კერპთაყვანისმცემლობა
საკვანძო მუხლები:
დაბადება 31 : 30 ;1 . და მოისმინა იაკობმა ლაბანის ძეთა ნათქვამი: ყველაფერი წაიღოო იაკობმა, რაც მამაჩვენს გააჩნდა, მამაჩვენისეული ქონებით გამდიდრდაო.
2 . იხილა იაკობმა ლაბანის სახე და, აჰა, ისეთი აღარ იყო იგი მის მიმართ, როგორც გუშინ და გუშინწინ.
3 . და უთხრა უფალმა იაკობს: "დაბრუნდი შენი მამა-პაპის ქვეყანაში და შენს ოჯახში და მე ვიქნები შენთან”.
4 . გააგზავნა კაცი იაკობმა და ველზე, თავის ფარასთან მოუხმო რახელსა და ლეას.
5 . უთხრა: "მამათქვენს სახეზე ეტყობა, რომ ისეთი აღარაა ჩემ მიმართ, როგორც გუშინ და გუშინწინ იყო, მაგრამ მამაჩემის ღმერთია ჩემთან.
6 . თქვენ იცით, რომ მთელი ძალღონით ვემსახურებოდი მამათქვენს.
7 . მამათქვენმა კი მიმუხთლა და ათჯერ შემიცვალა საზღაური. მაგრამ ღმერთმა არ მისცა უფლება, რომ ებოროტნა ჩემთვის.
8 . იტყოდა - ‘დაწინწკლულები იყოსო შენი გასამრჯელო’ და დაწინწკლულებს იგებდა მთელი ფარა; იტყოდა - ‘ზოლიანები იყოსო შენი გასამრჯელო’ და ზოლიანებს იგებდა მთელი ფარა.
9 . წაართვა ღმერთმა მამათქვენს საქონელი და მე მომცა.
10 . ცხვრის ახურების ჟამს, სიზმარში აღვაპყრე თვალნი და ვხედავ, ვაცები, ფარას რომ ნერბავენ, სულ ჭრელები, დაწინწკლულები და ხალიანები იყვნენ.
11 . და დამიძახა ღვთის ანგელოზმა სიზმარში: "იაკობ!” ვუპასუხე: "აქ ვარ”.
12 . მითხრა: "თვალი გაახილე და შეხედე, ყველა ვაცი, ფარას რომ ახტება, ჭრელი, წინწკლებიანი და ხალებიანია, რადგან ყველაფერს ვხედავ, რასაც ლაბანი გიკეთებს.
13 . მე ვარ ბეთელის ღმერთი, სადაც ზეთი სცხე სვეტს და აღთქმა დამიდე; ახლა ადექი, გადი ამ ქვეყნიდან და დაუბრუნდი შენი შობის ქვეყანას”.
14 . მიუგეს რახელმა და ლეამ და უთხრეს: "ნუთუ კიდევ გვაქვს წილი და სამკვიდრო მამაჩვენის სახლში?
15 . განა უცხოებად არ ვითვლებით მისთვის? რადგან გაგვყიდა და შეჭამა ჩვენი ვერცხლი.
16 . ამიტომ მთელი სიმდიდრე, რომელიც ღმერთმა წაართვა მამაჩვენს, ჩვენი და ჩვენი შვილებისაა. ახლა ისე მოიქეცი, როგორც ღმერთმა გითხრა”.
17 . ადგა იაკობი და აქლემებზე შესხა თავისი ძენი და ცოლები.
18 . წაასხა მთელი თავისი სამწყსო და წაიღო მთელი თავისი ქონება, რომელიც ფადან-არამში მოაგროვა, რათა ისაკთან, მამამისთან მისულიყო ქანაანის ქვეყანაში.
19 . ცხვრის გასაპარსად იყო ლაბანი წასული და მოჰპარა რახელმა მამამისს საოჯახო კერპები.
20 . გააცურა იაკობმა არამელი ლაბანი - დაუმალა რა, რომ გარბოდა მისგან.
21 . გაიქცა და რაც კი რამ ებადა, თან წაიღო. მდინარე გადალახა და გილყადის მთისკენ გაემართა.
22 . მესამე დღეს გაიგო ლაბანმა იაკობის გაქცევა.
23 . წაიყვანა თანამოძმენი, შვიდი დღის სავალზე სდია და გილყადის მთასთან დაეწია.
24 . ღამით სიზმარში ღმერთი გამოეცხადა არამელ ლაბანს და უთხრა: "ფრთხილად იყავი, ნურც კარგს ეტყვი იაკობს და ნურც ავს”.
25 . დაეწია ლაბანი იაკობს; და აჰა, მთაზე კარავი ჰქონდა გაშლილი იაკობს და ლაბანმაც გაშალა კარავი გილყადის მთაზე თავის ხალხთან ერთად.
26 . უთხრა ლაბანმა იაკობს: "ეს რა გამიკეთე? გამაცურე და მახვილით ნაშოვნი ტყვეებივით წაასხი ჩემი ასულები.
27 . ფარულად რატომ გაიქეცი, რატომ მიმუხთლე და არ გამიმხილე? ლხინით, სიმღერით, ებნითა და ქნარით გაგისტუმრებდი.
28 . ჩემი ძეებისა და ასულების გადაკოცნა არ დამაცადე; უგუნურად მოიქეცი.
29 . შემიძლია, რომ გიბოროტო, მაგრამ წუხელ მამაშენის ღმერთმა მითხრა, გაფრთხილდი, იაკობს ნურც კარგს ეტყვი და ნურც ავსო.
30 . ახლა მიდიხარ, რაკი მოგნატრებია მამაშენის სახლი, მაგრამ ჩემი ღმერთები რაღად მოიპარე?”
31 . მიუგო იაკობმა: "მეშინოდა, შენი ასულები არ წაგერთმია.
32 . და ვისაც უპოვი შენს ღმერთებს, ცოცხალი აღარ დარჩეს! ჩვენი ძმების თვალწინ ამოიცანი, რაც შენია და წაიღე, რაც გეკუთვნის”. არ იცოდა იაკობმა, რომ რახელმა მოიპარა კერპები.
33 . შევიდა ლაბანი იაკობის კარავში, ლეას კარავში და ორი მხევლის კარავში, მაგრამ ვერაფერი იპოვნა. გამოვიდა ლეას კარვიდან და რახელის კარავში შევიდა.
34 . აიღო რახელმა კერპები, აქლემის უნაგირის ქვეშ ამოდო და ზედ დაჯდა. გაჩხრიკა ლაბანმა მთელი კარავი და ვერაფერი იპოვა.
35 . და უთხრა რახელმა მამას: "ნუ მიწყენს ჩემი ბატონი, მაგრამ არ შემიძლია წამოდგომა შენს წინაშე, რადგან დედათა წესი მჭირს”. ეძება ლაბანმა და ვერ იპოვა კერპები.
36 . განრისხდა იაკობი და შეედავა ლაბანს. უთხრა იაკობმა ლაბანს: "რა დავაშავე, რა შეგცოდე, რომ ასე გაცეცხლებული დამდევნებიხარ?
37 . მთელი ჩემი ქონება გაჩხრიკე, რა იპოვე შენი სახლიდან მოპარული? შენი და ჩემი თანამოძმეების თვალწინ დააწყვე და მათ გაგვსაჯონ!
38 . ეს ოცი წელია შენთან ვარ და შენს ცხვრებსა და თხებს მკვდარი არ მოუგიათ; არც ვერძი მიჭამია შენი ფარიდან.
39 . მხეცის მიერ დაგლეჯილი შენთან არ მომიტანია, მე ვზარალდებოდი; როგორც ღამით, ისე დღისით მოპარულის საზღაურს ჩემგან ითხოვდი.
40 . დღისით ხორშაკი მინელებდა, ღამით - ყინვა; ძილი არ მიკარებია ჩემს თვალებს.
41 . ეს ოცი წელი შენს სახლში ვიყავი: თოთხმეტი წელი შენი ორი ასულისთვის გემსახურე, ექვსი წელი - შენი ფარისთვის; გასამრჯელო კი ათჯერ შემიცვალე.
42 . თქვა ადამმა: "აი, ეს არის ძვალი ჩემი ძვალთაგანი და ხორცი ჩემი ხორცთაგანი. ეწოდოს მას დედაკაცი, რადგან კაცისგანაა გამოღებული.
43 . მიუგო ლაბანმა იაკობს: "ეს ასულნი ჩემი შვილები არიან; ეს ვაჟები ჩემი ძეები არიან; ეს ფარა ჩემი ფარაა. ყოველივე, რასაც ხედავ, ჩემია. აჰა, რა ვუყო ჩემს ასულებს ან მათ ძეებს, რომლებიც მათ შვეს?
44 . ახლა მოდი და აღთქმა დავდოთ მე და შენ; ეს იყოს მოწმედ ჩემსა და შენს შორის”.
45 . აიღო ქვა იაკობმა და სვეტად აღმართა.
46 . და უთხრა იაკობმა თავის თანამოძმეებს: "ქვები მოაგროვეთ”. მოიტანეს ქვები და გროვად აღმართეს; და ჭამეს იქ, მასთან.
47 . და უწოდა მას ლაბანმა იეგარ-საჰადუთა, ხოლო იაკობმა - გილყადი.
48 . თქვა ლაბანმა: "ეს იყოს მოწმედ დღეს ჩვენ შორის”. ამიტომ ეწოდა იმ ადგილს გილყადი
49 . და მიცფა, რადგან თქვა: "დაე, თვალყური გვადევნოს უფალმა, როცა ერთმანეთს დავშორდებით.
50 . თუ დაჩაგრავ ჩემს ასულებს და თუ ჩემი ასულების გარდა სხვა ცოლებს შეირთავ, თუმცა არავინაა ჩვენთან, მაგრამ აჰა, ღმერთია ჩვენი მოწმე”.
51 . და უთხრა ლაბანმა იაკობს: "აჰა, ეს გროვა და აჰა, ეს სვეტი, რომლებიც აღვმართე ჩემსა და შენს შორის.
52 . მოწმეა ეს გროვა და მოწმეა ეს სვეტი, რომ მე არ გადმოვლახავ შენკენ ამ გროვას და ამ სვეტს საბოროტოდ და ნურც შენ გადმოლახავ.
53 . აბრაჰამის ღმერთმა, ნახორის ღმერთმა და მათი მამის ღმერთმა განგვსაჯოს”. და დაიფიცა იაკობმა მამამისის, ისაკის შიში.
54 . შესწირა იაკობმა მსხვერპლი მთაზე და მოუხმო თავის მოძმეთ პურის საჭმელად; ჭამეს და ღამე მთაზე გაათიეს.
55 . ადგა ლაბანი დილაადრიანად, აკოცა თავის შვილიშვილებსა და თავის ასულებს და აკურთხა ისინი. წავიდა ლაბანი და დაბრუნდა თავის სახლში.
1 . და თქვა ღმერთმა ყველა ეს სიტყვა:
2 . "მე ვარ უფალი, შენი ღმერთი, რომელმაც გამოგიყვანე ეგვიპტის ქვეყნიდან, მონობის სახლიდან.
3 . არ იყოლიო სხვა ღმერთები ჩემს გარდა.
4 . არ გაიკეთო კერპები და არც რაიმე ხატი იმისა, რაც მაღლა ცაშია, რაც დაბლა მიწაზეა და რაც წყალშია, მიწის ქვემოთ.
5 . თაყვანი არ სცე მათ და არც ემსახურო, რადგან მე ვარ უფალი, ღმერთი შენი, ეჭვიანი ღმერთი, რომელიც მამათა ცოდვას შვილებს მოვკითხავ, ჩემს მოძულეებს მესამე და მეოთხე თაობაში.
6 . და წყალობის მყოფელი ათასობით თაობისათვის, ჩემს მოყვარულთა და ჩემი მცნებების დამცველთათვის.
7 . არ წარმოთქვა უფლის, შენი ღმერთის სახელი ფუჭად, რადგან უფალი დაუსჯელს არ დატოვებს მას, ვინც მის სახელს ფუჭად ახსენებს.
8 . გახსოვდეს შაბათი დღე, რათა წმიდად შეინახო იგი.
9 . ექვსი დღე იმუშავე და აკეთე ყველა შენი საქმე;
10 . ხოლო მეშვიდე დღე - უფლის, შენი ღმერთის შაბათია. არა საქმე არ გააკეთო არც შენ, არც შენმა ძემ, არც შენმა ასულმა, არც შენმა მონამ, არც შენმა მხევალმა, არც შენმა პირუტყვმა და არც შენმა ხიზანმა, რომელიც შენთან ცხოვრობს.
11 . რადგან ექვს დღეში შექმნა უფალმა ცანი და მიწა, ზღვა და ყველაფერი, რაც მასშია, მეშვიდე დღეს კი დაისვენა. ამიტომაც აკურთხა უფალმა შაბათი დღე და წმიდაჰყო იგი.
12 . პატივი ეცი მამას და დედას, რათა დღეგრძელი იყო შენს მიწაზე, რომელსაც უფალი ღმერთი გაძლევს.
13 . არა კლა.
14 . არ იმრუშო.
15 . არ იქურდო.
16 . არ გამოხვიდე ცრუ მოწმედ შენი მოყვასის წინააღმდეგ.
17 . არ ინდომო შენი მოყვასის სახლი; არ ინდომო შენი მოყვასის ცოლი, არც მისი მონა, არც მისი მხევალი, არც მისი ხარი, არც მისი სახედარი და არც არაფერი, რაც შენი მოყვასისაა”.
18 . ხედავდა მთელი ხალხი ჭექა-ქუხილს, აკვამლებულ მთას, ცეცხლის ალს და ისმენდა საყვირის ხმას; იხილა ხალხმა, შეკრთა და დადგა მოშორებით.
19 . უთხრეს მოსეს: "შენ გველაპარაკე და მოგისმენთ, ოღონდ ღმერთი ნუ დაგველაპარაკება, თორემ დავიხოცებით”.
20 . უთხრა მოსემ ხალხს: "ნუ გეშინიათ, თქვენს გამოსაცდელად მოვიდა ღმერთი, რომ მისი შიში გქონდეთ და არ შესცოდოთ”.
21 . მოშორებით იდგა ხალხი, მოსე კი მივიდა ნისლთან, სადაც ღმერთი იყო.
22 . უთხრა უფალმა მოსეს: "ასე უთხარი ისრაელის შვილებს: დაინახეთ, რომ გელაპარაკებოდით ზეციდან.
23 . ნუ გაიკეთებთ ჩემს გვერდით სხვა ღმერთებს, ვერცხლისა და ოქროს ღმერთები არ გაიკეთოთ.
24 . გამიკეთე სამსხვერპლო მიწისგან და შესწირე მასზე შენი სრულადდასაწველი და სამშვიდობო მსხვერპლები, შენი წვრილფეხა და მსხვილფეხა საქონელი; და ყოველ ადგილზე, სადაც დავადგენ ჩემი სახელის ხსენებას, მოვალ შენთან და გაკურთხებ.
25 . თუ ქვის სამსხვერპლოს გამიკეთებ, თლილი ქვისგან არ ააშენო, რადგან მოუღერებ თუ არა სატეხს, წაბილწავ მას.
26 . საფეხურებით ნუ ახვალ ჩემს სამსხვერპლოზე, რომ არ გამოჩნდეს იქ შენი სიშიშვლე.
1 . დაინახა ხალხმა, რომ აყოვნებდა მოსე მთიდან ჩამოსვლას, შეიკრიბნენ აჰარონთან და უთხრეს: "ადექი, გაგვიკეთე ღმერთი, რომელიც ჩვენი წინამძღოლი იქნება, რადგან არ ვიცით, რა შეემთხვა იმ კაცს, მოსეს, რომელმაც გამოგვიყვანა ეგვიპტის ქვეყნიდან”.
2 . უთხრა მათ აჰარონმა: "ჩამოხსენით ოქროს საყურეები თქვენს ცოლებს, ძეებსა და ასულებს და მოიტანეთ ჩემთან”.
3 . და ჩამოიხსნა მთელმა ხალხმა ოქროს საყურეები ყურებიდან და მიუტანეს აჰარონს.
4 . აიღო მათი ხელიდან აჰარონმა, გამოკვეთა საჭრეთელით დარიჯაგი და ხბო ჩამოასხა. თქვეს: "ესაა შენი ღმერთი, ისრაელო, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოგიყვანა”.
5 . ეს რომ დაინახა აჰარონმა, სამსხვერპლო ააგო მის წინ და თქვა: "უფლის დღესასწაულია ხვალ!”
6 . ადგნენ მეორე დღეს დილაადრიანად, სრულადდასაწველი შესწირეს და სამშვიდობო მსხვერპლიც მიიტანეს; დასხდა ხალხი საჭმელად და სასმელად, მერე ადგნენ და გამართეს ცეკვა-თამაში.
7 . უთხრა უფალმა მოსეს: "ჩადი ძირს, რადგან გაირყვნა შენი ხალხი, რომელიც გამოიყვანე ეგვიპტის ქვეყნიდან.
8 . მალე გადაუხვიეს გზიდან, რომელიც დავუდგინე: ხბო ჩამოასხეს, თაყვანს სცემენ მას და მსხვერპლს სწირავენ, ამბობენ: ეს არისო შენი ღმერთი, ისრაელ, რომელმაც გამოგიყვანა ეგვიპტის ქვეყნიდან”.
9 . უთხრა უფალმა მოსეს: "ვხედავ ამ ხალხს და აჰა, ქედმაგარი ხალხია.
10 . ახლა მიმიშვი, რათა აინთოს ჩემი რისხვა მათზე და მოვსპო, შენ კი დიდ ერად გაქცევ”.
11 . შეევედრა მოსე უფალს, თავის ღმერთს, და უთხრა: "რად უნდა აინთოს შენი რისხვა შენს ხალხზე, რომელიც დიადი ძალითა და მაგარი ხელით გამოიყვანე ეგვიპტის ქვეყნიდან?
12 . რად უნდა ილაპარაკონ ეგვიპტელებმა: ბოროტი განზრახვით გაიყვანაო ისინი, მთებში დასახოცად და მიწის პირიდან აღსაგველად? დაიცხრე მგზნებარე რისხვა და გადაიფიქრე შენი ხალხის დაღუპვა.
13 . გაიხსენე აბრაჰამი, ისაკი და ისრაელი, შენი მსახურნი, რომელთაც შენი თავი დაუფიცე და უთხარი: ცის ვარსკვლავებივით გავამრავლებო თქვენს შთამომავლობას და მთელ იმ ქვეყანას, რომელზეც ვთქვი, მივცემ თქვენს თესლს და დაიმკვიდრებენ სამარადისოდ”.
14 . გადაიფიქრა უფალმა და აღარ დაატეხა უბედურება, რომლის გაკეთებასაც უპირებდა თავის ხალხს.
15 . პირი იბრუნა მოსემ და ჩავიდა მთიდან; ორივე მხრიდან ნაწერი, მოწმობის ორი ქვის დაფა ეჭირა ხელში; აქეთაც და იქითაც წარწერები ჰქონდა.
16 . ღვთის ნაკეთები იყო ეს დაფები, წარწერაც ღვთისა იყო, დაფებზე ამოკვეთილი.
17 . მოესმა იეშუას ხალხის მშფოთვარე ხმა და უთხრა მოსეს: "ბრძოლის ხმაა ბანაკში”.
18 . უთხრა მოსემ: "არც გამარჯვების ყიჟინაა ეს და არც დამარცხების გოდების ხმა: ლხინის ხმა მესმის მე”.
19 . ბანაკს რომ მიუახლოვდა, დაინახა ხბო და მოცეკვავენი, აინთო მოსე რისხვით, მოისროლა ხელიდან ქვის დაფები და დაამსხვრია მთის ძირას.
20 . აიღო მათი გაკეთებული ხბო, ცეცხლში დაწვა და ნაცარტუტად აქცია, მოაბნია წყლის ზედაპირზე და ისრაელიანებს ასვა.
21 . უთხრა მოსემ აჰარონს: "რა დაგიშავა ამ ხალხმა, ასეთი დიდი ცოდვა რომ მოაწიე მასზე?”
22 . უთხრა აჰარონმა: "ნუ აინთება ჩემი ბატონის რისხვა: შენ იცი, რომ ბოროტებისკენ არის მიდრეკილი ეს ხალხი.
23 . მითხრეს: გააკეთე ჩვენთვის ღმერთი, რომელიც ივლის ჩვენს წინ, რადგან არ ვიცით რა დაემართა მოსეს, კაცს, რომელმაც გამოგვიყვანა ეგვიპტის ქვეყნიდან.
24 . ვუთხარი: ვისაც აქვს ოქრო, ჩამოიხსნას და მომცეს; ცეცხლში ჩავყარე და ეს ხბო გამოვიდა”
25 . იხილა მოსემ, რომ თავაშვებულია ეს ხალხი, რადგან ააშვებინა თავი აჰარონმა, მტერთაგან გასაქირდად.
26 . დადგა მოსე ბანაკის შესასვლელთან და თქვა: "ვინც უფლისაა - ჩემკენ!” და შეიკრიბა მასთან ლევის ყველა ძე.
27 . უთხრა მათ: "ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: მახვილი შეიბას ყველამ, მოიარეთ ბანაკი ჭიშკრიდან ჭიშკრამდე და მოკალით ძმამ ძმა, მეგობარმა მეგობარი და ნათესავმა ნათესავი”.
28 . მოსეს სიტყვისამებრ მოიქცნენ ლევის ძენი: სამი ათასამდე კაცი დაეცა იმ დღეს ხალხიდან;
29 . უთხრა მათ მოსემ: "მიუძღვენით დღეს თავები უფალს, რადგან თითოეულმა თავის ძეზე და ძმაზე აღმართა ხელი, რათა კურთხევა გადმოვიდეს თქვენზე”.
30 . უთხრა ხალხს მოსემ მეორე დღეს: "დიდი ცოდვა ჩაიდინეთ; ახლა ავალ უფალთან, ეგებ გაპატიოთ მან თქვენი ცოდვა”.
31 . დაბრუნდა მოსე უფალთან და უთხრა: "დიდი ცოდვა ჩაიდინა ამ ხალხმა: ოქროს ღმერთი გაიკეთა.
32 . ახლა მიუტევე მათ ეს ცოდვა, თუ არა და, მეც ამომშალე წიგნიდან, შენ რომ დაწერე”.
33 . უთხრა უფალმა მოსეს: "ვინც შესცოდა ჩემს წინაშე, იმას ამოვშლი ჩემი წიგნიდან.
34 . ახლა წადი, გაუძეხი ხალხს იქით, საითაც გითხარი; აჰა, ჩემი ანგელოზი წაგიძღვება წინ; მონახულების დღეს მოვკითხავ მათ ცოდვებს”.
35 . და მოსრა უფალმა ხალხი ჩადენილის გამო - ხბოსათვის, რომელიც გააკეთა აჰარონმა.
1 . უთხრა უფალმა მოსეს: "გამოთალე პირველთა მსგავსად ქვის ორი დაფა და დავწერ იმ დაფებზე სიტყვებს, რომლებიც პირველ დაფებზე ეწერა, შენ რომ დაამსხვრიე.
2 . მზად იყავი განთიადისთვის; ამოდი დილას სინაის მთაზე და იქ, მთის წვერზე დადექი ჩემთან
3 . არავინ გამოგყვეს და ნურც ვინმე გამოჩნდება მთელ მთაზე, არც ცხვარმა და ძროხამ მოძოვოს ამ მთის წინ”.
4 . და გამოთალა მოსემ პირველთა მსგავსად, ქვის ორი დაფა, ადგა სისხამ დილით და ავიდა სინაის მთაზე, როგორც უბრძანა უფალმა; ქვის ორი დაფა ეჭირა ხელში.
5 . ჩამოვიდა უფალი ღრუბელში და დადგა იქ მასთან; და გამოაცხადა სახელი: ‘უფალი’.
6 . გაიარა უფალმა მის წინაშე და წარმოთქვა: "უფალი, უფალი, ღმერთი, შემბრალე და მოწყალე, რისხვაში ნელი, დიდადმოწყალე და ჭეშმარიტი.
7 . უნახავს წყალობას ათასეულებს, შეუნდობს ბრალს, ურჯულოებას და ცოდვას, თუმცა თვალს არ დახუჭავს დამნაშავეზე: მოჰკითხავს მამათა ცოდვას შვილებს და შვილიშვილებს, მესამე და მეოთხე თაობამდე”.
8 . ისწრაფა მოსემ, მიწამდე მოიდრიკა და თაყვანი სცა უფალს.
9 . თქვა: "ო, უფალო, აჰა, თუ მადლი მიპოვნია შენს თვალში, გემუდარები, ჩვენს შორის იაროს ჩემმა უფალმა, რადგან ქედმაგარია ეს ხალხი; მოგვიტევე ჩვენი დანაშაული და ცოდვები და გვაქციე შენს სამკვიდროდ”.
10 . თქვა უფალმა: "აჰა, ვდებ აღთქმას; და ისეთ სასწაულებს მოვახდენ მთელი შენი ხალხის წინაშე, რომელიც არცერთ ერში არ მომხდარა მთელ დედამიწაზე; და დაინახავს ყველა ხალხი, რომლის წიაღშიც იმყოფები, უფლის საქმეებს, რომელთა მოხდენასაც გიპირებ, რადგან შიშისმომგვრელია ისინი.
11 . დაიცავი, რასაც გიბრძანებ დღეს. აჰა, განვდევნი შენგან ამორელებს, ქანაანელებს, ხეთელებს, ფერიზელებს, ხიველებს და იებუსელებს.
12 . გაფრთხილდი, კავშირი არ შეკრა იმ ქვეყნის მცხოვრებლებთან, რომელშიც შეხვალ, რათა მახედ არ გექცეს.
13 . დაანგრიეთ მათი სამსხვერპლონი, შემუსრეთ მათი ძეგლები, აჩეხეთ მათი აშერები.
14 . რადგან თაყვანი არ უნდა სცე სხვა ღმერთს, ვინაიდან ეჭვიანია უფლის სახელი და ეჭვიანია იგი.
15 . კავშირი არ შეკრა იმ ქვეყნის მაცხოვრებლებთან, რადგან, როგორც კი იმეძავებენ თავ-თავისი ღმერთების კვალზე და მსხვერპლს შესწირავენ თავის ღმერთებს, შენც დაგიძახებენ და შეჭამ მათი საკლავისგან.
16 . მოუყვან მათ ასულთაგან ცოლებს შენს ძეებს და როგორც კი მათი ასულნი თავ-თავისი ღმერთების კვალზე იმეძავებენ, შენი ძეებიც იმეძავებენ მათი ღმერთების კვალზე.
17 . ნუ გაიკეთებ ჩამოსხმულ ღმერთებს.
18 . დაიცავი უფუარობის დღესასწაული; ხმიადი ჭამე შვიდი დღე, როგორც გიბრძანე, აბიბის თვეში, რადგან აბიბის თვეში გამოხვედით ეგვიპტიდან.
19 . ყოველი მამრი, საშოს პირველგამღები ჩემია და ასევე ყოველი პირველმონაგები ხვადი შენი ჯოგიდან, მოზვერი იქნება თუ კრავი.
20 . პირველმონაგები სახედარი კრავით გამოისყიდე; თუ არ გამოისყიდი, მაშინ ქედი გადაუმტვრიე; ყოველი პირმშო შენს ძეებში უნდა გამოისყიდო. არავინ გამოჩნდეს ჩემს წინაშე ხელცარიელი.
21 . ექვსი დღე იმუშავე, მეშვიდე დღეს კი დაისვენე; ხვნისა და მკის დროსაც დაისვენე.
22 . იზეიმე შვიდეულის დღესასწაული: პირველმოწეული ხორბლისა და რთველის დღესასწაული, წლიდან წლამდე.
23 . წელიწადში სამჯერ გამოცხადდეს ყოველი შენი მამროვანი უფლის, ისრაელის ღმერთის წინაშე.
24 . განვდევნი შენგან ერებს, განვავრცობ შენს საზღვრებს და აღარავინ დაეხარბება შენს ქვეყანას, თუ წარსდგები სამჯერ წელიწადში უფლის, შენი ღმერთის წინაშე.
25 . ნუ დამიღვრი ჩემი შესაწირის სისხლს საფუარიან პურზე და ნუ მოიტოვებ საპასექო დღესასწაულის მსხვერპლს დილამდე.
26 . შენი მიწის რჩეული, პირველმოწეული ნაყოფი მიიტანე უფლის, შენი ღმერთის, სახლში. ნუ მოხარშავ თიკანს თავისი დედის რძეში”.
27 . უთხრა უფალმა მოსეს: "ჩაიწერე ეს სიტყვები, ვინაიდან ამ სიტყვებით გიდებთ აღთქმას შენც და ისრაელსაც”.
28 . და იყო მოსე უფალთან ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე: პური არ უჭამია და წყალი არ დაულევია; და დაწერა დაფებზე აღთქმის სიტყვები, ათი მცნება.
29 . სინაის მთიდან ჩამოსვლისას მოწმობის ორივე დაფა ხელში ეჭირა მოსეს და არ იცოდა, რომ ბრწყინავდა მისი სახის კანი, უფალთან საუბრის გამო.
30 . დაინახა აჰარონმა და ყველა ისრაელიანმა მოსე; აჰა, ბრწყინავდა მისი სახის კანი და შეეშინდათ მასთან მიახლოება.
31 . დაუძახა მათ მოსემ და დაბრუნდა მასთან აჰარონი თემის ყველა მთავართან ერთად. ელაპარაკა მათ მოსე.
32 . ამის შემდეგ მიუახლოვდა ყველა ისრაელიანი და ამცნო მათ ყველაფერი, რაც უთხრა უფალმა სინაის მთაზე.
33 . დაასრულა მოსემ მათთან ლაპარაკი და ჩამოიფარა სახეზე რიდე.
34 . როცა შედიოდა მოსე უფლის წინაშე სალაპარაკოდ, იხსნიდა რიდეს გარეთ გამოსვლამდე; გამოსვლისას კი ამცნობდა ისრაელიანებს, რაც უფლისგან ჰქონდა ნაბრძანები.
35 . ხედავდნენ ისრაელის შვილები, რომ უბრწყინავდა მოსეს სახე; და ჩამოიფარებდა ხოლმე რიდეს სახეზე, სანამ კვლავ უფალთან მივიდოდა სალაპარაკოდ.
1 . დარჩა ისრაელი შიტიმში და დაიწყო ხალხმა მრუშობა მოაბელ ასულებთან;
2 . თავიანთი ღმერთების სამსხვერპლოებთან იწვევდნენ ხალხს ისინი და ჭამდა ხალხი და სცემდა თაყვანს მათ ღმერთებს.
3 . მიეწება ისრაელი ბაყალ-ფეღორს და აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელზე.
4 . უთხრა უფალმა მოსეს: "მოიყვანე ხალხის ყოველი მთავარი, ჩამოკიდე ისინი უფლის წინაშე მზისით და უკან მიიქცევა უფლის რისხვის მძვინვარება ისრაელისგან”.
5 . უთხრა მოსემ ისრაელის მსაჯულებს: "ყველა მოკალით იმ კაცთაგან, ვინც ბაყალ-ფეღორს მიეტმასნა”.
6 . და აჰა, მოვიდა ერთი ისრაელის ძეთაგანი და მოიყვანა თავის ძმებთან მიდიანელი ქალი, მოსესა და ისრაელის ძეთა მთელი თემის თვალწინ, როცა მოთქვამდნენ საკრებულო კარვის შესასვლელთან.
7 . დაინახა ფინხასმა, ელეაზარის ძემ, აჰარონ მღვდლის ძემ, წამოდგა შუაგულ კრებულში და შუბი აიღო ხელში.
8 . მიყვა ისრაელიანის კვალს მის კარვამდე და ორივე განგმირა შუბით, ისრაელიანი და ქალი - მუცელში; და შეწყდა ისრაელის ძეთა მოსრვა.
9 . ოცდაოთხი ათასი კაცი მოსრა ამ ჭირმა.
10 . უთხრა უფალმა მოსეს:
11 . "დააცხრო ჩემი რისხვა ისრაელის ძეებზე ფინხასმა, ელეაზარის ძემ, აჰარონ მღვდლის ძემ, რადგან შური იძია ჩემთვის და აღარ მოვსპე ისრაელის ძენი ჩემი შურისძიებით.
12 . ამიტომ უთხარი, რომ მშვიდობის აღთქმას ვაძლევ მას.
13 . და იქნება ეს მისთვის და მისი შთამომავლობისთვის მის შემდგომ მღვდლობის მარადიულ აღთქმად, ვინაიდან შური იძია თავისი ღმერთისთვის და გამოისყიდა ისრაელის ძენი”.
14 . მოკლული ისრაელიანის სახელი კი, რომელიც მიდიანელ ქალთან ერთად მოიკლა, იყო ზიმრი, სალუს ძე, სიმონის მამისსახლის მთავარი.
15 . ხოლო, მიდიანელ ქალს, რომელიც მოიკლა სახელად ერქვა ქოზბი, ასული ცურისა, მამისეული ტომის მთავრისა მიდიანში.
16 . უთხრა უფალმა მოსეს:
17 . "მტრობდეთ მიდიანელებს და განგმირეთ,
18 . ვინაიდან მტრულად მოგექცნენ ისინი თავისი მზაკვრობით, როდესაც გაცთუნეს ფეღორითა და ქოზბით, მიდიანელთა მთავრის ასულით, რომელიც და იყო მათი და მოიკლა მომსვრელი სენის დღეს - ფეღორის გამო”.
1 . ასეთია ისრაელის ძეთა მოგზაურობა, რომლებიც ეგვიპტის ქვეყნიდან თავისი ლაშქრებით მოსესა და აჰარონის წინამძღოლობით გამოვიდნენ.
2 . ჩაიწერა მოსემ მათი გამოსვლისა და დაბანაკების ადგილები, უფლის ბრძანებისამებრ; ასეთია მათი სვლა დაბანაკების ადგილების მიხედვით:
3 . დაიძრნენ რაყმესესიდან პირველ თვეში, პირველი თვის მეთხუთმეტე დღეს; პასექის მეორე დღეს, შემართული ხელით გამოვიდნენ ისრაელიანები, მთელი ეგვიპტის წინაშე.
4 . ეგვიპტელნი კი უფლის მიერ მათში განგმირულ ყოველ პირმშოს მარხავდნენ. და აღასრულა უფალმა სამართალი მათ ღმერთებზე.
5 . დაიძრნენ ისრაელიანები რაყმესესიდან და სუქოთში დაბანაკდნენ.
6 . დაიძრნენ სუქოთიდან და დაბანაკდნენ ეთამში, რომელიც უდაბნოს ემიჯნება.
7 . დაიძრნენ ეთამიდან და ფი-ჰახიროთში, ბაყალ-ცეფონის პირდაპირ, მიგდოლის წინ დაბანაკდნენ.
8 . დაიძრნენ ფიჰახიროთიდან და უდაბნოსავით გადაიარეს შუა ზღვა; სამი დღე იარეს ეთამის უდაბნოში და დაბანაკდნენ მარაში.
9 . დაიძრნენ მარადან და მივიდნენ ელიმში, სადაც თორმეტი წყარო და ფინიკის სამოცდაათი ხეა და იქ დაბანაკდნენ.
10 . დაიძრნენ ელიმიდან და დაბანაკდნენ წითელ ზღვასთან.
11 . დაიძრნენ წითელი ზღვიდან და დაბანაკდნენ სინის უდაბნოში.
12 . დაიძრნენ სინის უდაბნოდან და დაბანაკდნენ დოფკაში.
13 . დაიძრნენ დოფკადან და დაბანაკდნენ ალუშში.
14 . დაიძრნენ ალუშიდან და დაბანაკდნენ რეფიდიმში, სადაც სასმელი წყალი არ იყო ხალხისთვის.
15 . დაიძრნენ რეფიდიმიდან და დაბანაკდნენ სინაის უდაბნოში.
16 . დაიძრნენ სინაის უდაბნოდან და დაბანაკდნენ კიბროთ-ჰათაავაში.
17 . დაიძრნენ კიბროთ-ჰათაავადან და დაბანაკდნენ ხაცეროთში.
18 . დაიძრნენ ხაცეროთიდან და დაბანაკდნენ რითმაში.
19 . დაიძრნენ რითმადან და დაბანაკდნენ რიმონ-ფერეცში.
20 . დაიძრნენ რიმონ-ფერეციდან და დაბანაკდნენ ლიბნაში.
21 . დაიძრნენ ლიბნადან და დაბანაკდნენ რისაში.
22 . დაიძრნენ რისადან და დაბანაკდნენ კეჰელათაში.
23 . დაიძრნენ კეჰელათადან და დაბანაკდნენ შეფერში.
24 . დაიძრნენ შეფერიდან და დაბანაკდნენ ხარადაში.
25 . დაიძრნენ ხარადადან და დაბანაკდნენ მაკჰელოთში.
26 . დაიძრნენ მაკჰელოთიდან და დაბანაკდნენ თახათში.
27 . დაიძრნენ თახათიდან და დაბანაკდნენ თარახში.
28 . დაიძრნენ თარახიდან და დაბანაკდნენ მითკაში.
29 . დაიძრნენ მითკადან და დაბანაკდნენ ხაშმონაში.
30 . დაიძრნენ ხაშმონადან და დაბანაკდნენ მოსეროთში.
31 . დაიძრნენ მოსეროთიდან და დაბანაკდნენ ბენე-იაყაკანში.
32 . დაიძრნენ ბენე-იაყაკანიდან და დაბანაკდნენ ჰორ-ჰაგიდგადში.
