1 . გაემგზავრა აბრაჰამი ნეგების ქვეყნისაკენ და კადეშსა და შურს შორის - გერარში დასახლდა.
2 . თქვა აბრაჰამმა სარაზე, თავის ცოლზე, რომ და იყო მისი. აბიმელექმა, გერარის მეფემ, კაცი გაგზავნა და თავისთან მიაყვანინა სარა.
3 . მაგრამ ღმერთი მოევლინა სიზმარში აბიმელექს და უთხრა: "აჰა, მოკვდები იმ ქალის გამო, რომელიც მოიყვანე, რადგან ქმრიანია იგი!”
4 . მაგრამ არ მიჰკარებია მას აბიმელექი და ამიტომ უთხრა უფალს: "უფალო, განა მართალ ხალხსაც დაღუპავ?
5 . მან ხომ მითხრა, ჩემი და არისო? ქალმაც თქვა: ჩემი ძმა არისო! გულმართლად და უმწიკვლო ხელით ჩავიდინე ეს”.
6 . და უთხრა ღმერთმა სიზმარში: "ვიცი, რომ გულმართლად გააკეთე ეს, ამიტომ განგარიდე ცოდვას ჩემს წინაშე და არ მიგაკარე მაგ ქალს.
7 . ახლა კი დაუბრუნე ცოლი თავის ქმარს, რადგან წინასწარმეტყველია ის კაცი, ისიც ილოცებს შენთვის და იცოცხლებ; ხოლო თუ არ დაუბრუნებ, იცოდე, რომ შენ და შენიანებს სიკვდილი არ აგცდებათ”.
8 . ადგა აბიმელექი დილაადრიანად, დაიბარა კარისკაცნი და ყველაფერს მოუყვა. ფრიად შეშინდა ხალხი.
9 . მოიხმო აბიმელექმა აბრაჰამი და უთხრა: "ეს რა გვიყავი? რა შეგცოდე, რომ მოაწიე ჩემზე და მთელ ჩემს სამეფოზე დიდი ცოდვა? საქმე, რომელიც არ ჩადენილა, ჩაიდინე ჩემთან!”
10 . უთხრა აბიმელექმა აბრაჰამს: "რა გქონდა განზრახული, ამას რომ სჩადიოდი?”
11 . მიუგო აბრაჰამმა: "მე მეგონა, ღვთის შიში არ იქნებოდა ამ მხარეში და მომკლავდნენ ჩემი ცოლის გამო.
12 . მართლაც ჩემი და არის სარა, მამაჩემის ასულია, თუმცა დედაჩემის ასული არ არის; და გახდა ჩემი ცოლი.
13 . ღმერთმა რომ გამომიყვანა მამაჩემის სახლიდან, ვუთხარი ქალს: "ერთი სიკეთე მიყავი, ყოველ უცხო ადგილას, სადაც კი მივალთ, თქვი: ჩემი ძმა არის-თქო ეს კაცი”.
14 . და აიღო აბიმელექმა წვრილფეხა და მსხვილფეხა საქონელი, მსახურნი და მხევალნი და მისცა აბრაჰამს; და დაუბრუნა სარაც, მისი ცოლი.
15 . უთხრა აბიმელექმა: "აჰა, შენს წინაშეა ჩემი ქვეყანა. სადაც გენებოს, იქ დამკვიდრდი”.
16 . სარას კი უთხრა: "აი, ათასი შეკელი ვერცხლი მივეცი შენს ძმას. იმის დასტურია ეს შენი თანმხლებისა და ყველას წინაშე, რომ უდანაშაულო ხარ”.
17 . ილოცა აბრაჰამმა ღვთის წინაშე და განკურნა ღმერთმა აბიმელექი, მისი ცოლი და მხევლები და კვლავ დაორსულდნენ ისინი.
18 . რადგან დაეხშო უფალს აბიმელექის სახლში ყველასთვის საშო, აბრაჰამის ცოლის - სარას გამო.
1 . მაშინ უგალობეს მოსემ და ისრაელის შვილებმა ეს საგალობელი უფალს: "ვუგალობებ უფალს, რადგან განდიდდა ფრიად. ზღვაში ჩაყარა ცხენი და მხედარი.
2 . ჩემი ძალა და დიდებაა უფალი. ის მყავდა მხსნელად, იგია ჩემი ღმერთი და მას განვადიდებ; მამაჩემის ღმერთია და მას ავამაღლებ.
3 . მეომარია უფალი, უფალია მისი სახელი.
4 . ფარაონის ეტლები და მისი ჯარი ზღვაში ჩაყარა და მისი რჩეული მხედართმთავარნი ჩაიძირნენ წითელ ზღვაში.
5 . დაფარა ისინი წყალმა; ლოდებივით ჩაეშვნენ სიღრმეში.
6 . მარჯვენა შენი, უფალო, განდიდებულია ძალით, მარჯვენამ შენმა, უფალო, გააცამტვერა მტერი.
7 . შენი დიდების აღმატებულობით ამხობ შენს წინააღმდეგ ამხედრებულებს; გზავნი შენს რისხვას და ბზესავით შთანთქავს მათ.
8 . შენი ნესტოების ქარის ქროლვით აზვირთდნენ წყლები, კედლად აღიმართნენ ტალღები, შედედდნენ მორევნი ზღვის გულში.
9 . თქვა მტერმა: "დავედევნები, დავეწევი, გავიყოფ ნადავლს; ჯავრს ამოვიყრი, ვიშიშვლებ მახვილს, მოსრავს მათ ხელი ჩემი”.
10 . დაჰქროლე შენი სუნთქვით და ზღვამ დაფარა ისინი - ტყვიასავით ჩაიძირნენ აბობოქრებულ წყალში.
11 . ვინ არის ღმერთთა შორის შენი მსგავსი, უფალო? ვინ არის შენსავით დიდებული სიწმიდეში, მოშიშებით საქებო, სასწაულმოქმედო?
12 . გაიწოდე მარჯვენა და მიწამ შთანთქა ისინი.
13 . წარმართავ შენი წყალობით ამ ხალხს, რომელიც გამოიხსენი; წინ წაუძეხი შენი ძალით შენს წმინდა სავანეში.
14 . ისმინეს ხალხებმა და ათრთოლდნენ; ძრწოლამ მოიცვა ფილისტიმის მკვიდრნი.
15 . მაშინ შეშფოთდნენ ედომის მთვარნი, აცახცახდნენ მოაბის თავკაცნი და შეკრთნენ მკვიდრნი ქანაანისა.
16 . დაეცათ შიში და ძრწოლა; შენი მკლავის სიმაგრემ ლოდივით დაადუმა ისინი, სანამ გაივლის შენი ხალხი, უფალო, სანამ გაივლის ეს ხალხი, რომელიც შეისყიდე.
17 . მიიყვანე და დააფუძნე ის შენს სამკვიდრებელ მთაზე, იმ ადგილზე, რომელიც შენს საცხოვრებლად შექმენი, უფალო. საწმიდარში, უფალო, რომელიც შენმა ხელებმა შექმნა.
18 . უფალი იმეფებს უკუნითი უკუნისამდე”.
19 . როდესაც ფარაონის ცხენები ეტლებითა და მხედრებით ზღვაში შევიდნენ, მოაქცია უფალმა მათზე ზღვის წყალნი, ისრაელის შვილებმა კი მშრალ მიწაზე გაიარეს შუა ზღვაში.
20 . აიღო წინასწარმეტყველმა მირიამმა, აჰარონის დამ, დაფდაფი ხელში, და მიჰყვა ყველა ქალი უკან დაფდაფებითა და ფერხულით.
21 . და ხოტბით უპასუხა მირიამმა: "უგალობეთ უფალს, რადგან ფრიად განდიდდა იგი; ზღვაში ჩაყარა ცხენი და მხედარი”.
22 . წაიყვანა მოსემ ისრაელი მეწამული ზღვიდან და გავიდნენ შურის უდაბნოში. იარეს სამი დღე უდაბნოში და ვერ იპოვეს წყალი.
23 . მივიდნენ მარას და ვერ შეძლეს წყლის დალევა მარაში, რადგან მწარე იყო, ამიტომ ეწოდა მას სახელად მარა.
24 . და ებუზღუნებოდა ხალხი მოსეს: "რა დავლიოთ?”
25 . შეჰღაღადა მოსემ უფალს და უჩვენა მას უფალმა მორი. ჩააგდო იგი წყალში და გამტკნარდა წყალი. იქ დაუდგინა ღმერთმა ისრაელს წესი და სამართალი და იქ გამოსცადა იგი.
26 . თქვა: "თუ მთელი გულით დაემორჩილები უფლის, შენი ღმერთის ხმას, სწორად მოიქცევი მის თვალში, ყურად იღებ მის მცნებებს და დაიცავ მის ყოველ წესს, არ მოვავლენ შენზე არც ერთ სენს, რომელიც მოვავლინე ეგვიპტეზე, რადგან მე ვარ უფალი, შენი მკურნალი.
27 . მივიდნენ ელიმში და იყო იქ თორმეტი წყაროსთვალი და სამოცდაათი პალმის ხე; და იქ დაიბანაკეს წყლის პირას.
1 . დაიძრნენ ისრაელის ძენი და მოაბის ველზე, იორდანეს გაღმა მხარეს, იერიხოსთან დაბანაკდნენ.
2 . იხილა ბალაკმა, ციფორის ძემ, ყველაფერი, რაც ისრაელმა დამართა ამორელებს.
3 . და ფრიად შეუშინდნენ ამ ხალხს მოაბელნი, რადგან მრავალრიცხოვანი იყო იგი; დაფრთხა მოაბი ისრაელიანთა წინაშე.
4 . უთხრა მოაბმა მიდიანის უხუცესებს: "გააჩანაგებს ეს აურაცხელი ხალხი ყოველივეს, რაც ჩვენს გარშემოა, როგორც ხარი აჩანაგებს ველის ბალახს”. ბალაკ ციფორის ძე კი მოაბის მეფე იყო მაშინ.
5 . და გაუგზავნა მოციქულები ბილყამ ბეყორის ძეს, ფეთორში, რომელიც მდინარის პირას მდებარეობს; მისი ხალხის ძეთა ქვეყანაში და დაუძახა ამ სიტყვებით: აჰა, ხალხი გამოვიდა ეგვიპტიდან; აჰა, დაფარა მან მიწის პირი და დამკვიდრდა ჩემს პირდაპირ.
6 . გთხოვ, მოდი და დაწყევლე ეს ხალხი, რადგან ჩემზე ძლიერია იგი: ეგების შევძლო და განვდევნო ამ ქვეყნიდან; რადგან ვიცი: ვისაც აკურთხებ, კურთხეული იქნება და ვისაც დაწყევლი, წყეული იქნება”.
7 . წავიდნენ მოაბისა და მიდიანის უხუცესები; სამისნო საზღაურით ხელში მივიდნენ ბილყამთან და გადასცეს ბალაკის სიტყვები.
8 . უთხრა მათ ბილყამმა: "აქ გაათიეთ ეს ღამე და გაგცემთ პასუხს, როგორც მეტყვის უფალი”. დარჩნენ მოაბის მთავრები ბილყამთან.
9 . მივიდა ღმერთი ბილყამთან და ჰკითხა: "ვინ არიან ეს კაცები?”
10 . უთხრა ბილყამმა ღმერთს: "ბალაკმა, ციფორის ძემ, მოაბის მეფემ, გამოგზავნა ჩემთან ამ სიტყვებით:
11 . აჰა, ხალხი, რომელიც ეგვიპტიდან გამოვიდა და დაფარა მიწის პირი; ახლა წადი და დამიწყევლე იგი, ეგების შევძლო შებრძოლება მასთან, რომ განვდევნოო იგი”.
12 . უთხრა ღმერთმა ბილყამს: "არ წაჰყვე მათ და არ დაწყევლო ის ხალხი, რადგან კურთხეულია იგი”.
13 . ადგა ბილყამი დილით და უთხრა ბალაკის მთავრებს: "წადით თქვენს ქვეყანაში, რადგან არ უნდა უფალს, რომ გამოგყვეთ”.
14 . ადგნენ მოაბელი მთავრები, მივიდნენ ბალაკთან და უთხრეს: "არ მოინდომა ბილყამმა ჩვენთან წამოსვლა”.
15 . კვლავ გაგზავნა ბალაკმა მრავალი მთავარი, ამჯერად უფრო პატივსაცემნი.
16 . მივიდნენ ბილყამთან და უთხრეს: "ასე თქვა ბალაკმა, ციფორის ძემ: ნუ იტყვი უარს ჩემთან მოსვლაზე.
17 . რადგან დიდ პატივს გცემ და ყველაფერს, რასაც მეტყვი, გავაკეთებ; გთხოვ, წამოდი და დაწყევლე ეს ხალხი”.
18 . მიუგო ბილყამმა და უთხრა ბალაკის მსახურებს: "თუნდაც ოქრო-ვერცხლით ავსებული მთელი თავისი სახლი მომცეს ბალაკმა, მაინც ვერ გადავალ უფლის, ჩემი ღმერთის ბრძანებას. ვერც პატარა საქმეს გავაკეთებ და ვერც დიდს.
19 . გთხოვთ, დარჩით აქ ეს ღამე და გავიგებ, კიდევ რას მეტყვის უფალი”.
20 . მივიდა ღმერთი ბილყამთან ღამით და ჰკითხა: "თუ შენს დასაძახებლად მოვიდნენ ეს კაცები, ადექი და გაჰყევი მათ; ოღონდ, რასაც მე გეტყვი, იმას გააკეთებ”.
21 . ადგა ბილყამი დილით, შეკაზმა თავისი ვირი და გაჰყვა მოაბელთა მთავრებს.
22 . აღინთო ღმერთის რისხვა, მისი წასვლის გამო და დადგა უფლის ანგელოზი მის დასაბრკოლებლად. ამხედრებული იყო იგი თავის ვირზე და ორი მსახური ახლდა თან.
23 . და დაინახა ვირმა გზაზე მდგარი უფლის ანგელოზი გაშიშვლებული მახვილით ხელში, გადაუხვია ვირმა გზიდან და წავიდა მინდორზე. ცემა დაუწყო ვირს ბილყამმა, რათა გზისკენ მოებრუნებინა.
24 . დადგა უფლის ანგელოზი ბილიკზე ვენახებს შორის: ერთი მხრიდანაც ღობე იყო და მეორე მხრიდანაც.
25 . დაინახა ვირმა უფლის ანგელოზი, მიეკრა კედელს და ბილყამის ფეხიც მიაჭყლიტა ზედ; ისევ დაუწყო ცემა ვირს.
26 . კვლავ გაიარა უფლის ანგელოზმა და დადგა ვიწრო ადგილზე, სადაც არც მარჯვნივ იყო გადასახვევი გზა და არც მარცხნივ.
27 . დაინახა ვირმა უფლის ანგელოზი და გაწვა ბილყამის ქვეშ. აღინთო ბილყამის რისხვა და ჯოხით ცემა დაუწყო ვირს.
28 . პირი გაუხსნა ვირს უფალმა და უთხრა ვირმა ბილყამს: "რა დაგიშავე, რომ უკვე მესამედ მცემ?”
29 . უთხრა ბილყამმა ვირს: "მასხრად ამიგდე; მახვილი რომ მქონოდა ხელში, ახლავე მოგკლავდი”.
30 . უთხრა ვირმა ბილყამს: "განა შენი ვირი არა ვარ, რომლითაც მთელი შენი ცხოვრება დადიხარ? ოდესმე თუ მოგქცევივარ ასე?” უპასუხა: "არა”.
31 . აუხილა უფალმა თვალები ბილყამს და დაინახა გზაზე მდგარი უფლის ანგელოზი გაშიშვლებული მახვილით ხელში; მოიდრიკა ბილყამი და თაყვანი სცა პირქვე დამხობილმა.
32 . უთხრა მას უფლის ანგელოზმა: "რად სცემე ვირი სამჯერ? აჰა, შენს დასაბრკოლებლად გამოვედი, რადგან უკუღმართია შენი გზა ჩემს თვალში.
33 . დამინახა ვირმა და სამჯერ გადაუხვია ჩემგან; რომ არ გადაეხვია, მოგკლავდი, მას კი ცოცხალს დავტოვებდი”.
34 . უთხრა ბილყამმა უფლის ანგელოზს: "შევცოდე, რადგან არ ვიცოდი, რომ შენ დამიდექი გზაზე; ახლა კი, თუ ეს ბოროტებაა შენს თვალში, უკან გავბრუნდები”.
35 . უთხრა უფლის ანგელოზმა ბილყამს: "წაჰყევი ამ კაცებს, მაგრამ ის ილაპარაკე, რასაც მე გეტყვი”. და გაჰყვა ბილყამი ბალაკის თავკაცებს.
36 . გაიგო ბალაკმა, რომ მოვიდა ბილყამი და გამოვიდა მის შესახვედრად მოაბელთა ქალაქში, რომელიც არნონის საზღვარზე მდებარეობს, მის კიდეზე.
37 . უთხრა ბალაკმა ბილყამს: "ხომ გამოვგზავნე შენს დასაძახებლად? რად არ მოხვედი ჩემთან? ნუთუ არ ძალმიძს შენი პატივისცემა?”
38 . უთხრა ბილყამმა ბალაკს: "აჰა, მოვედი. ნუთუ ძალმიძს რაიმეს თქმა? რასაც ღმეთი მოათავსებს ჩემს ბაგეებში, იმას ვიტყვი”.
39 . წავიდა ბილყამი ბალაკთან და მივიდნენ კირიათ-ხუცოთში.
40 . დაკლა ბალაკმა მსხვილფეხა და წვრილფეხა საქონელი და გაუგზავნა ბილყამს და თავკაცებს, რომლებიც მასთან იყვნენ.
41 . დილით წაიყვანა ბალაკმა ბილყამი და აიყვანა ბაყალის გორაკებზე. და დაინახა იქიდან ბილყამმა ხალხის განაპირა ბანაკი.
1 . უთხრა ბილყამმა ბალაკს: "ამიშენე აქ შვიდი სამსხვერპლო და მომიმზადე აქ შვიდი ზვარაკი და შვიდი ვერძი”.
2 . გააკეთა ბალაკმა ბილყამის ნათქვამისამებრ და აიტანეს მან და ბილყამმა თითო მოზვერი და ვერძი ყოველ სამსხვერპლოზე.
3 . უთხრა ბილყამმა ბალაკს: "დაუდექი შენს სრულადდასაწველს და მე კი წავალ, ვინძლო მოვიდეს უფალი ჩემთან შესახვედრად და რასაც მეტყვის, შეგატყობინებ”. და ამაღლებული ადგილისკენ წავიდა იგი.
4 . გამოეცხადა ღმერთი ბილყამს და უთხრა მას ბილყამმა: "მოვაწყე შვიდი სამსხვერპლო, თითო მოზვერი და ვერძი აღვავლინე ყოველ მათგანზე”.
5 . ჩადო ბილყამის ბაგეებში უფალმა სიტყვები და უთხრა: "დაბრუნდი ბალაკთან და ეს სიტყვები უთხარი”.
6 . დაბრუნდა მასთან და, აჰა, დგას იგი თავის სრულადდასაწველთან, მოაბის ყველა უხუცესთან ერთად.
7 . და თქვა მან თავისი იგავი: "არამიდან მომიყვანა ბალაკმა, მოაბის მეფემ, აღმოსავლეთის მთებიდან: წამოდი და დამიწყევლე იაკობი, წამოდი და შერისხე ისრაელი.
8 . როგორ დავწყევლო? ღმერთი არ წყევლის! როგორ შევრისხო? უფალი არ რისხავს!
9 . კლდეთა მწვერვალებიდან ვხედავ მას და მთებიდან დავცქერი: აჰა, ხალხი მკვიდრობს განცალკევებით და ხალხთა შორის არ ირიცხება.
10 . ვინ აღრიცხავს იაკობის მტვერს და ვინ გამოთვლის ისრაელის მეოთხედს? დაე მოვკვდე მართალთა სიკვდილით და იყოს ჩემი აღსასრული, როგორც მათი”.
11 . უთხრა ბალაკმა ბილყამს: "ეს რა მიყავი? ჩემი მტრების დასაწყევლად მოგიყვანე და, აჰა, ლოცვით აკურთხე”.
12 . უპასუხა: "განა რასაც უფალი დამიდებს ბაგეზე, ზუსტად არ უნდა ვთქვა?”
13 . უთხრა მას ბალაკმა: "გამომყევი სხვა ადგილზე, საიდანაც დაინახავ მას. დაინახავ, მაგრამ მხოლოდ მის ნაწილს, მთლიანად კი ვერ იხილავ; იქიდან დამიწყევლე ისინი”.
14 . წაიყვანა იგი ცოფიმის ველზე, ფისგას მწვერვალზე; ააგო შვიდი სამსხვერპლო და მოზვერი და ვერძი აღავლინა თითოეულ სამსხვერპლოზე.
15 . უთხრა მან ბალაკს: "აქ დადექი, შენს სრულადდასაწველთან და მე კი წავალ უფალთან შესახვედრად”.
16 . შეხვდა უფალი ბილყამს, ჩაუდო სათქმელი ბაგეებში და უთხრა: "დაბრუნდი ბალაკთან და ეს ელაპარაკე”.
17 . დაბრუნდა მასთან და, აჰა, თავის სრულადდასაწველთან დგას იგი მოაბის ყველა უხუცესთან ერთად. ჰკითხა ბალაკმა: "რა თქვა უფალმა?”
18 . თქვა თავისი იგავი: "ადექი, ბალაკ, და ისმინე; ყურად იღე ჩემი, ციფორის ძეო.
19 . ღმერთი კაცი არ არის, რომ იცრუოს და არც კაცის ძეა, რომ აზრი შეიცვალოს. განა უთქვამს და არ გაუკეთებია?
20 . აჰა, კურთხევა მებრძანა, აკურთხა მან და არ ძალმიძს მისი შებრუნება.
21 . ბოროტება არ შეუმჩნევია იაკობში და უმართლობა არ დაუნახავს ისრაელში; უფალი, მისი ღმერთი, მასთანაა და სამეფო ყიჟინაა მასში.
22 . ღმერთმა გამოიყვანა ის ეგვიპტიდან; მარტორქასავით ძლიერია იგი.
23 . რადგან არაა შელოცვა იაკობის წინააღმდეგ და ჯადოქრობა ისრაელის წინააღმდეგ. იტყვიან თავის დროზე იაკობსა და ისრაელზე: აი, რას აკეთებს ღმერთი!
24 . აჰა, წამოიმართება ხალხი ლომის ბოკვერივით და ლომივით აღიმართება; სანამ ნანადირევს არ შეჭამს და მოკლულთა სისხლს არ შესვამს, არ დაწვება”.
25 . უთხრა ბალაკმა ბილყამს: "თუ არ წყევლი, ნურც აკურთხებ!”
26 . მიუგო ბილყამმა და უთხრა ბალაკს: "განა არ გითხარი, ისე მოვიქცევი, როგორც უფალი მიბრძანებს-თქო?”
27 . უთხრა ბალაკმა ბილყამს: "წამოდი, სხვა ადგილზე წაგიყვან; იქნებ იქ მოინდომოს ღმერთმა და დამიწყევლე იქიდან”.
28 . და აიყვანა ბალაკმა ბილყამი ფეღორის მწვერვალზე, რომელიც უდაბნოს დასცქერის.
29 . უთხრა ბილყამმა ბალაკს: "ამიშენე შვიდი სამსხვერპლო და მომიმზადე აქ შვიდი მოზვერი და შვიდი ვერძი”.
30 . ბილყამის ნათქვამისამებრ მოიქცა ბალაკი და აღავლინა ზვარაკი და ვერძი სამსხვერპლოზე.
1 . "არ ექნებათ წილი და სამკვიდრო ისრაელში ლევიან მღვდლებსა და ლევის მთელ ტომს, არამედ უფლის საცეცხლო შესაწირთა და მისი წილისგან ჭამონ.
2 . სამკვიდრებელი წილი არ ექნებათ მათ თავიანთ ძმათა შორის: თვით უფალია მათი სამკვიდრებელი, როგორც ნაუწყები აქვთ მისგან.
3 . ეს იყოს დაწესებული მღვდელთათვის ხალხისგან, ხარისა და კრავის შემწირველთაგან: თითოეულმა მისცეს მღვდელს ბეჭი, ყბა და შიგნეულობა,
4 . პირველნაყოფი მარცვლეული, ღვინო და ზეთი; პირველმონაგები ცხვრის ნაპარსიც მას მიეცი,
5 . რადგან ის ამოირჩია უფალმა, შენმა ღმერთმა, ყველა შენი ტომისგან, რათა იდგნენ უფლის სახელით სამსახურში ის და მისი ძენი სამუდამოდ.
6 . თუ ისრაელის რომელიმე მხრიდან, სადაც ცხოვრობს, თავისი სურვილით მოვა ლევიანი იმ ადგილზე, რომელსაც ამოირჩევს უფალი,
7 . და იმსახურებს უფლის, თავისი ღმერთის სახელით, როგორც ყველა მისი ძმა ლევიანი, რომელიც დგას იქ უფლის წინაშე.
8 . თანაბარი წილი ჰქონდეთ ყველაფერში, გარდა მათი გასაყიდი მამისეული ქონებისა.
9 . როცა მიხვალ იმ ქვეყანაში, რომელსაც გაძლევს უფალი, შენი ღმერთი, ნუ გაიმეორებ იმ ხალხთა სისაძაგლეებს.
10 . არ იყოს შენს შორის თავისი ძისა და ასულის ცეცხლში გამტარებელი, არც ჯადოქარი, არც მისანი, არც მარჩიელი, არც გრძნეული,
11 . არც მომჯადოვებელი, არც სულთა და არც მკვდართა გამომკითხველი,
12 . ვინაიდან საზიზღარია უფლის წინაშე ყოველივე ამის მოქმედი; ამ სისაძაგლეთა გამო სდევნის მათ შენგან უფალი, შენი ღმერთი.
13 . უბიწო იყავი უფლის, შენი ღმერთის წინაშე,
14 . რადგან ეს ხალხები, რომლებსაც იპყრობთ, მისნებსა და ჯადოქრებს უსმენენ, შენ კი ეს არ მოგცა უფალმა, შენმა ღმერთმა.
15 . და წინასწარმეტყველს აღადგენს შენგან, შენს ძმათაგან, ჩემს მსგავსად აღადგენს უფალი, თქვენი ღმერთი; მას უსმინეთ;
16 . ვინაიდან ასე ითხოვეთ უფლისგან, თქვენი ღმერთისგან ხორებთან შეკრების დღეს: მეტად ნუღარ გავიგონებთო უფლის, ჩვენი ღმერთის ხმას, და ნუღარ ვიხილავთო ამ დიდ ცეცხლს, რათა არ დავიხოცოთ.
17 . მითხრა უფალმა: "კარგია ის, რაც თქვეს.
18 . გამოვუყვან მათ თავის ძმათაგან წინასწარმეტყველს შენს მსგავსად, ჩემს სიტყვას ჩავუდებ პირში და ყველაფერს გამოუცხადებს მათ, რასაც ვუბრძანებ.
19 . ის, ვინც არ შეისმენს სიტყვებს, რომელთაც ჩემი სახელით ილაპარაკებს იგი, მე თვითონ მოვკითხავ მას.
20 . მაგრამ წინასწარმეტყველი, რომელიც გათავხედდება და ჩემი სახელით ილაპარაკებს იმას, რაც მე არ მიბრძანებია მისთვის ან სხვა ღმერთების სახელით ალაპარაკდება, უნდა მოკვდეს”.
21 . თუ იტყვი გულში: როგორ გავიგო, რომელი სიტყვა არ მოდისო უფლისგან?
22 . თუ უფლის სახელით ილაპარაკებს წინასწარმეტყველი, მაგრამ არ ასრულდება სიტყვა და არ ახდება, მაშინ არ ყოფილა ეს სიტყვა უფლის ნათქვამი; თვითნებურად ილაპარაკა წინასწარმეტყველმა. ნუ გეშინიათ მისი.
1 . ეჰუდის სიკვდილის შემდეგ კვლავ იწყეს ისრაელის ძეებმა ბოროტის კეთება უფლის წინაშე.
2 . და ხელში ჩაუგდო უფალმა ისინი ქანაანის მეფე იაბინს, რომელიც ხაცორში მეფობდა; მისი მხედართმთავარი კი სისარა იყო, რომელიც ხაროშეთ-გოიმში ცხოვრობდა.
3 . შეჰღაღადეს ისრაელის ძეებმა უფალს, რადგან ცხრაასი რკინის ეტლი ჰქონდა იაბინს და სასტიკად ჩაგრავდა ისრაელის ძეებს ოცი წლის განმავლობაში.
4 . იმჟამად ისრაელის მსაჯული წინასწარმეტყველი ქალი დებორა იყო, ლაფიდოთის ცოლი.
5 . ცხოვრობდა დებორა პალმის ქვეშ, რამასა და ბეთელს შორის, ეფრემის მთაზე და ადიოდნენ მასთან ისრაელის ძენი განსასჯელად.
6 . გაგზავნა კაცები და მოუხმო ბარაკ აბინოყამის ძეს კედეშ-ნაფთალიდან და უთხრა მას: "აი, რა გიბრძანა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა: წადი, თან წაიყვანე ათი ათასი კაცი ნაფთალისა და ზებულონის ძეთაგან და დააყენე ისინი თაბორის მთაზე.
7 . ხოლო მე კიშონის ხევთან მოგიყვან სისარას, იაბინის მხედართმთავარს, თავისი ეტლებითა და ურიცხვი ჯარით და ხელში ჩაგაგდებინებ მას”.
8 . უპასუხა ბარაკმა: "თუ წამომყვები, წავალ, თუ არ წამომყვები, არ წავალ”.
9 . უთხრა დებორამ: "ნამდვილად წამოგყვები, მაგრამ იცოდე ის გზა, რომელსაც შენ დაადგები, შენს სადიდებლად არ იქნება, რადგან უფალი ქალის ხელში ჩააგდებს სისარას”. ადგა დებორა და წაჰყვა ბარაკს კედეშში.
10 . მოუხმო ბარაკმა ზებულონსა და ნაფთალს კედეშში, წაიყვანა ათი ათასი კაცი და წაჰყვა დებორაც.
11 . გამოეყო ხებერ კენიელი კენიელებს, მოსეს მოყვრის, ხობაბის ძეებს და გაშალა კარავი ცაყანანიმის მუხამდე, კედეშთან რომ არის.
12 . უთხრეს სისარას, ბარაკ აბინოყამის ძე თაბორის მთაზე იყოო ასული.
13 . და შეკრიბა სისარამ მთელი თავისი ეტლიონი, ცხრაასი რკინის ეტლი და მთელი ხალხი, რომელიც იყო მასთან ხაროშეთ-გოიმიდან კიშონის ხევამდე.
14 . უთხრა დებორამ ბარაკს: "ადექი, რადგან ეს ის დღეა, როცა უფალი ჩაგიგდებს ხელში სისარას; აჰა, უფალი წარგიძღვა წინ”. ჩავიდა ბარაკი თაბორის მთიდან და ათი ათასი კაცი გაჰყვა უკან.
15 . გაანადგურა უფალმა სისარა, მთელი მისი ეტლიონი და მთელი ლაშქარი ბარაკის მახვილის პირით; ჩამოხტა სისარა ეტლიდან და ფეხით გაიქცა.
16 . ხაროშეთ-გოიმამდე სდია ბარაკმა ეტლიონსა და ლაშქარს და მახვილის პირით დაეცა სისარას მთელი ლაშქარი, არავინ გადარჩენილა.
17 . ფეხით გაიქცა სისარა, იაყელის, ხებერ კენიელის ცოლის კარვისკენ, რადგან მშვიდობა იყო ხაცორის მეფე იაბინსა და ხებერ კენიელის სახლს შორის.
18 . გავიდა იაყელი სისარას შესახვედრად და უთხრა: "შემოდი, ბატონო, შემოდი ჩემთან, ნუ გეშინია”. შევიდა სისარა კარავში და ფარდაგის ქვეშ დამალა იგი ქალმა.
19 . უთხრა სისარამ: "დამალევინე ცოტა წყალი, რადგან მწყურია”. მოხსნა იაყელმა რძის ტიკს თავი, დაალევინა და კვლავ გადააფარა ფარდაგი.
20 . უთხრა სისარამ: "კარვის კართან დადექი, თუ გკითხეს, ვინმე ხომ არ არისო მანდ, უპასუხე არა-თქო”.
21 . და აიღო იაყელმა, ხებერის ცოლმა, კარვის პალო და ურო, ფეხაკრეფით მიეპარა სისარას; მოუქნია და ისე ჩაურჭო პალო საფეთქელში, რომ მიწას დააჭედა. ის კი დაღლილი და ღრმად ჩაძინებული მოკვდა.
22 . აჰა, ეძებს ბარაკი სისარას. გავიდა იაყელი მასთან და უთხრა: "მოდი, ის კაცი გაჩვენო, შენ რომ ეძებ”. შევიდა ბარაკი და, აჰა, მკვდარია სისარა, საფეთქელში პალო აქვს ჩარჭობილი.
23 . იმ დღეს დაუმორჩილა ღმერთმა ისრაელის ძეებს იაბინი, ქანაანის მეფე.
24 . თანდათანობით მძიმდებოდა ისრაელის ძეთა ხელი იაბინზე, ქანაანის მეფეზე, ვიდრე სრულად არ გაანადგურეს იგი.
1 . ბოროტად იქცეოდნენ ისრაელის ძენი უფლის თვალში და ხელში ჩაუგდო ისინი უფალმა მიდიანს შვიდი წლით.
2 . დამძიმდა მიდიანის ხელი ისრაელზე, მიდიანის გამო მთებში გაიკეთეს ბუნაგები ისრაელის ძეებმა და მღვიმეებსა და მიუვალ ადგილებში გაიხიზნენ.
3 . მოამთავრებდა თუ არა ისრაელი თესვას, მოვიდოდნენ მიდიანელნი, ყამალეკელნი, აღმოსავლეთის ძენი და თავს ესხმოდნენ მათ,
4 . მათ მიწაზე ბანაკდებოდნენ და სპობდნენ ქვეყნის მოსავალს ღაზამდე, არ ტოვებდნენ საზრდოს ისრაელში, არც ცხვარს, არც ხარს და არც სახედარს.
5 . ამოდიოდნენ თავისი ჯოგებითა და კარვებით, მოდიოდნენ კალიასავით ურიცხვნი, თვლა არ ჰქონდათ არც მათ და არც მათ აქლემებს; შეესეოდნენ ისრაელის მიწას და აჩანაგებდნენ.
6 . მთლად გაღატაკდა ისრაელი მიდიანის გამო და შეჰღაღადეს ისრაელის ძეებმა უფალს.
7 . და როცა შეჰღაღადეს უფალს მიდიანის გამო ისრაელის ძეებმა,
8 . მოუვლინა უფალმა მათ წინასწარმეტყველი, რომელმაც უთხრა, ასე ამბობსო უფალი, ისრაელის ღმერთი: "მე გამოგიყვანეთ ეგვიპტიდან და გამოგიყვანეთ მონობის სახლიდან;
9 . გიხსენით ეგვიპტელთა ხელიდან და ყველა თქვენი მჩაგვრელის ხელიდან. მე განვდევნე ისინი თქვენგან და მე მოგეცით მათი ქვეყანა.
10 . გითხარით: მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი, ნუ გექნებათ ამორელთა ღმერთების შიში, რომელთა მიწაზეც ცხოვრობთ-მეთქი, მაგრამ არ შეისმინეთ ჩემი ხმა”.
11 . მოვიდა უფლის ანგელოზი და დაჯდა ყოფრაში, აბიყეზერელი იოაშის მუხის ქვეშ; გედეონი კი მისი ვაჟი, ხორბალს ცეხვავდა საწნახელში, რათა მიდიანელთაგან დაემალა.
12 . ეჩვენა მას უფლის ანგელოზი და უთხრა: "უფალი შენთანაა, ძლიერო მებრძოლო!”
13 . უთხრა გედეონმა: "ბატონო! უფალი რომ ჩვენთან იყოს, ასეთი საქმე რატომ დაგვემართებოდა? სად არის მისი სასწაულები, ჩვენი მამები რომ გვიამბობდნენ: განა უფალმა არ გამოგვიყვანაო ეგვიპტიდან? ახლა მიგვატოვა უფალმა და ჩაგვაგდო მიდიანის ხელში!”
14 . მიუბრუნდა მას უფალი და უთხრა: "წადი, მაგ შენი ძალით და იხსენი ისრაელი მიდიანის ხელისგან. განა მე არ გაგზავნი?”
15 . უთხრა გედეონმა: "ბატონო! რით ვიხსნა ისრაელი? აჰა, ჩემი ოჯახი ყველაზე მცირეა მენაშეს ტომში, მე კი ყველაზე უმცროსი ვარ მამაჩემის სახლში”.
16 . უფალმა უპასუხა: "მე ვიქნები შენთან და ერთი კაცივით მოსრავ მიდიანს”.
17 . უთხრა გედეონმა: "თუ მადლი ვპოვე შენს თვალში, მიჩვენე რამე ნიშანი, რომ შენ მელაპარაკები.
18 . ნუ წახვალ აქედან ჩემს მოსვლამდე, ძღვენს მოგართმევ და დავდებ შენ წინაშე”. უპასუხა: "შენს დაბრუნებამდე მოვიცდი”.
19 . წავიდა გედეონი, თიკანი და ერთი ეფა ფქვილის ხმიადები მოამზადა, კალათში ჩააწყო, წვენი ქილაში ჩაასხა, მიიტანა მუხის ქვეშ და მიართვა.
20 . უთხრა უფლის ანგელოზმა: "აიღე ხორცი და ხმიადები, ამ ქვაზე დააწყვე და ზედ წვენი გადაასხი”. ასეც მოიქცა.
21 . გაიწოდა უფლის ანგელოზმა კვერთხი, ხელში რომ ეჭირა და მისი ბოლო ხორცსა და ხმიადებს შეახო; ცეცხლი ავარდა ქვიდან და შთანთქა ხორცი და ხმიადები; ამის შემდეგ თვალს მიეფარა უფლის ანგელოზი.
22 . დარწმუნდა გედეონი, რომ ეს უფლის ანგელოზი იყო და თქვა: "ვაი მე, უფალო ღმერთო, რადგან უფლის ანგელოზი ვიხილე პირისპირ!”
23 . უთხრა უფალმა: "მშვიდობა შენდა! ნუ გეშინია, არ მოკვდები”.
24 . სამსხვერპლო აუშენა იქ უფალს გედეონმა და უწოდა (იაჰვე-შალომ) უფალი მშვიდობაა. დღემდე დგას იგი აბიყეზერელთა ყოფრაში.
25 . უთხრა უფალმა იმ ღამით გედეონს: "აიყვანე მამაშენის მოზვერი და მეორე მოზვერი, შვიდწლიანი, დაანგრიე ბაყალის სამსხვერპლო, რომელიც მამაშენს უდგას, აშერა კი, მის გვერდით რომაა, აჩეხე.
26 . და სამსხვერპლო აუშენე უფალს, შენს ღმერთს ამ კლდეზე, იმ ადგილზე, რომელზეც მიგითითებ; მერე აიღე და სრულადდასაწველად აღავლინე მეორე მოზვერი იმ აშერას ხით, რომელსაც აჩეხავ”.
27 . წაიყვანა გედეონმა ათი კაცი თავის მსახურთაგან და ისე მოიქცა როგორც უთხრა უფალმა; მაგრამ თავის მამისსახლისა და ქალაქის მკვიდრთა შიშის გამო, ვერ გაბედა დღისით გაეკეთებინა ეს საქმე, ამიტომ ღამით გააკეთა.
28 . ადგნენ დილით ადრე იმ ქალაქის მკვიდრნი, და აჰა, დანგრეულია ბაყალის სამსხვერპლო, გვერდით აშერა რომ იყო, აჩეხილია, ხოლო მოზვერი ახლად აშენებულ სამსხვერპლოზეა აღვლენილი.
29 . ჰკითხეს ერთმანეთს: "ვინ ჩაიდინა ეს საქმე?” გამოიძიეს, გამოიკითხეს და თქვეს: "გედეონმა, იოაშის ძემ, ჩაიდინა ეს საქმე”.
30 . უთხრეს ქალაქის მკვიდრებმა იოაშს: "გამოიყვანე შენი ძე და მოკვდეს, რადგან ბაყალის სამსხვერპლო დაანგრია და აშერა კი გვერდით რომ იყო, აჩეხა”.
31 . უთხრა იოაშმა მის წინააღმდეგ გამოსულებს: "ნუთუ თქვენ უნდა გამოესარჩლოთ ბაყალს, ნუთუ თქვენ იხსნით მას? ვინც მას გამოესარჩლება, მოკვდება დილამდე! თუ ღმერთია, თავად გამოესარჩლოს თავის თავს, რადგან სამსხვერპლო დაუნგრიეს”.
32 . და უწოდეს იმ დღიდან იერუბაყალი, რადგან თქვეს: "დაე, ბაყალი გამოესარჩლოს თავის თავს სამსხვერპლოს დანგრევისთვის”.
33 . იმ დროს შეიყარა მთელი მიდიანი, ყამალეკი და აღმოსავლეთის ძენი, გადალახეს იორდანე და დაბანაკდნენ იზრეყელის ველზე.
34 . უფლის სულმა მოიცვა გედეონი, ჩაჰბერა საყვირს და შეიყარნენ აბიყეზერელნი მის დაძახილზე.
35 . მოციქულები დაგზავნა მენაშეს ტომში და გამოვიდნენ მის დაძახილზე; მოციქულები დაგზავნა აშერთან, ზებულონთან და ნაფთალთან; ისინიც გამოვიდნენ მათ შესახვედრად.
36 . და უთხრა გედეონმა ღმერთს: "თუ ჩემი ხელით იხსნი ისრაელს, როგორც მითხარი,
37 . აჰა, გავშლი მატყლის საწმისს კალოზე: თუ ცვარი მხოლოდ საწმისზე იდება, მთელი მიწა კი მშრალი იქნება, მაშინ გავიგებ, რომ ჩემი ხელით იხსნი ისრაელს, როგორც მითხარი”.
38 . ასეც მოხდა; მეორე დღეს დილაადრიანად ადგა, გამოწურა საწმისი და მთელი თასი წყალი გამოადინა.
39 . უთხრა გედეონმა ღმერთს: "ნუ აინთება შენი რისხვა ჩემზე თუ გეტყვი, რომ კიდევ ერთხელ მინდა გამოვცადო საწმისი: მხოლოდ საწმისი იყოს მშრალი, ხოლო მთელ მიწაზე კი ცვარი იდოს”.
40 . ასეც მოახდინა ღმერთმა იმ ღამეს; მხოლოდ საწმისი იყო მშრალი, მიწაზე კი ცვარი იდო.
1 . ემსახურებოდა ყრმა სამუელი უფალს ყელისთან; უფლის სიტყვა იშვიათი იყო იმ დღეებში, ხილვები არ იყო ხშირი.
2 . ერთხელ თავის ადგილზე იწვა ყელი, დაბინდული ჰქონდა თვალები და ვეღარ ხედავდა.
3 . ღვთის ლამპარი ჯერ კიდევ არ ჩამქრალიყო და იწვა სამუელი უფლის ტაძარში, სადაც ღვთის კიდობანი იდგა.
4 . დაუძახა უფალმა სამუელს. უპასუხა: "აქა ვარ!”
5 . მიირბინა ყელისთან და უთხრა: "აჰა, აქა ვარ! რად მიხმობდი?” უპასუხა: "მე არ მომიხმიხარ, დაბრუნდი და დაწექი”. წავიდა და დაწვა.
6 . კვლავ დაუძახა უფალმა სამუელს. ადგა სამუელი, მივიდა ყელისთან და უთხრა: "აჰა, აქა ვარ! რად მიხმობდი?” უპასუხა: "მე არ მომიხმიხარ, შვილო, დაბრუნდი და დაწექი”.
7 . არ იცნობდა სამუელი იმ დროს უფალს და არც უფლის სიტყვა გამოსცხადებია.
8 . მესამედაც დაუძახა უფალმა სამუელს; ადგა, მივიდა ყელისთან და უთხრა: "აჰა, აქა ვარ! რად მიხმოდი?” და მიხვდა ყელი, რომ უფალი უხმობდა ყმაწვილს.
9 . უთხრა ყელიმ სამუელს: "წადი, დაწექი და თუ დაგიძახებს, უთხარი: ილაპარაკე, უფალო, გისმენს შენი მსახური”. წავიდა სამუელი და დაწვა თავის ადგილზე.
10 . მივიდა უფალი, დადგა და მოუხმო, როგორც მანამდე: "სამუელ! სამუელ!” და თქვა სამუელმა: "ილაპარაკე, უფალო, გისმენს შენი მსახური”.
11 . უთხრა უფალმა სამუელს: "აჰა, ისეთ რამეს მოვახდენ ისრაელში, რომ მის ყოველ გამგონეს, ორივე ყური გაუყრუვდეს.
12 . იმ დღეს ავუსრულებ ყელის ყველაფერს, რაც მისი სახლეულის წინააღმდეგ წარმოვთქვი, თავიდან ბოლომდე.
13 . ვინაიდან ნათქვამი მაქვს მისთვის, რომ სამუდამო მსჯავრს დავდებ მის სახლს უმართლობისთვის, რადგან იცოდა თავისი ძეების უკეთურება და არ ალაგმა.
14 . ამიტომაც დავუფიცე ყელის სახლეულს, რომ უკუნისამდე არ გამოისყიდება მისი სახლეულის ბრალი, არც მსხვერპლით და არც ძღვენით”.
15 . და იწვა სამუელი განთიადამდე; მერე კი გააღო უფლის ტაძრის კარი. ეშინოდა ყელისთვის თავისი ხილვის განდობა.
16 . მოუხმო ყელიმ სამუელს და უთხრა: "სამუელ, შვილო!” უპასუხა: "აქა ვარ!”
17 . ჰკითხა ყელიმ: "რაზე გელაპარაკა? გთხოვ, ნუ დამიმალავ, თორემ იგივეს დაგმართებს ღმერთი და უარესსაც, თუნდაც ერთი სიტყვაც რომ დამიმალო, იმ სიტყვათაგან, რასაც გელაპარაკა!”
18 . მაშინ უამბო მას სამუელმა ყოველი სიტყვა და არ დაუფარავს მისგან არაფერი. უთხრა ყელიმ: "უფალია იგი, იყოს მისი ნებისამებრ”.
19 . იზრდებოდა სამუელი და უფალი იყო მასთან; არ გაცუდებულა არც ერთი მისი სიტყვა;
20 . და გაიგო მთელმა ისრაელმა, დანიდან ბეერ-შებაყამდე, რომ სამუელი იქნა დადგენილი უფლის წინასწარმეტყველად.
21 . კვლავ ცხადდებოდა უფალი შილოში მას შემდეგ, რაც სამუელს მოევლინა თავისი სიტყვით.
1 . იყო კაცი ბენიამინის ტომში, სახელად კიში, აბიელის ძე, ცერორის, ბეხორათის, ბენიამინელი აფიას შთამომავალი - პატივდებული და მამაცი კაცი.
2 . ჰყავდა ძე, სახელად საული, ახალგაზრდა და მშვენიერი კაცი; ისრაელის ძეთაგან მასზე უკეთესი არვინ იყო: ერთი თავით მაღალი იყო ხალხზე.
3 . ერთხელ ხრდალი ვირები დაეკარგა კიშს, საულის მამას და უთხრა საულს, თავის ძეს: "გაიყოლე ერთი მსახურთაგანი და წადი ვირების მოსაძებნად”.
4 . გადაიარა ეფრემის მთა, მოიარა შალიშას მიწა, მაგრამ ვერ იპოვეს; გაიარეს შაყალიმის ქვეყანა და ვერც იქ მიაგნეს; მოიარეს ბენიამინის მიწა და ვერ იპოვეს.
5 . მივიდნენ ცუფის მხარეში და უთხრა საულმა მსახურ ბიჭს, თან რომ ახლდა: "მოდი დავბრუნდეთ, რადგან დაივიწყებდა მამაჩემი ვირებს და ჩვენზე უფრო იდარდებს”.
6 . მიუგო მსახურმა: "აჰა, ღვთის კაცია ამ ქალაქში. პატივდებული კაცია: რასაც იტყვის, ყოველივე სრულდება. მოდი, მივიდეთ მასთან, იქნებ გვითხრას, რა გზას დავადგეთ”.
7 . უთხრა საულმა თავის მსახურს: "კარგი, წავიდეთ, მაგრამ რა მივართვათ იმ კაცს? პური გამოგველია ხურჯინში და არც სხვა საჩუქარი გვაქვს, რომ ღვთის კაცს მივუტანოთ; გვაქვს რამე?”
8 . ისევ მიუგო მსახურმა: "აჰა, მეოთხედი შეკელი ვერცხლი მაქვს ხელთ, მივცემ ღვთის კაცს და გვაუწყებს ჩვენს გზას”.
9 . ძველად ისრაელში, როცა კაცი ღმერთთან კითხვით მიდიოდა, ასე ამბობდა: "მოდი, წავიდეთ მხილველთან”, რადგან ახლანდელ წინასწარმეტყველს მაშინ მხილველს უწოდებდნენ.
10 . უთხრა საულმა თავის მსახურს: "კეთილი, წავიდეთ”. და წავიდნენ იმ ქალაქისკენ, სადაც ეგულებოდათ ღვთის კაცი.
11 . ქალაქის აღმართს რომ შეუყვნენ, წყლის ამოსახაპად გამოსული ყმაწვილქალები შემოხვდათ. ჰკითხეს: "არის აქ სადმე მხილველი?”
12 . მიუგეს ყმაწვილქალებმა: "აქვეა ახლოში, ოღონდ იჩქარეთ, დღეს ამოვიდა ქალაქში, რადგან მსხვერპლშეწირვა აქვს ხალხს მაღლობზე.
13 . და როგორც კი შეხვალთ ქალაქში, მაშინვე მოიკითხეთ იგი, სანამ მაღლობზე არ ასულა საჭმელად; მის მისვლამდე არ შეჭამს ხალხი, რადგან მან უნდა აკურთხოს მსხვერპლი და მერე შეუდგებიან ჭამას წვეულნი. აჰა, ადით მაღლობზე და იპოვით”.
14 . ავიდნენ ქალაქში; კარიბჭეში რომ შედიოდნენ, აჰა, მაღლობისკენ მიმავალი სამუელი წამოვიდა მათ შესაგებებლად.
15 . ერთი დღით ადრე გაუმხილა უფალმა სამუელს საულის მოსვლა და უთხრა:
16 . "ხვალ ამ დროს მოგივლენ კაცს ბენიამინის მიწიდან და სცხე იგი ჩემი ხალხის, ისრაელის მთავრად; ის დაიხსნის ჩემს ერს ფილისტიმელთა ხელიდან, რადგან მოვხედე ჩემს ხალხს, როცა ჩემამდე მოაღწია მისმა ღაღადმა”.
17 . დაინახა სამუელმა საული და უფალმაც დაუმოწმა: "აი, ის კაცი, რომელზეც გითხარი; ის იმეფებს ჩემს ხალხზე”.
18 . ჭიშკართან მიუახლოვდა საული სამუელს და უთხრა: "მითხარი, სად არის მხილველის სახლი?”
19 . მიუგო სამუელმა საულს და უთხრა: "მე ვარ მხილველი; წამიძეხი მაღლობზე. დღეს ჩემთან ერთად შეჭამთ, ხვალ განთიადისას კი გაგიშვებ და ყველაფერს გაგიცხადებ, რაც გულში გაქვს.
20 . ვირებზე კი, რომლებიც სამი დღეა, რაც დაკარგე, ნუ ინაღვლებ, რადგან უკვე ნაპოვნია ისინი. ვის ეკუთვნის ისრაელის მთელი საუნჯე, თუ არა შენ და მამაშენის მთელ სახლს?”
21 . მიუგო საულმა: "არა, მე ბენიამინელი ვარ, ისრაელის ყველაზე მცირერიცხოვანი ტომიდან; ჩემი საგვარეულო კი უმცირესია ბენიამინის საგვარეულოთა შორის. რისთვის მეუბნები ამას?”
22 . წაიყვანა სამუელმა საული და მისი მსახური. შეიყვანა დარბაზში და დასვა ოცდაათი წვეულის სათავეში.
23 . უთხრა სამუელმა მზარეულს: "მომეცი ის ხორცის ნაჭერი, რომელიც მოგეცი და რომელზეც გითხარი, გადაინახე-მეთქი”.
24 . აიღო მზარეულმა ბეჭი და წინ დაუდო საულს. თქვა სამუელმა: "აი, რაც მორჩა, დაიდე წინ და ჭამე, რადგან იმ დროიდან გინახავდი, რაც ხალხი მოვიპატიჟე”. და იმ დღეს სამუელთან პურობდა საული.
25 . როცა მაღლობიდან ქალაქში ჩამოვიდნენ, ერდოზე ელაპარაკა საულს სამუელი.
26 . ადრიანად ადგნენ მეორე დღეს. განთიადისას ამ სიტყვებით იხმო სამუელმა საული ერდოზე: "ადექი, გაგაცილებ”. ადგა საული და ორივენი გარეთ გავიდნენ, ის და სამუელი.
27 . ქალაქის ბოლოს რომ მიუახლოვდნენ, უთხრა სამუელმა საულს: "უბრძანე შენს მსახურს, წინ წავიდეს, შენ კი შეჩერდი, ღვთის სიტყვა უნდა გამოგიცხადო”. და წინ გაუშვეს მსახური.
1 . აიღო სამუელმა ზეთის ჭურჭელი, თავზე დაასხა საულს, აკოცა და უთხრა: "აჰა, თავისი სამკვიდროს მთავრად გცხო უფალმა.
2 . დღესვე, ჩემგან რომ წახვალ, ორ კაცს შეხვდები რახელის სამარხთან ცელცახში, ბენიამინის საზღვარზე. გეტყვიან: ნაპოვნია ვირები, რომელთა საძებრადაც წახვედი; აჰა, დაავიწყდა მამაშენს ვირები და შენზე დარდობს: რა ვიღონო ჩემი შვილისთვისო?
3 . გასცდები იმ ადგილს და თაბორის მუხნარამდე მიხვალ. იქ ბეთელისკენ ღმერთთან მიმავალ სამ კაცს შეხვდები. ერთს სამი თიკანი მიჰყავს, მეორეს სამი პური მიაქვს, ხოლო მესამეს - ტიკით ღვინო.
4 . მოგესალმებიან და ორ პურს მოგცემენ; და შენც გამოართმევ.
5 . ამის შემდეგ ღვთის ბორცვზე ახვალ, სადაც ფილისტიმელთა სადარაჯოებია; ქალაქში შესვლისას, გორაკიდან ჩამომავალ წინასწარმეტყველთა გუნდს შეხვდები, რომელთაც ქნარით, დაფდაფით, სტვირითა და ებნით მიუძღვებიან წინ; თავად კი წინასწარმეტყველებენ.
6 . უფლის სული გადმოვა შენზე და მათთან ერთად იწყებ წინასწარმეტყველებას; სხვა კაცად გარდაიქმნები.
7 . ამ ნიშნების შემდეგ, როგორც მოგიხდეს, ისე მოიქეცი, რადგან ღმერთი იქნება შენთან.
8 . ჩემზე წინ ჩადი გილგალში და მეც მალე მოვალ შენთან, რათა შევწირო სრულადდასაწველი და სამშვიდობო მსხვერპლი. შვიდი დღე მელოდე, ვიდრე არ მოვალ შენთან და მე გეტყვი, როგორ უნდა მოიქცე”.
9 . როგორც კი გატრიალდა საული სამუელისგან, სხვა გული მისცა ღმერთმა; და ყველა ნიშანი აუხდა იმ დღეს.
10 . მივიდნენ გორაკთან და, აჰა, წინასწარმეტყველთა გუნდი მოდის მასთან შესახვედრად. გადმოვიდა მასზე უფლის სული და მათთან ერთად იწყო წინასწარმეტყველება.
11 . ყველა, ვინც მანამდე იცნობდა საულს, ხედავდა: აჰა, წინასწარმეტყველთა შორის წინასწარმეტყველებს იგი; ლაპარაკი გააბეს ერთმანეთში: "ეს რა დაემართა კიშის ძეს? ნუთუ საულიც წინასწარმეტყველთა შორისაა?”
12 . და თქვა პასუხად ერთმა იქაურმა კაცმა: "ვინ არის მათი მამა?” ასე წარმოიშვა ანდაზა: "ნუთუ საულიც წინასწარმეტყველთა შორისააო?”
13 . შეწყვიტა წინასწარმეტყველება და ავიდა მაღლობზე.
14 . უთხრა საულის ბიძამ საულსა და მის მსახურს: "სად იყავით?” უპასუხა: "ვირებს ვეძებდით და რომ ვერ ვიპოვეთ, სამუელთან მივედით”.
15 . "რა გითხრათ სამუელმა?” - ჰკითხა საულს ბიძამ.
