ბაალი (ბაყალი)
საკვანძო მუხლები:
დაბადება 36 : 38 ;1 . ეს არის ესავის, იგივე ედომის, მოდგმა:
2 . ესავმა ქანაანის ასულთაგან შეირთო ცოლები: ყადა, ხეთელი ელონის ასული, და ოჰოლიბამა, ყანას ასული, ხიველი ციბეყონის შვილიშვილი;
3 . და ბასმათი, ისმაელის ასული, ნებაიოთის და.
4 . უშვა ყადამ ესავს ელიფაზი, ბასმათმა - რეღუელი.
5 . ოჰოლიბამამ შვა იეყუში, იაყლამი და კორახი. ესენი იყვნენ ესავის ძენი, რომლებიც ქანაანის ქვეყანაში შეეძინენ.
6 . წაიყვანა ესავმა თავისი ცოლები, ძენი და ასულნი, მთელი თავისი სახლეული, სამწყსო და პირუტყვი, მთელი თავისი ქონება წაიღო, რომელიც ქანაანში შეიძინა და სხვა ქვეყანაში წავიდა, რათა მოცილებოდა იაკობს, თავის ძმას.
7 . რადგან დიდი ქონება ჰქონდათ და არ შეეძლოთ ერთად ცხოვრება. ჯოგების სიმრავლის გამო ვერ დაიტია ისინი მათი ხიზნობის ქვეყანამ.
8 . და დამკვიდრდა ესავი სეყირის მთაზე; იგივე ედომია ესავი.
9 . ესაა ედომელთა მამის, ესავის მოდგმა სეყირის მთაზე.
10 . ესავის ძეთა სახელებია: ელიფაზი, ყადას, ესავის ცოლის ძე; რეღუელი, ბასმათის, ესავის ცოლის ძე;
11 . ელიფაზის შვილები იყვნენ: თემანი, ომარი, ცეფო, გაყთამი და კენაზი.
12 . თიმნაყი ესავის ძის, ელიფაზის ხარჭა იყო; მან უშვა ელიფაზს ყამალეკი. ესენი იყვნენ ყადას, ესავის ცოლის ძენი.
13 . რეღუელის ძენი: ნახათი, ზერახი, შამა და მიზა. ესენი იყვნენ ბასმათის, ესავის ცოლის ძენი.
14 . ესენი იყვნენ ოჰოლიბამას, ყანას ასულის, ციბეყონის ასულის, ესავის ცოლის ძენი: მან უშვა ესავს იეყუში, იაყლამი და კორახი.
15 . ესენი იყვნენ ესავის ძეთა უხუცესნი, ელიფაზის, ესავის პირმშოს ძენი: თავკაცი თემანი, თავკაცი ომარი, თავკაცი ცეფო, თავკაცი კენაზი.
16 . თავკაცი კორახი, თავკაცი გაყთამი, თავკაცი ყამალეკი. ესენი იყვნენ ელიფაზის უხუცესები ედომის ქვეყანაში, ყადას ძენი.
17 . აი, რეღუელის, ესავის ძის ძენი: თავკაცი ნახათი, თავკაცი ზერახი, თავკაცი შამა, თავკაცი მიზა. ესენი იყვნენ რეღუელის უხუცესნი ედომის ქვეყანაში; ესავის ცოლის, ბასმათის ძენი.
18 . აი, ოჰოლიბამას, ესავის ცოლის ძენი: თავკაცი იეყუში, თავკაცი იაყლამი, თავკაცი კორახი. ესენი იყვნენ ოჰოლიბამას, ყანას ასულის, ესავის ცოლის ძენი.
19 . ესენი იყვნენ ესავის ძენი და ედომის უხუცესნი.
20 . აი, ხორიელი სეყირის ძენი, იმ ქვეყნის მკვიდრნი: ლოტანი, შობალი, ციბეყონი, ყანა.
21 . დიშონი, ეცერი და დიშანი: ესენი იყვნენ სეყირის ძენი, ხორიელი უხუცესნი ედომის ქვეყანაში.
22 . ლოტანის ძენი იყვნენ: ხორი და ჰემამი, თიმნაყი კი ლოტანის და იყო.
23 . აი, შობალის ძენი: ყალვანი, მანახათი, ღებალი, შეფო და ონამი.
24 . აი, ციბეყონის ძენი: აია და ყანა, ის ყანა, რომელმაც თბილი წყარო იპოვა უდაბნოში, როდესაც მამამისის, ციბეყონის სახედრებს მწყემსავდა.
25 . ესენი იყვნენ ყანას შვილები: დიშონი და ოჰოლიბამა, ყანას ასული.
26 . აი, დიშონის ძენი: ხემდანი, ეშბანი, ითრანი და ქერანი.
27 . ესენი იყვნენ ეცერის ძენი: ბილჰანი, ზაყვანი და ყაკანი.
28 . აი, დიშანის ძენი: ყუცი და არანი.
29 . ესენი იყვნენ ხორიელთა უხუცესები: თავკაცი ლოტანი, თავკაცი შობალი, თავკაცი ციბეყონი, თავკაცი ყანა.
30 . თავკაცი დიშონი, თავკაცი ეცერი, თავკაცი დიშანი. ესენი იყვნენ ხორიელთა უხუცესები სეყირის ქვეყანაში.
31 . აი, მეფენი, რომლებიც მეფობდნენ ედომის ქვეყანაში, ვიდრე ისრაელის ძეებზე გამეფდებოდა მეფე.
32 . ედომში გამეფდა ბელაყი, ბეყორის ძე; მის ქალაქს დენჰაბა ერქვა.
33 . გარდაიცვალა ბელაყი და მის ნაცვლად იობაბი გამეფდა, ზერახის ძე, ბოცრადან.
34 . გარდაიცვალა იობაბი და მის ნაცვლად ხუშამი გამეფდა, თემანელთა ქვეყნიდან.
35 . გარდაიცვალა ხუშამი, და მის ნაცვლად ჰადადი გამეფდა, ბედადის ძე, მოაბის ველზე მიდიანის მძლეველი; მის ქალაქს ყავითი ერქვა.
36 . გარდაიცვალა ჰადადი და მის ნაცვლად სამლა გამეფდა, მასრეკადან.
37 . გარდაიცვალა სამლა და მის ნაცვლად შაული გამეფდა, მდინარისპირა რეხობოთიდან.
38 . გარდაიცვალა შაული და მის ნაცვლად ბაყალ-ხანანი გამეფდა, ყაქბორის ძე.
39 . გარდაიცვალა ბაყალ-ხანანი, ძე ყაქბორისა და მის ნაცვლად ჰადარი გამეფდა; მის ქალაქს ფაყუ ერქვა, ცოლს - მეჰეტაბიელი, ასული მატრედისა, ასული მეზაჰაბისა.
40 . ესენია ესავის უხუცესთა სახელები მათი გვარტომობის, ადგილებისა და სახელების მიხედვით: თავკაცი თიმნაყი, თავკაცი ყალვა, თავკაცი იეთეთი;
41 . თავკაცი ოჰოლიბამა, თავკაცი ელა, თავკაცი ფინონი,
42 . თავკაცი კენაზი, თავკაცი თემანი, თავკაცი მიბცარი,
43 . თავკაცი მაგდიელი, თავკაცი ყირამი. ესენი იყვნენ ედომის უხუცესნი თავიანთი სამკვიდრებლებით მათ სამფლობელო ქვეყანაში. ეს იყო ესავი - ედომელთა მამამთავარი.
1 . ასე უთხრა უფალმა მოსეს:
2 . "ელაპარაკე ისრაელის შვილებს, რომ დაბრუნდნენ და დაიბანაკონ ფი-ჰეხიროთის წინ, მიგდოლსა და ზღვას შორის, ბაყალ-ცეფონის გასწვრივ. მის პირდაპირ ზღვასთან დაიბანაკონ.
3 . იფიქრებს ფარაონი ისრაელის შვილებზე, გზა აებნათო ამ მიწაზე, უდაბნომ მოიმწყვდიაო.
4 . გავუმძვინვარებ გულს ფარაონს და დაგედევნებათ უკან. განვდიდდები ფარაონსა და მთელ მის ჯარზე; და გაიგებენ ეგვიპტელნი, რომ მე ვარ უფალი”. ასეც მოიქცნენ.
5 . ეუწყა ეგვიპტის მეფეს, რომ გაიქცა ხალხი; შეეცვალათ გული ფარაონსა და მის მსახურებს ხალხის მიმართ და თქვეს: "ეს რა ვქენით, როგორ გავუშვით ისრაელი ჩვენი მონობისგან?”
6 . შეკაზმა ფარაონმა თავისი ეტლი და გაიყოლა თავისი ხალხი.
7 . თან წაიყოლა ექვსასი რჩეული ეტლი, ეგვიპტის ყველა ეტლი და მათი მეთაურები.
8 . გული გაუსასტიკა უფალმა ფარაონს, ეგვიპტის მეფეს და უკან დაედევნა იგი ისრაელის შვილებს; ისრაელის ძენი კი შემართული ხელით გამოდიოდნენ.
9 . უკან დაედევნენ მათ ეგვიპტელნი, ფარაონის ყოველი ცხენი და ეტლი, მისი მხედრები და ჯარი; ფი-ჰეხიროთთან, ბაყალ-ცეფონის გასწვრივ ზღვასთან დაბანაკებულთ დაეწივნენ.
10 . ახლოვდებოდა ფარაონი, აღაპყრეს თვალები ისრაელის შვილებმა და დაინახეს: ეგვიპტელნი მოსდევენ უკან. შეეშინდათ ფრიად და შეღაღადეს ისრაელიანებმა უფალს.
11 . უთხრეს მოსეს: "განა ეგვიპტეში არ იყო სამარხები, უდაბნოში რომ არ წამოგეყვანეთ დასახოცად? ასეთი რამ რად გაგვიკეთე, რისთვის გამოგვიყვანე ეგვიპტიდან?
12 . განა ამას არ გეუბნებოდით ეგვიპტეში: "დაგვეხსენი, ეგვიპტელთა მსახურები ვიქნებით-თქო? რადგან უდაბნოში დახოცვას, ეგვიპტელთა მონობა გვირჩევნია”.
13 . უთხრა მოსემ ხალხს: "ნუ გეშინიათ, მტკიცედ იდექით და იხილავთ უფლისმიერ ხსნას, რომელსაც დღეს მოიმოქმედებს თქვენთვის და ეგვიპტელებს, რომელთაც დღეს ხედავთ, მეტად აღარ იხილავთ უკუნისამდე.
14 . უფალი იბრძოლებს თქვენთვის, თქვენ კი იყუჩეთ”.
15 . უთხრა უფალმა მოსეს: "რად შემომღაღადებ? უთხარი ისრაელიანებს, წინ წავიდნენ.
16 . ასწიე კვერთხი და გაიწოდე ხელი ზღვაზე, გააპე იგი და გავლენ ისრაელის შვილები მშრალად შუა ზღვაში!
17 . მე კი, აჰა, გავასასტიკებ ეგვიპტელთა გულს და შეყვებიან უკან; მაშინ განვდიდდები ფარაონზე, მის ყოველ ჯარზე, ეტლებსა და მხედრებზე.
18 . და გაიგებენ ეგვიპტელნი, რომ მე ვარ უფალი, როდესაც ვუჩვენებ მათ ჩემს დიდებას ფარაონზე, მის ეტლებსა და მხედრებზე”.
19 . და ღვთის ანგელოზი, რომელიც წინ მიუძღოდა ისრაელის ბანაკს, უკან ამოუდგა მათ; დაიძრა ღრუბლის სვეტი და დადგა ისრაელიანთა უკან.
20 . ჩადგა ეგვიპტისა და ისრაელის ბანაკთა შორის და იყო ღრუბლად და სიბნელედ ერთი მხარისათვის, მეორე მხარეს კი ღამეს უნათებდა. არ მიახლოვებულან ერთმანეთს მთელ იმ ღამეს.
21 . გაიწოდა მოსემ ხელი ზღვაზე და უკან დაახევინა ზღვას უფალმა აღმოსავლეთის ძლიერი ქარით მთელ იმ ღამეს. გაიპო წყალი და მშრალ მიწად აქცია ზღვა.
22 . და შევიდნენ ისრაელიანები შუა ზღვაში მშრალ მიწაზე; წყალი კი გალავნად იყო მათთვის მარჯვნიდან და მარცხნიდან.
23 . დაედევნენ ეგვიპტელნი და შეჰყვნენ შუაგულ ზღვაში ფარაონის ცხენი, მისი ეტლები და მხედრები.
24 . ისე მოხდა, რომ მოხედა უფალმა დილის გუშაგობისას ეგვიპტელთა ბანაკს ცეცხლოვანი და ღრუბლოვანი სვეტიდან და შეაძრწუნა მათი ბანაკი.
25 . დააძრო უფალმა ბორბლები მათ ეტლებს და გაუძნელა სვლა. თქვეს ეგვიპტელებმა: "გავიქცეთ ისრაელიანთაგან, რადგან მათ გამო ებრძვის უფალი ეგვიპტელებს”.
26 . უთხრა უფალმა მოსეს: "გაიწოდე ხელი ზღვაზე და მოიქცევა წყალი ეგვიპტელებზე, მათ ეტლებსა და მხედრებზე!”
27 . გაიწოდა მოსემ ხელი ზღვაზე და განთიადისას მიიქცა ზღვა თავის ადგილზე, ხოლო მათკენ გაქცეული ეგვიპტელნი შუა ზღვაში ჩაყარა უფალმა.
28 . დაბრუნდა წყალი და დაფარა ეტლები, მხედრები, ფარაონი და მთელი ჯარი, რომლებიც ზღვაში უკან მისდევდნენ მათ; არც ერთი არ გადარჩენილა.
29 . მიდიოდნენ ისრაელიანები მშრალ მიწაზე შუა ზღვაში და წყალი იყო მათთვის გალავნად მარჯვნიდან და მარცხნიდან.
30 . და იხსნა უფალმა იმ დღეს ისრაელი ეგვიპტელთა ხელთაგან და იხილა ისრაელმა დახოცილი ეგვიპტელნი ზღვის ნაპირზე.
31 . იხილა ისრაელმა დიადი საქმე, რომელიც მოახდინა უფალმა ეგვიპტელებზე და შეეშინდა ხალხს უფლისა და ერწმუნნენ ისინი უფალს და მოსეს, მის მსახურს.
1 . დაიძრნენ ისრაელის ძენი და მოაბის ველზე, იორდანეს გაღმა მხარეს, იერიხოსთან დაბანაკდნენ.
2 . იხილა ბალაკმა, ციფორის ძემ, ყველაფერი, რაც ისრაელმა დამართა ამორელებს.
3 . და ფრიად შეუშინდნენ ამ ხალხს მოაბელნი, რადგან მრავალრიცხოვანი იყო იგი; დაფრთხა მოაბი ისრაელიანთა წინაშე.
4 . უთხრა მოაბმა მიდიანის უხუცესებს: "გააჩანაგებს ეს აურაცხელი ხალხი ყოველივეს, რაც ჩვენს გარშემოა, როგორც ხარი აჩანაგებს ველის ბალახს”. ბალაკ ციფორის ძე კი მოაბის მეფე იყო მაშინ.
5 . და გაუგზავნა მოციქულები ბილყამ ბეყორის ძეს, ფეთორში, რომელიც მდინარის პირას მდებარეობს; მისი ხალხის ძეთა ქვეყანაში და დაუძახა ამ სიტყვებით: აჰა, ხალხი გამოვიდა ეგვიპტიდან; აჰა, დაფარა მან მიწის პირი და დამკვიდრდა ჩემს პირდაპირ.
6 . გთხოვ, მოდი და დაწყევლე ეს ხალხი, რადგან ჩემზე ძლიერია იგი: ეგების შევძლო და განვდევნო ამ ქვეყნიდან; რადგან ვიცი: ვისაც აკურთხებ, კურთხეული იქნება და ვისაც დაწყევლი, წყეული იქნება”.
7 . წავიდნენ მოაბისა და მიდიანის უხუცესები; სამისნო საზღაურით ხელში მივიდნენ ბილყამთან და გადასცეს ბალაკის სიტყვები.
8 . უთხრა მათ ბილყამმა: "აქ გაათიეთ ეს ღამე და გაგცემთ პასუხს, როგორც მეტყვის უფალი”. დარჩნენ მოაბის მთავრები ბილყამთან.
9 . მივიდა ღმერთი ბილყამთან და ჰკითხა: "ვინ არიან ეს კაცები?”
10 . უთხრა ბილყამმა ღმერთს: "ბალაკმა, ციფორის ძემ, მოაბის მეფემ, გამოგზავნა ჩემთან ამ სიტყვებით:
11 . აჰა, ხალხი, რომელიც ეგვიპტიდან გამოვიდა და დაფარა მიწის პირი; ახლა წადი და დამიწყევლე იგი, ეგების შევძლო შებრძოლება მასთან, რომ განვდევნოო იგი”.
12 . უთხრა ღმერთმა ბილყამს: "არ წაჰყვე მათ და არ დაწყევლო ის ხალხი, რადგან კურთხეულია იგი”.
13 . ადგა ბილყამი დილით და უთხრა ბალაკის მთავრებს: "წადით თქვენს ქვეყანაში, რადგან არ უნდა უფალს, რომ გამოგყვეთ”.
14 . ადგნენ მოაბელი მთავრები, მივიდნენ ბალაკთან და უთხრეს: "არ მოინდომა ბილყამმა ჩვენთან წამოსვლა”.
15 . კვლავ გაგზავნა ბალაკმა მრავალი მთავარი, ამჯერად უფრო პატივსაცემნი.
16 . მივიდნენ ბილყამთან და უთხრეს: "ასე თქვა ბალაკმა, ციფორის ძემ: ნუ იტყვი უარს ჩემთან მოსვლაზე.
17 . რადგან დიდ პატივს გცემ და ყველაფერს, რასაც მეტყვი, გავაკეთებ; გთხოვ, წამოდი და დაწყევლე ეს ხალხი”.
18 . მიუგო ბილყამმა და უთხრა ბალაკის მსახურებს: "თუნდაც ოქრო-ვერცხლით ავსებული მთელი თავისი სახლი მომცეს ბალაკმა, მაინც ვერ გადავალ უფლის, ჩემი ღმერთის ბრძანებას. ვერც პატარა საქმეს გავაკეთებ და ვერც დიდს.
19 . გთხოვთ, დარჩით აქ ეს ღამე და გავიგებ, კიდევ რას მეტყვის უფალი”.
20 . მივიდა ღმერთი ბილყამთან ღამით და ჰკითხა: "თუ შენს დასაძახებლად მოვიდნენ ეს კაცები, ადექი და გაჰყევი მათ; ოღონდ, რასაც მე გეტყვი, იმას გააკეთებ”.
21 . ადგა ბილყამი დილით, შეკაზმა თავისი ვირი და გაჰყვა მოაბელთა მთავრებს.
22 . აღინთო ღმერთის რისხვა, მისი წასვლის გამო და დადგა უფლის ანგელოზი მის დასაბრკოლებლად. ამხედრებული იყო იგი თავის ვირზე და ორი მსახური ახლდა თან.
23 . და დაინახა ვირმა გზაზე მდგარი უფლის ანგელოზი გაშიშვლებული მახვილით ხელში, გადაუხვია ვირმა გზიდან და წავიდა მინდორზე. ცემა დაუწყო ვირს ბილყამმა, რათა გზისკენ მოებრუნებინა.
24 . დადგა უფლის ანგელოზი ბილიკზე ვენახებს შორის: ერთი მხრიდანაც ღობე იყო და მეორე მხრიდანაც.
25 . დაინახა ვირმა უფლის ანგელოზი, მიეკრა კედელს და ბილყამის ფეხიც მიაჭყლიტა ზედ; ისევ დაუწყო ცემა ვირს.
26 . კვლავ გაიარა უფლის ანგელოზმა და დადგა ვიწრო ადგილზე, სადაც არც მარჯვნივ იყო გადასახვევი გზა და არც მარცხნივ.
27 . დაინახა ვირმა უფლის ანგელოზი და გაწვა ბილყამის ქვეშ. აღინთო ბილყამის რისხვა და ჯოხით ცემა დაუწყო ვირს.
28 . პირი გაუხსნა ვირს უფალმა და უთხრა ვირმა ბილყამს: "რა დაგიშავე, რომ უკვე მესამედ მცემ?”
29 . უთხრა ბილყამმა ვირს: "მასხრად ამიგდე; მახვილი რომ მქონოდა ხელში, ახლავე მოგკლავდი”.
30 . უთხრა ვირმა ბილყამს: "განა შენი ვირი არა ვარ, რომლითაც მთელი შენი ცხოვრება დადიხარ? ოდესმე თუ მოგქცევივარ ასე?” უპასუხა: "არა”.
31 . აუხილა უფალმა თვალები ბილყამს და დაინახა გზაზე მდგარი უფლის ანგელოზი გაშიშვლებული მახვილით ხელში; მოიდრიკა ბილყამი და თაყვანი სცა პირქვე დამხობილმა.
32 . უთხრა მას უფლის ანგელოზმა: "რად სცემე ვირი სამჯერ? აჰა, შენს დასაბრკოლებლად გამოვედი, რადგან უკუღმართია შენი გზა ჩემს თვალში.
33 . დამინახა ვირმა და სამჯერ გადაუხვია ჩემგან; რომ არ გადაეხვია, მოგკლავდი, მას კი ცოცხალს დავტოვებდი”.
34 . უთხრა ბილყამმა უფლის ანგელოზს: "შევცოდე, რადგან არ ვიცოდი, რომ შენ დამიდექი გზაზე; ახლა კი, თუ ეს ბოროტებაა შენს თვალში, უკან გავბრუნდები”.
35 . უთხრა უფლის ანგელოზმა ბილყამს: "წაჰყევი ამ კაცებს, მაგრამ ის ილაპარაკე, რასაც მე გეტყვი”. და გაჰყვა ბილყამი ბალაკის თავკაცებს.
36 . გაიგო ბალაკმა, რომ მოვიდა ბილყამი და გამოვიდა მის შესახვედრად მოაბელთა ქალაქში, რომელიც არნონის საზღვარზე მდებარეობს, მის კიდეზე.
37 . უთხრა ბალაკმა ბილყამს: "ხომ გამოვგზავნე შენს დასაძახებლად? რად არ მოხვედი ჩემთან? ნუთუ არ ძალმიძს შენი პატივისცემა?”
38 . უთხრა ბილყამმა ბალაკს: "აჰა, მოვედი. ნუთუ ძალმიძს რაიმეს თქმა? რასაც ღმეთი მოათავსებს ჩემს ბაგეებში, იმას ვიტყვი”.
39 . წავიდა ბილყამი ბალაკთან და მივიდნენ კირიათ-ხუცოთში.
40 . დაკლა ბალაკმა მსხვილფეხა და წვრილფეხა საქონელი და გაუგზავნა ბილყამს და თავკაცებს, რომლებიც მასთან იყვნენ.
41 . დილით წაიყვანა ბალაკმა ბილყამი და აიყვანა ბაყალის გორაკებზე. და დაინახა იქიდან ბილყამმა ხალხის განაპირა ბანაკი.
1 . დარჩა ისრაელი შიტიმში და დაიწყო ხალხმა მრუშობა მოაბელ ასულებთან;
2 . თავიანთი ღმერთების სამსხვერპლოებთან იწვევდნენ ხალხს ისინი და ჭამდა ხალხი და სცემდა თაყვანს მათ ღმერთებს.
3 . მიეწება ისრაელი ბაყალ-ფეღორს და აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელზე.
4 . უთხრა უფალმა მოსეს: "მოიყვანე ხალხის ყოველი მთავარი, ჩამოკიდე ისინი უფლის წინაშე მზისით და უკან მიიქცევა უფლის რისხვის მძვინვარება ისრაელისგან”.
5 . უთხრა მოსემ ისრაელის მსაჯულებს: "ყველა მოკალით იმ კაცთაგან, ვინც ბაყალ-ფეღორს მიეტმასნა”.
6 . და აჰა, მოვიდა ერთი ისრაელის ძეთაგანი და მოიყვანა თავის ძმებთან მიდიანელი ქალი, მოსესა და ისრაელის ძეთა მთელი თემის თვალწინ, როცა მოთქვამდნენ საკრებულო კარვის შესასვლელთან.
7 . დაინახა ფინხასმა, ელეაზარის ძემ, აჰარონ მღვდლის ძემ, წამოდგა შუაგულ კრებულში და შუბი აიღო ხელში.
8 . მიყვა ისრაელიანის კვალს მის კარვამდე და ორივე განგმირა შუბით, ისრაელიანი და ქალი - მუცელში; და შეწყდა ისრაელის ძეთა მოსრვა.
9 . ოცდაოთხი ათასი კაცი მოსრა ამ ჭირმა.
10 . უთხრა უფალმა მოსეს:
11 . "დააცხრო ჩემი რისხვა ისრაელის ძეებზე ფინხასმა, ელეაზარის ძემ, აჰარონ მღვდლის ძემ, რადგან შური იძია ჩემთვის და აღარ მოვსპე ისრაელის ძენი ჩემი შურისძიებით.
12 . ამიტომ უთხარი, რომ მშვიდობის აღთქმას ვაძლევ მას.
13 . და იქნება ეს მისთვის და მისი შთამომავლობისთვის მის შემდგომ მღვდლობის მარადიულ აღთქმად, ვინაიდან შური იძია თავისი ღმერთისთვის და გამოისყიდა ისრაელის ძენი”.
14 . მოკლული ისრაელიანის სახელი კი, რომელიც მიდიანელ ქალთან ერთად მოიკლა, იყო ზიმრი, სალუს ძე, სიმონის მამისსახლის მთავარი.
15 . ხოლო, მიდიანელ ქალს, რომელიც მოიკლა სახელად ერქვა ქოზბი, ასული ცურისა, მამისეული ტომის მთავრისა მიდიანში.
16 . უთხრა უფალმა მოსეს:
17 . "მტრობდეთ მიდიანელებს და განგმირეთ,
18 . ვინაიდან მტრულად მოგექცნენ ისინი თავისი მზაკვრობით, როდესაც გაცთუნეს ფეღორითა და ქოზბით, მიდიანელთა მთავრის ასულით, რომელიც და იყო მათი და მოიკლა მომსვრელი სენის დღეს - ფეღორის გამო”.
1 . დიდძალი საქონელი ჰყავდათ რეუბენიანებს და გადიანებს. ნახეს იაყზერისა და გილყადის ქვეყანა და, აჰა, გამოსადეგი იყო ის ადგილი საქონლისთვის.
2 . მივიდნენ გადისა და რეუბენის ძენი და უთხრეს მოსეს, ელეაზარ მღვდელს და თემის თავკაცებს:
3 . "ყატაროთი, დიბონი, იაყზერი, ნიმრა, ხეშბონი, ელყალე, სებამი, ნებო და ბეყონი -
4 . ქვეყანა, რომელიც მოსრა უფალმა ისრაელის თემის წინაშე, გამოსადეგი ყოფილა საქონლისთვის, შენს მსახურებს კი ჰყავთ საქონელი”.
5 . კიდევ უთხრეს: თუ ვპოვეთ მადლი შენს თვალში, მიეცეს ეს ქვეყანა შენს მსახურთ სამკვიდრებლად; ნუ გადაგვიყვან იორდანეს გაღმა”.
6 . უთხრა მოსემ გადის ძეთ და რეუბენის ძეთ: "თქვენი ძმები ომში წავლენ და თქვენ აქ ისხდებით?
7 . რატომ უცრუებთ გულს ისრაელის ძეთ იმ ქვეყანაში გადასვლაზე, რომელიც მათთვის აქვს მიცემული უფალს?
8 . ასე მოიქცნენ თქვენი მამები, როცა ქვეყნის დასაზვერად გავგზავნე ისინი კადეშ-ბარნეაყიდან.
9 . მივიდნენ ეშქოლის ხეობამდე, იხილეს ქვეყანა და გული აუცრუეს ისრაელის ძეთ იმ ქვეყანაში შესვლაზე, რომელიც მათთვის ჰქონდა მიცემული უფალს.
10 . და აღინთო უფლის რისხვა იმ დღეს და ასე დაიფიცა:
11 . ვერ იხილავს ეგვიპტიდან გამოსული ეს ხალხი, ოცი წლის ასაკიდან და უფროსი, ქვეყანას, რომელზეც შევფიცე აბრაჰამს, ისაკს და იაკობს, რადგან არ გამომყვნენ მთელი გულით.
12 . გარდა ხალებისა, კენიზელი იეფუნეს ძისა და იეშუა ნავეს ძისა, რადგან ისინი მიჰყვებიან უფალს.
13 . აღინთო უფლის რისხვა ისრაელზე და ახეტიალა უდაბნოში ორმოც წელს, ვიდრე არ შთაინთქა მთელი თაობა, რომელიც ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში.
14 . და აჰა, ახლა თქვენ აღმდგარხართ თქვენი მამების მაგიერ, ცოდვილ კაცთა ნაშიერნო, რათა კვლავ გააძლიეროთ უფლის მრისხანება ისრაელის მიმართ.
15 . თუ მიიქცევით მისგან, მაშინ კვლავ მიატოვებს მას უდაბნოში და დაღუპავთ მთელ ამ ხალხს”.
16 . ეახლნენ მას და უთხრეს: "აქ ავაშენებთ ცხვრის ფარეხებს ჩვენი საქონლისთვის და ქალაქებს ჩვენი ბავშვებისთვის.
17 . ჩვენ თვითონ კი შეიარაღებულნი წავალთ ისრაელის ძეთა წინ, ვიდრე არ მივიყვანთ თავ-თავის ადგილებამდე; ხოლო ჩვენი ბავშვები დარჩნენ გამაგრებულ ქალაქებში ამ ქვეყნის მკვიდრთა გამო.
18 . არ დავბრუნდებით ჩვენს სახლებში, ვიდრე ისრაელის თითოეული ძე არ დაიმკვიდრებს თავის სამკვიდრებელს.
19 . რადგან არ დავიმკვიდრებთ მათთან ერთად იორდანეს გაღმა და იქით, ვინაიდან გვერგო ჩვენ სამკვიდროდ იორდანეს აღმოსავლეთი მხარე.
20 . უთხრა მათ მოსემ: "თუ ასე მოიქცევით, შეიარაღდებით და წახვალთ ომში უფლის წინაშე,
21 . თითოეული თქვენგანი შეიარაღებული გადავა იორდანეს გაღმა უფლის წინაშე, ვიდრე არ განდევნის თავის მტრებს თავის პირისგან,
22 . და დაპყრობილი იქნება ქვეყანა უფლის წინაშე.
23 . თუ ასე არ მოიქცევით, აჰა, შესცოდავთ უფალს: იცოდეთ, რომ თქვენი ცოდვა გიპოვით თქვენ.
24 . აიშენეთ ქალაქები თქვენი ბავშვებისთვის და ფარეხები თქვენი ცხვრისთვის და ის, რაც წარმოთქვა თქვენმა ბაგემ - შეასრულეთ.
25 . და უთხრეს მოსეს გადისა და რეუბენის ძეებმა: "ისე მოიქცევიან შენი მსახურნი, როგორც ბრძანებს ჩვენი ბატონი.
26 . ჩვენი ბავშვები და ჩვენი ცოლები, ჩვენი პირუტყვი და მთელი ჩვენი საქონელი აქ დარჩებიან, გილყადის ქალაქებში;
27 . ყველა შენი მსახური გადავა, ვინც საბრძოლველადაა შეიარაღებული უფლის წინაშე, როგორც ამბობს ჩვენი ბატონი”.
28 . და უბრძანა მათზე მოსემ ელეაზარ მღვდელს, იეშუა ნავეს ძესა და ისრაელიანთა ტომების მამისსახლთა მთავრებს.
29 . უთხრა მათ მოსემ: "თუ თქვენთან ერთად გადავლენ გადისა და რეუბენის ძენი იორდანეს გაღმა უფლის წინაშე საომრად შეიარაღებულნი და დაგემორჩილებათ ის ქვეყანა, მაშინ მიეცით მათ გილყადის ქვეყანა სამკვიდრებლად.
30 . ხოლო თუ არ გადავლენ შეიარაღებულნი თქვენთან ერთად, მაშინ თქვენ შორის მიიღებენ ისინი წილს ქანაანის ქვეყანაში”.
31 . მიუგეს გადისა და რეუბენის ძეებმა: "როგორც უთხრა უფალმა შენს მსახურებს, ისე მოვიქცევით.
32 . შეიარაღებულნი გადავალთ ქანაანის ქვეყანაში უფლის წინაშე, სამკვიდრებელი კი იორდანეს გამოღმა გვექნება”.
33 . და მისცა მოსემ გადისა და რეუბენის ძეთ და იოსების ძის - მენაშეს ნახევარტომს, ამორელთა მეფის სიხონისა და ბაშანის მეფის ყოგის სამეფო, მიწა თავისი ქალაქებითა და სავარგულებით, ქვეყნის ქალაქები ირგვლივ.
34 . და ააშენეს გადის ძეებმა დიბონი, ყატაროთი, ყაროყერი,
35 . ყატაროთ-შოფანი, იაყზერი, იაგბეჰა,
36 . ბეთნიმრა და ბეთჰარანი, გამაგრებული ქალაქები ცხვრის ფარეხებიანად.
37 . რეუბენის ძეებმა ააშენეს ხეშბონი, ელყალე და კირიათაიმი,
38 . ნებო და ბაყალ-მეყონი (რომელთაც შეცვლილი აქვთ სახელები) და სიბმა; დაარქვეს თავის აშენებულ ქალაქებს სახელები.
39 . წავიდნენ მენაშეს ძის, მაქირის შთამომავალნი გილყადში, დაიპყრეს იგი და განდევნეს იქ მცხოვრები ამორელნი.
40 . და მისცა მოსემ გილყადი მაქირს, მენაშეს ძეს და ის დამკვიდრდა იქ.
41 . მენაშეს ძე, იაირი კი წავიდა, დაიპყრო მათი სოფლები და უწოდა მათ "ჰავოთ იაირ”.
42 . და წავიდა ნობახი, დაიპყრო კენათი თავის სოფლებიანად და მას თავისი სახელი, ნობახი უწოდა.
1 . ასეთია ისრაელის ძეთა მოგზაურობა, რომლებიც ეგვიპტის ქვეყნიდან თავისი ლაშქრებით მოსესა და აჰარონის წინამძღოლობით გამოვიდნენ.
2 . ჩაიწერა მოსემ მათი გამოსვლისა და დაბანაკების ადგილები, უფლის ბრძანებისამებრ; ასეთია მათი სვლა დაბანაკების ადგილების მიხედვით:
3 . დაიძრნენ რაყმესესიდან პირველ თვეში, პირველი თვის მეთხუთმეტე დღეს; პასექის მეორე დღეს, შემართული ხელით გამოვიდნენ ისრაელიანები, მთელი ეგვიპტის წინაშე.
4 . ეგვიპტელნი კი უფლის მიერ მათში განგმირულ ყოველ პირმშოს მარხავდნენ. და აღასრულა უფალმა სამართალი მათ ღმერთებზე.
5 . დაიძრნენ ისრაელიანები რაყმესესიდან და სუქოთში დაბანაკდნენ.
6 . დაიძრნენ სუქოთიდან და დაბანაკდნენ ეთამში, რომელიც უდაბნოს ემიჯნება.
7 . დაიძრნენ ეთამიდან და ფი-ჰახიროთში, ბაყალ-ცეფონის პირდაპირ, მიგდოლის წინ დაბანაკდნენ.
8 . დაიძრნენ ფიჰახიროთიდან და უდაბნოსავით გადაიარეს შუა ზღვა; სამი დღე იარეს ეთამის უდაბნოში და დაბანაკდნენ მარაში.
9 . დაიძრნენ მარადან და მივიდნენ ელიმში, სადაც თორმეტი წყარო და ფინიკის სამოცდაათი ხეა და იქ დაბანაკდნენ.
10 . დაიძრნენ ელიმიდან და დაბანაკდნენ წითელ ზღვასთან.
11 . დაიძრნენ წითელი ზღვიდან და დაბანაკდნენ სინის უდაბნოში.
