სიტყვა "სულის" სიმფონია წინასწარმეტყველური წიგნებისთვის
საკვანძო მუხლები:
ესაია 1 : 14 ;1 . ესაიას, ამოცის ძის ხილვა, რომელიც იხილა იუდასა და იერუსალიმის შესახებ, იუდას მეფეების - ყუზიას, იოთამის, ახაზის, ხიზკიაჰუს მეფობის დღეებში:
2 . ისმინეთ ცანო და ყური უგდე ქვეყანავ, რადგან უფალი ლაპარაკობს: ძენი გავზარდე და აღვამაღლე, ისინი კი ამიჯანყდნენ.
3 . ხარი ცნობს თავის მფლობელს, ვირი - თავისი პატრონის ბაგას, ისრაელი კი არ მიცნობს; ჩემს ხალხს არა აქვს გაგება.
4 . ჰოი, ცოდვილო ერო, დანაშაულით დამძიმებულო ხალხო, ბოროტმოქმედთა თესლო, გახრწნილების ძენო; მათ მიატოვეს უფალი, შეიძულეს ისრაელის წმიდა, ზურგი აქციეს.
5 . როდემდე უნდა იცემებოდეთ და უმატებდეთ განდგომას? ყოველი თავი სნეულია და ყოველი გული უძლური.
6 . აღარ შეგრჩათ ჯანსაღი ადგილი ტერფიდან თხემამდე, ყველგან ჭრილობა და წყლული გაქვთ, ჩირქოვანი იარები, გამოურწყველი და შეუხვეველი, ზეთით დაუამებელი.
7 . გაუდაბურდა თქვენი ქვეყანა, გადაიწვა თქვენი ქალაქები, უცხონი ჭამენ თქვენი მინდვრების ნაყოფს თქვენს თვალწინ, ყოველივე გაცამტვერდა, თითქოს მომხდურთ დაერბიოთ.
8 . და დარჩა სიონის ასული, როგორც სადგომი ვენახში და ქოხი ბოსტანში, როგორც ალყაშემორტყმული ქალაქი.
9 . ცაბაოთ უფალს რომ არ დაეტოვებინა გადარჩენილნი ჩვენთვის, სოდომივით ვიქნებოდით და გომორას დავემსგავსებოდით.
10 . ისმინეთ უფლის სიტყვა, სოდომის მთავარნო, ყური დაუგდეთ ჩვენი ღმერთის სჯულს, გომორას ხალხო:
11 . "რად მიმრავლებთ შესაწირს? ამბობს უფალი. გამძღარი ვარ სრულადდასაწველი ვერძებითა და მსუქანი საქონლის ცხიმით; არ მახარებს მოზვერთა, ცხვართა და ვაცთა სისხლი.
12 . ჩემს წინაშე წარსადგომად რომ მოდიხართ, ვინ მოგთხოვათ ჩემი ეზოების გათელვა?
13 . აღარ მომიტანოთ ამაო ძღვენი; თქვენი საკმეველი სისაძაგლეა ჩემთვის, ისევე როგორც ახალმთვარობის და შაბათების სადღესასწაულო შეკრებები; ვერ ვიტან - ურჯულოებას და დღესასწაულს!
14 . თქვენი ახალმთვარობანი და კრებულნი შეიძულა ჩემმა სულმა, ტვირთად მექცა, მიმძიმს მათი ზიდვა.
15 . ხელებს რომ იწვდით, მე თვალს გარიდებთ, რამდენიც უნდა ილოცოთ, არ მოგისმენთ - ხელები სისხლით გაქვთ სავსე.
16 . განიბანეთ, განიწმიდეთ, მოიშორეთ ავი საქმენი ჩემს წინაშე, ბოროტებას ნუ სჩადიხართ.
17 . სიკეთის ქმნა ისწავლეთ, სამართალი ეძიეთ; ჩაგრულს დაეხმარეთ, ობოლი განიკითხეთ, ქვრივს გამოესარჩლეთ.
18 . მერე მოდით და ვიდავოთ, ამბობს უფალი, მეწამულივით რომ იყოს თქვენი ცოდვები, თოვლივით გასპეტაკდება და ჭიაფერივით წითელიც რომ იყოს, მატყლივით გათეთრდება.
19 . თუ მოინდომებთ და შეისმენთ, მიწის დოვლათს შეჭამთ,
20 . მაგრამ თუ იუარებთ და ამიჯანყდებით, მახვილი შეგჭამთ! რადგან უფლის პირმა თქვა ასე.
21 . როგორ იქცა მეძავად ერთგული ქალაქი? სამართლის ნაყოფი, სიმართლის სავანე, ახლა კი მკვლელები არიან იქ!
22 . შენი ვერცხლი გაუფასურდა, შენი ღვინო გაწყალდა.
23 . შენი მთავარნი მეურჩებიან და ქურდებთან მეგობრობენ; ქრთამი უყვართ და საზღაურს ეხარბებიან; ობოლს არ იცავენ და ქვრივის გასაჭირი ვერ აღწევს მათთან.
24 . ამიტომ აცხადებს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი, ისრაელის ძლევამოსილი: "ჰოი, მოვისვენებ ჩემს შემავიწროებელთაგან და შურს ვიძიებ ჩემს მტრებზე.
25 . შენს წინააღმდეგ მოვაქცევ ხელს და სახმილით განვწმედ შენს ნატამალს, მოვაცილებ მთელ მინარევს.
26 . აღვადგენ შენს მსაჯულთ, როგორც უწინ, და შენს მრჩეველთ, როგორც დასაწყისში! ამის შემდეგ დაგერქმევა სიმართლის სადარაჯო, სარწმუნო ქალაქი.
27 . სამართლით გამოისყიდება სიონი და სიმართლით - მისკენ მოქცეულნი.
28 . ერთად შეიმუსრებიან ბოროტმოქმედნი და ცოდვილნი; დაიღუპებიან უფლის მიმტოვებელნი.
29 . უსათუოდ შეგრცხვებათ მუხების გამო, რომელთაც ნატრობდით და ბაღნარების გამო, რომლებსაც ირჩევდით.
30 . ვინაიდან ფოთოლშემჭკნარი მუხასავით და უწყლო ბაღნარივით იქნებით.
31 . ძლიერი ძენძად იქცევა და საქმენი მისი - ნაპერწკლად; ერთად დაიწვება ორივე და არავინ იქნება ჩამქრობი”.
1 . ჩაეჭიდება შვიდი ქალი ერთ კაცს იმ დღეს და ეტყვის: "ჩვენს პურს შევჭამთ და ჩვენი სამოსელით შევიმოსებით, ოღონდ კი შენი სახელით ვიწოდებოდეთ, ჩამოგვაცილე სირცხვილი”.
2 . იმ დღეს გამშვენდება და გაბრწყინდება უფლის ყლორტი, მიწის ნაყოფი კი ისრაელის გადარჩენილთათვის იქნება დიდებად და მშვენებად.
3 . მაშინ სიონის ნატამალი და იერუსალიმის გადარჩენილნი წმიდად იწოდებიან - ყველა, ვინც ჩაწერილია იერუსალიმში საცხოვრებლად.
4 . როცა ჩამორეცხავს უფალი სიბინძურეს სიონის ასულთ და სისხლს ჩამოჰბანს იერუსალიმის წიაღს განკითხვის სულითა და მწველი სულით,
4 . როცა ჩამორეცხავს უფალი სიბინძურეს სიონის ასულთ და სისხლს ჩამოჰბანს იერუსალიმის წიაღს განკითხვის სულითა და მწველი სულით,
5 . მაშინ გამოსახავს უფალი სიონის მთელ მთასა და მთელ მის კრებულზე ღრუბელსა და კვამლს დღისით და ცეცხლის ელვარებას ღამით, ვინაიდან ყოველივეს დიდება დაფარავს.
6 . იქნება იგი საჩრდილობლად დღის პაპანაქებაში და თავშესაფრად ავდარსა და წვიმაში.
1 . და იყო, იუდას მეფის, ახაზის - ყუზიას ძის, იოთამის ძის დღეებში - აღდგნენ რეცინი, არამელთა მეფე და ფეკახი, ისრაელის მეფის, რემალიაჰუს ძე, იერუსალიმის წინააღმდეგ საბრძოლველად, მაგრამ ვერ შეძლეს მისი დაპყრობა.
2 . შეატყობინეს დავითის სახლს: ეფრემში დაბანაკდაო არამი, და აუთრთოლდა მას და მის ხალხს გული, როგორც ხეები თრთიან ტყეში ქარისგან.
3 . უთხრა უფალმა ესაიას: "გადი ახაზის შესახვედრად, შენ და შენი ძე შეარ-იაშუბი, ზემო აუზის არხთან, მრეცხავთა ველის ბილიკზე რომაა;
4 . უთხარი: შეინარჩუნე სიმშვიდე, ნუ დაფრთხება შენი გული ამ აბოლებული მუგუზლების ორი კუდის - რეცინისა და რემალიაჰუს ძის რისხვის გამო,
5 . ბოროტი რომ განიზრახეს შენზე არამმა, ეფრემმა და რემალიაჰუს ძემ, და თქვეს:
6 . ავიდეთ იუდაში, შიშის ზარი დავცეთ, დავაქუცმაცოთ და მეფედ ტაბეყალის ძე დავუსვათო.
7 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: არ გამოვა და არ მოხდება.
8 . რადგან არამის თავი დამასკოა და დამასკოს თავი - რეცინი; სამოცდახუთი წლის შემდეგ გაწყდება ეფრემის ხალხი და აღარ იქნება.
9 . ეფრემის თავი სამარიაა და სამარიის თავი - რემალიაჰუს ძე. თუ არ გჯერათ, ნამდვილად ვერ გაძლებთ”.
10 . კვლავ ელაპარაკა უფალი ახაზს და უთხრა:
11 . "სთხოვე უფალს, შენს ღმერთს, ნიშანი: ქვესკნელიდან ან მაღლა ციდან”.
12 . მაგრამ მიუგო ახაზმა: "არ ვთხოვ და არ გამოვცდი უფალს”.
13 . თქვა ესაიამ: "ისმინე ახლა, დავითის სახლო: ცოტაა თქვენთვის კაცთა მოთმინებას რომ სცდით, ახლა ჩემი ღმერთის მოთმინების გამოცდაც რომ გინდათ?
14 . ამიტომ უფალი თვითონ მოგცემთ ნიშანს: აჰა, დაორსულდება ქალწული და შობს ძეს და უწოდებს სახელად - იმანუელს!”
15 . ერბოსა და თაფლს შეჭამს, სანამ ბოროტის უკუგდებასა და კეთილის არჩევას ისწავლის.
16 . ვინაიდან, სანამ ყმაწვილი ბოროტის უკუგდებას და კეთილის არჩევას ისწავლის, მიტოვებული იქნება ის მიწა, რომლის ორი მეფის წინაშეც თრთიხარ.
17 . ისეთ დღეებს მოაწევს უფალი შენზე, შენს ხალხზე და შენი მამის სახლზე, როგორიც არასოდეს მოგწევია, იუდასგან ეფრემის განდგომის შემდეგ - აშურის მეფეს მოაწევს.
18 . და იქნება იმ დღეს: დაუსტვენს უფალი ბუზს, რომელიც ეგვიპტის მდინარეების შესართავთანაა და ფუტკარს, რომელიც აშურის ქვეყანაშია,
19 . მოვლენ და დაივანებენ ყველა ციცაბო ხევში, კლდეთა ნაპრალში და ყოველ სარწყავსა და ეკლიან ბუჩქნარზე.
20 . იმ დღეს გაპარსავს უფალი მდინარის გაღმა დაქირავებული სამართებლით - აშურის მეფით - თავს, ფეხის ბალანს და წვერსაც.
21 . და იქნება იმ დღეს: ასაზრდოებს კაცი ერთ დეკეულსა და ორ ცხვარს.
22 . და იქნება: რძის სიჭარბისაგან შეჭამს ერბოს, რამეთუ ერბოსა და თაფლს შეჭამს ყველა ამ ქვეყანაზე დარჩენილი.
23 . დადგება დღე, როცა ყოველ ადგილს, სადაც ათასი ვერცხლის საღირალი ათასი ვაზი ხარობდა, ნარ-ეკალი და ჯაგნარი გადაუვლის.
24 . ისრით და მშვილდით მოვლენ იქ, რადგან ნარ-ეკლად და ჯაგნარად გადაიქცევა მთელი ქვეყანა.
25 . და ყოველ მთას, რომელიც ითოხნებოდა, ვერ მიუახლოვდები რადგან შეგეშინდება ნარ-ეკლისა და მჩხვლეტავი ბუჩქნარისა; თუმცა, ხარებს გადენიან იქ და წვრილფეხა საქონელი გათელავს მას.
1 . მითხრა უფალმა: აიღე დიდი ფიქალი და ამოკვეთე მასზე ჩვეული ასოებით: "მაჰერ შალალ ხაშ ბაზ” (ისწრაფე სათარეშოდ, დააჩქარე ძარცვა).
2 . ავიყვანე სარწმუნო მოწმეები: მღვდელი ურია და ზაქარია, იბერექიაჰუს ძე.
3 . მივუახლოვდი წინასწარმეტყველ ქალს, რომელიც დაორსულდა და შვა ვაჟი; მითხრა უფალმა: ‘უწოდე მას სახელად: მაჰერ შალალ ხაშ ბაზ!’
4 . რადგან სანამ ყმაწვილი "მამის” და "დედის” დაძახებას შეძლებს, დამასკოს სიმდიდრესა და სამარიის ნადავლს აშურის მეფეს მიუტანენ.
5 . კვლავ მელაპარაკა უფალი და მითხრა:
6 . "რადგანაც მოიძულა ხალხმა წყნარად მომდინარე შილოახის წყალი და რეცინსა და რამალიაჰუს ძე შეჰხარის,
7 . ამიტომ, აჰა, გადმოადენს უფალი მათზე ძლიერი და დიდი მდინარის წყლებს - აშურის მეფეს და მთელ მის დიდებას; აივსება მისი ყველა არხი და გადმოვა ყველა ნაპირიდან,
8 . გადმოდინდება, გადაუვლის და წალეკავს იუდას, ყელამდე მისწვდება, ფრთებს გაშლის და აავსებს ქვეყანას მთელ სიგანეზე, იმანუელ!
9 . გაბოროტდებიან ხალხები და შეიმუსრებიან! ისმინე, ქვეყნის ყველა შორეულო მხარევ! შეიარაღდით, მაგრამ შეიმუსრებით! შეიარაღდით, მაგრამ შეიმუსრებით!
10 . გეგმას დააწყობთ, მაგრამ დაირღვევა, სიტყვას იტყვით და არ შესრულდება, რადგან ჩვენთან არის ღმერთი!”
11 . რადგან ასე მელაპარაკა უფალი ძლიერი ხელით და გამაფრთხილა - ამ ხალხის გზით არ მევლო. მითხრა:
12 . "ნუ უწოდებთ შეთქმულებას ყველაფერს, რასაც ეს ხალხი უწოდებს შეთქმულებას; ნუ შეგეშინდებათ და შეგზარავთ ის, რისაც მათ ეშინიათ.
13 . ცაბაოთ უფალი შერაცხეთ წმიდად; ის იქნება თქვენი შიში და ის იქნება თქვენი ძრწოლა.
14 . ის იქნება თქვენი საწმიდარი და შებრკოლების ლოდი, რომელსაც ფეხს წამოჰკრავს ისრაელიანთა ორივე სამეფო; მახე და ხაფანგი იქნება ის იერუსალიმის მცხოვრებთათვის.
15 . მრავალი წაიბორძიკებს მასზე, დაეცემა და დაიმტვრევა, გაებმება და დაჭერილი იქნება.
16 . შეკარი მოწმობა, დაბეჭდე ეს დარიგება და ჩემს მოწაფეებს გადაეცი”.
17 . მე კი უფალს დაველოდები, რომელიც მალავს თავის სახეს იაკობის სახლისგან; მის მოლოდინში ვარ.
18 . აჰა, მე და შვილები, რომლებიც მომცა უფალმა ნიშნებად და სასწაულებად ისრაელში ცაბაოთ უფლისგან, რომელიც სიონის მთაზეა დამკვიდრებული.
19 . როცა გეტყვიან: "დაეკითხეთო მესულთნეებსა და გრძნეულებს, რომლებიც ჩურჩულებენ და ბუტბუტებენ; განა ყოველი ხალხი თავის ღმერთს არ ეკითხება, განა მკვდრებს უნდა ეკითხებოდნენ ცოცხალთა გამო?”
20 . რჯულსა და მოწმობას მიმართეთ! თუ ამ სიტყვის მიხედვით არ ამბობენ, სინათლე არ არის მათში.
21 . ტანჯულნი და დამშეულნი იხეტიალებენ ქვეყანაზე და შიმშილისა და სიბრაზის გამო დაგმობენ თავიანთ მეფესა და ღმერთს. მაღლა აიხედავენ,
22 . დახედავენ მიწას და აჰა, უბედურება, სიბნელე და ტკივილის წყვდიადია ყველგან და უკუნეთში განიდევნებიან.
1 . ვაი მათ, ვისაც უსამართლო განაჩენი გამოაქვს და ვინც უკანონო გადაწყვეტილებებს იღებს,
2 . რათა გაამრუდოს გაჭირვებულთა სამართალი, დაჩაგროს ჩემი ხალხის ღარიბები, ნადავლად გაიხადოს ქვრივები და გაძარცვოს ობლები.
3 . რაღას იქმთ განკითხვისა და უბედურების დღეს, შორიდან რომ მოვა? ვისთან გაიქცევით დახმარების საძებნად და სად დატოვებთ თქვენს დიდებას?
4 . აღარაფერი დაგრჩებათ გარდა იმისა, რომ ტყვეთა შორის ჩაიკეცოთ და დახოცილთა შორის დაეცეთ. მაგრამ მაინც არ დაცხრება მისი რისხვა და ჯერ კიდევ შემართული იქნება მისი ხელი.
5 . ვაი აშურს, ჩემი რისხვის კვერთხს! არგანი მის ხელში ჩემი რისხვის იარაღია!
6 . უღმერთო ხალხზე ვაგზავნი და ჩემი წყრომის ხალხზე ვუბრძანებ, რომ გაძარცვოს და ნადავლი წამოიღოს, ქუჩის ტალახივით გათელოს ისინი.
7 . მაგრამ ასე არ ფიქრობს იგი და არც ასე გეგმავს თავის გულში, რადგან ცოტა ხალხის განადგურებას და მოსპობას არ ლამობს.
8 . ვინაიდან ამბობს: "განა ჩემი მთავრები ყველანი მეფენი არ არიან?
9 . განა ქარქემიშივით არ არის ქალნო? განა არფადივით არ არის ხამათი? განა დამასკოსავით არ არის სამარია?
10 . აკი მისწვდა ჩემი ხელი კერპების მქონე სამეფოებს, რომლებსაც უფრო მეტი კერპები ჰყავდათ, ვიდრე იერუსალიმსა და სამარიას.
11 . როგორც სამარიასა და მის კერპებს მოვექეცი, განა ისე არ მოვექცევი იერუსალიმსა და მის გამოსახულებებს?”
12 . და იქნება, როცა დაასრულებს უფალი მთელ თავის საქმეს სიონის მთაზე და იერუსალიმში, მაშინღა მოინახულებს აშურის მეფის დიდგულობის ნაყოფს და მისი ქედმაღლური მზერის შედეგს.
13 . რადგან ნათქვამი აქვს: ჩემი ხელის ძალით, ჩემი სიბრძნით და გონიერებით გავაკეთეო ეს; მე გავაუქმე ხალხთა საზღვრები და დავიტაცეო მათი საგანძურები, ძლიერი კაცივით დავამხე მათში მცხოვრებნი.
14 . როგორც ბუდეს, ისე მისწვდა ჩემი ხელი ხალხთა სიმდიდრეს, მიტოვებული კვერცხებივით მოვაგროვეო მთელი ქვეყანა; არავინ იყო ფრთის შემრხევი, პირის გამღები და ხმის ამომღები.
15 . თუ ეტრაბახება ცული მჩეხავს? ხერხი თუ ედიდგულება მხერხავს? განა კვერთხი თავისით აღიმართება? განა ყავარჯენი თავისით გაივლის?
16 . ამიტომ სიმჭლევეს მოავლენს ღმერთი, ცაბაოთ უფალი მის მსუქნებზე და მისი დიდების ქვეშ მწველი ალის მსგავსი ცეცხლი დაინთება.
17 . და იქნება ისრაელის სინათლე ცეცხლად და მისი წმიდა - ალად, იგიზგიზებს და ერთ დღეში შეჭამს მის ძეძვსა და ნარ-ეკალს.
18 . სულით ხორცამდე მოსპობს მისი ტყის დიდებას და მის ნაყოფიერ მინდორს; ავადმყოფი კაცივით გაძვალტყავდება.
19 . მისი ტყე ისე გამეჩხერდება, რომ დარჩენილ ხეებს ყმაწვილიც კი დაითვლის.
20 . და იქნება, იმ დღეს აღარ დაეყრდნობა ისრაელის ნატამალი და იაკობის სახლის ნაშთი თავის მომსვრელს; ჭეშმარიტად, უფალს, ისრაელის წმიდას დაეყრდნობა.
21 . მიბრუნდება ნაშთი, იაკობის სახლის ნატამალი ძლიერი ღმერთისკენ.
22 . ზღვის ქვიშასავითაც რომ იყოს შენი ხალხი, ისრაელ, მხოლოდ მისი ნატამალი მიუბრუნდება. გადაწყვეტილია, რომ უნდა განადგურდეს, სამართლიანობით უნდა წაილეკოს.
23 . რადგან ცაბაოთ უფალმა გადაწყვიტა განადგურება, აღასრულებს კიდეც მთელ ქვეყანაზე.
24 . ამიტომ ასე ამბობს ღმერთი, ცაბაოთ უფალი: "ჩემო ხალხო, სიონის მცხოვრებო! ნუ გეშინია აშურისა, რომელიც კვერთხით გცემს და ეგვიპტესავით აღუმართავს შენზე არგანი.
25 . რადგან სულ ცოტაც და გადაივლის ჩემი წყრომა და ჩემი რისხვა მათ დასაღუპად შებრუნდება.
26 . აღმართავს მასზე ცაბაოთ უფალი სიკვდილის მათრახს, როგორც ყორების კლდესთან მიდიანის დამარცხებისას; აღიმართება მისი კვერთხი ზღვაზე, როგორც ეგვიპტეში აღმართა.
27 . ასე იქნება იმ დღეს, როცა ჩამოგეხსნება მხრებიდან მისი ტვირთი და ქედიდან მისი უღელი; დაიმსხვრევა უღელი სიმსუქნის გამო.
28 . ყაიათში გადმოვიდა, გადაიარა მიგრონი და მიქმაშში დააწყო საჭურველი.
29 . გაიარა გასასვლელი, ღამე გებაყში გაათია, შეძრწუნებულია რამა, საულის გიბყა გაიქცა.
30 . ხმამაღლა იყვირე, გალიმის ასულო, მოისმინე, ლაიშავ და საბრალო ყანათოთო!
31 . მადმენა გაიქცა, გებიმის მცხოვრებლები თავშესაფარს ეძებენ.
32 . კიდევ ერთ დღეს ნობში დადგება, მუშტს დაუქნევს სიონის ასულის მთას და იერუსალიმის მაღლობს.
33 . აჰა, ღმერთი, ცაბაოთ უფალი, საშინლად ლეწავს ტოტებს, ტანმაღალნი მოიკვეთებიან და ქედმაღალნი დაემხობიან.
34 . რკინით გაჩეხავს უღრან ტყეს და დასცემს ლიბანს ძლევამოსილი.
1 . გამოვა ყლორტი იესეს ღეროდან და რტო მისი ფესვისა ნაყოფს გამოიღებს.
2 . და დაივანებს მასზე უფლის სული, სული სიბრძნისა და გონიერებისა, სული რჩევისა და ძლიერებისა, სული ცოდნისა და უფლის მოშიშებისა.
3 . უფლის მოშიშებით აღივსება იგი, არც თავისი შეხედულებისამებრ განსჯის და არც თავისი ყურით გაგონილის მიხედვით ამხელს.
4 . სიმართლით განიკითხავს ღატაკთ და მიუკერძოებლად განიკითხავს ჩაგრულთათვის ქვეყანაზე; თავისი ბაგის კვერთხით დამწყემსავს ქვეყანას და თავისი ბაგეთა მონაბერით წარხოცავს ბოროტს.
5 . სიმართლე იქნება სარტყელი მისი წელისა და ერთგულება - სარტყელი მისი თეძოებისა.
6 . იცხოვრებს მგელი კრავთან ერთად და ჯიქი თიკანთან წამოწვება; ხბო, ლომის ბოკვერი და ხარი ერთად იქნებიან და პატარა ბიჭი წაუძღვება მათ.
7 . ძროხა და დათვი ერთად იბალახებენ, ერთად წამოწვება მათი ნაშიერი და ხარივით ჩალას შეჭამს ლომი.
8 . ჩვილი ასპიტის ხვრელთან ითამაშებს და ძუძუს მოსხლეტილი გველგესლას ბუდეში შეყოფს ხელს.
9 . არ იბოროტებენ და არავის დაღუპავენ მთელ ჩემს წმიდა მთაზე, რადგან აივსება ქვეყანა უფლის შემეცნებით, როგორც ზღვაა წყლებით დაფარული.
10 . და იქნება იმ დღეს: ნიშნად დადგება ხალხებისთვის იესეს ფესვი და მისკენ იდენენ ერები. დიდებული იქნება სავანე მისი.
11 . იმ დღეს იქნება, რომ უფალი მეორედ გაიწვდის ხელს, რათა გამოისყიდოს თავისი ხალხის ნატამალი, რომელიც აშურსა და ეგვიპტეს, ფათროსსა და ქუშს, ელამსა და შინყარს, ხამათსა და ზღვის კუნძულელებს გადაურჩება.
12 . ნიშანს აამაღლებს ერებისთვის, შეკრებს გაძევებულთ ისრაელიდან და დაფანტულთ იუდადან - დედამიწის ოთხივე კიდიდან შეაგროვებს.
13 . გაუჩინარდება ეფრემის შური და იუდას შემჭირვებლები ამოწყდებიან; არა, აღარ შეშურდება ეფრემს იუდასი და აღარც იუდა შეაჭირვებს ეფრემს.
14 . დააცხრებიან ფილისტიმელთა კალთებს დასავლეთიდან, ერთად გაძარცვავენ აღმოსავლეთის ძეთ, დამძიმდება მათი ხელი ედომსა და მოაბზე, დაემორჩილებიან ყამონის ძენი.
15 . უფალი ამოაშრობს ეგვიპტის ზღვის ყურეს და ხელს მოუქნევს მდინარეს თავის ძლიერ ქარში, შვიდ ტოტად განშლის მას და ფეხშემოსილთ წარუძღვება ხალხს, როგორც ხმელეთზე.
16 . გაიკვეთება გზა აშურში დარჩენილი მისი ხალხის ნატამალისთვის, როგორც გაიკვეთა ისრაელისთვის, ეგვიპტიდან მისი გამოსვლის დღეს.
1 . განაჩენი მოაბისა: მართლაც ერთ ღამეში გაპარტახდა მოაბის ყარი და განადგურდა; მართლაც ერთ ღამეში გაპარტახდა მოაბის კირი და განადგურდა.
2 . ტაძარს ავიდნენ ისინი და დიბონს, მაღლობებზე - სატირლად; ნებოსა და მედებაზე მოსთქვამს მოაბი, ყველას თავი აქვს გადაპარსული და წვერი - გაკრეჭილი;
3 . ქუჩებში ჯვალოთი შემოსილან, ყველა ქვითინებს ბანებსა და მოედნებზე, ცრემლებად იღვრებიან.
4 . ხეშბონი და ელყალეც მოსთქვამს, იაჰაზაში ესმით მათი ხმა; ამის გამოა რომ მოაბის მებრძოლებიც დასჭყივლებენ საბრძოლოს, თრთის მისი სული.
5 . კვნესის მოაბზე გული ჩემი; ცოყარამდე გაურბიან უბედურებას, სამი წლის დეკეულივით; ქვითინით ადიან ლუხითის აღმართზე და კივილი ისმის ხორონაიმის გზაზე მათი უბედურების გამო.
6 . რადგან დაშრა ნიმრიმის წყლები, დიახ, გახმა ბალახი, გაქრა მოლი, აღარ დარჩა სიმწვანე.
7 . ამიტომ წაიღეს დაგროვილი სიმდიდრე და გადანახული ტირიფთა ხევის გაღმა გადააქვთ.
8 . რადგან მოთქმამ მოიცვა მოაბის საზღვრები, ყეგლაიმამდე აღწევს მისი ქვითინი და ბეერ-ყელიმამდე - მისი გოდება.
9 . სისხლით აივსო დიმონის წყლები, მაგრამ ამასაც არ ვაკმარებ დიმონს და ლომებს შევუსევ მოაბიდან გამოქცეულებს და ქვეყანაზე დარჩენილ ნატამალს.
1 . განაჩენი ეგვიპტისა: ნახეთ, უფალი ამხედრებულა სწრაფ ღრუბელზე, რათა მიქროლდეს ეგვიპტეში; ათრთოლდებიან ეგვიპტის კერპები მის წინაშე და დადნება ეგვიპტის გული მის წიაღში.
2 . "დაჩრდილავენ ეგვიპტელნი ეგვიპტელთ და შეებრძოლება თითოეული თავის ძმასა და მოყვასს, ქალაქი - ქალაქს, სამეფო - სამეფოს.
3 . სული დაელევა ეგვიპტეს მის წიაღში; წახდება მათი განზრახვა; დაეკითხებიან კერპებს, მომნუსხველებს, მესულთანეებს და ჯადოქრებს;
4 . სასტიკი ბატონის ხელში ჩავაგდებ ეგვიპტელთ და ძლიერი მეფე იქნება მათი ხელისუფალი”. - ამბობს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი.
5 . ამოშრება წყალი ზღვიდან, დაიწრიტება მდინარე და დაშრება.
6 . ამყრალდებიან მდინარეები, დაწვრილდება და დაშრება ეგვიპტის ნაკადულები, გახმება ლერწამი და ლელი.
7 . მოშიშვლდება ნილოსის ნაპირები, სანაპირო და მთელი ნათესები გახმება, გადაიბუგება და აღარ იქნება.
8 . იგლოვებენ მეთევზენი, იდარდებენ მდინარეში ანკესის მსროლელნი, ივაგლახებენ წყლის ზედაპირზე ბადეების გამშლელნი.
9 . გაწბილდებიან სელის მჩეჩავნი და თეთრი ტილოს მქსოველნი.
10 . ეგვიპტის სვეტები დაიმსხვრევა და დაქირავებულ მუშებს სული დაუმწუხრდებათ.
11 . გამოსულელდნენ ცოყანის მთავარნი, ფარაონის ბრძენკაცთა რჩევა უგუნურებად იქცა! როგორღა ეტყვით ფარაონს: ბრძენთა ნაშიერი ვარო, ძე უძველესი მეფეებისა?
12 . მაშ, სად არიან შენი ბრძენნი? იქნებ გაგიგონ, რას უპირებს ცაბაოთ უფალი ეგვიპტეს?
13 . სულელურად მოიქცნენ ცოყანის მთავარნი, მოტყუებულნი არიან ნოფის მთავარნი; მათ აცდუნეს ეგვიპტე - ქვაკუთხედი თავიანთი კვერთხისა.
14 . უფალმა შეურია მაცდური სული მის წიაღში და აცდუნეს ეგვიპტე ყველა საქმეში; მთვრალივით გორაობს საკუთარ ნარწყევში.
15 . არც არა იქნება საქმე ეგვიპტეში, რომელსაც მისი თავი ან კუდი, ფინიკი ან ლელქაში გააკეთებს.
16 . ქალებს დაემსგავსებიან იმ დღეს ეგვიპტელნი; დაფრთხებიან და შეძრწუნდებიან ცაბაოთ უფლის ხელის გამო, მათ რომ მოუქნევს.
17 . თავზარდამცემი იქნება იუდას მიწა ეგვიპტისთვის; ყველას, ვისაც გაახსენდება, ააკანკალებს ცაბაოთ უფლის განაჩენი, რასაც გამოიტანს მასზე.
18 . იმ დღეს ეგვიპტის ქვეყანაში ხუთი ქალაქი ილაპარაკებს ქანაანის ენაზე და დაიფიცებს ცაბაოთ უფალს. ერთ-ერთს დამხობის ქალაქს უწოდებენ.
19 . იმ დღეს უფლის სამსხვერპლო იქნება ეგვიპტის ქვეყნის შუაგულში და უფლის სვეტი - მის საზღვართან.
20 . და იქნება ეს ნიშნად და ცაბაოთ უფლის მოწმობად ეგვიპტის ქვეყანაში, როდესაც შეჰღაღადებენ ისინი უფალს შემჭირვებელთა გამო, გამოუგზავნის მხსნელსა და ქომაგს, რომელიც გადაარჩენს მათ.
21 . გამოეცხადება უფალი ეგვიპტეს და შეიცნობენ უფალს იმ დღეს ეგვიპტელნი, მოიტანენ შესაწირსა და ძღვენს, აღთქმას დაუდებენ უფალს და შეუსრულებენ.
22 . დალახვრავს ეგვიპტეს უფალი, განსაკურნად მოიქცევიან უფლისკენ, შეისმენს მათ ვედრებას და განკურნავს.
23 . იმ დღეს ფართო გზა გაიჭრება ეგვიპტიდან აშურში და მოვლენ აშურელნი ეგვიპტეში და ეგვიპტელნი აშურში; ეგვიპტელნი აშურელებთან ერთად მოემსახურებიან უფალს.
24 . იმ დღეს ისრაელი მესამე მოკავშირე იქნება ეგვიპტისა და აშურისა; კურთხევად იქნებიან ისინი ქვეყნიერების შუაგულში.
25 . რადგან ასე აკურთხა ცაბაოთ უფალმა: "კურთხეულ იყოს ეგვიპტე - ჩემი ხალხი, აშური - ჩემი ხელით შექმნილი და ისრაელი - ჩემი სამკვიდრო”.
1 . იმ დღეს ამ სიმღერას იმღერებენ იუდას ქვეყანაში: "გამაგრებული ქალაქი გვაქვს; ხსნისთვის დაგვიდგენს გალავანსა და მიწაყრილს.
2 . გააღეთ ჭიშკრები! რათა შემოვიდეს მართალი და ერთგულების შემნახველი ერი.
3 . აზრებში მტკიცეს სრულყოფილ სიმშვიდეში დაიფარავ, რადგან შენზეა მონდობილი.
4 . სამარადისოდ მიენდეთ უფალს, რადგან მარადიული კლდეა უფალი ღმერთი.
5 . რადგან მან დაამდაბლა მაღლა მცხოვრებნი, მიუწვდომელი ქალაქი. დაამხო მიწამდე, მტვრად აქცია.
6 . ფერხნი გათელავენ მას, ღარიბთა ფეხები, უმწეოთა ტერფები”.
7 . მართლის გზა მოსწორებულია; შენ ასწორებ მართალთა ნაბიჯებს, წრფელო!
8 . შენი სამართლის გზაზე, უფალო, შენზე ვიყავით დაიმედებულნი, შენი სახელი და შენი ხსენება სწყუროდა ჩვენს სულებს.
9 . შენკენ ილტვის ღამღამობით ჩემი სამშვინველი; დიახ, ჩემში მყოფი სულით გეძებ დილაობით; როცა შენი სამართლით განიკითხავ ქვეყანას, მაშინ ისწავლიან სიმართლეს ქვეყნიერების მკვიდრნი.
10 . შეიწყალებენ ბოროტეულს და მაინც ვერ ისწავლის სიმართლეს. უსამართლოდ იქცევა წრფელთა ქვეყანაში და ვერ ხვდება უფლის სიდიადეს.
11 . უფალო! შემართულია შენი ხელი, მაგრამ ვერ ხედავენ; დაინახავენ შენს მოშურნეობას შენი ხალხის გამო და შერცხვებათ, ცეცხლი შეჭამს შენს მტრებს.
12 . უფალი დაგვიმყარებს მშვიდობას! რადგან მან აღასრულა ყველა ჩვენი საქმე!
13 . უფალო, ღმერთო ჩვენო! შენს გარდა სხვებიც ბატონობდნენ ჩვენზე, ჩვენ კი, მხოლოდ შენს სახელს ვიხსენებთ.
14 . მკვდრები ვერ გაცოცხლდებიან და აჩრდილები ვერ აღსდგებიან, რადგან შენ დასაჯე და გაანადგურე ისინი. აღგავე მათი სახსენებელი.
15 . შენ გაამრავლე ერი, უფალო, შენ გაამრავლე ერი! განდიდებული ხარ, შენ გააფართოვე ქვეყნის ყველა საზღვარი.
16 . უფალო! შენ გეძებდნენ გასაჭირის დროს; ჩურჩულით ლოცულობდნენ, როცა სჯიდი მათ.
17 . ფეხმძიმე ქალის მსგავსად, მშობიარობის მოახლოებისას რომ იტანჯება და კივის ტკივილისგან, ასე ვიყავით შენ წინაშე, უფალო!
18 . ფეხმძიმედ ვიყავით, ვიტანჯეთ და აჰა, თითქოს ქარი ვშვით; ხსნა ვერ მოვუტანეთ მიწას და არც ქვეყნის მკვიდრნი დაბადებულან.
19 . გაცოცხლდებიან შენი მკვდრები, აღდგებიან მათი გვამები! გამოიღვიძეთ და იყიჟინეთ, მტვერში ჩაწოლილნო, რადგან ცისკრის ცვარია შენი ცვარი და მიწა აჩრდილებს დაბადებს.
20 . მოდით, ჩემო ხალხო, შედით თქვენს ოთახებში და გამოიკეტეთ კარი, მცირე ხნით შეაფარეთ თავი, ვიდრე რისხვა გადაივლიდეს.
21 . რადგან, აჰა, უფალი გამოდის თავისი სამყოფელიდან, რათა დასაჯოს ქვეყნის მცხოვრებნი მათი დანაშაულის გამო, მიწა გამოაჩენს თავის სისხლს და ვეღარ დაფარავს თავის დახოცილთ.
1 . ვაი მთვრალი ეფრემის სიამაყის გვირგვინს და მისი დიდებული მშვენების დამჭკნარ ყვავილს, ღვინით დაძლეულთა ნაყოფიერი ხეობის თავზე რომ არის.
2 . აჰა, უფლის ძლიერი, მაგარი, თავსხმა სეტყვასავით და წყლის მჩქეფარე ნიაღვრებივით დამღუპველი გრიგალი, მიწაზე რომ ანარცხებს ხელით.
3 . ფეხით გაითელება მთვრალი ეფრემის სიამაყის გვირგვინი.
4 . მისი დიდებული მშვენების დამჭკნარი ყვავილი, ნაყოფიერი ხეობის თავზე რომ არის, ზაფხულის დადგომამდე დამწიფებული პირველნაყოფივით იქნება, რომელსაც დაინახავს თუ არა მნახველი, აიღებს და გადაყლაპავს.
5 . იმ დღეს, ცაბაოთ უფალი გახდება მშვენების გვირგვინი და დიდების ჯიღა თავისი ერის ნატამალისთვის.
6 . სამართლის სული - სამსჯავროში მსხდომთათვის და ძალა - კარიბჭიდან თავდამსხმელთა მომგერიებელთათვის.
7 . ესენიც ბარბაცებენ ღვინისგან და მაგარი სასმლისგან ირხევიან. მღვდელსა და წინასწარმეტყველს მაგარი სასმელი აბარბაცებთ, აირივნენ ღვინისგან, ბარბაცებენ მაგარი სასმელისგან, ხილვის დროს ირხევიან, განკითხვისას ბორძიკობენ.
8 . ვინაიდან ყოველი სუფრა ბინძური ნარწყევით გაივსო, სუფთა ადგილი აღარ დარჩა.
9 . ვის უნდა მისცეს ცოდნა და ვის უნდა განუმარტოს უწყება? რძეს მოწყვეტილთ და ძუძუს მოსხლეტილთ?
10 . რადგან მცნება მცნებაზე, მცნება მცნებაზე, წესი წესზე, წესი წესზე, ცოტა იქ, ცოტა აქ.
11 . დიახ, ლუღლუღა ბაგეებით და უცხო ენით დაელა0არაკებ ამ ხალხს.
12 . ეუბნებოდნენ მათ: "აჰა, მოსვენება; მიეცით დაქანცულს მოსვენება, აჰა, სიმშვიდე”, მაგრამ არ უნდოდათ მოსმენა.
13 . ასეთი იქნება მათთვის უფლის სიტყვა: მცნება მცნებაზე, მცნება მცნებაზე, წესი წესზე, წესი წესზე, ცოტა იქ, ცოტა აქ, რომ წავიდნენ და გულაღმა დაეცნენ, დაილეწონ, მახეში გაებნენ და დატყვევდნენ.
14 . ამიტომ ისმინეთ უფლის სიტყვა, დამცინავო კაცებო, ამ ხალხის მბრძანებელნო იერუსალიმში.
15 . რადგან ამბობდით: "აღთქმა გვაქვს დადებული სიკვდილთან და კავშირი შევკარით ქვესკნელთან; როცა შემმუსვრელი მათრახი ჩამოივლის, ვერ მოგვწვდება, რადგან სიცრუე გავიხადეთ თავშესაფრად და ტყუილი - სამალავად”.
16 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, ქვას დავაფუძნებ სიონში, გამონაცად ქვას, ძვირფას ქვაკუთხედს, საიმედო საძირკველს და მასზე მინდობილს შიში ვერ ააჩქარებს.
17 . სამართალს დავდებ საზომად და სიმართლეს - საწონად, სეტყვა წარხოცავს სიცრუის თავშესაფარს და წყალი წალეკავს სიცრუის სამალავს.
18 . გაუქმდება თქვენი აღთქმა სიკვდილთან და ვერ გაძლებს თქვენი კავშირი ქვესკნელთან. და როცა შემმუსვრელი მათრახი ჩამოივლის, მისი გასათელი შეიქნებით.
19 . რამდენჯერაც არ უნდა ჩამოიაროს, შეგიპყრობთ; ყოველ დილით ჩამოივლის. დღისით და ღამით; მისი ამბის გაგონებაზეც კი ძრწოლა შეგიპყრობთ.
20 . მოკლე იქნება საწოლი ფეხის გასაშლელად და საბანი - ვიწრო, მასში გასახვევად,
21 . რადგან აღდგება უფალი, როგორც ფერაციმის მთაზე აღდგა, შეიძრება, როგორც გაბაონის ხეობაში შეიძრა, რათა აღასრულოს თავისი განზრახვა, უჩვეულო მიზანი; შეასრულოს თავისი საქმე, საქმე - უცნაური.
22 . ახლა კი, მოეშვით დაცინვას, თორემ განმტკიცდება თქვენი ბორკილები, რადგან მთელი ქვეყნის განადგურების ამბავი მოვისმინე ღვთისგან, ცაბაოთ უფლისგან.
23 . ყური დაუგდეთ და უსმინეთ ჩემს ხმას, ყურად იღეთ და გაიგონეთ ჩემი ნათქვამი.
24 . განა ყოველდღე ხნავს მხვნელი დასათესად, განა სულმუდამ აბრუნებს და ფარცხავს მიწას?
25 . განა არ ასწორებს მის ზედაპირს, მოფანტავს შავკაკალას და კვლიავს მიმოყრის, ხორბალს რიგებად თესავს და ქერს თავის ადგილზე ჰყრის, ჭვავს კი ყანის კიდეებზე ათავსებს.
26 . ღმერთმა დამოძღვრა იგი, სწორად ასწავლა მას.
27 . რადგან კევრით არ ლეწავენ შავკაკალას და ურმის თვალს არ ატარებენ კვლიავზე; რადგან კეტით ბერტყავენ შავკაკალას და ჯოხით - კვლიავს.
28 . ლეწავენ საპურე ხორბალს, თუმცა ბოლომდე არ ნაყავენ; რადგან ურმის თვალი და ცხენები, ასე თუ გაგრძელდა, გააფუჭებენ მას, ამიტომ ჩერდება და აღარ ლეწავს.
29 . ესეც ცაბაოთ უფლისგანაა; საკვირველია მისი რჩევა და დიადი - მისი სიბრძნე.
1 . ვაი, არიელ, არიელ, ქალაქო სადაც დავითი დაბანაკდა! წელიწადს წელიწადი მიამატეთ, დაკალით და იდღესასწაულეთ.
2 . შევაჭირვებ არიელს და იქნება ურვასა და ტირილში და იქნება ის ჩემთვის, როგორც არიელი - დიდი სამსხვერპლოს საცეცხლური.
3 . შენს ირგვლივ დავბანაკდები, სანგარს შემოგავლებ და გოდოლებს აღვმართავ.
4 . მიწამდე დამცირდები, მტვრიდან ილაპარაკებ და ყრუდ გამოვა შენი ნათქვამი მუცლით მეზღაპრის ხმასავით და მტვრიდან იჩურჩულებს შენი ნათქვამი.
5 . თხელი მტვერივით იქნება შენი მტრების სიმრავლე და ქარით ატაცებულივით - დაუნდობელთა სიმრავლე; მოულოდნელად, მყისიერად მოხდება ეს.
6 . ქუხილით მოგინახულებს ცაბაოთ უფალი - მიწისძვრითა და დიდი ხმით, ქარიშხლით, გრიგალითა და მშთანმთქმელი ცეცხლის ალით.
7 . სიზმარივით იქნება და ღამის ხილვასავით არიელის წინააღმდეგ მებრძოლი ხალხების სიმრავლე; ყველა, ვინც ამხედრებულა მის წინააღმდეგ და მისი სიმაგრეების წინააღმდეგ, მისი შემაწუხებელნი.
8 . და იქნება, როგორც მშიერს ესიზმრება, თითქოს ჭამს, გამოიღვიძებს და ცარიელი აქვს სტომაქი; როგორც მწყურვალს ესიზმრება, თითქოს სვამს, გამოიღვიძებს და გასავათებულია, სწყურია მის სულს; ასე მოუვა ყველა ხალხს, სიონის მთის წინააღმდეგ მებრძოლთ.
9 . შეჩერდით და გაოცდით, თავი დაიბრმავეთ და ბრმანი იყავით. მთვრალნი არიან, მაგრამ არა ღვინით, ირწევიან, თუმცა არა მაგარი სასმელისგან.
10 . რადგან ძილქუშის სული გადმოღვარა თქვენზე უფალმა და თვალები დაგიხუჭათ - თქვენი წინასწარმეტყველნი და თავები დაგიფარათ - თქვენი მხილველნი.
11 . ყოველი ხილვა დალუქული წიგნის სიტყვებივით გაგიხდათ, რომელსაც აძლევენ წერა-კითხვის მცოდნეს და ეუბნებიან: "წაიკითხე”. მაგრამ ის ამბობს: "არ შემიძლია, ვინაიდან დალუქულია იგი”.
12 . მისცემენ წიგნს წერა-კითხვის უცოდინარს და ეტყვიან: "წაიკითხე”. მაგრამ პასუხობს იგი "არ ვიცი კითხვა”.
13 . და თქვა უფალმა: "იმის გამო, რომ ეს ხალხი მხოლოდ სიტყვებით მიახლოვდება და მხოლოდ ბაგეთა მსახურებით მცემს პატივს, მათი გული კი შორს არის ჩემგან და მათი მოშიშება ჩემდამი გაზეპირებულ წესებად იქცა.
14 . ამიტომ, აჰა, კვლავ მოვიმოქმედებ საოცრებებს ამ ხალხში, ნიშნებსა და სასწაულებს მოვახდენ, და დაიკარგება სიბრძნე მისი ბრძენკაცებისა და დაიმალება გონიერთა გონება”.
15 . ვაი მათ, ვინც უფლისგან გულის სიღრმეში მალავენ ზრახვებს, სიბნელეში აქვთ საქმენი და ამბობენ: "ვინ გვხედავს ან ვინ გვიცნობს?”
16 . თქვენ გააუკუღმართეთ ყველაფერი! განა მექოთნე თიხის თანასწორად ჩაითვლება? ნუთუ ნივთი თავის გამკეთებელზე იტყვის, მას არ გავუკეთებივარო? ქმნილება თუ იტყვის თავის შემქმნელზე: მას რა გაეგებაო?
17 . კიდევ ცოტაც, ძალიან ცოტაც და ნაყოფიერ მინდვრად იქცევა ლიბანი. ხოლო ნაყოფიერი მინდორი ტყედ გადაიქცევა.
18 . მოისმენენ იმ დღეს ყრუნი წიგნის სიტყვებს და დაინახავენ ბრმათა თვალები წყვდიადიდან და სიბნელიდან.
19 . წამებულნი უფრო მეტ სიხარულს ჰპოვებენ უფალში, ადამიანთაგან შეჭირვებულნი ისრაელის წმიდაში გაიხარებენ.
20 . რადგან გადავა დაუნდობელი და გაქრება აბუჩად ამგდები, მოიკვეთებიან გულმოდგინენი ურჯულოებაში.
21 . სიტყვით რომ აცთუნებენ ადამიანს, მახეს რომ უგებენ კარიბჭესთან მამხილებელს და ამაოებისკენ ახვევინებენ მართალს.
22 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი, აბრაჰამის გამომსყიდველი, იაკობის სახლზე: "აღარ იქნება იაკობი შერცხვენილი და აღარ გაუფითრდება სახე.
23 . როცა იხილავს თავის შვილებს, ჩემი ხელის ნაყოფთ მის წიაღში, წმიდად ჰყოფენ ჩემს სახელს, დიახ, წმიდად ჰყოფენ იაკობის წმიდას და ისრაელის ღმერთის შიში ექნებათ.
24 . მაშინ, თავიანთ გონებაში ცთომილნი ჭეშმარიტებას შეიცნობენ და მობუზღუნენი მოძღვრებაში გაიწაფებიან".
1 . "ვაი მეამბოხე შვილებს, ამბობს უფალი, რჩევას რომ იღებენ, თუმცა არა ჩემსას! კავშირს რომ ჰკრავენ, მაგრამ არა ჩემი სულით, რათა ცოდვას ცოდვა მიუმატონ.
2 . ეგვიპტეში რომ ჩადიან ჩემი ბაგის უკითხავად, ფარაონის მფარველობის ქვეშ რომ მტკიცდებიან და ეგვიპტის ჩრდილქვეშ რომ ეძებენ თავშესაფარს.
3 . მაგრამ სირცხვილად გექცევათ ფარაონის მფარველობა და ეგვიპტის ჩრდილში თავის შეფარება - დამცირებად.
4 . რადგან მისი მთავრები ცოყანში არიან და მისმა წარგზავნილებმა ხანესამდე მიაღწიეს.
5 . ყველა შერცხვება იმ ხალხის გამო, რომელიც უსარგებლოა, ვერ იხსნის, სარგებლობას ვერ მოუტანს, მხოლოდ შეარცხვენს და შეურაცხყოფს.
6 . წინასწარმეტყველება ნეგების პირუტყვზე: უბედურებისა და გაჭირვების ქვეყნის გავლით, საიდანაც გამოდიან ძუ და ხვადი ლომი, ასპიტი და მფრინავი ურჩხული! ჩოჩორთა ზურგით მიაქვთ მათ თავიანთი სიმდიდრე და აქლემთა კუზით - თავიანთი საუნჯე უსარგებლო ხალხთან.
7 . ეგვიპტის შემწეობა ფუჭია და ამაო, ამიტომ განვაცხადე: ‘მათი ძალა უქმად ჯდომაშია.’
8 . ახლა მიდი, ფიქალზე დაუწერე ეს მათ და წიგნში ამოუკვეთე და დარჩეს უკანასკნელ დღემდე, მოწმობად უკუნითი უკუნისამდე.
9 . რადგან მეამბოხეა ეს ხალხი, ცრუ ძენი არიან, შვილები, რომლებსაც უფლის შეგონების მოსმენა არ სურთ;
10 . მხედველებს ეუბნებიან: "ნუ ხედავთ ხილვებს”, წინასწარმეტყველებს: "სიმართლეს ნუ გვიწინასწარმეტყველებთ, სასიამოვნო სიტყვები გვითხარით, სიცრუე გვიწინასწარმეტყველეთ.
11 . გზიდან გადადექით, ბილიკიდან გადაუხვიეთ, მოგვაშორეთ ისრაელის წმიდა”.
12 . ამიტომ ასე ამბობს ისრაელის წმიდა: "რადგან უარყავით ეს სიტყვა, ძალადობის და ცბიერების იმედად ხართ და ამას ეყრდნობით,
13 . ამიტომ ეს დანაშაული თქვენთვის დამანგრეველი ბზარივით იქნება, მაღალ კედელზე გაჩენილი ნაპრალივით, რომლის ჩამოქცევაც უცაბედად, ერთ წამში მოხდება.
14 . ისე დალეწავს, როგორც მექოთნის ჭურჭელს ლეწავენ, ისე შეუბრალებლად, რომ ერთ ნატეხსაც ვერავინ იპოვის ნამსხვრევებში, რათა კერიდან ცეცხლი აიღოს ან ჭურჭლიდან წყალი ამოხაპოს.
15 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი, ისრაელის წმიდა: "მონანიებასა და სიმშვიდეში იქნებოდით დახსნილნი, სიწყნარესა და მყუდროებაში იქნებოდა თქვენი ძალა. მაგრამ არ ინდომეთ.
16 . ამბობდით: არა, ცხენებით გავიქცევითო - ამიტომაც გაიქცევით; კიდევ: სწრაფად გავაჭენებთო! - ამიტომაც სწრაფები იქნებიან თქვენი მდევრები.
17 . ერთის მუქარა ათასს გააქცევს, ხუთის მუქარაზე კი ყველანი გაიქცევით, ვიდრე ალამივით არ შერჩებით მთის თხემზე და ნიშანივით - მაღლობზე”.
18 . მაინც დაგელოდებათ უფალი, რათა შეგიწყალოთ; მაღლობზე იცდის, რომ შეგიბრალოთ, რადგან სამართლის ღმერთია უფალი, ნეტარია ყველა, ვინც მას მოელის.
19 . რადგან, აღარ იტირებ და მოსთქვამ, ხალხო სიონისა, მცხოვრებო იერუსალიმში. შეგიწყალებს შენი ღაღადის ხმაზე; მოსმენისთანავე გიპასუხებს.
20 . უფალი მოგცემს გაჭირვებაში პურს და ძალადობისას წყალს, აღარ დაიმალება შენი წარმმართველი და შენი თვალები იხილავენ მას.
21 . შენი ყურები ხმას გაიგონებენ ზურგის მხრიდან: "ეს არის გზა, მასზე იარე”, როცა მარჯვნივ ან მარცხნივ გადაუხვევ.
22 . სიბილწედ მიიჩნევთ ვერცხლით დაფარულ თქვენს ქანდაკებებს და ოქროთი მოჭედილ ჩამოსხმულ კერპებს, გაფანტავთ მათ როგორც სისაძაგლეს და იტყვით: მოგვცილდითო.
23 . და იქნება: წვიმას მისცემს იგი შენს თესლს, რომელსაც დათესავ მიწაზე; და პური, მიწის ნაყოფი, მსუყე იქნება და ნოყიერი. იბალახებს იმ დღეს შენი პირუტყვი გაშლილ საძოვარზე.
24 . ხარები და ვირები, მიწას რომ ამუშავებენ, მარილიან საკვებს შეჭამენ, ნიჩბითა და ფოცხებით გასუფთავებულს.
25 . ყოველ მაღალ მთაზე და ყოველ მომაღლებულ ბორცვზე წყლის ნაკადები იდინებენ, მრავალთა შემუსვრის დღეს, როცა დაეცემიან კოშკები.
26 . მთვარის ნათელი მზის ნათელივით იქნება და მზის ნათელი შვიდჯერ მეტად გაბრწყინდება, შვიდი დღის ნათელივით; იმ დღეს უფალი შეუხვევს ჭრილობებს თავის ერს და მის მიერ მიყენებულ ჭრილობებს განუკურნავს.
27 . აჰა, შორიდან მოდის უფლის სახელი, გიზგიზებს მისი რისხვა, შენივთდა კვამლი, მისი ბაგენი სავსეა მრისხანებით, მისი ენა მჭამელი ცეცხლია.
28 . მისი სუნთქვა მოვარდნილ ნიაღვარს ჰგავს და ყელამდე უწვდენს; რომ ცხრილით გაცხრილოს ხალხები, ლაგამი ამოსდოს ყბაზე და ნგრევისკენ გაუძღვეს.
29 . სიმღერა გექნებათ როგორც დღესასწაულის კურთხევის ღამეს და გულის სიხარული როგორც სალამურის ჰანგებით მიმავალს, რომ ავიდეთ უფლის მთაზე, ისრაელის კლდეზე.
30 . უფალი მოასმენინებს თავისი ძალაუფლების ხმას და შემართულ მკლავს გაიწვდენს მძვინვარე რისხვაში, მშთანმთქმელი ცეცხლის ალში, ქუხილსა და ღვართქაფში, ქვის სეტყვაში.
31 . რადგან უფლის ხმაზე შეძრწუნდება აშური, როცა კვერთხს დასცემს.
32 . ყოველი ჩავლა დამსჯელი კვერთხისა, რომელსაც უფალი დაუშვებს მასზე, დაფდაფთა და ქნართა ხმაზე მოხდება. მოღერებული მკლავით შეებრძოლება მას.
33 . რადგან დიდი ხანია გამზადებულია სამსხვერპლო ადგილი, მეფისთვის არის გამზადებული, მან გააღრმავა და გააფართოვა იგი. უხვად არის მასზე ცეცხლი და შეშა, გოგირდის ნიაღვარივით ააგიზგიზებს მას უფლის სუნთქვა.
1 . ვაი ეგვიპტეში დახმარებისთვის ჩასულთ, ცხენებსა და ეტლებზე დაიმედებულთ, ვინაიდან მრავლადაა; და მხედრების მოიმედეთ, რადგან ფრიად ძლიერნი არიან; ისრაელის წმიდას კი არ მიაპყრეს მზერა და უფალი არ მოიძიეს.
2 . თუმცა, ბრძენია იგი და მოაწევს უბედურებას თავისი სიტყვისამებრ და არ გადაუხვევს. აღდგება ბოროტეულთა სახლზე და ბოროტმოქმედთა მხარდამჭერებზე.
3 . ადამიანები არიან ეგვიპტელები და არა ღმერთები, ხორცია მათი ცხენები და არა სული; გაიწვდის ხელს უფალი და წაბორძიკდება შემწეც და შეწევნულიც, ყველანი ერთად დაიღუპებიან.
4 . რადგან ასე მითხრა უფალმა: "როგორც ლომი ბრდღვინავს, ძლიერი ლომი, რომელიც მსხვერპლს ადგას თავზე და თუნდაც მთელი მწყემსობა შეჰყვიროდეს, არ ეშინია მათი ყვირილისა და მათი ხმაური არ აფრთხობს; ასე ჩამოვა ცაბაოთ უფალი საომრად სიონზე და მის სიმაღლეებზე.
5 . ჩიტივით დასტრიალებს ცაბაოთ უფალი იერუსალიმს დასაცავად - გამოიხსნის და დაიფარავს, დაინდობს და გადაარჩენს.
6 . მობრუნდით მისკენ, ძენო ისრაელისა, განდგომის გამრღმავებელნო.
7 . ვინაიდან იმ დღეს მოიშორებს თითოეული თავის ვერცხლისა და ოქროს კერპებს, რომლებიც ცოდვისთვის გაიკეთეთ თქვენი ხელით.
8 . არა კაცთა მახვილით დაეცემა აშური, არა ადამიანური მახვილი შთანთქავს მას; მახვილს გაექცევა, მაგრამ მისი ჭაბუკნი მონებად იქცევიან.
9 . შიში გაუქრობს საყრდენ კლდეს და ნიშანი შეაძრწუნებს მის მთავართ, ბრძანებს უფალი, რომლის ცეცხლიც სიონშია და ღუმელი - იერუსალიმში.
1 . აჰა, სიმართლით იმეფებს მეფე და სამართლით იმთავრებენ მთავრები.
2 . ისე იქნება ყოველი მათგანი, როგორც თავშესაფარი ქარში და სამალავი ავდარში, როგორც წყლის ნაკადულები გამომშრალ ქვეყანაში, როგორც მაღალი კლდისგან დაფენილი ჩრდილი გამოფიტულ მიწაზე.
3 . არ დაიბინდება მხედველთა თვალები და მათგან მსმენელთა ყურები გაიგონებენ.
4 . თავქარიანთა გული ჭეშმარიტებას ჩაწვდება და ენაბორძიკთა ენა სწრაფად და გარკვევით იმეტყველებს.
5 . უგუნურზე აღარ იტყვიან ღირსეულიაო და თაღლითზე აღარ იტყვიან პატიოსანიაო,
6 . რადგან უაზროდ ლაპარაკობს უგუნური, მისი გული ბოროტს იზრახავს, რათა უღმერთოდ მოიქცეს და მრუდედ ილაპარაკოს უფალზე, უქონელი მშიერი დატოვოს და მწყურვალს სასმელი დაუკავოს.
7 . თაღლითს ბოროტება აქვს იარაღად, მზაკვრობას განიზრახავს, რათა ღატაკი და გაჭირვებული გაანადგუროს, თუნდაც ის სიმართლეს ლაპარაკობდეს.
8 . ღირსეული კი ღირსეულს განიზრახავს და ღირსეულ ზრახვებზე დგას.
9 . უზრუნველო ქალებო, წამოდექით, შეისმინეთ ჩემი ხმა! უდარდელო ასულნო, ყური დაუგდეთ ჩემს ნათქვამს!
10 . ერთი წლის და რამდენიმე დღის შემდეგ შეშფოთდებით, უდარდელნო, რადგან აღარ იქნება რთველი, აღარ დადგება მოსავლის აღების ჟამი.
11 . თრთოდეთ უზრუნველნო, შეშფოთდით უდარდელნო, გაიხადეთ, გაშიშვლდით და ძაძა შემოირტყით წელზე.
12 . მკერდს იცემდეთ საამური მინდვრებისა და ნაყოფიერი ვენახების გამო,
13 . ჩემი ხალხის მიწის გამო, სადაც ნარი და ეკალი ამოვა; ყველა მხიარული სახლისა და მოზეიმე ქალაქის გამო.
14 . რადგან დაცარიელებულია სასახლე, მიტოვებულია ხმაურიანი ქალაქი, მაღლობი და საგუშაგო გოდოლი სამუდამოდ გამოქვაბულებად იქცნენ, ველური ვირების სალაღობოდ და ფარათა საძოვრად.
15 . სანამ მაღლიდან არ გადმოიღვრება ჩვენზე სული და უდაბნო ნაყოფიერ მინდვრად არ გადაიქცევა და ნაყოფიერი მინდორი ტყედ არ შეირაცხება;
16 . აჰა, მაშინ დამკვიდრდება სამართალი უდაბნოში და სიმართლე ნაყოფიერ მინდორში დასახლდება,
17 . სამართალი შექმნის მშვიდობას და იქნება სიმშვიდე და უსაფრთხოება უკუნისამდე.
18 . დასახლდება ჩემი ხალხი მშვიდობის სავანეში, უსაფრთხო სამკვიდრებელსა და უზრუნველ სადგომში.
19 . და იქნება სეტყვა - ტყე მოიკვეთება და ქალაქი დადაბლდება.
20 . ნეტარნი ხართ მთესველნი ყველა წყალთან და ხარისა და სახედრის ნებაზე მიმშვებნი.
1 . ახლოს მოდით, ერებო, რომ მოისმინოთ და, ტომებო, რომ გაიგონოთ! მოისმინოს ქვეყანამ და მისმა სისავსემ, ქვეყნიერებამ და ყოველმა აღმონაცენმა მისმა.
2 . რადგან რისხვა უფლისა ყველა ერზეა და გულისწყრომა მთელ მათ ლაშქარზე. მან მოსპო და სასაკლაოს გადასცა ისინი.
3 . მათი დახოცილნი გადაიყრებიან, მათი მძორები აყროლდებიან; მთები გაიჟღინთება მათი სისხლით.
4 . ცის მთელი მხედრობა დალპება, ცა გრაგნილივით დაიგრაგნება, გახმება და ჩამოცვივა მთელი მისი მხედრობა, როგორც ფოთოლი ხმება და ცვივა ვაზიდან ან ლეღვის ხიდან.
5 . რადგან გაძღება ჩემი მახვილი ცაში და აჰა, ედომის განსაკითხად დაეშვება იგი, ჩემს მიერ მსჯავრდადებულ ხალხზე.
6 . სისხლითაა გამძღარი უფლის მახვილი, გაპოხილია ქონით, კრავთა და ვაცთა სისხლით, ვერძების თირკმელთა ქონით, რადგან მსხვერპლთშეწირვა აქვს უფალს ბოცრაში და დიდი ხოცვა ედომის ქვეყანაში.
7 . ველური ხარებივითა და მოზვრებივით დაეცემიან მათი ძლიერნი; მიწა სისხლით გაიჟღინთება, ქონით გაიპოხება მისი მტვერი.
8 . რადგან შურისგების დღე აქვს უფალს, სამაგიეროს მიგების წელი სიონის სარჩელის გამო.
9 . მისი ნაკადები კუპრად იქცევა და მისი მტვერი - გოგირდად; მისი მიწა მოგიზგიზე კუპრი გახდება.
10 . არ ჩაქრება არც დღე, არც ღამე, უკუნისამდე აედინება კვამლი, თაობიდან თაობამდე უკაცრიელი იქნება და უკუნისამდე არავინ გაივლის იქ.
11 . ვარხვი და ზღარბი დაიმკვიდრებენ მას, ბუ და ყორანი დაიბუდებენ მასში; გავერანების ლარს გადაჭიმავს მასზე და აოხრების შვეულს.
12 . ღირსეულთაგან აღარავინ ეყოლებათ იქ, რომ მეფედ გამოაცხადონ; ყველა მისი მთავარი არარაობა იქნება.
13 . მის დარბაზებში ეკალი ამოვა, ჭინჭარი და ნარშავა - მის ციხე-სიმაგრეებში; ტურების სავანედ იქცევა და სირაქლემათა სამკვიდროდ.
14 . იქ შეხვდებიან უდაბნოს მხეცები ტურებს, ჭინკები ერთმანეთს გასძახებენ. იქ დაბინავდება ლილიტი, ღამის დემონი და ჰპოვებს სიმშვიდეს.
15 . იქ დაიბუდებს ხის გველი, დადებს კვერცხებს, გამოჩეკავს და თავის ჩრდილში მოუყრის თავს. აქ შეიყრებიან ძერები წყვილ-წყვილად.
16 . მოძებნეთ უფლის წიგნში და წაიკითხეთ: არცერთი მათგანი არ დააკლდება, მდედრს მამალი არ მოაკლდება, რადგან მისმა ბაგეებმა ბრძანეს და მისმა სულმა მოუყარა თავი.
17 . მან უყარა მათ წილი და მისმა ხელმა დაუდგინა საზღვარი; საუკუნოდ დაიმკვიდრებენ მას, თაობიდან თაობამდე დამკვიდრდებიან მასში.
1 . გაიხარებს უდაბნო და ურწყული მიწა, გამხიარულდება ყარაბა და მთის შროშანივით გაიფურჩქნება.
2 . გაიფურჩქნება, აყვავდება და ილხენს მხიარულებითა და სიმღერით; ლიბანის დიდება მიეცემა მას, ქარმელისა და შარონის ბრწყინვალება; უფლის დიდებას იხილავენ ისინი, ჩვენი ღმერთის ბრწყინვალებას.
