ბრწყინვა, ბზინვა, ელვარება, ციალი
საკვანძო მუხლები:
დაბადება 32 : 31 ;1 . წავიდა იაკობი თავისი გზით; და შემოხვდნენ მას ღმერთის ანგელოზები.
2 . როცა დაინახა იაკობმა ისინი, თქვა: "ეს ღვთის ბანაკია” და უწოდა ამ ადგილს მახანაიმი - ორბანაკი.
3 . გაგზავნა იაკობმა მოციქულები ესავთან, თავის ძმასთან, რომელიც სეყირის ქვეყანაში, ედომის ველზე ცხოვრობდა.
4 . უბრძანა: "უთხარით ჩემს ბატონს, ესავს, ასე ამბობს-თქო შენი მსახური იაკობი: ლაბანთან ვიყავი და მასთან ვცხოვრობდი აქამდე;
5 . მყავს ხარები და სახედრები, ცხვარი, მსახურნი და მხევალნი; და გაუწყებ ჩემს ბატონს, რადგან მინდა მადლი ვპოვო შენს თვალში”.
6 . დაბრუნდნენ მოციქულები იაკობთან და უთხრეს: "მივედით შენს ძმასთან, ესავთან, და ისიც ოთხასი კაცით მოდის შენს შესახვედრად”.
7 . ძლიერ შეშინდა და შეშფოთდა იაკობი. ორ ჯგუფად გაყო ხალხი, რომელიც თან ახლდა, აგრეთვე საქონელი და აქლემები.
8 . თქვა: "ერთ ბანაკს თუ დაარბევს ესავი, მაშინ მეორე ბანაკი მაინც გადარჩება”.
9 . და თქვა იაკობმა: "მამაჩემის, აბრაჰამის ღმერთო და ჩემი მამის, ისაკის ღმერთო, უფალო, რომელმაც მითხარი: დაუბრუნდი შენს სამშობლოს, შენს სახლეულს და სიკეთეს გიყოფო.
10 . ღირსი არა ვარ ყველა იმ წყალობისა და სიკეთისა, რომელიც შენს მსახურს უწყალობე; ერთი ჯოხით გადავლახე ეს იორდანე, ახლა კი ორ ბანაკად ვდგავარ.
11 . მიხსენი ჩემი ძმის, ესავის ხელიდან, რადგან მეშინია, არ მოვიდეს და ოჯახიანად არ ამომწყვიტოს.
12 . ნათქვამი გაქვს: სიკეთეს გიყოფ და შენს შთამომავლობას ზღვის ქვიშასავით გავამრავლებ; და ვერ დაითვლებაო იგი სიმრავლის გამო.
13 . ღამე იქ გაათია და ძღვენი შეურჩია ძმას თავისი ქონებიდან.
14 . ორასი დედალი თხა და ოცი ვაცი, ორასი ნეზვი და ოცი ვერძი,
15 . ოცდაათი მეწველი აქლემი თავის კოზაკებით, ორმოცი ფური და ათი ხარი, ოცი დედალი ვირი და ათი ჩოჩორი.
16 . თავის მსახურებს ჩააბარა ცალცალკე ჯოგებად და უთხრა: "იარეთ ჩემ წინ და ჯოგსა და ჯოგს შორის მანძილი მოიტოვეთ”.
17 . უბრძანა პირველს: "როცა ჩემი ძმა, ესავი შეგხვდება და გკითხავს, ვისი ხარ, საით მიდიხარ ან ეგ სამწყსო ვისიაო,
18 . მაშინ ეტყვი: "შენი მსახურის, იაკობისაა-თქო, ესავისთვისაა გამოგზავნილი და თავადაც უკან მოგვყვება-თქო”.
19 . ასევე უბრძანა მეორესაც, მესამესაც და ყველას, ვინც სამწყსოს გააყოლა: "შეხვედრისას ასე უთხარით ესავს:
20 . "შენი მსახური იაკობიც უკან მოგვყვება-თქო”. ფიქრობდა: "გულს მოვუგებ, მის რისხვას დავაცხრობ და მერე შევხედავ სახეზე, ეგებ შემიწყნაროსო”.
21 . და მიდიოდა ეს ძღვენი მის წინ; ის ღამე ბანაკში გაათია.
22 . ადგა ღამით, აიყვანა თავისი ორი ცოლი, ორი მხევალი და თერთმეტი შვილი და გადავიდა იაბოკის ფონზე.
23 . აიყვანა ისინი და მდინარეზე გადაიყვანა, რაც კი ჰქონდა, ყველაფერი გადაიტანა.
24 . მარტო დარჩა იაკობი და განთიადამდე ერკინებოდა მას კაცი.
25 . როცა მიხვდა, რომ ვერ ერეოდა, მის თეძოს სახსარს შეეხო და ეღრძო იაკობს თეძოს სახსარი მასთან ბრძოლისას.
26 . უთხრა: "გამიშვი, რადგან თენდება”. უთხრა იაკობმა: "არ გაგიშვებ, სანამ არ მაკურთხებ”.
27 . ჰკითხა: "რა გქვია?” უპასუხა: "იაკობი”.
28 . და უთხრა: "ამიერიდან აღარ გერქვას იაკობი, არამედ ისრაელი, რადგან ღმერთს და ადამიანებს შეებრძოლე და სძლიე!”
29 . ჰკითხა იაკობმა: "მითხარი შენი სახელი”. უპასუხა: "რისთვის მეკითხები სახელს?” და იქვე აკურთხა.
30 . და უწოდა იაკობმა იმ ადგილს სახელად ფენუელი _ ღვთის ხილვა, რადგან თქვა: "ღმერთი ვიხილე პირისპირ და ცოცხალი დავრჩი”.
31 . როგორც კი ფენუელს გასცდა, მზე ამოუბრწყინდა. და კოჭლობდა იგი ცალი თეძოთი.
32 . ამიტომ დღემდე არ ჭამენ ისრაელნი მენჯის ძარღვს, რომელიც თეძოს სახსარზეა, რადგან თეძოს ძარღვზე შეეხო იაკობის სახსარს.
1 . უთხრა უფალმა მოსეს: "გამოთალე პირველთა მსგავსად ქვის ორი დაფა და დავწერ იმ დაფებზე სიტყვებს, რომლებიც პირველ დაფებზე ეწერა, შენ რომ დაამსხვრიე.
2 . მზად იყავი განთიადისთვის; ამოდი დილას სინაის მთაზე და იქ, მთის წვერზე დადექი ჩემთან
3 . არავინ გამოგყვეს და ნურც ვინმე გამოჩნდება მთელ მთაზე, არც ცხვარმა და ძროხამ მოძოვოს ამ მთის წინ”.
4 . და გამოთალა მოსემ პირველთა მსგავსად, ქვის ორი დაფა, ადგა სისხამ დილით და ავიდა სინაის მთაზე, როგორც უბრძანა უფალმა; ქვის ორი დაფა ეჭირა ხელში.
5 . ჩამოვიდა უფალი ღრუბელში და დადგა იქ მასთან; და გამოაცხადა სახელი: ‘უფალი’.
6 . გაიარა უფალმა მის წინაშე და წარმოთქვა: "უფალი, უფალი, ღმერთი, შემბრალე და მოწყალე, რისხვაში ნელი, დიდადმოწყალე და ჭეშმარიტი.
7 . უნახავს წყალობას ათასეულებს, შეუნდობს ბრალს, ურჯულოებას და ცოდვას, თუმცა თვალს არ დახუჭავს დამნაშავეზე: მოჰკითხავს მამათა ცოდვას შვილებს და შვილიშვილებს, მესამე და მეოთხე თაობამდე”.
8 . ისწრაფა მოსემ, მიწამდე მოიდრიკა და თაყვანი სცა უფალს.
9 . თქვა: "ო, უფალო, აჰა, თუ მადლი მიპოვნია შენს თვალში, გემუდარები, ჩვენს შორის იაროს ჩემმა უფალმა, რადგან ქედმაგარია ეს ხალხი; მოგვიტევე ჩვენი დანაშაული და ცოდვები და გვაქციე შენს სამკვიდროდ”.
10 . თქვა უფალმა: "აჰა, ვდებ აღთქმას; და ისეთ სასწაულებს მოვახდენ მთელი შენი ხალხის წინაშე, რომელიც არცერთ ერში არ მომხდარა მთელ დედამიწაზე; და დაინახავს ყველა ხალხი, რომლის წიაღშიც იმყოფები, უფლის საქმეებს, რომელთა მოხდენასაც გიპირებ, რადგან შიშისმომგვრელია ისინი.
11 . დაიცავი, რასაც გიბრძანებ დღეს. აჰა, განვდევნი შენგან ამორელებს, ქანაანელებს, ხეთელებს, ფერიზელებს, ხიველებს და იებუსელებს.
12 . გაფრთხილდი, კავშირი არ შეკრა იმ ქვეყნის მცხოვრებლებთან, რომელშიც შეხვალ, რათა მახედ არ გექცეს.
13 . დაანგრიეთ მათი სამსხვერპლონი, შემუსრეთ მათი ძეგლები, აჩეხეთ მათი აშერები.
14 . რადგან თაყვანი არ უნდა სცე სხვა ღმერთს, ვინაიდან ეჭვიანია უფლის სახელი და ეჭვიანია იგი.
15 . კავშირი არ შეკრა იმ ქვეყნის მაცხოვრებლებთან, რადგან, როგორც კი იმეძავებენ თავ-თავისი ღმერთების კვალზე და მსხვერპლს შესწირავენ თავის ღმერთებს, შენც დაგიძახებენ და შეჭამ მათი საკლავისგან.
16 . მოუყვან მათ ასულთაგან ცოლებს შენს ძეებს და როგორც კი მათი ასულნი თავ-თავისი ღმერთების კვალზე იმეძავებენ, შენი ძეებიც იმეძავებენ მათი ღმერთების კვალზე.
17 . ნუ გაიკეთებ ჩამოსხმულ ღმერთებს.
18 . დაიცავი უფუარობის დღესასწაული; ხმიადი ჭამე შვიდი დღე, როგორც გიბრძანე, აბიბის თვეში, რადგან აბიბის თვეში გამოხვედით ეგვიპტიდან.
19 . ყოველი მამრი, საშოს პირველგამღები ჩემია და ასევე ყოველი პირველმონაგები ხვადი შენი ჯოგიდან, მოზვერი იქნება თუ კრავი.
20 . პირველმონაგები სახედარი კრავით გამოისყიდე; თუ არ გამოისყიდი, მაშინ ქედი გადაუმტვრიე; ყოველი პირმშო შენს ძეებში უნდა გამოისყიდო. არავინ გამოჩნდეს ჩემს წინაშე ხელცარიელი.
21 . ექვსი დღე იმუშავე, მეშვიდე დღეს კი დაისვენე; ხვნისა და მკის დროსაც დაისვენე.
22 . იზეიმე შვიდეულის დღესასწაული: პირველმოწეული ხორბლისა და რთველის დღესასწაული, წლიდან წლამდე.
23 . წელიწადში სამჯერ გამოცხადდეს ყოველი შენი მამროვანი უფლის, ისრაელის ღმერთის წინაშე.
24 . განვდევნი შენგან ერებს, განვავრცობ შენს საზღვრებს და აღარავინ დაეხარბება შენს ქვეყანას, თუ წარსდგები სამჯერ წელიწადში უფლის, შენი ღმერთის წინაშე.
25 . ნუ დამიღვრი ჩემი შესაწირის სისხლს საფუარიან პურზე და ნუ მოიტოვებ საპასექო დღესასწაულის მსხვერპლს დილამდე.
26 . შენი მიწის რჩეული, პირველმოწეული ნაყოფი მიიტანე უფლის, შენი ღმერთის, სახლში. ნუ მოხარშავ თიკანს თავისი დედის რძეში”.
27 . უთხრა უფალმა მოსეს: "ჩაიწერე ეს სიტყვები, ვინაიდან ამ სიტყვებით გიდებთ აღთქმას შენც და ისრაელსაც”.
28 . და იყო მოსე უფალთან ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე: პური არ უჭამია და წყალი არ დაულევია; და დაწერა დაფებზე აღთქმის სიტყვები, ათი მცნება.
29 . სინაის მთიდან ჩამოსვლისას მოწმობის ორივე დაფა ხელში ეჭირა მოსეს და არ იცოდა, რომ ბრწყინავდა მისი სახის კანი, უფალთან საუბრის გამო.
30 . დაინახა აჰარონმა და ყველა ისრაელიანმა მოსე; აჰა, ბრწყინავდა მისი სახის კანი და შეეშინდათ მასთან მიახლოება.
31 . დაუძახა მათ მოსემ და დაბრუნდა მასთან აჰარონი თემის ყველა მთავართან ერთად. ელაპარაკა მათ მოსე.
32 . ამის შემდეგ მიუახლოვდა ყველა ისრაელიანი და ამცნო მათ ყველაფერი, რაც უთხრა უფალმა სინაის მთაზე.
33 . დაასრულა მოსემ მათთან ლაპარაკი და ჩამოიფარა სახეზე რიდე.
34 . როცა შედიოდა მოსე უფლის წინაშე სალაპარაკოდ, იხსნიდა რიდეს გარეთ გამოსვლამდე; გამოსვლისას კი ამცნობდა ისრაელიანებს, რაც უფლისგან ჰქონდა ნაბრძანები.
35 . ხედავდნენ ისრაელის შვილები, რომ უბრწყინავდა მოსეს სახე; და ჩამოიფარებდა ხოლმე რიდეს სახეზე, სანამ კვლავ უფალთან მივიდოდა სალაპარაკოდ.
1 . იხილა ბილყამმა, რომ ისრაელის კურთხევა სურდა უფალს და არ შეუდგა წინანდებურად მისნობას, არამედ უდაბნოსკენ იბრუნა პირი.
2 . აღაპყრო ბილყამმა თვალები და იხილა ტომებად დაბანაკებული ისრაელი და გადმოვიდა მასზე ღვთის სული.
3 . თქვა იგავი: "ნათქვამი ბილყამისა, ბეყორის ძისა, თვალღია კაცისა,
4 . ნათქვამი ღვთის სიტყვების გამგონისა, რომელიც ხედავს ყოვლადძლიერის ნებას, დამხობილია, მაგრამ ღია აქვს თვალები:
5 . რა მშვენიერია შენი კარვები, იაკობ, შენი სადგომები, ისრაელ!
6 . როგორც გაშლილი მინდორ-ველები, როგორც ბაღები მდინარის პირას, როგორც უფლის დარგული ალვები, როგორც წყლისპირა კედრები.
7 . იდინებს წყალი მისი კოკებიდან და თესლი მისი უხვწყლიანი იქნება; ამაღლდება მისი მეფე აგაგზე და აღზევდება მისი სამეფო.
8 . ღმერთმა გამოიყვანა იგი ეგვიპტიდან, მარტორქის ძლიერება აქვს მას, თქვლეფს მის მტრებს, ძვლებს უმტვრევს და თავისი ისრებით განგმირავს.
9 . ჩაიმუხლა, მიწვა ხვადი ლომივით და ძუ ლომივით, ვინ წამოაგდებს მას? კურთხეულია მაკურთხებელი შენი და წყეულია მაწყევარი შენი”.
10 . და აღინთო ბალაკის რისხვა ბილყამის მიმართ, ხელი ხელს შემოკრა და უთხრა ბალაკმა ბილყამს: ჩემი მტრების დასაწყევლად მოგიხმე, შენ კი სამჯერ აკურთხე.
11 . ახლა, გაიქეცი შენს ადგილას; ვიფიქრე პატივს გცემ-მეთქი და, აჰა, დაგიკავა პატივი უფალმა”.
12 . უთხრა ბილყამმა ბალაკს: "განა არ ვუთხარი შენს მოციქულებს,
13 . თუნდაც ოქრო-ვერცხლით ავსებული მთელი სახლი მომცეს ბალაკმა, მაინც ვერ გადავალ უფლის, ჩემი ღმერთის ბრძანებას. ვერც კარგს გავაკეთებ-მეთქი და ვერც ცუდს. რასაც უფალი იტყვის, იმას ვიტყვი-მეთქი.
14 . აჰა, მივდივარ ახლა ჩემს ხალხთან; მოდი, გაგანდობ, რას დამართებს ეს ხალხი შენს ხალხს მომავალში”.
15 . და თქვა იგავი: "ნათქვამი ბილყამისა, ბეყორის ძისა, ნათქვამი თვალღია კაცისა,
16 . ნათქვამი ღმერთის სიტყვათა გამგონისა, რომელმაც იცის უზენაესის ნება, რომელიც ხედავს ყოვლადძლიერის ნებას, დამხობილია, მაგრამ ღია აქვს თვალები:
17 . ვხედავ მას, მაგრამ არა ახლა, ვუყურებ მას, მაგრამ არა ახლოდან, ამობრწყინდება ვარსკვლავი იაკობისგან და აღიმართება კვერთხი ისრაელიდან, შემუსრავს მოაბის საზღვრებს და გაანადგურებს შეთის ყოველ ძეს.
18 . საკუთრება გახდება ედომი და თავისი მტრების საკუთრება იქნება სეყირი; ხოლო ისრაელი ძლიერად იმოქმედებს.
19 . იბატონებს შთამომავალი იაკობისა და გაანადგურებს ქალაქში დარჩენილთ”.
20 . გადახედა ყამალეკს და წარმოთქვა იგავი: "პირველი ერი იყო ყამალეკი, მაგრამ მისი ბოლო - გაქრობაა.
21 . გადახედა კენიელთ და წარმოთქვა იგავი: "ძლიერია შენი სამყოფელი და კლდეზე დაგიდვია ბუდე.
22 . თუმცა გაპარტახდება კაენი, როდემდე ეყოლები ტყვედ აშურს?”
23 . წარმოთქვა იგავი: "ვაი, ვინ გადარჩება ცოცხალი, როცა ამას მოახდენს ღმერთი?
24 . გემები გამოვლენ ქითიმიდან და დაიმორჩილებენ აშურს, დაიმორჩილებენ ყებერს, მაგრამ თავადაც დაიღუპებიან”.
25 . ადგა ბილყამი და წავიდა, დაბრუნდა თავის ადგილას და წავიდა ბალაკიც თავისი გზით.
1 . ეს არის კურთხევა, რომლითაც აკურთხა მოსემ, ღვთისკაცმა, ისრაელის ძენი სიკვდილის წინ.
2 . თქვა: "უფალი მოვიდა სინაიდან და სეყირიდან ამობრწყინდა მათთვის, ფარანის მთიდან ამოანათა და მოვიდა ათი ათასობით წმიდანით; მარჯვნივ რჯულის მოელვარე ცეცხლი ჰქონდა მათთვის.
3 . დიახ, უყვარს ხალხები; მათი ყოველი წმიდა კაცი შენს ხელშია, ფეხდაფეხ დაგყვებიან და ღებულობენ შენს სიტყვას.
4 . რჯული გვიბრძანა მოსემ, იაკობის კრებულის მემკვიდრეობა.
5 . ის იყო მეფე იეშურუნში, როცა შეიკრიბნენ ხალხის თავკაცნი, ისრაელის ტომებთან ერთად.
6 . იცოცხლოს რეუბენმა და არ მოკვდეს. ნუ იქნება მისი ხალხი მცირერიცხოვანი!”
7 . ეს თქვა იუდაზე: "ისმინე, უფალო, იუდას ხმა და თავის ხალხთან მიიყვანე იგი; საკუთარი ხელებით იბრძოლოს თავისთვის და მტერთაგან დამხმარედ შენ ეყოლები”.
8 . ლევის შესახებ თქვა: "იყოს შენი თუმიმი და ურიმი შენს წმიდა კაცთან, რომელიც გამოსცადე მასაში და ედავებოდი მერიბას წყლებთან.
9 . რომელმაც თქვა: არ ვუყურებო ჩემს დედ-მამას; არ აღიარებს თავის ძმებს და არ ცნობს შვილებს; რაკი შეასრულეს ლევიანებმა შენი ნათქვამი და შეინახეს შენი აღთქმა,
10 . ასწავლონ შენი სამართალი იაკობს და შენი რჯული ისრაელს; დადებენ საკმეველს შენს წინაშე და სრულადდასაწველს შენს სამსხვერპლოზე.
11 . აკურთხე, უფალო, მისი ძალა და მიიღე მისი ხელის ნამოქმედარი; მოსწყვიტე წელი მის წინააღმდეგ აღმდგართ და ფეხზე ვეღარ ადგნენ მისი მოძულენი”.
12 . ბენიამინის შესახებ თქვა: "უფლის მიერ სიმშვიდეში დამკვიდრებულა უფლის მიერ შეყვარებული, დღენიადაგ მფარველობს მას და უფალი მკვიდრობს მის მხრებს შორის.
13 . იოსების შესახებ თქვა: "უფლის მიერ იყოს კურთხეული მისი ქვეყანა, ცის ძვირფასი ცვარითა და უფსკრულის ღრმა მდინარეებით,
14 . მზისგან მომადლებული მოსავლითა და მთვარისგან მომადლებული ნაყოფით,
15 . უძველესი მთების საუკეთესო ნაყოფებითა და მარადიული მწვერვალების ნარჩევი დოვლათით,
16 . მიწის სიმდიდრითა და სისავსით. მადლი ჰპოვოს მაყვლოვანში დავანებულისგან; და გადმოვიდეს ეს კურთხევები იოსების თავზე და ძმათა შორის გამორჩეულის თხემზე.
17 . პირველმონაგები ხარის ბრწყინვალება აქვს, მარტორქის რქაა მისი რქები, ერთიანად ურქენს ყველა ხალხს ქვეყნის კიდეებამდე; ესენია ათი ათასები ეფრემისა და ათასეულნი მენაშესი”.
18 . ზებულონზე თქვა: "იხარე, ზებულონ, შენი გამოსვლისას და, ისაქარ, შენს კარვებში.
19 . დაუძახებენ ხალხებს მთაზე, იქ შესწირავენ სიმართლის შესაწირს, რადგან ისინი გამოწოვენ ზღვის სიუხვეს და ქვიშაში ჩაფლულ საგანძურებს”.
20 . გადის შესახებ თქვა: "კურთხეულია გადის განმვრცობი. ლომივით დავანებულა და გლეჯს მკლავსა და თხემს.
21 . ქვეყნის საუკეთესო ნაწილი შეარჩია, რადგან იქ არის შენახული რჯულმდებლის წილი; მოვიდა იგი ერის მთავრებთან ერთად და აღასრულა უფლის სამართალი და დადგენილებები ისრაელთან”.
22 . დანის შესახებ თქვა: "ლომის ბოკვერია დანი, ბაშანიდან მხტომარე”.
23 . ნაფთალზე თქვა: "ნაფთალი უფლის კეთილგანწყობითაა მაძღარი და მისი კურთხევითაა სავსე; დაიმკვიდრებს ზღვასა და სამხრეთს”.
24 . აშერის შესახებ თქვა: "კურთხეული იყოს ძეთა შორის აშერი; სასურველი იქნება თავისი ძმებისთვის და ზეთში ჩადგამს ფეხს.
25 . რკინა და სპილენძია შენი ურდულები; გაგიმრავლდება როგორც დღეები, ისე ძალა შენი.
26 . არავინ არის იეშურუნის ღმერთის მსგავსი, ცაზეა ამხედრებული შენს შემწედ და ღრუბლებში - თავისი დიდებით.
27 . შენი თავშესაფარია საუკუნო ღმერთი და ქვემოდანაა მისი მარადიული მკლავები; დევნის მტერს შენგან და თქვა: გაანადგურე!
28 . მარტო ბინადრობს უსაფრთხოდ ისრაელი, თვალი იაკობისა მარცვლეულისა და ღვინის მიწაზე და ცანი მისი ნამს აწვეთებენ.
29 . ნეტარი ხარ, ისრაელ! ვინ შეგედრება? ხალხი, გადარჩენილი უფლის მიერ, რომელიც შენი შეწევნის ფარია და შენი დიდების მახვილი! იმედი გაუცრუვდებათ შენს მტრებს შენს წინაშე და გათელავ მათ სიმაღლეებს”.
1 . იმ დღეს, როცა უფალმა ყოველი მისი მტრის ხელთაგან იხსნა დავითი, ამ სიტყვებით უგალობა მან უფალს:
2 . "უფალი კლდეა ჩემი, ციხესიმაგრეა და მხსნელი ჩემი.
3 . ღმერთი კლდეა ჩემი, იგია ჩემი თავშესაფარი; ფარია ჩემი და ხსნის რქაა, სიმაგრეა და თავშესაფარი ჩემი, ჩემი მხსნელია, რომელმაც დამიფარა ძალადობისგან.
4 . მოვუხმე უფალს, დიდად საქებარს და გადამარჩინა ჩემი მტრებისგან.
5 . ალყაში მომიქციეს სიკვდილის ტალღებმა, განადგურების ნაკადები დამესხნენ თავს,
6 . ქვესკნელის ბორკილები შემომეხლართა და სიკვდილის ბადეებში გავები.
7 . გასაჭირში მოვუხმე უფალს, ჩემს ღმერთს შევღაღადე; და ისმინა ჩემი ხმა თავის ტაძარში და მისწვდა მის ყურს ჩემი ღაღადი.
8 . შეირყა, იძრა დედამიწა, ათრთოლდა და შეირყა ზეცის საფუძველი ღვთის განრისხებისას.
9 . კვამლი ავარდა მისი ნესტოებიდან, მშთანმთქმელი ცეცხლი - მის ბაგეებიდან; ნაკვერჩხლები ცვიოდა მისგან.
10 . მოდრიკა ცანი და ჩამოვიდა; უკუნი ნისლი იდგა მის ფეხქვეშ.
11 . ქერუბიმებზე ამხედრებული გაფრინდა და გამოჩნდა ქარიშხლის ფრთებზე;
12 . წყვდიადი შემოირტყა გარშემო კარვებად, წყლის ბინულებად ცათა ღრუბელნი.
13 . მისმა ელვარებამ ცეცხლის ნაკვერჩხლები ააგიზგიზა.
14 . ზეციდან დაიქუხა უფალმა, ხმა გამოსცა უზენაესმა.
15 . ისრებით გაფანტა ჩემი მტრები, ელვით გაანადგურა ისინი.
16 . შერისხა უფალმა, თავისი ნესტოების სუნთქვა მიაქცია და გამოჩნდნენ ზღვის დინებანი და გაშიშვლდნენ სამყაროს საფუძველნი.
17 . მაღლიდან მომწვდა, ამიყვანა და წყალთა მორევიდან გამომიყვანა.
18 . უძლიერესი მტრისგან მიხსნა, მათგან, ვისაც ვძულდი, ვინც ძლიერი იყო ჩემზე.
19 . თავს დამესხნენ ჩემი გასაჭირის დღეს და უფალი იყო ჩემი საყრდენი.
20 . გაშლილ სივრცეში გამიყვანა და მიხსნა, რადგან სასურველი ვიყავი მისთვის.
21 . ჩემი სიმართლისამებრ მომაგო უფალმა, ჩემი ხელის სიწმინდისამებრ გადამიხადა.
22 . რადგან ვიცავდი უფლის გზას, და ჩემი ღმერთისთვის არ შემიცოდავს.
23 . რადგან ჩემ წინაშეა მისი მცნებები და არ გადამიხვევია მის დადგენილებათაგან;
24 . უბიწო ვიყავი მის წინაშე და ცოდვას გავურბოდი.
25 . საზღაური მომაგო უფალმა ჩემი სიმართლისა და სიწმიდის გამო მის თვალში.
26 . წყალობის მქნელს - წყალობით ექცევი და წრფელ კაცთან წრფელი ხარ.
27 . წმიდასთან - წმიდა ხარ და მზაკვართან - მისი ცბიერებისამებრ.
28 . დაჩაგრულ ხალხს შველი, ქედმაღლებს კი მზერით დაამდაბლებ;
29 . რადგან შენ ხარ ჩემი ლამპარი, უფალო; უფალი გამინათებს ბნელს.
30 . რადგან შენით შევმუსრავ ლაშქარს და ჩემი ღვთით გადავევლები გალავანს.
31 . უმწიკვლოა ღვთის გზა; წმიდაა უფლის სიტყვა, ფარია მათთვის, ვინც მასში ეძებს თავშესაფარს.
32 . რადგან ვინაა ღმერთი უფლის გარდა ან ვინაა კლდე გარდა ჩვენი ღმერთისა?
33 . ღმერთი მტკიცე ციხესიმაგრეა ჩემი; უბიწოებს, თავის გზაზე აყენებს იგი,
34 . ფურირმის ფეხებს მომცემს და მწვერვალებზე დამაყენებს.
35 . გაწრთვნის ჩემს ხელებს საბრძოლველად და სპილენძის მშვილდს მოჭიმავენ ჩემი მკლავები.
36 . შენგან მომეცა ხსნის ფარი და შენმა მოწყალებამ შემმოსა დიდებით.
37 . შენ გამიფართოვე ნაბიჯები, რათა არ მომიცურდეს ფეხები.
38 . ვდიე ჩემს მტრებს და არ მოვბრუნებულვარ, ვიდრე არ წარვხოცე ისინი.
39 . ვსპობ და ვანადგურებ, ვეღარასოდეს წამოდგებიან, ჩემს ფეხქვეშ დაეცნენ ისინი.
40 . შენ მმოსავ ძალით ბრძოლისთვის და ჩემს წინ აჩოქებ ჩემს წინააღმდგომთ.
41 . შენ უკუაქციე ჩემგან მტრები, და მეც გავანადგურე ჩემი მოძულენი.
42 . ეძიებენ და არავინ ჰყავთ მშველელი; უფალსაც კი უხმობენ და არ პასუხობს უფალი.
43 . მიწის მტვერივით ვფანტავ, ქუჩის ტალახივით ვთელავ მათ.
44 . შენ მიხსენი ჩემი ხალხის ამბოხისგან; შენ შემინახე, რათა ერების მთავარი ვიყო; ხალხი, რომელსაც არ ვიცნობდი, მემსახურება.
45 . უცხოტომელთა შვილები მეპირფერებიან, მემორჩილებიან, როგორც კი ესმით ჩემს შესახებ.
46 . უცხოტომელთა შვილები მისავათდებიან და თავისი სიმაგრეების მიღმა შეძრწუნდებიან.
47 . ცოცხალია უფალი! კურთხეულ იყოს სიმტკიცე ჩემი! ამაღლდეს ღმერთი, კლდე ჩემი ხსნისა;
48 . ღმერთი იძიებს ჩემთვის შურს და ის დამიმორჩილებს ხალხებს.
49 . ის მიხსნის მტრისგან და ამამაღლებ მათზე, ვინც ჩემს წინააღმდეგ აღსდგა; მიხსნის მოძალადე კაცისგან.
50 . ამიტომ გმადლობ, შენ უფალო, ერებს შორის და ვუგალობებ შენს სახელს.
51 . ხსნის გოდოლია უფალი თავისი ცხებული მეფის, დავითისა და მისი შთამომავლობისთვის უკუნისამდე!
1 . ეს არის დავითის უკანასკნელი სიტყვები - სიტყვები დავითისა, იესეს ძისა, დიდად ამაღლებული კაცისა, იაკობის ღმერთის ცხებულისა და ისრაელის ტკბილხმოვანი მგალობლისა:
2 . უფლის სული ლაპარაკობს ჩემი პირით და სიტყვა მისი, ჩემს ენაზეა.
3 . თქვა ისრაელის ღმერთმა, მელაპარაკა ისრაელის კლდე: მართალი კაცი იმეფებსო ხალხზე, ღვთის შიშით იხელმწიფებს.
4 . იქნება იგი, როგორც დილის ნათელი მზის ამოსვლისას, უღრუბლო დილა, როგორც წვიმის შემდეგ მზის ბრწყინვალებით მიწიდან აღმოცენებული ბალახი.
5 . ჭეშმარიტად, განა ასეთი არ არის ჩემი სახლი უფლის წინაშე? რადგან მან დამიდო საუკუნო აღთქმა, ყოველმხრივ გაწყობილი და დაურღვეველი. განა მისგან არ მოდის ყოველი ჩემი გამარჯვება და ყოველი ჩემი სურვილი?
6 . უწმიდურნი ეკლებივით გადაიყრებიან, ხელს არავინ მოჰკიდებს მათ.
7 . კაცი, რომელიც შეეხება მათ, რკინითა და შუბის ტარით შეიარაღდეს. ადგილზევე ცეცხლით დაიწვებიან ისინი.
8 . ესენია დავითის ძლიერი მეომრების სახელები: იოშებ-ბაშებეთ თახქემონელი, სამეულის მეთაური, რომელმაც რვაას კაცს მოუქნია შუბი და ერთ ბრძოლაში დახოცა.
9 . მას შემდეგ ელეაზარი, ძე დოდოსი, ახოხის ძისა, ერთ-ერთი იმ სამ ძლიერ მებრძოლთაგან, რომლებიც დავითთან ერთად იდგნენ, როცა ლანძღვით იწვევდნენ საომრად შეკრებილ ფილისტიმელებს.
10 . ადგა იგი და იქამდე მუსრა ფილისტიმელები, ვიდრე არ დაეღალა მარჯვენა ხელი და მახვილს არ მიეწება. დიდი გამარჯვება მოიტანა იმ დღეს უფალმა. მხოლოდ ნადავლის ასაკრეფად გაჰყვა მას ხალხი.
11 . მის შემდეგ იყო შამა აგეს ძე, ჰარარელი. როცა საომრად შეიყარნენ ფილისტიმელები. ყანის ნაკვეთი იყო იქ, სადაც ცერცვი ეთესა და ხალხი გარბოდა მათგან.
12 . ჩადგა იგი შუა ნაკვეთში და იცავდა მას: შემუსრა ფილისტიმელები და დიდი გამარჯვება მოიტანა იმ დღეს უფალმა.
13 . ჩამოვიდნენ ეს სამნი ოცდაათი მეთაურიდან და მკის დროს მივიდნენ დავითთან ყადულამის მღვიმეში. ხოლო ფილისტიმელთა ჯარი რეფაიმის ველზე ბანაკობდა.
14 . მაშინ დავითი გამაგრებულ ადგილას იყო, ხოლო ფილისტიმელების საგუშაგო ბეთლემში იდგა.
15 . ინატრა დავითმა და თქვა: "აჰ, ნეტავ ვინმე ბეთლემის ჭის წყალს დამალევინებდეს, კარიბჭესთან რომ არის!”
16 . გაარღვია ამ სამმა ძლიერმა კაცმა ფილისტიმელთა ბანაკი, ამოიღეს წყალი ბეთლემის ჭიდან, კარიბჭესთან რომ არის, წამოიღეს და მოუტანეს დავითს, მაგრამ არ ინდომა დავითმა მისი დალევა და უფალს დაუღვარა.
17 . თქვა: "შორს იყოს ჩემგან, უფალო, ასეთი საქმის გაკეთება! განა ეს ამ კაცების სისხლი არ არის, თავი რომ ჩაიგდეს საფრთხეში!” არ ინდომა დავითმა წყლის დალევა. აი, ასე მოიქცა ეს სამი ვაჟკაცი.
18 . აბიშაი, იოაბის ძმა, ცერუიას ძე, ამ სამთა უფროსი იყო. სამასი კაცის წინააღმდეგ გამოვიდა შუბით და დახოცა. მეტი სახელი ჰქონდა მას ამ სამთა შორის.
19 . ამ სამზე მეტად პატივდებული იყო და მათ მეთაურობდა, მაგრამ პირველ სამს ვერ უტოლდებოდა.
20 . ბენაიაჰუ იეჰოიადაყის ძე, მამაცი ვაჟკაცი კაბცეელიდან. მან დაამარცხა ორი მოაბელი ლომკაცი; ჩავიდა შუაგულ ორმოში თოვლიან დღეს და ლომი მოკლა.
21 . მანვე მოკლა ერთი ეგვიპტელი კაცი, მრისხანე შესახედავი. შუბი ეჭირა ხელში ეგვიპტელს. კეტით ჩაუხტა, გამოსტაცა ხელიდან შუბი ეგვიპტელს და მისივე შუბით განგმირა.
22 . ეს გააკეთა ბენაიაჰუ იეჰოიადაყის ძემ და სახელი გაითქვა ამ სამ ვაჟკაცს შორის.
23 . ოცდაათს შორის ყველაზე პატივდებული იყო, მაგრამ პირველ სამს ვერ უტოლდებოდა; თავის მცველთა მეთაურად დანიშნა იგი დავითმა.
24 . ყასაელი, იოაბის ძმა, ერთი ოცდაათაგანი იყო, ასევე ელხანანი, დოდოს ძე, ბეთლემელი;
25 . შამა ხაროდელი; ელიკა ხაროდელი;
26 . ხელეც ფალტიელი; ყირა ყიკეშის ძე, თეკოაყელი;
27 . აბიყეზერ ყანათოთელი; მებუნაი ხუშათელი;
28 . ცალმონ ახოხელი; მაჰარაი ნეტოფათელი;
29 . ხელებ ბაყანას ძე, ნეტოფათელი; ითაი, რიბას ძე, ბენიამინის გიბყადან;
30 . ბენაიაჰუ ფირყათონელი; ჰიდაი გაყაშიდან;
31 . აბიყალბონ ყარბათელი; ყაზმავეთ ბარხუმელი;
32 . ელიახბა შაყალბონელი; იაშენის ძეთაგან, იონათანი;
33 . შამა ჰარარელი; ახიამ შარარის ძე, არარელი;
34 . ელიფელეტ ახასბაის ძე, მაყაქათელი; ელიყამ ახითოფელის ძე, გილონელი;
35 . ხეცრაი ქარმელელი; ფაყარაი არბელი;
36 . იგალ ნათანის ძე, ცობადან; ბანი გადელი;
37 . ცელეკ ყამონელი; ნახარაი ბეეროთელი, იოაბის, ცერუიას ძის საჭურველთმტვირთველი.
38 . ყირა ითრელი; გარებ ითრელი;
39 . ურია ხეთელი. სულ ოცდაჩვიდმეტი.
1 . ცამეტი წლის განმავლობაში აშენებდა სოლომონი თავის სახლს და მთლიანად დაასრულა იგი.
2 . ლიბანის ტყიდან მოტანილი ხისგან ააშენა სახლი, სიგრძით ასი წყრთა, სიგანით - ორმოცდაათი და სიმაღლით - ოცდაათი; ოთხ წყება კედარის სვეტებზე იყო შედგმული, კედარისავე ძელები იყო გადებული კედარის სვეტებზე.
3 . კედარით იყო გადახურული დარბაზი, ორმოცდახუთ სვეტზე შედგმული, თხუთმეტი სვეტი იდგა თითო რიგში.
4 . სამ რიგად იყო სარკმლის ჩარჩოები და სამ წყებად იყო სარკმელები, ერთმანეთის პირდაპირ.
5 . ყველა კარსა და წირთხლს ოთხი კუთხე ჰქონდა, სარკმელები კი ერთმანეთის პირდაპირ იყო სამ მწკრივად.
6 . სვეტებიანი დარბაზი გააკეთა; სიგრძეში ორმოცდაათი წყრთა იყო, სიგანეში - ოცდაათი, მის წინ სხვა დარბაზი იყო სვეტებით და ზღურბლი მათ წინ.
7 . სატახტო დარბაზი გააკეთა, სადაც მსჯავრი უნდა გამოეტანა; სამსჯავრო დარბაზის მთელი იატაკი და ჭერი კედარით დაფარა.
8 . მეორე ეზო ჰქონდა სახლს, დარბაზის უკან, სადაც სოლომონი ცხოვრობდა და ასევე იყო აგებული საცხოვრებელი სახლი ფარაონის ასულისთვის, რომელიც ცოლად მოიყვანა სოლომონმა.
9 . ეს ყველაფერი ზომაზე გათლილი, დახერხილი ძვირფასი ქვებისგან გაკეთდა, როგორც შიგნით, ასევე გარეთ, საძირკვლიდან თხემამდე და მთელი ნაგებობა დიდ ეზომდე.
10 . საძირკვლად ძვირფaსი ქვები ედო, დიდი ქვები, ათწყრთიანი და რვაწყრთიანი ქვები;
11 . ხოლო ზემოთ ზომაზე გამოთლილი ძვირფასი ქვები და კედარი;
12 . დიდი ეზო ირგვლივ სამი წყება თლილი ქვითა და ერთი წყება კედარის ძელით იყო შემოზღუდული; ასევე იყო მოპირკეთებული უფლის სახლის შიდა ეზო და სახლის დარბაზიც.
13 . კაცი გაგზავნა მეფე სოლომონმა და მოაყვანინა ცორიდან ხირამი.
14 . ნაფთალის ტომელი ქვრივი ქალის ძე იყო, მამამისი კი ცორელი იყო - სპილენძის ოსტატი. სიბრძნით, გონებითა და ცოდნით იყო აღვსილი ხირამი, სპილენძის ყველა ნაკეთობის საკეთებლად. მივიდა მეფე სოლომონთან და ყველა სამუშაო შეუსრულა.
15 . სპილენძის ორი სვეტი გამოსახა: თითო სვეტის სიმაღლე თვრამეტი წყრთა იყო და თორმეტი წყრთის ზონარი სწვდებოდა გარშემო ორივე სვეტს ცალ-ცალკე.
16 . ორი სპილენძის გვირგვინი გამოსახა სვეტების თავზე დასადგმელად; ერთი გვირგვინის სიმაღლეც ხუთი წყრთა იყო და მეორე გვირგვინისაც.
17 . სვეტის თავზე დასადგმელ გვირგვინებს დაწნული ბადეები და ძეწკვისებური ჯინჯილები გაუკეთა: შვიდი - ერთ გვირგვინს და შვიდი მეორეს.
18 . გააკეთა სვეტები და ირგვლივ ბადეები შემოავლო, რათა თითოეულ თხემზე არსებული გვირგვინი ორ რიგად შემოვლებული ბროწეულებით დაეფარა.
19 . დარბაზის სვეტების გვირგვინებს შროშანის ფორმა ჰქონდა და ოთხი წყრთის სიმაღლის იყო.
20 . ორ სვეტზე შედგმულ გვირგვინებს ორასი ბროწეული ჰქონდა ორ რიგად შემოვლებული, ზემოთ, მომრგვალებულ ზედაპირზე, რომელიც ბადის მხარეს იყო.
21 . სვეტები აღმართა ტაძრის დარბაზში; აღმართა მარჯვენა სვეტი და უწოდა სახელად იაქინი, აღმართა მარცხენა სვეტი და უწოდა სახელად ბოყაზი.
22 . სვეტის თავებზე შროშანები გამოსახა და დასრულდა სვეტების სამუშაო.
23 . ჩამოასხა სპილენძის ზღვა, ერთი კიდიდან მეორე კიდემდე ათი წყრთა იყო, სრულიად მრგვალი, სიმაღლე ხუთი წყრთა ჰქონდა, ოცდაათი წყრთა ზონარი სწვდებოდა ირგვლივ.
24 . ირგვლივ, კიდის ქვემოთ, კიტრის ჩუქურთმები ჰქონდა შემოვლებული, ათ-ათი თითო წყრთაზე და ორ რიგად ევლებოდა ზღვას. კიტრები, ზღვასთან ერთად იყო ჩამოსხმული.
25 . თორმეტ ხარზე იყო შედგმული: სამი ჩრდილოეთს უმზერდა, სამი - დასავლეთს, სამი - სამხრეთს და სამიც - აღმოსავლეთს; ზღვა ზედ ედგათ და მთელი უკანა მხარე შიგნით ჰქონდათ მიქცეული.
26 . სისქე ერთი მტკაველი ჰქონდა - მისი კიდეები თასის კიდესავით იყო გაკეთებული და აყვავებულ შროშანს ჰგავდა. ორი ათას ბათს იტევდა.
27 . გააკეთა სპილენძის ათი კვარცხლბეკი: თითოეული კვარცხლბეკის სიგრძე ოთხი წყრთა იყო, სიგანე ოთხი წყრთა, სიმაღლე სამი წყრთა.
28 . ამგვარად იყო გაკეთებული კვარცხლბეკი: დაფები ჰქონდათ, ჩარჩოში ჩასმული.
29 . ჩარჩოებში ჩასმულ დაფებზე: ლომები, ხარები და ქერუბები იყო გამოსახული; ასევე ჩარჩოებზე ლომებსა და ხარებს ზემოთ და ქვემოთ - დაშვებული ყვავილწნულები.
30 . სპილენძის ოთხ-ოთხი ბორბალი და სპილენძის ღერძები ჰქონდა თითო კვარცხლბეკს, მის ოთხივე კუთხეზე იყო შვერილები. საბანელის ქვეშაც შვერილები იყო, ხოლო ყოველ გვერდზე - ყვავილწნულები.
31 . მისი ღიობი შიდა გვირგვინიდან მაღლითამდე ერთი წყრთა იყო; ღიობი მრგვალი იყო, როგორც კვარცხლბეკი - წყრთანახევარი. ჩუქურთმები იყო ღიობზე. ოთხკუთხედი იყო მისი კედლები, არა მრგვალი.
32 . ოთხი ბორბალი იყო კედლებს ქვემოთ და ბორბლების ღერძები კვარცხლბეკზე იყო დამაგრებული; თითო ბორბლის სიმაღლე ერთ-ნახევარი წყრთა.
33 . ბორბლები ეტლის ბორბლებივით იყო გაკეთებული; მათი ღერძები, სალტეები, მანები და მორგვები სულ ჩამოსხმული სპილენძისა იყო.
34 . ოთხი შვერილი ჰქონდა თითოეული კვარცხლბეკის ოთხსავე კუთხეს, კვარცხლბეკთან ერთად იყო ჩამოსხმული.
35 . კვარცხლბეკს თავზე ნახევარი წყრთის სიმაღლის მრგვალი სადგამი ჰქონდა. კვარცხლბეკის სახელურები და კედლები მისივე მასალისგან იყო.
36 . ამოკვეთა სახელურების დაფებზე და კედლებზე ქერუბები, ლომები და პალმები ერთმანეთის დაშორებით, ირგვლივ ყვავილწნულები.
37 . ასეთი სახის ათი კვარცხლბეკი გააკეთა: ყველა ერთიანად იყო ჩამოსხმული, ერთი ზომა ჰქონდა, ერთი სახე.
38 . გააკეთა სპილენძის ათი საბანელი: ორმოც ბათს იტევდა თითოეული საბანელი, ოთხი წყრთა იყო თითოეული მათგანი; იმ ათი საბანელიდან თითოეული ერთ კვარცხლბეკზე იდგა.
39 . ხუთი კვარცხლბეკი სახლის მარჯვენა მხარეს დადგა, ხუთი სახლის მარცხენა მხარეს, ზღვა სახლის მარჯვენა მხარეს დადგა, სამხრეთ-აღმოსავლეთით.
40 . გააკეთა ხირამმა საბანელნი, აქანდაზები და სასხურებლები. და დაასრულა ხირამმა ყველა სამუშაო, რომელიც სოლომონს ჰქონდა დავალებული უფლის სახლისთვის.
41 . ორი სვეტი და სვეტების თავზე შემდგარი ორი ფიალის ფორმის გვირგვინი, ორი ბადე სვეტებზე შედგმული ფიალის ფორმის გვირგვინთა დასაფარად;
42 . ოთხასი ბროწეული ორი ბადისთვის: ბროწეულების ორი რიგი თითოეულ ბადეს სვეტებზე შედგმული გვირგვინების ორი ფიალის დასაფარად;
43 . ათი კვარცხლბეკი და ათ კვარცხლბეკზე შემდგარი ათი საბანელი;
44 . ერთი ზღვა და თორმეტი ხარი ზღვის ქვეშ;
45 . ქვაბები, აქანდაზები და სასხურებლები. ყველა ეს ჭურჭელი, რომლებიც მეფე სოლომონის დავალებით გააკეთა უფლის სახლისთვის ხირამმა, გაპრიალებული სპილენძისა იყო.
46 . იორდანეს მხარეში ჩამოასხა ისინი მეფემ, თიხნარ ნიადაგზე, სუქოთსა და ცართანს შორის.
47 . არ აუწონია ჭურჭელი სოლომონს, რადგან ფრიად მრავალი იყო. დიდი სიმრავლის გამო ვერ გაირკვა სპილენძის წონა.
48 . გააკეთა სოლომონმა უფლის სახლისთვის განკუთვნილი ყოველი ჭურჭელი: ოქროს სამსხვერპლო და ოქროს ტაბლა, რომელზეც საწინაშეო პური ეწყო;
49 . სუფთა ოქროს სასანთლეები: ხუთი მარჯვენა მხარეს და ხუთი მარცხენა მხარეს, შიდა საწმიდრის წინ, ყვავილებით, ლამპრებით და ოქროს მაშებით.
50 . სუფთა ოქროს ფიალები, საკვეთები, სასხურებლები, კოვზები და საცეცხლურები; და ოქროსავე ანჯამები შიდა სახლის კარისა და წმიდათა-წმიდის კარისთვის, ასევე ტაძარში შესასვლელი კარისთვის.
51 . და დასრულდა ყოველი სამუშაო, რაც უფლის სახლისთვის შეასრულა მეფე სოლომონმა. მოიტანა სოლომონმა დავითის, მამამისის მიერ მიძღვნილი ვერცხლი და ოქრო, ასევე ჭურჭელი და ერთად დადო უფლის ტაძრის საგანძურთან.
1 . იორამ ახაბის ძე, გამეფდა ისრაელზე სამარიაში, იუდას მეფის, იოშაფატის მეთვრამეტე წელს და თორმეტ წელიწადს იმეფა.
2 . ბოროტად იქცეოდა უფლის თვალში, ოღონდ არა მამამისივით და დედამისივით; მან მოაშორა ბაყალის სვეტი, რომელიც მამამისმა აღმართა.
3 . თუმცა მიეწება და არ განშორებია იერობყამ ნაბატის ძის ცოდვებს, რომელმაც ცოდვაში ჩააგდო ისრაელი.
4 . მეშაყი, მოაბის მეფე, ცხვარს ამრავლებდა და ისრაელის მეფეს ასი ათას ცხვარსა და ასი ათას გაუპარსავ ვერძს უგზავნიდა.
5 . ახაბის სიკვდილის შემდეგ იყო, რომ აუმხედრდა მოაბის მეფე ისრაელის მეფეს.
6 . გამოვიდა მეფე იორამი იმ ხანად სამარიიდან და აღრიცხა მთელი ისრაელი.
7 . წავიდა და გაგზავნა იოშაფატთან, იუდას მეფესთან, ამ სიტყვებით: "მოაბის მეფე ამიმხედრდა. ხომ არ წამომყვები მოაბის წინააღმდეგ საბრძოლველად?” უპასუხა: "წამოვალ! რამ გაგვყო მე და შენ, ჩემი ხალხი შენი ხალხია, ჩემი ცხენები - შენი ცხენები”.
8 . ჰკითხა იორამმა: "რომელი გზით წავიდეთ?” უპასუხა: "ედომის უდაბნოს გზით”.
9 . წავიდნენ ისრაელის, იუდასა და ედომის მეფენი, შვიდ დღეს იარეს და ვერ ნახეს წყალი ლაშქრისა და პირუტყვისთვის, უკან რომ მოჰყვებოდათ.
10 . თქვა ისრაელის მეფემ: "აჰა, შეგვყარა უფალმა სამი მეფე, მოაბს რომ ჩაუგდოს ხელში!”
11 . იკითხა იოშაფატმა: "არის აქ სადმე უფლის წინასწარმეტყველი, რომ მისი მეშვეობით უფალს დავეკითხოთ?” მიუგო ისრაელის მეფის ერთ-ერთმა მსახურმა: "არის აქ ელისე, შაფატის ძე, რომელიც ელიას უსხამდა წყალს ხელებზე”.
12 . თქვა იოშაფატმა: "უფლის სიტყვაა მასთან”. მიაკითხეს ისრაელის მეფემ, იოშაფატმა და ედომის მეფემ.
13 . უთხრა ელისემ ისრაელის მეფეს: "რა საქმე მაქვს შენთან? მამაშენისა და დედაშენის წინასწარმეტყველებთან წადი”. მიუგო ისრაელის მეფემ: "არა, რადგან მოაბის ხელში ჩასაგდებად შეგვყარა უფალმა ეს სამი მეფე”.
14 . თქვა ელისემ: "ცოცხალია ცაბაოთ უფალი, რომლის წინაშეც ვდგავარ, რომ ზედაც არ შეგხედავდი, იოშაფატს, იუდას მეფეს რომ არ ვცემდე პატივს.
15 . ახლა, მომიყვანეთ მეჩანგე”. როცა მეჩანგე უკრავდა, უფლის ხელი იყო ელისეზე.
16 . თქვა: "ასე ამბობს უფალი: თხრილები გათხარეთ ამ ხევში,
17 . რადგან ასე ამბობს უფალი: ვერ დაინახავთ ქარს და ვერ დაინახავთ წვიმას, მაგრამ წყლით აივსება ეს ხევი, თქვენც სვით და თქვენმა საქონელმაც და პირუტყვმაც.
18 . იოლი საქმეა ეს უფლის თვალში; მოაბსაც ჩაგიგდებთ ხელში.
19 . ყველა გამაგრებულ ქალაქს, ყველა რჩეულ ქალაქს შემუსრავთ, ყველა საუკეთესო ხეს დასცემთ, ყველა წყაროსთვალს ამოყორავთ და საუკეთესო მიწას ქვებით აავსებთ”.
20 . და იყო, დილით, მსხვერპლის მიტანისას, აჰა, წამოვიდა წყალი ედომის გზაზე; და წყლით აივსო ქვეყანა.
21 . გაიგო მთელმა მოაბმა, რომ მეფეები წამოვიდნენ მათთან საომრად. ყველა სარტყლის მატარებელმა მოიყარა თავი, დიდმა და პატარამ და საზღვართან დადგნენ.
22 . ადგნენ დილაადრიან და როცა მზე წყალზე გაბრწყინდა, მოაბელებს შორიდან წყალი სისხლივით წითელი მოეჩვენათ.
23 . თქვეს: "ეს სისხლია! უსათუოდ, შუღლი ჩამოვარდნილა მეფეებში და ერთმანეთი დაუხოცავთ. აბა, შენია ნადავლი, მოაბ!”
24 . მიადგნენ ისრაელის ბანაკს. შეუტია ისრაელმა, დაჰკრა მოაბს და უკუაქცია. დაედევნა და მუსრი გაავლო მოაბს.
25 . ქალაქები დაანგრიეს, საუკეთესო მინდვრებში თითოეულმა თითო ქვა ისროლა და ქვებით აავსეს, ყველა წყაროსთვალი ამოყორეს, მხოლოდ კირ-ხარათესის ქვის გალავანი გადარჩა და იმასაც მეშურდულეები შემოადგნენ და დააქციეს.
26 . დაინახა მოაბის მეფემ, რომ მარცხდებოდა ბრძოლაში; გაიყოლა შვიდასი კაცი, მახვილის ამომღები, შეეცადა ედომის მეფისკენ გაეღწია, მაგრამ ვერ შეძლო.
27 . მოჰკიდა ხელი თავის პირმშოს, მის ნაცვლად რომ უნდა გამეფებულიყო და სრულადდასაწველ მსხვერპლად შესწირა გალავანზე. ძლიერ შეაძრწუნა ამან ისრაელი;* მოსცილდნენ მოაბს და თავის ქვეყანაში დაბრუნდნენ.
1 . და უთხრა მეფე დავითმა მთელ კრებულს: „სოლომონი, ჩემი ძე ამოირჩია ღმერთმა, ყმაწვილია იგი და გამოუცდელი, ეს საქმე კი ძალზე დიდია, რადგან ეს ტაძარი კაცისთვის კი არა, უფალი ღმერთისთვისაა.
2 . რაც შემეძლო ყველაფერი მოვამზადე ღვთის სახლისთვის: ოქრო - ოქროს ნივთებისთვის, ვერცხლი - ვერცხლის ნივთებისთვის, სპილენძი - სპილენძის ნივთებისთვის, რკინა - რკინის ნივთებისთვის, ხე - ხის ნაკეთობებისთვის, აგრეთვე ონიქსის ქვები, ბუდეებში ჩასასმელი ქვები და დაფერილი ქვები, ყველანაირი ძვირფასი ქვა და უამრავი მარმარილოს ქვა.
3 . ამასთან ერთად, ჩემი ღმერთის სახლის სიყვარულის გამო საკუთარ ოქროსა და ვერცხლის საგანძურს ჩემი ღმერთის სახლს ვაძლევ, ყოველივე იმის გარდა, რაც წმიდა ტაძრისთვის მაქვს მომზადებული:
4 . სამი ათასი ტალანტი ოქრო, ოფირის ოქრო, შვიდი ათასი ტალანტი გამოდნობილი ვერცხლი, შენობის კედლების მოსაპირკეთებლად,
5 . ოქრო - ოქროს ნივთებისთვის, ვერცხლი - ვერცხლის ნივთებისთვის, ყველა ოსტატური საქმისთვის. კიდევ ვის სურს შესწიროს დღეს უფალს სავსე ხელით?”
6 . საკუთარი ნებით სწირავდნენ მამისსახლთა თავკაცები და მთავრები, ათასეულთა და ასეულთა სარდლები და მეფის საქმეთა გამგებლები.
7 . და გაიღეს ღვთის სახლის სამსახურისთვის: ხუთი ათასი ტალანტი ოქრო, ათი ათასი დრაქმა და ათი ათასი ტალანტი ვერცხლი, თვრამეტი ათასი ტალანტი სპილენძი და ასი ათასი ტალანტი რკინა.
8 . და ვისაც კი ძვირფასი ქვები აღმოაჩნდა, უფლის სახლის საგანძურს გადასცეს იეხიელ გერშონელის ხელით.
9 . ხარობდა ხალხი შესაწირის გამო, რადგან ყველა მათგანი მთელი გულით სწირავდა უფალს; მეფე დავითიც ხარობდა დიდი სიხარულით.
10 . აკურთხა დავითმა უფალი მთელი კრებულის თვალწინ და თქვა: „კურთხეული ხარ შენ, უფალო, ისრაელის ღმერთო, ჩვენო მამაო, უკუნითი უკუნისამდე.
11 . შენია ღმერთო სიდიადე, ძლიერება, დიდება, გამარჯვება და დიდებულება, შენია ყველაფერი ცაში თუ დედამიწაზე, ღმერთო; შენია სამეფო და ყოველივეს სათავე ხარ და ამაღლებული ყოველივეზე.
12 . სიმდიდრე და პატივი შენგან მოდის, შენ ბატონობ ყოველივეზე, შენს ხელშია ძალა და ძლიერება, შენს ხელშია ყველას განდიდება და გაძლიერება,
13 . ახლა, გმადლობთ ჩვენო ღმერთო და ვაქებთ შენს დიდებულ სახელს.
14 . ვინა ვარ მე ან ვინ არის ჩემი ხალხი, ამდენის შემოწირვა რომ შევძელით? მაგრამ ყოველივე ეს შენგან არის, შენი ხელით მოცემული დაგიბრუნეთ!
15 . რადგან მდგმურნი და ხიზანნი ვართ შენს წინაშე, ჩვენი მამების მსგავსად! აჩრდილივით არის ჩვენი დღეები ამ ქვეყნად, არაფერია საიმედო.
16 . უფალო, ღმერთო ჩვენო! მთელი ეს სიმდიდრე, რაც მოვამზადეთ შენს წმიდა სახელზე სახლის ასაშენებლად, შენმა ხელმა მოგვცა და ყველაფერი შენ გეკუთვნის.
17 . ვიცი, ჩემო ღმერთო, რომ ცდი ჩვენს გულებს და სიმართლით ხარობ. ჩემი გულის სიწრფელით და ნებით შემოგწირე ეს ყველაფერი და ახლა ვხედავ, რომ სიხარულით გიძღვნის შესაწირს შენი ხალხი.