12 . დაიძრნენ სინის უდაბნოდან და დაბანაკდნენ დოფკაში.
13 . დაიძრნენ დოფკადან და დაბანაკდნენ ალუშში.
14 . დაიძრნენ ალუშიდან და დაბანაკდნენ რეფიდიმში, სადაც სასმელი წყალი არ იყო ხალხისთვის.
15 . დაიძრნენ რეფიდიმიდან და დაბანაკდნენ სინაის უდაბნოში.
16 . დაიძრნენ სინაის უდაბნოდან და დაბანაკდნენ კიბროთ-ჰათაავაში.
17 . დაიძრნენ კიბროთ-ჰათაავადან და დაბანაკდნენ ხაცეროთში.
18 . დაიძრნენ ხაცეროთიდან და დაბანაკდნენ რითმაში.
19 . დაიძრნენ რითმადან და დაბანაკდნენ რიმონ-ფერეცში.
20 . დაიძრნენ რიმონ-ფერეციდან და დაბანაკდნენ ლიბნაში.
21 . დაიძრნენ ლიბნადან და დაბანაკდნენ რისაში.
22 . დაიძრნენ რისადან და დაბანაკდნენ კეჰელათაში.
23 . დაიძრნენ კეჰელათადან და დაბანაკდნენ შეფერში.
24 . დაიძრნენ შეფერიდან და დაბანაკდნენ ხარადაში.
25 . დაიძრნენ ხარადადან და დაბანაკდნენ მაკჰელოთში.
26 . დაიძრნენ მაკჰელოთიდან და დაბანაკდნენ თახათში.
27 . დაიძრნენ თახათიდან და დაბანაკდნენ თარახში.
28 . დაიძრნენ თარახიდან და დაბანაკდნენ მითკაში.
29 . დაიძრნენ მითკადან და დაბანაკდნენ ხაშმონაში.
30 . დაიძრნენ ხაშმონადან და დაბანაკდნენ მოსეროთში.
31 . დაიძრნენ მოსეროთიდან და დაბანაკდნენ ბენე-იაყაკანში.
32 . დაიძრნენ ბენე-იაყაკანიდან და დაბანაკდნენ ჰორ-ჰაგიდგადში.
33 . დაიძრნენ ჰორ-ჰაგიდგადიდან და დაბანაკდნენ იოტბათაში.
34 . დაიძრნენ იოტბათადან და დაბანაკდნენ ყაბრონაში.
35 . დაიძრნენ ყაბრონადან და დაბანაკდნენ ყეციონ-გებერში.
36 . დაიძრნენ ყეციონ-გებერიდან და დაბანაკდნენ კადეშის უდაბნოში.
37 . დაიძრნენ კადეშიდან და დაბანაკდნენ ჰორის მთაზე, ედომის ქვეყნის საზღვარზე.
38 . ავიდა აჰარონ მღვდელი ჰორის მთაზე უფლის ბრძანებით და მოკვდა იქ ეგვიპტიდან ისრაელიანთა გამოსვლის მეორმოცე წელს, მეხუთე თვეს, თვის პირველ დღეს.
39 . ასოცდასამი წლის იყო აჰარონი, როცა გარდაიცვალა ჰორის მთაზე.
40 . და ისმინა ყარადის მეფემ, ქანაანელმა, რომელიც ნეგებში ცხოვრობდა, ქანაანის ქვეყანაში, ისრაელის ძეთა მოსვლის შესახებ.
41 . დაიძრნენ ჰორის მთიდან და დაბანაკდნენ ცალმონაში.
42 . დაიძრნენ ცალმონადან და დაბანაკდნენ ფუნონში.
43 . დაიძრნენ ფუნონიდან და დაბანაკდნენ ობოთში.
44 . დაიძრნენ ობოთიდან და დაბანაკდნენ ყიე-ყაბარიმში, მოაბის საზღვარზე.
45 . დაიძრნენ ყიიმიდან და დაბანაკდნენ დიბონ-გადში.
46 . დაიძრნენ დიბონ-გადიდან და დაბანაკდნენ ალმონ-დიბლათაიმში.
47 . დაიძრნენ ალმონ-დიბლათაიმიდან და დაბანაკდნენ ყაბარიმის მთებში ნებოს წინ.
48 . დაიძრნენ ყაბარიმის მთებიდან და იორდანესთან, მოაბის ველზე დაბანაკდნენ, იერიხოს პირდაპირ.
49 . და დაბანაკდნენ იორდანესთან, ბეთ-იეშიმოთიდან აბელშიტიმამდე მოაბის ველზე.
50 . უთხრა უფალმა მოსეს მოაბის ველზე იორდანესთან, იერიხოს პირდაპირ:
51 . "განუცხადე ისრაელის ძეთ და უთხარი: როდესაც გადახვალთ იორდანეზე ქანაანის ქვეყნისკენ,
52 . განდევნეთ იმ ქვეყნის ყველა მკვიდრი და მოსპეთ მათი კერპების ყველა გამოსახულება და მოსპეთ ყველა ჩამოსხმული კერპი და ააოხრეთ ყოველი მათი მაღლობი.
53 . დაეუფლეთ ქვეყანას და იცხოვრეთ მასში, ვინაიდან თქვენ მოგეცით ის ქვეყანა სამკვიდრებლად.
54 . დაიმკვიდრეთ ქვეყანა წილის ყრით, საგვარეულოთა მიხედვით. მრავალრიცხოვანთ მეტი სამკვიდრებელი მიეცით და მცირერიცხოვანთ ნაკლები; ვისაც სად შეახვედრებს წილის ყრა, იქ იყოს მისი სამკვიდრო; თქვენი მამების ტომთა მიხედვით დაიმკვიდრეთ.
55 . მაგრამ თუ არ განდევნით იმ ქვეყნის მცხოვრებლებს თქვენგან, მაშინ ვისაც დატოვებთ, ეკლად გექცევიან თვალებში და ნემსებად გვერდებში და შეგავიწროვებენ იმ ქვეყანაში, რომელშიც იცხოვრებთ.
56 . და რისი გაკეთებაც მათთვის განვიზრახე, თქვენ გაგიკეთებთ”.
1 . "ახლა ისმინე, ისრაელ, წესები და სამართალი, რომელსაც გასწავლი შესასრულებლად, რათა იცოცხლოთ, მიხვიდეთ და დაიმკვიდროთ ის ქვეყანა, რომელსაც გაძლევთ უფალი, თქვენი მამების ღმერთი.
2 . არაფერი დაუმატოთ და არც დააკლოთ ჩემგან ნაბრძანებს, რომ დაიცვათ უფლის, თქვენი ღმერთის, მცნებანი, რომელთაც მე გიცხადებთ.
3 . იხილეს თქვენმა თვალებმა, რაც უყო უფალმა ბაყალ-ფეღორს: ყველა, ვინც ბაყალ-ფეღორს აჰყვა, მოსპო უფალმა, თქვენმა ღმერთმა, თქვენგან.
4 . ხოლო თქვენ, ვინც უფალს, თქვენს ღმერთს მიეწებეთ, დღემდე ცოცხლები ხართ ყველანი.
5 . აჰა, გასწავლეთ წესები და სამართალი, როგორც მიბრძანა უფალმა, ჩემმა ღმერთმა, რათა შეასრულოთ იმ ქვეყანაში, რომლის დასამკვიდრებლადაც მიდიხართ.
6 . დაიცავით და აღასრულეთ, რადგან თქვენი სიბრძნე და გონიერებაა ის ხალხთა თვალში, რომლებიც მოისმენენ ამ წესებს და იტყვიან: მხოლოდ ეს ხალხია ბრძენი და გონიერი, დიდი ერია ეს.
7 . რადგან რომელი ერია ასე დიდი, რომელთანაც ისე ახლოა მისი ღმერთები, როგორც უფალი, ჩვენი ღმერთი, როცა კი შევღაღადებთ მას?
8 . რომელი ერია ისე დიდი, რომელსაც იმ რჯულის მსგავსი წესები და სამართლიანი სამართალი აქვს, როგორსაც დღეს გაძლევთ?
9 . მხოლოდ გაფრთხილდით და გულმოდგინედ დაიცავით თქვენი სული, ნუ დაივიწყებთ თქვენი თვალით ნანახ საქმეებს და ნურც გულიდან ამოიგდებთ სიცოცხლის დღეებში; მოუყევით თქვენს ძეებს და ძეთა ძეებს
10 . იმ დღეზე, როდესაც უფლის, შენი ღმერთის წინაშე წარსდექი ხორებთან და მითხრა უფალმა: "შეკრიბე ხალხი და მოვასმენინებ მათ ჩემს სიტყვებს, რათა ისწავლონ ჩემდამი შიში დედამიწაზე ცხოვრების მანძილზე და თავიანთ ძეებსაც ასწავლონ”.
11 . მიუახლოვდით და დადექით მთის ძირში, რომელიც ზეცის გულამდე იყო ცეცხლით აალებული და იდგა სიბნელე, ღრუბელი და ნისლი.
12 . და გელაპარაკებოდათ უფალი შუაგულ ცეცხლიდან: სიტყვები გესმოდათ, მაგრამ სახეს ვერ ხედავდით, მხოლოდ ხმა გესმოდათ.
13 . გამოგიცხადათ თავისი აღთქმა, ათი მცნება, რომელიც გიბრძანათ აღსასრულებლად; დაწერა მცნებები ქვის ორ დაფაზე;
14 . მაშინ მიბრძანა უფალმა თქვენთვის წესებისა და სამართლის სწავლება, რათა აღასრულოთ ისინი იმ ქვეყანაში, რომლის დასამკვიდრებლადაც მიდიხართ.
15 . იფხიზლეთ, ვინაიდან არავითარი გამოსახულება არ გიხილავთ იმ დღეს, როცა გელაპარაკებოდათ უფალი ხორებზე, შუაგულ ცეცხლიდან,
16 . რათა არ გაირყვნა და არ გაიკეთოთ თქვენთვის ქანდაკება, რომელიმე კერპის, კაცის ან ქალის გამოსახულება;
17 . დედამიწაზე არსებული რომელიმე ცხოველის ან ცაში მფრენი ფრთოსნის გამოსახულება,
18 . რომელიმე ქვეწარმავლისა დედამიწაზე და მის ქვეშ, წყლებში მყოფი რომელიმე თევზის გამოსახულება;
19 . რათა ცისკენ თვალის აპყრობისას, მზის, მთვარის, ვარსკვლავებისა და მთელი ციური ლაშქრის დანახვისას, ცდუნებამ არ შეგიპყროთ და არ ეთაყვანოთ და არ ემსახუროთ მათ, რადგან უფალმა, თქვენმა ღმერთმა, უწილადა ისინი ყველა ხალხს მთელ ცისქვეშეთში.
20 . თქვენ კი გამოგიყვანათ უფალმა ეგვიპტიდან, რკინის ბრძმედიდან, რათა მისი სამკვიდრებელი ხალხი ყოფილიყავით, როგორც დღეს ხართ.
21 . გამირისხდა უფალი თქვენი სიტყვების გამო და დაიფიცა, რომ ვერ გადავლახავ იორდანეს და ვერ შევალ ბარაქიან ქვეყანაში, რომელსაც თქვენი ღმერთი გაძლევთ სამკვიდრებლად.
22 . არ უნდა გადავლახო იორდანე, ვინაიდან ამ მიწაზე მოვკვდები; ხოლო თქვენ გადახვალთ და დაიმკვიდრებთ იმ ბარაქიან ქვეყანას.
23 . გაფრთხილდით, არ დაივიწყოთ უფლის, თქვენი ღმერთის აღთქმა, რომელიც დაგიდოთ; ნუ გაიკეთებთ რომელიმე არსების ქანდაკებას, როგორც გიბრძანათ უფალმა, თქვენმა ღმერთმა;
24 . რადგან მშთანმთქმელი ცეცხლია უფალი - თქვენი ღმერთი, ეჭვიანი ღმერთია იგი.
25 . იმ მიწაზე ხანგრძლივი ცხოვრების შემდეგ, როცა შეგეძინებათ შვილები და შვილიშვილები, თუ წახდებით და გაიკეთებთ რომელიმე არსების ქანდაკებას, ამით ბოროტებას ჩაიდენთ, უფლის, თქვენი ღმერთის თვალში, მის გასაბრაზებლად.
26 . ცასა და დედამიწას დავიმოწმებ დღეს თქვენთან, რომ ნამდვილად მალე მოისპობით იმ ქვეყნიდან, რომლის დასამკვიდრებლადაც გადადიხართ იორდანეს; ვერ გაიხანგრძლივებთ იქ ყოფნის დღეებს, არამედ სასტიკად განადგურდებით.
27 . მიმოგფანტავთ უფალი ხალხებში და დარჩებით მცირერიცხოვნად იმ ერებში, სადაც გაგაძევებთ უფალი.
28 . და მოემსახურებით იქ ადამიანის ხელით ხისა და ქვისგან გაკეთებულ ღმერთებს, რომლებიც ვერც ხედავენ, არც ესმით, ვერც ჭამენ და ვერც ყნოსავენ.
29 . მაგრამ, როცა ძებნას დაუწყებთ იქ უფალს, თქვენს ღმერთს, ჰპოვებთ კიდეც მას, თუ მთელი თქვენი გულითა და სულით ეძიებთ.
30 . როცა გაგიჭირდებათ და მოგეწევათ ეს ყოველივე, მომავალ დღეებში, მოუბრუნდებით უფალს, თქვენს ღმერთს, და შეისმენთ მის ხმას.
31 . რადგან მოწყალეა უფალი, თქვენი ღმერთი; არ მიგატოვებთ და არ დაგღუპავთ; არ დაივიწყებს თქვენს მამებთან დადებულ აღთქმას, რომელიც შეჰფიცა მათ.
32 . აბა ჰკითხეთ გარდასულ დღეებს, რომლებიც თქვენამდე იყვნენ, დღიდან ღმერთის მიერ ადამიანის შექმნისა დედამიწაზე, ცის ქვეშეთში თუ მომხდარა რაიმე, მსგავსი ამ დიდი საქმისა, ან თუ გაგონილა მისი სადარი?
33 . თუ უსმენია რომელიმე ხალხს შუაგული ცეცხლიდან მოლაპარაკე ღმერთის ხმა და ცოცხალი დარჩენილა, როგორც თქვენ ისმინეთ და დარჩით?
34 . თუ უცდია რომელიმე ღმერთს ამდგარიყო და გამოეყვანა ხალხთაგან ერი თავისთვის, გამოცდებით, ნიშნებითა და სასწაულებით, ბრძოლითა და ძლიერი ხელით, შემართული მკლავითა და დიდი საშინელებით, როგორც ეს თქვენმა ღმერთმა გააკეთა თქვენს თვალწინ ეგვიპტეში?
35 . ხომ იხილეთ, რათა გცოდნოდათ, რომ თვით უფალია ღმერთი და სხვა არავინაა მის გარდა.
36 . ციდან მოგასმენინა თავისი ხმა, რათა განესწავლე და მიწაზე გახილვინა თავისი დიადი ცეცხლი და შუაგულ ცეცხლიდან ისმინე მისი სიტყვები.
37 . ვინაიდან შეიყვარა მან თქვენი მამები, გამოარჩია მათი შთამომავალნი მათ შემდეგ და თვითონ გამოგიყვანათ ეგვიპტიდან თავისი დიდი ძალით,
38 . რათა განდევნოს თქვენზე უფრო ძლიერი, მრავალრიცხოვანი ხალხები თქვენგან და მიგიყვანოთ მათი ქვეყნის მოსაცემად და დასამკვიდრებლად, როგორც ამ დღეს.
39 . გაიგეთ დღეს და აღიბეჭდეთ გულებზე, რომ თვით უფალია ღმერთი მაღლა ზეცაში და დაბლა ქვეყანაზე, სხვა არავინაა.
40 . დაიცავით მისი წესები და მისი მცნებანი, რომელთაც მე გაძლევთ დღეს, რათა კეთილი მოგეგოთ თქვენ და თქვენს ძეებს თქვენს შემდგომ და რათა გაიხანგრძლივოთ დღეები მიწაზე, რომელსაც სამარადისოდ გაძლევთ უფალი, თქვენი ღმერთი”.
41 . მაშინ გამოყო მოსემ სამი ქალაქი იორდანეს გამოღმა, მზის აღმოსავლეთით,
42 . მკვლელის გასაქცევად, რომელსაც უნებლიეთ შემოაკვდა მოყვასი და არ ჰქონია მანამდე მისი სიძულვილი; რომ გაქცეულიყო ერთ-ერთ ამ ქალაქთაგანში და ეცოცხლა.
43 . ბეცერი უდაბნოში, ვაკეზე, რეუბენისა იყო, რამოთი გილყადში - გადისა, ხოლო გოლანი ბაშანში - მენაშესი.
44 . და ეს არის რჯული, რომელიც დაუდგინა მოსემ ისრაელის ძეებს.
45 . ესაა მოწმობანი, წესები და სამართალი, რომლებიც უთხრა მოსემ ისრაელიანებს ეგვიპტიდან გამოსვლისას,
46 . იორდანეს გამოღმა, ველზე, ბეთ-ფეღორის პირდაპირ, ამორელთა მეფის, სიხონის ქვეყანაში, რომელიც მკვიდრობდა ხეშბონში და რომელიც შემუსრეს მოსემ და ისრაელის ძეებმა ეგვიპტიდან მათი გამოსვლისას;
47 . დაიმკვიდრეს მისი და ყოგის, ბაშანის მეფის ქვეყანა, ამორელთა ორი მეფისა, რომლებიც იორდანეს გამოღმა იყვნენ, მზის აღმოსავლეთით,
48 . ყაროყერიდან, რომელიც არნონის ხევის პირზეა, სიონის (ხერმონის) მთამდე.
49 . ასევე ყოველი ველი იორდანეს გამოღმა, აღმოსავლეთით, ყარაბას ზღვამდე, ფისგას ფერდობზე.
1 . როგორც კი გაიგო იაბინმა, ხაცორის მეფემ ეს ამბები, მიავლინა იობაბთან, მადონის მეფესთან და შიმრონისა და აქშაფის მეფეებთან;
2 . აგრეთვე იმ მეფეებთან, რომლებიც ჩრდილოეთით მთასა და ველზე, ქინერეთის სამხრეთით, დაბლობსა და დასავლეთისკენ, დორის მაღლობებზე მკვიდრობდნენ;
3 . აღმოსავლეთით და დასავლეთით დამკვიდრებულ ქანაანელებთან; ამორელებთან, ხეთელებთან, ფერიზელებთან და მთიელ იებუსელებთან, ხიველებთან ხერმონის ძირში, მიცფას ქვეყანაში.
4 . და გამოვიდნენ ისინი მთელ თავის ხალხთან ერთად - მრავალრიცხოვანნი ქვიშასავით, რომელიც ზღვის სანაპიროზეა; უამრავი ცხენითა და ეტლით.
5 . შეიკრა ყველა ეს მეფე, მოვიდნენ და ერთად დაიბანაკეს მერომის წყლებთან ისრაელის წინააღმდეგ საბრძოლველად.
6 . უთხრა უფალმა იეშუას: "ნუ გეშინია მათი, რადგან ხვალ ამ დროს ისრაელიანებს ჩავუგდებ ხელში ყველას დასახოცად; მათ ბედაურებს მყესები გადაუჭერით, ეტლები კი ცეცხლში დაწვით;
7 . ანაზდეულად მივიდა იეშუა ყველა მებრძოლთან ერთად მერომის წყლებთან და თავს დაესხა მათ.
8 . ხელში ჩაუგდო უფალმა ისრაელს და ამოხოცეს ისინი, სდიეს დიდ ციდონამდე, მისრეფოთ-მაიმამდე და მიცფას ველამდე აღმოსავლეთით და ჟლეტდნენ მათ, ვიდრე აღარავინ დარჩა.
9 . ისე მოექცა მათ იეშუა, როგორც უფალმა უთხრა: ბედაურებს მყესები გადაუჭრა, ეტლები კი ცეცხლში დაწვა.
10 . მაშინ მობრუნდა იეშუა და დაიპყრო ხაცორი, მისი მეფე კი მახვილით განგმირა, რადგან უწინ ხაცორი მთავრობდა მთელ ამ სამეფოებზე.
11 . მახვილის პირით განგმირეს ყოველი სული, ვინც იქ იყო, არ დარჩენილა არცერთი; ხაცორი კი გადაწვეს.
12 . ყველა მეფე შეიპყრო იეშუამ, თითოეული თავისი ქალაქებიანად ჩაიგდო ხელში და მახვილის პირით გაანადგურა ისინი, როგორც უბრძანა მას მოსემ, უფლის მსახურმა.
13 . ყოველი ქალაქი, რომელიც მაღლობზე იდგა, არ გადაუწვავს ისრაელს, გარდა ხაცორისა, მარტო ის გადაწვა.
14 . ამ ქალაქების მთელი ნადავლი და პირუტყვი თავისთვის წამოასხეს ისრაელის ძეებმა; ადამიანები კი მახვილით განგმირეს, სანამ სრულად არ მოსპეს; არ დატოვეს არცერთი სული.
15 . როგორც ჰქონდა ნაბრძანები უფალს მოსესთვის, თავისი მსახურისთვის, ისე უბრძანა მოსემ იეშუას და ასე მოიქცა იეშუაც - შეუსრულებელი არ დაუტოვებია არცერთი სიტყვა, რაც ჰქონდა ნაბრძანები უფალს მოსესთვის.
16 . აიღო იეშუამ მთელი ეს მთიანეთი, მთელი სამხრეთის ქვეყანა და გოშენის მთელი მიწა დაბლობითა და ველებით და ისრაელის მთა და ბარი.
17 . ხალაკის მთიდან სეყირისკენ, ბაყალ-გადამდე, ლიბნის ველზე, ხერმონის მთის ძირთან; ყველა მათი მეფე შეიპყრო და ამოხოცა.
18 . მრავალი დღე ებრძოდა იეშუა ამ მეფეებს.
19 . არცერთი ქალაქი არ დაზავებულა ისრაელის ძეებთან გაბაონის მკვიდრი ხიველების გარდა: ბრძოლით აიღეს ყოველი მათგანი.
20 . რადგან უფალმა გაუქვავა გული, რათა ბრძოლაში შეხვედროდენ ისრაელს, რომ დაეხოცათ ისინი და არ ჰქონოდათ შეწყალება; ამოეჟლიტათ, როგორც უბრძანა მოსეს უფალმა.
21 . იმ დროსვე მივიდა იეშუა და ამოწყვიტა ყენაკელნი მთაში, ხებრონში, დებირში, ყანაბში, იუდასა და ისრაელის მთელ მთაზე; ქალაქებიანად ააოხრა ისინი იეშუამ.
22 . არავინ დარჩენილა ყენაკელთაგან ისრაელის ძეთა ქვეყანაში, მხოლოდ ღაზაში, გათში და აშდოდში დარჩნენ.
23 . ასე დაიპყრო იეშუამ მთელი ქვეყანა, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს და მისცა იგი სამკვიდრებლად ისრაელს, თავისი ტომებისთვის დასანაწილებლად; და დამშვიდდა ქვეყანა ომისგან.
1 . მოხუცდა იეშუა, ხანში შევიდა. უთხრა მას უფალმა: "მოხუცდი შენ და ხანში შეხვედი, მიწა კი ძალიან ბევრი რჩება დასამკვიდრებელი;
2 . ეს არის მიწა, რომელიც დარჩა: ფილისტიმელთა ყველა მხარე და მთელი გეშური;
3 . ეგვიპტის მოპირდაპირე შიხორიდან ყეკრონის საზღვრამდე ჩრდილოეთით, რაც ქანაანის კუთვნილებად ითვლება; ფილისტიმელთა ხუთი სამთავრო: ღაზის, აშდოდის, აშკელონის, გათისა და ყეკრონის ანუ ყავიმისა.
4 . ქანაანელთა მთელი მიწა სამხრეთით და სიდონელთა გვერდით მეყარადან აფეკამდე, ამორელთა საზღვრამდე;
5 . გიბლელთა მიწა და მთელი ლიბანი მზის აღმოსავლისკენ, ბაყალ-გადიდან, ხერმონის მთის ძირში, ხამათის შესასვლელამდე.
6 . მთის ყველა მკვიდრს ლიბანიდან მისრეფოთ-მაიმამდე და ყოველ სიდონელს განვდევნი ისრაელის ძეთაგან. ოღონდ წილისყრით გაუნაწილე მიწები ისრაელს, როგორც ნაბრძანები მაქვს.
7 . დაუნაწილე ახლა ეს ქვეყანა სამკვიდრებლად ცხრა ტომსა და მენაშეს ნახევარ ტომს”.
8 . მეორე ნახევარმა კი რეუბენისა და გადის ძეებთან ერთად მიიღეს თავისი სამკვიდრებელი, რომელიც იორდანეს გაღმა, აღმოსავლეთით მისცა მათ მოსემ, უფლის მსახურმა.
9 . ყაროყერიდან, არნონის ხევის პირას, ქალაქი, რომელიც შუა ხევშია და მედებას მთელი დაბლობი დიბონამდე;
10 . ყველა ქალაქი სიხონისა, ამორელთა მეფისა, რომელიც მეფობდა ხეშბონში, ყამონელთა საზღვრამდე;
11 . ასევე გილყადი, გეშურელთა და მაყაქათელთა მხარე და მთელი ბაშანი სალქამდე.
12 . ბაშანში - მთელი სამეფო ყოგისა, რომელიც ყაშთაროთსა და ედრეყში მეფობდა. ისღა დარჩა უკანასკნელ რეფაიმელთაგან, ვინაიდან მოსრა ისინი მოსემ და განდევნა.
13 . მაგრამ არ განუდევნიათ ისრაელის ძეებს გეშურელნი და მაყაქათელნი და ამ დღემდე მკვიდრობენ ისინი ისრაელის ძეთა შორის.
14 . მხოლოდ ლევის ტომისთვის არ მიუცია სამკვიდრებელი. უფლის, ისრაელის ღმერთის, საცეცხლო შესაწირები იყო მისი მემკვიდრეობა, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მათთვის.
15 . და მისცა მოსემ სამკვიდრებელი რეუბენის ძეთა ტომს მათი საგვარეულოების მიხედვით:
16 . არნონის ხეობის გასწვრივ, ყაროყერიდან იყო მათი საზღვარი და ქალაქი, რომელიც შუა ხეობაშია, მედებას მთელ დაბლობთან ერთად.
17 . ხეშბონი და ყველა მისი ქალაქი, რომელიც ტაფობზეა: დიბონი, ბამოთ-ბაყალი და ბეთ-ბაყალ-მეყონი;
18 . იაჰცა, კედემოთი, მეფაყათი;
19 . კირიათაიმი, სიბმა და ცერეთ-შახარი ყემეკის მთაზე;
20 . ბეთ-ფეღორი და ფისგას ფერდობები და ბეთ-იეშიმოთი.
21 . ყოველი ქალაქი დაბლობზე და მთელი სამეფო სიხონისა, ამორელი მეფისა, რომელიც ხეშბონში მეფობდა, მოსრა მოსემ ის და მიდიანის მთავრები: ევი, რეკემი, ცური, ხური და რებაყი, სიხონის მთავარნი, ამ ქვეყნის მკვიდრნი.
22 . ასევე ნათელმხილველი ბეყორის ძე, ბილყამიც მოაკვდინეს ისრაელის ძეებმა მახვილით.
23 . იორდანე იყო რეუბენის ძეთა საზღვრად. საგვარეულოთა მიხედვით დანაწილდა მათი სამკვიდრო, ქალაქები და სოფლები.
24 . და მისცა მოსემ სამკვიდრო გადის ტომს, მათი საგვარეულოების მიხედვით:
25 . იაყზერი, გილყადის ყოველი ქალაქი და ყამონიანთა ნახევარი ქვეყანა იყო მათ საზღვრად, ყაროყერამდე, რომელიც რაბას პირდაპირაა.
26 . ხეშბონიდან რამათ-მიცფემდე და ბეტონიმამდე, მახანაიმიდან დებირის საზღვრამდე.
27 . დაბლობზე: ბეთ-ჰარამ, ბეთნიმრა, სუქოთი, ცაფონი და სიხონის, ხეშბონის მეფის მიწის დარჩენილი ნაწილი; იორდანე ესაზღვრებოდა ქინეროთის ანუ გალილეის ზღვამდე, იორდანეს მეორე მხარეს, აღმოსავლეთით.
28 . ეს იყო გადის ძეების სამკვიდრებელი, ქალაქები და სოფლები მათი საგვარეულოების მიხედვით.
29 . და მისცა მოსემ მენაშეს ნახევარ ტომს სამკვიდრებელი მათი საგვარეულოების მიხედვით:
30 . აჰა, მათი საზღვარი: მახანაიმიდან - მთელი ბაშანი, ყოგის, ბაშანის მეფის მთელი სამეფო და იაირის მთელი დასახლება, რომელიც ბაშანშია - სამოცი ქალაქი.
31 . ნახევარი გილყადი, ყაშთაროთი და ედრეყი, ყოგის სამეფო ქალაქები ბაშანში, მენაშეს ძის, მაქირის ძეთა ნახევარს ერგო, მათი საგვარეულოების მიხედვით.
32 . ეს არის, რაც გაანაწილა მოსემ მოაბის ველებზე, იორდანეს გაღმა, იერიხოს აღმოსავლეთით.
33 . ლევის ტომისთვის არ მიუცია მოსეს სამკვიდრებელი: უფალი, ისრაელის ღმერთი იყო მათი სამკვიდრებელი, როგორც ნათქვამი ჰქონდა მათთვის.
1 . ეს არგუნა წილისყრამ იუდას ძეთა ტომს, მათი საგვარეულოების მიხედვით: ედომის საზღვართან, ცინის უდაბნო, სამხრეთის კიდემდე.
2 . მისი სამხრეთის საზღვარი ყურედან, მარილოვანი ზღვის კიდიდან სამხრეთისკენ იწყებოდა.
3 . სამხრეთიდან ყაკრაბიმის მაღლობისკენ გადიოდა და ცინამდე გრძელდებოდა, სამხრეთიდან კადეშ-ბარნეაყამდე მაღლდებოდა, ხეცრონზე გადიოდა, მერე კარკაყასკენ უხვევდა და ადარასთან გადიოდა;
4 . ყაცმონის შემდეგ, ეგვიპტის ხევისკენ გადიოდა; იქ კი საზღვარი ზღვასთან სრულდებოდა. ეს იყო მათთვის სამხრეთის საზღვარი.
5 . აღმოსავლეთიდან მარილოვანი ზღვა ესაზღვრებოდა, იორდანეს შესართავამდე. ჩრდილოეთის საზღვარი, ზღვის ყურედან იყო, იორდანეს შესართავიდან.
6 . ადიოდა საზღვარი ბეთ-ხოგლამდე და ბეთ-ყარაბასკენ გადიოდა ჩრდილოეთით რეუბენის ძის, ბოჰანის ქვამდე.
7 . ყაქორის ველიდან დებირას საზღვარს წვდებოდა და ჩრდილოეთით, გილგალისკენ უხვევდა, რომელიც ადუმიმის მაღლობის პირდაპირ იყო, ხევის სამხრეთით; ყენ-შემეშის წყლებისკენ გადადიოდა საზღვარი და ყენ-როგელთან სრულდებოდა.
8 . ბენ-ჰინომის ველის გასწვრივ ადიოდა იგი, იებუსის იგივე იერუსალიმის სამხრეთით, მთის მწვერვალისკენ, რომელიც ჰინომის ჭალის ზემოთაა დასავლეთით, რეფაიმის ველის კიდეზე ჩრდილოეთიდან.
9 . მთის მწვერვალიდან წყაროს წყლებისკენ უხვევდა საზღვარი, ყეფრონის მთის ქალაქებისკენ გრძელდებოდა და ბაყალასკენ, იგივე კირიათ-იეყარიმისკენ მიემართებოდა.
10 . ბაყალადან დასავლეთისკენ, სეყირის მთისკენ უხვევდა საზღვარი და იეყარიმის ანუ ქესალონის მთის ჩრდილო მხარეს გრძელდებოდა, ბეთ-შემეშისკენ ეშვებოდა და თიმნაყისკენ გადადიოდა;
11 . ყეკრონის ჩრდილო მხარისკენ გადიოდა საზღვარი, შოქრონისკენ უხვევდა, ბაყალას მთაზე გადადიოდა და იაბნელამდე აღწევდა, ზღვასთან კი ბოლოვდებოდა.
12 . დასავლეთიდან დიდი ზღვა ესაზღვრებოდა; აი, საზღვარი იუდას ტომისა, მათი საგვარეულოების მიხედვით, ყოველი მხრიდან.
13 . ხალებ იეფუნეს ძეს ნაკვეთი იუდას ძეთა შორის მისცა, როგორც უფალს ჰქონდა ნაბრძანები იეშუასადმი; კერძოდ კირიათ-არბაყი. არბა ყენაკელთა მამაა იგივე ხებრონი.
14 . და განდევნა იქიდან ხალებმა ყენაკის სამი ძე: შეშაი, ახიმანი და თალმაი, ყენაკის შვილები.
15 . იქიდან კი იგი დებირის მკვიდრთა წინააღმდეგ ავიდა; უწინ კირიათ-სეფერი ერქვა დებირს.
16 . თქვა ხალებმა: "ვინც კირიათ-სეფერს მოსრავს და დაიპყრობს, მივცემ ცოლად ყაქსას, ჩემს ასულს.
17 . და დაიპყრო იგი ღოთენიელმა, ხალების ძმის, კენაზის ძემ და მისცა მას ცოლად ყაქსა, თავისი ასული.
18 . წასვლისას ქალმა დაიყოლია ღოთენიელი, რომ მამამისისგან მინდორი მოეთხოვა; თვითონ კი ჩამოხდა სახედრიდან და როცა ხალებმა ჰკითხა: "რა გინდა?”
19 . უპასუხა: "მაკურთხე, და რადგან ნეგები ანუ სამხრეთის მიწა გაქვს მოცემული, ბარემ წყაროებიც მომეცი”. და მანაც მისცა ზემო და ქვემო წყაროები.
20 . ესაა იუდას ტომის ძეთა სამკვიდრებელი მათი საგვარეულოების მიხედვით.
21 . აი, ქალაქები, იუდას ტომის მიწის კიდეზე, ედომის საზღვრის მიმართულებით, სამხრეთით: კაბცეელი, ედერი, იაგური;
22 . კინა, დიმონა, ყადყადა;
23 . კედეში, ხაცორი, ითნანი;
24 . ზიფი, ტელემი, ბაყალოთი;
25 . ხაცორ-ხადათა, კირიოთი, ხეცრონი იგივე ხაცორი;
26 . ამამი, შემაყი, მოლადა;
27 . ხაცორ-გადა, ხეშმონი, ბეთ-ფელეტი;
28 . ხაცორ-შუყალი, ბეერ-შებაყი, ბიზიოთია;
29 . ბაყალა, ყიიმი, ყეცემი;
30 . ელთოლადი, ქესილი, ხორმა;
31 . ციკლაგი, მადმანა, სანსანა;
32 . ლებაოთი, შილხიმი, ყაინი და რიმონი - სულ ოცდაცხრა ქალაქი, თავისი სოფლებით.
33 . დაბლობზე: ეშთაოლი, ცორყა, აშნა;
34 . ზანოახი, ყენ-განიმი, თაფუახი, ჰაყენამი;
35 . იარმუთი, ყადულამი, სოქო, ყაზეკა;
36 . შაყარაიმი, ყადითაიმი, გედერა, გედეროთაიმი - სულ თოთხმეტი ქალაქი, თავისი სოფლებით.
37 . ცენანი, ხადაშა, მიგდალ-გადი;
38 . დილყანი, მიცფე, იოკთეყელი;
39 . ლაქიში, ბაცკათი, ყეგლონი;
40 . ქაბონი, ლახმასი, ქითლიში;
41 . გედეროთი, ბეთ-დაგონი, ნაყამა და მაკედა - თექვსმეტი ქალაქი, თავისი სოფლებით.