3 . გაიმაგრეთ მოდუნებული ხელები და განიმტკიცეთ აკანკალებული მუხლები.
4 . უთხარით სულსწრაფებს: "გამაგრდით, ნუ შეშინდებით, აჰა, თქვენი ღმერთი. მოვა შურისგება, ღვთის საზღაური, მოვა და გიხსნით”.
5 . ბრმებს თვალები აეხილებათ და დაყრუებულთ ყურები გაეხსნებათ.
6 . ირემივით იხტუნებს ხეიბარი და მუნჯის ენა ამღერდება, რადგან უდაბნოში წყალი ამოხეთქავს და ტრამალზე - ნაკადულები.
7 . ტბად იქცევა ხრიოკი, წყლის ნაკადულებად - მოწყურებული მიწები, ტურების ბუნაგი ლერწმითა და ლელქაშით დაიფარება.
8 . და იქნება იქ გაკვალული ბილიკი, რომელსაც სიწმიდის გზას დაარქმევენ, უწმიდური ვერ გაივლის მასზე, დაკვალიანებულთათვის იქნება იგი და მასზე მავალი უგუნურნიც კი არ აიბნევიან.
9 . ვერ მოხვდება ზედ ლომი და მტაცებელი ცხოველი ვერ აღმოჩნდება; გამოსყიდულნი ივლიან მასზე.
10 . დაბრუნდებიან უფლის გამოსყიდულნი და სიმღერით მივლენ სიონში. ყიჟინა და საუკუნო მხიარულება იქნება მათში, ლხინი და სიხარული ეწევათ და დარდი და ოხვრა განშორდებათ.
1 . მოისმინა თუ არა ეს მეფე ხიზკიაჰუმ, შემოიხია სამოსელი, ჯვალოთი შეიმოსა და უფლის სახლში შევიდა.
2 . გაგზავნა ელიაკიმი, რომელიც სასახლეზე იყო დადგენილი, შებნა მწერალი და მღვდელთაგან უხუცესნი - ყველანი ჯვალოთი შემოსილნი - წინასწარმეტყველ ესაია ამოცის ძესთან.
3 . უთხრეს მას, ასე ამბობსო ხიზკიაჰუ: უბედურების, მხილებისა და უარყოფის დღეა ეს დღე, რადგან მოადგნენ ყრმები საშოს კარს, მაგრამ შობისთვის ძალა არ არის.
4 . იქნებ ისმინოს შენმა უფალმა ღმერთმა რაბშაკეს სიტყვები, რომელიც აშურის მეფემ, მისმა ბატონმა, შემოთვალა, რათა გაელანძღა ცოცხალი ღმერთი; იქნებ შერისხოს იმ სიტყვათა გამო, რომელიც ისმინა უფალმა, შენმა ღმერთმა; აღავლინე ლოცვა დარჩენილი ნატამალისთვის.
5 . და შევიდნენ მეფე ხიზკიაჰუს წარგზავნილნი ესაიასთან.
6 . მიუგო მათ ესაიამ: "უთხარით თქვენს ბატონს, ასე ამბობს-თქო უფალი: ნუ გეშინია იმ სიტყვებისა, შენ რომ მოისმინე, რითაც მგმობდნენ აშურის მეფის მსახურნი.
7 . აჰა, სულს ჩავუდებ, ამბავს გაიგებს და დაბრუნდება თავის ქვეყანაში; მახვილით დავცემ მისივე ქვეყანაში”.
8 . გაბრუნდა რაბშაკე და ლიბნასთან მებრძოლი ჰპოვა აშურის მეფე, რადგან გაგებული ჰქონდა ლაქიში დატოვაო.
9 . თირჰაკაზე, ეთიოპიის მეფეზეც ესმა, უთხრეს: შენთან საბრძოლველად გამოვიდაო. ეს რომ გაიგო, მაცნენი გაუგზავნა ხიზკიაჰუს ამ სიტყვებით:
10 . ასე უთხარით ხიზკიაჰუს, იუდას მეფეს: "ნუ გაცდუნებს შენი ღმერთი, რომელზეც დაიმედებულხარ - არ ჩავარდებაო იერუსალიმი აშურის მეფის ხელში!
11 . აჰა, გსმენია, რაც აშურის მეფეებმა მოაწიეს ყველა ქვეყანას, როგორ დაამხეს ისინი. შენ როგორ გადარჩები?
12 . განა გადაარჩინეს ისინი იმ ხალხთა ღმერთებმა, რომლებიც ჩემმა მამებმა ააოხრეს? გოზანი და ხარანი, რეცეფი და ძენი ედენისა, თელასარში რომ იყვნენ?
13 . სად არიან ხამათისა და არფადის მეფეები? ან სეფარვაიმის, ჰენასა და ავას მეფენი?”
14 . მიიღო ხიზკიაჰუმ წერილი მაცნეებისგან, წაიკითხა, ავიდა უფლის ტაძარში და უფლის წინაშე გაშალა წერილი.
15 . ევედრებოდა ხიზკიაჰუ უფალს და ამბობდა:
16 . "ცაბაოთ უფალო, ღმერთო ისრაელისა, ამაღლებულო ქერუბებზე! შენ, მხოლოდ შენ ხარ ღმერთი დედამიწის ყველა სამეფოსი, შენ შექმენი ცა და ქვეყანა.
17 . მოაპყარ ყური, უფალო და მოისმინე. გაახილე თვალი, უფალო და დაინახე სანხერიბის სიტყვა, ცოცხალი ღმერთის სალანძღად რომ გამოგზავნა.
18 . მართალია, უფალო, აშურის მეფეებმა გაატიალეს ყველა ქვეყანა და მათი მიწები.
19 . ცეცხლში ყრიდნენ მათ ღმერთებს, რადგან ღმერთები არ იყვნენ ისინი, არამედ ადამიანის ნახელავი, ხე და ქვა, ამიტომ მოსპეს კიდეც ისინი.
20 . ახლა კი უფალო, ღმერთო ჩვენო, გვიხსენი მისი ხელიდან, რათა შეიტყოს ქვეყნის ყველა სამეფომ, რომ მხოლოდ შენა ხარ უფალი”.
21 . გაგზავნა ესაია ამოცის ძემ ხიზკიაჰუსთან სათქმელად, ასე ამბობსო უფალი, ისრაელის ღმერთი, იმის პასუხად, რასაც სანხერიბზე, აშურის მეფეზე ევედრებოდი.
22 . ესაა სიტყვა, რომელიც წარმოსთქვა უფალმა მასზე: "აბუჩად აიგდო, დასცინა ქალწულს, სიონის ასულს! თავს იქნევდა იერუსალიმის ასულის უკან.
23 . ვის ძრახავდი და ვის ლანძღავდი? ვისზე აიმაღლე ხმა და ვის დაადგი თვალი? ისრაელის წმიდას!
24 . შენი მონების პირით ძრახავდი უფალს და ამბობდი, მთათა სიმაღლეზე ავედი ჩემი მრავალი ეტლით, ლიბანის კალთებზე; გავჩეხავ მის მაღალ კედრებს, მის ნარჩევ კვიპაროსებს და მივაღწევ მისი სიმაღლის ბოლომდე, მის ნაყოფიერ ტყემდე.
25 . მე ამოვთხარე და დავლიე წყლები, ჩემი ფეხის ტერფებით ამოვაშრობ ეგვიპტის ყველა მდინარეს.
26 . არ გსმენია განა, შორეულ წარსულში რომ გავაკეთე მე ეს? უძველეს დროში განვიზრახე და ახლა მოვაწიე, რათა ნანგრევების გროვად გექცეს გამაგრებული ქალაქები.
27 . ხელმოკლენი იყვნენ მისი მცხოვრებნი - გაწბილებულნი და შერცხვენილნი. ველის მცენარეებივით გახდნენ - მწვანე მოლივით და ერდოს ბალახივით, თავთავის გაკეთებამდე გათელილი ჯეჯილივით.
28 . ვიცოდი შენი დაჯდომა, შენი გამოსვლა და შესვლა; შენი რისხვა ჩემს წინააღმდეგ.
29 . რადგან შენი მრისხანება ამაღლდა ჩემს წინაშე და შენი ამპარტავნება მოსწვდა ჩემს ყურს, კაუჭს გაგიყრი ნესტოებში და აღვირს ამოგდებ პირში და იმავე გზით დაგაბრუნებ, რომლითაც მოსულხარ.
30 . ხიზკიაჰუ, ეს იქნება შენთვის ნიშანი: ჭამეთ ამ წელს ნაგერალი ხორბალი, მეორე წელს - თვითნაბადი, მესამე წელს დათესეთ და მომკეთ, ჩაყარეთ ვენახები და ჭამეთ ნაყოფი.
31 . გადარჩენილნი იუდას სახლიდან და თავდაღწეულნი კვლავ გაიდგამენ ფესვს დაბლა და გამოიღებენ ნაყოფს მაღლა.
32 . გამოვა იერუსალიმიდან ნატამალი და გადარჩენილნი - სიონის მთიდან”. ცაბაოთ უფლის მოშურნეობა მოიმოქმედებს ამას.
33 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი აშურის მეფეზე: ვერ ამოვა ამ ქალაქში, ვერ ისვრის აქ ისარს, ვერ მიადგება მას ფარით და ვერ აღუმართავს მიწაყრილს.
34 . რომლითაც მოვიდა, იმავე გზით გაბრუნდება და არ შემოვა ამ ქალაქში, ამბობს უფალი.
35 . მე დავიცავ ამ ქალაქს, რათა ვიხსნა ის ჩემთვის და ჩემი მსახურის დავითისთვის.
36 . გამოვიდა უფლის ანგელოზი და დასცა აშურის ბანაკში ასოთხმოცდახუთი ათასი მებრძოლი; ადგნენ დილით და ნახეს, რომ გაცივებული გვამები ეყარა.
37 . გაბრუნდა და წავიდა სანხერიბი, აშურის მეფე; და ცხოვრობდა ნინევეში.
38 . ერთხელ, როცა ნისროქს, თავის ღმერთს სცემდა თაყვანს მის სახლში, ადრამელეხმა და სარეცერმა, მისმა ძეებმა დასცეს იგი მახვილით და არარატის ქვეყანაში გაიქცნენ. მის ნაცვლად მისი ძე, ესარხადონი გამეფდა.
1 . იმ დღეებში სასიკვდილოდ დასნეულდა ხიზკიაჰუ. მივიდა მასთან წინასწარმეტყველი ესაია ამოცის ძე და უთხრა, ასე ამბობს უფალი: "ანდერძი დაწერე შენი სახლისთვის, რადგან მოკვდები, ვერ იცოცხლებ!”
2 . კედლისკენ მიაბრუნა პირი ხიზკიაჰუმ და შეევედრა უფალს;
3 . ამბობდა: "გევედრები, გაიხსენე უფალო, ჭეშმარიტებით და მთელი გულით რომ დავდიოდი შენ წინაშე და კეთილად რომ ვიქცეოდი შენს თვალში”. მწარედ ატირდა ხიზკიაჰუ.
4 . და იყო უფლის სიტყვა ესაიას მიმართ. ეთქვა:
5 . "წადი და უთხარი ხიზკიაჰუს, ასე ამბობს-თქო უფალი, მამაშენის, დავითის ღმერთი: "შევისმინე შენი ვედრება, დავინახე შენი ცრემლი და აჰა, კიდევ თხუთმეტ წელს შევმატებ შენს დღეებს.
6 . დაგიხსნით აშურის მეფის ხელიდან შენ და ამ ქალაქს და დავიცავ ამ ქალაქს”.
7 . ეს იყოს შენთვის ნიშნად უფლისგან, რომ შეასრულებს უფალი სიტყვას, რომელიც წარმოსთქვა:
8 . "აჰა, უკან დავაბრუნებ მზის ჩრდილს, რომელიც უკვე ჩამოსულია ახაზიას საფეხურებზე, ათი საფეხურით უკან დავაბრუნებ”. და უკან დაბრუნდა მზე ათი საფეხურით, უკვე ჩავლილი რომ ჰქონდა.
9 . ხიზკიაჰუს, იუდას მეფის წერილი, როცა სნეული იყო და განიკურნა სნეულებისგან.
10 . ვთქვი: "ჩემი ცხოვრების შუაძალს შავეთის კარიბჭეში შევდივარ; წამერთვა დარჩენილი წლები”.
11 . ვთქვი: "ვეღარ ვიხილავ უფალს, უფალს ცოცხალთა ქვეყანაში, ვეღარ დავინახავ ადამიანს ქვეყნიერების მცხოვრებთა შორის.
12 . მწყემსის კარავივით ამოიძირკვა ჩემი სამკვიდრო და გამეცალა; მქსოველივით ვახვევდი ჩემი ცხოვრების ძაფს, სართავის ძირშივე მოვიკვეთე; დღედაღამ ველოდი, რომ ბოლოს მომიღებდი.
13 . დილამდე ველოდი, ლომივით შემიმუსრა ყველა ძვალი, დღედაღამ ველოდი, რომ ბოლოს მომიღებდი;
14 . როგორც მერცხალი, როგორც წერო, ისე ვჭყიოდი; მტრედივით ვკვნესოდი და ცისკენ მქონდა თვალები აპყრობილი; უფალო, მიჭირს, მიშველე;
15 . რა ვთქვა? მითხრა და თვითონვე აღასრულა; ვიხეტიალებ მთელი წლები სულის სიმწარეში.
16 . უფალო! ამით ცოცხლობენ ადამიანები და ყოველივე ამაშია ჩემი სულის სიცოცხლე; გამაჯანსაღე და გამაცოცხლე.
17 . აჰა, ჩემი სიმრთელისთვის ვიწვნიე სიმწარე, შენ დაიცავი სული ჩემი არარაობის ორმოსგან და შენს ზურგს უკან მოისროლე ჩემი ყველა ცოდვა.
18 . რადგან საფლავი ვერ შეგაქებს, სიკვდილი ვერ შეგასხამს ხოტბას და საფლავში ჩამავალნი ვერ დაიმედდებიან შენს ერთგულებაზე.
19 . ცოცხალი! მხოლოდ ცოცხალი შეგაქებს, როგორც მე გაქებ დღეს. მამა აუწყებს შვილებს შენს ერთგულებას.
20 . უსათუოდ გადამარჩენს უფალი და ჩვენც ავაჟღერებთ ჩემს საკრავებს მთელი სიცოცხლე უფლის სახლში”.
21 . თქვა ესაიამ: "მოუტანეთ ლეღვის კვერი, დაადეთ წყლულზე და იცოცხლებს”.
22 . თქვა ხიზკიაჰუმ: "რა იქნება იმის ნიშნად, რომ შევძლებ უფლის სახლში ასვლას?”
1 . ანუგეშეთ, ანუგეშეთ ჩემი ხალხი, ამბობს თქვენი ღმერთი,
2 . გულითადად ელაპარაკეთ იერუსალიმს და აუწყეთ, რომ დასრულდა მისი ბრძოლა, რადგან ეპატია დანაშაული და ორმაგად მიეზღო უფლის ხელით ყველა მისი ცოდვის წილ.
3 . ისმინეთ! ხმა მღაღადებლისა: "გაუმზადეთ უფალს ბილიკი, მოასწორეთ გზა უდაბნოში ჩვენი ღმერთისთვის.
4 . ამოივსოს ყოველი ხევი, ყოველი მთა და ბორცვი დადაბლდეს, ფერდობები გავაკდნენ და მთაგრეხილები გასწორდნენ.
5 . გამოცხადდება უფლის დიდება და ერთად იხილავს ყოველი ხორციელი, რადგან უფლის ბაგემ წარმოთქვა.
6 . ხმა ამბობს: თქვი! მიუგებს: რა ვთქვა? ყველა ხორციელი ბალახივითაა და მისი ყოველი მშვენება - მინდვრის ყვავილივით.
7 . ბალახი ხმება, ყვავილი ჭკნება უფლის სუნთქვის მონაბერზე; ნამდვილად ბალახია ხალხი.
8 . ხმება ბალახი და ჭკნება ყვავილი, ჩვენი ღმერთის სიტყვა კი საუკუნოდ დგას”.
9 . მაღალ მთაზე ადი, მახარებელო სიონო! ძლიერად აიმაღლე ხმა, მახარებელო იერუსალიმო! აიმაღლე და ნუ გეშინია, უთხარი იუდას ქალაქებს: "აჰა, თქვენი ღმერთი!”
10 . აჰა, ძლიერებით მოვა უფალი ღმერთი და იხელმწიფებს მისი მკლავი; აჰა, მასთანაა მისი საზღაური და მისი გასამრჯელო მის წინაშეა.
11 . მწყემსივით დამწყემსავს თავის ფარას; თავისი მკლავით შეკრებს კრავებს და თავის უბეში ატარებს მათ, წინ გაუძღვება მეძუძურთ.
12 . მუჭით ვინ არწყა წყალი და მტკაველით ვინ გადაზომა ცანი? ვინ დათვალა მიწის მტვერი, ვინ აწონა მთები სასწორზე და მაღლობები - პინებით?
13 . ვინ მომართა უფლის სული? ვინ განასწავლა იგი თავისი რჩევით?
14 . ვისთან თათბირობდა, ვინ მისცა გონიერება? ვინ ასწავლა სამართლის ბილიკი და ვინ ჩააგონა გზა ცოდნისა და გონიერებისა?
15 . აჰა, ჭურჭლის ერთი წვეთივით არიან ერები და მტვერივით სასწორის პინებზე; აჰა, ფხვნილივით პირწმინდად აღგვის კუნძულებს.
16 . ლიბანი არ ეყოფა ცეცხლისთვის და მისი მხეცები სრულადდასაწველად.
17 . ყველა ერი არარაობაა მის წინაშე, წარმავალია და სიცარიელედ ითვლება მის თვალში.
18 . ვის მიამსგავსებთ ღმერთს? რას შეადარებთ მას?
19 . ხელოსანი კერპს ჩამოასხამს, ოქრომჭედელი ოქროთი მოჭედავს, ვერცხლის ოსტატი კი ვერცხლის ჯაჭვებს შეაბამს.
20 . ვინც ასეთ შესაწირს ვერ შესწვდება, ულპობ ხეს ირჩევს, გამოცდილ ხელოსანს მოიძიებს, რომ არ მოირყეს კერპი.
21 . განა არ იცით? განა არ გსმენიათ? განა არ გეუწყათ დასაბამიდან? განა არ გაგიგიათ ქვეყნის დაფუძნებიდან?
22 . ეს ის არის, ვინც დედამიწის წრეზე ზის და მისი მკვიდრნი კალიასავით არიან მის წინაშე; მან გადაჭიმა ცა ფარდასავით და კარავივით გაშალა საცხოვრებლად.
23 . გააქრობს მთავრებს და არარაობად აქცევს ქვეყნის მსაჯულთ.
24 . დარგულნი და დათესილნიც არ იყვნენ, ფესვიც არ გაედგათ, მხოლოდ შეუბერა, გახმნენ და ჩალასავით გახვეტა ისინი ქარიშხალმა.
25 . "და ვის მიმამსგავსებთ, რომ გავეტოლო?” - ამბობს წმიდა.
26 . მაღლა აღაპყარით თვალნი და შეხედეთ: ვინ შექმნა ესენი? მან, ვისაც თვლით გამოჰყავს თავისი ლაშქარი, ყველას თავ-თავის სახელს უწოდებს, არავინ დააკლდება მისი ძალის ძლიერების გამო.
27 . რატომ ამბობ, იაკობ, რად ლაპარაკობ, ისრაელ, დაფარულიაო ჩემი გზა უფლისგან და შეუმჩნევლად ჩაივლისო ჩემი სამართალი ღმერთთან.
28 . განა არ იცი, განა არ გსმენია? მარადიული ღმერთია უფალი, ქვეყნის კიდეების დამფუძნებელი, არც იღლება და არც იქანცება, გამოუკვლეველია მისი გონება.
29 . დაქანცულს ძალას აძლევს და უძლურს ძლიერებას ჰმატებს.
30 . უძლურდებიან ყმაწვილნი და იქანცებიან ჭაბუკნი, ირყევიან და ბორძიკდებიან.
31 . უფლის მომლოდინენი კი ძალას განიახლებენ, არწივივით გაშლიან ფრთებს, გაიქცევიან და არ დაიღლებიან, ივლიან და არ დაიქანცებიან.
1 . "აჰა, მსახური ჩემი, ხელი რომ ჩავჭიდე, ჩემი რჩეული - სანდომი ჩემი გულისა, მასზე დაივანა ჩემმა სულმა და გაუჩენს ერებს სამართალს.
2 . არც იყვირებს და არც ხმას აიმაღლებს, არ გააგონებს თავის ხმას ქუჩაში.
3 . დაზიანებულ ლერწს არ გადატეხს და მბჟუტავ პატრუქს არ ჩააქრობს, ერთგულებით აღასრულებს სამართალს.
4 . არ შედრკება და არ გატყდება, ვიდრე სამართალს არ დაამკვიდრებს ქვეყნად. მისი რჯულის მოლოდინში არიან ზღვისპირელნი.
5 . ასე ამბობს ღმერთი, უფალი, ცათა შემოქმედი და გადამჭიმველი, განმრცობი დედამიწისა მისი ნაყოფებითურთ, ვინც სუნთქვას აძლევს მასზე მცხოვრებ ხალხს და სულს - მასზე მავალთ:
6 . "მე, უფალმა, მოგიწოდე სიმართლით, ხელი ჩაგჭიდე და თვალს გადევნებ, აღთქმად დაგადგენ ხალხებისთვის და სინათლედ - ერებისთვის.
7 . ბრმათა თვალების ასახელად, საპყრობილედან ტყვეთა გამოსაყვანად და ბნელში მსხდომთა გასათავისუფლებლად”.
8 . "მე ვარ უფალი (იაჰვე), ეს არის ჩემი სახელი. ჩემს დიდებას სხვას არ მივცემ და ჩემს ხოტბას - გამოკვეთილ კერპებს.
9 . აჰა, აღსრულდა პირვანდელი, ახლა კი ახალს განგიცხადებთ: მე გაუწყებთ, ვიდრე აღმოცენდება”.
10 . უმღერეთ უფალს ახალი სიმღერა, ხოტბა შეასხით მას ქვეყნის კიდეებიდან, ვინც ზღვაში ნაოსნობთ და ყველამ, რაც მასშია - კუნძულებო და მათზე მცხოვრებნო.
11 . ხმა აიმაღლოს უდაბნომ და მისმა ქალაქებმა, დაბა-სოფლებმა, სადაც კედარი მკვიდრობს, ხმამაღლა იგალობონ სელაყის მცხოვრებლებმა და იყიჟინონ მთათა მწვერვალებიდან,
12 . დიდება მიაგონ უფალს და მისი ქება აუწყონ ზღვისპირეთში.
13 . მებრძოლივით გამოვა უფალი, მოშურნეობით აღივსება როგორც მეომარი, დაიგრგვინებს, დიახ, ყიჟინას დასცემს თავის მტრებს და გაიმარჯვებს მათზე.
14 . დიდხანს ვდუმდი, გავჩერდი, თავს ვიკავებდი; ახლა კი მშობიარესავით ავკივლდები, გავანადგურებ და ვშთანთქავ ერთიანად.
15 . გავაუდაბურებ მთებსა და ბორცვებს, მთელ მათ სიმწვანეს გადავახმობ, მდინარეებს ხმელეთად ვაქცევ, ტბებს ამოვაშრობ.
16 . ბრმებს მათთვის უცნობ გზაზე წარვუძღვები და უცნობი ბილიკებით ვატარებ, სიბნელეს სინათლედ ვაქცევ მათ წინაშე და ოღრო-ჩოღრო გზებს მოვასწორებ! ამ საქმეებს მოვიმოქმედებ და არ მივატოვებ მათ.
17 . უკან დაიხევენ და დიდად შერცხვებათ კერპებზე დაიმედებულებს, ჩამოსხმულ გამოსახულებებს რომ ეუბნებიან, ჩვენი ღმერთები ხართო.
18 . ისმინეთ ყრუებო და შეხედეთ ბრმებო, რომ დაინახოთ.
19 . ვინ არის ჩემი ხალხივით, ჩემი მსახურივით ბრმა და ყრუ - ჩემი მაცნესავით, მე რომ წარვგზავნე? ვინ არის ბრმა მსგავსად ჩემი სრულქმნილისა და ბრმა მსგავსად უფლის მსახურისა?
20 . ბევრი გინახავთ, მაგრამ არ იცავთ, ყურები ღია გაქვთ, მაგრამ არცერთს არ გესმით.
21 . თავისი სიმართლის გამო ინება უფალმა რჯულის განდიდება და მისთვის პატივის მიგება.
22 . მაგრამ გაძარცული და დარბეული ხალხია ისრაელი, მღვიმეებში გამომწყვდეულან და საპყრობილეებში გამოკეტილან; ნადავლად იქცნენ და მშველელი არა ჰყავთ, იტაცებენ და არავინ ამბობს - დააბრუნეთო!
23 . 23
24 . იაკობი ვინ ჩაუგდო ხელში ყაჩაღებს და ისრაელი - მძარცველებს? განა უფალმა არა, რომელსაც შევცოდეთ? არ ვისურვეთ მისი გზებით სიარული და მისი რჯული არ შევისმინეთ.
25 . გადმოღვარა თავისი გულისწყრომის ცეცხლი და ომის სისასტიკე. ცეცხლი შემოუნთო ირგვლივ, მაგრამ ვერ მიხვდა, სწვავდა მას და გულს მაინც ვერ უდებდა.
1 . ასე ეუბნება უფალი თავის ცხებულს, კიროსს "მე მიპყრია შენი მარჯვენა, რათა ერები დაგემორჩილონ, მე შევხსნი სარტყელთ მეფეთა წელს, რათა გავხსნა კარები შენ წინაშე და კარიბჭენი არ დაიკეტოს.
2 . მე წავალ შენს წინ და გამრუდებულს გავასწორებ, სპილენძის კარს შევამტვრევ და რკინის ურდულებს დავლეწავ.
3 . მოგცემ ბნელში დაცულს საუნჯეს და გადამალულ საგანძურს, რათა იცოდე, რომ მე ვარ უფალი, ისრაელის ღმერთი, რომელიც გიხმობს შენი სახელით.
4 . იაკობის, ჩემი მსახურისა და ისრაელის, ჩემი რჩეულის გულისთვის მოგიხმე სახელით; საპატიო სახელი მოგეცი, თუმცა არ მიცნობდი.
5 . მე ვარ უფალი და არავინაა სხვა, ჩემს გარდა არ არის ღმერთი; მე შემოგარტყამ სარტყელს, თუმცა არ მიცნობ.
6 . რათა იცოდნენ მზის აღმოსავლეთიდან დასავლეთამდე, რომ არავინაა ჩემს გარდა; მე ვარ უფალი და სხვა არავინაა.
7 . მე ვსახავ სინათლეს და ვქმნი ბნელს, ვიქმ მშვიდობას და ვქმნი უბედურებას, მე ვარ უფალი, რომელიც იქმს ყოველივე ამას.
8 . მოაფრქვიეთ, ცანო, მაღლიდან და ღრუბლებმა სიმართლე აწვეთონ, გაიხსნას დედამიწა და ინაყოფიეროს, ხსნა და სამართლიანობა ერთად აღმოცენდეს; მე, უფალი, ვქმნი ამას.
9 . ვაი თავის შემქმნელთან მოდავეს, როგორც ნატეხს მიწის ნატეხთაგან. განა ეტყვის თიხა მეთიხეს, რას აკეთებო? ან ნამოქმედარი იტყვის შენზე, ხელები არა აქვსო?
10 . ვაი თავის მამისთვის მთქმელს: "რისთვის ჩამსახე?” ან ქალისთვის: "რად ეწამე ჩემზე მშობიარობისას?”
11 . ასე ამბობს უფალი, წმიდა ისრაელისა და შემქმნელი მისი: "ჩემი ძეების მომავალზე მეკითხებით მე? და ჩემი ხელის ნაკეთებზე მავალდებულებთ?
12 . მე შევქმენი დედამიწა და შევქმენი ადამიანი მასზე; ჩემმა ხელებმა გადაჭიმეს ზეცა და მთელი მისი ლაშქარი მე დავადგინე.
13 . მე დავადგინე ის სიმართლით და ყველა მის გზას მე მოვასწორებ, ის ააშენებს ჩემს ქალაქს და წარგზავნის ჩემს დევნილებს საფასურისა და ძღვენის გარეშე!” - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
14 . ასე ამბობს უფალი: "ეგვიპტის ნაყოფები, ქუშის ნავაჭრი და შებაელნი, ზორბა ხალხი, შენი გახდებიან, შენ გამოგყვებიან, ბორკილებში ივლიან, მოიდრიკებიან შენ წინაშე და შემოგღაღადებენ: ნამდვილად მხოლოდ შენშიაო ღმერთი და მის გარდა სხვა არავინაა ღმერთი.
15 . მართლაც შენა ხარ ღმერთი დაფარული, ღმერთი - ისრაელის მხსნელი.
16 . შერცხვებიან და დამცირდებიან ყველანი, ერთად გაილანძღებიან კერპთა მკეთებელნი.
17 . იხსნა უფალმა ისრაელი საუკუნო ხსნით; არა, არ შერცხვებით და არ დამცირდებით საუკუნოდ”.
18 . რადგან ასე ამბობს უფალი, ზეცის შემოქმედი, რომელიც დედამიწის გამომსახველი და შემქმნელი ღმერთია; მან დააფუძნა იგი არა ამაოდ, არამედ იმისთვის გააჩინა, რომ დამკვიდრებულიყვნენ მასზედ: "მე ვარ უფალი და სხვა არავინაა.
19 . ფარულად, დედამიწის წყვდიადში არ მილაპარაკია, არ მითქვამს იაკობის თესლისთვის: "ამაოდ მეძიებთ!” მე ვარ უფალი, სიმართლის მთქმელი, მართებულის გამცხადებელი.
20 . შეიკრიბეთ და მოდით, ერთად შეგროვდით ერთაგან გადარჩენილნო; უცოდინარნი არიან ისინი, ვინც თავის ხის ქანდაკებებს დაატარებენ და ევედრებიან ღმერთს, რომელიც ვერ დაიხსნის.
21 . გამოაცხადეთ და თქვით, ერთმანეთში მოითათბირეთ: ვინ განაცხადა ეს ძველთაგანვე და წინდაწინ ვინ თქვა? განა მე არა, უფალმა? და არაა სხვა ღმერთი, ღმერთი - მართალი და მხსნელი, ჩემ გარდა!
22 . მომიბრუნდით და გადარჩით, დედამიწის ყველა კიდიდან, რადგან მე ვარ ღმერთი და სხვა არავინაა.
23 . ჩემი თავი დავიფიცე! მართალი სიტყვა გამოვიდა ჩემი პირიდან და არ შეიცვლება: ჩემ წინაშე მოიდრიკება ყოველი მუხლი და მე დამიფიცებს ყველა ენა.
24 . მხოლოდ უფალშიაო, იტყვიან, სიმართლე და ძალა; მასთან მივლენ და შერცხვებიან ყველა მასზე გაჯავრებულნი.
25 . უფალში გამართლდება და განდიდდება ისრაელის მთელი შთამომავლობა”.
1 . "ჩამოემხე და მტვერში ჩაჯექი, ქალწულო, ასულო ბაბილონისა, მიწაზე დაჯექი ტახტის გარეშე, ქალდეველთა ასულო, რადგან ნაზსა და სათუთს აღარ გიწოდებენ.
2 . აიღე დოლაბი და დაფქვი, მოიშორე პირბადე, აიწიე კალთა, გამოაჩინე წვივები, გადაიარე მდინარეები;
3 . გამოჩნდება შენი სიშიშვლე და წარმოჩინდება შენი სირცხვილი; შურს ვიძიებ და არ დავინდობ ადამიანს.
4 . მხსნელი ჩვენი - ცაბაოთ უფალია მისი სახელი, წმიდა ისრაელისა.
5 . მდუმარედ იჯექ და წყვდიადს მიდი, ქალდეველთა ასულო, რადგან სამეფოთა დედოფალს აღარ გიწოდებენ.
6 . განვრისხდი ჩემს ხალხზე, შევბღალე ჩემი სამკვიდრებელი და ხელში გადმოგეცი, შენ კი წყალობა არ გაიმეტე, ფრიად დაუმძიმე მოხუცს უღელი.
7 . ამბობდი: მუდამ ქალბატონი ვიქნებიო! გულთან არ მიიტანე და შედეგი არ გაიხსენე.
8 . ახლა კი ისმინე, ფაქიზო, უსაფრთხოდ მჯდომო, რომ ამბობ შენს გულში: მე ვარ და არავინააო ჩემს გარდა, არ დავქვრივდები და არ ვიგემებო შვილის სიკვდილს!
9 . ერთ დღესაც ორივე უცბად მოგეწევა, შვილსაც დაკარგავ და კიდეც დაქვრივდები, მიუხედავად შენი დიდი ჯადოსნობისა და მრავალი ჯადოებისა.
10 . შენი ბოროტმოქმედების იმედი გქონდა; ამბობდი: ვერავინ მხედავსო. შენმა სიბრძნემ და ცოდნამ გაგრყვნა, გულში ამბობდი: მე ვარ და ჩემს გარდა არავინააო!
11 . მოგეწევა ბოროტი და არ გეცოდინება მისი შელოცვა. დაგატყდება უბედურება და ვერ შეძლებ მისგან გამოსყიდვას, ისე მოულოდნელად მოგივა წარწყმედა, რომ ვერც მიხვდები.
12 . დარჩი ახლა შენს ჯადოსნობასა და მრავალ გრძნეულებაში, რაზეც სიყმაწვილიდან ზრუნავდი; იქნებ მიიღო სარგებელი, იქნებ შიში მოჰგვარო ხალხს.
13 . დაქანცული ხარ მრავალი რჩევისგან; ახლა ადგნენ და გიხსნან ცისმზომელებმა და ვარსკვლავთმრიცხველებმა, ახალმთვარობისას რომ წინასწარმეტყველებენ და გეუბნებიან რა მოგივა.
14 . აჰა, ბზესავით გახდნენ, ცეცხლმა დაწვა ისინი, ვერ გადაირჩინეს სული ალისგან; არ დარჩა ნაკვერჩხალი გასათბობად, ცეცხლი - მის წინ დასაჯდომად.
15 . ასეთები გახდნენ შენთვის ისინი, ვისთვისაც იღწვოდი, ვისთანაც შენი სიყმაწვილიდან ვაჭრობდი; თითოეული თავის მხარეს წაჩანჩალდა, არავინაა შენი მხსნელი!
1 . ისმინე იაკობის სახლო, ისრაელის სახელით წოდებულნო და იუდას წელიდან გამოსულნო, უფლის სახელის მოფიცარნო და ისრაელის ღმერთის მხსენებელნო, მაგრამ არა ჭეშმარიტებით და არა სიმართლით;
2 . რადგან წმიდა ქალაქის სახელით იწოდებით და ისრაელის ღმერთს ეყრდნობით; ცაბაოთ უფალია მისი სახელი!
3 . დიდი ხნის წინ განვაცხადე წინანდელნი, ჩემმა პირმა წარმოსთქვა და მე განვაცხადე; უცაბედად ვმოქმედებდი და სრულდებოდა.
4 . რადგან ვიცოდი, რომ ჯიუტი ხარ, რკინის მყესები გაქვს კისერზე და სპილენძის შუბლი.
5 . ამიტომ თავიდანვე გამცნე, გამოგიცხადე, ვიდრე აღსრულდებოდა, რომ არ გეთქვა: "ჩემმა კერპმა გააკეთა ეს, ჩემმა გამოთლილმა და ჩამოსხმულმა ქანდაკმა ბრძანაო ასე!”
6 . მოგისმენია და შეგიხედავს ამ ყველაფრისთვის, ნუთუ არ აღიარებ ამას? ამიერიდან გიცხადებ ახალს, დაფარულს, რაც არ იცოდი.
7 . ახლა შეიქმნენ ისინი და არა დიდი ხნის წინათ; და დღემდე არაფერი გსმენია მათზე, რომ არ თქვა: ‘აჰა, ვიცოდი ეს!’
8 . არც გსმენია და არც იცოდი, აქამდე ყურიც არ გქონდა გახსნილი, რადგან ვიცოდი, რომ მიღალატებდი და მეამბოხე გერქვა დედის მუცლიდანვე.
9 . ჩემი სახელის გამო ვაყოვნებ ჩემს რისხვას და ჩემი ხოტბისთვის ვაკავებ მას, რომ არ მოიკვეთო.
10 . აჰა, მე გამოგადნე, მაგრამ არა ვერცხლივით; ტანჯვის ქურაში გამოგცადე.
11 . ჩემ გამო, ჩემ გამო ვაკეთებ ამას, რადგან როგორ შევალახვინო ჩემი სახელი? ჩემს დიდებას სხვას არ მივცემ.
12 . მისმინე, იაკობ და ისრაელ, ჩემო მოწოდებულო: ეს მე ვარ, მე ვარ პირველი და მე ვარ უკანასკნელიც!
13 . დიახ, ჩემმა ხელებმა დააფუძნა დედამიწა და ჩემმა მარჯვენამ გადაჭიმა ცანი; მოვუხმობ მათ და ერთად დადგებიან.
14 . შეიკრიბეთ ყველანი და ისმინეთ: ვინ გამოაცხადა მათ შორის ეს ამბები? უფალმა შეიყვარა კიროსი; იგი აღასრულებს თავის ნება-სურვილს ბაბილონზე და ქალდეველთა წინააღმდეგ იქნება მისი მკლავი.
15 . მე, მე ვილაპარაკე და, დიახ, მე მოვუწოდე მას, მოვიყვანე და მოვუმართე გზა.
16 . მომიახლოვდით, ისმინეთ ეს: არც თავიდან მილაპარაკია საიდუმლოდ; იმ დროიდან, რაც ეს მოხდა, იქ ვიყავი. ახლა კი უფალმა ღმერთმა და მისმა სულმა წარმომგზავნა.
17 . ასე ამბობს უფალი, შენი მხსნელი, ისრაელის წმიდა: "მე ვარ უფალი, შენი ღმერთი, გასწავლი, რათა სარგებელი ნახო, იმ გზაზე წაგიძღვები, რომელზეც უნდა იარო;
18 . ყურად რომ გეღო ჩემი მცნებები, მდინარესავით იქნებოდა შენი სიმრთელე და ზღვის ტალღებივით - შენი სიმართლე.
19 . ქვიშასავით იქნებოდა შენი თესლი და მისი მარცვლებივით - შენი შთამომავლობა; არ მოიკვეთებოდა მათი სახელი და არ განადგურდებოდა ჩემს წინაშე.
20 . გამოდით ბაბილონიდან, გაექეცით ქალდეველებს, მხიარული ხმით გამოაცხადეთ, ამცნეთ ეს, ქვეყნის კიდემდე გაავრცელეთ, თქვით: "გამოისყიდა უფალმა თავისი მსახური იაკობი!”
21 . არ მოსწყურებიათ, როცა უდაბნოებში ატარებდა, კლდიდან გადმოუდინა წყალი, კლდე გააპო და გადმოხეთქა წყალმა.
22 . "არ არის მშვიდობა ბოროტეულთათვის!” ამბობს უფალი.
1 . "მომისმინეთ, სიმართლის მიმდევარნო, უფლის მაძიებელნო! შეხედეთ კლდეს, საიდანაც გამოიკვეთეთ და ორმოს ღრმულს, საიდანაც ამოითხარეთ.
2 . შეხედეთ აბრაჰამს, თქვენს მამას, და სარას, თქვენს მშობელს; ვინაიდან მარტო იყო, როცა მოვუხმე, ვაკურთხე და გავამრავლე.
3 . რადგან უფალი ანუგეშებს სიონს, ანუგეშებს მის ყველა ნანგრევს, ედემად აქცევს მის უდაბნოს და მის გაუკაცრიელებულს - უფლის ბაღად; სიხარული და მხიარულება იქნება მასში, სამადლობელი და სიმღერის ხმა.
4 . ყური მომაპყარ, ჩემო ხალხო, და ჩემო ერო, ყური დამიგდე! ვინაიდან ჩემგან გამოვა რჯული და ხალხების სინათლედ დავადგენ ჩემს სამართალს.
5 . ახლოსაა ჩემი სიმართლე, გამოვიდა ჩემი ხსნა, ჩემი მკლავი გაასამართლებს ხალხებს, მე მენდობიან ზღვისპირელნი და ჩემს მკლავს დაეყრდნობიან.
6 . ზეცას მიაპყრეთ თვალები და დაბლა მიწას დახედეთ; კვამლივით გაიფანტება ზეცა, ტანსაცმელივით გაცვდება დედამიწა; დაიღუპებიან მასზე მცხოვრებნიც, ჩემმიერი ხსნა კი საუკუნოდ იქნება და სიმართლე ჩემი არ გადაივლის.
7 . მისმინეთ, სიმართლის მცოდნენო, ხალხო, რომელთაც გულში გაქვთ ჩემი რჯული; ნუ გაშინებთ შერცხვენა ადამიანთაგან და მათი ლანძღვა ნუ დაგაფრთხობთ.
8 . ვინაიდან ტანსაცმელივით შეჭამს მათ ჩრჩილი და მატყლივით შეჭამს მატლი, ჩემი სიმართლე კი საუკუნოდ იქნება და ჩემმიერი ხსნა - თაობიდან თაობაში.
9 . გაიღვიძე, გაიღვიძე, შეიმოსე ძალით, მკლავო უფლისა, გაიღვიძე, როგორც ძველ დროს, უძველეს თაობებში! განა შენ არ დაანაკუწე რაჰაბი და განგმირე ზღვის ურჩხული?
10 . განა შენ არ ამოაშრე ზღვა, დიადი უფსკრულის წყლები, გზად აქციე ზღვის სიღრმენი, რათა გაღმა გასულიყვნენ გამოხსნილნი?
11 . დაბრუნდებიან უფლის მიერ გამოსყიდულნი, სიმღერით მოვლენ სიონში და საუკუნო სიხარული იქნება მათ თავს, ლხინსა და სიხარულს დაიმკვიდრებენ ისინი, მოშორდებათ დარდი და ოხვრა.
12 . თვით მე ვარ თქვენი ნუგეშისმცემელი. ვინ ხარ შენ, რომ მოკვდავი ადამიანის და მისი შვილის გეშინია, რომელიც ბალახად ითვლება?
13 . დაგვიწყებია უფალი, შენი გამჩენი, რომელმაც ცა გადაჭიმა და დედამიწა დააფუძნა. გამუდმებით გეშინია მჩაგვრელის რისხვისა, როდესაც განადგურებას გეგმავს. თუმცა სადაა მჩაგვრელის რისხვა?
14 . მალე გათავისუფლდება ტყვე, არ მოკვდება ორმოში, პური არ მოაკლდება.
15 . მე ვარ უფალი, შენი ღმერთი, ზღვას რომ აღელვებს და ააღრიალებს მის ტალღებს - ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.
16 . ჩავდე ჩემი სიტყვები შენს პირში და ჩემი ხელის ჩრდილში შეგიფარე, რათა ცანი დამეფუძნებინა, დედამიწა დამეარსებინა და მეთქვა სიონისთვის: "ჩემი ხალხი ხარ შენ!”
17 . გამოფხიზლდი, გამოფხიზლდი, აღსდექ იერუსალიმო, შენ, რომელმაც უფლის ხელიდან შესვი მისი მრისხანების თასი; ბოლო წვეთამდე დალიე საწამლავგარეული ფიალა.
18 . არავინ იყო რომ გაძღოლოდა მას მის მიერ ნაშობ ძეთაგან და არავინ იყო იერუსალიმის ხელის დამჭერი, მის მიერ გაზრდილ ძეთაგან.
19 . ეს ორი უბედურება გეწია - ვინ შეგიბრალებს? ძარცვა და გაცამტვერება, შიმშილი და მახვილი. ვინ განუგეშებს?
20 . შენი ძეები დაუძლურდნენ, ყველანი ქუჩის თავში განრთხმულან, მახეში გაბმული ხარირემივით; სავსენი არიან უფლის მრისხანებით, შენი ღმერთის საყვედურით.
21 . ამიტომ შეისმინე, გთხოვ, ჩაგრულო; მთვრალო, მაგრამ არა ღვინით!
22 . ასე თქვა შენმა ბატონმა, უფალმა და შენმა ღმერთმა, რომელიც გამოესარჩლება თავის ხალხს; აჰა, მე გამოგართვი საწამლავგარეული თასი ხელიდან, ნარჩენი ჩემი მრისხანების თასისა - მეტად აღარ შესვამ მას.
23 . შენს მტანჯველებს ჩავუდებ ხელში, რომლებიც ეუბნებოდნენ შენს სულს: "დაემხე, რომ გადაგიაროთ!” და შენც მიწად და ქუჩად აქციე შენი ზურგი გამვლელთათვის”.
1 . სიხარულით შემოსძახე, ბერწო, ჯერ რომ არ გიშვია! სიხარულით აყიჟინდი და ხმამაღლა შესძახე, ჯერ რომ ტკივილები არ განგიცდია! რადგან მიტოვებულს მეტი შვილები ეყოლება, ვიდრე გათხოვილს, ამბობს უფალი.
2 . გააფართოვე შენი კარვის ადგილი და შენი საცხოვრებლის ფარდები დაჭიმე, ნუ დაინანებ, დააგრძელე შენი საბელები და შენი პალოები გაამაგრე,
3 . რადგან მარჯვნივ და მარცხნივ განივრცობი, შენი შთამომავლობა ერებს დაიპყრობს და უკაცრიელ ქალაქებს დაასახლებს.
4 . ნუ გეშინია, რადგან არ შერცხვები, დამცირებულად ნუ იგრძნობ თავს, რადგან არ დამცირდები, სიყმაწვილის სირცხვილს დაივიწყებ და შენი ქვრივობის უპატივობას აღარ გაიხსენებ.
5 . რადგან შენი შემქმნელია შენი ქმარი, ცაბაოთ უფალია მისი სახელი; ისრაელის წმიდაა შენი გამომსყიდველი, მთელი ქვეყნის ღმერთად იწოდება იგი.
6 . რადგან უფალმა მოგიხმო, როგორც ცოლს, მიტოვებულს და სულით მგლოვიარეს, როგორც სიყმაწვილის ცოლს, უარყოფილს! ამბობს შენი ღმერთი.
7 . მცირე ხნით მიგატოვე და დიდი თანაგრძნობით შეგკრებ.
8 . მრისხანების გზნებაში, ცოტა ხნით დავმალე სახე შენგან, მაგრამ საუკუნო წყალობით შეგიბრალებ!” - ამბობს უფალი, შენი გამომსყიდველი.
9 . რადგან ნოეს წყლებივით არის ეს ჩემთვის; როგორც დავიფიცე, რომ მეტად აღარ დაფარავდნენ ნოეს წყლები დედამიწას, ისე დავიფიცე, რომ აღარ განვრისხდები შენზე და აღარ გაგკიცხავ.
10 . რადგან მთები დაიძვრებიან და ბორცვები შეირყევიან, ჩემი წყალობა კი არ დაიძვრება და ჩემი მშვიდობის აღთქმა არ შეირყევა შენგან, ამბობს უფალი, შენი შემბრალე.
11 . ოჰ, ტანჯულო, ქარის მიერ მიმოტაცებულო და უნუგეშებელო! აჰა, ძვირფასი ქვებით აგაშენებ და საფირონს დაგიდებ საძირკვლად.
12 . ლალის ქონგურებს, ბროლის კარიბჭეებს და ძვირფასი ქვების გალავანს გაგიკეთებ.
13 . შენი ყველა ძე, უფლისგან იქნება დამოძღვრილი და დიდი იქნება შენი ძეების კეთილდღეობა.
14 . სიმართლეში დაფუძნდები, შორს იქნები ჩაგვრისგან, რადგან არ შეგეშინდება; შორს იქნები ძრწოლისგან, რადგან არ მოგიახლოვდება.
15 . თუ ვინმე შეგებრძოლება, ეს არ იქნება ჩემგან! ვინც შენ შეგებრძოლება, შენს წინაშე დაეცემა.
16 . აჰა, მე შევქმენი მჭედელი, რომელიც უბერავს ცეცხლის ნაკვერჩხალს და გამოჰყავს იარაღი თავისი საქმისთვის; მე შევქმენი გამანადგურებელი, რომ ანადგუროს.
17 . შენს წინააღმდეგ გამოჭედილი ყოველი იარაღი გაცუდდება და ყოველ ენას, რომელიც ბრალს დაგდებს სამსჯავროზე, შენ დასდებ მსჯავრს. ეს არის უფლის მსახურთა ხვედრი და მათი გამართლება ჩემგან არის! - ამბობს უფალი.
1 . ჰოი, ყოველნო მწყურვალნო, მოდით წყლებთან; და ფულის უქონელნო, მოდით, იყიდეთ და ჭამეთ; დიახ, მოდით, იყიდეთ ღვინო და რძე უფულოდ და უსასყიდლოდ.
2 . რად უწონით ვერცხლს იმისთვის, რაც პური არაა და თქვენს ჯამაგირს - რაც არ აძღობს? ყურადღებით მომისმინეთ და ჭამეთ, რაც კარგია და განცხრეს თქვენი სული სიმსუყეში.
3 . მომაპყარით ყურნი და მოდით ჩემთან, ისმინეთ და იცოცხლებთ; დავდებ თქვენთან საუკუნო აღთქმას, სამარადისო წყალობას, დავითისთვის შეპირებულს.
4 . აჰა, მოწმედ დაგადგინე ხალხთათვის, მთავრად და მბრძანებლად ერთათვის,
5 . აჰა, მოუხმობ ერს, რომელსაც არ იცნობდი და ერი, რომელიც არ გიცნობდა, გამოიქცევა შენთან, უფლის, შენი ღმერთისა და ისრაელის წმიდის გულისთვის, ვინაიდან მან განგადიდა შენ.
6 . ეძიეთ უფალი, სანამ შეიძლება მისი პოვნა, მოუხმეთ რადგან ახლოსაა.
7 . მიატოვოს ბოროტეულმა თავისი გზა და უმართლომ - თავისი ზრახვები, დაუბრუნდეს უფალს, ჩვენს ღმერთს და ის შეიწყალებს, - ვინაიდან მრავალმოწყალეა იგი.
8 . რადგან ჩემი ზრახვები თქვენი ზრახვები არ არის, და თქვენი გზები ჩემი გზები არ არის! - ამბობს უფალი;
9 . და როგორც ზეცაა დედამიწაზე მაღალი, ჩემი გზებიც ასევე მაღალია თქვენს გზებზე და ჩემი ზრახვები - თქვენს ზრახვებზე.
10 . რადგან როგორც წვიმა და თოვლი ჩამოდის ციდან და აღარ ბრუნდება უკან, თუ არ დაარწყულა დედამიწა, არ გაანაყოფიერა და არ აღმოაცენებინა, რომ მისცეს თესლი მთესველს და პური - მჭამელს;
11 . ასე იქნება ჩემი სიტყვა, რომელიც გამოდის ჩემი ბაგიდან - ფუჭად არ დამიბრუნდება იგი, რადგან იმას მოიმოქმედებს, რაც მსურს და მიაღწევს იმას, რისთვისაც გავგზავნე.
12 . მხიარულებით გახვალთ და მშვიდობით იქნებით წაყვანილნი, მთანი და მაღლობნი შემოსძახებენ თქვენს წინაშე სიმღერას და მინდვრის ყველა ხე ტაშს შემოჰკრავს.
13 . კვრინჩხის ნაცვლად კვიპაროსი ამოვა და ჭინჭრის ნაცვლად - მურტი; და იქნება იგი უფლის სახსენებლად, მარადიულ ნიშნად და არ მოიკვეთება.
1 . იღუპება მართალი და კაცი არ არის ამის გულთან მიმტანი; ღვთისმოსავი კაცები წაყვანილ არიან და ვერავინ ხვდება, რომ მართალნი უბედურების გამო არიან წაყვანილნი.
2 . ის სიმშვიდეში შედის, თავის სარეცელზე განისვენებს, სწორი გზით მავალი.
3 . მოახლოვდით, გრძნეული ქალის ძენო, შთამომავალნო მრუშთა და მეძავთა.
4 . ვისზე სეირობთ, ვისზე აფჩენთ პირს, იგრძელებთ ენას, განა
5 . კერპებით აღეგზნებით ყოველი აყვავებული ხის ძირში, ბავშვების შემწირავნო ხევებსა და კლდეთა ნაპრალებში.
6 . ხევის გლუვ ქვებშია შენი წილი. ისაა შენი ხვედრი. მათ სწირავდი საღვრელსა და პურეულს. არაფრად ჩავაგდო ეს ყველაფერი?
7 . მაღალ და წარმოსაჩენ მთაზე გაიწყობ სარეცელს და იქაც მსხვერპლის შესაწირად ადიხარ.
8 . კარებისა და წირთხლის უკან ტოვებ სამახსოვრო ნიშნებს, რადგან გამშორდი, გაშიშვლდი და ამაღლდი, გაიფართოვე შენი სარეცელი და აღთქმა დადე მათთან, რომელთა საწოლიც შეიყვარე და იხილე მათი კაცობა.
9 . მეფესაც ეახელი ნელსაცხებლით, გაიმრავლე ფერუმარილი, ძალიან შორს გზავნიდი მაცნეებს და ქვესკნელამდე დამდაბლდი.
10 . იღლებოდი შენს შორეულ გზებზე, მაგრამ არ გითქვამს, იმედი დავკარგეო. ძალებს განიახლებდი და ამიტომ არ იქანცებოდი.
11 . ვის უფრთხოდი და ვისი გეშინოდა, როცა იცრუე, არ გამიხსენე და გულს აღარ მიდებდი? დიდხანს ვდუმდი და ამიტომ აღარ გეშინოდა ჩემი?
12 . გამოვაცხადებ შენს ეგრეთწოდებულ სიმართლესა და ნამოქმედარს, მაგრამ სარგებელს არ მოგიტანს შენ.
13 . როცა იყვირებ, გიშველოს შენი კერპების კრებულმა! ყველას ქარი წარიტაცებს და ორთქლი წარხვეტავს, ჩემზე დაიმედებული კი ქვეყანას მიიღებს მემკვიდრეობად და ჩემს წმიდა მთას დაეუფლება”.
14 . იტყვის: "მოასწორეთ, მოასწორეთ, გაათავისუფლეთ გზა, მოაშორეთ დაბრკოლება ჩემი ხალხის გზიდან!”
15 . ვინაიდან ასე ამბობს მაღალი და ამაღლებული, ის, ვინც მარადიულია და წმიდაა მისი სახელი: "მაღალ და წმიდა ადგილზე ვმკვიდრობ მე, თუმცა ტანჯულთან და სულით მორჩილთან ვარ, რათა გამოვაცოცხლო თავმდაბალთა სული და მწუხარეთა გული.
16 . ვინაიდან ასე ამბობს მაღალი და ამაღლებული, ის, ვინც მარადიულია და წმიდაა მისი სახელი: "მაღალ და წმიდა ადგილზე ვმკვიდრობ მე, თუმცა ტანჯულთან და სულით მორჩილთან ვარ, რათა გამოვაცოცხლო თავმდაბალთა სული და მწუხარეთა გული.
17 . მისი ანგარების ცოდვის გამო ვბრაზობდი და ვლახვრავდი მას; დავემალე, რადგან ვბრაზობდი, ის კი თავხედურად დადიოდა თავისი გულის გზით.
18 . ვიხილე მისი გზები, მაგრამ განვკურნავ მას. წავუძღვები და ნუგეშს აღვუდგენ მას და მასზე მგლოვიარეთ.
19 . მე ვქმნი ბაგეთა ნაყოფს: მშვიდობა, მშვიდობა შორეულსა თუ ახლობელს, ამბობს უფალი, - და მე განვკურნავ მას!
20 . ბოროტეულნი კი აღელვებულ ზღვასავით არიან, რომელსაც დამშვიდება არ შეუძლია, შლამსა და ტალახს გამორიყავს მისი წყალი.
21 . არ არის მშვიდობა ბოროტეულთათვის! - ამბობს ჩემი ღმერთი.
1 . აჰა, არ დამოკლებულა უფლის ხელი, რომ იხსნას და არ დამძიმებულა მისი ყური, რომ ისმინოს!
2 . არამედ თქვენი ურჯულოება გახდა გამყოფი თქვენსა და თქვენს ღმერთს შორის, თქვენმა ცოდვებმა დაფარეს მისი სახე თქვენგან და არ ისმენს!
3 . რადგან სისხლში გაქვთ ხელები გასვრილი და ურჯულოებაში - თითები, თქვენი ბაგენი სიყალბეს ლაპარაკობენ და თქვენი ენა უმართლობას წარმოსთქვამს.
4 . არავინ ჩივის სამართლიანად, არავინ იცავს თავს ჭეშმარიტებით, ამაოებაზე დაიმედებულან, ცრუობენ, უსამართლობით ფეხმძიმდებიან და ბოროტებას შობენ.
5 . ასპიტის კვერცხს ჩეკენ და ობობას ქსელს ქსოვენ. თუ მათ კვერცხს შეჭამს ვინმე - მოკვდება, თუ გაჭყლეტს - გველგესლა გამოძვრება.
6 . არც სამოსლად გამოდგება მათი ქსელი და ვერც თავისი ნაშრომით შეიმოსებიან ისინი; მათი შრომა - უმართლობის ჩადენაა და ძალმომრეობის საქმეა მათ ხელებში.
7 . ბოროტისკენ გაურბით ფეხები, უდანაშაულო სისხლის დასაღვრელად მიისწრაფიან. მათი ფიქრები უმართლო ფიქრებია, ძალადობა და განადგურებაა მათ გზებზე.
8 . მშვიდობის გზები არ უწყიან, სამართალი არ არის მათ მისვლა-მოსვლაში, გაიმრუდეს ბილიკები, ვინც მათზე გაივლის, არ იცის მშვიდობა.
9 . ამიტომ გაგვშორდა სამართალი და ვერც სიმართლე გვეწია. სინათლის იმედი გვაქვს, მაგრამ სიბნელეში ვართ, შუქზე ვოცნებობთ და წყვდიადში დავდივართ.
10 . ბრმებივით ხელით მოვსინჯავთ კედელს და როგორც თვალების არ მქონე, ხელის ცეცებით დავდივართ; შუადღისას დაბინდულივით ვბორძიკობთ, ცოცხალთა შორის მკვდრებივითა ვართ.
11 . ყველანი დათვებივით ვღრიალებთ და მტრედებივით ვკვნესით; სამართალს მოველით და არ არის, გადარჩენას და - შორსაა ის ჩვენგან.
12 . ვინაიდან გამრავლდა ჩვენი დანაშაული შენ წინაშე და ჩვენივე ცოდვები მოწმობენ ჩვენსავე წინააღმდეგ, რადგან ჩვენთანაა ჩვენი დანაშაული და ვიცით ჩვენი ურჯულოება:
13 . ურჩობა და სიცრუეა უფლის წინაშე და განვუდექით ჩვენს ღმერთს: ცილს ვწამებდით და ვღალატობდით; გულში სიყალბეს განვიზრახავდით და ვლაპარაკობდით.
14 . უკან დაიხია სამართალმა და შორს გადგა სიმართლე, რადგან მოედანზე წაბორძიკდა ჭეშმარიტება და ვერ შემოდის სიწრფელე.
15 . და დაილია ჭეშმარიტება და ნადავლად გაიხადა თავი ბოროტებას განრიდებულმა. დაინახა უფალმა და ბოროტებად შეირაცხა მის თვალში, რადგან არ იყო სამართალი.
16 . იხილა, რომ არ იყო კაცი და გაოცდა, რომ არავინაა შუამდგომელი. თავისივე მკლავით იხსნა იგი და თავისივე სიმართლით წამოაყენა.
17 . ჯავშანივით შეიმოსა სიმართლე და ხსნის მუზარადი დაიდგა თავზე. ტანსაცმელივით შეიმოსა შურისგების მოსასხამი და ნაბადივით შემოიხვია მოშურნეობა.
18 . ნამოქმედარის მიხედვით მიაგებს იგი: რისხვას - შემჭირვებელთ, შურისგებას - თავის მტრებს, სამაგიეროს მიუზღავს ზღვისპირეთს.
19 . შეეშინდებათ დასავლეთში უფლის სახელისა და მზის აღმოსავლეთში - მისი დიდებისა; თუნდაც ნიაღვარივით მოვიდეს მტერი, უფლის სული განდევნის მას.
20 . და მოვა გამომსყიდველი სიონში და იაკობში; მათთან, ვინც უკუიქცა დანაშაულისგან! - ამბობს უფალი.
21 . მე კი, აჰა, მათთანაა ჩემი აღთქმა! ამბობს უფალი, ჩემი სული, რომელიც შენზეა და სიტყვები, რომლებიც მე ჩავდე შენს პირში, არ განდგებიან შენი პირიდან, არც შენი შთამომავლობის პირიდან, არც შენი შთამომავლობის შთამომავალთა პირიდან, ამიერიდან და უკუნისამდე! - ამბობს უფალი.
1 . უფლის სულია ჩემზე, რადგან მცხო უფალმა გლახაკთა სახარებლად, წარმომგზავნა გულშემუსვრილთა განსაკურნებლად, ტყვეთათვის თავისუფლების გამოსაცხადებლად და პატიმართა გასათავისუფლებლად.
2 . უფლის სასურველი წელიწადისა და ჩვენი ღმერთის შურისგების დღის გამოსაცხადებლად, რათა ვანუგეშო ყველა მგლოვიარე.
3 . მივმადლო სიონის მგლოვიარეთ, მივცე მათ გვირგვინი ფერფლის ნაცვლად, სიხარულის ზეთი - გლოვის ნაცვლად, ქების მოსასხამი - უძლურების სულის ნაცვლად. და უწოდებენ მათ უფლის მიერ დანერგილ სიმართლის სვეტებს, რათა განდიდდეს იგი.
4 . კვლავ ააშენებენ უძველეს ნანგრევებს, წინანდელ ნაოხარს აღადგენენ. განაახლებენ დანგრეულ ქალაქებს, გაუდაბურებული რომ იყო თაობიდან თაობამდე.
5 . დადგებიან უცხონი და მათ ცხვარს დამწყემსავენ; უცხოტომელთა ძენი იქნებიან მათი მიწათმოქმედნი და მევენახენი.
6 . და უწოდებენ უფლის მღვდლებს, ჩვენი ღვთის მსახურნიო - იტყვიან მათზე; ერთა სიმდიდრეს შეჭამენ და მათი დიდებით დაიტრაბახებენ.
7 . ნაცვლად სირცხვილისა ორმაგად განდიდდებიან; დამცირების წილ იყიჟინებენ, თავიანთ მიწაზე ორმაგს დაეუფლებიან და საუკუნო სიხარულს დაიმკვიდრებენ.
8 . რადგან მე, უფალს, მიყვარს სამართალი და მძულს ძარცვა და უმართლობა; სამართლიანად მივცემ მათ თავიანთ საზღაურს და სამარადისო აღთქმას დავუდებ მათ.
9 . და ცნობილი იქნება მათი თესლი ერებში და მათი შთამომავლობა - ხალხთა შორის, ყველა მათი მნახველი იცნობს მათ, რადგან უფლის მიერ კურთხეულის თესლია ისინი.
10 . სიხარულით ვილხენ უფალში, გაიხარებს ჩემი სული ჩემს ღმერთში, ვინაიდან მან შემმოსა ხსნის სამოსელით, სიმართლის მოსასხამი მომასხა, როგორც ნეფე იდგამს გვირგვინს და როგორც პატარძალი ირთვება სამკაულებით.
11 . რადგან როგორც მიწა აღმოაცენებს მცენარეს და როგორც ბაღი გააღვივებს მასში ჩათესილს, ისე უფალი ღმერთი აღმოაცენებს სიმართლესა და დიდებას ყველა ერის წინაშე.
1 . ვინ არის ეს, ედომიდან მომავალი, მეწამული სამოსლით - ბოცრადან? ასე დიდებული თავის სამოსელში, გამომავალი თავისი დიადი ძალით? "ეს მე ვარ, სიმართლით მოლაპარაკე, შემძლე ვარ ხსნისა.
2 . რატომაა წითელი შენი ტანსაცმელი და სამოსელი როგორც საწნახელში დამწურავისა?
3 . მარტომ დავწურე მტევნები და არავინ იყო ჩემთან. ჩემს რისხვაში ვწურავდი მათ და ვსრესდი ჩემს გულისწყრომაში. მათი სისხლი შეეშხეფა ჩემს ტანსაცმელს და მთელი ჩემი სამოსელი დავსვარე.
4 . რადგან შურისგების დღეა ჩემს გულში და ჩემი გამოსყიდვის წელი დადგა.
5 . ვიყურებოდი და არავინ იყო შემწე; გავოცდი, რადგან არავინ იყო დასაყრდენი; ამიტომ ჩემმა მკლავმა მიხსნა და ჩემმა გულისწყრომამ გამამაგრა.
6 . დავთრგუნე ხალხები ჩემი რისხვით, დავათვრე ჩემი გულისწყრომით და მიწაზე დავანთხიე მათი სისხლი.
7 . გავიხსენებ უფლის სიკეთეს და უფლის დიდებულ საქმეებს, ყველაფერს, რაც უფალმა გვიწყალობა - დიდი სიკეთე უწყალობა ისრაელის სახლს, თავისი თანაგრძნობითა და სიქველის სიუხვით.
8 . თქვა მან: "ნამდვილად ჩემი ხალხია ისინი, ძენი, რომლებიც არ მიღალატებენ”. და მხსნელი იყო იგი მათთვის.
9 . არ მიუტოვებია ისინი არცერთ უბედურებაში და მის წინაშე მდგარი ანგელოზი იხსნიდა მათ. თავისი სიყვარულითა და მოწყალებით გამოისყიდა ისინი; ხელში აყვანილთ ატარებდა ყოველთვის - ძველთაგანვე.
10 . მაგრამ აუჯანყდნენ და დაამწუხრეს მისი წმიდა სული; ამიტომ მტრად მოეკიდა მათ და ებრძოდა.
11 . მაშინ გაიხსენეს მოსე, ძველი დღეები: სად არის იგი, ზღვიდან რომ გამოიყვანა ხალხი თავისი ფარის მწყემსებთან ერთად? სად არის ის, ვინც თავისი წმიდა სული ჩადო მათ წიაღში?
12 . ვინც თავისი სახელოვანი მკლავით წარმართა მოსეს მარჯვენა, გააპო წყლები მათ წინაშე, რათა საუკუნოდ განეთქვა სახელი?
13 . ვინც უძღოდა მათ სიღრმეებში, როგორც ცხენს ველზე, ისე რომ არ წაბორძიკებულან ისინი?
14 . როგორც ნახირი ჩადის ხეობაში, ისე დაატარებდა მოსასვენებლად თავის ხალხს უფლის სული; ამგვარად მიუძღოდი შენს ხალხს, რათა დიადი სახელი დაგემკვიდრებინა.
15 . გადმოიხედე ზეციდან, იხილე შენი წმიდა და დიადი სავანიდან! სად არის შენი მოშურნეობა და ძლევამოსილება? დაგვიკავე შენი გულუხვობა და თანაგრძნობა.
16 . რადგან შენა ხარ ჩვენი მამა, თუმცა არ გვიცნობს აბრაჰამი და ისრაელი არ გვაღიარებს; ო, უფალო, შენა ხარ ჩვენი მამა და საუკუნოდ ჩვენი გამომსყიდველია შენი სახელი.
17 . რად გადაგვახვევინე შენი გზებიდან, უფალო, და გაგვიქვავე გულები, რომ არ გვეშინოდეს შენი? დაბრუნდი შენი მსახურების, შენი სამკვიდროს ტომთა გულისთვის.