18 . უფალო, აბრაჰამის, ისაკისა და ისრაელის, ჩვენი მამების ღმერთო! დაიცავი უკუნისამდე შენი ხალხის გულის ფიქრები და ზრახვები და შენკენ წარმართე მათი გული.
19 . მიეცი სოლომონს, ჩემს ძეს, ერთგული გული, რომ დაიცვას შენი მცნებები, შენი მოწმობანი და წესები, რომ ყოველივე ამასთან ერთად ტაძარი აგიშენოს, რომლისთვისაც მოვამზადე ყველაფერი”.
20 . უთხრა დავითმა მთელ კრებულს: „აკურთხეთ უფალი, თქვენი ღმერთი!” და აკურთხა მთელმა კრებულმა უფალი, თავისი მამების ღმერთი, მოიდრიკნენ და თაყვანი სცეს უფალსა და მეფეს.
21 . მეორე დღეს მსხვერპლები შესწირეს უფალს და სრულადდასაწველი აღუვლინეს: ათასი მოზვერი, ათასი ვერძი, ათასი კრავი თავისი საღვრელით და უამრავი მსხვერპლი მთელი ისრაელისთვის.
22 . დიდი სიხარულით ჭამეს და სვეს იმ დღეს უფლის წინაშე და მეორედ გაამეფეს სოლომონი, დავითის ძე და სცხეს მთავრად უფლის წინაშე, ხოლო ცადოკი მღვდლად.
23 . დაჯდა სოლომონი უფლის ტახტზე მეფედ, დავითის, მამამისის ნაცვლად, წარმატებული იყო იგი და მთელი ისრაელი ემორჩილებოდა.
24 . ყველა მთავარი, ძლიერი მეომარი და მეფე დავითის ყველა ძე დაემორჩილა მეფე სოლომონს.
25 . დიდად აღამაღლა უფალმა სოლომონი მთელი ისრაელის თვალში და ისეთი მეფური ბრწყინვალება მისცა, როგორიც არც ერთ მის წინამორბედ მეფეს არ ჰქონია ისრაელში.
26 . და მეფობდა მთელს ისრაელზე დავით იესეს ძე.
27 . ორმოც წელიწადს იმეფა მან ისრაელზე: აქედან შვიდ წელიწადს ხებრონში მეფობდა, ოცდაცამეტს კი - იერუსალიმში.
28 . და მოკვდა კეთილ სიბერეში, მაძღარი წლებით, სიმდიდრითა და დიდებით; მის ნაცვლად კი სოლომონი, მისი ძე გამეფდა.
29 . მეფე დავითის საქმეები, პირველი და უკანასკნელი, აჰა, წინასწარმეტყველ სამუელის წიგნში, წინასწარმეტყველ ნათანის წიგნსა და წინასწარმეტყველ გადის წიგნშია აღწერილი,
30 . მთელი მისი მეფობა, მისი ძალა და ამბები, რომლებიც თავად მას, ისრაელს და სხვა ქვეყნების სამეფოებს გადახდა.
1 . გააკეთა სპილენძის სამსხვერპლო, რომლის სიგრძე და სიგანე ოცი წყრთა იყო, ხოლო სიმაღლე - ათი.
2 . გაუკეთა ჩამოსხმული ზღვა, ათი წყრთა კიდიდან კიდემდე, გარშემო მომრგვალებული, რომელსაც სიმაღლე ხუთი წყრთა ჰქონდა და ოცდაათი წყრთა გარშემოწერილობა;
3 . ქვეშ ხარების მსგავსი სხმული ჰქონდა ათ წყრთაზე, მის ირგვლივ, ყოველი მხრიდან ორ რიგად.
4 . თორმეტ ხარზე იდგა იგი, სამი ჩრდილოეთით, სამი დასავლეთით, სამი სამხრეთით და სამი აღმოსავლეთით იყო მიმართული, ზღვა ზემოდან ედგათ; გავები კი შიგნით ჰქონდათ მიქცეული.
5 . მტკაველის ოდენა სისქე ჰქონდა; კიდეები გაშლილ შროშანს მიუგავდა და სამიათას ბათს იტევდა.
6 . ათი მცირე აუზი გააკეთა; ხუთი - მარჯვნივ და ხუთი კი მარცხნივ მოათავსა, რათა მათში ამოევლოთ სრულადდასაწველად გამზადებული, მღვდელმსახურნი კი ზღვაში განიბანებოდნენ.
7 . ოქროს ათი სასანთლე გააკეთა დადგენილი წესით და ტაძარში მოათავსა, ხუთ-ხუთი მარჯვნივ და მარცხნივ.
8 . ათი მაგიდა გააკეთა და დადგა ტაძარში, ხუთი მარჯვნივ, ხუთიც - მარცხნივ; ასევე ოქროს ასი ფიალა გააკეთა.
9 . ქვეშ ხარების მსგავსი სხმული ჰქონდა ათ წყრთაზე, მის ირგვლივ, ყოველი მხრიდან ორ რიგად.
10 . ზღვა სახლის მარჯვენა მხარეს, სამხრეთ-აღმოსავლეთით მოათავსა.
11 . გააკეთა ხურამმა ქვაბები, ნიჩბები, ფიალები და დაასრულა ყველაფრის კეთება, რაც მეფე სოლომონისთვის, ღვთის სახლში უნდა გაეკეთებინა:
12 . ორი სვეტი და ორი გვირგვინი სვეტის თავზე დასადგმელი და ორი ბადე გვირგვინების დასაფარად;
13 . ოთხასი ბროწეული ორი ბადისთვის, ბროწეულთა ორი მწკრივი თითოეული ბადისთვის, სვეტების თხემზე, გვირგვინების სარტყელის დასაფარად;
14 . გააკეთა სადგარნი და ზედ საბანელნი გაუკეთა;
15 . ერთი ზღვა და თორმეტი ხარი მის ქვეშ;
16 . ქვაბები, ნიჩბები, ფიალები და მთელი ჭურჭელი ხურამმა გააკეთა უფლის სახლისთვის გაპრიალებული სპილენძისგან.
17 . იორდანეს ტაფობის თიხაში ჩამოასხა ისინი მეფემ, სუქოთსა და ცერედათს შორის.
18 . მრავლად გააკეთა სოლომონმა მთელი ეს ჭურჭელი, ისე რომ არც აღრიცხულა სპილენძის წონა.
19 . გააკეთა სოლომონმა მთელი ეს ჭურჭელი ღვთის სახლისთვის, ოქროს სამსხვერპლო, მაგიდები და საწინაშეო პური მათზე,
20 . სასანთლეები და მათი კანდელები სუფთა ოქროსგან წესისამებრ, რათა წმიდაის წინ ანთებულიყო.
21 . ყვავილები, ლამპრები და ოქროს მაშები, სუფთა ოქროსგან;
22 . მაკრატლები პატრუქისთვის, ფიალები, კოვზები და აქანდაზები სუფთა ოქროსგან; სახლის კარიბჭენი, შიდა კარი, წმიდათაწმიდაში შესასვლელი და სახლის კარებიც ოქროსი იყო.
1 . ესენი არიან მამისსახლთა თავკაცები და ეს არის მათი საგვარტომო ნუსხა, რომლებიც ჩემთან ერთად ამოვიდნენ ბაბილონიდან მეფე ართახშასთას მეფობაში:
2 . ფინხასის ძეთაგან გერშომი; ითამარის ძეთაგან დანიელი; დავითის ძეთაგან ხატუში;
3 . შექანიას ძეთაგან და ფარყოშის ძეთაგან: ზაქარია და მასთან, მისი საგვარტომოდან ასორმოცდაათი მამაკაცი;
4 . ფათახ-მოაბის ძეთაგან: ელიოჰოყენაი ზერახის ძე და მასთან ერთად ორასი მამაკაცი;
5 . შექანიას ძეთაგან: იახაზიელის ძე და მასთან ერთად სამასი მამაკაცი;
6 . ყადინის ძეთაგან: ყებედი იონათანის ძე და მასთან ერთად ორმოცდაათი მამაკაცი;
7 . ყელამის ძეთაგან: ესაია ყათალიას ძე და მასთან ერთად სამოცდაათი მამაკაცი;
8 . შეფატიას ძეთაგან: ზებადია მიქაელის ძე და მასთან ერთად ოთხმოცი მამაკაცი;
9 . იოაბის ძეთაგან: ყობადია იეხიელის ძე და მასთან ერთად ორას თვრამეტი მამაკაცი;
10 . ბანის ძეთაგან: შელომითი იოსიფიას ძე, და მასთან ერთად ას სამოცი მამაკაცი;
11 . ბებაის ძეთაგან: ზაქარია ბებაის ძე და მასთან ერთად ოცდარვა მამაკაცი;
12 . ყაზგადის ძეთაგან: იოხანან ჰაკატანის ძე და მასთან ერთად ას ათი მამაკაცი;
13 . ადონიკამის ძეთაგან უკანასკნელნი; მათი სახელებია: ელიფელეტი, იეყიელი, შემაყია და მათთან ერთად სამოცი მამაკაცი;
14 . ბიგვაის ძეთაგან: ყუთაი და ზაბუდი და მათთან ერთად სამოცდაათი მამაკაცი.
15 . შევკრიბე ისინი მდინარესთან, რომელიც აჰავას ერთვის და ვიდექით იქ სამ დღეს. ვაკვირდებოდი ხალხს და მღვდლებს, მაგრამ მათ შორის ლევის ძეთაგან ვერავინ ვპოვე.
16 . დავიბარე ხალხის მეთაურები: ელეაზარი, არიელი, შემაყია, ელნათანი, იარიბი, ელნათანი, ნათანი, ზაქარია, მეშულამი; ასევე მოძღვრები: იოიარიბი და ელნათანი.
17 . გავგზავნე ისინი იდოსთან, ქასიფიას ადგილის მთავართან. ვუთხარი რა უნდა ელაპარაკათ იდოსთან და მის ძმებთან, ტაძრის მსახურებთან, ქასიფიას ადგილზე მყოფებთან, რათა მოეყვანათ ჩვენამდე მსახურები, ჩვენი ღმერთის სახლისთვის.
18 . ჩვენი ღმერთის კეთილი ხელის გამო, რომელიც ჩვენზე იყო, მოიყვანეს ჩვენთან ერთი გონიერი კაცი მახლის ძეთაგან, ლევის ძე, ისრაელის ძე, სახელად შერებია და მასთან ერთად მისი ძენი და მისი ძმები, თვრამეტი კაცი;
19 . და ხაშაბია და მასთან ესაია მერარის ძეთაგან, მისი ძმები და მისი ძენი - ოცი კაცი.
20 . ასევე ტაძრის მსახურები, რომლებიც დავითმა და მთავრებმა დაუდგინეს ლევიანებს მსახურებად - ორას ოცი მსახური; ყველა მათგანი სახელებით იყო დადგენილი.
21 . და გამოვაცხადე იქ მარხვა, მდინარე აჰავაზე, რათა თავი დაგვემდაბლებინა ჩვენი ღმერთის წინაშე და მისთვის გვეთხოვა, დაცული გზა ჩვენთვის, ჩვენი პატარებისთვის და მთელი ჩვენი ქონებისთვის,
22 . რადგან შემრცხვა მეფისთვის ლაშქარი და მხედრები მეთხოვნა, მტრისგან თავის დასაცავად გზაზე, რადგან ნათქვამი გვქონდა მეფისთვის: "ჩვენი ღმერთის ხელი სასიკეთოა ყველასთვის, ვინც ეძებს მას, ხოლო მისი ძალა და რისხვა ეწინააღმდეგება მათ, ვინც მიატოვებს მას!”
23 . ვიმარხულეთ და ვთხოვეთ ჩვენს ღმერთს ეს და შეისმინა მან ჩვენი.
24 . გამოვყავი თორმეტი მთავარი მღვდელი: შერებია, ხაშაბია და მათთან ერთად ათი კაცი მათი ძმებიდან;
25 . ავუწონე მათ ვერცხლი, ოქრო და ჭურჭელი, ჩვენი ღვთის სახლისთვის შეწირული, რაც შესწირეს მეფემ, მისმა მრჩევლებმა და იქ დამსწრე მთელმა ისრაელმა.
26 . მივუწონე მათ ხელში ექვსას ორმოცდაათი ტალანტი ვერცხლი, ასი ტალანტის ვერცხლის ჭურჭელი და ასი ტალანტი ოქრო.
27 . ათასი დრაქმის ოქროს ოცი საბანებელი და საუკეთესო სპილენძის ორი ჭურჭელი, ოქროსავით ძვირფასი.
28 . ვუთხარი მათ: „თქვენ წმიდა ხართ უფლისთვის და ეს ჭურჭელიც წმიდაა, ხოლო ეს ვერცხლი და ოქრო ნებაყოფლობითი შესაწირია თქვენი მამების ღმერთისადმი.
29 . გაუფრთხილდით და დაიცავით, ვიდრე მიუწონიდეთ მთავარ მღვდლებს, ლევიანებს და ისრაელის მამების მთავრებს იერუსალიმში, უფლის სახლის ოთახებში”.
30 . მიიღეს მღვდლებმა და ლევიანებმა ვერცხლი, ოქრო, და ჭურჭელი წონით, რათა მიეტანათ იერუსალიმში, ჩვენი ღვთის სახლში.
31 . პირველი თვის მეთორმეტე დღეს გავემგზავრეთ მდინარე აჰავადან იერუსალიმში; ჩვენი ღმერთის ხელი იყო ჩვენზე, მან გვიხსნა მტრის ხელიდან და გზაზე ჩასაფრებულთაგან.
32 . მივედით იერუსალიმში და გავჩერდით იქ სამ დღეს.
33 . მეოთხე დღეს მიუწონეს მერემოთს, ურია მღვდლის ძეს ხელში ვერცხლი, ოქრო და ჭურჭელი ჩვენი ღვთის სახლში; მასთან ერთად იყო ელეაზარ ფინხასის ძე; ასევე მათთან ერთად იყვნენ იოზაბადი იეშუას ძე და ნოადია ბინუის ძე, ლევიანები.
34 . ყველაფერი დაითვალა და აიწონა; და ჩაიწერა მთელი ეს წონა იმ დროს.
35 . შესწირეს ისრაელის ღმერთს სრულადდასაწველი, ტყვეობიდან დაბრუნებულებმა, გადასახლებაში ნამყოფმა ხალხმა: თორმეტი მოზვერი მთელი ისრაელისთვის, ოთხმოცდათექვსმეტი ვერძი, სამოცდაჩვიდმეტი კრავი, თორმეტი ვაცი ცოდვის მსხვერპლისთვის, ყოველივე ეს სრულადდასაწველად უფლისთვის.
36 . და გადასცეს მეფის დავალება მეფისნაცვლებს და მდინარის გაღმელ განმგებლებს და ისინიც მხარში ედგნენ ხალხსა და ღვთის სახლს.
1 . ეს მოხდა ახაშვეროშის დროს, იმ ახაშვეროშისა რომელიც ინდოეთიდან ეთიოპიამდე, ას ოცდაშვიდ ოლქზე მეფობდა.
2 . იმ დღეებში, როცა მეფე ახაშვეროში თავის სამეფო ტახტზე იჯდა, შუშანის სასახლეში,
3 . თავისი მეფობის მესამე წელს, ნადიმი გაუმართა მთელ თავის დიდებულებსა და მსახურთ. სპარსეთისა და მიდიის ლაშქრის მხედართმთავარნი, დიდებულნი და ოლქთა მთავარნიც მის წინაშე ისხდნენ.
4 . ას ოთხმოცი დღის განმავლობაში აჩვენებდა თავისი დიდი სამეფოს სიმდიდრესა და სიდიადის ბრწყინვალებას.
5 . ამ დღეთა დასასრულს კი მეფემ შუშანის სასახლეში მყოფი ყველა ხალხისთვის შვიდდღიანი ნადიმი მოაწყო სამეფო სასახლის ეზოში.
6 . ლაჟვარდოვანი და თეთრი ბამბეულის ქსოვილები მეწამული ბისონის ზონრებით ეკიდა ვერცხლის რგოლებზე და მარმარილოს სვეტებზე; ოქროსა და ვერცხლის ტახტრევნები იდგა ალისფერი ქვის, მარმარილოს და ძვირფასი ქვების ქვაფენილზე.
7 . სასმელს ოქროს მრავალფერი სასმისებით სვამდნენ; სამეფო ღვინო კი უხვად იყო მეფური ხელგაშლილობისამებრ.
8 . როგორც წესი, ძალდატანების გარეშე სვამდნენ, რადგან ასე დაავალა მეფემ თავის სახლმმართველებს, რომ თითოეულს თავისი სურვილისამებრ მოქცეოდნენ.
9 . დედოფალმა ვაშთიმაც მოაწყო ნადიმი ბანოვანთათვის ახაშვეროშის სამეფო სასახლეში.
10 . მეშვიდე დღეს, როცა მეფის გული ღვინით გამხიარულდა, უბრძანა მეჰუმანს, ბიზეთას, ხარბონას, ბიგთას, აბაგთას, ზეთარსა და ქარქასს, მეფე ახაშვეროშის მომსახურე შვიდ საჭურისს,
11 . რომ მეფის წინაშე მოეყვანათ დედოფალი ვაშთი სამეფო გვირგვინით, რათა ეჩვენებინათ ხალხისა და დიდებულებისთვის მისი სილამაზე, რადგან მშვენიერი იყო იგი.
12 . მაგრამ არ ინება დედოფალმა ვაშთიმ მისვლა, საჭურისთა მეშვეობით მისთვის გადაცემული მეფის ბრძანებისამებრ. ძლიერ განრისხდა მეფე და გამძვინვარდა.
13 . დაეკითხა მეფე დრო-ჟამის მცოდნე ბრძენკაცთ, რადგან ასე სჩვეოდა მეფეს საქმის გადაწყვეტა, კანონისა და სამართლის ყოველი მცოდნის წინაშე.
14 . მასთან დაახლოებულნი იყვნენ: ქარშენა, შეთარი, ადმათა, თარშიში, მერესი, მარსენა და მემუქანი - სპარსეთისა და მიდიის შვიდი მთავარი, მეფის სახის მხილველნი, სამეფოში პირველ ადგილზე მსხდომნი.
15 . "როგორ მოვექცეთ დედოფალ ვაშთის კანონით იმისთვის, რომ არ აღასრულა საჭურისების პირით შეთვლილი მეფე ახაშვეროშის ბრძანება?”
16 . თქვა მემუქანმა მეფისა და მთავართა წინაშე: "არა მარტო მეფის წინაშე დააშავა დედოფალმა ვაშთიმ, არამედ ყველა მთავრისა და იმ ხალხთა წინაშე, მეფე ახაშვეროშის ყველა მხარეში რომ ცხოვრობენ.
17 . გაიგებენ დედოფლის ამბავს დედაკაცები და ისინიც დაამცირებენ თავიანთ ქმრებს; იტყვიან: მეფე ახაშვეროშმა მის წინაშე დედოფალ ვაშთის მიყვანა ბრძანა, ის კი არ მივიდაო.
18 . სპარსეთისა და მიდიის მთავართა ცოლებიც, ვინც გაიგებს დედოფლის ამბავს, შეეპასუხებიან მეფის მთავრებს და მრავლად შეგვხვდება დამცირება და წყენა.
19 . თუ ინებებს მეფე, გასცეს სამეფო განკარგულება, რომ სპარსეთისა და მიდიის კანონებში ჩაიწეროს და არ შეიცვალოს: აღარასოდეს შევიდეს ვაშთი მეფე ახაშვეროშის წინაშე, მისი დედოფლობა კი, მეფემ სხვას, მასზე ღირსეულს მისცეს.
20 . მეფის განკარგულება მთელ მის ვრცელ სამეფოში გამოცხადდება და ყოველი დედაკაცი, დიდიდან მცირემდე, პატივისცემით მოექცევა თავის ქმარს”.
21 . მოეწონათ ეს სიტყვა მეფესა და მთავრებს და მემუქანის სიტყვისამებრ მოიქცა მეფე,
22 . ყველა მხარეში დაიგზავნა წერილები - ყოველ ოლქს თავისი დამწერლობით; და ეუწყა ყოველ ხალხს თავის ენაზე, რომელზეც ლაპარაკობდნენ იმ ერში, რომ ყოველი კაცი ბატონი ყოფილიყო თავის სახლში.
1 . მიუგო ცოფარ ნაყამათელმა იობს:
2 . "განა უპასუხოდ დარჩება მრავალსიტყვაობა და გამართლდება მოლაყბე კაცი?
3 . განა შენი კვეხნა ხალხს დაადუმებს? დაცინვას მოჰყვები და არავინ შეგარცხვენს?
4 . ამბობდი: ხალასია ჩემი მოძღვრება და უდანაშაულო ვარო შენს თვალში!
5 . ეჰ, რომ ალაპარაკდებოდეს ღმერთი და შენს წინააღმდეგ გახსნიდეს თავის ბაგეს,
6 . გაუწყებდეს თავის დაფარულ სიბრძნეს, რადგან ორი მხარე აქვს სიბრძნეს! იცოდე, ღმერთი იმაზე ნაკლებად გსჯის, ვიდრე შენი უმართლობა იმსახურებს!
7 . ნუთუ გამოიკვლევ ღვთის სიღრმეებს და მიაღწევ ყოვლადძლიერის საზღვრებს?
8 . მაღალია ვითარცა ცანი და ღრმაა ვითარცა ქვესკნელი! როგორ შეიცნობ?
9 . ზომით დედამიწაზე გრძელია და ზღვაზე ფართო.
10 . თუ ჩაივლის, შებორკავს და წარუდგენს სამსჯავროს, ვინ შეაჩერებს?
11 . ვინაიდან იცნობს იგი ცბიერ ადამიანებს და როცა ხედავს უსამართლობას, განა არ მიაპყრობს ყურადღებას?
12 . ვინაიდან ამაო კაციც დაბრძენდება, თუმცა ველური ჩოჩორივით იბადება ადამიანი.
13 . თუ განიმზადებ გულს და მისკენ გაიწვდი ხელებს,
14 . თუ უმართლობას განიშორებ ხელთაგან და არ დამკვიდრდება შენს კარვებში უსამართლობა,
15 . მაშინ აღმართავ სახეს უბიწოდ, მტკიცე იქნები და არ შეშინდები,
16 . რადგან დაგავიწყდება ტანჯვა-წამება, როგორც ჩავლილ წყალს, ისე გაიხსენებ.
17 . შუადღის ნათელზე მეტად გაბრწყინდება შენი სიცოცხლე და განთიადივით გაცისკროვნდები.
18 . დანდობილად იქნები, რადგან არის იმედი; უსაფრთხოდ მიმოიხედავ და მოისვენებ.
19 . დაწვები და არავინ შეგაშფოთებს, მრავალნი დაგიწყებენ პირფერობას.
20 . ურჯულოთა თვალისჩინი ჩაქრება, თავშესაფარს ვერ ჰპოვებენ და მათი სასოება სულის განტევებაში იქნება”.
1 . მერე გახსნა იობმა პირი და დასწყევლა თავისი გაჩენის დღე.
2 . ალაპარაკდა იობი და თქვა:
3 . "ის დღე დაიქცეს, როცა დავიბადე და ის ღამე, როცა ითქვა: ‘კაცი ჩაისახა!’
4 . წყვდიადად იქცეს ის დღე, აღარ მოხედოს მას ღმერთმა თავისი სიმაღლიდან და აღარც ნათელი გააბრწყინოს მასზე!
5 . ბნელში დაინთქას და სიკვდილის აჩრდილმა მოიცვას იგი, ღრუბელმა დაფაროს და შეაძრწუნოს იგი დღის სიშავემ!
6 . წყვდიადმა შეიპყროს ის ღამე, ნუღარ აღირიცხოს წლის დღეებში და თვეთა რიცხვში ნუღარ შევა!
7 . აჰა, გაბერწდეს ის ღამე და ნუღარ იქნება მასში სიხარულის შეძახილი.
8 . სწყევლონ იგი დღის მაწყევრებმა, რომლებიც მზად არიან ლევიათანი გააღვიძონ!
9 . დაბნელდნენ მისი გარიჟრაჟის ვარსკვლავნი, ნათელს ელოდოს და არ მოვიდეს, ნუ იხილავს გაცისკროვნებას.
10 . რადგან დედაჩემის საშოშივე არ დამიხშო კარი და არ დაფარა ტანჯვა ჩემი თვალისაგან.
11 . რატომ არ მოვკვდი დაბადებისას, რად არ მოვისპე მუცლიდან გამოსვლისას?
12 . რად მიმიღეს ბებიაქალის მუხლებმა და ძუძუს რისთვის ვწოვდი?
13 . რადგან ვიწვებოდი და მშვიდად ვიქნებოდი, ვიძინებდი და მოვისვენებდი,
14 . მეფეებთან და ქვეყნის მრჩევლებთან, თავისთვის სამარხთა აღმშენებლებთან
15 . ან მთავრებთან, რომელთაც ოქრო ჰქონდათ და ვერცხლით ივსებდნენ სახლებს.
16 . არ ვიარსებებდი ნაადრევად მოწყვეტილი გადამალული ჩვილებივით, რომელთაც არ უხილავთ ნათელი.
17 . შფოთვას წყვეტენ იქ ბოროტები და განისვენებენ ძალაგამოლეულნი.
18 . მშვიდად არიან ტუსაღნი, აღარ ესმით ზედამხედველთა ხმა.
19 . მცირეც იქაა და დიდიც, მონაც თავისუფალია თავისი ბატონისგან.
20 . რატომ ეძლევა სინათლე წამებულს და სიცოცხლე სულგამწარებულს,
21 . სიკვდილს რომ მოელის, ის კი არ მოდის! და დაფარული საუნჯესავით ეძიებს მას?
22 . სიხარულის ყიჟინას რომ დასცემს, როცა საფლავს იპოვის?
23 . რისთვის მიეცა სიცოცხლე კაცს, რომლისგანაც დაფარულია გზა და რომელიც ალყაში ჰყავს ღმერთს მოქცეული?
24 . რადგან ოხვრა მაქვს საზრდოდ და წყალივით იღვრება ჩემი ქვითინი.
25 . რადგან, რისიც მეშინოდა, ის დამატყდა და რაც მაძრწუნებდა, ის არ ამცდა.
26 . არ მაქვს სიმშვიდე, აღარც სიწყნარე, აღარც მოსვენება. უბედურება მეწია”.
1 . მიუგო ელიფაზ თემანელმა და თქვა:
2 . "რა სარგებელი აქვს ღმერთს კაცისგან? ან რას არგებს მას, სიბრძნის მქონე?
3 . ნუთუ აამებს ყოვლადძლიერს შენი სიმართლე? ან რას სარგებლობს შენი გზების უბიწოებით?
4 . განა შენი ღვთისმოშიშების გამო შეგაგონებს, ანდა წამოვა შენთან ერთად სასამართლოში?
5 . განა დიდი არ არის შენი ბოროტება და შენი ბრალი - უსაზღვრო?
6 . რადგან არაფრის გამო ართმევდი გირაოს შენს ძმებს და სამოსელს ხდიდი ნახევრად შიშვლებს;
7 . წყურვილით ტანჯულს წყალს არ ასმევდი და მშიერს პურს არ აწვდიდი;
8 . ძლიერი კაცის არის ეს ქვეყანა და წარჩინებული მკვიდრობს აქ.
9 . ქვრივებს ხელცარიელს ისტუმრებდი და ობლების მკლავებს მუსრავდი;
10 . ამიტომ არის შენ გარშემო მახეები და გაძრწუნებს უეცარი შიში;
11 . ნათელი ბნელად გადაგექცა და დიდმა წყლებმა დაგფარეს ძილში!
12 . განა ცათა მწვერვალზე არ იმყოფება ღმერთი? შეხედე ვარსკვლავთა თავანს, რა მაღალია!
13 . შენ კი ამბობ: რა იცისო ღმერთმა, სქელი ღრუბლიდან რა უნდა განსაჯოსო?!
14 . სქელი ღრუბელი უდევს საფარად, ვერაფერს ხედავს, ისე დადის ცის კაბადონზე.
15 . ნუთუ იმ ძველ ბილიკს ადგახარ, ბოროტეულნი რომ დადიოდნენ,
16 . რომლებიც ნაადრევად წარიტაცნენ და რომელთა საძირკველიც წარხოცა მდინარემ?
17 . ღმერთს უთხრეს: გაგვშორდი, რას გვარგებსო ყოვლადძლიერი?!
18 . მან კი სიკეთით აუვსო სახლები, თუმცაღა შორსაა ჩემგან ურჯულოთა რჩევა.
19 . დაინახეს ეს მართლებმა და გაეცინათ, უწიკვლოები კი დასცინოდნენ მათ:
20 . იტყვიან: "აჰა, განადგურდა ჩვენი მტერი და ცეცხლმა შთანთქა მათი ნატამალი”.
21 . ემსახურე მას და სიმშვიდეში დარჩი, ამით მოვა შენთან სიკეთე.
22 . მიიღე რჯული მისი პირიდან და გულში ჩაიდე სიტყვები მისი;
23 . თუ დაუბრუნდები ყოვლადძლიერს, კვლავ აშენდები, მოაშორე უმართლობა შენს კარავს;
24 . შენი ოქრო მტვერში გააბნიე, ოფირის ოქრო - ხევის ლოდებში;
25 . მაშინ ყოვლადძლიერი იქნება შენთვის ოქრო და რჩეული ვერცხლი,
26 . რადგან მაშინ დატკბები ყოვლადძლიერში და ღმერთს მიაპყრობ სახეს.
27 . შეევედრები მას და მოგისმენს იგი და შეუსრულებ შენს დაპირებებს.
28 . რასაც გადაწყვეტ - აგისრულდება, სინათლე გაბრწყინდება შენს გზაზე.
29 . რადგან ამდაბლებს ამაყად მოლაპარაკეს, თვალდახრილს კი იხსნის!
30 . იმათაც იხსნის, ვინც არაა უბიწო, აჰა, შენი ხელების სიწმიდით იხსნის მათ!”
1 . მიუგო ბილდად შუხელმა და თქვა:
2 . "ბატონობა და შიში მის ხელთაა; მშვიდობას აფუძნებს თავის სიმაღლეებში;
3 . თუ აქვს რიცხვი მის მხედრობას? და ვის არ ამოუბრწყინდება მისი ნათელი?
4 . როგორღა გამართლდება კაცი ღმერთთან და როგორ გასუფთავდება დედაკაცისგან შობილი?
5 . აჰა, მთვარესაც არ აქვს ნათება და არც ვარსკვლავები არიან სუფთანი მის თვალში.
6 . მით უმეტეს ადამიანი, რომელიც ჭიაა და ძე ადამისა, რომელიც მატლია!”
1 . მიუგო იობმა და თქვა:
2 . "რით შეწევნიხარ უძლურს და რითი გიხსნია უძალო მკლავი?
3 . რა რჩევა მიგიცია სიბრძნეს მოკლებულისთვის? თუ გიუხვია სიბრძნის სწავლებაში?
4 . ვისთვის წარმოსთქვი ეს სიტყვები და ვისი სული გამოდიოდა შენგან?
5 . ლანდები ძრწიან წყლებისა და მათში მობინადრეთა ქვეშ,
6 . გაშიშვლებულია შავეთი მის წინაშე და არა აქვს საფარველი შავეთს.
7 . მან განავრცო ჩრდილოეთი სიცარიელეზე, არაფერზე დაჰკიდა დედამიწა;
8 . იგი ჰკრავს წყლებს თავის ღრუბლებში და არ სკდება ღრუბელი მათ ქვეშ.
9 . სახეს უფარავს მთვარეს და თავისი ღრუბელი განავრცო მასზე;
10 . წრე შემოავლო წყალთა ზედაპირს ისევე, როგორც საზღვარი ნათელს ბნელთან ერთად;
11 . ზეცის სვეტები თრთიან და ძრწიან მის რისხვაზე;
12 . თავისი ძალით დააცხრო ზღვა და თავისი გამჭრიახობით შემუსრა ზღვის ურჩხული;
13 . თავისი სულით გააბრწყინა ცანი და მისმა ხელმა განგმირა სრიალა გველი;
14 . აჰა, ეს არის კიდეები მისი გზებისა და რა ცოტა რამ გვსმენია მასზე! ვინ ჩასწვდება მისი ძლიერების გრგვინვას?”
1 . "აღთქმა დავუდე ჩემს თვალებს, რომ ქალწულს არ შევხედავდი გულისთქმით?
2 . , რა წილი გვაქვს მაღლა მყოფი ღმერთისგან, ანდა რა მემკვიდრეობას ვიღებთ ყოვლადძლიერისგან, მაღლიდან?
3 . განა უმართლოსთვის არ არის დაღუპვა და ავბედობა ბოროტმოქმედისთვის?
4 . განა არ ხედავს ჩემს გზებს და ჩემს ყოველ ნაბიჯს არ ითვლის?
5 . განა სიცრუით დავდიოდი და სამზაკვროდ ისწრაფოდა ჩემი ფეხი?
6 . დაე, ამწონოს სამართლიან სასწორზე და გაიგოს ღმერთმა ჩემი უმწიკვლოება.
7 . თუ გადამიხვევია გზიდან ან თვალებს თუ აჰყოლია ჩემი გული, ან ბიწი თუ მისცხებია ჩემს ხელებს.
8 . მაშინ სხვამ ჭამოს ჩემი დათესილი და ამოიძირკვოს ჩემი მონაგარი!
9 . თუ ცთუნებულა ჩემი გული დედაკაცით ან მოყვასის კართან თუ ჩავსაფრებულვარ?
10 . მაშინ სხვას უფქვას ჩემმა ცოლმა და სხვებმა ჩაიმუხლონ მასზე!
11 . რადგან მრუშობის დანაშაულია ეს და მსაჯულები უნდა სჯიდნენ მას,
12 . რადგან ცეცხლი იქნებოდა ეს, განადგურებამდე მშთანთქმელი და ამოძირკვავდა მთელ ჩემს მონაგარს!
13 . თუ ოდესმე უგულებელვჰყავი ჩემი მსახურისა და მხევლის საჩივარი ჩემს წინააღმდეგ,
14 . რაღას ვიზამ მაშინ, როცა აღდგება ღმერთი და მომინახულებს, რა პასუხი გავცე?
15 . განა ვინც მე შემქმნა დედის მუცელში, მანვე არ შექმნა ისინი? განა ერთმა არ გამოგვსახა საშოში?
16 . თუ უარმიყვია ღატაკთა სათხოვარი ან მოლოდინით მომიქანცავს ქვრივთა თვალები?
17 . ან თუ მეჭამოს პურის ლუკმა მარტოს და ობლისთვის არ გამეყოს?
18 . რადგან სიყრმიდანვე ვზრდიდი მამასავით, და დედის მუცლიდანვე ვუძღვებოდი;
19 . თუ მინახავს სიშიშვლის გამო მომაკვდავი ან გლახაკი უმოსასხამოდ
20 . და არ დავულოცივარ მის გულს, რადგან გათბნენ ჩემი ცხვრის მატყლით?
21 . ან თუ აღმიმართავს ხელი ობოლზე, კარიბჭესთან მჯდომთა მხარდაჭერის იმედით?
22 . მაშინ მომწყდეს მხრები ბეჭიდან და იდაყვში მომტყდეს მკლავები!
23 . რადგან მაშინებს ღვთის რისხვა და მის სიდიადეს ვერ გავუძლებ.
24 . ან თუ ოქროზე ვდებდი იმედს და ბაჯაღლო მაძლევდა გაბედულებას?
25 . თუ მახარებდა ჩემი სიმდიდრის სიმრავლე ან ის, რომ ბევრი მოიხვეჭა ჩემმა ხელებმა?
26 . თუ შემიხედავს გაბრწყინებული მზის ან მოლივლივე ბადრი მთვარისთვის,
27 . და ფარულად ცდუნებულიყოს ჩემი გული და ხელით გამეგზავნოს მათთვის კოცნა;
28 . ესეც სამსჯავრო დანაშაული იქნებოდა, რადგან უზენაეს ღმერთს უარვყოფდი.
29 . ან თუ გამხარებია ჩემი მოძულის უბედურება და მიზეიმია, როცა ბოროტება მიეწია მას?
30 . არა, შეცოდების უფლებას არ ვაძლევდი ჩემს ბაგეს, რომ დამეწყევლა მისი სიცოცხლე.
31 . განა არ ამბობდნენ ჩემი კარვის კაცები, ვინ არ გამძღარა მისი ხორცითო?!
32 . მგზავრს გარეთ არ გაუთევია და კარი ღია მქონდა სტუმრისთვის.
33 . იქნება ადამივით დავფარე დანაშაული, და გულში დავმალე უწმიდურება?
34 . ნუთუ ხალხის სიმრავლე მაშინებდა და მოძმეთა ზიზღი მაძრწუნებდა, ისე, რომ ვდუმდი და კარში არ გავდიოდი?
35 . ნეტავი ვინმე მომისმენდეს, აჰა, ეს არის ჩემი სურვილი, რომ მიპასუხოს ყოვლადძლიერმა და საბუთი დაწეროს ჩემმა მოქიშპემ.
36 . განა მხრებზე არ შევისვამდი და გვირგვინივით არ შემოვიხვევდი?
37 . ჩემს ნაბიჯებს ჩამოვუთვლიდი და როგორც მთავარს, ისე მივეახლებოდი.
38 . ოდესმე მიწას თუ დაუჩივლია ჩემზე ან ერთად თუ ატირებულან მისი ხნულები?
39 . ოდესმე მუქთად თუ მიჭამია მისი მოსავალი ან მისი მფლობელი თუ შემიწუხებია?
40 . მაშინ ხორბლის ნაცვლად ნარშავა აღმოცენდეს და ქერის ნაცვლად - ღვარძლმა იხაროს!” და დაასრულა სიტყვა იობმა.
1 . „ესეც აძრწუნებს ჩემს გულს, ლამის ამომივარდეს საგულედან.
2 . გულისყურით მოისმინეთ მისი ხმის გრგვინვა და გუგუნი, მისი პირიდან რომ გამოდის.
3 . მთელ ცის ქვეშეთში აგზავნის მას და ელვა მისი დედამიწის კიდეებს სწვდება;
4 . ელვას თან მოსდევს მისი ხმის გრგვინვა; ქუხს თავისი დიადი ხმით და არა წყვეტს ელვას, როცა მისი ხმა ისმის.
5 . გრგვინავს ღმერთი თავის საკვირველ ხმაზე, იქმს დიად საქმეებს, ვერ ჩავწვდებით მისი სიდიადის ძალას.
6 . რადგან ეუბნება თოვლს: დაეფინეო მიწას”, ამასვე უბრძანებს წვიმასა და ძლიერ თავსხმას.
7 . აჩერებს ყველა ადამიანის ხელს, რომ ყველა ადამიანმა იცოდეს მისი ნამოქმედარი.
8 . თავშესაფარში გარბიან მხეცები და თავიანთ ბუნაგებში ინაბებიან.
9 . სამხრეთიდან ქარიშხალი მოდის, ჩრდილოეთიდან - ყინვა.
10 . ღვთის სუნთქვა ბადებს ყინულს და მყარდება სიმრავლე წყლისა.
11 . ტენით ავსებს სქელ ღრუბლებს და მისი ელვით ნათდებიან ისინი.
12 . მისი ნება-სურვილით მოძრაობენ ღრუბლები, მის ბრძანებას ასრულებენ მთელი დედამიწის ზურგზე.
13 . ხან არგნით, თავისივე ხალხის საკეთილდღეოდ, ხანაც წყალობისთვის.
14 . ყური მომაპყარ იობ, აღსდექ და ჩაუკვირდი ღვთის სასწაულებს.
15 . თუ იცი, როგორ დააფუძნა ისინი, როგორ აცისკროვნებს ღმერთი თავის ღრუბლებს ელვის სინათლით?
16 . თუ იცი ღრუბელთა განფენილობა, საოცრებანი ცოდნაში უნაკლოსი?
17 . რატომ ხურდება შენი სამოსელი, როცა სამხრეთის ქარში მყუდროვდება ქვეყანა?
18 . თუ შეძლებ მასთან ერთად ცათა გადაჭიმვას, ჩამოსხმული სარკესავით მტკიცე რომ არის?
19 . გვასწავლე, რა ვუთხრათ მას, ვერაფერი მოგვიფიქრებია სიბნელის გამო.
20 . მოხსენდება მას, რომ ლაპარაკი მსურს? ვინმე გაბედავს და მოინდომებს მისგან შთანთქმას?
21 . ახლა არ ჩანს ღრუბლებში მბრწყინავი მნათობი, მაგრამ ჩაუქროლებს ქარი და გაასუფთავებს.
22 . ჩრდილოეთიდან ბრწყინავს ოქროს ციალი; შიშის მომგვრელია ღვთაებრივი შარავანდედი.
23 . ვერ მივაგენით ყოვლადძლიერს, ძალაშია ამაღლებული, სიმართლესა და მრავალმოწყალებაში - არავის ჩაგრავს.
24 . ამიტომ ეშინიათ მისი ადამიანებს; არაფრად აგდებს მათ, ვისაც თავი ბრძენი ჰგონია”.
1 . „თუ უწყი ჟამი ჯიხვთა შობადობისა? ფურირემთა მშობიარობა თუ გინახავს?
2 . თუ აღგირიცხავს მათი მაკეობის თვეები ან თუ უწყი ჟამი მათი მოგებისა?
3 . ჩაიმუხლებენ, შობენ თავის ნაშიერთ, გათავისუფლდებიან შობის ტკივილებისგან.
4 . მომაგრდებიან მათი ნაშიერნი, ველზე იზრდებიან, წავლენ და აღარ დაბრუნდებიან მათთან.
5 . ვინ გაუშვა კანჯარი ლაღად? ველურ ვირს საბელები ვინ აუხსნა,
6 . რომელსაც სახლად უდაბნო მივეცი და სამკვიდრებლად - მლაშობი?
7 . ქალაქის ხმაურს არაფრად აგდებს და გამრეკის შეძახილებს არ უსმენს.
8 . მთებში დაეხეტება თავისი საზრდოსთვის და დაეძებს ყოველგვარ სიმწვანეს.
9 . თუ ინებებს გარეული ხარი შენს მსახურებას ან თუ გაათევს ღამეს შენს ბაგაზე?
10 . თუ შეძლებ მის უღელში შებმას, თუ დაგიფარცხავს მინდორს შენს უკან?
11 . თუ დაენდობი მის ძლიერებას და შენს საშრომელს თუ მიანდობ?
12 . ნუთუ დაიჯერებ, რომ მარცვლეულს დაგიბრუნებს და კალოზე დაგიხვავებს?
13 . მხიარულად აფრთხიალებს ფრთებს სირაქლემა, თუმცა არა აქვს ყარყატივით ნაკრტენი და ბუმბული.
14 . თავის კვერცხებს ქვიშაში ტოვებს და მიწაში ათბობს მათ,
15 . ავიწყდება, რომ ფეხი გასრესს ან ველის მხეცი გათელავს მათ.
16 . უმოწყალოდ ექცევა თავის ბარტყებს, თითქოს მისები არ იყვნენ; ამაოა მისი შრომა და არ ადარდებს,
17 . რადგან ღმერთმა დაავიწყა მას სიბრძნე და გონიერება არ მიუცია მისთვის,
18 . თუმცა, როგორც კი გასაქცევად შეიმართება, აბუჩად იგდებს ცხენსა და მხედარს.
19 . შენ მიეცი ცხენს ძლიერება, და ფაფარით შენ შეუმოსე კისერი?
20 . შენ ახტუნებ მას კალიასავით? შემაძრწუნებელია მისი დიდებული ჭიხვინი!
21 . ჩლიქით თხრის ველზე მიწას, ხარობს თავის ძლიერებაში, გადის და მახვილს ეგებება.
22 . შიშს დასცინის, არ ეშინია და მახვილისგან პირს არ აბრუნებს.
23 . მკერდზე კაპარჭი უწკრიალებს, ელვარებს შუბი და მახვილი.
24 . მძვინვარე ხმაურით ყლაპავს მიწას და არ ყოვნდება საყვირის ხმაზე.
25 . ყოველი საყვირის დაყვირებაზე, იტყვის: აჰა! შორიდან იყნოსავს ბრძოლას, სარდალთა გრგვინვასა და ომის ყიჟინას.
26 . განა შენი გონიერებით ნავარდობს ქორი და შლის ფრთებს სამხრეთისკენ?
27 . განა შენი ბრძანებით მაღლდება არწივი და იკეთებს ბუდეს სიმაღლეზე?
28 . კლდეზე ბინადრობს და იქ ათევს ღამეს, კლდის ქიმზე და მიუდგომელ ადგილზე.
29 . იქიდან ეძებს თავის საზრდოს; შორიდანვე ხედავენ მისი თვალები.
30 . სისხლს სვამენ მისი მართვენი და სადაც ლეშია, ისიც იქ არის”.
1 . მიუგო უფალმა იობს და უთხრა:
2 . „ნუთუ შეედავება შარიანი ყოვლადძლიერს? გამცეს პასუხი ღმერთის მამხილებელმა!”
3 . უპასუხა იობმა უფალს და უთხრა:
4 . „აჰა, არარაობა ვარ; რა გიპასუხო? პირზე ხელს ვიფარებ.
5 . ერთხელ ვთქვი და პასუხად აღარაფერს ვიტყვი, მეორეჯერაც და აღარაფერს დავუმატებ”.
6 . მიუგო უფალმა იობს გრიგალიდან და უთხრა:
7 . „წელზე სარტყელი შემოირტყი, როგორც კაცს შეჰფერის; შეგეკითხები და მიპასუხე:
8 . ნუთუ გააუქმებ ჩემს სამართალს, მე მამტყუნებ, რომ თავად გამართლდე?
9 . ან იქნებ ღვთის სადარი მკლავი გაქვს და მისი ხმით გრგვინვა შეგიძლია?
10 . აბა, მოიკაზმე დიდებითა და სიდიადით, ბრწყინვალება და შარავანდედი შეიმოსე.
11 . აბა, გადმოაფრქვიე შენი რისხვის მძვინვარება, დახედე ამაყებს და დაამდაბლე.
12 . დახედე ქედმაღალს და მოდრიკე, ადგილზევე გათელე ბოროტეულნი.
13 . ერთიანად ჩამარხე მტვერში და დაფარულში დაატყვევე მათი სახე.
14 . მაშინ მეც ვაღიარებ, რომ საკუთარი მარჯვენა გიხსნის.
15 . აჰა, ბეჰემოთი, შენსავით ჩემი შექმნილია იგი, ხარივით ჭამს ბალახს.
16 . აჰა, მისი ძალა მის წელშია და მისი ღონე - მუცლის კუნთებში.
17 . კედარივით ხრის კუდს; გადაგრეხილი აქვს ბარძაყის ძარღვები.
18 . მისი ძვლები სპილენძის მილებია; სახსრები - რკინის წნელები.
19 . ის პირველია ღვთის ქმნილებათაგან, მხოლოდ მისი შემოქმედი თუ მიუახლოებს თავის მახვილს.
20 . რადგან ასაზრდოებენ მას მთები, სადაც ხარობს ყოველი ცხოველი ველისა.
21 . ლოტოსის ქვეშ წვება, ლერწმისა და ჭაობის საფარში.
22 . ლოტოსი იფარავს და ჩრდილს აძლევს მას, ღელის ტირიფებით არის გარემოცული.
23 . თუ აბობოქრდა მდინარე - არ დაფრთხება, მშვიდადაა, იორდანეც რომ მიასკდეს პირზე.
24 . სანამ თვალღიაა განა შეიპყრობს ვინმე ან კაუჭით ვინ გაუხვრეტს ცხვირს?
1 . გუნდისლოტბარს. უფლის მორჩილი დავითისა,რომელმაც წარმოთქვა უფლის მიმართ სიტყვები ამ გალობისა იმ დღეს,როცა უფალმა გადაარჩინა ყველა თავისი მტრის ხელთაგან და საულის ხელთაგან.
2 . და თქვა: შეგიყვარებ, უფალო, სიმტკიცევ ჩემო.
3 . უფალო, კლდევ და სიმაგრევ ჩემო და მხსნელო ჩემო, ღმერთო ჩემო, - ჩემი კლდე ხარ, თავშესაფარი. ფარო ჩემო და დამხმარეო, საყრდენო ჩემო.
4 . ქებულია, ვიძახი, უფალი, და მტრებისაგან გადამარჩენს.
5 . გარს შემომერტყა სიკვდილის ხვია და შემაძრწუნეს ნაკადებმა უკუღმართებმა.
6 . შუა მოვექეც ბორკილებში ჯოჯოხეთისა და წინ სიკვდილის ხაფანგები გადამეღობა.
7 . გაჭირვებაში ვუხმობდი უფალს და ღმერთსა ჩემსა მოვუწოდებდი. ისმინა ხმა ჩემი თავისი სამხილიდან და მისწვდა მის ყურს ჩემი ღაღადი.
8 . შეძრწუნდა და შეირყა დედამიწა, შეკრთნენ მთათა ფუძენი; შეძრწუნდნენ, რადგან განრისხდა იგი.
9 . აღმოხდა კვამლი მისი რისხვისა, ცეცხლი მომსვრელი მის ბაგეთაგან, ნაკვერჩხლები აღმოენთნენ მისგან.
10 . დახარა ცანი და გარდმოვიდა, და მის ფეხთა ქვეშ - ნისლი უკუნი.
11 . ქერუბიმებზე ამხედრდა და გაფრინდა, და გაეშურა ქარის ფრთებით.
12 . წყვდიადი თავის საფარად აქცია, გარემო მისი - საბურველად, მძიმე ღრუბლები, სიბნელე წყლისა.
13 . მისი პირის ბრწყინვალებით გაიფანტნენ ღრუბლები, სეტყვა და ნაკვერჩხლები.
14 . და დაიგრგვინა უფალმა ზეცაში, და ზეციერმა გამოსცა ხმა თავისი სეტყვით და ნაკვერჩხლებით.
15 . გაუშვა ისრები და მიმოფანტა, ელვანი მრავალნი - და განაბნია.
16 . და გამოჩნდნენ წყარონი წყალთა და გაშიშვლდნენ ფუძენი სამყაროსი შენს მრისხანე დაძახილზე, უფალო, შენი პირის ქარის ქროლვაზე.
17 . გამომიწოდა სიმაღლიდან, ამომიყვანა. მრავალ წყალთაგან გამომიხსნა.
18 . დამიხსნა ძლიერი მტრისაგან და მოძულეთაგან ჩემთა, ჩემზე ძლიერნი რომ იყვნენ.
19 . აღდგნენ ჩემს წინააღმდეგ ჩემი გაჭირვების ჟამს, და უფალი იყო ჩემი საყრდენი.
20 . გამომიყვანა გაშლილ სივრცეზე, მიშველა, რადგან ვუყვარვარ მე.
21 . მიზღო უფალმა ჩემი სიმართლით, ჩემთა ხელთა სიწმიდის კვალობაზე დამაჯილდოვა.
22 . ვინაიდან მივყვებოდი უფლის გზებს და არ ვცოდავდი ღმერთის წინაშე;
23 . ვინაიდან ჩემს თვალწინაა ყველა მისი მცნება და მისი კანონებიდან არ გადამიხვევია.
24 . უცოდველი ვიყავი მის წინაშე და თავს ვიცავდი შეცოდებისგან.
25 . და მომიზღო უფალმა ჩემი სიმართლით, ჩემთა ხელთა სიწმიდის კვალობაზე მის თვალთა წინაშე.
26 . გულმოწყალეს წყალობით ექცევი, გულმართალს - გულმართლად.
27 . ჭეშმარიტს ჭეშმარიგად ექცევი, უკუღმართს - უკუღმართად;
28 . რადგან საწყალ ხალხს იხსნი და მედიდურ თვალებს ამდაბლებ.
29 . ამიტომ ანთებ ჩემს ლამპარს, უფალო; ჩემი ღმერთი სინათლედ მიქცევს სიბნელეს.
30 . შენით ვამარცხებ ლაშქარს და ჩემი ღმერთის შეწევნით გადავევლები გალავანს.
31 . უმწიკვლოა გზა ღმერთისა, ხალასია სიტყვა უფლისა; ფარია იგი ყველასათვის, ვინც მას მიენდობა.
32 . რადგან ვინ არის ღმერთი, გარდა უფლისა? ანდა ვინ არის ბურჯი, გარდა ჩვენი ღმერთისა?
33 . ღმერთი მიმატებს ძალას და სწორ გზას მაძლევს.
34 . ჩემს ფეხებს ირმისას ამსგავსებს და ჩემს სიმაღლეებზე მაყენებს.
35 . ომს ასწავლის ჩემს ხელებს და რვალის მშვილდს ადრეკინებს ჩემს მკლავებს.
36 . მომეცი ფარი შენი ხსნისა და შემეწიე შენი მარჯვენით. და განმადიდე შენი წყალობით.
37 . გამიფართოვე ნაბიჯი ჩემს ქვეშ და ჩემი კანჭები აღარ წაბორძიკებულან.
38 . დავედევნები ჩემს მტრებს და წამოვეწევი და არ დავბრუნდები, ვიდრე არ მოვსპობ.
39 . დავამარცხებ და წამოდგომას ვეღარ შეძლებენ, ჩემთა ფეხთა ქვეშ განირთხმებიან.
40 . და შენ შთამბერე ძალა საომრად, მოდრიკე ჩემზე აღმდგარნი ჩემს ფეხქვეშ.
41 . ჩემს მტრებს ზურგი შენ აბრუნებინე ჩემგან და მე ამოვწყვეტ ჩემს მოძულეებს.
42 . იღაღადებენ და მშველელი არ ეყოლებათ, უფლის მიმართ - და არ უპასუხებს.
43 . გავაცამტვერებ, როგორც ქარი მტვერს, გავთელავ, როგორც ტალახს ქუჩაში.
44 . მიხსენი ხალხის დავისაგან, დამაყენე ერთა უფროსად, ხალხი, რომელსაც არ ვიცნობდი, მემსახუროს მე.
45 . ყურის მოკვრითაც მორჩილნი გახდებიან ჩემს წინაშე, უცხო ტომები პირფერულად მომეპყრობიან.
46 . უცხო ტომები გაილევიან და ათრთოლდებიან თავიანთ სიმაგრეებში.
47 . უკვდავია უფალი და დიდებულია სიმაგრე ჩემი! და ამაღლდება ღმერთი - ჩემი მშველელი.
48 . ღმერთი, რომელიც შურს იძიებს ჩემთვის და მიმორჩილებს ერებს.
49 . ჩემო მხსნელო მტრებისაგან! შენ ამამაღლე მათზე, ვინც აღმდგარია ჩემს წინააღმდეგ! და უკეთური კაცისაგან მიხსენი. ამისთვის გადიდებ ერებში, უფალო, და შენს სახელს ვუგალობებ.
50 . ამრავლებს შველას მეფისათვის და წყალობას თავისი ცხებულისთვის - დავითისა და მისი მოდგმისთვის უკუნითი უკუნისამდე.
1 . ფსალმუნი დავითისა. უძღვენით უფალს, ღვთის შვილებო, უძღვენით უფალს ქება- დიდება.
2 . უძღვენით უფალს მისი სახელის დიდება; თაყვანი ეცით უფალს წმინდა ბრწყინვალებით.
3 . ხმა უფლისა წყლებზე; დიდების ღმერთმა დაიგრგვინა; უფლის (ხმა იყო) მრავალ წყალზე.
4 . ხმა უფლისა ძლიერებით, ხმა უფლისა ბრწყინვალებით.
5 . ხმა უფლისა დაამსხვრევს ნაძვებს; და დაამსხვრევს ლიბანის ნაძვებს უფალი.
6 . და ათამაშებს მათ ხბოსავით, ლიბანს და სირიონს - მარტორქის შვილის მსგავსად.
7 . ხმა უფლისა გაჰკვეთს ცეცხლის ალს.
8 . ხმა უფლისა უდაბნოს შეარყევს; შეარყევს უფალი კადეშის უდაბნოს.
9 . ხმა უფლისა ნაადრევად მოამშობიარებს ირმებს და გააშიშვლებს ტყეებს; და მის ტაძარში ყოველივე ამბობს დიდებას.
10 . უფალი იჯდა წარღვნის დროს და დაჯდება უფალი ხელმწიფედ უკუნისამდე.
11 . უფალი ძალას მისცემს თავის ხალხს, უფალი აკურთხებს თავის ხალხს მშვიდობით.
1 . გუნდის ლოტბარს, დავითის ფსალმუნი. შენ გესავ, უფალო, ნურც შევრცხვენილვარ ნურასოდეს; შენი სიმართლით გამომიხსენი.
2 . მომაპყარ ყური შენი, სწრაფად გადამარჩინე, იყავ ჩემთვის კლდე-ბურჯი, ციხე- სიმაგრე ჩემს დასახსნელად.
3 . რადგანაც ჩემი კლდე და ბურჯი ხარ; შენი სახელის გულისათვის გზა მიჩვენე და გამიძეხი.
4 . გამომიყვანე მახისაგან, რომელიც ჩუმად დამიგეს, რადგან შენა ხარ სიმაგრე ჩემი.
5 . შენს ხელს შევავედრებ ჩემს სულს. შენ დამიხსნი, უფალო, ღმერთო ჭეშმარიტო.
6 . შევიძულე ამაოების დამცველები და მე მივენდე უფალს.
7 . შემიწყალე უფალო, რადგან მიჭირს; დაიშრიტა წუხილით თვალი ჩემი, სული ჩემი და მუცელი ჩემი.
8 . და არ მიმეცი ხელსა მტრისასა; ფართოდ დაამკვიდრე ფეხნი ჩემნი.
9 . შემიწყალე უფალო, რადგან მიჭირს; დაიშრიტა წუხილით თვალი ჩემი, სული ჩემი და მუცელი ჩემი.
10 . რადგან გაილია ნაღველში ჩემი სიცოცხლე და ჩემი წლები - გლოვაში. დაუძლურდა ჩემი ძალა ჩემი ცოდვებით და ჩემი ძვლები გაიხრწნა.
11 . ყველა ჩემი მტრისაგან შერცხვენილი შევიქენი და მეზობლებისაგან - მეტად, და საშიში ნაცნობთათვის; ვინც კი ქუჩაში დამინახავდა, გარბოდა ჩემგან.
12 . გულიდან ამომიგდეს, ვითარცა მკვდარი; დამსხვრეულ ჭურჭელს ვემსგავსებოდი.
13 . რადგან მესმოდა ცილისწამება მრავალთა, შიში ყოველი მხრიდან, რაჟამს შეითქვნენ ჩემს წინააღმდეგ, ჩემი სულის ამოხდა განიზრახეს.
14 . მე კი შენზე ვარ დაიმედებული, უფალო, ვთქვი: შენა ხარ ჩემი ღმერთი.
15 . შენს ხელთ არის ჩემი დრო-ჟამი. მიხსენი ჩემთა მდევართა და მტერთა ხელიდან.
16 . უჩვენე შენი ბრწყინვალე სახე შენს მორჩილს, გადამარჩინე შენი წყალობით.
17 . უფალო, ნუ შემარცხვენ, რადგან შენ მოგიხმობ, დაე, შერცხვნენ ბოროტნი და დადუმდნენ ქვესკნელში.
18 . დაე, დამუნჯდნენ ცრუ ბაგეები, რომელნიც უხეშად ლაპარაკობენ მართალზე - ქედმაღლობით და სიძულვილით.
19 . რაოდენ მრავალი გაქვს სიკეთე, შენთა მოშიშთათვის რომ ინახავ, შენს მსასოებელთ, რომ განუმზადე ადამის ძეთა წინაშე.
20 . შეიფარე ისინი შენი პირის საფარველქვეშ ადამიანის ხრიკებისაგან, დაიცავი ისინი ენით მომხდარი დავიდარაბისაგან.