16 . მიუგო საულმა: "გვითხრა, ნაპოვნიაო ვირები”. არ გაუმხელია სიტყვა მეფობის შესახებ, რომელიც უთხრა სამუელმა.
17 . და დაუძახა სამუელმა ხალხს უფალთან მიცფაში.
18 . უთხრა ისრაელის ძეებს: "ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: მე გამოვიყვანე ისრაელი ეგვიპტიდან. მე გიხსენით ეგვიპტელთა და ყველა სამეფოს ხელთაგან, რომელიც გავიწროვებდათ”.
19 . გიხსნათ ძნელბედობისა და გაჭირვებისას, თქვენ კი უარყოფთ თქვენს ღმერთს და ეუბნებით: "მეფე დაგვიდგინეო. აჰა, წარსდექით უფლის წინაშე, თქვენ-თქვენი ტომისა და სახლეულის მიხედვით”.
20 . სათითაოდ მოიახლოვა სამუელმა ისრაელის ყველა ტომი და ბენიამინის ტომს ხვდა წილი.
21 . მიიყვანა ბენიამინის ტომი სახლეულების მიხედვით და მატრის სახლს ხვდა წილი; მერე კი საულს, კიშის ძეს, ხვდა წილი. დაუწყეს ძებნა და ვერ იპოვეს;
22 . კვლავ დაეკითხნენ უფალს: "უკვე მოვიდა ის კაცი?” უთხრა უფალმა: "აჰა, აღალს არის ამოფარებული”.
23 . გაიქცნენ და წამოიყვანეს იქიდან. ჩადგა ხალხს შორის და ერთი თავით ყველაზე მაღალი გამოჩნდა.
24 . უთხრა სამუელმა მთელ ხალხს: "ხედავთ, ვინ აირჩია უფალმა, რადგან არავინაა მისი მსგავსი მთელ ხალხში”. შესძახა მთელმა ხალხმა და თქვა: "დღეგრძელი იყოს მეფე!”
25 . და გამოუცხადა სამუელმა მთელ ხალხს მეფის უფლებები, ჩაწერა წიგნში და დადო უფლის წინაშე. გაუშვა სამუელმა ხალხი და დაბრუნდა ყველა თავის სახლში.
26 . საულიც წავიდა თავის სახლისკენ, გიბყაში; და თან გაჰყვნენ ვაჟკაცები, რომელთა გულებსაც შეეხო ღმერთი.
27 . უღირსი ხალხი კი ამბობდა: როგორ გვიხსნისო ეგ კაცი? შეიძულეს, არც პატივი მიაგეს და არც ძღვენი მიართვეს. მას კი არაფერი უთქვამს.
1 . უთხრა საულმა იონათანს, თავის ძეს და თავის მსახურებს, რომ მოეკლათ დავითი, მაგრამ იონათანს, საულის ძეს, ძალიან უყვარდა დავითი.
2 . შეატყობინა იონათანმა დავითს: "მოსაკლავად გეძებს მამაჩემი, საული; ფრთხილად იყავი ხვალ დილით, სადმე დაიმალე.
3 . მე კი გამოვალ და მამაჩემის გვერდით დავდგები ველზე, სადაც შენ იქნები; შენზე დაველაპარაკები მამაჩემს და რასაც გავიგებ, გიამბობ”.
4 . ელაპარაკა იონათანი საულს, მამამისს დავითის სასიკეთოდ; უთხრა: "ნუ შესცოდავს მეფე დავითთან, თავის მსახურთან, რადგან არ შეუცოდავს მას შენს წინაშე; მისი საქმენიც ფრიად სასიკეთოა შენთვის.
5 . საფრთხეში ჩაიგდო თავი, როცა ფილისტიმელს შეერკინა და დიდი ხსნა მოუვლინა უფალმა მთელ ისრაელს; შენც ნახე ეს და გაიხარე; რაღად უნდა შესცოდო უდანაშაულო სისხლის წინააღმდეგ და უმიზეზოდ მოაკვლევინო დავითი?”
6 . შეისმინა საულმა იონათანის ხმა და დაიფიცა: "ცოცხალია უფალი, არ მოკვდება დავითი”.
7 . მოიხმო იონათანმა დავითი და ყველაფერი უამბო. მერე საულთან მიიყვანა იგი და იყო მასთან, როგორც წინა დღეებში.
8 . ისევ დაიწყო ომი, გავიდა დავითი და იბრძოდა ფილისტიმელებთან. სასტიკად დაამარცხა ისინი და გარბოდნენ მისგან.
9 . მაგრამ ბოროტი სული მიევლინა საულს უფლისგან, როდესაც თავის სახლში იჯდა; ხელთ შუბი ეპყრა, დავითი კი ქნარზე უკრავდა.
10 . შეეცადა საული შუბით კედელზე მიეჭედა, მაგრამ გაუსხლტა დავითი და კედელში ჩაიჭედა შუბი. გაიქცა დავითი და გადაურჩა იმ ღამეს სიკვდილს.
11 . მდევრები გაგზავნა საულმა დავითის სახლში, რათა ჩასაფრებოდნენ და დილამდე მოეკლათ. ეს ამბავი მიქალმა, მისმა ცოლმა შეატყობინა დავითს: "თუ ამაღამ არ დაიხსნი თავს, ხვალ მოგკლავენ”.
12 . სარკმლიდან ჩაუშვა მიქალმა დავითი, გაიქცა და გადარჩა.
13 . აიღო მიქალმა თერაფიმი, საწოლზე დადო, სასთუმლად თხის ტყავი დაუდო და სამოსელი გადააფარა.
14 . კაცები მიაგზავნა საულმა დავითის შესაპყრობად, მაგრამ უთხრა მიქალმა: "ავადაა”.
15 . ისევ გაგზავნა საულმა ხალხი დავითის სანახავად, თან დააბარა: "სარეცლიანად წამოიყვანეთ, რათა მოვკლათ”.
16 . მივიდნენ შიკრიკები, სარეცელზე კი თერაფიმი ნახეს, თხის ტყავი ედო სასთუმლად.
17 . უთხრა საულმა მიქალს: "ასე რად მომატყუე და გაუშვი ჩემი მტერი?” მიუგო მიქალმა: "ასე მითხრა: "გამიშვი, თორემ მოგკლავო”.
18 . გაიქცა დავითი და გადარჩა. მივიდა სამუელთან რამაში და უამბო ყველაფერი, რაც საულმა გაუკეთა. წავიდნენ ის და სამუელი და ნაიოთში გაჩერდნენ.
19 . შეატყობინეს საულს: "აჰა, რამას ნაიოთშია დავითი”.
20 . და გაგზავნა საულმა შიკრიკნი დავითის შესაპყრობად. ნახეს: წინასწარმეტყველთა გუნდი წინასწარმეტყველებს, წინამძღვრად კი სამუელი უდგათ; და გადმოვიდა ღვთის სული საულის ხალხზე და აწინასწარმეტყველდნენ ისინიც.
21 . შეატყობინეს საულს და გაგზავნა სხვა შიკრიკები, მაგრამ ისინიც აწინასწარმეტყველდნენ. მესამედ გაგზავნა საულმა შიკრიკები და ისინიც აწინასწარმეტყველდნენ.
22 . მერე თვითონ გაემართა რამაში, მივიდა დიდ ჭასთან სექუში და იკითხა: "სად არიან სამუელი და დავითი?” უთხრეს: "რამას ნაიოთში”.
23 . წავიდა რამას ნაიოთისაკენ და მასზეც გადმოვიდა ღვთის სული და ისიც გაწინასწარმეტყველდა გზაში, ვიდრე მივიდოდა რამას ნაიოთში.
24 . გაიძრო სამოსელი და წინასწარმეტყველებდა სამუელის წინაშე; შიშველი იწვა მთელ იმ დღეს და მთელ ღამეს. ამიტომაც ამბობენ: "ნუთუ გაწინასწარმეტყველდაო საულიც?”
1 . და იკრიბებოდა მასთან ყველა შეჭირვებული, ვალში მყოფი და სულგამწარებული; უფროსად დაუდგა მათ იგი. ასე შეიკრიბა მასთან დაახლოებით ოთხასი კაცი.
2 . წავიდა იქიდან დავითი მოაბის მიცფაში და უთხრა მოაბის მეფეს: შეიფარეთ მამაჩემი და დედაჩემი, ვიდრე გავიგებდე, რას მიპირებს ღმერთი.
3 . წარადგინა ისინი მოაბის მეფის წინაშე და ცხოვრობდნენ მასთან, ვიდრე ამ თავშესაფარში იმყოფებოდა დავითი.
4 . უთხრა წინასწარმეტყველმა გადმა დავითს: ამ თავშესაფარში ნუ დარჩები. ადექი და წადი იუდას ქვეყანაში. წავიდა დავითი და მივიდა ხერეთის ტყეში.
5 . შეიტყო საულმა, რომ გამოჩნდა დავითი თავის ხალხთან ერთად. საული გიბყაში იჯდა, მაღლობზე, იმ მუხის ქვეშ, რომელიც რამათშია, ხელში შუბი ეჭირა, გარშემო კი მსახურები იდგნენ.
6 . უთხრა საულმა გარშემო მდგარ მსახურებს: ისმინეთ, ბენიამინელნო! განა ყველას ჩამოგირიგებთ იესეს ძე ყანებსა და ვენახებს და ყველას დაგნიშნავთ ათასისთავებად და ასისთავებად?
7 . ყველანი შეთქმულხართ ჩემს წინააღმდეგ და არ მიმხელთ, კავშირი რომ ჰქონია შეკრული ჩემს შვილს იესეს ძესთან, არცერთმა თქვენთაგანმა არ შემიცოდა და არ გამიმხილა, რომ ჩემი შვილი მიმხედრებდა ჩემს მსახურს და დღემდე ჩასაფრებულია ჩემს წინააღმდეგ.
8 . მიუგო დოეგ ედომელმა, საულის მსახურებთან ერთად რომ იდგა და უთხრა: "მე ვნახე იესეს ძე, ნობში რომ მივიდა ახიმელექთან, ახიტუბის ძესთან.
9 . უფალს დაეკითხა მის გამო ახიმელექი, საგზალიც მისცა და ფილისტიმელი გოლიათის მახვილიც”.
10 . დაიბარა მეფემ ახიტუბის ძე, ახიმელექ მღვდელი, მამამისის მთელი სახლი და სამღვდელოება, რაც ნობში იყო; ყველანი მივიდნენ მეფესთან.
11 . უთხრა საულმა: "მომისმინე, ახიტუბის ძევ!” მიუგო: "აქა ვარ, ჩემო ბატონო”.
12 . უთხრა საულმა: "რად შეითქვით შენ და იესეს ძე? პური და მახვილი მიგიცია მისთვის და ღმერთსაც დაკითხვიხარ მის გამო, რათა აღმდგარიყო ჩემს წინააღმდეგ, როგორც დღეს გამოაშკარავდა”.
13 . მიუგო ახიმელექმა მეფეს და უთხრა: "ვინ გყავს დავითივით ერთგული მსახურთა შორის? ვინ არის მეფის სიძე, მცველთა უფროსი და პატივდებული შენს სახლში?
14 . განა იმ დღეს პირველად დავეკითხე ღმერთს მის გამო? შორს ჩემგან! ნურაფერში დაადანაშაულებს მეფე თავის მსახურსა და მამაჩემის მთელ სახლს, რადგან ამ საქმისა არაფერი იცის შენმა მსახურმა, არც მცირე, არც დიდი”.
15 . თქვა მეფემ: "მოკვდები, ახიმელექ, შენცა და მამაშენის მთელი სახლიც”.
16 . და უთხრა მეფემ მის წინაშე მდგარ მორბედებს: "წადით და მოსრეთ უფლის მღვდლები, რადგან დავითს უმართავენ ხელს. იცოდნენ, რომ გაქცეული იყო იგი და არ გამიმხილეს”. მაგრამ არ მოინდომეს მეფის მსახურებმა უფლის მღვდლებზე აღემართათ ხელი და მოსაკლავად დასცემოდნენ.
17 . უთხრა მეფემ დოეგს: "შენ წადი და დახოცე მღვდლები”. წავიდა დოეგ ედომელი, დაეცა მღვდლებს და სელის ეფოდით შემოსილი ოთხმოცდახუთი კაცი დახოცა იმ დღეს.
18 . მახვილით მოსრა ნობი, მღვდელთა ქალაქი, არც კაცი დაინდო და არც ქალი, მახვილის პირით მოსრა ბავშვები და ძუძუთა ჩვილები, ხარები, სახედრები, ცხვრები და თხები.
19 . მხოლოდ ახიმელექ ახიტუბის ძის ერთი ვაჟიშვილი, სახელად აბიათარი გაუსხლტა ხელიდან და დავითთან გაიქცა.
20 . უამბო აბიათარმა დავითს, რომ უფლის მღვდლები დახოცა საულმა.
21 . უთხრა დავითმა აბიათარს: "იმ დღეს, დოეგ ედომელის დანახვისას, მივხვდი, რომ უეჭველად ამბავს მიუტანდა საულს. მე ვარ დამნაშავე ყველას წინაშე მამაშენის სახლში.
22 . ჩემთან დარჩი, ნუ გეშინია; ვისაც ჩემი მოკვლა უნდა, იმას შენი მოკვლაც უნდა. ხელს ვერავინ დაგადებს ჩემთან”.
23 . შეატყობინეს დავითს: "აჰა, ფილისტიმელნი დაესხნენ კეყილას და კალოებს ძარცვავენ”.
1 . უთხრა დავითმა აქიშს: "კარგი, ახლა გაიგებ, რისი გაკეთება შეუძლია შენს მსახურს”. მიუგო აქიშმა დავითს: "ამის გამო ჩემს მცველად დაგნიშნავ სამუდამოდ”.
2 . მოკვდა სამუელი და მთელმა ისრაელმა დაიტირა იგი; და დაკრძალეს რამათში, თავის ქალაქში. მოსრა საულმა ქვეყანაში სულთა გამომძახებელნი და ჯადოქარნი.
3 . შეიკრიბნენ ფილისტიმელები, მივიდნენ და შუნემში დაბანაკდნენ; საულმაც შეკრიბა მთელი ისრაელი და გილბოაყში დაბანაკდა.
4 . ფილისტიმელთა ლაშქარი რომ დაინახა, შეეშინდა საულს; ძლიერ შეუკრთა გული.
5 . დაეკითხა უფალს საული, მაგრამ არ უპასუხა უფალმა, არც სიზმრით, არც ურიმით, არც წინასწარმეტყველთა პირით.
6 . უთხრა საულმა თავის მსახურებს: "მომიძებნეთ სულთა გამომძახებელი ქალი, მივალ და ვამკითხვინებ”. უთხრეს მსახურებმა: "აჰა, ყენდორშია სულთა გამომძახებელი ქალი”.
7 . შეინიღბა საული, სხვა სამოსელი გადაიცვა, ორი კაცი გაიყოლა და ღამით მიაკითხა იმ ქალს. უთხრა: "დაეკითხე გარდაცვლილთა სულებს და ამომიხმე, ვისზეც გეტყვი”.
8 . უთხრა ქალმა: "აჰა, კარგად იცი, რა გააკეთა საულმა, რომ მოსპო ამ ქვეყანაში სულთა გამომძახებლები და ჯადოქრები. მახეს რატომ მიგებ დასაღუპად?”
9 . უფალი დაიფიცა საულმა: "ცოცხალია უფალი! არ დაისჯები ამ საქმისთვის”.
10 . ჰკითხა ქალმა: "ვინ ამოგიხმო?” უთხრა: "სამუელი ამომიხმე”.
11 . დაინახა ქალმა სამუელი და ხმამაღლა იყვირა. უთხრა ქალმა საულს: "რად მომატყუე? რადგან საული ხარ შენ!”
12 . უთხრა მეფემ: "ნუ გეშინია. რას ხედავ?” თქვა ქალმა: "სულს ვხედავ, მიწიდან ამომავალს”.
13 . ჰკითხა: "როგორ გამოიყურება?” მიუგო: "მოხუცი კაცია, ვინც ამოდის, მოსასხამშია გახვეული”. მიხვდა საული, რომ სამუელი იყო იგი, დაიხარა და მიწას განერთხა.
14 . უთხრა სამუელმა საულს: "რად შემაწუხე და ამომიყვანე?” უთხრა საულმა: "ძალიან გამიჭირდა. ფილისტიმელები მებრძვიან, ღმერთი განმშორდა და პასუხს აღარ მცემს, არც წინასწარმეტყველთა პირით, არც სიზმრებში. ამის გამო ამოგიხმე, რომ მითხრა, როგორ მოვიქცე”.
15 . უთხრა სამუელმა: "რას ითხოვ ჩემგან, როცა გაგშორდა უფალი და მტრად მოგეკიდა?
16 . ისე გააკეთა უფალმა, როგორც ბრძანა ჩემი ბაგით; ხელიდან გამოგგლიჯა სამეფო და მისცა დავითს, შენს თვისტომს.
17 . იმის გამო, რომ არ ისმინე უფლის ხმა და არ აღასრულე უფლის რისხვა ყამალეკზე. ამიტომაც აღასრულა დღეს უფალმა შენზე თავისი სიტყვა.
18 . და ისრაელსაც შენთან ერთად ჩაუგდებს უფალი ხელში ფილისტიმელებს. ხვალვე ჩემთან იქნებით შენ და შენი შვილები; ისრაელის ლაშქარსაც ჩაუგდებს უფალი ხელში ფილისტიმელებს”.
19 . მაშინ მთელი სხეულით მიწაზე დაეცა საული, დიდად შეაშინა სამუელის სიტყვებმა; ძალაც გამოელია, რადგან მთელი დღე და ღამე არ ეჭამა პური.
20 . მივიდა ის ქალი საულთან, დაინახა, რომ ძლიერ კანკალებდა იგი და უთხრა: "აჰა, დაგემორჩილა შენი მხევალი და ხიფათში ჩაიგდო თავი. ისე მოვიქეცი, როგორც მიბრძანე.
21 . ახლა გთხოვ, შენც ისმინე შენი მხევლის სიტყვა: პურის ნატეხს დაგიდებ წინ და შეჭამე, რომ ძალა დაგიბრუნდეს შენს გზაზე წასასვლელად”.
22 . იუარა საულმა და თქვა: "არ შევჭამ”. არ მოეშვნენ მისი მსახურები და ის ქალიც. მაშინ დაჰყვა მათ ნებას. მიწიდან ადგა და საწოლზე ჩამოჯდა.
23 . ნასუქალი ხბო ჰყავდა იმ ქალს სახლში; სასწრაფოდ დაკლა, აიღო ფქვილი, ცომი მოზილა და ხმიადები გამოაცხო.
24 . მოიტანა და საულსა და მის მსახურებს დაუდგა წინ; მათაც ჭამეს. მერე ადგნენ და იმ ღამესვე წავიდნენ.
25 . შეკრიბეს ფილისტიმელებმა მთელი თავიანთი ლაშქარი აფეკში, ისრაელიანები კი იზრეყელის წყაროსთან დაბანაკდნენ.
1 . როგორც კი თავის სახლში დაიწყო ცხოვრება მეფემ, მოასვენა უფალმა გარშემო მტრებისგან.
2 . უთხრა მეფემ ნათან წინასწარმეტყველს: "შეხედე, მე კედარის სახლში ვცხოვრობ, ღვთის კიდობანი კი კარავში ასვენია”.
3 . მიუგო მეფეს ნათანმა: "გააკეთე ყველაფერი, რაც გულში გაქვს, რადგან შენთანაა უფალი”.
4 . მაგრამ ესმა იმ ღამეს უფლის სიტყვა ნათანს:
5 . "წადი და უთხარი ჩემს მსახურს, დავითს: ასე ამბობს-თქო უფალი, განა შენ უნდა ამიშენო სახლი ჩემს სამყოფელად?
6 . იმ დროიდან, რაც ეგვიპტიდან გამოვიყვანე ისრაელი, სახლში არ ვმკვიდრობ, დღემდე კარავსა და სავანეში ვიმყოფები.
7 . აბა, ისრაელიანთა შორის ყოფნისას, ოდესმე თუ მითქვამს სიტყვა ისრაელის რომელიმე ტომისთვის, ვისთვისაც ჩემი ერის, ისრაელის მწყემსობა მიბრძანებია, კედარის სახლს რატომ არ მიშენებთ-მეთქი?
8 . ახლა უთხარი ჩემს მორჩილს დავითს, ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი: ფარეხიდან, ცხვრის მწყემსობიდან წამოგიყვანე, რომ ჩემი ერის, ისრაელის მთავარი გამხდარიყავი.
9 . ყველგან თან გახლდი, სადაც კი მიდიოდი და ვანადგურებდი შენს მტრებს შენს წინაშე; და განვადიდე შენი სახელი, დიდებული ადამიანების მსგავსად ამ ქვეყანაზე.
10 . ადგილს დავუდგენ ჩემს ერს, ისრაელს და დავაფუძნებ მას, რათა იცხოვროს თავის ადგილზე. და მეტად აღარ შეშფოთდება, და ძველებურად ვეღარ შეაჭირვებენ მას ბოროტმოქმედნი,
11 . როგორც მაშინ, როცა მსაჯულები დავუდგინე ჩემს ხალხს, ისრაელს; ყველა შენი მტრისგან მოგასვენებ და გაუწყებს შენ უფალი: უფალი აგიშენებს სახლს!
12 . და დრო რომ დაგიდგება და განისვენებ შენს მამებთან, აღვადგენ შენს შემდგომ შენს შთამომავალს, შენი საზარდულიდან გამოსულს და განვუმტკიცებ სამეფოს.
13 . ის ააშენებს სახლს ჩემი სახელისთვის და უკუნისამდე განვამტკიცებ მის სამეფო ტახტს.
14 . მამა ვიქნები მისთვის, ის კი ძე იქნება ჩემთვის. როდესაც დააშავებს, დავსჯი კაცთა კვერთხით და ვცემ ადამიანთა ჩვეულებით.
15 . მაგრამ არ წაერთმევა მას ჩემი წყალობა და სიკეთე, როგორც წავართვი საულს, რომელიც ჩამოგაცილე შენს წინ.
16 . მტკიცედ იდგება შენი სახლი და შენი სამეფო საუკუნოდ ჩემს წინაშე; მყარი იქნება შენი ტახტი უკუნისამდე!”
17 . ყველა ეს სიტყვა და მთელი ეს ხილვა მოუთხრო ნათანმა დავითს.
18 . მივიდა მეფე დავითი, დადგა უფლის წინაშე და თქვა: "უფალო ღმერთო, ვინა ვარ მე და ვინ არის ჩემი სახლი, რომ აქამდე ამამაღლე?
19 . ესეც გეცოტავა შენს თვალში უფალო, ღმერთო ჩემო და წინასწარ ილაპარაკე შენი მსახურის სახლზე. კაცთა წესია ეს, უფალო, ღმერთო!
20 . კიდევ რისი თქმა შეუძლია შენთვის დავითს? შენ თავად იცნობ შენს მსახურს, უფალო ღმერთო!
21 . შენი სიტყვისა და შენი ნების თანახმად მოიმოქმედე ეს დიადი საქმეები, რომ ამცნო შენს მსახურს.
22 . ამიტომაც დიადი ხარ შენ, უფალო ღმერთო, რადგან არავინაა შენი მსგავსი და არ არის სხვა ღმერთი შენს გარდა, ყველაფრის თანახმად, რაც მოგვისმენია ჩვენი ყურით.
23 . რომელი ხალხია ამქვეყნად შენი ერის, ისრაელის მსგავსი, რომელსაც ღმერთი მოევლინა, რომ თავისთვის გამოესყიდა და თავის ერად ექცია, რომ სახელოვანი გაეხადა და ჩაედინა დიადი და საკვირველი საქმეები შენი ხალხის თვალწინ, რომელიც გამოისყიდე ეგვიპტისგან, განდევნე რა ხალხები და მათი ღმერთები მათ წინაშე?
24 . შენ განამტკიცე შენი ხალხი, ისრაელი, რომ შენს ხალხად გაგეხადა უკუნისამდე, ხოლო შენ, უფალო, მათი ღმერთი გამხდარიყავი.
25 . ახლა კი, უფალო ღმერთო, იმოქმედე შენი აღთქმისამებრ და აღასრულე შენი სიტყვა, რომელიც შენს მსახურზე და მის სახლზე თქვი,
26 . რათა განდიდდეს სახელი შენი უკუნისამდე და თქვან: ცაბაოთ უფალია ისრაელის ღმერთი. და მტკიცე იყოს, შენი მსახურის დავითის სახლი შენს წინაშე.
27 . რადგან შენ, ცაბაოთ უფალმა, ისრაელის ღმერთმა, გამოუცხადე შენს მსახურს და უთხარი, სახლს აგიშენებო. ამიტომაც გაბედა შენმა მსახურმა, რომ ასე ელოცა შენს მიმართ.
28 . ახლა, უფალო ღმერთო! ჭეშმარიტია შენი სიტყვები და ასეთი სიკეთე გაქვს აღთქმული შენი მსახურისთვის.
29 . ახლა ინებე და აკურთხე შენი მსახურის სახლი, რომ საუკუნოდ შენს წინაშე იყოს, რადგან ასე გაქვს ნაბრძანები, უფალო! იკურთხოს შენი კურთხევით შენი მსახურის სახლი უკუნისამდე”.
1 . მოხუცდა მეფე დავითი, ხანში შევიდა; აფარებდნენ სამოსლებს, მაგრამ ვერ თბებოდა.
2 . უთხრეს მისმა მსახურებმა: "მოვძებნით ჩვენი ბატონი მეფისთვის ახალგაზრდა, ქალწულ ქალს, რომელიც მეფის წინაშე იდგება, მოუვლის და გვერდში დაუწვება. მაშინ გათბება მეფე, ბატონი ჩვენი”.
3 . ეძებეს ლამაზი ყმაწვილი ქალი მთელ ისრაელში და იპოვეს აბიშაგ შუნამელი; და მიჰგვარეს მეფეს.
4 . ძალიან ლამაზი იყო ეს ყმაწვილი ქალი, უვლიდა მეფეს და ემსახურებოდა; მაგრამ არ შეუცვნია იგი მეფეს.
5 . თავი აიმაღლა ადონიამ, ხაგითის ძემ; ამბობდა: "მე ვიქნები მეფე!” გაიჩინა ეტლები, მხედრები და ორმოცდაათი მორბენალი კაცი.
6 . არ საყვედურობდა მამამისი, არც შეჰკითხვია, ასე რატომ იქცევიო. ლამაზი კაცი იყო ადონია, აბესალომის შემდეგ შეეძინა იგი დედამისს.
7 . მოითათბირა იოაბ ცერუიას ძესა და აბითარ მღვდელთან; ისინი ეხმარებოდნენ ადონიას.
8 . ცადოკ მღვდელი, ბენაია იეჰოიადაყის ძე, ნათან წინასწარმეტყველი, შიმყი, რეყი და დავითის მამაცი მებრძოლები არ ემხრობოდნენ ადონიას.
9 . მსხვერპლად მიიტანა ადონიამ ცხვრები, ხარები და ნასუქალი პირუტყვი ზოხელეთის ქვასთან, ყენ-როგელის მახლობლად რომაა და მოიწვია თავისი ყველა ძმა, მეფისწულები, იუდას კაცები და მეფის მსახურები;
10 . ხოლო ნათან წინასწარმეტყველი, ბენაია, დავითის მამაცი მებრძოლები და სოლომონი, თავისი ძმა, არ მიიწვია.
11 . უთხრა ნათანმა ბათ-შებაყს, სოლომონის დედას: "გაიგე, რომ გამეფდა ადონია ხაგითის ძე? ჩვენმა ბატონმა დავითმა კი არაფერი იცის.
12 . ახლა, მოდი, რჩევას მოგცემ, უშველე საკუთარ თავსა და სოლომონს, შენს შვილს.
13 . წადი, შედი მეფე დავითთან და უთხარი: განა შენ არ იყავი მეფევ, ჩემო ბატონო, რომ შემომფიცე შენს მხევალს, სოლომონი, შენი ძე გამეფდებაო ჩემ შემდეგ, ის დაჯდებაო ჩემს ტახტზე! მაშ რატომ გამეფდა-თქო ადონია?
14 . აჰა, ჯერ კიდევ მეფესთან ლაპარაკში იქნები, რომ მეც შემოვალ და დავადასტურებ შენს ნათქვამს”.
15 . შევიდა ბათ-შებაყი მეფესთან საწოლ ოთახში; ძალიან მოხუცებული იყო მეფე, აბიშაგ შუნამელი ემსახურებოდა მას.
16 . თავი დახარა ბათ-შებაყმა და მიწამდე სცა მეფეს თაყვანი; ჰკითხა მეფემ: "რა გინდა?”
17 . უთხრა ბათ-შებაყმა: "ბატონო, ხომ შეჰფიცე უფლით, შენი ღმერთით, შენს მხევალს: სოლომონი, შენი ძე გამეფდებაო ჩემ შემდეგ, ის დაჯდებაო ჩემს ტახტზე!
18 . აჰა, ადონია გამეფდა ახლა, შენ კი მეფევ, ჩემო ბატონო, არაფერი იცი ამის შესახებ.
19 . მრავლად შესწირა ხარები, ნასუქალი პირუტყვი და ცხვარი, მიიწვია ყველა მეფისწული, აბიათარ მღვდელი და მხედართმთავარი იოაბი, ხოლო შენი მსახური სოლომონი არ მიუწვევია.
20 . შენ ხარ მეფე, შენკენაა მოპყრობილი მთელი ისრაელის თვალი, რომ ბრძანო, ვინ დაჯდება მეფის, ჩემი ბატონის, ტახტზე შენ შემდეგ.
21 . სხვაგვარად, როცა განისვენებს მეფე, ჩემი ბატონი მამა-პაპასთან, დამნაშავენი აღმოვჩნდებით მე და ჩემი ძე სოლომონი”.
22 . ჯერ კიდევ ელაპარაკებოდა მეფეს, რომ ნათან წინასწარმეტყველიც მოვიდა.
23 . მოახსენეს მეფეს: "ნათან წინასწარმეტყველი მოვიდაო”. წარსდგა იგი მეფის წინაშე და სცა თაყვანი მიწამდე.
24 . უთხრა ნათანმა: "მეფევ, ჩემო ბატონო, განა ასე გაქვს ნაბრძანები, ადონია გამეფდებაო ჩემ შემდეგ და ის დაჯდებაო ჩემს ტახტზე?
25 . რადგან ჩამოვიდა დღეს, მრავლად შესწირა ხარები, ნასუქალი პირუტყვი და ცხვარი, მოიწვია ყველა მეფისწული, მხედართმთავრები და აბიათარ მღვდელი; ახლა ჭამენ და სვამენ მის წინაშე და ამბობენ: იცოცხლოსო მეფე ადონიამ!
26 . არ მიგვიწვია მე, შენი მსახური, ცადოკ მღვდელი, ბენაია იეჰოიადაყის ძე და სოლომონი, შენი მსახური.
27 . თუ მეფემ, ჩემმა ბატონმა, ბრძანა ეს საქმე, რატომ არ გამაგებინე შენს მსახურს, ვინ დაჯდება მეფის, ჩემი ბატონის ტახტზე მის შემდეგ?”
28 . თქვა მეფე დავითმა: "ბათ-შებაყს დამიძახეთ!” შევიდა იგი მეფესთან და წარსდგა მის წინაშე.
29 . დაიფიცა მეფემ და თქვა: "ცოცხალია უფალი, რომელმაც გამომისყიდა ყველა გაჭირვებისგან,
30 . რომ, როგორც შემოგფიცე უფლით, ისრაელის ღმერთით, და გითხარი: სოლომონი, შენი ძე გამეფდება ჩემ შემდეგ და ის დაჯდება-მეთქი ჩემს ტახტზე, ჭეშმარიტად ასე გავაკეთებ დღეს”.
31 . სახით მიწამდე დაიხარა ბათშებაყი, თაყვანი სცა მეფეს და თქვა: "უკუნისამდე იცოცხლოს მეფე დავითმა, ჩემმა ბატონმა!”
32 . თქვა მეფე დავითმა: "დამიძახეთ ცადოკ მღვდელს, ნათან წინასწარმეტყველს და ბენაია იეჰოიადაყის ძეს”. და წარსდგნენ მეფის წინაშე.
33 . უთხრა მათ მეფემ: "დაიმგზავრეთ თქვენი ბატონის მსახურები, ჩემს ჯორზე შესვით ჩემი ძე, სოლომონი და გიხონში ჩაიყვანეთ.
34 . იქ სცხონ იგი ცადოკ მღვდელმა და ნათან წინასწარმეტყველმა ისრაელის მეფედ; მერე ჩაჰბერეთ საყვირს და გამოაცხადეთ: იცოცხლოს მეფე სოლომონმა!
35 . მერე ამოჰყევით, მოვიდეს, დაჯდეს ჩემს ტახტზე და იმეფოს ჩემ ნაცვლად; ის დავადგინე მე, ისრაელისა და იუდას მთავრად!”
36 . უპასუხა ბენაია იეჰოიადაყის ძემ მეფეს: "ამინ! ასე თქვას უფალმაც, მეფის, ჩემი ბატონის ღმერთმა!
37 . როგორც მეფესთან, ჩემს ბატონთან იყო უფალი, ისევე იყოს სოლომონთანაც და ჩემი ბატონის, დავითის ტახტზე მეტად განადიდოს მისი ტახტი”.
38 . გამოვიდნენ ცადოკ მღვდელი, ნათან წინასწარმეტყველი, ბენაია იეჰოიადაყის ძე, ქერეთელნი და ფერეთელნი, შესვეს სოლომონი მეფე დავითის ჯორზე და გიხონისკენ წაიყვანეს.
39 . აიღო ცადოკ მღვდელმა კარვიდან ზეთის რქა და სცხო სოლომონს. ჩაჰბერა საყვირს და დაიძახა მთელმა ხალხმა: "იცოცხლოს მეფე სოლომონმა!”
40 . უკან გაჰყვა მთელი ხალხი სოლომონს, სტვირებს უკრავდნენ და ხარობდნენ დიდი სიხარულით. მიწა ირყეოდა მათი ყიჟინისგან.
41 . პურობას ამთავრებდნენ, რომ შემოესმათ ადონიასა და მის სტუმრებს ყიჟინა. გაიგონა იოაბმა ბუკის ხმა და იკითხა: "რატომ ხმაურობს ქალაქი?”
42 . ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ მოვიდა იონათანი, აბიათარ მღვდლის ძე; უთხრა ადონიამ: "მოდი, მამაცი კაცი ხარ და კარგი ამბავი მოგაქვს”.
43 . მიუგო იონათანმა ადონიას: "არა, სოლომონი გაამეფა ჩვენმა ბატონმა, მეფე დავითმა,
44 . და გაგზავნა მეფემ მასთან ერთად ცადოკ მღვდელი, ნათან წინასწარმეტყველი და ბენაია იეჰოიადაყის ძე, ასევე ქერეთელნი და ფერეთელნი და სამეფო ჯორზე შესვეს იგი.
45 . მეფედ სცხეს გიხონში ცადოკ მღვდელმა და ნათან წინასწარმეტყველმა, გამხიარულებულნი გამოვიდნენ იქიდან და ახმაურდა ქალაქი. ეს ხმა იყო, თქვენ რომ გაიგონეთ.
46 . სამეფო ტახტზე ზის უკვე სოლომონი.
47 . მეფის მსახურებიც მივიდნენ მეფე დავითთან, ჩვენს ბატონთან და აკურთხეს ამ სიტყვებით: შენს სახელზე მეტად აღამაღლოს ღმერთმა სოლომონის სახელი და შენს ტახტზე მეტად განადიდოს მისი ტახტი! და მოიდრიკა მეფე საწოლზე.
48 . თქვა: კურთხეულია უფალი, ღმერთი ისრაელისა, რომელმაც მომცა დღეს ტახტის მემკვიდრე და ჩემი თვალები ხედავს ამას!”
49 . შიშის ზარი დაეცათ ადონიას სტუმრებს, ადგნენ და თავ-თავისი გზით წავიდნენ.
50 . შეეშინდა ადონიას სოლომონისა, ადგა, წავიდა და სამსხვერპლოს რქებს მოეჭიდა.
51 . შეატყობინეს სოლომონს: "აჰა, ეშინია ადონიას მეფე სოლომონისა და სამსხვერპლოს რქებს არის ჩაჭიდებული; ამბობს: შემომფიცოს დღეს მეფე სოლომონმა, რომ მახვილით არ მოკლავს თავის მსახურს”.
52 . თქვა სოლომონმა: "თუ ღირსეულად მოიქცევა, მისი თმის ერთი ღერიც არ დავარდება მიწაზე, ხოლო თუ ბოროტება განიზრახა, მოკვდება!”
53 . გაგზავნა მეფე სოლომონმა და ჩამოიყვანეს იგი სამსხვერპლოდან. მივიდა და განერთხა ადონია მეფის წინაშე. უთხრა სოლომონმა: "წადი შენს სახლში”.
1 . ფარაონის ასულის გარდა, მრავალი უცხოტომელი ქალი უყვარდა მეფე სოლომონს: მოაბელნი, ყამონელნი, ედომელნი, ციდონელნი და ხეთელნი.
2 . იმ ერებიდან, რომლებზეც ნათქვამი ჰქონდა უფალს ისრაელის ძეთათვის: "ნუ შეხვალთ მათთან და ნურც ისინი შემოვლენ თქვენთან, თორემ უსათუოდ მიდრეკენ თქვენს გულებს თავიანთი ღმერთებისკენ”, სოლომონი სწორედ ასეთებს მიეწება სიყვარულით.
3 . შვიდასი ცოლი ჰყავდა სამეფო გვარიდან და სამასი ხარჭა; და მიდრიკეს მისი გული მისმა ცოლებმა.
4 . სიბერის ჟამს მიდრიკეს სოლომონის გული მისმა ცოლებმა უცხო ღმერთებისკენ და ისე სრულად მიძღვნილი აღარ იყო მისი გული უფლის, თავისი ღმერთის მიმართ, როგორც დავითის, მამამისის გული.
5 . მიჰყვა სოლომონი აშთორეთს, ციდონელთა ქალღმერთს და მილქომს, ყამონელთა სიბილწეს.
6 . ბოროტად იქცეოდა სოლომონი უფლის თვალში და სრულად არ მიჰყვებოდა უფლის კვალს, როგორც მამამისი, დავითი.
7 . მაშინ აუშენა სოლომონმა მაღლობი ქემოშს, მოაბის სიბილწეს, მთაზე, იერუსალიმის პირდაპირ; ასევე მოლოქს, ყამონის ძეთა სიბილწეს.
8 . ასევე მოიქცა ყველა თავისი უცხოელი ცოლის გულისთვის, რომლებიც თავ-თავის ღმერთებს უკმევდნენ და სწირავდნენ.
9 . განურისხდა უფალი სოლომონს, რადგან გული მიედრიკა თავისი უფლისგან, ისრაელის ღმერთისგან, რომელიც ორჯერ გამოეცხადა მას.
10 . რომელმაც უბრძანა, არ გაჰყოლოდა უცხო ღმერთების კვალს; მაგრამ არ შეასრულა მან უფლის ბრძანება.
11 . უთხრა უფალმა სოლომონს: "იმის გამო, რომ ასეთი გახდი და არ დაიცავი ჩემი აღთქმა და წესები, რომლებიც გიბრძანე, უსათუოდ გამოგგლეჯ სამეფოს და მივცემ შენს მსახურს.
12 . ოღონდ შენს სიცოცხლეში არ გავაკეთებ ამას დავითის, მამაშენის გულისთვის; შენს ძეს კი გამოვგლეჯ ხელიდან.
13 . მაგრამ მთელს სამეფოს არ გამოვგლეჯ, ერთ ტომს შენს ძეს მივცემ - დავითის, ჩემი მსახურის გულისთვის და იერუსალიმის გულისთვის, მე რომ ავირჩიე”.
14 . და აღუდგინა უფალმა მტერი სოლომონს, ედომელი ჰადადი, ედომის მეფის შთამომავალი.
15 . ედომში დავითის ყოფნისას, როცა მხედართმთავარი იოაბი ამოვიდა დახოცილთა დასამარხად იმის მერე, რაც გაწყვიტა ყოველი მამაკაცი ედომში,
16 . რადგან ექვს თვეს დარჩნენ იქ იოაბი და მთელი ისრაელი, ვიდრე არ მოსპეს ყოველი მამაკაცი ედომში,
17 . გაიქცა ჰადადი მამამისის მსახურ ედომელებთან ერთად, რომ ეგვიპტეში ჩასულიყვნენ; პატარა ბიჭი იყო მაშინ ჰადადი.
18 . აიყარნენ მიდიანიდან და მოვიდნენ ფარანს. წაიყვანეს ფარანიდან ხალხი და მივიდნენ ეგვიპტეში, ფარაონთან, ეგვიპტის მეფესთან, რომელმაც მისცა მას სახლი, სარჩო და მიწა.
19 . დიდი მადლი ჰპოვა ჰადადმა ფარაონის თვალში და მისცა მას ცოლად თავისი ცოლის, დედოფალ თახფენესის და.
20 . და უშვა მას თახფენესის დამ ვაჟი, გენუბათი. ფარაონის სახლში გაზარდა ბავშვი თახფენესმა და იზრდებოდა გენუბათი ფარაონის სახლში ფარაონის შვილებთან ერთად.
21 . გაიგონა ჰადადმა ეგვიპტეში, რომ განისვენა დავითმა თავის მამებთან, და რომ მოკვდა მხედართმთავარი იოაბი. უთხრა ჰადადმა ფარაონს: "გამიშვი, წავალ ჩემს ქვეყანაში”.
22 . უთხრა ფარაონმა: "რა გაკლია ჩემთან, შენს ქვეყანაში წასვლა რომ მოინდომე?” უპასუხა: "არაფერი, მაგრამ მაინც გამიშვი”.
23 . კიდევ აღუდგინა სოლომონს ღმერთმა მტერი, რეზონი, ელიადაყის ძე, რომელიც გაექცა ჰადად-ყეზერს, ცობის მეფეს, თავის ბატონს;
24 . შემოიკრიბა კაცები და გახდა მძარცველთა მეთაური. მას შემდეგ, რაც მოსრა დავითმა ისინი ცობში, დამასკოსკენ წავიდნენ, დასახლდნენ და იქ ბატონობდნენ.
25 . ისრაელის მტერი იყო ის სოლომონის დღეებში; იმ ხანად ისრაელს ჰადადიც მტრობდა. სძულდა მას ისრაელი და არამზე გამეფდა იგი.
26 . იერობყამ ნებატის ძემაც, ეფრათელმა, ცარედიდან, სოლომონის მსახურმა, რომლის დედა იყო ცერუყა, ქვრივი ქალი, ხელი აღმართა მეფეზე.
27 . აი, მიზეზი, რის გამოც ხელი აღმართა მეფეზე: მილო ააშენა სოლომონმა, დანგრეულ ნაპრალებს აღადგენდა მამამისის, დავითის ქალაქში.
28 . მამაცი კაცი იყო იერობყამი. დაინახა სოლომონმა, რომ კარგად ასრულებდა საქმეს ეს ახალგაზრდა და ჩააბარა იოსების სახლიდან გამოყვანილი ბეგარის ხალხი.
29 . ერთ დღეს გავიდა იერობყამი იერუსალიმიდან და შეხვდა გზად შილოამელი წინასწარმეტყველი ახია, რომელსაც ახალი მოსასხამი ემოსა. მხოლოდ ეს ორნი იყვნენ მინდვრად.
30 . აიღო ახიამ ახალი მოსასხამი ზედ რომ ემოსა და თორმეტ ნაჭრად დაგლიჯა.
31 . უთხრა იერობყამს: "აიღე შენთვის ათი ნაჭერი, რადგან ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, გამოვგლეჯ სამეფოს სოლომონს ხელიდან და შენ მოგცემ ათ ტომს.
32 . ერთი ტომი მას დარჩება ჩემი მსახურის, დავითის გულისთვის და იერუსალიმის გულისთვის, რომელიც მე ავირჩიე ისრაელის ყველა ტომისგან,
33 . რადგან მიმატოვეს და თაყვანს სცემენ აშთორეთს, ციდონელთა ქალღმერთს, ქემოშს, მოაბის ღმერთს და მილქომს, ყამონის ძეთა ღმერთს; არ იარეს ჩემს გზებზე, რომ სიმართლე ექმნათ ჩემს თვალში, დაეცვათ ჩემი წესები და სამართალი, როგორც მამამისი, დავითი იცავდა.
34 . არ გამოვგლეჯ ხელიდან მთელ სამეფოს, რადგან მთავრად დავადგინე იგი მთელი მისი სიცოცხლე ჩემი მსახურის, დავითის გულისთვის, რომელიც მე ავირჩიე და რომელიც იცავდა ჩემს მცნებებს და ჩემს წესებს.
35 . ხელიდან გამოვგლეჯ მის ძეს სამეფოს და შენ მოგცემ ათ ტომს,
36 . მის ძეს კი ერთ ტომს მივცემ, რომ მუდმივად დაურჩეს ლამპარი დავითს, ჩემს მსახურს, ჩემ წინაშე იერუსალიმში, ქალაქში, რომელიც ჩემთვის ავირჩიე ჩემი სახელის იქ დასამკვიდრებლად.
37 . აგირჩევ და ისე იმეფებ, როგორც შენი სული მოისურვებს; შენ იქნები ისრაელის მეფე.
38 . თუ შეისმენ ყველაფერს, რასაც გიბრძანებ და ჩემს გზებზე ივლი, თუ იქმ სიმართლეს ჩემს თვალში და დაიცავ ჩემს წესებსა და მცნებებს, როგორც ჩემი მსახური დავითი აკეთებდა, შენთან ვიქნები, აგიშენებ გამძლე სახლს, როგორც დავითს ავუშენე და მოგცემ ისრაელს.
39 . ამის გულისთვის მოვდრეკ დავითის შთამომავლებს, ოღონდ არა სამუდამოდ”.
40 . ეძებდა სოლომონი იერობყამს მოსაკლავად, მაგრამ ადგა და ეგვიპტეში გაიქცა იერობყამი, შიშაკთან, ეგვიპტის მეფესთან; და იყო იქ სოლომონის სიკვდილამდე.
41 . სოლომონის დანარჩენი საქმეები, ყველაფერი, რაც მან გააკეთა და მისი სიბრძნე სოლომონის საქმეთა წიგნშია ჩაწერილი.
42 . ხანი სოლომონის მეფობისა იერუსალიმში და მთელს ისრაელზე იყო ორმოცი წელი.
43 . განისვენა სოლომონმა თავის მამებთან და დაიმარხა იგი დავითის, მამამისის ქალაქში, ხოლო მის ნაცვლად მისი ძე, რეხაბყამი გამეფდა.
1 . და აჰა, ღვთისკაცი მოვიდა უფლის სიტყვით იუდადან ბეთელს, იერობყამი კი სამსხვერპლოსთან იდგა საკმევად.
2 . დასძახა სამსხვერპლოს უფლის სიტყვა და თქვა: "სამსხვერპლოვ, სამსხვერპლოვ! ასე ამბობს უფალი: აჰა, დაებადება ვაჟი დავითის სახლს და იოშია იქნება მისი სახელი, მსხვერპლად დაგაკლავს იგი გორაკთა მღვდლებს, რომლებიც საკმეველს აკმევდნენ შენზე და კაცთა ძვლებს დაწვავენ შენზე”.
3 . ნიშანი მისცა იმავე დღეს და თქვა: "აი, იმის ნიშანი, რომ უფლის ნათქვამია ეს სიტყვა: აჰა, დაიშლება ეს სამსხვერპლო და გაიფანტება ზედ დაყრილი ნაცარი”.
4 . და როცა მოისმინა მეფემ ღვთისკაცის ნათქვამი, სამსხვერპლოს რომ დასძახა ბეთელში, გაიწოდა სამსხვერპლოდან ხელი და თქვა: "შეიპყარით!” მყისვე გაუხმა მისკენ გაწვდილი ხელი და ვეღარ შეძლო უკან წაღება.
5 . დაიშალა სამსხვერპლო და გაიფანტა ნაცარი სამსხვერპლოდან იმ ნიშნის თანახმად, ღვთისკაცმა რომ წარმოთქვა უფლის სიტყვისამებრ.
6 . უთხრა მეფემ ღვთისკაცს: "დაიმდაბლე თავი უფლის, შენი ღმერთის სახის წინაშე და ილოცე ჩემთვის, რომ შევძლო ხელის უკან წაღება”. შეევედრა ღვთისკაცი უფალს და აღუდგინა ხელი მეფეს და გახდა როგორიც ადრე ჰქონდა.
7 . უთხრა მეფემ ღვთისკაცს: "სახლში წამომყევი, რამე შეჭამე და თან დაგასაჩუქრებ”.
8 . უთხრა ღვთისკაცმა მეფეს: "ნახევარი სახლიც რომ მომცე, არ წამოგყვები, არც პურს შევჭამ და არც წყალს დავლევ ამ ადგილზე.
9 . რადგან ასე მაქვს ნაბრძანები უფლის სიტყვით: პურს ნუ შეჭამ, წყალს ნუ დალევ და ნურც იმ გზით დაბრუნდები, რომლითაც მოხვედი”.
10 . და სხვა გზით წავიდა იგი, არ გაბრუნებულა იმ გზით, რომლითაც ბეთელში მოვიდა.
11 . ერთი მოხუცი წინასწარმეტყველი ცხოვრობდა ბეთელს. მოვიდნენ მისი ძენი და უამბეს ყველაფერი, რაც ღვთისკაცმა მოიმოქმედა იმ დღეს ბეთელში და მის მიერ მეფისთვის ნათქვამი სიტყვებიც გადასცეს მამას.
12 . მამამ იკითხა: "რომელი გზით წავიდა?” და დაანახეს შვილებმა ის გზა, რომლითაც წავიდა იუდადან მოსული ღვთისკაცი.
13 . უთხრა შვილებს: "შემიკაზმეთ სახედარი”. შეუკაზმეს სახედარი და შეჯდა.
14 . გამოედევნა ღვთისკაცს და მუხის ქვეშ მჯდომი იპოვა. უთხრა: "შენა ხარ ღვთისკაცი, იუდადან რომ იყო მოსული?” მიუგო: "მე ვარ”.
15 . უთხრა: "სახლში წამომყევი და პური ჭამე”.
16 . უპასუხა: "ვერ დავბრუნდები შენთან ერთად და ვერც შენთან შემოვალ, ვერც პურს შევჭამ და ვერც წყალს დავლევ ამ ადგილზე,
17 . რადგან ასე მაქვს ნაბრძანები უფლის სიტყვით: პურს ნუ შეჭამ, წყალს ნუ დალევ და ნურც იმ გზით დაბრუნდები, რომლითაც მოხვედი”.
18 . უთხრა: "მეც შენსავით წინასწარმეტყველი ვარ, ანგელოზი მელაპარაკა უფლის სიტყვით და მითხრა - შენს სახლში წამოიყვანეო ეს კაცი, პური ჭამოს და წყალი დალიოს” - იცრუა მან.
19 . დაბრუნდა ღვთისკაცი მასთან ერთად მის სახლში, ჭამა პური და დალია წყალი.
20 . ჯერ კიდევ სუფრას უსხდნენ, რომ უფლის სიტყვა გამოეცხადა წინასწარმეტყველს, რომელმაც დააბრუნა იგი.
21 . დაუყვირა იუდადან მოსულ ღვთისკაცს და უთხრა: "ასე ამბობს უფალი, რაკი ეურჩე უფლის სიტყვას და არ დაიცავი მისი ბრძანება, რაც უფალს, შენს ღმერთს ჰქონდა ნაბრძანები,
22 . მობრუნდი, პური ჭამე და წყალი დალიე იმ ადგილზე, რომელზეც გითხრა: პურს ნუ შეჭამ და წყალს ნუ დალევო, ამიტომ არ ჩავა შენი გვამი შენი მამების საფლავში”.
23 . პურის ჭამისა და წყლის დალევის შემდეგ შეუკაზმა სახედარი წინასწარმეტყველს, რომელიც გზიდან დააბრუნა;
24 . წავიდა, შემოეყარა გზად ლომი, და მოკლა იგი ლომმა. გზაზე ეგდო მისი გვამი, სახედარი ედგა გვერდით და ლომიც გვამთან იდგა.
25 . აჰა, დაინახა გამვლელმა ხალხმა გზაზე დაგდებული გვამი და გვამთან მდგომი ლომი. მივიდნენ და ამბავი მიიტანეს ქალაქში, სადაც ცხოვრობდა ის მოხუცი წინასწარმეტყველი.
26 . გაიგო ეს ამბავი წინასწარმეტყველმა, რომელმაც გზიდან დააბრუნა იგი და თქვა: "ეს ის ღვთისკაცია, რომელიც უფლის ბრძანებას არ დაემორჩილა, უფალმა მისცა ლომს, რომელსაც დაუგლეჯია და მოუკლავს, უფლის სიტყვის თანახმად, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მისთვის”.
27 . და უთხრა თავის ძეებს: "შემიკაზმეთ სახედარი”. შეუკაზმეს.
28 . წავიდა და იპოვა გზაზე დაგდებული გვამი, სახედარი და ლომი იდგნენ გვამთან, არც გვამი შეუჭამია ლომს და არც სახედარი დაუგლეჯია.
29 . აიღო წინასწარმეტყველმა ღვთისკაცის გვამი, შედო სახედარზე და უკან წამოიღო. და დაბრუნდა მოხუცი წინასწარმეტყველი ქალაქში მის დასატირებლად და დასამარხად.
30 . ჩაასვენა გვამი თავის სამარხში, გლოვობდა და ამბობდა: "ვაი, ჩემო ძმაო!”
31 . დამარხა და უთხრა თავის ძეებს: "როცა მოვკვდები, დამმარხეთ სამარხში, სადაც ღვთისკაცი მარხია, მის ძვლებთან დაასვენეთ ჩემი ძვლები.
32 . რადგან ჭეშმარიტად ახდება ის, რაც უფლის სიტყვით დასძახა მან ბეთელში მდგარ სამსხვერპლოს და სახლებს მაღლობებზე, სამარიის ქალაქებში რომ არიან აღმართულნი”.
33 . ამ ამბების შემდეგაც არ მიუტოვებია იერობყამს ბოროტი გზა და კვლავ განაწესებდა ხალხიდან მღვდლებს მაღლობებისთვის; ვის განწესებასაც მოისურვებდა, ხელს უვსებდა და ისიც მღვდელი ხდებოდა მაღლობზე.
34 . ამ მიზეზით ჩავარდა ცოდვაში იერობყამის სახლი, ამიტომ მოიკვეთა და აღიგავა მიწის პირისგან.
1 . იმ ხანებში დასნეულდა აბია, იერობყამის ძე.
2 . უთხრა იერობყამმა თავის ცოლს: "ადექი, გადაიცვი, რათა ვერ გიცნონ იერობყამის ცოლი რომ ხარ და წადი შილოში; იქაა ახია წინასწარმეტყველი, რომელმაც მითხრა, ამ ხალხის მეფე გახდებიო.
3 . აიღე ათი პური და კვერები, ქილა თაფლი და მიდი მასთან; ის გეტყვის, რაც დაემართება ყრმას”.
4 . ასეც მოიქცა იერობყამის ცოლი; ადგა, წავიდა შილოში და მივიდა ახიას სახლში. ვეღარ ხედავდა ახია, სიბერისგან დაუძლურებოდა თვალები.
5 . უთხრა უფალმა ახიას: "აჰა, იერობყამის ცოლი მოდის, რათა გკითხოს თავის ძეზე, რადგან დასნეულებულია იგი; ასე და ასე ელაპარაკე მას, როცა მოვა და სხვა ქალად მოგეჩვენება”.
6 . გაიგონა ახიამ მისი ფეხის ხმა, როცა კარს მიუახლოვდა იგი და გასძახა: "მოდი, იერობყამის ცოლო, სხვა ვინმედ რატომ მაჩვენებ თავს? მძიმე ამბავი უნდა გითხრა.
7 . წადი და უთხარი იერობყამს, ასე ამბობს-თქო უფალი, ისრაელის ღმერთი: შენ აღგამაღლე ხალხს შორის და წინამძღოლად დაგადგინე ჩემს ხალხზე, ისრაელზე;
8 . წავართვი სამეფო დავითის სახლს და შენ მოგეცი, თუმცა არ ჰგავხარ ჩემს მსახურს, დავითს, რომელიც იცავდა ჩემს მცნებებს და მთელი გულით მიჰყვებოდა ჩემს კვალს, რათა მხოლოდ ის აღესრულებინა, რაც ჩემს თვალში იყო მართებული;
9 . მაგრამ გადააჭარბე ბოროტებით მათ, ვინც შენამდე იყვნენ; წახვედი და გაიკეთე უცხო ღმერთები - ჩამოსხმული კერპები, ჩემს განსარისხებლად, მე კი ზურგი მაქციე.