42 . ლიბნა, ყეთერი, ყაშანი;
43 . იფთახი, აშნა, ნეციბი;
44 . კეყილა, აქზიბი, მარეშა - ცხრა ქალაქი თავისი სოფლებით.
45 . ყეკრონი, შემოგარენი დაბებითა და სოფლებით.
46 . ყველა ქალაქი ყეკრონიდან ზღვამდე, რომელიც აშდოდის მახლობლად იყო, თავისი სოფლებით:
47 . აშდოდი, შემოგარენი ქალაქებითა და სოფლებით, ღაზა, შემოგარენი ქალაქებითა და სოფლებით ეგვიპტის ხევამდე, რომელსაც დიდი ზღვა ებჯინება.
48 . მთაში: შამირი, იათირი, სოქო;
49 . დანა, კირიათ-სანა, იგივე დებირი;
50 . ყანაბი, ეშთემო, ყანიმი;
51 . გოშენი, ხოლონი და გილო - თერთმეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.
52 . არაბი, რუმა, ეშყანი;
53 . იანუმი, ბეთ-თაფუახი და აფეკა;
54 . ხუმტა, კირიათ-არბაყი, იგივე ხებრონი და ციყორი - ცხრა ქალაქი თავისი სოფლებით.
55 . მაყონი, ქარმელი, ზიფი, იუტა;
56 . იზრეყელი, იოკდეყამი, ზანოახი;
57 . კინი, გიბყა და თიმნა - ათი ქალაქი თავისი სოფლებით.
58 . ხალხული, ბეთ-ცური, გედორი;
59 . მაყარათი, ბეთ-ყანოთი და ელ-თეკონი - ექვსი ქალაქი თავისი სოფლებით;
60 . კირიათ-ბაყალი იგივე კირიათ-იეყარიმი და რაბა - ორი ქალაქი თავისი სოფლებით.
61 . უდაბნოში: ბეთ-ყარაბა, მიდინი, სექაქა;
62 . ნიბშანი, ირმელახი და ყენგედი - ექვსი ქალაქი თავისი სოფლებით.
63 . ვერ შეძლეს იუდას ძეებმა იებუსელთა, იერუსალიმის მკვიდრთა განდევნა და დღემდე მკვიდრობენ იებუსელნი იუდას ძეებთან ერთად იერუსალიმში.
1 . მეორე წილი სიმონს, სიმონის ძეთა ტომს ხვდა, მათი საგვარეულოებისამებრ; მათი სამკვიდრო იუდას ძეთა სამკვიდრებელში იყო.
2 . აი მათი სამკვიდრო: ბეერ-შება, შებაყი, მოლადა;
3 . ხაცარ-შუყალი, ბალა, ყეცემი;
4 . ელთოლადი, ბეთული, ხორმა;
5 . ციკლაგი, ბეთ-მარქაბოთი, ხაცარ-სუსა;
6 . ბეთ-ლებაოთი და შარუხენი - სულ ცამეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.
7 . ყაინი, რიმონი, ყეთერი და ყაშანი - ოთხი ქალაქი თავისი სოფლებით.
8 . და ყველა სოფელი, რომელიც ამ ქალაქების ირგვლივ იყო, ბაყალათ-ბეერამდე და რამათ-ნეგებამდე; ესაა სიმონის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით.
9 . იუდას ტომის წილიდანაც მისცეს სიმონის ძეებს სამკვიდრებელი, რადგან დიდი იყო იუდას ძეთა წილი; და ერგოთ სიმონის ძეებს სამკვიდრო იუდას ძეთა სამკვიდროს შორის.
10 . მესამე წილი ზებულონის ძეებს ერგო მათი საგვარეულოების მიხედვით. სარიდამდე იყო მათი სამკვიდროს საზღვარი.
11 . და მარყალასკენ, დასავლეთით მიიწევდა მათი საზღვარი, დაბეშეთს ეხებოდა და ეკვროდა ხევს, რომელიც იოკნეყამის წინაა.
12 . სარიდადან აღმოსავლეთისკენ უხვევდა ქისლოთ-თაბორამდე, გადადიოდა დაბერათთან და იაფიაყისკენ მიიწევდა.
13 . იქიდან აღმოსავლეთით, აისისკენ, გათ-ხეფერისკენ, ყითაკაცინისკენ გრძელდებოდა, გადადიოდა რიმონისკენ და ნეყასკენ უხვევდა.
14 . ჩრდილოეთით ხანათონისკენ უხვევდა საზღვარი და იფთახელის ველზე ბოლოვდებოდა.
15 . კატათი, ნაჰალალი, შიმრონი, იდალა და ბეთლემი - თორმეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.
16 . აი, ზებულონის ძეთა სამკვიდრო - ეს ქალაქები თავისი სოფლებით.
17 . ისაქარს მეოთხე წილი ერგო, ისაქარის ძეებს მათი საგვარეულოების მიხედვით.
18 . მათ საზღვრებში მოხვდა: იზრეყელი, ქესულოთი, შუნემი;
19 . ხაფარაიმი, შიონი, ანახარათი;
20 . რაბითი, კიშიონი, ებეცი;
21 . რემეთი, ყენ-განიმი, ყენ-ხადა და ბეთ-ფაცეცი.
22 . საზღვარი თაბორს, შახაციმას და ბეთ-შემეშს ეკვროდა. იორდანესთან ბოლოვდებოდა საზღვარი: თექვსმეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.
23 . აი, ისაქარის ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები თავისი სოფლებით.
24 . მეხუთე წილი აშერის ძეთა ტომს ხვდა, მათი საგვარეულოების მიხედვით.
25 . აი, მათი სამკვიდრო: ხელკათი, ხალი, ბეტენი, აქშაფი;
26 . ყალამელექი, ყამყადი და მიშალი. დასავლეთით ქარმელსა და შიხორ-ლიბნათს ემიჯნებოდა.
27 . ბრუნდებოდა მზის აღმოსავალისკენ, ბეთ-დაგონის მიმართულებით და ზებულონსა და იფთახ-ელის ველს ჩრდილოეთიდან, ბეთ-ყემეკისა და ნეყიელის მიმართულებით ეკვროდა და მარცხნივ ქაბულისკენ გადიოდა;
28 . ყებრონი, რეხობი, ხამონი და კანა დიდ ციდონამდე;
29 . ბრუნდებოდა საზღვარი რამასკენ ცორის გამაგრებულ ქალაქამდე, ხოსასკენ უხვევდა და ზღვასთან, აქზიბის მხარეში ბოლოვდებოდა.
30 . ასევე ყუმა, აფეკი და რეხობი - ოცდაორი ქალაქი თავისი სოფლებით.
31 . ეს იყო აშერის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები და მათი სოფლები.
32 . მეექვსე წილი ნაფთალის ძეებს ერგო, ნაფთალის ძეთ მათი საგვარეულოების მიხედვით:
33 . მოდიოდა მათი საზღვარი ხელეფიდან და ცაყანანიმის მუხიდან ადამი-ნეკებთან და იაბნეელთან ლაკუმამდე და იორდანესთან ბოლოვდებოდა.
34 . ბრუნდებოდა საზღვარი დასავლეთით აზნოთ-თაბორისკენ, იქიდან ხუკოკისკენ გადადიოდა და ზებულონს სამხრეთიდან ეკვროდა, აშერს - დასავლეთიდან და იუდას - იორდანეს მხრიდან, მზის აღმოსავლეთით.
35 . გამაგრებული ქალაქები: ციდიმი, ცერი, ხამათი, რაკათი, ქინერეთი;
36 . ადამა, რამა, ხაცორი;
37 . კედეში, ედრეყი, ყენ-ხაცორი;
38 . ირონი, მიგდალელი, ხორემი, ბეთ-ყანათი და ბეთ-შემეში - ცხრამეტი ქალაქი თავისი სოფლებით.
39 . აი, ნაფთალის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები და მათი სოფლები.
40 . დანის ძეთა ტომს, მათი საგვარეულოების მიხედვით, მეშვიდე წილი ერგო.
41 . აი, მათი სამკვიდრებელი: ცორყა, ეშთაოლი, ყირ-შემეში;
42 . შაყალაბინი, აიალონი, ითლა;
43 . ელონი, თიმნა, ყეკრონი;
44 . ელთეკე, გიბთონი, ბაყალათი;
45 . იეჰუდი, ბენე-ბერაკი, გათ-რიმონი;
46 . მეიარკონი და რაკონი მიწებიანად, იაფოს პირდაპირ.
47 . ამ საზღვრებში ერგო დანის ძეთ წილი, ავიდნენ ისინი, შეებრძოლნენ ლეშემს, დაიპყრეს იგი და მოსრეს მახვილის პირით. დაიმკვიდრეს და დასახლდნენ იქ; და უწოდეს ლეშემს დანი, მათი მამის, დანის სახელის მიხედვით.
48 . ეს იყო დანის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით - ეს ქალაქები და სოფლები.
49 . როცა დაასრულეს დანაწილება ქვეყნისა თავისი საზღვრებით, მაშინ მისცეს ისრაელის ძეებმა სამკვიდრო იეშუას, ნავეს ძეს, თავიანთ შორის.
50 . უფლის ბრძანებისამებრ მისცეს მას ქალაქი, რომელიც მოითხოვა: თიმნათ-სერახი - ეფრემის მთაზე; ააშენა ქალაქი და იქ დასახლდა.
51 . ეს იყო მემკვიდრეობა, რომელიც დაუნაწილეს უფლის წინაშე ელეაზარ მღვდელმა, იეშუა ნავეს ძემ და მთავრებმა ისრაელიანთა ტომებს წილისყრით შილოში, საკრებულო კარვის შესასვლელთან. და დაასრულეს ქვეყნის დანაწილება.
1 . ამოვიდა უფლის ანგელოზი გილგალიდან ბოქიმში და თქვა: "გამოგიყვანეთ ეგვიპტიდან და მოგიყვანეთ ამ ქვეყანაში, რომელიც აღვუთქვი თქვენს მამებს და ვთქვი: უკუნისამდე არ გავაუქმებ თქვენთან დადებულ აღთქმას.
2 . ოღონდ ნუ შეკრავთ კავშირს ამ ქვეყნის ხალხთან და დაანგრიეთ მათი სამსხვერპლოები-მეთქი, მაგრამ თქვენ არ ისმინეთ ჩემი ხმა. რატომ მოიქეცით ასე?
3 . ისიც გითხარით, აღარ განვდევნი-მეთქი მათ თქვენგან, მარყუჟად იქნებიან ისინი თქვენთვის და მახედ გექცევიან მათი ღმერთები.
4 . როცა უფლის ანგელოზი ამ სიტყვებს ეუბნებოდა ისრაელს, ხმა აღიმაღლა ხალხმა და ატირდა.
5 . და უწოდეს ამ ადგილს სახელად ბოქიმი (მტირალნი) და მსხვერპლი შესწირეს უფალს.
6 . გაუშვა იეშუამ ხალხი და წავიდნენ ისრაელის ძენი, თითოეული თავის წილხვედრ მიწაზე, რათა დაემკვიდრებინათ იგი.
7 . უფალს ემსახურებოდა ხალხი იეშუასა და იმ უხუცესთა მთელი სიცოცხლის მანძილზე, რომლებიც იეშუას შემდგომ იყვნენ და ნახეს უფლის ყველა დიადი საქმე, ისრაელისთვის რომ აღასრულა.
8 . გარდაიცვალა იეშუა ნავეს ძე, უფლის მსახური, ას ათი წლისა.
9 . და დაკრძალეს იგი თავის სამკვიდროში, თიმნათ-ხერესში, ეფრემის მთაზე, გაყაშის მთის ჩრდილოეთით.
10 . მთელი ის თაობაც შეუერთდა თავის მამა-პაპას და მათ შემდგომ მოვიდა სხვა თაობა, რომელიც არც უფალს იცნობდა და არც იმ საქმეებს, რომლებიც მან მოიმოქმედა ისრაელისათვის.
11 . ბოროტად იქცეოდნენ ისრაელის ძენი უფლის თვალში და ბაყალებს ემსახურებოდნენ.
12 . და მიატოვეს უფალი, თავიანთი მამების ღმერთი, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანა ისინი და გაჰყვნენ სხვა ღმერთებს, იმ ხალხთა ღმერთებს, მათ ირგვლივ რომ იყვნენ, თაყვანს სცემდნენ მათ და აჯავრებდნენ უფალს.
13 . მიატოვეს უფალი და ემსახურებოდნენ ბაყალსა და ყაშთაროთებს.
14 . აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელზე, ხელში ჩაუგდო მძარცველებს და მათაც ძარცვეს იგი; ხელში ჩაუგდო გარშემორტყმულ მტერს და ვეღარ უმკლავდებოდნენ მათ.
15 . და ყველგან, სადაც კი გავიდოდნენ, უფლის ხელი მათ წინააღმდეგ იყო საბოროტოდ, როგორც უთხრა და დაუფიცა უფალმა; დიდ უბედურებაში ჩაცვივდა ხალხი.
16 . და აღუდგინა მათ უფალმა მსაჯულები, რომლებმაც მძარცველებისგან იხსნეს ისინი.
17 . მაგრამ მსაჯულებისაც არ შეისმინეს, მრუშობდნენ სხვა ღმერთების კვალდაკვალ და ეთაყვანებოდნენ მათ; მალევე უხვევდნენ იმ გზიდან, რომელზეც უფლის მცნებათა მორჩილი მათი მამები დადიოდნენ. ესენი მათსავით არ იქცეოდნენ.
18 . როცა უფალმა მსაჯულები დაადგინა, უფალი იყო მსაჯულთან და მტრებისგან იფარავდა მათ მსაჯულის სიცოცხლეში, რადგან ებრალებოდა ისინი უფალს, მათი გმინვის გამო, მჩაგვრელები და შემავიწროებლები რომ ტანჯავდნენ;
19 . მაგრამ მოკვდებოდა თუ არა მსაჯული, თავიანთ მამებზე მეტად იხრწნებოდნენ, სხვა ღმერთების კვალს მიჰყვებოდნენ, ემსახურებოდნენ და ეთაყვანებოდნენ მათ; არ მიატოვეს თავიანთი ბოროტი საქმეები და სიჯიუტე.
20 . კვლავ აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელზე და თქვა: "რადგან დაარღვია ამ ხალხმა ჩემი აღთქმა, რომელიც ვუბრძანე მათ მამებს და აღარ ისმენს ჩემს ხმას,
21 . მეც აღარ განვდევნი მათგან იმ ხალხებს, რომლებიც იეშუას დარჩა განსადევნი, როცა მოკვდა.
22 . მათი მეშვეობით გამოვცდი ისრაელს: დაუბრუნდებიან თუ არა უფლის გზას და ივლიან თუ არა იმ გზით, რომლითაც დადიოდნენ მათი მამები”.
23 . და დატოვა უფალმა ეს ხალხები, აღარ განდევნა და არ ჩაუგდო ხელში იეშუას.
1 . ბოროტად იქცეოდნენ ისრაელის ძენი უფლის თვალში და ხელში ჩაუგდო ისინი უფალმა მიდიანს შვიდი წლით.
2 . დამძიმდა მიდიანის ხელი ისრაელზე, მიდიანის გამო მთებში გაიკეთეს ბუნაგები ისრაელის ძეებმა და მღვიმეებსა და მიუვალ ადგილებში გაიხიზნენ.
3 . მოამთავრებდა თუ არა ისრაელი თესვას, მოვიდოდნენ მიდიანელნი, ყამალეკელნი, აღმოსავლეთის ძენი და თავს ესხმოდნენ მათ,
4 . მათ მიწაზე ბანაკდებოდნენ და სპობდნენ ქვეყნის მოსავალს ღაზამდე, არ ტოვებდნენ საზრდოს ისრაელში, არც ცხვარს, არც ხარს და არც სახედარს.
5 . ამოდიოდნენ თავისი ჯოგებითა და კარვებით, მოდიოდნენ კალიასავით ურიცხვნი, თვლა არ ჰქონდათ არც მათ და არც მათ აქლემებს; შეესეოდნენ ისრაელის მიწას და აჩანაგებდნენ.
6 . მთლად გაღატაკდა ისრაელი მიდიანის გამო და შეჰღაღადეს ისრაელის ძეებმა უფალს.
7 . და როცა შეჰღაღადეს უფალს მიდიანის გამო ისრაელის ძეებმა,
8 . მოუვლინა უფალმა მათ წინასწარმეტყველი, რომელმაც უთხრა, ასე ამბობსო უფალი, ისრაელის ღმერთი: "მე გამოგიყვანეთ ეგვიპტიდან და გამოგიყვანეთ მონობის სახლიდან;
9 . გიხსენით ეგვიპტელთა ხელიდან და ყველა თქვენი მჩაგვრელის ხელიდან. მე განვდევნე ისინი თქვენგან და მე მოგეცით მათი ქვეყანა.
10 . გითხარით: მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი, ნუ გექნებათ ამორელთა ღმერთების შიში, რომელთა მიწაზეც ცხოვრობთ-მეთქი, მაგრამ არ შეისმინეთ ჩემი ხმა”.
11 . მოვიდა უფლის ანგელოზი და დაჯდა ყოფრაში, აბიყეზერელი იოაშის მუხის ქვეშ; გედეონი კი მისი ვაჟი, ხორბალს ცეხვავდა საწნახელში, რათა მიდიანელთაგან დაემალა.
12 . ეჩვენა მას უფლის ანგელოზი და უთხრა: "უფალი შენთანაა, ძლიერო მებრძოლო!”
13 . უთხრა გედეონმა: "ბატონო! უფალი რომ ჩვენთან იყოს, ასეთი საქმე რატომ დაგვემართებოდა? სად არის მისი სასწაულები, ჩვენი მამები რომ გვიამბობდნენ: განა უფალმა არ გამოგვიყვანაო ეგვიპტიდან? ახლა მიგვატოვა უფალმა და ჩაგვაგდო მიდიანის ხელში!”
14 . მიუბრუნდა მას უფალი და უთხრა: "წადი, მაგ შენი ძალით და იხსენი ისრაელი მიდიანის ხელისგან. განა მე არ გაგზავნი?”
15 . უთხრა გედეონმა: "ბატონო! რით ვიხსნა ისრაელი? აჰა, ჩემი ოჯახი ყველაზე მცირეა მენაშეს ტომში, მე კი ყველაზე უმცროსი ვარ მამაჩემის სახლში”.
16 . უფალმა უპასუხა: "მე ვიქნები შენთან და ერთი კაცივით მოსრავ მიდიანს”.
17 . უთხრა გედეონმა: "თუ მადლი ვპოვე შენს თვალში, მიჩვენე რამე ნიშანი, რომ შენ მელაპარაკები.
18 . ნუ წახვალ აქედან ჩემს მოსვლამდე, ძღვენს მოგართმევ და დავდებ შენ წინაშე”. უპასუხა: "შენს დაბრუნებამდე მოვიცდი”.
19 . წავიდა გედეონი, თიკანი და ერთი ეფა ფქვილის ხმიადები მოამზადა, კალათში ჩააწყო, წვენი ქილაში ჩაასხა, მიიტანა მუხის ქვეშ და მიართვა.
20 . უთხრა უფლის ანგელოზმა: "აიღე ხორცი და ხმიადები, ამ ქვაზე დააწყვე და ზედ წვენი გადაასხი”. ასეც მოიქცა.
21 . გაიწოდა უფლის ანგელოზმა კვერთხი, ხელში რომ ეჭირა და მისი ბოლო ხორცსა და ხმიადებს შეახო; ცეცხლი ავარდა ქვიდან და შთანთქა ხორცი და ხმიადები; ამის შემდეგ თვალს მიეფარა უფლის ანგელოზი.
22 . დარწმუნდა გედეონი, რომ ეს უფლის ანგელოზი იყო და თქვა: "ვაი მე, უფალო ღმერთო, რადგან უფლის ანგელოზი ვიხილე პირისპირ!”
23 . უთხრა უფალმა: "მშვიდობა შენდა! ნუ გეშინია, არ მოკვდები”.
24 . სამსხვერპლო აუშენა იქ უფალს გედეონმა და უწოდა (იაჰვე-შალომ) უფალი მშვიდობაა. დღემდე დგას იგი აბიყეზერელთა ყოფრაში.
25 . უთხრა უფალმა იმ ღამით გედეონს: "აიყვანე მამაშენის მოზვერი და მეორე მოზვერი, შვიდწლიანი, დაანგრიე ბაყალის სამსხვერპლო, რომელიც მამაშენს უდგას, აშერა კი, მის გვერდით რომაა, აჩეხე.
26 . და სამსხვერპლო აუშენე უფალს, შენს ღმერთს ამ კლდეზე, იმ ადგილზე, რომელზეც მიგითითებ; მერე აიღე და სრულადდასაწველად აღავლინე მეორე მოზვერი იმ აშერას ხით, რომელსაც აჩეხავ”.
27 . წაიყვანა გედეონმა ათი კაცი თავის მსახურთაგან და ისე მოიქცა როგორც უთხრა უფალმა; მაგრამ თავის მამისსახლისა და ქალაქის მკვიდრთა შიშის გამო, ვერ გაბედა დღისით გაეკეთებინა ეს საქმე, ამიტომ ღამით გააკეთა.
28 . ადგნენ დილით ადრე იმ ქალაქის მკვიდრნი, და აჰა, დანგრეულია ბაყალის სამსხვერპლო, გვერდით აშერა რომ იყო, აჩეხილია, ხოლო მოზვერი ახლად აშენებულ სამსხვერპლოზეა აღვლენილი.
29 . ჰკითხეს ერთმანეთს: "ვინ ჩაიდინა ეს საქმე?” გამოიძიეს, გამოიკითხეს და თქვეს: "გედეონმა, იოაშის ძემ, ჩაიდინა ეს საქმე”.
30 . უთხრეს ქალაქის მკვიდრებმა იოაშს: "გამოიყვანე შენი ძე და მოკვდეს, რადგან ბაყალის სამსხვერპლო დაანგრია და აშერა კი გვერდით რომ იყო, აჩეხა”.
31 . უთხრა იოაშმა მის წინააღმდეგ გამოსულებს: "ნუთუ თქვენ უნდა გამოესარჩლოთ ბაყალს, ნუთუ თქვენ იხსნით მას? ვინც მას გამოესარჩლება, მოკვდება დილამდე! თუ ღმერთია, თავად გამოესარჩლოს თავის თავს, რადგან სამსხვერპლო დაუნგრიეს”.
32 . და უწოდეს იმ დღიდან იერუბაყალი, რადგან თქვეს: "დაე, ბაყალი გამოესარჩლოს თავის თავს სამსხვერპლოს დანგრევისთვის”.
33 . იმ დროს შეიყარა მთელი მიდიანი, ყამალეკი და აღმოსავლეთის ძენი, გადალახეს იორდანე და დაბანაკდნენ იზრეყელის ველზე.
34 . უფლის სულმა მოიცვა გედეონი, ჩაჰბერა საყვირს და შეიყარნენ აბიყეზერელნი მის დაძახილზე.
35 . მოციქულები დაგზავნა მენაშეს ტომში და გამოვიდნენ მის დაძახილზე; მოციქულები დაგზავნა აშერთან, ზებულონთან და ნაფთალთან; ისინიც გამოვიდნენ მათ შესახვედრად.
36 . და უთხრა გედეონმა ღმერთს: "თუ ჩემი ხელით იხსნი ისრაელს, როგორც მითხარი,
37 . აჰა, გავშლი მატყლის საწმისს კალოზე: თუ ცვარი მხოლოდ საწმისზე იდება, მთელი მიწა კი მშრალი იქნება, მაშინ გავიგებ, რომ ჩემი ხელით იხსნი ისრაელს, როგორც მითხარი”.
38 . ასეც მოხდა; მეორე დღეს დილაადრიანად ადგა, გამოწურა საწმისი და მთელი თასი წყალი გამოადინა.
39 . უთხრა გედეონმა ღმერთს: "ნუ აინთება შენი რისხვა ჩემზე თუ გეტყვი, რომ კიდევ ერთხელ მინდა გამოვცადო საწმისი: მხოლოდ საწმისი იყოს მშრალი, ხოლო მთელ მიწაზე კი ცვარი იდოს”.
40 . ასეც მოახდინა ღმერთმა იმ ღამეს; მხოლოდ საწმისი იყო მშრალი, მიწაზე კი ცვარი იდო.
1 . უთხრეს მას ეფრემის კაცებმა: "ასე რატომ მოგვექეცი, რატომ არ გვიხმე, მიდიანთან რომ მიდიოდი საბრძოლველად?” მაგარი კამათი გაუმართეს.
2 . მიუგო გედეონმა: "თქვენოდენი რა გამიკეთებია? ეფრემის ყურძნის ნამცვრევი არ სჯობია აბიყეზერის რთველს?
3 . ღმერთმა ხელში ჩაგიგდოთ მიდიანის მთავრები, ყორები და ზეები; მე სად შემეძლო თქვენოდენი გამეკეთებინა?” და დაცხრა მათი რისხვა, როცა უთხრა ეს სიტყვები.
4 . მიადგნენ დევნისგან დაქანცული გედეონი და მასთან მყოფი სამასი კაცი და გადალახეს იორდანე.
5 . სთხოვა მან სუქოთელებს: "მიეცით პური ხალხს, მე რომ მომყვება, რადგან მოიქანცნენ; მიდიანის მეფეებს მივდევ, ზებახს და ცალმუნაყს”.
6 . ჰკითხეს სუქოთის მთავრებმა: "განა უკვე ხელში ჩაიგდე ზებახი და ცალმუნაყი, რომ პური მივცეთ შენს ლაშქარს?”
7 . თქვა გედეონმა: "როცა ხელში ჩამიგდებს უფალი ზებახს და ცალმუნაყს, უდაბნოს ეკლით და კვრინჩხის ტოტებით დაგიფლეთთ ხორცს”.
8 . იქიდან ფენუელს მიადგა და იგივე სთხოვა; ფენუელის მკვიდრებმაც უარი უთხრეს სუქოთელებივით.
9 . მაშინ ფენუელის მკვიდრთაც იგივე უთხრა: "უკან რომ მოვბრუნდები დავანგრევ ამ კოშკს”.
10 . კარკორში იდგნენ ზებახი და ცალმუნაყი თავიანთი ლაშქრით, თხუთმეტი ათასამდე კაცით, რომლებიც აღმოსავლეთის ძეთა ლაშქრიდან გადარჩენილიყვნენ; დაცემით კი ასოცი ათასი კაცი დაეცა, მახვილის ხელში ამღები.
11 . და წავიდა გედეონი კარვებში მობინადრეთა გზით, შემოუარა ნობახისა და იოგბოჰას აღმოსავლეთიდან და დაეცა ლაშქარს, როცა უზრუნველად იყო ბანაკი.
12 . გაიქცნენ ზებახი და ცალმუნაყი, დაედევნა და შეიპყრო მიდიანის ორივე მეფე, ზებახიც და ცალმუნაყიც. შიშის ზარი დაეცა მთელ ლაშქარს.
13 . ბრძოლის შემდეგ ქერესის მაღლობიდან უკან გამობრუნდა გედეონ იოაშის ძე.
14 . შეიპყრო ერთი სუქოთელი ჭაბუკი, დაჰკითხა და ჩამოაწერინა სუქოთის სამოცდაჩვიდმეტი მთავრისა და უხუცესის სახელი.
15 . მოვიდა სუქოთის კაცებთან და უთხრა: "აჰა, ზებახი და ცალმუნაყი, ამათ გამო დამცინოდით და მეუბნებოდით: განა უკვე ხელში ჩაიგდე ზებახი და ცალმუნაყი, რომ პური მივცეთო შენს დაქანცულ ხალხს?”
16 . გაიყვანა ქალაქის უხუცესნი, აიღო უდაბნოს ეკალი და კვრინჩხის ტოტები და იმით დასაჯა სუქოთის კაცები.
17 . ფენუელის კოშკიც დაანგრია და მოსრა იმ ქალაქის კაცები.
18 . უთხრა ზებახსა და ცალმუნაყს: "როგორები იყვნენ ის კაცები, თაბორში რომ დახოცეთ?” უპასუხეს: "შენი მსგავსნი იყვნენ, მეფისწულებს ჰგავდნენ თვალტანადობით”.
19 . თქვა გედეონმა: "ჩემი ძმები იყვნენ ისინი, დედაჩემის ძენი. უფალს გეფიცებით არ დაგხოცავდით, ხელი რომ არ გეხლოთ მათთვის”.
20 . და უთხრა იეთერს, თავის პირმშოს: "ადექი და დახოცე ესენი!” ვერ გაბედა ყრმამ მახვილის ამოღება, შეშინდა, რადგან ჯერ კიდევ ყმაწვილი იყო.
21 . უთხრეს ზებახმა და ცალმუნაყმა: "ადექი და შენ დაგვხოცე, რადგან როგორიც კაცია, ისეთივეა მისი ძალაც”. ადგა გედეონი, განგმირა ზებახი და ცალმუნაყი და მათ აქლემებს ნახევარმთვარეები ჩამოხსნა კისრიდან.
22 . უთხრეს ისრაელიანებმა გედეონს: "იუფლე ჩვენზე შენც, შენმა ძემაც და შენი ძის ძემაც, რადგან შენ გვიხსენი მიდიანელთა ხელისგან”.
23 . უპასუხა გედეონმა: "მე არ ვიუფლებ თქვენზე და არც ჩემი ძე იუფლებს თქვენზე, უფალი უფლობდეს თქვენზე”.
24 . უთხრა გედეონმა: "ერთი თხოვნა მაქვს: თითოეულმა ერთი საყურე მომცეს თავისი ნადავლიდან”. ოქროს საყურეები ეკეთათ, რადგან ისმაელიანები იყვნენ.
25 . უპასუხეს: "მოგცემთ”. გაშალეს მოსასხამი და თითოეულმა თითო საყურე დააგდო თავისი ნადავლიდან.
26 . ათას შვიდასი შეკელი იყო გამოთხოვილი ოქროს საყურეების წონა. გარდა მიდიანის მეფეებისგან ართმეული ნახევარმთვარეებისა, გულსაკიდებისა, მეფეთა ძოწეულისა და აქლემების კისრებიდან ჩამოხსნილი ოქროს ჯაჭვებისა.
27 . ეფოდი გააკეთა ამისგან გედეონმა და თავის ქალაქში, ყოფრაში გამოფინა. და მეძავობდა იქ მთელი ისრაელი მის კვალზე და მახედ ექცა იგი გედეონსა და მის სახლეულს.
28 . დაემორჩილა მიდიანი ისრაელის ძეებს, მეტად აღარ აუწევიათ თავი და დაისვენა ქვეყანამ ორმოცი წელი გედეონის სიცოცხლის დღეებში.
29 . წავიდა იერუბაყალი, იოაშის ძე და ცხოვრობდა თავის სახლში.
30 . სამოცდაათი ძე ჰყავდა გედეონს, მისი საზარდულიდან გამოსული, რადგან მრავალი ცოლი ჰყავდა.
31 . შექემელმა ხარჭამაც უშვა ძე და დაარქვა სახელად აბიმელექი.
32 . მოკვდა გედეონი, იოაშის ძე, კეთილ სიბერეში და დაიკრძალა მამის, იოაშის აკლდამაში, აბიყეზერის ყოფრაში.
33 . ბაყალის კვალზე გადაუხვიეს ისრაელის ძეებმა გედეონის სიკვდილის შემდეგ და ღმერთად დაიდგეს ბაყალ-ბერითი.
34 . აღარ ახსოვდათ ისრაელის ძეებს უფალი, თავიანთი ღმერთი, რომელმაც ირგვლივ მყოფი ყველა მტრის ხელიდან იხსნა ისინი.
35 . არც იერუბაყალ-გედეონის სახლეულისადმი გამოიჩინეს წყალობა, იმ სიკეთისთვის, რაც მან გაუკეთა ისრაელს.
1 . წავიდა აბიმელექი, იერუბაყალის ძე, შექემში თავისი დედის ძმებთან და ელაპარაკა მათ და თავისი დედის მთელ მამისსახლს:
2 . "ჩააგონეთ შექემის ყველა მცხოვრებს: "რა გირჩევნიათ, იერუბაყალის სამოცდაათი ძე ბატონობდეს თქვენზე, თუ ერთი კაცი იყოს თქვენი ბატონი?” გახსოვდეთ, რომ მე ვარ თქვენი სისხლი და ხორცი”.
3 . ჩააგონეს დედის ძმებმა შექემელების ყურს ეს სიტყვები და მიიდრიკა მათი გული აბიმელექისკენ, რადგან თქვეს: ჩვენი ძმააო იგი.
4 . და მისცეს სამოცდაათი შეკელი ვერცხლი ბაყალ-ბერითის სახლიდან. დაიქირავა ამ ფულით აბიმელექმა უკეთური და უღირსი კაცები და თან გაიყოლა.
5 . მივიდა მამის სახლში, ყოფრაში და ერთ ქვაზე დაკლა თავისი ძმები, იერუბაყალის ძენი, სამოცდაათი კაცი; მხოლოდ იოთამი, იერუბაყალის უმცროსი ძე გადარჩა, რადგან დაიმალა.
6 . შეიკრიბა ყველა შექემელი და მილოს მთელი სახლეული, წავიდნენ და გაამეფეს აბიმელექი შექემში, მუხასთან აღმართულ სვეტთან.
7 . როცა ეს ამბავი შეატყობინეს იოთამს, წავიდა, დადგა გერიზიმის მთაზე, აღიმაღლა ხმა და გადმოსძახა მათ: "ისმინეთ ჩემი, შექემის მცხოვრებნო, რათა ღმერთმაც მოგისმინოთ!”
8 . მოინდომეს ხეებმა მეფის არჩევა; უთხრეს ზეთისხილს: "იმეფე ჩვენზე”.
9 . მიუგო მათ ზეთისხილმა: "მივატოვებ განა ჩემს სიმსუყეს, რომლითაც ღმერთსა და ხალხს პატივს მიაგებენ და ხეთა შორის სახეტიალოდ წავალ?”
10 . უთხრეს ხეებმა ლეღვს: "მოდი, შენ იმეფე ჩვენზე”.
11 . უპასუხა მათ ლეღვმა: "მივატოვებ განა ჩემს სიტკბოებასა და კეთილ ნაყოფს და ხეთა შორის სახეტიალოდ წავალ?”
12 . უთხრეს ხეებმა ვაზის ლერწს: "მოდი, შენ იმეფე ჩვენზე”.
13 . მიუგო მათ ვაზის ლერწმა: "მივატოვებ განა ჩემს მაჭარს - ღვთისა და ადამიანთა გამხარებელს - და ხეთა შორის სახეტიალოდ წავალ?
14 . უთხრა ყველა ხემ კვრინჩხს: მოდი, შენ იმეფე ჩვენზე.
15 . და უთხრა კვრინჩხმა ხეებს: "თუ ნამვილად მეფედ გინდივართ, მოდით, შემოეფარეთ ჩემს ჩრდილს; თუ არადა, გამოვა ცეცხლი კვრინჩხიდან და შთაინთქმებიან ლიბანის კედრები”.
16 . განა ჭეშმარიტად და წრფელად მოიქეცით, აბიმელექი რომ გაამეფეთ? ნუთუ ამით კეთილი მიაგეთ იერუბაყალსა და მის სახლეულს? დამსახურებისამებრ მოექეცით მას?
17 . თქვენთვის იბრძოდა მამაჩემი, საფრთხეში იგდებდა სიცოცხლეს და გიხსნათ მიდიანელთაგან;
18 . თქვენ კი აუჯანყდით დღეს მამაჩემის სახლს და მისი სამოცდაათი ძე ერთ ქვას დააკალით, აბიმელექი კი, მისი მხევლის ძე, მეფედ დაუსვით შექემის მკვიდრთ, რადგან თქვენი ძმაა იგი.
19 . ახლა კი, თუ ჭეშმარიტად და კეთილსინდისიერად მოექეცით იერუბაყალსა და მის სახლეულს, იხარებდეთ აბიმელექით და მანაც გაიხაროს თქვენით;
20 . თუ არადა, გამოვიდეს ცეცხლი აბიმელექისგან და შთანთქას შექემის მკვიდრნი და მილოს სახლეული, გამოვიდეს ცეცხლი შექემის მკვიდრთაგან და მილოს სახლეულიდან და შთანთქას აბიმელექი!”