33 . დაიძრნენ ჰორ-ჰაგიდგადიდან და დაბანაკდნენ იოტბათაში.
34 . დაიძრნენ იოტბათადან და დაბანაკდნენ ყაბრონაში.
35 . დაიძრნენ ყაბრონადან და დაბანაკდნენ ყეციონ-გებერში.
36 . დაიძრნენ ყეციონ-გებერიდან და დაბანაკდნენ კადეშის უდაბნოში.
37 . დაიძრნენ კადეშიდან და დაბანაკდნენ ჰორის მთაზე, ედომის ქვეყნის საზღვარზე.
38 . ავიდა აჰარონ მღვდელი ჰორის მთაზე უფლის ბრძანებით და მოკვდა იქ ეგვიპტიდან ისრაელიანთა გამოსვლის მეორმოცე წელს, მეხუთე თვეს, თვის პირველ დღეს.
39 . ასოცდასამი წლის იყო აჰარონი, როცა გარდაიცვალა ჰორის მთაზე.
40 . და ისმინა ყარადის მეფემ, ქანაანელმა, რომელიც ნეგებში ცხოვრობდა, ქანაანის ქვეყანაში, ისრაელის ძეთა მოსვლის შესახებ.
41 . დაიძრნენ ჰორის მთიდან და დაბანაკდნენ ცალმონაში.
42 . დაიძრნენ ცალმონადან და დაბანაკდნენ ფუნონში.
43 . დაიძრნენ ფუნონიდან და დაბანაკდნენ ობოთში.
44 . დაიძრნენ ობოთიდან და დაბანაკდნენ ყიე-ყაბარიმში, მოაბის საზღვარზე.
45 . დაიძრნენ ყიიმიდან და დაბანაკდნენ დიბონ-გადში.
46 . დაიძრნენ დიბონ-გადიდან და დაბანაკდნენ ალმონ-დიბლათაიმში.
47 . დაიძრნენ ალმონ-დიბლათაიმიდან და დაბანაკდნენ ყაბარიმის მთებში ნებოს წინ.
48 . დაიძრნენ ყაბარიმის მთებიდან და იორდანესთან, მოაბის ველზე დაბანაკდნენ, იერიხოს პირდაპირ.
49 . და დაბანაკდნენ იორდანესთან, ბეთ-იეშიმოთიდან აბელშიტიმამდე მოაბის ველზე.
50 . უთხრა უფალმა მოსეს მოაბის ველზე იორდანესთან, იერიხოს პირდაპირ:
51 . "განუცხადე ისრაელის ძეთ და უთხარი: როდესაც გადახვალთ იორდანეზე ქანაანის ქვეყნისკენ,
52 . განდევნეთ იმ ქვეყნის ყველა მკვიდრი და მოსპეთ მათი კერპების ყველა გამოსახულება და მოსპეთ ყველა ჩამოსხმული კერპი და ააოხრეთ ყოველი მათი მაღლობი.
53 . დაეუფლეთ ქვეყანას და იცხოვრეთ მასში, ვინაიდან თქვენ მოგეცით ის ქვეყანა სამკვიდრებლად.
54 . დაიმკვიდრეთ ქვეყანა წილის ყრით, საგვარეულოთა მიხედვით. მრავალრიცხოვანთ მეტი სამკვიდრებელი მიეცით და მცირერიცხოვანთ ნაკლები; ვისაც სად შეახვედრებს წილის ყრა, იქ იყოს მისი სამკვიდრო; თქვენი მამების ტომთა მიხედვით დაიმკვიდრეთ.
55 . მაგრამ თუ არ განდევნით იმ ქვეყნის მცხოვრებლებს თქვენგან, მაშინ ვისაც დატოვებთ, ეკლად გექცევიან თვალებში და ნემსებად გვერდებში და შეგავიწროვებენ იმ ქვეყანაში, რომელშიც იცხოვრებთ.
56 . და რისი გაკეთებაც მათთვის განვიზრახე, თქვენ გაგიკეთებთ”.
1 . "არ შესწირო უფალს, შენს ღმერთს, ისეთი ხარი ან კრავი, რომელსაც ნაკლი აქვს, ან რაიმე ცუდი სჭირს, რადგან სისაძაგლეა ეს უფლის, შენი ღმერთისთვის.
2 . თუ შენს შორის, შენს ერთ-ერთ ქალაქში, რომელსაც გაძლევს უფალი, შენი ღმერთი, ისეთი მამაკაცი ან დედაკაცი აღმოჩნდა, რომელიც ბოროტებას სჩადის უფლის, შენი ღმერთის თვალში და არღვევს მის აღთქმას,
3 . წავა და ემსახურება სხვა ღმერთებს და თაყვანს სცემს მათ: ან მზეს ან მთვარეს, ან მთელ ციურ მხედრობას, რაც მე არ მიბრძანებია;
4 . მოგივა ამბავი, მოისმენ, კარგად გამოიძიებ და, აჰა, სრული სიმართლე აღმოჩნდება - მართლა მომხდარა ეს სისაძაგლე ისრაელში,
5 . მაშინ გაიყვანე ქალაქის კარიბჭესთან ის მამაკაცი ან დედაკაცი, რომელმაც ჩაიდინა ეს ბოროტება, ჩაქოლე და მოკვდეს.
6 . ორი მოწმის ან სამი მოწმის სიტყვის მიხედვით უნდა მოკვდეს მოსაკლავი; ერთი მოწმის სიტყვის მიხედვით არ უნდა მოკვდეს.
7 . პირველად მოწმეთა ხელი უნდა იყოს მასზე მის მოსაკლავად და მერე - მთელი ხალხის ხელი; აღმოფხვერი ბოროტება შენი წიაღიდან.
8 . თუ შენს ქალაქში ძნელი საქმე გაქვს განსასჯელად სისხლსა და სისხლს შორის, მსჯავრსა და მსჯავრს შორის, წყლულსა და წყლულს შორის, სადავო საქმეები, ადექი და ადი იმ ადგილას, რომელსაც ამოირჩევს უფალი, შენი ღმერთი.
9 . მიდი ლევიან მღვდლებთან და მსაჯულთან, ვინც იმჟამად იქნება, დაეკითხე და გამოგიცხადებენ ისინი სასამართლო გადაწყვეტილებას.
10 . მოიქეცი იმ გადაწყვეტილებისამებრ, რასაც გამოგიცხადებენ იმ ადგილას, რომელიც ამოირჩია უფალმა და შეასრულე ყველაფერი, რასაც გასწავლიან;
11 . მოიქეცი იმ რჯულისამებრ, რასაც გასწავლიან და იმ სამართლისამებრ, რასაც გეტყვიან; ნურც მარჯვნივ გადაუხვევ და ნურც მარცხნივ იმ სიტყვიდან, რომელსაც გამოგიცხადებენ.
12 . კაცი, რომელიც გაკადნიერდება და არ გაუგონებს უფლის, შენი ღმერთის წინაშე მომსახურე მღვდელს ან მსაჯულს, დაე, მოკვდეს; და აღმოფხვრი ბოროტებას ისრაელიდან.
13 . გაიგონებს მთელი ხალხი, შეშინდება და აღარ გაკადნიერდება.
14 . როცა მიხვალ იმ ქვეყანაში, რომელსაც გაძლევს უფალი, შენი ღმერთი, დაიმკვიდრებ მას, დასახლდები და იტყვი: დავისვამ მეფეს იმ ერებივით, ჩემს გარშემო რომ არიანო.
15 . ის კაცი დაისვი მეფედ, რომელსაც უფალი, შენი ღმერთი ამოირჩევს: შენი ძმების წიაღიდან დაისვი მეფე; უფლება არ გაქვს უცხოელი დაისვა, რომელიც არ არის შენი მოძმე.
16 . ოღონდ არ გაიმრავლოს მეფემ ცხენები და არ დააბრუნოს ხალხი ეგვიპტეში ცხენების მოსამრავლებლად, რადგან გიბრძანათ უფალმა, აღარ დაბრუნდეთო ამ გზით;
17 . ნუ გაიმრავლებს ცოლებს, რომ არ გადაუხვიოს მისმა გულმა და მეტისმეტად არ გაიმრავლოს ვერცხლი და ოქრო,
18 . და როცა დაჯდება თავის სამეფო ტახტზე, წიგნში ჩაიწეროს ეს მეორე რჯული ლევიანი მღვდლებისგან.
19 . ჰქონდეს თავისთან და იკითხოს მთელი სიცოცხლე, რათა ისწავლოს უფლის, თავისი ღმერთის შიში, იცავდეს ამ რჯულის ყოველ სიტყვას და ამ წესებს ასრულებდეს.
20 . რომ არ გაუდიდგულდეს თავის ძმებს და არ გადაუხვიოს მცნებას, არც მარჯვნივ და არც მარცხნივ, რათა დღეგრძელი იყოს თავის სამეფოში თვითონაც და მისი ძენიც ისრაელის წიაღში.
1 . მაშინ მოუხმო იეშუამ რეუბენელებს, გადელებს და მენაშეს ნახევარ ტომს.
2 . უთხრა მათ: "ყველაფერი შეასრულეთ, რაც მოსემ, უფლის მსახურმა გიბრძანათ და ჩემი ხმაც ისმინეთ ყველაფერში, რასაც გიბრძანებდით.
3 . არ მიგიტოვებიათ თქვენი ძმები მრავალი დღის მანძილზე ამ დღემდე და იცავდით უფლის, თქვენი ღმერთის მცნებებს.
4 . ახლა კი დაასვენა უფალმა, თქვენმა ღმერთმა, თქვენი ძმები, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მათთვის; ახლა გაბრუნდით და წადით თქვენ-თქვენს კარვებში, თქვენს სამკვიდრო მიწაზე, რომელიც მოგცათ მოსემ, უფლის მსახურმა, იორდანეს მეორე მხარეს.
5 . ოღონდ გულმოდგინედ შეასრულეთ მცნება და რჯული, რომელიც გიბრძანათ მოსემ, უფლის მსახურმა, რომ გიყვარდეთ უფალი, თქვენი ღმერთი, და იაროთ მის გზებზე, დაიცვათ მისი მცნებები, ჩაეჭიდოთ და ემსახუროთ მას მთელი თქვენი გულითა და მთელი თქვენი არსებით”.
6 . აკურთხა ისინი იეშუამ და გაუშვა; და გაბრუნდნენ თავ-თავისი კარვებისკენ.
7 . მენაშეს ტომის ნახევარს, ბაშანში მისცა მოსემ სამკვიდრო, ხოლო მის მეორე ნახევარს მათი ძმების გვერდით, იორდანეს მეორე მხარეს, დასავლეთით მისცა სამკვიდრო იეშუამ. ისინიც აკურთხა იეშუამ, როცა გაუშვა თავთავისი კარვებისკენ.
8 . უთხრა: "დიდი ქონებით ბრუნდებით თქვენს კარვებში, დიდძალი საქონლით, ოქრო-ვერცხლით, სპილენძით, რკინით და დიდძალი სამოსლით; გაუნაწილეთ მტრისგან დატაცებული ნადავლი თქვენს ძმებს.
9 . დაბრუნდნენ რეუბენიანები, გადელები და მენაშეს ნახევარი ტომი ისრაელიანთაგან, სილოამიდან, ქანაანის ქვეყანაში რომ არის და წავიდნენ გილყადში, მათ სამკვიდრო ქვეყანაში, რომელიც მოსეს მეშვეობით დაიმკვიდრეს, უფლის ბრძანებისამებრ.
10 . როცა მიუახლოვდნენ იორდანეს, რომელიც ქანაანის ქვეყანაშია, სამსხვერპლო ააგეს რეუბენისა და გადის ძეებმა და მენაშეს ნახევარმა ტომმა - შესახედად დიდი სამსხვერპლო.
11 . გაიგეს ისრაელის ძეებმა და თქვეს: "აჰა, რეუბენისა და გადის ძეებმა და მენაშეს ნახევარმა ტომმა სამსხვერპლო ააგეს ქანაანის ქვეყანაში, იორდანეს მიდამოებში, ისრაელიანთა მხარეს”.
12 . გაიგეს ისრაელიანებმა, შეიკრიბა ისრაელის მთელი თემი სილოამში მათ წინააღმდეგ გასალაშქრებლად.
13 . და გაუგზავნეს ისრაელის ძეებმა რეუბენის ძეებს, გადის ძეებს და მენაშეს ნახევარ ტომს გილყადის ქვეყანაში ფინხასი, ელეაზარ მღვდლის ძე
14 . და მასთან ერთად ათი მთავარი, თითო მთავარი თითო საგვარეულოდან, ისრაელის ყველა ტომიდან. საგვარეულოს თითოეული მთავარი ათასეულის მეთაური იყო.
15 . მივიდნენ ისინი რეუბენის ძეებთან, გადის ძეებთან და მენაშეს ძეთა ნახევარ ტომთან გილყადის ქვეყანაში და უთხრეს:
16 . "ასე ამბობს უფლის მთელი თემი: რატომ უღალატეთ ისრაელის ღმერთს, რატომ აქციეთ ზურგი, რატომ აიშენეთ სამსხვერპლო და აუმხედრდით ამ დღეს უფალს?
17 . ნუთუ საკმარისი არ იყო ჩვენთვის ფეღორის დანაშაული, რისგანაც დღემდე ვერ განვწმენდილვართ და რის გამოც მოსრა უფლის თემი სენმა?
18 . ზურგი აქციეთ დღეს უფალს და აღარ მიჰყვებით. დღეს უფალს აუმხედრდით, ხვალ კი ისრაელის მთელ თემს დაატყდება რისხვა!
19 . თუ უწმიდურად თვლით თქვენს სამკვიდრო ქვეყანას, გადადით უფლის სამკვიდრო ქვეყანაში, სადაც დაივანა უფლის სავანემ და დამკვიდრდებით ჩვენს შორის. ნუ აუმხედრდებით უფალს და ნურც ჩვენ აგვიმხედრდებით ჩვენი ღმერთის სამსხვერპლოს გარდა სხვა სამსხვერპლოს აშენებით.
20 . განა ისრაელის მთელს თემს არ დაატეხა რისხვა ყაქან ზერახის ძემ, დარისხებულის დანაშაულის გამო?! და მარტო ის არ მომკვდარა თავისი დანაშაულისთვის”.
21 . მიუგეს რეუბენის ძეებმა, გადის ძეებმა და მენაშეს ნახევარმა ტომმა და უთხრეს ისრაელის ათასისთავებს:
22 . "დიადი ღმერთია უფალი, ერთადერთი ღმერთია უფალი, მან უწყის და ისრაელმაც იცოდეს! თუ უფლის წინააღმდეგ ასამხედრებლად ან საღალატოდ მოვიქეცით ასე, დღესვე დაგვრისხოს უფალმა!
23 . თუ უფლისთვის ზურგის შესაქცევად აგვეშენებინოს სამსხვერპლო, ან სრულადდასაწველი, პურეული ძღვენი ან სამშვიდობო მსხვერპლები შევწიროთ მასზე, მაშინ თავად უფალმა მოგვკითხოს!
24 . მაგრამ ჭეშმარიტად შიშის გამო მოვიქეცით ასე, რომ ხვალ თქვენმა შვილებმა არ უთხრან ჩვენს შვილებს: რა საერთო გაქვთ თქვენ უფალთან, ისრაელის ღმერთთან?
25 . საზღვრად იორდანე დადო უფალმა ჩვენსა და თქვენ შორის, რეუბენელებო და გადელებო; არა გაქვთ წილი უფალში; და აუკრძალავენ თქვენი ძეები ჩვენს ძეებს უფლისადმი მოშიშებას.
26 . ვთქვით: ავაშენოთ სამსხვერპლო არა სრულადდასაწველისთვის და არა მსხვერპლებისთვის;
27 . არამედ დასტურად იქნება იგი ჩვენსა და თქვენ შორის და ჩვენს შემდგომ თაობებს შორის, რათა ჩვენც ვემსახუროთ უფალს ჩვენი სრულადდასაწველებით, მსხვერპლებით და სამშვიდობო შესაწირებით; რომ არ უთხრან ხვალ თქვენმა ძეებმა ჩვენს ძეებს: არა გაქვთო წილი უფალში.
28 . ვთქვით: როცა ჩვენ და ჩვენს შემდგომ თაობებს ასე გვეტყვიან, მაშინ ვუპასუხებთ - ‘აჰა, უფლის სამსხვერპლოს მსგავსი, რომელიც სრულადდასაწველისა და მსხვერპლებისთვის კი არ ააგეს ჩვენმა მამებმა, არამედ მოწმობისთვის ჩვენსა და თქვენ შორის.’
29 . შორს იყოს ჩვენგან ასეთი საქმე! როგორ ავმხედრდებოდით უფლის წინააღმდეგ, ზურგს როგორ ვაქცევდით უფალს და როგორ ავაშენებდით სამსხვერპლოს სრულადდასაწველის, პურეული ძღვენისა და შესაწირისთვის უფლის, ჩვენი ღმერთის სამსხვერპლოს გარდა, რომელიც მისი სავანის წინაა?”
30 . და მოისმინეს ფინხას მღვდელმა, თემის მთავრებმა და მათთან მყოფმა ისრაელის ათასეულთა მეთაურებმა რეუბენის, გადისა და მენაშეს ძეთა ნათქვამი სიტყვები და მოიწონეს.
31 . უთხრა ფინხას ელეაზარის ძემ, მღვდელმა, რეუბენის ძეებს, გადის ძეებსა და მენაშეს ძეებს: "დღეს შევიტყვეთ, რომ ჩვენს შორისაა უფალი, რომ არ გიღალატიათ უფლისთვის და იხსენით ისრაელის ძენი უფლის ხელიდან”.
32 . დაბრუნდნენ ფინხას ელეაზარის ძე, მღვდელი და მთავრები გილყადის ქვეყნიდან ქანაანის ქვეყანაში ისრაელის ძეებთან და მოუტანეს ამბავი.
33 . მოიწონეს ეს საქმე ისრაელის ძეებმა და აკურთხეს ისრაელის ღმერთი. აღარ უფიქრიათ გალაშქრება და იმ ქვეყნის დარბევა, სადაც მკვიდრობდნენ რეუბენიანები და გადელები.
34 . და უწოდეს რეუბენის ძეებმა და გადის ძეებმა სამხვერპლოს ყედი - "მოწმეა იგი ჩვენს შორის, რომ უფალია ღმერთი”.
1 . შეკრიბა იეშუამ ისრაელის ყველა ტომი შექემში და მოუხმო ისრაელის უხუცესებს, ერისთავებს, მსაჯულებსა და ზემდგომებს და წარდგნენ ისინი უფლის წინაშე.
2 . უთხრა იეშუამ მთელ ხალხს, ასე ამბობსო უფალი, ისრაელის ღმერთი: "დასაბამიდან მდინარის გაღმა მკვიდრობდნენ თქვენი მამები - თერახი, აბრაჰამისა და ნახორის მამა და ემსახურებოდნენ უცხო ღმერთებს.
3 . მამათქვენი აბრაჰამი მდინარის გაღმიდან წამოვიყვანე და მოვატარე მთელი ქანაანის ქვეყანა, გავამრავლე მისი თესლი და მივეცი ისაკი.
4 . მივეცი ისაკს იაკობი და ესავი, ესავს სეყირის მთა მივეცი სამკვიდროდ, ხოლო იაკობი და მისი ძენი ეგვიპტეში ჩავიდნენ.
5 . გავგზავნე მოსე და აჰარონი და დავაწყლულე ეგვიპტე იმ სასწაულებით, რომლებიც მოვიმოქმედე მის შუაგულში; მერე გამოგიყვანეთ.
6 . გამოვიყვანე თქვენი მამები ეგვიპტიდან და მიადგნენ ზღვას; წითელ ზღვამდე მოსდევდნენ ეგვიპტელნი თქვენს მამებს ეტლებითა და მხედრებით.
7 . შეჰღაღადეს უფალს და მოავლინა წყვდიადი თქვენსა და ეგვიპტელებს შორის, მოაქცია მათზე ზღვა და დაფარა ისინი; თქვენი თვალით ნახეთ, რაც მოვიმოქმედე ეგვიპტეში; და მკვიდრობდით უდაბნოში მრავალი დღე.
8 . მიგიყვანეთ ამორელთა ქვეყანაში, იორდანეს გაღმა რომ მკვიდრობდნენ. შეგებრძოლნენ, მაგრამ ხელში ჩაგიგდეთ ისინი, თქვენ დაიმკვიდრეთ მათი ქვეყანა და მე აღვგავე ისინი თქვენი პირისგან.
9 . ადგა ბალაკ ციფორის ძე, მოაბის მეფე, შეებრძოლა ისრაელს და მიავლინა ბილყამ ბეყორის ძის მოსახმობად, რათა დაეწყევლეთ.
10 . მაგრამ არ ვინებე ბილყამის მოსმენა და კურთხევით გაკურთხათ მან. ასე გიხსენით მისი ხელისგან.
11 . გადალახეთ იორდანე და მიადექით იერიხოს. შეგებრძოლნენ იერიხოს პატრონები: ამორელები, ფერიზელები, ქანაანელები, ხეთელნი, გირგაშელნი, ხიველნი და იებუსელნი და ხელში ჩაგიგდეთ ისინი.
12 . კრაზანები მივუსიე და მათ განდევნეს თქვენგან ორი ამორელი მეფე, მაგრამ არა შენი მახვილით და არა შენი მშვილდით.
13 . და მოგეცით ქვეყანა, რომელზეც არ გიშრომიათ და ქალაქები, რომლებიც არ გიშენებიათ, მაგრამ თქვენ ცხოვრობთ მათში; ვენახებითა და ზეთისხილის ბაღებით, რომლებიც არ დაგირგავთ, მაგრამ თქვენ ჭამთ.
14 . ახლა გეშინოდეთ უფლისა და ემსახურეთ მას წრფელად და ერთგულად; მოიშორეთ ღმერთები, რომელთაც ემსახურებოდნენ თქვენი მამები მდინარის გაღმა და ეგვიპტეში; უფალს ემსახურეთ.
15 . და თუ ბოროტებად თვლით თქვენს თვალში უფლის მსახურებას, დღესვე აირჩიეთ, ვის ემსახუროთ - იმ ღმერთებს, რომლებსაც თქვენი მამები ემსახურებოდნენ იორდანეს გაღმა, თუ - ამორელთა ღმერთებს, რომელთა ქვეყანაშიც მკვიდრობთ; მე და ჩემი სახლი კი უფლის სამსახურში ვიქნებით”.
16 . მიუგო ხალხმა და თქვა: "შორს იყოს ჩვენგან ისეთი საქმე, რომ უფალი მივატოვოთ და სხვა ღმერთებს ვემსახუროთ!
17 . რადგან უფალია ჩვენი ღმერთი, მან ამოგვიყვანა ჩვენ და ჩვენი მამები ეგვიპტის ქვეყნიდან, მონობის სახლიდან, მან მოიმოქმედა ჩვენს თვალწინ დიადი სასწაულები და გვიცავდა ყოველ გზაზე, რომელზეც დავდიოდით და ყველა ხალხში, რომელთა შორისაც გავიარეთ.
18 . განდევნა უფალმა ჩვენგან ყველა ხალხი და ამორელნიც, ამ ქვეყნის მკვიდრნი. ჩვენც ვემსახურებით უფალს, რადგან ისაა ჩვენი ღმერთი”.
19 . უთხრა იეშუამ ხალხს: "ვერ შეძლებთ უფლის მსახურებას, რადგან წმიდა ღმერთია იგი - ეჭვიანი ღმერთია, არ გაპატიებთ დანაშაულსა და ცოდვებს.
20 . თუ მიატოვებთ უფალს და უცხო ღმერთებს დაუწყებთ მსახურებას, მოგიბრუნდებათ, ბოროტებას დაგათევთ და ბოლოს მოგიღებთ, მას შემდეგ, რაც სიკეთე გიყოთ”.
21 . უპასუხა ხალხმა იეშუას: "არა, მხოლოდ უფალს გვინდა ვემსახუროთ!”
22 . უთხრა იეშუამ ხალხს: "თქვენვე ხართ თქვენი თავის მოწმენი, რომ უფალი აირჩიეთ, რათა მას ემსახუროთ!” უპასუხეს: "მოწმენი ვართ!”
23 . "ახლა მოიშორეთ უცხო ღმერთები, თქვენ შორის რომ არიან და მომართეთ თქვენი გული უფლის, ისრაელის ღმერთისკენ”.
24 . უთხრა ხალხმა იეშუას: "უფალს, ჩვენს ღმერთს ვემსახურებით და შევისმენთ მის ხმას”.
25 . იმ დღეს დადო იეშუამ აღთქმა ხალხთან და მისცა მათ წესი და სამართალი შექემში.
26 . და ჩაწერა იეშუამ ეს სიტყვები ღმერთის რჯულის წიგნში, აიღო დიდი ქვა და აღმართა იქ მუხის ქვეშ, უფლის საწმიდართან რომ იდგა.
27 . უთხრა იეშუამ მთელ ხალხს: "აჰა, ეს ქვა იქნება მოწმედ ჩვენს წინააღმდეგ, რადგან მან მოისმინა ყოველი სიტყვა, რაც გვითხრა უფალმა; და იქნება მოწმედ თქვენს წინააღმდეგ, რათა არ უარყოთ თქვენი ღმერთი”.
28 . და გაუშვა იეშუამ ხალხი, თითოეული თავის სამკვიდროში.
29 . ამ ამბების შემდედ, ას ათი წლის მოკვდა იეშუა ნავეს ძე, უფლის მსახური.
30 . და დამარხეს იგი მის სამკვიდროში, თიმნათ-სერახში, ეფრემის მთაზე რომაა, გაყაშის მთის ჩრდილოეთით.
31 . ემსახურებოდა ისრაელი უფალს იეშუას სიცოცხლის დღეებში და უხუცესთა სიცოცხლის დღეებში, რომლებიც ცხოვრობდნენ იეშუას მერე და იცოდნენ უფლის ყოველი საქმე, რომლებიც მან მოიმოქმედა ისრაელისთვის.
32 . დაკრძალეს ეგვიპტიდან ისრაელის ძეების მიერ ამოტანილი იოსების ძვლები შექემში, იმ მინდვრის ნაკვეთზე, რომელიც იოსების ძეების საკუთრება გახდა და ას კესიტად ჰქონდა ნაყიდი იაკობს შექემის მამის, ხამორის ძეთაგან.
33 . და მოკვდა ელეაზარი, აჰარონის ძე და დამარხეს იგი მისი ძის, ფინხასის ბორცვზე, რომელიც ეფრემის მთაზე მიეცა მას.
1 . ამოვიდა უფლის ანგელოზი გილგალიდან ბოქიმში და თქვა: "გამოგიყვანეთ ეგვიპტიდან და მოგიყვანეთ ამ ქვეყანაში, რომელიც აღვუთქვი თქვენს მამებს და ვთქვი: უკუნისამდე არ გავაუქმებ თქვენთან დადებულ აღთქმას.
2 . ოღონდ ნუ შეკრავთ კავშირს ამ ქვეყნის ხალხთან და დაანგრიეთ მათი სამსხვერპლოები-მეთქი, მაგრამ თქვენ არ ისმინეთ ჩემი ხმა. რატომ მოიქეცით ასე?
3 . ისიც გითხარით, აღარ განვდევნი-მეთქი მათ თქვენგან, მარყუჟად იქნებიან ისინი თქვენთვის და მახედ გექცევიან მათი ღმერთები.
4 . როცა უფლის ანგელოზი ამ სიტყვებს ეუბნებოდა ისრაელს, ხმა აღიმაღლა ხალხმა და ატირდა.
5 . და უწოდეს ამ ადგილს სახელად ბოქიმი (მტირალნი) და მსხვერპლი შესწირეს უფალს.
6 . გაუშვა იეშუამ ხალხი და წავიდნენ ისრაელის ძენი, თითოეული თავის წილხვედრ მიწაზე, რათა დაემკვიდრებინათ იგი.
7 . უფალს ემსახურებოდა ხალხი იეშუასა და იმ უხუცესთა მთელი სიცოცხლის მანძილზე, რომლებიც იეშუას შემდგომ იყვნენ და ნახეს უფლის ყველა დიადი საქმე, ისრაელისთვის რომ აღასრულა.
8 . გარდაიცვალა იეშუა ნავეს ძე, უფლის მსახური, ას ათი წლისა.
9 . და დაკრძალეს იგი თავის სამკვიდროში, თიმნათ-ხერესში, ეფრემის მთაზე, გაყაშის მთის ჩრდილოეთით.
10 . მთელი ის თაობაც შეუერთდა თავის მამა-პაპას და მათ შემდგომ მოვიდა სხვა თაობა, რომელიც არც უფალს იცნობდა და არც იმ საქმეებს, რომლებიც მან მოიმოქმედა ისრაელისათვის.
11 . ბოროტად იქცეოდნენ ისრაელის ძენი უფლის თვალში და ბაყალებს ემსახურებოდნენ.
12 . და მიატოვეს უფალი, თავიანთი მამების ღმერთი, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანა ისინი და გაჰყვნენ სხვა ღმერთებს, იმ ხალხთა ღმერთებს, მათ ირგვლივ რომ იყვნენ, თაყვანს სცემდნენ მათ და აჯავრებდნენ უფალს.
13 . მიატოვეს უფალი და ემსახურებოდნენ ბაყალსა და ყაშთაროთებს.
14 . აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელზე, ხელში ჩაუგდო მძარცველებს და მათაც ძარცვეს იგი; ხელში ჩაუგდო გარშემორტყმულ მტერს და ვეღარ უმკლავდებოდნენ მათ.
15 . და ყველგან, სადაც კი გავიდოდნენ, უფლის ხელი მათ წინააღმდეგ იყო საბოროტოდ, როგორც უთხრა და დაუფიცა უფალმა; დიდ უბედურებაში ჩაცვივდა ხალხი.
16 . და აღუდგინა მათ უფალმა მსაჯულები, რომლებმაც მძარცველებისგან იხსნეს ისინი.
17 . მაგრამ მსაჯულებისაც არ შეისმინეს, მრუშობდნენ სხვა ღმერთების კვალდაკვალ და ეთაყვანებოდნენ მათ; მალევე უხვევდნენ იმ გზიდან, რომელზეც უფლის მცნებათა მორჩილი მათი მამები დადიოდნენ. ესენი მათსავით არ იქცეოდნენ.
18 . როცა უფალმა მსაჯულები დაადგინა, უფალი იყო მსაჯულთან და მტრებისგან იფარავდა მათ მსაჯულის სიცოცხლეში, რადგან ებრალებოდა ისინი უფალს, მათი გმინვის გამო, მჩაგვრელები და შემავიწროებლები რომ ტანჯავდნენ;
19 . მაგრამ მოკვდებოდა თუ არა მსაჯული, თავიანთ მამებზე მეტად იხრწნებოდნენ, სხვა ღმერთების კვალს მიჰყვებოდნენ, ემსახურებოდნენ და ეთაყვანებოდნენ მათ; არ მიატოვეს თავიანთი ბოროტი საქმეები და სიჯიუტე.
20 . კვლავ აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელზე და თქვა: "რადგან დაარღვია ამ ხალხმა ჩემი აღთქმა, რომელიც ვუბრძანე მათ მამებს და აღარ ისმენს ჩემს ხმას,
21 . მეც აღარ განვდევნი მათგან იმ ხალხებს, რომლებიც იეშუას დარჩა განსადევნი, როცა მოკვდა.
22 . მათი მეშვეობით გამოვცდი ისრაელს: დაუბრუნდებიან თუ არა უფლის გზას და ივლიან თუ არა იმ გზით, რომლითაც დადიოდნენ მათი მამები”.
23 . და დატოვა უფალმა ეს ხალხები, აღარ განდევნა და არ ჩაუგდო ხელში იეშუას.
1 . ბოროტად იქცეოდნენ ისრაელის ძენი უფლის თვალში და ხელში ჩაუგდო ისინი უფალმა მიდიანს შვიდი წლით.
2 . დამძიმდა მიდიანის ხელი ისრაელზე, მიდიანის გამო მთებში გაიკეთეს ბუნაგები ისრაელის ძეებმა და მღვიმეებსა და მიუვალ ადგილებში გაიხიზნენ.
3 . მოამთავრებდა თუ არა ისრაელი თესვას, მოვიდოდნენ მიდიანელნი, ყამალეკელნი, აღმოსავლეთის ძენი და თავს ესხმოდნენ მათ,
4 . მათ მიწაზე ბანაკდებოდნენ და სპობდნენ ქვეყნის მოსავალს ღაზამდე, არ ტოვებდნენ საზრდოს ისრაელში, არც ცხვარს, არც ხარს და არც სახედარს.
5 . ამოდიოდნენ თავისი ჯოგებითა და კარვებით, მოდიოდნენ კალიასავით ურიცხვნი, თვლა არ ჰქონდათ არც მათ და არც მათ აქლემებს; შეესეოდნენ ისრაელის მიწას და აჩანაგებდნენ.
6 . მთლად გაღატაკდა ისრაელი მიდიანის გამო და შეჰღაღადეს ისრაელის ძეებმა უფალს.
7 . და როცა შეჰღაღადეს უფალს მიდიანის გამო ისრაელის ძეებმა,
8 . მოუვლინა უფალმა მათ წინასწარმეტყველი, რომელმაც უთხრა, ასე ამბობსო უფალი, ისრაელის ღმერთი: "მე გამოგიყვანეთ ეგვიპტიდან და გამოგიყვანეთ მონობის სახლიდან;
9 . გიხსენით ეგვიპტელთა ხელიდან და ყველა თქვენი მჩაგვრელის ხელიდან. მე განვდევნე ისინი თქვენგან და მე მოგეცით მათი ქვეყანა.
10 . გითხარით: მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი, ნუ გექნებათ ამორელთა ღმერთების შიში, რომელთა მიწაზეც ცხოვრობთ-მეთქი, მაგრამ არ შეისმინეთ ჩემი ხმა”.
11 . მოვიდა უფლის ანგელოზი და დაჯდა ყოფრაში, აბიყეზერელი იოაშის მუხის ქვეშ; გედეონი კი მისი ვაჟი, ხორბალს ცეხვავდა საწნახელში, რათა მიდიანელთაგან დაემალა.
12 . ეჩვენა მას უფლის ანგელოზი და უთხრა: "უფალი შენთანაა, ძლიერო მებრძოლო!”
13 . უთხრა გედეონმა: "ბატონო! უფალი რომ ჩვენთან იყოს, ასეთი საქმე რატომ დაგვემართებოდა? სად არის მისი სასწაულები, ჩვენი მამები რომ გვიამბობდნენ: განა უფალმა არ გამოგვიყვანაო ეგვიპტიდან? ახლა მიგვატოვა უფალმა და ჩაგვაგდო მიდიანის ხელში!”
14 . მიუბრუნდა მას უფალი და უთხრა: "წადი, მაგ შენი ძალით და იხსენი ისრაელი მიდიანის ხელისგან. განა მე არ გაგზავნი?”
15 . უთხრა გედეონმა: "ბატონო! რით ვიხსნა ისრაელი? აჰა, ჩემი ოჯახი ყველაზე მცირეა მენაშეს ტომში, მე კი ყველაზე უმცროსი ვარ მამაჩემის სახლში”.
16 . უფალმა უპასუხა: "მე ვიქნები შენთან და ერთი კაცივით მოსრავ მიდიანს”.
17 . უთხრა გედეონმა: "თუ მადლი ვპოვე შენს თვალში, მიჩვენე რამე ნიშანი, რომ შენ მელაპარაკები.
18 . ნუ წახვალ აქედან ჩემს მოსვლამდე, ძღვენს მოგართმევ და დავდებ შენ წინაშე”. უპასუხა: "შენს დაბრუნებამდე მოვიცდი”.
19 . წავიდა გედეონი, თიკანი და ერთი ეფა ფქვილის ხმიადები მოამზადა, კალათში ჩააწყო, წვენი ქილაში ჩაასხა, მიიტანა მუხის ქვეშ და მიართვა.
20 . უთხრა უფლის ანგელოზმა: "აიღე ხორცი და ხმიადები, ამ ქვაზე დააწყვე და ზედ წვენი გადაასხი”. ასეც მოიქცა.
21 . გაიწოდა უფლის ანგელოზმა კვერთხი, ხელში რომ ეჭირა და მისი ბოლო ხორცსა და ხმიადებს შეახო; ცეცხლი ავარდა ქვიდან და შთანთქა ხორცი და ხმიადები; ამის შემდეგ თვალს მიეფარა უფლის ანგელოზი.
22 . დარწმუნდა გედეონი, რომ ეს უფლის ანგელოზი იყო და თქვა: "ვაი მე, უფალო ღმერთო, რადგან უფლის ანგელოზი ვიხილე პირისპირ!”
23 . უთხრა უფალმა: "მშვიდობა შენდა! ნუ გეშინია, არ მოკვდები”.
24 . სამსხვერპლო აუშენა იქ უფალს გედეონმა და უწოდა (იაჰვე-შალომ) უფალი მშვიდობაა. დღემდე დგას იგი აბიყეზერელთა ყოფრაში.
25 . უთხრა უფალმა იმ ღამით გედეონს: "აიყვანე მამაშენის მოზვერი და მეორე მოზვერი, შვიდწლიანი, დაანგრიე ბაყალის სამსხვერპლო, რომელიც მამაშენს უდგას, აშერა კი, მის გვერდით რომაა, აჩეხე.