10 . აჰა, ამიტომ, უბედურებას მოვუვლენ იერობყამის სახლს და ამოვუწყვეტ იერობყამს ყველა კედელთან მიმშარდავს, ტუსაღსა თუ თავისუფალს ისრაელში და გავხვეტ იერობყამის სახლეულს, როგორც კაცი ხვეტს სიბინძურეს, სანამ სულ არ გააქრობს.
11 . მათ, ვინც ქალაქში მოუკვდება იერობყამს - ძაღლები შეჭამენ, ხოლო, ვინც მინდორში - ცის ფრინველები დაჯიჯგნიან, ვინაიდან უფალმა ბრძანა ასე.
12 . შენ კი ადექი და წადი შენს სახლში, როგორც კი ფეხს შედგამ ქალაქში, მოკვდება ყრმა.
13 . მთელი ისრაელი იგლოვებს და დაკრძალავენ; მხოლოდ ის დაიკრძალება იერობყამისგან, რადგან მისი სახლეულიდან მხოლოდ ის ერთადერთი აღმოჩნდა სათნო უფლის, ისრაელის ღმერთის თვალში.
14 . უფალი აღადგენს ისრაელზე მეფეს, რომელიც მოსპობს იერობყამის სახლეულს ამ დღეს და აღარ დაყოვნდება ეს საქმე.
15 . შემუსრავს უფალი ისრაელს, წყალზე მოქანავე ლერწამივით და ამოძირკვავს ისრაელს ამ ნოყიერი მიწიდან, რომელიც მისცა მათ მამებს და მიმოაბნევს მდინარის გაღმა, რადგან კერპები გაიკეთეს თავისთვის და განარისხეს უფალი.
16 . მტერს გადაეცემა ისრაელი იერობყამის ცოდვების გამო, თვითონაც რომ სცოდა და ისრაელსაც შეაცოდინა”.
17 . ადგა იერობყამის ცოლი, წავიდა და მივიდა თირცაში; როგორც კი სახლის ზღურბლს მიუახლოვდა, მოკვდა ყრმა.
18 . იგლოვა და დაკრძალა იგი მთელმა ისრაელმა, უფლის სიტყვისამებრ, როგორც ნათქვამი ჰქონდა თავისი მსახურის, ახია წინასწარმეტყველის პირით.
19 . იერობყამის დანარჩენი საქმენი, მისი ბრძოლები და მეფობა, ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნშია აღწერილი.
20 . ოცდაორ წელს მეფობდა იერობყამი იერუსალიმში და მიიძინა თავის მამებთან, მის ნაცვლად ნადაბი, მისი ძე გამეფდა.
21 . რეხაბყამ სოლომონის ძე იუდაში მეფობდა. ორმოცდაერთი წლის იყო რეხაბყამი თავისი გამეფებისას და ჩვიდმეტი წელი მეფობდა იერუსალიმში, ქალაქში, რომელიც თავისი სახელის დასამკვიდრებლად გამოარჩია უფალმა ისრაელის ყოველი ტომიდან. დედამისს ნაყამა ერქვა, ყამონელი ქალი იყო იგი.
22 . ბოროტად იქცეოდნენ იუდევლები უფლის თვალში და ჩადენილი ცოდვებით თავიანთ მამებზე მეტად ანრისხებდნენ მას.
23 . მათაც მოიწყვეს მაღლობები, აიშენეს სვეტები და საკერპოები ყოველ მაღალ ბორცვსა და ფოთლოვანი ხის ქვეშ.
24 . საკერპოს მეძავი კაცებიც გაჩნდნენ ქვეყანაში და სჩადიოდნენ ყველა იმ სისაძაგლეს, რომელსაც აკეთებდნენ უფლის მიერ ისრაელის ძეთაგან განდევნილი ერები.
25 . რეხაბყამის მეფობის მეხუთე წელს, ეგვიპტის მეფე შიშაკმა გაილაშქრა იერუსალიმზე.
26 . წაიღო უფლის ტაძრის, მეფის სასახლისა და ყველა სხვა საუნჯე; თან გაიყოლა სოლომონის გაკეთებული ოქროს ყველა ფარი.
27 . სპილენძის ფარები დაამზადა მათ ნაცვლად მეფე რეხაბყამმა და მეფის სასახლის კარისმცველთა უფროსებს გადასცა.
28 . როცა უფლის ტაძარში წავიდოდა მეფე, მცველები ატარებდნენ მათ, მერე კი ისევ საცავში აბრუნებდნენ.
29 . რეხაბყამის დანარჩენი საქმენი და ყოველივე, რაც გააკეთა, იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნშია აღწერილი.
30 . გამუდმებული ომი იყო რეხაბყამსა და იერობყამს შორის.
31 . მიიძინა რეხაბყამმა თავის მამებთან და დაიკრძალა თავის მამების გვერდით, დავითის ქალაქში. ნაყამა ყამონელი ერქვა დედამისს. მის მაგიერ აბიამი, მისი ძე გამეფდა.
1 . ეუწყა უფლის სიტყვა ბაყაშას წინააღმდეგ იეჰუ ხანანის ძეს:
2 . "მტვრიდან აღგადგინე და ჩემი ხალხის, ისრაელის წინამძღოლად გაქციე, შენ კი იერობყამის გზით წახვედი და აცდუნე ისრაელი, რათა განვრისხდე მათი ცოდვებით,
3 . აჰა, პირწმინდად აღვგვი ბაყაშას და მის სახლს და ვაქცევ იერობყამ ნებატის ძის სახლივით.
4 . ვინც ქალაქში მოუკვდება ბაყაშას, ძაღლები შეჭამენ; და ვინც ველზე - ცის ფრინველნი დაჯიჯგნიან”.
5 . ბაყაშას დანარჩენი საქმენი, მისი სიმამაცე, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
6 . მიიძინა ბაყაშამ თავის მამებთან და დაიკრძალა თირცაში. მის ნაცვლად ელა, მისი ძე გამეფდა.
7 . წინასწარმეტყველ იეჰუ ხანანის ძის მეშვეობით ეუწყა უფლის სიტყვა ბაყაშას და მის სახლეულს, ყველა იმ ბოროტების შესახებ, რომელიც ჩაიდინა უფლის თვალში, რათა განერისხებინა ღმერთი თავისი ქცევით, გამხდარიყო იერობყამის სახლივით და განადგურებულიყო.
8 . იუდას მეფის, ასას გამეფების ოცდამეექვსე წელს გამეფდა ელა, ბაყაშას ძე და ორ წელს იმეფა თირცაში ისრაელზე.
9 . აუმხედრდა მისი მსახური ზიმრი, რომელიც საბრძოლო ეტლების ნახევარს მეთაურობდა. თირცას სამეფო სასახლის მოურავის, არცას სახლში იყო მთვრალი ელა.
10 . შევიდა ზიმრი, უგმირა და მოკლა. იუდას მეფის, ასას მეფობის ოცდამეშვიდე წელს გამეფდა მის მაგიერ.
11 . როცა გამეფდა და ტახტზე დაჯდა, მაშინვე მოსრა ბაყაშას მთელი სახლეული, არ დაუტოვებია მისგან კედელზე მიმშარდველი, არც ნათესავი და არც მეგობარი.
12 . მოსპო ზიმრიმ ბაყაშას მთელი სახლეული უფლის სიტყვისამებრ, რომელიც წინასწარმეტყველ იეჰუს მეშვეობით ჰქონდა ნათქვამი ბაყაშაზე,
13 . ბაყაშას მთელი ცოდვებისთვის და ელას, მისი ძის ცოდვებისთვის, რომლებითაც აცდუნეს ისრაელი თავისი ამაოებით, რათა განერისხებინათ უფალი, ისრაელის ღმერთი.
14 . ელას დანარჩენი საქმენი და ყველაფერი, რაც მან გააკეთა, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
15 . იუდას მეფის, ასას მეფობის ოცდამეშვიდე წელს, შვიდ დღეს იმეფა ზიმრიმ თირცაში. ხალხი ფილისტიმელთა გიბეთონის პირდაპირ იყო დაბანაკებული.
16 . გაიგო დაბანაკებულმა ხალხმა, რომ ამბოხებულ ზიმრის მეფე მოუკლავს და იმავე დღეს, მხედართმთავარი ყომრი გაამეფა ბანაკში მთელ ისრაელზე.
17 . წავიდა ყომრი გიბეთონიდან მთელ ისრაელთან ერთად და ალყაში მოაქცია თირცა.
18 . დაინახა ზიმრიმ, რომ აღებულია ქალაქი, შევიდა მეფის სასახლის სამალავში, თავზე გადაიწვა სასახლე და მოკვდა.
19 . თავისი ცოდვებისთვის, რომლითაც სცოდავდა, რადგან ბოროტს სჩადიოდა უფლის თვალში და იერობყამის გზით მიდიოდა მის ცოდვებში, რომლითაც აცდუნა ისრაელი.
20 . ზიმრის დანარჩენი საქმენი და მისი ამბოხება, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
21 . მაშინ ორად გაიხლიჩა ისრაელის ხალხი: ხალხის ერთი ნახევარი თიბნი გინათის ძის გამეფებას ემხრობოდა, მეორე ნახევარი კი - ყომრისას.
22 . ყომრის ხალხი უფრო ძლიერი აღმოჩნდა თიბნის ხალხზე. მოკვდა თიბნი და გამეფდა ყომრი.
23 . იუდას მეფის, ასას მეფობის ოცდამეთერთმეტე წელს გამეფდა ყომრი ისრაელზე და თორმეტ წელს მეფობდა. ექვსი წელი თირცაში იმეფა.
24 . იყიდა შემერისგან სამარიის მთა ვერცხლის ორ ტალანტად, ქალაქი გააშენა იქ და სახელად სამარია უწოდა, ყოფილი მფლობელის სახელისამებრ.
25 . ბოროტად იქცეოდა ყომრი უფლის თვალში; იმათაც გადააჭარბა, რომლებიც მასზე უწინ იყვნენ.
26 . იერობყამ ნებატის ძის გზით წავიდა, მისი ცოდვის გზით, რომლითაც აცდუნა ისრაელი, რათა თავისი ამაო კერპებით განერისხებინა უფალი, ისრაელის ღმერთი.
27 . ყომრის დანარჩენი საქმენი და მისი სიმამაცე, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
28 . მიიძინა ყომრიმ თავის მამებთან და დაიკრძალა სამარიაში. მის ნაცვლად კი მისი ძე, ახაბი გამეფდა.
29 . ასას, იუდას მეფობის ოცდამეთვრამეტე წელს გამეფდა ახაბ ყომრის ძე ისრაელზე და ოცდაორი წელი მეფობდა სამარიაში, ისრაელზე.
30 . ყომრის ძის ბოროტებამ, რომელიც უფლის წინაშე ჩაიდინა მან, ყველას გადააჭარბა, ვინც მასზე უწინ იყვნენ.
31 . და არ იკმარა იერობყამ ნებატის ძის ცოდვაში სიარული; ცოლად მოიყვანა იეზებელი, ეთბაყალის, ციდონის მეფის ასული. და დაუწყო ბაყალს მსახურება და თაყვანისცემა.
32 . სამსხვერპლო აღუმართა ბაყალს სამარიაში, მის მიერვე აგებულ ბაყალის საკერპეში.
33 . გააკეთა ახაბმა აშერი და უფრო მეტად განარისხა უფალი, ისრაელის ღმერთი, ვიდრე ისრაელის ყველა მეფემ, მასზე უწინ რომ იყვნენ.
34 . მის დღეებში ააშენა ხიელ ბეთელელმა იერიხო: აბირამზე, თავის პირმშოზე დააფუძნა იგი და სეგუბზე, თავის უმცროს ძეზე დაადგინა მისი კარიბჭე, უფლის სიტყვისამებრ, რომელიც იეშუა ნავეს ძის მეშვეობით ჰქონდა წარმოთქმული.
1 . მრავალი დღის შემდეგ, მესამე წელს ეუწყა უფლის სიტყვა ელიას: "წადი, გამოეცხადე ახაბს და მივცემ წვიმას მიწის პირს”.
2 . წავიდა ელია, რათა ახაბს ჩვენებოდა. დიდი შიმშილი იყო სამარიაში.
3 . და მოუხმო ახაბმა ობადიაჰუს, სასახლის მოურავს; ძალზე ღვთისმოშიში იყო ობადიაჰუ.
4 . როცა იეზებელი უფლის წინასწარმეტყველებს ხოცავდა, წაიყვანა ობადიაჰუმ ასი წინასწარმეტყველი, ორმოცდაათ-ორმოცდაათი გადამალა მღვიმეში და პურითა და წყლით არჩენდა მათ.
5 . უთხრა ახაბმა ობადიაჰუს: "მოიარე ქვეყნად ყოველი წყარო და ნაკადული: ეგებ ვპოვოთ ბალახი, რომ ცხენები და ჯორები გამოვკვებოთ და არ დაგვეხოცოს საქონელი”.
6 . გაინაწილეს მიწები გამოსაკვლევად: ერთი გზით ახაბი წავიდა მარტო, მეორე გზით კი - ობადიაჰუ.
7 . გზაზე იდგა ობადიაჰუ და აჰა, ელია შემოხვდა. იცნო, პირქვე დაეცა და ჰკითხა: "ეს შენ ხარ ელია, ჩემო ბატონო?”
8 . უპასუხა: "მე ვარ. წადი, უთხარი შენს ბატონს: აჰა, აქ არის-თქო ელია”.
9 . უთხრა ობადიაჰუმ: "განა რა შეგცოდე, რომ ახაბის ხელს აძლევ მოსაკლავად შენ მსახურს?
10 . როგორც უფალი, შენი ღმერთია ცოცხალი, ისე არ არსებობს ერი და სამეფო, სადაც არ წარეგზავნოს ჩემს ბატონს შენს მოსაძებნად. როცა ეუბნებოდნენ, ვერსად ვნახეთო, ფიცით აფიცებდა იმ ხალხსა და სამეფოს, რომ ვერ გიპოვნეს.
11 . ახლა კი მეუბნები, წადი, უთხარი შენს ბატონს: აჰა, აქ არისო ელია.
12 . შენგან რომ წავალ, არ ვიცი, საით გაგიტაცებს უფლის სული; მივალ ახაბთან საუწყებლად და რომ ვეღარ გიპოვნის, მომკლავს; შენი მსახური კი ღვთისმოშიშია სიჭაბუკიდან.
13 . განა არ ეუწყა ჩემს ბატონს, რა მოვიმოქმედე, როცა უფლის წინასწარმეტყველებს ჟლეტდა იეზებელი?! უფლის ასი წინასწარმეტყველი გადავმალე, ორმოცდაათ-ორმოცდაათი კაცი მღვიმეში და ვარჩენდი პურითა და წყლით.
14 . ახლა კი მეუბნები, წადი, უთხარი შენს ბატონს: აჰა, აქ არისო ელია. ის კი მომკლავს”.
15 . უპასუხა ელიამ: "როგორც ცაბაოთ უფალია ცოცხალი, ვის წინაშეც ვდგავარ, ისე დღესვე უცილობლად გამოვეცხადები მას!”
16 . წავიდა ობადიაჰუ და შეატყობინა ახაბს, და ისიც გაემართა ელიასთან შესახვედრად.
17 . დაინახა ახაბმა ელია და უთხრა: "ნუთუ შენა ხარ, ისრაელის შემაჭირვებელო?”
18 . მიუგო: "მე კი არ შევაჭირვე ისრაელი, შენ და მამაშენის სახლმა, რადგან მიატოვეთ უფლის მცნებანი და ბაყალთა ნაკვალევს გაჰყევით.
19 . ახლა წარგზავნე და ქარმელის მთაზე შემიკრიბე მთელი ისრაელი და ბაყალის ოთხას ორმოცდაათი წინასწარმეტყველი, იეზებელის სუფრაზე რომ ჭამენ და აშერას ოთხასი წინასწარმეტყველი.
20 . წარგზავნა ახაბმა ისრაელის ყოველ ძესთან და ქარმელის მთაზე შეკრიბა წინასწარმეტყველნი.
21 . მივიდა ამ ხალხთან ელია და უთხრა: "როდემდე უნდა მერყეობდეთ ორ აზრს შორის? თუ უფალია ღმერთი, მის კვალს გაჰყევით! მაგრამ, თუ ბაყალია - მაშინ მის კვალს გაჰყევით!” ხმა არ ამოიღო ხალხმა.
22 . უთხრა ხალხს ელიამ: "მარტო მეღა დავრჩი უფლის წინასწარმეტყველი, ბაყალის წინასწარმეტყველნი კი ოთხას ორმოცდაათი კაცია.
23 . მოგვცენ ორი მოზვერი; ამოირჩიონ თავისთვის ერთი მოზვერი, დაჭრან და დადონ შეშაზე, ოღონდ ცეცხლი არ შეუნთონ. მე მეორე მოზვერს გავამზადებ, შეშაზე დავდებ, თუმცა ცეცხლს არ შევუნთებ.
24 . ახსენეთ თქვენი ღმერთის სახელი, მეც ვახსენებ უფლის სახელს. ის ღმერთი, რომელიც ცეცხლით გვიპასუხებს, ნამდვილად ღმერთია!” მიუგო მთელმა ხალხმა: "კეთილი სიტყვაა!”
25 . უთხრა ელიამ ბაყალის წინასწარმეტყველთ: "ამოირჩიეთ მოზვერი და ჯერ თქვენ მოამზადეთ, რადგან ბევრნი ხართ; ახსენეთ თქვენი ღმერთის სახელი, ოღონდ ცეცხლი არ შეუნთოთ”.
26 . აიყვანეს მოზვერი, რომელიც მისცა, მოამზადეს და დილიდან შუადღემდე მოუხმობდნენ ბაყალის სახელს: "ბაყალ, გვიპასუხე!” მაგრამ არც ხმა ყოფილა და არც რაიმე პასუხის მსგავსი. და ხტოდნენ სამსხვერპლოს ირგვლივ, რომელიც გააკეთეს.
27 . შუადღისას დაცინვა დაუწყო მათ ელიამ; ეუბნებოდა: "ხმამაღლა იყვირეთ, რადგან ღმერთია იგი; იქნებ ჩაფიქრდა ან საჭიროების გამო გვერდზე გადგა, ან მოგზაურობს, ეგებ სძინავს და გაღვიძება სჭირდება”.
28 . გაჰყვიროდნენ ხმამაღლა. ჩვეულებისამებრ თავებს ისერავდნენ მახვილებითა და შუბებით, სანამ არ გადმოინთხა მათი სისხლი.
29 . შუადღე გადაიხარა, ისინი კი ისევ ამაოდ ცდილობდნენ მწუხრის მსხვერპლშეწირვამდე; არც ხმა ყოფილა, არც პასუხი და არც ჩქამი.
30 . უთხრა ელიამ ყველა იქ მყოფს: "ახლოს მოდით”. ყველანი მიუახლოვდნენ და აღადგინა უფლის დამხობილი სამსხვერპლო.
31 . თორმეტი ქვა აიღო ელიამ, იაკობის თორმეტი ძის შტოების მიხედვით, იაკობისა, რომელსაც უთხრა უფალმა: ისრაელი იქნებაო სახელი შენი.
32 . ააშენა ამ ქვებით სამსხვერპლო უფლის სახელზე, ირგვლივ კი ორი საწყაული თესლის ტევადობის თხრილი შემოავლო.
33 . დააწყო შეშა, შუაზე გაკვეთა მოზვერი და დადო შეშაზე.
34 . უთხრა: "აავსეთ წყლით ოთხი კოკა და დაასხით დასაწველსა და შეშას!” კვლავ უთხრა: "გაიმეორეთ!” გაიმეორეს. კვლავ უთხრა: "მესამედაც დაასხით!” მესამედაც დაასხეს.
35 . სამსხვერპლოს გარშემო ჩამოედინა წყალი და თხრილიც აივსო წყლით.
36 . შემოდგა ელია წინასწარმეტყველი მწუხრის მსხვერპლშეწირვისას და თქვა: "უფალო, ღმერთო აბრაჰამისა, ისაკისა და ისრაელისა! დაე შეიტყონ დღეს, რომ შენა ხარ ღმერთი ისრაელისა და მე, შენმა მსახურმა, შენი სიტყვით ვქმენი ყველა ეს საქმე;
37 . მიპასუხე უფალო, მიპასუხე! რათა შეიტყოს ხალხმა, რომ შენა ხარ უფალი ღმერთი და შენ კვლავ აბრუნებ მათ გულებს შენდამი!”
38 . ჩამოვარდა უფლის ცეცხლი. შთანთქა სრულადდასაწველი და შეშა, ქვები და მტვერი და თხრილში ჩასხმული წყალიც ამოლოკა.
39 . დაინახა მთელმა ხალხმა, პირქვე დაეცა და შესძახა: "უფალი - ისაა ღმერთი, უფალი - ისაა ღმერთი!”
40 . უთხრა მათ ელიამ: "შეიპყრეთ ბაყალის წინასწარმეტყველნი, არავინ გაიქცეს”. და შეიპყრეს. კიშონის ხევში ჩაიყვანა ისინი ელიამ და იქ დახოცა.
41 . უთხრა ახაბს ელიამ: "წადი, ჭამე და სვი, რადგან წვიმის შხაპუნის ხმა ისმის”.
42 . წავიდა ახაბი საჭმელ-სასმელად, ელია კი ქარმელის მთაზე ავიდა, მიწაზე დაწვა და სახე მუხლებს შორის მოიქცია.
43 . უთხრა მსახურს: წადი, გაიხედე ზღვის მხარეს”. ავიდა, გაიხედა და თქვა: "არაფერი ჩანს”. მან შვიდჯერ უთხრა: "კიდევ წადი”.
44 . მეშვიდე ჯერზე რომ მობრუნდა, თქვა: "აჰა, ზღვიდან ამომავალი ღრუბელი მოსჩანს, მცირე, როგორც კაცის მუჭი”. უთხრა ელიამ: "წადი, უთხარი ახაბს: ეტლი მოიმზადე და აუჩქარე, წვიმამ არ მოგისწროს-თქო”.
45 . ამასობაში ცა მოიქუფრა, ღრუბლისა და ქარისაგან და წამოვიდა თავსხმა წვიმა. შეჯდა ეტლზე ახაბი და იზრეყელს გაემგზავრა.
46 . უფლის ხელი იყო ელიაზე, სარტყელი შემოირტყა წელზე და სირბილით გადაასწრო ახაბს იზრეყელამდე.
1 . უამბო ახაბმა იეზებელს ყველაფერი, რაც გააკეთა ელიამ. ისიც უთხრა, მახვილით რომ დახოცა წინასწარმეტყველნი.
2 . მოციქული გაუგზავნა იეზებელმა ელიას და შეუთვალა: "ასე და ასე მომექცნენ ღმერთები და უარესიც დამმართონ, თუ ხვალ ამ დროს ისევე არ წაგართვა სიცოცხლე, როგორც შენ წაართვი თითოეულ მათგანს”.
3 . ეს რომ გაიგო ელიამ, ადგა და გაიქცა, თავი რომ გადაერჩინა. მივიდა იუდას ბეერ-შებაყში და იქ დატოვა თავისი მსახური,
4 . თავად კი უდაბნოში გავიდა ერთი დღის სავალზე, მივიდა ერთ ბელეკონის ბუჩქთან და მის ქვეშ დაჯდა. სიკვდილი ინატრა და თქვა: "ახლა კი კმარა, უფალო, წაიღე ჩემი სიცოცხლე, რადგან არა ვარ ჩემს მამებზე უკეთესი”.
5 . დაწვა და დაიძინა ბელეკონის ბუჩქის ქვეშ. და აჰა, ანგელოზი შეეხო და უთხრა: "ადექი, ჭამე”.
6 . გაიხედა ელიამ და აჰა, ნაკვერჩხლებზე გამომცხვარი ნამცხვარი და წყლით სავსე ქილა უდგას სასთუმალთან. შეჭამა, დალია და ისევ დაწვა.
7 . მეორედ მოვიდა უფლის ანგელოზი, შეეხო და უთხრა: "ადექი და ჭამე, რადგან შორი გზა გაქვს”.
8 . ადგა, ჭამა, სვა და მოძლიერებულმა ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე იარა ღვთის მთამდე, ხორებამდე.
9 . მივიდა მღვიმემდე და ღამე იქ გაათია. აჰა, უფლის სიტყვა იყო მის მიმართ და უთხრა: "აქ რას აკეთებ, ელია?”
10 . თქვა: "უფლის, ცაბაოთ ღმერთის შურმა შემიპყრო, რადგან მიატოვეს შენი აღთქმა ისრაელის ძეებმა, შენი სამსხვერპლოები დაანგრიეს და შენი წინასწარმეტყველნი მახვილით ამოხოცეს; მე ერთი დავრჩი და ჩემს სულსაც დაეძებენ, რათა წამართვან”.
11 . უთხრა უფალმა: "წადი და მთაზე დადექი უფლის წინაშე”. აჰა, ჩაიარა უფალმა, მოჰყვა მას დიდი და ძლიერი ქარი, მთებს შლიდა და კლდეებს ამსხვრევდა უფლის წინაშე, მაგრამ ქარში არ იყო უფალი. ქარის მერე - მიწისძვრა, არც მიწისძვრაში იყო უფალი.
12 . მიწისძვრის მერე - ცეცხლი, არც ცეცხლში იყო უფალი. ცეცხლის მერე - ჩუმი, ნაზი ხმა.
13 . მოისმინა ელიამ და მოსასხამი აიფარა სახეზე, გარეთ გავიდა და მღვიმის შესასვლელთან დადგა. აჰა, ხმა მოესმა; უთხრა: "აქ რას აკეთებ, ელია?”
14 . თქვა: "უფლის, ცაბაოთ ღმერთის შურმა შემიპყრო, რადგან მიატოვეს შენი აღთქმა ისრაელის ძეებმა, შენი სამსხვერპლოები დაანგრიეს და შენი წინასწარმეტყველნი მახვილით ამოხოცეს; მე ერთი დავრჩი და ჩემს სულსაც დაეძებენ, რათა წამართვან”.
15 . უთხრა უფალმა: "წადი, გაბრუნდი დამასკოს უდაბნოს გზით; და როცა მიხვალ, სცხე ხაზაელს არამზე სამეფოდ.
16 . იეჰუ ნიმშის ძეს ისრაელზე სამეფოდ სცხე, ელისე შაფატის ძეს კი აბელ-მეხოლადან, სცხე, რათა შენს ნაცვლად წინასწარმეტყველებდეს.
17 . ისე იქნება, რომ ვინც ხაზაელის მახვილს გადაურჩება იეჰუ მოკლავს; და ვინც იეჰუს მახვილს გადაურჩება - ელისე მოკლავს.
18 . მაგრამ, მე მოვიტოვე შვიდი ათასი კაცი ისრაელში: ვისი მუხლიც არ მოდრეკილა ბაყალის წინაშე და არ უკოცნია მისთვის”.
19 . წავიდა იქიდან და მოძებნა ელისე შაფატის ძე, მიწას ხნავდა, თორმეტი უღელი ხარი ეყენა წინ, თავად მეთორმეტეს უდგა. ჩაუარა ელიამ და გადაუგდო თავისი მოსასხამი.
20 . მიატოვა ელისემ ხარები, გაეკიდა ელიას და უთხრა: "გამიშვი, ვაკოცებ ჩემს დედ-მამას და მერე გამოგყვები”. უთხრა ელიამ: "გაბრუნდი, რადგან რა გამიკეთებია შენთვის?”
21 . დაბრუნდა, აიყვანა უღელი ხარი და დაკლა, ხარის უღლით ხორცი მოხარშა, ხალხს დაუნაწილა და ხალხმაც ჭამა. ადგა, გაჰყვა ელიას და ემსახურებოდა.
1 . შეკრიბა მთელი თავისი ლაშქარი ბენ-ჰადადმა, არამის მეფემ, თან ოცდათორმეტი მეფე ახლდა, ბედაურებითა და ეტლებით; მივიდა, ალყაში მოაქცია სამარია და შეებრძოლა;
2 . მოციქულები გაუგზავნა ახაბს, ისრაელის მეფეს, ქალაქში.
3 . შეუთვალა: "ასე ამბობს ბენ-ჰადადი: ჩემია შენი ვერცხლი და ოქრო, შენი საუკეთესო ცოლებიცა და ვაჟებიც ჩემია”.
4 . უპასუხა ისრაელის მეფემ: "შენი სიტყვისამებრ იყოს, მეფევ, ჩემო ბატონო, მეც შენი ვარ და რაც გამაჩნია, ისიც შენია”.
5 . კვლავ მობრუნდნენ მოციქულები და უთხრეს: "ასე ამბობსო ბენ-ჰადადი: განა არ შემოგითვალე? შენს ვერცხლსა და ოქროს, ცოლებსა და ძეებს მე მომცემ!
6 . ხვალ ამ დროს მსახურებს გამოგიგზავნი, გაჩხრეკენ შენს და შენი მსახურების სახლებს და თავისი ხელით აიღებენ ყველაფერს, რაც ძვირფასია შენთვის და წამოიღებენ”.
7 . მოუხმო ისრაელის მეფემ ქვეყნის ყველა უხუცესს და უთხრა: "შეიგნეთ და დაინახეთ, რომ ბოროტებას გვიპირებს ეს კაცი, რადგან ხალხი გამომიგზავნა ჩემი ცოლებისა და ძეების, ჩემი ვერცხლისა და ოქროსთვის, მე კი უარი არ მითქვამს მისთვის”.
8 . მიუგო მთელმა უხუცესობამ და ხალხმა: "არც მოუსმინო და არც დაემორჩილო”.
9 . უპასუხა ბენ-ჰადადის მოციქულებს: "უთხარით მეფეს, ჩემს ბატონს: რაც პირველად შემომითვალე აღვასრულებ, ამ სიტყვის აღსრულება კი არ ძალმიძს!” წავიდნენ მოციქულები და მიიტანეს ეს სიტყვა.
10 . კვლავ გამოუგზავნა ბენ-ჰადადმა მოციქულნი ამ სიტყვებით: "ასე დამმართონ ღმერთებმა და უარესიც, თუ თითო მუჭი სამარიის მტვერი შეხვდეს ჩემს ხალხს, რომელიც მომყვება”.
11 . უპასუხა ისრაელის მეფემ: "ასე გადაეცით: აბჯრის ამსხმელი მეომარი ვერ იტრაბახებს ისე როგორც, აბჯრის შემხსნელი ბრძოლის შემდეგ”.
12 . ეს სიტყვა რომ მიუტანეს ბენ-ჰადადს, მეფეებთან ერთად სვამდა კარვებში. უთხრა თავის მსახურებს: "ალყაში მოაქციეთ”. და შემოადგნენ ქალაქს.
13 . აჰა, წინასწარმეტყველი მივიდა ახაბთან, ისრაელის მეფესთან და უთხრა: "ასე ამბობს უფალი: ხომ ხედავ ამ უამრავ ხალხს? აჰა, შენს ხელს ჩავუგდებ მას დღეს და გაიგებ, რომ მე ვარ უფალი!”
14 . ჰკითხა ახაბმა: "ვისი მეშვეობით?” უპასუხა: "ასე ამბობს უფალი: მხარეთა მთავრების მებრძოლთა მეშვეობით”. კვლავ ჰკითხა ახაბმა: "ვინ დაიწყოს ბრძოლა?” უპასუხა: "შენ დაიწყე!”
15 . აღრიცხა ახაბმა მხარეთა მთავრების მებრძოლნი; ორას ოცდათორმეტნი იყვნენ; შემდეგ მთელი ხალხი აღრიცხა, ყველა ისრაელიანი და იყო შვიდი ათასი.
16 . შუადღისას გამოვიდნენ, როცა თრობამდე სვამდა ბენ-ჰადადი კარავში, თავის თანამებრძოლ ოცდათორმეტ მეფესთან ერთად.
17 . ჯერ მხარეთა მთავრების მებრძოლნი გამოვიდნენ. გაგზავნა ბენ-ჰადადმა და მოახსენეს: "კაცები გამოვიდნენო სამარიიდან”.
18 . თქვა: "სამშვიდობოდ გამოვიდნენ თუ საომრად, ცოცხლად შეიპყარით”.
19 . გამოვიდნენ ქალაქიდან მხარეთა მთავრების მებრძოლნი და ლაშქარი, რომელიც უკან მოჰყვებოდათ.
20 . თითოეულმა თავისი მეტოქე დასცა ძირს; უკუიქცნენ არამელნი, დაედევნა ისრაელი. და ცხენზე შემჯდარმა უშველა თავს არამელთა მეფემ ბენ-ჰადადმა, მხედრებითურთ.
21 . გამოვიდა ისრაელის მეფე, შემუსრა ცხენები, ეტლები და მოსრა არამი.
22 . მივიდა წინასწარმეტყველი ისრაელის მეფესთან და უთხრა: "წადი, განიმტკიცე თავი და იფიქრე, რა უნდა გააკეთო, რადგან წლის თავზე, კვლავ გამოვა არამის მეფე შენს წინააღმდეგ”.
23 . და უთხრეს არამის მეფეს მისმა მსახურებმა: "მთების ღმერთია მათი ღმერთი, ამიტომ იყვნენ ჩვენზე ძლიერნი. თუ ველზე შევებრძოლებით, უცილობლად მათზე ძლიერნი ვიქნებით!
24 . ასე მოიქეცი: მოაცილე თავისი ადგილებიდან მეფენი და მათ ნაცვლად მხედართმთავარნი დაადგინე.
25 . აღადგინე ლაშქარი, რომელიც დაკარგე, ცხენი ცხენის წილ და ეტლი ეტლის წილ; ვიბრძოლებთ მათთან ვაკეზე და უცილობლად დავამარცხებთ”. შეისმინა მეფემ მათი ნათქვამი და ასე მოიქცა.
26 . წლის შემობრუნებისას აღრიცხა ბენ-ჰადადმა არამელნი და აფეკს ავიდა ისრაელთან საბრძოლველად.
27 . აღირიცხნენ ისრაელის ძენი, მომარაგდნენ სურსათითა და იარაღით და წავიდნენ მათთან შესახვედრად. თხის ორი პატარა ფარასავით დაბანაკდნენ მათ პირისპირ ისრაელის ძენი, არამელებმა კი აავსეს არემარე.
28 . მიუახლოვდა ღვთისკაცი და უთხრა ისრაელის მეფეს: "ასე ამბობსო უფალი: რადგან ასე თქვეს არამელებმა, მთათა ღმერთიაო უფალი და არა ველების ღმერთი! ხელში ჩაგიგდებ მთელ ამ დიდ ჯარს და გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი!”
29 . შვიდი დღე იყვნენ ერთმანეთის პირისპირ დაბანაკებულნი, მეშვიდე დღეს გაიმართა ბრძოლა; არამელთა ასი ათასი ქვეითი შემუსრეს ისრაელის ძეებმა ერთ დღეში.
30 . აფეკში გაიქცნენ გადარჩენილნი, მაგრამ ზღუდე დაეცა დარჩენილ ოცდაშვიდ ათას კაცს, ბენ-ჰადადი კი ქალაქში შევიდა და შიდა სამალავში დაიმალა.
31 . უთხრეს მას მისმა მსახურებმა: "გვსმენია, რომ ისრაელის სახლის მეფენი მოწყალენი არიან. გთხოვთ, ნება მოგვცე, რომ ჯვალო შემოვიკრათ წელზე, საბელები დავიდოთ თავზე და გავალთ ისრაელის მეფესთან, ეგებ ვიხსნათ შენი სიცოცხლე”.
32 . ჯვალო შემოიკრეს წელზე, საბელები დაიდეს თავზე; მივიდნენ ისრაელის მეფესთან და უთხრეს: "შენმა მსახურმა, ბენ-ჰადადმა შემოგითვალა, გემუდარები, შემინარჩუნეო სიცოცხლე”. მიუგო: "ნუთუ ჯერ კიდევ ცოცხალია? ჩემი ძმაა იგი!”
33 . კეთილად ენიშნათ ეს იმ კაცებს, აიტაცეს მისი ნათქვამი და უთხრეს: "შენი ძმაა ბენ-ჰადადი!” ბრძანა: "წადით და მომიყვანეთ”. მაშინ გამოვიდა ბენ-ჰადადი და თავისთან, ეტლში აიყვანა ის ახაბმა.
34 . მიუგო ბენ-ჰადადმა ახაბს: "ქალაქებს, მამაჩემმა რომ წაართვა მამაშენს, დაგიბრუნებ და საბაზრო მოედნებიც გაიკეთე დამასკოში, როგორც მამაჩემმა - სამარიაში”. უთხრა ახაბმა: "ამ პირობით გაგიშვებ”. აღთქმა დაადებინა და გაუშვა.
35 . ერთმა კაცმა, წინასწარმეტყველთა ძეთაგან, უფლის სიტყვით უთხრა თავის მეგობარს: "გთხოვ, მცემე!” მაგრამ არ ინება კაცმა მისი ცემა.
36 . უთხრა: "რადგან არ ისმინე უფლის ხმა, აჰა, წახვალ ჩემგან და ლომი მოგკლავს”. როგორც კი წავიდა მისგან, შემოხვდა ლომი და მოკლა.
37 . ახლა სხვა კაცი ნახა და უთხრა: "გთხოვ, მცემე!” სცემა იმ კაცმა და დაასისხლიანა.
38 . წავიდა წინასწარმეტყველი, დადგა გზაზე და დაელოდა მეფეს, თვალები საბურველით ჰქონდა დაფარული.
39 . მეფემ რომ გამოიარა, შეჰღაღადა და უთხრა: "ბრძოლის ველზე გამოვიდა შენი მსახური და აჰა, ვიღაც უცნობმა კაცი მომიყვანა და მითხრა: უდარაჯეო ამ კაცს; თუ დაგეკარგება, შენი სული იქნება მისი სულის წილ, ან ტალანტი ვერცხლი უნდა მომიწონოო მისთვის.
40 . სანამ საქმიანობდა შენი მსახური, გაქრა ის კაცი”. მიუგო ისრაელის მეფემ: "თვითონვე გამოგიტანია შენი თავისთვის განაჩენი”.
41 . მყისვე მოიხსნა საბურველი თვალთაგან და იცნო ისრაელის მეფემ წინასწარმეტყველი.
42 . უთხრა მეფეს: "ასე ამბობს უფალი, რადგან ხელიდან გაუშვი ჩემს მიერ სასიკვდილოდ განწესებული კაცი, შენი სიცოცხლე იქნება მისი სიცოცხლის წილ და შენი ხალხი - მისი ხალხის წილ”.
43 . დაღონებული და შეშფოთებული გაბრუნდა სახლში ისრაელის მეფე და მივიდა სამარიას.
1 . ამ ამბების მერე იყო: იზრეყელელ ნაბოთს ვენახი ჰქონდა იზრეყელში, სამარიის მეფის, ახაბის სასახლის გვერდით.
2 . ელაპარაკა ახაბი ნაბოთს და უთხრა: "მომეცი შენი ვენახი, ბაღ-ბოსტნად მექნება, რადგან ჩემი სახლის გვერდითაა; სანაცვლოდ უკეთეს ვენახს მოგცემ, ან თუ გინდა, საფასურს ფულად გადაგიხდი”.
3 . უთხრა ნაბოთმა: "უფალმა დამიფაროს, რომ ჩემი მამების სამკვიდრო მოგცე!”
4 . მივიდა ახაბი სახლში დაღვრემილი და შეწუხებული იმ სიტყვების გამო, რაც უთხრა ნაბოთ იზრეყელელმა: "არ მოგცემო ჩემი მამების სამკვიდროს”. ჩაწვა საწოლში და კედლისკენ იბრუნა პირი; პურიც არ უჭამია.
5 . შევიდა მასთან მისი ცოლი იეზებელი და უთხრა: "ასე რამ დაგინაღვლიანა სული, პურსაც რომ არა ჭამ?”
6 . უთხრა: "ველაპარაკე ნაბოთ იზრეყელელს, ვუთხარი: მომეცი შენი ვენახი ფულის ფასად, ანდა, თუ გინდა, სანაცვლოდ სხვა ვენახს მოგცემ-მეთქი, მან კი უარი მითხრა: არ მოგცემო ჩემს ვენახს!
7 . უთხრა მას იეზებელმა, მისმა ცოლმა: "განა ისრაელის მეფე არა ხარ? ადექი, პური ჭამე და იმხიარულე; მე მოგცემ ნაბოთ იზრეყელელის ვენახს”.
8 . წერილები დაწერა იეზებელმა ახაბის სახელით, მისი ბეჭდით დაბეჭდა და დაუგზავნა უხუცესებს და წარჩინებულთ, ნაბოთთან რომ ცხოვრობდნენ მის ქალაქში.
9 . ასე ჩაწერა წერილებში: "გამოაცხადეთ მარხვა და ნაბოთი ხალხის თავში დასვით.
10 . წინ ორი უღირსი კაცი დაუსვით, რომ ცილი დასწამონ და უთხრან: ‘შენ იყავი, რომ სწყევლიდი ღმერთსა და მეფესო; მერე გაიყვანეთ და ჩაქოლეთ, რომ მოკვდეს”.
11 . ისე მოიქცნენ იმ ქალაქის კაცები, უხუცესები და წარჩინებულები, იმ ქალაქის მკვიდრნი, როგორც შეუთვალა იეზებელმა, როგორც ეწერა წერილებში, მათთვის რომ ჰქონდა დაგზავნილი.
12 . გამოაცხადეს მარხვა და დასვეს ნაბოთი ხალხის თავში.
13 . მოვიდა ორი უღირსი კაცი და წინ დაუჯდა. ცილი დასწამეს ამ უღირსებმა ნაბოთს ხალხის წინაშე, ამბობდნენ: "დასწყევლა ნაბოთმა ღმერთი და მეფეო”. გაიყვანეს ქალაქის გარეთ, ქვებით ჩაქოლეს და მოკვდა.
14 . გაგზავნეს იეზებელთან და შეუთვალეს: "ჩაიქოლა ნაბოთი და მოკვდა”.
15 . როცა გაიგო იეზებელმა რომ ჩაიქოლა ნაბოთი და მოკვდა, უთხრა ახაბს: "ადექი და დაეპატრონე ნაბოთ იზრეყელელის ვენახს, რომელმაც უარი გითხრა დათმობაზე, რადგან აღარ არის ცოცხალი, მკვდარია”.
16 . როცა გაიგო ახაბმა, რომ მოკვდა ნაბოთი, ადგა, რომ ჩასულიყო ნაბოთ იზრეყელელის ვენახში და დაპატრონებოდა.
17 . უფლის სიტყვა გამოეცხადა ელია თიშბელს, უთხრა:
18 . "ადექი, წადი და შეხვდი ახაბს, ისრაელის მეფეს, სამარიაში რომ არის; აჰა, ნაბოთის ვენახშია ჩასული მის დასაპატრონებლად.
19 . ელაპარაკე, ასე ამბობს-თქო უფალი: კაცი მოკალი და მის ქონებას ეპატრონები. კიდევ ელაპარაკე და უთხარი: ასე ამბობს-თქო უფალი: სადაც ძაღლები ლოკავდნენ ნაბოთის სისხლს, იმ ადგილას შენს სისხლსაც ალოკავენ”.
20 . უთხრა ახაბმა ელიას: "მიპოვე ჩემო მტერო?!” უთხრა ელიამ: "გიპოვე, რადგან უფლის თვალში ბოროტის საკეთებლად გაყიდე თავი.
21 . აჰა, ბოროტებას დაგათევ თავზე, მოვკვეთ შენს შემდგომს, ყველას, ვინც კი ჰყავს ახაბს კედელთან მიმშარდავი, როგორც მონას, ისე თავისუფალს, ისრაელში!
22 . ისე მოვექცევი შენს სახლს, როგორც იერობყამ ნებატის ძის სახლს და ბაყაშა ახიას ძის სახლს მოვექეცი, იმის გამო, რომ განმარისხე, რომ ცოდვაში შეიყვანე ისრაელი”.
23 . იეზებელზეც ილაპარაკა უფალმა, თქვა: "ძაღლები შეჭამენ იეზებელს იზრეყელის გალავანთან.
24 . ვინც ქალაქში მოუკვდება ახაბს, იმას ძაღლები შეჭამენ, ვინც მინდორში მოუკვდება, ცის ფრინველები დაჯიჯგნიან”.
25 . ჯერ არავინ ყოფილა, რომ ახაბივით გაეყიდოს თავი უფლის თვალში ბოროტების საკეთებლად, რაზეც იეზებელი, მისი ცოლი აქეზებდა.
26 . დიდი სიბილწე იყო, რომ გაჰყვა კერპების კვალს და მიბაძა ამორელთ, რომლებიც ისრაელის თვალწინ განდევნა უფალმა”.
27 . როცა მოისმინა ახაბმა ეს სიტყვები, შემოიხია სამოსელი და ჯვალოთი დაიფარა ხორცი. მარხულობდა, ჯვალოში ეძინა და დამწუხრებული დადიოდა.
28 . გამოეცხადა უფლის სიტყვა ელია თიშბიელს, უთხრა:
29 . "ხედავ, როგორ დაიმდაბლა ახაბმა თავი ჩემ წინაშე? იმის გამო, რომ ასე დაიმდაბლა თავი ჩემ წინაშე, არ დავათევ ბოროტებას მის სიცოცხლეში, მისი შვილის სიცოცხლეში დავათევ ბოროტებას მის სახლს”.
1 . სამ წელს არ უომიათ ერთმანეთთან არამსა და ისრაელს.
2 . მესამე წელს ჩამოვიდა იოშაფატი, იუდას მეფე, ისრაელის მეფესთან.
3 . უთხრა ისრაელის მეფემ თავის მსახურთ: "ნუთუ არ იცით, რომ ჩვენია გილყადის რამოთი? ჩვენ კი არ ვზრუნავთ, რომ გამოვაცალოთ იგი არამელთა მეფეს ხელიდან”.
4 . ჰკითხა იოშაფატს: "წამოგვყვები გილყადის რამოთს საბრძოლველად?” უპასუხა იოშაფატმა ისრაელის მეფეს: "ერთი ვართ მე და შენ; ჩემი ხალხი - შენი ხალხია, ჩემი ცხენები - შენი ცხენებია,
5 . მაგრამ გთხოვ - უთხრა იოშაფატმა ისრაელის მეფეს - ჯერ უფლის სიტყვას დაეკითხე”.
6 . შეკრიბა ისრაელის მეფემ წინასწარმეტყველნი, ოთხასამდე კაცი, და ჰკითხა მათ: "წავიდე გილყადის რამოთზე საბრძოლველად, თუ დავთმო?” უთხრეს: "წადი და ხელში ჩაუგდებს მეფეს უფალი”.
7 . თქვა იოშაფატმა: "ნუთუ არაა აქ სადმე კიდევ უფლის წინასწარმეტყველი, რომ მასაც დავეკითხოთ?”
8 . მიუგო ისრაელის მეფემ იოშაფატს: "არის კიდევ ერთი კაცი, მიქა იმლას ძე. შეგვიძლია მას ვაკითხვინოთ უფლისთვის, მაგრამ მძულს იგი, რადგან სასიკეთოს არ წინასწარმეტყველებს ჩემზე, არამედ ბოროტს. უთხრა იოშაფატმა: "ასე ნუ ამბობ, მეფეო”.
9 . მოუხმო ისრაელის მეფემ ერთ საჭურისს და უბრძანა: "სასწრაფოდ მომიყვანე მიქა იმლას ძე”.
10 . თავ-თავის ტახტებზე ისხდნენ ისრაელის მეფე და იუდას მეფე, იოშაფატი; სამეფო ტანსაცმელში გამოწყობილნი, კალოზე, სამარიის კარიბჭესთან; და მათ წინაშე წინასწარმეტყველებდნენ წინასწარმეტყველნი.
11 . რკინის რქები გაიკეთა ციდკია ქენაყანის ძემ და თქვა: "ასე ამბობს უფალი: ამით ურქენ არამელთ, სანამ ბოლომდე არ მოსპობ”.
12 . ყოველი წინასწარმეტყველი ასე წინასწარმეტყველებდა: "გაილაშქრე გილყადის რამოთზე, გაიმარჯვებ და ხელში ჩაუგდებს მეფეს უფალი”.
13 . მოციქულმა, რომელიც მიქას მოსახმობად წავიდა, უთხრა: "აჰა, წინასწარმეტყველნი, როგორც ერთი ისე წინასწარმეტყველებენ, ყველანი გამარჯვებას და კეთილს უქადიან მეფეს; შენი სიტყვაც მათი სიტყვისამებრ იყოს, შენც სასიკეთოდ ელაპარაკე”.
14 . მიუგო მიქამ: "ცოცხალია უფალი, რასაც მეტყვის უფალი, იმას ვილაპარაკებ!”
15 . მივიდა მეფესთან და უთხრა მეფემ: "მიქა, წავიდეთ გილყადის რამოთზე საბრძოლველად, თუ დავთმოთ?” მიუგო მიქამ: "წადი და გაიმარჯვებ, მეფის ხელში ჩააგდებს მას უფალი”.
16 . უთხრა მას მეფემ: "რამდენჯერ დაგაფიცო, რომ არაფერი მითხრა უფლის სახელით, გარდა ჭეშმარიტებისა?”
17 . მიუგო მიქამ: "ფარასავით მთებზე გაბნეული ვნახე მთელი ისრაელი, რომელსაც მწყემსი არ ჰყავდა. თქვა უფალმა: პატრონი არ ჰყავთ, მშვიდობით დაუბრუნდეს თავის სახლს ყოველი”.
18 . უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: "აკი გითხარი, არ მიწინასწარმეტყველებს-მეთქი სასიკეთოს, არამედ მხოლოდ ბოროტს”.
19 . თქვა მიქამ: "ახლა, ისმინე უფლის სიტყვა! ვიხილე თავის ტახტზე მჯდომი უფალი და ცის მთელი ლაშქარი მასთან მდგომი, მის მარჯვნივ და მის მარცხნივ.
20 . თქვა უფალმა: ვინ გაიტყუებს ახაბს, რომ წავიდეს და დაეცეს გილყადის რამოთში? ზოგმა ის თქვა, ზოგმა - ეს.
21 . გამოვიდა სული, დადგა უფლის წინაშე და თქვა: მე გავიტყუებ. ჰკითხა უფალმა: როგორ?
22 . უპასუხა: გავალ და მაცდურ სულად ვიქცევი მისი ყოველი წინასწარმეტყველის პირში. თქვა უფალმა: გაიტყუებ და გამოგივა კიდეც; წადი და ასე მოიქეცი.
23 . და აჰა, სიცრუის სული ჩაუდო უფალმა ბაგეში ყველა შენს წინასწარმეტყველს. უფალს კი ცუდი აქვს ნათქვამი შენზე”.
24 . მივიდა ციდკია ქენაყანის ძე, სახეში გაარტყა მიქას და უთხრა: "როგორ, ნუთუ ჩემგან განვიდა უფლის სული, რომ შენში ელაპარაკა?”
25 . უთხრა მიქამ: "თვითონ დაინახავ იმ დღეს, როცა სამალავს დაუწყებ ძებნას”.
26 . მაშინ ბრძანა ისრაელის მეფემ: "წაიყვანეთ მიქა და ქალაქისთავ ამონსა და უფლისწულ იოაშს მიუყვანეთ.
27 . უთხარით, ასე თქვა-თქო მეფემ: საპყრობილეში ჩასვით და ძღომამდე არ აჭამოთ პური და არ ასვათ წყალი, ვიდრე მშვიდობით მოვბრუნდებოდე”.
28 . უთხრა მიქამ მეფეს: "თუ მშვიდობით დაბრუნდები, უფალს არ ულაპარაკია ჩემი პირით”. და კიდევ თქვა: "ხალხნო, მისმინეთ ყველამ?”
29 . წავიდნენ ისრაელის მეფე და იოშაფატი, იუდას მეფე და გილყადის რამოთზე გაილაშქრეს.
30 . უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: "შევინიღბები და ისე გავალ საბრძოლველად; შენ კი შენი მოსასხამი მოიცვი”. გადაცმული ჩაება ისრაელის მეფე ბრძოლაში.
31 . ასე უბრძანა არამის მეფემ თავისი ეტლების ოცდათორმეტ მხედართმთავარს: "ნურც დიდს შეებრძოლებით და ნურც პატარას, მხოლოდ ისრაელის მეფეს შეუტიეთ”.
32 . როცა დაინახეს ეტლების მხედართმთავრებმა იოშაფატი, იფიქრეს, ნამდვილად ისრაელის მეფეაო და მისკენ მიბრუნდნენ საომრად; და შეჰყვირა იოშაფატმა.
33 . დაინახეს ეტლების მხედართმთავრებმა, რომ არ იყო ისრაელის მეფე და შეწყვიტეს მისი დევნა.
34 . ალალბედზე მოზიდა ერთმა კაცმა მშვილდი და აბჯრის ნაწიბურებს შორის დალახვრა ისრაელის მეფე. უთხრა ახაბმა თავის მეეტლეს: "მობრუნდი და გამიყვანე ბრძოლის ველიდან, ვინაიდან დაჭრილი ვარ”.
35 . გახურდა იმ დღეს ბრძოლა; ეტლში მოუწია მეფეს დგომა არამელთა პირისპირ და მოკვდა საღამოს, რადგან სისხლი სდიოდა ჭრილობიდან.
36 . მზის ჩასვლისას ასეთი ხმა დაირხა ბანაკში: "თითოეული თავის ქალაქს და თითოეული თავის ქვეყანას დაუბრუნდეს!”
37 . მოკვდა მეფე, გადაასვენეს სამარიაში და იქ დაკრძალეს.
38 . გარეცხეს ეტლი სამარიის აუზთან, სადაც მეძავებიც ბანაობდნენ და ძაღლები ლოკავდნენ მის სისხლს უფლის სიტყვისამებრ.
39 . ახაბის დანარჩენი საქმენი და ყოველივე, რაც გააკეთა, სპილოს ძვლის სახლი და ყველა ქალაქი, რომელიც ააშენა, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
40 . მიიძინა ახაბმა თავის მამებთან, მის ნაცვლად კი მისი ძე, ახაზია გამეფდა.
41 . იოშაფატ ასას ძე იუდაზე ისრაელის მეფის, ახაბის მეფობის მეოთხე წელს გამეფდა.
42 . ოცდათხუთმეტი წლისა იყო თავისი გამეფებისას იოშაფატი და ოცდახუთ წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისი იყო ყაზუბა, შილხის ასული.
43 . მამამისის, ასას გზით დადიოდა იოშაფატი, არ განშორებია მას და მართებულად იქცეოდა უფლის თვალში. თუმცა მაღლობები არ გაუუქმებია, და ხალხი ჯერ კიდევ მაღლობებზე სწირავდა და აკმევდა.
44 . მშვიდობა დაამყარა იოშაფატმა ისრაელის მეფესთან.
45 . იოშაფატის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც აღასრულა და მისი ბრძოლები, განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
46 . საკერპოთა მეძავი კაცები კი, რომლებიც მამამისის, ასას დღეებიდან შემორჩა, ამოძირკვა ქვეყნიდან.
47 . მეფე არ იყო მაშინ ედომში; იუდას მეფისნაცვალი მმართველობდა.
48 . ათი სავაჭრო ხომალდი ააგო იოშაფატმა, ოფირიდან ოქროს შემოსაზიდად, მაგრამ ვერ ჩააღწიეს, რადგან დაიმსხვრნენ ყეციონ-გებერში.
49 . მაშინ უთხრა ახაზიამ, ახაბის ძემ, იოშაფატს: ერთად ინაოსნონ ჩემმა და შენმა მსახურებმა გემებზე, მაგრამ არ ინება იოშაფატმა.
50 . მიიძინა იოშაფატმა თავის მამებთან და მათთანვე დაიკრძალა მამამისის, დავითის ქალაქში, მის ნაცვლად კი მისი ძე, იორამი გამეფდა.
51 . სამარიაში კი ახაზია, ახაბის ძე გამეფდა ისრაელზე, იოშაფატის იუდაზე გამეფების მეჩვიდმეტე წელს და ორ წელიწადს მეფობდა ისრაელზე.
52 . ბოროტს სჩადიოდა უფლის თვალში, თავისი დედ-მამისა და იერობყამ ნებატის ძის გზით დადიოდა, რომლებმაც აცდუნეს ისრაელი.
53 . ემსახურებოდა ბაყალს და თაყვანს სცემდა. და ანრისხებდა უფალს, ისრაელის ღმერთს ყველა იმ საქმით, რასაც მამამისი აკეთებდა.
1 . როცა უფალი ელიას ცად ატაცებას აპირებდა ქარბორბალათი, ელისესთან ერთად გილგალიდან მოდიოდა ელია.
2 . უთხრა ელიამ ელისეს: "გთხოვ, აქ დარჩი, რადგან უფალმა შორს, ბეთელში მიმავლინა”. მიუგო ელისემ: "ვფიცავ უფალს და ვფიცავ შენს სულს, თუ მიგატოვო!” ჩავიდნენ ბეთელს.
3 . გამოვიდნენ ბეთელში მყოფი წინასწარმეტყველთა ძენი და უთხრეს ელისეს: "იცი, რომ უფალი დღეს აიტაცებს შენს თავს ზემოთ შენს ბატონს?” უპასუხა: "მეც ვიცი, დადუმდით”.