21 . გამოიპარა იოთამი, გაიქცა და ბეერში ჩავიდა; იქ მკვიდრობდა თავისი ძმის, აბიმელექის გამო.
22 . სამი წელი ბატონობდა აბიმელექი ისრაელზე.
23 . მიავლინა ღმერთმა ბოროტი სული აბიმელექსა და შექემის მკვიდრთა შორის და უღალატეს შექემელებმა აბიმელექს,
24 . რათა არ შერჩენოდათ იერუბაყალის სამოცდაათი ძის სისხლი აბიმელექს, მათ ძმას, რომელმაც დახოცა ისინი და შექემელებს, რომლებიც გვერდში ედგნენ ძმების დახოცვისას.
25 . ხალხი ჩაასაფრეს მის წინააღმდეგ შექემელებმა მთებზე და ძარცვავდნენ ყველას, ვინც მათ გვერდით გაივლიდა გზაზე. და მოახსენეს ამის შესახებ აბიმელექს.
26 . მოვიდნენ გაყალ ყებედის ძე და ძმანი მისნი, დადიოდნენ შექემში და მიემხრნენ შექემის მკვიდრნი.
27 . გადიოდნენ ვენახში, კრეფდნენ ყურძენს, წურავდნენ საწნახელში, დღესასწაულობდნენ, თავიანთი ღმერთის სახლში დადიოდნენ, ჭამდნენ, სვამდნენ და წყევლიდნენ აბიმელექს.
28 . თქვა გაყალ ყებედის ძემ: "სად აბიმელექი და სად შექემი, რომ ვემონებოდეთ? განა იერუბაყალის ძე არაა იგი და განა ზაბული არაა მისი მოურავი? ხამორის, შექემის მამის კაცებს დაემორჩილეთ, მაგას რატომ უნდა ვემსახურებოდეთ?
29 . ეს ხალხი, რომ ჩემს ხელქვეით იყოს, მოვაშორებდი აბიმელექს; ვეტყოდი აბიმელექს გაიმრავლე ჯარი და გამოდი!”
30 . ესმა ზებულს, ქალაქის მთავარს, გაყალ ყებედის ძის სიტყვები და ძალიან გაჯავრდა.
31 . ფარულად წარგზავნა მოციქულნი აბიმელექთან და შეუთვალა: "აჰა, მოდის გაყალ ყებედის ძე თავის ძმებთან ერთად შექემში და შენს წინააღმდეგ განაწყობს ქალაქს.
32 . ადექი ღამე შენი ხალხით და ველზე ჩაუსაფრდი.
33 . დილაადრიანად, განთიადისას, მზის ამოსვლისთანავე ადექი და შეესიე ქალაქს; გამოვლენ შენს წინააღმდეგ ის და მისი ხალხი და ისე მოექეცი მას, რასაც შენი ხელი შეძლებს”.
34 . ღამიანად ადგნენ აბიმელექი და მთელი მისი ხალხი და ოთხი რაზმი ჩაუსაფრა შექემთან.
35 . გამოვიდა გაყალ ყებედის ძე და დადგა ქალაქის კარიბჭესთან; და გამოვიდა საფარიდან აბიმელექი თავის ხალხთან ერთად.
36 . გაყალმა რომ ხალხი დაინახა, უთხრა ზებულს: "შეხედე ხალხი ეშვება მთის ფერდობებზე”. უპასუხა ზებულმა: "მთების ჩრდილი ხალხად გეჩვენება”.
37 . კვლავ ალაპარაკდა გაყალი და თქვა: "ხალხი ეშვება მაღლობიდან, ერთი რაზმი კი მისნების მუხნარის გზით მოდის”.
38 . უთხრა ზებულმა: "შენ არ ამბობდი, ვინაა აბიმელექი, რომ მას ვემსახუროთო? ეს ის ხალხია, შენ რომ მოიძულე. გადი და შეები მათ”.
39 . გავიდა გაყალი შექემელებთან ერთად და შეება აბიმელექს.
40 . გამოედევნა აბიმელექი გაქცეულ გაყალს და შექემელთაგან მრავალი დაეცა მოკლული კარიბჭემდე.
41 . ყარუმაში რჩებოდა აბიმელექი, ზებულმა კი განდევნა გაყალი და მისი ძმანი, რათა შექემში არ დამკვიდრებულიყვნენ.
42 . გავიდა ხალხი ველად მეორე დღეს და შეატყობინეს ეს ამბავი აბიმელექს.
43 . გაიყვანა თავისი ხალხი, სამ რაზმად დაჰყო და ველზე ჩასაფრდა. როცა ქალაქიდან გამომავალი ხალხი დაინახა, თავს დაესხა და მოსრა.
44 . აბიმელექი და მისი ხალხი წავიდნენ და ქალაქის კარიბჭესთან დადგნენ, ხოლო ორი სხვა რაზმი ველზე გამოსულებს ესხმოდა თავს და მუსრს ავლებდა.
45 . მთელი ის დღე იბრძოლა აბიმელექმა ქალაქში, ბოლოს აიღო, დახოცა მაცხოვრებლები, ქალაქი დაანგრია და მარილი დათესა.
46 . როდესაც ესმათ ეს ამბავი შექემის კოშკის მთავრებს, შეცვივდნენ ბერითის საკერპო სახლში.
47 . და ეუწყა აბიმელექს, სად შეიკრიბნენ შექემის კოშკის მკვიდრნი.
48 . ავიდა აბიმელექი ცალმონის მთაზე თავის ხალხთან ერთად, აიღო ცული, თავის ხელით მოჭრა ხის ტოტი, ასწია და მხარზე დაიდო; უთხრა თავის ხალხს: "ხომ დაინახეთ, რაც გავაკეთე, ისწრაფეთ და ჩემსავით მოიქეცით”.
49 . მოჭრა თითოეულმა თითო ტოტი და გაჰყვა აბიმელექს; შემოულაგეს ტოტები საკერპოს და ცეცხლით დაწვეს და მოკვდა შექემის კოშკის ყოველი მკვიდრი, დაახლოებით ათასი კაცი და ქალი.
50 . წავიდა აბიმელექი თებეცში, ალყა შემოარტყა და აიღო.
51 . მყარი კოშკი იდგა შუა ქალაქში, შიგ შეცვივდა ყველა კაცი, ქალი და ქალაქის მთავარი; ჩარაზეს კარი და ავიდნენ კოშკის ერდოზე.
52 . მივიდა აბიმელექი კოშკთან და ალყა შემოარტყა; ახლოს მივიდა კოშკის შესასვლელთან, რათა ცეცხლით დაეწვა.
53 . ისროლა ერთმა დედაკაცმა წისქვილის ქვის ნატეხი, მოხვდა აბიმელექს თავში და გაუტეხა თავის ქალა.
54 . მაშინვე მოუხმო თავის საჭურველთმტვირთველს და უთხრა: "იშიშვლე მახვილი და მომკალი, რათა არა თქვან, დედაკაცმა მოკლაო”. უგმირა მისმა მსახურმა და მოკლა.
55 . იხილეს ისრაელიანებმა, რომ მოკვდა აბიმელექი, წავიდა თითოეული და დაუბრუნდა თავის სახლს.
56 . ასე მიაგო ღმერთმა აბიმელექს იმ ბოროტებისთვის, რაც უყო მან მამამისს, როცა დახოცა თავისი სამოცდაათი ძმა.
57 . შექემელთა ბოროტება მათზევე მოაქცია ღმერთმა. ეწიათ იოთამ იერუბაყალის ძის წყევლა.
1 . აბიმელექის შემდეგ ისრაელის სახსნელად თოლაყი, ძე ფუყასი, ძისა დოდოსი, ისაქარის კაცი აღდგა. შამირში ცხოვრობდა იგი, ეფრემის მთაზე.
2 . ოცდასამი წელი განსჯიდა ისრაელს, მერე მოკვდა და დამარხეს შამირში.
3 . მის შემდგომ გილყადელი იაირი აღდგა და განსჯიდა ისრაელს ოცდაორი წელი.
4 . ოცდაათი ვაჟი ჰყავდა, ოცდაათ ჩოჩორზე ამხედრებული, ოცდაათი ქალაქის მფლობელი, დღემდე ხავოთიაირად წოდებული გილყადის ქვეყანაში.
5 . მოკვდა იაირი და დაიმარხა კამონში.
6 . ისევ ბოროტად იქცეოდნენ ისრაელის ძენი უფლის თვალში, ემსახურებოდნენ ბაყალებს, ყაშთაროთებს, არამისა და ციდონის ღმერთებს, მოაბის, ყამონისა და ფილისტიმის ღმერთებს. მიატოვეს უფალი და აღარ ემსახურებოდნენ მას.
7 . აღინთო უფლის რისხვა ისრაელზე და ხელში ჩაუგდო ისინი ფილისტიმელებსა და ყამონელებს.
8 . იმ წლიდან მოყოლებული ავიწროებდნენ და ჩაგრავდნენ ისინი ისრაელიანებს თვრამეტი წელი, ყველა ისრაელიანს, ვინც იორდანეს გაღმა, ამორელთა მიწაზე იყო, გილყადში.
9 . გადალახეს ყამონის ძეებმა იორდანე, რომ შებრძოლებოდნენ იუდას, ბენიამინსა და ეფრემის სახლს. ძლიერ გაუჭირდა ისრაელს.
10 . შეჰღაღადეს უფალს ისრაელის ძეებმა და უთხრეს: "შევცოდეთ შენს წინააღმდეგ, რადგან მივატოვეთ ჩვენი ღმერთი და ვემსახურებოდით ბაყალებს!”
11 . უთხრა უფალმა ისრაელიანებს: "ხომ დაგიხსენით ეგვიპტელთაგან, ამორელთაგან, ყამონელთაგან და ფილისტიმელთაგან.
12 . ციდონელები, ყამალეკი და მაყონი გავიწროებდნენ; როცა კი შემომღაღადეთ, ხომ მიხსნიხართ მათი ხელიდან?
13 . თქვენ კი მიმატოვეთ და ემსახურებოდით უცხო ღმერთებს. ამიტომაც აღარ გიხსნით.
14 . წადით და შეჰღაღადეთ იმ ღმერთებს, რომლებიც აირჩიეთ. მათ გიხსნან თქვენს გასაჭირში!”
15 . უთხრეს ისრაელის ძეებმა უფალს: "შევცოდეთ; რაც გინდა გვიყავი, ოღონდ დღეს გვიხსენი”.
16 . განიშორეს უცხო ღმერთები თავისი წიაღიდან და შეუდგნენ უფლის მსახურებას; და ვეღარ აიტანა უფალმა ისრაელის ტანჯვა.
17 . შეიყარნენ ყამონელები და დაბანაკდნენ გილყადში. ისრაელიანებიც შეიკრიბნენ და დაბანაკდნენ მიცფაში.
18 . უთხრეს ერთმანეთს გილყადში ხალხმა და მთავრებმა: "ვინც პირველი შეებრძოლება ყამონელებს, ის იყოს გილყადის მკვიდრთა წინამძღოლი”.
1 . გამოვიდა მთელი ისრაელი დანიდან ბეერ-შებაყამდე, ასევე გილყადის მთელი ქვეყანა და უფლის წინაშე, მიცფაში შეიკრიბა, როგორც ერთი კაცი.
2 . გამოცხადნენ მთელი ერის მეთაურნი, ისრაელის ყოველი ტომი, ღმერთის ხალხის კრებულად, ოთხასი ათასი ქვეითი, მახვილის ამღები კაცი.
3 . და შეიტყვეს ბენიამინის ძეებმა, რომ ავიდნენ ისრაელის ძეები მიცფას. თქვეს ისრაელიანებმა: "გვითხარით, როგორ მოხდა ეს ბოროტება?”
4 . მიუგო ლევიანმა, მოკლული ქალის ქმარმა: "ღამის გასათევად მივედი ბენიამინის გიბყაში ჩემს ხარჭასთან ერთად.
5 . აღდგნენ ჩემზე გიბყას მკვიდრნი, გარს შემოერტყნენ სახლს ღამით და მოკვლა დამიპირეს. ხარჭა გამიუპატიურეს და მოკვდა იგი.
6 . ავიყვანე ჩემი ხარჭა, ასო-ასო დავჭერი და ისრაელის სამკვიდრებლის ყველა მხარეში დავგზავნე, რადგან ურჯულო და გარყვნილი საქმე ჩაიდინეს ისრაელში.
7 . აჰა, ყველანი ძენი ხართ ისრაელისა, განიხილეთ ეს საქმე და აქვე გადაწყვიტეთ!”
8 . წამოდგა ხალხი როგორც ერთი კაცი და თქვა: "არც ერთი ჩვენგანი არ წავა თავის კარავში და არც ერთი ჩვენგანი არ დაბრუნდება თავის სახლში.
9 . აი, რას დავმართებთ დღეს გიბყას: წილისყრით გავილაშქრებთ მის წინააღმდეგ!
10 . ისრაელის ყოველი ტომის ასეულიდან ათი კაცი გამოვარჩიოთ, ათასეულიდან - ასი, ათიათასიდან - ათასი; საგზლით მოამარაგონ ისინი, ვინც ბენიამინის გიბყაზე გაილაშქრებს, რათა დასაჯოს იგი იმ სამარცხვინო საქმის გამო, რომელიც ჩაიდინა ისრაელში!”
11 . შეიკრიბა მთელი ისრაელი ქალაქის წინააღმდეგ და შეიკრნენ როგორც ერთი კაცი.
12 . კაცები დაგზავნეს ისრაელის ტომებმა ბენიამინის მთელ ტომში და უთხრეს: "ეს რა ბოროტება მოხდა თქვენ შორის?
12 . კაცები დაგზავნეს ისრაელის ტომებმა ბენიამინის მთელ ტომში და უთხრეს: "ეს რა ბოროტება მოხდა თქვენ შორის?
13 . ახლა მოგვეცით ის ზნედაცემული ხალხი გიბყაში რომ არიან, რათა დავხოცოთ და აღმოვფხვრათ ბოროტება ისრაელიდან”. მაგრამ არ შეისმინეს ბენიამინის ძეებმა თავიანთი ძმების, ისრაელის ძეთა სიტყვა.
14 . და შეიყარნენ გიბყაში ბენიამინის ძენი თავ-თავისი ქალაქებიდან, ისრაელის ძეებთან საბრძოლველად.
15 . ოცდაექვსი ათასი ხმლის ამღები კაცი შემოიკრიბა ბენიამინის ძეთა ქალაქებიდან; მათ გარდა, შვიდასი რჩეული კაცი გიბყელთაგან აღირიცხა.
16 . მთელი ამ ხალხიდან, შვიდასი რჩეული კაცი ცაცია იყო, თითოეულ მათგანს თმის ღერისთვისაც რომ ესროლა შურდულით ქვა, არ ააცდენდა.
17 . ისრაელის ძენი, ბენიამინის გამოკლებით, ოთხასი ათასი კაცი აღირიცხა, მახვილის ამღები; თითოეული მათგანი მებრძოლი იყო.
18 . ადგნენ და ავიდნენ ბეთელში, რჩევა ჰკითხეს ღმერთს ისრაელიანებმა: "რომელი ჩვენგანი გავიდეს პირველი ბენიამინის ძეებთან საბრძოლველად?” უთხრა მათ უფალმა: "იუდა გავიდეს პირველი!”
19 . ადგნენ დილით ისრაელიანები და დაიბანაკეს გიბყას პირდაპირ.
20 . გავიდნენ ისრაელის კაცები ბენიამინთან საომრად და გიბყას მახლობლად დადგნენ საბრძოლო წყობით.
21 . გამოვიდნენ ბენიამინის ძენი გიბყადან და მიწაზე დასცეს ოცდაორი ათასი ისრაელიანი იმ დღეს.
22 . მხნეობა მოიკრიბეს ისრაელის კაცებმა და კვლავ დადგნენ საბრძოლო წყობით იმ ადგილას, სადაც პირველ დღეს იდგნენ.
23 . და ავიდნენ ისრაელის ძენი, საღამომდე ტიროდნენ უფლის წინაშე და ჰკითხეს უფალს: "ისევ გავიდეთ ჩვენს ძმასთან, ბენიამინთან საბრძოლველად?” თქვა უფალმა: "გადით”.
24 . და კვლავ მიუახლოვდნენ ისრაელის ძენი ბენიამინის ძეებს მეორე დღეს.
25 . გამოვიდა ბენიამინი მათ წინააღმდეგ გიბყადან მეორე დღეს და დასცეს მიწაზე ისრაელის ძეთაგან კიდევ თვრამეტი ათასი კაცი, ყველა მახვილის ამღები.
26 . ავიდა ბეთელს მთელი ისრაელი, მთელი ერი და შესტიროდა უფალს, იჯდა და მარხულობდა საღამომდე, აღავლინეს უფლის წინაშე სრულადდასაწველი და სამშვიდობო მსხვერპლები.
27 . ჰკითხეს ისრაელის ძეებმა უფალს, (იმ დღეებში ღვთის აღთქმის კიდობანი იქ ესვენა.
28 . და ფინხასი, ძე ელეაზარისა, აჰარონის ძისა, იდგა მის წინაშე იმ დღეებში.) თქვეს: "ისევ გავიდეთ ჩვენს ძმასთან, ბენიამინთან საბრძოლველად, თუ შევწყვიტოთ?” უთხრა მათ უფალმა: "გადით, რადგან ხვალ ხელში ჩაგაგდებინებთ მათ”.
29 . და ჩასაფრდნენ ისრაელიანები გიბყას ირგვლივ.
30 . გაილაშქრეს ისრაელიანებმა ბენიამინის ძეთა წინააღმდეგ მესამე დღეს და წინანდებურად საბრძოლო წყობით დადგნენ გიბყას წინ.
31 . გამოვიდნენ ბენიამინის ძენი ხალხის წინააღმდეგ, დაშორდნენ ქალაქს და იწყეს უწინდებურად ხალხის მოსვრა გზებზე, რომელთაგანაც ერთი ბეთელისკენ ადის, მეორე კი გიბყასკენ. ოცდაათამდე ისრაელიანი მოკლეს.
32 . თქვეს ბენიამინის ძეებმა: "უწინდებურად იმუსრებიან ჩვენ წინაშე”. ისრაელის ძეებმა კი თქვეს: "გავექცეთ და ქალაქიდან გზებზე გამოვიტყუოთ”.
33 . ადგა ისრაელის ყველა კაცი თავ-თავისი ადგილიდან და დადგა ბაყალ-თამარში. ჩასაფრებული ისრაელიანებიც გამოვიდნენ თავ-თავისი ადგილებიდან, გიბყას დასავლეთით.
34 . გამოვიდა გიბყას წინააღმდეგ ათი ათასი რჩეული კაცი, მთელი ისრაელიდან და სასტიკი ბრძოლა გაიმართა; არ იცოდნენ ბენიამინის ძეებმა, რომ უბედურება ელოდათ.
35 . და განგმირა უფალმა ბენიამინი ისრაელის წინაშე; დახოცეს იმ დღეს ისრაელის ძეებმა ბენიამინის ოცდახუთი ათას ასი კაცი, ყველა მახვილის ამღები.
36 . დაინახეს ბენიამინის ძეებმა, რომ განადგურდნენ; ადგილი მოუტოვეს ისრაელიანებმა ბენიამინს, რადგან გიბყას მახლობლად ჩასაფრებული ხალხის იმედი ჰქონდათ.
37 . ჩასაფრებულები სწრაფად დაესხნენ თავს გიბყას, ეკვეთნენ და მახვილის პირით მოსრეს მთელი ქალაქი.
38 . ისრაელის კაცებსა და ჩასაფრებულებს ნიშანი ჰქონდათ დათქმული, რომ კვამლის დიდ სვეტს აუშვებდნენ ქალაქიდან.
39 . როცა უკუიქცა ისრაელი ბრძოლის ველიდან და იწყო ბენიამინმა მუსვრა და გაწყვიტა ოცდაათამდე კაცი; თქვეს: უწინდებურად იმუსრებიანო ჩვენს წინაშე, როგორც წინა ბრძოლების დროს.
40 . ამ დროს სვეტად აედინა კვამლი ქალაქს. მოიხედა ბენიამინმა და, აჰა, ქალაქის ყოველ კუთხეს კვამლი ასდის ცამდე.
41 . მოუბრუნდნენ ისრაელის კაცები, ბენიამინი კი შედრკა, რადგან დაინახა რომ უბედურება ეწია.
42 . ზურგი აქციეს და გაექცნენ ისრაელის კაცებს უდაბნოს გზაზე, მაგრამ მაინც წამოეწიათ ბრძოლა და ქალაქებიდან გამოსულებიც მუსრავდნენ მათ თავიანთ შორის.
43 . ალყაში მოაქციეს ბენიამინი, მოქანცვამდე სდიეს და გიბყამდე ხოცეს, აღმოსავლეთით.
44 . თვრამეტი ათასი კაცი დაეცა ბენიამინისგან, ყველა მათგანი მამაცი ვაჟკაცი.
45 . უდაბნოსკენ იბრუნეს პირი და რიმონის კლდისკენ გაიქცნენ; გზადაგზა კიდევ ხუთი ათასი კაცი მოკლეს ისრაელიანებმა, გიდომამდე სდიეს და მოსრეს მათგან კიდევ ორი ათასი კაცი.
46 . მთლიანად იმ დღეს ოცდახუთი ათასი, მახვილის ამღები კაცი დაეცა ბენიამინისგან, ყველა მამაცი ვაჟკაცი.
47 . ექვსასი კაცი გაბრუნდა და გაიქცა უდაბნოსკენ, რიმონის კლდისკენ და ცხოვრობდნენ რიმონის კლდეში ოთხ თვეს.
48 . კვლავ მოუბრუნდნენ ისრაელის კაცები ბენიამინის ძეებს და მოსრეს მახვილის პირით მთელი ქალაქი, პირუტყვი და ყველაფერი, რაც დახვდათ; და ცეცხლს მისცეს ყველა ქალაქი, რომელიც შემოხვდათ.
1 . მივიდნენ კირიათ-იეყარიმელნი, აიღეს უფლის კიდობანი და მიიტანეს აბინადაბის სახლში, მაღლობზე და მისი შვილი, ელეაზარი განაწესეს უფლის კიდობნის მცველად.
2 . დიდმა დრომ - ოცმა წელიწადმა - განვლო კირიათ-იეყარიმში კიდობნის დამკვიდრებიდან; და მოენატრა უფალი ისრაელის მთელ სახლს.
3 . ასე ელაპარაკა სამუელი ისრაელის მთელ სახლს: "თუ მთელი გულით მობრუნდებით უფლისკენ, მოიშორებთ უცხო ღმერთებსა და ყაშთაროთებს, უფლისკენ მიმართავთ გულებს და მხოლოდ მას ემსახურებით, მაშინ ისიც გიხსნით ფილისტიმელთა ხელიდან”.
4 . განიშორეს ისრაელიანებმა ბაყალები და ყაშთაროთები და მხოლოდ უფალს ემსახურებოდნენ.
5 . თქვა სამუელმა: "შეკრიბეთ მთელი ისრაელი მიცფაში და თქვენთვის შევევედრები უფალს”.
6 . შეიკრიბნენ მიცფაში, ხაპავდნენ წყალს და ღვრიდნენ უფლის წინაშე; იმარხულეს იმ დღეს და თქვეს: "შევცოდეთ უფალს”. და განსჯიდა სამუელი ისრაელის ძეებს მიცფაში.
7 . გაიგეს ფილისტიმელებმა, მიცფაში შეკრებილანო ისრაელის ძენი და გამოვიდნენ მათი მთავრები ისრაელიანთა წინააღმდეგ. ესმათ ისრაელის ძეებს და დიდად შეშინდნენ.
8 . უთხრეს ისრაელიანებმა სამუელს: "ნუ შეწყვეტ უფლისადმი, ჩვენი ღმერთისადმი ღაღადს, იქნებ გვიხსნას ფილისტიმელთა ხელიდან”.
9 . აიყვანა სამუელმა ძუძუმწოვარი ბატკანი და მთლიანად აღავლინა იგი უფლისთვის სრულადდასაწველად; შეღაღადა სამუელმა უფალს ისრაელისთვის და ისმინა მისი უფალმა.
10 . როცა სრულადდასაწველს აღავლენდა სამუელი, ფილისტიმელნიც მიუახლოვდნენ ისრაელს საომრად; დიადი ქუხილით დაიქუხა უფალმა ფილისტიმელებზე იმ დღეს, შეაძრწუნა ისინი და დამარცხდნენ ისრაელიანთა წინაშე.
11 . გამოვიდნენ ისრაელიანნი მიცფადან, განდევნეს ფილისტიმელნი და მუსრავდნენ მათ ბეთ-ქარამდე.
12 . აიღო სამუელმა ერთი ლოდი, დადო მიცფასა და ჰაშენს შორის და უწოდა მას ებენ-ყეზერი (ქვა შეწევნისა). თქვა: "ამ ადგილამდე შეგვეწია უფალი”.
13 . დამარცხდნენ ფილისტიმელნი და მეტად აღარ შედიოდნენ ისრაელის საზღვრებში. და უფლის ხელი იყო ფილისტიმელთა წინააღმდეგ სამუელის სიცოცხლეში.
14 . და დაუბრუნდა ისრაელს ფილისტიმელთა მიერ წართმეული ქალაქები: ყეკრონიდან გათამდე; მშვიდობა იყო ისრაელსა და ამორს შორის.
15 . მთელი თავისი სიცოცხლე მსაჯულობდა სამუელი ისრაელზე.
16 . დადიოდა წლიდან წლამდე, გარს უვლიდა ბეთელს, გილგალსა და მიცფას და მთელ იმ ადგილებში მსაჯულობდა ისრაელზე.
17 . მერე რამაში ბრუნდებოდა, რადგან იქ იყო მისი სახლი. იქაც განსჯიდა ისრაელს და იქ აუგო სამსხვერპლო უფალს.
1 . ამის შემდეგ იყო, რომ მოვიდა ისრაელის ყველა ტომი დავითთან ხებრონში. უთხრეს: "აჰა, შენი ძვალი და ხორცი ვართ ყველანი.
2 . წინათ, როცა საული მეფობდა ჩვენზე, შენ გაგყავდა და შემოგყავდა ისრაელი. გითხრა უფალმა, შენ დამწყემსავ ჩემს ერს, ისრაელს და იმეფებ მასზე”.
3 . მეფესთან, ხებრონში მოვიდა ისრაელის მთელი უხუცესობა და იქ, უფლის წინაშე დაუდო მათ აღთქმა დავითმა და სცხეს დავითი ისრაელის მეფედ.
4 . ოცდაათი წლისა იყო დავითი გამეფებისას და ორმოცი წელი იმეფა.
5 . ოცდაათი წლისა იყო დავითი გამეფებისას და ორმოცი წელი იმეფა. 5 შვიდ წელსა და ექვს თვეს მეფობდა იუდაზე ხებრონში, იერუსალიმში კი ოცდაცამეტი წელი იმეფა - მთელ ისრაელსა და იუდაზე.
6 . და წავიდა მეფე თავის კაცებთან ერთად იერუსალიმზე - იებუსელთა, იმ ქვეყნის მკვიდრთა წინააღმდეგ, რომლებმაც უთხრეს დავითს: "ვერ შემოხვალ აქ, რადგან ბრმები და კოჭლები გაგაქცევენ უკან!” ფიქრობდნენ: "ვერ შემოვაო დავითი”.
7 . მაგრამ აიღო დავითმა სიონის ციხე-სიმაგრე; ეს არის დავითის ქალაქი.
8 . ბრძანა იმ დღეს დავითმა: "ვინც იებუსელებს დასცემს, წყლის გვირაბით მიადგეს და მოსრას დავითის მოძულე კოჭლები და ბრმები”. ამიტომ ამბობენ: "ვერ შევლენო სახლში კოჭლები და ბრმები”.
9 . ცხოვრობდა ციხე-სიმაგრეში დავითი და უწოდა მას დავითის ქალაქი; მილოს ირგვლივ და შიგნით ყოველივე ააშენა დავითმა.
10 . უფრო და უფრო ძლიერდებოდა დავითი, რადგან უფალი, ცაბაოთ ღმერთი იყო მასთან.
11 . გამოუგზავნა ხირამმა, ციდონის მეფემ, დავითს მოციქულები, კედარის ძელები, ხუროები, ქვისმთლელები და აუშენეს სახლი დავითს.
12 . მიხვდა დავითი, რომ განამტკიცა იგი უფალმა ისრაელის მეფედ და რომ აღამაღლა მისი სამეფო თავისი ერის, ისრაელის გამო.
13 . კიდევ მოიყვანა იერუსალიმიდან დავითმა ხარჭები და ცოლები, ხებრონიდან გადმოსვლის შემდეგ და შეეძინა დავითს სხვა ვაჟები და ასულები.
14 . აი, მათი სახელები, ვინც იერუსალიმში შეეძინა: შამუაყი, შობაბი, ნათანი და სოლომონი.
15 . იბხარი, ელიშუაყი, ნეფეგი და იაფიაყი,
16 . ელიშამა, ელიდა და ელიფელეტი.
17 . შეიტყვეს ფილისტიმელებმა, რომ ისრაელის მეფედ აკურთხეს დავითი და ამოვიდნენ ფილისტიმელები დავითის მოსაძებნად. შეიტყო დავითმა და შევიდა ციხესიმაგრეში.
18 . მოვიდნენ ფილისტიმელები და გაიშალნენ რეფაიმის ველზე.
19 . დაეკითხა დავითი უფალს: "გავიდე ფილისტიმელთა წინააღმდეგ, ჩამიგდებ მათ ხელში?” უპასუხა უფალმა: "გადი, რადგან ხელში ჩაგიგდებ ფილისტიმელებს”.
20 . მივიდა დავითი ბაყალ-ფერაციმს, იქ შემუსრა დავითმა ისინი და თქვა: "წალეკა უფალმა ჩემი მტრები ჩემს წინაშე, როგორც ზღუდის გამრღვევმა წყალმა”. ამიტომ ეწოდა იმ ადგილს ბაყალ-ფერაციმი.
21 . მიატოვეს ფილისტიმელებმა თავიანთი კერპები და წაიღეს ისინი დავითმა და მისმა კაცებმა.
22 . ერთხელ კიდევ გამოვიდნენ ფილისტიმელები და გაიშალნენ რეფაიმის ველზე.
23 . დაეკითხა დავითი უფალს და უპასუხა მან: "პირისპირ ნუ მიეჭრები, ზურგიდან შემოუარე და ბალსამონის ხეების მხრიდან მიადექი.
24 . როცა გაიგონებ შრიალის ხმას ბალსამონის ხეთა კენწეროებიდან, მაშინ იმოქმედე, რადგან სწორედ მაშინ წაგიძღვება უფალი ფილისტიმელთა ბანაკის გასანადგურებლად”.
25 . ისე მოიქცა დავითი, როგორც ჰქონდა უფალს ნაბრძანები და მოსრა ფილისტიმელნი გაბაონიდან გაზერის მისადგომებამდე.
1 . ამის შემდეგ იყო: ლამაზი და ჰყავდა დავითის ძეს, აბესალომს, თამარი ერქვა სახელად. და შეუყვარდა იგი ყამნონს, დავითის ძეს.
2 . ისე იტანჯებოდა ყამნონი, რომ დასნეულდა თავისი დის, თამარის გამო, რადგან ქალწული იყო იგი და იცოდა ყამნონმა, რომ გაუძნელდებოდა მასთან რაიმეს გაკეთება.
3 . მეგობარი ჰყავდა ყამნონს, სახელად იონადაბი, შიმყას ძე, დავითის ძმისწული. ცბიერი კაცი იყო იონადაბი.
4 . უთხრა: "რა დაგემართა, დღითიდღე რომ ხმები უფლისწულო, არ მეტყვი?” და უთხრა ყამნონმა: "თამარი მიყვარს, ჩემი ძმის, აბესალომის და”.
5 . უთხრა იონადაბმა: "ლოგინში ჩაწექი, ვითომ ავად გახდი. მამაშენი რომ მოვა შენს სანახავად, უთხარი: გთხოვ, ჩემი და, თამარი მოვიდეს და პური მაჭამოს-თქო; აქვე, ჩემს თვალწინ მოამზადოს საჭმელი, რომ ჩემი თვალით დავინახო და მისი ხელიდან ვჭამო-თქო”.
6 . ჩაწვა ყამნონი, ვითომ ავად გახდა. მივიდა მეფე მის სანახავად და უთხრა ყამნონმა მეფეს: "გთხოვ, ჩემი და, თამარი მოვიდეს და ჩემს თვალწინ გამოაცხოს ნამცხვარი. მინდა მისი ხელიდან ვჭამო”.
7 . გააგზავნა დავითმა თამართან სახლში და შეუთვალა: "წადი შენი ძმის, ყამნონის სახლში და საჭმელი მოუმზადე”.
8 . მივიდა თამარი თავისი ძმის, ყამნონის სახლში. ლოგინად იწვა ყამნონი. და აიღო ქალმა ცომი, მის თვალწინ მოზილა და ნამცხვრები გამოაცხო.
9 . აიღო კეცი და წინ დაუდო, მაგრამ არ შეჭამა. თქვა ყამნონმა: "გაიყვანეთ ყველანი!” ყველა გავიდა.
10 . მაშინ უთხრა ყამნონმა თამარს: "უკანა ოთახში გაიტანე საჭმელი, შენი ხელიდან შევჭამ”. აიღო თამარმა ნამცხვრები და უკანა ოთახში შეუტანა ყამნონს.
11 . და როცა მიაწოდა რომ ეჭამა, ხელი ჩაავლო ყამნონმა თამარს და უთხრა: "მოდი, დაწექი ჩემთან, ჩემო დაო”.
12 . მიუგო: "არა, ძმაო, ნუ მაიძულებ. არ უნდა მოხდეს ასეთი რამ ისრაელში, ნუ ჩაიდენ ამ სისაძაგლეს.
13 . სადღა გამოვჩნდე შერცხვენილი? შენც ერთი უგუნური კაცის სახელი გაგივარდება ისრაელში. ახლა გევედრები, ელაპარაკე მეფეს, არ დაგიჭერს ჩემს თავს”.
14 . მაგრამ, არ შეისმინა ყამნონმა მისი სიტყვები, დაიმორჩილა იგი, პატივი ახადა და იწვა მასთან.
15 . და შესძულდა ყამნონს ქალი უზომო სიძულვილით, ისე რომ სიძულვილი, რომლითაც შესძულდა, უფრო ძლიერი იყო, ვიდრე სიყვარული, რომლითაც უყვარდა. უთხრა ყამნონმა: "ადე, მოშორდი აქედან”.
16 . მიუგო თამარმა: "არა, წეღანდელზე უფრო დიდი ბოროტებაა ახლა ჩემი გაგდება”. მაგრამ არ ინდომა ყამნონმა მისი მოსმენა.
17 . დაუძახა მსახურ ბიჭს და უთხრა: "გაიყვანე ეს ქალი აქედან და კარი ჩარაზე”.
18 . ჭრელი მოსასხამი ემოსა ქალს, რადგან ასეთი სამოსით იმოსებოდნენ მეფის ქალწული ასულები. გაიყვანა მსახურმა ქალი და კარი ჩარაზა.
19 . ნაცარი დაიყარა თავზე თამარმა, შემოიხია ჭრელი მოსასხამი ტანზე, თავზე ხელი დაიდო და წავიდა ტირილით.
20 . უთხრა მისმა ძმამ აბესალომმა: "შენი ძმა ყამნონი იყო შენთან? დამშვიდდი, დაო. შენი ძმა არის. გულთან ნუ მიიტან ამ ამბავს”. და დარჩა თამარი თავისი ძმის, აბესალომის სახლში, განმარტოებით.
21 . გაიგო ეს ამბავი მეფე დავითმა და განრისხდა დიდად.
22 . აბესალომს არც ცუდი უთქვამს ყამნონისთვის, არც კარგი. შეიძულა აბესალომმა ყამნონი იმის გამო, რომ შეურაცხჰყო თამარი, მისი და.