21 . კურთხეულ არს უფალი, რომ მომივლინა საკვირველი თვისი წყალობა ალყაშემორტყმულ ქალაქში.
22 . და მე ვფიქრობდი ძრწოლით: „მოწყვეტილი ვარ შენთა თვალთაგან“, მაგრამ შენ ისმინე ხმა ჩემი მუდარისა, როცა მოგიხმე შემწეობისთვის.
23 . შეიყვარეთ უფალი, წმიდანებო მისნო; ერთგულებს იცავს უფალი და მრავალკეცად მიუზღავს ამპარტავნებს.
24 . გამხნევდით და გული გაიმაგრეთ ყველამ, ვისაც უფლის მოლოდინი გაქვთ.
1 . დავითისა,როცა სიგიჟე მოიგონა აბიმელექის წინაშე და განიდევნა და წავიდა. განვადიდებ უფალს ყოველჟამს, მარადისია მისი ქება ჩემს ბაგეებზე.
2 . უფლით იქადის ჩიმი სული; მოისმენენ თავმდაბლები და გაიხარებენ.
3 . ადიდეთ უფალი ჩემთან ერთად და განვადიდოთ მისი სახელი ერთობლივად.
4 . მე მოვიძიე უფალი და მიპასუხა და გამომიხსნა ყველა ჩემი განსაცდელისგან.
5 . მისი შემყურენი განათებულან და მათი პირი არ შერცხვენილა.
6 . აგერ გლახაკმა მოუხმო და უფალმა მოისმინა და ყველა გასაჭირისაგან იხსნა.
7 . დაიბანაკებს ანგელოზი უფლისა მის მოშიშთა ირგვლივ და გადაარჩენს მათ.
8 . განიცადეთ და ნახეთ, რომ კარგია უფალი; ნეტარება იმ კაცს, ვინც მასზეა მინდობილი.
9 . მოიშიშეთ უფლისა, წმიდანო, მისნო, რადგან არა აქვთ შეჭირვება მოშიშებს მისას.
10 . ძლიერნი ღატაკდებიან და დაიმშევიან, ხოლო უფლის მაძიებლებს არავითარი სიკეთე არ მოაკლდებათ.
11 . მოდით, შვილებო, მომისმინეთ: უფლის მოშიშებას გასწავლით თქვენ.
12 . ვინ არის კაცი, რომელსაც სურს სიცოცხლე, უყვარს დღეგრძელობა სიკეთის სანახავად?
13 . შეიკავე შენი ენა სიბოროტისგან და ბაგენი შენნი - ცბიერი სიტყვებისაგან.
14 . ერიდე ბოროტებას და ჰქმენ კეთილი; ეძიე მშვიდობა და მიჰყევი მას.
15 . უფლის თვალები მიპყრობილია წმიდანებისაკენ და მისი ყურები - მათი ლოცვისაკენ.
16 . პირი უფლისა - ბოროტმოქმედთა წინააღმდეგ, რათა წარხოცოს დედამიწიდან მათი სახსენებელი.
17 . მოუხმობენ და უსმენს უფალი და იხსნის ყველა გასაჭირისგან.
18 . ახლოა უფალი გულმოდრეკილებთან და სულით მორჩილებს იხსნის.
19 . მრავალი სიავე ხვდება მართალს და ყველაფრისგან იხსნის უფალი.
20 . ის იცავს მის ყოველ ძვალს, მათგან ერთიც არ შეიმუსრება.
21 . მოკლავს ცოდვილს ბოროტება, ხოლო მართლის მოძულენი პასუხს აგებენ.
22 . იხსნის უფალი თავის მორჩილთა სულს და პასუხს არ აგებენ, ვინც მასზეა მინდობილი.
1 . ფსალმუნი ასაფისა. ღმერთმა ღმერთთამან, უფალმა დაილაპარაკა და მოუწოდა ქვეყნიერებას მზის ამოსვლიდან მის ჩასვლამდე.
2 . სიონიდან, მშვენიერების სრულქმნილებიდან, გამობრწყინდა უფალი.
3 . მოვა ჩვენი ღმერთი და ნუმც დადუმდება; მის წინაშე მწველი ცეცხლია და მის ირგვლივ - ძლიერი ქარიშხალი.
4 . გამოიძახებს ცას ზევიდან და დედამიწას თავისი ხალხის სამსჯავროზე:
5 . შემომიკრიბეთ ჩემი წმიდანები, რომელთაც აღთქმა დადეს ჩემთან შესაწირავზე.
6 . და წარმოთქვამენ ცანი მის სიმართლეს; რადგან ღმერთია მსაჯული იგი. სელა.
7 . ისმინე, ჩემო ხალხო, და გელაპარაკები; ისრაელო, გაგაფრთხილებ შენ. მე ვარ ღმერთი, შენი ღმერთი.
8 . მსხვერპლისათვის კი არ გისაყვედურებ; შენი შესაწირავები ყოველთვის ჩემს წინაშეა.
9 . არ შევიწირავ შენი სახლიდან ზვარაკს, არც შენი ფარეხებიდან ვაცებს.
10 . რადგან ჩემია ტყის ყველა ცხოველი, პირუტყვი ათასობით მთებში.
11 . ჩემთვის ცნობილია მთის ყველა ფრინველი და მინდვრის ცხოველები ჩემს წინაშე არიან.
12 . თუ მომშივდა, არ გეტყვი შენ, რადგან ჩემია მსოფლიო და სავსება მისი.
13 . ნუთუ ხარების ხორცსა ვჭამ და ვაცების სისხლს შევსვამ?
14 . მადლობა შესწირე ღმერთს და შეუსრულე უზენაესს აღთქმები შენი.
15 . და მომიხმე მე გაჭირვების დღეს; გადაგარჩენ და შენ განმადიდებ.
16 . ბოროტს კი უთხრა ღმერთმა: „რას ქადაგებ კანონებს და პირთან მიგაქვს ჩემი პირობა?
17 . შენ ხომ გძულს დარიგება და უკუმოისროლე ჩემი სიტყვები.
18 . როცა ქურდს დაინახავ, მასთან გაიქცევი, და გარყვნილებთან გაქვს წილი.
19 . პირი შენი მიშვებული გაქვს სიავეზე და შენი ენა თხზავს სიყალბეს.
20 . დაჯდები და შენს ძმაზე ლაპარაკობ და დედაშენის შვილის შერცხვენას ცდილობ.
21 . ეს ჩაიდინე შენ და მე გავჩუმდი; გეგონა, რომ მეც შენსავით ვარ; გამხილებ და შენს თვალწინ დაგიმტკიცებ.
22 . ჩაუფიქრდით ამას, ღმერთის დამვიწყებლებო, თორემ მოგსრავთ და ვერვინ გიშველით.
23 . მადლობის შემომწირავი განმადიდებს მე და ვინც სწორ გზას დაადგება, მას ვუჩვენებ შველას ღმერთისას“.
1 . გუნდის ლოტბარს, სიმებიან საკრავზე,ფსალმუნი - გალობა. ღმერთი შეგვიწყალებს და გვაკურთხებს ჩვენ, გამოგვიშუქებს თავის სახეს. სელა.
2 . რათა შეიტყონ ქვეყნიერებაზე, რომ შენი გზა ყველა ხალხისათვის შველაა.
3 . გიწამებენ ხალხები, ღმერთო, გიწამებენ ხალხები ერთიანად.
4 . გაიხარებენ და ილხენენ ერები, რადგან გაასამართლებ ხალხებს სისწორით და ერებს ქვეყანაზე წაუძღვები. სელა.
5 . გიწამებენ ხალხები, ღმერთო, გიწამებენ ხალხები მათიანად.
6 . მიწამ მოგვცა ნაყოფი თვისი; გვაკურთხოს ღმერთმა, ჩვენმა ღმერთმა.
7 . გვაკურთხოს ღმერთმა და ეშინოდეთ მისი დედამიწის კიდით-კიდემდე.
1 . გუნდის ლოტბარს, შოშანიმ - ედუთის საკრავზე, ასაფის ფსალმუნი. მწყემსო ისრაელისა, ყური მოგვაპყარ; წინ რომ უძღოდი, ვითარცა ცხვარს, იოსებს, ქერუბიმებზე ამხედრებული, გამოგვეცხადე.
2 . ეფრემის, ბენიამინისა და მენაშეს წინაშე წამომართე შენი სიძლიერე და მოდი ჩვენს სახსნელად.
3 . ღმერთო! მოგვაქციე ჩვენ; გაბრწყინდეს სახე შენი და დავიხსნებით.
4 . უფალო, ღმერთო ძალთაო, როდემდე იქნები განრისხებული შენი ხალხის ლოცვაზე?
5 . აჭმევ მათ ცრემლიან პურს და ასმევ ცრემლებს სამმაგად.
6 . დაგვსვი საშუღლოდ ჩვენს მეზობლებში და ჩვენი მტრები აბუჩად გვიგდებენ.
7 . უფალო, ღმერთო ძალთაო, მოგვაქციე ჩვენ, გაბრწყინდეს შენი სახე და დავიხსნებით.
8 . ეგვიპტიდან გადმოიტანე ვაზი, განდევნე ხალხები და დარგე ის.
9 . გაწმიდე მის წინ ადგილი, გაადგმევინე ფესვები და მან აავსო ქვეყანა.
10 . მთები დაფარა მისმა ჩრდილმა და მისმა ტოტებმა - ნაძვი ღმერთისა.
11 . ტოტები გაიტანა ზღვამდე და მდინარემდე - ყლორტები თვისი.
12 . რატომ დაანგრიე ზღუდენი მისნი და ყოველი გზად გამვლელი ძარცვავს მას?
13 . ანადგურებს მას ტყიური ტახი და ველის ნადირები ძოვენ მას.
14 . ღმერთო ძალთაო! მობრუნდი, გადმოგვხედე ციდან და იხილე, და მოხედე ამ ვაზს.
15 . გაამაგრე ის, რაც დარგო შენმა მარჯვენამ, და ყლორტები, შენთვის რომ გააძლიერე.
16 . დამწვარია ცეცხლით, აკაფულია; შენი სახის რისხვით დაიღუპებიან.
17 . იყოს შენი ხელი შენი მარჯვენის კაცზე, ადამის ძეზე, შენთვის რომ გააძლიერე.
18 . და არ უკუვდგებით შენგან, გვაცოცხლე და შენს სახელს მოვუხმობთ.
19 . უფალო, ღმერთო ძალთაო, მოგვაქციე ჩვენ; გაბრწყინდეს შენი სახე და დავიხსნებით.
1 . ლოცვა მოსესი, ღვთისკაცისა. უფალო! თავშესაფარი იყავ ჩვენთვის თაობიდან თაობამდე.
2 . ვიდრე მთები დაიბადებოდნენ და შექმნიდი დედამიწასა და სამყაროს, და უკუნითი უკუნისამდე შენა ხარ ღმერთი.
3 . კაცს დააბრუნებ ხრწნადობისათვის და ეტყვი: დაბრუნდით, ძენო ადამისანო!
4 . რადგან ათასი წელი შენს თვალში, ვითარცა გუშინდელი დღე, რომ გადაიარა, და მესამედი ღამისა.
5 . ღვართქაფივით გააქანებ მათ, ძალი მათი დილდილობით ბალახივით შეიცვლება:
6 . დილას ჰყვავის და ფერს იცვლის, საღამოს ჭკნება და ხმება.
7 . რადგანაც გავქრით შენი რისხვით და შენი გულისწყრომით შევძრწუნდით.
8 . ჩვენი დანაშაულებანი წინ დაიდე, ჩვენი საიდუმლო - შენი სახის შუქის წინ.
9 . რადგან ყველა ჩვენი დღე გაილია შენი რისხვით, ვკარგავთ ჩვენს წლებს ბგერის უსწრაფესად.
10 . ჩვენს წელთა რიცხვი სამოცდაათი წელიწადია, ხოლო ჯანმაგრობის დროს - ოთხმოცი წელიწადი; და ამათგან უმეტესი ჯაფა და უსამართლობაა, რადგანაც სწრაფად გაივლიან და ჩვენ მივფრინავთ.
11 . ვინ იცის შენი რისხვის ძალა და შენი შიშის კვალობაზე შენი გააფთრება?
12 . ჩვენი დღეების დათვლა გვასწავლე, რათა შევიძინოთ სიბრძნე გულისა.
13 . მობრუნდი, უფალო! ვიდრემდე? და ნუგეში ეცი შენს მორჩილებს.
14 . გაგვაძღე გარიჟრაჟზე შენი წყალობით, და ვიხაროთ და ვილხინოთ ყოველთა დღეთა ჩვენთა.
15 . გაგვამხიარულე იმ დღეთა წილ, რომ გვტანჯავდი, იმ წელთა წილ, გაჭირვება რომ ვნახეთ.
16 . იხილონ შენმა მორჩილებმა შენი საქმენი და შენი ბრწყინვალება - მათმა შვილებმა.
17 . და იყოს კეთილმოსურნეობა უფლისა, ჩვენი ღმერთისა, ჩვენდამი, და საქმე ჩვენი ხელისა წარმართე ჩვენთვის, და საქმე ჩვენი ხელისა წარმართე.
1 . უგალობეთ უფალს გალობა ახალი, უგალობე უფალს, მთელო ქვეყნიერებავ!
2 . უგალობეთ უფალს, ადიდეთ მისი სახელი, იმახარობლეთ დღითიდღე ხსნა მისმიერი.
3 . მოუთხრეთ ხალხებს მისი ღირსება, ყოველ ერს მისი სასწაულები.
4 . რადგან დიდია უფალი და ღირსსაქებარი მეტად, ყველა ღმერთებზე საშიშია ის.
5 . რადგან ხალხთა ყველა ღმერთი კერპებია, ხოლო უფალმა შეჰქმნა ცანი.
6 . მშვენება და ბრწყინვალებაა მის წინაშე, სიძლიერე და მომხიბლაობა - მის ტაძარში.
7 . შესწირეთ უფალს, ტომებო ხალხთა, შესწირეთ უფალს ქება და დიდება.
8 . შესწირეთ უფალს ქება მისი სახელისა, წაუღეთ ძღვენი და მიდით მის ეზოებში.
9 . თაყვანი ეცით უფალს მოწიწებით; ათრთოლდი მის წინაშე, მთელო ქვეყნიერებავ!
10 . უთხარით ხალხებს: უფალი მეფობს! ამიტომ მტკიცეა სამყარო, არ შეირყევა. ის განიკითხავს ხალხებს სისწორით.
11 . გამხიარულდებიან ცანი და მოილხენს ქვეყანა, იხმაურებს ზღვა და სავსება მისი.
12 . გაიხარებს ველი და ყოველი, რაც მასზეა, მაშინ იზეიმებენ ყოველნი ხენი ტევრისანი.
13 . უფლის წინაშე, რადგანაც მოვა, ქვეყნიერების განსასჯელად; განსჯის სამყაროს სიმართლით და ხალხებს - თვისი ჭეშმარიტებით.
1 . აკურთხე, სულო ჩემო, უფალი; უფალო, ღმერთო ჩემო, დიდი ხარ ფრიად, სიმშვენიერით და ბრწყინვალებით ხარ შემოსილი.
2 . გაკრავს სინათლე სამოსელივით, განგიფენია ცა ფარდასავით.
3 . წყლებზე ააგო ზესართულები, მისი ღრუბლები გაიხადა ეტლად თავისთვის, მიმოდიოდა ქარის ფრთებზე.
4 . რომელმან შეჰქმნა ანგელოზნი თვისნი ქარებად, მსახურნი თვისნი - ალად ცეცხლისა.
5 . დააფუძნა დედამიწა თავის საძირკვლებზე, არ მოირყევა უკუნისამდე.
6 . უფსკრულით, როგორც სამოსელით, დაფარე იგი; მთებზე დგას წყლები.
7 . შენი შერისხვით მიიქცევიან, შენი ქუხილის ხმაზე ილტვიან.
8 . ადიან მთებზე, ჩადიან ველებზე, იმ ადგილას, სადაც დაუფუძნე.
9 . საზღვარი დადე - ვერ გადალახავენ, ვერც დაბრუდებიან დედამიწის დასაფარავად.
10 . გაუშვი წყაროები ხევებში, რომ მთებს შორის იდინონ.
11 . დალიოს ყოველმა მხეცმა ველისამ, მოიკლან კანჯრებმა წყურვილი.
12 . მათზე ცის ფრინველნი დამკვიდრებულან, რტოთა შიგნიდან გამოსცემენ ხმას.
13 . რწყავს მთებს თვისი ზესართულებიდან, შენთა საქმეთა ნაყოფით ძღება ქვეყანა.
14 . აღმოაცენებ ბალახს პირუტყვისათვის და მცენარეულობას - ადამიანის სამსახურებლად, რათა გამოიღოს პური მიწისაგან.
15 . და ღვინომ გაამხიარულოს გული კაცისა, გააბრწყინოს სახე საცხებელზე მეტად და პურმა შეამტკიცოს გული კაცისა.
16 . გაძღნენ ხენი უფლისა და კედრები ლიბანისა, მან რომ დანერგა.
17 . რომ იქ ჩიტებმა დაიდონ ბუდე: კვიპაროსები ყარყატის სახლია.
18 . მთანი მაღალნი - ქურციკთათვის, კლდენი - კურდღელთა თავშესაფარი.
19 . შეჰქმნა მთვარე ჟამთათვის, მზემ იცის თავისი დასავალი.
20 . განავრცობ ბნელს და იქნება ღამე, მაშინ ამოძრავდებიან ყოველნი ნადირნი ტყისა.
21 . ბოკვერნი ლომისა ბრდღვინავენ ნადავლისათვის და მოითხოვენ ღმერთისაგან თავიანთ საჭმელს.
22 . ამობრწყინდება მზე - შეგროვდებიან და თავიანთ ბუნაგებში დაწვებიან.
23 . გავა ადამიანი, რათა იშრომოს და იმუშაკოს მწუხრის ჟამამდე.
24 . რაოდენ მრავალია საქმენი შენი, უფალო! ყოველივე სიბრძნით შეგიქმნია, სავსეა დედამიწა შენი მონაგარით.
25 . ეს ზღვაა, დიდი და უკიდეგანო, იქ ქვეწარმავალია ურიცხვი, მხეცნი - მცირენი დიდებთან ერთად.
26 . იქ ხომალდები დადიან, ლევიათანი - ეს შენ შეჰქმენი მასში გასართობად.
27 . ყველა მათგანი შენგან მოელის საზრდოს მიცემას თავ-თავის დროზე.
28 . მისცემ მათ - აიღებენ, გახსნი შენს ხელს - გაძღებიან სიკეთით.
29 . დაფარავ შენს სახეს - შეძრწუნდებიან, სულს წაართმევ - დაიხოცებაან და თავიანთი მტვერს დაუბრუნდებიან.
30 . გაუშვებ შენს სულს - წარმოიქმნებიან და განაახლებ პირს მიწისას.
31 . იყოს დიდება უფლისა უკუნისამდე, იხარებდეს უფალი თავისი ნამოქმედარით.
32 . დახედავს დედამიწას და ის აცახცახდება, შეეხება მთებს და აკვამლდებიან.
33 . ვუგალობებ უფალს ჩემი სიცოცხლის მანძილზე, ვუგალობებ ჩემს ღმერთს, ვიდრე ვარსებობ.
34 . ეამოს მას ჩემი გალობა; მე გავიხარებ უფალში.
35 . გაქრებიან ცოდვილნი ქვეყნიერებიდან და ბოროტნი აღარ იქნებიან; აკურთხე, სულო ჩემო, უფალი! ადიდეთ უფალი!
1 . ადიდეთ უფალი. ნეტარ არს კაცი მოშიში უფლისა, მის მცნებათა ფრიად მოყვარული.
2 . ძლიერი იქნება ქვეყნიერებაზე შთამომავლობა მისი. მართალთა თაობა დაილოცება.
3 . სიუხვე და სიმდიდრეა მის სახლში და მისი სიმართლე მარადიულია.
4 . ამოაბრწყინებს სიბნელეში შუქს, გულწრფელთათვის მოწყალე, შემბრალე და მართალი.
5 . კარგია კაცი მოწყალე და გამსესხებელი - გამრთულად ილაპარაკებს სამართალში.
6 . რადგან უკუნისამდე არ წაბორძიკდება; საუკუნოდ გასახსენებლად იქნება მართალი.
7 . ცუდი ამბისა არ შეეშინდება; მტკიცეა მისი გული, მინდობილია უფალზე.
8 . იმედნეულია გული მისი; არ შეშინდება, ოდეს იხილავს თავის მტრებს.
9 . გაანიავა, მისცა ღატაკებს; მისი სიმართლე მარადიულია, მისი ღირსება ამაღლდება დიდებით.
10 . ბოროტი ნახავს და განრისხდება, კბილებს დააღრჭენს და დადნება; ბოროტეულთა საწადელი წარიხოცება.
1 . ნეტარ არიან გზიანები, რომელნიც დადიან უფლის რჯულზე.
2 . ნეტარ არიან შემნახველნი მის მცნებათა, მთელი გულით რომ ეძიებენ მას.
3 . არც სიავკაცე ჩაუდენიათ, მისი გზით დადიან;
4 . შენ დაავალე შენს ბრძანებათა დაცვა. ზედმიწევნით.
5 . ნეტამც წარიმართოს ჩემი გზები შენი წესდების დასაცავად.
6 . მაშინ აღარ შემრცხვებოდა, როს შევხედავდი შენს ყოველ მცნებას.
7 . განგადიდებდი გულის სისწორით, რომ მასწავლიდი სამართალს შენი სიმართლისა.
8 . შენს წესებს დავიცავ, ნუ მიმატოვებ საბოლოოდ,
9 . რით შეინახოს ყმაწვილმა სიწმიდე თავისი გზისა? დაიცვას შენი სიტყვისამებრ.
10 . მთელი გულით გეძიებ შენ, ნუ გადამახვევინებ შენთა მცნებათაგან.
11 . გულში ჩავიმარხე შენი სიტყვები, რათა არ შევცოდო.
12 . კურთხეულ ხარ შენ, უფალო! მასწავლე წესები შენი.
13 . ჩემი ბაგეებით მოვუთხრობდი ყველა სამართალს შენი პირისას.
14 . შენთა მცნებათა გზაზე ვხარობდი, ვითარცა მთელ ქონებაზე.
15 . შენს მცნებებზე ვილაპარაკებ და დავუკვირდები შენს გზებს.
16 . შენი წესებით გავიხარებ, არ დავივიწყებ შენს სიტყვას.
17 . კეთილი უქმენ შენს მორჩილს; ვიცოცხლებ და დავიცავ შენს სიტყვას.
18 . აღმიხილე თვალნი და ვჭვრეტდე საოცრებებს შენი რჯულისას.
19 . მწირი ვარ ქვეყანაზე, ნუ დამიმალავ შენს მცნებებს.
20 . მოითენთა სული ჩემი შენი სამართლის წადილით ყოველჟამს.
21 . შერისხე ამპარტავანნი, წყეულნი, რომელთაც გადაუხვიეს შენი მცნებებიდან.
22 . ამაცილე სირცხვილი და შეურაცხყოფა, რადგან შენს მცნებებს ვიცავდი.
23 . დასხდებიან კიდეც თავადნი, ჩემს წინააღმდეგ ითათბირებენ; შენი მორჩილი კი ისაუბრებს შენს წესებზე.
24 . შენი მცნებებიც სიხარულია ჩემთვის, მრჩეველნი ჩემნი.
25 . მტვერს მიეკრა სული ჩემი; მაცოცხლე შენი სიტყვისამებრ.
26 . გზანი ჩემნი განგიცხადე და მიპასუხე; მასწავლე წესები შენი.
27 . გზა შენთა ბრძანებათა გამაგებინე და ვილაპარაკებ შენს საოცრებებზე.
28 . დადნა სული ჩემი ნაღვლიანობით; გამამაგრე შენი სიტყვისამებრ.
29 . გზა სიცრუისა განმაშორე და შენი რჯულით შემიწყალე.
30 . გზა ჭეშმარიტებისა ამოვირჩიე, შენი სამართალნი წინ დავიყენე.
31 . მიკრული ვარ შენს მცნებებზე; უფალო, ნუ გამაწბილებ.
32 . შენთა მცნებათა გზით ვრბოდე, რადგან განავრცობ ჩემს გულს.
33 . მიჩვენე, უფალო, გზა შენთა წესთა და დავიცავ ბოლომდე.
34 . გამაგებინე და დავიცავ შენს რჯულს და შევინახავ მთელი გულით.
35 . დამაყენე შენთა მცნებათა კვალზე, რადგანაც მწადია იგი.
36 . განუმტკიცე შენს მორჩილს შენი ნათქვამი შენი მოშიშების გამო.
37 . ააცილე თვალი ჩემი ამაოების ცქერას, შენი გზით მაცოცხლე.
38 . დაუყენე შენს მონას შენი ნათქვამი შენგან მოშიშების გამო.
39 . ამაცილე შერცხვენა, რომლისაც მეშინია, რადგან შენი სამართალნი კეთილია.
40 . აჰა, ვისურვე ფრიად შენი ბრძანებანი; შენი სიმართლით მაცოცხლე მე.
41 . მოვიდნენ ჩემთან წყალობანი შენნი, უფალო, ხსნა შენმიერი, შენი სიტყვისამებრ.
42 . და პასუხს გავცემ ჩემს მაგინებლებს, რადგან ვიმედოვნებ შენი სიტყვით.
43 . ნუ წაართმევ ჩემს პირს ჭეშმარიტების სიტყვას სრულიად, რადგან შენს სამართალს მოველი.
44 . დავიცავ შენს რჯულს მარადის, უკუნითი უკუნისამდე.
45 . ვივლი ხალვათად, რადგან შენს ბრძანებებს ვეძიებდი.
46 . ვილაპარაკებ შენს მცნებებზე მეფეთა წინ და არ შემრცხვება.
47 . გავიხარებ შენი მცნებებით, რომლებიც მიყვარს;
48 . ხელთ აღვაპყრობ შენთა მცნებათა მიმართ, რომლებიც მიყვარს, და ვისაუბრებ შენს წესებზე.
49 . გაუხსენე შენს მორჩილს სიტყვა, რომლითაც დამაიმედე მე.
50 . ეს არის ჩემი ნუგეში გაჭირვებაში, რადგან შენმა ნათქვამმა გამომაცოცხლა.
51 . ამპარტავანნი დამცინოდნენ მეტისმეტად; შენი რჯულიდან არ გადამიხვევია.
52 . ვიხსენიებდი შენს სამართალს ადრიდანვე, უფალო, და დარდს ვიქარვებდი.
53 . თავზარი მეცემოდა, ცოდვილნი რომ ტოვებდნენ შენს რჯულს.
54 . სიმღერებად იქცა ჩემთვის შენი წესები ჩემს საცხოვრებელ სახლში.
55 . ვიხსენებდი ღამით შენს სახელს, უფალო, და ვიცავდი შენს რჯულს.
56 . ეს იყო ჩემთვის, რადგან შენს ბრძანებას ვიცავდი.
57 . ჩემი ხვედრია, ვთქვი, უფალო, შენთა სიტყვათა დაცვა.
58 . გევედრებოდი მთელი გულით; შემიწყალე შენი სიტყვისამებრ.
59 . ვფიქრობდი ჩემს გზებზე და ვიბრუნებდი ფეხს შენი მცნებებისაკენ.
60 . ვჩქარობდი და არ ვაყოვნებდი შენთა მცნებათა დაცვას.
61 . ბოროტეულთა ბორკილები გარს შემომერტყნენ, შენი რჯული არ დავივიწყე.
62 . შუაღამისას გდგები შენს სადიდებლად, შენს მართალ სამართალთა გამო.
63 . თანაზიარი ვარ ყველასი, ვინც შენი მოშიშია და იცავს შენს მცნებებს.
64 . შენი წყალობით, უფალო, სავსეა ქვეყნიერება, მასწავლე შენი კანონმდებლობა.
65 . კეთილი ჰქმენი შენი მორჩილისთვის, უფალო, შენი სიტყვისამებრ.
66 . კეთილი აზრი და გაგება მასწავლე, რადგან ვირწმუნე შენი მცნებანი.
67 . ვიდრე დავიტანჯებოდი, შევცდი; ახლა კი შენს სიტყვას ვიცავ.
68 . კეთილი ხარ და კეთილმოქმედი; მასწავლე წესები შენი.
69 . ტყუილს ჩმახავენ ამპარტავანნი ჩემზე, მე მთელი გულით დავიცავ შენს ბრძანებებს.
70 . დამსუყდა ცხიმივით მათი გული, მე შენი რჯულით ვხარობდი.
71 . კარგია ჩემთვის, რომ ვეწამე, ვინძლო ვისწავლო წესები შენი.
72 . უმჯობესია ჩემთვის რჯული შენი ბაგისა, ვიდრე ათასი ოქრო და ვერცხლი.
73 . შენმა ხელებმა შემქმნა და წარმმართა; შთამაგონე და ვისწავლი შენს მცნებებს.
74 . მოშიშნი შენნი შემხედავენ და გაიხარებენ, რადგან შენს სიტყვებზე ვარ მინდობილი.
75 . ვიცოდი, უფალო, რომ მართალია შენი სამართალი, და სამართლიანად შემაჭირვე.
76 . დაე, იყოს შენი წყალობა შემს სანუგეშებლად, როგორც აღუთქვი შენს მორჩილს.
77 . მოვიდეს ჩემდამი წყალობა შენი და ვიცოცხლებ, რადგან შენი რჯული სიხარულია ჩემი.
78 . შერცხვეთ ამპარტავნებს, რადგან ტყუილად მჩაგრავდნენ; ვისაუბრებ შენს ბრძანებებზე.
79 . დაბრუნდნენ ჩემთან მოშიშნი შენნი და მცოდნენი შენი მცნებებისა.
80 . იყოს ჩემი გული უბიწო შენს წინაშე, რათა არ შევრცხვე.
81 . დადნა შენი შეწევნის მოლოდინში ჩემი სული, შენს სიტყვაზე ვარ დაიმედებული.
82 . დადნენ თვალნი ჩემნი შენი სიტყვის მოლოდინში, ვთქვი: როდის მანუგეშებ მე?
83 . ვიყავი, ვითარცა ტიკი ორთქლში, შენი წესები არ დავივიწყე.
84 . რაოდენია დღენი შენი მორჩილისა? როდის გაასამართლებ ჩემს მდევნელებს?
85 . გამითხარეს ამპარტავნებმა ორმო, ოღონდ არა შენი რჯულისამებრ.
86 . ყველა მცნება შენი ჭეშმარიტებაა; უმიზეზოდ მდევნიან, მიშველე.
87 . ლამის გამანადგურეს მიწაზე და მაინც არ მივაგოვე შენი ბრძანებანი.
88 . შენი წყალობით მაცოცხლე და დავიცავ მცნებებს შენი პირისას.
89 . უკუნისამდე, უფალო, შენი სიტყვა დაფუძნებულია ზეცაში.
90 . თაობიდან თაობამდეა ჭეშმარიტება შენი; დაამყარე ქვეყანა და დგას.
91 . შენი მსჯავრით დგანან დღესაც, რადგან ყოველნი გმსახურებენ.
92 . რჯული შენი რომ არ ყოფილიყო ჩემდა ნუგეშად, დავიღუპებოდი ჩემს ტანჯვაში.
93 . უკუნისამდე არ დავივიწყებ ბრძანებებს შენსას, რადგანაც მათით მასულდგმულებდი.
94 . შენი ვარ - მიხსენი, რადგან შენს ბრძანებებს ვეძიებდი.
95 . მიდარაჯდებიან ბოროტნი, რომ დამღუპონ; შენს მცნებებს ღრმად ვუკვირდები.
96 . ყოველნაირი სრულქმნილების მინახავს ბოლო; ვრცელია შენი მცნებანი ფრიად.
97 . რარიგად მიყვარს რჯული შენი, ის არის ჩემი საფიქრალი დღენიადაგ.
98 . ჩემს მტრებზე მეტად დამაბრძენე შენი მცნებით; რადგან მარადის ჩემია იგი.
99 . ყველა ჩემს მოძღვარზე გონიერი გავხდი, რადგან შენი მცნებანი სააზროვნიაა ჩემი.
100 . მოხუცებზე მეტად საზრიანი ვარ, რადგან შენს ბრძანებებს ვიცავ.
101 . ყოველგვარ ბოროტ გზას მოვარიდე ფეხი, რათა დავიცვა შენი სიტყვა.
102 . შენთა სამართალთაგან არ გადამიხვევია, რადგანაც შენ მასწავლიდი.
103 . რარიგ ატკბობს ჩემს სასას შენი სიტყვები, თაფლზე ტკბილია ჩემი პირისთვის.
104 . შენი ბრძანებით საზრიანი გავხდი, ამიტომ მოვიძულე ყთველი გზა სიცრუისა.
105 . ლამპარია ჩემი ფეხისთვის სიტყვა შენი და სინათლე - ჩემი ბილიკისათვის.
106 . დავიფიცავ და ავასრულებ, დავიცავ შენს მართალ სამართალს.
107 . დავიტანჯე მეტისმეტად; უფალო, მაცოცხლე შენი სიტყვისამებრ.
108 . აღთქმანი ჩემი პირისა ისურვე - გთხოვ, უფალო, და სამართალნი შენნი მასწავლე.
109 . სული ჩემი ხელისგულზეა მუდამ და შენს რჯულს არ ვივიწყებ.
110 . დამიგეს ბოროტებმა მახე, მაგრამ შენი ბრძანებებისთვის არ გადამიხვევია.
111 . დავიმკვიდრე მცნებანი შენი საუკუნოდ, რადგან ისინი ჩემი გულის სიხარულია.
112 . მოვდრიკე გული ჩემი წესთა შენთა შესასრულებლად. უკუნითი უკუნისამდე.
113 . ბოროტგანმზრახველნი შევიძულე და შენი რჯული შევიყვარე.
114 . თავშესაფარი და ფარი ხარ ჩემი, შენს სიტყვაზე ვარ დაიმედებული.
115 . შორს ჩემგან, ბოროტნო, და მე დავიცავ მცნებებს ჩემი ღმერთისას.
116 . შემეწიე შენი სიტყვისამებრ და ვიცოცხლო, და ნუ გამიწბილებ ჩემს იმედს.
117 . შემეწიე და გადავრჩე, და ჩავწვდვბი შენს წესდებებს ყოველთვის.
118 . მოსრე ყოველი, ვინც განუდგა შენს წესებს, რადგან სიცრუეა მათი ხრიკები.
119 . როგორც ნაყარ-ნუყარი, მოსპე ყოველი ბოროტი ქვეყანაზე, ამიტომ შევიყვარე, მცნებანი შენნი.
120 . თრთის შენი შიშით სხეული ჩემი და მეშინია შენი განკითხვების.
121 . ვქმენ სამართალი და სიმართლე. ნუ შემატოვებ მჩაგვრელებს ჩემსას.
122 . გამოესარჩლე შენს მორჩილს სასიკეთოდ, რომ დამჩაგრონ ამპარტავნებმა.
123 . დადნენ თვალნი ჩემნი შენი შეწევნისა და შენი სიმართლის სიტყვის მოლოდინში.
124 . მოიმოქმედე შენი მორჩილისთვის შენი წყალობისამებრ და წესები შენი მასწავლე.
125 . მორჩილი ვარ შენი; გონიერ-მყავ, რათა შევიმეცნო მცნებანი შენნი.
126 . ჟამია უფლის მოქმედებისა - მოშალეს რჯული შენი.
127 . ამიტომ მიყვარს მცნებანი შენნი ოქროზე და ბაჯაღლოზე მეტად.
128 . ამიტომ ყველა შენი ბრძანება უკლებლივ სწორად მიმაჩნია; მძულს ყოველი გზა სიცრუისა.
129 . საოცარია მცნებანი შენნი; ამიტომ ინახავს მათ სული ჩემი.
130 . საწყისი შენი სიტყვებისა ანათებს, შთააგონებს გულუბრყვილოებს.
131 . პირი გავხსენი და ამოვისუნთქე, რადგან მომენატრა მცნებანი შენნი.
132 . მომხედე და შემიწყალე, როგორც შეეფერება შენი სახელის მოყვარულთ.
133 . ჩემი ნაბიჯები წარმართე შენი სიტყვით და ნუ გააბატონებ ჩემზე ნურავითარ ბოროტს.
134 . გადამარჩინე ადამიანის ჩაგვრისაგან, და დავიცავ შენს ბრძანებებს.
135 . შენი სახე მოაშუქე შენს მორჩილს და მასწავლე წესები შენი.
136 . წყლის ნაკადები გადმომდის თვალთაგან, რადგან არ იცავენ შენს რჯულს.
137 . მართალი ხარ შენ, უფალო, და სწორია სამართალი შენი.
138 . ბრძანე სიმართლით მცნებანი შენნი და ჭეშმარიტია მეტად.
139 . დამღრღნა ეჭვმა, რადგან დაივიწყეს შენი სიტყვები ჩემმა მტრებმა.
140 . ხალასია შენი ნათქვამი ფრიად და შენს მორჩილს უყვარს იგი.
141 . მცირე ვარ და მოძულებული; შენს ბრძანებებს არ ვივიწყებ.
142 . სიმართლე შენი მარადიული სიმართლეა და შენი რჯული ჭეშმარიტია.
143 . განსაცდელი და გაჭირვება წამომეწია; შენი მცნებანი სიხარულია ჩემთვის.
144 . სიმართლეა შენი მცნებანი მარადის; შთამაგონე და ვიცოცხლებ.
145 . მოგიხმობ მთელი გულით; მიპასუხე, უფალო! შენს წესებს დავიცავ.
146 . შენ მოგიხმობ, გადამარჩინე, და დავიცავ შენს მცნებებს.
147 . ავდგები გარიჟრაჟამდე და ვიღაღადებ, შენს სიტყვაზე ვარ დაიმედებული.
148 . ჩემმა თვალებმა დაასწრეს განთიადს, რათა ვილაპარაკო შენს ნათქვამზე.
149 . ჩემა ხმა ისმინე შენი წყალობისამებრ; უფალო, შენი სამართლის მიხედვით მაცოცხლე.
150 . მომიახლოვდნენ მდევარნი გარყვნილებისა; შენს რჯულს დაშორდნენ.
151 . ახლოს ხარ, უფალო, და ყოველი მცნება შენი ჭეშმარიტებაა.
152 . ადრიდანვე შევიტყვე შენთა მცნებათა შესახებ, რომ სამარადჟამოდ დააფუძნე ისინი.
153 . იხილე ტანჯვა ჩემი და გადამარჩინე, რადგან შენი რჯული არ დავივიწყე.
154 . გამომესარჩლე და დამიხსენი, შენი ნათქვამისამებრ მაცოცხლე.
155 . შორს არის ბოროტთაგან შველა, რადგან შენს წესებს არ ეძიებენ.
156 . წყალობანი შენნი უხვია, უფალო, შენი სიმართლის მიხედვით მაცოცხლე.
157 . ბევრია ჩემი მდევარი და შემავიწროებელი; შენი მცნებებისათვის არ გადამიხვევია.
158 . ვიხილე ორგულნი და შევედავე, რადგან შენს ნათქვამს არ იცავენ.
159 . ნახე, რარიგ შევიყვარე შენი ბრძანებანი, უფალო; შენი წყალობისამებრ მაცოცხლე.
160 . საწყისი შენი სიტყვისა ჭეშმარიტებაა, და საუკუნოა ყოველი მართალი შენი სამართალი.
161 . მთავარნი მდევნიან უმიზეზოდ და შენი სიტყვებისაგან დაშინებულია გული ჩემი.
162 . ვხარობ შენი ნათქვამით, ვითარცა მპოვნელი უხვი ნადავლისა.
163 . სიცრუე მძულს და მძაგს; შენი რჯული მიყვარს.
164/165 . დღეში შვიდგზის გაქებ შენ ,სიმართლის სამართალთათვის. 165დიდია მშვიდობა შენი რჯულის მოყვარულთა, და არ არსებობს მათთვის დაბრკოლება.
166 . იმედი მქონდა შენი შეწევნისა, უფალო, და შენს მცნებებს ვასრულებდი.
167 . იცავდა ჩემი სული შენს მცნებებს და მე ისინი მიყვარს ძალიან.
168 . ვიცავდი შენს ბრძანებებს და მცნებებს, რადგან ყველა ჩემი გზა შენს წინაშეა.
169 . მოახლოვდეს ჩემი ღაღადი შენს წინაშე, უფალო, და შენი სიტყვებისამებრ შთამაგონე.
170 . მოვიდეს ჩემი ვედრება შენს წინაშე, რადგან მასწავლე წესები შენი.
171 . წარმოთქვამენ ჩემი ბაგენი ქებას, რადგან მასწავლე წესები შენი.
172 . იტყვის ჩემი ენა შენს ნათქვამს, რადგან ყველა მენი მცნება სიმართლეა.
173 . იყოს შენი ხელი ჩემდა შემწედ, რადგან შენი ბრძანებანი ამოვირჩიე.
174 . ვნატრობდი შენს შველას, უფალო, და შენი რჯული სასიამოვნოა ჩემთვის.
175 . იცოცხლოს ჩემმა სულმა და გაქოს შენ, და შენი სამართალი შემეწიოს.
176 . დავიბენი, ვითარცა ცხვარი დაკარგული; მოძებნე შენი მორჩილი, რადგან მცნებანი შენნი არ დავივიწყე.
1 . გალობა აღსავალთა.
2 . გაუხსენე დავითს, უფალო, ყოველი ურვა მისი.
3 . როგორც შეჰფიცა უფალს, აღთქმა დაუდო იაკობის ძლიერს; თუ შევიდე ჩემი სახლის კარავში, თუ ავიდე ჩემს საწოლ-სარეცელზე.
4 . თუ მივცე ძალი ჩემს თვალებს და რული ჩემს წამწამებს,
5 . ვიდრე ვიპოვიდე ადგილს უფლისათვის, სადგომებს იაკობის ძლიერისთვის.
6 . აგერ მოვისმინეთ მის შესახებ, ეფრათში, ვიპოვეთ იგი ტყიან ველზე.
7 . მივიდეთ მის სადგომებში, თაყვანი ვცეთ მის ფეხთა საყრდენს.
8 . აღსდექ, უფალო, განსასვენებლად შენდა, შენა და კიდობანი შენი ძლიერებისა.
9 . შენი მღვდელნი შეიმოსონ სიმართლით და შენმა წმიდანებმა იმხიარულონ.
10 . შენი მორჩილის - დავითის გულისათვის ნუ უკუაგდებ შენი ცხებულის სახეს.
11 . შეჰფიცა უფალმა დავითს ჭეშმარიტად, არ გადაუხვევს მისგან: „ნაყოფისაგან შენი მუცლისა დავსვამ შენს ტახტზე.
12 . თუ დაიცავენ შენი ძენი ჩემს აღთქმას და ჩემს მცნებებს, რომელთაც ვასწავლი მათ, მათი შვილებიც უკუნისამდე დასხდებიან შენს ტახტზე“.
13 . რადგან ამოირჩია უფალმა სიონი, ისურვა სამკვიდრებლად თავისთვის.
14 . „ეს არის ჩემი განსასვენებელი უკუნისამდე, აქ დავსახლდები, რადგან ვისურვე იგი.
15 . საზრდოს მისას კურთხევით ვაკურთხებ, მის ღარიბებს გავაძღებ პურით.
16 . მის მღვდლებს შევმოსავ შეწევნით და წმიდანები მისნი სიხარულით გაიხარებენ.
17 . იქ აღმოვაცენებ დავითის ღირსებას, გავამზადებ, სინათლეს ჩემი ცხებულისათვის.
18 . მის მტრებს შევმოსავ სირცხვილით და მასზე იბრწყინებს გვირგვინი მისი“.
1 . ხოტბა დავითისა. აღგამაღლებ შენ, ღმერთო ჩემო, მეფეო, და ვაკურთხებ შენს სახელს უკუნითი უკუნისამდე.
2 . ყოველდღე გაკურთხებ შენ და ვადიდებ შენს სახელს უკუნითი უკუნისამდე.
3 . დიდია უფალი და ქებულია ფრიად და მისი სიდიადე მიუწვდომელია.
4 . თაობა თაობას უქებს შენს საქმეებს და შენს სიძლიერეზე მოუთხრობენ.
5 . შენს დიდმშვენიერებაზე, დიდებაზე, ბრწყინვალებაზე, შენს საოცარ საქმეებზე ვილაპარაკებ.
6 . შენთა საშიშროებათა სიძლიერეს იტყვიან, ხოლო მე შენს სიდიადეზე ვილაპარაკებ.
7 . ხსენებას შენი მრავალი სიკეთისას გამოთქვამენ და შენს სიმართლეს უმღერებენ.
8 . გულმოწყალე და შემბრალეა უფალი, სულგრძელი და დიდად მოწყალე.
9 . კარგია უფალი ყველას მიმართ და მისი წყალობაა ყველა მის ნამოქმედარზე.
10 . გადიდებს შენ, უფალო, ყველა შენი ნამოქმედარი და შენი წმიდანები გადიდებენ შენ.
11 . შენი მეფობის დიდებას იტყვიან და შენს სიძლიერეზე ილაპარაკებენ.
12 . რათა აცნობონ ადამის ძეთ შენი სიძლიერე, და ბრწყინვალე დიდება შენი მეფობისა.
13 . შენი მეფობა მეფობაა ყველა საუკუნისა და შენი ბატონობა თაობებში.
14 . უფალი შემწეა ყველა დაცემულისა და გამმართავი ყველა წელში მოხრილისა.
15 . ყველას თვალები შენ შემოგცქერიან და შენ აძლევ მათ საზრდოს თავის დროზე.
16 . აღაპყრობ შენს ხელს და დააკმაყოფილებ ყოველ სულდგმულს.
17 . მართალია უფალი ყველა თავის გზაზე და მოწყალეა ყველა თავის საქმეში.
18 . ახლოა უფალი ყველა მის მლოცველთან, ყოველთან, ვინც მას მოუხმობს ჭეშმარიტებით.
19 . მის მოშიშთა სურვილს შეასრულებს და მათს ღაღადისს მოისმენს და უშველის მათ.
20 . იცავს უფალი ყველა მის მოყვარულს და ყველა ბოროტს მოსპობს.
21 . ხოტბას უფლისას ილაპარაკებს პირი ჩემი და აქებს ყოველი ხორციელი მის წმიდა სახელს უკუნითი უკუნისამდე.
1 . როცა მთავართან დაჯდები სადილად, კარგად დააკვირდი, რა არის შენს წინ;
2 . და ყელზე დანა მიიბჯინე, თუ მსუნაგი ხარ.
3 . ნუ მოისურვებ მის ნუგბარს, ვინაიდან მაცდურია ის პური.
4 . ძალღონეს ნუ შეალევ სიმდიდრის შეძენას, შეეშვი ამაზე ფიქრს.
5 . მიაპყრობ თვალებს და აღარ არის; არწივივით ფრთებს შეისხამს და ცად აფრინდება.
6 . ძუნწი კაცის პურს ნუ შეჭამ და მის ნუგბარს ნუ ისურვებ,
7 . რადგან როგორც გულში ფიქრობს, ისეთია იგი: ჭამე და სვიო გეტყვის, მისი გული კი შენთან არ იქნება.
8 . ნაჭამ ლუკმას ამოარწყევ და ამაოდ დახარჯავ თავაზიან სიტყვებს.
9 . ბრიყვის გასაგონად ნუ ილაპარაკებ, რადგან აბუჩად აიგდებს შენს გონივრულ სიტყვებს.
10 . ნურც ძველ საზღვარს გადასცდები და ნურც ობოლთა მინდვრებზე გადახვალ,
11 . ვინაიდან ძლიერია მათი გამომსყიდველი, ის შეგედავება მათ საქმეზე.
12 . გული შენი დარიგებას მიაპყარ და ყური შენი - ცოდნის სიტყვებს.
13 . წვრთნას ნუ დაუკავებ ყმაწვილს, წკეპლაც რომ მოსცხო, არ მოკვდება;
14 . წკეპლით სცემ მას და შავეთისგან იხსნი მის სულს.
15 . შვილო, თუ გული დაგიბრძენდება, ჩემი გულიც გაიხარებს;
16 . ჩემი შინაგანიც გამხიარულდება, როდესაც სიმართლეს ილაპარაკებენ შენი ბაგენი.
17 . ნურც ცოდვილებისა შეშურდება შენს გულს, არამედ უფლის შიში გქონდეს მუდამ,
18 . რადგან არსებობს მომავალი და შენი იმედი არ მოისპობა.
19 . შვილო, ისმინე და დაბრძენდი; მიმართე შენი გული სწორ გზაზე.
20 . ნურც ღვინის მსმელთა და ხორცით გაუმაძღართა შორის იქნები;
21 . ვინაიდან გაღატაკდება ლოთი და ღორმუცელა, თვლემა კი ძონძებით შემოსავს მათ.
22 . უსმინე მამაშენს, რომელმაც გაგაჩინა და ნუ მოიძულებ დედაშენს, როცა მოხუცდება.
23 . ჭეშმარიტება იყიდე და ნუ გაყიდი, შეიძინე სიბრძნე, დარიგება და გონიერება.
24 . ლხენით ილხენს მართლის მამა და ბრძენის მშობელი იხარებს მისით.
25 . გაიხარონ მამაშენმა და დედაშენმა; მოილხინონ შენმა მშობლებმა.
26 . შვილო, მე მომეცი შენი გული და შენმა თვალებმა ჩემი გზები დაიცვან.
27 . ვინაიდან ღრმა ორმოა მეძავი და ვიწრო ჭა - უცხო ქალი.
28 . ყაჩაღივითაა ჩასაფრებული და კაცთა შორის ორგულებს ამრავლებს.
29 . ვინ ოხრავს და ვინ წუხს? ვინ დაობს და ვინ ჩივის? ვისა აქვს უმიზეზოდ ჭრილობები და ვისა აქვს ჩაწითლებული თვალები?
30 . ვინც გვიანობამდე უზის ღვინოს, ვინც შეზავებული ღვინის საჭაშნიკოდ დადის.
31 . ნუ უყურებ ღვინის სიწითლეს, ფიალაში რომ ელვარებს და ლაღად გადადის ყელში.
32 . ბოლოს გველივით იკბინება და ასპიტივით იგესლება.
33 . შენს თვალებს უცნაურობანი მოელანდება და შენი გული უკუღმართად ილაპარაკებს.
34 . და იქნები ზღვის შუაგულსა და ანძის წვერზე მძინარესავით.
35 . იტყვი: "მცემდნენ და არ მტკიოდა! მირტყამდნენ და ვერ ვგრძნობდი! გავიღვიძებ და ისევ სასმელს დავუწყებ ძებნას”.
1 . ქების სიმღერა სოლომონისა.
2 . მეამბორე შენი ბაგის ამბორით, რადგან ღვინოზე უმჯობესია შენი ალერსი.
3 . საამურია შენი ნელსაცხებლის სურნელი, ხოლო შენი სახელი დაღვრილი ნელსაცხებელია! ამიტომ შეგიყვარეს ქალწულებმა.
4 . მიმიზიდე და ერთად გავიქცეთ. თავის შიდა ოთახებში შემიყვანა მეფემ! ვილხენთ და ვიმხიარულებთ შენით, ღვინოზე მეტად ვაქებთ შენს სიყვარულს; ღირსეულად შეგიყვარეს შენ.
5 . ასულნო იერუსალიმისა, შავგვრემანი ვარ, მაგრამ კედარის კარვებივით და სოლომონის ფარდაგებივით მშვენიერი.
6 . ნუ უყურებთ ჩემს სიშავეს, რადგან მზისგან დავიწვი: დედაჩემის ძენი გამიწყრნენ და ვენახის მცველად დამაყენეს, ჩემს ვენახს კი ვერ ვუდარაჯე.
7 . მითხარი, ჩემი სულის შეყვარებულო, სად მწყემსავ და სად ემალები შუადღის ხვატს? რისთვის ვიხეტიალო შენი მეგობრების ფარეხთა შორის?
8 . თუ არ იცი, მშვენიერო ასულთა შორის, გაჰყევი ფარის ნაკვალევ და მწყემსთა კარვების მახლობლად აძოვე შენი თიკნები.
9 . ფარაონის ეტლში შებმულ ჩემს ფაშატს მიგამსგავსე შენ, სატრფოვ ჩემო!
10 . შენი ღაწვები მძივებივით მშვენიერია, ყელი - მარგალიტივით.
11 . ვერცხლით დაწინწკლული ოქროს საყურეებით შეგამკობ.
12 . სანამ სუფრას უჯდა მეფე, სურნელი მოაფრქვია ჩემმა ნარდიონმა.
13 . ჩემი მიჯნური მურის კონასავითაა, ჩემს ძუძუებს შორის რომ ათევს ღამეს.
14 . ჰენნას მტევანია ჩემთვის ჩემი მიჯნური ყენგადის ვენახებში.
15 . რა მშვენიერი ხარ, სატრფოვ ჩემო, რა მშვენიერი! მტრედებივითაა შენი თვალები.
16 . რა მშვენიერი ხარ, ჩემო მიჯნურო და რა საამური! ამწვანებული მდელოა ჩვენი სარეცელი,
17 . სვეტები ჩვენი სახლისა - კედრებია, ჭერი კი - კვიპაროსები!
1 . სად წავიდა შენი მიჯნური, უმშვენიერესო ქალთა შორის? საით გაუხვია შენმა მიჯნურმა, რომ ერთად მოვძებნოთ?
2 . თავის ბაღში ჩავიდა ჩემი მიჯნური, სურნელოვან კვლებში, ბაღებში სამწყემსად და შროშანთა საკრეფად.
3 . მე ჩემს მიჯნურს ვეკუთვნი და ჩემი მიჯნური მე მეკუთვნის; შროშანთა შორის მწყემსავს იგი!
4 . თირცასავით ლამაზი ხარ, ჩემო სატრფოვ, იერუსალიმივით მშვენიერი და ბაირაღებშემართული ჯარივით დიდებული!
5 . მიაქციე თვალები ჩემგან, რადგან მაფორიაქებენ! შენი თმები გილყადის მთიდან დაშვებული თხის არვეა!
6 . შენი კბილები საბანელიდან ამომავალი გაპარსული ცხვარია, ყოველ მათგანს ტყუპი მოჰყვება და არც ერთი მათგანი არ არის მარტო.
7 . შენი ღაწვები ბროწეულის ლებნებია შენი პირბადის ქვეშ.
8 . სამოცი დედოფალია იქ, ოთხმოცი ხარჭა და ურიცხვი ქალწული,
9 . მაგრამ ის ერთადერთია, ჩემი მტრედი, უნაკლო ჩემი. მხოლოდშობილია იგი დედამისისთვის, გამორჩეულია მისი მშობლისთვის. იხილეს ქალწულებმა და კურთხეულად შერაცხეს, დედოფლებმა და ხარჭებმა შეაქეს იგი.
10 . ვინ არის ის, ცისკარივით რომ ამობრწყინდება, მთვარესავით მშვენიერი, მზესავით ნათელი და ბაირაღებშემართული ჯარივით დიდებული?
11 . კაკლიანში ჩავედი მწვანე ჭალების სანახავად; მენახა, თუ აყვავდა ვაზი, თუ გაიფურჩქნა ბროწეული.
12 . ვიდრე მივხვდებოდი, ჩემმა სულმა, ჩემი ხალხის დიდებულთა ეტლზე დამსვა!
1 . სიტყვა, რომელიც იხილა ესაია ამოცის ძემ იუდასა და იერუსალიმზე.
2 . უკანასკნელ დღეებში იქნება, რომ მთა უფლის სახლისა, მთათა სათავეში განმტკიცდება, ბორცვებზე ამაღლდება და ყოველი ერი მისკენ დაიწყებს დინებას.
3 . მრავალი ხალხი მოვა და იტყვის "მოდით, ავიდეთ უფლის მთაზე, იაკობის ღმერთის სახლში; რათა მან გვასწავლოს თავისი გზები და მისი ბილიკებით ვიაროთ, რადგან სიონიდან გამოვა რჯული და იერუსალიმიდან - უფლის სიტყვა”.
4 . ერებს შორის სამართალს განსჯის და ამხელს მრავალ ხალხს; თავისი მახვილებისგან სახნისებს გამოჭედენ ისინი და შუბებისგან - ნამგლებს; ერი ერზე აღარ აღმართავს მახვილს და ომს აღარავინ ისწავლის.
5 . იაკობის სახლო! მოდით, ვიაროთ უფლის სინათლეში!
6 . მიტოვებული გყავს შენი ხალხი, სახლი იაკობისა, რადგან მისნობენ აღმოსავლეთის მსგავსად და მკითხაობენ ფილისტიმელთა მსგავსად; და მიეწებნენ უცხოტომელთა შვილებს.
7 . ოქრო-ვერცხლით გაივსო მათი ქვეყანა და ბოლო არ უჩანს მათ საგანძურებს; ცხენებით გაივსო მათი ქვეყანა და ბოლო არ უჩანს მათ ეტლებს.
8 . კერპებით გაივსო მათი ქვეყანა და საკუთარ ნახელავს სცემენ თაყვანს - იმას, რაც მათმა თითებმა გამოძერწა;
9 . მოიდრიკა ადამიანი და დამდაბლდა კაცი; არ შეუნდობ მათ.
10 . შედით კლდეში და მტვერში ჩაიმალეთ უფლის შიშისა და მისი სიდიადის ბრწყინვალების გამო.
11 . კაცის ქედმაღლური მზერა დამცირდება და ადამიანთა ამპარტავნება დამდაბლდება; მხოლოდ უფალი ამაღლდება იმ დღეს.
12 . რადგან ცაბაოთ უფლის დღე დაუდგება ყოველ ქედმაღალს, ამპარტავანსა და მედიდურს; დამცირდებიან ისინი;
13 . ის გამოვა ლიბანის ყველა მაღალი და ამაღლებული კედარისა და ბაშანის ყველა მუხის წინააღმდეგ;
14 . ყველა მაღალი მთისა და ყველა ამაღლებული ბორცვის წინააღმდეგ;
15 . ყველა მაღალი კოშკისა და ყველა გამაგრებული გალავნის წინააღმდეგ;
16 . თარშიშის ყველა ხომალდისა და მათი ყველა სასურველი მოკაზმულობის წინააღმდეგ.
17 . დამდაბლდება ადამიანის ქედმაღლობა და დამცირდება კაცთა ამპარტავნება; მხოლოდ უფალი ამაღლდება იმ დღეს,
18 . და მთლიანად გაქრებიან კერპები.
19 . კლდის გამოქვაბულებში შევლენ და მიწის ხვრელებში დაემალებიან უფლის შიშსა და მისი სიდიადის ბრწყინვალებას, როცა აღდგება იგი ქვეყნის შესარყევად.
20 . იმ დღეს ადამიანები თხუნელებსა და ღამურებს გადაუყრიან თავის ვერცხლისა და ოქროს კერპებს, თაყვანსაცემად რომ გაიკეთეს.
21 . მთის გამოქვაბულებსა და კლდის ბზარებში დაემალებიან უფლის შიშსა და მისი სიდიადის ბრწყინვალებას, როცა აღდგება იგი ქვეყნის შესარყევად.
22 . განშორდით ადამიანს, რომელსაც სუნთქვა აქვს ნესტოებში, ვინაიდან ძალიან მცირეა იგი, მასზე რომ იფიქრო!
1 . ჩაეჭიდება შვიდი ქალი ერთ კაცს იმ დღეს და ეტყვის: "ჩვენს პურს შევჭამთ და ჩვენი სამოსელით შევიმოსებით, ოღონდ კი შენი სახელით ვიწოდებოდეთ, ჩამოგვაცილე სირცხვილი”.