4 . უთხრა მას ელიამ: "გთხოვ, აქ დარჩი, რადგან უფალმა იერიხოში წარმავლინა”. მიუგო ელიას: "ვფიცავ უფალს და ვფიცავ შენს სულს, თუ მიგატოვო!” მივიდნენ იერიხოს.
5 . მიეახლნენ ელისეს იერიხოში მყოფი წინასწარმეტყველთა ძენი და უთხრეს: "იცი, რომ უფალი დღეს შენს თავს ზემოთ აიტაცებს შენს ბატონს?” უპასუხა: "ვიცი, დადუმდით”.
6 . უთხრა მას ელიამ: "გთხოვ, აქ დარჩი, რადგან უფალმა იორდანესთან გამაგზავნა”. მიუგო: "ვფიცავ უფალს და ვფიცავ შენს სულს, თუ მიგატოვო!” წავიდნენ ორივენი.
7 . ორმოცდაათი კაცი, წინასწარმეტყველთა ძეთაგან, მივიდნენ და მათ პირდაპირ დადგნენ მოშორებით, ეს ორნი კი იორდანესთან იდგნენ.
8 . აიღო ელიამ თავისი მოსასხამი დაგორგლა და დაჰკრა წყალს; ორად გაიყო წყალი და ხმელზე გაიარა ორივემ.
9 . როგორც კი გადალახეს, უთხრა ელიამ ელისეს: "მთხოვე, რაც გინდა, სანამ ავიტაცები შენგან”. მიუგო ელისემ: "გთხოვ, სული, რომელიც შენზეა, ორმაგად იყოს ჩემზე”.
10 . უთხრა ელიამ: "ძნელ საქმეს ითხოვ, მაგრამ თუ დამინახავ ატაცებულს, აგისრულდება; თუ ვერ დამინახავ, არ აგისრულდება”.
11 . როცა მიდიოდნენ და საუბრობდნენ, აჰა, გამოჩნდა ცეცხლოვანი ეტლი და ცეცხლოვანი ცხენები, განაშორა ორნი ერთმანეთს და ზეცაში ავიდა ელია ქარბორბალით.
12 . დაინახა ელისემ და შეჰყვირა: "მამაო ჩემო, მამაო ჩემო! ისრაელის ეტლობავ და მხედარნო!” და მეტად აღარ დაუნახავს. ჩაბღუჯა თავისი სამოსი და ორად გაგლიჯა.
13 . აიღო მოსასხამი, რომელიც ელიას დაუვარდა, დაბრუნდა და იორდანეს ნაპირთან დადგა.
14 . მოიმარჯვა მოსასხამი, რომელიც ელიას დაუვარდა, დაჰკრა წყალს და თქვა: "სადაა უფალი, ელიას ღმერთი?” წყალს რომ დაჰკრა ორად გაიყო წყალი და ხმელზე გაიარა ელისემ.
15 . შორიდან დაინახეს იგი იერიხოში მყოფმა წინასწარმეტყველთა ძეებმა და თქვეს: "ელიას სულია ელისეზე”. მოვიდნენ მასთან შესახვედრად და მიწამდე დაუკრეს თავი.
16 . უთხრეს: "აჰა, შენს მსახურთ ორმოცდაათი ძლიერი კაცი გვყავს, წავიდნენ და მოძებნონ შენი ბატონი. იქნებ აიტაცა უფლის სულმა და სადმე მთაში ან ველზე დააგდო!” მიუგო ელისემ: "ნუ გაგზავნით”.
17 . ისე დაიჟინეს, რომ შერცხვა და უთხრა: "გაგზავნეთ!” გაგზავნეს ორმოცდაათი კაცი; სამი დღე ამაოდ ეძებეს, ვერ იპოვეს.
18 . მობრუნდნენ. ელისე იერიხოში იჯდა; უთხრა: "განა არ გითხარით, ნუ გაგზავნით-მეთქი?”
19 . უთხრეს ელისეს იმ ქალაქის კაცებმა: "კარგ ადგილზე მდებარეობს ეს ქალაქი, როგორც ჩვენი ბატონი ხედავს, მაგრამ წყალი ცუდია და უნაყოფოა მიწა”.
20 . თქვა ელისემ: "მომეცით ახალი თასი და შიგ მარილი ჩაყარეთ”. მათაც მიუტანეს.
21 . გამოვიდა ელისე წყლის სათავესთან, ჩაყარა შიგ მარილი და თქვა: "ასე ამბობს უფალი: მე განვკურნე ეს წყალი! აღარ იქნება მისგან სიკვდილი და უნაყოფობა”.
22 . დღემდე განკურნებულია ის წყალი ელისეს სიტყვისამებრ, რომელიც თქვა.
23 . იქიდან ბეთელში წავიდა. გზაზე რომ მიდიოდა, ბავშვები გამოვიდნენ ქალაქიდან, დასცინოდნენ და ეძახდნენ: "წადი, ქაჩალო! წადი, ქაჩალო!”
24 . მოტრიალდა, დაინახა ისინი და დაწყევლა უფლის სახელით. გამოვიდა ტყიდან ორი დათვი და დაგლიჯეს მათგან ორმოცდაორი ბავშვი.
25 . წავიდა ქარმელის მთისკენ, იქიდან კი სამარიაში დაბრუნდა.
1 . იორამ ახაბის ძე, გამეფდა ისრაელზე სამარიაში, იუდას მეფის, იოშაფატის მეთვრამეტე წელს და თორმეტ წელიწადს იმეფა.
2 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, ოღონდ არა მამამისივით და დედამისივით; მან მოაშორა ბაყალის სვეტი, რომელიც მამამისმა აღმართა.
3 . თუმცა მიეწება და არ განშორებია იერობყამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც ცოდვაში ჩააგდო ისრაელი.
4 . მეშაყი, მოაბის მეფე, ცხვარს ამრავლებდა და ისრაელის მეფეს ასი ათას ცხვარსა და ასი ათას გაუპარსავ ვერძს უგზავნიდა.
5 . ახაბის სიკვდილის შემდეგ იყო, რომ აუმხედრდა მოაბის მეფე ისრაელის მეფეს.
6 . გამოვიდა მეფე იორამი იმ ხანად სამარიიდან და აღრიცხა მთელი ისრაელი.
7 . წავიდა და გაგზავნა იოშაფატთან, იუდას მეფესთან, ამ სიტყვებით: "მოაბის მეფე ამიმხედრდა. ხომ არ წამომყვები მოაბის წინააღმდეგ საბრძოლველად?” უპასუხა: "წამოვალ! რამ გაგვყო მე და შენ, ჩემი ხალხი შენი ხალხია, ჩემი ცხენები - შენი ცხენები”.
8 . ჰკითხა იორამმა: "რომელი გზით წავიდეთ?” უპასუხა: "ედომის უდაბნოს გზით”.
9 . წავიდნენ ისრაელის, იუდასა და ედომის მეფენი, შვიდ დღეს იარეს და ვერ ნახეს წყალი ლაშქრისა და პირუტყვისთვის, უკან რომ მოჰყვებოდათ.
10 . თქვა ისრაელის მეფემ: "აჰა, შეგვყარა უფალმა სამი მეფე, მოაბს რომ ჩაუგდოს ხელში!”
11 . იკითხა იოშაფატმა: "არის აქ სადმე უფლის წინასწარმეტყველი, რომ მისი მეშვეობით უფალს დავეკითხოთ?” მიუგო ისრაელის მეფის ერთ-ერთმა მსახურმა: "არის აქ ელისე, შაფატის ძე, რომელიც ელიას უსხამდა წყალს ხელებზე”.
12 . თქვა იოშაფატმა: "უფლის სიტყვაა მასთან”. მიაკითხეს ისრაელის მეფემ, იოშაფატმა და ედომის მეფემ.
13 . უთხრა ელისემ ისრაელის მეფეს: "რა საქმე მაქვს შენთან? მამაშენისა და დედაშენის წინასწარმეტყველებთან წადი”. მიუგო ისრაელის მეფემ: "არა, რადგან მოაბის ხელში ჩასაგდებად შეგვყარა უფალმა ეს სამი მეფე”.
14 . თქვა ელისემ: "ცოცხალია ცაბაოთ უფალი, რომლის წინაშეც ვდგავარ, რომ ზედაც არ შეგხედავდი, იოშაფატს, იუდას მეფეს რომ არ ვცემდე პატივს.
15 . ახლა, მომიყვანეთ მეჩანგე”. როცა მეჩანგე უკრავდა, უფლის ხელი იყო ელისეზე.
16 . თქვა: "ასე ამბობს უფალი: თხრილები გათხარეთ ამ ხევში,
17 . რადგან ასე ამბობს უფალი: ვერ დაინახავთ ქარს და ვერ დაინახავთ წვიმას, მაგრამ წყლით აივსება ეს ხევი, თქვენც სვით და თქვენმა საქონელმაც და პირუტყვმაც.
18 . იოლი საქმეა ეს უფლის თვალში; მოაბსაც ჩაგიგდებთ ხელში.
19 . ყველა გამაგრებულ ქალაქს, ყველა რჩეულ ქალაქს შემუსრავთ, ყველა საუკეთესო ხეს დასცემთ, ყველა წყაროსთვალს ამოყორავთ და საუკეთესო მიწას ქვებით აავსებთ”.
20 . და იყო, დილით, მსხვერპლის მიტანისას, აჰა, წამოვიდა წყალი ედომის გზაზე; და წყლით აივსო ქვეყანა.
21 . გაიგო მთელმა მოაბმა, რომ მეფეები წამოვიდნენ მათთან საომრად. ყველა სარტყლის მატარებელმა მოიყარა თავი, დიდმა და პატარამ და საზღვართან დადგნენ.
22 . ადგნენ დილაადრიან და როცა მზე წყალზე გაბრწყინდა, მოაბელებს შორიდან წყალი სისხლივით წითელი მოეჩვენათ.
23 . თქვეს: "ეს სისხლია! უსათუოდ, შუღლი ჩამოვარდნილა მეფეებში და ერთმანეთი დაუხოცავთ. აბა, შენია ნადავლი, მოაბ!”
24 . მიადგნენ ისრაელის ბანაკს. შეუტია ისრაელმა, დაჰკრა მოაბს და უკუაქცია. დაედევნა და მუსრი გაავლო მოაბს.
25 . ქალაქები დაანგრიეს, საუკეთესო მინდვრებში თითოეულმა თითო ქვა ისროლა და ქვებით აავსეს, ყველა წყაროსთვალი ამოყორეს, მხოლოდ კირ-ხარათესის ქვის გალავანი გადარჩა და იმასაც მეშურდულეები შემოადგნენ და დააქციეს.
26 . დაინახა მოაბის მეფემ, რომ მარცხდებოდა ბრძოლაში; გაიყოლა შვიდასი კაცი, მახვილის ამომღები, შეეცადა ედომის მეფისკენ გაეღწია, მაგრამ ვერ შეძლო.
27 . მოჰკიდა ხელი თავის პირმშოს, მის ნაცვლად რომ უნდა გამეფებულიყო და სრულადდასაწველ მსხვერპლად შესწირა გალავანზე. ძლიერ შეაძრწუნა ამან ისრაელი;* მოსცილდნენ მოაბს და თავის ქვეყანაში დაბრუნდნენ.
1 . ასე შეღაღადა ერთმა ქალმა, წინასწარმეტყველთა ცოლთაგან, ელისეს: "მოკვდა ჩემი ქმარი, შენი მსახური; შენ იცი, რომ უფლის მოშიში იყო იგი. ახლა კი მევახშე მომადგა, რათა ორივე ჩემი შვილი მონებად წაიყვანოს თავისთვის”.
2 . უთხრა ელისემ: "რა გაგიკეთო? მითხარი, რა გაქვს სახლში?” უპასუხა: "ერთი დოქი ზეთის მეტი არაფერი აქვს სახლში შენს მხევალს”.
3 . უთხრა ელისემ: "წადი და მთელი შენი სამეზობლოდან ითხოვე ჭურჭელი; ყველა მეზობლისგან წამოიღე, რაც შეიძლება ბევრი ცარიელი ჭურჭელი ინათხოვრე.
4 . მერე შედით და შეიკეტეთ კარი შენ და შენმა ძეებმა; ჩაასხი ზეთი ყოველ ამ ჭურჭელში და სავსეები განზე გადგი”.
5 . წავიდა და შეიკეტა კარი თავის ძეებთან ერთად. აწვდიდნენ მას ჭურჭელს, ის კი ზეთს ასხამდა.
6 . როცა ყველა ჭურჭელი აივსო, უთხრა თავის ძეს: "კიდევ მომიტანე ჭურჭელი”. უპასუხა: "აღარაა მეტი ჭურჭელი” და ზეთიც შეწყდა.
7 . მივიდა ქალი და უამბო ღვთისკაცს. უთხრა მან: "წადი, გაყიდე ზეთი და გადაიხადე შენი ვალი; დანარჩენით კი თავი ირჩინეთ შენ და შენმა ძეებმა”.
8 . ერთ დღეს შუნამში მივიდა ელისე; იყო იქ ერთი დიდგვაროვანი ქალი; დაჟინებით მიიწვია პურის საჭმელად; გავლისას ყოველთვის შეუხვევდა ხოლმე მასთან პურის საჭმელად.
9 . უთხრა ქალმა თავის ქმარს: "აჰა, ვიცი, რომ წმიდაა ის ღვთისკაცი, რომელიც ჩვენთან დადის მუდამ.
10 . მოვუწყოთ პატარა ოთახი ზედა სართულზე, დავუდგათ საწოლი, მაგიდა, სკამი, სასანთლე და როცა ჩვენთან შემოივლის, იქ გაჩერდეს”.
11 . ერთ დღესაც მივიდა ელისე, ავიდა ზედა ოთახში და დაწვა.
12 . უთხრა ელისემ გეხაზს, თავის მსახურს: "მოუხმე იმ შუნამელ ქალს”. მოუხმო და დადგა ქალი მის წინაშე.
13 . უთხრა მსახურს: "უთხარი: აჰა, ასე მოწიწებით ზრუნავ ჩვენზე, რა გავაკეთო შენთვის? ხომ არ ველაპარაკო მეფეს ან მხედართმთავარს შენზე?” მიუგო ქალმა: "არაფერი მჭირდება, მე ჩემს ხალხში ვცხოვრობ”.
14 . ჰკითხა გეხაზს: "რაღა გავაკეთო მისთვის?” მიუგო გეხაზმა: "ძე არ ჰყავს, ხოლო ქმარი მოხუცებულია”.
15 . უთხრა ელისემ: "დაუძახე”. მოუხმო და დადგა კართან ქალი.
16 . უთხრა: "გაისად ამ დროს, ძეს ჩაიკონებ”. მიუგო ქალმა: "ნუ, ჩემო ბატონო, ღვთისკაცო, ნუ მოატყუებ შენს მხევალს”.
17 . დაორსულდა ის ქალი და ერთი წლის მერე ძე გააჩინა, როგორც ელისემ უთხრა.
18 . გაიზარდა ბიჭი და ერთ დღეს მამამისს გაჰყვა მომკელებთან.
19 . შესჩივლა მამამისს: "თავი მტკივა! თავი მტკივა! უთხრა მან მსახურს: "წაიყვანე დედამისთან”.
20 . წაიყვანა და დედას მიუყვანა. შუადღემდე მუხლებზე ეჯდა დედამისს და მოკვდა.
21 . ავიდა და ღვთისკაცის საწოლზე მიაწვინა ბავშვი, გამოიკეტა კარი და გამოვიდა.
22 . მოიხმო ქმარი და უთხრა: "გთხოვ, ვინმე მსახური და ერთი ვირი გამომიგზავნე, ღვთისკაცთან გავიქცევი და მოვბრუნდები”.
23 . ჰკითხა ქმარმა: "რისთვის მიდიხარ მასთან? არც ახალმთვარობაა დღეს და არც შაბათი!” უთხრა ქალმა: "მშვიდად იყავი!”
24 . შეკაზმა სახედარი და უთხრა მსახურს: "წაიყვანე და წინ წადი, ნუ შემაჩერებ, ვიდრე არ გეტყვი”.
25 . წავიდა და ქარმელის მთაზე მივიდა ღვთისკაცთან; შორიდან დაინახა იგი ღვთისკაცმა და უთხრა გეხაზს, თავის მსახურს: "აგერ, ის შუნამელი ქალი.
26 . ახლა გაიქეცი, შეეგებე და ჰკითხე, ხომ მშვიდობით ხართ შენ, შენი ქმარი და ბავშვი-თქო?” უპასუხა: "მშვიდობით”.
27 . როცა მივიდა მთაზე ღვთის კაცთან, ფეხებზე ჩაებღაუჭა. გეხაზი შეეცადა მის მოცილებას, მაგრამ ღვთისკაცმა უთხრა: "დაეხსენი, რადგან სულგამწარებულია იგი, უფალმა კი დამიმალა და არ უთქვამს”.
28 . უთხრა ქალმა: "განა მე ვითხოვე შვილი ჩემი ბატონისგან? აკი ვთქვი, ამაოდ ნუ დამპირდები-მეთქი”.
29 . უთხრა გეხაზს: "შემოისარტყლე, აიღე ჩემი კვერთხი და წადი. თუ ვინმეს შეხვდი, ნუ მიესალმები და თუ მოგესალმოს ვინმე, ნუ უპასუხებ. სახეზე დაადე ყრმას კვერთხი”.
30 . უთხრა ბიჭუნას დედამ: "ვფიცავ უფალს და ვფიცავ შენს სულს, თუ მიგატოვო!” ადგა ელისე და წაჰყვა.
31 . მათზე ადრე მივიდა გეხაზი და სახეზე დაადო ყრმას კვერთხი, მაგრამ არც ხმა გაისმა და არც ჩქამი. მობრუნდა მათთან შესახვედრად და შესჩივლა: "ვერ გაიღვიძა ყრმამ”.
32 . შევიდა ელისე სახლში და, აჰა, მკვდარია ყრმა, მის საწოლზეა მიწვენილი.
33 . შევიდა ოთახში, კარი შეიკეტა და ილოცა უფლის წინაშე.
34 . ადგა და ზემოდან დააწვა ყრმას; პირი პირზე დაადო, თვალები თვალებზე, ხელის მტევნები ხელის მტევნებზე, განერთხა მასზე და გათბა ყრმის სხეული.
35 . გაიარ-გამოიარა ოთახში და შემდეგ კვლავ განერთხა მასზე. შვიდჯერ დააცემინა ყრმამ და თვალები გაახილა.
36 . უთხრა ელისემ გეხაზს: "მოუხმე იმ შუნამელს”. მანაც მოუხმო. მივიდა ქალი და უთხრა ელისემ: "წაიყვანე შენი ძე”.
37 . მის ფერხთით დაემხო ქალი, მდაბლად მოიდრიკა, მერე აიყვანა თავისი ძე და ოთახიდან გავიდა.
38 . ელისე გილგალში დაბრუნდა. შიმშილი იყო იმ მიწაზე; მის წინაშე ისხდნენ წინასწარმეტყველთა ძენი. უთხრა თავის მსახურს: "დიდი ქვაბი შემოდგი ცეცხლზე და შეჭამანდი მოხარშე წინასწარმეტყველთა ძეთათვის”.
39 . ერთი მათგანი ველზე გავიდა მწვანილის მოსაკრეფად, იპოვა ველური მცენარე, მოკრიფა მისი ველური ნაყოფი, აივსო სამოსელი, მივიდა და წვრილად ჩააჭრა შეჭამანდის ქვაბში _ მათ კი არ იცოდნენ რა იყო.
40 . დაუსხეს კაცებს საჭმელად და შეჭამანდს რომ შეექცეოდნენ, შეჰყვირეს: "სიკვდილია ქვაბში, ღვთისკაცო!” და ვეღარ შეძლეს ჭამა.
41 . თქვა ელისემ: "მოიტანეთ ფქვილი”. ჩაყარა ქვაბში და თქვა: "დაუსხი ხალხს, რათა ჭამონ”. საზიანო აღარაფერი დარჩა ქვაბში.
42 . კაცი მივიდა ბაყალ-შალიშადან და მიუტანა ღვთისკაცს პირველმოწეული პურეულისგან: ქერის ოცი პური და ნედლი მარცვლეული გუდით. თქვა ელისემ: "მიეცი ხალხს და ჭამონ”.
43 . ჰკითხა მსახურმა: "განა რა იქნება ეს ასი კაცისთვის?” კვლავ უთხრა ელისემ: "მიეცი ხალხს და ჭამონ, რადგან ასე ამბობს უფალი: შეჭამენ და კიდევ დარჩება”.
44 . მისცა, ჭამეს და კიდეც დარჩათ, უფლის სიტყვისამებრ.
1 . ნაყამანი, არამის მეფის მხედართმთავარი, დიდად მიღებული და პატივდებული კაცი იყო თავისი ბატონის წინაშე, რადგან მისი მეშვეობით გაამარჯვებინა უფალმა არამელებს. მამაცი კაცი იყო, კარგი მებრძოლი, მაგრამ კეთროვანი.
2 . სათარეშოდ გავიდნენ არამელები და ისრაელის ქვეყნიდან პატარა გოგონა წაიყვანეს ტყვედ. ნაყამანის ცოლს ემსახურებოდა იგი.
3 . უთხრა თავის ქალბატონს: "ნეტავ წასულიყო ჩემი ბატონი და ენახა წინასწარმეტყველი, რომელიც სამარიაშია, ხომ განკურნავდა კეთრისგან”.
4 . მივიდა ნაყამანი და უამბო თავის ბატონს: "ასე და ასე თქვა ისრაელის ქვეყნიდან წამოყვანილმა გოგომ”.
5 . თქვა არამის მეფემ: "ახლავე გაემგზავრე, წერილს გაგატან ისრაელის მეფესთან”. წავიდა და წაიღო ათი ტალანტი ვერცხლი, ექვსი ათასი შეკელი ოქრო და ათი ხელი ტანისამოსი.
6 . მიუტანა ისრაელის მეფეს წერილი, რომელშიც ეწერა: "ამ წერილთან ერთად, გიგზავნი ნაყამანს, ჩემს მსახურს, რომ განკურნო იგი კეთრისგან”.
7 . წაიკითხა ისრაელის მეფემ წერილი, შემოიხია სამოსელი და თქვა: "ღმერთი ხომ არა ვარ, რომ ვკლავდე და ვაცოცხლებდე, ეს კაცი კეთრისგან განსაკურნებლად რომ გამომიგზავნა? იცოდეთ, შემოჩენილია და მიზეზს ეძებს!”
8 . გაიგო ელისემ, ღვთისკაცმა, სამოსელი შემოიხიაო ისრაელის მეფემ, კაცი გაუგზავნა და უთხრა: "რისთვის შემოიხიე სამოსელი? მოვიდეს ჩემთან ნაყამანი და გაიგოს, რომ არის წინასწარმეტყველი ისრაელში”.
9 . მივიდა ნაყამანი თავისი ცხენებითა და ეტლით და ელისეს სახლის შესასვლელთან დადგა.
10 . მოციქული გაუგზავნა ელისემ და უთხრა: "წადი, შვიდგზის განიბანე იორდანეში, გაგიახლდება ხორცი და გასუფთავდები”.
11 . განრისხდა ნაყამანი, წავიდა, თან თქვა: "აჰა, ვიფიქრე, უსათუოდ გამოვა, დადგება და უფლის, თავისი ღმერთის სახელს ახსენებს, კეთრიან ადგილზე დამადებს ხელს და განმკურნავს-მეთქი.
12 . განა დამასკოს მდინარეები აბანა და ფარფარი, ისრაელის მთელ წყლებს არ სჯობია? განა იქ ვერ დავიბან და გავსუფთავდები?” გატრიალდა და წავიდა გაჯავრებული.
13 . მიეახლნენ მსახურები, ელაპარაკნენ და უთხრეს: "მამავ, დიდი და საძნელო საქმე რომ ეთქვა წინასწარმეტყველს, ხომ გააკეთებდი? მით უმეტეს, როცა გეუბნება: განიბანე და გასუფთავდებიო”.
14 . ჩავიდა ღვთისკაცის სიტყვისამებრ, შვიდგზის ჩაყვინთა იორდანეში და ჩვილი ბავშვივით განუახლდა ხორცი და გასუფთავდა.
15 . დაბრუნდა ნაყამანი ღვთისკაცთან მთელი თავისი ამალით; მივიდა, დადგა მის წინაშე და თქვა: "აჰა, ახლა ვიცი, რომ მთელ დედამიწაზე მხოლოდ ისრაელშია ღმერთი; ახლა გთხოვ, მიიღე საჩუქარი შენი მსახურისგან”.
16 . ელისემ უპასუხა: "ცოცხალია უფალი, რომლის წინაშეც ვდგავარ, რომ არაფერს ავიღებ”. აძალებდა აღებას, მაგრამ უარი უთხრა.
17 . თქვა ნაყამანმა: "თუ ასეა, გთხოვ, მისცენ შენს მსახურს იმდენი მიწა, რამდენსაც წყვილი ჯორი წაიღებს, რომ ამიერიდან უფლის გარდა სხვა ღმერთებს არ შესწიროს სრულადდასაწველი მსხვერპლი შენმა მსახურმა.
18 . ეს ერთი რამე მაპატიოს უფალმა შენს მსახურს: როცა მივა მეფე, ჩემი ბატონი, რიმონის სახლში თაყვანსაცემად, ჩემს ხელს დაეყრდნობა და მეც მომიხდება თავის დახრა რიმონის სახლში; გევედრები, უფალმა აპატიოს ეს შენს მსახურს”.
19 . უთხრა ელისემ: "მშვიდობით წადი”. წავიდა და მცირე მანძილზე გასცდა მას.
20 . იფიქრა გეხაზმა, ელისეს, ღვთისკაცის მსახურმა: "აჰა, დაინდო ჩემმა ბატონმა არამელი ნაყამანი და საჩუქარი არ აიღო მისი ხელიდან. ცოცხალია უფალი, დავეწევი და მე გამოვართმევ რამეს”.
21 . დაედევნა გეხაზი ნაყამანს. დაინახა ნაყამანმა, რომ ვიღაც მისდევს, ეტლიდან ჩამოვიდა, წინ შეეგება და თქვა: "ხომ მშვიდობაა?”
22 . მიუგო: "ყველაფერი კარგად არის; ჩემმა ბატონმა შემოგითვალა: აჰა, ორი ყმაწვილი მოვიდა ეფრემის მთიდან, წინასწარმეტყველთა ძენი; გთხოვ, მომეცი მათთვის ერთი ტალანტი ვერცხლი და ორი ხელი ტანისამოსიო”.
23 . თქვა ნაყამანმა: "ორი ტალანტი ვერცხლი ინებე”. დაიყოლია და შეუხვია ორი ტალანტი ვერცხლი ორ ქისად და ორ ხელ ტანისამოსთან ერთად გაატანა წასაღებად ორ მსახურს.
24 . მაღლობთან რომ მივიდნენ, გამოართვა ეს ყველაფერი და სახლში გადამალა. უკან გაუშვა კაცები და ისინიც წავიდნენ.
25 . წავიდა გეხაზი, წარსდგა თავისი ბატონის წინაშე; უთხრა ელისემ: "საიდან მოდიხარ, გეხაზ?” უპასუხა: "არსად წასულა შენი მსახური”.
26 . თქვა ელისემ: "განა ჩემი გული არ მოგყვებოდა, როცა ის კაცი შენთან შესახვედრად ჩამოვიდა თავისი ეტლიდან? ახლა იმის დროა, რომ ფულსა და ტანისამოსს, ზეთისხილის ხეებს, ვენახებს, ცხვრებს, ხარებს, ყმებსა და მხევლებს იხვეჭდე?
27 . დაე, შენზე და შენს შთამომავლობაზე იყოს ნაყამანის კეთრი უკუნისამდე”. თოვლივით კეთროვანი წავიდა მისგან გეხაზი.
1 . უთხრეს წინასწარმეტყველთა ძეებმა ელისეს: "აჰა, ადგილი, სადაც ვმკვიდრობთ შენ წინაშე, ძალიან ვიწროა ჩვენთვის;
2 . გთხოვთ, გაგვიშვი იორდანეზე, ავიღებთ იქიდან თითოეული თითო მორს და გავიკეთებთ ჩვენთვის საცხოვრებელ სადგომს”. მიუგო: "წადით”.
3 . უთხრა ერთმა მათგანმა: "გთხოვ, ინებე და წამოგვყევი შენს მსახურებს”. უპასუხა: "წამოვალ”.
4 . წავიდა მათთან ერთად. მივიდნენ იორდანესთან და ჭრიდნენ ხეებს.
5 . მაგრამ, როცა ერთი მათგანი მორს აქცევდა, ცულის თავი წყალში ჩაუვარდა. და შეჰყვირა: "ვაი, ბატონო, ნათხოვარი მქონდა!”
6 . ჰკითხა ღვთისკაცმა: "სად ჩავარდა?” უჩვენა მას ადგილი. მან ტოტი მოჭრა, ჩააგდო და ამოტივტივდა რკინა.
7 . უთხრა: "აიღე”. მანაც გაიწოდა ხელი და აიღო.
8 . არამელთა მეფე ებრძოდა ისრაელს; ეთათბირებოდა თავის სარდლებს: "ამა და ამ ადგილზე ჩავუსაფრდებიო”.
9 . შეუთვალა ღვთისკაცმა ისრაელის მეფეს: "ამ ადგილზე ნუ გაივლი, რადგან იქ ჩაგისაფრდნენ არამელნი”.
10 . გაგზავნა ისრაელის მეფემ იმ ადგილზე, რომელზეც ღვთის კაცმა უთხრა და გააფრთხილა. გადაირჩინა თავი არა ერთგზის და ორგზის.
11 . შეშფოთდა არამელთა მეფე, მოუხმო თავის მსახურებს და ჰკითხა: "არ მეტყვით, ვინ ემხრობა ჩვენგან ისრაელის მეფეს?”
12 . მიუგო მისმა ერთმა მსახურმა: "არავინ მეფევ, ჩემო ბატონო. ისრაელში მცხოვრები წინასწარმეტყველი ელისე ეუბნება ისრაელის მეფეს სიტყვებს, რომელთაც შენს საწოლ ოთახში ლაპარაკობ”.
13 . ბრძანა მეფემ: "წადით და იპოვეთ, სად არის, რათა გავგზავნო და მოვაყვანინო”. შეატყობინეს: "აჰა, დოთანშია”.
14 . გაგზავნა იქ ცხენები, ეტლები და დიდი ლაშქარი. მივიდნენ ღამით და ალყაში მოიქციეს ქალაქი.
15 . ადგა დილაადრიან ღვთისკაცის მსახური, გამოვიდა და, აჰა, ლაშქარი შემორტყმია ქალაქს ცხენებითა და ეტლებით. ჰკითხა მსახურმა: "ვაი, ბატონო, როგორ მოვიქცეთ?”
16 . მიუგო ელისემ: "ნუ გეშინია, რადგან ჩვენს მხარეს უფრო ბევრნი არიან, ვიდრე მათთან”.
17 . ასე ილოცა ელისემ: "უფალო, გთხოვ აუხილე თვალი, რომ დაინახოს”. აუხილა უფალმა ჭაბუკს თვალი და ხედავს: აჰა, მოფენილია მთა ელისეს ირგვლივ ცხენებითა და ცეცხლოვანი ეტლებით.
18 . დაეშვნენ მისკენ არამელნი და ილოცა ელისემ უფლის წინაშე: "გთხოვ, სიბრმავით დალახვრე ეს წარმართნი”. და დააბრმავა ისინი ელისეს სიტყვისამებრ.
19 . უთხრა მათ ელისემ: "ეს ის გზა და ის ქალაქი არ არის. წამომყევით და მიგიყვანთ იმ კაცთან, რომელსაც ეძებთ”. და სამარიისკენ წაიყვანა ისინი.
20 . სამარიაში რომ მივიდნენ, თქვა ელისემ: "უფალო! აუხილე თვალი, რათა დაინახონ”. აუხილა მათ თვალი და დაინახეს: აჰა, შუა სამარიაში არიან.
21 . ჰკითხა ისრაელის მეფემ ელისეს, როცა ისინი დაინახა: "დავხოცო, მამაო ჩემო, დავხოცო?”
22 . მიუგო: "ნუ დახოცავ. განა შენი მახვილითა და მშვილდით დაატყვევე, რომ ამოხოცო? დაუდე წინ პური და წყალი, რათა ჭამონ, სვან და გაბრუნდნენ თავიანთ ბატონთან”.
23 . დიდი ნადიმი გაუმართა მათ მეფემ და როცა ჭამეს და სვეს, გაუშვა და წავიდნენ თავიანთ ბატონთან. აღარ გამოსულან არამელთა რაზმები ისრაელის წინააღმდეგ.
24 . ამის მერე შეკრიბა ბენ-ჰადადმა, არამელთა მეფემ, მთელი თავისი ლაშქარი, გამოვიდა და გარს შემოადგა სამარიას.
25 . დიდი შიმშილი იყო სამარიაში; იმდენ ხანს ყავდათ ალყაში ქალაქი, რომ სახედრის თავი ოთხმოცი ვერცხლი ღირდა, მეოთხედი კაბა მტრედის სკლინტი კი - ხუთი ვერცხლი.
26 . გაიარა ისრაელის მეფემ ქალაქის გალავანზე და ერთმა ქალმა შეჰბღავლა: "მიშველე მეფევ, ჩემო ბატონო!”
27 . მიუგო მეფემ: "თუ უფალი არ გშველის, მე საიდან გიშველო - კალოდან თუ საწნახელიდან?”
28 . ჰკითხა მეფემ: "რა შეგემთხვა?” მიუგო: "ერთმა ქალმა მითხრა: მოდი, დღეს შენი შვილი შევჭამოთ, ხვალ კი ჩემიო.
29 . მოვხარშეთ ჩემი ძე და ვჭამეთ. მეორე დღეს ვუთხარი: ახლა შენი ძე შევჭამოთ-მეთქი, მან კი გადამალა თავისი ძე”.
30 . როცა მეფემ ქალის სიტყვები მოისმინა, სამოსელი შემოიხია, გალავანზე გავიდა და დაინახა ხალხმა, რომ ჯვალო ემოსა შიშველ სხეულზე.
31 . თქვა: "ასე და ასე მიყოს ღმერთმა და უარესიც დამმართოს, თუ ელისე შაფატის ძეს თავი შერჩეს მხრებზე ამ დღის ბოლომდე”.
32 . თავის სახლში იჯდა ელისე უხუცესებთან ერთად. კაცი გაგზავნა მეფემ, მაგრამ სანამ ის მივიდოდა ელისესთან, უთხრა მან უხუცესებს: "ხედავთ, კაცი გამომიგზავნა მკვლელის შვილმა, რომ თავი მომკვეთოს. დახურეთ კარი მოციქულის მოსვლისას და ჩარაზეთ! განა მისი ბატონის ფეხის ხმა არ ისმის მის უკან?”
33 . ჯერ კიდევ ლაპარაკობდა იგი, რომ მეფეც მოვიდა და თქვა: "აჰა, უფლისგანაა ეს უბედურება! რაღად უნდა ვიტოვებდე უფლის იმედს?”
1 . მოუხმო ელისე წინასწარმეტყველმა ერთ-ერთს წინასწარმეტყველთა ძეთაგან და უთხრა: "სარტყელი შეიბი წელზე, აიღე ეს ზეთის ჭურჭელი და გილყადის რამოთს წადი.
2 . მიდი და მოძებნე იეჰუ, ნიმშის ძის, იოშაფატის ძე; წამოაყენე მისი ძმებისგან და უკანა ოთახში შეიყვანე.
3 . აიღე ზეთის ჭურჭელი და ზეთი დაასხი თავზე, უთხარი: - ასე ამბობს უფალი: მე გცხებ ისრაელის მეფედ. მერე კარი გააღე და გაიქეცი, ნუღარ მოიცდი”.
4 . წავიდა ეს ყმაწვილი, წინასწარმეტყველის მსახური, გილყადის რამოთს.
5 . მივიდა და, აჰა, სხედან ჯარის სარდალნი; უთხრა: "სიტყვა მაქვს შენთვის, მთავარო”. თქვა იეჰუმ: "რომელ ჩვენგანთან?” მიუგო: "შენთან, მთავარო”.
6 . ადგა და შევიდა სახლში, ზეთი გადაასხა თავზე და უთხრა: "ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: მე გცხებ უფლის ხალხის, ისრაელის მეფედ.
7 . შენ მოსპობ შენი ბატონის, ახაბის სახლს და შურს იძიებ ჩემი წინასწარმეტყველი მსახურების სისხლისა და უფლის ყველა მსახურის სისხლის გამო.
8 . დაიღუპება ახაბის მთელი სახლი და მოვუსპობ ახაბს კედელზე მიმშარდავს ისრაელში, მონასაც და თავისუფალსაც.
9 . ვაქცევ ახაბის სახლს, იერობყამ ნაბატის ძის და ბაყაშა ახიას ძის სახლებივით.
10 . იეზებელს კი იზრეყელის ველზე ძაღლები შეჭამენ და არავინ იქნება მისი დამმარხველი”. გააღო კარი და გაიქცა.
11 . გამოვიდა იეჰუ თავისი ბატონის მსახურებთან; ჰკითხეს: "ხომ მშვიდობაა? რისთვის მოვიდა შენთან ეგ შეშლილი?” მიუგო: "ეგ კაციც იცით და მისი ლაპარაკიც”.
12 . მიუგეს: "ტყუი, ახლავე გვითხარი სიმართლე!” უპასუხა: "ასე და ასე მითხრა, ასე ამბობსო უფალი: მე გცხებო ისრაელის მეფედ”.
13 . სწრაფად აიღო თითოეულმა თავისი სამოსელი და საფეხურებზე დაუფინეს, საყვირს ჩაჰბერეს და თქვეს: "გამეფდა იეჰუ”.
14 . შეთქმულება მოუწყო იეჰუმ, იოშაფატის ძემ, ნიმშის შვილიშვილმა, იორამს, როცა იგი მთელ ისრაელთან ერთად გილყადის რამოთს იცავდა, ხაზაელის, არამის მეფისგან.
15 . თავად მეფე იორამი იზრეყელში დაბრუნდა ხაზაელთან, არამის მეფესთან ბრძოლის დროს არამელთაგან მიყენებული ჭრილობების მოსარჩენად. თქვა იეჰუმ: "თუ თანახმა ხართ (რომ ვიმეფო), არავინ გაუშვათ ქალაქიდან იზრეყელში ამბის მისატანად”.
16 . ამხედრდა იეჰუ და წავიდა იზრეყელისკენ, რადგან იქ იწვა იორამი და იუდას მეფე ახაზიაც იქ იყო მისული იორამის მოსანახულებლად”.
17 . გუშაგი იდგა კოშკზე იზრეყელში; დაინახა იეჰუს მხედართა რაზმი რომ მოდიოდა და თქვა: "რაზმს ვხედავ”. უთხრა იორამმა: "გაგზავნე მხედარი, მიეგებოს და ჰკითხოს, ხომ მშვიდობაა-თქო?”
18 . წავიდა მხედარი შესახვედრად და უთხრა: "ასე ამბობს მეფე: ხომ მშვიდობააო?” უპასუხა იეჰუმ: "შენ ვინ გეკითხება მშვიდობას? მე გამომყევი!” შეატყობინა გუშაგმა მეფეს: "მივიდა მათთან მოციქული მაგრამ უკან აღარ ბრუნდება”.
19 . მეორე მხედარი გაგზავნა; ისიც მივიდა მათთან და უთხრა: "ასე ამბობს მეფე: ხომ მშვიდობააო?” უპასუხა იეჰუმ: "შენ არავინ გეკითხება მშვიდობას. უკან გამომყევი!”
20 . შეატყობინა გუშაგმა მეფეს: "მივიდა მათთან მოციქული, მაგრამ აღარ ბრუნდება. ეტლს იეჰუ ნიმშის ძესავით მართავს, რადგან შეშლილივით იქცევა”.
21 . თქვა იორამმა: "შემიკაზმეთ!” შეუკაზმეს ეტლი და გავიდნენ იორამი, ისრაელის მეფე და ახაზია, იუდას მეფე, თითოეული თავისი ეტლით. გავიდნენ იეჰუს შესახვედრად და შეხვდნენ ნაბოთ იზრეყელელის ველზე.
22 . დაინახა იორამმა იეჰუ და თქვა: "ხომ მშვიდობაა, იეჰუ?” უპასუხა: "რა მშვიდობა უნდა იყოს იეზებელის, დედაშენის მრუშობისა და მისი ამდენი ჯადოქრობის მერე?”
23 . უკან გატრიალდა იორამი, გაიქცა და უთხრა ახაზიას: "ღალატია, ახაზია!”
24 . მთელი ძალით მოზიდა მშვილდი იეჰუმ და ბეჭთა შორის დაჰკრა, ისე რომ გულამდე გავიდა ისარი; ჩაიმუხლა თავის ეტლზე იორამმა.
25 . უთხრა იეჰუმ ბიდკარს, თავის მხლებელს: "აიღე და გადააგდე იგი ნაბოთ იზრეყელელის მიწაზე; გაიხსენე, მე და შენ ერთად მივყვებოდით ცხენდაცხენ ახაბს, მამამისს, ეს რომ მიუსაჯა უფალმა:
26 . განა ნაბოთის სისხლი და მისი ძეების სისხლი არ ვიხილე გუშინ? ამბობს უფალი. ამავე მიწაზე მოგაგებ სამაგიეროს, ამბობს უფალი. აიღე და გადააგდე მინდორში უფლის სიტყვისამებრ”.
27 . ეს რომ ახაზიამ, იუდას მეფემ დაინახა, ბეთ-ჰაგანის გზით გაიქცა. დაედევნა იეჰუ და ყვიროდა: "ეგეც მოკალით თავისივე ეტლში”. დაიჭრა იგი გურის აღმართზე, იბლეყამთან, მეგიდოში გაიქცა და იქ მოკვდა.
28 . წაასვენეს მისმა მსახურებმა იერუსალიმს და საკუთარ სამარხში, თავის მამებთან, დავითის ქალაქში დამარხეს.
29 . იორამ ახაბის ძის მეფობის მეთერთმეტე წელს, გამეფდა ახაზია იუდაზე.
30 . მივიდა იეჰუ იზრეყელში. იეზებელმა რომ შეიტყო, თვალები შეიღება, თავი გაილამაზა და სარკმელში გაიხედა.
31 . შევიდა თუ არა იეჰუ კარიბჭეში, გადმოსძახა იეზებელმა: "ნუთუ მშვიდობითაა ზიმრი, საკუთარი ბატონის მკვლელი?”
32 . ახედა სარკმელს კაცმა და დაიძახა: "ვინაა ჩემკენ, ვინ?” ორმა-სამმა საჭურისმა გადმოიხედა.
33 . უთხრა იეჰუმ: "გადმოაგდეთ ეგ ქალი”. გადმოაგდეს; მისი სისხლი კედელსა და ცხენებს მიესხა და გადათელეს იგი.
34 . მივიდა იეჰუ, ჭამა და სვა, თქვა: "მიხედეთ იმ წყეულს და დამარხეთ, რადგან მეფის ასულია”.
35 . წავიდნენ მის დასამარხად, მაგრამ ვეღარაფერი ნახეს მისგან, მხოლოდ თავის ქალა, ფეხები და ხელის მტევნები.
36 . დაბრუნდნენ და უამბეს იეჰუს. თქვა: "ასეთი იყო უფლის სიტყვა, რომელიც წარმოთქვა თავისი მსახურის, ელია თიშბელის პირით: იზრეყელის ველზე შეჭამენო ძაღლები იეზებელის ხორცს.
37 . და იქნება იეზებელის გვამი, როგორც ნეხვი მინდორში, იზრეყელის ველზე, რომ ვერავინ თქვას - აი, ეს არისო იეზებელი”.
1 . სამოცდაათი ძე ჰყავდა ახაბს სამარიაში. ასეთი წერილები მისწერა იეჰუმ იზრეყელის მთავრებს, სამარიელ უხუცესებს და ახაბის ძეთა აღმზრდელთ:
2 . "ახლა, როცა ამ წერილს მიიღებთ, რადგან თან გყავთ თქვენი ბატონიშვილნი, ეტლები, ცხენები, გამაგრებული ქალაქები და იარაღი,
3 . ამოარჩიეთ საუკეთესო და შესაფერისი თქვენს ბატონიშვილთაგან, დასვით მამამისის ტახტზე და იბრძოლეთ თქვენი ბატონის სახლისთვის”.
4 . ძალიან, ძალიან შეშინდნენ და თქვეს: "აჰა, ორი მეფე ვერ აღუდგა წინ, ჩვენ როგორღა დავდგეთ?”
5 . მოციქულნი გაუგზავნეს იეჰუს სასახლისა და ქალაქის გამგებლებმა, უხუცესებმა და აღმზრდელებმა ამ სიტყვებით: "შენი მსახურნი ვართ, რასაც გვეტყვი, აღვასრულებთ. არავის გავამეფებთ, რაც სწორად მიგაჩნდეს, ის გააკეთე”.
6 . ასეთი წერილი მისწერა მათ მეორედ: "თუ ჩემი მსახურნი ხართ და ჩემს ბრძანებებს ასრულებთ, მაშინ ხვალ ამ დროს მომიტანეთ თქვენი ბატონიშვილების თავები და მოდით ჩემთან იზრეყელში”. სამოცდაათნი იყვნენ მეფის ძენი, ქალაქის დიდებულნი ზრდიდნენ მათ.
7 . როგორც კი ეს წერილი მიუვიდათ, გამოიყვანეს უფლისწულები, სამოცდაათივე მოკლეს; გოდრებში ჩააწყვეს მათი თავები და გაუგზავნეს იზრეყელში.
8 . მივიდა მოციქული და უთხრა იეჰუს: "უფლისწულთა თავები მოიტანეს”. თქვა: ორ გროვად დაყარეთ კარიბჭესთან, დილამდე”.
9 . გამოვიდა იეჰუ მეორე დილას და უთხრა მთელ ხალხს: "თქვენ უდანაშაულონი ხართ. მე ავუმხედრდი ჩემს ბატონს და მოვკალი, მაგრამ ესენი ვინღა დახოცა?
10 . იცოდეთ, არაფერი დარჩება შეუსრულებელი უფლის სიტყვიდან, რომელიც ახაბის სახლზე აქვს ნათქვამი; უფალმა აღასრულა, რაც ელიას, თავისი მსახურის, პირით წარმოთქვა”.
11 . ყველა დარჩენილი დახოცა იეჰუმ ახაბის სახლიდან იზრეყელში, ყველა მისი დიდებული, ახლობელი და მღვდელი, ისე რომ, აღარავინ დარჩენილა.
12 . ადგა იეჰუ და წავიდა სამარიას. ჯერ კიდევ მწყემსთა თავშესაფრისკენ მიმავალ გზაზე იდგა,
13 . რომ იუდას მეფის, ახაზიას ძმებს შეხვდა. ჰკითხა: "ვინ ხართ?” მიუგეს: "ახაზიას ძმები ვართ, მეფისა და დედოფლის ძეების მოსაკითხად მივდივართ”.
14 . ბრძანა იეჰუმ: "ცოცხლად შეიპყარით!” ცოცხლად შეიპყრეს და ბეთ-ყეკედის მწყემსთა ბინის ორმოსთან დაკლეს ისინი - ორმოცდაორი კაცი. ერთი კაციც არ დაუტოვებია ცოცხალი.
15 . წამოვიდა იქიდან და მასთან შესახვედრად წამოსულ რეხაბის ძეს, იონადაბს შეხვდა; აკურთხა იგი და უთხრა: "ისეთივე წრფელია შენი გული, როგორც ჩემია შენ მიმართ?” მიუგო იონადაბმა: "წრფელია!” უთხრა იეჰუმ: "მაშ მომეცი ხელი”. მანაც მისცა ხელი და თავის ეტლში აიყვანა იგი”.
16 . უთხრა: "წამოდი და იხილე უფლისთვის ჩემი მოშურნეობა”. და თავისი ეტლით წაიყვანა.
17 . მივიდა იეჰუ სამარიას და გაჟლიტა ყველა, ვინც კი ახაბს სამარიაში დაურჩა; ასე მოსპო ყველა, ელიასადმი ნათქვამი უფლის სიტყვისამებრ.
18 . შეკრიბა იეჰუმ მთელი ხალხი და უთხრა: "ახაბი ცუდად ემსახურებოდა ბაყალს, იეჰუ უკეთესად მოემსახურება.
19 . მოუხმეთ ჩემთან ბაყალის ყველა წინასწარმეტყველს, მის ყველა მსახურსა და მღვდელს; არავინ დააკლდეს, რადგან დიდი მსხვერპლი უნდა შევწირო ბაყალს. ვინც დააკლდება, მოკვდება”. ცბიერებით გააკეთა ეს იეჰუმ, რათა ბაყალის მსახურები გაენადგურებინა.
20 . თქვა იეჰუმ: "გამოაცხადეთ სადღესასწაულო თავშეყრა ბაყალისთვის!” და გამოაცხადეს.
21 . მთელ ისრაელში დაგზავნა იეჰუმ. მოვიდა ბაყალის ყველა მსახური, კაცი არ დარჩენილა, რომ არ მისულიყო; შევიდნენ ბაყალის სახლში და კიდით კიდემდე აავსეს.
22 . უთხრა იეჰუმ სამოსელთა მცველს: "გამოუღე სამოსი ბაყალის ყოველ მსახურს”; გამოუღო.
23 . შევიდნენ იეჰუ და იონადაბი, რეხაბის ძე, ბაყალის სახლში და უთხრეს ბაყალის მსახურებს: "მოიძიეთ და ნახეთ, ხომ არ არის თქვენ შორის უფლის მსახური, რადგან აქ მხოლოდ ბაყალის მსახურნი უნდა იყვნენ”.
24 . მსხვერპლებისა და სრულადდასაწველთა მომზადება დაიწყეს. ოთხმოცი კაცი დააყენა იეჰუმ გარედან და თქვა: "თუ ვინმე გაგექცათ მათგან, ხელში რომ ჩაგიგდეთ, თქვენი სიცოცხლე ჩაენაცვლება გადარჩენილისას”.
25 . როცა სრულადდასაწველი დაასრულეს, უთხრა იეჰუმ მცველთა მეთაურებს: "მიდით, ამოჟლიტეთ, არავინ გაგექცეთ”. მახვილით ამოჟლიტეს მცველთა მეთაურებმა, იქვე დაყარეს და ბაყალის სახლშიც შევიდნენ.
26 . გამოიტანეს ბაყალის სახლის ქანდაკებანი და დაწვეს.
27 . დაამსხვრიეს ბაყალის ქანდაკება, დაანგრიეს ბაყალის ტაძარიც და უწმინდურ ადგილად აქციეს დღემდე.
28 . ამოძირკვა იეჰუმ ბაყალი ისრაელიდან.
29 . მხოლოდ იერობყამ ნაბატის ძის ცოდვებს არ განშორებია იეჰუ, რითაც ისრაელი აცდუნა; არც ოქროს ხბორებს, ბეთელსა და დანში რომ იყო.
30 . უთხრა უფალმა იეჰუს: "რადგან ყოველივე აღასრულე ჩემ წინაშე, რაც ახაბის სახლეულზე მქონდა გულში, მეოთხე თაობამდე ისხდებიან შენი ძენი ისრაელის ტახტზე”.
31 . მაგრამ გულმოდგინედ არ იცავდა იეჰუ უფლის, ისრაელის ღმერთის რჯულს, არ განშორებია იგი იერობყამის ცოდვებს, რითაც ისრაელი აცდუნა.
32 . იმ დღეებში დაიწყო უფალმა მიწების ჩამოჭრა ისრაელისთვის და მუსრავდა მათ ხაზაელი ისრაელის ყოველ საზღვარზე:
33 . წაართვა იორდანედან მზის აღმოსავლეთით გილყადის მთელი ქვეყანა, გადის, რეუბენისა და მენაშეს მიწები - ყაროყერიდან, რომელიც არნონის ხევს, გილყადსა და ბაშანს ემიჯნებოდა.
34 . იეჰუს დანარჩენი საქმენი, ყოველივე, რაც გააკეთა და მისი ყველა გმირობა, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
35 . მიიძინა იეჰუმ და თავის მამებთან დაკრძალეს სამარიაში. მის ნაცვლად იეჰოახაზი, მისი ძე გამეფდა.
36 . დღეებმა, რომლებიც იეჰუმ ისრაელზე იმეფა სამარიაში, ოცდარვა წელი შეადგინა.
1 . ისრაელის მეფის იოაშ იოახაზის ძის გამეფების მეორე წელს იუდაში გამეფდა ამაციაჰუ, იოაშის ძე, იუდას მეფე.
2 . ოცდახუთი წლის იყო, როცა გამეფდა და ოცდაცხრა წელს მეფობდა იერუსალიმში. იერუსალიმელი იეჰოყადანი იყო დედამისი.
3 . სწორად იქცეოდა უფლის თვალში, მაგრამ არა მამამის დავითივით, არამედ ისიც მამამისის, იოაშის მსგავსად იქცეოდა.
4 . ოღონდ მაღლობები არ გაუუქმებია და ხალხი ჯერ კიდევ იქ სწირავდა და აკმევდა.
5 . განუმტკიცდა ამაციაჰუს ხელში მეფობა და დახოცა თავისი მსახურნი, რომლებმაც მამამისი, მეფე მოკლეს.
6 . მკვლელთა შვილები კი არ დაუხოცავს, როგორც მოსეს რჯულის წიგნში სწერია, რადგან ასე ბრძანა უფალმა: "ნუ მოკვდებიან მამები შვილთა გამო და ნუ მოკვდებიან შვილები მამათა გამო; არამედ თითოეული თავისი ცოდვისთვის დაისაჯოს სიკვდილით”.
7 . ათი ათასი ედომელი გაჟლიტა მარილოვან ველზე, ომით დაიპყრო სელა და იოკთეყელი უწოდა, როგორც დღემდე უწოდებენ.
8 . ამის მერე მოციქულები გაუგზავნა ამაციაჰუმ იოაშს, იოახაზის ძეს, იეჰუს ძეს, ისრაელის მეფეს და შეუთვალა: "გამოდი, პირისპირ შევხვდეთ”.
9 . შეუთვალა იოაშმა, ისრაელის მეფემ ამაციაჰუს, იუდას მეფეს: "სთხოვა ლიბანის ძეძვმა ლიბანის კედარს: ცოლად მიეცი შენი ასული ჩემს ძეს, მაგრამ გაიარა ლიბანის ველურმა ცხოველმა და გასრისა ძეძვი.
10 . აჰა, დაგიმარცხებია ედომი და გაამაყდი? განდიდებულხარ, მაგრამ დაჯექი შენს სახლში. რაღად ეძიებ შფოთს, შენც დაეცემი და იუდაც შენთან ერთად”.
11 . არ შეისმინა მისი ამაციაჰუმ; მაშინ გამოვიდა იოაში, ისრაელის მეფე და შეხვდნენ პირისპირ იუდეის ბეთ-შემეშში ის და ამაციაჰუ, იუდას მეფე.
12 . დამარცხდა იუდა ისრაელთან; ყველანი თავ-თავისი სახლებისკენ გაიქცნენ.
13 . იოაშმა, ისრაელის მეფემ შეიპყრო ამაციაჰუ, იუდას მეფე, იოაშ ახაზიას ძის ძე ბეთ-შემეშში, მივიდა იერუსალიმს და ეფრემის კარიბჭიდან კუთხის კარიბჭემდე დაანგრია მისი გალავანი, ოთხასი წყრთა.
14 . აიღო მთელი ოქრო-ვერცხლი და ჭურჭლეული, რაც კი უფლის ტაძარსა და მეფის სახლის საგანძურში ნახა, ტყვეები წაიყვანა და სამარიაში გაბრუნდა.
15 . იოაშის დანარჩენი საქმენი, რაც აღასრულა, მიღწევები და ამაციაჰუსთან, იუდას მეფესთან ბრძოლის ამბები, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
16 . განისვენა იოაშმა თავის მამებთან და სამარიაში, ისრაელის მეფეებთან დაიკრძალა. მის ნაცვლად მისი ძე იერობყამი გამეფდა.
17 . ამაციაჰუ იოაშის ძემ, იუდას მეფემ, თხუთმეტი წელი იცოცხლა, ისრაელის მეფის, იოაშ იოახაზის ძის სიკვდილის შემდეგ.
18 . ამაციაჰუს დანარჩენი საქმენი განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
19 . შეთქმულება მოუწყვეს მას იერუსალიმში; ლაქიშს გაიქცა. ბოლომდე სდიეს და იქ მოკლეს.
20 . ცხენებით მოასვენეს და დაკრძალეს იერუსალიმში, თავის მამებთან, დავითის ქალაქში.
21 . ადგა იუდას მთელი ხალხი და თექვსმეტი წლის აზარია გაამეფა მამამისის, ამაციაჰუს ნაცვლად.
22 . ეილათი ააშენა და დაუბრუნა იუდას. მერე თავის მამებთან განისვენა.
