებს ჩააბარა ცალცალკე ჯოგებად და უთხრა: "იარეთ ჩემ წინ და ჯოგსა და ჯოგს შორის მანძილი მოიტოვეთ”.
17 . უბრძანა პირველს: "როცა ჩემი ძმა, ესავი შეგხვდება და გკითხავს, ვისი ხარ, საით მიდიხარ ან ეგ სამწყსო ვისიაო,
18 . მაშინ ეტყვი: "შენი მსახურის, იაკობისაა-თქო, ესავისთვისაა გამოგზავნილი და თავადაც უკან მოგვყვება-თქო”.
19 . ასევე უბრძანა მეორესაც, მესამესაც და ყველას, ვინც სამწყსოს გააყოლა: "შეხვედრისას ასე უთხარით ესავს:
20 . "შენი მსახური იაკობიც უკან მოგვყვება-თქო”. ფიქრობდა: "გულს მოვუგებ, მის რისხვას დავაცხრობ და მერე შევხედავ სახეზე, ეგებ შემიწყნაროსო”.
21 . და მიდიოდა ეს ძღვენი მის წინ; ის ღამე ბანაკში გაათია.
22 . ადგა ღამით, აიყვანა თავისი ორი ცოლი, ორი მხევალი და თერთმეტი შვილი და გადავიდა იაბოკის ფონზე.
23 . აიყვანა ისინი და მდინარეზე გადაიყვანა, რაც კი ჰქონდა, ყველაფერი გადაიტანა.
24 . მარტო დარჩა იაკობი და განთიადამდე ერკინებოდა მას კაცი.
25 . როცა მიხვდა, რომ ვერ ერეოდა, მის თეძოს სახსარს შეეხო და ეღრძო იაკობს თეძოს სახსარი მასთან ბრძოლისას.
26 . უთხრა: "გამიშვი, რადგან თენდება”. უთხრა იაკობმა: "არ გაგიშვებ, სანამ არ მაკურთხებ”.
27 . ჰკითხა: "რა გქვია?” უპასუხა: "იაკობი”.
28 . და უთხრა: "ამიერიდან აღარ გერქვას იაკობი, არამედ ისრაელი, რადგან ღმერთს და ადამიანებს შეებრძოლე და სძლიე!”
29 . ჰკითხა იაკობმა: "მითხარი შენი სახელი”. უპასუხა: "რისთვის მეკითხები სახელს?” და იქვე აკურთხა.
30 . და უწოდა იაკობმა იმ ადგილს სახელად ფენუელი _ ღვთის ხილვა, რადგან თქვა: "ღმერთი ვიხილე პირისპირ და ცოცხალი დავრჩი”.
31 . როგორც კი ფენუელს გასცდა, მზე ამოუბრწყინდა. და კოჭლობდა იგი ცალი თეძოთი.
32 . ამიტომ დღემდე არ ჭამენ ისრაელნი მენჯის ძარღვს, რომელიც თეძოს სახსარზეა, რადგან თეძოს ძარღვზე შეეხო იაკობის სახსარს.
1 . "სავანე გრეხილი სელისგან, ათი ცისფერი, მეწამული და ძოწისფერი გადასაფარებლისგან გააკეთე და ზედ ქერუბები ამოქარგე.
2 . თითოეული გადასაფარებელის სიგრძე ოცდარვა წყრთა, ხოლო სიგანე - ოთხი წყრთა იყოს; ყველა გადასაფარებელი ერთი ზომის უნდა იყოს.
3 . ხუთი გადასაფარებელი გადააკერე ერთმანეთს და მეორე ხუთი - ერთმანეთს.
4 . ცისფერი მარყუჟები გაუკეთე ერთი გადასაფარებლის პირველი ნაჭრის კიდეზე და იგივე გააკეთე მეორე გადასაფარებლის ბოლო ნაჭრის კიდეზეც.
5 . ორმოცდაათი მარყუჟი ერთ გადასაფარებელს გაუკეთე და ორმოცდაათი - მეორეს, იმ ადგილზე, სადაც ერთმანეთს უნდა შეუერთდნენ ისე, რომ მარყუჟები ერთიმეორეს შეესაბამებოდეს.
6 . გააკეთე ორმოცდაათი ოქროს კაუჭი და გადასაფარებლები ერთმანეთთან კაუჭებით შეაერთე ისე, რომ გამთლიანდეს სავანე.
7 . დაამზადე თხის მატყლის გადასაფარებლები, სავანის გადასახურად: თერთმეტი ასეთი გადასაფარებელი დაამზადე.
8 . ერთი გადასაფარებლის სიგრძე ოცდაათი წყრთა იყოს, ხოლო სიგანე - ოთხი წყრთა; თერთმეტივე გადასაფარებელი ერთი ზომისა იყოს.
9 . ხუთი გადასაფარებელი ცალკე გადააკერე, ექვსი - ცალკე; სავანის წინა მხარეს ორად მოკეცე მეექვსე გადასაფარებელი.
10 . ორმოცდაათი მარყუჟი ერთ გადასაფარებელს გაუკეთე და ორმოცდაათი მარყუჟი მეორეს - კიდეებზე, ერთმანეთთან შესაერთებლად.
11 . დაამზადე სპილენძის ორმოცდაათი კაუჭი, გაუყარე ისინი მარყუჟებს, შეაერთე სავანე და გამთლიანდება.
12 . გადასახურავს მორჩენილი გადასაფარებლის ნახევარი სავანის უკანა მხარეს იყოს ჩამოშვებული.
13 . სიგრძეზე მორჩენილი გადასაფარებლის ნაწილი, სავანის ორივე გვერდზე თითო წყრთაზე იყოს ჩამოშვებული აქეთა და იქითა მხარეს, მის დასაფარად.
14 . სავანის გადასაფარი ვერძების წითელი ტყავისგან, ხოლო ზემოდან გადასაფარი მაჩვის ტყავისგან გააკეთე.
15 . აკაციის სწორი ძელებისგან დაამზადე ბოძები სავანისთვის.
16 . თითოეული ბოძის სიგრძე - ათი, ხოლო სიგანე ერთნახევარი წყრთა იყოს.
17 . ერთიმეორეზე მიერთებული ორ-ორი რიკი ჰქონდეს თითოეულ ბოძს. ასე გააკეთე სავანის ყოველი ძელი.
18 . გაუკეთე ბოძები სავანეს: ოცი ბოძი სამხრეთის მხარეს.
19 . ვერცხლის ორმოცი კვარცხლბეკი გაუკეთე ქვეშ ოცივე ბოძს: ორი კვარცხლბეკი ერთი ბოძის ქვეშ მისი ორი რიკისთვის და ორი კვარცხლბეკი შემდეგი ბოძის ქვეშ მისი ორი რიკისთვის.
20 . სავანის მეორე გვერდისთვის, ჩრდილოეთის მხარეს ოცი ბოძი.
21 . მათი ვერცხლის ორმოცი კვარცხლბეკი: ორ-ორი კვარცხლბეკი თითო ბოძის ქვეშ.
22 . სავანის უკანა მხარეს, დასავლეთით, ექვსი ბოძი გააკეთე.
23 . გააკეთე ორი ბოძი სავანის კუთხეებისთვის უკანა მხარეს.
24 . ორმაგად შეკრული უნდა იყოს, ქვემოთ და ზემოთ, ერთი რგოლით: ასე უნდა იყოს ორთავესთვის; ორივე კუთხისთვის ასე უნდა იყოს.
25 . რვა ბოძი და თექვსმეტი ვერცხლის კვარცხლბეკი უნდა იყოს, ორ-ორი კვარცხლბეკი თითოეული ბოძისთვის.
26 . გააკეთე ძელაკები აკაციის ხისგან: ხუთი - სავანის ერთი გვერდის ბოძებისთვის,
27 . ხუთი ძელაკი სავანის მეორე მხარის ბოძებისთვის და ხუთი ძელაკი სავანის უკანა მხარის ბოძებისთვის, დასავლეთით.
28 . შუა ძელაკი ერთი ბოლოდან მეორემდე უნდა გასდევდეს ბოძებს შუაგულში.
29 . ბოძები ოქროთი მოჭედე: მისი რგოლები, ძელაკების გასაყრელები და ძელაკებიც ოქროთი მოჭედე.
30 . იმ წესისამებრ ააგე სავანე, მთაზე რომ განახე.
31 . გრეხილი ბისონისგან გააკეთე ფარდა ცისფერი, მეწამული და ძოწისფერი; ოსტატის მიერ ამოქარგული ქერუბებით.
32 . ოქროთი მოჭედილ აკაციის ოთხ სვეტზე ჩამოკიდე იგი, ოქროსი იყოს კაუჭები, ვერცხლის ოთხ კვარცხლბეკზე,
33 . ჩამოკიდე ფარდა კაუჭებზე და მის მიღმა შეიტანე მოწმობის კიდობანი, რათა ფარდამ გამიჯნოს თქვენთვის წმიდა წმიდათა წმიდისაგან.
34 . დაახურე სარქველი მოწმობის კიდობანს წმიდათა წმიდაში.
35 . დადგი მაგიდა ფარდის გარეთ და სასანთლე მაგიდის პირდაპირ სავანის მხარეს, სამხრეთისკენ, მაგიდა კი - ჩრდილოეთისკენ.
36 . გრეხილი, ნაქარგი ბისონის კრეტსაბმელი გაუკეთე სავანის შესასვლელს, ცისფერი, მეწამული და ძოწისფერი.
37 . გააკეთე კრეტსაბმელისთვის აკაციის ხუთი სვეტი და ოქროთი მოჭედე; მათი კაუჭები ოქროსი იყოს და სპილენძის ხუთი კვარცხლბეკი ჩამოასხი მათთვის.
1 . "გააკეთე სამსხვერპლო აკაციის ხისგან, ხუთი წყრთა იყო მისი სიგრძე და ხუთი - სიგანე; ოთხკუთხა იყოს სამსხვერპლო და სამი წყრთა ჰქონდეს სიმაღლე.
2 . გაუკეთე რქები ოთხივე კუთხეში; მისგანვე იყოს რქები და სპილენძით მოაპირკეთე.
3 . გაუკეთე ქოთნები ფერფლის გასატანად, ნიჩბები, სასხურებელნი, ჩანგლები და აქანდაზები, მისი ყოველი ჭურჭელი სპილენძისგან გააკეთე.
4 . გაუკეთე ბადისებრი ცხაური სპილენძისგან, გაუკეთე ბადეს ოთხი სპილენძის რგოლი ოთხივე კუთხეში.
5 . დადე იგი სამსხვერპლოს წრიული შვერილის ქვეშ ისე, რომ ბადე სამსხვერპლოს შუამდე სწვდებოდეს.
6 . გაუკეთე კეტები სამსხვერპლოს, კეტები აკაციის ხისგან და სპილენძით მოჭედე.
7 . გაუყარე კეტები რგოლებში და იყოს სამსხვერპლოს ორივე მხარეს, მის სატარებლად.
8 . ღრუიანი გააკეთე იგი ფიცრებისგან; როგორც მთაზე გაჩვენე - ისე გააკეთონ.
9 . სამხრეთის მხარეს სავანის ეზო მოაწყვე, ასი წყრთის სიგრძის გრეხილი ბისონის ფარდები ჰქონდეს ეზოს ერთ მხარეზე.
10 . სვეტები მისი - ოცი, თავისი სპილენძის ოცი კვარცხლბეკით: სვეტების სამაგრები და მათი კაუჭები - ვერცხლისა.
11 . ჩრდილოეთის მხარის გასწვრივაც ასი წყრთის სიგრძის ფარდა იყოს; სვეტები - ოცი, თავისი სპილენძის ოცი კვარცხლბეკით; სვეტების სამაგრები და მათი კაუჭები - ვერცხლისა.
12 . ეზოს სიგანეზე დასავლეთით ორმოცდაათი წყრთის სიგრძის ფარდა ჰქონდეს; თავისი ათი სვეტითა და ათი კვარცხლბეკით.
13 . ეზოს სიგანეზე აღმოსავლეთით, მზის აღმოსავლისკენ - ფარდა ორმოცდაათი წყრთა იყოს;
14 . თხუთმეტი წყრთა ფარდა ერთი მხარისთვის თავისი სამი სვეტითა და სამი კვარცხლბეკით.
15 . მეორე მხარისთვისაც - თხუთმეტი წყრთა ფარდა სამი სვეტითა და სამი კვარცხლბეკით.
16 . ჩამოსაფარებელი ეზოს შესასვლელისათვის - ოცი წყრთა, ცისფერი, მეწამული და ძოწისფერი ქსოვილებისა და მოქარგული, დაგრეხილი ბისონისგან; ოთხი სვეტი და ოთხი კვარცხლბეკი.
17 . ეზოს ყოველი სვეტი ვერცხლის კაუჭებით იყოს შეერთებული ირგვლივ; მათი სამაგრები ვერცხლის იყოს და მათი კვარცხლბეკები _ სპილენძისა.
18 . ეზოს სიგრძე ასი წყრთაა, ხოლო სიგანე - ორმოცდაათი. სიმაღლე ხუთი წყრთაა; ფარდები გრეხილი ბისონისა, თავისი სპილენძის კვარცხლბეკებით.
19 . სავანის ყველა ჭურჭელი, რაც კი იქ უნდა მოიხმარონ და ყველა მისი პალო და ეზოს პალო - სპილენძის უნდა იყოს.
20 . და უბრძანე ისრაელის შვილებს, მოგიტანონ წმიდა ზეთისხილის ზეთი გასანათებლად, რომ მუდმივად ენთოს ლამპარი.
21 . საკრებულო კარავში კრეტსაბმელის გარეთ, რომელიც მოწმობის კიდობნის წინაა, ანთებული ჰქონდეთ იგი აჰარონს და მის ძეებს საღამოდან დილამდე უფლის წინაშე. ეს არის საუკუნო წესი ისრაელის ძეთათვის თაობიდან თაობამდე”.
1 . "გააკეთე სამსხვერპლო კეთილსურნელების საკმევად. აკაციის ხისგან გააკეთე იგი.
2 . იყოს მისი სიგრძე და სიგანე ერთი წყრთა; ოთხკუთხედი იყოს, სიმაღლე - ორი წყრთა; მისგანვე უნდა გამოდიოდეს რქები.
3 . წმიდა ოქროთი მოჭედე იგი, მისი სახურავი, გარშემო კედლები და რქები; ირგვლივ ოქროს გვირგვინი შემოავლე.
4 . გაუკეთე ორი ოქროს რგოლი გვირგვინის ქვემოთ, ორივე ფერდზე, ორთავე მხარეს გაუკეთე, კეტების გასაყრელად ექნება, რათა მისი მეშვეობით ატაროთ.
5 . გააკეთე კეტები აკაციის ხისგან და მოჭედე ოქროთი.
6 . მოათავსე იგი კრეტსაბმელის წინ, მოწმობის კიდობანთან, მოწმობის კიდობნის სარქვლის პირდაპირ, იქ, სადაც მე გამოგეცხადები.
7 . და აკმიოს მასზე აჰარონმა სურნელოვანი საკმეველი, დილაობით აკმიოს, როცა გაამზადებს ლამპრებს.
8 . როცა აანთებს აჰარონი ლამპრებს მწუხრის ჟამს, მაშინ აკმიოს. მუდმივი საკმეველია ეს უფლის წინაშე, თაობიდან თაობამდე.
9 . არ მიაკაროთ უცხო საკმეველი, არც სრულადდასაწველი, არც პურეული ძღვენი; ნურც საღვრელ შესაწირს დაღვრით მასზე.
10 . აღასრულებს აჰარონი გამოსყიდვას მის რქებზე წელიწადში ერთხელ; ცოდვის გამოსასყიდი მსხვერპლის სისხლით გამოისყიდის იგი წელიწადში ერთხელ, თაობიდან თაობამდე. წმიდათა წმიდაა იგი უფლისთვის”.
11 . უთხრა უფალმა მოსეს:
12 . "როცა აღრიცხავ ისრაელიანებს მათი რაოდენობის დასადგენად, მაშინ მისცეს უფალს თითოეულმა თავისი თავის გამოსასყიდი, რათა არ გაჩნდეს სენი აღრიცხვის ჟამს.
13 . და ყველამ, ვინც გაივლის აღრიცხვას, მისცეს ნახევარი შეკელი საწმიდრის შეკელისა, ერთი შეკელი ოც გერას იწონის; ნახევარი შეკელი - უფლისათვის შესაწირად.
14 . ყველამ, ვინც აღრიცხვას გაივლის, ოცი წლიდან და ზემოთ, მისცეს შესაწირი უფალს.
15 . მდიდარმა არ მოუმატოს და ღარიბმა არ დააკლოს ნახევარ შეკელს, როცა შესწირავთ უფალს თქვენი თავების გამოსასყიდად.
16 . აკრიფე გამოსასყიდი ფული ისრაელიანთაგან და გაეცი საკრებულო კარვის სამსახურისთვის, რათა იყოს იგი ისრაელიანთათვის გასახსენებლად უფლის წინაშე, თქვენი თავების გამოსასყიდად”.
17 . უთხრა უფალმა მოსეს:
18 . "გააკეთე სპილენძის საბანელი და სპილენძის კვარცხლბეკი განსაბანად, დადგი იგი საკრებულო კარავსა და სამსხვერპლოს შორის და წყალი ჩაასხი შიგ.
19 . და განიბანონ მასში აჰარონმა და მისმა ძეებმა ხელები და ფეხები.
20 . წყლით განიბანონ საკრებულო კარავში შესვლისას, რათა არ დაიხოცონ; ან, როცა სამსხვერპლოსთან მივლენ უფლისთვის საცეცხლო შესაწირის საკმევად.
21 . განიბანონ ხელები და ფეხები, რათა არ დაიხოცონ. საუკუნო წესად ჰქონდეთ მას და მის შთამომავლობას თაობიდან თაობამდე”.
22 . უთხრა უფალმა მოსეს:
23 . "აიღე საუკეთესო ნელსაცხებელნი: ხუთასი შეკელი თხევადი მური, მისი ნახევარი - ორასორმოცდაათი სურნელოვანი დარიჩინი და ორასორმოცდაათი სურნელოვანი ლერწამი.
24 . საწმიდრის ხუთასი შეკელი კასია და ჰინი ზეითუნის ზეთი.
25 . და დაამზადე ყოველივე ამისგან წმიდა ზეთი საცხებლად, შენელებული მენელსაცხებლის ოსტატობით: წმიდა ზეთი იქნება ეს.
26 . და სცხე იგი საკრებულო კარავსა და მოწმობის კიდობანს,
27 . მაგიდას და ყოველ მის ჭურჭელს, სასანთლეს და ყოველ მის ჭურჭელს, საკმევლის სამსხვერპლოს,
28 . სრულადდასაწველის სამსხვერპლოს და ყოველ მის ჭურჭელს, საბანელს და მის კვარცხლბეკს.
29 . გაწმიდე ისინი და გახდება წმიდათა წმიდა; და ყოველივე, რაც შეეხება, წმიდა გახდება.
30 . სცხე აჰარონსა და მის ძეებს და განწმიდე ისინი ჩემთვის სამსახურებლად.
31 . ისრაელიანებს კი ასე უთხარი: იქნება ეს ჩემთვის წმიდა საცხები ზეთი თაობიდან თაობამდე.
32 . ადამიანის სხეულს არ მიეცხოს და ნურც მის მსგავს ნაზავს დაამზადებთ. წმიდაა იგი, წმიდად უნდა დარჩეს თქვენთვის.
33 . ვინც მის მსგავს ნაზავს დაამზადებს და გარეშე კაცს სცხებს, მოიკვეთოს თავისი ერისგან”.
34 . უთხრა უფალმა მოსეს: "აიღე სურნელებანი - შტახსი, ონიქსი, ქელბანა და კეთილსურნელებანი წმიდა გუნდრუკთან ერთად. თითოეული თანაბარი წონის იყოს.
35 . და დაამზადე მისგან საკმევლის ნაზავი, მენელსაცხებლის ოსტატობით, მარილით შეზავებული, ხალასი და წმიდა.
36 . წვრილად დანაყე და დადე საკრებულო კარავში მოწმობის კიდობნის წინ, სადაც გამოგეცხადებით: წმიდათა წმიდა უნდა იყოს ეს თქვენთვის.
37 . თქვენთვის ნუ გაიკეთებთ საკმეველს ასეთივე ნაზავით: წმიდად შეინახეთ იგი უფლისთვის.
38 . ვინც დაიმზადებს მის მსგავსს საყნოსად, მოიკვეთოს თავისი ერისგან”.
1 . შეუდგნენ საქმეს ბეცალელი და ოჰოლიაბი და ყველა ოსტატი, რომელთაც მიანიჭა უფალმა სიბრძნე და გონიერება, საწმიდარისთვის საჭირო საგნების გასაკეთებლად უფლის ბრძანებისამებრ.
2 . მოუხმო მოსემ ბეცალელს, ოჰოლიაბს და ყველა ოსტატს, რომელთაც მიანიჭა უფალმა გულის სიბრძნე, თითოეულს, ვისაც გული ერჩოდა საქმის დასაწყებად და საკეთებლად.
3 . და მიიღეს მოსესაგან მთელი შემოწირულობა, რაც მიიტანეს ისრაელის შვილებმა საწმიდრის საქმის აღსასრულებლად, მის საკეთებლად; კვლავ მიჰქონდათ მასთან ძღვენი დილაობით.
4 . მოვიდა ყველა ბრძენკაცი, საწმიდარის ყოველგვარი საქმის მკეთებელი, თითოეული თავისი საქმის მცოდნე, ვის რისი გაკეთებაც შეეძლო.
5 . ასე უთხრეს მოსეს: "იმაზე მეტი მოაქვს ხალხს, ვიდრე იმ სამუშაოს შესასრულებლადაა საჭირო, რისი გაკეთებაც ბრძანა უფალმა”.
6 . მაშინ ბრძანა მოსემ და გაავრცელეს ხმა ბანაკში: "არც კაცმა და არც ქალმა აღარაფერი გაამზადოს საწმიდრისათვის შესაწირად”. და შეწყვიტა ხალხმა მოტანა.
7 . საკმარისი იყო მარაგი ყოველი გასაკეთებელი საქმისთვის და ზედმეტადაც კი დარჩა.
8 . გააკეთა თითოეულმა ოსტატმა, კარვის საქმის შემსრულებელმა: გრეხილი ბისონის, ცისფერი, ძოწისფერი და მეწამული ქსოვილის ათი ნაჭერი; ქერუბებიც ამოქარგეს ზედ.
9 . თითოეული გადასაფარებლის სიგრძე ოცდარვა წყრთა იყო, სიგანე - ოთხი წყრთა; ერთი ზომისა იყო ყოველი გადასაფარებელი.
10 . ხუთი გადასაფარებელი ერთმანეთს გადააკერა და მეორე ხუთი ნაჭერიც ერთმანეთს გადააკერა.
11 . გააკეთა ცისფერი მარყუჟები ერთი გადასაფარებლის კიდეზე, სადაც იგი სხვებთან ერთიანდება; ასევე გააკეთა ბოლო გადასაფარებლის კიდეზე სხვებთან შესაერთებლად.
12 . ორმოცდაათი მარყუჟი გაუკეთა ერთ გადასაფარებელს და ორმოცდაათი მარყუჟი გააკეთა გადასაფარებლის ბოლოს, სადაც იგი სხვებთან ერთიანდება; ეს მარყუჟები ერთმანეთს ესადაგებოდნენ.
13 . გააკეთა ორმოცდაათი ოქროს კაუჭი, შეაერთა გადასაფარებლები ერთიმეორესთან კაუჭებით და გამოვიდა ერთიანი სავანე.
14 . გააკეთა გადასაფარებლები თხისურისგან სავანის გადასახურად: თერთმეტი ასეთი გადასაფარებელი დაამზადა.
15 . თითოეული გადასაფარებლის სიგრძე - ოცდაათი, ხოლო სიგანე ოთხი წყრთა იყო; ერთი ზომისა იყო თერთმეტივე გადასაფარებელი.
16 . შეაერთა ხუთი გადასაფარებელი ცალკე და ექვსი გადასაფარებელი ცალკე.
17 . გააკეთა ორმოცდაათი მარყუჟი ბოლო გადასაფარებლის კიდეზე, მისაერთებელთან და ორმოცდაათი მარყუჟი გააკეთა მეორე მისაერთებელი გადასაფარებლის კიდეზე.
18 . გააკეთა სპილენძის ორმოცდაათი კაუჭი კარვის შესაერთებლად, რათა ერთიანი ყოფილიყო.
19 . საფარი გააკეთა კარვისათვის ვერძთა ალისფერი ტყავებისგან და ზემოდან გადასახურავი მაჩვის ტყავებისგან.
20 . სვეტებად აკაციის ძელები გაუკეთა სავანეს.
21 . თითოეული ძელის სიგრძე ათი წყრთა იყო, სიგანე - ერთნახევარი.
22 . ორი რიკი ჰქონდა თითოეულ ძელს, ერთმანეთთან მიერთებული. ასე გაუკეთა აღთქმის კარვის ყოველ ძელს.
23 . გაუკეთა სავანეს ძელები, ოცი ძელი სამხრეთით.
24 . ორმოცი ვერცხლის კვარცხლბეკი გააკეთა ოცი ძელის ქვეშ: ორი კვარცხლბეკი ერთი ძელის ქვეშ ორივე სახელურისთვის და ორი კვარცხლბეკი მეორე ძელის ქვეშ - ორივე სახელურისთვის.
25 . გააკეთა ოცი ძელი აღთქმის კარვის მეორე გვერდისთვის, ჩრდილოეთით.
26 . და ორმოცი ვერცხლის კვარცხლბეკი: ორი კვარცხლბეკი ერთი ძელის ქვეშ და ორი კვარცხლბეკი მეორე ძელის ქვეშ.
27 . გააკეთა ექვსი ძელი აღთქმის კარვის უკანა მხარეს, დასავლეთისკენ.
28 . ორი ძელი გააკეთა აღთქმის კარვის კუთხეებისთვის, უკანა მხარეს.
29 . შეერთებული იყო ქვემოდან და ზემოდან ერთი რგოლით; ასე გააკეთა ორივესთვის ორივე კუთხეში.
30 . რვა ძელი იყო თავ-თავისი ვერცხლის კვარცხლბეკებით, თექვსმეტი კვარცხლბეკი: ორ-ორი კვარცხლბეკი თითოეული ძელის ქვეშ.
31 . გააკეთა ძელაკები აკაციის ხისგან: ხუთი - სავანის ერთი გვერდის ძელებისთვის,
32 . ხუთიც - სავანის მეორე გვერდის ძელებისთვის, დასავლეთით.
33 . გააკეთა შუა ძელაკი ძელების შუაგულში გასაყრელად ერთი ბოლოდან მეორემდე.
34 . ძელები და მათი რგოლები ოქროთი მოჭედა, ოქროსაგან გააკეთა სათავსები ძელაკებისთვის; ისინიც ოქროთი მოჭედა.
35 . გააკეთა ფარდა ცისფერი, ძოწისფერი, მეწამული და გრეხილი ბისონისგან; ზედ ოსტატურად ამოქარგა ქერუბები.
36 . გაუკეთა მას აკაციის ოთხი სვეტი, ოქროს კაუჭებით და ოქროთი მოჭედა; და ჩამოასხა მათთვის ოთხი ვერცხლის კვარცხლბეკი.
37 . დაამზადა მოხატული ფარდა კარვის შესასვლელისთვის ცისფერი, ძოწისფერი, მეწამული და გრეხილი ბისონისგან, მქარგველის ნამუშევარი.
38 . და ხუთი სვეტი კაუჭებითურთ. ოქროთი მოჭედა მათი თავები და კაუჭები; გააკეთა ხუთი სპილენძის კვარცხლბეკი.
1 . დაამზადა ოთხკუთხედი აკაციისგან სრულადდასაწველთა სამსხვერპლო: ხუთი წყრთა იყო მისი სიგრძე, ხუთი წყრთა - სიგანე და სამი წყრთა - სიმაღლე.
2 . და გაუკეთა რქები ოთხივე კუთხეში, მისგანვე გამოდიოდა რქები, და სპილენძით მოჭედა.
3 . სამსხვერპლოს ყოველი ხელსაწყო: ქოთნები, აქანდაზები, სასხურებლები, ჩანგლები და საცეცხლურები სპილენძისგან გააკეთა.
4 . გაუკეთა სამსხვერპლოს ბადისებრი ცხაური სპილენძისგან, წრიული შვერილის ქვემოდან, მის ნახევრამდე.
5 . სპილენძის ცხაურის ოთხი კუთხისთვის ოთხი რგოლი ჩამოასხა კეტების გასაყრელად.
6 . დაამზადა კეტები აკაციისგან და სპილენძით მოჭედა.
7 . და გაუყარა კეტები რგოლებში სამსხვერპლოს ფერდებზე, რათა ეტარებინათ; ღრუ ფიცრებით გაუკეთა.
8 . გააკეთა სპილენძის საბანელი და სპილენძის კვარცხლბეკი, საკრებულო კარვის შესასვლელთან შეკრებილი მომსახურე დედაკაცების სპილენძის სარკეებით.
9 . მოაწყო ეზო; სამხრეთით ეზოს ფარდა გრეხილი ბისონისაგან იყო - ასი წყრთა.
10 . ოცი სვეტი და ოცი სპილენძის კვარცხლბეკი ჰქონდა; სვეტების სამაგრები და კაუჭები ვერცხლისა იყო.
11 . ჩრდილოეთის მხრიდანაც - ასი წყრთა, ოცი სვეტითა და სპილენძის ოცი კვარცხლბეკით; სვეტებისთვის ვერცხლის სამაგრები თავისი კაუჭებით.
12 . დასავლეთის მხრიდან - ორმოცდაათი წყრთა ფარდა; და დაამზადა მისთვის ათი სვეტი და ათი კვარცხლბეკი; ვერცხლის კაუჭები და სამაგრები სვეტებისთვის.
13 . აღმოსავლეთის მხრიდან - ორმოცდაათი წყრთა.
14 . თხუთმეტი წყრთა ფარდა ერთი მხრიდან, თავისი სამი სვეტითა და სამი კვარცხლბეკით;
15 . თხუთმეტი წყრთა ფარდა მეორე მხრიდანაც, ეზოს კარის ორივე მხარეს, თავისი სამი სვეტითა და სამი კვარცხლბეკით.
16 . ეზოს ირგვლივ ყველა ფარდა გრეხილი ბისონის იყო.
17 . კვარცხლბეკები სვეტებისთვის სპილენძისა, ხოლო სამაგრები და კაუჭები ვერცხლისა იყო და თავიც ვერცხლით ჰქონდა მოჭედილი. ეზოს ყველა სვეტი ვერცხლის სამაგრებით იყო შეერთებული.
18 . ეზოს შესასვლელის ჩამოსაფარებელი ოსტატურად ნაქარგი ცისფერი, მეწამული და ძოწისფერი გრეხილი ბისონისაგან იყო. სიგრძით ოცი წყრთა, სიმაღლით - ხუთი, მთელ სიგანეზე, ეზოს ფარდების შესაბამისად.
19 . მისი ვერცხლით თავმოჭედილი ოთხი სვეტი, სპილენძის ოთხი კვარცხლბეკით; ვერცხლის სამაგრები და ვერცხლის კაუჭები.
20 . აღთქმის კარვისა და ეზოს ირგვლივ ყოველი პალო სპილენძისა იყო.
21 . ეს არის აღთქმის ანუ მოწმობის კარვის აღრიცხვა, რომელიც ლევიანთა მსახურების მეშვეობით, აჰარონის ძის, ღვთისმსახურ ითამარის ხელით იქნა აღწერილი მოსეს ბრძანებისამებრ.
22 . ხოლო ბეცალელმა, ძემ ურისა, ძისა ხურისა, იუდას ტომიდან, გააკეთა ყოველივე, რაც უბრძანა უფალმა მოსეს.