18 . ცოტახნით დამკვიდრდა შენი ხალხი, წმიდავ, ჩვენმა მტრებმა გათელეს შენი საწმიდარი.
19 . ისე გავხდით, თითქოს არასოდეს გიბატონია ჩვენზე და არ ვწოდებულვართ შენი სახელით!
1 . გამოვეცხადე მათ, ვინც არ მეძიებდა; ვაპოვნინე თავი მათ, ვინც არ მკითხულობდა. ვუთხარი: "აქ ვარ!” ხალხს, რომელიც არ იწოდებოდა ჩემი სახელით.
2 . მთელ დღეს გაწვდილი მქონდა მათკენ ხელები, ურჩთა გზით თავის ნებაზე მავალი, უკეთური ხალხისკენ.
3 . ხალხისკენ, რომელიც გამუდმებით მიწვევს! ჩემს თვალწინ, ბაღებში მსხვერპლის მიმტანი და აგურებზე მკმეველი,
4 . სამარხებთან მჯდარი და დაფარულ ადგილებში ღამის მთეველი, ღორის ხორცს ჭამენ და უწმიდური ნახარში აქვთ თავიანთ ჭურჭლებში.
5 . ამბობენ: "განზე გადექ, ნუ მომიახლოვდები, რადგან შენზე წმიდა ვარ”. ესენი კვამლია ჩემს ნესტოებში, ცეცხლივით ანთია მთელი დღე.
6 . აჰა, ჩაწერილია ჩემს წინაშე, არ დავდუმდები, სანამ არ მივუზღავ; და მე მივუზღავ მათ უბეში.
7 . თქვენი ურჯულოებისა და თქვენი მამების ურჯულოების გამო, რომლებიც მთებზე და ბორცვებზე უკმევდნენ და შეურაცხმყოფდნენ! ამბობს უფალი, წინდაწინვე ავრწყავ მათ ნამოქმედარს მათივე უბეში!
8 . ასე ამბობს უფალი: "როცა ყურძნის მტევანში წვენი იპოვება, მაშინ ამბობენ, ნუ გააფუჭებო, რადგან სარგებელია მასში! ასე მოვიქცევი მათთვის, ვინც მემსახურება, რათა არ დავღუპო ყველა ისინი.
9 . გამოვიყვან თესლს იაკობიდან და ჩემი მთების მემკვიდრეს - იუდადან, დაიმკვიდრებენ მას ჩემი რჩეულნი და ჩემი მონები დასახლდებიან იქ.
10 . გახდება შარონი საძოვარი ფარისთვის და ყაქორის ველი - ნახირის მოსასვენებელი ჩემი ხალხისთვის, რომელიც მეძიებს.
11 . თქვენ კი, უფლის დამტოვებელნო, დამვიწყებელნო ჩემი წმიდა მთისა, იღბლის ღმერთს რომ უმზადებთ სუფრას და ბედისწერის ღვთაებას - შეზავებული ღვინის სავსე თასს.
12 . მე გადაგცემთ მახვილს და ყველანი დასაკლავად იქნებით მოდრეკილნი, რადგან გიხმობდით და არ გამომეხმაურეთ, ვლაპარაკობდი და არ ისმინეთ, ბოროტს ჩადიოდით ჩემს თვალში და, რაც არ მახარებდა, იმას ირჩევდით!
13 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: "აჰა, ჩემი მსახურნი შეჭამენ და თქვენ იშიმშილებთ; აჰა, ჩემი მსახურნი დალევენ და თქვენ წყურვილი შეგიპყრობთ; აჰა, ჩემი მსახურნი გაიხარებენ და თქვენ შერცხვებით;
14 . ჩემი მსახურნი გახარებული გულით შემოსძახებენ, თქვენ კი გულის ტკივილი აგაყვირებთ და სულდაძაბუნებულნი აქვითინდებით.
15 . დაუტოვებთ თქვენს სახელს საწყევლად ჩემს რჩეულთ, და მოგსპობთ უფალი ღმერთი. თავის მსახურთ კი სხვა სახელს უწოდებს.
16 . ვინც კურთხეულია - იკურთხება ქვეყანაზე ჭეშმარიტი ღმერთით; ქვეყნად დამფიცებელი - ჭეშმარიტ ღმერთს დაიფიცებს, ვინაიდან დავიწყებულია უწინდელი უბედურებანი და დაფარულია ჩემს თვალთაგან.
17 . რადგან, აჰა, ვქმნი ახალ ცას და ახალ დედამიწას. აღარ გაახსენდებათ პირვანდელი და გულზეც აღარავის მოუვა.
18 . გაიხარეთ და სამუდამოდ ილხინეთ იმით, რასაც ვქმნი, რადგან, აჰა, მე ვქმნი იერუსალიმს ლხინად და მის ხალხს - სიხარულად.
19 . და მოვილხენ იერუსალიმში და გავიხარებ ჩემს ხალხში, და აღარ გაისმება მასში ტირილისა და მოთქმის ხმა.
20 . აღარ იქნება იქ ჩვილი ან მოხუცი, რომელიც არ გაასრულებს თავის დღეებს, რადგან ასი წლისაც ყმაწვილივით მოკვდება, და ცოდვილი, თუნდაც ასი წლისა, დაიწყევლება.
21 . ააშენებენ სახლებს და იცხოვრებენ, გააშენებენ ვენახებს და შეჭამენ მათ ნაყოფს.
22 . სხვათა საცხოვრებლად არ ააშენებენ და სხვათა საჭმელად არ გააშენებენ, რადგან დღეები ჩემი ხალხისა ხის დღეებივით იქნება და თვითონვე გაცვეთენ თავიანთი ხელის ნამოქმედარს ჩემი რჩეულნი.
23 . ამაოდ არ იშრომებენ და შფოთისთვის არ გააჩენენ, რადგან უფლის მიერ კურთხეული თესლის არიან და მათი შთამომავალიც მათთან ერთად.
24 . და იქნება, სანამ მომიხმობენ - ვუპასუხებ, ჯერ კიდევ ლაპარაკში იქნებიან, რომ შევისმენ.
25 . მგელი და კრავი ერთად იბალახებენ; ლომი, ხარივით შეჭამს თივას, გველს კი მტვერი ექნება საჭმელად. აღარ ავნებენ და დააზიანებენ ისინი მთელს ჩემს წმიდა მთაზე! - ამბობს უფალი.
1 . ასე ამბობს უფალი: "ცა ტახტია ჩემი, დედამიწა კი ჩემს ფეხთა სადგამი. სად არის სახლი, რომელიც უნდა ამიშენოთ და სად არის ჩემი მოსასვენებელი ადგილი?
2 . ჩემმა ხელმა შექმნა ეს ყოველივე და ასე გაჩნდა ეს ყველაფერი!” - ამბობს უფალი. "აი, ვის მივაპყრობ მზერას: თავმდაბალს და სულით მოდრეკილს, ჩემს სიტყვაზე რომ თრთის.
3 . უკეთური რომ ხარს მწირავს, თუნდაც კაცი დაეკლას; კრავს რომ მწირავს, თუნდაც ძაღლი დაეხრჩოს; ძღვენს რომ აღმივლენს, თუნდაც ღორის სისხლი შემოეწიროს; გუნდრუკს რომ მიკმევს, თუნდაც კერპთან ელოცოს; მაგრამ მათ თავად აირჩიეს თავიანთი გზა და სისაძაგლენი სიამოვნებთ მათ სულებს.
4 . მეც ავარჩევ მათთვის სასჯელებს და რისიც ეშინიათ, იმას მოვუვლენ, რადგან ვეძახდი და არ იყო პასუხის გამცემი, ვლაპარაკობდი და არავის ესმოდა, ბოროტებას სჩადიოდნენ ჩემს თვალში და რაც არ მახარებდა იმას ირჩევდნენ!”
5 . ისმინეთ უფლის სიტყვა, თქვენ, რომლებიც თრთიხართ მის სიტყვაზე: "თქვენი ძმები, თქვენი მოძულენი და უარმყოფელნი - ჩემი სახელის გამო - ამბობენ: "გვაჩვენოს უფალმა თავისი დიდება, რომ ვიხილოთ თქვენი სიხარული!” მაგრამ შერცხვებიან ისინი.
6 . ღრიალის ხმა მოდის ქალაქიდან, ხმა მოდის ტაძრიდან, ხმა უფლისა, თავისი მტრებისთვის სამაგიეროს მიმზღველისა.
7 . შვა, სანამ დაიტანჯებოდა; ვიდრე ტკივილი მოუწევდა, ვაჟი გააჩინა.
8 . ვის გაუგონია ასეთი ამბავი, ვის უნახავს ასეთი საქმე? თუ გაჩენილა ქვეყანა ერთ დღეში, თუ შობილა ერი ერთბაშად? როგორც კი ასტკივდა სიონს, შვა კიდეც თავისი ძენი.
9 . მშობიარობამდე მივიყვან და არ ვამშობიარებ? - ამბობს უფალი. როგორ დავხშავ, როცა მე ვარ მამშობიარებელი? - ამბობს შენი ღმერთი.
10 . გაიხარეთ იერუსალიმთან ერთად, ყველა მისმა მოყვარულმა მის გამო იმხიარულეთ! დიდად გაიხარეთ მასთან ერთად, ყველამ, ვინც გლოვობთ მასზე!
11 . რათა მოსწოვოთ და გაძღეთ მისი მანუგეშებელი ძუძუებით, რათა მოსწოვოთ და დატკბეთ მისი სიუხვის დიდებისგან.
12 . რადგან ასე ამბობს უფალი: "აჰა, მდინარესავით გადავჭიმავ მასზე მშვიდობას, და ერებისდიდებას - როგორც ადიდებულ ნაკადს; გამოგკვებავენ, ხელში აყვანილს გატარებენ და მუხლებზე გალოლიავებენ.
13 . როგორც დედა ანუგეშებს კაცს, ისე განუგეშებთ მეც და იერუსალიმში იქნებით ნუგეშცემულნი.
14 . დაინახავთ და გაიხარებს თქვენი გული, ბალახივით აბიბინდება თქვენი ძვლები და უფლის ხელი მის მსახურებს გამოეცხადება. მისი რისხვა კი მისი მტრების წინააღმდეგ მიიმართება.
15 . რადგან, აჰა, ცეცხლში მოვა უფალი და ქარიშხალივითაა მისი ეტლები, რათა მიუზღოს თავისი რისხვა მძვინვარებით და თავისი საყვედური ცეცხლის ალით.
16 . რადგან ცეცხლით განსჯის უფალი და მახვილით ყოველ ხორციელს; ბევრნი იქნებიან უფლის მიერ დახოცილნი.
17 . ისინი, რომლებიც ბაღებში წასასვლელად იწმიდებიან და სუფთავდებიან, რომლებიც მის შუაგულში ჭამენ ღორის ხორცს, სისაძაგლეს და თაგვებს, ერთიანად მოისპობიან! - ამბობს უფალი.
18 . ვიცი მათი საქმეები და მათი ფიქრები. მოდის ჟამი ყველა ერისა და ყველა ენის შეკრებისა, მოვლენ და იხილავენ ჩემს დიდებას.
19 . ნიშანს დავდებ მათ შორის და გავგზავნი მათ ნატამალს ხალხებთან: თარშიშში, ფულში და ლუდში, მშვილდის მომზიდველებთან თუბალში და იაბანში, შორეულ ნაპირებზე, სადაც არ სმენიათ ჩემი ამბავი და არ უნახავთ ჩემი დიდება. ისინი გამოაცხადებენ ჩემს დიდებას ერებში.
20 . ისინი მოიყვანენ ყველა თქვენს ძმას ყველა ერიდან, ძღვნად უფლისთვის, ცხენებით და ეტლებით, ტახტრევნებით, ჯორებით და აქლემებით ჩემს წმიდა მთაზე, იერუსალიმში! - ამბობს უფალი - როგორც ისრაელის ძეთ მოაქვთ ძღვენი სუფთა ჭურჭლებით უფლის სახლში.
21 . მათგანაც ავიყვან მღვდლებად და ლევიანებად! ამბობს უფალი.
22 . რადგან როგორც ახალი ცა და ახალი მიწა, რომელთაც ვქმნი მე, იქნებიან ჩემს წინაშე - ამბობს უფალი - ასევე იქნება თქვენი თესლი და თქვენი სახელი.
23 . და იქნება, ახალმთვარიდან ახალმთვარემდე, შაბათიდან შაბათამდე, მოვა ყოველი ხორციელი თაყვანსაცემად ჩემს წინაშე! - ამბობს უფალი.
24 . გამოვლენ და დაინახავენ ჩემს წინააღმდეგ შემცოდე ადამიანთა გვამებს, რადგან მათი მატლი არ მოკვდება და მათი ცეცხლი არ ჩაქრება. და შესაზიზღი იქნებიან ყოველი ხორციელისთვის!
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "წადი და გამოაცხადე იერუსალიმის გასაგონად. თქვი, ასე ამბობს-თქო უფალი: მახსოვს შენი ყმაწვილური ერთგულება და შენი ნიშნობის სიყვარული, უკან რომ მომყვებოდი უდაბნოში, დაუხნავ-დაუთესელ ქვეყანაში.
3 . უფლის წმიდა იყო ისრაელი, პირველნაყოფი მისი მოსავლისა; ყოველი მისი მჭამელი დადანაშაულდება და უბედურება ეწევა!” - ამბობს
4 . ისმინე უფლის სიტყვა, იაკობის სახლო, და ისრაელის სახლის ყოველო ოჯახო.
5 . ასე ამბობს უფალი: "რა უსამართლობა ჰპოვეს თქვენმა მამებმა ჩემში, რომ გამშორდნენ? ამაოებას მისდიეს და თვითონაც რომ ამაონი გახდნენ?
6 . არ უკითხავთ: სად არის უფალი, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან ამოგვიყვანა, რომელმაც უდაბნოში, ტრამალებზე და დახრამულ ადგილებში გვატარა, ურწყულ და ბნელ ქვეყანაში, სადაც კაცს არ გაუვლია და სადაც ადამიანს არ უცხოვრია?
7 . მოგიყვანეთ ნაყოფიერ ქვეყანაში, რათა გეჭამათ მისი ნაყოფი და დოვლათი, მაგრამ მოხვედით და შებილწეთ ჩემი ქვეყანა და ჩემი სამკვიდრებელი სისაძაგლედ აქციეთ.
8 . მღვდლებს არ უკითხავთ: სად არის უფალი? რჯულის კაცნი ვერ მცნობდნენ, მმართველნი აღდგნენ ჩემ წინააღმდეგ, წინასწარმეტყველნი ბაყალის სახელით წინასწარმეტყველებდნენ და უსარგებლო გამოსახულებებს მიჰყვებოდნენ.
9 . ამიტომ კიდევ დაგიწყებთ დავას, ამბობს უფალი, თქვენ და თქვენს შვილთაშვილებსაც მოვედავები.
10 . რადგან, აბა, დაიარეთ ქითიმელთა ზღვისპირეთი და ნახეთ, კედარში გააგზავნეთ და ყურადღებით დააკვირდით, ნახეთ, თუ სადმე მომხდარა ამგვარი რამ?
11 . თუ შეუცვლია რომელიმე ერს თავისი ღმერთები, თუმცა ისინი არ არიან ღმერთები. ჩემმა ხალხმა კი უსარგებლო კერპებზე გაცვალა თავისი დიდება.
12 . გაოგნდით, ცანო, ამ ამბის გამო, შეძრწუნდით და შეშფოთდით” - ამბობს უფალი.
13 . "რადგან ორი ბოროტება ჩაიდინა ჩემმა ხალხმა: მე, ცოცხალი წყლების წყარო, მიმატოვეს და ამოკვეთეს თავიანთთვის ჭები, დანგრეული ჭები, წყალს რომ ვერ იკავებენ.
14 . განა მონაა ისრაელი? თუ მონის სახლშია დაბადებული? მაშ რატომ იქცა ნადავლად?
15 . მასზე ღრიალებდნენ ლომის ბოკვერნი, ხმამაღლა ღრიალებდნენ. გააუდაბურეს ქვეყანა; მისი ქალაქები გადამწვარი და უკაცრიელია.
16 . ნოფის და თახფანესის ძეებმაც კი მოგპარსეს კეფა.
17 . განა იმის გამო არ დაგემართა ეს, რომ მიატოვე უფალი, შენი ღმერთი, გზად რომ მიჰყავდი?
18 . ახლა რად დასდგომიხარ ეგვიპტის გზას? ნილოსის წყლის დასალევად? აშურის გზას რაღად დასდგომიხარ? ევფრატის წყლის დასალევად?
19 . შენივე ბოროტმოქმედება დაგსჯის და შენივე განდგომა გამხელს; დაფიქრდი და ნახე, რა ცუდია და რა მწარე, რომ მიატოვე უფალი, შენი ღმერთი და შიში აღარ გაქვს ჩემ წინაშე” - ამბობს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი.
20 . "რადგან დიდი ხნის წინ მე დავლეწე შენი უღელი და დავწყვიტე შენი ბორკილები, მაგრამ შენ თქვი: "მაინც არ გემსახურები” და ყოველ მაღალ გორაკზე და ყოველი ამწვანებული ხის ქვეშ დაწექი მეძავივით.
21 . მე კი რჩეულ ვაზად დაგრგე, სრულ და ჭეშმარიტ თესლად, როგორ გადაგვარდი და ველურ ვაზის ყლორტებად როგორ გადამექეცი?
22 . ნაცარტუტითაც რომ გაიხეხო, საპონიც რომ არ დაიშურო, შენი ურჯულოება მაინც ლაქად დარჩება ჩემ წინაშე!” - ამბობს უფალი ღმერთი.
23 . "როგორ ამბობ: არ შევბილწულვარ და ბაყალთა კვალზე არ მივლიაო? შეხედე შენს გზას ხეობაში, შეიგნე, რა ჩაიდინე, მარდო აქლემო, შენს გზებზე რომ დაწანწალებ;
24 . ვინ მოაბრუნებს მყვირალობის დროს უდაბნოს მიჩვეულ კანჯარს? ვნებით რომ ისუნთქავს ჰაერს. მისი მძებნელნი არ დაიღლებიან, მიაგნებენ, როცა დადგება დაწყვილების თვე.
25 . ფეხები ფეხშიშველობისგან დაიცავი და ყელი წყურვილისგან; მაგრამ შენ თქვი: არ არის იმედი! არა და არა! რადგან უცხონი შევიყვარე და მათ კვალზე ვივლიო.
26 . როგორც ქურდი შერცხვება, როცა წაასწრებენ, ისე შერცხვა ისრაელის სახლი, შერცხვნენ მისი მეფეები, მისი მთავრები, მისი მღვდლები და მისი წინასწარმეტყველნი.
27 . ხეს რომ ეუბნებიან: ჩვენი მამა ხარო, და ქვას: შენ გვშობეო, რადგან ზურგი მაქციეს და არა სახე; ხოლო უბედურება რომ დაატყდებათ, ამბობენ: მოდი და გვიხსენიო!
28 . სად არიან შენი ღმერთები, შენთვის რომ გაიკეთე? აბა, აღსდგნენ, თუ გიხსნიან შენი უბედურების ჟამს; რადგან რამდენი ქალაქიც გაქვს, იმდენი ღმერთი გყავს, იუდავ!
29 . რისთვისღა მედავებით? ყველა ჩემ წინააღმდეგ აღდექით”, - ამბობს უფალი.
30 . "ამაოდ ვცემდი თქვენს ძეებს, დარიგება მაინც არ მიიღეს; თქვენმა მახვილმა შეჭამა თქვენი წინასწარმეტყველნი, როგორც სასტიკმა ლომმა.
31 . თაობავ! შეიგნე უფლის სიტყვა; განა უდაბნო ვიყავი ისრაელისთვის ან წყვდიადის ქვეყანა? რატომ ამბობს ჩემი ხალხი: თავისუფალნი ვართ, მეტად აღარ მოვალთ შენთანო?
32 . განა დაივიწყებს ქალწული თავის სამკაულს, პატარძალი - თავის მორთულობას? ჩემმა ხალხმა კი დამივიწყა და დავიწყების დღეებს რიცხვი არა აქვს.
33 . რა კარგად გაგიმზადებია შენი გზა სიყვარულის საძებრად! ავხორცი ქალიც კი ისურვებდა შენი გზების სწავლას.
34 . შენი სამოსელის კალთებსაც ამჩნევია არა ქურდების, არამედ უდანაშაულო ღატაკთა სისხლი;
35 . მაინც ამბობ, უდანაშაულო ვარ, მისი რისხვა ჩემგან შებრუნდებაო! აჰა, მე გაგასამართლებ შენი ნათქვამის გამო, რადგან ამბობ, არ შემიცოდავსო!
36 . რას დაეხეტები და იცვლი გზებს? ეგვიპტისგანაც ისე შერცხვები, როგორც ასურეთისგან შერცხვი.
37 . მისგანაც თავშიცემით გახვალ, რადგან უფალმა ისიც უარყო, ვისი იმედიც გქონდა და არ გექნება მისგან გამორჩენა.
1 . "თუ მობრუნდები, ისრაელ, ამბობს უფალი, ჩემკენ უნდა მობრუნდე; თუ მომაშორებ შენს სისაძაგლეებს და აღარ იწანწალებ.
2 . თუ დაიფიცებ უფლის სახელს - ჭეშმარიტებაში, სამართალსა და სიმართლეში, მაშინ გახდები კურთხევად ხალხებისთვის და ღმერთში იდიდებენ ისინიც”.
3 . რადგან ასე ეუბნება უფალი იუდას კაცებსა და იერუსალიმს: "გატეხეთ ყამირი, ეკალბარდებში ნუ დათესავთ.
4 . წინადაიცვითეთ უფლისთვის და მოიცილეთ გულის ჩუჩა, იუდას კაცნო და იერუსალიმში მცხოვრებნო, რათა ცეცხლივით არ გამოვიდეს ჩემი რისხვა თქვენი ბოროტმოქმედების გამო და ისე არ აგიზგიზდეს, რომ ვერავინ ჩააქროს.
5 . აუწყეთ იუდაში და გამოაცხადეთ იერუსალიმში, საყვირს ჩაბერეთ ქვეყანაში, მთელი ძალით იყვირეთ და თქვით: მოდით, შევიკრიბოთ და გამაგრებულ ქალაქებში წავიდეთ.
6 . სიონისკენ აღმართეთ ალამი. გაიქეცით, ნუ გაჩერდებით, რადგან უბედურება და დიდი ნგრევა მომაქვს ჩრდილოეთიდან.
7 . ლომი გამოვიდა თავისი ტევრიდან და დაიძრა ხალხთა მომსპობი; გამოვიდა თავისი ადგილიდან, რათა გააპარტახოს შენი ქვეყანა; აოხრდება და გაუკაცრიელდება შენი ქალაქები.
8 . ამის გამო ძაძით შეიმოსეთ, იგლოვეთ და ივაგლახეთ, რადგან უფლის მგზნებარე მძვინვარება ჯერ არ გაბრუნებულა ჩვენგან.
9 . იმ დღეს იქნება, ამბობს უფალი, შედრკება მეფისა და მთავართა გულები, მღვდლები შეძრწუნდებიან და წინასწარმეტყველნი გაოგნდებიან”.
10 . და ვთქვი: "ო, უფალო ღმერთო! მართლაც შენ მოატყუე ეს ხალხი და იერუსალიმი, რომ უთხარი: მშვიდობა გექნებათო, არადა მახვილი მისწვდა მათ ყელს”.
11 . იმ დროს ეტყვიან ამ ხალხსა და იერუსალიმს: "მწველი ქარი ქრის უდაბნოს ხრიოკი სიმაღლეებიდან ჩემი ხალხის ასულის გზისკენ - არც გასანიავებლად და არც გასაწმენდად.
12 . ამაზე ძლიერი ქარი დაუბერავს ჩემს ბრძანებაზე. მერე მეც წარმოვთქვამ განაჩენს მათ წინააღმდეგ.
13 . აჰა, ღრუბელივით ამოვა იგი, ქარიშხალივით არიან მისი ეტლები. არწივებზე სწრაფნი არიან მისი ცხენები, ვაი ჩვენ, რადგან გავნადგურდით”.
14 . ბოროტება ამოირეცხე გულიდან, იერუსალიმო, რათა გადარჩე; როდემდე უნდა იბუდოს შენში ბოროტმა ზრახვებმა?
15 . რადგან ხმა გვწვდება დანიდან და უბედურების მაცნე - ეფრემის მთიდან.
16 . ახლავე უთხარით ხალხებს, გამოუცხადეთ იერუსალიმს: აჰა, დამპყრობელნი მოდიან შორი ქვეყნიდან და დიდი ხმით დასცემენ ყიჟინას იუდას ქალაქებს.
17 . მეველეებივით გარს უვლიან იერუსალიმს, რადგან მე ამიჯანყდა, ამბობს უფალი.
18 . შენმა გზამ და შენმა საქმეებმა დაგატეხა ეს ყველაფერი; ასეთია შენი ბოროტება, იმდენად მწარეა იგი, რომ გულამდე მოგწვდა!
19 . ვაიმე, მუცელი, ჩემი მუცელი! ვიტანჯები! გული მტკივა! ლამის ამომივარდეს! ვერ დავდუმდები, რადგან ბუკის ხმა გესმის, სულო ჩემო, საომარი ყიჟინა.
20 . უბედურებას უბედურება მოსდევს, გაპარტახდა მთელი ქვეყანა, უცებ განადგურდა ჩემი კარვები, ერთ წამში - ჩემი ფარდაგები.
21 . როდემდე უნდა ვუყურებდე ალამს და ბუკის ხმა მესმოდეს?
22 . უგუნურია ჩემი ხალხი, არ მიცნობს; ბრიყვი შვილები არიან, გონიერება აკლიათ. ბოროტების ჩასადენად ჰყოფნით გონება, მაგრამ სიკეთის კეთება არ იციან.
23 . შევხედე ქვეყანას და, აჰა, უსახური და უდაბურია, ცებს - და არ ჰქონდათ ნათელი.
24 . მთებს შევხედე და, აჰა, ირყევიან, ბორცვები ერთიანად ზანზარებენ.
25 . შევხედე და, აჰა, აღარ არის ადამიანი, ცის ყველა ფრინველიც გაფრენილა.
26 . შევხედე და, აჰა, ნაყოფიერი მხარე უდაბნოდ ქცეულა, და ყველა ქალაქი გაუკაცრიელებულა უფლის წინაშე, მისი მგზნებარე რისხვისგან.
27 . რადგან ასე ამბობს უფალი: "მთელი ქვეყანა გაუდაბურდება, მაგრამ ბოლომდე არ მოვსპობ მას.
28 . იგლოვებს ქვეყანა, მაღლა ცა დაბნელდება, რადგან მე ვთქვი და მე განვიზრახე, აზრს არ შევიცვლი და არ გადავთქვამ.
29 . მხედართა და მშვილდოსანთა ხმაზე გარბის ყველა ქალაქი, უღრანებში შერბიან, კლდეებზე ცოცდებიან; ყველა ქალაქი მიტოვებულია, აღარავინ ცხოვრობს მათში”.
30 . შენ კი, გაპარტახებულო, რას გააკეთებ? თუმცა მეწამული ჩაგიცვამს, ოქროს მოსართავებით მორთულხარ და თვალები სურმით მოგიხატავს, ამაოდ ილამაზებ თავს. შენმა საყვარლებმა შეგიზიზღეს, შენს სულს ეძიებენ.
31 . თითქოს მშობიარე ქალის ხმა მესმა, კივილი პირველად მშობიარისა, ხმა სიონის ასულისა; სული ეხუთება, ხელებს იწვდის და ამბობს: "ვაიმე, რადგან ჩემს მოსაკლავად მოდიან!”
1 . "მიმოიარეთ იერუსალიმის ქუჩები, დაზვერეთ, მოიძიეთ მის მოედნებზე, სამართლიან კაცს თუ იპოვით, ჭეშმარიტების მძებნელს. მაშინ შევიწყალებდი იერუსალიმს.
2 . თუმცა ამბობენ: "როგორც უფალია ცოცხალიო”, მაგრამ ნამდვილად ცრუდ იფიცებენ”.
3 . უფალო, განა ჭეშმარიტებას არ ეძებს შენი თვალი? დალახვრე ისინი, მაგრამ არ ეტკინათ, შთანთქე ისინი, მაგრამ ვერაფერი შეიგნეს; კლდეზე მეტად გაიქვავეს სახეები, არ სურთ მობრუნება.
4 . ვთქვი ჩემთვის: "საცოდავები არიან, გამოსულელდნენ, რადგან არ უწყიან უფლის გზა, თავიანთი ღმერთის განკითხვანი.
5 . დიდკაცებთან მივალ, დაველაპარაკები, მათ მაინც ეცოდინებათ-მეთქი უფლის გზა, განკითხვანი თავიანთი ღმერთისა”; მაგრამ მათაც ერთიანად დაუმსხვრევიათ უღელი და დაუწყვეტიათ საბელები.
6 . ამის გამო შემუსრავს მათ ტყის ლომი, უდაბნოს მგელი გააპარტახებს, ჯიქი დაუდარაჯდება მათ ქალაქებს, დაგლეჯს ყოველ იქიდან გამოსულს, რადგან გამრავლდა მათი დანაშაული, გახშირდა მათი განდგომა.
7 . "როგორღა გაპატიო ეს? შენმა ძეებმა მიმატოვეს და იმათ იფიცებენ, ღმერთები რომ არ არიან; მე ვანაყრებდი მათ, ისინი კი მრუშობდნენ და მეძავთა სახლებში მიიჩქაროდნენ.
8 . გამაძღარი, ატეხილი ულაყებივით არიან - თითოეული თავისი მოყვასის ცოლს შეჭიხვინებს.
9 . არ დაგსაჯოთ ამის გამო? ამბობს უფალი. შურს არ იძიებს ჩემი სული ასეთ ხალხზე?
10 . შედით მის ვენახში და მოსპეთ, მაგრამ არა ბოლომდე. ყლორტები ააჭერით, რადგან უფლისა არ არიან ისინი.
11 . რადგან მიღალატა ისრაელისა და იუდას სახლმა!” - ამბობს უფალი;
12 . ცილს სწამებდნენ უფალს და ამბობდნენ: "არ არის იგი, სიავე არ გვეწევა, მახვილსა და შიმშილს არ ვიხილავთო.
13 . წინასწარმეტყველნი განქარდებიან, უფლის სიტყვა არ არის მათში; ასემც დამართნიათ მათ”.
14 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი: "რადგან ასეთი სიტყვა თქვით, აჰა, ცეცხლად ვაქცევ ჩემს სიტყვებს შენს პირში, ამ ხალხს კი - შეშად, რომელსაც შთანთქავს იგი!
15 . აჰა, შორიდან მომყავს თქვენზე ხალხი, სახლო ისრაელისა! ამბობს უფალი. ძლიერი ხალხია, ძველი ხალხი, ხალხი, რომლის ენა არ იცი, ამიტომ მის ნალაპარაკებს ვერ გაიგებ.
16 . პირღია საფლავია მისი კაპარჭი, ყველანი მამაცი მეომრები არიან.
17 . ის შეჭამს შენს სამკალს და შენს პურს, შეჭამს შენს ძეებსა და ასულებს, შეჭამს შენს ცხვარსა და ძროხას, შეჭამს შენს ვაზსა და ლეღვს, მახვილით მოაოხრებს შენს გამაგრებულ ქალაქებს, რომლებზეც დაიმედებულხარ.
18 . იმ დღეებშიც კი - ამბობს უფალი - არ მოგსპობთ მთლიანად.
19 . და იქნება, როცა იკითხავენ, რის გამო დაგვსაჯაო ასე უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა, მაშინ უთხარი მათ: როგორც მე დამივიწყეთ და საკუთარ ქვეყანაში უცხო ღმერთებს ემსახურებოდით, ასევე მოემსახურებით უცხოებს იმ ქვეყანაში, რომელიც თქვენი არ არის.
20 . აუწყეთ ეს იაკობის სახლს და ასე გამოაცხადეთ იუდაში:
21 . ახლა ეს ისმინე, სულელო და უბედურო ხალხო, რომელსაც თვალები აქვს და ვერ ხედავს, ყურები აქვს და ვერ ისმენს,
22 . ჩემი არ გეშინიათ? ამბობს უფალი. არ თრთიხართ ჩემ წინაშე, რომელმაც ზღვას ქვიშა დავუდე საზღვრად, სამუდამო წესად, რომელსაც ვერ გადაუხვევს; თუმცა ბობოქრობენ მისი ტალღები, მაინც ვერ სძლევენ, ღრიალებენ, მაგრამ ვერ გასცდებიან მას.
23 . ეს ხალხი კი ურჩია, მეამბოხე გული აქვს; ამიჯანყდნენ და წავიდნენ.
24 . გულშიც კი არ უთქვამთ: "გვეშინოდეს უფლისა, ჩვენი ღმერთისა, რომელიც გვაძლევს როგორც ნაადრევ, ისე ნაგვიანევ წვიმას თავ-თავის დროზე, ხოლო მკისთვის დადგენილ კვირებს გვინახავს”.
25 . თქვენმა ურჯულოებამ მიატრიალა ეს ყველაფერი და თქვენმა ცოდვებმა წაგართვათ ეს სიკეთე.
26 . რადგან არიან ჩემს ხალხში ბოროტმოქმედნი, სულგანაბულნი რომ ჩასაფრებულან ფრინველზე მონადირეებივით, დგამენ ხაფანგებს და ადამიანებს იჭერენ.
27 . როგორც გალიაა სავსე ფრინველებით, ისე მათი სახლებია სავსე სიცრუით. ამიტომ განდიდდნენ და გამდიდრდნენ.
28 . გასუქდნენ და გალაღდნენ, ზღვარს გასცდნენ ბოროტებაში, ობოლთა საქმეში სამართალს არ დაეძებენ, რათა არ გაიმარჯვონ, ღარიბთა საქმეს არ განსჯიან.
29 . არ დაგსაჯო ამის გამო? ამბობს უფალი. განა ასეთ ხალხზე არ იძიებს შურს ჩემი სული?
30 . საზარელი და საშინელი რამ ხდება ამ ქვეყნად.
31 . წინასწარმეტყველნი სიცრუეს წინასწარმეტყველებენ, მღვდლები მათი მეშვეობით ბატონობენ, ჩემს ხალხს კი მოსწონს ეს, მაგრამ ბოლოს რაღას იზამთ?”
1 . გაიქეცით, იერუსალიმის შუაგულიდან, თავს უშველეთ, ბენიამინის ძენო; თეკოაყში ჩაბერეთ ბუკს და ნიშანი მიეცით ბეთ-ჰაქერემს, რადგან უბედურება და დიდი დაღუპვა მოდის ჩრდილოეთიდან.
2 . მშვენიერი და ნებიერია სიონის ასული, მე მოვკვეთ მას.
3 . მწყემსები თავიანთი ფარებით მივლენ მასთან, მის ირგვლივ დასცემენ კარვებს და თავ-თავიანთ წილ მიწაზე დამწყემსავენ.
4 . მოემზადეთ მასთან საბრძოლველად, ადექით და შუადღისას დავეცეთ მათ; მაგრამ ვაი ჩვენ, რადგან დღე იწურება, რადგან დაგრძელდა საღამოს ჩრდილები.
5 . ადექით, ღამით დავეცეთ და დავანგრიოთ მათი სასახლეები.
6 . რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "აჩეხეთ ხეები, აღმართეთ იერუსალიმის გარშემო მიწაყრილები, ეს ქალაქი უნდა დაისაჯოს, მხოლოდ ძალადობაა მის შუაგულში.
7 . როგორც ჭაში გროვდება წყალი, ისე დაგროვდა მასში ბოროტება, ძალადობისა და ნგრევის ხმა ისმის მასში, სნეულება და ჭრილობებია ჩემ წინაშე გამუდმებით.
8 . გონს მოდი, იერუსალიმო, სანამ ზურგს შეგაქცევდეს ჩემი სული, სანამ უდაბნოდ და უკაცრიელ ქვეყნად მიქცევიხარ”.
9 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "ყურძენივით გაკრიფავენ ისრაელის ნატამალს, გაიწოდე ხელი, როგორც ყურძნის მკრეფავი იწვდის ვაზისკენ”.
10 . ვის ველაპარაკო? ვინ გავაფრთხილო, რომ მოისმინონ? აჰა, წინადაუცვეთელია მათი ყურები და არ შეუძლიათ მოსმენა; აჰა, უფლის სიტყვა სამარცხვინოდ მიუჩნევიათ, აღარ სურთ იგი.
11 . სავსე ვარ უფლის რისხვით, აღარ შემიძლია მისი შეკავება; "გადმოანთხიე იგი ქუჩაში ბავშვებზე და ერთად შეკრებილ ჭაბუკებზე, რადგან ქმარს ცოლთან ერთად შეიპყრობენ და ჭარმაგს მოხუცებთან ერთად.
12 . სხვებს გადაეცემა მათი სახლები მინდვრებთან და ცოლებთან ერთად, რადგან მე გავიწვდენ ხელს ამ ქვეყნის მცხოვრებლებზე”, - ამბობს უფალი.
13 . "რადგან პატარიდან დიდამდე ყველას ანგარება შეჰყრია და წინასწარმეტყველიდან მღვდლამდე ყველა სიცრუის მოქმედია.
14 . ზერელედ კურნავენ ჩემი ხალხის ჭრილობებს, ამბობენ: მშვიდობააო, მშვიდობა! მაგრამ არ არის მშვიდობა.
15 . იმ სისაძაგლის გამო თუ რცხვენიათ, რომ სჩადიან? სულ არ რცხვენიათ, არც კი წითლდებიან, ამიტომ დაცემულთა შორის დაეცემიან; იმ დროს, როცა დავსჯი, დაეცემიან”, - ამბობს უფალი.
16 . ასე ამბობს უფალი: "დადექით გზებზე, შეხედეთ, გამოიკითხეთ ძველი ბილიკი, რომელი გზაა უკეთესი. მასზე იარეთ და სულის სიმშვიდეს ჰპოვებთ; მათ კი თქვეს, არ ვივლითო!
17 . გუშაგნი დაგიყენეთ და გითხარით; ბუკის ხმას დაუგდეთ-მეთქი ყური; თქვეს, არ დავუგდებთო!
18 . ამიტომ ისმინეთ, ხალხებო, იცოდე, საკრებულოვ, რა მოუვა მათ.
19 . ისმინე, დედამიწავ! აჰა, უბედურებას მოვავლენ ამ ხალხზე, მათი ზრახვების ნაყოფს, რადგან ყური არ დაუგდეს ჩემს სიტყვებს და ჩემი რჯული შეიძულეს.
20 . რისთვის მინდა შებადან მოტანილი გუნდრუკი და შორეული ქვეყნიდან მოტანილი ტკბილი ლერწამი? თქვენი სრულადდასაწველი მიუღებელია ჩემთვის და თქვენი მსხვერპლები აღარ მეამება”.
21 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი: "აჰა, დაბრკოლების ლოდს დავუდებ წინ ამ ხალხს და წაბორძიკდებიან მასზე მამები და შვილები ერთად, მეზობელი და მისი მოყვასი, ყველანი დაიღუპებიან”.
22 . ასე ამბობს უფალი: "აჰა, მოდის ხალხი ჩრდილოეთის ქვეყნიდან, დიდი ერი აღსდგება ქვეყნის კიდეებიდან.
23 . მშვილდი და შუბი უჭირავთ ხელში; სასტიკნი და უმოწყალონი არიან, ზღვასავით ბობოქრობს მათი ხმა, ცხენებზე ამხედრებულნი მოდიან. ერთი კაცივით არიან შემართულნი შენ წინააღმდეგ საბრძოლველად, სიონის ასულო”.
24 . ამბავი გვესმა მათზე და ხელები მოგვიდუნდა, ტანჯვამ ისე შეგვიპყრო, როგორც მშობიარე ქალი ტკივილმა.
25 . მინდორში ნუ გახვალთ და გზაზე ნუ ივლით, რადგან მტერს მახვილი აქვს და საშინელება მოდის ყოველი მხრიდან.
26 . ჩემი ერის ასულო, ძაძა შემოირტყი და ნაცარში ჩაწექი, მწარე გოდებით იგლოვე, როგორც დედისერთაზე გლოვობენ, რადგან უეცრად მოვა მომსვრელი.
27 . შემფასებლად დაგადგინე ჩემს ხალხში და სიმაგრედ, რომ შეიცნო და შეაფასო მათი გზები.
28 . ყველანი ჯიუტად მოჯანყენი არიან, ცილისმწამებელნი, სპილენძი და რკინა, ყველანი გაიხრწნენ.
29 . ქშინავს საბერველი, ტყვია შთაინთქა ცეცხლში, ამაოდ ადნობდა მდნობელი, რადგან ბოროტეულნი არ განცალკევებულან.
30 . საძულველ ვერცხლს უწოდებენ მათ, რადგან უფალმა მოიძულა ისინი.
1 . ისმინე სიტყვა, შენზე რომ თქვა უფალმა, ისრაელის სახლო!
2 . ასე ამბობს უფალი: "ნუ ივლით წარმართთა გზებით და ცის ნიშნებისა ნუ შეგეშინდებათ, როგორც წარმართებს ეშინიათ.
3 . რადგან ხალხთა კერპები არარაობაა, მხოლოდ ტყეში მოჭრილი ხეები არიან ისინი, ოსტატის მიერ ცულით გამოთლილნი.
4 . ვერცხლითა და ოქროთი კაზმავენ, ლურსმნებითა და ჩაქუჩით აჭედებენ, რომ არ ირყეოდნენ.
5 . ბაღჩაში დადგმულ საფრთხობელას ჰგვანან, ლაპარაკი არ შეუძლიათ; აქეთ-იქით დაატარებენ, რადგან თავად სიარული არ იციან. ნუ შეგეშინდებათ მათი, რადგან ვერც გიბოროტებენ და ვერც სიკეთეს მოგიტანენ.
6 . არავინ არის შენი მსგავსი, უფალო, დიდი ხარ და დიდია შენი სახელი ძლიერებით.
7 . ვის არ შეეშინდება შენი, ხალხთა მეფევ! მხოლოდ შენ გეკუთვნის მეუფის წოდება; არავინაა შენი მსგავსი ხალხთა ბრძენებს შორის და მთელ მათ სამეფოებში.
8 . ყველანი ერთად გამოსულელდნენ და გაუგუნურდნენ, ხის კერპისგან იღებენ ამაო დარიგებას.
9 . ნაჭედი ვერცხლი თარშიშიდან ამოიტანეს, ოქრო კი - უფაზიდან, ოსტატთა და ოქრომჭედელთა მიერაა ნაკეთები; ლურჯი და მეწამულია მათი სამოსელი, ხელოსნების დამზადებული.
10 . მაგრამ ჭეშმარიტია უფალი ღმერთი, ის არის ცოცხალი ღმერთი და მარადიული მეფე; მისი რისხვისას ირყევა დედამიწა და ვერ უძლებენ მის მრისხანებას ხალხები.
11 . ასე უთხარით მათ: ღმერთები, რომლებსაც არ შეუქმნიათ ცები და მიწა, აღიგვებიან ამ ქვეყნიდან და ცისქვეშეთიდან.
12 . მან შექმნა ქვეყანა თავისი ძალით, განამტკიცა სამყარო თავისი სიბრძნით და თავისი გონიერებით განავრცო ცები.
13 . ხმას გამოცემს და წყლები ხმაურობენ ცაში, ღრუბლები ამოჰყავს ქვეყნის კიდეებიდან, ელვას წარმოშობს წვიმაში და ქარი გამოჰყავს სანახებიდან.
14 . სულელია ყველა ადამიანი, ცოდნას მოკლებული. შერცხვენილია ყველა ოქრომჭედელი თავისი კერპების გამო, რადგან სიყალბეა მათ მიერ გამოდნობილი ქანდაკებები, სამშვინველი არ არის მათში.
15 . უსარგებლონი არიან ისინი, დაცინვის საგანი. დაიღუპებიან მათი დასჯის დღეს.
16 . ასეთი არ არის იაკობის წილი, რადგან ყველაფრის შემოქმედი ღმერთია იგი, ისრაელი კი მისი სამკვიდრო ტომია. ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.
17 . აკრიფე მიწიდან შენი ბარგი, ალყაში (ტყვეობაში) მცხოვრებო.
18 . რადგან ასე ამბობს უფალი: "აჰა, შურდულივით მოვისვრი ამჯერად ამ ქვეყნის მცხოვრებთ; შევაჭირვებ მათ, რომ აღარავინ იპოვებოდეს.
19 . ვაი მე, ნაღრძობის გამო, განუკურნებელია ჩემი ჭრილობა; ვთქვი: ნამდვილად ესაა ჩემი ავადმყოფობა, უნდა ვატარო!
20 . ჩემი კარავი გაძარცვულია, ყველა საბელი დაწყვეტილია, ძენი წამივიდნენ, აღარ არიან; აღარავინ მყავს კარვის გამშლელი და ფარდების გამწევი.
21 . რადგან გამოსულელდნენ მწყემსები, აღარ ეძებენ უფალს; ამის გამოა, რომ ხელი აღარ ემართებათ, მთელი სამწყსო გაეფანტათ.
22 . ხმა უწყებისა: აჰა, მოდის, დიდი მღელვარებაა ჩრდილოეთიდან, რათა გააუკაცრიელოს და ტურების ბუნაგად აქციოს იუდას ქალაქები.
23 . ვიცი, უფალო, რომ ადამიანის ხელთ არ არის მისი გზა, რომ მოარული კაცი ვერ განსაზღვრავს თავის ნაბიჯებს.
24 . დამარიგე, უფალო, მხოლოდ სამართლით და არა შენი რისხვით, რომ არ დავიღუპო.
25 . გადმოღვარე შენი გულისწყრომა ხალხებზე, რომლებიც არ გიცნობენ და ტომებზე, რომლებიც შენს სახელს არ მოუხმობენ, რადგან მათ შეჭამეს იაკობი, მოსპეს ის და მოაოხრეს მისი საძოვრები.
1 . სიტყვა, რომელიც უფლისგან იყო იერემიასადმი:
2 . "ისმინე ამ აღთქმის სიტყვები და ელაპარაკე იუდას კაცებსა და იერუსალიმის მცხოვრებთ.
3 . უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი, ისრაელის ღმერთი: წყეულია კაცი, რომელიც არ შეასრულებს ამ აღთქმის სიტყვებს,
4 . რომელიც დავუდე თქვენს მამებს, ეგვიპტის ქვეყნიდან, რკინის ბრძმედიდან მათი გამოყვანის დღეს, და ვუთხარი: ისმინეთ ჩემი ხმა და ისე მოიქეცით, როგორც გიბრძანებთ; და იქნებით ჩემი ხალხი და მე ვიქნები თქვენი ღმერთი.
5 . რათა აღვადგინო ფიცი, რომლითაც შევფიცე თქვენს მამებს, მოგცემთ-მეთქი რძისა და თაფლის მდინარეებიან ქვეყანას, როგორც დღეს არის”. ვუპასუხე: "ამინ, უფალო!”
6 . მითხრა უფალმა: "ასე გამოაცხადე ყველა ეს სიტყვა იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის ქუჩებში: ისმინეთ ამ აღთქმის სიტყვები და შეასრულეთ-თქო.
7 . რადგან ვაფრთხილებდი თქვენს მამებს ეგვიპტიდან მათი გამოყვანის დღიდან დღემდე, ყოველი დღის განთიადიდანვე ვაფრთხილებდი, ისმინეთ-მეთქი ჩემი ხმა.
8 . მაგრამ არ ისმინეს, ყური არ დამიგდეს, თითოეული თავის ბოროტ გულისთქმას აჰყვა. ამიტომ მოვაწევ მათზე ამ აღთქმის ყველა სიტყვას, რომელზეც ვუბრძანე რომ შეესრულებინათ და არ შეასრულეს”.
9 . მითხრა უფალმა: "შეთქმულება აღმოჩნდა იუდას კაცებსა და იერუსალიმის მცხოვრებლებში.
10 . დაუბრუნდნენ საკუთარი მამების ურჯულოებას, უარი რომ თქვეს ჩემი სიტყვების მოსმენაზე; გაჰყვნენ სხვა ღმერთებს და ემსახურებოდნენ მათ. დაარღვია ჩემი აღთქმა ისრაელისა და იუდას სახლმა, მათ მამებთან რომ დავდე.
11 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი: აჰა, უბედურებას მოვაწევ მათზე, რომელსაც თავს ვერ დააღწევენ; მაშინ კი შემომღაღადებენ, მაგრამ აღარ მოვუსმენ.
12 . წავლენ იუდას ქალაქები და იერუსალიმის მცხოვრებნი და შეჰღაღადებენ ღმერთებს, რომელთაც უკმევენ, მაგრამ ისინი ვერ გამოიხსნიან უბედურებიდან.
13 . აკი შენი ქალაქების რიცხვისამებრ გყავდა ღმერთები, იუდასა და იერუსალიმის ქუჩების რიცხვისამებრ აღმართეთ სამსხვერპლოები სამარცხვინოდ, სამსხვერპლოები ბაყალისთვის საკმევად.
14 . შენ კი ნუ ილოცებ ამ ხალხისთვის და ნურც ლოცვა-ვედრებას აღავლენ მათთვის, რადგან არ შევისმენ, როცა მათი უბედურების გამო შემომღაღადებ.
15 . რა უნდა ჩემს საყვარელ ხალხს ჩემს ტაძარში, როცა ამდენ ბოროტებას სჩადის? განა აგარიდებს სასჯელს სამსხვერპლოს ხორცი, ბოროტებას რომ სჩადიხარ და ხარობ?!”
16 . ამწვანებული, მშვენიერი და ნაყოფით დახუნძლული ზეთისხილი გიწოდა უფალმა; მაგრამ დიდი გრგვინვის ხმაზე ცეცხლი შეენთო და რტოები გაუნადგურა.
17 . ცაბაოთ უფალმა, შენმა დამნერგავმა თქვა, რომ უბედურება გელის, ისრაელისა და იუდას სახლის ბოროტების გამო, რომელსაც ჩემს გასაბრაზებლად სჩადიოდნენ, ბაყალს რომ უკმევდნენ.
18 . უფალმა განმიცხადა და გამაგებინა, მაჩვენა მათი საქმეები.
19 . კრავივით მიმიყვანეს ყასაბთან, არ ვიცოდი, რა დაეგეგმათ: ხე გავურიოთ მის პურში, მოვკვეთოთ ცოცხალთა ქვეყნიდან, რომ მეტად აღარ იხსენებოდეს მისი სახელი.
20 . ცაბაოთ უფალო! სიმართლით განმკითხავო, შენ იკვლევ თირკმელებსა და გულს. მაჩვენე შენი შურისძიება მათზე, შენთვის მომინდვია ჩემი საქმე.
21 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ყანათოთელ კაცებზე, შენი სულის მაძიებლებზე, რომ გეუბნებიან: ნუ წინასწარმეტყველებ უფლის სახელით და ჩვენი ხელით არ მოკვდებიო.
22 . ამიტომ ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "მე დავსჯი მათ, ჭაბუკნი მახვილით დაეცემიან, მათი ძენი და მათი ასულნი კი შიმშილით გაწყდებიან.
23 . არავინ გადარჩება მათგან, რადგან უბედურებას მოვაწევ ყანათოთელ კაცებზე, მათი მონახულების წელს”.
1 . მართალი ხარ, უფალო, თუნდაც შეგედავო. მაგრამ მაინც დაგელაპარაკები სამართლის შესახებ. რატომ ემართება ხელი ბოროტმოქმედს? რატომ არიან მშვიდად მოღალატეები?
2 . შენ დარგე ისინი, ფესვები გაიდგეს, გაიზარდნენ და ნაყოფიც გამოიღეს; ახლოს ხარ მათ ბაგეებთან, მათი გონებისგან კი - ძალიან შორს.
3 . მაგრამ მე მიცნობ, უფალო; მხედავ და გამოსცადე ჩემი გული; ცხვარივით გარეკე ისინი დასაკლავად და გამოაცალკევე განკითხვის დღისთვის.
4 . როდემდე უნდა გლოვობდეს ქვეყანა და ხმებოდეს მინდვრის ბალახი? ცხოველი და ფრინველი მოისრა ქვეყნის მცხოვრებთა ბოროტების გამო. ამბობენ: "ის ვერ ხედავს ჩვენს ბოლოსო”.
5 . "თუ მორბენლებთან ირბინე და დაიქანცე, ცხენებს როგორღა შეეჯიბრები? თუ მშვიდობიან ქვეყანაში წაიქეცი, მაშინ რაღას იზამ, როცა იორდანე ადიდდება?
6 . რადგან შენმა ძმებმაც და მამაშენის სახლმაც გიღალატა, ისინიც ხმამაღლა დაგყვირიან. სასიკეთოდაც რომ გელაპარაკონ, ნუ ერწმუნები”.
7 . დავტოვე ჩემი სახლი, მივატოვე ჩემი სამკვიდრო, ჩემი სულის სიყვარული მტრებს ჩავუგდე ხელში.
8 . ტყის ლომივით არის ჩემთვის ჩემი სამკვიდრო, ჩემ წინააღმდეგ ღრიალებს, ამიტომ შევიძულე.
9 . ჭრელი მტაცებელი ფრინველივითაა ჩემი სამკვიდრო ჩემთვის; ჭრელი მტაცებელი ფრინველებივით შემოადგნენ ირგვლივ; წადით, შეყარეთ მინდვრის ყველა მხეცი და მის შესაჭმელად მოიყვანეთ.
10 . მრავალმა მწყემსმა გააოხრა ჩემი ვენახი, ფეხქვეშ გათელა ჩემი მინდორი; ჩემი სასურველი მინდორი ტიალ უდაბნოდ აქციეს.
11 . გააოხრეს და შემომტირის გაოხრებული; მთელი ქვეყანა გაოხრდა და არავინ ზრუნავს მასზე.
12 . მოძალადენი შეესივნენ უდაბნოს ყველა ხრიოკ სიმაღლეს, რადგან უფლის მახვილი ჭამს ყველაფერს ქვეყნის კიდიდან ქვეყნის კიდემდე. არცერთ ხორციელს არა აქვს მშვიდობა.
13 . ხორბალი დათესეს და ეკალი მოიმკეს, ეცადნენ, მაგრამ სარგებელი ვერ ნახეს. ასე რომ, გრცხვენოდეთ თქვენი მოსავლისა - უფლის მგზნებარე რისხვის გამო.
14 . ასე ამბობს უფალი: "ჩემს ყველა ბოროტ მეზობელს, ის სამკვიდრო რომ ხელჰყვეს, ჩემს ხალხს, ისრაელს, რომ დავუმკვიდრე, აღმოვფხვრი მათი მიწიდან; იუდას სახლს კი გამოვიყვან მათგან.
15 . რომ აღმოვფხვრი, მერე ისევ შევიბრალებ, თითოეულს თავის სამკვიდროში და თითოეულს თავის ქვეყანაში დავაბრუნებ.
16 . და თუ ჩემი ხალხის გზებს ისწავლიან, თუ დაიფიცებენ ჩემი სახელით - ცოცხალია უფალი! - როგორც თვითონ ასწავლეს ჩემს ხალხს ბაყალის დაფიცება, მაშინ ისინიც აშენდებიან ჩემს ხალხთან ერთად.
17 . მაგრამ თუ არ მომისმენენ, მაშინ აღმოვფხვრი იმ ერს, აღმოვფხვრი და გავანადგურებ!” - ამბობს უფალი.
1 . უფლის სიტყვა იერემიასადმი გვალვის შესახებ:
2 . "გლოვობს იუდა, ჩაკვდნენ მისი კარიბჭენი; მიწაზე დაჯდა ხალხი, გლოვობენ; ცას ასწვდა იერუსალიმის კივილი.
3 . დიდებულნი წყალზე გზავნიან თავიანთ მსახურებს; მიდიან ჭებთან, მაგრამ წყალს ვერ პოულობენ, ცარიელი ჭურჭლებით ბრუნდებიან; შერცხვნენ, სირცხვილისგან თავს იბურავენ.
4 . მიწა დასკდა, რადგან არ უწვიმია ქვეყანაზე, შერცხვნენ მიწათმოქმედნი, თავი დაიბურეს.
5 . ფურ-ირემმაც კი მიატოვა ნუკრი, ველზე რომ დაბადა, რადგან აღარ არის ბალახი.
6 . კანჯრები დამდგარან ხრიოკ სიმაღლეებზე და ტურებივით ჰაერს ყლაპავენ; თვალები ებინდებათ, რადგან აღარ არის ბალახი.
7 . ჩვენი უმართლოებანი მოწმობენ ჩვენსავე წინააღმდეგ, უფალო, მაგრამ იქნებ მაინც მოიღო წყალობა შენი სახელის გულისთვის; გამრავლდა ჩვენი განდგომილება, შენ წინააღმდეგ შევცოდეთ.
8 . ოჰ, ისრაელის იმედო, მხსნელო, უბედურების ჟამს! რატომ ხარ მწირივით ამ ქვეყანაში, ღამის გასათევად გაჩერებული მგზავრივით?
9 . რატომ ხარ, როგორც გაოგნებული კაცი, იმ მეომარივით, რომელსაც ხსნა არ შეუძლია? შენ ხომ ჩვენ შორის ხარ, უფალო? ხომ შენი სახელით ვიწოდებით? ნუ მიგვატოვებ!”
10 . ასე ამბობს უფალი ამ ხალხზე: "რაკი ხეტიალი უყვართ, რაკი ფეხებს ვერ აკავებენ, არც უფალი მიიღებს მათ; გაიხსენებს მათ ურჯულოებას და ცოდვებს მოჰკითხავს”.
11 . და მითხრა უფალმა: "ნუ ილოცებ ამ ხალხის კეთილდღეობისთვის;
12 . იმარხულებენ, მაგრამ არ შევისმენ მათ ვედრებას; სრულადდასაწველსა და პურეულ შესაწირს აღმივლენენ, მაგრამ არ მივიღებ; მახვილით, შიმშილითა და შავი ჭირით მოვუღებ მათ ბოლოს”.
13 . ვთქვი: "ო, უფალო ღმერთო! აჰა, წინასწარმეტყველნი ეუბნებიან მათ: მახვილს არ იხილავთ და შიმშილი არ მოგსრავთ, მტკიცე მშვიდობას მოგცემთო ამ ადგილზე”.
14 . და მითხრა უფალმა: "სიცრუეს წინასწარმეტყველებენ წინასწარმეტყველნი ჩემი სახელით, მე არ გამომიგზავნია ისინი, არ მიბრძანებია მათთვის და არც მილაპარაკია მათთან; ცრუ ხილვებს, მისნობას, ამაოებასა და თავიანთი გონებით შეთხზულ სიცრუეს გიწინასწარმეტყველებენ”.
15 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი წინასწარმეტყველებზე: "ჩემი სახელით წინასწარმეტყველებენ, თუმცა მე არ გამომიგზავნია ისინი; ამბობენ: მახვილი და შიმშილი არ იქნება ამ ქვეყანაშიო, მაგრამ თავად ეს წინასწარმეტყველნი მოისპობიან მახვილითა და შიმშილით!
16 . და ის ხალხიც, რომელსაც ისინი უწინასწარმეტყველებენ, შიმშილისა და მახვილის ძალით დაიყრება იერუსალიმის ქუჩებში. არავინ იქნება მათი ცოლების, მათი ძეებისა და ასულების დამმარხველი; გადმოვღვრი მათზე მათივე ბოროტებას.
17 . ამიტომ უთხარი მათ ეს სიტყვა: ცრემლები ღვარეთ, ჩემო თვალებო, დღისით და ღამით, შეუწყვეტლივ! დიდი განსაცდელი დაატყდა თავს ქალწულს, ჩემი ხალხის ასულს, სასიკვდილო ჭრილობა სჭირს.
18 . ველზე გამოვალ და, აჰა - მახვილით განგმირულნი; ქალაქში შევალ და, აჰა - შიმშილით დასნეულებულნი; წინასწარმეტყველიცა და მღვდელიც დაეხეტებიან ქვეყანაში და არ იციან რას აკეთებენ”.
19 . სამუდამოდ უარყავი იუდა? სიონი შეიზიზღა შენმა სულმა? ისე რატომ დაგვკარი, რომ ფეხზე ვეღარ ვდგებით? მშვიდობას ველოდით და არ არის სიკეთე, განკურნების ჟამს და, აჰა - საშინელება.
20 . ვიცი, უფალო, ჩვენი ბოროტება, ჩვენი მამების ურჯულოება, რადგან შენ წინააღმდეგ შევცოდეთ.
21 . ნუ უარგვყოფ შენი სახელის გულისთვის, ნუ შეარცხვენ შენი დიდების ტახტს, გაიხსენე და ნუ გააუქმებ ჩვენთან დადებულ აღთქმას.
22 . განა არის ხალხთა კერპების შორის წვიმის მომყვანი? განა ცა თავისით იძლევა თავსხმას? განა ეს შენ არა ხარ, უფალო, ჩვენო ღმერთო? ამიტომ ვართ შენზე დაიმედებულნი, რადგან შენ მოიმოქმედე ეს ყოველივე.
1 . და მითხრა უფალმა: "თვით მოსე და სამუელი რომ დადგნენ ჩემ წინაშე, აღარ მომიბრუნდება გული ამ ხალხზე; მომაშორე, წავიდნენ.
2 . და იქნება, როცა იკითხავენ, საით წავიდეთო? მაშინ უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი: ვინც სასიკვდილო სენისთვისაა განწირული - სასიკვდილო სენისკენ, ვინც მახვილისთვის - მახვილისკენ, ვინც შიმშილისთვის - საშიმშილოდ და ვინც ტყვეობისთვის - ტყვეობაში!
3 . ოთხნაირი სასჯელი დაატყდებათ თავს, ამბობს უფალი, მახვილი - მოსაკლავად, ძაღლები - სათრევად, ცის ფრინველები და მიწის მხეცები - შესაჭმელად და მოსასპობად.
4 . საფრთხობელად ვაქცევ მათ ქვეყნის ყველა სამეფოსთვის, მენაშე ხიზკიას ძის, იუდას მეფის ნამოქმედარის გამო იერუსალიმში.
5 . ვინ შეგიბრალებს, იერუსალიმო? ვინ გიგლოვებს? ვინ მობრუნდება შენი სიკეთის მოსაკითხად?
6 . აკი მიმატოვე, ამბობს უფალი, ზურგი მაქციე. მეც გამოვიწვდენ შენზე ხელს და დაგღუპავ. დავიღალე შებრალებით.
7 . ფიწლით გაგფანტავ ქვეყნის კარიბჭეში, შვილებს წაგართმევ და მოგსპობ, ჩემო ხალხო, რადგან არ ბრუნდები შენი გზებიდან.
8 . ზღვაში ქვიშაზე მეტად გამიმრავლდა მისი ქვრივები; მოვაწევ მათი ჭაბუკების დედებს შუადღის მძარცველს, მოულოდნელად დავცემ მათზე ძრწოლასა და ელდას.
9 . გათანგულია შვიდი შვილის მშობელი, სულს ღაფავს; დღისით ჩაესვენა მისი მზე, შერცხვენილი და თავმოჭრილია; მათ ნარჩენს კი მახვილს მივცემ მტრის წინაშე, ამბობს უფალი.
10 . ვაიმე, დედაჩემო, ვინაიდან მთელ ქვეყანასთან საკამათოდ და საჩხუბრად მშობე; ვახშით არავისთვის მიმიცია, და არც ვინმეს მოუცია ჩემთვის ვალად, მაგრამ ყველა მე მწყევლის.
11 . და თქვა უფალმა: "ნამდვილად გიხსნი შენ სიკეთისთვის და ჭეშმარიტად შემოგევედრება მტერი გაჭირვების ჟამს!
12 . განა გატეხავს ვინმე რკინას? ჩრდილოეთის რკინასა და თითბერს?
13 . შენს სიმდიდრესა და საუნჯეს, საზღვრებში რომ გაქვს, საძარცვად მივცემ, უსასყიდლოდ, ყველა შენი ცოდვის გამო.
14 . წავაყვანინებ შენს თავს შენი მტრების ქვეყანაში, რომელსაც არ იცნობ, რადგან აღენთო ჩემი რისხვის ცეცხლი, რომელიც თქვენზე აგიზგიზდა”.
15 . შენ იცი, უფალო. გამიხსენე, მომინახულე და შური იძიე ჩემ გამო ჩემს მდევნელებზე; შენი სულგრძელობით ნუ განმირისხდები. შენ იცი, რომ შენ გამო ვიტან დამცირებას.
16 . ვპოვე შენი სიტყვები და ვჭამე ისინი. სიხარულად მექცა შენი სიტყვები და გულის მხიარულებად, ვინაიდან შენი სახელით ვიწოდები, უფალო, ცაბაოთ ღმერთო.
17 . არც მოლაყბეთა წრეში ვმჯდარვარ და არც მიმხიარულია; შენი ხელის წინაშე ვიჯექი მარტოობაში, რადგან რისხვით ამავსე.
18 . რად გამიგრძელდა ტკივილი სამუდამოდ? რატომ არ ინკურნება ჩემი დამაუძლურებელი ჭრილობა? თითქოს მაცდურ წყაროდ და არასაიმედო წყლად მექეცი.
19 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: "თუ მომიბრუნდები, აღგადგენ და ჩემ წინაშე დადგები. თუ ძვირფასს გამოარჩევ უვარგისისგან, ჩემი ბაგე იქნები. ადამიანები შენკენ მობრუნდებიან, მაგრამ შენ არ მიბრუნდები მათკენ.
20 . მიუდგომელ სპილენძის გალავნად დაგადგენ ამ ხალხის წინაშე; შეგებრძოლებიან, მაგრამ ვერ დაგძლევენ, რადგან შენთან ვარ, შენს სახსნელად და გადასარჩენად! ამბობს უფალი.
21 . გამოგიხსნი ბოროტთა ხელიდან და გამოგისყიდი სასტიკთა ბრჭყალებიდან”.
1 . მითხრა უფალმა: "წადი და მექოთნისგან თიხის დოქი იყიდე, თან წაიყვანე ხალხი და ღვთისმსახურთაგან უხუცესნი.
2 . გადი ბენ-ჰინომის ჭალაში, აღმოსავლეთის კარიბჭესთან რომ არის და თქვი იქ სიტყვები, რომელთაც გეტყვი.
3 . იტყვი: ისმინეთ უფლის სიტყვა, იუდას მეფენო და იერუსალიმში მცხოვრებნო; ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, ისეთი უბედურება მომაქვს ამ ადგილისთვის, რომ ყოველ გამგონეს ყურში ზარივით დაირეკება,
4 . რადგან მიმატოვეს და გაუუცხოვდნენ ამ ადგილს; უკმევდნენ სხვა ღმერთებს, რომელთაც არც თვითონ იცნობდნენ, არც მათი მამები და არც იუდას მეფეები; უდანაშაულოთა სისხლით აავსეს ეს ადგილი.
5 . ააშენეს ბაყალის მაღლობები, რათა ცეცხლში დაეწვათ თავიანთი ძენი ბაყალისთვის სრულადდასაწველად, რაც არასდროს მიბრძანებია, არც მითქვამს და არც გულში გამივლია.
6 . ამიტომ, აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, აღარ უწოდებენ ამ ადგილს თოფეთსა და ბენ-ჰინომის ჭალას, არამედ სისხლისღვრის ჭალას!
7 . შევმუსრავ იუდასა და იერუსალიმის თათბირს ამ ადგილზე, მახვილით დავცემ მათ მათი მტრების წინ მათივე სულის მაძიებელთა ხელით, მათ მძორებს კი ცის ფრინველებსა და მიწის მხეცებს მივუგდებ საჭმელად.
