1 . მივუბრუნდი და ვნახე, ყოველი ძალადობა, რაც მზისქვეშეთში ხდება: აჰა, იღვრება ჩაგრულთა ცრემლი და ნუგეშისმცემელი არა ჰყავთ მათ! მჩაგვრელთა ხელთ არის ძალა, ნუგეშისმცემელი კი არა ჰყავთ მათ.
2 . და ცოცხლებზე უფრო იღბლიანებად მკვდრები ჩავთვალე, რომლებიც უკვე დაიხოცნენ, იმათზე მეტად, დღემდე ცოცხლები რომ არიან.
3 . ამ ორზე კარგად კი ის არის, ვინც ჯერ არ გაჩენილა, ვისაც არ უხილავს ის ბოროტება, მზისქვეშეთში რომ ხდება.
4 . და ვიხილე, რომ ყოველგვარი შრომა და წარმატება საქმეში, კაცის ქიშპობაა მისი მოყვასისადმი; ესეც ამაოებაა და ქარის დევნა.
5 . ბრიყვს გულზე ხელები დაუკრეფია და თავის ხორცს ჭამს.
6 . ერთი მუჭა სიმშვიდე სჯობს, ორ მუჭა გარჯას და ქარის დევნას.
7 . და კვლავ ვიხილე ამაოება მზისქვეშეთში.
8 . იყო კაცი მარტოხელა: არც ძე ჰყავდა, არც - ძმა, მის შრომას კი ბოლო არ უჩანდა და ვერც მისი თვალები ძღებოდა სიმდიდრით. "ვისთვის ვშრომობ და სიკეთეს რისთვისღა ვაკლებ ჩემს სულს?” - ესეც ამაოება და ავი საქმეა!
9 . ორნი სჯობიან ერთს, რადგან კარგი საზღაური აქვთ თავის შრომაში.
10 . თუ ერთი დაეცემა, მეორე წამოაყენებს თავის მეგობარს, მაგრამ ვაი მარტოხელას, დაეცემა და არავინა ჰყავს წამომყენებელი.
11 . დიახ, თუ ორნი დაწვებიან, თბილად იქნებიან, მარტოხელა კი როგორ გათბება?
12 . თუ ერთს დაჯაბნის ვინმე, ორნი აღსდგებიან მის წინააღმდეგ; სამმაგი თოკი მალე არ გაწყდება.
13 . ღატაკი, მაგრამ ბრძენი ჭაბუკი სჯობს, მოხუცებულ და ბრიყვ მეფეს, რომელიც აღარ ისმენს რჩევას,
14 . რადგან ჭაბუკი საპყრობილედან გამოვა გასამეფებლად, თუმცა ღატაკად იყო შობილი იმ სამეფოში.
15 . ვიხილე, რომ ყოველი, ამ მზისქვეშეთში მცხოვრები და მოარული, ამ მეორე ჭაბუკის მხარეს დგანან, რომელიც მის ნაცვლად დადგება.
16 . ბოლო არ უჩანს იმ ხალხს, ვისაც ის წარუძღვება, თუმცა მოვლენ სხვანი მათ შემდგომ და არ გაიხარებენ მისით, რადგან ესეც ამაოებაა და ქარის დევნა.