23 . მასთან იყო ოჰოლიაბიც, ძე ახისამაქისა, დანის ტომიდან, მეჩუქურთმე და ოსტატურად მქარგავი ცისფერ, ძოწისფერ, მეწამულსა და ბისონის
24 . და მთელმა ოქრომ, რაც საწმიდრის საქმის საწარმოებლად დაიხარჯა, შემონაწირ ოქროსთან ერთად ოცდაცხრა ტალანტი და შვიდას ოცდაათი შეკელი შეადგინა, საწმიდრის შეკელით.
25 . ხოლო აღრიცხულთაგან შემოსულმა ვერცხლმა: ასი ტალანტი და ათას შვიდას სამოცდათხუთმეტი შეკელი შეადგინა, საწმიდრის შეკელით.
26 . კაცისგან ერთი ბეკაყი, რომელიც საწმიდრის შეკელის ნახევარია. ექვსას სამი ათას ხუთას ორმოცდაათი კაციდან, თითოეულისაგან, რომელიც ოც წელზე უფროსი იყო და აღრიცხვა გაიარა.
27 . ასი ტალანტი ვერცხლი საწმიდრისა და ფარდის კვარცხლბეკების ჩამოსასხმელად იქნა გამოყენებული; ასი კვარცხლბეკი ასი ტალანტიდან, ტალანტი კვარცხლბეკისთვის.
28 . ათას შვიდას სამოცდათხუთმეტი შეკელისგან კი კაუჭები დაუმზადა სვეტებს, თავები მოუჭედა და სამაგრებით შეაერთა.
29 . შემოწირული სპილენძი სამოცდაათი ტალანტი და ორი ათას ოთხასი შეკელი იყო.
30 . და გააკეთა მისგან კვარცხლბეკები საკრებულო კარვის შესასვლელისთვის, სპილენძის სამსხვერპლო თავისი ბადისებრი ცხაურით, სამსხვერპლოს ყველა ჭურჭელი,
31 . კვარცხლბეკები ეზოს ირგვლივ სვეტებისა და ეზოს შესასვლელისთვის, აღთქმის კარვის ყოველი პალო და ყველა პალო ეზოს ირგვლივ.
1 . უთხრა უფალმა მოსეს:
2 . "ელაპარაკე ისრაელის შვილებს და უთხარი: თუ ვინმე განსაკუთრებული აღთქმით მიუძღვნის რომელიმე სულს უფალს, შენი შეფასებით შეაფასე.
3 . შეფასდეს ოცი წლიდან სამოც წლამდე მამაკაცი ორმოცდაათ შეკელ ვერცხლად, საწმიდარის შეკელით, შენი შეფასებით.
4 . თუ ქალია, მაშინ ოცდაათი შეკელი იყოს შენი შეფასება.
5 . თუ ხუთი წლიდან ოც წლამდეა, შენი შეფასება მამაკაცისთვის ოცი შეკელი იყოს, ქალისთვის კი - ათი.
6 . თუ ერთი თვიდან ხუთ წლამდეა, შენი შეფასება ვაჟისთვის ვერცხლის ხუთი შეკელი იყოს, ხოლო ქალისთვის - ვერცხლის სამი შეკელი.
7 . თუ სამოცი წლის ან უფრო მეტისაა, მამაკაცისთვის შენი შეფასება თხუთმეტი შეკელი იყოს და ქალისთვის - ათი.
8 . თუ ღარიბია და შენი შეფასებით არ შეუძლია საფასურის გადახდა, წარუდგინოს მღვდელს და მღვდელი შეაფასებს მას; აღთქმის მიმცემის ქონების შესაბამისად შეაფასოს იგი მღვდელმა.
9 . თუ პირუტყვია აღთქმული, მსხვერპლად რომ შეიწირება უფლისთვის, უფლისთვის მიცემული, წმიდა უნდა იყოს.
10 . არ შეიძლება გაიცვალოს და არც შეიცვალოს კარგი ცუდით, ან ცუდი კარგით; და თუ შეცვლის, შეცვალოს პირუტყვი პირუტყვით, მაშინ იგი და მისი სანაცვლო წმიდა იქნება.
11 . თუ არაწმიდაა პირუტყვი, ისეთი, როგორიც არ უნდა მიუტანო მსხვერპლად უფალს, მაშინ მღვდელს წარუდგინონ პირუტყვი.
12 . შეაფასოს მღვდელმა კარგია თუ ცუდი და როგორც შეაფასებს, ისე იყოს.
13 . თუ გამომსყიდველი გამოისყიდის, მაშინ დაუმატოს მეხუთედი ნაწილი შენს შეფასებას.
14 . თუ ვინმე თავის სახლს სიწმიდედ შესწირავს უფალს, მაშინ შეაფასოს მღვდელმა, კარგია თუ ცუდი; როგორც მღვდელი შეაფასებს, ისე იყოს.
15 . თუ გამოისყიდის თავის სახლს შემწირავი, საფასურის მეხუთედი დაუმატოს შენს შეფასებას და მისი იქნება.
16 . თუ ვინმე თავისი საკუთარი სამფლობელოდან ყანის ნაწილს მიუძღვნის უფალს, საფასური ნათესის ზომის მიხედვით უნდა განისაზღვროს: ერთი ღომერი ქერის ნათესისთვის - ვერცხლის ორმოცდაათი შეკელი.
17 . თუ ვინმე საზეიმო წლის დროს მიუძღვნის თავის ყანას, მაშინ შენი შეფასებისამებრ მოხდეს.
18 . და თუ ვინმე ზეიმის შემდეგ მიუძღვნის თავის ყანას, მაშინ მღვდელმა ფული საზეიმო წლამდე დარჩენილი წლების მიხედვით იანგარიშოს და მისი საფასურიდან გამოუქვითოს.
19 . თუ ყანის გამოსყიდვას მოინდომებს მისი შემწირავი, მაშინ შენ შეფასებას ფულის მეხუთედი ნაწილი დაუმატოს და მას დარჩება.
20 . თუ არ გამოისყიდის ყანას ან თუ ყანა სხვა კაცს მიჰყიდა, მაშინ ვეღარ გამოისყიდის.
21 . თუ ყანას საზეიმო წელიწადი ათავისუფლებს, უფლის სიწმიდედ ჩაითვალოს, როგორც მიძღვნილი ყანა; მღვდელს ექნება ის სამფლობელოდ.
22 . თუ მიუძღვნის უფალს ნაყიდ ყანას, რომელიც არ არის მისი სამფლობელო ყანებიდან,
23 . უანგარიშოს მღვდელმა საფასური საზეიმო წლამდე და ამ შეფასების მიხედვით იმავე დღეს გადაიხადოს ფული, როგორც სიწმიდე უფლისთვის.
24 . საზეიმო წელს ყანა იმას დაუბრუნდება, ვისგანაც იყო ნაყიდი, ვისაც მიწის მფლობელობა ეკუთვნის.
25 . ყოველი შენი შეფასება საწმიდრის შეკელით იყოს, ოცი გერა იყოს შეკელში.
26 . საქონლის პირველმოგებულს კი, რომელიც პირველმონაგებია და უფალს ეკუთვნის, ვერავინ მიუძღვნის - ხარი იქნება თუ ცხვარი, უფლისაა.
27 . თუ უწმიდურია პირუტყვი, მაშინ გამოსყიდული იქნება შენი შეფასებისამებრ და მისი მეხუთედიც დაემატოს; თუ არ გამოისყიდება, მაშინ გაიყიდოს შენი შეფასებით.
28 . ხოლო ყოველი აღკვეთილი, რასაც თავისი საკუთრებიდან აღკვეთს კაცი უფლისთვის: ადამიანს, საქონელს, თავის სამფლობელო ყანას, არ გაიყიდება და არც გამოისყიდება; ყოველი აღკვეთილი ყოვლად წმიდაა უფლისთვის.
29 . ყოველი აღკვეთილი, რაც ადამიანმა აღკვეთა, არ გამოისყიდება - უნდა მოკვდეს.
30 . ყოველი მეათედი მიწისა: მიწის თესლისა, ხის ნაყოფისა, უფლისაა, უფლის წმიდაა.
31 . თუ ვინმეს თავისი მეათედის გამოსყიდვა უნდა, მისი მეხუთედი ნაწილი დაუმატოს.
32 . ყოველი მეათედი მსხვილფეხა და წვრილფეხა საქონლისა, ყოველი, რაც მეათე კვერთხის ქვეშ გაივლის, უფლის წმიდაა;
33 . არ გაირჩეს კარგი და ცუდი და არ შეიცვალოს; და თუ შეცვლით, ორივე შეცვლილთან ერთად წმიდა იქნება და არ გამოისყიდება”.
34 . ეს არის ბრძანებანი, რომლებიც ამცნო უფალმა მოსეს სინაის მთაზე ისრაელიანთათვის.
1 . ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოსვლის მეორე წელს, მეორე თვის პირველ დღეს, სინაის უდაბნოში, საკრებულო კარავში უთხრა უფალმა მოსეს:
2 . "მთლიანად აღრიცხეთ ისრაელის ძენი, ოჯახების, მამის სახლეულისა და სახელთა რიცხვის მიხედვით, ყოველი მამაკაცი, მათი სულადობით.
3 . ყველა, ოცი წლის და მასზე უფროსი, ვინც კი ბრძოლისუნარიანია ისრაელში, თავისი ლაშქრის მიხედვით აღრიცხეთ შენ და აჰარონმა.
4 . და იყოს თქვენთან თითო კაცი ყოველი ტომიდან; თავკაცი უნდა იყოს იგი თავისი მამისეული სახლისა.
5 . ეს არის მამაკაცთა სახელები, რომლებიც თქვენთან ერთად დადგებიან: რეუბენიდან ელიცური, შედეურის ძე;
6 . სიმონიდან შელუმიელი, ცურიშადაის ძე,
7 . იუდასგან ნახშონი, ყამინადაბის ძე;
8 . ისაქარისგან ნათანელი, ცუარის ძე;
9 . ზებულონისგან ელიაბი, ხელონის ძე;
10 . იოსების ძეთაგან: ეფრემიდან ელიშამაყი, ყამიჰუდის ძე; მენაშედან გამალიელი, ფედაცურის ძე;
11 . ბენიამინიდან აბიდანი, გედეონის ძე;
12 . დანიდან ახიყეზერი, ყამიშადაის ძე;
13 . აშერიდან ფაგეყიელი, ყაქრანის ძე;
14 . გადიდან ელიასაფი, რეღუელის ძე;
15 . ნაფთალიდან ახირაყი, ყენანის ძე.
16 . ესენი იყვნენ გაწვეულნი მთელი ისრაელიდან, მთავარნი თავიანთი მამების ტომებისა, ათასეულთა მეთაურები.
17 . მოიყვანეს მოსემ და აჰარონმა ეს კაცები, რომლებიც სახელებით იყვნენ მოწოდებულნი;
18 . შეკრიბეს მთელი თემი, მეორე თვის პირველ დღეს და გამოაცხადეს თავისი გვარეულობა ოჯახებისა და მამის სახლეულის მიხედვით, სახელთა რიცხვით, ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი სულადობისამებრ.
19 . როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს, ისე აღრიცხა ისინი სინაის უდაბნოში.
20 . ისრაელის პირმშოს, რეუბენის ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
21 . რეუბენის ტომიდან, ორმოცდაექვსი ათას ხუთასი აღრიცხა.
22 . სიმონის ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
23 . სიმონის ტომიდან, ორმოცდაცხრამეტი ათას სამასი აღრიცხა.
24 . გადის ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
25 . გადის ტომიდან, ორმოცდახუთი ათას ექვსას ორმოცდაათი აღრიცხა.
26 . იუდას ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
27 . იუდას ტომიდან, სამოცდათოთხმეტი ათას ექვსასი აღრიცხა.
28 . ისაქარის ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
29 . ისაქარის ტომიდან, ორმოცდათოთხმეტი ათას ოთხასი აღრიცხა.
30 . ზებულონის ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
31 . ზებულონის ტომიდან, ოცდაჩვიდმეტი ათას ოთხასი აღრიცხა.
32 . იოსების ძეთაგან: ეფრემის ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
33 . ეფრემის ტომიდან, ორმოცი ათას ხუთასი აღრიცხა.
34 . მენაშეს ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
35 . მენაშეს ტომიდან, ოცდათორმეტი ათას ორასი აღრიცხა.
36 . ბენიამინის ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
37 . ბენიამინის ტომიდან ოცდათხუთმეტი ათას ოთხასი აღრიცხა.
38 . დანის ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
39 . დანის ტომიდან, სამოცდაორი ათას შვიდასი აღრიცხა.
40 . აშერის ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
41 . აშერის ტომიდან, ორმოცდაერთი ათას ხუთასი აღრიცხა.
42 . ნაფთალის ძენი, მათი საოჯახო გვარტომებითურთ, მამის სახლეულით, სახელთა რიცხვით, სულადობით, ყოველი მამაკაცი ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყოველი ბრძოლისუნარიანი;
43 . ნაფთალის ტომიდან, ორმოცდაცამეტი ათას ოთხასი აღრიცხა.
44 . ესენი არიან აღრიცხულნი, რომლებიც მოსემ, აჰარონმა და ისრაელის თორმეტმა მთავარმა, თითო კაცმა თავისი მამის სახლეულიდან, აღრიცხა.
45 . ისრაელის ყოველი ძე, მამის სახლთა მიხედვით აღრიცხული, ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ყველა, ვინც ბრძოლისუნარიანი იყო და ისრაელის დასაცავად გასვლას შეძლებდა,
46 . ყოველმა აღრიცხულმა ექვსას სამი ათას ხუთას ორმოცდაათი შეადგინა.
47 . არ აღრიცხულან მათ შორის ლევიანნი, მათი მამისეული ტომის მიხედვით.
48 . უთხრა უფალმა მოსეს:
49 . "მხოლოდ ლევის ტომი არ აღრიცხო და ნუ მიათვლი მათ ისრაელის ძეებს.
50 . დაადგინე ლევიანები მოწმობის კარავზე, ყოველ მის ჭურჭელზე და ყოველივეზე, რაც მასშია; დაე, ისინი ატარებდნენ მას თავის ჭურჭელთან ერთად და დაიბანაკონ კარვის გარშემო.
51 . გამგზავრებისას ან დაბანაკებისას ლევიანებმა დაშალონ და აღმართონ სავანე; უცხოთაგან მიახლოებული კი მოიკლას.
52 . ისრაელის ძეთ, თითოეულმა თავის ბანაკში, თავის დროშასთან დაიბანაკოს, თავისი ლაშქრით.
53 . ლევიანებმა კი დაიბანაკონ მოწმობის კარვის ირგვლივ, რათა არ იყოს რისხვა ისრაელიანებზე; და იფხიზლებენ ლევიანები მოწმობის კარვის სადარაჯოზე”.
54 . ყოველივე ისე აღასრულეს ისრაელის ძეებმა, როგორც უფალმა უბრძანა მოსეს.
1 . ხმამაღლა მოსთქვამდა მთელი თემი და იტირა ხალხმა იმ ღამეს.
2 . წუწუნებდნენ ისრაელიანები მოსეზე და აჰარონზე და უთხრა მათ მთელმა თემმა: "ნეტავ ეგვიპტეში მოვმკვდარიყავით ან ამ უდაბნოში დავხოცილიყავით!
3 . რისთვის მივყავართ უფალს ამ ქვეყანაში, რათა მახვილით დავეცეთ? ნადავლად იქცევიან ჩვენი ცოლები და ჩვენი ბავშვები. განა უმჯობესი არ იქნება ჩვენთვის ეგვიპტეში დაბრუნება!”
4 . უთხრეს ერთმანეთს: "ამოვირჩიოთ მეთაური და დავბრუნდეთ ეგვიპტეში”.
5 . და პირქვე დაემხნენ მოსე და აჰარონი ისრაელის ძეთა მთელი კრებულის წინაშე.
6 . და შემოიხიეს სამოსელი იეშუა ნავეს ძემ და ხალებ იეფუნეს ძემ, რომლებიც ქვეყნის მზვერავთაგანნი იყვნენ.
7 . უთხრეს ისრაელის მთელ თემს: "ქვეყანა, რომელიც ჩვენ მოვიარეთ დასაზვერად, ძალზე კარგი ქვეყანაა.
8 . მოვიქცეთ უფლისთვის სათნოდ, შეგვიყვანს ამ ქვეყანაში და მოგვცემს ქვეყანას, სადაც მოედინება რძე და თაფლი.
9 . ოღონდ ნუ ამბოხდებით უფლის წინააღმდეგ და იმ ქვეყნის ხალხისა ნუ გეშინიათ, რადგან ჩვენი ნადავლია იგი. ვინაიდან განერიდა მათ მფარველი, ჩვენს შორის კი თავად უფალია, ნუ გეშინიათ”.
10 . და თქვა მთელმა თემმა: "ქვებით ჩავქოლოთ ესენი!” მაგრამ უფლის დიდება გამოჩნდა საკრებულო კარავში მთელი ისრაელის წინაშე.
11 . უთხრა უფალმა მოსეს: "როდემდე უნდა მგმოს ამ ხალხმა? როდემდე არ უნდა სჯეროდეს ჩემი და იმ სასწაულებისა, რომლებიც მოვახდინე მათ შორის?
12 . განვგმირავ მას შავი ჭირით და გავანადგურებ და შევქმნი შენგან ერს, მასზე უფრო დიდსა და ძლიერს”.
13 . უთხრა მოსემ უფალს: "მოისმენენ ეგვიპტელნი, რომელთა შუაგულიდანაც გამოიყვანე ეს ხალხი შენი ძლიერებით,
14 . და ეტყვიან ამ ქვეყნის მცხოვრებთ, რომლებმაც გაიგეს, რომ შენ, უფალი, ამ ხალხს შორის ხარ, რომ შენ, უფალი, პირისპირ ეცხადები მათ, შენი ღრუბელი ადგას თავზე, დღისით ღრუბლის სვეტში მიდიხარ მათ წინ და ღამით - ცეცხლოვან სვეტში;
15 . თუ ერთი კაცივით გაჟლეტ ამ ხალხს, მაშინ იტყვიან ერები, რომელთაც სმენიათ შენი დიდება:
16 . რახან ვერ შეძლო უფალმა ამ ხალხის იმ ქვეყანაში მიყვანა, რომელიც ფიცით აღუთქვა მათ, ამიტომ დახოცა ისინი უდაბნოში.
17 . ახლა, გთხოვ, განდიდდეს უფლის ძალა, როგორც ნათქვამი გაქვს:
18 . სულგრძელია უფალი და მრავალმოწყალე, ბრალისა და დანაშაულის მიმტევებელი, არავითარ შემთხვევაში არ შეეგუება დანაშაულს; მამათა ცოდვების მომკითხავი შვილებისგან, მესამე და მეოთხე თაობაში.
19 . გთხოვ, მიუტევე ეს ცოდვა ამ ხალხს შენი დიდი მოწყალებისამებრ, როგორც პატიობდი მას დანაშაულს ეგვიპტიდან მოყოლებული აქამდე”.
20 . უთხრა უფალმა მოსეს: "მიმიტევებია, შენი სიტყვისამებრ.
21 . ჭეშმარიტად, ცოცხალი ვარ და აღივსება უფლის დიდებით მთელი ქვეყანა.
22 . ვერცერთი იმ კაცთაგანი, რომელმაც იხილა ჩემი დიდება და ჩემი ნიშნები, ეგვიპტეში და უდაბნოში რომ მოვახდინე, ათჯერ რომ გამომცადეს და მაინც არ ისმინეს ჩემი ხმა,
23 . ვერ იხილავს ქვეყანას, რომელიც ფიცით აღვუთქვი მათ მამებს; ვერცერთი ჩემი მოძულე ვერ იხილავს მას.
24 . მხოლოდ ხალებს, ჩემს მსახურს, მივიყვან იმ ქვეყანაში, რომელიც ნახა, რადგან სხვა სული ჰქონდა და ბოლომდე მომყვებოდა; მისი შთამომავლობა დაიმკვიდრებს მას.
25 . ყამალეკი და ქანაანელნი ველზე ცხოვრობენ. ხვალ მობრუნდით და გაემგზავრეთ უდაბნოში წითელი ზღვის გზით”.
26 . და უთხრა უფალმა მოსეს და აჰარონს:
27 . "როდემდე უნდა დრტვინავდეს ეს ბოროტი ხალხი ჩემზე? ვისმინე ისრაელის ძეთა დრტვინვა, რომლითაც დრტვინავენ ისინი ჩემზე,
28 . უთხარი მათ: ცოცხალი ვარ მე, ამბობს უფალი. როგორც ილაპარაკეთ ჩემს გასაგონად, ისე მოგექცევით.
29 . ამ უდაბნოში დაეყრება თქვენი გვამები, თქვენი, ვინც აღრიცხულნი ხართ, ოცი წლის ასაკიდან და უფროსნი, რადგან დრტვინავდით ჩემზე.
30 . ვერ შეხვალთ იმ ქვეყანაში, რომელზეც აღვმართე ხელი, რათა დამემკვიდრებინეთ მასში, გარდა ხალებ იეფუნეს ძისა და იეშუა ნავეს ძისა.
31 . და თქვენს ბავშვებს, რომლებზეც ამბობდით, ნადავლად იქცევიანო, მათ შევიყვან იქ და იხილავენ იმ ქვეყანას, რომელიც შეიძულეთ.
32 . თქვენი გვამები კი ამ უდაბნოში დაეყრება.
33 . მწყემსებივით იხეტიალებენ თქვენი ძეები უდაბნოში ორმოც წელს და დაისჯებიან თქვენი ორგულობის გამო, ვიდრე არ დაიყრება თქვენი გვამები უდაბნოში.
34 . იმ დღეთა რიცხვის მიხედვით, ქვეყანას რომ ზვერავდით, რადგან ორმოცი დღე ზვერავდით - თითო დღე თითო წელიწადზე, ორმოცი წლის განმავლობაში დაისჯებით, რათა გამოსცადოთ ჩემთან დაპირისპირება.
35 . მე, უფალი, ვამბობ: ასე მოვექცევი ამ ბოროტ თემს, რომელიც აღდგა ჩემს წინააღმდეგ: აქ, ამ უდაბნოში მოკვდებიან და შთაინთქმებიან”.
36 . ის კაცები კი ქვეყნის დასაზვერად რომ გაგზავნა მოსემ და დაბრუნებისას, იმ ქვეყანაზე ბოროტი ხმების დაყრით აღაშფოთეს მთელი თემი მის წინააღმდეგ,
37 . წყლულებით დაიხოცნენ უფლის წინაშე, იმ ქვეყანაზე ბოროტი ხმების დაყრის გამო.
38 . მხოლოდ იეშუა ნავეს ძე და ხალებ იეფუნეს ძე დარჩნენ ცოცხლები იმ კაცთაგან, რომლებიც ქვეყნის დასაზვერად იყვნენ წასულები.
39 . თქვა მოსემ ეს სიტყვები ისრაელის ძეთა წინაშე და ფრიად დამწუხრდა ხალხი.
40 . ადგნენ დილაადრიანად, ავიდნენ მთის მწვერვალზე და თქვეს: "მივიდეთ იმ ადგილზე, რომელზეც გვითხრა უფალმა, რადგან შევცოდეთ”.
41 . უთხრა მოსემ: "რისთვის გადადიხართ უფლის ბრძანებას? ნახავთ, რომ არაფერი გამოვა.
42 . ნუ ახვალთ, რადგან არაა უფალი თქვენ შორის, რათა არ შეიმუსროთ თქვენი მტრების წინაშე.
43 . რადგან ყამალეკი და ქანაანელნი არიან თქვენს წინაშე და დაეცემით მახვილით, ვინაიდან ზურგი აქციეთ უფალს და აღარ იქნება თქვენთან”.
44 . მაგრამ არ შეისმინეს და ავიდნენ მთის მწვერვალზე; უფლის აღთქმის კიდობანი და მოსე კი არ გასულან ბანაკიდან.
45 . ჩამოვიდნენ ყამალეკნი და ქანაანელნი, რომლებიც იმ მთაზე მკვიდრობდნენ, და შემუსრეს და განდევნეს ისინი ხორმამდე.
1 . უთხრა უფალმა აჰარონს: "შენ უნდა იტვირთო სავანის დანაშაული, შენს ძეებთან და მამისსახლთან ერთად; შენ და შენმა ძეებმა შენთან ერთად უნდა იტვირთოთ თქვენი მღვდლობის დანაშაული.
2 . დაიახლოვე შენი ძმები - ლევის ტომი, მამაშენის ტომი; რათა თან გახლდნენ და გემსახურებოდნენ; ხოლო შენ და შენი ძენი ერთად იყავით მოწმობის კარვის წინ.
3 . და აღასრულონ მოვალეობანი შენი და მთელი კარვის მიმართ, მაგრამ საწმიდრის ჭურჭელსა და სამსხვერპლოს არ მიუახლოვდნენ, რათა არ შეიმუსრნონ, თვითონაც და თქვენც.
4 . მუდამ თან გახლდნენ, რათა აღასრულონ მოვალეობა საკრებულო კარვისადმი და ყოველი მისი სამუშაო; უცხო კი არ მოგიახლოვდეთ.
5 . აღასრულეთ საწმიდრისა და სამსხვერპლოს წინაშე მოვალეობა და აღარ დაატყდება რისხვა ისრაელის ძეებს.
6 . ავიყვანე ისრაელის ძეთაგან თქვენი ძმები, ლევიანები, თქვენთვის არიან ისინი ძღვნად, უფლისადმი არიან მიძღვნილნი, რათა ასრულებდნენ საკრებულო კარვის მსახურებას.
7 . ხოლო შენ, შენს ძეებთან ერთად, აღასრულე მღვდლობა ყველაფერში, სამსხვერპლოსთან და კრეტსაბმელის მიღმა და იმსახურეთ; თქვენ გაძლევთ მღვდლობას, როგორც ძღვენს, ხოლო უცხო თუ მიუახლოვდება, მოკვდება”.
8 . უთხრა უფალმა აჰარონს: "აჰა, ჩემს აღსავლენზე დაგავალე მეთვალყურეობა, შენ და შენს ძეებს მოგეცით წილად ისრაელის ძეთა ყოველი სიწმიდე, საუკუნო წესით.
9 . ეს გეკუთვნის წმიდათა წმიდიდან, საცეცხლო მსხვერპლიდან: ყოველი მათი შესაწირი, მათი პურეული ძღვენი, ყოველი მათი ცოდვის მსხვერპლი და ყოველი მათი დანაშაულის შესაწირი, რასაც მე მომიტანენ; ყოვლად წმიდაა შენთვის და შენი ძეებისთვის.
10 . წმიდათა წმიდაში ჭამეთ იგი; მხოლოდ მამაკაცებმა ჭამონ. წმიდა უნდა იყოს შენთვის.
11 . შენია აღსავლენი ძღვენიდან: ისრაელის ძეთა ყოველი შესარხევი შესაწირი მოგეცი შენ, შენს ძეებსა და შენს ასულებს შენთან ერთად საუკუნო წესად. ყოველ გაწმედილს შენს სახლში, შეუძლია ჭამოს.
12 . საუკეთესო ზეთი, საუკეთესო ღვინო და საუკეთესო მარცვლეული, პირველნაყოფთაგან, უფალს რომ მოუტანენ, შენთვის მომიცია.
13 . პირველნაყოფი, რომელიც მათ ქვეყანაშია, უფალს რომ მოუტანენ, შენი იქნება. ყოველ გაწმედილს შენს სახლში, შეუძლია ჭამოს.
14 . ყოველივე, რასაც მიუძღვნიან ისრაელში, შენი იქნება.
15 . ყოველი ხორციელის საშოს პირველგამპობი, რომელსაც უფალს მიართმევენ შესაწირად, ადამიანი იქნება თუ პირუტყვი - შენ გეკუთვნის; ოღონდ ადამიანის პირმშო და არაწმიდა პირუტყვის პირველმონაგები გამოისყიდე.
16 . აი, მათი გამოსასყიდი: ერთი თვიდან გამოისყიდე შენი შეფასებით: ხუთ ვერცხლის შეკელად, საწმიდრის შეკელით, რომელიც ოცი გერაა.
17 . მაგრამ პირველმონაგები ხარი, პირველმონაგები ცხვარი ან პირველმონაგები თხა - არ გამოისყიდო: რადგან წმიდაა, სამსხვერპლოზე მოაპკურე მათი სისხლი და უფლისთვის აკმიე მათი ქონი სრულადდასაწველ კეთილსურნელებად.
18 . მათი ხორცი შენ გეკუთვნის, ისევე, როგორც აღსავლენი ბეჭი და მარჯვენა ბარკალი გეკუთვნის.
19 . მთელი წმიდა შესარხევი შესაწირი, რომელსაც უფლისთვის აღავლენენ ისრაელის ძენი, შენ მოგეცი, შენს ძეებსა და შენს ასულებს შენთან ერთად, საუკუნო წესად. ეს არის მარილის საუკუნო აღთქმა უფლის წინაშე შენთვის და შენი შთამომავლობისთვის შენთან ერთად”.
20 . უთხრა უფალმა აჰარონს: "არ იქონიო მათ მიწაზე სამკვიდრებელი, არც წილი გქონდეს მათ შორის: მე ვარ შენი წილი და შენი სამკვიდრებელი ისრაელის ძეთა შორის.
21 . ლევიანებს კი, აჰა, ყველაფრის მეათედი ვარგუნე წილად, მათი მსახურების ნაცვლად, რასაც საკრებულო კარავში ასრულებენ.
22 . ნუღარ მიუახლოვდებიან ისრაელის ძენი საკრებულო კარავს, რათა ცოდვა არ იტვირთონ და არ დაიხოცნონ.
23 . მხოლოდ ლევიანებმა შეასრულონ საკრებულო კარვის მსახურება და იტვირთონ მათი ცოდვები. საუკუნო წესია ეს თქვენს თაობებში; არ დაიმკვიდრონ სამკვიდრებელი ისრაელის ძეთა შორის,
24 . რადგან ისრაელის ძეთა მეათედი, რომელსაც აღსამართ ძღვნად გამოყოფენ უფლისთვის, ლევიანებს მივეცი სამკვიდრებლად. ამისთვის ვუთხარი მათ: ისრაელის ძეთა შორის არ დაიმკვიდროთ-თქო სამკვიდრებელი”.
25 . უთხრა უფალმა მოსეს:
26 . "განუცხადე ლევიანებს და უთხარი: როდესაც აიღებთ მეათედს ისრაელის ძეთაგან, რომელიც თქვენ მოგეცით სამკვიდრებლად, მაშინ გამოყავით მისგან ძღვენი უფლისთვის - მეათედის მეათედი.
27 . და ჩაგეთვლებათ ეს თქვენი შესაწირი, როგორც მარცვლეული კალოდან და როგორც ღვინო საწნახელიდან.
28 . ასე შესწირეთ თქვენი შესაწირი უფალს ყოველი თქვენი მეათედიდან, რომელსაც მიიღებთ ისრაელის ძეთაგან და მისცემთ უფლისთვის გამოყოფილ ძღვენს აჰარონ მღვდელს.
29 . და ყველაფრიდან, რასაც მოგიძღვნიან, შესაწირი გაიღეთ უფლისთვის, რჩეული ყოველივე საუკეთესოდან.
30 . უთხარი: როცა საუკეთესოს შესწირავთ მიღებულიდან, კალოს მოსავალივით და საწნახლის მოსავალივით ჩაითვლება ეს ლევიანთათვის.
31 . ყველგან ჭამეთ იგი თქვენ და თქვენმა სახლეულმა, რადგან თქვენი საზღაურია ეს საკრებულო კარავში სამსახურისთვის.
32 . არ დაგედებათ ცოდვა, როცა მიღებულიდან საუკეთესოს შესწირავთ. არ შებილწოთ ისრაელის ძეთა სიწმიდენი და არ დაიხოცებით.
1 . მუსვრის შემდეგ იყო, რომ უთხრა უფალმა მოსეს და ელეაზარს, აჰარონ მღვდლის ძეს:
2 . "აღრიცხეთ ისრაელის ძეთა მთელი თემი ოცი წლიდან მოყოლებული და უფროსი, თავისი მამისსახლების მიხედვით, ყველა, ვისაც ლაშქრად გასვლა შეუძლია ისრაელში”.