2 . იმ დღეს გამშვენდება და გაბრწყინდება უფლის ყლორტი, მიწის ნაყოფი კი ისრაელის გადარჩენილთათვის იქნება დიდებად და მშვენებად.
3 . მაშინ სიონის ნატამალი და იერუსალიმის გადარჩენილნი წმიდად იწოდებიან - ყველა, ვინც ჩაწერილია იერუსალიმში საცხოვრებლად.
4 . როცა ჩამორეცხავს უფალი სიბინძურეს სიონის ასულთ და სისხლს ჩამოჰბანს იერუსალიმის წიაღს განკითხვის სულითა და მწველი სულით,
4 . როცა ჩამორეცხავს უფალი სიბინძურეს სიონის ასულთ და სისხლს ჩამოჰბანს იერუსალიმის წიაღს განკითხვის სულითა და მწველი სულით,
5 . მაშინ გამოსახავს უფალი სიონის მთელ მთასა და მთელ მის კრებულზე ღრუბელსა და კვამლს დღისით და ცეცხლის ელვარებას ღამით, ვინაიდან ყოველივეს დიდება დაფარავს.
6 . იქნება იგი საჩრდილობლად დღის პაპანაქებაში და თავშესაფრად ავდარსა და წვიმაში.
1 . ამიტომ აღარ იქნება წყვდიადი ჩაგრულთათვის; თუმცა პირვანდელ ჟამს დამცირდა ზებულუნისა და ნაფთალის ქვეყანა, უკანასკნელ ჟამს განდიდდება ზღვის გზა იორდანეს გაღმა და წარმართთა გალილეა.
2 . დიდი ნათელი იხილა სიბნელეში მოსიარულე ხალხმა და სინათლე გამოუბრწყინდათ აჩრდილთა ქვეყანაში მცხოვრებთ.
3 . შენ გაამრავლე ერი და გული გაუმხიარულე; შენ წინაშე ხარობდნენ ისინი, როგორც მოსავლის აღებისას ხარობენ, როგორც ილხენენ ნადავლის გაყოფისას.
4 . როგორც მიდიანის დღეს, ისე დაამსხვრიე მისი მძიმე უღელი, კვერთხი მის მხრებზე და მისი მჩაგვრელის მათრახი.
5 . რადგან მეომრის ყოველი ფეხსაცმელი და სისხლით გაჟღენთილი სამოსელი ცეცხლის კერძი გახდება.
6 . რადგან ვაჟი შეგვეძინა, ძე მოგვეცა; მის მხრებზე დაივანებს მმართველობა და ეწოდება მას სახელად საკვირველი მრჩეველი, ძლიერი ღმერთი, საუკუნო მამა და მშვიდობის მთავარი.
7 . განივრცობა მისი ხელმწიფება და არ ექნება დასასრული მის მშვიდობას დავითის ტახტსა და მის სამეფოზე, რათა განამტკიცოს იგი და დააფუძნოს სამართლითა და სიმართლით ამიერიდან უკუნისამდე; ცაბაოთ უფლის მოშურნეობა აღასრულებს ამას.
8 . სიტყვა გაუგზავნა უფალმა იაკობს და ისრაელზე მოვიდა იგი.
9 . გაიგებს ხალხი, მთელი ეფრემი და მცხოვრებნი სამარიისა, სიამაყითა და დიდგულობით მთქმელნი:
10 . "აგურები დაცვივდა, მაგრამ გათლილი ქვით ავაშენებთ; ნეკერჩხალი გაიჩეხა, კედარით შევცვლითო”.
11 . ამიტომ გააძლიერებს უფალი მის წინააღმდეგ რეცინის შემჭირვებლებს და წააქეზებს მის მტრებს:
12 . არამელთ აღმოსავლეთიდან და ფილისტიმელთ დასავლეთიდან და სიხარბით შთანთქავენ ისრაელს, მაგრამ მაინც არ შებრუნდება მისი რისხვა, ჯერ კიდევ შემართული იქნება მისი ხელი.
13 . ხალხიც არ მიუბრუნდა თავის მომსვრელს და ცაბაოთ უფალი არ მოიძია.
14 . ერთ დღეს წააცლის უფალი ისრაელს თავსა და კუდს, რტოსა და ღეროს.
15 . უხუცესი და დიდებული - თავია, წინასწარმეტყველი კი სიცრუეს რომ ასწავლის - კუდი.
16 . აცდენენ ამ ხალხს მათი წინამძღოლნი და, ვინც მათ მიყვება შთაინთქმებიან.
17 . ამიტომ არ ახარებს უფალს მათი ყმაწვილები და არც ქვრივ-ობლებს სწყალობს, ვინაიდან ყველა ურჯულო და ავის მქმნელია; უკეთურად მოლაპარაკეა ყოველი ბაგე; არც მისი რისხვა შებრუნდება და ჯერ კიდევ შემართულია მისი ხელი.
18 . ვინაიდან ცეცხლივით გიზგიზებს ბოროტება, შთანთქავს ნარ-ეკალს, კვრინჩხსა და ჯაგნარს, ტყის უღრანს წაეკიდება და ამოიმართება კვამლის სვეტები.
19 . გადაიბუგა ქვეყანა ცაბაოთ უფლის წყრომისგან და ცეცხლის კერძად იქცა ხალხი, ისე, რომ კაცი თავის ძმას აღარ ინდობს.
20 . მოჰკვეთს მარჯვნივ და მშიერი დარჩება, შეჭამს მარცხნივ და ვერ გაძღება; თითოეული თავის მკლავის ხორცს შეჭამს;
21 . მენაშე ეფრემს, ეფრემი მენაშეს და ორივე ერთად იუდას წინააღმდეგ. მაინც არ შებრუნებულა მისი რისხვა და ჯერ კიდევ შემართულია მისი ხელი.
1 . განაჩენი ბაბილონისა, რომელიც იხილა ესაიამ, ამოცის ძემ:
2 . ციცაბო მთაზე აამაღლეთ ნიშანი, ხმამაღლა გასძახეთ, ხელი დაუქნიეთ, რომ შემოვიდნენ წარჩინებულთა ჭიშკრებით.
3 . მე ვუბრძანე ჩემთვის განკუთვნილთ, მოვუხმე კიდეც ჩემს მამაცთ, ჩემი სიდიადით მოზეიმეთ, ჩემი რისხვის აღსასრულებლად.
4 . ჩოჩქოლის ხმაა მთებში, თითქოს მრავალრიცხოვანი ხალხისგან, ერთად შეკრებილ სამეფოთა ერების ხმაური; ცაბაოთ უფალი საბრძოლო ლაშქარს ათვალიერებს.
5 . შორი ქვეყნიდან მოდიან ისინი, ცის კიდეებიდან, უფალი და ჭურჭელი მისი მრისხანებისა - მთელი ქვეყნის გასანადგურებლად.
6 . იტირეთ, რადგან ახლოსაა უფლის დღე; მოვა, როგორც განადგურება ყოვლისშემძლისგან.
7 . ამიტომაც მოდუნდება ყველა მკლავი და ყველა ადამიანის გული შედრკება.
8 . შეძრწუნდებიან, ტკივილები და ტანჯვა შეიპყრობთ მშობიარესავით, გაოგნებულნი მიუტრიალდებიან ერთიმეორეს, ცეცხლის ალივით აენთებათ სახეები.
9 . აჰა, მოდის უფლის დღე, სასტიკი მძვინვარებისა და მგზნებარე რისხვისა, რათა უდაბნოდ აქციოს ქვეყანა და ცოდვილნი წარხოცოს მისგან.
10 . რადგან ცის ვარსკვლავნი და თანავარსკვლავედნი აღარ გამოაბრწყინებენ თავიანთ სინათლეს, წყვდიადი იქნება მზის ამოსვლისას, მთვარე აღარ მოაფენს თავის სინათლეს.
11 . მოვინახულებ ქვეყნიერებას ბოროტების გამო და ბოროტეულთ - მათი უმართლობის გამო; ბოლოს მოვუღებ ამპარტავანთა სიამაყეს და მტარვალთა ქედმაღლობას დავამცირებ.
12 . კაცს ბაჯაღლოზე ძვირფასად ვაქცევ და ადამიანს - ოფირის ოქროზე.
13 . ამის გამო ცა ათრთოლდება და დედამიწა შეირყევა თავისი ადგილიდან ცაბაოთ უფლის წყრომის გამო, მისი მძვინვარე რისხვის დღეს.
14 . თითოეული დევნილი ქურციკივით იქნება და შემგროვებლის გარეშე დარჩენილი დაფანტული ცხვარივით; თავ-თავიანთ ხალხებს მიუბრუნდებიან და ყველა თავის ქვეყანაში გაიქცევა.
15 . ვისაც იპოვიან - განიგმირება, ვისაც დაიჭერენ - მახვილისგან დაეცემა.
16 . მათი შვილები მათივე თვალწინ აიკუწებიან, მათი სახლები გაიძარცვება, ცოლებს პატივს აჰყრიან.
17 . აჰა, აღვძრავ მათზე მიდიელთ, რომლებიც ვერცხლს არად აგდებენ და ოქრო არ ეამებათ.
18 . მათი მშვილდები ყმაწვილებს გააპობენ; მუცლის ნაყოფსაც არ შეიბრალებენ და ბავშვებს არ დაზოგავს მათი თვალი.
19 . და იქნება ბაბილონი, სამეფოთა მშვენება, ქალდეველთა სიამაყის შარავანდედი - ღვთის მიერ დამხობილი სოდომსა და გომორასავით.
20 . აღარასოდეს აშენდება იგი და აღარ იცხოვრებენ მასში თაობიდან თაობამდე; არც არაბი გაიშლის იქ კარავს და აღარც მწყემსები წამოაწვენენ იქ თავის ფარას.
21 . წამოწვებიან იქ უდაბნოს ნადირნი, მათი სახლები ჭოტებით გაივსება, სირაქლემები დასახლდებიან და ველური თხები იხტუნებენ იქ.
22 . აფთარნი იღმუვლებენ დაქცეულ სასახლეებში და ტურები დაიწყებენ კივილს საზეიმო დარბაზებში; მალე დადგება მისი ჟამი და მისი დღეები არ გაგრძელდება.
1 . როცა შეიბრალებს უფალი იაკობს, ისევ აირჩევს ისრაელს და მათივე მიწაზე დაასახლებს; შეუერთდებიან მათ უცხოტომელნი და იაკობის სახლს შეემატებიან.
2 . აიყვანენ მათ ხალხები, მოიყვანენ თავიანთ ადგილზე და დაიმკვიდრებს მათ ისრაელის სახლი უფლის მიწაზე მონებად და მხევლებად, თავიანთ დამატყვევებლებს დაატყვევებენ და თავიანთ მჩაგვრელებზე გაბატონდებიან.
3 . და იქნება: იმ დღეს, როცა მოგასვენებს უფალი შენი ტკივილისგან, შფოთისა და ჯაფისაგან, რომლითაც იტანჯებოდი,
4 . მაშინ წარმოთქვამ ამ იგავს ბაბილონის მეფეზე და იტყვი: "როგორ შეაჩერეს მოძალადე, როგორ აღიკვეთა ჩაგვრა.
5 . შემუსრა უფალმა ბოროტეულთა არგანი, დაამსხვრია ხელმწიფეთა კვერთხი.
6 . რისხვით რომ მუსრავდა ხალხებს უკურნებელი წყლულებით, ბრაზით იმორჩილებდა ერებს და დაუოკებლად დევნიდა მათ.
7 . დაწყნარდა და დამშვიდდა მთელი ქვეყანა, ხმამაღლა ყიჟინებს.
8 . კვიპაროსებიც შემოგხარიან და ლიბანის კედრებიც - რაც ძირს განერთხე, ხის მჭრელი აღარ მოსულა ჩვენთან.
9 . შავეთი, ქვესკნელი შეიძრა შენს შესახვედრად, შენი მოსვლისას; გამოაღვიძა შენთვის აჩრდილნი, ქვეყნის ყველა წინამძღოლი; ხალხთა მეფენი წამოაყენა თავ-თავისი ტახტებიდან.
10 . მოგიგებს ყველა და გეტყვის: შენც ჩვენსავით დაუძლურდი და ჩვენ დაგვემსგავსე.
11 . ქვესკნელს ჩაეშვა შენი ბრწყინვალება და შენი ებნების ხმა; ქვეშ მატლი გიგია და ზედ ჭიაღუა გახურავს.
12 . როგორ ჩამოვარდი ციდან, მნათობო, ძეო განთიადისა; მიწამდე ჩამოემხე, ერთა დამძაბუნებელო.
13 . გულში ამბობდი: "ცამდე ავმაღლდები, ღვთის ვარსკვლავთა ზემოთ ავიმაღლებ ტახტს, საკრებულო მთაზე დავჯდები, ჩრდილოეთის კიდეებზე.
14 . ღრუბლებს ზემოთ ავმაღლდები, უზენაესს დავემსგავსები!”
15 . თუმცაღა ქვესკნელში იქნები ჩაგდებული, შავეთის ჯურღმულებში.
16 . დაგაკვირდებიან შენი დამნახავნი და ჩაფიქრდებიან - ესაა ის კაცი, მიწას რომ ათრთოლებდა, სამეფოებს რომ აზანზარებდა,
17 . ქვეყნიერებას რომ აუდაბურებდა, ქალაქებს ანგრევდა და თავის ტყვეებს არ ათავისუფლებდა ტყვეობის სახლიდან?
18 . ხალხების მეფეები დიდებაში განისვენებენ, თავ-თავიანთ სამყოფელში.
19 . შენ კი უსამაროდ ხარ დატოვებული, გადაგდებული, როგორც საძაგელი ლერწი, შემოსილი ხარ მახვილით დახოცილებით, რომლებსაც ქვის ორმოებში ყრიან; გათელილ გვამს ჰგავხარ.
20 . მათთან ერთად ვერ დაიმარხები, რადგან ააოხრე შენი ქვეყანა და გაჟლიტე შენი ხალხი; ბოროტმოქმედთა თაობა, ნუმც მოიხსენება საუკუნოდ.
21 . სასაკლაო გაამზადეთ მისი შვილებისთვის, მათი მამების ურჯულოების გამო, რათა არ აღდგნენ, არ დაიპყრონ ქვეყანა და მღელვარებით არ აავსონ მიწის ზედაპირი.
22 . "აღვდგები მათ წინააღმდეგ! - ამბობს ცაბაოთ უფალი - და მოვკვეთ ბაბილონის სახელს, მისი მონაგარისა და შთამომავლობის მონარჩენს!” - ამბობს უფალი.
23 . "მაჩვზღარბთა და ჭანჭყობთა სამკვიდროდ ვაქცევ და განადგურების ცოცხით გავხვეტ!” - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
24 . დაიფიცა ცაბაოთ უფალმა და თქვა: "როგორც ჩავიფიქრე, ისე იქნება, როგორც განვიზრახე, ისე აღსრულდება.
25 . ჩემს მიწაზე შევმუსრავ აშურს და ჩემს მთებზე გავთელავ მას; გადაიგდება მათგან მისი უღელი და მისი ტვირთი ჩამოეხსნებათ მხრებიდან”.
26 . ეს არის განაჩენი, მთელი ქვეყნის მიმართ გამოტანილი და, ეს არის, ხელი მოღერებული ყველა ხალხზე.
27 . რადგან გადაწყვიტა ცაბაოთ უფალმა და ვინ დაარღვევს? ხელი შემართა და ვინ შეაბრუნებს?
28 . მეფე ახაზის სიკვდილის წელს იქნა ეს წარმოთქმული.
29 . ნუ გიხარიათ, ფილისტიმელნო, თქვენი მგვემელი კვერთხის დამსხვრევა, რადგან გველის ფესვიდან გამოვა ასპიტი და მისი ნაყოფი ფრთოსანი გველი იქნება.
30 . უმწეოთა პირმშონი გამოიკვებებიან და გაჭირვებულნი უსაფრთხოდ წამოწვებიან; შიმშილით გავანადგურებ შენს ფესვს და გავჟლეტ შენს მონარჩენს.
31 . იქვითინე, კარიბჭევ! იტირე, ქალაქო! მთლიანად დადნები, ფილისტიმო, რადგან ჩრდილოეთიდან მოდის კვამლი და არავინ ჩამორჩება მის ბანაკს.
32 . რა პასუხს გასცემს ხალხთა წარგზავნილთ? რომ უფალმა დააფუძნა სიონი და მასში ჰპოვებენ თავშესაფარს მისი ხალხის ჩაგრულნი”.
1 . "ვაი მეამბოხე შვილებს, ამბობს უფალი, რჩევას რომ იღებენ, თუმცა არა ჩემსას! კავშირს რომ ჰკრავენ, მაგრამ არა ჩემი სულით, რათა ცოდვას ცოდვა მიუმატონ.
2 . ეგვიპტეში რომ ჩადიან ჩემი ბაგის უკითხავად, ფარაონის მფარველობის ქვეშ რომ მტკიცდებიან და ეგვიპტის ჩრდილქვეშ რომ ეძებენ თავშესაფარს.
3 . მაგრამ სირცხვილად გექცევათ ფარაონის მფარველობა და ეგვიპტის ჩრდილში თავის შეფარება - დამცირებად.
4 . რადგან მისი მთავრები ცოყანში არიან და მისმა წარგზავნილებმა ხანესამდე მიაღწიეს.
5 . ყველა შერცხვება იმ ხალხის გამო, რომელიც უსარგებლოა, ვერ იხსნის, სარგებლობას ვერ მოუტანს, მხოლოდ შეარცხვენს და შეურაცხყოფს.
6 . წინასწარმეტყველება ნეგების პირუტყვზე: უბედურებისა და გაჭირვების ქვეყნის გავლით, საიდანაც გამოდიან ძუ და ხვადი ლომი, ასპიტი და მფრინავი ურჩხული! ჩოჩორთა ზურგით მიაქვთ მათ თავიანთი სიმდიდრე და აქლემთა კუზით - თავიანთი საუნჯე უსარგებლო ხალხთან.
7 . ეგვიპტის შემწეობა ფუჭია და ამაო, ამიტომ განვაცხადე: ‘მათი ძალა უქმად ჯდომაშია.’
8 . ახლა მიდი, ფიქალზე დაუწერე ეს მათ და წიგნში ამოუკვეთე და დარჩეს უკანასკნელ დღემდე, მოწმობად უკუნითი უკუნისამდე.
9 . რადგან მეამბოხეა ეს ხალხი, ცრუ ძენი არიან, შვილები, რომლებსაც უფლის შეგონების მოსმენა არ სურთ;
10 . მხედველებს ეუბნებიან: "ნუ ხედავთ ხილვებს”, წინასწარმეტყველებს: "სიმართლეს ნუ გვიწინასწარმეტყველებთ, სასიამოვნო სიტყვები გვითხარით, სიცრუე გვიწინასწარმეტყველეთ.
11 . გზიდან გადადექით, ბილიკიდან გადაუხვიეთ, მოგვაშორეთ ისრაელის წმიდა”.
12 . ამიტომ ასე ამბობს ისრაელის წმიდა: "რადგან უარყავით ეს სიტყვა, ძალადობის და ცბიერების იმედად ხართ და ამას ეყრდნობით,
13 . ამიტომ ეს დანაშაული თქვენთვის დამანგრეველი ბზარივით იქნება, მაღალ კედელზე გაჩენილი ნაპრალივით, რომლის ჩამოქცევაც უცაბედად, ერთ წამში მოხდება.
14 . ისე დალეწავს, როგორც მექოთნის ჭურჭელს ლეწავენ, ისე შეუბრალებლად, რომ ერთ ნატეხსაც ვერავინ იპოვის ნამსხვრევებში, რათა კერიდან ცეცხლი აიღოს ან ჭურჭლიდან წყალი ამოხაპოს.
15 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი, ისრაელის წმიდა: "მონანიებასა და სიმშვიდეში იქნებოდით დახსნილნი, სიწყნარესა და მყუდროებაში იქნებოდა თქვენი ძალა. მაგრამ არ ინდომეთ.
16 . ამბობდით: არა, ცხენებით გავიქცევითო - ამიტომაც გაიქცევით; კიდევ: სწრაფად გავაჭენებთო! - ამიტომაც სწრაფები იქნებიან თქვენი მდევრები.
17 . ერთის მუქარა ათასს გააქცევს, ხუთის მუქარაზე კი ყველანი გაიქცევით, ვიდრე ალამივით არ შერჩებით მთის თხემზე და ნიშანივით - მაღლობზე”.
18 . მაინც დაგელოდებათ უფალი, რათა შეგიწყალოთ; მაღლობზე იცდის, რომ შეგიბრალოთ, რადგან სამართლის ღმერთია უფალი, ნეტარია ყველა, ვინც მას მოელის.
19 . რადგან, აღარ იტირებ და მოსთქვამ, ხალხო სიონისა, მცხოვრებო იერუსალიმში. შეგიწყალებს შენი ღაღადის ხმაზე; მოსმენისთანავე გიპასუხებს.
20 . უფალი მოგცემს გაჭირვებაში პურს და ძალადობისას წყალს, აღარ დაიმალება შენი წარმმართველი და შენი თვალები იხილავენ მას.
21 . შენი ყურები ხმას გაიგონებენ ზურგის მხრიდან: "ეს არის გზა, მასზე იარე”, როცა მარჯვნივ ან მარცხნივ გადაუხვევ.
22 . სიბილწედ მიიჩნევთ ვერცხლით დაფარულ თქვენს ქანდაკებებს და ოქროთი მოჭედილ ჩამოსხმულ კერპებს, გაფანტავთ მათ როგორც სისაძაგლეს და იტყვით: მოგვცილდითო.
23 . და იქნება: წვიმას მისცემს იგი შენს თესლს, რომელსაც დათესავ მიწაზე; და პური, მიწის ნაყოფი, მსუყე იქნება და ნოყიერი. იბალახებს იმ დღეს შენი პირუტყვი გაშლილ საძოვარზე.
24 . ხარები და ვირები, მიწას რომ ამუშავებენ, მარილიან საკვებს შეჭამენ, ნიჩბითა და ფოცხებით გასუფთავებულს.
25 . ყოველ მაღალ მთაზე და ყოველ მომაღლებულ ბორცვზე წყლის ნაკადები იდინებენ, მრავალთა შემუსვრის დღეს, როცა დაეცემიან კოშკები.
26 . მთვარის ნათელი მზის ნათელივით იქნება და მზის ნათელი შვიდჯერ მეტად გაბრწყინდება, შვიდი დღის ნათელივით; იმ დღეს უფალი შეუხვევს ჭრილობებს თავის ერს და მის მიერ მიყენებულ ჭრილობებს განუკურნავს.
27 . აჰა, შორიდან მოდის უფლის სახელი, გიზგიზებს მისი რისხვა, შენივთდა კვამლი, მისი ბაგენი სავსეა მრისხანებით, მისი ენა მჭამელი ცეცხლია.
28 . მისი სუნთქვა მოვარდნილ ნიაღვარს ჰგავს და ყელამდე უწვდენს; რომ ცხრილით გაცხრილოს ხალხები, ლაგამი ამოსდოს ყბაზე და ნგრევისკენ გაუძღვეს.
29 . სიმღერა გექნებათ როგორც დღესასწაულის კურთხევის ღამეს და გულის სიხარული როგორც სალამურის ჰანგებით მიმავალს, რომ ავიდეთ უფლის მთაზე, ისრაელის კლდეზე.
30 . უფალი მოასმენინებს თავისი ძალაუფლების ხმას და შემართულ მკლავს გაიწვდენს მძვინვარე რისხვაში, მშთანმთქმელი ცეცხლის ალში, ქუხილსა და ღვართქაფში, ქვის სეტყვაში.
31 . რადგან უფლის ხმაზე შეძრწუნდება აშური, როცა კვერთხს დასცემს.
32 . ყოველი ჩავლა დამსჯელი კვერთხისა, რომელსაც უფალი დაუშვებს მასზე, დაფდაფთა და ქნართა ხმაზე მოხდება. მოღერებული მკლავით შეებრძოლება მას.
33 . რადგან დიდი ხანია გამზადებულია სამსხვერპლო ადგილი, მეფისთვის არის გამზადებული, მან გააღრმავა და გააფართოვა იგი. უხვად არის მასზე ცეცხლი და შეშა, გოგირდის ნიაღვარივით ააგიზგიზებს მას უფლის სუნთქვა.
1 . გაიხარებს უდაბნო და ურწყული მიწა, გამხიარულდება ყარაბა და მთის შროშანივით გაიფურჩქნება.
2 . გაიფურჩქნება, აყვავდება და ილხენს მხიარულებითა და სიმღერით; ლიბანის დიდება მიეცემა მას, ქარმელისა და შარონის ბრწყინვალება; უფლის დიდებას იხილავენ ისინი, ჩვენი ღმერთის ბრწყინვალებას.
3 . გაიმაგრეთ მოდუნებული ხელები და განიმტკიცეთ აკანკალებული მუხლები.
4 . უთხარით სულსწრაფებს: "გამაგრდით, ნუ შეშინდებით, აჰა, თქვენი ღმერთი. მოვა შურისგება, ღვთის საზღაური, მოვა და გიხსნით”.
5 . ბრმებს თვალები აეხილებათ და დაყრუებულთ ყურები გაეხსნებათ.
6 . ირემივით იხტუნებს ხეიბარი და მუნჯის ენა ამღერდება, რადგან უდაბნოში წყალი ამოხეთქავს და ტრამალზე - ნაკადულები.
7 . ტბად იქცევა ხრიოკი, წყლის ნაკადულებად - მოწყურებული მიწები, ტურების ბუნაგი ლერწმითა და ლელქაშით დაიფარება.
8 . და იქნება იქ გაკვალული ბილიკი, რომელსაც სიწმიდის გზას დაარქმევენ, უწმიდური ვერ გაივლის მასზე, დაკვალიანებულთათვის იქნება იგი და მასზე მავალი უგუნურნიც კი არ აიბნევიან.
9 . ვერ მოხვდება ზედ ლომი და მტაცებელი ცხოველი ვერ აღმოჩნდება; გამოსყიდულნი ივლიან მასზე.
10 . დაბრუნდებიან უფლის გამოსყიდულნი და სიმღერით მივლენ სიონში. ყიჟინა და საუკუნო მხიარულება იქნება მათში, ლხინი და სიხარული ეწევათ და დარდი და ოხვრა განშორდებათ.
1 . მისმინეთ, კუნძულებო, ყური მომაპყრეთ, შორეულო ერებო. უფალმა დედის მუცლიდან მომიხმო, დედაჩემის წიაღშივე ახსენა ჩემი სახელი.
2 . ბასრ მახვილად აქცია ჩემი პირი, თავისი ხელის ჩრდილში შემიფარა; წამახულ ისრად მაქცია და თავის კაპარჭში შემინახა.
3 . მითხრა, ჩემი მსახური ხარ შენ, ისრაელ, რომელშიც გავბრწყინდები!
4 . ვუპასუხე: "არაფრისთვის ვირჯებოდი, ამაოდ და ტყუილად გამოვლიე ძალა, თუმცა უფალშია ჩემი სამართალი და საზღაური ჩემი - ჩემს ღმერთთან!”
5 . ახლა კი ასე ამბობს უფალი: დედის მუცელშივე მის მსახურად გამომსახა, რათა მოვაბრუნო მისკენ იაკობი და მასთან შეიკრიბოს ისრაელი. პატივდებული ვარ უფლის თვალში და ჩემი ღმერთია ჩემი ძალა.
6 . მითხრა: "არ გაკმარებ ჩემს სამსახურს იაკობის ტომთა აღსადგენად და ისრაელის ნატამალის დასაბრუნებლად, ერების სინათლედ განგაწესებ, რათა დედამიწის კიდეებს მისწვდეს ჩემმიერი ხსნა”.
7 . ასე ეუბნება უფალი, ისრაელის გამომსყიდველი და მისი წმიდა, ადამიანთა მიერ აბუჩად აგდებულთ, ერთა მიერ შეძულებულთ, აღზევებულთა მსახურთ: "იხილავენ მეფენი და წამოიმართებიან, მთავარნი კი თაყვანს სცემენ უფლის გულისთვის, რომელიც ერთგულია, ისრაელის წმიდის გამო, რომელმაც ამოგირჩია”.
8 . ასე ამბობს უფალი: "შესაფერ დროს გიპასუხე და ხსნის დღეს შეგეწიე; შეგიფარებ და სახალხო აღთქმად დაგადგენ, რათა აღადგინო ქვეყანა და აოხრებული სამკვიდრებლები დაუბრუნო მემკვიდრეებს;
9 . რათა ტყვეებს უთხრა: გამოდით! და სიბნელეში მსხდომთ: გამოჩნდით! გზების გასწვრივ გამოიკვებებიან და ყველა მოშიშვლებულ სიმაღლეზე მათი საძოვარი იქნება.
10 . არც მოშივდებათ, არც მოსწყურდებათ და არც პაპანაქება მზე დალახვრავს, რადგან მათი შემბრალებელი წარუძღვება მათ და წყლის ნაკადულებთან მიიყვანს.
11 . ჩემს ყველა მთას გზად დავადგენ და მომაღლდებიან ჩემი ბილიკები.
12 . აჰა, ესენი შორიდან მოვლენ, ესენი - ჩრდილოეთიდან და ზღვიდან, ესენი კი - სინიმის ქვეყნიდან”.
13 . იყიჟინეთ ცანო, და იმხიარულე ქვეყნიერებავ; ზარზეიმით შემოსძახეთ მთებო, ვინაიდან ანუგეშა უფალმა თავისი ხალხი და შეიბრალებს თავის ღატაკთ.
14 . ამბობდა სიონი: მიმატოვაო უფალმა, დამივიწყაო უფალმა!
15 . განა დაივიწყებს ქალი თავის ძუძუმწოვარ შვილს; განა არ შეიბრალებს ძეს თავისი მუცლისას? იმათ რომც დაივიწყონ, მე არ დაგივიწყებ!
16 . აჰა, ხელის გულებზე ამოგტვიფრე, შენი ზღუდეები მუდამ ჩემს წინაშეა.
17 . შენკენ მოისწრაფიან შენი ძენი და გავლენ შენგან შენი დამარბეველნი და ამაოხრებელნი.
18 . აღაპყარ ირგვლივ თვალები და შეხედე: ყველანი შეიკრიბნენ, შენთან მოვიდნენ. ცოცხალი ვარ! ამბობს უფალი, ყველა მათგანით მოირთვები, სამკაულივით მოიხდენ მათ, როგორც პატარძალი.
19 . ვინაიდან ახლა უკვე ვიწრო იქნება საცხოვრებლად შენი დაქცეული, აოხრებული ადგილები, შენი აკლებული ქვეყანა და ნანგრევები; შენი ჩამყლაპავნი კი მოშორდებიან.
20 . იტყვიან კიდეც შენს გასაგონად შენი დაკარგული შვილები: "ვიწროა ჩემთვის ეს ადგილი, გაიწიე, რომ მეც დავსახლდე!”
21 . შენ კი გულში იტყვი: "ვინ მიშვა ესენი? მე ხომ დავკარგე შვილები, უთვისტომო ვიყავი, დევნილი და უკუგდებული; ესენი ვინ გაზარდა? აკი მარტო დავრჩი, სად იყვნენ ესენი?”
22 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: "აჰა, აღვმართავ ხელს ერებისკენ, ტომების წინაშე მოვამაღლებ ჩემს ბაირაღს და მოიყვანენ შენს ძეებს უბით და შენს ასულთ - მხრებით!
23 . მეფენი იქნებიან შენი გამზრდელნი და დედოფალნი - შენთვის ძუძუს მაწოვებელნი; პირქვე თაყვანს გცემენ მიწამდე და შენს ფერხთა მტვერს ალოკავენ; გაიგებ, რომ მე უფალი ვარ, რომ არ შერცხვებიან ჩემი მომლოდინენი!
24 . თუ წაერთმევა ნადავლი ძლევამოსილს ან გამარჯვებულს თუ წაერთმევა ტყვეები?
25 . მაგრამ ასე ამბობს უფალი: "ძლევამოსილსაც წაართმევენ ტყვეებს და სასტიკსაც გამოაცლიან ნადავლს; შენს მოდავესთან კი მე ვიდავებ და გადავარჩენ შენს ძეებს.
26 . თავისივე ხორცს შევაჭმევ შენს შემჭირვებელთ; საკუთარი სისხლით ისე დათვრებიან, როგორც ტკბილი ღვინით. შეიტყობს ყოველი ხორციელი, რომ მე, უფალი ვარ შენი მხსნელი, და შენი გამომსყიდველი - ძლიერი იაკობისა”.
1 . "ხმამაღლა იყვირე, თავს ნუ დაიზოგავ, საყვირივით აღიმაღლე ხმა და გამოუცხადე ჩემს ხალხს მისი დანაშაული და იაკობის სახლს - მისი ცოდვები.
2 . თუმცა ყოველდღე მეძებენ და სურთ გაიგონ ჩემი გზები, იმ ერების მსგავსად, სიმართლით რომ იქცევიან და თავისი ღმერთის სამართალს რომ არ გაურბიან; მართალ განკითხვას რომ ეძიებენ და ღმერთთან სიახლოვეში რომ ნეტარებენ.
3 . რისთვის ვიმარხულეთ, თუკი არ გვხედავ? რისთვის დავიმდაბლეთ თავი, თუკი არ გვამჩნევ? აჰა, მარხვის დროს საწადელს იკმაყოფილებთ და მუშაკებს ავიწროებთ.
4 . აჰა, იმისთვის მარხულობთ, რომ იდავოთ, იშუღლოთ და ბოროტად ურტყათ მუშტები; არ მარხულობთ როგორც დღეს, რათა შესმენილ იქნეს თქვენი ხმა ზეცაში.
5 . განა ასეთი მარხვა ავირჩიე, დღე კაცმა რომ თავი დაიტანჯოს, ლერწამივით თავი დახაროს და ქვეშ ჯვალო და ნაცარი დაიგოს? ამას უწოდებთ მარხვას და უფლის სათნო დღეს?
6 . განა ეს არ არის მარხვა, მე რომ ავირჩიე - დახსნა ბოროტების საკვრელნი, დაგლიჯო უღლის აპეურები, გაათავისუფლო ჩაგრულნი და დალეწო ყველა უღელი?
7 . რომ მშიერს პური უწილადო და უსახლკარო ღატაკი სახლში შეიყვანო? შიშველს რომ ნახავ შემოსო და შენს სისხლსა და ხორცს არ დაემალო?
8 . მაშინ განთიადივით გამობრწყინდება შენი ნათელი და სწრაფად აღმოცენდება შენი განკურნება, შენი სიმართლე წინ წაგიძღვება და უფლის დიდება უკან გამოგყვება.
9 . მაშინ მოუხმობ და გიპასუხებს უფალი, შეჰღაღადებ და იტყვის: "აქ ვარ!” თუ შენი წიაღიდან უღელს მოიცილებ, თითს აღარ გაიშვერ და ბოროტებას აღარ ილაპარაკებ;
10 . თუ თავს არ დაიზოგავ მშიერისთვის და ტანჯულ კაცს გააძღობ, მაშინ ბნელში გაბრწყინდება შენი ნათელი და შენი წყვდიადი - შუადღესავით იქნება.
11 . მუდამ წინ წაგიძღვება უფალი, გვალვებში სურვილს დაგიკმაყოფილებს, ძვლებს გაგიმაგრებს და იქნები მორწყული ბაღივით და წყაროსავით, რომლის წყლებიც არ გამოილევა.
12 . უძველეს ნანგრევებს ააშენებ, ძველისძველ საძირკვლებს აღადგენ და დაგერქმევა დანგრეულის აღმშენებელი, საცხოვრებელი ადგილის ბილიკთა განმაახლებელი.
13 . თუ დააკავებ ფეხს შაბათის გამო და საწადელს არ აისრულებ ჩემს წმიდა დღეს. შაბათს "ნეტარებას” უწოდებ და უფლის წმიდა დღეს - "საპატიოს” თუ პატივს მიაგებ მას და საკუთარი გზებით არ ივლი, საკუთარი თავის სიამეს არ მოძებნი და ფუჭსიტყვაობას არ მოჰყვები,
14 . მაშინ იპოვი შენს სიხარულს უფალში, დედამიწის სიმაღლეებზე აგიყვან და იაკობის, მამაშენის, მემკვიდრეობით გამოგკვებავ, რადგან უფლის ბაგეებმა ილაპარაკა!”
1 . "აღსდექ, განათდი, რადგან მოვიდა შენი სინათლე და უფლის დიდება გაბრწყინდა შენზე.
2 . რადგან, აჰა, სიბნელე დაფარავს დედამიწას და წყვდიადი - ხალხებს, შენზე კი უფალი გაბრწყინდება და მისი დიდება გამოჩნდება.
3 . ერები მოვლენ შენს სინათლეზე და მეფენი - შენი განთიადის ბრწყინვალებაზე.
4 . თვალები აღაპყარი, მიმოიხედე და იხილე: ყველანი ერთად შეკრებილან და შენკენ მოდიან; შორიდან მოემართებიან შენი ძეები და შენი ასულები ხელში აყვანილი მოჰყავთ.
5 . მაშინ დაინახავ და გაბრწყინდები, გაოცდები და გაიხარებს შენი გული, რადგან შენკენ მოიქცევა ზღვასავით სიმდიდრე და ერების დოვლათს შენთან მოიტანენ.
6 . აქლემთა სიმრავლე დაგფარავს, მიდიანისა და ყეფას კოზაკები. შებადან მოვლენ ყველანი, ოქროსა და გუნდრუკს მოიტანენ და უფლის ქების კეთილ ამბავს აუწყებენ.
7 . კედარის მთელი ცხვარი შენთან შეგროვდება, ნებაიოთის ვერძები შენი იქნება, სასურველ მსხვერპლად ავლენ ჩემს სამსხვერპლოზე და ჩემს დიდებულ სახლს განვადიდებ.
8 . ვინ არიან, ღრუბელივით რომ დაფრინავენ და მტრედებივით - თავიანთი სამტრედისკენ?
9 . დიახ, კუნძულები დამელოდებიან და თარშიშის ხომალდები პირველნი მოვლენ, რათა შორიდან მოიყვანონ შენი ძეები თავიანთი ვერცხლითა და ოქროთი, უფლის, შენი ღმერთისა და ისრაელის წმიდის სახელის გამო, რადგან მან განგადიდა შენ.
10 . უცხოტომელთა ძენი აგიშენებენ გალავნებს და მათი მეფენი მოგემსახურებიან; მართალია, ჩემს მრისხანებაში გგვემე, მაგრამ ჩემი მადლით შეგიბრალე.
11 . მუდამ ღია იქნება შენი კარიბჭენი, არ დაიკეტება არც დილით და არც ღამით, რათა ერების სიმდიდრე მოგიტანონ მათმა მეფეებმა.
12 . რადგან ერი და სამეფო, რომელიც არ მოგემსახურება, დაიღუპება და აოხრდებიან ერები.
13 . ლიბანის დიდება მოვა შენთან: ალვა, ნეკერჩხალი და კვიპაროსი - ერთად, რათა საწმიდრის ადგილი დამიმშვენონ; და ჩემს ფერხთა ადგილს მე განვადიდებ.
14 . შენი მჩაგვრელების ძენი ქედმოხრილნი მოვლენ შენ წინაშე, შენი მოძულენი შენს ფეხთა თითებთან დაემხობიან; და გიწოდებენ უფლის ქალაქს, სიონს, ისრაელის წმიდისა.
15 . იმის წილ, რომ მიტოვებული და მოძულებული იყავი და არავინ იყო შენში გამვლელი, საუკუნო სიამაყედ გაგხდი, სიხარულად თაობიდან თაობაში.
16 . ერთა რძეს და მეფეთა ძუძუს მოსწოვ; მაშინ გაიგებ, რომ მე ვარ უფალი, შენი გადამრჩენელი და გამომსყიდველი, იაკობის ძლიერი.
17 . სპილენძის ნაცვლად ოქროს მოგიტან და რკინის ნაცვლად - ვერცხლს, ხის ნაცვლად - სპილენძს და ქვების ნაცვლად - რკინას; მშვიდობას დაგიდგენ მმართველად და სიმართლეს ზედამხედველად.
18 . აღარ გაისმება ძალადობა შენს ქვეყანაში, ძარცვა და ნგრევა - შენს საზღვრებში. ხსნას უწოდებ შენს გალავნებს და ქებას - შენს კარიბჭეებს.
19 . მზე აღარ გექნება დღის სინათლედ და მთვარის ბრწყინვალება აღარ გაგინათებს, რადგან უფალი გეყოლება მარადიულ სინათლედ და შენი ღმერთი - შენს დიდებად.
20 . აღარ ჩავა შენი მზე და შენი მთვარე აღარ დაიბინდება, რადგან უფალი გეყოლება მარადიულ სინათლედ და შენი გლოვის დღეები დასრულდება.
21 . მთელი შენი ხალხი მართალი იქნება და საუკუნოდ დაიმკვიდრებს ქვეყანას ჩემი დარგული ყლორტი, ჩემს ხელთა ქმნილება, რათა განვდიდდე მე.
22 . მცირე ათასად გადაიქცევა და უმცირესი - ძლიერ ერად: მე, უფალი, თავის დროზე დავაჩქარებ ამას!”
1 . არ დავდუმდები სიონის გამო და არ დავმშვიდდები ისრაელის გამო, ვიდრე ნათელივით არ გამობრწყინდება მისი სიმართლე და ანთებული ჩირაღდანივით - მისი ხსნა.
2 . ერები დაინახავენ შენს სიმართლეს და ყველა მეფე - შენს დიდებას; ახალ სახელს გიწოდებენ, რომელსაც უფლის ბაგე გამოაცხადებს.
3 . მშვენიერების გვირგვინად იქნები უფლის ხელში და სამეფო შარავანდედად შენი ღმერთის მარჯვენაში.
4 . აღარ იტყვიან შენზე - "მიტოვებული” და შენს ქვეყანაზე - "უკაცრიელი”, არამედ - "ჩემი სასურველი” გეწოდება შენ და შენს ქვეყანას - "გათხოვილი” რადგან სასურველი ხარ უფლისთვის და მასზე იქნება გათხოვილი ქვეყანა შენი.
5 . როგორც ჭაბუკი ქორწინდება ქალწულზე, ასე იქორწინებენ შენზე შენი ძენი, და როგორც ნეფე ხარობს პატარძალზე, ისე გაიხარებს შენზე შენი ღმერთი.
6 . გუშაგები დავადგინე შენს გალავნებზე, იერუსალიმ, არასოდეს დადუმდებიან ისინი, არც დღისით, არც ღამით. უფლის გამხსენებელნო, ნუ დადუმდებით.
7 . ნუ მოასვენებთ მას, სანამ არ განამტკიცებს, სანამ ქებად არ აქცევს იერუსალიმს ქვეყანაზე.
8 . თავისი მარჯვენა დაიფიცა უფალმა და მკლავი თავისი ძლიერებისა - აღარასოდეს მივცემ შენს მტრებს შენს ხორბალს საჭმელად და ვეღარ დალევენ უცხოტომელნი შენს მაჭარს, რომელზეც იშრომე,
9 . რადგან მისი მომკელნი შეჭამენ მას და უფალს შეაქებენ, მისი მკრეფელნი შესვამენ მას, ჩემი საწმიდრის ეზოებში.
10 . გაიარეთ, გაიარეთ კარიბჭეებში, მოუმზადეთ სავალი ხალხს, მოასწორეთ, მოასწორეთ გზა, გაასუფთავეთ ქვებისგან, ბაირაღი აღმართეთ ხალხებისთვის.
11 . აჰა, ქვეყნის კიდეებამდე გამოაცხადა უფალმა: უთხარით სიონის ასულს: "აჰა, მოვიდა შენი ხსნა! აჰა, მისი საზღაური მასთანაა და მისი გასამრჯელო მის წინაშეა”.
12 . და უწოდებენ მათ წმიდა ხალხს, უფლის მიერ გამოსყიდულთ. შენ კი მოძებნილი, მიუტოვებელი ქალაქი დაგერქმევა.
1 . როგორ ეულად დამჯდარა ერთ დროს ხალხმრავალი ქალაქი, ქვრივივით გამხდარა ერთ დროს უდიდესი ხალხთა შორის, ოლქთა დედოფალი, დღეს სხვას უნდა ემსახუროს.
2 . მწარედ ტირის ღამღამობით, ცრემლი სდის ღაწვებზე, აღარ ჰყავს ნუგეშისმცემელი მოყვარეთა შორის. ყველა მეგობარმა უღალატა, მტრად გადაეკიდნენ.
3 . გადაიხვეწა იუდა, ჩაგრული და დიდად დაჯაფული, უცხო ხალხებში დასახლდა, ვერ ჰპოვა სიმშვიდე. მდევრები მისწვდნენ გასაჭირში.
4 . გლოვობენ სიონის გზები, რადგან აღარავინ მიდის დადგენილ დღესასწაულებზე, გაუკაცრიელდა მისი ყველა ჭიშკარი, ოხრავენ მღვდლები, ნაღვლობენ მისი ქალწულნი, თავადაც გამწარებულია სიონი.
5 . მისი მეტოქენი გაბატონდნენ, ზეიმობენ მისი მტრები, რადგან უფალმა დაამწუხრა იგი მრავალი დანაშაულის გამო, მის ბავშვებს ტყვეებად მიერეკებიან მტრები.
6 . გაშორდა სიონის ასულს მთელი ბრწყინვალება. მისი მთავრები იმ ირმებს დამსგავსებიან, საძოვრისთვის რომ ვერ მიუგნიათ და ღონემიხდილნი გაურბიან მდევარს.
7 . ტანჯვისა და უსახლკარობის დღეებში გაიხსენა იერუსალიმმა ყველაფერი ძვირფასი, ადრეულ დღეებში რომ ჰქონდა. როცა ეცემოდა მისი ხალხი მტრის ხელით და არ ჰყავდა მშველელი. მისი მტრები უყურებდნენ და დასცინოდნენ მის ნგრევას.
8 . დიდად შესცოდა იერუსალიმმა, ამის გამო იქცა უწმიდურად, ყოველმა მისმა პატივისმცემელმა შეიძულა იგი, რადგან იხილეს მისი სიშიშვლე. თავადაც ოხრავს და სირცხვილით პირს არიდებს მათ.
9 . მისი სიბილწე მის კალთაზეა, არ დაუფიქრდა თავის მომავალს და საარაკოდ დაეცა, ნუგეშისმცემელი აღარ დარჩა. დაინახე, უფალო, ჩემი ტანჯვა, რადგან გამედიდურდა მტერი.
10 . მის ყველა საგანძურზე მტერმა გაიწოდა ხელი, რადგან დაინახა, რომ მის საწმიდარში შედიან ხალხები, რომლებზეც ბრძანე, რომ არ შესულიყვნენ შენს საკრებულოში.
11 . მთელი მისი ხალხი ოხრავს პურის ძებნაში, საჭმელში იძლევიან ძვირფასეულობას, რომ სული მოითქვან! თვალი მომაპყარ, უფალო, და დაინახე, როგორ მომიძულეს!
12 . არაფერია ეს თქვენთვის, გზაზე ჩამვლელნო? შეხედეთ და დაინახეთ, თუ არსებობს სატკივარი მსგავსი ჩემი სატკივრისა, მე რომ მეწია უფლის ნებით მისი მძვინვარე რისხვის დღეს.
13 . მაღლიდან ცეცხლი დაუშვა ჩემს ძვლებში და მძლია: ბადე გამიშალა ფერხთა წინ და უკან მომაბრუნა, ბეჩავ ქალად მაქცია, ავად ვარ ყოველდღე.
14 . ჩემი დანაშაულის უღელი შეკრულია, მისი ხელით დაიწნა, კისერზე დამადო და ძალა წამართვა; მათ ხელთ გადამცა უფალმა, ვის წინაშეც არ ძალმიძს წამოდგომა.
15 . გათელა უფალმა ჩვენ შორის ყველა ძლიერი, ურდო შემომისია ჩემი ჭაბუკების შესამუსრად; როგორც საწნახელში, ისე წნეხდა უფალი ქალწულს, იუდას ასულს.
16 . ამაზე ვტირი, თვალები ცრემლად დამეღვარა, რადგან შორს არის ჩემგან ნუგეშისმცემელი, ჩემი სულის გამაცოცხლებელი. მიტოვებულნი არიან ჩემი ძენი, რადგან იმძლავრა მტერმა.
17 . გაიწვდინა სიონმა ხელები - არავინაა მისი ნუგეშისმცემელი; უფალმა ბრძანა, გარშემოდგომოდნენ იაკობს მტრები; უწმიდურებად იქცა იერუსალიმი მათ შორის.
18 . მართალია უფალი, რადგან ვეურჩე მის ნაბრძანებს! ახლა ისმინეთ, ხალხებო, დაინახეთ ჩემი სატკივარი: ჩემი ქალწულნი და ჩემი ჭაბუკნი ტყვედ გაირეკეს.
19 . მოვუხმე ჩემს მოყვარულთ, მათ კი მომატყუეს; ჩემი მღვდლები და უხუცესები ქალაქში დაიხოცნენ, პურის ძებნაში, სული რომ მოებრუნებინათ.
20 . მომხედე, უფალო, რადგან მიჭირს; სული შემიწუხდა და გული გადამიბრუნდა, რადგან ავჯანყდი შენს წინააღმდეგ: გარეთ მახვილმა ამომიხოცა შვილები, და სახლშიც სიკვდილია.
21 . გაიგონეს, რომ ვკვნესი და არავინაა ჩემი ნუგეშისმცემელი; ჩემმა მტრებმა გაიგეს ჩემი უბედურება და გაიხარეს, რომ შენ მოიმოქმედე ეს. ოჰ, ნეტავ მოაწევდე დღეს, რომელიც გამოცხადებული გაქვს, და ისინიც ჩემსავით გახდებოდნენ.
22 . დაე, მოაწიოს მათმა ბოროტებამ შენს წინაშე, რომ ისე მოექცე მათ, როგორც მე მომექეცი ჩემი დანაშაულის გამო, რადგან გამიმრავლდა კვნესა და გული შემიღონდა.
1 . და იყო, ოცდამეათე წელს, მეოთხე თვის მეხუთე დღეს, დევნილთა შორის რომ ვიმყოფებოდი მდინარე ქებარის პირას, გაიხსნა ცა და ღმერთის ხილვები ვიხილე.
2 . თვის მეხუთე დღეს, ეს იყო მეფე იოაქინის განდევნიდან მეხუთე წელი,
3 . გამოეცხადა უფლის სიტყვა მღვდელ ეზეკიელს, ბუზის ძეს, ქალდეველთა ქვეყანაში, მდინარე ქებარის პირას. უფლის ხელი იყო მასზე.
4 . ვიხილე: აჰა, გრიგალი მოვიდა ჩრდილოეთიდან, დიდი ღრუბელი და აელვარებული ცეცხლი; ელვარებაა მის ირგვლივ, შუაში კი ელვარე ფოლადივით, ცეცხლის შუაგულში.
5 . მის შუაგულში ოთხი არსება დავინახე, ადამიანის მსგავსნი იყვნენ ისინი.
6 . თითოეულს ოთხ-ოთხი სახე და ოთხ-ოთხი ფრთა ჰქონდა.
7 . სწორი ფეხები ჰქონდათ, ხოლო ფეხის ტერფები - ხბოს ჩლიქებივით; გაპრიალებული სპილენძივით ბრწყინავდნენ.
8 . ოთხივე მხარეს ფრთების ქვეშ ადამიანის ხელები ესხათ; ოთხივეს სახე და ფრთები ჰქონდათ.
9 . ერთმანეთს ეხებოდა მათი ფრთები, მოძრაობისას სახეს არ აბრუნებდნენ, თითოეული თავისი სახის მიმართულებით მოძრაობდა.
10 . მათი სახეების გამომეტყველება კი ასეთი იყო: მარჯვენა მხარეს ოთხივეს ადამიანისა და ლომის სახე ჰქონდა; მარცხენა მხარეს ოთხივეს ხარის სახე ჰქონდა და არწივის სახე ოთხივე მათგანს.
11 . ასეთი იყო მათი პირსახე; ფრთები ზემოთკენ ჰქონდათ გაშლილი, ორ-ორი ფრთით ერთმანეთს ეხებოდნენ და ორითაც ტანს იფარავდნენ.
12 . თითოეული თავისი სახის მიმართულებით მიდიოდა იქ, საითაც სულს მიჰყავდა; მიდიოდნენ და არ ტრიალდებოდნენ სიარულისას.
13 . ცოცხალი არსებანი გარეგნულად მოგიზგიზე ნაკვერჩხლებს ჰგავდნენ და რაღაც ალით მოდებული ჩირაღდანივით მიმოდიოდა მათ შორის. ელვარება ჰქონდა ცეცხლს, ელვა გამოდიოდა მისგან.
14 . ცხოველები ელვასავით მიმოდიოდნენ წინ და უკან.
15 . შევხედე ცხოველებს და, აჰა, თითო ბორბალია მიწაზე ცხოველთა გვერდით, ოთხივე მხარეს.
16 . მბრწყინავ ქრიზოლითს ჰგავდნენ შესახედაობითა და ნაკეთობით ეს ბორბლები, ერთი სახე ჰქონდა ოთხივეს. ასეთი იყო მათი შესახედაობა და ნაკეთობა: თითქოს ბორბალი ბორბალში იყო ჩასმული.
17 . დაიძვრებოდნენ თავიანთი ოთხი მიმართულებით, მოძრაობდნენ და მოძრაობისას არ ტრიალდებოდნენ.
18 . ბორბლების ფერსოები მაღალი და საშინელი იყო; ოთხივე ფერსო გარშემო თვალებით იყო სავსე.
19 . ცხოველები რომ დაიძვრებოდნენ, ბორბლებიც იძვროდნენ მათთან ერთად; ცხოველები მიწიდან რომ აიწეოდნენ, ბორბლებიც იწეოდნენ.
20 . საითკენაც სული გაიწევდა, იმ მიმართულებით მიდიოდნენ და ბორბლებიც მათთან ერთად მოძრაობდნენ, რადგან ცოცხალი სული იდგა ბორბლებში.
21 . მათი სვლისას ისინიც მიდიოდნენ და გაჩერებისას ისინიც ჩერდებოდნენ. მათი მიწიდან აწევისას ბორბლებიც იწეოდნენ მათ გასწვრივ, რადგან ცოცხალი სული იდგა ბორბლებში.
22 . მოციმციმე ბროლის ცის თაღი იყო ცხოველთა თავზე, გასაოცარი, მათ თავებს ზემოთ გადაჭიმული.
23 . თაღის ქვეშ ერთმანეთს უსწორდებოდნენ მათი ფრთები, თითოეულს ორ-ორი ფრთა უფარავდა სხეულს ერთი მხარეს და მეორე მხარეს.
24 . მოძრაობისას მათი ფრთების ხმა დაქანებული მრავალი წყლის ხმასავით მესმოდა, როგორც ხმა ყოვლადძლიერისა, ხმა მრისხანებისა, ხმა საბრძოლო ბანაკისა. როცა გაჩერდებოდნენ, დაუშვებდნენ თავიანთ ფრთებს.
25 . გამოვიდა ხმა თაღის ზემოდან, მათ თავზე რომ იყო; როცა ჩერდებოდნენ, დაუშვებდნენ თავიანთ ფრთებს.
26 . თაღის ზემოთ, მათ თავზე რომ იყო, საფირონის ქვის ტახტის მსგავსი რამ იდგა; ამ ტახტის მსგავსზე, მაღლა, ადამიანის მსგავსი რამ იჯდა.
27 . შემდეგ შევნიშნე მის წელს ზემოთ რაღაც განათებული ლითონივით, თითქოს ცეცხლი იყო მის შიგნით და ირგვლივ, ხოლო მის წელს ქვემოთ დავინახე ცეცხლის მსგავსი რამ და ნათება იყო მის ირგვლივ.
28 . როგორც ცისარტყელა ღრუბლებში, წვიმიან დღეს, ისე ჩანდა ეს ნათება ირგვლივ. უფლის დიდების მსგავსი რამ იყო რაც ვიხილე; პირქვე დავემხე და გავიგონე მოლაპარაკეს ხმა.
1 . და იყო, მეექვსე წელს, მეექვსე თვის მეხუთე დღეს ჩემს სახლში ვიჯექი და იუდას უხუცესნი ისხდნენ ჩემს წინ. იქ დაეშვა ჩემზე უფალი ღმერთის ხელი.
2 . გავიხედე და, აჰა, კაცის მსგავსი გამოსახულება, წელს ქვემოთ - ცეცხლი, წელს ზემოთ - ბრწყინვალე, როგორც ელვარე ლითონი.
3 . გამოიწვდინა ხელის მსგავსი გამოსახულება, ჩამავლო თმაში და ამწია; ამიყვანა სულმა დედამიწასა და ცას შორის და მიმიყვანა იერუსალიმში ღმერთის ხილვებში; ჩრდილოეთით მიმართული შიდა კარიბჭის შესასვლელთან, იქ, სადაც კერპი იდგა, კერპი რომელიც ღმერთის შურისგებას აღძრავდა.
4 . და, აჰა, ისრაელის ღმერთის დიდება იყო იქ, ისეთი, ველზე რომ ვიხილე.
5 . მითხრა: "ძეო კაცისავ, მიაპყარ თვალები ჩრდილოეთის გზას”. გავხედე ჩრდილოეთის გზას და დავინახე შურისგების კერპი სამსხვერპლოს კარიბჭის ჩრდილოეთით, შესასვლელთან რომ იყო.
6 . მითხრა: "ძეო კაცისავ! ხედავ, რას სჩადიან? დიდ სისაძაგლეს, რასაც ისრაელის სახლი სჩადის აქ, რათა მოვშორდე ჩემს საწმიდარს! წამომყევი, კიდევ უფრო დიდ სისაძაგლეებს იხილავ”.
7 . მიმიყვანა ეზოს შესასვლელთან და ვიხილე ერთი ხვრელი კედელში.
8 . მითხრა: "ძეო კაცისავ! გამოთხარე კედელი”. გამოვთხარე კედელი და, აჰა, შესასვლელია ერთი.
9 . მითხრა: "მიდი და ნახე ბოროტი სისაძაგლენი, იქ რომ სჩადიან”.
10 . მივედი, შევიხედე და, აჰა, ქვეწარმავალთა და ბილწ არსებათა ყოველგვარი გამოსახულება; ირგვლივ მთელ კედელზე ისრაელის ტაძრის ყოველგვარი კერპი იყო ამოკვეთილი.
11 . ისრაელის ტაძრის სამოცდაათივე უხუცესი იქ იყო და ყაზანია, შაფანის ძეც იდგა მათ შორის. იდგნენ კერპების წინაშე, თითოეულს სასაკმევლე ეჭირა ხელში და საკმევლის ხშირი ბოლქვები ადიოდა მაღლა.
12 . მითხრა: "ხომ ნახე, ძეო კაცისავ, რას აკეთებენ ისრაელის ტაძრის უხუცესნი დაფარულში, თითოეული თავისი ცრუღმერთის საწმიდარში? ვინაიდან ამბობენ: უფალი ვერ გვხედავს; დატოვა უფალმა ეს ქვეყანა”.
13 . კვლავ მითხრა: "ისევ დაბრუნდი და იხილავ უფრო დიდ სისაძაგლეებს, ესენი რომ სჩადიან”.
14 . მიმიყვანა უფლის ტაძრის კარიბჭის ჩრდილო შესასვლელთან და ვიხილე იქ მსხდომი ქალები, თამუზისთვის რომ მოსთქვამდნენ.
15 . მითხრა: "ხომ ხედავ, ძეო კაცისავ? კვლავ მობრუნდი და ამაზე დიდ სისაძაგლეებს იხილავ!”