26 . და სამსხვერპლო აუშენე უფალს, შენს ღმერთს ამ კლდეზე, იმ ადგილზე, რომელზეც მიგითითებ; მერე აიღე და სრულადდასაწველად აღავლინე მეორე მოზვერი იმ აშერას ხით, რომელსაც აჩეხავ”.
27 . წაიყვანა გედეონმა ათი კაცი თავის მსახურთაგან და ისე მოიქცა როგორც უთხრა უფალმა; მაგრამ თავის მამისსახლისა და ქალაქის მკვიდრთა შიშის გამო, ვერ გაბედა დღისით გაეკეთებინა ეს საქმე, ამიტომ ღამით გააკეთა.
28 . ადგნენ დილით ადრე იმ ქალაქის მკვიდრნი, და აჰა, დანგრეულია ბაყალის სამსხვერპლო, გვერდით აშერა რომ იყო, აჩეხილია, ხოლო მოზვერი ახლად აშენებულ სამსხვერპლოზეა აღვლენილი.
29 . ჰკითხეს ერთმანეთს: "ვინ ჩაიდინა ეს საქმე?” გამოიძიეს, გამოიკითხეს და თქვეს: "გედეონმა, იოაშის ძემ, ჩაიდინა ეს საქმე”.
30 . უთხრეს ქალაქის მკვიდრებმა იოაშს: "გამოიყვანე შენი ძე და მოკვდეს, რადგან ბაყალის სამსხვერპლო დაანგრია და აშერა კი გვერდით რომ იყო, აჩეხა”.
31 . უთხრა იოაშმა მის წინააღმდეგ გამოსულებს: "ნუთუ თქვენ უნდა გამოესარჩლოთ ბაყალს, ნუთუ თქვენ იხსნით მას? ვინც მას გამოესარჩლება, მოკვდება დილამდე! თუ ღმერთია, თავად გამოესარჩლოს თავის თავს, რადგან სამსხვერპლო დაუნგრიეს”.
32 . და უწოდეს იმ დღიდან იერუბაყალი, რადგან თქვეს: "დაე, ბაყალი გამოესარჩლოს თავის თავს სამსხვერპლოს დანგრევისთვის”.
33 . იმ დროს შეიყარა მთელი მიდიანი, ყამალეკი და აღმოსავლეთის ძენი, გადალახეს იორდანე და დაბანაკდნენ იზრეყელის ველზე.
34 . უფლის სულმა მოიცვა გედეონი, ჩაჰბერა საყვირს და შეიყარნენ აბიყეზერელნი მის დაძახილზე.
35 . მოციქულები დაგზავნა მენაშეს ტომში და გამოვიდნენ მის დაძახილზე; მოციქულები დაგზავნა აშერთან, ზებულონთან და ნაფთალთან; ისინიც გამოვიდნენ მათ შესახვედრად.
36 . და უთხრა გედეონმა ღმერთს: "თუ ჩემი ხელით იხსნი ისრაელს, როგორც მითხარი,
37 . აჰა, გავშლი მატყლის საწმისს კალოზე: თუ ცვარი მხოლოდ საწმისზე იდება, მთელი მიწა კი მშრალი იქნება, მაშინ გავიგებ, რომ ჩემი ხელით იხსნი ისრაელს, როგორც მითხარი”.
38 . ასეც მოხდა; მეორე დღეს დილაადრიანად ადგა, გამოწურა საწმისი და მთელი თასი წყალი გამოადინა.
39 . უთხრა გედეონმა ღმერთს: "ნუ აინთება შენი რისხვა ჩემზე თუ გეტყვი, რომ კიდევ ერთხელ მინდა გამოვცადო საწმისი: მხოლოდ საწმისი იყოს მშრალი, ხოლო მთელ მიწაზე კი ცვარი იდოს”.
40 . ასეც მოახდინა ღმერთმა იმ ღამეს; მხოლოდ საწმისი იყო მშრალი, მიწაზე კი ცვარი იდო.
1 . უთხრეს მას ეფრემის კაცებმა: "ასე რატომ მოგვექეცი, რატომ არ გვიხმე, მიდიანთან რომ მიდიოდი საბრძოლველად?” მაგარი კამათი გაუმართეს.
2 . მიუგო გედეონმა: "თქვენოდენი რა გამიკეთებია? ეფრემის ყურძნის ნამცვრევი არ სჯობია აბიყეზერის რთველს?
3 . ღმერთმა ხელში ჩაგიგდოთ მიდიანის მთავრები, ყორები და ზეები; მე სად შემეძლო თქვენოდენი გამეკეთებინა?” და დაცხრა მათი რისხვა, როცა უთხრა ეს სიტყვები.
4 . მიადგნენ დევნისგან დაქანცული გედეონი და მასთან მყოფი სამასი კაცი და გადალახეს იორდანე.
5 . სთხოვა მან სუქოთელებს: "მიეცით პური ხალხს, მე რომ მომყვება, რადგან მოიქანცნენ; მიდიანის მეფეებს მივდევ, ზებახს და ცალმუნაყს”.
6 . ჰკითხეს სუქოთის მთავრებმა: "განა უკვე ხელში ჩაიგდე ზებახი და ცალმუნაყი, რომ პური მივცეთ შენს ლაშქარს?”
7 . თქვა გედეონმა: "როცა ხელში ჩამიგდებს უფალი ზებახს და ცალმუნაყს, უდაბნოს ეკლით და კვრინჩხის ტოტებით დაგიფლეთთ ხორცს”.
8 . იქიდან ფენუელს მიადგა და იგივე სთხოვა; ფენუელის მკვიდრებმაც უარი უთხრეს სუქოთელებივით.
9 . მაშინ ფენუელის მკვიდრთაც იგივე უთხრა: "უკან რომ მოვბრუნდები დავანგრევ ამ კოშკს”.
10 . კარკორში იდგნენ ზებახი და ცალმუნაყი თავიანთი ლაშქრით, თხუთმეტი ათასამდე კაცით, რომლებიც აღმოსავლეთის ძეთა ლაშქრიდან გადარჩენილიყვნენ; დაცემით კი ასოცი ათასი კაცი დაეცა, მახვილის ხელში ამღები.
11 . და წავიდა გედეონი კარვებში მობინადრეთა გზით, შემოუარა ნობახისა და იოგბოჰას აღმოსავლეთიდან და დაეცა ლაშქარს, როცა უზრუნველად იყო ბანაკი.
12 . გაიქცნენ ზებახი და ცალმუნაყი, დაედევნა და შეიპყრო მიდიანის ორივე მეფე, ზებახიც და ცალმუნაყიც. შიშის ზარი დაეცა მთელ ლაშქარს.
13 . ბრძოლის შემდეგ ქერესის მაღლობიდან უკან გამობრუნდა გედეონ იოაშის ძე.
14 . შეიპყრო ერთი სუქოთელი ჭაბუკი, დაჰკითხა და ჩამოაწერინა სუქოთის სამოცდაჩვიდმეტი მთავრისა და უხუცესის სახელი.
15 . მოვიდა სუქოთის კაცებთან და უთხრა: "აჰა, ზებახი და ცალმუნაყი, ამათ გამო დამცინოდით და მეუბნებოდით: განა უკვე ხელში ჩაიგდე ზებახი და ცალმუნაყი, რომ პური მივცეთო შენს დაქანცულ ხალხს?”
16 . გაიყვანა ქალაქის უხუცესნი, აიღო უდაბნოს ეკალი და კვრინჩხის ტოტები და იმით დასაჯა სუქოთის კაცები.
17 . ფენუელის კოშკიც დაანგრია და მოსრა იმ ქალაქის კაცები.
18 . უთხრა ზებახსა და ცალმუნაყს: "როგორები იყვნენ ის კაცები, თაბორში რომ დახოცეთ?” უპასუხეს: "შენი მსგავსნი იყვნენ, მეფისწულებს ჰგავდნენ თვალტანადობით”.
19 . თქვა გედეონმა: "ჩემი ძმები იყვნენ ისინი, დედაჩემის ძენი. უფალს გეფიცებით არ დაგხოცავდით, ხელი რომ არ გეხლოთ მათთვის”.
20 . და უთხრა იეთერს, თავის პირმშოს: "ადექი და დახოცე ესენი!” ვერ გაბედა ყრმამ მახვილის ამოღება, შეშინდა, რადგან ჯერ კიდევ ყმაწვილი იყო.
21 . უთხრეს ზებახმა და ცალმუნაყმა: "ადექი და შენ დაგვხოცე, რადგან როგორიც კაცია, ისეთივეა მისი ძალაც”. ადგა გედეონი, განგმირა ზებახი და ცალმუნაყი და მათ აქლემებს ნახევარმთვარეები ჩამოხსნა კისრიდან.
22 . უთხრეს ისრაელიანებმა გედეონს: "იუფლე ჩვენზე შენც, შენმა ძემაც და შენი ძის ძემაც, რადგან შენ გვიხსენი მიდიანელთა ხელისგან”.
23 . უპასუხა გედეონმა: "მე არ ვიუფლებ თქვენზე და არც ჩემი ძე იუფლებს თქვენზე, უფალი უფლობდეს თქვენზე”.
24 . უთხრა გედეონმა: "ერთი თხოვნა მაქვს: თითოეულმა ერთი საყურე მომცეს თავისი ნადავლიდან”. ოქროს საყურეები ეკეთათ, რადგან ისმაელიანები იყვნენ.
25 . უპასუხეს: "მოგცემთ”. გაშალეს მოსასხამი და თითოეულმა თითო საყურე დააგდო თავისი ნადავლიდან.
26 . ათას შვიდასი შეკელი იყო გამოთხოვილი ოქროს საყურეების წონა. გარდა მიდიანის მეფეებისგან ართმეული ნახევარმთვარეებისა, გულსაკიდებისა, მეფეთა ძოწეულისა და აქლემების კისრებიდან ჩამოხსნილი ოქროს ჯაჭვებისა.
27 . ეფოდი გააკეთა ამისგან გედეონმა და თავის ქალაქში, ყოფრაში გამოფინა. და მეძავობდა იქ მთელი ისრაელი მის კვალზე და მახედ ექცა იგი გედეონსა და მის სახლეულს.
28 . დაემორჩილა მიდიანი ისრაელის ძეებს, მეტად აღარ აუწევიათ თავი და დაისვენა ქვეყანამ ორმოცი წელი გედეონის სიცოცხლის დღეებში.
29 . წავიდა იერუბაყალი, იოაშის ძე და ცხოვრობდა თავის სახლში.
30 . სამოცდაათი ძე ჰყავდა გედეონს, მისი საზარდულიდან გამოსული, რადგან მრავალი ცოლი ჰყავდა.
31 . შექემელმა ხარჭამაც უშვა ძე და დაარქვა სახელად აბიმელექი.
32 . მოკვდა გედეონი, იოაშის ძე, კეთილ სიბერეში და დაიკრძალა მამის, იოაშის აკლდამაში, აბიყეზერის ყოფრაში.
33 . ბაყალის კვალზე გადაუხვიეს ისრაელის ძეებმა გედეონის სიკვდილის შემდეგ და ღმერთად დაიდგეს ბაყალ-ბერითი.
34 . აღარ ახსოვდათ ისრაელის ძეებს უფალი, თავიანთი ღმერთი, რომელმაც ირგვლივ მყოფი ყველა მტრის ხელიდან იხსნა ისინი.
35 . არც იერუბაყალ-გედეონის სახლეულისადმი გამოიჩინეს წყალობა, იმ სიკეთისთვის, რაც მან გაუკეთა ისრაელს.
1 . აბიმელექის შემდეგ ისრაელის სახსნელად თოლაყი, ძე ფუყასი, ძისა დოდოსი, ისაქარის კაცი აღდგა. შამირში ცხოვრობდა იგი, ეფრემის მთაზე.
2 . ოცდასამი წელი განსჯიდა ისრაელს, მერე მოკვდა და დამარხეს შამირში.
3 . მის შემდგომ გილყადელი იაირი აღდგა და განსჯიდა ისრაელს ოცდაორი წელი.
4 . ოცდაათი ვაჟი ჰყავდა, ოცდაათ ჩოჩორზე ამხედრებული, ოცდაათი ქალაქის მფლობელი, დღემდე ხავოთიაირად წოდებული გილყადის ქვეყანაში.
5 . მოკვდა იაირი და დაიმარხა კამონში.
6 . ისევ ბოროტად იქცეოდნენ ისრაელის ძენი უფლის თვალში, ემსახურებოდნენ ბაყალებს, ყაშთაროთებს, არამისა და ციდონის ღმერთებს, მოაბის, ყამონისა და ფილისტიმის ღმერთებს. მიატოვეს უფალი და აღარ ემსახურებოდნენ მას.
7 . აღინთო უფლის რისხვა ისრაელზე და ხელში ჩაუგდო ისინი ფილისტიმელებსა და ყამონელებს.
8 . იმ წლიდან მოყოლებული ავიწროებდნენ და ჩაგრავდნენ ისინი ისრაელიანებს თვრამეტი წელი, ყველა ისრაელიანს, ვინც იორდანეს გაღმა, ამორელთა მიწაზე იყო, გილყადში.
9 . გადალახეს ყამონის ძეებმა იორდანე, რომ შებრძოლებოდნენ იუდას, ბენიამინსა და ეფრემის სახლს. ძლიერ გაუჭირდა ისრაელს.
10 . შეჰღაღადეს უფალს ისრაელის ძეებმა და უთხრეს: "შევცოდეთ შენს წინააღმდეგ, რადგან მივატოვეთ ჩვენი ღმერთი და ვემსახურებოდით ბაყალებს!”
11 . უთხრა უფალმა ისრაელიანებს: "ხომ დაგიხსენით ეგვიპტელთაგან, ამორელთაგან, ყამონელთაგან და ფილისტიმელთაგან.
12 . ციდონელები, ყამალეკი და მაყონი გავიწროებდნენ; როცა კი შემომღაღადეთ, ხომ მიხსნიხართ მათი ხელიდან?
13 . თქვენ კი მიმატოვეთ და ემსახურებოდით უცხო ღმერთებს. ამიტომაც აღარ გიხსნით.
14 . წადით და შეჰღაღადეთ იმ ღმერთებს, რომლებიც აირჩიეთ. მათ გიხსნან თქვენს გასაჭირში!”
15 . უთხრეს ისრაელის ძეებმა უფალს: "შევცოდეთ; რაც გინდა გვიყავი, ოღონდ დღეს გვიხსენი”.
16 . განიშორეს უცხო ღმერთები თავისი წიაღიდან და შეუდგნენ უფლის მსახურებას; და ვეღარ აიტანა უფალმა ისრაელის ტანჯვა.
17 . შეიყარნენ ყამონელები და დაბანაკდნენ გილყადში. ისრაელიანებიც შეიკრიბნენ და დაბანაკდნენ მიცფაში.
18 . უთხრეს ერთმანეთს გილყადში ხალხმა და მთავრებმა: "ვინც პირველი შეებრძოლება ყამონელებს, ის იყოს გილყადის მკვიდრთა წინამძღოლი”.
1 . იყო კაცი ეფრემის მთიდან, სახელად მიქა ერქვა.
2 . უთხრა დედამისს: "ათას ასი შეკელი ვერცხლი, შენგან რომ წაიღეს და რომლის გამოც ჩემს გასაგონად იწყევლებოდი, ჩემთანაა ეს ვერცხლი, მე ავიღე”. უპასუხა დედამისმა: "კურთხეულ იყავ შვილო, უფლის მიერ!”
3 . და როცა დედამისს ათას ასი შეკელი ვერცხლი დაუბრუნა, უთხრა დედამისმა: "მთლიანად ვწირავ ამ ვერცხლს უფალს ჩემი ძისთვის, რათა კერპი ჩამოასხას და გამოკვეთოს, ამიტომ, კვლავ შენ გიბრუნებ ახლა”.
4 . როცა დაუბრუნა ფული დედამისს, აიღო დედამ ორასი შეკელი ვერცხლი და მისცა გადამდნობელს, რომელმაც ქანდაკება ჩამოასხა და გამოკვეთა; და იდგა იგი მიქას სახლში.
5 . ამ კაცს, მიქას, ღმერთების სახლი ჰქონდა. გაიკეთა ეფოდი და საოჯახო კერპები, აკურთხა თავისი ერთ-ერთი ძე და მღვდლად დაიყენა.
6 . იმ დღეებში მეფე არ იყო ისრაელში და თითოეული იმას აკეთებდა, რაც თვითონ მიაჩნდა სამართლიანად.
7 . ცხოვრობდა იქ ერთი იუდეველი ჭაბუკი, ლევიანი იყო, ბეთლემიდან.
8 . წამოვიდა ეს კაცი იუდას ბეთლემიდან, რათა იქ ეცხოვრა, სადაც მოუხერხდებოდა. გზად მიმავალი, ეფრემის მთებში, მიქას სახლს მიადგა.
9 . ჰკითხა მას მიქამ: "საიდან მოდიხარ?” უპასუხა: "ლევიანი ვარ, იუდას ბეთლემიდან, საცხოვრებელ ადგილს ვეძებ”.
10 . უთხრა მიქამ: "დარჩი ჩემთან და გამიხდი მამად და მღვდლად; ვერცხლის ათ შეკელს მოგცემ წელიწადში, საზრდოსა და სამოსელთან ერთად”.
11 . დათანხმდა ლევიანი იმ კაცთან ცხოვრებას და გახდა ჭაბუკი, როგორც ერთი მისი ძეთაგანი.
12 . განაწესა მიქამ ლევიანი; და გახდა ჭაბუკი მისი მღვდელი და ცხოვრობდა მიქას სახლში.
13 . ამბობდა მიქა: "ახლა კი ვიცი, რომ სიკეთეს მომაგებს უფალი, რადგან ლევიანი მყავს მღვდლად”.
1 . იმ დღეებში მეფე არ ჰყავდა ისრაელს; იმ დროს დანის ტომი თავის წილხვედრ მიწას დაეძებდა დასამკვიდრებლად, რომ იქ დასახლებულიყო, რადგან ჯერაც არ ჰქონდათ მიღებული დანის ძეებს თავისი წილი ისრაელის ტომთა შორის.
2 . ხუთი კაცი გაგზავნეს დანის ძეებმა თავიანთი ტომიდან ქვეყნის დასაზვერად და გამოსაკვლევად. მამაცი კაცები იყვნენ ცორყადან და ეშთაოლიდან. უთხრეს: "წადით და გამოიკვლიეთ ქვეყანა”. და მივიდნენ კაცები ეფრემის მთაზე მიქას სახლთან და იქ გაათიეს ღამე.
3 . ეცნოთ ყმაწვილი ლევიანის ხმა მიქას სახლთან ყოფნისას, შევიდნენ და უთხრეს: "აქ ვინ მოგიყვანა, ამ ადგილას რას აკეთებ, ან აქ რა გინდა?”
4 . მიუგო: "ასე და ასე მომირიგდა მიქა, დამიქირავა და მღვდლად გავუხდი”.
5 . უთხრეს: "გთხოვთ, ჰკითხე ღმერთს, გვინდა ვიცოდეთ წარმატებული იქნება თუ არა ჩვენი გზა, რომელსაც ვადგავართ?”
6 . უთხრა მათ მღვდელმა: "მშვიდობით წადით; უფლის წინაშეა თქვენი გზა, რომელსაც ადგახართ”.
7 . და წავიდა ეს ხუთი კაცი, მივიდა ლაიშში და ნახა უზრუნველად მცხოვრები ხალხი, ციდონელთა მსგავსი, მშვიდი და უსაფრთხო, ქვეყანაზე არავინ აწუხებს და არავინ ებატონება, ციდონელებისგან შორს მკვიდრობს და კაციშვილთან საქმე არა აქვს.
8 . და დაბრუნდნენ თავის ძმებთან ცორყაში და ეშთაოლში. ჰკითხეს ძმებმა: "რას იტყვით?”
9 . უპასუხეს: "ადექით და გავილაშქროთ მათზე, რადგან ვნახეთ მათი ქვეყანა და, აჰა, ძალიან კარგია. რაღას ელით? ნუღარ დააყოვნებთ, წადით იმ ქვეყნის დასამკვიდრებლად.
10 . როდესაც წახვალთ, უზრუნველ ხალხთან მიხვალთ; მიწაც ფართოა და ღმერთმა ხელში ჩაგიგდოთ ის. ისეთი ნაყოფიერი ადგილია, რომ არაფერი აკლია ქვეყანაზე”.
11 . და გამოვიდა დანის ტომის საგვარეულოთაგან, ცორყადან და ეშთალონიდან, ექვსასი კაცი, საბრძოლო იარაღით აღჭურვილი.
12 . ავიდნენ და კირიათ-იერაყიმში, იუდაში დაბანაკდნენ, ამიტომ უწოდებენ დღემდე ამ ადგილს დანის ბანაკს. ეს ადგილი კირიათ-იეყარიმის უკანაა.
13 . იქიდან ეფრემის მთაზე ავიდნენ და მიქას სახლამდე მივიდნენ.
14 . ხუთმა კაცმა, ლაიშის ქვეყნის დასაზვერად რომ იყო წასული, უთხრა მოძმეებს: "თუ იცით, რომ ამ სახლებიდან ერთ-ერთში ეფოდი ინახება, ასევე საოჯახო კერპები, თერაფიმი და ჩამოსხმული კერპი. ახლა მოიფიქრეთ, როგორ მოვიქცეთ?”
15 . გადაუხვიეს გზიდან, მივიდნენ ყმაწვილი ლევიანის სახლში, მიქას სახლში და მოიკითხეს მშვიდობით.
16 . ხოლო საბრძოლო იარაღით აღჭურვილი ექვსასი დანისტომელი კაცი, ჭიშკართან დადგა.
17 . ავიდა ის ხუთი კაცი, ქვეყნის დასაზვერად რომ იყო წასული, შევიდა შიგნით, აიღო ეფოდი, საოჯახო კერპები, თერაფიმი და ჩამოსხმული კერპი; მღვდელი კი ჭიშკართან იდგა და მასთან ერთად ექვსასი საბრძოლო იარაღით აღჭურვილი კაცი.
18 . მიქას სახლში შევიდნენ ისინი და აიღეს ეფოდი, საოჯახო კერპები, თერაფიმი და ჩამოსხმული კერპი; და ჰკითხა მღვდელმა: "რას აკეთებთ?”
19 . უთხრეს: "გაჩუმდი, პირზე ხელი აიფარე და გამოგვყევი, გაგვიხდი მამად და მღვდლად. რა გირჩევნია, ერთი კაცის და ერთი ოჯახის მღვდლობა, თუ ისრაელის ტომისა და საგვარეულოს მღვდლობა?”
20 . და გაიხარა მღვდლის გულმა, აიღო ეფოდი, საოჯახო კერპები, თერაფიმი, ჩამოსხმული კერპი და ხალხს შეუერთდა.
21 . გაბრუნდნენ და წავიდნენ, ბავშვები, პირუტყვი და ქონება წინ გაუშვეს.
22 . გამოცილებულები იყვნენ მიქას სახლს, რომ შეიკრიბნენ მიქას კარის მეზობლები და დაედევნენ დანის ძეებს,
23 . მიჰყვიროდნენ დანის ძეებს. მობრუნდნენ დანის ძეები და უთხრეს მიქას: "რა დაგემართა, რას შეკრებილხართ?”
24 . უთხრა მიქამ: "ჩემი გაკეთებული კერპები გაიტაცეთ, ჩემი მღვდელი წაიყვანეთ და წახვედით, მეტი რაღა დამრჩენია? როგორღა მეკითხებით, რა დაგემართაო?!”
25 . უთხრეს დანის ძეებმა: "ნუღარ გაგვაგონებ შენს ხმას, თორემ დაგეცემიან ჩვენ შორის მყოფი განრისხებული კაცები და სიცოცხლეს დაკარგავ შენც და შენი სახლეულიც”.
26 . წავიდნენ დანის ძენი თავისი გზით; და დაინახა მიქამ, რომ მასზე ძლიერები არიან ისინი, გატრიალდა და დაბრუნდა სახლში.
27 . წაიღეს მიქას ნაკეთობანი და მისი მღვდელიც თან წაიყვანეს, მივიდნენ ლაიშში მშვიდ და უზრუნველ ხალხთან, მახვილის პირით მოსრეს ისინი და ცეცხლს მისცეს ქალაქი.
28 . არ ჰყავდათ მხსნელი, რადგან შორს იყო ციდონისგან და კაციშვილთან არ ჰქონდათ საქმე. ველზე მდებარეობდა ბეთ-რეხობის მახლობლად. და ააშენეს ქალაქი და ცხოვრობდნენ მასში.
29 . უწოდეს ქალაქს სახელად დანი, მათი მამის, ისრაელის ძის, დანის გამო, თავდაპირველად კი ქალაქს ლაიში ერქვა.
30 . და აღმართეს ქანდაკება თავისთვის დანის ძეებმა; და იონათანი, გერშომის ძე, მენაშეს ძისა, ის და მისი ძენი იყვნენ დანის ძეთა ტომის მღვდლები, სანამ ტყვეობაში აღმოჩნდა ქვეყანა.
31 . და ედგათ მიქას გაკეთებული ქანდაკება მთელი ის ხანი, სანამ შილოში იყო ღმერთის სახლი.
1 . აიღეს ფილისტიმელებმა ღვთის კიდობანი და ებენ-ყეზერიდან აშდოდში გადაიტანეს.
2 . აიღეს ფილისტიმელებმა ღვთის კიდობანი, მიიტანეს დაგონის საკერპეში და დადგეს დაგონთან.
3 . დილაადრიანად ადგნენ აშდოდელნი მეორე დღეს და აჰა, ნახეს, პირქვე აგდია დაგონი უფლის კიდობნის წინაშე. აიღეს და დააბრუნეს დაგონი თავის ადგილზე.
4 . დილაადრიანად ადგნენ აშდოდელნი მომდევნო დღეს, და აჰა, ნახეს, პირქვე დაცემულა დაგონი უფლის კიდობნის წინაშე, ხოლო დაგონის თავი და ორივე ხელის მტევანი მოკვეთილი ეყარა ზღურბლთან; მხოლოდ ტანიღა შერჩენოდა დაგონს.
5 . ამიტომ ერიდებიან აშოდში დაგონის ქურუმები და დაგონის ტაძარში შემსვლელნი დაგონის ზღურბლზე დაბიჯებას დღემდე.
6 . დამძიმდა უფლის ხელი აშდოდელებზე, გვემდა და სპობდა მათ ბუგრებით, მთელ აშდოდსა და მის შემოგარენს.
7 . დაინახეს აშდოდელმა კაცებმა ყოველივე და თქვეს: "არ უნდა დარჩეს ჩვენთან ისრაელის ღმერთის კიდობანი, რადგან სასტიკია მისი ხელი ჩვენზე და ჩვენს ღმერთზე - დაგონზე”.
8 . შეუთვალეს და შეიკრიბა მათთან ფილისტიმელთა ყველა მთავარი; ჰკითხეს: "როგორ მოვექცეთ ისრაელის ღმერთის კიდობანს?” უპასუხეს: "გათში გადავიდეს ისრაელის ღმერთის კიდობანი”. და გადაიტანეს გათში.
9 . აჰა, გადაიტანეს იგი და უფლის ხელი იყო ქალაქზე და შეიქნა დიდი არეულობა; ქალაქის მკვიდრნი, დიდებიც და პატარებიც, დიდად იგვემნენ და ბუგრები გამოაჩნდათ.
10 . გაგზავნეს ღვთის კიდობანი ყეკრონში; როცა ყეკრონში მივიდა ღვთის კიდობანი, აყვირდნენ ყეკრონელები: "ისრაელის ღვთის კიდობანი მოგვიტანეს, რათა ჩვენც ამოგვხოცონ და ჩვენი ხალხიც”.
11 . კვლავ შეიკრიბა ფილისტიმელთა ყველა მთავარი და თქვეს: "წარვგზავნოთ ისრაელის ღმერთის კიდობანი, დაბრუნდეს თავის ადგილზე, რათა არ მოგვსრას ჩვენ და ჩვენი ხალხი”. დიდი შიში იყო მთელ ქალაქში, რადგან ფრიად დამძიმდა იქ ღმერთის ხელი.
12 . ვინც სიკვდილს გადაურჩა, ბუგრებით დაწყლულდა; და ზეცამდე მიაღწია ქალაქის მოთქმამ.
1 . მივიდნენ კირიათ-იეყარიმელნი, აიღეს უფლის კიდობანი და მიიტანეს აბინადაბის სახლში, მაღლობზე და მისი შვილი, ელეაზარი განაწესეს უფლის კიდობნის მცველად.
2 . დიდმა დრომ - ოცმა წელიწადმა - განვლო კირიათ-იეყარიმში კიდობნის დამკვიდრებიდან; და მოენატრა უფალი ისრაელის მთელ სახლს.
3 . ასე ელაპარაკა სამუელი ისრაელის მთელ სახლს: "თუ მთელი გულით მობრუნდებით უფლისკენ, მოიშორებთ უცხო ღმერთებსა და ყაშთაროთებს, უფლისკენ მიმართავთ გულებს და მხოლოდ მას ემსახურებით, მაშინ ისიც გიხსნით ფილისტიმელთა ხელიდან”.
4 . განიშორეს ისრაელიანებმა ბაყალები და ყაშთაროთები და მხოლოდ უფალს ემსახურებოდნენ.
5 . თქვა სამუელმა: "შეკრიბეთ მთელი ისრაელი მიცფაში და თქვენთვის შევევედრები უფალს”.
6 . შეიკრიბნენ მიცფაში, ხაპავდნენ წყალს და ღვრიდნენ უფლის წინაშე; იმარხულეს იმ დღეს და თქვეს: "შევცოდეთ უფალს”. და განსჯიდა სამუელი ისრაელის ძეებს მიცფაში.
7 . გაიგეს ფილისტიმელებმა, მიცფაში შეკრებილანო ისრაელის ძენი და გამოვიდნენ მათი მთავრები ისრაელიანთა წინააღმდეგ. ესმათ ისრაელის ძეებს და დიდად შეშინდნენ.
8 . უთხრეს ისრაელიანებმა სამუელს: "ნუ შეწყვეტ უფლისადმი, ჩვენი ღმერთისადმი ღაღადს, იქნებ გვიხსნას ფილისტიმელთა ხელიდან”.
9 . აიყვანა სამუელმა ძუძუმწოვარი ბატკანი და მთლიანად აღავლინა იგი უფლისთვის სრულადდასაწველად; შეღაღადა სამუელმა უფალს ისრაელისთვის და ისმინა მისი უფალმა.
10 . როცა სრულადდასაწველს აღავლენდა სამუელი, ფილისტიმელნიც მიუახლოვდნენ ისრაელს საომრად; დიადი ქუხილით დაიქუხა უფალმა ფილისტიმელებზე იმ დღეს, შეაძრწუნა ისინი და დამარცხდნენ ისრაელიანთა წინაშე.
11 . გამოვიდნენ ისრაელიანნი მიცფადან, განდევნეს ფილისტიმელნი და მუსრავდნენ მათ ბეთ-ქარამდე.
12 . აიღო სამუელმა ერთი ლოდი, დადო მიცფასა და ჰაშენს შორის და უწოდა მას ებენ-ყეზერი (ქვა შეწევნისა). თქვა: "ამ ადგილამდე შეგვეწია უფალი”.
13 . დამარცხდნენ ფილისტიმელნი და მეტად აღარ შედიოდნენ ისრაელის საზღვრებში. და უფლის ხელი იყო ფილისტიმელთა წინააღმდეგ სამუელის სიცოცხლეში.
14 . და დაუბრუნდა ისრაელს ფილისტიმელთა მიერ წართმეული ქალაქები: ყეკრონიდან გათამდე; მშვიდობა იყო ისრაელსა და ამორს შორის.
15 . მთელი თავისი სიცოცხლე მსაჯულობდა სამუელი ისრაელზე.
16 . დადიოდა წლიდან წლამდე, გარს უვლიდა ბეთელს, გილგალსა და მიცფას და მთელ იმ ადგილებში მსაჯულობდა ისრაელზე.
17 . მერე რამაში ბრუნდებოდა, რადგან იქ იყო მისი სახლი. იქაც განსჯიდა ისრაელს და იქ აუგო სამსხვერპლო უფალს.
1 . ფარაონის ასულის გარდა, მრავალი უცხოტომელი ქალი უყვარდა მეფე სოლომონს: მოაბელნი, ყამონელნი, ედომელნი, ციდონელნი და ხეთელნი.
2 . იმ ერებიდან, რომლებზეც ნათქვამი ჰქონდა უფალს ისრაელის ძეთათვის: "ნუ შეხვალთ მათთან და ნურც ისინი შემოვლენ თქვენთან, თორემ უსათუოდ მიდრეკენ თქვენს გულებს თავიანთი ღმერთებისკენ”, სოლომონი სწორედ ასეთებს მიეწება სიყვარულით.
3 . შვიდასი ცოლი ჰყავდა სამეფო გვარიდან და სამასი ხარჭა; და მიდრიკეს მისი გული მისმა ცოლებმა.
4 . სიბერის ჟამს მიდრიკეს სოლომონის გული მისმა ცოლებმა უცხო ღმერთებისკენ და ისე სრულად მიძღვნილი აღარ იყო მისი გული უფლის, თავისი ღმერთის მიმართ, როგორც დავითის, მამამისის გული.
5 . მიჰყვა სოლომონი აშთორეთს, ციდონელთა ქალღმერთს და მილქომს, ყამონელთა სიბილწეს.
6 . ბოროტად იქცეოდა სოლომონი უფლის თვალში და სრულად არ მიჰყვებოდა უფლის კვალს, როგორც მამამისი, დავითი.
7 . მაშინ აუშენა სოლომონმა მაღლობი ქემოშს, მოაბის სიბილწეს, მთაზე, იერუსალიმის პირდაპირ; ასევე მოლოქს, ყამონის ძეთა სიბილწეს.
8 . ასევე მოიქცა ყველა თავისი უცხოელი ცოლის გულისთვის, რომლებიც თავ-თავის ღმერთებს უკმევდნენ და სწირავდნენ.
9 . განურისხდა უფალი სოლომონს, რადგან გული მიედრიკა თავისი უფლისგან, ისრაელის ღმერთისგან, რომელიც ორჯერ გამოეცხადა მას.
10 . რომელმაც უბრძანა, არ გაჰყოლოდა უცხო ღმერთების კვალს; მაგრამ არ შეასრულა მან უფლის ბრძანება.
11 . უთხრა უფალმა სოლომონს: "იმის გამო, რომ ასეთი გახდი და არ დაიცავი ჩემი აღთქმა და წესები, რომლებიც გიბრძანე, უსათუოდ გამოგგლეჯ სამეფოს და მივცემ შენს მსახურს.
12 . ოღონდ შენს სიცოცხლეში არ გავაკეთებ ამას დავითის, მამაშენის გულისთვის; შენს ძეს კი გამოვგლეჯ ხელიდან.
13 . მაგრამ მთელს სამეფოს არ გამოვგლეჯ, ერთ ტომს შენს ძეს მივცემ - დავითის, ჩემი მსახურის გულისთვის და იერუსალიმის გულისთვის, მე რომ ავირჩიე”.
14 . და აღუდგინა უფალმა მტერი სოლომონს, ედომელი ჰადადი, ედომის მეფის შთამომავალი.
15 . ედომში დავითის ყოფნისას, როცა მხედართმთავარი იოაბი ამოვიდა დახოცილთა დასამარხად იმის მერე, რაც გაწყვიტა ყოველი მამაკაცი ედომში,
16 . რადგან ექვს თვეს დარჩნენ იქ იოაბი და მთელი ისრაელი, ვიდრე არ მოსპეს ყოველი მამაკაცი ედომში,
17 . გაიქცა ჰადადი მამამისის მსახურ ედომელებთან ერთად, რომ ეგვიპტეში ჩასულიყვნენ; პატარა ბიჭი იყო მაშინ ჰადადი.
18 . აიყარნენ მიდიანიდან და მოვიდნენ ფარანს. წაიყვანეს ფარანიდან ხალხი და მივიდნენ ეგვიპტეში, ფარაონთან, ეგვიპტის მეფესთან, რომელმაც მისცა მას სახლი, სარჩო და მიწა.
19 . დიდი მადლი ჰპოვა ჰადადმა ფარაონის თვალში და მისცა მას ცოლად თავისი ცოლის, დედოფალ თახფენესის და.
20 . და უშვა მას თახფენესის დამ ვაჟი, გენუბათი. ფარაონის სახლში გაზარდა ბავშვი თახფენესმა და იზრდებოდა გენუბათი ფარაონის სახლში ფარაონის შვილებთან ერთად.
21 . გაიგონა ჰადადმა ეგვიპტეში, რომ განისვენა დავითმა თავის მამებთან, და რომ მოკვდა მხედართმთავარი იოაბი. უთხრა ჰადადმა ფარაონს: "გამიშვი, წავალ ჩემს ქვეყანაში”.
22 . უთხრა ფარაონმა: "რა გაკლია ჩემთან, შენს ქვეყანაში წასვლა რომ მოინდომე?” უპასუხა: "არაფერი, მაგრამ მაინც გამიშვი”.
23 . კიდევ აღუდგინა სოლომონს ღმერთმა მტერი, რეზონი, ელიადაყის ძე, რომელიც გაექცა ჰადად-ყეზერს, ცობის მეფეს, თავის ბატონს;
24 . შემოიკრიბა კაცები და გახდა მძარცველთა მეთაური. მას შემდეგ, რაც მოსრა დავითმა ისინი ცობში, დამასკოსკენ წავიდნენ, დასახლდნენ და იქ ბატონობდნენ.