8 . საფრთხობელად და დასაცინად ვაქცევ ამ ქალაქს, გაოცებისგან დაუსტვენს ყოველი გამვლელი, მისი წყლულების დამნახავი.
9 . თავისივე ძეებისა და ასულების ხორცს ვაჭმევ; ერთმანეთის ხორცს შეჭამენ. თითოეული თავისი მოყვასის ხორცს შეჭამს ალყასა და გაჭირვებაში, რაც მათი მტრებისა და სულის მაძიებელთაგან დაატყდებათ თავს.
10 . დაამსხვრიე დოქი შენთან ერთად მოსული კაცების თვალწინ.
11 . უთხარი: ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი: ასე დავამსხვრევ ამ ხალხსა და ქალაქს, როგორც მექოთნის ჭურჭელს ამსხვრევენ, რომლის გამრთელებაც აღარ შეიძლება. თოფეთში დაიმარხებიან დასამარხი ადგილების უკმარისობის გამო.
12 . ასე მოვექცევი ამ ადგილს, ამბობს უფალი, და მის მცხოვრებთ, ქალაქს თოფეთივით გავხდი.
13 . იერუსალიმისა და იუდას მეფეთა სახლები თოფეთის ადგილივით შეიბილწება; ასევე ის სახლებიც, რომელთა ბანებზეც უკმევდნენ ცის მხედრობას და საღვრელს უღვრიდნენ უცხო ღმერთებს”.
14 . მოვიდა იერემია თოფეთიდან, სადაც უფალმა გაგზავნა, რომ ეწინასწარმეტყველა, დადგა უფლის სახლის ეზოში და უთხრა მთელ ხალხს:
15 . "ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, მოვაწევ ამ ქალაქსა და მის დაბებზე ყველა იმ უბედურებას, რაც წარმოვთქვი მათზე, რადგან ქედი გაიფიცხეს და არ შეისმინეს ჩემი სიტყვა”.
1 . მოისმინა ფაშხურმა, მღვდელ იმერის ძემ, უფლის სახლის ზედამხედველმა, ეს სიტყვები, იერემიამ რომ იწინასწარმეტყველა.
2 . აცემინა ფაშხურმა იერემია წინასწარმეტყველი და დილეგში ჩააგდო, ბენიამინის ზემო კარიბჭესთან რომ იყო, უფლის სახლთან.
3 . მეორე დღეს, როცა ფაშხურმა იერემია გამოუშვა დილეგიდან, უთხრა მას იერემიამ: "ფაშხურს კი აღარ გიწოდებს უფალი, არამედ მაგორ-მისსაბიბს (შიშის ზარი ყოველი მხრიდან).
4 . რადგან ასე ამბობს უფალი: აჰა, შიშის ზარს დაგცემ შენ და ყველა შენს მეგობარს, თავიანთი მტრების მახვილით დაეცემიან ისინი და შენი თვალით ნახავ ამას; ბაბილონის მეფეს მივცემ ხელში მთელ იუდას, ბაბილონში გადაასახლებს მათ და მახვილით მოსრავს.
5 . ამ ქალაქის მთელ სიმდიდრეს, მის ნაჯაფარსა და მთელ მის ძვირფასეულობას, იუდას მეფეების მთელ საგანძურს ხელში ჩავუგდებ მათ მტრებს. გაძარცვავენ, წაიღებენ და ბაბილონში მიიტანენ.
6 . შენც, ფაშხურ, და ყველას, ვინც შენს სახლში ცხოვრობს, ტყვედ წაასხამენ, ბაბილონში წახვალ, იქ მოკვდები. იქ დაიმარხებით შენ და ყველა შენი მეგობარი, რომლებსაც სიცრუეს უწინასწარმეტყველებდი”.
7 . შენ დამიყოლიე, უფალო, და დაგყევი; შენ ძლიერი ხარ და მძლიე; მთელი დღე დამცინიან, ყველა მე დამცინის.
8 . რადგან, როგორც კი ავლაპარაკდები, ხმამაღლა ვღაღადებ: ძალადობა და ნგრევაა-მეთქი! ამის გამოა, რომ უფლის სიტყვა დამცირებად და დაცინვად გადამექცა ყოველდღე.
9 . ვთქვი: "აღარ გავიხსენებ უფალს და აღარ ვილაპარაკებ-მეთქი მისი სახელით”, მაგრამ სიტყვა ცეცხლივით ამიგიზგიზდა გულში, ძვლები გამიხურდა; ვეცადე დამეოკებინა, მაგრამ ვერ შევძელი.
10 . ბევრისგან ცუდი მესმოდა, შიში იყო ირგვლივ, ამბობენ: ბრალი დასდეთ და ჩვენც დავდებთო. ყველა მეგობარი, ვისაც ვენდობოდი, ჩემს წაბორძიკებას დარაჯობს; ამბობენ: "იქნებ შეცდეს, მაშინ ვძლევთ და შურს ვიძიებთო”.
11 . უფალი კი ჩემთან არის, როგორც ძლიერი მებრძოლი; ამიტომ თვითონვე წაიბორძიკებენ ჩემი მდევრები, ვერ მძლევენ და ფრიად შერცხვებიან სამარადისო სირცხვილით, რომელიც დავიწყებული არ იქნება, რადგან წარმატებას ვერ მიაღწიეს.
12 . ცაბაოთ უფალო, რომელიც მართალს ცდი და რომელიც გონებასა და გულს ხედავ, მახილვინე შენი შურისგება მათზე, რადგან შენთვის მომინდია ჩემი საქმე.
13 . უმღერეთ უფალს, აქეთ უფალი! რადგან მან იხსნა გლახაკის სული ბოროტმოქმედთა ხელიდან.
14 . წყეული იყოს ის დღე, როცა დავიბადე! დაე, ის დღე, როცა დედაჩემმა მშობა, არ იყოს კურთხეული!
15 . წყეული იყოს კაცი, რომელმაც ამცნო მამაჩემს: "ძე შეგეძინაო!” და გაახარა იგი.
16 . იმ ქალაქებივით იყოს ის კაცი, უფალმა რომ დაამხო შეუბრალებლად. დაე, კივილი ესმოდეს დილაობით და საბრძოლო განგაშის ხმა შუადღისას,
17 . იმის გამო, რომ საშოში არ მომკლა, რათა დედაჩემი გამხდარიყო ჩემი სამარე, მისი საშო კი - მარად ორსული.
18 . რისთვის გამოვედი საშოდან? რომ სატანჯველი და მწუხარება მენახა და სირცხვილში გამეტარებინა ჩემი დღეები?
1 . უფლის სიტყვა გამოეცხადა იერემიას, როცა ციდკიამ გაგზავნა მასთან ფაშხურ მალაქიას ძე, და ცეფანია, მღვდელმსახურ მაყასეიას ძე და დააბარა:
2 . "შეევედრე უფალს ჩვენთვის, რადგან ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორი გვებრძვის. იქნებ მოგვიხდინოს უფალმა თავისი სასწაულების მსგავსი და გააქციოს იგი ჩვენგან”.
3 . მიუგო იერემიამ: "უთხარით ციდკიას,
4 . ასე ამბობს-თქო უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, შემოგიბრუნებთ საბრძოლო იარაღს, ხელთ რომ გიპყრიათ და ეომებით ბაბილონის მეფესა და ქალდეველთ, ალყა რომ შემოურტყამთ თქვენი გალავნებისთვის; ამ ქალაქის შუაგულში შევკრებ მათ.
5 . მე თვითონ ვიომებ თქვენს წინააღმდეგ გაწვდილი ხელითა და ძლიერი მკლავით, ბრაზით, გულისწყრომითა და დიდი მრისხანებით.
6 . მოვსრავ ამ ქალაქის მცხოვრებთ, ადამიანსა და საქონელს; დაიხოცებიან დიდი ჭირით.
7 . ამის შემდეგ კი, ამბობს უფალი, ციდკიას, იუდას მეფეს, მის მონებსა და ამ ქალაქის ხალხს, შავ ჭირს, მახვილს და შიმშილს რომ გადაურჩნენ, ნაბუქოდონოსორის, ბაბილონის მეფის ხელში ჩავაგდებ, მათი მტრებისა და სულის მაძიებელთა ხელში; დასცემენ მათ მახვილის პირით, არ დაინდობენ, არ შეიბრალებენ, არ შეიწყნარებენ.
8 . ამ ხალხს კი უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი: აი, სიცოცხლის გზას და სიკვდილის გზას ვდებ თქვენ წინაშე.
9 . ამ ქალაქში დამრჩენი მახვილით, შიმშილით ან შავი ჭირით მოკვდება; ვინც გავა და ქალდეველებს ჩაბარდება, ალყა რომ შემოგარტყეს, იცოცხლებს და ჯილდოდ ექნება თავისი სიცოცხლე.
10 . ვინაიდან ამ ქალაქის საუბედუროდ მოვაქციე ჩემი სახე, ამბობს უფალი, ბაბილონის მეფეს ჩაუვარდება ხელში და ცეცხლით დაიწვება იგი.
11 . იუდას მეფის სახლს კი ვუთხარი: ისმინეთ უფლის სიტყვა!
12 . სახლო დავითისა! ასე ამბობს უფალი: დილიდან სამართლიანად განიკითხეთ და იხსენით მძარცველის ხელით გაძარცვული, თორემ ცეცხლივით აღიგზნება ჩემი მრისხანება თქვენი ბოროტი საქმეების გამო, აგიზგიზდება და არავინ იქნება ჩამქრობი.
13 . აჰა, შენ წინააღმდეგ ვარ, ღელეში მჯდომო, ვაკის კლდევ! ამბობს უფალი, მისი წინააღმდეგი ვარ, ვინც ამბობს: ვინ დაგვესხმის, ვინ მოვა ჩვენს სამკვიდროშიო?
14 . დაგსჯით თქვენი საქმეების მიხედვით, ამბობს უფალი, ცეცხლს ავაგიზგიზებ თქვენს ტყეში და თავის ირგვლივ ყველაფერს შეჭამს იგი”.
1 . ასე ამბობს უფალი: "ჩადი იუდას მეფის სახლში და ილაპარაკე იქ ეს სიტყვა.
2 . თქვი: ისმინე უფლის სიტყვა, დავითის ტახტზე მჯდომარე იუდას მეფევ, შენ, შენმა მსახურებმა და ამ კარიბჭეში შემომსვლელმა ხალხმა!
3 . ასე ამბობს უფალი: აღასრულეთ სამართალი და ქმენით სიმართლე, იხსენით გაძარცვული მოძალადის ხელიდან. უცხოტომელს, ობოლსა და ქვრივს ნუ დაჩაგრავთ და უდანაშაულო სისხლს ნუ დაღვრით ამ ადგილზე.
4 . თუ ამ სიტყვას შეასრულებთ, მაშინ მეფეები ივლიან ამ სახლის კარიბჭეებში, დასხდებიან დავითის ადგილზე, მის ტახტზე, ეტლებზე და ცხენებზე ამხედრდებიან, თვითონ მეფე, მისი მსახურები და მისი ხალხი.
5 . მაგრამ თუ არ შეისმენთ ამ სიტყვებს, ჩემს თავს ვფიცავ, ამბობს უფალი, რომ გაუკაცრიელდება ეს სახლი”.
6 . რადგან ასე ამბობს უფალი იუდას მეფის სახლზე: "გილყადივით ხარ ჩემთვის და ლიბანის მწვერვალივით, მაგრამ მაინც უდაბნოდ და უკაცრიელ ქალაქად გაქცევ.
7 . ამაოხრებლებს მოვუხმობ შენ წინააღმდეგ, თითოეულს თავისი იარაღით, გაჩეხავენ შენს რჩეულ კედრებს და ცეცხლში ჩაყრიან.
8 . მრავალი ერი ჩაუვლის ამ ქალაქს და ერთმანეთს ჰკითხავენ: ასე რატომ მოექცა უფალი ამ დიდებულ ქალაქს?
9 . პასუხად ეტყვიან: იმიტომ, რომ უფლის, თავიანთი ღმერთის აღთქმა მიატოვეს, უცხო ღმერთებს სცემდნენ თაყვანს და მათ ემსახურებოდნენო.
10 . მკვდარ მეფეზე ნუ ტირით და ნუ გლოვობთ, იტირეთ მიმავალი, ტყვეობაში წაყვანილი მეფე, რადგან აღარასოდეს დაბრუნდება და ვეღარ იხილავს მშობლიურ ქვეყანას.
11 . რადგან ასე ამბობს უფალი შალუმზე, იუდას მეფის იოშიას ძეზე, რომელიც მამამისის, იოშიას ნაცვლად გამეფდა, რომელიც ამ ადგილიდან გავიდა და უკან ვეღარ დაბრუნდება!
12 . "იქ მოკვდება, სადაც გადაასახლეს, ამ ქვეყანას ვეღარ იხილავს!” 13 ვაი იმას, ვინც სახლს უმართლობით იშენებს და უსამართლობით - ზედათვლებს! მოყვასს მუქთად ამუშავებს და გასამრჯელოს არ უხდის;
13 . ვაი იმას, ვინც სახლს უმართლობით იშენებს და უსამართლობით - ზედათვლებს! მოყვასს მუქთად ამუშავებს და გასამრჯელოს არ უხდის;
14 . ვინც ამბობს: ფართო სახლს და ვრცელ ზემო ოთახებს ავიშენებ; სარკმლებს გამოჭრის თავისთვის, კედრით მოაპირკეთებს და წითლად შეღებავს.
15 . იმიტომ მეფობ, რომ კედრით აშენო? მამაშენიც კი ჭამდა და სვამდა, მაგრამ ამასთან ერთად სამართალსა და სიმართლეს აღასრულებდა; ამიტომ ჰქონდა სიკეთე.
16 . ჩაგრულსა და ღარიბ-ღატაკს განიკითხავდა და სიკეთე ჰქონდა. განა ეს არ არის ჩემი შეცნობა? ამბობს უფალი.
17 . მაგრამ შენი თვალი და შენი გული მხოლოდ ანგარებას, უდანაშაულო სისხლის დაღვრას, ძარცვა-გლეჯასა და ძალადობას ეძებს.
18 . ამიტომ ამბობს უფალი იეჰოიაკიმ იოშიას ძეზე, იუდას მეფეზე: "არ დაიტირებენ მას: ვაი, ჩემო ძმაო, ან ვაი, ჩემო დაო! არ დაატირებენ მას: ვაი, ბატონო! ან ვაი, მისო დიდებულებავო!
19 . ვირის დამარხვით დაიმარხება, წაათრევენ და იერუსალიმის ჭიშკრების მიღმა გადააგდებენ.
20 . ადი ლიბანში და მთელი ძალით იყვირე, ბაშანში აღიმაღლე ხმა და ყაბარიმშიც იყვირე, რადგან შეიმუსრა ყველა შენი მოკავშირე.
21 . მშვიდად ყოფნის ჟამს გაფრთხილებდი, მაგრამ თქვი: არ მოვისმენო. სიყმაწვილიდანვე ასეთი იყო შენი საქციელი, არ ემორჩილებოდი ჩემს სიტყვას.
22 . შენს მწყემსებს ქარი გარეკავს და შენი მოყვარულნი დატყვევდებიან. მაშინ კი შერცხვები და დამცირდები ყველა შენი ბოროტების გამო.
23 . შენ, რომელიც ლიბანში მკვიდრობ და კედრებში ბუდობ, გაიტანჯები, როცა ტკივილი მოგეწევა მშობიარე ქალივით.
24 . ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი, ბეჭედიც რომ იყო ჩემი მარჯვენა ხელისა, იექონია იეჰოიაკიმის ძევ, იუდას მეფევ, იქიდანაც წაგაძრობდი.
25 . მაინც ჩაგაგდებ შენი სულის მაძიებელთა ხელში, ვისიც გეშინია - მათ ხელში, ბაბილონის მეფის, ნაბუქოდონოსორისა და ქალდეველთა ხელში.
26 . გაგაგდებთ შენ და შენს მშობელ დედას სხვა ქვეყანაში, სადაც არ შობილხართ; იქ დაიხოცებით.
27 . ვეღარ დაბრუნდებით იმ ქვეყანაში, რომელსაც მიელტვით.
28 . საზიზღარი და დამსხვრეული კერპია ეს კაცი იექონია? თუ - უსარგებლო ჭურჭელი? რატომ არიან ის და მისი თესლი გადაყრილნი და განდევნილნი იმ ქვეყანაში, რომელსაც არ იცნობდნენ?
29 . ქვეყანავ, ქვეყანავ, ქვეყანავ! ისმინე უფლის სიტყვა!
30 . ასე ამბობს უფალი: "ჩაწერეთ ეს კაცი როგორც უშვილო, რომელიც ვერ აღზევდება თავის დღეებში, რადგან მისი თესლიდან ვერ გამოვა დავითის ტახტზე მჯდომი და იუდას მმართველი”.
1 . "იმ დროს, ამბობს უფალი, მე ვიქნები ისრაელის ყველა ტომის ღმერთი და ისინი იქნებიან ჩემი ხალხი!
2 . ასე ამბობს უფალი: უდაბნოში ჰპოვა წყალობა მახვილს გადარჩენილმა ხალხმა. მოვდივარ, რათა ისრაელი დავამშვიდო”.
3 . შორიდან მეჩვენა უფალი, მითხრა: "სამუდამო სიყვარულით შეგიყვარე, ისრაელ, ამის გამო მიგიახლოვე წყალობით.
4 . კვლავ აგაშენებ და აშენდები, ქალწულო ისრაელისა; ისევ მოირთვები შენი ბობღნით და გამოხვალ მოზეიმე მოცეკვავეებში.
5 . ისევ გააშენებ ვენახებს სამარიის მთებში, დარგავენ დამრგველნი და მოიმკიან.
6 . ვინაიდან დადგება დღე და დაიძახებენ გუშაგნი ეფრემის მთაზე: ადექით და ავიდეთ სიონზე უფალთან, ჩვენს ღმერთთან.
7 . ასე ამბობს უფალი: "სიხარულით უმღერეთ იაკობს და შემოსძახეთ ხალხთა წინამძღოლს; გამოაცხადეთ, შეაქეთ და უთხარით: შენ იხსენი, უფალო, შენი ხალხი, ნარჩენი ისრაელისა!
8 . აჰა, მომყავს ისინი ჩრდილოეთის ქვეყნიდან, დედამიწის კიდეებიდან შევკრებ მათ; ბრმა და კოჭლი, ფეხმძიმე და მშობიარე მათთან ერთად იქნებიან, დიდი კრებული დაბრუნდება.
9 . ქვითინით მოვლენ და წყალობას შემევედრებიან. წარვუძღვები სწორი ბილიკით წყლის ნაკადულებისკენ; არ წაიბორძიკებენ, რადგან მამა ვარ ისრაელისთვის, ეფრემი კი პირმშოა ჩემი”.
10 . ისმინეთ ამბობს უფალი, ხალხებო. აუწყეთ შორეულ კუნძულებს და უთხარით: გამფანტველი ისრაელისა ისევ შეაგროვებს მას და ისე დაიფარავს, როგორც მწყემსი თავის ფარას!
11 . რადგან უფალი გამოისყიდის იაკობს, იხსნის მასზე ძლიერის ხელიდან.
12 . მოვლენ და ხმამაღლა შესძახებენ სიონის სიმაღლეებზე; უფლის სიკეთეზე იყიჟინებენ: მარცვლეულზე და მაჭარზე, ზეთზე და ცხვარ-ძროხის მონაგებზე, და იქნება მათი სული მორწყული ბაღივით და აღარასოდეს დანაღვლიანდებიან.
13 . მაშინ მოილხენს ქალწული მოცეკვავეთა დასში, ჭაბუკნი და მოხუცნი ერთად გაიხარებენ, სიხარულად ვუქცევ გლოვას და ვანუგეშებ, გავამხიარულებ, მწუხარებას დავავიწყებ.
14 . მღვდელთა სულებს ცხიმით დავანაყრებ და ჩემი ხალხი ჩემი სიკეთით გაძღება! ამბობს უფალი.
15 . ასე ამბობს უფალი: "ხმა გაისმა რამაში, გოდება და მწარე ქვითინი, რახელი დასტირის თავის შვილებს; უარს ამბობს ნუგეშზე, ვინაიდან აღარ არიან მისი შვილები”.
16 . ასე ამბობს უფალი: "თავი შეიკავე ტირილისგან, ნუღარ გდის ცრემლი, რადგან საზღაური აქვს შენს ნაშრომს, ამბობს უფალი, დაბრუნდებიან მტრის ქვეყნიდან.
17 . არის იმედი შენი მომავლისა, ამბობს უფალი, დაგიბრუნდებიან შენი ძენი ტყვეობიდან!”
18 . ნამდვილად გავიგონე ეფრემის წუხილი: "შენ დამსაჯე და დასჯილი ვარ, როგორც მოურჯულებელი მოზვერი; დამაბრუნე და დავბრუნდები, რადგან შენა ხარ უფალი, ჩემი ღმერთი.
19 . მოვბრუნდი და მოვინანიე მას შემდეგ, რაც მივხვდი და მკერდზე ვიცემდი ხელს; შემრცხვა და დავმცირდი, რადგან ჩემი სიყმაწვილის სირცხვილი მიტარებია!”
20 . "განა ჩემი ძვირფასი ძე არ არის ეფრემი? საყვარელი შვილი? რამდენჯერაც გამახსენდება, სიყვარულით თვალწინ მიდგება. ამიტომაც შფოთავს ჩემი შინაგანი მასზე და შევიწყალებ!” - ამბობს უფალი.
21 . "აღმართე ბოძები, განალაგე გზის მაჩვენებლები, გული დაუდე და დაუკვირდი გზას, რომლითაც დადიხარ. დაბრუნდი, ქალწულო ისრაელისა, დაუბრუნდი შენს ქალაქებს.
22 . როდემდე იხეტიალებ, განდგომილო ასულო? უფალმა ახალი რამ მოიტანა ქვეყანაზე - დიაცი დაუწყებს დევნას მამაკაცს!”
23 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: "კვლავ იტყვიან ამ სიტყვებს იუდას ქვეყანასა და მის ქალაქებში, როცა ტყვეობიდან მობრუნდებიან: უფალმა გაკურთხოს, სამკვიდრებელო სიმართლისა, წმიდა მთაო!
24 . კვლავ ერთად დასახლდებიან იუდასა და ყველა მის ქალაქში მიწათმოქმედნი და მესაქონლენი.
25 . რადგან დავარწყულებ გადაღლილებს და განვაახლებ ყველა დამწუხრებულ სულს”.
26 . ამაზე გამომეღვიძა და გავახილე თვალი; სასიამოვნო იყო ჩემი ძილი.
27 . "აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, დავთესავ ისრაელისა და იუდას სახლებში ადამიანისა და საქონლის თესლს.
28 . და როგორც ვფხიზლობდი მათზე, რომ აღმომეფხვრა, შემემუსრა, დამენგრია, მომესპო და გამეუბედურებინა, ისევე ვიფხიზლებ, რომ ავაშენო და დავრგო” - ამბობს უფალი.
29 . იმ დღეებში აღარ იტყვიან: "მამებმა ჭამეს მკვახე ყურძენი და შვილებს კბილები მოეკვეთათო!”
30 . რადგან თითოეული თავისი ურჯულოებით მოკვდება. ვინც მკვახე ყურძენს შეჭამს, კბილებიც იმას მოეკვეთება.
31 . "აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, როცა ახალ აღთქმას დავუდებ ისრაელისა და იუდას სახლებს.
32 . არა ისეთ აღთქმას, რომელიც მათ მამებს დავუდე იმ დღეს, როცა ხელი მოვკიდე ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოსაყვანად; აღთქმა, რომელიც დაარღვიეს, თუმცა ქმრობას ვუწევდი მათ!” - ამბობს უფალი.
33 . "რადგან ასეთ აღთქმას დავუდებ ისრაელის სახლს იმ დღეების შემდეგ! - აცხადებს უფალი, - შინაგანში ჩავუდებ მათ ჩემს რჯულს და გულებზე დავუწერ; მე ვიქნები მათი ღმერთი და ისინი ჩემი ხალხი იქნებიან;
34 . და აღარ ასწავლის თითოეული თავის მოყვასს და თითოეული თავის ძმას - შეიცანი უფალიო! რადგან დიდიდან პატარამდე ყველა შემიცნობს, ამბობს უფალი, რადგან ვაპატიებ მათ ურჯულოებას და აღარ გავიხსენებ მათ ცოდვებს”.
35 . ასე ამბობს უფალი, რომელიც მზეს იძლევა დღის გასანათებლად და მთვარესა და ვარსკვლავებს უბრძანებს, ღამე გაანათონ; რომელიც ისე აღელვებს ზღვას, რომ ღრიალებენ მისი ტალღები; ძალთა უფალია მისი სახელი.
36 . "თუ გაუქმდება ეს წესი ჩემ წინაშე, ამბობს უფალი, მაშინ ისრაელის შთამომავლობაც სამუდამოდ შეწყვეტს ხალხად ყოფნას ჩემ წინაშე”.
37 . ასე ამბობს უფალი: "თუ გაიზომება ზემოთ ცა და გამოიკვლევა ქვემოთ დედამიწის საფუძვლები, მაშინ მეც შევიძულებ ისრაელის მთელ შთამომავლობას ყოველივე იმის გამო, რაც მათ ჩაიდინეს” - ამბობს უფალი.
38 . "აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, და კვლავ აუშენდება უფალს ქალაქი ხანანელის კოშკიდან კუთხის კარიბჭემდე.
39 . ზღვარი მისი შორს, პირდაპირ გიბყათის ღარებამდე გადავა და გოყათისკენ მობრუნდება.
40 . გვამებისა და ფერფლის მთელი ხეობა, მთელი მინდორი კედრონის ნაკადულამდე, ცხენების კარიბჭის კუთხემდე აღმოსავლეთით - წმიდაა უფლისთვის, არ აღმოიფხვრება და აღარასოდეს დაინგრევა”.
1 . და იყო სიტყვა უფლისგან იერემიას მიმართ იუდას მეფის, ციდკიაჰუს მეფობის მეათე წელს. ეს იყო ნაბუქოდონოსორის მეფობის მეთვრამეტე წელი.
2 . ბაბილონის მეფის ლაშქარს იერუსალიმი ალყაში მოექცია, ხოლო იერემია წინასწარმეტყველი დამწყვდეული იყო საყარაულო ეზოში, რომელიც იუდას მეფის სახლთანაა.
3 . იუდას მეფემ, ციდკიაჰუმ დაამწყვდია იგი; უთხრა: "რატომ წინასწარმეტყველებ, ასე ამბობს უფალი: აჰა, ხელში ჩავუგდებ ამ ქალაქს ბაბილონის მეფეს და დაიპყრობსო?
4 . იუდას მეფე ციდკიაჰუ ხელიდან ვერ წაუვა ქალდეველებს, ხელში ჩაუვარდება ბაბილონის მეფესო; პირისპირ ილაპარაკებენ და საკუთარი თვალებით შეხედავენ ერთმანეთსო.
5 . ციდკიაჰუს ბაბილონში წაიყვანს და იქ იქნება, ვიდრე მე არ მოვინახულებო, ამბობს უფალი. ქალდეველებს თუ შეებრძოლებით, დამარცხდებითო”.
6 . თქვა იერემიამ: "იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
7 . აჰა, ხანამეელ შალუმის ძე, შენი ბიძაშვილი, მოდის შენთან. უნდა გითხრას: იყიდე ჩემი მინდორი, ყანათოთში რომ არის, რადგან გამოსყიდვის უფლების თანახმად შენ უნდა იყიდოო”.
8 . უფლის სიტყვის თანახმად, მოვიდა საყარაულო ეზოში ხანამეელი, ჩემი ბიძაშვილი, და მითხრა: "იყიდე ჩემი მინდორი, ყანათოთში რომ არის, ბენიამინის ქვეყანაში, რადგან მემკვიდრეობით გეკუთვნის, შენია გამოსყიდვის უფლება, იყიდე!” მაშინ მივხვდი, რომ ეს უფლის სიტყვა იყო.
9 . ვიყიდე მინდორი, ხანამეელისგან, ჩემი ბიძაშვილისგან, ყანათოთში რომ არის; ჩვიდმეტი შეკელი ვერცხლი მივუწონე.
10 . წერილში ჩავწერე, დავბეჭდე, მოწმეებს დავუძახე და ფული სასწორით მივუწონე.
11 . ავიღე ნასყიდობის წერილი, როგორც დაბეჭდილი, ასევე ღია ასლი, რომელშიც პირობები და წესები ეწერა.
12 . მივეცი ნასყიდობის წერილი ბარუხ ნერიას ძეს, მახსეიასის ძეს, ხანამეელის, ჩემი ბიძაშვილისა და ყველა მოწმის თვალწინ, ხელი რომ მოაწერეს ნასყიდობის წერილს, და ყველა იუდევლის თვალწინ, საყარაულო ეზოში რომ ისხდნენ.
13 . მათი თანდასწრებით ვუბრძანე ბარუხს და ვუთხარი:
14 . "ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: აიღე ეს წერილები, ეს ნასყიდობის წერილი, დაბეჭდილიც და ღიაც, და თიხის ჭურჭელში ჩადე, რომ დიდხანს შეინახოს.
15 . რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: სახლებს, მინდვრებსა და ვენახებს კვლავ იყიდიან და გაყიდიან ამ ქვეყანაში!”
16 . მას შემდეგ, რაც ნასყიდობის წერილი ბარუხ ნერიას ძეს მივაბარე, ასე ვილოცე უფლისადმი:
17 . "ოჰ, უფალო ღმერთო! აჰა, შენ შექმენი ცანი და დედამიწა შენი დიდი ძალითა და გაწვდილი მკლავით, შეუძლებელი არაფერია შენთვის!
18 . სიკეთეს უკეთებ ათასებს და შვილებს წიაღშივე მიუზღავ მამების დანაშაულის გამო. ო, დიდო და ძლიერო ღმერთო! ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.
19 . აღმატებულია განზრახვაში და დიდებულია საქმეებში; მისი თვალები ღიაა ადამიანის ძეთა გზების მიმართ, რათა თითოეულს თავისი გზებისა და ნამოქმედარის ნაყოფის მიხედვით მიუზღო.
20 . რომელმაც ნიშნები და სასწაულები მოახდინა ეგვიპტის ქვეყანაში, და დღემდე ახდენს ისრაელში და ადამიანთა შორის; და სახელი მოიხვეჭე, დღეს რომ გაქვს.
21 . შენი ერი, ისრაელი, შენ გამოიყვანე ეგვიპტის ქვეყნიდან ნიშნებითა და სასწაულებით, ძლიერი ხელით, გაწვდილი მკლავითა და დიდი შიშისზარით.
22 . და მიეცი მათ ეს ქვეყანა, რომელზეც მათ მამებს შეჰფიცე, რომ მისცემდი; ქვეყანა, რომელშიც რძე და თაფლი მოედინება.
23 . მოვიდნენ და დაიმკვიდრეს იგი, მაგრამ არ დაემორჩილნენ შენს ხმას, შენი რჯულით არ იარეს, შენი ბრძანებები არ შეასრულეს. ამიტომ მოაწიე მათზე ყველა ეს უბედურება.
24 . აჰა, მიწაყრილები წამოიმართა ქალაქთან მის დასაპყრობად; მახვილით, შიმშილითა და შავი ჭირით აკლებული ქალაქი ხელში უვარდებათ ქალდეველებს, რომლებიც უტევენ მას; სრულდება შენი ნათქვამი. აჰა, შენც ხედავ ამას.
25 . მაინც მითხარი, უფალო ღმერთო: ვერცხლით იყიდე მინდორი და მოწმეებს დაუძახეო. ქალაქი კი ქალდეველებს უვარდებათ ხელში”.
26 . და იყო უფლის სიტყვა იერემიას მიმართ:
27 . "აჰა, მე ვარ უფალი, ყველა ხორციელის ღმერთი. განა არის რაიმე შეუძლებელი ჩემთვის?
28 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი: აჰა, ხელში ჩავუგდებ ამ ქალაქს ქალდეველებს და ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორს; ის აიღებს მას.
29 . ქალდეველები, ქალაქს რომ უტევენ, შემოიჭრებიან და ცეცხლს მისცემენ, სახლებიანად გადასწვავენ მას, რომელთა ბანებზეც ბაყალს უკმევდნენ და საღვრელს უღვრიდნენ უცხო ღმერთებს ჩემს გასარისხებლად.
30 . რადგან სიყმაწვილიდანვე მხოლოდ ბოროტებას სჩადიოდნენ ჩემს თვალში ისრაელისა და იუდას ძენი, მხოლოდ მარისხებდნენ ისრაელის ძენი თავიანთი ხელის ნამოქმედარით, ამბობს უფალი.
31 . რადგან ჩემს რისხვად და ჩემს გულისწყრომად იყო ეს ქალაქი მისი აშენებიდან დღემდე; თავიდან მოვიშორებ
32 . ისრაელის ძეთა და იუდას ძეთა ყველა ბოროტების გამო, ჩემს განსარისხებლად რომ სჩადიოდნენ მათი მეფენი, მათი მთავრები, მათი მღვდლები და მათი წინასწარმეტყველები, იუდას კაცები და იერუსალიმის მცხოვრებნი.
33 . ზურგი მომაქციეს და არა სახე; გათენებისთანავე ვასწავლიდი, მაგრამ მაინც არ შეისმინეს, არ მიიღეს დარიგება.
34 . თავიანთ სისაძაგლეებს იმ სახლში დგამდნენ, რომელიც ჩემი სახელით იწოდება, რათა შეებილწათ იგი.
35 . ბაყალის მაღლობებს აშენებდნენ ბენ-ჰინომის ჭალაში, რათა ცეცხლში გაეტარებინათ მოლოქისთვის საკუთარი ძენი და ასულნი, რაც არ მიბრძანებია მათთვის, ფიქრადაც არ მომსვლია, რომ ასეთი სისაძაგლე გაეკეთებინათ და ცოდვაში შეეყვანათ იუდა”.
36 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი, ამ ქალაქზე, რომელზეც თქვენ ამბობთ: მახვილის, შიმშილისა და შავი ჭირის გამო გადაეცა ხელში ბაბილონის მეფესო!
37 . "აჰა, მე შევკრებ მათ ყოველი ქვეყნიდან, რომლებშიც ჩემი რისხვით, გულისწყრომითა და დიდი მრისხანებით გავაძევე ისინი, დავაბრუნებ ამ ადგილზე და უსაფრთხოდ დავასახლებ.
38 . ჩემი ერი იქნებიან და მე მათი ღმერთი ვიქნები.
39 . ერთ გულს და ერთ გზას მივცემ მათ, რომ თავიანთ სასიკეთოდ და მათ შემდგომ, თავიანთი შვილების სასიკეთოდ, მუდამ ეშინოდეთ ჩემი.
40 . სამარადისო აღთქმას დავდებ მათთან, რომ ზურგს აღარ ვაქცევ და სიკეთით მოვექცევი; ჩემს შიშს ჩავუნერგავ გულებში, რომ აღარ განმიდგნენ.
41 . მათთვის სიკეთის ქმნაში გავიხარებ და ერთგულებით დავრგავ მათ ამ ქვეყანაში მთელი ჩემი გულითა და მთელი ჩემი სულით,
42 . რადგან ასე ამბობს უფალი: როგორც მოვუვლინე ამ ხალხს ყველა ეს დიდი უბედურება, ასევე მოვუვლენ მათ ყველა იმ სიკეთეს, რასაც დავპირდი.
43 . მინდვრებს კვლავ იყიდიან ამ ქვეყანაში, რომელზეც ამბობთ, გაუკაცრიელდა, კაცისა და მხეცის გარეშე დარჩა, ქალდეველებს ჩაუვარდათ ხელშიო.
44 . ვერცხლით იყიდიან კაცები მინდვრებს, ნასყიდობის წერილებს დაწერენ, დაბეჭდავენ და მოწმეებს დაუძახებენ ბენიამინის ქვეყანაში, იერუსალიმის შემოგარენში, იუდას ქალაქებში, მთისა და ბარის ქალაქებში, და სამხრეთის ქალაქებში, რადგან მე აღვუდგენ მათ ქონებას”, - ამბობს უფალი.
1 . მოისმინეს შეფატია მათანის ძემ, გედალია ფაშხურის ძემ, იუქალ შელემიას ძემ და ფაშხურ მალქიას ძემ ის სიტყვები, რომელსაც იერემია ეუბნებოდა მთელ ხალხს:
2 . "ასე ამბობს უფალი: ვინც ამ ქალაქში დარჩება, მახვილით, შიმშილითა და შავი ჭირით მოკვდება, ხოლო ვინც ქალდეველებს ჩაბარდება, იცოცხლებს; საკუთარი სიცოცხლე ექნება ნადავლად და ცოცხალი გადარჩება.
3 . ასე ამბობს უფალი, უსათუოდ ბაბილონის მეფის ლაშქრის ხელში ჩავარდება ეს ქალაქი და იგი დაიპყრობს მას”.
4 . უთხრეს მთავრებმა მეფეს: "უნდა მოკვდეს ეს კაცი იმის გამო, რომ ხელებს უუძლურებს ამ ქალაქში დარჩენილ მებრძოლ კაცებს და მთელ ხალხს ამგვარი ლაპარაკით; კეთილდღეობას კი არ ეძებს ეს კაცი ამ ხალხისთვის, არამედ - ბოროტებას”.
5 . თქვა მეფე ციდკიაჰუმ: "აჰა, თქვენს ხელთაა იგი, რადგან მეფეს არაფრის გაკეთება არ შეუძლია თქვენს საწინააღმდეგოდ”.
6 . აიყვანეს იერემია და ჩააგდეს მეფის ძის მალქიას დილეგში, საყარაულო ეზოში რომ იყო. თოკებით ჩაუშვეს შიგ იერემია, წყალი არ იყო დილეგში მხოლოდ - ტალახი; ჩაეფლო იერემია ტალახში.
7 . შეიტყო ეთიოპიელმა საჭურისმა, ყებედ-მელექმა, რომელიც მეფის სასახლეში იმყოფებოდა, რომ დილეგში ჩასვეს იერემია. მეფე კი ბენიამინის კარიბჭეში იჯდა.
8 . გამოვიდა ყებედ-მელექი მეფის სასახლიდან და უთხრა მეფეს:
9 . "მეფევ, ბატონო ჩემო! ბოროტად მოექცნენ ეს კაცები იერემია წინასწარმეტყველს, დილეგში ჩააგდეს იგი და შიმშილით მოკვდება იქ, რადგან პური აღარ არის ქალაქში”.
10 . უბრძანა მეფემ ეთიოპიელ ყებედ-მელექს: "ოცდაათი კაცი წაიყვანე აქედან და ამოიყვანე იერემია წინასწარმეტყველი დილეგიდან, ვიდრე არ მომკვდარა”.
11 . აიყვანა ყებედ-მელექმა კაცები და მივიდა მეფის სასახლეში, საგანძურის ქვეშ, აიღო ძონძები, ძველი ჩვრები და თოკებთან ერთად ჩაუშვა ისინი იერემიასთან დილეგში.
12 . უთხრა ეთიოპიელმა ყებედ-მელექმა იერემიას: "იღლიების ქვეშ ამოიფინე ეს ძონძები და ძველი ჩვრები, თოკებს შორის”. ასეც მოიქცა იერემია.
13 . ამოსწიეს იერემია თოკებით და ამოიყვანეს დილეგიდან. და დარჩა იერემია საყარაულო ეზოში.
14 . კაცი გაგზავნა მეფე ციდკიაჰუმ და მოაყვანინა იერემია წინასწარმეტყველი თავისთან, უფლის სახლის მესამე შესასვლელთან; უთხრა მეფემ იერემიას: "რაღაცას გკითხავ და ნურაფერს დამიმალავ!”
15 . უთხრა იერემიამ ციდკიაჰუს: "რომ გითხრა, განა უსათუოდ სიკვდილით არ დამსჯი? კიდევაც რომ გირჩიო, მაინც არ მომისმენ”.
16 . ფარულად შეჰფიცა მეფე ციდკიაჰუმ იერემიას და უთხრა: "ცოცხალია უფალი, რომელმაც სული ჩაგვიდგა, რომ არ მოგკლავ და არც იმ კაცთა ხელში ჩაგაგდებ, შენს სულს რომ ეძიებენ!”
17 . უთხრა იერემიამ ციდკიაჰუს, "ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: თუ ჩაბარდები ბაბილონის მეფის სარდლებს, მაშინ იცოცხლებ და არც ეს ქალაქი გადაიბუგება ცეცხლში. შენც იცოცხლებ და შენი სახლეულიც.
18 . მაგრამ თუ არ ჩაბარდები ბაბილონის მეფის სარდლებს, მაშინ ეს ქალაქი ქალდეველთა ხელში ჩავარდება და ცეცხლით გადაბუგავენ მას, ვერც შენ დააღწევ თავს მათი ხელიდან”.
19 . უთხრა მეფე ციდკიაჰუმ იერემიას: "იმ იუდეველების მეშინია, ქალდეველების მხარეს რომ გადავიდნენ, რადგან შეიძლება ქალდეველებმა მათ ხელთ გადამცენ და შეურაცხმყონ”.
20 . უთხრა იერემიამ: "არ გადაგცემენ! ოღონდ დაემორჩილე უფლის ხმას, რასაც მე გეუბნები, რათა ყველაფერი კარგად წაგივიდეს და იცოცხლო.
21 . ხოლო თუ არ ისურვებ დანებებას, ეს არის სიტყვა, რომელიც უფალმა მომცა:
22 . აჰა, ყველა ქალს, ვინც იუდას მეფის სასახლეში დარჩა, ბაბილონის მეფის სარდლებთან მიიყვანენ; ქალები იტყვიან: "მოგატყუეს და გძლიეს შენმა ახლო მეგობრებმა; ჭაობში რომ გეფლობოდა ფეხი, მაშინ გაქციეს ზურგი.
23 . ყველა შენს ცოლს და შვილს ქალდეველებთან გაიყვანენ და ვერც შენ დააღწევ თავს მათი ხელიდან, რადგან ბაბილონის მეფის ხელში ჩავარდები და ეს ქალაქიც ცეცხლით გადაიბუგება”.
24 . უთხრა ციდკიაჰუმ იერემიას: "კაციშვილს არ გააგებინო ეს სიტყვები და არ მოკვდები.
25 . თუ მთავრებმა გაიგეს, რომ გელაპარაკე, მოვიდნენ და გითხრეს: თქვი, რა ელაპარაკე მეფეს და რას გელაპარაკა მეფე, არ დაგვიმალო და სიკვდილით არ დაგსჯითო,
26 . ასე უპასუხე: ჩემს სათხოვარს ვავედრებდი-თქო მეფეს, რომ იონათანის სახლში აღარ დამაბრუნოს და არ მოვკვდე-თქო იქ”.
27 . მოვიდნენ მთავრები იერემიასთან და გამოკითხვა დაუწყეს. მანაც ყველაფერი იმ სიტყვების თანახმად უპასუხა, როგორც მეფეს ჰქონდა ნაბრძანები. შეწყვიტეს მასთან ლაპარაკი, რადგან ვერაფერი შეიტყვეს.
28 . იჯდა იერემია საყარაულო ეზოში იერუსალიმის დაცემის დღემდე. იერუსალიმის დაცემის შემდეგაც იქ დარჩა.
1 . იუდას მეფის, ციდკიაჰუს მეფობის მეცხრე წლის მეათე თვეს მოვიდა ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორი და მთელი მისი ლაშქარი იერუსალიმთან და ალყა შემოარტყა მას.
2 . ციდკიაჰუს მეფობის მეთერთმეტე წელს, მეოთხე თვის მეცხრე დღეს გაირღვა ქალაქის ზღუდე.
3 . მოვიდა ბაბილონის მეფის ყველა მთავარი და დასხდა შუა კარიბჭეში: ნერგალ სარეცერი, სამგარნებუ, სარსექიმი - საჭურისთა უფროსი, ნერგალ სარეგერი - გრძნეულთა უფროსი და ბაბილონის მეფის ყველა დანარჩენი მთავარი.
4 . იხილა თუ არა ეს ციდკიაჰუმ, იუდას მეფემ და ყველა მებრძოლმა, ღამიანად გაიქცნენ; ქალაქიდან ორ გალავანს შორის მდებარე ჭიშკრის ბილიკით გავიდნენ, რომელიც მეფის ბაღთანაა; ყარაბას გზას დაადგნენ.
5 . უკან დაედევნა მათ ქალდეველთა ლაშქარი; იერიხოს ველზე დაეწივნენ ციდკიაჰუს, შეიპყრეს და რიბლაში, ხამათის ქვეყანაში, ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორთან მიიყვანეს; გამოუტანა განაჩენი.
6 . და მის თვალწინ დაკლა ბაბილონის მეფემ რიბლაში ციდკიაჰუს ძენი; იუდას ყველა დიდებულიც დააკვლევინა ბაბილონის მეფემ.
7 . ციდკიაჰუს კი თვალები დათხარა და ბორკილები დაადო, ბაბილონში წასაყვანად.
8 . მეფის სახლი და ხალხის სახლები ცეცხლით გადაწვეს ქალდეველებმა, იერუსალიმის გალავნები კი დაანგრიეს.
9 . ამ ქალაქში დარჩენილი ხალხი და ქალდეველებთან გადასულნი, ბაბილონში გადაასახლა ნაბუზარდანმა, მცველთა უფროსმა, სხვა დარჩენილებთან ერთად.
10 . ღარიბი ხალხი კი, რომელთაც არაფერი გააჩნდათ, იუდას ქვეყანაში დატოვა ნაბუზარადანმა, მცველთა უფროსმა და მისცა მათ იმ დღეს ვენახები და ხნულები.
11 . იერემიაზე კი ასე უბრძანა ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა ნაბუზარადანს, მცველთა უფროსს:
12 . "აიყვანე და თვალი ადევნე, ცუდს ნურაფერს გაუკეთებ; ისე მოექეცი, როგორც გეტყვის”.
13 . გაგზავნეს ნაბუზარადანმა - მცველთა უფროსმა, ნაბუშაზბანმა - საჭურისთა უფროსმა, ნერგალ სარეცერმა - გრძნეულთა უფროსმა და ბაბილონის მეფის ყველა მთავარმა;
14 . წარგზავნეს და მოაყვანინეს იერემია საყარაულო ეზოდან; და გადასცეს ის გედალიას, შაფან ახიკამის ძის შვილს, რათა სახლში მიეყვანა იგი; ასე დარჩა ის თავის ხალხში.
15 . საყარაულო ეზოში პატიმრობისას სიტყვა მიეცა იერემიას უფლისგან:
16 . "წადი და ასე უთხარი ეთიოპიელ ყებედ-მელექს, ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, შენს თვალწინ იმ დღეს მოეწევა ამ ქალაქს ჩემი სიტყვები მისდა საუბედუროდ და არა მისდა სასიკეთოდ.
17 . გადაგარჩენ შენ იმ დღეს! ამბობს უფალი, არ გადაეცემი იმ კაცთა ხელს, ვისიც გეშინია.
18 . ნამდვილად გადაგარჩენ, მახვილით არ მოკვდები; ნადავლად გექნება შენი სული, რადგან ჩემზე იყავი დაიმედებული! ამბობს უფალი”.
1 . და იყო, როცა იერემიამ დაასრულა ხალხისთვის მათი ღმერთის სიტყვების გადაცემა, იმ სიტყვებისა, რაც უფალმა, მათმა ღმერთმა შემოუთვალა მათ,
2 . მაშინ ყაზარია ჰოშაიას ძემ, იოხანან კარეახის ძემ და დანარჩენმა ქედმაღალმა კაცებმა უთხრეს იერემიას: "ტყუილს ამბობ, იმის სათქმელად არ გამოუგზავნიხარ უფალს, ჩვენს ღმერთს, არ გადახვიდეთ ეგვიპტეში, იქ საცხოვრებლადო!
3 . არამედ ბარუხ ნერიას ძე გაქეზებს ჩვენს წინააღმდეგ, რათა ქალდეველთა ხელში ჩაგვყაროს და დაგვხოცონ ან ბაბილონში გაგვრეკონ”.
4 . არ შეისმინა იოხანანმა, კარეახის ძემ, ყველა მხედართმთავარმა და მთელმა ხალხმა უფლის ხმა - დასახლებულიყვნენ იუდას ქვეყანაში.
5 . წაიყვანა იოხანანმა, კარეახის ძემ და ყველა მხედართმთავარმა იუდეველთა მთელი ნარჩენი, იუდას ქვეყანაში რომ დაბრუნდა ყველა ქვეყნიდან, სადაც გაძევებული იყო -
6 . მამაკაცები, ქალები და ბავშვები, მეფის ასულნი და ყოველი სული, ვინც ნაბუზარადანმა, მცველთა უფროსმა დატოვა გედალიაჰუსთან, შაფანის ძის, ახიკამის შვილთან და მათთან ერთად - იერემია წინასწარმეტყველი და ბარუხ ნერიას ძე.
7 . და გადავიდნენ ეგვიპტის ქვეყანაში, რადგან არ შეისმინეს უფლის ხმა, და თახფანხესამდე მივიდნენ.
8 . ასეთი სიტყვა მოვიდა უფლისგან იერემიასადმი თახფანხესში:
9 . "იუდეველი კაცების თვალწინ აიღე ხელში დიდი ქვები და ალიზში ჩამალე იმ ადგილას, აგურს რომ წვავენ, რომელიც ფარაონის სახლის შესასვლელშია, თახფანხესში.
10 . და უთხარი მათ: ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, გავგზავნი და მოვიყვან ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორს, ჩემს მსახურს, და დავდგამ მის ტახტს ამ ქვებზე, რომლებიც დავმალე; მათზე გადაჭიმავს თავის სამეფო კარავს.
11 . მოვა და ააოხრებს ეგვიპტის ქვეყანას. სასიკვდილო - მოკვდება, დასატყვევებელი - დატყვევდება, მახვილს გადაცემული - მახვილით დაეცემა.
12 . ცეცხლს შევუნთებ ეგვიპტის ღმერთთა ტაძრებს და გადაიბუგება, მათ კი შეიპყრობს; შეიმოსება ეგვიპტის ქვეყნით, როგორც მწყემსი იმოსება თავისი სამოსლით; და გამოვა იქიდან მშვიდობით.
13 . დაამსხვრევს იგი მზის ტაძრის სვეტებს, რომლებიც ეგვიპტის ქვეყანაშია და ეგვიპტის ღმერთთა სახლებს ცეცხლით გადაწვავს”.
1 . ყამონის ძეებზე კი ასე ამბობს უფალი: "განა, არა ჰყავს ისრაელს ძენი? განა არა ჰყავს მემკვიდრე? მაშ რატომ დაეპატრონა მალქომი გადს? მისი ხალხი რატომ ცხოვრობს მის ქალაქებში?
2 . ამიტომ, აჰა, მოდის დღეები - ამბობს უფალი, როცა რაბამდე გაიგებენ ყამონის ძეთა საბრძოლო საყვირის ხმას, და იქცევა ის ნანგრევების გროვად, მისი შემოგარენი კი ცეცხლით გადაიბუგება; და დაეპატრონება ისრაელი თავის სამკვიდროს! ამბობს უფალი.
3 . იქვითინე, ხეშბონ, რადგან გაიძარცვე. იყვირეთ, რაბას ასულნო, ძაძები ჩაიცვით, დაიტირეთ და გალავანს მიაშურეთ, რადგან ტყვეობაში წავა მალქომი თავის ქურუმებთან და მთავრებთან ერთად.
4 . რას ტრაბახობ ხეობებით? რძისა და თაფლის მადინებელი შენი ხეობით, განდგომილო ასულო, დაიმედებული რომ ხარ შენს საგანძურზე: ვინ გამოვაო ჩემ წინააღმდეგო?
5 . აჰა, მე მოვაწევ შენზე ძრწოლას, ამბობს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი, შენ ირგვლივ მყოფთაგან; სათითაოდ გაგაძევებენ და არავინ იქნება განდევნილთა შემკრები.
6 . ამის შემდეგ კი მე დავაბრუნებ ყამონის ძეებს ტყვეობიდან!” - ამბობს უფალი.
7 . ედომზე კი ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "აღარ არის სიბრძნე თემანში? გამტყუნდა გონიერთა რჩევა? გაქრა მათი სიბრძნე?
8 . გაიქეცით, გაბრუნდით, მღვიმეებში შეიხიზნეთ, დედანის მცხოვრებნო! რადგან მოვაწიე ესავზე მისი დაღუპვა, ჟამი მისი დასჯისა.
9 . ყურძნის მკრეფავნი რომ შემოგსეოდნენ, განა არ დარჩებოდათ მარცვლები? ქურდები რომ შემოპარულიყვნენ ღამით, განა მხოლოდ თავის სამყოფს არ მიიტაცებდნენ?
10 . რადგან მე გავაშიშვლე ესავი, გამოვაჩინე მისი სამალავი და ვეღარ შეძლებს თავის შეფარებას. გაცამტვერდა მისი შთამომავლობა, მისი ძმებისაც და მეზობლებისაც. აღარ იქნება იგი.
11 . დატოვე შენი ობლები და ვაცხოვრებ მათ; დაე, მე მომენდონ შენი ქვრივები.
12 . რადგან, ასე ამბობს უფალი: აჰა, ვისაც მისჯილი არ ჰქონდა ამ ფიალის შესმა, აუცილებლად შესვამს და შენ არ დაისჯები? დაუსჯელი არ დარჩები, აუცილებლად შესვამ.
13 . რადგან ჩემი თავი დავიფიცე, ამბობს უფალი, რომ საფრთხობელად, სამარცხვინოდ, აოხრებულად და საწყევლად იქცევა ბოცრა, ხოლო ყოველი მისი ქალაქი - საუკუნო ნანგრევებად”.
14 . ამბავი მესმა უფლისგან და მაცნეა წარგზავნილი ხალხებში: "შეიკრიბეთ და მოდით მის წინააღმდეგ და აღსდექით საბრძოლველად!
15 . რადგან, აჰა, დაგამცირე ხალხებში, საძულველი გაგხადე ადამიანებში.
16 . საშიში იყავი, გულით გაკადნიერდი და ამან გაცდუნა; კლდის ნაპრალების მკვიდრო, მთის წვერზე გამაგრებულო. არწივივითაც რომ აიმაღლო შენი ბუდე, იქიდანაც ჩამოგაგდებ! ამბობს უფალი.
17 . საფრთხობელად გადაიქცევა ედომი, გაოცდება ყოველი გამვლელი და დაუსტვენს მისი წყლულების დამნახავი.
18 . როგორც სოდომის, გომორასა და მისი მეზობელი ქალაქების მოსპობის შემდეგ, ამბობს უფალი, აქაც აღარავინ იცხოვრებს, ადამის ძე აღარ დასახლდება მასში.
19 . აჰა, ლომივით ამოვა იგი იორდანეს უღრანიდან გამაგრებულ საცხოვრებლებზე, მაგრამ მყისიერად ვაიძულებ მისგან გაქცევას; ვინც ამორჩეულია, იმას დავადგენ მასზე. რადგან ვინაა ჩემი მსგავსი, ან ვინ დამინიშნავს დროს? ვინაა ის მწყემსი, წინ რომ დამიდგება?
20 . ამიტომ ისმინეთ უფლის მსჯავრი, ედომს რომ გამოუტანა და მისი ჩანაფიქრი თემანის მცხოვრებლებზე: ბატკანთაგან უმცირესნი ათრევენ მათ და აუოხრებენ სამკვიდრებელს!
21 . მათი დაცემის ხმაზე მიწა შეირყევა და მათი ყვირილი მეწამულ ზღვას მისწვდება.
22 . აჰა, არწივივით აიწევა და დააცხრება, ფრთებს გაშლის ბოცრაზე; მშობიარე ქალის გულივით ექნებათ იმ დღეს ედომის ვაჟკაცებს გული”.
23 . დამასკოზე: "შერცხვებიან ხამათი და არფადი, რადგან ავი ამბავი მოისმინეს და სულით დაეცნენ; ზღვასავით ღელავენ, არ შეუძლიათ დაწყნარება.
24 . დაუძლურდა დამასკო, ზურგი იბრუნა გასაქცევად, ძრწოლა დაეუფლა, უბედურებამ და მშობიარობის ტანჯვამ შეიპყრო.
25 . როგორ ვერ გადარჩა დიდების ქალაქი, ჩემი სიხარულის ქალაქი?
26 . ამიტომ დაეცემიან მისი ჭაბუკნი მის მოედნებზე და მისი ყველა მებრძოლი დადუმდება იმ დღეს! ამბობს ცბაოთ უფალი.
27 . ცეცხლს წაუკიდებს დამასკოს გალავანს და შთანთქავს იგი ბენ-ჰადადის სასახლეებს.
28 . კედარისა და ხაცორის სამეფოებზე, რომლებიც ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა დასცა. ასე ამბობს უფალი: "ადექით, წადით კედარზე და გაძარცვეთ აღმოსავლეთის ძენი.
29 . თავისთვის წაასხამენ მათ ფარებს და წაიღებენ მათ კარვებს; მათ ფარდაგებს, მთელ მათ ჭურჭელსა და აქლემებს; ყველა მხრიდან ძრწოლას მოჰგვრიან.
30 . გაიქეცით, შორს წადით, მღვიმეებში შეიხიზნეთ, ხაცორის მცხოვრებნო, ამბობს უფალი, რადგან გადაწყვეტილება მიიღო თქვენზე ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა და სიავე განიზრახა თქვენზე.
31 . ადექით, დაეცით უზრუნველ, უსაფრთხოდ მცხოვრებ ხალხს! ამბობს უფალი, არც კარები აქვს, არც დარაბები, განმარტოებულად სახლობს.
32 . წაასხამენ მათ აქლემებს და მათ საქონელს ნადავლად. გავფანტავ ამ საფეთქლებაპარსულთ ქარის ყველა მიმართულებით და ყოველი მხრიდან მოვაწევ მათზე დაღუპვას! ამბობს უფალი.
33 . იქცევა ხაცორი ტურების ბუნაგად და საუკუნო უდაბნოდ; არავინ იცხოვრებს იქ და ადამის ძე არ დასახლდება მასში”.
34 . უფლის სიტყვა ელამზე, რომელიც ესმა იერემიას იუდაზე ციდკიაჰუს მეფობის დასაწყისში.
35 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "აჰა, გადავტეხავ ელამის მშვილდს, მისი ძლევამოსილების საფუძველს.
36 . ოთხ ქარს მოვაწევ ცის ოთხი კიდიდან ელამზე და გავფანტავ მათ ამ ქარებთან ერთად; არ დარჩება ერი, რომელთანაც არ მივა გაძევებული ელამელი.
37 . მე გავანადგურებ ელამელთ მათი მტრებისა და სულის მაძიებელთა თვალწინ; მოვაწევ მათზე უბედურებასა და ჩემს მძვინვარებას, ამბობს უფალი, მახვილს დავადევნებ უკან, სანამ არ ამოვწყვეტ.
38 . დავიდგამ ტახტს ელამში და იქიდან მოვსპობ მეფესა და მთავრებს, ამბობს უფალი.
39 . მაგრამ უკანასკნელ დღეებში დავაბრუნებ ელამს ტყვეობიდან!” - ამბობს უფალი.
1 . ასე ამბობს უფალი: "მე აღვძრავ დამღუპველ ქარს ბაბილონსა და ქალდეაში მცხოვრებლებზე.
2 . უცხოტომელებს მივუსევ ბაბილონს, ისინი გაანიავებენ და გააცამტვერებენ მის ქვეყანას, რადგან ყოველი მხრიდან დაესხმიან თავს, უბედურების დღეს.
3 . არ მოაზიდინოთ მშვილდი მშვილდოსანს, არავის დაანებოთ ჯავშნის ჩაცმა, ნუ შეიბრალებთ მის ჭაბუკებს, მთელი მისი ჯარი გაანადგურეთ.
4 . დაეცემიან განგმირულნი ქალდეველთა ქვეყანაში და დალახვრულნი მის ქუჩებში.
5 . რადგან არ დაქვრივებულა ისრაელი და იუდა მათი ღმერთის, ცაბაოთ უფლისგან, თუმცა დანაშაულითაა სავსე მათი მიწა ისრაელის წმიდის წინაშე.
6 . გაიქეცით ბაბილონიდან, თითოეულმა საკუთარი სული იხსნას. ნუ დაიღუპებით მისი ურჯულოების გამო, რადგან შურისძიების დროა უფლისთვის, მისაგებელი უნდა მიუზღას მას.
7 . ოქროს ფიალა იყო ბაბილონი უფლის ხელში, დამათრობელი მთელი ქვეყნისა, მისგან სვამდნენ ერები ღვინოს, ამიტომაც შეშლილებივით იქცევიან ერები.
8 . უცებ დაეცა ბაბილონი და გაცამტვერდა, იქვითინეთ მასზე, მალამო მოიტანეთ მისი წყლულისთვის, იქნებ განიკურნოს.
9 . ვმკურნალობდით და ვერ განიკურნა; დავტოვოთ და წავიდეთ თითოეული საკუთარ ქვეყანაში, ვინაიდან ცას მიაღწია მისმა განაჩენმა და ღრუბლებამდე ავიდა.
10 . უფალმა გამოამჟღავნა ჩვენი სიმართლე; მოდით და ვაუწყოთ სიონში საქმენი უფლისა, ჩვენი ღმერთისა.
11 . წაუმახეთ წვერები ისრებს, კაპარჭები შეავსეთ! გამოაღვიძა უფალმა მიდიელი მეფეების სული, ვინაიდან ბაბილონის განადგურება განიზრახა, რადგან უფლის შურისძიებაა ეს, შურს იძიებს თავისი ტაძრის გამო.
12 . ასწიეთ ალამი ბაბილონის კედლების წინააღმდეგ, გაამაგრეთ დაცვა, დააყენეთ მცველნი, მოამზადეთ საფარი, რადგან განიზრახა უფალმა და აღასრულებს კიდეც, რაც ბაბილონის მცხოვრებლებზე თქვა.
13 . დიდ წყალზე დასახლებულო, მრავალი განძეულის მფლობელო, მოვიდა შენი აღსასრული, შენი სიხარბის შესაბამისად.
14 . საკუთარი თავი დაიფიცა ცაბაოთ უფალმა: "კალიასავით გაგავსებ ადამიანებით, ისინი დაგცემენ ყიჟინას”.
15 . მან შექმნა დედამიწა თავისი ძალით, სამყარო სიბრძნით განამტკიცა და თავისი გონებით გადაჭიმა ზეცა.
16 . მის ხმაზე წყლები ხმაურობენ ზეცაში, იგი ამაღლებს ღრუბლებს დედამიწის კიდეებიდან, წვიმაში ელვას ბადებს და ქარი გამოჰყავს თავისი სანახებიდან.
17 . საკუთარი ცოდნისგან გამოსულელდა ყოველი კაცი, სირცხვილნაჭამია ყოველი ოქრომჭედელი თავისი გამოჭედილი კერპის გამო, რადგან ყალბია მისი ჩამოსხმული, სული არაა მათში.
18 . ამაოებაა იგი, გასაკიცხი ნახელავი; გაქრებიან მონახულების ჟამს.
19 . მათი მსგავსი არაა წილხვედრი იაკობისა, რადგან ყოველივეს შემქმნელია იგი, თავისი სამკვიდრებელი ტომისაც; ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.
20 . შენა ხარ ჩემი საბრძოლო კვერთხი; შენით შევმუსრავ ერებს და შენით მოვსპობ სამეფოებს;
21 . შენით შევმუსრავ ცხენსა და ეტლს თავისი მხედრებით;
22 . შენით შევმუსრავ კაცსა და ქალს, მოხუცსა და ყმაწვილს, ჭაბუკსა და ქალწულს;
23 . შენით შევმუსრავ მწყემსსა და მის ფარას, მიწათმოქმედსა და მის ხარუღელს, ერის მთავრებსა და გამგებლებს;
24 . "თქვენს თვალწინ მივუზღავ ბაბილონსა და ქალდეას ყველა მცხოვრებს, ყველა იმ ბოროტების გამო, სიონზე რომ მოაწიეს! ამბობს უფალი.
25 . აჰა, შენ წინააღმდეგ ვარ გამოსული, დამანგრეველო მთავ, ამბობს უფალი, დამღუპველო მთელი ქვეყნისა; ხელს გავიწვდენ შენზე, კლდეებიდან დაგაგორებ და ცეცხლმოკიდებულ მთად გაქცევ.
26 . ნუმც აიღებენ ქვას შენგან ქვაკუთხედად და საძირკვლისთვის, რადგან სამარადისო უდაბნოდ იქცევი! ამბობს უფალი.
27 . ასწიეთ ბაირაღი ქვეყანაში, ჩაჰბერეთ საყვირს ერებში, მის წინააღმდეგ გამოიწვიეთ ხალხები, მოუხმეთ არარატის, მინისა და აშქენაზის სამეფოებს, სარდალი დაადგინეთ მის წინააღმდეგ, ბუსუსებიანი კალიასავით შეასიეთ ცხენები.
28 . მოუხმეთ მასზე ხალხებს, მიდიის მეფეებს, მის ყველა მთავარსა და გამგებელს, მისი სამფლობელოს ყოველ ქვეყანაში.
29 . ზანზარებს და თრთის მიწა, რადგან სრულდება ბაბილონზე უფლის განზრახვა - უკაცრიელ უდაბნოდ აქციოს ბაბილონის ქვეყანა.
30 . მიატოვეს ბრძოლა ბაბილონის ვაჟკაცებმა, ციხე-სიმაგრეებში ჩასხდნენ, დაილია მათი ძალა, დიაცებივით გახდნენ; ცეცხლი მოედო მათ საცხოვრებლებს, დაილეწა მათი დარაბები.
31 . შიკრიკი შიკრიკს მიჰყვება და მოამბე მოამბეს, რათა ბაბილონის მეფეს აუწყონ, რომ ყოველი მხრიდან დაიკავეს მისი ქალაქი.
32 . ფონები დაკავებულია, ჭალები ცეცხლითაა დამწვარი. მებრძოლნი დაფეთებულნი არიან.
33 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: "გალეწილი კალოსავითაა ბაბილონის ასული, ცოტაც და მკის დროც მოაწევს”.
34 . "შემჭამა, დამამსხვრია ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა, ცარიელ ჭურჭლად მაქცია! გველეშაპივით გაივსო მუცელი ჩემი ნუგბარით და წამლეკა.
35 . დაე, ისეთივე ძალადობით მოექცნენ ბაბილონს, როგორც მე მომექცნენ იტყვის სიონის მკვიდრი; ჩემი სისხლი იყოს ქალდეის მცხოვრებლებზე”, იტყვის იერუსალიმი.
36 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი: "მე გავარჩევ შენს საქმეს და ვიძიებ შურს შენ გამო, მის ზღვას ამოვაშრობ და მის ნაკადულს დავაშრობ.
37 . ნანგრევების გროვად იქცევა გაუკაცრიელებული ბაბილონი, ტურების ბუნაგად, საფრთხობელად და დასაცინად.
38 . ბოკვრებივით ერთად იღრიალებენ და ლომებივით ბრდღვინვას მოჰყვებიან მისი მცხოვრებნი.
39 . როცა გახურდებიან, ნადიმს მოვუწყობ და დავათრობ, რათა გამხიარულდნენ, სამარადისო ძილით დაიძინონ და აღარ გამოიღვიძონ” - ამბობს უფალი.
40 . "ისე წავასხამ, როგორც კრავებს დასაკლავად, ვერძებს ვაცებითურთ.