16 . მიმიყვანა უფლის ტაძრის შიდა ეზოსთან და, აჰა, უფლის ტაძრის შესასვლელთან, კარსა და სამსხვერპლოს შორის დაახლოებით ოცდახუთი კაცი დამდგარა უფლის ტაძრისკენ ზურგშექცევით, აღმოსავლეთით მიუმართავთ პირი და თაყვანს სცემენ აღმოსავლეთით მზეს.
17 . მითხრა: "ხომ ნახე, ძეო კაცისავ? ცოტაა იუდას ტაძრისთვის იმ სისაძაგლეთა ჩადენა, რასაც აქ სჩადის? აავსეს ქვეყანა ძალადობით და მეტად და მეტად მანრისხებენ; აჰა, რტოები მიაქვთ ცხვირთან.
18 . მეც გულისწყრომით მოვექცევი, არ შეიცოდებს თვალი ჩემი და არ შევიბრალებ; თუნდაც დიდი ხმით შემომღაღადონ ყურში, არ შევისმენ მათსას”.
1 . გავიხედე და, აჰა, ცის თაღზე, ქერუბთა თავზე რომ არის, რაღაც საფირონის ქვის მსგავსი, თითქოს ტახტი გამოჩნდა.
2 . ელაპარაკა სელით შემოსილ კაცს და უთხრა: "შედი ბორბლებს შორის, ქერუბების ქვეშ, აივსე პეშვები ცეცხლის ნაკვერჩხლებით, ქერუბთა შორის რომაა და მოფანტე ქალაქზე”. და ჩემს თვალწინ შევიდა იგი.
3 . იმ კაცის შესვლისას ქერუბები ტაძრის მარჯვნივ იდგნენ; ღრუბელმა აავსო შიდა ეზო.
4 . ამაღლდა უფლის დიდება ქერუბებისგან ტაძრის ზღურბლისაკენ და ღრუბლით აივსო ტაძარი, ეზო კი - უფლის დიდების ბრწყინვალებით.
5 . ქერუბთა ფრთების ხმა გარე ეზომდე ისმოდა, როგორც ხმა ყოვლისშემძლე ღმერთისა, როცა ლაპარაკობს.
6 . როცა უბრძანა სელით შემოსილ კაცს - აიღე ცეცხლი ბორბლებს შორის, ქერუბთა შორისო - შევიდა და დადგა ბორბალთან.
7 . გაიწოდა ქერუბმა ხელი ცეცხლისკენ, ქერუბთა შორის რომ იყო, აიღო და ჩაუდო პეშვში სელით შემოსილს. მანაც აიღო და გამოვიდა.
8 . ქერუბებს ადამიანის ხელის მსგავსი რამ უჩანდათ ფრთებქვეშ.
9 . შევხედე და, აჰა, ოთხი ბორბალია ქერუბებთან: თითო ბორბალი თითო ქერუბთან. ბორბლები ქრიზოლიტივით ბრწყინავდნენ.
10 . ოთხივე ერთმანეთს ჰგავდა, თითქოს ბორბალი ბორბალში იყო ჩამჯდარი.
11 . გადაადგილდებოდნენ ოთხი მიმართულებით, მიბრუნების გარეშე, საკუთარი მიმართულებით; იქითკენ, საითაც თავები ჰქონდათ მიმართული; მიბრუნების გარეშე მიდიოდნენ.
12 . მთელი მათი სხეული, ზურგი, ხელები, ფრთები და ბორბლები თვალებით იყო ირგვლივ სავსე, ოთხივე მათი ბორბალი.
13 . ჩემს გასაგონად "გრიგალი” უწოდეს ბორბლებს.
14 . ოთხი სახე ჰქონდა თითოეულს, ერთი - ქერუბისა, მეორე - ადამიანისა, მესამე - ლომისა და მეოთხე - არწივის სახე.
15 . ამაღლდნენ ქერუბნი. იგივე არსებანი იყვნენ, მდინარე ქებართან რომ ვიხილე.
16 . დაიძვრებოდნენ ქერუბები და გვერდით მიჰყვებოდნენ ბორბლებიც; ასწევდნენ ფრთებს ქერუბნი, მიწიდან ასამაღლებლად და არ ბრუნდებოდნენ ბორბლები, ისინიც თან მიჰყვებოდნენ.
17 . დადგომისას ისინიც დგებოდნენ, ამაღლებისას ისინიც მაღლდებოდნენ, რადგან ცოცხალი სული იყო მათში.
18 . გამოვიდა უფლის დიდება ტაძრის ზღურბლიდან და დაივანა ქერუბებზე.
19 . გაშალეს ქერუბებმა ფრთები და ამაღლდნენ მიწიდან ჩემს თვალწინ. ბორბლებიც თან ჰქონდათ. დადგნენ უფლის ტაძრის აღმოსავლეთ კარიბჭის შესასვლელთან, ისრაელის ღმერთის დიდება ედგათ ზემოდან.
20 . ისინი იგივე არსებანი იყვნენ ისრაელის ღვთის ქვეშ რომ ვნახე მდინარე ქებართან. მიხვდი, რომ ქერუბნი იყვნენ.
21 . თითოეულს ოთხ-ოთხი სახე და ოთხი ფრთა ჰქონდა და ადამიანის ხელის მსგავსი რამ ფრთების ქვეშ.
22 . შესახედაობა მათი სახეებისა ისეთივე იყო, მდინარე ქებართან რომ ვნახე. თვითონ ისინიც და მათი შესახედაობაც; თითოეული საკუთარი სახის მიმართულებით მიდიოდა.
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! იერუსალიმისკენ მიმართე სახე, საწმიდარის წინააღმდეგ იქადაგე და ისრაელის მიწის წინააღმდეგ იწინასწარმეტყველე.
3 . უთხარი ისრაელის მიწას: ასე ამბობს-თქო უფალი: აჰა, შენს წინააღმდეგ ვარ, მახვილს ვიშიშვლებ ქარქაშიდან და მოვკვეთავ შენგან მართალსაც და ბოროტეულსაც.
4 . რადგან მოვკვეთავ შენგან მართალსაც და ბოროტეულსაც, ამიტომ ვიშიშვლებ მახვილს ქარქაშიდან ყოველი ხორციელის წინააღმდეგ სამხრეთიდან ჩრდილოეთამდე.
5 . გაიგებს ყოველი ხორციელი, რომ მე, უფალმა, ვიშიშვლე მახვილი ქარქაშიდან და მეტად აღარ ჩაეგება.
6 . შენ კი, ძეო კაცისავ! იგლოვე გულგატეხილმა, სიმწრით იკვნესე მათ თვალწინ!
7 . როცა გკითხავენ: რაზე კვნესიო? უთხარი: იმ ამბის გამო, რომელიც მოდის, ყოველი გული დადნება, ყოველი ხელი მოდუნდება, ყოველი სული დაუძლურდება, ყოველი მუხლი გაწყალდება. აჰა, მოდის და ასეც მოხდება! ამბობს უფალი ღმერთი”.
8 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
9 . "ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე და თქვი: ასე ამბობს-თქო უფალი. თქვი: მახვილი, მახვილი გაილესა და გაპრიალდა.
10 . გალესილია, რომ დაკლას; გაპრიალდა, რომ ელვასავით განათდეს! არ უნდა გვიხაროდეს, რომ ჩემი ძის კვერთხმა მოიძულა ყველა ხე?
11 . მიცემულია ასაპრიალებლად, რომ ხელი მოეჭიდოს; გალესილია ეს მახვილი და გაპრიალებული, რომ მკვლელს გადაეცეს ხელში.
12 . იტირე, მოთქმით იტირე, ძეო კაცისავ! რადგან ჩემი ხალხის წინააღმდეგ არის იგი, ისრაელის ყველა მთავრის წინააღმდეგ. მახვილს არიან გადაცემულნი ჩემს ხალხთან ერთად, ამიტომ მკერდზე ირტყი ხელი უბედურებისგან.
13 . რადგან დადგა გამოცდის ჟამი, და რა იქნება, თუ კვერთხი, რომელსაც მსჯავრი გამოაქვს, აღარ იქნება!” - ამბობს უფალი ღმერთი.
14 . "შენ კი, ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე, ხელი ხელს შემოჰკარი და სამგზის გაორკეცდეს მუსვრის მახვილი, დიდი შემუსვრის მახვილია ეს, მათ გარშემო რომ არის.
15 . რომ გული დაუდნეთ და მრავალი დაეცეს მათ კარიბჭეებთან. ელვასავით ბრწყინვალე მახვილი მივეცი, აჰა, დასაკვრელად არის გაკეთებული, შესამუსრად არის ალესილი.
16 . მახვილო! მარჯვნივ გასწი, მარცხნივ გასწი, საითკენაც შენი პირია მიმართული.
17 . მეც შემოვკრავ ხელს ხელზე და რისხვას დავიცხრობ; მე, უფალმა ვილაპარაკე”.
18 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
19 . "შენ კი, ძეო კაცისავ! ორი გზა დაადგინე ბაბილონის მეფის მახვილის მოსასვლელად; ერთი ქვეყნიდან გამოვა ორივე. მონიშნე ადგილი, ქალაქის გზის დასაწყისში მონიშნე.
20 . ერთი გზა დაადგინე მახვილის მოსასვლელად ყამონის ძეთა რაბაში და მეორე იუდაში, გამაგრებულ იერუსალიმში.
21 . მარჯვენა ხელით იერუსალიმს ერგო წილი, რომ განელაგებინათ ტარანები და პირი გაეღოთ ჟლეტვისთვის, ხმა აღემაღლებინათ საომარი ყიჟინით და ტარანები კარიბჭეებისკენ მიემართათ, აღემართათ მიწაყრილები, აეშენებინათ გოდლები.
22 . მარჯვენა ხელით იერუსალიმს ერგო წილი, რომ განელაგებინათ ტარანები და პირი გაეღოთ ჟლეტვისთვის, ხმა აღემაღლებინათ საომარი ყიჟინით და ტარანები კარიბჭეებისკენ მიემართათ, აღემართათ მიწაყრილები, აეშენებინათ გოდლები.
23 . ეს კი ამაო მკითხაობასავით იქნება მათ თვალში, ფიცით კი შეჰფიცეს, მაგრამ ის გაიხსენებს მათ ურჯულოებას და შეიპყრობს მათ.
24 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რადგან თავად გაიხსენეთ თქვენი ურჯულოება, გამოაშკარავდა თქვენი დანაშაული და გამოჩნდა თქვენი ცოდვა თქვენს ყველა ნამოქმედარში, ხელით იქნებით შეპყრობილნი.
25 . შენ კი, უწმიდურო ბოროტეულო, ისრაელის მთავარო, რომლის დღეც დადგა, რომ ბოლო მოეღოს დანაშაულს,
26 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: მოიშორე დოლბანდი და ჩამოიღე გვირგვინი. ასე აღარ იქნება, დამდაბლებული ამაღლდება და ამაღლებული დამდაბლდება.
27 . ნანგრევებად, ნანგრევებად, ნანგრევებად ვაქცევ და ესეც აღარ ექნება, სანამ არ მოვა ის, რომელსაც სამართლიანად ეკუთვნის იგი - მე გადავცემ მას.
28 . შენ კი, ძეო კაცისავ! იწინასწარმეტყველე და თქვი: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი ყამონის ძეებზე და მათ შერცხვენაზე. თქვი: მახვილი, მახვილია გაშიშვლებული ჩასახოცად, გაპრიალებულია შესამუსრად, რომ ელვასავით იყოს.
29 . ყალბ ხილვებს ხედავენ შენთვის და ტყუილს მკითხაობენ, რათა დახოცილ ბოროტეულთა კისერზე დაგდონ, რომელთაც დაუდგათ დღე, რომ ბოლო მოეღოს დანაშაულს.
30 . ჩააგე ქარქაშში; შენი გაჩენის ადგილას, შენი შობის ქვეყანაში გაგასამართლებ.
31 . ჩემს რისხვას გადმოვღვრი და ჩემი წყრომის ცეცხლს დავბერავ შენზე; ხელთ მიგცემ ხალხს, მძვინვარესა და მკვლელობაში დახელოვნებულს.
32 . ცეცხლის შესაჭმელი გახდები, შენი სისხლი ქვეყნის შუაგულში დაგუბდება და არავინ გაგიხსენებს, რადგან მე უფალმა ვილაპარაკე”.
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! იყო ორი ქალი, ერთი დედის ასულნი.
3 . მეძავობდნენ ისინი ეგვიპტეში, სიყმაწვილიდანვე როსკიპობდნენ; იქ დაისრისა მათი მკერდი, იქ დაიჭყლიტა მათი ქალწულობის დვრილნი.
4 . მათი სახელები იყო: უფროსს ოჰოლა ერქვა, მის დას - ოჰოლიბა. ჩემები გახდნენ ისინი და შვეს ძენი და ასულნი. ეს არის მათი სახელები: ოჰოლა სამარიაა და ოჰოლიბა - იერუსალიმი.
5 . გამეძავდა ოჰოლა ჩემს ხელში, ეტრფოდა თავის საყვარლებს, აშურელებს, თავის მეზობლებს.
6 . ძოწეულით იყვნენ შემოსილნი, სარდლები და ერისმთავრები; სანატრელი ჭაბუკები იყვნენ ყველანი, ცხენებზე ამხედრებული ცხენოსნები;
7 . მათთან როსკიპობდა, აშურის ყველა რჩეულ ძესთან, ვისაც ეტრფოდა; ყველა მათი კერპით შეიბილწა თავი.
8 . არ შეუწყვეტია მეძავობა ეგვიპტესთან, რადგან მასთან იწვა ყმაწვილობაში, მათ სრისეს მისი ნორჩი მკერდი და მასზე დაღვარეს თავიანთი გარყვნილება.
9 . ამიტომაც ჩავაგდე იგი თავისი საყვარლების ხელში, აშურის ძეთა ხელში, რომლებსაც ეტრფოდა.
10 . მათ გამოაჩინეს მისი სიშიშვლე, მისი ძენი და ასულნი წაიყვანეს, თავად კი მახვილით მოკლეს. ამიტომ იქცა იგავად ქალთა შორის, როცა სამართალი აღუსრულეს.
11 . დაინახა ეს მისმა დამ, ოჰოლიბამ და მასზე მეტად გაირყვნა; თავისი მეძავობით თავისი დის როსკიპობას გადააჭარბა.
12 . აშურელებს ეტრფოდა, სარდლებსა და ერისმთავრებს, თავის მეზობლებს, ბრწყინვალედ შემოსილთ, ცხენებზე ამხედრებულ ცხენოსნებს, სანატრელი ჭაბუკები იყვნენ ყველანი.
13 . დავინახე, რომ შეიბილწა - ერთი გზა ჰქონდა ორივეს.
14 . მაგრამ უმატა თავის როსკიპობას: დაინახა კედელზე მოხატული კაცები, ქალდეველთა გამოსახულებანი, სინგურით დახატული,
15 . წელზე სარტყელშემორტყმულნი, თავზე დოლბანდჩამოშვებულნი, მხედართმთავრების მსგავსნი, ბაბილონის ძეთა მსგავსნი, რომელთა მშობლიური ქვეყანა ქალდეაა.
16 . დაინახა და ვნებით აინთო მათ მიმართ; მოციქულები გაუგზავნა ქალდეაში.
17 . მოვიდნენ მასთან ბაბილონელები სასიყვარულო სარეცელისთვის და შებილწეს იგი თავიანთი გარყვნილებით. მათთან ერთად შეიბილწა და გული აიყარა მათზე.
18 . გამოაჩინა თავისი როსკიპობა და გამოაჩინა თავისი სიშიშვლე; მეც ავიყარე მასზე გული, როგორც მის დაზე მქონდა აყრილი.
19 . ის კი ამრავლებდა თავის მეძავობას, იხსენებდა რა თავისი სიყმაწვილის დღეებს, როცა ეგვიპტის ქვეყანაში მრუშობდა;
20 . ეტრფოდა იგი თავის საყვარლებს, რომელთა ხორციც ვირების ხორცია და რომელთა ვნებაც ულაყთა ვნებაა.
21 . ასე მოგნატრებია შენი სიყმაწვილის დროინდელი გარყვნილება, როცა ეგვიპტელნი გისრესდნენ ნორჩ ძუძუებს!
22 . ამიტომ, ოჰოლიბავ, ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, აღვძრავ შენზე შენს საყვარლებს, გული რომ აგიყრია მათზე, და შემოგისევ ყოველი მხრიდან.
23 . ბაბილონის ძეებს და ყველა ქალდეველს, ფეკოდელს, შოაყელს, კოაელს და აშურის ყველა ძეს მათთან ერთად, სანატრელ ჭაბუკებს, სარდლებსა და ერისმთავრებს, მხედართმთავრებსა და სახელოვან ხალხს, ყველა ცხენოსანს;
24 . იარაღით გამოვლენ შენს წინააღმდეგ, ეტლებითა და უამრავი ხალხით. გარს შემოგადგებიან დარაკითა და ფარ-მუზარადით. მათ ხელთ გადაგცემ სამსჯავროდ და თავიანთი სამართლით გაგასამართლებენ.
25 . ჩემს შურს მოვაქცევ შენზე და სასტიკად მოგექცევიან; ცხვირსა და ყურებს მოგაჭრიან, დანარჩენნი მახვილით დაეცემიან; შენს ძეებსა და ასულებს გაირეკავენ, ცოცხლად დარჩენილებს კი ცეცხლი შეჭამს.
26 . სამოსელს გაგაძრობენ და სამკაულებს აგართმევენ.
27 . ბოლოს მოვუღებ შენს ვნებას და ეგვიპტის ქვეყნიდან მოყოლილ როსკიპობას, აღარ გაიხედავ მათკენ და ეგვიპტეს მეტად აღარ გაიხსენებ.
28 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, მათ ხელში ჩაგაგდებ, ვინც შეიძულე; იმათ ხელში, ვისზეც გული აიყარე.
29 . სიძულვილით მოგექცევიან, მთელ შენს ქონებას წაიღებენ, შიშველ-ტიტველს დაგაგდებენ და გამოჩნდება შენი მრუშობის სიშიშვლე, შენი გარყვნილება და მეძავობა.
30 . ასე დაგემართება, რადგან ერებთან მრუშობდი და კერპებით იბილწავდი თავს.
31 . შენი დის გზით დადიოდი და მის ფიალას მოგცემ ხელში.
32 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: შენი დის ფიალას დალევ, ღრმასა და ფართოს! სასაცილო და მასხრად აგდებული იქნები, რადგან ბევრს იტევს იგი.
33 . სიმთვრალითა და ნაღველით აივსები; სასოწარკვეთილებისა და განადგურების ფიალაა, შენი დის, სამარიის ფიალა.
34 . დალევ, ფსკერამდე ამოაშრობ, კიდეებს დაუხრავ და მკერდს დაიგლეჯ, რადგან მე ვთქვი! - ამბობს უფალი ღმერთი.
35 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რადგან დამივიწყე და ზურგი მაქციე, იტვირთე კიდეც შენი გარყვნილებისა და მრუშობის სასჯელი”.
36 . მითხრა უფალმა: "ძეო კაცისავ! გაასამართლებ ოჰოლასა და ოჰოლიბას? მაშინ გამოუცხადე მათ თავიანთი სისაძაგლეები.
37 . რადგან როსკიპობდნენ და სისხლიანი აქვთ ხელები; კერპებთან მრუშობდნენ და თავიანთ ძეებს, მე რომ მიშვეს, ცეცხლში ატარებდნენ შესაჭმელად.
38 . ესეც გამიკეთეს - ჩემი საწმიდარი შებილწეს იმ დღეს და ჩემი შაბათები შებღალეს.
39 . რადგან, როცა თავიანთ ძეებს სწირავდნენ კერპებს, იმავე დღეს შედიოდნენ ჩემს საწმიდარში, რომ შეებილწათ იგი. ასე იქცეოდნენ ჩემს სახლში.
40 . ამას გარდა, შორეულ ქვეყნებში აგზავნიდნენ მოციქულებს, რათა კაცები მოსულიყვნენ შენთან. და, აჰა, მოდიოდნენ კიდეც ისინი, ვისთვისაც იბანებოდი, თვალებს იღებავდი და სამკაულებით იმკობდი თავს.
41 . ბრწყინვალე საწოლზე ჯდებოდი, წინ გაშლილი ტაბლა გედო, ზედ ჩემს საკმეველსა და ზეთს აწყობდი.
42 . უზრუნველი ბრბოს ხმით იყო გარემოცული, იქ შეკრებილ კაცებთან მოჰქონდათ ღვინო უდაბნოდან. სამაჯურებით გიმკობდნენ ხელებს და მშვენიერ გვირგვინებს გადგამდნენ თავზე.
43 . ვთქვი ამ მრუშობით გაცვეთილზე: დაე, მოექცნენ მას, როგორც მეძავს, რადგან ასეთია ის.
44 . შედიოდნენ მასთან, როგორც მეძავ ქალთან, ისე შედიოდნენ ოჰოლასთან და ოჰოლიბასთან, გარყვნილ ქალებთან.
45 . მართალი კაცები გაასამართლებენ მათ მრუშობის სასამართლოთი და სისხლისღვრის სასამართლოთი, რადგან მრუშნი არიან და სისხლიანი აქვთ ხელები.
46 . რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ბრბო მიუსიე მათ და მიეცი ისინი შიშის ზარსა და ძარცვა-გლეჯას!
47 . ქვით ჩაქოლავს მათ ბრბო და მახვილით აკუწავს; მათ ძეებსა და ასულებს მოსრავენ და მათ სახლებს ცეცხლში დაწვავენ.
48 . ბოლოს მოვუღებ გარყვნილებას ამ ქვეყანაზე, გაფრთხილდება ყველა ქალი; თქვენნაირად აღარავინ გაირყვნება.
49 . თქვენ გადაიხდით თქვენივე გარყვნილების საფასურს და სასჯელს იტვირთავთ თქვენი კერპების გამო; ასე გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი ღმერთი!”
1 . და იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "შენ კი, ძეო კაცისავ! გოდება გამართე ტვიროსზე.
3 . და უთხარი ზღვის შესასვლელთან დასახლებულ ტვიროსს, მრავალ ზღვისპირა ქვეყნების ხალხებთან მოვაჭრეს, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: ტვიროსო, გითქვამს, სრულყოფილი ვარო მშვენებაში.
4 . ზღვების გულშია შენი საზღვრები, მშენებლებმა სრულყვეს მშვენება შენი.
5 . სენირის კვიპაროსებისგან დაგიმზადეს ყველა ფიცარი, ლიბანიდან კედარი ჩამოგიტანეს, რომ ანძა გაეკეთებინათ შენთვის;
6 . ბაშანის მუხის ნიჩბები გაგიკეთეს; გემბანი ქითიმის ზღვისპირეთის სპილოს ძვლითა და ბზით მოგიპირკეთეს.
7 . ეგვიპტის მოქარგული ქსოვილისა იყო შენი იალქნები, რომ დროშად გქონოდა. გადასახურავი ცისფერი და მეწამული ქსოვილისა იყო ელიშას ზღვისპირეთიდან;
8 . ციდონელები და არვადელები გყავდა მენიჩბეებად; შენი ბრძენკაცები გყავდა, ტვიროსო, მესაჭეებად გყავდა ისინი;
9 . გებალის უხუცესნი და მისი ბრძენკაცები შენთან იყვნენ ბზარების შესაკეთებლად, ზღვის ყველა გემი და მათი მეზღვაურნი იყვნენ შენში, რომ ვაჭრობა წარემართათ.
10 . სპარსელნი, ლუდელნი და ფუტელნი იყვნენ შენს ლაშქარში, შენი ომის კაცები. ფარსა და მუზარადს შენთან ჰკიდებდნენ, ისინი გმატებდნენ ბრწყინვალებას.
11 . არვადის ძენი და შენი ლაშქარი იდგნენ კედლებზე გუშაგებად შენს გარშემო, გამადიმელნი იყვნენ შენს კოშკებში; თავიანთ ფარებს ირგვლივ შენს კედლებზე ჰკიდებდნენ. ისინი სრულყოფდნენ შენს მშვენებას.
12 . თარშიში ვაჭრობდა შენთან, ყოველგვარი სიმდიდრის სიუხვის გამო; ვერცხლს, რკინას, კალას და ტყვიას გაძლევდნენ შენს საქონელში.
13 . იავანი, თუბალი და მეშექი იყვნენ შენი ვაჭრები, ცოცხალ ადამიანებს და სპილენძის ჭურჭელს გიცვლიდნენ საქონელში;
14 . თოგარმის სახლიდან ცხენებს, მხედრებსა და ჯორებს გაძლევდნენ შენს საქონელში.
15 . დედანის ძენი იყვნენ შენთან მოვაჭრენი და მრავალი ზღვისპირა ქვეყანა იყო შენი სავაჭრო ადგილი. სპილოს ეშვები და შავი ხე მოჰქონდათ საფასურად.
16 . არამის ძენი ვაჭრობდნენ შენთან, შენი ნაკეთობების სიმრავლის გამო; ზურმუხტს, მეწამულსა და ნაქარგ ქსოვილს, ბისონს, მარჯანსა და ლალს იძლეოდნენ შენს საქონელში.
17 . იუდა და ისრაელის ქვეყანა იყვნენ შენთან მოვაჭრენი, მინითის ხორბალს, პანაგს, თაფლს, ზეთსა და ბალსამონს გაძლევდნენ სანაცვლოდ.
18 . დამასკო იყო შენთან მოვაჭრე, შენი მრავალი ნაკეთობისა და ყოველგვარი სიმდიდრის სიუხვის გამო; ხელბონის ღვინისა და თეთრი მატყლის გამო.
19 . დანი და იავანი ნაწრთობ რკინას, დარიჩინსა და ტკბილ ლერწამს გაძლევდნენ შენი საქონლის სანაცვლოდ უზალიდან.
20 . დედანი საუნაგირე მორთულობით გევაჭრებოდა.
21 . არაბეთი და კედარის ყველა მთავარი ვაჭრობდა შენთან; ბატკნებით, ვერძებითა და ვაცებით გევაჭრებოდნენ.
22 . შებასა და რაყმას მოვაჭრენიც შენთან ვაჭრობდნენ; ყველანაირ საუკეთესო ნელსაცხებელს, ყოველგვარ ძვირფას ქვასა და ოქროს გიცვლიდნენ შენს საქონელში.
23 . ხარანი, ქანე და ყედენი, შებას მოვაჭრენი, ასევე აშური და ქილმადი შენთან ვაჭრობდნენ,
24 . შენთან ვაჭრობდნენ ძვირფასი სამოსელით, ლურჯი ნაქარგი მოსასხამებით, სხვადასხვაფერის ქსოვილით გაწყობილი ხალიჩებითა
25 . თარშიშის ხომალდებს მიმოჰქონდათ შენი საქონელი, აივსე და დიდად განდიდდი ზღვის შუაგულში.
26 . დიდ წყლებში გაგიყვანეს შენმა მენიჩბეებმა, მაგრამ აღმოსავლეთის ქარმა დაგლეწა ზღვის შუაგულში.
27 . შენი სიმდიდრე, შენი საქონელი, შენი სავაჭრებელი, შენი მეზღვაურნი და მესაჭეები, ბზარების შემკეთებელნი და შენი საქონლით მოვაჭრენი, ყველა შენი მეომარი, ვინც შენთანაა და მთელი კრებული, შენ შორის მყოფი, ზღვის შუაგულში ჩაცვივდებიან შენი დაცემის დღეს.
28 . შენი მესაჭეების ყვირილი შეარყევს შემოგარენს.
29 . თავ-თავიანთი ხომალდიდან ჩამოვა ყველა ნიჩბოსანი, მეზღვაური, ყველა ზღვის მესაჭე და ხმელეთზე დადგებიან.
30 . ხმას აიმაღლებენ შენ გამო და მწარედ აქვითინდებიან, მტვერს დაიყრიან თავზე და ნაცარში გაგორდებიან.
31 . შენ გამო თავს გადაიპარსავენ, ჯვალოს ჩაიცვამენ და სულგამწარებულნი მწარე მოთქმით დაგიტირებენ.
32 . კვნესით დაგიტირებენ და გიგლოვებენ: "ვინ არის ტვიროსივით? მასავით ვინ დადუმებულა შუაგულ ზღვაში?”
33 . როცა ზღვებით გადიოდა შენი საქონელი, მრავალ ხალხს აძღობდი შენი უხვი დოვლათით და შენი ვაჭრობით ამდიდრებდი ქვეყნის მეფეებს.
34 . ახლა კი ზღვამ ჩაგლეწა წყლების სიღრმეებში, შენი საქონელი და მთელი შენი კრებული გაქრა შენთან ერთად.
35 . შენ გამო შეძრწუნდა ყველა ზღვისპირა ქვეყანა, მათ მეფეებს შიში დაეცათ, სახე აელეწათ.
36 . ხალხებში მოსიარულე ვაჭრები უსტვენენ შენ გამო, საშინელი აღსასრული გეწია, აღარ იქნები უკუნისამდე!”
1 . და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! ტვიროსის მთავარს უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: რადგან აღზევდა შენი გული და ამბობ, ღმერთი ვარ, ღმერთების საკრებულოში ვზივარ შუაგულ ზღვაშიო! შენ კი კაცი ხარ და არა ღმერთი და გულით ღმერთის გულს ეტოლები.
3 . აჰა, შენ ფიქრობ, რომ დანიელზე ბრძენი ხარ და არავითარი საიდუმლო არაა შენთვის დაფარული.
4 . შენი სიბრძნითა და გონიერებით დააგროვე ქონება და ოქრო-ვერცხლი შენს საგანძურებში.
5 . შენი დიდი სიბრძნით ივაჭრე და ქონება გაიმრავლე; და აღზევდა შენი გული სიმდიდრით.
6 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რადგან შენი გული ღმერთის გულს გაუთანაბრე,
7 . ამიტომ, აჰა, გამოვიყვან შენზე უცხოებს, ხალხთაგან უსასტიკესთ, იშიშვლებენ მახვილებს შენი სიბრძნის მშვენებაზე და შებღალავენ შენს ბრწყინვალებას.
8 . საფლავში ჩაგიყვანენ და მოკვდები შუაგულ ზღვაში დაფლულთა სიკვდილით.
9 . შენს მკვლელსაც ეტყვი, ღმერთი ვარო? ადამიანი ხარ და არა ღმერთი შენი მკვლელის ხელში.
10 . წინადაუცვეთელთა სიკვდილით მოკვდები უცხოთა ხელით, რადგან მე ვილაპარაკე, ამბობს უფალი ღმერთი”.
11 . და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი:
12 . "ძეო კაცისავ! გოდების ხმა აიმაღლე ტვიროსის მეფეზე და უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: სრულყოფილების მაგალითი იყავი, სიბრძნითა და სრული მშვენებით სავსე,
13 . ედემში, ღმერთის ბაღში იმყოფებოდი, ყველა ძვირფასი ქვა გემოსა, წითელი ლალი, ტოპაზი და ალმასი, ქრიზოლითი, ონიქსი, იასპი, საფირონი, ზურმუხტი და ბივრილი; ოსტატურად გესხდა ოქროს ბუდეებში; შენი შექმნის დღეს გამზადდა.
14 . მფარველ ქერუბად გცხე, ღვთის წმიდა მთაზე დაგადგინე; ცეცხლოვან ქვებს შორის დადიოდი.
15 . უმწიკვლო იყავ შენს გზაზე, შენი შექმნის დღიდან, სანამ უმართლობა გამოგაჩნდებოდა.
16 . შენი ნავაჭრის სიმრავლემ ძალადობით აგივსო შინაგანი და შესცოდე; მოგაშორე ღმერთის მთას, როგორც შებილწული და გაგაძევე, მფარველო ქერუბო, ცეცხლოვანი ქვების შუაგულიდან.
17 . აღზევდა შენი გული შენი სილამაზით, გაიხრწნა ბრწყინვალება შენი სიბრძნისა; მიწაზე დაგანარცხე, სასეიროდ გაქციე მეფეთა წინაშე.
18 . შენი მრავალი ურჯულოებით, შენი უმართლო ნავაჭრით შებღალე შენი საწმიდარნი; ცეცხლი გამოვიღე მისი წიაღიდან, რომელმაც გშთანთქა და ფერფლად გაქცია, დედამიწაზე ყველა შენი მხილველის თვალწინ.
19 . ყველა, ვინც გიცნობს ხალხთაგან, შეძრწუნდება შენზე; საფრთხობელად იქეცი და სამუდამოდ გარდახდები”.
20 . და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი:
21 . "ძეო კაცისავ! მიმართე სახე სიდონისკენ და იწინასწარმეტყველე მასზე.
22 . უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: აჰა, შენს წინააღმდეგ ვარ, სიდონ! განვდიდდები შენში და მიხვდებიან, რომ მე ვარ უფალი, როცა აღვასრულებ მასში სამართალს და წმიდად გამოვჩნდები მასში.
23 . შავ ჭირსა და სისხლს დავუშვებ მის ქუჩებში და ყოველი მხრიდან მასზე მომართული მახვილით დაეცემიან მის წიაღში განგმირულნი; და მიხვდებიან, რომ მე ვარ უფალი.
24 . აღარ ეყოლება ისრაელის სახლს მჩხვლეტავი ეკალი და მტკივნეული ხიწვი ირგვლივ მყოფ ყველა მის მოძულეს შორის; და გაიგებენ, რომ მე ვარ ღმერთი, უფალი!
25 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: შემოვკრებ ისრაელის სახლს ხალხებიდან, რომლებშიც გაიფანტნენ, წმიდად გამოვჩნდები მათში ხალხთა დასანახად და დამკვიდრდებიან თავიანთ მიწაზე, მე რომ მივეცი ჩემს მსახურს, იაკობს.
26 . იცხოვრებენ მასზე უსაფრთხოდ, აიშენებენ სახლებს, ჩაყრიან ვენახებს და იცხოვრებენ უსაფრთხოდ, როცა განვიკითხავ ყველა მათ მოძულეს მათ ირგვლივ. მაშინ მიხვდებიან, რომ მე ვარ უფალი, მათი ღმერთი.
1 . მეთერთმეტე წელს, მესამე თვის პირველ დღეს იყო უფლის სიტყვა ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! ფარაონს, ეგვიპტის მეფესა და მის სიმრავლეს უთხარი: ვის ედრები შენი სიდიადით?
3 . აჰა, აშური კედარი იყო ლიბანში, რტომშვენიერი და ჩრდილოვანი ტყით, ტანმაღალი, ღრუბლებს ეხებოდა მისი კენწერო.
4 . წყლებმა გაზარდეს და უფსკრულმა აამაღლა. თავისი მდინარეებით გამუდმებით გარს უვლიდა ნარგავებს და თავის ნაკადებს მინდვრის ყოველი ხისკენ გზავნიდა.
5 . ამის გამო იყო, რომ მინდვრის ყველა ხეზე უფრო მეტად ამაღლდა, რტოები გაეზარდა და ტოტები დაუგრძელდა უხვი წყლების გამო.
6 . მის რტოებში იბუდებდა ცის ყოველი ფრინველი და მის ტოტებს ქვეშ ბადებდა მინდვრის ყოველი მხეცი. დიდი ერები ცხოვრობდნენ მის ჩრდილქვეშ.
7 . მშვენიერი იყო თავის სიდიადეში, თავისი გრძელი ტოტებით, რადგან ფესვები დიდ წყლებში ჰქონდა გადგმული.
8 . კედრებმა ვერ დაჩრდილეს იგი ღმერთის ბაღში, კვიპაროსები ვერ ედრებოდნენ თავისი რტოებით, ხოლო ჭადრები თავისი ტოტებით. ვერც ერთი ხე ვერ ედრებოდა თავისი მშვენებით ღმერთის ბაღში.
9 . ხშირი ტოტებით დავამშვენე და შურდა მისი ედემის ბაღის ყველა ხეს, ღმერთის ბაღში რომ იყო.
10 . ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმის გამო, რომ ტანით გამაღლდა, ღრუბლებს მისწვდა მისი კენწერო და თავისი სიმაღლით გადიდგულდა,
11 . ხალხთა მძლეველს ჩავუგდებ ხელში და ის გაუსწორდება. მისი ბოროტების გამო გავაძევებ.
12 . მოკვეთეს იგი უცხოებმა, სასტიკებმა ხალხთა შორის და მიატოვეს; ყოველ მთაზე და ყოველ ხევში ჩაიყარა მისი ტოტები და ქვეყნის ყველა მდინარეში ჩაილეწა მისი რტოები; მისი ჩრდილიდან გამოვიდა ქვეყნის ყველა ხალხი და მიატოვეს იგი.
13 . მის ნანგრევებზე დაბინავდება ცის ყოველი ფრინველი და მის ტოტებს შეაფარებს თავს მინდვრის ყოველი მხეცი.
14 . რათა არ აღზევდეს ტანით წყალთან მყოფი არცერთი ხე და არ აღმართოს კენწერო ღრუბლებზე მაღლა; აღარ აღიმართონ კარგად დარწყულებული ძლიერი ტოტები სიმაღლეში, რადგან ყველანი სიკვდილს გადაეცნენ ქვეშეთში საფლავად ჩასულ კაცთა ძეებს შორის.
15 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: გლოვა გავმართე მისი ქვესკნელში ჩასვლის დღეს; უფსკრული დავუგმანე, მდინარეები დავაკავე და შეჩერდნენ დიდი წყლები. ლიბანი ვაგლოვე მასზე და მინდვრის ყოველი ხე მოსუსტდა მის გამო.
16 . ხალხები შევძარი მისი დაცემის ხმაზე, ქვესკნელში რომ ჩავიყვანე საფლავში ჩასულებთან; ნუგეშცემულ იქნა ედემის ყველა ხე, ქვესკნელის ქვეყანაში, ლიბანის რჩეულები და საუკეთესონი, წყლით უხვად დარწყულებულნი;
17 . ისინიც მასთან ერთად ჩავიდნენ ქვესკნელში, მახვილით დახოცილებთან ერთად; მისი შემწენიც, მის ჩრდილქვეშ რომ ცხოვრობდნენ ხალხებს შორის.
18 . რომელი შეგედრებოდა დიდებითა და ბრწყინვალებით ედემის ხეებს შორის? მაინც ჩახვალ ედემის ხეებთან ერთად ქვესკნელში და წინადაუცვეთელებთან ერთად დაწვები, მახვილით დახოცილებთან ერთად. აი, ფარაონი და მთელი მისი სიმრავლე!” - ამბობს უფალი ღმერთი.
1 . და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი:
2 . "ძეო კაცისავ! სახე მიაპყარი გოგს, მაგოგის ქვეყანაში, როშის, მეშექისა და თუბალის უმაღლეს მთავარს და იწინასწარმეტყველე მასზე.
3 . უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: აჰა, მე ვარ შენს წინააღმდეგ, გოგ, როშის, მეშექისა და თუბალის უმაღლესო მთავარო!
4 . მოგაბრუნებ და კავებს გაგიყრი ყბებში; გამოგიყვან შენ და მთელ შენს ლაშქარს, ცხენებსა და მხედრებს, ბრწყინვალედ შემოსილთ, ყველას, დიდ სიმრავლეს აბჯრითა და ფარით, მახვილის ყველა დამჭერს;
5 . სპარსეთთან, ქუშთან და ფუტთან ერთად, თითოეულს ფარითა და მუზარადით;
6 . გომერთან და მთელ მის რაზმთან, თოგარმას სახლს ჩრდილოეთის კიდეგანიდან თავისი რაზმებით, მრავალ ხალხებთან ერთად.
7 . გაემზადეთ და საჭურველი აისხით შენ და მთელმა შენმა რაზმმა, შენთან შემოკრებილმა, და სარდლად დაუდექი.
8 . მრავალი დღის შემდეგ იქნები მონახულებული, წლების ბოლოს მოხვალ ურიცხვ ხალხთაგან შემოკრებილ, მახვილისგან გათავისუფლებულ მიწაზე, ისრაელის მთებზე, მუდამ რომ გაუდაბურებულნი იყვნენ; თუმცა ახლა, ხალხებიდან გამოსულნი, უსაფრთხოდ დასახლდებიან ყველანი.
9 . ქარიშხალივით მოხვალ და ნისლივით დაფარავ ქვეყანას, შენ და მთელი შენი ხალხის ლაშქარი.
10 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: იმ დღეს მოგივა გულში ფიქრები და ბოროტ გეგმას განიზრახავ;
11 . იტყვი: აღვდგები უგალავნო ქვეყანაზე, მივადგები მოსვენებულ, უსაფრთხოდ მცხოვრებთ, უკედლებოდ რომ ცხოვრობენ, ურდულებისა და კარების გარეშე.
12 . რომ გაძარცვო და ნადავლი დაიტაცო, ხელი აღმართო ხელახლა აღდგენილ ნანგრევებზე, ხალხთაგან გამოკრებილ ერზე, საქონლისა და სიმდიდრის მქონეზე, ხალხზე, რომელიც დედამიწის შუაგულში მკვიდრობს.
13 . შება და დედანი, ვაჭარნი თარშიშელნი და მათი ბოკვრები გკითხავენ: ნადავლის მისატაცებლად მოხვედი? საძარცვად შეკრიბე შენი ლაშქარი, ვერცხლისა და ოქროს წასაღებად, საქონლისა და დოვლათის ხელში ჩასაგდებად, დიდი ნადავლის მისატაცებლად?
14 . ამიტომ იწინასწარმეტყველე, ძეო კაცისავ, და უთხარი გოგს, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: განა არ გეცოდინება იმ დღეს, ჩემი ხალხი, ისრაელი რომ უსაფრთხოდ იცხოვრებს?
15 . მოხვალ შენი სამყოფელიდან, ჩრდილოეთის კიდიდან, შენ და უთვალავი ხალხი შენთან ერთად, ყველანი ცხენებზე მსხდომნი, დიდი მხედრობა და დიდძალი ლაშქარი.
16 . აღდგები ჩემს ხალხზე, ისრაელზე, როგორც ნისლი, ქვეყანას რომ ფარავს; უკანასკნელ დღეებში იქნება ეს, მე მოგიყვან ჩემი ქვეყნის წინააღმდეგ, რათა გამიცნონ ხალხებმა, როდესაც მათ თვალწინ გავაცხადებ ჩემს სიწმიდეს, შენი მეშვეობით, გოგ!
17 . ასე ამბობს უფალი ღმერთი: განა ის არა ხარ, ვისზეც გარდასულ დღეებში მითქვამს ჩემი მსახურების, ისრაელის წინასწარმეტყველების პირით, რომლებიც იმ დღეებში წინასწარმეტყველებდნენ, რომ მოგიყვანდი მათ წინააღმდეგ?
18 . და იქნება იმ დღეს, როცა გოგი მოადგება ისრაელის მიწას, ამბობს უფალი ღმერთი, გადმოვღვრი ჩემს გულისწყრომასა და რისხვას.
19 . ვთქვი ჩემს შურისგებასა და რისხვის ცეცხლში: ნამდვილად დიდი რყევა იქნება იმ დღეს ისრაელის მიწაზე.
20 . შეარყევს ჩემი შიში ზღვაში თევზებს და ცაში ფრინველებს, მინდვრის მხეცებს, ყოველ ქვეწარმავალს მიწაზე მცოცავს და ყოველ ადამიანს მიწის ზედაპირზე; ჩამოემხობიან მთები, ჩამოიქცევიან კიბეები და ყოველი კედელი მიწას დაენარცხება.
21 . ჩემს ყველა მთაზე მოვუხმობ მახვილს გოგის წინააღმდეგ, ამბობს უფალი ღმერთი, თითოეულის მახვილი თავისი ძმის წინააღმდეგ იქნება.
22 . განვიკითხავ მას შავი ჭირითა და სისხლით, წვიმის ნიაღვრებით და სეტყვით; ცეცხლსა და გოგირდს ვაწვიმებ მასზე და მის რაზმებზე, მრავალ ხალხზე, მასთან რომ იქნებიან.
23 . განვდიდდები, წმიდად გამოვჩნდები და გამოვცხადდები მრავალი ერის თვალწინ და მიხვდებიან, რომ მე ვარ უფალი”.
1 . ჩვენი დევნილობის ოცდამეხუთე წელს, წლის დასაწყისში, თვის მეათე დღეს, ქალაქის დაცემის მეთოთხმეტე წელს, ზუსტად იმ დღეს იყო, რომ უფლის ხელმა მიმიყვანა იქ.
2 . ღვთიურ ხილვაში მიმიყვანა ისრაელის ქვეყანაში და ძალიან მაღალ მთაზე დამაყენა, იქ, სადაც სამხრეთით ქალაქის მსგავსი იყო აშენებული.
3 . მიმიყვანა და, აჰა, კაცის მსგავსი, თითქოს სპილენძის შესახედაობა ჰქონდა, ხელში საზომი ლერწამი ეჭირა; კარიბჭეში იდგა.
4 . მელაპარაკა კაცის მსგავსი: "ძეო კაცისავ! შენი თვალით იხილე და ყურით მოისმინე, გული დაუდე ყოველივეს, რასაც გაჩვენებ, რადგან ამისთვის ხარ აქ მოყვანილი; ყველაფერი, რასაც ნახავ, ისრაელის სახლს გამოუცხადე.
5 . და, აჰა, გალავანია ტაძრის ირგვლივ, გარედან; იმ კაცს ხელთ საზომი ლერწამი აქვს ექვსი წყრთისა, წყრთაში კი მტკაველია. გაზომა სიგანე შენობისა - ერთი ლერწამი, სიმაღლე - ერთი ლერწამი.
6 . მივიდა კარიბჭესთან, აღმოსავლეთის გზისკენ რომ იყო მიმართული, ავიდა მის საფეხურებზე და გაზომა კარიბჭის წირთხლი - ერთი ლერწამი სიგანე, მეორე წირთხლი - ერთი ლერწამი სიგანე.
7 . საგუშაგო კელია - ერთი ლერწამი სიგრძე და ერთი ლერწამი სიგანე; საგუშაგო კელიებს შორის - ხუთი წყრთა; კარიბჭის წირთხლი, ახლოს რომ იყო კარიბჭის აივანთან - ერთი ლერწამი.
8 . გაზომა კარიბჭის დერეფანი ტაძრის წინ - ერთი ლერწამი.
9 . გაზომა კარიბჭის დერეფანი - რვა წყრთა, მისი საყრდენები - ორი წყრთა; კარიბჭის დერეფანი - რვა წყრთა და მისი სვეტები - ორი წყრთა; და კარიბჭის დერეფანი ტაძრის წინ.
10 . კარიბჭის სადარაჯო კელიები აღმოსავლეთიდან - სამი ერთ მხარეს, სამიც - მეორე მხარეს; სამივეს ერთი ზომა ჰქონდა, ერთი ზომისა იყო საყრდენებიც, ორივე მხრიდან.
11 . გაზომა კარიბჭის შესასვლელის სიგანე - ათი წყრთა, შესასვლელის სიგრძე - ცამეტი წყრთა;
12 . ზღვარი სადარაჯო კელიების წინ - ერთი წყრთა, ერთი წყრთაც - მეორე მხრიდან; ამ სადარაჯო კელიებს ექვსი წყრთა ერთი მხრიდან ჰქონდათ და ექვსი წყრთა - მეორე მხრიდან.
13 . გაზომა კარიბჭე ერთი სადარაჯო კელიის სახურავიდან მეორეს სახურავამდე; სიგანე - ოცდახუთი წყრთა, შესასვლელიდან შესასვლელამდე.
14 . სამოცი წყრთა გამოუვიდა საყრდენები; კარიბჭის შიგნით, ეზოს გარშემო სვეტები.
15 . შემოსასვლელი კარიბჭის ზღურბლიდან შიდა კარიბჭის აივნის ზღურბლამდე - ორმოცდაათი წყრთა.
16 . სარკმლები იყო სადარაჯო კელიებისა და მათი წირთხლებისკენ, კარიბჭის შიგნით, ირგვლივ; დერეფანსაც სარკმლები ჰქონდა შიგნით, ყოველი მხრიდან, საყრდენებზე კი - პალმები.
17 . შემიყვანა გარე ეზოში და ვნახე ოთახები და ქვაფენილი, ეზოს ირგვლივ დაგებული, ოცდაათი ოთახი ამ ქვაფენილზე.
18 . ქვაფენილი კარიბჭეთა გვერდებზე იყო, კარიბჭეთა სიგრძის შესაბამისად. ეს ქვედა ქვაფენილი იყო.
19 . გაზომა სიგანე ქვემო კარიბჭის წინიდან შიდა ეზოს გარე მხარემდე - ასი წყრთა აღმოსავლეთით და ჩრდილოეთით.
20 . ჩრდილოეთისკენ მიმართული გარე ეზოს კარიბჭეც გაზომა, მისი სიგრძე და სიგანე.
21 . თავისი გვერდითა ოთახებით: სამი - ერთი მხრიდან და სამიც - მეორე მხრიდან; სამი საყრდენი თავისი დერეფნებით, რომლებიც იმავე ზომისა იყო, რაც პირველი კარ
22 . მათი სარკმლები, დერეფნები და პალმები იგივე ზომისა იყო, აღმოსავლეთისკენ მიმართულ კარიბჭეს რომ ჰქონდა; შვიდსაფეხურიანი ასასვლელი თავ-თავისი დერეფნებით მათ წინ.
23 . შიდა ეზოს კარიბჭე - ჩრდილოეთის მოპირდაპირედ, მეორე კარიბჭე - აღმოსავლეთის მოპირდაპირედ; გადაზომა კარიბჭიდან კარიბჭემდე - ასი წყრთა.
24 . წამიყვანა სამხრეთისკენ და დავინახე სამხრეთ კარიბჭე. გადაზომა მისი საყრდენები და დერეფნები - იგივე ზომისა იყო, რაც სხვა კარიბჭეებს ჰქონდა.
25 . სარკმლები ჰქონდა ირგვლივ მას და მის დერეფნებს, სხვა სარკმლების მსგავსად. ორმოცდაათი წყრთა სიგრძე და ოცდახუთი წყრთა სიგანე.
26 . შვიდსაფეხურიანი ასასვლელი ჰქონდა, წინ - დერეფნები და თითო პალმა საყრდენებზე, სათითაო ორივე მხრიდან.
27 . შიდა ეზოშიც იყო სამხრეთ კარიბჭე; გადაზომა იმ კარიბჭიდან მეორე კარიბჭემდე სამხრეთით - ასი წყრთა.
28 . სამხრეთის კარიბჭით შემიყვანა შიდა ეზოში, გადაზომა სამხრეთის კარიბჭე და იგივე ზომა გამოუვიდა.
29 . გვერდითა ოთახები, საყრდენები და დერეფნები - იგივე ზომისა, მას და მის დერეფნებს ირგვლივ სარკმლები ჰქონდა, ორმოცდაათი წყრთა სიგრძე, ოცდახუთი წყრთა სიგანე.
30 . დერეფნები ჰქონდა ეზოს ირგვლივ, ოცდახუთი წყრთის სიგრძეზე და ხუთი წყრთის სიგანეზე.
31 . დერეფნები გარე ეზოსკენ გადიოდა; საყრდენებზე პალმები იყო მოხატული და რვასაფეხურიანი ასასვლელი ჰქონდა.
32 . შიდა ეზოში აღმოსავლეთისკენ შემიყვანა, გაზომა კარიბჭე და იმავე ზომისა იყო.
33 . გვერდითა ოთახები, საყრდენები და დერეფნები - იმავე ზომებისა; სარკმლები ჰქონდა ირგვლივ მას და მის დერეფნებს, ორმოცდაათი წყრთა სიგრძე, ოცდახუთი წყრთა სიგანე.
34 . დერეფნები გარე ეზოსკენ გადიოდა; საყრდენები თითოეულ მხარეზე პალმებით იყო მოხატული, რვასაფეხურიანი ასასვლელი ჰქონდა.
35 . შემიყვანა შიდა ეზოში ჩრდილოეთის კარიბჭისკენ, გაზომა და იმავე ზომისა იყო.
36 . მისი გვერდითა ოთახები, საყრდენები და დერეფნები - იმავე ზომებისა; სარკმლები ჰქონდა ირგვლივ მას და მის დერეფნებს, ორმოცდაათი წყრთა სიგრძე, ოცდახუთი წყრთა სიგანე.
37 . საყრდენები გარე ეზოსკენ იყო მიმართული, პალმებით იყო მოხატული ორივე მხრიდან; რვასაფეხურიანი ასასვლელი ჰქონდა.
38 . იქვე იყო სენაკი, შესასვლელით კარიბჭის საყრდენებთან; იქ ასუფთავებენ სრულადდასაწველ მსხვერპლს.
39 . კარიბჭის დერეფანში ერთი მხრიდან ორი მაგიდა იდგა, ორიც - მეორე მხრიდან, სრულადდასაწველის, ცოდვისა და დანაშაულის გამოსასყიდად შესაწირის დასაკლავი.
40 . გარე გვერდზე, ჩრდილო კარიბჭის შესასვლელისკენ ასასვლელში, ორი მაგიდა იდგა. კარიბჭის დერეფნის მეორე გვერდზეც - ორი მაგიდა.
41 . ოთხი მაგიდა ერთი მხრიდან და ოთხი მაგიდა - მეორე მხრიდან კარიბჭის მხარეზე: სულ რვა მაგიდა, რომლებზეც მსხვერპლი უნდა დაეკლათ.
42 . ოთხი მაგიდა გამოთლილი ქვისგან სრულადდასაწველისთვის; ერთნახევარი წყრთა სიგრძე, ერთნახევარი სიგანე, სიმაღლე ერთი წყრთა. სრულადდასაწველი და სხვა მსხვერპლების დასაკლავი იარაღის დასაწყობად.
43 . მტკაველიანი კაუჭები, გარშემო მიმაგრებული; მაგიდებზე კი - შემონაწირთა ხორცი.
44 . შიდა კარიბჭის გარეთ მგალობელთა სენაკები იყო, შიდა ეზოში, ჩრდილოეთის კარიბჭის გვერდით; ერთი სამხრეთისკენ იყო მიმართული, მეორე კი, სამხრეთ კარიბჭის გვერდზე, ჩრდილოეთისკენ.
45 . მითხრა: ეს ოთახი, რომელიც სამხრეთისკენაა მიმართული, ტაძრის მსახური მღვდლებისთვისაა.
46 . სენაკი, რომელიც ჩრდილოეთისკენ იყო მიმართული, მღვდლებისთვისაა, რომლებიც სამსხვერპლოს სამსახურს ასრულებენ; ესენი ცადოკის ძენი იყვნენ, ლევის ძეთაგან, უფალთან მიახლოების უფლების მქონენი, რომ მომსახურებოდნენ მას.
47 . გაზომა ოთხკუთხედი ეზო: სიგრძე ასი წყრთა, სიგანე ასი წყრთა; სამსხვერპლო იყო ტაძრის წინ.
48 . მიმიყვანა ტაძრის დერეფანთან, გადაზომა დერეფნის საყრდენები: ხუთი წყრთა ერთი მხრიდან, ხუთი წყრთა მეორე მხრიდან; კარიბჭის სიგანე: სამი წყრთა ერთი მხრიდან, სამი წყრთა მეორე მხრიდან.
49 . დერეფნის სიგრძე ოცი წყრთა იყო, სიგანე - თერთმეტი წყრთა; ათი საფეხურით ადიან მასზე. იქვე საყრდენები იყო, ერთი - ერთი მხრიდან, მეორე - მეორე მხრიდან.
1 . მეფე ნაბუქოდონოსორი ყველა ხალხებს, ერებს, ენებსა და მთელ დედამიწაზე მცხოვრებთ: "მშვიდობა გაგიმრავლდეთ!
2 . საჭიროდ მივიჩნიე, თქვენც გაუწყოთ ის ნიშნები და სასწაულები, რომლებიც უზენაესმა ღმერთმა მოიმოქმედა ჩემზე.
3 . რარიგ დიადია მისი ნიშნები და რა ძლევამოსილია მისი სასწაულები! სამეფო მისი საუკუნო სამეფოა და უფლობა მისი - თაობიდან და თაობებზე.
4 . მე, ნაბუქოდონოსორი, ვნებივრობდი ჩემს სახლში და ვყვაოდი ჩემს სასახლეში.
5 . სიზმარი ვნახე, რომელმაც შემაძრწუნა. ფიქრებმა ჩემს სარეცელზე და ხილვებმა ჩემს თავში, ამაფორიაქეს.
6 . ვბრძანე, ბაბილონის ყველა ბრძენი მოეყვანათ ჩემ წინაშე, რომ სიზმრის განმარტება ეუწყებინათ ჩემთვის.
7 . მოვიდნენ გრძნეულნი, მოგვნი, მკითხავნი და ქალდეველნი; ვუამბე სიზმარი, მაგრამ ვერ ამიხსნეს მისი აზრი.
8 . სანამ, ბოლოს, დანიელი არ მოვიდა ჩემ წინაშე, რომლის სახელიცაა ბელტეშაცარი, როგორც სახელი ჩემი ღვთისა და რომელშიც წმიდა ღმერთების სულია და მოვყევი სიზმარი მის წინაშე:
9 . ბელტეშაცარ, გრძნეულთა უფროსო! ვიცი, რომ წმიდა ღმერთების სულია შენში და არავითარი საიდუმლო არ არის შენთვის დაფარული. აი, ხილვანი ჩემი სიზმრისა, მე რომ ვნახე. ამიხსენი მისი მნიშვნელობა.
10 . ვნახე ხილვა საკუთარ სარეცელზე. აჰა, ხე დედამიწის შუაგულში - დიდი სიმაღლისა.
11 . გაიზარდა ხე, განმტკიცდა; მისი სიმაღლე ზეცას ასწვდა. დედამიწის ყოველი კიდიდან ჩანდა.
12 . მშვენივრად იყო გაფოთლილი, ნაყოფიც უხვად ესხა, ყველას ყოფნიდა საკვებად. მის ჩრდილში ბინადრობდნენ მინდვრის მხეცები, მის ტოტებში ბუდობდნენ ცის ფრინველნი, მისგან იკვებებოდა ყოველი ხორციელი.
13 . ვხედავდი ხილვებს ჩემს სარეცელზე და აჰა, ჩამოვიდა ზეციდან წმიდა გუშაგი.
14 . დაიძახა მან ხმამაღლა და თქვა: მოსჭერით ხე, შემოაკაფეთ ტოტები, ფოთლები შემოაცალეთ და ნაყოფი განაბნიეთ. განიდევნონ ცხოველები მისი ჩრდილიდან და ფრინველები - მისი ტოტებიდან.
15 . ოღონდ, მთავარი ფესვი რკინითა და სპილენძით შებორკილი მიწაში დაუტოვეთ, მინდვრის ბალახში. ცის ნამით ირწყვებოდეს და მიწის ბალახიდან ჰქონდეს წილი მხეცებთან ერთად.
16 . ადამიანის გული წაერთვას და მხეცის გული მიეცეს; შვიდი ჟამი გადაივლის მასზე.
17 . ეს სასჯელი გუშაგების დადგენილებითაა, რათა იცოდნენ ცოცხლებმა, რომ უზენაესი ბატონობს ადამიანთა სამეფოზე. ვისაც უნდა, იმას მისცემს და ადამიანთა შორის დამდაბლებულს დააყენებს მასზე.
18 . ეს არის სიზმარი, მე, მეფე ნაბუქოდონოსორმა რომ ვიხილე და შენ, ბელტეშაცარ, ამიხსენი, რადგან ჩემი სამეფოს ბრძენთაგან არავის ძალუძს მისი მნიშვნელობის ახსნა; შენ კი ძალგიძს, იმიტომ, რომ წმიდა ღმერთების სულია შენში”.