3 . და ელაპარაკნენ მათ მოსე და ელეაზარ მღვდელი მოაბის ველზე, იორდანეს პირას, იერიხოსთან:
4 . "აღრიცხეთ ოცი წლიდან მოყოლებული და უფროსი, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს და ისრაელის ძეებს, რომლებიც გამოვიდნენ ეგვიპტის ქვეყნიდან”.
5 . ისრაელის პირმშოა რეუბენი. რეუბენის ძენი: ხანოქისგან - ხანოქელთა საგვარეულო, ფალუსგან - ფალუელთა საგვარეულო.
6 . ხეცრონისგან - ხეცრონელთა საგვარეულო, ქარმისგან - ქარმელთა საგვარეულო.
7 . ესენია რეუბენის ძეთა საგვარეულოები, მათი რიცხვი იყო ორმოცდასამი ათას შვიდას ოცდაათი კაცი.
8 . ფალუს ძე: ელიაბი;
9 . ელიაბის ძენი: ნემუელი, დათანი და აბირამი: ეს ის დათანი და აბირამი იყვნენ, თემის რჩეულები, რომლებიც კორახთან და მის კრებულთან ერთად გამოვიდნენ მოსესა და აჰარონის წინააღმდეგ, როდესაც აუჯანყდნენ უფალს.
10 . გახსნა მიწამ პირი და შთანთქა ისინი და კორახი; და განადგურდა მათი დასი, როცა ცეცხლმა შთანთქა ორასორმოცდაათი კაცი. გაფრთხილებად იქცნენ ისინი.
11 . კორახის ძენი კი არ დახოცილან.
12 . სიმონის ძენი საგვარეულოების მიხედვით: ნემუელისგან - ნემუელის საგვარეულო; იამინისგან - იამინის საგვარეულო, იაქინისგან - იაქინის საგვარეულო;
13 . ზერახისგან - ზერახის საგვარეულო, საულისგან - საულის საგვარეულო.
14 . ესენია სიმონის საგვარეულ-ოები: ოცდაორი ათას ორასი.
15 . გადის ძენი თავისი საგვარეულოებით: ცეფონისგან - ცეფონის საგვარეულო, ხაგისგან - ხაგის საგვარეულო, შუნისგან - შუნის საგვარეულო,
16 . ოზნისგან - ოზნის საგვარეულო, ყერისგან - ყერის საგვარეულო;
17 . აროდისგან - აროდის საგვარეულო, არიელისგან - არიელის საგვარეულო.
18 . ესენია გადის ძეთა საგვარეულონი, მათი რიცხვი იყო ორმოცი ათას ხუთასი კაცი.
19 . იუდას ძენი: ყერი და ონანი; დაიხოცნენ ყერი და ონანი ქანაანის ქვეყანაში.
20 . იუდას ძენი თავისი საგვარეულოებით იყვნენ: შელასგან - შელას საგვარეულო, ფერეცისგან - ფერეცის საგვარეულო, ზერახისგან - ზერახის საგვარეულო.
21 . ფერეცის ძენი იყვნენ: ხეცრონისგან - ხეცრონის საგვარეულო, ხამულისგან - ხამულის საგვარეულო.
22 . ესენია იუდას ძეთა საგვარეულონი, აღრიცხულნი, სამოცდათექვსმეტი ათას ხუთასი კაცი.
23 . ისაქარის ძენი თავისი საგვარეულოებით: თოლაყისგან - თოლაყის საგვარეულო, ფუვასგან - ფუვას საგვარეულო,
24 . იაშუბისგან - იაშუბის საგვარეულო, შიმრონისგან - შიმრონის საგვარეულო.
25 . ესენია ისაქარის ძეთა საგვარეულონი, აღრიცხულნი, სამოცდაოთხი ათას სამასი კაცი.
26 . ზებულონის ძენი თავისი საგვარეულოებით: სერედისგან - სერედის საგვარეულო, ელონისგან - ელონის საგვარეულო, იახლეელისგან - იახლეელის საგვარეულო.
27 . ესენია ზებულონის ძეთა საგვარეულონი, აღრიცხულნი, სამოცდახუთი ათასი კაცი.
28 . იოსების ძენი თავისი საგვარეულოებით - მენაშე და ეფრემი.
29 . მენაშეს ძენი: მაქირისგან - მაქირის საგვარეულო; მაქირმა შვა გილყადი; გილყადისგან - გილყადის საგვარეულო.
30 . ესენია გილყადის ძენი: იყეზერისგან - იყეზერის საგვარეულო; ხელეკისგან - ხელეკის საგვარეულო.
31 . ასრიელისგან - ასრიელის საგვარეულო, შექემისგან - შექემის საგვარეულო.
32 . შემიდაყისგან - შემიდაყის საგვარეულო, ხეფერისგან - ხეფერის საგვარეულო.
33 . ცელაფხადს, ხეფერის ძეს, ძენი არ ჰყავდა, მხოლოდ ასულნი; ცელაფხადის ასულებს ერქვათ: მახლა და ნოყა, ხოგლა, მილქა და თირცა.
34 . ესენია მენაშეს ძეების საგვარეულოები, აღრიცხულნი, ორმოცდათორმეტი ათას შვიდასი კაცი.
35 . ეფრემის ძენი თავისი საგვარეულოებით: შუთელახისგან - შუთელახის საგვარეულო, ბექერისგან - ბექერის
36 . ესენი არიან შუთელახის ძენი: ყერანისგან - ყერანის საგვარეულო.
37 . ესენია ეფრემის ძეების საგვარეულოები, აღრიცხულნი, ოცდათორმეტი ათას ხუთასი და ესენი არიან იოსების ძენი თავისი საგვარეულოებით.
38 . ბენიამინის ძენი თავისი საგვარეულოებით: ბელაყისგან - ბელაყის საგვარეულო, აშბელისგან - აშბელის საგვარეულო, ახირამისგან - ახირამის საგვარეულო.
39 . შეფუფამისგან - შეფუფამის საგვარეულო, ხუფამისგან - ხუფამის საგვარეულო.
40 . ბელაყის ძენი იყვნენ არდი და ნაყამანი: არდისგან - არდის საგვარეულო, ნაყამანისგან - ნაყამანის საგვარეულო.
41 . ესენია ბენიამინის ძეების საგვარეულოები, აღრიცხულნი - ორმოცდახუთი ათას ექვსასი კაცი.
42 . დანის ძენი თავისი საგვარეულოებით: შუხამისგან - შუხამის საგვარეულო. ესენია დანის საგვარეულოები.
43 . სულ შუხამის საგვარეულოში აღრიცხულნი სამოცდაოთხი ათას ოთხასი კაცი.
44 . აშერის ძენი თავისი საგვარეულოებით: იმნასგან - იმნას საგვარეულო, იშვისგან - იშვის საგვარეულო, ბერიყასგან - ბერიყას საგვარეულო;
45 . ბერიყას ძეთაგან: ხებერისგან - ხებერის საგვარეულო, მალქიელისგან - მალქიელის საგვარეულო.
46 . აშერის ასულის სახელი იყო ზერახი.
47 . ესენია აშერის ძეთა საგვარეულონი, აღრიცხულნი, ორმოცდაცამეტი ათას ოთხასი კაცი.
48 . ნაფთალის ძენი თავისი საგვარეულოებით: იახცეელისგან - იახცეელის საგვარეულო, გუნისგან - გუნის საგვარეულო,
49 . იეცერისგან - იეცერის საგვარეულო, შილემისგან - შილემის საგვარეულო.
50 . ესენია ნაფთალის ძეთა საგვარეულონი, აღრიცხულნი, ორმოცდახუთი ათას ოთხასი კაცი.
51 . ეს არის ისრაელის აღრიცხული ძეების რაოდენობა: ექვსას ერთი ათას შვიდას ოცდაათი კაცი.
52 . ელაპარაკა უფალი მოსეს:
53 . "სახელთა რიცხვის მიხედვით დაუნაწილე მათ ქვეყანა სამკვიდრებლად.
54 . მრავალრიცხოვანს მეტი სამკვიდრო მიეცი, ხოლო მცირერიცხოვანს ნაკლები. თითოეულს მათი რიცხვის მიხედვით მიეცეს სამკვიდრო.
55 . ოღონდ წილისყრით უნდა დანაწილდეს ქვეყანა, მათი მამების ტომთა სახელების მიხედვით უნდა მიიღონ სამკვიდრო.
56 . წილის ყრით დანაწილდება მათი სამკვიდროები მრავალრიცხოვანთა და მცირერიცხოვანთა შორის”.
57 . ეს არის ლევიანთა რიცხვი მათი საგვარეულოების მიხედვით: გერშონისგან - გერშონის საგვარეულო, კეჰათისგან - კეჰათის საგვარეულო, მერარისგან - მერარის საგვარეულო.
58 . ესენია ლევის ძეთა საგვარეულონი: საგვარეულო ლიბნისა, საგვარეულო ხებრონისა, საგვარეულო მახლისა, საგვარეულო მუშისა, საგვარეულო კორახისა. და კეჰათმა შვა ყამრამი;
59 . ყამრამის ცოლს ერქვა იოქებედი, ლევის ასული, რომელიც ეგვიპტეში შეეძინა ლევის. მან უშვა ყამრამს აჰარონი, მოსე და მირიამი, მათი და.
60 . შვა აჰარონმა ნადაბი, აბიჰუ, ელეაზარი და ითამარი.
61 . დაიხოცნენ ნადაბი და აბიჰუ, როცა უფლის წინაშე უცხო ცეცხლი მიიტანეს.
62 . ოცდასამი ათასი იყო მათი რიცხვი, ყოველი მამაკაცი, ერთი თვიდან მოყოლებული და უფროსი, არ აღრიცხულა ისრაელის ძეთა შორის, რადგან არ მიეცათ მათ სამკვიდრო ისრაელიანთა შორის.
63 . ესენი მოსესა და ელეაზარ მღვდლის მიერ აღირიცხნენ, რომლებმაც მოაბის ველზე, იორდანეს პირას, იერიხოსთან აღრიცხეს ისრაელის ძენი.
64 . მოსესა და აჰარონ მღვდლის მიერ სინაის უდაბნოში ისრაელის აღრიცხული ძეებისგან არცერთი კაცი აღარ იყო მათ შორის,
65 . რადგან, ნათქვამი ჰქონდა უფალს მათზე: "უსათუოდ დაიხოცებიან ისინი უდაბნოში!” და არ დარჩა მათგან არც ერთი, გარდა ხალებ იეფუნეს ძისა და იეშუა ნავეს ძისა.
1 . დიდძალი საქონელი ჰყავდათ რეუბენიანებს და გადიანებს. ნახეს იაყზერისა და გილყადის ქვეყანა და, აჰა, გამოსადეგი იყო ის ადგილი საქონლისთვის.
2 . მივიდნენ გადისა და რეუბენის ძენი და უთხრეს მოსეს, ელეაზარ მღვდელს და თემის თავკაცებს:
3 . "ყატაროთი, დიბონი, იაყზერი, ნიმრა, ხეშბონი, ელყალე, სებამი, ნებო და ბეყონი -
4 . ქვეყანა, რომელიც მოსრა უფალმა ისრაელის თემის წინაშე, გამოსადეგი ყოფილა საქონლისთვის, შენს მსახურებს კი ჰყავთ საქონელი”.
5 . კიდევ უთხრეს: თუ ვპოვეთ მადლი შენს თვალში, მიეცეს ეს ქვეყანა შენს მსახურთ სამკვიდრებლად; ნუ გადაგვიყვან იორდანეს გაღმა”.
6 . უთხრა მოსემ გადის ძეთ და რეუბენის ძეთ: "თქვენი ძმები ომში წავლენ და თქვენ აქ ისხდებით?
7 . რატომ უცრუებთ გულს ისრაელის ძეთ იმ ქვეყანაში გადასვლაზე, რომელიც მათთვის აქვს მიცემული უფალს?
8 . ასე მოიქცნენ თქვენი მამები, როცა ქვეყნის დასაზვერად გავგზავნე ისინი კადეშ-ბარნეაყიდან.
9 . მივიდნენ ეშქოლის ხეობამდე, იხილეს ქვეყანა და გული აუცრუეს ისრაელის ძეთ იმ ქვეყანაში შესვლაზე, რომელიც მათთვის ჰქონდა მიცემული უფალს.
10 . და აღინთო უფლის რისხვა იმ დღეს და ასე დაიფიცა:
11 . ვერ იხილავს ეგვიპტიდან გამოსული ეს ხალხი, ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ქვეყანას, რომელზეც შევფიცე აბრაჰამს, ისაკს და იაკობს, რადგან არ გამომყვნენ მთელი გულით.
12 . გარდა ხალებისა, კენიზელი იეფუნეს ძისა და იეშუა ნავეს ძისა, რადგან ისინი მიჰყვებიან უფალს.
13 . აღინთო უფლის რისხვა ისრაელზე და ახეტიალა უდაბნოში ორმოც წელს, ვიდრე არ შთაინთქა მთელი თაობა, რომელიც ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში.
14 . და აჰა, ახლა თქვენ აღმდგარხართ თქვენი მამების მაგიერ, ცოდვილ კაცთა ნაშიერნო, რათა კვლავ გააძლიეროთ უფლის მრისხანება ისრაელის მიმართ.
15 . თუ მიიქცევით მისგან, მაშინ კვლავ მიატოვებს მას უდაბნოში და დაღუპავთ მთელ ამ ხალხს”.
16 . ეახლნენ მას და უთხრეს: "აქ ავაშენებთ ცხვრის ფარეხებს ჩვენი საქონლისთვის და ქალაქებს ჩვენი ბავშვებისთვის.
17 . ჩვენ თვითონ კი შეიარაღებულნი წავალთ ისრაელის ძეთა წინ, ვიდრე არ მივიყვანთ თავ-თავის ადგილებამდე; ხოლო ჩვენი ბავშვები დარჩნენ გამაგრებულ ქალაქებში ამ ქვეყნის მკვიდრთა გამო.
18 . არ დავბრუნდებით ჩვენს სახლებში, ვიდრე ისრაელის თითოეული ძე არ დაიმკვიდრებს თავის სამკვიდრებელს.
19 . რადგან არ დავიმკვიდრებთ მათთან ერთად იორდანეს გაღმა და იქით, ვინაიდან გვერგო ჩვენ სამკვიდროდ იორდანეს აღმოსავლეთი მხარე.
20 . უთხრა მათ მოსემ: "თუ ასე მოიქცევით, შეიარაღდებით და წახვალთ ომში უფლის წინაშე,
21 . თითოეული თქვენგანი შეიარაღებული გადავა იორდანეს გაღმა უფლის წინაშე, ვიდრე არ განდევნის თავის მტრებს თავის პირისგან,
22 . და დაპყრობილი იქნება ქვეყანა უფლის წინაშე.
23 . თუ ასე არ მოიქცევით, აჰა, შესცოდავთ უფალს: იცოდეთ, რომ თქვენი ცოდვა გიპოვით თქვენ.
24 . აიშენეთ ქალაქები თქვენი ბავშვებისთვის და ფარეხები თქვენი ცხვრისთვის და ის, რაც წარმოთქვა თქვენმა ბაგემ - შეასრულეთ.
25 . და უთხრეს მოსეს გადისა და რეუბენის ძეებმა: "ისე მოიქცევიან შენი მსახურნი, როგორც ბრძანებს ჩვენი ბატონი.
26 . ჩვენი ბავშვები და ჩვენი ცოლები, ჩვენი პირუტყვი და მთელი ჩვენი საქონელი აქ დარჩებიან, გილყადის ქალაქებში;
27 . ყველა შენი მსახური გადავა, ვინც საბრძოლველადაა შეიარაღებული უფლის წინაშე, როგორც ამბობს ჩვენი ბატონი”.
28 . და უბრძანა მათზე მოსემ ელეაზარ მღვდელს, იეშუა ნავეს ძესა და ისრაელიანთა ტომების მამისსახლთა მთავრებს.
29 . უთხრა მათ მოსემ: "თუ თქვენთან ერთად გადავლენ გადისა და რეუბენის ძენი იორდანეს გაღმა უფლის წინაშე საომრად შეიარაღებულნი და დაგემორჩილებათ ის ქვეყანა, მაშინ მიეცით მათ გილყადის ქვეყანა სამკვიდრებლად.
30 . ხოლო თუ არ გადავლენ შეიარაღებულნი თქვენთან ერთად, მაშინ თქვენ შორის მიიღებენ ისინი წილს ქანაანის ქვეყანაში”.
31 . მიუგეს გადისა და რეუბენის ძეებმა: "როგორც უთხრა უფალმა შენს მსახურებს, ისე მოვიქცევით.
32 . შეიარაღებულნი გადავალთ ქანაანის ქვეყანაში უფლის წინაშე, სამკვიდრებელი კი იორდანეს გამოღმა გვექნება”.
33 . და მისცა მოსემ გადისა და რეუბენის ძეთ და იოსების ძის - მენაშეს ნახევარტომს, ამორელთა მეფის სიხონისა და ბაშანის მეფის ყოგის სამეფო, მიწა თავისი ქალაქებითა და სავარგულებით, ქვეყნის ქალაქები ირგვლივ.
34 . და ააშენეს გადის ძეებმა დიბონი, ყატაროთი, ყაროყერი,
35 . ყატაროთ-შოფანი, იაყზერი, იაგბეჰა,
36 . ბეთნიმრა და ბეთჰარანი, გამაგრებული ქალაქები ცხვრის ფარეხებიანად.
37 . რეუბენის ძეებმა ააშენეს ხეშბონი, ელყალე და კირიათაიმი,
38 . ნებო და ბაყალ-მეყონი (რომელთაც შეცვლილი აქვთ სახელები) და სიბმა; დაარქვეს თავის აშენებულ ქალაქებს სახელები.
39 . წავიდნენ მენაშეს ძის, მაქირის შთამომავალნი გილყადში, დაიპყრეს იგი და განდევნეს იქ მცხოვრები ამორელნი.
40 . და მისცა მოსემ გილყადი მაქირს, მენაშეს ძეს და ის დამკვიდრდა იქ.
41 . მენაშეს ძე, იაირი კი წავიდა, დაიპყრო მათი სოფლები და უწოდა მათ "ჰავოთ იაირ”.
42 . და წავიდა ნობახი, დაიპყრო კენათი თავის სოფლებიანად და მას თავისი სახელი, ნობახი უწოდა.
1 . ეჰუდის სიკვდილის შემდეგ კვლავ იწყეს ისრაელის ძეებმა ბოროტის კეთება უფლის წინაშე.
2 . და ხელში ჩაუგდო უფალმა ისინი ქანაანის მეფე იაბინს, რომელიც ხაცორში მეფობდა; მისი მხედართმთავარი კი სისარა იყო, რომელიც ხაროშეთ-გოიმში ცხოვრობდა.
3 . შეჰღაღადეს ისრაელის ძეებმა უფალს, რადგან ცხრაასი რკინის ეტლი ჰქონდა იაბინს და სასტიკად ჩაგრავდა ისრაელის ძეებს ოცი წლის განმავლობაში.
4 . იმჟამად ისრაელის მსაჯული წინასწარმეტყველი ქალი დებორა იყო, ლაფიდოთის ცოლი.
5 . ცხოვრობდა დებორა პალმის ქვეშ, რამასა და ბეთელს შორის, ეფრემის მთაზე და ადიოდნენ მასთან ისრაელის ძენი განსასჯელად.
6 . გაგზავნა კაცები და მოუხმო ბარაკ აბინოყამის ძეს კედეშ-ნაფთალიდან და უთხრა მას: "აი, რა გიბრძანა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა: წადი, თან წაიყვანე ათი ათასი კაცი ნაფთალისა და ზებულონის ძეთაგან და დააყენე ისინი თაბორის მთაზე.
7 . ხოლო მე კიშონის ხევთან მოგიყვან სისარას, იაბინის მხედართმთავარს, თავისი ეტლებითა და ურიცხვი ჯარით და ხელში ჩაგაგდებინებ მას”.
8 . უპასუხა ბარაკმა: "თუ წამომყვები, წავალ, თუ არ წამომყვები, არ წავალ”.
9 . უთხრა დებორამ: "ნამდვილად წამოგყვები, მაგრამ იცოდე ის გზა, რომელსაც შენ დაადგები, შენს სადიდებლად არ იქნება, რადგან უფალი ქალის ხელში ჩააგდებს სისარას”. ადგა დებორა და წაჰყვა ბარაკს კედეშში.
10 . მოუხმო ბარაკმა ზებულონსა და ნაფთალს კედეშში, წაიყვანა ათი ათასი კაცი და წაჰყვა დებორაც.
11 . გამოეყო ხებერ კენიელი კენიელებს, მოსეს მოყვრის, ხობაბის ძეებს და გაშალა კარავი ცაყანანიმის მუხამდე, კედეშთან რომ არის.
12 . უთხრეს სისარას, ბარაკ აბინოყამის ძე თაბორის მთაზე იყოო ასული.
13 . და შეკრიბა სისარამ მთელი თავისი ეტლიონი, ცხრაასი რკინის ეტლი და მთელი ხალხი, რომელიც იყო მასთან ხაროშეთ-გოიმიდან კიშონის ხევამდე.
14 . უთხრა დებორამ ბარაკს: "ადექი, რადგან ეს ის დღეა, როცა უფალი ჩაგიგდებს ხელში სისარას; აჰა, უფალი წარგიძღვა წინ”. ჩავიდა ბარაკი თაბორის მთიდან და ათი ათასი კაცი გაჰყვა უკან.
15 . გაანადგურა უფალმა სისარა, მთელი მისი ეტლიონი და მთელი ლაშქარი ბარაკის მახვილის პირით; ჩამოხტა სისარა ეტლიდან და ფეხით გაიქცა.
16 . ხაროშეთ-გოიმამდე სდია ბარაკმა ეტლიონსა და ლაშქარს და მახვილის პირით დაეცა სისარას მთელი ლაშქარი, არავინ გადარჩენილა.
17 . ფეხით გაიქცა სისარა, იაყელის, ხებერ კენიელის ცოლის კარვისკენ, რადგან მშვიდობა იყო ხაცორის მეფე იაბინსა და ხებერ კენიელის სახლს შორის.
18 . გავიდა იაყელი სისარას შესახვედრად და უთხრა: "შემოდი, ბატონო, შემოდი ჩემთან, ნუ გეშინია”. შევიდა სისარა კარავში და ფარდაგის ქვეშ დამალა იგი ქალმა.
19 . უთხრა სისარამ: "დამალევინე ცოტა წყალი, რადგან მწყურია”. მოხსნა იაყელმა რძის ტიკს თავი, დაალევინა და კვლავ გადააფარა ფარდაგი.
20 . უთხრა სისარამ: "კარვის კართან დადექი, თუ გკითხეს, ვინმე ხომ არ არისო მანდ, უპასუხე არა-თქო”.
21 . და აიღო იაყელმა, ხებერის ცოლმა, კარვის პალო და ურო, ფეხაკრეფით მიეპარა სისარას; მოუქნია და ისე ჩაურჭო პალო საფეთქელში, რომ მიწას დააჭედა. ის კი დაღლილი და ღრმად ჩაძინებული მოკვდა.
22 . აჰა, ეძებს ბარაკი სისარას. გავიდა იაყელი მასთან და უთხრა: "მოდი, ის კაცი გაჩვენო, შენ რომ ეძებ”. შევიდა ბარაკი და, აჰა, მკვდარია სისარა, საფეთქელში პალო აქვს ჩარჭობილი.
23 . იმ დღეს დაუმორჩილა ღმერთმა ისრაელის ძეებს იაბინი, ქანაანის მეფე.
24 . თანდათანობით მძიმდებოდა ისრაელის ძეთა ხელი იაბინზე, ქანაანის მეფეზე, ვიდრე სრულად არ გაანადგურეს იგი.
1 . მამაცი კაცი იყო გილყადელი იფთახი, მეძავი ქალის ძე იყო და გილყადმა შვა იფთახი.
2 . გილყადის ცოლმაც შვა ძეები. დაიზარდნენ მისი ცოლის ძენი, გააძევეს იფთახი და უთხრეს: "ვერ დაიმკვიდრებ მამაჩვენის სახლს, რადგან სხვა ქალის ძე ხარ”.
3 . გაექცა იფთახი თავის ძმებს და ტობის ქვეყანაში დამკვიდრდა; უღირსმა კაცებმა მოიყარეს თავი იფთახთან და თარეშობდნენ მასთან ერთად.
4 . რამდენიმე ხნის შემდეგ ყამონელები შეებრძოლნენ ისრაელს.
5 . როცა ყამონის ძენი შეებრძოლნენ ისრაელს, წავიდნენ გილყადელი უხუცესები ტობის ქვეყნიდან იფთახის წამოსაყვანად.
6 . უთხრეს: "მოდი და დაგვიდექი მეთაურად, რომ ვეომოთ ყამონელებს”.
7 . უთხრა იფთახმა გილყადის უხუცესებს: "ხომ მომიძულეთ და გამაძევეთ მამაჩემის სახლიდან, ახლა რაღად მოხვედით, როცა გაგიჭირდათ?”
8 . და მიუგეს გილყადის უხუცესებმა: "იმიტომ მოვედით, რომ წამოხვიდე, ყამონელებს შეება და გილყადის ყველა მკვიდრის მეთაური გახდე”.
9 . უთხრა იფთახმა გილყადის უხუცესებს: "თუ წამოვედი ყამონელებთან საბრძოლველად და ხელში ჩამიგდო ისინი უფალმა, კვლავ დავრჩები თქვენს მეთაურად?
10 . უპასუხეს გილყადის უხუცესებმა: "უფალი იყოს მოწმე ჩვენ შორის, თუ შენი სიტყვისამებრ არ მოვიქცეთ”.
11 . გაჰყვა იფთახი გილყადის უხუცესებს და მეთაურად და წინამძღოლად დანიშნა ხალხმა; და თქვა იფთახმა ყველა ეს სიტყვა უფლის წინაშე, მიცფაში.
12 . მოციქულნი გაგზავნა იფთახმა ყამონელთა მეფესთან და შეუთვალა: "რა გვაქვს გასაყოფი მე და შენ, საომრად რომ მოსულხარ ჩემს მიწაზე?”
13 . უპასუხა ყამონელთა მეფემ იფთახის წარგზავნილებს: "ჩემი ქვეყანა მიითვისა ისრაელმა ეგვიპტიდან გამოსვლისას, არნონიდან - იაბოკამდე და იორდანემდე; ახლა მშვიდობით დამიბრუნე ისინი”.
14 . და კვლავ გაგზავნა იფთახმა მოციქულები ყამონელთა მეფესთან.
15 . უთხრეს, ასე ამბობსო იფთახი: "არ მიუთვისებია ისრაელს მოაბისა და ყამონის მიწა,
16 . რადგან ეგვიპტიდან რომ გამოვიდა, უდაბნოში წავიდა ისრაელი წითელ ზღვამდე და კადეშში მივიდა.
17 . მოციქულები გაგზავნა ისრაელმა ედომის მეფესთან და შეუთვალა: გთხოვ, შენს ქვეყანაზე გავლის უფლება მომეციო, მაგრამ არ ისმინა ედომის მეფემ; მოაბის მეფესთანაც მიგზავნა მოციქულები, მაგრამ არც მან ინება; და დამკვიდრდა ისრაელი კადეშში.
18 . წავიდა უდაბნოში და შემოუარა ედომისა და მოაბის ქვეყნებს. მოვიდა მოაბის ქვეყნის აღმოსავლეთ საზღვართან და დაიბანაკა არნონის გაღმა, არ გადაულახავს მოაბის საზღვარი, რადგან არნონი იყო მისი საზღვარი.
19 . გაუგზავნა ისრაელმა მოციქულები სიხონს, ამორელთა მეფეს, ხეშბონის მეფეს და შეუთვალა: "გთხოვ, გამატარო შენს ქვეყანაზე, რათა მივიდე ჩემს ადგილამდე!”
20 . არ დართო სიხონმა ნება ისრაელს, რომ გაევლო მის ქვეყანაზე; შეკრიბა სიხონმა მთელი თავისი ხალხი, დაიბანაკეს იაჰცაში და შეებრძოლნენ ისრაელს.
21 . ხელში ჩაუგდო უფალმა, ისრაელის ღმერთმა, სიხონი და მთელი მისი ხალხი ისრაელს და მოსრეს ისინი. ასე დაიმკვიდრა ისრაელმა ამორელთა მთელი ქვეყანა;
22 . და დაიმკვიდრეს ამორელთა მთელი საზღვარი არნონიდან იაბოკამდე და უდაბნოდან იორდანემდე.
23 . აჰა, უფალმა, ისრაელის ღმერთმა, განდევნა ამორელნი თავისი ხალხის, ისრაელის პირისგან და შენ ეცილები?
24 . განა იმას არ ფლობ, რაც ქემოშმა, შენმა ღმერთმა, მოგცა? ჩვენ კი, ვისაც უფალი, ჩვენი ღმერთი, განდევნის ჩვენგან, იმას ვიმკვიდრებთ.
25 . განა სჯობნი ბალაკ ციფორის ძეს, მოაბის მეფეს? განა შეწინააღმდეგებია ისრაელს ან უომია მასთან?
26 . უკვე სამასი წელია, რაც ხეშბონსა და მის სოფლებში, ყაროყერსა და მის სოფლებში და არნონის ყველა ქალაქში მკვიდრობს ისრაელი. ამდენ ხანს რატომ არ დაიბრუნე ისინი?
27 . მე არაფერი დამიშავებია შენთვის, შენ კი - ბოროტს სჩადიხარ, საომრად რომ მოდიხარ ჩემთან. დაე, უფალმა, რომელიც მსაჯულია, განსაჯოს ამ დღეს ისრაელიანთა და ყამონელთა შორის!”
28 . და არ შეისმინა ყამონელთა მეფემ იფთახის შეთვლილი სიტყვები.
29 . უფლის სული გადმოვიდა იფთახზე; გაიარა გილყადი და მენაშე, გაიარა გილყადის მიცფა და იქიდან გავიდა ყამონელთა წინააღმდეგ.
30 . აღთქმა დაუდო უფალს იფთახმა: "თუ ხელში ჩამიგდებ ყამონის ძეებს
31 . და შინ მშვიდობით დამაბრუნებ ყამონელთაგან, ვინც პირველი გამომეგებება ჩემი სახლის კარიდან, უფლისთვის იქნება და სრულადდასაწველად აღვავლენ მას”.
32 . გაემართა იფთახი ყამონელებთან საომრად და ხელში ჩაუგდო უფალმა ისინი.
33 . წარხოცა ისინი ყაროყერიდან მინითის შესასვლელამდე - ოცი ქალაქი და აბელ-ქერამიმამდე - დიდი მოსვრით; და დამორჩილდნენ ყამონელები ისრაელის ძეთა წინაშე.
34 . დაუბრუნდა იფთახი მიცფას, თავის სახლს და, აჰა, თავისი ასული გამოეგება სიმღერითა და ცეკვით; ის ერთი ჰყავდა იფთახს, მის გარდა არც ძე ჰყავდა და არც ასული.
35 . მის დანახვაზე შემოიხია იფთახმა სამოსი და თქვა: "ვაიმე, შვილო! შენ დამღუპე, შენ დამატეხე უბედურება; სიტყვა მივეცი უფალს და არ ძალმიძს მისი უარყოფა”.
36 . უთხრა ასულმა: "მამა, თუ სიტყვა მიეცი უფალს, უნდა აღასრულო, რადგან შენი ხელით იძია შური უფალმა მტრებზე, ყამონის ძეებზე”.
37 . უთხრა მამამისს: "ოღონდ ერთი თხოვნა შემისრულე: გამიშვი ორი თვით, წავალ მთაში და ჩემს მეგობარ ყმაწვილქალებთან ერთად გამოვიტირებ ჩემს ქალწულობას”.
38 . უთხრა იფთახმა: "წადი” და გაუშვა იგი ორი თვით. ისიც წავიდა თავის მეგობარ ყმაწვილქალებთან ერთად და იგლოვა მთებში თავისი ქალწულობა.
39 . ორი თვის დასასრულს დაბრუნდა მამასთან და აღასრულა იფთახმა თავისი აღთქმა, რომელიც დადებული ჰქონდა; არ შეუცვნია მას მამაკაცი. და წესად იქცა ეს ისრაელში:
40 . წლიდან წლამდე, წელიწადში ოთხ დღეს გადიოდნენ ისრაელის ასულნი გილყადელი იფთახის ასულის გამოსაგლოვად.