23 . გავიდა ორი წელი. ცხვარს აპარსვინებდა აბესალომი ბაყალ-ხაცორში, ეფრემის სიახლოვეს. მეფის ყველა ძე მიიწვია აბესალომმა.
24 . მივიდა აბესალომი მეფესთან და უთხრა: "აჰა, ცხვრის მპარსველები ჰყავს შენს მსახურს. ეწვიოს მეფე შენს მსახურს თავის მსახურებთან ერთად”.
25 . უთხრა მეფემ აბესალომს: "არა, შვილო, ყველანი არ წამოვალთ შენთან, ტვირთად არ დაგაწვებით”. დაჟინებით სთხოვდა აბესალომი, მაგრამ არ ინება მეფემ წასვლა; კურთხევით კი აკურთხა.
26 . თქვა აბესალომმა: "თუ ასეა, გთხოვ, ჩემი ძმა ყამნონი მაინც წამოვიდეს”. უთხრა მეფემ: "რისთვის წამოვიდეს?”
27 . არ მოეშვა აბესალომი და დავითმაც გაუშვა ყამნონი და სხვა უფლისწულები.
28 . უბრძანა აბესალომმა თავის მსახურებს: "თვალყური ადევნეთ და როცა ღვინით გამხიარულდება ყამნონი, გეტყვით, დაჰკარით-მეთქი ყამნონს; თქვენც დაჰკარით და მოკალით, ნუ შეგეშინდებათ. მე გიბრძანებთ ამას, გამხნევდით და გაბედულად მოიქეცით”.
29 . ისე მოექცნენ აბესალომის მსახურები ყამნონს, როგორც ჰქონდა ნაბრძანები აბესალომს. და წამოცვივდნენ მეფის ძეები, შესხდნენ ჯორებზე და გაიქცნენ.
30 . ჯერ კიდევ გზაში იყვნენ ისინი, რომ ამბავი მოუვიდა დავითს: "ამოჟლიტაო აბესალომმა მეფის ძეები, ერთიც არ გადარჩენილა”.
31 . ადგა მეფე, შემოიხია სამოსელი და მიწაზე გაწვა. მისი სამოსელშემოხეული მსახურებიც იქვე დადგნენ.
32 . უთხრა მეფეს იონადაბმა, შიმყას ძემ, დავითის ძმისწულმა: "ნუ იფიქრებს ჩემი ბატონი, ყველა უფლისწული მოკლესო, რადგან მხოლოდ ყამნონია მკვდარი. ასე ჰქონდა გადაწყვეტილი აბესალომს იმ დღიდან, როცა ძალით დაწვა ყამნონი თამართან.
33 . ნუ მიიტანს გულთან მეფე, ჩემი ბატონი ამ ხმას, თითქოს მეფის ყველა ძე მოკვდაო, რადგან მხოლოდ ყამნონია მკვდარი”.
34 . გაიქცა აბესალომი. გაიხედა მოთვალთვალე მსახურმა ბიჭმა და ხედავს, უამრავი ხალხი ეშვება გზაზე, მთის ფერდობზე.
35 . და უთხრა იონადაბმა მეფეს: "აჰა, მოდიან მეფის ძეები; როგორც გეუბნებოდა შენი მსახური, ისეც მოხდა”.
36 . დაასრულა ლაპარაკი და, აჰა, მოვიდნენ მეფის ძენიც, ხმა აღიმაღლეს და ატირდნენ. დიდი ტირილით ტიროდნენ მეფეც და მისი მსახურებიც.
37 . გაიქცა აბესალომი და მივიდა თალმაი ყამიჰუდის ძესთან, გეშურის მეფესთან. ყოველდღე გლოვობდა დავითი თავის შვილს.
38 . და ენატრებოდა მეფე დავითს აბესალომის ნახვა, რადგან გაუქარვდა მწუხარება ყამნონის გამო, რომელიც მოუკვდა.
1 . და იყო, როცა დაასრულა სოლომონმა უფლის სახლისა და მეფის სახლის შენება და ყველაფერი, რისი გაკეთებაც სურდა,
2 . მეორედ გამოეცხადა უფალი სოლომონს, როგორც გაბაონში გამოეცხადა.
3 . უთხრა უფალმა: "შევისმინე შენი ლოცვა-ვედრება, ჩემ წინაშე რომ აღავლინე; წმიდავყავი ეს სახლი, შენ რომ ააშენე ჩემი სახელის უკუნისამდე დასამკვიდრებლად; დღენიადაგ მანდ იქნება ჩემი თვალი და გული.
4 . და თუ ივლი ჩემ წინაშე, როგორც მამაშენი დავითი დადიოდა, გულის სიწმიდითა და სიმართლით, ისე მოიქცევი, როგორც მაქვს შენთვის ნაბრძანები და დაიცავ ჩემს წესებსა და სამართალს,
5 . მაშინ უკუნისამდე განვამტკიცებ შენს სამეფო ტახტს ისრაელზე, როგორც დავითისთვის, მამაშენისთვის, მითქვამს: არ მოგაკლდება-მეთქი ისრაელის ტახტზე მჯდომი.
6 . მაგრამ თუ ზურგს შემაქცევთ თქვენ და თქვენი შვილები, არ დაიცავთ ჩემს მცნებებსა და წესდებებს, მე რომ მოგეცით, წახვალთ და უცხო ღმერთებს დაუწყებთ მსახურებას და მათ სცემთ თაყვანს,
7 . მაშინ მოვკვეთ ისრაელს იმ მიწის პირისგან, რომელიც მივეცი მას; მოვიშორებ სახლს, რომელიც წმიდავყავი ჩემი სახელისთვის და შეიქნება ისრაელი საიგავოდ და საქილიკოდ ყოველ ხალხს შორის.
8 . ეს სახლი ნანგრევების გროვად იქცევა და ყველა ჩამვლელი გაოცდება დაუსტვენს და იკითხავს: ასე რისთვის მოექცა უფალი ამ ქვეყანას და ამ ხალხს?
9 . იტყვიან: რადგან მიატოვეს უფალი, თავიანთი ღმერთი, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანა მათი მამები და შეეთვისნენ უცხო ღმერთებს, თაყვანს სცემდნენ და ემსახურებოდნენ მათ. ამის გამო მოუვლინა უფალმა ყველა ეს უბედურება”.
10 . ოცი წლის თავზე დაასრულა სოლომონმა ორი სახლის: უფლის სახლისა და მეფის სახლის შენება.
11 . ხირამი, ცორის მეფე, აწვდიდა სოლომონს კედარისა და კვიპაროსის ხეებს, ასევე ოქროს, მისი სურვილისამებრ, მეფე სოლომონმა კი ოცი ქალაქი მისცა ხირამს გალილეის ქვეყანაში.
12 . მოვიდა ხირამი ცორიდან, სოლომონის მიცემული ქალაქების სანახავად და არ მოეწონა ისინი.
13 . თქვა ხირამმა: "ეს რა ქალაქები მოგიცია ჩემთვის, ჩემო ძმაო?” და უწოდა მათ ქაბულის ქვეყანა ამ დღემდე.
14 . და გაუგზავნა ხირამმა მეფეს ასოცი ტალანტი ოქრო.
15 . ეს არის სოლომონ მეფისგან დაწესებული ბეგარა უფლის სახლისა და მეფის სახლის, მილოს, იერუსალიმის კედლის, ხაცორის, მეგიდოს და გეზერის ასაშენებლად.
16 . ამოვიდა ფარაონი, ეგვიპტის მეფე, აიღო გეზერი და ცეცხლით გადაბუგა. დახოცა ქალაქში მცხოვრები ქანაანელები, ხოლო ქალაქი მზითევში მისცა თავის ასულს, სოლომონის ცოლს.
17 . ააშენა სოლომონმა გეზერი და ქვემო ბეთ-ხორონი,
18 . ბაყალათი და თადმორი ქვეყნის უდაბნოში,
19 . სამარაგო ქალაქები, რომლებიც სოლომონს ჰქონდა, ეტლის ქალაქები, ცხენოსანთა ქალაქები და ყველაფერი, რისი აშენებაც უნდოდა სოლომონს იერუსალიმსა და ლიბანში, და მთელ თავის სამეფოში.
20 . ხოლო ყველა ის ხალხი, რომელიც დარჩა ამორელთაგან, ხეთელთაგან, ფერიზელთაგან, ხიველთაგან და იებუსელთაგან, რომლებიც ისრაელის ძეთაგან არ ყოფილან,
21 . მათი შთამომავლები, მათ შემდეგ რომ დარჩნენ ქვეყანაში, რომელთა მოსპობაც ვერ შეძლეს ისრაელის ძეებმა, მონა-მსახურებად განაწესა სოლომონმა და დღემდე ასე არიან.
22 . ისრაელის ძეთაგან არავინ დაუმონებია სოლომონს, რადგან მეომრები იყვნენ ისინი, მისი მსახურები, მეთაურები და მხედართმთავრები, მისი ეტლებისა და მხედრების სარდალნი.
23 . ესენი იყვნენ ზემდგომთა მთავრები, სოლომონის სამუშაოების ზედამხედველნი: ხუთას ორმოცდაათი კაცი მმართველობდა მომუშავე ხალხს.
24 . და ავიდა ფარაონის ასული დავითის ქალაქიდან თავის სახლში, რომელიც აუშენა სოლომონმა; მაშინ ააშენა მან მილო.
25 . წელიწადში სამჯერ აღავლენდა სოლომონი სრულადდასაწველებსა და სამშვიდობო მსხვერპლებს სამსხვერპლოზე, რომელიც აუშენა უფალს და იქვე აკმევდა საკმეველს უფლის წინაშე. ასე განასრულა სოლომონმა სახლი.
26 . ხომალდები ააგო მეფე სოლომონმა ყეციონ-გებერში, ელოთთან რომ არის, წითელი ზღვის სანაპიროზე, ედომის ქვეყანაში.
27 . ზღვის მცოდნე მსახურები დაუმგზავრა ხირამმა ხომალდებით სოლომონის მსახურებს.
28 . მივიდნენ ისინი ოფირში, წამოიღეს ოთხას ოცი ტალანტი ოქრო და მოუტანეს მეფე სოლომონს.
1 . ეუწყა უფლის სიტყვა ბაყაშას წინააღმდეგ იეჰუ ხანანის ძეს:
2 . "მტვრიდან აღგადგინე და ჩემი ხალხის, ისრაელის წინამძღოლად გაქციე, შენ კი იერობყამის გზით წახვედი და აცდუნე ისრაელი, რათა განვრისხდე მათი ცოდვებით,
3 . აჰა, პირწმინდად აღვგვი ბაყაშას და მის სახლს და ვაქცევ იერობყამ ნებატის ძის სახლივით.
4 . ვინც ქალაქში მოუკვდება ბაყაშას, ძაღლები შეჭამენ; და ვინც ველზე - ცის ფრინველნი დაჯიჯგნიან”.
5 . ბაყაშას დანარჩენი საქმენი, მისი სიმამაცე, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
6 . მიიძინა ბაყაშამ თავის მამებთან და დაიკრძალა თირცაში. მის ნაცვლად ელა, მისი ძე გამეფდა.
7 . წინასწარმეტყველ იეჰუ ხანანის ძის მეშვეობით ეუწყა უფლის სიტყვა ბაყაშას და მის სახლეულს, ყველა იმ ბოროტების შესახებ, რომელიც ჩაიდინა უფლის თვალში, რათა განერისხებინა ღმერთი თავისი ქცევით, გამხდარიყო იერობყამის სახლივით და განადგურებულიყო.
8 . იუდას მეფის, ასას გამეფების ოცდამეექვსე წელს გამეფდა ელა, ბაყაშას ძე და ორ წელს იმეფა თირცაში ისრაელზე.
9 . აუმხედრდა მისი მსახური ზიმრი, რომელიც საბრძოლო ეტლების ნახევარს მეთაურობდა. თირცას სამეფო სასახლის მოურავის, არცას სახლში იყო მთვრალი ელა.
10 . შევიდა ზიმრი, უგმირა და მოკლა. იუდას მეფის, ასას მეფობის ოცდამეშვიდე წელს გამეფდა მის მაგიერ.
11 . როცა გამეფდა და ტახტზე დაჯდა, მაშინვე მოსრა ბაყაშას მთელი სახლეული, არ დაუტოვებია მისგან კედელზე მიმშარდველი, არც ნათესავი და არც მეგობარი.
12 . მოსპო ზიმრიმ ბაყაშას მთელი სახლეული უფლის სიტყვისამებრ, რომელიც წინასწარმეტყველ იეჰუს მეშვეობით ჰქონდა ნათქვამი ბაყაშაზე,
13 . ბაყაშას მთელი ცოდვებისთვის და ელას, მისი ძის ცოდვებისთვის, რომლებითაც აცდუნეს ისრაელი თავისი ამაოებით, რათა განერისხებინათ უფალი, ისრაელის ღმერთი.
14 . ელას დანარჩენი საქმენი და ყველაფერი, რაც მან გააკეთა, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
15 . იუდას მეფის, ასას მეფობის ოცდამეშვიდე წელს, შვიდ დღეს იმეფა ზიმრიმ თირცაში. ხალხი ფილისტიმელთა გიბეთონის პირდაპირ იყო დაბანაკებული.
16 . გაიგო დაბანაკებულმა ხალხმა, რომ ამბოხებულ ზიმრის მეფე მოუკლავს და იმავე დღეს, მხედართმთავარი ყომრი გაამეფა ბანაკში მთელ ისრაელზე.
17 . წავიდა ყომრი გიბეთონიდან მთელ ისრაელთან ერთად და ალყაში მოაქცია თირცა.
18 . დაინახა ზიმრიმ, რომ აღებულია ქალაქი, შევიდა მეფის სასახლის სამალავში, თავზე გადაიწვა სასახლე და მოკვდა.
19 . თავისი ცოდვებისთვის, რომლითაც სცოდავდა, რადგან ბოროტს სჩადიოდა უფლის თვალში და იერობყამის გზით მიდიოდა მის ცოდვებში, რომლითაც აცდუნა ისრაელი.
20 . ზიმრის დანარჩენი საქმენი და მისი ამბოხება, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
21 . მაშინ ორად გაიხლიჩა ისრაელის ხალხი: ხალხის ერთი ნახევარი თიბნი გინათის ძის გამეფებას ემხრობოდა, მეორე ნახევარი კი - ყომრისას.
22 . ყომრის ხალხი უფრო ძლიერი აღმოჩნდა თიბნის ხალხზე. მოკვდა თიბნი და გამეფდა ყომრი.
23 . იუდას მეფის, ასას მეფობის ოცდამეთერთმეტე წელს გამეფდა ყომრი ისრაელზე და თორმეტ წელს მეფობდა. ექვსი წელი თირცაში იმეფა.
24 . იყიდა შემერისგან სამარიის მთა ვერცხლის ორ ტალანტად, ქალაქი გააშენა იქ და სახელად სამარია უწოდა, ყოფილი მფლობელის სახელისამებრ.
25 . ბოროტად იქცეოდა ყომრი უფლის თვალში; იმათაც გადააჭარბა, რომლებიც მასზე უწინ იყვნენ.
26 . იერობყამ ნებატის ძის გზით წავიდა, მისი ცოდვის გზით, რომლითაც აცდუნა ისრაელი, რათა თავისი ამაო კერპებით განერისხებინა უფალი, ისრაელის ღმერთი.
27 . ყომრის დანარჩენი საქმენი და მისი სიმამაცე, განა ისრაელის მეფეთა მატიანეს წიგნში არაა აღწერილი?
28 . მიიძინა ყომრიმ თავის მამებთან და დაიკრძალა სამარიაში. მის ნაცვლად კი მისი ძე, ახაბი გამეფდა.
29 . ასას, იუდას მეფობის ოცდამეთვრამეტე წელს გამეფდა ახაბ ყომრის ძე ისრაელზე და ოცდაორი წელი მეფობდა სამარიაში, ისრაელზე.
30 . ყომრის ძის ბოროტებამ, რომელიც უფლის წინაშე ჩაიდინა მან, ყველას გადააჭარბა, ვინც მასზე უწინ იყვნენ.
31 . და არ იკმარა იერობყამ ნებატის ძის ცოდვაში სიარული; ცოლად მოიყვანა იეზებელი, ეთბაყალის, ციდონის მეფის ასული. და დაუწყო ბაყალს მსახურება და თაყვანისცემა.
32 . სამსხვერპლო აღუმართა ბაყალს სამარიაში, მის მიერვე აგებულ ბაყალის საკერპეში.
33 . გააკეთა ახაბმა აშერი და უფრო მეტად განარისხა უფალი, ისრაელის ღმერთი, ვიდრე ისრაელის ყველა მეფემ, მასზე უწინ რომ იყვნენ.
34 . მის დღეებში ააშენა ხიელ ბეთელელმა იერიხო: აბირამზე, თავის პირმშოზე დააფუძნა იგი და სეგუბზე, თავის უმცროს ძეზე დაადგინა მისი კარიბჭე, უფლის სიტყვისამებრ, რომელიც იეშუა ნავეს ძის მეშვეობით ჰქონდა წარმოთქმული.
1 . მრავალი დღის შემდეგ, მესამე წელს ეუწყა უფლის სიტყვა ელიას: "წადი, გამოეცხადე ახაბს და მივცემ წვიმას მიწის პირს”.
2 . წავიდა ელია, რათა ახაბს ჩვენებოდა. დიდი შიმშილი იყო სამარიაში.
3 . და მოუხმო ახაბმა ობადიაჰუს, სასახლის მოურავს; ძალზე ღვთისმოშიში იყო ობადიაჰუ.
4 . როცა იეზებელი უფლის წინასწარმეტყველებს ხოცავდა, წაიყვანა ობადიაჰუმ ასი წინასწარმეტყველი, ორმოცდაათ-ორმოცდაათი გადამალა მღვიმეში და პურითა და წყლით არჩენდა მათ.
5 . უთხრა ახაბმა ობადიაჰუს: "მოიარე ქვეყნად ყოველი წყარო და ნაკადული: ეგებ ვპოვოთ ბალახი, რომ ცხენები და ჯორები გამოვკვებოთ და არ დაგვეხოცოს საქონელი”.
6 . გაინაწილეს მიწები გამოსაკვლევად: ერთი გზით ახაბი წავიდა მარტო, მეორე გზით კი - ობადიაჰუ.
7 . გზაზე იდგა ობადიაჰუ და აჰა, ელია შემოხვდა. იცნო, პირქვე დაეცა და ჰკითხა: "ეს შენ ხარ ელია, ჩემო ბატონო?”
8 . უპასუხა: "მე ვარ. წადი, უთხარი შენს ბატონს: აჰა, აქ არის-თქო ელია”.
9 . უთხრა ობადიაჰუმ: "განა რა შეგცოდე, რომ ახაბის ხელს აძლევ მოსაკლავად შენ მსახურს?
10 . როგორც უფალი, შენი ღმერთია ცოცხალი, ისე არ არსებობს ერი და სამეფო, სადაც არ წარეგზავნოს ჩემს ბატონს შენს მოსაძებნად. როცა ეუბნებოდნენ, ვერსად ვნახეთო, ფიცით აფიცებდა იმ ხალხსა და სამეფოს, რომ ვერ გიპოვნეს.
11 . ახლა კი მეუბნები, წადი, უთხარი შენს ბატონს: აჰა, აქ არისო ელია.
12 . შენგან რომ წავალ, არ ვიცი, საით გაგიტაცებს უფლის სული; მივალ ახაბთან საუწყებლად და რომ ვეღარ გიპოვნის, მომკლავს; შენი მსახური კი ღვთისმოშიშია სიჭაბუკიდან.
13 . განა არ ეუწყა ჩემს ბატონს, რა მოვიმოქმედე, როცა უფლის წინასწარმეტყველებს ჟლეტდა იეზებელი?! უფლის ასი წინასწარმეტყველი გადავმალე, ორმოცდაათ-ორმოცდაათი კაცი მღვიმეში და ვარჩენდი პურითა და წყლით.
14 . ახლა კი მეუბნები, წადი, უთხარი შენს ბატონს: აჰა, აქ არისო ელია. ის კი მომკლავს”.
15 . უპასუხა ელიამ: "როგორც ცაბაოთ უფალია ცოცხალი, ვის წინაშეც ვდგავარ, ისე დღესვე უცილობლად გამოვეცხადები მას!”
16 . წავიდა ობადიაჰუ და შეატყობინა ახაბს, და ისიც გაემართა ელიასთან შესახვედრად.
17 . დაინახა ახაბმა ელია და უთხრა: "ნუთუ შენა ხარ, ისრაელის შემაჭირვებელო?”
18 . მიუგო: "მე კი არ შევაჭირვე ისრაელი, შენ და მამაშენის სახლმა, რადგან მიატოვეთ უფლის მცნებანი და ბაყალთა ნაკვალევს გაჰყევით.
19 . ახლა წარგზავნე და ქარმელის მთაზე შემიკრიბე მთელი ისრაელი და ბაყალის ოთხას ორმოცდაათი წინასწარმეტყველი, იეზებელის სუფრაზე რომ ჭამენ და აშერას ოთხასი წინასწარმეტყველი.
20 . წარგზავნა ახაბმა ისრაელის ყოველ ძესთან და ქარმელის მთაზე შეკრიბა წინასწარმეტყველნი.
21 . მივიდა ამ ხალხთან ელია და უთხრა: "როდემდე უნდა მერყეობდეთ ორ აზრს შორის? თუ უფალია ღმერთი, მის კვალს გაჰყევით! მაგრამ, თუ ბაყალია - მაშინ მის კვალს გაჰყევით!” ხმა არ ამოიღო ხალხმა.
22 . უთხრა ხალხს ელიამ: "მარტო მეღა დავრჩი უფლის წინასწარმეტყველი, ბაყალის წინასწარმეტყველნი კი ოთხას ორმოცდაათი კაცია.
23 . მოგვცენ ორი მოზვერი; ამოირჩიონ თავისთვის ერთი მოზვერი, დაჭრან და დადონ შეშაზე, ოღონდ ცეცხლი არ შეუნთონ. მე მეორე მოზვერს გავამზადებ, შეშაზე დავდებ, თუმცა ცეცხლს არ შევუნთებ.
24 . ახსენეთ თქვენი ღმერთის სახელი, მეც ვახსენებ უფლის სახელს. ის ღმერთი, რომელიც ცეცხლით გვიპასუხებს, ნამდვილად ღმერთია!” მიუგო მთელმა ხალხმა: "კეთილი სიტყვაა!”
25 . უთხრა ელიამ ბაყალის წინასწარმეტყველთ: "ამოირჩიეთ მოზვერი და ჯერ თქვენ მოამზადეთ, რადგან ბევრნი ხართ; ახსენეთ თქვენი ღმერთის სახელი, ოღონდ ცეცხლი არ შეუნთოთ”.
26 . აიყვანეს მოზვერი, რომელიც მისცა, მოამზადეს და დილიდან შუადღემდე მოუხმობდნენ ბაყალის სახელს: "ბაყალ, გვიპასუხე!” მაგრამ არც ხმა ყოფილა და არც რაიმე პასუხის მსგავსი. და ხტოდნენ სამსხვერპლოს ირგვლივ, რომელიც გააკეთეს.
27 . შუადღისას დაცინვა დაუწყო მათ ელიამ; ეუბნებოდა: "ხმამაღლა იყვირეთ, რადგან ღმერთია იგი; იქნებ ჩაფიქრდა ან საჭიროების გამო გვერდზე გადგა, ან მოგზაურობს, ეგებ სძინავს და გაღვიძება სჭირდება”.
28 . გაჰყვიროდნენ ხმამაღლა. ჩვეულებისამებრ თავებს ისერავდნენ მახვილებითა და შუბებით, სანამ არ გადმოინთხა მათი სისხლი.
29 . შუადღე გადაიხარა, ისინი კი ისევ ამაოდ ცდილობდნენ მწუხრის მსხვერპლშეწირვამდე; არც ხმა ყოფილა, არც პასუხი და არც ჩქამი.
30 . უთხრა ელიამ ყველა იქ მყოფს: "ახლოს მოდით”. ყველანი მიუახლოვდნენ და აღადგინა უფლის დამხობილი სამსხვერპლო.
31 . თორმეტი ქვა აიღო ელიამ, იაკობის თორმეტი ძის შტოების მიხედვით, იაკობისა, რომელსაც უთხრა უფალმა: ისრაელი იქნებაო სახელი შენი.
32 . ააშენა ამ ქვებით სამსხვერპლო უფლის სახელზე, ირგვლივ კი ორი საწყაული თესლის ტევადობის თხრილი შემოავლო.
33 . დააწყო შეშა, შუაზე გაკვეთა მოზვერი და დადო შეშაზე.
34 . უთხრა: "აავსეთ წყლით ოთხი კოკა და დაასხით დასაწველსა და შეშას!” კვლავ უთხრა: "გაიმეორეთ!” გაიმეორეს. კვლავ უთხრა: "მესამედაც დაასხით!” მესამედაც დაასხეს.
35 . სამსხვერპლოს გარშემო ჩამოედინა წყალი და თხრილიც აივსო წყლით.
36 . შემოდგა ელია წინასწარმეტყველი მწუხრის მსხვერპლშეწირვისას და თქვა: "უფალო, ღმერთო აბრაჰამისა, ისაკისა და ისრაელისა! დაე შეიტყონ დღეს, რომ შენა ხარ ღმერთი ისრაელისა და მე, შენმა მსახურმა, შენი სიტყვით ვქმენი ყველა ეს საქმე;
37 . მიპასუხე უფალო, მიპასუხე! რათა შეიტყოს ხალხმა, რომ შენა ხარ უფალი ღმერთი და შენ კვლავ აბრუნებ მათ გულებს შენდამი!”
38 . ჩამოვარდა უფლის ცეცხლი. შთანთქა სრულადდასაწველი და შეშა, ქვები და მტვერი და თხრილში ჩასხმული წყალიც ამოლოკა.
39 . დაინახა მთელმა ხალხმა, პირქვე დაეცა და შესძახა: "უფალი - ისაა ღმერთი, უფალი - ისაა ღმერთი!”
40 . უთხრა მათ ელიამ: "შეიპყრეთ ბაყალის წინასწარმეტყველნი, არავინ გაიქცეს”. და შეიპყრეს. კიშონის ხევში ჩაიყვანა ისინი ელიამ და იქ დახოცა.
41 . უთხრა ახაბს ელიამ: "წადი, ჭამე და სვი, რადგან წვიმის შხაპუნის ხმა ისმის”.
42 . წავიდა ახაბი საჭმელ-სასმელად, ელია კი ქარმელის მთაზე ავიდა, მიწაზე დაწვა და სახე მუხლებს შორის მოიქცია.
43 . უთხრა მსახურს: წადი, გაიხედე ზღვის მხარეს”. ავიდა, გაიხედა და თქვა: "არაფერი ჩანს”. მან შვიდჯერ უთხრა: "კიდევ წადი”.
44 . მეშვიდე ჯერზე რომ მობრუნდა, თქვა: "აჰა, ზღვიდან ამომავალი ღრუბელი მოსჩანს, მცირე, როგორც კაცის მუჭი”. უთხრა ელიამ: "წადი, უთხარი ახაბს: ეტლი მოიმზადე და აუჩქარე, წვიმამ არ მოგისწროს-თქო”.
45 . ამასობაში ცა მოიქუფრა, ღრუბლისა და ქარისაგან და წამოვიდა თავსხმა წვიმა. შეჯდა ეტლზე ახაბი და იზრეყელს გაემგზავრა.
46 . უფლის ხელი იყო ელიაზე, სარტყელი შემოირტყა წელზე და სირბილით გადაასწრო ახაბს იზრეყელამდე.
1 . ასე შეღაღადა ერთმა ქალმა, წინასწარმეტყველთა ცოლთაგან, ელისეს: "მოკვდა ჩემი ქმარი, შენი მსახური; შენ იცი, რომ უფლის მოშიში იყო იგი. ახლა კი მევახშე მომადგა, რათა ორივე ჩემი შვილი მონებად წაიყვანოს თავისთვის”.
2 . უთხრა ელისემ: "რა გაგიკეთო? მითხარი, რა გაქვს სახლში?” უპასუხა: "ერთი დოქი ზეთის მეტი არაფერი აქვს სახლში შენს მხევალს”.
3 . უთხრა ელისემ: "წადი და მთელი შენი სამეზობლოდან ითხოვე ჭურჭელი; ყველა მეზობლისგან წამოიღე, რაც შეიძლება ბევრი ცარიელი ჭურჭელი ინათხოვრე.
4 . მერე შედით და შეიკეტეთ კარი შენ და შენმა ძეებმა; ჩაასხი ზეთი ყოველ ამ ჭურჭელში და სავსეები განზე გადგი”.
5 . წავიდა და შეიკეტა კარი თავის ძეებთან ერთად. აწვდიდნენ მას ჭურჭელს, ის კი ზეთს ასხამდა.
6 . როცა ყველა ჭურჭელი აივსო, უთხრა თავის ძეს: "კიდევ მომიტანე ჭურჭელი”. უპასუხა: "აღარაა მეტი ჭურჭელი” და ზეთიც შეწყდა.
7 . მივიდა ქალი და უამბო ღვთისკაცს. უთხრა მან: "წადი, გაყიდე ზეთი და გადაიხადე შენი ვალი; დანარჩენით კი თავი ირჩინეთ შენ და შენმა ძეებმა”.
8 . ერთ დღეს შუნამში მივიდა ელისე; იყო იქ ერთი დიდგვაროვანი ქალი; დაჟინებით მიიწვია პურის საჭმელად; გავლისას ყოველთვის შეუხვევდა ხოლმე მასთან პურის საჭმელად.
9 . უთხრა ქალმა თავის ქმარს: "აჰა, ვიცი, რომ წმიდაა ის ღვთისკაცი, რომელიც ჩვენთან დადის მუდამ.
10 . მოვუწყოთ პატარა ოთახი ზედა სართულზე, დავუდგათ საწოლი, მაგიდა, სკამი, სასანთლე და როცა ჩვენთან შემოივლის, იქ გაჩერდეს”.
11 . ერთ დღესაც მივიდა ელისე, ავიდა ზედა ოთახში და დაწვა.
12 . უთხრა ელისემ გეხაზს, თავის მსახურს: "მოუხმე იმ შუნამელ ქალს”. მოუხმო და დადგა ქალი მის წინაშე.
13 . უთხრა მსახურს: "უთხარი: აჰა, ასე მოწიწებით ზრუნავ ჩვენზე, რა გავაკეთო შენთვის? ხომ არ ველაპარაკო მეფეს ან მხედართმთავარს შენზე?” მიუგო ქალმა: "არაფერი მჭირდება, მე ჩემს ხალხში ვცხოვრობ”.
14 . ჰკითხა გეხაზს: "რაღა გავაკეთო მისთვის?” მიუგო გეხაზმა: "ძე არ ჰყავს, ხოლო ქმარი მოხუცებულია”.
15 . უთხრა ელისემ: "დაუძახე”. მოუხმო და დადგა კართან ქალი.
16 . უთხრა: "გაისად ამ დროს, ძეს ჩაიკონებ”. მიუგო ქალმა: "ნუ, ჩემო ბატონო, ღვთისკაცო, ნუ მოატყუებ შენს მხევალს”.
17 . დაორსულდა ის ქალი და ერთი წლის მერე ძე გააჩინა, როგორც ელისემ უთხრა.
18 . გაიზარდა ბიჭი და ერთ დღეს მამამისს გაჰყვა მომკელებთან.
19 . შესჩივლა მამამისს: "თავი მტკივა! თავი მტკივა! უთხრა მან მსახურს: "წაიყვანე დედამისთან”.
20 . წაიყვანა და დედას მიუყვანა. შუადღემდე მუხლებზე ეჯდა დედამისს და მოკვდა.
21 . ავიდა და ღვთისკაცის საწოლზე მიაწვინა ბავშვი, გამოიკეტა კარი და გამოვიდა.
22 . მოიხმო ქმარი და უთხრა: "გთხოვ, ვინმე მსახური და ერთი ვირი გამომიგზავნე, ღვთისკაცთან გავიქცევი და მოვბრუნდები”.
23 . ჰკითხა ქმარმა: "რისთვის მიდიხარ მასთან? არც ახალმთვარობაა დღეს და არც შაბათი!” უთხრა ქალმა: "მშვიდად იყავი!”
24 . შეკაზმა სახედარი და უთხრა მსახურს: "წაიყვანე და წინ წადი, ნუ შემაჩერებ, ვიდრე არ გეტყვი”.
25 . წავიდა და ქარმელის მთაზე მივიდა ღვთისკაცთან; შორიდან დაინახა იგი ღვთისკაცმა და უთხრა გეხაზს, თავის მსახურს: "აგერ, ის შუნამელი ქალი.
26 . ახლა გაიქეცი, შეეგებე და ჰკითხე, ხომ მშვიდობით ხართ შენ, შენი ქმარი და ბავშვი-თქო?” უპასუხა: "მშვიდობით”.
27 . როცა მივიდა მთაზე ღვთის კაცთან, ფეხებზე ჩაებღაუჭა. გეხაზი შეეცადა მის მოცილებას, მაგრამ ღვთისკაცმა უთხრა: "დაეხსენი, რადგან სულგამწარებულია იგი, უფალმა კი დამიმალა და არ უთქვამს”.
28 . უთხრა ქალმა: "განა მე ვითხოვე შვილი ჩემი ბატონისგან? აკი ვთქვი, ამაოდ ნუ დამპირდები-მეთქი”.
29 . უთხრა გეხაზს: "შემოისარტყლე, აიღე ჩემი კვერთხი და წადი. თუ ვინმეს შეხვდი, ნუ მიესალმები და თუ მოგესალმოს ვინმე, ნუ უპასუხებ. სახეზე დაადე ყრმას კვერთხი”.
30 . უთხრა ბიჭუნას დედამ: "ვფიცავ უფალს და ვფიცავ შენს სულს, თუ მიგატოვო!” ადგა ელისე და წაჰყვა.
31 . მათზე ადრე მივიდა გეხაზი და სახეზე დაადო ყრმას კვერთხი, მაგრამ არც ხმა გაისმა და არც ჩქამი. მობრუნდა მათთან შესახვედრად და შესჩივლა: "ვერ გაიღვიძა ყრმამ”.
32 . შევიდა ელისე სახლში და, აჰა, მკვდარია ყრმა, მის საწოლზეა მიწვენილი.
33 . შევიდა ოთახში, კარი შეიკეტა და ილოცა უფლის წინაშე.
34 . ადგა და ზემოდან დააწვა ყრმას; პირი პირზე დაადო, თვალები თვალებზე, ხელის მტევნები ხელის მტევნებზე, განერთხა მასზე და გათბა ყრმის სხეული.
35 . გაიარ-გამოიარა ოთახში და შემდეგ კვლავ განერთხა მასზე. შვიდჯერ დააცემინა ყრმამ და თვალები გაახილა.
36 . უთხრა ელისემ გეხაზს: "მოუხმე იმ შუნამელს”. მანაც მოუხმო. მივიდა ქალი და უთხრა ელისემ: "წაიყვანე შენი ძე”.
37 . მის ფერხთით დაემხო ქალი, მდაბლად მოიდრიკა, მერე აიყვანა თავისი ძე და ოთახიდან გავიდა.
38 . ელისე გილგალში დაბრუნდა. შიმშილი იყო იმ მიწაზე; მის წინაშე ისხდნენ წინასწარმეტყველთა ძენი. უთხრა თავის მსახურს: "დიდი ქვაბი შემოდგი ცეცხლზე და შეჭამანდი მოხარშე წინასწარმეტყველთა ძეთათვის”.
39 . ერთი მათგანი ველზე გავიდა მწვანილის მოსაკრეფად, იპოვა ველური მცენარე, მოკრიფა მისი ველური ნაყოფი, აივსო სამოსელი, მივიდა და წვრილად ჩააჭრა შეჭამანდის ქვაბში _ მათ კი არ იცოდნენ რა იყო.
40 . დაუსხეს კაცებს საჭმელად და შეჭამანდს რომ შეექცეოდნენ, შეჰყვირეს: "სიკვდილია ქვაბში, ღვთისკაცო!” და ვეღარ შეძლეს ჭამა.