19 . მაშინ დანიელი, რომლის სახელიცაა ბელტეშაცარი, ერთ საათამდე დუმდა და შემცბარი ფიქრობდა. შეაძრწუნა იგი ამ ფიქრებმა. ალაპარაკდა მეფე და უთხრა: "ბელტეშაცარ, სიზმარი და მისი მნიშვნელობა ნუ დაგაფრთხობს!” მიუგო მეფეს ბელტეშაცარმა: "ბატონო ჩემო! შენს მოძულეთ ეს სიზმარი და შენს მტერთ მისი ახსნა!
20 . ხე, შენ რომ იხილე, რომელიც გაიზარდა, განმტკიცდა, სიმაღლით ზეცას მიაღწია და დედამიწის კიდეებიდანაც ჩანდა,
21 . მშვენივრად რომ იყო გაფოთლილი, ნაყოფი უხვად ესხა და საკვებად ყველას ჰყოფნიდა, რომლის ჩრდილშიც მინდვრის მხეცები ბინადრობდნენ და ტოტებზე ცის ფრინველები ბუდობდნენ,
22 . შენა ხარ, მეფევ, რომელიც განდიდდი და განმტკიცდი; გაიზარდა შენი სიდიადე და ზეცას მისწვდა, შენი საბრძანებელი ქვეყნის კიდეებამდე გავრცელდა.
23 . ხოლო მეფემ რომ წმიდა გუშაგი იხილა, ზეციდან ჩამომავალი, რომელიც ამბობდა: "მოსჭერით და აკაფეთ, ოღონდ მთავარი ფესვი რკინითა და სპილენძით შებორკილი მიწაში დაუტოვეთ, მინდვრის ბალახში. ცის ნამით ირწყვებოდეს და მიწის ბალახიდან ჰქონდეს წილი მხეცებთან ერთად, ვიდრე შვიდი ჟამი გადაივლიდესო!”
24 . ასეთია მისი ახსნა, მეფევ: ეს უზენაესის განაჩენია, რომელიც მოეწევა ჩემს მეფე-ბატონს:
25 . განდევნილ იქნები ადამიანთაგან და მინდვრის მხეცებთან გექნება სამყოფელი, ხარივით ბალახს შეჭამ და ციური ნამით დარწყულდები; შვიდი ჟამი გადაივლის შენზე, სანამ გაიგებ, რომ უზენაესი მბრძანებლობს ადამიანთა სამეფოზე და ვისაც უნდა, იმას მისცემს.
26 . ხოლო ხის მთავარი ფესვის დატოვების ბრძანება იმას მოასწავებს, რომ დაგიბრუნდება შენი სამეფო, ოღონდ მას შემდეგ, როცა მიხვდები, რომ ზეცა მმართველობს.
27 . ამიტომ, მეფევ, მოსაწონი იყოს შენთვის ჩემი რჩევა: ჩამოიცილე ცოდვები სიმართლის ქმნით, ურჯულოებანი შენი - ღარიბთა შეწყალებით, იქნებ გაგიხანგრძლივდეს სიმშვიდე”.
28 . და ყოველივე მოეწია მეფე ნაბუქოდონოსორს:
29 . თორმეტი თვის შემდეგ, როცა ბაბილონის სამეფო სასახლეში სეირნობდა,
30 . თქვა მეფემ: "განა ეს დიადი ბაბილონი არ არის, მე რომ ავაშენე მეფის სამკვიდრებლად, ჩემი ძლიერებითა და ჩემი სიდიადის წარმოსაჩენად?”
31 . ჯერ კიდევ პირზე ჰქონდა მეფეს ეს სიტყვა, რომ ხმა ჩამოესმა ზეციდან: "შენ გეუბნებიან, მეფე ნაბუქოდონოსორ, გამოგეცალა სამეფო!
32 . განიდევნები ადამიანთაგან და მინდვრის მხეცებთან იქნება შენი სამყოფელი: ხარივით ბალახს შეჭამ; შვიდი ჟამი გადაივლის შენზე, სანამ არ მიხვდები, რომ უზენაესი მბრძანებლობს ადამიანთა სამეფოზე და ვისაც უნდა იმას აძლევს”.
33 . მყისვე აღსრულდა ეს სიტყვა ნაბუქოდონოსორზე: განიდევნა ადამიანთაგან, ხარივით ბალახს ჭამდა და ციური ნამით რწყულდებოდა მისი სხეული; სანამ თმები არწივის ბუმბულივით არ გაეზარდა, ფრჩხილები კი _ ფრინველის კლანჭებივით.
34 . იმ დღეების დასრულების შემდეგ მე, ნაბუქოდონოსორმა, თვალები აღვაპყარ ზეცას და გონება დამიბრუნდა. ვაკურთხე უზენაესი, ვაქე და პატივი მივაგე მარად ცოცხალს, ვისი ბატონობაც საუკუნოა და მეფობა - თაობიდან თაობებში.
35 . არაფრად მიიჩნევა ყველა, ვინც მკვიდრობს დედამიწაზე და თავისი სურვილისამებრ იქცევა ზეცის მხედრობასა და მიწის მკვიდრთა შორის. არავინაა, ვინც შეეწინააღმდეგება მის ხელს და ეტყვის, რას სჩადიხარო!
36 . მაშინ დამიბრუნდა ჩემი გონიერება; და დამიბრუნდა პატივი და პირვანდელი ბრწყინვალება ჩემი სამეფოს სადიდებლად; მომძებნეს ჩემმა მრჩევლებმა და დიდებულებმა, განმტკიცდა ჩემი მეუფება და აღმატებული გახდა ჩემი სიდიადე.
37 . ახლა მე, ნაბუქოდონოსორი, ვაქებ, აღვამაღლებ და პატივს მივაგებ ზეციურ მეფეს, რომლის ყველა საქმეც მართალია და გზა სამართლიანი, და რომელსაც ძალუძს დაამდაბლოს ამაყად მავალნი”.
1 . სპარსეთის მეფის, კიროსის მეფობის მესამე წელს სიტყვა გამოეცხადა დანიელს, ბელტეშაცარად წოდებულს; ჭეშმარიტი იყო ეს სიტყვა და დიდ ომს შეეხებოდა; ჩაწვდა იგი ამ სიტყვას და მიხვდა ამ ჩვენებას.
2 . იმ დღეებში მე, დანიელი, მგლოვიარედ ვიყავი სამი კვირა:
3 . გემრიელ საჭმელს არ ვჭამდი, ხორცი და ღვინო არ მიჰკარებია ჩემს პირს და არც რაიმე მიცხია თავზე სამი კვირის შესრულებამდე.
4 . პირველი თვის ოცდამეოთხე დღე იყო; დიდი მდინარის, ტიგროსის პირას ვიყავი.
5 . აღვაპყარ თვალები, გავიხედე და, აჰა, კაცი, სელის ტანსაცმლით შემოსილი, წელზე კი უფაზის ოქრო ჰქონდა შემორტყმული.
6 . ტანი იასპივით ჰქონდა, სახე - ელვასავით, თვალები - ცეცხლოვანი ლამპრებივით, მკლავები და ფეხები - მოელვარე სპილენძივით, ხოლო ლაპარაკი - როგორც მრავალი ხალხის ხმა.
7 . მხოლოდ მე, დანიელმა, ვნახე ეს ხილვა; იმ ხალხმა კი ჩემთან ერთად რომ იყო, ვერაფერი დაინახა, მაგრამ დიდმა შიშმა შეიპყრო ყველანი და დასამალად გაიქცნენ.
8 . მარტოდ დავრჩი და ვიხილე ეს დიადი ხილვა, თუმცა ძალა აღარ შემრჩა, სახეზე მკვდრის ფერი დამედო და ძალა ვეღარ მოვიკრიბე.
9 . მისი ხმა შემომესმა და გავიგონე თუ არა მისი სიტყვები, ძილქუში დამეცა მიწაზე პირქვედამხობილს.
10 . და, აჰა, ხელი შემეხო და წამომაყენა აცახცახებული მუხლებსა და ხელის გულებზე.
11 . მითხრა: "დანიელ, პატივდებულო კაცო! ჩაუკვირდი სიტყვებს, რომლებსაც გეტყვი და დადექი შენს ადგილზე, რადგან წარმოგზავნილი ვარ ახლა შენთან”. ეს სიტყვები რომ მითხრა, კანკალით წამოვდექი.
12 . კვლავ მითხრა: "ნუ გეშინია, დანიელ, რადგან პირველივე დღიდან, როცა შენი გული გონიერებას დაუთმე და თავი დაიმდაბლე შენი ღმერთის წინაშე, შესმენილ იქნა შენი ლოცვები და მოვედი შენი სიტყვის საპასუხოდ.
13 . მაგრამ სპარსეთის სამეფოს მთავარი მეწინააღმდეგებოდა ოცდაერთი დღე. და აჰა, მიქაელი, ერთ-ერთი პირველი მთავართაგან, მოვიდა ჩემს დასახმარებლად და იქ დავტოვე იგი სპარსეთის მეფესთან.
14 . მოვედი რომ გაგაგებინო, რა შეემთხვევა შენს ხალხს უკანასკნელ დღეებში, რადგან შორეული მომავლის დღეებს ეხება ეს ხილვა”.
15 . ამ სიტყვებს რომ მეუბნებოდა, პირქვე დავემხე მიწაზე და დავმუნჯდი.
16 . და, აჰა, შემეხო ბაგეებზე კაცის ძის მსგავსი, გავხსენი პირი, ავლაპარაკდი და ვუთხარი ჩემს წინ მდგომს: "ბატონო! ამ ხილვის გამო შიგნეული ამემღვრა და ძალა ვეღარ მოვიკრიბე.
17 . როგორ შეუძლია ჩემი ბატონის მსახურს ილაპარაკოს ჩემს ბატონთან, როცა აღარც ძალა მაქვს და აღარც სუნთქვა დარჩა ჩემში?”
18 . კვლავ შემეხო ადამიანის მსგავსება და გამამაგრა.
19 . მითხრა: "ნუ გეშინია, სათნო კაცო! მშვიდობა შენდა! განმტკიცდი და გამხნევდი!” როცა მელაპარაკებოდა, განვმტკიცდი და ვუთხარი: "ილაპარაკე ჩემო ბატონო, ვინაიდან გამამაგრე”.
20 . მითხრა: "თუ იცი, რისთვის მოვედი შენთან? ახლა კი სპარსეთის მთავართან საბრძოლველად ვბრუნდები და, აჰა, საბერძნეთის მთავარიც მოვა.
21 . თუმცა გაგიმხელ ჭეშმარიტების წერილში ჩაწერილს: არავინაა, ვინც ამ საქმეში შემეწევა, გარდა მიქაელისა, თქვენი მთავრისა”.
1 . "მიქაელი, დიადი მთავარი, აღდგება იმ დროს შენი ერის ძეთა დასაფარად; ისეთი უბედურების ჟამი დადგება, როგორიც ხალხის გაჩენიდან ამ დრომდე არ ყოფილა. იმ დროს ყველა გადარჩება შენი ერიდან, ვინც ჩაწერილი აღმოჩნდება წიგნში.
2 . მრავალი გამოიღვიძებს მიწის მტვერში მძინარეთაგან, ერთნი - საუკუნო სიცოცხლისთვის, მეორენი - საუკუნო გმობისა და სირცხვილისთვის.
3 . გაბრწყინდებიან გონიერნი განათებული ცის თაღივით, სიმართლისკენ მრავალთა მომაქცეველნი კი - ვარსკვლავებივით, უკუნითი უკუნისამდე.
4 . შენ კი, დანიელ, დაიმარხე ეს სიტყვები და დაბეჭდე ეს წიგნი უკანასკნელ დრომდე. მრავალნი ივლიან აქეთ-იქით და გამრავლდება ცოდნა”.
5 . გავიხედე მე, დანიელმა, და, აჰა, ორი სხვაც დგას, ერთი მდინარის ერთ ნაპირზე და ერთი - მდინარის მეორე ნაპირზე.
6 . უთხრა ერთმა სელით შემოსილ კაცს, რომელიც მდინარის წყლებზე იდგა: "როდის იქნება ამ საკვირველი საქმის ბოლო?”
7 . სელით შემოსილმა კაცმა, მდინარის წყლებზე რომ იდგა, ზეცისკენ აღაპყრო მარჯვენა და მარცხენა ხელი და გავიგონე, როგორ დაიფიცა საუკუნოდ ცოცხალი, რომ ეს იქნებოდა დადგენილ დროს, დროებსა და დროის ნახევარში; როცა სრულად შეიმუსრება წმიდა ერის ძალა, მაშინ აღსრულდება ეს ყველაფერიც.
8 . მესმოდა ეს, მაგრამ ვერ გავიგე და ვუთხარი: "ჩემო ბატონო, რა იქნება ყოველივე ამის შემდეგ?”
9 . თქვა: "წადი, დანიელ, რადგან დაფარული და დაბეჭდილია ეს სიტყვები უკანასკნელ დრომდე.
10 . მრავალნი განიწმიდებიან, გათეთრდებიან და გამოიბრძმედებიან, თუმცა ბოროტნი იბოროტებენ. და ვერ მიხვდება ვერც ერთი ბოროტმოქმედი, გონიერნი კი მიხვდებიან.
11 . მუდმივი მსხვერპლის აკრძალვისა და გატიალების სიბილწის დამკვიდრებიდან ათას ორას ორმოცდაათი დღე გავა.
12 . ნეტარია, ვინც მოელის და მიაღწევს ათას სამას ოცდათხუთმეტ დღეს.
13 . შენ კი წადი შენი აღსასრულისკენ და მოისვენე! და აღდგები შენი წილის მისაღებად დღეთა დასასრულს.
1 . აღდგა შენი მიმომფანტველი შენს წინააღმდეგ, დაიცავი სიმაგრეები, თვალი გეჭიროს გზაზე, წელი გაიმაგრე და ძალა მოიკრიბე.
2 . ვინაიდან დააბრუნებს უფალი იაკობისა და ისრაელის დიდებას, რამეთუ გააპარტახეს იგი მოძალადეებმა და მოსპეს მისი ლერწები.
3 . მისი ვაჟკაცების ფარი გაწითლებულია, მისი ძლევამოსილი მეომრების სამოსი - მეწამული, ალისფრად ბრდღვიალებენ ბრძოლისთვის გამზადებული ეტლები, ღელავს შუბების ტყე.
4 . ქუჩებში დაჰქრიან ეტლები, გრუხუნებენ მოედნებზე, ჩირაღდანივით ბრწყინავენ და ელვასავით კვესავენ.
5 . უხმობს აშურის მეფე თავის რჩეულთ, მაგრამ ბრკოლდებიან თავიანთ სვლაში; გალავნისკენ მიისწრაფიან, იქაც გამაგრებულია დაცვა.
6 . გახსნილია კარიბჭე მდინარეებისა, წალეკილია სასახლე.
7 . გაშიშვლებულია ნინევე და მიჰყავთ, მტრედებივით კვნესიან მისი მხევალნი, გულზე იცემენ ხელებს.
8 . წყალსატევივით იყო ნინევე, მისი დღეების დასაბამიდან. ახლა კი გარბიან მისგან. "შეჩერდით, შეჩერდით!” მაგრამ არავინაა უკან მომხედი.
9 . დაიტაცეთ ვერცხლი, დაიტაცეთ ოქრო. ბოლო არ უჩანს დაუნჯებულ სიმდიდრეს, ძვირფას ჭურჭელს.
10 . დაცარიელებული, გაუდაბურებული, გაცამტვერებულია იგი! გულები დნება და მუხლები კანკალებენ, თრთის მთელი მათი სხეული, ყველას ფერმიხდილი აქვს სახე.
11 . სადღაა ლომთა ბუნაგი და მათი ბოკვრების საკვები ადგილი, სადაც ხვადი და ძუ ლომები დადიოდნენ თავიანთი ბოკვრებით, და არავინ იყო მათი დამაფრთხობელი?
12 . სადღაა ლომი, რომ იტაცებს თავის ბოკვრებისთვის და გუდავს თავისი ძუ ლომისთვის? ნადავლით რომ ავსებს თავის ბუნაგს და დაგლეჯილი ნანადირევით - თავის საბუდარს?
13 . აჰა, მე ვარ შენს წინააღმდეგ - ამბობს ცაბაოთ უფალი - კვამლში ვშთანთქავ შენს ეტლებს და მახვილი შეჭამს შენს ბოკვრებს. მოვკვეთ მიწიდან შენს ნადავლს და ვეღარ მოისმენ შენი გზირების ხმას.
1 . ვაი, სისხლიან ქალაქს! მთლიანად სიცრუითა და ძალადობით არის სავსე და არ ეშვება მტაცებლობას.
2 . შოლტის ცემისა და ბორბლების გრიალის ხმაა; ცხენები ჭიხვინებენ და ეტლები გრიალებენ.
3 . მხედრები მიჰქრიან, მახვილები ელავენ, შუბები ბრწყინავენ; ბევრია განგმირული, გვამების გროვაა! არ დაითვლება ცხედრები, გვამებზე ბრკოლდებიან მეომრები.
4 . ეს მეძავის უზომო მრუშობის გამო ხდება, მომხიბვლელისა და ჯადოქრისა, თავისი მრუშობით რომ ჰყიდის ხალხებს და თავისი ჯადოქრობით - ტომებს.
5 . აჰა, შენს წინააღმდეგ ვარ! - ამბობს ცაბაოთ უფალი - ბოლომდე აგიწევ კალთას, დავანახებ შენს სიშიშვლეს ხალხებს და შენს სირცხვილს - სამეფოებს.
6 . მოგაყრი სიბინძურეს, წაგბილწავ და სასეიროდ გაქცევ.
7 . ვინც დაგინახავს, გაგშორდება და იტყვის: ‘გაძარცულია ნინევე! ვინ იგლოვებს მისთვის? სად მოგიძებნო ნუგეშისმცემელნი?’
8 . რითი სჯობიხარ თებეს? ნილოსის მდინარესთან რომ იყო და წყლები რომ ერტყა გარშემო? მისი სიმაგრე ზღვა იყო და ზღვისგანვე იყო მისი კედელი.
9 . ქუშის ქვეყანა იყო მისი ძლიერება და უსაზღვრო ეგვიპტე, ფუტი და ლუბიელნი იყვნენ მის შემწედ.
10 . ისიც განდევნეს, ტყვედ წაიყვანეს, მისი ბავშვები ნაკუწებად აქციეს ყოველი ქუჩის თავში; მის დიდებულებზე წილი ყარეს, წარჩინებულებს ბორკილები დაადეს.
11 . შენც დათვრები და დამალვას მოინდომებ, მტრებისგან თავშესაფარს დაუწყებ ძებნას.
12 . მწიფენაყოფიანი ლეღვის ხესავითაა ყველა შენი ციხე-სიმაგრე, თუ შეარხიე პირში ჩაუცვივდება მჭამელს.
13 . აჰა, დიაცებივით არის შენი ხალხი შენს შორის. ფართოდ გაიღო შენი ქვეყნის კარიბჭენი შენი მტრებისთვის, ცეცხლი ჭამს შენს ურდულებს.
14 . ალყისთვის მოემზადე, წყალი მოიმარაგე და ციხე-სიმაგრენი გაამაგრე; მიდი თიხასთან, მოზილე ალიზი, შეაკეთე სააგურე ქურა.
15 . იქ შეგჭამს ცეცხლი, დაგცემს მახვილი და განადგურდები, როგორც კალიისგან ნადგურდებიან! გამრავლდი კალიასავით, მოზღვავდი ბოცომკალივით.
16 . ცის ვარსკვლავებზე მეტად გაგიმრავლებია მოვაჭრენი, მაგრამ კალიაც კი მიფრინავს, როცა ფრთებს გაშლის.
17 . შენი მოხელეები კალიის ღრუბლებს ჰგვანან, შენი მხედართმთავრები ბოცომკალს, ცივ დღეს ქვის კედლებზე მჯდომს; მზე ამოვა, გაფრინდებიან და ვერ გაიგებ მათ ადგილსამყოფელს.
18 . სძინავთ შენს მწყემსებს, აშურის მეფევ, ისვენებენ შენი დიდებულნი, მთებზე გაიფანტა შენი ხალხი და არავინაა შემკრები;
19 . არ გიშუშდება ჭრილობა, არ არის კურნება შენი წყლულისთვის; ვინც კი მოისმენს შენს ამბავს, ტაშს შემოჰკრავს შენზე, რადგან ვის არ მისწვდენია შენი გაუთავებელი სიავე?
1 . საგალობელი ვედრება წინასწარმეტყველ აბაკუმისა.
2 . უფალო, ამბავი გავიგონე შენს შესახებ და შემეშინდა. ჩვენს დროშიც მოიმოქმედე შენი საქმენი, ჩვენს დროშიც გააცხადე; გაიხსენე წყალობა შენი რისხვისას.
3 . თემანიდან მოდის ღმერთი, და წმიდა - ფარანის მთიდან. მისმა ბრწყინვალებამ დაფარა ზეცა და მისმა დიდებამ აავსო დედამიწა.
4 . მზის სხივივით არის მისი ნათელი, შუქს ღვრის მისი ხელი, იქ იმალება მისი ძალა.
5 . წინ შავი ჭირი მიუძღვება, ფეხდაფეხ სასჯელი მიჰყვება.
6 . შედგა და შეარყია დედამიწა, შეხედა და შეაძრწუნა ერები. გაცამტვერდა საუკუნო მთები, ჩამოიქცა საუკუნო მაღლობები, საუკუნოა მისი გზები.
7 . უბედურებაში ვხედავ ქუშანის კარვებს, ირხევიან მიდიანის ქვეყნის ფარდები.
8 . განა მდინარეების წინააღმდეგ იყო უფლის გულისწყრომა? განა მდინარეების წინააღმდეგ იყო შენი რისხვა, ან ზღვის წინააღმდეგ შენი მძვინვარება, შენს ცხენებზე, შენი გადარჩენის ეტლებზე რომ ამხედრდი?
9 . მშვილდი იშიშვლე, როგორც ხალხებისთვის გქონდა დაფიცებული; მდინარეებით დაღარე დედამიწა.
10 . დაგინახეს და იძვრნენ მთები, წყლის ნაკადებმა გადაიარეს; უფსკრულმა გამოსცა ხმა და ხელები ასწია.
11 . მზე და მთვარე გაირინდნენ თავიანთ სადგომებში. სინათლესავით მოდიოდა შენი ისრები, ელვარებდა შენი შუბის ბრწყინვალება.
12 . გულისწყრომით დადიხარ დედამიწაზე და რისხვით თელავ ერებს.
13 . შენი ხალხის გადასარჩენად, შენი ცხებულის გამოსახსნელად გამოხვედი; ჭერი ჩაუნგრიე უკეთურის სახლს, ფუძიდან სახურავამდე გააშიშვლე.
14 . მისივე შუბით განუგმირე თავი მის ბელადებს, როცა შემოიჭრნენ ჩვენს გასაფანტად და ყიჟინებდნენ, რომ მალულად ჩაეყლაპათ ჩაგრული.
15 . შენი ცხენებით გათელე ზღვა, ადიდებული წყლის ზვირთები.
16 . მოვისმინე და შემეძრა გულ-მუცელი, მის ხმაზე ამითრთოლდა ბაგეები, ძვლებმა იწყეს ტეხა და ადგილზე დავბარბაცდი; მაგრამ მშვიდად დაველოდები უბედურების დღეს, როცა აღსდგებიან ჩემი ხალხის წინააღმდეგ და თავს დაესხმიან.
17 . თუნდაც აღარ აყვავდეს ლეღვი და აღარ გამოისხას ვაზმა მტევანი, გამტყუნდეს ზეთისხილის ნაყოფი და მინდვრებმა საზრდო არ მოიტანონ; მოწყდეს ფარეხიდან ცხვარი და აღარ დარჩეს ბოსელში საქონელი,
18 . მე მაინც უფალში გავიხარებდი, მუდამ ვილხენდი ჩემი ხსნის ღმერთში.
19 . უფალი, ღმერთი ჩემი ძალაა, ფურ-ირმის ფეხებს შემაბამს და ჩემს მაღლობებს მომატარებს. გუნდის ლოტბარს - ჩემს სიმებიან საკრავებზე.
1 . განაჩენი: უფლის სიტყვა, ხადრაქის ქვეყანაზე და დამასკოზე, მისი მოსვენების ადგილზე; რადგან კაცთა თვალები უფლისკენ არის მიმართული, განსაკუთრებით ისრაელის შტოთა თვალები.
2 . და ხამათზე, მას რომ ესაზღვრება, ტვიროსსა და სიდონზე, რადგან ფრიად დაბრძენდნენ.
3 . აიშენა ტვიროსმა ციხე-სიმაგრე და მტვერივით დაახვავა ვერცხლი და ოქრო - ქუჩის ტალახივით.
4 . აჰა, უფალი წაართმევს მას ქონებას და ზღვაში გადაისვრის; თავად კი ცეცხლში შთაინთქმება.
5 . იხილავს აშკელონი და შეშინდება, ღაზა და ყეკრონი დიდად შეძრწუნდება, რადგან გაწბილდება მისი იმედი; ღაზა დაკარგავს თავის მეფეს და აღარ დასახლდება აშკელონი.
6 . უცხო მოდგმა იცხოვრებს აშდოდში; აღვგვი ფილისტიმელთა ამპარტავნებას.
7 . პირიდან გამოვგლეჯ სისხლიან ხორცს და სიბილწეთ კბილებიდან; მისი ნატამალი ჩვენს ღმერთს დარჩება და მთავარივით იქნება იუდაში, ყეკრონი კი იებუსელივით.
8 . მე კი ჩემი სახლის გარშემო დავბანაკდები და ლაშქარი ვერ გაივლის მასში; აღარ მიუვა მას მჩაგვრელი, რადგან ვიხილე მათი ტანჯვა.
9 . დიდად იხარე, სიონის ასულო! გამარჯვებით შემოსძახე, იერუსალიმის ასულო! აჰა, შენი მეფე მოდის შენთან, მართალი და ხსნით შემოსილი; თავმდაბალია, ამხედრებულია სახედარზე და ჩოჩორზე, ხრდალი ვირის ნაშიერზე.
10 . მოვსპობ ეტლებს ეფრემიდან, ცხენებს იერუსალიმიდან; შეიმუსრება საბრძოლო მშვილდი; მშვიდობას აუწყებს იგი ხალხებს, ზღვიდან ზღვამდე იქნება მისი ხელმწიფება და მდინარიდან - ქვეყნის ბოლომდე.
11 . შენ კი: შენთან დადებული აღთქმის გამო, სისხლით რომ იქნა დაბეჭდილი, გავათავისუფლებ შენს ტყვეებს უწყლო ჭიდან.
12 . დაუბრუნდით ციხე-სიმაგრეებს, ტყვენო, რომლებსაც გაქვთ იმედი! დღეს გიცხადებთ, რომ ორმაგად აგინაზღაურებთ დანაკარგს.
13 . რადგან მშვილდივით მოვზიდავ იუდას და ისრებად მექნება ეფრემი; აღვძრავ შენს ძეებს, სიონო, შენი ძეების წინააღმდეგ საბერძნეთო, და მეომრის მახვილივით გაქცევ.
14 . უფალი გამოჩნდება მათ თავზე და ელვასავით გამოვარდება მისი ისარი; ჩაბერავს საყვირს უფალი ღმერთი და წამოვა სამხრეთის ქარიშხლებში.
15 . ცაბაოთ უფალი დაიცავს მათ, გაანადგურებენ და გათელავენ შურდულის ქვებს. დალევენ და მთვრალი კაცებივით აყიჟინდებიან ბრძოლაში; თასივით აივსებიან, სამსხვერპლოს რქებივით.
16 . უფალი, მათი ღმერთი, იხსნის მათ იმ დღეს, როგორც თავისი ხალხის ფარას, რადგან გვირგვინის ქვებივით არიან ისინი, ბრწყინავენ მის ქვეყანაზე.
17 . რამდენად დიდია მისი სიკეთე და რამდენად დიდია მისი მშვენება! ჭაბუკებს ხორბალი მისცემს ძალას, ქალწულებს - მაჭარი.
1 . რადგან, აჰა, მოდის დღე ღუმელივით აგიზგიზებული; და იქნება ყველა ქედმაღალი და ბოროტმოქმედი ჩალასავით; და გადაბუგავს მათ მომავალი დღე - ამბობს ცაბაოთ უფალი - არ შეარჩენს არც ფესვსა და არც ყლორტს!
2 . და ამობრწყინდება თქვენთვის, ჩემი სახელის მოშიშთათვის, სიმართლის მზე და განკურნება იქნება მის ფრთებზე! და კუნტრუშით გამოხვალთ, ნასუქი ხბორებივით.
3 . გათელავთ ბოროტთ, ვინაიდან ნაცრად იქცევიან ისინი თქვენს ფერხთა ქვეშ იმ დღეს, მე რომ ვამზადებ - ამბობს ცაბაოთ უფალი.
4 . გახსოვდეთ მოსეს, ჩემი მსახურის რჯული, წესდებანი და სამართალნი ხორებზე რომ გამოვუცხადე, მთელი ისრაელისთვის.
5 . აჰა, გამოგიგზავნით წინასწარმეტყველ ელიას უფლის უდიდესი და საშინელი დღის მოსვლამდე.
6 . და მოაქცევს მამების გულს ძეთა მიმართ და ძეთა გულს მამების მიმართ, რომ ჩემი მოსვლისას წყევლით არ შევმუსრო ქვეყანა!
1 . მაშინ უდაბნოში წაიყვანა სულმა იესო ეშმაკისგან გამოსაცდელად.
2 . იმარხულა ორმოც დღეს და ორმოც ღამეს და ბოლოს მოშივდა.
3 . მიუახლოვდა მაცდური და უთხრა: "თუ ღმერთის ძე ხარ, თქვი, რომ პურებად იქცნენ ეს ქვები”.
4 . იესომ მიუგო პასუხად: "დაწერილია, არა მხოლოდ პურით ცოცხლობს კაცი, არამედ ღმერთის პირიდან მომდინარე ყოველი სიტყვით”.
5 . მაშინ წაიყვანა იგი ეშმაკმა წმიდა ქალაქში და დააყენა ტაძრის ქიმზე.
6 . უთხრა: "თუ ღმერთის ძე ხარ, გადავარდი აქედან, რადგან დაწერილია: თავის ანგელოზებს უბრძანებს შენზე და ისინი ხელში აყვანილს გატარებენ, რათა ქვას არ წამოკრა ფეხი”.
7 . იესომ უპასუხა: "ასევე დაწერილია: არ გამოსცადო უფალი, ღმერთი შენი”.
8 . ისევ წაიყვანა იგი ეშმაკმა ძალიან მაღალ მთაზე, და უჩვენა მას ქვეყნიერების ყველა სამეფო და მათი დიდება.
9 . უთხრა: "ყოველივე ამას შენ მოგცემ, თუ დაემხობი და თაყვანს მცემ”.
10 . იესომ კი უპასუხა: "განვედ, სატანავ, რადგან დაწერილია: უფალს, შენს ღმერთს ეცი თაყვანი და მხოლოდ მას ემსახურე”.
11 . მაშინ მიატოვა იგი ეშმაკმა. და აჰა, ანგელოზები მიეახლნენ და ემსახურნენ მას.
12 . ესმა რა იესოს, რომ შეიპყრეს იოანე, გალილეას გაემართა.
13 . მიატოვა ნაზარეთი, მივიდა და დასახლდა ზღვის პირას მდებარე კაპერნაუმში, ზებულონისა და ნაფთალის საზღვრებში.
14 . რათა აღსრულებულიყო ესაია წინასწარმეტყველის მიერ ნათქვამი, რომელიც ამბობს:
15 . "ზებულონის მიწა და ნაფთალის მიწა, ზღვისპირა გზა იორდანეს გაღმით, წარმართთა გალილეა,
16 . ხალხმა, რომელიც ბნელში იჯდა, დიდი სინათლე იხილა, სიკვდილის ჩრდილის ქვეყანაში მსხდომთ სინათლე ამოუბრწყინდათ”.
17 . იმ დროიდან დაიწყო იესომ ქადაგება და ამბობდა: "მოინანიეთ, ვინაიდან მოახლოებულია ცათა სამეფო”.
18 . გალილეის ზღვის ნაპირს რომ მიუყვებოდა, დაინახა ორი ძმა: სიმონი - პეტრედ წოდებული, და ანდრია, მისი ძმა, ბადეს ისროდნენ ზღვაში, რადგან მებადურები იყვნენ.
19 . უთხრა მათ: "გამომყევით და ადამიანთა მებადურებად გაქცევთ”.
20 . მათაც მაშინვე მიატოვეს ბადე და გაჰყვნენ მას.
21 . იქიდან მიმავალმა დაინახა სხვა ორი ძმა: იაკობი, ზებედეს ძე და მისი ძმა იოანე, რომლებიც ზებედესთან, თავიანთ მამასთან ერთად ნავში ბადეებს აკერებდნენ, და მოუხმო მათ.
22 . მათაც მყისვე მიატოვეს ნავიც, მამაც და გაჰყვნენ მას.
23 . დადიოდა იესო მთელ გალილეაში, ასწავლიდა მათ სინაგოგებში, ქადაგებდა სამეფოს სახარებას და კურნავდა ყოველგვარ სენსა და ყოველნაირ უძლურებას ხალხში.
24 . და მოედო მისი ამბავი მთელ სირიას. მოჰყავდათ მასთან ყველა უძლური, სხვადასხვა სნეულებით და სატანჯველით შეპყრობილნი, ეშმაკეულნი, მთვარეულნი, დავრდომილნი და კურნავდა მათ.
25 . დიდძალი ხალხი მისდევდა მას გალილეიდან და ათქალაქიდან, იერუსალიმიდან, იუდეიდან და იორდანეს გაღმიდან.
1 . იმავე დღეს გამოვიდა იესო სახლიდან და ზღვის პირას დაჯდა.
2 . და მოგროვდა მასთან დიდძალი ხალხი, ისე, რომ ნავზე ავიდა და ჩაჯდა, ხოლო მთელი ხალხი ნაპირზე იდგა.
3 . მრავლად ელაპარაკა მათ იგავებით და ეუბნებოდა: "აჰა, გამოვიდა მთესველი დასათესად.
4 . თესვისას ზოგი მარცვალი გზის პირას დავარდა, მოფრინდნენ ფრინველები და აკენკეს.
5 . ზოგი ქვიან ადგილზე დავარდა, სადაც მიწა ბევრი არ იყო; და მალევე აღმოცენდა, ვინაიდან სიღრმე არ ჰქონდა ნიადაგს.
6 . ხოლო მზე რომ ამოვიდა, დაჭკნა და, რაკი ფესვი არ ჰქონდა, გახმა.
7 . ზოგი ეკლებში ჩავარდა; გაიზარდა ეკალი და მოაშთო ისინი.
8 . სხვა კი კეთილ ნიადაგზე დავარდა და ნაყოფი გამოიღო: ზოგმა ასი, ზოგმა სამოცი და ზოგმა ოცდაათი.
9 . ვისაც ყურნი აქვს, ისმინოს!”
10 . მივიდნენ მასთან მოწაფეები და ჰკითხეს: "რატომ ელაპარაკები მათ იგავებით?”
11 . პასუხად კი უთხრა მათ: "იმიტომ, რომ თქვენ მოცემული გაქვთ ცათა სამეფოს საიდუმლოებათა ცოდნა, მათ კი არ მიეცათ.
12 . ამიტომ, ვისაც აქვს, მას მიეცემა და უხვად ექნება, ხოლო, ვისაც არ აქვს, ისიც წაერთმევა, რაც აქვს.
13 . იგავებით იმიტომ ველაპარაკები მათ, რომ უყურებენ და ვერ ხედავენ, უსმენენ და არ ესმით და ვერ ხვდებიან.
14 . მათზე სრულდება ესაიას წინასწარმეტყველება, რომელიც ამბობს: სმენით მოისმენთ, მაგრამ ვერ გაიგებთ, ხილვით იხილავთ, მაგრამ ვერ მიხვდებით.
15 . ვინაიდან გაუქვავდა ამ ხალხს გული, ყურით მძიმედ ესმით და თვალები დახუჭეს, რომ თვალით არ დაინახონ და ყურით არ მოისმინონ, გულით არ ჩაწვდნენ და არ მოიქცნენ, რათა განვკურნო ისინი.
16 . ნეტარ არიან თქვენი თვალები, რომ ხედავენ და ყურები - რომ ისმენენ.
17 . ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, რომ მრავალ წინასწარმეტყველსა და მართალს სურდა ეხილა ის, რასაც თქვენ ხედავთ, მაგრამ ვერ იხილეს, და ესმინათ, რასაც თქვენ ისმენთ, მაგრამ ვერ მოისმინეს.
18 . თქვენ კი მოისმინეთ იგავი მთესველზე.
19 . ყველას, ვისაც ესმის სიტყვა სამეფოზე და გონებით არ ჩასწვდება, მიუვა ბოროტი და მოსტაცებს გულში ჩათესილს: ეს არის გზის პირას დათესილი თესლი.
20 . ქვიან ადგილზე დათესილი ის არის, ვინც სიტყვას მოისმენს თუ არა მყისვე სიხარულით მიიღებს მას;
21 . მაგრამ ფესვები არ გაუშვია მასში, ამიტომ ხანმოკლეა. რაჟამს დადგება ჭირი ანდა დევნა სიტყვის გამო, მაშინვე ცდუნდება.
22 . ეკლებში დათესილი ის არის, ვინც სიტყვას ისმენს, მაგრამ წუთისოფლის საზრუნავი და სიმდიდრის საცდური აშთობენ სიტყვას და იგი უნაყოფო შეიქნება.
23 . ხოლო კეთილ ნიადაგზე დათესილი ის არის, ვინც მოისმენს სიტყვას და გონებით ჩასწვდება; სწორედ მას გამოაქვს ნაყოფი, ზოგს ასი, ზოგს სამოცი და ზოგსაც ოცდაათი”.
24 . სხვა იგავი შესთავაზა და უთხრა: "ცათა სამეფო ჰგავს ადამიანს, რომელმაც კარგი თესლი დათესა თავის ყანაში.
25 . როცა ეძინათ ადამიანებს, მოვიდა მისი მტერი, ღვარძლი ჩათესა ხორბალში და წავიდა.
26 . ჯეჯილი რომ აღმოცენდა და ნაყოფი გამოიღო, ღვარძლმაც მაშინ იჩინა თავი.
27 . მივიდნენ მონები და ჰკითხეს სახლის პატრონს: ბატონო! განა კარგი თესლი არ დათესე ყანაში? ღვარძლი საიდანღა შეერია?
28 . მან კი უთხრა მათ: მტერი კაცის ნახელავია ეს. მონებმა უთხრეს: თუ გვიბრძანებ, წავალთ და გავმარგლავთ.
29 . მაგრამ მან უთხრა: არა, რათა გამარგვლისას ღვარძლთან ერთად ხორბალიც არ ამოგლიჯოთ.
30 . გაუშვით, ერთად იზარდოს ორივემ მკის დრომდე. მკის დროს კი ვეტყვი მომკელებს: უწინ ღვარძლი მოაგროვეთ და ძნებად შეჰკარით, რომ დაწვათ ისინი; ხორბალი კი ჩემს ბეღელში დაახვავეთ”.
31 . სხვა იგავი შესთავაზა და უთხრა მათ: "ცათა სამეფო წააგავს მდოგვის მარცვალს, რომელიც აიღო კაცმა და დათესა თავის ყანაში.
32 . იგი ყოველგვარ თესლზე მცირეა, მაგრამ როდესაც იზრდება, ყველა ბოსტნეულს აღემატება და ხედ იქცევა. მოფრინდებიან ცის ფრინველები და მის ტოტებს შეაფარებენ თავს”.
33 . სხვა იგავიც უთხრა მათ: "ცათა სამეფო წააგავს საფუარს, რომელიც აიღო დედაკაცმა და ჩამალა სამ საწყაო ფქვილში, ვიდრე მთლიანად არ გაფუვდა”.
34 . ყოველივე ამას იესო იგავებით ელაპარაკებოდა ხალხს; იგავის გარეშე არაფერს ეუბნებოდა.
35 . რათა აღსრულებულიყო წინასწარმეტყველის მიერ ნათქვამი, რომელიც ამბობს: "იგავებით გავხსნი ჩემს პირს. ვიტყვი, რაც წუთისოფლის დასაბამიდანაა დაფარული”.
36 . მაშინ გაუშვა იესომ ის ხალხი და შინ შევიდა. მივიდნენ მასთან მოწაფეები და უთხრეს: "განგვიმარტე ყანისა და ღვარძლის იგავი”.
37 . მან პასუხად მიუგო: "კეთილი თესლის მთესველი არის ძე კაცისა.
38 . ყანა არის წუთისოფელი; კეთილი თესლი სამეფოს ძენი არიან, ხოლო ღვარძლი - ბოროტის ძენი.
39 . მტერი, რომელმაც ღვარძლი დათესა, არის ეშმაკი; მკა წუთისოფლის აღსასრულია, მომკელნი კი ანგელოზები არიან.
40 . ამიტომ როგორც ღვარძლს აგროვებენ და ცეცხლში წვავენ, ასევე იქნება წუთისოფლის დასასრულს.
41 . წარმოგზავნის ძე კაცისა თავის ანგელოზებს, მოაგროვებენ მისი სამეფოდან ყოველ მაცდურსა და ურჯულოების მოქმედს,
42 . და ჩაყრიან ცეცხლის ქურაში. იქნება იქ ტირილი და კბილთა ღრჭენა.
43 . მაშინ მართალნი მზესავით გაბრწყინდებიან თავიანთი მამის სამეფოში. ვისაც ყურები აქვს, ისმინოს!
44 . ცათა სამეფო წააგავს მინდორში დაფარულ საუნჯეს, რომელსაც იპოვის კაცი და დამალავს, სიხარულით მიდის და ყიდის ყოველივეს, რაც აბადია და ყიდულობს იმ მინდორს.
45 . კიდევ, ცათა სამეფო წააგავს ვაჭარს, რომელიც ლამაზ მარგალიტებს ეძიებს;
46 . როგორც კი ძვირფას მარგალიტს იპოვის, წავა, გაყიდის ყოველივეს, რაც აბადია და მას იყიდის.
47 . კიდევ, ცათა სამეფო წააგავს ბადეს, რომელსაც ზღვაში მოისვრიან და ყოველნაირი ჯიშის თევზს იჭერენ.
48 . როცა ივსება, გამოაქვთ ნაპირზე, მერე დასხდებიან, კარგებს ჭურჭელში მოათავსებენ, ხოლო ცუდებს გადაყრიან.
49 . ასევე იქნება წუთისოფლის აღსასრულის დროს: გამოვლენ ანგელოზები და გამოაცალკევებენ ბოროტებს მართლებისგან.
50 . ჩაყრიან მათ ცეცხლის ქურაში: და იქნება იქ ტირილი და კბილთა ღრჭენა.
51 . "თუ გაიგეთ ყოველივე ეს?” კიო, მიუგეს მას.
52 . იესომ კი უთხრა მათ: "ამიტომ ყოველი მწიგნობარი, რომელიც ცათა სამეფოს მოწაფე გახდა, წააგავს სახლის პატრონს, რომელსაც თავისი საუნჯიდან გამოაქვს ძველი და ახალი”.
53 . იგავები რომ დაასრულა იესომ, იქაურობას გასცილდა.
54 . მივიდა თავის სამშობლოში და ასწავლიდა მათ სინაგოგაში. იქ უკვირდათ და ამბობდნენ: "საიდან აქვს მას ეს სიბრძნე და ძალა?
55 . განა ეს ხუროს ძე არ არის? განა მარიამი არ ჰქვია დედამისს, მის ძმებს კი იაკობი და იოსები, სიმონი და იუდა?
56 . განა ჩვენ შორის არ არიან მისი დანი? საიდან აქვს ყოველივე ეს?”
57 . და შებრკოლდნენ ამის გამო. იესომ კი უთხრა მათ: "წინასწარმეტყველი არსად არ არის უპატივოდ, გარდა თავისი სამშობლოსი და საკუთარი სახლისა”.
58 . არ მოუხდენია იქ ბევრი ძალთაქმედებანი მათი ურწმუნოების გამო.
1 . ექვსი დღის შემდეგ წაიყვანა იესომ პეტრე, იაკობი და მისი ძმა იოანე; და აიყვანა ისინი მაღალ მთაზე განმარტოებით.
2 . და ფერი იცვალა მათ წინაშე: მზესავით გაბრწყინდა მისი სახე, ხოლო მისი ტანისამოსი სინათლესავით გასპეტაკდა.
3 . და აჰა, ეჩვენენ მათ მოსე და ელია, მასთან მოსაუბრენი.
4 . მიუგო პეტრემ იესოს და უთხრა: "უფალო, რა კარგია ჩვენთვის აქ ყოფნა. თუ გნებავს, გავაკეთებ აქ სამ კარავს, ერთი შენ, ერთი მოსეს და ერთიც ელიას”.
5 . ჯერ კიდევ ლაპარაკობდა, რომ, აჰა, ნათელმა ღრუბელმა დაჩრდილა ისინი; და აჰა, ამბობს ხმა ღრუბლიდან: "ეს არის ძე ჩემი საყვარელი, რომელიც მოვიწონე მე; მას უსმინეთ!”
6 . ამის გამგონე მოწაფენი, პირქვე დაემხნენ და ძლიერ შეშინდნენ.
7 . მიუახლოვდა იესო, შეეხო მათ და უთხრა: "წამოდექით და ნუ გეშინიათ”.
8 . თვალი რომ აახილეს, ვეღარავინ დაინახეს, გარდა იესოსი.
9 . მთიდან რომ ჩამოდიოდნენ, იესომ უბრძანა მათ და უთხრა: "არაფერი მოყვეთ ამ ხილვის შესახებ, ვიდრე ძე კაცისა მკვდრეთით არ აღდგება”.
10 . ჰკითხეს მას მოწაფეებმა: "მაშ, რატომ ამბობენ მწიგნობრები, პირველად ელია უნდა მოვიდესო?”
11 . მან კი მიუგო: "ელია ნამდვილად მოდის და აღადგენს ყოველივეს.
12 . მაგრამ თქვენ გეუბნებით, რომ ელია უკვე მოვიდა, თუმცა ვერ იცნეს იგი და ისე მოექცნენ, როგორც უნდოდათ; კაცის ძესაც ასევე მოელის მათგან ტანჯვა”.
13 . მაშინ მიხვდნენ მოწაფეები, რომ იოანე ნათლისმცემელზე ამბობდა იგი.
14 . ხალხთან რომ მივიდნენ, ერთი კაცი მიუახლოვდა მას მუხლმოდრეკით.
15 . უთხრა: "უფალო! შეიწყალე ჩემი ძე, მთვარეულია და ძლიერ იტანჯება, ვინაიდან წარამარა ცეცხლში ან წყალში ვარდება.
16 . მივუყვანე შენს მოწაფეებს, მაგრამ მათ ვერ შეძლეს მისი განკურნება”.
17 . იესომ თქვა: "ჰოი, ურწმუნო და უკუღმართო თაობავ! როდემდე ვიქნები თქვენთან? როდემდე გითმინოთ? აქ მომიყვანეთ!”
18 . მოყვანისთანავე შერისხა იგი იესომ და გამოვიდა მისგან ეშმაკი. იმ ჟამიდან განიკურნა ყმაწვილი.
19 . მაშინ განმარტოებით მიუახლოვდნენ მოწაფეები იესოს და ჰკითხეს: "ჩვენ რატომ ვერ შევძელით მისი განდევნა?”
20 . ხოლო მან უთხრა: "თქვენი მცირე რწმენის გამო. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, მდოგვის მარცვლისოდენა რწმენა რომ გქონდეთ და უთხრათ ამ მთას - აქედან იქით გადადიო, გადავა; და არაფერი იქნება თქვენთვის შეუძლებელი.
21 . ეს მოდგმა კი არ განიდევნება, თუ არა ლოცვითა და მარხვით”.
22 . უთხრა მათ იესომ გალილეაში ყოფნისას: "ძე კაცისა ადამიანთა ხელთ გადაეცემა,
23 . მოკლავენ მას და მესამე დღეს აღდგება”. და მეტისმეტად დანაღვლიანდნენ ისინი.
24 . კაპერნაუმში მისვლისას მივიდნენ პეტრესთან დიდრაქმის ამკრეფნი და უთხრეს: "დიდრაქმას ხომ არ გადაიხდის თქვენი მოძღვარი?”
25 . მან უთხრა: კიო. სახლში რომ შევიდა, იესომ დაასწრო და უთხრა: "რას ფიქრობ, სიმონ, მიწიერი მეფენი ვისგან იღებენ ხარკს ან მოსაკრებლებს - თავიანთ ძეთაგან თუ უცხოთაგან?”
26 . პეტრემ თქვა: "უცხოთაგან”; უთხრა მას იესომ: "მაშ, ძენი თავისუფალნი ყოფილან!
27 . მაგრამ ისინი რომ არ ვაცდუნოთ, წადი ზღვაზე და ანკესი ისროლე; და პირველი თევზი, რომელიც ამოყვება, გაუღე პირი და შიგ სტატირს იპოვი. წამოიღე და მიეცი შენთვის და ჩემთვის”.
1 . უთხრა მათ იესომ: "ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, არიან ზოგიერთნი აქ მდგომთაგან, რომლებიც არ იგემებენ სიკვდილს, ვიდრე არ იხილავენ ღმერთის სამეფოს, ძლიერებით მოსულს”.
2 . ექვსი დღის შემდეგ მაღალ მთაზე წაიყვანა იესომ პეტრე, იაკობი და იოანე, მარტო ისინი აიყვანა და ფერი იცვალა მათ წინაშე.
3 . მისი ტანისამოსი ბრწყინვალე და სპეტაკი გახდა, ისე რომ, ამ ქვეყნად არც ერთ გამთეთრებელს არ ძალუძს ასე გათეთრება.
4 . და ეჩვენა მათ ელია მოსესთან ერთად, რომლებიც იესოს ესაუბრებოდნენ.
5 . უთხრა პეტრემ იესოს: "რაბი, რა კარგია ჩვენთვის აქ ყოფნა. გავაკეთოთ სამი კარავი. ერთი შენ, ერთი მოსეს და ერთიც ელიას”.
6 . ვინაიდან არ იცოდა რა ეთქვა, რადგან ყველა შეშინებული იყო.
7 . და გამოჩნდა ღრუბელი, რომელმაც დაჩრდილა ისინი, ხოლო ღრუბლიდან გამოვიდა ხმა: "ეს არის ჩემი საყვარელი ძე, მას უსმინეთ!”
8 . უცებ მიმოიხედეს და ვეღარავინ დაინახეს ირგვლივ, იესოს გარდა.
9 . მთიდან ძირს რომ ეშვებოდნენ, იესომ გააფრთხილა ისინი, არავისთვის ეთქვათ, რაც იხილეს, ვიდრე ძე კაცისა მკვდრეთით არ აღდგებოდა.
10 . გულში ჩაიდეს ეს სიტყვა და ერთმანეთს ეკითხებოდნენ, რას ნიშნავსო მკვდრეთით აღდგომა.
11 . ჰკითხეს: რატომ ამბობენ მწიგნობრები, პირველად ელია უნდა მოვიდესო?
12 . უპასუხა: "მართალია, პირველად ელია უნდა მოვიდეს და ყოველივე აღადგინოს. ძე კაცისას კი, როგორც დაწერილია, ბევრი ტანჯვა და დამცირება ელოდება.
13 . მაგრამ გეუბნებით, რომ ელია მოვიდა და ისე მოექცნენ მას, როგორც უნდოდათ და როგორც დაწერილია მასზე”.
14 . მოწაფეებთან რომ მივიდა, ნახა მათ ირგვლივ ბევრი ხალხი და მათთან მოკამათე მწიგნობრები.
15 . მაშინვე შენიშნა მთელმა ხალხმა და გაოცდნენ. მორბოდნენ მასთან და ესალმებოდნენ.
16 . ჰკითხა მათ: "რაზე ედავებით ამათ?”
17 . ხალხიდან ერთ-ერთმა მიუგო: "მოძღვარო, შენთან მოვიყვანე ჩემი ვაჟი, რომელსაც უტყვი სული ჰყავს.
18 . სადაც შეიპყრობს, ძირს ანარცხებს, დუჟს ადენს, კბილებს აღრჭიალებინებს და აშეშებს. შენს მოწაფეებს ვთხოვე, განედევნათ, მაგრამ ვერ შეძლეს”.
19 . მიუგო მათ და უთხრა: "ჰოი, ურწმუნო თაობავ! როდემდე ვიქნები თქვენთან? როდემდე უნდა გითმინოთ? მომიყვანეთ”.
20 . მიუყვანეს. როგორც კი სულმა იესო დაინახა, ბიჭი ძირს დაანარცხა. გორავდა მიწაზე დაცემული და დუჟი სდიოდა.
21 . ჰკითხა ბიჭის მამას: "რამდენი ხანია, რაც ასე ემართება?” უპასუხა: "პატარაობიდან.
22 . ბევრჯერ ჩაუგდია ცეცხლსა და წყალში, რათა დაეღუპა. თუკი რამე შეგიძლია, შეგვიბრალე და გვიშველე”.
23 . იესომ უთხრა: "თუ შეძლებ, რომ ირწმუნო, მორწმუნისთვის ყველაფერი შესაძლებელია”.
24 . ბავშვის მამამ იმწამსვე შესძახა ცრემლმორეულმა: "მწამს! უშველე ჩემს ურწმუნოებას”.
25 . როგორც კი დაინახა იესომ, რომ ხალხი მორბოდა და გროვდებოდა, შერისხა უწმიდური სული და უთხრა: "უტყვო და ყრუ სულო! გიბრძანებ, გადი მაგისგან და აღარ დაბრუნდე მასში!”
26 . დაიყვირა, ძალუმად შეანჯღრია ბიჭი და გავიდა. ის კი მკვდარივით შეიქნა. ბევრმა კიდეც თქვა, მოკვდაო!
27 . იესომ კი ხელი მოკიდა, წამოაყენა და ისიც წამოდგა.
28 . შინ რომ შევიდა, მოწაფეებმა განმარტოებით ჰკითხეს: "ჩვენ რატომ ვერ გავდევნეთ იგი?”
29 . უპასუხა: "ეს მოდგმა სხვანაირად ვერ განიდევნება, თუ არა ლოცვითა და მარხვით”.
30 . იქიდან წამოსულებმა გალილეაზე გაიარეს; არ უნდოდა, რომ ვინმეს გაეგო,
31 . რადგან ასწავლიდა თავის მოწაფეებს და ეუბნებოდა: "ძე კაცისა გადაეცემა კაცთა ხელს, ისინი მოკლავენ, მაგრამ მესამე დღეს აღდგება”.
32 . მათ ვერ გაიგეს ეს ნათქვამი, მაგრამ ეშინოდათ, რომ შეკითხოდნენ მას.
33 . მივიდნენ კაპერნაუმში. სახლში ყოფნისას ჰკითხა მათ: "რაზე დაობდით გზაში?”
34 . ისინი დუმდნენ, რადგან გზაში ერთმანეთში დაობდნენ - ვინ უფრო დიდიაო?
35 . დაჯდა, უხმო თორმეტს და უთხრა: "თუ ვინმეს უნდა პირველი იყოს, ის იყოს ყველაზე უკანასკნელი და ყველას მსახური”.
36 . მოიყვანა ბავშვი, ჩააყენა მათ შუა, მოეხვია და უთხრა მათ:
37 . "ვინც ჩემი სახელით ერთ ასეთ ბავშვს მიიღებს, ის მე მღებულობს. ხოლო ვინც მე მღებულობს, ის მე კი არ მღებულობს, არამედ ჩემს მომავლინებელს”.
38 . უთხრა იოანემ: "მოძღვარო, ჩვენ ვნახეთ კაცი, რომელიც შენი სახელით ეშმაკებს დევნის, ჩვენ კი არ მოგვყვება და დავუშალეთ, ვინაიდან ჩვენ არ მოგვყვება”.
39 . იესომ უთხრა: "ნუ დაუშლით, ვინაიდან ვერავინ, ვინც ჩემი სახელით სასწაულს ახდენს, აგრე იოლად ვერ იტყვის აუგს ჩემზე.
40 . ვინაიდან ვინც ჩვენი წინააღმდეგი არ არის, ის ჩვენთან არის.
41 . ვინც ჩემი სახელით ჭიქა წყალს მოგაწვდით, რაკი ქრისტესნი ხართ, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ - არ დაეკარგება მას თავისი საზღაური.
42 . ხოლო ვინც ერთს ამ მცირეთაგანს, რომელსაც მე ვწამვარ, აცდუნებს, მისთვის აჯობებდა წისქვილის ქვა დაეკიდათ კისერზე და ზღვაში გადაეგდოთ.
43 . "თუ შენი ხელი გაცდუნებს, მოიკვეთე იგი; გირჩევნია დასახიჩრებული შეხვიდე სიცოცხლეში, ვიდრე ორი ხელით წახვიდე ჩაუქრობელ ცეცხლში,
44 . სადაც მათი მატლი არ კვდება და ცეცხლი არ ნელდება.
45 . თუ შენი ფეხი გაცდუნებს, მოიკვეთე იგი; გირჩევნია კოჭლი შეხვიდე სიცოცხლეში, ვიდრე ორი ფეხი გქონდეს და ჩაუქრობელი ცეცხლის გეენაში იქნე ჩაგდებული,
46 . სადაც მათი მატლი არ კვდება და ცეცხლი არ ნელდება.
47 . თუ შენი თვალი გაცდუნებს, ამოითხარე იგი: გირჩევნია ცალი თვალით შეხვიდე ღმერთის სამეფოში, ვიდრე ორი თვალი გქონდეს და ჩაუქრობელი ცეცხლის გეენაში იქნე ჩაგდებული,
48 . სადაც მათი მატლი არ კვდება და ცეცხლი არ ნელდება.
49 . ვინაიდან ყოველნი ცეცხლით დამარილდებიან და ყოველი მსხვერპლი მარილით დამარილდება.
50 . მარილი კარგია, მაგრამ თუ მარილი უმარილო გახდება, რიღათი დაამარილებ? იქონიეთ თქვენში მარილი და მშვიდობიანად იყავით ერთმანეთში”.
1 . ეს იყო პირველი აღწერა სირიაში კვირინოსის მმართველობის დროს;
2 . ეს იყო პირველი აღწერა სირიაში კვირინოსის მმართველობის დროს;
3 . და ყველა მიდიოდა ჩასაწერად, თითოეული თავის ქალაქში.
4 . იოსებიც ავიდა გალილეიდან, ნაზარეთის ქალაქიდან, იუდეაში, დავითის ქალაქში, რომელსაც ბეთლემი ეწოდება, რადგან დავითის სახლისა და ტომისა იყო იგი.
5 . რათა ჩაწერილიყო მარიამთან, თავის დანიშნულთან ერთად, რომელიც ორსულად იყო.
6 . მათი იქ ყოფნისას დაუდგა მარიამს მშობიარობის დღეები.
7 . და შვა ძე, თავისი პირმშო, შეახვია და მიაწვინა ბაგაში, რადგან ადგილი არ იყო მათთვის სასტუმროში.
8 . მწყემსები იყვნენ მინდვრად, იმ მხარეში. ღამით თავიანთ სამწყსოს დარაჯობდნენ
9 . და უფლის ანგელოზი წარუდგა მათ, უფლის დიდება გამოუბრწყინდათ და დიდი შიშით შეშინდნენ.
10 . უთხრა მათ ანგელოზმა: "ნუ გეშინიათ, აჰა, დიდ სიხარულს გახარებთ, რომელიც მთელი ხალხისთვის იქნება:
11 . ვინაიდან მაცხოვარი, რომელიც არის ქრისტე უფალი, იშვა თქვენთვის დღეს, დავითის ქალაქში.
12 . ეს იქნება ნიშანი თქვენთვის: იპოვით ყრმას შეხვეულს და ბაგაში მწოლარეს”.