1 . გამოხდა ხანი, მიაკითხა სამსონმა თავის ცოლს ხორბლის მკის დროს და საჩუქრად თიკანი მიართვა. თქვა: "შევალ ჩემს ცოლთან ოთახში!” მაგრამ ქალის მამამ არ დართო შესვლის ნება.
2 . უთხრა სიმამრმა: "ვიფიქრე, რომ მოიძულე იგი და შენს მაყარს მივათხოვე. აი, მისი უმცროსი და მასზე მშვენიერია; გთხოვ, ის იყოს შენთვის ცოლად მის მაგიერ”.
3 . მიუგო სამსონმა: "ამიერიდან უდანაშაულო ვიქნები ფილისტიმელთა წინაშე, ბოროტიც რომ გავუკეთო მათ”.
4 . წავიდა სამსონი, სამასი მელია დაიჭირა, აიღო ჩირაღდნები, კუდებით ერთმანეთზე გადააბა მელიები და ორ კუდს შორის თითო ჩირაღდანი ჩაამაგრა.
5 . ცეცხლი მოუკიდა ჩირაღდნებს, მიუშვა მელიები ფილისტიმელთა სამკალზე და გადაუწვა ზვინები, ვენახები და ზეთისხილის ბაღები.
6 . იკითხეს ფილისტიმელებმა: "ეს ვინ გაგვიკეთა?” უთხრეს: "სამსონმა, თიმნათელის სიძემ, რადგან მისი ცოლი მაყარს მიათხოვეს”. ავიდნენ ფილისტიმელნი და ცეცხლში დაწვეს ის ქალი და მამამისი.
7 . უთხრა მათ სამსონმა: "რაკი ასე იქცევით, უსათუოდ შურს ვიძიებ თქვენზე და შემდეგ დაგეხსნებით”.
8 . უმოწყალოდ ურტყა წვივებზე და თეძოებზე, მერე ჩავიდა და ყეტამის კლდის ნაპრალს შეეფარა.
9 . ავიდნენ ფილისტიმელნი, დაბანაკდნენ იუდაში და განივრცნენ ლეხამდე.
10 . ჰკითხეს იუდას მკვიდრებმა: "რად ამოხვედით ჩვენთან?” უპასუხეს: "სამსონის შესაპყრობად ამოვედით, რათა ისევე მოვექცეთ მას, როგორც ის მოგვექცა”.
11 . სამი ათასი კაცი ჩავიდა იუდადან ყეტამის კლდესთან და უთხრეს სამსონს: "განა არ იცი, რომ ფილისტიმელნი მთავრობენ ჩვენზე? ასე რად მოგვექეცი?” უპასუხა: "როგორც მომექცნენ, ისე მოვექეცი”.
12 . უთხრეს: "შენს შესაპყრობად ჩამოვედით, რათა გადაგცეთ ფილისტიმელთ”. მიუგო სამსონმა: "შემომფიცეთ, რომ არ მომკლავთ”.
13 . უთხრეს: "არა, მხოლოდ შეგიპყრობთ და მათ ხელთ გადაგცემთ, მოკვლით კი არ მოგკლავთ”. ორი ახალი თოკით შეკრეს და წაიყვანეს კლდიდან.
14 . მივიდნენ ლეხამდე და შეძახილებით დახვდნენ ფილისტიმელნი; და გადმოვიდა მასზე უფლის სული, ცეცხლმოკიდებული სელივით გახდნენ თოკები და ხელებზე შემოადნა საბელები.
15 . იპოვა სახედრის ნედლი ყბა, გაიწოდა ხელი, აიღო და ათასი კაცი მოსრა მისით.
16 . თქვა სამსონმა: "სახედრის ყბით დავხოცე და დავახვავე, სახედრის ყბით მოვკალი ათასი კაცი”.
17 . თქვა და მოისროლა ვირის ყბა ხელიდან; იმ ადგილს კი რამათ ლეხი უწოდა.
18 . ძლიერ მოსწყურდა და შეჰღაღადა უფალს: "შენი მსახურის ხელით ამხელა ხსნა მოავლინე და ახლა წყურვილით უნდა მოვკვდე და ამ წინადაუცვეთელთ ჩავუვარდე ხელში?”
19 . გააპო ღმერთმა ლეხის ნაპრალი და ჩქეფით გადმოვიდა წყალი. დალია, სული მოიბრუნა და გამოცოცხლდა. ამიტომ ეწოდა ამ ადგილს მღაღადებელის წყარო, რომელიც დღემდეა ლეხში.
20 . ოცი წელიწადი მსაჯულობდა ისრაელში სამსონი ფილისტიმელთა დღეებში.
1 . ხანგრძლივი ომი იყო საულისა და დავითის სახლებს შორის. და სულ უფრო ძლიერდებოდა დავითი, ხოლო საულის სახლი უფრო და უფრო სუსტდებოდა.
2 . ძეები შეეძინა დავითს ხებრონში; პირმშო ყამნონი - იზრეყელელი ახინოყამისგან.
3 . მომდევნო - ქილაბი აბიგაილისგან, ქარმელელი ნაბალის ქვრივისგან; მესამე - აბესალომი, მაყაქას შვილი, გეშურის მეფის, თალმაის ასულისა.
4 . მეოთხე, ადონია - ხაგითის შვილი; მეხუთე, შეფატია - აბიტალის შვილი.
5 . მეექვსე, ითრეამი - ყეგლასგან, დავითის ცოლისგან; ესენი შეეძინა დავითს ხებრონში.
6 . საულისა და დავითის სახლებს შორის ომში, მტკიცედ ეჭირა აბნერს საულის სახლის მხარე.
7 . ხარჭა ჰყავდა საულს, სახელად რიცფა, აიას ასული. და უთხრა იშბოშეთმა აბნერს: "რატომ შეხვედი მამაჩემის ხარჭასთან?”
8 . დიდად განრისხდა აბნერი იშბოშეთის ნათქვამზე; უთხრა: "ძაღლის თავი ხომ არ ვარ იუდაში? დღემდე ერთგული ვარ მამაშენის, საულის სახლის, მისი ძმებისა და მეგობრების მიმართ, არ ჩამიგდიხარ დავითის ხელში. და ახლა ამ ქალზე მდებ ბრალს?
9 . ასე და ასე უყოს ღმერთმა აბნერს და უარესიც დამართოს, თუ ისე არ მოვიქეცი, როგორც უფალმა შეჰფიცა დავითს:
10 . მეფობას წავართმევ საულის სახლს და დავითის ტახტს დავადგენ ისრაელსა და იუდაზე, დანიდან ბეერ-შებაყამდე”.
11 . და ვეღარ შეეპასუხა აბნერს, რადგან ეშინოდა მისი.
12 . მოციქულები გაუგზავნა აბნერმა დავითს, რომ ეთქვათ: "ვისია ეს ქვეყანა? კავშირი შემიკარი და, აჰა, შენთან იქნება ჩემი ხელი, რათა შენკენ მოვაქციო მთელი ისრაელი”.
13 . მიუგო დავითმა: "კეთილი, შევკრავ კავშირს შენთან, ოღონდ ერთ რამეს მოვითხოვ: ვერ იხილავ ჩემს სახეს, როცა ჩემს სანახავად მოხვალ თუ მიქალს, საულის ასულს არ მოიყვან ჩემთან”.
14 . მოციქულები გაუგზავნა დავითმა იშბოშეთს, საულის ძეს და მოსთხოვა: "მომეცი ჩემი ცოლი მიქალი, რომელიც ასი წინდაუცვეთელი ფილისტიმელის ჩუჩის ფასად დავნიშნე”.
15 . გაგზავნა კაცი იშბოშეთმა და წაართვა ქალი მის ქმარს, ფალტიელ ლაიშის ძეს.
16 . წამოჰყვა ქმარი ქალს, მიჰყვებოდა და მისტიროდა ბახურიმამდე. მერე უთხრა აბნერმა: "წადი, გაბრუნდი!” და ისიც გაბრუნდა.
17 . ელაპარაკა აბნერი ისრაელის უხუცესობას და უთხრა: "გუშინაც და გუშინწინაც გინდოდათ დავითი მეფედ.
18 . ახლა ასე უნდა მოიქცეთ, რადგან ნათქვამი აქვს უფალს დავითზე: "ჩემი მსახურის დავითის ხელით გადავარჩენ ჩემს ერს, ისრაელს, ფილისტიმელებისა და ყველა მტრის ხელიდან”.
19 . ამასვე ელაპარაკა აბნერი ბენიამინელებს. და მერე ხებრონში წავიდა, რათა დავითისთვის ეთქვა ყველაფერი, რაც ისრაელსა და ბენიამინელთა მთელ სახლს მიაჩნდა მოსაწონად.
20 . მივიდა აბნერი დავითთან ხებრონს, თან ოცი კაცი ახლდა და ნადიმი გაუმართა დავითმა აბნერსა და მასთან მყოფ კაცებს.
21 . უთხრა აბნერმა დავითს: "ავდგები და წავალ, შევუკრებ ჩემს ბატონ მეფეს მთელ ისრაელს, რათა აღთქმა დადონ შენთან და შენს ნებაზე იმეფებ მათზე”. გაისტუმრა დავითმა აბნერი და მშვიდობით წავიდა იგი.
22 . აჰა, დაბრუნდნენ სათარეშოდ გასული დავითის მსახურები და იოაბი თარეშიდან, თან დიდძალი ნადავლი მოიყოლეს. აბნერი აღარ დახვდათ დავითთან ხებრონში, რადგან გაგზავნილი ჰყავდა დავითს და მშვიდობით წასულიყო იგი.
23 . როცა მოვიდა იოაბი და მასთან მყოფი მთელი ლაშქარი, უთხრეს იოაბს: "მოვიდა აბნერ ნერის ძე მეფესთან, გაისტუმრა იგი მეფემ და წავიდა იგი მშვიდობით”.
24 . მივიდა იოაბი დავითთან და უთხრა: "ეს რა ჰქენი? აჰა, აბნერი მოსულა, შენ კი გაგისტუმრებია და ისიც წასულა თავის ნებაზე.
25 . განა არ იცნობ აბნერ ნერის ძეს? შენს მოსატყუებლად მოვიდა, რომ იცოდეს, როდის გადიხარ და როდის შემოდიხარ, ყველაფერი გაიგოს, რასაც აკეთებ”.
26 . დავითისგან რომ გამოვიდა იოაბი, მოციქულები დაადევნა აბნერს და სირას ჭიდან მოაბრუნა. არ იცოდა ეს ამბავი დავითმა.
27 . დაბრუნდა აბნერი ხებრონს და გაიხმო იგი იოაბმა კარიბჭის შიგნით, ვითომ განმარტოებით სურდა საუბარი; იქ ჩასცა მახვილი მუცელში, თავისი ძმის, ყასაელის სისხლის გამო და მოკვდა აბნერი.
28 . მოგვიანებით, როცა გაიგო დავითმა ეს ამბავი, თქვა: "უბრალონი ვართ მე და ჩემი სამეფო უფლის წინაშე საუკუნოდ აბნერ ნერის ძის სისხლში.
29 . იოაბის თავს და მამამისის სახლს დაატყდეს! არ გამოილიოს იოაბის სახლში სისხლმდინარი, კეთროვანი, ყავარჯენზე დაყრდნობილი, მახვილით განგმირული და უპურობით დამშეული!”
30 . იოაბმა და მისმა ძმამ, აბიშაიმ, იმის გამო მოკლეს აბნერი, რომ მან მოკლა მათი ძმა ყასაელი, გაბაონთან ბრძოლაში.
31 . უთხრა დავითმა იოაბს და მასთან მყოფ ხალხს: "შემოიგლიჯეთ სამოსელი, შემოირტყით ჯვალო და იგლოვეთ აბნერი”. მეფე დავითი თავად მიჰყვებოდა საკაცეს.
32 . როცა მარხავდნენ აბნერს ხებრონში, აღიმაღლა ხმა და ტიროდა მეფე აბნერის საფლავზე, ტიროდა ხალხიც.
33 . დაიტირა მეფემ აბნერი და თქვა: "განა უგუნური კაცივით უნდა მომკვდარიყო აბნერი?
34 . ხელები შეკრული არ გქონია, ფეხებზე ბორკილი არ გდებია. ისე დაეცი, როგორც ავაზაკთა წინაშე ეცემიან”. და კიდევ უფრო ატირდა ხალხი.
35 . ჯერ კიდევ დღე იყო, რომ მოდიოდა ხალხი და პურის ჭამას სთავაზობდნენ დავითს. იფიცებოდა დავითი: "ასე და ასე მიყოს ღმერთმა და უარესიც დამმართოს, თუ ვიგემო მზის ჩასვლამდე პური ან სხვა რამე”.
36 . მთელმა ხალხმა შენიშნა და მოეწონა ეს ისევე, როგორც ყველაფერი მოსწონდათ, რასაც აკეთებდა მეფე.
37 . გაიგო მთელმა ხალხმა და მთელმა ისრაელმა იმ დღეს, რომ მეფეს არ მოუკლავს აბნერ ნერის ძე.
38 . უთხრა მეფემ თავის მსახურებს: "იცით თუ არა, რომ მხედართმთავარი და დიდებული კაცი დაეცა დღეს ისრაელში?
39 . მე დღეს სუსტი ვარ, თუმცა ცხებული მეფე ვარ. ეს ხალხი კი, ცერუიას შვილები, ჩემზე ძლიერნი არიან. დაე, უფალმა მიუზღოს ბოროტმოქმედს მისი ბოროტებისამებრ!”
1 . თქვა დავითმა: "ხომ არ დარჩა ვინმე საულის სახლიდან, რომ სიკეთე ვუყო იონათანის გულისთვის?”
2 . საულის სახლს მსახური ჰყავდა, სახელად ციბა. მოიხმეს იგი დავითთან. უთხრა მეფემ: "შენა ხარ ციბა?” მიუგო: "გახლავარ, შენი მსახური”.
3 . ჰკითხა მეფემ: "ხომ არ დარჩენილა ვინმე საულის სახლიდან, რომ მოვექცე ღვთის სიკეთით?” უპასუხა ციბამ მეფეს: "ძე დარჩა იონათანს, ორივე ფეხით კოჭლი”.
4 . თქვა მეფემ: "სად არის?” მიუგო ციბამ მეფეს: "აჰა, მაქირ ყამიელის ძის სახლშია, ლოდებარს”.
5 . გაგზავნა დავითმა და მოაყვანინა იგი მაქირ ყამიელის ძის სახლიდან, ლოდებარიდან.
6 . მოვიდა მეფიბოშეთი, საულის ძის, იონათანის ვაჟიშვილი დავითთან, პირქვე დაემხო მის წინაშე და მიწაზე განერთხა. უთხრა დავითმა: "მეფიბოშეთ!” მიუგო: "აქა ვარ, შენი მსახური!”
7 . უთხრა დავითმა: "ნუ გეშინია, სიკეთეს გიზამ მამაშენის, იონათანის, გულისთვის, დაგიბრუნებ მამაშენის, საულის, მთელ მიწებს და მუდამ ჩემს სუფრაზე შეჭამ პურს”.
8 . ისევ განერთხა მიწაზე და თქვა: "ვინ არის შენი მსახური, რომ ყურადღების ღირსად ჩათვალე ჩემსავით მკვდარი ძაღლი?”
9 . მოუხმო მეფემ ციბას, საულის მსახურს და უთხრა: "საულისა და მისი სახლის მთელი ქონება მისი შვილიშვილისთვის, შენი ბატონისთვის, მიმიცია.
10 . დაუმუშავეთ მიწა შენ, შენმა შვილებმა და შენმა მსახურებმა და მიეცით მოსავალი, რომ ჰქონდეს შენი ბატონის შვილიშვილს, შენს ბატონს, თავისი საჭმელი პური. თუმცა მეფიბოშეთი, შენი ბატონის შვილიშვილი, მუდამ ჩემს სუფრაზე შეჭამს პურს”. თხუთმეტი ვაჟიშვილი და ოცი მსახური ჰყავდა ციბას.
11 . უთხრა ციბამ მეფეს: "ყველაფერს ისე გააკეთებს შენი მსახური, როგორც მეფე ბატონმა უბრძანა თავის მორჩილს”. და ჭამდა მეფიბოშეთი პურს დავითის სუფრაზე, როგორც მეფის ერთი ძეთაგანი.
12 . პატარა ვაჟი ჰყავდა მეფიბოშეთს, სახელად მიქა. მეფიბოშეთის მსახურები გახდნენ ყველანი, ვინც კი ციბას სახლში ცხოვრობდნენ
13 . იერუსალიმში ცხოვრობდა მეფიბოშეთი, რათა მუდამ დავითის სუფრაზე ეჭამა პური. ორივე ფეხით კოჭლი იყო იგი.
1 . უთხრეს იოაბს: "აჰა, ტირის მეფე, აბესალომს გლოვობს”.
2 . და გლოვად გადაექცა იმდღევანდელი გამარჯვება მთელ ხალხს, რადგან გაიგეს, რომ წუხდა მეფე თავის ძეზე.
3 . ჩუმად მოიპარებოდა იმ დღეს ქალაქში ხალხი, როგორც ბრძოლის ველიდან უკუქცეული და შერცხვენილი ხალხი მოიპარება ხოლმე.
4 . სახე დაიფარა მეფემ და ხმამაღლა მოსთქვამდა: "შვილო, აბესალომ! შვილო, აბესალომ! შვილო!”
5 . მივიდა იოაბი მეფესთან და უთხრა: "სირცხვილში ჩააგდე დღეს ყველა შენი მსახური, რომელთაც გადაგირჩინეს ვაჟები, ასულები, ცოლები და ხარჭები.
6 . შენი მოძულენი შეგყვარებია და მოყვარულნი შეგძულებია; დღეს დაგვანახე, რომ არაფრად აგდებ არც მთავრებს და არც მსახურებს. ახლა ვხვდები, რომ გერჩია აბესალომი გყოლოდა ცოცხალი, ჩვენ კი ყველანი დავხოცილიყავით.
7 . ახლა ადექი და გადი, გული გაუმაგრე შენს მსახურთ, რადგან თუ არ გახვედი, უფალს გეფიცები, ერთი კაციც არ შეგრჩება ამაღამ. და ეს უარესი იქნება იმ უბედურებათაგან, რაც სიყმაწვილიდან დღემდე შეგმთხვევია”.
8 . ადგა მეფე და დაჯდა კარიბჭესთან. ამცნეს ხალხს: აჰა, კარიბჭესთან ზის მეფე. და მოდიოდა ხალხი მეფის წინაშე, ხოლო ისრაელი თავ-თავის კარვებში გაიქცა.
9 . ასე ამბობდა ხალხი ისრაელის ყოველ ტომში: "მეფემ გვიხსნა მტრების ხელიდან და ფილისტიმელთაგან გაგვათავისუფლა. ახლა კი, თავად გაიქცა ქვეყნიდან აბესალომის გამო.
10 . ხომ მოკვდა ბრძოლაში აბესალომი, რომელიც ვცხეთ ჩვენს მეფედ. ახლა რატომ არაფერს ამბობთ მეფის დასაბრუნებლად?”
11 . კაცი გაგზავნა მეფე დავითმა ცადოკ და აბიათარ მღვდლებთან და შეუთვალა: "ასე უთხარით იუდას უხუცესებს: რაღად აყოვნებთ მეფის დაბრუნებას მის სახლში, როცა უკვე მოაღწია მთელი ისრაელის სიტყვამ მეფემდე მის სახლში?
12 . ჩემი ძმები ხართ, ჩემი ძვალი და ხორცი, რატომღა აყოვნებთ მეფის დაბრუნებას თავის სახლში?
13 . ყამასას უთხარით: განა ჩემი ძვალი და ხორცი არა ხარ? ასე და ასე მიყოს ღმერთმა და უარესიც დამმართოს, თუ იოაბის ნაცვლად შენ არ გახდე ჩემი ჯარის სარდალი სამუდამოდ!”
14 . ერთი კაცივით გადაიბირა დავითმა მთელი იუდას გული და მათაც შეუთვალეს მეფეს: "დაბრუნდი შენს მსახურებთან ერთად”.
15 . დაბრუნდა მეფე და მიადგა იორდანეს, ხოლო იუდა მივიდა გილგალს, რომ მიჰგებებოდა მეფეს და იორდანეს გაღმიდან გადმოეყვანა იგი.
16 . შიმყა გერას ძემ, ბენიამინელმა, რომელიც ბახურიმიდან იყო, იჩქარა და იუდასთან ერთად ჩამოვიდა მეფე დავითის შესახვედრად.
17 . თან ათასი ბენიამინელი კაცი ახლდა. ჩამოვიდა ციბაც, საულის სახლის მსახური თავის თხუთმეტი შვილითა და ოცი მსახურით; იჩქარეს და მეფეზე წინ გადმოლახეს იორდანე.
18 . გაღმა გავიდა ბორანი, რომ მეფის სახლი გადმოეყვანა და კეთილად მომსახურებოდნენ. იორდანე რომ გადმოლახა მეფემ, დაემხო მის წინაშე შიმყა გერას ძე.
19 . უთხრა მეფეს: "დანაშაულად ნუ ჩამითვლის ჩემი ბატონი, ნუ გაიხსენებს, რომ დააშავა შენმა მსახურმა იმ დღეს, როცა იერუსალიმიდან გამოდიოდა მეფე-ბატონი, გულში წყენას ნუ ჩაიდებს მეფე.
20 . რადგან იცის შენმა მსახურმა, რომ შევცოდე. აჰა, იოსების მთელი სახლიდან პირველი მოვედი დღეს, რომ მივგებებოდი მეფეს, ჩემს ბატონს”.
21 . თქვა აბიშაიმ, ცერუიას ძემ: "განა არ უნდა მოკვდეს შიმყა, იმის გამო, რომ დაწყევლა უფლის ცხებული?”
22 . უთხრა დავითმა: "რა საქმე მაქვს თქვენთან ცერუიას ძენო, რომ გამოსულხართ დღეს ჩემს წინააღმდეგ? განა დღეს ვინმე უნდა მოკვდეს ისრაელში, როცა გავიგე, რომ კვლავ ისრაელის მეფე ვარ?”
23 . უთხრა მეფემ შიმყას: "არ მოკვდები”. და შეჰფიცა მეფემ.
24 . მეფიბოშეთიც ჩამოვიდა, საულის ძე, მეფესთან მისაგებებლად. არც ფეხი დაუბანია, არც წვერ-ულვაში შეუსწორებია და არც ტანისამოსი გაურეცხავს მეფის წასვლიდან მისი მშვიდობით დაბრუნების დღემდე.
25 . როდესაც მივიდა მეფესთან შესახვედრად, ჰკითხა მეფემ: "ჩემთან ერთად რატომ არ წამოხვედი, მეფიბოშეთ?”
26 . უპასუხა: "მეფევ ბატონო! ჩემმა მსახურმა მომატყუა. ვუთხარი შენმა მორჩილმა, სახედარი შემიკაზმე-მეთქი, რათა შევმჯდარიყავი და გავყოლოდი მეფეს, რადგან კოჭლია შენი მორჩილი.
27 . ცილი დამწამა შენს მსახურს მეფე-ბატონთან, მაგრამ ღვთის ანგელოზივითაა მეფე-ბატონი. მიყავი, რაც გენებოს!
28 . განა სიკვდილის ღირსი არ იყო მეფე-ბატონის წინაშე მამაჩემის მთელი სახლი? შენ კი მაინც შენს თანამეინახეთა შორის დაისვი შენი მსახური, რა უფლება მაქვს, ვიწუწუნო მეფის წინაშე?”
29 . მიუგო მეფემ: "რატომღა ლაპარაკობ ამას? ხომ ვბრძანე, შენ და ციბამ გაიყავით-მეთქი მიწები”.
30 . უთხრა მეფიბოშეთმა მეფეს: "ყველაფერი წაიღოს, რაკი მშვიდობით დაბრუნდა მეფე-ბატონი თავის სახლში”.
31 . ბარზილაი გილყადელიც ჩამოვიდა როგელიმიდან და მეფესთან ერთად გადალახა იორდანე, რათა გაეცილებინა მეფე იორდანეს გაღმა.
32 . ძალზე მოხუცი იყო ბარზილაი, ოთხმოცი წლისა. ის არჩენდა მეფეს მახანაიმში ყოფნისას, რადგან დიდი შეძლების კაცი იყო.
33 . უთხრა მეფემ ბარზილაის: "გადმომყევი მეორე მხარეს და მე გარჩენ იერუსალიმში”.
34 . მიუგო ბარზილაიმ მეფეს: "რამდენი დღე დამრჩენია, რომ იერუსალიმში წავყვე მეფეს?
35 . ოთხმოცი წლისა ვარ. განაღა შემიძლია ავისა და კარგის გარჩევა? რა გემო უნდა გაუგოს შენმა მსახურმა სასმელ-საჭმელს? განა კიდევ შემიძლია მგალობელთა გალობის მოსმენა? რატომ დავუმატო ტვირთი მეფეს, ჩემს ბატონს?
36 . ცოტაზე კიდევ გაჰყვება მეფეს შენი მორჩილი იორდანეს გაღმა; ასეთი წყალობით რისთვის უნდა მაჯილდოვებდეს მეფე?
37 . ნება მიეცი შენს მსახურს, რომ დაბრუნდეს თავის ქალაქში და თავისი დედ-მამის საფლავთან მოკვდეს. აჰა, შენი მორჩილი ქიმჰამი წამოგყვება მეფე-ბატონს. მოექეცი, როგორც გენებოს”.
38 . უპასუხა მეფემ: "ქიმჰამი გადმოვა ჩემთან ერთად მეორე მხარეს და ისე მოვექცევი, როგორც შენ გაგიხარდება. რასაც მთხოვ, ყველაფერს გავაკეთებ”.
39 . და გადავიდა მთელი ხალხი იორდანეს გაღმა, გადავიდა მეფეც. აკოცა მეფემ ბარზილაის, აკურთხა და ისიც დაბრუნდა თავის ადგილზე.
40 . გილგალისკენ გაემართა მეფე და თან წაჰყვა ქიმჰამიც. მთელი იუდა და ისრაელის ხალხის ნახევარიც აცილებდა მეფეს.
41 . აჰა, მთელი ისრაელი მოვიდა მეფესთან და უთხრა: "რატომ მოგიტაცეს ჩვენმა ძმებმა, იუდაელებმა, რომ მეფე, მისი სახლი და დავითის მთელი ხალხი იორდანეს მეორე მხარეს გადაეყვანათ?”
42 . უპასუხეს იუდას კაცებმა ისრაელის კაცებს: "იმიტომ, რომ ჩვენი ახლო ნათესავია მეფე. რატომ გაბრაზებთ ეს ამბავი? განა მეფის ხარჯზე გვიჭამია, ან განა მოუცია ჩვენთვის საჩუქრები?”
43 . მიუგეს ისრაელის კაცებმა იუდას კაცებს: "ათი წილი გვერგება მეფეში და დავითიც თქვენზე მეტად გვეკუთვნის. რად დაგვამცირეთ? განა პირველმა ჩვენ არა ვთქვით სიტყვა ჩვენი მეფის დასაბრუნებლად?” მაგრამ ისრაელზე უფრო მკაცრად ლაპარაკობდა იუდა.
1 . ისევ აღინთო უფლის რისხვა ისრაელზე და წააქეზა მან დავითი მათ წინააღმდეგ: "წადი, აღრიცხე ისრაელი და იუდა”.
2 . უთხრა მეფემ მხედართმთავარ იოაბს, მასთან რომ იყო: "მოიარე ისრაელის ყოველი ტომი, დანიდან ბეე
3 . უთხრა იოაბმა მეფეს: "დაე, ასმაგად გაამრავლოს უფალმა, შენმა ღმერთმა, ხალხი, ვიდრე დღეს არის, ჩემი ბატონის სიცოცხლეშივე, მაგრამ რისთვის მოისურვა მეფემ, ჩემმა ბატონმა, ეს საქმე?”
4 . მაგრამ იმძლავრა მეფის სიტყვამ იოაბსა და ლაშქართა მთავრებზე; და გამოვიდნენ მეფისგან იოაბი და ლაშქართა მთავარნი ისრაელიანი ხალხის აღსაწერად.
5 . გადალახეს იორდანე და ყაროყერში, ქალაქის მარჯვნივ, გადის ხეობაში, იაყზერის პირდაპირ დაიბანაკეს.
6 . გილყადში, თახთიმ-ხოდშის მხარეში მივიდნენ, დანიაყანში გადავიდნენ და ციდონს შემოუარეს.
7 . მივიდნენ ცორის სიმაგრემდე, ხიველთა და ქანაანელთა ყველა ქალაქში და იუდას სამხრეთით ბეერ-შებაყისკენ გადავიდნენ.
8 . მოიარეს მთელი ქვეყანა და ცხრა თვისა და ოცი დღის დასასრულს დაბრუნდნენ იერუსალიმში.
9 . მისცა იოაბმა მეფეს ხალხის აღრიცხვის ჩამონათვალი: რვაასი ათასი ძლიერი, ხმლისამომწვდელი კაცი იყო ისრაელში, ხუთასი ათასი კი - იუდაში.
10 . გული აუფორიაქდა დავითს ხალხის აღრიცხვის შემდეგ. და უთხრა დავითმა უფალს: "დიდად შეგცოდე იმით, რაც ჩავიდინე; ახლა, გემუდარები, უფალო, მიუტევე შენს მსახურს ცოდვა, რადგან ძლიერ უგუნურად მოვიქეცი”.
11 . ადგა დილას დავითი და ესმა უფლის სიტყვა გადს, დავითის წინასწარმეტყველს:
12 . "წადი და უთხარი დავითს, ასე ამბობს-თქო უფალი: სამ სასჯელს გთავაზობ, ერთ-ერთი ამოირჩიე შენთვის და აგისრულებ”.
13 . მივიდა გადი დავითთან და უთხრა: "აირჩიე - შვიდწლიანი შიმშილობა შენს მიწაზე, სამთვიანი ლტოლვილება მტერთაგან და მათგან შენი დევნა, თუ სამდღიანი ჭირი შენს ქვეყანაში? ახლა განსაჯე, რა ვუპასუხო ჩემს მომავლინებელს?”
14 . მიუგო გადს დავითმა: "დიდად მემძიმება სამივე, მაგრამ უფლის ხელში ჩავარდნა მირჩევნია, რადგან დიადია მისი მოწყალება; ნუმც ჩავვარდნილვარ კაცთა ხელში”.
15 . ჭირი მოუვლინა უფალმა ისრაელს განთიადიდან დადგენილ დრომდე და მოისრა ხალხი დანიდან ბეერ-შებაყამდე, სამოცდაათი ათასი კაცი.
16 . ხელი ჰქონდა გაწვდილი ანგელოზს იერუსალიმის ასაოხრებლად. და გადაიფიქრა უფალმა ეს უბედურება და უთხრა ხალხის მომსვრელ ანგელოზს: "კმარა, შეაჩერე ხელი!” არავნა იებუსელის კალოსთან იდგა უფლის ანგელოზი.
17 . დაინახა დავითმა, როგორ მუსრავდა ანგელოზი ხალხს და უთხრა უფალს: "აჰა, მე შევცოდე! მე ჩავიდინე ბოროტება! ამ ხალხმა რა დააშავა?! ჩემი და მამაჩემის სახლის წინააღმდეგ იყოს შენი ხელი”.
18 . იმავე დღეს მივიდა გადი დავითთან და უთხრა: "წადი და სამსხვერპლო დაუდგი უფალს არავნა იებუსელის კალოზე”.
19 . და წავიდა დავითი გადის სიტყვისამებრ, როგორც ბრძანა უფალმა.
20 . გაიხედა არავნამ და, აჰა, მეფე და მისი მსახურები მოდიან მისკენ; გამოვიდა არავნა და პირქვე დაემხო მეფის წინაშე.