41 . თქვა ელისემ: "მოიტანეთ ფქვილი”. ჩაყარა ქვაბში და თქვა: "დაუსხი ხალხს, რათა ჭამონ”. საზიანო აღარაფერი დარჩა ქვაბში.
42 . კაცი მივიდა ბაყალ-შალიშადან და მიუტანა ღვთისკაცს პირველმოწეული პურეულისგან: ქერის ოცი პური და ნედლი მარცვლეული გუდით. თქვა ელისემ: "მიეცი ხალხს და ჭამონ”.
43 . ჰკითხა მსახურმა: "განა რა იქნება ეს ასი კაცისთვის?” კვლავ უთხრა ელისემ: "მიეცი ხალხს და ჭამონ, რადგან ასე ამბობს უფალი: შეჭამენ და კიდევ დარჩება”.
44 . მისცა, ჭამეს და კიდეც დარჩათ, უფლის სიტყვისამებრ.
1 . დაინახა ღოთოლიამ, ახაზიას დედამ, რომ მოკვდა მისი ძე, ადგა და გაანადგურა მთელი სამეფო მოდგმა.
2 . მაგრამ იეჰოშებაყმა, მეფე იორამის ასულმა, ახაზიას დამ, მეფის ძეებიდან გამოარჩია იოაში, ახაზიას ძე და ძიძასთან ერთად საწოლ ოთახში დაუმალა ღოთოლიას და ვერ მოკლეს.
3 . ექვს წელიწადს იმალებოდა მასთან ერთად უფლის სახლში, ღოთოლია კი მეფობდა ქვეყანაზე.
4 . მეშვიდე წელს გაგზავნა იეჰოიადაყმა და უფლის სახლში მოაყვანინა ქერეთელი ასისთავები და მცველები, აღთქმა დადო მათთან, დააფიცა უფლის სახლში, და აჩვენა მეფის ვაჟი.
5 . უბრძანა: "აი, როგორ უნდა გააკეთოთ ეს საქმე: თქვენგან, შაბათს მომსვლელთა მესამედმა, მეფის სახლში უნდა იგუშაგოთ.
6 . მესამედი ტაძრის კარიბჭესთან წავიდეს, მესამედი კარიბჭესთან, მალემსრბოლთა უკან რომ არის. მორიგეობით იყარაულეთ სასახლეში.
7 . შაბათს გამსვლელთაგან, ორი მესამედი, უფლის სახლში იდარაჯებთ მეფისთვის.
8 . გარს შემოერტყით მეფეს თითოეული იარაღით ხელში; ვინც მწყობრში შემოვა, მოკალით. მეფესთან იყავით, მისი გამოსვლისას და შესვლისას”.
9 . ყველაფერი ისე გააკეთეს ასისთავებმა, როგორც იეჰოიადაყ მღვდელმა უბრძანა; წაიყვანა ყველამ თავ-თავისი კაცები, შაბათს მომსვლელი და შაბათს გამსვლელი და იეჰოიადაყ მღვდელთან მივიდნენ.
10 . დაურიგა მღვდელმა ასისთავებს მეფე დავითის შუბები და ფარები უფლის სახლში რომ ჰქონდა.
11 . დადგნენ მცველები, თითოეული თავისი იარაღით ხელში, სახლის მარჯვენა ფრთიდან სახლის მარცხენა ფრთამდე, სამსხვერპლოსთან და სახლთან, მეფის ირგვლივ.
12 . გამოიყვანა იეჰოიადაყმა მეფის ვაჟი, დაადგა მას სამეფო გვირგვინი და მისცა მოწმობა. გაამეფეს და სცხეს ზეთი. ტაშს უკრავდნენ და ამბობდნენ: "იცოცხლოს მეფემ!”
13 . გაიგონა ღოთოლიამ ხალხის ხმაური და მივიდა ხალხთან უფლის ტაძარში.
14 . გაიხედა და, აჰა, წესისამებრ კვარცხლბეკზე დგას მეფე, მთავრები და მებუკენი მეფის გვერდით; ხალხი მხიარულობს და საყვირებს აყვირებს. შემოიხია სამოსელი ღოთოლიამ და შესძახა: "ღალატია! ღალატი!”
15 . უბრძანა იეჰოიადაყ მღვდელმა ასისთავებს, ჯარის მეთაურებს და უთხრა: "მწყობრს გარეთ გაიყვანეთ ღოთოლია და ვინც უკან გაჰყვება, მახვილით მოკალით”. იფიქრა: "უფლის სახლში არ მოკლანო”.
16 . ხელი ჩაავლეს, მეფის სახლამდე ცხენთა შესასვლელი გზით წაიყვანეს და იქ მოკლეს.
17 . აღთქმა დადო იეჰოიადაყმა უფალს, მეფესა და ხალხს შორის, რათა საუფლო ხალხი ყოფილიყო; ასევე - მეფესა და ხალხს შორის.
18 . შევიდა მთელი ხალხი ბაყალის სახლში და დაანგრიეს სახლი, სამსხვერპლო და მისი გამოსახულებანი. სამსხვერპლოების წინ მოკლეს მათანი, ბაყალის ქურუმი. დააწესა იეჰოიადაყ მღვდელმა ზედამხედველობა უფლის სახლზე.
19 . წამოიყვანა ასისთავები, ქერეთელი მცველები, მთელი ქვეყნის ხალხი და გამოიყვანეს მეფე უფლის სახლიდან. მცველთა შესასვლელით სამეფო სახლში მივიდნენ და სამეფო ტახტზე დაჯდა იგი.
20 . მხიარულობდა მთელი ქვეყნის ხალხი და დამშვიდდა ქალაქი. ღოთოლია კი მახვილით მოკლეს მეფის სახლში.
21 . შვიდი წლის იყო იოაში, როდესაც გამეფდა.
1 . თორმეტი წლის იყო მენაშე, როცა გამეფდა და ორმოცდათხუთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ხეფციბა.
2 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში იმ ერების სიბილწეთა კვალზე, რომლებიც უფალმა განდევნა ისრაელის ძეთაგან.
3 . კვლავ ააშენა ხიზკიაჰუს, მამამისის მიერ დანგრეული მაღლობები; სამსხვერპლოები აღუმართა ბაყალს და გააკეთა აშერი, როგორც ახაბს, ისრაელის მეფეს ჰქონდა გაკეთებული; მთელ ციურ მხედრობას ეთაყვანებოდა და ემსახურებოდა.
4 . ააშენა სამსხვერპლოები უფლის სახლში, რაზეც ნაბრძანები ჰქონდა უფალს: "იერუსალიმში იქნება ჩემი სახელი”.
5 . მთელ ციურ მხედრობას სამსხვერპლოები აუშენა უფლის სახლის ორივე ეზოში.
6 . ცეცხლში გაატარა თავისი ვაჟი, მისნობდა და სულთა მხმობელნი განაწესა. ბევრ ბოროტებას აკეთებდა უფლის თვალში მის განსარისხებლად.
7 . გამოაქანდაკა აშერის კერპი და დადგა სახლში, რომელზეც უთხრა უფალმა დავითს და მის ძეს, სოლომონს: "ამ სახლში და იერუსალიმში, რომელიც მე ამოვირჩიე ისრაელის ყველა ტომიდან, საუკუნოდ დავდებ ჩემს სახელს;
8 . აღარ მოვაცვლევინებ ფეხს ისრაელს ამ მიწიდან, რომელიც მივეცი მათ მამებს, ოღონდ მოიქცნენ ისე, როგორც ვუბრძანე, იმ რჯულის თანახმად, მოსემ ჩემმა მსახურმა რომ ამცნო მათ”.
9 . მაგრამ არ ისმინეს; აცდუნა ისინი მენაშემ და იმ ერებზე დიდ ბოროტებას სჩადიოდნენ, რომლებიც მოსპო უფალმა ისრაელის ძეთაგან.
10 . ამბობდა უფალი თავის მსახურთა, წინასწარმეტყველთა მეშვეობით:
11 . "რადგან ეს სიბილწენი ჩაიდინა მენაშემ, იუდას მეფემ და გადააჭარბა ბოროტებაში ამორეველთ, მასზე უწინ რომ იყვნენ და იუდაც აცდუნა თავისი კერპებით,
12 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, ისეთ ბოროტებას დავატეხ იერუსალიმს და იუდას, რომ ორივე ყური შეერხევა ამის გამგონეს.
13 . სამარიის ლარს და ახაბის სახლის შვეულს გადავჭიმავ იერუსალიმზე; ისე ამოვრეცხავ იერუსალიმს, როგორც ჯამს ამორეცხავს კაცი - ამორეცხავს და ამოაპირქვავებს;
14 . მივატოვებ ჩემი სამკვიდრებლის ნარჩენს, მტრებს ჩავუგდებ ხელში და ნადავლად და დასატაცებლად შეიქნებიან მათი მტრებისთვის.
15 . რადგან ბოროტად იქცეოდნენ ჩემს თვალში და მაჯავრებდნენ იმ დღიდან მოყოლებული, რაც მათი მამები გამოვიდნენ ეგვიპტიდან.
16 . უდანაშაულო სისხლიც ბევრი დაღვარა მენაშემ, ვიდრე არ აღავსო იერუსალიმი პირთამდე, გარდა იმ ცოდვისა, იუდას რომ აცოდვინა და უფლის თვალში ბოროტი აკეთებინა”.
17 . მენაშეს დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მან მოიმოქმედა, მისი ცოდვები, რაც კი შეუცოდავს, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
18 . განისვენა მენაშემ თავის მამებთან და დამარხეს იგი თავისი სახლის ბაღში, ყუზას ბაღში. მის ნაცვლად მისი ძე ამონი გამეფდა.
19 . ოცდაორი წლის იყო ამონი როცა გამეფდა და ორი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო მეშულემეთი, ხარუცის ასული, იატბადან.
20 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მამამისი მენაშე.
21 . ყველა ის გზა მოსინჯა, რომლითაც მამამისი დადიოდა; ემსახურებოდა და ეთაყვანებოდა კერპებს, რომლებსაც მამამისი ემსახურებოდა;
22 . მიატოვა უფალი, თავისი მამების ღმერთი და უფლის გზით არ დადიოდა.
23 . მიატოვა უფალი, თავისი მამების ღმერთი და უფლის გზით არ დადიოდა.
24 . მაგრამ დახოცა ქვეყნის ხალხმა ამონ მეფის წინააღმდეგ აჯანყებულნი და მის ნაცვლად მისი ძე, იოშია გაამეფა.
25 . ამონის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.
26 . დამარხეს იგი თავის სამარხში, ყუზას ბაღში. მის ნაცვლად მისი ძე, იოშია გამეფდა.
1 . გაგზავნა მეფემ მოციქულები და შეკრიბეს მასთან იუდასა და იერუსალიმის მთელი უხუცესობა.
2 . წავიდა მეფე უფლის სახლში და მასთან ერთად იუდას ყველა კაცი და იერუსალიმის ყველა მცხოვრები, ასევე მღვდლები, წინასწარმეტყველნი, მთელი ერი დიდიდან პატარამდე და მათ გასაგონად წაიკითხა მეფემ იმ აღთქმის წიგნის ყოველი სიტყვა, უფლის სახლში რომ იპოვეს.
3 . დადგა მეფე სვეტის წინ და დადო აღთქმა უფლის წინაშე, რომ ივლიდა უფლის კვალზე, მთელი გულით და მთელი სულით დაიცავდა მის მცნებებს, მოწმობებსა და დადგენილებებს, რათა აღსრულებულიყო ამ წიგნში ჩაწერილი აღთქმის სიტყვები. მთელმა ხალხმა მოიწონა აღთქმა.
4 . უბრძანა მეფემ ხილკიაჰუ მღვდელმთავარს, მეორე საფეხურის მღვდლებსა და კარიბჭის მცველთ, რომ გამოეტანათ უფლის სახლიდან ბაყალისთვის, აშერისთვის და მთელი ციური ლაშქრისთვის გაკეთებული ჭურჭელი და ცეცხლს მისცა ისინი იერუსალიმის გარეთ, კედრონის ველზე, ხოლო ნაცარი ბეთელში წაიღო.
5 . გაყარა იუდას მეფეთა მიერ დაყენებული ქურუმები, რომლებიც საკმეველს აკმევდნენ მაღლობებზე იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის შემოგარენში; და ბაყალს, მზეს, მთვარეს, ვარსკვლავებსა და ცის მთელ მხედრობას უკმევდნენ;
6 . გაიტანა აშერი უფლის სახლიდან იერუსალიმის გარეთ, კედრონის ხევისკენ, დაწვა კედრონის ხევში, მტვრად აქცია და ხალხის ძეთა საფლავებზე გააბნია.
7 . დაანგრია უფლის სახლთან მდგარი მეძავთა სახლები, სადაც დედაკაცები საფარველს უქსოვდნენ აშერს;
8 . გამოიყვანა იუდას ქალაქებიდან ყველა მღვდელი და წაბილწა ის მაღლობები, სადაც აკმევდნენ ისინი, გებაყიდან ბეერ-შებაყამდე, დაანგრია კარიბჭის მაღლობები, ერთი - ქალაქის მთავრის, იეშუას, კარიბჭის შესასვლელთან რომ იყო და მეორე - ქალაქის კარიბჭის ხელმარცხნივ.
9 . თუმცა არ ადიოდნენ მაღლობთა მღვდლები უფლის სამსხვერპლოსთან იერუსალიმში, მაინც ჭამდნენ ხმიადებს თავის ძმებთან ერთად.
10 . წაბილწა სამსხვერპლო, ჰინომის ძეთა ველზე რომ იყო, რათა არავის გაეტარებინა ცეცხლში მოლოქისთვის თავისი ძე ან ასული.
11 . გაუშვა ცხენები, რომლებიც იუდას მეფეებს მზისთვის ჰყავდათ მიძღვნილი, უფლის სახლის შესასვლელიდან სარდალ ნეთან-მელექის ოთახამდე, გარეუბანში რომ არის; მზის ეტლები კი ცეცხლში დაწვა.
12 . დაანგრია მეფემ იუდას მეფეთა მიერ, ახაზის ზედა სახლის ერდოზე და უფლის სახლის ორივე ეზოში, მანაშეს მიერ აღმართული სამსხვერპლოები, მოაშორა იქაურობას და კედრონის ხევში გადაყარა მათი მტვერი.
13 . შებილწა მეფე იოშიამ მაღლობები იერუსალიმის გასწვრივ, გახრწნილების მთის მარჯვნივ, სოლომონმა, ისრაელის მეფემ რომ აუშენა ყაშთორეთს - ციდონელთა სიბილწეს, ქამოშს - მოაბის სიბილწეს და მილქომს - ყამონის ძეთა სისაძაგლეს.
14 . ნამსხვრევებად აქცია სვეტები, გაჩეხა აშერები და ადამიანების ძვლებით შეავსო მათი ადგილები.
15 . ასევე მოექცა სამსხვერპლოს, რომელიც ბეთელშია. იერობყამ ნაბატის ძის, ისრაელის მაცდუნებლის მოწყობილი მაღლობიც და სამსხვერპლოც მანვე დაანგრია; ცეცხლში დაწვა მაღლობი და გააცამტვერა; აშერიც დაწვა.
16 . მიბრუნდა იოშია და დაინახა სამარხები, მთაზე რომ იყო; გაგზავნა და ამოაღებინა სამარხებიდან ძვლები და სამსხვერპლოზე დაწვა. ამით წაბილწა იგი უფლის სიტყვისამებრ, რომელიც წარმოთქვა ღვთისკაცმა, რომელმაც წინასწარ განაცხადა ეს ამბები.
17 . იკითხა იოშიამ: „ეს რა ძეგლია, მე რომ ვხედავ?” უთხრეს ქალაქის მცხოვრებლებმა: „იუდადან მოსული ღვთისკაცის სამარხია, რომელმაც წინასწარ განაცხადა ეს ამბები, შენ რომ დამართე ახლა ბეთელის სამსხვერპლოს”.
18 . თქვა: „მოასვენეთ, ნურავინ დასძრავს მის ძვლებს”. არ შეხებიან არც მის და არც იმ წინასწარმეტყველის ძვლებს, რომელიც სამარიიდან მოვიდა.
19 . ასევე მოაშორა იოშიამ ყველა სახლი მაღლობებზე, სამარიის ქალაქებში რომ ჰქონდათ აშენებული ისრაელის მეფეებს უფლის განსარისხებლად და ისეთივე საქმე დამართა მათ, როგორც ბეთელში.
20 . სამსხვერპლოებზე დაკლა მაღლობთა მღვდლები, ვინც კი იქ იყო, ზედ დაწვა კაცთა ძვლები და იერუსალიმში დაბრუნდა.
21 . უბრძანა მეფემ მთელ ხალხს და უთხრა: „იდღესასწაულეთ პასექი უფლისთვის, თქვენი ღმერთისთვის, როგორც ამ აღთქმის წიგნში წერია”.
22 . არ მომზადებულა ასეთი პასექი მსაჯულთა დროიდან, რომლებიც განსჯიდნენ ისრაელს და არც ისრაელისა და იუდას მეფეთა დღეებში არ მომხდარა ასეთი რამ.
23 . მხოლოდ იოშია მეფის გამეფების მეთვრამეტე წელს მომზადდა ასეთი პასექი უფლისთვის იერუსალიმში.
24 . აღმოფხვრა იოშიამ მესულთანეები, გრძნეულები, ჯადოქრები, თერაფიმები, კერპები და ყოველი სისაძაგლე, რაც კი იუდას ქვეყანასა და იერუსალიმში გამოჩნდა, რათა აღსრულებულიყო იმ წიგნში ჩაწერილი რჯულის სიტყვები, რომელიც უფლის სახლში იპოვა ხილკიაჰუ მღვდელმა.
25 . არ ყოფილა მანამდე მისი მსგავსი მეფე, რომელიც უფლისკენ მთელი თავისი გულით, სულითა და ძალით მოიქცა, მოსეს რჯულის თანახმად და არც მის მერე აღმდგარა მისი მსგავსი.
26 . მაგრამ არ შებრუნებულა უფალი მძვინვარე რისხვისგან, რითაც მრისხანებდა იგი იუდაზე იმ სიბრაზის გამო, რომლითაც გააბრაზა მანაშემ.
27 . თქვა უფალმა: „იუდასაც მოვიშორებ, როგორც ისრაელი მოვიშორე, უარვყოფ ამ ქალაქს, იერუსალიმს და სახლს რომელიც ავირჩიე და რომელზეც ვთქვი: აქ დამკვიდრდება ჩემი სახელი”.
28 . იოშიას დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც მოიმოქმედა, განა იუდას მეფეთა მატიანეში არაა ჩაწერილი?
29 . მის დროს გამოვიდა ფარაონი ნექო, ეგვიპტის მეფე, აშურის მეფესთან მდინარე ევფრატზე. გაემართა მეფე იოშია მის დასახვედრად და მოკლა იგი ფარაონმა მეგიდოში, დანახვისთანავე.
30 . ეტლით წაასვენეს იგი მისმა მსახურებმა მეგიდოდან იერუსალიმში და მის სამარხში დამარხეს. აიყვანა ქვეყნის ხალხმა იეჰოახაზი, იოშიას ძე, ზეთი სცხეს და მამამისის ნაცვლად გაამეფეს.
31 . ოცდასამი წლისა იყო იეჰოახაზი, როცა გამეფდა და სამი თვე იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ხამუტალი, იერემიას ასული, ლიბნადან.
32 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამები.
33 . დაატუსაღა იგი ფარაონმა ნექომ რიბლაში, ხამათის ქვეყანაში, რომ იერუსალიმში არ ემეფა და ქვეყანას ხარკად ასი ტალანტი ვერცხლი და ერთი ტალანტი ოქრო დააკისრა.
34 . გაამეფა ფარაონმა ნექომ ელიაკიმი, იოშიას ძე, მამამისის, იოშიას ნაცვლად: სახელი შეუცვალა და დაარქვა იეჰოიაკიმი. იეჰოახაზი კი ეგვიპტეში წაიყვანა და იქ მოკვდა.
35 . ოქრო-ვერცხლს აძლევდა იეჰოიაკიმი ფარაონს, ოღონდ ქვეყანას დაადო გადასახადები, რათა მიეცა ფული ფარაონის ბრძანებისამებრ; ქვეყნის ხალხს, თითოეულს მისი ქონების მიხედვით დააკისრა ნექოსთვის მისაცემი ფული.
36 . ოცდახუთი წლისა იყო იეჰოიაკიმი როცა გამეფდა და თერთმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში. დედამისი იყო ზებუდა, ფედაიას ასული, რუმადან.
37 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, როგორც მისი მამები.
1 . ძენი რეუბენისა, ისრაელის პირმშოსი; პირმშო იყო იგი, მაგრამ შებილწა თავისი მამის სარეცელი და მისი პირმშოობა ისრაელის ძის, იოსების ძეთ გადაეცა, ამიტომ პირმშოდ ვეღარ ჩაიწერებოდნენ.
2 . გაძლიერდა იუდა თავის ძმათა შორის და წინამძღვარიც მისგან იყო; პირმშოობა კი იოსებმა მიიღო.
3 . რეუბენის, ისრაელის პირმშოს ძენი: ხანოხი, ფალუ, ხეცრონი და ქარმი.
4 . იოელის ძენი: შემაყია, მისი ძე გოგი, მისი ძე შიმყი,
5 . მისი ძე მიქა, მისი ძე რეაია, მისი ძე ბაყალი,
6 . მისი ძე ბეერა, რომელიც ტყვედ წაიყვანა აშურის მეფემ, თიგლათ-ფილესერმა, ის იყო რეუბენის ძეთა წინამძღოლი.
7 . მისი ძმები, მათი საგვარეულოებისა და მისი საგვარტომო ნუსხის მიხედვით იყვნენ: მთავარი იეყიელი, ზაქარია,
8 . და ბელაყი, ყაზაზის ძე, შემაყის ძე, იოელის ძე. იგი ყაროყერში ცხოვრობდა, ნებომდე და ბაყალ-მეყონამდე.
9 . აღმოსავლეთით დასახლდა, მდინარე ევფრატიდან მოყოლებული უდაბნოს პირამდე, რადგან გაუმრავლდათ საქონელი გილყადის ქვეყანაში.
10 . ეომებოდნენ აგარელებს საულის დღეებში და დაეცნენ კიდეც მათი ხელით. და დაისაკუთრეს მათი კარვები, გილყადის მთელ აღმოსავლეთ მხარეში.
11 . გადის ძენი მათ მეზობლად ცხოვრობდნენ ბაშანის ქვეყანაში - სალქამდე:
12 . მთავარი იოელი, მეორე შაფამი, შემდეგ იაყნაი და შაფატი ბაშანში ცხოვრობდნენ.
13 . მათი ძმები, თავ-თავისი მამების სახლეულებით: მიქაელი, მეშულამი, შებაყი, იორაი, იაქყანი, ზიაყი, ყებერი და შიბყა.
14 . ესენი არიან ძენი აბიხაილისა, ხურის ძისა, იაროახაის ძისა, გილყადის ძისა, მიქაელის ძისა, იეშიშაის ძისა, იახდოს ძისა და ბუზის ძისა;
15 . ახი, ყაბდიელის ძე, გუნის ძე, მათი მამისსახლის თავკაცი.
16 . ცხოვრობდნენ გილყადში, ბაშანსა და მის ქალაქებში, ასევე შარონის მთელ საძოვრებზე, მთელ მის საზღვრებში.
17 . ყველანი აღირიცხნენ იუდას მეფის, იოთამისა და ისრაელის მეფის, იერობყამის დღეებში.
18 . რეუბენის ძენი, გადელები და მენაშეს ნახევარი ტომი მამაცი კაცები იყვნენ, ფარ-შუბის ამღებნი, მშვილდოსანნი, ომებში დახელოვნებულნი. მათგან რიცხვით ორმოცდაოთხიათას შვიდას სამოცი გადიოდა საომრად.
19 . ეომებოდნენ აგარელებს, იეტურს, ნაფიშს და ნოდაბს.
20 . მიეხმარნენ ბრძოლაში და ხელში ჩაუვარდათ აგარელები და ყველაფერი, რაც გააჩნდათ. ეს იმიტომ, რომ ბრძოლაში ღმერთს მოუხმეს და მანაც უსმინა, რაკი მიენდნენ მას.
21 . წამოასხეს მათი საქონელი: ორმოცდაათიათასი აქლემი, ორასორმოცდაათი ათასი ცხვარი, ორი ათასი სახედარი და ასი ათასი ტყვე,
22 . მრავალი მოკლული დაეცა, რადგან ღმერთისგან იყო ეს ომი. და დასახლდნენ ისინი მათ ადგილზე, სანამ გადაასახლებდნენ ტყვეობაში.
23 . მენაშეს ძეთა ნახევარი ტომიც დამკვიდრდა იმ ქვეყანაში, ბაშანიდან მოყოლებული ბაყალ-ხერმონამდე, სენირამდე და ხერმონის მთამდე. მრავალრიცხოვანნი იყვნენ ისინი.
24 . ესენი იყვნენ მათი მამისსახლთა თავკაცები: ყეფერი, იშყი, ელიელი, ყაზრიელი, იერემია, ჰოდავია, იახდიელი - მამაცი ვაჟკაცები, მამისსახლთა სახელოვანი თავკაცები.
25 . უღალატეს თავისი მამების ღმერთს და იმრუშეს იმ ქვეყნის ხალხთა ღმერთების კვალობაზე, ღმერთმა რომ მოსპო მათგან.
26 . მაშინ აღძრა ისრაელის ღმერთმა ფულის, აშურის მეფის სული და აშურის მეფის თიგლათ-ფილესერის სული და გადაასახლა რეუბენიანნი, გადელნი და მენაშეს ნახევარი ტომი და მიიყვანა ისინი ხელახში, ხაბორსა და ჰარაში, მდინარე გოზანთან, ამ დღემდე.
27 . ლევის ძენი: გერშონი, კეჰათი და მერარი.
28 . კეჰათის ძენი: ყამრამი, იცჰარი, ხებრონი და ყუზიელი.
29 . ყამრამის ძენი: აჰარონი, მოსე და მირიამი; აჰარონის ძენი: ნადაბი, აბიჰუ, ელეაზარი და ითამარი.
30 . ელეაზარმა შვა ფინხასი, ფინხასმა შვა აბიშუაყი.
31 . აბიშუაყმა შვა ბუკი და ბუკიმ შვა ყუზი,
32 . ყუზიმ შვა ზერახია, ზერახიამ შვა მერაიოთი,
33 . მერაიოთმა შვა ამარია, ამარიამ შვა ახიტუბი,
34 . ახიტუბმა შვა ცადოკი და ცადოკმა შვა ახიმაყაცი,
35 . ახიმაყაცმა შვა ყაზარია, ყაზარიამ შვა იოხანანი,
36 . იოხანანმა შვა ყაზარია, - ეს იმ ტაძრის მღვდელი იყო, რომელიც სოლომონმა ააშენა იერუსალიმში.
37 . ყაზარიამ შვა ამარია და ამარიამ შვა ახიტუბი,
38 . ახიტუბმა შვა ცადოკი, ცადოკმა შვა შალუმი,
39 . შალუმმა შვა ხილკია და ხილკიამ შვა ყაზარია,
40 . ყაზარიამ შვა სერაია და სერაიამ შვა იეჰოცადაკი.
41 . გადასახლებულ იქნა იეჰოცადაკი, როცა უფალმა ტყვედ წაასხა იუდა და იერუსალიმი ნაბუქოდონოსორის ხელით.
1 . ბენიამინმა შვა ბელა, თავისი პირმშო, აშბელი - მეორე და ახრახი - მესამე,
2 . ნოხა - მეოთხე და რაფა - მეხუთე.
3 . ძეები ჰყავდა ბელას: ადარი, გერა და აბიჰუდი,
4 . აბიშუაყი, ნაყამანი და ახოახი,
5 . გერა, შუფუფანი და ხურამი.
6 . ესენი არიან ეჰუდის ძენი, გებაყში მცხოვრებნი, მამისსახლთა თავკაცები, რომლებიც მანახათში გადაასახლეს;
7 . ნაყამანი, ახია და გერა, რომელმაც გადაასახლა ისინი; მან შვა ყუზა და ახიხუდი;
8 . შვილები შეეძინა შაქარაიმს მოაბის ქვეყანაში, მას შემდეგ, რაც გაუშვა ხუშიმი და ბაყარა, თავისი ცოლები.
9 . ხოდეშისგან, თავისი ცოლისგან, მას შეეძინა იობაბი, ციბია, მეიშა და მალქამი.
10 . მისი ძენი: იეყუცი, საქია და მირმა მამისსახლთა თავკაცნი იყვნენ.
11 . ხუშიმისგან შვა აბიტუბი და ელფაყალი.
12 . ელფაყალის ძენი: ყებერი, მიშყამი და შამედი, რომელმაც ააშენა ონო და ლოდი თავისი დასახლებებით.
13 . ბერიყა და შემაყი - მამისსახლთა თავკაცები, აიალონში ცხოვრობდნენ; მათ განდევნეს გათის მკვიდრნი;
14 . ახიო, შაშაკი და იერემოთი,
15 . ზებადია, ყარადი და ყადერი;
16 . მიქაელი, იშფა და იოხა - ბერიყას ძენი იყვნენ.
17 . ზებადია, მეშულამი, ხიზკი და ხაბერი,
18 . იშმერაი, იზლია და იობაბი, ელფაყალის ძენი იყვნენ.
19 . იაკიმი, ზიქრი და ზაბდი,
20 . ელიყენაი, ცილთაი და ელიელი,
21 . ყადაია, ბერაია და შიმრათი - შიმყის ძენი იყვნენ.
22 . იშფანი, ყებერი და ელიელი,
23 . ყაბდონი, ზიქრი და ხანანი,
24 . ხანანია, ყელამი და ყანთოთია,
25 . იფდეია და ფენუელი - შაშაკის ძენი იყვნენ.
26 . შამშერაი, შეხარია და ყათალია,
27 . იაყარეშია, ელია და ზიქრი - იეროხამის ძენი იყვნენ.
28 . ესენი არიან მამისსახლთა თავკაცები, თავ-თავის მოდგმაში; რომლებიც იერუსალიმში მკვიდრობდნენ.
29 . გაბაონში მკვიდრობდა გაბაონის მამამთავარი, მის ცოლს მაყაქა ერქვა.
30 . მისი ძენი: პირმშო ყაბდონი, ცური, კიში, ბაყალი, ნადაბი,
31 . გედორი, ახიო და ზექერი;
32 . მიკლოთმა შვა შიმყა. იერუსალიმში დამკვიდრდნენ ისინი თავიანთ მოძმეთა პირდაპირ, ძმებთან ერთად.
33 . ნერმა შვა კიში, კიშმა შვა საული და საულმა შვა იონათანი, მალქი-შუაყი, აბინადაბი და ეშბაყალი.
34 . იონათანის ძე იყო მერიბ-ბაყალი; მერიბ-ბაყალმა შვა მიქა.
35 . მიქას ძენი იყვნენ: ფითონი, მელექი, თარეაყი და ახაზი.
36 . ახაზმა შვა იეჰოყადა, იეჰოყადამ შვა ყალამეთი, ყაზმავეთი და ზიმრი; ზიმრიმ შვა მოცა;
37 . მოცამ შვა ბინყა; მისი ძე იყო რაფა, მისი ძე იყო ელყასა, მისი ძე იყო აცელი.
38 . აცელს ექვსი ძე ჰყავდა, აი მათი სახელები: ყაზრიკამი, ბოქრუ, იშმაელი, შეყარია, ყობადია და ხანანი.
39 . მისი ძმის, ყეშეკის ძენი იყვნენ: ულამი - მისი პირმშო, იეყუში და ელიფელეტი.
40 . ძლევამოსილი ვაჟკაცები და მშვილდოსნები იყვნენ ულამის ძენი; ასორმოცდაათი შვილი და შვილიშვილი ჰყავდათ და ყველა ესენი ბენიამინის ძენი იყვნენ.
1 . ესენი არიან ისრაელის შვილები, მათი რიცხვის მიხედვით, მამისსახლთა მთავრები, ათასისთავები, ასისთავები და მათი სარდლები, რომლებიც მეფეს ემსახურებოდნენ რაზმების ყველა საქმეში, მიდი-მოდიოდნენ ყოველთვიურად, წელიწადის ყოველ თვეში. თითოეული რაზმი ოცდაოთხი ათასისგან შედგებოდა.
2 . პირველ რაზმს პირველ თვეში იაშაბყამ ზაბდიელის ძე მეთაურობდა; მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
3 . ფერეცის ძეთაგანი იყო იგი, პირველი თვის ყველა მხედართმთავრის მეთაური.
4 . მეორე თვეს რაზმს დოდა ახოხიელი მეთაურობდა; მასთან მიკლოთი იყო მთავარი და მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
5 . მესამე თვის მესამე მხედართმთავარი ბენაიაჰუ, იეჰოიადაყ მღვდლის ძე იყო. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
6 . ეს ბენაიაჰუ, ოცდაათ მებრძოლთაგანი იყო და მათ მეთაურობდა; მისი ძე ყამიზაბადიც მის რაზმში ირიცხებოდა.
7 . მეოთხე თვეში ყასაელი იყო მეოთხე, იოაბის ძმა. მის შემდეგ კი მისი ძე ზებადია; მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
8 . მეხუთე თვეში, შამუთ იზრახელი იყო მეხუთე მეთაური. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
9 . მეექვსე თვეში ყირა ყიკეშის ძე, თეკოაყელი იყო მეექვსე. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
10 . მეშვიდე თვეში ხელეც ფელონელი იყო მეშვიდე, ეფრემის ძეთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
11 . მერვე თვეში სიბექაი ხუშათელი იყო მერვე, ზარხელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
12 . მეცხრე თვეში აბიყეზერ ყანეთოთელი იყო მეცხრე, ბენიამინელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
13 . მეათე - მეათე თვეში, მაჰარაი ნეტოფელი, ზერახის ნაშიერი; მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
14 . მეთერთმეტე თვეში მეთერთმეტე იყო ბენაია ფირყათონელი, ეფრემელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
15 . მეთორმეტე თვეში ხელდაი ნეტოფათელი იყო მეთორმეტე, ყათნიელთაგან. მის რაზმში ოცდაოთხი ათასი იყო.
16 . ისრაელის ტომებს მეთაურობდნენ: რეუბენიანთა მთავარი - ელიეზერ ზიქრის ძე; სიმონიანთა - შეფატიაჰუ, მაყაქას ძე.
17 . ლევიანებისა - ხაშაბია, კემუელის ძე; აჰარონისა - ცადოკი;
18 . იუდასი - ელიჰუ, დავითის ძმათაგანი; ისაქარისა - ყომრი, მიქაელის ძე;
19 . ზებულონისა - იშმაყიაჰუ, ყობადიაჰუს ძე; ნაფთალისა - იერიმოთ ყაზრიელის ძე.
20 . ეფრემის ძეთა - ჰოშეაყ ყაზაზიაჰუს ძე, მენაშეს ნახევარტომისა - იოელ ფედიაჰუს ძე;
21 . მენაშეს ნახევარტომისა, გილყადში - ყიდო ზაქარიას ძე; ბენიამინისა - იაყასიელ აბნერის ძე;
22 . დანისა - ყაზარელ იეროხამის ძე; ესენი არიან ისრაელის ტომების მთავრები.
23 . ოცი წლისანი და მის ქვემოთ არ აღურიცხავს დავითს, რადგან თქვა უფალმა, რომ ცის ვარსკვლავებივით გაამრავლებდა ისრაელს.
24 . იოაბ ცერუიას ძემ დაიწყო აღრიცხვა, მაგრამ ვერ დაასრულა იმის გამო, რომ უფლის რისხვა დაატყდა ისრაელს. ეს აღწერა მეფე დავითის მატიანის აღრიცხვაში არ შესულა.