25 . ისრაელის მტერი იყო ის სოლომონის დღეებში; იმ ხანად ისრაელს ჰადადიც მტრობდა. სძულდა მას ისრაელი და არამზე გამეფდა იგი.
26 . იერობყამ ნებატის ძემაც, ეფრათელმა, ცარედიდან, სოლომონის მსახურმა, რომლის დედა იყო ცერუყა, ქვრივი ქალი, ხელი აღმართა მეფეზე.
27 . აი, მიზეზი, რის გამოც ხელი აღმართა მეფეზე: მილო ააშენა სოლომონმა, დანგრეულ ნაპრალებს აღადგენდა მამამისის, დავითის ქალაქში.
28 . მამაცი კაცი იყო იერობყამი. დაინახა სოლომონმა, რომ კარგად ასრულებდა საქმეს ეს ახალგაზრდა და ჩააბარა იოსების სახლიდან გამოყვანილი ბეგარის ხალხი.
29 . ერთ დღეს გავიდა იერობყამი იერუსალიმიდან და შეხვდა გზად შილოამელი წინასწარმეტყველი ახია, რომელსაც ახალი მოსასხამი ემოსა. მხოლოდ ეს ორნი იყვნენ მინდვრად.
30 . აიღო ახიამ ახალი მოსასხამი ზედ რომ ემოსა და თორმეტ ნაჭრად დაგლიჯა.
31 . უთხრა იერობყამს: "აიღე შენთვის ათი ნაჭერი, რადგან ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, გამოვგლეჯ სამეფოს სოლომონს ხელიდან და შენ მოგცემ ათ ტომს.
32 . ერთი ტომი მას დარჩება ჩემი მსახურის, დავითის გულისთვის და იერუსალიმის გულისთვის, რომელიც მე ავირჩიე ისრაელის ყველა ტომისგან,
33 . რადგან მიმატოვეს და თაყვანს სცემენ აშთორეთს, ციდონელთა ქალღმერთს, ქემოშს, მოაბის ღმერთს და მილქომს, ყამონის ძეთა ღმერთს; არ იარეს ჩემს გზებზე, რომ სიმართლე ექმნათ ჩემს თვალში, დაეცვათ ჩემი წესები და სამართალი, როგორც მამამისი, დავითი იცავდა.
34 . არ გამოვგლეჯ ხელიდან მთელ სამეფოს, რადგან მთავრად დავადგინე იგი მთელი მისი სიცოცხლე ჩემი მსახურის, დავითის გულისთვის, რომელიც მე ავირჩიე და რომელიც იცავდა ჩემს მცნებებს და ჩემს წესებს.
35 . ხელიდან გამოვგლეჯ მის ძეს სამეფოს და შენ მოგცემ ათ ტომს,
36 . მის ძეს კი ერთ ტომს მივცემ, რომ მუდმივად დაურჩეს ლამპარი დავითს, ჩემს მსახურს, ჩემ წინაშე იერუსალიმში, ქალაქში, რომელიც ჩემთვის ავირჩიე ჩემი სახელის იქ დასამკვიდრებლად.
37 . აგირჩევ და ისე იმეფებ, როგორც შენი სული მოისურვებს; შენ იქნები ისრაელის მეფე.
38 . თუ შეისმენ ყველაფერს, რასაც გიბრძანებ და ჩემს გზებზე ივლი, თუ იქმ სიმართლეს ჩემს თვალში და დაიცავ ჩემს წესებსა და მცნებებს, როგორც ჩემი მსახური დავითი აკეთებდა, შენთან ვიქნები, აგიშენებ გამძლე სახლს, როგორც დავითს ავუშენე და მოგცემ ისრაელს.
39 . ამის გულისთვის მოვდრეკ დავითის შთამომავლებს, ოღონდ არა სამუდამოდ”.
40 . ეძებდა სოლომონი იერობყამს მოსაკლავად, მაგრამ ადგა და ეგვიპტეში გაიქცა იერობყამი, შიშაკთან, ეგვიპტის მეფესთან; და იყო იქ სოლომონის სიკვდილამდე.
41 . სოლომონის დანარჩენი საქმეები, ყველაფერი, რაც მან გააკეთა და მისი სიბრძნე სოლომონის საქმეთა წიგნშია ჩაწერილი.
42 . ხანი სოლომონის მეფობისა იერუსალიმში და მთელს ისრაელზე იყო ორმოცი წელი.
43 . განისვენა სოლომონმა თავის მამებთან და დაიმარხა იგი დავითის, მამამისის ქალაქში, ხოლო მის ნაცვლად მისი ძე, რეხაბყამი გამეფდა.
1 . წავიდა რეხაბყამი შექემს, რადგან იქ შეიკრიბა მთელი ისრაელი მის გასამეფებლად.
2 . ეს ამბავი იერობყამ ნებატის ძემ ჯერ კიდევ ეგვიპტეში ყოფნისას გაიგო, სადაც მეფე სოლომონს გაექცა და დარჩა.
3 . გაუგზავნეს მას კაცები და მოიხმეს იგი. მივიდა იერობყამი და ისრაელის მთელი კრებული და უთხრეს რეხაბყამს:
4 . "უღელი დაგვიმძიმა მამაშენმა, ახლა შენ შეგვიმსუბუქე მამაშენის მიერ დაკისრებული რთული სამსახური და მძიმე უღელი, რომ გემსახუროთ”.
5 . უპასუხა რეხაბყამმა: "წადით და სამი დღის შემდეგ კვლავ დაბრუნდით ჩემთან”. წავიდა ხალხი.
6 . ითათბირა მეფე რეხაბყამმა უხუცესებთან, რომლებიც მამამისს, სოლომონს ემსახურებოდნენ, ვიდრე ცოცხალი იყო; ჰკითხა მათ: "რას მირჩევთ, რა ვუპასუხო ამ ხალხს?”
7 . უთხრეს: "თუ ამ ხალხის მსახური გახდები დღეს, დაეთანხმები და კეთილ სიტყვებს ეტყვი, მაშინ სამუდამო მსახურებად გაგიხდებიან”.
8 . მაგრამ ზურგი აქცია უხუცესთა რჩევას, მას რომ ურჩიეს და მასთან ერთად გაზრდილ და მის წინაშე მდგომ ჭაბუკებს დაეკითხა;
9 . ჰკითხა: "რას მირჩევთ, რა ვუპასუხო იმ ხალხს, მამაჩემის მიერ დადებული უღლის შემსუბუქება რომ მთხოვეს?”
10 . უპასუხეს ჭაბუკებმა, რომლებიც მასთან ერთად აღიზარდნენ: "ასე უთხარი ხალხს, რომელმაც გითხრა, შეგვიმსუბუქეო მამაშენის მიერ ჩვენზე დამძიმებული უღელი: მამაჩემის წელზე უფრო მსხვილია-თქო ჩემი ნეკი.
11 . თუ მამაჩემის მიერ დადებული უღელი გემძიმებათ, მე უფრო მეტად დაგიმძიმებთ; მამაჩემი შოლტებით გსჯიდათ, მე კი მორიელებით დაგსჯით”.
12 . მივიდნენ იერობყამი და მთელი ხალხი რეხაბყამთან მესამე დღეს, როგორც უბრძანა მათ მეფემ: დაბრუნდითო ჩემთან მესამე დღეს!
13 . მკაცრად ელაპარაკა ხალხს მეფე; არად ჩააგდო უხუცესთა მიერ მისთვის მიცემული რჩევა.
14 . ჭაბუკთა ამალის რჩევისამებრ უთხრა: "მამაჩემმა ხომ მძიმე უღელი დაგაკისრათ, მე უფრო მეტად დაგიმძიმებთ; მამაჩემი შოლტებით გსჯიდათ, მე კი მორიელებით დაგსჯით”.
15 . არ შეისმინა მეფემ ხალხის თხოვნა, რადგან ასეთი იყო უფლის ნება, რათა აღსრულებულიყო მისი სიტყვა, რომელიც ახია შილონელის მეშვეობით გამოუცხადა იერობყამ ნებატის ძეს უფალმა.
16 . როცა იხილა სრულიად ისრაელმა, რომ არ შეისმინა მეფემ მისი სიტყვა, ასე შეეპასუხა მეფეს: "რა წილი გვაქვს დავითთან? არც მემკვიდრეობა გვაქვს იესეს ძესთან! შენი კარვებისკენ გასწი, ისრაელო! ახლა შენს სახლს შენ თვითონ მიხედე, დავით! და თავის კარვებში გაბრუნდა ისრაელი.
17 . მხოლოდ იუდას ქალაქებში მცხოვრებ ისრაელის ძეებზეღა მეფობდა რეხაბყამი.
18 . გაგზავნა მეფე რეხაბყამმა ჰადორამი ხარკის ასაკრეფად, მაგრამ ქვებით ჩაქოლა იგი მთელმა ისრაელმა და მოკვდა. ისწრაფა მეფე რეხაბყამმა ეტლზე ასვლა და იერუსალიმს გაქცევა.
19 . ასე განუდგა ისრაელი დავითის სახლეულს.
20 . როცა გაიგო სრულიად ისრაელმა, რომ დაბრუნდა იერობყამი, წარგზავნეს, მოუხმეს და გაამეფეს მთელ ისრაელზე. აღარავინ ერთგულებდა დავითის სახლს, გარდა იუდას ტომისა.
21 . მივიდა რეხაბყამი იერუსალიმში, შეკრიბა იუდას მთელი სახლი და ბენიამინის ტომი: ას ოთხმოცი ათასი რჩეული მებრძოლი, ისრაელის სახლთან საბრძოლველად, რათა რეხაბყამ სოლომონის ძისთვის დაებრუნებინათ სამეფო.
22 . მაგრამ ღვთის სიტყვა გამოეცხადა შემაყიას, ღვთისკაცს:
23 . "უთხარი რეხაბყამს, სოლომონის ძეს, იუდას მეფეს, იუდას მთელ სახლს, ბენიამინსა და დანარჩენ ხალხს:
24 . ასე ამბობს უფალი: ნუ გახვალთ და ნუ იბრძოლებთ თქვენს ძმებთან, ისრაელის ძეებთან; თითოეული თავის სახლს დაუბრუნდეს, რადგან ჩემი ნებით მოხდა ეს”. და ისმინეს უფლის სიტყვა და დაბრუნდნენ უკან უფლის სიტყვისამებრ.
25 . ააშენა იერობყამმა შექემი ეფრემის მთაში და იქ დამკვიდრდა; გამოვიდა იქიდან და ააშენა ფენუელი.
26 . გულში ამბობდა იერობყამი: "ისევ დაუბრუნდება სამეფო დავითის სახლს;
27 . თუ იერუსალიმში, უფლის ტაძარში ივლის ეს ხალხი მსხვერპლის შესაწირად, მაშინ ისევ თავისი ბატონის, რეხაბყამისკენ, იუდას მეფისკენ მიიქცევა ხალხის გული, მომკლავენ და დაბრუნდებიან რეხაბყამთან, იუდას მეფესთან”.
28 . ითათბირა მეფემ თავის მრჩევლებთან, ოქროს ორი ხბო გააკეთა და უთხრა თავის ხალხს: "გეყოფათ იერუსალიმში სიარული; აჰა, ისრაელო, შენი ღმერთები, რომლებმაც გამოგიყვანეს ეგვიპტიდან”.
29 . ერთი ბეთელში დადგეს, მეორე დანში.
30 . ცოდვად ექცა ეს ხალხს და დანამდე ადიოდა ხბოს თაყვანსაცემად.
31 . საკერპე ააშენა იერობყამმა მაღლობზე და მღვდლები დანიშნა ყველა ტომიდან, გარდა ლევის ძეებისა.
32 . დღესასწაული დაადგინა იერობყამმა მერვე თვის მეთხუთმეტე დღეს, იმ დღესასწაულის მსგავსად, იუდაში რომ იყო და სამსხვერპლოზეც ავიდა; ასევე მოიქცა ბეთელშიც, რათა ხბოებისთვის შეეწირა, რომლებიც გააკეთა. და მღვდლები დაუდგინა ბეთელში მაღლობებს, რომლებიც აღმართა.
33 . და ავიდა თავის გაკეთებულ სამსხვეპლოზე ბეთელში, მერვე თვის მეთხუთმეტე დღეს, იმ თვეს, რომელიც თვითონ დაუდგინა დღესასწაულად ისრაელის ძეებს და ავიდა სამსხვერპლოზე საკმევად.
1 . იმ ხანებში დასნეულდა აბია, იერობყამის ძე.
2 . უთხრა იერობყამმა თავის ცოლს: "ადექი, გადაიცვი, რათა ვერ გიცნონ იერობყამის ცოლი რომ ხარ და წადი შილოში; იქაა ახია წინასწარმეტყველი, რომელმაც მითხრა, ამ ხალხის მეფე გახდებიო.
3 . აიღე ათი პური და კვერები, ქილა თაფლი და მიდი მასთან; ის გეტყვის, რაც დაემართება ყრმას”.
4 . ასეც მოიქცა იერობყამის ცოლი; ადგა, წავიდა შილოში და მივიდა ახიას სახლში. ვეღარ ხედავდა ახია, სიბერისგან დაუძლურებოდა თვალები.
5 . უთხრა უფალმა ახიას: "აჰა, იერობყამის ცოლი მოდის, რათა გკითხოს თავის ძეზე, რადგან დასნეულებულია იგი; ასე და ასე ელაპარაკე მას, როცა მოვა და სხვა ქალად მოგეჩვენება”.
6 . გაიგონა ახიამ მისი ფეხის ხმა, როცა კარს მიუახლოვდა იგი და გასძახა: "მოდი, იერობყამის ცოლო, სხვა ვინმედ რატომ მაჩვენებ თავს? მძიმე ამბავი უნდა გითხრა.
7 . წადი და უთხარი იერობყამს, ასე ამბობს-თქო უფალი, ისრაელის ღმერთი: შენ აღგამაღლე ხალხს შორის და წინამძღოლად დაგადგინე ჩემს ხალხზე, ისრაელზე;
8 . წავართვი სამეფო დავითის სახლს და შენ მოგეცი, თუმცა არ ჰგავხარ ჩემს მსახურს, დავითს, რომელიც იცავდა ჩემს მცნებებს და მთელი გულით მიჰყვებოდა ჩემს კვალს, რათა მხოლოდ ის აღესრულებინა, რაც ჩემს თვალში იყო მართებული;
9 . მაგრამ გადააჭარბე ბოროტებით მათ, ვინც შენამდე იყვნენ; წახვედი და გაიკეთე უცხო ღმერთები - ჩამოსხმული კერპები, ჩემს განსარისხებლად, მე კი ზურგი მაქციე.
10 . აჰა, ამიტომ, უბედურებას მოვუვლენ იერობყამის სახლს და ამოვუწყვეტ იერობყამს ყველა კედელთან მიმშარდავს, ტუსაღსა თუ თავისუფალს ისრაელში და გავხვეტ იერობყამის სახლეულს, როგორც კაცი ხვეტს სიბინძურეს, სანამ სულ არ გააქრობს.
11 . მათ, ვინც ქალაქში მოუკვდება იერობყამს - ძაღლები შეჭამენ, ხოლო, ვინც მინდორში - ცის ფრინველები დაჯიჯგნიან, ვინაიდან უფალმა ბრძანა ასე.
12 . შენ კი ადექი და წადი შენს სახლში, როგორც კი ფეხს შედგამ ქალაქში, მოკვდება ყრმა.
13 . მთელი ისრაელი იგლოვებს და დაკრძალავენ; მხოლოდ ის დაიკრძალება იერობყამისგან, რადგან მისი სახლეულიდან მხოლოდ ის ერთადერთი აღმოჩნდა სათნო უფლის, ისრაელის ღმერთის თვალში.
14 . უფალი აღადგენს ისრაელზე მეფეს, რომელიც მოსპობს იერობყამის სახლეულს ამ დღეს და აღარ დაყოვნდება ეს საქმე.
15 . შემუსრავს უფალი ისრაელს, წყალზე მოქანავე ლერწამივით და ამოძირკვავს ისრაელს ამ ნოყიერი მიწიდან, რომელიც მისცა მათ მამებს და მიმოაბნევს მდინარის გაღმა, რადგან კერპები გაიკეთეს თავისთვის და განარისხეს უფალი.
16 . მტერს გადაეცემა ისრაელი იერობყამის ცოდვების გამო, თვითონაც რომ სცოდა და ისრაელსაც შეაცოდინა”.
17 . ადგა იერობყამის ცოლი, წავიდა და მივიდა თირცაში; როგორც კი სახლის ზღურბლს მიუახლოვდა, მოკვდა ყრმა.
18 . იგლოვა და დაკრძალა იგი მთელმა ისრაელმა, უფლის სიტყვისამებრ, როგორც ნათქვამი ჰქონდა თავისი მსახურის, ახია წინასწარმეტყველის პირით.
19 . იერობყამის დანარჩენი საქმენი, მისი ბრძოლები და მეფობა, ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნშია აღწერილი.
20 . ოცდაორ წელს მეფობდა იერობყამი იერუსალიმში და მიიძინა თავის მამებთან, მის ნაცვლად ნადაბი, მისი ძე გამეფდა.
21 . რეხაბყამ სოლომონის ძე იუდაში მეფობდა. ორმოცდაერთი წლის იყო რეხაბყამი თავისი გამეფებისას და ჩვიდმეტი წელი მეფობდა იერუსალიმში, ქალაქში, რომელიც თავისი სახელის დასამკვიდრებლად გამოარჩია უფალმა ისრაელის ყოველი ტომიდან. დედამისს ნაყამა ერქვა, ყამონელი ქალი იყო იგი.
22 . ბოროტად იქცეოდნენ იუდევლები უფლის თვალში და ჩადენილი ცოდვებით თავიანთ მამებზე მეტად ანრისხებდნენ მას.
23 . მათაც მოიწყვეს მაღლობები, აიშენეს სვეტები და საკერპოები ყოველ მაღალ ბორცვსა და ფოთლოვანი ხის ქვეშ.
24 . საკერპოს მეძავი კაცებიც გაჩნდნენ ქვეყანაში და სჩადიოდნენ ყველა იმ სისაძაგლეს, რომელსაც აკეთებდნენ უფლის მიერ ისრაელის ძეთაგან განდევნილი ერები.
25 . რეხაბყამის მეფობის მეხუთე წელს, ეგვიპტის მეფე შიშაკმა გაილაშქრა იერუსალიმზე.
26 . წაიღო უფლის ტაძრის, მეფის სასახლისა და ყველა სხვა საუნჯე; თან გაიყოლა სოლომონის გაკეთებული ოქროს ყველა ფარი.
27 . სპილენძის ფარები დაამზადა მათ ნაცვლად მეფე რეხაბყამმა და მეფის სასახლის კარისმცველთა უფროსებს გადასცა.
28 . როცა უფლის ტაძარში წავიდოდა მეფე, მცველები ატარებდნენ მათ, მერე კი ისევ საცავში აბრუნებდნენ.
29 . რეხაბყამის დანარჩენი საქმენი და ყოველივე, რაც გააკეთა, იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნშია აღწერილი.
30 . გამუდმებული ომი იყო რეხაბყამსა და იერობყამს შორის.
31 . მიიძინა რეხაბყამმა თავის მამებთან და დაიკრძალა თავის მამების გვერდით, დავითის ქალაქში. ნაყამა ყამონელი ერქვა დედამისს. მის მაგიერ აბიამი, მისი ძე გამეფდა.
1 . მრავალი დღის შემდეგ, მესამე წელს ეუწყა უფლის სიტყვა ელიას: "წადი, გამოეცხადე ახაბს და მივცემ წვიმას მიწის პირს”.
2 . წავიდა ელია, რათა ახაბს ჩვენებოდა. დიდი შიმშილი იყო სამარიაში.
3 . და მოუხმო ახაბმა ობადიაჰუს, სასახლის მოურავს; ძალზე ღვთისმოშიში იყო ობადიაჰუ.
4 . როცა იეზებელი უფლის წინასწარმეტყველებს ხოცავდა, წაიყვანა ობადიაჰუმ ასი წინასწარმეტყველი, ორმოცდაათ-ორმოცდაათი გადამალა მღვიმეში და პურითა და წყლით არჩენდა მათ.
5 . უთხრა ახაბმა ობადიაჰუს: "მოიარე ქვეყნად ყოველი წყარო და ნაკადული: ეგებ ვპოვოთ ბალახი, რომ ცხენები და ჯორები გამოვკვებოთ და არ დაგვეხოცოს საქონელი”.
6 . გაინაწილეს მიწები გამოსაკვლევად: ერთი გზით ახაბი წავიდა მარტო, მეორე გზით კი - ობადიაჰუ.
7 . გზაზე იდგა ობადიაჰუ და აჰა, ელია შემოხვდა. იცნო, პირქვე დაეცა და ჰკითხა: "ეს შენ ხარ ელია, ჩემო ბატონო?”
8 . უპასუხა: "მე ვარ. წადი, უთხარი შენს ბატონს: აჰა, აქ არის-თქო ელია”.
9 . უთხრა ობადიაჰუმ: "განა რა შეგცოდე, რომ ახაბის ხელს აძლევ მოსაკლავად შენ მსახურს?
10 . როგორც უფალი, შენი ღმერთია ცოცხალი, ისე არ არსებობს ერი და სამეფო, სადაც არ წარეგზავნოს ჩემს ბატონს შენს მოსაძებნად. როცა ეუბნებოდნენ, ვერსად ვნახეთო, ფიცით აფიცებდა იმ ხალხსა და სამეფოს, რომ ვერ გიპოვნეს.
11 . ახლა კი მეუბნები, წადი, უთხარი შენს ბატონს: აჰა, აქ არისო ელია.
12 . შენგან რომ წავალ, არ ვიცი, საით გაგიტაცებს უფლის სული; მივალ ახაბთან საუწყებლად და რომ ვეღარ გიპოვნის, მომკლავს; შენი მსახური კი ღვთისმოშიშია სიჭაბუკიდან.
13 . განა არ ეუწყა ჩემს ბატონს, რა მოვიმოქმედე, როცა უფლის წინასწარმეტყველებს ჟლეტდა იეზებელი?! უფლის ასი წინასწარმეტყველი გადავმალე, ორმოცდაათ-ორმოცდაათი კაცი მღვიმეში და ვარჩენდი პურითა და წყლით.
14 . ახლა კი მეუბნები, წადი, უთხარი შენს ბატონს: აჰა, აქ არისო ელია. ის კი მომკლავს”.
15 . უპასუხა ელიამ: "როგორც ცაბაოთ უფალია ცოცხალი, ვის წინაშეც ვდგავარ, ისე დღესვე უცილობლად გამოვეცხადები მას!”
16 . წავიდა ობადიაჰუ და შეატყობინა ახაბს, და ისიც გაემართა ელიასთან შესახვედრად.
17 . დაინახა ახაბმა ელია და უთხრა: "ნუთუ შენა ხარ, ისრაელის შემაჭირვებელო?”
18 . მიუგო: "მე კი არ შევაჭირვე ისრაელი, შენ და მამაშენის სახლმა, რადგან მიატოვეთ უფლის მცნებანი და ბაყალთა ნაკვალევს გაჰყევით.
19 . ახლა წარგზავნე და ქარმელის მთაზე შემიკრიბე მთელი ისრაელი და ბაყალის ოთხას ორმოცდაათი წინასწარმეტყველი, იეზებელის სუფრაზე რომ ჭამენ და აშერას ოთხასი წინასწარმეტყველი.
20 . წარგზავნა ახაბმა ისრაელის ყოველ ძესთან და ქარმელის მთაზე შეკრიბა წინასწარმეტყველნი.
21 . მივიდა ამ ხალხთან ელია და უთხრა: "როდემდე უნდა მერყეობდეთ ორ აზრს შორის? თუ უფალია ღმერთი, მის კვალს გაჰყევით! მაგრამ, თუ ბაყალია - მაშინ მის კვალს გაჰყევით!” ხმა არ ამოიღო ხალხმა.
22 . უთხრა ხალხს ელიამ: "მარტო მეღა დავრჩი უფლის წინასწარმეტყველი, ბაყალის წინასწარმეტყველნი კი ოთხას ორმოცდაათი კაცია.
23 . მოგვცენ ორი მოზვერი; ამოირჩიონ თავისთვის ერთი მოზვერი, დაჭრან და დადონ შეშაზე, ოღონდ ცეცხლი არ შეუნთონ. მე მეორე მოზვერს გავამზადებ, შეშაზე დავდებ, თუმცა ცეცხლს არ შევუნთებ.
24 . ახსენეთ თქვენი ღმერთის სახელი, მეც ვახსენებ უფლის სახელს. ის ღმერთი, რომელიც ცეცხლით გვიპასუხებს, ნამდვილად ღმერთია!” მიუგო მთელმა ხალხმა: "კეთილი სიტყვაა!”
25 . უთხრა ელიამ ბაყალის წინასწარმეტყველთ: "ამოირჩიეთ მოზვერი და ჯერ თქვენ მოამზადეთ, რადგან ბევრნი ხართ; ახსენეთ თქვენი ღმერთის სახელი, ოღონდ ცეცხლი არ შეუნთოთ”.
26 . აიყვანეს მოზვერი, რომელიც მისცა, მოამზადეს და დილიდან შუადღემდე მოუხმობდნენ ბაყალის სახელს: "ბაყალ, გვიპასუხე!” მაგრამ არც ხმა ყოფილა და არც რაიმე პასუხის მსგავსი. და ხტოდნენ სამსხვერპლოს ირგვლივ, რომელიც გააკეთეს.
27 . შუადღისას დაცინვა დაუწყო მათ ელიამ; ეუბნებოდა: "ხმამაღლა იყვირეთ, რადგან ღმერთია იგი; იქნებ ჩაფიქრდა ან საჭიროების გამო გვერდზე გადგა, ან მოგზაურობს, ეგებ სძინავს და გაღვიძება სჭირდება”.
28 . გაჰყვიროდნენ ხმამაღლა. ჩვეულებისამებრ თავებს ისერავდნენ მახვილებითა და შუბებით, სანამ არ გადმოინთხა მათი სისხლი.
29 . შუადღე გადაიხარა, ისინი კი ისევ ამაოდ ცდილობდნენ მწუხრის მსხვერპლშეწირვამდე; არც ხმა ყოფილა, არც პასუხი და არც ჩქამი.
30 . უთხრა ელიამ ყველა იქ მყოფს: "ახლოს მოდით”. ყველანი მიუახლოვდნენ და აღადგინა უფლის დამხობილი სამსხვერპლო.
31 . თორმეტი ქვა აიღო ელიამ, იაკობის თორმეტი ძის შტოების მიხედვით, იაკობისა, რომელსაც უთხრა უფალმა: ისრაელი იქნებაო სახელი შენი.
32 . ააშენა ამ ქვებით სამსხვერპლო უფლის სახელზე, ირგვლივ კი ორი საწყაული თესლის ტევადობის თხრილი შემოავლო.
33 . დააწყო შეშა, შუაზე გაკვეთა მოზვერი და დადო შეშაზე.
34 . უთხრა: "აავსეთ წყლით ოთხი კოკა და დაასხით დასაწველსა და შეშას!” კვლავ უთხრა: "გაიმეორეთ!” გაიმეორეს. კვლავ უთხრა: "მესამედაც დაასხით!” მესამედაც დაასხეს.
35 . სამსხვერპლოს გარშემო ჩამოედინა წყალი და თხრილიც აივსო წყლით.
36 . შემოდგა ელია წინასწარმეტყველი მწუხრის მსხვერპლშეწირვისას და თქვა: "უფალო, ღმერთო აბრაჰამისა, ისაკისა და ისრაელისა! დაე შეიტყონ დღეს, რომ შენა ხარ ღმერთი ისრაელისა და მე, შენმა მსახურმა, შენი სიტყვით ვქმენი ყველა ეს საქმე;
37 . მიპასუხე უფალო, მიპასუხე! რათა შეიტყოს ხალხმა, რომ შენა ხარ უფალი ღმერთი და შენ კვლავ აბრუნებ მათ გულებს შენდამი!”
38 . ჩამოვარდა უფლის ცეცხლი. შთანთქა სრულადდასაწველი და შეშა, ქვები და მტვერი და თხრილში ჩასხმული წყალიც ამოლოკა.
39 . დაინახა მთელმა ხალხმა, პირქვე დაეცა და შესძახა: "უფალი - ისაა ღმერთი, უფალი - ისაა ღმერთი!”
40 . უთხრა მათ ელიამ: "შეიპყრეთ ბაყალის წინასწარმეტყველნი, არავინ გაიქცეს”. და შეიპყრეს. კიშონის ხევში ჩაიყვანა ისინი ელიამ და იქ დახოცა.
41 . უთხრა ახაბს ელიამ: "წადი, ჭამე და სვი, რადგან წვიმის შხაპუნის ხმა ისმის”.
42 . წავიდა ახაბი საჭმელ-სასმელად, ელია კი ქარმელის მთაზე ავიდა, მიწაზე დაწვა და სახე მუხლებს შორის მოიქცია.
43 . უთხრა მსახურს: წადი, გაიხედე ზღვის მხარეს”. ავიდა, გაიხედა და თქვა: "არაფერი ჩანს”. მან შვიდჯერ უთხრა: "კიდევ წადი”.
44 . მეშვიდე ჯერზე რომ მობრუნდა, თქვა: "აჰა, ზღვიდან ამომავალი ღრუბელი მოსჩანს, მცირე, როგორც კაცის მუჭი”. უთხრა ელიამ: "წადი, უთხარი ახაბს: ეტლი მოიმზადე და აუჩქარე, წვიმამ არ მოგისწროს-თქო”.
45 . ამასობაში ცა მოიქუფრა, ღრუბლისა და ქარისაგან და წამოვიდა თავსხმა წვიმა. შეჯდა ეტლზე ახაბი და იზრეყელს გაემგზავრა.
46 . უფლის ხელი იყო ელიაზე, სარტყელი შემოირტყა წელზე და სირბილით გადაასწრო ახაბს იზრეყელამდე.
1 . ამ ამბების მერე იყო: იზრეყელელ ნაბოთს ვენახი ჰქონდა იზრეყელში, სამარიის მეფის, ახაბის სასახლის გვერდით.
2 . ელაპარაკა ახაბი ნაბოთს და უთხრა: "მომეცი შენი ვენახი, ბაღ-ბოსტნად მექნება, რადგან ჩემი სახლის გვერდითაა; სანაცვლოდ უკეთეს ვენახს მოგცემ, ან თუ გინდა, საფასურს ფულად გადაგიხდი”.
3 . უთხრა ნაბოთმა: "უფალმა დამიფაროს, რომ ჩემი მამების სამკვიდრო მოგცე!”
4 . მივიდა ახაბი სახლში დაღვრემილი და შეწუხებული იმ სიტყვების გამო, რაც უთხრა ნაბოთ იზრეყელელმა: "არ მოგცემო ჩემი მამების სამკვიდროს”. ჩაწვა საწოლში და კედლისკენ იბრუნა პირი; პურიც არ უჭამია.
5 . შევიდა მასთან მისი ცოლი იეზებელი და უთხრა: "ასე რამ დაგინაღვლიანა სული, პურსაც რომ არა ჭამ?”
6 . უთხრა: "ველაპარაკე ნაბოთ იზრეყელელს, ვუთხარი: მომეცი შენი ვენახი ფულის ფასად, ანდა, თუ გინდა, სანაცვლოდ სხვა ვენახს მოგცემ-მეთქი, მან კი უარი მითხრა: არ მოგცემო ჩემს ვენახს!
7 . უთხრა მას იეზებელმა, მისმა ცოლმა: "განა ისრაელის მეფე არა ხარ? ადექი, პური ჭამე და იმხიარულე; მე მოგცემ ნაბოთ იზრეყელელის ვენახს”.
8 . წერილები დაწერა იეზებელმა ახაბის სახელით, მისი ბეჭდით დაბეჭდა და დაუგზავნა უხუცესებს და წარჩინებულთ, ნაბოთთან რომ ცხოვრობდნენ მის ქალაქში.
9 . ასე ჩაწერა წერილებში: "გამოაცხადეთ მარხვა და ნაბოთი ხალხის თავში დასვით.
10 . წინ ორი უღირსი კაცი დაუსვით, რომ ცილი დასწამონ და უთხრან: ‘შენ იყავი, რომ სწყევლიდი ღმერთსა და მეფესო; მერე გაიყვანეთ და ჩაქოლეთ, რომ მოკვდეს”.
11 . ისე მოიქცნენ იმ ქალაქის კაცები, უხუცესები და წარჩინებულები, იმ ქალაქის მკვიდრნი, როგორც შეუთვალა იეზებელმა, როგორც ეწერა წერილებში, მათთვის რომ ჰქონდა დაგზავნილი.
12 . გამოაცხადეს მარხვა და დასვეს ნაბოთი ხალხის თავში.
13 . მოვიდა ორი უღირსი კაცი და წინ დაუჯდა. ცილი დასწამეს ამ უღირსებმა ნაბოთს ხალხის წინაშე, ამბობდნენ: "დასწყევლა ნაბოთმა ღმერთი და მეფეო”. გაიყვანეს ქალაქის გარეთ, ქვებით ჩაქოლეს და მოკვდა.
14 . გაგზავნეს იეზებელთან და შეუთვალეს: "ჩაიქოლა ნაბოთი და მოკვდა”.
15 . როცა გაიგო იეზებელმა რომ ჩაიქოლა ნაბოთი და მოკვდა, უთხრა ახაბს: "ადექი და დაეპატრონე ნაბოთ იზრეყელელის ვენახს, რომელმაც უარი გითხრა დათმობაზე, რადგან აღარ არის ცოცხალი, მკვდარია”.
16 . როცა გაიგო ახაბმა, რომ მოკვდა ნაბოთი, ადგა, რომ ჩასულიყო ნაბოთ იზრეყელელის ვენახში და დაპატრონებოდა.
17 . უფლის სიტყვა გამოეცხადა ელია თიშბელს, უთხრა:
18 . "ადექი, წადი და შეხვდი ახაბს, ისრაელის მეფეს, სამარიაში რომ არის; აჰა, ნაბოთის ვენახშია ჩასული მის დასაპატრონებლად.
19 . ელაპარაკე, ასე ამბობს-თქო უფალი: კაცი მოკალი და მის ქონებას ეპატრონები. კიდევ ელაპარაკე და უთხარი: ასე ამბობს-თქო უფალი: სადაც ძაღლები ლოკავდნენ ნაბოთის სისხლს, იმ ადგილას შენს სისხლსაც ალოკავენ”.
20 . უთხრა ახაბმა ელიას: "მიპოვე ჩემო მტერო?!” უთხრა ელიამ: "გიპოვე, რადგან უფლის თვალში ბოროტის საკეთებლად გაყიდე თავი.
21 . აჰა, ბოროტებას დაგათევ თავზე, მოვკვეთ შენს შემდგომს, ყველას, ვინც კი ჰყავს ახაბს კედელთან მიმშარდავი, როგორც მონას, ისე თავისუფალს, ისრაელში!
22 . ისე მოვექცევი შენს სახლს, როგორც იერობყამ ნებატის ძის სახლს და ბაყაშა ახიას ძის სახლს მოვექეცი, იმის გამო, რომ განმარისხე, რომ ცოდვაში შეიყვანე ისრაელი”.
23 . იეზებელზეც ილაპარაკა უფალმა, თქვა: "ძაღლები შეჭამენ იეზებელს იზრეყელის გალავანთან.
24 . ვინც ქალაქში მოუკვდება ახაბს, იმას ძაღლები შეჭამენ, ვინც მინდორში მოუკვდება, ცის ფრინველები დაჯიჯგნიან”.
25 . ჯერ არავინ ყოფილა, რომ ახაბივით გაეყიდოს თავი უფლის თვალში ბოროტების საკეთებლად, რაზეც იეზებელი, მისი ცოლი აქეზებდა.
26 . დიდი სიბილწე იყო, რომ გაჰყვა კერპების კვალს და მიბაძა ამორელთ, რომლებიც ისრაელის თვალწინ განდევნა უფალმა”.
27 . როცა მოისმინა ახაბმა ეს სიტყვები, შემოიხია სამოსელი და ჯვალოთი დაიფარა ხორცი. მარხულობდა, ჯვალოში ეძინა და დამწუხრებული დადიოდა.
28 . გამოეცხადა უფლის სიტყვა ელია თიშბიელს, უთხრა:
29 . "ხედავ, როგორ დაიმდაბლა ახაბმა თავი ჩემ წინაშე? იმის გამო, რომ ასე დაიმდაბლა თავი ჩემ წინაშე, არ დავათევ ბოროტებას მის სიცოცხლეში, მისი შვილის სიცოცხლეში დავათევ ბოროტებას მის სახლს”.
1 . ფეკახ რემალიაჰუს ძის მეფობის მეჩვიდმეტე წელს იუდაზე ახაზ იოთამის ძე გამეფდა.
2 . ოცი წლის იყო ახაზი გამეფებისას და თექვსმეტ წელს მეფობდა იერუსალიმში; არ იქცეოდა მამამის დავითივით სწორად უფლის, თავისი ღმერთის თვალში.
3 . ისრაელის მეფეთა გზით დადიოდა. თავისი ძეც კი გაატარა ცეცხლში, იმ წარმართთა საზიზღარი წესისამებრ, რომლებიც განდევნა ისრაელის ძეთაგან უფალმა.
4 . სწირავდა და აკმევდა მაღლობებზე, მწვერვალებსა და ყოველი ფოთლოვანი ხის ქვეშ.