23 . იუდას მეფის, ამაციაჰუ იოაშის ძის, გამეფებიდან მეთხუთმეტე წელს გამეფდა სამარიაში იერობყამი, ისრაელის მეფის, იოაშის ძე და იმეფა ორმოცდაერთი წელიწადი.
24 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, არ განუშორებია იერობყამის, ნაბატის ძის ყველა ის ცოდვა, რომლითაც ისრაელი ცდუნდა.
25 . ხამათის მისადგომებიდან ყარაბას ზღვამდე აღუდგინა ისრაელს საზღვრები, როგორც უფალს, ისრაელის ღმერთს, თავისი მსახურის, გათ-ხეფერელი წინასწარმეტყველის, იონა ამითაის ძის პირით ჰქონდა ნათქვამი.
26 . რადგან იხილა უფალმა ისრაელის მწარე უბედურება, აღარც ტყვე იყო და აღარც თავისუფალი; არავინ იყო შემწე ისრაელისა.
27 . არ უნდოდა უფალს ისრაელის სახელის გაქრობა ცისქვეშეთიდან და იხსნა ისინი იერობყამის, იოაშის ძის ხელით.
28 . იერობყამის დანარჩენი საქმენი და ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა, მისი მიღწევები, როგორ იბრძოდა და როგორ დაუბრუნა ისრაელს დამასკო და ხამათი, რომლებიც იუდას ეკუთვნოდა, განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
29 . მიიძინა იერობყამმა თავის მამებთან, ისრაელის მეფეებთან; მის ნაცვლად მისი ძე ზაქარია გამეფდა.
1 . გაიგონა ეს მეფე ხიზკიაჰუმ და ტანსაცმელი შემოიხია, ჯვალოთი შეიმოსა და უფლის სახლში შევიდა.
2 . გაგზავნა ელიაკიმი, სახლის ზედამხედველი, შებნა მწიგნობარი და ძაძებით შემოსილი უხუცესი მღვდლები წინასწარმეტყველ ესაიასთან, ამოცის ძესთან.
3 . უთხრეს: "ასე ამბობს ხიზკიაჰუ: გაჭირვების, სასჯელისა და შერცხვენის დღეა ეს დღე, რადგან საშოს კარს მოადგნენ ბავშვები, მაგრამ არ არის შობის ძალა.
4 . ეგებ ისმინოს უფალმა, შენმა ღმერთმა რაბშაკეს ყოველი სიტყვა, აშურის მეფემ, მისმა ბატონმა, რომ დააბარა, რათა დაეძრახა ცოცხალი ღმერთი და დაეგმო სიტყვებით, რომლებიც ისმინა უფალმა, შენმა ღმერთმა! აღავლინე ლოცვა ცოცხლად დარჩენილთათვის”.
5 . მივიდნენ მეფე ხიზკიაჰუს მსახურნი ესაიასთან.
6 . მიუგო ესაიამ: "უთხარით თქვენს ბატონს, ასე ამბობს-თქო უფალი: ნუ გეშინიათ მოსმენილი სიტყვებისა, რითაც მლანძღავდნენ აშურის მეფის მსახურნი.
7 . აჰა, მოვუვლენ სულს, მოისმენს ამბავს და თავის ქვეყანაში გაბრუნდება. მისსავე ქვეყანაში დაეცემა მახვილით!”
8 . დაბრუნდა რაბშაკე და, აჰა, ლიბნას ებრძვის აშურის მეფე, რადგან გაიგო, რომ ლაქიშიდან დაიძრა.
9 . თირჰაკაზე, ქუშის მეფეზეც გაიგო. უთხრეს: "აჰა, შენთან საბრძოლველად გამოვიდა”. ისევ გაუგზავნა მოციქულები ხიზკიაჰუს ამ სიტყვებით,
10 . ასე უთხარითო ხიზკიაჰუს, იუდას მეფეს "არ შეგაცდინოს შენმა ღმერთმა, რომელსაც ენდობი, ნუ იტყვი: არ ჩავარდებაო იერუსალიმი აშურის მეფის ხელში!
11 . ხომ გსმენია, რა დამართეს აშურის მეფეებმა ყველა ქვეყანას, როგორ გაანადგურეს ისინი. შენ რა, გადარჩები?!
12 . განა იხსნეს ღმერთებმა თავ-თავისი ხალხები, რომლებსაც მუსრი გაავლეს ჩემმა მამებმა: გოზანი და ხარანი, რეფეცი და ედენის ძენი, თელასარში რომ არიან?
13 . სად არიან ხამათის, არფადის, სეფარ-ვაიმის მეფეები, ჰენაყისა და ყივას მეფე?”
14 . გამოართვა ხიზკიაჰუმ წერილი მოციქულებს, წაიკითხა და ავიდა უფლის სახლში. უფლის წინაშე გაშალა ხიზკიაჰუმ წერილი.
15 . ილოცა ხიზკიაჰუმ უფლის წინაშე და თქვა: "უფალო, ღმერთო ისრაელისა, ქერუბებზე მჯდომო! შენ ხარ დედამიწის ყველა სამეფოს ერთადერთი ღმერთი! შენ შეჰქმენი ცა და მიწა!
16 . ყური მომაპყარ, უფალო, და ისმინე; თვალი გაახილე, უფალო, და დაინახე; ისმინე სანხერიბის სიტყვები, ცოცხალი ღმერთის სალანძღავად რომ გამოუგზავნია კაცები.
17 . მართალია, უფალო, ააოხრეს აშურის მეფეებმა ხალხები და მათი ქვეყნები.
18 . ცეცხლს მისცეს მათი ღმერთები, რადგან ღმერთები კი არა, არამედ ხისგან და ქვისგან ადამიანის ხელით გამოთლილი ქმნილებანი იყვნენ და მოსპეს ისინი.
19 . ახლა, გევედრები, რომ გვიხსნა, უფალო, ღმერთო ჩვენო, მისი ხელიდან; გაიგოს დედამიწის ყველა სამეფომ, რომ შენ, უფალო, ერთადერთი ღმერთი ხარ!”
20 . შეუთვალა ესაია ამოცის ძემ ხიზკიაჰუს: "ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: შევისმინე, რასაც მევედრებოდი აშურის მეფის, სანხერიბის, წინააღმდეგ.
21 . აჰა, სიტყვა, რომელიც უფალმა ბრძანა მის წინააღმდეგ: მოგიძულა, დაგცინის ქალწული, ასული სიონისა; თავს აქნევს შენს უკან ასული იერუსალიმისა.
22 . ვის ლანძღავდი, ვის აგინებდი? ვისზე აღიმაღლე ხმა და ვისზე შემართე თვალი მედიდურად? ისრაელის წმიდაზე!
23 . შენი მოციქულების მეშვეობით გალანძღე უფალი და ამბობდი: ჩემი უამრავი ეტლით ავედიო მთის მაღლობებზე, ლიბანის ფერდზე. გავჩეხე მაღალი კედრები, რჩეული კვიპაროსები, მისი სამყოფლის საზღვრებს მივაღწიე და შევედი მის ნაყოფიერ ტყეში.
24 . ამოვთხარე და შევსვი უცხო წყლები, საკუთარი ფეხის ტერფებით ამოვაშრეო ეგვიპტის მდინარეები!
25 . ნუთუ არ გსმენია, რომ ეს უძველესი დროიდან დავგეგმე, რომ წინა დღეებში გადავწყვიტე? ახლაღა მოვაწიე, რომ ნანგრევებად ქცეულიყვნენ ციხე-ქალაქები.
26 . მათმა მცხოვრებლებმა ძალა დაკარგეს, შეძრწუნდნენ და შერცხვნენ, მინდვრის ბალახივით შეიქნენ, მწვანე ბალახივით, ბანზე მოდებული ხავსივით, შეღერებამდე დაშაშრული თავთავივით.
27 . ვიცი, როგორ ზიხარ, როგორ გამოდიხარ და შედიხარ, როგორ მედიდგულები.
28 . იმის გამო, რომ გამიდიდგულდი და მოსწვდა ჩემს ყურებს შენი ამპარტავნება, ნესტოებში რგოლს გაგიყრი და პირში ლაგამს ამოგდებ, იმავე გზით დაგაბრუნებ, რომლითაც მოხვედი.
29 . ეს გქონდეს ნიშნად: ამ წელიწადს ველურად გაზრდილი ჭამეთ, მეორე წელიწადს მონარჩენიდან გაზრდილი, მესამე წელიწადს თესეთ და მოიმკეთ, ვაზი ჩაყარეთ და მისი ნაყოფი ჭამეთ.
30 . კვლავ გაიდგამს ფესვს იუდას სახლის გადარჩენილი ნატამალი და გამოიღებს ნაყოფს.
31 . რადგან იერუსალიმიდან გამოვა ნარჩომი და სიონის მთიდან ნატამალი. ცაბაოთ უფლის მოშურნეობა აღასრულებს ამას.
32 . ამიტომ, ასე ამბობს უფალი აშურის მეფეზე: ვერ შევა ამ ქალაქში, ისარს ვერ გაისვრის მასში, ვერ მიეჭრება ფარით ხელში და მიწაყრილს ვერ აღუმართავს წინ.
33 . გაბრუნდება იმავე გზით უკან, რომლითაც მოვიდა. ვერ შევა ამ ქალაქში! ამბობს უფალი.
34 . მე დავიფარავ ამ ქალაქს, რომ ვიხსნა იგი ჩემთვის და დავითისთვის, ჩემი მსახურისთვის”.
35 . იმ ღამეს გამოვიდა უფლის ანგელოზი და მოსრა აშურის ბანაკში ას ოთხმოცდახუთი ათასი მებრძოლი. ადგნენ დილით და, აჰა, მკვდარი იყო ყველა.
36 . გაბრუნდა სანხერიბი, აშურის მეფე და ნინევეში მივიდა.
37 . ერთხელ, როცა თავის ღმერთს ნისროქს სცემდა თაყვანს, მახვილით მოკლეს იგი ადრამელექმა და შარეცერმა, მისმა ძეებმა და არარატის ქვეყანაში გაიქცნენ. მის ნაცვლად მისი ძე ესარხადონი გამეფდა.
1 . იმ დღეებში სასიკვდილოდ დასნეულდა ხიზკიაჰუ; მივიდა მასთან ესაია წინასწარმეტყველი, ძე ამოცისა, და უთხრა: "ასე ამბობს უფალი: ანდერძი დაუტოვე შენს სახლს, რადგან მოკვდები, ვერ იცოცხლებ”.
2 . გადაბრუნდა კედლისკენ ხიზკიაჰუ და ასე ილოცა უფლისადმი:
3 . "უფალო! ახლა გაიხსენე, როგორ ერთგულად და მთელი გულით დავდიოდი და კეთილად ვიქცეოდი შენ წინაშე”. მწარედ ატირდა ხიზკიაჰუ.
4 . ჯერ შუა ეზოდან არ გასულიყო ესაია, რომ უფლის სიტყვა გამოეცხადა:
5 . "დაბრუნდი და უთხარი ხიზკიაჰუს, ჩემი ხალხის მთავარს, ასე ამბობს-თქო უფალი, დავითის, მამაშენის ღმერთი: ვისმინე შენი ლოცვა, ვიხილე შენი ცრემლები. აჰა, განგკურნავ და ახვალ უფლის ტაძარში მესამე დღეს.
6 . თხუთმეტ წელიწადს შევმატებ შენს დღეებს, გიხსნით აშურის მეფის ხელიდან შენ და ამ ქალაქს; დავიცავ ამ ქალაქს ჩემთვის და ჩემი მსახური დავითისთვის”.
7 . თქვა ესაიამ: "აიღეთ ლეღვის ჩირი”. აიღეს, წყლულზე დაადეს და განიკურნა იგი.
8 . ჰკითხა ხიზკიაჰუმ ესაიას: "რა არის ნიშანი, რომ უფალი განმკურნავს და უფლის ტაძარში ავალ მესამე დღეს?”
9 . მიუგო ესაიამ: "ესაა შენთვის ნიშანი უფლისგან, რადგან აღასრულებს უფალი თავის ნათქვამს: ათი საფეხურით წინ წავიდეს ჩრდილი, თუ ათი საფეხურით უკან დაბრუნდეს?
10 . უპასუხა ხიზკიაჰუმ: "ადვილია აჩრდილის ათი საფეხურით წინ გადახრა; არა, ათი საფეხურით უკან მობრუნდეს ჩრდილი”.
11 . შეღაღადა ესაია წინასწარმეტყველმა უფალს და ათი საფეხურით უკან დააბრუნა ჩრდილი ახაზის გაკეთებულ მზის საათზე, როცა მასზე დაბლა ჩამოდიოდა.
12 . იმ დღეებში გაუგზავნა ბეროდახ-ბალადანმა, ბალადანის ძემ, ბაბილონის მეფემ, წერილები და ძღვენი ხიზკიაჰუს, რადგან შეიტყო, რომ სნეულად იყო იგი.
13 . მოუსმინა ხიზკიაჰუმ წარმოგზავნილთ და უჩვენა მათ საუნჯეთა სახლი: ვერცხლი და ოქრო, სურნელებანი და საცხებელი ზეთები, თავისი საჭურველის სახლი და ყველაფერი, რაც საგანძურში მოეპოვებოდა; არაფერი დარჩენილა თავის სახლსა და მთელ თავის სამფლობელოში, რაც არ უჩვენებია მათთვის ხიზკიაჰუს.
14 . მოვიდა ესაია წინასწარმეტყველი მეფე ხიზკიაჰუსთან და უთხრა: "რას ამბობდნენ ეს კაცები და საიდან მოვიდნენ შენთან?" უპასუხა ხიზკიაჰუმ: "შორეული ქვეყნიდან, ბაბილონიდან მოვიდნენ".
15 . ჰკითხა ესაიამ: "რა იხილეს შენს სახლში?” მიუგო ხიზკიაჰუმ: "ყველაფერი იხილეს, რაც ჩემს სახლშია; არაფერი დარჩენილა, რომ არ მეჩვენებინოს ჩემს საგანძურში”.
16 . უთხრა ესაიამ ხიზკიაჰუს: "ისმინე უფლის სიტყვა:
17 . აჰა მოდის დღეები და ყოველივე, რაც შენს სახლშია და რაც შენმა მამებმა დააგროვეს დღემდე - ბაბილონს იქნება წაღებული, არაფერი დარჩება! - ამბობს უფალი.
18 . შენს ძეებსაც, რომლებიც შეგეძინება, წაიყვანენ და საჭურისებად დააყენებენ ბაბილონის მეფის სასახლეში”.
19 . მიუგო ხიზკიაჰუმ ესაიას: "კეთილია უფლის სიტყვა, რომელიც წარმოთქვი”. თან დასძინა: "რადგან მშვიდობა და კეთილდღეობა იქნება ჩემს დღეებში!”
20 . ხიზკიაჰუს დანარჩენი საქმენი და მისი გმირობანი, წყალი რომ გაიყვანა ქალაქში, წყალსატევი და არხი რომ ააშენა, განა იუდას მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
21 . განისვენა ხიზკიაჰუმ თავის მამებთან, მის ნაცვლად კი მისი ძე, მენაშე გამეფდა.
1 . რვა წლის იყო იოშია, როცა გამეფდა და ოცდათერთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო იედიდა, ადაიას ასული, ბაცეკათიდან.
2 . სწორად იქცეოდა უფლის თვალში და დადიოდა მამამისის, დავითის გზით, არ გადაუხვევია არც მარჯვნივ, არც მარცხნივ.
3 . გამეფებიდან მეთვრამეტე წელს ამ დავალებით გაგზავნა მეფე იოშიამ უფლის ტაძარში შაფანი, აცალიაჰუს ძე, მეშულამ მწიგნობრის შთამომავალი:
4 . „ადი მღვდელმთავარ ხილკიასთან და გადათვალოს უფლის ტაძარში შეწირული ფული, რომელიც ხალხისგან შეაგროვეს კარიბჭის მცველებმა.
5 . გადასცენ მოხელეებს, უფლის სახლის მეთვალყურეებს; მათ კი უფლის ტაძარში მომუშავეებს მისცენ ტაძრის შესაკეთებლად:
6 . ხუროებს, მშენებლებსა და კალატოზებს - ხისა და თლილი ქვების საყიდლად, რათა შეკეთდეს სახლი”.
7 . ოღონდ ანგარიშს ნუ მოსთხოვენ მათ, ვისაც ფულს ხელში მისცემენ, რადგან ყოველივეს ერთგულად აკეთებენ ისინი”.
8 . უთხრა მღვდელმთავარმა ხილკიამ შაფან მწიგნობარს: „რჯულის წიგნი ვიპოვე უფლის სახლში”. მისცა ხილკიამ შაფანს წიგნი და წაიკითხა მან.
9 . მივიდა შაფან მწიგნობარი მეფესთან და მოახსენა: „წამოყარეს შენმა მსახურებმა ფული, რომელიც ტაძარში იყო და უფლის სახლში განწესებულ მოხელეებს გადასცეს”.
10 . აუწყა შაფან მწიგნობარმა მეფეს: „წიგნი მომცა ხილკია მღვდელმა”. წაიკითხა შაფანმა მეფის თანდასწრებით.
11 . მოისმინა მეფემ რჯულის წიგნის სიტყვები და სამოსელი შემოიხია.
12 . ასე უბრძანა მეფემ ხილკია მღვდელს, ახიკამ შაფანის ძეს, აქბორ მიქაიას ძეს, შაფან მწიგნობარს და ასაიას, მეფის მსახურს:
13 . „წადით, ჰკითხეთ უფალს ჩემთვის, ჩემი ხალხისა და მთელი იუდასთვის ამ ნაპოვნი წიგნის სიტყვების გამო, რადგან დიდი რისხვა აღენთო უფალს ჩვენზე, ვინაიდან არ ისმინეს ჩვენმა მამებმა ამ წიგნის სიტყვები, რათა ყოველივე ისე აღესრულებინათ, როგორც დაწერილია”.
14 . წავიდნენ ხილკია მღვდელი, ახიკამი, აქბორი, შაფანი და ასაია ხულდასთან, წინასწარმეტყველ ქალთან, რომელიც თიკვას შვილიშვილის, სამოსელთა მცველის, შალუმ ხარხასის ძის ცოლი იყო და იერუსალიმის მეორე უბანში ცხოვრობდა; ელაპარაკნენ.
15 . უთხრა მათ: „ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: უთხარით კაცს, რომელმაც ჩემთან მოგავლინათ,
16 . ასე ამბობს-თქო უფალი: მე მოვავლენ ბოროტს ამ ადგილსა და მის მცხოვრებლებზე, ავასრულებ წიგნის ყოველ სიტყვას, რომელიც წაიკითხა იუდას მეფემ,
17 . რადგან მიმატოვეს და უცხო ღმერთებს უკმევდნენ, რათა განმარისხონ თავიანთი საქმიანობით; ანთებულია ჩემი გულისწყრომა ამ ადგილზე და არ ჩაქრება!
18 . ასე უთხარით იუდას მეფეს, უფალთან დასაკითხად თქვენს მომავლინებელს, ასე ამბობს-თქო უფალი, ისრაელის ღმერთი, იმ სიტყვებზე, რომლებიც ისმინე:
19 . რადგან მოლბა შენი გული და მოიდრიკე უფლის წინაშე, როცა გაიგე, რაც ამ ადგილსა და მის მაცხოვრებლებზე მაქვს ნათქვამი, რომ გაუდაბურდებიან და დაიწყევლებიან ისინი, შემოიხიე სამოსელი და მოსთქვამდი ჩემ წინაშე, მეც ამიტომ გისმინე, ბრძანებს უფალი.
20 . აჰა, ამიტომაც წაგიყვან შენს მამებთან, მშვიდობით ჩახვალ საფლავში და არ იხილავს შენი თვალი ყველა იმ ბოროტებას, რომელსაც ამ ადგილს მოვუვლენ!” გადასცეს მეფეს ეს სიტყვები.
1 . გაგზავნა მეფემ მოციქულები და შეკრიბეს მასთან იუდასა და იერუსალიმის მთელი უხუცესობა.
2 . წავიდა მეფე უფლის სახლში და მასთან ერთად იუდას ყველა კაცი და იერუსალიმის ყველა მცხოვრები, ასევე მღვდლები, წინასწარმეტყველნი, მთელი ერი დიდიდან პატარამდე და მათ გასაგონად წაიკითხა მეფემ იმ აღთქმის წიგნის ყოველი სიტყვა, უფლის სახლში რომ იპოვეს.
3 . დადგა მეფე სვეტის წინ და დადო აღთქმა უფლის წინაშე, რომ ივლიდა უფლის კვალზე, მთელი გულით და მთელი სულით დაიცავდა მის მცნებებს, მოწმობებსა და დადგენილებებს, რათა აღსრულებულიყო ამ წიგნში ჩაწერილი აღთქმის სიტყვები. მთელმა ხალხმა მოიწონა აღთქმა.
4 . უბრძანა მეფემ ხილკიაჰუ მღვდელმთავარს, მეორე საფეხურის მღვდლებსა და კარიბჭის მცველთ, რომ გამოეტანათ უფლის სახლიდან ბაყალისთვის, აშერისთვის და მთელი ციური ლაშქრისთვის გაკეთებული ჭურჭელი და ცეცხლს მისცა ისინი იერუსალიმის გარეთ, კედრონის ველზე, ხოლო ნაცარი ბეთელში წაიღო.
5 . გაყარა იუდას მეფეთა მიერ დაყენებული ქურუმები, რომლებიც საკმეველს აკმევდნენ მაღლობებზე იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის შემოგარენში; და ბაყალს, მზეს, მთვარეს, ვარსკვლავებსა და ცის მთელ მხედრობას უკმევდნენ;
6 . გაიტანა აშერი უფლის სახლიდან იერუსალიმის გარეთ, კედრონის ხევისკენ, დაწვა კედრონის ხევში, მტვრად აქცია და ხალხის ძეთა საფლავებზე გააბნია.
7 . დაანგრია უფლის სახლთან მდგარი მეძავთა სახლები, სადაც დედაკაცები საფარველს უქსოვდნენ აშერს;
8 . გამოიყვანა იუდას ქალაქებიდან ყველა მღვდელი და წაბილწა ის მაღლობები, სადაც აკმევდნენ ისინი, გებაყიდან ბეერ-შებაყამდე, დაანგრია კარიბჭის მაღლობები, ერთი - ქალაქის მთავრის, იეშუას, კარიბჭის შესასვლელთან რომ იყო და მეორე - ქალაქის კარიბჭის ხელმარცხნივ.
9 . თუმცა არ ადიოდნენ მაღლობთა მღვდლები უფლის სამსხვერპლოსთან იერუსალიმში, მაინც ჭამდნენ ხმიადებს თავის ძმებთან ერთად.
10 . წაბილწა სამსხვერპლო, ჰინომის ძეთა ველზე რომ იყო, რათა არავის გაეტარებინა ცეცხლში მოლოქისთვის თავისი ძე ან ასული.
11 . გაუშვა ცხენები, რომლებიც იუდას მეფეებს მზისთვის ჰყავდათ მიძღვნილი, უფლის სახლის შესასვლელიდან სარდალ ნეთან-მელექის ოთახამდე, გარეუბანში რომ არის; მზის ეტლები კი ცეცხლში დაწვა.
12 . დაანგრია მეფემ იუდას მეფეთა მიერ, ახაზის ზედა სახლის ერდოზე და უფლის სახლის ორივე ეზოში, მანაშეს მიერ აღმართული სამსხვერპლოები, მოაშორა იქაურობას და კედრონის ხევში გადაყარა მათი მტვერი.
13 . შებილწა მეფე იოშიამ მაღლობები იერუსალიმის გასწვრივ, გახრწნილების მთის მარჯვნივ, სოლომონმა, ისრაელის მეფემ რომ აუშენა ყაშთორეთს - ციდონელთა სიბილწეს, ქამოშს - მოაბის სიბილწეს და მილქომს - ყამონის ძეთა სისაძაგლეს.
14 . ნამსხვრევებად აქცია სვეტები, გაჩეხა აშერები და ადამიანების ძვლებით შეავსო მათი ადგილები.
15 . ასევე მოექცა სამსხვერპლოს, რომელიც ბეთელშია. იერობყამ ნაბატის ძის, ისრაელის მაცდუნებლის მოწყობილი მაღლობიც და სამსხვერპლოც მანვე დაანგრია; ცეცხლში დაწვა მაღლობი და გააცამტვერა; აშერიც დაწვა.
16 . მიბრუნდა იოშია და დაინახა სამარხები, მთაზე რომ იყო; გაგზავნა და ამოაღებინა სამარხებიდან ძვლები და სამსხვერპლოზე დაწვა. ამით წაბილწა იგი უფლის სიტყვისამებრ, რომელიც წარმოთქვა ღვთისკაცმა, რომელმაც წინასწარ განაცხადა ეს ამბები.
17 . იკითხა იოშიამ: „ეს რა ძეგლია, მე რომ ვხედავ?” უთხრეს ქალაქის მცხოვრებლებმა: „იუდადან მოსული ღვთისკაცის სამარხია, რომელმაც წინასწარ განაცხადა ეს ამბები, შენ რომ დამართე ახლა ბეთელის სამსხვერპლოს”.
18 . თქვა: „მოასვენეთ, ნურავინ დასძრავს მის ძვლებს”. არ შეხებიან არც მის და არც იმ წინასწარმეტყველის ძვლებს, რომელიც სამარიიდან მოვიდა.
19 . ასევე მოაშორა იოშიამ ყველა სახლი მაღლობებზე, სამარიის ქალაქებში რომ ჰქონდათ აშენებული ისრაელის მეფეებს უფლის განსარისხებლად და ისეთივე საქმე დამართა მათ, როგორც ბეთელში.
20 . სამსხვერპლოებზე დაკლა მაღლობთა მღვდლები, ვინც კი იქ იყო, ზედ დაწვა კაცთა ძვლები და იერუსალიმში დაბრუნდა.
21 . უბრძანა მეფემ მთელ ხალხს და უთხრა: „იდღესასწაულეთ პასექი უფლისთვის, თქვენი ღმერთისთვის, როგორც ამ აღთქმის წიგნში წერია”.
22 . არ მომზადებულა ასეთი პასექი მსაჯულთა დროიდან, რომლებიც განსჯიდნენ ისრაელს და არც ისრაელისა და იუდას მეფეთა დღეებში არ მომხდარა ასეთი რამ.
23 . მხოლოდ იოშია მეფის გამეფების მეთვრამეტე წელს მომზადდა ასეთი პასექი უფლისთვის იერუსალიმში.
24 . აღმოფხვრა იოშიამ მესულთანეები, გრძნეულები, ჯადოქრები, თერაფიმები, კერპები და ყოველი სისაძაგლე, რაც კი იუდას ქვეყანასა და იერუსალიმში გამოჩნდა, რათა აღსრულებულიყო იმ წიგნში ჩაწერილი რჯულის სიტყვები, რომელიც უფლის სახლში იპოვა ხილკიაჰუ მღვდელმა.
25 . არ ყოფილა მანამდე მისი მსგავსი მეფე, რომელიც უფლისკენ მთელი თავისი გულით, სულითა და ძალით მოიქცა, მოსეს რჯულის თანახმად და არც მის მერე აღმდგარა მისი მსგავსი.
26 . მაგრამ არ შებრუნებულა უფალი მძვინვარე რისხვისგან, რითაც მრისხანებდა იგი იუდაზე იმ სიბრაზის გამო, რომლითაც გააბრაზა მანაშემ.
27 . თქვა უფალმა: „იუდასაც მოვიშორებ, როგორც ისრაელი მოვიშორე, უარვყოფ ამ ქალაქს, იერუსალიმს და სახლს რომელიც ავირჩიე და რომელზეც ვთქვი: აქ დამკვიდრდება ჩემი სახელი”.
28 . იოშიას დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა, განა იუდას მეფეთა მატიანეში არაა ჩაწერილი?
29 . მის დროს გამოვიდა ფარაონი ნექო, ეგვიპტის მეფე, აშურის მეფესთან მდინარე ევფრატზე. გაემართა მეფე იოშია მის დასახვედრად და მოკლა იგი ფარაონმა მეგიდოში, დანახვისთანავე.
30 . ეტლით წაასვენეს იგი მისმა მსახურებმა მეგიდოდან იერუსალიმში და მის სამარხში დამარხეს. აიყვანა ქვეყნის ხალხმა იეჰოახაზი, იოშიას ძე, ზეთი სცხეს და მამამისის ნაცვლად გაამეფეს.
31 . ოცდასამი წლისა იყო იეჰოახაზი, როცა გამეფდა და სამი თვე იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ხამუტალი, იერემიას ასული, ლიბნადან.
32 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამები.
33 . დაატუსაღა იგი ფარაონმა ნექომ რიბლაში, ხამათის ქვეყანაში, რომ იერუსალიმში არ ემეფა და ქვეყანას ხარკად ასი ტალანტი ვერცხლი და ერთი ტალანტი ოქრო დააკისრა.
34 . გაამეფა ფარაონმა ნექომ ელიაკიმი, იოშიას ძე, მამამისის, იოშიას ნაცვლად: სახელი შეუცვალა და დაარქვა იეჰოიაკიმი. იეჰოახაზი კი ეგვიპტეში წაიყვანა და იქ მოკვდა.
35 . ოქრო-ვერცხლს აძლევდა იეჰოიაკიმი ფარაონს, ოღონდ ქვეყანას დაადო გადასახადები, რათა მიეცა ფული ფარაონის ბრძანებისამებრ; ქვეყნის ხალხს, თითოეულს მისი ქონების მიხედვით დააკისრა ნექოსთვის მისაცემი ფული.
36 . ოცდახუთი წლისა იყო იეჰოიაკიმი როცა გამეფდა და თერთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ზებუდა, ფედაიას ასული, რუმადან.
37 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამები.
1 . დაანაწილეს მსახურებისთვის დავითმა და მისმა მხედართმთავრებმა ასაფის, ჰემანის და იედუთუნის ძენი, რათა ქნარების, ჩანგებისა და წინწილების თანხლებით გაეწიათ წინასწარმეტყველური მსახურება; მათი რიცხვი, რომლებიც ამ მსახურებას ეწეოდნენ, იყო:
2 . ასაფის ძეთაგან: ზაქური, იოსები, ნეთანია და ასარელა; ასაფის ძენი ასაფის ხელქვეითნი იყვნენ და მეფის მითითებით წინასწარმეტყველებდნენ.
3 . იედუთუნისგან, იედუთუნის ძენი: გედალიაჰუ, ცერი, იეშაყიაჰუ, ხაშაბიაჰუ, მათითიაჰუ, შიშა - ექვსნი. თავიანთი მამის, იედუთუნის ხელქვეითნი იყვნენ, რომელნიც ქნარზე წინასწარმეტყველებდნენ უფლის სამადლობელს და საქებ-სადიდებელს.
4 . ჰემანისგან, ჰემანის ძენი: ბუკიაჰუ, მათანიაჰუ, ყუზიელი, შებუელი, იერიმოთი, ხანანია, ელიათა, გიდალთი, რომამთი, ყეზერი, იოშბეკაშა, მალოთა, ჰოთირი და მახაზიოთი.
5 . ესენი იმ ჰემანის ძენი არიან, რომელიც მეფისთვის წინასწარმეტყველებდა ღმერთის სიტყვით, რათა მისი დიდების რქა აემაღლებინა. ღმერთმა ჰემანს თოთხმეტი ძე და სამი ასული მისცა.
6 . ყველა ესენი თავისი მამის ხელქვეით გალობდნენ უფლის სახლში წინწილებით, ჩანგებით და ქნარებით მეფის, ასაფის, იედუთუნისა და ჰემანის მითითებით.
7 . უფლისთვის გალობაში განსწავლულთა და მცოდნეთა რიცხვი, თავის ძმებთან ერთად, ორას ოთხმოცდარვა იყო.
8 . ჰყარეს წილი, თუ ვის როდის უნდა ემსახურა, როგორც დიდმა, ისე პატარამ, განსწავლულმა და მოსწავლემ.
9 . პირველი წილი ერგო ასაფს იოსებისთვის; მეორე გედალიაჰუს, იგი, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი.
10 . მესამე - ზაქურს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
11 . მეოთხე - იცრის, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
12 . მეხუთე - ნეთანიაჰუს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
13 . მეექვსე - ბუკიაჰუს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
14 . მეშვიდე - იეშარელას, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
15 . მერვე - ესაიას, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
16 . მეცხრე - მათანიაჰუს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
17 . მეათე - შიმყის, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
18 . მეთერთმეტე - ყაზარელს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
19 . მეთორმეტე - ხაშაბიას, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
20 . მეცამეტე - შუბაელს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
21 . მეთოთხმეტე - მათითიაჰუს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
22 . მეთხუთმეტე - იერემოთს, მისი ძენი და ძმები - თორმენტი;
23 . მეთექვსმეტე - ხანანიაჰუს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
24 . მეჩვიდმეტე - იოშბეკაშას, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
25 . მეთვრამეტე - ხანანის, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
26 . მეცხრამეტე - მალოთის, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
27 . მეოცე - ელიათას, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
28 . ოცდამეერთე - ჰოთირს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
29 . ოცდამეორე - გიდალთის, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
30 . ოცდამესამე - მახაზიოთს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი;
31 . ოცდამეოთხე - რომამთი-ყეზერს, მისი ძენი და ძმები - თორმეტნი.
1 . კარიბჭეთა მცველების განაწილება: კორახელთაგან - მეშელემიაჰუ კორეს ძე, ასაფის ძეთაგან.
2 . მეშელემიაჰუს ძენი: ზაქარია - პირმშო, იედიყაელი - მეორე, ზებადიაჰუ - მესამე, იათნიელი - მეოთხე,
3 . ყელამი - მეხუთე, იოხანანი - მეექვსე, ელიეჰოყენაი - მეშვიდე;
4 . ყობედ-ედომის ძენი: შემაყია - პირმშო, იეჰოზაბადი - მეორე, იოახი - მესამე, საქარი - მეოთხე, ნეთანელი - მეხუთე,
5 . ყამიელი - მეექვსე, ისაქარი - მეშვიდე და ფეყულათი - მერვე, რადგან აკურთხა ღმერთმა იგი.
6 . მის ძეს, შემაყიას შეეძინა ძენი, რომლებიც მათი საგვარეულოს უფროსები გახდნენ, ვინაიდან ძლიერი ვაჟკაცები იყვნენ.
7 . შემაყიას ძენი: ყოთნი, რეფაელი, ყობედი და ელზაბადი, რომელთა ძმანიც მამაცი ვაჟკაცები იყვნენ, ელიჰუ და სემაქიაჰუ.
8 . ყველა ესენი ყობედ-ედომის ძეთაგან იყვნენ; ისინი, მათი ძენი და ძმანი, ძლიერი და უნარიანი ვაჟკაცები იყვნენ მსახურებაში; ასეთი სამოცდაორი ჰყავდა ყობედ-ედომს.
9 . მეშელემიაჰუს თვრამეტი ძე და ძმა ჰყავდა.
10 . ხოსა მერარის ძის ვაჟები: თავკაცი შიმრი, თუმცა პირმშო არ ყოფილა, მამამისმა დაადგინა საგვარეულოს თავკაცად,
11 . ხილკიაჰუ - მეორე, ტებალიაჰუ - მესამე, ზაქარია - მეოთხე; სულ ცამეტი ძმა და ვაჟი ჰყავდა ხოსას.
12 . კარიბჭის მცველთა ამ რაზმების თავკაცებსაც, თავიანთი ძმების მსგავსად უფლის ტაძარში მსახურება ევალებოდათ.
13 . ყოველ კარიბჭეზე წილი ჰყარეს, როგორც დიდებმა, ისე პატარებმა, თავ-თავიანთი მამისსახლების მიხედვით.
14 . აღმოსავლეთისკენ წილი შელემეიჰუს ერგო; ზაქარიას, მის ძეს, გონიერ მრჩეველს, უყარეს წილი და ჩრდილოეთით ერგო;
15 . ყობედ-ედომს - სამხრეთით, მის ძეებს კი - საწყობებთან;
16 . შუფიმსა და ხოსას - დასავლეთით, შელექეთის კარიბჭესთან აღმავალ გზაზე, სადაც საგუშაგო იყო საპყრობილეს პირდაპირ.
17 . აღმოსავლეთით - ექვსი ლევიანი იყო, ჩრდილოეთით - დღიურად ოთხი, სამხრეთით - დღიურად ოთხი და საწყობებთან - ორ-ორი.
18 . დასავლეთ მოედანთან: გზაზე - ოთხი, ხოლო თვით მოედანზე - ორი.
19 . ესაა კარიბჭეთა გუშაგების დანაწილება კორახისა და მერარის ძეთაგან.
20 . ლევიანთაგან - ახია, ღვთის საგანძურსა და შეწირული ნივთების საგანძურზე იყო დადგენილი.
21 . ლაყდანის ძენი, გერშონიანის შთამომავალთაგან, გერშონელებში ლაყდანის მამისსახლის თავკაცები: იეხიელი;
22 . იეხიელის ძენი - ზეთამი და მისი ძმა იოელი უფლის ტაძრის საგანძურს დარაჯობდნენ
23 . ყამრამის, იცჰარის, ხებრონის და ყუზიელის ძეებთან ერთად.
24 . შებუელ გერშომის ძე, მოსეს შთამომავალი - საგანძურების მთავარი გამგებელი იყო.
25 . მისი ძმები ელეაზარისგან; რეხაბიაჰუ - მისი ძე, ეშაყიაჰუ - მისი ძე, იორამი - მისი ძე, ზიქრი - მისი ძე და შელომითი - მისი ძე.
26 . ეს შელომითი და მისი ძმები ზედამხედველობდნენ მეფე დავითის, მამისსახლის თავკაცების, ათასისთავების, ასისთავებისა და ჯარის სარდლების მიერ შეწირული ნივთების მთელ საგანძურს,
27 . რომელიც ბრძოლებში მონაპოვარი ნადავლიდან მიუძღვნეს უფლის სახლს მის განსამტკიცებლად.
28 . ყველაფერი, რაც სამუელ წინასწარმეტყველს, საულ კიშის ძეს, აბნერ ნერის ძეს, იოაბ ცერუიას ძეს და დანარჩენებს ჰქონდათ მიძღვნილი, შელომითსა და მის ძმებს გადასცეს.
29 . იცჰარის საგვარეულოდან ქენანიაჰუ და მისი ძენი განწესდნენ ისრაელის გარე საქმეებზე - მთავრებად და მსაჯულებად.
30 . ხებრონის საგვარეულოდან ხაშაბიაჰუ და მისი ძმანი, ათას შვიდასი მამაცი კაცი გამწესდა ისრაელზე, იორდანეს გაღმა, დასავლეთით, უფლის ყოველი საქმისა და მეფის მსახურებისთვის.
31 . ხებრონის საგვარეულოში იერია იყო ხებრონელთა მეთაური. დავითის მეფობის მეორმოცე წელს აღირიცხნენ ისინი და გილყადის იაყეზერში აღმოჩნდა მათ შორის მამაცი ხალხი.
32 . მათი ძმანი, ორი ათას შვიდასი მამაცი ვაჟკაცი, მამისსახლთა თავკაცნი იყვნენ. მეფე დავითმა რეუბენელებზე, გადელებსა და მენაშეს ნახევარ ტომზე დააყენა ისინი უფლისა და მეფის ყოველი საქმისთვის.
1 . და უთხრა მეფე დავითმა მთელ კრებულს: „სოლომონი, ჩემი ძე ამოირჩია ღმერთმა, ყმაწვილია იგი და გამოუცდელი, ეს საქმე კი ძალზე დიდია, რადგან ეს ტაძარი კაცისთვის კი არა, უფალი ღმერთისთვისაა.
2 . რაც შემეძლო ყველაფერი მოვამზადე ღვთის სახლისთვის: ოქრო - ოქროს ნივთებისთვის, ვერცხლი - ვერცხლის ნივთებისთვის, სპილენძი - სპილენძის ნივთებისთვის, რკინა - რკინის ნივთებისთვის, ხე - ხის ნაკეთობებისთვის, აგრეთვე ონიქსის ქვები, ბუდეებში ჩასასმელი ქვები და დაფერილი ქვები, ყველანაირი ძვირფასი ქვა და უამრავი მარმარილოს ქვა.
3 . ამასთან ერთად, ჩემი ღმერთის სახლის სიყვარულის გამო საკუთარ ოქროსა და ვერცხლის საგანძურს ჩემი ღმერთის სახლს ვაძლევ, ყოველივე იმის გარდა, რაც წმიდა ტაძრისთვის მაქვს მომზადებული:
4 . სამი ათასი ტალანტი ოქრო, ოფირის ოქრო, შვიდი ათასი ტალანტი გამოდნობილი ვერცხლი, შენობის კედლების მოსაპირკეთებლად,
5 . ოქრო - ოქროს ნივთებისთვის, ვერცხლი - ვერცხლის ნივთებისთვის, ყველა ოსტატური საქმისთვის. კიდევ ვის სურს შესწიროს დღეს უფალს სავსე ხელით?”
6 . საკუთარი ნებით სწირავდნენ მამისსახლთა თავკაცები და მთავრები, ათასეულთა და ასეულთა სარდლები და მეფის საქმეთა გამგებლები.
7 . და გაიღეს ღვთის სახლის სამსახურისთვის: ხუთი ათასი ტალანტი ოქრო, ათი ათასი დრაქმა და ათი ათასი ტალანტი ვერცხლი, თვრამეტი ათასი ტალანტი სპილენძი და ასი ათასი ტალანტი რკინა.
8 . და ვისაც კი ძვირფასი ქვები აღმოაჩნდა, უფლის სახლის საგანძურს გადასცეს იეხიელ გერშონელის ხელით.
9 . ხარობდა ხალხი შესაწირის გამო, რადგან ყველა მათგანი მთელი გულით სწირავდა უფალს; მეფე დავითიც ხარობდა დიდი სიხარულით.
10 . აკურთხა დავითმა უფალი მთელი კრებულის თვალწინ და თქვა: „კურთხეული ხარ შენ, უფალო, ისრაელის ღმერთო, ჩვენო მამაო, უკუნითი უკუნისამდე.
11 . შენია ღმერთო სიდიადე, ძლიერება, დიდება, გამარჯვება და დიდებულება, შენია ყველაფერი ცაში თუ დედამიწაზე, ღმერთო; შენია სამეფო და ყოველივეს სათავე ხარ და ამაღლებული ყოველივეზე.
12 . სიმდიდრე და პატივი შენგან მოდის, შენ ბატონობ ყოველივეზე, შენს ხელშია ძალა და ძლიერება, შენს ხელშია ყველას განდიდება და გაძლიერება,
13 . ახლა, გმადლობთ ჩვენო ღმერთო და ვაქებთ შენს დიდებულ სახელს.
14 . ვინა ვარ მე ან ვინ არის ჩემი ხალხი, ამდენის შემოწირვა რომ შევძელით? მაგრამ ყოველივე ეს შენგან არის, შენი ხელით მოცემული დაგიბრუნეთ!
15 . რადგან მდგმურნი და ხიზანნი ვართ შენს წინაშე, ჩვენი მამების მსგავსად! აჩრდილივით არის ჩვენი დღეები ამ ქვეყნად, არაფერია საიმედო.
16 . უფალო, ღმერთო ჩვენო! მთელი ეს სიმდიდრე, რაც მოვამზადეთ შენს წმიდა სახელზე სახლის ასაშენებლად, შენმა ხელმა მოგვცა და ყველაფერი შენ გეკუთვნის.
17 . ვიცი, ჩემო ღმერთო, რომ ცდი ჩვენს გულებს და სიმართლით ხარობ. ჩემი გულის სიწრფელით და ნებით შემოგწირე ეს ყველაფერი და ახლა ვხედავ, რომ სიხარულით გიძღვნის შესაწირს შენი ხალხი.
18 . უფალო, აბრაჰამის, ისაკისა და ისრაელის, ჩვენი მამების ღმერთო! დაიცავი უკუნისამდე შენი ხალხის გულის ფიქრები და ზრახვები და შენკენ წარმართე მათი გული.
19 . მიეცი სოლომონს, ჩემს ძეს, ერთგული გული, რომ დაიცვას შენი მცნებები, შენი მოწმობანი და წესები, რომ ყოველივე ამასთან ერთად ტაძარი აგიშენოს, რომლისთვისაც მოვამზადე ყველაფერი”.
20 . უთხრა დავითმა მთელ კრებულს: „აკურთხეთ უფალი, თქვენი ღმერთი!” და აკურთხა მთელმა კრებულმა უფალი, თავისი მამების ღმერთი, მოიდრიკნენ და თაყვანი სცეს უფალსა და მეფეს.
21 . მეორე დღეს მსხვერპლები შესწირეს უფალს და სრულადდასაწველი აღუვლინეს: ათასი მოზვერი, ათასი ვერძი, ათასი კრავი თავისი საღვრელით და უამრავი მსხვერპლი მთელი ისრაელისთვის.
22 . დიდი სიხარულით ჭამეს და სვეს იმ დღეს უფლის წინაშე და მეორედ გაამეფეს სოლომონი, დავითის ძე და სცხეს მთავრად უფლის წინაშე, ხოლო ცადოკი მღვდლად.
23 . დაჯდა სოლომონი უფლის ტახტზე მეფედ, დავითის, მამამისის ნაცვლად, წარმატებული იყო იგი და მთელი ისრაელი ემორჩილებოდა.
24 . ყველა მთავარი, ძლიერი მეომარი და მეფე დავითის ყველა ძე დაემორჩილა მეფე სოლომონს.
25 . დიდად აღამაღლა უფალმა სოლომონი მთელი ისრაელის თვალში და ისეთი მეფური ბრწყინვალება მისცა, როგორიც არც ერთ მის წინამორბედ მეფეს არ ჰქონია ისრაელში.
26 . და მეფობდა მთელს ისრაელზე დავით იესეს ძე.
27 . ორმოც წელიწადს იმეფა მან ისრაელზე: აქედან შვიდ წელიწადს ხებრონში მეფობდა, ოცდაცამეტს კი - იერუსალიმში.
28 . და მოკვდა კეთილ სიბერეში, მაძღარი წლებით, სიმდიდრითა და დიდებით; მის ნაცვლად კი სოლომონი, მისი ძე გამეფდა.
29 . მეფე დავითის საქმეები, პირველი და უკანასკნელი, აჰა, წინასწარმეტყველ სამუელის წიგნში, წინასწარმეტყველ ნათანის წიგნსა და წინასწარმეტყველ გადის წიგნშია აღწერილი,
30 . მთელი მისი მეფობა, მისი ძალა და ამბები, რომლებიც თავად მას, ისრაელს და სხვა ქვეყნების სამეფოებს გადახდა.
1 . შეიტყო შებას დედოფალმა სოლომონის ამბავი და მივიდა იერუსალიმში, რათა ძნელი კითხვებით გამოეცადა იგი. მივიდა დიდძალი დოვლათით, აქლემებს მოჰქონდათ ნელსაცხებლები, უამრავი ოქრო და ძვირფასი ქვები; ეახლა სოლომონს და ელაპარაკა ყველაფერზე, რაც გულში ჰქონდა.
2 . ყველა კითხვაზე საკადრისი პასუხი გასცა სოლომონმა; არაფერი ყოფილა მეფისგან დაფარული, რომ უპასუხოდ დაეტოვებინა.
3 . იხილა შებას დედოფალმა სოლომონის სიბრძნე და სახლი, რომელიც მან ააშენა,
4 . მისი სუფრის სანოვაგე, მის მსახურთა საცხოვრებელი, სუფრის მომსახურეთა საქმიანობა და მათი შესამოსელი, მისი ღვინისმწდენი და მათი შესამოსელი, კიბეები, რითაც უფლის სახლში ადიოდა და გაოცდა დედოფალი;
5 . უთხრა მეფეს: "ჭეშმარიტება ყოფილა ყველაფერი, რაც ჩემს ქვეყანაში მსმენია შენს საქმეებსა და სიბრძნეზე.
6 . სიტყვებს არ ვუჯერებდი, ვიდრე თავად არ მოვედი და ჩემი თვალით არ ვიხილე; და, აჰა, თურმე ნახევარიც კი არ მსმენია შენს აღმატებულ სიბრძნეზე, ყველაფერს გადააჭარბე, რაც გაგონილი მქონდა.
7 . ნეტარია შენი ხალხი და ნეტარ არიან შენი მსახურნი, რომლებიც მუდმივად შენ წინაშე დგანან და შენს სიბრძნეს ისმენენ.
8 . კურთხეულ იყოს უფალი, შენი ღმერთი, რომელმაც მოგიწონა, რათა მის ტახტზე დაესვი უფლის, შენი ღმერთის, მეფედ. ისრაელისადმი შენი ღმერთის სიყვარულის გამო დაგაყენა მეფედ, რათა საუკუნოდ დააფუძნოს იგი და სამართალი და სიმართლე გაუჩინოს”.
9 . მისცა მან მეფეს ასოცი ტალანტი ოქრო, დიდძალი სურნელებანი და ძვირფასი ქვები; არასოდეს შემოზიდულა ქვეყანაში იმგვარი სურნელოვნება, როგორიც შებას დედოფალმა მიუძღვნა მეფე სოლომონს.
10 . ხურამისა და სოლომონის მსახურებმა, ოფირიდან ჩამოტანილ ოქროსთან ერთად სანდალოზის ხეები და ძვირფასი ქვებიც ჩამოიტანეს.
11 . სანდალოზის ხის საფეხურები გაუკეთა მეფემ უფლის ტაძარსა და მეფის სასახლეს, მგალობლებს კი - ქნარები და ჩანგები; არასდროს უნახავს ვინმეს ამის მსგავსი რამ იუდას ქვეყანაში.
12 . ყველაფერი უბოძა მეფე სოლომონმა შებას დედოფალს, რაც კი ინება და ითხოვა, იმაზე მეტი, რაც თვითონ მოართვა მეფეს; და დაბრუნდა იგი თავის ქვეყანაში თავის მსახურებთან ერთად.
13 . ოქროს წონა, რომელიც ერთ წელიწადში შემოსდიოდა სოლომონს, ექვსას სამოცდაექვსი ტალანტი იყო.
14 . ამის გარდა, მოგზაურებს, ვაჭრებს, არაბთა მეფეებსა და მხარეთა გამგებლებს შემოჰქონდათ ოქრო-ვერცხლი.
15 . გააკეთა მეფე სოლომონმა ორასი ფარი ნაჭედი ოქროსგან; ექვსასი შეკელი ნაჭედი ოქრო დაიხარჯა თითოეულ ფარზე.
16 . ასევე გააკეთა სამასი მცირე ზომის ფარი, ნაჭედი ოქროსგან; სამასი შეკელი ოქრო დაიხარჯა თითოეულ ფარზე და ლიბანის ტყის სახლში დააწყო მეფემ ისინი.
17 . გააკეთა მეფემ სპილოს ძვლისგან დიდი ტახტი და სუფთა ოქროთი მოაპირკეთა.
18 . ექვსი საფეხური ადიოდა ტახტამდე და ოქროს ფეხსადგამი ჰქონდა მიდგმული ტახტს, დასაჯდომ ადგილს ორივე მხრიდან სანიდაყვეები ჰქონდა, ხოლო სანიდაყვეებს თითო ლომი ედგა გვერდით.
19 . თორმეტი ლომი ედგა ექვსივე საფეხურს აქეთ-იქიდან.
20 . მეფე სოლომონის ყველა სასმისი ოქროსი იყო და ლიბანის ტყის სახლის ყველა ჭურჭელიც ასევე ხალასი ოქროსი იყო; ვერცხლისა არაფერი იყო, რადგან არაფრად ფასობდა ვერცხლი სოლომონის დღეებში.
21 . რადგან მეფის გემები ხურამის მსახურებთან ერთად თარშიშში დაცურავდნენ; სამ წელიწადში ერთხელ ბრუნდებოდნენ გემები და მოჰქონდათ ოქრო-ვერცხლი, სპილოს ძვალი, მოჰყავდათ მაიმუნები და ფარშევანგები.
22 . დედამიწის ყველა მეფეს გადააჭარბა მეფე სოლომონმა სიმდიდრითა და სიბრძნით.
23 . დედამიწის ყოველ მეფეს სურდა სოლომონთან მისვლა და იმ სიბრძნის მოსმენა, რომელიც ღმერთმა ჩაუდო გულში.
24 . თითოეულ მათგანს თავისი საჩუქარი მოჰქონდა: ოქრო-ვერცხლის ჭურჭელი, სამოსელი, საჭურველი, კეთილსურნელებანი, ცხენები და ჯორები ყოველწლიურად.
25 . სოლომონს ოთხი ათასი თავლა ჰქონდა, ცხენებისთვის და ეტლებისთვის და თორმეტი ათასი ცხენოსანი ჰყავდა; და განალაგა ისინი ეტლების სადგომ ქალაქებში და თავისთან იერუსალიმში.
26 . გახდა იგი ყველა მეფის მბრძანებელი, მდინარე ევფრატიდან ფილისტიმელთა ქვეყნამდე და ეგვიპტის საზღვრებამდე.
27 . მეფემ ვერცხლი ქვის ფასს გაუთანაბრა იერუსალიმში და კედარის ხე სიკომორის ხეს, რომელიც მრავლად ხარობს დაბლობში.
28 . ეგვიპტიდან და ყველა სხვა ქვეყნიდან მოჰყავდათ ცხენები სოლომონისთვის.
29 . სოლომონის დანარჩენი საქმენი, პირველი და უკანასკნელი, განა არ სწერია ნათან წინასწარმეტყველის წიგნში, ახია შილონელის წინასწარმეტყველებასა და ყიდო მხილველის ხილვაში, იერობყამ ნებატის ძეს რომ შეეხება?
30 . ორმოცი წელი იმეფა სოლომონმა მთელს ისრაელზე იერუსალიმში.
31 . და განისვენა სოლომონმა თავის მამებთან და დამარხეს იგი თავისი მამის, დავითის ქალაქში. მის ნაცვლად რეხაბყამი, მისი ძე გამეფდა.
1 . როცა განმტკიცდა და გაძლიერდა რეხაბყამის მეფობა, მიატოვა მან უფლის რჯული და მასთან ერთად მთელმა ისრაელმა.
2 . რეხაბყამის გამეფების მეხუთე წელს იერუსალიმზე გაილაშქრა ეგვიპტის მეფე შიშაკმა, რადგან უღალატეს უფალს მისმა მცხოვრებლებმა,
3 . ათას ორასი ეტლით, სამოცი ათასი ცხენოსნითა და ურიცხვი ხალხით, რომელიც მასთან ერთად გამოვიდა ეგვიპტიდან - ლიბიელნი, სუქიელნი და ქუშელნი.
4 . დაიპყრო იუდას გამაგრებული ქალაქები და იერუსალიმამდე მივიდა.
5 . მივიდა შემაყია წინასწარმეტყველი რეხაბყამთან და იუდას მთავრებთან, რომლებიც შიშაკისგან გადარჩენილნი იერუსალიმში შეიკრიბნენ და უთხრა მათ: „ასე ამბობს უფალი: თქვენ მიმატოვეთ და მეც მიგატოვეთ შიშაკის ხელში!”
6 . თავი დაიმდაბლეს ისრაელის მთავრებმა და მეფემ და თქვეს: „მართალია უფალი!”
7 . როცა იხილა უფალმა მათი დამდაბლება, გამოეცხადა უფლის სიტყვა შემაყიას და უთხრა: „რადგან თავები დაიმდაბლეს, აღარ მოვსპობ მათ, ცოტა ხანში გამოვიხსნი და არ გადმოვღვრი შიშაკის ხელით ჩემს გულისწყრომას იერუსალიმზე.
8 . მაგრამ მონებად გაუხდებიან მას, რათა იცოდნენ რა სხვაობაა ჩემს მსახურებასა და ქვეყნიერების მეფეთა მსახურებას შორის”.
9 . გაილაშქრა შიშაკმა, ეგვიპტის მეფემ, იერუსალიმზე და წაიღო მეფის სასახლისა და უფლის ტაძრის საგანძური. ყველაფერი წაიღო და სოლომონის გაკეთებული ოქროს ფარებიც.
10 . მათ სანაცვლოდ მეფე რეხაბყამმა სპილენძის ფარები გააკეთა და მისცა მცველთა უფროსებს, რომლებიც მეფის სასახლის კარს იცავდნენ.
11 . და ყოველთვის, როცა მეფე უფლის ტაძარში შედიოდა, მოდიოდნენ მცველები და მოჰქონდათ ისინი, ხოლო შემდეგ კვლავ მცველთა პალატაში აბრუნებდნენ.
12 . და რაკი დაიმდაბლა თავი, მიიქცა მისგან უფლის რისხვა და საბოლოოდ არ დაღუპა იგი. იუდაშიც კარგად მიდიოდა საქმეები.
13 . გაძლიერდა მეფე რეხაბყამი იერუსალიმში და მეფობდა; ორმოცდაერთი წლის იყო რეხაბყამი თავისი გამეფებისას და ჩვიდმეტ წელს მეფობდა ქალაქში - რომელიც ისრაელის ყოველ ტომში ამოირჩია უფალმა თავისი სახელის დასამკვიდრებლად. დედამისი იყო ნაყამა ყამონელი.