41 . როგორ შეიპყრეს შეშაკი და გარდახდა მთელი ქვეყნის დიდება! როგორ იქცა ბაბილონი ხალხთა შესაზარად!
42 . ზღვამ მოიქცია ბაბილონი, მღელვარე ტალღებმა დაფარა იგი.
43 . გაცამტვერდნენ მისი ქალაქები, უწყლო უდაბნოდ გადაიქცა მიწა, რომელზეც აღარავინ მკვიდრობს; ადამის ძენი აღარ დადიან მასზე.
44 . მე დავსჯი ბელს ბაბილონში, პირიდან ამოვგლეჯ გადაყლაპულს. აღარ იდინებენ მისკენ ერები; ბაბილონის გალავანიც დაეცემა.
45 . გამოდი მისი წიაღიდან, ჩემო ხალხო, თითოეულმა საკუთარი სული გადაირჩინეთ უფლის მძვინვარებისგან.
46 . ნუ დაგისუსტდებათ გულები და ნუ შეგეშინდებათ ხმისა, ქვეყნად რომ გაისმის; ეს ხმა მოვა ამ წელს, მომდევნო წელს - სხვა ხმა; არ შეწყდება ძალადობა ქვეყანაზე და მბრძანებელი მბრძანებელზე აღდგება.
47 . ამიტომ, აჰა, მოდის დღეები, როცა განაჩენს გამოვუტან ბაბილონის კერპებს, შერცხვება მთელი ქვეყანა და მის წიაღში დაეცემა ყველა მისი მოკლული.
48 . იყიჟინებს ბაბილონზე ცა და ქვეყანა და ყოველივე, რაც მათშია, რადგან ჩრდილოეთიდან დაესხმიან მძარცველნი”, - ამბობს უფალი.
49 . "როგორც ბაბილონი დასცემდა ისრაელის განგმირულთ, ისე ბაბილონშიც დაეცემიან მოკლულნი მთელი ქვეყნიდან.
50 . წადით, მახვილისგან თავდაღწეულნო, ნუ გაჩერდებით. შორიდან გაიხსენეთ უფალი და იერუსალიმი მოიგონეთ თქვენს გულებში.
51 . შერცხვენილნი ვართ, რადგან ვისმინეთ ლანძღვა; სირცხვილმა დაფარა ჩვენი სახე, ვინაიდან უცხონი შევიდნენ უფლის სახლის საწმიდარში.
52 . ამიტომ, აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, მოვინახულებ მის კერპებს და მთელ მის ქვეყანაში აკვნესდებიან სასიკვდილოდ დაჭრილნი.
53 . ცამდეც რომ ამაღლდეს ბაბილონი და სიმაღლეებშიც რომ გამაგრდეს, მაინც მოეწევიან მძარცველნი ჩემგან” - ამბობს უფალი.
54 . გოდების ხმა ისმის ბაბილონიდან და დიდი ნგრევისა ქალდეველთა ქვეყნიდან.
55 . ვინაიდან უფალი გაატიალებს ბაბილონს და აღკვეთს მის ხმამაღალ ტრაბახს. ახმაურდება მისი ტალღები დიდი წყალივით და გაისმება მათი ჩოჩქოლის ხმა.
56 . რადგან გამტიალებელი მოდის ბაბილონზე, შეპყრობილ არიან მისი ვაჟკაცნი, შეიმუსრა მათი მშვილდები, ვინაიდან ღმერთი, შურისგების უფალი, ბოლომდე მიუზღავს მათ.
57 . "დავათრობ მის მთავრებსა და ბრძენკაცებს, მის მმართველებს, გამგებლებსა და ვაჟკაცებს, დაიძინებენ საუკუნო ძილით და აღარ გაიღვიძებენ, ამბობს მეფე, ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.
58 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: ბაბილონის განიერი გალავნები გაშიშვლდება, მისი მაღალი კარიბჭენი კი ცეცხლით დაიწვება; ამაოდ იშრომა ხალხმა, ცეცხლისთვის მოიქანცნენ ერები”.
59 . სიტყვა, რომელიც წინასწარმეტყველმა იერემიამ უბრძანა სერაია ნერიას ძეს, მახსეიაის შვილიშვილს, როცა ის იუდას მეფე ციდკიაჰუსთან ერთად წავიდა ბაბილონში, მისი მეფობის მეოთხე წელს; მესაწოლთუხუცესი იყო სერაია.
60 . ერთ გრაგნილში ჩაწერა იერემიამ ყველა ის უბედურება, ბაბილონს რომ მოეწევა; ყველა ეს სიტყვა ბაბილონზე იქნა დაწერილი.
61 . უთხრა იერემიამ სერაიას: "ბაბილონში რომ მიხვალ, მაშინ ნახე და წაიკითხე ყველა ეს სიტყვა.
62 . იტყვი: უფალო, შენ თქვი ამ ადგილზე, ისე გავანადგურებ, რომ ვეღარავინ იცხოვრებსო მასში, ვერც ადამიანი, ვერც პირუტყვი, რადგან საუკუნო უდაბნოდ ვაქცევო მას.
63 . ამ გრაგნილის კითხვას რომ დაასრულებ, დაგრაგნე, ქვა მოაბი და ეფრატში ჩააგდე.
64 . და თქვი: ასე ჩაიძირება ბაბილონი და ვეღარ წამოდგება იმ უბედურების გამო, მე რომ მოვაწევ; მოიქანცებიან ისინი!” აქამდეა იერემიას სიტყვები.
1 . ოცდაერთი წლის იყო ციდკიაჰუ გამეფებისას და თერთმეტ წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისს ერქვა ხამიტალი, იერემიას ასული იყო, ლიბნადან.
2 . ბოროტად იქცეოდა იგი უფლის თვალში ისევე, როგორც იეჰოიაკიმი.
3 . ამიტომ უფლის რისხვა იყო იერუსალიმსა და იუდაზე მანამდე, ვიდრე არ გააძევა ისინი თავისი სახისგან; ბაბილონის მეფეს აუჯანყდა ციდკიაჰუ.
4 . თავისი მეფობის მეცხრე წლის მეათე თვის მეათე დღეს გამოვიდა იერუსალიმის წინააღმდეგ ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორი, მთელი თავისი ლაშქრით; მის გარშემო დაბანაკდა და მიწაყრილები აღმართა მის ირგვლივ.
5 . ალყაშემორტყმული იყო ქალაქი მეფე ციდკიაჰუს მეფობის მეთერთმეტე წლამდე.
6 . მეოთხე თვის მეცხრე დღეს გაძლიერდა შიმშილი ქალაქში; პური აღარ ჰქონდა ქვეყნის ხალხს.
7 . გაანგრიეს ქალაქი და ყველა მებრძოლი გაიქცა; ღამით, ორ გალავანს შორის მდებარე კარიბჭის გზით, მეფის ბაღთან რომ იყო, გავიდნენ ქალაქიდან; უდაბნოს გზას დაადგნენ. ქალდეველნი კი ქალაქის ირგვლივ იყვნენ დაბანაკებულნი.
8 . დაედევნა ქალდეველთა ლაშქარი მეფეს. იერიხოს ტრამალზე მიეწივნენ ციდკიაჰუს, მთელი ლაშქარი შემოეფანტა.
9 . შეიპყრეს მეფე და ბაბილონის მეფეს რიბლაში, ხამათის ქვეყანაში მიჰგვარეს; განაჩენი გამოუტანა ციდკიაჰუს.
10 . თვალწინ დაუკლა ბაბილონის მეფემ ციდკიაჰუს ძეები; იუდას ყველა მთავარიც დაკლა რიბლაში.
11 . მერე თვალები დათხარა ციდკიაჰუს და ბორკილები დაადო; წაიყვანა ბაბილონის მეფემ ბაბილონში და სიკვდილის დღემდე საპყრობილეში ჰყავდა.
12 . მეხუთე თვის მეათე დღეს, ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორის მეფობის მეცხრამეტე წელს, მცველთა უფროსი ნაბუზარადანი, ბაბილონის მეფის წინაშე მდგომელი, მოვიდა იერუსალიმში.
13 . გადაწვა მან უფლის სახლი, მეფის სასახლე და იერუსალიმის ყველა სახლი. ყველა დიდი სახლი ცეცხლში გადაბუგა.
14 . დაანგრია ქალდეველთა მთელმა ლაშქარმა, მცველთა უფროსთან რომ იყო, იერუსალიმის ირგვლივ მთელი გალავანი.
15 . ამის შემდეგ გადასახლებაში წაიყვანა ნაბუზარადანმა, მცველთა უფროსმა, ქვეყნის ღარიბთაგანი, ქალაქში დარჩენილი ხალხის ნატამალი და ხელოსნები, რომლებიც ბაბილონის მეფეს ჩაუვარდნენ ხელში.
16 . ქვეყნის ღარიბთაგან ზოგიერთი კი მევენახეებად და მხვნელებად დატოვა ნაბუზარადანმა, მცველთა უფროსმა.
17 . სპილენძის სვეტები, უფლის სახლს რომ ჰქონდა, საყრდენები და სპილენძის ზღვა, უფლის სახლში რომ იყო, დაამსხვრიეს ქალდეველებმა და სპილენძი ბაბილონში წაიღეს.
18 . ქვაბები, ნიჩბები, დანები, თასები, კოვზები და სპილენძის მთელი ჭურჭელი, ტაძრის მსახურებისთვის რომ იყო, თან წაიღეს.
19 . ფიალები, მაშები, თასები, ქვაბები, ლამპრის სადგამები, საწდეები და საღვრელი შესაწირის ფიალები, ყველაფერი, რაც ოქროსი ან ვერცხლის იყო, წაიღო მცველთა უფროსმა.
20 . ორი სვეტი, ერთი ზღვა და თორმეტი სპილენძის ხარი, ზღვის ქვეშ რომ იყო, რომლებიც მეფე სოლომონმა გააკეთა უფლის სახლისთვის - ამ ჭურჭლის სპილენძს წონა არ ჰქონდა.
21 . თითოეული სვეტის სიმაღლე თვრამეტი წყრთა იყო და თორმეტი წყრთა საბელი ჰქონდა შემოვლებული; სისქით ოთხი თითის დადება იყო, შიგნიდან ღრუ.
22 . და სპილენძის გვირგვინი მათზე, თითოეული გვირგვინის სიმაღლე ხუთი წყრთა იყო; ბადე და ბროწეულები გვირგვინის ირგვლივ მთლიანად სპილენძისა იყო; ასეთივე იყო მეორე სვეტი და ბროწეულები.
23 . ოთხმოცდათექვსმეტი ბროწეული იყო ყოველ მხარეს, სულ ასი ბროწეული იყო ბადეზე, ირგვლივ.
24 . და წაიყვანა მცველთა უფროსმა სერაია მღვდელმთავარი და ცეფანია, მეორე მღვდელი, და სამი ტაძრის მცველი.
25 . ქალაქიდან წაიყვანა ერთი მთავარი, რომელიც მებრძოლთა ზედამხედველი იყო და მეფის მრჩეველი შვიდი კაცი, რომლებიც ქალაქში იპოვეს; ასევე მხედართმთავრის მთავარი მწერალი - ქვეყნის ხალხის აღმწერელი; და სამოცი კაცი, ქალაქის შუაგულში რომ აღმოჩნდნენ.
26 . და წაიყვანა ისინი ნაბუზარდანმა, მცველთა უფროსმა და მიიყვანა ბაბილონის მეფესთან რიბლაში.
27 . ძირს დასცა ისინი ბაბილონის მეფემ და დახოცა რიბლაში, ხამათის ქვეყანაში. გადაასახლა იუდა თავისი მიწიდან.
28 . აჰა, ხალხი რომელიც ნაბუქოდონოსორმა გადაასახლა: მეშვიდე წელს: სამიათას ოცდასამი იუდეველი;
29 . ნაბუქოდონოსორის მეფობის მეთვრამეტე წელს: რვაას ოცდათორმეტი სული იერუსალიმიდან.
30 . ნაბუქოდონოსორის ოცდამესამე წელს ნაბუზარდანმა, მცველთა უფროსმა, შვიდას ორმოცდახუთი სული იუდეველი გადაასახლა; სულ ოთხიათას ექვსასი სული.
31 . იუდას მეფის, იეჰოიაქინის გადასახლების ოცდამეჩვიდმეტე წლის მეთორმეტე თვის მეხუთე დღეს ევილ მეროდაქმა, ბაბილონის მეფემ, თავისი გამეფების პირველსავე წელს, თავისი კეთილგანწყობა უჩვენა იეჰოიაქინს, იუდას მეფეს და გამოიყვანა იგი საპყრობილედან.
32 . კეთილად ელაპარაკა მას და იმ მეფეთა ტახტზე მაღლა დაუდგა ტახტი, მასთან რომ იყვნენ ბაბილონში.
33 . გამოიცვალა იეჰოიაქინმა საპატიმრო სამოსელი და მუდამ მეფის წინაშე ჭამდა პურს, მთელი თავისი სიცოცხლის დღეებში.
34 . შეუწყვეტელი საზრდო ეძლეოდა მას ბაბილონის მეფისგან, ყოველდღიური წილი, სიკვდილის დღემდე, მთელი მისი სიცოცხლის მანძილზე.
1 . როგორ ეულად დამჯდარა ერთ დროს ხალხმრავალი ქალაქი, ქვრივივით გამხდარა ერთ დროს უდიდესი ხალხთა შორის, ოლქთა დედოფალი, დღეს სხვას უნდა ემსახუროს.
2 . მწარედ ტირის ღამღამობით, ცრემლი სდის ღაწვებზე, აღარ ჰყავს ნუგეშისმცემელი მოყვარეთა შორის. ყველა მეგობარმა უღალატა, მტრად გადაეკიდნენ.
3 . გადაიხვეწა იუდა, ჩაგრული და დიდად დაჯაფული, უცხო ხალხებში დასახლდა, ვერ ჰპოვა სიმშვიდე. მდევრები მისწვდნენ გასაჭირში.
4 . გლოვობენ სიონის გზები, რადგან აღარავინ მიდის დადგენილ დღესასწაულებზე, გაუკაცრიელდა მისი ყველა ჭიშკარი, ოხრავენ მღვდლები, ნაღვლობენ მისი ქალწულნი, თავადაც გამწარებულია სიონი.
5 . მისი მეტოქენი გაბატონდნენ, ზეიმობენ მისი მტრები, რადგან უფალმა დაამწუხრა იგი მრავალი დანაშაულის გამო, მის ბავშვებს ტყვეებად მიერეკებიან მტრები.
6 . გაშორდა სიონის ასულს მთელი ბრწყინვალება. მისი მთავრები იმ ირმებს დამსგავსებიან, საძოვრისთვის რომ ვერ მიუგნიათ და ღონემიხდილნი გაურბიან მდევარს.
7 . ტანჯვისა და უსახლკარობის დღეებში გაიხსენა იერუსალიმმა ყველაფერი ძვირფასი, ადრეულ დღეებში რომ ჰქონდა. როცა ეცემოდა მისი ხალხი მტრის ხელით და არ ჰყავდა მშველელი. მისი მტრები უყურებდნენ და დასცინოდნენ მის ნგრევას.
8 . დიდად შესცოდა იერუსალიმმა, ამის გამო იქცა უწმიდურად, ყოველმა მისმა პატივისმცემელმა შეიძულა იგი, რადგან იხილეს მისი სიშიშვლე. თავადაც ოხრავს და სირცხვილით პირს არიდებს მათ.
9 . მისი სიბილწე მის კალთაზეა, არ დაუფიქრდა თავის მომავალს და საარაკოდ დაეცა, ნუგეშისმცემელი აღარ დარჩა. დაინახე, უფალო, ჩემი ტანჯვა, რადგან გამედიდურდა მტერი.
10 . მის ყველა საგანძურზე მტერმა გაიწოდა ხელი, რადგან დაინახა, რომ მის საწმიდარში შედიან ხალხები, რომლებზეც ბრძანე, რომ არ შესულიყვნენ შენს საკრებულოში.
11 . მთელი მისი ხალხი ოხრავს პურის ძებნაში, საჭმელში იძლევიან ძვირფასეულობას, რომ სული მოითქვან! თვალი მომაპყარ, უფალო, და დაინახე, როგორ მომიძულეს!
12 . არაფერია ეს თქვენთვის, გზაზე ჩამვლელნო? შეხედეთ და დაინახეთ, თუ არსებობს სატკივარი მსგავსი ჩემი სატკივრისა, მე რომ მეწია უფლის ნებით მისი მძვინვარე რისხვის დღეს.
13 . მაღლიდან ცეცხლი დაუშვა ჩემს ძვლებში და მძლია: ბადე გამიშალა ფერხთა წინ და უკან მომაბრუნა, ბეჩავ ქალად მაქცია, ავად ვარ ყოველდღე.
14 . ჩემი დანაშაულის უღელი შეკრულია, მისი ხელით დაიწნა, კისერზე დამადო და ძალა წამართვა; მათ ხელთ გადამცა უფალმა, ვის წინაშეც არ ძალმიძს წამოდგომა.
15 . გათელა უფალმა ჩვენ შორის ყველა ძლიერი, ურდო შემომისია ჩემი ჭაბუკების შესამუსრად; როგორც საწნახელში, ისე წნეხდა უფალი ქალწულს, იუდას ასულს.
16 . ამაზე ვტირი, თვალები ცრემლად დამეღვარა, რადგან შორს არის ჩემგან ნუგეშისმცემელი, ჩემი სულის გამაცოცხლებელი. მიტოვებულნი არიან ჩემი ძენი, რადგან იმძლავრა მტერმა.
17 . გაიწვდინა სიონმა ხელები - არავინაა მისი ნუგეშისმცემელი; უფალმა ბრძანა, გარშემოდგომოდნენ იაკობს მტრები; უწმიდურებად იქცა იერუსალიმი მათ შორის.
18 . მართალია უფალი, რადგან ვეურჩე მის ნაბრძანებს! ახლა ისმინეთ, ხალხებო, დაინახეთ ჩემი სატკივარი: ჩემი ქალწულნი და ჩემი ჭაბუკნი ტყვედ გაირეკეს.
19 . მოვუხმე ჩემს მოყვარულთ, მათ კი მომატყუეს; ჩემი მღვდლები და უხუცესები ქალაქში დაიხოცნენ, პურის ძებნაში, სული რომ მოებრუნებინათ.
20 . მომხედე, უფალო, რადგან მიჭირს; სული შემიწუხდა და გული გადამიბრუნდა, რადგან ავჯანყდი შენს წინააღმდეგ: გარეთ მახვილმა ამომიხოცა შვილები, და სახლშიც სიკვდილია.
21 . გაიგონეს, რომ ვკვნესი და არავინაა ჩემი ნუგეშისმცემელი; ჩემმა მტრებმა გაიგეს ჩემი უბედურება და გაიხარეს, რომ შენ მოიმოქმედე ეს. ოჰ, ნეტავ მოაწევდე დღეს, რომელიც გამოცხადებული გაქვს, და ისინიც ჩემსავით გახდებოდნენ.
22 . დაე, მოაწიოს მათმა ბოროტებამ შენს წინაშე, რომ ისე მოექცე მათ, როგორც მე მომექეცი ჩემი დანაშაულის გამო, რადგან გამიმრავლდა კვნესა და გული შემიღონდა.
1 . როგორ მოქუფრა უფალმა თავისი რისხვით სიონის ასული. ზეციდან მიწაზე დაამხო მშვენება ისრაელისა, არ გაიხსენა თავისი კვარცხლბეკი თავის რისხვის დღეს.
2 . შეუბრალებლად შემუსრა უფალმა იაკობის ყველა სამკვიდრებელი, რისხვით დააქცია იუდას ასულის ციხე-სიმაგრენი, მიწასთან გაასწორა, შებღალა სამეფო და მისი მთავარნი.
3 . შემუსრა თავისი მგზნებარე რისხვით ყოველი რქა ისრაელისა, უკან გააბრუნა მტრისგან თავისი მარჯვენა და ყოვლისმშთანმთქმელი, აგიზგიზებული ცეცხლით შთანთქა იაკობი.
4 . მტერივით მოზიდა მშვილდი, შემაჭირვებელივით აღმართა მარჯვენა და თვალთათვის სანუკვართაგან ყველა გაჟლიტა; ცეცხლივით გადმოღვარა თავისი გულისწყრომა სიონის ასულის კარავში.
5 . მტრად მოეკიდა უფალი, დასცა ისრაელი და მისი ყველა სასახლე, დააქცია მისი ციხე-სიმაგრენი და გაუმრავლა იუდას ასულს გლოვა და ტირილი.
6 . ბაღივით ჩადგმული ქოხივით დაანგრია თავისი კარავი, ააოხრა თავისი შესაკრებელი, დაავიწყა უფალმა სიონს დღესასწაული და შაბათი; მოიძულა თავისი წყრომის მრისხანებით მეფე და მღვდელი.
7 . მიატოვა უფალმა თავისი სამსხვერპლო და მოიძულა საწმიდარი, მტერს ჩაუგდო ხელთ მისი სასახლეების გალავნები; ხმა გამოსცეს უფლის სახლში, როგორც დღესასწაულის დღეს.
8 . განიზრახა უფალმა სიონის ასულის გალავანთა დანგრევა, საბელი გააბა, ხელი არ აიღო მოსპობაზე; რისხვით დასცა მიწაყრილი და გალავანი, ერთად შემუსრა ისინი.
9 . მიწაში ჩაეფლო მისი კარიბჭე, აოხრდა და დაიმსხვრა მისი ურდულები; გაიფანტნენ მეფე და მთავარნი უცხო ხალხებში; აღარც რჯულია და ვეღარც მისი წინასწარმეტყველნი ღებულობენ ხილვებს უფლისგან.
10 . მდუმარედ სხედან მიწაზე სიონის ასულის მოხუცნი, მტვერი წაიყარეს თავებზე, ძაძებით შეიმოსნენ; მიწისკენ ჩაქინდრეს თავები იერუსალიმის ქალწულებმა.
11 . ცრემლებით დამებინდა თვალები, სული მიდუღს და მიწაზე იღვრება ჩემი გული ჩემი ხალხის ასულის დაღუპვის გამო; ბავშვებსა და ჩვილებს შიმშილით გული მისდით ქალაქის მოედნებზე.
12 . შესტირიან თავიანთ დედებს "სად არის პური და ღვინო?” როცა მძიმედ დაჭრილებივით კვნესიან ქალაქის მოედნებზე და სულს ღაფავენ დედების მკერდზე.
13 . რა გითხრა, ვის შეგადარო, იერუსალიმის ასულო? ვის მიგამსგავსო, რომ განუგეშო, ქალწულო, სიონის ასულო? რადგან ზღვასავით დიდია შენი უბედურება; ვინ განგკურნავს?
14 . ამაო, ტყუილ ხილვებს ხედავდნენ შენი წინასწარმეტყველნი, არ გიმხელდნენ შენს ურჯულოებას, რომ აგცდენოდა ტყვეობა; ყალბ და მაცდუნებელ ხილვებს გიცხადებდნენ.
15 . ტაშს შემოკრავს შენზე ყოველი გზაზე გამვლელი, უსტვენს და თავს აქნევს იერუსალიმის ასულზე: "ნუთუ ეს არის ის ქალაქი, რომელზეც ამბობდნენ, სრულყოფილი სილამაზე და მთელი ქვეყნის სიხარულიაო?”
16 . ყველა შენმა მტერმა დააღო შენზე პირი, უსტვენს, კბილებს აკრაჭუნებს, გაიძახის: "გადავყლაპეთ! ეს არის ის დღე, რომელსაც ველოდით, მოვესწარით და ვიხილეთ!”
17 . შეასრულა უფალმა, რაც განიზრახა; აასრულა თავისი ნათქვამი, რაც პირველივე დღეებში ბრძანა; დაამხო და არ შეიბრალა, მტერი გაახარა შენზე, შემაჭირვებელთა რქა მოამაღლა.
18 . მათი გული უფალს შესტირის: სიონის ასულის ზღუდევ, მდინარესავით ადინე ცრემლი დღედაღამე, ნუ მისცემ შენს თავს მოსვენებას, ნუ შეშრება შენი თვალები.
19 . ადექი, შეჰღაღადე ღამით, საგუშაგოს დასაწყისში, წყალივით გადმოღვარე გული უფლის წინაშე. მისკენ აღმართე ხელები შენი ჩვილების სიცოცხლისთვის, შიმშილისგან გულწასულები რომ ყრიან ყოველი ქუჩის დასაწყისში.
20 . შეხედე, უფალო, და იხილე, ასე ვის მოქცევიხარ! განა ყოფილა, რომ ქალები თავიანთი მუცლის ნაყოფს ჭამდნენ, ჩვილებს - მათ მიერ გამოზრდილთ?! განა მომხდარა, რომ უფლის საწმიდარში კლავდნენ მღვდელსა და წინასწარმეტყველს?!
21 . ქუჩებში განრთხმულან ყმაწვილი და მოხუცი, ჩემი ქალწულნი და ჭაბუკნი მახვილით დაეცნენ, შენი რისხვის დღეს დახოცე ისინი, შეუბრალებლად ამოჟლიტე.
22 . როგორც დღესასწაულის დღეს ისე მოუხმე ყოველი მხრიდან ჩემს დამაფრთხობელთ; ვერავინ გაუძლო, ვერავინ გადაურჩა უფლის რისხვის დღეს. ის, ვინც სიყვარულით გამოვზარდე და გავამრავლე, მტერმა გაანადგურა.
1 . მე ვარ კაცი, მისი რისხვის კვერთხით ტანჯვის მნახველი.
2 . განმდევნა და სიბნელეში მატარა, არა ნათელში.
3 . მხოლოდ მე მიღერებს ხელს ისევ და ისევ მთელი დღე.
4 . დააბერა ჩემი ხორცი და კანი, შემუსრა ჩემი ძვლები.
5 . შემომადგა და შემომარტყა სიმწარე და შეჭირვება.
6 . სიბნელეში მამყოფა საუკუნო მკვდარივით.
7 . ზღუდე შემომავლო, რომ ვერ გავიდე; ბორკილები დამიმძიმა.
8 . კიდეც რომ ვიღაღადო და შველა ვითხოვო, ის ახშობს ჩემს ლოცვას.
9 . თლილი ლოდებით გადამიღობა გზები, ბილიკები გამიმრუდა.
10 . ჩასაფრებული დათვივით არის ჩემთვის, დადარაჯებული ლომივით.
11 . გზები გადამიადგილა, ნაკუწ-ნაკუწ დამგლიჯა, გამაპარტახა.
12 . მოზიდა მშვილდი და ისრის სამიზნედ დამაყენა.
13 . შიგნეულში გამიტარა კაპარჭიდან ამოღებული ისრები.
14 . მთელი ხალხის დასაცინი შევიქენი, მათ საშაიროდ მთელ დღეს.
15 . საშაიროდ მთელ დღეს. 15
16 . ხრეშით მიმტვრევს კბილებს, მტვრით დამფარა.
17 . მშვიდობამ მიატოვა ჩემი სამშვინველი, დამავიწყდა კეთილდღეობა.
18 . ვთქვი: წამერთვა ღონე და უფლის იმედი.
19 . გაიხსენე, უფალო, ჩემი უბედურება, ტანჯვა, აბზინდა და სიმწარე.
20 . დიახ, იხსენებს და დაღონებულია ჩემში სული,
21 . მაგრამ ამას გავიხსენებ გულში და ამიტომ ვიმედოვნებ,
22 . რომ უფლის მოწყალება არ დასრულებულა, რომ მისი სიბრალული არ გამოლეულა.
23 . განახლდება ყოველ დილით, დიდია შენი ერთგულება.
24 . ჩემი ხვედრია უფალი, ამბობს ჩემი სული; ამიტომ მაქვს მისი იმედი.
25 . კეთილია უფალი მისი მომლოდინესთვის, მისი მაძიებელი სულისთვის.
26 . სიკეთე მას, ვინც მოთმინებით მოელის ხსნას უფლისგან.
27 . სიკეთე კაცს, რომელმაც თავისი უღელი ზიდა სიჭაბუკეში,
28 . რომელიც განმარტოვებით ზის და დუმს, რადგან უფალმა დაადგა მას იგი.
29 . მტვერშიც რომ ჩადოს ბაგეები, მაინც ექნება იმედი.
30 . ლოყაც მიუშვიროს თავის მცემელს, გაძღეს შერცხვენით.
31 . რადგან არ მიატოვებს უფალი საუკუნოდ.
32 . რადგან თუ დაამწუხრებს, შეიბრალებს კიდეც თავისი დიდი მოწყალებით.
33 . რადგან გულით როდი სტანჯავს და ამწუხრებს ადამიანთა შვილებს,
34 . ფეხქვეშ რომ თელავენ ქვეყნის ყველა ტუსაღს,
35 . სამართალს რომ ართმევენ კაცს უზენაესის წინაშე,
36 . საქმეს რომ უმრუდებენ კაცს სასამართლოში, განა ვერ ხედავს ამას უფალი?
37 . ვინ არის, რომ თქვას და შესრულდეს, თუ უფალმა არ ბრძანა?
38 . განა უზენაესის პირიდან არ გამოდის უბედურება და სიკეთე?
39 . რატომ ჩივის ცოცხალი ადამიანი, როცა თავისი ცოდვების გამო ისჯება?
40 . გამოვცადოთ და გამოვიძიოთ ჩვენი გზები და მოვბრუნდეთ უფლისკენ.
41 . გულები და ხელები აღვაპყროთ ზეცაში მყოფი ღმერთისკენ და ვთქვათ:
42 . ჩვენ დავაშავეთ და გეურჩებოდით, შენ არ გვაპატიე.
43 . რისხვით შეიმოსე და გვდევნე, გვხოცე და არ შეგვიბრალე.
44 . ღრუბლით შეიმოსე, რომ არ მოეღწია ჩვენს ლოცვას.
45 . ნაგვად და სიბინძურედ გვაქციე ხალხებს შორის.
46 . პირი დააღეს ჩვენზე ჩვენმა მტრებმა.
47 . შიში და განსაცდელი გვხვდა წილად, ნგრევა და განადგურება.
48 . ცრემლის ნაკადები სდის ჩემს თვალებს ჩემი ერის ასულის განადგურების გამო.
49 . ჩემი თვალები განუწყვეტლივ იღვრება, არ ჩერდება,
50 . ვიდრე არ გადმოიხედება და არ იხილავს უფალი ციდან.
51 . ჩემი თვალები ტკივილს აყენებენ ჩემს სულს ჩემი ქალაქის ასულთა გამო.
52 . ჩიტივით მომინადირეს ჩემმა მტრებმა, უმიზეზოდ.
53 . ჩემი ცხოვრება დილეგში დაღუპეს და ქვა მესროლეს.
54 . წყალმა გადამიარა თავზე, ვთქვი: "დავიღუპე”.
55 . შენს სახელს მოვუხმე, უფალო, ღრმა დილეგიდან.
56 . შეისმინე ჩემი ხმა, ნუ მოარიდებ ყურს ჩემს ღაღადს, ჩემს ვედრებას.
57 . შენ მომიახლოვდი იმ დღეს, როცა მოგიხმე; მითხარი: "ნუ გეშინია”.
58 . შენ იცავდი, უფალო, ჩემი სულის საქმეს, შენ გამოისყიდე ჩემი სიცოცხლე.
59 . შენ დაინახე ჩემი ჩაგვრა, ო, უფალო, განიკითხე ჩემი საქმე.
60 . შენ დაინახე მთელი მათი შურისძიება, ყოველი მათი განზრახვა ჩემს წინააღმდეგ!
61 . შენ გაიგონე მათი ლანძღვა, ო, უფალო, ყოველი მათი მზაკვრული ზრახვა ჩემს წინააღმდეგ.
62 . ჩემზე თავდამსხმელთა ბაგენი და ფიქრნი ჩემს წინააღმდეგაა ყოველდღე.
63 . შეხედე მათ დაჯდომას და მათ ადგომას, დამცინიან თავიანთ სიმღერებში.
64 . მიუზღე მათ საზღაური, უფალო, მათი ხელის ნამოქმედარის მიხედვით.
65 . გული დაუბნელე მათ, უფალო; შენი წყევლა იყოს მათზე.
66 . რისხვით დაედევნე და გაანადგურე ისინი უფალო, ცისქვეშეთში.
1 . და იყო, ოცდამეათე წელს, მეოთხე თვის მეხუთე დღეს, დევნილთა შორის რომ ვიმყოფებოდი მდინარე ქებარის პირას, გაიხსნა ცა და ღმერთის ხილვები ვიხილე.
2 . თვის მეხუთე დღეს, ეს იყო მეფე იოაქინის განდევნიდან მეხუთე წელი,
3 . გამოეცხადა უფლის სიტყვა მღვდელ ეზეკიელს, ბუზის ძეს, ქალდეველთა ქვეყანაში, მდინარე ქებარის პირას. უფლის ხელი იყო მასზე.
4 . ვიხილე: აჰა, გრიგალი მოვიდა ჩრდილოეთიდან, დიდი ღრუბელი და აელვარებული ცეცხლი; ელვარებაა მის ირგვლივ, შუაში კი ელვარე ფოლადივით, ცეცხლის შუაგულში.
5 . მის შუაგულში ოთხი არსება დავინახე, ადამიანის მსგავსნი იყვნენ ისინი.
6 . თითოეულს ოთხ-ოთხი სახე და ოთხ-ოთხი ფრთა ჰქონდა.
7 . სწორი ფეხები ჰქონდათ, ხოლო ფეხის ტერფები - ხბოს ჩლიქებივით; გაპრიალებული სპილენძივით ბრწყინავდნენ.
8 . ოთხივე მხარეს ფრთების ქვეშ ადამიანის ხელები ესხათ; ოთხივეს სახე და ფრთები ჰქონდათ.
9 . ერთმანეთს ეხებოდა მათი ფრთები, მოძრაობისას სახეს არ აბრუნებდნენ, თითოეული თავისი სახის მიმართულებით მოძრაობდა.
10 . მათი სახეების გამომეტყველება კი ასეთი იყო: მარჯვენა მხარეს ოთხივეს ადამიანისა და ლომის სახე ჰქონდა; მარცხენა მხარეს ოთხივეს ხარის სახე ჰქონდა და არწივის სახე ოთხივე მათგანს.
11 . ასეთი იყო მათი პირსახე; ფრთები ზემოთკენ ჰქონდათ გაშლილი, ორ-ორი ფრთით ერთმანეთს ეხებოდნენ და ორითაც ტანს იფარავდნენ.
12 . თითოეული თავისი სახის მიმართულებით მიდიოდა იქ, საითაც სულს მიჰყავდა; მიდიოდნენ და არ ტრიალდებოდნენ სიარულისას.
13 . ცოცხალი არსებანი გარეგნულად მოგიზგიზე ნაკვერჩხლებს ჰგავდნენ და რაღაც ალით მოდებული ჩირაღდანივით მიმოდიოდა მათ შორის. ელვარება ჰქონდა ცეცხლს, ელვა გამოდიოდა მისგან.
14 . ცხოველები ელვასავით მიმოდიოდნენ წინ და უკან.
15 . შევხედე ცხოველებს და, აჰა, თითო ბორბალია მიწაზე ცხოველთა გვერდით, ოთხივე მხარეს.
16 . მბრწყინავ ქრიზოლითს ჰგავდნენ შესახედაობითა და ნაკეთობით ეს ბორბლები, ერთი სახე ჰქონდა ოთხივეს. ასეთი იყო მათი შესახედაობა და ნაკეთობა: თითქოს ბორბალი ბორბალში იყო ჩასმული.
17 . დაიძვრებოდნენ თავიანთი ოთხი მიმართულებით, მოძრაობდნენ და მოძრაობისას არ ტრიალდებოდნენ.
18 . ბორბლების ფერსოები მაღალი და საშინელი იყო; ოთხივე ფერსო გარშემო თვალებით იყო სავსე.
19 . ცხოველები რომ დაიძვრებოდნენ, ბორბლებიც იძვროდნენ მათთან ერთად; ცხოველები მიწიდან რომ აიწეოდნენ, ბორბლებიც იწეოდნენ.
20 . საითკენაც სული გაიწევდა, იმ მიმართულებით მიდიოდნენ და ბორბლებიც მათთან ერთად მოძრაობდნენ, რადგან ცოცხალი სული იდგა ბორბლებში.
21 . მათი სვლისას ისინიც მიდიოდნენ და გაჩერებისას ისინიც ჩერდებოდნენ. მათი მიწიდან აწევისას ბორბლებიც იწეოდნენ მათ გასწვრივ, რადგან ცოცხალი სული იდგა ბორბლებში.
22 . მოციმციმე ბროლის ცის თაღი იყო ცხოველთა თავზე, გასაოცარი, მათ თავებს ზემოთ გადაჭიმული.
23 . თაღის ქვეშ ერთმანეთს უსწორდებოდნენ მათი ფრთები, თითოეულს ორ-ორი ფრთა უფარავდა სხეულს ერთი მხარეს და მეორე მხარეს.
24 . მოძრაობისას მათი ფრთების ხმა დაქანებული მრავალი წყლის ხმასავით მესმოდა, როგორც ხმა ყოვლადძლიერისა, ხმა მრისხანებისა, ხმა საბრძოლო ბანაკისა. როცა გაჩერდებოდნენ, დაუშვებდნენ თავიანთ ფრთებს.
25 . გამოვიდა ხმა თაღის ზემოდან, მათ თავზე რომ იყო; როცა ჩერდებოდნენ, დაუშვებდნენ თავიანთ ფრთებს.
26 . თაღის ზემოთ, მათ თავზე რომ იყო, საფირონის ქვის ტახტის მსგავსი რამ იდგა; ამ ტახტის მსგავსზე, მაღლა, ადამიანის მსგავსი რამ იჯდა.
27 . შემდეგ შევნიშნე მის წელს ზემოთ რაღაც განათებული ლითონივით, თითქოს ცეცხლი იყო მის შიგნით და ირგვლივ, ხოლო მის წელს ქვემოთ დავინახე ცეცხლის მსგავსი რამ და ნათება იყო მის ირგვლივ.
28 . როგორც ცისარტყელა ღრუბლებში, წვიმიან დღეს, ისე ჩანდა ეს ნათება ირგვლივ. უფლის დიდების მსგავსი რამ იყო რაც ვიხილე; პირქვე დავემხე და გავიგონე მოლაპარაკეს ხმა.
1 . მან მითხრა: "ძეო კაცისავ! დადექ ფეხზე, უნდა დაგელაპარაკო”.
2 . და შემოვიდა ჩემში სული, ის რომ მელაპარაკებოდა; დამაყენა ფეხზე და ვუსმენდი ჩემთან მოლაპარაკეს.
3 . მითხრა: "ძეო კაცისავ! გაგზავნი ისრაელის ძეებთან, მეამბოხე ხალხთან, რომლებიც ამიჯანყდნენ. დღემდე სცოდავენ ჩემ წინაშე თვითონაც და მათი მამებიც.
4 . ურჩ და ჯიუტ ხალხთან გაგზავნი; უთხარი: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი!
5 . მოგისმენენ თუ არ მოგისმენენ, ვინაიდან მეამბოხენი არიან, დაე გაიგონ, რომ წინასწარმეტყველი იყო მათ შორის.
6 . შენ კი, ძეო კაცისავ! ნურც მათი შეგეშინდება და ნურც მათი ლაპარაკისა, თუმცა ძეძვივით და ეკალივით იქნებიან შენთან და იცხოვრებ მორიელთა შორის. მათი ლაპარაკის ნუ შეგეშინდება და მათი სახე ნუ შეგაკრთობს, ვინაიდან მეამბოხენი არიან.
7 . ელაპარაკე ჩემი სიტყვები მოგისმენენ თუ თავს აგარიდებენ, ვინაიდან მეამბოხენი არიან.
8 . შენ კი, ძეო კაცისავ! მოისმინე, რასაც მე გეტყვი: ნუ იქნები ურჩი ამ მეამბოხე ხალხივით, გახსენი პირი და ჭამე, რასაც მოგცემ”.
9 . გავიხედე და ვიხილე ჩემსკენ გამოწვდილი ხელი, წიგნის გრაგნილი ეჭირა.
10 . გაშალა ჩემ წინაშე; გრაგნილის შიგნიდან და გარედანაც იყო ნაწერი. გოდება, ჭირი და ვაება ეწერა.
1 . მითხრა: "ძეო კაცისავ, ჭამე, რასაც შენ წინ ხედავ. შეჭამე ეს გრაგნილი, მერე წადი და ელაპარაკე ისრაელის სახლს”.
2 . გავაღე პირი და მან შემაჭამა ეს გრაგნილი.
3 . მითხრა: "ძეო კაცისავ! შეჭამე გრაგნილი, რომელსაც მე გაძლევ და მისით აივსე მუცელი”. მეც შევჭამე და თაფლივით დამიტკბა პირში.
4 . მითხრა: "ძეო კაცისავ! მიდი ისრაელის სახლთან და ელაპარაკე ჩემი სიტყვები.
5 . გაუგებარ და მძიმე ენაზე მოლაპარაკე ხალხთან კი არა, ისრაელის სახლთან გაგზავნი,
6 . არა გაუგებარ და მძიმე ენაზე მოლაპარაკე ხალხებთან, რომელთა ლაპარაკსაც ვერ გაიგებდი. მათთან რომ გამეგზავნე, ისინიც კი მოგისმენდნენ,
7 . ხოლო ისრაელის სახლი არ ისურვებს შენს მოსმენას, რადგან ჩემი მოსმენა არ სურთ; ჭეშმარიტად, მთელი ისრაელის სახლი ჯიუტი და თვითნებაა.
8 . აჰა, გავამაგრებ შენს სახეს მათი სახის პირისპირ და შენს შუბლს მათი შუბლის პირისპირ.
9 . კაჟზე მაგარი ალმასივით გაგიმაგრე შუბლი. ნუ შეგეშინდება მათი, ნუ შეგაკრთობს მათი სახე, რადგან მოჯანყე სახლია”.
10 . მითხრა: "ძეო კაცისავ! ყველა სიტყვა, მე რომ გეტყვი, გულში ჩაიდე და ყურადღებით მოისმინე.
11 . წადი, მიდი დევნილებთან, შენი ხალხის ძეებთან, ელაპარაკე მათ და უთხარი: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი; უნდათ მოისმინონ, უნდათ ნუ მოისმენენ”.
12 . ამის შემდეგ სულმა ამიყვანა და მომესმა ჩემს უკან ძლიერი გრუხუნის ხმა: "კურთხეულ იყოს უფლის დიდება მისი სამყოფელიდან”.
13 . ეს იყო არსებების ფრთების ხმა, ერთმანეთს რომ ეხებოდნენ, მათ გვერდით ხმა ბორბლებისა და ძლიერი გრუხუნის ხმა.
14 . სულმა ამიყვანა და წამიღო; მივდიოდი გამწარებული და გაჯავრებული სულით. უფლის ხელი ძლიერად იყო ჩემზე.
15 . მივედი დევნილებთან თელ-აბიბში, მდინარე ქებართან რომ ცხოვრობენ. გაოგნებული ვიჯექი იქ შვიდ დღეს, მათ შორის.
16 . შვიდი დღის ბოლოს უფლის სიტყვა იყო ჩემ მიმართ:
17 . "ძეო კაცისავ! ისრაელის ტაძრის გუშაგად დამიდგენიხარ. ჩემი პირიდან მოისმენ სიტყვას და ჩემი სახელით გააფრთხილებ მათ.
18 . როცა ბოროტმოქმედს ვეტყვი: უსათუოდ მოკვდები-მეთქი! მაგრამ შენ არ გააფრთხილებ და არაფერს ეტყვი, რომ თავის ბოროტ გზას ჩამოშორდეს და იცოცხლოს, მოკვდება ბოროტმოქმედი თავის ურჯულოებაში, ხოლო მის სისხლს შენგან მოვიკითხავ.
19 . მაგრამ თუ გააფრთხილებ ბოროტმოქმედს, ის კი არ მოიქცევა თავისი ბოროტებიდან და ბოროტი გზიდან, ის თავის ურჯულოებაში მოკვდება, შენ კი თავს იხსნი.
20 . ხოლო როცა მართალი თავისი სიმართლისგან მიიქცევა და ურჯულოებას ჩაიდენს, დაბრკოლებას დავუდებ წინ და მოკვდება, რადგან არ გააფრთხილე. თავის ცოდვაში მოკვდება ის და მართალ საქმეებს, მან რომ მოიმოქმედა, აღარ გაიხსენებენ; მის სისხლს კი შენგან მოვიკითხავ.
21 . თუ გააფრთხილებ მართალს, რომ არ შესცოდოს მართალმა და ისიც არ შესცოდავს, უსათუოდ იცოცხლებს, რადგან მიიღო გაფრთხილება, შენ კი თავს იხსნი”.
22 . იყო იქ ჩემზე უფლის ხელი და მითხრა: "ადექი, გადი ველზე და იქ დაგელაპარაკები”.
23 . ავდექი, გავედი ველზე და, აჰა, უფლის დიდება იდგა იქ, იმ დიდების მსგავსი, მდინარე ქებარის პირას რომ ვიხილე; პირქვე დავემხე.
24 . შემოვიდა ჩემში სული და ფეხზე დამაყენა; მელაპარაკა; მითხრა: "წადი და ჩაიკეტე შენს სახლში,
25 . ძეო კაცისავ! აჰა, გაგთოკავენ და ისე შეგკრავენ, რომ ვეღარ გახვიდე მათ შორის.
26 . სასას მივაკრავ შენს ენას და დამუნჯდები, აღარ ეყოლები მათ მამხილებელ კაცად, რადგან მეამბოხენი არიან ისინი.
27 . როცა დაგელაპარაკები, პირს გაგიხსნი და ეტყვი მათ: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი. მსმენელმა მოისმინოს, ხოლო ვისაც არ სურს მოსმენა, ნუ მოისმენს, რადგან მეამბოხენი არიან ისინი!”
1 . "შენ კი, ძეო კაცისავ, აიღე აგური, დაიდე წინ და ამოკვეთე მასზე ქალაქი იერუსალიმი.
2 . ალყაში მოაქციე იგი, სიმაგრე ააშენე მის წინააღმდეგ და მიწაყრილები შემოავლე, განალაგე მათზე ბანაკები და გარშემოარტყი კედლის სანგრევი მანქანები.
3 . შენ კი, აიღე რკინის დაფა და დადგი იგი რკინის კედლად შენსა და ქალაქს შორის; სახე მისკენ მიაქციე, რათა ალყაში მოექცეს და გარშემორტყმული გყავდეს. ეს იქნება ნიშანი ისრაელის ტაძრისთვის.
4 . დაწექი მარცხენა გვერდზე და დაიდე ისრაელის ტაძრის ურჯულოება. რამდენ დღესაც იწვები, იმდენხანს ატარებ მის ურჯულოებას.
5 . მე განგისაზღვრე მათი ურჯულოების წლები დღეთა რიცხვის მიხედვით: სამას ოთხმოცდაათ დღეს ატარებ ისრაელის ტაძრის ურჯულოებას.
6 . შეასრულებ ამას და დაწვები მარჯვენა გვერდზე; ორმოც დღეს ატარებ იუდას ტაძრის ურჯულოებას. თითო დღე თითო წლისთვის დაგიდგინე.
7 . იერუსალიმის ალყისკენ მიმართავ სახეს და შიშველ მკლავს, და იწინასწარმეტყველებ მასზე.
8 . აჰა, შეგბოჭავ და ვერ გადატრიალდები ერთი გვერდიდან მეორეზე, სანამ არ დასრულდება შენი ალყის დღეები.
9 . აიღე ხორბალი და ქერი, ცერცვი და მურდუმაქი, ფეტვი და ასლი, ჩაყარე ერთ ჭურჭელში და საჭმელი მოიმზადე. დღეთა იმ რიცხვის მიხედვით უნდა მოიმზადო, რამდენსაც გვერდზე იწვები, სამას ოთხმოცდაათ დღეს უნდა ჭამო.
10 . დღეში შენი საჭმელი, რასაც შეჭამ, წონით ოცი შეკელი იყოს, ჟამიდან ჟამამდე ჭამე.
11 . წყალიც მოზომილად სვი, მეექვსედი ჰინი დალიე ჟამიდან ჟამამდე.
12 . ქერის კვერს შეჭამ, ადამიანის გამომშრალ განავალზე გამოაცხობ მას, მათ დასანახად”.
13 . და თქვა უფალმა: "ასე შეჭამენ ისრაელის ძენი თავიანთ უწმინდურ პურს იმ ხალხებში, რომლებთანაც განვდევნი მათ”.
14 . მივუგე: "ო, არა უფალო ღმერთო! აჰა, ჩემი სული არ შებილწულა; სიჭაბუკიდან მოყოლებული დღემდე მძორი და მხეცის მიერ დაგლეჯილი არ მიჭამია; აქამდე საზიზღარი ხორცისთვის პირი არ დამიკარებია”.
15 . მითხრა: "კარგი, საქონლის ნეხვს მოგცემ ადამიანის განავლის ნაცვლად და მასზე მოიმზადე კვერი”.
16 . მითხრა: "ძეო კაცისავ! აი, მე გავანადგურებ საკვების მარაგს იერუსალიმში და წონითა და დარდით შეჭამენ პურს, მოზომილად და ძრწოლით შესვამენ წყალს.
17 . ვინაიდან მოაკლდებათ პური და წყალი, ძრწოლით შეხედავენ ერთმანეთს და გატიალდებიან თავიანთ ურჯულოებაში.
1 . გავიხედე და, აჰა, ცის თაღზე, ქერუბთა თავზე რომ არის, რაღაც საფირონის ქვის მსგავსი, თითქოს ტახტი გამოჩნდა.
2 . ელაპარაკა სელით შემოსილ კაცს და უთხრა: "შედი ბორბლებს შორის, ქერუბების ქვეშ, აივსე პეშვები ცეცხლის ნაკვერჩხლებით, ქერუბთა შორის რომაა და მოფანტე ქალაქზე”. და ჩემს თვალწინ შევიდა იგი.
3 . იმ კაცის შესვლისას ქერუბები ტაძრის მარჯვნივ იდგნენ; ღრუბელმა აავსო შიდა ეზო.
4 . ამაღლდა უფლის დიდება ქერუბებისგან ტაძრის ზღურბლისაკენ და ღრუბლით აივსო ტაძარი, ეზო კი - უფლის დიდების ბრწყინვალებით.
5 . ქერუბთა ფრთების ხმა გარე ეზომდე ისმოდა, როგორც ხმა ყოვლისშემძლე ღმერთისა, როცა ლაპარაკობს.
6 . როცა უბრძანა სელით შემოსილ კაცს - აიღე ცეცხლი ბორბლებს შორის, ქერუბთა შორისო - შევიდა და დადგა ბორბალთან.
7 . გაიწოდა ქერუბმა ხელი ცეცხლისკენ, ქერუბთა შორის რომ იყო, აიღო და ჩაუდო პეშვში სელით შემოსილს. მანაც აიღო და გამოვიდა.
8 . ქერუბებს ადამიანის ხელის მსგავსი რამ უჩანდათ ფრთებქვეშ.
9 . შევხედე და, აჰა, ოთხი ბორბალია ქერუბებთან: თითო ბორბალი თითო ქერუბთან. ბორბლები ქრიზოლიტივით ბრწყინავდნენ.
10 . ოთხივე ერთმანეთს ჰგავდა, თითქოს ბორბალი ბორბალში იყო ჩამჯდარი.
11 . გადაადგილდებოდნენ ოთხი მიმართულებით, მიბრუნების გარეშე, საკუთარი მიმართულებით; იქითკენ, საითაც თავები ჰქონდათ მიმართული; მიბრუნების გარეშე მიდიოდნენ.
12 . მთელი მათი სხეული, ზურგი, ხელები, ფრთები და ბორბლები თვალებით იყო ირგვლივ სავსე, ოთხივე მათი ბორბალი.
13 . ჩემს გასაგონად "გრიგალი” უწოდეს ბორბლებს.
14 . ოთხი სახე ჰქონდა თითოეულს, ერთი - ქერუბისა, მეორე - ადამიანისა, მესამე - ლომისა და მეოთხე - არწივის სახე.
15 . ამაღლდნენ ქერუბნი. იგივე არსებანი იყვნენ, მდინარე ქებართან რომ ვიხილე.
16 . დაიძვრებოდნენ ქერუბები და გვერდით მიჰყვებოდნენ ბორბლებიც; ასწევდნენ ფრთებს ქერუბნი, მიწიდან ასამაღლებლად და არ ბრუნდებოდნენ ბორბლები, ისინიც თან მიჰყვებოდნენ.
17 . დადგომისას ისინიც დგებოდნენ, ამაღლებისას ისინიც მაღლდებოდნენ, რადგან ცოცხალი სული იყო მათში.
18 . გამოვიდა უფლის დიდება ტაძრის ზღურბლიდან და დაივანა ქერუბებზე.
19 . გაშალეს ქერუბებმა ფრთები და ამაღლდნენ მიწიდან ჩემს თვალწინ. ბორბლებიც თან ჰქონდათ. დადგნენ უფლის ტაძრის აღმოსავლეთ კარიბჭის შესასვლელთან, ისრაელის ღმერთის დიდება ედგათ ზემოდან.
20 . ისინი იგივე არსებანი იყვნენ ისრაელის ღვთის ქვეშ რომ ვნახე მდინარე ქებართან. მიხვდი, რომ ქერუბნი იყვნენ.
21 . თითოეულს ოთხ-ოთხი სახე და ოთხი ფრთა ჰქონდა და ადამიანის ხელის მსგავსი რამ ფრთების ქვეშ.
22 . შესახედაობა მათი სახეებისა ისეთივე იყო, მდინარე ქებართან რომ ვნახე. თვითონ ისინიც და მათი შესახედაობაც; თითოეული საკუთარი სახის მიმართულებით მიდიოდა.
1 . ამიყვანა სულმა და უფლის ტაძრის აღმოსავლეთ კარიბჭესთან მიმიყვანა, აღმოსავლეთისკენ რომ არის მიმართული; აჰა, კარიბჭის შესასვლელთან ოცდახუთი კაცი დგას; მათ შორის იაზანია, ყაზურის ძე და ფელატია, ბენაიას ძე, - ერის მთავარნი.
2 . მითხრა "ძეო კაცისავ! ეს ადამიანები ურჯულოებას იზრახავენ და ბოროტ რჩევას იძლევიან ამ ქალაქში,
3 . ამბობენ: განა მალე არ დადგება სახლების შენების დრო? ეს ქალაქი ქვაბია, ჩვენ კი ხორცი ვართო მასში.
4 . ამიტომ იწინასწარმეტყველე მათ წინააღმდეგ, იწინასწარმეტყველე, ძეო კაცისავ!”
5 . გადმოვიდა უფლის სული ჩემზე და მითხრა: "თქვი, ასე ამბობს-თქო უფალი: ასე და ასე ფიქრობთ, ისრაელის სახლო, რადგან ვიცი მე თქვენი აზრები.
6 . გაგიმრავლებიათ დახოცილნი ამ ქალაქში და ქუჩები გვამებით აგივსიათ.
7 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: თქვენი დახოცილები, ქალაქის შუაგულში რომ დაგიქუჩებიათ, ხორცია, ეს ქალაქი კი - ქვაბი, ხოლო თქვენ გამოგიყვანთ.
8 . მახვილის გეშინოდათ და მახვილს მოვაწევ თქვენზე! - ამბობს უფალი ღმერთი.
9 . გამოგიყვანთ იქიდან, უცხოთა ხელში ჩაგაგდებთ და სამართალს აღვასრულებ თქვენზე.
10 . მახვილით დაეცემით, ისრაელის საზღვარზე გაგასამართლებთ და გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი.
11 . არ იქნება ის თქვენთვის ქვაბი და არ იქნებით მასში ხორცად; ისრაელის საზღვართან გაგასამართლებთ თქვენ.
12 . და გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი, რადგან ჩემი წესებით არ დადიოდით და ჩემი დადგენილებებით არ იქცეოდით, არამედ იმ ხალხების წესებით იქცეოდით, თქვენ გარშემო რომ არიან”.
13 . როცა ვწინასწარმეტყველებდი, მოკვდა ფელატია, ბენაიას ძე. პირქვე დავემხე, ხმამაღლა შევღაღადე და ვთქვი: "ო, უფალო ღმერთო, ნუთუ ბოლოს მოუღებ ისრაელის ნატამალს?”
14 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
15 . "ძეო კაცისავ! შენი ძმები, შენი ნათესავები, შენთან ერთად დევნილები და მთელი ისრაელის სახლი არიან ისინი, რომელთაც უთხრეს იერუსალიმის მკვიდრებმა: მოშორდით უფალს, რადგან ჩვენ მოგვეცა ეს ქვეყანა სამკვიდროდ.
16 . ამიტომ თქვი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: თუმცა მე გადავკარგე ისინი ხალხებში და გავფანტე ისინი ქვეყნებში, მაინც მე ვიქეცი მათთვის მცირე საწმიდრად იმ ქვეყნებში, სადაც მივიდნენ.
17 . ამიტომ თქვი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: მე შეგკრებთ თქვენ ხალხებიდან და შეგაგროვებთ ქვეყნებიდან, სადაც გაგფანტეთ და მოგცემთ ისრაელის მიწას.
18 . როცა მივლენ, მოკვეთავენ მისგან ყოველგვარ სიბილწეს და ყოველგვარ სისაძაგლეს.
19 . მივცემ მათ ერთ გულს და ახალ სულს ჩავდებ მათში; ამოვიღებ მათი სხეულიდან ქვის გულს და ხორცის გულს ჩავუდგამ.
20 . რომ ჩემი წესებით იარონ, ჩემი დადგენილებები დაიცვან და შეასრულონ; მაშინ ჩემი ხალხი იქნება იგი და მე მისი ღმერთი ვიქნები.
21 . ხოლო ვისაც სიბილწეებისა და სისაძაგლეებისკენ მიელტვის გული, მათსავე საქციელს მოვაწევ თავზე”, - ამბობს უფალი ღმერთი.
22 . გაშალეს ქერუბებმა ფრთები, ბორბლები მათ გვერდით, და ისრაელის ღმერთის დიდება იყო მათზე მაღლიდან.
23 . ამაღლდა უფლის დიდება ქალაქის შუაგულიდან და ქალაქის აღმოსავლეთით მთას დაადგა.
24 . ამიყვანა სულმა და ხილვაში ღმერთის სულით მიმიყვანა განდევნილებთან ქალდეაში და განმშორდა ხილვა, რომელიც ვიხილე.
25 . ვუამბე განდევნილებს ყველაფერი, რაც უფალმა მაჩვენა.
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი ნათქვამი:
2 . "ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე ისრაელის წინასწარმეტყველთა წინააღმდეგ, იწინასწარმეტყველე და უთხარი მათ, საკუთარი გონებით რომ წინასწარმეტყველებენ: ისმინეთ-თქო უფლის სიტყვა.
3 . ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: ვაი უგუნურ წინასწარმეტყველთ, თავიანთ სულს რომ მიჰყვებიან და არაფერი უხილავთ.
4 . როგორც ტურები ნანგრევებში, ისე იყვნენ შენი წინასწარმეტყველნი, ისრაელო.
5 . დანგრეულ კედლებზე არ ასულხართ და არც კედელი აგიშენებიათ ისრაელის ტაძრის გარშემო, რომ საბრძოლველად დადგეთ უფლის დღეს.
6 . ხედავენ ამაოებას, მათი მისნობა სიცრუეა. ამბობენ: "უფალმა ბრძანაო!” მაგრამ უფალს არ გამოუგზავნია ისინი. მაინც თავიანთი სიტყვის ასრულების იმედი აქვთ.
7 . განა ამაო ხილვას არ ხედავთ და ცრუდ არ მისნობთ, რომ ამბობთ: უფალი ბრძანებსო, მე კი არაფერი მითქვამს?
8 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რადგან ამაოებას ლაპარაკობთ და სიცრუეს ხედავთ, აჰა, თქვენს წინააღმდეგ ვარ! - ამბობს უფალი ღმერთი.
9 . ჩემი ხელი იქნება იმ წინასწარმეტყველების წინააღმდეგ, ამაოებას რომ ხედავენ და სიცრუეს მისნობენ; ჩემი ხალხის საბჭოში არ იქნებიან ისინი, ისრაელის ტაძრის წიგნში არ ჩაიწერებიან და ისრაელის მიწაზე ვერ მივლენ. მაშინ გაიგებთ, რომ მე უფალი ღმერთი ვარ.
10 . იმის გამო, რომ შეაცდინეს ჩემი ხალხი, რომ უთხრეს: მშვიდობააო, მაგრამ არ არის მშვიდობა. ერთი უვარგის კედელს აშენებს და, აჰა, სხვანი უვარგისი ბათქაშით ათეთრებენ.
11 . უთხარი მათ, ვინც აბათქაშებს: წამოვა კოკისპირული წვიმა, მსხვილი სეტყვა ჩამოცვივა, ქარიშხალი ამოვარდება და კედელი მალე დაეცემა!
12 . და, აჰა, კედელი რომ დაეცემა, განა არ გკითხავენ, სად არის ბათქაში, რომლითაც მოაბათქაშეთო?
13 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: მე დავანგრევ, ჩემი რისხვის ქარიშხლით, ჩემი წყრომის კოკისპირული წვიმით და რისხვის სეტყვის ქვებით - მოვსპობ მას.
14 . დავანგრევ კედელს, თქვენ რომ უვარგისი ბათქაშით შელესეთ, მიწამდე დავამხობ და გაშიშვლდება მისი საძირკველი. დაეცემა და თქვენც მის ნანგრევებში დაიღუპებით. გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი.
15 . კედელზე გადმოვღვრი ჩემს რისხვას და უვარგისი ბათქაშით მლესავებზე, გეტყვით: აღარ არის კედელი და არც მისი მლესავები,
16 . ისრაელის წინასწარმეტყველებთან ერთად, იერუსალიმზე რომ წინასწარმეტყველებდნენ, აღარ არიან მისი მშვიდობის მხილველნი, როცა არ არის მშვიდობა! - ამბობს უფალი ღმერთი.
17 . და შენ, ძეო კაცისავ! შენი ხალხის ასულებისკენ მიაბრუნე სახე, საკუთარი შთაგონებით რომ წინასწარმეტყველებენ; იწინასწარმეტყველე მათზე.
18 . უთხარი: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: ვაი იმ დედაკაცებს, ჯადოქრულ სამაჯურებს რომ კერავენ ყოველი მაჯისთვის და ყველა ზომაზე რომ აკეთებენ ადამიანთა სულების გამოსაჭერად. ნუთუ ჩემი ხალხის სულებზე ნადირობით თქვენ სიცოცხლეს შეინარჩუნებთ?
19 . შემბღალეთ ერთი მუჭა ქერისა და პურის ნატეხისთვის ჩემს ხალხთან, რომ კლავთ სულებს, რომლებიც არ უნდა მოკვდნენ და ცოცხლად ტოვებთ იმათ, რომლებიც არ არიან საცოცხლებელნი; ჩემს ხალხს ატყუებთ, ტყუილის მომსმენთ.
20 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, მე ვარ თქვენი ჯადოქრული სამაჯურების წინააღმდეგ, რომლებითაც სულებს ფრინველებივით ინადირებთ; გამოგგლეჯთ მკლავებიდან და გავათავისუფლებ სულებს, რომლებსაც ფრინველებივით ინადირებთ.
21 . დავხევ მაგ თქვენს თავსაბურავებს და ვიხსნი ჩემს ხალხს თქვენი ხელიდან; აღარ იქნებიან თქვენს ხელში სანადიროდ; გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი.
22 . რადგან მართლის გულს ტყუილით ანაღვლიანებთ, მე კი არ დამიმწუხრებია იგი; ბოროტეულს ამხნევებდით, რომ არ მოქცეულიყო თავისი ბოროტი გზიდან და არ შეენარჩუნებინა სიცოცხლე.
23 . ამიტომ თქვენ, დედაკაცებო, ვეღარ იხილავთ ამაო ხილვებს და მისნობას ვეღარ გასწევთ. მე ვიხსნი ჩემს ხალხს თქვენი ხელიდან და გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი”.
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! გადაეცი გამოცანა და ელაპარაკე იგავი ისრაელის სახლს.
3 . უთხარი: ასე ამბობს-თქო ისრაელის ღმერთი: დიდი არწივი, დიდფრთიანი, გრძელნაკრტენიანი და ხშირ და ჭრელბუმბულიანი, მოვიდა ლიბანში და კედარის კენწერო წაიღო.
4 . ზემო ყლორტები მოტეხა, ქანაანის ქვეყანაში მოიტანა და ვაჭრების ქალაქში დადო.
5 . აიღო იმ ქვეყნის თესლი და ნაყოფიერ მიწაში ჩათესა, უხვ წყლებთან ჩადო და ტირიფივით დარგო.
6 . აღმოცენდა და განიტოტა დაბალი ტანის ვაზი, ლერწები არწივისკენ იყო მიმართული, ფესვებიც მის ქვეშ იყო; და გახდა ვაზი, რქა გამოიღო და ლერწები გაუშვა.
7 . და იყო კიდევ ერთი დიდი არწივი, დიდფრთიანი და ხშირბუმბულიანი; და, აჰა, ვაზმა თავისი კვალიდან ფესვები მისკენ მიმართა და ლერწები მისკენ გაიშვირა დასარწყულებლად.
8 . ნოყიერ ნიადაგზე, უხვ წყლებთან იყო დარგული, რომ ლერწები გაეკეთებინა და ნაყოფი გამოეღო. დიდებული ვაზი რომ გამხდარიყო.
9 . უთხარი: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: გაიხარებს თუ არა? განა არ ამოძირკვავენ მის ფესვებს და არ მოგლეჯენ მის ნაყოფს, რომ ყველა მისი გამოღებული ფოთოლი გახმეს? ძლიერი მკლავი და ბევრი ხალხი არ იქნება საჭირო, რომ ფესვიდან მოგლიჯონ.
10 . თუნდაც დარგონ, განა იხარებს და გაიზრდება? ვითომ არ გახმება, აღმოსავლეთის ქარი რომ დაუბერავს? განა იმ კვალშივე არ გახმება, სადაც გაიზარდა?”
11 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
12 . "უთხარი მეამბოხე სახლს: ვითომ ვერ ხვდებით, რას ნიშნავს ეს? უთხარი: აჰა, მოვიდა ბაბილონის მეფე იერუსალიმში, წაიყვანა მისი მეფე და მთავრები და მიიყვანა თავისთან ბაბილონში.
13 . შემდეგ აიყვანა სამეფო მოდგმიდან სხვა ვინმე, აღთქმა დადო მასთან და ფიცში შეიყვანა; ქვეყნის ძლიერნიც წაიყვანა,
14 . რათა სამეფო მასზე დამოკიდებული ყოფილიყო და არ გაამპარტავნებულიყო, რომ აღთქმა დაეცვა და გაეძლო.
15 . ის კი აუჯანყდა მას და მოციქულები გაგზავნა ეგვიპტეში, რომ ცხენები და ბევრი ხალხი მიეცათ მისთვის. განა მიაღწევს წარმატებას? განა გადარჩება ამის ჩამდენი? აღთქმას დაარღვევს და გადარჩება?
16 . ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი ღმერთი, თუ მისი გამამეფებელი მეფის ქვეყანაში, ბაბილონში არ მოკვდეს ის, ვინც ფიცი მოიძულა და აღთქმა გატეხა.
17 . ფარაონი და მისი დიდი ლაშქარი თავისი დიდძალი ამალით ვერ უშველის მას ომში, როცა მრავალი სულის დასაღუპავად აღიმართება მიწაყრილები და აიგება გოდოლები.