21 . ჰკითხა არავნამ: "რისთვის მოსულა მეფე, ჩემი ბატონი, თავის მსახურთან?” მიუგო დავითმა: "კალოს საყიდლად მოვედი, რათა სამსხვერპლო ავაგო უფლისთვის, ვინძლო შეწყდეს სენი ხალხში”.
22 . უთხრა არავნამ დავითს: "აიღოს და აღავლინოს მეფემ, ჩემმა ბატონმა, რაც სათნოა მის თვალში. აჰა, ხარები სრულადდასაწველად, საცეხველი, ხარების აღკაზმულობა და უღელი კი შეშის სანაცვლოდ.
23 . ყოველივეს მოგცემ, მეფეო”. თან დააყოლა: "გისმინოს უფალმა, შენმა ღმერთმა და მადლი გაპოვნინოს”.
24 . უპასუხა მეფემ არავნას: "არა, საფასურით უნდა ვიყიდო შენგან, რადგან მუქთ სრულადდასაწველს ვერ აღვუვლენ უფალს, ჩემს ღმერთს”. ვერცხლის ორმოცდაათ შეკელად იყიდა კალო დავითმა.
25 . და აუშენა იქ დავითმა სამსხვერპლო უფალს და აღავლინა სრულადდასაწველი და სამშვიდობო შესაწირები. შეისმინა უფალმა მათი ვედრება ქვეყნისთვის და შეწყდა უბედურება ისრაელში.
1 . მეფობდა სოლომონი მთელ ისრაელზე.
2 . აჰა, მთავრები, რომლებიც იყვნენ მასთან: ყაზარია, ძე ცადოკ მღვდლისა;
3 . ელიხორეფი და ახია, შიშას ძენი, მწიგნობარნი; იოშაფატ ახილუდის ძე - მემატიანე;
4 . ბენაია იეჰოიადაყის ძე - მხედართმთავარი; ცადოკი და აბიათარი - მღვდლები.
5 . ყაზარია ნათანის ძე - გამგებელთა მთავარი; ზაბუდ ნათანის ძე - მღვდელმთავარი და მეფის მეგობარი.
6 . ახიშარი - სახლთუხუცესი; ადონირამ ყაბდას ძე - ხარკთგანმგებელი;
7 . თორმეტი გამგებელი ჰყავდა სოლომონს მთელ ისრაელში, რომლებიც მეფესა და მის სახლეულს სარჩოთი ამარაგებდნენ; თითოეულს წელიწადში ერთი თვე უნდა მოემარაგებინა სარჩოთი მეფე.
8 . აჰა, მათი სახელები: ბენ ხური - ეფრემის მთაზე;
9 . ბენ დეკერი - მაკაცში, შაყალბიმში, ბეთ-შემეშსა და ყელონ-ბეთ-ჰანანში;
10 . ბენ ხესედი - არუბოთში. მას ეკუთვნოდა სოქო და ხეფერის მთელი მხარე;
11 . ბენ აბინადაბი - დორის მთელ მხარეში. (სოლომონის ასული ტაფათი ჰყავდა ცოლად);
12 . ბაყანა ახილუდის ძე - თაყანაქში, მეგიდოსა და მთელ ბეთ-შეანში, ცართანასთან, იზრეყელის ქვემოთ, ბეთ-შეანიდან აბელ მეხოლამდე, იოკმეყამის გაღმა მხარემდე;
13 . ბენ გებერი - გილყადის რამოთში. მასვე ეკუთვნოდა იარის, მენაშეს ძის დასახლებანი, რომელიც გილყადში იყო და არგობის მხარე ბაშანში, სამოცი დიდი ქალაქი ზღუდეებითა და სპილენძის ურდულებით;
14 . ახინადიბი, ყიდოს ძე - მახანაიმში.
15 . ახიმაყაცი - ნაფთალში, (მასაც სოლომონის ასული, ბასემათი ჰყავდა ცოლად);
16 . ბაყანა, ხუშის ძე - აშერსა და ბეყალოთში;
17 . იოშაფატ ფარუახის ძე - ისაქარში;
18 . შიმყი, ელას ძე - ბენიამინში.
19 . შიმყი, ელას ძე - ბენიამინში.
20 . ზღვის ქვიშასავით ურიცხვი იყო იუდა და ისრაელი. ჭამდნენ, სვამდნენ და მხიარულობდნენ.
21 . მეფობდა სოლომონი ყველა სამეფოზე - ევფრატის მდინარიდან ფილისტიმელთა ქვეყანამდე და ეგვიპტის საზღვრამდე. ხარკს უხდიდნენ და ემსახურებოდნენ სოლომონს მთელი მისი სიცოცხლის მანძილზე.
22 . ეს იყო სოლომონის ყოველდღიური სარჩო: ოცდაათი ქორი გამტკიცული ფქვილი და სამოცი ქორი სხვა ფქვილი;
23 . ათი ბაგაზე და ოცი საძოვარზე გამოკვებილი ხარი. ასი ცხვარი, გარდა ირმებისა, ქურციკებისა, შვლებისა და გამოკვებილი ფრინველებისა.
24 . რადგან ის ბატონობდა მდინარის გამოღმა ყველა მიწასა და მეფეზე, თიფსახიდან ღაზამდე; ყოველი მხრიდან მშვიდობა იყო მის ირგვლივ.
25 . მშვიდად ცხოვრობდნენ იუდა და ისრაელი, თითოეული თავისი ვაზისა და ლეღვის ძირას, დანიდან ბეერ-შებაყამდე, სოლომონის მთელი მეფობის მანძილზე.
26 . ჰქონდა სოლომონს ორმოცი ათასი ბაგა ეტლის ცხენებისთვის და ჰყავდა თორმეტი ათასი მხედარი.
27 . ამარაგებდნენ ეს გამგებელნი მეფე სოლომონსა და ყველას, ვინც იჯდა მის სუფრასთან, თითოეული მისთვის დადგენილ თვეში; არაფერს აკლებდნენ.
28 . ქერიცა და ჩალაც მოჰქონდათ ცხენებისა და ბედაურებისთვის შესაბამის ადგილზე, თითოეულს თავისი ვალდებულებისამებრ.
29 . და მისცა ღმერთმა სოლომონს სიბრძნე, დიდი წვდომის უნარი და ზღვის ქვიშასავით ვრცელი გონება.
30 . ისე გაუმრავლა სიბრძნე სოლომონს, რომ აღმოსავლეთის ძეთა სიბრძნესა და ეგვიპტის მთელ სიბრძნეს აღემატებოდა.
31 . ყველას აღემატებოდა სიბრძნით; ეთან ეზრახელს, ჰემანს, ქალქოლსა და დარდას - მახოლის ძეებზე მეტად ბრძენი იყო; განითქვა მისი სახელი გარშემო ყველა ერში.
32 . სამი ათასი იგავი გამოთქვა და ათას ხუთი საგალობელი.
33 . ლაპარაკობდა ცხოველებზე, ფრინველებზე, ქვეწარმავლებზე, თევზებსა და ხეებზე: ლიბანის კედრიდან - კედელზე მცოცავ უსუპამდე.
34 . ყოველ ხალხთაგან მოდიოდნენ სოლომონის სიბრძნის მოსასმენად და დედამიწის ყოველ მეფეთაგან, ვისაც კი გაგონილი ჰქონდა მისი სიბრძნის ამბავი.
1 . როდესაც გაიგო ხირამმა, ცორის მეფემ, რომ სოლომონი სცხეს მეფედ მამამისის ნაცვლად, გაუგზავნა თავისი მსახურები. დავითის მეგობარი იყო ხირამი მთელი თავისი სიცოცხლე.
2 . ასე შეუთვალა სოლომონმა ხირამს:
3 . "შენ იცი, რომ ვერ შეძლო მამაჩემმა, დავითმა უფლის, თავისი ღმერთის სახელზე სახლის აშენება, რადგან სულ ომში იყო ჩაბმული, ვიდრე უფალმა ფეხის ტერფით არ დაათრგუნინა მტრები.
4 . ახლა კი ყოველმხრივ მომასვენა უფალმა, ჩემმა ღმერთმა: აღარ მყავს მოწინააღმდეგე და არც ხიფათი მელის რაიმე.
5 . და აჰა, ვთქვი, ავაშენებ სახლს უფლის, ჩემი ღმერთის სახელზე, როგორც ნათქვამი აქვს მამაჩემისთვის, დავითისთვის, უფალს: შენი ძე, ვისაც შენს ნაცვლად დავსვამ ტახტზე, ის ააშენებსო ჩემს სახელზე სახლს.
6 . ახლა ბრძანე, რომ კედარის ხეები მომიჭრან ლიბანში; ჩემი მსახურნი შენს მსახურებთან ერთად იქნებიან და მე მოგცემ შენი მსახურებისთვის გასამრჯელოს, რამდენსაც მეტყვი, რადგან იცი, რომ არავის შეუძლია ხის მოჭრა ისე, როგორც ამას, თქვენ, ციდონელნი აკეთებთ”.
7 . მოისმინა ხირამმა სოლომონის სიტყვები, ფრიად გაიხარა და თქვა: "კურთხეულ იყოს უფალი, რომელმაც მისცა დავითს ბრძენი შვილი ამდენი ხალხის განმგებლად!”
8 . უპასუხა ხირამმა სოლომონს: "მოვისმინე, რაც შემომითვალე და ყველაფერს გავაკეთებ, რაც კი კედარისა და კვიპაროსის ხეების გამო ისურვე.
9 . ჩემი მსახურები ჩამოზიდავენ ლიბანიდან ზღვამდე, მერე ტივებად გავუშვებ ზღვით იმ ადგილამდე, რომელსაც დამითქვამ, იქ დავშლით და წაიღე. მხოლოდ ეს სურვილი შემისრულე, საკვებით მომიმარაგე სახლეული”.
10 . უგზავნიდა ხირამი სოლომონს კედარისა და კვიპაროსის ხეებს რამდენსაც ისურვებდა.
11 . ხოლო სოლომონი ამარაგებდა ხირამსა და მის სახლს ოცი ათასი ქორი ხორბლით და ოცი ქორი წმინდა ზეთით. ასე უგზავნიდა სოლომონი ხირამს წლიდან წლამდე.
12 . სიბრძნე მისცა უფალმა სოლომონს, როგორც დაპირდა. მშვიდობა იყო ხირამსა და სოლომონს შორის და აღთქმაში იყვნენ ერთმანეთთან.
13 . სავალდებულო სამსახური შემოიღო მეფე სოლომონმა მთელ ისრაელში და ოცდაათი ათასი კაცი გაჰყავდა სამუშაოდ.
14 . თვეში ათი ათას კაცს გზავნიდა ლიბანში მონაცვლეობით: ერთ თვეს ლიბანში იყვნენ, ორ თვეს თავ-თავიანთ სახლებში. ადონირამი მმართველობდა ბეგარას.
15 . სამოცდაათი ათასი მტვირთავი და ოთხმოცი ათასი ქვისმჭრელი ჰყავდა მთაში სოლომონს,
16 . გარდა სამიათას სამასი თავკაცისა, რომლებიც სამუშაოების მეთვალყურეებად ჰყავდა დადგენილი სოლომონს და მუშა ხალხს მართავდნენ.
17 . და ბრძანა მეფემ, რომ მოეზიდათ დიდი ლოდები, ძვირფასი, თლილი ქვები სახლის საძირკველისთვის.
18 . სოლომონისა და ხირამის მშენებლები, ასევე გებაყელები, ჭრიდნენ და ამზადებდნენ ხესა და ქვებს სახლის ასაშენებლად.
1 . ეგვიპტიდან ისრაელიანთა გამოსვლის ოთხას მეოთხმოცე წელს, ისრაელზე გამეფების მეოთხე წელს, ზივის (მეორე) თვეს, უფლის ტაძრის მშენებლობა დაიწყო სოლომონმა.
2 . ტაძარი, რომელიც მეფე სოლომონმა უფლისთვის ააშენა, სიგრძით სამოცი წყრთა იყო, სიგანით - ოცი და სიმაღლით - ოცდაათი წყრთა.
3 . ტაძრის წინა კარიბჭე ოცი წყრთა იყო სახლის სიგანის შესაბამისად და ათი წყრთა იყო სივრცე სახლის წინ.
4 . შიგნიდან ფართო სარკმელნი გაუკეთა ტაძარს, რომლებიც გარედან ვიწროვდებოდა.
5 . მიადგა სახლის კედლებს სართულები, ტაძრისა და წმიდაის ირგვლივ კედელი შემოარტყა და მის მთელ სიგრძეზე ოთახები ჩააშენა.
6 . გვერდითა მიშენების ქვედა სართული სიგანით ხუთი წყრთა იყო, შუა - ექვსი და ზედა - შვიდი, რადგან სახლს ირგვლივ შვერილი კოჭები ჰქონდა გარედან დატანებული, რომ ტაძრის კედლებს ხარაჩოები არ შეხებოდა.
7 . ტაძარი წინასწარ მოზიდული მთლიანი თლილი ქვებით შენდებოდა; ისე რომ, არც უროს და არც კევრის, არავითარი რკინის იარაღის ხმა არ ისმოდა მშენებლობის დროს.
8 . მიშენების ქვედა სართულის კარი ტაძრის მარჯვენა მხარეს იყო, საიდანაც დახვეული კიბით ადიოდნენ შუა სართულზე, იქიდან კი - მესამე სართულზე.
9 . ააშენა და დაასრულა ტაძარი და კედარის ფიცრებითა და კოჭებით გადახურა.
10 . მთელ ტაძარს მიუშენა სართულები, თითოეულის სიმაღლე ხუთი წყრთა იყო; კედარის ძელებით მიამაგრა სახლს.
11 . გამოეცხადა უფლის სიტყვა სოლომონს:
12 . "აჰა, სახლს აშენებ, მაგრამ თუ ივლი ჩემი წესებისამებრ და აღასრულებ ჩემს დადგენილებებს, დაიცავ ყოველ ჩემს მცნებას და აღასრულებ, მაშინ მეც ავასრულებ ჩემს სიტყვას, რომელიც დავითისთვის, მამაშენისთვის მაქვს ნათქვამი.
13 . დავმკვიდრდები ისრაელიანთა შორის და არ მივატოვებ ჩემს ხალხს - ისრაელს”.
14 . ააშენა ტაძარი სოლომონმა და დაასრულა.
15 . იატაკიდან ჭერამდე კედარის ფიცრები შემოავლო კედლებს ტაძრის შიგნით; ტაძრის იატაკზე კი კვიპაროსის ფიცრები დააგო.
16 . ტაძრის უკანა მხარეს ოცი წყრთის მანძილზე დაბირი მოაწყო წმიდათა წმიდაისთვის და კედარის ფიცრები ააკრა იატაკიდან ჭერამდე.
17 . ტაძრის წინა ნაწილი ორმოცი წყრთა იყო.
18 . სახლის კედარის ფიცრებზე ამოკვეთილი იყო კოკორი და გაფურჩქნული ყვავილები; ყველაფერი კედარისა იყო, ქვა არ ჩანდა.
19 . საწმიდარი ტაძრის შუაგულში, უფლის აღთქმის კიდობნის დასადგმელად გაამზადა.
20 . საწმიდრის შიდა ნაწილი სიგრძით, სიგანით და სიმაღლით ოცი წყრთა იყო; წმიდა ოქროთი მოჭედა იგი; ასევე მოჭედა კედარის სამსხვერპლოც.
21 . შიგნიდან სუფთა ოქროთი მოჭედა სოლომონმა ტაძარი; საწმიდრის წინ ოქროს ჯაჭვები გააბა და ოქროთი მოჭედა.
22 . ოქროთი მოჭედა ტაძარი, მთელი შენობა და საწმიდრის კუთვნილი სამსხვერპლო.
23 . ორი ქერუბი გააკეთა საწმიდარში ზეთისხილის ხისგან, თითო ათი წყრთა იყო.
24 . ხუთი წყრთა იყო ქერუბის ერთი ფრთა და ხუთიც - მეორე; ათი წყრთა იყო ფრთების ერთი ბოლოდან მეორე ბოლომდე.
25 . მეორე ქერუბიც ათი წყრთა იყო; ერთი ზომისა და ერთი სახის იყო ორივე ქერუბი.
26 . სიმაღლე ერთი ქერუბისა ათი წყრთა იყო და ასეთივე იყო მეორე ქერუბიც.
27 . შიდა დარბაზის შუაში დადგა ქერუბები. ფრთები ისე ჰქონდათ გაშლილი ქერუბებს, რომ ერთი ქერუბის ფრთა ერთ კედელს ეხებოდა და მეორესი - მეორე კედელს; შუა ოთახში ერთმანეთს ეხებოდნენ მათი ფრთები.
28 . ოქროთი შემოჭედა ქერუბნი.
29 . ტაძრის ყველა კედელზე, ირგვლივ, ქერუბთა გამოსახულებები, პალმები და გაშლილი ყვავილები იყო გამოკვეთილი, შიგნით და გარეთ.
30 . ტაძრის იატაკი შიგნით და გარეთ ოქროთი მოჭედა.
31 . საწმიდრის შესასვლელში ზეთისხილის ხის კარი ჩააყენა, წირთხლის ხუთწახნაგოვანი ჩარჩოთი.
32 . ზეთისხილის ხის ორ კარზე გამოკვეთა ქერუბები, პალმები და გაშლილი ყვავილები; შემოჭედა და ოქროთი დაფარა ქერუბები და პალმები.
33 . ტაძრის შესასვლელ კარს ზეთისხილის ხის ოთხწახნაგოვანი წირთხლი გაუკეთა.
34 . და კვიპაროსის ხის ორი კარი; ერთი კარის ორივე ფრთა, ისე მეორე კარის ორივე ფრთა ანჯამებზე მოძრაობდა.
35 . ქერუბნი, პალმები, გაშლილი ყვავილები გამოკვეთა მათზე და ოქროთი მოჭედა ჩუქურთმა.
36 . შიდა ეზო თლილი ქვის სამი მწკრივისა და კედარის ძელების მწკრივისგან მოაწყო.
37 . მეოთხე წელს, ზივის თვეში, ჩაუყარა საძირკველი უფლის ტაძარს;
38 . და მეთერთმეტე წელს, ბულის (მერვე) თვეში დაასრულა ტაძრისა და მთელი მისი მოწყობილობის შენება, წინასწარი გეგმის მიხედვით; შვიდ წელს აშენებდა მას.
1 . და იყო, როცა დაასრულა სოლომონმა უფლის სახლისა და მეფის სახლის შენება და ყველაფერი, რისი გაკეთებაც სურდა,
2 . მეორედ გამოეცხადა უფალი სოლომონს, როგორც გაბაონში გამოეცხადა.
3 . უთხრა უფალმა: "შევისმინე შენი ლოცვა-ვედრება, ჩემ წინაშე რომ აღავლინე; წმიდავყავი ეს სახლი, შენ რომ ააშენე ჩემი სახელის უკუნისამდე დასამკვიდრებლად; დღენიადაგ მანდ იქნება ჩემი თვალი და გული.
4 . და თუ ივლი ჩემ წინაშე, როგორც მამაშენი დავითი დადიოდა, გულის სიწმიდითა და სიმართლით, ისე მოიქცევი, როგორც მაქვს შენთვის ნაბრძანები და დაიცავ ჩემს წესებსა და სამართალს,
5 . მაშინ უკუნისამდე განვამტკიცებ შენს სამეფო ტახტს ისრაელზე, როგორც დავითისთვის, მამაშენისთვის, მითქვამს: არ მოგაკლდება-მეთქი ისრაელის ტახტზე მჯდომი.
6 . მაგრამ თუ ზურგს შემაქცევთ თქვენ და თქვენი შვილები, არ დაიცავთ ჩემს მცნებებსა და წესდებებს, მე რომ მოგეცით, წახვალთ და უცხო ღმერთებს დაუწყებთ მსახურებას და მათ სცემთ თაყვანს,
7 . მაშინ მოვკვეთ ისრაელს იმ მიწის პირისგან, რომელიც მივეცი მას; მოვიშორებ სახლს, რომელიც წმიდავყავი ჩემი სახელისთვის და შეიქნება ისრაელი საიგავოდ და საქილიკოდ ყოველ ხალხს შორის.
8 . ეს სახლი ნანგრევების გროვად იქცევა და ყველა ჩამვლელი გაოცდება დაუსტვენს და იკითხავს: ასე რისთვის მოექცა უფალი ამ ქვეყანას და ამ ხალხს?
9 . იტყვიან: რადგან მიატოვეს უფალი, თავიანთი ღმერთი, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანა მათი მამები და შეეთვისნენ უცხო ღმერთებს, თაყვანს სცემდნენ და ემსახურებოდნენ მათ. ამის გამო მოუვლინა უფალმა ყველა ეს უბედურება”.
10 . ოცი წლის თავზე დაასრულა სოლომონმა ორი სახლის: უფლის სახლისა და მეფის სახლის შენება.
11 . ხირამი, ცორის მეფე, აწვდიდა სოლომონს კედარისა და კვიპაროსის ხეებს, ასევე ოქროს, მისი სურვილისამებრ, მეფე სოლომონმა კი ოცი ქალაქი მისცა ხირამს გალილეის ქვეყანაში.
12 . მოვიდა ხირამი ცორიდან, სოლომონის მიცემული ქალაქების სანახავად და არ მოეწონა ისინი.
13 . თქვა ხირამმა: "ეს რა ქალაქები მოგიცია ჩემთვის, ჩემო ძმაო?” და უწოდა მათ ქაბულის ქვეყანა ამ დღემდე.
14 . და გაუგზავნა ხირამმა მეფეს ასოცი ტალანტი ოქრო.
15 . ეს არის სოლომონ მეფისგან დაწესებული ბეგარა უფლის სახლისა და მეფის სახლის, მილოს, იერუსალიმის კედლის, ხაცორის, მეგიდოს და გეზერის ასაშენებლად.
16 . ამოვიდა ფარაონი, ეგვიპტის მეფე, აიღო გეზერი და ცეცხლით გადაბუგა. დახოცა ქალაქში მცხოვრები ქანაანელები, ხოლო ქალაქი მზითევში მისცა თავის ასულს, სოლომონის ცოლს.
17 . ააშენა სოლომონმა გეზერი და ქვემო ბეთ-ხორონი,
18 . ბაყალათი და თადმორი ქვეყნის უდაბნოში,
19 . სამარაგო ქალაქები, რომლებიც სოლომონს ჰქონდა, ეტლის ქალაქები, ცხენოსანთა ქალაქები და ყველაფერი, რისი აშენებაც უნდოდა სოლომონს იერუსალიმსა და ლიბანში, და მთელ თავის სამეფოში.
20 . ხოლო ყველა ის ხალხი, რომელიც დარჩა ამორელთაგან, ხეთელთაგან, ფერიზელთაგან, ხიველთაგან და იებუსელთაგან, რომლებიც ისრაელის ძეთაგან არ ყოფილან,
21 . მათი შთამომავლები, მათ შემდეგ რომ დარჩნენ ქვეყანაში, რომელთა მოსპობაც ვერ შეძლეს ისრაელის ძეებმა, მონა-მსახურებად განაწესა სოლომონმა და დღემდე ასე არიან.
22 . ისრაელის ძეთაგან არავინ დაუმონებია სოლომონს, რადგან მეომრები იყვნენ ისინი, მისი მსახურები, მეთაურები და მხედართმთავრები, მისი ეტლებისა და მხედრების სარდალნი.
23 . ესენი იყვნენ ზემდგომთა მთავრები, სოლომონის სამუშაოების ზედამხედველნი: ხუთას ორმოცდაათი კაცი მმართველობდა მომუშავე ხალხს.
24 . და ავიდა ფარაონის ასული დავითის ქალაქიდან თავის სახლში, რომელიც აუშენა სოლომონმა; მაშინ ააშენა მან მილო.
25 . წელიწადში სამჯერ აღავლენდა სოლომონი სრულადდასაწველებსა და სამშვიდობო მსხვერპლებს სამსხვერპლოზე, რომელიც აუშენა უფალს და იქვე აკმევდა საკმეველს უფლის წინაშე. ასე განასრულა სოლომონმა სახლი.
26 . ხომალდები ააგო მეფე სოლომონმა ყეციონ-გებერში, ელოთთან რომ არის, წითელი ზღვის სანაპიროზე, ედომის ქვეყანაში.
27 . ზღვის მცოდნე მსახურები დაუმგზავრა ხირამმა ხომალდებით სოლომონის მსახურებს.
28 . მივიდნენ ისინი ოფირში, წამოიღეს ოთხას ოცი ტალანტი ოქრო და მოუტანეს მეფე სოლომონს.
1 . ასე შეღაღადა ერთმა ქალმა, წინასწარმეტყველთა ცოლთაგან, ელისეს: "მოკვდა ჩემი ქმარი, შენი მსახური; შენ იცი, რომ უფლის მოშიში იყო იგი. ახლა კი მევახშე მომადგა, რათა ორივე ჩემი შვილი მონებად წაიყვანოს თავისთვის”.
2 . უთხრა ელისემ: "რა გაგიკეთო? მითხარი, რა გაქვს სახლში?” უპასუხა: "ერთი დოქი ზეთის მეტი არაფერი აქვს სახლში შენს მხევალს”.
3 . უთხრა ელისემ: "წადი და მთელი შენი სამეზობლოდან ითხოვე ჭურჭელი; ყველა მეზობლისგან წამოიღე, რაც შეიძლება ბევრი ცარიელი ჭურჭელი ინათხოვრე.
4 . მერე შედით და შეიკეტეთ კარი შენ და შენმა ძეებმა; ჩაასხი ზეთი ყოველ ამ ჭურჭელში და სავსეები განზე გადგი”.
5 . წავიდა და შეიკეტა კარი თავის ძეებთან ერთად. აწვდიდნენ მას ჭურჭელს, ის კი ზეთს ასხამდა.
6 . როცა ყველა ჭურჭელი აივსო, უთხრა თავის ძეს: "კიდევ მომიტანე ჭურჭელი”. უპასუხა: "აღარაა მეტი ჭურჭელი” და ზეთიც შეწყდა.
7 . მივიდა ქალი და უამბო ღვთისკაცს. უთხრა მან: "წადი, გაყიდე ზეთი და გადაიხადე შენი ვალი; დანარჩენით კი თავი ირჩინეთ შენ და შენმა ძეებმა”.
8 . ერთ დღეს შუნამში მივიდა ელისე; იყო იქ ერთი დიდგვაროვანი ქალი; დაჟინებით მიიწვია პურის საჭმელად; გავლისას ყოველთვის შეუხვევდა ხოლმე მასთან პურის საჭმელად.
9 . უთხრა ქალმა თავის ქმარს: "აჰა, ვიცი, რომ წმიდაა ის ღვთისკაცი, რომელიც ჩვენთან დადის მუდამ.
10 . მოვუწყოთ პატარა ოთახი ზედა სართულზე, დავუდგათ საწოლი, მაგიდა, სკამი, სასანთლე და როცა ჩვენთან შემოივლის, იქ გაჩერდეს”.
11 . ერთ დღესაც მივიდა ელისე, ავიდა ზედა ოთახში და დაწვა.
12 . უთხრა ელისემ გეხაზს, თავის მსახურს: "მოუხმე იმ შუნამელ ქალს”. მოუხმო და დადგა ქალი მის წინაშე.
13 . უთხრა მსახურს: "უთხარი: აჰა, ასე მოწიწებით ზრუნავ ჩვენზე, რა გავაკეთო შენთვის? ხომ არ ველაპარაკო მეფეს ან მხედართმთავარს შენზე?” მიუგო ქალმა: "არაფერი მჭირდება, მე ჩემს ხალხში ვცხოვრობ”.
14 . ჰკითხა გეხაზს: "რაღა გავაკეთო მისთვის?” მიუგო გეხაზმა: "ძე არ ჰყავს, ხოლო ქმარი მოხუცებულია”.
15 . უთხრა ელისემ: "დაუძახე”. მოუხმო და დადგა კართან ქალი.
16 . უთხრა: "გაისად ამ დროს, ძეს ჩაიკონებ”. მიუგო ქალმა: "ნუ, ჩემო ბატონო, ღვთისკაცო, ნუ მოატყუებ შენს მხევალს”.
17 . დაორსულდა ის ქალი და ერთი წლის მერე ძე გააჩინა, როგორც ელისემ უთხრა.
18 . გაიზარდა ბიჭი და ერთ დღეს მამამისს გაჰყვა მომკელებთან.
19 . შესჩივლა მამამისს: "თავი მტკივა! თავი მტკივა! უთხრა მან მსახურს: "წაიყვანე დედამისთან”.
20 . წაიყვანა და დედას მიუყვანა. შუადღემდე მუხლებზე ეჯდა დედამისს და მოკვდა.
21 . ავიდა და ღვთისკაცის საწოლზე მიაწვინა ბავშვი, გამოიკეტა კარი და გამოვიდა.
22 . მოიხმო ქმარი და უთხრა: "გთხოვ, ვინმე მსახური და ერთი ვირი გამომიგზავნე, ღვთისკაცთან გავიქცევი და მოვბრუნდები”.
23 . ჰკითხა ქმარმა: "რისთვის მიდიხარ მასთან? არც ახალმთვარობაა დღეს და არც შაბათი!” უთხრა ქალმა: "მშვიდად იყავი!”
24 . შეკაზმა სახედარი და უთხრა მსახურს: "წაიყვანე და წინ წადი, ნუ შემაჩერებ, ვიდრე არ გეტყვი”.
25 . წავიდა და ქარმელის მთაზე მივიდა ღვთისკაცთან; შორიდან დაინახა იგი ღვთისკაცმა და უთხრა გეხაზს, თავის მსახურს: "აგერ, ის შუნამელი ქალი.
26 . ახლა გაიქეცი, შეეგებე და ჰკითხე, ხომ მშვიდობით ხართ შენ, შენი ქმარი და ბავშვი-თქო?” უპასუხა: "მშვიდობით”.
27 . როცა მივიდა მთაზე ღვთის კაცთან, ფეხებზე ჩაებღაუჭა. გეხაზი შეეცადა მის მოცილებას, მაგრამ ღვთისკაცმა უთხრა: "დაეხსენი, რადგან სულგამწარებულია იგი, უფალმა კი დამიმალა და არ უთქვამს”.
28 . უთხრა ქალმა: "განა მე ვითხოვე შვილი ჩემი ბატონისგან? აკი ვთქვი, ამაოდ ნუ დამპირდები-მეთქი”.
29 . უთხრა გეხაზს: "შემოისარტყლე, აიღე ჩემი კვერთხი და წადი. თუ ვინმეს შეხვდი, ნუ მიესალმები და თუ მოგესალმოს ვინმე, ნუ უპასუხებ. სახეზე დაადე ყრმას კვერთხი”.
30 . უთხრა ბიჭუნას დედამ: "ვფიცავ უფალს და ვფიცავ შენს სულს, თუ მიგატოვო!” ადგა ელისე და წაჰყვა.
31 . მათზე ადრე მივიდა გეხაზი და სახეზე დაადო ყრმას კვერთხი, მაგრამ არც ხმა გაისმა და არც ჩქამი. მობრუნდა მათთან შესახვედრად და შესჩივლა: "ვერ გაიღვიძა ყრმამ”.
32 . შევიდა ელისე სახლში და, აჰა, მკვდარია ყრმა, მის საწოლზეა მიწვენილი.
33 . შევიდა ოთახში, კარი შეიკეტა და ილოცა უფლის წინაშე.
34 . ადგა და ზემოდან დააწვა ყრმას; პირი პირზე დაადო, თვალები თვალებზე, ხელის მტევნები ხელის მტევნებზე, განერთხა მასზე და გათბა ყრმის სხეული.
35 . გაიარ-გამოიარა ოთახში და შემდეგ კვლავ განერთხა მასზე. შვიდჯერ დააცემინა ყრმამ და თვალები გაახილა.
36 . უთხრა ელისემ გეხაზს: "მოუხმე იმ შუნამელს”. მანაც მოუხმო. მივიდა ქალი და უთხრა ელისემ: "წაიყვანე შენი ძე”.
37 . მის ფერხთით დაემხო ქალი, მდაბლად მოიდრიკა, მერე აიყვანა თავისი ძე და ოთახიდან გავიდა.