5 . მაშინ გამოვიდნენ რეცინი, არამელთა მეფე და ფეკახ რემალიაჰუს ძე, ისრაელის მეფე, იერუსალიმის წინააღმდეგ საბრძოლველად: ალყაში მოაქციეს ახაზი, მაგრამ ვერ დაძლიეს იგი.
6 . დაუბრუნა რეცინმა, არამელთა მეფემ, ეილათი არამს და განდევნა იქიდან ებრაელნი; მოვიდნენ ეილათს ედომელნი და დღემდე იქ მკვიდრობენ.
7 . მოციქულები გაუგზავნა ახაზმა თიგლათფილესერს, აშურის მეფეს ამ სიტყვებით: "შენი მსახური და შენი ძე ვარ; მოდი და მიხსენი არამისა და ისრაელის მეფეთაგან, რომლებიც ამხედრდნენ ჩემს წინააღმდეგ”.
8 . აიღო ახაზმა ოქრო-ვერცხლი, რომელიც უფლის ტაძარსა და მეფის სასახლის საგანძურში ინახებოდა და ძღვნად გაუგზავნა აშურის მეფეს.
9 . ისმინა მისი აშურის მეფემ, გავიდა დამასკოს წინააღმდეგ. დაიპყრო იგი და კირაში გადაასახლა მისი მცხოვრებნი, რეცინი კი მოკლა.
10 . დამასკოს წავიდა მეფე ახაზი თიგლათფილესერის, აშურის მეფის სანახავად. იხილა სამსხვერპლო, რომელიც დამასკოში იყო. გაუგზავნა მეფე ახაზმა ურია მღვდელს სამსხვერპლოს ნახატი და მთელი ნაკეთობის გეგმა.
11 . მეფე ახაზის მიერ დამასკოდან გამოგზავნილი გეგმის მიხედვით ააგო ურია მღვდელმა სამსხვერპლო, მეფე ახაზის დაბრუნებამდე.
12 . როცა მეფე დამასკოდან დაბრუნდა, ნახა სამსხვერპლო, მიეახლა და აღავლინა მასზე.
13 . აღავლინა მან სრულადდასაწველი და პურეული ძღვენი, გადმოღვარა თავისი საღვრელი და აპკურა სამსხვერპლოზე თავისი სამშვიდობო შესაწირის სისხლი.
14 . ხოლო სპილენძის სამსხვერპლო, რომელიც უფლის წინაშე იყო, გადასწია ტაძრის წინა მხრიდან, ახალ სამსხვერპლოსა და უფლის ტაძრის შუა ადგილიდან და თავისი სამსხვერპლოს ჩრდილოეთით მოათავსა.
15 . უბრძანა მეფე ახაზმა ურია მღვდელს: "დიდ სამსხვერპლოზე აკმიე დილის სრულადდასაწველი და საღამოს პურეული შესაწირი; მეფის სრულადდასაწველი და მისი პურეული ძღვენი, ქვეყნის მთელი ხალხის სრულადდასაწველი და მისი პურეული ძღვენი, მათი სასმლის საღვრელები და მასზევე აპკურე სრულადდასაწველებისა და მსხვერპლების მთელი სისხლი; სპილენძის სამსხვერპლოს კი მე მივხედავ”.
16 . ყოველივე აღასრულა ურია მღვდელმა, რაც ბრძანა მეფე ახაზმა.
17 . გვერდები მოახლიჩა მეფე ახაზმა კვარცხლბეკებს და მოხსნა საბანელი; მოხსნა სპილენძის ზღვა ხარებს, რომლებიც მის ქვეშ იყვნენ, და ქვის ფილებზე მოათავსა იგი.
18 . გააუქმა აშურის მეფის გამო შაბათის ტალავერიანი შესასვლელი, რომელიც ტაძართან ააშენეს და დაანგრია ტაძრის სამეფო შესასვლელი.
19 . ახაზის დანარჩენი საქმენი, რომელიც აღასრულა, განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
20 . განისვენა ახაზმა თავის მამებთან და დაიკრძალა მათთან დავითის ქალაქში; მის ნაცვლად ხიზკიაჰუ, მისი ძე გამეფდა.
1 . ახაზის, იუდას მეფის მეთორმეტე წელს გამეფდა ჰოშეაყ ელას ძე სამარიაში ისრაელზე და ათი წელი იმეფა.
2 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, მაგრამ არც ისე, როგორც ისრაელის მეფეები, მასზე წინ რომ იყვნენ.
3 . წამოვიდა მის წინააღმდეგ შალმანესერი, აშურის მეფე. გახდა ჰოშეაყი მისი მსახური და ხარკს უხდიდა.
4 . გაუგო შეთქმულება აშურის მეფემ ჰოშეაყს, რადგან მოციქულები გააგზავნა ეგვიპტის მეფე სოსთან და აღარ უხდიდა აშურის მეფეს ყოველწლიურ ხარკს. შეიპყრო იგი აშურის მეფემ და საპყრობილეში დაამწყვდია.
5 . შეიჭრა აშურის მეფე ქვეყანაში, მოადგა სამარიას და სამ წელიწადს ალყაში ჰყავდა.
6 . ჰოშეაყის გამეფების მეცხრე წელს დაიპყრო სამარია აშურის მეფემ; აშურში გადაასახლა ისრაელი და დაასახლა ისინი ხალახში, ხაბორში, გოზანის მდინარესთან და მიდიელთა ქალაქებში.
7 . ეს იმიტომ მოხდა, რომ შესცოდეს ისრაელის ძეთ უფალს, თავის ღმერთს, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანა ისინი და გამოიხსნა ფარაონის, ეგვიპტის მეფის, ხელიდან და სხვა ღმერთების მოშიშება დაიწყეს;
8 . იმ ხალხების წესებით დადიოდნენ, რომლებიც განდევნა უფალმა ისრაელისგან და ისრაელის მეფეთა სახისგან, რომლებიც დაისვეს.
9 . ფარულად სჩადიოდნენ ამ საქმეებს უფლის, თავისი ღმერთის წინააღმდეგ ისრაელის ძენი და გორაკები გაიმართეს თავიანთ ქალაქებში, საგუშაგო გოდოლიდან გამაგრებულ ქალაქამდე.
10 . სვეტები და აშერები დაიდგეს ყველა მაღალ ბორცვსა და ყოველი მწვანე ხის ქვეშ.
11 . საკმეველს აკმევდნენ იქ, ყოველ მაღლობზე, იმ ერების მსგავსად, რომლებიც განდევნა უფალმა მათგან, ბოროტად იქცეოდნენ უფლის გასაჯავრებლად.
12 . ემსახურებოდნენ კერპებს, თუმცა ნათქვამი ჰქონდა მათთვის უფალს: "ნუ გააკეთებთო ამ საქმეს!”
13 . აფრთხილებდა უფალი ისრაელსა და იუდას, ყველა თავისი წინასწარმეტყველისა და მჭვრეტელის მეშვეობით, ეუბნებოდა: "მობრუნდით თქვენი ბოროტი გზებიდან, დაიცავით ჩემი მცნებები და ჩემი დადგენილებები, იმ რჯულის მიხედვით, რომელიც თქვენს მამებს ვამცნე და თქვენამდე მოვიტანე ჩემი წინასწარმეტყველების პირით”.
14 . არ ისმინეს და ქედი გაიმაგრეს თავიანთი მამებივით, რომლებმაც არ ირწმუნეს უფალი, თავიანთი ღმერთი;
15 . უარყვეს მისი წესები და აღთქმა, უფალმა რომ დაუდო მათ მამებს, გაფრთხილებანი, რითაც აფრთხილებდა მათ და მიჰყვებოდნენ ამაოებას, სანამ თავადაც ამაონი არ გახდნენ; ჰბაძავდნენ გარშემო მყოფ ერებს, ვისზედაც უბრძანა უფალმა, რომ არ მოქცეულიყვნენ მათ მსგავსად.
16 . მიატოვეს უფლის, თავიანთი ღმერთის მცნებები, ჩამოასხეს ორი ხბოს გამოსახულება და აშერი გაიკეთეს. თაყვანს სცემდნენ ციურ მხედრობას და ბაყალს ემსახურებოდნენ;
17 . ცეცხლში ატარებდნენ თავიანთ ვაჟებსა და ასულებს, მკითხაობდნენ, ჯადოქრობდნენ და ბოროტად იქცეოდნენ უფლის თვალში, მის განსარისხებლად.
18 . ფრიად განურისხდა უფალი ისრაელს და განდევნა თავისი პირისგან. მხოლოდ ერთი, იუდას ტომიღა დარჩა.
19 . იუდამაც არ დაიცვა უფლის, თავისი ღმერთის მცნებები და ისრაელის მიერ დადგენილ წესებს მისდევდა.
20 . შეიძულა უფალმა ისრაელის მთელი შთამომავლობა და დატანჯა იგი, მძარცველებს ჩაუგდო ხელში, ვიდრე საბოლოოდ არ განდევნა თავისი პირისგან;
21 . როცა მოწყდა ისრაელი დავითის სახლს და გაამეფეს იერობყამ ნაბატის ძე, ჩამოაშორა ისრაელი იერობყამმა უფლის კვალს და დიდი ცოდვებით აცდუნა.
22 . დადიოდნენ ისრაელის ძენი იერობყამის ცოდვებში, რომლებიც მან ჩაიდინა და არ განრიდებიან მათ,
23 . ვიდრე არ განდევნა უფალმა ისრაელი თავისი პირისგან, როგორც ნათქვამი ჰქონდა თავისი მსახური წინასწარმეტყველების მეშვეობით. დღემდე აშურშია გადასახლებული ისრაელი თავისი მიწიდან.
24 . მოიყვანა აშურის მეფემ ხალხი ბაბილონიდან, ქუთადან, ყავადან, ხამათიდან და სეფარვაიმიდან და დაასახლა ისინი სამარიის ქალაქებში ისრაელის ძეთა ნაცვლად. დაიმკვიდრეს მათ სამარია და ცხოვრობდნენ მის ქალაქებში.
25 . არ ეშინოდათ უფლისა იქ ცხოვრების პირველ ხანებში; და უსევდა მათ უფალი ლომებს, რომლებიც მუსრს ავლებდნენ ამ ხალხებს.
26 . უთხრეს აშურის მეფეს: "ერებმა, რომლებიც შენ აჰყარე და სამარიის ქალაქებში დაასახლე, არ იციან იმ ქვეყნის ღმერთის ჩვეულება, ამიტომაც მიუსია ამ ხალხებს ლომები, რომლებიც მუსრს ავლებენ მათ”.
27 . ბრძანა აშურის მეფემ: "წაიყვანეთ იქ ვინმე მღვდელი, იქიდან გადმოსახლებულთაგან. წავიდეს, იცხოვროს იქ და ასწავლოს მათ იმ ქვეყნის ღმერთის ჩვეულება”.
28 . მივიდა იქ ერთი მღვდელთაგანი, სამარიიდან გადასახლებული. ცხოვრობდა ბეთელში და ასწავლიდა მათ უფლის მოშიშებას.
29 . მაგრამ თავ-თავისი ღმერთები გაიკეთა თითოეულმა ერმა და დადგეს მაღლობთა სახლებში, სამარიელებს რომ ჰქონდათ მოწყობილი, თითოეულმა ერმა თავ-თავის ქალაქში, სადაც ცხოვრობდნენ.
30 . ბაბილონელებმა სუქოთ-ბენოთი გაიკეთეს, ქუთელებმა - ნერეგალი, ხამათელებმა კი - აშიმა,
31 . ყაველებმა ნიბხაზი და თართაკი გაიკეთეს, ხოლო სეფარვიმელნი ცეცხლში წვავდნენ თავიანთ შვილებს ადარმელექისა და ყანამელექისთვის, სეფარიმის ღმერთებისთვის.
32 . უფლისაც ეშინოდათ და თავისი წიაღიდან ირჩევდნენ მაღლობების მღვდლებს, რომლებიც მათთვის მსახურობდნენ მაღლობების სახლებში.
33 . უფლისაც ეშინოდათ და თავის ღმერთებსაც ემსახურებოდნენ იმ ერების ჩვეულებით, რომელთაგანაც გადმოასახლეს.
34 . დღემდე ძველი ჩვეულების თანახმად იქცევიან. უფლის არ ეშინიათ და არ ასრულებენ იმ წესებს, დადგენილებებს, რჯულსა და მცნებებს, უფალმა რომ ამცნო იაკობის ძეებს, რომელსაც ისრაელი უწოდა.
35 . ვისთანაც აღთქმა დადო უფალმა და ამცნო: "ნუ გეშინიათ უცხო ღმერთებისა, ნუ სცემთ თაყვანს, ნუ ემსახურებით და მსხვერპლს ნუ შესწირავთ მათ;
36 . მხოლოდ უფლის გეშინოდეთ, რომელმაც დიდი ძალითა და შემართული მკლავით გამოგიყვანათ ეგვიპტის ქვეყნიდან, მისი გეშინოდეთ, თაყვანს სცემდეთ და მსხვერპლს სწირავდეთ.
37 . მუდამდღე იცავდეთ წესებს, რჯულსა და მცნებას, რაც უფალმა დაგიწესათ და უცხო ღმერთებისა ნუ გეშინიათ.
38 . ნუ დაივიწყებთ აღთქმას, მე რომ დაგიდეთ და უცხო ღმერთებისა ნუ გეშინიათ;
39 . მხოლოდ უფლის, თქვენი ღმერთის გეშინოდეთ და ის გიხსნით ყველა თქვენი მტრის ხელიდან”.
40 . მაგრამ არ შეისმინეს მისი ხმა და წინანდელ ჩვეულებებს მისდევდნენ.
41 . ამ ერებს უფლისაც ეშინოდათ და თავიანთ კერპებსაც სცემდნენ თაყვანს. ისევე როგორც მათი მამები იქცეოდნენ, დღემდე ასე იქცევიან მათი შვილები და მათი შვილიშვილები.
1 . გაიგონა ეს მეფე ხიზკიაჰუმ და ტანსაცმელი შემოიხია, ჯვალოთი შეიმოსა და უფლის სახლში შევიდა.
2 . გაგზავნა ელიაკიმი, სახლის ზედამხედველი, შებნა მწიგნობარი და ძაძებით შემოსილი უხუცესი მღვდლები წინასწარმეტყველ ესაიასთან, ამოცის ძესთან.
3 . უთხრეს: "ასე ამბობს ხიზკიაჰუ: გაჭირვების, სასჯელისა და შერცხვენის დღეა ეს დღე, რადგან საშოს კარს მოადგნენ ბავშვები, მაგრამ არ არის შობის ძალა.
4 . ეგებ ისმინოს უფალმა, შენმა ღმერთმა რაბშაკეს ყოველი სიტყვა, აშურის მეფემ, მისმა ბატონმა, რომ დააბარა, რათა დაეძრახა ცოცხალი ღმერთი და დაეგმო სიტყვებით, რომლებიც ისმინა უფალმა, შენმა ღმერთმა! აღავლინე ლოცვა ცოცხლად დარჩენილთათვის”.
5 . მივიდნენ მეფე ხიზკიაჰუს მსახურნი ესაიასთან.
6 . მიუგო ესაიამ: "უთხარით თქვენს ბატონს, ასე ამბობს-თქო უფალი: ნუ გეშინიათ მოსმენილი სიტყვებისა, რითაც მლანძღავდნენ აშურის მეფის მსახურნი.
7 . აჰა, მოვუვლენ სულს, მოისმენს ამბავს და თავის ქვეყანაში გაბრუნდება. მისსავე ქვეყანაში დაეცემა მახვილით!”
8 . დაბრუნდა რაბშაკე და, აჰა, ლიბნას ებრძვის აშურის მეფე, რადგან გაიგო, რომ ლაქიშიდან დაიძრა.
9 . თირჰაკაზე, ქუშის მეფეზეც გაიგო. უთხრეს: "აჰა, შენთან საბრძოლველად გამოვიდა”. ისევ გაუგზავნა მოციქულები ხიზკიაჰუს ამ სიტყვებით,
10 . ასე უთხარითო ხიზკიაჰუს, იუდას მეფეს "არ შეგაცდინოს შენმა ღმერთმა, რომელსაც ენდობი, ნუ იტყვი: არ ჩავარდებაო იერუსალიმი აშურის მეფის ხელში!
11 . ხომ გსმენია, რა დამართეს აშურის მეფეებმა ყველა ქვეყანას, როგორ გაანადგურეს ისინი. შენ რა, გადარჩები?!
12 . განა იხსნეს ღმერთებმა თავ-თავისი ხალხები, რომლებსაც მუსრი გაავლეს ჩემმა მამებმა: გოზანი და ხარანი, რეფეცი და ედენის ძენი, თელასარში რომ არიან?
13 . სად არიან ხამათის, არფადის, სეფარ-ვაიმის მეფეები, ჰენაყისა და ყივას მეფე?”
14 . გამოართვა ხიზკიაჰუმ წერილი მოციქულებს, წაიკითხა და ავიდა უფლის სახლში. უფლის წინაშე გაშალა ხიზკიაჰუმ წერილი.
15 . ილოცა ხიზკიაჰუმ უფლის წინაშე და თქვა: "უფალო, ღმერთო ისრაელისა, ქერუბებზე მჯდომო! შენ ხარ დედამიწის ყველა სამეფოს ერთადერთი ღმერთი! შენ შეჰქმენი ცა და მიწა!
16 . ყური მომაპყარ, უფალო, და ისმინე; თვალი გაახილე, უფალო, და დაინახე; ისმინე სანხერიბის სიტყვები, ცოცხალი ღმერთის სალანძღავად რომ გამოუგზავნია კაცები.
17 . მართალია, უფალო, ააოხრეს აშურის მეფეებმა ხალხები და მათი ქვეყნები.
18 . ცეცხლს მისცეს მათი ღმერთები, რადგან ღმერთები კი არა, არამედ ხისგან და ქვისგან ადამიანის ხელით გამოთლილი ქმნილებანი იყვნენ და მოსპეს ისინი.
19 . ახლა, გევედრები, რომ გვიხსნა, უფალო, ღმერთო ჩვენო, მისი ხელიდან; გაიგოს დედამიწის ყველა სამეფომ, რომ შენ, უფალო, ერთადერთი ღმერთი ხარ!”
20 . შეუთვალა ესაია ამოცის ძემ ხიზკიაჰუს: "ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: შევისმინე, რასაც მევედრებოდი აშურის მეფის, სანხერიბის, წინააღმდეგ.
21 . აჰა, სიტყვა, რომელიც უფალმა ბრძანა მის წინააღმდეგ: მოგიძულა, დაგცინის ქალწული, ასული სიონისა; თავს აქნევს შენს უკან ასული იერუსალიმისა.
22 . ვის ლანძღავდი, ვის აგინებდი? ვისზე აღიმაღლე ხმა და ვისზე შემართე თვალი მედიდურად? ისრაელის წმიდაზე!
23 . შენი მოციქულების მეშვეობით გალანძღე უფალი და ამბობდი: ჩემი უამრავი ეტლით ავედიო მთის მაღლობებზე, ლიბანის ფერდზე. გავჩეხე მაღალი კედრები, რჩეული კვიპაროსები, მისი სამყოფლის საზღვრებს მივაღწიე და შევედი მის ნაყოფიერ ტყეში.
24 . ამოვთხარე და შევსვი უცხო წყლები, საკუთარი ფეხის ტერფებით ამოვაშრეო ეგვიპტის მდინარეები!
25 . ნუთუ არ გსმენია, რომ ეს უძველესი დროიდან დავგეგმე, რომ წინა დღეებში გადავწყვიტე? ახლაღა მოვაწიე, რომ ნანგრევებად ქცეულიყვნენ ციხე-ქალაქები.
26 . მათმა მცხოვრებლებმა ძალა დაკარგეს, შეძრწუნდნენ და შერცხვნენ, მინდვრის ბალახივით შეიქნენ, მწვანე ბალახივით, ბანზე მოდებული ხავსივით, შეღერებამდე დაშაშრული თავთავივით.
27 . ვიცი, როგორ ზიხარ, როგორ გამოდიხარ და შედიხარ, როგორ მედიდგულები.
28 . იმის გამო, რომ გამიდიდგულდი და მოსწვდა ჩემს ყურებს შენი ამპარტავნება, ნესტოებში რგოლს გაგიყრი და პირში ლაგამს ამოგდებ, იმავე გზით დაგაბრუნებ, რომლითაც მოხვედი.
29 . ეს გქონდეს ნიშნად: ამ წელიწადს ველურად გაზრდილი ჭამეთ, მეორე წელიწადს მონარჩენიდან გაზრდილი, მესამე წელიწადს თესეთ და მოიმკეთ, ვაზი ჩაყარეთ და მისი ნაყოფი ჭამეთ.
30 . კვლავ გაიდგამს ფესვს იუდას სახლის გადარჩენილი ნატამალი და გამოიღებს ნაყოფს.
31 . რადგან იერუსალიმიდან გამოვა ნარჩომი და სიონის მთიდან ნატამალი. ცაბაოთ უფლის მოშურნეობა აღასრულებს ამას.
32 . ამიტომ, ასე ამბობს უფალი აშურის მეფეზე: ვერ შევა ამ ქალაქში, ისარს ვერ გაისვრის მასში, ვერ მიეჭრება ფარით ხელში და მიწაყრილს ვერ აღუმართავს წინ.
33 . გაბრუნდება იმავე გზით უკან, რომლითაც მოვიდა. ვერ შევა ამ ქალაქში! ამბობს უფალი.
34 . მე დავიფარავ ამ ქალაქს, რომ ვიხსნა იგი ჩემთვის და დავითისთვის, ჩემი მსახურისთვის”.
35 . იმ ღამეს გამოვიდა უფლის ანგელოზი და მოსრა აშურის ბანაკში ას ოთხმოცდახუთი ათასი მებრძოლი. ადგნენ დილით და, აჰა, მკვდარი იყო ყველა.
36 . გაბრუნდა სანხერიბი, აშურის მეფე და ნინევეში მივიდა.
37 . ერთხელ, როცა თავის ღმერთს ნისროქს სცემდა თაყვანს, მახვილით მოკლეს იგი ადრამელექმა და შარეცერმა, მისმა ძეებმა და არარატის ქვეყანაში გაიქცნენ. მის ნაცვლად მისი ძე ესარხადონი გამეფდა.
1 . თორმეტი წლის იყო მენაშე, როცა გამეფდა და ორმოცდათხუთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ხეფციბა.
2 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში იმ ერების სიბილწეთა კვალზე, რომლებიც უფალმა განდევნა ისრაელის ძეთაგან.
3 . კვლავ ააშენა ხიზკიაჰუს, მამამისის მიერ დანგრეული მაღლობები; სამსხვერპლოები აღუმართა ბაყალს და გააკეთა აშერი, როგორც ახაბს, ისრაელის მეფეს ჰქონდა გაკეთებული; მთელ ციურ მხედრობას ეთაყვანებოდა და ემსახურებოდა.
4 . ააშენა სამსხვერპლოები უფლის სახლში, რაზეც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს: "იერუსალიმში იქნება ჩემი სახელი”.
5 . მთელ ციურ მხედრობას სამსხვერპლოები აუშენა უფლის სახლის ორივე ეზოში.
6 . ცეცხლში გაატარა თავისი ვაჟი, მისნობდა და სულთა მხმობელნი განაწესა. ბევრ ბოროტებას აკეთებდა უფლის თვალში მის განსარისხებლად.
7 . გამოაქანდაკა აშერის კერპი და დადგა სახლში, რომელზეც უთხრა უფალმა დავითს და მის ძეს, სოლომონს: "ამ სახლში და იერუსალიმში, რომელიც მე ამოვირჩიე ისრაელის ყველა ტომიდან, საუკუნოდ დავდებ ჩემს სახელს;
8 . აღარ მოვაცვლევინებ ფეხს ისრაელს ამ მიწიდან, რომელიც მივეცი მათ მამებს, ოღონდ მოიქცნენ ისე, როგორც ვუბრძანე, იმ რჯულის თანახმად, მოსემ ჩემმა მსახურმა რომ ამცნო მათ”.
9 . მაგრამ არ ისმინეს; აცდუნა ისინი მენაშემ და იმ ერებზე დიდ ბოროტებას სჩადიოდნენ, რომლებიც მოსპო უფალმა ისრაელის ძეთაგან.
10 . ამბობდა უფალი თავის მსახურთა, წინასწარმეტყველთა მეშვეობით:
11 . "რადგან ეს სიბილწენი ჩაიდინა მენაშემ, იუდას მეფემ და გადააჭარბა ბოროტებაში ამორეველთ, მასზე უწინ რომ იყვნენ და იუდაც აცდუნა თავისი კერპებით,
12 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, ისეთ ბოროტებას დავატეხ იერუსალიმს და იუდას, რომ ორივე ყური შეერხევა ამის გამგონეს.
13 . სამარიის ლარს და ახაბის სახლის შვეულს გადავჭიმავ იერუსალიმზე; ისე ამოვრეცხავ იერუსალიმს, როგორც ჯამს ამორეცხავს კაცი - ამორეცხავს და ამოაპირქვავებს;
14 . მივატოვებ ჩემი სამკვიდრებლის ნარჩენს, მტრებს ჩავუგდებ ხელში და ნადავლად და დასატაცებლად შეიქნებიან მათი მტრებისთვის.
15 . რადგან ბოროტად იქცეოდნენ ჩემს თვალში და მაჯავრებდნენ იმ დღიდან მოყოლებული, რაც მათი მამები გამოვიდნენ ეგვიპტიდან.
16 . უდანაშაულო სისხლიც ბევრი დაღვარა მენაშემ, ვიდრე არ აღავსო იერუსალიმი პირთამდე, გარდა იმ ცოდვისა, იუდას რომ აცოდვინა და უფლის თვალში ბოროტი აკეთებინა”.
17 . მენაშეს დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მან მოიმოქმედა, მისი ცოდვები, რაც კი შეუცოდავს, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
18 . განისვენა მენაშემ თავის მამებთან და დამარხეს იგი თავისი სახლის ბაღში, ყუზას ბაღში. მის ნაცვლად მისი ძე ამონი გამეფდა.
19 . ოცდაორი წლის იყო ამონი როცა გამეფდა და ორი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო მეშულემეთი, ხარუცის ასული, იატბადან.
20 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მამამისი მენაშე.
21 . ყველა ის გზა მოსინჯა, რომლითაც მამამისი დადიოდა; ემსახურებოდა და ეთაყვანებოდა კერპებს, რომლებსაც მამამისი ემსახურებოდა;
22 . მიატოვა უფალი, თავისი მამების ღმერთი და უფლის გზით არ დადიოდა.
23 . მიატოვა უფალი, თავისი მამების ღმერთი და უფლის გზით არ დადიოდა.
24 . მაგრამ დახოცა ქვეყნის ხალხმა ამონ მეფის წინააღმდეგ აჯანყებულნი და მის ნაცვლად მისი ძე, იოშია გაამეფა.
25 . ამონის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
26 . დამარხეს იგი თავის სამარხში, ყუზას ბაღში. მის ნაცვლად მისი ძე, იოშია გამეფდა.
1 . გაგზავნა მეფემ მოციქულები და შეკრიბეს მასთან იუდასა და იერუსალიმის მთელი უხუცესობა.
2 . წავიდა მეფე უფლის სახლში და მასთან ერთად იუდას ყველა კაცი და იერუსალიმის ყველა მცხოვრები, ასევე მღვდლები, წინასწარმეტყველნი, მთელი ერი დიდიდან პატარამდე და მათ გასაგონად წაიკითხა მეფემ იმ აღთქმის წიგნის ყოველი სიტყვა, უფლის სახლში რომ იპოვეს.
3 . დადგა მეფე სვეტის წინ და დადო აღთქმა უფლის წინაშე, რომ ივლიდა უფლის კვალზე, მთელი გულით და მთელი სულით დაიცავდა მის მცნებებს, მოწმობებსა და დადგენილებებს, რათა აღსრულებულიყო ამ წიგნში ჩაწერილი აღთქმის სიტყვები. მთელმა ხალხმა მოიწონა აღთქმა.
4 . უბრძანა მეფემ ხილკიაჰუ მღვდელმთავარს, მეორე საფეხურის მღვდლებსა და კარიბჭის მცველთ, რომ გამოეტანათ უფლის სახლიდან ბაყალისთვის, აშერისთვის და მთელი ციური ლაშქრისთვის გაკეთებული ჭურჭელი და ცეცხლს მისცა ისინი იერუსალიმის გარეთ, კედრონის ველზე, ხოლო ნაცარი ბეთელში წაიღო.
5 . გაყარა იუდას მეფეთა მიერ დაყენებული ქურუმები, რომლებიც საკმეველს აკმევდნენ მაღლობებზე იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის შემოგარენში; და ბაყალს, მზეს, მთვარეს, ვარსკვლავებსა და ცის მთელ მხედრობას უკმევდნენ;
6 . გაიტანა აშერი უფლის სახლიდან იერუსალიმის გარეთ, კედრონის ხევისკენ, დაწვა კედრონის ხევში, მტვრად აქცია და ხალხის ძეთა საფლავებზე გააბნია.
7 . დაანგრია უფლის სახლთან მდგარი მეძავთა სახლები, სადაც დედაკაცები საფარველს უქსოვდნენ აშერს;
8 . გამოიყვანა იუდას ქალაქებიდან ყველა მღვდელი და წაბილწა ის მაღლობები, სადაც აკმევდნენ ისინი, გებაყიდან ბეერ-შებაყამდე, დაანგრია კარიბჭის მაღლობები, ერთი - ქალაქის მთავრის, იეშუას, კარიბჭის შესასვლელთან რომ იყო და მეორე - ქალაქის კარიბჭის ხელმარცხნივ.
9 . თუმცა არ ადიოდნენ მაღლობთა მღვდლები უფლის სამსხვერპლოსთან იერუსალიმში, მაინც ჭამდნენ ხმიადებს თავის ძმებთან ერთად.
10 . წაბილწა სამსხვერპლო, ჰინომის ძეთა ველზე რომ იყო, რათა არავის გაეტარებინა ცეცხლში მოლოქისთვის თავისი ძე ან ასული.
11 . გაუშვა ცხენები, რომლებიც იუდას მეფეებს მზისთვის ჰყავდათ მიძღვნილი, უფლის სახლის შესასვლელიდან სარდალ ნეთან-მელექის ოთახამდე, გარეუბანში რომ არის; მზის ეტლები კი ცეცხლში დაწვა.
12 . დაანგრია მეფემ იუდას მეფეთა მიერ, ახაზის ზედა სახლის ერდოზე და უფლის სახლის ორივე ეზოში, მანაშეს მიერ აღმართული სამსხვერპლოები, მოაშორა იქაურობას და კედრონის ხევში გადაყარა მათი მტვერი.
13 . შებილწა მეფე იოშიამ მაღლობები იერუსალიმის გასწვრივ, გახრწნილების მთის მარჯვნივ, სოლომონმა, ისრაელის მეფემ რომ აუშენა ყაშთორეთს - ციდონელთა სიბილწეს, ქამოშს - მოაბის სიბილწეს და მილქომს - ყამონის ძეთა სისაძაგლეს.
14 . ნამსხვრევებად აქცია სვეტები, გაჩეხა აშერები და ადამიანების ძვლებით შეავსო მათი ადგილები.
15 . ასევე მოექცა სამსხვერპლოს, რომელიც ბეთელშია. იერობყამ ნაბატის ძის, ისრაელის მაცდუნებლის მოწყობილი მაღლობიც და სამსხვერპლოც მანვე დაანგრია; ცეცხლში დაწვა მაღლობი და გააცამტვერა; აშერიც დაწვა.
16 . მიბრუნდა იოშია და დაინახა სამარხები, მთაზე რომ იყო; გაგზავნა და ამოაღებინა სამარხებიდან ძვლები და სამსხვერპლოზე დაწვა. ამით წაბილწა იგი უფლის სიტყვისამებრ, რომელიც წარმოთქვა ღვთისკაცმა, რომელმაც წინასწარ განაცხადა ეს ამბები.
17 . იკითხა იოშიამ: „ეს რა ძეგლია, მე რომ ვხედავ?” უთხრეს ქალაქის მცხოვრებლებმა: „იუდადან მოსული ღვთისკაცის სამარხია, რომელმაც წინასწარ განაცხადა ეს ამბები, შენ რომ დამართე ახლა ბეთელის სამსხვერპლოს”.
18 . თქვა: „მოასვენეთ, ნურავინ დასძრავს მის ძვლებს”. არ შეხებიან არც მის და არც იმ წინასწარმეტყველის ძვლებს, რომელიც სამარიიდან მოვიდა.
19 . ასევე მოაშორა იოშიამ ყველა სახლი მაღლობებზე, სამარიის ქალაქებში რომ ჰქონდათ აშენებული ისრაელის მეფეებს უფლის განსარისხებლად და ისეთივე საქმე დამართა მათ, როგორც ბეთელში.
20 . სამსხვერპლოებზე დაკლა მაღლობთა მღვდლები, ვინც კი იქ იყო, ზედ დაწვა კაცთა ძვლები და იერუსალიმში დაბრუნდა.
21 . უბრძანა მეფემ მთელ ხალხს და უთხრა: „იდღესასწაულეთ პასექი უფლისთვის, თქვენი ღმერთისთვის, როგორც ამ აღთქმის წიგნში წერია”.
22 . არ მომზადებულა ასეთი პასექი მსაჯულთა დროიდან, რომლებიც განსჯიდნენ ისრაელს და არც ისრაელისა და იუდას მეფეთა დღეებში არ მომხდარა ასეთი რამ.
23 . მხოლოდ იოშია მეფის გამეფების მეთვრამეტე წელს მომზადდა ასეთი პასექი უფლისთვის იერუსალიმში.
24 . აღმოფხვრა იოშიამ მესულთანეები, გრძნეულები, ჯადოქრები, თერაფიმები, კერპები და ყოველი სისაძაგლე, რაც კი იუდას ქვეყანასა და იერუსალიმში გამოჩნდა, რათა აღსრულებულიყო იმ წიგნში ჩაწერილი რჯულის სიტყვები, რომელიც უფლის სახლში იპოვა ხილკიაჰუ მღვდელმა.
25 . არ ყოფილა მანამდე მისი მსგავსი მეფე, რომელიც უფლისკენ მთელი თავისი გულით, სულითა და ძალით მოიქცა, მოსეს რჯულის თანახმად და არც მის მერე აღმდგარა მისი მსგავსი.
26 . მაგრამ არ შებრუნებულა უფალი მძვინვარე რისხვისგან, რითაც მრისხანებდა იგი იუდაზე იმ სიბრაზის გამო, რომლითაც გააბრაზა მანაშემ.
27 . თქვა უფალმა: „იუდასაც მოვიშორებ, როგორც ისრაელი მოვიშორე, უარვყოფ ამ ქალაქს, იერუსალიმს და სახლს რომელიც ავირჩიე და რომელზეც ვთქვი: აქ დამკვიდრდება ჩემი სახელი”.
28 . იოშიას დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა, განა იუდას მეფეთა მატიანეში არაა ჩაწერილი?
29 . მის დროს გამოვიდა ფარაონი ნექო, ეგვიპტის მეფე, აშურის მეფესთან მდინარე ევფრატზე. გაემართა მეფე იოშია მის დასახვედრად და მოკლა იგი ფარაონმა მეგიდოში, დანახვისთანავე.
30 . ეტლით წაასვენეს იგი მისმა მსახურებმა მეგიდოდან იერუსალიმში და მის სამარხში დამარხეს. აიყვანა ქვეყნის ხალხმა იეჰოახაზი, იოშიას ძე, ზეთი სცხეს და მამამისის ნაცვლად გაამეფეს.
31 . ოცდასამი წლისა იყო იეჰოახაზი, როცა გამეფდა და სამი თვე იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ხამუტალი, იერემიას ასული, ლიბნადან.
32 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამები.
33 . დაატუსაღა იგი ფარაონმა ნექომ რიბლაში, ხამათის ქვეყანაში, რომ იერუსალიმში არ ემეფა და ქვეყანას ხარკად ასი ტალანტი ვერცხლი და ერთი ტალანტი ოქრო დააკისრა.
34 . გაამეფა ფარაონმა ნექომ ელიაკიმი, იოშიას ძე, მამამისის, იოშიას ნაცვლად: სახელი შეუცვალა და დაარქვა იეჰოიაკიმი. იეჰოახაზი კი ეგვიპტეში წაიყვანა და იქ მოკვდა.
35 . ოქრო-ვერცხლს აძლევდა იეჰოიაკიმი ფარაონს, ოღონდ ქვეყანას დაადო გადასახადები, რათა მიეცა ფული ფარაონის ბრძანებისამებრ; ქვეყნის ხალხს, თითოეულს მისი ქონების მიხედვით დააკისრა ნექოსთვის მისაცემი ფული.
36 . ოცდახუთი წლისა იყო იეჰოიაკიმი როცა გამეფდა და თერთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ზებუდა, ფედაიას ასული, რუმადან.
37 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამები.
1 . მივიდა რეხაბყამი იერუსალიმში და შეკრიბა იუდასა და ბენიამინის მთელი სახლი - ასოთხმოცი ათასი ახალგაზრდა, რჩეული მეომარი, რათა შებრძოლებოდნენ ისრაელს რეხაბყამისთვის სამეფოს დასაბრუნებლად.
2 . გამოეცხადა უფლის სიტყვა შემაყიას, ღვთისკაცს:
3 . „ელაპარაკე რეხაბყამ სოლომონის ძეს, იუდას მეფეს, მთელ ისრაელს, იუდას და ბენიამინს და უთხარი:
4 . ასე ამბობს უფალი: ნუ გახვალთ საბრძოლველად თქვენს მოძმეებთან! თავ-თავის სახლში გაბრუნდეს ყველა, რადგან ჩემი ნებით მოხდა ეს ამბავი!” დაემორჩილნენ უფლის სიტყვას და იერობყამთან საბრძოლველად გასულნი უკან გაბრუნდნენ.