25 . მეფის საგანძურზე ყაზმავეთ ყადიელის ძე იყო; ხოლო იმ საგანძურზე, რომელიც მინდორში, ქალაქებში, სოფლებსა და ციხე-სიმაგრეებში იყო - იეჰონათან ყუზიაჰუს ძე;
26 . მინდვრის სამუშაოების შემსრულებლებზე, მიწას რომ ამუშავებდნენ - ყეზრი, ქელუბის ძე.
27 . ვენახებზე - შიმყი რამათელი; ყურძნისა და ღვინის მარაგზე - ზაბდი შიფმელი.
28 . ზეთისხილისა და ლეღვის ხეებზე, დაბლობში რომ არის - ბაყალ-ხანან გედერელი; ზეთის მარაგზე - იოყაში.
29 . შარონში მდგომ ნახირს შიტრაი შარონელი ზედამხედველობდა, ნახირს - ხეობებში, შაფატ ყადლაის ძე.
30 . აქლემებს - იობილი, ისმაელიანი, სახედრებს - იეხდეიაჰუ მერონოთელი.
31 . ცხვარს - იაზიზ ჰაგერელი. ყველა ესენი მეფე დავითის ქონების განმგებლები იყვნენ.
32 . იონათანი, დავითის ბიძა, მრჩეველი იყო, კაცი გონიერი და მწიგნობარი; იეხიელი, ხაქმონის ძე, მეფისწულებთან იყო.
33 . ახითოფელი მეფის მრჩეველი იყო, ხუშაი არქელი კი მეფის მეგობარი.
34 . ახითოფელის შემდეგ იყვნენ: იეჰოიადაყ ბენაიაჰუს ძე და აბიათარი. მეფის ჯარის სარდალი იოაბი იყო.
1 . ოცი წლის იყო ახაზი გამეფებისას და თექვსმეტი წელი იმეფა იერუსალიმში; არ იქცეოდა სწორად უფლის თვალში, მამამისის, დავითისგან განსხვავებით.
2 . ისრაელის მეფეთა გზებით დადიოდა და ბაყალთა ქანდაკებებიც ჩამოასხა.
3 . საკმეველს აკმევდა ბენ-ჰინომის ველზე და ცეცხლში წვავდა თავის ძეებს, იმ წარმართთა საძაგელი წესისამებრ, რომლებიც უფალმა ისრაელის ძეთაგან განდევნა.
4 . სწირავდა და აკმევდა მაღლობებსა და მწვერვალებზე და ყოველი ამწვანებული ხის ქვეშ.
5 . ჩააგდო იგი მისმა უფალმა ღმერთმა არამელთა მეფის ხელში; დაამარცხეს იგი და მრავალ ტყვესთან ერთად დამასკოში მიიყვანეს. გარდა ამისა, ისრაელის მეფის ხელშიც ჩააგდო, რომელმაც სასტიკად დაამარცხა.
6 . ფეკახ რემალიაჰუს ძემ, ისრაელის მეფემ, ერთ დღეში, ას ოცი ათასი იუდეველი ამოხოცა. მამაცი ვაჟკაცები, რადგან მიატოვეს მათ უფალი, თავიანთი მამების ღმერთი.
7 . დახოცა ზიხრიმ, ძლევამოსილმა ეფრემელმა, უფლისწული მაყასიაჰუ, მოურავი ყაზრიკამი და ელკანა, მეფის შემდეგ მეორე კაცი.
8 . დაატყვევეს ისრაელის ძეებმა თავიანთ ძმათაგან ორასი ათასი ქალი, ძე და ასული; დიდძალი ნადავლიც დაიტაცეს და მიიტანეს სამარიაში.
9 . იყო იქ უფლის წინასწარმეტყველი, სახელად ყოდედი. გამოვიდა სამარიაში დაბრუნებული ლაშქრის წინაშე და უთხრა: „აჰა, უფალი, თქვენი მამების ღმერთი განრისხებული იყო იუდაზე, ხელში ჩაგიგდოთ იგი და თქვენც ისეთი სისასტიკით გაჟლიტეთ ისინი, რომ ზეცას მისწვდა ეს.
10 . და ახლა გინდათ, რომ იუდასა და იერუსალიმის შვილები მონებად და მხევლებად გაიხადოთ? განა თქვენ არა გაქვთ დანაშაული უფლის, თქვენი ღმერთის წინაშე?
11 . ისმინეთ ჩემი, დააბრუნეთ ტყვეები, რომლებიც თქვენი მოძმეებისგან წამოასხით; რადგან უფლის რისხვა აღიგზნო თქვენზე”.
12 . ზოგიერთი ეფრემის ძეთა მეთაურთაგან - ყაზარია იეჰოხანანის ძე, ბერექიაჰუ მეშილემოთის ძე, ხიზკიაჰუ შალუმის ძე და ყამასა ხადლაის ძე ბრძოლიდან მოსულთა წინააღმდეგ აღდგა.
13 . უთხრეს მათ: „ტყვეებს აქ ნუ მოიყვანთ, ნუღარ დაუმატებთ ჩვენს ცოდვა-ბრალს ჩვენსავე დანაშაულს უფლის წინაშე; რადგან დიდია ჩვენი ბრალი და ანთია უფლის რისხვა ისრაელზე”.
14 . და დატოვეს შეიარაღებულმა კაცებმა ტყვეები და ნადავლი მთავრებისა და მთელი კრებულის წინაშე.
15 . ადგნენ სახელდებით მოხსენიებული კაცები, მივიდნენ ტყვეებთან და ვინც შიშველი იყო, ნადავლიდან შემოსეს. ფეხზე ჩააცვეს, აჭამეს და ასვეს, ზეთით დაზილეს, დასუსტებულნი სახედრებზე შესვეს; მიიყვანეს იერიხოში, პალმების ქალაქში, მათ მოძმეებთან და დაბრუნდნენ სამარიაში.
16 . იმ დროს გაუგზავნა მეფე ახაზმა წერილი აშურის მეფეებს, რათა დახმარებოდნენ მას.
17 . კვლავ მოდიოდნენ ედომელნი, ხოცავდნენ იუდეველთ და ტყვეებად მიერეკებოდნენ.
18 . ფილისტიმელებიც შეესივნენ დაბლობის ქალაქებსა და იუდას სამხრეთს; დაიპყრეს ბეთ-შემეში, აიალონი და გედეროთი; სოქო, თიმნა და გიმზო თავ-თავისი შემოგარენით და იქ დამკვიდრდნენ.
19 . რადგან დაამდაბლა უფალმა იუდა, ისრაელის მეფის, ახაზის გამო, ვინაიდან გარყვნა მან იუდა და დიდად განარისხა უფალი.
20 . მივიდა მასთან თიგლათ-ფილესერი, აშურის მეფე და დახმარების ნაცვლად კიდევ უფრო შეავიწროვა იგი.
21 . მისცა ახაზმა აშურის მეფეს ხარკი უფლის სახლიდან, მეფისა და მთავართა სახლებიდან, მაგრამ ვერც ამან უშველა.
22 . ამ გაჭირვების დროს უფრო სცოდავდა უფალს მეფე ახაზი.
23 . დამასკოს ღმერთებს სწირავდა მსხვერპლს, რომლებმაც დაღუპეს იგი და ამბობდა: „რადგან ასე შველიან არამის მეფეებს მათი ღმერთები, შევწირავ მათ, იქნებ შემეწიონ”. მაგრამ ისინი იყვნენ მისი და მთელი ისრაელის დამცემი.
24 . მოაგროვა ახაზმა ღვთის სახლის ჭურჭელი და დალეწა. უფლის სახლის კარნი დაკეტა და სამსხვერპლოები გაიკეთა იერუსალიმის თითოეულ კუთხეში.
25 . იუდას ყოველ ქალაქში გააკეთა მაღლობები, რათა უცხო ღმერთებისთვის ეკმია და განარისხა უფალი, თავისი მამების ღმერთი.
26 . დანარჩენი მისი ამბები და ყველა მისი საქმე, პირველი და უკანასკნელი, აღწერილია იუდასა და ისრაელის მეფეთა წიგნში.
27 . განისვენა ახაზმა თავის მამებთან და დაკრძალეს ის ქალაქ იერუსალიმში, თუმცა ისრაელის მეფეთა სამარხში არ მიუსვენებიათ. მის ნაცვლად კი ხიზკიაჰუ, მისი ძე გამეფდა.
1 . ადიდეთ უფალი. ქებით შემოსეთ უფალი, რადგან კეთილია, რადგან მარადიულია წყალობა მისი.
2 . ვის ძალუძს გამოთქვას უფლის სიძლიერე, სასმენელ-ქმნას მისი ქება-დიდება?
3 . ნეტარ არიან სამართლის დამცველნი და სიმართლის მოქმედნი ყოველ ჟამს.
4 . გამიხსენე, უფალო, შენი ხალხისადმი კეთილგანწყობილებისას, მომხედე შენმიერი შეწევნით.
5 . რათა ვიხილო სიკეთე შენთა რჩეულთა, გავიხარო შენი ხალხის სიხარულით, დავიქადო შენს სამკვიდროსთან ერთად.
6 . შევცოდეთ ჩვენს მამებთან ერთად, სიმრუდე და ბოროტება ჩავიდინეთ.
7 . ჩვენმა მამებმა ეგვიპტეში ვერ შეიგნეს შენი სასწაულები, არ გაიხსენეს შენი მრავალი წყალობა და გაგიურჩდნენ ზღვაზე, მეწამულ ზღვაზე.
8 . მაგრამ მან იხსნა თავისი სახელის გულისათვის, რათა გაეგოთ ძლიერება მისი.
9 . და შეუტია მეწამულ ზღვას და დაშრა, და წაიყვანა ისინი უფსკრულებში, როგორც უდაბნოში.
10 . და იხსნა მოძულის ხელიდან და გადაარჩინა მტრის ხელიდან.
11 . წყალმა დაფარა მათი მტრები, ერთი მათგანიც არ გადარჩენილა.
12 . და ირწმუნეს სიტყვანი მისნი, იმღერეს მისი ქება.
13 . აჩქარდნენ, დაივიწყეს საქმენი მისნი, არ დაელოდნენ მის რჩევას.
14 . და აჰყვნენ გულისთქმას უდაბნოში და გამოსცადეს ღმერთი უკაცრიელ ადგილას.
15 . და შეუსრულა თხოვნა მათი და მოუვლინა სიმჭლევე მათ სულებს.
16 . და შური აღეძრათ მოსეს მიმართ ბანაკში, უფლის წმიდანის აარონის მიმართ.
17 . გაიპო მიწა და ჩაყლაპა დათანი, და დაფარა ხროვა აბირამისა.
18 . და მოედო ცეცხლი მათ ხროვას, ალი მოეკიდა ბოროტებს.
19 . გააკეთეს ხბო ხორებთან და თაყვანი სცეს კერპებს.
20 . და გაცვალეს თავიანთი დიდება ბალახის მძოველ ხარის გამოსახულებაში.
21 . დაივიწყეს ღმერთი, თავიანთი მხსნელი, დიდთა მოქმედი ეგვიპტეში.
22 . საოცრებანი ხამის ქვეყანაში, საშინელებანი მეწამულ ზღვაზე.
23 . დათქმული ჰქონდა მათი მოსპობა, რომ მოსე, მისი რჩეული, არ დამდგარიყო ნაპრალთან მის წინაშე, რათა გაებრუნებინა რისხვა მისი, და აღარ მოესრა ისინი.
24 . მათ დაიწუნეს ქვეყანა სასურველი, აღარ ირწმუნეს ნათქვამი მისი.
25 . დრტვინავდნენ თავიანთ ბანაკებში, არ უსმენდნენ უფლის ხმას.
26 . მაშინ ზეაღმართა თავისი ხელი, რომ დაეხოცა ისინი უდაბნოში;
27 . და გაეფანტა მათი ნაშიერი ხალხებში და განებნია ისინი ქვეყნებში.
28 . დაუკავშირდნენ ბაყალ-ფეღორს და ჭამეს მკვდართა შესაწირავი.
29 . განარისხეს თავიანთი მოქმედებით და თავს დაატყდათ მომსრველი სენი.
30 . წამოდგა ფინხასი და ილოცა, და შეჩერდა მომსრველი სენი.
31 . ჩაეთვალა მას მოწყალებად თაობიდან თაობამდე, სამარადჟამოდ.
32 . გააჯავრეს მერიბის წყალზე და დაისაჯა მოსე მათ გამო.
33 . რადგანაც სული გაუმწარეს და გამოთქვა თავისი ბაგეებით.
34 . არ მოსპეს ხალხები, უფალმა რომ უთხრა მათ.
35 . აირივნენ ხალხებში და შეისწავლეს მათი საქმეები.
36 . ემსახურებოდნენ მათ კერპებს, რომლებიც მახედ გადიქცნენ მათთვის.
37 . შესწირეს თავიანთი ძენი და ასულნი ეშმაკებს.
38 . დაღვარეს სისხლი უცოდველი, თავიანთ ძეთა და ასულთა სისხლი, რომელიც შესწირეს ქანაანის კერპებს, და შეირყვნა ქვეყანა სისხლით.
39 . შეიბილწნენ თავიანთი საქმეებით და იმრუშეს თავიანთი მოქმედებით.
40 . მაშინ აღეგზნო რისხვა უფლისა თავის ხალხზე და შესძაგდა მას სამკვიდრო თვისი.
41 . და ხელში ჩაუგდო ისინი ხალხებს და გაბატონდნენ მათზე მოძულენი მათი.
42 . ავიწროებდნენ მათ მტრები და მოიდრიკნენ მათ ხელქვეით.
43 . მრავალგზის იხსნა ისინი, მაგრამ ისინი აბრაზებდნენ საკუთარი ზრახვებით და მდაბლდებოდნენ ბრალით.
44 . იხილა მათი გაჭირვება, როცა მოისმინა მათი ღაღადისი.
45 . გაუხსენა აღთქმა თავისი და ანუგეშა თავისი მრავალმოწყალეობით.
46 . აღვიძებდა მათდამი თანაგრძნობას ყველა მათი დამტყვევებლის წინაშე.
47 . გვიხსენი, უფალო, ღმერთო ჩვენო, და გამოგვკრიბე ხალხთაგან, რათა ვადიდოთ შენი წმიდა სახელი, ვიამაყოთ შენი ქება-დიდებით.
48 . კურთხეულ არს უფალი, ღმერთი ისრაელისა, ამიერიდან და უკუნისამდე! და თქვას მთელმა ხალხმა: ამინ! ადიდეთ უფალი!
1 . ო, ნეტავ ჩემი ძმა ყოფილიყავი, დედაჩემის ძუძუს მწოველი! გარეთ გიპოვნიდი, გაკოცებდი და არავინ დამძრახავდა.
2 . წაგიყვანდი, დედაჩემის სახლში შეგიყვანდი, იქ სადაც ის მასწავლიდა, მე კი სურნელოვან ღვინოს, ჩემი ბროწეულის წვენს შეგასმევდი.
3 . მისი მარცხენა თავქვეშ მექნებოდა, მარჯვენა - მომეხვეოდა!
4 . გაფიცებთ, ასულნო იერუსალიმისა, ნუ გააღვიძებთ, ნუ აღძრავთ სიყვარულს, სანამ თვითონ არ მოისურვებს.
5 . ვინ არის ის, უდაბნოდან ამომავალი, თავისი მიჯნურის მხარს რომ ეყრდნობა? ვაშლის ხის ქვეშ გაგაღვიძე, იქ გშვა დედაშენმა, იქ გშვა მშობელმა შენმა.
6 . დამდე, როგორც ბეჭედი შენს მკერდზე, როგორც ბეჭედი - შენს მკლავზე, რადგან სიკვდილივით ძლიერია სიყვარული და ქვესკნელივით სასტიკია ეჭვიანობა! მისი ალი ცეცხლის ალია, როგორც ალი უფლისა.
7 . ვერ ჩააქრობს სიყვარულს წყალი მრავალი, მდინარეები ვერ წარხოცავენ. თავისი სახლის მთელი ქონებაც რომ გაიღოს კაცმა სიყვარულისთვის, მაინც ზიზღით უგულებელყოფენ!
8 . პატარა და გვყავს რომელსაც მკერდი არ დამჩნევია; რა გავაკეთოთ ჩვენი დისთვის იმ დღეს, როცა დაუდგება ნიშნობის ჟამი?
9 . გალავანი რომ იყოს, ვერცხლის ქონგურებს დავუშენებდით, კარი რომ იყოს, კედრის ფიცრებით შევმოსავდით.
10 . გალავანივით ვარ და კოშკებივით გამიხდა მკერდი; ახლა კი კეთილგანწყობა ვპოვე მის თვალში.
11 . ვენახი ჰქონდა ბაყალ-ჰამონში სოლომონს; მომვლელებს მიაბარა იგი; თითოეულს ათასი ვერცხლი უნდა მოეტანა ნაყოფის სანაცვლოდ.
12 . ჩემი ვენახი ჩემს წინაშეა. ეს ათასი შენ, სოლომონ, ორასი კი - ნაყოფთა მომვლელთ.
13 . ბაღების მკვიდრო! მეგობრები ისმენენ შენს ხმას, მეც მასმენინე!
14 . იჩქარე, ჩემო მიჯნურო! ემსგავსე ქურციკს ან ირმის ნუკრს, სურნელოვან მთებზე მოარულთ!
1 . სიტყვა, რომელიც უფლისგან იყო იერემიასადმი:
2 . "ისმინე ამ აღთქმის სიტყვები და ელაპარაკე იუდას კაცებსა და იერუსალიმის მცხოვრებთ.
3 . უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი, ისრაელის ღმერთი: წყეულია კაცი, რომელიც არ შეასრულებს ამ აღთქმის სიტყვებს,
4 . რომელიც დავუდე თქვენს მამებს, ეგვიპტის ქვეყნიდან, რკინის ბრძმედიდან მათი გამოყვანის დღეს, და ვუთხარი: ისმინეთ ჩემი ხმა და ისე მოიქეცით, როგორც გიბრძანებთ; და იქნებით ჩემი ხალხი და მე ვიქნები თქვენი ღმერთი.
5 . რათა აღვადგინო ფიცი, რომლითაც შევფიცე თქვენს მამებს, მოგცემთ-მეთქი რძისა და თაფლის მდინარეებიან ქვეყანას, როგორც დღეს არის”. ვუპასუხე: "ამინ, უფალო!”
6 . მითხრა უფალმა: "ასე გამოაცხადე ყველა ეს სიტყვა იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის ქუჩებში: ისმინეთ ამ აღთქმის სიტყვები და შეასრულეთ-თქო.
7 . რადგან ვაფრთხილებდი თქვენს მამებს ეგვიპტიდან მათი გამოყვანის დღიდან დღემდე, ყოველი დღის განთიადიდანვე ვაფრთხილებდი, ისმინეთ-მეთქი ჩემი ხმა.
8 . მაგრამ არ ისმინეს, ყური არ დამიგდეს, თითოეული თავის ბოროტ გულისთქმას აჰყვა. ამიტომ მოვაწევ მათზე ამ აღთქმის ყველა სიტყვას, რომელზეც ვუბრძანე რომ შეესრულებინათ და არ შეასრულეს”.
9 . მითხრა უფალმა: "შეთქმულება აღმოჩნდა იუდას კაცებსა და იერუსალიმის მცხოვრებლებში.
10 . დაუბრუნდნენ საკუთარი მამების ურჯულოებას, უარი რომ თქვეს ჩემი სიტყვების მოსმენაზე; გაჰყვნენ სხვა ღმერთებს და ემსახურებოდნენ მათ. დაარღვია ჩემი აღთქმა ისრაელისა და იუდას სახლმა, მათ მამებთან რომ დავდე.
11 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი: აჰა, უბედურებას მოვაწევ მათზე, რომელსაც თავს ვერ დააღწევენ; მაშინ კი შემომღაღადებენ, მაგრამ აღარ მოვუსმენ.
12 . წავლენ იუდას ქალაქები და იერუსალიმის მცხოვრებნი და შეჰღაღადებენ ღმერთებს, რომელთაც უკმევენ, მაგრამ ისინი ვერ გამოიხსნიან უბედურებიდან.
13 . აკი შენი ქალაქების რიცხვისამებრ გყავდა ღმერთები, იუდასა და იერუსალიმის ქუჩების რიცხვისამებრ აღმართეთ სამსხვერპლოები სამარცხვინოდ, სამსხვერპლოები ბაყალისთვის საკმევად.
14 . შენ კი ნუ ილოცებ ამ ხალხისთვის და ნურც ლოცვა-ვედრებას აღავლენ მათთვის, რადგან არ შევისმენ, როცა მათი უბედურების გამო შემომღაღადებ.
15 . რა უნდა ჩემს საყვარელ ხალხს ჩემს ტაძარში, როცა ამდენ ბოროტებას სჩადის? განა აგარიდებს სასჯელს სამსხვერპლოს ხორცი, ბოროტებას რომ სჩადიხარ და ხარობ?!”
16 . ამწვანებული, მშვენიერი და ნაყოფით დახუნძლული ზეთისხილი გიწოდა უფალმა; მაგრამ დიდი გრგვინვის ხმაზე ცეცხლი შეენთო და რტოები გაუნადგურა.
17 . ცაბაოთ უფალმა, შენმა დამნერგავმა თქვა, რომ უბედურება გელის, ისრაელისა და იუდას სახლის ბოროტების გამო, რომელსაც ჩემს გასაბრაზებლად სჩადიოდნენ, ბაყალს რომ უკმევდნენ.
18 . უფალმა განმიცხადა და გამაგებინა, მაჩვენა მათი საქმეები.
19 . კრავივით მიმიყვანეს ყასაბთან, არ ვიცოდი, რა დაეგეგმათ: ხე გავურიოთ მის პურში, მოვკვეთოთ ცოცხალთა ქვეყნიდან, რომ მეტად აღარ იხსენებოდეს მისი სახელი.
20 . ცაბაოთ უფალო! სიმართლით განმკითხავო, შენ იკვლევ თირკმელებსა და გულს. მაჩვენე შენი შურისძიება მათზე, შენთვის მომინდვია ჩემი საქმე.
21 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ყანათოთელ კაცებზე, შენი სულის მაძიებლებზე, რომ გეუბნებიან: ნუ წინასწარმეტყველებ უფლის სახელით და ჩვენი ხელით არ მოკვდებიო.
22 . ამიტომ ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: "მე დავსჯი მათ, ჭაბუკნი მახვილით დაეცემიან, მათი ძენი და მათი ასულნი კი შიმშილით გაწყდებიან.
23 . არავინ გადარჩება მათგან, რადგან უბედურებას მოვაწევ ყანათოთელ კაცებზე, მათი მონახულების წელს”.
1 . მითხრა უფალმა: "წადი და მექოთნისგან თიხის დოქი იყიდე, თან წაიყვანე ხალხი და ღვთისმსახურთაგან უხუცესნი.
2 . გადი ბენ-ჰინომის ჭალაში, აღმოსავლეთის კარიბჭესთან რომ არის და თქვი იქ სიტყვები, რომელთაც გეტყვი.
3 . იტყვი: ისმინეთ უფლის სიტყვა, იუდას მეფენო და იერუსალიმში მცხოვრებნო; ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, ისეთი უბედურება მომაქვს ამ ადგილისთვის, რომ ყოველ გამგონეს ყურში ზარივით დაირეკება,
4 . რადგან მიმატოვეს და გაუუცხოვდნენ ამ ადგილს; უკმევდნენ სხვა ღმერთებს, რომელთაც არც თვითონ იცნობდნენ, არც მათი მამები და არც იუდას მეფეები; უდანაშაულოთა სისხლით აავსეს ეს ადგილი.
5 . ააშენეს ბაყალის მაღლობები, რათა ცეცხლში დაეწვათ თავიანთი ძენი ბაყალისთვის სრულადდასაწველად, რაც არასდროს მიბრძანებია, არც მითქვამს და არც გულში გამივლია.
6 . ამიტომ, აჰა, მოდის დღეები, ამბობს უფალი, აღარ უწოდებენ ამ ადგილს თოფეთსა და ბენ-ჰინომის ჭალას, არამედ სისხლისღვრის ჭალას!
7 . შევმუსრავ იუდასა და იერუსალიმის თათბირს ამ ადგილზე, მახვილით დავცემ მათ მათი მტრების წინ მათივე სულის მაძიებელთა ხელით, მათ მძორებს კი ცის ფრინველებსა და მიწის მხეცებს მივუგდებ საჭმელად.
8 . საფრთხობელად და დასაცინად ვაქცევ ამ ქალაქს, გაოცებისგან დაუსტვენს ყოველი გამვლელი, მისი წყლულების დამნახავი.
9 . თავისივე ძეებისა და ასულების ხორცს ვაჭმევ; ერთმანეთის ხორცს შეჭამენ. თითოეული თავისი მოყვასის ხორცს შეჭამს ალყასა და გაჭირვებაში, რაც მათი მტრებისა და სულის მაძიებელთაგან დაატყდებათ თავს.
10 . დაამსხვრიე დოქი შენთან ერთად მოსული კაცების თვალწინ.
11 . უთხარი: ასე ამბობს-თქო ცაბაოთ უფალი: ასე დავამსხვრევ ამ ხალხსა და ქალაქს, როგორც მექოთნის ჭურჭელს ამსხვრევენ, რომლის გამრთელებაც აღარ შეიძლება. თოფეთში დაიმარხებიან დასამარხი ადგილების უკმარისობის გამო.
12 . ასე მოვექცევი ამ ადგილს, ამბობს უფალი, და მის მცხოვრებთ, ქალაქს თოფეთივით გავხდი.
13 . იერუსალიმისა და იუდას მეფეთა სახლები თოფეთის ადგილივით შეიბილწება; ასევე ის სახლებიც, რომელთა ბანებზეც უკმევდნენ ცის მხედრობას და საღვრელს უღვრიდნენ უცხო ღმერთებს”.
14 . მოვიდა იერემია თოფეთიდან, სადაც უფალმა გაგზავნა, რომ ეწინასწარმეტყველა, დადგა უფლის სახლის ეზოში და უთხრა მთელ ხალხს:
15 . "ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, მოვაწევ ამ ქალაქსა და მის დაბებზე ყველა იმ უბედურებას, რაც წარმოვთქვი მათზე, რადგან ქედი გაიფიცხეს და არ შეისმინეს ჩემი სიტყვა”.
1 . სიტყვა, რომელიც იერემიასადმი იყო უფლისგან მას შემდეგ, რაც ნაბუზარადანმა, მცველთა უფროსმა გაათავისუფლა იგი რამადან, როცა შებორკილი იპოვა დატყვევებულ იერუსალიმელებსა და იუდეველებს შორის, რომელთაც ბაბილონში ასახლებდნენ.
2 . გამოიყვანა მცველთა უფროსმა იერემია და უთხრა: "უფალმა, შენმა ღმერთმა დამართა ეს ბოროტება ამ ადგილს.
3 . უფალმა დამართა; ისე აახდინა, როგორც ნათქვამი ჰქონდა, რადგან უფალს შესცოდეთ და არ შეისმინეთ მისი ხმა. ამიტომაც შეგემთხვათ ეს ამბავი.
4 . აჰა, დღეს გათავისუფლებ ბორკილებისგან, ხელებზე რომ გადევს; თუ მოინდომებ ჩემთან ბაბილონში წამოსვლას, წამოდი და მე ვიზრუნებ შენზე; თუ არ გსურს ჩემთან ბაბილონში წამოსვლა, ნუ წამოხვალ. შეხედე, მთელი ქვეყანა შენს წინაა, სადაც უკეთესად და სწორად მიგაჩნია, იქ წადი”.
5 . ჯერ არ გაბრუნებულიყო იერემია, რომ უთხრა ნაბუზარადანმა: "ან დაბრუნდი გედალიაჰუსთან, შაფანის ძის ახიკამის ძესთან, რომელიც ბაბილონის მეფემ უფროსად დააყენა იუდას ქალაქებზე, და იცხოვრე იქ, ხალხში, ან სადაც სწორად მიგაჩნია, იქ წადი!” მისცა მას მცველთა უფროსმა საგზალი, დაასაჩუქრა და გაუშვა.
6 . მოვიდა იერემია გედალიაჰუსთან, ახიკამის ძესთან, მიცფაში, და დარჩა მასთან ქვეყანაში დარჩენილ ხალხს შორის.
7 . გაიგეს ველზე მყოფი ჯარების სარდლებმა და მათმა კაცებმა, რომ ბაბილონის მეფემ გედალიაჰუ, ახიკამის ძე დაადგინა ქვეყნის მმართველად და მისთვის ჰყავდა მიბარებული კაცები, ქალები, ბავშვები და ქვეყნის ღარიბები, რომელნიც არ გადასახლებულან ბაბილონში.
8 . მივიდნენ გედალიაჰუსთან მიცფაში: ისმაელ ნეთანიას ძე, იოხანან და იონათან კარეახის ძენი, სერაია თანხუმეთის ძე, ნეტოფათელი ეფაიას ძენი, იეზანია მააქათელის ძე და მათი კაცები.
9 . შეჰფიცა გედალიაჰუმ, შაფანის ძის ახიკამის ძემ მათ და მათ კაცებს: "ნუ გაშინებთ ქალდეველთა მორჩილება, დარჩით ქვეყანაში და ემსახურეთ ბაბილონის მეფეს, რათა სიკეთე გქონდეთ.
10 . ხოლო მე მიცფაში დავრჩები, რათა ვიდგე ქალდეველთა წინაშე, ჩვენთან რომ მოვლენ. თქვენ შეაგროვეთ ღვინო, ზაფხულის ხილი და ზეთი და თქვენს ჭურჭლებში შეინახეთ; დასახლდით იმ ქალაქებში, რომლებიც დაიკავეთ”.
11 . გაიგეს სხვა იუდევლებმაც, მოაბში, ყამონიანებში, ედომში და სხვა ქვეყნებში რომ იყვნენ, რომ ბაბილონის მეფემ იუდეველთა ნაწილი დატოვა და გედალიაჰუ, შაფანის ძის ახიკამის ძე დაუდგინა მათ.
12 . დაბრუნდა ყველა იუდეველი იმ ადგილებიდან, სადაც გაძევებულნი იყვნენ. მოვიდნენ იუდას ქვეყანაში, გედალიაჰუსთან მიცფას და შეაგროვეს ფრიად ბევრი ღვინო და ზაფხულის ხილი.
13 . მივიდნენ იოხანან კარეახის ძე და ველზე დარჩენილი ჯარების მხედართმთავრები გედალიაჰუსთან მიცფას;
14 . უთხრეს: "იცი, რომ ბაყალისმა, ყამონიანთა მეფემ შენს მოსაკლავად გამოგზავნა ისმაელ ნეთანიას ძე?” მაგრამ არ დაუჯერა მათ გედალიაჰუ ახიკამის ძემ.
15 . უთხრა იოხანან კარეახის ძემ გედალიაჰუს მიცფაში საიდუმლოდ: "გამიშვი და მოვკლავ ისმაელ ნეთანიას ძეს, ვერავინ ვერაფერს გაიგებს; რად უნდა მოგკლას შენ და რად უნდა გაიფანტოს შენთან შეკრებილი იუდეველები და დაიღუპოს იუდას ნატამალი?”
16 . უთხრა გედალიაჰუ ახიკამის ძემ იოხანან კარეახის ძეს: "ნუ იზამ ამ საქმეს, რადგან ტყუილს ლაპარაკობ ისმაელზე”.
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! მიმართე სახე ყამონის ძეთაკენ და მათ წინააღმდეგ იწინასწარმეტყველე.
3 . უთხარი: ყამონის ძენო, ისმინეთ-თქო უფალი ღმერთის სიტყვა. ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რადგანაც გაიცინე ჩემს საწმიდარზე, როცა შეიბღალა და ისრაელის მიწაზე, როცა გაუკაცრიელდა და იუდას სახლზე, როცა დევნილობაში წავიდა.
4 . ამიტომ, აჰა, მეც აღმოსავლეთის ძეთ მიგცემ სამკვიდროდ, შენ შორის დასცემენ ბანაკებს და საცხოვრებლებს მოიწყობენ. შენს ნაყოფს შეჭამენ და შენს რძეს დალევენ.
5 . აქლემების საძოვრად ვაქცევ რაბას, ყამონის ძეთა ქვეყანას კი - ცხვრის ფარების სადგომად; და გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი.
6 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმის გამო, რომ ტაშს უკრავდი, ფეხს აბაკუნებდი და სულის მთელი მძულვარებით ხარობდი ისრაელის მიწაზე.
7 . ამიტომ, აჰა, ხელს მოგიღერებ და გასაძარცვად გადაგცემ ხალხებს; აღმოგფხვრი ხალხებიდან და მოგსპობ ქვეყნებიდან, გაგანადგურებ და გაიგებ, რომ მე ვარ უფალი.
8 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმის გამო, რომ მოაბი და სეყირი ამბობენ: აჰა, სხვა ერებივით გახდაო იუდას სახლი;
9 . ამიტომ, აჰა, გვერდებს შემოვაცლი მოაბის ქალაქებს, მის სასაზღვრო ქალაქებს, ქვეყნის მშვენებას ბეთ-იეშიმოთს, ბაყალ-მეყონს და კირიათაიმს.
10 . აღმოსავლეთის ძეთ მივცემ სამკვიდროდ ყამონის ძეებიანად, რომ აღარ იხსენებოდნენ ყამონის ძენი ხალხებში.
11 . სამართალს აღვუსრულებ მოაბს და გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი.
12 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმის გამო, რომ ედომი იუდას ტაძრის წინააღმდეგ წავიდა და შური იძია, ამით დააშავა და მასზეც შური იქნება ნაძიები!
13 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: მეც მოვუღერებ ხელს ედომს, მოვუსპობ კაცსა და პირუტყვს, ნანგრევებად ვაქცევ მას და თემანიდან დედანამდე მახვილით დაეცემიან.
14 . შურისგებას აღვასრულებ ედომზე, ჩემი ხალხის, ისრაელის ხელით. ჩემი რისხვისა და გულისწყრომისამებრ მოექცევიან ედომს; ასე გაიგებენ ჩემს შურისგებას! - ამბობს უფალი ღმერთი.
15 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმის გამო, რომ შურისგებით იქცეოდნენ ფილისტიმელნი და შური იძიეს სულის ზიზღით, რათა გაენადგურებინათ იუდა მარადიული მტრობით,
16 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, ხელს მოვუღერებ ფილისტიმელებს, მოვსპობ კრეტელებს და გავანადგურებ ზღვისპირეთის ნატამალს.
17 . მრისხანე მხილებებით აღვასრულებ მათზე დიდ შურისგებას და გაიგებენ, რომ მე ვარ უფალი, როცა ჩემს შურისგებას აღვასრულებ მათზე!”
1 . მიმართეთ თქვენს ძმებს: "ჩემო ხალხო”; თქვენს დებს: "შეწყალებულნო”.
2 . "ედავეთ დედათქვენს, ედავეთ, რადგან არ არის ის ჩემი ცოლი და არც მე ვარ მისი ქმარი; მოიშოროს სიძვა სახიდან და გარყვნილება - მკერდიდან.
3 . თორემ გავაშიშვლებ და გამოვამზევებ, როგორც შობის დღეს იყო. უდაბნოდ ვაქცევ და გამომშრალ მიწასავით წყურვილით მოვკლავ.
4 . არ შევიწყალებ მის შვილებს, ვინაიდან სიძვის შვილები არიან.
5 . რადგან იმრუშა მათმა დედამ, სირცხვილში დაორსულდა; ამბობდა: წავყვები ჩემს საყვარლებს და მომცემენ ჩემს წილ პურსა და წყალს, მატყლსა და სელს, ზეთსა და სასმელსო.
6 . ამიტომ, აჰა, გადავუღობავ გზას ნარ-ეკლით, ზღუდეს ავაგებ და ვეღარ მიაგნებს თავის ბილიკებს.
7 . გაეკიდება თავის საყვარლებს, მაგრამ ვერ დაეწევა; ძებნას დაუწყებს და ვეღარ იპოვნის; იტყვის: წავალ, პირველ ქმარს დავუბრუნდები, რადგან მაშინ უკეთესად ვიყავი, ვიდრე ახლა ვარო.
8 . ის კი არ იცოდა, რომ მე ვაძლევდი მარცვლეულს, მაჭარსა და ზეთს, ვუმრავლებდი ვერცხლსა და ოქროს, ბაყალს რომ ახარჯავდა.