14 . ბოროტად იქცეოდა, რადგან გულით არ ეძებდა უფალს.
15 . რეხაბყამის პირველი და უკანასკნელი საქმენი, განა შემაყია წინასწარმეტყველისა და ყიდო მხილველის წიგნში არაა აღწერილი საგვარტომო ნუსხასთან ერთად? გამუდმებული ბრძოლა იყო რეხაბყამსა და იერობყამს შორის.
16 . განისვენა რეხაბყამმა თავის მამებთან და დაიკრძალა დავითის ქალაქში, მის ნაცვლად კი მისი ძე აბია გამეფდა.
1 . იერობყამის მეფობის მეთვრამეტე წელს აბია გამეფდა იუდაზე. 2 სამ წელიწადს მეფობდა იგი იერუსალიმში; დედამისი იყო მიქაიაჰუ, გიბყელი ურიელის ასული. ბრძოლა იყო აბიასა და იერობყამს შორის.
2 . სამ წელიწადს მეფობდა იგი იერუსალიმში; დედამისი იყო მიქაიაჰუ, გიბყელი ურიელის ასული. ბრძოლა იყო აბიასა და იერობყამს შორის.
3 . აბიამ ბრძოლაში მამაც მეომართაგან, ოთხასი ათასი რჩეული ვაჟკაცი განალაგა; იერობყამი კი მის წინააღმდეგ საბრძოლველად რვაასი ათასი რჩეული და მამაცი ვაჟკაცით გამოვიდა.
4 . დადგა აბია ცემარაიმის მთაზე, ეფრემის მაღლობებზე რომ არის, და თქვა: „ისმინეთ ჩემი, იერობყამ და მთელო ისრაელო!
5 . განა არ იცით, რომ უფალმა, ისრაელის ღმერთმა, დავითსა და მის ძეებს მარილის აღთქმით მისცა ისრაელზე მეფობა საუკუნოდ?
6 . მაგრამ აღდგა იერობყამ ნაბატის ძე, სოლომონის, დავითის ძის მსახური და აჯანყდა თავისი ბატონის წინააღმდეგ.
7 . შემოიკრიბნენ მის ირგვლივ უღირსი, უგვანო ხალხი და გამაგრდნენ რეხაბყამ სოლომონის ძის წინააღმდეგ. ჯერ კიდევ ყმაწვილი და გაუბედავი იყო რეხაბყამი, ამიტომ ვერ დადგა მათ წინააღმდეგ.
8 . ახლა უფლის სამეფოს წინააღმდეგ გამოსვლა განიზრახეთ, რომელიც დავითის ძეთა ხელშია. თქვენ ბევრნი ხართ და თქვენთან არის ოქროს ხბორები, რომლებიც იერობყამმა ღმერთებად დაგიდგინათ.
9 . განა თქვენ არ გამოაძევეთ უფლის მღვდლები - აჰარონის ძენი და ლევიანები და სხვა ქვეყნების მსგავსად არ გაიჩინეთ მღვდლები? და ყველა, ვინც თავისი თავის საკურთხებლად მოდის მოზვრითა და შვიდი ვერძით, ცრუ ღმერთების მღვდელი ხდება.
10 . ჩვენ კი უფალი, ჩვენი ღმერთი გვყავს და არ მიგვიტოვებია. მღვდლებად მხოლოდ აჰარონის ძენი ემსახურებიან უფალს და ლევიანები მათ სამსახურში დგანან.
11 . ყოველ დილა-საღამოს უფლისთვის სრულადდასაწველს აღავლენენ, კეთილსურნელებას აკმევენ, საწინაშეო პურს სუფთა მაგიდაზე აწყობენ, ოქროს სასანთლეზე ლამპრებს ანთებენ ყოველ საღამოს გასანათებლად, რადგან უფლის, ჩვენი ღმერთის ბრძანებას ვასრულებთ, თქვენ კი მიატოვეთ იგი.
12 . ახლა, აჰა, ღმერთი და მისი მღვდლები გვიდგანან სათავეში, მქუხარე საყვირებით თქვენს წინააღმდეგ დასაჭექებლად! ისრაელის ძენო, ნუ შეებრძოლებით უფალს, თქვენი მამების ღმერთს, რადგან არ მოგემართებათ ხელი”.
13 . ამასობაში იერობყამმა უკან ჩაუსაფრა ხალხი; თვითონ იუდეველთა წინ იდგნენ, საფარი კი მათ უკან ეყენათ.
14 . უკან მოიხედა იუდამ და აჰა, წინიდან და უკნიდან უტევენ მას; მაშინ შეჰღაღადეს უფალს და მღვდლებმაც ჩაჰბერეს საყვირებს.
15 . აღსდგნენ იუდას კაცები და ყიჟინა დასცეს; და როდესაც ყიჟინა დასცეს იუდევლებმა, ღმერთმა განგმირა იერობყამი და მთელი ისრაელი აბიასა და იუდას წინაშე.
16 . გაექცნენ ისრაელის ძენი იუდას და მათ ხელში ჩაყარა ღმერთმა ისინი.
17 . და სძლია მათ აბიამ და მისმა ხალხმა დიდი ძლევით; ხუთასი ათასი მკვდარი დაეცა ისრაელის რჩეულ ვაჟკაცთაგან.
18 . მაშინ მოიდრიკნენ ისრაელის ძენი, იუდას ძენი კი გაძლიერდნენ, რადგან მიენდნენ უფალს, თავიანთი მამების ღმერთს.
19 . დაედევნა აბია იერობყამს და წაართვა ქალაქები: ბეთელი თავისი სოფლებით, იეშანა თავისი სოფლებით და ყეფრონი თავისი სოფლებით.
20 . ვეღარ მოიკრიბა იერობყამმა ძალა აბიას დღეებში, განგმირა იგი უფალმა და მოკვდა.
21 . ძალიან გაძლიერდა აბია, თოთხმეტი ცოლი შეირთო და ოცდაორი ძე და თექვსმეტი ასული შვა.
22 . აბიას დანარჩენი საქმეები, მისი გზები და სიტყვები ყიდო წინასწარმეტყველის წიგნშია აღწერილი.
1 . ღვთის სული გადმოვიდა ყაზარია ყოდედის ძეზე.
2 . წავიდა, დახვდა ასას და უთხრა: „მისმინეთ, ასა, მთელო იუდავ და ბენიამინო! უფალი თქვენთანაა, როცა თქვენც მასთან ხართ. თუ ძებნას დაუწყებთ, იპოვით და თუ მიატოვებთ, ისიც მიგატოვებთ.
3 . დიდხანს იყო ისრაელი ჭეშმარიტი ღმერთის გარეშე, დამმოძღვრავი მღვდლისა და რჯულის გარეშე.
4 . გასაჭირის დროს მობრუნდა უფლისკენ, ისრაელის ღმერთისკენ. ეძებდნენ მას და აპოვნინა თავი.
5 . იმ ხანებში არ ჰქონდა მშვიდობა არც გამომსვლელს და არც შემსვლელს, რადგან დიდი არეულობა დაატყდა თავს იმ ქვეყნების ყველა მკვიდრს.
6 . ხალხი ხალხს ებრძოდა, ქალაქი - ქალაქს, რადგან ღმერთმა შეაშფოთა ისინი ყოველგვარი გასაჭირით.
7 . თქვენ კი გამაგრდით და ნუ დასუსტდება თქვენი ხელები, რადგან საზღაურს მიიღებთ თქვენი საქმისამებრ”.
8 . როცა ასამ ეს სიტყვები და ყაზარიას წინასწარმეტყველება მოისმინა, სიმხნევე მოიკრიბა და იუდეიდან და ბენიამინის ქვეყნიდან ბილწი კერპები მოაშორა; იმ ქალაქებიდანაც, ეფრემის მთაზე რომ დაიპყრო; განაახლა უფლის სამსხვერპლო, რომელიც უფლის ტაძრის წინ იყო.
9 . შეკრიბა მთელი იუდა და ბენიამინი, ეფრემისგან, მენაშესგან და სიმონისგან წამოსულ ხიზნებთან ერთად, რადგან მრავალნი გადავიდნენ მის მხარეზე ისრაელიდან, როდესაც დაინახეს, რომ უფალი, მისი ღმერთი იყო მასთან.
10 . ასას მეფობის მეთხუთმეტე წელს, მესამე თვეში შეიკრიბნენ ისინი იერუსალიმში,
11 . შესწირეს უფალს იმ დღეს მოტანილი ნადავლიდან, შვიდასი ხარი და შვიდი ათასი ცხვარი.
12 . აღთქმა დადეს, რომ მთელი გულითა და მთელი სულით ეძიათ უფალი, თავიანთი მამების ღმერთი;
13 . ყველა, ვინც არ ეძიებდა უფალს, ისრაელის ღმერთს, უნდა მომკვდარიყო - უმცროსიდან უფროსამდე, მამაკაციდან დედაკაცამდე.
14 . შეჰფიცეს უფალს ხმამაღალი ხმითა და შეძახილებით, საყვირებითა და ბუკებით.
15 . ხარობდა მთელი იუდა ამ ფიცის გამო, რადგან მთელი გულით შეჰფიცეს, გულმოდგინედ ეძიებდნენ მას და მანაც აპოვნინა თავი. ყველა მხრიდან სიმშვიდე მისცა მათ უფალმა.
16 . მაყაქას, თავის ბებიასაც კი, დედოფლობა ჩამოართვა, რადგან აშერი, საზიზღარი კერპი ჰქონდა გაკეთებული. აჩეხა ასამ მისი კერპი, ფეხქვეშ გათელა და კედრონის ხევში დაწვა.
17 . ისრაელში კი არ მოუშლიათ მაღლობები. მხოლოდ ასას გული იყო სრულად მინდობილი უფალს მთელი მისი სიცოცხლე.
18 . შეიტანა ღვთის სახლში მამამისის და მის მიერ მიძღვნილი ვერცხლი და ოქრო, ასევე ჭურჭელი.
19 . აღარ მომხდარა ომი ასას მეფობის ოცდამეთხუთმეტე წლამდე.
1 . მდიდარი და პატივით მოსილი იყო იოშაფატი; და დაუმოყვრდა ახაბს.
2 . წლების შემდეგ ჩავიდა ახაბთან სამარიას; დაუკლა მას და მასთან მყოფ ხალხს ახაბმა მრავალი ცხვარ-ძროხა და არწმუნებდა, რომ გილყადის რამოთზე გაჰყოლოდა.
3 . ჰკითხა ახაბმა, ისრაელის მეფემ, იოშაფატს, იუდას მეფეს: „წამოხვალ ჩემთან გილყადის რამოთზე?” უპასუხა: „რამ გაგვყო მე და შენ, რამ გაყო ჩემი ხალხი და შენი ხალხი? ომშიც შენთან ერთად ვიქნები”.
4 . და უთხრა იოშაფატმა ისრაელის მეფეს: „ჯერ უფალს დაეკითხე, რას იტყვის”.
5 . შეკრიბა ისრაელის მეფემ წინასწარმეტყველნი, ოთხასი კაცი და ჰკითხა მათ: „წავიდეთ გილყადის რამოთის დასალაშქრად თუ არა?” უთხრეს: „წადი და მეფის ხელში ჩააგდებს მას ღმერთი”.
6 . თქვა იოშაფატმა: „ხომ არ არის აქ სადმე კიდევ უფლის წინასწარმეტყველი, რომ მასაც დავეკითხოთ?”
7 . მიუგო ისრაელის მეფემ იოშაფატს: „არის კიდევ ერთი კაცი, მიქა იმლას ძე, რომლის პირითაც შეგვიძლია უფალს დავეკითხოთ, მაგრამ მძულს იგი, რადგან ჩემზე სიკეთე არასოდეს უწინასწარმეტყველებია, მხოლოდ ბოროტს ლაპარაკობს”. თქვა იოშაფატმა: „ასე ნუ ამბობს მეფე”.
8 . მოუხმო ისრაელის მეფემ ერთ-ერთ საჭურისს და უბრძანა: „გასწი სწრაფად მიქა იმლას ძესთან”.
9 . და, აი, ისრაელის მეფე და იოშაფატი, იუდას მეფე, თითოეული მოსასხამით მოსილი იჯდა თავის ტახტზე, კალოზე, სამარიას კარიბჭის შესასვლელში და წინასწარმეტყველებდა მათ წინაშე ყველა წინასწარმეტყველი.
10 . გაიკეთა ციდკიაჰუ ქენაყანას ძემ რკინის რქები და თქვა, ასე ამბობსო უფალი: ამით ურქენ არამელებს და მოსპობ.
11 . ყველა წინასწარმეტყველი იგივეს წინასწარმეტყველებდა: „ადი გილყადის რამოთში და გამარჯვებას მისცემს მეფის ხელს უფალი”.
12 . ასე ეუბნებოდა მიქას მის მოსახმობად წასული დესპანი: „აჰა, მეფის წარმატებაზე ლაპარაკობენ ერთხმად წინასწარმეტყველნი. შეეთანხმოს შენი სიტყვები მათ სიტყვებს; შენც თქვი რამე სასიკეთო”.
13 . თქვა მიქამ: „ცოცხალია უფალი, რასაც ჩემი ღმერთი იტყვის, იმას ვილაპარაკებ!”
14 . მივიდა მეფესთან; უთხრა მას მეფემ: „მიქა, წავიდეთ გილყადის რამოთის დასალაშქრად თუ არა?” უპასუხა: „წადით და გამარჯვება მოგეცემათ!”
15 . უთხრა მეფემ: „რამდენჯერ დაგაფიცე, რომ არაფერი მითხრა უფლის სახელით, გარდა ჭეშმარიტებისა?”
16 . თქვა: „უმწყემსო ცხვარივით მთებზე გაბნეული ვიხილე მთელი ისრაელი და თქვა უფალმა: პატრონი აღარ ჰყავთ, დაე, მშვიდობით დაბრუნდეს თითოეული თავის სახლში!”
17 . უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: „აკი გითხარი, სასიკეთოს არ იწინასწარმეტყველებს-მეთქი ჩემზე, არამედ - ბოროტს?”
18 . კვლავ თქვა მიქამ: „აჰა, ისმინეთ სიტყვა უფლისა. ვიხილე უფალი თავის ტახტზე მჯდომი და ცის მთელი მხედრობა მის მარჯვნივ და მარცხნივ მდგომი.
19 . თქვა უფალმა: ვინ გაიტყუებს ახაბს, ისრაელის მეფეს, რომ გავიდეს და დაეცეს გილყადის რამოთს? ზოგი იმას ამბობდა და ზოგი ამას.
20 . გამოვიდა სული, დადგა უფლის წინაშე და თქვა: მე გავიტყუებ. ჰკითხა უფალმა: რითი?
21 . თქვა: გავალ და სიცრუის სულად გარდავიქმნები მისი წინასწარმეტყველების ენაზე. უთხრა უფალმა: გაიტყუებ და კიდეც გამოგივა; წადი და ასე გააკეთე!
22 . აჰა, ჩაუდგა უფალმა სიცრუის სული ყველა შენს წინასწარმეტყველს; უფალს კი ცუდი აქვს შენზე ნათქვამი”.
23 . მივიდა ციდკიაჰუ ქენაყანის ძე, სახეში შემოარტყა მიქას და უთხრა: „რომელი გზით ამიარა უფლის სულმა, რომ შენით ელაპარაკა?”
24 . თქვა მიქამ: „აჰა, მაშინ დაინახავ, ოთახიდან ოთახში რომ ირბენ დასამალავად”.
25 . თქვა ისრაელის მეფემ: „წაიყვანეთ მიქა და ამონს, ქალაქის მმართველსა და მეფისწულ იოაშს მიუყვანეთ;
26 . უთხარით, ასე ამბობს-თქო მეფე: საპყრობილეში ჩასვით და სიმწრის პური აჭამეთ და სიმწრის წყალი ასვით, ვიდრე მშვიდობით დავბრუნდებოდე!”
27 . უთხრა მიქამ: „თუ მშვიდობით დაბრუნდი, უფალს არ ულაპარაკია ჩემგან”. თან დააყოლა: „ყველამ გაიგეთ, ხალხო!”
28 . წავიდნენ ისრაელის მეფე და იოშაფატი, იუდას მეფე, გილყადის რამოთზე.
29 . უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: „გადავიცვამ და ჩავებმები ბრძოლაში, შენ კი შენი სამოსელით შეიმოსე”. გადაიცვა ისრაელის მეფემ და ჩაებნენ ბრძოლაში.
30 . ასე უბრძანა არამელთა მეფემ თავისი ეტლების მთავართ: „ნუ შეებრძოლებით ნურც პატარას და ნურც დიდს, არამედ მხოლოდ ისრაელის მეფეს”.
31 . და როცა დაინახეს ეტლების მთავრებმა იოშაფატი, იფიქრეს: „ეს არის ისრაელის მეფე” მისკენ გაეშურნენ, რომ შებრძოლებოდნენ. შეღაღადა იოშაფატმა და უფალმა იხსნა ის მათი ხელიდან.
32 . დაინახეს ეტლთა მთავრებმა, რომ ისრაელის მეფე არ იყო და გაბრუნდნენ.
33 . ალალბედზე მოზიდა მშვილდი ერთმა კაცმა და აბჯრის ნაწიბურებს შორის დაჭრა ისრაელის მეფე. უთხრა თავის მეეტლეს: „მოაბრუნე და გამიყვანე ბრძოლის ველიდან, რადგან დაჭრილი ვარ”.
34 . გამძვინვარდა იმ დღეს ბრძოლა და საღამომდე ეტლში დარჩა ისრაელის მეფე არამელთა პირისპირ. მზის ჩასვლისას მოკვდა.
1 . განისვენა იოშაფატმა თავის მამებთან და დაიკრძალა თავისი მამების გვერდით, დავითის ქალაქში, მის ნაცვლად კი მისი ძე, იორამი გამეფდა.
2 . ჰყავდა მას ძმები, იოშაფატის ვაჟები: ყაზარია, იეხელი, ზაქარია, ყაზარიაჰუ, მიქაელი და შეფატიაჰუ. ესენი იყვნენ იოშაფატის, ისრაელის მეფის ძენი.
3 . მისცა მათ მამამ დიდძალი საჩუქრები: იუდას გამაგრებულ ქალაქებთან ერთად უბოძა ვერცხლი, ოქრო და ძვირფასეულობა, სამეფო კი იორამს მისცა, რადგან პირმშო იყო იგი.
4 . დადგა იორამი მამამისის სამეფოზე, გაძლიერდა და მახვილით ამოხოცა თავისი ძმები და ისრაელის მთავართაგანნი.
5 . ოცდათორმეტი წლისა იყო იორამი, როცა გამეფდა და რვა წელი იმეფა იერუსალიმში.
6 . ისრაელის მეფეთა გზით დადიოდა იგი, ახაბის სახლის მსგავსად იქცეოდა, რადგან ახაბის ასული ჰყავდა ცოლად და ბოროტს აკეთებდა უფლის თვალში,
7 . მაგრამ არ ინება უფალმა დავითის სახლის განადგურება იმ აღთქმის გამო, დავითს რომ დაუდო, როცა შეჰპირდა, რომ მას და მის ძეებს სამარადისოდ მისცემდა ლამპარს.
8 . მის დღეებში განუდგნენ ედომელები იუდას და მეფე დაისვეს.
9 . და გაემართა იორამი თავისი მეთაურებით და ეტლებით. ადგა ღამით და შეუტია ედომელებს და ეტლების მეთაურებს, რომლებიც გარს ეხვივნენ მას.
10 . განუდგნენ ედომელები იუდას და ასეა დღემდე. ლიბნაც იმ დღეებში განუდგა იუდას, რადგან მიატოვა იორამმა უფალი, თავისი მამების ღმერთი.
11 . მანაც გააკეთა მაღლობები იუდას მთებში, გარყვნა იერუსალიმის მცხოვრებნი და აცდუნა იუდა.
12 . წერილი მოუვიდა ელია წინასწარმეტყველისგან, უთვლიდა: „ასე ამბობს უფალი, მამაშენის, დავითის ღმერთი: იმის გამო, რომ არ იარე მამაშენის, იოშაფატის, გზებით და არც იუდას მეფის, ასას გზებით,
13 . არამედ ისრაელის მეფეთა გზებით დადიოდი და გარყვენი იუდა და იერუსალიმში მცხოვრებნი ახაბის სახლის გარყვნილების მსგავსად და ამოხოცე მამაშენის სახლი - შენი ძმები, რომლებიც შენზე უკეთესები იყვნენ;
14 . აჰა, უფალი დიდი სენით მოსრავს შენს ხალხს, შენს ძეებსა და შენს ცოლებს და მთელ შენს ქონებას;
15 . შენ კი მძიმედ დაავადდები ნაწლავების სენით, ისე რომ სნეულების გამო ნაწლავები დღე და დღე გარეთ გამოგივა”.
16 . აღძრა უფალმა იორამის წინააღმდეგ ფილისტიმელთა და არაბთა სული, ეთიოპიელებს რომ ესაზღვრებოდნენ.
17 . გამოვიდნენ იუდას წინააღმდეგ, დაიპყრეს და დაიტაცეს მთელი ქონება, რაც კი მეფის სახლში აღმოჩნდა, მისი ძეების და ცოლების ჩათვლით. ძე აღარ დარჩა, გარდა უმცროსი იოახაზისა.
18 . ყოველივე ამის შემდეგ დაუშვა უფალმა მის ნაწლავებზე განუკურნებელი სენი.
19 . ორი წლის შემდეგ გამოსცვივდა ნაწლავები სენისგან და დიდი ტანჯვით მოკვდა; კოცონიც არ აუნთია ხალხს მისთვის, როგორც მისი მამებისთვის ანთებდნენ.
20 . ოცდათორმეტი წლის იყო, როცა გამეფდა და რვა წელი იმეფა იერუსალიმში. ისე წავიდა, რომ არავის დანანებია. დამარხეს იგი დავითის ქალაქში, ოღონდ არა სამეფო სამარხში.
1 . წაიყვანა იუდას მთელმა ხალხმა ყუზია, რომელიც თექვსმეტი წლისა იყო მაშინ და გაამეფეს მამამისის, ამაციას ნაცვლად.
2 . მან ააშენა და დაუბრუნა იუდას ელოთი, მას შემდეგ, რაც მეფემ თავის მამებთან განისვენა.
3 . თექვსმეტი წლისა იყო ყაზარია, როცა გამეფდა და ორმოცდათორმეტ წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისი იყო იექოლია, იერუსალიმელი.
4 . სწორად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც ამაცია, მამამისი.
5 . ეძიებდა ღმერთს ზაქარიას დღეებში, რომელიც საღვთო ხილვებში იყო განბრძნობილი; ვიდრე უფალს ეძიებდა, ღმერთიც ხელს უმართავდა მას.
6 . გამოვიდა და ებრძოდა ფილისტიმელებს, გაარღვია გათის, იაბნესა და აშდოდის გალავანი. ქალაქები გააშენა აშდოდსა და ფილისტიმში.
7 . შეეწია ღმერთი ყუზიას ფილისტიმელების, გურ-ბაყალში მცხოვრები არაბებისა და მეყუნიმელების წინააღმდეგ;
8 . ხარკს უხდიდნენ ყამონელნი ყუზიას და ეგვიპტემდე განითქვა მისი სახელი, რადგან დიდად გაძლიერდა იგი.
9 . კოშკები ააშენა ყუზიამ იერუსალიმში, კუთხეთა კარიბჭეებზე, ხეობის კარიბჭესა და ყველა კიდეზე და გაამაგრა ქალაქი.
10 . ააშენა კოშკები უდაბნოში და ჭები ამოკვეთა, რადგან დიდძალი საქონელი ყავდა მას ბარსა და ვაკეზე; აგრეთვე მიწათმოქმედნი და მევენახენი - ქარმელის მთებზე, რადგან მიწის მოყვარული იყო.
11 . მებრძოლი ჯარი ჰყავდა ყუზიას; ომში რაზმებად გამოდიოდა, თვლითა და სიის მიხედვით, რომელიც იეყიელ მწერლისა და მაყასეიაჰუ ზედამხედველის ხელით იყო შედგენილი, ხანანიას, მეფის ერთ-ერთი მთავრის ხელმძღვანელობით.
12 . მთელი რიცხვი მამისსახლთა მამაცი მეთაურებისა ორი ათას ექვსასი იყო.
13 . მათ ხელთ სამასშვიდიათას ხუთასიანი ჯარი იყო, რომელიც დიდი თავგამოდებით იბრძოდა მეფის დასახმარებლად მტრების წინააღმდეგ.
14 . გაუმზადა ყუზიამ მთელ ლაშქარს ფარ-შუბი და მუზარადები, აბჯრები, მშვილდი და სატყორცნი ქვები.
15 . გააკეთა იერუსალიმში გამომგონებელთა მიერ გამოგონებული მანქანები, რათა კოშკებსა და კუთხეებზე დაედგა ისრებისა და დიდი ქვების სატყორცნად. შორს განითქვა მისი სახელი, რადგან საკვირველი შეწევნა ჰქონდა, ვიდრე არ გაძლიერდა.
16 . როცა გაძლიერდა, გაუამაყდა გული თავის დასაღუპად, უღალატა უფალს, თავის ღმერთს და სამსხვერპლოზე საკმევად შევიდა უფლის ტაძარში.
17 . უფლის ოთხმოც მამაც მღვდელთან ერთად შეჰყვა მას ყაზარია მღვდელი.
18 . გადაეღობნენ მეფე ყუზიას და უთხრეს: „შენ არ გეკუთვნის, ყუზია, უფლისთვის კმევა, არამედ მღვდლებს, აჰარონის ძეთ, რომლებიც კმევისთვის არიან დადგენილნი; გადი საწმიდრიდან, რადგან უმართლოდ მოიქეცი და არ გექნება პატივი ღვთისგან”.
19 . განრისხდა ყუზია, ხელში კანდელი ეპყრა საკმევლად; აჰა, მღვდლებზე განრისხებისას კეთრი გამოაჩნდა შუბლზე მღვდლების წინაშე, უფლის სახლში, საკმევლის სამსხვერპლოსთან.
20 . მიუბრუნდნენ მას ყაზარია მღვდელმთავარი და ყოველი მღვდელი და, აჰა, მთელი შუბლი კეთროვანი აქვს. სწრაფად გამოიყვანეს იქიდან. თვითონაც ჩქარობდა, რადგან უფალმა დალახვრა იგი.
21 . სიკვდილის დღემდე კეთროვანი იყო მეფე ყუზია და კეთროვანისთვის გამოყოფილ სახლში იჯდა, რადგან მოკვეთილ იქნა უფლის სახლიდან. მისი ძე იოთამი განაგებდა მეფის სასახლეს და განიკითხავდა ქვეყნის ხალხს.
22 . ყუზიას დანარჩენი საქმენი, პირველიც და უკანასკნელიც, წინასწარმეტყველმა ესაია ამოცის ძემ აღწერა.
23 . განისვენა ყუზიამ თავის მამებთან და საფლავების ველზე დაკრძალეს იგი, რომელიც მეფეთათვის იყო. რადგან ამბობდნენ, კეთროვანიაო. მის ნაცვლად კი იოთამი, მისი ძე გამეფდა.
1 . ოცი წლის იყო ახაზი გამეფებისას და თექვსმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში; არ იქცეოდა სწორად უფლის თვალში, მამამისის, დავითისგან განსხვავებით.
2 . ისრაელის მეფეთა გზებით დადიოდა და ბაყალთა ქანდაკებებიც ჩამოასხა.
3 . საკმეველს აკმევდა ბენ-ჰინომის ველზე და ცეცხლში წვავდა თავის ძეებს, იმ წარმართთა საძაგელი წესისამებრ, რომლებიც უფალმა ისრაელის ძეთაგან განდევნა.
4 . სწირავდა და აკმევდა მაღლობებსა და მწვერვალებზე და ყოველი ამწვანებული ხის ქვეშ.
5 . ჩააგდო იგი მისმა უფალმა ღმერთმა არამელთა მეფის ხელში; დაამარცხეს იგი და მრავალ ტყვესთან ერთად დამასკოში მიიყვანეს. გარდა ამისა, ისრაელის მეფის ხელშიც ჩააგდო, რომელმაც სასტიკად დაამარცხა.
6 . ფეკახ რემალიაჰუს ძემ, ისრაელის მეფემ, ერთ დღეში, ას ოცი ათასი იუდეველი ამოხოცა. მამაცი ვაჟკაცები, რადგან მიატოვეს მათ უფალი, თავიანთი მამების ღმერთი.
7 . დახოცა ზიხრიმ, ძლევამოსილმა ეფრემელმა, უფლისწული მაყასიაჰუ, მოურავი ყაზრიკამი და ელკანა, მეფის შემდეგ მეორე კაცი.
8 . დაატყვევეს ისრაელის ძეებმა თავიანთ ძმათაგან ორასი ათასი ქალი, ძე და ასული; დიდძალი ნადავლიც დაიტაცეს და მიიტანეს სამარიაში.
9 . იყო იქ უფლის წინასწარმეტყველი, სახელად ყოდედი. გამოვიდა სამარიაში დაბრუნებული ლაშქრის წინაშე და უთხრა: „აჰა, უფალი, თქვენი მამების ღმერთი განრისხებული იყო იუდაზე, ხელში ჩაგიგდოთ იგი და თქვენც ისეთი სისასტიკით გაჟლიტეთ ისინი, რომ ზეცას მისწვდა ეს.
10 . და ახლა გინდათ, რომ იუდასა და იერუსალიმის შვილები მონებად და მხევლებად გაიხადოთ? განა თქვენ არა გაქვთ დანაშაული უფლის, თქვენი ღმერთის წინაშე?
11 . ისმინეთ ჩემი, დააბრუნეთ ტყვეები, რომლებიც თქვენი მოძმეებისგან წამოასხით; რადგან უფლის რისხვა აღიგზნო თქვენზე”.
12 . ზოგიერთი ეფრემის ძეთა მეთაურთაგან - ყაზარია იეჰოხანანის ძე, ბერექიაჰუ მეშილემოთის ძე, ხიზკიაჰუ შალუმის ძე და ყამასა ხადლაის ძე ბრძოლიდან მოსულთა წინააღმდეგ აღდგა.
13 . უთხრეს მათ: „ტყვეებს აქ ნუ მოიყვანთ, ნუღარ დაუმატებთ ჩვენს ცოდვა-ბრალს ჩვენსავე დანაშაულს უფლის წინაშე; რადგან დიდია ჩვენი ბრალი და ანთია უფლის რისხვა ისრაელზე”.
14 . და დატოვეს შეიარაღებულმა კაცებმა ტყვეები და ნადავლი მთავრებისა და მთელი კრებულის წინაშე.
15 . ადგნენ სახელდებით მოხსენიებული კაცები, მივიდნენ ტყვეებთან და ვინც შიშველი იყო, ნადავლიდან შემოსეს. ფეხზე ჩააცვეს, აჭამეს და ასვეს, ზეთით დაზილეს, დასუსტებულნი სახედრებზე შესვეს; მიიყვანეს იერიხოში, პალმების ქალაქში, მათ მოძმეებთან და დაბრუნდნენ სამარიაში.
16 . იმ დროს გაუგზავნა მეფე ახაზმა წერილი აშურის მეფეებს, რათა დახმარებოდნენ მას.
17 . კვლავ მოდიოდნენ ედომელნი, ხოცავდნენ იუდეველთ და ტყვეებად მიერეკებოდნენ.
18 . ფილისტიმელებიც შეესივნენ დაბლობის ქალაქებსა და იუდას სამხრეთს; დაიპყრეს ბეთ-შემეში, აიალონი და გედეროთი; სოქო, თიმნა და გიმზო თავ-თავისი შემოგარენით და იქ დამკვიდრდნენ.
19 . რადგან დაამდაბლა უფალმა იუდა, ისრაელის მეფის, ახაზის გამო, ვინაიდან გარყვნა მან იუდა და დიდად განარისხა უფალი.
20 . მივიდა მასთან თიგლათ-ფილესერი, აშურის მეფე და დახმარების ნაცვლად კიდევ უფრო შეავიწროვა იგი.
21 . მისცა ახაზმა აშურის მეფეს ხარკი უფლის სახლიდან, მეფისა და მთავართა სახლებიდან, მაგრამ ვერც ამან უშველა.
22 . ამ გაჭირვების დროს უფრო სცოდავდა უფალს მეფე ახაზი.
23 . დამასკოს ღმერთებს სწირავდა მსხვერპლს, რომლებმაც დაღუპეს იგი და ამბობდა: „რადგან ასე შველიან არამის მეფეებს მათი ღმერთები, შევწირავ მათ, იქნებ შემეწიონ”. მაგრამ ისინი იყვნენ მისი და მთელი ისრაელის დამცემი.
24 . მოაგროვა ახაზმა ღვთის სახლის ჭურჭელი და დალეწა. უფლის სახლის კარნი დაკეტა და სამსხვერპლოები გაიკეთა იერუსალიმის თითოეულ კუთხეში.
25 . იუდას ყოველ ქალაქში გააკეთა მაღლობები, რათა უცხო ღმერთებისთვის ეკმია და განარისხა უფალი, თავისი მამების ღმერთი.
26 . დანარჩენი მისი ამბები და ყველა მისი საქმე, პირველი და უკანასკნელი, აღწერილია იუდასა და ისრაელის მეფეთა წიგნში.
27 . განისვენა ახაზმა თავის მამებთან და დაკრძალეს ის ქალაქ იერუსალიმში, თუმცა ისრაელის მეფეთა სამარხში არ მიუსვენებიათ. მის ნაცვლად კი ხიზკიაჰუ, მისი ძე გამეფდა.
1 . ოცდახუთი წლის გამეფდა ხიზკიაჰუ და ოცდაცხრა წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისი იყო აბია, ზაქარიას ასული.
2 . სწორად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც დავითი, მამამისი იქცეოდა.
3 . მან თავისი მეფობის პირველსავე წელს, პირველ თვეში, გააღო უფლის სახლის კარებები და შეაკეთა ისინი.
4 . მოიყვანა მღვდლები, ლევიანები და აღმოსავლეთის მოედანზე შეკრიბა.
5 . უთხრა მათ: „მისმინეთ, ლევიანებო! ახლა, განიწმიდენით და განწმიდეთ უფლის, თქვენი მამების ღმერთის სახლი და გამოიტანეთ უწმიდურება წმიდა ადგილიდან.
6 . რადგან შესცოდეს ჩვენმა მამებმა, ბოროტად იქცეოდნენ უფლის, ჩვენი ღმერთის თვალში, მიატოვეს იგი, პირი იბრუნეს უფლის სამყოფელისგან და ზურგი აქციეს მას.
7 . ჩაკეტეს დარბაზის კარები და ჩააქრეს ლამპრები, აღარც საკმეველს აკმევდნენ და აღარც სრულადდასაწველებს აღუვლენდნენ წმიდა ადგილზე ისრაელის ღმერთს.
8 . უფლის რისხვა დაატყდა იუდასა და იერუსალიმს და გადასცა ისინი ნგრევას, გატიალებასა და შერცხვენას, როგორც თქვენი თვალით ხედავთ.
9 . აჰა, მახვილით დაეცნენ ჩვენი მამები; ჩვენი ძეები, ასულები და ცოლები კი ტყვეობაში არიან ამის გამო.
10 . ახლა გულით მსურს აღთქმა დავუდო უფალს, ისრაელის ღმერთს, რათა მიაქციოს ჩვენგან თავისი მწველი რისხვა.
11 . ჩემო ძეებო, ნუ იქნებით დაუდევარნი! რადგან თქვენ ამოგირჩიათ უფალმა, რათა მის წინაშე მდგარიყავით, გემსახურათ, მისი მსახურები და საკმევლის მკმეველები ყოფილიყავით”.
12 . ადგნენ ლევიანები: კეჰათის ძეთაგან - მახათ ყამასაის ძე და იოელ ყაზარიას ძე; მერარის ძეთაგან - კიში ყაბდიას ძე და ყაზარია იეჰალელელის ძე; გერშონის ძეთაგან - იოახ ზიმას ძე და ყედენ იოახის ძე.
13 . ელიცაფანის ძეთაგან - შიმრი და იეყიელი; ასაფის ძეთაგან - ზაქარია და მათანია;
14 . ჰემანის ძეთაგან - იეხიელი და შიმყი; იედუთუნის ძეთაგან - შემაყია და ყუზიელი.
15 . შეკრიბეს თავიანთი ძმები და განიწმიდნენ. მივიდნენ მეფის ბრძანებით, უფლის სიტყვის მიხედვით, უფლის სახლის დასასუფთავებლად.
16 . შევიდნენ მღვდლები უფლის სახლის შიდა ოთახში დასასუფთავებლად და გამოიტანეს ყველაფერი არაწმიდა, რაც კი უფლის ტაძარში და მის ეზოში იპოვეს; აიღეს ლევიანებმა ეს უწმიდურება, გამოიტანეს და კედრონის ხევში გადაყარეს.
17 . პირველი თვის პირველ დღეს დაიწყეს განწმენდა, თვის მერვე დღეს კი უფლის დარბაზში შევიდნენ; რვა დღეს წმინდეს უფლის სახლი და პირველი თვის მეთექვსმეტე დღეს დაასრულეს.
18 . შევიდნენ მეფე ხიზკიაჰუსთან და უთხრეს: „გავასუფთავეთ უფლის მთელი სახლი, სრულადდასაწველის სამსხვერპლო და მთელი მისი ჭურჭელი, საწინაშეო პურის მაგიდა და მთელი მისი ჭურჭელი;
19 . ასევე მთელი ჭურჭელი, რომელიც მიატოვა მეფე ახაზმა თავის მეფობაში ორგულობის გამო - ჩვენ მოვამზადეთ და განვწმიდეთ. აჰა, უფლის სამსხვერპლოს წინაშეა ისინი”.
20 . დილაადრიანად ადგა მეფე ხიზკიაჰუ, შეკრიბა ქალაქის მთავრები და უფლის სახლში ავიდა.
21 . შვიდი მოზვერი, შვიდი ვერძი, შვიდი კრავი და შვიდი ვაცი მიიყვანეს - სამეფოს, საწმიდარისა და იუდას ცოდვისთვის; და უბრძანა მღვდლებს, აჰარონის ძეებს, რომ უფლის სამსხვერპლოზე აღევლინათ ისინი.
22 . დაკლეს მოზვრები; აიღეს მღვდლებმა სისხლი და სამსხვერპლოს ასხურეს; დაკლეს ვერძები და სისხლი სამსხვერპლოს ასხურეს; დაკლეს კრავები და სისხლი სამსხვერპლოს ასხურეს.
23 . მოიყვანეს განტევების ვაცები მეფისა და კრებულის წინაშე და ხელები დაასხეს მათ.
24 . დაკლეს ისინი მღვდლებმა და მთელი ისრაელის ცოდვების გამოსასყიდად გაწმიდეს მათი სისხლით სამსხვერპლო; რადგან მთელი ისრაელისთვის ბრძანა მეფემ სრულადდასაწველი და ცოდვის მსხვერპლი.
25 . დააყენა ლევიანები უფლის სახლში წინწილებით, ჩანგებითა და ქნარებით, დავითისა და გადის, მეფის მხილველის და ნათან წინასწარმეტყველის მიერ დადგენილი ბრძანების მიხედვით, რადგან ასე იყო ნაბრძანები ეს უფლის მიერ წინასწარმეტყველთა მეშვეობით.
26 . ლევიანები დავითის საკრავებით დადგნენ, მღვდლები კი საყვირებით.
27 . ბრძანება გასცა ხიზკიაჰუმ, რომ სრულადდასაწველი აღევლინათ სამსხვერპლოზე. როგორც კი დაიწყო სრულადდასაწველის აღვლენა, მაშინვე გაისმა უფლის საგალობელი დავითის
28 . მთელი კრებული თაყვანს სცემდა; მგალობელნი გალობდნენ და საყვირები ხმიანობდნენ; ასე გრძელდებოდა სრულადდასაწველის დამთავრებამდე.
29 . სრულადდასაწველი რომ აღასრულეს, მეფემ და ყველა მასთან მყოფმა ქედი მოიხარეს და თაყვანი სცეს.
30 . უბრძანეს მეფე ხიზკიაჰუმ და მთავრებმა ლევიანებს, რომ ედიდებინათ უფალი, დავითისა და ასაფ წინასწარმეტყველის სიტყვებით; ისინიც სიხარულით აქებდნენ, ქედს იხრიდნენ და თაყვანს სცემდნენ.
31 . მიუგო ხიზკიაჰუმ და თქვა: „ახლა უკვე განწმედილნი ხართ უფლისთვის; მოდით, მოიტანეთ მსხვერპლები და სამადლობელნი უფლის სახლში”. მოიტანა მთელმა კრებულმა მსხვერპლები და სამადლობელნი, ხოლო ვისაც გულით სურდა მოიტანა სრულადდასაწველი.
32 . იმ სრულადდასაწველთა რიცხვი, კრებულმა რომ მოიყვანა, იყო: სამოცდაათი ხარი, ასი ვერძი, ორასი კრავი; ყოველივე ეს უფლისთვის იყო სრულადდასაწველად.
33 . სულ შეწირული იქნა: ექვსასი ხარი და სამიათასი ცხვარი.
34 . ოღონდ ცოტანი იყვნენ მღვდლები და ვეღარ შეძლეს სრულადდასაწველის გატყავება, ამიტომ მათი ძმები ლევიანები ეხმარებოდნენ, ვიდრე საქმე არ მოთავდა და სხვა მღვდლებიც არ განიწმიდნენ, რადგან ლევიანები უფრო წრფელი გულებით იწმიდებოდნენ, ვიდრე მღვდლები.
35 . თანაც უამრავი იყო სრულადდასაწველი, სამშვიდობო შესაწირის ქონთან და საღვრელ შესაწირებთან ერთად. ასე განახლდა უფლის სახლის მსახურება.
36 . გაიხარეს ხიზკიაჰუმ და მთელმა ხალხმა იმის გამო, რაც ხალხს მოუმზადა ღმერთმა, რადგან მოულოდნელად მოხდა ეს ყველაფერი.
1 . ამ კეთილ საქმეთა შემდეგ, სანხერიბი მოვიდა, აშურის მეფე. იუდაში შემოიჭრა, გამაგრებულ ქალაქებთან დაბანაკდა და მათ აღებას ფიქრობდა.
2 . როცა დაინახა ხიზკიაჰუმ, რომ სანხერიბი მოვიდა და იერუსალიმის დალაშქვრას ლამობს,
3 . ითათბირა თავის მთავრებთან და მებრძოლებთან და ქალაქგარე წყაროს წყლების შეკავება გადაწყვიტა; ისინიც დაეხმარნენ.
4 . უამრავი ხალხი შეიკრიბა და დაწყვიტეს ყველა წყარო და ნაკადული, რაც იმ ადგილას მოედინებოდა; თქვეს: „რად უნდა იპოვონ აქ მოსულმა აშურის მეფეებმა ბევრი წყალი?”
5 . მხნეობა მოიკრიბა, ჩამონგრეული გალავანი მთლიანად აღადგინა და კოშკებამდე აამაღლა, გარედან სხვა კედელი მიუშენა; დავითის ქალაქში მილო გაამაგრა და მრავალი ფარ-შუბი დაამზადა.
6 . საბრძოლო მეთაურები დაუდგინა ხალხს, ქალაქის კარიბჭესთან, მოედანზე შემოიკრიბა ისინი და გულითადად ელაპარაკა:
7 . „განმტკიცდით და გამხნევდით, ნუ შეშინდებით და ნუ შეუკრთებით აშურის მეფეს და მთელ მის ურდოს, რადგან ის უფრო დიდია, ვინც ჩვენთანაა, ვიდრე ის, ვინც მათთან.
8 . მასთან ხორციელი ძალაა, ჩვენთან კი, უფალი, ჩვენი ღმერთია, რათა შეგვეწიოს და ჩვენს ომებში იბრძოლოს!” და გამხნევდა ხალხი ხიზკიაჰუს, იუდას მეფის სიტყვების გამო.
9 . ამის შემდეგ გაგზავნა სანხერიბმა, აშურის მეფემ, თავისი ელჩები იერუსალიმს, თვითონ კი მთელი თავისი ძალებით ლაქიში მოაქცია ალყაში; წარგზავნა ხიზკიაჰუსთან, იუდას მეფესთან და ყველა იუდეველთან, რომელიც იერუსალიმში იყო და შეუთვალა:
10 . „ასე ამბობს სანხერიბი, აშურის მეფე: რისი იმედი გაქვთ მაგ ალყაშემორტყმულ იერუსალიმში?
11 . განა არ გაცდუნებთ ხიზკიაჰუ, რათა შიმშილით და წყურვილით ამოგხოცოთ, როცა გეუბნებათ, უფალი, ღმერთი ჩვენი, გვიხსნისო აშურის მეფის ხელიდან?
12 . განა თვითონვე არ დაანგრია ხიზკიაჰუმ მისი მაღლობნი და სამსხვერპლონი და უთხრა იუდასა და იერუსალიმს: ერთ სამსხვერპლოსთან უნდა ეთაყვანოთ და აკმიოთო?
13 . განა არ იცით, რა დავმართეთ მე და ჩემმა მამებმა სხვა მიწის ხალხებს? განა შეძლეს მათმა ღმერთებმა მათი ქვეყნების დახსნა ჩემი ხელიდან?
14 . იმ ხალხთაგან, რომლებიც ჩემმა მამა-პაპამ მოსპო, რომლის ღმერთმა შეძლო თავისი ხალხის დახსნა ჩემი ხელიდან? აბა, როგორღა შეძლებს თქვენი ღმერთი ჩემი ხელიდან თქვენს გამოხსნას?
15 . ახლა არ გაცდუნოთ ხიზკიაჰუმ და არ მოგატყუოთ. ნუ ერწმუნებით მას, რადგან ვერ შეძლო ვერცერთი ერის ღმერთმა თავისი ხალხის სამეფოს ხსნა ჩემი და ჩემი მამა-პაპის ხელთაგან, აბა, როგორღა შეძლებს თქვენი ღმერთი ჩემი ხელიდან თქვენს გამოხსნას?
16 . კიდევ ბევრი ილაპარაკეს მისმა ელჩებმა უფალი ღმერთისა და მისი მსახურის, ხიზკიაჰუს წინააღმდეგ.
17 . დაწერა მან უფლის, ისრაელის ღმერთის საგმობი წერილები, თან ამბობდა: როგორც ქვეყნის ღმერთებმა ვერ იხსნეს თავიანთი ხალხები ჩემი ხელიდან, ისე ვერ იხსნის ხიზკიაჰუს ღმერთი თავის ხალხს ჩემი ხელიდან.
18 . ხმამაღლა ელაპარაკებოდნენ იერუსალიმის ხალხის ენაზე იუდევლებს, რომლებიც გალავანზე იყვნენ, რომ შეეშინებინათ, დაეფრთხოთ და დაეპყროთ ქალაქი.
19 . ისე მოიხსენიებდნენ იერუსალიმის ღმერთს, როგორც ადამიანის ხელით შექმნილ დედამიწის ხალხთა სხვა ღმერთებს.
20 . ლოცულობდნენ მეფე ხიზკიაჰუ და წინასწარმეტყველი ესაია, ამოცის ძე და შეჰღაღადებდნენ ზეცას.
21 . წარგზავნა უფალმა ანგელოზი აშურის მეფის ბანაკში და დასცა ყოველი ძლევამოსილი და მამაცი სარდალი. პირშერცხვენილი დაბრუნდა იგი თავის ქვეყანაში, შევიდა თავისი ღმერთის ტაძარში და მახვილით მოკლეს საკუთარმა ძეებმა.
22 . იხსნა უფალმა ხიზკიაჰუ და იერუსალიმის მკვიდრნი სანხერიბის, აშურის მეფისა და ყველა მასთანმყოფის ხელიდან და მშვიდობა მისცა ყოველი მხრიდან.
23 . მრავალმა მოიტანა ძღვენი უფლისთვის და ძვირფასი საჩუქრები ხიზკიაჰუსთვის, იუდას მეფისთვის, იერუსალიმში და ამაღლებულ იქნა იგი ყველა ხალხის თვალში ამის შემდეგ.
24 . იმ დღეებში სასიკვდილოდ დასნეულდა ხიზკიაჰუ და შეევედრა უფალს, ისიც ელაპარაკა მას და ნიშანი მისცა.
25 . მაგრამ სათანადო პატივი არ მიაგო უფალს ხიზკიაჰუმ, მის მიმართ გამოვლენილი სიკეთის გამო, ვინაიდან გული გაუამაყდა. ამიტომ რისხვა მოვიდა მასზე, იუდასა და იერუსალიმზე.
26 . გული დაიმდაბლეს ხიზკიაჰუმ და იერუსალიმის მკვიდრთ და აღარ მოსულა მათზე უფლის მრისხანება ხიზკიაჰუს დღეებში.
27 . აურაცხელი სიმდიდრე და დიდება ჰქონდა ხიზკიაჰუს; გაიკეთა თავისთვის საგანძურები ოქროსა და ვერცხლის, ძვირფასი ქვების, კეთილსურნელებების, ფარებისა და ყოველგვარი სანუკვარი ჭურჭლისთვის,
28 . და ბეღლები - ხორცის, მარცვლეულის, მაჭრისა და ზეთისთვის და სადგომები - ყოველგვარი საქონლისა და ფარისთვის.
29 . თავისთვის ქალაქები აიშენა და ფრიად გაიმრავლა წვრილფეხა და მსხვილფეხა საქონელი, რადგან დიდძალი ქონება მისცა მას ღმერთმა.
30 . ხიზკიაჰუმ დაგმანა ზედა გიხონის წყლის სადინარი და ქვემოთ, დავითის ქალაქის დასავლეთისკენ მიაქცია იგი. ყველა საქმეში წარმატებას აღწევდა ხიზკიაჰუ.
31 . ერთხელ, ბაბილონის მთავართა ელჩების ჩამოსვლისას, რომლებიც მის ქვეყანაში მომხდარი საკვირველების გამოსაკვლევად გამოგზავნეს, თავის ნებაზე მიუშვა ღმერთმა მეფე, რათა გამოეცადა იგი და გაეგო, რა ედო გულში.
32 . აჰა, ხიზკიაჰუს დანარჩენი სიტყვა და კეთილი საქმე, წინასწარმეტყველ ესაიას, ამოცის ძის ხილვაშია აღწერილი, ისრაელისა და იუდას მეფეთა წიგნში.
33 . განისვენა ხიზკიაჰუმ თავის მამებთან და დაკრძალეს იგი დავითის ძეთა სამარხების აღსავალზე. პატივი მიაგეს მას სიკვდილის შემდგომ, მთელმა იუდამ და იერუსალიმის მკვიდრებმა. მის ნაცვლად კი მენაშე, მისი ძე გამეფდა.
1 . თორმეტი წლისა იყო მენაშე, როცა გამეფდა და ორმოცდათხუთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში.
2 . მაგრამ ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში იმ ერების სიბილწეთა კვალზე, რომლებიც განდევნა უფალმა ისრაელის ძეთაგან.
3 . კვლავ ააშენა მაღლობები, ხიზკიაჰუმ, მამამისმა რომ დაანგრია; სამსხვერპლოები აღუმართა ბაყალებს, აშერი დარგო, თაყვანს სცემდა მთელ ციურ ლაშქარს და მათ ემსახურებოდა.
4 . სამსხვერპლოები ააშენა უფლის სახლში, რომელზეც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს: "იერუსალიმში იქნება ჩემი სახელი სამარადისოდ”
5 . სამსხვერპლოები აუშენა მთელ ციურ ლაშქარს უფლის სახლის ორივე ეზოში.
6 . ცეცხლში ატარებდა თავის ძეებს ბენ-ჰინომის ველზე. მარჩიელობდა, მისნობდა, ჯადოქრობდა და მესულთანეებთან იჭერდა საქმეს; ბევრ ბოროტებას სჩადიოდა უფლის თვალში მის განსარისხებლად.
7 . ღმერთის სახლში, მის მიერ გამოთლილი კერპი აღმართა, რომელზეც უთხრა ღმერთმა დავითსა და მის ძეს სოლომონს: ამ სახლში და იერუსალიმში, რომელიც მე ამოვირჩიე ისრაელის ყველა ტომიდან, საუკუნოდ დავამკვიდრებო ჩემს სახელს;
8 . აღარ მოვაცვლევინებ ფეხს ისრაელს ამ მიწიდან, რომელიც მათ მამებს მივეცი, თუ მოიქცევიან იმ რჯულის, წესებისა და მცნებების თანახმად, მოსეს მეშვეობით რომ ვამცნეო მათ!
9 . მაგრამ აცდუნა მენაშემ იუდა და იერუსალიმის მკვიდრნი და იმ ერებზე მეტ ბოროტებას სჩადიოდნენ, უფალმა რომ გაანადგურა ისრაელის ძეთა წინაშე.
10 . ელაპარაკა უფალი მენაშეს და მის ხალხს, მაგრამ არ შეისმინეს.
11 . და გამოიყვანა მის წინააღმდეგ უფალმა აშურის მეფის მხედართმთავრები, კაუჭებით შეიპყრეს მენაშე, სპილენძის ბორკილები დაადეს და ბაბილონში წაიყვანეს.
12 . გაჭირვების დროს შეევედრა მენაშე უფალს, თავის ღმერთს და ძლიერ დაიმდაბლა თავი თავისი მამების ღმერთის წინაშე.
13 . ილოცა მის მიმართ და ღმერთმაც ისმინა მისი ვედრება და იერუსალიმში, თავის სამეფოში დააბრუნა იგი. მიხვდა მენაშე, რომ უფალია ღმერთი.
14 . ამის შემდეგ გარე კედელი შემოუშენა დავითის ქალაქს გიხონის დასავლეთით, ხევისკენ, თევზის კარიბჭის შესასვლელამდე; გარს შემოარტყა ყოფელს და ძალზე აამაღლა. ასევე მხედართმთავრები ჩააყენა იუდას ყველა გამაგრებულ ქალაქში.
15 . მოაშორა უფლის სახლიდან უცხო ღმერთები და კერპი, ასევე სამსხვერპლოები, რომლებიც მან ააშენა უფლის სახლის მთაზე და იერუსალიმში და ქალაქის გარეთ გადაყარა.
16 . აღადგინა უფლის სამსხვერპლო და შესწირა მასზე სამშვიდობო და სამადლობელი მსხვერპლები და უბრძანა იუდევლებს, ემსახურათ უფლისთვის, ისრაელის ღმერთისთვის.
17 . მაგრამ ხალხი მაინც მაღლობებზე სწირავდა მსხვერპლს, ოღონდ უფალს, მხოლოდ თავის ღმერთს.
18 . მენაშეს დანარჩენი საქმეები, მისი ლოცვა თავის ღმერთის მიმართ და იმ მხილველთა სიტყვები, რომლებიც მას ისრაელის ღმერთის, უფლის სახელით ელაპარაკებოდნენ, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
19 . მისი ლოცვა და ის, რომ ღმერთმა ისმინა მისი, მისი ცოდვები და ორგულობა, მაღლობები რომ ააშენა, აშერები და კერპები რომ აღმართა, ყველაფერი მის დამდაბლებამდე, აჰა, ხოზაის მატიანეშია ჩაწერილი.
20 . მიიძინა მენაშემ თავის მამებთან და დამარხეს იგი თავის სახლში. მის ნაცვლად კი ამონი, მისი ძე გამეფდა.
21 . ოცდაორი წლისა იყო ამონი, როცა გამეფდა და ორი წელი იმეფა იერუსალიმში.
22 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მამამისი მენაშე; მენაშეს, მამამისის მიერ გაკეთებულ ყველა კერპს მსხვერპლს სწირავდა ამონი და ემსახურებოდა მათ.
23 . არ დაიმდაბლა თავი უფლის წინაშე, როგორც მამამისმა, მენაშემ დაიმდაბლა, არამედ უფრო მეტად გაამრავლა დანაშაული.
24 . შეითქვნენ მის წინააღმდეგ მისი მსახურები და თავის სახლში მოკლეს.
25 . დახოცა ქვეყნის ხალხმა მეფე ამონის წინააღმდეგ შეთქმულნი; და მის ნაცვლად მისი ძე, იოშია გაამეფეს.
1 . საუფლო პასექი იდღესასწაულა იოშიამ იერუსალიმში და პირველი თვის მეთოთხმეტე დღეს დაკლეს საპასექო კრავი.
2 . თავ-თავის საქმეზე დააყენა მღვდლები და ამხნევებდა უფლის სახლის მომსახურებისთვის.
3 . უთხრა ლევიანებს, რომლებიც მთელ ისრაელს მოძღვრავდნენ და წმიდად იდგნენ უფლის წინაშე: „დადგით წმიდა კიდობანი იმ სახლში, სოლომონმა, დავითის ძემ, ისრაელის მეფემ რომ ააშენა, ნუღარ იტვირთებთ მხრებით; ემსახურეთ ახლა უფალს, თქვენს ღმერთს და მის ხალხს - ისრაელს.