38 . ელისე გილგალში დაბრუნდა. შიმშილი იყო იმ მიწაზე; მის წინაშე ისხდნენ წინასწარმეტყველთა ძენი. უთხრა თავის მსახურს: "დიდი ქვაბი შემოდგი ცეცხლზე და შეჭამანდი მოხარშე წინასწარმეტყველთა ძეთათვის”.
39 . ერთი მათგანი ველზე გავიდა მწვანილის მოსაკრეფად, იპოვა ველური მცენარე, მოკრიფა მისი ველური ნაყოფი, აივსო სამოსელი, მივიდა და წვრილად ჩააჭრა შეჭამანდის ქვაბში _ მათ კი არ იცოდნენ რა იყო.
40 . დაუსხეს კაცებს საჭმელად და შეჭამანდს რომ შეექცეოდნენ, შეჰყვირეს: "სიკვდილია ქვაბში, ღვთისკაცო!” და ვეღარ შეძლეს ჭამა.
41 . თქვა ელისემ: "მოიტანეთ ფქვილი”. ჩაყარა ქვაბში და თქვა: "დაუსხი ხალხს, რათა ჭამონ”. საზიანო აღარაფერი დარჩა ქვაბში.
42 . კაცი მივიდა ბაყალ-შალიშადან და მიუტანა ღვთისკაცს პირველმოწეული პურეულისგან: ქერის ოცი პური და ნედლი მარცვლეული გუდით. თქვა ელისემ: "მიეცი ხალხს და ჭამონ”.
43 . ჰკითხა მსახურმა: "განა რა იქნება ეს ასი კაცისთვის?” კვლავ უთხრა ელისემ: "მიეცი ხალხს და ჭამონ, რადგან ასე ამბობს უფალი: შეჭამენ და კიდევ დარჩება”.
44 . მისცა, ჭამეს და კიდეც დარჩათ, უფლის სიტყვისამებრ.
1 . იერობყამის, ისრაელის მეფის ოცდამეშვიდე წელს გამეფდა ყაზარია, იუდას მეფის, ამაციაჰუს ძე.
2 . თექვსმეტი წლისა იყო როცა გამეფდა და ორმოცდათორმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო იექალიაჰუ, იერუსალიმიდან.
3 . სწორედ იქცეოდა უფლის თვალში, ისევე, როგორც მამამისი ამაციაჰუ.
4 . ოღონდ გორაკები არ იყო გაუქმებული: გორაკებზე სწირავდა მსხვერპლს ხალხი და აკმევდა საკმეველს.
5 . დასაჯა იგი ღმერთმა და სიკვდილამდე კეთროვანი იყო, და ცხოვრობდა სამკურნალო სახლში. იოთამი, მეფისწული, სასახლეს ზედამხედველობდა და განსჯიდა ქვეყნის ხალხს.
6 . ყაზარიას დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გააკეთა, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
7 . განისვენა ყაზარიამ თავის მამა-პაპასთან და დამარხეს იგი თავისი მამა-პაპის გვერდით დავითის ქალაქში. მის ნაცვლად მისი ძე იოთამი გამეფდა.
8 . იუდას მეფის, ყაზარიას, ოცდამეთვრამეტე წელს გამეფდა ზაქარია იერობოამის ძე ისრაელზე სამარიაში და ექვსი თვე იმეფა.
9 . უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამა-პაპა იქცეოდა. არ განრიდებია იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.
10 . შეთქმულება მოუწყო მას შალუმმა, იაბეშის ძემ, და მოკლა იგი კაბალ-ყამმა და გამეფდა მის ნაცვლად.
11 . ზაქარიას დანარჩენი საქმენი ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
12 . ასეთი იყო უფლის სიტყვა, რომელიც გამოუცხადა მან იეჰუს: მეოთხე თაობამდე ისხდებიან შენი შვილები ისრაელის ტახტზე. და ახდა კიდეც.
13 . შალუმ იაბეშის ძე გამეფდა იუდას მეფის, ყუზიას, ოცდამეცხრამეტე წელს და ერთი თვე იმეფა სამარიაში.
14 . წამოვიდა მენახემ გადის ძე თირცადან და მოადგა სამარიას. დაამარცხა შალუმ იაბეშის ძე სამარიაში, მოკლა იგი და გამეფდა მის ნაცვლად.
15 . შალუმის საქმენი და მისი შეთქმულების ამბავი, რომელიც მან მოაწყო, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
16 . მაშინ მოსრა მენახემმა თიფსახი და ყველაფერი, რაც მასში იყო; მოსრა მთელი მხარე თირცადან მოყოლებული, რადგან არ გააღეს კარიბჭეები. შუაზე გააპო ყველა ორსული ქალი.
17 . იუდას მეფის, ყაზარიას, ოცდამეცხრამეტე წელს გამეფდა მენახემ გადის ძე, ისრაელის, მეფე და ათი წელი იმეფა სამარიაში.
18 . უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში, არ განრიდებია მთელი თავისი სიცოცხლე იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.
19 . წამოვიდა ფული, აშურის მეფე, ქვეყნისაკენ და მისცა მენახემმა ფულს ათასი ქანქარი ვერცხლი, რომ ყოფილიყო მისი შემწეობის ქვეშ და მტკიცედ სჭეროდა ხელში მეფობა.
20 . დააკისრა მენახემმა ეს ვერცხლი ისრაელს, ყველა შეძლებულ კაცს - კაცზე ორმოცდაათი შეკელი აშურის მეფისთვის მისაცემად. უკან გაბრუნდა აშურის მეფე, არ გაჩერებულა იქ, ქვეყანაში.
21 . მენახემის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გააკეთა, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
22 . განისვენა მენახემმა თავის მამა-პაპასთან და მის ნაცვლად მისი ძე, ფეხაკია გამეფდა.
23 . იუდას მეფის, ყაზარიას ორმოცდამეათე წელს გამეფდა ფეკახია მენახემის ძე ისრაელზე სამარიაში და ორი წელი იმეფა.
24 . უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში, არ განრიდებია იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.
25 . შეთქმულება მოუწყო მას ფეხაკმა, რემალიაჰუს ძემ, მისმა კარისკაცმა, მიუხდა სამარიაში, მეფის სასახლის დარბაზში, არგობთან და არიასთან ერთად, თან ორმოცდაათი გალაადელი ახლდა - მოკლა იგი და გამეფდა მის ნაცვლად.
26 . ფეკახიას დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გაუკეთებია, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
27 . იუდას მეფის, ყაზარიას ორმოცდამეთორმეტე წელს გამეფდა ფეკას რემალიაჰუს ძე ისრაელზე სამარიაში და იმეფა ოცი წელი.
28 . უკუღმართად იქცეოდა უფლის თვალში; არ განრიდებია იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც შეაცდინა ისრაელი.
29 . ისრაელის მეფის, ფეკახის დროს მოვიდა თიგლათფილასარი, აშურის მეფე, აიღო ყიონი, აბელ-ბეთ-მაყაქა, იანოახი, კედეში, ხაცორი, გალაადი და გალილა, მთელი ნაფთალის ქვეყანა და აშურში გადაასახლა ხალხი.
30 . შეთქმულება მოუწყო ჰოშეაყ ელიას ძემ ფეკახ რემალიაჰუს ძეს, განგმირა, მოკლა იგი და გამეფდა მის ნაცვლად იოთამ ყუზიას ძის მეოცე წელს.
31 . ფეკახის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გააკეთა, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა ჩაწერილი?
32 . ისრაელის მეფის, ფეკახ რემალიაჰუს ძის მეფობის მეორე წელს გამეფდა იოთამ ყუზიას ძე, იუდას მეფე.
33 . ოცდახუთი წლის იყო, როცა გამეფდა და თექვსმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო იერუშა, ცადოკის ასული.
34 . სწორად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მამამისი, ყუზია იქცეოდა.
35 . ოღონდ მაღლობები არ გაუქმებულა და ხალხი ისევ მაღლობებზე სწირავდა და აკმევდა საკმეველს. იოთამმა აღადგინა უფლის სახლის ზედა კარიბჭე.
36 . იოთამის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა, განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა ჩაწერილი?
37 . იმ დღეებში გაგზავნა უფალმა იუდას წინააღმდეგ რეცინი, არამის მეფე და ფეკახ რემალიაჰუს ძე.
38 . განისვენა იოთამმა თავის მამებთან და მამამისის, დავითის ქალაქში დაიმარხა. მის ნაცვლად მისი ძე, ახაზი გამეფდა.
1 . ფეკახ რემალიაჰუს ძის მეფობის მეჩვიდმეტე წელს იუდაზე ახაზ იოთამის ძე გამეფდა.
2 . ოცი წლის იყო ახაზი გამეფებისას და თექვსმეტ წელს მეფობდა იერუსალიმში; არ იქცეოდა მამამის დავითივით სწორად უფლის, თავისი ღმერთის თვალში.
3 . ისრაელის მეფეთა გზით დადიოდა. თავისი ძეც კი გაატარა ცეცხლში, იმ წარმართთა საზიზღარი წესისამებრ, რომლებიც განდევნა ისრაელის ძეთაგან უფალმა.
4 . სწირავდა და აკმევდა მაღლობებზე, მწვერვალებსა და ყოველი ფოთლოვანი ხის ქვეშ.
5 . მაშინ გამოვიდნენ რეცინი, არამელთა მეფე და ფეკახ რემალიაჰუს ძე, ისრაელის მეფე, იერუსალიმის წინააღმდეგ საბრძოლველად: ალყაში მოაქციეს ახაზი, მაგრამ ვერ დაძლიეს იგი.
6 . დაუბრუნა რეცინმა, არამელთა მეფემ, ეილათი არამს და განდევნა იქიდან ებრაელნი; მოვიდნენ ეილათს ედომელნი და დღემდე იქ მკვიდრობენ.
7 . მოციქულები გაუგზავნა ახაზმა თიგლათფილესერს, აშურის მეფეს ამ სიტყვებით: "შენი მსახური და შენი ძე ვარ; მოდი და მიხსენი არამისა და ისრაელის მეფეთაგან, რომლებიც ამხედრდნენ ჩემს წინააღმდეგ”.
8 . აიღო ახაზმა ოქრო-ვერცხლი, რომელიც უფლის ტაძარსა და მეფის სასახლის საგანძურში ინახებოდა და ძღვნად გაუგზავნა აშურის მეფეს.
9 . ისმინა მისი აშურის მეფემ, გავიდა დამასკოს წინააღმდეგ. დაიპყრო იგი და კირაში გადაასახლა მისი მცხოვრებნი, რეცინი კი მოკლა.
10 . დამასკოს წავიდა მეფე ახაზი თიგლათფილესერის, აშურის მეფის სანახავად. იხილა სამსხვერპლო, რომელიც დამასკოში იყო. გაუგზავნა მეფე ახაზმა ურია მღვდელს სამსხვერპლოს ნახატი და მთელი ნაკეთობის გეგმა.
11 . მეფე ახაზის მიერ დამასკოდან გამოგზავნილი გეგმის მიხედვით ააგო ურია მღვდელმა სამსხვერპლო, მეფე ახაზის დაბრუნებამდე.
12 . როცა მეფე დამასკოდან დაბრუნდა, ნახა სამსხვერპლო, მიეახლა და აღავლინა მასზე.
13 . აღავლინა მან სრულადდასაწველი და პურეული ძღვენი, გადმოღვარა თავისი საღვრელი და აპკურა სამსხვერპლოზე თავისი სამშვიდობო შესაწირის სისხლი.
14 . ხოლო სპილენძის სამსხვერპლო, რომელიც უფლის წინაშე იყო, გადასწია ტაძრის წინა მხრიდან, ახალ სამსხვერპლოსა და უფლის ტაძრის შუა ადგილიდან და თავისი სამსხვერპლოს ჩრდილოეთით მოათავსა.
15 . უბრძანა მეფე ახაზმა ურია მღვდელს: "დიდ სამსხვერპლოზე აკმიე დილის სრულადდასაწველი და საღამოს პურეული შესაწირი; მეფის სრულადდასაწველი და მისი პურეული ძღვენი, ქვეყნის მთელი ხალხის სრულადდასაწველი და მისი პურეული ძღვენი, მათი სასმლის საღვრელები და მასზევე აპკურე სრულადდასაწველებისა და მსხვერპლების მთელი სისხლი; სპილენძის სამსხვერპლოს კი მე მივხედავ”.
16 . ყოველივე აღასრულა ურია მღვდელმა, რაც ბრძანა მეფე ახაზმა.
17 . გვერდები მოახლიჩა მეფე ახაზმა კვარცხლბეკებს და მოხსნა საბანელი; მოხსნა სპილენძის ზღვა ხარებს, რომლებიც მის ქვეშ იყვნენ, და ქვის ფილებზე მოათავსა იგი.
18 . გააუქმა აშურის მეფის გამო შაბათის ტალავერიანი შესასვლელი, რომელიც ტაძართან ააშენეს და დაანგრია ტაძრის სამეფო შესასვლელი.
19 . ახაზის დანარჩენი საქმენი, რომელიც აღასრულა, განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
20 . განისვენა ახაზმა თავის მამებთან და დაიკრძალა მათთან დავითის ქალაქში; მის ნაცვლად ხიზკიაჰუ, მისი ძე გამეფდა.
1 . ესენი არიან ისრაელის შვილები, მათი რიცხვის მიხედვით, მამისსახლთა მთავრები, ათასისთავები, ასისთავები და მათი სარდლები, რომლებიც მეფეს ემსახურებოდნენ რაზმების ყველა საქმეში, მიდი-მოდიოდნენ ყოველთვიურად, წელიწადის ყოველ თვეში. თითოეული რაზმი ოცდაოთხი ათასისგან შედგებოდა.
2 . პირველ რაზმს პირველ თვეში იაშაბყამ ზაბდიელის ძე მეთაურობდა; მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
3 . ფერეცის ძეთაგანი იყო იგი, პირველი თვის ყველა მხედართმთავრის მეთაური.
4 . მეორე თვეს რაზმს დოდა ახოხიელი მეთაურობდა; მასთან მიკლოთი იყო მთავარი და მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
5 . მესამე თვის მესამე მხედართმთავარი ბენაიაჰუ, იეჰოიადაყ მღვდლის ძე იყო. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
6 . ეს ბენაიაჰუ, ოცდაათ მებრძოლთაგანი იყო და მათ მეთაურობდა; მისი ძე ყამიზაბადიც მის რაზმში ირიცხებოდა.
7 . მეოთხე თვეში ყასაელი იყო მეოთხე, იოაბის ძმა. მის შემდეგ კი მისი ძე ზებადია; მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
8 . მეხუთე თვეში, შამუთ იზრახელი იყო მეხუთე მეთაური. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
9 . მეექვსე თვეში ყირა ყიკეშის ძე, თეკოაყელი იყო მეექვსე. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
10 . მეშვიდე თვეში ხელეც ფელონელი იყო მეშვიდე, ეფრემის ძეთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
11 . მერვე თვეში სიბექაი ხუშათელი იყო მერვე, ზარხელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
12 . მეცხრე თვეში აბიყეზერ ყანეთოთელი იყო მეცხრე, ბენიამინელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
13 . მეათე - მეათე თვეში, მაჰარაი ნეტოფელი, ზერახის ნაშიერი; მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
14 . მეთერთმეტე თვეში მეთერთმეტე იყო ბენაია ფირყათონელი, ეფრემელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
15 . მეთორმეტე თვეში ხელდაი ნეტოფათელი იყო მეთორმეტე, ყათნიელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
16 . ისრაელის ტომებს მეთაურობდნენ: რეუბენიანთა მთავარი - ელიეზერ ზიქრის ძე; სიმონიანთა - შეფატიაჰუ, მაყაქას ძე.
17 . ლევიანებისა - ხაშაბია, კემუელის ძე; აჰარონისა - ცადოკი;
18 . იუდასი - ელიჰუ, დავითის ძმათაგანი; ისაქარისა - ყომრი, მიქაელის ძე;
19 . ზებულონისა - იშმაყიაჰუ, ყობადიაჰუს ძე; ნაფთალისა - იერიმოთ ყაზრიელის ძე.
20 . ეფრემის ძეთა - ჰოშეაყ ყაზაზიაჰუს ძე, მენაშეს ნახევარტომისა - იოელ ფედიაჰუს ძე;
21 . მენაშეს ნახევარტომისა, გილყადში - ყიდო ზაქარიას ძე; ბენიამინისა - იაყასიელ აბნერის ძე;
22 . დანისა - ყაზარელ იეროხამის ძე; ესენი არიან ისრაელის ტომების მთავრები.
23 . ოცი წლისანი და მის ქვემოთ არ აღურიცხავს დავითს, რადგან თქვა უფალმა, რომ ცის ვარსკვლავებივით გაამრავლებდა ისრაელს.
24 . იოაბ ცერუიას ძემ დაიწყო აღრიცხვა, მაგრამ ვერ დაასრულა იმის გამო, რომ უფლის რისხვა დაატყდა ისრაელს. ეს აღწერა მეფე დავითის მატიანის აღრიცხვაში არ შესულა.
25 . მეფის საგანძურზე ყაზმავეთ ყადიელის ძე იყო; ხოლო იმ საგანძურზე, რომელიც მინდორში, ქალაქებში, სოფლებსა და ციხე-სიმაგრეებში იყო - იეჰონათან ყუზიაჰუს ძე;
26 . მინდვრის სამუშაოების შემსრულებლებზე, მიწას რომ ამუშავებდნენ - ყეზრი, ქელუბის ძე.
27 . ვენახებზე - შიმყი რამათელი; ყურძნისა და ღვინის მარაგზე - ზაბდი შიფმელი.
28 . ზეთისხილისა და ლეღვის ხეებზე, დაბლობში რომ არის - ბაყალ-ხანან გედერელი; ზეთის მარაგზე - იოყაში.
29 . შარონში მდგომ ნახირს შიტრაი შარონელი ზედამხედველობდა, ნახირს - ხეობებში, შაფატ ყადლაის ძე.
30 . აქლემებს - იობილი, ისმაელიანი, სახედრებს - იეხდეიაჰუ მერონოთელი.
31 . ცხვარს - იაზიზ ჰაგერელი. ყველა ესენი მეფე დავითის ქონების განმგებლები იყვნენ.
32 . იონათანი, დავითის ბიძა, მრჩეველი იყო, კაცი გონიერი და მწიგნობარი; იეხიელი, ხაქმონის ძე, მეფისწულებთან იყო.
33 . ახითოფელი მეფის მრჩეველი იყო, ხუშაი არქელი კი მეფის მეგობარი.
34 . ახითოფელის შემდეგ იყვნენ: იეჰოიადაყ ბენაიაჰუს ძე და აბიათარი. მეფის ჯარის სარდალი იოაბი იყო.
1 . შეუდგა სოლომონი ღმერთის სახლის შენებას იერუსალიმში, მორიას მთაზე, სადაც უფალი გამოეცხადა დავითს, მამამისს; იმ ადგილას, დავითმა რომ მოამზადა ორნან იებუსელის კალოზე.
2 . მეორე თვის მეორე დღეს შეუდგა შენებას, თავისი მეფობის მეოთხე წელს.
3 . ესენია საფუძვლები, რომელზედაც სოლომონმა ღვთის სახლის შენება დაიწყო: სიგრძით სამოცი წყრთა იყო, ძველი საზომით, სიგანით - ოცი.
4 . დარბაზი სახლის წინ, მთელ სიგრძეზე, მისი სიგანის შესაბამისად, ოცი წყრთა იყო, სიმაღლით - ას ოცი. შიგნიდან წმინდა ოქროთი მოჭედა.
5 . დიდი სახლი კვიპაროსის ხეებით მოაპირკეთა, საუკეთესო ოქროთი მოჭედა და მასზე პალმები და ჯაჭვები გამოაჭედინა.
6 . ძვირფასი ქვით დაფარა სახლი მის დასამშვენებლად; ოქრო კი ფარვაიმული იყო.
7 . ოქროთი მოაპირკეთა სახლი, ძელები, ზღურბლნი, მისი კედლები და კარებები; კედლებზე ქერუბები ამოკვეთა.
8 . გააკეთა წმიდათაწმიდა; მისი სიგრძე სახლის სიგანის შესაბამისად ოცი წყრთა იყო, სიგანე - ოცი წყრთა. ექვსასი ტალანტი საუკეთესო ოქროთი მოაპირკეთა იგი.
9 . ლურსმნები წონით ორმოცდაათი შეკელი ოქრო იყო. ზედა სართულიც ოქროთი მოაპირკეთა.
10 . წმიდათაწმიდის ოთახში ორი ქერუბის ქანდაკება გააკეთა და ოქროთი მოაპირკეთა.
11 . ქერუბის ფრთები სიგრძით ოცი წყრთა იყო; ერთის ფრთა - ხუთწყრთიანი, სახლის კედელს ეხებოდა, მეორე ფრთაც ხუთი წყრთა იყო და მეორე ქერუბის ფრთას ეხებოდა;
12 . მეორე ქერუბის ფრთაც ხუთი წყრთა იყო და სახლის კედელს ეხებოდა, მისი მეორე ფრთაც ხუთი წყრთა იყო და პირველი ქერუბის ფრთას ეხებოდა.
13 . ქერუბების ფრთები ოც წყრთაზე იყო გაშლილი, თავიანთ ფეხებზე იდგნენ ისინი და სახე სახლისკენ ჰქონდათ მიმართული.
14 . კრეტსაბმელი გააკეთა ლურჯი, მეწამული და ძოწეული ბისონისგან და ზედ ქერუბები გამოსახა.
15 . სახლის წინ ოცდათხუთმეტი წყრთის სიგრძის ორი სვეტი გააკეთა, თითოეულს თავზე ხუთწყრთიანი სარქველი ედგა.
16 . ისეთივე ჯაჭვები გააკეთა, როგორიც წმიდაიში და სარქველზე მიამაგრა. გააკეთა ასი ბროწეული და ჯაჭვებზე მიამაგრა.
17 . ეს სვეტები ტაძრის წინ აღმართა, ერთი მარჯვნივ, მეორე მარცხნივ. მარჯვენას სახელად იაქინი უწოდა, მარცხენას - ბოყაზი.
1 . გააკეთა სპილენძის სამსხვერპლო, რომლის სიგრძე და სიგანე ოცი წყრთა იყო, ხოლო სიმაღლე - ათი.
2 . გაუკეთა ჩამოსხმული ზღვა, ათი წყრთა კიდიდან კიდემდე, გარშემო მომრგვალებული, რომელსაც სიმაღლე ხუთი წყრთა ჰქონდა და ოცდაათი წყრთა გარშემოწერილობა;
3 . ქვეშ ხარების მსგავსი სხმული ჰქონდა ათ წყრთაზე, მის ირგვლივ, ყოველი მხრიდან ორ რიგად.
4 . თორმეტ ხარზე იდგა იგი, სამი ჩრდილოეთით, სამი დასავლეთით, სამი სამხრეთით და სამი აღმოსავლეთით იყო მიმართული, ზღვა ზემოდან ედგათ; გავები კი შიგნით ჰქონდათ მიქცეული.
5 . მტკაველის ოდენა სისქე ჰქონდა; კიდეები გაშლილ შროშანს მიუგავდა და სამიათას ბათს იტევდა.
6 . ათი მცირე აუზი გააკეთა; ხუთი - მარჯვნივ და ხუთი კი მარცხნივ მოათავსა, რათა მათში ამოევლოთ სრულადდასაწველად გამზადებული, მღვდელმსახურნი კი ზღვაში განიბანებოდნენ.
7 . ოქროს ათი სასანთლე გააკეთა დადგენილი წესით და ტაძარში მოათავსა, ხუთ-ხუთი მარჯვნივ და მარცხნივ.
8 . ათი მაგიდა გააკეთა და დადგა ტაძარში, ხუთი მარჯვნივ, ხუთიც - მარცხნივ; ასევე ოქროს ასი ფიალა გააკეთა.
9 . ქვეშ ხარების მსგავსი სხმული ჰქონდა ათ წყრთაზე, მის ირგვლივ, ყოველი მხრიდან ორ რიგად.
10 . ზღვა სახლის მარჯვენა მხარეს, სამხრეთ-აღმოსავლეთით მოათავსა.
11 . გააკეთა ხურამმა ქვაბები, ნიჩბები, ფიალები და დაასრულა ყველაფრის კეთება, რაც მეფე სოლომონისთვის, ღვთის სახლში უნდა გაეკეთებინა:
12 . ორი სვეტი და ორი გვირგვინი სვეტის თავზე დასადგმელი და ორი ბადე გვირგვინების დასაფარად;
13 . ოთხასი ბროწეული ორი ბადისთვის, ბროწეულთა ორი მწკრივი თითოეული ბადისთვის, სვეტების თხემზე, გვირგვინების სარტყელის დასაფარად;
14 . გააკეთა სადგარნი და ზედ საბანელნი გაუკეთა;
15 . ერთი ზღვა და თორმეტი ხარი მის ქვეშ;
16 . ქვაბები, ნიჩბები, ფიალები და მთელი ჭურჭელი ხურამმა გააკეთა უფლის სახლისთვის გაპრიალებული სპილენძისგან.
17 . იორდანეს ტაფობის თიხაში ჩამოასხა ისინი მეფემ, სუქოთსა და ცერედათს შორის.
18 . მრავლად გააკეთა სოლომონმა მთელი ეს ჭურჭელი, ისე რომ არც აღრიცხულა სპილენძის წონა.
19 . გააკეთა სოლომონმა მთელი ეს ჭურჭელი ღვთის სახლისთვის, ოქროს სამსხვერპლო, მაგიდები და საწინაშეო პური მათზე,
20 . სასანთლეები და მათი კანდელები სუფთა ოქროსგან წესისამებრ, რათა წმიდაის წინ ანთებულიყო.
21 . ყვავილები, ლამპრები და ოქროს მაშები, სუფთა ოქროსგან;
22 . მაკრატლები პატრუქისთვის, ფიალები, კოვზები და აქანდაზები სუფთა ოქროსგან; სახლის კარიბჭენი, შიდა კარი, წმიდათაწმიდაში შესასვლელი და სახლის კარებიც ოქროსი იყო.
1 . ოცი წლის იყო ახაზი გამეფებისას და თექვსმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში; არ იქცეოდა სწორად უფლის თვალში, მამამისის, დავითისგან განსხვავებით.
2 . ისრაელის მეფეთა გზებით დადიოდა და ბაყალთა ქანდაკებებიც ჩამოასხა.
3 . საკმეველს აკმევდა ბენ-ჰინომის ველზე და ცეცხლში წვავდა თავის ძეებს, იმ წარმართთა საძაგელი წესისამებრ, რომლებიც უფალმა ისრაელის ძეთაგან განდევნა.
4 . სწირავდა და აკმევდა მაღლობებსა და მწვერვალებზე და ყოველი ამწვანებული ხის ქვეშ.
5 . ჩააგდო იგი მისმა უფალმა ღმერთმა არამელთა მეფის ხელში; დაამარცხეს იგი და მრავალ ტყვესთან ერთად დამასკოში მიიყვანეს. გარდა ამისა, ისრაელის მეფის ხელშიც ჩააგდო, რომელმაც სასტიკად დაამარცხა.
6 . ფეკახ რემალიაჰუს ძემ, ისრაელის მეფემ, ერთ დღეში, ას ოცი ათასი იუდეველი ამოხოცა. მამაცი ვაჟკაცები, რადგან მიატოვეს მათ უფალი, თავიანთი მამების ღმერთი.
7 . დახოცა ზიხრიმ, ძლევამოსილმა ეფრემელმა, უფლისწული მაყასიაჰუ, მოურავი ყაზრიკამი და ელკანა, მეფის შემდეგ მეორე კაცი.
8 . დაატყვევეს ისრაელის ძეებმა თავიანთ ძმათაგან ორასი ათასი ქალი, ძე და ასული; დიდძალი ნადავლიც დაიტაცეს და მიიტანეს სამარიაში.
9 . იყო იქ უფლის წინასწარმეტყველი, სახელად ყოდედი. გამოვიდა სამარიაში დაბრუნებული ლაშქრის წინაშე და უთხრა: „აჰა, უფალი, თქვენი მამების ღმერთი განრისხებული იყო იუდაზე, ხელში ჩაგიგდოთ იგი და თქვენც ისეთი სისასტიკით გაჟლიტეთ ისინი, რომ ზეცას მისწვდა ეს.
10 . და ახლა გინდათ, რომ იუდასა და იერუსალიმის შვილები მონებად და მხევლებად გაიხადოთ? განა თქვენ არა გაქვთ დანაშაული უფლის, თქვენი ღმერთის წინაშე?
11 . ისმინეთ ჩემი, დააბრუნეთ ტყვეები, რომლებიც თქვენი მოძმეებისგან წამოასხით; რადგან უფლის რისხვა აღიგზნო თქვენზე”.
12 . ზოგიერთი ეფრემის ძეთა მეთაურთაგან - ყაზარია იეჰოხანანის ძე, ბერექიაჰუ მეშილემოთის ძე, ხიზკიაჰუ შალუმის ძე და ყამასა ხადლაის ძე ბრძოლიდან მოსულთა წინააღმდეგ აღდგა.
13 . უთხრეს მათ: „ტყვეებს აქ ნუ მოიყვანთ, ნუღარ დაუმატებთ ჩვენს ცოდვა-ბრალს ჩვენსავე დანაშაულს უფლის წინაშე; რადგან დიდია ჩვენი ბრალი და ანთია უფლის რისხვა ისრაელზე”.
14 . და დატოვეს შეიარაღებულმა კაცებმა ტყვეები და ნადავლი მთავრებისა და მთელი კრებულის წინაშე.
15 . ადგნენ სახელდებით მოხსენიებული კაცები, მივიდნენ ტყვეებთან და ვინც შიშველი იყო, ნადავლიდან შემოსეს. ფეხზე ჩააცვეს, აჭამეს და ასვეს, ზეთით დაზილეს, დასუსტებულნი სახედრებზე შესვეს; მიიყვანეს იერიხოში, პალმების ქალაქში, მათ მოძმეებთან და დაბრუნდნენ სამარიაში.
16 . იმ დროს გაუგზავნა მეფე ახაზმა წერილი აშურის მეფეებს, რათა დახმარებოდნენ მას.
17 . კვლავ მოდიოდნენ ედომელნი, ხოცავდნენ იუდეველთ და ტყვეებად მიერეკებოდნენ.
18 . ფილისტიმელებიც შეესივნენ დაბლობის ქალაქებსა და იუდას სამხრეთს; დაიპყრეს ბეთ-შემეში, აიალონი და გედეროთი; სოქო, თიმნა და გიმზო თავ-თავისი შემოგარენით და იქ დამკვიდრდნენ.
19 . რადგან დაამდაბლა უფალმა იუდა, ისრაელის მეფის, ახაზის გამო, ვინაიდან გარყვნა მან იუდა და დიდად განარისხა უფალი.
20 . მივიდა მასთან თიგლათ-ფილესერი, აშურის მეფე და დახმარების ნაცვლად კიდევ უფრო შეავიწროვა იგი.
21 . მისცა ახაზმა აშურის მეფეს ხარკი უფლის სახლიდან, მეფისა და მთავართა სახლებიდან, მაგრამ ვერც ამან უშველა.
22 . ამ გაჭირვების დროს უფრო სცოდავდა უფალს მეფე ახაზი.
23 . დამასკოს ღმერთებს სწირავდა მსხვერპლს, რომლებმაც დაღუპეს იგი და ამბობდა: „რადგან ასე შველიან არამის მეფეებს მათი ღმერთები, შევწირავ მათ, იქნებ შემეწიონ”. მაგრამ ისინი იყვნენ მისი და მთელი ისრაელის დამცემი.
24 . მოაგროვა ახაზმა ღვთის სახლის ჭურჭელი და დალეწა. უფლის სახლის კარნი დაკეტა და სამსხვერპლოები გაიკეთა იერუსალიმის თითოეულ კუთხეში.
25 . იუდას ყოველ ქალაქში გააკეთა მაღლობები, რათა უცხო ღმერთებისთვის ეკმია და განარისხა უფალი, თავისი მამების ღმერთი.