18 . აღთქმის დარღვევით ფიცი შეიძულა; აჰა, ხელი მისცა და მაინც ჩაიდინა ეს ყველაფერი: ვერ გადარჩება.
19 . ამიტომ ამბობს უფალი ღმერთი: ცოცხალი ვარ, თუ არ ვაზღვევინე ფიცი, რომელიც შეიძულა და აღთქმა, რომელიც დაარღვია.
20 . ჩემს ბადეს მოვისვრი მასზე და ჩემს ხაფანგში გაებმევა, ბაბილონში მივიყვან და იქ გავასამართლებ მისი ორგულობის გამო, ჩემს წინააღმდეგ რომ იორგულა.
21 . რაზმიდან გაქცეული ყველა მისი მეომარი მახვილით დაეცემა; დარჩენილნი კი ყველა ქარის მიმართულებით გაიფანტებიან. მაშინ გაიგებთ, რომ მე, უფალმა ვილაპარაკე.
22 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: მაღალი კედრის კენწეროდან ტოტს ავიღებ და დავრგავ; ზემოთა ყლორტებიდან მოვწყვეტ ნედლ და ნაზს და მაღალ, ამაღლებულ მთაზე დავრგავ.
23 . ისრაელის მაღალ მთაზე დავრგავ, ტოტებს გაუშვებს, ნაყოფს გამოიღებს და დიდებულ კედრად იქცევა; მის ქვეშ დაბინავდება სხვადასხვაგვარი ფრინველი და მისი რტოების ჩრდილში დაიბუდებს ყოველი ფრთოსანი.
24 . გაიგებს მინდვრის ყველა ხე, რომ მე ვარ უფალი: მე ვამდაბლებ აღზევებულ ხეს და აღვაზევებ დამდაბლებულ ხეს; ვახმობ ნედლ ხეს და ვაყვავებ გამხმარ ხეს. მე, უფალმა ვთქვი და აღვასრულებ!”
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "რას გულისხმობთ, როცა ისრაელის მიწაზე ანდაზად ამბობთ: მამების ნაჭამმა მკვახე ხილმა შვილებს მოჰკვეთა კბილებიო?
3 . ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი, მეტად ვეღარ იტყვით ამ ანდაზას ისრაელში.
4 . აჰა, ყოველი სული ჩემია - როგორც მამა, ისე - ძეც. ხოლო ვინც შესცოდავს - მოკვდება.
5 . თუ მართალი იქნება კაცი და იქმს სამართალს და სიმართლეს,
6 . მთებზე შეწირულისგან არ ჭამს, თვალს არ აპყრობს ისრაელის ტაძრის კერპებს, მოყვასის ცოლს არ ბილწავს და წიდოვან ქალს არ ეკარება,
7 . არავის ჩაგრავს და მევალეს ვალს უბრუნებს, მძარცველი არ არის, თავის პურს უყოფს მშიერს და შიშველს მოსავს,
8 . ვახშს არ იღებს და სარგებლისთვის არ ასესხებს, უმართლობას ხელს არიდებს და კაცთა შორის დავას სამართლიანად განსჯის,
9 . ჩემი წესებით დადის და ჩემს სამართალს იცავს, რათა აღასრულოს ჭეშმარიტება - მართალია ასეთი კაცი და სიცოცხლით იცოცხლებს” - ამბობს უფალი ღმერთი.
10 . "მაგრამ, თუ შვა ძე, მოძალადე და სისხლისმღვრელი, ან მსგავსის ჩამდენი მოყვასის წინააღმდეგ,
11 . კარგი არაფერი ჰქონდეს ჩადენილი, მაღლობებზე შენაწირს კი ჭამდეს და მოყვასის ცოლს ბილწავდეს,
12 . ღარიბსა და ღატაკს ჩაგრავდეს, მძარცველობდეს, ვალს არ აბრუნებდეს, კერპებისკენ ჰქონდეს თვალი მიპყრობილი და სისაძაგლეს სჩადიოდეს,
13 . ვახშს იღებდეს და სარგებლისთვის ასესხებდეს - იცოცხლებს განა? არ იცოცხლებს! ყველა ამ სისაძაგლის ჩამდენი უცილობლად მოკვდება; მასზე იქნება მისი სისხლი.
14 . აჰა, თუ შობს ძეს, რომელიც დაინახავს მამამისის ჩადენილ ცოდვებს, თუმცა, მისი შემხედვარე იგივეს არ ჩაიდენს,
15 . მთაზე შენაწირს არ შეჭამს, თვალს არ მიაპყრობს ისრაელის ტაძრის კერპებს, მოყვასის ცოლს არ შებილწავს,
16 . არავის დაჩაგრავს, თავდებში ჩადებულს არ მიითვისებს, არ იმძარცველებს, თავის პურს მშიერს გაუყოფს და შიშველს შემოსავს,
17 . ღარიბის ჩაგვრისგან ხელს იკავებს, ვახშსა და სესხის სარგებელს არ იღებს, ჩემს სამართალს აღასრულებს და ჩემი წესებით დადის - არ მოკვდება იგი მამამისის ურჯულოების გამო და იცოცხლებს უცილობლად!
18 . ღარიბის ჩაგვრისგან ხელს იკავებს, ვახშსა და სესხის სარგებელს არ იღებს, ჩემს სამართალს აღასრულებს და ჩემი წესებით დადის - არ მოკვდება იგი მამამისის ურჯულოების გამო და იცოცხლებს უცილობლად!
19 . მერე იტყვით: რატომ არ იტვირთავს ძე მამამისის უმართლობასო? ძე კი, თუ სამართალსა და სიმართლეს აღასრულებდა, ჩემს ყველა წესს იცავდა და ასრულებდა - უცილობლად იცოცხლებს!
20 . ცოდვილი კაცი კი მოკვდება! ძემ არ უნდა იტვირთოს თავისი მამის უმართლობა და მამამ - ძისა; მართალზე მისი სიმართლე იქნება და ბოროტზე - მისი ბოროტება.
21 . ბოროტი კი, თუ ზურგს შეაქცევს მთელ თავის ცოდვებს, რაც ჩაიდინა, დაიცავს ყველა ჩემს წესს და აღასრულებს სამართალსა და სიმართლეს - უცილობლად იცოცხლებს, არ მოკვდება!
22 . აღარ გაუხსენებენ მას თავის სიმართლეში, რასაც აღასრულებს, არცერთ დანაშაულს, რაც ჩადენილი აქვს და იცოცხლებს!
23 . განა მახარებს ბოროტის სიკვდილი? ამბობს უფალი ღმერთი, განა არ მინდა, რომ მობრუნდეს თავისი გზიდან და იცოცხლოს?
24 . ხოლო, თუ მართალი შეაქცევს ზურგს თავის სიმართლეს და ჩაიდენს ყველა იმ უმართლობას, რასაც ბოროტი სჩადის, განა იცოცხლებს? აღარ გაუხსენებენ მთელ მის სიმართლეს, თავის დანაშაულში, რითაც მუხთლობდა და ცოდვაში, რასაც სცოდავდა - მოკვდება!
25 . თქვენ ამბობთ: სამართლიანი არ არისო უფლის გზა. ახლა მომისმინე, ისრაელის სახლო: ჩემი გზა არ არის სამართლიანი? თქვენი გზებია უსამართლო!
26 . თუ მართალი ზურგს აქცევს თავის სიმართლეს და უმართლოდ მოიქცევა, მოკვდება თავისი უმართლობის გამო, რაც ქმნა და დაიღუპება.
27 . და თუ ბოროტი ზურგს აქცევს ბოროტებას, რასაც სჩადიოდა და სამართალსა და სიმართლეს აღასრულებს, თავის სულს გაიცოცხლებს იგი.
28 . რადგან მიხვდა და ზურგი აქცია თავის ყველა ცოდვას. უცილობლად იცოცხლებს იგი, არ მოკვდება!
29 . ისრაელის სახლი ამბობს: არასწორიაო უფლის, ჩვენი ბატონის გზა. ჩემი გზაა არასწორი, ისრაელის სახლო?! განა თქვენი გზები არაა არასწორი?
30 . ამიტომ თითოეულს თქვენი გზის მიხედვით გაგასამართლებთ, ისრაელის სახლო, ამბობს უფალი ღმერთი, მოინანიეთ, ყველამ ზურგი აქციოს თავის დანაშაულს და არ გექნებათ უმართლობა დაბრკოლებად.
31 . განიშორეთ ყველა თქვენი დანაშაული, რითაც უმართლობდით და შეიქმენით ახალი გულები და ახალი სულები. რად უნდა მოკვდეთ, ისრაელის სახლო?
32 . ვინაიდან არ მახარებს სიკვდილი მომაკვდავისა, ამბობს უფალი ღმერთი, მობრუნდით და იცოცხლებთ!
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! იერუსალიმისკენ მიმართე სახე, საწმიდარის წინააღმდეგ იქადაგე და ისრაელის მიწის წინააღმდეგ იწინასწარმეტყველე.
3 . უთხარი ისრაელის მიწას: ასე ამბობს-თქო უფალი: აჰა, შენს წინააღმდეგ ვარ, მახვილს ვიშიშვლებ ქარქაშიდან და მოვკვეთავ შენგან მართალსაც და ბოროტეულსაც.
4 . რადგან მოვკვეთავ შენგან მართალსაც და ბოროტეულსაც, ამიტომ ვიშიშვლებ მახვილს ქარქაშიდან ყოველი ხორციელის წინააღმდეგ სამხრეთიდან ჩრდილოეთამდე.
5 . გაიგებს ყოველი ხორციელი, რომ მე, უფალმა, ვიშიშვლე მახვილი ქარქაშიდან და მეტად აღარ ჩაეგება.
6 . შენ კი, ძეო კაცისავ! იგლოვე გულგატეხილმა, სიმწრით იკვნესე მათ თვალწინ!
7 . როცა გკითხავენ: რაზე კვნესიო? უთხარი: იმ ამბის გამო, რომელიც მოდის, ყოველი გული დადნება, ყოველი ხელი მოდუნდება, ყოველი სული დაუძლურდება, ყოველი მუხლი გაწყალდება. აჰა, მოდის და ასეც მოხდება! ამბობს უფალი ღმერთი”.
8 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
9 . "ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე და თქვი: ასე ამბობს-თქო უფალი. თქვი: მახვილი, მახვილი გაილესა და გაპრიალდა.
10 . გალესილია, რომ დაკლას; გაპრიალდა, რომ ელვასავით განათდეს! არ უნდა გვიხაროდეს, რომ ჩემი ძის კვერთხმა მოიძულა ყველა ხე?
11 . მიცემულია ასაპრიალებლად, რომ ხელი მოეჭიდოს; გალესილია ეს მახვილი და გაპრიალებული, რომ მკვლელს გადაეცეს ხელში.
12 . იტირე, მოთქმით იტირე, ძეო კაცისავ! რადგან ჩემი ხალხის წინააღმდეგ არის იგი, ისრაელის ყველა მთავრის წინააღმდეგ. მახვილს არიან გადაცემულნი ჩემს ხალხთან ერთად, ამიტომ მკერდზე ირტყი ხელი უბედურებისგან.
13 . რადგან დადგა გამოცდის ჟამი, და რა იქნება, თუ კვერთხი, რომელსაც მსჯავრი გამოაქვს, აღარ იქნება!” - ამბობს უფალი ღმერთი.
14 . "შენ კი, ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე, ხელი ხელს შემოჰკარი და სამგზის გაორკეცდეს მუსვრის მახვილი, დიდი შემუსვრის მახვილია ეს, მათ გარშემო რომ არის.
15 . რომ გული დაუდნეთ და მრავალი დაეცეს მათ კარიბჭეებთან. ელვასავით ბრწყინვალე მახვილი მივეცი, აჰა, დასაკვრელად არის გაკეთებული, შესამუსრად არის ალესილი.
16 . მახვილო! მარჯვნივ გასწი, მარცხნივ გასწი, საითკენაც შენი პირია მიმართული.
17 . მეც შემოვკრავ ხელს ხელზე და რისხვას დავიცხრობ; მე, უფალმა ვილაპარაკე”.
18 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
19 . "შენ კი, ძეო კაცისავ! ორი გზა დაადგინე ბაბილონის მეფის მახვილის მოსასვლელად; ერთი ქვეყნიდან გამოვა ორივე. მონიშნე ადგილი, ქალაქის გზის დასაწყისში მონიშნე.
20 . ერთი გზა დაადგინე მახვილის მოსასვლელად ყამონის ძეთა რაბაში და მეორე იუდაში, გამაგრებულ იერუსალიმში.
21 . მარჯვენა ხელით იერუსალიმს ერგო წილი, რომ განელაგებინათ ტარანები და პირი გაეღოთ ჟლეტვისთვის, ხმა აღემაღლებინათ საომარი ყიჟინით და ტარანები კარიბჭეებისკენ მიემართათ, აღემართათ მიწაყრილები, აეშენებინათ გოდლები.
22 . მარჯვენა ხელით იერუსალიმს ერგო წილი, რომ განელაგებინათ ტარანები და პირი გაეღოთ ჟლეტვისთვის, ხმა აღემაღლებინათ საომარი ყიჟინით და ტარანები კარიბჭეებისკენ მიემართათ, აღემართათ მიწაყრილები, აეშენებინათ გოდლები.
23 . ეს კი ამაო მკითხაობასავით იქნება მათ თვალში, ფიცით კი შეჰფიცეს, მაგრამ ის გაიხსენებს მათ ურჯულოებას და შეიპყრობს მათ.
24 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რადგან თავად გაიხსენეთ თქვენი ურჯულოება, გამოაშკარავდა თქვენი დანაშაული და გამოჩნდა თქვენი ცოდვა თქვენს ყველა ნამოქმედარში, ხელით იქნებით შეპყრობილნი.
25 . შენ კი, უწმიდურო ბოროტეულო, ისრაელის მთავარო, რომლის დღეც დადგა, რომ ბოლო მოეღოს დანაშაულს,
26 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: მოიშორე დოლბანდი და ჩამოიღე გვირგვინი. ასე აღარ იქნება, დამდაბლებული ამაღლდება და ამაღლებული დამდაბლდება.
27 . ნანგრევებად, ნანგრევებად, ნანგრევებად ვაქცევ და ესეც აღარ ექნება, სანამ არ მოვა ის, რომელსაც სამართლიანად ეკუთვნის იგი - მე გადავცემ მას.
28 . შენ კი, ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე და თქვი: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი ყამონის ძეებზე და მათ შერცხვენაზე. თქვი: მახვილი, მახვილია გაშიშვლებული ჩასახოცად, გაპრიალებულია შესამუსრად, რომ ელვასავით იყოს.
29 . ყალბ ხილვებს ხედავენ შენთვის და ტყუილს მკითხაობენ, რათა დახოცილ ბოროტეულთა კისერზე დაგდონ, რომელთაც დაუდგათ დღე, რომ ბოლო მოეღოს დანაშაულს.
30 . ჩააგე ქარქაშში; შენი გაჩენის ადგილას, შენი შობის ქვეყანაში გაგასამართლებ.
31 . ჩემს რისხვას გადმოვღვრი და ჩემი წყრომის ცეცხლს დავბერავ შენზე; ხელთ მიგცემ ხალხს, მძვინვარესა და მკვლელობაში დახელოვნებულს.
32 . ცეცხლის შესაჭმელი გახდები, შენი სისხლი ქვეყნის შუაგულში დაგუბდება და არავინ გაგიხსენებს, რადგან მე უფალმა ვილაპარაკე”.
1 . იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი მეცხრე წელს, მეათე თვის მეათე დღეს:
2 . "ძეო კაცისავ! ჩაიწერე, ჩაიწერე შენთვის ამ დღის სახელი, ზუსტად ამ დღისა; ზუსტად ამ დღეს მოადგა ბაბილონის მეფე იერუსალიმს.
3 . ელაპარაკე მეამბოხე სახლს იგავით და უთხარი: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: ქვაბი შემოდგი ცეცხლზე, შემოდგი და შიგ წყალი ჩაასხი.
4 . ნაჭრები ჩაყარე შიგ, კარგი ნაჭრები, ბარკალი და ბეჭი, ნარჩევი ძვლებით გაავსე.
5 . ნარჩევი ცხვრებისგან აიღე, ქვეშ შეშა შეუკეთე და ადუღე, რომ ძვლები მოიხარშოს.
6 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ვაი სისხლიან ქალაქს, ჟანგიან ქვაბს რომ ჰგავს და რომლის ჟანგიც არ გადმოდის მისგან. ნაჭერ-ნაჭერ ამოიღე ნაჭრები, რჩევის გარეშე.
7 . რადგან მისი სისხლი მის წიაღშია, სალ კლდეზე დაასხა, მიწაზე არ დაუღვრია, მტვრით რომ არ დაფარულიყო.
8 . რათა რისხვით ავნთებულიყავი შურისძიებისთვის; მე დავასხი მისი სისხლი სალ კლდეზე, რათა არ დაფარულიყო.
9 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ვაი სისხლიან ქალაქს, მე გავაღვივებ კოცონს.
10 . შეშა მიუმატე, ცეცხლი გააღვივე, ბოლომდე ჩახარშე ხორცი, ისე, რომ ძვლებიც ჩაიხარშოს.
11 . ცარიელი იდგას ნაკვერჩხლებზე, რათა გაცხელდეს და სპილენძი გავარვარდეს, გადნეს შიგნით მისი სიბილწე და გამოიწვას მისი ჟანგი.
12 . ჯაფისგან მოიქანცე, და მაინც არ მოცილდა ღრმა ჟანგი, ამიტომ ცეცხლს მიეცი ქვაბი, თავის ჟანგთან ერთად.
13 . შენს უწმიდურებაშია შენი სისაძაგლე, რადგან გწმენდდი და არ განიწმინდე შენი უწმიდურებისგან! მეტად აღარ განიწმინდები, სანამ არ დაცხრება შენზე ჩემი გულისწყრომა.
14 . მე, უფალმა, ვილაპარაკე, ახლოვდება ეს და მე აღვასრულებ, არ გავაუქმებ, არ დავინდობ და არ ვინანებ. შენი გზებისა და შენი საქმეების მიხედვით განგიკითხავ!” - ამბობს უფალი ღმერთი.
15 . იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი:
16 . "ძეო კაცისავ! ერთი ხელის მოსმით წაგართმევ შენი თვალისთვის სასურველს. არ დაიჩივლო, არც იტირო და არც ცრემლი გადმოყარო.
17 . მდუმარედ იგლოვე, მკვდრებს ნუ დაიტირებ, თავი დაიბურე და ფეხსაცმელი ჩაიცვი ფეხებზე, ულვაშს ნუ დაიფარავ და უცხოთა პურს ნუ შეჭამ”.
18 . დილით ხალხს ველაპარაკე საღამოს კი მოკვდა ჩემი ცოლი. და შევასრულე დილით, რაც ნაბრძანები მქონდა.
19 . მითხრა ხალხმა: "ნუთუ არ გვეტყვი, რას ნიშნავს ეს ჩვენთვის, რასაც შენ აკეთებ?”
20 . ვუპასუხე: "ასეთი სიტყვა იყო უფლისგან ჩემდამი:
21 . უთხარი ისრაელის სახლს, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი, აჰა, შევბღალავ ჩემს საწმიდარს, თქვენი ძალის სიამაყეს, თქვენი თვალებისთვის სასურველს და თქვენი სულის სალხენელს. თქვენს ძეებსა და ასულებს კი, რომლებიც მიატოვეთ, მახვილით დავცემ.
22 . იმას გააკეთებთ, რაც მე გავაკეთე, ულვაშს არ დაიფარავთ და უცხოთა პურს არ შეჭამთ.
23 . საბურველი გექნებათ თავზე და ფეხსაცმელი - ფეხებზე. ნუ იგლოვებთ და ნუ დაიტირებთ; დალპებით თქვენს უმართლობაში და იკვნესებთ თითოეული თქვენს ძმაზე.
24 . ეზეკიელი იქნება ყველა თქვენგანისთვის ნიშნად: როგორც ის მოიქცა, თქვენც ისე მოიქცევით. ეს რომ მოხდება, მიხვდებით, რომ მე ვარ უფალი!
25 . და შენ, ძეო კაცისავ! იმ დღეს იქნება, როცა წავართმევ მათ საყრდენს, მათი სიხარულის სიამაყეს და თვალთათვის სასურველს, მათი გულების დარდს - მათ ძეებსა და ასულებს.
26 . იმ დღეს მოგივა იქიდან თავდაღწეული, რათა გაცნობოს.
27 . და იმ დღეს გაგეხსნება პირი და ალაპარაკდები თავდაღწეულის ხილვისას და აღარ დამუნჯდები; იქნები მათთვის ნიშნად და მიხვდებიან, რომ მე ვარ უფალი!”
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! მიმართე სახე ყამონის ძეთაკენ და მათ წინააღმდეგ იწინასწარმეტყველე.
3 . უთხარი: ყამონის ძენო, ისმინეთ-თქო უფალი ღმერთის სიტყვა. ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რადგანაც გაიცინე ჩემს საწმიდარზე, როცა შეიბღალა და ისრაელის მიწაზე, როცა გაუკაცრიელდა და იუდას სახლზე, როცა დევნილობაში წავიდა.
4 . ამიტომ, აჰა, მეც აღმოსავლეთის ძეთ მიგცემ სამკვიდროდ, შენ შორის დასცემენ ბანაკებს და საცხოვრებლებს მოიწყობენ. შენს ნაყოფს შეჭამენ და შენს რძეს დალევენ.
5 . აქლემების საძოვრად ვაქცევ რაბას, ყამონის ძეთა ქვეყანას კი - ცხვრის ფარების სადგომად; და გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი.
6 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმის გამო, რომ ტაშს უკრავდი, ფეხს აბაკუნებდი და სულის მთელი მძულვარებით ხარობდი ისრაელის მიწაზე.
7 . ამიტომ, აჰა, ხელს მოგიღერებ და გასაძარცვად გადაგცემ ხალხებს; აღმოგფხვრი ხალხებიდან და მოგსპობ ქვეყნებიდან, გაგანადგურებ და გაიგებ, რომ მე ვარ უფალი.
8 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმის გამო, რომ მოაბი და სეყირი ამბობენ: აჰა, სხვა ერებივით გახდაო იუდას სახლი;
9 . ამიტომ, აჰა, გვერდებს შემოვაცლი მოაბის ქალაქებს, მის სასაზღვრო ქალაქებს, ქვეყნის მშვენებას ბეთ-იეშიმოთს, ბაყალ-მეყონს და კირიათაიმს.
10 . აღმოსავლეთის ძეთ მივცემ სამკვიდროდ ყამონის ძეებიანად, რომ აღარ იხსენებოდნენ ყამონის ძენი ხალხებში.
11 . სამართალს აღვუსრულებ მოაბს და გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი.
12 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმის გამო, რომ ედომი იუდას ტაძრის წინააღმდეგ წავიდა და შური იძია, ამით დააშავა და მასზეც შური იქნება ნაძიები!
13 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: მეც მოვუღერებ ხელს ედომს, მოვუსპობ კაცსა და პირუტყვს, ნანგრევებად ვაქცევ მას და თემანიდან დედანამდე მახვილით დაეცემიან.
14 . შურისგებას აღვასრულებ ედომზე, ჩემი ხალხის, ისრაელის ხელით. ჩემი რისხვისა და გულისწყრომისამებრ მოექცევიან ედომს; ასე გაიგებენ ჩემს შურისგებას! - ამბობს უფალი ღმერთი.
15 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმის გამო, რომ შურისგებით იქცეოდნენ ფილისტიმელნი და შური იძიეს სულის ზიზღით, რათა გაენადგურებინათ იუდა მარადიული მტრობით,
16 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, ხელს მოვუღერებ ფილისტიმელებს, მოვსპობ კრეტელებს და გავანადგურებ ზღვისპირეთის ნატამალს.
17 . მრისხანე მხილებებით აღვასრულებ მათზე დიდ შურისგებას და გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი, როცა ჩემს შურისგებას აღვასრულებ მათზე!”
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "შენ კი, ძეო კაცისავ! გოდება გამართე ტვიროსზე.
3 . და უთხარი ზღვის შესასვლელთან დასახლებულ ტვიროსს, მრავალ ზღვისპირა ქვეყნების ხალხებთან მოვაჭრეს, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: ტვიროსო, გითქვამს, სრულყოფილი ვარო მშვენებაში.
4 . ზღვების გულშია შენი საზღვრები, მშენებლებმა სრულყვეს მშვენება შენი.
5 . სენირის კვიპაროსებისგან დაგიმზადეს ყველა ფიცარი, ლიბანიდან კედარი ჩამოგიტანეს, რომ ანძა გაეკეთებინათ შენთვის;
6 . ბაშანის მუხის ნიჩბები გაგიკეთეს; გემბანი ქითიმის ზღვისპირეთის სპილოს ძვლითა და ბზით მოგიპირკეთეს.
7 . ეგვიპტის მოქარგული ქსოვილისა იყო შენი იალქნები, რომ დროშად გქონოდა. გადასახურავი ცისფერი და მეწამული ქსოვილისა იყო ელიშას ზღვისპირეთიდან;
8 . ციდონელები და არვადელები გყავდა მენიჩბეებად; შენი ბრძენკაცები გყავდა, ტვიროსო, მესაჭეებად გყავდა ისინი;
9 . გებალის უხუცესნი და მისი ბრძენკაცები შენთან იყვნენ ბზარების შესაკეთებლად, ზღვის ყველა გემი და მათი მეზღვაურნი იყვნენ შენში, რომ ვაჭრობა წარემართათ.
10 . სპარსელნი, ლუდელნი და ფუტელნი იყვნენ შენს ლაშქარში, შენი ომის კაცები. ფარსა და მუზარადს შენთან ჰკიდებდნენ, ისინი გმატებდნენ ბრწყინვალებას.
11 . არვადის ძენი და შენი ლაშქარი იდგნენ კედლებზე გუშაგებად შენს გარშემო, გამადიმელნი იყვნენ შენს კოშკებში; თავიანთ ფარებს ირგვლივ შენს კედლებზე ჰკიდებდნენ. ისინი სრულყოფდნენ შენს მშვენებას.
12 . თარშიში ვაჭრობდა შენთან, ყოველგვარი სიმდიდრის სიუხვის გამო; ვერცხლს, რკინას, კალას და ტყვიას გაძლევდნენ შენს საქონელში.
13 . იავანი, თუბალი და მეშექი იყვნენ შენი ვაჭრები, ცოცხალ ადამიანებს და სპილენძის ჭურჭელს გიცვლიდნენ საქონელში;
14 . თოგარმის სახლიდან ცხენებს, მხედრებსა და ჯორებს გაძლევდნენ შენს საქონელში.
15 . დედანის ძენი იყვნენ შენთან მოვაჭრენი და მრავალი ზღვისპირა ქვეყანა იყო შენი სავაჭრო ადგილი. სპილოს ეშვები და შავი ხე მოჰქონდათ საფასურად.
16 . არამის ძენი ვაჭრობდნენ შენთან, შენი ნაკეთობების სიმრავლის გამო; ზურმუხტს, მეწამულსა და ნაქარგ ქსოვილს, ბისონს, მარჯანსა და ლალს იძლეოდნენ შენს საქონელში.
17 . იუდა და ისრაელის ქვეყანა იყვნენ შენთან მოვაჭრენი, მინითის ხორბალს, პანაგს, თაფლს, ზეთსა და ბალსამონს გაძლევდნენ სანაცვლოდ.
18 . დამასკო იყო შენთან მოვაჭრე, შენი მრავალი ნაკეთობისა და ყოველგვარი სიმდიდრის სიუხვის გამო; ხელბონის ღვინისა და თეთრი მატყლის გამო.
19 . დანი და იავანი ნაწრთობ რკინას, დარიჩინსა და ტკბილ ლერწამს გაძლევდნენ შენი საქონლის სანაცვლოდ უზალიდან.
20 . დედანი საუნაგირე მორთულობით გევაჭრებოდა.
21 . არაბეთი და კედარის ყველა მთავარი ვაჭრობდა შენთან; ბატკნებით, ვერძებითა და ვაცებით გევაჭრებოდნენ.
22 . შებასა და რაყმას მოვაჭრენიც შენთან ვაჭრობდნენ; ყველანაირ საუკეთესო ნელსაცხებელს, ყოველგვარ ძვირფას ქვასა და ოქროს გიცვლიდნენ შენს საქონელში.
23 . ხარანი, ქანე და ყედენი, შებას მოვაჭრენი, ასევე აშური და ქილმადი შენთან ვაჭრობდნენ,
24 . შენთან ვაჭრობდნენ ძვირფასი სამოსელით, ლურჯი ნაქარგი მოსასხამებით, სხვადასხვაფერის ქსოვილით გაწყობილი ხალიჩებითა
25 . თარშიშის ხომალდებს მიმოჰქონდათ შენი საქონელი, აივსე და დიდად განდიდდი ზღვის შუაგულში.
26 . დიდ წყლებში გაგიყვანეს შენმა მენიჩბეებმა, მაგრამ აღმოსავლეთის ქარმა დაგლეწა ზღვის შუაგულში.
27 . შენი სიმდიდრე, შენი საქონელი, შენი სავაჭრებელი, შენი მეზღვაურნი და მესაჭეები, ბზარების შემკეთებელნი და შენი საქონლით მოვაჭრენი, ყველა შენი მეომარი, ვინც შენთანაა და მთელი კრებული, შენ შორის მყოფი, ზღვის შუაგულში ჩაცვივდებიან შენი დაცემის დღეს.
28 . შენი მესაჭეების ყვირილი შეარყევს შემოგარენს.
29 . თავ-თავიანთი ხომალდიდან ჩამოვა ყველა ნიჩბოსანი, მეზღვაური, ყველა ზღვის მესაჭე და ხმელეთზე დადგებიან.
30 . ხმას აიმაღლებენ შენ გამო და მწარედ აქვითინდებიან, მტვერს დაიყრიან თავზე და ნაცარში გაგორდებიან.
31 . შენ გამო თავს გადაიპარსავენ, ჯვალოს ჩაიცვამენ და სულგამწარებულნი მწარე მოთქმით დაგიტირებენ.
32 . კვნესით დაგიტირებენ და გიგლოვებენ: "ვინ არის ტვიროსივით? მასავით ვინ დადუმებულა შუაგულ ზღვაში?”
33 . როცა ზღვებით გადიოდა შენი საქონელი, მრავალ ხალხს აძღობდი შენი უხვი დოვლათით და შენი ვაჭრობით ამდიდრებდი ქვეყნის მეფეებს.
34 . ახლა კი ზღვამ ჩაგლეწა წყლების სიღრმეებში, შენი საქონელი და მთელი შენი კრებული გაქრა შენთან ერთად.
35 . შენ გამო შეძრწუნდა ყველა ზღვისპირა ქვეყანა, მათ მეფეებს შიში დაეცათ, სახე აელეწათ.
36 . ხალხებში მოსიარულე ვაჭრები უსტვენენ შენ გამო, საშინელი აღსასრული გეწია, აღარ იქნები უკუნისამდე!”
1 . მეთორმეტე წელს, მეთორმეტე თვის პირველ დღეს ასეთი სიტყვა იყო უფლისგან ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! იგლოვე ფარაონი, ეგვიპტის მეფე, და უთხარი: შენი თავი ლომი გგონია ხალხთა შორის, მაგრამ ზღვის ურჩხულს ჰგავხარ; მოხვედი და აქეთ-იქით აწყდები შენს მდინარეებში, ფეხებით ამღვრევ წყალს და ატალახებ მათ ნაკადებს.
3 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: გავშლი შენზე ჩემს ბადეს მრავალი ხალხის კრებულში და ამოგათრევენ ჩემი ბადით.
4 . მიგაგდებ მიწაზე, ღია მინდორში დაგტოვებ, დავაბინავებ შენზე ცის ყველა ფრინველს და შენით დავანაყრებ მიწის ყველა ცხოველს.
5 . შენს ხორცს მთებზე დავყრი და ხეობებს გავავსებ შენი მძორით.
6 . მთებამდე დავარწყულებ მიწას შენი სისხლით და ხეობები გაივსება შენი ხორცით.
7 . როცა მიგანავლებ, დავფარავ ზეცას და დავაბნელებ მის ვარსკვლავებს, მზეს ღრუბლით დავფარავ და მთვარე არ გაანათებს თავისი სინათლით.
8 . ყველა კაშკაშა მნათობს დავაბნელებ ცაში შენს ზემოთ და წყვდიადს მოვფენ შენს ქვეყანაზე! - ამბობს უფალი ღმერთი.
9 . გულს დავუძაბუნებ მრავალ ერს, როცა შენი განადგურების ამბავს მივაწვდენ ხალხებსა და ქვეყნებს, რომელთაც არ იცნობ.
10 . მრავალი ხალხი შეიძვრება შენ გამო, შეძრწუნდებიან მათი მეფენი შენზე, როცა ხმალს მოვიქნევ მათ წინაშე და თითოეული თავისი სულის გამო იკანკალებს ყოველ წამს, შენი დაცემის დღეს.
11 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ბაბილონის მეფის მახვილი მოგწვდება შენ.
12 . ძლიერთა მახვილით დავცემ შენს ურდოებს; ხალხთაგან უსასტიკესნი გაანადგურებენ ეგვიპტის სიამაყეს და დაიღუპება მისი ხალხი.
13 . მოვსპობ მთელ მის საქონელს დიდი წყლების პირზე, აღარ აამღვრევს მას მეტად ადამიანის ფეხი და აღარც საქონლის ჩლიქები აამღვრევს.
14 . მაშინ შევადედებ მათ წყლებს და მათ მდინარეებს ზეთივით ვადინებ! - ამბობს უფალი ღმერთი.
15 . როცა ავაოხრებ ეგვიპტის ქვეყანას და დაცარიელდება მისი მიწა სისავსისგან, როცა გავჟლეტ ყველა მასში მცხოვრებს, ეცოდინებათ, რომ მე ვარ უფალი.
16 . სამგლოვიარო სიმღერაა, რომ მოსთქვამენ; ხალხთა ასულნი მოსთქვამენ და მოსთქვამენ ეგვიპტესა და მის ხალხზე” - ამბობს უფალი ღმერთი.
17 . მეთორმეტე წელს, პირველი თვის მეთხუთმეტე დღეს, ასეთი სიტყვა იყო უფლისგან ჩემდამი:
18 . "ძეო კაცისავ! იგლოვე ეგვიპტის ხალხზე, დაამხე ის და დიდებული ხალხების ასულები ქვესკნელში საფლავად ჩასულებთან.
19 . ვისზე უკეთესი ხარ? ჩადი და დაწექი წინადაუცვეთელებთან.
20 . მახვილით მოკლულთა შორის დაეცემიან, ისიც მახვილს არის გადაცემული, მიუგდეთ ის და მთელი მისი ხალხი.
21 . ილაპარაკებენ შავეთში მასზე და მის მხარდამჭერებზე უძლიერესნი გმირთა შორის: დაეცნენ და წვანან წინადაუცვეთელნი და მახვილით მოსრილნი!
22 . იქვეა აშური და მთელი მისი კრებული, მისი საფლავის ირგვლივ; მოკლულია ყველა მისიანი, მახვილითაა განგმირული.
23 . საფლავები ქვესკნელის კიდეებთან დაუდგინეს, მისი კრებული მისი საფლავის ირგვლივაა; ყველა მოკლულია, მახვილით დაცემული; ისინი, ვინც შიშის ზარს სცემდა ცოცხალთა ქვეყანას.
24 . იქვეა ყელამი, მთელი თავისი ხალხით, მისი საფლავის ირგვლივ. ყველა მოკლულია, მახვილით დაცემული, წინადაუცვეთელები ჩავიდნენ ქვესკნელში, შიშის ზარს სცემდნენ ცოცხალთა ქვეყანას, იტვირთეს თავიანთი სირცხვილი საფლავში ჩასულებთან ერთად.
25 . განგმირულთა შორის მიუჩინეს სარეცელი მთელ თავის ხალხთან ერთად. მის ირგვლივაა მათი საფლავები, ყველა წინადაუცვეთელია, მახვილით დაცემული; აკი თვითონ სცემდნენ შიშის ზარს ცოცხალთა ქვეყანას, მათაც იტვირთეს თავიანთი შერცხვენა საფლავში ჩასულებთან ერთად. მოკლულთა შორის განაწესეს.
26 . იქვე არიან მეშექი და თუბალი თავიანთ ხალხთან ერთად. მის ირგვლივაა მათი საფლავები, ყველა წინადაუცვეთელია, მახვილით დაცემული, შიშის ზარს რომ სცემდნენ ცოცხალთა ქვეყანას.
27 . არ უნდა განერთხნენ გმირებთან? დაცემულ წინადაუცვეთელებთან? საკუთარი საბრძოლო საჭურვლით ჩავიდნენ შავეთში, თავქვეშ ამოიდეს მახვილები, მათ ძვლებზე დაივანა მათმა ურჯულოებამ, შიშის ზარს რომ სცემდნენ ცოცხალთა ქვეყანას.
28 . შენც ფარაონ, წინადაუცვეთელთა შორის დაილეწები და მახვილით განგმირულებთან ერთად დაწვები.
29 . აქვეა ედომი, მისი მეფეები და ყველა მისი მთავარი, საკუთარ სიძლიერეში დაეცნენ მახვილით განგმირულებთან. განერთხმებიან წინადაუცვეთელებთან, საფლავში ჩასულებთან.
30 . იქ არის ჩრდილოეთის ყველა უფლისწული და ყველა სიდონელი, დახოცილებთან რომ ჩავიდნენ შერცხვენილნი საკუთარ ძალმომრეობაში, შიშის ზარს რომ სცემდნენ. განერთხნენ წინადაუცვეთელთა და მახვილით მოკლულთა შორის, იტვირთეს თავიანთი სირცხვილი საფლავში ჩასულებთან ერთად.
31 . იხილავს მათ ფარაონი და ნუგეშცემული იქნება უამრავი ხალხის გამო, მახვილით რომ დაიხოცა; ფარაონი და მთელი მისი ლაშქარი! - ამბობს უფალი ღმერთი.
32 . რადგან მე განვავრცობ ჩემს შიშს ცოცხალთა ქვეყანაზე, განერთხმებიან ისინი წინადაუცვეთელთა და მახვილით დაცემულთა შორის - ფარაონი და მთელი მისი ხალხი!” - ამბობს უფალი ღმერთი!
1 . "და შენ, ძეო კაცისავ! უწინასწარმეტყველე ისრაელის მთებს და უთხარი: ისრაელის მთებო, ისმინეთ უფლის სიტყვა.
2 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რადგან ნათქვამი აქვს მტერს თქვენს წინააღმდეგ: აჰა, ჩვენი კუთვნილება გახდა მარადიული სიმაღლეები!
3 . ამიტომ იწინასწარმეტყველე და თქვი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: იმიტომ, სწორედ იმიტომ, რომ ყოველი მხრიდან ესწრაფვიან თქვენს გადაყლაპვას, რათა წარმართთა ნატამალი დაგეუფლოთ და გადაეცეთ მოლაპარაკეთა ბაგეთ და ენას, ხალხებში საძაგებლად,
4 . ამიტომ, მთებო ისრაელისა, ისმინეთ, ამბობს უფალი ღმერთი: ამას ამბობს უფალი ღმერთი, მთებსა და ბორცვებზე, კალაპოტებსა და ხეობებზე, აოხრებულ ნანგრევებსა და მიტოვებულ ქალაქებზე, რომლებიც ნადავლად და დასაცინად გახდნენ წარმართთა ნატამალისთვის, რომლებიც ირგვლივ არიან.
5 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: განა ჩემი შურისგების ცეცხლში არ წარმოვთქვი ამ ხალხების ნატამალსა და მთელ ედომზე, ჩემი ქვეყანა რომ სამემკვიდრეოდ მიითვისეს გულში სიხარულით და სულში სიძულვილით, რათა ნადავლად ექციათ იგი?!
6 . ამიტომ იწინასწარმეტყველე ისრაელის მიწაზე და უთხარი მთებსა და ბორცვებს, კალაპოტებსა და ხეობებს, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: მე ჩემი შურისგებით ვილაპარაკე, რადგან ხალხთა სირცხვილი იტვირთეთ!
7 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ფიცით შევმართე ხელი, რომ თქვენს ირგვლივ მყოფი ერები, თვითონ იტვირთავენ თავიანთ სირცხვილს.
8 . თქვენ კი, მთანო ისრაელისა, გამოიზრდით ტოტებს და ნაყოფს მოუტანთ ჩემს ხალხს, ისრაელს, რადგან მალე მოვა იგი.
9 . რადგან, აჰა, მე ვზრუნავ თქვენზე და მოწყალებით გიყურებთ, რომ მოიხვნათ და დაითესოთ.
10 . გავამრავლებ თქვენზე ადამიანს, მთელ ისრაელის ხალხს, მთლიანად დასახლდებით, გამოცოცხლდება ქალაქები და აღდგება ნანგრევები.
11 . გავამრავლებ თქვენზე ადამიანსა და საქონელს, იმრავლებენ და ინაყოფიერებენ. დაგაფუძნებთ წინანდებურად და პირვანდელზე უკეთესად იქნებით. და მიხვდებით, რომ მე ვარ უფალი.
12 . მოგიყვანთ ადამიანებს, ჩემს ხალხს, ისრაელს და დაგეუფლებიან; იქნებით მათი სამკვიდრებელი და მეტად აღარ დარჩებით უშვილძიროდ.
13 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რადგან გეუბნებიან, კაცთა მშთანმთქმელი და ერის უშვილოდ დამტოვებელი ხარო!
14 . ამიტომ აღარ შთანთქავ ადამიანებს და შენს ხალხს უშვილოდ აღარ დატოვებ! - ამბობს უფალი ღმერთი.
15 . აღარც ლანძღვას მოგასმენინებ ხალხთაგან, აღარც შერცხვენას იტვირთავ მათგან და შენს ხალხსაც მეტად აღარ დააბრკოლებ!” - ამბობს უფალი ღმერთი.
16 . კვლავ იყო სიტყვა უფლისგან ჩემდამი:
17 . "ძეო კაცისავ! თავისი საქციელით შებილწა ისრაელის სახლმა საკუთარი მიწა, რომელზეც ცხოვრობდა. წიდოვანის უწმიდურებასავით შეიქნა მათი გზა ჩემ წინაშე.
18 . და გადმოვღვარე ჩემი გულისწყრომა იმ სისხლის გამო, მიწაზე რომ დაღვარეს და თავიანთი კერპებით შებილწეს იგი.
19 . გავფანტე ისინი ხალხებში და განვაბნიე ქვეყნებში; მათი გზებისა და საქმეების მიხედვით განვიკითხე ისინი.
20 . მივიდნენ იმ ხალხებთან, ვისთანაც გავყარე და იქ შებღალეს ჩემი წმიდა სახელი, რადგან მათზე ამბობდნენ: ესენი უფლის ხალხია, მისი მიწიდან არიან გამოსულნიო.
21 . დავზოგე ჩემი წმიდა სახელი, ისრაელის სახლმა რომ შებღალა იმ ხალხებში, სადაც მივიდა.
22 . ამიტომ უთხარი ისრაელის სახლს, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: შენი გულისთვის არ ვაკეთებ ამას, სახლო ისრაელისა, არამედ ჩემი წმიდა სახელისთვის, იმ ხალხებში რომ შებღალე, სადაც მიხვედი.
23 . განვწმედ ჩემს დიად სახელს, ხალხებში შებღალულს, თქვენ რომ შებღალეთ მათ შორის და გაიგებენ ხალხები, რომ მე ვარ უფალი! ამბობს უფალი ღმერთი, როცა მათ თვალწინ განვიწმიდები თქვენში.
24 . აგიყვანთ ხალხებიდან, შეგაგროვებთ ყველა ქვეყნიდან და მოგიყვანთ თქვენს მიწაზე.
25 . გასხურებთ წმიდა წყალს და გასუფთავდებით მთელი თქვენი სიბილწისგან; ყველა თქვენი კერპისგან გაგასუფთავებთ.
26 . ჩაგიდგამთ ახალ გულს და ახალ სულს ჩაგიდებთ; ქვის გულს მოგაშორებთ სხეულიდან და ხორცის გულს ჩაგიდგამთ.
27 . ჩემს სულს ჩავდებ თქვენში და ისე გავაკეთებ, რომ ჩემი წესებით იაროთ და ჩემი სამართალი დაიცვათ და აღასრულოთ.
28 . დამკვიდრდებით ქვეყანაში, თქვენს მამებს რომ მივეცი და იქნებით ჩემი ხალხი და მე თქვენი ღმერთი ვიქნები.
29 . მე გიხსნით ყველა თქვენი სიბინძურისგან, მოვუხმობ ხორბალს, გავამრავლებ და არ მოვაწევ თქვენზე შიმშილს.
30 . უხვად მოგცემთ ხის ნაყოფს და მინდვრის მოსავალს, რათა მეტად აღარ ითმინოთ შიმშილის გამო შერცხვენა ხალხებში.
31 . გაგახსენდებათ თქვენი ბოროტი გზები და თქვენი საქმენი და შეგძაგდებათ საკუთარი თავი თქვენი ურჯულოებისა და სისაძაგლეების გამო.
32 . თქვენი გულისთვის არ ვაკეთებ ამას, ამბობს უფალი ღმერთი, გაიგეთ! თქვენი გზების გამო შეგრცხვეთ, სახლო ისრაელისა.
33 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმ დღეს, ყველა თქვენი ურჯულოებისგან რომ განგწმედთ, დავასახლებ თქვენს ქალაქებს და კვლავ აღორძინდებიან თქვენი ნანგრევები;
34 . დამუშავდება გაპარტახებული მიწა, გაუდაბურებული რომ იყო ყოველი გამვლელის თვალში.
35 . იტყვიან: ედემის ბაღად იქცა ეს აოხრებული ქვეყანაო; ნანგრევები, დაუსახლებელი და დანგრეული ქალაქები გამაგრდება და დასახლდება.
36 . მიხვდებიან გარშემო შემორჩენილი ხალხები, რომ მე, უფალმა, აღვადგინე დანგრეული და დავრგე გაუდაბურებული! მე, უფალმა, ვთქვი და გავაკეთებ!
37 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ამაშიც ვუპასუხებ ისრაელის ტაძრის ლოცვას: ცხვარივით გავამრავლებ ხალხს.
38 . სამსხვერპლო ვერძებით, როგორც ცხვრით, ხომ ივსება სადღესასწაულო იერუსალიმი, ასე გაივსება დანგრეული ქალაქები ადამიანებით. და მიხვდებიან, რომ მე ვარ უფალი”.
1 . უფლის ხელი იყო ჩემზე; გამომიყვანა უფლის სულით და შუაგულ ველზე დამსვა, ძვლებით რომ იყო სავსე.
2 . გამატარა მათ შორის; ირგვლივ, აჰა, ფრიად ბევრი ეყარა ველზე და ძალზე გამხმარი იყო.
3 . მკითხა: "ძეო კაცისავ! თუ გაცოცხლდება ეს ძვლები?” ვთქვი: "უფალო ღმერთო, შენ იცი!”
4 . მითხრა: "უწინასწარმეტყველე ამ ძვლებს და უთხარი: გამხმარო ძვლებო, ისმინეთ უფლის სიტყვა.
5 . ასე ეუბნება უფალი ღმერთი ამ ძვლებს: აჰა, სულს შევიყვან თქვენში და გაცოცხლდებით.
6 . ძარღვებს მოგცემთ, ხორცით შეგმოსავთ, კანით დაგფარავთ და სულს ჩაგბერავთ, რომ გაცოცხლდეთ; გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი”.
7 . ბრძანებისამებრ ვიწინასწარმეტყველე; ვწინასწარმეტყველებდი, რომ ხმაური გავიგონე და, აჰა, ზანზარი და ძვალი თავის ძვალს მიედგა.
8 . შევხედე და, აჰა, ძარღვები აჩნდება, ხორცით იმოსება და კანით იფარება, სული კი არ იყო მათში.
9 . მითხრა: "უწინასწარმეტყველე სულს, უწინასწარმეტყველე, ძეო კაცისავ, და უთხარი სულს, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: ოთხივე ქარიდან მოდი, სულო და შთაბერე ამ დახოცილებს, რომ გაცოცხლდნენ”.
10 . ბრძანებისამებრ ვიწინასწარმეტყველე, შევიდა მათში სული და გაცოცხლდნენ; ფრიად დიდძალი ლაშქარი წამოდგა ფეხზე.
11 . მითხრა: "ძეო კაცისავ! მთელი ისრაელის სახლია ეს ძვლები. აჰა, ამბობენ, გახმა ჩვენი ძვლები, დაიღუპა ჩვენი იმედი, მთლიანად ამოვიხოცეთო!”
12 . ამიტომ უწინასწარმეტყველე და უთხარი მათ, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: აჰა, მე გავხსნი თქვენს საფლავებს და ამოგიყვანთ თქვენი საფლავებიდან, ჩემო ხალხო, და ისრაელის მიწაზე მოგიყვანთ.
13 . მაშინ გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი, თქვენს საფლავებს რომ გავხსნი და ამოგიყვანთ თქვენი საფლავებიდან, ჩემო ხალხო!
14 . ჩემს სულს ჩაგიდგამთ და გაცოცხლდებით; თქვენს მიწაზე დაგსვამთ და გაიგებთ, რომ მე, უფალმა ვთქვი და გავაკეთე” - ამბობს უფალი.
15 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
16 . "ძეო კაცისავ! აიღე ხის ერთი ნაჭერი და ზედ წააწერე: იუდასთვის და მისი თანამდგომი ისრაელის ძეთათვის. აიღე ხის მეორე ნაჭერი და ზედ წააწერე: იოსებისთვის (ეფრემის ნაჭერი) და მისი თანამდგომი მთელი ისრაელის ტაძრისთვის.
17 . შემდეგ ერთმანეთს მიადგი, ერთი მეორე ნაჭერს, რათა ერთ ხედ გახდეს შენს ხელში.
18 . როცა გკითხავენ შენი ერის ძეები: გვითხარი, ეს რას ნიშნავსო?
19 . უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: აჰა, ავიღებ იოსების ხის ნაჭერს, რომელიც ეფრემის და მის თანამდგომ ისრაელის ძეთა ხელშია და მივუდგამ მას იუდას ხის ნაჭერს, ერთ ხედ ვაქცევ მათ და ერთნი იქნებიან ჩემს ხელში.
20 . ხის ნაჭრები, ზედ რომ დააწერე, ხელში გეჭირება მათ თვალწინ.
21 . უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: აჰა, მე გამოვიყვან ისრაელის ძეებს იმ ხალხებიდან, რომლებთანაც მივიდნენ; ყოველი მხრიდან შევკრებ მათ და თავიანთ მიწაზე მოვიყვან;
22 . იქ, ისრაელის მთებზე, ერთ ხალხად ვაქცევ მათ ქვეყანაში, ერთი მეფე ეყოლება ყველას მეფედ, აღარასოდეს იქნებიან ორ ხალხად და აღარ იქნებიან გაყოფილნი ორ სამეფოდ.
23 . აღარ შეიბილწებიან თავიანთი კერპებით, თავიანთი სისაძაგლეებით, არანაირი შეცოდებებით; ვიხსნი მათ ყოველი მათი საცხოვრებლიდან, სადაც სცოდავდნენ და განვწმენდ მათ. ჩემს ხალხად იქნებიან ისინი და მე მათი ღმერთი ვიქნები.
24 . ჩემი მსახური დავითი ეყოლებათ მეფედ და ერთი მწყემსი ეყოლება ყველას; ჩემი სამართლით ივლიან, ჩემს დადგენილებებს დაიცავენ და შეასრულებენ.
25 . იცხოვრებენ იმ მიწაზე, ჩემს მსახურ იაკობს რომ მივეცი, სადაც თქვენი მამები ცხოვრობდნენ, იქ იცხოვრებენ ისინი, მათი შვილები და მათი შვილთაშვილები უკუნისამდე; დავითი, ჩემი მსახური, იქნება მათი მთავარი უკუნისამდე.
26 . მშვიდობის აღთქმას დავდებ მათთან და საუკუნო აღთქმა იქნება მათთვის; დავამკვიდრებ მათ, გავამრავლებ და ჩემს საწმიდარს დავდგამ მათ შორის საუკუნოდ.
27 . ჩემი სამყოფელი იქნება მათთან; მათი ღმერთი ვიქნები, ისინი კი ჩემი ხალხი იქნებიან.
28 . მაშინ გაიგებენ ერები, რომ მე ვარ უფალი, ისრაელის განმწმედელი, როცა ჩემი საწმიდარი იქნება მათ შორის საუკუნოდ”.
1 . "ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე გოგზე და თქვი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: აჰა, შენს წინააღმდეგ ვარ გოგ, როშის, მეშექისა და თუბალის მთავარო.
2 . მოგატრიალებ და გამოგათრევ, ჩრდილოეთის კიდეებიდან აგიყვან და ისრაელის მთებზე მოგიყვან.
3 . მშვილდს მარცხენა ხელიდან გაგაგდებინებ, ისრებს მარჯვენა ხელიდან დაგაყრევინებ.
4 . ისრაელის მთებზე დაეცემი შენ, მთელი შენი ლაშქარი და ხალხი, შენთან ერთად რომ არის. ყოველგვარი მტაცებელი ფრინველისა და ველის მხეცების საჭმელად შეიქნები.
5 . ტრიალ მინდორზე დაეცემი, რადგან მე ვთქვი, ამბობს უფალი ღმერთი.
6 . დავუშვებ ცეცხლს მაგოგსა და ზღვისპირეთზე, უსაფრთხოდ რომ ცხოვრობენ, და გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი.
7 . ჩემს წმიდა სახელს გავაცხადებ ჩემი ხალხის წიაღში, ისრაელში, და მეტად აღარ შევაბღალინებ ჩემს წმიდა სახელს; გაიგებენ ხალხები, რომ მე ვარ უფალი, წმიდა, ისრაელში.
8 . აჰა, მოდის და ახდება! ამბობს უფალი ღმერთი, ეს ის დღეა, რომელზეც ვლაპარაკობდი.
9 . ისრაელის ქალაქთა მცხოვრებნი გამოვლენ, ცეცხლს გააჩაღებენ და დასწვავენ იარაღს, ფარსა და აბჯარს, მშვილდსა და ისრებს, ხელჯოხებსა და შუბებს; შვიდი წლის განმავლობაში ენთებათ ცეცხლი.
10 . აღარ გაზიდავენ შეშას მინდვრიდან და ტყეშიც აღარ მოჭრიან, რადგან იარაღით გააჩაღებენ ცეცხლს; თავიანთ გამძარცველთ გაძარცვავენ და თავიანთ წამართმეველთ წაართმევენ, ამბობს უფალი ღმერთი.
11 . იმ დღეს იქნება, რომ მივცემ დასამარხ მიწას გოგს, იქ, ისრაელში, ზღვის აღმოსავლეთით გამვლელთა ხეობაში და გზას გადაუღობავს გამვლელთ; იქ დამარხავენ გოგს, მთელ მის სიმრავლეს და უწოდებენ მას ჰამონ-გოგის ხეობას.
12 . შვიდ თვეში დამარხავს მათ ისრაელის სახლი, რომ გაასუფთავოს ქვეყანა.
13 . დამარხავს მათ ამ ქვეყნის მთელი ხალხი და დიადი იქნება ის დღე, როცა გავიმარჯვებ, ამბობს უფალი ღმერთი.
14 . კაცებს დანიშნავენ, რომლებიც გამუდმებით ივლიან ამ ქვეყანაში და დახოცილებსა და მიწის ზედაპირზე დარჩენილებს დამარხავენ, რათა გაასუფთავონ ქვეყანა. შვიდი თვის თავზე დაიწყებენ ძებნას.
15 . ჩაივლიან ქვეყანაში გამვლელნი, ნახავენ ადამიანის ძვალს და ნიშანს აღმართავენ მასთან, ვიდრე დამმარხველნი დამარხავდნენ მას ჰამონ-გოგის ხეობაში.
16 . ქალაქის სახელიც ჰამონა იქნება და გაასუფთავებენ ამ ქვეყანას.
17 . და შენ, ძეო კაცისავ! უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: უთხარი ფრინველს, ფრთოსანს ყოველგვარს და მინდვრის ყოველ მხეცს: შეგროვდით და მოდით, შეიკრიბეთ ყოველი მხრიდან ჩემს მსხვერპლთან, რომელსაც გწირავთ, დიდი მსხვერპლის გარშემო ისრაელის მთებზე; ხორცს შეჭამთ და სისხლს შესვამთ.
18 . ძლიერთა ხორცს შეჭამთ და ამ ქვეყნის მთავართა სისხლს ისე შესვამთ, თითქოს ყველა მათგანი ბაშანში გამოკვებილი ვერძები, ბატკნები, ვაცები და მოზვრები ყოფილიყვნენ.
19 . ძლიერთა ხორცს შეჭამთ და ამ ქვეყნის მთავართა სისხლს ისე შესვამთ, თითქოს ყველა მათგანი ბაშანში გამოკვებილი ვერძები, ბატკნები, ვაცები და მოზვრები ყოფილიყვნენ.
20 . ჩემს სუფრაზე გაძღებით ცხენებთან, მეეტლეებთან, ძლიერებთან და მეომარ ხალხთან ერთად! - ამბობს უფალი ღმერთი.
21 . ჩემს დიდებას გამოვაჩენ ხალხებში და ყოველი ერი დაინახავს ჩემს სამსჯავროს, მე რომ აღვასრულე და ჩემს ხელს, მათზე რომ დავდე.
22 . გაიგებს ისრაელის სახლი, რომ მე ვარ მათი უფალი ღმერთი იმ დღიდან უკუნისამდე.
23 . ერები გაიგებენ, რომ მისი ურჯულოების გამო განიდევნა ისრაელის სახლი; რომ მიღალატეს და მეც სახე ავარიდე მათ, მტრების ხელში ჩავყარე და ყველანი მახვილით მოისრნენ.
24 . მათი უწმიდურობებისა და დანაშაულებების მიხედვით მოვიქეცი და სახე დავფარე მათგან”.
25 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: "ახლა დავაბრუნებ ტყვეობიდან იაკობს, წყალობას დავუშვებ მთელ ისრაელის სახლზე და მოშურნე ვიქნები ჩემი წმიდა სახელის გულისთვის.
26 . დაივიწყებენ თავიანთ სირცხვილს და თავიანთ ღალატს, ჩემს წინააღმდეგ რომ ჩაიდინეს, როცა თავიანთ მიწაზე უსაფრთხოდ დასახლდებიან და აღარავინ იქნება მათი შემშინებელი.
27 . როცა დავაბრუნებ მათ ხალხებიდან და შემოვკრებ მათი მტრების ქვეყნებიდან; წმიდად გამოვჩნდები მათში მრავალი ხალხების თვალწინ.
28 . მაშინ გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი, მათი ღმერთი, რადგან მე განვდევნე ისინი ერებში და მევე შემოვკრიბე თავიანთ მიწაზე; არც ერთ მათგანს აღარ დავტოვებ იქ.
29 . აღარ დავფარავ ჩემს სახეს მათგან, რადგან ისრაელის სახლზე მექნება გადმოღვრილი ჩემი სული!” - ამბობს უფალი ღმერთი.
1 . თავისი მეფობის მეორე წელს სიზმრები იხილა ნაბუქოდონოსორმა. აუფორიაქდა სული და ძილი გაუტყდა.
2 . და ბრძანა მეფემ მოეყვანათ გრძნეულნი, მოგვნი, მკითხავნი და ქალდეველნი, რომ აეხსნათ სიზმარი მეფისთვის. ისინიც მოვიდნენ და დადგნენ მეფის წინაშე.
3 . უთხრა მათ მეფემ: "სიზმარი ვიხილე და სული ამიფორიაქდა, მინდა ამ სიზმრის ახსნა”.
4 . არამეულად ელაპარაკნენ მეფეს ქალდეველნი: "მეფევ! იცოცხლე საუკუნოდ! უამბე სიზმარი შენს მსახურთ და განვმარტავთ მის მნიშვნელობას”.
5 . მიუგო მეფემ და უთხრა ქალდეველებს: "მტკიცედ გადავწყვიტე: თქვენ თვითონ თუ არ მეტყვით სიზმარსა და მის მნიშვნელობას, ასო-ასო აიკუწებით და ნანგრევებად იქცევა თქვენი სახლები.
6 . მაგრამ თუ სიზმარსა და მის მნიშვნელობას ამიხსნით, ძღვენს, ჯილდოებსა და დიდ პატივს არ მოგაკლებთ. ასე რომ, მითხარით სიზმარი და ამიხსენით მისი მნიშვნელობა”.
7 . მეორედ მიუგეს და უთხრეს: "უამბოს მეფემ თავის მსახურთ სიზმარი და ავხსნით მის მნიშვნელობას”.
8 . უპასუხა მათ მეფემ: "დანამდვილებით ვიცი, რომ დროის მოგებას ცდილობთ, რადგან ხედავთ, რომ განმიდგა სიტყვა.
9 . ხოლო თუ არ ამიხსნით ჩემს სიზმარს, შეთანხმებულხართ, რომ სიყალბე და ტყუილი მითხრათ დროს გასაყვანად; ამიტომ, მიამბეთ მე სიზმარი და გავიგებ, რომ მისი მნიშვნელობის ახსნაც ძალგიძთ”.
10 . უპასუხეს ქალდეველებმა: "არ არის დედამიწის ზურგზე კაცი, მეფისთვის ამ ბრძანების შესრულება, რომ შეძლოს; არც ერთ მეფესა და მბრძანებელს არ მოუთხოვია ამის მსგავსი რომელიმე გრძნეულის, მჩხიბავისა თუ ქალდეველისგან.
11 . რთულია საქმე, მეფე რომ ითხოვს; არავინ არის, ვინც შეძლებდა მის შესრულებას მეფის წინაშე, გარდა ღმერთებისა, რომელთა სამკვიდრებელიც ხორციელთა შორის არ არის”.
12 . ყოველივე ამის გამო ძლიერ განრისხდა მეფე და ბრძანა ბაბილონის ყველა ბრძენი დაეხოცათ.
13 . გამოვიდა ბრძანება, რომ დაეხოცათ ბრძენნი; დანიელსა და მის მეგობრებსაც ეძებდნენ მოსაკლავად.
14 . მაშინ დანიელმა სიბრძნითა და გონიერებით მიმართა არიოქს, მეფის მცველთა უფროსს, ბაბილონელ ბრძენთა მოსაკლავად რომ გამოვიდა.
15 . მიუგო და ჰკითხა არიოქს, მეფის მსახურთუხუცესს: "რატომ გასცა ასეთი სასტიკი ბრძანება მეფემ?” და აუწყა არიოქმა ეს საქმე დანიელს.
16 . მივიდა დანიელი და სთხოვა მეფეს, დრო მიეცა, რომ სიზმარი აეხსნა მეფისთვის.
17 . დაბრუნდა დანიელი თავის სახლში და აუწყა ეს ამბავი ხანანიას, მისაელსა და ყაზარიას - თავის მეგობრებს,
18 . რომ წყალობა ეთხოვათ ზეციური ღმერთისთვის ამ საიდუმლოს გასაგებად, რათა არ დაღუპულიყვნენ დანიელი და მისი მეგობრები ბაბილონის დანარჩენ ბრძენებთან ერთად.
19 . მაშინ გაეხსნა საიდუმლო დანიელს ღამეულ ხილვაში და აკურთხა დანიელმა ზეციური ღმერთი.
20 . და თქვა დანიელმა: "კურთხეულ იყოს ღმერთის სახელი უკუნითი უკუნისამდე, ვინაიდან მისია სიბრძნე და ძლიერება.
21 . ის ცვლის დროსა და ჟამს, ამხობს და აღადგენს მეფეებს, ბრძენთ სიბრძნეს აძლევს და გონიერთ - ცოდნას.
22 . აცხადებს ღრმას და დაფარულს, იცის თუ რა არის ბნელში და სინათლე მკვიდრობს მასთან.
23 . გაქებ და გადიდებ შენ, ჩემი მამების ღმერთს, რომელმაც სიბრძნე და ძლიერება მომეცი და ახლა ისიც მაუწყე, რაც გთხოვეთ, ვინაიდან გაგვიმხილე მეფის საქმე”.
24 . მივიდა დანიელი არიოქთან, რომელსაც ბაბილონელ ბრძენთა დახოცვა უბრძანა მეფემ და უთხრა მას: "ნუ დახოცავ ბაბილონელ ბრძენთ, მიმიყვანე მეფის წინაშე და მე გავუცხადებ მეფეს სიზმრის მნიშვნელობას”.
25 . მაშინ არიოქმა სასწრაფოდ წარუდგინა მეფეს დანიელი და უთხრა: ვიპოვე კაცი დევნილი იუდევლების ძეთაგან, რომელიც მეფეს სიზმრის მნიშვნელობას აუხსნის”.
26 . მიუგო მეფემ დანიელს, რომელსაც იქ ბელტეშაცარს ეძახდნენ: "შეგიძლია მითხრა სიზმარი, რომელიც ვიხილე და მისი მნიშვნელობაც განმიმარტო?”
27 . მიუგო დანიელმა და უპასუხა: "საიდუმლოს გაცხადებას, მეფე რომ ითხოვს, ვერც ბრძენნი შეძლებენ, ვერც გრძნეულნი, ვერც მოგვები და ვერც მკითხავები.
28 . მაგრამ არის ზეცაში ღმერთი, საიდუმლოთა გამმჟღავნებელი; მან აუწყა მეფე ნაბუქოდონოსორს, რაც უკანასკნელ დღეებში იქნება; ესაა შენი სიზმარი და ჩვენებანი, შენს საწოლზე რომ იხილე:
29 . ფიქრობდი, მეფევ, შენს საწოლზე მწოლარე, რა იქნებოდა ამის შემდეგ და საიდუმლოთა გამმჟღავნებელმა გაუწყა, რაც იქნება.
30 . მე კი, იმიტომ არ მეუწყა ეს საიდუმლო, რომ ყველა ცოცხალზე ბრძენი ვარ, არამედ, მეფეს რომ ეუწყოს მნიშვნელობა და იცოდე შენი გულის ზრახვანი.
31 . აჰა, დიდი ქანდაკება იხილე სიზმარში, მეფევ; დიდზე დიდი იყო ეს ქანდაკება და საოცრად ელვარე; შენ წინაშე იდგა; საშინელი იყო მისი შესახედაობა.
32 . თავი ამ ქანდაკებისა წმიდა ოქროსი იყო, მკერდი და მკლავები - ვერცხლისა, მუცელი და თეძოები - სპილენძისა,
33 . წვივები - რკინისა, ფეხები - ნაწილი რკინისა და ნაწილი თიხისა.
34 . უყურებდი მას, სანამ ქვა მოსწყდებოდა ხელშეუხებლად, რომელიც მოხვდა ქანდაკებას რკინისა და თიხის ფეხებში და დაამსხვრია.
35 . მაშინ ყველაფერი ერთად დაიმსხვრა: რკინა, თიხა, სპილენძი, ვერცხლი და ოქრო ზაფხულის კალოს მტვერივით იქცა და ქარმა წაიღო; კვალიც აღარ დარჩა. ხოლო ქვა, ქანდაკებას რომ მოხვდა, დიდ მთად იქცა და მთელი დედამიწა აავსო.
36 . ეს არის სიზმარი და მის მნიშვნელობასაც ვიტყვი მეფის წინაშე:
37 . აჰა, მეფე ხარ შენ, მეფეთ-მეფე; რომლისთვისაც ციურ ღმერთს აქვს მიცემული მეფობა, ხელმწიფება, ძალა და დიდება.