4 . მოემზადეთ თქვენ-თქვენი მამისსახლებისა და დასების მიხედვით, დავითის, ისრაელის მეფის განაწესის მიხედვით და სოლომონის, მისი ძის განაწესის მიხედვით;
5 . დადექით საწმიდარში: მამისსახლების, მოძმეებისა და ხალხის დასების მიხედვით და ლევიანთა მამისსახლების დასის მიხედვით.
6 . დაკალით საპასექო, ჯერ თავები განიწმიდეთ და შემდეგ თქვენი ძმებისთვის განამზადეთ კრავები, რათა მოსეს ხელით მოცემული უფლის სიტყვის თანახმად მოიქცნენ”.
7 . უბოძა იოშიამ ერის შვილებს და ყველას, ვინც კი იქ იმყოფებოდა, ოცდაათი ათასი კრავი და თიკანი ფარიდან საპასექო მსხვერპლისთვის და სამი ათასი ხარი, მეფის ქონებიდან.
8 . მისი მთავრებიც ნებაყოფლობით გასცემდნენ ხალხისთვის, მღვდლებისა და ლევიანებისთვის. ხილკიამ, ზაქარიამ და იეხიელმა, ღვთის სახლის წინამძღვრებმაც მისცეს მღვდლებს საპასექო მსხვერპლებისთვის ორი ათას ექვსასი კრავი და სამასი ხარი.
9 . ქანანიაჰუმ, შემაყიამ, ნეთანელმა და მისმა ძმებმა, ხაშაბიამ, იეყიელმა, იოზაბადმა - ლევიანთა მთავრებმა, ლევიანებს საპასექო მსხვერპლისთვის ორი ათას ექვსასი კრავი და ხუთასი ხარი მისცეს.
10 . ასე მომზადდა მსახურება. მღვდლები თავ-თავის ადგილებზე დადგნენ, ლევიანები კი თავისი დასების მიხედვით, მეფის ბრძანებისამებრ.
11 . დაკლეს საპასექო. მღვდლები ხელით აპკურებდნენ, ლევიანები კი ატყავებდნენ.
12 . გამოაცალკევეს სრულადდასაწველნი, რომ მამისსახლთა დასებისთვის დაენაწილებინათ, რათა ისე შეეწირათ მსხვერპლი, როგორც მოსეს წიგნში სწერია. ასევე დაანაწილეს ხარებიც.
13 . წესის მიხედვით შეწვეს საპასექო ცეცხლზე, ქვაბებში, ქოთნებსა და ქვაბქოთნებში მოხარშეს წმინდა მსხვერპლები და აჩქარებით ჩამოურიგეს მთელ ხალხს.
14 . შემდეგ თავისთვის და მღვდლებისთვის მოამზადეს, რადგან მღვდლები, აჰარონის ძენი, დაღამებამდე სწირავდნენ სრულადდასაწველს და ქონს; ამიტომაც მოამზადეს ლევიანებმა თავისთვის და მღვდლებისთვის, აჰარონის ძეთათვის.
15 . მგალობელნი, ასაფის ძენი, თავ-თავიანთ ადგილზე იდგნენ დავითის, ასაფის, ჰემანის და იედუთუნის, მეფის მხილველის ბრძანებით, კარისმცველებიც ყველა კარებთან იდგნენ, არ მიუტოვებიათ მსახურება, რადგან მათი ძმები, ლევიანები ამზადებდნენ მათთვის.
16 . ასე მომზადდა იმ დღეს უფლის ყველა მსახურება, რომ პასექი დაცულიყო და სრულადდასაწველი აღვლენილიყო უფლის სამსხვერპლოზე, მეფე იოშიას ბრძანების მიხედვით.
17 . შვიდ დღეს დღესასწაულობდნენ იმ დროს იქ მყოფი ისრაელის ძეები პასექს და უფუარობის დღესასწაულს.
18 . სამუელ წინასწარმეტყველის დღეების შემდეგ არ უდღესასწაულიათ ისრაელში ასეთი პასექი; ისრაელის არცერთ მეფეს არ უდღესასწაულია ასეთი პასექი, იოშიამ, მღვდლებმა, ლევიანებმა, მთელმა იუდამ, იქ მყოფმა ისრაელმა და იერუსალიმის მკვიდრებმა რომ იდღესასწაულეს.
19 . იოშიას მეფობის მეთვრამეტე წელს იდღესასწაულეს ეს პასექი.
20 . ყოველივე ამის შემდეგ, როდესაც იოშიამ ღვთის სახლი მოამზადა, ამოვიდა ნექო, ეგვიპტის მეფე ქარქემიშთან საბრძოლველად მდინარე ევფრატზე; და გამოვიდა იოშია მასთან შესახვედრად.
21 . მოციქულები გაუგზავნა ნექომ, ამ სიტყვებით: „რა საქმე მაქვს შენთან, იუდას მეფევ? შენს წინააღმდეგ არ გამოვსულვარ დღეს, სხვა სახლს ვებრძვი და თვით ღმერთმა მიბრძანა რომ ვიჩქარო; შეჩერდი და ნუ შეეწინააღმდეგები ღმერთს, რომელიც ჩემთანაა, რომ არ გაგანადგუროს”.
22 . პირი არ იბრუნა მისგან იოშიამ და შეიმოსა მის წინააღმდეგ საბრძოლველად; არ შეისმინა ნექოს სიტყვები, ღვთის მიერ წარმოთქმული, და გავიდა მეგიდოს ველზე საბრძოლველად.
23 . ესროლეს მეისრეებმა მეფე იოშიას და დაჭრეს; უთხრა მეფემ თავის მსახურებს: „გამიყვანეთ, რადგან მძიმედ ვარ დაჭრილი”.
24 . ჩამოიყვანეს მისმა მსახურებმა ეტლიდან, ჩასვეს მეორე ეტლში და იერუსალიმში წაიყვანეს. მოკვდა იგი და თავისი მამების სამარხში დაიკრძალა. მთელი იუდა და იერუსალიმი გლოვობდა იოშიას.
25 . გოდებდა იერემია იოშიაზე: ყველა მგალობელი კაცი და ქალი დღემდე მოთქვამს იოშიაზე თავის გოდებაში. წესად დაუდგინეს ეს ისრაელს და, აჰა, საგოდებლებშია ჩაწერილი.
26 . იოშიას დანარჩენი საქმენი და მისი სიკეთე, უფლის რჯულშია ჩაწერილი.
27 . საქმენი მისი, პირველი და უკანასკნელი, აჰა, ისრაელისა და იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
1 . გამოიყვანა ქვეყნის ხალხმა იეჰოახაზი, იოშიას ძე და მამამისის ნაცვლად გაამეფა იერუსალიმში.
2 . ოცდასამი წლის იყო იეჰოახაზი გამეფებისას და სამ თვეს მეფობდა იერუსალიმში.
3 . ეგვიპტის მეფემ გადააყენა იერუსალიმის ტახტიდან და ხარკი დააკისრა ქვეყანას - ასი ტალანტი ვერცხლი და ერთი ტალანტი ოქრო.
4 . მისი ძმა, ელიაკიმი გაამეფა ეგვიპტის მეფემ იუდასა და იერუსალიმზე; სახელი იეჰოიაკიმად შეუცვალა. მისი ძმა, იეჰოახაზი კი ეგვიპტეში წაიყვანა ნექომ.
5 . ოცდახუთი წლისა იყო იეჰოიაკიმი თავისი გამეფებისას და თერთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. ბოროტს სჩადიოდა უფლის, თავისი ღმერთის თვალში.
6 . გამოვიდა მის წინააღმდეგ ნაბუქოდონოსორი, ბაბილონის მეფე და შებორკა იგი, რათა ბაბილონში წაეყვანა.
7 . უფლის ტაძრის ჭურჭლის ნაწილიც ბაბილონში გადაიტანა და იქ, თავის ტაძარში მოათავსა.
8 . იეჰოიაკიმის დანარჩენი საქმენი და სისაძაგლენი, რაც ჩაიდინა და რაც თავის საწინააღმდეგოდ აღმოჩნდა, აჰა, ისრაელისა და იუდას მეფეთა წიგნშია აღწერილი. მის ნაცვლად კი მისი ძე, იეჰოიაქინი გამეფდა.
9 . რვა წლის იყო იეჰოიაქინი გამეფებისას და სამ თვესა და ათ დღეს მეფობდა იერუსალიმში. ბოროტს სჩადიოდა უფლის, თავისი ღმერთის თვალში.
10 . წარგზავნა წლის შემობრუნებისას მეფე ნაბუქოდონოსორმა თავისი მსახურნი მის წამოსაყვანად და მიიყვანეს იგი ბაბილონში უფლის ტაძრის ძვირადღირებულ ჭურჭელთან ერთად. იუდასა და იერუსალიმზე კი ციდკია, მისი ძმა გაამეფა.
11 . ოცდაერთი წლისა იყო ციდკია თავისი გამეფებისას და თერთმეტ წელს მეფობდა იერუსალიმში.
12 . ბოროტს სჩადიოდა უფლის, თავისი ღმერთის თვალში. არ დაიმდაბლა თავი იერემიას წინაშე, რომელიც უფლის სიტყვას წინასწარმეტყველებდა.
13 . მეფე ნაბუქოდონოსორსაც განუდგა, რომელმაც ღვთის წინაშე დააფიცა. გაჯიუტდა და გული გაიქვავა, რათა არ დაბრუნებულიყო უფალთან, ისრაელის ღმერთთან.
14 . ასევე უფროსი მღვდლები და ხალხის ყველა მთავარიც ბევრს სცოდავდა წარმართთა ყოველი სისაძაგლისამებრ და შებილწეს უფლის სახლი, რომელიც გაწმიდა მან იერუსალიმში.
15 . გამუდმებით უგზავნიდა უფალი, მათი მამების ღმერთი, თავის მოციქულებს, რადგან ებრალებოდა თავისი ხალხი და თავისი სამყოფელი.
16 . და დასცინოდნენ ღვთის მოციქულებს, აბუჩად იგდებდნენ მის სიტყვებს და სასაცილოდ იგდებდნენ მის წინასწარმეტყველთ, ვიდრე არ ამაღლდა უფლის რისხვა თავის ხალხზე, ისე რომ კურნება აღარ დარჩა მათთვის.
17 . ქალდეველთა მეფე მოავლინა მათზე და მათივე საწმიდრის სახლში გაუჟლიტა მახვილით ყმაწვილები. არ შებრალებია არც ჭაბუკი, არც ქალწული, არც ასაკოვანი, არც მხცოვანი; ყველანი მის ხელს გადასცა ღმერთმა.
18 . ღვთის ტაძრის მთელი ჭურჭელი, დიდი და მცირე და უფლის სახლის, მეფისა და მისი მთავრების საუნჯენი, ყველაფერი ბაბილონში წაიღო.
19 . ღვთის სახლი გადაწვეს და იერუსალიმის გალავანი დაანგრიეს; ყველა გამაგრებული სასახლე ცეცხლით დაწვეს და ყოველივე ძვირადღირებული მოსპეს.
20 . მახვილს გადარჩენილნი ბაბილონისკენ გარეკა და იყვნენ ისინი მისთვის და მისი ძეებისთვის მსახურებად, სპარსეთის მეფობის დამყარებამდე.
21 . რათა აღსრულებულიყო იერემიას პირით ნათქვამი უფლის სიტყვა: „ვიდრე არ დაკმაყოფილდება მიწა თავისი შაბათებით, გაუკაცრიელების მთელი დღეების განმავლობაში, სამოცდაათი წლის შესრულებამდე”.
22 . კიროსის, სპარსეთის მეფის პირველ წელს, რათა აღსრულებულიყო იერემიას პირით ნათქვამი უფლის სიტყვა, აღძრა უფალმა კიროსის, სპარსეთის მეფის სული და ხმაც გაავრცელა და წერილობითაც განაცხადა მთელ თავის სამეფოში:
23 . ასე ამბობსო კიროსი, სპარსეთის მეფე: „დედამიწის ყველა სამეფო მომცა უფალმა, ზეციერმა ღმერთმა და მიბრძანა, რომ სახლი ავუშენო იუდეის იერუსალიმში; თუ ვინმე არის თქვენ შორის მისი ხალხიდან, უფალი, მისი ღმერთი იყოს მასთან, შეუძლია წავიდეს!
1 . წინასწარმეტყველებდნენ ისრაელის ღმერთის სახელით, ანგია წინასწარმეტყველი და ზაქარია, ყიდოს ძე, იუდასა და იერუსალიმში მცხოვრებ იუდეველებზე.
2 . მაშინ ადგნენ ზერუბაბელ შეალთიელის ძე და იეშუა იოცადაკის ძე და დაიწყეს ღვთის სახლის შენება იერუსალიმში. მათთან იყვნენ ღვთის წინასწარმეტყველნი და ეხმარებოდნენ მათ.
3 . მაშინ იყო, რომ მივიდნენ მათთან თათენაი, მდინარის გაღმელი მთავარი და შეთარ-ბოზნაი, თავიანთ თანამოაზრეებთან ერთად და ასე უთხრეს მათ: „ვინ მოგცათ თქვენ ამ ტაძრის აგებისა და გალავნის დასრულების განკარგულება?”
4 . მაშინ ვუთხარი იმათი სახელები, ვინც ამ შენობას აშენებდა.
5 . მათი ღმერთის თვალი იყო იუდაელთა უხუცესებზე, რათა არ შეეწყვიტათ მუშაობა, ვიდრე არ შეატყობინებდნენ ამ ამბავს დარიოსს და პასუხი არ დაბრუნდებოდა.
6 . აი, მეფე დარიოსისთვის თათენაის, მდინარის გაღმელი მთავრისა და შეთარ-ბოზნაის მიერ, მდინარის გაღმა მყოფ, თავის თანამოაზრე აფარსახელებთან ერთად, გაგზავნილი წერილის პირი:
7 . გაუგზავნეს მას წერილი, რომელშიც ეწერა: „მეფე დარიოსს, სრული მშვიდობა!
8 . დაე, ეუწყოს მეფეს, რომ ვიყავით იუდაში, დიდი ღმერთის ტაძართან, რომელიც დიდრონი ქვებით შენდება და მორებს აყოლებენ ზღუდეებში. გულმოდგინედ მუშაობენ და წარმატებით მიმდინარეობს ეს საქმე.
9 . მაშინ ასე ვკითხეთ მათ უხუცესებს: ვინ მოგცათ თქვენ ამ ტაძრის აგებისა და გალავნის დასრულების განკარგულება?
10 . სახელებიც გამოვიკითხეთ, რომ გვეცნობებინა შენთვის და დაგვეწერა მათი თავკაცების სახელები.
11 . ასე მოგვიგეს: ჩვენ ცისა და მიწის ღმერთის მსახურები ვართ და თავიდან ვაშენებთ სახლს, რომელიც მრავალი წლის წინ აშენდა და ისრაელის დიდმა მეფემ აღაშენა და დაასრულა იგი.
12 . მერე განარისხეს ჩვენმა მამებმა ზეციერი ღმერთი, მან ისინი ბაბილონის მეფეს, ნაბუქოდონოსორ ქალდეველის ხელს გადასცა, რომელმაც დაანგრია ეს სახლი და ბაბილონში გადაასახლა ხალხი.
13 . მაგრამ კიროსის მეფობის პირველ წელს, ბაბილონში გასცა კიროსმა ღვთის სახლის აშენების განკარგულება.
14 . ღვთის სახლის ჭურჭელი, ოქროსი და ვერცხლისა, რაც ნაბუქოდონოსორმა იერუსალიმის ტაძრიდან წაიღო და ბაბილონის ტაძარში მიიტანა, უკან გამოიტანა მეფე კიროსმა ბაბილონის ტაძრიდან და გადასცა შეშბაცარს, რომელიც გამგებლად ჰყავდა დანიშნული.
15 . უთხრა მას: აიღე ეს ჭურჭელი და წადი, მიიტანე იერუსალიმის ტაძარში, რათა აშენდეს ღვთის სახლი თავის ძველ ადგილზე!
16 . მაშინ მოვიდა შეშბაცარი და საძირკველი ჩაუყარა ღვთის სახლს იერუსალიმში; იმ დროიდან აქამდე შენდება იგი, მაგრამ ჯერ არ დასრულებულა.
17 . ახლა კი, თუ ინებებს მეფე, დაე მოჩხრიკონ სამეფო მატიანე იქ, ბაბილონში, მართლა გაიცა თუ არა ბრძანება მეფე კიროსისგან უფლის სახლის ასაშენებლად იერუსალიმში და შეგვატყობინოს მეფემ თავისი გადაწყვეტილება ამ საქმის თაობაზე”.
1 . როდესაც სანბალატმა, ტობიამ, არაბმა გაშმუმ და ჩვენმა დანარჩენმა მტრებმა გაიგეს, რომ ავაშენეთ კედელი და ბზარი არ დაგვიტოვებია მასში, თუმცა იმ ჟამად კარიბჭეებში კარები არ მქონდა ჩაყენებული,
2 . კაცი მომიგზავნეს სანბალატმა და გაშმუმ და შემომითვალეს: "წამო, ონოს დაბლობის რომელიმე სოფელში შევიკრიბოთ”. განზრახული ჰქონდათ, რომ ბოროტება შეემთხვიათ ჩემთვის.
3 . მაცნეები გავუგზავნე და შევუთვალე: "დიდ საქმეს ვაკეთებ და არ შემიძლია ჩამოსვლა; რატომ უნდა შეჩერდეს საქმე, როცა მივატოვებ და ჩამოვალ თქვენთან?”
4 . ოთხჯერ გამომიგზავნეს ამ სიტყვით მაცნე და მეც იგივე პასუხი დავუბრუნე.
5 . ამავე სიტყვით მეხუთედ გამომიგზავნა სანბალატმა თავისი მსახური, რომელსაც ხელში გახსნილი წერილი ეჭირა.
6 . წერილში ეწერა: "ერებში ხმა დადის და გაშმუც ამბობს, რომ შენ და ებრაელებს ამბოხება გაქვთ განზრახული და კედელსაც ამიტომ აშენებ. ამავე ხმების თანახმად, მათზე გამეფება გაქვს განზრახული.
7 . წინასწარმეტყველებიც დაგიდგენია, რათა იერუსალიმში განაცხადონ შენზე და თქვან: არის მეფე იუდაში! ახლა მეფესაც აცნობებენ ამ სიტყვებს; ამიტომ მოდი და მოვილაპარაკოთ”.
8 . გავუგზავნე მაცნე და შევუთვალე: "ასეთი რამ, რასაც ამბობ, არ თქმულა, რადგან შენი გონებით თხზავ მაგას!”
9 . ყველანი გვაშინებდნენ და ამბობდნენ: "ხელები დაუსუსტდებათ და საქმეს ვერ დაასრულებენო”. ღმერთო, ახლა უფრო განმიმტკიცე ხელები!
10 . ამის შემდეგ შემაყიას, დელაიას ძის, მეჰეტაბელის ძის სახლში შევედი, რომელიც სახლში იყო ჩაკეტილი და მითხრა: "ღვთის სახლში წავიდეთ, ტაძარში და ჩავკეტოთ ტაძრის კარი, რადგან შენს მოსაკლავად მოდიან; ამაღამ მოვლენ შენს მოსაკლავად”.
11 . ვუთხარი: "განა ჩემნაირი კაცი უნდა გაიქცეს? ანდა ისეთი, როგორიც მე ვარ, სიცოცხლის გადასარჩენად ტაძარში უნდა შევიდეს? არ შევალ-მეთქი!”
12 . მივხვდი, რომ ღმერთის გამოგზავნილი არ იყო. ჩემს წინააღმდეგ იმიტომ იწინასწარმეტყველა, რომ ტობიასა და სანბალატს დაექირავებინათ.
13 . დაიქირავეს იმისთვის, რომ შემშინებოდა და ჩემი საქციელით ცოდვა ჩამედინა; ამით ისინი სახელს გამიტეხდნენ და ჩემს დასაგმობად გამოიყენებდნენ.
14 . ღმერთო ჩემო, გაიხსენე ტობია და სანბალატი ამ საქმეებისამებრ; აგრეთვე ნოყადია, წინასწარმეტყველი ქალი და დანარჩენი წინასწარმეტყველებიც, რომლებსაც ჩემი დაშინება სურდათ.
15 . დასრულდა ქალაქის კედელი ელულის ოცდახუთში - ორმოცდათორმეტ დღეში.
16 . როცა ეს ყველაფერი ჩვენმა მტრებმა გაიგეს და ჩვენს ირგვლივ მცხოვრებმა ერებმა დაინახეს, ძალიან დამცირდნენ საკუთარ თვალში და მიხვდნენ, რომ ჩვენმა ღმერთმა აღასრულა ეს საქმე.
17 . იმ დღეებში, იუდას დიდებულების მრავალი წერილი მისდიოდა ტობიას, ტობიას წერილები კი მათ მისდიოდათ,
18 . რადგან იუდაში მრავალი იყო მასთან ფიცით შეკრული, რაკი იგი შექანია არახის ძის სიძე იყო, ხოლო მის ძეს, იოხანანს, ცოლად მეშულამ ბერექიაჰუს ძის ასული ჰყავდა.
19 . ჩემს წინაშე მის კეთილ საქმეებზე ლაპარაკობდნენ, ჩემი სიტყვები კი მასთან მიჰქონდათ, ხოლო ტობია წერილებს მიგზავნიდა, რომ დავეშინებინე.
1 . გუნდის ლოტბარს, დავითის ფსალმუნი. რაჟამს მივიდა მასთან ნათან წინასწარმეტყველი, მას შემდეგ,როცა ბათ-შებაყთან შევიდა. შემიწყალე, ღმერთო, შენი წყალობისამებრ, შენი მრავალი შებრალებისამებრ წაშალე ჩემი დანაშაული.
2 . მრავლად განმბანე ჩემი ბრალისაგან და ჩემი ცოდვისაგან განმწმინდე.
3 . რადგან ვიცი ჩემი დანაშაული და ჩემი ცოდვა მუდამ თვალწინ მიდგას.
4 . შენ, მხოლოდ შენ შეგცოდე და ბოროტება ჩავიდინე შენს თვალში, ამიტომ მართალი ხარ შენს სიტყვებში და სწორი - შენს სამართალში.
5 . აჰა, უკანონოდ ჩავისახე და ცოდვით დაორსულდა ჩემზე დედაჩემი.
6 . აჰა, შენ შეიყვარე ჭეშმარიტება გულით და გამაგებინე სიბრძნე ფარული.
7 . მასხურე უსუპი და განვიწმინდები; განმბანე და თოვლზე მეტად გავსპეტაკდები.
8 . მომასმენინე ლხინი და მხიარულება, გაახარე ჩემი ძვლები, შენ რომ დათრგუნე.
9 . სახე არიდე ჩემს შეცოდებებს და ყველა ჩემი ბრალი წაშალე.
10 . სუფთა გული შეჰქმენი ჩემში, ღმერთო, და წრფელი სული განაახლე ჩემს სხეულში.
11 . ნუ უკუმაგდებ შენგან და ნუ წამართმევ შენი სიწმიდის სულს.
12 . დამიბრუნე სიხარული შენი ხსნით და დიდებული სულით გამამაგრე.
13 . ვასწავლი დამნაშავეებს შენს გზებს და ცოდვილნი დაბრუნდებიან შენთან.
14 . მიხსენ სისხლთაგან, ღმერთო, ღმერთო ჩემი ხსნისა, და ჩემი ენა ხოტბას შეასხამს შენს სიმართლეს.
15 . უფალო! გახსენი ჩემი ბაგენი და ჩემი პირი იტყვის შენს ქებას.
16 . რადგან მსხვერპლი არა გსურს, რომ შემოგწირო, და აღსავლენს არ ინებებ.
17 . შესაწირავი ღმერთისა - სული მოდრეკილი; მოდრეკილისა და მორჩილის გული არ დაამცირო, ღმერთო.
18 . კეთილი უყავ შენი სურვილით სიონს, ააშენე გალავნები იერუსალიმისა.
19 . მაშინ ისურვებ სიმართლის შესაწირავებს, აღსავლენსა და მთლად დასაწველს; მაშინ აიტანენ შენს სამსხვერპლოზე ზვარაკებს.
1 . მოისმინა თუ არა ეს მეფე ხიზკიაჰუმ, შემოიხია სამოსელი, ჯვალოთი შეიმოსა და უფლის სახლში შევიდა.
2 . გაგზავნა ელიაკიმი, რომელიც სასახლეზე იყო დადგენილი, შებნა მწერალი და მღვდელთაგან უხუცესნი - ყველანი ჯვალოთი შემოსილნი - წინასწარმეტყველ ესაია ამოცის ძესთან.
3 . უთხრეს მას, ასე ამბობსო ხიზკიაჰუ: უბედურების, მხილებისა და უარყოფის დღეა ეს დღე, რადგან მოადგნენ ყრმები საშოს კარს, მაგრამ შობისთვის ძალა არ არის.
4 . იქნებ ისმინოს შენმა უფალმა ღმერთმა რაბშაკეს სიტყვები, რომელიც აშურის მეფემ, მისმა ბატონმა, შემოთვალა, რათა გაელანძღა ცოცხალი ღმერთი; იქნებ შერისხოს იმ სიტყვათა გამო, რომელიც ისმინა უფალმა, შენმა ღმერთმა; აღავლინე ლოცვა დარჩენილი ნატამალისთვის.
5 . და შევიდნენ მეფე ხიზკიაჰუს წარგზავნილნი ესაიასთან.
6 . მიუგო მათ ესაიამ: "უთხარით თქვენს ბატონს, ასე ამბობს-თქო უფალი: ნუ გეშინია იმ სიტყვებისა, შენ რომ მოისმინე, რითაც მგმობდნენ აშურის მეფის მსახურნი.
7 . აჰა, სულს ჩავუდებ, ამბავს გაიგებს და დაბრუნდება თავის ქვეყანაში; მახვილით დავცემ მისივე ქვეყანაში”.
8 . გაბრუნდა რაბშაკე და ლიბნასთან მებრძოლი ჰპოვა აშურის მეფე, რადგან გაგებული ჰქონდა ლაქიში დატოვაო.
9 . თირჰაკაზე, ეთიოპიის მეფეზეც ესმა, უთხრეს: შენთან საბრძოლველად გამოვიდაო. ეს რომ გაიგო, მაცნენი გაუგზავნა ხიზკიაჰუს ამ სიტყვებით:
10 . ასე უთხარით ხიზკიაჰუს, იუდას მეფეს: "ნუ გაცდუნებს შენი ღმერთი, რომელზეც დაიმედებულხარ - არ ჩავარდებაო იერუსალიმი აშურის მეფის ხელში!
11 . აჰა, გსმენია, რაც აშურის მეფეებმა მოაწიეს ყველა ქვეყანას, როგორ დაამხეს ისინი. შენ როგორ გადარჩები?
12 . განა გადაარჩინეს ისინი იმ ხალხთა ღმერთებმა, რომლებიც ჩემმა მამებმა ააოხრეს? გოზანი და ხარანი, რეცეფი და ძენი ედენისა, თელასარში რომ იყვნენ?
13 . სად არიან ხამათისა და არფადის მეფეები? ან სეფარვაიმის, ჰენასა და ავას მეფენი?”
14 . მიიღო ხიზკიაჰუმ წერილი მაცნეებისგან, წაიკითხა, ავიდა უფლის ტაძარში და უფლის წინაშე გაშალა წერილი.
15 . ევედრებოდა ხიზკიაჰუ უფალს და ამბობდა:
16 . "ცაბაოთ უფალო, ღმერთო ისრაელისა, ამაღლებულო ქერუბებზე! შენ, მხოლოდ შენ ხარ ღმერთი დედამიწის ყველა სამეფოსი, შენ შექმენი ცა და ქვეყანა.
17 . მოაპყარ ყური, უფალო და მოისმინე. გაახილე თვალი, უფალო და დაინახე სანხერიბის სიტყვა, ცოცხალი ღმერთის სალანძღად რომ გამოგზავნა.
18 . მართალია, უფალო, აშურის მეფეებმა გაატიალეს ყველა ქვეყანა და მათი მიწები.
19 . ცეცხლში ყრიდნენ მათ ღმერთებს, რადგან ღმერთები არ იყვნენ ისინი, არამედ ადამიანის ნახელავი, ხე და ქვა, ამიტომ მოსპეს კიდეც ისინი.
20 . ახლა კი უფალო, ღმერთო ჩვენო, გვიხსენი მისი ხელიდან, რათა შეიტყოს ქვეყნის ყველა სამეფომ, რომ მხოლოდ შენა ხარ უფალი”.
21 . გაგზავნა ესაია ამოცის ძემ ხიზკიაჰუსთან სათქმელად, ასე ამბობსო უფალი, ისრაელის ღმერთი, იმის პასუხად, რასაც სანხერიბზე, აშურის მეფეზე ევედრებოდი.
22 . ესაა სიტყვა, რომელიც წარმოსთქვა უფალმა მასზე: "აბუჩად აიგდო, დასცინა ქალწულს, სიონის ასულს! თავს იქნევდა იერუსალიმის ასულის უკან.
23 . ვის ძრახავდი და ვის ლანძღავდი? ვისზე აიმაღლე ხმა და ვის დაადგი თვალი? ისრაელის წმიდას!
24 . შენი მონების პირით ძრახავდი უფალს და ამბობდი, მთათა სიმაღლეზე ავედი ჩემი მრავალი ეტლით, ლიბანის კალთებზე; გავჩეხავ მის მაღალ კედრებს, მის ნარჩევ კვიპაროსებს და მივაღწევ მისი სიმაღლის ბოლომდე, მის ნაყოფიერ ტყემდე.
25 . მე ამოვთხარე და დავლიე წყლები, ჩემი ფეხის ტერფებით ამოვაშრობ ეგვიპტის ყველა მდინარეს.
26 . არ გსმენია განა, შორეულ წარსულში რომ გავაკეთე მე ეს? უძველეს დროში განვიზრახე და ახლა მოვაწიე, რათა ნანგრევების გროვად გექცეს გამაგრებული ქალაქები.
27 . ხელმოკლენი იყვნენ მისი მცხოვრებნი - გაწბილებულნი და შერცხვენილნი. ველის მცენარეებივით გახდნენ - მწვანე მოლივით და ერდოს ბალახივით, თავთავის გაკეთებამდე გათელილი ჯეჯილივით.
28 . ვიცოდი შენი დაჯდომა, შენი გამოსვლა და შესვლა; შენი რისხვა ჩემს წინააღმდეგ.
29 . რადგან შენი მრისხანება ამაღლდა ჩემს წინაშე და შენი ამპარტავნება მოსწვდა ჩემს ყურს, კაუჭს გაგიყრი ნესტოებში და აღვირს ამოგდებ პირში და იმავე გზით დაგაბრუნებ, რომლითაც მოსულხარ.
30 . ხიზკიაჰუ, ეს იქნება შენთვის ნიშანი: ჭამეთ ამ წელს ნაგერალი ხორბალი, მეორე წელს - თვითნაბადი, მესამე წელს დათესეთ და მომკეთ, ჩაყარეთ ვენახები და ჭამეთ ნაყოფი.
31 . გადარჩენილნი იუდას სახლიდან და თავდაღწეულნი კვლავ გაიდგამენ ფესვს დაბლა და გამოიღებენ ნაყოფს მაღლა.
32 . გამოვა იერუსალიმიდან ნატამალი და გადარჩენილნი - სიონის მთიდან”. ცაბაოთ უფლის მოშურნეობა მოიმოქმედებს ამას.
33 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი აშურის მეფეზე: ვერ ამოვა ამ ქალაქში, ვერ ისვრის აქ ისარს, ვერ მიადგება მას ფარით და ვერ აღუმართავს მიწაყრილს.
34 . რომლითაც მოვიდა, იმავე გზით გაბრუნდება და არ შემოვა ამ ქალაქში, ამბობს უფალი.
35 . მე დავიცავ ამ ქალაქს, რათა ვიხსნა ის ჩემთვის და ჩემი მსახურის დავითისთვის.
36 . გამოვიდა უფლის ანგელოზი და დასცა აშურის ბანაკში ასოთხმოცდახუთი ათასი მებრძოლი; ადგნენ დილით და ნახეს, რომ გაცივებული გვამები ეყარა.
37 . გაბრუნდა და წავიდა სანხერიბი, აშურის მეფე; და ცხოვრობდა ნინევეში.
38 . ერთხელ, როცა ნისროქს, თავის ღმერთს სცემდა თაყვანს მის სახლში, ადრამელეხმა და სარეცერმა, მისმა ძეებმა დასცეს იგი მახვილით და არარატის ქვეყანაში გაიქცნენ. მის ნაცვლად მისი ძე, ესარხადონი გამეფდა.
1 . იმ დღეებში სასიკვდილოდ დასნეულდა ხიზკიაჰუ. მივიდა მასთან წინასწარმეტყველი ესაია ამოცის ძე და უთხრა, ასე ამბობს უფალი: "ანდერძი დაწერე შენი სახლისთვის, რადგან მოკვდები, ვერ იცოცხლებ!”
2 . კედლისკენ მიაბრუნა პირი ხიზკიაჰუმ და შეევედრა უფალს;
3 . ამბობდა: "გევედრები, გაიხსენე უფალო, ჭეშმარიტებით და მთელი გულით რომ დავდიოდი შენ წინაშე და კეთილად რომ ვიქცეოდი შენს თვალში”. მწარედ ატირდა ხიზკიაჰუ.
4 . და იყო უფლის სიტყვა ესაიას მიმართ. ეთქვა:
5 . "წადი და უთხარი ხიზკიაჰუს, ასე ამბობს-თქო უფალი, მამაშენის, დავითის ღმერთი: "შევისმინე შენი ვედრება, დავინახე შენი ცრემლი და აჰა, კიდევ თხუთმეტ წელს შევმატებ შენს დღეებს.
6 . დაგიხსნით აშურის მეფის ხელიდან შენ და ამ ქალაქს და დავიცავ ამ ქალაქს”.
7 . ეს იყოს შენთვის ნიშნად უფლისგან, რომ შეასრულებს უფალი სიტყვას, რომელიც წარმოსთქვა:
8 . "აჰა, უკან დავაბრუნებ მზის ჩრდილს, რომელიც უკვე ჩამოსულია ახაზიას საფეხურებზე, ათი საფეხურით უკან დავაბრუნებ”. და უკან დაბრუნდა მზე ათი საფეხურით, უკვე ჩავლილი რომ ჰქონდა.
9 . ხიზკიაჰუს, იუდას მეფის წერილი, როცა სნეული იყო და განიკურნა სნეულებისგან.
10 . ვთქვი: "ჩემი ცხოვრების შუაძალს შავეთის კარიბჭეში შევდივარ; წამერთვა დარჩენილი წლები”.
11 . ვთქვი: "ვეღარ ვიხილავ უფალს, უფალს ცოცხალთა ქვეყანაში, ვეღარ დავინახავ ადამიანს ქვეყნიერების მცხოვრებთა შორის.
12 . მწყემსის კარავივით ამოიძირკვა ჩემი სამკვიდრო და გამეცალა; მქსოველივით ვახვევდი ჩემი ცხოვრების ძაფს, სართავის ძირშივე მოვიკვეთე; დღედაღამ ველოდი, რომ ბოლოს მომიღებდი.
13 . დილამდე ველოდი, ლომივით შემიმუსრა ყველა ძვალი, დღედაღამ ველოდი, რომ ბოლოს მომიღებდი;
14 . როგორც მერცხალი, როგორც წერო, ისე ვჭყიოდი; მტრედივით ვკვნესოდი და ცისკენ მქონდა თვალები აპყრობილი; უფალო, მიჭირს, მიშველე;
15 . რა ვთქვა? მითხრა და თვითონვე აღასრულა; ვიხეტიალებ მთელი წლები სულის სიმწარეში.
16 . უფალო! ამით ცოცხლობენ ადამიანები და ყოველივე ამაშია ჩემი სულის სიცოცხლე; გამაჯანსაღე და გამაცოცხლე.
17 . აჰა, ჩემი სიმრთელისთვის ვიწვნიე სიმწარე, შენ დაიცავი სული ჩემი არარაობის ორმოსგან და შენს ზურგს უკან მოისროლე ჩემი ყველა ცოდვა.
18 . რადგან საფლავი ვერ შეგაქებს, სიკვდილი ვერ შეგასხამს ხოტბას და საფლავში ჩამავალნი ვერ დაიმედდებიან შენს ერთგულებაზე.
19 . ცოცხალი! მხოლოდ ცოცხალი შეგაქებს, როგორც მე გაქებ დღეს. მამა აუწყებს შვილებს შენს ერთგულებას.
20 . უსათუოდ გადამარჩენს უფალი და ჩვენც ავაჟღერებთ ჩემს საკრავებს მთელი სიცოცხლე უფლის სახლში”.
21 . თქვა ესაიამ: "მოუტანეთ ლეღვის კვერი, დაადეთ წყლულზე და იცოცხლებს”.
22 . თქვა ხიზკიაჰუმ: "რა იქნება იმის ნიშნად, რომ შევძლებ უფლის სახლში ასვლას?”
1 . იმ დროს მეროდახ-ბალყადანმა, ბალყადანის ძემ, ბაბილონის მეფემ, წერილები და საჩუქრები გაუგზავნა ხიზკიაჰუს, რადგან ესმა, რომ ავად იყო და გამოჯანმრთელდა.
2 . გაუხარდა ხიზკიაჰუს და უჩვენა მათ თავისი საგანძურის სახლი, ვერცხლი და ოქრო, სურნელოვანი და ძვირფასი ნელსაცხებლები და სახლი, მთელი თავისი საჭურველი და ყველაფერი, რაც მის საუნჯეში მოიპოვებოდა; არ დარჩენილა ნივთი, რომ არ ეჩვენებინა მათთვის ხიზკიაჰუს თავის სახლსა და მთელ თავის სამფლობელოში.
3 . მოვიდა ესაია წინასწარმეტყველი მეფე ხიზკიაჰუსთან და უთხრა: "რა თქვეს ამ კაცებმა და საიდან მოვიდნენ ისინი შენთან?” უპასუხა: "შორი ქვეყნიდან მოვიდნენ, ბაბილონიდან”.
4 . ჰკითხა ესაიამ: "რა ნახეს?” უპასუხა: "ჩემი სახლი და ყველაფერი, რაც ჩემს სახლშია; არ დარჩენილა ნივთი, რომ არ მეჩვენებინა ჩემი საუნჯიდან”.
5 . მიუგო ესაიამ ხიზკიაჰუს: ისმინე სიტყვა ცაბაოთ უფლისა:
6 . "აჰა, მოდიან დღენი, და ბაბილონში იქნება წაღებული ყოველივე, რაც შენმა მამებმა მოაგროვეს დღემდე, აღარაფერი დარჩება! - ამბობს უფალი.
7 . შენს ძეებს, რომლებიც შენგან გამოვლენ, რომელთაც შენ შობ, წაიყვანენ და საჭურისებად ეყოლებათ ბაბილონის მეფის სასახლეში”.
8 . უთხრა ხიზკიაჰუმ ესაიას: "კეთილია სიტყვა უფლისა, რომელიც შენ წარმოსთქვი, რადგან ჩემს დღეებში მაინც იქნება მშვიდობა და სიმართლე”.
1 . სიტყვა იერემიასი, ხილკიას ძისა, რომელიც ყანათოთელ ღვთისმსახურთაგან იყო, ბენიამინის ქვეყანაში,
2 . ვისზეც გადმოვიდა უფლის სიტყვა იოშია ყამონის ძის, იუდას მეფის დღეებში, მისი მეფობის მეცამეტე წელს.
3 . ეს იყო იეჰოიაკიმის, იოშიას ძის, იუდას მეფის დღეებში, იოშიას, იუდას მეფის ძის, ციდკიას მეთერთმეტე წლის გასრულებამდე, იერუსალიმის მკვიდრთა გადასახლებამდე, მეხუთე თვეს.
4 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
5 . "სანამ მუცელში გამოგსახავდი, მანამდე გიცნობდი, სანამ საშოდან გამოხვიდოდი გამოგარჩიე და წინასწარმეტყველად დაგადგინე ერებში”.
6 . მივუგე: "ო, უფალო ღმერთო, აჰა, არ ვიცი როგორ ვილაპარაკო, რადგან ყმაწვილი ვარ”.
7 . მომიგო უფალმა: "ნუ იტყვი, ყმაწვილი ვარო, ვინაიდან ყველგან, სადაც გაგგზავნი, წახვალ და ყველაფერს იტყვი, რასაც გიბრძანებ.
8 . ნუ შეუშინდები მათ სახეებს, რადგან შენთან ვარ და დაგიფარავ!” - ამბობს უფალი.
9 . გამოიწოდა ხელი უფალმა, შეეხო ჩემს ბაგეს და მითხრა: "აი, ბაგეებში ჩაგიდე ჩემი სიტყვები.
10 . აჰა, დაგაყენე დღეს ხალხებსა და სამეფოებზე, რათა აღმოფხვრა და დაამსხვრიო, მოსპო და დაანგრიო, ააშენო და დარგო”.
11 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი: "რას ხედავ, იერემია?” ვუთხარი: "ნუშის ხის ტოტს ვხედავ”.
12 . მითხრა უფალმა: "კარგად ხედავ, რადგან ვაჩქარებ ჩემს სიტყვას შესასრულებლად!”
13 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი მეორედ: "რას ხედავ?” მივუგე: "მოთუხთუხე ქვაბს ვხედავ, ჩრდილოეთიდან რომ ეშვება”.
14 . მითხრა უფალმა: "ჩრდილოეთიდან დაიძრება უბედურება ქვეყნის ყველა მცხოვრებზე.
15 . რადგან მოვუხმობ ჩრდილოეთის სამეფოების ყველა ტომს, ამბობს უფალი, მოვლენ და დაიდგამს თითოეული ტახტს იერუსალიმის კარიბჭეთა შესასვლელებში, მისი კედლების ირგვლივ, ყველგან, იუდას ყველა ქალაქში.
16 . და გამოვაცხადებ ჩემს მსჯავრს მათზე მათი ბოროტმოქმედების გამო, რადგან მიმატოვეს, სხვა ღმერთებს უკმევდნენ და თავიანთ ნახელავს სცემდნენ თაყვანს.
17 . შენ კი, შემოისარტყლე წელი, აღსდექ და უთხარი მათ ყველაფერი, რასაც გიბრძანებ. ნუ შედრკები მათ წინაშე, რათა მეც არ შეგაძრწუნო.
18 . აჰა, მე გაქციე დღეს გამაგრებულ ქალაქად, რკინის სვეტად და სპილენძის გალავნად მთელ ამ ქვეყანაზე - იუდას მეფეების, მისი მთავრების, მისი ღვთისმსახურებისა და მთელი ქვეყნის ხალხის წინააღმდეგ.
19 . შეგებრძოლებიან, მაგრამ ვერ დაგძლევენ, რადგან მე ვარ შენთან, შენს გადასარჩენად!” - ამბობს უფალი.
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "წადი და გამოაცხადე იერუსალიმის გასაგონად. თქვი, ასე ამბობს-თქო უფალი: მახსოვს შენი ყმაწვილური ერთგულება და შენი ნიშნობის სიყვარული, უკან რომ მომყვებოდი უდაბნოში, დაუხნავ-დაუთესელ ქვეყანაში.
3 . უფლის წმიდა იყო ისრაელი, პირველნაყოფი მისი მოსავლისა; ყოველი მისი მჭამელი დადანაშაულდება და უბედურება ეწევა!” - ამბობს
4 . ისმინე უფლის სიტყვა, იაკობის სახლო, და ისრაელის სახლის ყოველო ოჯახო.
5 . ასე ამბობს უფალი: "რა უსამართლობა ჰპოვეს თქვენმა მამებმა ჩემში, რომ გამშორდნენ? ამაოებას მისდიეს და თვითონაც რომ ამაონი გახდნენ?
6 . არ უკითხავთ: სად არის უფალი, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან ამოგვიყვანა, რომელმაც უდაბნოში, ტრამალებზე და დახრამულ ადგილებში გვატარა, ურწყულ და ბნელ ქვეყანაში, სადაც კაცს არ გაუვლია და სადაც ადამიანს არ უცხოვრია?
7 . მოგიყვანეთ ნაყოფიერ ქვეყანაში, რათა გეჭამათ მისი ნაყოფი და დოვლათი, მაგრამ მოხვედით და შებილწეთ ჩემი ქვეყანა და ჩემი სამკვიდრებელი სისაძაგლედ აქციეთ.
8 . მღვდლებს არ უკითხავთ: სად არის უფალი? რჯულის კაცნი ვერ მცნობდნენ, მმართველნი აღდგნენ ჩემ წინააღმდეგ, წინასწარმეტყველნი ბაყალის სახელით წინასწარმეტყველებდნენ და უსარგებლო გამოსახულებებს მიჰყვებოდნენ.
9 . ამიტომ კიდევ დაგიწყებთ დავას, ამბობს უფალი, თქვენ და თქვენს შვილთაშვილებსაც მოვედავები.
10 . რადგან, აბა, დაიარეთ ქითიმელთა ზღვისპირეთი და ნახეთ, კედარში გააგზავნეთ და ყურადღებით დააკვირდით, ნახეთ, თუ სადმე მომხდარა ამგვარი რამ?
11 . თუ შეუცვლია რომელიმე ერს თავისი ღმერთები, თუმცა ისინი არ არიან ღმერთები. ჩემმა ხალხმა კი უსარგებლო კერპებზე გაცვალა თავისი დიდება.
12 . გაოგნდით, ცანო, ამ ამბის გამო, შეძრწუნდით და შეშფოთდით” - ამბობს უფალი.
13 . "რადგან ორი ბოროტება ჩაიდინა ჩემმა ხალხმა: მე, ცოცხალი წყლების წყარო, მიმატოვეს და ამოკვეთეს თავიანთთვის ჭები, დანგრეული ჭები, წყალს რომ ვერ იკავებენ.
14 . განა მონაა ისრაელი? თუ მონის სახლშია დაბადებული? მაშ რატომ იქცა ნადავლად?
15 . მასზე ღრიალებდნენ ლომის ბოკვერნი, ხმამაღლა ღრიალებდნენ. გააუდაბურეს ქვეყანა; მისი ქალაქები გადამწვარი და უკაცრიელია.
16 . ნოფის და თახფანესის ძეებმაც კი მოგპარსეს კეფა.
17 . განა იმის გამო არ დაგემართა ეს, რომ მიატოვე უფალი, შენი ღმერთი, გზად რომ მიჰყავდი?
18 . ახლა რად დასდგომიხარ ეგვიპტის გზას? ნილოსის წყლის დასალევად? აშურის გზას რაღად დასდგომიხარ? ევფრატის წყლის დასალევად?
19 . შენივე ბოროტმოქმედება დაგსჯის და შენივე განდგომა გამხელს; დაფიქრდი და ნახე, რა ცუდია და რა მწარე, რომ მიატოვე უფალი, შენი ღმერთი და შიში აღარ გაქვს ჩემ წინაშე” - ამბობს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი.
20 . "რადგან დიდი ხნის წინ მე დავლეწე შენი უღელი და დავწყვიტე შენი ბორკილები, მაგრამ შენ თქვი: "მაინც არ გემსახურები” და ყოველ მაღალ გორაკზე და ყოველი ამწვანებული ხის ქვეშ დაწექი მეძავივით.
21 . მე კი რჩეულ ვაზად დაგრგე, სრულ და ჭეშმარიტ თესლად, როგორ გადაგვარდი და ველურ ვაზის ყლორტებად როგორ გადამექეცი?
22 . ნაცარტუტითაც რომ გაიხეხო, საპონიც რომ არ დაიშურო, შენი ურჯულოება მაინც ლაქად დარჩება ჩემ წინაშე!” - ამბობს უფალი ღმერთი.
23 . "როგორ ამბობ: არ შევბილწულვარ და ბაყალთა კვალზე არ მივლიაო? შეხედე შენს გზას ხეობაში, შეიგნე, რა ჩაიდინე, მარდო აქლემო, შენს გზებზე რომ დაწანწალებ;
24 . ვინ მოაბრუნებს მყვირალობის დროს უდაბნოს მიჩვეულ კანჯარს? ვნებით რომ ისუნთქავს ჰაერს. მისი მძებნელნი არ დაიღლებიან, მიაგნებენ, როცა დადგება დაწყვილების თვე.
25 . ფეხები ფეხშიშველობისგან დაიცავი და ყელი წყურვილისგან; მაგრამ შენ თქვი: არ არის იმედი! არა და არა! რადგან უცხონი შევიყვარე და მათ კვალზე ვივლიო.
26 . როგორც ქურდი შერცხვება, როცა წაასწრებენ, ისე შერცხვა ისრაელის სახლი, შერცხვნენ მისი მეფეები, მისი მთავრები, მისი მღვდლები და მისი წინასწარმეტყველნი.
27 . ხეს რომ ეუბნებიან: ჩვენი მამა ხარო, და ქვას: შენ გვშობეო, რადგან ზურგი მაქციეს და არა სახე; ხოლო უბედურება რომ დაატყდებათ, ამბობენ: მოდი და გვიხსენიო!
28 . სად არიან შენი ღმერთები, შენთვის რომ გაიკეთე? აბა, აღსდგნენ, თუ გიხსნიან შენი უბედურების ჟამს; რადგან რამდენი ქალაქიც გაქვს, იმდენი ღმერთი გყავს, იუდავ!
29 . რისთვისღა მედავებით? ყველა ჩემ წინააღმდეგ აღდექით”, - ამბობს უფალი.
30 . "ამაოდ ვცემდი თქვენს ძეებს, დარიგება მაინც არ მიიღეს; თქვენმა მახვილმა შეჭამა თქვენი წინასწარმეტყველნი, როგორც სასტიკმა ლომმა.
31 . თაობავ! შეიგნე უფლის სიტყვა; განა უდაბნო ვიყავი ისრაელისთვის ან წყვდიადის ქვეყანა? რატომ ამბობს ჩემი ხალხი: თავისუფალნი ვართ, მეტად აღარ მოვალთ შენთანო?
32 . განა დაივიწყებს ქალწული თავის სამკაულს, პატარძალი - თავის მორთულობას? ჩემმა ხალხმა კი დამივიწყა და დავიწყების დღეებს რიცხვი არა აქვს.
33 . რა კარგად გაგიმზადებია შენი გზა სიყვარულის საძებრად! ავხორცი ქალიც კი ისურვებდა შენი გზების სწავლას.
34 . შენი სამოსელის კალთებსაც ამჩნევია არა ქურდების, არამედ უდანაშაულო ღატაკთა სისხლი;
35 . მაინც ამბობ, უდანაშაულო ვარ, მისი რისხვა ჩემგან შებრუნდებაო! აჰა, მე გაგასამართლებ შენი ნათქვამის გამო, რადგან ამბობ, არ შემიცოდავსო!
36 . რას დაეხეტები და იცვლი გზებს? ეგვიპტისგანაც ისე შერცხვები, როგორც ასურეთისგან შერცხვი.
37 . მისგანაც თავშიცემით გახვალ, რადგან უფალმა ისიც უარყო, ვისი იმედიც გქონდა და არ გექნება მისგან გამორჩენა.
1 . "ვაი მწყემსებს, ჩემი სამწყსოს ცხვარს რომ ანადგურებენ და ფანტავენ!” - ამბობს უფალი.
2 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი, ჩემი ხალხის მწყემსებზე: "თქვენ გაფანტეთ ჩემი ფარა, განდევნეთ, არ იფხიზლეთ მასზე; აჰა, დაგსჯით თქვენი ბოროტი საქმეების გამო, ამბობს უფალი.
3 . თვითონ შევკრებ ჩემი ფარის ნარჩენს ყველა ქვეყნიდან, სადაც განვდევნე და თავ-თავიანთ საძოვარზე დავაბრუნებ; განაყოფიერდებიან და გამრავლდებიან.
4 . გამოვიყვან მწყემსებს, რომლებიც მომწყემსავენ მათ, აღარც შეშინდებიან, აღარც დაფრთხებიან და აღარც არაფერი დააკლდებათ, ამბობს უფალი.
5 . აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, და აღვუდგენ დავითს მართალ ყლორტს, გამეფდება მეფე, გონივრულად მოიქცევა და სამართალსა და სიმართლეს აღასრულებს ქვეყანაში.
6 . მის დღეებში გამოიხსნება იუდა და უსაფრთხოდ დასახლდება ისრაელი; ესაა სახელი, რომელსაც უწოდებენ: უფალი - ჩვენი სიმართლე!
7 . ამიტომ, აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, როცა აღარ იტყვიან: ცოცხალია უფალი, რომელმაც ისრაელის ძენი ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანაო!
8 . არამედ: ცოცხალია უფალი, რომელმაც ისრაელის სახლის თესლი ჩრდილოეთის ქვეყნიდან და ყველა ქალაქიდან, რომლებშიც მე განვდევნე ისინი, გამოიყვანა და მოიყვანაო; იცხოვრებენ ისინი თავ-თავიანთ მიწაზე”.
9 . წინასწარმეტყველების გამო მიკვდება გული და მითრთის ძვლები, მთვრალს დავემსგავსე, ღვინით დაძლეულ კაცს, უფლისა და მისი წმიდა სიტყვებისთვის.
10 . რადგან მრუშებითაა სავსე ქვეყანა, რადგან გმინავს ქვეყანა წყევლის გამო, გადაიბუგა უდაბნოს საძოვრები; ბოროტებას ესწრაფვიან, უსამართლობას ამკვიდრებენ.
11 . "რადგან შეიბღალა წინასწარმეტყველიცა და ღვთისმსახურიც, ჩემს სახლშიც კი ვიპოვე მათი ბოროტება!” - ამბობს უფალი.
12 . "ამიტომ ისე იქნება მათი გზა, როგორც მოლიპული სიბნელეში, უბიძგებენ და დაეცემიან, ვინაიდან უბედურებას მოვაწევ მათზე მათი მონახულების წელს!” - ამბობს უფალი.
13 . სამარიის წინასწარმეტყველებშიც დავინახე უგუნურება. ბაყალის სახელით წინასწარმეტყველებდნენ და აცდუნეს ჩემი ხალხი, ისრაელი.
14 . იერუსალიმის წინასწარმეტყველებში საშინელება დავინახე: მრუშობენ, სიცრუეში დადიან და ბოროტმოქმედებს უჭერენ მხარს, რათა არც ერთი მათგანი არ მობრუნდეს თავისი ბოროტებისგან. ყველანი სოდომივით გახდნენ, გომორას მკვიდრებივით.
15 . ამიტომ ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი წინასწარმეტყველებზე: "აი, ვაჭმევ მათ აბზინდას და ვასმევ შხამიან წყალს, ვინაიდან იერუსალიმის წინასწარმეტყველებისგან გამოდის სიბილწე მთელ ქვეყანაზე”.
16 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "ნუ მოუსმენთ წინასწარმეტყველთა სიტყვებს, რომლებიც გიწინასწარმეტყველებენ; ფუჭია, საკუთარი გულის ხილვებს აცხადებენ და არა იმას, რაც უფლის ბაგედანაა.
17 . ჩემს მაძაგებელთ ეუბნებიან, უფალი ამბობს, მშვიდობა გექნებათო! ყველა ურჩი გულით მავალს ეუბნებიან, უბედურება არ მოგეწევათო!
18 . მაგრამ ვინ იდგა უფლის სათათბიროში, ვინ მოისმინა და იხილა მისი სიტყვა? ვინ დაუგდო ყური მის სიტყვას და ვინ გაიგონა?
19 . აჰა, რისხვით გამოვიდა უფლის ქარიშხალი, სასტიკი ქარბორბალა; ბოროტმოქმედთა თავზე დატრიალდება იგი.
20 . არ შებრუნდება უფლის რისხვა, სანამ არ აღასრულებს, სანამ არ შეასრულებს თავისი გულის ზრახვას, უკანასკნელ დღეებში ნათლად მიხვდებით ამას.
21 . მე არ გამომიგზავნია ის წინასწარმეტყველნი, მაგრამ მორბოდნენ, მე არ მილაპარაკია მათთან, მაგრამ წინასწარმეტყველებდნენ.
22 . ჩემს სათათბიროში, რომ მდგარიყვნენ, მაშინ ჩემს სიტყვებს აუწყებდნენ და მოაქცევდნენ ჩემს ხალხს, თავიანთი ბოროტი გზიდან და ბოროტმოქმედებიდან.
23 . განა მხოლოდ ახლოდან ვარ ღმერთი? ამბობს უფალი, ნუთუ შორიდან ღმერთი არა ვარ?
24 . სამალავშიც რომ დაიმალოს ვინმე, განა ვერ დავინახავ? ამბობს უფალი, განა ცა და ქვეყანა ჩემით არ არის სავსე? ამბობს უფალი.
25 . გავიგონე, რას ამბობდნენ წინასწარმეტყველნი, ჩემი სახელით რომ წინასწარმეტყველებდნენ სიცრუეს და ამბობდნენ: სიზმარი ვნახე, სიზმარიო!