9 . ამიტომ უკან წავიღებ ჩემს მარცვლეულს თავის დროზე და ჩემს მაჭარს თავის ჟამს; წავართმევ ჩემს მატყლსა და სელს, რითაც იფარავდა სიშიშვლეს.
10 . ახლა გამოვამზეურებ მის სირცხვილს მისი საყვარლების თვალწინ და ვერავინ დაიხსნის ჩემი ხელიდან.
11 . ბოლოს მოვუღებ ყველა მის ლხინს, ზეიმს, ახალმთვარობებს, შაბათებსა და ყველა დღესასწაულს.
12 . გავატიალებ მის ვაზსა და ლეღვს, რომ ამბობს: ჩემი საზღაურია, ჩემმა საყვარლებმა რომ მომცესო! ტყედ გადავაქცევ და მინდვრის მხეცები შეჭამენ.
13 . მოვკითხავ იმ დღეებს, ბაყალებს რომ უკმევდა; საყურეებითა და სამკაულებით რომ ირთვებოდა და თავის საყვარლებს დასდევდა კუდში, მე კი მივიწყებდა!” - ამბობს უფალი.
14 . "ამიტომ მოვხიბლავ და წავიყვან უდაბნოში, სადაც გულითადად დაველაპარაკები.
15 . მივცემ იქ თავის ვენახებს და ყაქორის ხეობას - როგორც იმედის ზღურბლს; იმღერებს იქ, როგორც სიყმაწვილის დღეებში, ეგვიპტის ქვეყნიდან მისი გამოსვლის დღეს.
16 . და იქნება იმ დღეს - ამბობს უფალი - დამიძახებ: ’ჩემო ქმარო!’ და აღარ დამიძახებ ‘ჩემო ბაყალო!’
17 . მოვაცილებ ბაყალთა სახელებს მის ბაგეებს და აღარ იქნება ხსენებული მათი სახელები.
18 . აღთქმას დავუდებ იმ დღეს მათთვის ველის ცხოველებს, ცის ფრინველებსა და მიწის ქვეწარმავლებს; მოვსპობ ქვეყანაზე მშვილდს, მახვილსა და ომებს და უსაფრთხოდ დაწვებიან.
19 . საუკუნოდ დაგნიშნავ ჩემზე, დაგნიშნავ სიმართლეში და სამართალში, მადლსა და წყალობაში.
20 . დაგნიშნავ ჩემს ერთგულებაში და შეიცნობ უფალს.
21 . იმ დღეს ვუპასუხებ! - ამბობს უფალი ღმერთი - ცებს ვუპასუხებ, ისინი კი მიწას უპასუხებენ.
22 . გამოეხმაურება მიწა მარცვლეულს, მაჭარსა და ზეთს და ისინიც გაეხმიანებიან იზრეყელს.
23 . დავთესავ მას ჩემთვის მიწაზე, შევიწყალებ არაშეწყალებულთ და ვეტყვი არა ჩემს ხალხს: "ჩემი ხალხი ხარ”, ის კი მეტყვის: "ჩემი ღმერთი ხარ!”
1 . ნუ ხარობ, ისრაელო, სხვა ერებივით ნუ ილხენ, რადგან მრუშობ შენი ღმერთისგან განმდგარი; შეიყვარე საფასური სიძვისა ხორბლის ყველა კალოზე.
2 . კალო და საწნახელი არ გამოკვებავს და მაჭარი უმტყუნებს მათ.
3 . არ იცხოვრებენ უფლის ქვეყანაში; დაბრუნდება ეფრემი ეგვიპტეში და უწმიდურ საჭმელს შეჭამენ აშურში.
4 . არ დაუღვრიან ღვინოს უფალს და არ აამებენ მას თავიანთი მსხვერპლებით; მათი პური გლოვის პურივით იქნება და ყოველი მისი მჭამელი გაუწმიდურდება, რადგან პური მათი, თავიანთი თავებისთვის ექნებათ და ვერ შეიტანენ უფლის სახლში.
5 . დღესასწაულის დღეს და საუფლო ზეიმის დღეს რას იზამთ?
6 . რადგან, აჰა, განადგურების გამო წავლენ, მაგრამ ეგვიპტე შეკრებს მათ და მემფისი დამარხავს; მათ ვერცხლის საუნჯეებს ეკალ-ბარდები დაიმკვიდრებენ, მათ კარვებში ნარ-ეკალი ამოვა.
7 . დადგა სასჯელის დღეები, დადგა შურისგების დღეები. და გაიგებს ისრაელი, რომ დიდი ურჯულოებისა და მტრობის გამო გაუგუნურდა წინასწარმეტყველი და შეიშალა სულის კაცი.
8 . ეფრემის გუშაგია წინასწარმეტყველი, ჩემს ღმერთთან ერთად, მაგრამ მახეა დაგებული მის ყველა გზაზე და მხოლოდ მტრობაა მისი ღმერთის სახლში.
9 . ღრმად გაირყვნენ, როგორც გიბყას დღეებში, მაგრამ ის გაიხსენებს მათ ურჯულოებას და მოჰკითხავს ცოდვებს.
10 . ისე ვიპოვე ისრაელი, როგორც ყურძენი უდაბნოში, ისე შევნიშნე თქვენი მამები, როგორც პირველნაყოფი ლეღვის ხეზე, როგორც მისი ნათავარი; მაგრამ ბაყალ-ფეღორთან წავიდნენ და სირცხვილს მიუძღვნეს თავი; ვინც შეიყვარეს, მათსავით საძაგლები შეიქნენ.
11 . ჩიტივით გაუფრინდება დიდება ეფრემს! არც შობადობა, არც ორსულობა, არც მუცლადღება!
12 . შვილებს გაზრდიან, მაგრამ წავართმევ, ერთი კაციც აღარ დარჩებათ და მართლაც ვაი მათ, როცა განვშორდები.
13 . აჰა, მშვენიერ მდელოზე დარგული ტვიროსივით დავინახე ეფრემი. მაგრამ მკვლელთან გაიყვანს თავის ძეებს იგი.
14 . მიეცი, უფალო! მაგრამ რას მისცემ? მიეცი მათ მოწყვეტილი მუცელი და გამომშრალი მკერდი.
15 . გილგალშია მთელი მათი ბოროტება; იქ შევიძულე ისინი მათი ბოროტი საქმეების გამო. გავაძევებ მათ ჩემი სახლიდან და აღარასოდეს შევიყვარებ; მეამბოხეა ყველა მათი მთავარი.
16 . გაიჩეხა ეფრემი, გახმა მათი ფესვები, აღარ გამოიღებენ ნაყოფს. კიდეც რომ შობონ მე მოვაკვდინებ მათი მუცლის ძვირფას ნაყოფს.
17 . გააძევებს მათ ჩემი ღმერთი, რადგან არ გაუგონეს მას; და შეიქნებიან ხალხთა შორის მოხეტიალენი.
1 . მაშ, ვამბობ: ნუთუ უარყო თავისი ხალხი ღმერთმა? არამც და არამც! რადგან მეც ისრაელიანი ვარ, აბრაჰამის თესლისაგან, ბენიამინის ტომისაგან.
2 . არ უარყვია ღმერთს თავისი ხალხი, რომელიც წინასწარ იცნო. განა არ იცით, რას ამბობს წერილი ელიას შესახებ, როგორ ჩივის ისრაელზე ღვთის წინაშე და ამბობს:
3 . "უფალო! შენი წინასწარმეტყველნი მახვილით ამოხოცეს და შენი სამსხვერპლოები დაანგრიეს; მე ერთი დავრჩი და ჩემს სულსაც დაეძებენ”.
4 . მაგრამ რას ეუბნება მას ღმერთის პასუხი? "დავიტოვე მე ჩემთვის შვიდი ათასი კაცი, რომელთაც მუხლი არ მოუდრეკავთ ბაყალის წინაშე”.
5 . ასევე ახლანდელ დროშიც, ღმერთის მადლისმიერი ამორჩევით დარჩა ნატამალი.
6 . ხოლო თუ მადლით, უკვე არა საქმეებით, თორემ მადლი აღარ იქნებოდა მადლი. ხოლო თუ საქმეებით იყო, ეს უკვე მადლი აღარ არის, თორემ საქმე აღარ არის საქმე.
7 . მაშ რა? რასაც ეძებდა ისრაელი, ვერ მიაღწია. მხოლოდ რჩეულებმა მიაღწიეს, დანარჩენები კი გაგულქვავდნენ.
8 . როგორც წერია: "მისცა მათ ღმერთმა უგრძნობლობის სული, თვალები, რათა არ ხედავდნენ, და ყურები, რათა არ ესმოდეთ დღევანდელ დღემდე”.
9 . და დავითიც ამბობს: "დაე, მახედ იქცეს მათი ტაბლა, ბადედ, საცდურად და შურისგებად,
10 . თვალები დაებინდოთ, რომ ვერ ხედავდნენ, ხოლო ხერხემალი მათი მუდამ მოხრილი იყოს”.
11 . მაშ, ვამბობ: ნუთუ იმისთვის წაბორძიკდნენ, რომ დაეცნენ? არამც და არამც! მაგრამ მათი დანაშაულით ხსნა ეწიათ წარმართებს, რათა შური აღძრულიყო მათში.
12 . და თუ მათი დანაშაული წუთისოფლის სიმდიდრეა და მათი დაკნინება - წარმართთა სიმდიდრე, რამდენად დიდი იქნება მათი სავსება.
13 . ხოლო თქვენ გეუბნებით, წარმართნო: რამდენადაც წარმართთა მოციქული ვარ, ჩემს მსახურებას ვადიდებ.
14 . ნეტა შემძლებოდა შურის გაღვივება ჩემს თვისტომთა შორის და ზოგიერთი მათგანის ხსნა.
15 . რადგან, თუ მათი განდევნა ღმერთთან ქვეყნიერების შერიგებაა, აბა, რაღა იქნება მათი მიღება, თუ არა მკვდართაგან სიცოცხლე?
16 . თუ ნათავარი წმიდაა, მაშ - ცომიც; და თუ ფესვი წმიდაა, მაშ - რტოც.
17 . ხოლო თუ ზოგი რტო გადატყდა და შენ, ველური ზეთისხილი, მათ შორის დაემყენ და გახდი ზეთისხილის ფესვის ნოყიერების თანაზიარი,
18 . ნუ იამპარტავნებ რტოთა წინაშე, ხოლო თუ იამპარტავნებ, იცოდე, შენ კი არ გიკავია ფესვი, არამედ ფესვს უკავიხარ შენ.
19 . შენ იტყვი: რტოები გადატყნენ, რათა მე დავმყნობილიყავიო!
20 . კეთილი; ისინი თავიანთი ურწმუნოების გამო გადატყდნენ, შენ კი დგახარ რწმენით; ნუ გაამაყდები, არამედ გეშინოდეს.
21 . რადგან, თუ ღმერთმა ბუნებრივი რტოები არ დაინდო, შენც არ დაგინდობს.
22 . ამრიგად, ხედავ ღვთის სახიერებასა და სიმკაცრეს: სიმკაცრეს დაცემულებზე და სახიერებას შენზე, თუ დარჩები მის სიკეთეში, თორემ შენც მოიკვეთები.
23 . და ისინიც, თუ ურწმუნოებაში არ დარჩებიან, დაემყნობიან, რადგან ღმერთს ძალუძს მათი კვლავ დამყნობა.
24 . ხოლო თუ შენ მოკვეთილი ხარ ბუნებით ველური ზეთისხილისგან და არაბუნებრივად დაემყნე კარგ ზეთისხილს, მით უმეტეს ესენი, ბუნებრივები, დაემყნობიან თავიანთ ზეთისხილს.
25 . რადგან არ მინდა, ძმებო, არ იცოდეთ ეს საიდუმლო, რათა არ ეყრდნობოდეთ თქვენს სიბრძნეს: ნაწილობრივ სიჯიუტე მოუხდა ისრაელს, ვიდრე წარმართთა სისავსე არ მივა ღმერთთან.
26 . და ასე გადარჩება მთელი ისრაელი, როგორც წერია: "მოვა სიონიდან მხსნელი და უღმრთოებას ააცდენს იაკობს.
27 . ეს არის ჩემი აღთქმა მათთვის, როცა წარვხოცავ მათ ცოდვებს”.
28 . დიახ, სახარების მიხედვით ისინი მტრები არიან თქვენი გულისათვის, ხოლო ამორჩევის მიხედვით - საყვარელნი მამების გულისათვის.
29 . რადგან არ იცვლება ღვთის ნიჭები და მოწოდება.
30 . ისევე, როგორც თქვენც ოდესღაც ეურჩებოდით ღმერთს, ახლა კი შეწყალებული ხართ მათი ურჩობის გამო.
31 . ისე ახლა ისინიც ურჩობენ იმისათვის, რათა ისინიც შეწყალებულნი იქნენ იმ წყალობით, რომელიც თქვენ გეძლევათ.
32 . ვინაიდან ყველანი ურჩობაში ჩაკეტა ღმერთმა, რათა ყველანი შეიწყალოს.
33 . ო! ღვთის სიმდიდრეთა და სიბრძნისა და შემეცნების სიღრმე! როგორი ჩაუწვდომელნი არიან მისი სამართალნი და მიუკვლეველნი მისი გზები!
34 . რადგან ვინ შეიცნო უფლის გონება. ვინ იყო მისი მრჩეველი?
35 . ან ვინ რა მისცა მას წინასწარ, რომ უკან დაუბრუნოს?
36 . რადგან ყოველივე მისგან, მის მიერ და მის მიმართ არის. მას დიდება უკუნისამდე. ამინ!
1 . არ მინდა, ძმებო, არ იცოდეთ, რომ ჩვენი მამები ყველანი ღრუბელქვეშ იყვნენ და ყველამ გაიარა ზღვა.
2 . ყველანი მოსეს მიერ მოინათლნენ ღრუბელსა და ზღვაში.
3 . ყველანი ჭამდნენ ერთსა და იმავე სულიერ საჭმელს
4 . და ყველანი სვამდნენ ერთსა და იმავე სულიერ სასმელს, ვინაიდან სვამდნენ სულიერი კლდიდან, რომელიც თან დაჰყვებოდა მათ; ხოლო ის კლდე იყო ქრისტე.
5 . მაგრამ მათგან უმრავლესობა როდი მოიწონა ღმერთმა; ამიტომ უდაბნოში მიმოიფანტა მათი გვამები.
6 . და ნიმუშად მოგვეცა ეს, რათა არ შევნატროდეთ ბოროტს, როგორც ისინი შენატროდნენ.
7 . არც კერპთაყვანისმცემლები გახდეთ, ზოგიერთი მათგანივით, როგორც წერია: დასხდა ხალხი საჭმელ-სასმელად, და წამოდგა სათამაშოდ.
8 . ნურც ვიმეძავებთ, როგორც ზოგიერთი მათგანი მეძავობდა, და ერთ დღეს ოცდასამი ათასი კაცი დაეცა.
9 . ნურც გამოვცდით უფალს, როგორც ზოგიერთმა მათგანმა გამოსცადა, და გველებისგან დაიღუპნენ.
10 . არც იდრტვინოთ, როგორც ზოგიერთი მათგანი დრტვინავდა, და დაიღუპნენ მომსვრელისგან.
11 . ყოველივე ეს, სანიმუშოდ დაემართათ მათ და აღწერილია ჩვენს შესაგონებლად, ვინც საუკუნეთა აღსასრულს მიაღწია.
12 . ამიტომ, ვინც ფიქრობს, რომ დგას, იფხიზლოს, რომ არ წაიქცეს!
13 . არ შეგმთხვევიათ განსაცდელი, გარდა ადამიანურისა; ხოლო, ერთგულია ღმერთი, რომელიც არ დაუშვებს, რომ თქვენს შესაძლებლობაზე მეტად გამოიცადოთ, არამედ განსაცდელთან ერთად გამოსავალსაც გაგიჩენთ, რომ გადატანა შეიძლოთ.
14 . ამიტომ, ჩემო საყვარლებო, განერიდეთ კერპთაყვანისმცემლობას.
15 . გელაპარაკებით როგორც გონიერებს; თავად განსაჯეთ, რასაც ვამბობ.
16 . კურთხევის სასმისი, ჩვენ რომ ვაკურთხებთ, განა ქრისტეს სისხლთან ზიარება არ არის? პური, ჩვენ რომ ვტეხთ, განა ქრისტეს სხეულთან ზიარება არ არის?
17 . ვინაიდან პური ერთია, ჩვენ კი მრავალნი - ერთი სხეული, რადგან ყველა ერთი პურიდან ვეზიარებით.
18 . შეხედეთ ისრაელს ხორციელად: ვინც მსხვერპლიდან ჭამს, განა ისინი სამსხვერპლოს ზიარნი არ არიან?
19 . მაშ, რას ვამბობ? განა იმას, რომ კერპი რაიმეა, ან იმას, რომ კერპისთვის შენაწირი რაიმეს ნიშნავს?
20 . არამედ, რასაც ისინი სწირავენ, ეშმაკებს სწირავენ და არა ღმერთს. მე კი არ მინდა, რომ ეშმაკთა ზიარნი გახდეთ.
21 . არ შეგიძლიათ სვათ უფლის სასმისი და ეშმაკთა სასმისი; არ შეგიძლიათ უფლის სუფრასაც ეზიაროთ და ეშმაკთა სუფრასაც.
22 . ნუთუ ვბედავთ უფლის გამოწვევას? განა მასზე ძლიერები ვართ?
23 . ყოველივე ნებადართულია ჩემთვის, მაგრამ ყველაფერი სასარგებლო როდია; ყოველივე ნებადართულია ჩემთვის, მაგრამ ყველაფერი როდი მაშენებს.
24 . არავინ ეძებოს თავისი სარგებელი, არამედ სხვისი.
25 . ყველაფერი, რაც ბაზარში იყიდება, ჭამეთ და ნურაფერს გამოიძიებთ სინდისის გამო.
26 . რადგან უფლისაა დედამიწა და სისავსე მისი.
27 . ხოლო თუ მიგიწვევთ რომელიმე ურწმუნოთაგანი და მოისურვებთ მასთან მისვლას, ყველაფერი ჭამეთ, რასაც წინ დაგიდებენ, და ნურაფერს გამოიძიებთ სინდისის გამო.
28 . მაგრამ თუ გეტყვით ვინმე: ეს კერპთშენაწირიაო, ნუ შეჭამთ მთქმელის ან სინდისის გამო.
29 . ვგულისხმობ არა შენს სინდისს, არამედ სხვისას. რადგან რატომ უნდა განიკითხოს ჩემი თავისუფლება სხვისი სინდისით?
30 . თუკი მადლიერებით ვჭამ, რაღად უნდა ვიგმობოდე, რისთვისაც მადლიერი ვარ?
31 . ამიტომ ჭამთ, სვამთ, თუ სხვა რამეს აკეთებთ, ყველაფერი აკეთეთ ღვთის სადიდებლად.
32 . და ნუ გახდებით ცდუნება ნურც იუდეველთათვის, ნურც წარმართებისთვის და ნურც ღვთის ეკლესიისთვის.
33 . ისევე, როგორც მეც ვაამებ ყველას ყველაფერში და სარგებლობას ვეძებ არა ჩემთვის, არამედ მრავალთათვის, რათა გადარჩნენ.
(ბატონი, პატრონი)
1) ფინიკიელებისა და ქანაანელების ღვთაება, ორეული აშთაროთთან ერთად მსაჯ.10,6
მისი ბუნება:
- უზნეობასთანაა კავშირში რიცხ.25,3 ოს.9,10
- ქურუმები ატარებენ რიტუალებს 3მფ.18,26-28
- ცეცხლში მსხვერპლად სწირავენ ბავშვებს იერ.19,5
- ჭამენ მისთვის მიტანილ შესაწირავს ფს.105,28
- უფალი მოუწოდებს მობრუნდნენ ბაალისგან მისკენ ოს.2,16
ისტორია:
- მოაბელები სცემდნენ თაყვანს მოსეს დღეებში რიცხ.22,41
- მსაჯულთა დღეებში აშენებდნენ სამსხვერპლოებს მსაჯ.2,11; 6,30.31
- იეზებელს მისდამი თაყვანისცემა შემოაქვს ისრაელში 3მფ.16,31.32
- ელიამ დახოცა ბაალის წინასწარმეტყველნი 3მფ.18,40
- იუდეაში ხალხმა დაანგრია ბაალის სახლი და მისი მაშენებელი მეფე ღოთოლია მოკლეს 4მფ.11,18
- თაყვანისცემის განახლება ისრაელსა და იუდეაში ოს.2,8
- ახაზის დროს 2ნეშ.28,2
- მენაშეს დროს 4მფ.21,3
- სამსხვერპლოები ყველგან იერ.11,13
- იოშიამ დაანგრია 4მფ.23,4.5
- უარყვეს წინასწარმეტყველებმა იერ.19,5
- იხსენებს მოციქული პავლე რომ.11,4
2) ბაალ-ხანანი ედომის მეფე დაბ.36,38
3) ბაალცაფონი ისრაელის დაბანაკების ადგილი გამ.14,2 რიცხ.33,7
4) ბაალ-ფეღორი მოაბელთა ღვთაება რიცხ.25,3-5
- მისი მიზეზით დაიხოცა 24000 ისრაელი რიცხ.25,6-9
- ისრაელის შურისძიება რიცხ.31,1-18
- ებრაელებს ახსოვთ ეს ცოდვა რჯ.4,3 ფს.105,28; 1კორ.10,8
5) ბაალ-მეყონი ქალაქი აღადგინეს რეუბენიანებმა რიცხ.32,38 იესნ.13,17
6) ბაალ-გადი ადგილი ლიბანის დაბლობში იესნ.11,17
7) ქალაქი ბაყალა (ქალის სახელიცაა) იესნ.15,9
8) მთა იესნ.15,11
9) ქალაქი სამხრეთ იუდეაში იესნ.15,29
10) სოფელი ბაყალათ-ბეერა სიმონის წილხვედრილში იესნ.19,8; 1ნეშ.4,33
11) სოფელი ბაყალათი დანის წილხვედრილში იესნ.19,44
- გაამაგრა სოლომონმა 3მფ.9,18
12) ბაალ-ხერმონის მთა იორდანედან აღმოსავლეთით მსაჯ.3,3
13) ბაალბერითი სიქემის ღვთაება მსაჯ.8,33; 9,4
14) ბაალ-თამარი ადგილი ბენიამინის წილხვდომილში მსაჯ.20,33
15) ბაალ-ფერაციმში დავითმა სძლია ფილისტიმელებს 2მფ.5,20
16) ბაალ-ხაცორი ადგილი ეფრემიანთა წილხვდომილთან 2მფ.13,23
17) ბაალ-შალიში საიდანაც ელისეს მოუტანეს საჭმელი 4მფ.4,42
18) რეუბენის შთამომავალი 1ნეშ.5,5
19) ბენიამინელი 1ნეშ.8,30
20) ბაალ-ხანან გედერელი დავითის მებაღე 1ნეშ.27,28
21) ბაალ-ჰამონი ადგილი, სადაც ვენახი ჰქონდა სოლომონს ქებ.8,11
22) ბაყალიმა ყამონელთა მეფე იერ.40,14
23) ბაყალ-ყამონი ამორეველთა ქალაქი მოაბის საზღვართან ეზეკ.25,9
ბიბლიის მუხლები
დაბადება 36
38. მოკვდა საული და გამეფდა მის ნაცვლად ბაალ-ხანანი, ყაქბორის ძე.
გამოსვლა 14
2. უთხარი ისრაელიანებს, გაემართონ ფი-პეხიროთისკენ და დაიბანაკონ მიგდოლსა და ზღვას შორის, ბაალცაფონის წინ. მის გასწვრივ, ზღვასთან დაიბანაკეთ.
რიცხვნი 22
41. მეორე დილით ადგა ბალაკი და ბაალის გორაკებზე აიყვანა ბალაამი. დაინახა იქიდან ბალაამმა ხალხის ნაწილი.
რიცხვნი 25
3. შეეთვისა ისრაელი ბაალ-ფეღორს და რისხვით აინთო უფალი ისრაელის მიმართ.
რიცხვნი 32
38. ნებო, ბაალ-მეყონი, რომელთაც სახელი შეეცვალათ, და სიბმა; დაარქვეს სახელები ქალაქებს, რომლებიც მათ ააშენეს.
რიცხვნი 33
7. გაემგზავრნენ ეთამიდან და გაემართნენ ფი-ჰახიროთისკენ, რომელიც ბაალ- ცაფონის ზემოთ მდებარეობს, და მიგდოლის წინ დაბანაკდნენ.
მეორე რჯული 4
3. თქვენი თვალით გაქვთ ნანახი, რა მოიმოქმედა უფალმა ბაალ-ფეღორის გამო, როცა გაწყვიტა შენი წიაღიდან ყოველი კაცი, ვინც აჰყვა ბაალ-ფეღორს.
იესო ნავეს ძე 11
17. ხალაკის მთიდან მოკიდებული, სეყირს აღმა ბაყალ-გადამდე ლიბნის დაბლობზე, ხერმონის ძირას, ყველა მეფე შეიპყრო და დახოცა.
იესო ნავეს ძე 13
17. ხეშბონი და ვაკის ყველა ქალაქი - დიბონი, ბამოთ-ბაყალი და ბეთ-ბაყალ-მეყონი,
იესო ნავეს ძე 15
9. მთის მწვერვალიდან წყაროს წყლებისკენ უხვევდა საზღვარი, ყეფრონის მთის ქალაქებისკენ გრძელდებოდა და ბაყალასკენ, იგივე კირიათ-იეყარიმისკენ მიემართებოდა.
11. ყეკრონის ჩრდილო მხარისკენ გადიოდა საზღვარი, შოქრონისკენ უხვევდა, ბაყალას მთაზე გადადიოდა და იაბნელამდე აღწევდა, ზღვასთან კი ბოლოვდებოდა.
29. ბაყალა, ყიიმი, ყეცემი;
იესო ნავეს ძე 19
8. და ყველა სოფელი, რომელიც ამ ქალაქების ირგვლივ იყო, ბაყალათ-ბეერამდე და რამათ-ნეგებამდე; ესაა სიმონის ძეთა ტომის სამკვიდრო მათი საგვარეულოების მიხედვით.
44. ელთეკე, გიბთონი, ბაყალათი;
მსაჯულნი 2
11. უკუღმართად იქცეოდნენ ისრაელიანები უფლის თვალში და ემსახურებოდნენ ბაალებს.
მსაჯულნი 6
30. უთხრეს ქალაქის მკვიდრებმა იოაშს: გამოგვიყვანე შენი ვაჟი, სიკვდილით უნდა დაისაჯოს, რადგან დაუნგრევია ბაალის სამსხვერპლო და გვერდით რომ აშერა იყო, აუჩეხავს.
31. უთხრა იოაშმა ყველას, ვინც მას მიუხდა: რა თქვენი დასაცავია ბაალი, რა თქვენი საპატრონოა? მისი დამცველი ამ დილითვე სიკვდილით დაისჯება. თუ ღმერთია, თავად დაიცვას თავი, რადგან გედეონის დანგრეულია მისი სამსხვერპლო.
მსაჯულნი 8
33. გედეონის სიკვდილის შემდეგ უზნეობდნენ ისრაელიანები ბაალის კვალზე და ღმერთად დაისახეს ბაალბერითი.
მსაჯულნი 9
4. მისცეს ბაალ-ბერითის სახლიდან სამოცდაათი ვერცხლი. დაიქირავა ამით უღირსი და თავზეხელაღებული ხალხი, რომელიც გაჰყვა მას.
მსაჯულნი 10
6. კვლავ უკუღმართად იქცეოდნენ ისრაელიანები უფლის თვალში, ემსახურებოდნენ ბაალებსა და აშთაროთებს, არამის, სიდონის, მოაბის ღმერთებს, ყამონელებისა და ფილისტიმელების ღმერთებს. უფალი კი დაივიწყეს და აღარ ემსახურებოდნენ მას.
მსაჯულნი 20
33. ადგნენ ისრაელიანები თავ-თავიანთი ადგილებიდან და ბაალ-თამარში განლაგდნენ. ჩასაფრებული ისრაელიანებიც გამოვიდნენ თავ-თავიანთ ადგილებიდან გიბყის ველზე.
1მეფეთა 7
4. მოიშორეს ისრაელიანებმა ბაალები და აშთორეთები და მხოლოდ უფალს ემსახურებოდნენ.
2მეფეთა 5
20. მივიდა დავითი ბაალ-ფერაციმში და იქ სძლია მათ დავითმა და თქვა: წალეკა უფალმა ჩემი მტრები ჩემს წინაშე, როგორც წყალი წალეკავს; ამიტომაც ეწოდა ამ ადგილს ბაალ-ფერაციმი.
2მეფეთა 13
23. გავიდა ორი წელი და ცხვარს პარსავდა აბესალომი ბაალ-ხაცორში, ეფრემის მახლობლად. ყველა უფლისწული მიიწვია აბესალომმა.
3მეფეთა 9
18. ბაყალათი და თადმორი ქვეყნის უდაბნოში,
3მეფეთა 16
31. არ იკმარა იერობოამ ნაბატის ძის ცოდვილ გზაზე სიარული, და მოიყვანა ცოლად იზებელი, ციდონელთა მეფის ეთბაყალის ასული. დაიწყო ბაალის სამსახური და მისი თაყვანისცემა.
32. აღუმართა სამსხვერპლო ბაალს ბაალის სახლში, რომელიც სამარიაში ააშენა.
3მეფეთა 18
26. გამოიყვანეს კურატი, რომელიც მისცა მათ, და გაამზადეს. დილიდან შუადღემდე ახსენებდნენ ბაალის სახელს და უხმობდნენ: ხმა გაგვეც, ბაალ! მაგრამ არც ხმა იყო და არც პასუხი. ხტოდნენ სამსხვერპლოს წინ, რომელიც გამართეს.
27. შუადღისას დაუწყო მათ დაცინვა ელიამ: მაგრად დაუყვირეთ, რადგან ღმერთია იგი! ფიქრშია ალბათ, ან ვაითუ რამე უჭირს, ან გზაში იყოს. იქნებ სძინავს და გაიღვიძებს.
28. დიდ ხმაზე გაჰყვიროდნენ და თავიანთი ჩვეულებისმებრ თავს ისერავდნენ მახვილებითა და შუბებით, ისე რომ სისხლი ჩამოსდიოდათ ტანზე.
40. უთხრა მათ ელიამ: შეიპყარით ბაალის წინასწარმეტყველნი! არავინ გაგექცეთ! მათაც შეიპყრეს და ჩაიყვანა ისინი ელიამ კიშონის ხევში და იქ დახოცა.
4მეფეთა 4
42. მოვიდა ვიღაც კაცი ბაალ-შალიშიდან და მოუტანა ღვთისკაცს პირველმოწეული პური: ოცი ქერის პური და თავთავები გუდით. თქვა ელისემ: მიეცი ხალხს, შეჭამონ.
4მეფეთა 11
18. შევიდა მთელი ქვეყნის ხალხი ბაალის სახლში და დაანგრიეს იგი სამსხვერპლოიანად, დალეწეს მისი გამოსახულებანი და მოკლეს მათანი, ბაალის ქურუმი, სამსხვერპლოების წინ. დააწესა მღვდელმა ზედამხედველობა უფლის სახლზე.
4მეფეთა 21
3. კვლავ ააშენა ხიზკიაჰუს, მამამისის მიერ დანგრეული მაღლობები; სამსხვერპლოები აღუმართა ბაყალს და გააკეთა აშერი, როგორც ახაბს, ისრაელის მეფეს ჰქონდა გაკეთებული; მთელ ციურ მხედრობას ეთაყვანებოდა და ემსახურებოდა.
4მეფეთა 23
4. გამოატანინა მეფემ ხილკია მღვდელმთავარს, მეორე ხარისხის მღვდლებს და ზღურბლის მცველებს უფლის ტაძრიდან ბაალისთვის, ამ აშერასათვის და ცის მთელი ვარსკვლავეთისთვის გაკეთებული ნივთები და ცეცხლს მისცა იერუსალიმს გარეთ, კედრონის ყანებში, ხოლო ნაცარი ბეთელში წაიღო.
5. გაყარა იუდას მეფეთა მიერ დაყენებული ქურუმები, რომლებიც მსხვერპლს სწირავდნენ გორაკებზე იუდას ქალაქებში და იერუსალიმის სანახებში, და ბაალის, მზისა და მთვარის, ცთომილთა და ცის მთელი ვარსკვლავეთისთვის გუნდრუკის მკმეველნი.
1ნეშტთა 5
5. მისი ძე მიქა, მისი ძე რეაია, მისი ძე ბაყალი,
1ნეშტთა 8
30. მისი ძენი: პირმშო ყაბდონი, ცური, კიში, ბაყალი, ნადაბი,
1ნეშტთა 27
28. ზეთისხილებზე და ლეღვებზე, დაბლობში რომ არის - ბაყალ-ხანან გედერელი. ზეთის საუნჯეებზე - იოყაში.
2ნეშტთა 28
2. ისრაელის მეფეთა გზებით დადიოდა და ბაყალთა ქანდაკებებიც ჩამოასხა.
ფსალმუნი 105
28. დაუკავშირდნენ ბაყალ-ფეღორს და ჭამეს მკვდართა შესაწირავი.
ქებათა-ქება 8
11. ჰქონდა ბაალ-ჰამონში ვენახი ხოლომონს და ჩააბარა მცველებს ვენახი. თითოეულს ათასი მოჰქონდა ვერცხლი ყურძნის სანაცვლოდ.
იერემია 11
13. რადგან რამდენი ქალაქიც გაქვს, იმდენი ღმერთი გყავს, იუდავ! რამდენი ქუჩაც არის იერუსალიმში, იმდენი სამარცხვინო სამსხვერპლო გაქვს აღმართული, ბაალის შესაბოლებელი სამსხვერპლო.
იერემია 19
5. აღმართეს ბაალის საკერპოები, რათა ცეცხლში დაუწვან თავიანთი შვილები ბაალს აღსავლენ მსხვერპლად, რაც არ მიბრძანებია მათთვის, არც მითქვამს, ფიქრადაც არ მომსვლია.
იერემია 40
14. უთხრეს მას: იცოდეთ, შენს მოსაკლავად გამოგზავნაო ბაყალიმმა, ყამონელთა მეფემ, ისმაელ ნეთანიას ძე. მაგრამ არ დაუჯერა მათ გედალია ახიკამის ძემ.
ეზეკიელი 25
9. ამიტომ, აჰა, გავხსნი მოაბის გვერდებს - ქალაქებს, მის სასაზღვრო ქალაქებს, ქვეყნის მშვენებას, ბეთიეშიმოთს, ბაყალ-მაყონს და კირიათაიმს,
ოსია 2
8. მაშინ კი არ იცოდა, რომ მე ვაძლევდი მას პურს, ღვინოს და ზეთს, რომ მე გავუმრავლე ოქრო და ვერცხლი, რომელსაც ბაალს ახარჯავდა.
16. იმ დღეს იქნება, თქვა უფალმა, რომ დამიძახებ ჩემო ქმარო - და აღარ დამიძახებ ჩემო ბაალო (ბატონო).
ოსია 9
10. ყურძენივით ვიპოვე უდაბნოში ისრაელი; როგორც პირველი ნაყოფი ლეღვის ხეზე, როგორც მისი ნათავარი, ისე მივიჩნიე თქვენი მამა-პაპა; მაგრამ ბაალ- ფეღორთან წავიდნენ ისინი, სირცხვილს შესწირეს თავი და ვინც შეიყვარეს, მათსავით საძაგლები შეიქნენ.
რომაელთა 11
4. მაგრამ რას ეუბნება პასუხი ღვთისა? „მე დავიტოვე შვიდი ათასი კაცი, რომელთაც მუხლი არ მოუყრიათ ბაალის წინაშე.
1კორინთელთა 10
8. ნურც ვიმრუშებთ, როგორც მრუშობდა ზოგი მათგანი, და დაეცა ერთ დღეს ოცდასამი ათასი კაცი.