5 . რეხაბყამი იერუსალიმში ცხოვრობდა და ამაგრებდა ქალაქებს იუდაში:
6 . გაამაგრა: ბეთლემი, ყეტამი და თეკოაყი,
7 . ბეთ-ცური, სოქო, ყადულამი,
8 . გათი, მარეშა, ზიფი,
9 . ადორაიმი, ლაქიში, ყაზეკა,
10 . ცორყა, აიალონი და ხებრონი - ციხე-სიმაგრეებიანი ქალაქები იუდასა და ბენიამინის სამთავროში.
11 . და გაამაგრა ეს ციხე-სიმაგრენი, ჩააყენა მათში სარდლები და მოაწყო სურსათ-სანოვაგის, ზეთისა და ღვინის საცავები.
12 . ყველა ქალაქში ფარ-შუბები ჩამოარიგა და ძლიერ განამტკიცა ისინი. იუდა და ბენიამინი მის მხარეს იყვნენ.
13 . მთელ ისრაელში მყოფი მღვდლები და ლევიანები თავ-თავისი საზღვრებიდან დაიძრნენ მისკენ და გვერდში დაუდგნენ მას.
14 . ვინაიდან ტოვებდნენ ლევიანები თავიანთ საძოვრებსა და სამფლობელოებს და მიდიოდნენ იუდაში და იერუსალიმში, რადგან იერობყამმა და მისმა ძეებმა უფლის მსახურება დაუშალეს.
15 . თავისი მღვდლები დააყენა მაღლობებზე, ციკნებისა და ხბორების კერპებისთვის, თვითონ რომ გააკეთა.
16 . ისრაელის ყველა ტომიდან მიჰყვებოდნენ ლევიანებს, ვინც გულით ეძებდა უფალს, ისრაელის ღმერთს, რომ მოსულიყვნენ იერუსალიმში და მსხვერპლი შეეწირათ უფლისთვის, თავიანთი მამების ღმერთისთვის.
17 . გაამაგრეს იუდას სამეფო და სამ წელიწადს უჭერდნენ მხარს რეხაბყამს, სოლომონის ძეს, რადგან ამ სამ წელიწადს დადიოდა დავითისა და სოლომონის გზით.
18 . რეხაბყამმა ცოლად მახალათი შეირთო, იერიმოთ დავითის ძის ასული და აბიხაილი, ელიაბ იესეს ძის ასული.
19 . უშვეს ვაჟები: იეყუში, შემარია და ზაჰამი.
20 . ამის შემდეგ მაყაქა შეირთო, აბესალომის ასული, რომელმაც აბია, ყათაი, ზიზა და შელომითი უშვა.
21 . რეხაბყამს ყველა თავის ცოლსა და ხარჭაზე მეტად უყვარდა მაყაქა, აბესალომის ასული, რადგან თვრამეტი ცოლი და სამოცი ხარჭა ჰყავდა. ოცდარვა ძე და სამოცი ასული შვა რეხაბყამმა.
22 . დააყენა რეხაბყამმა თავკაცად აბია, მაყაქას ვაჟი, წინამძღოლად მის ძმათა შორის, რადგან მის გამეფებას ფიქრობდა.
23 . გონივრულად მოქმედებდა, თავისი ყველა შვილი ყოველ გამაგრებულ ქალაქში ჩაასახლა იუდასა და ბენიამინის მთელ მიწაზე, სარჩო-სანოვაგეც უხვად მისცა და მრავალი ცოლი უთხოვა.
1 . განისვენა აბიამ თავის მამებთან და დაკრძალეს იგი დავითის ქალაქში. მის ნაცვლად კი ასა, მისი ძე გამეფდა. ათი წლით მოისვენა ქვეყანამ მის დღეებში.
2 . კეთილად და სიმართლით იქცეოდა ასა უფლის, თავისი ღმერთის თვალში.
3 . მოშალა უცხო სამსხვერპლონი და მაღლობები; და აჩეხა (ფინიკიელთა ქალღმერთის) აშერები.
4 . იუდევლებს უფლის, თავიანთი მამების ღმერთის ძიება და რჯულისა და მცნების შესრულება უბრძანა.
5 . გააუქმა იუდას ქალაქებში სამსხვერპლო მაღლობები და მზის სვეტები. და მოისვენა სამეფომ მისი მეფობის დროს.
6 . ააშენა გამაგრებული ქალაქები იუდაში, რადგან დამშვიდდა ქვეყანა და ომები არ ჰქონია იმ წლებში, რადგან უფალმა მოასვენა იგი.
7 . უთხრა მან იუდეველთ: „ავაშენოთ ეს ქალაქები და შემოვავლოთ გალავნები კოშკებით, კარიბჭეებითა და ურდულებით, ჯერ კიდევ ჩვენია ჩვენი ქვეყანა, ვინაიდან ვეძიებდით უფალს, ჩვენს ღმერთს; ვიპოვეთ იგი და მშვიდობა გვიბოძა ყოველი მხრიდან!” აშენებდნენ ისინი და იმარჯვებდნენ.
8 . გაძლიერდა ასა, იუდეველთაგან სამასი ათასი ფარ-შუბის ამღები ჰყავდა, ბენიამინელთაგან კი - ორას ოთხმოცი ათასი ფარისა და მშვილდის ამღები; ყველა ერთიმეორეზე ძლევამოსილი მეომარი იყო.
9 . გამოვიდა მათ წინააღმდეგ ზერახ ქუშელი (ეთიოპიელი) ათასჯერ ათასიანი ლაშქრით, სამასი ეტლით და მარეშას მიადგა.
10 . გავიდა ასა მის წინააღმდეგ და საომრად დაეწყვნენ ცეფათას ველზე, რომელიც მარეშას გადასცქეროდა.
11 . მოუხმო ასამ უფალს, თავის ღმერთს და თქვა: „უფალო! მხოლოდ შენ შეგიძლია შეეწიო უძლურს ძლიერის წინააღმდეგ. შეგვეწიე უფალო, ღმერთო ჩვენო, რადგან შენს სახელზე მინდობილნი გამოვედით ამ ურდოს წინააღმდეგ. უფალო! ჩვენი ღმერთი ხარ შენ, დაე ნურავინ შეძლებს შენზე აღმატებას!”
12 . შემუსრა უფალმა ქუშელნი ასასა და იუდას წინაშე და გაიქცნენ ქუშელნი.
13 . გერარამდე მისდევდა ასა და მასთან მყოფი ხალხი და დაეცნენ ქუშელნი და არავინ გადარჩენილა მათგან ცოცხალი, რადგან შეიმუსრნენ უფლისა და მისი მხედრობის წინაშე. დიდძალი ნადავლი წამოიღო იუდამ.
14 . ყველა ქალაქი ააოხრეს გერარის ირგვლივ, რადგან უფლის ძრწოლა იყო მათზე და გაძარცვეს ყველა ქალაქი, ვინაიდან სავსე იყო ნადავლით.
15 . მწყემსთა კარვებიც აიკლეს და დიდძალი წვრილფეხა საქონელი და აქლემი გამოირეკეს და დაბრუნდნენ იერუსალიმში.
1 . ოცი წლის იყო ახაზი გამეფებისას და თექვსმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში; არ იქცეოდა სწორად უფლის თვალში, მამამისის, დავითისგან განსხვავებით.
2 . ისრაელის მეფეთა გზებით დადიოდა და ბაყალთა ქანდაკებებიც ჩამოასხა.
3 . საკმეველს აკმევდა ბენ-ჰინომის ველზე და ცეცხლში წვავდა თავის ძეებს, იმ წარმართთა საძაგელი წესისამებრ, რომლებიც უფალმა ისრაელის ძეთაგან განდევნა.
4 . სწირავდა და აკმევდა მაღლობებსა და მწვერვალებზე და ყოველი ამწვანებული ხის ქვეშ.
5 . ჩააგდო იგი მისმა უფალმა ღმერთმა არამელთა მეფის ხელში; დაამარცხეს იგი და მრავალ ტყვესთან ერთად დამასკოში მიიყვანეს. გარდა ამისა, ისრაელის მეფის ხელშიც ჩააგდო, რომელმაც სასტიკად დაამარცხა.
6 . ფეკახ რემალიაჰუს ძემ, ისრაელის მეფემ, ერთ დღეში, ას ოცი ათასი იუდეველი ამოხოცა. მამაცი ვაჟკაცები, რადგან მიატოვეს მათ უფალი, თავიანთი მამების ღმერთი.
7 . დახოცა ზიხრიმ, ძლევამოსილმა ეფრემელმა, უფლისწული მაყასიაჰუ, მოურავი ყაზრიკამი და ელკანა, მეფის შემდეგ მეორე კაცი.
8 . დაატყვევეს ისრაელის ძეებმა თავიანთ ძმათაგან ორასი ათასი ქალი, ძე და ასული; დიდძალი ნადავლიც დაიტაცეს და მიიტანეს სამარიაში.
9 . იყო იქ უფლის წინასწარმეტყველი, სახელად ყოდედი. გამოვიდა სამარიაში დაბრუნებული ლაშქრის წინაშე და უთხრა: „აჰა, უფალი, თქვენი მამების ღმერთი განრისხებული იყო იუდაზე, ხელში ჩაგიგდოთ იგი და თქვენც ისეთი სისასტიკით გაჟლიტეთ ისინი, რომ ზეცას მისწვდა ეს.
10 . და ახლა გინდათ, რომ იუდასა და იერუსალიმის შვილები მონებად და მხევლებად გაიხადოთ? განა თქვენ არა გაქვთ დანაშაული უფლის, თქვენი ღმერთის წინაშე?
11 . ისმინეთ ჩემი, დააბრუნეთ ტყვეები, რომლებიც თქვენი მოძმეებისგან წამოასხით; რადგან უფლის რისხვა აღიგზნო თქვენზე”.
12 . ზოგიერთი ეფრემის ძეთა მეთაურთაგან - ყაზარია იეჰოხანანის ძე, ბერექიაჰუ მეშილემოთის ძე, ხიზკიაჰუ შალუმის ძე და ყამასა ხადლაის ძე ბრძოლიდან მოსულთა წინააღმდეგ აღდგა.
13 . უთხრეს მათ: „ტყვეებს აქ ნუ მოიყვანთ, ნუღარ დაუმატებთ ჩვენს ცოდვა-ბრალს ჩვენსავე დანაშაულს უფლის წინაშე; რადგან დიდია ჩვენი ბრალი და ანთია უფლის რისხვა ისრაელზე”.
14 . და დატოვეს შეიარაღებულმა კაცებმა ტყვეები და ნადავლი მთავრებისა და მთელი კრებულის წინაშე.
15 . ადგნენ სახელდებით მოხსენიებული კაცები, მივიდნენ ტყვეებთან და ვინც შიშველი იყო, ნადავლიდან შემოსეს. ფეხზე ჩააცვეს, აჭამეს და ასვეს, ზეთით დაზილეს, დასუსტებულნი სახედრებზე შესვეს; მიიყვანეს იერიხოში, პალმების ქალაქში, მათ მოძმეებთან და დაბრუნდნენ სამარიაში.
16 . იმ დროს გაუგზავნა მეფე ახაზმა წერილი აშურის მეფეებს, რათა დახმარებოდნენ მას.
17 . კვლავ მოდიოდნენ ედომელნი, ხოცავდნენ იუდეველთ და ტყვეებად მიერეკებოდნენ.
18 . ფილისტიმელებიც შეესივნენ დაბლობის ქალაქებსა და იუდას სამხრეთს; დაიპყრეს ბეთ-შემეში, აიალონი და გედეროთი; სოქო, თიმნა და გიმზო თავ-თავისი შემოგარენით და იქ დამკვიდრდნენ.
19 . რადგან დაამდაბლა უფალმა იუდა, ისრაელის მეფის, ახაზის გამო, ვინაიდან გარყვნა მან იუდა და დიდად განარისხა უფალი.
20 . მივიდა მასთან თიგლათ-ფილესერი, აშურის მეფე და დახმარების ნაცვლად კიდევ უფრო შეავიწროვა იგი.
21 . მისცა ახაზმა აშურის მეფეს ხარკი უფლის სახლიდან, მეფისა და მთავართა სახლებიდან, მაგრამ ვერც ამან უშველა.
22 . ამ გაჭირვების დროს უფრო სცოდავდა უფალს მეფე ახაზი.
23 . დამასკოს ღმერთებს სწირავდა მსხვერპლს, რომლებმაც დაღუპეს იგი და ამბობდა: „რადგან ასე შველიან არამის მეფეებს მათი ღმერთები, შევწირავ მათ, იქნებ შემეწიონ”. მაგრამ ისინი იყვნენ მისი და მთელი ისრაელის დამცემი.
24 . მოაგროვა ახაზმა ღვთის სახლის ჭურჭელი და დალეწა. უფლის სახლის კარნი დაკეტა და სამსხვერპლოები გაიკეთა იერუსალიმის თითოეულ კუთხეში.
25 . იუდას ყოველ ქალაქში გააკეთა მაღლობები, რათა უცხო ღმერთებისთვის ეკმია და განარისხა უფალი, თავისი მამების ღმერთი.
26 . დანარჩენი მისი ამბები და ყველა მისი საქმე, პირველი და უკანასკნელი, აღწერილია იუდასა და ისრაელის მეფეთა წიგნში.
27 . განისვენა ახაზმა თავის მამებთან და დაკრძალეს ის ქალაქ იერუსალიმში, თუმცა ისრაელის მეფეთა სამარხში არ მიუსვენებიათ. მის ნაცვლად კი ხიზკიაჰუ, მისი ძე გამეფდა.
1 . ოცდახუთი წლის გამეფდა ხიზკიაჰუ და ოცდაცხრა წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისი იყო აბია, ზაქარიას ასული.
2 . სწორად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც დავითი, მამამისი იქცეოდა.
3 . მან თავისი მეფობის პირველსავე წელს, პირველ თვეში, გააღო უფლის სახლის კარებები და შეაკეთა ისინი.
4 . მოიყვანა მღვდლები, ლევიანები და აღმოსავლეთის მოედანზე შეკრიბა.
5 . უთხრა მათ: „მისმინეთ, ლევიანებო! ახლა, განიწმიდენით და განწმიდეთ უფლის, თქვენი მამების ღმერთის სახლი და გამოიტანეთ უწმიდურება წმიდა ადგილიდან.
6 . რადგან შესცოდეს ჩვენმა მამებმა, ბოროტად იქცეოდნენ უფლის, ჩვენი ღმერთის თვალში, მიატოვეს იგი, პირი იბრუნეს უფლის სამყოფელისგან და ზურგი აქციეს მას.
7 . ჩაკეტეს დარბაზის კარები და ჩააქრეს ლამპრები, აღარც საკმეველს აკმევდნენ და აღარც სრულადდასაწველებს აღუვლენდნენ წმიდა ადგილზე ისრაელის ღმერთს.
8 . უფლის რისხვა დაატყდა იუდასა და იერუსალიმს და გადასცა ისინი ნგრევას, გატიალებასა და შერცხვენას, როგორც თქვენი თვალით ხედავთ.
9 . აჰა, მახვილით დაეცნენ ჩვენი მამები; ჩვენი ძეები, ასულები და ცოლები კი ტყვეობაში არიან ამის გამო.
10 . ახლა გულით მსურს აღთქმა დავუდო უფალს, ისრაელის ღმერთს, რათა მიაქციოს ჩვენგან თავისი მწველი რისხვა.
11 . ჩემო ძეებო, ნუ იქნებით დაუდევარნი! რადგან თქვენ ამოგირჩიათ უფალმა, რათა მის წინაშე მდგარიყავით, გემსახურათ, მისი მსახურები და საკმევლის მკმეველები ყოფილიყავით”.
12 . ადგნენ ლევიანები: კეჰათის ძეთაგან - მახათ ყამასაის ძე და იოელ ყაზარიას ძე; მერარის ძეთაგან - კიში ყაბდიას ძე და ყაზარია იეჰალელელის ძე; გერშონის ძეთაგან - იოახ ზიმას ძე და ყედენ იოახის ძე.
13 . ელიცაფანის ძეთაგან - შიმრი და იეყიელი; ასაფის ძეთაგან - ზაქარია და მათანია;
14 . ჰემანის ძეთაგან - იეხიელი და შიმყი; იედუთუნის ძეთაგან - შემაყია და ყუზიელი.
15 . შეკრიბეს თავიანთი ძმები და განიწმიდნენ. მივიდნენ მეფის ბრძანებით, უფლის სიტყვის მიხედვით, უფლის სახლის დასასუფთავებლად.
16 . შევიდნენ მღვდლები უფლის სახლის შიდა ოთახში დასასუფთავებლად და გამოიტანეს ყველაფერი არაწმიდა, რაც კი უფლის ტაძარში და მის ეზოში იპოვეს; აიღეს ლევიანებმა ეს უწმიდურება, გამოიტანეს და კედრონის ხევში გადაყარეს.
17 . პირველი თვის პირველ დღეს დაიწყეს განწმენდა, თვის მერვე დღეს კი უფლის დარბაზში შევიდნენ; რვა დღეს წმინდეს უფლის სახლი და პირველი თვის მეთექვსმეტე დღეს დაასრულეს.
18 . შევიდნენ მეფე ხიზკიაჰუსთან და უთხრეს: „გავასუფთავეთ უფლის მთელი სახლი, სრულადდასაწველის სამსხვერპლო და მთელი მისი ჭურჭელი, საწინაშეო პურის მაგიდა და მთელი მისი ჭურჭელი;
19 . ასევე მთელი ჭურჭელი, რომელიც მიატოვა მეფე ახაზმა თავის მეფობაში ორგულობის გამო - ჩვენ მოვამზადეთ და განვწმიდეთ. აჰა, უფლის სამსხვერპლოს წინაშეა ისინი”.
20 . დილაადრიანად ადგა მეფე ხიზკიაჰუ, შეკრიბა ქალაქის მთავრები და უფლის სახლში ავიდა.
21 . შვიდი მოზვერი, შვიდი ვერძი, შვიდი კრავი და შვიდი ვაცი მიიყვანეს - სამეფოს, საწმიდარისა და იუდას ცოდვისთვის; და უბრძანა მღვდლებს, აჰარონის ძეებს, რომ უფლის სამსხვერპლოზე აღევლინათ ისინი.
22 . დაკლეს მოზვრები; აიღეს მღვდლებმა სისხლი და სამსხვერპლოს ასხურეს; დაკლეს ვერძები და სისხლი სამსხვერპლოს ასხურეს; დაკლეს კრავები და სისხლი სამსხვერპლოს ასხურეს.
23 . მოიყვანეს განტევების ვაცები მეფისა და კრებულის წინაშე და ხელები დაასხეს მათ.
24 . დაკლეს ისინი მღვდლებმა და მთელი ისრაელის ცოდვების გამოსასყიდად გაწმიდეს მათი სისხლით სამსხვერპლო; რადგან მთელი ისრაელისთვის ბრძანა მეფემ სრულადდასაწველი და ცოდვის მსხვერპლი.
25 . დააყენა ლევიანები უფლის სახლში წინწილებით, ჩანგებითა და ქნარებით, დავითისა და გადის, მეფის მხილველის და ნათან წინასწარმეტყველის მიერ დადგენილი ბრძანების მიხედვით, რადგან ასე იყო ნაბრძანები ეს უფლის მიერ წინასწარმეტყველთა მეშვეობით.
26 . ლევიანები დავითის საკრავებით დადგნენ, მღვდლები კი საყვირებით.
27 . ბრძანება გასცა ხიზკიაჰუმ, რომ სრულადდასაწველი აღევლინათ სამსხვერპლოზე. როგორც კი დაიწყო სრულადდასაწველის აღვლენა, მაშინვე გაისმა უფლის საგალობელი დავითის
28 . მთელი კრებული თაყვანს სცემდა; მგალობელნი გალობდნენ და საყვირები ხმიანობდნენ; ასე გრძელდებოდა სრულადდასაწველის დამთავრებამდე.
29 . სრულადდასაწველი რომ აღასრულეს, მეფემ და ყველა მასთან მყოფმა ქედი მოიხარეს და თაყვანი სცეს.
30 . უბრძანეს მეფე ხიზკიაჰუმ და მთავრებმა ლევიანებს, რომ ედიდებინათ უფალი, დავითისა და ასაფ წინასწარმეტყველის სიტყვებით; ისინიც სიხარულით აქებდნენ, ქედს იხრიდნენ და თაყვანს სცემდნენ.
31 . მიუგო ხიზკიაჰუმ და თქვა: „ახლა უკვე განწმედილნი ხართ უფლისთვის; მოდით, მოიტანეთ მსხვერპლები და სამადლობელნი უფლის სახლში”. მოიტანა მთელმა კრებულმა მსხვერპლები და სამადლობელნი, ხოლო ვისაც გულით სურდა მოიტანა სრულადდასაწველი.
32 . იმ სრულადდასაწველთა რიცხვი, კრებულმა რომ მოიყვანა, იყო: სამოცდაათი ხარი, ასი ვერძი, ორასი კრავი; ყოველივე ეს უფლისთვის იყო სრულადდასაწველად.
33 . სულ შეწირული იქნა: ექვსასი ხარი და სამიათასი ცხვარი.
34 . ოღონდ ცოტანი იყვნენ მღვდლები და ვეღარ შეძლეს სრულადდასაწველის გატყავება, ამიტომ მათი ძმები ლევიანები ეხმარებოდნენ, ვიდრე საქმე არ მოთავდა და სხვა მღვდლებიც არ განიწმიდნენ, რადგან ლევიანები უფრო წრფელი გულებით იწმიდებოდნენ, ვიდრე მღვდლები.
35 . თანაც უამრავი იყო სრულადდასაწველი, სამშვიდობო შესაწირის ქონთან და საღვრელ შესაწირებთან ერთად. ასე განახლდა უფლის სახლის მსახურება.
36 . გაიხარეს ხიზკიაჰუმ და მთელმა ხალხმა იმის გამო, რაც ხალხს მოუმზადა ღმერთმა, რადგან მოულოდნელად მოხდა ეს ყველაფერი.
1 . თორმეტი წლისა იყო მენაშე, როცა გამეფდა და ორმოცდათხუთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში.
2 . მაგრამ ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში იმ ერების სიბილწეთა კვალზე, რომლებიც განდევნა უფალმა ისრაელის ძეთაგან.
3 . კვლავ ააშენა მაღლობები, ხიზკიაჰუმ, მამამისმა რომ დაანგრია; სამსხვერპლოები აღუმართა ბაყალებს, აშერი დარგო, თაყვანს სცემდა მთელ ციურ ლაშქარს და მათ ემსახურებოდა.
4 . სამსხვერპლოები ააშენა უფლის სახლში, რომელზეც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს: "იერუსალიმში იქნება ჩემი სახელი სამარადისოდ”
5 . სამსხვერპლოები აუშენა მთელ ციურ ლაშქარს უფლის სახლის ორივე ეზოში.
6 . ცეცხლში ატარებდა თავის ძეებს ბენ-ჰინომის ველზე. მარჩიელობდა, მისნობდა, ჯადოქრობდა და მესულთანეებთან იჭერდა საქმეს; ბევრ ბოროტებას სჩადიოდა უფლის თვალში მის განსარისხებლად.
7 . ღმერთის სახლში, მის მიერ გამოთლილი კერპი აღმართა, რომელზეც უთხრა ღმერთმა დავითსა და მის ძეს სოლომონს: ამ სახლში და იერუსალიმში, რომელიც მე ამოვირჩიე ისრაელის ყველა ტომიდან, საუკუნოდ დავამკვიდრებო ჩემს სახელს;
8 . აღარ მოვაცვლევინებ ფეხს ისრაელს ამ მიწიდან, რომელიც მათ მამებს მივეცი, თუ მოიქცევიან იმ რჯულის, წესებისა და მცნებების თანახმად, მოსეს მეშვეობით რომ ვამცნეო მათ!
9 . მაგრამ აცდუნა მენაშემ იუდა და იერუსალიმის მკვიდრნი და იმ ერებზე მეტ ბოროტებას სჩადიოდნენ, უფალმა რომ გაანადგურა ისრაელის ძეთა წინაშე.
10 . ელაპარაკა უფალი მენაშეს და მის ხალხს, მაგრამ არ შეისმინეს.
11 . და გამოიყვანა მის წინააღმდეგ უფალმა აშურის მეფის მხედართმთავრები, კაუჭებით შეიპყრეს მენაშე, სპილენძის ბორკილები დაადეს და ბაბილონში წაიყვანეს.
12 . გაჭირვების დროს შეევედრა მენაშე უფალს, თავის ღმერთს და ძლიერ დაიმდაბლა თავი თავისი მამების ღმერთის წინაშე.
13 . ილოცა მის მიმართ და ღმერთმაც ისმინა მისი ვედრება და იერუსალიმში, თავის სამეფოში დააბრუნა იგი. მიხვდა მენაშე, რომ უფალია ღმერთი.
14 . ამის შემდეგ გარე კედელი შემოუშენა დავითის ქალაქს გიხონის დასავლეთით, ხევისკენ, თევზის კარიბჭის შესასვლელამდე; გარს შემოარტყა ყოფელს და ძალზე აამაღლა. ასევე მხედართმთავრები ჩააყენა იუდას ყველა გამაგრებულ ქალაქში.
15 . მოაშორა უფლის სახლიდან უცხო ღმერთები და კერპი, ასევე სამსხვერპლოები, რომლებიც მან ააშენა უფლის სახლის მთაზე და იერუსალიმში და ქალაქის გარეთ გადაყარა.
16 . აღადგინა უფლის სამსხვერპლო და შესწირა მასზე სამშვიდობო და სამადლობელი მსხვერპლები და უბრძანა იუდევლებს, ემსახურათ უფლისთვის, ისრაელის ღმერთისთვის.
17 . მაგრამ ხალხი მაინც მაღლობებზე სწირავდა მსხვერპლს, ოღონდ უფალს, მხოლოდ თავის ღმერთს.
18 . მენაშეს დანარჩენი საქმეები, მისი ლოცვა თავის ღმერთის მიმართ და იმ მხილველთა სიტყვები, რომლებიც მას ისრაელის ღმერთის, უფლის სახელით ელაპარაკებოდნენ, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
19 . მისი ლოცვა და ის, რომ ღმერთმა ისმინა მისი, მისი ცოდვები და ორგულობა, მაღლობები რომ ააშენა, აშერები და კერპები რომ აღმართა, ყველაფერი მის დამდაბლებამდე, აჰა, ხოზაის მატიანეშია ჩაწერილი.
20 . მიიძინა მენაშემ თავის მამებთან და დამარხეს იგი თავის სახლში. მის ნაცვლად კი ამონი, მისი ძე გამეფდა.
21 . ოცდაორი წლისა იყო ამონი, როცა გამეფდა და ორი წელი იმეფა იერუსალიმში.
22 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მამამისი მენაშე; მენაშეს, მამამისის მიერ გაკეთებულ ყველა კერპს მსხვერპლს სწირავდა ამონი და ემსახურებოდა მათ.
23 . არ დაიმდაბლა თავი უფლის წინაშე, როგორც მამამისმა, მენაშემ დაიმდაბლა, არამედ უფრო მეტად გაამრავლა დანაშაული.
24 . შეითქვნენ მის წინააღმდეგ მისი მსახურები და თავის სახლში მოკლეს.
25 . დახოცა ქვეყნის ხალხმა მეფე ამონის წინააღმდეგ შეთქმულნი; და მის ნაცვლად მისი ძე, იოშია გაამეფეს.
1 . ჩაეჭიდება შვიდი ქალი ერთ კაცს იმ დღეს და ეტყვის: "ჩვენს პურს შევჭამთ და ჩვენი სამოსელით შევიმოსებით, ოღონდ კი შენი სახელით ვიწოდებოდეთ, ჩამოგვაცილე სირცხვილი”.
2 . იმ დღეს გამშვენდება და გაბრწყინდება უფლის ყლორტი, მიწის ნაყოფი კი ისრაელის გადარჩენილთათვის იქნება დიდებად და მშვენებად.
3 . მაშინ სიონის ნატამალი და იერუსალიმის გადარჩენილნი წმიდად იწოდებიან - ყველა, ვინც ჩაწერილია იერუსალიმში საცხოვრებლად.
4 . როცა ჩამორეცხავს უფალი სიბინძურეს სიონის ასულთ და სისხლს ჩამოჰბანს იერუსალიმის წიაღს განკითხვის სულითა და მწველი სულით,
4 . როცა ჩამორეცხავს უფალი სიბინძურეს სიონის ასულთ და სისხლს ჩამოჰბანს იერუსალიმის წიაღს განკითხვის სულითა და მწველი სულით,
5 . მაშინ გამოსახავს უფალი სიონის მთელ მთასა და მთელ მის კრებულზე ღრუბელსა და კვამლს დღისით და ცეცხლის ელვარებას ღამით, ვინაიდან ყოველივეს დიდება დაფარავს.
6 . იქნება იგი საჩრდილობლად დღის პაპანაქებაში და თავშესაფრად ავდარსა და წვიმაში.
1 . და იყო ჩემ მიმართ უფლის სიტყვა:
2 . "ნუ მოიყვან ცოლს და ნუ იყოლიებ ძეებს და ასულებს ამ ადგილზე;
3 . რადგან ასე ამბობს უფალი ამ ადგილზე შობილ ძეებსა და ასულებზე, დედებზე რომლებიც მათ შობენ და მამებზე, რომლებიც მათ ჩასახავენ ამ ქვეყანაში:
4 . სასიკვდილო სნეულებებით დაიხოცებიან, არც დაიტირებენ და არც დამარხავენ, ნეხვივით ეყრებიან მიწაზე. მახვილითა და შიმშილით მოისპობიან და მათი გვამები ცის ფრინველთა და მიწის ცხოველთა საჭმელად იქცევა”.
5 . რადგან ასე ამბობს უფალი: "მგლოვიარეთა სახლში ნუ შეხვალ, მათ დასატირებლად და მისასამძიმრებლად ნუ წახვალ, რადგან ჩემი მშვიდობა, წყალობა და სიბრალული წავართვი ამ ხალხს, ამბობს უფალი.
6 . დაიხოცება დიდებულიც და ღატაკიც ამ ქვეყანაში, არავინ დამარხავს მათ, არც დაიტირებს, არავინ ჩამოიხოკავს სახეს და არავინ გადაიპარსავს თმას მათთვის.
7 . არავინ გატეხს გლოვის პურს ნუგეშის საცემლად და არავინ მიაწვდის სამძიმრის თასს მამისა და დედის გამო.
8 . ნადიმის სახლში ნუ მიხვალ მათთან დასაჯდომად, საჭმელად და სასმელად”.
9 . რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: "აჰა, გავაქრობ ამ ადგილიდან, თქვენს თვალწინ და თქვენს დღეებში, სიხარულისა და მხიარულების ხმას, ნეფის ხმას და პატარძლის ხმას.
10 . და ახლა, როცა ეტყვი ამ ხალხს ყველა ამ სიტყვას, ისინი გკითხავენ: რის გამო უშვებს ასეთ დიდ უბედურებას ჩვენზე უფალი? რა დანაშაული ჩავიდინეთ, რა შევცოდეთ ჩვენს უფალ ღმერთსო?
11 . შენ ასე უპასუხე: იმის გამო, რომ მიმატოვეს თქვენმა მამებმა! ამბობს უფალი, უცხო ღმერთებს რომ მიჰყვებოდნენ, ემსახურებოდნენ და თაყვანს სცემდნენ; მე კი დამივიწყეს და ჩემი რჯული არ დაიცვეს.
12 . თქვენც ჩაიდინეთ ბოროტება, თქვენს მამებსაც კი გადააჭარბეთ. აჰა, თითოეული თქვენგანი თავისივე ბოროტი გულის სიჯიუტეს მიჰყვება და მე არ მისმენთ.
13 . ამიტომ გადაგასახლებთ ამ ქვეყნიდან სხვა ქვეყანაში, რომელსაც არ იცნობთ და არც თქვენი მამები იცნობდნენ; იქ მოემსახურეთ უცხო ღმერთებს დღედაღამ, რადგან არ შეგიწყნარებთ.
14 . ამიტომ, აჰა, დგება ჟამი, ამბობს უფალი, როცა აღარ იტყვიან: ცოცხალია უფალი, რომელმაც ისრაელის ძენი ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანაო.
15 . არამედ: ცოცხალია უფალი, რომელმაც ისრაელის ძენი ჩრდილოეთის ქვეყნიდან და ყველა იმ ქვეყნიდან გამოიყვანა, სადაც გასახლებული ჰყავდაო! რადგან მე დავაბრუნებ მათ თავიანთ მიწაზე, რომელიც მათ მამებს მივეცი.
16 . აჰა, გავაგზავნი ბევრ მეთევზეს, ამბობს უფალი, მათ დასაჭერად; ამის შემდეგ გავაგზავნი მრავალ მონადირეს და მოინადირებენ ისინი ყოველი მთის თავზე, ყოველი ბორცვის თავზე და კლდეთა ნაპრალებში,
17 . რადგან ჩემი თვალია მათ გზებზე, ვერ დამემალებიან და ვერც დანაშაულს დამიმალავენ.
18 . ჯერ ორმაგად გადავუხდი მათი დანაშაულისა და ცოდვის გამო, რომ შებილწეს ჩემი ქვეყანა; საკერპო გვამებითა და სისაძაგლეებით რომ აავსეს ჩემი სამკვიდრო”.
19 . ოჰ, უფალო, ძალავ ჩემო და სიმაგრევ ჩემო, ჩემო თავშესაფარო გაჭირვების დღეს! ქვეყნის კიდეებიდან მოვლენ შენთან ხალხები და იტყვიან: "მხოლოდ სიცრუე დაიმკვიდრეს ჩვენმა მამებმა, მხოლოდ ამაოება, რომელთაგანაც სარგებელი არ არის”.
20 . "განა შეუძლია კაცს ღმერთები გაიკეთოს? მაინც არ იქნებიან ისინი ღმერთები!
21 . ამიტომ, აჰა, მე გავაგებინებ; ამჯერად მე გავაგებინებ მათ ჩემს ძალას და ჩემს ძლიერებას, და გაიგებენ, რომ ჩემი სახელი არის - უფალი”.
1 . სიტყვა, რომელიც იყო იერემიასადმი ეგვიპტის ქვეყანაში - მიგდოლსა და თახფანხესში, ნოფსა და ფათროსის ქვეყანაში დასახლებულ ყველა იუდეველზე.
2 . "ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: თქვენ თვითონ ნახეთ ყველა ის უბედურება, რაც მე მოვაწიე იერუსალიმსა და იუდას ყველა ქალაქს. აჰა, ნანგრევებად არიან ქცეულნი და აღარავინ ცხოვრობს მათში.
3 . მათი იმ ბოროტების გამო, რასაც ჩემს გასაბრაზებლად ჩადიოდნენ, უცხო ღმერთებს რომ უკმევდნენ და ემსახურებოდნენ, რომლებსაც არც თვითონ იცნობდნენ და არც მათი მამები.
4 . გამუდმებით გიგზავნიდით ჩემს მსახურ წინასწარმეტყველებს; გეუბნებოდით: ნუ ჩაიდენთ ამ საზიზღრობას, მე რომ მძულს-მეთქი!
5 . მაგრამ არ ისმინეს, ყური არ დამიგდეს, არ მოიქცნენ ბოროტებისგან და არ შეწყვიტეს უცხო ღმერთებისთვის კმევა.
6 . ამიტომ აინთო და გადმოიფრქვა ჩემი გულისწყრომა და რისხვა იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის ქუჩებზე, ამიტომ იქცნენ ნანგრევებად და უკაცრიელ ადგილებად, დღეს რომ არის.
7 . და ახლა ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: რატომ უკეთებთ დიდ ბოროტებას საკუთარ თავს, რატომ სპობთ იუდადან კაცსა და ქალს, ბავშვსა და ძუძუმწოვარს, ისე რომ შთამომავლობა აღარ დაგრჩეთ?
8 . რატომ მაჯავრებთ თქვენი ხელის ნამოქმედარით, უცხო ღმერთებს რომ უკმევთ ეგვიპტის ქვეყანაში, სადაც საცხოვრებლად მიხვედით, რათა მოიკვეთოთ და წყევლად და სირცხვილად იქცეთ დედამიწის ყველა ერს შორის?
9 . ხომ არ დაგავიწყდათ თქვენი მამების ბოროტება, იუდას მეფეთა და მათი ცოლების ბოროტება, თქვენი და თქვენი ცოლების ბოროტება, რასაც იუდას ქვეყანაში და იერუსალიმის ქუჩებში სჩადიოდით?
10 . დღემდე არ ნანობენ და არ შიშობენ, ჩემი რჯულითა და ჩემი წესებით არ დადიან, თქვენ და თქვენს მამებს რომ მოგეცით.
11 . ამიტომ ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, სახეს თქვენდა საუბედუროდ და მთელი იუდას ამოსაძირკვად მოვაქცევ,
12 . და ავიყვან იუდას ნატამალს, რომელმაც სახე მიაქცია ეგვიპტის ქვეყანაში წასასვლელად და იქ საცხოვრებლად; ყველა მათგანი განადგურდება ეგვიპტის ქვეყანაში, მახვილითა და შიმშილით დაეცემიან; დიდიდან პატარამდე მახვილითა და შიმშილით მოისრებიან და საწყევარი, შესაჩვენებელი და შესარცხვენელი გახდებიან.
