მარკოზი თავი 11

1 . როცა მიუახლოვდნენ იერუსალიმს, ბეთბაგესა და ბეთანიას მხრიდან, ზეთისხილის მთის მახლობლად, თავისი ორი მოწაფეთაგანი წარგზავნა

2 . და უთხრა: "წადით თქვენს პირდაპირ მდებარე სოფელში. როგორც კი მიხვალთ, მაშინვე იპოვით დაბმულ ჩოჩორს, რომელზეც ჯერ კაცი არ შემჯდარა; ახსენით და მოიყვანეთ.

3 . თუ ვინმემ გკითხოთ, ამას რას შვრებითო, უთხარით, უფალს სჭირდება და მალე ისევ აქ დააბრუნებს-თქო”.

4 . წავიდნენ, იპოვეს ქუჩაში კართან დაბმული ჩოჩორი და ახსნეს იგი.

5 . იქ მდგომთაგან ზოგიერთმა უთხრა მათ: "რას შვრებით, რატომ ხსნით ჩოჩორს?”

6 . მათ უთხრეს, როგორც იესომ დაარიგა, და ისინიც მოეშვნენ.

7 . მიუყვანეს ჩოჩორი იესოს. ზედ თავიანთი ტანისამოსი დაუფინეს და შეჯდა მასზე.

8 . ბევრმა დაუფინა გზაზე თავისი ტანისამოსი, ზოგმა კი - ველზე მოჭრილი რტოები.

9 . ღაღადებდნენ წინ მიმავალნი და უკან მიმყოლნიც: "ოსანა! კურთხეულია უფლის სახელით მომავალი!

10 . კურთხეულია ჩვენი მამის, დავითის მომავალი სამეფო! ოსანა, მაღალთა შინა!”

11 . იერუსალიმში კი ტაძარში შევიდა იესო და დაათვალიერა ყველაფერი; უკვე გვიანი იყო და თორმეტთან ერთად ბეთანიისკენ გაემართა.

12 . მეორე დღეს ბეთანიიდან რომ გამოვიდნენ, მოშივდა.

13 . შორიდან დაინახა გაფოთლილი ლეღვის ხე. მივიდა, იქნებ ზედ რამე ვიპოვოო. რომ მივიდა, ვერაფერი იპოვა ფოთლების მეტი, რადგან ჯერ არ იყო ლეღვობის დრო.

14 . უთხრა მას: "ნუღარავინ ჭამოს უკუნისამდე შენი ნაყოფი!” და გაიგონეს მისმა მოწაფეებმა.

15 . მივიდნენ იერუსალიმში, შევიდა იესო ტაძარში და დაიწყო ტაძრიდან გამყიდველთა და მყიდველთა გამორეკვა; ააყირავა ფულის გადამცვლელთა მაგიდები და მტრედების გამყიდველთა სკამები.

16 . არავის ანებებდა რაიმეს გატან-გამოტანას ტაძარში.

17 . ასწავლიდა მათ და ეუბნებოდა: "განა არ წერია: ჩემი სახლი სამლოცველო სახლად იწოდება ყველა ერში? თქვენ კი ავაზაკთა ბუნაგად აქციეთ იგი”.

18 . გაიგონეს მღვდელმთავრებმა და მწიგნობრებმა და ეძიებდნენ როგორ დაეღუპათ იგი, რადგან ეშინოდათ მისი, ვინაიდან მთელი ხალხი გაოცებული იყო მისი მოძღვრებით.

19 . როცა მოსაღამოვდა გავიდნენ ქალაქიდან.

20 . დილით რომ გამოიარეს დაინახეს: ფესვებიანად გამხმარიყო ლეღვის ხე.

21 . გაახსენდა პეტრეს და უთხრა: "რაბი, აჰა, ის ლეღვი, შენ რომ დაწყევლე, გახმა”.

22 . პასუხად უთხრა მათ იესომ: "გქონდეთ ღმერთის რწმენა!

23 . ჭეშმარიტად გეუბნებით, რომ ვინც ამ მთას ეტყვის, აიწიე და ზღვაში ჩავარდიო, გულში კი არ შეეჭვდება, არამედ ირწმუნებს, რომ მისი სიტყვისამებრ მოხდება, ექნება მას.

24 . ამიტომ გეუბნებით, ყველაფერს, რასაც ლოცვაში ითხოვთ, გწამდეთ, რომ მიიღებთ, და მოგეცემათ.

25 . ხოლო, როცა ლოცულობთ, მიუტევეთ თუ რაიმე გაქვთ ვინმეს წინააღმდეგ, რათა თქვენმა ზეციერმა მამამაც მოგიტევოთ თქვენი ცოდვები.

26 . ვინაიდან, თუ თქვენ არ მიუტევებთ, არც თქვენი მამა, რომელიც ზეცაშია, არ მოგიტევებთ თქვენს ცოდვებს”.

27 . კვლავ მივიდნენ იერუსალიმში და როდესაც ტაძარში მიმოდიოდა მღვდელმთავარნი, მწიგნობარნი და უხუცესნი მივიდნენ მასთან.

28 . ჰკითხეს: "რომელი ხელმწიფებით აკეთებ ამას? ან ვინ მოგცა შენ ეს ხელმწიფება, რომ ესენი მოიმოქმედო?”

29 . იესომ უპასუხა მათ: "მეც გკითხავთ ერთ სიტყვას; მიპასუხეთ და გეტყვით, რომელი ხელმწიფებით ვაკეთებ ამას.

30 . იოანეს ნათლობა ზეციდან იყო თუ კაცთაგან? მიპასუხეთ!”

31 . ისინი ერთმანეთში ბჭობდნენ; ამბობდნენ: თუ ვიტყვით, ზეციდანო, გვეტყვის: მაშ რატომ არ იწამეთო მისი?

32 . თუ ვიტყვით - კაცთაგანო, ხალხის ეშინოდათ, რადგან ყველას მიაჩნდა, რომ იოანე ნამდვილად წინასწარმეტყველი იყო.

33 . უთხრეს იესოს: არ ვიცითო. მაშინ იესომაც მიუგო: "არც მე გეტყვით, რომელი ხელმწიფებით ვაკეთებ ამას!”