26 . დანარჩენი მისი ამბები და ყველა მისი საქმე, პირველი და უკანასკნელი, აღწერილია იუდასა და ისრაელის მეფეთა წიგნში.
27 . განისვენა ახაზმა თავის მამებთან და დაკრძალეს ის ქალაქ იერუსალიმში, თუმცა ისრაელის მეფეთა სამარხში არ მიუსვენებიათ. მის ნაცვლად კი ხიზკიაჰუ, მისი ძე გამეფდა.
1 . როცა დადგა მეშვიდე თვე და ისრაელიანები უკვე თავ-თავიანთ ქალაქებში დასახლდნენ, შეიკრიბა მთელი ხალხი იერუსალიმში, როგორც ერთი კაცი.
2 . ადგნენ იეშუა იოცადაკის ძე და მისი ღვთისმსახური ძმები, ზერუბაბელ შეალთიელის ძე და მისი ძმები და აუშენეს სამსხვერპლო ისრაელის ღმერთს მასზე სრულადდასაწველთა აღსავლენად, როგორც ეს მოსეს, ღვთის კაცის რჯულში იყო დაწერილი.
3 . იმისდა მიუხედავად, რომ გარშემო ქვეყანათა ხალხების შიში ჰქონდათ, თავისივე საძირკველზე დადგეს სამსხვერპლო და აღავლენდნენ მასზე სრულადდასაწველს; დილის და საღამოს სრულადდასაწველს.
4 . კარვობის დღესასწაულიც აღასრულეს, როგორც წერია და სწირავდნენ ყოველდღიურ სრულადდასაწველთ განსაზღვრული რაოდენობით, წესის მიხედვით, ყოველდღიური საჭიროებისამებრ.
5 . ამის შემდეგ მუდმივად აღავლენდნენ სრულადდასაწველს ახალმთვარობისას და უფლის ყოველ წმიდა დღესასწაულზე; ყველასთვის, ვინც კეთილი ნებით სწირავდა შესაწირს უფალს.
6 . მეშვიდე თვის პირველი დღიდან დაიწყეს უფლისთვის სრულადდასაწველთა აღვლენა, თუმცა უფლის ტაძრისთვის საძირკველი ჯერ არ იყო ჩაყრილი.
7 . ფული მისცეს ქვის მთლელებსა და ხუროებს, საჭმელ-სასმელი და ზეთი ციდონელებსა და ცორელებს, რათა ლიბანიდან კედარის ხეები მოეზიდათ ზღვით იაფოში, სპარსეთის მეფის, კიროსის მიერ მათთვის მიცემული ნებართვისამებრ.
8 . ღვთის სახლში, იერუსალიმში მათი მისვლიდან მეორე წლის მეორე თვეს დაიწყეს ზერუბაბელ შეალთიელის ძემ და იეშუა იოცადაკის ძემ თავიანთ დანარჩენ ძმებთან, ტყვეობიდან იერუსალიმში მობრუნებულ მღვდლებთან და ლევიანებთან ერთად, მშენებლობა; ზედამხედველებად ოცი წლისა და უფროსი ლევიანები დააყენეს უფლის სახლის საქმეზე.
9 . დადგნენ იეშუა, მისი ძენი და ძმანი, კადმიელი და მისი ძენი, ჰოდავიას ძენი, აგრეთვე ხენადადის ძენი, მათი ძეები და ძმები, ლევიანები, როგორც ერთი კაცი, ღვთის ტაძარში მუშების ზედამხედველებად.
10 . საძირკველი რომ ჩაუყარეს უფლის ტაძარს მშენებლებმა, მღვდლები დააყენეს საყვირებით, თავიანთი სამოსით შემოსილნი და ლევიანები, ასაფის ძენი, წინწილებით, რათა დავითის, ისრაელის მეფის, წესისამებრ ედიდებინათ უფალი.
11 . აქებდნენ და ემადლიერებოდნენ უფალს. ამბობდნენ: „რადგან კეთილია იგი და უკუნისამდეა მისი წყალობა ისრაელზე!” ყიჟინას სცემდა მთელი ხალხი და მაღალი ხმით აქებდა უფალს, ღმერთის სახლის დაფუძნების გამო.
12 . მრავალი მოხუცი მღვდელი, ლევიანი და მამისსახლთა თავკაცი, ვისაც პირვანდელი ტაძარი ჰქონდა ნანახი, ხმამაღლა ტიროდა, როცა საძირკველი ჩაუყარეს ტაძარს მათ თვალწინ. ბევრი სიხარულით ყიჟინებდა.
13 . ასე რომ, ხალხი ერთმანეთისგან ვერ არჩევდა სასიხარულო ყიჟინისა და ტირილის ხმებს, რადგან დიდი ხმით ყიჟინებდნენ და შორს ისმოდა მათი ხმა.
1 . ესენი არიან მამისსახლთა თავკაცები და ეს არის მათი საგვარტომო ნუსხა, რომლებიც ჩემთან ერთად ამოვიდნენ ბაბილონიდან მეფე ართახშასთას მეფობაში:
2 . ფინხასის ძეთაგან გერშომი; ითამარის ძეთაგან დანიელი; დავითის ძეთაგან ხატუში;
3 . შექანიას ძეთაგან და ფარყოშის ძეთაგან: ზაქარია და მასთან, მისი საგვარტომოდან ასორმოცდაათი მამაკაცი;
4 . ფათახ-მოაბის ძეთაგან: ელიოჰოყენაი ზერახის ძე და მასთან ერთად ორასი მამაკაცი;
5 . შექანიას ძეთაგან: იახაზიელის ძე და მასთან ერთად სამასი მამაკაცი;
6 . ყადინის ძეთაგან: ყებედი იონათანის ძე და მასთან ერთად ორმოცდაათი მამაკაცი;
7 . ყელამის ძეთაგან: ესაია ყათალიას ძე და მასთან ერთად სამოცდაათი მამაკაცი;
8 . შეფატიას ძეთაგან: ზებადია მიქაელის ძე და მასთან ერთად ოთხმოცი მამაკაცი;
9 . იოაბის ძეთაგან: ყობადია იეხიელის ძე და მასთან ერთად ორას თვრამეტი მამაკაცი;
10 . ბანის ძეთაგან: შელომითი იოსიფიას ძე, და მასთან ერთად ას სამოცი მამაკაცი;
11 . ბებაის ძეთაგან: ზაქარია ბებაის ძე და მასთან ერთად ოცდარვა მამაკაცი;
12 . ყაზგადის ძეთაგან: იოხანან ჰაკატანის ძე და მასთან ერთად ას ათი მამაკაცი;
13 . ადონიკამის ძეთაგან უკანასკნელნი; მათი სახელებია: ელიფელეტი, იეყიელი, შემაყია და მათთან ერთად სამოცი მამაკაცი;
14 . ბიგვაის ძეთაგან: ყუთაი და ზაბუდი და მათთან ერთად სამოცდაათი მამაკაცი.
15 . შევკრიბე ისინი მდინარესთან, რომელიც აჰავას ერთვის და ვიდექით იქ სამ დღეს. ვაკვირდებოდი ხალხს და მღვდლებს, მაგრამ მათ შორის ლევის ძეთაგან ვერავინ ვპოვე.
16 . დავიბარე ხალხის მეთაურები: ელეაზარი, არიელი, შემაყია, ელნათანი, იარიბი, ელნათანი, ნათანი, ზაქარია, მეშულამი; ასევე მოძღვრები: იოიარიბი და ელნათანი.
17 . გავგზავნე ისინი იდოსთან, ქასიფიას ადგილის მთავართან. ვუთხარი რა უნდა ელაპარაკათ იდოსთან და მის ძმებთან, ტაძრის მსახურებთან, ქასიფიას ადგილზე მყოფებთან, რათა მოეყვანათ ჩვენამდე მსახურები, ჩვენი ღმერთის სახლისთვის.
18 . ჩვენი ღმერთის კეთილი ხელის გამო, რომელიც ჩვენზე იყო, მოიყვანეს ჩვენთან ერთი გონიერი კაცი მახლის ძეთაგან, ლევის ძე, ისრაელის ძე, სახელად შერებია და მასთან ერთად მისი ძენი და მისი ძმები, თვრამეტი კაცი;
19 . და ხაშაბია და მასთან ესაია მერარის ძეთაგან, მისი ძმები და მისი ძენი - ოცი კაცი.
20 . ასევე ტაძრის მსახურები, რომლებიც დავითმა და მთავრებმა დაუდგინეს ლევიანებს მსახურებად - ორას ოცი მსახური; ყველა მათგანი სახელებით იყო დადგენილი.
21 . და გამოვაცხადე იქ მარხვა, მდინარე აჰავაზე, რათა თავი დაგვემდაბლებინა ჩვენი ღმერთის წინაშე და მისთვის გვეთხოვა, დაცული გზა ჩვენთვის, ჩვენი პატარებისთვის და მთელი ჩვენი ქონებისთვის,
22 . რადგან შემრცხვა მეფისთვის ლაშქარი და მხედრები მეთხოვნა, მტრისგან თავის დასაცავად გზაზე, რადგან ნათქვამი გვქონდა მეფისთვის: "ჩვენი ღმერთის ხელი სასიკეთოა ყველასთვის, ვინც ეძებს მას, ხოლო მისი ძალა და რისხვა ეწინააღმდეგება მათ, ვინც მიატოვებს მას!”
23 . ვიმარხულეთ და ვთხოვეთ ჩვენს ღმერთს ეს და შეისმინა მან ჩვენი.
24 . გამოვყავი თორმეტი მთავარი მღვდელი: შერებია, ხაშაბია და მათთან ერთად ათი კაცი მათი ძმებიდან;
25 . ავუწონე მათ ვერცხლი, ოქრო და ჭურჭელი, ჩვენი ღვთის სახლისთვის შეწირული, რაც შესწირეს მეფემ, მისმა მრჩევლებმა და იქ დამსწრე მთელმა ისრაელმა.
26 . მივუწონე მათ ხელში ექვსას ორმოცდაათი ტალანტი ვერცხლი, ასი ტალანტის ვერცხლის ჭურჭელი და ასი ტალანტი ოქრო.
27 . ათასი დრაქმის ოქროს ოცი საბანებელი და საუკეთესო სპილენძის ორი ჭურჭელი, ოქროსავით ძვირფასი.
28 . ვუთხარი მათ: „თქვენ წმიდა ხართ უფლისთვის და ეს ჭურჭელიც წმიდაა, ხოლო ეს ვერცხლი და ოქრო ნებაყოფლობითი შესაწირია თქვენი მამების ღმერთისადმი.
29 . გაუფრთხილდით და დაიცავით, ვიდრე მიუწონიდეთ მთავარ მღვდლებს, ლევიანებს და ისრაელის მამების მთავრებს იერუსალიმში, უფლის სახლის ოთახებში”.
30 . მიიღეს მღვდლებმა და ლევიანებმა ვერცხლი, ოქრო, და ჭურჭელი წონით, რათა მიეტანათ იერუსალიმში, ჩვენი ღვთის სახლში.
31 . პირველი თვის მეთორმეტე დღეს გავემგზავრეთ მდინარე აჰავადან იერუსალიმში; ჩვენი ღმერთის ხელი იყო ჩვენზე, მან გვიხსნა მტრის ხელიდან და გზაზე ჩასაფრებულთაგან.
32 . მივედით იერუსალიმში და გავჩერდით იქ სამ დღეს.
33 . მეოთხე დღეს მიუწონეს მერემოთს, ურია მღვდლის ძეს ხელში ვერცხლი, ოქრო და ჭურჭელი ჩვენი ღვთის სახლში; მასთან ერთად იყო ელეაზარ ფინხასის ძე; ასევე მათთან ერთად იყვნენ იოზაბადი იეშუას ძე და ნოადია ბინუის ძე, ლევიანები.
34 . ყველაფერი დაითვალა და აიწონა; და ჩაიწერა მთელი ეს წონა იმ დროს.
35 . შესწირეს ისრაელის ღმერთს სრულადდასაწველი, ტყვეობიდან დაბრუნებულებმა, გადასახლებაში ნამყოფმა ხალხმა: თორმეტი მოზვერი მთელი ისრაელისთვის, ოთხმოცდათექვსმეტი ვერძი, სამოცდაჩვიდმეტი კრავი, თორმეტი ვაცი ცოდვის მსხვერპლისთვის, ყოველივე ეს სრულადდასაწველად უფლისთვის.
36 . და გადასცეს მეფის დავალება მეფისნაცვლებს და მდინარის გაღმელ განმგებლებს და ისინიც მხარში ედგნენ ხალხსა და ღვთის სახლს.
1 . "შენ კი, ძეო კაცისავ, აიღე აგური, დაიდე წინ და ამოკვეთე მასზე ქალაქი იერუსალიმი.
2 . ალყაში მოაქციე იგი, სიმაგრე ააშენე მის წინააღმდეგ და მიწაყრილები შემოავლე, განალაგე მათზე ბანაკები და გარშემოარტყი კედლის სანგრევი მანქანები.
3 . შენ კი, აიღე რკინის დაფა და დადგი იგი რკინის კედლად შენსა და ქალაქს შორის; სახე მისკენ მიაქციე, რათა ალყაში მოექცეს და გარშემორტყმული გყავდეს. ეს იქნება ნიშანი ისრაელის ტაძრისთვის.
4 . დაწექი მარცხენა გვერდზე და დაიდე ისრაელის ტაძრის ურჯულოება. რამდენ დღესაც იწვები, იმდენხანს ატარებ მის ურჯულოებას.
5 . მე განგისაზღვრე მათი ურჯულოების წლები დღეთა რიცხვის მიხედვით: სამას ოთხმოცდაათ დღეს ატარებ ისრაელის ტაძრის ურჯულოებას.
6 . შეასრულებ ამას და დაწვები მარჯვენა გვერდზე; ორმოც დღეს ატარებ იუდას ტაძრის ურჯულოებას. თითო დღე თითო წლისთვის დაგიდგინე.
7 . იერუსალიმის ალყისკენ მიმართავ სახეს და შიშველ მკლავს, და იწინასწარმეტყველებ მასზე.
8 . აჰა, შეგბოჭავ და ვერ გადატრიალდები ერთი გვერდიდან მეორეზე, სანამ არ დასრულდება შენი ალყის დღეები.
9 . აიღე ხორბალი და ქერი, ცერცვი და მურდუმაქი, ფეტვი და ასლი, ჩაყარე ერთ ჭურჭელში და საჭმელი მოიმზადე. დღეთა იმ რიცხვის მიხედვით უნდა მოიმზადო, რამდენსაც გვერდზე იწვები, სამას ოთხმოცდაათ დღეს უნდა ჭამო.
10 . დღეში შენი საჭმელი, რასაც შეჭამ, წონით ოცი შეკელი იყოს, ჟამიდან ჟამამდე ჭამე.
11 . წყალიც მოზომილად სვი, მეექვსედი ჰინი დალიე ჟამიდან ჟამამდე.
12 . ქერის კვერს შეჭამ, ადამიანის გამომშრალ განავალზე გამოაცხობ მას, მათ დასანახად”.
13 . და თქვა უფალმა: "ასე შეჭამენ ისრაელის ძენი თავიანთ უწმინდურ პურს იმ ხალხებში, რომლებთანაც განვდევნი მათ”.
14 . მივუგე: "ო, არა უფალო ღმერთო! აჰა, ჩემი სული არ შებილწულა; სიჭაბუკიდან მოყოლებული დღემდე მძორი და მხეცის მიერ დაგლეჯილი არ მიჭამია; აქამდე საზიზღარი ხორცისთვის პირი არ დამიკარებია”.
15 . მითხრა: "კარგი, საქონლის ნეხვს მოგცემ ადამიანის განავლის ნაცვლად და მასზე მოიმზადე კვერი”.
16 . მითხრა: "ძეო კაცისავ! აი, მე გავანადგურებ საკვების მარაგს იერუსალიმში და წონითა და დარდით შეჭამენ პურს, მოზომილად და ძრწოლით შესვამენ წყალს.
17 . ვინაიდან მოაკლდებათ პური და წყალი, ძრწოლით შეხედავენ ერთმანეთს და გატიალდებიან თავიანთ ურჯულოებაში.
1 . ჩვენი დევნილობის ოცდამეხუთე წელს, წლის დასაწყისში, თვის მეათე დღეს, ქალაქის დაცემის მეთოთხმეტე წელს, ზუსტად იმ დღეს იყო, რომ უფლის ხელმა მიმიყვანა იქ.
2 . ღვთიურ ხილვაში მიმიყვანა ისრაელის ქვეყანაში და ძალიან მაღალ მთაზე დამაყენა, იქ, სადაც სამხრეთით ქალაქის მსგავსი იყო აშენებული.
3 . მიმიყვანა და, აჰა, კაცის მსგავსი, თითქოს სპილენძის შესახედაობა ჰქონდა, ხელში საზომი ლერწამი ეჭირა; კარიბჭეში იდგა.
4 . მელაპარაკა კაცის მსგავსი: "ძეო კაცისავ! შენი თვალით იხილე და ყურით მოისმინე, გული დაუდე ყოველივეს, რასაც გაჩვენებ, რადგან ამისთვის ხარ აქ მოყვანილი; ყველაფერი, რასაც ნახავ, ისრაელის სახლს გამოუცხადე.
5 . და, აჰა, გალავანია ტაძრის ირგვლივ, გარედან; იმ კაცს ხელთ საზომი ლერწამი აქვს ექვსი წყრთისა, წყრთაში კი მტკაველია. გაზომა სიგანე შენობისა - ერთი ლერწამი, სიმაღლე - ერთი ლერწამი.
6 . მივიდა კარიბჭესთან, აღმოსავლეთის გზისკენ რომ იყო მიმართული, ავიდა მის საფეხურებზე და გაზომა კარიბჭის წირთხლი - ერთი ლერწამი სიგანე, მეორე წირთხლი - ერთი ლერწამი სიგანე.
7 . საგუშაგო კელია - ერთი ლერწამი სიგრძე და ერთი ლერწამი სიგანე; საგუშაგო კელიებს შორის - ხუთი წყრთა; კარიბჭის წირთხლი, ახლოს რომ იყო კარიბჭის აივანთან - ერთი ლერწამი.
8 . გაზომა კარიბჭის დერეფანი ტაძრის წინ - ერთი ლერწამი.
9 . გაზომა კარიბჭის დერეფანი - რვა წყრთა, მისი საყრდენები - ორი წყრთა; კარიბჭის დერეფანი - რვა წყრთა და მისი სვეტები - ორი წყრთა; და კარიბჭის დერეფანი ტაძრის წინ.
10 . კარიბჭის სადარაჯო კელიები აღმოსავლეთიდან - სამი ერთ მხარეს, სამიც - მეორე მხარეს; სამივეს ერთი ზომა ჰქონდა, ერთი ზომისა იყო საყრდენებიც, ორივე მხრიდან.
11 . გაზომა კარიბჭის შესასვლელის სიგანე - ათი წყრთა, შესასვლელის სიგრძე - ცამეტი წყრთა;
12 . ზღვარი სადარაჯო კელიების წინ - ერთი წყრთა, ერთი წყრთაც - მეორე მხრიდან; ამ სადარაჯო კელიებს ექვსი წყრთა ერთი მხრიდან ჰქონდათ და ექვსი წყრთა - მეორე მხრიდან.
13 . გაზომა კარიბჭე ერთი სადარაჯო კელიის სახურავიდან მეორეს სახურავამდე; სიგანე - ოცდახუთი წყრთა, შესასვლელიდან შესასვლელამდე.
14 . სამოცი წყრთა გამოუვიდა საყრდენები; კარიბჭის შიგნით, ეზოს გარშემო სვეტები.
15 . შემოსასვლელი კარიბჭის ზღურბლიდან შიდა კარიბჭის აივნის ზღურბლამდე - ორმოცდაათი წყრთა.
16 . სარკმლები იყო სადარაჯო კელიებისა და მათი წირთხლებისკენ, კარიბჭის შიგნით, ირგვლივ; დერეფანსაც სარკმლები ჰქონდა შიგნით, ყოველი მხრიდან, საყრდენებზე კი - პალმები.
17 . შემიყვანა გარე ეზოში და ვნახე ოთახები და ქვაფენილი, ეზოს ირგვლივ დაგებული, ოცდაათი ოთახი ამ ქვაფენილზე.
18 . ქვაფენილი კარიბჭეთა გვერდებზე იყო, კარიბჭეთა სიგრძის შესაბამისად. ეს ქვედა ქვაფენილი იყო.
19 . გაზომა სიგანე ქვემო კარიბჭის წინიდან შიდა ეზოს გარე მხარემდე - ასი წყრთა აღმოსავლეთით და ჩრდილოეთით.
20 . ჩრდილოეთისკენ მიმართული გარე ეზოს კარიბჭეც გაზომა, მისი სიგრძე და სიგანე.
21 . თავისი გვერდითა ოთახებით: სამი - ერთი მხრიდან და სამიც - მეორე მხრიდან; სამი საყრდენი თავისი დერეფნებით, რომლებიც იმავე ზომისა იყო, რაც პირველი კარ
22 . მათი სარკმლები, დერეფნები და პალმები იგივე ზომისა იყო, აღმოსავლეთისკენ მიმართულ კარიბჭეს რომ ჰქონდა; შვიდსაფეხურიანი ასასვლელი თავ-თავისი დერეფნებით მათ წინ.
23 . შიდა ეზოს კარიბჭე - ჩრდილოეთის მოპირდაპირედ, მეორე კარიბჭე - აღმოსავლეთის მოპირდაპირედ; გადაზომა კარიბჭიდან კარიბჭემდე - ასი წყრთა.
24 . წამიყვანა სამხრეთისკენ და დავინახე სამხრეთ კარიბჭე. გადაზომა მისი საყრდენები და დერეფნები - იგივე ზომისა იყო, რაც სხვა კარიბჭეებს ჰქონდა.
25 . სარკმლები ჰქონდა ირგვლივ მას და მის დერეფნებს, სხვა სარკმლების მსგავსად. ორმოცდაათი წყრთა სიგრძე და ოცდახუთი წყრთა სიგანე.
26 . შვიდსაფეხურიანი ასასვლელი ჰქონდა, წინ - დერეფნები და თითო პალმა საყრდენებზე, სათითაო ორივე მხრიდან.
27 . შიდა ეზოშიც იყო სამხრეთ კარიბჭე; გადაზომა იმ კარიბჭიდან მეორე კარიბჭემდე სამხრეთით - ასი წყრთა.
28 . სამხრეთის კარიბჭით შემიყვანა შიდა ეზოში, გადაზომა სამხრეთის კარიბჭე და იგივე ზომა გამოუვიდა.
29 . გვერდითა ოთახები, საყრდენები და დერეფნები - იგივე ზომისა, მას და მის დერეფნებს ირგვლივ სარკმლები ჰქონდა, ორმოცდაათი წყრთა სიგრძე, ოცდახუთი წყრთა სიგანე.
30 . დერეფნები ჰქონდა ეზოს ირგვლივ, ოცდახუთი წყრთის სიგრძეზე და ხუთი წყრთის სიგანეზე.
31 . დერეფნები გარე ეზოსკენ გადიოდა; საყრდენებზე პალმები იყო მოხატული და რვასაფეხურიანი ასასვლელი ჰქონდა.
32 . შიდა ეზოში აღმოსავლეთისკენ შემიყვანა, გაზომა კარიბჭე და იმავე ზომისა იყო.
33 . გვერდითა ოთახები, საყრდენები და დერეფნები - იმავე ზომებისა; სარკმლები ჰქონდა ირგვლივ მას და მის დერეფნებს, ორმოცდაათი წყრთა სიგრძე, ოცდახუთი წყრთა სიგანე.
34 . დერეფნები გარე ეზოსკენ გადიოდა; საყრდენები თითოეულ მხარეზე პალმებით იყო მოხატული, რვასაფეხურიანი ასასვლელი ჰქონდა.
35 . შემიყვანა შიდა ეზოში ჩრდილოეთის კარიბჭისკენ, გაზომა და იმავე ზომისა იყო.
36 . მისი გვერდითა ოთახები, საყრდენები და დერეფნები - იმავე ზომებისა; სარკმლები ჰქონდა ირგვლივ მას და მის დერეფნებს, ორმოცდაათი წყრთა სიგრძე, ოცდახუთი წყრთა სიგანე.
37 . საყრდენები გარე ეზოსკენ იყო მიმართული, პალმებით იყო მოხატული ორივე მხრიდან; რვასაფეხურიანი ასასვლელი ჰქონდა.
38 . იქვე იყო სენაკი, შესასვლელით კარიბჭის საყრდენებთან; იქ ასუფთავებენ სრულადდასაწველ მსხვერპლს.
39 . კარიბჭის დერეფანში ერთი მხრიდან ორი მაგიდა იდგა, ორიც - მეორე მხრიდან, სრულადდასაწველის, ცოდვისა და დანაშაულის გამოსასყიდად შესაწირის დასაკლავი.
40 . გარე გვერდზე, ჩრდილო კარიბჭის შესასვლელისკენ ასასვლელში, ორი მაგიდა იდგა. კარიბჭის დერეფნის მეორე გვერდზეც - ორი მაგიდა.
41 . ოთხი მაგიდა ერთი მხრიდან და ოთხი მაგიდა - მეორე მხრიდან კარიბჭის მხარეზე: სულ რვა მაგიდა, რომლებზეც მსხვერპლი უნდა დაეკლათ.
42 . ოთხი მაგიდა გამოთლილი ქვისგან სრულადდასაწველისთვის; ერთნახევარი წყრთა სიგრძე, ერთნახევარი სიგანე, სიმაღლე ერთი წყრთა. სრულადდასაწველი და სხვა მსხვერპლების დასაკლავი იარაღის დასაწყობად.
43 . მტკაველიანი კაუჭები, გარშემო მიმაგრებული; მაგიდებზე კი - შემონაწირთა ხორცი.
44 . შიდა კარიბჭის გარეთ მგალობელთა სენაკები იყო, შიდა ეზოში, ჩრდილოეთის კარიბჭის გვერდით; ერთი სამხრეთისკენ იყო მიმართული, მეორე კი, სამხრეთ კარიბჭის გვერდზე, ჩრდილოეთისკენ.
45 . მითხრა: ეს ოთახი, რომელიც სამხრეთისკენაა მიმართული, ტაძრის მსახური მღვდლებისთვისაა.
46 . სენაკი, რომელიც ჩრდილოეთისკენ იყო მიმართული, მღვდლებისთვისაა, რომლებიც სამსხვერპლოს სამსახურს ასრულებენ; ესენი ცადოკის ძენი იყვნენ, ლევის ძეთაგან, უფალთან მიახლოების უფლების მქონენი, რომ მომსახურებოდნენ მას.
47 . გაზომა ოთხკუთხედი ეზო: სიგრძე ასი წყრთა, სიგანე ასი წყრთა; სამსხვერპლო იყო ტაძრის წინ.
48 . მიმიყვანა ტაძრის დერეფანთან, გადაზომა დერეფნის საყრდენები: ხუთი წყრთა ერთი მხრიდან, ხუთი წყრთა მეორე მხრიდან; კარიბჭის სიგანე: სამი წყრთა ერთი მხრიდან, სამი წყრთა მეორე მხრიდან.
49 . დერეფნის სიგრძე ოცი წყრთა იყო, სიგანე - თერთმეტი წყრთა; ათი საფეხურით ადიან მასზე. იქვე საყრდენები იყო, ერთი - ერთი მხრიდან, მეორე - მეორე მხრიდან.
1 . მიმიყვანა ტაძართან და სვეტები გაზომა: სიგანე ექვსი წყრთა იყო ერთ მხარეს და სიგანე ექვსი წყრთა - მეორე მხარეს; ეს იყო იმ კარვის სიგანე.
2 . შესასვლელის სიგანე - ათი წყრთა; შესასვლელის გვერდები - ხუთი წყრთა ერთ მხარეს, ხუთი წყრთა - მეორე მხარეს; გაზომა მისი სიგრძე და ორმოცი წყრთა იყო, სიგანე - ოცი წყრთა.
3 . შიგნით შევიდა და შესასვლელის გვერდითი სვეტი გაზომა: ორი წყრთა, შესასვლელი - ექვსი წყრთა სიმაღლეში, ხოლო სიგანე - შვიდი წყრთა.
4 . გაზომა მისი სიგრძე: ოცი წყრთა, სიგანე - ოცი წყრთა ტაძრის წინ. მითხრა: "ეს წმიდათა წმიდაა”.
5 . შემდეგ ტაძრის კედელი გაზომა - ექვსი წყრთა, გვერდითი ოთახის სიგანე - ოთხი წყრთა, ტაძრის ირგვლივ.
6 . გვერდითი ოთახები ერთმანეთის ზემოთ იყო, სამ სართულად, ოცდაათი ოთახი თითო სართულზე; კედლამდე აღწევდნენ, სახლს რომ ჰქონდა ირგვლივ ოთახებისთვის, ერთმანეთი რომ გაემაგრებინათ და ტაძრის კედელს არ დაყრდნობოდნენ.
7 . ფართოვდებოდა და იხვეოდა მაღლა მიმავალი საფეხურები გვერდითა ოთახებისკენ, რადგან ტაძრის დახვეული საფეხურები მიიწევდნენ მაღლა-მაღლა, ტაძრის ირგვლივ; ამიტომ განიერდებოდა ტაძრის სიმაღლის კვალობაზე და ამგვარად, ქვედა სართულიდან ზედაზე ადიოდნენ შუა სართულის საშუალებით.
8 . დავინახე, რომ სახლს შემაღლებული ბაქანი ჰქონდა ირგვლივ; გვერდითი ოთახების საძირკველი სრული ექვსი წყრთა იყო.
9 . კედლის სიგანე, გვერდითა ოთახებს რომ ჰქონდა, გარედან ხუთი წყრთა იყო, ხოლო ღია სივრცე ოთახებს შორის სახლს ეკუთვნოდა.
10 . ოთახებს შორის მანძილი ოცი წყრთა იყო ტაძრის ირგვლივ.
11 . გვერდითი ოთახიდან ცარიელ ადგილზე იყო გასასვლელი: ერთი გასასვლელი ჩრდილოეთით და ერთი გასასვლელი სამხრეთით; ცარიელი ადგილის სიგანე ხუთი წყრთა იყო ირგვლივ.
12 . შენობას, რომელიც შემოკავებული ადგილის წინ იდგა დასავლეთის მხარეს, სიგანე სამოცდაათი წყრთა ჰქონდა. შენობის კედლის სიგანე ხუთი წყრთა იყო ირგვლივ, სიგრძე - ოთხმოცდაათი წყრთა.
13 . გაზომა ტაძრის სიგრძე: ასი წყრთა, შემოკავებული ადგილი თავისი შენობებით და მისი კედლები: სიგრძით - ასი წყრთა.
14 . ტაძრის წინა ნაწილისა და შემოკავებული ადგილის სიგანე აღმოსავლეთით - ასი წყრთა.
15 . გაზომა შენობის სიგრძე შემოკავებული ადგილის პირდაპირ, რომელიც მის უკან იყო და მისი დერეფნები ორივე მხარეს - ასი წყრთა; ასევე შიდა ტაძარი და ეზოს დერეფნები,
16 . ზღურბლები, ცხაურიანი სარკმლები და დერეფნები ირგვლივ სამივე ზღურბლის წინ - ხით მოპირკეთებული, მიწიდან სარკმლებამდე; სარკმლები დახშული იყო.
17 . შესასვლელის თავზე, შიდა სახლამდე და გარეთ, მთელ კედელზე ირგვლივ, შიგნით და გარეთ ყველაფერი მოჩუქურთმებული იყო.
18 . ამოკვეთილი იყო ქერუბები და პალმები; ქერუბსა და ქერუბს შორის პალმა იყო. ყოველ ქერუბს ორი სახე ჰქონდა:
19 . ადამიანის სახე პალმისკენ იყო მიმართული, ლომის ბოკვერის სახე პალმისკენ იყო მიმართული მეორე მხარეს. ასე იყო ამოკვეთილი მთელ სახლში, ირგვლივ.
20 . მიწიდან შესასვლელის თავამდე ქერუბები და პალმები იყო ამოკვეთილი; ასევე ტაძრის კედლებზეც.