26 . როდემდე ექნებათ ასეთი გული სიცრუის წინასწარმეტყველთ? როდემდე იწინასწარმეტყველებენ საკუთარი გულის საცდურიდან?
27 . ცდილობენ თავიანთი სიზმრებით, ერთმანეთს რომ უყვებიან, დაავიწყონ ჩემს ხალხს ჩემი სახელი, როგორც მათმა მამებმა დაივიწყეს ჩემი სახელი ბაყალის გამო.
28 . წინასწარმეტყველმა, ვინც სიზმარი ნახა, მოყვეს სიზმარი; ვისაც ჩემი სიტყვა აქვს, ჩემი ჭეშმარიტი სიტყვა ილაპარაკოს. რა საერთო აქვს ბზეს ხორბალთან? ამბობს უფალი.
29 . განა ცეცხლივით არაა ჩემი სიტყვა? ამბობს უფალი, და უროსავით არ ანგრევს კლდეს?
30 . ამიტომ, აჰა, მე გამოვდივარ წინასწარმეტყველთა წინააღმდეგ, ამბობს უფალი, ერთმანეთს რომ პარავენ ჩემს სიტყვებს.
31 . აჰა, მე ვარ იმ წინასწარმეტყველთა წინააღმდეგ, თავისას რომ ლაპარაკობენ, მაგრამ გაიძახიან, ის ამბობსო!
32 . აჰა, მე ვარ სიზმრების ცრუგანმმარტებელთა წინააღმდეგ, ამბობს უფალი, სიცრუეს რომ უყვებიან ჩემს ხალხს და თავიანთი სისულელით აცდუნებენ; მე არ გამომიგზავნია ისინი, არაფერი დამივალებია მათთვის, არც არავითარი სარგებელი მოაქვთ ამ ხალხისთვის, ამბობს უფალი.
33 . ახლა, როცა გკითხავს ეს ხალხი ან წინასწარმეტყველი, ან ღვთისმსახური: როგორი სიტყვით დაგტვირთა უფალმაო? ეტყვი: თქვენ ხართ ტვირთი, და მე მიგატოვებთ თქვენ, - ამბობს უფალი.
34 . წინასწარმეტყველი, ღვთისმსახური ან სხვა ვინმე, იტყვის: უფლის სიტყვით ვარ დატვირთულიო, მე დავსჯი მას და მის სახლს.
35 . ასე ეტყვის თითოეული თავის ახლობელს და თითოეული თავის ძმას: რა უპასუხა უფალმა? რა თქვა უფალმა?
36 . აღარ ახსენოთ უფლის სიტყვის ტვირთი, ვინაიდან თითოეულს საკუთარი სიტყვა ექცევა ტვირთად, რადგან თქვენ ამახინჯებთ ცოცხალი ღმერთის, ცაბაოთ უფლის, ჩვენი მეუფის სიტყვებს.
37 . ასე ეტყვი წინასწარმეტყველს: რა გიპასუხა უფალმა? რა თქვა უფალმა?
38 . თუ კიდევ იტყვით - ტვირთი უფლისა, ასე ამბობს უფალი, რადგან მაინც ამბობთ - ტვირთი უფლისა, მე კი დაგავალეთ, რომ არ გეთქვათ ტვირთი უფლისა,
39 . აჰა, საუკუნოდ მოგიშორებთ ჩემი სახიდან, მიგატოვებთ თქვენ და თქვენს ქალაქს, რომელიც მე მოგეცით თქვენ და თქვენს მამებს.
40 . მოვაწევ თქვენზე ლანძღვასა და სამუდამო დამცირებას, რომელსაც აღარ დაივიწყებენ”.
1 . სიტყვა, რომელიც ისმინა იერემიამ იუდას მთელ ხალხზე იეჰოიაკიმ იოშიას ძის, იუდას მეფის მეფობის მეოთხე წელს. ეს იყო პირველი წელი ბაბილონის მეფის ნაბუქოდონოსორის მეფობისა.
2 . ელაპარაკა წინასწარმეტყველი იერემია იუდას მთელ ხალხსა და იერუსალიმის ყველა მცხოვრებს:
3 . "იოშია ყამონის ძის, იუდას მეფის მეცამეტე წლიდან დღემდე, უკვე ოცდასამი წელია, რაც უფლის სიტყვა მოვიდა ჩემთან; ისევ და ისევ გელაპარაკებოდით, მაგრამ არ ისმენდით.
4 . გიგზავნიდათ უფალი თავის მსახურებსა და წინასწარმეტყველებს, განთიადიდანვე გიგზავნიდათ, მაგრამ თქვენ არ უსმენდით, ყურად არ იღებდით.
5 . გეუბნებოდნენ: მობრუნდეს თითოეული თავისი ბოროტი გზიდან და თავისი ბოროტმოქმედებიდან და, დაე, მკვიდრობდეს მიწაზე, რომელიც უფალმა მოგცათ თქვენ და თქვენს მამებს უკუნითი უკუნისამდეო.
6 . ნუ გაჰყვებით სხვა ღმერთებს, არ ემსახუროთ და თაყვანი არ სცეთ მათ, ნურც თქვენი ნახელავით გამაჯავრებთ, რომ არც მე გიბოროტოთო.
7 . მაგრამ არ მომისმინეთ, ამბობს უფალი, რომ გაგეჯავრებინეთ თქვენი ნახელავით თქვენსავე საზიანოდ.
8 . ამიტომ, ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "იმის გამო, რომ არ ისმინეთ ჩემი სიტყვა,
9 . აჰა, გამოვგზავნი და მივიყვან ჩრდილოეთის ყველა ტომს, ამბობს უფალი, ნაბუქოდონოსორთან, ბაბილონის მეფესთან, ჩემს მსახურთან. და ავამხედრებ მათ ამ ქვეყანასა და მის მკვიდრებზე და ყველა ხალხზე ირგვლივ, გავანადგურებ მათ, სამუდამო საფრთხობელად, დასაცინად და ნანგრევებად გადავაქცევ.
10 . ჩავაჩუმებ მათი სიხარულისა და ლხინის ხმას, ნეფისა და პატარძლის ხმას, წისქვილთა ხმაურსა და ლამპრის სინათლეს გავაქრობ.
11 . გადაიქცევა მთელი ეს ქვეყანა ნანგრევებად და უდაბნოდ, ემსახურებიან ეს ერები ბაბილონის მეფეს სამოცდაათ წელს.
12 . სამოცდაათი წლის შესრულებისას კი დავსჯი ბაბილონის მეფეს და მის ერს, ამბობს უფალი, მათი ურჯულოების გამო და საუკუნო უდაბნოდ ვაქცევ ქალდეველთა ქვეყანას.
13 . აღსრულდება იმ ქვეყანაზე ჩემი ყველა სიტყვა, მასზე რომ წარმოვთქვი, ყოველივე, რაც ამ წიგნშია ჩაწერილი, იერემიამ რომ იწინასწარმეტყველა ყველა ერზე.
14 . რადგან მათაც დაიმონებენ ერნი მრავალნი და დიდი მეფენი; მივუზღავ მათ თავიანთი საქმეებისა და ნახელავის მიხედვით”.
15 . ვინაიდან ასე მითხრა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა: "აიღე, ეს თასი მრისხანების ღვინით და შეასვი ყველა ერს, ვისთანაც გაგგზავნი.
16 . შესვამენ და აბობოქრდებიან, შეიშლებიან მახვილის გამო, რომელსაც მათზე დავუშვებ”.
17 . ავიღე თასი უფლის ხელიდან და შევასვი ყველა ერს, ვისთანაც უფალმა გამგზავნა.
18 . იერუსალიმსა და იუდას ქალაქებს, მის მეფეებსა და მთავრებს, რათა გადამეცა ისინი ნგრევისთვის, თავზარდაცემისთვის, დაცინვისა და წყევლისთვის, როგორც ეს დღესაა.
19 . ფარაონს - ეგვიპტის მეფეს, მის მსახურებს, მთავრებს და მთელ მის ხალხს,
20 . ყველა აღრეულ ტომსა და ყუცის ქვეყნის ყველა მეფეს, ფილისტიმელთა ქვეყნის ყველა მეფეს, აშკელონს, ღაზასა და ყეკრონს, აშდოდის ნარჩენს,
21 . ედომს და მოაბს, ყამონის ძეთ,
22 . ტვიროსისა და სიდონის ყველა მეფეს, იმ კუნძულების მეფეებს, ზღვის გაღმა რომ იყვნენ;
23 . დედანს, თემას და ბუზს, ყველა გვერდებზე თმაშეკრეჭილს;
24 . არაბეთის ყველა მეფეს და უდაბნოში დასახლებული ყველა შერეული ტომის მეფეს;
25 . ზიმრის, ყელამისა და მადაის ყველა მეფეს;
26 . ჩრდილოეთის ყველა მეფეს, ახლობელსა და შორეულს; მსოფლიოს ყველა სამეფოს, რაც მიწის ზედაპირზეა; შეშაქის მეფე კი მათ შემდეგ შესვამს.
27 . და უთხარი მათ: "ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი, დალევთ და დათვრებით, ამოარწყევთ და დაეცემით, ვერ ადგებით მახვილის გამო, რომელსაც თქვენზე დავუშვებ.
28 . და თუ უარს იტყვიან შენი ხელიდან თასის აღებასა და შესმაზე, მაშინ უთხარი: ასე ბრძანა ყოვლადძლიერმა უფალმა: შესვამთ!
29 . რადგან, აჰა, ჩემი სახელით წოდებული ქალაქის განადგურებით ვიწყებ და ნუთუ თქვენ დაუძვრებით სასჯელს? რადგან მახვილს ვუშვებ მიწის ყველა მცხოვრებზე!” ამბობს ცაბაოთ უფალი.
30 . "იწინასწარმეტყველებ მათზე ყველა ამ სიტყვას და ეტყვი: მაღლიდან იგრგვინებს უფალი, თავისი წმიდა სამყოფელიდან გამოსცემს ხმას; ძლევამოსილად იგრგვინებს თავის სამკვიდროზე, საწნახელში ყურძნის მწურავივით დასძახებს დედამიწის ყველა მცხოვრების წინააღმდეგ.
31 . ქვეყნის კიდემდე მიაღწევს გრგვინვა, ვინაიდან დავა აქვს უფალს ერებთან, განიკითხავს ყველა ხორციელს, ბოროტმოქმედთ კი მახვილს გადასცემს” - ამბობს უფალი.
32 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "აჰა, ერიდან ერში გადავა უბედურება და დიდი ქარიშხალი აღდგება ქვეყნის კიდიდან.
33 . და შეიმუსრებიან იმ დღეს უფლის მიერ ქვეყნის კიდიდან კიდემდე, არავინ დაიტირებს მათ, არ აკრეფენ და არ დამარხავენ, განავალივით ეყრებიან დედამიწის ზედაპირზე.
34 . იქვითინეთ, მწყემსებო! იკივლეთ, ნაცარში ჩაწექით, ფარის წინამძღოლნო! რადგან მოაწია თქვენი დაკვლისა და მიმოფანტვის დღემ; დაიმსხვრევით ძვირფასი ჭურჭელივით.
35 . აღარ ექნებათ მწყემსებს თავშესაფარი და ხსნა - ფარის წინამძღოლებს.
36 . მწყემსების ქვითინისა და ფარის წინამძღოლთა გლოვის ხმა ისმის, ვინაიდან უფალი აჩანაგებს მათ საძოვრებს.
37 . იღუპებიან მშვიდობიანი სამკვიდრებლები უფლის მძვინვარების გამო.
38 . ლომივით გამოვიდა იგი თავისი სადგომიდან, და გაუდაბურდა მათი ქვეყანა სასტიკი მახვილისა და მისი მრისხანების გამო”.
1 . იუდას მეფის, იეჰოიაკიმ იოშიას ძის მეფობის დასაწყისში, ეს სიტყვა იყო უფლისგან.
2 . ასე ამბობს უფალი: "დადექი უფლის სახლის ეზოში და უთხარი უფლის სახლში თაყვანსაცემად მოსულ იუდას ყველა ქალაქს ეს სიტყვები, მე რომ გიბრძანე მათთვის სათქმელად. არცერთი სიტყვა არ დააკლო.
3 . იქნებ შეისმინონ და მობრუნდნენ თავიანთი ბოროტი გზიდან. მაშინ აღარც მე დავუშვებ იმ უბედურებას, მათ რომ ვუპირებდი მათი ბოროტი საქმეების გამო.
4 . უთხარი: ასე ამბობს-თქო უფალი: თუ არ მომისმენთ და არ ივლით ჩემი რჯულის მიხედვით, წინ რომ დაგიდეთ,
5 . თუ არ მოუსმენთ ჩემს მსახურ წინასწარმეტყველებს, რომლებსაც გამუდმებით გიგზავნიდით და გიგზავნიდით, თქვენ კი არ უსმენდით მათ,
6 . მაშინ ამ სახლსაც შილოსავით მოვექცევი: დედამიწის ყველა ერის საწყევლად გავხდი ამ ქალაქს!”
7 . უსმენდნენ მღვდლები, წინასწარმეტყველები და მთელი ხალხი იერემიას, როცა იგი ყველა ამ სიტყვას ამბობდა უფლის სახლში.
8 . დაასრულა თუ არა იერემიამ ყველაფრის თქმა, რაც უფალმა უბრძანა ხალხისთვის სათქმელად, შეიპყრეს იგი მღვდლებმა, წინასწარმეტყველებმა და მთელმა ხალხმა, და უთხრეს: "უნდა მოკვდე!
9 . რატომ წინასწარმეტყველებ უფლის სახელით, რომ ამბობ: შილოსავით გაუდაბურდება და გაუკაცრიელდება ეს სახლი და ეს ქალაქიო?!” მთელი ხალხი იერემიას ირგვლივ შექუჩდა უფლის სახლში.
10 . ეს ამბავი რომ იუდას მთავრებმა გაიგეს, მეფის სასახლიდან უფლის სახლში ავიდნენ და უფლის სახლის ახალი კარიბჭის შესასვლელში დასხდნენ.
11 . უთხრეს მღვდლებმა და წინასწარმეტყველებმა მთავრებსა და მთელ ერს: "მოსაკლავია ეს კაცი, რადგან ამ ქალაქის საწინააღმდეგოდ იწინასწარმეტყველა, როგორც თქვენი ყურით მოისმინეთ!”
12 . მაშინ უთხრა იერემიამ ყველა მთავარსა და მთელ ერს: "უფალმა გამომგზავნა, რომ ამ სახლისა და ამ ქალაქის წინააღმდეგ მეწინასწარმეტყველა ყველა ეს სიტყვა, რაც მოისმინეთ.
13 . ახლა კი გამოასწორეთ თქვენი გზები და თქვენი საქმეები, და დაემორჩილეთ უფლის, თქვენი ღმერთის ხმას; მაშინ უფალიც გადაიფიქრებს იმ უბედურების დაშვებას, თქვენ რომ გიპირებთ.
14 . მე კი, აჰა, თქვენს ხელთა ვარ. ისე მომექეცით, როგორც უკეთესად და სამართლიანად მიგაჩნიათ.
15 . მაგრამ იცოდეთ: თუ მომკლავთ, მაშინ უდანაშაულო სისხლს დაიდებს ეს ქალაქი და მისი მცხოვრებლები, რადგან ნამდვილად უფალმა გამომგზავნა, რომ თქვენს გასაგონად მელაპარაკა ყველა ეს სიტყვა”.
16 . მაშინ უთხრეს მთავრებმა და მთელმა ერმა მღვდლებსა და წინასწარმეტყველებს: "ეს კაცი სიკვდილს არ იმსახურებს, რადგან უფლის, ჩვენი ღმერთის სახელით გველაპარაკებოდა”.
17 . წამოდგნენ ქვეყნის უხუცესთაგანნი და უთხრეს ხალხის მთელ კრებულს:
18 . "ხიზკიაჰუს, იუდას მეფის დღეებში მიქა მორეშეთელიც წინასწარმეტყველებდა და ეუბნებოდა იუდას მთელ ერს: ასე ამბობსო ცაბაოთ უფალი: მინდორივით მოიხვნება სიონი, ქვის გროვად იქცევა იერუსალიმი და სახლის მთა - ტყიან სიმაღლედ.
19 . განა მოკლეს იგი იუდას მეფე ხიზკიაჰუმ და იუდას მთელმა ერმა? განა არ შეეშინდათ უფლისა და განა არ გამოითხოვეს უფლის კეთილგანწყობა? და უფალმაც გადაიფიქრა იმ უბედურების დაშვება, მათ რომ უპირებდა. ჩვენ კი თვითონ ჩავდივართ დიდ უკეთურებას ჩვენივე თავისთვის!”
20 . კიდევ იყო კაცი, რომელიც უფლის სახელით წინასწარმეტყველებდა - ურია შემაყიას ძე, კირიათ-იეყარიმიდან. ისიც ამ ქალაქისა და ამ ქვეყნის წინააღმდეგ წინასწარმეტყველებდა, იერემიას მიერ ნათქვამი სიტყვებით.
21 . მოისმინეს მისი სიტყვები მეფე იეჰოიაკიმმა, ყველა მისმა ძლიერმა მეომარმა, ყველა მთავარმა; მისი მოკვლა განიზრახა მეფემ; ეს რომ ურიამ გაიგო, შეეშინდა, გაიქცა და ეგვიპტეში ჩავიდა.
22 . და იყო, გაგზავნა მეფე იეჰოიაკიმმა ეგვიპტეში თავისი კაცები: ელნათან ყაქბორის ძე და მასთან ერთად სხვა კაცებიც.
23 . წამოიყვანეს ურია ეგვიპტიდან და მეფე იეჰოიაკიმს მოჰგვარეს, რომელმაც მახვილით მოკლა იგი, მისი გვამი კი მდაბიოთა სასაფლაოზე გადააგდო.
24 . იერემიას კი ახიკამ შაფანის ძის ხელი იფარავდა, რომ ხალხს ხელში არ ჩავარდნოდა და არ მოეკლათ.
1 . იუდას მეფის, იეჰოიაკიმ იოშიას ძის მეფობის დასაწყისში ასეთი სიტყვა მოვიდა იერემიასთან უფლისგან:
2 . მითხრა უფალმა: "გაიკეთე ჭაპანი და უღელი და ქედზე დაიდე.
3 . და შეუთვალე ედომის მეფეს, მოაბის მეფეს, ყამონის ძეთა მეფეს, ტვიროსის მეფეს და სიდონის მეფეს ელჩების პირით, იერუსალიმში იუდას მეფე ციდკიასთან რომ მოვიდნენ.
4 . დაავალე, გადასცენ თავ-თავის ბატონებს, ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: გადაეცით თქვენს ბატონებს!
5 . მე შევქმენი ეს ქვეყანა, ადამიანი და პირუტყვი ქვეყნის ზედაპირზე ჩემი დიდი ძალითა და გაწვდილი მკლავით და იმას ვაძლევ, ვინც ამას იმსახურებს ჩემს თვალში.
6 . ახლა ყველა ეს ქვეყანა ჩემი მსახურის, ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორისთვის გადამიცია ხელში; მინდვრის მხეცებიც მას მივეცი, რათა ემსახურონ.
7 . მას მოემსახურება ყველა ერი, ასევე მის ძეს, მისი ძის ძესა და მის ძეს, სანამ დაუდგება ჟამი მას და მის ქვეყანასაც, და ახლა ის მოემსახურება მრავალ ერსა და მეფეს.
8 . და იქნება: ერი ან სამეფო, რომელიც არ მოემსახურება ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორს და ქედზე ბაბილონის მეფის უღელს არ დაიდგამს, მახვილით, შიმშილითა და შავი ჭირით დავსჯი ამ ერს! ამბობს უფალი, სანამ მისი ხელით არ მოვსპობ.
9 . ნუ მოუსმენთ თქვენს წინასწარმეტყველებსა და თქვენს ჯადოსნებს, თქვენს მესიზმრეებს, თქვენს მკითხავებსა და თქვენს გრძნეულებს, რომლებიც გეუბნებიან, არ მოემსახურებით ბაბილონის მეფესო.
10 . ვინაიდან ტყუილს გიწინასწარმეტყველებენ ისინი, რათა მოგაშორონ თქვენი მიწიდან, რომ მე გაგაძევოთ და დაგღუპოთ.
11 . ერს, რომელიც ქედზე ბაბილონის მეფის უღელს დაიდგამს და მოემსახურება მას, თავის მიწაზე დავტოვებ, ამბობს უფალი, დაამუშავებს და იცხოვრებს იქ.
12 . ვუთხარი ყველა ეს სიტყვა ციდკიასაც, იუდას მეფეს: დაიდგით-მეთქი ქედზე ბაბილონის მეფის უღელი და მოემსახურეთ მას და მის ხალხს, რათა იცოცხლოთ-მეთქი.
13 . რად უნდა გაწყდეთ შენ და შენი ხალხი მახვილით, შიმშილითა და შავი ჭირით, როგორც უფალი დაპირდა იმ ერს, რომელიც ბაბილონის მეფეს არ მოემსახურება?
14 . ნუ მოუსმენთ იმ წინასწარმეტყველთა სიტყვებს, რომლებიც გეუბნებიან: არ ემსახურებითო ბაბილონის მეფეს. ტყუილს გიწინასწარმეტყველებენ ისინი.
15 . თუმცა მე არ წარმომიგზავნია, ამბობს უფალი, ჩემი სახელით წინასწარმეტყველებენ ისინი ტყუილს, რათა გაგაძევოთ და დაგღუპოთ თქვენ და თქვენი წინასწარმეტყველები, რომლებიც გიწინასწარმეტყველებენ”.
16 . მღვდლებსა და მთელ ამ ხალხს ვუთხარი, ასე ამბობს-მეთქი უფალი: "ნუ ირწმუნებთ თქვენს წინასწარმეტყველთა სიტყვებს, რომლებიც გიწინასწარმეტყველებენ: აჰა, მალე დაბრუნდება ბაბილონიდან უფლის ტაძრის ჭურჭელიო, რადგან ტყუილს გიწინასწარმეტყველებენ.
17 . ნუ ერწმუნებით მათ, მოემსახურეთ ბაბილონის მეფეს და იცოცხლებთ; რატომ უნდა იქცეს ეს ქალაქი ნანგრევებად?
18 . თუკი წინასწარმეტყველნი არიან ისინი და უფლის სიტყვაა მათთან, მაშინ შესთხოვონ ცაბაოთ უფალს, რომ უფლის ტაძარში, იუდას მეფის სასახლეში და იერუსალიმში დარჩენილი ჭურჭელი არ წაიღონ ბაბილონში.
19 . რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი სვეტებზე, ზღვაზე, კვარცხლბეკებსა და ამ ქალაქში დარჩენილ დანარჩენ ჭურჭელზე,
20 . ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა არ წაიღო იექონია იეჰოიაკიმის ძის, იუდას მეფის დროს, როცა ბაბილონში განიდევნა იუდასა და იერუსალიმის ყველა წარჩინებული.
21 . აკი ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი, უფლის სახლში, იუდას მეფის სახლსა და იერუსალიმში დარჩენილ ჭურჭელზე:
22 . "ბაბილონში იქნება მიტანილი და იქ იქნება იმ დღემდე, სანამ მოვიკითხავ, ამბობს უფალი, და წამოვიღებ და დავაბრუნებ ამ ადგილზე”.
1 . და იყო, იმავე წელს, იუდას მეფის ციდკიას მეფობის დასაწყისში, მეოთხე წლის მეხუთე თვეს, ხანანია აზურის ძემ, გაბაონელმა წინასწარმეტყველმა, უფლის სახლში მღვდლებისა და მთელი ხალხის თანდასწრებით მითხრა:
2 . "ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: მე დავამსხვრევ ბაბილონის მეფის უღელს!
3 . და ორ წელიწადში დავაბრუნებ ამ ადგილზე უფლის სახლის მთელ ჭურჭელს, რომელიც ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა წაიღო ამ ადგილიდან და ბაბილონში მიიტანა.
4 . იუდას მეფე იექონია იეჰოიაკიმის ძესა და ბაბილონში გაძევებულ იუდას ყველა გადასახლებულს მე დავაბრუნებ ამ ადგილზე, ამბობს უფალი, რადგან მე დავამსხვრევ ბაბილონის მეფის უღელს!”
5 . ელაპარაკა იერემია წინასწარმეტყველი ხანანია წინასწარმეტყველს მღვდელთა და უფლის სახლში მდგარი მთელი ხალხის წინაშე;
6 . თქვა იერემია წინასწარმეტყველმა: "ამინ! დაე, ასე ქმნას უფალმა! დაე, უფალმა დაადასტუროს შენი სიტყვები, რაც უფლის სახლის ჭურჭლისა და გადასახლებულთა ბაბილონიდან ამ ადგილას დაბრუნებაზე იწინასწარმეტყველე!
7 . ოღონდ მოისმინე ეს სიტყვა, რომელსაც შენს გასაგონად და მთელი ხალხის გასაგონად ვიტყვი.
8 . წინასწარმეტყველები, რომლებიც უძველესი დროიდან, ჩემამდე და შენამდე იყვნენ, ბევრ ქვეყანასა და დიდ სამეფოებს უწინასწარმეტყველებდნენ ომს, უბედურებასა და შავ ჭირს;
9 . წინასწარმეტყველს, რომელიც მშვიდობას წინასწარმეტყველებდა, მხოლოდ მისი წინასწარმეტყველური სიტყვის ასრულების შემდეგ სცნობდნენ წინასწარმეტყველად, რომელიც ჭეშმარიტად უფალმა გამოგზავნა”.
10 . მაშინ ხანანია წინასწარმეტყველმა უღელი ჩამოხსნა ქედიდან იერემია წინასწარმეტყველს და დაამსხვრია.
11 . თქვა ხანანიამ მთელი ხალხის გასაგონად: "ასე ამბობს უფალი: ასევე დავამსხვრევ ორ წელიწადში ნაბუქოდონოსორის, ბაბილონის მეფის მიერ ყველა ერის ქედზე დადებულ უღელს!” წავიდა იერემია წინასწარმეტყველი თავის გზაზე.
12 . იყო უფლის სიტყვა იერემიასადმი მას შემდეგ, რაც ხანანია წინასწარმეტყველმა იერემია წინასწარმეტყველის ქედზე დადებული უღელი დაამსხვრია:
13 . "წადი და ელაპარაკე ხანანიას, ასე ამბობს-თქო უფალი: ხომ დაამსხვრიე ხის უღელი, ახლა რკინის უღელი გააკეთე მის ნაცვლად,
14 . რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: რკინის უღელს დავადგამ ქედზე ყველა ამ ერს, რათა ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორს ემსახურონ და მოემსახურებიან კიდეც; ველის მხეცებიც მას მივეცი”.
15 . უთხრა იერემია წინასწარმეტყველმა ხანანია წინასწარმეტყველს: "ახლა, მისმინე ხანანია! უფალს არ გამოუგზავნიხარ, ტყუილად აიმედებ ამ ხალხს.
16 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი: აჰა, მალე წარგავლენ მიწის პირიდან, ამ წელს მოკვდები იმის გამო, რომ უფლის წინააღმდეგ განდგომას ლაპარაკობ”.
17 . მოკვდა ხანანია წინასწარმეტყველი იმავე წლის მეშვიდე თვეს.
1 . ესაა წერილი, რომელიც იერემია წინასწარმეტყველმა გაუგზავნა იერუსალიმიდან დევნილთა ნარჩენ უხუცესთ და ღვთისმსახურთ, წინასწარმეტყველთ და მთელ ხალხს, რომლებიც ნაბუქოდონოსორმა იერუსალიმიდან ბაბილონში განდევნა.
2 . ეს მას შემდეგ იყო, მეფე იექონია და დედოფალი, იუდასა და იერუსალიმის საჭურისნი და მთავარნი, ხურონი და მჭედელნი რომ წავიდნენ იერუსალიმიდან.
3 . წერილი გაიგზავნა ყელასა შაფანის ძისა და გემარია ხილკიას ძის ხელით, რომლებიც ციდკიამ, იუდას მეფემ გაგზავნა ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორთან ბაბილონში, ამ სიტყვებით:
4 . "ასე ეუბნება ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი, ყველა დევნილს, ვინც იერუსალიმიდან ბაბილონში განიდევნა:
5 . აიშენეთ სახლები და დაფუძნდით, გაიშენეთ ბაღები და ჭამეთ მათი ნაყოფი,
6 . შეირთეთ ცოლები და შვით ძენი და ასულნი; შერთეთ თქვენს ძეებს ცოლები და გაათხოვეთ თქვენი ასულები; მათაც შვან ძენი და ასულნი; გამრავლდით, არ შემცირდეთ.
7 . მშვიდობა და სიკეთე ეძიეთ იმ ქალაქისთვის, რომელშიც გადაგასახლეთ, ევედრეთ მისთვის უფალს, რადგან მისი სიკეთით თქვენც გექნებათ სიკეთე.
8 . რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: ნუ გაცდუნებენ თქვენი წინასწარმეტყველნი და თქვენი გრძნეულნი, თქვენ შორის რომ არიან, ნურც სიზმრებს ირწმუნებთ, თქვენ რომ გესიზმრებათ.
9 . ვინაიდან ტყუილს გიწინასწარმეტყველებენ ისინი ჩემი სახელით - მე არ გამომიგზავნია! - ამბობს უფალი.
10 . რადგან ასე ამბობს უფალი: სამოცდაათი წელი რომ შეუსრულდება ბაბილონს, მაშინ მოგიკითხავთ და ავასრულებ თქვენზე ნათქვამ ჩემს კეთილ სიტყვას: დაგაბრუნებთ-მეთქი ამ ადგილზე.
11 . ვინაიდან მე ვიცი ზრახვანი, რაც თქვენზე განვიზრახე, ამბობს უფალი, სასიკეთო და არა საბოროტო ზრახვანი, რომ მომავალი და იმედი მოგცეთ.
12 . მომიხმობთ და მოვალ, შემევედრებით და მოგისმენთ.
13 . ძებნას დამიწყებთ და მიპოვით, როცა მთელი გულით მომძებნით.
14 . თავს გაპოვნინებთ, ამბობს უფალი, და დაგაბრუნებთ ტყვეობიდან, შეგკრებთ ყველა ერიდან და ყველა ადგილიდან, სადაც გაგფანტეთ, ამბობს უფალი; და დაგაბრუნებთ იმ ადგილზე, საიდანაც გაგდევნეთ.
15 . ამბობთ: უფალმა დაგვიყენაო წინასწარმეტყველნი ბაბილონში;
16 . ასე ამბობს უფალი მეფეზე, დავითის ტახტზე და ამ ქალაქში მცხოვრებ მთელ ხალხზე, თქვენს ძმებზე, რომლებიც თქვენთან ერთად არ წამოსულან გადასახლებაში;
17 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: აჰა, დავუშვებ მათზე მახვილს, შიმშილსა და შავ ჭირს, და დამპალ ლეღვს დავამგვანებ, რისი ჭამაც არ შეიძლება მისი უვარგისობის გამო.
18 . დავედევნები მათ მახვილით, შიმშილითა და შავი ჭირით, საფრთხობელად ვაქცევ ქვეყნის ყველა სამეფოსთვის, საწყევრად, შესაძრწუნებლად, გასაქირდად და სალანძღავად ყველა ერში, რომელშიც გავაძევებ.
19 . იმის საზღაურად, რომ არ შეისმინეთ ჩემი სიტყვები, ამბობს უფალი, რომელთაც ვგზავნიდი კვლავ და კვლავ ჩემი მსახურების, წინასწარმეტყველების მეშვეობით; გათენებისთანვე ვგზავნიდი, მაგრამ არ შეისმინეთ, ამბობს უფალი.
20 . თქვენც ისმინეთ უფლის სიტყვა, დევნილნო, მე რომ გაგაგზავნეთ იერუსალიმიდან ბაბილონში.
21 . ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი, ახაბზე, კოლაიას ძეზე, და ციდკიაზე, მაყასეიას ძეზე, რომლებიც ტყუილს გიწინასწარმეტყველებდნენ ჩემი სახელით: აჰა, ხელში ჩავუგდებ მათ ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორს და ის მოკლავს მათ თქვენს თვალწინ.
22 . ისინი იტვირთებენ წყევლას იუდას მთელი დევნილებისთვის ბაბილონში; იგავად იტყვიან: დაე, უფალმა გაგხადოს ციდკიასა და ახაბივით, რომლებიც ცეცხლზე შეწვა ბაბილონის მეფემო.
23 . რადგან უგუნურად იქცეოდნენ ისრაელში, მრუშობდნენ მოყვასთა ცოლებთან და სიცრუეს ლაპარაკობდნენ ჩემი სახელით, რაც მე არ მიბრძანებია; მე ვარ ამის მოწმე, ამბობს უფალი.
24 . შემაყია ნეხელამელს კი ეტყვი,
25 . ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: იმის გამო, რომ შენი სახელით უგზავნიდი წერილებს იერუსალიმის მთელ ხალხს, მღვდელ ცეფანია მაყასეიას ძეს, და ყველა მღვდლებს,
26 . რომ უფალმა იეჰოიადაყის ნაცვლად დაგაყენა ღვთისმსახურად, რათა თვალყური გედევნებინა ყოველი შეშლილისთვის უფლის ტაძარში, წინასწარმეტყველად რომ ასაღებს თავს, შეგებორკა და საკანში გამოგემწყვდია.
27 . ახლა რატომ არ ტუქსავ იერემია ყანათოთელს, რომელიც გიწინასწარმეტყველებთ?
28 . რადგან ჩვენც შემოგვითვალა ბაბილონში, დევნილობა ხანგრძლივი იქნებაო; აიშენეთ სახლები, დაფუძნდით, ბაღები გაიშენეთ და მათი ნაყოფი ჭამეთო”.
29 . წინასწარმეტყველ იერემიას გასაგონად წაიკითხა მღვდელმა ცეფანიამ ეს წერილი;
30 . ასეთი სიტყვა მოვიდა უფლისგან იერემიას მიმართ:
31 . "დევნილებს შეუთვალე: ასე ამბობს-თქო უფალი შემაყია ნეხელამელზე: იმის გამო, რომ შემაყია გიწინასწარმეტყველებთ, მე რომ არ გამომიგზავნია, და ამაოდ გაიმედებთ,
32 . ამიტომ ამბობს უფალი: აჰა, დავსჯი შემაყია ნეხელამელს და მის თესლს; აღარავინ ეყოლება ამ ხალხში, და ვერ იხილავს იმ სიკეთეს, ჩემს ხალხს რომ უნდა გავუკეთო, ამბობს უფალი, რადგან უფლისგან განდგომას ქადაგებდა!”
1 . იყო სიტყვა უფლისგან იერემიასადმი, როცა ნაბუქოდონოსორი, ბაბილონის მეფე, მთელი მისი ლაშქარი, მისი გამგებლობის ქვეშ მყოფი სამეფოები და ხალხები უტევდნენ იერუსალიმს და სხვა ქალაქებს.
2 . ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: "წადი, ელაპარაკე იუდას მეფეს, ციდკიაჰუს, და უთხარი: აჰა, ხელში ჩავუგდებ ამ ქალაქს ბაბილონის მეფეს, რომელიც ცეცხლში გადაბუგავს მას.
3 . ვერც შენ გაექცევი მას, უსათუოდ შეგიპყრობენ და ხელში ჩაგიგდებენ. თვალს გაუსწორებ ბაბილონის მეფეს და პირისპირ დაელაპარაკები; ბაბილონში წახვალ”.
4 . მაგრამ ისმინე უფლის სიტყვა, ციდკიაჰუ, იუდას მეფევ! ასე ამბობს უფალი შენზე: "მახვილით არ მოკვდები!
5 . მშვიდობაში მოკვდები; როგორც შენს მამა-პაპას და შენს წინამორბედ მეფეებს, შენზე წინ რომ იყვნენ, უკმევდნენ საკმეველს, შენც დაგიკმევენ და, ვაი, ბატონო, დაგიტირებენ, რადგან მე ვთქვი სიტყვა!” - ამბობს უფალი.
6 . უთხრა იერემია წინასწარმეტყველმა ციდკიაჰუს, იუდას მეფეს, ყველა ეს სიტყვა იერუსალიმში,
7 . მაშინ, როცა ბაბილონის მეფის ლაშქარი ებრძოდა იერუსალიმს და იუდას დანარჩენ ქალაქებს - ლაქიშსა და აზეკას, რადგან ესენიღა იყვნენ იუდას ქალაქებს შორის გამაგრებულნი.
8 . სიტყვა, რომელიც იყო უფლისგან იერემიასადმი მას შემდეგ, რაც მეფე ციდკიაჰუმ აღთქმა დადო მთელ ხალხთან, ვინც კი იერუსალიმში იყო, რომ მონობისგან თავისუფლებას გამოაცხადებდა;
9 . რომ ყველას უნდა გაეთავისუფლებინა თავისი მონა და თავისი მხევალი, ებრაელი ქალი და კაცი, რათა აღარავის ჰყოლოდა მონად თავისი მოძმე ებრაელი.
10 . დამორჩილდნენ მთავრები და მთელი ერი, ვისაც აღთქმა ჰქონდა დადებული, რომ გაათავისუფლებდნენ თავ-თავიანთ მონებსა და მხევლებს, და აღარავის ეყოლებოდა მონა. დამორჩილდნენ და გაათავისუფლეს.
11 . მაგრამ მერე გადაიფიქრეს და დაიბრუნეს თავ-თავისი მონები და მხევლები, რომლებიც გაათავისუფლეს და აიძულეს ისინი, რომ კვლავ მონებად და მხევლებად გამხდარიყვნენ.
12 . და იყო უფლის სიტყვა იერემიასადმი, უფლისგან ნათქვამი:
13 . "ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: მე დავდე აღთქმა თქვენს მამებთან იმ დღეს, როცა ეგვიპტის ქვეყნიდან, მონობის სახლიდან, გამოვიყვანე ისინი; ვუთხარი:
14 . თითოეულმა თქვენგანმა ყოველი შვიდი წლის შემდეგ გაუშვით თქვენი მოძმე ებრაელი, რომელიც მოგეყიდათ და ექვს წელიწადს გემსახურათ; თავისუფლად გაუშვით იგი თქვენგან! მაგრამ არ მისმინეს თქვენმა მამებმა, ყური არ დამიგდეს.
15 . თქვენ კი მობრუნდით და სწორად მოიქეცით ჩემს თვალში, რომ თითოეულმა გაათავისუფლა თავისი მოყვასი და ჩემ წინაშე აღთქმა დადო ამ სახლში, რომელიც ჩემი სახელით იწოდება.
16 . მაგრამ მერე გადაიფიქრეთ და შებღალეთ ჩემი სახელი; დაიბრუნეთ თითოეულმა თქვენ-თქვენი მონა და მხევალი, რომლებიც მათი ნებისამებრ გყავდათ გათავისუფლებულნი; და აიძულეთ ისინი, რომ ისევ თქვენი მონები და მხევლები გამხდარიყვნენ.
17 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი: იმის გამო, რომ არ დამემორჩილეთ და არ გაუშვით თითოეულმა თავისი მოძმე და თითოეულმა თავისი მოყვასი, აჰა, გიცხადებთ, რომ მე დავუშვებ, ამბობს უფალი, მახვილს, შავ ჭირსა და შიმშილს თქვენზე და შიშისზარად გაქცევთ ქვეყნის ყველა სამეფოსთვის.
18 . იმ კაცებს, რომლებმაც დაარღვიეს ჩემი აღთქმა და არ შეასრულეს იმ აღთქმის პირობები, რომელიც ჩემ წინაშე დადეს, ისე მოვექცევი, როგორც ხბოს, რომელიც ორად გახლიჩეს და მის ნაწილებს შორის გაიარეს.
19 . იუდას მთავრებს და იერუსალიმის მთავრებს, კარისკაცებს და მღვდლებს, ქვეყნის მთელ ხალხს, რომლებმაც ხბოს ნაწილებს შორის გაიარეს,
20 . ჩავაგდებ მათ მათი მტრებისა და მათი სიცოცხლის მაძიებელთა ხელში და მათი გვამები ცის ფრინველთა და მინდვრის მხეცთა საჯიჯგნად იქცევა.
21 . ხოლო ციდკიაჰუს, იუდას მეფეს, და მის მთავრებს, მათი მტრებისა და მათი სიცოცხლის მაძიებელთა ხელში ჩავაგდებ, ბაბილონის მეფის ლაშქრის ხელში, რომელმაც უკან დაიხია თქვენგან.
22 . ასეთ ბრძანებას გავცემ, ამბობს უფალი, და ამ ქალაქისკენ მოვაბრუნებ მათ, შეებრძოლებიან, დაიპყრობენ და ცეცხლით გადაბუგავენ მას; უკაცრიელ უდაბნოდ ვაქცევ იუდას ქალაქებს”.
1 . იუდას მეფის, იეჰოიაკიმ იოშიას ძის მეფობის მეოთხე წელს სიტყვა იყო უფლისგან იერემიასადმი:
2 . "აიღე გრაგნილი და დაწერე ზედ ყოველი სიტყვა, რაც შენთვის ისრაელზე, იუდაზე და ყველა ხალხზე მითქვამს იმ დღიდან, რაც ლაპარაკი დაგიწყე, იოშიას გამეფებიდან დღემდე.
3 . მოისმენს იუდას ხალხი ყველა იმ უბედურებაზე, რის ქმნასაც ვუპირებ მათ და იქნებ მობრუნდნენ თავიანთი ბოროტი გზიდან, რომ ვაპატიო ბოროტება და ცოდვა”.
4 . მოუხმო იერემიამ ბარუხ ნერიას ძეს და ჩაწერა ბარუხმა გრაგნილში იერემიას პირით ნაკარნახები უფლის ყველა სიტყვა, რაც მას უფალმა უთხრა.
5 . უთხრა იერემიამ ბარუხს: "დამწყვდეული ვარ და არ შემიძლია უფლის სახლში მისვლა,
6 . შენ წადი უფლის სახლში და მარხვის დღეს ხალხის გასაგონად წაიკითხე უფლის სიტყვები გრაგნილიდან, რომელიც ჩემი კარნახით გაქვს დაწერილი; მთელი იუდას ხალხის გასაგონად წაიკითხე, რომლებიც თავ-თავიანთი ქალაქებიდან არიან მოსულნი.
7 . იქნებ აღავლინონ ვედრება უფლის წინაშე, იქნებ მობრუნდნენ თავიანთი ბოროტი გზიდან, რადგან დიდია რისხვა და გულისწყრომა, რაც უფალმა თქვა ამ ხალხზე”.
8 . ყველაფერი ისე გააკეთა ბარუხ ნერიას ძემ, როგორც იერემია წინასწარმეტყველმა უბრძანა; უფლის სახლში წაიკითხა გრაგნილში ჩაწერილი უფლის სიტყვები.
9 . იუდას მეფის, იეჰოიაკიმ იოშიას ძის მეფობის მეხუთე წლის მეცხრე თვეს გამოაცხადეს მარხვა უფლის წინაშე იერუსალიმის მცხოვრებლებმა და იუდას ქალაქებიდან იერუსალიმში მოსულმა მთელმა ხალხმა.
10 . ხმამაღლა წაიკითხა ბარუხმა წიგნიდან იერემიას სიტყვები უფლის სახლში, გემარია შაფანის ძის, მწერლის ოთახში, ზემო ეზოში, უფლის სახლის ახალი კარიბჭის შესასვლელში, მთელი ხალხის გასაგონად.
11 . მოისმინა მიქაიამ, შაფანის ძემ, გემარიას ძემ, უფლის ყოველი სიტყვა გრაგნილიდან,
12 . ჩავიდა მეფის სახლში, მეფის მწერლის ოთახში, სადაც იჯდა ყველა მთავარი: ელიშამა მწერალი და დელაია შემაიას ძე, ელნათან ახბორის ძე და გემარია შაფანის ძე, ციდკიაჰუ ხანანიას ძე და ყველა მთავარი.
13 . უთხრა მათ მიქაიამ ყველა ის სიტყვა, რომელიც მოისმინა, როცა ბარუხი გრაგნილიდან კითხულობდა ხალხის გასაგონად.
14 . გაგზავნეს მთავრებმა ბარუხთან იეჰუდი, ქუშის ძე, შელემიას ძე, ნეთანიას ძე და შეუთვალეს: "აიღე ხელში გრაგნილი, ხალხის გასაგონად რომ კითხულობდი და მოდი!” აიღო ბარუხ ნერიას ძემ ხელში გრაგნილი და მათთან მივიდა.
15 . უთხრეს: "დაჯექი და ჩვენს გასაგონად წაიკითხე”; წაიკითხა ბარუხმა მათ გასაგონად.
16 . როცა ყველა ეს სიტყვა მოისმინეს, შიშით გადახედეს ერთმანეთს და ბარუხს უთხრეს: "ყველა ამ სიტყვას მეფეს გადავცემთ”.
17 . ჰკითხეს ბარუხს: "გვიამბე, როგორ დაწერე ყველა ეს სიტყვა? იერემია ხომ არ გკარნახობდა?”
18 . "დიახ, უპასუხა ბარუხმა, თავად მკარნახობდა ყველა ამ სიტყვას და მეც მელნით ვიწერდი გრაგნილში”.
19 . უთხრეს მთავრებმა ბარუხს: "წადი და დაიმალეთ შენ და იერემია, ნურავის გააგებინებთ თქვენს სამყოფელს”.
20 . მას შემდეგ, რაც გრაგნილი ელიშამაყ მწერლის ოთახში დადეს, მეფეს ეახლნენ გარე ეზოში და ყოველი სიტყვა მოახსენეს.
21 . მეფემ იეჰუდი გაგზავნა გრაგნილის მოსატანად; მოიტანა იეჰუდიმ გრაგნილი ელიშამაყ მწერლის ოთახიდან და წაიკითხა მეფისა და მასთან მდგომი ყველა მთავრის გასაგონად;
22 . მეცხრე თვე იყო, მეფე ზამთრის სახლში იჯდა, მის წინ ბუხარი გიზგიზებდა.
23 . წაიკითხავდა იეჰუდი სამ-ოთხ სვეტს, მოჭრიდა მეფე მწერლის საჭრელი დანით გრაგნილიდან და ცეცხლში ჩააგდებდა, ბუხარში რომ იყო, ვიდრე მთელი გრაგნილი არ დაიწვა ცეცხლში.
24 . არ შეშინებულან და არც სამოსელი შემოუგლეჯიათ მეფესა და მის მსახურებს, როცა ყველა ეს სიტყვა მოისმინეს.
25 . ელნათანი, დელაია და გემარია ემუდარებოდნენ მეფეს, არ დაეწვა გრაგნილი, მაგრამ ყური არ დაუგდო მათ.
26 . ამის მაგივრად მეფემ მეფის ძე იერახმეელს, სერაია აზრიელის ძესა და შელემია ყაბდიელის ძეს უბრძანა შეეპყროთ ბარუხ მწერალი და იერემია წინასწარმეტყველი, მაგრამ უფალმა გადამალა ისინი.
27 . და იყო უფლის სიტყვა იერემიასადმი მას შემდეგ, რაც მეფემ დაწვა გრაგნილი და ის სიტყვები, რომელიც ბარუხმა იერემიას კარნახით დაწერა:
28 . "აიღე სხვა გრაგნილი და ყველა ის სიტყვა დაწერე მასზე, რაც იმ პირველ გრაგნილში ეწერა, იეჰოიაკიმმა, იუდას მეფემ რომ დაწვა.
29 . ასევე, იეჰოიაკიმს უთხარი, იუდას მეფეს: ასე ამბობს-თქო უფალი: შენ დაწვი ეს გრაგნილი და ამბობდი: რატომ დაწერე, რომ უსათუოდ მოვა ბაბილონის მეფე, გაანადგურებს ამ ქვეყანას და ადამიანისა და პირუტყვის სახსენებელს გააქრობსო?
30 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი იეჰოიაკიმზე, იუდას მეფეზე: არავინ ეყოლება მას დავითის ტახტზე მჯდომი, მისი გვამი კი დღის პაპანაქებაში და ღამის ყინვაში ეგდება.
31 . მე დავსჯი მას, მის შვილებსა და მის მსახურებს მათი ბოროტების გამო! მათზე, იერუსალიმზე და იუდას მცხოვრებლებზე ყველა იმ უბედურებას მოვაწევ, რომელიც მათ წინააღმდეგ წარმოვთქვი, რადგან არ მისმინეს”.
32 . აიღო იერემიამ მეორე გრაგნილი და მისცა ბარუხ ნერიას ძეს, მწერალს. მანაც დაწერა მასზე იერემიას კარნახით ყველა სიტყვა იმ გრაგნილისა, რომელიც იუდას მეფე იეჰოიაკიმმა დაწვა ცეცხლში; კიდევ დაემატა მას მრავალი მსგავსი სიტყვა.
1 . ამის შემდეგ მივიდა ყველა მხედართმთავარი - იოხანან კარეახის ძე, იეზანია ჰოშაყიას ძე და მათთან ერთად მთელი ერი დიდიდან პატარამდე.
2 . უთხრეს იერემია წინასწარმეტყველს: "გევედრებით, შეისმინე ჩვენი მუდარა და ილოცე ჩვენთვის უფლის, შენი ღმერთის წინაშე მთელ ამ დარჩენილ ხალხზე, რადგან როგორც საკუთარი თვალით ხედავ, მრავლიდან ცოტანი დავრჩით.
3 . გვითხრას უფალმა, შენმა ღმერთმა, რა გზით უნდა ვიაროთ და რა უნდა ვაკეთოთ”.
4 . უთხრა მათ იერემია წინასწარმეტყველმა: "კეთილი, აჰა, ვილოცებ უფლის, თქვენი ღმერთის წინაშე, თქვენი სიტყვისამებრ, და ყველაფერს გეტყვით, რასაც უფალი გიპასუხებთ, ერთ სიტყვასაც არ დაგიმალავთ”.
5 . უთხრეს: "დაე, უფალი იყოს ჭეშმარიტ და ერთგულ მოწმედ ჩვენს წინააღმდეგ, თუ ყველაფერს ისე არ შევასრულებთ, როგორც უფალი, შენი ღმერთი შემოგვითვლის.
6 . კარგი იქნება თუ ცუდი, შევისმენთ უფლის, ჩვენი ღმერთის ხმას, ვისთანაც გაგზავნით, რათა სიკეთე გვქონდეს, როცა შევისმენთ უფლის, ჩვენი ღმერთის ხმას”.
7 . ათი დღის თავზე იყო უფლის სიტყვა იერემიასადმი.
8 . მოიხმო იოხანან კარეახის ძე და ყველა მხედართმთავარი, მასთან რომ იყვნენ, და მთელი ერი დიდიდან პატარამდე.
9 . უთხრა: "ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი, ვისთანაც გამგზავნეთ, რათა თქვენი ვედრება მიმეტანა მის წინაშე:
10 . თუ დარჩებით ამ ქვეყანაში, აგაშენებთ და აღარ დაგაქცევთ, დაგრგავთ და აღარ აღმოგფხვრით, რადგან ვწუხვარ იმ ბოროტების გამო, რაც დაგმართეთ.
11 . ბაბილონის მეფის ნუ შეგეშინდებათ; რომლისაც გეშინიათ, ნუღარ შეგეშინდებათ, ამბობს უფალი, რადგან თქვენთან ვარ, რომ გიხსნათ და გადაგარჩინოთ მისი ხელიდან.
12 . შეგიწყალებთ და ისიც შეგიბრალებთ და თქვენს მიწაზე დაგაბრუნებთ.
13 . მაგრამ თუ იტყვით: არ დავრჩებითო ამ ქვეყანაში, და არ შეისმენთ უფლის, თქვენი ღმერთის ხმას,
14 . იტყვით: "ეგვიპტის ქვეყანაში უნდა წავიდეთ, სადაც არც ომს ვნახავთ, არც საყვირის ხმას გავიგონებთ და არც პური მოგვშივდება და იქ დავრჩებითო”,
15 . მაშინ ისმინე უფლის სიტყვა იუდას ნატამალო! ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: თუ მართლა მოინდომებ ეგვიპტეში წასვლას და კიდეც წახვალ იქ დასარჩენად,
16 . მაშინ მახვილი, რომლისაც აქ გეშინოდა, ეგვიპტეში მოგწვდება, და შიმშილი, რომელსაც აქ გაურბოდი, კვალდაკვალ გამოგყვება და იქ მოკვდები.
17 . ყველა, ვინც გადაწყვეტს ეგვიპტეში წასვლას და დარჩენას, მახვილით, შიმშილითა და შავი ჭირით მოკვდება; ვერავინ გადარჩება მათგან, თავს ვერავინ დააღწევს იმ უბედურებას, მე რომ მოვაწევ მათზე.
18 . რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: როგორც იერუსალიმის მცხოვრებლებზე გადმოიღვარა ჩემი გულისწყრომა და რისხვა, ასევე გადმოიღვრება ჩემი რისხვა თქვენზე, თუ ეგვიპტეში მიხვალთ. საწყევარი, შესაზარებელი, შესაჩვენებელი და შესარცხვენელი გახდებით და მეტად ვეღარასოდეს იხილავთ ამ ადგილს”.
19 . თქვენზე თქვა უფალმა, იუდას ნატამალო. ნუ წახვალთ ეგვიპტეში. იცოდეთ, თქვენს წინააღმდეგ ვამოწმებ დღეს.
20 . საკუთარი თავების წინააღმდეგ სჩადიხართ დანაშაულს, რადგან თქვენ თვითონ გამგზავნეთ უფალთან, თქვენს ღმერთთან, ამ სიტყვებით: "შეევედრე ჩვენზე უფალს, ჩვენს ღმერთს, და ყველაფერს, რასაც უფალი, ჩვენი ღმერთი, იტყვის, გვითხარი და შევასრულებთო”.
21 . აჰა, გითხარით დღეს. მაგრამ თქვენ არ დაემორჩილებით უფლის, თქვენი ღვთის ხმას; იმას, რაც თქვენთან დამაბარა.
22 . იცოდეთ, რომ მახვილით, შიმშილითა და შავი ჭირით დაიხოცებით იმ ადგილზე, სადაც საცხოვრებლად წასვლა გინდათ.
1 . სიტყვა, რომელიც წინასწარმეტყველმა იერემიამ უთხრა ბარუხს, ნერიას ძეს, როცა ის იერემიას კარნახით წერდა ამ სიტყვებს წიგნში, იეჰოიაკიმ იოშიას ძის იუდაზე მეფობის მეოთხე წელს:
2 . "ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი ბარუხზე!
3 . შენ ამბობდი: ვაი მე, რადგან დაუმატა უფალმა მწუხარება ჩემს სატკივარს, მოვიქანცე ვაებით და სიმშვიდე ვერ ვპოვეო.
4 . უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი: აჰა, რაც ავაშენე, იმას ვანგრევ და რაც დავრგე, მევე აღმოვფხვრი, და ასე იქნება მთელ ქვეყანაზე.
5 . შენ კი დიდს ეძიებ შენთვის? ნუ ითხოვ, რადგან მოვაწევ უბედურებას ყოველ ხორციელზე, ამბობს უფალი, შენ კი შენს სიცოცხლეს მოგცემ ნადავლად ყველგან, სადაც წახვალ!”
1 . უფლის სიტყვა ერებზე, რომელიც იყო იერემია წინასწარმეტყველისადმი.
2 . ეგვიპტეზე და ეგვიპტის მეფის, ფარაონ ნექოს ლაშქარზე, მდინარე ევფრატთან, ქარქემიშში რომ იდგა, და ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა რომ დაამარცხა იუდას მეფის, იეჰოიაკიმ იოშიას ძის მეფობის მეოთხე წელს.
3 . "ფარები და ჯავშნები დაამწკრივეთ და საბრძოლველად გადით.
4 . ცხენები შეკაზმეთ და ამხედრდით, მხედრებო; მყარად დადექით თავჩაჩქნიანებო, შუბები ალესეთ და ჯავშნით შეიმოსეთ.
5 . რას ვხედავ? უკან იხევენ თავზარდაცემულნი, დამარცხდნენ მათი მამაცი მეომრები, გარბიან, რომ თავს უშველონ, შიშის ზარია ირგვლივ, ამბობს უფალი.
6 . ვერ გაგექცევიან ფეხმარდნი, ძლიერნი ვერ გადარჩებიან; ჩრდილოეთით, მდინარე ევფრატთან წაიბორძიკეს და დაეცნენ.
7 . ვინ არის ნილოსივით რომ ადიდებულა, მდინარეების წყლებივით რომ იძვრის?
8 . ადიდდა ეგვიპტე ნილოსივით და მდინარეების წყლებივით იძვრის. ამბობს: ავდიდდები და მიწას დავფარავ, დავანგრევ ქალაქს და მის მკვიდრთო.
9 . ამხედრდით ცხენებზე, გიჟურად გაქანდით, ეტლებო; გამოდით, მამაცო მეომრებო: ქუშელნო და ფუთელნო - ფარის დამჭერნო, ლიდიელნო - მშვილდის დამჭერნო და მომზიდველნო.
10 . რადგა