38 . ყველა ადგილი, სადაც კი ადამის ძეები, მინდვრის მხეცები და ცის ფრინველები მკვიდრობენ ხელთ მოგცა; შენ დაგაყენა ყოველივეს მბრძანებლად. შენ, შენ ხარ ის ოქროს თავი.
39 . შენს შემდეგ კი აღდგება სხვა სამეფო, შენზე დამდაბლებული; მესამე სამეფო სპილენძის იქნება და მთელ დედამიწაზე იბატონებს.
40 . მეოთხე სამეფო კი რკინასავით მაგარი იქნება; როგორც რკინა ამსხვრევს და აქუცმაცებს ყველაფერს, ისე დააქუცმაცებს ყოველივეს და შემუსრავს;
41 . როგორც იხილე, ფეხები და ფეხის თითები ნაწილობრივ მექოთნის თიხისა ჰქონდა და ნაწილობრივ - რკინისა, ასევე ის სამეფოც დანაწილებული იქნება. რკინის სიმაგრეც ექნება, თუმცა როგორც იხილე, რკინაში მექოთნის თიხაც იყო შერეული.
42 . როგორც ფეხის თითები იყო ნაწილი რკინისა და ნაწილი მექოთნის თიხისა, ასევე იქნება სამეფოც, ნაწილობრივ მაგარი და ნაწილობრივ მყიფე.
43 . ხოლო მექოთნის თიხაში შერეული რკინა რომ იხილე, ისევე შეერევიან ისინი ერთმანეთს ქორწინებით, მაგრამ ვერ შეერწყმიან ერთმანეთს, როგორც რკინა ვერ შეერწყმის თიხას.
44 . იმ მეფეთა დღეებში დააფუძნებს ზეციური ღმერთი სამეფოს, რომელიც არ დაინგრევა უკუნისამდე; არც სხვა ხალხს გადაეცემა ეს სამეფო. ის შემუსრავს და დაანგრევს ყველა სამეფოს, თვითონ კი სამუდამოდ იდგება.
45 . შენი ნანახისამებრ, მთას რომ ხელისკვრის გარეშე მოსწყდა ქვა და დაამსხვრია რკინა, სპილენძი, თიხა, ვერცხლი და ოქრო, ამით დიადმა ღმერთმა აუწყა მეფეს, რა იქნება ამის შემდეგ. უტყუარია სიზმარი და სარწმუნოა მისი განმარტება”.
46 . მაშინ პირქვე დაემხო მეფე ნაბუქოდონოსორი და თაყვანი სცა დანიელს; ბრძანა მოეტანათ მისთვის ძღვენი და კეთილსურნელებანი.
47 . მიუგო და უთხრა მეფემ დანიელს: "ჭეშმარიტად ღმერთთა ღმერთია თქვენი ღმერთი და მეფეთა ბატონი, გამცხადებელი დაფარულთა, რადგან შეძელი ამ საიდუმლოს გაცხადება”.
48 . და განადიდა მეფემ დანიელი, დიდძალი საჩუქრები უბოძა და ბაბილონის მთელი ოლქის მთავრად და ბაბილონის ბრძენთუხუცესად დააყენა.
49 . დანიელის თხოვნით მეფემ ბაბილონის საქვეყნო საქმეებზე შადრაქი, მეშექი და ყაბედ-ნეგო დააყენა. თვითონ კი სამეფო კარზე დარჩა.
1 . მეფე ნაბუქოდონოსორი ყველა ხალხებს, ერებს, ენებსა და მთელ დედამიწაზე მცხოვრებთ: "მშვიდობა გაგიმრავლდეთ!
2 . საჭიროდ მივიჩნიე, თქვენც გაუწყოთ ის ნიშნები და სასწაულები, რომლებიც უზენაესმა ღმერთმა მოიმოქმედა ჩემზე.
3 . რარიგ დიადია მისი ნიშნები და რა ძლევამოსილია მისი სასწაულები! სამეფო მისი საუკუნო სამეფოა და უფლობა მისი - თაობიდან და თაობებზე.
4 . მე, ნაბუქოდონოსორი, ვნებივრობდი ჩემს სახლში და ვყვაოდი ჩემს სასახლეში.
5 . სიზმარი ვნახე, რომელმაც შემაძრწუნა. ფიქრებმა ჩემს სარეცელზე და ხილვებმა ჩემს თავში, ამაფორიაქეს.
6 . ვბრძანე, ბაბილონის ყველა ბრძენი მოეყვანათ ჩემ წინაშე, რომ სიზმრის განმარტება ეუწყებინათ ჩემთვის.
7 . მოვიდნენ გრძნეულნი, მოგვნი, მკითხავნი და ქალდეველნი; ვუამბე სიზმარი, მაგრამ ვერ ამიხსნეს მისი აზრი.
8 . სანამ, ბოლოს, დანიელი არ მოვიდა ჩემ წინაშე, რომლის სახელიცაა ბელტეშაცარი, როგორც სახელი ჩემი ღვთისა და რომელშიც წმიდა ღმერთების სულია და მოვყევი სიზმარი მის წინაშე:
9 . ბელტეშაცარ, გრძნეულთა უფროსო! ვიცი, რომ წმიდა ღმერთების სულია შენში და არავითარი საიდუმლო არ არის შენთვის დაფარული. აი, ხილვანი ჩემი სიზმრისა, მე რომ ვნახე. ამიხსენი მისი მნიშვნელობა.
10 . ვნახე ხილვა საკუთარ სარეცელზე. აჰა, ხე დედამიწის შუაგულში - დიდი სიმაღლისა.
11 . გაიზარდა ხე, განმტკიცდა; მისი სიმაღლე ზეცას ასწვდა. დედამიწის ყოველი კიდიდან ჩანდა.
12 . მშვენივრად იყო გაფოთლილი, ნაყოფიც უხვად ესხა, ყველას ყოფნიდა საკვებად. მის ჩრდილში ბინადრობდნენ მინდვრის მხეცები, მის ტოტებში ბუდობდნენ ცის ფრინველნი, მისგან იკვებებოდა ყოველი ხორციელი.
13 . ვხედავდი ხილვებს ჩემს სარეცელზე და აჰა, ჩამოვიდა ზეციდან წმიდა გუშაგი.
14 . დაიძახა მან ხმამაღლა და თქვა: მოსჭერით ხე, შემოაკაფეთ ტოტები, ფოთლები შემოაცალეთ და ნაყოფი განაბნიეთ. განიდევნონ ცხოველები მისი ჩრდილიდან და ფრინველები - მისი ტოტებიდან.
15 . ოღონდ, მთავარი ფესვი რკინითა და სპილენძით შებორკილი მიწაში დაუტოვეთ, მინდვრის ბალახში. ცის ნამით ირწყვებოდეს და მიწის ბალახიდან ჰქონდეს წილი მხეცებთან ერთად.
16 . ადამიანის გული წაერთვას და მხეცის გული მიეცეს; შვიდი ჟამი გადაივლის მასზე.
17 . ეს სასჯელი გუშაგების დადგენილებითაა, რათა იცოდნენ ცოცხლებმა, რომ უზენაესი ბატონობს ადამიანთა სამეფოზე. ვისაც უნდა, იმას მისცემს და ადამიანთა შორის დამდაბლებულს დააყენებს მასზე.
18 . ეს არის სიზმარი, მე, მეფე ნაბუქოდონოსორმა რომ ვიხილე და შენ, ბელტეშაცარ, ამიხსენი, რადგან ჩემი სამეფოს ბრძენთაგან არავის ძალუძს მისი მნიშვნელობის ახსნა; შენ კი ძალგიძს, იმიტომ, რომ წმიდა ღმერთების სულია შენში”.
19 . მაშინ დანიელი, რომლის სახელიცაა ბელტეშაცარი, ერთ საათამდე დუმდა და შემცბარი ფიქრობდა. შეაძრწუნა იგი ამ ფიქრებმა. ალაპარაკდა მეფე და უთხრა: "ბელტეშაცარ, სიზმარი და მისი მნიშვნელობა ნუ დაგაფრთხობს!” მიუგო მეფეს ბელტეშაცარმა: "ბატონო ჩემო! შენს მოძულეთ ეს სიზმარი და შენს მტერთ მისი ახსნა!
20 . ხე, შენ რომ იხილე, რომელიც გაიზარდა, განმტკიცდა, სიმაღლით ზეცას მიაღწია და დედამიწის კიდეებიდანაც ჩანდა,
21 . მშვენივრად რომ იყო გაფოთლილი, ნაყოფი უხვად ესხა და საკვებად ყველას ჰყოფნიდა, რომლის ჩრდილშიც მინდვრის მხეცები ბინადრობდნენ და ტოტებზე ცის ფრინველები ბუდობდნენ,
22 . შენა ხარ, მეფევ, რომელიც განდიდდი და განმტკიცდი; გაიზარდა შენი სიდიადე და ზეცას მისწვდა, შენი საბრძანებელი ქვეყნის კიდეებამდე გავრცელდა.
23 . ხოლო მეფემ რომ წმიდა გუშაგი იხილა, ზეციდან ჩამომავალი, რომელიც ამბობდა: "მოსჭერით და აკაფეთ, ოღონდ მთავარი ფესვი რკინითა და სპილენძით შებორკილი მიწაში დაუტოვეთ, მინდვრის ბალახში. ცის ნამით ირწყვებოდეს და მიწის ბალახიდან ჰქონდეს წილი მხეცებთან ერთად, ვიდრე შვიდი ჟამი გადაივლიდესო!”
24 . ასეთია მისი ახსნა, მეფევ: ეს უზენაესის განაჩენია, რომელიც მოეწევა ჩემს მეფე-ბატონს:
25 . განდევნილ იქნები ადამიანთაგან და მინდვრის მხეცებთან გექნება სამყოფელი, ხარივით ბალახს შეჭამ და ციური ნამით დარწყულდები; შვიდი ჟამი გადაივლის შენზე, სანამ გაიგებ, რომ უზენაესი მბრძანებლობს ადამიანთა სამეფოზე და ვისაც უნდა, იმას მისცემს.
26 . ხოლო ხის მთავარი ფესვის დატოვების ბრძანება იმას მოასწავებს, რომ დაგიბრუნდება შენი სამეფო, ოღონდ მას შემდეგ, როცა მიხვდები, რომ ზეცა მმართველობს.
27 . ამიტომ, მეფევ, მოსაწონი იყოს შენთვის ჩემი რჩევა: ჩამოიცილე ცოდვები სიმართლის ქმნით, ურჯულოებანი შენი - ღარიბთა შეწყალებით, იქნებ გაგიხანგრძლივდეს სიმშვიდე”.
28 . და ყოველივე მოეწია მეფე ნაბუქოდონოსორს:
29 . თორმეტი თვის შემდეგ, როცა ბაბილონის სამეფო სასახლეში სეირნობდა,
30 . თქვა მეფემ: "განა ეს დიადი ბაბილონი არ არის, მე რომ ავაშენე მეფის სამკვიდრებლად, ჩემი ძლიერებითა და ჩემი სიდიადის წარმოსაჩენად?”
31 . ჯერ კიდევ პირზე ჰქონდა მეფეს ეს სიტყვა, რომ ხმა ჩამოესმა ზეციდან: "შენ გეუბნებიან, მეფე ნაბუქოდონოსორ, გამოგეცალა სამეფო!
32 . განიდევნები ადამიანთაგან და მინდვრის მხეცებთან იქნება შენი სამყოფელი: ხარივით ბალახს შეჭამ; შვიდი ჟამი გადაივლის შენზე, სანამ არ მიხვდები, რომ უზენაესი მბრძანებლობს ადამიანთა სამეფოზე და ვისაც უნდა იმას აძლევს”.
33 . მყისვე აღსრულდა ეს სიტყვა ნაბუქოდონოსორზე: განიდევნა ადამიანთაგან, ხარივით ბალახს ჭამდა და ციური ნამით რწყულდებოდა მისი სხეული; სანამ თმები არწივის ბუმბულივით არ გაეზარდა, ფრჩხილები კი _ ფრინველის კლანჭებივით.
34 . იმ დღეების დასრულების შემდეგ მე, ნაბუქოდონოსორმა, თვალები აღვაპყარ ზეცას და გონება დამიბრუნდა. ვაკურთხე უზენაესი, ვაქე და პატივი მივაგე მარად ცოცხალს, ვისი ბატონობაც საუკუნოა და მეფობა - თაობიდან თაობებში.
35 . არაფრად მიიჩნევა ყველა, ვინც მკვიდრობს დედამიწაზე და თავისი სურვილისამებრ იქცევა ზეცის მხედრობასა და მიწის მკვიდრთა შორის. არავინაა, ვინც შეეწინააღმდეგება მის ხელს და ეტყვის, რას სჩადიხარო!
36 . მაშინ დამიბრუნდა ჩემი გონიერება; და დამიბრუნდა პატივი და პირვანდელი ბრწყინვალება ჩემი სამეფოს სადიდებლად; მომძებნეს ჩემმა მრჩევლებმა და დიდებულებმა, განმტკიცდა ჩემი მეუფება და აღმატებული გახდა ჩემი სიდიადე.
37 . ახლა მე, ნაბუქოდონოსორი, ვაქებ, აღვამაღლებ და პატივს მივაგებ ზეციურ მეფეს, რომლის ყველა საქმეც მართალია და გზა სამართლიანი, და რომელსაც ძალუძს დაამდაბლოს ამაყად მავალნი”.
1 . დიდი ნადიმი გაუმართა მეფე ბელშაცარმა თავის ათას დიდებულს და იმ ათასთან ერთად სვამდა ღვინოს.
2 . იგემა რა ღვინო, ბელშაცარმა მისთვის ოქროსა და ვერცხლის იმ ჭურჭლის მოტანა ბრძანა, მამამისმა, ნაბუქოდონოსორმა რომ გამოიტანა იერუსალიმის ტაძრიდან, რათა იქიდან ესვათ მეფეს, მის დიდებულებს, მის ცოლებსა და ხარჭებს.
3 . და მოიტანეს ოქროს ის ჭურჭელი, რომელიც იერუსალიმის ტაძრიდან, ღვთის სახლიდან იყო გამოტანილი; და იქიდან სვამდნენ მეფე, მისი დიდებულები, მისი ცოლები და მისი ხარჭები.
4 . ღვინოს სვამდნენ, თან ოქროს, ვერცხლის, სპილენძის, რკინის, ხისა და ქვის ღმერთებს აქებდნენ.
5 . სწორედ ამ დროს გამოჩნდა ადამიანის ხელის თითები და სალამპრეს წინ, სამეფო სასახლის კირით შელესილ კედელზე წერა დაიწყეს; და ხედავდა მეფე ხელის მტევანს, რომელიც წერდა.
6 . გაფითრდა მეფე, ფიქრები აერია, წელის სახსრები მოუდუნდა და მუხლები აუკანკალდა.
7 . ხმამაღლა იყვირა მეფემ, რომ მოგვები, ქალდეველები და მკითხავები მოეყვანათ. მიუგო მეფემ და უთხრა ბაბილონელ ბრძენკაცებს: "კაცი, რომელიც ამ წარწერას წაიკითხავს და მის მნიშვნელობას მაუწყებს, მეწამულით შეიმოსება, კისერზე ოქროს შიბს ჩამოიკიდებს და ჩემს სამეფოში მესამე მთავარი გახდება”.
8 . და მოვიდა მეფის ყველა ბრძენკაცი, მაგრამ წარწერის წაკითხვა და მეფისთვის მისი მნიშვნელობის განმარტება ვერავინ შეძლო.
9 . ფრიად შეშფოთდა მეფე ბელშაცარი და უფრო მეტად გაფითრდა; აფორიაქდნენ მისი დიდებულნი.
10 . დედოფალი კი, მეფისა და დიდებულების ლაპარაკის ხმაზე სანადიმო სახლში შევიდა. თქვა დედოფალმა: "მეფევ, იცოცხლე უკუნისამდე! ნუ შეგაშინებს ეგ შენი ფიქრები და ნუ გეცვლება ფერი სახეზე.
11 . არის შენს სამეფოში ერთი კაცი, რომელშიც წმიდა ღმერთის სულია; მამაშენის დღეებში მასში აღმოჩნდა ნათელი, გონიერება და სიბრძნე, ღმერთის სიბრძნის მსგავსი; მეფე ნაბუქოდონოსორმა, მამაშენმა, მოგვების, ჯადოქრების, ქალდეველებისა და მკითხავების თავკაცად დააყენა.
12 . რადგან დანიელში, რომელსაც მეფე ბელტეშაცარს ეძახდა, საკვირველი სული აღმოჩნდა, ასევე ცოდნა და გონიერება, სიზმრის ახსნის, იგავთა განმარტებისა და კვანძების გახსნის უნარი. ახლა დაუძახეთ დანიელს და ის განგვიცხადებს მნიშვნელობას”.
13 . და მოიყვანეს დანიელი მეფის წინაშე. ჰკითხა მეფემ დანიელს: "შენ ხარ ის დანიელი, იუდადან გადმოსახლებულთაგანი, რომელიც მამაჩემმა, მეფემ, იუდადან წამოიყვანა?
14 . გაგონილი მაქვს, რომ ღმერთის სულია შენში და ნათელი გონება და საოცარი სიბრძნე გქონია.
15 . ახლახან ბრძენკაცები და ჯადოქრები მოვაყვანინე წარწერის წასაკითხად და მისი მნიშვნელობის ასახსნელად, მაგრამ მათ ეს ვერ შეძლეს.
16 . მსმენია, რომ განმარტება და კვანძების გახსნა შეგიძლია. თუ ამ წარწერას წაიკითხავ და მის მნიშვნელობას ამიხსნი, მეწამულით შეგმოსავ, კისერზე ოქროს შიბს ჩამოგკიდებ და ჩემს სამეფოში მესამე მთავრად გაგხდი!”
17 . უპასუხა დანიელმა და თქვა მეფის წინაშე: "შენი ძღვენი შენვე გქონდეს, საჩუქრებიც სხვას მიეცი. წარწერას მე წავუკითხავ მეფეს და მის მნიშვნელობასაც ვაუწყებ.
18 . მეფევ, უზენაესმა ღმერთმა სამეფო, სიდიადე, დიდება და პატივი უბოძა ნაბუქოდონოსორს, მამაშენს;
19 . იმ სიდიადის გამო, ღმერთმა რომ მისცა, ყველა ხალხი, ტომი და ენა კანკალებდა და შიშობდა მის წინაშე. ვისაც უნდოდა ჰკლავდა და ვისაც უნდოდა ცოცხალს უშვებდა, ვისაც უნდოდა აღამაღლებდა და ვისაც უნდოდა ამცირებდა.
20 . მაგრამ, როდესაც მისი გული აღზევდა და სული ისე გაუკადნიერდა, რომ ამპარტავნულად იწყო მოქმედება, ჩამოგდებული იქნა სამეფო ტახტიდან და პატივაყრილი.
21 . განიდევნა კაცთა ძეთაგან; გულით მხეცს დაემსგავსა და ველურ ვირებთან ცხოვრობდა; ხარივით ბალახს აჭმევდნენ და სხეული ციური ნამით უსველდებოდა, ვიდრე არ მიხვდა, რომ უზენაესი ღმერთი განაგებს ადამიანთა სამეფოს და ვისაც უნდა, იმას აყენებს მასზე.
22 . შენ, მისმა ძემ, ბელშაცარმა, გული არ დაიმდაბლე, თუმცა იცოდი ეს ყველაფერი;
23 . პირიქით, ზეციური უფლის წინააღმდეგ აღიმაღლე თავი, მისი სახლის ჭურჭელი მოატანინე შენ წინაშე, რომ შენ, შენს დიდებულებს, შენს ცოლებსა და შენს ხარჭებს ამ ჭურჭლით გესვათ ღვინო. თან ოქროს, ვერცხლის, სპილენძის, რკინის, ხისა და ქვის ღმერთებს ადიდებდით, რომლებიც ვერც ხედავენ, არც ესმით და ვერც აზროვნებენ; ხოლო ის ღმერთი, რომლის ხელშიც არის შენი სიცოცხლე და ყოველი შენი გზა-სავალი, არ განადიდე.
24 . ამიტომ გამოგზავნა ხელი და დაწერა ეს სიტყვები:
25 . აჰა, წარწერაც, რომელიც დაიწერა: "მენე, მენე, თეკელ, უფარსინ”.
26 . აი, ამ სიტყვების განმარტება: მენე - აღრიცხა ღმერთმა შენი სამეფო და ბოლო მოუღო;
27 . თეკელ - აიწონე სასწორზე და მსუბუქი აღმოჩნდი;
28 . ფერეს - დანაწევრდა შენი სამეფო და მიდიელებსა და სპარსელებს მიეცა იგი”.
29 . მაშინ ბრძანა ბელშაცარმა და შემოსეს დანიელი მეწამულით, ოქროს შიბი ჩამოჰკიდეს კისერზე და გამოაცხადეს, რომ სამეფოში მესამე მთავარი იქნებოდა.
30 . იმ ღამეს მოკლეს ბელშაცარი, ქალდეველთა მეფე.
31 . და სამოცდაორი წლის დარიოს მიდიელმა მიიღო სამეფო.
1 . საჭიროდ ჩათვალა დარიოსმა, რომ ას ოცი სატრაპი დაეყენებინა თავის სამეფოზე, მთელ სახელმწიფოში რომ ყოფილიყვნენ.
2 . მათ ზემდგომ კი სამი მთავარი დანიშნა, მათ შორის დანიელი პირველი იყო. სატრაპებს ანგარიში უნდა ჩაებარებინათ მათთვის, რათა მეფე არ დაზარალებულიყო.
3 . მთელ მთავრებსა და სატრაპებში გამოირჩეოდა დანიელი, ვინაიდან აღმატებული სული იყო მასში და მეფე მთელ სამეფოზე ფიქრობდა მის დაყენებას.
4 . ამიტომ საბაბს დაუწყეს ძებნა მთავრებმა და სატრაპებმა, რათა დანიელისთვის სამეფოს მართვის საქმეში დაედოთ ბრალი; მაგრამ ვერავითარი საბაბისა და დანაშაულის პოვნა ვერ შესძლეს, რადგან ერთგული იყო იგი და არავითარი შეცდომა და დანაშაული არ აღმოჩნდა მასში.
5 . მაშინ თქვეს იმ კაცებმა: "ვერავითარ მიზეზს ვერ ვუპოვით დანიელს, თუ ისევ მისი ღმერთის რჯულში არ მოვუნახეთ რაიმე”.
6 . შეიკრიბნენ მთავარნი და სატრაპნი მეფესთან და უთხრეს: "მეფე დარიოს, იცოცხლე საუკუნოდ!
7 . მოითათბირა ყველა მთავარმა, სამეფოს გამგებელმა და სატრაპმა, მრჩეველმა და მმართველმა, რათა გამოიცეს სამეფო წესი და მტკიცე ბრძანება, რომ თუკი ოცდაათი დღის განმავლობაში ვინმე რომელიმე ღმერთს ან კაცს, შენ გარდა, მეფევ, რაიმე თხოვნით მიმართავდა, ლომების ხაროში იქნას ჩაგდებული.
8 . ახლა კი, მეფევ, დაადასტურე ეს ბრძანება და დაბეჭდე წერილი, რომ არ შეიცვალოს, როგორც მიდიელთა და სპარსთა კანონი, რომელიც არ გაუქმდება!”
9 . და ხელი მოაწერა მეფე დარიოსმა აკრძალვის წერილს, ყოველივე ამის შემდეგ.
10 . როცა შეიტყო დანიელმა რომ ასეთი წერილი დაიბეჭდა, ავიდა თავის სახლში, რომელსაც ღია სარკმლები ჰქონდა იერუსალიმისკენ, ზედა ოთახში, სადაც დღეში სამჯერ იყრიდა მუხლს, ლოცულობდა და მადლობას სწირავდა თავის ღმერთს, როგორც ამას ადრეც აკეთებდა.
11 . შეიკრიბნენ ის კაცები და თავს წაადგნენ დანიელს, რომელიც ლოცულობდა და წყალობას ითხოვდა თავისი ღმერთის წინაშე.
12 . მერე მიეახლნენ და ელაპარაკნენ მეფეს სამეფო ბრძანებაზე: "განა შენ არ გაეცი ბრძანება, რომ ყოველი, ვინც ოცდაათი დღის განმავლობაში რომელიმე ღმერთს ან ადამიანს შენ გარდა, მეფევ, რაიმეს შესთხოვდა, ლომების ხაროში იქნებოდა ჩაგდებული?” თქვა მეფემ: "ჭეშმარიტია ეგ ბრძანება, როგორც მიდიელთა და სპარსთა კანონი, რომელიც არ დაირღვევა!”
13 . მაშინ მიუგეს მათ და ილაპარაკეს მეფის წინაშე: "დანიელი, რომელიც გადმოსახლებული იუდევლების ძეა, არც შენ გაქცევს ყურადღებას, მეფევ, და არც იმ ბრძანებას, რომელიც გამოეცი; დღეში სამჯერ შესთხოვს ღმერთს თავის სათხოვარს!”
14 . ეს ამბავი რომ მოისმინა, შეწუხდა მეფე; გულში დანიელის გადარჩენა ჩაიდო და მზის ჩასვლამდე ცდილობდა მის დახსნას.
15 . მაგრამ მიადგნენ ეს კაცები მეფეს და ჯიუტად ეუბნებოდნენ: "მეფევ! მიდიელთა და სპარსთა წესია, რომ მეფის მიერ გამოცემული არცერთი ბრძანება და კანონი არ უნდა შეიცვალოს!”
16 . მაშინ ბრძანა მეფემ, მოიყვანეს დანიელი და ლომების ხაროში ჩააგდეს. და უთხრა მეფემ დანიელს: "შენი ღმერთი, რომელსაც ერთგულად ემსახურები, ის გიხსნის შენ!”
17 . მოიტანეს დიდი ქვა, პირზე დააფარეს ხაროს და მეფისა და დიდებულთა ბეჭდებით დაბეჭდეს, რათა რაიმე არ შეცვლილიყო დანიელის მიმართ.
18 . წავიდა მეფე თავის სასახლეში და მარხვით გაათია ღამე, არც გართობა მოინდომა და ვერც დაიძინა.
19 . გათენებისთანავე, განთიადზე ადგა მეფე და სასწრაფოდ წავიდა ლომების ხაროსკენ.
20 . მიუახლოვდა თუ არა ხაროს, შეწუხებული ხმით ჩასძახა დანიელს: "დანიელ, ცოცხალი ღმერთის მსახურო, შესძლო შენმა ღმერთმა, ერთგულად რომ ემსახურები, ლომებისგან შენი დახსნა?”
21 . მიუგო დანიელმა: "უკუნისამდე იცოცხლე, მეფევ!
22 . თავისი ანგელოზი წარმოგზავნა ჩემმა ღმერთმა, რომელმაც პირები დაუხშო ლომებს; არაფერი უვნიათ ჩემთვის, ვინაიდან სუფთა აღმოვჩნდი მის წინაშე და არც შენ წინაშე ჩამიდენია დანაშაული!”
23 . ფრიად გაიხარა მეფემ და ბრძანა ხაროდან ამოეყვანათ დანიელი. ამოიყვანეს დანიელი ხაროდან და არავითარი ზიანი არ აღმოაჩნდა, რადგან თავის ღმერთს ენდობოდა.
24 . მაშინ ბრძანა მეფემ და მიიყვანეს ის კაცები, დანიელს რომ სდებდნენ ბრალს; და ჩაყარეს ლომების ორმოში თვითონ, მათი ძენი და მათი ცოლები; ჯერ ორმოს ფსკერამდეც არ მიეღწიათ, რომ ეცნენ ლომები და ძვლები დაულეწეს.
25 . მაშინ მეფე დარიოსმა ყველა ხალხს, ერსა და ყოველ ენაზე მოლაპარაკეს მისწერა, ვინც კი ცხოვრობდა ქვეყანაზე: "დაე, მშვიდობა გაგიმრავლდეთ!
26 . ამიერიდან ვბრძანებ, რომ ჩემი სამეფოს ყველა სამთავროში თრთოდნენ და ეშინოდეთ დანიელის ღმერთისა, რადგან ის არის ცოცხალი და მარადმყოფელი ღმერთი; სამეფო მისი არ დაინგრევა და ხელმწიფება მისი უსასრულოა.
27 . ის იხსნის და გადაარჩენს; მოიმოქმედებს ნიშნებსა და სასწაულებს ცასა და მიწაზე. მან დაიხსნა დანიელი ლომების ხახიდან”.
28 . წარმატებული იყო დანიელი როგორც დარიოსის, ისე სპარსელი კიროსის მეფობისას.
1 . ბელშაცარის, ბაბილონის მეფის მეფობის პირველ წელს, იხილა დანიელმა სიზმარი და ხილვანი, როცა თავის სარეცელზე იწვა. მაშინ ჩაიწერა მან ეს სიზმარი და მთავარი აზრი გადმოსცა.
2 . ალაპარაკდა დანიელი და თქვა: "ღამით ჩემს ხილვაში ვიხილე: აჰა, ზეცის ოთხი ქარი დიდ ზღვას აღელვებდა.
3 . ზღვიდან ოთხი, ერთმანეთისგან განსხვავებული დიდი მხეცი ამოვიდა.
4 . პირველი ლომის მსგავსი იყო და არწივის ფრთები ჰქონდა. ვუყურებდი, ვიდრე ფრთები დააწყდებოდა; იგი წამოყენებულ იქნა მიწიდან, კაცივით ფეხზე იქნა დაყენებული და კაცისავე გული მიეცა.
5 . აჰა, მეორე მხეცი დათვის მსგავსი იყო, ცალ გვერდზე იდგა და სამი ეშვი ჰქონდა პირში, კბილებს შორის. უთხრეს: "ადექი და ჭამე ბევრი ხორცი”.
6 . შემდეგ დავინახე და აჰა, ავაზის მსგავსი მხეცი, რომელსაც ზურგზე ფრინველის ოთხი ფრთა ჰქონდა; ოთხი თავი ჰქონდა მხეცს და მიეცა მას ხელმწიფება.
7 . ამის შემდეგ აჰა, მეოთხე მხეცს ვხედავ ჩემს ღამის ხილვაში, საშინელს, საზარელს და ძალზე ძლიერს, რომელსაც რკინის დიდი კბილები ჰქონდა. ჭამდა იგი, მუსრავდა და ფეხით თელავდა ნარჩენებს. ყველა წინა მხეცისგან გამოირჩეოდა და ათი რქა ჰქონდა.
8 . დავაკვირდი ამ რქებს და, აჰა, სხვა პატარა რქა ამოვიდა მათ შორის და სამი პირვანდელი რქა ძირიანად ამოაგდო. და აჰა, კაცის თვალების მსგავსი თვალები ჰქონდა ამ რქას და მისი პირი ამპარტავნულად ლაპარაკობდა.
9 . ვაკვირდებოდი, სანამ დაიდგმებოდა ტახტები და დღეთა უძველესი დაჯდებოდა თავის ტახტზე. მისი სამოსელი თოვლივით თეთრი იყო და სუფთა მატყლივით ჰქონდა თმები თავზე. მისი ტახტი ცეცხლის ალივით იყო, ეტლის თვლები კი - მგზნებარე ცეცხლი.
10 . ცეცხლის მდინარე მოედინებოდა და მის წინიდან გამოდიოდა. ათასი ათასეული ემსახურებოდა მას და ათი ათასეული იდგა მის წინაშე; დაჯდა მსაჯული და გადაიშალა წიგნები.
11 . აჰა, ვხედავდი მაშინ, რომ ჩემ თვალწინ იქნა მოკლული ის მხეცი, იმ ამპარტავნული სიტყვების გამო, რქა რომ ამბობდა, შემუსვრილ იქნა მისი გვამი და ცეცხლს მიეცა დასაწვავად.
12 . დანარჩენ მხეცებს წაერთვათ ხელმწიფება, სიცოცხლე კი მხოლოდ დროებით და ვადით გაუხანგრძლივდათ.
13 . და ვხედავ ღამის ხილვაში: აჰა, ცაში, ღრუბლებზე მოდის კაცის ძის მსგავსი; მივიდა დღეთა უძველესთან და წარდგენილ იქნა მის წინაშე.
14 . მიეცა მას ხელმწიფება, დიდება და სამეფო, რათა ყველა ხალხი, ტომი და ენა მას ემსახუროს. მისი ხელმწიფება საუკუნო ხელმწიფებაა, რომელიც არ გადაივლის და მისი სამეფო არ დაიქცევა.
15 . შემიწუხდა სული მე, დანიელს, სხეულის შიგნით და ჩემმა ხილვებმა შემაშფოთეს.
16 . მივუახლოვდი ერთ-ერთ იქ მდგომს და ვკითხე ყოველივე ამის ნამდვილი მნიშვნელობა. და განმიმარტა მან ეს ამბები და ამიხსნა მნიშვნელობა.
17 . "ოთხი ვეება მხეცი ოთხი მეფეა, რომლებიც მიწიდან აღდგებიან.
18 . მაგრამ უზენაესის წმინდანები მიიღებენ სამეფოს და სამუდამოდ დაიმკვიდრებენ მას, უკუნითი უკუნისამდე”.
19 . მაშინ მეოთხე მხეცის ნამდვილი მნიშვნელობის გაგება მოვინდომე, რომელიც ყველასგან განსხვავებული და მეტად საშინელი იყო, თავისი რკინის კბილებითა და სპილენძის ბრჭყალებით რომ ჭამდა, მუსრავდა და ფეხით თელავდა ნარჩენებს;
20 . იმ ათი რქის მნიშვნელობის გაგებაც მოვინდომე, თავზე რომ ჰქონდა; იმ სხვა რქისაც, რომელიც ამოვიდა და სამი რქა ამოაგდო; იმ რქას ჰქონდა თვალები და ამპარტავნულად მოლაპარაკე პირი და შესახედავად სხვებზე დიდი იყო.
21 . ვხედავდი, ის რქა როგორ შეებრძოლა წმიდანებს და მანამდე ჯაბნიდა მათ,
22 . ასე თქვა: "მეოთხე მხეცი მეოთხე სამეფო იქნება დედამიწაზე, რომელიც განსხვავებული იქნება ყველა სამეფოსგან და მთელ დედამიწას გადაჭამს, გათელავს და შემუსრავს.
23 . ასე თქვა: "მეოთხე მხეცი მეოთხე სამეფო იქნება დედამიწაზე, რომელიც განსხვავებული იქნება ყველა სამეფოსგან და მთელ დედამიწას გადაჭამს, გათელავს და შემუსრავს.
24 . ათი რქა კი იმ სამეფოდან აღმდგარი ათი მეფეა. მათ შემდეგ სხვა გამოვა, განსხვავებული იქნება პირველთაგან და სამ მეფეს დაამხობს.
25 . უზენაესის წინააღმდეგ ილაპარაკებს და უზენაესის წმიდანებს შეავიწროებს, დადგენილი დროებისა და რჯულის შეცვლას განიზრახავს. მის ხელთ გადაეცემა ისინი, ვიდრე არ გავა დრო, ორი დრო და ნახევარი დრო.
26 . შემდეგ დაჯდება სამსჯავრო განსასჯელად და ხელმწიფებას წაართმევს მას, რათა საბოლოოდ მოისპოს და განადგურდეს.
27 . მეფობა, ხელმწიფება და ცისქვეშეთის ყველა სამეფოს დიდება უზენაესის ხალხს, წმიდანებს მიეცემათ, მისი სამეფო საუკუნო სამეფო იქნება, ყველა ხელმწიფე მას მოემსახურება და მას დაემორჩილება.
28 . აქ არის გამოცხადების დასასრული. მე, დანიელი, ჩემმა ფიქრებმა ფრიად შემაშფოთა და სახე გამიფითრა, მაგრამ ეს ამბავი გულში შევინახე”.
1 . "დარიოს მიდიელის პირველ წელს მის შემწედ და მფარველად დავდექი.
2 . ახლა ჭეშმარიტებას გამცნობ: "აჰა, კიდევ სამი მეფე აღდგება სპარსეთში, მეოთხე ყველას გადააჭარბებს თავისი დიდძალი სიმდიდრით; თავისი სიმდიდრით რომ გაძლიერდება, ყველას საბერძნეთის სამეფოს წინააღმდეგ გამოიყვანს.
3 . აღდგება იქ ძლიერი მეფე, დიდი ძალაუფლებით იხელმწიფებს და რასაც მოისურვებს, იმას გააკეთებს.
4 . მისი დადგომისთანავე ნაწილებად დაიშლება მისი სამეფო და ზეცის ოთხი ქარის მიმართულებით დაიყოფა; არც მის შთამომავალთ გადაეცემა და არც ისეთი ძლიერი იქნება, როგორიც იყო. აღმოიფხვრება მისი სამეფო, სხვების იქნება და არა მათი.
5 . გაძლიერდება სამხრეთის მეფე, მაგრამ მასზე მეტად გაძლიერდება ერთ-ერთი მისი მთავართაგანი და ძალაუფლებასა და ხელმწიფებას მოიხვეჭს. მისი ხელმწიფება დიდი ხელმწიფება იქნება.
6 . წლების შემდეგ კავშირს შეკრავენ და სამხრეთის მეფის ასული მოვა ჩრდილოეთის მეფესთან მშვიდობის დასამყარებლად, მაგრამ ვერ შეინარჩუნებს ასული თავისი მკლავის ძალას; ვერც ის მეფე და მისი მოდგმა გაძლებს; გადაცემულ იქნება ასული თავისი ამალით, თავისი შვილებითა და შემწეებით, რომლებიც ეწეოდნენ მას იმ ხანებში.
7 . მაგრამ მისი ფესვიდან მორჩი ამოვა მის ადგილზე; იგი გაილაშქრებს ჯარის წინააღმდეგ და ჩრდილოეთის მეფის ციხე-სიმაგრეში შეიჭრება. შეებრძოლება და გაიმარჯვებს.
8 . თვით მათ ღმერთებსაც კი ტყვედ წაასხამს ეგვიპტეში, თავიანთი რკინის კერპებითა და ოქროსა და ვერცხლის ძვირფასი ჭურჭლეულით. წლების განმავლობაში აღარ შეუტევს ჩრდილოეთის მეფეს.
9 . შემდეგ სამხრეთის მეფის სამეფოში შეიჭრება, მაგრამ უკან დაბრუნდება თავის ქვეყანაში.
10 . იარაღს აისხამენ მისი ვაჟები და მრავალრიცხოვან ლაშქარს შეკრებენ. ერთ-ერთი მათგანი წამოვა, წყალდიდობასავით წალეკავს და გაივლის. მერე მობრუნდება და იომებს თავის ციხე-სიმაგრემდე.
11 . გამძვინვარდება სამხრეთის მეფე, გამოვა და შეებრძოლება ჩრდილოეთის მეფეს, დიდ ლაშქარს გამოიყვანს იგი, მაგრამ ეს ლაშქარი სამხრეთის მეფის ხელში ჩავარდება.
12 . ლაშქარს რომ ჩაიგდებს ხელში, მისი გული აღზევდება და ათი ათასებს დასცემს, მაგრამ მაინც ვერ იმძლავრებს.
13 . ჩრდილოეთის მეფე პირვანდელზე მრავალრიცხოვან ლაშქარს შეკრებს და რამდენიმე წლის შემდეგ ხელახლა გაილაშქრებს მრავალრიცხოვანი ლაშქრითა და დიდი აღჭურვილობით.
14 . იმ ხანებში მრავალი აღდგება სამხრეთის მეფის წინააღმდეგ, მეამბოხენი წამოიმართებიან შენი ხალხიდან, რათა აღსრულდეს ხილვა, მაგრამ წაიბორძიკებენ.
15 . მოვა ჩრდილოეთის მეფე, მიწაყრილებს მოაწყობს და დაიპყრობს გამაგრებულ ქალაქს. ვერც სამხრეთის ძალა დააკავებს და ვერც რჩეული ხალხი. აღარ ექნებათ ძალა წინააღმდეგობის გასაწევად.
16 . თავის ნებაზე მოიქცევა მის წინააღმდეგ გამოსული, წინ ვერავინ აღუდგება. მშვენიერ ქვეყანაში დადგება იგი და დაღუპვა იქნება მის ხელთ.
17 . განიზრახავს, რომ მთელი თავისი სამეფოს ძლიერებით მოვიდეს; მშვიდობის ხელშეკრულებას დადებენ მასთან. ცოლად მისცემს თავის ასულს სამხრეთის მეფეს, რათა დაღუპოს იგი, მაგრამ არ გამოუვა და არ მოხდება ეს.
18 . იბრუნებს სახეს ზღვისპირეთისკენ და მრავალს დაიპყრობს, მაგრამ ვინმე მთავარი აღკვეთს შერცხვენას და უკან დაუბრუნებს შერცხვენას.
19 . ამის შემდეგ თავისი ქვეყნის სიმაგრეებისკენ იბრუნებს პირს, მაგრამ წაიბორძიკებს, დაეცემა და ვეღარავინ იხილავს.
20 . მის ნაცვლად აღმდგარი ხარკს აკრეფს სამეფოს სადიდებლად, მაგრამ რამდენიმე დღეში დაიღუპება, თუმცა არა მრისხანებაში და არა ბრძოლაში.
21 . მის ნაცვლად საძულველი კაცი აღდგება, რომელსაც მეფურ პატივს არ მიაგებენ. იგი მშვიდობის პერიოდში მოვა და ცბიერებით დაეუფლება სამეფოს.
22 . წამლეკავი ლაშქრები წაილეკება მის წინაშე და შეიმუსრება. ასევე აღთქმის მთავარიც.
23 . კავშირის შეკვრის შემდეგ ცბიერად იმოქმედებს, აღზევდება და მცირერიცხოვანი ხალხით გაძლიერდება.
24 . მშვიდობიან დღეებში ნაყოფიერ ქვეყანაში შევა და ისეთ რამეს ჩაიდენს, რაც არც მის მამებს და არც მის მამის მამებს არ ჩაუდენიათ. ნაძარცვს, ნადავლსა და ნაალაფარ ქონებას დაანაწილებს. ციხე-სიმაგრეების წინააღმდეგ ექნება ზრახვები, მაგრამ გარკვეულ დრომდე.
25 . აღძრავს თავის ძალასა და გულს სამხრეთის მეფის წინააღმდეგ მრავალრიცხოვანი ლაშქრით. სამხრეთის მეფეც მრავალრიცხოვანი და ძლიერი ლაშქრით გამოვა საბრძოლველად, მაგრამ ვერ გაუმკლავდება მას, რადგან მზაკვრული განზრახვები იქნება მის წინააღმდეგ.
26 . მასთან ერთად პურის მჭამელნი დაღუპავენ მას, მისი ლაშქარი წაილეკება და მრავალი დახოცილი დაეცემა.
27 . ორივე მეფის გულში მზაკვრობა იქნება, სიცრუეს ეტყვიან ერთმანეთს სუფრაზე, მაგრამ წარმატებას ვერ მიაღწევენ, რადგან აღსასრული დათქმულ დროზე მოვა.
28 . ჩრდილოეთის მეფე დიდძალი ნადავლით გაბრუნდება თავის ქვეყანაში, მაგრამ გული წმიდა აღთქმის წინააღმდეგ ექნება მიმართული. შეასრულებს მას და დაბრუნდება თავის ქვეყანაში.
29 . დათქმულ დროს დაბრუნდება და მოვა სამხრეთში, მაგრამ პირვანდელივით აღარ იქნება ეს ლაშქრობა.
30 . ქითიმის ხომალდები წამოვლენ მის წინააღმდეგ და დაფრთხება იგი. გაბრუნდება, წმიდა აღთქმაზე განრისხდება და იმოქმედებს. დაბრუნდება და წმიდა აღთქმის მიმტოვებლებთან შეკრავს კავშირს.
31 . ურდოები აღსდგებიან მისგან და შებღალავენ საწმიდარსა და ციხე-სიმაგრეს, მუდმივ შესაწირს გააუქმებენ და გაპარტახების სიბილწეს დაამყარებენ.
32 . თვალთმაქცური ენით მიიმხრობს აღთქმის მიმართ უკეთურად მოქმედთ, თავისი ღმერთის მცოდნე ხალხი კი სიმტკიცეს გამოიჩენს და იმოქმედებს.
33 . ხალხთა შორის გონიერნნი მრავალთ შეაგონებენ, თუმცა კი მრავალი დღის განმავლობაში ცეცხლითა და მახვილით, ტყვეობითა და ძარცვით იქნებიან შევიწროებულნი.
34 . შევიწროებისას მცირეოდენ შეწევნას მიიღებენ და მრავალი მიემხრობა მათ თვალთმაქცობით.
35 . ზოგიერთი გონიერთაგან წაბორძიკდება, რათა გამოიბრძმედოს, განიწმიდოს და გასუფთავდეს უკანასკნელ ჟამამდე, რადგან ჯერ კიდევ არის დრო დათქმულ ვადამდე.
36 . თავისი ნებისამებრ იმოქმედებს მეფე, ყველა ღმერთზე მეტად აღზევდება, განდიდდება და საშინელებებს ილაპარაკებს ღმერთთა ღმერთის წინააღმდეგ; წარმატებული იქნება რისხვის დასრულებამდე, ვინაიდან, უნდა აღსრულდეს, რაც ნაბრძანებია.
37 . არც თავისი მამების ღმერთებს ჩააგდებს რამედ, არც ქალთა სასურველს და არც სხვა რომელიმე ღმერთს მიაქცევს ყურადღებას, რადგან ყველაზე მეტად განდიდდება.
38 . სამაგიეროდ ციხე-სიმაგრის ღმერთს მიაგებს პატივს; ღმერთს, რომელსაც მისი მამები არ სცნობდნენ; ოქრო-ვერცხლით, ძვირფასი ქვებითა და სხვა ძვირფასეულობით მიაგებს პატივს.
39 . უმტკიცესი სიმაგრეების წინააღმდეგ იმოქმედებს უცხო ღმერთის შეწევნით; პატივს გაუმრავლებს მათ, ვინც მას აღიარებს, მრავალზე მისცემს ძალაუფლებას და საზღაურად მიწებს დაუნაწილებს.
40 . ბოლო დროს სამხრეთის მეფე შეებრძოლება მას; ქარიშხალივით ეკვეთება მას ჩრდილოეთის მეფე ეტლებით, მხედრებითა და უამრავი ხომალდით; შევა ქვეყანაში, წალეკავს და გადაივლის.
41 . შევა მშვენიერ ქვეყანაში და მრავალი მხარე დაეცემა; ხოლო ედომი, მოაბი და ყამონის ძეთა მთავარი ნაწილი გადაურჩება მის ხელს.
42 . ხელს მოუღერებს ქვეყნებს; ეგვიპტის ქვეყანაც კი ვერ გაექცევა მას.
43 . ხელთ იგდებს იგი ეგვიპტის ძვირფასეულობასა და ოქრო-ვერცხლის დაფარულ განძეულს; ლიბიელნი და ეთიოპელნი გაჰყვებიან მის კვალს.
44 . მაგრამ აღმოსავლეთიდან და ჩრდილოეთიდან მოსული ხმები შეაშფოთებენ მას და დიდი რისხვით გამოვა, რათა გაანადგუროს და დაღუპოს მრავალი.
45 . თავის სამეფო კარვებს გაშლის ზღვებსა და მშვენიერ წმიდა მთას შორის, მაგრამ თავის აღსასრულს მიაწევს და არავინ იქნება მისი მშველელი.
1 . უფლის სიტყვა, რომელიც იყო ოსია ბეერის ძის მიმართ, იუდას მეფეების: ყუზიას, იოთამის, ახაზის, იეხიზკიას დღეებში და ისრაელის მეფის, იერობოამ იოაშის ძის დღეებში.
2 . როცა იწყო უფალმა ოსიას პირით ლაპარაკი, უთხრა ოსიას: "წადი, მოიყვანე ცოლად გარყვნილი ქალი და იყოლიე გარყვნილების შვილები; რადგან საშინელი მრუშობით გაირყვნა ქვეყანა და განუდგა უფალს”.
3 . წავიდა და მოიყვანა გომერი, დიბლაიმის ასული; დაორსულდა ქალი და შვა ვაჟი.
4 . უთხრა მას უფალმა: "იზრეყელი დაარქვი სახელად, რადგან ცოტაც და მოვკითხავ იზრეყელის სისხლს იეჰუს სახლს და ბოლოს მოვუღებ ისრაელის სახლის მეფობას.
5 . იმ დღეს გადავტეხ ისრაელის მშვილდს იზრეყელის ველზე”.
6 . კვლავ დაორსულდა ქალი და შვა ასული. უთხრა მას უფალმა: "ლორუხამა დაარქვი სახელად, რადგან აღარ შევიბრალებ ისრაელის სახლს და აღარასოდეს მივუტევებ.
7 . იუდას სახლს კი შევიბრალებ და ვიხსნი უფლის, მათი ღვთის ხელით; არც მშვილდით, არც მახვილით, არც ბრძოლით, არც ცხენებითა და არც მხედრებით არ ვიხსნი მათ.
8 . როცა მოწყვიტა ძუძუს ლორუხამა, კვლავ დაორსულდა და შვა ვაჟი.
9 . თქვა უფალმა: "ლოყამი დაარქვი სახელად, რადგან აღარ ხართ ჩემი ხალხი და აღარც მე ვარ თქვენი ღმერთი!”
10 . მაგრამ ზღვის ქვიშასავით გახდება ისრაელის ძეთა რიცხვი, არც გაიზომება და არც აღირიცხება; იმის ნაცვლად, რომ უთხრან ლოყამი ხართო, ეტყვიან: "ცოცხალი ღმერთის ძენი ხართო”.
11 . ერთად შეიყრებიან იუდას ძენი და ისრაელის ძენი, ერთ მთავარს დაისვამენ თავიანთთვის და გამოვლენ ქვეყნიდან, რადგან დიდი იქნება იზრეყელის დღე.
1 . მიმართეთ თქვენს ძმებს: "ჩემო ხალხო”; თქვენს დებს: "შეწყალებულნო”.
2 . "ედავეთ დედათქვენს, ედავეთ, რადგან არ არის ის ჩემი ცოლი და არც მე ვარ მისი ქმარი; მოიშოროს სიძვა სახიდან და გარყვნილება - მკერდიდან.
3 . თორემ გავაშიშვლებ და გამოვამზევებ, როგორც შობის დღეს იყო. უდაბნოდ ვაქცევ და გამომშრალ მიწასავით წყურვილით მოვკლავ.
4 . არ შევიწყალებ მის შვილებს, ვინაიდან სიძვის შვილები არიან.
5 . რადგან იმრუშა მათმა დედამ, სირცხვილში დაორსულდა; ამბობდა: წავყვები ჩემს საყვარლებს და მომცემენ ჩემს წილ პურსა და წყალს, მატყლსა და სელს, ზეთსა და სასმელსო.
6 . ამიტომ, აჰა, გადავუღობავ გზას ნარ-ეკლით, ზღუდეს ავაგებ და ვეღარ მიაგნებს თავის ბილიკებს.
7 . გაეკიდება თავის საყვარლებს, მაგრამ ვერ დაეწევა; ძებნას დაუწყებს და ვეღარ იპოვნის; იტყვის: წავალ, პირველ ქმარს დავუბრუნდები, რადგან მაშინ უკეთესად ვიყავი, ვიდრე ახლა ვარო.
8 . ის კი არ იცოდა, რომ მე ვაძლევდი მარცვლეულს, მაჭარსა და ზეთს, ვუმრავლებდი ვერცხლსა და ოქროს, ბაყალს რომ ახარჯავდა.
9 . ამიტომ უკან წავიღებ ჩემს მარცვლეულს თავის დროზე და ჩემს მაჭარს თავის ჟამს; წავართმევ ჩემს მატყლსა და სელს, რითაც იფარავდა სიშიშვლეს.
10 . ახლა გამოვამზეურებ მის სირცხვილს მისი საყვარლების თვალწინ და ვერავინ დაიხსნის ჩემი ხელიდან.
11 . ბოლოს მოვუღებ ყველა მის ლხინს, ზეიმს, ახალმთვარობებს, შაბათებსა და ყველა დღესასწაულს.
12 . გავატიალებ მის ვაზსა და ლეღვს, რომ ამბობს: ჩემი საზღაურია, ჩემმა საყვარლებმა რომ მომცესო! ტყედ გადავაქცევ და მინდვრის მხეცები შეჭამენ.
13 . მოვკითხავ იმ დღეებს, ბაყალებს რომ უკმევდა; საყურეებითა და სამკაულებით რომ ირთვებოდა და თავის საყვარლებს დასდევდა კუდში, მე კი მივიწყებდა!” - ამბობს უფალი.
14 . "ამიტომ მოვხიბლავ და წავიყვან უდაბნოში, სადაც გულითადად დაველაპარაკები.
15 . მივცემ იქ თავის ვენახებს და ყაქორის ხეობას - როგორც იმედის ზღურბლს; იმღერებს იქ, როგორც სიყმაწვილის დღეებში, ეგვიპტის ქვეყნიდან მისი გამოსვლის დღეს.
16 . და იქნება იმ დღეს - ამბობს უფალი - დამიძახებ: ’ჩემო ქმარო!’ და აღარ დამიძახებ ‘ჩემო ბაყალო!’
17 . მოვაცილებ ბაყალთა სახელებს მის ბაგეებს და აღარ იქნება ხსენებული მათი სახელები.
18 . აღთქმას დავუდებ იმ დღეს მათთვის ველის ცხოველებს, ცის ფრინველებსა და მიწის ქვეწარმავლებს; მოვსპობ ქვეყანაზე მშვილდს, მახვილსა და ომებს და უსაფრთხოდ დაწვებიან.
19 . საუკუნოდ დაგნიშნავ ჩემზე, დაგნიშნავ სიმართლეში და სამართალში, მადლსა და წყალობაში.
20 . დაგნიშნავ ჩემს ერთგულებაში და შეიცნობ უფალს.
21 . იმ დღეს ვუპასუხებ! - ამბობს უფალი ღმერთი - ცებს ვუპასუხებ, ისინი კი მიწას უპასუხებენ.
22 . გამოეხმაურება მიწა მარცვლეულს, მაჭარსა და ზეთს და ისინიც გაეხმიანებიან იზრეყელს.
23 . დავთესავ მას ჩემთვის მიწაზე, შევიწყალებ არაშეწყალებულთ და ვეტყვი არა ჩემს ხალხს: "ჩემი ხალხი ხარ”, ის კი მეტყვის: "ჩემი ღმერთი ხარ!”
1 . ისმინეთ უფლის სიტყვა, ისრაელის ძენო; რადგან დავა აქვს უფალს ქვეყნის მცხოვრებლებთან, ვინაიდან არ არის ერთგულება, არ არის მოწყალება და არ არის ღვთის შემეცნება ქვეყანაზე.
2 . ცრუ ფიცი, მკვლელობა, ქურდობა და მრუშობა გახშირდა; სისხლის ღვრა სისხლის ღვრას მოსდევს.
3 . ამის გამო გლოვობს მიწა და ღონემიხდილია ყველა მცხოვრები მასში, ველის ცხოველებთან და ცის ფრინველებთან ერთად, ზღვის თევზებიც იღუპებიან.
4 . ნურავინ იდავებს და ნურც ამხელს კაცს, რადგან შენი ხალხი მღვდელთან მოდავეებს ჰგავს.
5 . და დაეცემი შენ დღისით, ღამით კი _ წინასწარმეტყველიც, შენთან ერთად; და გავანადგურებ დედაშენს.
6 . ცოდნის უქონლობის გამო იღუპება ჩემი ხალხი, რაკი უკუაგდე ცოდნა, მეც უკუგაგდებ ჩემი მღვდლობიდან; ვინაიდან დაივიწყე შენი ღმერთის რჯული, მეც დავივიწყებ შენს ძეებს.
7 . რაც უფრო გამრავლდნენ, მით უფრო მცოდავენ, სირცხვილად ვაქცევ მათ დიდებას!
8 . ჩემი ხალხის ცოდვებით იკვებებიან და მათ უკეთურებაში ნეტარებენ.
9 . რაც ხალხს მოუვა, ის მოეწევა მღვდელსაც; მოვკითხავ მათ მათი გზებისამებრ და მათი ნამოქმედარისამებრ მივუზღავ!
10 . შეჭამენ და ვერ გაძღებიან, იმრუშებენ და ვერ გამრავლდებიან, ვინაიდან მიატოვეს უფლის სამსხვერპლო.
11 . სიძვამ, ღვინომ და მაჭარმა წარიტაცა მათი გული.
12 . ჩემი ხალხი ხეს ეკითხება რჩევას და ჯოხი აძლევს პასუხს, რადგან აცდუნა ისინი სიძვის სულმა და იმრუშეს თავისი ღვთისგან განდგომით.
13 . მთათა მწვერვალებზე სწირავენ მსხვერპლს და მაღლობებზე უკმევენ მუხის, ალვისა და ტერებინთის ქვეშ, რადგან საამოა მათი ჩრდილი; ამიტომ იმეძავებენ თქვენი ასულნი და იმრუშებენ თქვენი საპატარძლონი.
14 . არ მოვკითხო თქვენს ასულებს, რომ მეძავობენ და თქვენს საპატარძლოთ, რომ მრუშობენ? თქვენც მათთან ერთად ხართ და ტაძრის მეძავებთან ერთად სწირავთ მსხვერპლს; უმეცარი, მიუხვედრელი ხალხი კი იღუპება!
15 . აკი მეძავობ, ისრაელ! იუდა მაინც ნუ შესცოდავს! ნუ მიხვალ გილგალს და ნუ ახვალ ბეთ-ავენში! ნუ დაიფიცებ, ცოცხალიაო უფალი!
16 . რადგან ურჩი ფურივით ჯიუტია ისრაელი; განა დამწყემსავს მათ უფალი, როგორც კრავებს ტრიალ მინდორზე?
17 . კერპებს მიეკრა ეფრემი, მარტოდ დატოვე იგი!
18 . მჟავეა მათი სასმელი - მრუშობენ, მათმა მთავრებმა მეტად შეიყვარეს უზნეობა.
19 . შეავიწროებს მათ ქარი თავისი ფრთებით და შერცხვებათ თავიანთი მსხვერპლებისა.
1 . ისმინეთ, მღვდლებო! გაიგონე, ისრაელის სახლო! ყური დამიგდე, მეფის სახლო! მსჯავრი გადევთ იმის გამო, რომ მახედ ექეცით მიცფას და თაბორს - გაშლილ ბადედ.
2 . განდგომილნი ღრმად ჩაეფლნენ გახრწნილებაში, მაგრამ ყველას დავსჯი.
3 . ვიცნობ ეფრემს, ისრაელი არ არის დაფარული ჩემგან, რადგან ახლა შენ მრუშობ, ეფრემ, და თავი შეიბილწა ისრაელმა.
4 . მათი საქმეები არ ანებებენ, რომ თავიანთი ღმერთისკენ მოიქცნენ, რადგან სიძვის სულია მათში და უფალს არ იცნობენ.
5 . ისრაელის ამპარტავნება მოწმობს მისსავე წინააღმდეგ, წაიბორძიკებენ ისრაელი და ეფრემი თავიანთი ურჯულოების გამო, იუდაც წაბორძიკდება მათთან ერთად.
6 . თავიანთ ცხვარ-ძროხასთან ერთად წავლენ უფლის საძიებლად, მაგრამ ვერ იპოვნიან; იგი განერიდა მათ.
7 . უფალს უღალატეს, რადგან უკანონო შვილები შობეს; ახალმთვარობა შეჭამს მათ და მათ მიწას.
8 . ჩაბერეთ ბუკს გიბყაში, საყვირს - რამაში, დაეცით ყიჟინა ბეთ-ავენში, მტერი მოგდევს, ბენიამინ.
9 . გაუდაბურდება ეფრემი სასჯელის დღეს; ისრაელის ტომებში გამოვაცხადე ეს სარწმუნო უწყება.
10 . საზღვრის გადამნაცვლებლებივით არიან იუდას მთავრები, წყალივით გადმოვღვრი მათზე ჩემს რისხვას.
11 . დათრგუნულია ეფრემი, განაჩენით შემუსვრილი, რადგან კერპების გზით სიარული გადაწყვიტა.
12 . ამიტომ ჩრჩილად გავუხდები ეფრემს და სიდამპლედ - იუდას სახლს.
13 . დაინახა ეფრემმა თავისი სნეულება და იუდამ თავისი ჭრილობა; წავიდა ეფრემი აშურში და გაგზავნა მეფე იარებთან; მაგრამ მას არ ძალუძს თქვენი განკურნება და ჭრილობას ვერ მოგირჩენთ.
14 . რადგან ლომივით ვიქნები ეფრემისთვის და ლომის ბოკვერივით - იუდას სახლისთვის. მე, დიახ მე, დავგლეჯ და წავალ, გავიტაცებ და ვერავინ იხსნის.
15 . წავალ და დავბრუნდები ჩემს ადგილზე, ვიდრე არ აღიარებენ თავიანთ დანაშაულს და ძებნას არ დაუწყებენ ჩემს სახეს. თავიანთ გასაჭირში გულწრფელად დამიწყებენ ძებნას.
1 . ნუ ხარობ, ისრაელო, სხვა ერებივით ნუ ილხენ, რადგან მრუშობ შენი ღმერთისგან განმდგარი; შეიყვარე საფასური სიძვისა ხორბლის ყველა კალოზე.
2 . კალო და საწნახელი არ გამოკვებავს და მაჭარი უმტყუნებს მათ.
3 . არ იცხოვრებენ უფლის ქვეყანაში; დაბრუნდება ეფრემი ეგვიპტეში და უწმიდურ საჭმელს შეჭამენ აშურში.
4 . არ დაუღვრიან ღვინოს უფალს და არ აამებენ მას თავიანთი მსხვერპლებით; მათი პური გლოვის პურივით იქნება და ყოველი მისი მჭამელი გაუწმიდურდება, რადგან პური მათი, თავიანთი თავებისთვის ექნებათ და ვერ შეიტანენ უფლის სახლში.
5 . დღესასწაულის დღეს და საუფლო ზეიმის დღეს რას იზამთ?
6 . რადგან, აჰა, განადგურების გამო წავლენ, მაგრამ ეგვიპტე შეკრებს მათ და მემფისი დამარხავს; მათ ვერცხლის საუნჯეებს ეკალ-ბარდები დაიმკვიდრებენ, მათ კარვებში ნარ-ეკალი ამოვა.
7 . დადგა სასჯელის დღეები, დადგა შურისგების დღეები. და გაიგებს ისრაელი, რომ დიდი ურჯულოებისა და მტრობის გამო გაუგუნურდა წინასწარმეტყველი და შეიშალა სულის კაცი.
8 . ეფრემის გუშაგია წინასწარმეტყველი, ჩემს ღმერთთან ერთად, მაგრამ მახეა დაგებული მის ყველა გზაზე და მხოლოდ მტრობაა მისი ღმერთის სახლში.
9 . ღრმად გაირყვნენ, როგორც გიბყას დღეებში, მაგრამ ის გაიხსენებს მათ ურჯულოებას და მოჰკითხავს ცოდვებს.
10 . ისე ვიპოვე ისრაელი, როგორც ყურძენი უდაბნოში, ისე შევნიშნე თქვენი მამები, როგორც პირველნაყოფი ლეღვის ხეზე, როგორც მისი ნათავარი; მაგრამ ბაყალ-ფეღორთან წავიდნენ და სირცხვილს მიუძღვნეს თავი; ვინც შეიყვარეს, მათსავით საძაგლები შეიქნენ.
11 . ჩიტივით გაუფრინდება დიდება ეფრემს! არც შობადობა, არც ორსულობა, არც მუცლადღება!
12 . შვილებს გაზრდიან, მაგრამ წავართმევ, ერთი კაციც აღარ დარჩებათ და მართლაც ვაი მათ, როცა განვშორდები.
13 . აჰა, მშვენიერ მდელოზე დარგული ტვიროსივით დავინახე ეფრემი. მაგრამ მკვლელთან გაიყვანს თავის ძეებს იგი.
14 . მიეცი, უფალო! მაგრამ რას მისცემ? მიეცი მათ მოწყვეტილი მუცელი და გამომშრალი მკერდი.
15 . გილგალშია მთელი მათი ბოროტება; იქ შევიძულე ისინი მათი ბოროტი საქმეების გამო. გავაძევებ მათ ჩემი სახლიდან და აღარასოდეს შევიყვარებ; მეამბოხეა ყველა მათი მთავარი.
16 . გაიჩეხა ეფრემი, გახმა მათი ფესვები, აღარ გამოიღებენ ნაყოფს. კიდეც რომ შობონ მე მოვაკვდინებ მათი მუცლის ძვირფას ნაყოფს.
17 . გააძევებს მათ ჩემი ღმერთი, რადგან არ გაუგონეს მას; და შეიქნებიან ხალხთა შორის მოხეტიალენი.
1 . ეფრემი რომ ლაპარაკობდა, ძრწოლას იწვევდა. ის აღზევდა ისრაელში, მაგრამ დადანაშაულდა ბაყალის გამო და მოკვდა.
2 . ახლა უმატეს ცოდვას; ვერცხლისგან ქანდაკებები ჩამოისხეს, კერპები გაიკეთეს ოსტატურად, ყველა მათგანი ოსტატის მიერ არის ნაკეთები. ამბობენ: "კაცმა, მსხვერპლს რომ მოიტანს, ხბოს აკოცოსო”.
3 . ამიტომ დილის ნისლივით იქნებიან ისინი, ცვარივით, ადრე რომ ქრება; კალოდან ქარისგან ახვეტილ ბზესავით და საკვამურიდან ადენილი კვამლივით.
4 . მაგრამ მე ვარ უფალი, შენი ღმერთი, ეგვიპტის ქვეყნიდან მოყოლებული; ჩემ გარდა სხვა ღმერთს არ უნდა იცნობდეთ, რადგან არავინაა მხსნელი, მხოლოდ მე ვარ.
5 . მე გიცნობდი შენ უდაბნოში, გვალვიან მიწაზე.
6 . როცა საძოვრები გაუჩნდათ, გაძღნენ და გული გაუამაყდათ, ამის გამო დამივიწყეს.
7 . ამიტომ ლომივით ვიქნები მათთვის, ვეფხვივით დავუდარაჯდები გზაზე.
8 . ბელებწართმეული დათვივით დავეცემი მათ, გულის ფიცარს დავუგლეჯ და შევჭამ, როგორც ლომი ჭამს; ველის მხეცები დაგლეჯენ მათ.
9 . თავი დაიღუპე, ისრაელო, რადგან ჩემს წინააღმდეგ ხარ, შენი შემწეს წინააღმდეგ.
10 . სად არის ახლა შენი მეფე, რომ შენც გიხსნას და შენი ყველა ქალაქიც? ან შენი მსაჯულები, რომლებსაც სთხოვდი: მეფე და მთავრები მომეციო?
11 . ჩემი წყრომის დროს მოგეცი მეფე და წაგართვი ჩემი რისხვისას.
12 . შეფუთულია ეფრემის ურჯულოება, შემონახულია მისი ცოდვები.
13 . მშობიარეს ტკივილები ეწევა მას; უგუნური შვილია, რადგან ახლა იმის დრო არ არის, რომ საშოს კარებთან დაყოვნდეს.
14 . გამოვისყიდი მათ, ქვესკნელის ხელიდან! სიკვდილისგან გამოვისყიდი! მე ვიქნები შენი წყლული სიკვდილო! მე ვიქნები შენი განადგურება ქვესკნელო! არ დაგინდობს ჩემი თვალი!