13 . ეგვიპტის ქვეყანაში მაცხოვრებლებსაც დავსჯი, როგორც იერუსალიმი დავსაჯე მახვილით, შიმშილითა და შავი ჭირით.
14 . ვერავინ გადარჩება იუდას ნატამალიდან, ეგვიპტის ქვეყანაში რომ ჩავიდა საცხოვრებლად, რათა უკან, იუდას ქვეყანაში დაბრუნდეს, საითაც გული მიუწევთ დასაბრუნებლად და საცხოვრებლად; მაგრამ ვერავინ დაბრუნდება ზოგიერთი გახიზნულის გარდა”.
15 . მაშინ კაცებმა, რომლებმაც იცოდნენ, რომ უცხო ღმერთებს უკმევდნენ მათი ცოლები, იქ შეყრილ ქალთა დიდმა ბრბომ და ზემო და ქვემო ეგვიპტეში დასახლებულმა მთელმა ხალხმა, ასე მიუგო იერემიას:
16 . "არ შევისმენთ შენს მიერ ნათქვამ სიტყვას, უფლის სახელით რომ გველაპარაკე,
17 . ყველაფერს ისე გავაკეთებთ, როგორც ვთქვით, კვლავაც ვუკმევთ ცის დედოფალს, და საღვრელსაც დავუღვრით, როგორც ჩვენ და ჩვენი მამები ვაკეთებდით, ასევე ჩვენი მეფეები და მთავრები იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის ქუჩებში; პურით ვძღებოდით, კარგად ვიყავით და უბედურება არ გვინახავს.
18 . მას შემდეგ, რაც ცის დედოფლისადმი კმევა შევწყვიტეთ და საღვრელს აღარ ვუღვრით, ყველაფერი მოგვაკლდა და მახვილისა და შიმშილის წერა შევიქენით.
19 . ცის დედოფალს რომ ვუკმევდით და საღვრელს ვუღვრიდით, განა ჩვენი ქმრების თანხმობის გარეშე ვუცხობდით კვერებს მისი გამოსახულებით და ვუღვრიდით საღვრელ მსხვერპლებს?”
20 . და უთხრა იერემიამ მთელ ხალხს - მამაკაცებს, დედაკაცებს, ყველას, ვინც ამგვარად უპასუხა მას:
21 . "საკმეველი, რომელსაც თქვენ და თქვენი მამები, თქვენი მეფეები, თქვენი მთავრები და ქვეყნის ყველა ხალხი იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის ქუჩებში აკმევდით, განა გულში არ გაივლო და არ გაიხსენა უფალმა?
22 . ვეღარ შეძლო უფალმა თქვენი ავი საქმეები და სისაძაგლეები მოეთმინა, რომლებიც ჩაიდინეთ; ამიტომ იქცა თქვენი ქვეყანა ნანგრევებად, უდაბურად და წყევლად, როგორც დღეს არის.
23 . იმის გამო, რომ აკმევდით და უფალს სცოდავდით, არ ემორჩილებოდით უფლის ხმას და მისი რჯულით, წესებითა და მოწმობებით არ დადიოდით, ამიტომ გეწიათ ეს უბედურება, დღეს რომ დაგატყდათ თავს”.
24 . და უთხრა იერემიამ მთელ ხალხს და ყველა დედაკაცს: "შეისმინე უფლის სიტყვა, მთელო იუდავ, ეგვიპტის ქვეყანაში რომ ხარ.
25 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: თქვენ და თქვენი ცოლები, რასაც პირით ამბობდით, ხელებითაც იმას ასრულებდით. ამბობდით: აღთქმებს შევასრულებთ, ცის დედოფალს დავუკმევთ და საღვრელს დავუღვრითო! მიდით და აღასრულეთ აღთქმები, განამტკიცეთ დაპირებები.
26 . მაგრამ ისმინე უფლის სიტყვა, მთელო იუდავ, ეგვიპტის ქვეყანაში რომ ცხოვრობ: აჰა, ჩემი დიადი სახელით დავიფიცე, ამბობს უფალი, რომ აღარ დარჩება ჩემი სახელის წარმომთქმელი იუდეველი კაცი მთელ ეგვიპტეში, ვინც იტყვის: ცოცხალია უფალი ღმერთიო!
27 . აჰა, თქვენს საუბედუროდ ვიფხიზლებ და არა სასიკეთოდ, მახვილითა და შიმშილით ამოწყდება ეგვიპტის ქვეყანაში მყოფი ყველა იუდეველი, ვიდრე მთლიანად არ გაქრებიან.
28 . ხოლო ისინი, ვინც მახვილს გაექცევიან, ძალზედ მცირედნი, ეგვიპტიდან იუდას ქვეყანაში დაბრუნდებიან. მაშინ გაიგებს ეგვიპტის ქვეყანაში საცხოვრებლად ჩასული იუდას ნატამალი, თუ ვისი სიტყვა აღსრულდება - ჩემი თუ მათი.
29 . ეს იქნება თქვენთვის ნიშნად, ამბობს უფალი, რომ დაგსჯით ამ ადგილზე, რათა იცოდეთ, რომ უსათუოდ აღსრულდება ჩემი სიტყვები თქვენდა საზიანოდ.
30 . ასე ამბობს უფალი: აჰა, ჩავაგდებ ეგვიპტის მეფეს, ფარაონ ხოფრას, მისი მტრებისა და მისი სიცოცხლის მაძიებელთა ხელში, როგორც ციდკიაჰუ, იუდას მეფე ჩავაგდე ბაბილონის მეფის, ნაბუქოდონოსორისა და მისი სიცოცხლის მაძიებელთა ხელში”.
1 . ისმინეთ უფლის სიტყვა, ისრაელის ძენო; რადგან დავა აქვს უფალს ქვეყნის მცხოვრებლებთან, ვინაიდან არ არის ერთგულება, არ არის მოწყალება და არ არის ღვთის შემეცნება ქვეყანაზე.
2 . ცრუ ფიცი, მკვლელობა, ქურდობა და მრუშობა გახშირდა; სისხლის ღვრა სისხლის ღვრას მოსდევს.
3 . ამის გამო გლოვობს მიწა და ღონემიხდილია ყველა მცხოვრები მასში, ველის ცხოველებთან და ცის ფრინველებთან ერთად, ზღვის თევზებიც იღუპებიან.
4 . ნურავინ იდავებს და ნურც ამხელს კაცს, რადგან შენი ხალხი მღვდელთან მოდავეებს ჰგავს.
5 . და დაეცემი შენ დღისით, ღამით კი _ წინასწარმეტყველიც, შენთან ერთად; და გავანადგურებ დედაშენს.
6 . ცოდნის უქონლობის გამო იღუპება ჩემი ხალხი, რაკი უკუაგდე ცოდნა, მეც უკუგაგდებ ჩემი მღვდლობიდან; ვინაიდან დაივიწყე შენი ღმერთის რჯული, მეც დავივიწყებ შენს ძეებს.
7 . რაც უფრო გამრავლდნენ, მით უფრო მცოდავენ, სირცხვილად ვაქცევ მათ დიდებას!
8 . ჩემი ხალხის ცოდვებით იკვებებიან და მათ უკეთურებაში ნეტარებენ.
9 . რაც ხალხს მოუვა, ის მოეწევა მღვდელსაც; მოვკითხავ მათ მათი გზებისამებრ და მათი ნამოქმედარისამებრ მივუზღავ!
10 . შეჭამენ და ვერ გაძღებიან, იმრუშებენ და ვერ გამრავლდებიან, ვინაიდან მიატოვეს უფლის სამსხვერპლო.
11 . სიძვამ, ღვინომ და მაჭარმა წარიტაცა მათი გული.
12 . ჩემი ხალხი ხეს ეკითხება რჩევას და ჯოხი აძლევს პასუხს, რადგან აცდუნა ისინი სიძვის სულმა და იმრუშეს თავისი ღვთისგან განდგომით.
13 . მთათა მწვერვალებზე სწირავენ მსხვერპლს და მაღლობებზე უკმევენ მუხის, ალვისა და ტერებინთის ქვეშ, რადგან საამოა მათი ჩრდილი; ამიტომ იმეძავებენ თქვენი ასულნი და იმრუშებენ თქვენი საპატარძლონი.
14 . არ მოვკითხო თქვენს ასულებს, რომ მეძავობენ და თქვენს საპატარძლოთ, რომ მრუშობენ? თქვენც მათთან ერთად ხართ და ტაძრის მეძავებთან ერთად სწირავთ მსხვერპლს; უმეცარი, მიუხვედრელი ხალხი კი იღუპება!
15 . აკი მეძავობ, ისრაელ! იუდა მაინც ნუ შესცოდავს! ნუ მიხვალ გილგალს და ნუ ახვალ ბეთ-ავენში! ნუ დაიფიცებ, ცოცხალიაო უფალი!
16 . რადგან ურჩი ფურივით ჯიუტია ისრაელი; განა დამწყემსავს მათ უფალი, როგორც კრავებს ტრიალ მინდორზე?
17 . კერპებს მიეკრა ეფრემი, მარტოდ დატოვე იგი!
18 . მჟავეა მათი სასმელი - მრუშობენ, მათმა მთავრებმა მეტად შეიყვარეს უზნეობა.
19 . შეავიწროებს მათ ქარი თავისი ფრთებით და შერცხვებათ თავიანთი მსხვერპლებისა.
1 . ბუკს ჩაჰბერეთ! არწივივით დააცხრება მტერი უფლის სახლს, ვინაიდან დაარღვიეს ჩემი აღთქმა და ჩემს რჯულს განუდგნენ.
2 . შემომღაღადებს ისრაელი: "ღმერთო ჩემო! გიცნობთ შენ!”
3 . უარყო ისრაელმა კეთილი, მტერი დაედევნება მას.
4 . მეფეებს ისვამდნენ, მაგრამ არა ჩემგან; მთავრებს იყენებდნენ და არ ვიცოდი. თავიანთი ვერცხლითა და ოქროთი კერპებს იკეთებდნენ, რათა დაღუპულიყვნენ.
5 . მიგატოვა შენმა ხბომ, სამარია! გიზგიზებს ჩემი რისხვა ამ ხალხზე. როდემდე არ უნდა განიწმიდონ ისინი?
6 . ვინაიდან ესეც ისრაელისგანაა - ოსტატის ნაკეთობაა და არა ღვთისა, ამიტომაც ნამსხვრევებად იქცევა სამარიის ხბო.
7 . რადგან ქარი დათესეს და ქარიშხალს მოიმკიან. ყანა არის მაგრამ თავთავი არა აქვს, მარცვალს არ იძლევა; თუ მისცემს, უცხონი შთანთქავენ მას.
8 . ჩაიყლაპა ისრაელი; უსარგებლო ჭურჭელივით გახდა ახლა ხალხთა შორის.
9 . რადგან აშურში ავიდნენ ისინი, მარტოდმარტო მოხეტიალე კანჯარივით; საყვარლები დაიქირავა ეფრემმა.
10 . და თუმცა ერებს შორის ქირაობდა, ახლა შევკრებ მათ და დამცირდებიან მეფისა და მთავართა უღლის ქვეშ.
11 . რადგან ცოდვისთვის გაამრავლა ეფრემმა სამსხვერპლონი, შეცოდების სამსხვერპლოებად ექცა მას ისინი.
12 . ჩემი მთავარი კანონები დავუწერე მას, მაგრამ უცხო სწავლებად შერაცხა.
13 . ჩემთვის მსხვერპლის შემოსაწირად საკლავი მოყავთ და ჭამენ მას, თუმცა, არ ღებულობს მათ უფალი. ახლა გაიხსენებს მათ ურჯულოებას და მოჰკითხავს ცოდვებს; ეგვიპტეს დაუბრუნდებიან ისინი.
14 . დაივიწყა ისრაელმა თავისი შემქმნელი და საკერპოები აიშენა; გამაგრებული ქალაქები გაიმრავლა იუდამ; მაგრამ ცეცხლით ვშთანთქავ მის ქალაქებს და მის სასახლეებს.
1 . უფლისკენ, შენი ღმერთისკენ მობრუნდი, ისრაელ, რადგან შენი ურჯულოების გამო წაბორძიკდი.
2 . შეისმინეთ სიტყვები და მიუბრუნდით უფალს, უთხარით: მოგვაცილე ჩვენი ურჯულოება და მადლით მიგვიღე; რათა მოზვრებივით მოგიძღვნათ-თქო ჩვენი ბაგეთა ნაყოფი.
3 . აშური ვეღარ გვიხსნის. აღარც ცხენებზე შევსხდებით და აღარც ჩვენს ნახელავს ვუწოდებთ ჩვენს ღმერთს, რადგან შენში ჰპოვებს-თქო წყალობას ობოლი.
4 . განვკურნავ მათი განდგომისგან, შევიყვარებ მათ ჩემი ნებით, რადგან მოექცა მათგან ჩემი რისხვა.
5 . ნამივით ვიქნები ისრაელისთვის, გაიფურჩქნება შროშანივით და ლიბანივით გაიდგამს ფესვებს.
6 . ყლორტებს გამოიყრის და იქნება მშვენიერი ზეთისხილივით და სურნელოვანი ლიბანივით.
7 . დაბრუნდებიან მის ჩრდილში მსხდომნი, ხორბლის მარცვალივით გაცოცხლდებიან და ვაზივით აყვავდებიან. ლიბანის ღვინოსავით გაითქვამენ სახელს.
8 . იტყვის ეფრემი: რაღა მესაქმება კერპებთან? მე ვუპასუხებ და ვიზრუნებ მასზე. ამწვანებული კვიპაროსი ვარ, ჩემში იპოვით ნაყოფს.
9 . ვინც ბრძენია გაიაზრებს ამას, ვინც გონიერია - მიხვდება. ვინაიდან მართებულია გზები უფლისა - მართალნი ივლიან მათზე, მეამბოხენი კი დაეცემიან!
1 . ისმინეთ ეს სიტყვა, საგოდებელივით რომ ვამბობ თქვენზე, ისრაელის სახლო.
2 . დაეცა და ვეღარ დგება ქალწული ისრაელი! მიწაზე გართხმულა მიტოვებული და არავინაა მისი წამომყენებელი!
3 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ათასის გამომყვან ქალაქს ასიღა შერჩა, ასის გამომყვანს, ათიღა შერჩა ისრაელის სახლიდან.
4 . ასე ეუბნება უფალი ისრაელის სახლს: მეძებეთ, რომ იცოცხლოთ.
5 . ნუ ეძებთ ბეთელს, ნუ წახვალთ გილგალში და ნუ გადახვალთ ბეერ-შებაყში. გილგალი ტყვეობაში წავა და ბეთელი აღმოიფხვრება.
6 . ეძებეთ უფალი, რომ იცოცხლოთ, თუ არა და ცეცხლივით გამოენთება იგი იოსების სახლიდან, შთანთქავს ბეთელს და არავინ იქნება ჩამქრობი.
7 . სამართალს აბზინდად აქცევთ და სიმართლეს მიწაზე თელავთ!
8 . მან შექმნა თანავარსკვლავედი და ორიონი, წყვდიადს დილად აქცევს და დღეს ღამესავით აბნელებს; ზღვის წყალს უხმობს და მიწის ზედაპირზე მოაქცევს, უფალია მისი სახელი.
9 . რომელიც ძლიერს დაქცევით დაატყდება თავს, რომ დაინგრეს ციხე-სიმაგრე.
10 . შეიძულეს კარიბჭესთან მამხილებელი და შეიზიზღეს წრფელად მოლაპარაკე.
11 . რაკი დიდ ხარკს ახდევინებთ ღარიბებს და უკანასკნელ ხორბალს ართმევთ, თლილი ქვებით აიშენებთ სახლებს, მაგრამ ვერ იცხოვრებთ იქ; საუცხოო ვენახები გექნებათ, მაგრამ მათ ღვინოს ვერ დალევთ.
12 . რადგან ვიცი, რომ უამრავია თქვენი დანაშაული და დიდია თქვენი ცოდვა: მართალს ავიწროებთ, ქრთამს იღებთ და ღარიბ-ღატაკს უკან აბრუნებთ კარიბჭიდან.
13 . ამიტომაც დუმს გონიერი კაცი ასეთ დღეებში, რადგან სიავის ჟამია ეს.
14 . სიკეთე ეძიეთ და არა ბოროტება, რომ იცოცხლოთ, მაშინ ცაბაოთ უფალი იქნება თქვენთან, როგორც თქვენ ამბობთ.
15 . ბოროტება შეიძულეთ, სიკეთე შეიყვარეთ; კარიბჭეში სამართალი დაამკვიდრეთ და იქნებ შეიწყალოს უფალმა, ცაბაოთ ღმერთმა იოსების ნატამალი.
16 . ამიტომ, ასე ამბობს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი: ყველა მოედანზე გლოვა იქნება და ყველა ქუჩაზე იკვნესებენ: ვაი, ვაი! მიწათმოქმედს საგოდებლად მოუხმობენ და საგლოვად - მოტირალებს.
17 . ყველა ვენახში იგლოვებენ, რადგან მე გავივლი შენ შორის! - ამბობს უფალი.
18 . ვაი, თქვენ, უფლის დღეს რომ ნატრულობთ! რისთვის გინდათ უფლის დღე? ბნელი იქნება ის და არა ნათელი.
19 . როგორც ლომს რომ კაცი გაექცეს და დათვს გადაეყაროს, ან სახლში მივიდეს, კედელს ხელით მიეყრდნოს და გველმა უკბინოს.
20 . განა ბნელი არ იქნება უფლის დღე და არა ნათელი? წყვდიადი იქნება, შუქის ნატამალი არ იქნება მასში.
21 . მძულს და მეზიზღება თქვენი დღესასწაულები, აღარ მსიამოვნებს თქვენი ზეიმები.
22 . აღარ მივიღებ თქვენს სრულადდასაწველებსა და ძღვენს; არც კი შევხედავ ნასუქალ ხარებს, სამადლობელ მსხვერპლად რომ მწირავთ.
23 . მომაშორეთ თქვენი სიმღერების ხმაური, თქვენი ქნარების ხმის მოსმენა აღარ მსურს.
24 . მაგრამ წყალივით იდინოს სამართალმა და სიმართლემ - დაუშრეტელ ნაკადულივით.
25 . განა მოგქონდათ ჩემთან მსხვერპლი და ძღვენი უდაბნოში ორმოცი წლის მანძილზე, ისრაელის სახლო?
26 . დაატარებდით მოლოქს, თქვენს მეფეს და თქვენი ღმერთის რეფანის ვარსკვლავებს, თქვენთვის რომ გაიკეთეთ.
27 . ამიტომაც დამასკოს იქით გადაგასახლებთ! - ამბობს უფალი - ცაბაოთ ღმერთია მისი სახელი.
1 . ახლა კი დაირაზმე, რაზმეულთა ასულო; ალყა შემოგვარტყეს, კვერთხს შემოჰკრავენ სახეში ისრაელის მსაჯულს.
2 . შენ კი, ეფრათას ბეთლემო, უმცირესი ხარ იუდას ათასეულთა შორის, მაგრამ შენგან გამოვა ჩემთვის ხელმწიფე ისრაელში; დასაბამიდან არის მისი წარმოშობა, საუკუნო დღეებიდან.
3 . ამიტომ უფალი მიუშვებს მათ იმ დრომდე, ვიდრე არ შობს ის, ვინც უნდა შვას; და დანარჩენი ძმებიც დაბრუნდებიან ისრაელის ძეებთან.
4 . დადგება და უფლის ძალით დამწყემსავს, უფლის, თავისი ღმერთის სახელის სიდიადით და დამკვიდრდებიან ისინი თავიანთ ქვეყანაში, რადგან ამიერიდან ქვეყნის კიდემდე იდიდებს ის.
5 . ის იქნება ჩვენი მშვიდობა, როცა აშური მოვა ჩვენს ქვეყანაში და როცა ფეხქვეშ გათელავს ჩვენს ციხე-დარბაზებს; მაშინ აღვძრავ მის წინააღმდეგ შვიდ მწყემსსა და რვა ხალხის მთავარს.
6 . მახვილით დამწყემსავენ აშურის ქვეყანას და ნიმროდის ქვეყანას - მის კარიბჭეებში; გვიხსნის აშურისგან, როცა მოვა ჩვენს ქვეყანაში; როცა ჩვენს საზღვრებში შემოდგამს ფეხს.
7 . იქნება იაკობის ნატამალი უამრავ ხალხთა შორის, როგორც ცვარი უფლისა, როგორც შხაპუნა წვიმა ბალახზე; რადგან ღმერთზე იქნებიან დამოკიდებულნი და არა კაცზე.
8 . იქნება იაკობის ნატამალი უამრავ ხალხთა შორის, როგორც ლომი ტყის ცხოველთა შორის, ლომის ბოკვერივით ცხვრის ფარაში, რომელმაც თუ ჩაიარა, გათელავს, დაგლეჯს და არავინ იქნება მხსნელი.
9 . აღიმართება შენი ხელი შენს წინააღმდეგ გამოსულებზე და შენი ყველა მტერი მოიკვეთება.
10 . და იმ დღეს იქნება - ამბობს უფალი - რომ გავწყვეტ ცხენებს შენს შორის და გავანადგურებ შენს ეტლებს.
11 . ქალაქებს გავანადგურებ შენს ქვეყანაში და დავანგრევ ყველა შენს ციხე-სიმაგრეს.
12 . ხელიდან გამოგგლეჯ ჯადოქრებს და აღარ გეყოლება მკითხავები.
13 . გავანადგურებ ქანდაკებს და სათაყვანო სვეტებს შენი წიაღიდან, რათა აღარ დაუწყო თაყვანისცემა შენსავე ნახელავს.
14 . ამოვძირკვავ შენს აშერებს შენი წიაღიდან და დავანგრევ შენს ქალაქებს.
15 . რისხვითა და გულისწყრომით ვიძიებ შურს ერებზე, რომლებიც არ დამემორჩილნენ.
1 . უფლის სიტყვა, რომელიც გამოეცხადა სოფონია ქუშის ძეს, გედელიაჰუს ძეს, ამარიას ძეს, ხიზკიაჰუს შთამომავალს, იუდას მეფის, იოშია ყამონის ძის დღეებში.
2 . ყველაფერს აღვგვი მიწის პირიდან! - ამბობს უფალი.
3 . აღვგვი კაცსა და პირუტყვს, ცის ფრინველსა და ზღვის თევზებს, მაცდურს ბოროტეულებთან ერთად; აღვგვი ადამიანს მიწის პირიდან! - ამბობს უფალი.
4 . ხელს მოვუღერებ იუდასა და იერუსალიმის მკვიდრთ; მოვსპობ ამ ადგილიდან ბაყალის ნატამალს და ქურუმთა სახსენებელს, მღვდლებთან ერთად.
5 . მათ, ბანებზე რომ სცემენ თაყვანს ციურ ლაშქარს და უფალსა და მილქომს რომ იფიცებენ.
6 . მათ, ვინც განუდგნენ უფალს, აღარ ეძებდნენ და აღარაფერს ეკითხებოდნენ.
7 . დადუმდი უფლის, ღმერთის წინაშე, რადგან ახლოსაა უფლის დღე; რადგან გამზადებული აქვს უფალს მსხვერპლი, ამორჩეული ჰყავს სტუმრები.
8 . დადგება საუფლო მსხვერპლის დღე და დავსჯი მთავრებს, უფლისწულებს და ყველას, უცხო სამოსელით შემოსილს.
9 . დავსჯი იმ დღეს ყველას, ტაძრის ზღურბლის გადამლახველს, თავიანთი უფლის სახლს ძალადობითა და სიცრუით რომ ავსებდნენ.
10 . იმ დღეს გაისმება - ამბობს უფალი - გოდების ხმა თევზთა კარიბჭიდან, მოთქმა საპირისპირო მხრიდან და დიდი ნგრევის ხმა მაღლობებიდან.
11 . იბღავლეთ, ხეობის მკვიდრნო, რადგან ყველა მოვაჭრე განადგურდება და ვერცხლის ყველა მიმწონი ამოწყდება.
12 . მაშინ იქნება, რომ ლამპრით გამოვჩხრეკ იერუსალიმს და დავსჯი საკუთარ დოვლათზე მინდობილ კაცებს, გულში რომ ამბობენ: არც სიკეთეს მოიმოქმედებს უფალი და არც სიავესო!
13 . გაიძარცვება მათი ქონება და გაუკაცრიელდება მათი სახლები; სახლებს ააშენებენ და ვერ იცხოვრებენ მათში, ვენახებს გააშენებენ და ვერ დალევენ მათგან ღვინოს.
14 . ახლოა უფლის დიადი დღე, ახლოა და მალე მოვა; ისმინეთ ხმა უფლის დღისა! მწარედ ატირდება იმ დღეს ყველაზე მამაციც კი!
15 . რისხვის დღეა ეს დღე! უბედურებისა და გაჭირვების დღე, ნგრევისა და გაუდაბურების დღე, სიბნელისა და წყვდიადის დღე, ღრუბლებისა და ბურუსის დღე,
16 . ციხე-ქალაქთა და მაღალ კოშკთა წინააღმდეგ საყვირისა და საბრძოლო შეძახილების დღე!
17 . შევაჭირვებ ადამიანებს და ბრმებივით ივლიან, რადგან შესცოდეს უფალს; მტვერივით გაიბნევა მათი სისხლი და ნეხვივით - მათი ხორცი.
18 . ვერც მათი ვერცხლი იხსნის მათ და ვერც - მათი ოქრო, უფლის რისხვის დღეს; და შთანთქავს მთელს ქვეყანას თავისი ეჭვიანობის ცეცხლით, რადგან, უცაბედად მოუღებს ბოლოს ქვეყნის ყველა მკვიდრს.
1 . იკონიაში ერთად მივიდნენ იუდეველთა სინაგოგაში და ისე ილაპარაკეს, რომ მრავალმა იუდეველმა და ბერძენმა ირწმუნა.
2 . ხოლო ურწმუნო იუდევლები ძმების წინააღმდეგ ამხედრებდნენ და აბოროტებდნენ წარმართებს.
3 . თუმცა ისინი საკმაოდ დიდ ხანს გაბედულად აგრძელებდნენ ლაპარაკს უფალზე, რომელიც თავისი მადლის სიტყვის დასამოწმებლად, ნიშნებსა და სასწაულებს იძლეოდა მათი ხელით.
4 . მაშინ ორად გაიყო ქალაქის ხალხი: ზოგი იუდევლების მხარეს დადგა, ზოგიც - მოციქულებისა.
5 . მაგრამ როცა იუდევლები და წარმართები თავიანთ მთავრებთან ერთად, შეეცადნენ, რომ გაელანძღათ და ჩაექოლათ ისინი,
6 . შეიტყვეს მათი განზრახვა და ლიკაონიის ქალაქებს - ლისტრას, დერბესა და მათ შემოგარენს შეაფარეს თავი.
7 . და იქ ახარებდნენ.
8 . იყო ერთი კაცი ლისტრაში, ფეხებმოწყვეტილსა და დედის მუცლიდანვე დავრდომილს, არასოდეს გაევლო.
9 . ისმენდა იგი პავლეს საუბარს; შეხედა მას პავლემ და დაინახა, რომ ჰქონდა რწმენა განსაკურნებლად,
10 . უთხრა ხმამაღლა: "შენ გეუბნები უფლის, იესო ქრისტეს სახელით: წამოდექი ფეხზე და გაიმართე!” ისიც წამოხტა და დაიწყო სიარული.
11 . ხალხმა რომ პავლეს მიერ მოხდენილი სასწაული დაინახა, ხმა აიმაღლა და ლიკაონურად თქვა: ადამიანებს დამსგავსებულან ღმერთები და ჩვენთან ჩამოსულანო.
12 . უწოდეს ბარნაბას ზევსი, ხოლო პავლეს - ჰერმესი, რადგან სიტყვაში პავლე უფროსობდა.
13 . ზევსის ქურუმმა, ვისი ტაძარიც იმ ქალაქის წინ იდგა, კარიბჭესთან ხარები მორეკა და გვირგვინები მოიტანა; გადაწყვეტილი ჰქონდა ხალხთან ერთად მსხვერპლი შეეწირა.
14 . ეს რომ მოციქულებმა, ბარნაბამ და პავლემ, გაიგონეს, ტანისამოსი შემოიხიეს, ხალხში შეცვივდნენ და შეჰყვირეს:
15 . "კაცნო, ამას რას სჩადიხართ? ჩვენც თქვენი მსგავსი ადამიანები ვართ და გახარებთ, რომ ამ ამაო კერპთაგან ცოცხალი ღმერთისკენ მოიქცეთ, რომელმაც შექმნა ცა, დედამიწა, ზღვა და ყველაფერი, რაც მათშია;
16 . რომელმაც წარსულ თაობებში ყველა ერი, თავის გზაზე სასიარულოდ მიუშვა,
17 . თუმცა ყოველთვის მოწმობდა თავის თავზე, გვაძლევდა წვიმას ზეციდან და ნაყოფიერ დღეებს, საზრდოთი და სიხარულით გვივსებდა გულებს”.
18 . ამ სიტყვებით ძლივს შეაკავეს ხალხი, რომ მსხვერპლი არ შეეწირათ მათთვის.
19 . მერე მოვიდნენ ანტიოქიიდან და იკონიიდან იუდეველნი, გადაარწმუნეს ხალხი, ქვებით ჩაქოლეს პავლე და ქალაქგარეთ გაათრიეს, რადგან მკვდარი ეგონათ.
20 . მაგრამ მოწაფეები რომ შემოეხვივნენ გარს, წამოდგა და ქალაქში შევიდა; მეორე დღეს კი ბარნაბასთან ერთად დერბეში წავიდა.
21 . სახარება უქადაგეს იმ ქალაქს, მრავალი დაიმოწაფეს და ისევ ლისტრაში, იკონიასა და ანტიოქიაში დაბრუნდნენ.
22 . ამხნევებდნენ და შეაგონებდნენ მოწაფეებს, რომ მტკიცედ მდგარიყვნენ რწმენაში. ეუბნებოდნენ: მრავალი ჭირის მეშვეობით უნდა შევიდეთო ღვთის სამეფოში.
23 . ხელდასმით დაადგინეს თითოეული ეკლესიის ხუცესი და ლოცვითა და მარხვით მიუძღვნეს ისინი უფალს, რომელსაც ერწმუნენ.
24 . შემდეგ გაიარეს პისიდია და პამფილიაში მივიდნენ.
25 . იქადაგეს სიტყვა პერგეში და ჩავიდნენ ატალიაში.
26 . იქიდან უკან, ანტიოქიისკენ გასცურეს, სადაც ღვთის მადლს გადაეცნენ იმ საქმისთვის, მათ რომ აღასრულეს.
27 . ჩავიდნენ, შეკრიბეს ეკლესია და უამბეს, რა მოიმოქმედა ღმერთმა მათთან ერთად და როგორ გაუხსნა რწმენის კარი წარმართებს.
28 . და არამცირე ხანს დარჩნენ იქ, მოწაფეებთან ერთად.
1 . გაიარეს ამფიპოლი და აპოლონია და თესალონიკეს მიადგნენ, სადაც იუდეველთა სინაგოგა იყო.
2 . პავლე, როგორც სჩვეოდა, შევიდა მათთან და სამ შაბათს ელაპარაკებოდა მათ წერილებიდან;
3 . უხსნიდა და უმტკიცებდა, რომ ქრისტე უნდა დატანჯულიყო და მკვდრეთით აღმდგარიყო, და ეს ქრისტე სწორედ იესოა, მე რომ გახარებთო.
4 . ზოგმა ირწმუნა და პავლესა და სილას შეუერთდა, როგორც მრავალი ღვთისმოშიში ბერძენი, რომელთა შორისაც წარჩინებული ქალებიც არ იყვნენ ცოტანი.
5 . იუდევლებს შეშურდათ, ვიღაც უკეთური კაცები მოიყვანეს ბაზრიდან, შეყარეს ბრბო და აშფოთებდნენ ქალაქს; მიადგნენ იასონის სახლს და შეეცადნენ ხალხის წინაშე გამოეყვანათ ისინი.
6 . რომ ვერ მიაგნეს, ქალაქის მთავრებთან წაათრიეს იასონი და ზოგიერთი ძმა და ყვიროდნენ: "აქაც მოვიდნენო ქვეყნიერების ამრევ-დამრევნი,
7 . იასონმა შეიფარა ისინი, თუმცა ყველანი ეურჩებიან კეისრის ბრძანებებს და სხვას აღიარებენ მეფედ, იესოს!”
8 . აღაშფოთეს ხალხი და ამის მომსმენი ქალაქის თავნი.
9 . მაგრამ მიიღეს სათავდებო იასონისგან და სხვათაგან, და გაუშვეს ისინი.
10 . ძმებმა იმავე ღამით გაისტუმრეს პავლე და სილა ბერეაში, სადაც ჩავიდნენ თუ არა, იუდეველთა სინაგოგაში შევიდნენ.
11 . ესენი უფრო კეთილშობილნი აღმოჩნდნენ, ვიდრე თესალონიკელნი, მთელი გულმოდგინებით მიიღეს სიტყვა და ყოველდღე წერილებს არჩევდნენ, ნამდვილად ასე თუ არისო.
12 . ბევრმა ირწმუნა მათგან, წარჩინებულმა ბერძენმა ქალებმაც და კაცებმაც, არამცირედმა.
13 . მაგრამ, როცა თესალონიკელმა იუდევლებმა შეიტყვეს, პავლე ბერეაშიც ქადაგებსო ღვთის სიტყვას, იქაც მივიდნენ და ააღელვეს და ააშფოთეს ხალხი.
14 . ძმებმაც მყისვე გაგზავნეს პავლე ზღვისკენ; სილა და ტიმოთე კი იქვე დარჩნენ.
15 . გამცილებლებმა ათენამდე მიიყვანეს პავლე; მიიღეს ბრძანება სილას და ტიმოთეს მიმართ, რომ რაც შეიძლება მალე მისულიყვნენ მასთან, და გამობრუნდნენ.
16 . სანამ პავლე ათენში ელოდა მათ, მისი სული აღაშფოთა ამ კერპებით სავსე ქალაქის ხილვამ.
17 . ამაზე ელაპარაკებოდა სინაგოგებში იუდევლებს და მომსახურეთ და იმათ, ვისაც ყოველდღე ხვდებოდა მოედანზე.
18 . ზოგიერთმა ეპიკურელმა და სტოელმა ფილოსოფოსმა კამათი დაუწყო მას; ზოგი კითხულობდა, მაინც რისი თქმა სურსო ამ მოლაყბეს; სხვები ამბობდნენ, ეტყობა, უცხო ღმერთებზე ქადაგებსო, რაკი იესოსა და აღდგომას ახარებდა მათ.
19 . მიიყვანეს არეოპაგში და უთხრეს: "შეგვიძლია თუ არა გავიგოთ, რა არის ეს ახალი მოძღვრება, შენ რომ ქადაგებ?
20 . რაღაც უცნაურს ასმენ ჩვენს ყურებს. ამიტომ გვინდა ვიცოდეთ, რას ნიშნავს ეს?”
21 . ყველა ათენელს, ისევე როგორც სტუმრადმყოფ უცხოელს, ისე არაფერი ეხალისებოდა, როგორც რაიმე სიახლეზე ლაპარაკი ან მისი მოსმენა.
22 . პავლე დადგა არეოპაგის შუაში და თქვა: "კაცნო ათენელნო, ყველაფერში გატყობთ, რომ ძალიან მორწმუნენი ხართ;
23 . რადგან, როცა გავიარე და თქვენი სათაყვანო ადგილები დავათვალიერე, ვნახე სამსხვერპლოც, რომელსაც აწერია: "უცნობ ღმერთს!” მეც მას გიქადაგებთ, ვისაც არ იცნობთ და ეთაყვანებით.
24 . ღმერთი, შემოქმედი სამყაროსი და ყოველივე მასში არსებულისა, უფალი ცისა და მიწისა, ხელით აგებულ ტაძარში არ მკვიდრობს,
25 . არც ადამიანთა სამსახურს მოითხოვს, თითქოს რაიმე სჭირდებოდეს; იგი თავად ანიჭებს ყველას სიცოცხლეს, სუნთქვას და ყოველივეს.
26 . ერთიდან შექმნა ადამიანთა ყოველი ხალხი, რათა დედამიწის ზურგზე დასახლებულიყვნენ; წინასწარ დააწესა მათ დასასახლებლად დრონი და საზღვრები,
27 . რათა ეძიათ ღმერთი. ეგებ ეგრძნოთ იგი და ეპოვათ, თუმცა შორს როდია თითოეული ჩვენგანისგან.
28 . რადგან მასში ვცოცხლობთ, ვიძვრით და ვარსებობთ. როგორც ზოგიერთი თქვენი პოეტი ამბობდა, ჩვენ მისი მოდგმა ვართო!
29 . და რაკი ღვთის მოდგმა ვართ, არ უნდა ვიფიქროთ, რომ ღმერთი ჰგავს ოქროს ან ვერცხლს, ანდა ქვას, ადამიანის ხელოვნებით და წარმოსახვით გამოქანდაკებულს.
30 . ამგვარად, ღმერთმა უგულებელჰყო უმეცრების ჟამი და ახლა მოუწოდებს ადამიანებს, ყველას, ყველგან, რომ მოინანიონ.
31 . რადგან მან დაადგინა დღე, როცა განიკითხავს ქვეყნიერებას სიმართლით, წინასწარ დადგენილი კაცის მეშვეობით; და ყველას მისცა მოწმობა, მკვდრეთით აღადგინა რა იგი”.