13 . და უეცრად დიდძალი ციური ლაშქარი გაჩნდა ანგელოზთან ერთად, ღმერთს აქებდნენ და ამბობდნენ:
14 . "დიდება მაღალთა შინა ღმერთს და მშვიდობა დედამიწაზე ღმერთისათვის სათნო ადამიანებს!”
15 . ანგელოზები ზეცად რომ ამაღლდნენ, უთხრეს მწყემსებმა ერთმანეთს: "წავიდეთ ბეთლემში და ვნახოთ რაც მოხდა, როგორც გვაუწყა უფალმა”.
16 . სასწრაფოდ მივიდნენ და ნახეს მარიამი, იოსები და ბაგაში მწოლარე ყრმა.
17 . ნახვისთანავე აუწყეს იმ სიტყვაზე, რომელიც ეთქვათ მათ ამ ყრმაზე.
18 . ვინც ისმენდა, ყველას უკვირდა მწყემსების ნაამბობი,
19 . მარიამმა კი ყოველი სიტყვა ჩაიმარხა და ფიქრობდა მათზე თავის გულში.
20 . გაბრუნდნენ მწყემსები და ადიდებდნენ და აქებდნენ ღმერთს, ყოველივე იმის გამო, რაც ესმათ და იხილეს, როგორც ეთქვათ მათ.
21 . რვა დღე რომ შესრულდა, რათა წინადაეცვითათ მისთვის, დაარქვეს სახელად იესო, ანგელოზის მიერ მუცელში ჩასახვამდე დარქმეული სახელი.
22 . ხოლო მათი განწმედის დღეები რომ გასრულდა, მოსეს რჯულის მიხედვით, იერუსალიმში წაიყვანეს უფლის წინაშე წარსადგენად.
23 . როგორც სწერია უფლის რჯულში: "ყოველ მამროვანს, რომელმაც განაპოს საშო, უფლის წმიდა ეწოდოს;
24 . და შესწირონ მსხვერპლი, ორი გვრიტი ან ორი ხუნდი!” - როგორც უფლის რჯულშია ნათქვამი.
25 . და აჰა, იყო იერუსალიმში კაცი, სახელად სიმონი, კაცი მართალი და ღმერთისმოშიში, რომელიც ისრაელის ნუგეშისცემას მოელოდა; სულიწმიდა იყო მასზე.
26 . სულიწმიდისგან ჰქონდა ნაუწყები, რომ უფლის ცხებულის ხილვამდე არ იხილავდა სიკვდილს.
27 . სულით აღძრული მივიდა ტაძარში და როცა შეყავდათ მშობლებს ყრმა იესო, რათა მას რჯულის წესისამებრ მოქცეოდნენ,
28 . მანაც აიყვანა ყრმა ხელში, ადიდა ღმერთი და თქვა:
29 . "ახლა, გაუშვი მონა შენი ბატონო, შენი სიტყვისამებრ, მშვიდობით.
30 . რადგან იხილეს ჩემმა თვალებმა ხსნა შენმიერი,
31 . რომელიც შენ განამზადე ყოველი ხალხის წინაშე.
32 . სინათლე წარმართთათვის გასანათებლად და შენი ხალხის, ისრაელის სადიდებლად”.
33 . იოსები და მისი დედა კი გაოცებულნი იყვნენ მასზე ნათქვამით.
34 . აკურთხა ისინი სიმონმა და უთხრა მარიამს, მის დედას: "აჰა, დადგენილია იგი მრავალთა დასამხობად და აღსადგენად ისრაელში და სადავო ნიშნად.
35 . და თვით შენს სულშიც გაივლის მახვილი, რათა გამჟღავნდეს მრავალთა გულის ზრახვანი”.
36 . იქვე იყო ანა წინასწარმეტყველი, ფენუელის ასული, აშერის ტომიდან, ღრმად მოხუცებული, ქალწულობის შემდეგ ქმართან შვიდ წელიწადს ნაცხოვრები.
37 . ოთხმოცდაოთხ წელს მიტანებული ქვრივი იყო იგი, ტაძარს არ შორდებოდა, მარხვითა და ვედრებით ემსახურებოდა დღე და ღამე.
38 . ისიც იმავე ჟამს იყო მისული, ადიდებდა ღმერთს და ყრმაზე ელაპარაკებოდა ყველას, ვინც კი გამოსყიდვას მოელოდა იერუსალიმში.
39 . ყოველივე რჯულის თანახმად აღასრულეს და დაბრუნდნენ გალილეაში, თავიანთ ქალაქ ნაზარეთში.
40 . ყრმა კი იზრდებოდა და სულით მტკიცდებოდა, სიბრძნით ივსებოდა და ღმერთის მადლი იყო მასზე.
41 . მისი მშობლები ყოველ წელს ადიოდნენ პასექის დღესასწაულზე იერუსალიმში.
42 . თორმეტი წლის რომ გახდა, ისინი ჩვეულებისამებრ დღესასწაულზე ავიდნენ იერუსალიმში.
43 . დღესასწაულის დამთავრების შემდეგ, უკან რომ ბრუნდებოდნენ, ყრმა იესო იერუსალიმში დარჩა, იოსებმა და დედამისმა კი ეს არ იცოდნენ.
44 . ეგონათ მგზავრთა შორის არისო. ერთი დღის გზა რომ გაიარეს, მაშინღა დაუწყეს ძებნა ნათესავებსა და ნაცნობებს შორის.
45 . რომ ვერ იპოვეს, გაბრუნდნენ იერუსალიმში და ეძებდნენ მას.
46 . სამი დღის შემდეგ იპოვეს ტაძარში, მოძღვართა შორის მჯდარი, უსმენდა და ეკითხებოდა მათ.
47 . მსმენელთაგან ყველას აოცებდა მისი გონიერება და სიტყვა-პასუხი.
48 . რომ დაინახეს, გაოცდნენ; უთხრა დედამისმა: "ასე რად მოგვექეცი, შვილო? აჰა, მამაშენი და მე შეწუხებულნი დაგეძებდით”.
49 . უთხრა მათ: "რატომ მეძებდით? ნუთუ არ იცით, რომ რაც მამაჩემისაა, იმაში უნდა ვიყო?”
50 . მაგრამ მათ ვერ გაიგეს მისი ნათქვამი.
51 . გაჰყვა მათ და ნაზარეთში დაბრუნდა; ყველაფერში ემორჩილებოდა მათ. დედამისმა კი გულში ჩაიმარხა ყოველივე ეს.
52 . ხოლო იესოს ემატებოდა სიბრძნე და ტანი, და მადლი ღმერთისა და კაცთა წინაშე.
1 . წამოიშალა მთელი ხალხი და პილატესთან წაიყვანეს.
2 . შეუდგნენ მის დადანაშაულებას და ამბობდნენ: "ვნახეთ, რომ ჩვენს ხალხს აქეზებდა იგი და კეისრისთვის ხარკის მიცემას უკრძალავდა, თავის თავს კი ცხებულ მეფეს უწოდებდა”.
3 . ჰკითხა მას პილატემ: "შენა ხარ იუდეველთა მეფე?” ხოლო მან მიუგო: "შენ ამბობ”.
4 . უთხრა პილატემ მღვდელმთავრებსა და ხალხს: "მე ვერავითარ დანაშაულს ვერ ვპოულობ ამ კაცში”.
5 . მაგრამ ისინი დაჟინებით ამბობდნენ: "ეგ აშფოთებს ხალხს და ასწავლის მთელ იუდეაში, გალილეიდან მოყოლებული აქამდე”.
6 . ეს რომ გაიგონა, პილატემ იკითხა: "განა, გალილეველია ეს კაცი?”
7 . და როცა შეიტყო, რომ ჰეროდეს მხარიდან იყო, გაუგზავნა იგი ჰეროდეს, რომელიც იმ დღეებში თვითონაც იერუსალიმში იმყოფებოდა.
8 . დაინახა რა იესო, ჰეროდეს ძალიან გაუხარდა, რადგან დიდი ხანია უნდოდა მისი ნახვა; ბევრი რამ სმენოდა მასზე და იმედი ჰქონდა, რაიმე სასწაულს მაჩვენებსო.
9 . ბევრ რამეს შეეკითხა, მაგრამ მან არაფერი უპასუხა.
10 . მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი კი იდგნენ და გაცხარებით სდებდნენ მას ბრალს.
11 . ჰეროდე თავის ჯარისკაცებითურთ ამცირებდა და დასცინოდა მას, ბრწყინვალე სამოსელი ჩააცვა და უკან გაუგზავნა პილატეს.
12 . იმ დღეს პილატე და ჰეროდე ერთმანეთს დაუმეგობრდნენ, თუმცა მანამდე მტრობდნენ ერთიმეორეს.
13 . პილატემ მღვდელმთავრებს, მთავრებსა და ხალხს მოუხმო.
14 . უთხრა მათ: "თქვენ მოიყვანეთ ჩემთან ეს კაცი, როგორც ხალხის წამქეზებელი. და აჰა, მე გამოვიძიე თქვენს წინაშე და ვერ ვპოვე ამ კაცში ვერავითარი დანაშაული, რაშიც ადანაშაულებთ;
15 . ვერც ჰეროდემ, რადგან უკან გამომიგზავნა იგი. აჰა, არაფერი ჩაუდენია მას სიკვდილის ღირსი.
16 . ამიტომ ჭკუას ვასწავლი და გავუშვებ”.
17 . რადგან სწორედ ერთი უნდა გაეშვა სადღესასწაულოდ.
18 . მაგრამ მთელი ხალხი აუყვირდა: "ეგ მოაშორე და ბარაბა გაგვითავისუფლე”.
19 . ბარაბა ქალაქში მომხდარი რაღაც შფოთისა და მკვლელობის გამო იყო ჩაგდებული საპყრობილეში.
20 . პილატემ კვლავ მიმართა ხალხს, რადგან იესოს გაშვება უნდოდა.
21 . ისინი კი გაჰყვიროდნენ: "ჯვარს აცვი, ჯვარს აცვი იგი”.
22 . მან მესამედ მიმართა მათ: "რა ბოროტება ჩაიდინა? სასიკვდილო ბრალი ვერ ვპოვე მასში. ამიტომ ჭკუას ვასწავლი და გავუშვებ”.
23 . ისინი კი დაჟინებით მოითხოვდნენ და გაჰყვიროდნენ, რომ ჯვარს ეცვათ იესო; და იმძლავრა მათმა და მღვდელმთავრების ხმამ.
24 . პილატემ გადაწყვიტა, მათი მოთხოვნა შეესრულებინა;
25 . შფოთისა და მკვლელობისთვის საპყრობილეში ჩაგდებული გაუშვა, იესო კი მათ ნებას გადასცა.
26 . როდესაც წაიყვანეს, გზაში დაიჭირეს ყანიდან მომავალი ვინმე სიმონ კვირინელი, და ჯვარი აჰკიდეს, რომ იესოს კვალდაკვალ ეტარებინა.
27 . უკან დიდძალი ხალხი და დედაკაცები მიჰყვებოდნენ, რომლებიც ტიროდნენ და მოთქვამდნენ მის გამო.
28 . მიუბრუნდა მათ იესო და უთხრა: "იერუსალიმის ასულნო, ნუ სტირით ჩემზე, არამედ თქვენს თავსა და შვილებზე იტირეთ.
29 . რადგან, აჰა, მოდის დღეები, როცა იტყვიან: ნეტარ არიან უნაყოფონი და საშონი, რომელთაც არ უშვიათ, და ძუძუნი, რომელთაც არ უკვებიათ!
30 . მაშინ მთებს ეტყვიან: ზედ დაგვემხეთ! ხოლო მაღლობებს: დაგვფარეთ ჩვენ!
31 . ვინაიდან თუ ნედლ ხეს ასე ექცევიან, ხმელს რაღას უზამენ?”
32 . და მასთან ერთად ორი ავაზაკიც მიჰყავდათ სასიკვდილოდ.
33 . თხემად წოდებულ ადგილზე რომ მივიდნენ, იქ აცვეს ჯვარს ისიც და ავაზაკებიც - ერთი მის მარჯვნივ, მეორე კი - მარცხნივ.
34 . თქვა იესომ: "მამაო, მიუტევე ამათ, ვინაიდან არ იციან, რას აკეთებენ”. წილი ჰყარეს და გაიყვეს მისი სამოსელი.
35 . იდგა ხალხი და შეჰყურებდა. მთავრებიც დასცინოდნენ და ამბობდნენ: "სხვებს იხსნიდა, ახლა თავისი თავი იხსნას, თუ ქრისტეა, ღმერთის რჩეული!”
36 . ჯარისკაცებიც დასცინოდნენ, მიდიოდნენ და ძმარს სთავაზობდნენ;
37 . და ეუბნებოდნენ: "თუ იუდეველთა მეფე ხარ, იხსენი შენი თავი”.
38 . მის ზემოთ ბერძნული, რომაული და ებრაული ასოებით დაწერილი წარწერა იყო: "ეს არის იუდეველთა მეფე".
39 . ერთი ჩამოკიდებული ავაზაკი გმობდა მას: "განა ქრისტე არა ხარ? იხსენი შენი თავი და ჩვენც”.
40 . მეორე გაუჯავრდა და უთხრა: "ნუთუ ღმერთისა არ გეშინია, როცა შენც იმავე სასჯელში ხარ?
41 . ჩვენ სამართლიანად დავისაჯეთ, ვინაიდან რასაც ვაკეთებდით, იმის საკადრისი მივიღეთ, მაგას კი ცუდი არაფერი ჩაუდენია”.
42 . და უთხრა: "იესო, გამიხსენე, როცა შენს სამეფოში მიხვალ”.
43 . იესომ უთხრა: "ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: დღესვე ჩემთან ერთად იქნები სამოთხეში”.
44 . უკვე დღის ექვსი საათი იქნებოდა, რომ მთელი დედამიწა ბნელმა მოიცვა ცხრა საათამდე.
45 . დაბნელდა მზე და ტაძრის ფარდა შუაზე გაიხა.
46 . დიდი ხმით შესძახა იესომ და თქვა: "მამაო, შენს ხელთ ჩამიბარებია ჩემი სული”. ეს თქვა და სული განუტევა.
47 . როცა ასისთავმა მომხდარი იხილა, ღმერთი ადიდა და თქვა: "ნამდვილად მართალი იყო ეს კაცი”.
48 . გულში მჯიღის ცემით ბრუნდებოდა უკან ამ სანახაობაზე შეკრებილი მთელი ხალხი, როცა იხილა მომხდარი.
49 . ყველანი, ვინც მას იცნობდა, და დედაკაცები, გალილეიდან რომ მოჰყვებოდნენ, მოშორებით იდგნენ და უყურებდნენ ამას.
50 . და აჰა, ერთი კაცი, სახელად იოსები, საბჭოს წევრი, კეთილი და მართალი კაცი,
51 . იუდეველთა ქალაქ არიმათიიდან, რომელიც არ დათანხმდა მათ თათბირსა და საქმეს, და რომელიც მოელოდა ღმერთის სამეფოს,
52 . მივიდა პილატესთან და გამოითხოვა იესოს ცხედარი.
53 . ჩამოხსნა იგი, ტილოში გაახვია და კლდეში გამოკვეთილ სამარხში დაასვენა, სადაც ჯერ კიდევ არავინ იყო დასვენებული.
54 . ის დღე პარასკევი იყო, შაბათი დგებოდა.
55 . გალილეიდან გამოყოლილი დედაკაცებიც გაჰყვნენ და იხილეს სამარხი და ის, თუ როგორ დაასვენა მისი ცხედარი.
56 . ამის შემდეგ დაბრუნდნენ და კეთილსურნელებანი და ნელსაცხებელნი მოამზადეს. შაბათს კი მოისვენეს, მცნებისამებრ.
1 . კვირის პირველ დღეს უთენია მივიდნენ სამარხთან და მიიტანეს სურნელებანი, მომზადებული რომ ჰქონდათ.
2 . კვირის პირველ დღეს უთენია მივიდნენ სამარხთან და მიიტანეს სურნელებანი, მომზადებული რომ ჰქონდათ.
3 . შიგნით რომ შევიდნენ, ვერ ნახეს უფალ იესოს სხეული.
4 . ამის გამო შეფიქრიანდნენ და აჰა, მათ წინაშე ბრწყინვალე სამოსლით მოსილი ორი მამაკაცი წარდგა.
5 . შეძრწუნებულთ და მიწისკენ სახე დახრილთ, უთხრეს: "რად ეძებთ ცოცხალს მკვდრებს შორის?
6 . არ არის აქ, არამედ აღდგა. გაიხსენეთ რას გეუბნებოდათ ჯერ კიდევ გალილეაში:
7 . რომ ძე კაცისა ცოდვილ კაცთა ხელთ უნდა გადაეცეს, ჯვარს ეცვას და მესამე დღეს აღდგეს”.
8 . და გაიხსენეს მისი ნათქვამი.
9 . დაბრუნდნენ სამარხიდან და ყოველივე ეს უამბეს თერთმეტსა და ყველა დანარჩენს.
10 . ესენი იყვნენ მარიამ მაგდალელი, იოანა და იაკობის დედა მარიამი, და დანარჩენები მათთან ერთად, რომლებმაც მოუთხრეს მოციქულებს ეს ამბავი.
11 . მაგრამ ფუჭად მოეჩვენათ ეს სიტყვები და არ დაიჯერეს.
12 . პეტრე კი ადგა, სამარხისკენ გაიქცა და, რომ დაიხარა, მხოლოდ ტილოები დაინახა; და დაბრუნდა მომხდარის გამო გაკვირვებული.
13 . და აჰა, იმავე დღეს ორი მათგანი მიდიოდა სოფელში, რომელიც სამოცი სტადიონით იყო დაშორებული იერუსალიმიდან და ერქვა ემაუსი.
14 . ისინიც ყველა იმ ამბავზე ლაპარაკობდნენ ერთმანეთში, რაც მოხდა.
15 . ამ ლაპარაკსა და მსჯელობაში რომ იყვნენ, თვითონ იესო მიუახლოვდა და დაემგზავრა მათ.
16 . მაგრამ თვალები დახშული ჰქონდათ, რომ ვერ ეცნოთ იგი.
17 . უთხრა მათ: "რაზე მსჯელობთ ერთმანეთში, გზად მიმავალნი?” ისინი კი დამწუხრებულნი შეჩერდნენ.
18 . ერთმა მათგანმა, სახელად კლეოპამ, უთხრა: "ნუთუ შენ ერთადერთი უცხო ხარ იერუსალიმში, რომელმაც არ იცი, რა მოხდა იქ ამ დღეებში?”
19 . ჰკითხა მათ: "რა მოხდა?” ხოლო მათ უპასუხეს: "იესო ნაზარეველი, რომელიც იყო კაცი წინასწარმეტყველი, საქმითა და სიტყვით ძლიერი ღმერთისა და მთელი ხალხის წინაშე,
20 . ჩვენმა მღვდელმთავრებმა და მთავრებმა სიკვდილის მისასჯელად გადასცეს და ჯვარს აცვეს.
21 . ჩვენ კი ვიმედოვნებდით, რომ სწორედ ის იყო, ვისაც უნდა გამოესყიდა ისრაელი. აგერ, უკვე მესამე დღეა, რაც ეს მოხდა.
22 . მაგრამ ზოგიერთმა ჩვენიანმა დედაკაცმა გაგვაოცა. ისინი დილაადრიან მივიდნენ სამარხთან,
23 . ვერ იპოვეს მისი ცხედარი, მოვიდნენ და თქვეს, ანგელოზები ვიხილეთო, რომელთაც უთქვამთ, ცოცხალიაო.
24 . ზოგიერთი ჩვენგანიც წავიდა სამარხის სანახავად და მათაც, იგივე ნახეს, რაც დედაკაცებმა გვითხრეს. ის კი ვერ ნახეს”.
25 . მან უთხრა: "ჰოი, უგუნურნო და გულით მძიმენო, ყოველივე იმის სარწმუნებლად, რაც ილაპარაკეს წინასწარმეტყველებმა.
26 . განა ასე არ უნდა დატანჯულიყო ქრისტე და შესულიყო თავის დიდებაში?”
27 . მოსედან და ყველა წინასწარმეტყველიდან მოყოლებული განუმარტავდა მათ ყოველ წერილში მის შესახებ ნათქვამს.
28 . მიუახლოვდნენ იმ სოფელს, სადაც მიდიოდნენ; ის კი თითქოს გზის გაგრძელებას აპირებდა.
29 . მაგრამ ისინი აკავებდნენ და ეუბნებოდნენ: "დარჩი ჩვენთან, რადგან დღე უკვე მიიწურა და მწუხრი ჩამოდგა”. ისიც შევიდა მათთან დასარჩენად.
30 . ინახად რომ დაჯდა, აიღო პური, აკურთხა, გატეხა და მიაწოდა მათ.
31 . მაშინ თვალი აეხილათ და იცნეს იგი. მაგრამ ის უჩინარი შეიქნა მათთვის.
32 . უთხრეს ერთმანეთს: "განა არ გიზგიზებდა ჩვენში გული, როცა გველაპარაკებოდა გზაში და განგვიმარტავდა წერილებს?”
33 . ადგნენ და მაშინვე დაბრუნდნენ იერუსალიმში, მონახეს შეკრებილნი თერთმეტნი და მათთან მყოფნი,
34 . რომლებიც ამბობდნენ, რომ უფალი ჭეშმარიტად აღდგა და ეჩვენა სიმონს.
35 . მათაც უამბეს გზაში მომხდარი და ისიც, როგორ იცნეს იგი პურის გატეხისას.
36 . ამას რომ ლაპარაკობდნენ, თვითონ იესო ჩადგა მათ შორის და უთხრა: "მშვიდობა თქვენდა!”
37 . შეძრწუნებულებმა და შეშინებულებმა იფიქრეს, რომ სულს ხედავდნენ.
38 . მაგრამ მან უთხრა: "რატომ შეძრწუნდით? რატომ გებადებათ გულში ასეთი ფიქრები?
39 . შეხედეთ ჩემს ხელებსა და ფეხებს. ეს მე ვარ თვითონ. შემეხეთ და ნახეთ, რადგან სულს არ აქვს ხორცი და ძვლები, მე კი მაქვს, როგორც ხედავთ”.
40 . ეს რომ უთხრა, უჩვენა მათ ხელები და ფეხები;
41 . მაგრამ რაკი სიხარულისგან ვერ იჯერებდნენ და გაოცებულები იყვნენ; ჰკითხა მათ: "საჭმელი თუ გაქვთ აქ?”
42 . და მიაწოდეს შემწვარი თევზის ნაწილი და გოლეული.
43 . აიღო და მათ თვალწინ შეჭამა.
44 . უთხრა მათ: "ეს არის ჩემი სიტყვები, რომელთაც გეუბნებოდით, ვიდრე თქვენთან ვიყავი: რომ უნდა აღსრულდეს ყოველივე, რაც მოსეს რჯულში, წინასწარმეტყველებსა და ფსალმუნებშია დაწერილი ჩემზე”.
45 . და გაუხსნა მათ გონება წერილების გასაგებად.
46 . უთხრა: "ასე წერია, რომ ქრისტე უნდა დაიტანჯოს და მკვდრეთით აღდგეს მესამე დღეს;
47 . და იქადაგება მისი სახელით მონანიება ცოდვათა მისატევებლად იერუსალიმიდან მოყოლებული ყველა ხალხში.
48 . თქვენ კი ამის მოწმენი ხართ.
49 . და აჰა, მე მოვავლენ თქვენზე მამაჩემის აღთქმულს. თქვენ კი, ვიდრე მაღლიდან ძალით შეიმოსებოდეთ, ქალაქში დარჩით.
50 . ბეთანიამდე გაიყვანა და ხელებაპყრობილმა აკურთხა ისინი.
51 . კურთხევისას განშორდა მათ და ზეცად ამაღლდა.
52 . მათაც თაყვანი სცეს და დიდი სიხარულით დაბრუნდნენ იერუსალიმში.
53 . გამუდმებით ტაძარში იყვნენ და ღმერთს აქებდნენ და ადიდებდნენ. ამინ!
1 . ორმოცდამეათე დღის ზეიმმა რომ მოაწია, ყველანი ერთად იყვნენ.
2 . მოულოდნელად ხმაური გაისმა ზეციდან, თითქოს ძლიერმა ქარმა დაჰბერაო, და აავსო მთელი სახლი, სადაც ისხდნენ.
3 . და ეჩვენათ მათ გაყოფილი ენები, როგორც ცეცხლოვანნი და სათითაოდ დაივანა თითოეულ მათგანზე.
4 . ყველანი აღივსნენ სულიწმიდით და იწყეს ლაპარაკი სხვადასხვა ენებზე, როგორც სული ამეტყველებდა მათ.
5 . და იმყოფებოდნენ მაშინ იერუსალიმში იუდეველნი, ღვთისმოშიში კაცები, ცისქვეშეთში მყოფი ყველა ერიდან.
6 . როცა ეს ხმაური გაისმა, ბევრმა მოიყარა თავი და შეშფოთდა, რადგან თითოეულს ესმოდა, როგორ მეტყველებდნენ ისინი მის საკუთარ ენაზე.
7 . ყველანი გაოცდნენ და გაკვირვებულნი ამბობდნენ: "განა ეს ყველანი, ვინც ლაპარაკობენ, გალილეველები არ არიან?
8 . როგორღა გვესმის თითოეულ ჩვენგანს საკუთარ ენაზე, რომელშიც ვიშვით?
9 . პართელები და მიდიელები, ელამელები და შუამდინარეთის, იუდეის, კაბადოკიის, პონტოსა და აზიის მკვიდრნი,
10 . ფრიგიისა და პამფილიის, ეგვიპტისა და კვირინეის მხარეს მდებარე ლიბიის ოლქების, და რომიდან ამოსულნი,
11 . როგორც იუდევლები ისე პროზელიტები, კრეტელები და არაბები ვუსმენთ, ჩვენი ენებით რომ ლაპარაკობენ ღვთის დიდ საქმეებზე”.
12 . ყველა გაოცებული იყო, საგონებელში ჩავარდნენ და ერთმანეთს ეკითხებოდნენ: "ნეტა, რას ნიშნავს ეს?”
13 . სხვები კი დაცინვით ამბობდნენ, მაჭრით არიანო მთვრალები.
14 . ხოლო პეტრე თერთმეტთან ერთად წამოდგა, ხმა აიმაღლა და უთხრა მათ: "იუდეველნო და იერუსალიმის ყველა მკვიდრო! დაე ცნობილი იყოს ეს თქვენთვის. ყური დაუგდეთ ჩემს ნათქვამს.
15 . ვინაიდან მთვრალები არ არიან ისინი, თქვენ რომ გგონიათ, რამეთუ დღის მესამე საათია ახლა.
16 . არამედ, ეს ითქვა წინასწარმეტყველ იოელის მეშვეობით:
17 . იქნება უკანასკნელ დღეებში, ამბობს ღმერთი, რომ ჩემი სულისგან გადმოვღვრი ყველა ხორციელზე და იწინასწარმეტყველებენ თქვენი ძენი და ასულნი; თქვენი ჭაბუკნი ჩვენებებს იხილავენ და თქვენს მოხუცებულებს სიზმრები დაესიზმრებათ.
18 . ჩემს მონებსა და მხევლებზეც გადმოვღვრი იმ დღეებში ჩემი სულისგან და იწინასწარმეტყველებენ.
19 . ვუჩვენებ სასწაულებს მაღლა ცაში და ნიშნებს - დაბლა დედამიწაზე, სისხლს, ცეცხლსა და კვამლის ბოლქვებს.
20 . მზე წყვდიადად იქცევა და მთვარე სისხლად, სანამ დადგებოდეს უფლის დღე, დიადი და ბრწყინვალე.
21 . და იქნება: ყოველი, ვინც მოუხმობს უფლის სახელს, გადარჩება.
22 . ისრაელის კაცნო, ისმინეთ ეს სიტყვები: იესო ნაზარეველი, კაცი ღვთისგან თქვენთვის დამოწმებული, ძალით, სასწაულებით და ნიშნებით, ღმერთმა რომ მოახდინა მისი მეშვეობით თქვენ შორის, როგორც თვითონვე იცით,
23 . იგი, ღვთის ჩანაფიქრით და წინასწარცოდნით გადმოგეცათ, თქვენ კი ურჯულოთა ხელით ჯვარს აცვით და მოკალით.
24 . მაგრამ ღმერთმა აღადგინა იგი და შეხსნა სიკვდილის ბორკილები, რადგან შეუძლებელი იყო სიკვდილს დაეკავებინა იგი.
25 . ვინაიდან დავითიც ამბობს მასზე: ყოველთვის ჩემს წინაშე ვხედავდი უფალს, რადგან ის ჩემს მარჯვნივაა, რომ არ შევდრკე.
26 . ამიტომ გაიხარა ჩემმა გულმა და ამღერდა ჩემი ენა, ჩემი სხეულიც კი იმედში განისვენებს.
27 . რადგან არ მიმატოვებ მკვდართა სამყოფელში და ხრწნილებას არ ახილვინებ შენს წმიდას.
28 . შენ შემაცნობინე სიცოცხლის გზა და სიხარულით მავსებ შენს თანდასწრებაში.
29 . კაცნო, ძმანო, პირდაპირ უნდა გითხრათ მამამთავარ დავითზე, რომ ის გარდაიცვალა და დაიკრძალა, და მისი სამარხი ჩვენს შორისაა ამ დღემდე.
30 . მაგრამ ის წინასწარმეტყველი იყო და იცოდა, რომ ღმერთმა შეჰფიცა, მისი საზარდულის ნაყოფი დაესვა მის ტახტზე.
31 . მან წინასწარხედვით თქვა ქრისტეს აღდგომაზე, რომ არ იქნებოდა მიტოვებული მკვდართა სამყოფელში და მისი ხორცი არ იხილავდა ხრწნილებას.
32 . ეს იესო აღადგინა ღმერთმა, რისი მოწმენიც ვართ ჩვენ ყველანი.
33 . ამგვარად ამაღლდა იგი ღმერთის მარჯვნივ, მამისგან სულიწმიდის აღთქმა მიიღო და მოჰფინა იგი, რასაც თქვენც ხედავთ და ისმენთ.
34 . რადგან დავითი არ ამაღლებულა ზეცად; თვითონვე ამბობს: უთხრა უფალმა ჩემს უფალს: დაჯექი ჩემს მარჯვნივ,
35 . ვიდრე დავამხობდე შენს მტრებს შენს ფერხთა სადგამად.
36 . მაშ, მტკიცედ იცოდეს ისრაელის მთელმა სახლმა, რომ ღმერთმა გახადა უფლად და ქრისტედ ეს იესო, რომელიც თქვენ ჯვარს აცვით”.
37 . ეს რომ მოისმინეს, გულზე მოხვდათ და ჰკითხეს პეტრესა და დანარჩენ მოციქულებს: "როგორ მოვიქცეთ, კაცნო, ძმანო?”
38 . ხოლო პეტრემ უთხრა მათ: "მოინანიეთ და ყოველი თქვენგანი მოინათლოს იესო ქრისტეს სახელით ცოდვების მისატევებლად, და მიიღებთ სულიწმიდის ნიჭს.
39 . რადგან თქვენ გეკუთვნით აღთქმა, და თქვენს შვილებს, და ყველა შორეულს, ვისაც კი მოუხმობს უფალი, ჩვენი ღმერთი”.
40 . და მრავალი სხვა სიტყვითაც უმოწმებდა, შეაგონებდა და ეუბნებოდა: გადაირჩინეთ თავი ამ გახრწნილი თაობისგანო.
41 . ამრიგად, ვინც მიიღო მისი სიტყვა, კიდეც მოინათლა და სამი ათასამდე სული შეემატათ იმ დღეს.
42 . და გამუდმებით მოციქულთა მოძღვრებაში, მოზიარეობაში, პურის გატეხვასა და ლოცვაში მკვიდრობდნენ ისინი.
43 . ყოველი სული შიშმა მოიცვა, რამეთუ მრავალი სასწაული და ნიშანი ხდებოდა მოციქულთა მიერ.
44 . ყველა მორწმუნე ერთად იყო და ყველაფერი საერთო ჰქონდათ.
45 . მამულებსა და ქონებას ჰყიდდნენ და უნაწილებდნენ ყველას, თითოეულს საჭიროების მიხედვით.
46 . ყოველდღე ერთსულოვნად იყვნენ ტაძარში, სახლებში პურს ტეხდნენ და მხიარულებითა და გულუბრალოებით ღებულობდნენ საზრდოს.
47 . აქებდნენ ღმერთს და მთელი ხალხის წინაშე იხვეჭდნენ კეთილგანწყობას, ხოლო უფალი ყოველდღე მატებდა ეკლესიას გადარჩენილებს.
1 . იმ დღეებში, მეფე ჰეროდემ საბოროტოდ აღმართა ხელი ეკლესიის ზოგიერთ წევრზე.
2 . მან მახვილით მოაკვლევინა იაკობი, იოანეს ძმა;
3 . და როცა დაინახა, რომ ამით იუდევლებს აამა, პეტრეც დააპატიმრა. უფუარობის დღეები იყო.
4 . შეიპყრო თუ არა, სატუსაღოში ჩასვა და ჯარისკაცთა ოთხ ოთხეულს უბრძანა მისი დაცვა. განზრახული ჰქონდა, პასექის შემდეგ გამოეყვანა ხალხის წინაშე.
5 . ასე რომ, პეტრეს საპყრობილეში დარაჯობდნენ, ეკლესია კი მხურვალედ ევედრებოდა ღმერთს მისთვის.
6 . იმ ღამეს, ჰეროდემ მისი გამოყვანა რომ განიზრახა, ორმაგი ბორკილებით შეკრულ პეტრეს ორ ჯარისკაცს შორის ეძინა, კართან მდგარი მცველები კი საპყრობილეს დარაჯობდნენ.
7 . და აჰა, უფლის ანგელოზი წარდგა და სინათლე გაბრწყინდა საკანში. პეტრეს ფერდში წაჰკრა, გააღვიძა და უთხრა: "ჩქარა ადექი!” და ხელებიდან ბორკილები დასცვივდა.
8 . უთხრა ანგელოზმა: "სარტყელი შემოირტყი და სანდლები ჩაიცვი”. ასეც მოიქცა. უთხრა: "მოსასხამი მოისხი და გამომყევი”.
9 . პეტრეც გამოვიდა და გაჰყვა. არ იცოდა, რომ ის, რასაც ანგელოზი აკეთებდა, ცხადში ხდებოდა; ფიქრობდა, ჩვენებას ვხედავო.
10 . გასცდნენ პირველსა და მეორე საგუშაგოს და ქალაქში შესასვლელ შერკინულ კარიბჭეს მიადგნენ, რომელიც თავისით გაიღო მათ წინაშე. შევიდნენ, ერთი ქუჩა გაიარეს და მაშინვე გაშორდა მას ანგელოზი.
11 . გონს მოეგო პეტრე და თქვა: "ახლა ნამდვილად ვიცი, რომ უფალმა გამოგზავნა თავისი ანგელოზი და დამიხსნა როგორც ჰეროდეს ხელიდან, ისე ყოველივე იმისგანაც, რასაც იუდეველი ხალხი ელოდა”.
12 . გონსმოსული, მიადგა მარკოზად წოდებული იოანეს დედის, მარიამის სახლს, სადაც მრავალნი შეკრებილიყვნენ და ლოცულობდნენ.
13 . პეტრემ ჭიშკარზე რომ დააკაკუნა, ერთი მოახლე, სახელად როდი, კარის გასაღებად გამოვიდა.
14 . როგორც კი პეტრეს ხმა იცნო, ისე გაუხარდა, რომ ჭიშკრის გაღება დაავიწყდა, შინ შევარდა და იქ მყოფთ შეატყობინა, კართან პეტრე დგასო.
15 . უთხრეს: "ჭკუიდან გადახვედი?” ის კი თავისას ამტკიცებდა. და ამბობდნენ: "ეს მისი ანგელოზი იქნება”.
16 . პეტრე კაკუნს განაგრძობდა. კარი რომ გაუღეს, დაინახეს და გაოცდნენ.
17 . მან ხელით ანიშნა, გაჩუმდითო და უამბო, როგორ გამოიყვანა საპყრობილედან უფალმა. ბოლოს თქვა: "შეატყობინეთ ეს ამბავი იაკობსა და ძმებს”. მერე გავიდა და სხვაგან წავიდა.
18 . გამთენიისას ჯარისკაცებს შორის დიდი განგაში ატყდა, პეტრე რა იქნაო?
19 . ჰეროდემ ეძება და ვერ მიაგნო. ბოლოს მცველები დაჰკითხა და ბრძანა, ყველანი დაეხოცათ. მერე იუდეიდან კესარიაში წავიდა და იქ დარჩა.
20 . ჰეროდე გაბრაზებული იყო ტვიროსელებსა და სიდონელებზე. ისინი ერთსულოვნად მივიდნენ მასთან, მიიმხრეს მეფის მესაწოლე ბლასტონი და მშვიდობა ითხოვეს, რადგან ჰეროდეს სამეფოდან საზრდოობდა მათი ქვეყანა.
21 . დაწესებულ დღეს ჰეროდემ სამეფო სამოსი ჩაიცვა, ტახტზე დაჯდა და მათ მიმართა.
22 . ხალხი კი ღაღადებდა: "ღმერთის ხმაა და არა კაცისა”.
23 . მაგრამ მოულოდნელად უფლის ანგელოზმა დასცა იგი, ვინაიდან დიდება არ მიაგო ღმერთს, და მატლებისგან შეჭმულს, სული ამოხდა.
24 . უფლის სიტყვა კი იზრდებოდა და ვრცელდებოდა.
25 . ბარნაბამ და სავლემ გაასრულეს თავიანთი მსახურება, იერუსალიმიდან უკან გაბრუნდნენ და თან წაიყვანეს იოანეც, მარკოზად წოდებული.
1 . "კაცნო, ძმანო და მამანო! ისმინეთ ჩემი თავისმართლება თქვენ წინაშე”.
2 . გაიგონეს თუ არა, რომ ებრაულად ელაპარაკებოდა მათ, კიდევ უფრო გაყუჩდნენ. მან თქვა:
3 . "მე იუდეველი კაცი ვარ, კილიკიის ტარსუსში დაბადებული, ამ ქალაქში გამალიელის ფეხებთან აღზრდილი, ზედმიწევნით განსწავლული მამების რჯულში. ღვთისთვის ისეთივე მოშურნე, როგორც თქვენ ხართ დღეს.
4 . ამ გზაზე მავალთ სასიკვდილოდ ვდევნიდი, ბორკილებს ვადებდი და საპყრობილეში ვყრიდი კაცებსაც და ქალებს.
5 . ამაში მღვდელმთავარიც დამემოწმება და უხუცესთა საბჭოც; მათგან წერილებიც მივიღე დამასკოში მყოფი ძმებისთვის და წავედი, რომ იქაურებიც იერუსალიმში მომეყვანა დასასჯელად.
6 . მაგრამ გზაზე მდგარი, დამასკოს რომ ვუახლოვდებოდი, შუადღისას, უეცრად ძლიერი ნათელი გაბრწყინდა ჩემს ირგვლივ ზეციდან.
7 . მიწაზე დავეცი და ხმა მომესმა, რომელმაც მითხრა: სავლე, სავლე, რად მდევნი მე?
8 . მივუგე: ვინა ხარ, უფალო? მან მითხრა: მე ვარ იესო ნაზარეველი, რომელსაც შენ დევნი.
9 . ჩემთან მყოფებმაც იხილეს ნათელი, მაგრამ ჩემი მოლაპარაკის ხმა არ სმენიათ.
10 . ვუთხარი: რა ვქნა, უფალო? ხოლო უფალმა მითხრა: ადექი, შედი დამასკოში და იქ გეუწყება ყოველივე, რისი გაკეთებაც გაქვს დავალებული.
11 . რაკი იმ ნათლის დიდებისგან ვეღარაფერს ვხედავდი, ჩემთანმყოფებმა ხელჩაკიდული მიმიყვანეს დამასკოში.
12 . ვინმე ანანია, რჯულის მიხედვით ღვთისმოშიში კაცი, რომელსაც იქ მცხოვრები ყველა იუდეველი ემოწმებოდა,
13 . მოვიდა ჩემთან, გვერდით დამიდგა და მითხრა: სავლე, ძმაო, აგეხილოს თვალი! და მე იმ წამსვე დავინახე იგი.
14 . მითხრა: ჩვენი მამების ღმერთმა წინასწარ დაგადგინა, რომ შეიცნო მისი ნება, იხილო მართალი და მისი ბაგიდან ისმინო ხმა.
15 . რადგან შენ იქნები მისი მოწმე ყველა ადამიანის წინაშე იმის გამო, რაც იხილე და ისმინე.
16 . ახლა რაღად აყოვნებ? ადექი, მოინათლე, ჩამოირეცხე შენი ცოდვები და უფლის სახელს მოუხმე.
17 . ხოლო იერუსალიმში რომ დავბრუნდი და ტაძარში ვლოცულობდი, ხილვა მქონდა.
18 . ვიხილე უფალი და მითხრა მან: იჩქარე, მალე გაეცალე იერუსალიმს, რადგან არ მიიღებენ შენს მოწმობას ჩემზე.
19 . ვუთხარი: უფალო, მათ იციან, რომ მე საპყრობილეებში ვყრიდი და სინაგოგებში ვცემდი შენს მორწმუნეებს.
20 . როცა შენი მოწამის, სტეფანეს სისხლი იღვრებოდა, მეც იქ ვიდექი, ვიწონებდი ამას და მისი მკვლელების ტანისამოსს ვდარაჯობდი.
21 . მითხრა: წადი, შორს გაგზავნი წარმართებთან”.
22 . მითხრა: წადი, შორს გაგზავნი წარმართებთან”.
23 . ამ სიტყვამდე მოუსმინეს, მერე ხმა აღიმაღლეს და თქვეს: "აღიგავოს მიწის პირისგან ასეთი კაცი, რადგან არ არის სიცოცხლის ღირსი!”
24 . ამას გაჰყვიროდნენ, ტანისამოსს იგლეჯდნენ და ჰაერში მტვრის კორიანტელს აყენებდნენ.
25 . ათასისთავმა ბრძანა ციხე-სიმაგრეში შეეყვანათ იგი, გაეშოლტათ და დაეკითხათ, რათა გაეგოთ, ასე რატომ ღრიალებდნენ მის წინააღმდეგ.
26 . ეს რომ ასისთავმა გაიგო, ათასისთავთან მივიდა და უთხრა: "რას აპირებ, რომაელი ყოფილა ეს კაცი!”
27 . მივიდა ათასისთავი და ჰკითხა: "მითხარი, რომაელი ხარ?” მიუგო: "დიახ”.
28 . უთხრა ათასისთავმა: "მე დიდი თანხით მოვიპოვე რომის მოქალაქეობა”. ხოლო პავლემ მიუგო: "მე კი - დაბადებით”.
29 . მაშინ მყისვე მოეშვნენ, ვისაც მისი დაკითხვა სურდა; ათასისთავს შეეშინდა, როცა გაიგო, რომ რომის მოქალაქეა, მან კი შეაბორკინა იგი.
30 . მეორე დღეს გადაწყვიტა დანამდვილებით გაეგო, რა ბრალს სდებდნენ იუდევლები. შეხსნა ბორკილები და მღვდელმთავრებისა და მთელი სინედრიონის შეკრება ბრძანა; მოიყვანა პავლე და მათ შორის ჩააყენა.
1 . უთხრა აგრიპამ პავლეს: "ნება გეძლევა საკუთარ თავზე ილაპარაკო”. მაშინ პავლემ ხელი გაიწოდა და თავის დასაცავად თქვა:
2 . "ბედნიერად ვთვლი ჩემს თავს, მეფე აგრიპავ, რომ დღეს შემიძლია შენს წინაშე ვიმართლო თავი ყველაფერში, რაშიც იუდევლები მდებენ ბრალს.
3 . მით უმეტეს, რომ იუდეველთა ყველა ჩვეულებასა და სადავო საკითხს იცნობ. ამიტომ გთხოვ სულგრძელად მომისმინო.
4 . ყველა იუდეველმა იცის ჩემი ცხოვრება სიჭაბუკიდან, რომელიც იმთავითვე ჩემს ხალხში, იერუსალიმში გავატარე.
5 . დიდი ხანია მიცნობენ და შეუძლიათ დამემოწმონ თუ მოისურვებენ, რომ მე, ჩვენი უზუსტესი სარწმუნოების მიმდინარეობის მიხედვით ვცხოვრობდი, როგორც ფარისეველი.
6 . და ახლა იმ აღთქმის იმედის გამო ვდგავარ სამსჯავროს წინაშე, რომელიც ღმერთმა ჩვენს მამებს მისცა,
7 . რომლის ასრულების იმედი აქვს ჩვენს თორმეტ ტომს, დღედაღამ გულმოდგინედ რომ ემსახურება ღმერთს. სწორედ ამ იმედისთვის მდებენ ბრალს იუდევლები, მეფევ!
8 . დაუჯერებლად რატომ უნდა მიაჩნდეს ვინმეს, რომ ღმერთი მკვდრებს აღადგენს?
9 . მართალია, მეც ვფიქრობდი, რომ ყველა ღონე უნდა მეხმარა იესო ნაზარეველის სახელის წინააღმდეგ,
10 . ასეც ვიქცეოდი იერუსალიმში; და მღვდელმთავართა მიერ მოცემული ძალაუფლებით აღჭურვილმა მრავალი წმიდანი ჩავყარე საპყრობილეში და მათ დახოცვაზე თანხმობას ვიძლეოდი.
11 . ყველა სინაგოგაში მრავალგზის ვტანჯავდი მათ და ვაიძულებდი დაეგმოთ. მეტისმეტად განმძვინვარებული, სხვა ქალაქებშიც ვდევნიდი მათ.
12 . სწორედ ამისთვის მივდიოდი დამასკოში მღვდელმთავართა ძალაუფლებითა და დავალებით.
13 . შუადღისას, მეფევ, გზაზე ციდან გადმოსული, მზეზე ბრწყინვალე სინათლე ვიხილე, რომელიც მე და ჩემს თანამგზავრებს მოგვეფინა.
14 . ყველანი მიწაზე დავემხეთ და ჩამესმა ხმა, რომელმაც ებრაულად მითხრა: საულ, საულ, რად მდევნი მე? გაგიჭირდება წიხლვა დეზისა.
15 . მივუგე: ვინ ხარ, უფალო? მითხრა: მე ვარ იესო, რომელსაც შენ სდევნი.
16 . წამოდექი, ფეხზე დადექი; რადგან იმისთვის გამოგეცხადე, რომ მსახურად და მოწმედ დაგაყენო იმისა, რაც იხილე და რასაც გიჩვენებ,
17 . რადგან გამოგარჩიე ამ ხალხისგან და წარმართებისგან, რომლებთანაც ახლა გგზავნი
18 . მათი თვალების ასახელად, წყვდიადიდან სინათლისკენ და სატანის ძალაუფლებიდან ღმერთისკენ მოსაქცევად, რათა ჩემდამი რწმენით, მათაც მიიღონ ცოდვების მიტევება და ადგილი განწმედილთა შორის.
19 . ამიტომ, არ ვეურჩე ზეციურ ჩვენებას, მეფე აგრიპავ.
20 . პირველად დამასკოსა და იერუსალიმის მკვიდრთ, მერე კი იუდეის მთელ ქვეყანას და აგრეთვე წარმართებს ვუქადაგებდი მონანიებას, ღვთისკენ მოქცევას, და მონანიების ღირსი საქმეების აღსრულებას.
21 . ამისათვის შემიპყრეს ტაძარში იუდევლებმა და მოკვლა დამიპირეს.
22 . მაგრამ ღვთის შეწევნით, დღემდე ვდგავარ, ვუმოწმებ მცირესა და დიდს, და არაფერი მითქვამს იმაზე მეტი, რასაც წინასწარმეტყველნი და მოსე ამბობდნენ მომავალ მოვლენებზე,
23 . რომ უნდა წამებულიყო ქრისტე და პირველი აღმდგარიყო მკვდართაგან; და სინათლე ექადაგა ამ ხალხისთვის და წარმართებისთვის”.
24 . თავს რომ ასე იცავდა, ფესტუსმა ხმამაღლა თქვა: "შეიშალე პავლე! დიდ წიგნიერებას სიგიჟემდე მიყავხარ”.
25 . პავლემ კი მიუგო: "მე არ შევშლილვარ, აღმატებულო ფესტუს, არამედ ჭეშმარიტებისა და კეთილგონიერების სიტყვებს ვლაპარაკობ.
26 . იცის ეს ამბავი მეფემ, რომლის წინაშეც თამამად ვლაპარაკობ; არ მჯერა, რომ მისთვის აქედან რაიმე იყოს დაფარული, რადგან ეს სადღაც გადაკარგულში არ მომხდარა.
27 . წინასწარმეტყველების თუ გწამს, მეფე აგრიპავ? ვიცი, რომ გწამს”.
28 . ხოლო აგრიპამ პავლეს უთხრა: ცოტაც და ქრისტიანად მაქცევ.
29 . პავლემ კი თქვა: "ღმერთს ვევედრები, რომ ადრე თუ გვიან, არა მხოლოდ შენ, არამედ ყველა, ვინც დღეს მისმენს, ისეთი გახდეს, როგორიც მე ვარ, ოღონდ ამ ბორკილების გარეშე”.
30 . ეს რომ თქვა, მეფე და გამგებელი, ბერნიკე და მასთან მსხდომნი წამოიშალნენ,
31 . განზე გადგნენ და ერთმანეთს უთხრეს, ეს კაცი არაფერს აკეთებს ისეთს, სიკვდილს ან ბორკილებს რომ იმსახურებდესო.
32 . ხოლო აგრიპამ უთხრა ფესტუსს: "შეიძლებოდა ამ კაცის გათავისუფლება, კეისრის სამსჯავრო რომ არ მოეთხოვა”.
1 . ჩემო ძმებო, მიკერძოება ნუ გექნებათ ჩვენი დიდების უფლის, იესო ქრისტეს რწმენაში.
2 . რადგან თუ შემოვა თქვენს სინაგოგაში ოქროსბეჭდიანი, ბრწყინვალე სამოსელში გამოწყობილი კაცი და შემოვა აგრეთვე ღარიბი ჭუჭყიანი სამოსით,
3 . შეხედავთ ბრწყინვალე სამოსში გამოწყობილს და ეტყვით, აქ დაბრძანდითო კარგად, ღარიბს კი ეტყვით, შენ მანდ იდექი, ანდა, აქ დაჯექი, ჩემს ფერხთითო.
4 . განა ამით არ განარჩევთ თქვენში და ბოროტი ფიქრებით განმკითხველნი არ გამოდიხართ?
5 . ისმინეთ, ჩემო საყვარელო ძმებო: განა ღმერთმა წუთისოფლის ღარიბები არ აირჩია რწმენით მდიდრებად და იმ სამეფოს მემკვიდრეებად, რომელიც მის მოყვარულებს აღუთქვა?
6 . თქვენ კი უპატიოდ ჰყავით ღარიბი. განა მდიდრები არ გჩაგრავენ და არ მიგათრევენ სამსჯავროებში?
7 . განა ისინი არ გმობენ თქვენს კეთილ სახელს, რომლითაც თქვენ იწოდებით?
8 . თუ ასრულებთ სამეფო რჯულს წერილის მიხედვით: "შეიყვარე მოყვასი შენი, როგორც თავი შენი”, კარგს შვრებით.
9 . მაგრამ თუ პირფერობთ, ცოდვას სჩადიხართ და რჯული გამხელთ, როგორც რჯულის დამრღვევთ,
10 . რადგან, ვინც მთელ რჯულს იცავს და ერთში შესცოდავს, იგი ყველაფერში დამნაშავე ხდება.
11 . რადგან "არ იმრუშო!”-ს მთქმელმა ასევე თქვა: "არ მოკლა!” და თუ არ მრუშობ, მაგრამ კლავ, რჯულის დამრღვევი ხარ.
12 . ისე ილაპარაკეთ და ისე მოიქეცით, როგორც თავისუფლების რჯულით განსაკითხველებმა.
13 . რადგან უმოწყალო სამსჯავრო - წყალობის არამქნელს. წყალობა აღემატება სამსჯავროს.
14 . ჩემო ძმებო, რა სარგებელია, თუ ვინმე იტყვის, რომ რწმენა აქვს, საქმენი კი არ გააჩნია? ასეთ რწმენას არ ძალუძს მისი ხსნა!
15 . თუ ძმა ან და შიშველია და დღიური საზრდო აკლია,
16 . რომელიმე თქვენგანი კი ეტყვის მას, მშვიდობით წადი, გათბი და ისაზრდოვეო, სხეულისთვის საჭიროს კი არას მისცემს, რა სარგებელია?
17 . ასევეა რწმენაც - თუ საქმენი არ გააჩნია, თავისთავად მკვდარია.
18 . მაგრამ ვინმე იტყვის: "შენ გაქვს რწმენა, მე კი მაქვს საქმენი”. მაჩვენე შენი რწმენა საქმეთა გარეშე და გაჩვენებ ჩემს რწმენას ჩემს საქმეთაგან.
19 . შენ გწამს, რომ ღმერთი ერთია? კარგს შვრები. მაგრამ ეშმაკებსაც სწამთ იგი და თრთიან.
20 . შენ კი, ფუჭო ადამიანო, გსურს გაიგო, რომ რწმენა საქმის გარეშე მკვდარია?
21 . განა მამაჩვენი აბრაჰამი, საქმით არ გამართლდა, როცა თავის ძეს ისაკს სამსხვერპლოზე სწირავდა?
22 . ხედავ, რწმენა მოქმედებდა მის საქმეებთან ერთად. საქმეებით კი სრული შეიქმნა რწმენა;
23 . და აღსრულდა წერილი, რომელიც ამბობს: "ერწმუნა აბრაჰამი უფალს, ეს სიმართლედ ჩაეთვალა მას და ეწოდა ღვთის მეგობარი”.
24 . ხომ ხედავთ, საქმით მართლდება კაცი და არა მხოლოდ რწმენით.
25 . ასევე რახაბ მეძავიც განა საქმეებით არ გამართლდა, როცა შინ მიიღო წარგზავნილნი და სხვა გზით გაისტუმრა?
26 . რადგან როგორც სხეულია მკვდარი სულის გარეშე, ასევე მკვდარია რწმენაც საქმეთა გარეშე.
1 . ამიტომ, რაკი ღვთის წყალობით ასეთი მსახურება გვაქვს, არ ვცხრებით,
2 . არამედ უარვყავით ყოველივე რაც სამარცხვინო და დაფარულია, და არა მზაკვრობითა და ღვთის სიტყვის გაყალბებით, არამედ ჭეშმარიტების წარმოჩენით წარვუდგენთ ჩვენს თავს ყველა ადამიანის სინდისს, ღვთის წინაშე.
3 . თუ არის კიდეც დაფარული ჩვენი სახარება, დაღუპულთათვის არის დაფარული.
4 . ურწმუნოთათვის, რომლებსაც ამ წუთისოფლის ღმერთმა დაუბრმავა გონება, რათა არ ებრწყინა მათთვის სახარების ნათელს ქრისტეს დიდებაზე, რომელიც ღვთის ხატია.
5 . ვინაიდან ჩვენს თავს კი არ ვქადაგებთ, არამედ ქრისტე იესოს, უფალს; ხოლო ჩვენ თქვენი მონები ვართ იესოსთვის.
6 . ვინაიდან ღმერთმა, რომელმაც ბრძანა, სინათლე გამობრწყინებულიყო ბნელიდან, ჩვენი გულებიც გაანათა; რათა მოეცა ღვთის დიდების შემეცნების სინათლე, რომელიც ქრისტეს სახეზეა.
7 . მაგრამ, ეს განძი თიხის ჭურჭლებში გვაქვს, რათა აღმატებული ძლიერება ღვთისგან იყოს და არა ჩვენგან.
8 . ყველაფერში შევიწროებულნი ვართ, მაგრამ არა დათრგუნულნი; შეწუხებულნი ვართ, მაგრამ არა სასოწარკვეთილნი;
9 . დევნილნი ვართ, მაგრამ არა მიტოვებულნი; გადაყრილნი ვართ, მაგრამ არა დაღუპულნი.
10 . უფალ იესოს სიკვდილს მუდამ სხეულით ვატარებთ, რათა იესოს სიცოცხლეც გამოჩნდეს ჩვენს სხეულში.
11 . ვინაიდან ჩვენ, ცოცხლები, მუდამ ვეძლევით სიკვდილს იესოსთვის, რათა იესოს სიცოცხლეც გამოჩნდეს ჩვენს მოკვდავ სხეულებში.
12 . ამრიგად, ჩვენში სიკვდილი მოქმედებს, თქვენში კი - სიცოცხლე.
13 . და რაკი იგივე რწმენის სული გვაქვს, როგორც სწერია: ‘მწამდა და ამიტომ ვლაპარაკობდი’, ჩვენც გვწამს და ამიტომ ვლაპარაკობთ;
14 . რადგან ვიცით, რომ ის, ვინც უფალი იესო აღადგინა, ჩვენც აღგვადგენს იესოსთან ერთად და წარგვადგენს თქვენთან ერთად.
15 . ეს ყველაფერი თქვენთვის არის, რათა მრავალთა მიმართ მადლის გავრცელებით, მრავლდებოდეს მადლიერება, ღმერთის სადიდებლად.
16 . ამიტომ არ ვცხრებით, თუმცა კი იხრწნება ჩვენი გარეგანი კაცი, ჩვენი შინაგანი მაინც ახლდება დღითი დღე.
17 . ვინაიდან ჩვენი მსუბუქი და ხანმოკლე ტანჯვა, გარდამეტებულ საუკუნო დიდებას ქმნის ჩვენთვის;
18 . რადგან ვუყურებთ არა ხილულს, არამედ - უხილავს, ვინაიდან ხილული დროებითია, ხოლო უხილავი - საუკუნო.
1 . ღმერთი, ძველთაგან მრავალჯერ და მრავალგვარად ელაპარაკებოდა მამებს წინასწარმეტყველთა მეშვეობით,
2 . ამ უკანასკნელ დღეებში კი გველაპარაკა ძის მიერ, რომელიც ყოვლის მემკვიდრედ დაადგინა და რომლის მეშვეობითაც შექმნა საუკუნეები.
3 . ის არის მისი დიდების ბრწყინვალება და მისი არსების ანარეკლი, რომელსაც თავისი ძალის სიტყვით უპყრია ყოველივე. დაასრულა რა ჩვენი ცოდვებისგან განწმედა, დაჯდა მაღლა, დიდების მარჯვნივ.
4 . ანგელოზებზე იმდენადვე უმაღლესი გახდა, რამდენადაც მათზე უდიდესი სახელი დაიმკვიდრა.
5 . ვინაიდან რომელი ანგელოზისთვის უთქვამს ოდესმე: "ძე ხარ შენ ჩემი, დღეს გშობე შენ”. ან კიდევ: "მე ვიქნები მისი მამა და ის იქნება ჩემი ძე?”
6 . ასევე, როცა კვლავ შემოჰყავს პირმშო ქვეყნად, ამბობს: "დაე, თაყვანი სცეს მას ღვთის ყველა ანგელოზმა”.
7 . ანგელოზებზე კი ამბობს: "ის ქმნის თავის ანგელოზებს სულებად და თავის მსახურებს - ცეცხლის ალად”.
8 . ხოლო ძეზე: "შენი ტახტი, ღმერთო, უკუნითი უკუნისამდეა, შენი მეფობის კვერთხი სიმართლის კვერთხია.
9 . შენ შეიყვარე სიმართლე და შეიძულე ურჯულოება, ამიტომ გცხო ღმერთმა, შენმა ღმერთმა სიხარულის ზეთით, შენს თანამოზიარეებზე მეტად”.