21 . ტაძრის კარის წირთხლები ოთხკუთხედი იყო, ისეთივე როგორც საწმიდრის; სხვა წირთხლების მსგავსი იყო.
22 . ხის სამსხვერპლოს სიმაღლე სამი წყრთა ჰქონდა, სიგრძე - ორი წყრთა. მისი კუთხეები, კვარცხლბეკი და კედლები ხისა იყო; მითხრა: "ეს ტაბლაა, რომელიც უფლის წინაშეა”.
23 . ორ-ორი კარი ჰქონდა ტაძარს და საწმიდარს.
24 . ორი ფრთა ჰქონდა თითო კარს, ორი მოტრიალე ფრთა; ორი ერთი კარისთვის და ორიც მეორე კარისთვის.
25 . ამოკვეთილი იყო მათზე, ტაძრის კარებზე, ქერუბები და პალმები ისევე, როგორც კედლებზე იყო ამოკვეთილი; ხის ზღურბლი იყო დერეფნის წინ, გარეთ.
26 . ცხაურიანი სარკმლები და პალმები იყო ამოკვეთილი ორივე მხრიდან დერეფნის გვერდებზე. ასეთი იყო ტაძრის გვერდითი ოთახები და ზღურბლები.
1 . "როცა ქვეყანას წილისყრით გაინაწილებთ სამკვიდროდ, შესწირეთ უფალს ქვეყანაში წმიდა ადგილი სიგრძით ოცდახუთი ათასი წყრთა და სიგანით ათი ათასი წყრთა. წმიდა იქნება ის მთელ მის საზღვრებში ირგვლივ.
2 . აქედან საწმიდრის იქნება ხუთასი ხუთასზე - ოთხკუთხედი ნაკვეთი ირგვლივ და ორმოცდაათი წყრთა მოედანი მის ირგვლივ.
3 . ამ საზომით გადაზომავ სიგრძედ ოცდახუთ ათასს და სიგანედ ათი ათასს; იქ იქნება საწმიდარი, წმიდათა წმიდა.
4 . წმიდა წილი უნდა იყოს ეს ქვეყანაში და უნდა ეკუთვნოდეს საწმიდრის მომსახურე მღვდლებს, მსახურებისთვის რომ უახლოვდებიან უფალს; მათი სახლების ადგილად და წმიდა ადგილად უნდა იყოს საწმიდრისთვის.
5 . ოცდახუთი ათასი წყრთის სიგრძის და ათი ათასი წყრთის სიგანის ნაკვეთი უნდა ჰქონდეთ ტაძარში მომსახურე ლევიანებს საკუთრებად, ოც ოთახთან ერთად.
6 . ქალაქს საკუთრებად მიეცით: ხუთი ათასი წყრთა სიგანით და ოცდახუთი ათასი წყრთა სიგრძით, შეწირული ნაკვეთის პირდაპირ - მთელი ისრაელის ტაძრისთვის იქნება ის.
7 . მთავარს მფლობელობაში ჰქონდეს შეწირული ნაკვეთისა და ქალაქის საკუთრების ორივე მხარე; შეწირული ნაკვეთისა და ქალაქის საკუთრების გვერდით, დასავლეთის მხარე დასავლეთის მიმართულებით და აღმოსავლეთის მხარე აღმოსავლეთის მიმართულებით. მისი სიგრძე თანაბარი უნდა იყოს ერთი წილისა დასავლეთის საზღვრიდან აღმოსავლეთის საზღვრამდე.
8 . ეს იქნება მისი საკუთარი მიწა ისრაელში, რომ აღარ დაჩაგრონ ჩემმა მთავრებმა ჩემი ხალხი და მისცენ დანარჩენი მიწა ისრაელის სახლს, მათი ტომების მიხედვით.
9 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: კმარა, ისრაელის მთავრებო! უარი თქვით ძალადობასა და ძარცვაზე, სამართალი და სიმართლე ქმენით, შეწყვიტეთ ჩემი ხალხის შევიწროება! - ამბობს უფალი ღმერთი.
10 . მართალი სასწორი, მართალი ეფა და მართალი ბათი უნდა იქონიოთ.
11 . ეფა და ბათი ერთი საწყაო იყოს; ხომერის მეათედს შეიცავდეს ბათი და ეფაც ხომერის მეათედი იყოს. ხომერის მიხედვით იქნება მათი საწყაო.
12 . შეკელი ოცი გერაა; ოცი შეკელი, ოცდახუთი შეკელი და თხუთმეტი შეკელი ერთი მანე უნდა იყოს თქვენთვის.
13 . ეს არის შესაწირი, რომელსაც შესწირავთ: ეფის მეექვსედი ერთი ხომერი ხორბლიდან და ეფის მეექვსედი ერთი ხომერი ქერიდან.
14 . ზეთის დადგენილი წილია: ზეთის საწყაო ქორია ხომერიდან; ქორი ხომერის მეათედია, რადგან ათი ქორია ხომერში.
15 . ერთი ცხვარი, ყოველი ორასი ცხვრიდან, ისრაელის ნოყიერი საძოვრებიდან პურეულის საძღვნოდ, სრულადდასაწველ და სამშვიდობო შესაწირად, ცოდვების მისატევებლად! - ამბობს უფალი ღმერთი.
16 . ქვეყნის მთელმა ხალხმა უნდა გაიღოს ეს შესაწირი ისრაელის მთავართან ერთად.
17 . მთავარს კი ევალება: სრულადდასაწველები, მარცვლეული ძღვენი და საღვრელები დღესასწაულებზე, ახალ მთვარობებზე, შაბათებზე და ისრაელის ტაძრის ყოველ ზეიმზე. მან უნდა იზრუნოს ცოდვის გამოსასყიდ შესაწირზე, მარცვლეულ ძღვენზე, სრულადდასაწველზე და სამშვიდობო მსხვერპლზე, რათა მიეტევოს ისრაელის სახლს.
18 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: პირველი თვის პირველ დღეს აიყვან უნაკლო მოზვერს და საწმიდარს გაწმიდავ.
19 . აიღებს მღვდელი ცოდვის მსხვერპლიდან სისხლს და სცხებს ტაძრის წირთხლს, სამსხვერპლოს შვერილის ოთხივე კუთხეს და შიდა ეზოს კარიბჭის წირთხლებს.
20 . ასე მოიქცევა თვის მეშვიდე დღესაც ყოველი უცოდინარისა და უნებლიეთ შებილწულისთვის, და განწმედს სახლს.
21 . პირველ თვის მეთოთხმეტე დღეს პასექი გექნებათ, შვიდდღიანი დღესასწაული; ხმიადს შეჭამთ.
22 . იმ დღეს მთავარმა მოზვერი უნდა მოიტანოს თავისთვის და ქვეყნის მთელი ხალხისთვის ცოდვის გამოსასყიდ შესაწირად.
23 . დღესასწაულის შვიდივე დღეს მოუტანოს სრულადდასაწველ შესაწირად უფალს დღეში შვიდი უნაკლო მოზვერი და შვიდი ვერძი, შვიდი დღის განმავლობაში, და თხა ცოდვის გამოსასყიდ შესაწირად ყოველდღიურად.
24 . მოიტანოს მარცვლეული ძღვენი, ერთი ეფა მოზვერზე და ერთი ეფა ვერძზე და ერთი ჰინი ზეთი ეფაზე.
25 . მეშვიდე თვის მეთხუთმეტე დღეს, დღესასწაულზე, ამასვე გააკეთებს შვიდი დღის განმავლობაში: იგივე ცოდვის გამოსასყიდ შესაწირს, იგივე სრულადდასაწველს, იმდენივე მარცვლეულის ძღვენს და იმდენივე ზეთს.
1 . საჭიროდ ჩათვალა დარიოსმა, რომ ას ოცი სატრაპი დაეყენებინა თავის სამეფოზე, მთელ სახელმწიფოში რომ ყოფილიყვნენ.
2 . მათ ზემდგომ კი სამი მთავარი დანიშნა, მათ შორის დანიელი პირველი იყო. სატრაპებს ანგარიში უნდა ჩაებარებინათ მათთვის, რათა მეფე არ დაზარალებულიყო.
3 . მთელ მთავრებსა და სატრაპებში გამოირჩეოდა დანიელი, ვინაიდან აღმატებული სული იყო მასში და მეფე მთელ სამეფოზე ფიქრობდა მის დაყენებას.
4 . ამიტომ საბაბს დაუწყეს ძებნა მთავრებმა და სატრაპებმა, რათა დანიელისთვის სამეფოს მართვის საქმეში დაედოთ ბრალი; მაგრამ ვერავითარი საბაბისა და დანაშაულის პოვნა ვერ შესძლეს, რადგან ერთგული იყო იგი და არავითარი შეცდომა და დანაშაული არ აღმოჩნდა მასში.
5 . მაშინ თქვეს იმ კაცებმა: "ვერავითარ მიზეზს ვერ ვუპოვით დანიელს, თუ ისევ მისი ღმერთის რჯულში არ მოვუნახეთ რაიმე”.
6 . შეიკრიბნენ მთავარნი და სატრაპნი მეფესთან და უთხრეს: "მეფე დარიოს, იცოცხლე საუკუნოდ!
7 . მოითათბირა ყველა მთავარმა, სამეფოს გამგებელმა და სატრაპმა, მრჩეველმა და მმართველმა, რათა გამოიცეს სამეფო წესი და მტკიცე ბრძანება, რომ თუკი ოცდაათი დღის განმავლობაში ვინმე რომელიმე ღმერთს ან კაცს, შენ გარდა, მეფევ, რაიმე თხოვნით მიმართავდა, ლომების ხაროში იქნას ჩაგდებული.
8 . ახლა კი, მეფევ, დაადასტურე ეს ბრძანება და დაბეჭდე წერილი, რომ არ შეიცვალოს, როგორც მიდიელთა და სპარსთა კანონი, რომელიც არ გაუქმდება!”
9 . და ხელი მოაწერა მეფე დარიოსმა აკრძალვის წერილს, ყოველივე ამის შემდეგ.
10 . როცა შეიტყო დანიელმა რომ ასეთი წერილი დაიბეჭდა, ავიდა თავის სახლში, რომელსაც ღია სარკმლები ჰქონდა იერუსალიმისკენ, ზედა ოთახში, სადაც დღეში სამჯერ იყრიდა მუხლს, ლოცულობდა და მადლობას სწირავდა თავის ღმერთს, როგორც ამას ადრეც აკეთებდა.
11 . შეიკრიბნენ ის კაცები და თავს წაადგნენ დანიელს, რომელიც ლოცულობდა და წყალობას ითხოვდა თავისი ღმერთის წინაშე.
12 . მერე მიეახლნენ და ელაპარაკნენ მეფეს სამეფო ბრძანებაზე: "განა შენ არ გაეცი ბრძანება, რომ ყოველი, ვინც ოცდაათი დღის განმავლობაში რომელიმე ღმერთს ან ადამიანს შენ გარდა, მეფევ, რაიმეს შესთხოვდა, ლომების ხაროში იქნებოდა ჩაგდებული?” თქვა მეფემ: "ჭეშმარიტია ეგ ბრძანება, როგორც მიდიელთა და სპარსთა კანონი, რომელიც არ დაირღვევა!”
13 . მაშინ მიუგეს მათ და ილაპარაკეს მეფის წინაშე: "დანიელი, რომელიც გადმოსახლებული იუდევლების ძეა, არც შენ გაქცევს ყურადღებას, მეფევ, და არც იმ ბრძანებას, რომელიც გამოეცი; დღეში სამჯერ შესთხოვს ღმერთს თავის სათხოვარს!”
14 . ეს ამბავი რომ მოისმინა, შეწუხდა მეფე; გულში დანიელის გადარჩენა ჩაიდო და მზის ჩასვლამდე ცდილობდა მის დახსნას.
15 . მაგრამ მიადგნენ ეს კაცები მეფეს და ჯიუტად ეუბნებოდნენ: "მეფევ! მიდიელთა და სპარსთა წესია, რომ მეფის მიერ გამოცემული არცერთი ბრძანება და კანონი არ უნდა შეიცვალოს!”
16 . მაშინ ბრძანა მეფემ, მოიყვანეს დანიელი და ლომების ხაროში ჩააგდეს. და უთხრა მეფემ დანიელს: "შენი ღმერთი, რომელსაც ერთგულად ემსახურები, ის გიხსნის შენ!”
17 . მოიტანეს დიდი ქვა, პირზე დააფარეს ხაროს და მეფისა და დიდებულთა ბეჭდებით დაბეჭდეს, რათა რაიმე არ შეცვლილიყო დანიელის მიმართ.
18 . წავიდა მეფე თავის სასახლეში და მარხვით გაათია ღამე, არც გართობა მოინდომა და ვერც დაიძინა.
19 . გათენებისთანავე, განთიადზე ადგა მეფე და სასწრაფოდ წავიდა ლომების ხაროსკენ.
20 . მიუახლოვდა თუ არა ხაროს, შეწუხებული ხმით ჩასძახა დანიელს: "დანიელ, ცოცხალი ღმერთის მსახურო, შესძლო შენმა ღმერთმა, ერთგულად რომ ემსახურები, ლომებისგან შენი დახსნა?”
21 . მიუგო დანიელმა: "უკუნისამდე იცოცხლე, მეფევ!
22 . თავისი ანგელოზი წარმოგზავნა ჩემმა ღმერთმა, რომელმაც პირები დაუხშო ლომებს; არაფერი უვნიათ ჩემთვის, ვინაიდან სუფთა აღმოვჩნდი მის წინაშე და არც შენ წინაშე ჩამიდენია დანაშაული!”
23 . ფრიად გაიხარა მეფემ და ბრძანა ხაროდან ამოეყვანათ დანიელი. ამოიყვანეს დანიელი ხაროდან და არავითარი ზიანი არ აღმოაჩნდა, რადგან თავის ღმერთს ენდობოდა.
24 . მაშინ ბრძანა მეფემ და მიიყვანეს ის კაცები, დანიელს რომ სდებდნენ ბრალს; და ჩაყარეს ლომების ორმოში თვითონ, მათი ძენი და მათი ცოლები; ჯერ ორმოს ფსკერამდეც არ მიეღწიათ, რომ ეცნენ ლომები და ძვლები დაულეწეს.
25 . მაშინ მეფე დარიოსმა ყველა ხალხს, ერსა და ყოველ ენაზე მოლაპარაკეს მისწერა, ვინც კი ცხოვრობდა ქვეყანაზე: "დაე, მშვიდობა გაგიმრავლდეთ!
26 . ამიერიდან ვბრძანებ, რომ ჩემი სამეფოს ყველა სამთავროში თრთოდნენ და ეშინოდეთ დანიელის ღმერთისა, რადგან ის არის ცოცხალი და მარადმყოფელი ღმერთი; სამეფო მისი არ დაინგრევა და ხელმწიფება მისი უსასრულოა.
27 . ის იხსნის და გადაარჩენს; მოიმოქმედებს ნიშნებსა და სასწაულებს ცასა და მიწაზე. მან დაიხსნა დანიელი ლომების ხახიდან”.
28 . წარმატებული იყო დანიელი როგორც დარიოსის, ისე სპარსელი კიროსის მეფობისას.
1 . მეშვიდე თვის ოცდამეერთე დღეს ასეთი სიტყვა იყო უფლისაგან, წინასწარმეტყველ ანგიას მეშვეობით:
2 . ახლა ასე ელაპარაკე ზერუბაბელ შეალთიელის ძეს, იუდას განმგებელს, მღვდელმთავარ იესოს, იეჰოცადაკის ძეს და დანარჩენ ხალხს:
3 . თქვენს შორის ვინ შემორჩა, ვისაც ეს სახლი აქვს ნანახი მისი პირვანდელი დიდებისას? ახლა როგორ გიჩანთ თვალში? განა არარაობა არაა თქვენს თვალში მასთან შედარებით?
4 . ახლა კი განმტკიცდი, ზერუბაბელ - ამბობს უფალი - და გამხნევდი, მღვდელმთავარო იესო, იეჰოცადაკის ძევ; გამაგრდი, ქვეყნის მთელო ხალხო - ამბობს უფალი - იმუშავეთ, რადგან თქვენთან ერთად ვარ - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
5 . სიტყვა, რომელიც აღგითქვით ეგვიპტიდან თქვენი გამოსვლისას - სული ჩემი თქვენს შორისაა დავანებული: ნუ გეშინიათ!
6 . რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: სულ მალე კიდევ ერთხელ შევძრავ ცასა და დედამიწას, ზღვასა და ხმელეთს.
7 . შევძრავ ყველა ერს და მოვლენ ხალხთა მთელი სიმდიდრით და ავავსებ ამ სახლს დიდებით - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
8 . ჩემია ოქრო და ჩემია ვერცხლი - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
9 . პირვანდელზე უფრო დიდი იქნება ამ ტაძრის დიდება - ამბობს ცაბაოთ უფალი - და მშვიდობას დავამკვიდრებ ამ ადგილზე - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
10 . მეცხრე თვის ოცდამეოთხე დღეს, დარიოსის მეფობის მეორე წელს, იყო უფლის სიტყვა წინასწარმეტყველ ანგიას მიმართ:
11 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, შეეკითხე ახლა მღვდლებს რჯულის შესახებ:
12 . კაცმა რომ წმიდა ხორცი წაიღოს თავისი სამოსლის კალთით და შეეხოს თავისი კალთით პურს ან შეჭამანდს, ღვინოს ან ზეთს და ან სხვა ნებისმიერ საჭმელს, განიწმიდება? უპასუხეს მღვდლებმა და უთხრეს: არა.
13 . ჰკითხა ანგიამ: ბილწი ვინმე რომ შეეხოს ყოველივე ამას, შეიბილწება? უპასუხეს მღვდლებმა და უთხრეს: შეიბილწება.
14 . მაშინ მიუგო ანგიამ და უთხრა: ასეთია ეს ხალხი და ასეთია ეს ერი ჩემს წინაშე - ამბობს უფალი - ასეთია ყოველი მათი ნახელავი, რასაც შესწირავენ, ბილწია.
15 . ამ დღიდან მოყოლებული გულით დაუკვირდით იმას, რაც ადრე ხდებოდა; სანამ ქვა ქვაზე დაიდება უფლის ტაძარში;
16 . იყო დრო, მოდიოდნენ ოცძნიან ზვინთან და ათი იყო, მოდიოდნენ ორმოცდაათ საწყაულიან ქვევრთან ღვინის ამოსახაპად და ოცი ხვდებოდათ.
17 . ხორშაკითა და სეტყვით ვგვემდი თქვენს ყოველ ნაშრომს, მაგრამ არ მოიქეცით ჩემკენ - ამბობს უფალი.
18 . იმ დღიდან მოყოლებული, მეცხრე თვის ოცდამეოთხე დღიდან, იმ დღიდან, როცა საძირკველი ჩაეყარა უფლის ტაძარს; გულით დაუკვირდით:
19 . კიდევაა ბეღელში თესლი? დღემდე არ გამოუღია ნაყოფი ვაზს, ლეღვს, ბროწეულსა და ზეთისხილს. ამ დღიდან კი ვაკურთხებ!
20 . თვის ოცდამეოთხე დღეს მეორედაც იყო უფლის სიტყვა ანგიას მიმართ ნათქვამი:
21 . უთხარი ზერუბაბელს, იუდას განმგებელს: შევძრავ ცასა და დედამიწას!
22 . დავამხობ სამეფოთა ტახტებს და მოვსპობ წარმართთა სამეფოების სიმაგრეს! ავაყირავებ ეტლებს და მათზე მსხდომთ და დაემხობიან ცხენები და მხედრები თითოეული თავისი ძმის მახვილით.
23 . იმ დღეს - ამბობს ცაბაოთ უფალი - წაგიყვან შენ, ზერუბაბელ შეალთიელის ძევ, მსახურო ჩემო - ამბობს უფალი - და დაგადგენ შენ, როგორც ბეჭედს, ვინაიდან შენ ამოგარჩიე - ამბობს უფალი ძალთამპყრობელი!
1 . კვლავ აღვაპყარი თვალები და ვხედავ: აჰა, აფრიალებული გრაგნილი.
2 . მკითხა: რას ხედავ? მივუგე: აფრიალებულ გრაგნილს ვხედავ, სიგრძით ოცი წყრთაა, სიგანით - ათი წყრთა.
3 . მითხრა: "ეს არის წყევლა, რომელიც მთელი დედამიწის პირზე გადმოვა, ვინაიდან ყოველი ქურდი მოისპობა გრაგნილის ერთ გვერდზე დაწერილის მიხედვით და ყოველი ცრუმოფიცარი მოისპობა გრაგნილის მეორე გვერდზე დაწერილისამებრ.
4 . მე მოვავლენ - ამბობს ცაბაოთ უფალი - და შევა მპარავის სახლში და ჩემი სახელის ცრუდ მოფიცარის სახლში, ღამეს გაათევს და მოსპობს მას, მის ხესა და მის ქვას.
5 . გამოვიდა ანგელოზი, მე რომ მელაპარაკებოდა და მითხრა: აღაპყარი თვალები და ნახე, ეს რა არის, რომ გამოჩნდა?
6 . ვკითხე, რა არის-მეთქი? მიპასუხა: ეს საწყაული გამოჩნდა; კიდევ თქვა: ეს არის ცოდვა, რომლითაც აივსო მთელი ქვეყანა.
7 . და აჰა, ტყვიის სარქველმა აიწია და ერთი ქალი ზის შუაგულ საწყაულში.
8 . თქვა: ეს ქალი ბოროტებაა! ჩააგდო იგი საწყაულში და ტყვიის ზოდის სარქველი დაახურა.
9 . აღვაპყარი თვალები და დავინახე: აჰა, გამოჩნდა ორი ქალი, ქარი ჰქონდათ ფრთებში, ფრთებად კი წეროს ფრთები ჰქონდათ და ასწიეს საწყაული მიწასა და ცას შორის.
10 . ვკითხე ანგელოზს, მე რომ მელაპარაკებოდა: სად მიაქვთ-მეთქი ეს საწყაული?
11 . მიპასუხა: შინყარის ქვეყანაში, ტაძარი რომ აუშენონ; როცა მზად იქნება, თავის კვარცხლბეკზე დაიდგმება იგი.
1 . იტალიაში ჩვენი გადაცურვა რომ გადაწყდა, პავლე და ზოგიერთი სხვა პატიმარი ავგუსტუსის კოჰორტის ასისთავს, სახელად იულიუსს გადასცეს.
2 . ავედით ადრამიტიუმის ხომალდზე, რომელსაც აზიის სანაპიროებზე უნდა გაევლო, და გავემგზავრეთ. თესალონიკელი არისტარქოს მაკედონელიც ჩვენთან იყო.
3 . მეორე დღეს სიდონს მივადექით. იულიუსმა პავლეს მიმართ კაცთმოყვარეობა გამოიჩინა და ნება დართო მეგობრებთან წასულიყო, რათა შემწეობა მიეღო მათგან.
4 . იქიდან გამგზავრებულებმა კვიპროსისკენ გავცურეთ პირქარის გამო.
5 . განვვლეთ ზღვა კილიკიისა და პამფილიის გასწვრივ და ლიკიას მირაში მივედით.
6 . იქ ასისთავმა ალექსანდრიული ხომალდი მონახა, რომელიც იტალიისკენ მიცურავდა და იმ ხომალდზე გადაგვსხა.
7 . მრავალი დღე ნელა მივცურავდით და როგორც იქნა გავუსწორდით კნიდონს; ჩვენთვის არახელსაყრელი ქარის გამო წინ ვეღარ წავიწიეთ და სალმონის მხრიდან, კრეტასთან მივცურეთ.
8 . მას რომ გავცდით, მივადექით "კეთილ ნავსაყუდლად” წოდებულ ადგილს, რომლსაც ქალაქი ლასეა ემიჯნება.
9 . რაკი საკმაოდ დიდი დრო გავიდა და ნაოსნობაც გაძნელდა, ვინაიდან მარხვა უკვე გასული იყო, პავლემ ურჩია მათ:
10 . "კაცნო, ვხედავ, რომ ეს ნაოსნობა საზიანო და დანაკარგიანი იქნება არა მარტო ტვირთისა და ხომალდისთვის, არამედ ჩვენი სიცოცხლისთვისაც”.
11 . მაგრამ ასისთავი მესაჭესა და ხომალდის მეპატრონეს უფრო ენდობოდა, ვიდრე პავლეს სიტყვებს.
12 . ნავსადგური მოუხერხებელი იყო გამოსაზამთრებლად, ამიტომ უმრავლესობამ იქიდან გამგზავრება ისურვა, რომ როგორმე ფინიკიამდე მიეღწიათ და იქ გამოეზამთრათ, კრეტას ნავსადგურში, რომელიც სამხრეთ-დასავლეთისა და ჩრდილო-დასავლეთისკენაა მიქცეული.
13 . სამხრეთის ქარმა რომ დაუბერა, იფიქრეს, საწადელს ვეწიეთო, ღუზა ასწიეს და გაცურეს კრეტას გასწვრივ.
14 . მაგრამ სულ მალე ევროკლიდონად წოდებული ქარბორბალა ამოვარდა,
15 . წარიტაცა ხომალდი და რაკი აღარ შეგვეძლო ქარის გამკლავება, დავნებდით და დაგვაქროლებდა.
16 . ჩავუქროლეთ პატარა კუნძულს, რომელსაც კაუდა ერქვა, როგორღაც მოვახერხეთ ნავის შენარჩუნება.
17 . მაღლა რომ ამოათრიეს, მერე ხომალდს ბაგირები შემოარტყეს ირგვლივ. შეშინებულებმა, სირტისზე არ გავირიყოთო, აფრა დაუშვეს და ასე გაქროლდნენ.
18 . რაკი კვლავ ძლიერად დაგვაქროლებდა ქარიშხალი, მეორე დღეს ტვირთის გადაყრა დავიწყეთ.
19 . მესამე დღეს კი საკუთარი ხელით გადაყარეს ხომალდიდან აღჭურვილობა.
20 . რადგან მრავალი დღის განმავლობაში არც მზე ჩანდა, არც ვარსკვლავები, და არც ქარიშხალი ცხრებოდა, გადარჩენის ყოველგვარი იმედი გადაგვეწურა.
21 . დიდი ხნის უჭმელობის შემდეგ პავლე დადგა მათ შორის და თქვა: "კაცნო, ჩემთვის რომ დაგეჯერებინათ და არ წამოსულიყავით კრეტადან, ამ ზიანსა და დანაკარგს აღარ ნახავდით.
22 . ახლა კი გირჩევთ გამხნევდეთ. ყველანი გადარჩებით ხომალდის გარდა,
23 . რადგან წუხელ იმ ღმერთის ანგელოზი გამომეცხადა, რომელსაც მე ვეკუთვნი და ვემსახურები,
24 . და მითხრა: ნუ გეშინია, პავლე! შენ კეისრის წინაშე უნდა წარსდგე და აჰა, ღმერთმა გაჩუქა ყველა, ვინც შენთან ერთად მოცურავს ხომალდით.
25 . ამიტომ გამხნევდით, კაცნო, ვინაიდან მწამს ღვთისა, რომ ისე მოხდება, როგორც მეუწყა:
26 . რომელიმე კუნძულზე უნდა გავირიყოთ”.
27 . ადრიატიკის ზღვაში ქროლვის მეთოთხმეტე ღამეს, შუაღამისას, მიხვდნენ მეზღვაურები, რომ რომელიღაც სანაპიროს უახლოვდებოდნენ.
28 . გაზომეს სიღრმე და ოცი მხარი აღმოჩნდა. შემდეგ კვლავ გაზომეს და თხუთმეტი მხარი აღმოჩნდა.
29 . შეეშინდათ, კლდოვან ადგილებზე არ მოვხვედრილიყავით და კიჩოდან ოთხი ღუზა ჩააგდეს გათენების მოლოდინში.
30 . მეზღვაურებმა ხომალდიდან გაქცევა დააპირეს, და ზღვაში ნავის ჩაშვება დაიწყეს იმ საბაბით, თითქოს ხომალდის წინიდანაც უნდა ჩაეშვათ ღუზა.
31 . მაშინ, პავლემ ასისთავსა და ჯარისკაცებს უთხრა: "თუ ისინი ხომალდზე არ დარჩნენ, ვეღარ გადარჩებით”.
32 . მაშინ ჯარისკაცებმა საბელები გადაჭრეს და ნავი ზღვაში ჩავარდა.
33 . სანამ გათენდებოდა, ყველას შეაგონებდა პავლე, საჭმელი ეჭამათ. ეუბნებოდა: "დღეს მეთოთხმეტე დღეა, რაც უჭმელნი ხართ და არაფერი გიგემიათ.
34 . ამიტომ გთხოვთ ჭამოთ, ვინაიდან ეს თქვენივე გადასარჩენადაა საჭირო, რადგან არც ერთი თქვენგანის თავიდან ბეწვიც კი არ დაიკარგება”.
35 . ეს რომ თქვა, აიღო პური, ყველას წინაშე მადლობა შესწირა ღმერთს, გატეხა და ჭამა დაიწყო.
36 . მაშინ ყველანი გამხნევდნენ და მათაც მიიღეს საკვები.
37 . ხომალდზე სულ ორას სამოცდათექვსმეტი სული ვიყავით.
38 . დანაყრებულებმა, ზღვაში ხორბლის გადაყრით დაიწყეს ხომალდის შემსუბუქება.
39 . რომ გათენდა, სანაპირო ვერ იცნეს, მხოლოდ ერთი ყურე შენიშნეს. სწორედ იქ არჩიეს ხომალდის შეყენება, თუკი მოახერხებდნენ.
40 . გადაჭრეს ღუზები და მიატოვეს ზღვაში, ერთდროულად ახსნეს საჭის თოკები. ქარის საწინააღმდეგოდ მცირე აფრა აუშვეს და ნაპირისკენ აიღეს გეზი.
41 . მეჩეჩს ვეღარ მოერიდნენ და მასზე დაჯდა ხომალდი; ცხვირი უძრავად ჩაერჭო წყალში, კიჩო კი აბობოქრებული ტალღებისგან ილეწებოდა.
42 . ჯარისკაცები მზად იყვნენ პატიმრები დაეხოცათ, რომ რომელიმეს არ გაეცურა და არ გაქცეულიყო.
43 . მაგრამ ასისთავს პავლეს გადარჩენა უნდოდა და ამიტომ არ დართო ამის ნება; ბრძანა, ვისაც ცურვა შეეძლო, პირველი გადაშვებულიყო და ხმელეთზე გასულიყო,
44 . დანარჩენები კი - ზოგი ფიცარს მოსჭიდებოდა, ზოგიც - ხომალდის ნამსხვრევებს, რომ როგორმე თავი გადაერჩინათ. ამგვარად, ყველამ მიაღწია ხმელეთს.
- მართალი დაბ.18,31
- მოსამსახურეობის წლები დაბ.31,41
- პირუტყვი დაბ.32,15; 3მფ.4,23
- ბოძი გამ.26,20
- სვეტი კვარცხლბეკით გამ.27,11; 38,11
- ზომა გამ.27,16; 38,18; 3მფ.6,20; 2ნეშ.3,11; 4,1 ეზეკ.40,49; 41,10 ზაქ.5,2 საქ.27,28
- ასაკი გამ.30,14 ლევ.27,3 რიცხ.1,45; 14,29; 26,4; 32,11; 4მფ.16,2; 1ნეშ.27,23; 2ნეშ.28,1 ეზრ.3,8
- ძელი გამ.36,25
- შეკელი ლევ.27,25 რიცხ.18,16 ეზეკ.45,12
- ჩაგვრის წლები მსაჯ.4,3
- ქალაქი მსაჯ.11,33; 3მფ.9,11
- მსაჯულობის, მეფობის წლები მსაჯ.15,20; 4მფ.15,27
- კაცი 2მფ.3,20 ეზრ.8,19
- მოსამსახურე 2მფ.9,10; 19,17
- დღე 2მფ.24,8
- წონა 3მფ.5,11 ეზეკ.4,10
- შენების წლები 3მფ.9,10
- პური 4მფ.4,42
- საბანელი ეზრ.8,27
- სატრაპი დან.6,1
- ძნა ანგ.2,16
- ქვევრი ანგ.2,16