32 . მკვდართა აღდგომაზე რომ გაიგონეს, ერთნი დასცინოდნენ, სხვები კი ამბობდნენ, ამის თაობაზე კვლავაც მოგისმენთო.
33 . ასე გამოვიდა პავლე მათგან.
34 . ხოლო ზოგიერთნი შეუერთდნენ და ირწმუნეს; მათ შორის დიონისე არეოპაგელი და დედაკაცი, სახელად დამარისი, და სხვებიც მათთან ერთად.
1 . ვინაიდან ქრისტე ჩვენთვის სხეულებრივად ეტანჯა, თქვენც განიმსჭვალეთ იმავე აზრით, რადგან, ვინც ხორციელად იტანჯება წყვეტს ცოდვის ჩადენას.
2 . რათა სხეულში ყოფნის დარჩენილი დრო განვლოთ არა ადამიანური გულისთქმებით, არამედ ღვთის ნებით.
3 . რადგან თქვენთვის ისიც საკმარისია, რომ წარსულში წარმართთა ნებისამებრ იქცეოდით, რაკი ცხოვრებას გარყვნილებაში, გულისთქმებში, სიმთვრალეში, ღრეობაში, სმასა და საზიზღარ კერპთაყვანისმცემლობაში ატარებდით.
4 . ამის გამო უკვირთ მათ, რომ მათთან ერთად არ მისდევთ ამ უზომო გარყვნილებას, და გგმობენ.
5 . ისინი პასუხს აგებენ მის წინაშე, რომელიც მზადაა ცოცხლებიც განიკითხოს და მკვდრებიც.
6 . რადგან იმიტომ ეხარათ მკვდართაც, რომ კაცთა კვალზე ხორცში განკითხულებმა, ღვთის კვალზე იცოცხლონ სულით.
7 . თუმცა ყველაფრის აღსასრული მოახლოებულია. ამიტომ იყავით გონიერნი და ფხიზელნი ლოცვაში.
8 . უპირველეს ყოვლისა კი, იქონიეთ გულითადი სიყვარული ერთმანეთისადმი, რადგან ცოდვათა სიმრავლეს სიყვარული ფარავს.
9 . იყავით ერთმანეთის მიმართ სტუმართმოყვარენი წუწუნის გარეშე.
10 . თითოეული იმ ნიჭით ემსახურეთ ერთმანეთს, რაც მიგიღიათ, როგორც შეეფერება ღვთის მრავალგვარი მადლის კარგ მნეს.
11 . თუ ვინმე ლაპარაკობს, ილაპარაკოს როგორც ღვთის სიტყვით; თუ ვინმე ემსახურება, ღვთის მიერ მინიჭებული ძალით ემსახუროს, რათა ღმერთი განდიდდეს ყველაფერში იესო ქრისტეს მიერ, რომელსაც აქვს დიდება და ძალა უკუნითი უკუნისამდე, ამინ!
12 . საყვარელნო, ნუ გაგაოცებთ თქვენზე მოვლენილი ცეცხლოვანი განსაცდელი, თითქოს უცხო რამ მოგსვლოდეთ.
13 . არამედ გიხაროდეთ როგორც ქრისტეს ტანჯვათა მოზიარეებს, რათა მისი დიდების გამოცხადებაშიც იხაროთ და იმხიარულოთ.
14 . თუ ქრისტეს სახელისთვის გაილანძღებით, ნეტარნი ხართ, ვინაიდან დიდების სული - ღმერთის სული - ეშვება თქვენზე, მათით იგმობა, თქვენით კი დიდდება.
15 . ოღონდ არც ერთ თქვენგანს არა ევნოს რა, როგორც მკვლელს ან ქურდს, ბოროტმოქმედს ან სხვის საქმეში ჩამრევს.
16 . ხოლო თუ ვინმე იტანჯება როგორც ქრისტიანი, ნუ შერცხვება, არამედ ადიდოს ღმერთი ამის გამო.
17 . ვინაიდან დროა, ღვთის სახლიდან დაიწყოს განკითხვა, ჰოდა თუ ჯერ ჩვენგან დაიწყება, რა აღსასრული ელით ღვთის სახარების ურჩებს?
18 . თუ მართალი ძლივს გადარჩება, უღვთო და ცოდვილი სადღა გამოჩნდება?
19 . ამიტომ, ღვთის ნების მიხედვით ტანჯულებმა, ჭეშმარიტ გამჩენს მიანდონ თავიანთი თავები, სიკეთის ქმნით.
1 . ყოველი, ვისაც სწამს, რომ იესო არის ქრისტე, ღმერთისგან არის შობილი, და ყველას, ვისაც მშობელი უყვარს, მისგან შობილიც უყვარს.
2 . იმით გავიგებთ, რომ გვიყვარს ღვთის შვილნი, თუ გვიყვარს ღმერთი და ვიცავთ მის მცნებებს;
3 . რადგან ღვთის სიყვარული ის არის, რომ ვიცავდეთ მის მცნებებს; ხოლო მისი მცნებები მძიმე როდია.
4 . რადგან ყველა, ვინც ღმერთისგან არის შობილი, სძლევს წუთისოფელს; და ეს არის ძლევა, და წუთისოფლის მძლეველი - ჩვენი რწმენა.
5 . ვინ არის წუთისოფლის მძლეველი, თუ არა ის, ვისაც სწამს, რომ იესო არის ძე ღვთისა?
6 . ეს არის იესო ქრისტე, რომელიც წყლითა და სისხლით მოვიდა; არა მარტო წყლით, არამედ წყლითა და სისხლით; და სული მოწმობს, ვინაიდან სულია ჭეშმარიტება.
7 . რადგან სამნი მოწმობენ ცაში - მამა, სიტყვა და სულიწმიდა, და ეს სამი ერთია.
8 . და სამნი მოწმობენ დედამიწაზე: სული, წყალი და სისხლი, და ეს სამი ერთშია.
9 . თუ კაცთა მოწმობას ვღებულობთ, ღვთის მოწმობა უმეტესია, ვინაიდან ეს არის ღმერთის მოწმობა, რომელიც დაამოწმა თავის ძეზე.
10 . ღმერთის ძის მორწმუნეს თავის თავშივე აქვს მოწმობა; ვისაც ღმერთი არ სწამს, ცრუდ სახავს მას, ვინაიდან არ სწამს მოწმობა, რომლითაც ღმერთმა დაამოწმა თავის ძეზე.
11 . ეს არის მოწმობა, რომ ღმერთმა მოგვცა საუკუნო სიცოცხლე და ეს სიცოცხლე მის ძეშია.
12 . ვისაც ძე ჰყავს, სიცოცხლე აქვს; ვისაც არ ჰყავს ძე ღვთისა, სიცოცხლე არ აქვს.
13 . ეს მოგწერეთ თქვენ, ღმერთის ძის სახელის მორწმუნენო, რათა იცოდეთ, რომ საუკუნო სიცოცხლე გაქვთ.
14 . და აჰა, რა გაბედულება გვაქვს მის მიმართ, რომ როცა რამეს ვთხოვთ მისი ნებისამებრ, იგი გვისმენს.
15 . და როცა ვიცით, რომ გვისმენს იგი, რასაც კი ვთხოვთ, ვიცით, რომ გვაქვს, რაც ვითხოვეთ მისგან.
16 . თუ ვინმე ხედავს, რომ მისი ძმა სცოდავს არა მომაკვდინებელი ცოდვით, ილოცოს და ღმერთი მისცემს სიცოცხლეს არამომაკვდინებელი ცოდვით შემცოდეს. არის მომაკვდინებელი ცოდვა, მასზე არ ვამბობ ილოცოს-მეთქი.
17 . ყოველგვარი უკეთურება ცოდვაა, მაგრამ არის არამომაკვდინებელი ცოდვა.
18 . ვიცით, რომ ყოველი, ვინც ღმერთისგან იშვა, არ სცოდავს; რადგან ღმერთისგან შობილი იცავს თავის თავს და ბოროტი არ ეკარება მას.
19 . ვიცით, რომ ღმერთისგან ვართ და მთელი ქვეყნიერება ბოროტებაში წევს.
20 . ვიცით ისიც, რომ მოვიდა ძე ღვთისა და მოგვცა გონიერება, რათა შევიცნოთ ჭეშმარიტი და ვიყოთ ღმერთის ჭეშმარიტ ძეში, იესო ქრისტეში. ის არის ჭეშმარიტი ღმერთი და საუკუნო სიცოცხლე.
21 . შვილებო! დაიცავით თავი კერპთაგან. ამინ!
1 . პავლე, იესო ქრისტეს მონა, მოწოდებული მოციქული, გამორჩეული ღვთის სახარებისთვის,
2 . წინასწარ რომ ჰქონდა აღთქმული თავის წინასწარმეტყველთა მიერ წმიდა წერილებში
3 . თავის ძეზე, დავითის თესლისგან რომ იშვა სხეულებრივად,
4 . სიწმიდის სულის მეშვეობით მკვდრეთით აღმდგარი, ძალაში რომ იქნა დადგენილი ღვთის ძედ - იესო ქრისტე, ჩვენი უფალი,
5 . რომლის მეშვეობითაც მივიღეთ მადლი და მოციქულობა, რათა მისი სახელით დავუმორჩილოთ რწმენას ყველა ხალხი,
6 . რომელთა შორის ხართ თქვენც, იესო ქრისტეს მიერ მოწოდებულნი,
7 . ყველას, ვინც რომში იმყოფებით, ღვთის საყვარლებს, მოწოდებულ წმიდანებს: მადლი თქვენ და მშვიდობა ჩვენი მამა ღმერთისაგან და უფალ იესო ქრისტესაგან.
8 . უპირველესად ჩემს ღმერთს ვმადლობ იესო ქრისტეს მეშვეობით ყველა თქვენგანისათვის, რადგან თქვენი რწმენა მთელს მსოფლიოში ეუწყება.
9 . მემოწმება ღმერთი, რომელსაც ჩემი სულით ვემსახურები მისი ძის სახარებით, რომ განუწყვეტლივ გიხსენებთ თქვენ.
10 . მუდამ ვევედრები ჩემს ლოცვებში, რომ ოდესმე მოვიდე თქვენთან ღვთის ნებით,
11 . ვინაიდან ძალიან მსურს თქვენი ნახვა, რათა გაგიზიაროთ სულიერი ნიჭი თქვენს განსამტკიცებლად,
12 . რაც თქვენთან ერთად მანუგეშებს საერთო რწმენის მეშვეობით, რომელიც თქვენიც არის და ჩემიც.
13 . მინდა იცოდეთ ძმებო, რომ მრავალჯერ განმიზრახავს თქვენთან მოსვლა, რათა თქვენშიც მქონოდა რაიმე ნაყოფი, როგორც დანარჩენ წარმართებში, თუმცა აქამდე ვბრკოლდებოდი.
14 . ბერძენთა და ბარბაროსთა, ბრძენთა და უგუნურთა მოვალე ვარ.
15 . ამიტომ ვესწრაფი, რომ გახაროთ თქვენც, რომში მყოფთ.
16 . ვინაიდან, მე არ მრცხვენია სახარებისა, რადგან ღმერთის ძალაა იგი ყოველი მორწმუნის გადასარჩენად ჯერ იუდევლისა და მერე ბერძენისა.
17 . ვინაიდან, მასში ცხადდება ღმერთის სიმართლე რწმენიდან რწმენაში, როგორც წერია: "მართალი იცოცხლებს რწმენით”.
18 . ვინაიდან ცხადდება ზეციდან ღმერთის რისხვა ადამიანთა ყოველგვარ უღმერთობასა და უმართლობაზე, უმართლობით რომ აბრკოლებენ ჭეშმარიტებას.
19 . იმიტომ, რომ ცხადია მათთვის, რაც შეიძლება იცოდნენ ღმერთზე, რადგან ღმერთმა განუცხადა მათ.
20 . ვინაიდან, ქვეყნიერების დასაბამიდან, ქმნილებათა განხილვით შეიცნობა უხილავნი ღვთისა - მისი მარადიული ძალა და ღვთაებრივობა - ასე რომ, ვერ გამართლდებიან ისინი.
21 . რადგან შეიცნეს ღმერთი და არ ადიდეს, როგორც ღმერთი, არც მადლობდნენ, არამედ ამაო გახდა მათი გონიერება და დაუბნელდათ უმეცარი გული.
22 . თავიანთ თავს ბრძენთ უწოდებენ და გამოსულელდნენ.
23 . და უხრწნადი ღმერთის დიდება გაცვალეს ხრწნადი ადამიანის, ფრინველთა, ოთხფეხთა და ქვეწარმავალთა ხატების მსგავსებაში.
24 . ამიტომ გადასცა ისინი ღმერთმა მათივე გულისთქმების უწმიდურებას, რათა თვითონვე შეებილწათ თავიანთი სხეულები ერთმანეთში.
25 . რომელთაც ღმერთის ჭეშმარიტება სიცრუით შეცვალეს, თაყვანს სცემდნენ და ემსახურებოდნენ ქმნილებას, ნაცვლად შემოქმედისა, რომელიც კურთხეულია უკუნისამდე. ამინ!
26 . ამიტომ გადასცა ისინი ღმერთმა სამარცხვინო ვნებებს, რადგან მათმა ქალებმაც კი შეცვალეს ბუნებრივი ურთიერთობის წესი ბუნების საწინააღმდეგოთი.
27 . ასევე მამაკაცებმაც მიატოვეს ქალის ბუნებრივი ურთიერთობის წესი და ავხორცობით გახურდნენ ერთიმეორის მიმართ. მამაკაცი მამაკაცთან სჩადიოდა სამარცხვინოს, და მიიღეს საკადრისი საზღაური თავიანთი ცდუნებისათვის.
28 . და რაკი არ ეცადნენ, რომ გონებით ჩაწვდომოდნენ ღმერთს, ღმერთმა უკუღმართ გონებას გადასცა ისინი, რათა დაუწესებელი ეკეთებინათ.
29 . აღვსილნი არიან ყოველგვარი უმართლობით, ბოროტებით, ანგარებითა და სიავით, სავსენი შურით, მკვლელობით, შუღლით, ვერაგობით, უზნეობითა და მაბეზღრობით.
30 . ცილისმწამებელნი, ღმერთის მოძულენი, შეურაცხმყოფელნი, ამპარტავანნი, მკვეხარნი, ბოროტგანმზრახველნი, მშობლების ურჩნი,
31 . უგუნურნი, ვერაგნი, არასანდონი, არამოყვარულნი და ულმობელნი.
32 . იციან მათ ღმერთის სამართალი, რომ ამის მოქმედნი სიკვდილს იმსახურებენ; მაგრამ არა მარტო აკეთებენ ამას, არამედ გამკეთებლებსაც უწონებენ.
1 . საერთოდ კი ხმა დადის, რომ სიძვაა თქვენში, თანაც ისეთი, რომლის მსგავსი წარმართებშიც არ არის, რომ ვიღაცას მამის ცოლი შეურთავს.
2 . თქვენ კი ქედმაღლობთ, იმის ნაცვლად, რომ იგლოვოთ და მოიკვეთოთ ასეთი საქმის ჩამდენი.
3 . თუმცა სხეულით არა ვარ თქვენთან, სულით ვიმყოფები. ამიტომ უკვე დავდე მსჯავრი ამ საქმის ჩამდენს, როგორც თქვენს შორის მყოფმა.
4 . და როცა შეიკრიბებით ჩვენი უფლის, იესო ქრისტეს სახელით, ჩემი სულის თანდასწრებით და ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს ძალით,
5 . სატანას გადაეცეს ასეთი კაცი ხორცის დასაღუპად, რათა სული გადარჩეს ჩვენი უფლის, იესოს დღეს.
6 . არ შეგფერით კვეხნა. ნუთუ არ იცით, რომ მცირეოდენი საფუარი მთელ ცომს აფუებს?
7 . სრულად მოიშორეთ ძველი საფუარი, რათა იყოთ ახალი ცომი, რამდენადაც უფუარნი ხართ, ვინაიდან ჩვენი პასექი, ქრისტე, ჩვენს გამო შეეწირა.
8 . ამიტომ ვიდღესასწაულოთ არა ძველი საფუარით, არა ბოროტებისა და უკეთურების საფუარით, არამედ სიწმიდისა და ჭეშმარიტების ხმიადით.
9 . წერილში გწერდით, გარყვნილ ხალხთან არ იქონიოთ-მეთქი ურთიერთობა;
10 . არ მიგულისხმია ამ ქვეყნიერების გარყვნილები, ხარბები, მტაცებლები ან კერპთაყვანისმცემლები, რადგან მაშინ თქვენც მოგიწევდათ ამ ქვეყნიერებიდან გასვლა.
11 . არამედ გწერდით, რომ არ გქონოდათ კავშირი იმათთან, ვინც ძმად იწოდება, მაგრამ მაინც გარყვნილია, ან ხარბია, ან კერპთაყვანისმცემელია, ან მაგინებელია, ან ლოთია, ან მტაცებელია; ასეთებთან არც კი ჭამოთ.
12 . რადგან მე რატომ განვიკითხო გარეშენი? განა თქვენ შინაურებს არ განიკითხავთ?
13 . გარეშეებს ღმერთი განიკითხავს. მოიშორეთ ბოროტი თქვენს შორის.
1 . არ მინდა, ძმებო, არ იცოდეთ, რომ ჩვენი მამები ყველანი ღრუბელქვეშ იყვნენ და ყველამ გაიარა ზღვა.
2 . ყველანი მოსეს მიერ მოინათლნენ ღრუბელსა და ზღვაში.
3 . ყველანი ჭამდნენ ერთსა და იმავე სულიერ საჭმელს
4 . და ყველანი სვამდნენ ერთსა და იმავე სულიერ სასმელს, ვინაიდან სვამდნენ სულიერი კლდიდან, რომელიც თან დაჰყვებოდა მათ; ხოლო ის კლდე იყო ქრისტე.
5 . მაგრამ მათგან უმრავლესობა როდი მოიწონა ღმერთმა; ამიტომ უდაბნოში მიმოიფანტა მათი გვამები.
6 . და ნიმუშად მოგვეცა ეს, რათა არ შევნატროდეთ ბოროტს, როგორც ისინი შენატროდნენ.
7 . არც კერპთაყვანისმცემლები გახდეთ, ზოგიერთი მათგანივით, როგორც წერია: დასხდა ხალხი საჭმელ-სასმელად, და წამოდგა სათამაშოდ.
8 . ნურც ვიმეძავებთ, როგორც ზოგიერთი მათგანი მეძავობდა, და ერთ დღეს ოცდასამი ათასი კაცი დაეცა.
9 . ნურც გამოვცდით უფალს, როგორც ზოგიერთმა მათგანმა გამოსცადა, და გველებისგან დაიღუპნენ.
10 . არც იდრტვინოთ, როგორც ზოგიერთი მათგანი დრტვინავდა, და დაიღუპნენ მომსვრელისგან.
11 . ყოველივე ეს, სანიმუშოდ დაემართათ მათ და აღწერილია ჩვენს შესაგონებლად, ვინც საუკუნეთა აღსასრულს მიაღწია.
12 . ამიტომ, ვინც ფიქრობს, რომ დგას, იფხიზლოს, რომ არ წაიქცეს!
13 . არ შეგმთხვევიათ განსაცდელი, გარდა ადამიანურისა; ხოლო, ერთგულია ღმერთი, რომელიც არ დაუშვებს, რომ თქვენს შესაძლებლობაზე მეტად გამოიცადოთ, არამედ განსაცდელთან ერთად გამოსავალსაც გაგიჩენთ, რომ გადატანა შეიძლოთ.
14 . ამიტომ, ჩემო საყვარლებო, განერიდეთ კერპთაყვანისმცემლობას.
15 . გელაპარაკებით როგორც გონიერებს; თავად განსაჯეთ, რასაც ვამბობ.
16 . კურთხევის სასმისი, ჩვენ რომ ვაკურთხებთ, განა ქრისტეს სისხლთან ზიარება არ არის? პური, ჩვენ რომ ვტეხთ, განა ქრისტეს სხეულთან ზიარება არ არის?
17 . ვინაიდან პური ერთია, ჩვენ კი მრავალნი - ერთი სხეული, რადგან ყველა ერთი პურიდან ვეზიარებით.
18 . შეხედეთ ისრაელს ხორციელად: ვინც მსხვერპლიდან ჭამს, განა ისინი სამსხვერპლოს ზიარნი არ არიან?
19 . მაშ, რას ვამბობ? განა იმას, რომ კერპი რაიმეა, ან იმას, რომ კერპისთვის შენაწირი რაიმეს ნიშნავს?
20 . არამედ, რასაც ისინი სწირავენ, ეშმაკებს სწირავენ და არა ღმერთს. მე კი არ მინდა, რომ ეშმაკთა ზიარნი გახდეთ.
21 . არ შეგიძლიათ სვათ უფლის სასმისი და ეშმაკთა სასმისი; არ შეგიძლიათ უფლის სუფრასაც ეზიაროთ და ეშმაკთა სუფრასაც.
22 . ნუთუ ვბედავთ უფლის გამოწვევას? განა მასზე ძლიერები ვართ?
23 . ყოველივე ნებადართულია ჩემთვის, მაგრამ ყველაფერი სასარგებლო როდია; ყოველივე ნებადართულია ჩემთვის, მაგრამ ყველაფერი როდი მაშენებს.
24 . არავინ ეძებოს თავისი სარგებელი, არამედ სხვისი.
25 . ყველაფერი, რაც ბაზარში იყიდება, ჭამეთ და ნურაფერს გამოიძიებთ სინდისის გამო.
26 . რადგან უფლისაა დედამიწა და სისავსე მისი.
27 . ხოლო თუ მიგიწვევთ რომელიმე ურწმუნოთაგანი და მოისურვებთ მასთან მისვლას, ყველაფერი ჭამეთ, რასაც წინ დაგიდებენ, და ნურაფერს გამოიძიებთ სინდისის გამო.
28 . მაგრამ თუ გეტყვით ვინმე: ეს კერპთშენაწირიაო, ნუ შეჭამთ მთქმელის ან სინდისის გამო.
29 . ვგულისხმობ არა შენს სინდისს, არამედ სხვისას. რადგან რატომ უნდა განიკითხოს ჩემი თავისუფლება სხვისი სინდისით?
30 . თუკი მადლიერებით ვჭამ, რაღად უნდა ვიგმობოდე, რისთვისაც მადლიერი ვარ?
31 . ამიტომ ჭამთ, სვამთ, თუ სხვა რამეს აკეთებთ, ყველაფერი აკეთეთ ღვთის სადიდებლად.
32 . და ნუ გახდებით ცდუნება ნურც იუდეველთათვის, ნურც წარმართებისთვის და ნურც ღვთის ეკლესიისთვის.
33 . ისევე, როგორც მეც ვაამებ ყველას ყველაფერში და სარგებლობას ვეძებ არა ჩემთვის, არამედ მრავალთათვის, რათა გადარჩნენ.
1 . და ჩვენ, როგორც თანამშრომელნი, შეგაგონებთ, რომ ფუჭად არ მიიღოთ ღვთის მადლი.
2 . ვინაიდან ამბობს: "შესაფერ დროს გიპასუხე და ხსნის დღეს შეგეწიე”. აჰა, ახლაა შესაფერი ჟამი; აჰა, ახლაა ხსნის დღე.
3 . არაფერში არანაირად არ გაბრკოლებთ, რათა მსახურება არ შეიბღალოს,
4 . არამედ წარმოგიდგენთ თავებს, როგორც ღვთის მსახურნი ყველაფერში: დიდ მოთმინებაში, ჭირში, გაჭირვებაში, შევიწროებაში,
5 . ცემაში, საპყრობილეებში, შფოთში, უძილობაში, მარხვაში,
6 . სიწმინდეში, შემეცნებაში, სულგრძელობაში, სიკეთეში, სულიწმიდაში, უანგარო სიყვარულში,
7 . ჭეშმარიტების სიტყვაში, ღვთის ძალაში, სიმართლის იარაღით მარჯვენასა და მარცხენაში,
8 . დიდებასა და სირცხვილში, გმობასა და ქებაში; მაცდურებად გვთვლიან, მაგრამ ჭეშმარიტნი;
9 . ვითომც უცნობნი, მაგრამ ცნობილნი; ვითომც მომაკვდავნი, და აჰა, ვცოცხლობთ; გვსჯიან, მაგრამ არ ვკვდებით;
10 . თითქოს მწუხარენი, მაგრამ მუდამ მოხარულნი; ვითომც ღატაკნი, მაგრამ მრავალთა გამამდიდრებელნი; როგორც არასმქონენი, მაგრამ ყველაფრის მფლობელნი.
11 . ბაგე ჩვენი გახსნილია თქვენ მიმართ, კორინთელნო, და გული ჩვენი - ღია.
12 . თქვენ ვიწროდ არა ხართ ჩვენში, არამედ თქვენს შიგნით არის სივიწროვე.
13 . ამის სანაცვლოდ კი გეუბნებით, როგორც შვილებს: თქვენც იყავით გახსნილნი.
14 . ნუ შეებმებით ურწმუნოებთან უცხო უღელში. რადგან რა აქვს საერთო სიმართლეს ურჯულოებასთან? რა აქვს საერთო ნათელს წყვდიადთან?
15 . რა შეთანხმება აქვს ქრისტეს ბელიართან? ან რა წილი აქვს მორწმუნეს ურწმუნოსთან?
16 . რა კავშირი აქვს ღვთის ტაძარს კერპებთან? რადგან თქვენ ცოცხალი ღვთის ტაძარი ხართ, როგორც თქვა ღმერთმა: "დავმკვიდრდები და ვივლი თქვენ შორის და ვიქნები თქვენი ღმერთი და იქნებით ჩემი ხალხი.
17 . ამიტომ გამოდით მათგან და გამოეყავით! - ამბობს უფალი - უწმიდურს ნუ მიეკარებით და მე მიგიღებთ თქვენ.
18 . ვიქნები თქვენთვის მამა, და თქვენ იქნებით ჩემთვის ძენი და ასულნი - ამბობს უფალი ყოვლისმპყრობელი”.
1 . ვამბობ: მემკვიდრე-მეთქი, მაგრამ ვიდრე ის ჩვილია, არაფრით განირჩევა მონისგან, თუმცა ყოვლის მფლობელია.
2 . არამედ აღმზრდელთა და მოურავთა ხელქვეით იმყოფება იგი მამამისის მიერ დანიშნულ ვადამდე.
3 . ასევე ჩვენც, ვიდრე ყრმანი ვიყავით, წუთისოფლის წესებს ვემონებოდით.
4 . და როცა მოვიდა სისრულე დროისა, მოავლინა ღმერთმა თავისი ძე, რომელიც დედაკაცისგან იშვა და დაემორჩილა რჯულს.
5 . რჯულის ქვეშ მყოფთა გამოსასყიდად, რათა შვილობა მიგვეღო.
6 . და რაკიღა თქვენ ძენი ხართ, ღმერთმა მოავლინა თქვენს გულებში თავისი ძის სული, რომელიც შესძახის: "აბბა, მამაო!”
7 . ამიტომ, უკვე აღარ ხარ მონა, არამედ ძე, ხოლო თუ ძე, მემკვიდრეც ხარ ღვთის მიერ.
8 . თუმცა მაშინ, როცა არ იცნობდით ღმერთს, ემსახურებოდით მათ, რომლებიც ბუნებით ღმერთები არ არიან.
9 . ახლა კი, როცა ღმერთი იცანით, უფრო მეტიც, როცა ღვთისგანაც შეცნობილი ხართ, როგორღა უბრუნდებით უძლურ და ღატაკ საწყისებს და გინდათ ხელახლა დაემონოთ მათ?
10 . დღეებს აკვირდებით და თვეებს, ჟამსა და წელიწადებს.
11 . ვშიშობ, ამაოდ ხომ არ გავისარჯე თქვენ შორის!
12 . გახდით ჩემნაირნი, როგორც მე - თქვენნაირი, ძმებო გევედრებით, ცუდად არაფერში მომქცევიხართ.
13 . იცით, რომ ხორცის უძლურებით გახარეთ პირველად.
14 . და არ მოიძულეთ ჩემი განსაცდელი სხეულში, არც უგულებელყავით, არამედ მიმიღეთ როგორც ღვთის ანგელოზი, როგორც ქრისტე იესო.
15 . სად არის თქვენი მაშინდელი ნეტარება! ვამოწმებ თქვენზე: რომ შეგძლებოდათ, თვალებს ამოითხრიდით და მე მომცემდით.
16 . მაშ, ნუთუ თქვენი მტერი გავხდი, ჭეშმარიტებას რომ გელაპარაკებით?
17 . სასიკეთოდ როდი არიან თქვენთვის მოშურნენი, არამედ სურთ თქვენი დაცილება ჩვენგან, რათა მათთვის გქონდეთ მოშურნეობა.
18 . კარგია სასიკეთოდ მოშურნეობა ყოველთვის და არა მხოლოდ თქვენთან ჩემი ყოფნისას.
19 . ჩემო შვილებო, რომელთათვისაც ჯერაც განვიცდი მშობიარობის ტკივილებს, ვიდრე თქვენში ქრისტე გამოისახება.
20 . ვისურვებდი თქვენთან ყოფნას და კილოს შეცვალას, ვინაიდან გაოგნებული ვარ თქვენ გამო.
21 . მითხარით, ვისაც რჯულის ქვეშ ყოფნა გსურთ, განა არ უსმენთ რჯულს?
22 . ვინაიდან დაწერილია, რომ ორი ძე ჰყავდა აბრაჰამს, ერთი მხევლისგან, მეორე კი - თავისუფლისგან.
23 . მაგრამ მხევლისგან გამოსული ხორციელად იყო შობილი, ხოლო თავისუფლისგან გამოსული - აღთქმის მიხედვით.
24 . ამაში არის ქარაგმა. ეს არის ორი აღთქმა: ერთი სინაის მთიდან, რომელიც მონობისთვის შობს; და ეს აგარია.
25 . ვინაიდან აგარი არის სინაის მთა არაბეთში და ამჟამინდელ იერუსალიმს შეესაბამება, ვინაიდან ის მონობაშია თავის შვილებთან ერთად.
26 . ხოლო ზენა იერუსალიმი თავისუფალია - ის ყველა ჩვენგანის დედაა.
27 . რადგან დაწერილია: "იხარებდე, ბერწო, უშობელო! სიხარულით აყიჟინდი, სალმობის განუცდელო! რადგან მიტოვებულს მეტი შვილები ეყოლება, ვიდრე გათხოვილს”.
28 . და თქვენც, ძმებო, ისაკის მიხედვით აღთქმის შვილები ხართ.
29 . მაგრამ როგორც მაშინ სდევნიდა ხორციელად შობილი სულით შობილს, ასევეა ახლაც.
30 . თუმცა, აი, რას ამბობს წერილი: "განდევნე მხევალი და მისი ძე, ვინაიდან მხევლის ძე ვერ გახდება მემკვიდრე თავისუფლის ძესთან ერთად!”
31 . ამრიგად, ძმებო, მხევლის შვილები კი არა ვართ, არამედ - თავისუფლისა!
1 . პავლე, სილოვანე და ტიმოთე თესალონიკელთა ეკლესიას მამა ღმერთსა და უფალ იესო ქრისტეში: მადლი თქვენ და მშვიდობა ჩვენი მამა ღმერთისა და უფალ იესო ქრისტესგან.
2 . მარადის ვმადლობთ ღმერთს ყველა თქვენგანისთვის და გიხსენებთ ჩვენს ლოცვებში.
3 . განუწყვეტლივ გვახსოვს თქვენი რწმენის საქმე, სიყვარულის შრომა და თქვენი იმედიანი მოთმინება ჩვენს უფალ იესო ქრისტეში, ჩვენი ღმერთისა და მამის წინაშე.
4 . ვინაიდან ვიცით თქვენი რჩეულება, ღვთის საყვარელო ძმანო.
5 . რადგან ჩვენი სახარება მხოლოდ სიტყვით კი არ გეუწყათ, არამედ ძალით, სულიწმიდით და სრული დამაჯერებლობით; თუმცა თვითონვე იცით, რანი ვიყავით თქვენ შორის, თქვენთვის.
6 . თქვენ თვითონ გახდით ჩვენი და უფლის მიმბაძველები, რადგან დიდ გასაჭირში მიიღეთ სიტყვა სულიწმიდის სიხარულით.
7 . ისე, რომ ნიმუშად იქეცით ყველა მორწმუნესათვის მაკედონიასა და აქაიაში.
8 . ვინაიდან თქვენგან გაისმა უფლის სიტყვა არა მხოლოდ მაკედონიასა და აქაიაში, არამედ ყველა სხვა ადგილსაც მისწვდა თქვენი ღვთისადმი რწმენა ისე, რომ აღარაფერი გვაქვს სათქმელი.
9 . ვინაიდან თვითონვე ჰყვებიან ჩვენზე, როგორი შემოსვლა გვქონდა თქვენთან და როგორ შემობრუნდით კერპებისგან ღვთისკენ, რათა ემსახუროთ ცოცხალ და ჭეშმარიტ ღმერთს,
10 . და მოელოდეთ ზეციდან მის ძეს, რომელიც მკვდრეთით აღადგინა; იესოს, რომელიც მომავალი რისხვისგან გვიხსნის ჩვენ.
დახასიათებულია როგორც:
- ტრადიციებს მიყოლა, მამაპაპის რწმენა იერ.44,17-19
- უმეცრება საქ.17,29.30
- საზიზღრობა 1პეტ.4,3
- უგუნურება რომ.1,22.23
- სატანური 1კორ.10,20.21
- გამაუწმიდურებელი 2კორ.6,16.17
- დამმონებელი გალ.4,8.9
მისი მოკლე ისტორია:
- დაიწყო ადამიანის განდგომილების შემდეგ რომ.1,23-25
- ემსახურებოდა აბრაამის მამაპაპა ურში იესნ.24,2
- კერპები იყო ლაბანის სახლში დაბ.31,30-35
- ეგვიპტის სასჯელი მათი ღმერთების გამო რიცხ.33,4
- წამოიღეს ისრაელიანებმა ეგვიპტიდან იესნ.24,14
- აკრძალულია სინაის რჯულით გამ.20,3-5
- გაფრთხილება ქანაანში შესვლამდე გამ.34,13-16
- ისრაელი მიეცა კერპმსახურებას სინაისთან გამ.32,1-8
- მოაბელები რყვნიდნენ ისრაელიანებს რიცხ.25,2-18
- მასთან ბრძოლის ადრეული მცდელობა იესნ.22,10-34
- ქანაანელები აცდუნებდნენ ისრაელს მსაჯ.2,11-13
- გედეონმა დაამსხვრია კერპები მსაჯ.6,25-32
- გედეონი მიეცა კერპმსახურებას მსაჯ.8,27
- სხვადასხვა კულტებით გატაცება მსაჯ.10,6-16
- ლევიანებიც შეიბილწნენ მსაჯ.17,3-13
- დანის შტო მიეცა კერპმსახურებას მსაჯ.18,30.31
- დაგონის კერპის დაცემა 1მფ.5,2-12
- სამუელი აღდგა კერპების წინააღმდეგ 1მფ.7,3-6
- სოლომონის გული მიიდრიკეს უცხო ღმერთებისკენ ცოლებმა 3მფ.11,2-8
- იერობოამმა აღმართა იერუსალიმში 3მფ.12,28-33[ 2ნეშ.11,15
- რობოამმა მიბაძა მას იუდეაში 3მფ.14,23.24
- კონფლიქტი აქაბსა და ელიას შორის 3მფ.18,18-46
- ისრაელის ჩრდილოეთ სამეფოს მეფეების კერპთაყვანისმცემლობა 3მფ.21,26; 4მფ.16,3
- წინასწარმეტყველები ამხელდნენ ოს.4,12-19
- ტყვეობის მიზეზი გახდა კერპთაყვანისმცემლობა 4მფ.17,7-23
- იუდეამ, სამხრეთის სამეფომ მიბაძა ისრაელს 2ნეშ.28,2-4
- მენაშე უკიდურესად ხრწნის იუდეას 4მფ.21,3-18; 2ნეშ.33.3-11
- ასა აღსდგა კერპთაყვანისმცემლობის წინააღმდეგ 2ნეშ.14,3-5
- ხიზკიას ბრძოლა კერპების წინააღმდეგ 2ნეშ.29,16-19
- მეფე იოშიას ბრძოლა 4მფ.23,4-20
- წინასწარმეტყველის მიერ მხილება იუდეაში იერ.16,11-21
კერპებთან ბრძოლა:
- კერპთაყვანისმცემლების დასჯა რჯ.17,3-5
- მხილება 3მფ.18,25-29
- მოწოდება გონიერებისკენ ეს.44,6-20
- ღმერთის ძალის გამოვლინება 4მფ.19,37 ოს.8,5-14 ამ.5,26.27 მიქ.5,7 სოფ.1,4-6
მორწმუნეებისადმი გაფრთხილება:
- დაიცვან თავი კერპთაგან 1იოან.5,21
- არ იქონიონ ურთიერთობა კერპთაყვანისმცემლებთან 1კორ.5,11; 10,19.20
- განერიდონ 1კორ.10,14
- ამოწმებდნენ კერპების წინააღმდეგ საქ.14,15
- შემობრუნდნენ კერპთაგან ღმერთისკენ ოს.14,3-9; 1თეს.1,9
-------------------------
სურათზე: დაგონის კერპის დაცემა კიდობნის წინაშე 1მფ.5,2-12