10 . და: "შენ დააფუძნე, უფალო, თავდაპირველად დედამიწა და ზეცა, შენი ხელის ნამოქმედარია.
11 . ისინი დაიღუპებიან, შენ კი დარჩები; და ყოველივე დაძველდება სამოსელივით.
12 . მოსასხამივით დაგორგლავ მათ და სამოსელივით გამოიცვლებიან; შენ კი იგივე ხარ და შენი წლები არ დასრულდება”.
13 . ანგელოზთაგან რომლისთვის უთქვამს ოდესმე: "დაჯექი ჩემს მარჯვნივ, ვიდრე დავამხობდე შენს მტრებს შენს ფერხთა სადგამად?”
14 . განა ყველანი მომსახურე სულები არ არიან, მათთვის სამსახურად წარმოგზავნილნი, ვინც გადარჩენა უნდა დაიმკვიდროს?
1 . ვინაიდან ეს მელქისედეკი, სალიმის მეფე, უზენაესი ღმერთის მღვდელი, შეეგება აბრაჰამს, როდესაც მეფეთა განადგურების შემდეგ ბრუნდებოდა, და აკურთხა იგი.
2 . რომელსაც ყველაფრის მეათედი უწილადა აბრაჰამმა. უწინარეს ყოვლისა, მისი სახელი ნიშნავს სიმართლის მეფეს, შემდეგ სალიმის მეფეს ანუ მშვიდობის მეფეს.
3 . უმამოს, უდედოს, უგვარტომოს, არც დღეთა დასაბამი აქვს, არც სიცოცხლის დასასრული; ღმერთის ძის მსგავსად, რჩება მღვდლად სამუდამოდ.
4 . შეხედეთ ახლა, რამდენად დიდია ის, ვისაც მამამთავარმა აბრაჰამმაც კი უწილადა თავისი ნადავლის მეათედი.
5 . მათ, ვინც ლევიანთაგან მიიღებენ მღვდლობას, რჯულით მცნებადა აქვთ მეათედის აღება ხალხისგან, ანუ თავიანთი ძმებისგან, თუმცა ისინიც აბრაჰამის საზარდულიდან გამოვიდნენ.
6 . ის კი მათი გვარიდან არ არის, მაგრამ მაინც მიიღო მეათედი აბრაჰამისგან და აკურთხა აღთქმის მქონე.
7 . ხოლო ყოველგვარი ცილობის გარეშე, უმცირესი უმეტესის მიერ იკურთხება.
8 . აქ მეათედს ღებულობენ მოკვდავი ადამიანები, იქ კი ის, ვისაც მოწმობა აქვს, რომ ცოცხალია.
9 . და ასე ვთქვათ, თვით ლევიმაც კი, რომელიც მეათედს ღებულობს, აბრაჰამის მეშვეობით გაიღო მეათედი.
10 . ვინაიდან ჯერ კიდევ მამის საზარდულში იყო, როცა მელქისედეკი შეეგება.
11 . მაშ, ლევიანური მღვდელმსახურებით რომ მიიღწეოდეს სრულქმნა (ვინაიდან მისი საშუალებით მიეცა ხალხს რჯული), რაღა საჭირო იქნებოდა სხვა მღვდლის აღდგომა მელქისედეკის წესით, ნაცვლად იმისა, რომ აჰარონის წესით წოდებულიყო?
12 . რადგან მღვდლობის შეცვლასთან ერთად აუცილებელია რჯულის შეცვლაც.
13 . ვინაიდან ის, ვისზედაც ლაპარაკია, ეკუთვნოდა სხვა ტომს, საიდანაც არავინ მიკარებია სამსხვერპლოს;
14 . რადგან ცხადია, რომ ჩვენი უფალი იუდასგან ამობრწყინდა, ამ ტომის მღვდლობაზე კი არაფერი უთქვამს მოსეს.
15 . და კიდევ უფრო ნათელია ის, რომ მელქისედეკის მსგავსად აღდგება სხვა მღვდელი,
16 . რომელიც ხორციელი აღთქმის რჯულის მიხედვით კი არ არის მღვდელი, არამედ უსასრულო სიცოცხლის ძალით.
17 . ვინაიდან დამოწმებულია: "შენ ხარ მღვდელი უკუნისამდე მელქისედეკის წესით”.
18 . ადრინდელი მცნება კი გაუქმდა უსუსურობისა და უსარგებლობის გამო,
19 . ვინაიდან რჯულმა ვერაფერი სრულყო, მაგრამ შემოდის უკეთესი იმედი, რომლის მეშვეობითაც ვუახლოვდებით ღმერთს.
20 . და ეს არ მომხდარა ფიცის გარეშე, -
21 . ვინაიდან ისინი გახდნენ მღვდლები ფიცის გარეშე, ეს კი ფიცით მის მიერ, რომელმაც უთხრა მას: "დაიფიცა უფალმა და არ შეინანებს: შენ ხარ მღვდელი უკუნისამდე მელქისედეკის წესით”.
22 . ესოდენ უმჯობესი აღთქმის თავდები გახდა იესო.
23 . გარდა ამისა, მღვდლები ბევრნი იყვნენ, რადგან სიკვდილის გამო ვერ რჩებოდნენ სამსახურში.
24 . ხოლო მას, იმის გამო, რომ უკუნისამდე რჩება, მარადიული მღვდლობა აქვს.
25 . ამიტომაც ძალუძს სრულად გადაარჩინოს ყველა, ვინც მისი შუამდგომლობით მიეახლება ღმერთს, ვინაიდან მარად ცოცხალია, რათა უშუამდგომლოს მათ.
26 . ასეთი მღვდელმთავარი გვესაჭიროება ჩვენ: წმიდა, უბრალო, უმანკო, ცოდვილთაგან განრიდებული და ცათა ზემოთ ამაღლებული,
27 . რომელსაც არ სჭირდება, როგორც იმ მღვდელმთავრებს, ყოველდღე ჯერ თავისი ცოდვებისთვის შესწიროს მსხვერპლი და შემდეგ ხალხის ცოდვებისთვის; ვინაიდან ეს მან ერთხელ და სამუდამოდ მოიმოქმედა, როცა თავი შესწირა.
28 . ვინაიდან რჯული უძლურ ადამიანებს ადგენს მღვდელმთავრებად, ხოლო რჯულის შემდგომ მოსულმა ფიცის სიტყვამ დაადგინა ძე, უკუნისამდე სრულქმნილი.
1 . გამოცხადება იესო ქრისტესი, ღმერთმა რომ მისცა მას, რათა ეჩვენებინა თავის მსახურთათვის, რა უნდა მოხდეს მალე, და აუწყა თავის მსახურ იოანეს წარმოგზავნილი ანგელოზის მეშვეობით.
2 . რომელმაც დაამოწმა ღვთის სიტყვა, იესო ქრისტეს მოწმობა და ყოველივე, რაც იხილა.
3 . ნეტარია წამკითხველი და მომსმენი ამ წინასწარმეტყველების სიტყვისა და მასში დაწერილის დამცველი, რადგან ახლოა დრო.
4 . იოანე აზიაში შვიდ ეკლესიას: მადლი თქვენ და მშვიდობა მისგან, რომელიც არის, იყო და მოდის; და შვიდი სულისგან, მისი ტახტის წინაშე რომ არიან;
5 . და იესო ქრისტესგან, რომელიც ერთგული მოწმეა, პირმშო მკვდართაგან და მიწიერ მეფეთა მთავარი; მას, რომელმაც შეგვიყვარა და საკუთარი სისხლით გვიხსნა ჩვენი ცოდვებისგან;
6 . და გვქმნა ჩვენ სამეფოდ, და მღვდლებად ღმერთისა და თავისი მამისთვის, მას დიდება და ძლიერება უკუნითი უკუნისამდე, ამინ!
7 . აჰა, მოდის ღრუბლებით და დაინახავს მას ყოველი თვალი, ისინიც, რომელთაც განგმირეს იგი; და აქვითინდება მის წინაშე დედამიწის ყველა ტომი. დიახ, ამინ!
8 . "მე ვარ ანი და ჰაე - ამბობს უფალი ღმერთი - ის, ვინც არის, ვინც იყო და ვინც მოდის, ყოვლისმპყრობელი”.
9 . მე ვარ იოანე, თქვენი ძმა და მოზიარე იესო ქრისტეს ჭირში, მეფობასა და მოთმინებაში; ვიყავი კუნძულზე, პატმოსი რომ ჰქვია, ღვთის სიტყვისა და იესო ქრისტეს მოწმობისთვის.
10 . სულში ვიყავი უფლის დღეს და უკნიდან შემომესმა დიდი ხმა, მსგავსი საყვირის ხმისა.
11 . მითხრა: "მე ვარ ანი და ჰაე, პირველი და უკანასკნელი, რასაც ხედავ, დაწერე წიგნში და დაუგზავნე შვიდ ეკლესიას: ეფესოში, სმირნაში, პერგამოში, თიატირაში, სარდეში, ფილადელფიასა და ლაოდიკიაში”.
12 . მივბრუნდი, რომ დამენახა ხმა, რომელიც მელაპარაკებოდა, და მიბრუნებისას ვიხილე ოქროს შვიდი სალამპრე.
13 . ხოლო შვიდ სალამპრეს შორის ვიხილე მსგავსი კაცის ძისა, რომელსაც მოსასხამი ემოსა და გულმკერდზე ოქროს სარტყელი ერტყა.
14 . მისი თავი და თმები თეთრი იყო, როგორც თეთრი მატყლი, როგორც თოვლი; თვალები მისი, როგორც ცეცხლის ალი.
15 . მისი ფეხები, როგორც ქურაში გავარვარებული სპილენძი, ხოლო მისი ხმა, როგორც ბევრი წყლის ხმაური.
16 . მარჯვენა ხელში ეჭირა შვიდი ვარსკვლავი, მისი პირიდან გამოდიოდა ორლესული მახვილი; და მისი სახე იყო როგორც მზე, თავისი ძლიერებით მბრწყინავი.
17 . ვიხილე და მკვდარივით დავეცი მის ფერხთით. მან თავისი მარჯვენა დამადო და მითხრა: "ნუ გეშინია, მე ვარ პირველი და უკანასკნელი,
18 . და ცოცხალი; მკვდარი ვიყავი და, აჰა, ცოცხალი ვარ უკუნითი უკუნისამდე; მე მაქვს სიკვდილისა და ჯოჯოხეთის გასაღები.
19 . დაწერე, რაც იხილე, რაც არის და რაც იქნება ამის შემდეგ.
20 . რაც შეეხება შვიდი ვარსკვლავის საიდუმლოს, ჩემს მარჯვენაში რომ იხილე, და ოქროს შვიდ სალამპრეს: შვიდი ვარსკვლავი შვიდი ეკლესიის ანგელოზებია, ხოლო შვიდი სალამპრე შვიდი ეკლესიაა”.
1 . შვილებო! ამას გწერთ იმისთვის, რომ არ შესცოდოთ. ხოლო თუ ვინმე შესცოდავს, გვყავს შუამდგომელი მამის წინაშე - მართალი იესო ქრისტე.
2 . ის არის ჩვენი და არა მარტო ჩვენი, არამედ მთელი ქვეყნიერების ცოდვების მიმტევებელი.
3 . იმით გავიგებთ, რომ შევიცანით იგი, თუ ვიცავთ მის მცნებებს.
4 . ვინც ამბობს, შევიცანიო იგი, მაგრამ მის მცნებებს არ იცავს, ცრუა და ჭეშმარიტება არ არის მასში.
5 . ხოლო ვინც მის სიტყვას იცავს, მასშია ჭეშმარიტად აღსრულებული ღვთის სიყვარული; ამით ვიგებთ, რომ მასში ვართ.
6 . ვინც ამბობს, რომ მასში რჩება, მოვალეა ისევე მოიქცეს, როგორც ის იქცეოდა.
7 . საყვარელნო! გწერთ არა ახალ მცნებას, არამედ ძველ მცნებას, რომელიც დასაბამიდან გქონდათ; ძველი მცნება ის სიტყვაა, დასაბამიდან რომ ისმინეთ.
8 . ამასთან, ახალ მცნებასაც გწერთ, რომელიც ჭეშმარიტია მასშიც და თქვენშიც; რადგან სიბნელე გადადის და ჭეშმარიტი სინათლე უკვე ბრწყინავს.
9 . ვინც ამბობს, რომ სინათლეშია, თავისი ძმა კი სძულს, ის ჯერ კიდევ სიბნელეშია.
10 . ვისაც თავისი ძმა უყვარს, ის სინათლეში რჩება და საცდური არ არის მასში.
11 . თავისი ძმის მოძულე კი სიბნელეშია და ბნელში დადის და არ იცის საით მიდის, რადგან სიბნელემ დაუბრმავა თვალები.
12 . თქვენ გწერთ, შვილებო, რადგან მოგეტევათ ცოდვები მისი სახელის მეშვეობით.
13 . თქვენ გწერთ, მამებო, რადგან ის შეიცანით, ვინც დასაბამიდანვეა. თქვენ გწერთ, ჭაბუკებო, რადგან სძლიეთ ბოროტი. მოგწერეთ თქვენ, ყრმებო, რადგან შეიცანით მამა.
14 . მოგწერეთ თქვენ, მამებო, რადგან შეიცანით ის, ვინც დასაბამიდანვეა. თქვენ მოგწერეთ, ჭაბუკებო, ვინაიდან ძლიერნი ხართ და ღვთის სიტყვა იმყოფება თქვენში; და გაიმარჯვეთ ბოროტზე.
15 . ნუ შეიყვარებთ წუთისოფელს, ნურც იმას, რაც წუთისოფელშია. თუ ვინმეს წუთისოფელი უყვარს, მასში არ არის მამის სიყვარული.
16 . ვინაიდან ყოველივე, რაც წუთისოფელშია - ხორციელი გულისთქმა, თვალთა გულისთქმა და ამაო დიდება ცხოვრებისა - მამისგან კი არა, წუთისოფლისგან არის.
17 . წუთისოფელიც გადადის და მისი გულისთქმაც, ღვთის ნების აღმსრულებელი კი უკუნისამდე რჩება.
18 . ყმაწვილნო! უკანასკნელი ჟამია და როგორც გესმათ, რომ მოდის ანტიქრისტე, და უკვე მრავალი ანტიქრისტეა აღმდგარი; ამით ვიგებთ, რომ უკანასკნელი ჟამია.
19 . ისინი ჩვენგან გავიდნენ, თუმცა ჩვენგანნი არ ყოფილან; ვინაიდან ჩვენგანნი რომ ყოფილიყვნენ, ჩვენთანვე დარჩებოდნენ; მაგრამ ამით გახდა ცხადი, რომ ყველანი როდი არიან ჩვენგანნი.
20 . თქვენ კი გაქვთ ცხებულება წმიდის მიერ და იცით ყველაფერი.
21 . იმიტომ კი არ მოგწერეთ, რომ ჭეშმარიტება არ იცოდით, არამედ იმიტომ, რომ იცით იგი; იცით ისიც, რომ არავითარი სიცრუე არ არის ჭეშმარიტებიდან.
22 . ვინ არის ცრუ, თუ არა ის, ვინც უარყოფს, რომ იესო არის ქრისტე? ის არის ანტიქრისტე, უარმყოფელი მამისა და ძისა.
23 . ყოველი, ვინც უარყოფს ძეს, არც მამა ჰყავს; ძის მაღიარებელს კი მამაც ჰყავს.
24 . დარჩეს თქვენში, რაც დასაბამიდან მოისმინეთ და თუ დარჩება თქვენში, რაც დასაბამიდან მოისმინეთ, თქვენც დარჩებით ძესა და მამაში.
25 . და ეს არის აღთქმა, რომელიც აღგვითქვა მან - საუკუნო სიცოცხლე!
26 . ეს მოგწერეთ თქვენს მაცდუნებელთა შესახებ.
27 . ცხებულება კი, მისგან რომ მიიღეთ, თქვენში რჩება და არ გჭირდებათ, რომ ვინმემ გასწავლოთ; არამედ მისი ცხებულება გასწავლით ყველაფერს, ის არის ჭეშმარიტი და უტყუარი; რასაც ის გასწავლით, იმაში დარჩით.
28 . ჰოდა ახლა, მასში დარჩით, შვილებო, რათა რომ გამოცხადდება, გაბედულება გვქონდეს და არ შევრცხვეთ მისი მოსვლისას.
29 . თუ იცით, რომ მართალია იგი, ისიც იცოდეთ, რომ სიმართლის ყოველი მოქმედიც მისგანაა შობილი.
1 . ამის შემდეგ ვიხილე სხვა ანგელოზი, ციდან რომ ჩამოდიოდა და დიდი ხელმწიფება ჰქონდა; დედამიწა განათდა მისი დიდებით.
2 . დაიძახა ძლიერი ხმით და თქვა: "დაემხო, დაემხო დიდი ბაბილონი, გახდა ეშმაკთა სამკვიდროდ და ყოველი არაწმიდა სულის საპყრობილედ; და ყოველი ბილწი მხეცისა და არაწმიდა ფრინველის საპყრობილედ;
3 . ვინაიდან მისი გარყვნილების მძვინვარე ღვინისგან სვა ყველა ერმა; დედამიწის მეფეები მეძავობდნენ მასთან და დედამიწის ვაჭრები მისი ფუფუნების ძალით გამდიდრდნენ”.
4 . გავიგონე სხვა ხმა ციდან, რომელიც ამბობდა: "გამოერიდე მას, ჩემო ხალხო, რათა არ ეზიარო მის ცოდვებს და არ გეწიოთ მისი წყლულებისგან.
5 . ვინაიდან ზეცამდე მიაღწია მისმა ცოდვებმა და გაიხსენა ღმერთმა მისი უსამართლობანი.
6 . მიუზღეთ მას, როგორც მან მოგიზღოთ და ორმაგად მიაგეთ მისი საქმეების მიხედვით; სასმისი, რომელსაც ღვინით გივსებდათ, ორმაგად შეუვსეთ მას.
7 . რამდენადაც განდიდდებოდა და ნებივრობდა, იმდენად მიაგეთ ტანჯვა და გლოვა. ვინაიდან გულში ამბობდა: დედოფლად ვზივარ, ქვრივი არა ვარ და გლოვას არ ვიხილავო.
8 . ამიტომ ერთ დღეს მოვა მისი წყლულები, სიკვდილი, გლოვა და შიმშილი, და დაიწვება ცეცხლში, ვინაიდან ძლიერია უფალი ღმერთი, რომელიც განიკითხავს მას.
9 . და დაიტირებენ და იგლოვებენ მას დედამიწის მეფეები, მასთან რომ მეძავობდნენ და ნებივრობდნენ, როცა მისი ხანძრის კვამლს დაინახავენ.
10 . მისი ტანჯვის შიშის გამო შორს მდგომარენი იტყვიან: ვაი, ვაი, დიდო ქალაქო ბაბილონო, ძლიერო ქალაქო, რადგან ერთ საათში დადგა შენი განკითხვა.
11 . დედამიწის ვაჭრები დაიტირებენ და იგლოვებენ მას, ვინაიდან აღარავინ იყიდის მათ საქონელს,
12 . ოქროსა და ვერცხლის საქონელს, პატიოსან თვლებსა და მარგალიტებს, ბისონსა და პორფირს, აბრეშუმსა და ძოწეულს, ყოველგვარ სურნელოვან ხესა და სპილოს ძვლის ყოველგვარ ჭურჭელს, ასევე ძვირფასი ხის, სპილენძის, რკინისა და მარმარილოს ყოველგვარ ჭურჭელს,
13 . დარიჩინსა და სურნელს, საკმეველსა და ნელსაცხებელს, გუნდრუკს, ღვინოსა და ზეთს, ფქვილსა და ხორბალს, საქონელსა და ცხვრებს, ცხენებსა და ეტლებს, ადამიანთა სხეულებსა და სიცოცხლეს.
14 . შენი გულის სასურველი ხილის ნაყოფი წავიდა შენგან, ყველაფერი პოხიერი და ბრწყინვალე გაგიქრა და ვეღარავინ იპოვის მათ.
15 . ყოველივე ამით მოვაჭრენი, მისგან რომ გამდიდრდნენ, შორს გადგებიან მისი ტანჯვის შიშით, იტირებენ და იგლოვებენ.
16 . იტყვიან: ვაი, ვაი, დიდო ქალაქო, ბისონით, პორფირითა და ძოწეულით შემოსილო, ოქროთი, პატიოსანი თვლებითა და მარგალიტებით შემკულო,
17 . რადგან ერთ საათში დაიღუპა ესოდენ დიდი სიმდიდრე. ყოველი მესაჭე, და ყველანი, ვინც ცურავს, და მეზღვაურები, ყოველი ზღვაზე მოსაქმე, შორს გადგა.
18 . მოსთქვამდნენ მისი ხანძრის კვამლს რომ უყურებდნენ, და ამბობდნენ: რომელი ქალაქი ჰგავდა ამ დიდ ქალაქს?
19 . თავზე მტვერი დაიყარეს და მოსთქვამდნენ ტირილითა და გლოვით: ვაი, ვაი, დიდო ქალაქო, რომლის ძვირფასეულობებითაც გამდიდრდა ყველა, ვინც ხომალდით დაცურავდა ზღვაზე! რადგან ერთ საათში გაუდაბურდა.
20 . გაიხარეთ მასზე, ცაო და წმიდანო, მოციქულნო და წინასწარმეტყველნო, რადგან მოჰკითხა მათ ღმერთმა თქვენი სამართალი.
21 . ასწია ერთმა ძლიერმა ანგელოზმა დიდი დოლაბის მსგავსი ქვა, გადააგდო ზღვაში და თქვა: "ასეთი დაცემით დაემხობა დიდი ქალაქი ბაბილონი და აღარ იქნება.
22 . ქნარზე დამკვრელთა და მომღერალთა, მესალამურეთა და მესაყვირეთა ხმა აღარ გაისმება შენში; აღარ დარჩება შენში არავითარი ხელოსანი და ხელოსნობა, აღარც დოლაბის ხმა გაისმება შენში.
23 . ლამპრის სინათლე აღარ გაგინათებს; აღარ გაისმება შენში ნეფე-დედოფლის ხმა, რადგან შენი ვაჭრები იყვნენ დედამიწის დიდებულები და შენი გრძნეულება აცდუნებდა ხალხს.
24 . მასში იქნა ნაპოვნი წინასწარმეტყველთა, წმიდანთა და დედამიწაზე ყველა მოკლულის სისხლი”.
1 . ამის შემდეგ გავიგონე ცაში დიდი ხმა, როგორც დიდძალი ხალხისა, რომელიც ამბობდა: "ალილუია! ხსნა, დიდება და ძალა ჩვენი ღმერთისაა!
2 . რადგან ჭეშმარიტად და სამართლიანად განიკითხავს; მან განიკითხა დიდი მეძავი, დედამიწა რომ გარყვნა თავისი მეძავობით, და მისი ხელიდან იძია თავისი მონების სისხლი”.
3 . კიდევ თქვეს: "ალილუია! და მისი კვამლი ადის უკუნითი უკუნისამდე”.
4 . დაემხნენ ოცდაოთხი უხუცესი და ოთხი ცხოველი და თაყვანი სცეს ტახტზე მჯდომ ღმერთს და ამბობდნენ: "ამინ! ალილუია!”
5 . გამოვიდა ტახტიდან ხმა, რომელიც ამბობდა: "აქებდეთ ჩვენს ღმერთს ყოველი მსახური მისი, მოშიში მისი, პატარა თუ დიდი”.
6 . და გავიგონე ხმა, როგორც ხმა დიდძალი ხალხისა და მრავალი წყლისა, და როგორც ძლიერი ქუხილის ხმა, რომელიც ამბობდა: "ალილუია! რადგან გამეფდა ჩვენი უფალი, ღმერთი ყოვლისმპყრობელი.
7 . გავიხაროთ, ვიმხიარულოთ და დიდება მივაგოთ, ვინაიდან მოვიდა კრავის ქორწილი, და მისმა სასძლომ თავი გაიმზადა.
8 . და მიეცა მას, რომ ჩაეცვა ბრწყინვალე და სუფთა ბისონი, ვინაიდან ბისონი წმიდანთა სამართლიანობაა”.
9 . და მითხრა: "დაწერე: ნეტარ არიან კრავის საქორწინო სერობაზე მიწვეულნი”. მითხრა: "ღმერთის ჭეშმარიტი სიტყვებია ესენი”.
10 . და დავემხე მის ფერხთით, რომ თაყვანი მეცა მისთვის, მაგრამ მან მითხრა: "ამას ნუ იზამ; თანამსახური ვარ შენი და შენი ძმებისა, რომელთაც იესოს მოწმობა აქვთ. ღმერთს ეცი თაყვანი, ვინაიდან იესოს მოწმობა წინასწარმეტყველების სულია”.
11 . ვიხილე გახსნილი ცა, და აჰა, თეთრი ცხენი და მისი მხედარი, ერთგულად და ჭეშმარიტად რომ იწოდება, რომელიც სიმართლით განიკითხავს და იბრძვის.
12 . მისი თვალები მსგავსია ცეცხლის ალისა, თავზე მრავალი დიადემა ედგა და ზედ ეწერა სახელი, რომელიც მის გარდა არავინ იცის.
13 . სისხლში ამოვლებული სამოსელი ემოსა. მისი სახელია ‘ღმერთის სიტყვა’.
14 . ციური ლაშქარი მისდევდა მას თეთრ ცხენებზე, თეთრი და სუფთა ბისონით შემოსილი.
15 . მისი პირიდან გამოდიოდა ბასრი მახვილი, რომელიც შემუსრავს ერებს; ის დამწყემსავს მათ რკინის კვერთხით; და დაწურავს ყოვლისმპყრობელი ღმერთის რისხვის მძვინვარების ღვინის საწნახელს.
16 . სამოსელსა და თეძოზე აწერია სახელი: "მეფეთა მეფე და უფალთა უფალი".
17 . ვიხილე მზეზე მდგარი ერთი ანგელოზი. მან დიდი ხმით შესძახა და უთხრა ყოველ ფრინველს, შუა ცაში რომ დაფრინავდა: "მოდით, მოგროვდით ღვთის დიდ სერობაზე,
18 . რომ ჭამოთ მეფეთა ხორცი, ათასისთავთა ხორცი, ძლიერთა ხორცი, ცხენთა და მხედართა ხორცი, ყველა თავისუფლისა და მონის, პატარებისა და დიდების ხორცი”.
19 . და ვიხილე მხეცი, დედამიწის მეფენი და მათი ლაშქარნი ერთად შეკრებილნი, რათა შებძოლებოდნენ მხედარსა და მის ლაშქარს.
20 . და შეპყრობილ იქნა მხეცი და მასთან ერთად ცრუწინასწარმეტყველი, რომელიც მის წინაშე ახდენდა სასწაულებს, რომელთა მეშვეობითაც აცდუნა მხეცის ნიშნის მიმღებნი და მისი ხატების თაყვანისმცემელნი, და ორივენი ცოცხლად იქნენ ჩაყრილნი ცეცხლის ტბაში, გოგირდით რომ იწვოდა.
21 . დანარჩენები კი ცხენზე მჯდომის პირიდან გამოსული მახვილით ამოიხოცნენ, და ყველა ფრინველი გაძღა მათი ხორცით.
1 . და მაჩვენა ბროლივით ბრწყინვალე სიცოცხლის წყლის მდინარე, ღვთისა და კრავის ტახტიდან რომ მოედინებოდა.
2 . მისი ქუჩის შუაგულში, მდინარის გაღმა-გამოღმა სიცოცხლის ხეა, რომელსაც თორმეტი ნაყოფი გამოაქვს, თითოეულ თვეს თავისი ნაყოფი; ხოლო ხის ფოთლები ხალხთა განსაკურნავადაა.
3 . მეტად აღარაფერი იქნება დაწყევლილი; და ღვთისა და კრავის ტახტი იქნება მასში, და მისი მსახურნი ემსახურებიან მას.
4 . იხილავენ მის სახეს, და მისი სახელი შუბლზე ექნებათ.
5 . ღამე აღარ იქნება და აღარ დასჭირდებათ არც ლამპრის შუქი და არც მზის სინათლე, ვინაიდან უფალი ღმერთი გაუნათებს მათ, და იმეფებენ უკუნითი უკუნისამდე.
6 . და მითხრა: "სარწმუნო და ჭეშმარიტია ეს სიტყვები”. წინასწარმეტყველთა სულების უფალმა ღმერთმა მოავლინა თავისი ანგელოზი, რათა ეჩვენებინა თავის მსახურებისთვის, რა უნდა მოხდეს მალე.
7 . "აჰა, მე მოვალ მალე. ნეტარია, ვინც დაიცავს ამ წიგნის წინასწარმეტყველების სიტყვებს”.
8 . და მე, იოანემ, მოვისმინე და ვიხილე ეს. როცა მოვისმინე და ვიხილე, დავემხე იმ ანგელოზის ფერხთით, ყოველივე ეს რომ მაჩვენა, რათა თაყვანი მეცა.
9 . მითხრა: "ნუ იზამ ამას, ვინაიდან მე, თანამსახური ვარ შენი და შენი წინასწარმეტყველი ძმებისა; და იმათი, ვინც იცავს ამ წიგნის სიტყვებს. ღმერთს ეცი თაყვანი”.
10 . და მითხრა: "ნუ დაბეჭდავ ამ წიგნის წინასწარმეტყველების სიტყვებს, რადგან ახლოა დრო.
11 . დაე, უსამართლო კვლავ უსამართლობდეს და უწმიდური კვლავ უწმინდურობდეს, მართალი კვლავ მართლობდეს და წმიდა კვლავ წმიდობდეს.
12 . "აჰა, მოვალ მალე და ჩემი საზღაური ჩემთანაა, რათა თითოეულს მისი საქმეების მიხედვით მივუზღა.
13 . მე ვარ ანი და ჰაე, პირველი და უკანასკნელი, დასაბამი და დასასრული”.
14 . ნეტარნი არიან, რომლებიც რეცხავენ თავიანთ სამოსელს, რომ ჰქონდეთ უფლება სიცოცხლის ხეზე და კარიბჭით შევიდნენ ქალაქში.
15 . მის მიღმა არიან ძაღლები და გრძნეულები, მეძავები და კაცისმკვლელები, კერპთაყვანისმცემლები და ყველა, ვისაც სიცრუე უყვარს და სჩადის.
16 . "მე, იესომ, მოვავლინე ჩემი ანგელოზი, რათა დაგიმოწმოთ ეს ეკლესიებში. მე ვარ დავითის ფესვი და შთამომავალი, ცისკრის კაშკაშა ვარსკვლავი”.
17 . სული და სასძლო ამბობენ: "მოდი!” გამგონემაც თქვას: "მოდი!” მწყურვალი მოვიდეს და მსურველმა უსასყიდლოდ აიღოს სიცოცხლის წყალი.
18 . და ვამოწმებ ყველასთვის, ვისაც ესმის ამ წიგნის წინასწარმეტყველების სიტყვები: თუ ვინმე რამეს დაუმატებს ამას, ღმერთი გაუმრავლებს მას ამ წიგნში ჩაწერილ წყლულებს.
19 . თუ ვინმე რამეს მოაკლებს ამ წინასწარმეტყველების წიგნის სიტყვებს, ღმერთი წაართმევს მას წილს სიცოცხლის ხიდან, წმიდა ქალაქიდან და იქიდან, რაც ამ წიგნშია ჩაწერილი.
20 . ამის დამმოწმებელი ამბობს: "ჰე, მალე მოვალ!” ამინ, ჰე, მოდი, უფალო იესო!
21 . ჩვენი უფლის, იესო ქრისტეს მადლი ყველა თქვენგანთან, ამინ!
1 . გუნდის ლოტბარს, დავითის ფსალმუნი, საგალობელი. აღდგეს ღმერთი, განიბნენ მისი მტრები და მისი მოძულენი უკუიქცნენ მისგან.
2 . როგორც კვამლი გაიფანტება, ისე გაფანტე; როგორც ცვილი დადნება ცეცხლზე, ისე დაიღუპებიან ბოროტნი ღმერთის პირისაგან.
3 . ხოლო წმიდანები გაიხარებენ და მოილხენენ ღმერთის წინაშე და სიხარულით იზეიმებენ.
4 . აქეთ ღმერთი, იგალობეთ მისი სახელი, განადიდეთ ის, ვინც ცას სერავს; უფალია მისი სახელი და ილხინეთ მის წინაშე.
5 . მამა ობოლთა და მსაჯი ქვრივთა - ღმერთი მის წმიდა სადგომშია,
6 . ღმერთს შეჰყავს მარტოხელები სახლში, გამოჰყავს ტყვეები შესაფერის დროს, ხოლო ურჩნი ხრიოკზე რჩებიან.
7 . ღმერთო! როცა შენი ხალხის წინაშე გამოხვედი, როცა ფეხი დადგი უდაბნოში, სელა,
8 . დედამიწა შეირყა, ცანიც კი წვეთავდნენ ღმერთის პირისაგან; ეს სინაიც - ღმერთის პირისაგან, ისრაელის ღმერთისა.
9 . ბარაქიანი წვიმა აწვიმე, ღმერთო, შენს სამკვიდროს, და თუ დაუძლურდება, შენ გაამაგრებ.
10 . შენი ხალხი დასახლდა იქ, შენი სიკეთით განუმზადე ღარიბს, ღმერთო.
11 . უფალი იძლევა სიტყვას მახარობელთა დიდი გუნდისა.
12 . ჯარების მეფენი გარბიან, გარბიან, ხოლო სახლში მყოფი ნადავლს გაიყოფს.
13 . თუნდაც ცხვრის ბაკებში იწვეთ, მტრედის ფრთებს ჰგავხართ ვერცხლით დაფარულს და მის ნაკრტენს მოოქროვილს.
14 . როცა ყოვლისშემძლე გაფანტავს მეფეებს იქ, ცალმონის თოვლივით გაათეთრებს მას.
15 . მთა ღმერთისა - მთა ბაშანისა, მთაგრეხილი - მთა ბაშანისა.
16 . რატომ შეჰყურებთ შურით, მთაგრეხილებო, მთას, რომელიც ისურვა ღმერთმა თავის სამოსახლოდ და უფალი დაიმკვიდრებს სამუდამოდ?
17 . ღმერთის ეტლები უთვალავია, ათასეულები. მათ შორის არის უფალი სინაიზე, წმიდაში.
18 . შენ ახვედი მაღლა, დააბრუნე ტყვე, წამოიღე ძღვენი ადამიანისათვის, და ურჩებთანაც დაისადგურა უფალმა ღმერთმა.
19 . კურთხეულ არს უფალი, დღითი დღე ზრუნავს ჩვენზე; ღმერთია ჩვენი მშველერი. სელა.
20 . ღმერთი არის ჩვენთვის ღმერთი მშველელი და უფალი ღმერთის ხელში არის სიკვდილის გასაღები.
21 . მაგრამ ღმერთი თავს გაუჭეჭყავს თავის მტრებს, ბანჯგვლიან კეფას - დანაშაულის გზით მოსიარულეს.
22 . თქვა უფალმა: ბაშანიდან დავაბრუნებ; დავაბრუნებ ზღვის სიღრმეებიდან,
23 . რათა ჩადგა შენი ფეხი მტრების სისხლში, როგორც შენი ძაღლები ჰყოფდნენ შიგ თავიანთ ენას;
24 . ნახეს შენი სვლა, ღმერთო, სვლა ჩემი ღმერთისა,
25 . წინ წარდგნენ მგალობლები, უკან - მემუსიკენი,
26 . კრებულთა შორის ადიდეთ ღმერთი უფალი წყაროდან ისრაელისა.
27 . იქ ბენიამინი - უმრწემესი, წინ წახტა; იუდას თავადებმა ქვები დაუშინეს, ზებულონის თავადებმა, ნაფთალის თავადებმა.
28 . შენმა ღმერთმა მოგაკუთვნა შენ ძალა, ღმერთო, განამტკიცე ის, რაც მოიმოქმედე ჩვენთვის.
29 . შენი ტაძრის გამო, რომელიც იერუსალიმშია, საჩუქრებს მოგიტანენ მეფეები.
30 . შერისხე მხეცი ლერწმიანისა, ხარების ჯოგი ხალხის ხბოებს შორის, რომლებიც ტრაბახობენ ოქროს ზოდებით.
31 . მოვლენ დიდებულნი ეგვიპტიდან, ქუში გაუწოდებს ხელს.
32 . ქვეყნიერების სამეფონო! უმღერეთ ჩვენს ღმერთს, უგალობეთ უფალს. სელა.
33 . ამაღლებული ძველთუძველეს ცათა ცაში - აგერ ის გამოსცემს თავისი ხმით ძლიერების ხმას.
34 . მიეცით სიძლიერე ღმერთს; მისი სიდიადე ისრაელზეა და მისი სიძლიერე - ღრუბლებში.
35 . საშიში ხარ, ღმერთო, შენს ტაძარში; ღმერთი ისრაელისა - ის აძლევს ძალასა და სიმაგრეს ხალხს; კურთხეულ არს ღმერთი!
1 . "გადავუხვიეთ და ავედით ბაშანის გზით; გამოვიდა ყოგი - ბაშანის მეფე, ჩვენს შესახვედრად, მთელი თავისი ხალხით, ედრეყში საბრძოლველად.
2 . და მითხრა უფალმა: "ნუ გეშინია მისი, რადგან ხელში ჩაგიგდე იგი, მთელი მისი ხალხითა და ქვეყნით; ისე მოექეცი მას, როგორც მოექეცი სიხონს, ამორელ მეფეს, რომელიც ხეშბონში მკვიდრობდა”.
3 . ხელში ჩაგვიგდო უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა, ბაშანის მეფე ყოგიც მთელი თავისი ხალხით და ისე გავანადგურეთ იგი, რომ არავინ გადარჩენილა ცოცხალი.
4 . იმ დროს ავიღეთ ყველა მისი ქალაქი; არ დარჩენილა ქალაქი, მისთვის, რომ არ წაგვერთვა: სამოცი ქალაქი, არგობის მთელი მხარე, ყოგის სამეფო, ბაშანში,
5 . ყველა ეს ქალაქი მაღალი გალავნით, ბჭეებითა და ურდულებით იყო გამაგრებული, გარდა უამრავი უგალავნო ქალაქისა.
6 . სიხონივით, ხეშბონის მეფესავით, გავანადგურეთ ისინი, ყველა ქალაქი - კაცებთან, ქალებთან და პატარებთან ერთად.
7 . მაგრამ იმ ქალაქების საქონელი და ნადავლი ჩვენთვის დავიტოვეთ.
8 . მაშინ წავართვით ქვეყანა ამორელთა ორ მეფეს, იორდანეს გამოღმა, არნონის ხევიდან ხერმონის მთამდე.
9 . სიდონელები სირიონს უწოდებენ ხერმონს, ამორელნი კი სენირს.
10 . ავიღეთ ბარის ყველა ქალაქი, მთელი გილყადი, მთელი ბაშანი სალქამდე და ედრეყამდე, ყოგის სამეფოს ქალაქები ბაშანში,
11 . რადგან მხოლოდ ყოგი, ბაშანის მეფე იყო დარჩენილი რეფაიმელთა მოდგმიდან. აჰა, რკინისაა მისი სარეცელი, განა რაბათში არაა იგი ყამონის ძეებთან? სიგრძე მისი ცხრა, ხოლო სიგანე - ოთხი წყრთაა, მამაკაცის წყრთით.
12 . იმ დროს დავიმკვიდრეთ ეს ქვეყანა: არნონის ხევზე მდებარე ყაროყერიდან, გილყადის მთის ნახევარი და მისი ქალაქები რეუბენისა და გადის ძეთ მივეცი.
13 . დანარჩენი გილყადი და მთელი ბაშანი, ყოგის სამეფო, მენაშეს ნახევარ ტომს მივეცი, არგობის მთელი მიდამო, მთელი ბაშანით, რომელსაც რეფაიმის ქვეყანა ეწოდება.
14 . და აიღო იაირმა, მენაშეს ძემ მთელი არგობის მხარე, გეშურისა და მაყაქათელის საზღვრამდე და უწოდა ბაშანს თავისი სახელი: სოფლები იაირისა და ასე ეწოდება დღემდე.
15 . მაქირს გილყადი მივეცი.
16 . ყამონის ძეთა საზღვრამდე - იაბოკის ხევამდე მივეცი მიწა რეუბენისა და გადის ძეთ, გილყადიდან არნონის ხევამდე, ხევის შუაგულამდე და საზღვრამდე.
17 . ყარაბა და იორდანე საზღვარია, ქინერეთიდან ვიდრე იამ-ყარაბამდე, მარილოვან (მკვდარ) ზღვამდე, ფისგას ფერდობების ქვეშ, აღმოსავლეთით.
18 . ასე გიბრძანეთ მაშინ: "უფალმა, თქვენმა ღმერთმა, მოგცათ ეს ქვეყანა დასამკვიდრებლად; წინ წაუძეხით თქვენს ძმებს, ისრაელიანებს, ყოველი შეიარაღებული, გულადი კაცი.
19 . მხოლოდ ცოლები, თქვენი პატარები და პირუტყვი - ვიცი, რომ დიდძალი პირუტყვი გყავთ - დატოვეთ ქალაქებში, რომლებიც თქვენთვის მომიცია,
20 . ვიდრე თქვენსავით მოასვენებს უფალი თქვენს ძმებს და დაიმკვიდრებენ ისინი ქვეყანას, რომელსაც აძლევს მათ უფალი, თქვენი ღმერთი, იორდანეს გაღმა; მაშინ დაუბრუნდებით თითოეული საკუთარ სამკვიდრებელს, რომელიც მოცემული მაქვს თქვენთვის”.
21 . ვამცნე იმ დროს იეშუას: "შენი თვალით ნახე, რა დამართა უფალმა, შენმა ღმერთმა, ამ ორ მეფეს; ამასვე დამართებს უფალი ყველა სამეფოს, რომელსაც გაივლი.
22 . ნუ გეშინია მათი, რადგან უფალი, თქვენი ღმერთი, იბრძვის თქვენთვის”.
23 . ასე შევევედრე იმ დროს უფალს:
24 . "უფალო, ღმერთო! შენ წამოიწყე შენი მსახურისთვის შენი სიდიადისა და ძლიერი ხელის ჩვენება; რომელი ღმერთია ცაში ან დედამიწაზე, რომ თავისი საქმეებითა და ძლიერებით შეგედაროს?
25 . ნება მომეცი, გადავიდე და ვიხილო ის ბარაქიანი ქვეყანა, რომელიც იორდანეს გაღმაა, ის მშვენიერი მთიანი მიწა და ლიბანი”.
26 . განმირისხდა უფალი თქვენ გამო და არ ისმინა ჩემი; მომიგო უფალმა: "გეკმაროს, ამიერიდან ნუღარ დამელაპარაკები ამ საქმეზე.
27 . ადი ფისგას მწვერვალზე, გადაიხედე დასავლეთის, ჩრდილოეთის, სამხრეთისა და აღმოსავლეთისკენ და თვალი მოავლე გარემოს, რადგან ვერ გადახვალ იორდანეს გადაღმა.
28 . დაადგინე, გაამხნევე და გაამაგრე იეშუა, რადგან ის გადაუძღვება ამ ხალხს და ის დაუმკვიდრებს მათ ქვეყანას, რომელსაც დაინახავ”.
29 . და ბეთ-ფეღორის გასწვრივ გავჩერდით, ველზე”.
1 . დავითისა,როცა სიგიჟე მოიგონა აბიმელექის წინაშე და განიდევნა და წავიდა. განვადიდებ უფალს ყოველჟამს, მარადისია მისი ქება ჩემს ბაგეებზე.
2 . უფლით იქადის ჩიმი სული; მოისმენენ თავმდაბლები და გაიხარებენ.
3 . ადიდეთ უფალი ჩემთან ერთად და განვადიდოთ მისი სახელი ერთობლივად.
4 . მე მოვიძიე უფალი და მიპასუხა და გამომიხსნა ყველა ჩემი განსაცდელისგან.
5 . მისი შემყურენი განათებულან და მათი პირი არ შერცხვენილა.
6 . აგერ გლახაკმა მოუხმო და უფალმა მოისმინა და ყველა გასაჭირისაგან იხსნა.
7 . დაიბანაკებს ანგელოზი უფლისა მის მოშიშთა ირგვლივ და გადაარჩენს მათ.
8 . განიცადეთ და ნახეთ, რომ კარგია უფალი; ნეტარება იმ კაცს, ვინც მასზეა მინდობილი.
9 . მოიშიშეთ უფლისა, წმიდანო, მისნო, რადგან არა აქვთ შეჭირვება მოშიშებს მისას.
10 . ძლიერნი ღატაკდებიან და დაიმშევიან, ხოლო უფლის მაძიებლებს არავითარი სიკეთე არ მოაკლდებათ.
11 . მოდით, შვილებო, მომისმინეთ: უფლის მოშიშებას გასწავლით თქვენ.
12 . ვინ არის კაცი, რომელსაც სურს სიცოცხლე, უყვარს დღეგრძელობა სიკეთის სანახავად?
13 . შეიკავე შენი ენა სიბოროტისგან და ბაგენი შენნი - ცბიერი სიტყვებისაგან.
14 . ერიდე ბოროტებას და ჰქმენ კეთილი; ეძიე მშვიდობა და მიჰყევი მას.
15 . უფლის თვალები მიპყრობილია წმიდანებისაკენ და მისი ყურები - მათი ლოცვისაკენ.
16 . პირი უფლისა - ბოროტმოქმედთა წინააღმდეგ, რათა წარხოცოს დედამიწიდან მათი სახსენებელი.
17 . მოუხმობენ და უსმენს უფალი და იხსნის ყველა გასაჭირისგან.
18 . ახლოა უფალი გულმოდრეკილებთან და სულით მორჩილებს იხსნის.
19 . მრავალი სიავე ხვდება მართალს და ყველაფრისგან იხსნის უფალი.
20 . ის იცავს მის ყოველ ძვალს, მათგან ერთიც არ შეიმუსრება.
21 . მოკლავს ცოდვილს ბოროტება, ხოლო მართლის მოძულენი პასუხს აგებენ.
22 . იხსნის უფალი თავის მორჩილთა სულს და პასუხს არ აგებენ, ვინც მასზეა მინდობილი.
1 . ადიდეთ უფალი. ვადიდებ უფალს მთელი გულით წმიდანთა შეკრებილობასა და თემში.
2 . დიდია საქმენი უფლისა, სასურველია ყველა მოყვარულთათვის.
3 . სიმშვენიერე და ბრწყინვალებაა საქმე მისი, და სიმართლე მისი მარადიულია.
4 . სამახსოვროდ ქმნა საოცრებანი თვისნი, მოწყალე და შემბრალებელია უფალი.
5 . ნადავლი მისცა თავის მოშიშებს; ახსოვს მარადის აღთქმა თავისი.
6 . ძალა თავის საქმეთა გააგებინა თავის ხალხს, რომ მიეცა მათთვის მემკვიდრეობა წარმართთა.
7 . მის ხელთა საქმენი ჭეშმარიტება და სამართალია, სარწმუნოა ყველა მცნება მისი.
8 . იმედნეულნი არიან უკუნითი უკუნისამდე, დაფუძნებულნი ჭეშმარიტებასა და სისწორეზე.
9 . ხსნა მოუვლინა თავის ხალხს; მცნებად დაუდო საუკუნოდ აღთქმა თავისი; წმიდა და საშიშია სახელი მისი.
10 . სიბრძნის დასაბამია შიში უფლისა; აზრკეთილია ყველა, ვინც მათ ასრულებს. მისი დიდება მარადიულია.
1 . ამიტომ აღარ იქნება წყვდიადი ჩაგრულთათვის; თუმცა პირვანდელ ჟამს დამცირდა ზებულუნისა და ნაფთალის ქვეყანა, უკანასკნელ ჟამს განდიდდება ზღვის გზა იორდანეს გაღმა და წარმართთა გალილეა.
2 . დიდი ნათელი იხილა სიბნელეში მოსიარულე ხალხმა და სინათლე გამოუბრწყინდათ აჩრდილთა ქვეყანაში მცხოვრებთ.
3 . შენ გაამრავლე ერი და გული გაუმხიარულე; შენ წინაშე ხარობდნენ ისინი, როგორც მოსავლის აღებისას ხარობენ, როგორც ილხენენ ნადავლის გაყოფისას.
4 . როგორც მიდიანის დღეს, ისე დაამსხვრიე მისი მძიმე უღელი, კვერთხი მის მხრებზე და მისი მჩაგვრელის მათრახი.
5 . რადგან მეომრის ყოველი ფეხსაცმელი და სისხლით გაჟღენთილი სამოსელი ცეცხლის კერძი გახდება.
6 . რადგან ვაჟი შეგვეძინა, ძე მოგვეცა; მის მხრებზე დაივანებს მმართველობა და ეწოდება მას სახელად საკვირველი მრჩეველი, ძლიერი ღმერთი, საუკუნო მამა და მშვიდობის მთავარი.
7 . განივრცობა მისი ხელმწიფება და არ ექნება დასასრული მის მშვიდობას დავითის ტახტსა და მის სამეფოზე, რათა განამტკიცოს იგი და დააფუძნოს სამართლითა და სიმართლით ამიერიდან უკუნისამდე; ცაბაოთ უფლის მოშურნეობა აღასრულებს ამას.
8 . სიტყვა გაუგზავნა უფალმა იაკობს და ისრაელზე მოვიდა იგი.
9 . გაიგებს ხალხი, მთელი ეფრემი და მცხოვრებნი სამარიისა, სიამაყითა და დიდგულობით მთქმელნი:
10 . "აგურები დაცვივდა, მაგრამ გათლილი ქვით ავაშენებთ; ნეკერჩხალი გაიჩეხა, კედარით შევცვლითო”.
11 . ამიტომ გააძლიერებს უფალი მის წინააღმდეგ რეცინის შემჭირვებლებს და წააქეზებს მის მტრებს:
12 . არამელთ აღმოსავლეთიდან და ფილისტიმელთ დასავლეთიდან და სიხარბით შთანთქავენ ისრაელს, მაგრამ მაინც არ შებრუნდება მისი რისხვა, ჯერ კიდევ შემართული იქნება მისი ხელი.
13 . ხალხიც არ მიუბრუნდა თავის მომსვრელს და ცაბაოთ უფალი არ მოიძია.
14 . ერთ დღეს წააცლის უფალი ისრაელს თავსა და კუდს, რტოსა და ღეროს.
15 . უხუცესი და დიდებული - თავია, წინასწარმეტყველი კი სიცრუეს რომ ასწავლის - კუდი.
16 . აცდენენ ამ ხალხს მათი წინამძღოლნი და, ვინც მათ მიყვება შთაინთქმებიან.
17 . ამიტომ არ ახარებს უფალს მათი ყმაწვილები და არც ქვრივ-ობლებს სწყალობს, ვინაიდან ყველა ურჯულო და ავის მქმნელია; უკეთურად მოლაპარაკეა ყოველი ბაგე; არც მისი რისხვა შებრუნდება და ჯერ კიდევ შემართულია მისი ხელი.
18 . ვინაიდან ცეცხლივით გიზგიზებს ბოროტება, შთანთქავს ნარ-ეკალს, კვრინჩხსა და ჯაგნარს, ტყის უღრანს წაეკიდება და ამოიმართება კვამლის სვეტები.
19 . გადაიბუგა ქვეყანა ცაბაოთ უფლის წყრომისგან და ცეცხლის კერძად იქცა ხალხი, ისე, რომ კაცი თავის ძმას აღარ ინდობს.
20 . მოჰკვეთს მარჯვნივ და მშიერი დარჩება, შეჭამს მარცხნივ და ვერ გაძღება; თითოეული თავის მკლავის ხორცს შეჭამს;
21 . მენაშე ეფრემს, ეფრემი მენაშეს და ორივე ერთად იუდას წინააღმდეგ. მაინც არ შებრუნებულა მისი რისხვა და ჯერ კიდევ შემართულია მისი ხელი.
- ღმერთის 2მფ.22,13 იობ.40,10 ფს.17,12; 30,16; 49,2; 66,1; 79,1.7.19; 89,16; 103,1; 118,135 ეს.2,10.19.21; 4,5; 35,2; 49,3; 60,2.19 ეზეკ.10,4 აბაკ.3,3.11
- უფლის ხმის ფს.28,4
- ღვთის სამყოფლის ფს.95,6
- ღვთის საქმის იობ.26,13 ფს.110,3; 144,5
- ღვთის მეფობის ფს.144,12
- ვარსკვლავის (მესიის) რიცხ.24,17
- უფლის მოსვლის რჯ.33,2 იობ.25,3 ეს.30,26
- მესიის 2მფ.23,4
- მესიის გვირგვინის ფს.131,18
- უფლის ყლორტის ეს.4,2
- ისრაელის დიდების ეს.60,1.3.5; 62,1
- სიმართლის მზის მალ.4,2
- ნათელის მათ.4,16
- იესოს სახის მათ.17,2 გმცხ.1,16
- იესოს სამოსის მარ.9,3; ლუკ.23,11
- ღვთის დიდების ანარეკლის - იესოს ებრ.1,3
- იუდასგან ამობრწყინებულის ებრ.7,14
- უფლის დღის საქ.2,20
- ზეციური ნათელის საქ.22,6; 26,13
- სიცოცხლის წყლის მდინარის გმცხ.22,1
- რჯულის ცეცხლის რჯ.33,2
- სახარების 2კორ.4,4
- ანგელოზის ეზეკ.1,7.16; 8,2; 10,9; 40,3 დან.10,6 ლუკ.24,4
- უფლის ანგელოზის ლუკ.2,9 საქ.12,7
- სატანის ეზეკ.28,17; 31,18
- სიონის ასულის გოდ.1,6
- იოსებზე ნაწინასწარმეტყველების რჯ.33,17
- სოლომონის მეფობის 1ნეშ.29,25
- სახის კანის უფალთან შეხვედრით გამ.34,29.30.35
- სიცოცხლის იობ.11,17
- სულიერი ნათელის იობ.22,28 ფს.111,4 ეს.9,2 1იოან.2,8; 2კორ.4,6
- ღვთის თაყვანისცემის ფს.28,2
- მორწმუნის სახის ფს.33,5 ეს.58,8 ზაქ.9,16
- სასძლოს ქებ.6,10 გმცხ.19,8
- გონიერნი მეორედ მოსვლისას დან.12,3
- მართალნი მათ.13,43
- მზის დაბ.32,31; 4მფ.3,22 იობ.3,4; 31,26; 37,21
- ჩრდილოეთის ციალის იობ.37,22
- თოვლის ფს.67,14
- ვარსკვლავების ეს.13,10
- ჭურჭელის 3მფ.7,45; 2ნეშ.4,16 ეზრ.8,27
- სამკაულის ქებ.1,11
- იარაღის რჯ.32,41 იობ.39,23 ეზეკ.21,15; 27,10; 38,4 ნაუმ.2,4; 3,3
- ღვინის იგავ.23,31
- სამოსელის ეზეკ.23,12 იაკ.2,2.3
- საწოლის ეზეკ.23,41
- ახაშვეროშის სამეფოს სიდიადის ესთ.1,4
- ტვიროსის მთავრის ეზეკ.28,7
- ნაბუქოდონოსორის დან.4,36
- ბაბილონის გმცხ.18,14
- კაცის სახის ფს.103,15
- ოდინდელი ეს.14,11
ბიბლიის მუხლები
დაბადება 32
31. როგორც კი ფენუელს გასცდა, მზე ამოუბრწყინდა. და კოჭლობდა იგი ცალი თეძოთი.
გამოსვლა 34
29. სინაის მთიდან ჩამოსვლისას მოწმობის ორივე დაფა ხელში ეჭირა მოსეს და არ იცოდა, რომ ბრწყინავდა მისი სახის კანი, უფალთან საუბრის გამო.
30. დაინახა აჰარონმა და ყველა ისრაელიანმა მოსე; აჰა, ბრწყინავდა მისი სახის კანი და შეეშინდათ მასთან მიახლოება.
35. ხედავდნენ ისრაელის შვილები, რომ უბრწყინავდა მოსეს სახე; და ჩამოიფარებდა ხოლმე რიდეს სახეზე, სანამ კვლავ უფალთან მივიდოდა სალაპარაკოდ.
რიცხვნი 24
17. ვხედავ მას, მაგრამ არა ახლა, ვუყურებ მას, მაგრამ არა ახლოდან, ამობრწყინდება ვარსკვლავი იაკობისგან და აღიმართება კვერთხი ისრაელიდან, შემუსრავს მოაბის საზღვრებს და გაანადგურებს შეთის ყოველ ძეს.
მეორე რჯული 33
2. თქვა: "უფალი მოვიდა სინაიდან და სეყირიდან ამობრწყინდა მათთვის, ფარანის მთიდან ამოანათა და მოვიდა ათი ათასობით წმიდანით; მარჯვნივ რჯულის მოელვარე ცეცხლი ჰქონდა მათთვის.
17. პირველმონაგები ხარის ბრწყინვალება აქვს, მარტორქის რქაა მისი რქები, ერთიანად ურქენს ყველა ხალხს ქვეყნის კიდეებამდე; ესენია ათი ათასები ეფრემისა და ათასეულნი მენაშესი”.
2მეფეთა 23
4. იქნება იგი, როგორც დილის ნათელი მზის ამოსვლისას, უღრუბლო დილა, როგორც წვიმის შემდეგ მზის ბრწყინვალებით მიწიდან აღმოცენებული ბალახი.
4მეფეთა 3
22. ადგნენ დილაადრიან და როცა მზე წყალზე გაბრწყინდა, მოაბელებს შორიდან წყალი სისხლივით წითელი მოეჩვენათ.
1ნეშტთა 29
25. დიდად აღამაღლა უფალმა სოლომონი მთელი ისრაელის თვალში და ისეთი მეფური ბრწყინვალება მისცა, როგორიც არც ერთ მის წინამორბედ მეფეს არ ჰქონია ისრაელში.
ეზრა 8
27. ოცი ათასდრაქმიანი ოქროს თასი და ბრწყინვალე სპილენძის ორი საუკეთესო ჭურჭელი, რომელთაც ოქროს ფასი აქვთ.
ესთერი 1
4. ას ოთხმოცი დღის განმავლობაში აჩვენებდა თავისი დიდი სამეფოს სიმდიდრესა და სიდიადის ბრწყინვალებას.
ქებათა ქება 1
11. ვერცხლით დაწინწკლული ოქროს საყურეებით შეგამკობ.
ეზეკიელი 1
7. სწორი ფეხები ჰქონდათ, ხოლო ფეხის ტერფები - ხბოს ჩლიქებივით; გაპრიალებული სპილენძივით ბრწყინავდნენ.
ეზეკიელი 40
3. და მიმიყვანა იქ. და, აჰა, ვნახე კაცი, რომელსაც სახე ბრიჯაოსავით უბზინავდა; ხელში სელის ლარი და საზომი ლერწამი ჰქონდა და იდგა იგი კარიბჭეში.
დანიელი 10
6. ტანი ქრიზოლითს მიუგავდა, სახე – ელვას, თვალები – ანთებულ ლამპრებს, მკლავები და წვივები – მბზინვარე ბრინჯაოს, სიტყვის ბგერადობა – ბევრი ხალხის გუგუნს.
ნაუმი 3
3. მხედრები მიჰქრიან, მახვილები ელავენ, შუბები ბრწყინავენ; ბევრია განგმირული, გვამების გროვაა! არ დაითვლება ცხედრები, გვამებზე ბრკოლდებიან მეომრები.
-----------------
სურათზე:
ჩრდილოეთის ციალი, რაც იობის წიგნში იხსენიება იობ.37,22