15 . თუმცა ნაყოფიერია იგი ძმათა შორის, მაგრამ ამოვარდება აღმოსავლეთის ქარი, უფლის ქარი ამოვარდება უდაბნოდან და დაშრება მისი წყაროები, დაიშრიტება მისი სათავეები და ის გაძარცვავს მთელი მისი ძვირფასი ჭურჭლეულის საგანძურს.
16 . დადანაშაულდება სამარია, რადგან აუჯანყდა თავის ღმერთს. მახვილით დაეცემიან! აიკუწებიან მისი ბავშვები და გაიფატრებიან მისი ორსულნი.
1 . ჩაბერეთ საყვირს სიონზე და შემოსძახეთ ჩემს წმიდა მთაზე, შეძრწუნდით ყოველო მცხოვრებნო მიწისა, რადგან მოდის დღე უფლისა, მოახლოებულია.
2 . დღე სიბნელისა და წყვდიადისა, დღე ღრუბლისა და ბურუსისა! ცისკარივით ეფინება მთებს მრავალრიცხოვანი და ძლიერი ხალხი, რომლის მსგავსიც დასაბამიდან არ ყოფილა და არც მის შემდეგ იქნება თაობიდან თაობამდე.
3 . მის წინ ცეცხლი შთანთქავს და მის უკან ალი ბუგავს; ედემის ბაღივითაა მიწა მათ წინ, მათ უკან კი გაპარტახებულია უდაბნოსავით; არსადაა გასაქცევი.
4 . ცხენებივით გამოიყურებიან და რაშებივით დაჰქრიან;
5 . ეტლებივით გრუხუნებენ მთათა მწვერვალებზე, ჩალას წაკიდებული ცეცხლის ალივით ბრიალებენ; გუგუნებენ როგორც საბრძოლველად დარაზმული ძლიერი ხალხი.
6 . ხალხები ძრწიან მათ წინაშე, ყველა ფერს კარგავს.
7 . ფალავნებივით დარბიან; მებრძოლებივით ძვრებიან გალავნებზე; თითოეული თავის გზას მიჰყვება და არ ბრკოლდება.
8 . ერთმანეთს არ ეჯახებიან, თითოეული თავის ბილიკს მიჰყვება; შუბებზე ეგებიან, მაგრამ მწყობრი არ ერღვევათ.
9 . ქალაქში იჭრებიან, გალავნებზე ცოცდებიან, ქურდებივით ძვრებიან სარკმლებში;
10 . მიწა ირყევა მათ წინაშე, ზეცა გრგვინავს, მზე და მთვარე ბნელდება, ვარსკვლავები სინათლეს კარგავენ;
11 . უფალი გამოსცემს ხმას თავისი ლაშქრის წინაშე, რადგან ფრიად მრავალრიცხოვანია მისი ბანაკი და ძლიერია მისი სიტყვის შემსრულებელი. დიდია უფლის დღე და ფრიად საშინელი, ვინ გაუძლებს მას?
12 . "თუმცა, ახლაც” - ამბობს უფალი, - "დამიბრუნდით მთელი თქვენი გულით, მარხვით, ტირილითა და გლოვით;
13 . გულები დაიგლიჯეთ და არა სამოსელი! მოუბრუნდით უფალს, თქვენს ღმერთს! ვინაიდან შემწყნარებელი და მწყალობელია იგი, სულგრძელი და დიდადმოწყალე და წუხს ბოროტებაზე.
14 . ვინ იცის, იქნებ მობრუნდეს და გვითანაგრძნოს, თან მოიყოლოს უფლის, თქვენი ღმერთის კურთხევა, მარცვლეული და საღვრელი შესაწირი.
15 . საყვირს ჩაბერეთ სიონზე, მარხვა დათქვით, გამოაცხადეთ შეკრება.
16 . ხალხი შეკრიბეთ, კრებული განწმიდეთ, უხუცესნი მოიწვიეთ, ყრმანი და ძუძუმწოვარნი შეკრიბეთ, გამოვიდეს ნეფე თავისი საწოლი ოთახიდან და პატარძალი თავისი სამყოფელიდან.
17 . დერეფანსა და სამსხვერპლოს შორის იტირონ მღვდლებმა, უფლის მსახურებმა და თქვან: შეიბრალე, უფალო, ხალხი შენი და ნუ მისცემ შენს სამკვიდრებელს შესარცხვენად და სალანძღად ერებს. რატომ უნდა ამბობდნენ ხალხები, სად არისო მათი ღმერთი?
18 . მოშურნეა უფალი თავისი ქვეყნისთვის და შეიბრალებს თავის ხალხს.
19 . უპასუხებს უფალი და ეტყვის თავის ხალხს: აჰა, მე გამოგიგზავნით პურს, მაჭარსა და ზეთს, გაძღებით და აღარ მიგცემთ სალანძღად ხალხებს.
20 . ჩრდილოეთელსაც მოგაშორებთ, გავყრი უწყლო და გაუდაბურებულ მიწაზე. მის მეწინავეთ - აღმოსავლეთის ზღვაში, უკან მორჩენილთ კი - დასავლეთის ზღვაში. აუვა სუნი და ამყრალდება, რადგან მრავალი ბოროტება აქვს ჩადენილი.
21 . ნუ გეშინია, მიწავ, გაიხარე და იმხიარულე, რადგან დიადი საქმენი მოიმოქმედა უფალმა.
22 . ნუ გეშინიათ, მინდვრის მხეცებო, რადგან ამწვანდება უდაბნოს საძოვრები, ხე ნაყოფს გამოიღებს, ლეღვიც და ვაზიც გამოიღებენ თავიანთ დოვლათს.
23 . გაიხარეთ, სიონის ძენო, იმხიარულეთ უფლით, თქვენი ღმერთით, რადგან მოგცემთ ადრეულ წვიმას თქვენი სიმართლის მიხედვით და უწინდებურად გამოგიგზავნით ადრეულსა და საგვიანო წვიმებს.
24 . გაივსება ბეღელი მარცვლეულით, უხვად იქნება საწნახლებიდან გადმოდინებული მაჭარი და ზეთი.
25 . გადაგიხდით იმ წლებისას, როცა ჭამდა მღრღნელი და კალია, მატლი და მწერი - ჩემი დიდი ლაშქარი, თქვენ რომ შემოგისიეთ.
26 . ბლომად შეჭამთ, გაძღებით და განადიდებთ უფლის, ღვთის სახელს, რომელიც საკვირველად მოგექცათ და აღარასოდეს შერცხვება ჩემი ხალხი.
27 . მიხვდებით, რომ ისრაელის წიაღში ვარ და მე, უფალი ვარ თქვენი ღმერთი! სხვა არავინაა! და არ შერცხვება ჩემი ხალხი საუკუნოდ.
28 . ამის შემდეგ გადმოვღვრი ჩემს სულს ყოველ ხორციელზე და იწინასწარმეტყველებენ თქვენი ძენი და ასულნი, თქვენს მოხუცებს სიზმრები დაესიზმრებათ და თქვენი ჭაბუკნი ხილვებს იხილავენ.
29 . მონებსა და მხევლებზეც გადმოვღვრი იმ დღეებში ჩემს სულს.
30 . მოგცემთ ნიშნებს ცაში და მიწაზე: სისხლს, ცეცხლსა და კვამლის სვეტებს.
31 . მზე წყვდიადად იქცევა და მთვარე სისხლად უფლის დიადი და საშინელი დღის დადგომის წინ.
32 . და იქნება: ყოველი, ვინც მოუხმობს უფლის სახელს, გადარჩება, რადგან სიონის მთაზე და იერუსალიმში იქნება ხსნა მათთვისაც, ვისაც უფალი მოუხმობს, როგორც ნათქვამი აქვს უფალს.
1 . და შეჰღაღადა იონამ უფალს, თავის ღმერთს, თევზის მუცლიდან.
2 . ამბობდა: "გასაჭირში მოვუხმე უფალს და მან მიპასუხა! შემოგღაღადე შავეთის წიაღიდან და შენ ისმინე ჩემი ხმა!
3 . როცა უფსკრულში გადამაგდე, შუაგულ ზღვაში, მორევმა მომიქცია, ყველა შენმა ზვირთმა და ტალღამ გადამიარა!
4 . ვთქვი: განდევნილი ვარ შენს თვალთაგან, ნეტავ ვიხილავ კვლავ შენს წმიდა ტაძარს?!
5 . წყალი ყელამდე მომწვდა და უფსკრულმა მომიცვა, თავზე ლელი შემომეწნა.
6 . მთათა საძირკვლებამდე ჩავედი და ჩემს უკან მიწა სამუდამოდ დაიხშო, მაგრამ საფლავს გამოსტაცე ჩემი სიცოცხლე უფალო, ღმერთო ჩემო,
7 . როცა სულს ვღაფავდი, უფალი გავიხსენე და ჩემმა ლოცვამ შენამდე მოაღწია, შენს წმიდა ტაძარში.
8 . ამაო კერპთა მსახურნი ვერ ეღირსებიან წყალობას.
9 . მე კი მსხვერპლს შემოგწირავ სამადლობელი სიტყვებით; რაც აღმითქვამს, შევასრულებ რადგან ხსნა უფლისგანაა!”
10 . მაშინ უბრძანა თევზს უფალმა და მანაც ხმელეთზე ამოანთხია იონა.
1 . ძლიერ გაღიზიანდა იონა და გამწარდა.
2 . შეღაღადა უფალს და უთხრა: "გემუდარები, უფალო, განა ამას არ ვამბობდი ჯერ კიდევ ჩემს ქვეყანაში ყოფნისას? ამის გამო გავიქეცი თარშიშს, რადგან ვიცოდი, რომ შემწყნარებელი ღმერთი ხარ და მიმტევებელი, სულგრძელი და დიდმოწყალე, და თავს არიდებ დასჯას.
3 . ახლა კი, უფალო, გემუდარები, წაიღე ჩემი სიცოცხლე, რადგან სიკვდილი მიჯობს სიცოცხლეს!”
4 . და ჰკითხა უფალმა: "ნუთუ ასე გეწყინა შენ?”
5 . გამოვიდა იონა ქალაქიდან, დაჯდა ქალაქის აღმოსავლეთით; საჩრდილობელი გაიკეთა და დაჯდა მის ქვეშ; რომ ენახა, რა მოუვიდოდა ქალაქს.
6 . აღმოაცენა უფალმა ღმერთმა აყირო, აღმოცენდა იგი იონას თავს ზემოთ, რათა საჩრდილობლად ყოფილიყო და წყენა გაექარვებინა მისთვის. დიდად გაიხარა იონამ იმ აყიროს გამო.
7 . და მოუხმო უფალმა მატლს მეორე დილას, რათა გამოეჭამა მცენარე და დააჭკნო იგი.
8 . მზე რომ ამოვიდა, მოუხმო ღმერთმა აღმოსავლეთის ცხელ ქარს და დასიცხა მზემ იონა, ისე დასუსტდა, რომ სიკვდილს ნატრობდა; ამბობდა: სიკვდილი მიჯობს ასეთ სიცოცხლესო!
9 . ჰკითხა ღმერთმა იონას: "ნუთუ ასე გაბრაზდი იმ აყიროს გამო?” უპასუხა: "ძალიან გავბრაზდი, სიკვდილიც კი ვინატრე!”
10 . უთხრა უფალმა: "შენ აყირო გენანება, რომელზეც არ გიშრომია, არ გაგიზრდია. ერთ ღამეში გაიზარდა და ერთ ღამეშივე გახმა.
11 . მე კი არ უნდა მენანებოდეს ნინევე, დიდი ქალაქი, რომელშიც ასოცი ათასი ადამიანი ცხოვრობს, რომელთაც თავიანთი მარჯვენა ვერ გაურჩევიათ მარცხენისაგან და სადაც უამრავი საქონელია?"
1 . ვაი უმართლობისა და სიავის განმზრახველთ თავიანთ სარეცლებზე, გათენებისთანავე რომ მოჰყავთ სისრულეში, რადგან მათ ხელთ არის ძალა.
2 . მოუნდებათ მიწა - ართმევენ, მოუნდებათ სახლები - იტაცებენ; ძალადობენ ადამიანსა და მის სახლზე, კაცსა და მის სამკვიდრებელზე.
3 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი: "აჰა, ისეთი სიავის მოწევას ვაპირებ თქვენი მამების სახლებზე, რომლიდანაც ქედს ვერ დაიძვრენთ და მედიდურად ვეღარ ივლით, რადგან უბედურების ჟამი იქნება.
4 . იმ დღეს ანდაზებს გამოთქვამენ თქვენზე, დიდი გლოვა იქნება და იტყვიან: სრულად გავნადგურდით! ჩემი ხალხის წილხვედრი სხვებს მიეცა, როგორ წამერთვა?! ჩვენი მიწები უცხოთ დაუნაწილდა!
5 . ამიტომ არ გეყოლება შენი წილის საბლით გადამზომი უფლის საკრებულოში.
6 . ნუ წინასწარმეტყველებთ! - ამბობენ ცრუწინასწარმეტყველები, - ნუ წინასწარმეტყველებთ, რადგან შერცხვენა არ გვეწევაო!
7 . ასე არ ამბობენ იაკობის სახლო! განა სულმოკლეა უფალი? ასეთია მისი საქმენი? განა სიკეთე არ მოაქვს ჩემს სიტყვებს მათთვის, ვინც წრფელად იქცევა?
8 . ხალხი, გუშინ რომ ჩემი იყო, დღეს მტრად აღმიდგა. სამოსელსა და მოსასხამს ხდით ბრძოლიდან დაბრუნებულთ, მშვიდად მომავალთ.
9 . ჩემი ხალხის დედაკაცებს აძევებთ მათი სანუკვარი სახლებიდან, მათ ბავშვებს საუკუნოდ ართმევთ ჩემს დიდებას.
10 . ადექით და წადით, რადგან არ არის აქ განსასვენებელი ადგილი, შებილწულია იგი და სასტიკად განადგურდება.
11 . რომ მოგატყუოთ ქარისა და სიცრუის მადევარმა კაცმა, მე გიწინასწარმეტყველებთო ღვინოსა და მაგარ სასმელზე! ამ ხალხის სასურველი წინასწარმეტყველიც ის იქნებოდა!
12 . უცილობლად შემოგკრებ, იაკობ, მთლიანად. შევკრებ ისრაელი ხალხის მონარჩენს, ერთად შევკრებ მათ, როგორც ცხვარს ფარეხში და ფარას - შუაგულ საძოვარზე; ახმაურდებიან ისინი, ხალხის სიმრავლის გამო.
13 . აივლის მათ წინაშე მნგრეველი, კედლებს შემუსრავენ, კარიბჭეს გაივლიან და გამოივლიან! მეფე წარუძღვებათ წინ, უფალი კი - სათავეში”.
1 . ვთქვი: ისმინეთ, იაკობის თავკაცნო და ისრაელის სახლის მთავარნო; განა თქვენი ვალი არაა სამართლის ცოდნა?
2 . სიკეთის მოძულენი და ბოროტების მოყვარულნი ხართ; ჩემს ხალხს ტყავს აძრობთ და ძვლებიდან ხორცს აგლეჯთ.
3 . ჩემი ხალხის ხორცს ჭამთ და ტყავს აძრობთ მათ; ძვლებს უმტვრევთ და ანაკუწებთ, როგორც ქოთანში და ხორცს, როგორც ქვაბში ჩასაყრელად.
4 . მაშინ შეჰღაღადებთ უფალს, ის კი არ გიპასუხებთ; სახეს დაგიმალავთ ღაღადისას, რადგან ბოროტ საქმეებს სჩადიოდით.
5 . ასე ამბობს უფალი წინასწარმეტყველებზე, გზა-კვალს რომ ურევენ ჩემს ხალხს; კბილებით საჯიჯგნს მისცემ და მაშინვე მშვიდობას ქადაგებენ, მაგრამ პირში ჩასადებს თუ არაფერს მისცემ, მაშინვე ომს აცხადებენ.
6 . ამიტომ დაგიდგებათ ღამე ხილვათა გარეშე და სიბნელე - მისნობის გარეშე. მზე ჩავა წინასწარმეტყველთა თავზე და დღე დაბნელდება.
7 . გაწბილდებიან მისნები და შერცხვებიან მკითხავები; ყველანი პირზე აიფარებენ ხელს, რადგან პასუხი არ იქნება ღმერთისგან.
8 . მე კი აღვსილი ვარ ძალითა და უფლის სულით, სამართლითა და სიმტკიცით, რომ გამოვუცხადო იაკობს მისი დანაშაული და ისრაელს - მისი ცოდვა.
9 . ისმინეთ ეს, იაკობის სახლის თავკაცნო და ისრაელის სახლის მთავარნო, სამართალი რომ შეგიძულებიათ და ყოველივე სწორი გაგიმრუდებიათ.
10 . სისხლით რომ აშენებთ სიონს და უსამართლობით - იერუსალიმს.
11 . ქრთამით რომ სჯით სამართალს თავკაცნო და გასამრჯელოს საფასურად მოძღვრავთ მღვდლებო; ვერცხლზე მისნობთ წინასწარმეტყველნო, თანაც უფალს ეყრდნობით და ამბობთ: "განა ჩვენ შორის არ არისო უფალი? არ გვეწევა უბედურება!”
12 . ამიტომ თქვენ გამო იქნება, რომ მინდორივით მოიხვნება სიონი, ქვის გროვად იქცევა იერუსალიმი, ტაძრის მთა კი - ტყიან მაღლობად.
1 . ახლა ისმინეთ, რას ამბობს უფალი: აღსდექ და ედავე მთებს, გაიგონებენ შენს ხმას მაღლობები.
2 . ისმინეთ უფლის დავა, მთებო, თქვენც, დედამიწის მარადიულო საფუძველნო, რადგან სარჩელი აქვს უფალს თავისი ხალხის წინააღმდეგ და დავობს ისრაელთან.
3 . ჩემო ხალხო, რა გაგიკეთე ან რით დაგღალე? მიპასუხე.
4 . აკი გამოგიყვანე ეგვიპტის მიწიდან, მონობის სახლიდან და გამოგისყიდე! მოსე, აჰარონი და მირიამი წარმოვგზავნე შენ წინაშე!
5 . ჩემო ხალხო, გაიხსენე, რა განიზრახა ბალაკმა, მოაბის მეფემ და რას პასუხობდა მას ბილყამ ბეყორის ძე შიტიმიდან გილგალამდე, რათა შეგეცნო უფლის სამართალი.
6 . რით წარვდგე უფლის წინაშე და ვეთაყვანო მაღალ ღმერთს? ყოვლადდასაწველი ერთწლიანი ხბორებით ხომ არ მივეახლო?
7 . განა ეამება უფალს ათასობით ვერძი, თუნდაც ზეთის ათი ათასი ნაკადული? ჩემი პირმშო ხომ არ მივცე ჩემი დანაშაულისთვის? ნაყოფი ჩემი მუცლისა, ჩემი სულის შეცოდებისათვის?
8 . განგიცხადა შენ, ადამიანო, რა არის კეთილი და რას მოითხოვს შენგან უფალი - მხოლოდ სამართლიან მოქმედებას, მოწყალების სიყვარულს და შენი ღმერთის წინაშე თავმდაბლად სიარულს.
9 . ხმა უფლისა მოუხმობს ქალაქს, და ვინც ბრძენია - შეეშინდება შენი სახელის. გაიგონეთ ხმა არგნისა და მისი შემმართველისა.
10 . ჯერ კიდევ არის უმართლობის საგანძური ბოროტეულის სახლში და დაპატარავებული საწყაო, რომელიც სისაძაგლეა?
11 . განა ავიტან უმართლო სასწორს და ყალბ საწონებს კალთაში?
12 . რადგან დატაცებულით აივსნენ ქალაქის მდიდარნი! ცრუობენ მასში მცხოვრებნი და მათი ენა საცდურია მათ პირში.
13 . ჰოდა, მეც დაგცემ უკურნებლად და გაგატიალებ შენი ცოდვების გამო.
14 . შეჭამ, მაგრამ ვერ გაძღები; ცარიელი გექნება მუცელი; გადაინახავ, მაგრამ ვერ შეინარჩუნებ, ხოლო, რაც დაგრჩება, მახვილს მიეცემა.
15 . დათესავ, მაგრამ ვერ მოიმკი; ზეთისხილს დაწურავ, მაგრამ ზეთს ვერ იცხებ; მაჭარს დააყენებ, მაგრამ ღვინოს ვერ შესვამ.
16 . ყომრის დადგენილებებსა და ახაბის სახლის ყველა საქმეს ასრულებთ და დადიხართ მათი რჩევებით. ამიტომ გადაგცემ ასაოხრებლად და შენს მცხოვრებთ - სასირცხვოდ; იტვირთავს ჩემი ხალხი შერცხვენას.
1 . ნინევეს განაჩენი; ელკოშელი ნაუმის ხილვის წიგნი.
2 . ეჭვიანი და შურისმგებელი ღმერთია უფალი. შურისმგებელი და მრისხანეა უფალი. შურს იძიებს უფალი თავის მოწინააღმდეგეებზე; რისხვას უნახავს თავის მტრებს.
3 . სულგრძელია და ძლევამოსილია უფალი, დამნაშავეს დაუსჯელად არ დატოვებს; გრიგალშია უფალი და ქარიშხალშია მისი სავალი, მის ფერხთა მტვერია ღრუბელი.
4 . გაკიცხავს ზღვას და ამოაშრობს, დაშრეტს ყველა მდინარეს. გახმება ბაშანი და ქარმელი, დაჭკნება ლიბანის ყვავილი.
5 . მთები ირყევიან მის ქვეშ და ბორცვები დნებიან. თრთის მის წინაშე დედამიწა, სამყარო და მისი ყოველი მკვიდრი.
6 . ვინ გაუძლებს მის მრისხანებას? ვინ აიტანს მისი რისხვის მძვინვარებას? ცეცხლად იღვრება მისი გულისწყრომა და კლდეები იმსხვრევიან მისგან.
7 . კეთილია უფალი, თავშესაფარია გაჭირვების დღეს, ცნობს მასზე მინდობილებს.
8 . მაგრამ მოვარდნილი ღვარცოფივით წალეკავს მოწინააღმდეგის ადგილს და ბნელეთამდე სდევნის თავის მტრებს
9 . რა განიზრახეთ უფლის წინააღმდეგ? ბოლოს მოუღებს ყველაფერს და ვეღარ აღდგება მტერი.
10 . ეკალ-ბარდებივით გადახლართულნი, ლოთებივით გალეშილნი, ერთიანად გადაიბუგებიან ხმელი ჩალასავით.
11 . შენგან გამოვიდა უფლის წინააღმდეგ ავისმზრახველი, უკანონობის მრჩეველი.
12 . ასე ამბობს უფალი: "თუმცა ძალით არიან სავსენი და მრავალნიც არიან, მაინც მოიკვეთებიან და გაქრებიან; შენ კი გაგტანჯე იუდავ, მაგრამ მეტად აღარ გაგტანჯავ.
13 . ახლა კი დავლეწავ უღელს, ქედზე რომ გადგას და დავწყვეტ შენს აპეურებს.
14 . ასე ბრძანა შენზე უფალმა, ქალაქო: "არ დარჩება შენი სახელი საუკუნოდ; გავაქრობ კერპსა და ქანდაკს შენი ღმერთის სახლებიდან; საფლავს გაგითხრი, რადგან საძაგელი ხარ”.
15 . აჰა, მახარობლის ფეხები მოიჩქარის მთებზე, რათა გვაუწყოს მშვიდობა. იზეიმე შენი დღესასწაულები, იუდავ, შეასრულე აღთქმები, რადგან აღარ გაივლის შენში ავკაცი, საბოლოოდ განადგურდა.
1 . დავდგები ჩემს სადარაჯოზე, ავალ კოშკზე და დავაყურადებ, რომ ვნახო რას მეტყვის და რა ვუპასუხო ჩემს მხილებაზე.
2 . მიპასუხა უფალმა და მითხრა: ჩაწერე ჩვენება და დაფებზე ამოტვიფრე, რომ იოლად წაიკითხოს მკითხველმა.
3 . რადგან დადგენილ ჟამს ეხება ხილვა, დასასრულს აცხადებს და არ გაცუდდება. თუ დააყოვნებს, დაელოდე, ვინაიდან უცილობლად მოვა, არ დააგვიანებს.
4 . აჰა, მედიდურ კაცში გულიც არაწრფელია, მართალი კი თავისი რწმენით იცოცხლებს.
5 . ღვინო ცბიერია და არ აძლევს მას მოსვენებას. საფლავივით იფართოებს პირს, სიკვდილივით გაუმაძღარია, თავისთან აგროვებს ყველა ერს და კრებს ყველა ხალხს.
6 . განა ყველანი საარაკოდ არ გახდიან მას? შაირებითა და ქარაგმებით ილაპარაკებენ მის წინააღმდეგ. იტყვიან: ვაი მას, ვინც სხვისას იგროვებსო! როდემდე? და მძიმე ვალდებულებებით იმძიმებსო თავს.
7 . განა უცებ არ აღდგებიან შენი მევალენი და გამოფხიზლდებიან შენი დამაფრთხობელნი? უსათუოდ მათ ნადავლად იქცევი.
8 . რადგან გაძარცვე მრავალი ერი, ამიტომ გაგძარცვავს ყველა ხალხი ადამიანის სისხლისღვრისთვის და ქვეყანაზე, ქალაქსა და მასში მცხოვრებლებზე ძალადობისთვის.
9 . ვაი უმართლოდ ქონების მომხვეჭელს თავისი სახლისთვის, მაღლა რომ მოიწყოს ბუდე უბედურებისგან თავის დასაცავად.
10 . სირცხვილი განგიზრახავს შენი სახლისთვის, მრავალი ხალხის მოსპობა. დანაშაულს სჩადის შენი სული.
11 . რადგან ქვა იღაღადებს კედლიდან და ხის ძელი გამოეპასუხება მას.
12 . ვაი მას ვინც სისხლისღვრით აშენებს დაბას და უსამართლობაზე აფუძნებს ქალაქს.
13 . განა ცაბაოთ უფლისგან არაა, რომ ცეცხლისთვის შრომობენ ხალხები და ამაოებისთვის იტანჯებიან ერები?
14 . რადგან უფლის დიდების შემეცნებით აღივსება დედამიწა, როგორც ზღვას ავსებენ წყლები.
15 . ვაი შენ, ღვარძლით შეზავებულ სასმელს რომ ასმევდი შენს მოყვასს, რათა დაგეთრო და მისი სიშიშვლისთვის გეყურებინა.
16 . სირცხვილით გაძღები პატივის ნაცვლად. ახლა შენც დალიე და გამოაჩინე შენი სიშიშვლე; შენც მოგიბრუნდება ფიალა უფლის მარჯვენისა და სირცხვილი დიდების სანაცვლოდ.
17 . ვინაიდან ლიბანზე გაწეული ძალადობა დაგფარავს და შიშის ზარი დაგეცემა - ცხოველთა განადგურების, ადამიანთა სისხლისღვრის, ქვეყნის, ქალაქისა და ყველა მასში მცხოვრების აოხრების გამო.
18 . რა სარგებელია ოსტატის ხელნაკეთი კერპისგან ან ჩამოსხმული ცრუმოძღვრისგან? თუმცა თავის ქმნილებებზეა დანდობილი მუნჯი კერპების გამკეთებელი.
19 . ვაი მას, ვინც ეუბნება ხეს, გაიღვიძეო; მდუმარე ქვას - გამოფხიზლდიო! განა გასწავლიან რაიმეს ისინი? აჰა, ოქრო-ვერცხლითაა მოჭედილი და არავითარი სული არ არის მასში.
20 . უფალი კი თავის წმიდა ტაძარშია. მის წინაშე დადუმდეს მთელი ქვეყნიერება.
1 . დარიოსის მეფობის მეორე წელს, მეექვსე თვის პირველ დღეს, იყო უფლის სიტყვა ანგია წინასწარმეტყველის მეშვეობით იუდას განმგებლის, ზერუბაბელ შეალთიელის ძისა და მღვდელმთავარ იესო იეჰოცადაკის ძის მიმართ:
2 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: ეს ხალხი ამბობს, ჯერ არ დამდგარაო უფლის სახლის აშენების დრო.
3 . და იყო უფლის სიტყვა ანგია წინასწარმეტყველის მიერ:
4 . იმის დრო ხომ დადგა, რომ შეფიცრულ სახლებში ცხოვრობდეთ, ეს სახლი კი მიგდებული იყოს?
5 . ახლა კი ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: ჩაუკვირდით თქვენს გზებს.
6 . ბევრს თესავთ, მაგრამ ცოტას იმკით; ჭამთ, მაგრამ ვერ ძღებით; სვამთ, მაგრამ ვერ რწყულდებით, იცვამთ, მაგრამ ვერ თბებით. თუ ვინმე რამეს შოულობს, გახვრეტილი ქისისთვის შოულობს.
7 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: ჩაუკვირდით თქვენს გზებს!
8 . ადით მთაზე, მორები აიტანეთ და ხელახლა ააშენეთ ტაძარი. მოვიწონებ ამას და დიდებით გამოვჩნდები - ამბობს უფალი.
9 . დიდი მოსავლის მოლოდინი გაქვთ, მაგრამ, აჰა, მცირედს ღებულობთ და რაც სახლში მიგაქვთ, იმასაც ვანიავებ. რატომ? - ამბობს ცაბაოთ უფალი - იმიტომ, რომ მიგდებულია ჩემი სახლი, თქვენ კი ყველანი საკუთარი სახლებისკენ გარბიხართ.
10 . ამიტომ დაგიკავათ ცამ ცვარი და მიწამ - მოსავალი.
11 . გვალვას მოვუხმე მიწაზე, მთებზე, მარცვლეულზე, მაჭარზე, ზეთზე და ყველაფერზე, რასაც მიწა აღმოაცენებს; ადამიანებზე, საქონელსა და თქვენი ხელის მთელ ნაჯაფარზე.
12 . ისმინეს ზერუბაბელ შეალთიელის ძემ, იესო იეჰოცადაკის ძემ, მღვდელმთავარმა და მთელმა დანარჩენმა ხალხმა უფლის, მათი ღმერთის ხმა და ანგია წინასწარმეტყველის სიტყვები, უფალმა, მათმა ღმერთმა რომ გამოგზავნა; და შეშინდა ხალხი უფლის წინაშე.
13 . თქვა ანგიამ, უფლის მაცნემ, უფლის უწყებაში: მე თქვენთანა ვარ, - ამბობს უფალი.
14 . და აღძრა უფალმა იუდას განმგებლის, ზერუბაბელ შეალთიელის ძის სული, იესო იეჰოცადაკის ძის, მღვდელმთავრის სული და მთელი დანარჩენი ხალხის სული. მივიდნენ და დაიწყეს მუშაობა ცაბაოთ უფლის, მათი ღმერთის სახლში,
15 . მეექვსე თვის ოცდამეოთხე დღეს, მეფე დარიოსის მეფობის მეორე წელს.
1 . მეშვიდე თვის ოცდამეერთე დღეს ასეთი სიტყვა იყო უფლისაგან, წინასწარმეტყველ ანგიას მეშვეობით:
2 . ახლა ასე ელაპარაკე ზერუბაბელ შეალთიელის ძეს, იუდას განმგებელს, მღვდელმთავარ იესოს, იეჰოცადაკის ძეს და დანარჩენ ხალხს:
3 . თქვენს შორის ვინ შემორჩა, ვისაც ეს სახლი აქვს ნანახი მისი პირვანდელი დიდებისას? ახლა როგორ გიჩანთ თვალში? განა არარაობა არაა თქვენს თვალში მასთან შედარებით?
4 . ახლა კი განმტკიცდი, ზერუბაბელ - ამბობს უფალი - და გამხნევდი, მღვდელმთავარო იესო, იეჰოცადაკის ძევ; გამაგრდი, ქვეყნის მთელო ხალხო - ამბობს უფალი - იმუშავეთ, რადგან თქვენთან ერთად ვარ - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
5 . სიტყვა, რომელიც აღგითქვით ეგვიპტიდან თქვენი გამოსვლისას - სული ჩემი თქვენს შორისაა დავანებული: ნუ გეშინიათ!
6 . რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: სულ მალე კიდევ ერთხელ შევძრავ ცასა და დედამიწას, ზღვასა და ხმელეთს.
7 . შევძრავ ყველა ერს და მოვლენ ხალხთა მთელი სიმდიდრით და ავავსებ ამ სახლს დიდებით - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
8 . ჩემია ოქრო და ჩემია ვერცხლი - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
9 . პირვანდელზე უფრო დიდი იქნება ამ ტაძრის დიდება - ამბობს ცაბაოთ უფალი - და მშვიდობას დავამკვიდრებ ამ ადგილზე - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
10 . მეცხრე თვის ოცდამეოთხე დღეს, დარიოსის მეფობის მეორე წელს, იყო უფლის სიტყვა წინასწარმეტყველ ანგიას მიმართ:
11 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, შეეკითხე ახლა მღვდლებს რჯულის შესახებ:
12 . კაცმა რომ წმიდა ხორცი წაიღოს თავისი სამოსლის კალთით და შეეხოს თავისი კალთით პურს ან შეჭამანდს, ღვინოს ან ზეთს და ან სხვა ნებისმიერ საჭმელს, განიწმიდება? უპასუხეს მღვდლებმა და უთხრეს: არა.
13 . ჰკითხა ანგიამ: ბილწი ვინმე რომ შეეხოს ყოველივე ამას, შეიბილწება? უპასუხეს მღვდლებმა და უთხრეს: შეიბილწება.
14 . მაშინ მიუგო ანგიამ და უთხრა: ასეთია ეს ხალხი და ასეთია ეს ერი ჩემს წინაშე - ამბობს უფალი - ასეთია ყოველი მათი ნახელავი, რასაც შესწირავენ, ბილწია.
15 . ამ დღიდან მოყოლებული გულით დაუკვირდით იმას, რაც ადრე ხდებოდა; სანამ ქვა ქვაზე დაიდება უფლის ტაძარში;
16 . იყო დრო, მოდიოდნენ ოცძნიან ზვინთან და ათი იყო, მოდიოდნენ ორმოცდაათ საწყაულიან ქვევრთან ღვინის ამოსახაპად და ოცი ხვდებოდათ.
17 . ხორშაკითა და სეტყვით ვგვემდი თქვენს ყოველ ნაშრომს, მაგრამ არ მოიქეცით ჩემკენ - ამბობს უფალი.
18 . იმ დღიდან მოყოლებული, მეცხრე თვის ოცდამეოთხე დღიდან, იმ დღიდან, როცა საძირკველი ჩაეყარა უფლის ტაძარს; გულით დაუკვირდით:
19 . კიდევაა ბეღელში თესლი? დღემდე არ გამოუღია ნაყოფი ვაზს, ლეღვს, ბროწეულსა და ზეთისხილს. ამ დღიდან კი ვაკურთხებ!
20 . თვის ოცდამეოთხე დღეს მეორედაც იყო უფლის სიტყვა ანგიას მიმართ ნათქვამი:
21 . უთხარი ზერუბაბელს, იუდას განმგებელს: შევძრავ ცასა და დედამიწას!
22 . დავამხობ სამეფოთა ტახტებს და მოვსპობ წარმართთა სამეფოების სიმაგრეს! ავაყირავებ ეტლებს და მათზე მსხდომთ და დაემხობიან ცხენები და მხედრები თითოეული თავისი ძმის მახვილით.
23 . იმ დღეს - ამბობს ცაბაოთ უფალი - წაგიყვან შენ, ზერუბაბელ შეალთიელის ძევ, მსახურო ჩემო - ამბობს უფალი - და დაგადგენ შენ, როგორც ბეჭედს, ვინაიდან შენ ამოგარჩიე - ამბობს უფალი ძალთამპყრობელი!
1 . ანგელოზი, მე რომ მელაპარაკა, მობრუნდა და გამომაღვიძა, როგორც მძინარე კაცს აღვიძებენ.
2 . მკითხა: რას ხედავ? მივუგე: აჰა, მთლად ოქროს სასანთლეს ვხედავ, თავზე ფიალით - ზეთისთვის, ასევე შვიდი ლამპრითა და შვიდი საწრეტით ლამპრებზე, რომლებიც მის თავზეა;
3 . ორი ზეთისხილის ხეა მასთან, ერთი ფიალის მარჯვნივ და ერთიც მარცხნივ.
4 . მივუგე და ვუთხარი ჩემთან მოლაპარაკე ანგელოზს: რა არის ესენი, ბატონო?
5 . მიპასუხა ანგელოზმა, რომელიც მელაპარაკებოდა: განა არ იცი რა არის ესენი? ვუპასუხე: არა, ჩემო ბატონო.
6 . მომიგო და ასე მიპასუხა: აი, უფლის სიტყვა ზერუბაბელის მიმართ: არა ძლიერებით და არა ძალით, არამედ ჩემი სულით! - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
7 . რა ხარ, დიადო მთაო? ზერუბაბელის წინაშე გასწორდები და გამოიღებს იგი ქვაკუთხედს ტაძრისთვის შეძახილით: მადლი, მადლისა წილ!
8 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
9 . ზერუბაბელის ხელმა დააფუძნა ეს სახლი და მისი ხელივე დაასრულებს! და მიხვდები, რომ ცაბაოთ უფალმა, წარმომგზავნა თქვენთან.
10 . რადგან ვინ მოიძულა მცირე წამოწყების დღე? გაიხარებენ ისინი, რადგან იხილავენ შვეულს ზერუბაბელის ხელში - ეს უფლის შვიდი თვალია, ისინი გადასწვდებიან მთელ ქვეყნიერებას.
11 . მივუგე და ვკითხე: რა არის ეს ორი ზეთისხილის ხე სასანთლის მარჯვნივ და მარცხნივ?
12 . მეორედაც მივმართე და ვკითხე: რა არის ეს ორი რტო ზეთისხილისა, საიდანაც ოქროს ორი საწრეტით იღვრება ოქრო?
13 . მიპასუხა: განა არ იცი, რა არის ეს? ვუთხარი: არა, ჩემო ბატონო!
14 . მითხრა: ეს არის ორი ცხებული, რომელიც მთელი ქვეყნიერების ბატონის წინაშე დგას.
1 . კვლავ აღვაპყარი თვალები და აჰა, ოთხი ეტლი გამოდის ორ მთას შუა; ეს მთები სპილენძისა იყო.
2 . პირველ ეტლში წითელი ცხენები ება, მეორეში - შავი ცხენები.
3 . მესამე ეტლში - თეთრი ცხენები, მეოთხეში - ამლაყები, ძლიერი ცხენები.
4 . მივმართე და ვკითხე ჩემთან მოლაპარაკე ანგელოზს: რა არის ესენი, ბატონო ჩემო?
5 . მიპასუხა ანგელოზმა და მითხრა: ესენი ცის ოთხი სულია, მთელი ქვეყნის ბატონთან წარდგომის შემდეგ გამოდიან.
6 . შავცხენიანი ეტლები ჩრდილოეთის ქვეყნისკენ გამოდიან, თეთრები და მათ უკან ამლაყცხენებიანი - სამხრეთისკენ.
7 . გამოვიდნენ ძლიერნი და მოითხოვეს ქვეყნიერების შემოსავლელად წასვლა. უთხრა მათ: წადით, მოიარეთ ქვეყნიერება! და მათაც მოიარეს ქვეყნიერება.
8 . დამიძახა და მითხრა: ნახე, ჩრდილოეთის ქვეყნისკენ გამოსულებმა დაამშვიდეს ჩემი სული ჩრდილოეთის ქვეყანაში.
9 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი ნათქვამი:
10 . აიღე ოქრო-ვერცხლი განდევნილთაგან: ხელდაისგან, ტობიასგან, იედაყიასგან, მიდი იმავე დღეს და შედი იოშია სოფონიას ძის სახლში, სადაც ბაბილონიდან მივიდნენ.
11 . აიღე ვერცხლი და ოქრო, გააკეთე გვირგვინი და თავზე დაადგი მღვდელმთავარს, იეშუა იეჰოცადაკის ძეს.
12 . ეტყვი, ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი: აჰა, კაცი, მორჩია მისი სახელი. თავისი ადგილიდან აღმოცენდება და ააშენებს უფლის ტაძარს.
13 . ის ააშენებს უფლის ტაძარს და ატარებს სამეფო დიდებას! დაჯდება ტახტზე, იმეფებს და მღვდლობასაც გასწევს თავის ტახტზე! ერთმანეთთან შეთანხმებული იქნება ეს ორი მსახურება.
14 . ის გვირგვინები კი, ხელემისთვის, ტობიასთვის, იედაყიასთვის და ხენია სოფონიას ძისთვის იქნება სამახსოვროდ უფლის ტაძარში.
15 . მოვლენ შორეულნი და ააშენებენ უფლის ტაძარს. მაშინ მიხვდებით, რომ ცაბაოთ უფალმა წარმომგზავნა თქვენთან. ეს აღსრულდება, თუ ყურადღებით მოისმენთ უფლის, თქვენი ღმერთის ხმას.
1 . მეფე დარიოსის მეფობის მეოთხე წელს, მეცხრე თვის მეოთხე დღეს, უფლის სიტყვა იყო ზაქარიას მიმართ.
2 . გაგზავნა ბეთელის ხალხმა შარეცერი და რეგემ-მელექი მათი კაცებითურთ უფლის წინაშე სალოცად.
3 . რომ ეკითხათ ცაბაოთ უფლის სახლის მღვდლებისა და წინასწარმეტყველთათვის: ვიტირო მეხუთე თვეს და ვიმარხულო, როგორც მრავალი წლის მანძილზე ვიქცეოდიო?
4 . და იყო ცაბაოთ უფლის სიტყვა ჩემდამი:
5 . უთხარი ქვეყნის მთელ ხალხს და მღვდლებს: ამ სამოცდაათი წლის მანძილზე რომ მარხულობდით და გლოვობდით მეხუთე და მეშვიდე თვეში, განა ჩემთვის მარხულობდით?
6 . როცა ჭამთ და როცა სვამთ, განა თქვენთვის არა ჭამთ და თქვენთვის არა სვამთ?
7 . განა ეს სიტყვები არ არის, უფალმა რომ ილაპარაკა წინანდელ წინასწარმეტყველთა მეშვეობით, როცა დასახლებული და დამშვიდებული იყო იერუსალიმი, მის გარშემო არსებულ ქალაქებთან, ნეგებთან და დაბლობთან ერთად?
8 . და იყო უფლის სიტყვა ზაქარიასადმი:
9 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: ქმენით ჭეშმარიტი სამართალი, სიკეთით და მოწყალებით მოექეცით ერთმანეთს.
10 . ქვრივს, ობოლს, უცხოტომელსა და ღარიბს ნუ დაჩაგრავთ; ბოროტებას ნუ განიზრახავთ ერთმანეთის მიმართ თქვენს გულებში.
11 . მაგრამ მათ არ მოისურვეს ყურის დაგდება, ურჩი მხრები აიჩეჩეს და ყურები დაიმძიმეს, რომ არ შეესმინათ.
12 . გულები გაიქვავეს, რომ არ ესმინათ რჯული და სიტყვები, ცაბაოთ უფალმა რომ მოავლინა თავისი სულით წინანდელ წინასწარმეტყველთა მეშვეობით; ამიტომ იყო მათზე დიდი რისხვა ცაბაოთ უფლისგან.
13 . და როგორც ვუხმობდი და არ მისმინეს, ასევე არ ვუსმინე მათ, როცა მიხმობდნენ - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
14 . ძლიერი ქარით გავფანტე ისინი ხალხებში, რომელსაც არ იცნობდნენ და აოხრდა ქვეყანა მათ შემდეგ; არავინ იყო მიმსვლელ-მომსვლელი და გააუდაბურეს საამური ქვეყანა.
1 . გააღე შენი კარი, ლიბანო, რომ ცეცხლმა შეჭამოს შენი კედრები.
2 . მოთქმას მოყევით, კვიპაროსნო, რადგან დაეცა კედარი და განადგურდნენ დიდებული ხეები! მოთქმას მოყევით, ბაშანის მუხებო, რადგან გაუვალი ტყე დაემხო.
3 . მწყემსთა მოთქმის ხმა გაისმის, რადგან გაიძარცვა მათი მშვენება! ლომთა ბრდღვინვის ხმა - ვინაიდან გაიძარცვა იორდანეს სიამაყე!
4 . ასე ამბობს უფალი, ჩემი ღმერთი: დამწყემსე დასაკლავად განწირული ცხვარი,
5 . მყიდველნი რომ ხოცავენ და არ ისჯებიან, მათი გამყიდველნი კი ამბობენ: კურთხეულ იყოს უფლის სახელი, რადგან გავმდიდრდითო. მწყემსებსაც არ ებრალებათ ისინი.
6 . ამიტომ მეც აღარ შევიბრალებ ამ ქვეყნის მკვიდრთ - ამბობს უფალი - აჰა, ყოველ კაცს თავისი თვისტომისა და თავისი მეფის ხელში ჩავაგდებ, აიკლებენ ქვეყანას და არ დავიხსნი მათი ხელიდან.
7 . დავმწყემსავ დასაკლავად განწირულ ცხვარს, გატანჯულ ცხვარს. ორი კვერთხი ავიღე - ერთს წყალობა ვუწოდე, მეორეს - ერთობა, და დავმწყემსავ ცხვარს.
8 . ერთ თვეში გავწყვეტ სამ მწყემსს, რადგან ვეღარ მოუთმინა მათ ჩემმა სულმა და მათ სულსაც მოვბეზრდი.
9 . ვთქვი: აღარ დაგმწყემსავთ, სასიკვდილო მოკვდეს და გასაწყვეტი გაწყდეს, დანარჩენებმა კი ჭამონ ერთმანეთის ხორცი.
10 . ავიღე ჩემი კვერთხი - წყალობა - და ნაფოტებად ვაქციე, რათა გამეტეხა ჩემი აღთქმა, ყველა ხალხთან რომ დავდე.
11 . გატყდა იმ დღეს და მიხვდა ჩემი შემყურე გატანჯული ცხვარი, რომ უფლის სიტყვა იყო ეს.
12 . ვუთხარი: თუ გეამათ, მომეცით ჩემი გასამრჯელო, თუ არა და ნუ მომცემთ; და მომიწონეს გასამრჯელოდ ოცდაათი ვერცხლი.
13 . მითხრა უფალმა: მექოთნეს გადაუყარე ის მაღალი ფასი, რომლითაც შემაფასეს. მეც ავიღე ის ოცდაათი ვერცხლი და მექოთნეს გადავუყარე უფლის სახლში.
14 . შემდეგ მეორე კვერთხი - ერთობა - ვაქციე ნაფოტებად, რათა ძმობა გამეტეხა იუდასა და ისრაელს შორის.
15 . მითხრა უფალმა: კიდევ აიღე უგუნური მწყემსის აღჭურვილობა,
16 . რადგან, აჰა, მე დავაყენებ ამ ქვეყანაზე მწყემსს, რომელიც დაღუპვის გზაზე მყოფთ არ მიხედავს, გაფანტულებს არ მოძებნის, ავადმყოფს არ უმკურნალებს, ჯანმრთელებს არ გამოკვებავს; მაგრამ ნასუქალი ცხვრების ხორცს შეჭამს და ჩლიქებს ააგლეჯს.
17 . ვაი, უვარგის მწყემსს, ცხვრის მიმტოვებელს! მახვილი იქნება მის მკლავზე და მის მარჯვენა თვალზე! მკლავი მთლიანად შეახმება და დაუბრმავდება მარჯვენა თვალი!
1 . უფლისგან წარმოთქმული განაჩენი ისრაელზე. ასე ამბობს უფალი, რომელმაც ცანი გადაჭიმა, საძირკველი დაუდო დედამიწას და ადამიანის სული გამოსახა მის წიაღში:
2 . აჰა, გავხდი იერუსალიმს მათრობელ ფიალად ყველა გარემომცველი ხალხისთვის და იუდასთვისაც, როცა ალყაში იქნება იერუსალიმი.
3 . და იქნება იმ დღეს, დავადგენ იერუსალიმს მძიმე ქვად ყველა გარემომცველი ხალხისთვის და ყველა ვინც აწევს, სასტიკად დაზიანდება; მის წინააღმდეგ კი მიწის ყველა ხალხი აღდგება!
4 . იმ დღეს - ამბობს უფალი - დავლახვრავ ყველა ცხენს დაბნეულობით და მათზე მჯდომთ - შეშლილობით და თვალს დავიჭერ იუდას ხალხზე და ხალხთა ყოველ ცხენს სიბრმავით დავლახვრავ.
5 . და იტყვიან იუდას ათასისთავნი თავიანთ გულში: იერუსალიმის მცხოვრებნი არიანო ჩვენი ძალა ცაბაოთ უფლის, მათი ღმერთის მეშვეობით.
6 . იმ დღეს იუდას მთავართ ანთებულ ღუმლად ვაქცევ ხეთა შორის და ანთებულ ჩირაღდნად ზვინებს შორის; და შთანთქავენ მარჯვნივ და მარცხნივ ყველა ხალხს მათ გარშემო და ისევ დასახლდება იერუსალიმი თავის ადგილზე - იერუსალიმში.
7 . ჯერ იუდას კარვებს იხსნის უფალი, რათა არ აღემატებოდეს დავითის სახლისა და იერუსალიმის მცხოვრებთა სიამაყე იუდას.
8 . იმ დღეს დაიფარავს უფალი იერუსალიმის მკვიდრთ და მათ შორის უძლური დავითივით იქნება, ხოლო დავითის სახლი ღმერთივით იქნება, როგორც ანგელოზი უფლისა მათ წინაშე.
9 . იმ დღეს მოვინდომებ იერუსალიმის წინააღმდეგ გამოსული ყველა ერის განადგურებას.
10 . და გადმოვღვრი დავითის სახლსა და იერუსალიმის მკვიდრებზე მადლისა და წყალობის სულს; და შემომხედავენ მე, რომელიც განგმირეს; იგლოვებენ, როგორც გლოვობენ დედისერთაზე და მწარედ იქვითინებენ, როგორც პირმშოზე.
11 . იმ დღეს დიდი გლოვა იქნება იერუსალიმში, როგორც მეგიდოს ველზე იყო, ჰადად-რიმონში.
12 . და იგლოვებს ქვეყანა, თითოეული სახლეული თავისთვის, დავითის მოდგმის სახლი თავისთვის და მათი ცოლები თავიანთთვის. ნათანის მოდგმის სახლი თავისთვის და მათი ცოლები თავიანთთვის.
13 . ლევის მოდგმის სახლი თავისთვის, შიმყის სახლი თავისთვის და მათი ცოლები თავიანთთვის.
14 . ყველა დანარჩენი სახლეული, თითოეული სახლი თავისთვის და მათი ცოლები თავიანთთვის.
1 . იმ დღეს იქნება, რომ გაიღება წყარო დავითის სახლისთვის და იერუსალიმის მკვიდრთათვის, ცოდვისა და უწმინდურებისგან განსაბანად.
2 . იმ დღეს იქნება - ამბობს ცაბაოთ უფალი - მოვსპობ კერპთა სახელებს ამ ქვეყანაზე, რომ მეტად აღარ იხსენებოდნენ; ცრუ წინასწარმეტყველებსა და უწმიდურ კაცსაც აღვგვი ამ ქვეყნიდან.
3 . ხოლო თუ ისევ იწინასწარმეტყველებს ვინმე, მაშინ ეტყვიან მას მისი მშობელი მამა და დედა: არ იცოცხლებ, რადგან ტყუილს ლაპარაკობ უფლის სახელითო; და განგმირავენ მას მისი მშობელი მამა და დედა, როცა იწინასწარმეტყველებს.
4 . იმ დღეს შერცხვებიან წინასწარმეტყველნი თავიანთი ხილვების გამო, როცა იწინასწარმეტყველებენ და აღარ შეიმოსავენ ბეწვიან შესამოსელს ხალხთა მოსატყუებლად.
5 . იტყვიან: არა ვარ წინასწარმეტყველი, მიწათმოქმედი კაცი ვარ, რადგან სიყრმიდანვე კაცთაგან ვისწავლე მესაქონლეობა.
6 . ეტყვიან: ეგ რა ჭრილობები გაქვს ხელზე? უპასუხებს: ჩემი მეგობრების სახლში ვარ ნაგვემი.
7 . აღსდექ, მახვილო, ჩემი მწყემსის წინააღმდეგ და ჩემი ახლობელი კაცის წინააღმდეგ! - ამბობს ცაბაოთ უფალი - დაჰკარი მწყემსს და გაიფანტება ცხვარი. მაშინ აღვმართავ კრავებზე ხელს.
8 . მთელ ქვეყანაზე - ამბობს უფალი - ორი მესამედი მოისპობა და დაიღუპება, ერთი მესამედი კი გადარჩება.
9 . ცეცხლში გავატარებ ამ მესამედს და გავწმედ, როგორც ვერცხლი იწმიდება და გამოვცდი, როგორც ოქრო გამოიცდება; მოუხმობენ ჩემს სახელს და მე ვუპასუხებ მათ, ვიტყვი: ეს არის ჩემი ხალხი! იტყვიან: უფალია ჩემი ღმერთი.
1 . აჰა, თქვენთვის მცნება, მღვდელნო:
2 . თუ არ შეისმენთ და გულს არ დაუდებთ, რომ პატივი სცეთ ჩემს სახელს - ამბობს ცაბაოთ უფალი - მაშინ დავუშვებ თქვენზე წყევლას და დავწყევლი თქვენს კურთხევას; აკი ვწყევლი კიდეც, რადგან გულთან არ მიგაქვთ ჩემი მცნება.
3 . აჰა, შევრისხავ თქვენს მიერ დათესილ თესლს და განავალს მოგაყრით სახეზე, თქვენი სადღესასწაულო მსხვერპლების განავალს და გადაიყრებით მასთან ერთად.
4 . და მიხვდებით, რომ მე გამოგიგზავნეთ ეს მცნება, რათა აღსრულდეს ჩემი აღთქმა ლევის მიმართ - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
5 . მასთან იყო ჩემი აღთქმა - სიცოცხლისა და მშვიდობისა, და მე მივეცი ეს მას ჩემი მოშიშებისთვის; და ეშინოდა ჩემი და თრთოდა ჩემი სახელის წინაშე.
6 . ჭეშმარიტების რჯული იყო მის პირში და უმართლობა არ მოიძებნებოდა მის ბაგეებზე. მშვიდობასა და სიმართლეში დადიოდა ჩემთან და მრავალი მოაქცია ურჯულოებისგან.
7 . რადგან მღვდლის ბაგეებმა უნდა შეინახოს ცოდნა და მისი პირიდან უნდა ეძებდნენ დარიგებას, რადგან ცაბაოთ უფლის მაცნეა იგი.
8 . თქვენ კი გზიდან გადაუხვიეთ, მრავალი ააცდინეთ რჯულს და დაარღვიეთ ლევის აღთქმა - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
9 . მეც დავუშვი შეურაცხყოფა და დამცირება ყველა ხალხთაგან, ვინაიდან არ იცავთ ჩემს გზას და პირმოთნეობთ რჯულში.
10 . განა ყველას ერთი მამა არა გვყავს? განა ერთმა ღმერთმა არ შეგვქმნა? რატომ ღალატობთ ერთი-მეორეს და ბღალავთ ჩვენი მამების აღთქმას?
11 . იმუხთლა იუდამ და სისაძაგლე ჩაიდინა ისრაელსა და იერუსალიმში, რადგან შებღალა იუდამ სიწმიდე უფლისა, რომელიც უყვარდა და ცოლად უცხო ღმერთის ასული შეირთო.
12 . ამის ჩამდენს უფალი მოუკვეთს სადარაჯოზე მდგომსა და პასუხისმგებელს იაკობის კარვებიდან და ძღვენის მიმრთმევთაგან ცაბაოთ უფლისადმი.
13 . აი, კიდევ რას აკეთებთ: ცრემლებით ფარავთ ღვთის სამსხვერპლოს, ტირილითა და ქვითინით. ამის გამო აღარ აქვს ღმერთს სახე ძღვენისკენ და აღარ ეამება მისი მიღება თქვენი ხელიდან.
14 . კითხულობთ: რის გამოო? იმის გამო, რომ უფალი იყო მოწმე შენსა და შენი სიჭაბუკის ცოლს შორის, რომელსაც უღალატე. ის კი შენი მეგობარი იყო, ცოლი შენი აღთქმისა.
15 . განა ერთ სხეულად არ გქმნათ უფალმა? სულიც და სხეულიც მას ეკუთვნის; რატომ გქმნათ ერთ სხეულად და რას ითხოვს კაცი? შთამომავლობას ღვთისგან. ამიტომ გაუფრთხილდით თქვენს სულებს და ნუ უღალატებთ სიჭაბუკის ცოლს!
16 . რადგან მძულს განქორწინება - ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი; ის, ვინც ძალადობით ფარავს თავის სამოსელს - ამბობს ცაბაოთ უფალი. მაშ, გაუფრთხილდით თქვენს სულებს და ნუ დაარღვევთ ერთგულებას.
17 . დაღალეთ უფალი თქვენი სიტყვებით, თან კითხულობთ: რითი დავღალეთო? იმით, რომ ამბობთ: ყოველი ავისმქმნელი კარგია უფლის თვალში და ასეთნი ეამებიანო; ან: სად არისო მართლმსაჯულების ღმერთი?
ინგლისური, რუსული და ქართული ბიბლიის გამოცემების შეჯერება და თემატური დალაგება
სული წმიდა, ღმერთის სული Дух Spirit
ეს.1,14(სძაგს ღმერთის სულს душа Божия)
ეს.4,4(განკითხვის სული дух суда)
ეს.4,4(ცეცხლის სული дух огня)
ეს.11,2(სულის დავანება); 42,1
ეს.11,2(სული სიბრძნისა და გონიერებისა дух премудрости и разума)
ეს.11,2(სული რჩევისა და ძლიერებისა дух совета и крепости)
ეს.11,2(სული ცოდნისა და უფლის მოშიშებისა дух ведения и благочестия)
ეს.11,4(სულის შებერვით ამარცხებს მტრებს ღმერთი дуновение Господа); 59,19 იერ.51,1
ეს.28,6(სამართლის სული дух правосудия)
ეს.30,1(дух) (იზრახავენ არა ღვთის სულით)
ეს.32,15(სულის გადმოღვრა); 44,3 ეზეკ.39,29 იოვ.2,28.29 ზაქ.12,10
ეს.34,16(სულმა თავი მოუყარა)
ეს.40,13(ვის წარუმართავს უფლის სული... ვის დაუმოძღვრავს იგი თავისი რჩევით?)
ეს.48,16(სული წარგზავნის, მიავლენს კაცს)
ეს.59,21(ღვთის სული კაცზე); 61,1 ეზეკ.11,5 ანგ.2,5
ეს.63,10(დაამწუხრეს მისი წმიდა სული)
ეს.63,11(თავისი წმიდა სულის ჩამდგმელი მათ წიაღში)
ეს.63,14(ხეობაში ჩასული ნახირივით დაავანა ისინი უფლის სულმა)
იერ.5,9(душа Божия).29; 6,8; 14,19; 32,41 ზაქ.11,8
ეზეკ.11,24(ღვთის სულით ხილვით გადაადგილება); 37,1
დან.4,8(ღმერთის სული კაცში).9.18; 5,11.12.14; 6,3
მიქ.3,8(ღვთის სულით აღვსება)
ზაქ.4,6(სიტყვა ღმერთის სულით); 7,12
ზაქ.6,8(ღვთის სულის დამშვიდება)
ქმნილებანი, კეთილი ანგელოზები дух spirit
ეზეკ.1,12(სული ცოცხალი და მოძრავი).20.21; 10,17
ეზეკ.2,2(მოლაპარაკე კაცთან)
ეზეკ.3,12(ღვთის მადიდებელი)
ეზეკ.3,14(კაცის გადამაადგილებელი); 8,3; 11,1.24; 43,5
ზაქ.6,5(ცის ოთხი სული)
ქმნილებანი, ბოროტი სულები духи spirit
ეს.19,14(სიმთვრალის სული)
ეს.29,10(ძილქუშის სული дух усыпления)
ეს.37,7(როგორც ჩანს აქაა: შემაძრწუნებელი სული дух беспокойства - მაკდონალდის კომენტარი)
ზაქ.13,2(უწმინდურ სულს აღგვის ამ ქვეყნიდან ღმერთი)
იერ.10,14(სული, სამშვინველი არაა კერპებში); 51,17
სულების გამომძახებლები, მესულთანეები Вызываюшие духов spirit ეს.8,19; 19,3
სული კაცისა дух spirit
ეს.19,10(გამწარებული, შეწუხებული, შემუსვრილი; სულით მგლოვიარე); 54,6; 65,14 დან.7,15
ეს.26,3(სულით ძლიერი, მტკიცე)
ეს.26,9(სულით ძებნა ღმერთის)
ეს.29,24(სულით ცთომილი, блуждающий духом)
ეს.42,5(ძეხორციელის სული) ზაქ.12,1
ეს.57,15(სული მორჩილი, მოდრეკილი, დამდაბლებული სიამაყე, თავმდაბალი, თვინიერი, გლახაკი); 66,2
ეს.61,3(უძლურების, სასოწარკვეთის, მჭმუნვარების სული унылого духа)
იერ.51,11(дух spirit) (კაცის სულის აღძვრა, განწყობა) ანგ.1,14
ეზეკ.11,19(ახალი სულის ჩადგმა კაცში); 36,27; 37,4
ეზეკ.13,3(ვაი უგუნურ წინასწარმეტყველს საკუთარ სულს რომ მიჰყვება და არაფერი უხილავს)
ეზეკ.18,31(შეიქმენით ახალი სული); 36,26
დან.2,1(აფორიაქებული სული).3
დან.5,20(ამპარტავნებით გასასტიკებული სული)
ოს.4,12(სიძვის სული дух блуда); 5,4
მალ.2,15(გაუფრთხილდით სულს).16
ორსული - ორი ცოცხალი არსების სული ერთ სხეულში ეს.7,14; 8,3 იერ.20,17 ოს.1,3.6.8; 2,5; 9,11; 13,16 ამ.1,13
სამშვინველი კაცისა душа, дыхание жизни
ეს.10,18(სულით ხორცამდე მოსპობა - აქ: ასირიის ჯარის სულით და ფიზიკურად განადგურება)
ეს.26,14(მკვდრები არ გაცოცხლდებიან არ აღდგებიან - აქ: კონტექსტიდან მოწყვეტით არ უნდა გავიგოთ, გადატანითი მნიშვნელობითაა - გარდაცვლილი წარმართები არ აღსდგებიან იმავე ძალაუფლებაში)
ეს.26,19(გაცოცხლება მკვდრების, აღდგომა გვამების) ეზეკ.37,6.8-10
ეს.29,4(მიწიდან ილაპარაკებ - აქ: გადატანით იერუსალიმის მომავალი დამცირებული მდგომარეობა)
ეს.31,3(ცხენები ხორცია, არა სული - აქ: გადატანით ეგვიპტელებიც მოკდავნი არიან)
ეს.38,16(дух) (სიცოცხლე და სიჯანსაღე სრულად ღმერთზეა დამოკიდებული)
ეს.38,17(სულს იხსნის, გადაარჩენს, გამოისყიდის, იცავს, მფარველობს უფალი) იერ.20,13; 39,18 გოდ.3,58
ეს.45,5(სულდგმული, ცოცხალი არსება, სიცოცხლის სუნთქვა)
ეს.47,14(ვერ გადაირჩინეს სიცოცხლე) ამ.2,15
ეს.57,16(дух) (სამშვინველის დაუძლურება дыхание изнеможет) ეზეკ.21,7
ეს.57,16(სამშვინველი შექმნილია ღმერთისგან) იერ.38,16
იერ.4,30(სულის ძიება - დევნა, მოკვლის სურვილი).31; 11,21; 19,7.9; 21,7; 22,25; 38,16; 49,37
იერ.12,7(სულზე უტკბესი любезное для души)
იერ.15,9(სულის განტევება, ღაფვა испускает дыхание) გოდ.2,12; 4,5 იონ.2,7
იერ.51,6(სიცოცხლის შენარჩუნება).45
ეზეკ.17,17(მრავალი სიცოცხლის გაწყვეტა)
ეზეკ.18,4(ყველა სიცოცხლე ღმერთისაა, მაგრამ ცოდვილი მოკვდება) მალ.2,15
ეზეკ.18,27(ბოროტს შეუძლია მობრუნებით ღმერთისკენ გაიცოცხლოს თავი)
ეზეკ.32,10(საკუთარი სულის გამო კანკალი)
აბაკ.2,19(კერპში არ არის სიცოცხლის სუნთქვა)
душа სული - სამშვინველის განწყობილება
ეს.15,4(შეშფოთება, დამძიმება, შეძრწუნება, გაჯავრება) იერ.4,19; 49,23 ეზეკ.3,14
ეს.19,3(სულის დაშრეტა - გარჩევის უნარის დაკარგვა дух изнеможет)
ეს.26,8(მთელი სულითა და გულით მოქცევა, წყურვილი, ნატვრა, ლტოლვა ღმერთისკენ); 29,8
ეს.35,4(გულშემდრკალი робкие душею ქართულ გამოცემებში კონტექსტიდან გამომდინარე მცდარი უნდა იყოს სულსწრაფიც და სულმოკლეც)
ეს.38,15(გამწარება, შეწუხება, შემუსვრილი, ტკივილი, დაჭრილი, სულის დაობლება, დუღილი) გოდ.1,20; 2,11; 3,51 ეზეკ.27,31
ეს.51,23(ჭირი, ტანჯვა; ბორკილების რკინა მისწვდა სულს, სული მტანჯველების ხელში)
ეს.55,2(სულს აამებს, ატკბობს, განცხრება, ნეტარებს, ალხენს); 66,3 ეზეკ.24,21
ეს.61,10(გაიხარებს სული возвеселится душа) ეზეკ.25,6
იერ.2,24(ვნებით ატეხილი ისრუტავს ჰაერს -- გულისთქუმათა შინა სულისა მისისათა სულშემოსილობდა -- в страсти души своей глотающую воздух)
იერ.6,16(სულის სიმშვიდე, მდუმარება, დაყუჩება მხოლოდ ღმერთისგან)
იერ.31,12(სული მორწყული ბაღივით)
იერ.31,14(სული დანაყრდა, გაძღა)
იერ.31,25(სულს ანახლებს, განამტკიცებს ღმერთი, მისი სიტყვა)
გოდ.1,11(სულის მოთქმა, გამოცოცხლება - ხასიათზე მოსვლა).16.19
გოდ.3,20(სულის დამაღონებელი)
გოდ.3,24(სული შეკრული ღმერთთან, მინდობილი, მიტმასნებული, იმედის დადება მხოლოდ ღმერთზე)
გოდ.3,25(ღმერთის მაძიებელი სული)
ეზეკ.4,14(შეუბილწავი, გაუწმიდურებას მორიდებული სული)
ეზეკ.13,18(ადამიანის სულებზე მონადირენი, გამომჭერები, მკვლელები)-20; 22,27
ეზეკ.14,14(მართლები მხოლოდ საკუთარ სულს გადაირჩენენ, სხვების ხსნა არ შეუძლიათ)
ეზეკ.25,15(სულის ზიზღი, სიძულვილი); 36,25 ზაქ.11,8
დან.4,36(გონიერების, გრძნობის დაბრუნება)
დან.11,30(სულიერად დაცემა, მხნეობის დაკარგვა)
ოს.9,7(შეშლილი იყო სულის კაცი)
მიქ.6,7(სულის შეცოდება) აბაკ.2,10
душа სული - პიროვნება იერ.43,6
душа სული რაოდენობრივი მნიშვნელობით იერ.52,29.30
სულგანაბული იერ.5,26
სულგრძელობა იერ.15,15 იოვ.2,13 იონ.4,2 ნაუმ.1,3
სულმოკლე მიქ.2,7